Τα κινητά… σκότωσαν 220 ρώσους στην Makeyevka, οι ρώσοι κατέστρεψαν 4 HIMARS.Το Ισραήλ με φιλορωσική πολιτική.

<img height="384" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/0018098f025914c3804c68c7d2655eb1_XL.jpg" width="732" /><br />Το Ισραήλ με φιλορωσική στάση...αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη...<br /><br />Μπορεί το ρωσικό υπουργείο άμυνας να αναγνωρίζει ότι αυξάνεται ο αριθμός των νεκρών Ρώσων στρατιωτών σε 89 στην πόλη Makeyevka του Donetsk αλλά ο αριθμός των νεκρών και τραυματιών είναι 220 με βάση αντικειμενικά στοιχεία και όχι τα γνωστά Ουκρανικά που μιλούν για 800 νεκρούς και τραυματίες χωρίς στοιχεία… ως συνήθως…<br />Τα Ουκρανικά μαθηματικά είναι παντελώς αναξιόπιστα όπως αποδείχθηκε… αφού η βελόνα έχει κολλήσει σε 8.500 Ουκρανούς νεκρούς στρατιώτες τόσους αναγνωρίζουν… οι αμερικανοί υποστηρίζουν ότι οι νεκροί Ουκρανοί ξεπερνούν τους 100.000 αλλά οι νεκροί και τραυματίες έχουν φθάσει τους 161.000 με βάση ανεξάρτητες – και όχι ρωσικές πηγές -…<br />Πάντως πολύ ενδιαφέρουσα είναι η στάση του Ισραήλ που θέλει να διατηρήσει πολύ στενές επαφές με τους ρώσους... και στην Ουκρανία έχει στείλει μόνο ανθρωπιστική βοήθεια... ούτε ένα όπλο ή ούτε μια σφαίρα... και ούτε το σύστημα αεράμυνας... Iron Dome.<br /><br />Τι συνέβη στην Makeyevka;<br /><br />Η πόλη Makeyevka έχει μεγάλη σημασία για τους ρώσους όχι γιατί αποτελεί ρωσικό έδαφος στην Ανατολική Ουκρανία, την έχουν καταλάβει την πόλη εδώ και καιρό.. αλλά επειδή έχασαν τους περισσότερους στρατιώτες μέσα σε μια ημέρα από την έναρξη του πολέμου.<br />Ποτέ ο ρωσικός στρατός δεν είχε χάσει 220 στρατιώτες σε νεκρούς και τραυματίες, με βάση σοβαρά στοιχεία και όχι πληροφορίες προπαγάνδας των Ουκρανών.<br /><br />Τι συνέβη;<br /><br />Ακριβώς στις 00:01 την 1η Ιανουαρίου 2023 ένα σχολικό συγκρότημα όπου χρησιμοποιείτο ως στρατώνας αλλά εκείνη την στιγμή «γιόρταζαν» την αλλαγή του έτους χτυπήθηκε από ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν από HIMARS…<br />Οι ουκρανοί με την βοήθεια αμερικανών αναγνώρισαν μεγάλη κινητικότητα κινητής τηλεφωνίας και θεώρησαν ότι είναι ρώσοι στρατιώτες όπως είχαν διασταυρώσει και από προηγούμενες κινήσεις τους…<br />Τα κινητά εύκολα μπορούν να εντοπιστούν και ο ρωσικός στρατός έχει απαγορεύσει την χρήση κινητών στην πρώτη γραμμή του μετώπου… από την αρχή του πολέμου.<br />Η πόλη Makeyevka απέχει 13 χιλιόμετρα από την γραμμή του μετώπου και δέχεται συχνά πυρά πυροβολικού από τους Ουκρανούς…<br />Η χρήση κινητών ήταν κίνηση απερισκεψίας των αξιωματικών που βρίσκονταν στο σημείο συγκέντρωσης στρατιωτών με αποτέλεσμα 220 στρατιώτες ρώσοι να σκοτωθούν 110 σκοτώθηκαν και άλλοι 110 τραυματίστηκαν, μεταξύ των σκοτωμένων και ένας αντισυνταγματάρχης…<br />Το πλήγμα για τους ρώσους είναι πολύ βαρύ…<br /><br />Τα αντίποινα<br /><br />Οι ρώσοι μετά το σοβαρό πλήγμα που δέχθηκαν απάντησαν αμέσως και παρακολουθώντας την τροχιά των πυραύλων HIMARS εντόπισαν το σημείο εκτόξευσης των πυραύλων κατά του σχολικού συγκροτήματος στην Makeyevka...<br />Στην Druzhkovka, ρωσικοί πύραυλοι έπληξαν έναν σιδηροδρομικό σταθμό όπου καταστράφηκε ένα κλιμάκιο με 2 εκτοξευτές MLRS HIMARS, Τσέχικο "Vampire" MLRS και πυρομαχικά.<br />Επίσης μονάδες του Ουκρανικού στρατού υπέστησαν σοβαρές απώλειες κοντά στο Bakhmut και πολλοί είχαν καταφύγει στον σιδηροδρομικό σταθμό όπου καταστράφηκε…<br /><br />Ως αποτέλεσμα πυραυλικών και αεροπορικών επιδρομών σε ένα σύμπλεγμα στρατιωτικού εξοπλισμού κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Druzhkovka στο Donetsk, δύο εκτοξευτές πολλαπλών πυραύλων «HIMARS» κατασκευασμένων στις ΗΠΑ, τέσσερα οχήματα μάχης πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων RM-70 «Vampire» Τσεχικής παραγωγής, περισσότεροι από 800 πύραυλοι, έξι αυτοκίνητα καταστράφηκαν καθώς και έως και 120 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν…<br />Πάντως κατά τις γενικές επιθέσεις που πραγματοποίησαν οι ρώσοι κατέστρεψαν 4 συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων HIMARS...<div><br /><img height="480" src="https://www.bankingnews.gr/image/Druzhkovka-2.jpg" width="640" /><br /><br />Συνεχίζονται τα πλήγματα στην Λεγεώνα των Ξένων<br /><br />Οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις πραγματοποίησαν πλήγμα στον τόπο ανάπτυξης της Λεγεώνας των Ξένων στο Doenstk, εξολοθρεύοντας περισσότερους από 130 μισθοφόρους ειδικά στις περιοχές Maslyakovka και την πόλη Kramatorsk…<br /><br />Περιφέρεια Kharkiv<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα εξάλειψαν δύο ουκρανικές ομάδες σαμποτέρ στην περιοχή του Kharkiv στις 2 Ιανουαρίου 2023 κατά τη διάρκεια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία.<br />Οι ρωσικές δυνάμεις έπληξαν επίσης ουκρανικά στρατεύματα κοντά στις κοινότητες Sinkovka, Ivanovka και Berestovoye στην περιοχή Kharkiv, σκοτώνοντας πάνω από 40 στρατιώτες<br /><br />Donetsk<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις σκότωσαν περίπου 90 Ουκρανούς μαχητές στην επίθεσή τους στην περιοχή του Donetsk σε περιοχές κοντά στους οικισμούς του Krasnoye, Petrovskoye, Nevelskoye, Georgiyevka και Pobeda<br /><br />Oβίδες M777<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις κατέστρεψαν τρία οβιδοβόλα M777 αμερικανικής κατασκευής σε θέσεις βολής.<br />Στις περιοχές της πόλης Bakhmut και στον οικισμό Chervonaya Dibrova στο Luhansk, τρία αμερικανικά συστήματα πυροβολικού M777 καταστράφηκαν<br /><br />HIMARS<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις κατέστρεψαν τέσσερα συστήματα πολλαπλών πυραύλων HIMARS, κατασκευής ΗΠΑ, 800 πυρομαχικά και σκότωσαν 120 στρατιώτες στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού Druzhkovka<br /><br />«Συνολικά, οι ακόλουθοι στόχοι έχουν καταστραφεί από την αρχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης: 355 πολεμικά αεροσκάφη της Ουκρανίας, 199 ελικόπτερα, 2.807 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, 399 πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος, 7.382 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης, 967 συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων, 3.768 πυροβόλα και όλμους πεδίου και 7.900 ειδικά στρατιωτικά μηχανοκίνητα οχήματα»,<br /><br />Στο στόχαστρο τα πολωνικά Krab Howitzer<br /><br />Ο ρωσικός στρατός κατέστρεψε σημαντικό αριθμό Krab Howitzer πολωνικής κατασκευής.<br />Είναι αυτοκινούμενα οβιδοβόλα Krab 155 mm που δρουν στην ζώνη ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.<br />Ο κατασκευαστής όπλων της Πολωνίας Huta Stalowa Wola, ανέπτυξε το Krab συνδυάζοντας το σασί K9 Thunder της Νότιας Κορέας με έναν βρετανικό πυργίσκο BAE Systems AS-90M Braveheart με μακρύ πυροβόλο 52 διαμετρήματος French Nexter Systems και σύστημα ελέγχου πυρός Topaz της Πολωνικής WB Electronics.<br /><br />Το Howitzer έχει μέγιστη εμβέλεια βολής 30 χιλιομέτρων με κανονικά βλήματα και έως 50 χιλιόμετρα με αμερικανικής κατασκευής M982 Excalibur</div><div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/Krab-e1Pollon.jpg" /><br /><br />Οι ουκρανοί έχουν βομβαρδίσει το Donetsk 14.000 φορές<br /><br />Από τον Φεβρουάριο 2022, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν βομβαρδίσει το Donetsk με βαρέα όπλα περισσότερες από 14.000 φορές<br />Συνολικά, κατά τη διάρκεια των 11 μηνών πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας εκτόξευσαν 93.594 πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων, συμπεριλαμβανομένων 32 πυραύλων του συγκροτήματος Tochka-U.<br />Συνολικά, κατά τη διάρκεια της καθορισμένης περιόδου, οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας εκτόξευσαν 93.594 πυρομαχικά διαφόρων διαμετρημάτων, συμπεριλαμβανομένων 32 πυραύλων Tochka-U, 165 πυραύλους με HIMARS (MLRS), 255 BM-27 Uragan MLRS και 12.389 Grad MLRS» καθώς και 17.950 βλήματα διαμετρήματος 155 χλστ<br /><br />Αεροπορικός συναγερμός ήχησε περίπου 14.870 φορές στην Ουκρανία το 2022<br /><br />Το 2022, ο αεροπορικός συναγερμός σήμανε περίπου 14.870 φορές στην Ουκρανία, σύμφωνα με ένα infographic που δημοσίευσε η Κρατική Υπηρεσία Συνόρων της χώρας.<br /><br />Τις περισσότερες φορές, οι σειρήνες ακούστηκαν στις ανατολικές περιοχές της χώρας και λιγότερο συχνά στη Δυτική Ουκρανία.<br />Όσον αφορά την πρωτεύουσα, αεροπορικός συναγερμός σήμανε 638 φορές στο Κίεβο από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στις 24 Φεβρουαρίου.<br />Κατά μέσο όρο, ο συναγερμός ηχούσε 47 φορές την ημέρα σε όλη τη Ουκρανία.<br />Ο ημερήσιος αριθμός ρεκόρ καταγράφηκε στις 24 Αυγούστου, την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, όταν σήμανε συναγερμός 189 φορές.</div><div><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/alert-768x486.jpg" /><br /><br />Το Ισραήλ με φιλορωσική στάση...<br /><br />Η νέα κυβέρνηση του Ισραήλ υπό τον Πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu σηματοδοτεί μια τεράστια αλλαγή πολιτικής τόσο όσον αφορά τον πόλεμο της Ουκρανίας όσο και τις σχέσεις του Ισραήλ με τη Ρωσία, αφού φαίνεται το Ισραήλ να θέλει να διατηρήσει φιλική στάση προς την Ρωσία.<br />Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Eli Cohen σε μια ομιλία του ανέφερε στο πλαίσιο της σύγκρουσης στην Ουκρανία:<br />«Στο θέμα της Ρωσίας και της Ουκρανίας θα κάνουμε κάτι σίγουρα – μιλάμε λιγότερο δημόσια». <br />Το Ισραήλ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα στείλει το αντιαεροπορικό του συστήματα Iron Dome και άλλα όπλα αλλά μόνο βοήθεια μη στρατιωτικού περιεχομένου.<br />Ο Zelensky ο Ουκρανός πρόεδρος έχει επικρίνει το Ισραήλ... ότι δεν έχει λάβει υποστήριξη... δηλώνοντας:<br /><br />Η «προσωπική σχέση» του εισερχόμενου πρωθυπουργού του Ισραήλ Benjamin Netanyahu με τον Ρώσο πρόεδρο Putin θα μπορούσε να επηρεάσει τις «ιστορικές σχέσεις» μεταξύ Ισραήλ και Ουκρανίας , δήλωσε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky στους The New York Times...<br /><br />Η πραγματικότητα είναι πάντος ότι το Ισραήλ φαίνεται να θέλει να κρατήσει ανοικτούς τους διαύλους επικοινωνίας με την Ρωσία και δεν είναι τυχαίο ότι ο νέος υπουργός εξωτερικών του Ισραήλ επικοινώνησε πρώτα με τον Lavrov τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών.<br />Το Ισραήλ που θέλει να διατηρήσει πιο στενές σχέσεις με την Ρωσία, μεταξύ άλλων και γιατί η Ρωσία... ανέχεται τις επιδρομές της ισραηλινής αεροπορίας εντός της Συρίας.<br />Το Ισραήλ λέει ότι ενεργεί κατά των ιρανικών περιουσιακών στοιχείων εντός της Συρίας, καθώς και κατά της Hezbollah.<br />Η Ρωσία έχει σημαντική στρατιωτική παρουσία στη Συρία μετά από πρόσκληση του Προέδρου Assad, αλλά δεν έχει παρέμβει κατά της ισραηλινής επιθετικότητας σε συχνούς βομβαρδισμούς σε μέρη όπως η Δαμασκό, προβαίνει μόνο σε λεκτικές παρεμβάσεις...<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα κινητά… σκότωσαν 220 ρώσους στην Makeyevka, οι ρώσοι κατέστρεψαν 4 HIMARS.Το Ισραήλ με φιλορωσική πολιτική.

