Στόχος: Η Γερμανία πρέπει να απολέσει την θέση ισχύος που κατέχει.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHg6iiO-N35vr52UNH8gb3HEEAnFcOvdkzRC437NtOkrHnPogRYDRleHl0Xup7QwfBNAgen934ch368iPR9Bkwpb4d_NNNX1dMjrAfRHshO9Fu7SVDr725iHGDKLYy9Zo4gauS0cqTA0q/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF896.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkHg6iiO-N35vr52UNH8gb3HEEAnFcOvdkzRC437NtOkrHnPogRYDRleHl0Xup7QwfBNAgen934ch368iPR9Bkwpb4d_NNNX1dMjrAfRHshO9Fu7SVDr725iHGDKLYy9Zo4gauS0cqTA0q/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF896.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <b><span style="color: #666666; font-size: large;">Οι παίκτες της Δυτικής Σκακιέρας είναι σε μια περιέργη ισορροπία δυνάμεων που σύντομα μπορεί να οδηγήσει σε εχθρικό κλίμα κατά της Γερμανικής πολιτικής που χαρακτηρίζεται απο αυταρχικότητα και την λιτότητα.</span></b></blockquote> Η <b>Γερμανία</b> του σήμερα αποτελεί μια χώρα που έχει σημείο αναφοράς σχεδόν από κάθε δυσαρεστημένο Ευρωπαίο στον πλανήτη και ίσως , όχι μόνο. <b>Πολλές χώρες διαμαρτύρονται για τον τρόπο που χειρίζεται το Βερολίνο την οικονομική πολιτική της Ένωσης</b> που πλέον άνετα θα μπορούσε να ονομαστεί χρηματοοικονομική εταιρία και να απολέσει τον ιδεολογικό της χαρακτήρα<br /> Αυτό οδηγεί σε μια τάση διαμαρτυρίας και επικέντρωσης, πλέον, καθαρών βολών προς την Καγκελαρία. Είναι κάτι, όμως, που έχει και ιστορικό και παροντικό παρασκήνιο, αν μη τι άλλο. Πάντοτε αποτελούσε άλλωστε χώρα υπό επιτήρηση για την διαχείριση της δύναμης της. Ο <b>Κίσιντζερ είχε αναφέρει 3 τάσεις που θα είχε η χώρα των Βαυαρών στην Νέα Τάξη Πραγμάτων.</b><br /> <br /> <b>   1. </b>Η Γερμανία θα γίνει όλο και πιο άτεγκτη και απόλυτη εντός της Ε.Ε. και θα θελήσει να ταυτίσει την θέση της μέσα στην Ένωση όπως είναι εντός ΝΑΤΟ (κυρίαρχη)<br /> <b>   2.</b> Δεν θέλει να διαταράξει την σχέση της με τις ΗΠΑ, αλλά θέλει συνάμα να είναι και ισότιμος συνομιλητής/εταίρος!!<br /> <b>   3. </b>Θα θελήσει να διατηρήσει το αξίωμα Μπίσμαρκ όπου όταν η Γερμανία και η Ρωσία συνεργάζονται διατηρούν μια μεγάλη επιρροή στην Ευρώπη εφόσον πάντα η Ρωσία δεν θα είναι ισχυρότερος εταίρος αυτής. Σε αυτή την περίπτωση θα διατηρήσει συνεργασία αλλά θα προσπαθήσει να μετριάσει τις σχέσεις εξάρτησης.<br /> Σύμφωνα με τον<b> Μπρενζίνσκι η Γερμανία είναι μια χώρα που έχει μια ιδιαίτερη αντίληψη για την ηγεμονία της στην Ε.Ε. ως ένα εξορισμού δικαίωμα που προέρχεται από την αίσθηση </b>που διατηρούσε στον 18 και 19^ο αιώνα στην Κεντρική Ευρώπη. Μάλιστα, θεωρεί πώς η ταύτιση της Ευρώπης με την Γερμανία πρέπει να ισχυροποιηθεί με την δική της ηγεσία να διατηρεί τα ηνία σε κάθε πράξη που θα γίνεται ως διαπραγμάτευση με Ρωσία και ΗΠΑ.