Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης"(Γ)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKr2u3FXQ9uaf8HbEBmL326tBecunVddx-065OMgp0pRExwSlueGyvkex3fH8R2Kl-heCJ63oLShjszEJSlkvM3iVZI_9k8VH1osonv-xnvVijREewkuC9y6CyIJQZzUyqpWs9o8DWE2o/s1600/erdogan_2016.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKr2u3FXQ9uaf8HbEBmL326tBecunVddx-065OMgp0pRExwSlueGyvkex3fH8R2Kl-heCJ63oLShjszEJSlkvM3iVZI_9k8VH1osonv-xnvVijREewkuC9y6CyIJQZzUyqpWs9o8DWE2o/s640/erdogan_2016.jpg" width="640" /></a></div> <div> <i><br /></i></div> <i>Στις 15 Οκτωβρίου 2016, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοινώνει επίσημα ότι η χώρα του θα πραγματοποιήσει τον εθνικό όρκο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Η Τουρκία, η οποία ήδη καταλαμβάνει στρατιωτικά ένα τμήμα της Κύπρου και του Ιράκ, διεκδικεί μέρος της Συρίας και της Ελλάδας. Ο στρατός της ετοιμάζεται.</i><br /> <h3> <i>Η τουρκική εισβολή στην Ροζάβα </i></h3> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> Παρότι η διεθνής κοινότητα φοβάται δημόσια τη βαρβαρότητα της τουρκικής επέμβασης στη βόρεια Συρία, χαίρεται όμως ανεπίσημα για τη παρέμβαση αυτή ως μόνη λύση στην επιστροφή στην ειρήνη στην περιοχή αυτή. Ο πόλεμος εναντίον της Συρίας τελειώνει με ένα ακόμα έγκλημα. Απομένει να προσδιοριστεί η μοίρα των ξένων μισθοφόρων της Ιντλίμπ, λυσσασμένων τζιχαντιστών κατά τη διάρκεια οκτώ ετών ενός ιδιαίτερα άγριου και σκληρού πολέμου.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος | </b>Δαμασκός (Συρία) | 17 Οκτωβρίου 2019</div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.voltairenet.org/article207885.html">FRANÇAİS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207974.html">TÜRKÇE</a> </div> <br /> Το 2011, η Τουρκία οργάνωσε, όπως της ζητήθηκε, τη μετανάστευση 3 εκατομμυρίων Σύρων για να αποδυναμωθεί η Συρία. Στη συνέχεια, υποστήριξε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τις τζιχαντιστικές ομάδες τους, συμπεριλαμβανομένου του Ντάες. Λεηλάτησε παρεμπιπτόντως τις εργαλειομηχανές στο Χαλέπι και εγκατάστησε εργοστάσια παραποιημένων προϊόντων στο ισλαμικό εμιράτο.<br /> <br /> Μεθυσμένη από τις νίκες της στη Λιβύη και τη Συρία, η Τουρκία έγινε ο προστάτης της Αδελφότητας των Αδελφών Μουσουλμάνων, προσέγγισε περισσότερο το Ιράν και αψήφησε τη Σαουδική Αραβία. Έχει αναπτύξει στρατιωτικές βάσεις γύρω από το Ηνωμένο Γουαχαμπιστικό Βασίλειο στο Κατάρ, το Κουβέιτ και το Σουδάν, στη συνέχεια προσέλαβε δυτικές εταιρίες δημοσίων σχέσεων και κατάστρεψε την εικόνα του πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ειδικά με την υπόθεση Khashoggi. <br /> <br /> Σταδιακά, οραματίστηκε να επεκτείνει τη δύναμή της και φιλοδοξεί να γίνει η XIVη Μογγολική Αυτοκρατορία. Ερμηνεύοντας την εξέλιξη αυτή ως όραμα μόνο του Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, η CIA προσπάθησε αρκετές φορές να τον δολοφονήσει μέχρι να προκαλέσει το αποτυχημένο πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016. Ακολούθησαν τρία χρόνια αβεβαιότητας που έληξαν τον Ιούλιο του 2019, όταν ο πρόεδρος Ερντογάν αποφάσισε να ευνοήσει τον εθνικισμό αντί του ισλαμισμού. Σήμερα, η Τουρκία, ενώ εξακολουθεί να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αγοράζει S-400 από τη Μόσχα. Φροντίζει τις μειονότητες της, συμπεριλαμβανομένης της κουρδικής, και δεν απαιτεί πλέον ο πολίτης να είναι Σουνίτης μουσουλμάνος, αλλά μόνο πιστός στην πατρίδα του.<br /> <ul> <li>Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποσύρει τα στρατεύματά του από όλη τη Συρία, ξεκινώντας από την Ροζάβα (ήδη διατυπωμένη στις 17 Δεκεμβρίου 2018), με την ρητή προϋπόθεση να διακοπεί η γραμμή επικοινωνίας μεταξύ του Ιράν και του Λίβανου (κάτι το καινούργιο). Η Τουρκία συνυπέγραψε αυτή τη δέσμευση σε αντάλλαγμα για στρατιωτική κατοχή της συνοριακής συριακής λωρίδας από την οποία το τρομοκρατικό πυροβολικό μπορούσε να την βομβαρδίζει.</li> <li>Η Ρωσία γνωστοποίησε ότι δεν υποστηρίζει τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας του YPG και θα δεχόταν την τουρκική επέμβαση, αν ο χριστιανικός πληθυσμός είχε τη δυνατότητα να επιστρέψει στη γη του. Σε αυτό δεσμεύτηκε η Τουρκία.</li> <li>Η Συρία γνωστοποίησε ότι δεν θα αποκρούσει αμέσως την τουρκική εισβολή εάν μπορεί να απελευθερώσει ισοδύναμο έδαφος στο κυβερνείο της Ιντλίμπ. Το δέχθηκε η Τουρκία.</li> <li>Το Ιράν έχει γνωστοποιήσει ότι, ακόμη και αν καταδικάζει μια τουρκική επέμβαση, θα παρεμβαίνει μόνο προς όφελος των σιιτών και δεν ενδιαφέρεται για την τύχη της Ροζάβα. Η Τουρκία το κατέγραψε.</li> </ul> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXV72oKdYRnHNGa5p0Nj9eiJIGmq-l33VD31xCG1fCdTt-9PukK_2NVfM4hg4GXb8uYSOQpSSEZQfi2T2zhkagtFKTiEp7QlQAaxXfa_85r_gp_DVav1OET_52As1DNmgQSwDF1ffieOk/s1600/17.10.2019_Meyssan2.jpg"><img border="0" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXV72oKdYRnHNGa5p0Nj9eiJIGmq-l33VD31xCG1fCdTt-9PukK_2NVfM4hg4GXb8uYSOQpSSEZQfi2T2zhkagtFKTiEp7QlQAaxXfa_85r_gp_DVav1OET_52As1DNmgQSwDF1ffieOk/s640/17.10.2019_Meyssan2.jpg" width="640" /></a><br /> <i>Η αρχή του τέλους της Ροζάβα καταγράφηκε στις συνόδους κορυφής Ηνωμένων Πολιτειών-Ρωσίας που πραγματοποιήθηκαν στο Τελ Αβίβ και στη Γενεύη τον Ιούνιο και τον Αύγουστο του 2019.</i><br /> <br /> Αρκετοί διεθνείς σύνοδοι κορυφής πραγματοποιήθηκαν για να εξετάσουν τις συνέπειες αυτών των θέσεων και να καθοριστούν δευτερεύοντα σημεία (π.χ. το πετρέλαιο της συριακής συνοριακής λωρίδας δεν θα εκμεταλλευτεί από τον τουρκικό στρατό, αλλά από μια εταιρεία των ΗΠΑ). Οι πρώτες σύνοδοι κορυφής συγκέντρωσαν τους συμβούλους ασφάλειας των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Οι δεύτερες, τους αρχηγούς κρατών της Ρωσίας, της Τουρκίας και του Ιράν.<br /> <ul> <li> Στις 22 Ιουλίου 2019, η Τουρκία ανακοινώνει την αναστολή της μεταναστευτικής συμφωνίας της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.</li> <li>Στις 3 Αυγούστου, ο πρόεδρος Ερντογάν διορίζει νέους ανώτερους αξιωματικούς, συμπεριλαμβανομένων και Κούρδων, και διατάζει την προετοιμασία της εισβολής στην Ροβάβα.</li> <li> Έδωσε επίσης εντολή στον τουρκικό στρατό να αποσυρθεί μπροστά από τον στρατό του Συριακού Αραβικού Στρατού στο κυβερνείο της Ιντλίμπ, ώστε να απελευθερωθεί έδαφος ισοδύναμο με αυτό που θα κατακτήσει στα ανατολικά.</li> <li>Στις 23 Αυγούστου, το Πεντάγωνο διέταξε την αποσυναρμολόγηση των οχυρώσεων του YPG έτσι ώστε ο τουρκικός στρατός να μπορέσει να πραγματοποιήσει μια επίθεση αστραπή.</li> <li>Στις 31 Αυγούστου, σε υποστήριξη του Συριακού Αραβικού Στρατού, το Πεντάγωνο βομβαρδίζει μια συγκέντρωση ηγετών της Αλ Κάιντα στην Ιντλίμπ, χρησιμοποιώντας πληροφορίες που δόθηκαν από τους Τούρκους.</li> <li>Στις 18 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος Τραμπ αλλάζει σύμβουλο ασφάλειας και διορίζει τον Robert O'Brien. Αυτός ο διακριτικός άνθρωπος γνωρίζει πολύ καλά τον πρόεδρο Ερντογάν με τον οποίο διευθέτησε τις συνέπειες του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ιουλίου 2016.</li> <li>Την 1η Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοινώνει την επικείμενη μετακίνηση 2 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων στο έδαφος της Ροζάβας.</li> <li>Στις 5 Οκτωβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από τα μέλη του Διεθνούς Συνασπισμού να φέρουν πίσω στις χώρες τους, τους φυλακισμένους κρατουμένους τζιχαντιστές υπηκόους τους στη Ροζάβα. Το Ηνωμένο Βασίλειο ζητά τη μεταφορά τους στο Ιράκ, ενώ η Γαλλία και η Γερμανία αρνούνται.</li> <li>Στις 6 Οκτωβρίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες δηλώνουν ότι δεν θα είναι πλέον υπεύθυνες για τους τζιχαντιστές κρατούμενους στη Ροζάβα που θα περάσει υπό τουρκική ευθύνη.</li> <li>Στις 7 Οκτωβρίου, οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ αρχίζουν να αποχωρούν από τη Ροζάβα.</li> <li> Στις 9 Οκτωβρίου, ο τουρκικός στρατός –μεταξύ άλλων, υπό την διοίκηση Κούρδων αξιωματικών- και πολιτοφυλακές Τουρκεμένων που ανέκτησαν τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, εισβάλουν στη λωρίδα της συριακής επικράτειας 32 χιλιόμετρα βάθους που κατέχεται από το YPG.</li> </ul> Η επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης" είναι απόλυτα νόμιμη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο αν περιορίζεται στη συνοριακή λωρίδα 32 χιλιομέτρων και αν δεν δημιουργεί χρονικά απεριόριστη τουρκική κατοχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο τουρκικός στρατός χρησιμοποιεί συριακές πολιτοφυλακές Τουρκεμένων για να κυνηγήσουν το YPG στην υπόλοιπη Ροζάβα.<br /> <div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQlEGKwedihu57QUNzd2tO5kEOAX91MZrCe6s5tpSxWoUwXicoJ_1gfDhsqrak5X37KDgIOUKXgbLZqqDkNBDMawGTPldbz9JwWacK9_tPGrV29CgAD2nSRF93DGj-uwZdmqfOTmJIumI/s1600/17.10.2019_Meyssan3.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQlEGKwedihu57QUNzd2tO5kEOAX91MZrCe6s5tpSxWoUwXicoJ_1gfDhsqrak5X37KDgIOUKXgbLZqqDkNBDMawGTPldbz9JwWacK9_tPGrV29CgAD2nSRF93DGj-uwZdmqfOTmJIumI/s640/17.10.2019_Meyssan3.jpg" /></a><br /> <i>Συνάντηση συντονισμού της επιχείρησης Πηγή Ειρήνης, στο Bunker διοίκησης του Λευκού Μεγάρου στην Άγκυρα.</i><br /> <br /> Ο διεθνής Τύπος, ο οποίος δεν παρακολούθησε τα γεγονότα στο έδαφος και αρκέστηκε να μεταδίδει τις αντιφατικές επίσημες δηλώσεις των τελευταίων μηνών, έμεινε κατάπληχτος. Όλα τα κράτη με ομοβροντία καταγγέλλουν την τουρκική επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, του Ισραήλ, του Ιράν και της Συρίας, μολονότι όλοι την έχουν διαπραγματευθεί και επικυρώσει. Όσοι απειλούν την Τουρκία πρέπει να σκεφτούν την πιθανή μετανάστευση των έμπειρων τζιχαντιστών υπηκόων τους από την Ιντλίμπ.<br /> <br /> Το Συμβούλιο Ασφαλείας συγκεντρώνεται επειγόντως κατόπιν αιτήματος του προέδρου Μακρόν και της καγκελαρίου Μέρκελ. Για να μην αποδειχθεί ότι κανείς δεν αντιτίθεται πραγματικά στην τουρκική επέμβαση, ούτε καν η Γαλλία, η συνάντηση πραγματοποιείται κεκλεισμένων των θυρών και δεν αποτελεί αντικείμενο δήλωσης του προέδρου του Συμβουλίου.<br /> <br /> Είναι απίθανο η αιμορραγούσα Συρία να μπορέσει να ανακαταλάβει αμέσως αυτή τη λωρίδα της επικράτειας της, ενώ το Ιράκ απέτυχε να απελευθερώσει τη Baachiqa (110 χλμ. βάθους) και ότι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κατάφερε να απελευθερώσει το εν τρίτο της Κύπρου, το οποίο είναι υπό τουρκική κατοχή από το 1974.</div> <div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyYu7ELAM_29wlUhQPU8DLSvFs9UZFshqfOm-7QzpzNYZ8ClEYduIo9K49sYQP4u4rR9EFyMO_P8bG0mS4tLwW1xyDO77TNrDNZwZv5A2REJY7I5Q5ytf57Jzdat8gexte5wGEX4qpmZ4/s1600/17.10.2019_Meyssan4.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyYu7ELAM_29wlUhQPU8DLSvFs9UZFshqfOm-7QzpzNYZ8ClEYduIo9K49sYQP4u4rR9EFyMO_P8bG0mS4tLwW1xyDO77TNrDNZwZv5A2REJY7I5Q5ytf57Jzdat8gexte5wGEX4qpmZ4/s640/17.10.2019_Meyssan4.jpg" /></a><br /> <i>Στις 11 Οκτωβρίου, ο Jens Stoltenberg πήγε να φέρει στην Τουρκία την ευλογία του ΝΑΤΟ.</i></div> <div> Παρά τις αιτήσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας, το Ατλαντικό Συμβούλιο δεν συγκεντρώνεται. Στις 11 Οκτωβρίου, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg έρχεται στην Άγκυρα για να βεβαιωθεί ότι η επιχείρηση λειτουργεί καλά. Γιορτάζει το μεγαλείο της Τουρκίας, κλείνοντας έτσι το στόμα των Γερμανών και των Γάλλων.<br /> <br /> Στις 13 Οκτωβρίου, σε πλήρη πανωλεθρία, η διεύθυνση του YPG τροποποιείται. Σύμφωνα με τις ρωσικές συμβουλές, οι Κούρδοι ηγέτες, οι οποίοι βρίσκονται πάντα σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, έρχονται να ορκισθούν πίστη στην τελευταία στη ρωσική βάση του Hmeimim. Ωστόσο, ορισμένα μέλη της ηγεσίας του YPG αμφισβητούν την παραίτηση της Ροζάβα.<br /> <br /> Στις 14 Οκτωβρίου, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επιβάλει κυρώσεις στη Τουρκία. Είναι καθαρά συμβολικές και επιτρέπουν στην Άγκυρα να συνεχίσει την επίθεσή της χωρίς να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην κριτική.<br /> <br /> Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε έτσι να θέσει τέρμα στο ζήτημα της Ροζάβα. Ο ρωσικός στρατός εισήλθε στις αμερικανικές βάσεις, που εγκαταλείφθηκαν από τους G.I., δείχνοντας τη θέση της Μόσχας στην περιοχή από τώρα και στο εξής σε αντικατάσταση της Ουάσινγκτον. Η Συρία, ενώ καταγγέλλει την τουρκική επέμβαση, απελευθέρωσε το ένα τέταρτο της επικράτειάς της. Η Τουρκία επιλύει το ζήτημα της κουρδικής τρομοκρατίας και σχεδιάζει να λύσει το ζήτημα των Σύρων προσφύγων. Ο πειρασμός θα είναι μεγάλος για αυτήν να μην σταματήσει εκεί.<br /> <span style="color: red;"><b>Το Δεύτερο μέρος  μέρος</b> <b><a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/10/blog-post_51.html" target="_blank">ΕΔΩ</a></b></span><br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης"(Γ)

