Καθηγητής Cengiz Aktar: Ώρα για την Ευρώπη να σπάσει τις σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifxyukwF9aszdGmz7safZv11Af-DBoO-flurIfIf5_1A42aoFKAyGzihv-hPAW8P6wsmBEKu7tk42k7WqUsizkdQFJuO_x6Xo0sBGb0X3hhJCXAnpjyRkQ4n6jr6oSIEp6TZ304IOryoY/s1600/Turkey_EU_SLIDER.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="1190" height="256" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifxyukwF9aszdGmz7safZv11Af-DBoO-flurIfIf5_1A42aoFKAyGzihv-hPAW8P6wsmBEKu7tk42k7WqUsizkdQFJuO_x6Xo0sBGb0X3hhJCXAnpjyRkQ4n6jr6oSIEp6TZ304IOryoY/s640/Turkey_EU_SLIDER.jpg" width="680" /></a></div> <div> <br /></div> Ο καθηγητής τουρκικών και σύγχρονων ασιατικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο καθηγητής Τσενγκίζ Ακτάρ επισημαίνει εδώ και χρόνια την αυταρχική μετατόπιση της Τουρκίας υπό την κυριαρχία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> Ο Aktar μίλησε στο Reset Dialogues on Civilizations, μια διεθνή ένωση που ιδρύθηκε το 2004 και δεσμεύτηκε για έρευνα και δημοσιεύσεις σχετικά με τις διαπολιτισμικές και διεθνείς σχέσεις, τον πολιτιστικό και θρησκευτικό πλουραλισμό, τις προόδους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη δημοκρατία.<br /> <br /> <i>Καθ. Aktar, σε ποιον απευθύνεται ακριβώς η «προσβολή» της Αγίας Σοφίας;</i><br /> <br /> Σε όλους μας εκεί έξω: σε εκείνους τους Τούρκους που ζουν σύμφωνα με κοσμοπολίτικες αξίες, στην ίδια την Τουρκική Δημοκρατία, η οποία υποτίθεται ότι είναι κοσμική, στους δύο αιώνες της δυτικοποίησης της χώρας μας. Και επίσης, στον μη μουσουλμανικό κόσμο: για να ξεκινήσουμε, στους 300 εκατομμύρια Ορθόδοξους Χριστιανούς, οι οποίοι ήταν αναισθητοποιημένοι και των οποίων οι καρδιές είναι πραγματικά σπασμένες, αλλά και στους Καθολικούς και τους Προτεστάντες και όλους τους μη Μουσουλμάνους.<br /> <br /> Αυτό θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για την εικόνα και το κύρος της Τουρκίας, η οποία ήταν ήδη αρκετά αρνητική από το 2013. Είναι η επιβεβαίωση αυτής της γενικής μετατόπισης προς έναν ολοκληρωτισμό μιας χώρας που είναι απασχολημένη με δυτικοποίηση, αντιστρέφοντας μια τάση 200 αιώνων.<br /> <br /> <i>Περιμένατε να γίνει το πραξικόπημα της Αγίας Σοφίας;</i><br /> <br /> Φυσικά, όλοι ξέραμε ότι θα έρθει σύντομα. Έκανα ένα μικρό λάθος, περιμένοντας ότι η κυβέρνηση θα το ανοίξει την ημερομηνία της οθωμανικής κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης, στις 29 Μαΐου. Όμως, η εκ νέου μετατροπή του σε τζαμί εξακολουθούσε να έχει ισχυρό συμβολισμό. 24 Ιουλίου, η ημερομηνία που επιλέχθηκε τελικά, σηματοδοτεί την επέτειο της Συνθήκης της Λωζάνης, της ιδρυτικής συνθήκης της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Καθώς εγκαινίασε το νέο τζαμί, ο Πρόεδρος Ερντογάν απαγγέλλει ένα sura από το Κοράνι. Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον κόσμο, ούτε στο Ιράν! Στη συνέχεια, ο επικεφαλής των θρησκευτικών υποθέσεων της χώρας, ο οποίος εκδίδει fatwas σχεδόν συνεχώς, απαγγέλλει ένα άλλο sura, ένα που μιλά για την κατάκτηση - λες και η Τουρκία επανέλαβε την Αγία Σοφία. Και κρατούσε ένα σπαθί στα χέρια του!<br /> <br /> <i>Ένα εκρηκτικό μείγμα θρησκείας και στρατιωτικών εικόνων.</i><br /> <br /> Ναι, και αυτό που δεν έχει ξαναδεί στην Τουρκία Την τελευταία φορά που κάτι παρόμοιο συνέβη ήταν όταν ο Abu Bakr Al Baghdadi ανακήρυξε τον νέο Χαλίφη και ηγέτη του Daesh (Ισλαμικό Κράτος). Αλλά η πείνα για εξουσία αυτού του καθεστώτος μπορεί να φανεί και αλλού. Αμφισβητούν όλους τους διεθνείς κανόνες και κανονισμούς στο Αιγαίο Πέλαγος, ακόμα και στη Μεσόγειο, όπως έχουμε δει με το λεγόμενο μνημόνιο συμφωνίας μεταξύ της Τρίπολης και της Άγκυρας.<br /> <br /> <i>Φαίνεται ότι ο Ερντογάν θέλει να ωθήσει τα όρια της επιθετικότητας της χώρας του πάντα λίγο πιο μακριά, ακόμα κι αν συνεπάγεται στρατιωτικές περιπέτειες ή υψηλούς διπλωματικούς κινδύνους. Πόσο μακριά είναι πρόθυμος να πάει και γιατί;</i><br /> <br /> Η Τουρκία είναι μια αρεθιστική χώρα, η οποία έχει κατσίκια. Ενώ πριν από την πολιτική ανάληψη του Ισλάμ, το εθνικό σύνθημα ήταν «Ειρήνη στο σπίτι, ειρήνη στο εξωτερικό», σήμερα είναι ακριβώς το αντίθετο: «Πόλεμος στο σπίτι, πόλεμος στο εξωτερικό». Όλα δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Η Τουρκία βρίσκεται σε πόλεμο στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη και στην ίδια τη χώρα με τους Κούρδους, και στη συνέχεια φαίνεται να είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Η Αγία Σοφία ταιριάζει σε αυτό το συνολικό παζλ μιας επιθετικής μουσουλμανικής Τουρκίας. Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως έναν από τους πρωταρχικούς ηγέτες του κόσμου, και το ίδιο και το περιβάλλον του.<br /> <br /> Τώρα, συγκεκριμένα, έχει γίνει de facto ηγέτης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ένα είδος χαλίφης της χειρότερης αίρεσης του σουνιτικού Ισλάμ. Εργάζεται σε αυτήν την αποστολή μαζί με τον Εμίρ του Κατάρ, Tamim Al-Thani, σε μια ατζέντα εναντίον όλων των άλλων μουσουλμανικών / αραβικών χωρών και του Ιράν. Και στην πραγματικότητα οι μόνες χώρες που τον υποστηρίζουν εν μέρει στην περιοχή είναι το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν και η Σομαλία, καθώς και η κυβέρνηση στην Τρίπολη. Τελεία. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι άλλες μουσουλμανικές χώρες προσκλήθηκαν στην τελετή εγκαινίων της Αγίας Σοφίας, αλλά καμία από αυτές δεν εμφανίστηκε. Υπό αυτήν την έννοια, ήταν ένα flop.<br /> <br /> <i>Τι γίνεται με την εσωτερική υποδοχή αυτής της κίνησης; Έφερε πραγματικά συναίνεση σε μια κυβέρνηση που αγωνίζεται συνεχώς οικονομικά εμπόδια καθώς και την πανδημία;</i><br /> <br /> Υπολογίστηκε ότι 350.000 άτομα συμμετείχαν στην προσευχή της Παρασκευής. Για μια πόλη όπως η Κωνσταντινούπολη, με 16 εκατομμύρια κατοίκους, δεν είναι τίποτα. Ειλικρινά, το 80% των Τούρκων απλά δεν ξέρουν τι είναι η Αγία Σοφία. Είναι απλώς ρητορική και δεν νομίζω ότι με τη μετατροπή ενός μουσείου σε τζαμί το ποσοστό έγκρισης του Ερντογάν θα αυξηθεί σοβαρά. Όμως ολόκληρος ο τουρκικός πολιτικός μικρο-κόσμος ήταν στα εγκαίνια, και όσοι δεν προσκλήθηκαν - όπως κουρδικοί εκπρόσωποι ή ηγέτες της αντιπολίτευσης - δεν διαμαρτύρονταν για τη μετατροπή, αλλά για το ότι δεν προσκλήθηκαν.<br /> <br /> Όπως συνέβη και για τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ ğmamoğlu, που πολλοί θεωρούσαν πιθανό ανταγωνιστή του Ερντογάν όταν εξελέγη πέρυσι. Άλλοι πρόσφατα εξέτασαν τις πολιτικές πρωτοβουλίες του πρώην ΑΚΡ (κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) βαρέων βαρών όπως ο Αχμέτ Νταβούτογλου ή ο Αλί Μπαμπατζάν…<br /> <br /> Όπως λέω, ολόκληρο το τουρκικό πολιτικό κατεστημένο είναι πολύ χαρούμενο για το άνοιγμα, κανείς δεν τολμούσε να πει εναντίον του. Είναι πραγματική αντιπολίτευση; Ο ğmamoğlu δεν αντιπροσωπεύει τίποτα και δεν έχει καμία απολύτως πιθανότητα. Ο Νταβούτογλου και ο Μπαμπακάν είναι σαν κουνούπια μπροστά από τον Ερντογάν, βρισκόταν στο ίδιο σκάφος με αυτόν, ώστε να μπορούσε να τους σκοτώσει ανά πάσα στιγμή.<br /> <br /> <i>Φαίνεται ότι δεν έχετε καμία ελπίδα για οποιαδήποτε πολιτική αλλαγή στην Τουρκία.</i><br /> <br /> Η μόνη αλλαγή θα προκύψει πιθανώς από οικονομική κατάρρευση ή από αποτυχία σε κάποια στρατιωτική περιπέτεια. Αυτές είναι οι μόνες πιθανότητες που μπορεί κάποια μέρα να οδηγήσουν στην κατάρρευση του καθεστώτος. Είναι πολύ άσχημο που η Δύση, και ειδικά οι Ευρωπαίοι, φαίνεται να μην το έχουν καταλάβει. Δεν είναι σίγουροι πώς να αντιμετωπίσουν την Τουρκία και πιστεύουν ότι με την ευχαρίστηση και την ηρεμία του Ερντογάν θα καταφέρουν να τον πείσουν και να βρουν κοινές λύσεις σε προβλήματα. Αυτό είναι απολύτως όνειρο.