Αιχμάλωτοι τζιχαντιστές στην Συρία, ένας διεθνής πονοκέφαλο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi871cqZOJPFW5PdV9hn44aShAPmrfrmavwV2f-noT1iMaOKvQZYcd56yXRyMT7g9OD0IFIuYtZgSK4lT8HxtP5HKAMpKz3V7rVowYIpkdnz79S0iJ6jseI02gFcKgpUDXoieQhPAxLyPs/s1600/isis_tzixant.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="696" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi871cqZOJPFW5PdV9hn44aShAPmrfrmavwV2f-noT1iMaOKvQZYcd56yXRyMT7g9OD0IFIuYtZgSK4lT8HxtP5HKAMpKz3V7rVowYIpkdnz79S0iJ6jseI02gFcKgpUDXoieQhPAxLyPs/s640/isis_tzixant.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βαγγέλης Σαρακινός</b><br /> Το θέμα των μη Σύρων Τζιχαντιστών που έχουν συλληφθεί στην Συρία και κρατούνται από τις δυνάμεις του αραβοκουρδικού συνασπισμού έθεσαν για άλλη μία φορά οι Αμερικανοί. Ο ίδιος ο Τραμπ ζήτησε από τις χώρες προέλευσής τους, και κυρίως τις ευρωπαϊκές, να τους επαναπατρίσουν και να τους δικάσουν. Εκθείασε μάλιστα για άλλη μία φορά τον ρόλο των Κούρδων στην νίκη κατά του Ισλαμικού Κράτους και την σύλληψη των τζιχαντιστών. <br /> <br /> Οι δηλώσεις του Τραμπ έγιναν την ώρα που οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις(SDF), ραχοκοκαλιά των οποίων είναι οι Κούρδοι μαχητές της YPG, βρίσκονται μια ανάσα από την ανακατάληψη και του τελευταίου θύλακα των τζιχαντιστών στον Ευφράτη. Η νίκη αυτή είναι σημαντική, καθώς θα επισημοποιήσει την απόλυτη ήττα του Ισλαμικού Κράτους και θα λύσει τα χέρια του Τραμπ, έναντι των επικριτών του, να προχωρήσει στην απόσυρση των Αμερικανών στρατιωτών από την περιοχή.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον διοικητή των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων οι τζιχαντιστές έχουν περιοριστεί σε μια γειτονιά του χωριού Μπαγούζ, κοντά στα σύνορα με το Ιράκ, και μέσα στις επόμενες ημέρες, ίσως και ώρες, αναμένεται να ολοκληρωθούν οι επιχειρήσεις εναντίον τους. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Τραμπ επανέφερε το θέμα των τζιχαντιστών που έχουν συλληφθεί και παραμένουν αιχμάλωτοι από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, ζητώντας από τους Ευρωπαίους να αναλάβουν δράση. <br /> <br /> Η απειλή της απελευθέρωσης <br /> <br /> «Το Χαλιφάτο είναι έτοιμο να πέσει και η εναλλακτική δεν είναι καλή, δεδομένου ότι θα αναγκαστούμε να τους αφήσουμε ελεύθερους» έγραψε στο Twitter ο Τραμπ. Πρόσθεσε επίσης ότι «οι ΗΠΑ ζητούν από την Βρετανία, την Γαλλία, την Γερμανία και άλλους Ευρωπαίους συμμάχους να πάρουν πίσω τους μαχητές του ISIS και να τους περάσουν από δίκη». <br /> <br /> Ο Αμερικανός πρόεδρος σημείωσε ακόμη ότι οι ΗΠΑ δεν θέλουν να δουν όλους αυτούς τους τρομοκράτες να επιστρέφουν παράνομα στην Ευρώπη, προεξοφλώντας ότι εκεί θα πάνε, αν ο συνασπισμός τους αφήσει ελεύθερους. Η απειλή αυτή είχε διατυπωθεί και παλιότερα, όταν, μετά από επιθέσεις των Τούρκων εναντίων κουρδικών θέσεων στα ανατολικά του Ευφράτη, οι Κούρδοι μαχητές είχαν αναστείλει την δράση εναντίων των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Ο Τραμπ ζήτησε από τους Ευρωπαίους να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα, καθώς οι ΗΠΑ αποσύρονται από την Συρία, αφού το Ισλαμικό κράτος έχει ηττηθεί πλήρως. Έτσι επανέφερε ουσιαστικά το αίτημα που έθεσε, ήδη από την αρχή του μήνα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, προκειμένου οι περίπου 850 αιχμάλωτοι τζιχαντιστές να επαναπατριστούν και να δικαστούν. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ είχαν εκφράσει βεβαίως από καιρό αυτήν την επιθυμία, η οποία ωστόσο γίνεται επιτακτική ανάγκη, ενόψει της αποχώρησής τους από την Συρία. Το θέμα των αιχμάλωτων τζιχαντιστών, άλλωστε, ήταν και παραμένει πονοκέφαλος σε διεθνές επίπεδο. Και αυτό γιατί οι Κούρδοι αρνούνται να τους δικάσουν και να τους κρατήσουν, ενώ οι δυτικές χώρες αρνούνται επιμόνως να δεχθούν τον επαναπατρισμό τους.<br /> <br /> Ο Ρότζερ Γουότερς και οι Κούρδοι <br /> <br /> Πολλοί από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους είχαν πάει στην Συρία και το Ιράκ με τις οικογένειές τους. Από την στιγμή που άρχισε όμως η σταδιακή πτώση του χαλιφάτου πολλές οικογένειες αυτές χωρίστηκαν. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση δύο μικρών παιδιών από την Καραϊβική, η οποία έγινε γνωστή λόγω της εμπλοκής στην υπόθεσή τους, του ιδρυτικού μέλους των Pink Floyd, Ρότζερ Γουότερς. <br /> <br /> Τα δύο παιδιά ηλικίας 7 και 11 ετών, είχαν απαχθεί το 2014 από το Τρινιδάδ και Τομπάγκο και ο πατέρας τους τα μετέφερε στην Ράκα, τότε πρωτεύουσα του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία. Μετά την πτώση της Ράκας όμως, ο πατέρας τους σκοτώθηκε και τα παιδιά μεταφέρθηκαν σε περιοχή ελέγχου των Κούρδων. Τελικά οι αρχές των ημιαυτόνομων κουρδικών περιοχών της βόρειας Συρίας τα παρέδωσαν τον περασμένο μήνα στην μητέρα τους, αφού ο Ρότζερ Γουότερς είχε αναλάβει όλα τα έξοδα για την επανένωση της οικογένειας. <br /> <br /> Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, εκτός από τους τζιχαντιστές μαχητές, οι Κούρδοι της Συρίας κρατούν, σε ειδικούς χώρους, περίπου 550 γυναίκες και 1.200 παιδιά από οικογένειες τζιχαντιστών. Την ώρα πάντως που οι Κούρδοι διαχωρίζουν τα γυναικόπαιδα από τους μαχητές (έχουν πάρει και τα εύσημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις συνθήκες σύλληψης και κράτησης) οι δυτικές χώρες έχουν μπλοκάρει και σε αυτά τον επαναπατρισμό.<br /> <br /> Διεθνής πονοκέφαλος <br /> <br /> Το πρόβλημα είχε αναδείξει από το περασμένο φθινόπωρο και το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αναφέροντας ότι εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά αλλοδαπών τζιχαντιστών κρατούνται σε στρατόπεδα στην ανατολική Συρία. Σύμφωνα με την ΜΚΟ και τους Κούρδους πρόκειται για γυναικόπαιδα που προέρχονται από 44 διαφορετικές υπηκοότητες, ανάμεσα τους πολλοί Γερμανοί και Γάλλοι. <br /> <br /> Το θέμα είχε ανακινηθεί τότε με τον εντοπισμό περίπου 150 παιδιών Γάλλων τζιχαντιστών, τα περισσότερα κάτω των έξι ετών, τα οποία επρόκειτο να επαναπατριστούν στην Γαλλία. Τα παιδιά όμως δεν μπορούσαν να φύγουν από την Συρία και το Ιράκ, χωρίς την σύμφωνη γνώμη των μητέρων τους, οι οποίες έπρεπε να παραμείνουν εκεί, αφού η Γαλλία έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να επιτρέψει τον επαναπατρισμό ενηλίκων, μαχητών ή των συζύγων τους. Περίπλοκο είναι όμως και το καθεστώς επαναπατρισμού τους, καθώς το συριακό Κουρδιστάν δεν είναι αναγνωρισμένο κράτος από τη διεθνή κοινότητα, ενώ παραλλήλως η Γαλλία δεν έχει διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία. <br /> <br /> Αδιέξοδο διαπιστώθηκε πάντως, για το θέμα, και στην σύνοδο του Τσέλσι, κοντά στην Οτάβα, τον περασμένο Δεκέμβριο. Οι ΗΠΑ είχαν προτείνει πάλι τον επαναπατρισμό των τζιχαντιστών και των οικογενειών τους, κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο, ήταν αντίθετες, ενώ ο Καναδάς τάχθηκε υπέρ της διακριτικής ευχέρειας των χωρών προέλευσής τους.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αιχμάλωτοι τζιχαντιστές στην Συρία, ένας διεθνής πονοκέφαλο

Βαγγέλης Σαρακινός Το θέμα των μη Σύρων Τζιχαντιστών που έχουν συλληφθεί στην Συρία και κρατούνται από τις δυνάμεις του αραβοκουρδικού σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έγγραφο-βόμβα αποκαλύπτει ρόλο Ερντογάν στο πραξικόπημα του 2016

