Για πρώτη φορά, ειδικός αναλυτής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ μιλά για Τραμπ-Πούτιν – Τι αποκαλύπτει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoGTsBz8rQjSsJu1TOTVSjNL5uxmHZDM-I1ZnSBKHUs0kKPNjNlxvESao4wJ7QkKHn5T5b48ZZXx5fxiGOaIcu8cUbMJoBmkR0X5hhUo3fjdgrLtTASV4zhZ8DHXNJXveefa4mNY6ccr4Y/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7+%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC%252C+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25AC+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580-%25CE%25A0%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD+%25E2%2580%2593+%25CE%25A4%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="313" data-original-width="630" height="316" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoGTsBz8rQjSsJu1TOTVSjNL5uxmHZDM-I1ZnSBKHUs0kKPNjNlxvESao4wJ7QkKHn5T5b48ZZXx5fxiGOaIcu8cUbMJoBmkR0X5hhUo3fjdgrLtTASV4zhZ8DHXNJXveefa4mNY6ccr4Y/s640/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258E%25CF%2584%25CE%25B7+%25CF%2586%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AC%252C+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CE%25AD%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25BB%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25BA+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25AC+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BC%25CF%2580-%25CE%25A0%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD+%25E2%2580%2593+%25CE%25A4%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25B5%25CE%25B9.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γνωρίζει την μυστικοπαθή Λέσχη Μπιλντεμπέργκ όσο κανείς… Έχει αφιερώσει σχεδόν τη μισή του ζωή στην έρευνά της.. <br /> <br /> Ο λόγος για τον Daniel Estulin, επιτυχημένο ερευνητή και συγγραφέα, ο οποίος υπήρξε πρωτοπόρος στην αποκάλυψη της φύσης της Λέσχης Bilderberg, εξηγώντας τα πειράματα ελέγχου του μυαλού που διεξάγονται από αμερικανικές και ευρωπαϊκές υπηρεσίες και τεκμηριώντας πώς η Δύση τροφοδοτούσε το εξοντωτικό θηρίο της ισλαμικής τρομοκρατίας.<br /> <br /> Ο Estulin μετά από 15 χρόνια έρευνας προχώρησε στην παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ που…τα λέει όλα!<br /> <br /> Ο Daniel Estulin, γεννημένος στο Βίλνιους της Λιθουανίας, το 1966 έχει κάνει…ντοκτορά στα θέματα που αφορούν την περιβόητη Λέσχη και έχει αποτυπώσει τα αποτελέσματα των ερευνών του είτε σε ομιλιές είτε σε αρθρογραφία του είτε σε συγγραφικά του έργα όπως ένα βιβλίο με τίτλο «Η αληθινή ιστορία της ομάδας Bilderberg», και έχει αναφέρει ότι ο κύριος στόχος του ομίλου Bilderberg είναι να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση που θα ελέγχεται από μια ελίτ ομάδα ανθρώπων με κύριο στόχο τον έλεγχο των φυσικών πόρων του πλανήτη.<br /> <br /> Μεταξύ άλλων, λοιπόν, στο ντοκιμαντέρ που δημιούργησε, ο Εστούλιν προβαίνει στην ακόλουθη αποκάλυψη:<br /> <br /> “Ο Vladimir Putin και ο Donald Trump δεν είναι εχθροί αλλά δύο ισχυρoί άνδρες και δεν θα έχουν προβλήματα στην επίτευξη συμφωνιών. Το πρόβλημα και για τους δύο είναι ότι και οι δύο περιβάλλονται από εχθρούς, κανένας δεν έχει αξιόπιστη ομάδα γύρω του.<br /> <br /> Και οι δύο έχουν γύρω τους προδότες στις πατρίδες τους αντιστοίχως που εργάζονται για τραπεζίτες και χρηματοδότες. Ακόμη και αν καταλήξουν σε συμφωνία, ποιος θα την έθετε σε εφαρμογή; Ο Trump αγωνίζεται με όλους.<br /> <br /> Υπάρχουν καθημερινές διαρροές από τον Λευκό Οίκο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Πούτιν. Που ως πρόεδρος ελέγχει την εξωτερική πολιτική, αλλά εκείνη που συνδέεται με την οικονομία είναι στα χέρια του πρωθυπουργού Μεντβέντεφ και της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, του Ινστιτούτου Οικονομικών κ.λπ. εκεί που όλοι είναι τραπεζίτες-χρηματοδότες-φιλελεύθεροι που εργάστηκαν ή είχαν τοποθετηθεί με βάση τις σχέσεις με τον Bill Clinton πριν από 25 χρόνια”.<br /> <br /> Για τον Αμερικανό πρόεδρο σημειώνει ακόμη:<br /> <br /> “Λάβετε υπόψη ότι ο Donald Trump αντιπροσωπεύει την εναλλακτική λύση στο φιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο που αντιπροσωπεύει ένα μέρος της ελίτ και του οποίου υποψήφια ήταν η Χίλαρι Κλίντον.<br /> <br /> Αυτό το μοντέλο, βασισμένο στην απεριόριστη ανάπτυξη σε έναν πλανήτη με περιορισμένους πόρους, ξεκίνησε με τη δημιουργία της Federal Reserve το 1913 (το μοντέλο του κεντρικού τραπεζικού πολέμου) και τώρα είναι νεκρό. Δεν εξοφλήθηκε.<br /> <br /> Η υπερεθνική ελίτ πριν μπορούσε να καταλήξει σε συμφωνία για τη διανομή του κόσμου. Τώρα, απλά, δεν υπάρχει για όλους. Το μοντέλο αυτών των ανθρώπων, των οποίων το ορατό πρόσωπο ήταν η Χίλαρι Κλίντον, ήταν καταδικασμένο”.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Για πρώτη φορά, ειδικός αναλυτής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ μιλά για Τραμπ-Πούτιν – Τι αποκαλύπτει

Γνωρίζει την μυστικοπαθή Λέσχη Μπιλντεμπέργκ όσο κανείς… Έχει αφιερώσει σχεδόν τη μισή του ζωή στην έρευνά της.. Ο λόγος για τον Daniel...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεκίνησε η συζήτηση για τον διάδοχο του Ερντογάν στις ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiujDSCQGsS4_dHJNIc9VJmCk8OaPg21eFTN9tg0F5nxKmRRMPfqkEFMxu7VREc2InHtN4PUmcK01wQtVTnfiLt3uakZ5gMGVgoPeJDPmGgfJH_XIRpF1WHMa871HDy3X_IDgc7oxuuwfT_/s1600/%25CE%259E%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="316" data-original-width="621" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiujDSCQGsS4_dHJNIc9VJmCk8OaPg21eFTN9tg0F5nxKmRRMPfqkEFMxu7VREc2InHtN4PUmcK01wQtVTnfiLt3uakZ5gMGVgoPeJDPmGgfJH_XIRpF1WHMa871HDy3X_IDgc7oxuuwfT_/s640/%25CE%259E%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2587%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" width="640" /></a></div> <br />Εκθεση-αναφορά του Michael Rubin, πρώην αξιωματούχο του Πενταγώνου και αναλυτή των Υπηρεσιών Πληροφοριών.<br /><br />….»Τα τελευταία χρόνια, ο Erdogan προωθεί μέλη της οικογένειάς του, όπως ο γιος του Bilal και ο γαμπρός του Berat Albayrak εις βάρος παλιών συνεργατών και ηγετών του κόμματός του όπως ο Abdullah Gul και ο Ahmet Davutoglu. Παρ’ όλα αυτά, εκτός από τον Mustafa Kemal Ataturk και το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) του, κανένα τουρκικό κόμμα που πέτυχε να κυβερνά μόνο του τη χώρα δεν επέζησε τον θάνατο του χαρισματικού του ηγέτη. Για παράδειγμα, το Δημοκρατικό Κόμμα του Adnan Menderes διαλύθηκε μετά την εκτέλεσή του και το Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας του Turgut Ozal σταδιακά εξαφανίστηκε μετά τον θάνατο του ηγέτη του από καρδιακή προσβολή.<br /><br />«Κι αυτό μας φέρνει πίσω στον Erdogan. Κατά την σχεδόν δεκατετραετή του διακυβέρνηση, ο Erdogan αντιμετώπισε διάφορα θέματα υγείας. Σε ένα περιστατικό πριν από μια δεκαετία, οι άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας χρειάστηκαν περίπου 10 λεπτά για να τον βγάλουν από το κλειδωμένο του αλεξίσφαιρο αυτοκίνητο όπου είχε χάσει τις αισθήσεις του. Πριν από πέντε χρόνια, μια ηλεκτρονική αλληλογραφία που διέρρευσε ανέφερε ότι ο Τούρκος ηγέτης έπασχε από καρκίνο και είχε μόλις δύο χρόνια ζωής.<br /><br /> Ενώ όντως ο Erdogan είχε καρκίνο, νίκησε τις προγνώσεις.<br /><br /> Και νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, λιποθύμησε ενώ προσευχόταν. Αυτά τα επεισόδια δεν προμηνύουν αναγκαστικά την καταστροφή. <br /><br />Ο Erdogan είναι 63 ετών, νεότερος από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης στην Τουρκία και επίσης νεότερος από πολλούς από τους προηγούμενους ηγέτες της χώρας.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, τις τελευταίες εβδομάδες οι ίδιες πηγές που με πληροφόρησαν ότι μπορεί να επίκειται πραξικόπημα αρκετούς μήνες πριν αυτό εκδηλωθεί, υποδεικνύουν ότι ο καρκίνος του Erdogan επέστρεψε και έχει επεκταθεί.<br /><br />Μια επισήμανση: είναι πάντα επικίνδυνο να γίνονται υποθέσεις για την υγεία δικτατόρων.<br /><br />Σε κοινωνίες ήδη αδιαφανείς, η υγεία των ηγετών είναι ένα από τα πιο στενά φυλασσόμενα μυστικά. Η σχετική δημοσιογραφική κάλυψη μπορεί μάλιστα να έχει ένα στοιχείο γελοιότητας: Σκεφτείτε τον πρώην ηγέτη της Συρίας, Hafez al-Assad. Για τρεις δεκαετίες, οι αναλυτές προέβλεπαν τον επικείμενο θάνατό του.<br /><br />Όταν εντέλει πέθανε το 2000, οι ίδιοι αυτοί αναλυτές υποστήριξαν ότι όλο αυτό το διάστημα είχαν δίκιο. Δεν έχω βεβαίως μιλήσει με τους γιατρούς του Erdogan και δεν μπορώ να γνωρίζω αν οι φήμες ισχύουν, πέραν του ότι επισημαίνω ότι οι πληροφορίες που μου δίνουν οι πηγές μου έχουν βγει τις περισσότερες φορές αληθινές. <br /><br />Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η θνητότητα των δικτατόρων δεν θα πρέπει να θεωρείται θέμα ταμπού, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις υποθέσεις για το τι πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια.<br /><br />Ο διάδοχος του Erdogan θα αναδειχθεί από την οικογένειά του ή από το κόμμα;<br /><br />Κι αυτό μας φέρνει πίσω στον Erdogan. <br /><br />Τι θα συμβεί όταν ο δυνατός άνδρας της Τουρκίας πεθάνει, υποθέτοντας ότι δεν θα απομακρυνθεί στο μεταξύ από την εξουσία με άλλα μέσα;<br /><br />Δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό ο γιος τού ή ο γαμπρός του να διατηρήσουν από μόνοι τους το ανάστημα που απαιτείται έναντι του στρατού και τους πιο υψηλόβαθμους αξιωματούχους ώστε να καταφέρουν να αναλάβουν τα ηνία της εξουσίας, ακόμη κι αν έχουν πρόσβαση σε μέρος των χρημάτων που καταχράστηκε ο Erdogan κατά τη διάρκεια της θητείας του.