<br /> <br /> Όσο περισσότερο τον ευχαριστούν οι Ευρωπαίοι, τόσο περισσότερο τους κακοποιεί ο Ερντογάν, και αυτό συμβαίνει εδώ και επτά χρόνια. Οι Ευρωπαίοι διαδραματίζουν πολύ αρνητικό ρόλο παρατείνοντας τη ζωή του καθεστώτος του Ερντογάν, συνεχίζοντας να πωλούν όπλα στο καθεστώς και υποχωρώντας όταν ο Ερντογάν τους απειλεί, και αυτό είναι εξαιρετικά αντιπαραγωγικό καθώς στέλνει λάθος μήνυμα σε πολλούς Τούρκους που ελπίζουν για μια διαφορετική Τουρκία.<br /> <br /> <i>Τι θα συνιστούσατε λοιπόν να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση: διακοπή των σχέσεων στο δικαστήριο;</i><br /> <br /> Φυσικά. Η δημοκρατία δεν διαθέτει τα εργαλεία για την αντιμετώπιση αυταρχικών καθεστώτων. Είναι απλώς χάσιμο χρόνου και χρήματος, τελικά ενισχύει αυτό το καθεστώς. Για να μην αναφέρουμε τον ανήθικο χαρακτήρα μιας τέτοιας ευχαρίστησης, με μια χώρα στην οποία το κράτος δικαίου δεν υπάρχει πια, όπως πιστοποιεί οποιαδήποτε διεθνής έκθεση. Αλλά αυτή η στάση θα βάλει την ίδια την Ευρώπη σε προβλήματα και με άλλους, πολύ συγκεκριμένους όρους. Ενεργοποιώντας πόλεμο στη Συρία, φιλοξενώντας τεράστιους αριθμούς μαχητών τζιχάντ, η Τουρκία δημιουργεί συνεχώς περισσότερους πρόσφυγες για να χρησιμοποιηθεί ως «απειλή» για την ΕΕ.<br /> <br /> Και η κυβέρνηση τώρα εξάγει ανοιχτά ξένους τζιχαντιστές στη Λιβύη, χωρίς κανείς να μπορεί να πει «είναι αρκετό». Πώς μπορεί η Ευρώπη, και ιδίως η Ιταλία, να δεχτούν ότι χιλιάδες πολιτοφυλακές μεταφέρονται στην Τρίπολη και στο Μισουράτα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη Σικελία; Και πάλι, οι Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι οι Τούρκοι θα συμπεριφερθούν αργά ή γρήγορα. Ωστόσο, οι ολοκληρωτικές χώρες δεν μετατρέπονται ποτέ σε δημοκρατικά κράτη. Απλώς καταρρέουν και κάτι άλλο είναι χτισμένο στις στάχτες τους.<br /> <br /> <i>Για όλη τη διεθνή «υποχώρηση», οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει επίσης να ενδιαφέρονται για μια σταθερή Μεσόγειο.</i><br /> <br /> Η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών διευθύνεται σήμερα από μερικούς ικανούς πρεσβευτές στον τομέα, οι οποίοι προσπαθούν να τρέξουν το σόου, αλλά που διαφορετικά δεν έχουν καμία οδηγία από την Ουάσινγκτον. Και αυτό είναι μια ολοκληρωτική καταστροφή, καθώς η Αμερική δεν θεωρείται πλέον αξιόπιστος ηθοποιός στην περιοχή. Όσο για την Τουρκία, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι τόσο πρόθυμες να τη διατηρήσουν στο ΝΑΤΟ, που είναι έτοιμες να δικαιολογήσουν ο Ερντογάν οτιδήποτε. Αυτό που δεν βλέπουν είναι ότι κάνοντας αυτό θα χάσουν έναν εξίσου σημαντικό σύμμαχο. Αίγυπτος.<br /> <br /> <i>Θα μπορέσει ο Τζο Μπάιντεν ως πρόεδρος να αντιστρέψει αυτήν την «λήθη» της εξωτερικής πολιτικής;</i><br /> <br /> Ίσως, αλλά πρέπει να αποδείξει τα πάντα. δεν έχει σχεδιάσει ξεκάθαρα μια συνολική προσέγγιση εξωτερικής πολιτικής. Αλλά είναι απασχολημένος με την προετοιμασία της πιθανής διοίκησής του αυτή τη στιγμή και νομίζω ότι θα εμφανιστούν κορυφαία ονόματα εκεί Εάν ο Τραμπ επανεκλεγεί, αυτό θα ήταν απλώς μια παγκόσμια καταστροφή.<br /> <br /> <a href="https://www.resetdoc.org/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καθηγητής Cengiz Aktar: Ώρα για την Ευρώπη να σπάσει τις σχέσεις με την Τουρκία του Ερντογάν

Ο καθηγητής τουρκικών και σύγχρονων ασιατικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο καθηγητής Τσενγκίζ Ακτάρ επισημαίνει εδώ και χρόνια την...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στάση της Ρωσίας απέναντι στα ελληνοτουρκικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj7qoAk5l1ZxYN_EQKyQ9kiZO1CRoABOYOKSM0xIEscjZfvi8pCQHy1UUPpf7ExdOg3Rj8vIKvfbA50aV9RpDQ5bmAWq4kNKXP4dzTo_kRHmCC5r9yhl8NE0-P8TbUpGn2b1ns4IqQzvY/s1600/99998741222.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj7qoAk5l1ZxYN_EQKyQ9kiZO1CRoABOYOKSM0xIEscjZfvi8pCQHy1UUPpf7ExdOg3Rj8vIKvfbA50aV9RpDQ5bmAWq4kNKXP4dzTo_kRHmCC5r9yhl8NE0-P8TbUpGn2b1ns4IqQzvY/s640/99998741222.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οι επιδιώξεις της Τουρκίας ωφελούν περισσότερο πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά την Ρωσία</span>.</h3> <b>Γεωργία Πολυτάνου</b> Σύμβουλος ενεργειακής ασφάλειας<br /><br />Τον τελευταίο καιρό οι εξελίξεις ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία είναι καταιγιστικές. Μετά την υποκίνηση επεισοδίων από τη μεριά των Τούρκων στον Έβρο με τη μεταφορά «προσφύγων» προς την Ελληνική επικράτεια ,το τουρκολιβυκό μνημόνιο με σκοπό τον αποπροσανατολισμό των «παιχνιδιών» στην Ανατολική Μεσόγειο -κυρίως να μπλοκάρει τη δημιουργία του αγωγού East Med- και την επιβουλή των δύο χωρών να δηλώσουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ εις βάρος της Ελλάδας,σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν η μετατροπή της Αγίας Σοφιας σε τζαμί και η NAVTEX που εξέδωσε η Άγκυρα για το «Oruç Reis» μαζί με δύο συνοδευτικά πλοία νότια της Ρόδου, της Καρπάθου και του Καστελλόριζου,ύδατα της Ελληνικής κυριαρχίας. Γιατί οι κινήσεις των Τούρκων συμφέρει τις βλέψεις του «ξανθού γένους»;<br /><br />Αρχικά, η Αγια Σοφιά αποτελεί ένα μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, ένα σύμβολο της Ορθοδοξίας. Η μετατροπή της Εκκλησίας σε Τζαμί αποτελεί ατίμωση για τον Ορθόδοξο κόσμο ενώ ο Τούρκος Πρόεδρος προέβει σε αυτή γιατί έχει ανάγκη ολοένα και περισσότερο τους ακροδεξιούς εθνικιστές για να τον συσπειρώνουν. Η κατακραυγή ήταν μεγάλη. Ο Πάπας Φραγκίσκος, η UNESCO, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Λευκός Οίκος πήραν θέση για το ζήτημα αποτυπώνοντας τη δυσαρέσκεια τους.<br /><br />Από την άλλη, αν και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία έκανε λόγο πως η κίνηση αυτή θα έφερνε διαθρησκευτικές εντάσεις, το Κρεμλίνο δήλωσε πως πρόκειται για εσωτερικό ζήτημα της Τουρκίας στο οποίο κανείς δεν πρέπει να αναμειχθεί. Η αντίδραση της Ρωσίας δεν είναι παράδοξη και την αντίδραση αυτή πυροδότησε η αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανικής Εκκλησίας από τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες-ανάμεσα σε αυτές και η Ελληνική. Το ζήτημα της Ουκρανικής Εκκλησίας δεν είναι αμιγώς θρησκευτικό αλλά περιλαμβάνει πολιτικά στοιχεία.Τα πολιτικά αυτά στοιχεία όπως τα υποστήριξε και ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, κ.Σεργκέι Λαβρόφ,έχουν να κάνουν με την υποβόσκουσα πίεση των Αμερικανών να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξες Εκκλησίες την Ορθόδοξη Εκκλησία των Ουκρανών με σκοπό οι ίδιοι να καταδείξουν το Ουκρανικό ζήτημα. Εφόσον, λοιπόν, η Ρωσία βρήκε απέναντι της το ζήτημα αυτό και συνάμα αντιπάλους, «λογικό» και επόμενο ήταν να μην εναντιωθεί με σθένος σε επικείμενο ζήτημα που θα αφορούσε κάποια από τις Ορθόδοξες αυτές Εκκλησίες. Επίσης, ας μην λησμονούμε πως το όνειρο της Ρωσίας είναι ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης να γίνει Ρώσος με την αιτιολογία πως είναι η πολυπληθέστερη και πιο ισχυρή Ορθόδοξη χώρα.<br /><br />Όσον αφορά τα τελευταία γεγονότα με την Τουρκία που προανήγγειλε τις έρευνες στα νότια και ανατολικά του Καστελλόριζου με το τουρκικό ερευνητικό πλοίο «Oruç Reis» καταπατώντας τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας στο Αιγαίο, η Ρωσία μάλλον διάκειται θετικά με το περιστατικό αυτό. Αλλά ποιός είναι ο λόγος για αυτή της τη στάση; Μα φυσικά έχει να κάνει με την οπλοποίηση της ενέργειας( weaponization of energy). <br /><br />H Ρωσία εν αντιθέσει με τη λεκτική στήριξη προς τα ενεργειακά βήματα της Ελλάδας, η ίδια στην πραγματικότητα δε θέλει η Ελλάδα να προσχωρήσει σε ενεργειακές δραστηριότητες που όχι μόνο θα μειώσουν την εξάρτηση της ίδιας της χώρας από το εισαγόμενο ρωσικό αέριο.