Τουρκία: «κινεζοποίηση» στη σκιά του σινοτουρκικού ανταγωνισμού – Η λίρα, οι Ουιγούροι, οι Κούρδοι.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/12/erdBh.jpg"><img height="431" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/12/erdBh.jpg" width="749" /></a><br /><br /><div><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Ήταν 12 Νοεμβρίου του 2021, όταν η τουρκική κυβέρνηση φιλοξένησε στην Κωνσταντινούπολη την 8η Σύνοδο Κορυφής του επονομαζόμενου Τουρκικού Συμβουλίου, μια σύνοδο στο πλαίσιο της οποίας το εν λόγω Συμβούλιο αναβαπτίστηκε μάλιστα ως «Οργανισμός Τουρκικών Κρατών». Για να πάρουν μέρος στην τελετή της αναβάπτισης βρέθηκαν εκεί βέβαια και όλοι οι ηγέτες των επονομαζόμενων «τουρκικών κρατών»: του Αζερμπαϊτζάν, του Καζακστάν, της Κιργιζίας, του Ουζμπεκιστάν, της Ουγγαρίας και του Τουρκμενιστάν.<br /><br />Και ήταν 17 Νοεμβρίου, μόλις ένα πενθήμερο μετά, όταν οι κ.κ. Ερντογάν και Μπαχτσελί παρουσιάστηκαν να ποζάρουν, κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν στην Άγκυρα, κρατώντας έναν – μπαχτσελικής εμπνεύσεως, σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ – «χάρτη του τουρκικού κόσμου» («Türk Dünyası Haritası»). <br /><br />Η ημερομηνία και ο χάρτης <br /><br />Οι εξελίξεις, ως φαίνεται, δεν πέρασαν απαρατήρητες από το Πεκίνο, το οποίο Πεκίνο φέρεται μάλιστα να ενοχλήθηκε: <br />επειδή η Σύνοδος του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών πραγματοποιήθηκε στις 12 Νοεμβρίου… η οποία 12η Νοεμβρίου έχει όμως καταγραφεί στα χρονικά και ως η ημερομηνία ίδρυσης των Δημοκρατιών του Ανατολικού Τουρκεστάν (1933-1934, 1944-1949), όπερ σημαίνει ότι αποτελεί σημείο αναφοράς για τον εθνικισμό των (υποστηριζόμενων από την Τουρκία) Ουιγούρων που διεκδικούν την ανεξαρτησία-απόσχισή τους από την υπόλοιπη Κίνα, <br />αλλά και επειδή στον «χάρτη του τουρκικού κόσμου» («Türk Dünyası Haritası»), που εμφανίστηκαν να κραδαίνουν οι κ.κ. Ερντογάν και Μπαχτσελί, συμπεριλαμβανόταν ως «τουρκικός κόσμος» και η κινεζική επαρχία Ξινγιάνγκ – Σιντζιάνγκ όπου διαβιούν οι (υποστηριζόμενοι από την Τουρκία) αυτονομιστές Ουιγούροι…<br /><br />Σημειωτέον πως μόλις λίγες εβδομάδες νωρίτερα, πίσω στα τέλη Οκτωβρίου, η Τουρκία είχε για πρώτη φορά συνυπογράψει και διεθνή έκκληση μαζί με περισσότερες από 40 άλλες χώρες, ζητώντας από το Πεκίνο να διασφαλίσει τον πλήρη σεβασμό του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων του Ουιγούρων στην επαρχία Ξινγιάνγκ – Σιντζιάνγκ. <br /><br />Οι τουρκικές αιχμές προφανώς και δεν άρεσαν καθόλου στο κινεζικό καθεστώς, το οποίο θα έβγαινε μάλιστα άμεσα και στην αντεπίθεση μέσω του αναπληρωτή μονίμου αντιπροσώπου του στα Ηνωμένα Έθνη, Γκενγκ Σουάνγκ (Geng Shuang). Πως; <br />Καταγγέλλοντας ως «παράνομα» όσα έχει κάνει η Τουρκία στη βορειοανατολική Σύρια αλλά και στο Ιράκ, <br />Ανταλλάσσοντας φραστικά πυρά με τον μόνιμο αντιπρόσωπο της Τουρκίας στον ΟΗΕ Φεριντούν Σινιρλίογλου, <br />Και κλείνοντας το μάτι στους Κούρδους. <br /><br />Τουρκία και Κίνα γιόρτασαν φέτος 50 χρόνια διπλωματικών δεσμών (1971-2021), με τις σχέσεις τους ωστόσο να έχουν περάσει από πολλά σκαμπανεβάσματα μέσα στην εν λόγω πεντηκονταετία, κινούμενες από το «ψύχος» της δεκαετίας του 1990 στην αναθέρμανση της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης του AKP, και από την κρίση του 2009 (βλ. πολύνεκρα επεισόδια στην περιοχή Ουρούμκι – Ürümqi) σε μια νέα αναθέρμανση (2010-2018) και από εκεί σε μια νέα φάση επιδείνωσης… <br /><br /><img height="361" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/12/bh-300x169.jpg" width="640" /><br /><br />Συγκλίσεις αλλά και κόντρες <br /><br />«Τουρκία-Κίνα: συγκλίνουν και δοκιμάζουν τις αν(τ)οχές των ΗΠΑ», γράφαμε στο Α&Δ πίσω στις αρχές Φεβρουαρίου (2021), σκιαγραφώντας τότε την κινεζική «απόβαση» στην Τουρκία όπως εκείνη έχει εκδηλωθεί τα τελευταία χρόνια: «μέσα από κινεζικές επενδύσεις σε λιμάνια (Kumport), σε εργοστάσια (Hunutlu Thermal Power Plant στα Άδανα) και σε τουρκικές εταιρείες (Trendyol/Alibaba, Netas/ZTE κ.ά.). Mέσα από τη συμμετοχή κινεζικών εταιρειών σε μεγάλα έργα υποδομών (γέφυρα Γιαβούζ Σουλτάν Σελίμ), αλλά και μέσα από κινεζικά δάνεια (China Development Bank-Turkish Industrial Bank TSKB, Eximbank-Vakıfbank) και συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων (currency swaps)…». <br /><br />«Οι κινεζικές εταιρείες στην Τουρκία ξεπερνούν τις 1.000», μας ενημέρωνε η Hürriyet τον Αύγουστο του 2018, ενώ μόλις τον περασμένο Νοέμβριο ο Κινέζος τραπεζίτης Gao Xiangyang έγραφε κι εκείνος για το πως η κινεζική Industrial and Commercial Bank of China (ICBC) «ανθεί» στην Τουρκία. <br /><br />Προ κορονοϊού, δεδηλωμένη πρόθεση του Πεκίνου ήταν οι κινεζικές επενδύσεις στην Τουρκία να αγγίξουν τα… 6 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021, ενώ και ο ίδιος ο Ερντογάν είχε τον Ιανουάριο του 2021 πανηγυρίσει ως «τουρκική επιτυχία» την αγορά εμβολίων κατά του COVID-19 από την Κίνα (Sinovac–CoronaVac). <br /><br />Οράματα «κινεζοποίησης» – «Κίνα» στη θέση της Κίνας <br /><br />Ακριβώς