<br /><br />Με άλλα λόγια, ο Bilal και ο Berat μοιάζουν περισσότερο στον Gamal Mubarak ή τον Σαΐντ Κατάφι παρά στον Bashar al-Assad.<br /><br />Θα μπορούσαν να αναλάβουν το πηδάλιο οι βετεράνοι του ΑΚΡ;<br /><br />Εδώ υπάρχουν βασικά δύο πιθανότητες: ο πρώην Πρόεδρος Abdullah Gul, και ο πρώην αναπληρωτής Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών Ali Babacan.<br /><br />Ο Gul έχει συμπάθειες στο κόμμα, και κατάφερε να αποφύγει την εκκαθάριση του Erdogan έναντι όσων έχουν δεσμούς με τον εξόριστο θεολόγο Fethullah Gulen, ίσως γιατί έχει παραμείνει τόσο ήσυχος στην αποστρατεία. Ο Gul όμως είναι ολιγόλογος και εδώ και καιρό αποφεύγει τα ρίσκα. Δεν είναι σαφές αν θα καταφέρει να συγκεντρώσει ισχύ ώστε να ανασυνταχθεί και να περιθωριοποιήσει τους ανταγωνιστές του στη μάχη που θα ακολουθήσει τον θάνατο του Erdogan.<br /><br />Στο μεταξύ ο Babacan έχει καταφέρει να μείνει σχετικά καθαρός εν μέσω της διαφθοράς που έχει σημαδέψει την εποχή Erdogan, και έχει αποφύγει τον συσχετισμό του με τις δικτατορικές υπερβολές του τελευταίου. Δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό πάντως ο Gul ή ο Babacan να συγκεντρώσουν ποσοστό άνω του 30% στη μετά Erdogan εποχή, το οποίο ακόμα και με τη λαθροχειρία του ΑΚΡ πιθανότατα δεν θα επαρκέσει για την εμπέδωση του ελέγχου.<br /> Θα μπορούσε να κερδίσει τον έλεγχο ένας αντιπολιτευόμενος;<br /><br />Κι αυτό μας φέρνει στους εκτός του κόμματος παράγοντες.<br /><br />Ο Erdogan φαίνεται να έχει ξεφύγει από τον πρώην μαοϊκό και εθνικιστή Dogu Perincek. <br /><br />Ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin υπονόμευσε τον πρώην σύμμαχό του όταν συμφώνησε να συνεργαστεί με τον Erdogan αντί να χρησιμοποιήσει τον Perincek εναντίον του. Ενώ ο Perincek ακόμη απολαμβάνει την υποστήριξη κάποιων υψηλόβαθμων αξιωματούχων του στρατού, ο στρατιωτικός σύμβουλος του Erdogan, ισλαμιστής Adnan Tanrıverdi δημιουργεί νέα δεδομένα με την παραστρατιωτική ομάδα SADAT, που μπορεί να είναι μικρή αλλά θυμίζει τους ισλαμιστές Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν, τουλάχιστον στα πρώτα τους χρόνια. <br /><br />Με απλά λόγια, κάθε μέρα που περνά, ο Tanrıverdi και η SADAT ενισχύονται και η επιρροή του Perincek φθίνει.<br /><br />Ο ίδιος το Tanrıverdi δεν έχει πολιτικές φιλοδοξίες, αλλά θα μπορούσε να ασκήσει επιρροή, ανάλογα με την κατεύθυνση που θα δώσει στη SADAT.<br /><br />Άλλοι πολιτικοί ηγέτες του κατεστημένου πιθανότατα δεν θα κερδίσουν το πηδάλιο της χώρας.<br /><br />Ο ηγέτης του κόμματος του Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) Devlet Bahceli δεν υπήρξε ποτέ χαρισματικός και πάντα λάμβανε μικρά ποσοστά στις εκλογές, κοστίζοντας στο ΜΗΡ από πέντε ως οκτώ ποσοστιαίες μονάδες. Με τις πρόσφατες μάλιστα κινήσεις του να γίνει ο Κουίσλινγκ του Erdogan, σφράγισε την έλλειψη πολιτικής σημασίας του ΜΗΡ.<br /><br />Ούτε ο ηγέτης του CHP Kemal Kılıcdaroglu είναι χαρισματικός και έκανε το λάθος στο ξέσπασμα του πραξικοπήματος του Ιουλίου του 2016 να προσφέρει υποστήριξη στον Erdogan ο οποίος, πρέπει να πούμε, πιθανόν ενεπλάκη περισσότερο στο πραξικόπημα απ’ όσο ο ίδιος αναγνωρίζει.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, η “Πορεία για τη Δικαιοσύνη” του Kılıcdaroglu το καλοκαίρι του 2017 ήταν πετυχημένη. Κλόνισε τον Erdogan, καταδεικνύοντας πόση μεγάλη είναι η επιθυμία στην Τουρκία για επιστροφή στη νομοκρατία. Για να είμαστε δίκαιοι, αν ο Kılıcdaroglu μπορέσει να μείνει εκτός φυλακής, μπορεί να προτιμήσει να παραμείνει αρχηγός κόμματος από το να γίνει Πρόεδρος, επιτρέποντας σε κάποιον ταλαντούχο αξιωματούχο του CHP όπως ο İlhan Kesici, που συνδυάζει τις κεντρώες θέσεις με θρησκευτικά διαπιστευτήρια, να αναλάβει την πρόκληση.<br /><br />Ο δυναμικότερος ηγέτης στην Τουρκία σήμερα είναι με διαφορά ο Selahattin Demirtas, ένας από τους ηγέτες του κεντροαριστερού και φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP). Υπό την ηγεσία του, το HDP έχει διευρύνει την απήχησή του πέρα από τους Κούρδους της Τουρκίας, αλλά το κόμμα δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει την πλειοψηφία, ή έστω περισσότερες από το ένα τέταρτο των ψήφων. Το γεγονός όμως ότι ο Erdogan κατάφερε να φυλακίσει τον Demirtas χωρίς να αντιμετωπίσει σοβαρές διαμαρτυρίες ή πολιτικό κόστος, υπογραμμίζει το πόσο αδύναμη είναι συλλογικά η αντιπολίτευση.<br /><br />Τι επίκειται λοιπόν;<br /><br />Πλέον, λίγοι πολιτικοί, ακαδημαϊκοί ή εξωτερικοί αναλυτές προσποιούνται ότι ο Erdogan δεν είναι ένας αυταρχικός ηγέτης. Κάποιοι μετριάζουν την κριτική τους φοβούμενοι ότι χάσουν τις δουλειές ή τις προσβάσεις τους, ενώ κάποιοι άλλοι, που κλίνουν περισσότερο στο να αγνοήσουν την συμπεριφορά του Erdogan λένε ότι, παρά τις αδυναμίες του, η Τουρκία είναι απλά υπερβολικά σημαντική για να την εγκαταλείψουμε. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι Αμερικανοί πολιτικοί οφείλουν να αναλογιστούν τι μπορεί να συμβεί στην Τουρκία την επομένη του θανάτου του Erdogan, ιδίως αν αυτή η μέρα έρθει νωρίτερα απ’ ό,τι πολλοί διπλωμάτες υποθέτουν.<br /><br />Το λιγότερο που μπορεί να συμβεί, είναι ένας πολιτικός διαγκωνισμός. Η σφραγίδα του Erdogan ως ισχυρού άνδρα μπορεί να μην επαρκέσει για να διασφαλίσει μια ομαλή μετάβαση, ιδίως καθώς ο ίδιος δεν θα διακινδυνεύσει να αντιμετωπίσει την πολιτική αμφισβήτηση που μπορεί να προκληθεί αν ονομάσει τον διάδοχό του. Ακόμη, δεδομένων των διαιρέσεων που ο Erdogan επέτεινε αλλά φίμωσε, οι εβδομάδες και οι μήνες μετά τον θάνατο του Erdogan μπορεί να χαρακτηριστούν από βίαια ξεκαθαρίσματα λογαριασμών.<br /><br />Οι Τούρκοι θα απαιτήσουν οι αγαπημένοι τους να απελευθερωθούν από τις πολιτικές φυλακές της χώρας και να αναλάβουν ξανά την θέση που δικαιούνται στην κοινωνία, και πολλοί θα απαιτήσουν την επιστροφή των περιουσιών που τους αφαιρέθηκαν αυθαίρετα με το προκάλυμμα των τεχνοκρατικών και δικαστικών σωμάτων που κυριαρχούνταν από το ΑΚΡ.<br /><br />Ακόμη και αν εμφανιστεί μια νέα ηγεσία με σχετικά ειρηνικό τρόπο, θα είναι δύσκολο μια κυβέρνηση συνεργασίας να επιλύσει τα εσωτερικά της ζητήματα προκειμένου να διοικήσει αποτελεσματικά τη χώρα.<br /><br />Δυστυχώς, όπως ο καρκίνος μπορεί να κατατρώει έναν ασθενή που εξωτερικά φαίνεται υγιής, έτσι και τα χρόνια του ερντογανισμού έχουν προξενήσει ζημιά που μπορεί να είναι αδύνατο να διορθωθεί στο μέλλον της Τουρκίας. Μπορεί να εμφανιστεί μια νέα ηγεσία, αλλά δεν θα λειτουργήσει ως κάποιο θαυματουργό φάρμακο για τα δεινά που επισώρευσε ο Erdogan.<br /><br />πηγή <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ξεκίνησε η συζήτηση για τον διάδοχο του Ερντογάν στις ΗΠΑ

Εκθεση-αναφορά του Michael Rubin, πρώην αξιωματούχο του Πενταγώνου και αναλυτή των Υπηρεσιών Πληροφοριών. ….»Τα τελευταία χρόνια, ο Erdoga...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρεσέντο αντι-τουρκισμού: «Να πάρουμε τα πυρηνικά από το Ιντσιρλίκ και να τη πετάξουμε εκτός ΝΑΤΟ»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYtbrryQcH7S7rgAQhMxSQVh_2YrhHZZorBh6U_kDxkZlEIkOoaHb5gkWXGyWxXtTVUG8_8Yu-76TJNaKcDB7nbl9bGpTj5pMNugfBTFIw7iAEIMIQk3ceTUOTtUJ_GuWFu_p-AEqjSMYp/s1600/%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="335" data-original-width="616" height="348" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYtbrryQcH7S7rgAQhMxSQVh_2YrhHZZorBh6U_kDxkZlEIkOoaHb5gkWXGyWxXtTVUG8_8Yu-76TJNaKcDB7nbl9bGpTj5pMNugfBTFIw7iAEIMIQk3ceTUOTtUJ_GuWFu_p-AEqjSMYp/s640/%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25AD%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2583+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> <span style="font-weight: normal;">Η Σούδα ξαφνικά έγινε η πιο περιζήτητη βάση στην Α.Μεσόγειο</span></h3> <strong>Με τις σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας να επιδεινώνονται ολοένα και περισσότερο κάθε λεπτό,  με τελευταίο επεισόδιο αυτό της αναστολής της βίζας εκατέρωθεν, η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον στις 17 και 18 Οκτωβρίου και η συνάντηση του με τον Ντόναλντ Τράμπ στο Λευκό Οίκο είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλο και σημαντικό γεγονός για ολόκληρη την Ν.Μεσόγειο.</strong><br /> Από την αμερικανική πλευρά αυτό που τονίζεται συνεχώς είναι  ότι για τις ΗΠΑ το θέμα της Σούδας, που χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο σημαντικές βάσεις στον κόσμο, είναι σοβαρό αλλά δεν θα είναι κυρίαρχο αυτής της συνάντησης, ούτε αυτό θα καθορίσει την έκβαση των συνομιλιών στο Οβάλ Γραφείο.<br /> Η αμερικανική πλευρά έχει αποφασίσει να αναβαθμίσει τη βάση της Κρήτης ώστε να είναι πλέον έτοιμη επιχειρησιακά στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση.<br /> <br /> <strong>Την ίδια στιγμή ο αμερικανικό τύπος «ομιλεί» για επικείμενη αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.</strong><br /> Ο Stanley Weiss,  ειδικός σε θέματα εξόρυξης  και ιδρυτής επιχειρήσεων που έχουν σχέση με την Εθνική Ασφάλεια με έδρα την Ουάσινγκτον, ΣΕ άρθρο του  για την Τουρκία δηλώνει ότι : <em><strong>“Ήρθε η ώρα να πετάξουμε έξω από το ΝΑΤΟ την Τουρκία”!