<br /><br />Επίσης, σύμφωνα με τις επιστημονικές δημοσιεύσεις της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων τα αποθέματα νότια της Κρήτης υπερβαίνουν τα 5 τρις Μ3 φυσικού αερίου, με αποτέλεσμα να μπορούν να καλύψουν το 50% των ενεργειακών αναγκών της ΕΕ για 50 έτη. Αυτό από μόνο του φέρνει την Ελλάδα στο προσκήνιο και θα ελαττώσει ακόμη περισσότερη την ευρωπαϊκή ανάγκη για τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες.<br /><br />Μάλιστα, μόλις πριν λίγες μέρες νέα NAVTEX για εκτόξευση πυραύλων νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου εξέδωσε ο υδρογραφικός σταθμός Αττάλειας της Τουρκίας. Στην κυριολεξία πρόκειται για anti-NAVTEX στην άσκηση του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο έλαβε άδεια από την Κύπρο, αφού η περιοχή εμπίπτει στο κυπριακό FIR. Η Ρωσία προέβει σε αυτή την άσκηση επιχειρώντας να φέρει την Κύπρο σε δύσκολη θέση μιας και ο Πρόεδρος της Κύπρου, κ.Νίκος Αναστασιάδης, βρέθηκε στο Παρίσι να συζητήσει με τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν, για την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου και τις κυρώσεις που ανέφερε ο δεύτερος σε όσους παραβιάζουν θαλάσσιες ζώνες. Οι σχέσεις της Κύπρου με τη Γαλλία στηρίζονται στους τομείς της ενέργειας και της άμυνας, τόσο με την αδειοδότηση θαλασσοτεμαχίων της κυπριακής ΑΟΖ στην Total όσο με το αεροναυτικό συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle του γαλλικού Ναυτικού.<br /><br />Η Ρωσία, επίσης,συνδέεται με την Τουρκία ενεργειακά υπό τον TurkStream, ενός αγωγού που συμβολίζει την επανασύνδεση των σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας με απώτερο στόχο να οδηγήσουν σε εκ νέου εξάρτηση την Ε.Ε.Ο αγωγός TurkStream αποτελεί την εναλλακτική δίοδο για τη μεταφορά φυσικού αεριού από μία χώρα σαν την Τουρκία η οποία είναι η μοναδική που δε βρίσκεται στην ΕΕ και δεν είναι εξαρτώμενη από την πολιτική αυτής αλλά αποτελεί κόμβος αυτής. Ο αγωγός Turk Stream παρακάμπτει εξίσου την Ουκρανία διερχόμενος από την Τουρκία και θα παρέχει αέριο στη νοτιοανατολική Ευρώπη.<br /><br />Συμπερασματικά, οι σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας αυτή την χρονική στιγμή δεν επιτρέπουν ούτε στην Ελλάδα αλλά ούτε στην Κύπρο να περιμένουν σημαντική στήριξη από τη Μόσχα. Οι επιδιώξεις της Τουρκίας ωφελούν περισσότερο πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά την Ρωσία και βρίσκονται πάνω από θρησκείες. Επιπλέον,η Ρωσία τοποθετεί την ενέργεια στην υψηλή της στρατηγική.Επομένως, η Ρωσία είτε έμμεσα είτε άμεσα θα παρακάμψει πιθανά εμπόδια που θα σημάνουν τη μείωση της εξάρτησης της Ε.Ε. από τους ρωσικούς φυσικούς πόρους.<br /><br />Η Ελλάδα, από την άλλη, πρέπει να επικεντρωθεί σε χώρες όπως η Αίγυπτος, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γαλλία μιας και περισσότερα οφέλη μπορεί να έχει από αυτές παρά με τους «ορθόδοξους αδερφούς». <br /><br />Η Αίγυπτος είναι μία χώρα που έστω και η τμηματική οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Αιγύπτου-Ελλάδας θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στο τουρκολιβυκό μνημόνιο.<br /><br />Οι ΗΠΑ ως συντηρητική δύναμη του διεθνούς γίγνεσθαι δεν επιθυμεί την αύξηση ισχύος καμίας περιφερειακής δύναμης ανησυχώντας για τις ενέργειες της Τουρκίας εφόσον αναγνωρίζεται από τους ίδιους πως τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και δικαιώματα ΑΟΖ.<br /><br />Η Γαλλία είναι μία Ευρωπαική χώρα που έμπρακτα εξέφρασε την αλληλεγγύη της προς τον Ελληνισμό τονίζοντας πως δεν πρέπει η ΕΕ και τα κράτη μέλη της να δέχονται να παραβιάζεται και να απειλείται ο θαλάσσιος χώρος ενός κράτους μέλους χωρίς να επιβάλλονται κυρώσεις.<br /><br />Ακόμη και η Γερμανία κινήθηκε επωφελώς προς την Ελλάδα με το τηλεφώνημα που έκανε ενώ μέχρι πρότινος έβαζε πλάτη προς τα Τουρκικά συμφέροντα.Ο λόγος κυρίως ήταν πως δεν επιθυμούν οι Γερμανοί το ξέσπασμα ενός πολέμου κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Γενικά, η Ελλάδα αναζητά συμμάχους ως κυρίαρχο κράτος με σκοπό τη διεκδίκηση συμφερόντων. Δεν έχει ανάγκη την εξασφάλιση συμμάχων για την παροχή προστασίας.<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η στάση της Ρωσίας απέναντι στα ελληνοτουρκικά

Οι επιδιώξεις της Τουρκίας ωφελούν περισσότερο πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά την Ρωσία . Γεωργία Πολυτάνου Σύμβουλος ενεργειακ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διαπραγμάτευση για μοιρασιά της ελληνικής ΑΟΖ – Μαζί με τη Μέρκελ και ο Τραμπ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwQx3JWsKXF796Ki-nE3ULzUTCd_xmd6vPqLFEkBrb3bmpWzV06vFF_D04qfhZ_4HBQ05PfjybWgGZpZesaCBRdSGIPm-v0VGgL6B1xwhkyCgQ5EnB2ZitezElnj0Fg_tfRvmXZrg7Kr0/s1600/mesogios_aoz.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwQx3JWsKXF796Ki-nE3ULzUTCd_xmd6vPqLFEkBrb3bmpWzV06vFF_D04qfhZ_4HBQ05PfjybWgGZpZesaCBRdSGIPm-v0VGgL6B1xwhkyCgQ5EnB2ZitezElnj0Fg_tfRvmXZrg7Kr0/s640/mesogios_aoz.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Ο μεγάλος μου δάσκαλος Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει κάποτε «να διαβάζεις πάντα τις υποσημειώσεις των Αμερικανών στα κείμενά τους». Τον θυμήθηκα, διαβάζοντας ένα κείμενο που δεν μπορώ να δημοσιεύσω. Αλλά ζώντας στην Ουάσιγκτον για σχεδόν μισό αιώνα, διαισθάνομαι ότι οι Αμερικανοί ζεσταίνουν τις μηχανές τους, για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διαφοράς.<br /><br />Δεν γνωρίζω εάν υπάρχει συνεννόηση του Τραμπ με την Μέρκελ, αλλά γνωρίζω ότι και οι δυο επιθυμούν τον ελληνοτουρκικό διάλογο. Η ελληνική λέξη "διάλογος" έχει αποκτήσει παγκόσμια φήμη από αρχαιοτάτων χρόνων και παίζει καθοριστικό ρόλο σε πολλές παγκόσμιες διαφορές. Ο διάλογος ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία που ετοιμάζεται για να αρχίσει πριν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές θα είναι καθοριστικός για το μέλλον της Ελλάδας.<br /><br /><br />Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι η Χάγη δεν μπορεί να λύσει την ελληνοτουρκική διαφορά, με βάση το προηγούμενο που δημιουργεί η συμπεριφορά της Κίνας. Από την δεκαετία του 1960 προωθούν την ιδέα συνεκμετάλλευσης, ή καλύτερα της συνδιαχείρισης των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου. Οι Αμερικανοί, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώριζαν την αξία των υδρογονανθράκων και είχαν αρχίσει μυστικές έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο για τον εντοπισμό του μεγάλου ορυκτού πλούτου της περιοχής.<br /><br />Τι θέλουν οι Αμερικανοί<br /><br />Από το 1922 οι Τούρκοι θεωρούσαν ότι είχαν μεγάλες ακτές, αλλά δεν διέθεταν μεγάλη θάλασσα και μετά το 1982 συνειδητοποίησαν ότι η θάλασσά τους περιορίστηκε ακόμη περισσότερο. Έτσι άρχισαν έναν επικίνδυνο ρητορικό πόλεμο, εκτός δύο θερμών εξαιρέσεων (1987 και 1996), αλλά από το 2018 προβάλλουν και περαιτέρω εκτός διεθνούς δικαίου απαιτήσεις με την "Γαλάζια Πατρίδα", που σίγουρα θα συνεχιστούν και στο μέλλον.<br /><br />Οι Αμερικανοί από την δεκαετία του 1960, επί πρωθυπουργίας του Γεωργίου Παπανδρέου, γνώριζαν ότι η θάλασσα της Τουρκίας δεν διαθέτει υδρογονάνθρακες. Το 1984 σε μια απόρρητη έκθεση της CIA, που ανέλυε όλα τα θέματα της ελληνοτουρκικής διαφοράς, περιγράφεται και μια πολύ σημαντική και κρίσιμη διαπίστωση για το θέμα των υδρογονανθράκων στο Αιγαίο: «Δεν υπάρχουν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων στο Αιγαίο Πέλαγος».<div> <br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/07/2020-07-31-3.png" /></div> <div> <i>Χάρτης πιθανών υδρογονανθράκων στην Μεσόγειο.