Στις 15 Οκτωβρίου 2016, ο πρόεδρος Ερντογάν ανακοινώνει επίσημα ότι η χώρα του θα πραγματοποιήσει τον εθνικό όρκο του Μουσταφά Κεμάλ Ατα...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν είναι ο Ερντογάν, είναι η Τουρκία "ηλίθιε" - Κοινός παρονομαστής η "τουρκοϊσλαμική σύνθεση"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4tWHBmanLBXbpmtuj9wd9jvZ7UPvY4GPA7OAk3tXiVmuxAiXapTzdenS2_5cJxXGhkhuiuw7Ct4zE4P-oTPjX2KX6QRdOU6VFV-ki_yEf4WvMifIDIV7gyP3VHKD074r3vnSrLTxV7Xs/s1600/neo-othomanismos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4tWHBmanLBXbpmtuj9wd9jvZ7UPvY4GPA7OAk3tXiVmuxAiXapTzdenS2_5cJxXGhkhuiuw7Ct4zE4P-oTPjX2KX6QRdOU6VFV-ki_yEf4WvMifIDIV7gyP3VHKD074r3vnSrLTxV7Xs/s640/neo-othomanismos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Στο άρθρο <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/10/blog-post_267.html" target="_blank">«Μαζική υστερία ο στρατιωτικός χαιρετισμός - Μιλάει το "γονίδιο"»</a> ανίχνευσα τις ιστορικές ρίζες του εθνικισμού-επεκτατισμού που σαρώνει την Τουρκία. Αυτός επανήλθε στο προσκήνιο όταν το 2012 ο Ερντογάν κέρδισε τον εσωτερικό πόλεμο στην Τουρκία κι απελευθερώθηκε από τις σκοπιμότητες που του επέβαλε η δεκαετής σύγκρουση με το μετακεμαλικό κατεστημένο. Από το 2012, λοιπόν, όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη μεταπολίτευση και οι νεοοθωμανοί επικράτησαν, ο αρχηγός τους άρχισε να ξεδιπλώνει την ατζέντα του, η ιδεολογική βάση της οποίας είναι η "τουρκοϊσλαμική σύνθεση".<br /> <br /> Η ατζέντα Ερντογάν δεν περιλάμβανε μόνο τη σταδιακή ισλαμοποίηση της καθημερινής ζωής στην Τουρκία. Περιλάμβανε και την μετατροπή της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη με ηγεμονικές βλέψεις εις βάρος γειτονικών χωρών από αυτές των κεμαλικών προκατόχων του. Αυτό δεν ενοχλούσε τη Δύση, δεδομένου ότι η οποία ασκεί πολιτική στην περιοχή για τον εαυτό της κι όχι για τη Δύση.<br /> <br /> Αυτός ήταν ο λόγος που σταδιακά προκάλεσε το ρήγμα στις αμερικανοτουρκικές και στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Ακολούθησε η απόπειρα πραξικοπήματος, την οποία ο Ερντογάν απέδωσε δημοσίως στο δίκτυο Γκιουλέν και εμμέσως πλην σαφώς στους Αμερικανούς. Από τότε το ρήγμα στις διμερείς σχέσεις βαθαίνει συνεχώς, παρά τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον να επαναφέρει την Τουρκία στο δυτικό "μαντρί".<br /> <br /> Οι μαζικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν την απόπειρα πραξικοπήματος ξήλωσαν όλα τα δυτικά δίκτυα επιρροής κι όχι μόνο στους κρατικούς μηχανισμούς. Η αναγόρευση του Ερντογάν σε πρόεδρο-"σουλτάνο" και η επανεκλογή του, τον έχουν καταστήσει κυρίαρχο στην τουρκική πολιτική σκηνή, παρά τη φθορά που κατεγράφη στις τελευταίες δημοτικές εκλογές.<br /> <div> <br /> Το αυτοκρατορικό όραμα <br /> <br /> Για να μετατρέψει τη θεσμική κυριαρχία του και σε πολιτική ηγεμονία, ο Τούρκος πρόεδρος αυτοπροβάλλεται ως ο ηγέτης που μέσω του νεοοθωμανισμού επανέφερε στο προσκήνιο το άτυπο αυτοκρατορικό όραμα των Τούρκων. Δικό του σημείο αναφοράς είναι ο Μωάμεθ ο Πορθητής κι όχι ο Κεμάλ. Για να αναδειχθεί, λοιπόν, έστω και εν μέρει, σε εθνικό ηγέτη (λόγω διχασμού της τουρκικής κοινωνίας) δεν αρκούν η εκτεταμένη καταστολή και οι μαζικές εκκαθαρίσεις του κράτους από κάθε είδους αντιφρονούντες. Χρειάζεται και ένα ιδεολογικό όχημα.<br /> <br /> Για να συσπειρώσει γύρω του την κρατική γραφειοκρατία και κυρίως τους στρατιωτικούς, οι οποίοι δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα, λόγω της απόπειρας πραξικοπήματος, ο Τούρκος πρόεδρος, παραλλήλως με το ισλαμικό χαρτί, παίζει δυνατά και το χαρτί του παραδοσιακού εθνικισμού-επεκτατισμού. Αυτός, άλλωστε, είναι ο πυρήνας της τουρκικής κρατικής ιδεολογίας και ως εκ τούτου ο κοινός παρονομαστής του πολιτικού συστήματος, αλλά και της κοινωνίας. <br /> <br /> Δεν πρόκειται για αντίφαση. Η "τουρκοϊσλαμική σύνθεση" είναι ιδεολογικό σχήμα που έχει προϊστορία και λειτούργησε ως κοινός παρονομαστής. Βόλευε και το κεμαλικό καθεστώς και το πολιτικό Ισλάμ. Για να επιβιώσει στις συνθήκες ασφυκτικής πίεσης που του επέβαλε η κεμαλική στρατογραφειοκρατία στις μεταπολεμικές δεκαετίες, το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ ήρθε σταδιακά σε μερική όσμωση μαζί της. <br /> <br /> Αποδέχθηκε ορισμένες ιδρυτικές αρχές της Τουρκικής Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα η δράση του να προσλάβει μεταρρυθμιστικό και όχι επαναστατικό-ανατρεπτικό χαρακτήρα, όπως π.χ. στην Αίγυπτο με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους. Στην πραγματικότητα, το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ ενσωμάτωσε τις επιταγές του τουρκικού εθνικισμού και του τουρκικού κράτους. </div> <div> <br /> Η "τουρκοϊσλαμική σύνθεση" <br /> <br /> Στη δεκαετία του 1950 το πολιτικό Ισλάμ είχε βρει στέγη στο Δημοκρατικό Κόμμα του πρωθυπουργού Μεντερές, ο οποίος εκτελέσθηκε μετά το πραξικόπημα του 1960. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του 1960 το Κόμμα Δικαιοσύνης του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ προσέφερε προστασία και πολιτική στέγη στο πολιτικό Ισλάμ, εισπράττοντας ψήφους. Εκείνη την εποχή εμφανίστηκε το Κίνημα Εθνικής Άποψης, με κεντρικό πρόσωπο τον Νετζμεντίν Ερμπακάν, το οποίο προετοίμασε το έδαφος για την αυτόνομη και συγκροτημένη οργανωτική έκφραση του πολιτικού Ισλάμ. Στις δεκαετίες 1970, 1980 και 1990, το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ εκφράζεται αυτόνομα μέσα από διάφορες κομματικές ονομασίες, λόγω των αλλεπάλληλων απαγορεύσεων. <br /> <br /> Από την παράταξη του Ερμπακάν προέκυψε ως απόσχιση (τέλος της δεκαετίας του 1990) το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Ο Ερντογάν, λοιπόν, είναι ιδεολογικό τέκνο της "τουρκοϊσλαμικής σύνθεσης". Όσο προτεραιότητά του ήταν να επικρατήσει στον εσωτερικό πόλεμο εναντίον του μετακεμαλικού κατεστημένου (2002-2012) ο εγγενής εθνικισμός-επεκτατισμός του κρατιόταν στο συρτάρι. <br /> <br /> Όπως προανέφερα, η πραγματική ατζέντα του ξεδιπλώθηκε όταν κέρδισε τον εσωτερικό πόλεμο με το μετακεμαλικό κατεστημένο. Τότε ο παραδοσιακός τουρκικός εθνικισμός-επεκτατισμός εκδηλώθηκε κατά τρόπο που δεν είχαν τολμήσει ποτέ να τον εκδηλώσουν οι κεμαλικοί. Τότε, ακούσαμε από τον Ερντογάν για «τα σύνορα της καρδιάς μου» και στη συνέχεια για την ανάγκη αναθεώρησης της συνθήκης της Λωζάννης. </div> <div> <br /> Αναθεώρηση της Λωζάννης <br /> <br /> Στη συνέχεια, ο εμφύλιος πόλεμος με το δίκτυο του Γκιουλέν, που αντανακλά το αμερικανοτουρκικό ρήγμα, υποχρέωσαν τον Ερντογάν να αναζητήσει αλλού ερείσματα. Πολύ περισσότερο που το νεοοθωμανικό ρεύμα έχει διασπασθεί, κυρίως λόγω του ρήγματος που ο Ερντογάν έχει προκαλέσει στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Υπενθυμίζω ότι πρώην κορυφαία στελέχη του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης είναι ή στο περιθώριο ή και απέναντί του (Γκιούλ, Μπαμπατζάν, Νταβούτογλου κ.α.). <br /> <br /> Έτσι προέκυψε η συμμαχία με τους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί στο πολιτικό επίπεδο και στο επίπεδο των κρατικών μηχανισμών με τα στοιχεία του άλλοτε κεμαλικού βαθέος κράτους, τα οποία έχουν αντιδυτικό ιδεολογικό πρόσημο. Δεν πρόκειται για αντίφαση. Στην Τουρκία, εκτός από την πρώτη μεταπολίτευση (από το μετακεμαλικό καθεστώς στους νεοοθωμανούς) έχει λάβει χώρα και μία δεύτερη μεταπολίτευση, από το αρχικό νεοοθωμανικό στο αμιγώς ερντογανικό καθεστώς. <br /> <br /> Οι νέοι σύμμαχοι του Τούρκου προέδρου, μάλιστα, παρόξυναν τον εγγενή εθνικισμό-επεκτατισμό του. Η ευθεία αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάννης, λοιπόν, δεν ήταν πυροτέχνημα. Ειπώθηκε για να μπει με κάποιον τρόπο στο τραπέζι. Η ιστορία μας διδάσκει, άλλωστε, πως όταν η Άγκυρα προσθέτει μία νέα μονομερή διεκδίκηση δεν την ξεχνάει. Την καλλιεργεί με επιμονή και συστηματικότητα, ώστε να την εγγράψει στη συνείδηση του διεθνούς συστήματος ως υπαρκτή διαφορά-πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται επίλυση ή μέσω συμβιβασμού ή με την άσκηση στρατιωτικής βίας. </div> <div> <br /> Ο κοινός παρονομαστής <br /> <br /> Αυτό συνέβαινε επί κεμαλικών και συνεχίζεται επί εποχής Ερντογάν. Και βεβαίως δεν αφορά μόνο τα ελληνοτουρκικά. Το είδαμε να εφαρμόζεται και στην κυπριακή ΑΟΖ με τις παράνομες σεισμικές έρευνες και στη συνέχεια γεωτρήσεις. Το βλέπουμε να εφαρμόζεται, βεβαίως, εναντίον των Κούρδων στη Συρία, με τις δύο προηγούμενες και με την τωρινή τρίτη εισβολή. <br /> <br /> Στην πραγματικότητα, ο εθνικισμός-επεκτατισμός είναι εθνική ιδεολογία στην Τουρκία, είναι ο κοινός παρονομαστής των διαδοχικών καθεστώτων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η κατάκτηση ήταν για τους Οθωμανούς μέσο παραγωγής και γι’ αυτό όταν η αυτοκρατορία τους έπαψε να επεκτείνεται εισήλθε σε τροχιά παρακμής. Παρά την αντίθετη επίσημη ρητορική, η επιθετικότητα πέρασε στο γονίδιο της Τουρκικής Δημοκρατίας με τη μορφή του εθνικισμού πλέον. <br /> <br /> Το 1938-39 η Άγκυρα εκμεταλλεύθηκε μια ευκαιρία για να αποσπάσει την περιοχή της Αλεξανδρέττας από τη Συρία, η οποία βρισκόταν τότε υπό γαλλική εντολή. Από τη δεκαετία του 1950 εκδήλωσε τις επεκτατικές προθέσεις της στην Κύπρο στο όνομα της προστασίας των Τουρκοκυπρίων, με κορύφωση την εισβολή το 1974 και την από τότε κατοχή. Και βεβαίως από το 1973 ξεδιπλώνει την γκάμα των επεκτατικών διεκδικήσεών της στο Αιγαίο, υπονομεύοντας παραλλήλως την ελληνική κυριαρχία στη Θράκη, μέσω της μουσουλμανικής μειονότητας. Δεν είναι, λοιπόν, ο "παρανοϊκός" --ή όπως αλλιώς τον χαρακτηρίζουν-- Ερντογάν. Είναι η Τουρκία "ηλίθιε", για να παραφράσουμε τη γνωστή ρήση.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Δεν είναι ο Ερντογάν, είναι η Τουρκία "ηλίθιε" - Κοινός παρονομαστής η "τουρκοϊσλαμική σύνθεση"

Σταύρος Λυγερός Στο άρθρο «Μαζική υστερία ο στρατιωτικός χαιρετισμός - Μιλάει το "γονίδιο"» ανίχνευσα τις ιστορικές ρίζες του...

