Στα περάσματα των παράνομων μεταναστών στον Έβρο – Ρεπορτάζ στην πρώτη γραμμή

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/evros_skafos.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/evros_skafos-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Μαρτίδου Μελαχροινή</b><br />Με εντατικούς ρυθμούς προχωρά το έργο της ηλεκτρονικής επιτήρησης των χερσαίων συνόρων στον Έβρο, παράλληλα με τον μεταλλικό φράχτη και την δημιουργία των αντιβαλλιστικών παρατηρητηρίων, προκειμένου να τεθεί οριστικά φραγή στην άφιξη παράνομων μεταναστών από την Τουρκία.<br /><br />Η αποτροπή των προσφυγικών ροών τελικά αποδείχθηκε ότι δεν είναι απλή υπόθεση, απαιτεί αυξημένη ετοιμότητα του έμψυχου δυναμικού, στρατού, αστυνομίας, συνοριοφυλακής, Frontex και των απαραίτητων υλικοτεχνικών μέσων και εξοπλισμού σε διαρκή βάση. Oι Τούρκοι δουλέμποροι από την άλλη πλευρά, με την συμπαράσταση και την ανοχή της Πολιτείας διακινούν ανθρώπους σε περάσματα που βρίσκουν πιο χαλαρά.<br /><br />Καθημερινές είναι οι συλλήψεις παράνομων μεταναστών που εντοπίζονται στο ελληνικό έδαφος, οι οποίοι ακολουθούν με μαθηματική ακρίβεια τις διαδρομές που τους δίνουν μέσω GPS, προκειμένου να βρεθούν στα ενδότερα, να κάνουν αιτήσεις πολιτικού ασύλου και να διασφαλίσουν την παραμονή τους στην Ελλάδα. Συνεργάτες τους κυρίως αλλοδαποί αλλά κι εγχώριοι που εξασφαλίζουν χοντρά ποσά, για να τους μεταφέρουν από τα σύνορα προς την Αθήνα και Θεσσαλονίκη.<div><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/4-4-1-300x225.jpg" width="640" /><i>Μέσα από βάλτους, χωράφια και μονοπάτια όταν περάσουν στο ελληνικό έδαφος κινούνται με άνεση - αν και σε άγνωστα μέρη- οι παράνομα εισερχόμενοι αλλοδαποί .</i><br /><br />Και ανάμεσα τους Πακιστανοί, Αφρικανοί, Τούρκοι που δηλώνουν Γκιουλενιστές, Τούρκοι αγνώστου προελεύσεως και πεποιθήσεων που έρχονται σε μικρές ομάδες, αλλά σε καθημερινή βάση, δημιουργώντας πιεστικές καταστάσεις στα κέντρα προσωρινής κράτησης. Και όλη αυτή την περίοδο με τα κρούσματα κορονοϊού στους μάχιμους αστυνομικούς του Έβρου, που είναι εκτεθειμένοι και στους κάθε λογής παράνομα αφικνούμενους. Η κατάσταση γίνεται πιο πιεστική για να βγουν οι βάρδιες, οι περιπολίες, οι υπηρεσίες για να γίνεται ο έλεγχος μιας μεγάλης και δύσκολης περιοχής κατά μήκος του ποταμού, τώρα που τα νερά σε ορισμένα σημεία έχουν πέσει και η "διέλευση" είναι παιχνιδάκι.<br /><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/1.-6-300x225.jpg" width="640" /><i>Πλαστικές βάρκες παρατημένες στην ελληνική πλευρά καναλιών του Έβρου αψευδής μάρτυρας μεταναστευτικών ροών.</i><br /><br />Στα περάσματα τα ίχνη των παράνομων μεταναστών είναι εμφανή. Σωρηδόν οι πλαστικές βάρκες που χρησιμοποιούνται, πεταμένες και ξεφούσκωτες, αφού πατήσουν στο ελληνικό έδαφος, ακυρώνονται για να μην ξαναχρησιμοποιηθούν. Η εικόνα προκαλεί από μόνη της καταδεικνύοντας αυτό που συμβαίνει ασχέτως, αν θέλουμε να αποσιωπηθεί. Αν θέλουν κάποιοι να μην δουν κατάματα την πραγματικότητα, εμφορούμενοι μόνο από ανθρωπιστικά αισθήματα που τα έχουν όλοι, τότε θα έχουμε πιο χοντρό πρόβλημα.</div><div><br /></div><div><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/2.-5-225x300.jpg" width="480" /></div><div><i>Ρούχα και προσωπικά αντικείμενα που εγκαταλείφθηκαν με το πέρασμα των παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα όπου αλλάζουν και επιχειρούν να συλληφθούν για να διασφαλίσουν την παραμονή τους.</i><br /><br />Η διακίνηση παράνομων μεταναστών κατάντησε μάστιγα όχι μόνο στο νότιο Έβρο αλλά σε όλο το νομό όπου υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις με επιθέσεις σε χωριά, με εισβολή σε μαντριά, με άγνωστες βίαιες συμπεριφορές σε ανθρώπους που μέχρι τώρα βοηθούσαν πρόσφεραν φαγητό ρούχα στους ταλαίπωρους, γιατί είχαν βιώσει την προσφυγιά. Τώρα όμως υπάρχει ένα διαφορετικό κύμα. Πέφτουν θύματα ληστειών, ξυλοδαρμών αδίστακτων εισβολέων, που δεν σέβονται περιουσίες και ανθρώπινη αξιοπρέπεια.</div><div><br /></div><div>.<img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/3.-6-300x225.jpg" width="640" /><i>Μεγάλα τουρκικά φουσκωτά σκάφη που έμειναν στην ελληνική όχθη.</i></div><div><i><br /></i>Απέναντι από τον Έβρο<br /><br />Η θωράκιση του νομού ήταν επιβεβλημένη και η αντανάκλασή της στην θωράκιση της χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η τουρκική πλευρά δεν αντιμετωπίζει αμήχανη αυτή την ετοιμότητα των ελληνικών Ενόπλων δυνάμεων. Ήδη δημιούργησε νέα ταξιαρχία καταδρομών στο Τσόρλου αυξημένης ευθύνης με 8.000 ένστολους κοντά στο Τεγκιρντάγκ στην Ραιδεστό της Ανατολικής Θράκης που εγκαινιάστηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν, σε νέα κτίρια και υποδομές μετά φανών και λαμπάδων δίνοντας την δική της σημειολογία.<br /><br />Μάλιστα το λάβαρο της νέας μονάδας επέδωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας σε ειδική τελετή, που πραγματοποιήθηκε και προβλήθηκε σε όλα τα τουρκικά ΜΜΕ, σε μια προσπάθεια να τονιστεί το έργο και η διάρθρωση της 1ης στρατιάς, ενός εξαιρετικά ισχυρού επιχειρησιακού σχηματισμού που είναι ταγμένος καθαρά επιθετικά κατά της Ελλάδας.</div><div><br /></div><div><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/6-4-300x225.jpg" width="640" /><i>Αστυνομικό σκάφος για διαρκείς περιπολίες στον ποταμό Έβρο.</i><br /><br />Σε όλα τα τουρκικά παρατηρητήρια απέναντι από τον Έβρο στην περιοχή του Πόρου, του Τσιρόζη Φερών, του Μελισσοκομείου τοποθετήθηκαν υψηλοί πυλώνες πάνω από 50 μέτρα με κάμερες και αισθητήρες, για να ξεσκονίζουν οπτικά τις κινήσεις και την εικόνα της ελληνικής όχθης κι όχι μόνο. Η δυνατότητα να βλέπουν κατά πολύ στα ενδότερά μας είναι μεγαλύτερη, τώρα που κοπήκαν όλα τα δέντρα στην ελληνική πλευρά και αποψιλώθηκε η περιοχή μας.</div><div><br /></div><div><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/8.-4-300x225.jpg" width="640" /></div><div><i>Οι καλαμώνες πολλές φορές λειτουργούν ως κάλυψη, εδώ διαφαίνεται το άνοιγμα - πέρασμα.<br /></i><br />Δείχνουν και από την πλευρά τους οι Τούρκοι, την διαρκή ετοιμότητα και το ότι παρά τα πολλά εσωτερικά μέτωπα που έχουν -τις επιχειρήσεις στα κατεχόμενα, στην Αν. Μεσόγειο, στο Αζερμπαϊτζάν, στο Αιγαίο, στο Κουρδιστάν, στα νότια σύνορα, δεν αγνοούν το "μέτωπο" στον Έβρο, προσβλέποντας στον αιφνιδιασμό μας κάτι που όσες φορές το επιχείρησαν, διαψεύσθηκαν .<br /><br />Πάντως η προσπάθεια να μπει τάξη στα ευαίσθητα σύνορά μας φαίνεται να πρωταγωνιστεί στις προτεραιότητες των επιτελών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Έτσι ολοκληρώνεται η εγκατάσταση του συστήματος παρακολούθησης στην συνοριογραμμή με τα έξι κέντρα ελέγχου, που θα διαθέτουν αυτοματοποιημένο σύστημα με θερμικές κάμερες υψηλής ευαισθησίας, που θα σκανάρουν μόνες τους την περιοχή του Έβρου, ειδοποιώντας με τα δεδομένα τους, τους υπεύθυνους των κέντρων ελέγχου για να πράξουν αναλόγως.</div><div><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/7-5-1-300x225.jpg" width="640" /><i>Αστυνομικά οχήματα στο τμήμα συνοριοφυλακής Φερών.</i></div><div><i><br /></i>Ενίσχυση στρατιωτικού προσωπικού<br /><br />Η τεχνολογία λοιπόν καλείται να παίξει σημαντικό ρόλο στην μείωση και ελαχιστοποίηση των μεταναστευτικών ροών από τον ποταμό Έβρο. Παράλληλα στην ενίσχυση του ακριτικού νομού Έβρου αναμένεται να συμβάλλουν τα 80 τεθωρακισμένα οχήματα ασφαλείας "Μ1117" που υπηρετούν στην Γερμανία και θα τα αποσύρουν οι ΗΠΑ για να δοθούν στην Ελλάδα.<br /><br />Η παράδοση των οχημάτων στη χώρα μας αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην εκπνοή του 2020 ή στις αρχές του 2021 και ο αριθμός τους θα καλύπτει τις ανάγκες ενός Συγκροτήματος Αποβατικού Τάγματος, με 18 οχήματα τυπικής διαμορφώσεως, ένα διοικητικό και ένα περισυλλογής.<br /><br />Οι προσλήψεις ΕΠΟΠ και νέων συνοριοφυλάκων επίσης καταδεικνύουν την προσπάθεια που γίνεται για την ενδυνάμωση του έμψυχου δυναμικού με επαγγελματικά στελέχη σε μια περιοχή στόχο των ορέξεων της γειτονικής χώρας, που επιλέγει τον Έβρο για τα περάσματα στην Ευρώπη και όχι την Βουλγαρία, επίσης χώρα της ΕΕ που από την πρώτη στιγμή έδειξε πολύ σκληρή στάση σε όσους επιχείρησαν να μπουν. Εκεί τους ξεγύμνωσαν και τους πέταξαν έξω από την χώρα τους, χρησιμοποίησαν τον στρατό για την αποτροπή τους και πέρασε το μήνυμα ότι τα πράγματα είναι δύσκολα… και η αντιμετώπιση ανάλγητη.</div><div><br /></div><div><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/5.-6-225x300.jpg" width="480" /></div><div><i>Παρατημένες βάρκες στις όχθες του ποταμού.<br /></i><br />Όλοι περιμένουν με τα έργα που είναι σε εξέλιξη, τα μονοπάτια στο Δέλτα του Έβρου, τα κανάλια και τα σημεία που βοηθούν στο πέρασμα τους να σφραγισθούν, έτσι που εικόνες όπως αυτές με τις δεκάδες παρατημένες βάρκες των λαθροεισερχομένων, τους μπόγους με τα ρούχα που αλλάζουν, τις αυτοσχέδιες σκηνές στους καλαμώνες και τα προσωπικά αντικείμενα που εγκαταλείπουν, να είναι όχι απλά σπάνιες αλλά να αποτελούν οριστικά παρελθόν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στα περάσματα των παράνομων μεταναστών στον Έβρο – Ρεπορτάζ στην πρώτη γραμμή