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRhL4cxvnAriihCKDVQ7XpYlTgN4VSue4qRivHQAnQwJJ38YATOcQ0wL_PJuZZp4XgxB_Slm53Bf9Q0spWoCv4TBZLO5_TzYAAEqQ4aqtXHZGD8ngBvvJpHcN1cFhzXF9iywaLlm2bj64/s1600/Gulen_Erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRhL4cxvnAriihCKDVQ7XpYlTgN4VSue4qRivHQAnQwJJ38YATOcQ0wL_PJuZZp4XgxB_Slm53Bf9Q0spWoCv4TBZLO5_TzYAAEqQ4aqtXHZGD8ngBvvJpHcN1cFhzXF9iywaLlm2bj64/s640/Gulen_Erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Νεφέλη Λυγερού</b><br /> Σύμφωνα με το καθεστώς Ερντογάν, πίσω από την απόπειρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος το 2016 βρίσκεται ο αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ ισλαμιστής ιεροκήρυκας Φετουλάχ Γκιουλέν. Την επίσημη αυτή θέση έρχεται για πρώτη φορά να διαψεύσει ένα επίσημο έγγραφο με την υπογραφή του τότε γενικού εισαγγελέα της Άγκυρας, που έχει ως θέμα τα γεγονότα εκείνης της δραματικής νύχτας. Το έγγραφο έφερε στη δημοσιότητα εξόριστος Τούρκος δημοσιογράφος. <br /> <br /> Αυτό το επίσημο έγγραφο ενισχύει τις πληροφορίες που κυκλοφορούσαν ότι ο στενός πυρήνας του καθεστώτος Ερντογάν γνώριζε μήνες νωρίτερα τα σχέδια ανατροπής του. Ωστόσο, τα άφησε να εξελιχθούν για να τα εκμεταλλευτεί πολιτικά, προκειμένου εξουδετερώσει κάθε είδους αντιφρονούντες και με την αλλαγή του συντάγματος, ο ίδιος να μετατραπεί σε παντοδύναμο νεοσουλτάνο.<br /> <br /> Το στηριζόμενο στο έγγραφο άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου υποστηρίζει πως το πραξικόπημα ήταν κατευθυνόμενο από τον ίδιο τον Ερντογάν. Αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όσο περισσότερος χρόνος περνάει… τόσο πιο σαφές γίνεται ότι η τουρκική ηγεσία υπό τον πρόεδρο Ερντογάν γνώριζε για τα σχέδια πραξικοπήματος, ότι τα άφησε να εξελιχθούν και, πιθανότατα, τα κατηύθυνε. Εκρήξεις βομβών που δεν έγιναν ποτέ, νεκροί σε ένοπλες συγκρούσεις που δεν υπήρξαν ποτέ. Το πρωτόκολλο της εισαγγελίας που δημοσιεύθηκε τώρα -η γνησιότητά δεν αμφισβητείται- είναι ένα έγγραφο, το οποίο δεν θα μπορούσαν να συντάξουν καλύτερα ούτε οι θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας. <br /> <br /> «Το πρωτόκολλο φέρνει στο φως τα έργα και τις ημέρες του νέου ‘βαθέος κράτους’ στην Τουρκία. Πρόκειται για όλους εκείνους τους ισλαμιστικούς-εθνικιστικούς κύκλους στην κυβέρνηση και στη Δικαιοσύνη που ‘έκαναν προφανώς όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούν τους αντιπάλους τους: μετέτρεψαν ένα στρατιωτικό σε πολιτικό πραξικόπημα για να αφανίσουν τους εχθρούς τους’». <br /> <br /> Εντύπωση προκαλεί πως το συγκεκριμένο έγγραφο εντοπίστηκε από τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο στα επίσημα δικαστικά έγγραφα. Σύμφωνα με πληροφορίες, όμως, ο χρόνος δημοσίευσης δεν είναι τυχαίος. Τη δημοσίευσή του ενέκριναν δυτικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες το γνώριζαν και υπέδειξαν την ύπαρξή του, με σκοπό να ασκήσουν πίεση στον Τούρκο πρόεδρο.<br /> <br /> 100.000 άτομα έχουν συλληφθεί <br /> <br /> Δεν είναι, άλλωστε, μυστικό πως οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας συνεχίζουν να βρίσκονται σε κρίση, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει για να γεφυρωθεί το χάσμα. Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει ανταποκριθεί στις προσπάθειες της Ουάσινγκτον να επιστρέψει στο δυτικό στρατόπεδο, κόβοντας τις στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει με τη Μόσχα. Η αρνητική στάση του πηγάζει από την πεποίθησή του ότι πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος βλέπει αμερικανικό δάκτυλο. Για τον λόγο αυτό, έχει προβεί σε μαζικές εκκαθαρίσεις σε όλο το εύρος των κρατικών μηχανισμών και όχι μόνο. <br /> <br /> Παράλληλα, έχει ενεργοποιήσει παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες συχνά λειτουργούν ανεξέλεγκτα εις βάρος πολιτών. Τους φόβους του αυτούς τροφοδοτούν και ενισχύουν δημοσιεύματα αμερικάνικων ΜΜΕ που κάνουν λόγο για το «δύσκολο μέλλον του Ερντογάν» και «την επόμενη ημέρα χωρίς τον Ερντογάν». Τελευταία, όλο και πιο συχνά, εμφανίζονται σενάρια λαϊκής εξέγερσης στην Τουρκία. <br /> <br /> Ας σημειωθεί ότι σχεδόν 100.000 άτομα έχουν συλληφθεί στην Τουρκία, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Η οργή, όμως, του Τούρκου προέδρου δεν μοιάζει να έχει καταλαγιάσει στους 30 μήνες που έχουν μεσολαβήσει. Είναι ενδεικτικό του κλίματος ότι ένας 75χρονος άνδρας καταδικάστηκε να διαβάζει επί 24 ώρες βιβλία, όπως το Κοράνι, την επίσημη βιογραφία του Ταγίπ Ερντογάν αλλά και μία καταγραφή ενός ιστορικού και στενού φίλου του Τούρκου προέδρου, για τις βραδινές ώρες της 15ης Ιουλίου και τις πρώτες πρωινές της 16ης Ιουλίου του 2016. <br /> <br /> Το έγκλημα του 75χρονου ήταν «εξύβριση του προέδρου». Δύο ημέρες νωρίτερα, είχε εκφράσει σε καφενείο την άποψη ότι ο Ερντογάν οφείλει να είναι πιο σπλαχνικός με τον λαό του. Περιστατικά σαν αυτό απασχολούν καθημερινά τα δικαστήρια της χώρας. Επιπλέον, ένα νέο κύμα συλλήψεων σαρώνει τη γειτονική χώρα. Οι τουρκικές αρχές διέταξαν τη σύλληψη 1.112 πολιτών με τη συνήθη κατηγορία ότι συνδέονται με το δίκτυο του Γκιουλέν.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έγγραφο-βόμβα αποκαλύπτει ρόλο Ερντογάν στο πραξικόπημα του 2016

Νεφέλη Λυγερού Σύμφωνα με το καθεστώς Ερντογάν, πίσω από την απόπειρα του στρατιωτικού πραξικοπήματος το 2016 βρίσκεται ο αυτοεξόριστος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ράμα βγάζει το Στρατό στους δρόμους των Τιράνων. Ακροβολίζονται πάνοπλοι στρατιώτες. Καζάνι που βράζει η Αλβανία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij_qOySGI3o5oZYBL6TfbV7IpEdPw0VUw_cO7k-LVm-FgaJ4lFMJ2143vhL4xmQiiJAIl-VsyKk6N1SIaDlAU8rGbSmoq_H3vQcTdaxSlLd7OWjOt99yK-V3IvPjK_JurcHKmz5T8jVL0/s1600/alvania_taraxes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij_qOySGI3o5oZYBL6TfbV7IpEdPw0VUw_cO7k-LVm-FgaJ4lFMJ2143vhL4xmQiiJAIl-VsyKk6N1SIaDlAU8rGbSmoq_H3vQcTdaxSlLd7OWjOt99yK-V3IvPjK_JurcHKmz5T8jVL0/s640/alvania_taraxes.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η μαζική διαμαρτυρία της αντιπολίτευσης στα Τίρανα, πανικόβαλε τον Έντι Ράμα, που όχι μόνο ‘προγραμμάτισε’ να πάει στον Αυλώνα για να συζητήσει με οπαδούς του …<br /> <br /> Αλλά αποφάσισε για πρώτη φορά να φέρει τους δρόμους της πρωτεύουσας θωρακισμένα οχήματα του στρατού για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών, γράφει η αλβανική Syri.net.<br /> <br /> <img height="335" src="https://veteranos.gr/wp-content/uploads/2019/02/22-3-763x400.jpg" width="640" /><br /> <br /> <img height="426" src="https://veteranos.gr/wp-content/uploads/2019/02/albanian-pro.jpg" width="640" /><br /> <br /> <img src="https://www.syri.net/uploads/syri.net/images/2019/February/16/auto_policia_protesta_81550308038.jpeg" /><br /> <br /> Εκτός από τους 1300 αστυνομικούς που παρατάχθηκαν στην κεντρική λεωφόρο, ήρθαν και τα θωρακισμένα οχήματα του στρατού που ειδικά για σήμερα έφεραν τη σήμανση «Αστυνομία»<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="368" src="https://www.youtube.com/embed/FxRjvatfVes" width="681"></iframe><br /> <br /> Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν το μεσημέρι του Σαββάτου σε τεταμένη ατμόσφαιρα μπροστά από το κτίριο της αλβανικής κυβέρνησης στα Τίρανα, απαντώντας σε έκκληση της αντιπολίτευσης που ζητεί την αποχώρηση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ο οποίος βρίσκεται στην εξουσία από το 2013 και κατηγορείται για «διαφθορά».