Διαβάστε την συνέχεια

Ζώνη ασφαλείας πρέπει να γίνει μέσα στην Τουρκία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwy8mi_ZAdlqns9VuRJ5sOTUvgBJMJGmKn0ngREvdlFUcczEf6omk1gzNWan8yNBbZ0ZrTfeAogGNpXT1jZp3hbLJ1w8MidwBr8EuTKp0-c2njresnaMUU5f1qJPui1DpASRtZbllOwxk/s1600/EB9879.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="376" data-original-width="700" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwy8mi_ZAdlqns9VuRJ5sOTUvgBJMJGmKn0ngREvdlFUcczEf6omk1gzNWan8yNBbZ0ZrTfeAogGNpXT1jZp3hbLJ1w8MidwBr8EuTKp0-c2njresnaMUU5f1qJPui1DpASRtZbllOwxk/s640/EB9879.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Λεωνίδας Κουμάκης </b><br />Ο παραλογισμός του πολέμου χτυπάει επίμονα και πάλι την πόρτα μας 74 χρόνια μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που στοίχισε στην ανθρωπότητα περισσότερα από 60 εκατομμύρια νεκρούς συνανθρώπους μας και στην Ελλάδα περισσότερους από 400.000 – το συντριπτικό τους ποσοστό άμαχοι πολίτες. <div> <br /> Ο Ρ. Τ. Ερντογάν, ο γειτονικός ηγέτης δολοφόνος (ο χαρακτηρισμός ανήκει στον διάσημο καθηγητή Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας Νόαμ Τσόμσκι – 22 Ιανουαρίου 2016), εγκλωβισμένος στην μεγαλομανία και στην φαντασίωση ότι αποτελεί την μετενσάρκωση του Σουλειμάν του Μεγαλοπρεπή (1494-1566), αφού εδραιώθηκε στην εξουσία με δεκανίκι τον ακραίο φασίστα Ντεβλέτ Μπαχτσελί και αφού ακρωτηρίασε όλες τις δημοκρατικές ελευθερίες του Τουρκικού λαού, σκορπάει τον θάνατο μέσα και έξω από την Τουρκία, υπηρετώντας τον όρκο των Νεότουρκων και επιδιώκοντας την ανασύσταση μιας φανταστικής νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας.</div> <div> <br /> Στις δύσκολες μέρες που περνάμε τα θύματα του είναι, όπως πάντοτε, άμαχοι πολίτες (άντρες, γυναίκες και παιδιά) με θηριωδίες των ισλαμιστών μισθοφόρων που έχουν μετονομαστεί σε «αντικαθεστωτικούς Σύριους αντάρτες» αλλά και Τούρκων στρατιωτικών. Το έδαφος προετοιμάζουν πρώτα οι ανενόχλητες αεροπορικές επιδρομές που ρίχνουν άφθονο ατσάλι σε ανυπεράσπιστες Κουρδικές πόλεις της Συρίας και στην συνέχεια μισθοφόροι και Τούρκοι στρατιωτικοί αναλαμβάνουν το βρώμικο έργο της «εξολόθρευσης» όσων επέζησαν από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς. </div> <div> <br /> Η ανείπωτη ανθρώπινη δυστυχία που προκαλούν οι δολοφονίες ή η μαζική φυγή εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων από τα σπίτια και τις εστίες τους, γίνεται προκειμένου να επιβληθεί εθνοκάθαρση στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία, να εκδιωχτούν οι Κουρδικοί πληθυσμοί για να εγκατασταθούν «πρόσφυγες» που θα είναι υποτακτικοί της Τουρκίας. Σαν αφορμή χρησιμοποιείται η (δήθεν) ανασφάλεια που λέει ότι αισθάνεται η Τουρκία από τους «τρομοκράτες Κούρδους». </div> <div> <br /> Η «επιχείρηση εθνοκάθαρσης» βαφτίζεται «Πηγή Ειρήνης» (και όχι αίματος ή εθνοκάθαρσης όπως πραγματικά είναι) ακολουθώντας πιστά τον δρόμο όλων των Τουρκικών επιδρομών που βαφτίστηκαν, για τις ανάγκες της προπαγάνδας, «ειρηνευτική επιχείρηση», «κλάδος ελαίας» κ.ο.κ.ε. </div> <div> <br /> Φανταστείτε ένα Έλληνα ηγέτη, με αξιόλογη στρατιωτική ισχύ που θα νόμιζε αήττητη, να διακηρύσσει πως τα «σύνορα της καρδιάς» του φθάνουν στα σύνορα ακμής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (Βαλκάνια, Ιταλική χερσόνησος, Μικρά Ασία, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος, σημερινή Τυνησία καθώς και μικρό τμήμα της Ιβηρικής χερσονήσου και της Κριμαίας). </div> <div> <br /></div> <div> Φανταστείτε λοιπόν, στα πλαίσια της μακροπρόθεσμης στρατηγικής ανασύστασης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να επικαλούνταν τις καθημερινές Τουρκικές παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου (ένα αυθεντικό και όχι φανταστικό επιχείρημα) και να απαιτούσε μια «ζώνη ασφαλείας» σε όλο το μήκος των μικρασιατικών παραλίων στο Αιγαίο.</div> <div> <br /></div> <div>  Φανταστείτε ακόμα, ο Έλληνας ηγέτης να αγνοούσε όλες τις συστάσεις της διεθνούς κοινότητας και να εισέβαλε στην Μικρά Ασία ώστε να επιβάλλει ολόκληρη την «ζώνη ασφαλείας» που θα απαιτούσε, μέσα σε Τουρκικό έδαφος. Είναι σχεδόν βέβαιο πως σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε συντριβεί. Διότι απλά, στον εικοστό πρώτο αιώνα η διεθνής κοινότητα δεν ανέχεται καθόλου ούτε τους νταήδες, ούτε τους νταβατζήδες. </div> <div> <br /> Και όμως. Η σύγχρονη Τουρκία τα τελευταία 100 χρόνια έχει βάλει σαν στόχο την ανασύσταση μιας νέο – οθωμανικής αυτοκρατορίας, επιβάλλοντας σε βάθος χρόνου, με την ισχύ των όπλων και της διπλωματίας της, την εφαρμογή του εθνικού όρκου των Νεότουρκων που ψηφίστηκε από το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο στις αρχές του 1920. Την πολιτική εφαρμόζουν όλα τα Τουρκικά κόμματα από την σύσταση της (δήθεν) «Τουρκικής Δημοκρατίας» μέχρι σήμερα – εκτός από το Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (HDP), λόγος για τον οποίο είναι φυλακισμένοι όλοι οι (Κούρδοι) ηγέτες του, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο του Σελαχετίν Ντεμιρτάς που σαπίζει στις Τουρκικές φυλακές παρ΄ όλο που δικαιώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παράνομη φυλάκιση του! </div> <div> <br /> Η Τουρκία έκανε μέχρι σήμερα αρκετά βήματα προς τον στόχο ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας που εμπνέεται από την ιδεολογία του «Παντουρκισμού» είτε με την αξιοποίηση της διπλωματίας, είτε με την ισχύ των όπλων, είτε με τον συνδυασμό και των δύο. Η πορεία των εκατό χρόνων μας διδάσκει πως τα «χτυπήματα» στον μακρύ δρόμο επίτευξης των Τουρκικών στόχων γίνονται, σχεδόν πάντοτε, με πολύ «γερές πλάτες». </div> <div> <br /> Στον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο διαπραγματευόταν, από την θέση της επιτήδειας ουδέτερης την έξοδο της στον πόλεμο στο πλευρό του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου, ανάλογα με τα ανταλλάγματα που θα εξασφάλιζε μετά τον πόλεμο στο Αιγαίο και στην Μέση Ανατολή. Χρησιμοποίησε την παράλυση που επέβαλε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος σε ολόκληρη την διεθνή κοινότητα για να εφαρμόσει εθνοκάθαρση σε εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανούς της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος, Τένεδος και αλλού). «Κήρυξε τον πόλεμο» στην Γερμανία όταν ο πόλεμος είχε ουσιαστικά τελειώσει! </div> <div> <br /> Αξιοποίησε την Βρετανική και Αμερικανική υποστήριξη για να εξαπολύσει (σε ανυπεράσπιστους, άοπλους πολίτες – όπως πάντοτε) το πογκρόμ του 1955 με 37 νεκρούς και τις απελάσεις του 1964. <br /> Το 1974 άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία που απλόχερα της πρόσφερε ο περιβόητος Χένρυ Κίσιγκερ (υποσχέθηκε να τους χαρίσει το ένα τρίτο της Κύπρου λες και ήταν του πατέρα του) και φυσικά η ύπουλη Βρετανική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» που παρείχε μεγάλη υποστήριξη και ουσιαστικά κατηύθυνε τον εισβολέα, με αποτέλεσμα να στρογγυλοκάθονται στην μαρτυρική Κύπρο εδώ και 45 χρόνια! Και σαν να μην έφθανε αυτό, η Τουρκία «διακηρύσσει» πως την θέλει ολόκληρη! </div> <div> <br /> Ο μακρόχρονος εμφύλιος της Συρίας και η δράση του ισλαμικού κράτους έδωσαν στην Τουρκία μια ακόμα «ευκαιρία», για ένα ακόμα βήμα στην εφαρμογή του όρκου των Νεότουρκων. Στις 24 Νοεμβρίου 2015 η κατάρριψη ενός Ρωσικού βομβαρδιστικού από την Τουρκία με την γελοία δικαιολογία της παραβίασης του Τουρκικού εναέριου χώρου επί δεκαεπτά δευτερόλεπτα, αποτέλεσε την αφετηρία μιας νέας «γεωπολιτικής προσέγγισης» που θα απέφερε «κέρδη» στους μακροπρόθεσμους Τουρκικούς στόχους. </div> <div> <br /> Η νέα Τουρκική «γεωπολιτική προσέγγιση» πρόβλεπε πως η Ρωσία, σαν άμεσα εμπλεκόμενη στην Συριακή κρίση, θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στους Τουρκικούς σχεδιασμούς από όσα οι Αμερικανοί και οι δυτικοί σύμμαχοί της. Η Ρωσία ήταν έτοιμη να καταβάλλει ισχυρό «τίμημα» για την προσέλκυση της Τουρκίας στην σφαίρα επιρροής της. </div> <div> <br /> Το 2016, Ρωσία και Αμερική -ο κάθε ένας για τους δικούς του λόγους- συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Τουρκία να εισβάλλει στην Βορειοδυτική Συρία σε μια αιματοβαμμένη επιχείρηση με το «αθώο» όνομα «Ασπίδα του Ευφράτη». </div> <div> <br /> Το 2018, Ρωσία και Αμερική -ο κάθε ένας για τους δικούς του λόγους- συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Τουρκία να εισβάλλει στο Αφρίν, σε μια νέα αιματοβαμμένη επιχείρηση με το παραπλανητικό όνομα «Κλάδος Ελαίας». </div> <div> <br /> Το 2019 Ρωσία και Αμερική-ο κάθε ένας για τους δικούς του λόγους- συμφώνησαν να επιτρέψουν στην Τουρκία μια νέα εισβολή, (δήθεν) για να δημιουργήσει «ζώνη ασφαλείας», σκορπώντας τον όλεθρο σε εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους. Η εισβολή αυτή, από την πρώτη μέρα που άρχισε φαινόταν (και φαίνεται, πολλές μέρες μετά την έναρξη της) σαν τρίτη και φαρμακερή! </div> <div> <br /> Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Ο αχαλίνωτος και επιθετικός επεκτατισμός της σημερινής Τουρκίας, από την μια να εμφανίζεται πανίσχυρη, αήττητη και ακαταμάχητος γίγαντας και από την άλλη να «φοβάται τους Κούρδους» και να θέλει «ζώνη ασφαλείας» μέσα σε ξένα χωράφια, δείχνει πόσο βαθιά έχει βυθιστεί σε πελάγη παραλογισμού. </div> <div> <br /> Αν ήθελε να ενισχύσει την ασφάλεια της, ας έβαζε τους «πρόσφυγες» στην θέση του «τείχους του αίσχους» 764 χιλιομέτρων που ύψωσε σε όλο το μήκος των Τουρκικών συνόρων με την Συρία! <br /> Με τα δεδομένα αυτά, θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο πως Ελλάδα και Κύπρος διατρέχουν άμεσο κίνδυνο. Πως ο επόμενος στόχος των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων δεν μπορεί παρά να είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Ο αποδείξεις (όχι πλέον οι ενδείξεις) είναι πληθωρικές. Συνεπώς παραμένει κατεπείγουσα κάθε Ελληνική και Κυπριακή αποτρεπτική πράξη (στρατιωτική, εξοπλιστική, διπλωματική, ψυχολογική) η οποία πρέπει να αποτελεί καθημερινή, πρώτη προτεραιότητα. </div> <div> <br /> Πολλοί θεωρούν ανεξήγητη την Αμερικανική στάση απέναντι στην Τουρκία. Κάποιοι αναπτύσσουν θεωρίες συνωμοσίας (ο Ερντογάν τους εκβιάζει με τις πυρηνικές κεφαλές που υπάρχουν στο Ινσιρλίκ, ο Τράμπ έχει τεράστια οικονομικά συμφέροντα με δύο πύργους στην Κωνσταντινούπολη και μυθικά «συμβόλαια» για τις νέες πόλεις που θα χτιστούν πάνω στο αίμα των Κούρδων της Συρίας ώστε να εγκατασταθούν οι Τουρκόφερτοι «πρόσφυγες» κ.π.α). Το σίγουρο όμως είναι πως η Τουρκία δεν στηρίζεται πλέον σε Αμερικανικές, Βρετανικές, Γερμανικές ή Ισραηλινές «πλάτες». Όλα όσα κάνει τώρα στην Συρία καταδικάζονται απερίφραστα από αυτές. </div> <div> <br /> Η Τουρκία πιστεύει πως μπορεί να εξυπηρετήσει πλέον τα μακροπρόθεσμα σχέδια της με Ρωσικές πλάτες. Και στα άμεσα σχέδια της βρίσκονται η Κύπρος και η Ελλάδα. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο υπάρχει μια έντονη αίσθηση πως ο κίνδυνος χτυπάει και πάλι επίμονα την πόρτα μας. <br /> Δεν είναι καθόλου συμπτωματική η δήλωση του Ρώσου πρέσβη της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Vladimir Chizhov, στο πλαίσιο του Φόρουμ «Διάλογος Πολιτισμών» (11-12 Οκτωβρίου 2019) που έγινε στην Ρόδο: «Μπορώ προσωπικά να προειδοποιήσω τους Έλληνες ότι θα έχουν την ίδια μοίρα με τους Κούρδους!». </div> <div> <br /> Οι δικοί μας ηγέτες βρίσκονται συνήθως σε ένα άλλο κόσμο – αυτόν των ωραίων λόγων. «Η θάλασσα δεν έχει σύνορα» μας λέει ο ένας, «Δεν υπάρχει πλέον έδαφος, δεν υπάρχει χώρος ούτε στη θάλασσα, για την εποχή των κανονιοφόρων» μας λέει ο άλλος. Μα φυσικά και υπάρχουν, όπως μας αποδεικνύει η Τουρκική, καθημερινή προκλητικότητα! <br /> Προσωπικά συνεχίζω να εκτιμώ ότι η Ερντογανική Τουρκία πηγαίνει ολοταχώς προς τα βράχια. </div> <div> <br /></div> <div> Αργά ή γρήγορα θα πληρώσει πανάκριβα την έξω από κάθε αποδεκτό όριο πολιτική και τις απαράδεκτες, αιματηρές πράξεις της. <br /> Εξ άλλου υπάρχει πάντα η πιθανότητα, η σημερινή Τουρκία να βρήκε επιτέλους τον δάσκαλο της στην Ρωσική αρκούδα! <br /> Αυτό όμως θα μπορεί να κριθεί με ασφάλεια, μόνο από το τελικό αποτέλεσμα που θα έχει η τρέχουσα, τρίτη και φαρμακερή, Τουρκική εισβολή στην Συρία...<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMKUBLLfaSaH8ET9Ysm9JoaQ5BQFwNExzmRHKaHAnONDSGJdAdtqawyZcLHjFJAVkjSM_eMd7Q6yOMgK9ybmwqDCF6nGQZQPhB35I4rL6HeRz-02vjaBIAJoNOQV0LQ7WpYYMcnyN5UGdg/s1600/IMG_8709.JPG"><img border="0" height="611" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMKUBLLfaSaH8ET9Ysm9JoaQ5BQFwNExzmRHKaHAnONDSGJdAdtqawyZcLHjFJAVkjSM_eMd7Q6yOMgK9ybmwqDCF6nGQZQPhB35I4rL6HeRz-02vjaBIAJoNOQV0LQ7WpYYMcnyN5UGdg/s640/IMG_8709.JPG" width="640" /></a> <br /><b>analyst.gr</b></div> <div> <b><br /></b><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ζώνη ασφαλείας πρέπει να γίνει μέσα στην Τουρκία!

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης Ο παραλογισμός του πολέμου χτυπάει επίμονα και πάλι την πόρτα μας 74 χρόνια μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαζική υστερία ο στρατιωτικός χαιρετισμός - Μιλάει το "γονίδιο"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnXvIIwKBr9fJax5VfNuCqRpHPRepG_zj-Ldbz2iDxpDeqMJ0Mm9-kPeO38eFlp_9w6VPUuEpPv7yFT5YGsF7UjuypU_fibrjF89JqONT7V0qWI6-ulENTDTuvxAeXNzn8md0kD4NRTa8/s1600/stratiotikos-chairetismos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnXvIIwKBr9fJax5VfNuCqRpHPRepG_zj-Ldbz2iDxpDeqMJ0Mm9-kPeO38eFlp_9w6VPUuEpPv7yFT5YGsF7UjuypU_fibrjF89JqONT7V0qWI6-ulENTDTuvxAeXNzn8md0kD4NRTa8/s640/stratiotikos-chairetismos.jpg" width="640" /></a></div> <div> <b><br /></b></div> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br />Ο στρατιωτικός χαιρετισμός Τούρκων αθλητών, που εξαπλώθηκε ταχύτατα, εξέπληξε πολλούς διεθνώς, αλλά δεν θα έπρεπε. Εξεπλάγησαν όσοι πριν 10 χρόνια αποκαλούσαν τον Ερντογάν "ισλαμοδημοκράτη", κατά το χριστιανοδημοκράτης. Ήταν η εποχή που η Δύση τον θεωρούσε ανανεωτή και εκφραστή ενός φιλοδυτικού προσανατολισμού, ο οποίος μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο για τον μουσουλμανικό κόσμο. <br /><br />Από τότε, βεβαίως, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ο εθνικισμός-επεκτατισμός έχει αναζωπυρωθεί σε ακραίο βαθμό, σαρώνοντας την τουρκική κοινωνία. Το εάν εκδηλώνεται με στρατιωτικό χαιρετισμό ή με άλλη μορφή έχει δευτερεύουσα σημασία. Οι εθνικιστικές-επεκτατικές ακρότητες της Τουρκίας προκαλούν εντύπωση μόνο σε όσους την "διαβάζουν" σαν να είναι μία έστω και ιδιότυπη ευρωπαϊκή χώρα.<br /><br /><div> Πολλοί εξ αυτών, μάλιστα, θεωρούν ότι όλες αυτές οι εκδηλώσεις ακραίου εθνικισμού είναι διατεταγμένες από το καθεστώς. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Ο εθνικισμός-επεκτατισμός αναδύεται και από το τουρκικό κράτος, αλλά και από την ίδια την τουρκική κοινωνία, επειδή είναι στο "γονίδιο" τους, ως αποτέλεσμα του τρόπου που συγκροτήθηκαν ιστορικά.<br /><br />Οι Οθωμανοί ήταν φυλές που είχαν ως "τρόπο παραγωγής" την κατάκτηση. Γι' αυτό κι όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία έπαψε να επεκτείνεται και να κατακτά περιήλθε σε παρακμή. Η ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας ως ιδιότυπου εθνικού κράτους ήταν στις αρχές του 20ου αιώνα ο μοναδικός τρόπος για να αποφευχθεί η παντελής διάλυση της Αυτοκρατορίας. <br /><br />Η υπό τον Κεμάλ ομάδα των αξιωματικών που ίδρυσε τη σύγχρονη Τουρκία την σφράγισε ανεξίτηλα. Μπορεί επιφανειακά η Τουρκική Δημοκρατία να οικοδομήθηκε κατ’ αντιδιαστολή προς την οθωμανική παράδοση, αλλά ποτέ και πουθενά παραδοσιακές αντιλήψεις και ριζωμένες νοοτροπίες δεν καταργούνται με διατάγματα. Ο Κεμάλ, άλλωστε, είχε υποκαταστήσει με άλλη μορφή τον σουλτάνο.<br /><br />Μπορεί το κεμαλικό καθεστώς να διαλαλούσε τον κοσμικό χαρακτήρα του, αλλά ουσιαστικά ήταν όχι μόνο απολυταρχικό, αλλά και ιδιότυπα θεοκρατικό. Ο ιδρυτής και ηγέτης έγινε ο "μεγάλος πατέρας" των Τούρκων και στη συνέχεια σχεδόν θεοποιήθηκε. Το παραδοσιακό οθωμανικό δόγμα του ισχυρού κράτους-πατέρα όχι μόνο επιβίωσε στην Τουρκική Δημοκρατία, αλλά και μεταλλαγμένο αποτέλεσε ατύπως καθοριστική ορίζουσα του κεμαλικού καθεστώτος. </div> <div> <br />Κρατική-εθνική ιδεολογία <br /><br />Όπως και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, έτσι και στην Τουρκική Δημοκρατία, οι όποιοι εκσυγχρονισμοί επιβλήθηκαν αυταρχικά άνωθεν. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία δεν βίωσε ποτέ μια δημοκρατική επανάσταση. Ο δεσποτισμός επιβίωσε μεταλλαγμένος. Η κοινωνία των πολιτών είναι υποτυπώδης. Η κοινωνία παραμένει υποταγμένη σ’ ένα κράτος που δεν είναι δημιούργημά της, ούτε προέρχεται από αυτή. Γι' αυτό και ο εθνικισμός-επεκτατισμός ήταν και παραμένει κρατική και κατ' επέκταση εθνική ιδεολογία και ταυτοχρόνως ο κύριος συνεκτικός ιστός της κοινωνίας. <br /><br />Ο πολυκομματικός κοινοβουλευτισμός επιβλήθηκε από το ίδιο το μετακεμαλικό καθεστώς το 1946, προκειμένου η Τουρκία να προσαρμοσθεί επιφανειακά στο δυτικό πρότυπο. Ήταν προϋπόθεση για να ενσωματωθεί γεωπολιτικά στη Δύση και αργότερα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Είναι ενδεικτικό ότι το κεμαλικό Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ιδρύθηκε από το κράτος. <br /><br />Ο νεοσύστατος κοινοβουλευτισμός είχε ξεκινήσει και παρέμεινε επί δεκαετίες ελεγχόμενος από την κεμαλική στρατογραφειοκρατία. Αυτή λειτουργούσε ως ιδιοκτήτης του κράτους και ως κηδεμόνας του πολιτικού συστήματος. Ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ (επανειλημμένως πρωθυπουργός και Πρόεδρος Δημοκρατίας) έχει ομολογήσει ότι «εάν εφαρμόσουμε τη δημοκρατία, όπως μας ζητάει η Ευρώπη, θα διαλυθούμε ως κράτος κι αυτό δεν θα το αφήσουμε να συμβεί» (Τζουμχουριέτ, 3-6-1995). <br />"Ένα κράτος, μία γλώσσα, ένα έθνος" <br /><br />Ο κεμαλισμός είχε πυλώνες του τον εθνικισμό, τον κρατισμό, τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους (όχι με την έννοια του διαχωρισμού κράτους-θρησκείας, αλλά υπάγοντας τη θρησκεία στον έλεγχο του κράτους) και την επιβολή ευρωπαϊκών προτύπων στην κοινωνία στο όνομα της στροφής προς τη Δύση. Στην εξέλιξή του ο κεμαλισμός μετατράπηκε σε κάτι περισσότερο από κρατική ιδεολογία. Προσέλαβε διαστάσεις "θρησκείας", επειδή αποτελούσε τον συνεκτικό δεσμό που ενοποιούσε τις κρατικές ελίτ. <br /><br />Με την ίδια ιδεολογία ο κρατικός μηχανισμός ενοποίησε βίαια τους φυλετικά πολύχρωμους οθωμανικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, στη βάση του δόγματος «ένα κράτος, μία γλώσσα, ένα έθνος». Απέναντι στις μη μουσουλμανικές κοινότητες (Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους) η Άγκυρα ακολούθησε πολιτική εθνικής κάθαρσης. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι διωγμοί των Εβραίων της Αδριανούπολης και των Σαράντα Εκκλησιών το 1934, ο εξοντωτικός κεφαλικός φόρος Βαρλίκ Βεργκισί που επιβλήθηκε στις μειονότητες το 1942, οι απελάσεις των Ελλήνων το 1955 και το 1964, οι ανοιχτές φυλακές και οι βιασμοί στην Ίμβρο κ.λπ. <br /><br />Η τουρκική επιχειρηματική τάξη, λόγω του γεγονότος ότι αναπτύχθηκε σ’ ένα περιβάλλον έντονου κρατισμού, δεν κατάφερε να χειραφετηθεί πολιτικά. Η ομάδα των στρατιωτικών που ίδρυσαν την Τουρκική Δημοκρατία και στη συνέχεια αποτέλεσαν τη μόνιμη πολιτική ηγεσία της ήταν το κέντρο της εξουσίας. Αυτό δεν άλλαξε με την εισαγωγή του κοινοβουλευτισμού και την ένταξη στο ΝΑΤΟ. <br />Η στρατογραφειοκρατία ως μηχανισμός εξουσίας <br /><br />Η στρατογραφειοκρατία παρέμεινε ο πιο αυτόνομος, συμπαγής και αποτελεσματικός μηχανισμός εξουσίας σ’ ένα ρευστό κοινωνικό τοπίο. Γι’ αυτό και ο εποπτικός ρόλος της ήταν πάντα ορατός, μόνιμος και σε μεγάλο βαθμό αποδεκτός από τα κόμματα, αλλά και από την κοινωνία, η οποία έβλεπε τους στρατηγούς ως συνέχεια των σουλτάνων και του Κεμάλ, δηλαδή ως θεματοφύλακα και εγγυητή της ενότητας του κράτους. <br /><br />Μεταπολεμικά στην Τουρκία έγιναν τρία πραξικοπήματα (1960, 1971 και 1980) και ένα "ημιπραξικόπημα" (1997). Τα πραξικοπήματα στην Τουρκία δεν έμοιαζαν με τα πραξικοπήματα σε άλλες χώρες. Οι στρατηγοί δεν χρειάσθηκε να καταφύγουν σε συνωμοσίες. Οι αξιωματικοί εκφράζονταν ως ενιαίο σύνολο μέσα από την ιεραρχία τους. <br /><br />Τα πραξικοπήματα είχαν τον χαρακτήρα διορθωτικών επεμβάσεων που έκανε ο άτυπος πλην ουσιαστικός κηδεμόνας του κράτους. Στην πραγματικότητα, η στρατογραφειοκρατία ήταν πάνω από την Εθνοσυνέλευση. Γι’ αυτό και όταν έκρινε ότι τα κόμματα είχαν ξεπεράσει τα όρια, τα επανέφερε στην τάξη ή απαγόρευε τη λειτουργία τους και δρομολογούσε τη δημιουργία νέων κομμάτων.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μαζική υστερία ο στρατιωτικός χαιρετισμός - Μιλάει το "γονίδιο"