Μαρτίδου Μελαχροινή Με εντατικούς ρυθμούς προχωρά το έργο της ηλεκτρονικής επιτήρησης των χερσαίων συνόρων στον Έβρο, παράλληλα με τον μεταλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσκεψη μυστήριο του Νετανιάχου στη Σαουδική Αραβία – Ο Τραμπ, το Ιράν και ο Ερντογάν

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/netaniahou_pompeo_maskes.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/netaniahou_pompeo_maskes-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Επίκεντρο εξελίξεων θα ήταν το περασμένο Σαββατοκύριακο η Σαουδική Αραβία, αν η πανδημία δεν ανάγκαζε τους ηγέτες της G20 να συνεδριάσουν διαδικτυακά. Ακόμα και έτσι όμως, το παγκόσμιο ενδιαφέρον στράφηκε στο Ριάντ, ειδικά μετά την φημολογούμενη επίσκεψη αστραπή του Νετανιάχου και τη μυστική συνάντηση του με τον πρίγκιπα διάδοχο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν και τον Μάικ Πομπέο.<br /><br />Τη συνάντηση διέψευσε η σαουδαραβική μοναρχία, αλλά οι εξελίξεις στην περιοχή την καθιστούν πιθανή. Σύμφωνα με τον ισραηλινό Τύπο, ο επικεφαλής της Μοσάντ, Γιόσι Κόεν, συνόδευε τον πρωθυπουργό Νετανιάχου στην επίσκεψή του στην πόλη Νέομ, μια πόλη στη βορειοδυτική Σαουδική Αραβία, κοντά στα σύνορα με το Ισραήλ. Μάλιστα, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Haaretz, Άβι Σαρφ, δημοσίευσε στοιχεία εντοπισμού αεροσκαφών, σύμφωνα με τα οποία ένα αεροσκάφος πέταξε χθες από το Τελ Αβίβ στη Νέομ. Εκεί, όπου ο διάδοχος μπιν Σαλμάν είχε προγραμματισμένη συνάντηση με τον Πομπέο.<br /><br />Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, στο πλαίσιο περιοδείας του στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία. Ένας από τους στόχους του είναι να πείσει το Ριάντ να προχωρήσει στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ. Με άλλα λόγια, να κάνει ό,τι έκαναν τα γειτονικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Σουδάν.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία αρνείται μέχρι στιγμής να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια, θέτοντας ως προϋπόθεση την επίλυση των ζητημάτων που αφορούν την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Άνοιξε, ωστόσο, τον εναέριο χώρο της και επιτρέπει πλέον τις πτήσεις ισραηλινών αεροσκαφών που έχουν προορισμούς στις χώρες του Κόλπου ή την Ασία.<div><br />Η επίσκεψη Νετανιάχου <br /><br />Οι πληροφορίες για την συνάντηση προέρχονται από το Ισραήλ και το Ριάντ τις διαψεύδει, επιμένοντας ότι στην πόλη Νέομ, σε όλες τις συναντήσεις πήραν μέρος μόνον Αμερικανοί και Σαουδάραβες αξιωματούχοι. Αυτό έγραψε στο Twitter ο υπουργός Εξωτερικών της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπας Φαϊσάλ μπιν Φαράν. Ωστόσο, ισραηλινή κυβερνητική πηγή επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο την επίσκεψη του Νετανιάχου, αν και ο ίδιος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αρνήθηκε να σχολιάσει τις αποκαλύψεις.<br /><br />Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια κινητικότητα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του Τελ Αβιβ με αραβικές χώρες του Κόλπου, βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι η εξομάλυνση. Η Σαουδική Αραβία όμως κρατά επισήμως την παραδοσιακή αραβική θέση. Μια θέση που θέλει την επίλυση της αραβο-ισραηλινής διένεξης, ως όρο για την προσέγγισή της με το Ισραήλ. Οι εξελίξεις βέβαια στις Ηνωμένες Πολιτείες, με την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο, παρότι ο Τραμπ δεν έχει αποδεχθεί ακόμα τη νίκη του Μπάιντεν, επηρεάζουν την κατάσταση, μέρος της οποίας είναι και η Σαουδική Αραβία.<br /><br />Ο λόγος που θα μπορούσε να είναι πιθανή μια τέτοια συνάντηση, η οποία σημαίνει από μόνη της την δρομολόγηση διαδικασιών για να έρθουν πιο κοντά το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, βρίσκεται στον κοινό παρονομαστή των συμφερόντων τους. Και αυτός δεν είναι άλλος από την κοινή εχθρότητα του Ριάντ, του Τελ Αβίβ και της Ουάσιγκτον με τον “Ιρανό δαίμονα”.</div><div><br />Ο Ιρανός "δαίμονας"<br /><br />Η Σαουδική Αραβία, αν και συνεχάρη τον Μπάιντεν, δεν περιμένει τρομακτικές αλλαγές σε ό,τι αφορά την αμερικανική πολιτική στην περιοχή. Από την πλευρά του, το Ισραήλ έχει πολλούς λόγους να ευχαριστεί τον Τραμπ, αλλά είναι αυτονόητο ότι θα συνεργαστεί και με τον Δημοκρατικό πρόεδρο, όταν αυτός αναλάβει καθήκοντα. Την ίδια ώρα, το Ιράν ελπίζει σε μια αλλαγή της αμερικανικής στάσης, που θα μπορούσε, όπως στο παρελθόν επί Ομπάμα, να ξαναφέρει τις ΗΠΑ στη συμφωνία για τα πυρηνικά του και να οδηγήσει στην άρση των κυρώσεων που το έχουν γονατίσει.<br /><br />Ο Τραμπ πάντως μόλις πριν δύο εβδομάδες ζήτησε να του παρουσιαστούν επιλογές για την καταστροφή με αεροπορικά πλήγματα της κυριότερης πυρηνικής εγκατάστασης του Ιράν και συγκεκριμένα του εργοστασίου στη Νατάνζ. Ο Ρεπουμπλικάνος διατύπωσε αυτή την απαίτησή του στη διάρκεια μιας συνάντησης με κορυφαίους συνεργάτες του στον τομέα της ασφάλειας. Στην συνάντηση αυτή μετείχαν ο αντιπρόεδρος Πενς, ο νέος υπηρεσιακός υπουργός Άμυνας Κρίστοφερ Μίλερ και ο αρχηγός του αμερικανικού γενικού επιτελείου, στρατηγός Μαρκ Μίλι.<br /><br />«Ζήτησε επιλογές. Του παρουσίασαν τα σενάρια και τελικά αποφάσισε να μην προχωρήσει» εξήγησε ο αξιωματούχος που ανέφερε για την συνάντηση, τονίζοντας ιδιαίτερα ότι ο Τραμπ αποφάσισε, για δεύτερη φορά, να μην προχωρήσει σε επίθεση εναντίον της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Την ίδια απόφαση είχε λάβει και έναν χρόνο πριν, κατά την κρίση των τάνκερ.<br /><br />Ο Τραμπ εξέτασε τις στρατιωτικές επιλογές μία ημέρα μετά την δημοσιοποίηση έκθεσης του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ), η οποία ανέφερε ότι η Τεχεράνη ολοκλήρωσε τη μεταφορά «μιας πρώτης σειράς προηγμένων συσκευών φυγοκέντρησης από υπέργεια εγκατάσταση στη Νατάνζ σε υπόγεια». Κάτι που αποτελεί νέα παραβίαση των όρων της συμφωνίας για τα πυρηνικά του.</div><div><br />Και η "αλεπού" στο παζάρι <br /><br />Μέσα σε αυτήν την κινητικότητα πάντως και με πρόσχημα την σύνοδο της G20 υπήρξε την περασμένη Παρασκευή τηλεφωνική επικοινωνία του Ερντονάν με τον βασιλιά Σαλμάν. Ο Τούρκος πρόεδρος επιχείρησε μια εξομάλυνση των σχέσεών του με την σαουδαραβική βασιλική οικογένεια, μετά την κρίση που προκλήθηκε με τη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν βέβαια τεταμένες και για άλλους λόγους, καθώς πέρα από τη μόνιμη αντιπαράθεσή τους για την κυριαρχία στον σουνιτικό μουσουλμανικό κόσμο, έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα στον Κόλπο, όπου η Άγκυρα στηρίζει το Κατάρ και έχει εκεί στρατιωτική βάση. Η Τουρκία έχει όμως συνεργασία και με το Ιράν στη Συρία, στο πλαίσιο της συμφωνίας της Αστάνας, παρότι αυτή έχει έρθει σε δεύτερη μοίρα, μετά τις εκεί ρωσοτουρκικές συμφωνίες.<br /><br />Το Ριάντ ανακοίνωσε, μετά την τηλεφωνική επικοινωνία, για πρώτη φορά μετά από καιρό, ότι οι σχέσεις με την Άγκυρα είναι φιλικές και διέψευσε το εμπάργκο τουρκικών προϊόντων από την Σαουδική Αραβία. Ο Ερντογάν πάντως, με την κίνηση του μάλλον έσπευσε να δηλώσει παρουσία και στον Κόλπο. Έχει άλλωστε την ικανότητα, να μυρίζει από μακριά το αίμα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επίσκεψη μυστήριο του Νετανιάχου στη Σαουδική Αραβία – Ο Τραμπ, το Ιράν και ο Ερντογάν