έναν χρόνο μετά, στη δύση πια του 2021, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξακολουθεί να επικαλείται την Κίνα πλην όμως για άλλους λόγους. Μιλώντας ενώπιον στελεχών του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) πίσω στις αρχές Δεκεμβρίου (2021), ο πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το μήνυμα ότι η Τουρκία έχει τα φόντα να γίνει μια νέα Κίνα: μια χώρα δηλαδή με φθηνό εργατικό δυναμικό που θα προσελκύει επενδύσεις και θα μπορεί να λειτουργεί ως βάση βιομηχανικής παραγωγής για τα προϊόντα εταιρειών προερχόμενων από το εξωτερικό. <br /><br />Ιδέες του τουρκικού λόμπι που επανέρχονται<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι το τουρκόφιλο λόμπι των ΗΠΑ είχε κι εκείνο χρόνια πριν, πίσω στις 24 Ιουνίου του 2020 για παράδειγμα, στο πλαίσιο τότε διαδικτυακής εκδήλωσης με τον τίτλο «<a href="https://www.youtube.com/watch?v=AtU_-qel1fE">A time for allies to invest in allies: Turkish American global supply chain</a>» στην οποία είχε μάλιστα συμμετάσχει και ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκρέιχαμ, ρίξει στο τραπέζι ως ιδέα την προοπτική η Τουρκία να αντικαταστήσει κάποια στιγμή την Κίνα ως κορυφαία εφοδιαστική πηγή για τις Ηνωμένες Πολιτείες. <br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ίδιο πλαίσιο, το τουρκόφιλο λόμπι των ΗΠΑ έχει παρουσιάσει την Τουρκία και ως κόμβο για την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στην αφρικανική ήπειρο, στην οποία όμως αφρικανική ήπειρο έχουν ήδη απλώσει τα πλοκάμια τους… οι Κινέζοι. <br /><br />Ανταγωνιστικές προς την Κίνα τάσεις <br /><br />Σημειωτέον πως από την πλευρά της Άγκυρας προωθείται παράλληλα τα τελευταία χρόνια ως προτιμητέα εφοδιαστική οδός – που θα συνδέει την Κίνα με την Τουρκία και άρα την Ευρώπη μέσω Κεντρικής Ασίας και Κασπίας, παρακάμπτοντας το Ιράν – και ο καλούμενος Middle Corridor ή Trans-Caspian East-West-Middle Corridor τον οποίο όμως κάποιοι αντιμετωπίζουν όχι ως συμπληρωματικό αλλά ως ανταγωνιστικό έναντι των νέων κινεζικών «δρόμων του μεταξιού» BRI (ενδεικτικά <a href="https://www.insightturkey.com/articles/the-belt-and-road-initiative-and-the-middle-corridor-complementarity-or-competition">1</a>, <a href="https://www.ispionline.it/en/publication/turkeys-middle-corridor-and-belt-and-road-initiative-coherent-or-conflicting-24526">2</a>, <a href="https://berlinpolicyjournal.com/on-the-middle-corridor-china-is-largely-absent/">3</a>). <br /><br />Στη σκιά πια της ακραίας απαξίωσης της τουρκικής λίρας η οποία ανακάμπτει μεν πλην όμως παραμένοντας στο 1 προς 11 έναντι του δολαρίου, ο Ερντογάν θυμήθηκε και εκείνος το… κινεζικό μοντέλο που θα μπορούσε να λειτουργήσει, σύμφωνα με τον ίδιο, ως «πρότυπο» για την είσοδο της Τουρκίας σε μια νέα φάση ανάπτυξης. <br /><br />Με το βλέμμα (και) στην Αφρική <br /><br />Παράλληλα ωστόσο, το καθεστώς Ερντογάν «θυμήθηκε» και την Αφρική στην οποία άλλωστε έχει επενδύσει αξιοσημείωτο διπλωματικό κεφάλαιο τα τελευταία χρόνια, φιλοξενώντας πίσω στα μέσα Δεκεμβρίου (16-18 Δεκεμβρίου) την 3η Σύνοδο Συνεργασίας Τουρκίας-Αφρικής («Third Türkiye Africa Partnership Summit»)…<br /><br />Αμφιβολίες <br /><br />Το εάν η Τουρκία θα μπορούσε να γίνει όντως μια «νέα Κίνα» από οικονομική-βιομηχανική-εφοδιαστική σκοπιά είναι κάτι που αμφισβητείται από τους περισσότερους οικονομολόγους. Η Τουρκία δεν έχει, ούτε μπορεί να πιάσει, τα «μεγέθη» της Κίνας. Δεν έχει τις υποδομές της Κίνας, ούτε την εφοδιαστική της αλυσίδα, ούτε τις επενδύσεις της στο εξωτερικό, αλλά και ούτε και πρόσβαση στις πρώτες ύλες (σπάνιες γαίες κ.ά.) που έχουν οι Κινέζοι, ενώ και πολιτικά είναι πολύ πιο ασταθής από την πατρίδα του Σι Τζινπίνγκ. <br /><br />Από την άλλη πλευρά βέβαια, η Τουρκία θα μπορούσε όντως να επιχειρήσει να «κινεζοποιηθεί» με το κόστος της εν λόγω «κινεζοποίησης» ωστόσο να βαραίνει πρωτίστως τους ίδιους τους Τούρκους-Κούρδους-Σύριους κ.ά. χαμηλόμισθους (και συχνά ανασφάλιστους ή «μαύρους») εργαζομένους εντός των τουρκικών συνόρων.<br /><br />Μέσα πίεσης <br /><br />Σημειώνεται πάντως πως εάν η Κίνα θελήσει να πιέσει την Άγκυρα με αιχμή την οικονομία και το εμπόριο, όπως έχει ήδη κάνει και συνεχίζει να κάνει σε πολλές άλλες περιοχές της υφηλίου, τότε σαφώς και μπορεί. Η ίδια ξεχωρίζει άλλωστε ως ένας από τους μεγαλύτερους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας, μαζί με τη Γερμανία και τη Ρωσία. Ως ένας εταίρος ο οποίος έχει μάλιστα και το εμπορικό ισοζύγιο συντριπτικά (πλεονασματικά) με το μέρος του. <br /><br />Κατά τα λοιπά, δεν θα πρέπει βέβαια να λησμονούνται και οι δεσμοί που διατηρεί το Πεκίνο με το Ιράκ, το Ιράν, τη Συρία αλλά και με τους Κούρδους (του Ιρακινού Κουρδιστάν κυρίως πλην όμως όχι μόνο), με την υποσημείωση ότι οι εν λόγω δεσμοί θα μπορούσαν – εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες – να αξιοποιηθούν και εκείνοι ως μοχλοί πίεσης έναντι της Τουρκίας…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: «κινεζοποίηση» στη σκιά του σινοτουρκικού ανταγωνισμού – Η λίρα, οι Ουιγούροι, οι Κούρδοι.