Σταύρος Λυγερός Ο στρατιωτικός χαιρετισμός Τούρκων αθλητών, που εξαπλώθηκε ταχύτατα, εξέπληξε πολλούς διεθνώς, αλλά δεν θα έπρεπε. Εξεπλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκρυπτογραφώντας τις εξελίξεις στη Συρία Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMEQTRscK8RCbKWoYbz2k7vT1OQh-0Qx7vd_zY7MzpmWbwBUz_zW8aphab66O3ZizTYgffQ6sDfj2U336gD8wrekKIWYCXgbx7rkI1JD1E8_TdMu3-0BXmjK3z0_STngnCj3JGwN5duA/s1600/ee9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwMEQTRscK8RCbKWoYbz2k7vT1OQh-0Qx7vd_zY7MzpmWbwBUz_zW8aphab66O3ZizTYgffQ6sDfj2U336gD8wrekKIWYCXgbx7rkI1JD1E8_TdMu3-0BXmjK3z0_STngnCj3JGwN5duA/s640/ee9.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης*</b><br /> Η απόφαση να προχωρήσεις σήμερα σε μια ανάλυση για τις εξελίξεις στη Συρία ενέχει τον κίνδυνο να έχει απολύτως ξεπεραστεί από τα γεγονότα πριν καν αυτή να έχει ολοκληρωθεί την επόμενη ημέρα. Με αυτό το δεδομένο δεν μπορεί παρά να νοσταλγείς την εποχή της σταθερότητας του ψυχρού πολέμου, των ευδιάκριτων ιδεολογικών στρατοπέδων και των δύο αντιμαχόμενων ιδεολογιών. Βέβαια και στον ψυχρό πόλεμο υπήρχαν μετατοπίσεις, συγκρούσεις μέσω «αντιπροσώπων» (proxywars) και αδυσώπητοι αγώνες για προσέλκυση τρίτων χωρών σε ένα από τα δύο στρατόπεδα.<br /> <br /> Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων;<br /> <br /> Πριν όμως προχωρήσουμε στην προσπάθεια κατανόησης των εξελίξεων στη Συρία σκόπιμο είναι να δούμε την μεγάλη εικόνα.Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων; Μήπως πλέον η έννοια της παγκόσμιας επικράτησης ή ελέγχου -για τις Μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα) -έχει απολέσει τη στρατιωτική ή ακόμη και πολιτική ή ιδεολογική φυσιογνωμία και μιλάμε πλέον για καθαρές οικονομικές συναλλαγές και συγκρούσεις; Αυτή η ανελέητη οικονομική αντιπαράθεση των Μεγάλων τροφοδοτεί πλήθος συγκρούσεων και ανταγωνισμών σε όλη την υφήλιο. Δεν προέρχομαι από το μαρξιστικό χώρο, αλλά φοβάμαι ότι η ιστορία αφενός δεν «πέθανε» και αφετέρου εκδικείται, τρεις δεκαετίες μετά τη κατάρρευση των σοσιαλιστικών χωρών, καθώς τα οικονομικά κέρδη καταλαμβάνουν την πρωτοκαθεδρία στις αποφάσεις των Μεγάλων, αρκετά κοντά στις μαρξιστικές θεωρήσεις. Απαραίτητη φυσικά για αυτό το περιβάλλον και η ύπαρξη λαών, φυλών, ομάδων και ατόμων έτοιμων για την υπέρτατη θυσία για τους ιερούς στόχους που πρεσβεύουν.<br /> ΗΠΑ<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da821282100004e13ad30aa.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>The Washington Post via Getty Images</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?rinli=1&pli=1&blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Για να γίνω πιο συγκεκριμένος: Οι ΗΠΑ τείνουν να προσμετράνε πλέον τις κινήσεις τους με γνώμονα το κέρδος των ενεργειών τους σε ψυχρή αντιπαράθεση με το κόστος αγνοώντας σε σημαντικό βαθμό δεσμεύσεις και ιδεολογίες. Οι τάσεις απομονωτισμού της Ουάσιγκτον αποτελούν ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο στην ιστορία της Αμερικής που εκφράζεται σήμερα με έναν πολύ λαϊκίστικο και άκομψο τρόπο από τον Πρόεδρο Τραμπ.<br /> <br /> Κατά συνέπεια πίσω από την «ακατανόητη» για εμάς προσπάθεια συγκράτησης της Τουρκίας βρίσκεται η τεραστίων δυνατοτήτων αγορά των 80 εκατομμυρίων. Θα ήταν όμως σοβαρό ατόπημα αν δεν καταγράφαμε και τη ψύχωση που έχει κυριεύσει την γραφειοκρατία της Ουάσιγκτον έναντι της Ρωσίας και του Ιράν (άραγε γιατί η Βόρεια Κορέα έχει βγει από το «κάδρο»;).<br /> Ρωσία<img height="432" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da82208200000f50f505eee.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> Sputnik Photo Agency / Reuters<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?rinli=1&pli=1&blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Στην άλλη πλευρά η Μόσχα, προχωρά με προσεκτικά και τολμηρά βήματα στην επαναφορά της στην παγκόσμια σκηνή προβάλλοντας μια επιλογή διαφορετική από αυτή των φιλελεύθερων δυτικών δημοκρατιών αλλά επί της ουσίας αποβλέπει και αυτή στην αποκόμιση οικονομικών κερδών με την εισδοχή-επιρροή της σε νέες αγορές. Κατά συνέπεια το δέλεαρ της ρωσικής πρόσβασης στην τουρκική αγορά είναι βαθύτατα ελκυστικό καθώς μάλιστα συνδέεται και με τη δημιουργία προβλημάτων στην Ατλαντική Συμμαχία. Ακόμη και η «κομμουνιστική» Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας εφαρμόζει άκρως επιθετικά καπιταλιστικά μοντέλα διείσδυσης σε όλη την υδρόγειο.<br /> <br /> Δυστυχώς ουδεμία αναφορά δεν μπορεί να γίνει για τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία η καχυποψία και ανταγωνισμός μεταξύ των μελών της υπονομεύουν οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια διεθνούς παρουσίας. Ενδιάμεσα υπάρχουν φυσικά πλήθος κρατών που επιδιώκουν, με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία, να επιβιώσουν και να προωθήσουν τις επιδιώξεις τους. Η επιτυχία των κρατών αυτών -μιμούμενος τον Νταβούτογλου ως προς την προσπάθεια του ποσοτικοποίησης της έννοιας της ισχύος- είναι αποτέλεσμα του γινομένου ισχύος (κάθε φύσεως), αποφασιστικότητας και γεωπολιτικής αξίας που διαθέτουν.<br /> <br /> Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da8231d2000000010505ef1.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>AAREF WATAD via Getty Images</i><br /> <br /> Με αυτά τα δεδομένα ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τις εξελίξεις στη Συρία. Σχεδόν 9 ημέρες από την έναρξη της επιχείρησης «Πηγή Ειρήνης» και οι υπερφίαλες δημόσιες και προς κάθε κατεύθυνση δηλώσεις του Ερντογάν φαίνεται ότι δεν υλοποιούνται. Οι πολυδιαφημιζόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν εξελίσσονται με τον ρυθμό που θα επιθυμούσε και μάλλον υπολείπονται σε ένταση και αποφασιστικότητα από τις επιβαλλόμενες για την πραγμάτωση τόσο φιλόδοξων στόχων. Ενδεχομένως και ένεκα της αναγκαστικής αυτοσυγκράτησης για αποφυγή διεθνών αντιδράσεων.<br /> <br /> Βέβαια σύνηθης τακτική σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι η εκτόξευση συντριπτικών κτυπημάτων τις πρώτες 48 ώρες και εν συνεχεία σταδιακή και περιορισμένη συμμόρφωση με τις συστάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας (βλέπε περίπτωση Κύπρου, 1974). Κάτι ανάλογο δεν έχω δει επί του παρόντος στη Συρία ούτε και οι ανταποκρίσεις από τις εμπόλεμες ζώνες με έπεισαν για μια έντονη και αποφασιστική συμπλοκή μεταξύ ενός τακτικού στρατού (έστω και με την ευρεία χρήση παραστρατιωτικών ομάδων-FreeSyrianArmy) και ενός καλά εξοπλισμένου και εμπειροπόλεμου στο αντάρτικο σώματος (Κούρδοι). Και αν έχετε αμφιβολίες δεν έχετε παρά να εξετάσετε τη σφοδρότητα των συγκρούσεων μεταξύ Ισραηλινού στρατού και της Hezbollah στο 2ο πόλεμο του Λιβάνου (2006) σε μια κατάσταση με αρκετές ομοιότητες.<br /> <br /> Ασκήσεις ισορροπίας <br /> <br /> Πολύ δύσκολο μου φαίνεται το ενδεχόμενο να μη γνώριζε εκ των προτέρων ο Ερντογάν τα χρονικά περιθώρια και τα γενικότερα όρια για την εισβολή που είχε προαποδεχθεί η Μόσχα. Φυσικά με τίποτα δεν έχω πειστεί ότι η εισβολή έγινε χωρίς τη σιωπηλή, τουλάχιστον έγκριση της Μόσχας, αλλά και την έγκαιρη κοινοποίηση των παραπάνω ορίων της προς την Άγκυρα. Ούτε είναι λογικοφανής η εκδοχή ότι η Άγκυρα δεν είχε εκ των προτέρων υπολογίσει τη ρωσική επέμβαση, προώθηση και κυρίως τη διαμεσολάβηση της Μόσχας για τη συμφωνία Ασάντ-Κούρδων.<br /> <br /> <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da8201f210000801134a32a.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="507" /> <br /> <i>Jim Bourg / Reuters</i><br /> <br /> Σίγουρα ο Ερντογάν αισθάνεται άβολα μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας και γνωρίζει ότι εκτελεί ασκήσεις ισορροπίας, αυτό όμως είναι το αναγκαστικό τίμημα που πρέπει να πληρώσει οποιοδήποτε κράτος αποφασίσει να αυτονομηθεί και να εισέλθει στην ομάδα των Μεσαίων Δυνάμεων με ακόμη μεγαλύτερες φιλοδοξίες (παρεμπιπτόντως η απόκτηση πυρηνικών όπλων είναι αναπόφευκτο βήμα). Όμως η τουρκική αυτοσυγκράτηση μάλλον καταδεικνύει μια προϋπάρχουσα συμφωνία τηρήσεως ορισμένων ορίων μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, ενδεχομένως και Ουάσιγκτον. Ας μη βιαστούμε όμως να κρίνουμε την τουρκική επιχείρηση ανεπιτυχή για τους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας. Ας θυμηθούμε και πάλι τον πόλεμο στο Λίβανο όπου οι Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις απέτυχαν -σε σημαντικό βαθμό- να εξουδετερώσουν την Hezbollah. Εν τούτοις το τέλος της «ημέρας» (πολέμου διάρκειας 34 ημερών) βρήκε το Ισραήλ να καταγράφει δυσανάλογες διπλωματική επιτυχία και επί της ουσίας να εξασφαλίζει έκτοτε την ειρήνευση στα βόρεια σύνορα του.<br /> Ρωσία και Ασάντ οι κερδισμένοι;<br /> <br /> Φαίνεται ότι η χρήση στρατιωτικών μέσων στα τουρκικοσυριακά σύνορα εξήντλησε τη δυναμική της ως μια «καθαρόαιμη» στρατιωτική εισβολή. Φυσικά και οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν αφενός για να δικαιολογηθεί η ανάληψη της επιχείρησης εκ μέρους της Τουρκίας αλλά και να καταδειχθεί η αποφασιστικότητα και επιστροφή του συριακού καθεστώτος και η διαμεσολαβητική, διπλωματική και στρατιωτική ισχύς της Ρωσίας.<br /> <br /> Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο κέρδος για τη φίλη και στρατηγική εταίρο μας, Αμερική. Το κέρδος της απόσυρσης μικρού αριθμού στρατευμάτων -μη ευρισκόμενων επί της ουσίας σε ζώνη υψηλού κινδύνου- φαίνεται ασήμαντο για μια υπερδύναμη, όχι όμως και το πολιτικό κέρδος για έναν Πρόεδρο που επιθυμεί την επανεκλογή του σε έναν σχεδόν χρόνο.<br /> <br /> Κατά τη γνώμη μου, τα ενδεχόμενα αμερικανικά κέρδη είναι ασήμαντα μπροστά στη ζημιά της απώλειας της αξιοπιστίας που κατέγραψε η Ουάσιγκτον με την αδόκιμη αναδίπλωση και εγκατάλειψη των Κούρδων. Σπασμωδικές κινήσεις, ξεσπάσματα στο twitter, παλινδρομικές αποφάσεις μάλλον δεν επουλώνουν τη ζημιά και φανερώνουν, για άλλη μια φορά, τη χρήση μιας «αναδυόμενης στρατηγικής» (emergingstrategy) –«ευκαιριακής» κατά άλλους- που έχει υποκαταστήσει την άλλοτε σταθερή «υψηλή στρατηγική» (grandstrategy) της υπερδυνάμεως. Το Ιράν σίγουρα συμπεριλαμβάνεται στους κερδισμένους της ημέρας βλέποντας το ενδεχόμενο της πάντα ανησυχητικής κουρδικής αυτοδιάθεσης να απομακρύνεται και το φίλιο καθεστώς του Ασάντ να ενδυναμώνεται.<br /> <br /> Και οι Κούρδοι;<br /> <br /> <img height="412" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da823db2100004613ad30b0.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Goran Tomasevic / ReutersΚούρδοι μαχητές μέλη του YPG</i><br /> <br /> Ο ίδιος ο Ασάντ (αγαπημένη του ταινία «toohardtodie») βρίσκεται στο πλευρό των κερδισμένων, σίγουρα έχει αποδεχθεί τους ρωσικούς περιορισμένους και προϋποθέσεις για την σύμπραξη με το κουρδικό στοιχείο. Ως εκ τούτου καλό είναι να μην περιμένουμε να δούμε αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ τουρκικών και συριακών στρατευμάτων, τα τελευταία μάλιστα είναι και ιδιαίτερα αποδυναμωμένα μετά από 8 χρόνια σκληρού εμφυλίου πολέμου. Το Ισραήλ φαίνεται ότι παρακολουθεί αμήχανο τις εξελίξεις. Να μη ξεχνάμε ότι είχε αναδειχθεί ως η κινητήρια αφανής δύναμη πίσω από την αμερικανική υποστήριξη προς το κουρδικό στοιχείο.<br /> <br /> Η αμηχανία αυτή είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης αλλά κυρίως της μη επιθυμίας αντιπαράθεσης με έναν Πρόεδρο που έχει αναγνωρίσει την πόλη σύμβολο του Ισραήλ ως πρωτεύουσας. Επιπρόσθετα, η απειλή του Ιράν είναι βαθιά ριζωμένη μέσα του και η στήριξη των ΗΠΑ περισσότερο από αναγκαία. Οι ταλαίπωροι Κούρδοι, για άλλη μια φορά -επί του παρόντος τουλάχιστον- θα απολέσουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια ουσιαστική αυτοδιάθεση και θα αρκεστούν σε μια αυτοδιοίκηση στο πλαίσιο του «ενωμένου» συριακού κράτους. Το μέγεθος αυτού του λαού και η θέση που καταλαμβάνουν οι κουρδικές περιοχές καθιστούν την απόπειρα γέννησης ενός κουρδικού κράτους άκρως αποσταθεροποιητική. Βέβαια κάθε σταγόνα αίματος που χύνεται -από αμφότερες τις πλευρές- τρέφει το όνειρο της αυτοδιάθεσης (ή εξουδετέρωσης) και καθιστά ακόμη πιο δύσκολες μελλοντικές συμβιβαστικές προσπάθειες μερικής ικανοποίησης των κουρδικών αιτημάτων.<br /> <br /> Δρομολογείται ειρηνευτική πρόταση;<br /> <br /> Εκτιμώ ότι σύντομα θα δούμε μια σταδιακή απεμπλοκή των τουρκικών δυνάμεων καίτοι οι πολεμικές συγκρούσεις και πίεση του FreeSyrianArmy θα συνεχιστούν. Η ενδυνάμωση όμως της συριακής και ρωσικής παρουσίας θα μειώσουν την ένταση αυτών των συγκρούσεων. Μόσχα, Άγκυρα, Τεχεράνη και Δαμασκός πολύ σύντομα θα παρουσιάσουν μια κοινά αποδεκτή πρόταση ειρήνευσης που θα επιτρέψει όλους να πανηγυρίσουν την επιτυχία τους και τη δρομολόγηση επίλυσης του συριακού προβλήματος. Σύντομα η συριακή σημαία θα κυματίσει και στο Ιντλίπ καθώς πλέον οι τζιχαντιστές θα πρέπει να εξαφανιστούν για να δικαιολογηθεί η συντονισμένη και αποτελεσματική καταπολέμηση του εξτρεμισμού από την ιδιόρρυθμη αυτή συμμαχία. Προβλέψεις για μια υποτυπώδη ζώνη ασφαλείας (πιθανόν υπό πολυεθνική διοίκηση) στα ρωσικοτουρκικά σύνορα θα υπάρξουν στη συμφωνία ειρήνευσης. Οι «τρομοκράτες» των People’sProtectionUnits-YPG ή των SyrianDemocraticForces-SDF θα ενταχθούν προσωρινά στο συριακό στρατό για να αφοπλιστούν σε δεύτερο χρόνο ή να μετατραπούν σταδιακά σε ακίνδυνη αστυνομική δύναμη<br /> <br /> Ο «ήρωας» Ερντογάν<br /> <br /> <img height="444" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5da8246b2100004c13ad30b3.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>ASSOCIATED PRESS</i><br /> <br /> Ενδεχομένως να ξανασμίξουν και οι οικογένειες Ασάντ και Ερντογάν! Ο τελευταίος θα αναδειχθεί ως η ηρωική μορφή της σύγχρονης Τουρκικής Ισλαμικής Δημοκρατίας που κατάφερε με την αποφασιστικότητα του να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στα νότια σύνορα του. Εκτιμώ ότι με τον «αέρα» του θριαμβευτή και κραδαίνοντας τη λάβαρο του ισλαμισμού και μιας υποσχόμενης φιλελευθεροποίησης και προόδου θα κινηθεί στην κατεύθυνση επανέναρξης του διαλόγου με τους Κούρδους της Τουρκίας. Τυχόν δυσλειτουργίες της τουρκικής στρατιωτικής επιχείρησης φυσικά και θα βαρύνουν τον Υπουργό Άμυνας που εμφανίζει ανεβασμένες τις «μετοχές» του καίτοι παραμένει πάντα σε πλήρη ταύτιση με τη γραμμή του «σουλτάνου». Το βασικό ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ θα κατορθώσουν να αποσπάσουν την Άγκυρα από τον εναγκαλισμό της ρωσικής αρκούδας ή αηδιασμένες (και πιεζόμενος πανταχόθεν ο Τραμπ) θα πραγματοποιήσουν την απειλή της συντριβής της ευάλωτης τουρκικής οικονομίας. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι μάλλον δύσκολο να συμβεί καθώς ουδείς εκ των δύο πλευρών -για τους δικούς του- λόγους, δεν επιθυμεί την πλήρη ρήξη. Μάλλον οι διακυμάνσεις, η τριβή και η καχυποψία στις σχέσεις των δύο χωρών θα συνεχίσουν να υφίστανται με τους Αμερικανούς να ευελπιστούν στην εκ των άνωθεν «απόσυρση» του Ερντογάν.<br /> <br /> Έρχεται και η σειρά μας...<br /> <br /> Όσο για την Ελλάδα, να μην αμφιβάλλουμε ότι με την προσωρινή διευθέτηση (οποιασδήποτε μορφής) του συριακού ζητήματος, η προσοχή της Άγκυρας θα εστιαστεί στον ελλαδικό χώρο. Η συνέπεια των λόγων και πράξεων της Τουρκίας σε συνδυασμό με τη διεθνή επιφυλακτικότητα-διστακτικότητα και την έπαρση που προκαλούν οι σχετικές τουρκικές «επιτυχίες» αποτελούν εχέγγυα για την εκ μέρους της Άγκυρας, χρήση περαιτέρω πειθαναγκαστικών μεθόδων και προκλητικών ενεργειών που περιορίσουν απελπιστικά όλα τα όρια της «στρατηγικής μας ψυχραιμίας». Όλα αυτά ενώ εμείς ακόμη θα συζητάμε για την εξεύρεση τρόπων χρηματοδότησης των επιτακτικών προμηθειών αεροναυτικών συστημάτων βαυκαλιζόμενοι για την υπεροχή του ανθρώπινου παράγοντα και τις στρατηγικές μας συνεργασίες.<br /> <br /> <b><i>*Αντιστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ. </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποκρυπτογραφώντας τις εξελίξεις στη Συρία Ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις των Μεγάλων Δυνάμεων;