Το Ισραήλ με φιλορωσική στάση...αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη... Μπορεί το ρωσικό υπουργείο άμυνας να αναγνωρίζει ότι αυξάνεται ο α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεπέρασε κάθε όριο ο Erdogan και απειλεί την Ελλάδα με «χτύπημα» από Tayfun: Ηρεμήστε, συμπεριφερθείτε καλά.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b642b9f1012981b8d7d8847e62bc012f_XL.jpg" width="748" /><br /><br />Για ακόμα μία φορά, ο Τούρκος πρόεδρος υπερτονίζει τα ελληνοτουρκικά ενόψει των προεδρικών εκλογών στη χώρα<br />Κάθε όριο ξεπέρασε ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan, απειλώντας ευθέως την Ελλάδα με... πλήγμα από τον πύραυλο Tayfun. Κι όλα αυτά εν μέσω πολεμικών απειλών για ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων νότια της Κρήτης, στα 12 ναυτικά μίλια.<br /><br />Κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος του, ο Erdogan «προειδοποίησε» την Ελλάδα να καθίσει φρόνημα για... να μην πειράξει.<br />«Φτιάχνουμε μόνοι μας αυτούς τους πυραύλους; Τους φτιάχνουμε με τέτοιο τρόπο που η Ελλάδα πανικοβάλλεται.<br />Οι εφημερίδες κάνουν πρωτοσέλιδα: "Κοιμάστε και ο Τούρκος στέλνει τον Tayfun από τη Σμύρνη". Έχει εμβέλεια 561 χλμ. Είπα στους συνεργάτες μου ότι αυτό δεν ήταν αρκετό, πρέπει να το αυξήσουμε στα 1.000 χιλιόμετρα.<div><br />Φυσικά, όταν μεταδόθηκε αυτή η είδηση, τι άρχισαν να λένε οι Έλληνες; "Θα χτυπήσουν την Αθήνα".<br />Kάτσε φρόνιμα, συμπεριφέρσου καλά. Εμείς δεν έχουμε καμία σχέση με Αθήνες κλπ.. Δεν αγγίζουμε αυτούς που δεν μας αγγίζουν». Αυτά ήταν τα ακριβή λόγια του Erdogan στην ΚΟ του AKP.<br />Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Τούρκος πρόεδρος απειλεί ευθέως την Αθήνα. «Τώρα αρχίσαμε να φτιάχνουμε τους πυραύλους μας. Φυσικά, αυτή η παραγωγή τρομάζει τον Έλληνα. Όταν λες "Tayfun" (Τυφώνας), ο Έλληνας φοβάται. Λένε (η Ελλάδα) ότι θα χτυπήσει την Αθήνα. Φυσικά και θα χτυπήσει. Αν προσπαθήσετε να αγοράσετε κάτι (για να οπλίσετε) από εδώ και από εκεί, από την Αμερική στα νησιά, μια χώρα όπως η Τουρκία δεν θα είναι θεατής. Κάτι πρέπει να κάνει» είπε πει ο Erdogan σε εκδήλωση σε ομιλία του στην Αμισό του Πόντου.<br /><br />«Βαριές συνέπειες για την Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στην Κρήτη»<br /><br />Εν τω μεταξύ, νωρίτερα, ο εκπρόσωπος του Erdogan, Ibrahim Kalin, σε συνέντευξη του στο NTV, και αναφερόμενος στο ενδεχόμενο η Ελλάδα να επεκτείνει στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά ύδατα νότια της Κρήτης, υποστήριξε: «Όχι στα 12 μίλια, αλλά ακόμη και στα 6, 7, 8, 9 μίλια να γίνει επέκταση, δεν είναι δυνατόν να το δεχθούμε αυτό, αποκλείεται. Αυτό θα έχει βαριές συνέπειες και για την Ελλάδα». Ο ίδιος υπενθύμισε τις δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών της χώρας, Mevlut Cavusoglu, επί του ίδιου θέματος και εξήγησε ότι επέκταση χωρικών υδάτων στην Κρήτη στα 12 μίλια θα σήμαινε ότι ένα τουρκικό ή και ξένο πλοίο που φεύγει από τη Μαύρη Θάλασσα, το Μαρμαρά ή το Αιγαίο θα φτάνει στη Μεσόγειο μόνο εάν περάσει μέσα από τα ελληνικά χωρικά ύδατα. «Κάτι που δεν μπορούμε να δεχτούμε» υποστήριξε ο Kallin, λέγοντας παράλληλα ότι αυτό αντιβαίνει στο Διεθνές Ναυτικό Δίκαιο και «δεν συνάδει με τις σχέσεις γειτονίας».</div><div><br />Υπενθυμίζεται πως τόσο ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, έχουν δηλώσει ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στην Κρήτη, όταν και όποτε κριθεί ότι εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα. Πρόκειται για μια συζήτηση που έχει ανοίξει ήδη από το 2020 και συνεχίστηκε εμφατικά από τον Ιανουάριο του 2021 μετά και τον νόμο για την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ξεπέρασε κάθε όριο ο Erdogan και απειλεί την Ελλάδα με «χτύπημα» από Tayfun: Ηρεμήστε, συμπεριφερθείτε καλά.

Για ακόμα μία φορά, ο Τούρκος πρόεδρος υπερτονίζει τα ελληνοτουρκικά ενόψει των προεδρικών εκλογών στη χώρα Κάθε όριο ξεπέρασε ο Τούρκος πρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνταγματάρχης McGregor: Η άρνηση των ΗΠΑ κατά της νόμιμης Ρωσίας οδηγεί σε παράταση του πολέμου. Χρεοκόπησαν την Ουκρανία.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6aeaa6029708b78717cc712bcf0cd875_XL.jpg" width="725" /><br /><br /><div>Σε ένα πρόσφατο σχόλιο του στο Foreign Affairs, ο βετεράνος οικονομολόγος Mohamed A. El-Erian προειδοποίησε ότι δεν αντιμετωπίζουμε απλώς εξαιρετικά δύσκολες διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου, αλλά διαρθρωτικές και μακροπρόθεσμες πιέσεις... Ως αποτέλεσμα, «η παγκόσμια οικονομία μπορεί να μην είναι ποτέ η ίδια»</div><div><br />Ο πρώην συνταγματάρχης των ΗΠΑ Douglas McGregor υποστήριξε πρόσφατα ότι η άρνηση της Ουάσιγκτον να αναγνωρίσει τα νόμιμα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας στην Ουκρανία και να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου θα εδραιώσει «τον δρόμο προς την παρατεταμένη σύγκρουση και την μεγέθυνση του ανθρώπινου πόνου». Όπως παρατήρησε ο ίδιος, ακόμη και ενώ η παλίρροια τώρα αλλάζει στην Ουκρανία, η εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον συνεχίζει να τροφοδοτείται από την ιδεολογική αυταπάτη των αληθινών πιστών:<br /><br />«Όπως οι «καλύτεροι και οι λαμπρότεροι» της δεκαετίας του 1960 είναι πρόθυμοι να θυσιάσουν τον ρεαλισμό λόγω ευσεβών πόθων... «βούτηξαν στα φώτα της δημοσιότητας και της αυτοπροβολής στη μία μετά την άλλη δημόσια επίσκεψη στην Ουκρανία» σημειώνει ο McGregor .<br />Είναι πράγματι ένα θέαμα που θυμίζει απόκοσμα γεγονότα που έλαβαν χώρα πριν από μισό αιώνα, όταν ο πόλεμος αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον στο Βιετνάμ κλιμακώθηκε ακόμη και όταν αποτύγχανε γράφει το American Conservative...<br /><br />Χρεοκόπησαν την Ουκρανία...<br /><br />Ο πόλεμος αντιπροσώπων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει ήδη χρεοκοπήσει την ουκρανική οικονομία, ένα αποτέλεσμα που είδαν ορισμένοι παρατηρητές πριν από εννέα μήνες.<br />Θα επιταχύνει επίσης την πτώση του διεθνούς ρόλου των ΗΠΑ και τις παγκόσμιες οικονομικές προοπτικές.<br />Όταν οι μεγάλες δυνάμεις αποτυγχάνουν να εξισορροπήσουν την οικονομική τους βάση με τη στρατιωτική τους ισχύ και τις στρατηγικές τους δεσμεύσεις, κινδυνεύουν με υπερέκταση της αυτοκρατορίας.<br />Αυτός ήταν ο βασικός παγκόσμιος κίνδυνος της Αμερικής τη δεκαετία του 2020.<br />Και λόγω του ρόλου των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία, οι παγκόσμιες επιπτώσεις μιας τέτοιας υπερέκτασης θα είναι δυσμενείς, εκτεταμένες και μακροχρόνιες.<br />Στο The Best and the Brightest (1972), ο David Halberstam υποστήριξε ότι ήταν η άρνηση των πολιτικών και διανοουμένων της ελίτ των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν το πραγματικό οικονομικό και ανθρώπινο κόστος της κλιμάκωσης του Βιετνάμ τους οδήγησε να θυσιάσουν τον ρεαλισμό για ευσεβείς πόθους.</div><div><br />Καθώς η ιδέα ότι ο Νότος μπορεί να μην κερδίσει ενάντια στο Βόρειο Βιετνάμ απλώς απορρίφθηκε, ο υπουργός Εξωτερικών Ντιν Ρασκ είπε:<br />«Δεν θα αποσυρθούμε μέχρι να κερδηθεί ο πόλεμος ».<br />Ομοίως, τον Σεπτέμβριο, ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken υποσχέθηκε διαρκή υποστήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Κίεβο, ενώ η κυβέρνηση Biden βοήθησε τον στρατό της Ουκρανίας να ανακαταλάβει το έδαφος που κατείχε η Ρωσία.<br />«Αυτή είναι μια κομβική στιγμή», δήλωσε στους Ουκρανούς, «καθώς η αντεπίθεσή σας βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη και αποδεικνύεται αποτελεσματική», προσθέτοντας:<br />«Θα στηρίξουμε τον λαό της Ουκρανίας για όσο χρειαστεί».<br />Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, το status quo είχε αντιστραφεί, αν και παρέμενε σε σιγή ιχθύος... στα κύρια μέσα ενημέρωσης.</div><div><br />Πεπεισμένος ότι μια ξεκάθαρη στρατιωτική νίκη ήταν πλέον απρόσιτη, ο στρατηγός Mark Milley, πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου, πίεσε για ένα διπλωματικό αποτέλεσμα, ακόμη και όταν οι αληθινοί πιστοί του Biden προσπαθούσαν «να εξαφανίσουν τις παρατηρήσεις Milley για την ουκρανική διπλωματία».<br />Αργότερα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής der Leyen αναγνώρισε ότι οι απώλειες της Ουκρανίας στον πόλεμο με τη Ρωσία ανήλθαν σε 100.000 στρατιώτες και 20.000 πολίτες, αν και το tweet της διαγράφηκε γρήγορα και ένα νέο κυκλοφόρησε χωρίς τον αριθμό των νεκρών.<br /><br />Οι ιδεολογικές αυταπάτες έχουν ένα τίμημα<br /><br />Ακριβώς όπως η κλιμάκωση του Βιετνάμ των αληθινών πιστών του Προέδρου Johnson κατέρριψε το εγχώριο όνειρό του για τη «Μεγάλη Κοινωνία», η τυφλή πίστη του Προέδρου Biden στους συμβούλους του υπονομεύει την εσωτερική του ατζέντα.<br />Την παραμονή της περιόδου των Χριστουγέννων, ο Πρόεδρος Volodymyr Zelensky απηύθυνε μια συγκινητική έκκληση εν καιρώ πολέμου σε μια κοινή συνεδρίαση του Κογκρέσου ζητώντας περισσότερη στρατιωτική βοήθεια από τους βουλευτές.<br />Αυτό, ορκίστηκε, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο πως ήταν απαραίτητο για την «τελική νίκη».<br />Ωστόσο, ήδη μισό χρόνο πριν —μήνες πριν από τις ρωσικές χειμερινές επιχειρήσεις— η κυβέρνησή του, μαζί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπολόγισε ότι η εισβολή της Ρωσίας είχε προκαλέσει πάνω από 97 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεσες ζημιές στην Ουκρανία και θα μπορούσε να κοστίσει 350 δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση της χώρας .<br />Στον πόλεμο αντιπροσώπων, η οικονομική και ανθρωπιστική βοήθεια προς την Ουκρανία ήταν... άφθονη και ιστορική.</div><div><br />Μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου, το Κογκρέσο είχε εγκρίνει τρία πακέτα βοήθειας, τα οποία ανήλθαν συνολικά σε 68 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η κυβέρνηση Μπάιντεν υπέβαλε νέο αίτημα βοήθειας ύψους 38 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που θα έφτανε το συνολικό ποσό στα 106 δισεκατομμύρια δολάρια.<br />Αν και έχει σχεδιαστεί για να διαρκέσει έως τον Σεπτέμβριο του 2023, θα εξαντληθεί μέχρι τον Μάιο με τον τρέχοντα ρυθμό δαπανών (6,8 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα).<br />Μέχρι τότε, ο Λευκός Οίκος πρέπει να ζητήσει επιπλέον κονδύλια εν μέσω παγκόσμιων προοπτικών ύφεσης.<br />Σε διεθνές επίπεδο, η Αμερική παρέχει το μεγαλύτερο μέρος της συνολικής βοήθειας στην Ουκρανία (62 τοις εκατό).<br />Η βοήθεια από πηγές εκτός ΗΠΑ ανέρχεται σε 41,4 δισεκατομμύρια δολάρια .<br />Το διεθνές σύνολο άνω των 110 δισεκατομμυρίων δολαρίων αντιπροσωπεύει περισσότερο από το μισό του προπολεμικού ΑΕΠ της Ουκρανίας (200 δισεκατομμύρια δολάρια).<br />Επιπλέον, λόγω των ειδών του εξοπλισμού που προμηθεύεται για την υποστήριξη της Ουκρανίας, τα «χρήματα που το Κογκρέσο ιδιοποιείται το πρώτο έτος δεν δαπανώνται πλήρως μέχρι το πέμπτο έτος»<br /><br />Τα καλά νέα: η Ουκρανία θα ήταν ένα αποτυχημένο κράτος χωρίς τη βοήθεια. Τα κακά νέα: Η ίδια βοήθεια θα παρατείνει τα δεινά των Ουκρανών.<br /><br />Παρόλο που τα διεθνή ΜΜΕ διαλαλούσαν τον αντικατοπτρισμό του στρατιωτικού θριάμβου της Ουκρανίας, το πραγματικό ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε πάνω από 35 τοις εκατό σε ετήσια βάση το τρίτο τρίμηνο του 2022 — πριν από την πρόσφατη μαζική επίθεση της Ρωσίας σε υποδομές.<br />Μόλις πριν από ένα χρόνο, η Ουκρανία, υπό την ηγεσία του Zelensky, εξακολουθούσε να διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο ως γέφυρα μεταξύ της ίδιας της Ανατολικής και Δυτικής Ευρώπης, χάρη στη ζωτική της θέση στην Πρωτοβουλία Bridge and Belt της Κίνας (BRI).</div><div><br />Πριν από τη ρωσική εισβολή, φλέρταρε με την ουδετερότητα μέχρι τότε – ο πρωθυπουργός Johnson κατέστησε πολύ σαφές ότι αυτό δεν ήταν αποδεκτό από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους , οι οποίοι ήθελαν να «αποδυναμώσουν τη Ρωσία», όπως αναγνώρισε αργότερα ο υπουργός Άμυνας Austin.<br />Τα γεωπολιτικά σχέδια του ΝΑΤΟ προέβλεπαν την Ουκρανία ως μια τεράστια στρατιωτική βάση.<br />Οι άμεσες υλικές ζημιές στις υποδομές αυξήθηκαν στα 127 δισεκατομμύρια δολάρια ήδη τον Σεπτέμβριο . αυτό είναι πάνω από το 60 τοις εκατό του προπολεμικού ΑΕΠ.<br />Ο αντίκτυπος στην παραγωγική ικανότητα βασικών τομέων, λόγω ζημιών ή κατάληψης, είναι ουσιαστικός και μακροχρόνιος.</div><div><br />Το μερίδιο του πληθυσμού με εισόδημα κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας στην Ουκρανία μπορεί να υπερτριπλασιαστεί, φτάνοντας σχεδόν το 60 τοις εκατό το 2022, με σημαντικούς κινδύνους αρνητικών κινδύνων εάν επιδεινωθούν οι καταστάσεις πολέμου και ενεργειακής ασφάλειας.<br />Οι εννέα μήνες του πολέμου προκάλεσαν μαζικές εκτοπίσεις πληθυσμών.<br />Πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί και πάνω από τα μισά παιδιά της Ουκρανίας έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Τον Οκτώβριο του 2022, ο αριθμός των Ουκρανών προσφύγων που καταγράφηκαν στην Ευρώπη ήταν 7,8 εκατομμύρια και ο αριθμός των εσωτερικά εκτοπισμένων ήταν 6,5 εκατομμύρια.<br />Το 2022, η αύξηση του ΑΕΠ των ΗΠΑ σε ετήσια βάση είναι πιθανό να παραμείνει στάσιμη μεταξύ 0,1 τοις εκατό και 0,2 τοις εκατό, το οποίο, ωστόσο, βασίζεται στη μη βιώσιμη ανάληψη χρέους που επιταχύνεται από τον πόλεμο αντιπροσώπων στην Ουκρανία.<br />Ο βασικός ρόλος σε αυτό το χρέος ανήκει στις στρατιωτικές δαπάνες.<br />Όπως και με την κλιμάκωση του Βιετνάμ , οι καλύτεροι και οι πιο έξυπνοι χρησιμεύουν κυρίως ως βοηθοί.</div><div><br />Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει συνεργασίες και δυνάμεις πληρεξουσίου για να διεξάγουν πόλεμο υπό το ραντάρ σε τουλάχιστον 17 χώρες. Μόνο τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το κόστος του παγκόσμιου πολέμου κατά της τρομοκρατίας για τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους ανέρχεται σε 8 τρισεκατομμύρια δολάρια και 900.000 θάνατοι. Το κόστος στις χώρες-στόχους είναι πολύ, πολύ υψηλότερο.</div><div><br />Από οικονομικής σκοπιάς, αυτές οι στρατιωτικές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής ουκρανικής βοήθειας, θα πρέπει να θεωρηθούν ως τεράστιος, επαναλαμβανόμενος, πολυετής κεϋνσιανισμός: μια σειρά από στρατιωτικά πακέτα τόνωσης για να στηρίξουν την αμερικανική οικονομία—όχι την Ουκρανία!—εν μέσω της βαθύτερης κοσμικής στασιμότητας. <br />Μέχρι το τέλος του 2022, το ομοσπονδιακό χρέος που κατέχει το δημόσιο προβλέπεται να ισούται με το 98 τοις εκατό του ΑΕΠ.</div><div><br />Σύμφωνα με τις προβλέψεις του CBO , το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ αρχίζει να αυξάνεται το 2024, ξεπερνά το ιστορικό του υψηλό το 2031 (όταν φτάνει το 107 τοις εκατό) και συνεχίζει να αυξάνεται στη συνέχεια, ανεβαίνοντας στο 185 τοις εκατό του ΑΕΠ το 2052.<br />Το υψηλό και αυξανόμενο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ των ΗΠΑ θα επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη, και θα αυξήσει τον κίνδυνο δημοσιονομικής κρίσης. Καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν επεκτείνει το δόγμα της για την Ουκρανία από τη Ρωσία στο Ιράν, την Ταϊβάν και αλλού, οι αμυντικές χορηγήσεις εκτινάσσονται στα ύψη, γεγονός που θα συμβάλει περαιτέρω στην αύξηση του χρέους.<br /><br />Βυθμίζεται η αμερικανική οικονομία<br /><br />Σε ένα πρόσφατο σχόλιο του στο Foreign Affairs, ο βετεράνος οικονομολόγος Mohamed A. El-Erian προειδοποίησε ότι δεν αντιμετωπίζουμε απλώς εξαιρετικά δύσκολες διακυμάνσεις του οικονομικού κύκλου, αλλά διαρθρωτικές και μακροπρόθεσμες πιέσεις. Ως αποτέλεσμα, «η παγκόσμια οικονομία μπορεί να μην είναι ποτέ η ίδια».<br />Στην πραγματικότητα, η «παλιά κανονικότητα» είναι ιστορία από το 2008 και οι επακόλουθες κρίσεις χρέους. Κατά την τελευταία δεκαετία, η παγκόσμια οικονομία οδηγήθηκε από γεωπολιτικές ατζέντες, όχι από οικονομικές προτεραιότητες. Τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα καταστροφικά.<br />Ο κίνδυνος ύφεσης ρίχνει μια σκοτεινή σκιά στην οικονομία των ΗΠΑ.<br />Η Ευρωζώνη αντιμετωπίζει ήδη ένα βαθύ πρόβλημα. Η οικονομία της Ιαπωνίας συρρικνώνεται. Το Ηνωμένο Βασίλειο παλεύει με τη χειρότερη πτώση του βιοτικού επιπέδου από τότε που άρχισαν τα αρχεία. Στη δεκαετία του 1940, ο πόλεμος απείλησε να οδηγήσει σε υπερβολικό χρέος. Σήμερα, το υπερβολικό χρέος κινδυνεύει με πολέμους που δεν θα έχουν νικητές, χάρη στους καλύτερους και τους πιο λαμπρούς. <br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συνταγματάρχης McGregor: Η άρνηση των ΗΠΑ κατά της νόμιμης Ρωσίας οδηγεί σε παράταση του πολέμου. Χρεοκόπησαν την Ουκρανία.