<br /> <br /> Δυνάμεις της τάξης χρησιμοποίησαν επανειλημμένα δακρυγόνα και αντλίες νερού για να τους απωθήσουν, μεταδίδει δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου. Δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν και νοσηλεύονται ενώ τέσσερις διαδηλωτές παρουσίασαν αναπνευστικά προβλήματα και χρειάστηκαν περίθαλψη, ανακοίνωσε το υπουργείο Υγείας.<br /> <br /> <img height="426" src="http://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2019/02/16/police-wear.jpg" width="640" /><br /> <br /> Οι διαδηλωτές «έσπασαν» τον αστυνομικό κλοιό και κατέλαβαν το προαύλιο μπροστά από την έδρα της κυβέρνησης. Μια ομάδα περίπου εκατό διαδηλωτών έριξε αρχικά καπνογόνα και πέτρες εναντίον του κτιρίου της κυβέρνησης, το οποίο φυλάσσεται από σημαντικές αστυνομικές δυνάμεις. Οι διαδηλωτές φώναζαν «Ράμα, φύγε!».<br /> <br /> Παράθυρα του κτιρίου έσπασαν από τις πέτρες που εκτόξευσαν οι διαδηλωτές. Περίπου δέκα διαδηλωτές εισήλθαν επίσης στο κτίριο αφού παραβίασαν την πόρτα της εισόδου, πριν απωθηθούν από τους αστυνομικούς που βρίσκονταν μέσα σ’ αυτό. «Η κατάσταση είναι εκτός ελέγχου», δήλωσε στους δημοσιογράφους ανάμεσα στο πλήθος ο Λουλζίμ Μπάσα, επικεφαλής του κεντροδεξιού Δημοκρατικού Κόμματος, του μεγαλύτερου της αντιπολίτευσης.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ράμα βγάζει το Στρατό στους δρόμους των Τιράνων. Ακροβολίζονται πάνοπλοι στρατιώτες. Καζάνι που βράζει η Αλβανία

Η μαζική διαμαρτυρία της αντιπολίτευσης στα Τίρανα, πανικόβαλε τον Έντι Ράμα, που όχι μόνο ‘προγραμμάτισε’ να πάει στον Αυλώνα για να συζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανικά ΜΜΕ: «Επαναχάραξη συνόρων - Οι Έλληνες είναι μείγμα Τούρκων, Σλάβων & Αλβανών»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM-r6dryIdy4-__rDlJ8mbyeXoYw89LiSqxUAHkXQ5j6vOZcNdKLK8FB8_lO3O3w2EwB43eCmAEcBavbzWMkOtj9TYtrm7yjFXTUoTlMvTanGV8C_lHuEJRYT9FXmSWlmPSwA2Tm6g9co/s1600/flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM-r6dryIdy4-__rDlJ8mbyeXoYw89LiSqxUAHkXQ5j6vOZcNdKLK8FB8_lO3O3w2EwB43eCmAEcBavbzWMkOtj9TYtrm7yjFXTUoTlMvTanGV8C_lHuEJRYT9FXmSWlmPSwA2Tm6g9co/s640/flags.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γερμανική εφημερίδα που πρόσκειται στο συντηρητικό κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ, η Die Welt, δημοσιεύει ένα κατάπτυστο άρθρο ώστε να υποστηρίξει την θέση περί επαναχάραξης συνόρων στην περιοχή. Αλβανικά ΜΜΕ αναδημοσιεύουν την ανθελληνική προπαγάνδα για να διεκδικήσουν εδάφη από την Ελλάδα.<br /> <br /> Οι Γερμανοί επικαλούνται τον γνωστό ανθέλληνα ιστορικό Jakob Philipp Fallmerayer, και ισχυρίζεται ότι «οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν σχέση με τους Αρχαίους ούτε τους Βυζαντινούς», <a href="https://shqiperiaebashkuar.al/?p=29467">αναφέρει αλβανικό δημοσίευμα.</a><br /> <br /> Είναι προφανές πως μετά τις "Πρέσπες" οι Γερμανοί έχουν επιδοθεί σε ένα ατέρμονο αγώνα να ξαναγράψουν την Ιστορία για να γίνει επαναχάραξη συνόρων στην περιοχή.<br /> <br /> Γιατί άλλωστε οι Γερμανοί να γράφουν πως "είμαστε μείγμα Τούρκων, Αλβανών και Σλάβων"; Μήπως γιατί θέλουν ανεξάρτητη "Τσαμουριά"(σσ πρόσφατα εμφανίστηκαν κάτι...απίθανα διπλωματικά διαβατήρια) και "Δυτική Θράκη" μετά την "Μακεδονία του Αιγαίου";<br /> <br /> Σύμφωνα με το γερμανικό άρθρο, η σημερινή άσχημη κατάσταση στην Ελλάδα δεν αφορά μόνο την οικονομική πολιτική, αλλά και την ιστορία.<br /> <br /> Το άρθρο τονίζει ότι «οι Έλληνες έχουν καταστρέψει με την στάση τους και την ευρωπαϊκή οικονομία», υπογραμμίζοντας ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι απόγονοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, αλλά ένα μείγμα από Σλάβους, Τούρκους και Αλβανούς" σύμφωνα με την θεωρία του Αυστριακού.<br /> <br /> Παρατίθενται στο άρθρο αυτούσια αποσπάσματα από το βιβλίο ιστορικού Φαλμεράιερ με τίτλο «Geschichte der morea Halbinsel Während des Mittelalters», τα οποία επισημαίνουν ότι ο ελληνικός γηγενής πληθυσμός αντικαταστάθηκε ουσιαστικά με Σλάβους κατά τη διάρκεια των σλαβικών επιδρομών (350-800 μ.Χ.).<br /> <br /> «Οι Έλληνες εξαφανίστηκαν από την περιοχή της Ευρώπης. Η φυσική ομορφιά, η πνευματική ευφυΐα, η αρμονία και η απλότητα, η τέχνη και ο ανταγωνισμός εξαφανίστηκαν από την σημερινή περιοχή της Ελλάδος.<br /> <br /> Δεν υπάρχει ελληνικό αίμα σήμερα στις φλέβες των Χριστιανών της σημερινής Ελλάδος», έγραφε ο Φαλμεράιερ.<br /> <br /> «Οι Έλληνες σήμερα ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Περικλή και του Σωκράτη, αλλά δεν είναι παρά ένα μείγμα από Τούρκους, Σλάβους και Αλβανούς», καταλήγει το γερμανικό άρθρο.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γερμανικά ΜΜΕ: «Επαναχάραξη συνόρων - Οι Έλληνες είναι μείγμα Τούρκων, Σλάβων & Αλβανών»

Γερμανική εφημερίδα που πρόσκειται στο συντηρητικό κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ, η Die Welt, δημοσιεύει ένα κατάπτυστο άρθρο ώστε να υποστηρί...

Διαβάστε την συνέχεια

“Να κλείσει η βάση του Ιντσιρλίκ”! Η εφημερίδα του Ερντογάν παρουσιάζει δημοσκόπηση σοκ για τις ΗΠΑ!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJhQdXRZjQDcXjDSU7BV7aZPRO9dWBwlGYdKX9MtkgXRj0eifdmSfOqJUhXmw7RvJ0JeZKJea_xhk9oOujccWbxlXfBZR16npt2SLL3QBZKwIIrctNp8Cxlu4wBPCwAytLo9uOQpUNOY8/s1600/incirlik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJhQdXRZjQDcXjDSU7BV7aZPRO9dWBwlGYdKX9MtkgXRj0eifdmSfOqJUhXmw7RvJ0JeZKJea_xhk9oOujccWbxlXfBZR16npt2SLL3QBZKwIIrctNp8Cxlu4wBPCwAytLo9uOQpUNOY8/s640/incirlik.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η εφημερίδα Yeni Safak, η οποία είναι η “φωνή” του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ζητά επιτακτικά το κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ, σ΄ ότι αυτή έχει να κάνει με τις ΗΠΑ! Για να υποστηρίξει μάλιστα τη θέση της επικαλείται δημοσκόπηση που έκανε και σύμφωνα με την οποία το 97% (!) των ερωτηθέντων δήλωσαν πως η βάση πρέπει να κλείσει! <br /> <br /> Γιατί ξανά γίνεται θόρυβος γι΄ αυτό το θέμα στην Τουρκία; <br /> <br /> Σύμφωνα με όσα γράφει η Yeni Safak οι ΗΠΑ δεν τηρούν την υπόεσχεσή τους για απόσυρση των στρατωτικών τους δυνάμεων από τη Συρία. <br /> <br /> “Οι Τούρκοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα είναι εξοργισμένοι από τις τελευταίες αμερικανικές κινήσεις, που θεωρούνται ως οι τελευταίες σειράς προκλήσεων. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να παρέχουν όπλα στη “θυγατρική” του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) στο PYD, παρά την υπόσχεση του Προέδρου Ντόναλντ Τράμπμ να «φέρει το στρατό του πίσω στην πατρίδα». <br /> <br /> Η εφημερίδα επικαλείται την ηλεκτρονική δημοσκόπηση που είχε κάνει με τη συμμετοχή 50.000 αναγνωστών της και στην οποία το 97% απαντούσε ότι επιθυμούσε το κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Να κλείσει η βάση του Ιντσιρλίκ”! Η εφημερίδα του Ερντογάν παρουσιάζει δημοσκόπηση σοκ για τις ΗΠΑ!