<br /> <br /> Τα παραπάνω είναι μέρος σκέψεων σε βιβλία των δύο διπλωματών, όπου περιγράφεται η σχέση εξάρτησης που θέλει να έχει η Γερμανία με τον υπόλοιπο κόσμο αναβιώνοντας ως ένα βαθμό που έχει ως πρότυπο ηγεμονίας τον Καρλομάγνο και την <b>«Ευρωπαϊκή Ειρήνη»</b>. Το μόνο δίπολο ισορροπίας θεωρείται πώς είναι η Γαλλία.<br />  Μια Γαλλία, όμως, που πλέον είναι αδύναμη οικονομικά μπροστά στην Γερμανική ατμομηχανή και έχει αποδυναμώσει και το σύμφωνο συμμαχίας και συνεργασίας <b>με την Μεγάλη Βρετανία που προτιμά να είναι με το ένα πόδι εντός και το άλλο εκτός Ένωσης.</b><br /> Η μανία της Γερμανίας να κυριαρχήσει επί της Ευρώπης καθώς θεωρεί ευθύνη της την ηγεσία της Ένωσης, δεν βρίσκει καν αντίβαρο στην αιματηρή ιστορία της που έχει ξεχαστεί από τις νεότερες γενιές που δεν την έζησαν. Η τακτική διαγραφής του παρελθόντος βρίσκει βέβαια και εμπόδια καθώς οι Ελληνικές αιτήσεις για αποζημιώσεις έχουν ανακινήσει μνήμες σε Ιταλία και πλέον και σε Ρωσία που είναι αρκετά νωπές ακόμα.<br /> Οι <b>ΗΠΑ</b>, από την πλευρά τους, διαβλέποντας μια νέα δύναμη στην Ένωση που θέλει να υπερισχύσει και εντός ΝΑΤΟ <b>«εκπροσωπώντας»</b> τρόπον τινά το σύνολο των χωρών μελών ως μια οντότητα, έχουν θεωρήσει πώς αυτό πρέπει να σταματήσει πριν γίνει επικίνδυνο και σχηματιστεί συνεργασία με Ρωσία ωθώντας τις ΗΠΑ σε μια νέα απομόνωση πέρα από τον Ατλαντικό. <br /> <br /> Έτσι, διάφορες πράξεις κατασκοπείας, υποκλοπών, ακόμη και τοποθετώντας την Γερμανία ως μπροστάρη στο ζήτημα της Ουκρανίας, είχαν  σκοπό την δολιοφθορά των σχέσεων των δύο χωρών, αλλά συνάμα και την «απασχόληση» της Γερμανίας σε ένα άχαρο ρόλο του μεσάζοντα.<br /> Παράλληλα οι υποκλοπές, η παρουσία Αμερικανικών δυνάμεων στην περιοχή της Ευρασίας, οι δηλώσεις προτροπές από τον Λ. Οίκο, είναι για να βάλουν την <b>«Καγκελαρία στην θέση της»</b> και να μην ξεχνάει ποιος είναι ο ρόλο της. Ομολογουμένως. οι Αμερικανοί τελευταία τα έχουν κάνει θάλασσα σ΄αυτό το τομέα,<b> αφού και οι ίδιοι εκτίθενται και οι Γερμανοί υπεραμύνονται των πολιτικών τους.</b><br /> <br /> Έτσι, έχει αρχίσει ένα περίεργο παρασκηνιακό παιχνίδι που μόνο οι ΗΠΑ γνωρίζουν να κάνουν. <b>Αντιδράσεις από διάφορα κινήματα, πιέσεις από φανατικούς Ισλαμιστές που διαλύουν τον παράδεισο της Ένωσης και σχηματίζουν ένα πιο αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας, παρεμβάσεις από οίκους και ανθρώπους με ιδιαίτερο οικονομικό μέγεθος </b>κτλ, δίνουν καθαρά σημεία πώς η Γερμανία είναι πλέον στον στόχο. Η δύναμη της ερεθίζει και πρέπει να της υπενθυμίσουν  πως, ναι μεν, είναι ηγέτης της Ένωσης για να μην μιλάνε οι άλλες χώρες με άλλους 20 που ο κάθε ένας έχει το δικό του εθνικό συμφέρον, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσει τους μεγάλους παίκτες.Κάτι που πλέον εφαρμόζει και η πλευρά Πούτιν με την δυναμική των στρατιωτικών επεμβάσεων.