Σε ένα πρόσφατο σχόλιο του στο Foreign Affairs, ο βετεράνος οικονομολόγος Mohamed A. El-Erian προειδοποίησε ότι δεν αντιμετωπίζουμε απλώς εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίδειξη ισχύος Putin στη Δύση - Στέλνει στον Ατλαντικό τη φρεγάτα Gorshkov με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/12cb3c598b3b93309c6ae33945ef9f56_XL.jpg" width="779" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Επίδειξη ισχύος απέναντι στη Δύση, την ώρα που είναι σε εξέλιξη η κούρσα υπερηχητικών όπλων.</span></h3>Φρεγάτα εξοπλισμένη με νέους υπερηχητικούς πυραύλους κρουζ Zircon στέλνει στον Ατλαντικό ο πρόεδρος της Ρωσίας Vladimir Putin, που όπως είπε είναι μοναδικοί στον κόσμο, σε μία επίδειξη ισχύος απέναντι στη Δύση, την ώρα που είναι σε εξέλιξη η κούρσα υπερηχητικών όπλων.<br /><br />Σε βιντεοδιάσκεψη με τον υπουργό Άμυνας Sergei Shoigu and Igor Crohmal, διοικητή της φρεγάτας που φέρει την επωνυμία "Ναύαρχος του Στόλου της Σοβιετικής Ένωσης Gorshkov", ο Putin είπε πως το πλοίο φέρει υπερηχητικά όπλα Zircon.<br />"Αυτή τη φορά το πλοίο είναι εξοπλισμένο με το τελευταίο σύστημα υπερηχητικών πυραύλων Zircon που δεν έχει κάτι ανάλογο", τόνισε ο Putin.<br />"Θα ήθελα να ευχηθώ στο πλήρωμα του πλοίου επιτυχία στην υπηρεσία τους για το καλό της Πατρίδας."<br />"Είμαι βέβαιος ότι τέτοια ισχυρά όπλα θα επιτρέψουν την αξιόπιστη προστασία της Ρωσίας από πιθανές εξωτερικές απειλές και θα βοηθήσουν στη διασφάλιση των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας", δήλωσε ο Putin.<br /><br />Shoigu: Ισχυρά πλήγματα εναντίον του εχθρού<br /><br />Ο Shoigu ανέφερε πως το Gorshkov θα πλεύσει στον Ατλαντικό και τον Ινδικό ωκεανό και στη Μεσόγειο.<br />"Αυτό το πλοίο, εξοπλισμένο με [πυραύλους] 'Zircon" είναι ικανό να εντοπίζει το στίγμα και να καταφέρνει ισχυρά πλήγματα εναντίον του εχθρού στη θάλασσα και στην ξηρά", τόνισε ο Shoigu.<br />O υπουργός Άμυνας ανέφερε πως οι υπερηχητικοί πύραυλοι, γνωστοί ως Tsirkon ή Zircon, μπορούν να υπερισχύσουν οποιουδήποτε πυραυλικού αμυντικού συστήματος.<br />Οι πύραυλοι πετούν με ταχύτητα εννέα φορές μεγαλύτερη της ταχύτητας του ήχου και έχουν βεληνεκές άνω των 1.000 χιλιομέτρων.<br /><br />«Κούρσα» υπερηχητικών όπλων<br /><br />Η Ρωσία, η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποδυθεί σε μια κούρσα για υπερηχητικά όπλα. Λόγω των ταχυτήτων τους --πάνω από πέντε φορές μεγαλύτερες της ταχύτητας του ήχου-- και της ικανότητας ελιγμών τους, τέτοια όπλα θεωρούνται ως ένας τρόπος για την απόκτηση πλεονεκτήματος απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο.<br />Ο στόχος ενός υπερηχητικού όπλου είναι πολύ πιο δύσκολο να εκτιμηθεί απ΄ό,τι για τους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επίδειξη ισχύος Putin στη Δύση - Στέλνει στον Ατλαντικό τη φρεγάτα Gorshkov με υπερηχητικούς πυραύλους Zircon.

Επίδειξη ισχύος απέναντι στη Δύση, την ώρα που είναι σε εξέλιξη η κούρσα υπερηχητικών όπλων. Φρεγάτα εξοπλισμένη με νέους υπερηχητικούς πυρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Διπλωματικό 2023 με κακούς οιωνούς.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/MITSOTAKIS-DENDIAS.jpg"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/01/MITSOTAKIS-DENDIAS.jpg" width="706" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br /><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική -με ευθύνη του Μεγάρου Μαξίμου και όχι της Διπλωματικής Υπηρεσίας- εισέρχεται στο 2023 με κακούς οιωνούς σχεδόν σε όλα τα μέτωπα, χωρίς ορατή προοπτική αναστροφής της κατάστασης.<br /><br />Το δυσάρεστο νέο στοιχείο, που μειώνει τα περιθώρια χειρισμών συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, είναι η γκρίζα εικόνα και το μειωμένο κύρος του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ τον αντιμετωπίζουν είτε ως υπεύθυνο για το σκάνδαλο των υποκλοπών είτε ως ανίκανο να το ερευνήσει και να αναμετρηθεί με τους αυτουργούς του.<br /><br />Πρόκειται για εντυπωσιακή μεταβολή σε σχέση με την έναρξη της θητείας του το 2019, όταν ο κ. Μητσοτάκης αντιμετωπιζόταν σαν «φρέσκο πρόσωπο» με μεταρρυθμιστικές προτάσεις. Ή και συγκριτικά με τον Οκτώβριο του 2022 και τη σύνοδο της Πράγας, όταν φαινόταν ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών ήταν μικρής κλίμακας και θα ξεπερνιόταν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γάλλος πρόεδρος Εμμ. Μακρόν, «δεν βρήκε χρόνο» για ιδιαίτερη συνάντηση με τον κ. Μητσοτάκη πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του περασμένου Δεκεμβρίου, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντ. Μπλίνκεν δεν προγραμματίζει ταξίδι στην Αθήνα παρά τα επανειλημμένα ελληνικά αιτήματα επί πέντε μήνες. Ως τελευταίες ευκαιρίες για την επίσκεψη του κ. Μπλίνκεν (αν ριψοκινδυνεύσει ένα ραντεβού που θα παρερμηνευθεί σαν προεκλογική παρέμβαση) εμφανίζονται τα τέλη Φεβρουαρίου ή Μαρτίου, όταν θα βρίσκεται, ούτως ή άλλως, στην Ευρώπη για τη Σύνοδο Ασφαλείας του Μονάχου και συναντήσεις στο ΝΑΤΟ αντίστοιχα.<br /><br />Παράλληλα, η ραγδαία πτώση του κύρους του κ. Μητσοτάκη έχει συνέπειες και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Όχι μόνο λόγω των υποκλοπών, αλλά εξαιτίας κυρίως της απόλυτης αναξιοπιστίας της «προσωπικής διπλωματίας» που ασκεί ο Πρωθυπουργός με πρακτικό αποκλεισμό του υπουργείου Εξωτερικών και του -παρακολουθούμενου- κ. Ν. Δένδια. Η Ουάσιγκτον και οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συγκινούνται ελάχιστα, πλέον, από τις υπερπτήσεις νησιών και τις δεκάδες (ημερησίως!) παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη. Και γιατί να συγκινηθούν, αφού ο κ. Μητσοτάκης έδωσε, αυτοβούλως, έμμεσο συγχωροχάρτι στον πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν με την -άνευ όρων, άνευ πρακτικών και άνευ κοινού ανακοινωθέντος- συνάντηση της Κωνσταντινούπολης, το Μάρτιο του 2022;<br /><br />Αν και είχαν προηγηθεί ακραίες προκλήσεις, ο Πρωθυπουργός ρίσκαρε πάλι την άσκηση της «προσωπικής διπλωματίας» με τον κ. Ερντογάν. Ανακάλυψε ότι όλα βαίνουν ομαλώς, προβλέποντας, δημοσίως, ήρεμο καλοκαίρι και φθινοπωρινή σύγκληση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας. Όταν, λίγο μετά την Κωνσταντινούπολη, πολλαπλασιάστηκαν οι υπερπτήσεις και παραβιάσεις και τον Οκτώβριο υπογράφτηκε νέο τουρκολιβυκό μνημόνιο, η αντίδραση εταίρων και συμμάχων ήταν σχεδόν αδιάφορη. Εξέδωσαν μόνο χλιαρές επικριτικές δηλώσεις, χωρίς την ανάληψη πρωτοβουλίας κατευνασμού ή επαναφοράς του κ. Ερντογάν στην τάξη. Γιατί, πέραν των δικών τους συμφερόντων, είχαν και τη βεβαιότητα ότι, αργά ή γρήγορα, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα πρόσφερε νέο συγχωροχάρτι στην Άγκυρα. Οι προβλέψεις τους δικαιώθηκαν, καθώς πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις των υπουργών Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλου και Χ. Ακάρ και των διπλωματικών συμβούλων Α-Μ. Μπούρα και Ιμπ. Καλίν. Ως δικαιολογητική βάση χρησιμοποιήθηκε η ανάγκη διατήρησης ανοιχτών καναλιών επικοινωνίας (που, πραγματικά, επιβάλλεται να υπάρχουν), αλλά και πάλι το Μαξίμου έκανε το λάθος να μη θέσει ούτε καν τυπικούς όρους.<br /><br />Κατόπιν όλων αυτών, δεν αποτελεί έκπληξη ότι ακόμα και ο κ. Έντι Ράμα εμπαίζει ανοιχτά τον κ. Μητσοτάκη μολονότι η Αλβανία έχει ανάγκη την Ελλάδα διμερώς και στις σχέσεις με την Ε.Ε. Ο Έλληνας πρωθυπουργός εκφράζει ενθουσιασμό που ο ομόλογός του θα προχωρήσει στη σύνταξη συνυποσχετικού για παραπομπή των διαφορών για τις θαλάσσιες ζώνες στη Χάγη, αλλά στην πραγματικότητα τα Τίρανα απλώς θα συγκροτήσουν (ίσως εντός διμήνου) μια επιτροπή που «θα εξετάσει» το θέμα.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διπλωματικό 2023 με κακούς οιωνούς.