Σαρακινός Βαγγέλης Επίκεντρο εξελίξεων θα ήταν το περασμένο Σαββατοκύριακο η Σαουδική Αραβία, αν η πανδημία δεν ανάγκαζε τους ηγέτες της G20...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι νέες αμερικανικές φρεγάτες που αγοράζει η Ελλάδα: Πως η Ουάσιγκτον ξεπερνά την Γαλλία;

<img height="364" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/08/200813010818_LHMNOS-FREGATA-AIGAIO01-1024x582.jpg" width="640" /><br /><br />Νέες στρατιωτικές παραγγελίες για ελληνικά ναυπηγεία και η υπόθεση τεσσάρων φρεγατών των ΗΠΑ προάγουν τη συμμαχία μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήνας: συζητούνται επίσης δεξαμενόπλοια για φυσικό αέριο.<br /><br />Τα παραπάνω αναφέρει η <a href="https://formiche.net/2020/11/grecia-fregate-usa-francia/">ιστοσελίδα formiche.net, σε κείμενο του Francesco De Palo</a>.<br /><br />Ο ελληνικός ναυτιλιακός τομέας είναι ένα από τα διαρκή σύμβολα της συμμαχίας ΗΠΑ- Ελλάδας. Αυτό είναι ένα δόγμα που εδώ και 4 χρόνια πραγματοποιείται από την αμερικανική διπλωματία στην Ελλάδα, με τον επιτευχθέντα, πλέον, στόχο την καθιέρωση μιας σχέσης διαρκούς διαλόγου, αφού η κυβέρνηση Τσίπρα κοίταζέ περισσότερο προς την Ανατολή παρά προς τη Δύση. <br /><br />Σήμερα ορισμένοι καρποί της ευρωατλαντικής επιλογής της Αθήνας υλοποιούνται ακριβώς με τη θαλάσσια φωνή: έτσι η Ελλάδα γίνεται το νέο προπύργιο των ΗΠΑ στη Μεσόγειο.<br /><br />ΦΡΕΓΑΤΕΣ: 3,4 δισ. ευρώ ήταν το ποσό που ζήτησε το Παρίσι από την Αθήνα για δύο ολοκαίνουργιες φρεγάτες Fremm. Οι Αμερικανοί προσφέρουν 4 στην ίδια τιμή, 3 εκ των οποίων κατασκευής στην Ελλάδα (με τα σχετικά έσοδα) σε συνεργασία με την αμερικανική εταιρεία Nany , πράγμα που σημαίνει ότι θα μειωθούν οι μεγάλες καθυστερήσεις της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Έτσι, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ προσπαθεί να κλείσει τον κύκλο της συμμαχίας στο Αιγαίο συνδέοντάς το με στρατιωτικές παραγγελίες…Με αυτόν τον τρόπο, τα ελληνικά ναυπηγεία θα λάβουν το μεγαλύτερο πρόγραμμα που σχετίζεται με το ναυτικό κατά τα τελευταία 20 χρόνια.<br /><br />ΑΜΥΝΑ: Η πιθανή αγορά αμερικανικών πλοίων θα ήταν η πιο πρόσφατη σε μια σειρά επιχειρήσεων που διεξήχθησαν στον άξονα Ουάσιγκτον-Αθήνας, σε συνδυασμό με τις τριβές που είχαν τα κράτη με την τουρκική κυβέρνηση και οι οποίες ξεκίνησαν μια ευρεία συζήτηση για την πιθανή αντικατάσταση της τουρκικής βάσης Ινσλίκικ με μία στην Ελλάδα (όλες οι ενδείξεις δείχνουν τον κόλπο της Σούδας, Κρήτη).<br /><br />Ένα ενδιαφέρον μέτωπο που συνδέεται με αμυντικές και εμπορικές παραγγελίες βρίσκεται στο ναυπηγείο του Νεωρίου. Ανήκει στην αμερικανική εταιρεία Onex και πρόσφατα πιστοποιήθηκε από τον έκτο στόλο των ΗΠΑ και το ναυτικό των ΗΠΑ, για τη συντήρηση στρατιωτικών πλοίων των ΗΠΑ. Το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισε συνεπώς να ανακατανείμει μέρος της συντήρησης του έκτου στόλου σε ναυπηγεία στο Αιγαίο ως μέρος μιας συνολικής στρατηγικής επανατοποθέτησης στη Μεσόγειο.<br /><br />Το ναυπηγείο Syros Neorion βρίσκεται πλέον σε πλήρη λειτουργία, συμβάλλοντας πάνω από 90% στη νέα συνολική ανάπτυξη του ναυπηγικού τομέα. Μέσω της πιστοποίησης από τον Έκτο Στόλο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια ανταγωνιστική επιλογή που θα είναι σε θέση να εξυπηρετεί αμερικανικά και ελληνικά στρατιωτικά πλοία. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να επιτύχουν το ίδιο αποτέλεσμα στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, τα οποία, σύμφωνα με την US Development Finance Corporation, αντιπροσωπεύουν ένα «στρατηγικό πλεονέκτημα υποδομής».<br /><br />ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ: Παρά την κρίση που έπληξε την Ελλάδα, οι Έλληνες εφοπλιστές δεν σταμάτησαν να αναζητούν νέες ευκαιρίες και έχουν ξεπεράσει το όριο των εμπορικών πλοίων αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Επιπλέον, επένδυσαν σε μεγάλο βαθμό σε φορείς μεταφοράς φυσικού αερίου για να φέρουν αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο στη Μεσόγειο. Ο αριθμός αναμένεται να είναι περίπου πάνω από 8 δισεκατομμύρια δολάρια για την αγορά δεξαμενόπλοιων. Μια σταθερή εμπορική συνεργασία με αυτή την έννοια γεννήθηκε πέρυσι μεταξύ της εταιρείας της οικογένειας του Αμερικανού Υπουργού Εμπορίου, Wilbur Ross και του Έλληνα ολιγάρχη Βαγγέλη Μαρινάκη: για να κατανοήσουμε το εύρος της κίνησης, αρκεί να επισημάνουμε ότι η συγχώνευση των αντίστοιχων εταιριών (Diamond S και Capital Partners) δημιούργησε την τρίτη μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία στον κόσμο στον τομέα των δεξαμενόπλοιων με 68 πλοία, για μια συμφωνία από 1,6 δισεκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Έχει οριστεί ως μία από τις πιο σημαντικές συμφωνίες της τελευταίας δεκαετίας. Η έδρα της νέας εταιρείας βρίσκεται στο Γκρίνουιτς, στο Κονέκτικατ, και εκτός από τον Μαρινάκη, δύο σημαντικά ονόματα στη σκηνή των εφοπλιστών παγκοσμίως θα συμμετάσχουν στη νέα κοινοπραξία: Καλογεράτος και Βεντούρης.<br /><br />ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ: Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, γιατί το επίπεδο του διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών παράγει και άλλα ενδιαφέροντα αποτελέσματα από τον Mike Pompeo. Η Microsoft απέκτησε την ελληνική εταιρεία SoftoMotive και πρόσφατα ανακοίνωσε ότι θα ξεκινήσει ένα κέντρο αυτοματοποίησης ρομποτικών διεργασιών στην Αθήνα, με μια συνολική επένδυση που θα μπορούσε να δημιουργήσει 100.000 θέσεις εργασίας σε 4 χρόνια. Αυτό είναι επιπλέον των κέντρων καινοτομίας Pfizer και Cisco που πρόκειται να ανοίξουν στη Θεσσαλονίκη, αξιοποιώντας τον μεγάλο φοιτητικό πληθυσμό της πόλης και τη στρατηγική της συντηρητικής ελληνικής κυβέρνησης για τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης στην τεχνολογική πρωτεύουσα των Βαλκανίων».<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι νέες αμερικανικές φρεγάτες που αγοράζει η Ελλάδα: Πως η Ουάσιγκτον ξεπερνά την Γαλλία;

Νέες στρατιωτικές παραγγελίες για ελληνικά ναυπηγεία και η υπόθεση τεσσάρων φρεγατών των ΗΠΑ προάγουν τη συμμαχία μεταξύ Ουάσιγκτον και Αθήν...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως έγινε το ρεσάλτο των Γερμανών Marines στο ύποπτο τουρκικό πλοίο: Γιατί η Τουρκία ξεγλιστρά από τη μέγγενη της «IRINI»