</strong></em><br /> <em><strong><br /> </strong></em> Ο Weiss ξεκινά το άρθρο του με την διαπίστωση πως η αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ,έχει ήδη καθυστερήσει πολύ.<br /> <div id="penta-ab9bdfe9d2c41a0471f4b2968940bae1"> </div> “ Όπως υποστήριξα πριν από πέντε χρόνια, ο Ερντογάν,  είναι ισλαμιστής στον πυρήνα των απόψεών του.Έχει  δηλώσει  ότι” τα τζαμιά είναι οι στρατώνες μας, οι θόλοι τους τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας ” …<br /> <br /> “Εμφανίζεται ως Ισλαμιστής ηγέτης ενός μουσουλμανικού κόσμου μετά την Αραβική άνοιξη. Έχει περάσει τα τελευταία 13 χρόνια αποσυναρμολογώντας κάθε τμήμα της τουρκικής κοινωνίας , αναδιαμορφώνοντας τη χώρα, σε ένα υβρίδιο πνευματικής αυτοκρατορίας και ιρανικής θεοκρατίας”. Το περασμένο φθινόπωρο έφτασε μέχρι και να επαινέσει τις εκτελεστικές εξουσίες που είχαν δοθεί στον Αδόλφο Χίτλερ”…<br /> <br /> <strong>Η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα New York Times αναφέρει την ίδια στιγμή ότι  η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών επιδεινώθηκε δραματικά. Ο κ. Ερντογάν παραβίασε τις βασικές πολιτικές ελευθερίες και άλλους δημοκρατικούς κανόνες, αγοράζει ένα ρωσικό σύστημα αεροπορικής άμυνας και τώρα κρατά Αμερικανούς ομήρους.</strong><br /> <br /> <strong>Δεδομένης της αντι-αμερικανικής εχθρότητας του κ. Ερντογάν, καθώς και των αυξανόμενων ανησυχιών για την ασφάλεια, η κυβέρνηση Trump θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την άρση των πυρηνικών όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών στην Τουρκία.</strong><br /> <strong><br /> </strong> Όλα αυτά αποτελούν τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό που ευρίσκεται στις ΗΠΑ για να πάρουμε «κάτι παραπάνω» από τις ΗΠΑ για πρώτη φορά.<br /> Υπάρχουν όμως διαφωνίες μέσα στην ελληνική κυβέρνηση για το τι συμφέρει τη χώρα στρατηγικά και οικονομικά. Μια πηγή σημειώνει ότι ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να δεχτεί συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας .<br /> <br /> Με τις σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας να επιδεινώνονται ολοένα και περισσότερο κάθε λεπτό,  με τελευταίο επεισόδιο αυτό της αναστολής της βίζας εκατέρωθεν, η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον στις 17 και 18 Οκτωβρίου και η συνάντηση του με τον Ντόναλντ Τράμπ στο Λευκό Οίκο είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλο και σημαντικό γεγονός για ολόκληρη την Ν.Μεσόγειο.<br /> Από την αμερικανική πλευρά αυτό που τονίζεται συνεχώς είναι  ότι για τις ΗΠΑ το θέμα της Σούδας, που χαρακτηρίζεται ως μία από τις πιο σημαντικές βάσεις στον κόσμο, είναι σοβαρό αλλά δεν θα είναι κυρίαρχο αυτής της συνάντησης, ούτε αυτό θα καθορίσει την έκβαση των συνομιλιών στο Οβάλ Γραφείο.<br /> Η αμερικανική πλευρά έχει αποφασίσει να αναβαθμίσει τη βάση της Κρήτης ώστε να είναι πλέον έτοιμη επιχειρησιακά στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση.<br /> <br /> Την ίδια στιγμή ο αμερικανικό τύπος «ομιλεί» για επικείμενη αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.<br /> Ο Stanley Weiss,  ειδικός σε θέματα εξόρυξης  και ιδρυτής επιχειρήσεων που έχουν σχέση με την Εθνική Ασφάλεια με έδρα την Ουάσινγκτον, ΣΕ άρθρο του  για την Τουρκία δηλώνει ότι : “Ήρθε η ώρα να πετάξουμε έξω από το ΝΑΤΟ την Τουρκία”!<br /> Ο Weiss ξεκινά το άρθρο του με την διαπίστωση πως η αποβολή της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ,έχει ήδη καθυστερήσει πολύ.<br /> <br /> “ Όπως υποστήριξα πριν από πέντε χρόνια, ο Ερντογάν,  είναι ισλαμιστής στον πυρήνα των απόψεών του.Έχει  δηλώσει  ότι” τα τζαμιά είναι οι στρατώνες μας, οι θόλοι τους τα κράνη μας, οι μιναρέδες οι ξιφολόγχες μας και οι πιστοί οι στρατιώτες μας ” …<br /> <br /> “Εμφανίζεται ως Ισλαμιστής ηγέτης ενός μουσουλμανικού κόσμου μετά την Αραβική άνοιξη. Έχει περάσει τα τελευταία 13 χρόνια αποσυναρμολογώντας κάθε τμήμα της τουρκικής κοινωνίας , αναδιαμορφώνοντας τη χώρα, σε ένα υβρίδιο πνευματικής αυτοκρατορίας και ιρανικής θεοκρατίας”. Το περασμένο φθινόπωρο έφτασε μέχρι και να επαινέσει τις εκτελεστικές εξουσίες που είχαν δοθεί στον Αδόλφο Χίτλερ”…<br /> <br /> Η μεγάλη αμερικανική εφημερίδα New York Times αναφέρει την ίδια στιγμή ότι  η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών επιδεινώθηκε δραματικά. Ο κ. Ερντογάν παραβίασε τις βασικές πολιτικές ελευθερίες και άλλους δημοκρατικούς κανόνες, αγοράζει ένα ρωσικό σύστημα αεροπορικής άμυνας και τώρα κρατά Αμερικανούς ομήρους.<br /> <br /> Δεδομένης της αντι-αμερικανικής εχθρότητας του κ. Ερντογάν, καθώς και των αυξανόμενων ανησυχιών για την ασφάλεια, η κυβέρνηση Trump θα πρέπει να εξετάσει σοβαρά την άρση των πυρηνικών όπλων των Ηνωμένων Πολιτειών στην Τουρκία.<br /> <br /> Όλα αυτά αποτελούν τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό που ευρίσκεται στις ΗΠΑ για να πάρουμε «κάτι παραπάνω» από τις ΗΠΑ για πρώτη φορά.<br /> Υπάρχουν όμως διαφωνίες μέσα στην ελληνική κυβέρνηση για το τι συμφέρει τη χώρα στρατηγικά και οικονομικά. Μια πηγή σημειώνει ότι ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να δεχτεί συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας .<br /> <br /> Οι Αμερικανοί  δεν θεωρούν με τα σημερινά δεδομένα ότι η Σούδα θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη βάση στο Ιντσιρλίκ, αλλά  όλα τα δεδομένα στην Τουρκία άλλαξαν .<br /> <br /> Ωστόσο, στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η κατάρρευση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, μια από τις βασικές επιλογές τους είναι η βάση στην Κρήτη, η οποία -με βελτιώσεις και αναβάθμιση- θα μπορούσε να περιορίσει τις συνέπειες από την τυχόν αμερικανική αποχώρηση από την Τουρκία.<br /> Την  έμπρακτη επιβεβαίωση της κυριαρχίας  τους στο ελληνικό «οικόπεδο»  μέσα από μια αναβαθμισμένη στρατιωτική συμφωνία συνεργασίας – κατ΄ αρχήν για τη Βάση της Σούδας- επιδιώκουν οι Αμερικανοί. Για αυτόν το βασικό, και φλέγοντα για τα αμερικανικά συμφέροντα  αυτήν την περίοδο, λόγο κάλεσαν τον πρωθυπουργό  Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Οι άσχημες σχέσεις  ΗΠΑ-Τουρκίας υποχρεώνουν τις ΗΠΑ  να αναζητήσουν εναλλακτικές και να αναδιατάξουν τι δυνάμεις τους στην περιοχή προκειμένου να είναι έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν ακόμη και την απόλυτη κατάρρευση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.<br /> Ήδη έχει γίνει γνωστή η πρόθεσή των Αμερικανών για την εγκατάσταση στη Σούδα μόνιμης στρατοπέδευσης ειδικών δυνάμεων, αλλά και μια μοίρας μη επανδρωμένων αεροχημάτων  ( UCAV). Το αμερικανικό στρατιωτικό ενδιαφέρον για τον ελληνικό χώρο, ωστόσο, δεν περιορίζεται στην Κρήτη και τη Σούδα…<br /> <br /> Τον τελευταίο χρόνο σύμφωνα με πληροφορίες έχουν πολλαπλασιαστεί οι επισκέψεις ,  αυτοψίες AΑμερικανών  σε ελληνικά αεροδρόμια  προκειμένου να επιλεγούν οι κατάλληλες τοποθεσίες για την εγκατάσταση δύο μοιρών Μη Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων (UAV ή drones) .<br /> Την  ίδια βδομάδα που ο Α.Τσίπρας  θα βρίσκεται στην αμερικανική πρωτεύουσα  Αμερικανοί αξιωματικοί θα επιθεωρούν τα πολεμικά αεροδρόμια της Λάρισας και της  Ανδραβίδας,  τα οποία δύνανται να φιλοξενήσουν αμερικανικά αεροσκάφη για «ώρα ανάγκης».<br /> <br /> Το ζήτημα αυτό  έχει φτάσει στο τελικό στάδιο  καθώς οι αμερικανικές ανάγκες  για τέτοιου είδους εγκαταστάσεις είναι επείγουσες στο βαθμό που  χαρακτηρίζεται απόλυτα ανασφαλής η αμερικανο-τουρκική στρατιωτική συνεργασία σε μια περιοχή και εποχή που οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή είναι θυελλώδεις .<br /> Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες οι Αμερικανοί, εκτός από τη Σούδα η οποία στο πλαίσιο της νέας (πενταετούς) συμφωνίας που απαιτούν από την κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να φιλοξενήσει drones,  φαίνεται ότι έχουν επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για κάποια άλλα στρατιωτικά αεροδρόμια (Ανδραβίδα, Άραξο)  της χώρας.<br /> Στην ουσία πρόκειται για ένα  τεράστιο «μυστικό»  που υπάρχει καλά κρυμμένο εδώ και πολλά χρόνια και αφορά την θέση που κατέχει η χώρα μας στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ  σε σχέση με τα μεγαλεπήβολα σχέδια της δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μ.Ανατολή.<br /> Σύμφωνα με παλαιότερο  άρθρο που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστοσελίδα του NATO, αποδεικνύονται  τα τεράστια γεωπολιτικά παιχνίδια που «παίζονται» πάνω στις πλάτες των Ελλήνων τόσα χρόνια και αφορούν την θέση «κλειδί» της χώρας μας.<br /> Έκθεση του ΝΑΤΟ τονίζει ότι η  Ελλάδα είναι χώρα η οποία  έχει  στην κατοχή  της  νησιά τα οποία έχουν τεράστια γεωστρατηγική αξία. Και η αξία  αυτή χρησιμεύει ως μια σημαντική κινητήρια δύναμη σε σχέση με την μεγάλη  προσοχή τόσο της Ρωσίας όσο και της Τουρκίας στην περιοχή.<br /> Οι πρόσφατες κοσμογονικές ανακατατάξεις στο επιτελείο του Αμερικανού προέδρου κατ΄επιταγή της νέας τάξης πραγμάτων και η παράλληλη σχέση Ρωσίας και Τουρκίας αναβαθμίζει ξανά όμως τρομερά  την Ελλάδα για τον αμερικανικό παράγοντα, ειδικά όσο αφορά και το πολεμικό  αεροδρόμιο δίπλα στην βάση της Σούδας στην Κρήτη.<br /> Η διαφορά όμως γίνεται και από το κινεζικό παράγοντα που αποτελεί την εν δυνάμει ηγέτιδα παγκόσμια δύναμη του πλανήτη τα επόμενα χρόνια, και η οποία διαβλέπει την χώρα μας ως την βάση για περαιτέρω επέκταση στην Ευρώπη που αποτελεί τον στόχο ελέω του σχεδίου του δρόμου του μεταξιού.