Aλέξανδρος Τάρκας Η ελληνική εξωτερική πολιτική -με ευθύνη του Μεγάρου Μαξίμου και όχι της Διπλωματικής Υπηρεσίας- εισέρχεται στο 2023 με κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορούμε να τα βρούμε με τους Τούρκους και υπό ποιες προϋποθέσεις;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKgIwmyHCAc6yuUAvDtqoYDcnfC1cIEV_N8HjgLwdglIamBREBd_IFSH0fvw_v4cgI4aL0GcxHy8IHO_MD_l-0IaXUeAQYXn95ChK46eBEi0i3o6rFU66v2V1DUxmJ2AsgdGoNmEZAero/s728/%25CE%2595%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2593%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="319" data-original-width="728" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKgIwmyHCAc6yuUAvDtqoYDcnfC1cIEV_N8HjgLwdglIamBREBd_IFSH0fvw_v4cgI4aL0GcxHy8IHO_MD_l-0IaXUeAQYXn95ChK46eBEi0i3o6rFU66v2V1DUxmJ2AsgdGoNmEZAero/w730-h336/%25CE%2595%25CE%259B%25CE%259B%25CE%2591%25CE%25A3+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2591%25CE%2599%25CE%2593%25CE%2591%25CE%2599%25CE%259F.jpg" width="730" /></a></div><div><br /></div><b>Θανάσης Μαυρίδης</b><br />Δεν είμαστε σίγουροι αν είναι καλό για τα ελληνικά συμφέροντα να επανεκλεγεί στην Τουρκία ο Ερντογάν ή όχι. Για την ακρίβεια δεν είμαστε σίγουροι αν ο διάδοχος του Ερντογάν θα είναι περισσότερο φιλικός με την Αθήνα. Μάλλον υποψιαζόμαστε το αντίθετο. Δεν ενδιαφερόμαστε, πάντως, για το ποιος θα πετάει πέτρες από την απέναντι πλευρά του ποταμού. Μας ενδιαφέρουν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα επιστρέψει η Τουρκία στον κόσμο της λογικής.<br /><br />Είναι η πρώτη φορά που οι εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά προκαλούν πραγματική ανησυχία σε ανθρώπους που δεν μας έχουν συνηθίσει στην εκδήλωση ανάλογων συναισθημάτων στο παρελθόν, όπως είναι η Ντόρα Μπακογιάννη. Εκείνο που προκαλεί εύλογα ερωτήματα είναι η καθημερινή προετοιμασία του τουρκικού λαού από τα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας για τον πόλεμο με την Ελλάδα. Μοιάζει πλέον με αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Και το προβληματικό πλέον είναι ότι αν αυτό δεν συμβεί και αν η Τουρκία δεν καταλάβει (τελικά) το μισό Αιγαίο, μπορεί να ερμηνευτεί και ως ήττα στις επικείμενες τουρκικές εκλογές…<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση έκανε τα τελευταία τριάμισι χρόνια ό,τι περνούσε από το χέρι της για να αλλάξει τις ισορροπίες, οι οποίες είχαν στο μεταξύ μεταβληθεί σημαντικά σε βάρος της χώρας μας. Απέκρουσε την επίθεση στον Έβρο, θωράκισε αμυντικά τα νησιά, προχώρησε σε σημαντικές αγορές αμυντικού υλικού που έκαναν την Ελλάδα και πάλι κυρίαρχη στον αέρα και «επένδυσε» στην ανάπτυξη των σχέσεων με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπάθησε να δημιουργήσει ένα αποτρεπτικό πλαίσιο, έτσι ώστε να μην θεωρεί η Τουρκία ότι θα κάνει οτιδήποτε δίχως να έχει κόστος. Δίχως να κινδυνεύσει να χάσει περισσότερα από εκείνα που θα επιδιώξει να κερδίσει.<br /><br />Παρόλα αυτά, θα εξακολουθήσουμε να λέμε ότι το συμφέρον της Ελλάδας δεν είναι ο πόλεμος ή ο εκμηδενισμός του αντιπάλου. Δεν ξεκινάμε εμείς για πόλεμο, ούτε για να μεταφέρουμε την πρωτεύουσα της χώρας στην Κωνσταντινούπολη. Αυτά είναι αστεία πράγματα. Η Ελλάδα είναι ήδη ένας πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή και το ίδιο θα θέλαμε να συμβαίνει και με την Τουρκία. Εδώ τα βρήκε το Ισραήλ με τους Άραβες και δεν μπορούμε εμείς να τα βρούμε με τους Τούρκους;<br /><br />Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι τι θέλουμε εμείς. Εμείς μπορεί να θέλουμε να κατέβουν οι άγγελοι στη γη και να φέρουν την παγκόσμια ειρήνη. Το θέμα είναι τι πραγματικά θέλει η Τουρκία. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα! Ο πόλεμος δεν είναι μια επιλογή του ισλαμιστή Ενρτογάν. Είναι μια στρατηγική επιλογή της Τουρκίας, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας. Κατά συνέπεια, δεν μπορεί να μας απασχολεί ποιος θα είναι στο τιμόνι, αλλά το πώς θα πειστεί το πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό κατεστημένο της Τουρκίας ότι αυτή η επιλογή θα είναι καταστροφική για τα συμφέροντά τους. Πώς θα αλλάξει με άλλα λόγια η στρατηγική επιλογή και θα μεταβληθεί σε κάτι άλλο.<br /><br />Αυτό που μπορούσε να κάνει η Ελλάδα το έκανε. Τα όριά της είναι αυτά! Να προετοιμαστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να αμυνθεί αν η Τουρκία δοκιμάσει το αδιανόητο. Ο διεθνής παράγοντας είναι εκείνος που μπορεί να κάνει την υπόλοιπη δουλειά. Αν και εφόσον, φυσικά, το επιθυμεί. Μόνο οι ΗΠΑ και η Ευρώπη μπορούν να σηκώσουν ένα τείχος απέναντι στην Τουρκία. Να της κάνουν δηλαδή σαφές το τι θα χάσει. Και δεν πιστεύουμε ότι η Τουρκία θα «ιδρώσει» με μία απειλή οικονομικών κυρώσεων. Εκείνο που πραγματικά θα την πονέσει είναι να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της σε αυτή την περιπέτεια…<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι περιμένουμε περισσότερα από την Ευρώπη. Η Ευρώπη, δηλαδή, θα πρέπει να περιμένει περισσότερα από τον εαυτό της. Είναι τα σύνορα της Ελλάδας και δικά της σύνορα; Θα επηρεάσει τα δικά της συμφέροντα η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων ή όχι; Αν τα σύνορα της Ελλάδας είναι και δικά της σύνορα, θα έπρεπε ήδη να έχει καταστεί σαφές ότι μια επιθετική κίνηση της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας θα ήταν στην πράξη μια επιθετική κίνηση σε βάρος της ΕΕ. Κι αυτό δεν έχει ακόμη καταστεί σαφές! Δυστυχώς η εμπειρία του παρελθόντος δεν μας κάνει αισιόδοξους.<br /><br />Δεν περιμένουμε την Ευρώπη να έρθει να πολεμήσει για μας. Θα έπρεπε, αλλά δεν είναι αυτό που πραγματικά μας καίει. Αυτό που μας ενδιαφέρει και το οποίο θα έπρεπε να ενδιαφέρει και την Ευρώπη είναι το πώς θα προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας στην περιοχή, δημιουργώντας συνθήκες ειρήνης για τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό είναι το συμφέρον της Ευρώπης, αυτό είναι και το συμφέρον των λαών της περιοχής.<br /><br />Πρακτικά αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Από τη μία θα έπρεπε να υπάρχει η δήλωση της πλήρους συμπαράστασης στην Ελλάδα (που δεν υπάρχει) και από την άλλη η πρωτοβουλία για την επίλυση των διαφορών σε όλη την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου και τη συνεκμετάλλευση των πόρων της. Συνεκμετάλλευση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να έχουν ξεκαθαρίσει όλα τα θέματα με βάση το διεθνές δίκαιο. Συνεκμετάλλευση δεν σημαίνει 50 - 50 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Δεν σημαίνει ότι θα είναι μία συμφωνία που θα αφορά μόνο την Ελλάδα και την Τουρκία και δεν σημαίνει ότι στη συζήτηση αυτή θα είμαστε οι πιο αδύναμοι και έχουμε κάτι να χάσουμε.<br /><br />Αλλά δεν μπορούμε να πάρουμε εμείς την πρωτοβουλία. Όχι απέναντι σε αυτή την Τουρκία που θεωρεί τον διάλογο κάτι σαν τη σχέση του Αγά με τον Χατζηαβάτη στις ιστορίες του Καραγκιόζη. Δεν ζούμε στο πλαίσιο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ούτε πρόκειται. Είμαστε μέλος του δυτικού κόσμου και αν η Τουρκία θέλει λύση θα πρέπει να συνομιλήσει με τη Δύση και να υιοθετήσει τους κανόνες της περί διαλόγου και διπλωματίας. Αρκεί, φυσικά, να υπάρχει η βούληση γι' αυτό από τη Δύση. Να μην είναι απλά και μόνο μια δική μας αυταπάτη…<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μπορούμε να τα βρούμε με τους Τούρκους και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Θανάσης Μαυρίδης Δεν είμαστε σίγουροι αν είναι καλό για τα ελληνικά συμφέροντα να επανεκλεγεί στην Τουρκία ο Ερντογάν ή όχι. Για την ακρίβει...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα… Η Τουρκία… Και τα κρίσιμα στοιχήματα των Αμερικανών.

<img height="373" src="https://image.cnbcfm.com/api/v1/image/105635679-1545183890888gettyimages-488329120.jpeg?v=1545184002" width="724" /><br /><br />του<b> Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br /><div>Η πολιτική τάξη στην χώρα μας, αρνείται να συνειδητοποιήσει πως, η περεταίρω κλιμάκωση της επιθετικής ρητορικής από την Άγκυρα, η γενικευμένη αμφισβήτηση του κύρους και των προβλέψεων των Συνθηκών και η επικαιροποίηση του επιθετικού πολεμικού δόγματος (casus belli) μέσω της οποίας επιδιώκεται να εναρμονιστεί η ενεργή και διαρκής πολεμική απειλή με το νέο πλέγμα των αυθαίρετων απαγορεύσεων που επιχειρεί να επιβάλει de facto η Τουρκική πολιτικοστρατιωτική ηγεσία, δεν συνιστούν ένα εφήμερο επικοινωνιακό εργαλείο που επιστρατεύεται για να εξυπηρετήσει πιεστικές εκλογικές ανάγκες του Ερντογάν και του πολιτικού του επιτελείου…<br /><br />Όλα τα παραπάνω, είναι στοιχεία που αποτυπώνουν την ωμότητα της επιθετικής στρατηγικής ενός περιφερειακού δρώντα ο οποίος επιδιώκει:<br />-Τον γενικευμένο επαναπροσδιορισμό του γεωπολιτικού αποτυπώματος που του αναγνωρίζουν οι διεθνείς συνθήκες…</div><div>-Την ουσιαστική διεύρυνση του ζωτικού χώρου μέσα στον οποίο επιδιώκει να δρα πρωταγωνιστικά στο πλαίσιο του αναβαθμισμένου ρόλου που διεκδικεί στο περιβάλλον της νέας αρχιτεκτονικής της ισχύος και φυσικά…</div><div>-Την οριστική τροποποίηση των όρων που θα προσδιορίζουν την θέση του στην περιφερειακή ισορροπία.</div><div><br />Με απλά λόγια, αυτό που έχουμε απέναντί μας, δεν είναι μια αδόκιμη διαχείριση που τροφοδοτεί με ένταση τις διμερείς σχέσεις προκειμένου να εξυπηρετηθούν πρόσκαιρες πολιτικές σκοπιμότητες της άλλης πλευράς. Αυτό που έχουμε απέναντί μας, είναι η συνολική προσαρμογή της Τουρκικής Εξωτερικής πολιτικής στην κατεύθυνση που απαιτεί η προώθηση της συνολικής αναθεωρητικής ατζέντας της Τουρκίας και αυτή η ατζέντα είναι στρατηγική και στρατηγικά είναι τα συμφέροντα που καλείται να εξυπηρετήσει.</div><div><br />Η Ελλάδα λοιπόν, στο πλαίσιο της επιθετικής στρατηγικής την οποία υιοθετεί η Τουρκία, δεν αποτελεί μέρος ενός πολιτικού αφηγήματος που προορίζεται να εξυπηρετήσει πρόσκαιρες εκλογικές ανάγκες που σχετίζονται με τις πολιτικές διεργασίες στην γειτονική χώρα. Η Ελλάδα, από την φύση της και εξ αιτίας της θέσης της, αποτελεί εμπόδιο στην υλοποίηση της Τουρκικής στρατηγικής και ως εκ τούτου η στοχοποίησή της από την Εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, θα είναι διαρκής και αμετάκλητη.</div><div><br />Η μετατροπή της Τουρκίας σε ισχυρή αεροναυτική δύναμη, προϋποθέτει την γεωπολιτική ακύρωση της χώρας μας ή στην καλύτερη περίπτωση την μετατροπή της σε χώρο περιορισμένης κυριαρχίας, ούτως ώστε να καταστεί εφικτή η διασφάλιση ενισχυμένης κυριαρχίας από τα επιτελεία της Άγκυρας. Από αυτήν την άποψη, το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» δεν συνιστά ένα προσωρινό επικοινωνιακό τερτίπι, αλλά μια κορυφαία στρατηγική επιδίωξη από την οποία η Άγκυρα δεν πρόκειται να αποστασιοποιηθεί και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο προσαρμόζει και το επιθετικό πολεμικό της δόγμα στα μέτρα αυτού του αφηγήματος. Το αφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» επίσης, ΔΕΝ προέκυψε ως απότοκος των ενεργειακών ευκαιριών, γι’ αυτό και δεν τιθασεύεται με ανοησίες, εξευμενισμούς και παραχωρήσεις. Οι ενεργειακές εξελίξεις απλώς επιτάχυναν τις διαδικασίες που σχετίζονται με την δυναμική προώθηση της επιθετικής ατζέντας.</div><div><br />Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε ξεκάθαροι. Η Ελληνική Εξωτερική πολιτική, ΔΕΝ μπορεί να συνεχίσει να πελαγοδρομεί στα ανατροφοδοτούμενα αδιέξοδα που συντηρούν ο ερασιτεχνισμός και οι επικίνδυνες αυταπάτες. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να αγοράζει χρόνο «ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ», επενδύοντας σε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και σε διερευνητικές συνομιλίες που δεν οδηγούν πουθενά. Η Ελλάδα επίσης δεν μπορεί να συνεχίσει να τοποθετεί την γραμμή του τερματισμού της έντασης στην ολοκλήρωση της Τουρκικής εκλογικής διαδικασίας, ούτε βεβαίως να εναποθέτει τις ελπίδες της για την αποτροπή της Τουρκικής επιθετικότητας στην διαμεσολάβηση και στην παρουσία των Αμερικανών και των Αμερικανικών βάσεων.</div><div><br />Η Ελλάδα δεν είναι παράμετρος των Τουρκικών εκλογών. Είναι εμπόδιο στα φιλόδοξα σχέδια της Άγκυρας για την δημιουργία του ισχυρού αεροναυτικού imperium και αυτόν τον ρόλο της οφείλει να τον δικαιώσει…</div><div><br />Η Ελλάδα δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο αυτήν την στιγμή να εμπλέκεται και ουσιαστικά να παγιδεύεται σε διαδικασίες μυστικής διπλωματίας με την Άγκυρα, σε μια προσπάθεια να διευκολύνει την διαχείριση των Αμερικανικών αδιεξόδων με δικές της υπαναχωρήσεις και συμβιβασμούς. Αντιθέτως έχει κάθε λόγο να αναπροσανατολίσει ΚΑΙ την μυστική διπλωματία, σε άλλους περιφερειακούς δρώντες που ΚΑΙ θα ήθελαν, αλλά ΚΑΙ θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε οριστικό ναυάγιο τους σχεδιασμούς της Άγκυρας ΚΑΙ στην Μεσόγειο ΚΑΙ στα Βαλκάνια ΚΑΙ στην Β. Αφρική ΚΑΙ στην Μ. Ανατολή…</div><div><br />Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να βασίζεται στα ανιστόρητα μυθεύματα για την δήθεν στήριξη των Αμερικανών, την οποία ουδέποτε είχε ούτε και πρόκειται να έχει στο μέλλον. Οι υποτιθέμενες παρεμβάσεις νουθεσίας των Αμερικανών, είναι προσχηματικές, ανέξοδες και αποτελούν την ελάχιστη συνεισφορά - χωρίς κανένα όμως πρακτικό αντίκρισμα - για την Ελλάδα που τους έχει παραχωρηθεί για την μετατροπή της σε μια απέραντη Αμερικανική βάση. Αυτές οι παρεμβάσεις εξισορρόπησης, δεν έχουν καμία απολύτως βαρύτητα για τους Τούρκους επιτελείς. Δεν έχουν κανέναν απολύτως λόγο να ασχοληθούν με αυτές οι Τούρκοι επιτελείς, όταν γνωρίζουν ότι την αμέσως επόμενη στιγμή μπορούν να τις ακυρώσουν πλήρως, ακόμη και στο επίπεδο των εντυπώσεων, με την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που ασκούν, σε πεδία ευρύτερου ενδιαφέροντος…</div><div><br />Αλλά και οι Αμερικανοί, γνωρίζοντας ότι απέναντί τους έχουν την Τουρκία, όχι ως πρόθυμο υποτελή, αλλά ως χειραφετημένο γεωπολιτικό δρώντα που επιδιώκει την στρατηγική της αυτονομία στο διεθνές σύστημα, ξέρουν καλά πως το κρίσιμο στοίχημα και για τους ίδιους, είναι να επενδύσουν στην στρατηγική συνεργατικότητα με μια χειραφετημένη Τουρκία και όχι να κανακέψουν την δεδομένη Ελλάδα που αναζητεί εναγωνίως την επιβίωσή της με όρους παρασιτικού προστατευτισμού, εγκαταλείποντας επί της ουσίας κάθε σκέψη για την ουσιαστική στρατηγική της ενδυνάμωση…</div><div><br />Η Ελλάδα τέλος, δεν μπορεί να συνεχίσει να μην αντιλαμβάνεται, ότι η Τουρκική επιθετική εξωτερική πολιτική, δομείται στην βάση μιας ενιαίας και ολοκληρωμένης αντίληψης ενός νεο-οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού, που αναπτύσσεται στο έδαφος τριών Ηπείρων και ως εκ τούτου δεν εγκλωβίζεται στους θεατρινισμούς των ΜΟΕ, ούτε βεβαίως σε ηθικά ψευτοδιλήμματα για την συνοχή της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ για την οποία δεν δίνει δεκάρα τσακιστή και πάντως σε καμία περίπτωση δεν τοποθετεί πάνω από τις δικές της ιδιαίτερες και ευρύτερες γεωστρατηγικές επιδιώξεις…</div><div><br />Αυτός είναι και ο λόγος που επιμένουμε στην ανάγκη να υπάρξει στροφή στην κυρίαρχη στρατηγική σκέψη. Μια στροφή που θα σηματοδοτήσει την οριστική ρήξη με τα μυθεύματα του εξευμενισμού και της «συνεννόησης»… Μια στροφή που θα εξασφαλίσει την απόλυτη επίγνωση του ιστορικού ρόλου που καλείται να διαδραματίσει η χώρα μας και που θα απεξαρτήσει πλήρως τις αναγκαίες πολιτικές που θα κληθούν να υπηρετήσουν αυτόν τον ρόλο, από τα πολιτικά παιχνίδια στα οποία δεν διστάζει να καταφύγει το πολιτικό της προσωπικό προκειμένου να εξασφαλίσει την πολιτική του μακροημέρευση… Μια στροφή που θα καταστήσει την πατρίδα μας απρόβλεπτη και υπολογίσιμο περιφερειακό δρώντα, ικανή και αποφασισμένη να υπερασπιστεί - πριν απ όλα και πάνω απ’ όλα - την στρατηγική της επιβίωση και Ανάπτυξη, στο πλαίσιο μιας νέας Μεγάλης Ιδέας που θα κληθεί να προασπίσει τα συμφέροντα και τα ιστορικά δίκαια του Ελληνισμού στο σύνολό του.</div><div><br />Μια στροφή η οποία σε τελευταία ανάλυση θα εδράζεται σε μια ολοκληρωμένη Εθνική στρατηγική, που δεν θα υποτάσσεται στην «συμμαχική» προσχηματολογία… Που θα έχει την αποφασιστικότητα να δραπετεύσει οριστικά από τις φαύλες και αδιέξοδες λογικές του ΜΗ ΠΟΛΕΜΟΥ, υιοθετώντας ένα <a href="https://www.militaire.gr/quot-diladi-polemos-nai-polemos-diaforetika-erchetai-ethniki-tragodia-quot-k-kyriakopoylos/">διαφορετικό δόγμα</a> ικανό να εμπνεύσει ανασφάλεια και αποτροπή… Μια στροφή που θα μπορεί στο περιβάλλον της να γαλουχηθεί μια νέα πολιτική γενιά απαλλαγμένη πλήρως από τις κακοδαιμονίες και την μιζέρια των χειραγωγούμενων ανδρείκελων και των κάθε λογής χαρτογιακάδων…<br /><br /></div><div><a href=" i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ελλάδα… Η Τουρκία… Και τα κρίσιμα στοιχήματα των Αμερικανών.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Η πολιτική τάξη στην χώρα μας, αρνείται να συνειδητοποιήσει πως, η περεταίρω κλιμάκωση της επιθετικής ρητορικής από τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Σούπερ ραντάρ «ακούει» την Ανατολική Μεσόγειο και τη… Μόσχα