Γιώργος Σκαφιδάς Ήταν 12 Νοεμβρίου του 2021, όταν η τουρκική κυβέρνηση φιλοξένησε στην Κωνσταντινούπολη την 8η Σύνοδο Κορυφής του επονομαζόμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα είναι ο πόλεμος του μέλλοντος; Οι νέες τεχνολογίες, η τεχνητή νοημοσύνη και οι συμβατικοί στρατοί

<img height="363" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/12/211231094535_Untitled-1.jpg" width="789" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πολλές από τις πτυχές μιας μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ της Δύσης και, ας πούμε, της Ρωσίας ή της Κίνας, έχουν ήδη αναπτυχθεί, δοκιμαστεί και αναπτυχθεί.</span></h3>Το 2021 καταγράφηκε μια θεμελιώδη αλλαγή στη βρετανική πολιτική άμυνας και ασφάλειας.<br /><br />Αυξάνεται ο προϋπολογισμός για την ψηφιακή τεχνολογία, την τεχνητή νοημοσύνη και τον κυβερνοχώρο. Μειώνονται τα χρήματα για πιο παραδοσιακό υλικό και αριθμό στρατευμάτων.<br /><br />Όλα αυτά σε μια εποχή που, όπως παρατηρεί το BBC, οι ρωσικές δυνάμεις συγκεντρώνονται στα σύνορα της Ουκρανίας, η Μόσχα απαιτεί να αποχωρήσει το ΝΑΤΟ από ορισμένα κράτη μέλη του και η Κίνα κάνει όλο και πιο δυνατούς θορύβους για την ανακατάληψη της Ταϊβάν – αν χρειαστεί με τη βία.<br /><br />Μικρές, περιφερειακές συγκρούσεις εξακολουθούν να ξεσπούν σε όλο τον κόσμο. Στην Αιθιοπία διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος, η αυτονομιστική σύγκρουση στην Ουκρανία έχει προκαλέσει το θάνατο πάνω από 14.000 ανθρώπων από το 2014, η εξέγερση στη Συρία σιγοβράζει και οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους αλωνίζουν σε τμήματα της Αφρικής.<br /><br />Πώς θα μοιάζει ο πόλεμος στο μέλλον<br /><br />Πώς θα μπορούσε να είναι ένας μελλοντικός πόλεμος μεταξύ μεγάλων δυνάμεων; Η Δύση μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις; Το BBC επιχειρεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα.<br />Πρώτον, ο «μελλοντικός πόλεμος» είναι ήδη εδώ. Πολλές από τις πτυχές μιας μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ της Δύσης και, ας πούμε, της Ρωσίας ή της Κίνας, έχουν ήδη αναπτυχθεί, δοκιμαστεί και αναπτυχθεί.<br /><br />Στις 16 Νοεμβρίου, η Ρωσία πραγματοποίησε δοκιμή πυραύλου στο διάστημα, καταστρέφοντας έναν από τους δικούς της δορυφόρους. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η Κίνα πραγματοποίησε δοκιμές των προηγμένων υπερηχητικών πυραύλων της, ικανών να ταξιδεύουν με ταχύτητα πολλαπλάσια της ταχύτητας του ήχου. Οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, έχουν γίνει ένα τακτικό καθημερινό φαινόμενο.<br /><br />Η Michele Flournoy ήταν επικεφαλής της πολιτικής του Πενταγώνου για τη στρατηγική των ΗΠΑ υπό τους προέδρους Κλίντον και Ομπάμα. Πιστεύει ότι η εστίαση της Δύσης στη Μέση Ανατολή τις τελευταίες δύο δεκαετίες επέτρεψε στους αντιπάλους της να καλύψουν μεγάλο μέρος της στρατιωτικής τους καθυστέρησης και να εκσυγχρονίσουν οπλοστάσια και στρατηγικά δόγματα.<br /><br />«Βρισκόμαστε πραγματικά σε ένα στρατηγικό σημείο καμπής όπου εμείς – οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι σύμμαχοί μας – βγαίνουμε από 20 χρόνια εστίασης στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της εξέγερσης, τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και σηκώνουμε το βλέμμα μας για να συνειδητοποιήσουμε ότι βρισκόμαστε τώρα σε έναν πολύ σοβαρό ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων», λέει.<br /><br />Αναφέρεται, φυσικά, στη Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες περιγράφονται αντίστοιχα στην ολοκληρωμένη επισκόπηση της βρετανικής κυβέρνησης ως «η οξεία απειλή» και ο μακροπρόθεσμος «στρατηγικός αντίπαλος» της Δύσης.<br /><br />«Ενώ εμείς ήμασταν επικεντρωμένοι στην ευρύτερη Μέση Ανατολή», λέει, «οι χώρες αυτές πήγαν σχολείο στον δυτικό τρόπο πολέμου. Και άρχισαν να επενδύουν μαζικά σε ένα πλήθος νέων τεχνολογιών».<br /><br />Μεγάλο μέρος αυτής της δράσης κατευθύνεται σε δραστηριότητες στον κυβερνοχώρο – διασπαστικές επιθέσεις με στόχο την υπονόμευση του ιστού της δυτικής κοινωνίας, τον επηρεασμό των εκλογών, την κλοπή ευαίσθητων δεδομένων. Τι θα γινόταν όμως αν οι τρέχουσες εντάσεις μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας για την Ουκρανία, ας πούμε, ή μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας για την Ταϊβάν αναβαθμιζόταν σε εχθροπραξίες;<br /><br />«Νομίζω ότι αυτό θα εξελισσόταν σε ένα περιβάλλον με πολύ γρήγορους ρυθμούς που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τομέα των πληροφοριών», λέει η Meia Nouwens, ανώτερη ερευνήτρια στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών (IISS), η οποία επικεντρώνεται στη χρήση των δεδομένων από την Κίνα για στρατιωτικό πλεονέκτημα.<br /><br />«Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός της Κίνας έχει δημιουργήσει μια νέα υπηρεσία που ονομάζεται Δύναμη Στρατηγικής Υποστήριξης, η οποία εξετάζει τις δυνατότητες του διαστήματος, του ηλεκτρονικού πολέμου και του κυβερνοχώρου», ανέφερε.<br /><br />Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Λοιπόν, σχεδόν τα πρώτα πράγματα που θα συνέβαιναν σε οποιεσδήποτε εχθροπραξίες θα ήταν μαζικές επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και από τις δύο πλευρές. Θα γίνονταν προσπάθειες να «τυφλωθεί» η άλλη με το να καταστραφούν οι επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένων των δορυφόρων, ή ακόμη και να κοπούν τα ζωτικά υποθαλάσσια καλώδια που μεταφέρουν δεδομένα.<br /><br />Ο Franz-Stefan Gady, ειδικός σε θέματα μελλοντικού πολέμου στο IISS, ερωτήθηκε το τι θα σήμαινε αυτό. Θα μπορούσαν ξαφνικά τα τηλέφωνά μας να σταματήσουν να λειτουργούν, τα πρατήρια καυσίμων να στερέψουν και η διανομή τροφίμων να περιέλθει σε χάος;<br /><br />«Κατά πάσα πιθανότητα, ναι», λέει. «Επειδή οι μεγάλες δυνάμεις επενδύουν μαζικά όχι μόνο σε επιθετικές δυνατότητες στον κυβερνοχώρο αλλά και σε δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου που μπορούν να μπλοκάρουν δορυφόρους και να ρίξουν την τις τηλεπικοινωνίες. Έτσι, όχι μόνο ο στρατός αλλά και οι κοινωνίες συνολικά θα αποτελέσουν πρωταρχικό στόχο σε μελλοντικές συγκρούσεις».<br /><br />Ο μεγαλύτερος στρατιωτικός κίνδυνος εδώ είναι η ραγδαία κλιμάκωση. Εάν οι δορυφόροι σας δεν επικοινωνούν και οι στρατιωτικοί σχεδιαστές που κάθονται στα υπόγεια καταφύγια διοίκησης δεν μπορούν να είναι σίγουροι για το τι συμβαίνει, τότε αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να αξιολογήσουν την επόμενη κίνηση.<br /><br />Η Meia Nouwens πιστεύει ότι αυτό τους αφήνει την επιλογή να αντιδράσουν είτε με «μινιμαλιστικό» είτε με «μαξιμαλιστικό» τρόπο, ο οποίος ενέχει τον κίνδυνο περαιτέρω κλιμάκωσης των εντάσεων.<br />Τεχνητή νοημοσύνη και πόλεμος του μέλλοντος<br /><br />Ένας παράγοντας που είναι πιθανό να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον μελλοντικό πόλεμο είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Αυτή μπορεί να επιταχύνει μαζικά τους χρόνους λήψης αποφάσεων και αντίδρασης των διοικητών, επιτρέποντάς τους να επεξεργάζονται τις πληροφορίες πολύ πιο γρήγορα.<br /><br />Σε αυτό τον τομέα, οι ΗΠΑ έχουν το ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των δυνητικών αντιπάλων τους και η Michele Flournoy πιστεύει ότι μπορεί να αντισταθμίσει τους τομείς όπου η Δύση είναι υστερεί σε σχέση με το γιγαντιαίο μέγεθος του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας.<br /><br />Υπάρχει όμως ένας τομέας όπου η Δύση υπολείπεται επικίνδυνα της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτός είναι οι υπερηχητικοί πύραυλοι – υπερτροφοδοτούμενα βλήματα που μπορούν να πετάξουν με ταχύτητα μεταξύ πέντε και 27 φορές την ταχύτητα του ήχου και να μεταφέρουν είτε συμβατική είτε πυρηνική κεφαλή.<br /><br />Η Ρωσία ανακοίνωσε επιτυχείς δοκιμές του υπερηχητικού πυραύλου κρουζ Zircon, διακηρύσσοντας ότι μπορεί να νικήσει οποιαδήποτε άμυνα οπουδήποτε στον κόσμο.<br /><br />Ο Dong Feng 17 της Κίνας, που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2019, φέρει ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (HGV) που μπορεί να ελίσσεται μέσα στην ατμόσφαιρα με σχεδόν απρόβλεπτη τροχιά, καθιστώντας δύσκολη την αναχαίτισή του.<br /><br />Οι πρόσφατες δοκιμές των αμερικανικών συστημάτων, αντίθετα, δεν έχουν πάει καλά. Η άφιξη αυτών των όπλων στο οπλοστάσιο της Κίνας κάνει πλέον την Ουάσινγκτον να σκεφτεί δύο φορές το ενδεχόμενο να πάει σε πόλεμο για να υπερασπιστεί την Ταϊβάν, αν η Κίνα αποφασίσει να εισβάλει σε αυτήν.<br /><br />Ωστόσο, αυτή τη στιγμή, που οι ρωσικές δυνάμεις που συγκεντρώνονται στα σύνορα της Ουκρανίας, αν και σίγουρα περιλαμβάνουν επιθετικές δυνατότητες κυβερνοχώρου και ηλεκτρονικού πολέμου, αποτελούνται κυρίως από συμβατικό υλικό, όπως άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα και στρατεύματα – το ίδιο είδος υλικού που θα αναπτυχθεί αν η Μόσχα αποφασίσει να επιστρέψει στις χώρες της Βαλτικής, για παράδειγμα.<br /><br />Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει λάβει την απόφαση να μειώσει τις συμβατικές του δυνάμεις υπέρ της επένδυσης σε νέα τεχνολογία. Ο Franz-Stefan Gady, ειδικός στον μελλοντικό πόλεμο, πιστεύει ότι αυτό θα αποφέρει σίγουρα οφέλη σε 20 χρόνια, αλλά πριν από αυτό θα υπάρχει ένα ανησυχητικό κενό.<br /><br />«Νομίζω ότι θα έχουμε μια πολύ επικίνδυνη περίοδο μέσα στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια, όταν θα συμβεί μεγάλο μέρος της μείωσης. Ταυτόχρονα, πολλές από αυτές τις αναδυόμενες τεχνολογικές δυνατότητες δεν θα είναι αρκετά ώριμες ώστε να έχουν πραγματικά επιχειρησιακό αντίκτυπο», λέει.<br /><br />Και σε αυτά τα επόμενα πέντε έως 10 χρόνια θα μπορούσαν κάλλιστα να ξετυλιχθούν μερικές από τις πιο επικίνδυνες προκλήσεις για την ασφάλεια της Δύσης. Είναι λοιπόν όλα καταστροφή και κατήφεια; Όχι, σύμφωνα με τη Michele Flournoy, η οποία πέρασε χρόνια στην καρδιά της αμερικανικής αμυντικής πολιτικής. Πιστεύει ότι η λύση είναι δύο πράγματα – στενή διαβούλευση και συνεργασία με τους συμμάχους και επενδύσεις στα σωστά σημεία.<br /><br />«Αν βάλουμε επενδύσουμε πραγματικά στις σωστές τεχνολογίες, στις σωστές έννοιες, και τις αναπτύξουμε με ταχύτητα και σε κλίμακα, θα μπορέσουμε να αποτρέψουμε τον πόλεμο μεγάλων δυνάμεων», λέει. «Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να επιτύχουμε τους στόχους μας και να διατηρήσουμε τον Ινδο-Ειρηνικό, για παράδειγμα, ελεύθερο και ανοικτό και ευημερούντα στο μέλλον».<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς θα είναι ο πόλεμος του μέλλοντος; Οι νέες τεχνολογίες, η τεχνητή νοημοσύνη και οι συμβατικοί στρατοί

Πολλές από τις πτυχές μιας μεγάλης σύγκρουσης μεταξύ της Δύσης και, ας πούμε, της Ρωσίας ή της Κίνας, έχουν ήδη αναπτυχθεί, δοκιμαστεί και α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Οι τρεις πυλώνες της εξωτερικής της πολιτικής