</i><br /><br />Από αυτό τον χάρτη βλέπουμε ότι το Αιγαίο Αρχιπέλαγος δεν διαθέτει υδρογονάνθρακες και αυτός είναι ο λόγος που η Τουρκία έχει στρέψει την προσοχή της στην Ανατολική Μεσόγειο. Έτσι, από καιρό τώρα, οι Αμερικανοί επιθυμούν να βοηθήσουν την Τουρκία να εξασφαλίσει ένα μέρος των δικών μας υδρογονανθράκων, από την δική μας ΑΟΖ!<br /><br />Αξίζει να υπενθυμίσουμε στον Τραμπ ότι η Αμερική, που απέχει μόλις 90 μίλια από τη Κούβα, δεν τόλμησε να ισχυρισθεί ότι η Κούβα, επειδή είναι νησί, δεν έχει πλήρη δικαιώματα σε ΑΟΖ. Οριοθέτησε, μάλιστα, την ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής”, δηλαδή τη μέθοδο που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι.<br />Η απούσα ΕΕ<br /><br />Εδώ και τώρα θα φανεί στην πράξη πόσο φιλέλληνας είναι ο πρόεδρος Μακρόν, ή και πόσο υπηρετεί τα γαλλικά συμφέροντα. Ήρθε η ώρα της επέμβασης της ΕΕ, διότι η ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου είναι ταυτόχρονα και ΑΟΖ της ΕΕ, η οποία δεν αρκεί απλώς να διαμαρτύρεται για τις επεκτατικές τάσεις της Τουρκίας. Ήρθε η ώρα η Ευρώπη να δώσει εντολή στην Ελλάδα να ανακηρύξει την ΑΟΖ της και να την οριοθετήσει με την Κύπρο, το άλλο κράτος-μέλος της.<br /><br />Οι Βρυξέλλες πρέπει, επιπλέον, να ενημερώσουν την Τουρκία ότι οποιαδήποτε επιθετική της ενέργεια εις βάρος της ευρωπαϊκής ΑΟΖ στην Μεσόγειο, πως θα έχει βαριές συνέπειες για την ίδια. Βέβαια η ΕΕ δίνει συνεχώς εντολές στα κράτη-μέλη της για διάφορα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά θέματα, αλλά φαίνεται ότι τα κράτη-μέλη έχουν μόνο υποχρεώσεις, όχι δικαιώματα.<br /><br />Ένα έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο "The EU andinternational ocean governance" σημειώνει ότι η ΕΕ διαθέτει την μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο, Το μέγεθος της φτάνει τα 20 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή οι θάλασσές της είναι 380% μεγαλύτερες από το έδαφος της. Το πιο σημαντικό όμως στοιχείο αυτού του εγγράφου είναι ο χάρτης που ακολουθεί.<br /><br />Ο αποκαλυπτικός αυτός χάρτης δείχνει τις ΑΟΖ όλων των κρατών της ΕΕ και όπου, ξεκάθαρα, καθορίζεται όχι μόνο η ελληνική ΑΟΖ, αλλά επιβεβαιώνεται ότι η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Ο Μακρόν, η Μέρκελ και οι ηγέτες των υπόλοιπων 23 κρατών-μελών πρέπει να αξιοποιήσουν την ΑΟΖ της Ευρώπης, ως όπλο κατά των εξωφρενικών απαιτήσεων της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/07/2020-07-31-5.png" />Ίσως αυτή η ανάλυση να θυμίζει όνειρο θερινής νυκτός, αλλά η Ελλάδα πρέπει να βρει ένα τρόπο να αποφύγει την διαπραγμάτευση με τη Τουρκία, μέχρι τον Ιανουάριο το 2021, όταν στον Λευκό Οίκο θα υπάρχει νέος ένοικος. Εάν διαπραγματευθεί ο Μητσοτάκης με τον Ερντογάν, όταν ο Τραμπ βρίσκεται ακόμη στον Λευκό Οίκο, θα πάθουμε μεγάλη ζημιά! Ο Τραμπ θέλει να δοθεί γη και ύδωρ στον Ερντογάν. Για την ακρίβεια να δοθεί η δική μας γη και το δικό μας ύδωρ.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διαπραγμάτευση για μοιρασιά της ελληνικής ΑΟΖ – Μαζί με τη Μέρκελ και ο Τραμπ

Καρυώτης Θεόδωρος Ο μεγάλος μου δάσκαλος Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει κάποτε «να διαβάζεις πάντα τις υποσημειώσεις των Αμερικανών στα κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταπέλτης το Spiegel για Ερντογάν: Ο απρόβλεπτος αλαζόνας ηγέτης δεν αναγνωρίζει τα υπάρχοντα σύνορα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH7y90rwtHvgQtw6AEsrKbHwml4Zvd1mO1-OYr59Xp7n6Nufh1bWhTT-kd9WjkPdCz8oeNiALI9Usw1TNhxygbZ0GJ3zaRbFNlzHg9wddH4-qW9AuDD6g4CRyteYm19VNQHCIG1r9Ec-Y/s1600/erdogan.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="699" data-original-width="1024" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH7y90rwtHvgQtw6AEsrKbHwml4Zvd1mO1-OYr59Xp7n6Nufh1bWhTT-kd9WjkPdCz8oeNiALI9Usw1TNhxygbZ0GJ3zaRbFNlzHg9wddH4-qW9AuDD6g4CRyteYm19VNQHCIG1r9Ec-Y/s640/erdogan.webp" width="640" /></a></div> <div> <b><br /></b></div> <b>Δήμητρα Κυρανούδη</b><br />Στη νέα φάση της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής Ερντογάν αναφέρεται ανάλυση του περιοδικού Der Spiegel. Παίρνει αφορμή από την «πομπώδη» μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και την μουσουλμανική προσευχή την ημέρα της επετείου της υπογραφής της συνθήκης της Λωζάνης, για να δείξει ο Ερντογάν ότι «η κληρονομιά του Ατατούρκ έχει ξεπεραστεί» και ότι ο ίδιος «δεν αναγνωρίζει πλέον τα υπάρχοντα σύνορα».<br /><br />Δεύτερη αφορμή οι προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το Καστελόριζο, «όπου μόνο μετά την παρέμβαση Μέρκελ, σύμφωνα με ΜΜΕ, απεφεύχθη μια ένοπλη σύρραξη». Σε αυτά προστίθενται η στάση της Τουρκίας στο συριακό και το λιβυκό μέτωπο.<br /><br />Η ανάλυση εστιάζει στην πρόσληψη του νέο-οθωμανισμού από τον Ερντογάν, ξεκινώντας με μια αναφορά στον θεωρητικό θεμελιωτή του, τον πρώην πρωθυπουργό, υπΕξ και σύμβουλο του Ερντογάν Αχμέτ Νταβούτογλου, ο οποίος το 2001 δημοσίευσε το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος», στο οποίο εξέθετε τις απόψεις του για τη νέα τουρκική εξωτερική πολιτική.<br /><br />«Ο Νταβούτογλου οραματίστηκε την Τουρκία στο πλαίσιο της οθωμανικής παράδοσης ως ηγέτιδα από τη Βόρεια Αφρική ως τα Βαλκάνια. Αυτή η θέση έγινε δεκτή από τον νέο τότε ισλαμιστή πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν», αναφέρει το Spiegel, συμπληρώνοντας όμως ότι οι στενές σχέσεις των δύο ανδρών ανήκουν πλέον στο παρελθόν.<br /><br />«Ο Νταβούτογλου εγκατέλειψε το κυβερνών κόμμα AKP πέρυσι και ίδρυσε δικό του. Ωστόσο, το δόγμα του, ο νεο-οθωμανισμός, εφαρμόζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ». Σε τι διαφέρει όμως το αρχικό δόγμα Νταβούτογλου από τη νέα προσέγγιση Ερντογάν;<br /><br />Από το δόγμα Νταβούτογλου στον νέο τουρκικό ιμπεριαλισμό<br /><br />Το Spiegel παρατηρεί: «Ο ιμπεριαλισμός του Νταβούτογλου είχε κυρίως θρησκευτικά κίνητρα. Ήθελε να καθιερώσει την Τουρκία ως ηγέτιδα των σουνιτών, έργο που απέτυχε άδοξα στα χρόνια που ακολούθησαν την Αραβική Άνοιξη.<br /><br />Ο Ερντογάν είναι επίσης ισλαμιστής. Αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τον ίδιο είναι η διεθνής παρουσία. Η ιδεολογία είναι δευτερεύουσας σημασίας.<br /><br />Ο τουρκικός νεο-οθωμανισμός του 2020 είναι επομένως διαφορετικός από τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ: πιο ρεαλιστικός, δεν κάνει διακρίσεις, είναι πιο απρόβλεπτος.<br />Ο Ερντογάν κάνει ό,τι και ο Πούτιν. Πηγαίνει οπουδήποτε προκύπτει ευκαιρία: σχεδιάζει στρατιωτικές βάσεις στη Βόρεια Αφρική, χτίζει τζαμιά στα Βαλκάνια, καταλαμβάνει τμήματα της Συρίας. Η Άγκυρα εκμεταλλεύεται το κενό που δημιουργείται από την αποχώρηση των ΗΠΑ από την παγκόσμια πολιτική».<br /><br />Η ανάλυση κλείνει με αναφορά στη στάση της Ευρώπης: «Ακόμη και μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες, οι Ευρωπαίοι δεν βρήκαν τρόπο να αντιμετωπίσουν σωστά τον ταραχοποιό από την Άγκυρα. Οι στενοί οικονομικοί δεσμοί με την Τουρκία θα τους παρείχαν μέσα για να σταματήσουν τον Ερντογάν. Στην ανάγκη η ΕΕ και η γερμανική κυβέρνηση θα μπορούσαν να ασκήσουν πίεση στην Τουρκία μέσω οικονομικών κυρώσεων. Αντ ‘αυτού, παρακολουθούν τις εξελίξεις με ένα μείγμα αδυναμίας και νευρικότητας, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος ενισχύει την επιρροή του – και συνεχίζει να αποσταθεροποιεί την περιοχή».<br /><b> Deutsche Welle</b><br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Καταπέλτης το Spiegel για Ερντογάν: Ο απρόβλεπτος αλαζόνας ηγέτης δεν αναγνωρίζει τα υπάρχοντα σύνορα