<div><a href="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2023/01/troodos.jpg"><img height="403" src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2023/01/troodos.jpg" width="721" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τι εξυπηρετεί τους Βρετανούς και το ΝΑΤΟ η βάση της RAF στο Τρόοδος; Τι βλέπουν; Ποιους ακούν; Γιατί είναι τόσο απόρρητη η αποστολή του; Ολα τα μυστικά της «άσπρης μπάλας» στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της Κύπρου</span>.</h3><b>Νίκος Χασαπόπουλος</b><br />Στην κορυφή του ωραιότερου και ψηλότερου βουνού της Κύπρου, στον Ολυμπο, στη θέση «Χιονίστρα», του Τροόδους, εκεί όπου κάποτε δέσποζε ο ναός της Ακαρίας Αφροδίτης (δηλαδή της Αφροδίτης των Υψών), ο επισκέπτης σήμερα συναντά μια τεράστια άσπρη μπάλα. Δεν επιτρέπεται να την πλησιάσει. Είναι το βρετανικό ραντάρ, το μάτι των Βρετανών, αλλά – όπως αναφέρεται – και του ΝΑΤΟ σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή, αλλά και την Ανατολική Ευρώπη – και τώρα με τον πόλεμο στην Ουκρανία απέκτησε ιδιαίτερη στρατιωτική (αλλά και κατασκοπευτική) ισχύ.<br /><br />Μαζί με το ραντάρ οι Βρετανοί λέγεται πως έχουν φέρει στην Κύπρο και ένα… τηλεσκόπιο. Οχι από τα συνηθισμένα, από αυτά που κοιτάζουν τα άστρα ή τους πλανήτες, αλλά τηλεσκόπιο ευρέος πεδίου που ανήκει στο Βρετανικό Εθνικό Διαστημικό Κέντρο Starbrook. Μπορεί να ανιχνεύσει αντικείμενα σε τροχιά με μέγεθος μόλις 1,5 μέτρο. Η προβλεπόμενη χρήση του είναι η επιτήρηση ζώνης GEO. Το Βρετανικό Εθνικό Διαστημικό Κέντρο (BNSC) το χρηματοδότησε ως πειραματικό σύστημα επιτήρησης.<br /><br />Ενα άγνωστο περιστατικό που συνέβη τα προηγούμενα χρόνια στο Τρόοδος αποδεικνύει τη στρατιωτική σημασία που δίνουν οι Βρετανοί στο συγκεκριμένο ραντάρ. Η Εθνική Φρουρά της Κύπρου θέλησε, σύμφωνα με στρατιωτικές πληροφορίες, και αυτή να εγκαταστήσει ένα ραντάρ στην ψηλότερη κορυφή της Κύπρου, κοντά στα βρετανικό ραντάρ. Να μεταφέρει δηλαδή το ήδη εγκατεστημένο ραντάρ της σε άλλη περιοχή, κοντά στο βρετανικό, για καθαρά αμυντικούς λόγους.<br /><br />Το Λονδίνο αντέδρασε υπό τον φόβο ότι εάν εγκατασταθεί ένα κυπριακό ραντάρ πλησίον του βρετανικού ραντάρ και υπάρξει σύρραξη με την Τουρκία και βομβαρδισμός του βουνού, τότε πιθανόν να κινδυνεύσουν και τα βρετανικά ραντάρ. Ετσι σύμφωνα με τις φήμες αυτές το κυπριακό ραντάρ μεταφέρθηκε σε άλλη περιοχή, καλύπτοντας ωστόσο τις ανάγκες της Εθνικής Φρουράς και κυρίως του εντοπισμού εχθρικών αεροσκαφών.<div><br />Ποια είναι η δράση του ραντάρ<br /><br />Η βάση της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας στο Τρόοδος είναι γνωστή ως RAF Τροόδους. Εκεί υπηρετούν 27 άτομα τα οποία αποτελούν το διοικητικό προσωπικό. Στη βάση υπάρχει επίσης η Υπηρεσία Σημάτων καθώς και το ραντάρ του Ολύμπου. Η ακριβής τοποθεσία του σταθμού είναι μέσα στην Οροσειρά του Τροόδους και συγκεκριμένα στα 160 χλμ. μακριά από τον Αγιο Νικόλαο.<br /><br />Και το ερώτημα παραμένει. Τι εξυπηρετεί τους Βρετανούς και το ΝΑΤΟ αυτή η βάση στο Τρόοδος; Τι βλέπουν; Ποιους ακούν; Γιατί είναι τόσο απόρρητη η αποστολή του, παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Εθνική Φρουρά στην Κύπρο είναι ενήμερη για την αποστολή του; Ηδη στον πόλεμο της Συρίας τα ραντάρ αυτά έπαιξαν σημαντικό ρόλο, προσφέροντας πληροφορίες – και για τη δράση του ISIS.<br /><br />Από τις βρετανικές βάσεις της Κύπρου, λοιπόν, παρακολουθούνται τα πάντα; Ενας σύρος αξιωματούχος της αντιπολίτευσης έχει αναφέρει ότι οι βρετανικές Αρχές «γνωρίζουν και εγκρίνουν 100% τις μυστικές πληροφορίες οι οποίες αποστέλλονται από τις βάσεις στην Κύπρο και διοχετεύονται, μέσω Τουρκίας, στους επαναστάτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Οι Βρετανοί δίνουν τις πληροφορίες αυτές στους Τούρκους και στους Αμερικανούς, και στη συνέχεια εμείς τις παίρνουμε από τους Τούρκους». Η πληροφορία αυτή που δημοσιεύθηκε στη «Sunday Times» δεν διαψεύσθηκε ποτέ.</div><div><br />Βρετανικό έδαφος με δική του πρωτεύουσα<br /><br />Αλλά τι δουλειά έχουν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο; Το Ακρωτήρι και η Δεκέλεια είναι δύο περιοχές της Κύπρου που βρίσκονται από το 1960 υπό βρετανική διαχείριση ως βρετανικό υπερπόντιο έδαφος, διοικούμενες ως περιοχές κυρίαρχων βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου.<br /><br />Τις βάσεις αυτές, όπου οι Βρετανοί έχουν κατά καιρούς μετασταθμεύσει ό,τι πιο σύγχρονο διαθέτει η RAF, η Πολεμική τους Αεροπορία, όπως τα F-35, τις διατήρησε το Λονδίνο και μετά την ανεξαρτησία και τη μετάβαση της Κύπρου από αποικία του Στέμματος σε ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος. Η Βρετανία απαίτησε, με τις συμφωνίες της Ζυρίχης, και πέτυχε την κατοχή εντός τμήματος της Κύπρου υπό μορφή στρατιωτικών βάσεων, λόγω ακριβώς της στρατηγικής θέσης της Κύπρου στη Μεσόγειο, προς όφελος των βρετανικών συμφερόντων.<br /><br />Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο δεν είναι καν Κύπρος, δηλαδή η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει την ίδια δικαιοδοσία που έχει στα υπόλοιπα εδάφη της, είναι Βρετανία. Κυματίζει σε αυτές η σημαία και το εθνόσημο του Ηνωμένου Βασιλείου, έχουν τον βρετανικό εθνικό ύμνο («Ο Θεός σώζει τον Βασιλιά»), διαθέτουν… πρωτεύουσα την Επισκοπή, επίσημη γλώσσα την Αγγλική και την Ελληνική, διαθέτουν ραδιοφωνικούς σταθμούς, εκδίδουν εφημερίδες, διατηρούν (παρά τα γεγονός ότι είναι στρατιωτικές βάσεις) πολιτικά δικαστήρια, πολιτική αστυνομία και τελωνείο. Εκτός από το υπερσύγχρονο στρατιωτικό αεροδρόμιο που διαθέτουν στην Επισκοπή, είναι εξοπλισμένες και με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα, κυρίως στο Τρόοδος.</div><div><br />Κατασκοπευτικός σταθμός και στην Αμμόχωστο<br /><br />Μέρος του αμερικανικού παγκόσμιου συστήματος παρακολούθησης επικοινωνιών Εchelon αποτελεί ο σταθμός του Αγίου Νικολάου πλησίον της Αμμοχώστου. Η εγκατάσταση αυτή παρακολουθεί όλες τις τηλεπικοινωνίες όχι μόνον στη Μέση Ανατολή, αλλά και στην Κεντρική Ασία. Οι καταγραφές της εκπέμπονται μέσω δορυφόρου στην Αγγλία και στη συνέχεια μεταφέρονται στον κεντρικό σταθμό του συστήματος Εchelon στις ΗΠΑ.<br /><br />Με το εξελιγμένο αυτό ραντάρ μπορεί να καλύπτεται και μια μεγάλη περιοχή της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής προς τη Συρία και αλλού. Ηδη, υπάρχουν πληροφορίες ότι οι Βρετανοί παρακολουθούν επί μακρόν το Ιράν, καθώς και άλλες περιοχές, μέσω Τροόδους, το οποίο, λόγω τοποθεσίας και καιρικών συνθηκών, συνιστά παράμετρο και αντικείμενο για παιχνίδια συμμαχιών, κατασκοπειών και γενικότερα ισχύος.</div><div><br />Σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ<br /><br />Η εγκατάσταση στο Τρόοδος (ή όπως το λένε οι Βρετανοί ο «σταθμός του Τροόδους») είναι από τις αρχαιότερες βρετανικές βάσεις. Λειτουργεί από το 1870 και τα ραντάρ συνεχώς εκσυγχρονίζονται. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου είχε χρησιμοποιηθεί για να «κρυφακούει» τη Σοβιετική Ενωση.<br /><br />Συνεργαζόταν, όπως έλεγαν, με τα κατασκοπευτικά αεροσκάφη Awacks, του ΝΑΤΟ, που οι φήμες έλεγαν ότι μπορούσαν να δουν τα πάντα στην τότε Σοβιετική Ενωση, από συγκέντρωση στρατευμάτων και από πυρηνικές δοκιμές έως ακόμα και τις πινακίδες αυτοκινήτων έξω από το σοβιετικό υπουργείο Εξωτερικών, εκεί όπου είχε την έδρα του ο Γκρομίκο</div><div><br /></div><div><a href="http://tanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σούπερ ραντάρ «ακούει» την Ανατολική Μεσόγειο και τη… Μόσχα

Τι εξυπηρετεί τους Βρετανούς και το ΝΑΤΟ η βάση της RAF στο Τρόοδος; Τι βλέπουν; Ποιους ακούν; Γιατί είναι τόσο απόρρητη η αποστολή του; Ολα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι γεωπολιτικές συνθήκες αλλάζουν ταχέως και εμείς παραμένουμε "ερωτευμένοι με τα παλαιά ιδιώματα".