Η εφημερίδα Yeni Safak, η οποία είναι η “φωνή” του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν, ζητά επιτακτικά το κλείσιμο της βάσης του Ιντσιρλίκ, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία - Τουρκία: Συνέταιροι ή αντίπαλοι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3T9zqPi6xLgHiLIR23UPxXOgQp7OmPXleC1mp7CnftZMbg5mWVgizME4GCY-x2hRGS8fIQDaBC6nUMTyC4HW7N8IZe81Wv0r2NNsS6Y2p2GQYaQVTjYB0AJcRakTsCLaJLsuSqlkhbc0/s1600/poutin-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="620" data-original-width="960" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3T9zqPi6xLgHiLIR23UPxXOgQp7OmPXleC1mp7CnftZMbg5mWVgizME4GCY-x2hRGS8fIQDaBC6nUMTyC4HW7N8IZe81Wv0r2NNsS6Y2p2GQYaQVTjYB0AJcRakTsCLaJLsuSqlkhbc0/s640/poutin-erdogan.jpg" width="640" /></a></div>    <i>ASSOCIATED PRESS</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ρωσία και Τουρκία έχουν έντονα φορτισμένο παρελθόν με μια παραδοσιακή αντιπαλότητα. </span></h3> <b>Θωμάς Ρούτσης</b><br /> Το σασπένς και οι ακροβασίες δεν έλειπαν ποτέ από τις ρωσο-τουρκικές σχέσεις. Ήδη από τον 16ο αιώνα ως τον 20ό, Οθωμανοί και Ρώσοι πολέμησαν μεταξύ τους τουλάχιστον δώδεκα φορές. Η εχθρότητα υποχώρησε μετά τη ρωσική επανάσταση, όταν Κεμάλ και Λένιν προσέφεραν αμοιβαία υποστήριξη, αναπτύσσοντας για πρώτη φορά τόσο θερμές σχέσεις. Το φιλικό κλίμα διακόπτεται την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, με την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Είτε στην εποχή των Τσάρων, είτε με τη σοβιετική ένωση, είτε με τη σημερινή Ρωσία του Πούτιν, η ούτως ή άλλως υπερπολύτιμη για τη Δύση γεωπολιτική θέση της Τουρκίας, χρησιμεύει ως κυματοθραύστης των ρωσικών βλέψεων στο Νότο. Οι Αμερικάνοι στρατηγιστές θεωρούν την Τουρκία κομβική χώρα στο δαχτυλίδι (Rimland) περικύκλωσης και περιορισμού της Ρωσίας στο ενδότερο της Ευρασίας.<br /> <br /> Σε οριακό σημείο οδηγήθηκαν τα πράγματα με την κατάρρευση του ρωσικού μαχητικού SU24 από τουρκικά πυρά το Νοέμβρη του ’15. Οι κυρώσεις της Ρωσίας αφενός, οι γεωπολιτικές συγκυρίες και κυρίως τα επιτακτικά οικονομικό-πολιτικά συμφέροντα που διακυβεύονται μεταξύ τους, επιβάλουν προς το παρόν την ανάγκη για συνεργασία.<br /> <br /> Ένα σχετικό παράδειγμα όπου οι διαφορές παραμερίζονται μπρος στην ανάγκη για συνεργασία είναι η Κριμαία. Η Άγκυρα διαφωνεί κάθετα με την προσάρτηση της Κριμαίας - δεν την εχει αναγνωρίσει και δεν θα το κάνει ποτέ έχει δηλώσει ο Ερντογάν - ωστόσο, το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει το σύνολο σχεδόν του εμπορίου των δύο χωρών να διέρχεται από το έδαφος της Κριμαίας, παρακάμπτοντας έτσι τις οικονομικές κυρώσεις των Δυτικών εις βάρος της Μόσχας.<br /> <br /> Παρόλα αυτά, οι δομικές διαφορές μεταξύ τους παραμένουν σταθερά ενεργές και εκτείνονται σε τρία διαφορετικά πεδία. <br /> <br /> Συρία<br /> <br /> Θα ήταν παρακινδυνευμένο να περιγραφεί με πάγια συμπεράσματα η σχέση Τουρκίας - Ρωσίας στην αρένα του συριακού πολέμου, καθώς τα δεδομένα και οι συσχετισμοί είναι ιδιαιτέρως ρευστοί. Έχοντας ξεπεράσει το στάδιο των αερομαχιών και τις σοβαρές καταγγελίες της Μόσχας ότι η Τουρκία συνεργαζόταν υπογείως με το ISIS, οι δύο δυνάμεις σχηματίζουν προσώρας μια συμμαχία μάλλον εύθραυστη.<br /> <br /> Από την έναρξη του πολέμου, οι δύο χώρες υποστηρίζουν αντίπαλα στρατόπεδα. Ο Ερντογάν εξαρχής στήριξε στρατιωτικά και πολιτικά τη συριακή αντιπολίτευση και εκείνες τις σουνιτικές ομάδες ανταρτών, που ήταν πιο πρόθυμες να προάγουν τα δικά του συμφέροντα. Μάλιστα, ο Τούρκος πρόεδρος σε μια από τις γνωστές μεγαλόσχημες δηλώσεις του στο παρελθόν, στα “σύνορα της καρδιάς του” συμπεριέλαβε και το Χαλέπι της Συρίας. Το Κρεμλίνο φυσικά εναντιώνεται στην κατοχή συριακών εδαφών από την την Άγκυρα και θα απαιτήσει την παράδοση τους. Ως προς τον Άσαντ, η Τουρκία αμφιταλαντεύεται. Αρχικά ήταν κάθετα αρνητική στην παραμονή του στην εξουσία της μεταπολεμικής Συρίας, πλέον όμως δείχνει να συμβιβάζεται με τη γραμμή της Μόσχας και της Τεχεράνης.<br /> <br /> Αυτό με το οποίο δε συμβιβάζεται η Τουρκία είναι η σύσταση κουρδικής οντότητας - οποιασδήποτε μορφής - στη Συρία. Οι Κούρδοι μετά την ξαφνική αναγγελία αποχώρησης των Αμερικανών από τη Βόρεια Συρία, έχουν στραφεί στη Ρωσία προτείνοντας να αναπληρώσουν οι ίδιοι το κενό ισχύος που αφήνει η Ουάσινγκτον στην περιοχή. Στην πρόταση τους προσφέρουν στη Συριακή κυβέρνηση την ανάκτηση της κυριαρχίας στις περιοχές που τελούν υπό κουρδικό έλεγχο με αντάλλαγμα ένα βαθμό διοικητικής αυτονομίας. Η Ρωσία δεν έχει απαντήσει ξεκάθαρα ακόμη, ωστόσο πρόσκειται θετικά στο σενάριο μιας περιορισμένης αυτονόμησης των Κούρδων εντός του συριακού κράτους. Η Τουρκία από την πλευρά της, δεν έβλεπε ποτέ με καλό μάτι τη <a href="http://foreign-politics.com/%CE%B7-%CE%AD%CE%BE%CF%85%CF%80%CE%BD%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CF%80%CE%BB%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%B4%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4/">ρωσο-κουρδική προσέγγιση</a>, την οποία η Μόσχα διαχρονικά αξιοποιεί ως εργαλείο πίεσης και κομμάτι της δικής της στρατηγικής περικύκλωσης της Τουρκίας.<br /> <br /> Καύκασος<br /> <br /> Ρωσία και Τουρκία ανταγωνίζονται για την αύξηση της επιρροής τους στις χώρες του Καυκάσου. Από τη μια η Ρωσία θέλει να κατοχυρώσει την διαχρονική της θέση ως η μοναδική υπερδύναμη της περιοχής κι από την άλλη η Τουρκία, που με επίφαση τη γλωσσική και πολιτισμική συγγένεια με ορισμένες χώρες της Υπερκαυκασίας, διεκδικεί το δικό της μερίδιο επιρροής.<br /> <br /> Στη διαμάχη Αρμενίας-Αζερμπαιτζαν για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, Μόσχα και Άγκυρα υποστηρίζουν αντίπαλα στρατόπεδα. Η Αρμενία είναι σύμμαχος και συνεργάτης της Ρωσίας, ενώ η Τουρκία υποστηρίζει ανοιχτά το Αζερμπαϊτζάν. Το Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι αμφισβητούμενη ζώνη, αναγνωρισμένη ως κομμάτι του Αζερμπαϊτζάν, που ωστόσο κατοικείται και διοικείται από αρμενική πλειοψηφία, ως de facto ανεξάρτητο κράτος.<br />   <img height="430" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c66e83724000093024b5bf6.