<img height="480" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/11/201123222636_resalto1.jpg" width="640" /><br /><ul style="text-align: left;"><li>Υπήρχαν πληροφορίες για ύποπτο φορτίο στη Ρώμη</li><li>Το τουρκικό εμπορικό υπό παρακολούθηση</li><li>Η Άγκυρα πάντα δημιουργεί πρόβλημα</li><li>Ευρωπαϊκό φιρμάνι στον ΟΗΕ</li></ul>Η εντολή που είχαν λάβει οι Γερμανοί Marines που έφτασαν με ελικόπτερο στο εμπορικό πλοίο της Τουρκίας «Roseline A» και κατέβηκαν με τη μέθοδο του fast rope ήταν μια, το πλοίο να γίνει φύλλο και φτερό, να ερευνηθεί κάθε τμήμα του.<br /><br />Η εντολή για το από αέρος ρεσάλτο των Γερμανών commando, δόθηκε από το κέντρο επιχειρήσεων της «IRINI» που εδρεύει στη Ρώμη, ενώ προτού υλοποιηθεί, ο Ιταλός Ναύαρχος που ηγείται της επιχείρησης είχε λάβει και το πολιτικό «οκ» της Ευρώπης.<br /><br />Μάλιστα ο ίδιος ο Ναύαρχος ήταν αυτός που επέλεξε ποια από τα πλοία της επιχείρησης θα εμπλακούν στη νηοψία, με την γερμανική φρεγάτα «Αμβούργο» να λαμβάνει την εντολή για να προσεγγίσει το ύποπτο εμπορικό.<br />Το «Roseline A» είχε κινήσει με τον απόπλου του από την Κωνσταντινούπολη πολλές υποψίες και παρακολουθούνταν, την ώρα που οι πληροφορίες έδιναν κι έπαιρναν έως ότου αποφασιστεί το ρεσάλτο.<br /><br />Ο Επιχειρησιακός Διοικητής της Ευρωπαϊκής επιχείρησης, που έχει στραφεί κατά όποιου δεν τηρεί το εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, σύμφωνα και με τις αποφάσεις του συμβουλίου ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι Έλληνας Ναύαρχος κι αυτή η νηοψία έτυχε να γίνει ενώ αυτός ηγείται των πολεμικών πλοίων στην περιοχή, υλοποιώντας τις εντολές που λαμβάνει από τη Ρώμη, στ’ ανοιχτά της Λιβύης.<br />Πάντως σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η νηοψία είχε ξεκινήσει κανονικά, με τους commandos να ερευνούν το πλοίο. Αρχικά μάλιστα, όπως είχε αναφερθεί η κάθοδος των Γερμανών Marines έγινε σ’ ένα απολύτως συναινετικό από το πλήρωμα κλίμα, ωστόσο όπως έδειξε η συνέχεια, ο καπετάνιος του εμπορικού είχε φροντίσει να στείλει εγκαίρως το φιρμάνι στην Άγκυρα.<br /><br />Και ενώ ήταν σε εξέλιξη η έρευνα από τα στελέχη της φρεγάτας «Αμβούργο», το «stop» έφτασε μέσω ασυρμάτου σε αυτούς. Το «οργισμένο» e-mail του Τουρκικού ΥΠΕΞ σταμάτησε την έρευνα, με τον Επικεφαλής του κέντρου Επιχειρήσεων στη Ρώμη να παγώνει τις ενέργειες των Γερμανών πάνω στο «Rosaline A».<br /><br />Πάντως το γεγονός πως η Τουρκία αρνείται να συναινέσει δείχνει ότι θέλει να κρύψει πράγματα, αλλά από την άλλη πλευρά με αυτό τον τρόπο καταφέρνει πάντοτε να ξεγλιστρά μιας και η νομοθεσία της δίνει το δικαίωμα ως κράτος να υπερασπιστεί ένα πλοίο υπό Τουρκική σημαία και ν’ αρνηθεί τον έλεγχο στα διεθνή ύδατα. Και εδώ δείχνει ευάλωτη η Ευρωπαϊκή επιχείρηση «IRINI»<br /><br />Κάθε φορά το πρόβλημα το δημιουργεί η Τουρκία<br /><br />Οι κινήσεις αυτές από την Τουρκία ήταν μια επιπλέον απόδειξη που συμπληρώνει σιγά- σιγά ένα παραβατικό παζλ. Μάλιστα αυτή η σπασμωδική κίνηση από την πλευρά της Άγκυρας δίνει κι άλλο ένα στοιχείο για την έκθεση του Επιτελείου της επιχείρησης «IRINI», η οποία θα σταλεί στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, καταγγέλλοντας τις παρανομίες της Τουρκίας στα νερά της Μεσογείου.<br />Η σελίδα μας δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολείται και κάνει ρεπορτάζ για την Ευρωπαϊκή επιχείρηση «IRINI» και μάλιστα πολλές φορές έχουμε θίξει κενά που υπάρχουν και που αυτά σπεύδει να εκμεταλλευτεί η Άγκυρα.<br />Αλλά κι εκεί που δεν μπορούσε να ξεφύγει, η γείτονα θέλησε να πυροδοτήσει την κατάσταση και ομιλούμε για την στοχοποίηση από τουρκικά πολεμικά πλοία της Γαλλικής φρεγάτας το περασμένο καλοκαίρι.<br /><br />Ήταν τότε η δεύτερη φορά που η Τουρκία ξεπερνούσε τα όρια. Είχε προηγηθεί η άρνηση αναγνώρισης και ελέγχου προς στο πλήρωμα του Aegean Hawk S-70, από το πλήρωμα τουρκικού ύποπτου εμπορικού το οποίο παρακολουθούνταν στενά από την Ελληνική φρεγάτα ΣΠΕΤΣΑΙ, Γαλλικά και Αμερικανικά πλοία.<br /><br />Τότε η φρεγάτας «ΣΠΕΤΣΑΙ» ήταν πάνω από έναν μήνα μόνη της στα νερά της Μεσογείου, στ’ ανοιχτά της Λιβύης, στο πλαίσιο της επιχείρησης «IRINI».<br /><br />Στην αρχή στα ίδια νερά έπλεε η Γαλλική φρεγάτα και μόλις ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο συμμετοχής της είχε αποχωρήσει για ν’ αναλάβει η Ελληνική.<br /><br />Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δεν σταματούν να κάνουν σχεδόν εκκλήσεις στους ομολόγους τους να συνδράμουν την Ευρωπαϊκή Επιχείρηση και να ενισχύσουν την Ευρωπαϊκή παρουσία κυρίως με μονάδες επιφανείας κι όχι μόνο με εναέρια μέσα.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι έως και πριν λίγο καιρό δεν είχα ιδιαίτερη δύναμη στ’ ανοιχτά της Λιβύης, την ώρα που η Άγκυρα διατηρεί φρεγάτες έξω από τη Βεγγάζη.<br />Η Τουρκία ποτέ δεν συμπάθησε την ιδέα της ειρηνευτικής επιχείρησης «IRINI» καθώς φυσικά η όλη της επιρροή στην Λιβύη στηρίζονταν ακριβώς στο σπάσιμο του εμπάργκο όπλων και στην ενίσχυση των δυνάμεων του Αλ Σάρατζ.<br /><br />Το τελευταίο επεισόδιο έρχεται σε μια στιγμή που όλη η διεθνής κοινότητα καλεί σε αποφυγή ενεργειών που πυροδοτούν την ένταση στην Λιβύη και θέτουν σε κίνδυνο την ειρηνευτική διαδικασία<br /><br />Κυρίως όμως ρίχνουν λάδι στην φωτιά των ευρωτουρκικών σχέσεων ,που είναι σε κρίσιμη καμπή ενόψει της Συνόδου Κορυφής τους Δεκεμβρίου, όπου η συζήτηση για λήψη μέτρων εναντίον της Τουρκίας, ακόμη και αν το ήθελαν κάποιοι Ευρωπαίοι, δεν θα μπορέσει να αποτραπεί.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως έγινε το ρεσάλτο των Γερμανών Marines στο ύποπτο τουρκικό πλοίο: Γιατί η Τουρκία ξεγλιστρά από τη μέγγενη της «IRINI»

Υπήρχαν πληροφορίες για ύποπτο φορτίο στη Ρώμη Το τουρκικό εμπορικό υπό παρακολούθηση Η Άγκυρα πάντα δημιουργεί πρόβλημα Ευρωπαϊκό φιρμάνι σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πέντε χρόνια από την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 από τους Τούρκους! Αντί για κυρώσεις πήραν S-400!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/09/16/putin_erdogan12.png"><img height="362" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/09/16/putin_erdogan12-696x394.png" width="640" /></a><br /><br />Του <b>Δρα Δημ. Σταθακόπουλου </b><br />Πριν 5 χρόνια, στις 24 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 09.24 (τοπική) μαχητικό αεροσκάφος F-16 της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας κατέρριψε ένα ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος τύπου Sukhoi Su-24M που επιχειρούσε δράση κατά Σύριων – Τουρκμένων ανταρτών στη βόρεια Συρία.Η κατάρριψη συνέβη εντός του εναέριου χώρου της Συρίας και σε απόσταση 1 χλμ νότια των Δ-ΒΔ. τουρκο-συριακών συνόρων με την αιτιολογία ότι το ρωσικό αεροσκάφος είχε παραβιάσει προηγουμένως τον εναέριο χώρο της Τουρκίας επί δεκαεπτά δευτερόλεπτα ( 17″).<div><br />Οι δύο Ρώσοι πιλότοι αν και εκτινάχθηκαν επιτυχώς, τελικά διεσώθη μόνο ο συγκυβερνήτης ενώ ο κυβερνήτης, φονεύθηκε στον αέρα, από τα πυρά των ανταρτών, όταν έπεφτε με το αλεξίπτωτο; το δε σώμα του σκυλεύθηκε . Το αεροσκάφος έπεσε στο συριακό έδαφος, 4 χλμ. νότια των συνόρων. Από την ομάδα εντοπισμού και διάσωσης των παραπάνω σκοτώθηκε ακόμα ένας Ρώσος πεζοναύτης.<br /><br />Έκτοτε περιμένουμε τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας για το συμβάν , τη Συρία , τη Λιβύη, το σύμφωνο Άγκυρας – Τρίπολης, τις παραβιάσεις σε Κυπριακή και Ελληνική υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ , τα γεγονότα στα σύνορα ( Θράκη ) τις απειλές πολέμου κατά της Ελλάδας , την αγορά των S400 , την παρέμβαση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου επιβραβευτηκε και ως εγγυήτρια δύναμη προστασίας της εκεχειρίας μαζί με τους Ρώσους που 5 χρόνια πριν τους είχε καταρρίψει αεροπλάνο . Ή κάτι δεν καταλαβαίνω ή κάτι κάνουμε όλοι λάθος αναφορικά με την Τουρκία .</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πέντε χρόνια από την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 από τους Τούρκους! Αντί για κυρώσεις πήραν S-400!