Ιπποκράτης Δασκαλάκης* Η απόφαση να προχωρήσεις σήμερα σε μια ανάλυση για τις εξελίξεις στη Συρία ενέχει τον κίνδυνο να έχει απολύτως ξε...

Διαβάστε την συνέχεια

“Όπως στην Κύπρο, οι Τούρκοι θα βρίσκονται στην Συρία τα επόμενα 50 χρόνια”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisVnRHcqUAMQMINhQeIn9bzH1CXEVlgUlHgkNRJ_AxN-1ofncLKbWt0dfrCttaBOcTbm9uRGzkKIecs5965fxpq-iu-yz7rM_CXeo0XDSPgpvvDg6SM68vEEMAGCuhnW9qs9ybeM1uyzY/s1600/TURKISH-M60TM-SYRIA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisVnRHcqUAMQMINhQeIn9bzH1CXEVlgUlHgkNRJ_AxN-1ofncLKbWt0dfrCttaBOcTbm9uRGzkKIecs5965fxpq-iu-yz7rM_CXeo0XDSPgpvvDg6SM68vEEMAGCuhnW9qs9ybeM1uyzY/s640/TURKISH-M60TM-SYRIA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η εκεχειρία ανάμεσα στην Τουρκία και τους Κούρδους, η οποία αφήνει σ’ αυτούς τους τελευταίους πέντε ημέρες για να αποχωρήσουν από τη ζώνη της σύγκρουσης, είναι «σινεμά που προορίζεται για τους Αμερικανούς ψηφοφόρους», δήλωσε σήμερα ο Ζαν-Κριστόφ Λαγκάρντ, πρόεδρος της ομάδας μελετών για τους Κούρδους στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. «Στοιχηματίζω πως, όπως στην Κύπρο, οι Τούρκοι θα εξακολουθούν να βρίσκονται εκεί σε 50 χρόνια», δήλωσε ο Ζαν-Κριστόφ Λαγκάρντ. <br /> <br /> Η τουρκική επίθεση στον συριακό βορρά «είναι ένα μήνυμα που η Δύση στέλνει στον κόσμο: το να είσθε σύμμαχοί μας σ’ έναν πόλεμο, αποτελεί σχεδόν εγγύηση ότι θα προδοθείτε και θα εγκαταλειφθείτε μετά τον πόλεμο», δήλωσε επίσης. Οι Κούρδοι, «φίλοι μας και σύμμαχοί μας, (…) πολέμησαν το Νταές» και «αυτούς είναι που προδίδουν τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες, που οι Ευρωπαίοι δεν μπόρεσαν να υπερασπισθούν», επέμεινε. <br /> <br /> Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι «ήδη πολύ αργά» για να επιβληθούν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας. «Τις πρώτες ημέρες ήταν που η Ευρώπη είχε τα μέσα για να ασκήσει πολύ ισχυρή πίεση στην Τουρκία, στον Ερντογάν», σύμφωνα με τον Λαγκάρντ. Στην Ευρώπη, «συνεχίζουμε να ζούμε σαν ο κόσμος να ήταν ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος», δήλωσε. <br /> <br /> Ο Λαγκάρντ καταγγέλλει την «αδυναμία» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεωρεί τον Ντόναλντ Τραμπ «υπεύθυνο» για την ενδεχόμενη επιστροφή στην Ευρώπη τζιχαντιστών που ήταν κρατούμενοι των Κούρδων και απελευθερώθηκαν στο πλαίσιο αυτής της σύγκρουσης. «Υπάρχουν ήδη τζιχαντιστές που είναι ελεύθεροι και υπάρχει κίνδυνος να τους δούμε να επιστρέφουν στα εδάφη μας για να μας επιτεθούν», δήλωσε. <br /> <b>ΑΠΕ-ΜΠΕ</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Όπως στην Κύπρο, οι Τούρκοι θα βρίσκονται στην Συρία τα επόμενα 50 χρόνια”