<img height="358" src="https://i2.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/12/cache_728x3000_Analog_medium_1365985_47868_30122021.jpg?fit=728%2C407&ssl=1" width="730" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: την αμυντική δυνατότητα, την ισλαμική ιδεολογία και την προσωπικότητα του Ερντογάν.</span></h3><b>Ανδρέας Πιμπίσης </b><br />Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Τουρκία δεν είναι άσχετη με την εξωτερική πολιτική που ακολούθησε η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τα ανοίγματα που έγιναν, ιδιαίτερα από το 2006 στηρίζονταν πάνω σε τρεις βασικούς πυλώνες: αμυντική δυνατότητα, την ισλαμική ιδεολογία και την προσωπικότητα του Ερντογάν. <br /><br />Η οικονομική κρίση στην Τουρκία και οι προεκτάσεις της αποτελούν αντικείμενο αναλύσεων σε διάφορα επίπεδα κυρίως σε διπλωματικό επίπεδο. Καθώς οι επιπτώσεις από την πλήρη κατάρρευση της Τουρκίας θα είναι πολλαπλές και θα επηρεάσει ένα αριθμό χωρών. Από τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει, και τα οποία προκύπτουν από αναλύσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα σε διπλωματικό επίπεδο, προκύπτει ότι ένας βασικός παράγοντας που έχει επηρεάσει αρνητικά την οικονομική κατάσταση στην Τουρκία ήταν τα πολλά και ταυτόχρονα ανοίγματα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς διάφορες κατευθύνσεις, κυρίως στον μουσουλμανικό κόσμο. <br /><br />Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας από το 2006 μέχρι και σήμερα στηρίζεται πάνω σε τρεις πυλώνες. Ο πρώτος, και κύριος πυλώνας άσκησης εξωτερικής πολιτικής, ήταν διαχρονικά η αμυντική δυνατότητα της χώρας, κάτι που αποτελούσε και συνεχίζει και σήμερα να αποτελεί το ισχυρό χαρτί της Άγκυρας στο ΝΑΤΟ. <br /><br />Βλέποντας ότι η αμυντική ισχύς της Τουρκίας επηρεάζει θετικά την εξωτερική πολιτική, ο Ερντογάν άρχισε να ρίχνει ιδιαίτερο βάρος προς αυτή την κατεύθυνση. Την τελευταία δεκαετία καταγράφεται στρατιωτικοποίηση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η δημιουργία βάσεων σε Αζερμπαϊτζάν και Κατάρ μπορεί μεν να είχαν όφελος και οικονομικό για την Τουρκία αλλά ο Ερντογάν δεν έμεινε ώς εκεί. Προχώρησε και σε άλλα ανοίγματα χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική ισχύ της χώρας του. Παραδείγματα η Συρία, η Λιβύη ακόμα και η Υεμένη. Η άμεση ή έμμεση εμπλοκή του στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ένα ακόμα παράδειγμα. <br /><br />Τα ανοίγματα αυτά με παράλληλη στρατιωτική εμπλοκή οδήγησε την τουρκική κυβέρνηση στο να ρίξει ιδιαίτερο βάρος στην στρατιωτική της βιομηχανία. Χρησιμοποιούσε την στρατιωτική της παρουσία σε Λιβύη, Συρία και Ναγκόρνο Καρμπάχ προκειμένου να διαφημίσει τα στρατιωτικά της προϊόντα, κυρίως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που κατασκευάζονταν εξολοκλήρου στην Τουρκία. <br /><br />Και κάπου εκεί, σύμφωνα με τις διπλωματικές αναλύσεις, τα πράγματα είχαν ξεφύγει και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Γιατί όσο επιτυχημένη κι αν ήταν η δράση των τουρκικών drones στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στη Συρία και στη Λιβύη, δεν σημαίνει και αυτομάτως ότι όλες οι χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση θα σπεύσουν να αγοράσουν τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη. <br /><br />Σημαντικό στοιχείο το οποίο επιβεβαιώνεται συχνά-πυκνά είναι το ποιος κάνει κουμάντο στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Κι αυτός που κάνει κουμάντο και στην εξωτερική πολιτική είναι ο Ερντογάν με στενό του συνεργάτη όχι τον αρμόδιο υπουργό αλλά τον Ιμπραχίμ Καλίν του οποίου τα καθήκοντα είναι πολύ πέρα από αυτά του προεδρικού εκπροσώπου και ειδικού συμβούλου του Προέδρου Ερντογάν. Όπως γίνεται κοινά αποδεκτό από τους πλείστους ξένους διπλωμάτες που παρακολουθούν στενά την κατάσταση στην Τουρκία, τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας μπορεί να αποτελούν μια βιτρίνα για τον έξω κόσμο αλλά στην πράξη δεν έχουν ουσιαστικό ρόλο. Τα ζητήματα αυτά καθορίζονται από τους Ερντογάν και Καλίν. <br /><br />Ο τρίτος πυλώνας εξωτερικής πολιτικής είναι η ισλαμική ιδεολογία την οποία ο Ερντογάν μετέτρεψε ως εργαλείο διείσδυσης στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο. Από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αφρική και την Ασία ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τη θρησκεία προκειμένου να ασκήσει εξωτερική πολιτική. Τα ανοίγματα αυτά έφεραν μια σχετική ισχυροποίηση της Τουρκίας στον αραβικό/μουσουλμανικό κόσμο, αλλά την ίδια ώρα έφεραν και αρκετές επιπλοκές ανοίγοντας μέτωπα τα οποία προσπαθεί τώρα να κλείσει η Τουρκία. <br /><br />Μεταξύ των πολλών μετώπων που κατάφερε να ανοίξει η Τουρκία είναι η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αλλά και το Ισραήλ. Η οικονομική κρίση άρχισε να λειτουργεί ως ρολόι που κτυπά αντίστροφα, αναγκάζοντας τον Ερντογάν να ψάχνει για διαύλους επικοινωνίας με αυτές τις χώρες. <br /><br />Ήδη στην Τουρκία άρχισαν να μιλούν ανοικτά για την βελτίωση των σχέσεων με τις γειτονικές της χώρες. Αν και θα είναι δύσκολο να παραδεχθεί η πλευρά Ερντογάν και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος ότι αυτά τα ανοίγματα γίνονται και υπό την πίεση της οικονομικής κατάστασης στη χώρα, εντούτοις αποτελεί κοινά αποδεκτά δεδομένα ότι υπάρχει μια άμεση διασύνδεση των εξελίξεων αυτών. <br /><br />Ενδεικτικό της αλλαγής πλεύσης το χθεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας Χουριέτ (πηγή ΓΤΠ) στο οποίο γίνεται αναφορά στην προσπάθεια της Τουρκίας για βελτίωση των σχέσεων με γειτονικές χώρες. Κινήσεις εμφανώς που δεν συνδέονται με την οικονομική κρίση αλλά συνδέονται με τις ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή. Για ακόμα μια φορά γίνεται αναφορά στο Ενεργειακό Φόρουμ Ανατολικής Μεσογείου (Eastern Mediterranean Gas Forum) του οποίου η σύσταση και λειτουργία ενοχλεί κατά πολύ την Άγκυρα. Η Χουριέτ, όπως και άλλα τουρκικά μέσα, εμφανίζει το ενεργειακό φόρουμ ως έναν αντιτουρκικό άξονα, τον οποίο τώρα η Άγκυρα προσπαθεί να προσπεράσει με διμερείς συνεργασίες. <br /><br />Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της Χουριέτ, Σεντάτ Ενγκίν, η Τουρκία «για να αλλάξει την εικόνα, που διαμορφώθηκε στην περιοχή, άρχισε να προβαίνει σε βήματα. Το σημαντικότερο, κατά τον ίδιο, είναι η προσπάθεια επαναπροσέγγισης με την Αίγυπτο, που ξεκίνησε με συναντήσεις των επιτροπών εξωτερικών. Το δεύτερο βήμα είναι η ομαλοποίηση των σχέσεων με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα». <br /><br />Ο Ενγκίν επισημαίνει ότι παρ’ όλη την πολιτική ψυχρότητα, που υπάρχει με την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, οι εμπορικές τους σχέσεις με την Τουρκία δεν έχουν επηρεαστεί. Εξάλλου, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν, σε δηλώσεις του, μίλησε για αναζωογόνηση του διαλόγου με το Ισραήλ, υπογραμμίζοντας ότι οι σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα και ασφάλεια της περιοχής, υπενθυμίζει ο Ενγκίν, γράφοντας καταληκτικά τα εξής: «Συνοψίζοντας, η Τουρκία καταβάλλει σοβαρή προσπάθεια να βελτιώσει τις σχέσεις της με περιφερειακούς παράγοντες. Άραγε, αυτή η προσπάθεια θα επεκταθεί μέχρι και τη Συρία; Θα πρέπει να αξιολογήσουμε και αυτό το ερώτημα».<br /><br />Ο Ερντογάν άνοιξε τις πόρτες στις πρόωρες εκλογές<br /><br />Μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση φιλοξενεί το κορυφαίο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, για την πολιτική που ακολουθεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αναλυτές εκτιμούν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος έχει πλέον ανοίξει τις πόρτες στις πρόωρες εκλογές, μετά τις δύο σημαντικές ανακοινώσεις που έκανε το τελευταίο διάστημα -την αύξηση κατά 50% στον βασικό μισθό και την εγγύηση των καταθέσεων, που σταμάτησε την κατάρρευση του νομίσματος.<br /><br />Οι δύο ανακοινώσεις έγιναν με διαφορά μόλις πέντε ημερών, καθώς η νομισματική κρίση έφτασε στο αποκορύφωμά της στις 20 Δεκεμβρίου, με τη λίρα να κατρακυλάει στα 18,4 ανά δολάρια, πλήττοντας σημαντικά και την οικονομία, αλλά και τα νοικοκυριά.<br /><br />Όπως τονίζει το Reuters, ο Ερντογάν, καθώς και ανώτατα στελέχη του κυβερνώντος ΑΚΡ έχουν επανειλημμένα απορρίψει το ενδεχόμενο πρόωρων προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών πριν την προβλεπόμενη ημερομηνία στα μέσα του 2023. Ωστόσο, η τεράστια αύξηση του κατώτατου μισθού από το 2022 και η σημαντική ανάκαμψη της λίρας -που επέστρεψε στην ισοτιμία των 12 ανά δολάριο- κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος θα εκμεταλλευτεί την ευνοϊκή συγκυρία, μετά την πρόσφατη κατρακύλα του ιδίου και του κόμματός του στις δημοσκοπήσεις.<br /><br />Οι αναλυτές θεωρούν ότι οι πρόσφατες ανακοινώσεις του παραπέμπουν σε προεκλογικές υποσχέσεις που αποδεικνύουν τις ηγετικές του ικανότητες. Επίσης, ο αιφνιδιασμός των πρόωρων εκλογών είναι πολύ πιθανό να πλήξει τον συνασπισμό της αντιπολίτευσης, που δεν έχει ακόμα καταλήξει σε προεδρικό υποψήφιο.<br /><br />Αναλυτές τονίζουν ότι ένα success story της τελευταίας στιγμής προκύπτει πάντα πριν τις εκλογές για τον Ερντογάν. Βέβαια, το μήνυμα και το αφήγημα του Προέδρου θα εξαρτηθεί και από την περαιτέρω πορεία της λίρας, αλλά και του πληθωρισμού και τις επιπτώσεις που θα έχουν αυτοί οι δύο παράγοντες στις τσέπες των Τούρκων πολιτών.<br /><br />Για να δώσει ώθηση στη λίρα, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ένα σχέδιο της κυβέρνησης, το οποίο θα προστατεύει τις λίρες που έχουν μετατραπεί από άλλο νόμισμα σε ενδεχόμενες μελλοντικές υποτιμήσεις έναντι ισχυρών νομισμάτων. Η κίνηση αυτή έδωσε ώθηση στο νόμισμα και σταμάτησε τη διολίσθησή του που είχε πυροδοτηθεί από την ανορθόδοξη πολιτική του Τούρκου Προέδρου στο θέμα των επιτοκίων, τα οποία μειώνονται παρά τον τεράστιο πληθωρισμό, που αναμένεται αυτό τον μήνα να φτάσει ακόμα και το 30%. Οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι και αυτό το σχέδιο είναι πιθανό να αυξήσει τις τιμές, αλλά και να επιβαρύνει τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.<br /><br />Τα χρόνια του διψήφιου πληθωρισμού και της υποτίμησης του νομίσματος έχουν κατασπαράξει το εισόδημα των Τούρκων πολιτών, αυξάνοντας σημαντικά τις αρνητικές γνώμες για τον Ερντογάν στις δημοσκοπήσεις από το 2015 και μετά. Αρκετές δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, φέρνουν το κόμμα του στη δεύτερη θέση σε περίπτωση εκλογών και τον ίδιο να χάνει την προεδρία απέναντι σε διάφορους υποψήφιους.<br /><br />Ίσως, λοιπόν, ο Ερντογάν να παίζει τα ρέστα του, λένε ειδικοί.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Οι τρεις πυλώνες της εξωτερικής της πολιτικής

Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στηρίζεται σε τρεις πυλώνες: την αμυντική δυνατότητα, την ισλαμική ιδεολογία και την προσωπικότητα του Ερν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ο Ερντογάν διεξάγει τον «πόλεμο του νερού» με τους Κούρδους της Συρίας

