Κάθε γυναίκα Νεάντερνταλ θα μπορούσε να κερδίσει τον... Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ σε έναν αγώνα πάλης. Αυτό είναι ένα μόνο από τα παραδείγματα που χρησιμοποιεί ο ανθρωπολόγος Μακ Άλιστερ, στο βιβλίο του «Manthropology», με το οποίο κάνει όλους τους σύγχρονους άνδρες να αισθάνονται τουλάχιστον ανεπαρκείς, σε σχέση με τους προγόνους τους.....Το βιβλίο ξεκινά με την πρόταση, "αν το διαβάζεις αυτό, τότε εσύ – ή ο άντρας για τον οποίο το αγόρασες – είσαι ο χειρότερος άντρας στην ιστορία” και συνεχίζει λέγοντας: "Δεν υπάρχει ούτε 'αν' ούτε 'αλλά'. Ο χειρότερος άντρας των εποχών. Σαν τάξη είμαστε πραγματικά η χειρότερη ομάδα μυωδών Χόμο Σάπιενς που περπάτησαν ποτέ στον πλανήτη".
Ψάχνοντας σε διάφορες πηγές, ο Μακ Άλιστερ βρήκε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο σύγχρονος άντρας είναι ο χειρότερος από τους προγόνους του, μεταξύ άλλων, στα Ολυμπιακά Αθλήματα του τρεξίματος και του άλματος. Μερικά ακόμη παραδείγματα:
• Πολλοί προϊστορικοί Αυστραλοί ιθαγενείς θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα ρεκόρ 100 και 200 μέτρων του Γιουσέιν Μπολτ κάτω από σύγχρονες συνθήκες.
• Οι Τούτσι στη Ρουάντα είχαν ξεπεράσει, εδώ και εκατό χρόνια, το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις ύψους, των 2,45 μέτρων κατά τη διάρκεια τελετουργικού μύησης στο οποίο έπρεπε να πηδήξουν ψηλότερα από το ύψος τους.
• Η Αθήνα απασχολούσε 30.000 κωπηλάτες που θα ξεπερνούσαν τα επιτεύγματα των σύγχρονων κωπηλατών.
• Οι ρωμαϊκές λεγεώνες ολοκλήρωναν περισσότερο από ενάμιση μαραθώνιο τη μέρα κουβαλώντας μάλιστα περισσότερο από το μισό βάρος τους σε εξοπλισμό.
• Οι Αυστραλοί ιθαγενείς έριχναν ένα ξύλινο δόρυ σε απόσταση 110 μέτρα και περισσότερο όταν το σημερινό ρεκόρ ακοντισμού είναι 98,48 μέτρα.
Τα συμπεράσματά του για την ταχύτητα των Αυστραλών που ζούσαν 20.000 χρόνια πριν, βασίστηκαν σε πατημασιές έξι ιθαγενών που κυνηγούσαν θηράματα και διατηρήθηκαν σε απολιθωμένη λίμνη πηλού.
Η ανάλυση των πατημασιών ενός από αυτούς, που τον αποκαλεί "T8", δείχνει ότι έτρεχε με 37 χλμ/ώρα στο χείλος μια μαλακής, λασπώδους λίμνης.
Τον "Τ8" συγκρίνει με τον Ολυμπιονίκη Γιουσεΐν Μπολτ, που έφτασε στα 42 χλμ/ώρα κατακτώντας το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 μέτρων που διήνυσε σε 9,69 δευτερόλεπτα στους περσινούς Ολυμπιακούς αγώνες.
Σε συνέντευξή του στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, ο συγγραφέας εξηγεί ότι κάτω από σύγχρονες συνθήκες, με προπόνηση, αθλητικά παπούτσια και πλαστικοποιημένο δρόμο, οι ιθαγενείς κυνηγοί θα έφταναν την ταχύτητα των 45 χλμ/ ώρα.
"Υποθέτουμε ότι έτρεχαν περίπου το μέγιστο όταν κυνηγούσαν ζώα. Αλλά αν μπορούσαν να φτάσουν την ταχύτητα των 37 χλμ/ ώρα σε πολύ μαλακό έδαφος, υποψιάζομαι ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μπορούσαν να ξεπεράσουν τον Γιουσέιν Μπολτ, αν είχαν τα πλεονεκτήματα που έχει", υπογραμμίζει ο ίδιος.
"Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψιν τη σπανιότητα των απολιθωμένων πατημασιών. Ποιές είναι οι πιθανότητες τα ευρήματα να ανήκουν στον πιο γρήγορο Αυστραλό ιθαγενή της εποχής του;", αναρωτιέται ο ανθρωπολόγος.
Όσον αφορά στο άλμα εις ύψος, ο Μακ Άλιστερ είπε ότι φωτογραφίες από έναν Γερμανό ανθρωπολόγο δείχνουν νέους άντρες να πηδούν περίπου 2,52 μέτρα, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. "Ήταν ένα τελετουργικό μύησης. Ο καθένας έπρεπε να το κάνει. Έπρεπε να είναι ικανοί να πηδούν ψηλότερα από το ύψος τους", τονίζει ο Μακ Αλίστερ.
Ο ίδιος τονίζει ότι μια γυναίκα Νεάντερνταλ είχε 10% περισσότερο μυϊκό όγκο από τον σύγχρονο Ευρωπαίο. Αν μάλιστα προπονούνταν, θα έφτανε στο 90% του όγκου του Σβαρτζενέγκερ και χάρη στη φυσιολογία της θα τον "έριχνε κάτω χωρίς πρόβλημα".
Στην πτώση αυτή των δυνατοτήτων του ανθρώπινου είδους ο Μακ Άλιστερ δίνει την εξής εξήγηση: "Γίναμε τόσο αδρανείς επειδή η βιομηχανική επανάσταση μείωσε αισθητά το ρυθμό των δραστηριοτήτων μας. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ περισσότερο εύρωστοι από εμάς. Πριν τη βιομηχανική επανάσταση οι άνθρωποι δούλευαν πολύ πιο σκληρά. Σήμερα ο άνθρωπος δεν εκτίθεται στις ίδιες συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν τότε οι άνθρωποι. Έτσι το σώμα μας σταμάτησε να αναπτύσσεται".
Δημοσίευση σχολίου