Η εκεχειρία ανάμεσα στην Τουρκία και τους Κούρδους, η οποία αφήνει σ’ αυτούς τους τελευταίους πέντε ημέρες για να αποχωρήσουν από τη ζώνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης" (Β)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzszH1je17bIvp0DB9WIqjSirdVfmiEm1aROjYONOTdEpKI4Ua45FqMvtU3pmuzx2m7MgIJx0zyTcy1vVSpkuRnBnn4Io3aT8kiQjp8jx5HqKpq4MY-l18HgiVpUVtyzBTEHSzLeCIFfE/s1600/Meyssan2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzszH1je17bIvp0DB9WIqjSirdVfmiEm1aROjYONOTdEpKI4Ua45FqMvtU3pmuzx2m7MgIJx0zyTcy1vVSpkuRnBnn4Io3aT8kiQjp8jx5HqKpq4MY-l18HgiVpUVtyzBTEHSzLeCIFfE/s640/Meyssan2.jpg" width="640" /></a></div> <i>Μια κουρδική αντιπροσωπεία γίνεται δεκτή στο Ελιζέ από τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον τότε υπουργό άμυνας του, Jean-Yves Le Drian, παρουσία του Bernard-Henri Levy, αρχιτέκτονας της καταστροφής των Τυνησίας, Αιγύπτου και Λιβύης.</i><br /> <h3> <i> </i><span style="font-weight: normal;">Το Κουρδιστάν, όπως το φαντάζεται η γαλλική αποικιοκρατία<i> </i></span></h3> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η Ροζάβα δεν είναι κράτος για τον κουρδικό λαό, αλλά ένα γαλλικό φάντασμα της μεσοπολεμικής περιόδου. Επρόκειτο να δημιουργηθεί ένα ψευδο-κράτος με Κούρδους, ισοδύναμο με το Μεγάλο Ισραήλ που είχε οραματιστεί με Εβραίους. Αυτός ο αποικιοκρατικός στόχος επανενεργοποιήθηκε από τους προέδρους Σαρκοζί, Ολάντ και Μακρόν μέχρι και την εθνοκάθαρση της περιοχής που προοριζόταν να το υποδεχτεί.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος | </b>Δαμασκός (Συρία) | 16 Οκτωβρίου 2019</div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.voltairenet.org/article207884.html">FRANÇAIS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207944.html">ΕΛΛΗΝΙΚΆ</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207942.html">ROMÂNĂ</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207945.html">ITALIANO</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207946.html">PORTUGUÊS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207947.html">TÜRKÇE</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207964.html">DEUTSCH</a></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfUTxuRhCIpAQdf9jf2IkFi3Eqe5HyKs-BXllKpoqZVoMeAaWZ-15QGxeOC7QYRxhOisQmNiC0i5j4qnUPKCevMElW2Cw4aT_MYr4WJbalshYxNqHrdthxkfw9d6u6bIKQt-SW4lJHYE/s1600/16.10.2019_Meyssan2.jpg"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfUTxuRhCIpAQdf9jf2IkFi3Eqe5HyKs-BXllKpoqZVoMeAaWZ-15QGxeOC7QYRxhOisQmNiC0i5j4qnUPKCevMElW2Cw4aT_MYr4WJbalshYxNqHrdthxkfw9d6u6bIKQt-SW4lJHYE/s400/16.10.2019_Meyssan2.jpg" width="300" /></a><br /> <br /> Ο Ύπατος Αρμοστής της Γαλλίας στο Λεβάντε, στρατηγός Ανρί Γκουρώ, στρατολόγησε με τη βοήθεια των Τούρκων 900 άνδρες από τη κουρδική φατρία Millis για να καταστείλει την αραβική εθνικιστική εξέγερση στο Χαλέπι και τη Ράκα. Αυτοί οι μισθοφόροι θα πολεμήσουν ως Γάλλους χωροφύλακες κάτω από αυτό που θα γίνει η σημαία του σημερινού Ελεύθερου Συριακού Στρατού (Telegram της 5 Ιανουαρίου 1921).Πηγή: Αρχεία του γαλλικού στρατού.<br /> <br /> Ο κουρδικός λαός ποτέ δεν ονειρευόταν την ενοποίηση, με εξαίρεση το σχέδιο του πρίγκιπα Ρεάνντουζ. Κατά τον δέκατο ένατο αιώνα, ο τελευταίος εμπνεύστηκε από τη γερμανική αντίληψη του έθνους και ως εκ τούτου σκόπευε πρωτίστως να ενοποιήσει τη γλώσσα. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν πολλές γλώσσες, προκαλώντας έναν πολύ έντονο διαχωρισμό μεταξύ των φατριών kurmanjis, soranis, zazakis και guranis.<br /> <br /> Σύμφωνα με έγγραφα που μέχρι στιγμής δεν έχουν χρησιμοποιηθεί και για τα οποία ο Λιβανέζος διανοούμενος Χασάν Χαμαντέ γράφει σήμερα ένα καταπληκτικό βιβλίο, ο Γάλλος πρωθυπουργός Leon Blum διαπραγματεύτηκε το 1936 με τον επικεφαλής του εβραϊκού πρακτορείου, Chaim Wiezmann, και τους Βρετανούς, τη δημιουργία ενός Μεγάλου Κράτους του Ισραήλ από την Παλαιστίνη στον Ευφράτη, συμπεριλαμβανομένου επομένως του Λιβάνου και της Συρίας μέχρι τότε υπό γαλλική εντολή. Το σχέδιο αυτό αποτράπηκε από την εξαγριωμένη αντίθεση του Ύπατου Αρμοστή της Γαλλίας στο Λεβάντε, κόντη Damien de Martel. Η Γαλλία - και μάλλον το Ηνωμένο Βασίλειο - εξέταζαν τότε τη δημιουργία ενός Κουρδικό κράτους ανατολικά του Ευφράτη.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_-2rh3W-gPPOiHWdZKBVmiD7tuG7XwXSh_mIrnL6r8E_BdG_rRGLV5i3Q3OHJ6qC6YVAWWKoNSNVmdO08wPgzN0m-I1P1arSC-wA7d00LzAiqf9dA544ko1X4pyoOWUPcw6NTv833Mhk/s1600/16.10.2019_Meyssan3.jpg"><img border="0" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_-2rh3W-gPPOiHWdZKBVmiD7tuG7XwXSh_mIrnL6r8E_BdG_rRGLV5i3Q3OHJ6qC6YVAWWKoNSNVmdO08wPgzN0m-I1P1arSC-wA7d00LzAiqf9dA544ko1X4pyoOWUPcw6NTv833Mhk/s640/16.10.2019_Meyssan3.jpg" width="640" /></a><br /> <i>Στις 4 Φεβρουαρίου 1994, ο πρόεδρος Μιρεράν δέχτηκε μια κουρδική αντιπροσωπεία μελών του τουρκικού PKK.</i><br /> <br /> Το κουρδικό ζήτημα έγινε προτεραιότητα με τον πρόεδρο Φρανσουά Μιρεράν. Στη μέση του Ψυχρού Πολέμου, η σύζυγός του, Δανιήλ, έγινε η «μητέρα των Κούρδων [της φατρίας Μπαρζανί]». Στις 14 και 15 Οκτωβρίου 1989 διοργάνωσε ένα συμπόσιο στο Παρίσι: "Οι Κούρδοι: πολιτιστική ταυτότητα, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων". Έπαιξε ρόλο στην παραπλανητική απόδοση του θανάτου των Κούρδων στο χωριό Hαλabja κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράκ-Ιράν στην σκληρότητα του προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν, ενώ οι εκθέσεις του Αμερικανικού Στρατού βεβαιώνουν ότι αντίθετα ο άνεμος είχε εκτοπίσει ιρανικά αέρια κατά τη διάρκεια μιας τρομερής μάχης. Το 1992 η ίδια συμμετείχε στη δημιουργία μιας κουρδικής κυβέρνησης μαριονέτας στην κατεχόμενη από τους αγγλοσάξονες περιοχή του Ιράκ.<br /> <div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo_FwpbcC8CYYZLyH3rXp-jOFN20IJ3iUwDUSS0-Ui7r1AfoPTgUr26B_9GbQVcwGa6wGpucHHthUHpUQec8YHIAzptCDA8FU6YOoxEyMpcg1BjG5Tkdg7RnSsdNsNnVYoxIsofY1AiVk/s1600/16.10.2019_Meyssan4.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo_FwpbcC8CYYZLyH3rXp-jOFN20IJ3iUwDUSS0-Ui7r1AfoPTgUr26B_9GbQVcwGa6wGpucHHthUHpUQec8YHIAzptCDA8FU6YOoxEyMpcg1BjG5Tkdg7RnSsdNsNnVYoxIsofY1AiVk/s640/16.10.2019_Meyssan4.jpg" /></a><br /> <i>Στις 31 Οκτωβρίου 2014 ο Φρανσουά Ολάντ συνοδεύει τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα σκαλιά της Ελιζέ. Ένας άλλος φιλοξενούμενος μόλις βγήκε διακριτικά έξω από την μικρή πόρτα, ο τουρκόφιλος Κούρδος Σαλέχ Μουσλίμ.</i><br /> <br /> Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Νικολά Σαρκοζί, το 2011, ο Αλain Juppe συνάπτει ένα μυστικό πρωτόκολλο με την Τουρκία για τη δημιουργία ενός ψευδο-Κουρδιστάν. Η Συρία δεν αντιδρά. Στη συνέχεια, στις 31 Οκτωβρίου 2014, ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δέχτηκε επίσημα τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο μέγαρο του Ελυζέ με, ανεπίσημα, τον συμπρόεδρο του YPG, Σαλέχ Μουσλίμ, για να ρυθμίσουν την αποσύνθεση της Συρίας. Οι Κούρδοι μαχητές έπαψαν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους ως Σύρους και άρχισαν τον αγώνα τους για την πατρίδα τους. Η Συρία σταμάτησε αμέσως να πληρώνει τους μισθούς τους.</div> <div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibeujxfhxQHUdpQBy8hYs_S9k2B20zv2vVkhl0wxukmZffdb9hsGJkYSEtGS1b6iUoBAlLnZEh5NSSVHq2cPbR97PqeKXGxAh7mozYxP3RAIAyDs9A0IRoI1ELEqEpBKqNyTcstxwx09M/s1600/16.10.2019_Meyssan5.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibeujxfhxQHUdpQBy8hYs_S9k2B20zv2vVkhl0wxukmZffdb9hsGJkYSEtGS1b6iUoBAlLnZEh5NSSVHq2cPbR97PqeKXGxAh7mozYxP3RAIAyDs9A0IRoI1ELEqEpBKqNyTcstxwx09M/s640/16.10.2019_Meyssan5.jpg" width="640" /></a><i>Στο τέλος της μάχης του Κομπάνι, ο Φρανσουά Ολάντ αλλάζει στρατόπεδο και δείχνει την υποστήριξή του προς τους Κούρδους, δεχόμενος στο Ελυζέ, στις 8 Φεβρουαρίου 2015, μια φιλο-αμερικανική αντιπροσωπεία του YPG.</i><br /> <br /> Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα καλεί τη Γαλλία σε τάξη. Δεν είναι το Παρίσι που επιτρέπεται να διαπραγματευτεί ένα ψευδο-Κουρδιστάν σε σχέση με τα παλιά αποικιοκρατικά όνειρά του, αλλά μόνο το Πεντάγωνο, σύμφωνα με το εθνικό σχέδιο Rumsfeld / Cebrowski. Ο Φρανσουά Ολάντ διπλώνεται προς τα κάτω και θα δεχτεί μια φιλο-αμερικανική κουρδική αντιπροσωπεία μαχητριών στο Ain αλ-Arab ("Κομπάνι, Kobané" στα κουρδικά). Η Τουρκία, όσον την αφορά, αρνείται να υποβληθεί στην Ουάσινγκτον. Είναι η αρχή μιας μακράς απόκλισης μεταξύ των μελών της Ατλαντικής Συμμαχίας. <br /> Θεωρώντας ότι η γαλλική ανατροπή παραβιάζει τη συμφωνία της 31ης Οκτωβρίου 2014, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες οργανώνουν με το Ντάες τις επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου 2015 κατά της Γαλλίας και της 22ας Μαρτίου 2016 εναντίον του Βελγίου, το οποίο μόλις είχε ευθυγραμμιστεί με την Ουάσινγκτον. Ο πρόεδρος Ερντογάν θα ανακοινώσει χωρίς περιστροφές τις επιθέσεις εναντίον του Βελγίου και ο Τύπος του θα τις διεκδικήσει. Τέλος, ο Σαλέχ Μουσλίμ οργανώνει την υποχρεωτική στρατολόγηση των νεαρών Κούρδων και χτίζει τη δικτατορία του, ενώ η Άγκυρα εκδίδει ένταλμα σύλληψης εναντίον του.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipELD6e-eaGVXktyjBDk2ZFWXP2jQj-1wIltW0OVjsBUv_TgMWuzpqUc5pnyGsZJwo8nKaTmIgInpTyZh6X12dxnosf72WN1aTDpLixvhpFGbkQIpHYDBZzndgASVSsEP10rREP7YKDiI/s1600/16.10.2019_Meyssan6.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipELD6e-eaGVXktyjBDk2ZFWXP2jQj-1wIltW0OVjsBUv_TgMWuzpqUc5pnyGsZJwo8nKaTmIgInpTyZh6X12dxnosf72WN1aTDpLixvhpFGbkQIpHYDBZzndgASVSsEP10rREP7YKDiI/s1600/16.10.2019_Meyssan6.jpg" /></a><br /> <i>Διάταγμα αναγκαστικής Κουρδοποίησης της βόρειας Συρίας.<br /> Αυτό το έγγραφο, που δημοσιοποιήθηκε από τα θύματα της χριστιανικήςασσυριακής κοινότητας, μαρτυρεί την εθνοκάθαρση που διαπράχτηκε από τους SDF, υπό τη στρατιωτική κάλυψη των ΗΠΑ.</i><br /> <br /> Τον Οκτώβριο 2015, το Πεντάγωνο δημιούργησε τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), μια μονάδα Τούρκων και Σύρων Κούρδων μισθοφόρων, συμπεριλαμβανομένων μερικών Αράβων και Χριστιανών, προκειμένου να επιτύχουν εθνοκάθαρση χωρίς να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη. Οι SDF εκδιώκουν τις αραβικές και χριστιανο-ασσυριακές οικογένειες. Μαχητές από το Ιράκ και την Τουρκία εγκατασταίνονται στα σπίτια τους και αναλαμβάνουν τη γη τους. <br /> Ο Ασσυριακός Καθολικός Αρχιεπίσκοπος Χασακέ-Νισίμπι, Mgr. Jacques Behnan Hindo, θα επιβεβαιώσει αρκετές φορές ότι οι Κούρδοι ηγέτες μίλησαν ενώπιον του για ένα σχέδιο εξάλειψης των Χριστιανών της "Ροζάβας". Οι γαλλικές ειδικές δυνάμεις γίνονται μάρτυρες αυτού του εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα χωρίς να διαμαρτύρονται. Στις 17 Μαρτίου 2016, κηρύσσεται η αυτονομία της " Ροζάβας " (του ψευδο-Κουρδιστάν στη Συρία). Φοβούμενη την ένωση μεταξύ του τουρκικού ΡΚΚ και της ιρακινής φατρίας Μπαρζανί που θα άνοιγε το δρόμο για τη δημιουργία ενός Μεγάλου Κουρδιστάν, η ιρακινή κυβέρνηση στέλνει όπλα στο ΡΚΚ για να ανατρέψει τους Μπαρζανί. Ακολουθεί μια σειρά δολοφονιών Κούρδων ηγετών από αντιπαλεμένες φατρίες.<br /> <br /> Στα τέλη του 2016, η μερική απόσυρση του ρωσικού στρατού, και η απελευθέρωση του Χαλεπίου από τον Συριακό Αραβικό Στρατό, σηματοδότησαν την τελική ανατροπή του πολέμου. Συμπίπτουν, τον Ιανουάριο του 2017 με την άφιξη στο Λευκό Οίκο του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, του οποίου το εκλογικό πρόγραμμα προβλέπει το τέλος της στρατηγικής Rumsfeld / Cebrowski, το τέλος της μαζικής υποστήριξης στους τζιχαντιστές και την απόσυρση του ΝΑΤΟ και των στρατευμάτων των ΗΠΑ από τη Συρία. Η Γαλλία διευκολύνει την αναχώρηση νεαρών αναρχικών μαχητών πεπεισμένων ότι υπερασπίζονται την κουρδική υπόθεση ενώ μάχονται για την Ατλαντική Συμμαχία. Πίσω στη Γαλλία, θα είναι τόσο ανεξέλεγκτοι όσο οι νέοι Γάλλοι τζιχαντιστές. Έτσι, σύμφωνα με την DGSI (υπηρεσία πληροφοριών εσωτερικού), ένας από αυτούς τους μαχητές που θα προσπαθήσει να καταρρίψει ένα ελικόπτερο της χωροφυλακής κατά την εκκένωση του αεροδρομίου της Notre-Dame-des-Landes.<br /> <br /> Τον Ιούνιο του 2017, ο πρόεδρος Τραμπ εγκρίνει μια κοινή επιχείρηση του Συριακού Αραβικού Στρατού (υπό την ηγεσία του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσσαντ) και των SDF (δηλαδή, φιλο-αμερικανών Κούρδων μισθοφόρων) για να απελευθερωθεί η Ράκα, η πρωτεύουσα του Ντάες. Ο πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά ούτε η Γαλλία ούτε η Γερμανία το αντιλαμβάνονται έτσι.<br /> <br /> Σταδιακά, ο έλεγχος του YPG ξεφεύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες αδιαφορούν. Η τρομοκρατική οργάνωση γίνεται τότε γαλλικό παιχνίδι, όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είναι μια βρετανική μαριονέτα.<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxzUJKsmTXECMKXGe2XS3XHuImB25cPmSyUqw6TZGpaZk3IsoWpQyo8do1Ga4rYvw_h-p0J66J2cqpNxjnw1IadzbTOxyN1-zaMoGvDgijCKB9zoV71C70wO6064KopnNwJcXh-vT45XM/s1600/16.10.2019_Meyssan7.jpg"><img border="0" height="624" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxzUJKsmTXECMKXGe2XS3XHuImB25cPmSyUqw6TZGpaZk3IsoWpQyo8do1Ga4rYvw_h-p0J66J2cqpNxjnw1IadzbTOxyN1-zaMoGvDgijCKB9zoV71C70wO6064KopnNwJcXh-vT45XM/s640/16.10.2019_Meyssan7.jpg" width="640" /></a><br /> <i>Ο παραπάνω χάρτης εκδόθηκε από το πρακτορείο ειδήσεων Anadolu το Ιανουάριο του 2019. Εμφανίζεται 9 γαλλικές στρατιωτικές βάσεις, 8 από τις οποίες αναπτύχθηκαν από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν.</i><br /> <br /> Στη συνέχεια, η Τουρκία δημοσιεύει μέσω του επίσημου πρακτορείου ειδήσεων της, Anadolu Agency, τον χάρτη των γαλλικών στρατιωτικών βάσεων στη Ροζάβα, ο αριθμός των οποίων επεκτείνεται σε εννέα υπό την προεδρία του Emmanuel Macron. Μέχρι τότε γνωρίζαμε μόνο το εργοστάσιο τσιμέντου του ομίλου Lafarge. Η Άγκυρα σκοπεύει να τονίσει ότι, αντίθετα με τις επίσημες δηλώσεις της και σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία παραμένει ευνοϊκή για τη διχοτόμηση της Συρίας.<br /> <br /> Τον Φεβρουάριο του 2018, ο πρέσβης της Ρωσίας στον ΟΗΕ, Βασίλης Νεμπέζια αποκαλύπτει ότι οι Σύροι Κούρδοι μόλις αμνήστεψαν 120 ηγέτες του Ντάες και τους ενσωμάτωσαν στο YPG.<br /> <br /> Από τον Σεπτέμβριο του 2018, ο πρόεδρος Τραμπ προετοιμάζει την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από όλη τη Συρία. Η εγκατάλειψη της "Ροζάβας" εξαρτάται από την διακοπή του ιρανικού δρόμου που θα μπορούσε να διασχίσει το έδαφος αυτό για να φτάσει στον Λίβανο. Και σε αυτό θα δεσμευτεί ο πρόεδρος Ερντογάν τον Αύγουστο. Οι κομάντος των ΗΠΑ θα επιβλέψουν τότε την καταστροφή των αμυντικών έργων των Κούρδων. Μια συμφωνία επικυρώνεται στις 16 Σεπτεμβρίου από τη Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν. Από εκεί και πέρα, το τέλος αυτού του ψευδο-Κουρδιστάν είναι επικείμενο. Μη κατανοώντας καθόλου το τι συμβαίνει, η Γαλλία εκπλαγεί όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν βίαια σε αυτό το ψευδό αυτόνομο κράτος και τρέπεται σε φυγή ο πληθυσμός που το κατέχει παράνομα.</div> <div> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBASJ8Ec4Z9K1xKOHayhqOotVVi3MA4EfhmL76QCG7ITgdjUACiSWd1d_wU7zmioQqQivo1GuEAuFSwSDInswrSJDUGJ0woVoZ7muVCUq7YgE4DMVON1ONdBUlLcFbWosuhIBqvvOcFxs/s1600/16.10.2019_Meyssan8.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBASJ8Ec4Z9K1xKOHayhqOotVVi3MA4EfhmL76QCG7ITgdjUACiSWd1d_wU7zmioQqQivo1GuEAuFSwSDInswrSJDUGJ0woVoZ7muVCUq7YgE4DMVON1ONdBUlLcFbWosuhIBqvvOcFxs/s640/16.10.2019_Meyssan8.jpg" width="640" /></a><br /> <i>Επηρμένος από τον εαυτό του και απόλυτα αποσυνδεδεμένος από την πραγματικότητα, ο Jean-Yves Le Drian διαβεβαιώνει στο στούντιο της France 2 ότι η Γαλλία συνεχίζει τους στόχους της στη Συρία χωρίς κίνδυνο.</i></div> <div> Καλεσμένος του δελτίου τηλεοπτικών ειδήσεων της France2, στις 10 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Jean-Yes Drian προσπαθεί να καθησυχάσει τους Γάλλους για τις συνέπειες αυτού του φιάσκο. Διαβεβαιώνει ότι η Γαλλία ελέγχει την κατάσταση: οι τζιχαντιστές που κρατούνται στην Ροζάβα δεν θα απελευθερωθούν, ενώ δεν υπάρχει πλέον καμία αρχή επί τόπου, αλλά θα δικαστούν σε αυτό το έδαφος. Συνεχίζει λέγοντας ότι ο πρόεδρος Ερντογάν απειλεί τη Γαλλία στο κενό. Τέλος, αρνείται να απαντήσει σε μια ερώτηση σχετικά με την αποστολή του γαλλικού στρατού επί τόπου, σε πλήρη πανωλεθρία.<br /> <br /> Καθώς αγνοούμε τη μοίρα που περιμένει τους αιχμάλωτους τζιχαντιστές, καθώς και εκείνη των πολιτών που έχουν κλέψει αυτή τη γη, δεν έχουμε νέα για τη μοίρα των στρατιωτών των εννέα γαλλικών στρατιωτικών βάσεων. Βρίσκονται παγιδευμένοι μεταξύ των πυρών του τουρκικού στρατού που πρόδωσε ο πρόεδρος Ολάντ και του YPG των Κούρδων που εγκατέλειψε ο πρόεδρος Μακρόν και οι οποίοι ορκίστηκαν εκ νέου πίστη στην Αραβική Δημοκρατία της Συρίας<br /> <br /> <b><span style="color: red;">Το πρώτο μέρος <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/10/blog-post_29.html" target="_blank">ΕΔΩ</a></span></b><br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης" (Β)

Μια κουρδική αντιπροσωπεία γίνεται δεκτή στο Ελιζέ από τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον τότε υπουργό άμυνας του, Jean-Yves Le Drian, παρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Cavusoglu: Η παύση της στρατιωτικής επιχείρησης δεν είναι εκεχειρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrFTy5Fo_wadPSANSejWPuq-xDzSxeg-wbTqQP18Str4PniRoxzhO3DxEt3e8uGWKy79GUea63jRt0j3sU5gCVPhVVetcsirZrZZrt1GVVOvByHTzESS9ZN-G2w2e1DDwfEpA60IbXNk/s1600/Cavusoglu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="506" data-original-width="900" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPrFTy5Fo_wadPSANSejWPuq-xDzSxeg-wbTqQP18Str4PniRoxzhO3DxEt3e8uGWKy79GUea63jRt0j3sU5gCVPhVVetcsirZrZZrt1GVVOvByHTzESS9ZN-G2w2e1DDwfEpA60IbXNk/s640/Cavusoglu.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Η Τουρκία θα παύσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία μόνο για να αποχωρήσουν οι τρομοκράτες από τη ζώνη ασφαλείας στη βορειοανατολική Συρία», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών M. Cavusoglu <div> <br /> «Η Τουρκία θα παύσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία μόνο για να αποχωρήσουν οι τρομοκράτες από τη ζώνη ασφαλείας στη βορειοανατολική Συρία», δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών M. Cavusoglu, διευκρινίζοντας πως η συμφωνία που ανακοινώθηκε μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας «δεν είναι μια εκεχειρία καθώς εκεχειρίες γίνονται μόνο μεταξύ δύο νόμιμων πλευρών».</div> <div> <br />Σε αντίθεση με τις ανακοινώσεις του Αμερικανού αντιπροέδρου M. Pence, ο Τούρκος ΥΠΕΞ ανέφερε πως η Άγκυρα δεν έδωσε καμία εγγύηση στις ΗΠΑ αναφορικά με τη συριακή πόλη Κομπάνι.</div> <div> <br />Πρόσθεσε πως υπήρξε συμφωνία με τις ΗΠΑ για τη συλλογή βαρέου οπλισμού από τη συροκουρδική πολιτοφυλακή YPG και την καταστροφή των θέσεων των κουρδικών δυνάμεων, συμπληρώνοντας πως υπήρξε συμφωνία με την Ουάσινγκτον οι τουρκικές δυνάμεις να ελέγχουν τη ζώνη ασφαλείας στη Συρία.</div> <div> <br />Κατέληξε πως η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου T. Erdogan στην Ουάσινγκτον τον επόμενο μήνα εξακολουθεί να βρίσκεται στο τραπέζι.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Cavusoglu: Η παύση της στρατιωτικής επιχείρησης δεν είναι εκεχειρία