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου Πριν 5 χρόνια, στις 24 Νοεμβρίου 2015 και ώρα 09.24 (τοπική) μαχητικό αεροσκάφος F-16 της τουρκικής πολεμικής αε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συγκλονιστική επιστολή ενός Ελληνοαρμένιου συγγραφέα στον πρέσβη του Ισραήλ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/armenian_soldiers.jpeg"><img height="640" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/armenian_soldiers.jpeg" width="640" /></a><br /><br />O Σήφης Κασσεσιάν Ελληνο-Αρμένιος συγγραφέας, με ανοιχτή επιστολή προς τον πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα θίγει με τρόπο “κοφτερό” τον ρόλο που έπαιξε το Ισραήλ στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ.<br /><br />“Πιθανολογώ ότι δεν υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο πρόβλεψη περί απαγόρευσης πώλησης όπλων σε ένα εμπόλεμο κράτος. Έχω, όμως, την ακλόνητη πεποίθηση ότι πέραν και υπεράνω του συμβατικού Δικαίου υπάρχει το διαχρονικό ανθρώπινο ήθος, ο ουμανισμός, στον οποίο πρέπει να υποτάσσουμε κάθε άλλη προτεραιότητα, αν, βέβαια, θέλουμε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι”, γράφει μεταξύ άλλων. Η επιστολή του Ελληνο-Αρμένιου συγγραφέα είναι συγκλονιστική:<br /><br />Εξοχότατε κύριε πρέσβη,<br /><br />Είμαι βέβαιος ότι υπό την ιδιότητά σας ως διπλωμάτη είστε πλήρως ενήμερος των περί τον λήξαντα μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του υποστηριζόμενου από την Αρμενία Καραμπάχ πόλεμο.<br /><br />Είμαι ακόμα βέβαιος ότι ως Ισραηλινός διπλωμάτης γνωρίζετε πολύ καλά ότι το κράτος σας ενισχύει εδώ και χρόνια την πολεμική μηχανή του Αζερμπαϊτζάν με την πώληση σε αυτό βαρέος οπλισμού ισραηλινής κατασκευής.<br /><br />Είναι εν πολλοίς δεκτό ότι η πώληση όπλων εν καιρώ ειρήνης συνιστά τουλάχιστον εν μέρει πολιτική πράξη. Το “εν μέρει”, όμως, μετατρέπεται σε “κατ’ εξοχήν” όταν ο παραλήπτης βρίσκεται σε πόλεμο με άλλο λαό, κατά του οποίου είναι φυσικό και αναμενόμενο να χρησιμοποιήσει τον παραλαμβανόμενο οπλισμό.<br /><br />Ο αρμενικός λαός του Ναγκόρνο Καραμπάχ βρίσκεται σε άτυπο πόλεμο με το Αζερμπαϊτζάν εδώ και τριάντα χρόνια. Στην τριαντάχρονη αυτή περίοδο εντάσσονται και τα χρόνια εφοδιασμού του Αζερμπαϊτζάν με ισραηλινό οπλισμό. Επομένως, αποκομίζοντας μερικά δισεκατομμύρια δολάρια από τις σχετικές συναλλαγές, το Ισραήλ υπέσκαπτε σαφώς τον αγώνα του αρμενικού λαού του Καραμπάχ. Η ύβρις, όμως, κατέστη μείζων και η βλάβη πιο απτή, αμεσότερη και καταφανής στην πρόσφατη συγκυρία κατά την οποία η χρόνια αντιπαράθεση προσέλαβε όλα τα χαρακτηριστικά ενός ολοκληρωτικού, εξοντωτικού πολέμου. Στη συγκυρία ήταν απολύτως βέβαιο ότι τα ισραηλινής προέλευσης όπλα του Αζερμπαϊτζάν θα φονεύσουν ή θα τραυματίσουν ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο αριθμό Αρμενίων στρατιωτικών και αμάχων.<br /><br />Κύριε πρέσβη,<br /><br />Ίσως στον αγώνα των Αρμενίων του Καραμπάχ διακρίνετε κάποιες ομοιότητες με την επιδίωξη του δικού σας λαού να επιστρέψει στην Παλαιστίνη, από την οποία είχε αποδημήσει πριν από χιλιάδες χρόνια. Με την ειδοποιό, στην περίπτωση του αρμενικού λαού του Καραμπάχ, διαφορά ότι αυτός ήδη ζει επί πολλούς αιώνες και ακόμα και αυτή τη στιγμή στα πατρογονικά του εδάφη και ότι θέλει να παραμείνει ελεύθερος σε αυτά.<br />Είναι θλιβερό ότι ο λαός του Ισραήλ απέχει από κάθε ένδειξη συμπάθειας προς ένα λαό -τον αρμενικό- ο οποίος διεκδικεί για τον εαυτό του το όραμα που, όπως δηλώνουν οι Εβραίοι, οδήγησε τους παππούδες και τους πατέρες της σημερινής γενιάς στη γη της Παλαιστίνης.<br /><br />Πιθανολογώ ότι δεν υπάρχει στο Διεθνές Δίκαιο πρόβλεψη περί απαγόρευσης πώλησης όπλων σε ένα εμπόλεμο κράτος. Έχω, όμως, την ακλόνητη πεποίθηση ότι πέραν και υπεράνω του συμβατικού Δικαίου υπάρχει το διαχρονικό ανθρώπινο ήθος, ο ουμανισμός, στον οποίο πρέπει να υποτάσσουμε κάθε άλλη προτεραιότητα, αν, βέβαια, θέλουμε να λογιζόμαστε ως άνθρωποι.<br /><br />Αυτό το ήθος, κύριε πρέσβη, ποδοπάτησε η πρακτική της κυβέρνησης σας κατά τον πρόσφατο πόλεμο στον Καύκασο .Απόπειρες αιτιολόγησης αυτής της πρακτικής, όπως δήλωση του συμπατριώτη σας αξιωματούχου ότι “αν δεν υπήρχαν αυτά τα [ισραηλινά] όπλα, οι δύο αντίπαλοι θα σκοτώνονταν με μαχαίρια ή οτιδήποτε άλλο”, αποπνέουν έναν δύσοσμο κυνισμό. Και η απάντηση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ στο αίτημα του Ισραηλινού πολίτη Ελί Τζοζέφ να παύσει η αποστολή ισραηλινών όπλων στο εμπόλεμο Αζερμπαϊτζάν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αποκρουστική ύβρις: “…Μπορεί τα όπλα αυτά να αγοράζονται για να αποθηκευτούν ή να χρησιμοποιηθούν για αμυντικούς σκοπούς. Δεν υπάρχουν τεκμήρια που να αποδεικνύουν ότι έχουν χρησιμοποιηθεί για επιθετικούς σκοπούς στον παρόντα πόλεμο…”, την ίδια γεύση αφήνει.<br /><br />Δηλαδή, εξοχότατε, οι Αρχές του κράτους σας, πέραν του ότι φονεύουν τους συμπατριώτες μου με ισραηλινά όπλα έστω και διά χειρός Αζερμπαϊτζάν, μας εμπαίζουν, πτύουν επί των πτωμάτων των νεκρών μας.<br /><br />Βέβαια, κάθε κράτος, κάθε λαός είναι ελεύθερος να επικαλείται το raison d’ état, το πανίσχυρο κρατικό συμφέρον. Μακρά από εμένα η σκέψη του να συνδέσω την παρούσα πρακτική του Ισραήλ με στερεότυπα όπως τα Τριάκοντα Αργύρια ή ο Έμπορος της Βενετίας που επί μακρόν συνδέθηκαν στη συλλογική συνείδηση της Ανθρωπότητας με την εικόνα του κινουμένου από χρηματικό συμφέρον Εβραίου. Ίσως πολλοί άλλοι θα το πράξουν… Ακόμα πιο μακριά είναι η σκέψη ότι κάποτε οι φονείς του δικού σας λαού είχαν και εκείνοι επικαλεστεί το δικό τους raison d’ état, για να δικαιολογήσουν το έγκλημά τους σε βάρος των Εβραίων και τώρα εσείς εξομοιώνεστε με εκείνους…<br /><br />Δεν τολμώ, εξοχότατε, αντιδρώντας στην παρούσα πρακτική του κράτους σας, να επιδοκιμάσω αναδρομικά την πρακτική των υπεύθυνων γι’ αυτά τα δεινά. Δεν μου το επιτρέπει η ανθρώπινη συνείδησή μου. Δεν μου το επιτρέπουν οι αναμνήσεις από τα Εβραιόπουλα που ήταν συμμαθητές μου στο Λεόντειο Λύκειο τη δεκαετία του 1960, από τους αδελφούς Μάτσα, τον Ναχμία, τον Μορδεχάι… Δεν μου το επιτρέπει η ανάμνηση του παιδικού φίλου μου Αλμπέρτου Μισραχή -ένας τοίχος χώριζε τις αυλές μας στο Νέο Κόσμο- που έφυγε για την Αμερική στα 1956-57 κι έγινε εκεί υψηλόβαθμος ραβίνος. Δεν μου το επιτρέπει η εικόνα -ακόμα χαραγμένη στο μυαλό μου, μετά από 65 χρόνια- του πήχη του χεριού του πατέρα του Αλμπέρτου, με τον αριθμό του Νταχάου εντυπωμένο ανεξίτηλα με δερματοστιξία. Τα χεράκια των μικρών Αρμενόπουλων που πεθαίνουν από τα εβραϊκά βλήματα δεν φέρουν αριθμό…<br /><br />Κύριε πρέσβη,<br /><br />Το 1961 ή 1962 (δεν θυμάμαι ακριβώς), παιδί 13-14 ετών τότε, είχα επισκεφτεί μια έκθεση σε μια πολιτιστική αίθουσα της Αθήνας. Είχα πάει μόνος. Ο Παρνασσός (αυτή ήταν η αίθουσα) ήταν τρία τετράγωνα πιο πέρα από το Λεόντειο της οδού Σίνα. Αντικείμενο της έκθεσης ήταν ενθυμήματα από έγκλειστα σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραιόπουλα.<br />Δεν θυμάμαι -πέρασαν πια εξήντα χρόνια- παρά ένα μόνο από τα εκθέματα. Ήταν ένα σύντομο ποιηματάκι, γραμμένο στα Γαλλικά από έναν μικρό τρόφιμο κάποιου ναζιστικού στρατοπέδου. Ο μικρούλης παρομοίαζε τον εαυτό του με λουλούδι:<br /><br />Petit garçon joli comme une fleuer<br />(Μικρό αγόρι όμορφο σαν λουλούδι)<br /><br />και μετά από λιγοστούς στίχους -που κι αυτούς δεν τους θυμάμαι- κατέληγε με την σπαραχτική πρόγνωση:<br /><br />Quand la jolie fleur fleurira,<br />Le petit garçon plus ne sera…<br />(Όταν ανθίσει τ’ όμορφο λουλούδι<br />Το μικρό αγόρι δεν θα υπάρχει πια…<br /><br />Ένα δάκρυ ανάβλυσε αυθόρμητα από τα παιδικά μάτια μου κι έσταξε στο πάτωμα του Παρνασσού…<br /><br />Ξέρετε, κύριε πρέσβη, πόσο πολύτιμη είναι μια σταγόνα από αυτό το υπέρτονο υγρό που κάποτε αναβλύζει από τα μάτια μας; Το δάκρυ -όπως και το χαμόγελο- είναι εμβληματικό χαρακτηριστικό του είδους μας. Μόνο οι άνθρωποι, απ’ όλο το Ζωικό Βασίλειο, μπορούν να δακρύζουν ή να χαμογελούν. Το δάκρυ αποκαλύπτει την συν-κίνησή μας, τη συναισθηματική κινητοποίησή μας από την κατάσταση του πλησίον μας, σηματοδοτεί την εγγύτητά μας προς αυτόν.<br /><br />Εξοχότατε,<br /><br />Είμαι πολύ μικρός και ασήμαντος για να επιβάλλω αλλαγή στη στάση μιας πανίσχυρης κυβέρνησης, ενός λαού επτά εκατομμυρίων. Θα γινόμουν γελοίος αν προέβαλλα ένα τέτοιο αίτημα. Σε εκδήλωση διαμαρτυρίας για την πολιτική σας, η πατρίδα μου απέσυρε τον πρεσβευτή της από το Ισραήλ. Η δική μου χειρονομία διαμαρτυρίας είναι πολύ πολύ πιο ταπεινή, είναι δυσανάλογα μικρή σε σύγκριση με την πικρία και την αγανάκτησή μου:<br /><br />Κάποτε χάρισα στο λαό σας ένα μου δάκρυ. Το κακοποιήσατε αυτό το δάκρυ. Το ποδοπατήσατε. Το περιφρονήσατε. Το δάκρυ αυτό δεν σας ανήκει πια.<br /><br />Μπορείτε, κύριε πρέσβη, εσείς, ο λαός και το κράτος σας να βρείτε έναν τρόπο να μου επιστρέψετε το δάκρυ μου;<br /><br />Με τη δέουσα τιμή,<br /><br />Σήφης Κασσεσιάν<br />Ελληνο-Αρμένιος συγγραφέας<br />Αθήνα, Νοέμβριος 2020<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η συγκλονιστική επιστολή ενός Ελληνοαρμένιου συγγραφέα στον πρέσβη του Ισραήλ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ!