<br /> <br /> Η ισλαμική  Τουρκία του Σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η  δυναμική παρουσία  της Ρωσίας  στη Μεσόγειο και στην Μ.  Ανατολή, διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις ώστε η χώρα μας να διεκδικήσει και πάλι ένα ρόλο που δεν είχε ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια στην περιοχή.<br /> <br /> Η γεωστρατηγική σημασία της διατήρησης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αλλά και η  παραγωγική  συνεργασία της ως μέλος της συμμαχίας, είναι ζωτικής σημασίας για ολόκληρη την δύση.<br /> Παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν  υποστεί φοβερές περικοπές στον προϋπολογισμό τους που φθάνουν στο  54 τοις εκατό από το 2009, ο ελληνικός στρατός  εξακολουθεί να αποτελεί  μια τρομερή δύναμη για «φίλους και εχθρούς».<br /> <br /> Το πιο σημαντικό είναι , ότι η χώρα κατέχει την βάση «κλειδί» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στον κόλπο της Σούδας, στο νησί της Κρήτης.<br /> <br /> Αυτή η βάση είναι ένα κρίσιμο συστατικό της συμμαχίας και της στρατιωτικής επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή της Μεσογείου, και στην ευρύτερη περιοχή της  Μέσης Ανατολής.<br /> <br /> Αυτό όμως που παίζει το πιο σημαντικό ρόλο στα τόσα ανοικτά ζητήματα είναι οι προθέσεις της  νυν κυβέρνησης στις ΗΠΑ και των προθέσεων που θα τεθούν σε συνδυασμό με τα τεράστια ενεργειακά έργα στην περιοχή.<br /> <br /> Ο αγωγός East Med , και οι εργασίες εξόρυξης σε  Κύπρο , Αίγυπτο και τώρα σε Μαύρη Θάλασσα από την Ρωσία , καθιστούν το Αιγαίο και τα Στενά τα πιο γεωστρατηγικά σημεία του πλανήτη.<br /> Η Τουρκία του Ερντογάν όμως φαίνεται ότι «κουνάει μαντίλι» οσονούπω στο ΝΑΤΟ, η Αίγυπτος συντάσσεται με την Μόσχα , ενώ οι Ρώσοι έχουν δημιουργήσει στόλο Μεσογείου και έπονται  οι Κινέζοι.<br /> <br /> Εάν οι ΗΠΑ δεν κινηθούν πρώτες ειδικά στην Ελλάδα ….σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα χάσουν τα πάντα στην περιοχή στην κυριολεξία.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="335" src="https://www.youtube.com/embed/EamgfxngX5s" width="640"></iframe><br /> <br /> Οι Αμερικανοί  δεν θεωρούν με τα σημερινά δεδομένα ότι η Σούδα θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη βάση στο Ιντσιρλίκ, αλλά  όλα τα δεδομένα στην Τουρκία άλλαξαν .<br /> <br /> Ωστόσο, στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η κατάρρευση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων, μια από τις βασικές επιλογές τους είναι η βάση στην Κρήτη, η οποία -με βελτιώσεις και αναβάθμιση- θα μπορούσε να περιορίσει τις συνέπειες από την τυχόν αμερικανική αποχώρηση από την Τουρκία.<br /> Την  έμπρακτη επιβεβαίωση της κυριαρχίας  τους στο ελληνικό «οικόπεδο»  μέσα από μια αναβαθμισμένη στρατιωτική συμφωνία συνεργασίας – κατ΄ αρχήν για τη Βάση της Σούδας- επιδιώκουν οι Αμερικανοί. Για αυτόν το βασικό, και φλέγοντα για τα αμερικανικά συμφέροντα  αυτήν την περίοδο, λόγο κάλεσαν τον πρωθυπουργό  Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Οι άσχημες σχέσεις  ΗΠΑ-Τουρκίας υποχρεώνουν τις ΗΠΑ  να αναζητήσουν εναλλακτικές και να αναδιατάξουν τι δυνάμεις τους στην περιοχή προκειμένου να είναι έτοιμοι για να αντιμετωπίσουν ακόμη και την απόλυτη κατάρρευση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων.<br /> <br /> <strong>Ήδη έχει γίνει γνωστή η πρόθεσή των Αμερικανών για την εγκατάσταση στη Σούδα μόνιμης στρατοπέδευσης ειδικών δυνάμεων, αλλά και μια μοίρας μη επανδρωμένων αεροχημάτων  ( UCAV). Το αμερικανικό στρατιωτικό ενδιαφέρον για τον ελληνικό χώρο, ωστόσο, δεν περιορίζεται στην Κρήτη και τη Σούδα…</strong><br /> Τον τελευταίο χρόνο σύμφωνα με πληροφορίες έχουν πολλαπλασιαστεί οι επισκέψεις ,  αυτοψίες AΑμερικανών  σε ελληνικά αεροδρόμια  προκειμένου να επιλεγούν οι κατάλληλες τοποθεσίες για την εγκατάσταση δύο μοιρών Μη Επανδρωμένων Εναέριων Οχημάτων (UAV ή drones) .<br /> <br /> <strong>Την  ίδια βδομάδα που ο Α.Τσίπρας  θα βρίσκεται στην αμερικανική πρωτεύουσα  Αμερικανοί αξιωματικοί θα επιθεωρούν τα πολεμικά αεροδρόμια της Λάρισας και της  Ανδραβίδας,  τα οποία δύνανται να φιλοξενήσουν αμερικανικά αεροσκάφη για «ώρα ανάγκης».</strong><br /> <br /> <img alt="" class="alignnone wp-image-5750633 size-full" height="400" sizes="(max-width: 650px) 100vw, 650px" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2017/10/f-turkeyjets-a-20151218-780x400.jpg" width="650" /><br /> <br /> Το ζήτημα αυτό  έχει φτάσει στο τελικό στάδιο  καθώς οι αμερικανικές ανάγκες  για τέτοιου είδους εγκαταστάσεις είναι επείγουσες στο βαθμό που  χαρακτηρίζεται απόλυτα ανασφαλής η αμερικανο-τουρκική στρατιωτική συνεργασία σε μια περιοχή και εποχή που οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή είναι θυελλώδεις .<br /> <br /> Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες οι Αμερικανοί, εκτός από τη Σούδα η οποία στο πλαίσιο της νέας (πενταετούς) συμφωνίας που απαιτούν από την κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορούσε να φιλοξενήσει drones,  φαίνεται ότι έχουν επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για κάποια άλλα στρατιωτικά αεροδρόμια (Ανδραβίδα, Άραξο)  της χώρας.<br /> <br /> Στην ουσία πρόκειται για ένα  τεράστιο «μυστικό»  που υπάρχει καλά κρυμμένο εδώ και πολλά χρόνια και αφορά την θέση που κατέχει η χώρα μας στην παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ  σε σχέση με τα μεγαλεπήβολα σχέδια της δύσης στην Ανατολική Μεσόγειο και την Μ.Ανατολή.<br /> <br /> Σύμφωνα με παλαιότερο  άρθρο που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ιστοσελίδα του NATO, αποδεικνύονται  τα τεράστια γεωπολιτικά παιχνίδια που «παίζονται» πάνω στις πλάτες των Ελλήνων τόσα χρόνια και αφορούν την θέση «κλειδί» της χώρας μας.<br /> <br /> Έκθεση του ΝΑΤΟ τονίζει ότι η  Ελλάδα είναι χώρα η οποία  έχει  στην κατοχή  της  νησιά τα οποία έχουν τεράστια γεωστρατηγική αξία. Και η αξία  αυτή χρησιμεύει ως μια σημαντική κινητήρια δύναμη σε σχέση με την μεγάλη  προσοχή τόσο της Ρωσίας όσο και της Τουρκίας στην περιοχή.<br /> Οι πρόσφατες κοσμογονικές ανακατατάξεις στο επιτελείο του Αμερικανού προέδρου κατ΄επιταγή της νέας τάξης πραγμάτων και η παράλληλη σχέση Ρωσίας και Τουρκίας αναβαθμίζει ξανά όμως τρομερά  την Ελλάδα για τον αμερικανικό παράγοντα, ειδικά όσο αφορά και το πολεμικό  αεροδρόμιο δίπλα στην βάση της Σούδας στην Κρήτη.<br /> <br /> Η διαφορά όμως γίνεται και από το κινεζικό παράγοντα που αποτελεί την εν δυνάμει ηγέτιδα παγκόσμια δύναμη του πλανήτη τα επόμενα χρόνια, και η οποία διαβλέπει την χώρα μας ως την βάση για περαιτέρω επέκταση στην Ευρώπη που αποτελεί τον στόχο ελέω του σχεδίου του δρόμου του μεταξιού.<br /> <br /> <img alt="" class="alignnone wp-image-5750636 size-full" height="337" sizes="(max-width: 676px) 100vw, 676px" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2017/10/souda.jpg" width="676" /><br /> <br /> Η ισλαμική  Τουρκία του Σουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η  δυναμική παρουσία  της Ρωσίας  στη Μεσόγειο και στην Μ.  Ανατολή, διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις ώστε η χώρα μας να διεκδικήσει και πάλι ένα ρόλο που δεν είχε ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια στην περιοχή.<br /> <br /> Η γεωστρατηγική σημασία της διατήρησης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, αλλά και η  παραγωγική  συνεργασία της ως μέλος της συμμαχίας, είναι ζωτικής σημασίας για ολόκληρη την δύση.<br /> Παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν  υποστεί φοβερές περικοπές στον προϋπολογισμό τους που φθάνουν στο  54 τοις εκατό από το 2009, ο ελληνικός στρατός  εξακολουθεί να αποτελεί  μια τρομερή δύναμη για «φίλους και εχθρούς».<br /> <br /> Το πιο σημαντικό είναι , ότι η χώρα κατέχει την βάση «κλειδί» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στον κόλπο της Σούδας, στο νησί της Κρήτης.<br /> Αυτή η βάση είναι ένα κρίσιμο συστατικό της συμμαχίας και της στρατιωτικής επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή της Μεσογείου, και στην ευρύτερη περιοχή της  Μέσης Ανατολής.<br /> <br /> Αυτό όμως που παίζει το πιο σημαντικό ρόλο στα τόσα ανοικτά ζητήματα είναι οι προθέσεις της  νυν κυβέρνησης στις ΗΠΑ και των προθέσεων που θα τεθούν σε συνδυασμό με τα τεράστια ενεργειακά έργα στην περιοχή.<br /> <br /> <strong>Ο αγωγός East Med , και οι εργασίες εξόρυξης σε  Κύπρο , Αίγυπτο και τώρα σε Μαύρη Θάλασσα από την Ρωσία , καθιστούν το Αιγαίο και τα Στενά τα πιο γεωστρατηγικά σημεία του πλανήτη.</strong><br /> <strong>Η Τουρκία του Ερντογάν όμως φαίνεται ότι «κουνάει μαντίλι» οσονούπω στο ΝΑΤΟ, η Αίγυπτος συντάσσεται με την Μόσχα , ενώ οι Ρώσοι έχουν δημιουργήσει στόλο Μεσογείου και έπονται  οι Κινέζοι.</strong><br /> <strong>Εάν οι ΗΠΑ δεν κινηθούν πρώτες ειδικά στην Ελλάδα ….σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα χάσουν τα πάντα στην περιοχή στην κυριολεξία.</strong><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κρεσέντο αντι-τουρκισμού: «Να πάρουμε τα πυρηνικά από το Ιντσιρλίκ και να τη πετάξουμε εκτός ΝΑΤΟ»

Η Σούδα ξαφνικά έγινε η πιο περιζήτητη βάση στην Α.Μεσόγειο Με τις σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας να επιδεινώνονται ολοένα και περισσότερο κά...