<h3 style="text-align: left;"><a href="https://i.guim.co.uk/img/media/f4e0966d7a5f584d34309355e0b1eefdf2ad017b/0_88_2500_1499/master/2500.jpg?width=1200&quality=85&auto=format&fit=max&s=ac9f29b6df25ca735798bcb5b808d2b5"><img border="0" height="384" src="https://i.guim.co.uk/img/media/f4e0966d7a5f584d34309355e0b1eefdf2ad017b/0_88_2500_1499/master/2500.jpg?width=1200&quality=85&auto=format&fit=max&s=ac9f29b6df25ca735798bcb5b808d2b5" width="728" /></a><span style="font-weight: normal;">Εγκλωβισμένοι στον παλαιό κόσμο.</span></h3><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της εορταστικής ανάπαυλας εντοπίσαμε στην εφημερίδα New York Times δημοσίευμα που ανέλυε τους λόγους για τους οποίους ο Πούτιν κερδίζει σε βάθος χρόνου τον πόλεμο στην Ουκρανία, παρουσίαζε τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω από τις επιτυχίες και εξηγούσε τις αιτίες για τις οποίες ο Ρώσσος Πρόεδρος δεν βιάζεται να λήξει ο πόλεμος.<br /><br />Μολονότι επισήμως ζητά διαπραγματεύσεις. Το δημοσίευμα διανθιζόταν μάλιστα από έναν ενδιαφέροντα πίνακα που έδειχνε πόσο αυξήθηκε ο πληθωρισμός κατά την διάρκεια της πολεμικής αναμέτρησης σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, γεγονός που αποδεικνύει ότι η κρίση εκτός από την Μόσχα έχει μεταφερθεί ήδη και στην Δύση. Η οποία επείγεται πλέον μετά και την απαγόρευση της εξαγωγής ρωσσικού πετρελαίου σε αντίδραση στην ανόητη απόφαση της ΕΕ για το πλαφόν, να λήξει η αναμέτρηση. Αλλά δεν το λέει. Δεν το λέει, δημοσίως. Γιατί, ιδιωτικώς, η Νούλαντ σε επαφές της στην Ρουμανία προσφάτως έλεγε «να τελειώσουμε με τον πόλεμο όσο είναι νωρίς» και να επικεντρωθούμε στην Κίνα.<br /><br />Ο Πούτιν στο δεκάλεπτο διάγγελμά του της Πρωτοχρονιάς το λέει όμως. Η Δύση δεν το λέει. Κρύβει τα σκουπίδια κάτω απ’ το χαλί. Το μόνο που μαθαίνουμε είναι η μουρμούρα που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται εντός των Ηνωμένων Πολιτειών για τα 50 δισεκατομμύρια δολλάρια του φορολογούμενου Αμερικανού πολίτη, που κατευθύνονται ανεξέλεγκτα στα ταμεία της Ουκρανίας, ο Πρόεδρος της οποίας εμφανίστηκε ενώπιον του Προέδρου Μπάιντεν με απρεπές ντύσιμο.<br /><br />Κάνω αυτήν την σχετικώς μακρά εισαγωγή, για να σας εισαγάγω στο κυρίως θέμα. Χθες η εφημερίδα «Τα Νέα», δημοσιογράφοι της οποίας έχουν πρωταγωνιστήσει καθ’ όλη την διάρκεια του πολέμου σε επιθέσεις κατά στρατιωτικών, κατά αναλυτών, κατά μέσων ενημέρωσης, αποδίδοντάς τους την κατηγορία «πουτινάκι», διαπιστώνει έκπληκτη στην πρώτη σελίδα της ότι «αυξάνεται η ρωσσική διείσδυση σε όλο τον πλανήτη από τα Βαλκάνια έως την Αφρική»! Ο τίτλος του θέματος είναι «το μακρύ χέρι του Κρεμλίνου». Όλοι όσοι διαβάζουν και ενημερώνονται τον τελευταίο χρόνο για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία από το σύνολο σχεδόν των ελληνικών ΜΜΕ, πλην μοναχικών εξαιρέσεων, σίγουρα πέφτουν από τα σύννεφα. Η εικόνα που μεταφέρεται συστηματικά από την Ουκρανία, είναι ότι η Ρωσσία οπισθοχωρεί στα μέτωπα του πολέμου, ότι οι ολιγάρχες είναι έτοιμοι να ανατρέψουν τον Πούτιν, ότι ο Πούτιν κουτσαίνει και είναι βαριά άρρωστος, ότι …ότι.<br /><br />Η ελληνική κοινή γνώμη έχει αρχίσει να προσγειώνεται σε μία οδυνηρή πραγματικότητα. Στην διεθνή γεωπολιτική δεν παίζουν ρόλο τα συναισθήματα και οι συμπάθειες, οι ιδεολογικές χίμαιρες και οι φαντασιώσεις, ότι μαχόμαστε και πάλι την Σοβιετική Ένωση, αλλά τα συμφέροντα των κρατών και η σκληρή πραγματικότητα. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η Δύση έχει αρχίσει να ομολογεί πως απέτυχε να κλείσει στην μικρή περιοχή της Ουκρανίας τον Ρώσσο Πρόεδρο και εκείνος καταφέρνει τελικά να απλωθεί σε περιοχές που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον ελληνισμό. Και στα Βαλκάνια όπου βρίσκονται ακριβώς στην πλάτη μας και οι διεργασίες για αλλαγές συνόρων που έχουν αρχίσει αλλά και στην Αφρική, όπου το ζήτημα της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στα δυτικά νώτα μας στην Λιβύη και η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών είναι ζητήματα που μας καίνε. Και εν προκειμένω τα ζητήματα δεν θα τα λύσει ο ΟΗΕ και τα ψηφίσματα του οποίου υπέρ της Ουκρανίας πανηγυρίζαμε. Το κύρος του φθίνει. Ήδη το Ισραήλ χαρακτήρισε «αξιοκαταφρόνητη» απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ που αφορά τα παλαιστινιακά εδάφη (η Ελλάς απείχε από την ψηφοφορία.) Η εξέλιξη αυτή με την επέκταση της επιρροής Πούτιν την οποία σωστά εν τέλει υπογραμμίζουν τα «Νέα», δείχνει ότι στην ζωή κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει κανέναν, μόνο να τον καθυστερήσει μπορεί.<br /><br />Όπως έχω αποκαλύψει στα βιβλία μου Καραμανλής off record και Οι απόρρητοι Φάκελοι Καραμανλή, μία από τις βασικές αιτίες που το Σταίητ Ντιπάρτμεντ οδήγησε τα πράγματα στην ανατροπή του πρώην Πρωθυπουργού (υπάρχουν σχετικά τηλεγραφήματα με το ρήμα ανατρέπω) ήταν ο φόβος ότι η επέκταση των αγωγών φυσικού αερίου της Ρωσσίας προς τον νότο θα τους έδινε την δυνατότητα στο μέλλον να επεκταθούν και προς την μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια. Αυτό αναβλήθηκε το 2009, αλλά επιβλήθηκε το 2023, γιατί οι άλλοι δεν είχαν πολιτική. Η μόνη τους πολιτική είναι να προσπαθούν να εμποδίσουν την ρωσική διείσδυση στα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή. Περί νέας πολιτικής, ούτε λόγος.<br /><br />Τώρα τρέχουν να εξορύξουν το φυσικό αέριο της Μεσογείου για να ξεδιψάσουν την Ευρώπη και να αποτρέψουν νέα κρίση στο μέλλον, η οποία δύσκολα θα αποσοβηθεί όμως. Τούτων δοθέντων, θα έρθει η στιγμή, όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν, που η παρούσα κυβέρνηση θα πρέπει να εξηγήσει γιατί απετέλεσε τον Ηρακλέα του Στέμματος της Δύσης στην Ρωσσία, εξαπολύοντας μάλιστα ανόητους χαρακτηρισμούς κατά του ίδιου του Ρώσσου Προέδρου και επιβάλλοντας αδιανόητες κυρώσεις σε σωματεία, με τα οποία είχαμε δεσμούς αιώνων. Σύντομα θα αποκαλύψω και λεπτομέρειες που δείχνουν πως μέσα στην πρεμούρα κάποιων να εφαρμόσουν τις κυρώσεις της Ευρώπης κατά της Ρωσσίας κινδύνεψαν τράπεζες στην Ελλάδα και, στην Ευρώπη, διπλωματικές αποστολές μας.<br /><br />Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει σε μια διεθνή κρίση, είναι τα συμφέροντα της χώρας και όχι η ιδεολογική φαντασίωσή μας. Δεν είμαστε ούτε φιλορώσσοι ούτε αντιρώσσοι. Ούτε φιλοαμερικανοί ούτε αντιαμερικανοί. Είμαστε Έλληνες και κοιτάμε το δικό μας συμφέρον, καθώς ο Θεός έχει ευλογήσει την πατρίδα μας να βρίσκεται σε ένα στρατηγικό σημείο του πλανήτη και να έχει μεγάλη σημασία για όλες τις χώρες. Αντί να ρωτάμε τους εαυτούς μας αν είμαστε με τον Πούτιν ή όχι, αν είμαστε με τον Μπάιντεν ή όχι, αν είμαστε με την καταβυθιζόμενη στην διαφθορά Ευρώπη ή όχι, καλύτερα εμείς να ρωτάμε τους άλλους αν είναι με την Ελλάδα ή όχι. Αν είναι φιλέλληνες ή ανθέλληνες. Στον νέο κόσμο πρέπει να πουλάμε ακριβά το τομάρι μας. Και όχι να το διαθέτουμε επειδή νοιώθουμε οικεία με την κουλτούρα μιάς χώρας λόγω των σπουδών μας σε αυτήν.<br /><br />Μετά την παραδοχή, ότι η Ρωσσία επελαύνει στα Βαλκάνια και στην Μέση Ανατολή, σε λίγο θα κληθούμε να μάθουμε και το άλλο: ότι το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα, το Ευρωπαικό Σοσιαλιστικό Κόμμα και οι Φιλελεύθεροι συνεννοήθηκαν στις Βρυξέλλες να ρίξουν τους τόνους απέναντι στο Κατάρ από το οποίο η Ευρώπη στις νέες συνθήκες εξαρτάται ενεργειακά, και να πέσει όλο το ανάθεμα των δωροδοκιών στην Καϊλή, στον Παντσέρι και τα άλλα παιδιά. Η λογική που προωθείται είναι ότι πάντοτε οι Άραβες θα προσπαθούν να εξαγοράσουν αποφάσεις, αλλά δεν φταίνε αυτοί, φταίνε οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που λαδώνονται. Εφ’ όσον τα πράγματα συμβούν, έτσι η διπλωματική πολιτική και ιδεολογική χρεοκοπία της ηπείρου θα συμπληρωθεί και θα ολοκληρωθεί.<br /><br />Άρχισε με το γεγονός, ότι η Ευρώπη επέτρεψε να ξεσπάσει πόλεμος στην αυλή της, χωρίς να μπορεί να τον αποτρέψει, και συνεχίζεται με το σκύψιμο της κεφαλής της επί των αραβικών κρατών. Υποτίθεται ότι μετέχουμε στον πόλεμο για να απεξαρτηθούμε από τον Πούτιν και παραδίδουμε τις ευρωπαικές αξίες εξευτελιζόμενοι στην εξάρτηση από το αραβικό φυσικό αέριο. Τι καταπληκτικό. Σ’ αυτόν τον νέο κόσμο που ανατέλλει λοιπόν ας αναστοχαστούμε για το πως συμπεριφερθήκαμε το 2022 και ας προβληματιστούμε. Η χώρα πρέπει να θωρακιστεί και να έχει τις κατάλληλες συμμαχίες. Ο κόσμος μετατοπίζεται, οι παλαιοί, οι διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, παρά τις προσπάθειες, υποβαθμίζονται, το διεθνές δίκαιο όπως έδειξε η συμφωνία Λιβάνου – Ισραήλ που υιοθέτησε την αρχή της ευθιδικίας, φθείρεται και εμείς συμπεριφερόμαστε με τα δεδομένα του παλαιού κόσμου. Ας ξυπνήσουμε… Ο παλαιός κόσμος φεύγει και ο νέος σιγά-σιγά ανατέλλει.<br /><br />Αλλά εμείς, ερωτευμένοι με τα παλαιά ιδιώματα όπως συνηθίζει να λέει και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, έχουμε θρονιαστεί στον απερχόμενο κόσμο, και περιμένουμε δικαίωση. Σιγά… Θα έχουμε ανώμαλη προσγείωση.<br /><br /><a href="http://estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι γεωπολιτικές συνθήκες αλλάζουν ταχέως και εμείς παραμένουμε "ερωτευμένοι με τα παλαιά ιδιώματα".

Εγκλωβισμένοι στον παλαιό κόσμο. Μανώλης Κοττάκης ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της εορταστικής ανάπαυλας εντοπίσαμε στην εφημερίδα New York Times δημοσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η Μόσχα απέτρεψε την τουρκική εισβολή στη Συρία

<img height="361" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/01/Meeting_Moscow_Akar_Fidan.jpg" width="729" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Όσο η Τουρκία απειλούσε να εισβάλλει στη βόρεια Συρία, το ISIS περίμενε την ευκαιρία να αναβιώσει στην περιοχή. Δυτικοί αναλυτές προειδοποιούν ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ να διαλύσουν την οργάνωση θα οπισθοδρομήσουν. Ο Ερντογάν υπολογίζει ότι μία νέα νικηφόρα εισβολή εναντίον των Κούρδων θα συσπειρώσει την εθνικιστική εκλογική βάση σε μια εποχή που οι περισσότεροι Τούρκοι παλεύουν να επιβιώσουν αφού τα εισοδήματά τους έχουν διαβρωθεί από τον υπερπληθωρισμό (επίσημος 84% στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερος).<br /><br />Η Συρία έχει σύνορα 910 χλμ με την Τουρκία και το βόρειο τμήμα της είναι ένα από τα πιο περίπλοκα πολεμικά θέατρα στον κόσμο. Πρώτον, λόγω των πολλών κρατικών και μη ενόπλων δυνάμεων που δραστηριοποιούνται εκεί. Δεύτερον, λόγω των μεταβαλλόμενων συμμαχιών και των συγκρούσεων με συμβατικές και ασύμμετρες τακτικές πολέμου. Οι ένοπλες τζιχαντιστικές ομάδες ελέγχουν μία περιοχή με 3.500.000 κατοίκους.<br /><br />Στις 14 Νοεμβρίου, μια έκρηξη στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης σκότωσε έξι άτομα και τραυμάτισε 81. Η αστυνομία συνέλαβε γρήγορα την Αχλάμ Αλμπασίρ με την κατηγορία ότι τοποθέτησε τη βόμβα και στη συνέχεια άλλων 47 υπόπτων. Οι τουρκικές αρχές ανακοίνωσαν ότι η Αλμπασίρ, που έχει αραβική κι όχι κουρδική καταγωγή, ήταν μέλος της κουρδικής YPG, την οποία θεωρούν τρομοκρατική οργάνωση, ως θυγατρική του ΡKΚ. Ας σημειωθεί ότι το YPG και το PKK αρνήθηκαν οποιαδήποτε ανάμιξη στην επίθεση.<br /><br />Το κουρδικό YPG είναι σύμμαχος των ΗΠΑ και είναι αυτό που νίκησε το ISIS στη βόρειο Συρία. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι το PKK θεωρείται από τις ΗΠΑ τρομοκρατική οργάνωση, ενώ το συριακό παρακλάδι του είναι σύμμαχός τους. Λίγες μέρες μετά την βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν ανακοίνωσε μια επικείμενη τουρκική επιχείρηση κατά των κουρδικών δυνάμεων στη βόρεια Συρία. Η απειλή του δεν έχει πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα.<br /><br />Καταστροφική η αποχώρηση των ΗΠΑ<br /><br />Κάποιοι Αμερικανοί αναλυτές υποστηρίζουν την πλήρη απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών από τη βόρεια Συρία, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι απαραίτητοι στο έδαφος κι ότι αρκούν τα πλήγματα από αέρος εναντίον του ISIS. Πρόκειται για αστείο ισχυρισμό. Εάν φύγουν και οι εναπομείναντες Αμερικανοί, οι Τούρκοι πιθανότατα θα εισβάλουν, με αποτέλεσμα οι Κούρδοι να εγκαταλείψουν τη φύλαξη των χιλιάδων τζιχαντιστών για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.<br /><br />Ήδη, προ ημερών απέτρεψαν επίθεση του ISIS σε φυλακή στη Ράκα, όπου κρατούνται πολλές εκατοντάδες μέλη του. Κατά την επίθεση σκοτώθηκαν έξι μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και ένας τζιχαντιστής. Οι Κούρδοι ηγέτες δηλώνουν ότι αναμένουν κι άλλες τέτοιες επιθέσεις σε Ράκα Χασάκα και Καμισλί. Ας σημειωθεί ότι στο στρατόπεδο Al-Hol, που διοικείται από τους Κούρδους, κρατούνται περισσότεροι από 50.000 τζιχαντιστών. Οι Αμερικανοί πραγματοποιούν αεροπορικές επιθέσεις και επιδρομές με ελικόπτερα. Πριν λίγο καιρό σκότωσαν, μάλιστα, δύο ηγετικά στελέχη του ISIS. Χωρίς τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (συμμαχία κουρδικών και αραβικών πολιτοφυλακών), όμως, το ISIS θα γιγαντωθεί.<br /><br />Μία τουρκική εισβολή θα ασκήσει πίεση στους Αμερικανούς να αποχωρήσουν, αλλά και αν δεν αποχωρήσουν θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, αφού εξ ανάγκης οι Κούρδοι θα σταματήσουν να φυλάνε τους τζιχαντιστές, με αποτέλεσμα το ISIS να ξαναβρεθεί με έναν έτοιμο στρατό δεκάδων χιλιάδων μαχητών. Ο διευθυντής για Συρία και Καταπολέμηση της Τρομοκρατίας στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής, Τσαρλς Λίστερ δήλωσε στο Politico: «Αν φύγουμε, αυτό θα αποτελέσει έναυσμα για μια σύρραξη όλων εναντίον όλων που θα αντιπροσωπεύει τον χειρότερο εφιάλτη όλων όσον αφορά τις συνέπειες της εκστρατείας αντιτρομοκρατίας… Το ISIS θα τα παρακολουθεί όλα αυτά με χαρά».<br /><br />«Η Ουάσιγκτον προτρέπει την Τουρκία με ολοένα και πιο έντονο τρόπο να μην ξεκινήσει επιχείρηση. Οι Τούρκοι δεν φαίνεται να ακούνε το κάλεσμα της Ουάσιγκτον, εν μέρει επειδή άκουσαν τον ίδιο τόνο πριν από την εισβολή τους το 2018 κατά των Κούρδων στο Αφρίν της Συρίας και δεν υπέστησαν μακροπρόθεσμες συνέπειες για την αγνόησή του εκείνη τη φορά», δήλωσε ο Τζέιμς Τζέφρις (πρόεδρος του προγράμματος Μέσης Ανατολής στο Wilson Center και πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Άγκυρα) στο Foreign Policy (9/12/2022).<br /><br />Δεδομένων των προηγούμενων προσπαθειών απελευθέρωσης μαχητών από τις φυλακές, είναι πιθανό το ISIS να εκμεταλλευτεί μια τουρκική εισβολή για να προσπαθήσει ξανά. Αυτή είναι μια ανησυχία που οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν εκφράσει εδώ και μήνες, καθώς ανησυχούν ότι μια εισβολή θα μπορούσε να «γείρει την ισορροπία και ενδεχομένως να επιτρέψει την αναζωπύρωση του ISIS», δήλωσε ο Τίμοθι Άλαν Μπέιτς, συντονιστής για την Αντιτρομοκρατία.<br /><br />Η τουρκική επιχείρηση θα έδινε στο ISIS την ευκαιρία να ανακτήσει επιρροή, αν και δεν διαφαίνεται να μπορεί να φτάσει στην παντοδυναμία του 2014. Οι ελπίδες των τζιχαντιστών καταγράφονται σε μηνύματα που ανταλλάσσουν σε κοινωνικά δίκτυα και επίσημους ιστοτόπους τους. Πολλοί στην Ουάσιγκτον προειδοποιούν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποτρέψουν μια τουρκική εισβολή.<br /><br />Μόνο τη Μόσχα φοβάται ο “σουλτάνος”<br /><br />Οι υπουργοί Άμυνας Τουρκίας και Συρίας συναντήθηκαν στη Μόσχα την περασμένη Τετάρτη, για πρώτη φορά εδώ και μια δεκαετία με την παρουσία Ρώσων αξιωματούχων. Οι τρεις πλευρές συζήτησαν «τη συριακή κρίση, το προσφυγικό και τις κοινές προσπάθειες για την καταπολέμηση όλων των τρομοκρατικών ομάδων στη Συρία». Οι συνομιλίες οδήγησαν σε απαρχή προσέγγισης της Άγκυρας με τη Δαμασκό μετά από μια δεκαετία πολέμου.<br /><br />Μέχρι πολύ πρόσφατα, η Τουρκία φαινόταν έτοιμη να εισβάλει κατά των Κούρδων. Στα τέλη Νοεμβρίου, ο Ερντογάν είπε ότι η εκστρατεία αεροπορικών βομβαρδισμών ήταν μόνο η αρχή. Αμερικανοί αξιωματούχοι αποθάρρυναν την Άγκυρα, αλλά προσέκρουαν σε άρνηση. Μέχρι τώρα, η επαπειλούμενη τουρκική εισβολή δεν συνέβη, αλλά κατά πάσα πιθανότητα την απέτρεψε όχι η Ουάσιγκτον, αλλά η αντίθεση της Μόσχας.<br /><br />Τούρκοι αξιωματούχοι επέμειναν ότι δεν χρειάζονται την άδεια κανενός για να αναλάβουν δράση στη Συρία. Μόνο που φαίνεται ότι ζητούν άδεια από τη Ρωσία κι όχι από τις ΗΠΑ. Τα φερέφωνα του Ερντογάν στα τουρκικά ΜΜΕ, άλλωστε, διατυμπανίζουν ότι οι αμερικανο-τουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ. Οι προηγούμενες επεμβάσεις της Τουρκίας στη Συρία έγιναν με ρωσική συναίνεση και συχνά ενάντια στις αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον.<br /><br />Η ρωσική αντίθεση φάνηκε αρκετή για να ανακόψει την τουρκική δράση το 2021, όπως και τον Μάρτιο 2020. Το παρελθόν δείχνει ότι κάποιες φορές η Τουρκία κερδίζει τη συναίνεση της Ρωσίας για μια νέα επέμβαση στη Συρία κι άλλες όχι. Η πρόσφατη απειλή για τουρκική εισβολή, όπως και ορισμένες από τις προηγούμενες απειλές ή και πραγματικές δείχνουν τα όρια στην ελευθερία δράσης της Τουρκίας στη Συρία, όπως και τα όρια της σχέσης με τη Ρωσία.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η Μόσχα απέτρεψε την τουρκική εισβολή στη Συρία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Όσο η Τουρκία απειλούσε να εισβάλλει στη βόρεια Συρία, το ISIS περίμενε την ευκαιρία να αναβιώσει στην περιοχή. Δυτικο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεγάλο το χάσμα μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας.