«Η Τουρκία θα παύσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία μόνο για να αποχωρήσουν οι τρομοκράτες από τη ζώνη ασφαλείας στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIuvY4XRlxSLSl6VJuQSruYRRsStiiLljI1COhd8aW0T3lWBaLVeFKaBi5H8sjoSvrKmsy_f36byOMjLPf01lxxDt858V5TpwK-eclDw2eh3p8h1UGxcN3KYNolLIDeIR_01mrswurS3Q/s1600/meyssan1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIuvY4XRlxSLSl6VJuQSruYRRsStiiLljI1COhd8aW0T3lWBaLVeFKaBi5H8sjoSvrKmsy_f36byOMjLPf01lxxDt858V5TpwK-eclDw2eh3p8h1UGxcN3KYNolLIDeIR_01mrswurS3Q/s640/meyssan1.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η γενεαλογία του κουρδικού ζητήματο</span>ς</h3> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> Η διεθνής κοινότητα, ομόφωνα, πολλαπλασιάζει τις καταδίκες της στρατιωτικής επίθεσης στην Ροζάβα και παρακολουθεί αδύναμη την φυγή δεκάδων χιλιάδων Κούρδων, κυνηγημένων από τον τουρκικό στρατό. Ωστόσο, κανείς δεν παρεμβαίνει, θεωρώντας ότι η σφαγή είναι ίσως ο μόνος τρόπος για να αποκατασταθεί η ειρήνη, δεδομένης της αναπόσπαστης κατάστασης που δημιούργησε η Γαλλία και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν από Κούρδους μαχητές και πολίτες.<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> | Δαμασκός (Συρία) | 15 Οκτωβρίου 2019</div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.voltairenet.org/article207881.html">FRANÇAIS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207907.html">ITALIANO</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207904.html">PORTUGUÊS</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207905.html">TÜRKÇE</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207908.html">ΕΛΛΗΝΙΚΆ</a> </div> <div style="text-align: center;"> <a href="https://www.voltairenet.org/article207923.html">DEUTSCH</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207924.html">ROMÂNĂ</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207943.html">РУССКИЙ</a> <a href="https://www.voltairenet.org/article207966.html">ESPAÑOL</a> </div> <br /> Όλοι οι πόλεμοι περιλαμβάνουν μια διαδικασία απλούστευσης: υπάρχουν μόνο δύο στρατόπεδα σε ένα πεδίο μάχης και ο καθένας πρέπει να επιλέξουν το δικό του. Στη Μέση Ανατολή, όπου υπάρχει μια απίστευτη ποσότητα κοινοτήτων και ιδεολογιών, αυτή η διαδικασία είναι ιδιαίτερα τρομακτική, αφού καμία από τις ιδιαιτερότητες αυτών των ομάδων δεν μπορεί πλέον να βρει έκφραση και ο καθένας πρέπει να συμμαχήσει με άλλους τους οποίους επικρίνει.<br /> <br /> Όταν ένας πόλεμος τελειώνει, ο καθένας προσπαθεί να σβήσει τα εγκλήματα που έχει διαπράξει, εκούσια ή όχι, και μερικές φορές να αφανίσει δύσχρηστους συμμάχους που θέλει να ξεχάσει. Πολλοί προσπαθούν να ανακατασκευάσουν το παρελθόν για να δώσουν στον εαυτό τους τον καλό ρόλο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την τουρκική επιχείρηση «Πηγή της Ειρήνης» στα συριακά σύνορα και τις απίστευτες αντιδράσεις που προκαλεί.<br /> <br /> Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, δεν αρκεί να γνωρίζουμε ότι όλοι ψεύδονται. Πρέπει επίσης να ανακαλύψουμε το τι κρύβει ο καθένας και να το δεχόμαστε, ακόμα και όταν βλέπουμε ότι εκείνοι που θαυμάσαμε μέχρι στιγμής είναι στην πραγματικότητα καθάρματα.<br /> <br /> Γενεαλογία του Προβλήματος<br /> <br /> Αν κάποιος πιστεύει τον ευρωπαϊκό Τύπο και τα ΜΜΕ, μπορεί να πιστέψει ότι οι κακοί Τούρκοι πρόκειται να εξοντώσουν τους καλούς Κούρδους που οι σοφοί Ευρωπαίοι προσπαθούν να σώσουν παρά τις δειλές Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, καμία από αυτές τις τέσσερις δυνάμεις δεν παίζει το ρόλο που της αποδίδεται.<br /> <br /> Πρέπει πρώτα να αποκαταστήσουμε το σημερινό γεγονός στο πλαίσιο του «πολέμου εναντίον της Συρίας», του οποίου αποτελεί μόνο μία μάχη, και σε αυτό της «αναδιαμόρφωσης της διευρυμένης Μέσης Ανατολής», της οποίας η συριακή σύγκρουση. είναι μόνο ένα βήμα. Με την ευκαιρία των επιθέσεων τις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ, και ο νέος διευθυντής του "Μετασχηματισμού της Δύναμης", Ναύαρχος Άρθουρ Τσεμπρόβσκι, προσάρμοσαν τη στρατηγική του Πενταγώνου στον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό. Αποφάσισαν να διαιρέσουν τον κόσμο σε δύο ζώνες: η μία που θα ήταν αυτή της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και η άλλη που θα θεωρούταν μια απλή αποθήκη πρώτων υλών. Οι αμερικανοί στρατοί θα ήταν υπεύθυνοι για την άρση των κρατικών δομών σε αυτή τη δεύτερη περιοχή του κόσμου, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να αντισταθεί σε αυτόν τον νέο καταμερισμό εργασίας. Ξεκίνησαν με την "Διευρυμένη Μέση Ανατολή".<br /> <br /> Προβλεπόταν να καταστραφεί η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, το 2003 ( Syrian Accountability Act), μετά το Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά διάφορα εμπόδια ώθησαν αυτή την επιχείρηση να γίνει το 2011. Το σχέδιο της επίθεσης αναδιοργανώθηκε σύμφωνα με τη βρετανική αποικιοκρατική εμπειρία στην περιοχή αυτή. Το Λονδίνο συμβούλευσε να μην καταστραφούν εντελώς τα κράτη, να αποκατασταθεί ένα ελάχιστο κράτος στο Ιράκ και να διατηρηθούν κυβερνήσεις μαριονέτες ικανές να διαχειριστούν την καθημερινή ζωή των λαών. Με αντιγραφή της «Μεγάλης Αραβικής Επανάστασης» του Λόρενς της Αραβίας, που οργανώθηκε το 1915, επρόκειτο να οργανώσουν μια «Αραβική Άνοιξη» που τοποθετεί στην εξουσία την Αδελφότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων και όχι πλέον των Ουαχαμπιστών. Ξεκίνησαν με την ανατροπή των φιλοδυτικών καθεστώτων της Τυνησίας και της Αιγύπτου, κατόπιν επιτέθηκαν στη Λιβύη και τη Συρία.<br /> <br /> Αρχικά η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, αρνήθηκε να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον της Λιβύης, η οποία ήταν ο πρώτος της πελάτης, και κατά της Συρίας με την οποία είχε δημιουργήσει μια κοινή αγορά. Ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών Alain Juppé είχε τότε την ιδέα να σκοτώσει δύο πουλιά με μια πέτρα. Πρότεινε στον Τούρκο ομόλογό του, Αχμέτ Νταβούτογλου, να επιλύσουν από κοινού το κουρδικό ζήτημα σε αντάλλαγμα για την ένταξη της Τουρκίας στον πόλεμο κατά της Λιβύης και της Συρίας. Οι δύο άνδρες υπέγραψαν ένα μυστικό πρωτόκολλο που προέβλεπε τη δημιουργία ενός Κουρδιστάν όχι στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, αλλά στα αραμαϊκά και αραβικά εδάφη στη Συρία. Η Τουρκία, η οποία έχει εξαιρετικές σχέσεις με την περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν του Ιράκ, ήθελε τη δημιουργία ενός δεύτερου Κουρδιστάν, σκεπτόμενη με αυτό τον τρόπο να τερματίσει την κουρδική ανεξαρτησία στο ίδιο το έδαφός της. Η Γαλλία, η οποία είχε στρατολογήσει κουρδικές φυλές το 1911 για να καταστείλει τους Άραβες εθνικιστές, σκόπευε επιτέλους να δημιουργήσει στην περιοχή ένα ψευδό Κουρδιστάν, όπως οι Βρετανοί κατάφεραν να δημιουργήσουν μια εβραϊκή αποικία στην Παλαιστίνη. Γάλλοι και Τούρκοι πήραν την υποστήριξη των Ισραηλινών που έλεγχαν ήδη το Ιρακινό Κουρδιστάν με τη φατρία Μπαρζανί, επίσημα μέλος της Μοσάντ.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRUCmvKWrnmFw5v0FZ2jIjtnNSzdyEI8gaw-tejKNSmrCyXbJlp8AL5O4JMAApWW9oaXOTzjBvqEO6vn1VkXtdgVE49rCtonc07dhDHsCgy6V-QsndF64wNr516EMWyNnmX8BXisVIT2o/s1600/15.10.2019_meyssan2.jpg"><img border="0" height="595" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRUCmvKWrnmFw5v0FZ2jIjtnNSzdyEI8gaw-tejKNSmrCyXbJlp8AL5O4JMAApWW9oaXOTzjBvqEO6vn1VkXtdgVE49rCtonc07dhDHsCgy6V-QsndF64wNr516EMWyNnmX8BXisVIT2o/s640/15.10.2019_meyssan2.jpg" width="640" /></a><i>Σε ανοιχτό καφέ: το Κουρδιστάν, το οποίο σχεδιάστηκε από την επιτροπή King-Crane, επικυρώθηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Woodrow Wilson, και υιοθετήθηκε το 1920 από τη διάσκεψη των Σεβρών.</i><br /> <br /> Οι Κούρδοι είναι ένας νομαδικός λαός (το ακριβές νόημα της λέξης «κούρδο»), που κινούταν στην κοιλάδα του Ευφράτη, στα σημερινά κράτη Ιράκ, Συρία και Τουρκία. <br /> Οργανωμένος με τρόπο όχι φυλετικό, αλλά με φατρίες, και γνωστός για το θάρρος του, δημιούργησε πολλές δυναστείες που επικρατούσαν στον αραβικό κόσμο (συμπεριλαμβανομένου του Σαλαδίνου) και περσικό, και παρείχε βοηθητικά στρατεύματα σε διάφορους στρατούς. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, μερικοί από εκείνους είχαν προσληφθεί από τους Οθωμανούς για να σφάξουν μη-μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Τουρκία, ιδιαίτερα τους Αρμενίους. Με αυτή την ευκαιρία, εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Ανατολία, ενώ οι άλλοι παρέμεναν νομάδες. Στο τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Woodrow Wilson, σε εφαρμογή της παραγράφου 12 των 14 σημείων του (σκοποί πόλεμου) δημιούργησε ένα Κουρδιστάν στα απομεινάρια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Για να οριοθετηθεί το έδαφος, έστειλε επί τόπου την Επιτροπή King-Crane, ενώ οι Κούρδοι συνέχιζαν τη γενοκτονία των Αρμενίων. Οι εμπειρογνώμονες προσδιόρισαν μια περιοχή στην Ανατολία και προειδοποίησαν τον Wilson ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες μιας επέκτασης ή εκτόπισης αυτής της επικράτειας. Αλλά η Οθωμανική Αυτοκρατορία ανατράπηκε από τα μέσα από τον Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος ανακήρυξε τη τουρκική Δημοκρατία και αρνήθηκε την εδαφική απώλεια που επέβαλε το σχέδιο Wilson. Εν τέλει, το Κουρδιστάν δεν γεννήθηκε. <br /> <br /> Για έναν αιώνα, οι Τούρκοι Κούρδοι προσπάθησαν να αποσχιστούν από την Τουρκία. Στη δεκαετία του '80, οι μαρξιστές-λενινιστές του ΡΚΚ άνοιξαν έναν πραγματικό εμφύλιο πόλεμο εναντίον της Άγκυρας, με πολύ σκληρή καταστολή. Πολλοί βρήκαν καταφύγιο στη βόρεια Συρία, υπό την προστασία του προέδρου Hafez al-Assad. Όταν ο ηγέτης τους Abdullah Öcallan συνελήφθη από τους Ισραηλινούς και παραδόθηκε στους Τούρκους, εγκατέλειψαν τον ένοπλο αγώνα. Στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το PKK, το οποίο δεν χρηματοδοτούταν πλέον από τη Σοβιετική Ένωση, διάβρωθηκε από τη CIA και μεταλλάχθηκε. Εγκατέλειψε το μαρξιστικό δόγμα και έγινε αναρχικό, παραιτήθηκε από τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τέθηκε στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ. Η Ατλαντική Συμμαχία έκανε εκτεταμένη χρήση των τρομοκρατικών ενεργειών του για να περιορίσει την παρορμητικότητα του τουρκικού μέλους του.<br /> <br /> Εξάλλου, το 1991, η διεθνής κοινότητα διεξήγαγε έναν πόλεμο εναντίον του Ιράκ, το οποίο μόλις είχε εισβάλει στο Κουβέιτ. Στο τέλος αυτού του πολέμου, οι Δυτικοί ενθάρρυναν τις σιιτική και κουρδική αντιπολιτεύσεις να εξεγερθούν ενάντια στο σουνιτικό καθεστώς του προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο άφησαν να σκοτωθούν 200.000 άνθρωποι, αλλά κατέλαβαν μια περιοχή της χώρας που απαγόρευσαν στον ιρακινό στρατό. Έδιωξαν τους κατοίκους και ανασυντάξαν εκεί τους Ιρακινούς Κούρδους. Αυτή η περιοχή η οποία επανεντάχθηκε στο Ιράκ μετά τον πόλεμο του 2003 έγινε το ιρακινό Κουρδιστάν γύρω από τη φατρία Μπαρζανί.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZaY6ZU5zJ6YMJchQ7_k7dHicDngKekyO-ztDMPJSBeWxx4fij1eRuzjleENsyBvONhW31aliAmTKwyw2HOi_smjTGic1OyonBeR_WJAUsjLwFDujQJPlVBJ4lIPYFFldB01HsnGtYEg/s1600/15.10.2019_meyssan3.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheZaY6ZU5zJ6YMJchQ7_k7dHicDngKekyO-ztDMPJSBeWxx4fij1eRuzjleENsyBvONhW31aliAmTKwyw2HOi_smjTGic1OyonBeR_WJAUsjLwFDujQJPlVBJ4lIPYFFldB01HsnGtYEg/s640/15.10.2019_meyssan3.jpg" width="640" /></a><br /> <div> <i>Ο επιτελικός χάρτης του σχεδίου Rumsfeld / Cebrowski για την «Αναδιαμόρφωση της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής».<br />Πηγή: το άρθρο «Τα σύνορα του αίματος - Πώς θα φανεί μια καλύτερη Μέση Ανατολή», του συνταγματάρχη Ραλφ Πέτερς, Εφημερίδα των Ενόπλων Δυνάμεων, Ιούνιος 2006.</i><br /> <br /> Στις αρχές του πολέμου κατά της Συρίας, ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Άσαντ απέδωσε τη συριακή ιθαγένεια στους κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες και στα παιδιά τους. Έβαλαν αμέσως τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Δαμασκού για να υπερασπιστούν το βόρειο τμήμα της χώρας ενάντια στους ξένους τζιχαντιστές. Όμως το ΝΑΤΟ ξύπνησε το τουρκικό ΡΚΚ και το έστειλε να κινητοποιήσει τους Κούρδους της Συρίας και του Ιράκ για να δημιουργήσουν ένα πολύ μεγάλο Κουρδιστάν, όπως σχεδίαζε το Πεντάγωνο από το 2001 και καταγράφηκε από τον επιτελικό χάρτη που αποκάλυψε ο συνταγματάρχης. Ralph Peters το 2005<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiXf0pDIr-W0x7JC5vdL9wSNa3Ys9RETA2YT_Pgrd4fhhNVUBPgAd11KV_Gev-Tgrkj5UzcSx9DAgZR9iL7gVEc-o4NCJvetCknfRBJ2LScLUxFEsBUGMzsmFD9wM0KSoaLrJdhNRwKgs/s1600/15.10.2019_meyssan4.jpg"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiXf0pDIr-W0x7JC5vdL9wSNa3Ys9RETA2YT_Pgrd4fhhNVUBPgAd11KV_Gev-Tgrkj5UzcSx9DAgZR9iL7gVEc-o4NCJvetCknfRBJ2LScLUxFEsBUGMzsmFD9wM0KSoaLrJdhNRwKgs/s640/15.10.2019_meyssan4.jpg" width="640" /></a></div> <div> <i>Ο χάρτης της «Αναδιαμόρφωσης της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής», που τροποποιήθηκε μετά την αποτυχία του πρώτου πολέμου κατά της Συρίας.<br />Πηγή: “Imagining a Remapped Middle East”, Robin Wright, The New York Times Sunday Review, September 28, 2013</i><br /> <br /> Αυτό το σχέδιο (που αποσκοπούσε στη διαίρεση της περιοχής σε εθνοτικές βάσεις) δεν αντιστοιχούσε καθόλου με αυτό του προέδρου Wilson το 1919 (που αποσκοπούσε στην αναγνώριση του δικαιώματος του κουρδικού λαού) ούτε με εκείνο των Γάλλων (με στόχο την ανταμοιβή μισθοφόρων). Ήταν υπερβολικά μεγάλο γι 'αυτούς και δεν μπορούσαν να ελπίζουν να το ελέγχουν. Μάγευε όμως τους Ισραηλινούς, που το είδαν ως μέσο για να συγκρατήσουν τη Συρία από πίσω. Ωστόσο, αποδείχθηκε αδύνατο να επιτευχθεί. Η USIP, ένα Ινστιτούτο "Five Eyes" που σχετίζεται με το Πεντάγωνο, πρότεινε να το τροποποιήσει. Το Μεγάλο Κουρδιστάν θα μειωνόταν υπέρ μιας επέκτασης του ιρακινού Σουνιστάν που θα ανατίθετο σε μια τζιχαντιστική οργάνωση: το μελλοντικό Ντάες.<br /> <br /> Οι Κούρδοι του YPG, συριακού παρακλαδιού του PKK, προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα νέο κράτος, τη Ροζάβα, με τη βοήθεια των αμερικανικών δυνάμεων. Το Πεντάγωνο τους χρησιμοποίησε για να περιορίσουν τους τζιχαντιστές στην περιοχή που τους είχε ανατεθεί. Δεν υπήρξε ποτέ θεολογική ή ιδεολογική μάχη μεταξύ του YPG και του Ντάες, ήταν απλώς μια αντιπαλότητα για να μοιραστεί ένα έδαφος πάνω από τα απομεινάρια του Ιράκ και της Συρίας. Και εξάλλου, όταν κατέρρευσε το Εμιράτο του Ντάες, το YPG βοήθησε τους τζιχαντιστές να ενώσουν τις δυνάμεις τους με την Αλ Κάιντα στην Ιντλίμπ διασχίζοντας το «Κουρδιστάν» τους.<br /> <br /> Οι Ιρακινοί Κούρδοι της φατρίας Μπαρζανί συμμετείχαν, όσον τους αφορά, άμεσα στην κατάκτηση του Ιράκ από το Ντάες. Σύμφωνα με το PKK, ο υιός του προέδρου και επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών της ιρακινής κουρδικής περιφερειακής κυβέρνησης, Masrour "Jomaa" Barzani, συμμετείχε στη μυστική συνάντηση της CIA στο Αμμάν την 1η Ιουνίου 2014, η οποία σχεδίαζε αυτή την επιχείρηση. Οι Μπαρζανί δεν διεξήγαν καμία μάχη εναντίον του Ντάες. Αρκέστηκαν να επιβάλουν τον σεβασμό της επικράτειάς τους και να τους στείλουν για να αντιμετωπίσουν τους Σουνίτες. Ακόμα χειρότερα, άφησαν το Ντάες να υποδουλώσει τους μη Μουσουλμάνους Κούρδους, τους Γιαζίδη, κατά τη διάρκεια της μάχης στο Σιντζάρ. Εκείνοι που σώθηκαν, ήταν από τους μαχητές του PKK και του συριακού YPG που στάλθηκαν επιτόπου.<br /> <br /> Στις 27 Νοεμβρίου 2017, οι Μπαρζανί οργάνωσαν - με τη μοναδική υποστήριξη του Ισραήλ - δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης στο ιρακινό Κουρδιστάν, το οποίο έχασαν παρά τις προφανείς νοθείες. Ο αραβικός κόσμος ανακάλυπτε με έκπληξη τη νύχτα των εκλογών μια παλίρροια ισραηλινών σημαιών στο Ερμπίλ! Σύμφωνα με το περιοδικό Israel-Kurd, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, είχε δεσμευτεί να μεταφέρει 200.000 Ισραηλινούς Κούρδους, σε περίπτωση νίκης στο δημοψήφισμα, για να προστατεύσουν το νέο κράτος.<br /> <br /> Για να απολαύσει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, πρέπει ένας λαός πρώτα να είναι ενωμένος, κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ με τους Κούρδους. Στη συνέχεια, πρέπει να ζει σε μια επικράτεια όπου είναι πλειοψηφία, πράγμα που συνέβαινε μόνο στην Ανατολία μετά από τη γενοκτονία των Αρμενίων, έπειτα και στο βόρειο τμήμα του Ιράκ μετά από την εθνοκάθαρση της ζώνης απαγορευμένης πτήσης κατά τη διάρκεια της μετά περιόδου της «Θύελλας της Ερήμου», και τέλος, στη Βορειοανατολική Συρία μετά από την αποβολή των Ασσυρίων Χριστιανών και των Αράβων. Το να τους αναγνωρίζεις σήμερα αυτό το δικαίωμα, είναι η επικύρωση εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.<br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τα πάντα για το τι σας κρύβουν για την τουρκική επιχείρηση "Πηγή Ειρήνης"