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>bogdanserban via Getty ImagesΤο Ναγκόρνο-Καραμπάχ («Ορεινό Καραμπάχ») ανάμεσα σε Αρμενία και Αζερμπαϊτζαν</i><br /> <br /> Η Ρωσία τηρεί πιο αμφίσημη στάση, γιατί ενώ από τη μια πλευρά, όπως είπαμε η Αρμενία συνιστά στρατηγικό σύμμαχο για το Κρεμλίνο, από την άλλη όμως εκτιμά δεόντως τις οικονομικές συναλλαγές με το Αζερμπαϊτζάν και το ζεστό χρήμα που προσφέρει για τα ρωσικά όπλα. Επιπλέον, η Μόσχα δεν επιθυμεί να διαταράξει τις ισορροπίες εντός της <a href="http://foreign-politics.com/%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%B3%CE%BA%CE%AC%CE%B7%CF%82/">ομάδας της Σαγκάης (CSTO)</a>, μέλη της οποίας διατηρούν στενές σχέσεις με το Αζερμπαϊτζάν.<br /> <br /> Η Τουρκία αντίθετα, παρόλο που διατείνεται ότι είναι υπέρ της αποκλιμάκωσης, με τη δράση και την παραδοσιακή αντι-αρμενική της στάση, προωθεί τα συμφέροντα των συμμάχων Αζέρων, οι οποίοι μεταξύ άλλων πρόσφεραν την εγκατάσταση αγωγών πετρελαίου και αερίου στην Τουρκία με αντάλλαγμα την υποστήριξη της στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Εξάλλου, η Άγκυρα δεν κρύβει τη δυσαρέσκεια της προς τη Μόσχα για την αναγνώριση της γενοκτονία των Αρμενίων.<br /> <br /> Ακόμη πιο έντονη όμως είναι η δυσαρέσκεια της Ρωσίας προς την Τουρκία για την ανάμειξη της τελευταίας στην Τσετσενία. Το Κρεμλίνο που έχει ζωτικά συμφέροντα στο συγκεκριμένο τμήμα του βόρειου Καυκάσου, έχει κατηγορήσει πολλές φορές την Άγκυρα ότι υποθάλπει της εξεγέρσεις των μουσουλμάνων της Τσετσενίας, στέλνοντας “εθελοντές” μαχητές και ασκώντας ιδεολογική επίδραση που επιταχύνει τον εξισλαμισμό των ντόπιων. Αρκετοί αναλυτές εξηγούν το “παιχνίδι” της Τουρκίας με τους Τσετσένους ως απάντηση στην έμμεση ρωσική υποστήριξη προς τους Κούρδους.<br /> Το παζάρι των αγωγών και τα Στενά<br /> <br /> Ίσως η πλέον κρίσιμη παράμετρος των ρωσοτουρκικών άλλα και γενικότερα των διεθνών σχέσεων είναι οι αγωγοί μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι διαδρομές των αγωγών είναι συχνά ο αφανής πρωταγωνιστής στις γεωπολιτικές εξελίξεις ανά τον κόσμο. Η Τουρκία, όντας σταυροδρόμι περάσματος αγωγών και από τη Ρωσία και από την Κασπία, εκμεταλλεύεται στο έπακρο το συγκεκριμένο γεωγραφικό ατού, παίζοντας σε διπλό ταμπλό. Από τη μία με τη Ρωσία και από την άλλη με τη Δύση, η οποία επιδιώκει την απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο της Gazprom, προωθώντας την εναλλακτική της προμήθειας από τα κοιτάσματα της Κασπίας (Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν κυρίως).<br /> <br /> Ο ανταγωνισμός των αγωγών για τις δύο χώρες ξεκινάει τη δεκαετία του ’90 με τον αγωγό πετρελαίου Μπακού-Τσεϊχάν, που διοχετεύει το πετρέλαιο της Κασπίας στην Μεσόγειο περνώντας από Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία με κατάληξη το τουρκικό λιμάνι Τσεϊχάν. Το πρότζεκτ είχε τη θερμή υποστήριξη της Ουάσιγκτον, που ήθελε πρόσβαση στα ενεργειακά αποθέματα της Κασπίας, παρακάμπτοντας Ρωσία και Ιράν.<br /> <br /> Η Τουρκία, προκειμένου να αναβαθμίσει τον αγωγό, έφτασε στο σημείο να αναθεωρήσει μονομερώς τη συνθήκη του Μοντρέ, η οποία ρυθμίζει την ομαλή κι ελεύθερη διέλευση των πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα στη Μεσόγειο, διά μέσου των Στενών. Αν και επικαλέστηκε τον κίνδυνο οικολογικής επιβάρυνσης, στην πραγματικότητα με την κίνηση αυτή αποσκοπούσε να περιορίσει τη διέλευση των ρωσικών πετρελαιοφόρων από τα Στενά, πιέζοντας τις χώρες του Μαύρης Θάλασσας να στραφούν στην λύση του αγωγού Μπακού - Τσεϊχάν.<br /> <br /> Τα Στενά έχουν μεγάλη γεωπολιτική βαρύτητα για τη Μόσχα γιατί, εκτός από το πετρέλαιο, από αυτά διέρχεται επίσης ο ρωσικός πολεμικός στόλος στη Μεσόγειο και σχεδόν το 70% του εμπορίου της Ρωσίας.<br /> <br />   <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c66e985240000d2024b5bf8.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>Bloomberg via Getty Images</i><br /> <br /> Το παζάρι των αγωγών όμως, πέραν του πετρελαίου, επεκτάθηκε και στο φυσικό αέριο. Αρχικά η Ρωσία συνδέθηκε με την Τουρκία κατασκευάζοντας τον Bluestream, που μεταφέρει υποθαλάσσια ρωσικό αέριο απευθείας στην Τουρκία. Ο περιορισμός του εισαγομένου αερίου μέσω του Βluestream και η διέλευση από τα Στενά λειτουργούν ως μοχλός πίεσης μεταξύ των δύο χωρών, ειδικά από την Τουρκία, η οποία έχει την εναλλακτική της αγοράς αζερικού αερίου μέσω του αγωγού TANAP. Ο συγκεκριμένος αγωγός μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Γεωργίας στην Τουρκία, ενώ σύντομα θα συνδεθεί με τον υπό κατασκευή TAP, ο οποίος θα διέρχεται από τη Βόρεια Ελλάδα και την Αλβανία, με κατάληξη την Ιταλία και την ευρωπαϊκή αγορά.<br /> <br /> TAP και TANAP προκρίθηκαν με τις ευλογίες της Δύσης και παρόλο που είναι ανταγωνιστικοί στα ρωσικά συμφέροντα, η Μόσχα τελικά συμβιβάστηκε καθώς το αρχικό σχέδιο προέβλεπε την κατασκευή του Nabucco, που τελικά ματαιώθηκε λόγω υψηλότατου κόστους. Ο Nabucco συνιστούσε πολύ μεγαλύτερη απειλή για τη ρωσική οικονομία, λόγω της δυνατότητας του να μεταφέρει υπερδιπλάσιο όγκο αερίου από τον TAP (23 δισ. m³ το χρόνο, έναντι 10 του TAP), ενώ θα πέρναγε από κεντρική και ανατολική Ευρώπη, μια περιοχή έντονα εξαρτημένη από το ρωσικό αέριο.<br /> <br /> Κλείνοντας με το σύνθετο ζήτημα των αγωγών, ένας ακόμη ενεργειακός δίαυλος, προϊόν καλής συνεργασίας άλλα και δυνητικά παράγοντας επιπρόσθετων τριβών μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, είναι ο Τurkstream. Ο υπό κατασκευή αγωγός, όταν ολοκληρωθεί θα μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία στην τουρκική Θράκη, με τη φιλοδοξία από ρωσικής πλευρά να επεκταθεί και στην Ελλάδα κι από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.<br /> <br /> Ρωσία και Τουρκία έχουν έντονα φορτισμένο παρελθόν με μια παραδοσιακή αντιπαλότητα. Το φάσμα των Διεθνών Σχέσεων όμως, δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Οι καιροί αλλάζουν, το ίδιο και τα συμφέροντα, κάτι που οι νυν ηγεσίες των δύο χωρών είναι σε θέση να σταθμίσουν ορθολογικά, και ειδικά ο Πούτιν, που λειτουργεί εντελώς κυνικά, δίχως να υπολογίζει συναισθηματισμούς ή παραδόσεις.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρωσία - Τουρκία: Συνέταιροι ή αντίπαλοι;

    ASSOCIATED PRESS Ρωσία και Τουρκία έχουν έντονα φορτισμένο παρελθόν με μια παραδοσιακή αντιπαλότητα. Θωμάς Ρούτσης Το σασπένς και ...