<img src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2023/01/3f4b5244f7a5707f4c44a7ce6c8ebfb9_AP22280563753259-1-768x480.jpg" /><br /><br /><b>Κωνσταντίνος Καψάσκης</b><br />Οι ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις Τουρκίας και Αιγύπτου σε ό,τι αφορά το αποκαλούμενο «πολιτικό Ισλάμ» εξηγούν σε μεγάλο βαθμό και την απόφαση του Αιγύπτιου ηγέτη Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι να αποκρούσει τις προσπάθειες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών.<div><br />Οι ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις Τουρκίας και Αιγύπτου σε ό,τι αφορά το αποκαλούμενο «πολιτικό Ισλάμ» εξηγούν σε μεγάλο βαθμό και την απόφαση του Αιγύπτιου ηγέτη Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι να αποκρούσει τις προσπάθειες του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, με ενέργειες, μεταξύ άλλων, όπως η μονομερής ανακήρυξη των δυτικών ορίων της αιγυπτιακής ΑΟΖ, μέσω της οποίας το Κάιρο απέρριψε εμπράκτως το τουρκολιβυκό μνημόνιο.<br /><br />Αλλωστε, οι σχέσεις Αιγύπτου και Τουρκίας υπέστησαν την πρώτη διάρρηξη όταν ο Σίσι ανέτρεψε την κυβέρνηση του Μοχάμεντ Μόρσι, μέλους της Κοινωνίας των Αδελφών Μουσουλμάνων, που έχαιρε της υποστήριξης της Τουρκίας. Εξάλλου, όπως και το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εκπροσωπούν μια πανισλαμική πολιτική ιδεολογία, την οποία η Τουρκία συχνά χρησιμοποιεί στη διεθνή σκηνή.<br /><br />Οι διαφορετικές προσεγγίσεις για το αποκαλούμενο «πολιτικό Ισλάμ» ακυρώνουν τα ανοίγματα Ερντογάν προς το Κάιρο.<br /><br />Η άνοδος του Σίσι στην εξουσία το 2013 συνδυάστηκε και με μια εκστρατεία καταστολής της Αδελφότητας και με την αποκήρυξή της ως «τρομοκρατικής οργάνωσης», με χιλιάδες στελέχη και υποστηρικτές της να βρίσκουν καταφύγιο στην Τουρκία και με τον ίδιο τον Ερντογάν να καταδικάζει την ανατροπή του Μόρσι, καταγγέλλοντας συστηματικά τον Σίσι ως τύραννο. Η χρήση του πολιτικού Ισλάμ από την Τουρκία στην εξωτερική πολιτική της με σκοπό την αύξηση του κύρους της χώρας, καθώς και την αναγόρευσή της σε ηγέτιδα του ισλαμικού κόσμου, ειδικά μετά την Αραβική Ανοιξη, είναι ευρέως καταγεγραμμένη από πολλούς αναλυτές και ειδικούς. Ενδεικτικά, το Middle East Institute καταγράφει την κατασκευή δεκάδων τζαμιών σε όλη την υφήλιο, τη φοίτηση χιλιάδων σπουδαστών από 76 χώρες στα ισλαμικά «ιμάμ χατίπ» σχολεία της χώρας, καθώς και την προσφορά δισεκατομμυρίων δολαρίων σε αρωγή από τουρκικές ισλαμικές οργανώσεις.<br /><br />Αλλωστε, η τουρκική επιδίωξη ηγετικού ρόλου στον ισλαμικό κόσμο είναι αυτό που την έφερε σε σύγκρουση και με το Ισραήλ. Οι ευρείες προσπάθειες του Ερντογάν για εξομάλυνση των σχέσεων τόσο με τις χώρες του Αραβικού Κόλπου όσο και με το Ισραήλ προχωρούν, αλλά όσον αφορά την Αίγυπτο (παρά τη φημολογούμενη αποστασιοποίηση της τουρκικής κυβέρνησης από τις οργανώσεις των Αιγυπτίων Αδελφών Μουσουλμάνων στην Τουρκία) οι τελευταίες εξελίξεις ίσως δείχνουν ότι η συνέχιση της νεο-οθωμανικής και πανισλαμικής εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας παραμένει προβληματική για την κυβέρνηση Σίσι.<br /><br />Αυτό είναι ξεκάθαρο και στη Λιβύη, όπου η Αίγυπτος και η Τουρκία βρίσκονται, όπως και το 2019-2020, σε αντίπαλα στρατόπεδα, με την πρώτη να στηρίζει τον σθεναρά αντιισλαμιστή στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ και την Τουρκία να στηρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης, που εξακολουθεί και σήμερα να διατηρεί επαφές με την Αδελφότητα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μεγάλο το χάσμα μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας.

Κωνσταντίνος Καψάσκης Οι ριζικά διαφορετικές προσεγγίσεις Τουρκίας και Αιγύπτου σε ό,τι αφορά το αποκαλούμενο «πολιτικό Ισλάμ» εξηγούν σε με...

Διαβάστε την συνέχεια

GATESTONE INSTITUTE: Τουρκικά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στην Κύπρο.