Δήμητρα Κυρανούδη Στη νέα φάση της επιθετικής εξωτερικής πολιτικής Ερντογάν αναφέρεται ανάλυση του περιοδικού Der Spiegel. Παίρνει αφορμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τo Oruc Reis, το Barbaros και η ευθύνη της Ελλάδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMDX10XtbViks_LRCEmMs6bolZREZirgoouJgawx61P23QzkpCLni7KUxkRc57lgm9_voNMb4xsO3ETTv0KYExn86DQtEREtMn13s179JarSBAND_rBwSqJ-Y-ZP8jlXHxkwlPihOqwaM/s1600/barbaros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="660" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMDX10XtbViks_LRCEmMs6bolZREZirgoouJgawx61P23QzkpCLni7KUxkRc57lgm9_voNMb4xsO3ETTv0KYExn86DQtEREtMn13s179JarSBAND_rBwSqJ-Y-ZP8jlXHxkwlPihOqwaM/s640/barbaros.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η στάση που τηρεί η Αθήνα έναντι της Λευκωσίας σε σχέση με τις τουρκικές προκλήσεις, δεν έχει μείνει ασχολίαστη από τον Τύπο της Κύπρου. Ο Φρίξος Δαλίτης με άρθρο του στον <a href="https://www.philenews.com/">Φιλελεύθερο</a> ,υπενθυμίζει τις ευθύνες της Αθήνας.<br /><br />Από την κρίση και το σκηνικό πολέμου, στην πολιτική εκτόνωσης και την προετοιμασία ενός ελληνοτουρκικού διαλόγου. Ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα ξεκινήσει κάποια στιγμή το επόμενο διάστημα μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής κυβέρνησης, εγείροντας διάφορα ερωτηματικά ως προς το πού θα οδηγήσει αυτή η εξέλιξη. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο διαπιστώνεται είναι η διαφορά αντίδρασης και παρέμβασης από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης και πιο συγκεκριμένα από πλευράς γερμανικής προεδρίας στην περίπτωση της Ελλάδας και σε σχέση με τις τουρκικές παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ. Διότι, ανεξάρτητα του τι θα ακολουθήσει και το ποια τελικά θα είναι η κατάληξη της ιστορίας, αυτό το οποίο διαπιστώνεται είναι η καθοριστική παρέμβαση που φαίνεται να οδηγεί σε σταδιακή αποκλιμάκωση και αναδίπλωση των τουρκικών ενεργειών, με την ανακοίνωση για ελλιμενισμό του Oruc Reis. Θα παραμείνει βέβαια να αιωρείται η καχυποψία για το τι προηγήθηκε, τι ανταλλάγματα δόθηκαν, αλλά και το ρίσκο που παίρνει η Ελλάδα για έναν ελληνοτουρκικό διάλογο στον οποίο μπορεί να εγκλωβιστεί στους τουρκικούς όρους και απαιτήσεις. <br /><br />Την ίδια ώρα όμως, εύλογο είναι το ερώτημα που προκύπτει σε σχέση με την περίπτωση της Κύπρου και τις καθημερινές παραβιάσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ. Το Barbaros επανέρχεται και συνεχίζει προκλητικά να περιφέρεται ανενόχλητο στην κυπριακή ΑΟΖ. Ποια η αντίδραση; Εδώ και τόσους μήνες η κυπριακή κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει για τα αυτονόητα και να λάβει τη στήριξη της Ε.Ε.<br /><br />«Βρίσκονται σε εξέλιξη ενέργειες της Κυβέρνησης σε διάφορα επίπεδα. Ο υπουργός Εξωτερικών βρίσκεται σε επαφή με τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, επίσης υπήρξε επικοινωνία και με τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής κ. Μπορέλ, όπως και επικοινωνία με τη γερμανική προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ. Οπότε βρίσκονται σε εξέλιξη διάφορες ενέργειες της Κυβέρνησης σε ποικίλα επίπεδα, προκειμένου να διαχειριστούμε αυτή τη νέα απαράδεκτη ξανά πρόκληση της Τουρκίας», ήταν η δήλωση χθες του αναπληρωτή κυβερνητικού Εκπροσώπου, Παναγιώτη Σεντόνα, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις τουρκικές προκλήσεις. Επί της ουσίας όμως, στην πολιτική τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα δυστυχώς το βλέπουμε εδώ και μήνες. Και είναι εμφανής η διαφορά σε σχέση με την περίπτωση της Ελλάδας και την αντίδραση που υπήρξε από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με την περίπτωση της Κύπρου. Διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση η στάση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν σταθερή και αποφασιστική. Δεν την έπαιρνε άλλωστε να ήταν διαφορετική στο ενδεχόμενο παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της από την Τουρκία. <div> <br /></div> <div> Ως εκ τούτου, στο ενδεχόμενο μίας σύρραξης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ο απόηχος θα ήταν μεγάλος και άρα και η αντίδραση ήταν ανάλογη. Στην περίπτωση της Κύπρου, δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Διότι η Τουρκία λειτουργεί μόνη και ανενόχλητη και η μόνη αντίδραση που βρίσκει είναι τις φωνές διαμαρτυρίας της Λευκωσίας και τις «αυστηρές» υποδείξεις που δέχεται από Ευρωπαίους αξιωματούχους μετά από επαφές με μέλη της τουρκικής κυβέρνησης ή μετά από κάποια Σύνοδο Κορυφής. Είναι γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο που η ευθύνη της Ελλάδας έναντι της Κύπρου είναι μεγάλη. Είναι για αυτό που θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να δείξει έμπρακτα τη στήριξή της προς την Κύπρο. </div> <div> <br /></div> <div> Είτε αρέσει, είτε όχι σε κάποιους να το ακούμε και πολύ περισσότερο να το παραδεχόμαστε, χωρίς την ουσιαστική συνδρομή της Ελλάδας και την επίδειξη ανάλογης αποφασιστικότητας για υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, είτε διπλωματικά, είτε ακόμα και στρατιωτικά, δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική και ισχυρή παρέμβαση προς την Τουρκία για να τερματίσει τις προκλητικές παράνομες ενέργειές της στην κυπριακή ΑΟΖ. Και αναφέρομαι στην Ελλάδα διότι είναι η μόνη χώρα από την οποία μπορούμε και να ελπίζουμε αλλά και να αναμένουμε την όποια στήριξη. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα και η οποία αποδεικνύεται μέσα από τα γεγονότα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει επιτέλους οι ελληνικές κυβερνήσεις να πάψουν να λειτουργούν με τη λογική του αθηναϊκού κράτους και να δουν την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας σφαιρικά. Διότι στο τέλος της ημέρας θα τα βρουν μπροστά τους…<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τo Oruc Reis, το Barbaros και η ευθύνη της Ελλάδας

Η στάση που τηρεί η Αθήνα έναντι της Λευκωσίας σε σχέση με τις τουρκικές προκλήσεις, δεν έχει μείνει ασχολίαστη από τον Τύπο της Κύπρου. Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: «Μην προσπαθείς να διώξεις ένα σκύλο πετώντας του ψωμί»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-03BMJDk6yByytq7thLQYnxCTXIcSvyTcYu5RN3DLyz3AG2ioqM6XWeyE5Beli3-gspPrb-qES4IVmsBcsu_xLPiQ73a_r01rwlinLnD7W_0FT4xL4UPPP_8wlYU7J5vWgYDZXN8UKOQ/s1600/erdogan_hitler.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="655" data-original-width="1068" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-03BMJDk6yByytq7thLQYnxCTXIcSvyTcYu5RN3DLyz3AG2ioqM6XWeyE5Beli3-gspPrb-qES4IVmsBcsu_xLPiQ73a_r01rwlinLnD7W_0FT4xL4UPPP_8wlYU7J5vWgYDZXN8UKOQ/s640/erdogan_hitler.png" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Τον Φεβρουάριο του 1938 ο Χίτλερ σε ομιλία του στο Ράιχσταγκ επιχειρηματολογεί για την άμεση ανάγκη ενσωμάτωσης της Σουδητίας μιας γερμανόφωνης επαρχίας της Τσεχοσλοβακίας στην Γερμανία. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους λαμβάνει ένα έγγραφο από το υπ. Οικονομικών της Γερμανίας, το οποίο τον πληροφορεί ότι τα ταμειακά διαθέσιμα του κράτους αρκούν μόνο για ένα μήνα. Εκείνος απαντά: «Δεν πειράζει, εντάξτε στον προϋπολογισμό του Οκτωβρίου και τον προϋπολογισμό της Τσεχοσλοβακίας». Aμέσως μετά συγκαλεί μέσω του Μουσολίνι την διάσκεψη του Μονάχου κατά την οποία οι δύο μεγάλες δυνάμεις της πρώην Αντάντ, Μ.Βρετανία και Γαλλία ακολουθώντας την «πολιτική του κατευνασμού» συναινούν στην προσάρτηση της Σουδητίας.. Η Τσεχοσλοβακία δεν καλείται στη συνδιάσκεψη. Την επομένη της υπογραφής ο Χίτλερ σε συνάντησή του με τον Τσάμπερλαιν αυξάνει τις απαιτήσεις του και αξιώνει κατά παράβαση της συνθήκης την επιπλέον εκκένωση της Σουδητίας από τους μη Γερμανούς. Ο άγγλος πρωθυπουργός όχι μόνο συμφωνεί, αλλά και υπογράφει επιπλέον διμερές σύμφωνο φιλίας μεταξύ Μ. Βρετανίας και Γερμανίας. Τα ΜΜΕ της Αγγλίας και της Γαλλίας παρουσιάζουν τον Κλεμανσώ και τον Τσάμπερλαιν ως θριαμβευτές οι οποίοι απέτρεψαν τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο και οι ίδιοι τυγχάνουν υποδοχής ηρώων κατά την επιστροφή τους στις χώρες τους. Τον επόμενο μήνα η Βέρμαχτ εισβάλλει στη Σουδητία. Λίγους μήνες μετά καταλαμβάνει ολόκληρη την Τσεχοσλοβακία. Η συνέχεια είναι γνωστή.