Διαβάστε την συνέχεια

2019: 100 χρόνια από την απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα του Πόντου Η ιστορία μιας γενοκτονίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3Q3qjWjW5dALrVvCT08W3EDPubz262JVwnOkxHBNiA6JDD8Lutdm00H0LN89bbXdTPQnAuVHC7nuuvkXE5KZVx_pd4vU4x-v6jYbDtZC223UHPjL9eV3ZqvvqbO02Z44-enyRJCPn42Y/s1600/1919-2019+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="635" data-original-width="960" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3Q3qjWjW5dALrVvCT08W3EDPubz262JVwnOkxHBNiA6JDD8Lutdm00H0LN89bbXdTPQnAuVHC7nuuvkXE5KZVx_pd4vU4x-v6jYbDtZC223UHPjL9eV3ZqvvqbO02Z44-enyRJCPn42Y/s640/1919-2019+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div>    <i> SonerCdem via Getty Images</i><br /> <b><br /> </b> <b>Βλάσης Αγτζίδης*</b><br /> Η φετινή χρονιά έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό εφόσον αποτελεί την εκατονταετή επέτειο σημαντικών ιστορικών γεγονότων, που σφράγισαν την ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού και διαμόρφωσαν τον γεωπολιτικό χώρο της Εγγύς Ανατολής.<br /> <br /> Κατ’ αρχάς τον Μάιο του 1919 συνέβησαν δύο σημαντικά γεγονότα την επαύριο του τέλους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 15 Μαϊου (με το νέο ημερολόγιο) οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στην ελληνική κοσμοπολίτισσα Σμύρνη, που έως τότε βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή. <br /> <br /> Τέσσερεις μέρες αργότερα ο εθνικιστής Τούρκος στρατιωτικός Μουσταφά Κεμάλ αναχωρεί για τη Σαμψούντα του Πόντου με πρόσχημα την ειρήνευση στην περιοχή. Ως γνωστόν, οι δύο αυτές προσπάθειες εντάσσονταν στις διαδικασίες ανασυγκρότησης του μεταοθωμανικού χώρου. Η εξέλιξη βέβαια ήταν οδυνηρή για τα ελληνικά συμφέροντα και τους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς της καταρρεύσασας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εφόσον ο ελληνικός Διχασμός θα υποθηκεύσει την προσπάθεια και η ανορθολογική πολιτική των μοναρχικών του Λαϊκού Κόμματος μετά το Νοέμβριο του 1920, θα οδηγήσει στην υπερίσχυση του Μουσταφά Κεμάλ και τη Μικρασιατική Καταστροφή.<br /> <br /> Ας δούμε όμως πως εξελίχθηκαν τα γεγονότα που οδήγησαν στην απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα στις 19 Μαϊου του 1919, στην οργάνωση ενός επιθετικού εθνικιστικού τουρκικού στρατού και στην ολοκλήρωση του εγχειρήματος της εξόντωσης των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων (Αρμενίων, Ελλήνων, Ασσυρίων), που είχαν επιχειρήσει οι Νεότουρκοι από το 1914. <br /> Μετά το τέλος του πολέμου<br /> <br /> Στις 30 Οκτωβρίου του 1918 οι Νεότουρκοι –ηττημένοι στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο- αναγκάστηκαν να υπογράψουν στο Μούδρο της Λήμνου την παράδοσή της στις συμμαχικές δυνάμεις. Σύμφωνα με τους όρους της ανακωχής η οθωμανική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να παραδώσει τα οχυρά των Στενών, να επιτρέψει την ελεύθερη διέλευση των πλοίων απ’ τα Δαρδανέλλια , να αφοπλιστεί πλήρως και να παραδώσει τον οπλισμό στους συμμάχους, οι οποίοι θα αναλάβουν να ελέγχουν και τις επικοινωνίες. Επίσης οι συμμαχικές δυνάμεις απόκτησαν το δικαίωμα άμεσης στρατιωτικής επέμβασης όταν κάπου διασαλευόταν η τάξη. Ως αποτέλεσμα της ανακωχής, ο αρχηγός του οθωμανικού στρατού LimanvonSanders παραιτήθηκε από τη θέση του και αναχώρησε άμεσα για τη Γερμανία. <br /> <br /> Με τις ευλογίες συγκεκριμένων μεγάλων χριστιανικών κρατών (Γερμανίας, Αυστρίας), έγιναν οι μεγάλες γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της αυτοκρατορίας<br /> <br /> Όπως είναι γνωστό, οιΓερμανοίκαι οι Αυστριακοί σύμμαχοι των Νεότουρκων είχαν πλήρη εποπτεία των όσων είχαν διαδραματιστεί εις βάρος των χριστιανικών κοινοτήτων κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Με βάση τις μαρτυρίες των Γερμανών και Αυστριακών διπλωματών μπορούμε βάσιμα να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι όχι μόνο γνώριζαν τις γενοκτονικές πράξεις των Νεότουρκων συμμάχων τους, αλλά ότι ως ένα σημείο συμμετείχαν στη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Επίσης με απόλυτη συμπαράσταση των Γερμανών η υπό νεοτουρκικό έλεγχο Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε κηρύξει τζιχάντ (Ιερό μουσουλμανικό Πόλεμο). Ο Stefan Ihrig αναφέρει ότι πολλοί ήταν εκείνοι «…μεταξύ αυτών και ο αυτοκράτορας (σ.τ.σ. Κάιζερ), που σκέφτονταν ότι μια Τζιχάντ υποκινημένη από και με καθοδηγητές τους Οθωμανούς θα ήταν ένας κρυφός άσος στο μανίκι κατά τον Μεγάλο Πόλεμο του 1914»<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτού του οθωμανικού τζιχάντ, υπό την καθοδήγηση των κοσμικών εθνικιστών (Νεότουρκων) και με τις ευλογίες συγκεκριμένων μεγάλων χριστιανικών κρατών (Γερμανίας, Αυστρίας), έγιναν οι μεγάλες γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της αυτοκρατορίας: των Αρμενίων, των Ελλήνων της Ανατολής και των Ασσυρίων. <br /> Οι τουρκικές δυνάμεις φαίνεται να χρησιμοποιούσαν κυρίως όπλα γερμανικής κατασκευής για τη Γενοκτονία των Αρμενίων.<br /> <br /> Οι πληθυσμοί αυτοί, που είχαν επιβιώσει για αιώνες μετά από την εισβολή και την κυριαρχία του τουρκικού Ισλάμ στην Ανατολή, θα πάψουν να υπάρχουν οριστικά μόλις στις αρχές του 20ού αιώνα.<br /> <br /> Όπως δημοσιοποιήθηκε από την Deutsche Welle (Απρίλιος 2018) η καϊζερική αυτοκρατορική Γερμανία, «προμήθευε συστηματικά με όπλα την Οθωμανική Αυτοκρατορία για τη Γενοκτονία των Αρμενίων. Πρώσοι ανώτεροι αξιωματούχοι φαίνεται να επηρέασαν επίσης και ιδεολογικά τη μεθόδευσή της. Οι τουρκικές δυνάμεις φαίνεται να χρησιμοποιούσαν κυρίως όπλα γερμανικής κατασκευής για τη Γενοκτονία των Αρμενίων (1915-1916), σύμφωνα με νέα έρευνα. Η γερμανική βιομηχανία όπλων Mauser, που ήταν ο βασικός προμηθευτής όπλων και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, είχε πωλήσει όπλα και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για τον σκοπό της επίμαχης γενοκτονίας, η οποία έτυχε και της ενεργούς υλικοτεχνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης Γερμανών αξιωματούχων που είχαν σταλεί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.»<br /> <br /> <img height="404" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c66df18240000af02a294b0.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>wikimedia commonsArmenians being hanged during the Armenian Genocide by German and Turkish guards</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Η περίοδος της Ανακωχής<br /> <br /> Η περίοδος που ακολούθησε την ανακωχή του Μούδρου υπήρξε περίοδος ανασυγκρότησης για τις καθημαγμένες χριστιανικές κοινότητες. Οι παλιοί Οθωμανοί που βρίσκονταν σε θανάσιμη σύγκρουση με τους Νεότουρκους ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της Αυτοκρατορίας. Η οργάνωση των ακραίων Τούρκων εθνικιστών που ήταν υπεύθυνη για τις Γενοκτονίες και έφερε την ονομασία «Κομιτάτο Ένωση και Πρόοδος» αυτοδιαλύθηκε τον Οκτώβριο του 1918. <br /> Υπήρξαν φωτισμένοι Οθωμανοί που αποδέχτηκαν την ενοχή των Νεότουρκων<br /> <br /> Η τετραετία που είχε προηγηθεί είχε αφήσει βαθειές πληγές στο σώμα των χριστιανικών κοινοτήτων. Ολόκληρες περιοχές καταστράφηκαν, εκατοντάδες χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους, ψυχικά καταρρακώθηκαν οι επιζώντες, χιλιάδες ορφανά παιδιά εξισλαμίστηκαν καθώς αποδόθηκαν από τις νεοτουρκικές αρχές σε μουσουλμανικές οικογένειες. Οι Έλληνες βουλευτές στην οθωμανική Βουλή (Εμανουηλίδης, Μεϊμάρογλου, Δημητριάδης) κατέθεσαν στις 2 Νοεμβρίου 1918 αίτημα για την καταδίκη των υπευθύνων για τις σφαγές Ελλήνων και Αρμενίων. Στο ανώτατο επίπεδο της σουλτανικής κυβέρνησης υπήρξαν φωτισμένοι Οθωμανοί που αποδέχτηκαν την ενοχή των Νεότουρκων και προσπάθησαν να τιμωρήσουν τους ενόχους. Βέβαια οι περισσότεροι Νεότουρκοι για να αποφύγουν την τιμωρία είτε κατέφυγαν στο εξωτερικό, είτε πέρασαν στην παρανομία συγκροτώντας μικρές ληστρικές συμμορίες που υπήρξαν οι πρώτες ομάδες υποστήριξης τους Μουσταφά Κεμάλ.