<br /> <br /> Η πορεία της Γερμανίας δείχνει να οδεύει προς σταδιακό στιγματισμό και απομόνωση από όλες τις χώρες. Εντός και εκτός συνόρων Ένωσης. Η Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία αντιδρούν στην λιτότητα έντονα και έχουν την Ελλάδα ως μπροστάρη για να βρούνε τα αδύναμα σημεία. Η Βρετανία θέλει την Γερμανία ισχυρή λόγω Ρωσίας αλλά όχι ως αφεντικό της. Η Ρωσία βλέπει την Γερμανία ως μόνο εμπόδιο στην προσέγγιση με την Ένωση καθώς ακολουθεί τις οδηγίες των ΗΠΑ αλλά με δική της μέθοδο. <b>Οι ΗΠΑ απλά θέλουν να μειωθεί η δύναμη της.</b><br /> <br /> Τα παραπάνω, θυμίζουν έντονα την προπολεμική περίοδο του Α'  παγκοσμίου με την Βαυαρία και το Γερμανοκεντρικό σύστημα διακυβέρνησης να δέχεται βολές πανταχόθεν. Αν τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται,  το λιγότερο που θα μπορούσε κάποιος να πει, <b>είναι πώς η Γερμανία οδεύει για μια νέα απομόνωση ή ακόμα και χειρότερα.</b> Ας μην ξεχνάμε πως ως χώρα έχει ακόμα προβλήματα συνοχής, με την Ανατολική Γερμανία να θεωρείται υποδεέστερη στα μάτια εκείνων που ζούσαν άλλες εποχές εκεί.<br /> <br /> <b><span style="color: #990000;">Αλέξανδρος Νίκλαν</span></b><br /> <b><span style="color: #990000;">Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας</span></b><br /> <b><span style="color: #990000;">IISCA Sec Group</span></b><br /> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στόχος: Η Γερμανία πρέπει να απολέσει την θέση ισχύος που κατέχει.

Οι παίκτες της Δυτικής Σκακιέρας είναι σε μια περιέργη ισορροπία δυνάμεων που σύντομα μπορεί να οδηγήσει σε εχθρικό κλίμα κατά της Γερμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ούτε βήμα πίσω

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8lER6TNJaCxFWRDM6J0Y3hMfUwMECBrrxn2moOw1HGXrJaILQudck7p1MPnCgH-2bm3Q5RYuMgaJtOq3g4jtez1N_cRzOhpbHlQH7zvDnxyZYp5eY29I-Kri6EAss72tmmBLng5CU4Rm5/s1600/oyte+bima+pisw.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8lER6TNJaCxFWRDM6J0Y3hMfUwMECBrrxn2moOw1HGXrJaILQudck7p1MPnCgH-2bm3Q5RYuMgaJtOq3g4jtez1N_cRzOhpbHlQH7zvDnxyZYp5eY29I-Kri6EAss72tmmBLng5CU4Rm5/s1600/oyte+bima+pisw.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο<b> <span style="color: #990000;">Γιώργος Μαλούχος</span></b><br /> Για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης Ελληνας υπουργός Οικονομικών συναντά τον Γερμανό ομόλογό του Σόιμπλε στο Βερολίνο, χωρίς να προβεί σε πραγματικό, ή, το κυριότερο, συμβολικό λύγισμα της πλάτης. <br /> Αυτό συνέβη χθες στο Βερολίνο με τον Γιάννη Βαρουφάκη κι αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε αν μη τι άλλο να ευχαριστεί όλους τους Ελληνες μετά από τις χιλιάδες αδιέξοδες υποκλίσεις που έχουν προηγηθεί... <br /> Η στάση του ίδιου του Τσίπρα στα ταξίδια του και η γραμμή των υπουργών του είναι εθνική. <br /> Ταυτόχρονα όμως, η αρχική αισιοδοξία όσων πίστευαν ότι ο ενθουσιασμός του εκλογικού αποτελέσματος και του κλίματος των πρώτων ημερών ήταν αρκετά, έχει ήδη υποχωρήσει.  