<br /><br />Οι ομοιότητες με την σημερινή ελληνοτουρκική κρίση είναι προφανείς, H Τουρκία βρισκόμενη στα πρόθυρα της χρεωκοπίας υπό τη ηγεσία ενός αρχομανούς μπλοφαδόρου φυρερίσκου, επιχειρεί να καταλάβει αφού πρώτα οριοθέτησε και στόχευσε εκείνον τον ζωτικό χώρο που θα της επιτρέψει να μείνει ζωντανή στην διεθνή οικονομική και γεωπολιτική σκακιέρα με όρους περιφερειακής υπερδύναμης. Σ’ αυτό το Lebensraum περιλαμβάνεται πέραν του Κουρδιστάν και της Αρμενίας, το μεγαλύτερο μέρος της Μεσογείου και του Αιγαίου, η Β. Αφρική, η Κύπρος και η Θράκη. Οι μεγάλες δυνάμεις ακολουθούν την «πολιτική του κατευνασμού» η δε Ελλάδα παίζει τον ρόλο της Τσεχοσλοβακίας μιας και δεν καλείται να συμμετάσχει στις συζητήσεις που την αφορούν. Το «ουκ ελάττω παραδώσω» της τελευταίας στιγμής απέτρεψε προσωρινά τα χειρότερα.<div> <br />Ο ασκητής μοναχός Ιωάννης Σιναΐτης στο βιβλίο του «Κλίμαξ» γράφει: «Μην προσπαθείς να διώξεις ένα σκύλο πετώντας του ψωμί». Η πολιτική των παραχωρήσεων και του «κατευνασμού» που ακολουθούν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά το 1995 αλλά και οι παραλυμένες από τον ιό του «laissez faire, laissez passé» μεγάλες δυνάμεις (ακριβώς όπως και το 1938), οδηγεί νομοτελειακά σε άνοιγμα της όρεξης του τουρκικού ιμπεριαλισμού και από κεί και πέρα στην περαιτέρω κλιμάκωση και εν τέλει γενίκευση της σύρραξης, η οποία στο τέλος δεν θα αφορά μόνο την Ελλάδα.. </div> <div> <br /></div> <div> Ο ισλαμικός θρησκοφυλετικός φονταμενταλισμός όχι μόνο βρυχάται, αλλά και αργά όσο και σταθερά εσωτερικεύεται από τα λαϊκά στρώματα του συνόλου των ταλαιπωρημένων και απελπισμένων Αράβων σε όλες τις χώρες της Μ, Ανατολής και του Περσικού κόλπου.. Και η σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας η οποία φιλοδοξεί να ηγηθεί του ισλαμικού αυτού μπλοκ στον 21ο αιώνα, μας έδειξε ότι ο δυτικόφιλος κεμαλισμός ποτέ δεν υπήρξε καλοδεχούμενος στον τουρκικό λαό και παρά τα επανηλειμμένα στρατιωτικά πραξικοπήματα που έγιναν για την παλινόρθωσή του, στο τέλος πάντα υπέκυπτε στον ισλαμισμό των καθυστερημένων και θρησκόληπτων μάζών της Ανατολίας.</div> <div> <br />Η πολιτική ζωή του Ερντογάν δεν πρόκειται να διαρκέσει πάνω από 6 μήνες αν τα πράγματα παραμείνουν ως έχουν ειδικά στο Αιγαίο και τη Λιβύη. Το γνωρίζει και γι αυτό δεν πρόκειται να πέσει αμαχητί. Η Ελλάδα οφείλει να ακολουθήσει τα 3 βήματα που υποδεικνύει ο Σουν Τζου στην «Τέχνη του πολέμου»: 1. Αντιλαμβάνεσαι την στρατηγική του εχθρού και με μια δική σου στρατηγική προσπαθείς να την ακυρώσεις. 2. Διασπάς τις συμμαχίες του (τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της Τουρκίας). 3. Επιτίθεσαι στον στρατό του. Για το τελευταίο βέβαια καλό θα ήταν να θυμηθούμε τον Μακιαβέλι, ο οποίος έλεγε ότι σε έναν πόλεμο είναι προτιμότερο ένα λιοντάρι να οδηγεί χίλια πρόβατα, παρά ένα πρόβατο χίλια λιοντάρια.<br /><b>Σ.Κ</b>.</div> <div> <br /></div> <div> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: «Μην προσπαθείς να διώξεις ένα σκύλο πετώντας του ψωμί»

Τον Φεβρουάριο του 1938 ο Χίτλερ σε ομιλία του στο Ράιχσταγκ επιχειρηματολογεί για την άμεση ανάγκη ενσωμάτωσης της Σουδητίας μιας γερμα...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΑΕ προς Ακάρ: "Δεν περνάνε σε εμάς αποικιοκρατικές αυταπάτες"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivlK74z4gDW8GO2za1EsCtIuCRvbxzpa1dXIEmb6ptb3Y7_UqXGLA_d4kea32cfDakTOR8SwjgJMKXQ-2w6xVlMxgE6wcCoAusQD5j8SgCOMXNyJPG2g4D6TjPiFMdwK_RKXdrQQ2R2M0/s1600/UAE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivlK74z4gDW8GO2za1EsCtIuCRvbxzpa1dXIEmb6ptb3Y7_UqXGLA_d4kea32cfDakTOR8SwjgJMKXQ-2w6xVlMxgE6wcCoAusQD5j8SgCOMXNyJPG2g4D6TjPiFMdwK_RKXdrQQ2R2M0/s640/UAE.jpg" width="640" /></a></div> <h3>   <span style="font-weight: normal;"> Οξύνονται οι σχέσεις Άγκυρας-Άμπου Ντάμπι</span></h3> Κορυφώνεται η διπλωματική σύγκρουση Τουρκίας-ΗΑΕ σε ρητορικό επίπεδο, με των ΥΠΕΞ των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων να απαντά στον Ακάρ και να ξεκαθαρίζει πως η Τουρκία πρέπει να σταματήσει να ανακατεύεται στις υποθέσεις της χώρας του και στη Λιβύη.<br /><br />Η ρητορική σύγκρουση έρχεται αφού έγινε γνωστό πως οργιάζουν οι φήμες στην περιοχή του Κόλπου ότι η Τουρκία σκοπεύει να δημιουργήσει στρατιωτική βάση στο Σουλτανάτο του Ομάν, όπως αποκάλυψε πρώτο το Πενταπόσταγμα. Εάν επιβεβαιωθεί, η στρατιωτική βάση θα αυξήσει σημαντικά την ικανότητα της Τουρκίας να συμμετάσχει άμεσα στη σύγκρουση στην Υεμένη, καθώς επίσης και να αποτελέσει πιθανή απειλή για τους αντιπάλους της τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Ανουάρ Γκαργκάς κάλεσε σήμερα την Τουρκία να σταματήσει να ανακατεύεται στις υποθέσεις της χώρας του επικρίνοντας τα σχόλια που έκανε ο Tούρκος υπουργός Άμυνας σχετικά με τη Λιβύη.<br /><br />Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο Tούρκος υπουργός επέκρινε τις ενέργειες των ΗΑΕ στη Λιβύη.<br /><br />Τα ΗΑΕ, μαζί με την Αίγυπτο και την Ρωσία, στηρίζουν τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ, οι δυνάμεις του οποίου μάχονται εναντίον της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης.<br /><br />Η Τουρκία έχει αυξήσει την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση της Τρίπολης. <br /><br />"Δεν γίνεται διαχείριση των σχέσεων με απειλές και δεν χωράνε αποικιοκρατικές αυταπάτες στη σημερινή εποχή", έγραψε στο Twitter ο Γκαργκάς.<br /><br />Χθες, η Τουρκία επέκρινε έντονα τις “κακοπροαίρετες” ενέργειες των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στη Λιβύη.<br /><br />“Το Αμπού Ντάμπι κάνει κάποια πράγματα στη Λιβύη και τη Συρία. Όλα αυτά καταγράφονται. Όταν έρθει η ώρα θα γίνει ο λογαριασμός”, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο al Jazeera.<br /><br />“Πρέπει να ρωτήσουμε το Αμπού Ντάμπι από πού προέρχεται αυτή η εχθρότητα, αυτές οι κακές προθέσεις, αυτή η ζήλια”, πρόσθεσε ο Ακάρ, σύμφωνα με την τουρκική μετάφραση της συνέντευξης αυτής που έδωσε στη δημοσιότητα το τουρκικό υπουργείο Άμυνας.<br /><br />Οι δηλώσεις Ακάρ έγιναν την ώρα που η ένταση οξύνεται ανάμεσα στις χώρες που εμπλέκονται στη σύγκρουση στη Λιβύη μεταξύ της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA), την οποία αναγνωρίζει ο ΟΗΕ και έχει την έδρα της στην Τρίπολη, και του στρατάρχη Χάφταρ.<br /><br />“Πρέπει αυτές οι χώρες να σταματήσουν να στηρίζουν (τον Χάφταρ) ώστε να επανέλθει η σταθερότητα και να γίνουν διαπραγματεύσεις για εκεχειρία. Πρέπει να ασκήσουν πιέσεις στον πραξικοπηματία Χάφταρ να εγκαταλείψει κάποιους από τους στόχους του”, υπογράμμισε ο Ακάρ.<br /><br />Η ένταση έχει αυξηθεί τις τελευταίες εβδομάδες, με την Αίγυπτο να απειλεί να επέμβει στρατιωτικά αν η GNA προελάσει προς τη στρατηγικής σημασίας πόλη Σύρτη, επόμενο δηλωμένο στόχο των δυνάμεων της Τρίπολης.<br /><br />Η σύγκρουση στη Λιβύη έχει οξύνει τις σχέσεις Άγκυρας- Αμπού Ντάμπι, οι οποίες είχαν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της αντιπαράθεσής τους επειδή η Τουρκία στηρίζει το Κατάρ στη διαμάχη του με τις χώρες του Κόλπου.<br /><br />Αν και η Τουρκία αποφεύγει να επιτεθεί άμεσα στην ισχυρή Σαουδική Αραβία, δεν διστάζει να επικρίνει τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΑΕ προς Ακάρ: "Δεν περνάνε σε εμάς αποικιοκρατικές αυταπάτες"

   Οξύνονται οι σχέσεις Άγκυρας-Άμπου Ντάμπι Κορυφώνεται η διπλωματική σύγκρουση Τουρκίας-ΗΑΕ σε ρητορικό επίπεδο, με των ΥΠΕΞ των Ηνωμέ...