<br /> <br /> Ο πρωθυπουργός της σουλτανικής κυβέρνησης Νταμάντ Φερίντ είχε καταδικάσει ανοιχτά τα νεοτουρκικά εγκλήματα και είχε δηλώσει ότι η εξόντωση των χριστιανικών πληθυσμών ήταν ένα «ασυγχώρητο έγκλημα».<br /> <br /> Στη μεταπολεμική περίοδο οι οθωμανικές αρχές συνέχισαν να ασκούν τα διοικητικά τους καθήκοντα. Παρατηρήθηκε σαφής αλλαγή στη συμπεριφορά τους. Όμως ήταν μάλλον επιφανειακή στη συμπεριφορά των μεσαίων και κατώτερων διοικητικών στελεχών. Επίσης στην ύπαιθρο συνέχισε να υπάρχει ανασφάλεια λόγω της δράσης ληστρικών τουρκικών ομάδων. Γιατί δεν εφαρμόστηκαν με αποφασιστικότητα οι αποφάσεις της ανακωχής του Μούδρου για τιμωρία των ενόχων για τις σφαγές και τις βιαιοπραγίες που διέπραξαν κατά των χριστιανικών πληθυσμών εν μέσω του πολέμου. Το αποτέλεσμα ήταν να αποθρασυνθούν οι μουσουλμανικές συμμορίες μαζί και τα υπολείμματα των νεοτουρκικών ταγμάτων θανάτου, που πραγματοποίησαν τις Γενοκτονίες. Παράλληλα, από την άνοιξη του 1919 πολλοί ανώτεροι Τούρκοι αξιωματικοί πήγαν στην Ανατολία και κρυφό σκοπό να αποτρέψουν τη διάλυση του στρατού.<br /> <br /> Ένα σημαντικό ζήτημα που προέκυψε, κυρίως στις περιοχές του Πόντου, οφειλόταν στα προσκόμματα των τοπικών αρχών που προσπαθούσαν να σταματήσουν την παλιννόστηση των Ελλήνων που είχαν καταφύγει στη Ρωσία. Να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου περίπου 85.000 άτομα είχαν εκπατριστεί.<br /> <br /> Το διακύβευμα της επόμενης περιόδου ήταν η επούλωση των πληγών και η πολιτική αποκατάσταση των χριστιανικών κοινοτήτων. Σε πρώτη φάση οι σύμμαχοι αποφάσισαν την Τιμωρία των υπευθύνων, τη διάλυση της Αυτοκρατορίας, και την δικαίωση των θυμάτων. Aυτοί οι στόχοι απασχόλησαν τις Συνδιασκέψεις Ειρήνης που συγκρότησαν οι σύμμαχοι. <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c66e033230000760122991d.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="483" /> <br /> <i>wikimedia commons</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Μάιος 1919: Ο Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα<br /> <br /> Οι σύμμαχοι με βάση τη συνθηκολόγηση του Μούδρου ήταν επί της ουσίας αυτοί που κατείχαν το δικαίωμα άμεσης στρατιωτικής επέμβασης όταν κάπου διασαλευόταν η τάξη.<br /> <br /> Το δικαίωμα αυτό το εξέφρασαν σε δύο περιπτώσεις τον Μάϊο του 1919. Έδωσαν στην Ελλάδα την εντολή να αποβιβάσει στρατό στη Σμύρνη για να προστατεύσει τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα με την κυριαρχία των φιλογερμανικών δυνάμεων (βασιλιάς Κωνσταντίνος, Ιωάννης Μεταξάς, Βίκτωρ Δούσμανης κ.ά.) κατά την περίοδο 1915-1917 εκτός από τον Διχασμό που προκάλεσαν, αδυνάτησαν τη θέση της Ελλάδας στη διεκδίκηση μεταπολεμικών ανταλλαγμάτων. Έτσι, οι μοναρχικοί ακύρωσαν τη δυνατότητα της εξ αρχής ένωση της Ιωνίας με την Ελλάδα. Οπότε η μόνη λύση που απέμεινε ήταν η εντολή για την ασφάλεια της περιοχής.<br /> ...Οι μουσουλμάνοι, είτε ήταν εθνικιστές είτε θρησκευόμενοι, δεν μπορούσαν να ανεχτούν μια τέτοια πράξη από τους παλιούς ραγιάδες...<br /> <br /> Η δεύτερη εντολή του σουλτάνου με την έγκριση των συμμάχων δόθηκε στον Οθωμανό αξιωματικό Μουσταφά Κεμάλ πασά, που είχε γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη και διακρινόταν για τις στρατιωτικές του ικανότητες. Η εντολή που του δόθηκε ήταν σαφής: προστασία των χριστιανικών πληθυσμών στον Πόντο και αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή. Οι συμμαχικές υπηρεσίες πληροφοριών που θεωρούσαν τον Κεμάλ ως επικίνδυνο, προσπάθησαν να αποτρέψουν την αποστολή του. Στις 16 Μαϊου, ημέρα της αναχώρησής του για τη Σαμψούντα, οι βρετανικές αρχές ζήτησαν από το Νταμάντ Φερίντ να ακυρώσει τον διορισμό του. Ήταν όμως αργά. Το πλοίο όπου επέβαινε ο Κεμάλ μαζί με το επιτελείο του , είχε ήδη αποπλεύσει για τον Πόντο. <br /> Το κεμαλικό κίνημα που συγκροτήθηκε στη συνέχεια ήταν καθαρά αντιμειονοτικό και καθόλου «αντιιμπεριαλιστικό».<br /> <br /> Το στοιχείο που εξόργισε τους Τούρκους εθνικιστές ήταν η απόβαση του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη στις 16 Μαϊου. Η αποστολή ελληνικού στρατού στην Ιωνία αντιμετωπίστηκε ως απαράδεκτη εξέλιξη. Οι μουσουλμάνοι, είτε ήταν εθνικιστές είτε θρησκευόμενοι, δεν μπορούσαν να ανεχτούν μια τέτοια πράξη από τους παλιούς ραγιάδες, που με βάση τα θεολογικά τους κείμενα θεωρούσαν υποδεέστερους. Οι παλιές εθνικιστικές οργανώσεις άρχισαν να επανασυγκροτούνται με στόχο την αντιμετώπιση των Ελλήνων και των Αρμενίων. Το εθνικό αίσθημα των Τούρκων δεν στρεφόταν κατά των ξένων μεγάλων δυνάμεων, αλλά κατά των μειονοτήτων που διεκδικούσαν την πολιτική τους χειραφέτηση. Το κεμαλικό κίνημα που συγκροτήθηκε στη συνέχεια ήταν καθαρά αντιμειονοτικό και καθόλου «αντιιμπεριαλιστικό» όπως υποστηρίζουν αρκετοί. Ο Τούρκος κοινωνικός επιστήμων και προοδευτικός διανοούμενος Attila Tuygan, γράφει στο κείμενό του «Γενοκτονία για τη ΄΄μητέρα-πατρίδα’’», (συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Η Γενοκτονία στην Ανατολή. Από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στο έθνος-κράτος», εκδ. Ελευθεροτυπία, 2013):<br /> <br /> «…Ο ισχυρισμός ότι ο τουρκικός εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος δόθηκε κατά του ιμπεριαλισμού δεν θεμελιώνεται από πουθενά. Αντίθετα, όπως διαπιστώνει ο καθηγητής Taner Akcam, ο απελευθερωτικός πόλεμος «δεν δόθηκε κατά των εισβολέων αλλά κατά των μειονοτήτων». Τα Σωματεία Αμυνας-Δικαίου (Mudafai Hukut), που υπήρξαν η ατμομηχανή του «εθνικού αγώνα», ιδρύθηκαν καθαρά κατά της απειλής των Ρωμιών και των Αρμενίων. Στα πρώτα αυτά σωματεία που ιδρύθηκαν μετά από την ανακωχή του Μούδρου, τα τρία ήταν κατά των Αρμενίων και τα δύο κατά των Ρωμιών.»<br /> <br /> Ο τουρκικός εμφύλιος πόλεμος 1919-1920 και το κεμαλικό τζιχάντ<br /> <br /> Η πρώτη περίοδος της άφιξης του Μουσταφά Κεμάλ στη Ανατολία εξαντλείται στην προσπάθεια ελέγχου των διαφόρων οθωμανικών στρατιωτικών μονάδων. Για να αποφύγει την παρακολούθηση από τους Βρετανούς, μεταφέρει την έδρα του από τη Σαμψούντα στην Χάβζα , που βρίσκεται στο κέντρο της περιοχής όπου δρα το ελληνικό αντάρτικο κίνημα (Πόντιοι αντάρτες). Από εκεί προσπαθεί να κινητοποιήσει τους στρατιωτικούς, όπως και τους εθνικιστές, καλώντας τους να δημιουργήσουν παντού παράνομες οργανώσεις. Τον Ιούνιο οι Βρετανοί απαιτούν από την οθωμανική κυβέρνηση την ανάκλησή τους στην Κωνσταντινούπολη. Με παρόμοιο τρόπο ανησυχούν και οι Οθωμανοί για τη δράση του Κεμάλ, ο οποίος διευρύνει το χάσμα με την οθωμανική κυβέρνηση με μια εγκύκλιο που απευθύνει από την Αμάσεια σε όλους τους Τούρκους εθνικιστές, αναγγέλλοντας τη σύγκλιση ενός εθνικού Συνεδρίου στη Σεβάστεια του Πόντου.