Διαβάστε την συνέχεια

‘Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ: Μια δύσκολη πορεία 127 χρόνων!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimWE-xI7KHKRXxrSluyR7uXJFpIt73Z09eBYyWOh6w4-g-1pr7HWM5AfZI7a5sjjjSq_eRG9eidpbCXeCNY1KldR8zLWiZAy4lAOUPAEiL1EV0_SCNPwtZ3L-h-vjcyEDIrTMd1FF_Eu6W/s1600/%25E2%2580%2598%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.+%25CE%259C%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B7+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1+127+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD%2521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="319" data-original-width="621" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimWE-xI7KHKRXxrSluyR7uXJFpIt73Z09eBYyWOh6w4-g-1pr7HWM5AfZI7a5sjjjSq_eRG9eidpbCXeCNY1KldR8zLWiZAy4lAOUPAEiL1EV0_SCNPwtZ3L-h-vjcyEDIrTMd1FF_Eu6W/s640/%25E2%2580%2598%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B5%25CF%2582+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AC%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591.+%25CE%259C%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CF%258D%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B7+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25B1+127+%25CF%2587%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD%2521.jpg" width="640" /></a></div> <br />«Πλεύρισε το καράβι στο λιμάνι, το λιμάνι πατωμένο, το τελωνείο απάνω στα νερά. Φαίνεται πως η “Αυστροαμερικάνα” έβγαλε πολλούς λαθραίους, ελεύθερους να φεύγει ο καθένας για το δικό του μέρος κι οι άλλες εταιρείες παραπονέθηκαν… Ήρθε ο γιατρός κι άρχισε να εξετάζει έναν, έναν. Όποιος ήταν καλός του ‘δινε μια κάρτα με μπλε μολύβι και έγραφε επάνω οράιτ, αμερικάνικα. Όποιος δεν ήταν καλός του ‘δινε κάρτα με κόκκινο.<br /><br />Μου ‘δωσε κόκκινο ο γιατρός, των άλλων μπλε. Την επαύριο ήρθε πάλι η επιτροπή, μας ξανακοίταξαν, μας έκριναν δεύτερη φορά σκάρτους. Σε τρεις μέρες καινούργια επιτροπή ανώτερη. Μας όρκισαν ότι ποτέ η κυβέρνηση δεν επιτρέπει σε άρρωστους, κλέφτες και εγκληματίες να πατήσουν αμερικανικό έδαφος. Τότε πήραμε απόφαση ότι μας γύριζαν πίσω. Μ΄ έκλεισαν στο μπουντρούμι με τους εξήντα άλλους από διάφορες φυλές. Στις 30 Νοεμβρίου (1907) έρχεται ο διερμηνέας του πλοίου… Μόλις μας έβγαλαν απάνω άρχισε ο νους μου να γυρίζει. Σκεπτόμουν να το σκάσω. Με τη σκούφια, τα παπούτσια λυτά, το πανωφόρι στον ώμο, είπα να μπω σε μια βάρκα να κρυφτώ τη νύχτα, στη σκιά του πλοίου να πέσω στο νερό. Φοβήθηκα μην πνιγώ δεν το ‘βρισκα καλό. Αποφάσισα να κάνω τον κόπο να κατέβω απ΄ τη σκάλα. Βάζω τα χέρια πίσω. Κατεβαίνω μπροστά στους κλητήρες. Μπαίνω τάχα για το νερό μου, βρίσκω μια πόρτα, άλλοι κλητήρες μέσα δεν ‘δώσαν σημασία. Στρίβω δεξιά, τραβάω κάτι διαδρόμους, βλέπω γυαλί και απόξω κόσμο να περνάει. Βγαίνω και δεν το πίστευα».<br /><br />Ήταν ανάμεσα στα 12.000.000 που από το 1892 έως το 1954, περίμεναν μετά από μια ημέρα καραντίντα στο Ellis Island να εξεταστούν από τους γιατρούς, τρέμοντας μήπως δεν τους βρουν απολύτως υγιείς και τους γυρίσουν πίσω.<br /><br />Το ημερολόγιο έδειχνε 11 Απριλίου 1890, όταν οι πρώτοι Έλληνες μετανάστες έφθασαν στον «Νέο Κόσμο», στο λιμάνι της Ν. Υόρκης.<br /><br />Έως την δεκαετία του 1880 η πλειονότητα των μεταναστών στις ΗΠΑ προερχόταν από την Βόρεια και την Κεντρική Ευρώπη, ενώ κατόπιν τροποποιήθηκε και τα μεταναστευτικά ρεύματα ξεκινούσαν από τις χώρες της Μεσογείου, της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, την Κίνα και την Ιαπωνία.<br /><br />Έως το 1914 μετανάστευσαν επίσημα στις ΗΠΑ πάνω από 350.000 άτομα, περίπου το 1/4 του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας το 1907. Οι αριθμοί είναι ενδεικτικοί (ανά έτος/αριθμός μεταναστών): 1870/23, 1875/25, 1880/23, 1883/75, 1887/313, 1890/1.105, 1893/1.131, 1896/2.175, 1899/2.375.<br /><br />Η μετανάστευση εντάθηκε μετά το 1890 και συμβάδισε με την σταφιδική κρίση που έπληξε τους αγρότες κυρίως της Δυτικής Πελοποννήσου σε συνδυασμό με την μικρή οικογενειακή ιδιοκτησία και καλλιέργεια που επικρατούσε εκεί. Ένα άλλο τμήμα των μεταναστών καταγόταν από την Θεσσαλία και ήταν κολλήγοι με μικρή οικογενειακή καλλιέργεια. Σύντομα, πάντως, η μετανάστευση γενικεύθηκε και μετανάστες έφευγαν από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, ιδιαίτερα όμως από τα νησιά του Αιγαίου και την Πελοπόννησο.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι σε σύγκριση με τα αντίστοιχα μεταναστευτικά ρεύματα, Σερβίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου διαπιστώνουμε πως και από τα τρία αυτά κράτη στο διάστημα 1899-1911 μετανάστευσαν συνολικά 107.613 άτομα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη που είχε επεξεργασμένη παραδοσιακή οικονομική δομή και γι’ αυτό δέχθηκε πολύ βαρύτερο πλήγμα με την συρρίκνωση του διεθνούς εμπορίου.<br /><br />Από τις αρχές της δεκαετίας του 1890 έως το 1924 οι αρχές των ΗΠΑ είχαν καταγράψει 500.000 Έλληνες και «ανήκοντες στην ελληνική φυλή», καθώς έτσι κατέτασσαν και τους Έλληνες που προέρχονταν από τα εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /><br />Πίσω, όμως, από τους αριθμούς είναι οι άνθρωποι και απειράριθμα κίνητρά που τους ωθούσαν στην μετανάστευση. Ωστόσο ο σκοπός ήταν ένας: Η αναζήτηση εργασίας.<br /><br />Ήδη από το Ellis Island, τους συνόδευε το «ανειδίκευτος εργάτης», που υποδήλωνε αγροτική εργασία ή εργασία σε μικρή βιοτεχνία στον τόπο προέλευσης.<br /><br />Αν εξαιρέσει κανείς ένα ποσοστό που ανέρχεται περίπου στο 20%, οι υπόλοιποι Έλληνες μετανάστες, ακολούθησαν την κοινή μοίρα των υπολοίπων μεταναστών: εργάσθηκαν στα αστικά κέντρα, στα ορυχεία της Δύσης, στην κατασκευή σιδηροδρόμων και στα υφαντουργεία της Νέας Αγγλίας. Η ιστορία τους είναι αναπόσπαστο τμήμα της ιστορίας του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ.<br /><br />Δεν ήταν καθόλου, μα καθόλου εύκολα για εκείνους: με ελάχιστες εμπειρίες οργανωμένου συλλογικού αγώνα, ξένοι ανάμεσα σε ξένους, ένα φθηνό ιδιαίτερα ευάλωτο σε κάθε λογής πιέσεις και διαρκώς ανανεούμενο εργατικό δυναμικό, που αντιμετώπιζε και την δικαιολογημένη καχυποψία των εμπειρότερων συναδέλφων τους στην δουλειά, πάλεψαν με «θεούς και δαίμονες» να σταθούν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες τους.<br /><br />Τους εκμεταλλεύονταν όχι μόνο τα ξένα αφεντικά, αλλά και οι «δικοί» τους πάτρωνες, καθώς έτσι ονόμαζαν εκείνους που τους «ενοικίαζαν» για τις δουλειές.<br /><br />Η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια, αυτών και εκατοντάδων χιλιάδων άλλων, οδήγησε στο πρωτοφανές απεργιακό κίνημα του 1912-1914. Εμβληματική μορφή ανάμεσά τους ο Ηλίας Σπαντιδάκης, Λούις Τίκας, που δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής στη μεγάλη απεργία των ανθρακωρυχείων του Λάντλοου. Το κοινό σύνθημα εκείνου του κινήματος ήταν πρώτα-πρώτα η «οργάνωση», και το κοινό αίτημα η βελτίωση των συνθηκών εργασίας.<br /><br />Το απεργιακό κίνημα εκείνων των χρόνων, «έσβησε» με την είσοδο των ΗΠΑ στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αποτέλεσμα εκείνων των αγώνων ήταν η βελτίωση των συνθηκών, αλλά όχι η μεταμόρφωσή τους.<br /><br />Για τους μετανάστες εργάτες, τα χρόνια εκείνα πραγματοποιήθηκαν πάρα πολλά βήματα σε συμπυκνωμένο ιστορικά χρονικό διάστημα: έμαθαν την οργάνωση στα εργατικά συνδικάτα, έμαθαν στο πώς να οργανώνουν τους διεκδικητικούς αγώνες τους, ενώ ταυτόχρονα είχαν να αντιμετωπίσουν και το μεγάλο δίλημμα, ανάμεσα στη ζωή και τις κοινωνικές εμπειρίες που έφεραν μαζί τους, την «ταυτότητά» τους και στο παρόν τους στις ΗΠΑ ως μισθωτοί εργάτες, ένα παρόν που έπρεπε να αντιμετωπίσουν με κοινό αγώνα με τους άλλους εργάτες -μετανάστες και μη- ως εργατική τάξη συνολικά, ανεξαρτήτως καταγωγής.<br /><br />Ήταν μακρύς και δύσβατος ο δρόμος από τα εργοστάσια του Φόρντ που μπορούσαν να «μπουν» με τις «τοπικές ενδυμασίες» τους, αλλά να «βγουν» ντυμένοι «αμερικάνικα» έως τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οπότε οι «τοπικές ενδυμασίες» γίνονταν δεκτές, υπό την προϋπόθεση ότι συμφωνούσαν με την πολιτική των ΗΠΑ.<br /><br />Οι Έλληνες μετανάστες δεν ήταν οι μόνοι που αντιμετώπιζαν τέτοια ζητήματα και η απάντηση σε όλα αυτά κάθε άλλο παρά εύκολη ήταν, η πορεία κάθε άλλο παρά ευθύγραμμη ήταν. Η πορεία τους, όπως και εκείνη εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, δεν μπορεί να ξεχωριστεί από την γενική πορεία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ, ούτε από την πορεία του σοσιαλιστικού και κομμουνιστικού κινήματος, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και διεθνώς.<br /><br />Μια πορεία συναρπαστική, σε μεγάλο βαθμό, μη γνωστή, αντιφατική και μη ευθύγραμμη, αναπόσπαστο τμήμα των κοινωνικών και πολιτικών θυελλών που συγκλόνισαν τον 20ο αιώνα. Κάθε σελίδα της, απαιτεί για μια μόνο «περίληψη», χιλιάδες λέξεις και πάντα κάτι θα «ξεφεύγει»: Πίσω από τα φύλλα των ελληνικών εργατικών εφημερίδων, πίσω από τα βλέμματα στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, ανάμεσα στις γραμμές των επιστολών που έστελναν στην Ελλάδα, κάτω από την άσφαλτο των τεράστιων λεωφόρων που «έλιωσαν» τις σόλες τους οι απεργοί, που μάτωσαν οι δολοφονημένοι εργάτες, «ακούγεται» ο ανθρώπινος μόχθος, γίνεται απτή η τεράστια «προμηθεϊκή» προσπάθεια του μετανάστη εργάτη για μια καλύτερη ζωή, για έναν άλλο κόσμο.<br /><br />Οι Έλληνες μετανάστες εργάτες μεταμορφώθηκαν μέσα στο καμίνι της ζωής και της ταξικής πάλης, στις γραμμές της οποίας μπήκαν, αυτοί που μόλις «χθες» δεν είχαν ακούσει λέξη για όλα αυτά. Τα ίχνη τους αποτυπώθηκαν βαθιά στην πάλη αυτή: εφημερίδες, εργατικά σωματεία, οργάνωση μεγάλων απεργιών, όπως εκείνη των χιλιάδων εργατών στα εργαστήρια γούνας στην Ν. Υόρκη, των εργατών επισιτισμού στο μεγάλο ξενοδοχείο Waldorf Astoria, πολιτικοποίηση, μαζί με την αναγκαιότητα αντιμετώπισης της καχυποψίας, της καταστολής και των απελάσεων.<br /><br />Ήλθαν αντιμέτωποι με την «αντιριζοσπαστική εκστρατεία» των ετών 1919-1920, όταν οι μετανάστες «δαιμονοποιήθηκαν» ως εισαγωγείς «ανατρεπτικών ιδεών» στις ΗΠΑ, μια εκστρατεία που θα επανέλθει στα χρόνια του Μακαρθισμού μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Η καπιταλιστική κρίση του 1929 έβαλε σε πολύ μεγάλη δοκιμασία τους μετανάστες, μεγάλο μέρος των οποίων, ιδιαίτερα όσοι διατηρούσαν μικρές επιχειρήσεις καταστράφηκαν κυριολεκτικά. Η Ύφεση έπληξε τους μετανάστες και από το ελληνικό έδαφος, καθώς η απόφαση για «δραχμοποίηση» των καταθέσεων συναλλάγματος, το 1932, εξανέμισε καταθέσεις και εμβάσματα.<br /><br />Ακόμα, η Ύφεση ήλθε να «υπενθυμίσει» και την καταγωγή τους, μιας και οι τράπεζες στις ΗΠΑ κατέσχεσαν ή δημοπράτησαν ακίνητα, ακόμα και εκκλησίες, όπως του Αγίου Βασιλείου στο Σικάγο, που είχαν αγοραστεί με έξοδα των κοινοτήτων και τα δάνεια ήταν αδύνατον να αποπληρωθούν.<br /><br />Αλλά πλήγμα δέχθηκε και το κοινοτικό πλαίσιο αλληλοϋποστήριξης, που είχε δημιουργηθεί ως τότε.<br /><br />Οι εργάτες, άνεργοι πλέον, μαζί με χιλιάδες άλλους περιμένουν στις ουρές των συσσιτίων. Στήριγμα και πάλι το οργανωμένο εργατικό κίνημα και ένα σύνθημα που αγγίζει το βαθύ συναίσθημα της αξιοπρέπειας, «ταυτότητα» αιώνων των Ελλήνων που δεν ήθελαν με κανένα τρόπο να κάνουν εμφανείς τις δυσκολίες που περνούσαν: «Οργανώσου και μη ντρέπεσαι» ήταν το σύνθημα που καλούσε σε πάλη και οργάνωση στα Συμβούλια Ανέργων που είχαν επίκεντρο το Σικάγο.<br /><br />Θα ακολουθήσει το New Deal του Προέδρου Ρούζβελτ και η προσπάθεια βελτίωσης των συνθηκών, εντός του υπάρχοντος κοινωνικού και οικονομικού συστήματος, όπως το διατύπωσε ο Τζ. Μ. Κέυνς.<br /><br />Είναι τα χρόνια που εγκαινιάζεται η αυξανόμενη παρουσία των μεταναστευτικών πληθυσμών στην «επίσημη» πολιτική και κοινωνική ζωή των ΗΠΑ, ενώ ταυτόχρονα εντείνεται η διαπάλη στους κόλπους του εργατικού κινήματος.<br /> Οι μεγάλες απεργίες των ετών 1934-1935 δεν αποσκοπούσαν πλέον στην επαναστατική προοπτική, αλλά σε μεταρρυθμίσεις των σχέσεων κεφαλαίου-εργασίας. Οι Έλληνες μετανάστες, συμμετείχαν στους αγώνες αυτούς, αντιμέτωποι και με το άγρυπνο μάτι της βασιλομεταξικής δικτατορίας. Δεν δίστασαν να δώσουν το «παρών» στις Διεθνείς Ταξιαρχίες στην Ισπανία, στο πλάι του ισπανικού λαού, δεν δίστασαν να συνδράμουν την Εθνική Αντίσταση στην Ελλάδα, στη διάρκεια της Κατοχής.<br /><br />Γράμματα μ’ ευχές και αφιερώσεις, ασπρόμαυρες φωτογραφίες, τραγούδια, αναμνήσεις, βιώματα, ελπίδες και διαψεύσεις, μεγάλοι αγώνες, άλματα κυριολεκτικά στη ζωή, βίοι ανθρώπων που χάνονται πλέον στην αχλύ του χρόνου, αλλά και ένα ολοζώντανο «παρών», δεν χωρούν σε ένα σημείωμα: Δρόμοι, πλατείες, σιδηρόδρομοι, ορυχεία, φτιάχτηκαν από τα χέρια των εργατών, ανάμεσά τους και οι Έλληνες μετανάστες που 270 χρόνια μετά την άφιξη του Mayflower στον «Νέο Κόσμο», στοιβάζονταν στο Ellis Island φθάνοντας με την «Αυστροαμερικάνα».<br /><br />Με τη δουλειά των χεριών τους, μεταμόρφωσαν τη «νέα γη» από τα σπλάχνα της ως τους ουρανοξύστες της και μέσα σε αυτό το καμίνι μεταμορφώθηκαν και αυτοί, παραμένοντας στις μεγάλες λεωφόρους, ταυτόχρονα «ίδιοι» και «άλλοι», και προσπαθώντας να συμβάλλουν στο να αλλάξει ο κόσμος.<br /><br />Έγραψαν ιστορία ως αναπόσπαστο τμήμα του κόσμου της δουλειάς, μια ιστορία που πρέπει να μαθευτεί, μια ιστορία για την οποία, ακριβώς ο κόσμος της δουλειάς πρέπει να είναι περήφανος.<br /><br /><b><i>Γ. Μηλιώνης</i></b><div> <br /><a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

‘Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ: Μια δύσκολη πορεία 127 χρόνων!