Διαβάστε την συνέχεια

BlackRock: Τουρκία, όπως Λίβανος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOevozLTyEMuRNT1GVd8AGbHUWROAOG1gl_16F_MD74ndiXvk2yl-s_2MVmJEHegXcO2lDwlero4bMHT0qTsXv0qE8PQfUflX1f8xVE6zFks1QkYzE1xE7YWXNKZmaA_wH5xIP_7hR2XE/s1600/toyrkiki_lira.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOevozLTyEMuRNT1GVd8AGbHUWROAOG1gl_16F_MD74ndiXvk2yl-s_2MVmJEHegXcO2lDwlero4bMHT0qTsXv0qE8PQfUflX1f8xVE6zFks1QkYzE1xE7YWXNKZmaA_wH5xIP_7hR2XE/s640/toyrkiki_lira.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Κωσταντίνος Μαριόλης</b><br />Η ραγδαία και βίαιη υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ (με το δολάριο να φτάνει πάνω από τις 7 λίρες προχθές και το ευρώ πάνω από 8,2 λίρες) επαναφέρει τον κίνδυνο να ξεσπάσει μια νέα νομισματική κρίση στην Τουρκία, στο χειρότερο δυνατό σημείο για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και την τουρκική οικονομία, λόγω του κορονοϊού και της αμφισβήτησης που δέχεται ο Τούρκος πρόεδρος εξαιτίας της κόντρας με την Ευρώπη για την Αγία Σοφία και το Αιγαίο.<br /><br />Η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί άνω του 20% έναντι του δολαρίου και του ευρώ μόνο το τελευταίο 12μηνο, ενώ έχει χάσει το 60% της αξίας της έναντι των δύο νομισμάτων από το καλοκαίρι του 2016. Αυτό σημαίνει ότι την τελευταία τετραετία οι Τούρκοι έχουν γίνει πολύ φτωχότεροι, καθώς έχουν χάσει μεγάλο μέρος της αγοραστικής τους δύναμης και παράλληλα έχουν αυξηθεί τα χρέη τους. <br /><br />Με φόντο όλα αυτά καθώς και τις πολιτικές επιλογές του Ερντογάν, η BlackRock, ο μεγαλύτερος διαχειριστής κεφαλαίων στον κόσμο, με assets ύψους 7,4 τρις. δολαρίων, παρομοιάζει τα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας με αυτά του Λιβάνου. Σύμφωνα με το τουρκικό μέσο Ahval, ο Αμέρ Μπισάτ, στέλεχος της BlackRock και γενικός διευθυντής του τμήματος Sovereign and Emerging Markets Alpha, εκτιμά ότι σε επίπεδο μάκρο η Τουρκία μοιάζει τρομερά με τον Λίβανο και αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να έχει αίσιο τέλος.<br /><br />Στη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου επικρατεί χάος και το ΔΝΤ βρίσκεται προ των πυλών. Οι περισσότερες περιοχές έχουν ρεύμα τρεις φορές την εβδομάδα ενώ σύμφωνα με την Washington Post, πρόσφατα ένα αεροπλάνο ματαίωσε την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της Βηρυτού γιατί έσβησαν τα φώτα του διαδρόμου προσγείωσης. Οι καταθέτες δεν έχουν πλήρη πρόσβαση στις καταθέσεις σε ξένο νόμισμα εξαιτίας των ανεπίσημων capital controls που εφαρμόζουν οι τράπεζες, οι τιμές των περισσοτέρων αγαθών έχουν πολλαπλασιαστεί μέσα στον Ιούλιο με τον πληθωρισμό να χτυπάει… κόκκινο στο 200% σε επίπεδο μήνα και η λίρα του Λιβάνου έχει υποτιμηθεί κατά 60% τον τελευταίο μήνα και 80% από τον Οκτώβριο, με αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται σε πλήρη οικονομική παράλυση.<br /><br />Στην Τουρκία, μία τουρκική επιχείρηση που το 2016 είχε χρέος 10.000 δολαρίων θα έπρεπε να διαθέσει γύρω στις 28.000 τουρκικές λίρες για να το εξοφλήσει. Για το ίδιο ποσό σήμερα θα πρέπει να βγάλει από τα ταμεία της περίπου 70.000 τουρκικές λίρες. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνει η τουρκική οικονομία, με τις επιχειρήσεις να αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους και τα νοικοκυριά να βλέπουν τις τιμές να αυξάνονται κάθε χρόνο με ιλιγγιώδεις ρυθμούς (16,3% το 2018 και 15,2% το 2019).<br /><br />Η Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας (CBRT) έχει δαπανήσει δεκάδες δισεκατομμύρια από τα συναλλαγματικά της αποθέματα για να στηρίξει τη λίρα. Κάθε φορά που το τουρκικό νόμισμα παίρνει την κατιούσα η CBRT παρεμβαίνει αγοράζοντας λίρες με δολάρια και ευρώ. Όμως τα αποθέματα στερεύουν με την Oxford Economics να εκτιμά ότι ο Ερντογάν ξεμένει από «πυρομαχικά» στη μάχη για τη στήριξη της λίρας. Έτσι, λοιπόν, κάθε ανατάραξη στο εξής θα είναι κρίσιμη.<br /><br />Η πρώτη νομισματική αναταραχή σημειώθηκε το καλοκαίρι του 2018 όταν η κόντρα με τις ΗΠΑ είχε κλιμακωθεί επικίνδυνα, με φόντο την υπόθεση του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, ενώ η δεύτερη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και μερικούς μήνες.<br /><br />Η ανορθόδοξη οικονομική στρατηγική του Ερντογάν, είτε πρόκειται για τις αποφάσεις νομισματικής πολιτικής της Κεντρικής Τράπεζας, είτε για τα δημοσιονομικά, αναγκάζει τους ξένους επενδυτές να εγκαταλείψουν τη χώρα που πριν από λίγα χρόνια αποτελούσε πόλο έλξης κεφαλαίων λόγω της εκρηκτικής οικονομικής ανάπτυξης που έφτασε ετησίως το 11,1% το 2011, το 8,5% το 2013 και το 7,47% το 2017. Και πώς να μην φύγουν οι επενδυτές όταν τα επιτόκια είναι υψηλότερα από τον πληθωρισμό (8,25% έναντι 12,6%) και κατ? επέκταση η πραγματική απόδοση είναι αρνητική;<br /><br />Χθες, η μεγαλύτερη τράπεζα της Ιαπωνίας, MUFG, προχώρησε στην εκτίμηση ότι η κατρακύλα της τουρκικής λίρας θα συνεχιστεί έως ότου η Τουρκία -ο Ερντογάν δηλαδή- αποδείξει ότι μπορεί να σταθεροποιήσει τον πληθωρισμό με αξιόπιστα μέσα. Παρ? όλα αυτά, η MUFG δεν «βλέπει» να ξεσπάει μία κρίση παρόμοια με του 2018.<br /><br />Τόσο η MUFG όσο και η Oxford Economics αποδίδουν την υποχώρηση της λίρας στη μεγάλη πιστωτική επέκταση στην οποία προχώρησαν οι κρατικές τράπεζες της Τουρκίας, γεγονός που αναμένεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις και στο το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Η εμφάνιση ελλείμματος στο ισοζύγιο και οι πολύ αρνητικές πραγματικές αποδόσεις για τους επενδυτές, είναι σίγουρη συνταγή περαιτέρω υποτίμησης του τουρκικού νομίσματος, σημειώνει η MUFG.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

BlackRock: Τουρκία, όπως Λίβανος