<img height="360" src="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2021-12-30/ERDOGAN32.jpg" width="748" /><br /><br />Η βορειοανατολική Συρία βιώνει μια σύγκρουση που διαδραματίζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε πολλά μέρη του κόσμου. Μια σύγκρουση για έναν πόρο που γίνεται όλο και πιο πολύτιμος λόγω της κλιματικής κρίσης: το νερό<br />H περιοχή της Χασάκα στη Βορειοανατολική Συρία, στα σύνορα με την Τουρκία ήταν κάποτε ο προμηθευτής της χώρας με σιτάρι και βαμβάκι. «Καλάθι του ψωμιού» της Συρίας την αποκαλούσαν οι ντόπιοι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία Κούρδοι, που ποτέ δεν είχαν ιδανικές σχέσεις με το καθεστώς της Δαμασκού. Από τις αρχές της χιλιετίας οι βροχές άρχισαν να σπανίζουν και η περιοχή να αντιμετωπίζει<a href="https://politicus.gr/169461/i-tourkia-epicheirei-na-synthlipsei-tous-kourdous-sti-syria-me-oplo-to-nero/"> έντονα προβλήματα ξηρασίας</a>.<br /><br />Οι Κούρδοι εξεγέρθηκαν εναντίον του δικτάτορα Μπασάρ αλ Άσαντ το 2011. Το 2012 οι μαχητές του YPG, του ένοπλου βραχίονα του Κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), έδιωξαν τα στρατεύματα του καθεστώτος από μεγάλες περιοχές της βορειοανατολικής Συρίας, συμπεριλαμβανομένης της Χασάκα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το PYD, μαζί με άλλες ομάδες, ανακήρυξαν την αυτόνομη διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας. Αυτό ήταν μια ανοκτή πρόκληση για το συριακό καθεστώς – και για την Τουρκία. Η κυβέρνηση Ερντογάν θεωρεί το YPG ως τρομοκρατική οργάνωση, ένα συριακό παρακλάδι του απαγορευμένου κουρδικού εργατικού κόμματος PKK, το οποίο διεξάγει πόλεμο εναντίον του τουρκικού κράτους εδώ και δεκαετίες.<br /><br />Στη Χασάκα δεν υπάρχει αρκετό πόσιμο νερό εδώ και πολύ καιρό. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, έως και ένα εκατομμύριο άνθρωποι πλήττονται έντονα από την κρίση μόνο στην επαρχία Χασάκα. Στο νοσοκομείο της πόλης έρχονται καθημερινά άνθρωποι με προβλήματα γαστρεντερίτιδας, διάρροια, κράμπες στην κοιλιά. Είναι κυρίως παιδιά. Οι υποδομές δεν αρκούν για την περίθαλψη όλων. Αιτία των ασθενειών η έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού. Αποτέλεσμα ενός ιδιότυπου πολέμου που διεξάγει η Αγκυρα κατά των Κούρδων.<br /><br />Μάχες δίχως όπλα<br /><br />Το 2018, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βομβάρδισε την πόλη Αφρίν στην πλειοψηφία των Κούρδων και το 2019 τις πόλεις Ρας-αλ-Αΐν και Ταλ Αμπτζάντ. Έκτοτε, η Τουρκία έχει δημιουργήσει μια «ζώνη προστασίας» βάθους 30 χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων. Εντός αυτής βρίσκεται το αντλιοστάσιο νερού Αλούκ, το οποίο τροφοδοτεί την περιοχή Χασάκα με πόσιμο νερό. Οι μάχες έχουν γίνει σπάνιες πρόσφατα, αλλά η σύγκρουση δεν έχει τελειώσει. Στις μέρες μας κάποιοι κάνουν πόλεμο με το νερό.<br /><br />Το PYD κατηγορεί την Τουρκία ότι εσκεμμένα περιορίζει τη ροή προς τις κουρδικές περιοχές στη Συρία.<br /><br />Μετά από χρόνια λειψυδρίας, το συριακό καθεστώς κατασκεύασε τον σταθμό νερού Αλούκ το 2010 για τη μεταφορά των υπόγειων υδάτων από τα τουρκικά σύνορα στο εσωτερικό της χώρας. Περισσότερα από 125.000 κυβικά μέτρα κάθε μέρα, αρκετά για να τροφοδοτήσουν μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Όμως από τη μέρα που στην περιοχή εισέβαλαν οι τουρκικές δυνάμεις, η ροή του νερού έχει διακοπεί τουλάχιστον 24 φορές, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Συχνά για αρκετές εβδομάδες.<br /><br />Πολλά πρωινά στα περίχωρα της Χασάκα, η συνηθισμένη εικόνα είναι ένα κονβόι βυτιοφόρων που κατευθύνονται προς την πόλη. Κάποια είναι μισθωμένα από την αυτοδιοίκηση, από μη κυβερνητικές οργανώσεις ή τον ΟΗΕ. Όμως πολλά βυτιοφόρα ανήκουν σε ιδιώτες που μεταφέρουν το νερό πολλά χιλιόμετρα από τις γεωτρήσεις στα βόρεια της χώρας στην πόλη. Η βορειοανατολική Συρία βιώνει μια σύγκρουση που διαδραματίζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε πολλά μέρη του κόσμου. Μια σύγκρουση για έναν πόρο που γίνεται όλο και πιο πολύτιμος λόγω της κλιματικής κρίσης: το νερό.<br /><br />Νερό σημαίνει δύναμη.<br /><br />Η έλλειψή του πλήττει χειρότερα τους φτωχούς στη Χασάκα: τους ανθρώπους στους προσφυγικούς καταυλισμούς, τους αγρότες που ζουν εκεί, όπου δεν φτάνουν τα βυτιοφόρα και όλους εκείνους που δεν μπορούν να πληρώσουν τις σταθερά αυξανόμενες τιμές του νερού. Εδώ και ένα χρόνο δεν έχει βρέξει σχεδόν καθόλου. «Τα ζώα πεθαίνουν, τα φυτά πεθαίνουν, οι άνθρωποι αρρωσταίνουν» λένε οι κάτοικοι της περιοχής, που αισθάνονται ξεχασμένοι από τη διεθνή κοινότητα.<br /><br />Τα Ηνωμένα Έθνη έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου τον Ιούλιο. «Απαιτούμε την επανέναρξη της παροχής νερού και ηλεκτρισμού και την προστασία της πρόσβασης του άμαχου πληθυσμού σε νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής. Υπενθυμίζουμε σε όλα τα μέρη ότι οι σταθμοί νερού είναι αστικές υποδομές που πρέπει να προστατεύονται ανά πάσα στιγμή», έγραψαν σε κοινή επιστολή της η UNICEF και οι συντονιστές του ΟΗΕ για ανθρωπιστικές υποθέσεις στη συριακή κρίση. Η τουρκική κυβέρνηση αρνείται ότι κόβει αυτή το νερό από τους Κούρδους στη Συρία.<br /><br />Χωρίς νερό δεν υπάρχει ούτε ρεύμα<br /><br />Ο πόλεμος αυτός για το νερό διεξάγεται σε πολλά μέτωπα. Όχι μόνο στο Αλούκ, αλλά και κατά μήκος του Ευφράτη, που τροφοδοτεί πέντε εκατομμύρια ανθρώπους στη Συρία με νερό και τρία εκατομμύρια ανθρώπους με ρεύμα. Η Συρία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία τη δεκαετία του 1980: Η Συρία θα λάμβανε 500 κυβικά μέτρα νερού Ευφράτη ανά δευτερόλεπτο εάν η κυβέρνηση της απέσυρε την υποστήριξη προς το PKK και τον ηγέτη του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι δύο πλευρές κράτησαν τον λόγο τους: Η Συρία μπορούσε να βασίζεται στο νερό του Ευφράτη, τα τρία μεγάλα φράγματα κατά μήκος του ποταμού παρήγαγαν αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσουν τις πόλεις με ηλεκτρισμό.<br /><br />Σήμερα, όμως, η συμφωνία φαίνεται να μην ισχύει πλέον: η Τουρκία μετά βίας αφήνει λίγο περισσότερα από 200 κυβικά μέτρα ανά δευτερόλεπτο να περάσουν στη Συρία. Οι αντλίες του φράγματος του Ευφράτη μόλις φτάνουν στο νερό, η στάθμη του νερού είναι τόσο χαμηλή.<br /><br />Και επειδή το νερό είναι σπάνιο, το ρεύμα είναι επίσης σπάνιο. Η ποσότητα του νερού είναι σύντομα ανεπαρκής για τη λειτουργία των στροβίλων των υδροηλεκτρικών σταθμών στο Τισρίν και στην Τάμπκα. Σύμφωνα με την αυτοδιοίκηση, η χωρητικότητα των φραγμάτων έχει μειωθεί σχεδόν κατά τα δύο τρίτα από την αρχή του έτους.<br /><br />Οι άνθρωποι στη Χασάκα αισθάνονται τώρα επίσης τις επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης. Εκεί που παλιά υπήρχαν 16 ώρες ρεύματος την ημέρα, σήμερα είναι συχνά μόνο δύο έως τέσσερις. Παντού στην πόλη υπάρχουν γεννήτριες που μουγκρίζουν στις αυλές, στέλνοντας μαύρο καπνό στον αέρα. Η αιθαλομίχλη κυριαρχεί στην ατμόσφαιρα, χτυπάει στους πνεύμονες. Αυτό σημαίνει ακόμη περισσότερους ασθενείς εκτός από τη διάρροια και με πνευμονικές παθήσεις, λέει μια νοσοκόμα στη Χασάκα. Εγκυες χάνουν τα παιδιά τους.<br /><br />Το πιο πικρό σε αυτό είναι ότι αυτή η καταστροφή ήταν ανθρωπογενής. «Η αιτία είναι πολιτική και θα μπορούσε να επιλυθεί ανά πάσα στιγμή». Αλλά η Τουρκία του Ερντογάν αρνείται πεισματικά να δει το κουρδικό ως ένα πρόβλημα που μπορεί να έχει πολιτική λύση. Επιμένει να θέλει να το αντιμετωπίζει με «σιδερένια φτέρνα».<div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Ο Ερντογάν διεξάγει τον «πόλεμο του νερού» με τους Κούρδους της Συρίας

Η βορειοανατολική Συρία βιώνει μια σύγκρουση που διαδραματίζεται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε πολλά μέρη του κόσμου. Μια σύγκρουση για ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Γεωπολιτικά τι μπορούμε να περιμένουμε από το 2022; Τα 5 μέτωπα "φωτιά"