O Σήφης Κασσεσιάν Ελληνο-Αρμένιος συγγραφέας, με ανοιχτή επιστολή προς τον πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα θίγει με τρόπο “κοφτερό” τον ρόλο πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι περιμένουμε στα ελληνοτουρκικά; Το γεωτρύπανο!

<center><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/03/YAVUZ_FREGATA.jpg"><img height="293" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/03/YAVUZ_FREGATA-696x319.jpg" width="640" /></a></center><br />Τι έχουμε να περιμένουμε στα ελληνοτουρκικά από δω και πέρα και μετά από την πολυαναμενόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ; Το γεωτρύπανο των Τούρκων! <br /><br />Όλες οι εκτιμήσεις και φυσικά η κοινή λογική σ΄ αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν. Τα δεδομένα γνωστά:<br /><br />•Η Τουρκία αλωνίζει στην ανατολική Μεσόγειο σε ύδατα ελληνικών και κυπριακών συμφερόντων. Οι δικαιολογίες που εφευρέθηκαν περί δυνητικών ελληνικών δικαιωμάτων εκτός ότι δεν πείθουν κανέναν έχουν προκαλέσει πολλά ερωτήματα για τον τρόπο που θα αντιδράσει η ελληνική πλευρά στον επόμενο κύκλο των τουρκικών προκλήσεων.<br /><br />•Επόμενος κύκλος που θα έχει αποστολή τουρκικού γεωτρύπανου στην περιοχή την οποία όπως είπε ο Αλέξης Παπαχελάς στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΙ, το Oruc Reis “την έχει κάνει σουρωτήρι”.<br /><br />Η ανάλυση του διευθυντή της Καθημερινής συμπυκνώνει όσα το τελευταίο διάστημα γράφονται, λέγονται και μεταδίδονται από κάποια ελληνικά ΜΜΕ, που δεν ταυτίζονται με την επίσημη κυβερνητική γραμμή που θεωρεί ότι η “ευρωπαϊκή συμμαχία” θα μας λυτρώσει. Η απλή καταγραφή των γεγονότων και των αντιδράσεων της Τουρκίας αλλά και των “συμμάχων” μας δείχνει τι θα ακολουθήσει: μια Σύνοδος Κορυφής που θα λάβει “χλιαρές” αποφάσεις εναντίον της Τουρκίας. Τον Ερντογάν να μας καλεί σ΄ ένα διάλογο με ατζέντα που καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να δεχτεί. Μετά από την αυτονόητη άρνηση της Ελλάδας να συζητήσει περί αποστρατιωτικοποίησης νησιών και γκρίζων ζωνών θα …μας καταγγείλουν ως αδιάλλακτους και κάπως έτσι θα περάσουμε στην επόμενη φάση …του γεωτρύπανου.<div><br /></div><div><center><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="367" src="https://player.vimeo.com/video/482834887" title="vimeo-player" width="640"></iframe><br /><br /></center><br />Όσο για την αμερικανική βοήθεια και τις ελπίδες που καλλιεργούν ήδη κυβερνητικοί βουλευτές με δηλώσεις τους; Ο Α.Παπαχελάς που γνωρίζει άριστα τις ΗΠΑ τους προσγείωσε, επισημαίνοντας ότι και με τον Μπάϊντεν η λογική που θα κυριαρχήσει στην Ουάσινγκτον θα ΄ναι “προς Θεού μη χάσουμε την Τουρκία”.<br /><br />Γι΄ αυτό υποστηρίζουμε ότι αυτό που έχουμε να περιμένουμε στα ελληνοτουρκικά, είναι το γεωτρύπανο. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι περιμένουμε στα ελληνοτουρκικά; Το γεωτρύπανο!

Τι έχουμε να περιμένουμε στα ελληνοτουρκικά από δω και πέρα και μετά από την πολυαναμενόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ; Το γεωτρύπανο των Τούρκω...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ναυτική ισχύς στο προσκήνιο