Αυτή τη στιγμή το κλίμα αυτό έχει εξανεμιστεί και η σκληρή πραγματικότητα έχει επικρατήσει. <br /> Αλλά προσοχή: όποιος από την κυβέρνηση ή από οποιοδήποτε άλλη πλευρά φανταζόταν πώς με μια μεγάλη εκλογική νίκη στην Αθήνα θα άλλαζε η στάση της Γερμανίας, ήταν και είναι εκτός πραγματικότητας. <br /> Ηταν δεδομένο και το είχαμε πει ατέλειωτες φορές και πριν τις εκλογές και μετά: το Βερολίνο όχι απλώς δεν επρόκειτο να αλλάξει στάση από αυτές τις εξελίξεις, αλλά, αντιθέτως, θα γινόταν πιο αδιάλλακτο, όπως και συνέβη. Ηταν δεδομένο ότι οι Γερμανοί δεν θα έκαναν όχι εκατοστό, αλλά ούτε χιλιοστό πίσω: το είπαμε πολλές φορές. <br /> Όμως το ίδιο ακριβώς πρέπει να κάνει τώρα και η Ελλάδα: να μην κάνει βήμα πίσω, ούτε πόντο. <br /> Ακόμα κι αν έχει την πρόθεση για κάτι τέτοιο, δηλαδή για να περιορίσει λίγο τις θέσεις της, αυτό δεν είναι ακόμα η ώρα για να γίνει: είναι πάρα πολύ νωρίς να συμβεί. <br /> Η πραγματική πίεση δεν έχει καν αρχίσει. Αν από τώρα η χώρα δείξει σημάδια συμβιβασμού και υποταγής, το αποτέλεσμα θα είναι να βρεθεί πολύ σύντομα εκεί που ήταν πριν τις εκλογές, δηλαδή στο διαβόητο email Χαρδούβελη. <br /> Ας το κοιτούν συνεπώς όλοι κι ας το διαβάζουν συνεχώς ξανά και ξανά για να θυμούνται που θα οδηγήσει μια υποχώρηση, ειδικά αν γίνει τώρα. <br /> Είναι λοιπόν μονόδρομος: οφείλουμε να αντέξουμε.<br /> <b>ΒΗΜΑ</b><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ούτε βήμα πίσω

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος Για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης Ελληνας υπουργός Οικονομικών συναντά τον Γερμανό ομόλογό του Σόιμπλε στο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλέξης Τσίπρας: Λύση “χωρίς Κυπριακό”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB3td_de6oUD3u3q4jRO1sv1rUlg_jcOZZ1hM7LpeLMD0QQXOjXHvn3RYj-a3vmBjFRg7VylzTEPbgdohD2peMJ0EqMy3S2CrtWxHpxZspdkKVaNDjm6YTCkGXtWWrbt-mXPxzIBl4ZmXZ/s1600/kypriako.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiB3td_de6oUD3u3q4jRO1sv1rUlg_jcOZZ1hM7LpeLMD0QQXOjXHvn3RYj-a3vmBjFRg7VylzTEPbgdohD2peMJ0EqMy3S2CrtWxHpxZspdkKVaNDjm6YTCkGXtWWrbt-mXPxzIBl4ZmXZ/s1600/kypriako.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ</strong><br /> Επειδή εκτιμώ πως το μέλλον της Κύπρου και του λαού της εξαρτάται από το κατά πόσον θα υφίσταται ή όχι θεσμικός ομφάλιος λώρος μεταξύ Κύπρου και τρίτων κρατών, θέλω να σταθώ σε δυο μόνο τοποθετήσεις του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που έγιναν στην διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του και, οι οποίες, άπτονται του ζητήματος αυτού, το οποίο είναι το μείζον και κυρίαρχο ζήτημα της ασφάλειας της Κύπρου και του λαού της.