Κωσταντίνος Μαριόλης Η ραγδαία και βίαιη υποτίμηση της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου και του ευρώ (με το δολάριο να φτάνει πάνω από ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το πολιτικό Ισλάμ έχει εξελιχθεί σε κυρίαρχη τάση της τουρκικής κοινωνίας…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTRGuuhr71L0kTJcENW8xsmjtG9LxzqtUQACo-eI3SB-Gkbt5KrfLP8HBxh5ttCRtVJdWnLch6zfG_AL9oxsuSyIPKjlmctx0ubY-INZ0YyPDy6w7gAARw09IohQk12Rp8K4LMXwjvGnw/s1600/ERDOGAN-TURKEY.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTRGuuhr71L0kTJcENW8xsmjtG9LxzqtUQACo-eI3SB-Gkbt5KrfLP8HBxh5ttCRtVJdWnLch6zfG_AL9oxsuSyIPKjlmctx0ubY-INZ0YyPDy6w7gAARw09IohQk12Rp8K4LMXwjvGnw/s640/ERDOGAN-TURKEY.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet) είναι ένας από τους ισχυρότερους δημόσιους φορείς στην Τουρκία. Το 2002, χρονιά που το κόμμα του Ερντογάν ανήλθε στην εξουσία, είχε 72.000 υπαλλήλους. Σήμερα απασχολεί 130.000 υπαλλήλους. Αντιστοίχως η κρατική χρηματοδότηση το 2002 ήταν 450 εκατ. ευρώ. Το 2019 ανήλθε σε 1,5 δισ. ευρώ, περισσότερα και από το τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών. Την τετραετία 2020-2023 προβλέπεται να δαπανήσει 10 δισ. ευρώ (πηγή: Ahval, 29.12.2019).<br /><br />ΤΟΥ<b> Αγγελου Συρίγου*</b><br /><br />Το Diyanet διευθύνει τα «κατηχητικά του Κορανίου» (Kuran kursu). Το 2002, τα συγκεκριμένα κατηχητικά ήσαν 3.699. Το 2020 είχαν ανέλθει σε 18.675 και η ετήσια δαπάνη για αυτά ανερχόταν σε 1,45 δισ. ευρώ (πηγή: Ipekyol, 1.6.2020). Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη δημόσια εκπαίδευση.<br /><br />Εκτός από τα κατηχητικά υπάρχουν και τα «ιμάμ χατίπ» θρησκευτικά σχολεία για μαθητές από 10 έως 18 ετών. Παραδοσιακά δίνουν έμφαση στη διδασκαλία του ιερού Κορανίου. Στο παρελθόν απευθύνονταν σε όσους επιθυμούσαν να γίνουν ιμάμηδες σε τεμένη. Το 2012 εξισώθηκαν με τα λοιπά δημόσια σχολεία. Το 2002 υπήρχαν 450 «ιμάμ χατίπ» με 63.000 μαθητές.<br /><br />Το 2019 είχαν εκτοξευθεί στις 5.138 με 1.300.000 μαθητές (πηγή: Ahval, 26-10-2019). Στο λυκειακό επίπεδο οι 645.000 μαθητές που τα παρακολουθούν ανέρχονται μόλις στο 11% του συνολικού αριθμού μαθητών λυκείων της Τουρκίας. Το κράτος όμως δαπάνησε στα λυκειακά «ιμάμ χατίπ» το 23% του σχετικού προϋπολογισμού του (πηγή: Reuters, 25.1.2018).<br /><br />Το Diyanet διευθύνει και τις 85.000 τεμένη της Τουρκίας (το 10% των οποίων χτίστηκε επί Ερντογάν-στοιχεία 2015) καθώς και 2.000 τεμένη στο εξωτερικό. Τα 900 από αυτά βρίσκονται στη Γερμανία και ελέγχονται μέσω μιας θυγατρικής οργανώσεως που ονομάζεται DITIB. Στελεχώνονται από ιμάμηδες που στέλνει τo Diyanet και πληρώνονται από την Τουρκία (πηγή: Deutche Welle, 28.9.2018).<br /><br />Παράλληλα, το Diyanet έχει στόχο να χτίσει 30 γιγαντιαία τεμένη στις πέντε ηπείρους. Προς το παρόν έχει χτίσει 103 τεμένη σε 12 χώρες με κόστος 440 εκατ. ευρώ: Μόσχα κόστος 170 εκατ.· Τίρανα 56 εκατ.· Κολωνία 45 εκατ.· Κέμπριτζ 26 εκατ.· (πηγή: BBC, 23.5.2019).<br /><br />Ο προϋπολογισμός της ΜΙΤ, δηλαδή των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, το 2002 ήταν 103 εκατ. ευρώ. Το 2019 είχε εκτοξευθεί στα 407 εκατ. ευρώ (πηγή: Nordic Monitor, 1.10.2019). Αξίζει να δει κάποιος φωτογραφίες από τα κτισμένα επί εκτάσεως 20.000 στρεμμάτων νέα κτίρια της ΜΙΤ στην Αγκυρα που εγκαινιάστηκαν τον Ιανουάριο του 2020. Η Τουρκία κατατάσσεται 15η παγκοσμίως ως προς τις στρατιωτικές δαπάνες. Το 2019 είχε τη μεγαλύτερη αύξηση στρατιωτικών δαπανών (24%) σε σύγκριση με τις άλλες 14 χώρες.<br /><br />Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία ενός μεγάλου παζλ για την πραγματική εικόνα της σημερινής Τουρκίας. Άλλα κομμάτια του ίδιου παζλ μιλούν…<br /><ul> <li>για την υποστήριξη που αφειδώς προσέφερε η Τουρκία στην οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος» μεταξύ 2012-2015·</li> <li>για τους τιμώμενους εκπροσώπους της Χαμάς και άλλων ακραίων μουσουλμανικών αδελφοτήτων στα συνέδρια του κυβερνώντος ισλαμικού κόμματος AKP·</li> <li>για την εκμετάλλευση των «αραβικών ανοίξεων» προκειμένου να δημιουργηθεί μία κοινοπολιτεία με ισλαμικές αδελφότητες στα εδάφη της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας·</li> <li>για την ενίσχυση των δυνάμεων του Σαράζ στη Λιβύη με ακραίους ισλαμιστές·</li> <li>για το φάσμα της εγκαθιδρύσεως μιας ισλαμικής αδελφότητας στη διακυβέρνηση της Λιβύης που βρίσκεται στο υπογάστριο της Ευρώπης.</li> </ul> Προσεγγίζουμε ως Ελλάδα και Ευρώπη την Τουρκία αγνοώντας τη σημασία του πολιτικού Ισλάμ. Παλαιότερα κάποιοι έβλεπαν στο AKP το ισλαμικό αντίστοιχο των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων της Ευρώπης… Τα περισσότερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος AKP, περιλαμβανομένου του Tούρκου προέδρου, ανήκουν στο τουρκικό παράρτημα της ισλαμικής αδελφότητας των Νακσιμπαντί-Χαλίντι.<br /><br />Οι βασικές θέσεις τους είναι ότι η Τουρκία και ο ισλαμικός κόσμος έχουν υπάρξει αντικείμενο συστηματικής εκμεταλλεύσεως από τη Δύση και τον παγκόσμιο σιωνισμό. Η χώρα τους πρέπει να γίνει ισχυρή δύναμη και να αναδειχθεί σε φυσικό ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου. Αυτό ήταν το όνειρό τους και αυτό κυνηγούν επί 18 χρόνια που βρίσκονται στην εξουσία.<br /><br />Οι κάποτε ακραίες θέσεις τους έχουν μετατραπεί σε κυρίαρχη τάση της τουρκικής κοινωνίας. Η Τουρκία ζει την αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα από έναν ακραίο ισλαμισμό. Το είδαμε με τη συμβολική κίνηση της μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τέμενος. Ο βασικός αντίπαλος του Ερντογάν, ο κεμαλικός δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως δήλωσε «στη συνείδησή μου και στο μυαλό μου η Αγία Σοφία είναι τζαμί από το 1453».<br /><br />Η χώρα αφιονισμένη από ένα αυτοκρατορικό μεγαλείο μετατρέπεται όλο και πιο γρήγορα σε ένα σουνιτικό Ιράν. Όπως το Ιράν ασκεί επιρροή πέραν των συνόρων της χώρας του σε Ιράκ, Συρία, Υεμένη, έτσι και η Τουρκία θέλει να ασκεί την επιρροή της σε όλη την ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Περιφρονεί στην πράξη το διεθνές δίκαιο. Λέει ευθέως ότι θέλει να αλλάξει τα υφιστάμενα σύνορα. Δυστυχώς στον δρόμο της αυτή τη στιγμή βρίσκεται ένα μόνον κράτος: η Ελλάδα. Ή θα αφυπνίσουμε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους για το τι μεγαλώνει δίπλα μας για να το αντιμετωπίσουμε από κοινού ή θα βρεθούμε μόνοι μας απέναντί του.<br />ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ<br /><br /><b><i>* O κ. Αγγελος Συρίγος είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, βουλευτής της Ν.Δ. στην Α΄ Αθηνών.</i></b><div> <br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το πολιτικό Ισλάμ έχει εξελιχθεί σε κυρίαρχη τάση της τουρκικής κοινωνίας…

Η Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet) είναι ένας από τους ισχυρότερους δημόσιους φορείς στην Τουρκία. Το 2002, χρονιά που το κόμμα ...

Διαβάστε την συνέχεια