«Πλεύρισε το καράβι στο λιμάνι, το λιμάνι πατωμένο, το τελωνείο απάνω στα νερά. Φαίνεται πως η “Αυστροαμερικάνα” έβγαλε πολλούς λαθραίους,...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία και η κρίση των πυραύλων της Κούβας: Είναι καλό να καταφεύγουμε στην Ιστορία…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIZas2EkPGjVc7Z6_ouq8vTQg6qkQiXh9vViMcS3xipeuZEJ8lkf31elHXm1vQNZfPL-IX6rY04-xUAOHGSspPzfDAbW4oebu96FAAohho2nITQUsk3bG9vcA9wOe-mJ6IVuraOdl1ItJ5/s1600/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="598" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIZas2EkPGjVc7Z6_ouq8vTQg6qkQiXh9vViMcS3xipeuZEJ8lkf31elHXm1vQNZfPL-IX6rY04-xUAOHGSspPzfDAbW4oebu96FAAohho2nITQUsk3bG9vcA9wOe-mJ6IVuraOdl1ItJ5/s640/%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B7+%25CE%25BA%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2580%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%258D%25CE%25BB%25CF%2589%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25B2%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο Χρήστος Ιακώβου<br /><br />Ο Οκτώβριος είθισται να φέρνει στη μνήμη των διεθνολόγων την κρίση των πυραύλων της Κούβας του 1962. Εκείνο το γεγονός, πριν από 55 χρόνια, υπήρξε η πιο κρίσιμη στιγμή μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η οποία έφερε τις δύο υπερδυνάμεις στο όριο του πυρηνικού πολέμου.<br /><br />Αιτία της κρίσης αποτέλεσε η εγκατάσταση σοβιετικών πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές στην Κούβα, ως απάντηση στην εγκατάσταση αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων μέσου βεληνεκούς Juppiter PGM-19 στην Τουρκία (έξω από τη Σμύρνη) και την Ιταλία. <br /><br />Η κρίση διήρκεσε 13 ημέρες. Άρχισε στις 16 Οκτωβρίου και τερματίστηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1962, όταν ο Σοβιετικός ηγέτης, Νικίτα Χρουτσώφ, ανεκοίνωσε ότι η εγκατάσταση πυραύλων στην Κούβα θα σταματούσε και οι πύραυλοι θα επέστρεφαν στην ΕΣΣΔ. Σε αντάλλαγμα, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζον Κένεντι δεσμεύτηκε πως οι ΗΠΑ δεν θα εισέβαλλαν στην Κούβα, ενώ παράλληλα, απεδέχθη μυστικά την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων από την Τουρκία και την Ιταλία.<br /><br />Σε σχέση με την Τουρκία, η κρίση του 1962 πέραν του ότι έθεσε σε πυρηνικό κίνδυνο την ύπαρξη της ίδιας της χώρας, απετέλεσε ένα κρίσιμο τεστ για τα όρια και τις αντοχές των αμερικανο-τουρκικών σχέσεων. Σε επίπεδο θεωρίας των διεθνών σχέσεων, παραμένει ένα κλασικό παράδειγμα για το κόστος και τους κινδύνους που ενυπάρχουν για το μικρότερο και πιο αδύναμο κράτος σε μία συμμαχία με ένα μεγαλύτερο και πιο ισχυρό κράτος, αφού ο ηγεμονισμός εκδηλώνεται και μεταξύ συμμάχων και όχι μόνο μεταξύ αντιπάλων.<br /><br />Όταν το 1959 η Τουρκία προσέφερε με ενθουσιασμό το έδαφός της, μέσα στο πλαίσιο της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, για να εγκατασταθούν οι πύραυλοι Juppiter, υπελόγισε ότι θα απεκόμιζε δύο στρατηγικά οφέλη: Πρώτον, ότι θα μεγιστοποιούσε τους συντελεστές ισχύος της έναντι της ΕΣΣΔ (υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία από το 1952 είχε γίνει μέλος του ΝΑΤΟ) και δεύτερον, ότι ο γεωστρατηγικός ρόλος της χώρας θα αναβαθμιζόταν στον στρατηγικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, σε βαθμό που η τουρκική κυβέρνηση πίστευε ότι οι σχέσεις με τις ΗΠΑ θα ελάμβαναν τον χαρακτήρα γεωστρατηγικής εξάρτησης από την Τουρκία.<br /><br />Οι Τούρκοι δικαιολογώντας την εγκατάσταση των πυραύλων προέβαλαν ως επιχείρημα τον σοβιετικό κίνδυνο, τις κοινές αξίες του δυτικού κόσμου στον Ψυχρό Πόλεμο και τη συμβατική υποχρέωση των ΗΠΑ να ενισχύσουν την άμυνα των συμμάχων τους έναντι της ΕΣΣΔ.<br /><br />Αν και ο Τζον Κένεντι ήθελε να αποφύγει την πυρηνική σύγκρουση με την ΕΣΣΔ, όπως άλλωστε και ο Χρουτσώφ, όταν άρχισε η κρίση βρέθηκε σε ένα επώδυνο δίλημμα: Είτε να υποχωρήσει παίρνοντας τους πυραύλους από την Τουρκία είτε να ρισκάρει ένα θερμό πυρηνικό επεισόδιο με καταστροφικές συνέπειες. Το δίλημμα προέκυψε λόγω της επιστολής που του απέστειλε ο Χρουτσώφ, διασυνδέοντας την άρση των σοβιετικών πυραύλων από την Κούβα με την άρση των αμερικανικών πυραύλων από την Τουρκία. Έτσι, στην αρχή ζήτησε από τους συμβούλους του να γίνει διαπραγμάτευση με την Τουρκία, προκειμένου η τουρκική κυβέρνηση να ζητήσει η ίδια την απομάκρυνση των πυραύλων από το έδαφός της, για να πάρει αρνητική απάντηση με την κατηγορηματική επισήμανση ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει θερμό επεισόδιο με την ΕΣΣΔ.<br /><br />Σε αυτό το σημείο, ο Κένεντι αισθανόταν εγκλωβισμένος διότι αν προχωρούσε σε μονομερή απόφαση για απομάκρυνση των πυραύλων από την Τουρκία αυτό θα σήμαινε ήττα από τους Σοβιετικούς και ταυτόχρονα θα έμενε εκτεθειμένος στους νατοϊκούς συμμάχους, αφού θα έδειχνε ότι εγκατέλειπε την Τουρκία έναντι της σοβιετικής απειλής.<br /><br />Η πρώτη διέξοδος δόθηκε στον Κένεντι όταν η μυστική διπλωματία που ανέπτυξε, εκείνες τις 13 μέρες του Οκτωβρίου, απέδωσε στο να πείσει το Χρουτσώφ να στείλει μία νέα επιστολή, στις 28 Οκτωβρίου, στην οποία να μη γίνεται ρητή αναφορά στους πυραύλους που ήταν στην Τουρκία. Η αποδοχή της επιστολής εκείνης σήμανε και το τέλος της κρίσης.<br /><br />Το πρόβλημα τώρα ήταν πώς θα έπειθαν την Τουρκία να αποδεχθεί την απομάκρυνση των Jupiter από το έδαφός της. Η τουρκική κυβέρνηση, βεβαίως, δεν γνώριζε για τη μυστική συμφωνία του Κένεντι με τον Χρουτσώφ. Τελικώς, οι Αμερικανοί επέλεξαν να επιλύσουν το πρόβλημα εντός του ΝΑΤΟ. Έκαναν δηλαδή εισήγηση να αντικατασταθούν οι Jupiter, οι οποίοι ήταν παλαιάς τεχνολογίας με το σύστημα UGM-27 Polaris, όπου οι πύραυλοι εκτοξεύοντο από υποβρύχια. Αυτό σήμαινε ότι δεν θα χρειάζοντο πλέον χερσαίες βάσεις στην Τουρκία για τους πυρηνικούς πυραύλους. Έτσι, ΗΠΑ και Τουρκία συμφώνησαν, στις 17 Φεβρουαρίου 1963, να γίνει η αντικατάσταση και στις 25 Απριλίου, ο Αμερικανός υπουργός άμυνας, Ρόμπερτ Μακναμάρα, ενημέρωσε τον Κένεντι ότι η αποστολή εξετελέσθη! Πέρασε βέβαια καιρός μέχρι να αποκαλυφθεί ότι οι Αμερικανοί εξαπάτησαν τους Τούρκους.<br /><br />Σήμερα, 50 χρόνια μετά, η ιστορία αυτή καταδεικνύει ότι η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας συνέβαλε τα μέγιστα στην έκρηξη της κρίσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων. Στο τέλος όμως οι ΗΠΑ διαπραγματεύτηκαν τη γεωστρατηγική σημασία της χώρας χωρίς τη γνώση και τη συγκατάθεση της τουρκικής κυβέρνησης. Συνεπώς, μία συμφωνία μεταξύ των υπερδυνάμεων, μπορεί να αποβεί μειονέκτημα για τα μικρά κράτη.<br /><br />Η απομάκρυνση των πυραύλων μείωσε τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας και, ως εκ τούτου, τη διαπραγματευτική της ικανότητα σε σχέση με τις ΗΠΑ. Έτσι την επόμενη φορά που η Τουρκία θα ευρίσκετο σε αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ, οι Αμερικανοί φρόντισαν να υπενθυμίσουν στους Τούρκους ότι όταν υπάρχει αντιπαράθεση συμφερόντων μεταξύ ημών και υμών, τότε υπερτερούν τα ημέτερα συμφέροντα. Αυτό ακριβώς έγινε με την επιστολή του Λίντον Τζόνσον προς Ινονού το 1964, για να αποτρέψει τουρκική εισβολή στην Κύπρο<br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία και η κρίση των πυραύλων της Κούβας: Είναι καλό να καταφεύγουμε στην Ιστορία…

Γράφει ο Χρήστος Ιακώβου Ο Οκτώβριος είθισται να φέρνει στη μνήμη των διεθνολόγων την κρίση των πυραύλων της Κούβας του 1962. Εκείνο το γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διεσπασμένοι οι Κούρδοι δέχονται την επίθεση των Ιρακινών: Αποκλιμάκωση ζητούν οι ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM8QK2LxbxhUJeUbI3eUEp2VrBBxHKGMf_h_TLLUqTC1sbRXhQdlzdRENdOZpQVh9VPyHP-XutjelwWgFzUVDbEDgQMTsmzXdW3AG6Y1k9QkNOOybwtMa8TS_ucO0GwwFTIbGktII8hkfS/s1600/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258E%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="317" data-original-width="619" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM8QK2LxbxhUJeUbI3eUEp2VrBBxHKGMf_h_TLLUqTC1sbRXhQdlzdRENdOZpQVh9VPyHP-XutjelwWgFzUVDbEDgQMTsmzXdW3AG6Y1k9QkNOOybwtMa8TS_ucO0GwwFTIbGktII8hkfS/s640/%25CE%2594%25CE%25B9%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25BC%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%259A%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25B4%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2580%25CE%25AF%25CE%25B8%25CE%25B5%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2599%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BA%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258E%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br />Οι δυνάμεις ασφαλείας των Κούρδων του Ιράκ δήλωσαν πως η Βαγδάτη θα πληρώσει «βαρύ τίμημα» για την προώθησή της στην υπό κουρδικό έλεγχο πόλη Κιρκούκ.<br /><br />Σε ανακοίνωσή τους οι πεσμεργκά κατηγόρησαν επίσης μία παράταξη ενός από τα δύο κύρια πολιτικά κόμματα των Κούρδων του Ιράκ για «προδοσία» επειδή συνέδραμε τη Βαγδάτη στην προώθησή της.<br /><br />Στο μεταξύ, ο διεθνής συνασπισμός υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής κάλεσε την κεντρική κυβέρνηση στο Ιράκ και τις κουρδικές αρχές να «αποφύγουν μια κλιμάκωση», την ώρα που φονικές συγκρούσεις σημειώνονται στην πετρελαϊκή επαρχία Κιρκούκ, όπου η Βαγδάτη εξαπέλυσε στρατιωτική επιχείρηση.<br /><br />«Εξακολουθούμε να παρακινούμε σε διάλογο ανάμεσα στις ιρακινές και τις κουρδικές αρχές. Όλα τα μέρη πρέπει να παραμείνουν επικεντρωμένα στη μάχη κατά του κοινού εχθρού μας, του Ισλαμικού Κράτους, στο Ιράκ», ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο συνασπισμός.