<br /><img height="379" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/11/Turkey_Cyprus_Agnooumenoi_2.jpg" width="739" /><br /><br /> <b>Uzay Bulut</b><br />Στις 15 Αυγούστου 1974, ο Παύλος Σολόμη, 42 ετών, και ο γιος του, Σολωμίς Παύλου Σολόμη, 17 ετών, συνελήφθησαν από Τούρκους στο σπίτι τους στο κυπριακό χωριό Κόμι Κεπίρ κατά τη δεύτερη φάση της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στην Κύπρο. Η Παναγιώτα Παύλου Σολωμή πέρασε το υπόλοιπο της ζωής της προσπαθώντας να βρει τον αγνοούμενο σύζυγο και τον γιο της. Τελικά, 43 χρόνια μετά την απαγωγή τους, το 2017, τα λείψανά τους βρέθηκαν στη λίμνη Γαλάτεια από την Επιτροπή Αγνοουμένων στην Κύπρο (ΔΕΑ), η οποία εκταφή ό,τι είχε απομείνει από αυτούς.<br /><br />Τον Μάρτιο του 2018 έγινε κηδεία για τους δολοφονημένους πατέρα και γιο, αλλά όχι στο αγαπημένο τους χωριό Κόμι Κεπίρ. Αυτό το χωριό εξακολουθεί να είναι παράνομα κατεχόμενο από την Τουρκία. Η οικογένεια έθαψε τα πτώματα στην ελεύθερη περιοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου διαμένουν αυτή τη στιγμή. Το 2008, το γαλλικό ειδησεογραφικό περιοδικό L’Express ανέφερε τα δεινά της κυρίας Solomi: «Η γριά έστειλε το απελπισμένο γράμμα της στον Νέλσον Μαντέλα, στη Μάργκαρετ Θάτσερ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη βασίλισσα της Αγγλίας. Οι μεγάλοι αυτού του κόσμου την άφησαν αναπάντητη….<br /><br />«Η ζωή αυτής της 79χρονης Ελληνοκύπριας, ντυμένης στα μαύρα, χωράει σε μια σελίδα χαρτί: «Με λένε Παναγιώτα Παύλου Σολωμή… Ο σύζυγός μου, Παύλος Σολωμής, 42 ετών, και ο γιος μου, Σολωμής Παύλου, 17 ετών, εξαφανίστηκε το 1974. Στις 15 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς μπήκε ο τουρκικός στρατός, άρχισε να πυροβολεί. Μας έφεραν για ανάκριση […] Ο άντρας μου και ο γιος μου δεν επέστρεψαν ποτέ, δεν ήταν στρατιώτες, απλώς πολίτες. […] Έχω το δικαίωμα, ως άνθρωπος, μητέρα και σύζυγος, να μάθω τι τους συνέβη. Παρακαλώ βοηθήστε με να τους βρω». Η κυρία Σολώμη πέθανε στις 10 Δεκεμβρίου.<br /><br />Ο Πέτρος Ασχιώτης, οικογενειακός φίλος του Σολόμη, είπε στο Gatestone: «Επισκεπτόμασταν το σπίτι τους όταν ήμουν μικρός. Η οικογένεια είχε ένα διυλιστήριο ελιών και πριν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, ήταν καλά. έχασαν τα πάντα. Εννέα πολίτες από το χωριό μου Γιαλούσα, συμπεριλαμβανομένου ενός επαρχιακού δικαστή, συνελήφθησαν επίσης κατά την εισβολή και χάθηκαν. Τα πτώματα τους βρέθηκαν επίσης αργότερα στη Γαλάτεια». Ο Ασιώτης πρόσθεσε ότι μέχρι το 2013 η κυρία Σολωμή πήγαινε κάθε Σάββατο στο ξενοδοχείο Ledra Palace, το μοναδικό «προσβάσιμο» μονοπάτι προς την κατεχόμενη βόρεια περιοχή της Κύπρου. Εκεί στάθηκε σιωπηλή με φωτογραφίες του συζύγου της Παύλου και του γιου της και άλλων γυναικών που αναζητούσαν δικαιοσύνη για τους αγνοούμενους συγγενείς τους.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Έγινε σύμβολο του αγώνα για την εύρεση των βίαια «εξαφανισμένων» Κυπρίων. Η κυρία Σολομί προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να λογοδοτήσει το τουρκικό καθεστώς, ανέφερε το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (ANA) το 2002. Σημείωσε ότι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης εκείνη την εποχή, Ραούφ Ντενκτάς, δεν απάντησε ποτέ σε επιστολή έστειλε το 1975 ρωτώντας τι έγινε με τον σύζυγο και τον γιο της μετά την εξαφάνισή τους. Ο Τουρκοκύπριος ερευνητής δημοσιογράφος Sevgül Uludağ συμμετείχε στην κηδεία πατέρα και γιου το 2018 στη Λεμεσό και έγραψε για την τελετή της κηδείας. Στην δοξολογία της, η κόρη του Σολωμή, Χριστίνα Παύλου, είπε:<br /><br />«Ήταν 15 Αυγούστου 1974 όταν όλη μας η οικογένεια συνελήφθη στο σπίτι μας στο Κόμι Κεπίρ από Τουρκοκύπριους συγχωριανούς και μας μετέφεραν στο χωριό Γαλάτεια. Εκεί ήταν η τελευταία στιγμή που σε είδα ζωντανό και μάλιστα τότε… μας έσπευσαν μακριά σας… Ο Πασιάς τότε… μας είχε υποσχεθεί ότι σε τρεις μέρες θα επιστρέψατε κοντά μας στο σπίτι μας στην Κώμη. Αυτό δεν έγινε ποτέ. «Περάσαμε δύσκολα χρόνια μόνοι μας, εγώ και η μητέρα μου, πάντα σε σκεφτόμασταν και αγχώναμε για κάποια καλά νέα…. «Ωστόσο, από εκεί ψηλά θα μας βλέπετε όλους μαζί και θα είστε περήφανοι… Από αυτή την υπέροχη οικογένεια, ιδού ο άντρας μου, ο Βάσος…<br /><br />“Μοιάζει πολύ με εσένα… Μπαμπά, έχεις τρία εγγόνια… Δεν είχαν ποτέ την τύχη να γνωρίσουν τον παππού τους… να παίξουν μαζί σου, να αστειευτώ ή να ζητήσω τη συμβουλή σου». Σε δύο στρατιωτικές εκστρατείες το 1974 – στις 20 Ιουλίου και στις 15 Αυγούστου – η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, εισέβαλε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία διέθετε μόνο μια μικρή Εθνοφρουρά και δεν είχε ναυτικό ή αεροπορία. Οι τουρκικές δυνάμεις κατέλαβαν έκτοτε το 36% του κυπριακού εδάφους και η τύχη εκατοντάδων αγνοουμένων παραμένει άγνωστη.<br /><br />Ο τουρκικός στρατός ονόμασε την εισβολή «Atilla», από τον φυλετικό ηγέτη του 5ου αιώνα και βάρβαρο ηγέτη των Ούννων από την Κεντρική Ασία, και γνωστό για την καταστροφή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένων περιοχών που σήμερα βρίσκονται εντός της Ιταλίας και της Ελλάδας. Ζώντας στο ύψος της «κληρονομιάς» του Ατίλλα του Ούννου, οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής δολοφόνησαν αθώους πολίτες, βίασαν γυναίκες και παιδιά και λεηλάτησαν τη βόρεια Κύπρο. Εκτόπισαν βίαια περίπου 170.000 Ελληνοκύπριους, ή το ένα τρίτο του συνολικού πληθυσμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, στόχευσαν βίαια εκκλησίες και κατέστρεψαν χριστιανικά νεκροταφεία. Συνέλαβαν Ελληνοκύπριους και βασάνισαν πολλούς.<br /><br />Μια ερευνητική έκθεση που εκδόθηκε το 1976 από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ένα όργανο του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατέγραψε πολλά από τα εγκλήματα και τις καταχρήσεις που διέπραξαν οι Τούρκοι κατά τη διάρκεια της εισβολής. Αναφορικά με τους αγνοούμενους, η έκθεση σημειώνει: “Η Επιτροπή θεωρεί ότι υπάρχει τεκμήριο τουρκικής ευθύνης για την τύχη των προσώπων που αποδεικνύεται ότι βρίσκονταν υπό τουρκική κράτηση. Ωστόσο, με βάση το υλικό που είχε ενώπιόν της, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να εξακριβώσει εάν και υπό ποιες συνθήκες , Ελληνοκύπριοι κρατούμενοι που δηλώνονται αγνοούμενοι έχουν στερηθεί τη ζωή τους». Σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση του 2006 για την Προστασία όλων των Προσώπων από την Αναγκαστική Εξαφάνιση,<br /><br />Ως «αναγκαστική εξαφάνιση» θεωρείται η σύλληψη, κράτηση, απαγωγή ή οποιαδήποτε άλλη μορφή στέρησης της ελευθερίας από κρατικούς υπαλλήλους ή από πρόσωπα ή ομάδες προσώπων που ενεργούν με την άδεια, την υποστήριξη ή τη συναίνεση του κράτους, ακολουθούμενη από άρνηση αναγνώρισης της στέρησης της ελευθερίας ή με απόκρυψη της μοίρας ή του τόπου διαμονής του εξαφανισμένου ατόμου, που θέτουν ένα τέτοιο άτομο εκτός της προστασίας του νόμου.<br /><br />«Η ευρεία ή συστηματική πρακτική της εξαναγκαστικής εξαφάνισης συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας όπως ορίζεται στο εφαρμοστέο διεθνές δίκαιο και θα επισύρει τις συνέπειες που προβλέπονται από το εν λόγω ισχύον διεθνές δίκαιο». Οι Κύπριοι ίδρυσαν διάφορες οργανώσεις για να βρουν τα λείψανα όσων εξαφανίστηκαν βίαια το 1974. Σύμφωνα με την Οργάνωση Συγγενών Αδήλωτων Κρατουμένων και Αγνοουμένων Κύπρου,<br /><br />“Ο αρχικός αριθμός των αγνοουμένων ήταν 1619, συμπεριλαμβανομένων μη πολεμιστών, γυναικών και μικρών παιδιών. Μπροστά από στοιχεία, όλοι αυτοί οι άνθρωποι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια ή μετά την τουρκική εισβολή στις περιοχές που κατέλαβαν τα τουρκικά στρατεύματα. Υπάρχουν επιβεβαιωτικά στοιχεία από Αυτόπτες μάρτυρες και διεθνείς οργανισμοί ότι πολλά από αυτά τα άτομα είχαν συλληφθεί από τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής ή ένοπλες τουρκοκυπριακές ομάδες και κρατήθηκαν για ένα διάστημα στις τουρκικές φυλακές». Μια άλλη οργάνωση –η Πανελλήνια Επιτροπή Γονέων και Συγγενών Αδήλωτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας– στοχεύει στην πλήρη διερεύνηση της τύχης των Ελλήνων που αγνοούνται από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η επιτροπή σημειώνει:<br /><br />«Έχουν ήδη περάσει πολλές δεκαετίες από εκείνο το πρωί της 20ης Ιουλίου, όταν οι ορδές του «Αττίλα» εισέβαλαν στο νησί σκορπίζοντας θάνατο και καταστροφή. Ο κατακτητής άφησε πίσω του ερείπια, ενώ επί σειρά ετών συνεχίζει να κρατά μέρος της βόρειας Κύπρου. ” Ο Οργανισμός Συγγενών Κυπρίων Αγνοουμένων Η.Β. (ORMC) ιδρύθηκε το 1983 από συγγενείς αγνοουμένων Κυπρίων που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σύμφωνα με το ORMC: «Αυτό το τραγικό πρόβλημα καθαρά ανθρωπιστικής φύσης παραμένει άλυτο γιατί η Τουρκία, αδιαφορώντας πλήρως για τις διεθνείς συμβάσεις και διακηρύξεις, δεν επιτρέπει τη διεξαγωγή αποτελεσματικών ερευνών. Δεν έχουν αποκαλυφθεί πειστικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να καθορίσουν την τύχη των αγνοουμένων.<br /><br />” Όταν ο τουρκικός στρατός εισέβαλε το 1974, ο πληθυσμός της Κύπρου ήταν περίπου 642.000. Ο Φώτης Φωτίου, ο Προεδρικός Επίτροπος της Κύπρου, είπε στο Gatestone: «Οι ανθρώπινες απώλειες και τα δεινά που προκλήθηκαν από την τουρκική εισβολή, σε σχέση με τον πληθυσμό της Κύπρου, είναι τεράστιες. Αφήνοντας κατά μέρος την οικονομική καταστροφή του βόρειου κατεχόμενου τμήματος της Κύπρου και τα προβλήματα των προσφύγων και των εγκλωβισμένων, περίπου 3.000 Ελληνοκύπριοι έχασαν Η ΔΕΕΣ το 1975 παρείχε στην Κυπριακή Κυβέρνηση κατάλογο με περισσότερες από 2.500 υποθέσεις.Μετά από έρευνες από τις κυβερνητικές αρχές, καταγράφηκαν περισσότερες περιπτώσεις αγνοουμένων και νεκρών.<br /><br />«Το 1995, περίπου 1.500 υποθέσεις εξαφανισθέντων Ελληνοκυπρίων υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Αγνοουμένων, η οποία λειτουργούσε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η Επιτροπή ιδρύθηκε το 1981 και λειτουργεί έκτοτε. Σήμερα, περισσότερες από 750 υποθέσεις από τους 1.500 Οι υποθέσεις που υποβλήθηκαν εξακολουθούν να εκκρεμούν Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι, για την πλειοψηφία των υπόλοιπων υποθέσεων, οι οικογένειες έλαβαν για ταφή μόνο μικρά ή μεμονωμένα οστά ως αποτέλεσμα της πολιτικής των τουρκικών δυνάμεων κατοχής να καταστρέψουν τις μαζικές ταφές και να απομακρύνουμε σκόπιμα τα λείψανα σε μέρη άγνωστα σε εμάς. «Εκτός από τις υποθέσεις που υποβλήθηκαν στη ΔΕΑ, υπάρχουν περισσότερες από 400 εκκρεμείς υποθέσεις Ελληνοκυπρίων που είναι θαμμένοι σε γνωστά ή άγνωστα μέρη στα κατεχόμενα.<br /><br />Οι οικογένειες αυτών των προσώπων περιμένουν επίσης να εντοπίσουν τα λείψανα των αγαπημένων τους προσώπων. ώστε να προχωρήσουν σε μια αξιοπρεπή ταφή σύμφωνα με τα θρησκευτικά και κοινωνικά μας έθιμα». Οι τουρκικές κυβερνητικές αρχές, ωστόσο, δεν έχουν βοηθήσει στον εντοπισμό των αγνοουμένων. «Η συνεργασία της Τουρκίας είναι πολύ ουσιαστική και απαραίτητη για τις προσπάθειές μας να επιλύσουμε την ανθρωπιστική πτυχή της τραγωδίας των αγνοουμένων και των οικογενειών τους. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειές μας, η Τουρκία δεν είναι έτοιμη και δεν συνεργάζεται.<br /><br />«Η Τουρκία δεν εκπροσωπείται στην Επιτροπή Αγνοουμένων, αν και η Τουρκία είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία του προβλήματος και την παράτασή του για τόσες δεκαετίες. Είναι πολύ ενδεικτικό των τουρκικών πολιτικών να δηλώνεται ότι η Τουρκία αρνείται να παράσχει τις πληροφορίες από στρατιωτικά αρχεία, συνεχίζει να βάζει εμπόδια στις έρευνες και τις εκταφές στις στρατιωτικές περιοχές, αρνείται να δείξει τις μαζικές ταφές που δημιουργήθηκαν από τον τουρκικό στρατό μετά τη συλλογή των νεκρών από την εκκαθάριση των πεδίων των μαχών και, το πιο σημαντικό, η Τουρκία προχωρά στην καταστροφή του τόποι μαζικής ταφής στις κατεχόμενες περιοχές, ώστε να συγκαλυφθούν και να καταστραφούν όλα τα στοιχεία που τεκμηριώνουν τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν». Σύμφωνα με την Επιτροπή Αγνοουμένων στην Κύπρο (ΔΕΑ), 2.002 άτομα (492 Τουρκοκύπριοι και 1.510 Ελληνοκύπριοι) εξαφανίστηκαν βίαια το 1963-64 και το 1974. Η ΔΕΑ κατάφερε να ταυτοποιήσει 292 από τους αγνοούμενους Τούρκους και 736 Ελληνοκύπριους.<br /><br />Ο Φωτίου είπε: «Η Κυβέρνηση της Κύπρου είναι, και ήταν πάντα, δεσμευμένη στον πλήρη προσδιορισμό της τύχης όλων των Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων. Πολλές πληροφορίες έχουν υποβληθεί στη ΔΕΑ για τους τόπους ταφής των Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων από το Ελληνοκύπριο Μέλος από Το 1989 και μετά, δηλαδή 16 χρόνια πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα των εκταφών από τη ΔΕΑ. Αυτό θα συνεχιστεί και θα ενταθεί ώστε οι ενδιαφερόμενες τουρκοκυπριακές οικογένειες να μπορούν να ενημερωθούν πλήρως και οριστικά για την τύχη των αγαπημένων τους. , η Κυβέρνηση της Κύπρου το 2003 έχει κάνει πολλά μονομερή βήματα σχετικά με το τραγικό πρόβλημα των Τουρκοκυπρίων αγνοουμένων και των οικογενειών τους».<br /><br />Στις 25 Ιανουαρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) δημοσίευσε την Ετήσια Έκθεσή του για το 2021. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ο μεγαλύτερος αριθμός καταγγελιών, μετά τη Ρωσία, αφορούσε την Τουρκία. Σύμφωνα με την Πλατφόρμα του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προώθηση της Προστασίας της Δημοσιογραφίας και της Ασφάλειας των Δημοσιογράφων, η Τουρκία δημιουργεί τις περισσότερες υποθέσεις που υποβάλλονται στα όργανα ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ευρώπης. Το 2021, η Τουρκία ήταν στην κορυφή της λίστας για τον αριθμό των αποφάσεων του ΕΔΔΑ που διαπίστωσαν παραβιάσεις της ελευθερίας της έκφρασης.<br /><br />Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Τουρκία και για Κύπριους αγνοούμενους. Φωτίου είπε: «Η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας υπέβαλε τέσσερις διακρατικές αιτήσεις κατά της Τουρκίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Επίσης, η τέταρτη διακρατική αίτηση εξετάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και στις τέσσερις διακρατικές αιτήσεις, επίσης όπως και στην απόφασή του του 2001, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε την Τουρκία υπεύθυνη και ένοχη για σοβαρές παραβιάσεις βασικών άρθρων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 2 της Σύμβασης σχετικά με το δικαίωμα στη ζωή.<br /><br />Το 2014, άλλη μια απόφαση σχετικά με την υποχρέωση της Τουρκίας να παράσχει αποζημίωση στις οικογένειες των αγνοουμένων.Επιπλέον, υπάρχουν και ορισμένες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των οικογενειών από την Τουρκία, μετά την υποβολή μεμονωμένων υποθέσεων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. «Παρά όλες αυτές τις αποφάσεις και τα πορίσματα του Δικαστηρίου, η Τουρκία δεν έχει κάνει κανένα βήμα προς την εφαρμογή των προαναφερθέντων σχετικών αποφάσεων της ΕΣΔΑ και εξακολουθεί να αρνείται να συμμορφωθεί και να εφαρμόσει τις αποφάσεις, επιδεικνύοντας πλήρη περιφρόνηση και ασέβεια προς το διεθνές δίκαιο και τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες.<br /><br />Η διεθνής κοινότητα στο σύνολό της και τα θεσμικά όργανα που την εκπροσωπούν, δηλαδή τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν ιδιαίτερη ευθύνη να λογοδοτήσουν την Τουρκία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους πράκτορές της κατά του λαού της Κύπρου. “Η διεθνής κοινότητα έχει ηθική και πολιτική υποχρέωση να υποχρεώσει την Τουρκία να συμπεριφέρεται και να τηρεί τις θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου και του πολιτισμένου ανθρωπισμού. Η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει και δεν μπορεί να της επιτρέψει να συνεχίσει να δείχνει ασέβεια και να αγνοεί τις αποφάσεις της την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς θεσμούς που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτισμένης διεθνούς τάξης Πιο συγκεκριμένα, η Τουρκία θα πρέπει:<br /><br />1. Δημοσιεύστε τις πληροφορίες σχετικά με τις μαζικές ταφές Ελληνοκυπρίων που πραγματοποιήθηκαν από τον τουρκικό στρατό μετά την εκκαθάριση των πεδίων μάχης<br /><br />2. Επιτρέψτε την πρόσβαση στα τουρκικά στρατιωτικά αρχεία<br /><br />3. Δημοσιεύστε τις πληροφορίες σχετικά με τη θέση των νέων τοποθεσιών ταφής που περιέχουν τα λείψανα που αφαιρέθηκαν σκόπιμα από τον τουρκικό στρατό από τους κύριους χώρους ταφής.<br /><br />4. Εφαρμόστε χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις τις Αποφάσεις του 2001 και του 2014 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αφορούν τους αγνοούμενους Ελληνοκύπριους».<br /><br />Ο Δρ Κλέαρχος Α. Κυριακίδης, του οποίου οι ακαδημαϊκοί τομείς εξειδίκευσης περιλαμβάνουν το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έγραψε: «Η Τουρκία δεν έγινε ποτέ Κράτος Μέρος της Διεθνούς Σύμβασης για την Προστασία όλων των Προσώπων από την Αναγκαστική Εξαφάνιση του 2006. Το γεγονός αυτό εγείρει πρόσθετα ερωτήματα ως προς την ειλικρίνεια της Τουρκίας σε σχέση με την αναζήτηση αγνοουμένων και οποιαδήποτε σχετική επιδίωξη ποινικής δικαιοσύνης …<br /><br />“Υπήρξε μια συλλογική αποτυχία επί δεκαετίες να υποστηριχθεί το κράτος δικαίου με τον κατάλληλο τρόπο που αρμόζει στην έννομη τάξη μετά το 1945. Κατά συνέπεια, όχι μόνο οι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας παρέμειναν de jure διχασμένοι” δικοινοτικές» γραμμές από το 1960 και de facto διαχωρισμένες σε de facto «διζωνικές» γραμμές από το 1974. Μεμονωμένοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας – και οι πολίτες της ως συλλογικό σύνολο – έχουν υποβληθεί στη συστηματική άρνηση της ποινικής δικαιοσύνης. Με τη σειρά του, η συστημική αδικία έχει συμπληρωθεί από μια κουλτούρα μολυσμένη με συστηματική ατιμωρησία».<br /><br />Ο Δρ. Κυριακίδης σημειώνει επίσης την αποτυχία της Τουρκίας να γίνει συμβαλλόμενο μέρος σε περισσότερες από 70 πράξεις του διεθνούς δικαίου. “Γιατί η Τουρκία”, ρωτά, “δεν έγινε ποτέ κράτος μέρος σε τόσα πολλά νομικά μέσα που έχουν ουσιαστική σημασία για την ειρήνη, την ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου γενικά;” Για να αποδοθεί ποινική δικαιοσύνη στην Κύπρο, ο Κυριακίδης συνιστά τη σύσταση ενός νέου ανεξάρτητου διεθνούς ποινικού δικαστηρίου σύμφωνα με τα δικαστήρια που ιδρύθηκαν από τους νικητές Συμμάχους του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη Νυρεμβέργη ή από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε σχέση με την πρώην Γιουγκοσλαβία και τη Ρουάντα. τα εγκλήματα που διέπραξε η Τουρκία και οι πράκτορές της στην Κύπρο.<br /><br />Ο Κυριακίδης εξηγεί: “[Γ]σε αντίθεση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, τα Ηνωμένα Έθνη επωμίζονται τουλάχιστον μέρος της ευθύνης για την καλλιέργεια μιας κουλτούρας ατιμωρησίας. Τα Ηνωμένα Έθνη δεν ίδρυσαν ποτέ κανένα ανεξάρτητο διεθνές ποινικό δικαστήριο για την Κυπριακή Δημοκρατία σύμφωνα με τα προηγούμενα που έχουν δημιουργηθεί , πρώτον, από τους νικητές Συμμάχους σε σχέση με τη Γερμανία (στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας) και την Ιαπωνία (στο Τόκιο) και, δεύτερον, από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σε σχέση με μέρη όπως η πρώην Γιουγκοσλαβία (στη Χάγη στην Ολλανδία) και τη Ρουάντα (στην Αρούσα στην Τανζανία και τη Χάγη).<br /><br />Τόσο η διεθνής κοινότητα όσο και η Τουρκία έχουν την ευθύνη να βοηθήσουν την Κύπρο να εντοπίσει τη μοίρα των αγνοουμένων Κυπρίων. Οι έρευνες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν ένα ανεξάρτητο δικαστήριο τύπου Νυρεμβέργης ή τύπου Χάγης για να ασχοληθεί με τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν. Η εντολή ενός τέτοιου δικαστηρίου θα μπορούσε να περιλαμβάνει το ζήτημα των αγνοουμένων και των δολοφονημένων θυμάτων. Φυσικά, αυτό θα βοηθούσε τις κυπριακές οικογένειες να βρουν κάποια δικαιοσύνη σχεδόν 50 χρόνια μετά την παράνομη εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

GATESTONE INSTITUTE: Τουρκικά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας στην Κύπρο.

  Uzay Bulut Στις 15 Αυγούστου 1974, ο Παύλος Σολόμη, 42 ετών, και ο γιος του, Σολωμίς Παύλου Σολόμη, 17 ετών, συνελήφθησαν από Τούρκους στο...

Διαβάστε την συνέχεια