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2020/11/gkat_06_1807_page_1_image_0001.jpg" width="640" /><br /><div><br /></div><div><b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ*</b><br />Επειτα από δεκαετίες απραξίας στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), με μέσα που βρίσκονται στη δύση της ευδόκιμης υπηρεσίας τους και των επιχειρησιακών τους ικανοτήτων, διαφαίνεται μια μεγάλη αλλαγή. Η Ελλάδα, θορυβημένη από τις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας τους τελευταίους μήνες και αναγνωρίζοντας την αξία της ναυτικής ισχύος, εξαγγέλλει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ανανέωσης του στόλου της. Ηδη βαίνουν προς υλοποίηση η απόκτηση τεσσάρων ελικοπτέρων MH-60R, η υποστήριξη και ο μερικός εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων ελικοπτέρων S-70, η ολοκλήρωση της έβδομης πυραυλακάτου κλάσης Ρουσσέν και η προμήθεια τορπιλών και αντιμέτρων για τον εξοπλισμό των υποβρυχίων κλάσης «Παπανικολής» (Type 214HN) και του αναβαθμισμένου «Ωκεανός» (Type 209/1500AIP). Επίκεντρο όμως αυτού του ναυτικού προγράμματος και που καταλαμβάνει την μερίδα του λέοντος, είναι η ανανέωση του στόλου επιφανείας με την απόκτηση τεσσάρων φρεγατών πολλαπλού ρόλου εκτιμώμενης αξίας (οροφή) περίπου 4 δισ. ευρώ που θα αντικαταστήσουν τις 40 ετών φρεγάτες ολλανδικής σχεδίασης κλάσης «Ελλη» (Kortenaer). Με την προσθήκη των εκσυγχρονισμένων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας P-3, το Π.Ν. θα γνωρίσει έναν από τους εκτενέστερους μετασχηματισμούς στην ιστορία του.<br /> <br />Για το πρόγραμμα των φρεγατών, η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε μια λύση-πακέτο μέσω διακρατικής συμφωνίας, υπό το πλαίσιο ενός άτυπου διαγωνισμού προτάσεων, για την ταχύτερη εκτέλεση του έργου. Αυτή προϋποθέτει την ικανοποίηση τεσσάρων βασικών κριτηρίων: το χρηματοδοτικό πλαίσιο, τον εκσυγχρονισμό αριθμού φρεγατών, την εγχώρια ναυπήγηση και την ενδιάμεση λύση. Το χρηματοδοτικό πλαίσιο θα πρέπει να είναι ευέλικτο με μεγάλο χρόνο αποπληρωμής, ενώ ο ανάδοχος του προγράμματος να εγγυηθεί τη ναυπήγηση αριθμού προς απόκτηση φρεγατών σε ελληνικό έδαφος, να αναλάβει τον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής των τεσσάρων φρεγατών κλάσης «Υδρα» (MEKO-200HN) εκτιμώμενης αξίας 450 εκατ. ευρώ και τέλος, που ενδεχομένως να αποσυνδεθεί από το πρόγραμμα, να προσφέρει μικρό αριθμό σύγχρονων μεταχειρισμένων πολεμικών που θα μπουν σε υπηρεσία στον στόλο το συντομότερο για κάλυψη επειγουσών αναγκών. Επιθυμία της ηγεσίας του Π.Ν. είναι οι «Υδρα», οι νεότερες (22-28 ετών) και ικανότερες φρεγάτες στον στόλο σήμερα, να αποκτήσουν σύγχρονα και κοινά συστήματα όπου αυτό είναι δυνατό με τα νέα πλοία, για να υπηρετήσουν άλλες δύο δεκαετίες.<br /> <br />Παρατηρούμε ότι λίγα κράτη μπορούν να ικανοποιήσουν όλα τα κριτήρια. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινούνται, προκρίνεται η συμφωνία με τις ΗΠΑ ως στρατηγική κυβερνητική επιλογή, ενώ κάποιοι δεν διστάζουν να πουν ότι η συμφωνία έχει κλείσει. Να σημειωθεί εδώ ότι επί σειράν ετών «κλείναμε» συμφωνίες με τη Γαλλία για φρεγάτες τύπου Belharra της Naval Group, μια έκδοση της γαλλικής FDI, χωρίς βέβαια να καταλήξουμε πουθενά. Οι γαλλικές παρουσιάζονται ως οι φρεγάτες που θα δώσουν το τεχνολογικό προβάδισμα στην Ελλάδα έναντι της Τουρκίας έχοντας ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει στον ναυτικό αγώνα όπως εξαιρετικά προηγμένη σχεδίαση, ραντάρ σταθερής διάταξης, αντιαεροπορικούς πυραύλους ASTER 30 ενεργής καθοδήγησης μεγάλης εμβέλειας, ύψους εμπλοκής και υψηλών κινηματικών επιδόσεων. Τέτοιου είδους πύραυλοι αποτελούν τον διακαή πόθο του Π.Ν. για παροχή προστασίας στον υπόλοιπο στόλο και στην ελληνική επικράτεια. Η ιδέα όμως αυτή φαίνεται να εγκαταλείπεται για τις νέες φρεγάτες. Η απόφαση αυτή επίσης θα καταδείξει κάτι που είναι ήδη γνωστό: η απόκτηση πλοίων με δυνατότητα αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής είναι μια δυνατότητα λίγων μεγάλων ναυτικών των οποίων οι χώρες διαθέτουν τις αντίστοιχες οικονομικές δυνατότητες. Η σχεδίαση όμως αυτή έχει και σημαντικά μειονεκτήματα όπως η χαμηλή ταχύτητα, το υψηλό κόστος κτήσης και της ενσωμάτωσης των τροποποιήσεων του Π.Ν., κυρίως στον οπλισμό λόγω της εξελιγμένης σχεδίασης, αλλά και την επιβάρυνση της λογιστικής υποστήριξης του Π.Ν. με διαφορετικά όπλα. Επίσης, ο μοναδικός πελάτης τους μέχρι σήμερα είναι το γαλλικό ναυτικό (πέντε πλοία) που συνεπάγεται ότι ο πρώτος εξωτερικός πελάτης θα επωμιστεί και το κόστος έρευνας και ανάπτυξης. Μη λησμονούμε επίσης ότι η γαλλική πλευρά ικανοποιήθηκε λίαν προσφάτως με την παραγγελία αριθμού μαχητικών Rafale.<br /> <br />Για την ολλανδική πρόταση της Damen δεν μπορούμε να ειπωθούν πολλά, αφού μέχρι σήμερα η νέα της φρεγάτα είναι ακόμη υπό ανάπτυξη χωρίς να υπάρχουν γνωστά στοιχεία παρά μονάχα ποιες απαιτήσεις καλείται να καλύψει στους μελλοντικούς χρήστες αυτών, δηλαδή τα ναυτικά της Ολλανδίας (δύο πλοία) και Βελγίου (δύο πλοία). Ακόμη, το πρώτο πλοίο αναμένεται σε υπηρεσία το 2028, πολύ αργά για να αποτελεί τη λύση που θέλει το Π.Ν. Οι Ολλανδοί διαθέτουν όμως την καλύτερη ενδιάμεση λύση με τις φρεγάτες κλάσης Karel Doorman (δύο πλοία). Αγνωστη είναι η ισπανική ή ιταλική πρόταση που λογικά δεν συγκεντρώνει σοβαρή πιθανότητα επιλογής. <br /> <br />Η βρετανική πρόταση που αφορά τη σχεδίαση Arrowhead 140 της Babcock, μιας φρεγάτας που θα αποκτηθεί από το αγγλικό Βασιλικό Ναυτικό ως Type 31 (πέντε πλοία), βασισμένη στη δανέζικη φρεγάτα κλάσης Iver Huitfeldt (τρία πλοία). Πρόκειται για φρεγάτες που έχουν συγκεντρώσει διεθνές ενδιαφέρον, αφού μπορούν να δεχθούν διαφορετικές διαμορφώσεις, είναι υψηλής αυτονομίας και χαμηλού κόστους κτήσης, αρκετά συστήματα που αυτές θα φέρουν είναι φιλοσοφίας γνωστής στο Π.Ν., ενώ κατασκευάζονται τμηματικά, δηλαδή μέρη αυτών δημιουργούνται σε διάφορα ναυπηγεία και όλα συγκεντρώνονται σε ένα τελικό ναυπηγείο για συναρμολόγηση και ολοκλήρωση του πλοίου. Σημαντικό πλεονέκτημα της σχεδίασης αυτής είναι η δυνατότητα, λόγω μεγάλου σχετικά μεγέθους, να ενσωματώσουν στο μέλλον περισσότερα όπλα και συστήματα. Επίσης, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι από τις λίγες χώρες σήμερα που μπορούν να διαθέσουν φρεγάτες ενδιάμεσης λύσης σε μεγάλους αριθμούς όπως η κλάση Duke (Type 23) μια εξαιρετική σχεδίαση που σταδιακά αποσύρεται.<br /> <br />Η λύση που προτείνεται από τις ΗΠΑ περιλαμβάνει τη ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών βασισμένων στη Multi-Mission Surface Combatant (MMSC) της αμερικανικής Lockheed Martin που έχουν παραγγελθεί από τη Σαουδική Αραβία (τουλάχιστον τέσσερα πλοία), που με τη σειρά τους βασίζονται στην ήδη σε υπηρεσία με το αμερικανικό ναυτικό κλάση Freedom (16 πλοία), μία από τις δύο κλάσεις του προγράμματος Littoral Combat Ship (LCS), ενός σχετικά ελαφρά οπλισμένου πλοίου παράκτιου πολέμου. Η εταιρεία επίσης έχει εξαιρετική εμπειρία από εκσυγχρονισμούς φρεγατών, μεταξύ άλλων, των αντίστοιχων με τις «Υδρα» φρεγάτες της Νέας Ζηλανδίας (MEKO-200ANZAC). Η MMSC θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει στο έπακρο τη δυνατότητα της προτεινόμενης πλατφόρμας χωρίς να αποτελεί όμως τη φουτουριστική λύση των γαλλικών πλοίων. Οι Αμερικανοί προτείνουν, εκτός απροόπτου, ένα ισορροπημένο σε δυνατότητες πολεμικό που θα καλύπτει όλους τους ρόλους χωρίς όμως να ξεχωρίζει σε κανέναν όντας ένας δίκαιος συμβιβασμός για τον χρήστη που θέλει να καλύψει όλες τις απαιτήσεις. Σημαντικό πλεονέκτημα της σχεδίασης αποτελεί η επίτευξη υψηλής ταχύτητας, η σπονδυλωτή αρχιτεκτονική, η χρήση οπλισμού γνωστού στο Π.Ν. καθώς και η ύπαρξη κανίστρων τετραπλής συσκευασίας για πυραύλους μέσης εμβέλειας ESSM για την αντιμετώπιση επιθέσεων κορεσμού. Ομως, λόγω του αδύναμου σχετικά οπλισμού και της απουσίας κρίσιμου εξοπλισμού στη σαουδαραβική σχεδίαση, όπως σόναρ γάστρας, αλλά και λόγω του κακού ιστορικού της προγενέστερης κλάσης LCS με τις μυριάδες προβλήματα στο σύστημα πρόωσης, υπάρχουν επιφυλάξεις. Ερώτημα είναι το κόστος αλλαγών στο βασικό σχέδιο όπως και για το αν οι ΗΠΑ θα μεταβιβάσουν αριθμό μεταχειρισμένων αντιτορπιλικών κλάσης Arleigh Burke ή καταδρομικών κλάσης Ticonderoga ως ενδιάμεση λύση, που θα καλύψει και αυτή την ελληνική απαίτηση της αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής.<br /> <br />Τέλος, υπάρχει και μια εξαιρετική σχεδίαση που προτείνεται από τη Γερμανία που δεν είναι άλλη από τη φρεγάτα MEKO-A200 της TKMS, εξέλιξη των φρεγατών «Υδρα» και της φιλοσοφίας MΕhrzweck-KΟmbination (MEKO) που μεταφράζεται ως Συνδυασμός Πολλαπλών Χρήσεων. Πρόκειται δηλαδή για πλατφόρμα που δέχεται και ενσωματώνει κάθε είδους και οποιασδήποτε προέλευσης σύστημα αναλόγως των επιχειρησιακών αναγκών του χρήστη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο προγενέστερος τύπος ΜΕΚΟ-200 υπηρετεί σήμερα σε μεγάλους αριθμούς σε χώρες όπως Αυστραλία (8), Τουρκία (8), Πορτογαλία (3), Νέα Ζηλανδία (2) και Ελλάδα, ενώ ο νέος τύπος Α200 σε Αλγερία (2), Αίγυπτο (4) και Νότια Αφρική (4) με πρόσθετες παραγγελίες στον ορίζοντα. Οι Γερμανοί επίσης έχουν το σαφές πλεονέκτημα ότι οι ελληνικές φρεγάτες προς εκσυγχρονισμό είναι δικής τους σχεδίασης.<br /> <br />Πολλές και άγνωστες παράμετροι για την επίλυση μιας δύσκολης εξίσωσης όπου υποχρεωτικά θα γίνουν κάποιοι συμβιβασμοί. Ενα πράγμα όμως πρέπει να καταστεί γνωστό: χρειαζόμαστε άμεσα νέες φρεγάτες. Το Πολεμικό Ναυτικό έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι έχει πολυετή εμπειρία και αναμένεται να διαμορφώσει τον όποιον τύπο φρεγάτας επιλεγεί, παραδίδοντας στην πατρίδα πολεμικά πλοία άρτια και υψηλών επιχειρησιακών ικανοτήτων που θα προασπίζονται τα ελληνικά συμφέροντα στο μέλλον.<br /> <br /><b><i>* Ο κ. Δημήτρης Μητσόπουλος είναι αναλυτής Ναυτικών Συστημάτων και Εξοπλισμών και υπεύθυνος του ιστότοπου navalanalyses.com.</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ναυτική ισχύς στο προσκήνιο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ* Επειτα από δεκαετίες απραξίας στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού (Π.Ν.), με μέσα που βρίσκονται στη δύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν εξευτέλισε τους Γερμανούς στα νερά της Βεγγάζης και καλά τους κάνει.