<br /><br />Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ παρακολουθεί στενά την κατάσταση στο Κιρκούκ του Ιράκ, μια περιοχή που διεκδικούν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι Κούρδοι, και είναι «πολύ ανήσυχο» για τις πληροφορίες περί εχθροπραξιών ανάμεσα στον στρατό και τους Πεσμεργκά, δήλωσε αξιωματούχος του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. <br /><br />«Παρακολουθούμε την κατάσταση στο Κιρκούκ στενά και είμαστε πολύ ανήσυχοι για τις πληροφορίες περί μιας αναμέτρησης», ανέφερε ο αξιωματούχος. <br /><br />«Συνομιλούμε με όλα τα μέρη στο Ιράκ για την αποκλιμάκωση της έντασης», πρόσθεσε. Η ιρακινή κρατική τηλεόραση μετέδωσε νωρίτερα ότι ομοσπονδιακά στρατεύματα κατέλαβαν μεγάλα τμήματα της επαρχίας του Κιρκούκ, συμπεριλαμβανομένων πετρελαιοπηγών δυτικά της ομώνυμης πρωτεύουσάς της, τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα. <br /><br />Ωστόσο πηγές προσκείμενες στην κυβέρνηση της περιφέρειας του Κουρδιστάν διέψευσαν την πληροφορία, τονίζοντας πως οι κυβερνητικές δυνάμεις απωθήθηκαν σε τουλάχιστον μία προσπάθειά τους να καταλάβουν εδάφη των Πεσμεργκά. <br /><br />Στο μεταξύ οι στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράκ έχουν υπό τον έλεγχό τους τον σταθμό διανομής φυσικού αερίου, την βιομηχανική περιοχή και το διυλιστήριο στο Κιρκούκ, σύμφωνα με στρατιωτική ανακοίνωση.<br /><br />Το βράδυ οι ιρακινές δυνάμεις κατευθύνονται στη βάση K1 της 12ης μεραρχίας του ιρακινού στρατού, την οποία είχαν καταλάβει οι Πεσμεργκά τον Ιούνιο του 2014, λίγο μετά την πτώση της Μοσούλης στα χέρια των τζιχαντιστών του ΙΚ.<br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διεσπασμένοι οι Κούρδοι δέχονται την επίθεση των Ιρακινών: Αποκλιμάκωση ζητούν οι ΗΠΑ

Οι δυνάμεις ασφαλείας των Κούρδων του Ιράκ δήλωσαν πως η Βαγδάτη θα πληρώσει «βαρύ τίμημα» για την προώθησή της στην υπό κουρδικό έλεγχο π...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνθλίβουν την ελληνική μειονότητα τα Τίρανα και… προσφέρουν βουλγαρική μειονότητα στη Σόφια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh55V0FWZmNjUAW9DCRE0QbGqH5dG9ZJrzizxPiqR9XcHARC9bt808bwRJtQPII9jcrldEdZf0_JQq79bSgUt1SP-NGIf2pWfAJKPzj5IZE8RM1d6VSGC24tC6MREdBUzLnW6UXhjAEWkZB/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CE%25AF%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25E2%2580%25A6+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh55V0FWZmNjUAW9DCRE0QbGqH5dG9ZJrzizxPiqR9XcHARC9bt808bwRJtQPII9jcrldEdZf0_JQq79bSgUt1SP-NGIf2pWfAJKPzj5IZE8RM1d6VSGC24tC6MREdBUzLnW6UXhjAEWkZB/s640/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25A4%25CE%25AF%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%25E2%2580%25A6+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CF%2586%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD+%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B3%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CE%25BD%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%258C%25CF%2586%25CE%25B9%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του Νίκου Μελέτη<br />Την (καθυστερημένη) αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών, προκάλεσε η έγκριση το βράδυ της Παρασκευής από την αλβανική βουλή του πολυσυζητημένου νόμου περί μειονοτήτων, ο οποίος βρισκόταν ουσιαστικά στη δημόσια διαβούλευση από τον περασμένο Ιανουάριο, με τον οποίο επιχειρείται ουσιαστικά η «εξαφάνιση» της διεθνώς αναγνωρισμένης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας μέσα σε άλλες... οκτώ μειονότητες που αναγνωρίσθηκαν από τα Τίρανα, ενώ επισημοποιείται πλέον η πολιτική αφομοίωσης της ελληνικής μειονότητας.<br /><br />Ενώ πάντως μέχρι χθες δεν είχε υπάρξει καμία επίσημη και δημόσια ενέργεια της Αθήνας προς τα Τίρανα, ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους κινήσεις, η Σόφια με δημόσιες παρεμβάσεις αλλα και με προσωπική παρέμβαση του Boyko Borissov προς τον Αλβανό πρωθυπουργό, πέτυχε να αναγνωρισθεί «βουλγαρική» μειονότητα, μια εξέλιξη η οποία είναι από πολλές απόψεις προβληματική, καθώς αναβιώνει και άλλους Αλυτρωτισμούς και Μεγαλοϊδεατισμούς στα Βαλκάνια.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρος Γεννηματάς, με δήλωση του καταγγέλλει ουσιαστικά την Αλβανία για διαιώνιση των «αυθαιρεσιών του καθεστώτος Χότζα» και κάνει ορθή αναφορά σε «ανύπαρκτες» μειονότητες, αναφέροντας τα εξής:<br /><br />«Αντί να διασφαλίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα βάσει των ευρωπαϊκών προτύπων, το νομοσχέδιο που υπερψήφισε η αλβανική Βουλή για την προστασία των μειονοτήτων διαιωνίζει τις αυθαιρεσίες του καθεστώτος Χότζα. Είναι ένα βήμα μπροστά για υπαρκτές και ανύπαρκτες μειονότητες και ένα βήμα πίσω για την κυριότερη και υπαρκτή μειονότητα της Αλβανίας».<br /><br />Η έγκριση του νέου νόμου περί μειονοτήτων στο Αλβανικό Κοινοβούλιο έγινε με 104 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 1 αποχή.<br /><br />Οι μειονότητες που αναγνωρίζει ο νέος αλβανικός νόμος είναι η ελληνική, η «μακεδονική», η Βλάχικη (Αρωμανικη), οι Ρομά, οι Αιγύπτιοι, η Μαυροβουνιακή, η Βοσνιακή, η Σερβική και η Βουλγαρική.<br /><br />Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι ότι η Βουλγαρία ασκώντας προληπτική διπλωματία πίεσε τα Τίρανα και πέτυχε να προστεθεί την τελευταία στιγμή και... bουλγαρική μειονότητα, στις επίσημα αναγνωρισμένες μειονότητες.<br /><br />Όπως έχει ήδη αναφερθεί (σε προηγούμενο δημοσίευμα του Liberal.gr) εκατοντάδες Αλβανοί με πλαστά πιστοποιητικά που χορηγούνται από συλλόγους που εμφανίζονται σε περιοχές με σλαβόφωνους Αλβανούς, διεκδικούν και παίρνουν βουλγαρικά διαβατήρια τα οποία αποτελούν «εισιτήριο» για τις χώρες της Ε.Ε.. Με τον τρόπο αυτό βεβαίως και παρά τις διαμαρτυρίες των εκπροσώπων της αποκαλούμενης «Μακεδονικής» μειονότητας στην Αλβανία, εξυπηρετείται και το όραμα της Μεγάλης Βουλγαρίας που ιστορικά εποφθαλμιά ένα σημαντικό μέρος της σημερινής ΠΓΔΜ. Ο βουλγαρος πρωθυπουργός Β. Borissov έκανε λόγο για ιστορικό επίτευγμα καθώς «μετά από 104 χρόνια η Αλβανια αναγνώρισε εθνική βουλγαρική κοινότητα» προσθέτοντας ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα μιας εξαιρετικής προσπάθειας της βουλγαρικής διπλωματίας για την υποστήριξη των συμφερόντων των Βουλγάρων στο εξωτερικό.<br /><br />Στη σελίδα του στο Facebook μάλιστα έγραψε ότι η «...επιτυχία αυτή είναι για την προστασία των δικαιωμάτων των Βουλγάρων που ήταν τμήμα της συγκρότησης του έθνους μας, αλλά παραμένουν εκτός των σημερινών συνόρων μας», ενώ ευχαρίστησε τον Edi Rama που κράτησε την υπόσχεσή του. Ο Β. Borissov μάλιστα υποσχέθηκε ότι η Βουλγαρία θα υποστηρίξει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, την οποία αντιμετωπίζει ως φίλο και εταίρο...»<br /><br />Στην αλβανική Βουλή υπήρξε εντονότατη αντιπαράθεση καθώς ο κ. Ντουλες, πρόεδρος του μειονοτικού κόμματος ΚΕΑΔ που έχει εκλεγεί όμως με το Δημοκρατικό Κόμμα, επέκρινε έντονα την κυβέρνηση για το νόμο αυτό, ενώ κορυφαία στελέχη της μειονότητας όπως ο πρόεδρος Ομόνοιας Κορυτσάς, Γρηγόρης Καραμέλιος κωδικοποίησαν τις αρνητικές ρυθμίσεις που υιοθετεί ο νέος νόμος.<br /><ul> <li>Ανατίθενται στο Υπουργικό Συμβούλιο όλες οι αρμοδιότητες για να αποφασίζει σχετικά με τα δικαιώματα και τις δραστηριότητες των μειονοτήτων.</li> </ul> <ul> <li> Προβλέπονται εννιά μειονότητες με βασική αρχή τον ελεύθερο ατομικό αυτοπροσδιορισμό. Όμως στην Αλβανία δεν έχει γίνει καμία σοβαρή απογραφή με βάση τον αυτοπροσδιορισμό, ενώ μετά τη γνωστή προβληματική απογραφή του 2011 προέκυψαν μειονότητες οι οποίες δεν έχουν καν μέλη.</li> </ul> <ul> <li>Συγχέεται η έννοια της μειονότητας, καθώς ταυτίζονται οι εθνικές μειονότητες με τις εθνοπολιτιστικές μειονότητες ή ακόμα με τις ενδημικό-παραδοσιακές ομάδες.</li> </ul> <ul> <li>Είναι εντελώς ασαφής ο καθορισμός των μειονοτήτων μια και δεν διευκρινίζεται ποιο στοιχείο είναι το πρωτεύον: ο αυτοπροσδιορισμός, τα δεδομένα του Ληξιαρχείου ή άλλα έγγραφα.</li> </ul> <ul> <li> Στην άσκηση του δικαιώματος της εκπαίδευσης στη μητρική γλώσσα και της άσκησης των θρησκευτικών, λαϊκών παραδόσεων και στην πολιτική εκπροσώπηση κ.α. βασικό εμπόδιο παραμένει ο διοικητικός διαχωρισμός των περιοχών με υπερμεγέθεις δήμους, οι οποίοι λαμβάνονται υπόψη στο προσχέδιο αυτό του νόμου, όπου οι μειονότητες αυτές «διαλύονται δημοκρατικά», χαμένες μέσα σε τεχνητά δημιουργημένες πλειοψηφίες (πρόσφατο παράδειγμα η επιχείρηση αλλοίωσης των πληθυσμιακών δεδομένων σε μειονοτικούς δήμους, μέσω της περιφερικής αναδιάρθρωσης των Νόμων και Δήμων της Αλβανιας).</li> </ul> Όπως διαπιστώνει μάλιστα ο κ. Καραμέλιος, ο νόμος «στην ουσία προσβλέπει να θολώσει το ρόλο της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία, να ελαχιστοποιήσει το χώρο άσκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών αυτής της μειονότητας, να δημιουργήσει ένα ψεύτικο ταμπλό, μια πρόσοψη, βιτρίνα, πίσω από την οποία βρίσκεται το σπαθί μίας ολοκληρωτικής κοινωνίας. Ο νόμος φέρνει σε δυσμενή θέση την Ελληνική Μειονότητα γιατί στο όνομα τις εννοιολογικής και τυπικής ισότητας των μειονοτήτων, της γενικής αντιμετώπισης της ουσίας βάζοντας τα όλα «σ’ ένα σάκο» ξεθωριάζει το εθνικό χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, υποβιβάζει την σημασία της ύπαρξης της, παραβλέπει την δημογραφική έκταση, απαξιώνει την πραγματική ύπαρξη της στο σύνολο της επικράτειας…».<br /><br />Με δεδομένη πάντως την γενικευμένη επίθεση που δέχεται η ελληνική μειονότητα με στόχο την πλήρη αφομοίωση της η ακόμη και εκδίωξη της προς την Ελλάδα, αλλά και την καλλιέργεια αλυτρωτισμού εις βάρος της Ελλάδας, είναι σαφές ότι δεν αρκούν κάποιες γενικές δηλώσεις και καταγγελίες στην Ε.Ε., αλλά είναι αναγκαία η χρήση όλων των διαθέσιμων «εργαλείων» που διαθέτει η Ελλάδα έναντι της Αλβανίας.<br /><br /><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συνθλίβουν την ελληνική μειονότητα τα Τίρανα και… προσφέρουν βουλγαρική μειονότητα στη Σόφια