Η γενεαλογία του κουρδικού ζητήματο ς Τιερί Μεϊσάν Η διεθνής κοινότητα, ομόφωνα, πολλαπλασιάζει τις καταδίκες της στρατιωτικής επίθεσης...

Διαβάστε την συνέχεια

Ψάχνονται οι Αμερικανοί, προελαύνει ο Πούτιν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyzJIJEpOFIm5vMBFHnJxHACua5kK-roDuv-3n9liRAbVh95m3NZokd23P20BRrCcrBqBzgj1GS0_dTiHzNs7dy9B-Gs8n0gBk8FRk4FYulmipKQ2DRlHYbsQMuieLnS1paqSD3QG6prE/s1600/trump-putin-syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyzJIJEpOFIm5vMBFHnJxHACua5kK-roDuv-3n9liRAbVh95m3NZokd23P20BRrCcrBqBzgj1GS0_dTiHzNs7dy9B-Gs8n0gBk8FRk4FYulmipKQ2DRlHYbsQMuieLnS1paqSD3QG6prE/s640/trump-putin-syria.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b> Βαγγέλης Σαρακινός</b><br />Σε αναζήτηση στρατηγικής για τη Συρία δείχνουν να βρίσκονται οι Αμερικανοί την ώρα που, υποστηριζόμενος από τον Πούτιν, ο στρατός του Άσαντ, μετά και την συμφωνία με τους Κούρδους, προελαύνει στον συριακό βορρά. Κέρδη, αν και όχι τα αναμενόμενα, φαίνεται ότι αποκομίζει και η Άγκυρα από την εισβολή στα κουρδικά εδάφη της Συρίας, η οποία έχει φέρει τον Ερντογάν, για άλλη μία φορά, σε έντονη αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. <br /><br />Η απόφαση του Τραμπ να αποσύρει τους Αμερικανούς στρατιώτες από την βορειοανατολική Συρία έδωσε στον Τούρκο πρόεδρο το “πράσινο φως” για την εισβολή. Η ενέργεια αυτή έσπρωξε όμως στη συνέχεια τους προδομένους, από τον Αμερικανό πρόεδρο, Κούρδους σε συμφωνία με τη Δαμασκό, η οποία οδήγησε στην ανάπτυξη του Εθνικού Συριακού Στρατού στις περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο των Κούρδων.<br /><br />Με την υποστήριξη μάλιστα των Ρώσων, ο στρατός του Άσαντ μπήκε και στο Κομπάνι, στα σύνορα με την Τουρκία. Βρίσκεται έτσι, για πρώτη φορά από την έναρξη του πολέμου στη Συρία, σε άμεση επαφή με την τουρκική επικράτεια και τον τουρκικό στρατό. Η Μόσχα δηλώνει βεβαίως, ότι δεν θα επιτρέψει άμεση εμπλοκή των δύο στρατών, ωστόσο, Σύροι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί σε μάχες με αντικαθεστωτικούς αντάρτες υποστηριζόμενους από τις τουρκικές δυνάμεις.<br /><br /><div> Την Τετάρτη πάντως, η ρωσική στρατιωτική αστυνομία άρχισε περιπολίες σε περιοχές στα περίχωρα της Μανμπίτζ και του Κομπάνι, κυρίως στη γραμμή που χωρίζει τον τουρκικό από τον συριακό στρατό. Παραλλήλως ρωσικά ΜΜΕ μετέδιδαν εικόνες με Σύρους και Ρώσους στρατιώτες να καταλαμβάνουν τις θέσεις, στις οποίες μέχρι χθες στρατοπέδευαν Αμερικανοί. Συριακός στρατός μπήκε και στη Ράκα, από την οποία, όπως και στην Τάκμπα, αποχώρησαν οι αμερικανικές δυνάμεις. <br />Αλλιώς ο Πούτιν κι αλλιώς ο Τραμπ <br /><br />Ο Πούτιν υλοποιεί επί του πεδίου την πάγια θέση του ότι απ΄ όπου αποχωρούν ξένες δυνάμεις στη Συρία πρέπει να αναλαμβάνει ο Άσαντ. Αυτό ήταν άλλωστε και το βασικό επιχείρημα της Μόσχας, όταν εξέφραζε την αντίθεσή της με την “ζώνη ασφαλείας” του Ερντογάν. Τώρα βεβαίως “κατανοεί” κάποια αιτήματα της Άγκυρας, προτάσσοντας παραλλήλως τις διαβεβαιώσεις του Ερντογάν ότι θα σεβαστεί την ενότητα της συριακής επικράτειας.<br /><br />Τα πράγματα δεν είναι όμως ίδια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου ο άλλος βασικός παίκτης, ο πρόεδρος Τραμπ, έχει στριμωχτεί από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους για τις επιλογές του. Μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε η απόφασή του να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη βορειοανατολική Συρία, ο Τραμπ προσπαθεί να μετριάσει τις επιπτώσεις της τουρκικής εισβολής που ακολούθησε. Κάθε πρωτοβουλία του, ωστόσο, προκαλεί νέες αντιδράσεις. <br /><br />Δείχνοντας να τα έχει χαμένα, ο Ρεπουμπλικάνος τη μια κατηγορεί τους Κούρδους, κυρίως το PKK, και την άλλη τον Ερντογάν, στον οποίο επέβαλλε κυρώσεις “χάδι”. Παραλλήλως αναλαμβάνει πρωτοβουλία μεσολάβησης, την οποία ωστόσο ο Τούρκος πρόεδρος απορρίπτει, προβαίνοντας ακόμη και σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του. Σήμερα πάντως, και ενώ ο αντιπρόεδρος Πενς και ο υπουργός Εξωτερικών Πομπέο είναι εν πτήση προς την Άγκυρα, όπου ο Ερντογάν θα τους κάνει τελικά τη χάρη να συναντηθεί μαζί τους, ο Τραμπ εμφανίστηκε ικανοποιημένος από την κατάσταση του μετώπου στη Συρία. <br /><br />Την χαρακτήρισε μάλιστα «στρατηγικά ευφυή» για τις ΗΠΑ, επαναλαμβάνοντας ότι είναι καλό που η Ρωσία βοηθάει τη Δαμασκό. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με τον Τραμπ, έχοντας μαζί τη Συρία και την Τουρκία που έχουν διαφορές μεταξύ τους, κάποια στιγμή «θα διαφωνήσουν και ίσως πολεμήσουν». Όμως, όπως ο ίδιος συμπληρώνει, οι Αμερικανοί στρατιώτες «δεν θα σκοτωθούν για αυτό». <br /><br />Ο Τραμπ είναι από την αρχή της θητείας του κατά των πολέμων διαρκείας (Ιράκ, Αφγανιστάν) και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσει και την απόφασή του να αποχωρήσει από την Συρία. Μια απόφαση την οποία υπεραμύνεται, προκαλώντας αντιδράσεις ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Η ψηφοφορία άλλωστε στη Βουλή των Αντιπροσώπων, λίγες ώρες πριν τις δηλώσεις του, στην οποία δεκάδες Ρεπουμπλικάνοι συντάχθηκαν με την πλειοψηφία των Δημοκρατικών και ψήφισαν ενάντια στην απόφασή του, είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί. <br /><br />Η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο δύσκολη για τον Τραμπ, αν συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι, και στη Γερουσία, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι διαφωνούν με την επιλογή του για την αποχώρηση των Αμερικανών από την Συρία και κάνουν λόγο για εγκατάλειψη των Κούρδων συμμάχων. Δεν είναι επίσης λίγοι, εκείνοι που εκτιμούν ότι οι ενέργειες και η στάση του προέδρου λαβώνουν την αμερικανική αξιοπιστία. Και όλα αυτά πριν τις συνομιλίες Πενς-Ερντογάν στην Άγκυρα, που, δεν ξεκινούν και με τις καλύτερες προοπτικές.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ψάχνονται οι Αμερικανοί, προελαύνει ο Πούτιν

Βαγγέλης Σαρακινός Σε αναζήτηση στρατηγικής για τη Συρία δείχνουν να βρίσκονται οι Αμερικανοί την ώρα που, υποστηριζόμενος από τον Πούτιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Ο άγνωστος πόλεμος στα μετόπισθεν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMdzUpwaTQ-M_l9A6g5lDYyBeWOgCKOjlwrNAPjaS_MksD5Y73kHdgZ7taxPlKE_b2IdN5iJ8703AEAGv7ZmfQGT0IvMdZLQv9hRWRpHsN8Dho2S_v-EFuFkPRTyaD0rvuF9aGLsdjC8/s1600/a-Syrian-Army-tank.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="768" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMdzUpwaTQ-M_l9A6g5lDYyBeWOgCKOjlwrNAPjaS_MksD5Y73kHdgZ7taxPlKE_b2IdN5iJ8703AEAGv7ZmfQGT0IvMdZLQv9hRWRpHsN8Dho2S_v-EFuFkPRTyaD0rvuF9aGLsdjC8/s640/a-Syrian-Army-tank.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Αλέξανδρος Θεολόγου</b><br /> Μην περιμένετε να δείτε εγκαταστάσεις σύγχρονου εργοστασίου βάσης. Οι τοίχοι είναι βρώμικοι με λεκέδες από λάδια και γράσο, το δάπεδο έχει να σκουπιστεί χρόνια και τα ανταλλακτικά στοιβάζονται για εξοικονόμηση χώρου συχνά στον ίδιο χώρο με τα απάρτια που αφαιρούνται. Θυμίζει μηχανουργείο της γειτονιάς αλλά εδώ τα ταλαιπωρημένα από τον πόλεμο συριακά τεθωρακισμένα παίρνουν παράταση ζωής –για να συνεχίσουν να πολεμούν. <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Free-Syrian-Army-fighters-and-an-abandoned-Syrian-Army-tank-ed.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Free-Syrian-Army-fighters-and-an-abandoned-Syrian-Army-tank-ed.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Syrian-T-55.jpg"><img height="437" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Syrian-T-55.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/factory-inside.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/factory-inside.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/damaged-turret-from-a-BMP-1-infantry-fighting-vehicle.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/damaged-turret-from-a-BMP-1-infantry-fighting-vehicle.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Ο πολυετής συριακός εμφύλιος έφερε ανθρώπους και μηχανές στα όριά τους. Ο σοβιετικής/ρωσικής προέλευσης εξοπλισμός του Συριακού Στρατού πολέμησε σκληρά και υπέστη απώλειες, αληθινές απώλειες, όχι αυτές που… προσομοιώνονται στις ασκήσεις άλλων Στρατών. Έτσι είναι ο πραγματικός πόλεμος.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/depot.jpg"><img height="403" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/depot.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/dismantling-a-tank.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/dismantling-a-tank.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/work-on-BMP-1.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/work-on-BMP-1.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/parts.jpg"><img height="414" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/parts.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Τώρα, η διεθνής συγκυρία και οι τύχες του πολέμου έφεραν τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσσαντ ξανά σε περιοχές που θεωρούσε χαμένες. Σίγουρα η κυβέρνηση της Δαμασκού κράτησε μέχρι σήμερα χάρη στην αθρόα υποστήριξη –για τους δικούς τους λόγους– από τους Ρώσους συμμάχους τους και τους πολιτικούς ελιγμούς του Σύρου Προέδρου. Ωστόσο ήταν η δουλειά των τεχνιτών στα μετόπισθεν που επέτρεψε στα λαβωμένα «θηρία» να συνεχίσουν την μάχη. <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/guns-and-tracks.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/guns-and-tracks.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/engines-stored-in-depot.jpg"><img height="417" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/engines-stored-in-depot.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/hard-work-in-progress.jpg"><img height="392" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/hard-work-in-progress.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/worker-in-the-transmission-repairs-unit.jpg"><img height="414" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/worker-in-the-transmission-repairs-unit.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/installing-a-new-engine.jpg"><img height="449" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/installing-a-new-engine.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/factory-staff-install-a-newly-repaired-engine-into-an-armored-vehicle.jpg"><img height="419" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/factory-staff-install-a-newly-repaired-engine-into-an-armored-vehicle.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Πολλά από τα συριακά άρματα μάχης, τεθωρακισμένα και οχήματα που γλύτωσαν την καταστροφή ή την αιχμαλωσία ανανεώθηκαν στην επισκευαστική μονάδα της Δαμασκού μετά από σκληρή δουλειά και «πατέντες». Με τον Συριακό Στρατό πλέον στο Κομπάνι, το παλιό ρεπορτάζ του Sputnik για το εργοστάσιο βάσης στην Δαμασκό θυμίζει πως για κάθε μάχη στο μέτωπο δίδεται άλλη μια, εξίσου σημαντική, στα μετόπισθεν.<br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/refurbished-T-55s.jpg"><img height="426" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/refurbished-T-55s.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/T-55-restored.jpg"><img height="403" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/T-55-restored.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Syrian-Army-AFV.jpg"><img height="360" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/Syrian-Army-AFV.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/a-victorious-Syrian-soldier-on-a-tank-24-8-2019.jpg"><img height="438" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/10/a-victorious-Syrian-soldier-on-a-tank-24-8-2019.jpg" width="640" /></a> <br /> <br /> Οι φωτογραφίες της επισκευαστικής βάσης δίνουν μια εικόνα του πολέμου μακριά από την πρώτη γραμμή: Τεθωρακισμένα σε απερίγραπτη κατάσταση, βγαίνουν μετά από εργώδη προσπάθεια πανέτοιμα και πάλι για επιχειρήσεις. Θα μπορούσαν κάλλιστα να αποτελέσουν έμπνευση για διόραμα μοντέλων αρμάτων υπό κλίμακα. Όμως αυτά τα άρματα είναι αληθινά. Και όλα μπαρουτοκαπνισμένοι βετεράνοι. <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συρία: Ο άγνωστος πόλεμος στα μετόπισθεν

Αλέξανδρος Θεολόγου Μην περιμένετε να δείτε εγκαταστάσεις σύγχρονου εργοστασίου βάσης. Οι τοίχοι είναι βρώμικοι με λεκέδες από λάδια και...

Διαβάστε την συνέχεια