<img height="341" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/11/201124075553_GERMANY-FREGATA-Hamburg01-1024x545.jpg" width="640" /><br /><br />Το τηλεγράφημα του <a href="https://www.badische-zeitung.de/tuerkei-erzwingt-abbruch-von-deutscher-kontrolle--198219138.html">γερμανικού πρακτορείου DPA</a>, έχει τίτλο «Η Τουρκία επιβάλλει τη διακοπή του γερμανικού ελέγχου τήρησης του εμπάργκο όπλων» και υπότιτλο «Με το βέτο εναντίον ενός ελέγχου στο πλαίσιο του εμπάργκο όπλων, ο οποίος είχε ήδη ξεκινήσει, η Τουρκία βρίσκεται για άλλη μια φορά σε πορεία αντιπαράθεσης με τη Γερμανία και την Ε.Ε.”.<br /><br />“Η κυβέρνηση στην Άγκυρα δεν φαίνεται να τρομάζει από τις πιθανές συνέπειες», γράφει ο δημοσιογράφος Ansgar Haase, αναφέρει:<br /><br />Παρά τις επαπειλούμενες κυρώσεις, η Τουρκία προκαλεί νέες σοβαρές εντάσεις με τη Γερμανία και την ΕΕ. Σύμφωνα με τη Bundeswehr, η Άγκυρα επέβαλε την Κυριακή τη διακοπή μιας αποστολής του γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού για τον έλεγχο του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ εναντίον της Λιβύης. Έντονη κριτική προήλθε από την Bundestag.<br /><br />Στις Βρυξέλλες επισημάνθηκε ότι κατά την επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 10 και 11 Δεκεμβρίου θα συζητηθούν πιθανές περαιτέρω κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας.<br /><br />Σύμφωνα με τη Διοίκηση της αποστολής, οι Γερμανοί στρατιώτες επιβιβάστηκαν το βράδυ της Κυριακής σε ένα ύποπτο φορτηγό πλοίο, περίπου 200 χιλιόμετρα βόρεια της λιβυκής πόλης Βεγγάζη, προκειμένου να ελέγξουν το φορτίο.<br /><br />Λίγο αργότερα, ωστόσο, η Τουρκία, ως κράτος υπό τη σημαία του οποίου έπλεε το πλοίο, άσκησε βέτο στον έλεγχο του φορτηγού πλοίου που μετέφερε εμπορευματοκιβώτια. Κατόπιν τούτου, οι Γερμανοί στρατιώτες αναγκάστηκαν να διακόψουν την επιχείρηση.<br /><br />Προκειμένου να αποφευχθούν οι κίνδυνοι της επιστροφής στη φρεγάτα «Αμβούργο» κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι Γερμανοί στρατιώτες παρέμειναν στο «Rosaline A» μέχρι την ανατολή του ηλίου. Αναφέρθηκε ότι το πλήρωμα του τουρκικού φορτηγού πλοίου εμφανίστηκε συνεργάσιμο καθ’ όλη τη διάρκεια της επιχείρησης.<br /><br />Παραμένει καταρχήν ασαφές το εάν η χώρα του ΝΑΤΟ Τουρκία χρησιμοποίησε τη δυνατότητα άσκησης βέτο εναντίον της έρευνας, επειδή το «Rosaline A» μετέφερε πραγματικά όπλα ή άλλα απαγορευμένα εμπορεύματα. Είναι πιθανό να ήθελε απλώς να εκφράσει την αντίστασή της στην, κατά τη γνώμη της, μεροληπτική αποστολή της ΕΕ «Ειρήνη», στο πλαίσιο της οποίας επιχειρούν και στρατιώτες της Bundeswehr.<br /><br />Αυτό το επιχείρημα θα μπορούσε να υποστηριχθεί και για τον πρόσθετο λόγο ότι η εντολή επιβίβασης δόθηκε από τον Έλληνα Διοικητή της αποστολής «Ειρήνη». Η σχέση μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας είναι αυτήν την περίοδο εξαιρετικά τεταμένη λόγω των τουρκικών ερευνών για φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο έχουν διασφαλίσει ότι κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο θα συζητηθεί το ενδεχόμενο περαιτέρω κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας.<br /><br />Στην Άγκυρα, εν τω μεταξύ, απορρίφθηκε η κριτική για τις ενέργειες της Τουρκίας. Το Anadolu ανέφερε ότι το «Rosaline A» είχε φορτώσει μόνο είδη πρώτης ανάγκης. Σύμφωνα με την αντίληψη της Τουρκίας για το περιστατικό, οι Γερμανοί στρατιώτες επιβιβάστηκαν χωρίς άδεια, γεγονός που κύκλοι ασφαλείας αξιολογούν ως «παράνομη πράξη». Το τουρκικό πλοίο χρειάστηκε να ακινητοποιηθεί επί ώρες κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες πριν να μπορέσει να συνεχίσει το ταξίδι του προς τη Λιβύη.<br /><br />Η επιχειρησιακή διοίκηση στο Potsdam, ωστόσο, ανέφερε ότι η Τουρκία είχε ενημερωθεί για τα σχέδια της πραγματοποίησης έρευνας στο πλοίο και επί τέσσερις ώρες δεν είχε αντιδράσει. Σύμφωνα με τους κανόνες της επιχείρησης, αυτό θεωρήθηκε σιωπηρή έγκριση ως προς την επιβίβαση.<br /><br />Η ΕΕ ξεκίνησε την αποστολή για τον έλεγχο του εμπάργκο όπλων, επειδή στη Λιβύη επικρατεί εμφύλιος πόλεμος μετά την ανατροπή του επί πολλά χρόνια ηγεμόνα της χώρας Muammar al-Gaddafi το 2011. Τα κυβερνητικά στρατεύματα υποστηρίζονται από την Τουρκία, ενώ ο αντίπαλός τους, στρατηγός Khalifa Haftar, από την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Ρωσία. Πρόσφατα, τα αντιμαχόμενα μέρη συμφώνησαν στα τέλη Οκτωβρίου σε κατάπαυση του πυρός. Θεωρείται όμως αβέβαιη η διατήρησή της.<br /><br />Τον Σεπτέμβριο, το πλήρωμα της γερμανικής φρεγάτας «Αμβούργο» ανακάλυψε κηροζίνη, η οποία περιλαμβάνεται στο εμπάργκο όπλων, ενώ επιθεωρούσε ένα δεξαμενόπλοιο που προερχόταν από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Επιπλέον, πρόσφατα επιβλήθηκαν κυρώσεις από την ΕΕ σε εταιρείες που παρείχαν πλοία, αεροπλάνα ή άλλες υπηρεσίες logistics για τη μεταφορά πολεμικού υλικού.<br /><br />Συγκεκριμένα, πρόκειται για τρεις εταιρείες από την Τουρκία, την Ιορδανία και το Καζακστάν. Επιβάλλοντας κυρώσεις σε εταιρείες από διάφορες χώρες, η ΕΕ θέλησε μεταξύ άλλων να καταστήσει σαφές ότι δεν επιδιώκει να εμποδίσει την παράδοση όπλων μόνο προς στην κυβέρνηση της Λιβύης, όπως ισχυρίζεται η Τουρκία, αλλά και προς τον αντίπαλο αρχηγό των πολιτοφυλακών Haftar.<br /><br />Για τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, η λύση της σύγκρουσης στη Λιβύη είναι σημαντική και για τον πρόσθετο λόγο του ότι οι χαοτικές συνθήκες ευνοούν τη δράση συμμοριών διακινητών, που μεταφέρουν παράνομα μέσω όλης της Μεσογείου μετανάστες με προορισμό την Ευρώπη.<br /><br />Έντονη κριτική στη στάση της Τουρκίας ακούστηκε τη Δευτέρα από την Bundestag. Η πολιτικός του FDP Marie-Agnes Strack-Zimmermann κάλεσε τον Ομοσπονδιακό Υπουργό Εξωτερικών Heiko Maas (SPD) να λάβει χωρίς καθυστέρηση θέση επί του περιστατικού. «Αποτελεί παραλογισμό το γεγονός ότι η Τουρκία προσπαθεί διαρκώς να παρεμποδίζει τον έλεγχο των πλοίων της», δήλωσε επικριτικά η εκπρόσωπος για θέματα Αμυντικής Πολιτικής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του FDP. «Εάν το επιτρέψουμε, καλύτερα θα είναι να θέσουμε τέλος στην αποστολή».<br /><br />Η πολιτικός του Die Linke Sevim Dagdelen ζήτησε ως συνέπεια των γεγονότων η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση να σταματήσει επιτέλους τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία και σε όλους τους άλλους «εμπρηστές της Λιβύης».<br /><br />Λίγο πριν είχε γίνει γνωστό ότι η γερμανική εξοπλιστική βιομηχανία εξήγαγε πολεμικά πλοία ή ανταλλακτικά αξίας 1,5 δις Ευρώ στην Τουρκία από το 2004 και μετά.<br /><br />Τέτοιου είδους παραδόσεις όπλων έχουν στο μεταξύ γίνει εξαιρετικά αμφιλεγόμενες λόγω της διαμάχης μεταξύ των εταίρων στο ΝΑΤΟ Ελλάδας και Τουρκίας για τα αποθέματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Μέχρι στιγμής, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση έχει εμποδίσει την εξαγωγή μόνον εκείνων των όπλων στην Τουρκία, τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στον πόλεμο στη Συρία. Τα εμπορεύματα όμως για τον «ναυτιλιακό τομέα» συνεχίζουν να εγκρίνονται και να εξάγονται.Πριν από λίγες εβδομάδες, η κυβέρνηση της Ελλάδας, εταίρου στην ΕΕ, ζήτησε από τη Γερμανία να επεκτείνει την απαγόρευση εξαγωγών και στα πολεμικά πλοία. Αυτή αφορά ιδιαίτερα την κατασκευή έξι υποβρυχίων του τύπου 214, τα οποία συναρμολογούνται στην Τουρκία με την ουσιαστική συμμετοχή της ThyssenKrupp Marine Systems.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν εξευτέλισε τους Γερμανούς στα νερά της Βεγγάζης και καλά τους κάνει.

Το τηλεγράφημα του γερμανικού πρακτορείου DPA , έχει τίτλο «Η Τουρκία επιβάλλει τη διακοπή του γερμανικού ελέγχου τήρησης του εμπάργκο όπλων...

Διαβάστε την συνέχεια