Του Νίκου Μελέτη Την (καθυστερημένη) αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών, προκάλεσε η έγκριση το βράδυ της Παρασκευής από την αλβανική βο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας απέναντι στην Ένωση, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqT8tt0tOt2fv9A9sf6MOEuBjSF_oqpAq-L9SYbyxWCXHb48vwLYV5lzwBvD_EXLiZmTmxOkUijl3dKiqCyjOmztd88thXxUeezj77VygouPGOSEEm7nxvEL8cAccewpC4UiL6Qr1oSOU8/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2588%25CE%25BD%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%252C+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="319" data-original-width="614" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqT8tt0tOt2fv9A9sf6MOEuBjSF_oqpAq-L9SYbyxWCXHb48vwLYV5lzwBvD_EXLiZmTmxOkUijl3dKiqCyjOmztd88thXxUeezj77VygouPGOSEEm7nxvEL8cAccewpC4UiL6Qr1oSOU8/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25AD%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25BF+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2588%25CE%25BD%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B7%252C+%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+%25CE%2597%25CE%25A0%25CE%2591+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Όταν η Τουρκία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, τότε αποκαλύπτεται η πραγματική στρατηγική της, η πραγματική επιθυμία της, αφού όταν υπάρχουν «γενικής φύσεως εξελίξεις», τότε αυτό που γίνεται είναι να απειλεί προς κάθε κατεύθυνση και να παριστάνει τον αδιάφορο ανεξαρτήτως με ποιον συναλλάσσεται.<br /><br />Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Αυτό έγινε και τώρα που η Τουρκία του Ερντογάν έχει επιδεινώσει τις σχέσεις της με όλους τους παραδοσιακούς της συμμάχους από το αποκαλούμενο ως «δυτικό στρατόπεδο» από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ενωμένη Ευρώπη.<br /><br />Ειδικότερα τη δεύτερη τη θεωρεί ασπίδα ασφαλείας απέναντι στη στρατηγική ανασφάλεια που νιώθει, με τις εξελίξεις των τελευταίων ετών να επιβεβαιώνουν όσους το τόνιζαν και δεν έβλεπαν την επιφάνεια της «περιφερειακής υπερδύναμης» Τουρκίας, το επικοινωνιακό «αφήγημα» που προβαλλόταν όχι μόνο από τουρκικής πλευράς, αλλά και από αυτή των αφελών που έβλεπαν στην Τουρκία των πολλαπλών αντιφάσεων, μια χώρα-μοντέλο προς εξαγωγή για τον ισλαμικό κόσμο…<br /><br />Το «DP» έχει ξεκαθαρίσει ότι η Τουρκία έχει πολλούς λόγους να θεωρεί στρατηγικό στόχο υψίστης προτεραιότητας την όσο το δυνατόν πιο στενή σύνδεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, παρ’ όλες τις ασεβείς, κυριολεκτικά, αναφορές του Ερντογάν απέναντι στην Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλλες, αλλά και επιμέρους ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κυρίως το Βερολίνο.<br /><br />Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό το «σίριαλ» είναι οι χθεσινές αναφορές του αντιπροέδρου της τουρκικής κυβέρνησης, Μπεκίρ Μποζντάγ, ο οποίος ανέλαβε να αλλάξει δραματικά την υπεροπτική αντιμετώπιση της ΕΕ και τις διακηρύξεις Ερντογάν ότι θα προσανατολίσει τη χώρα του προς την Ευρασιατική Ένωση και το Σύμφωνο Συνεργασίας τη Σαγκάη.<br /><br /><b>“Calling the bluff”… ή όπως λέμε “το έξυπνο πουλί”</b><br /><br />Όπως συμβαίνει το τελευταίο διάστημα, κανείς πλέον δεν «τσιμπάει» από τέτοιες δραματικές αναφορές της τουρκικής ηγεσίας και η εξέλιξη της Ιστορίας τους δικαιώνει. Ο Μποζντάγ δήλωσε ότι η χώρα του είναι έτοιμη και αποφασισμένη να συνεχίσει τις προσπάθειες για να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρά τις εντάσεις στις σχέσεις της με τις Βρυξέλλες…<br /><br />Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας στο οποίο οδηγήθηκε από την αμετροεπή συμπεριφορά της είναι τεράστιο. Πλέον η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να μην υποχωρεί απέναντι στους τουρκικούς παραλογισμούς, να μην αποδέχεται τη δριμεία καταδίωξη οποιουδήποτε δεν συμμορφώνεται με τις επιθυμίες της ηγεσίας. Εκεί είναι όμως και ο πυρήνας του προβλήματος.<br /><br />Η Τουρκία, ή μάλλον για την ακρίβεια η σημερινή τουρκική ηγεσία αδυνατεί να τα κατανοήσει και αυτή είναι η διαφορά του δυτικού κόσμου από όλους τους υπόλοιπους σήμερα. Αυτός είναι και ο λόγος των υποτίθεται καλών σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία.<br /><br />Οι Τούρκοι «οραματίζονται» ένα διεθνές σύστημα όπου κανείς δεν θα ενοχλεί τους ηγέτες στο εσωτερικό της χώρας τους και οι συμφωνίες που θα γίνονται σε επίπεδο κορυφής θα ρυθμίζουν την ισορροπία ανάμεσα στις δυνάμεις. Αυτό δεν επιθυμεί και διακηρύσσει ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν; Τι άλλο εννοεί όταν μιλά για πολυπολικό κόσμο πέραν του συστήματος «ισορροπίας δυνάμεων» (balance of power);<br /><br />Καμία αντίρρηση, αυτό που αδυνατούν ή δεν τους συμφέρει να αντιληφθούν σε Μόσχα και Άγκυρα, είναι ότι ακόμα και να υλοποιηθεί το όνειρό τους για τον νέο αυτόν πολυπολικό κόσμο, κάτι εξόχως πιθανό, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι αυτό θα γίνει με νέους όρους, αυτούς που επιτάσσει ο 21ος αιώνας, διότι ο κόσμος δεν θα γυρίσει πίσω μερικούς αιώνες, όσο και να το επιθυμούν.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/to-stratigiko-adiexodo-tis-tourkias-apenanti-se-ee-ipa-ke-rosia/turkey_erdogan-8"><img height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhNklwJeJQvyrx6Jn-ZzHTyFWxg5uQi4Zc4aIHg-MZG_OqiUPHQz2haHow57bg3pGiwpcNazIzoCYXk85812lxL8S-vV5PlgpNrpe31Zsa0K7xvrgxElqNVFQ0Wtt5-NcyFPPK54bGITOjg7Lh0Mdw3VUulR0vnX0Zu9OI3KKmFXtTZO07e_xNInX1R5k_kkSfycgEX2eE=" width="640" /></a><br /><br />Η παγκοσμιοποίηση είναι μια πραγματικότητα, εντός λεπτών πληροφορείται κάθε ενδιαφερόμενος τι συμβαίνει στην άλλη άκρη του κόσμου και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Η ενόχληση από τις υπερβολές των όποιων καταπιεστικών καθεστώτων σε μια τουλάχιστον πλευρά του κόσμου, δεν πρόκειται να αλλάξει.<br /><br />Σίγουρα όχι στο επίπεδο των κοινωνιών, οι οποίες με τη σειρά τους θα πιέζουν τις πολιτικές ηγεσίες, προσδιορίζοντας ένα παγκοσμιοποιημένο πλαίσιο εντός του οποίου θα μπορούν να δραστηριοποιούνται και να λειτουργούν, διαφορετικό από εκείνο περασμένων αιώνων.<br /><br /><b>Η πολιτική Ερντογάν γυρίζει μπούμερανγκ</b><br /><br />Αυτό είναι που κάνει το σύστημα ισορροπίας ισχύος πολύ επικίνδυνο. Διότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει, άρα και ενδεχόμενη απόπειρα εφαρμογής του με όρους-αντιγραφή από το παρελθόν, δεν θα εξισορροπούσε τον κόσμο, αλλά θα τον τίναζε στον αέρα, καθώς οι ηγεσίες, άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο, δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν τους λαούς τους όπως γινόταν πιο αποτελεσματικά κάποτε…<br /><br />Τα ανωτέρω είναι ο εφιάλτης του Ερντογάν που αντιλαμβάνεται πιθανότατα ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και δεν πρόκειται να συμβεί αυτό που θα ονειρεύονταν και δεν θα είναι ποτέ ανεξέλεγκτοι. Εάν το επιχειρήσουν, το τίμημα είναι ότι οι ηγεσίες της Δύσης, ακόμα και να το ήθελαν δεν θα μπορούσαν να επιβάλουν στις κοινωνίες το να μην ασχολείται κανείς με τα εσωτερικά ενός συμμαχικού κράτους.<br /><br />Άρα, οι «κορώνες» των Τούρκων περί Ευρωπαίων «Ναζί» και άλλων ιδιαιτέρως άκομψων στην καλύτερη περίπτωση χαρακτηρισμών, εξελίχθηκαν σε μπούμερανγκ και αναγκάζουν τους Τούρκους που δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα να κάνουν πίσω άρον-άρον. Αλλιώς οι δηλώσεις του Μποζντάγ θα ήταν πολύ διαφορετικές και θα βρίσκονταν πολύ κοντά σε αυτές του ηγέτη του, δεν θα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετες, χωρίς ο Ερντογάν να αντιδρά.<br /><br />Όλα δείχνουν ότι έχει έρθει η ώρα της κρίσεως. Η στρατηγική των Τούρκων έχει χρεοκοπήσει και όλες οι θεμελιακές παραδοχές επί των οποίων είχε στηθεί – δεν μπορεί κανείς να αντικαταστήσει την Τουρκία – έχουν καταρρεύσει, επειδή οι δρώντες σε αυτό το παίγνιο αποφάσισαν να εκθέσουν την στρατηγική του «δύστροπου» παίκτη, προσγειώνοντάς τον στην πραγματικότητα.<br /><br />Σε τέτοιες καταστάσεις, εάν υποτεθεί ότι υπάρχει ορθολογισμός από τουρκικής πλευράς, κάποιοι θα έχουν αρχίσει να ανησυχούν για το τι θα συνέβαινε, εάν ΗΠΑ και Ρωσία αποφάσιζαν να συνεργαστούν. Οπότε, είναι πιθανό να προσεύχονται στον Αλλάχ να συνεχίσουν Μόσχα και Ουάσιγκτον να «σκοτώνονται», ίσως μάλιστα να κάνουν και τα πάντα για να τους βοηθήσουν…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2017%2F10%2FTurkey_Erdogan-768x476.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhNklwJeJQvyrx6Jn-ZzHTyFWxg5uQi4Zc4aIHg-MZG_OqiUPHQz2haHow57bg3pGiwpcNazIzoCYXk85812lxL8S-vV5PlgpNrpe31Zsa0K7xvrgxElqNVFQ0Wtt5-NcyFPPK54bGITOjg7Lh0Mdw3VUulR0vnX0Zu9OI3KKmFXtTZO07e_xNInX1R5k_kkSfycgEX2eE=" -->

Το στρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας απέναντι στην Ένωση, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία

Όταν η Τουρκία βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, τότε αποκαλύπτεται η πραγματική στρατηγική της, η πραγματική επιθυμία της, αφού όταν υπά...

Διαβάστε την συνέχεια