<br /> <br /> Στις 8 Ιουλίου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ κηρύσσει ανοιχτά την ανταρσία του υποβάλλοντας την παραίτησή του και χλευάζοντας με τον τρόπο αυτό τον σουλτάνο και την οθωμανική κυβέρνηση. Όπως γράφει ο Attila Tuygan, επισημαίνοντας το γεγονός ότι η πράξη αυτή στρεφόταν πρωτίστως κατά των χριστιανικών μειονοτήτων, Ελλήνων και Αρμενίων:<br /> <br /> «Εξάλλου ο Μουσταφά Κεμάλ, τον Ιούλιο του 1919, όταν έστειλε την παραίτησή του από τη θέση του αξιωματικού στο σουλτάνο τόνιζε ανοιχτά τα εξής: ‘’Η στρατιωτική μου ιδιότητα άρχισε να γίνεται εμπόδιο στον εθνικό αγώνα που ξεκινήσαμε για να σώσουμε την ιερή πατρίδα και το έθνος απ’ τη διάσπαση και να μη θυσιάσουμε την πατρίδα στις επιδιώξεις των Ελλήνων και των Αρμενίων’’». <br /> Με μια παράδοξη οικειοποίηση του Ισλάμ και των συμβόλων του από τον κοσμικό τουρκικό εθνικισμό, ο Μουσταφά Κεμάλ Πασά θα κηρύξει «τζιχάντ κατά των απίστων»<br /> <br /> Ο Κεμάλ αφού κέρδισε την εμπιστοσύνη των στρατιωτικών στην Ανατολία, προσπάθησε να προσεταιριστεί τους δημοσίους υπαλλήλους, τους γαιοκτήμονες, τους αρχηγούς των φυλών, τους εμπόρους, τους ουλεμάδες και τους διάφορους σεϊχηδες των ισλαμικών αδελφοτήτων. Δηλαδή απευθύνεται στους συντηρητικούς ανθρώπους της Ανατολίας. Και γι αυτό υιοθετεί μια πονηρή τακτική. Ενδύεται το ένδυμα του πιστού μουσουλμάνου και κηρύσσει «Ιερό Πόλεμο». Με μια παράδοξη οικειοποίηση του Ισλάμ και των συμβόλων του από τον κοσμικό τουρκικό εθνικισμό, ο Μουσταφά Κεμάλ Πασά θα κηρύξει «τζιχάντ κατά των απίστων» (Ελλήνων και Αρμενίων. Ειδικά μετά την πρώτη του νίκη κατά των ελληνικών στρατευμάτων στη μάχη του Σαγγάριου (Αύγουστος 1921) θα ανακηρύξει εαυτόν gazi (γαζή), δηλαδή Ιερό Πολεμιστή για τη διάδοση του Κορανίου.<br /> <br /> Με τα Συνέδρια στο Ερζερούμ (10 Ιουλίου 1919) και τη Σεβάστεια (4 Σεπτεμβρίου 1919) εδραιώνει τη θέση του κινήματός του ως του δεύτερου πόλου εξουσίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /> <br /> <img height="408" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c66e1c62300007f0122991e.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Hulton Deutsch via Getty ImagesAtaturk Inspires Turkish NationalismTurkish nationalists celebrate following their defeat of the Greeks at Smyrna.</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Ο πρώτος στόχος ήταν η κατάπνιξη του Αρμενικού Κινήματος και η διάλυση της Αρμενικής Δημοκρατίας και αμέσως μετά η κατίσχυση επί των Ελλήνων. Στη Δύση εκίνη τη στιγμή τους αντιμετωπίζουν ως τους παλιούς φιλογερμανούς και τους εν δυνάμει σφαγείς των μειονοτήτων. Όμως ο τουρκικός εθνικισμός έγινε και πάλι μια υπολογίσιμη πολιτική δύναμη στην Ανατολία που προσπαθεί να βρει εξωτερικούς συμμάχους. Και σε πρώτη φάση οι σύμμαχοι αυτοί είναι το Ισλάμ και οι μπολσεβίκοι.<br /> <br /> H αυτονόμηση του Μουσταφά Κεμάλ προκάλεσε μεγάλο εκνευρισμό στην οθωμανική κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης, η οποία τον ανακήρυξε σε εχθρό της θρησκείας και του Θεού. Στα μάτια της σουλτανικής κυβέρνησης ο Μουσταφά Κεμάλ είναι ένας συνωμότης, ένας ληστής που πρέπει να τιμωρηθεί. Ο υπερτατος νομομαθής των Ιερών Κειμένων, ο Σειχ ουλ Ισλαμ αποκηρύσσει τον Κεμάλ και εκδίδει ένταλμα σύλληψής του. Η άνοιξη του 1920 θα σημαδευτεί από τις σκληρές συγκρούσεις μεταξύ των οθωμανικών στρατευμάτων που είναι πιστές στο σουλτάνο και του εθνικιστικού στρατού του Μουσταφά Κεμάλ.<br /> Με τη νίκη του θα ολοκληρώσει τις γενοκτονίες και θα κάνει πράξη τα πιο τολμηρά όνειρα των Νεότουρκων...να εξαφανίσουν τις χριστιανικές κοινότητες και να δημιουργήσουν μια «καθαρή» Τουρκία.<br /> <br /> Πολυάριθμα αντικεμαλικά κινήματα ξεσπουν στην Ανατολία στην Ανατολία και ο εμφύλιος επεκτείνεται. Ο Κεμάλ επιλέγει τη μέθοδο της σκληρής και ανελέητης καταστολής κατά των αντικεμαλικών ανταρτών.Η κυβέρνησή του έχει δημιουργήσει τα έκτακτα δικαστήρια που τα ονομάζει «Δικαστήριοα της Ανεξαρτησίας», τα οποία δικάζουν με συνοπτικές διαδικασίες. Η PaulDumont γράφει «Η χώρα καλύπτεται από αγχόνες». Στις αγχόνες αυτές θα καταλήξουν εκατοντάδες Αρμένιοι και Έλληνες του Πόντου με την κατηγορία των προσπαθειών αυτονόμησης.<br /> <br /> Τελικά ο Μουσταφά Κεμάλ θα υπερισχύσει των αντιπάλων του. Θα αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο τις ενδοελληνικές αντιθέσεις, το Διχασμό και την ανορθολογική διαχείριση της μικρασιατικής πρόκλησης από τη μοναρχική Δεξιά (μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 19120) για να πετύχει τους στρατηγικούς του στόχους. Με τη νίκη του θα ολοκληρώσει τις γενοκτονίες και θα κάνει πράξη τα πιο τολμηρά όνειρα των Νεότουρκων, που είχαν αποφασίσει από το 1911 να εξαφανίσουν τις χριστιανικές κοινότητες και να δημιουργήσουν μια «καθαρή» Τουρκία. <br /> Η ήττα και η μνήμη<br /> <br /> Το τέλος της σύγκρουσης θα επέλθει τον Αύγουστο του 1922. Οι Έλληνες (και οι Αρμένιοι στο τέλος του 1920) θα συντριβούν στρατιωτικά, με την ευλογία σημαντικών χριστιανικών συμμαχικών κρατών (Ιταλία, Γαλλία), την αδιαφορία άλλων (Μεγ. Βρετανία, ΗΠΑ) και την αμέριστη συμπαράσταση της νεαρής Σοβιετικής Ένωσης.<br /> <br /> Ένα μέρος των επιζώντων διατήρησαν την ιστορική μνήμη και συγκρότησαν διαδικασίες αναπαραγωγής της. Έτσι οι Αρμένιοι ανακήρυξαν την 24η Απριλίου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία που υπέστησαν.<br /> <br /> Στους Έλληνες πρόσφυγες –οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε ένα ομοεθνές κράτος που ήταν εχθρικό προς τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης- τα πράγματα ήταν πιο σύνθετα. Αρχικά οι προσφυγικές οργανώσεις είχαν θεσπίσει την 14η Σεπτεμβρίου –ημέρα πυρπόλησης της Σμύρνης- ως κοινή Ημέρα Μνήμης. Όμως από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 οι ποντιακές οργανώσεις αυτονομήθηκαν και διεκδίκησαν τη 19η Μαϊου ως Ημερα Μνήμης της Γενοκτονίας μόνο στην περιοχή του Πόντου. Η επίσημη ανακήρυξη έγινε το 1914. Τέσσερα χρόνια αργότερα η Βουλή των Ελλήνων θέσπισε και άλλη μια Ημέρα Μνήμης. Την 14η Σεπτεμβρίου για το σύνολο του ελληνικού δράματος στη Μικρά Ασία.<br /> <br /> Αυτές οι Ημέρες Μνήμης δίνουν την ευκαιρία στους απογόνους των πληθυσμούς που βίωσαν τη γενοκτονική πολιτική των Νεότουρκων και των Κεμαλικών να στοχαστούν πάνω στην κοινή τους μοίρα και να αναδείξουν σε παγκόσμιο επίπεδο την πρώτη εφαρμογή της μεθόδου εξαφάνισης των ανεπιθύμητων μειονοτήτων, που στο Διεθνές Δίκαιο θα πάρει τη νομική ονομασία «Γενοκτονία»….<br /> <br /> <b><i>*Ο Βλάσης Αγτζίδης είναι διδάκτωρ σύγχρονης Ιστορίας-μαθηματικός, </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

2019: 100 χρόνια από την απόβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα του Πόντου Η ιστορία μιας γενοκτονίας

    SonerCdem via Getty Images Βλάσης Αγτζίδης* Η φετινή χρονιά έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό εφόσον αποτελεί την εκατονταετή επέτει...

Διαβάστε την συνέχεια