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/geopolitics.jpg?itok=GOyyvk72" width="766" /><br /><h3 style="text-align: left;">Σε ποιες περιοχές του πλανήτη είναι στραμμένο το γεωπολιτικό ενδιαφέρον.</h3>Αποχαιρετώντας το 2021, μπορούμε να κάνουμε μια εκτίμηση ορισμένων γεωπολιτικών εξελίξεων που μπορεί να συμβούν με βάση όσα συνέβησαν φέτος: <br /><br />Ουκρανία, η ρωσική αρκούδα εξακολουθεί να περιφέρεται<br /><br />Οι εντάσεις στην ουκρανική σύγκρουση κλιμακώθηκαν τον τελευταίο μήνα του χρόνου, με τη Μόσχα να αναπτύσσει στρατεύματα κοντά στις αυτονομιστικές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Ένα τέτοιο γεγονός συνέβη και τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους. Το υπολογισμένο μπρα ντε φερ της Μόσχας με την ανάπτυξη στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων είναι πιθανό να συνεχιστεί και το 2022, ιδίως αν το Κίεβο συνεχίσει να δείχνει σημάδια προσέγγισης με τη Δύση. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά απίθανο η Ρωσία να αποτολμήσει έναν πόλεμο με την Ουκρανία. Μια τέτοια ενέργεια θα είχε ως αποτέλεσμα την επέμβαση του ΝΑΤΟ και η προβληματική οικονομία της Ρωσίας θα δυσκολευόταν να αντέξει τον πόλεμο μακροπρόθεσμα. Για τον Πούτιν, είναι προτιμότερο να κρατήσει τη Δύση υπό τον φόβο της επέμβασης με την ανάπτυξη στρατευμάτων παρά με τη διεξαγωγή πολέμου. Αυτή η στρατηγική είναι πιθανό να κάνει το Κίεβο να εγκαταλείψει τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για την επίλυση της σύγκρουσης. <br /><br />Σαχέλ<br /><br />Το Παρίσι φεύγει και η αβεβαιότητα αρχίζει: Η Γαλλία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συνεχίσει να μειώνει την παρουσία της στο Μάλι, είτε υπάρξει αλλαγή στο Ελιζέ είτε όχι. Η αποχώρηση των Γάλλων από το Τιμπουκτού στο βόρειο τμήμα της χώρας είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μια τέτοια απόσυρση αφήνει ένα κενό ασφαλείας στο βόρειο τμήμα της χώρας, το οποίο πιθανότατα θα εκμεταλλευτούν οι τρομοκρατικές ομάδες, καθώς τόσο ο στρατός του Μάλι όσο και οι Κυανόκρανοι, δεν διαθέτουν τους πόρους και τη λαϊκή υποστήριξη για να διασφαλίσουν την τάξη. Ως αποτέλεσμα, θα μπορούσαμε να δούμε μια επανάληψη αυτού που συνέβη το 2012, όταν μια εξέγερση των Τουαρέγκ πήρε τον έλεγχο του βόρειου τμήματος της χώρας και σχεδόν κατέλαβε τον έλεγχο στο Μάλι. Θα πρέπει επίσης να προσέξουμε για πιθανή ρωσική παρέμβαση μέσω των μισθοφόρων του Ομίλου Βάγκνερ. Η δράση αυτή κερδίζει την αποδοχή στο Μάλι και θα ήταν ένα ιδανικό πραξικόπημα για τη Μόσχα ώστε να προωθήσει τη Ρωσία ως εγγυητή της ασφάλειας στην αφρικανική ήπειρο. <br /><br />Ισραήλ-Παλαιστίνη<br /><br />Η ατέλειωτη ιστορία συνεχίζεται. Για έντεκα ημέρες τον Μάιο, ο κόσμος έγινε μάρτυρας του πώς η αραβοϊσραηλινή σύγκρουση -ίσως μία από τις πιο περίπλοκες προς επίλυση στη σύγχρονη ιστορία- εξακολουθούσε να υφίσταται. Η παύση των εχθροπραξιών δεν έφερε το τέλος της βίας, όπως αποδείχθηκε τον Νοέμβριο, όταν ένας τρομοκράτης της Χαμάς πυροβόλησε εναντίον ισραηλινών αστυνομικών και πολιτών στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ. Πρόσφατα εμφανίζεται ένα νέο φαινόμενο: μαχαιρώματα και επιθέσεις από Παλαιστίνιους νέους που δεν συνδέονται με παλαιστινιακές οργανώσεις εναντίον Ισραηλινών πολιτών και αστυνομικών. Οι επιθέσεις αυτές είναι πιθανό να τροφοδοτήσουν τις εντάσεις στην περιοχή και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επανάληψη του Μαΐου. <br /><br />Αφγανιστάν<br /><br />Ανθρωπιστική καταστροφή στον ορίζοντα. Τον Αύγουστο παρακολουθήσαμε, μέσα σε μια εβδομάδα, την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία στο Αφγανιστάν. Έκτοτε, η ανθρωπιστική κατάσταση και η κατάσταση ασφαλείας έχει επιδεινωθεί. Εκτός από την έλλειψη διεθνούς βοήθειας και τις προειδοποιήσεις των Ηνωμένων Εθνών για προβλέψιμο λιμό και προσφυγική κρίση, η βαρβαρότητα του ISIS-K, με τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις του, έχει γίνει η κύρια απειλή για την ασφάλεια της χώρας. Ένα τέτοιο σενάριο είναι πολύ πιθανό να έχει ως αποτέλεσμα η χώρα να γίνει εστία αστάθειας που μπορεί να επηρεάσει την ΕΕ, ιδίως αν υπάρξει προσφυγική κρίση. Μια τέτοια κρίση θα αναζωπυρώσει τις εντάσεις μεταξύ των Βρυξελλών και των χωρών που συνορεύουν με το Αφγανιστάν, οι οποίες είναι απίθανο να δεχτούν να είναι οι φύλακες των προσφύγων που κατευθύνονται προς την Ευρώπη. <br /><br />Μαρόκο και Αλγερία<br /><br />Το Μαγκρέμπ στα άκρα. Οι δύο χώρες, έδειξαν φέτος την κακή τους σχέση με τη διακοπή των διπλωματικών τους επαφών. Έκτοτε, η σύγκρουση στη Δυτική Σαχάρα, όπου η Αλγερία είναι ''νονός'' του αυτονομιστικού Μετώπου Πολισάριο, το Ραμπάτ φιλοδοξεί να αναγνωρίσει διπλωματικά την κυριαρχία του στη Δυτική Σαχάρα, και το ενδιαφέρον του Μαρόκου να αποκτήσει ισραηλινή στρατιωτική τεχνολογία έχουν τροφοδοτήσει τις εντάσεις. Η σύγκρουση για τη Δυτική Σαχάρα είναι πιθανό να επηρεάσει τη βελτίωση ή την υποβάθμιση της σχέσης, ιδίως αν επαναληφθούν περιστατικά όπως ο μαροκινός βομβαρδισμός οδηγών φορτηγών στο Μπιρ Λεχλού. Τέτοια περιστατικά θα αυξήσουν την ένταση στην περιοχή, με το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης μεταξύ Ραμπάτ και Αλγερίου να διαφαίνεται. <br /><br />Αν και τα παραπάνω αποτελούν προβλέψεις -υπάρχει πάντα η πιθανότητα να επαληθευτούν ή να μην επαληθευτούν- τα πέντε αυτά γεγονότα θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη νέα χρονιά. Οι πολιτικές τους συνέπειες θα μπορούσαν να είναι αρνητικές για την περιφερειακή σταθερότητα. Για το σκοπό αυτό, η πρόβλεψη μελλοντικών σεναρίων θα μας βοηθήσει να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να τα αντιμετωπίσουμε σε περίπτωση επιδείνωσης της κατάστασης και να λάβουμε τις κατάλληλες αποφάσεις. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γεωπολιτικά τι μπορούμε να περιμένουμε από το 2022; Τα 5 μέτωπα "φωτιά"

Σε ποιες περιοχές του πλανήτη είναι στραμμένο το γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Αποχαιρετώντας το 2021, μπορούμε να κάνουμε μια εκτίμηση ορισμένων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απολογισμός έτους κατά Ελλάδας & Κύπρου… απ’ τον Μεβλούτ

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/02/Mevlut-Cavusoglu-2-790x400.jpeg" width="760" /><br /><br />Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ για τη χρονιά που φεύγει, το 2021, που έκανε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ήταν μια παράσταση, μια ωδή στην επεκτατική πολιτική της κατοχικής δύναμης. Παρουσίασε τα επιτεύγματα της χώρας του και χωρίς περιστροφές ανέδειξε αυτό που όλοι το γνωρίζουν και οι περισσότεροι το ανέχονται. Ότι η κατοχική Τουρκία είναι μια ταραχοποιός χώρα, που διά της στρατιωτικής ισχύος προχωρεί στην υλοποίηση των σχεδιασμών της. Σχεδιασμών σε βάρος γειτονικών χωρών και λαών.<br /><br />Αναφερόμενος στην Κύπρο, μεταξύ άλλων, είπε πως «προστατέψαμε αποφασιστικά τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα της χώρας μας και της ‘’Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου’’ στην Ανατολική Μεσόγειο. Το 2021, η Ελλάδα και η ελληνοκυπριακή διοίκηση προσπάθησαν να στείλουν ερευνητικά πλοία τρίτων χωρών στην υφαλοκρηπίδα μας 7 φορές· τους αποτρέψαμε όλους με τις διπλωματικές μας πρωτοβουλίες και την παρουσία μας στο πεδίο όταν χρειάστηκε. Βάλαμε το όραμα της λύσης δύο κρατών στην παγκόσμια ατζέντα με βάση την κυριαρχική ισότητα και το ισότιμο καθεστώς. Σπάσαμε επίσης τους κανόνες με το άνοιγμα των Βαρωσίων.<br /><br />Καταγράψαμε τη νόμιμη πολιτική μας με την «ΤΔΒΚ» στις άτυπες συναντήσεις στη Γενεύη. Δεν ανεχθήκαμε βήματα εχθρικά προς τη χώρα μας από την Ελλάδα», είπε ο Τσαβούσογλου. Και δεν άφησε πίσω τις «επιδόσεις» και κατά της Ελλάδος, υπενθυμίζοντας την επιστολή που έστειλε στον ΟΗΕ στην οποία κατέγραψε τη θέση πως «σε περίπτωση της παραβίασης του καθεστώτος της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου είναι συζητήσιμη και η κυριαρχία τους». Έκανε δε λόγο για προσπάθειες αύξησης από ελληνικής πλευράς με τεχνητό τρόπο της έντασης στο Αιγαίο, υποστηρίζοντας πως αυτό είναι επικίνδυνο για την ειρήνη και τη σταθερότητα. Ποιος τα λέγει αυτά; Ο εκπρόσωπος του καθεστώτος Ερντογάν. Ο εκπρόσωπος της κατοχικής δύναμης.<br /><br />Αυτή είναι η Τουρκία. Αυτή είναι η εξωτερική πολιτική, που ακολουθεί και εφαρμόζει αξιοποιώντας όχι τη διπλωματική πειθώ, αλλά τις μεθόδους επιβολής, που προωθούνται έχοντας ως εργαλείο τη στρατιωτική υπεροπλία. Είναι προφανές πως αυτή την πολιτική θέλησε να παρουσιάσει ο Τσαβούσογλου χωρίς περιστροφές και διπλωματική γλώσσα. Το γεγονός ότι επικαλείται σε κάποιες περιπτώσεις το «διεθνές δίκαιο», το οποίο ειρήσθω εν παρόδω το χρησιμοποιεί αλά καρτ η κατοχική δύναμη αλλά και τα Ηνωμένα Έθνη, αυτό επί της ουσίας δεν σημαίνει τίποτε. Κι αυτό γιατί η Άγκυρα καταπατά το διεθνές δίκαιο και παραβιάζει συστηματικά τις βασικές αρχές, που διέπουν τη λειτουργία των διεθνών και διμερών σχέσεων.<br /><br /><div>Περαιτέρω, εκείνο που θα πρέπει να επισημανθεί είναι η ανακοίνωση που έγινε από τον κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου για τη συνάντηση των εξουσιοδοτημένων αποστολών από Τουρκία και Αρμενία με θέμα την απόπειρα εξομάλυνσης σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, μετά τη λήξη του πολέμου στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, που θα διεξαχθεί στη Μόσχα. Τα αποτελέσματα αυτών των συζητήσεων θα διαφανούν στη συνέχεια και θα αξιολογηθούν. Θα έχει ενδιαφέρον η προσπάθεια προσέγγισης, μετά από δεκαετίες αντιπαραθέσεων. Έχει, όμως, σημασία και ποιος κάνει τη μεσολάβηση. Αλλά για αυτά θα επανέλθουμε όταν θα διαμορφωθεί εικόνα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Απολογισμός έτους κατά Ελλάδας & Κύπρου… απ’ τον Μεβλούτ

Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ για τη χρονιά που φεύγει, το 2021, που έκανε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ήταν μια παράσταση, μια ωδή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιοι εμποδίζουν την Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα της τελικά; Τι ρόλο παίζει το αμερικανικό LNG και το Ισραήλ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC%20%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1.jpg?itok=ZczJ2r2_" width="755" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Με έναν "μαγικό" τρόπο μπλοκάρονται όλες οι προσπάθειες εκμετάλλευσης των ελληνικών κοιτασμάτων-LNG και ΑΠΕ κυριαρχούν στο σκηνικό εν μέσω ενεργειακής κρίσης.</span></h3>Όλο το προηγούμενο διάστημα είμαστε μάρτυρες ενός τεράστιου υποχθόνιου παιχνιδιού που διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια μας και αφορά τα δικά μας, τα ελληνικά, τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τα οποία δεν αξιοποιούμε, ενώ η χώρα μας υποφέρει ενεργειακά, και αναζητά χρηματοδότηση από το εξωτερικό.<br /><br />“Βρετανία, Αμερική, Ρωσία και Κίνα, προσπαθούν να πάρουν θέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο ( για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων). Έχουμε περισσότερα δικαιώματα από αυτούς στην Κύπρο, με ό,τι κάναμε από το 1571, ενώ μαζί μας έχουμε το δίκαιο, τη στρατιωτική μας παρουσία, και την κυριαρχία μας στην Ανατολική Μεσόγειο”, δήλωσε ο ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας με εντολή της Άγκυρας, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα το χοντρό παιχνίδι που κάποιοι παίζουν, και στις πλάτες της Ελλάδος, την οποία όπως όλα δείχνουν, παρασκηνιακά δεν της επιτρέπουν να ξεκινήσει να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα της.<br /><br />Έχουμε μια τρομερή ενεργειακή κρίση, και η χώρα μας παρόλο που υποφέρει, δεν έχει κάνει το παραμικρό για να ξεκινήσει οτιδήποτε στο Ιόνιο Πέλαγος, για παράδειγμα.<br /><br />Οι έρευνες υδρογονανθράκων σε Ιωάννινα και Αιτωλοακαρνανία, στις οποίες υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις για τις ενεργειακές δυνατότητες τους, σταμάτησαν αιφνιδιαστικά, προκαλώντας πλήγμα σε ειδικό ελληνικό πρόγραμμα για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων εν μέσω της πετρελαϊκής κρίσης.<br /><br />Την ίδια ακριβώς “ταραγμένη” από την κρίση περίοδο, όλως τυχαίως δύο ενεργειακοί κολοσσοί, η ExxonMobil και η TotalEnergies, ενώ γνωρίζουν τα τρομερά πλούσια κοιτάσματα Νοτίως της Κρήτης, δεν κάνουν απολύτως τίποτα.<br /><br />«Νοτιοδυτικά Κρήτης» και «Δυτικά Κρήτης», έχουν υπογραφεί συμβάσεις από τις 27 Ιουνίου 2019, και τον τότε υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας και την κοινοπραξία Total, ExxonMobil και Ελληνικά Πετρέλαια, για τις οποίες όμως δεν έχουμε κανένα νέο.<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί ότι η κοινοπραξία δεν έχει λάβει ακόμη περιβαλλοντική έγκριση για αυτά τα οικόπεδα ( άγνωστο το γιατί), ούτε έχουν συμπεριληφθεί σε ετήσιο πρόγραμμα εργασιών που παραδίδει η ΕΔΕΥ, η Ελληνική Εταιρεία Διαχείρισης Υδρογονανθράκων.<br /><br />Πριν δύο μήνες περίπου, είχαμε περίεργες και ακατανόητες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στο πρακτορείο Arab News.<br /><br />"Η Ελλάδα πιστεύει στις ΑΠΕ. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεκινήσει να εξορύσσει στο βυθό της θάλασσας της Μεσογείου προκειμένου να βρει φυσικό αέριο και πετρέλαιο για έναν πολύ απλό λόγο.<br /><br />Χρειαζόμαστε 10 ή 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε και από πλευράς κόστους θα ήταν πολύ πιο ακριβό σε σύγκριση για παράδειγμα με το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας. Οπότε από οικονομικής πλευράς, δεν βλέπω την Ελλάδα να γίνεται πετρελαιοπαραγωγός χώρα.<br /><br />Και με όλο το σεβασμό, το Αιγαίο για παράδειγμα αποτελεί έναν παράδεισο στη γη. Δε σχεδιάζουμε να μετατραπεί σε Κόλπο του Μεξικού. Κατά συνέπεια η Ελλάδα επιθυμεί να έχει ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού”, είχε δηλώσει ο Έλληνας ΥΠΕΞ.<br /><br />Ενώ η κατάσταση δεν αλλάζει, βλέπουμε τον τερματικό σταθμό στην Αλεξανδρούπολη που θα αποθηκεύει αμερικανικό LNG, με προορισμό την ΕΕ, να αποτελεί το κύριο έργο της χώρας, μαζί με τα έργα στην Ρεβυθούσα.<br />Το LNG που προσφέρουν οι ΗΠΑ, δεν είναι φτηνό επουδενί, ενώ η ζήτηση ειδικά το 2021, είναι πολύ μεγαλύτερη από το αναμενόμενο.<br /><br />Κύριο σχέδιο των ΗΠΑ, είναι η επικράτηση και οι εισαγωγές LNG στις αγορές της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης με τη βελτίωση της ενεργειακής τους ασφάλειας, και μιας απεξάρτησης από τη Ρωσία.<br /><br />Το Ισραήλ από την άλλη πλευρά με ανακοίνωση του υπεύθυνου υπουργείου, μίλησε για τις ΑΠΕ, ως την κύρια στόχευση τα επόμενα χρόνια, αφήνοντας το σχέδιο του αγωγού East Med, ουσιαστικά στο “αέρα”.<br /><br />Η Ελλάδα μπροστά σε αυτό των κυκεώνα των τρομερών διεθνών συμφερόντων, επιλέγει έως τώρα, να μην εκμεταλλευθεί με “νύχια και με δόντια” την οικονομική ανεξαρτησία της, και την αγορά πιθανόν υπερσύγχρονων μαχητικών και όπλων, μέσω των εξορύξεων, των ολοκληρωτικά δικών της κοιτασμάτων, και αυτό είναι εξοργιστικά προκλητικό για την χώρα μας.<br /><br />Η Τουρκία θα ξεκινήσει σε λίγο στην Μαύρη θάλασσα να εκμεταλλεύεται το κοίτασμα που βρήκε το πλωτό γεωτρύπανο της πριν μερικούς μήνες, με τον Ερντογάν να θριαμβολογεί ήδη, αλλά από την Αθήνα ούτε φωνή ούτε ακρόαση σε Αιγαίο, Ιόνιο, νότια της Κρήτης και αλλού.<br /><br />Ποιοι είναι αυτοί τελικά που δεν θέλουν να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τον ορυκτό της πλούτο, αυξάνοντας την οικονομική και αμυντική ισχύ της άραγε;<br /><br />Πιθανότατα, όλοι αυτοί που δεν θέλουν να σηκώσει “κεφάλι” ο ελληνισμός, κυρίως για τα δικά τους υποχθόνια σχέδια στην περιοχή, αλλιώς δεν εξηγείται απολύτως τίποτα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιοι εμποδίζουν την Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τα κοιτάσματα της τελικά; Τι ρόλο παίζει το αμερικανικό LNG και το Ισραήλ.

Με έναν "μαγικό" τρόπο μπλοκάρονται όλες οι προσπάθειες εκμετάλλευσης των ελληνικών κοιτασμάτων-LNG και ΑΠΕ κυριαρχούν στο σκηνικό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γερμανία μέσω ΕΕ χρηματοδότησε την Άγκυρα “εκτρέφοντας” το τουρκικό τέρας που απειλεί σήμερα την Ελλάδα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/18403688_1942041556067385_1744800442617780020_n.jpg?itok=jSmF4pNn" width="771" /><br /><br />Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας μεγάλωσε με τις «πλάτες» των Γερμανών και προσωπικά της πρώην Καγκελαρίου Α.Μέρκελ<br /><br />Η κύρια στρατηγική ανάπτυξη της δήθεν ανεξάρτητης αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας, βασίζεται στην πρακτική της σύναψης κοινοπραξιών με ευρωπαϊκές, κυρίως γερμανικές αμυντικές εταιρείες.<br /><br /><div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1475902359863799809" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1475902359863799809&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7060086_i-germania-meso-ee-hrimatodotise-tin-agkyra-ektrefontas&sessionId=649fabf9040da06e29db06b60c40bbbabcbe2799&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=9fd78d5%3A1638479056965&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 483px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>Την ίδια ακριβώς περίοδο, μέσω προγραμμάτων της ΕΕ, με ευθύνη φυσικά του Βερολίνου, οι δύο κολοσσοί της τουρκικής βιομηχανίας όπλων, η Aselsan (51η μεταξύ των κορυφαίων εξαγωγέων όπλων στον κόσμο, και η Roketsan επιδοτούνταν με χρήμα των Ευρωπαίων πολιτών.<br /><br />Η ΕΕ χρηματοδότησε επίσης (30.000 €) τη Διεύθυνση Πληροφοριών της Τουρκικής Προεδρίας, το πανίσχυρο όργανο λογοκρισίας, που εργάζεται επίμονα για να περιορίσει με νόμο όλες τις ελεύθερες φωνές στην χώρα.<br /><br />Προγράμματα όπως το τουρκικό ειδικό όχημα Hizir, η κατασκευή του οποίου έγινε μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος για την «Ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων μεταξύ Τουρκίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης», με την Ευρώπη να καλύπτει το όλο έργο κατά 75% και 25% το Τουρκικό κράτος, είναι ενδεικτικό το τι ακριβώς έχει δοθεί στην Άγκυρα.<br /><br />Η Επιτροπή της ΕΕ έχει συγχρηματοδοτήσει μέσω του Μηχανισμού Προενταξιακής Βοήθειας την κατασκευή των τουρκικών τεθωρακισμένων οχημάτων «που φέρουν εξοπλισμό επιτήρησης των συνόρων, καθώς και ραντάρ επιτήρησης και θερμικές κάμερες, με το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού αυτού να έχει ήδη παραδοθεί.<br /><br />Η ΕΕ επιδότησε την αγορά των συγκεκριμένων τουρκικών οχημάτων, από τον Ερντογάν για την Τουρκία, μετά τη συμφωνία για το μεταναστευτικό, και πρόσφατα ο Ερντογάν απείλησε την Ελλάδα με άνοιγμα ξανά των συνόρων.<br /><br />Επίσης το 2020, ο αρμόδιος Επίτροπος για την Πολιτική Γειτονίας Oliver Várhelyi, είχε επιβεβαιώσει πρόγραμμα που αφορούσε χρηματοδότηση από την ΕΕ για την αγορά 4 σκαφών της Τουρκικής Ακτοφυλακής, μήκους 9 έως 11 μέτρων, μέγιστης ταχύτητας 35 κόμβων και εμβέλειας 300 χιλιομέτρων.<br /><br />Σε αυτά τα επιδοτούμενα προγράμματα, θα πρέπει να προσθέσουμε και τα δις που έχει δώσει μέχρι τώρα η Γερμανία, συγνώμη η ΕΕ εννοούσαμε, για το μεταναστευτικό στον Ερντογάν. <br /><br />Το σημερινό “τέρας” λοιπόν, που ονομάζεται τουρκική αμυντική βιομηχανία, και κατ’ επέκταση τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, ( συνδέονται άρρηκτα), το έχει εκθρέψει η πρώην Καγκελάριος Α.Μέρκελ, με την άφρονα πολιτική της προς το επικίνδυνο Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν.<br /><br />Το αποτέλεσμα ήταν να απειλείται ευθέως Ελλάδα και Κύπρος, να στοχοποιούνται τα “ευρωπαϊκά” κοιτάσματα των δύο χωρών, ενώ οι Τούρκοι, ήδη κάνουν και αντίπραξη στην ΕΕ, πουλώντας δικά τους αμυντικά προϊόντα, όπως τα BAYRAKTAR T-B2 και τα σκάφη ULAQ, σε χώρες της ένωσης.<br /><br />Το “τέρας” αυτό επίσης που ονομάζεται τουρκική αμυντική βιομηχανία, απειλεί ολόκληρη την ΝΑ Ευρώπη, και τον ελληνισμό, με την “ Γαλάζια Πατρίδα”, και το σχέδιο “εθνικός Όρκος”, που μεταφράζονται σε επέκταση των σημερινών τουρκικών συνόρων προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ η χάρη των Τούρκων έχει ήδη φτάσει στον Καύκασο και την Αφρική.<br /><br />Οι απώλειες σε αμυντικά συμβόλαια για τις αμυντικές εταιρείες της ΕΕ, ( Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία,κά) έως τώρα αφορούν πολλά δις, τα οποία καρπώνεται η νεο-οθωμανική Τουρκία.<br /><br />Με λίγα λόγια οι Γερμανοί, και λοιποί Ευρωπαίοι, έβαλαν τα “ χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους”, κάτι όμως που δεν πρόκειται να κάνει ούτε η Ελλάδα ούτε η Κύπρος, παρά τα προβλήματα τους λόγω οικονομίας εδώ και 10 χρόνια.<br /><br />Το καλύτερο για την ΕΕ, που δεν έχει δικό της στρατό, (και καλύτερα, λόγω και πάλι των Γερμανών και των σχεδίων τους), είναι να στηρίξει Αθήνα και Λευκωσία όσο μπορεί, αφού αποτελούν τον προμαχώνα της δύσης έναντι των τουρκικών επεκτατικών σχεδίων.<br /><br />Αν τυχόν σε κάποιο σενάριο ( πράγμα αδύνατο) “λύγιζε” ποτέ ο ελληνισμός, τότε οι Τούρκοι δεν θα σταματούσαν στην Βιέννη, αλλά θα καταλάμβαναν ολόκληρη την ΕΕ (πλην Βρετανίας που είναι νησί), αφού εκατομμύρια από αυτούς ευρίσκονται ήδη ως μετανάστες σε ευρωπαϊκές πόλεις. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Γερμανία μέσω ΕΕ χρηματοδότησε την Άγκυρα “εκτρέφοντας” το τουρκικό τέρας που απειλεί σήμερα την Ελλάδα.

Η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας μεγάλωσε με τις «πλάτες» των Γερμανών και προσωπικά της πρώην Καγκελαρίου Α.Μέρκελ Η κύρια στρατηγική ανά...

Διαβάστε την συνέχεια

«Καλή χρονιά» από τους Τούρκους με «μπλοκάρισμα» του Αιγαίου για όλο το 2022!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/12/navtex_etisies_desmeysis.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/12/navtex_etisies_desmeysis-1068x601.jpg" width="781" /></a><br /><br />Οι «φίλοι και σύμμαχοι» Τούρκοι «εύχονται καλή χρονιά», με NAVTEX διαρκείας που «κλειδώνουν» περιοχές του Αιγαίου για σχεδόν ολόκληρο το 2022! Είναι πρακτική που οι Τούρκοι ακολουθούν αρκετά χρόνια τώρα. Οι περιοχές όπως προκύπτει από τον χάρτη δεν είναι τυχαίες. Επί της ουσίας «μπλοκάρουν» ολόκληρο το Αιγαίο.<br /><br />Όπως γίνεται κάθε χρόνο , έτσι και φέτος δεν αναμένεται κάποια ουσιαστική αντίδραση σ΄ αυτό το τουρκικό τέχνασμα. Πάει καιρός που η Ελλάδα αντιδρούσε και στην παραμικρή προσπάθεια αμφισβήτησης στο Αιγαίο από τους Τούρκους.<br /><br />Δεν χρειάζονται βεβαίως οι NAVTEX διαρκείας των Τούρκων για να καταλάβουμε ότι και το 2022 δε θα ΄ναι μια εύκολη χρονιά σ΄ ότι έχει να κάνει με την τουρκική επιθετικότητα. Θα γίνει ακόμη δυσκολότερο αν η ελληνική κυβέρνηση συνεχίσει να υπηρετεί χωρίς δισταγμό την πολιτική του κατευνασμού σε συνδυασμό με τη δημιουργία ενός άκρατου κλίματος καθησυχασμού στο εσωτερικό της χώρας. Κλίμα το οποίο έχει πείσει ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης ότι η χώρα εξοπλίζεται «αύριο, μεθαύριο», ότι «οι συμμαχίες μας είναι αρκετές για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα» και ότι «η Τουρκία είναι απομονωμένη». <br /><br />Το 2022 μάλλον θα πρέπει να πάψουμε να ασχολούμαστε με το τι κάνει ή δεν κάνει ο Ερντογάν. Να καταλάβουμε ότι έχει σημασία μέχρι ενός σημείου αν θα παραμείνει στην εξουσία ή αν θα πέσει. Αυτοί που φιλοδοξούν να τον διαδεχτούν δεν είναι καλύτεροι. Θα πρέπει να συνεχίσουμε την ενίσχυση της αμυντικής μας θωράκισης κι αυτό δεν έχει να κάνει με νέες αγορές. Η Ελλάδα όπως πάρα πολλές φορές έχουμε γράψει διαθέτει πολλά όπλα. Αν όλα «δούλευαν» όπως έπρεπε δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι θα είχε την πολυτέλεια να περιμένει τις παραλαβές όσων πρόσφατα αποφάσισε να αγοράσει. <br /><br /><br />Είναι κοινή πεποίθηση όλων των ειδικών ότι η όποια επιθετική ενέργεια του Ερντογάν θα προκύψει μέσα στο 2022. Ίσως είναι ώρα να σοβαρευτεί όλο το πολιτικό σύστημα το οποίο αποφεύγει συστηματικά να συζητήσει για τα εθνικά θέματα. Η κυβέρνηση δείχνει ότι προτιμά τη «μυστική διπλωματία» και η αντιπολίτευση και ειδικά η αξιωματική φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να συνεχίσει αυτόν τον ολισθηρό δρόμο ,ελπίζοντας προφανώς σε πολιτικό όφελος. Το βέβαιο είναι πως αν συνεχίσουμε έτσι η μόνη που θα χάσει θα ΄ναι η χώρα.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Καλή χρονιά» από τους Τούρκους με «μπλοκάρισμα» του Αιγαίου για όλο το 2022!

Οι «φίλοι και σύμμαχοι» Τούρκοι «εύχονται καλή χρονιά», με NAVTEX διαρκείας που «κλειδώνουν» περιοχές του Αιγαίου για σχεδόν ολόκληρο το 202...

Διαβάστε την συνέχεια