<span id="more-51686"></span><br /> Ο κ. Πρωθυπουργός τοποθετήθηκε ξεκάθαρα πως δεν μπορεί να υπάρξει “λύση με εγγυήσεις”, ότι δεν αποδέχεται τετελεσμένα και πως απορρίπτει “οποιαδήποτε μορφή τετραμερούς διαπραγμάτευσης ή άλλα παρεμφερή σχήματα που αγνοούν την Κυπριακή Δημοκρατία και αποσκοπούν στην εξίσωση της χώρας μου (δηλ. της Ελλάδας) με τις βαριές ευθύνες μιας κατοχικής δύναμης στην Κύπρο”.<br /> Έχει ας μου επιτραπεί η λαϊκή φράση “μαλλιάσει η γλώσσα μου” να υποστηρίζω τούτο το απλό αλλά στρατηγικά ανατρεπτικό : χωρίς την ενεργή συμμετοχή της Αθήνας κανένα καθεστώς δουλείας δεν μπορεί να επιβληθεί πάνω στον κυπριακό λαό. Και ότι η οποιαδήποτε μορφή λύσης πρέπει να είναι “λύση χωρίς κυπριακό”. Μια λύση, δηλαδή, με μια χρονική περίοδο μετάβασης με ημερομηνία λήξης, μετά την οποία το μετεξελιγμένο κυπριακό κράτος θα λειτουργεί ως ένα συγκροτημένο, αυτόνομο , δημοκρατικό κράτος με τα όποια “φυσιολογικά” του προβλήματα που θα αντιμετωπίζονται και θα επιλύονται μέσω δημοκρατικών διαδικασιών, με σεβασμό στα πολιτικά ανθρώπινα και θεσμικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών. Οτιδήποτε άλλο συνεπάγεται “λύση με κυπριακό”, δηλαδή με αδιέξοδα, αντιπαραθέσεις και πιθανόν ακόμη και συγκρούσεις.<br /> Ο 20ος αιώνας υπήρξε ο πιο αιματηρός αιώνας στην ιστορία του κόσμου. Όλα τα ειδεχθή εγκλήματα που έγιναν στο όνομα ρατσιστικών, φασιστικών και ολοκληρωτικών ιδεολογιών είναι γνωστά. Θα σταθώ όμως στον Β´ ΠΠ. Μια ναζιστική-φασιστική-ρατσιστική Γερμανία και μία μιλιταριστική-ρατσιστική Ιαπωνία αιματοκύλισαν τον κόσμο. Ήταν βέβαια ένας πόλεμος που θα είχε αποφευχθεί εάν οι λεγόμενες δημοκρατικές δυνάμεις δεν ήθελαν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτασμένο. Όμως τους επιδρομικούς πολέμους τους άρχισαν το Βερολίνο και η Ιαπωνία. Αυτή είναι η κρίση της ιστορίας.<br /> Ο πόλεμος τελείωσε και οι δυο αυτές χώρες και οι πολεμοχαρείς τους ηγέτες αλλά και αθώοι πολίτες πλήρωσαν για αυτά που έκαναν. Οι ηγέτες εκτελέσθηκαν και οι πολίτες ανέλαβαν να πληρώσουν μέσω οικονομικών κυρώσεων για τα κακά στα οποία συνέβαλαν. Τα δε “νέα” κράτη τέθηκαν υπό ηγεμονία και με περιορισμούς στην κρατική τους κυριαρχία. Όλες ωστόσο οι δουλείες που τους επιβλήθηκαν είχαν ημερομηνία λήξης. Μόνο μία δεν είχε. Τους απαγορεύθηκε να κατέχουν πυρηνικά όπλα. Κάποιοι άλλοι περιορισμοί ενσωματώθηκαν εθελοντικά από τους ίδιους στα συντάγματά τους.<br /> Αυτό που επιχειρείται κατά της Κύπρου είναι πρωτάκουστα φασιστικό και απαράδεκτο. Και γίνεται για να “ικανοποιηθεί” η Νατοϊκή Τουρκία και μόνο, αυτό το κράτος “μοντέλο”, ο παράγοντας “ηθικής και αξιών”, ο “γεφυροποιός” πολιτισμών, που παράγει “ειρήνη” μέσα στην χώρα, στην γειτονιά και στον πλανήτη. Έχουμε στην περίπτωση της Κύπρου την λεγόμενη “Διεθνή Κοινότητα”, την “International Community” ή αλλιώς “ΙNTCOM”, να προσπαθεί και να ξαναπροσπαθεί να επιβάλει μια τιμωρητική λύση επί του κυπριακού λαού, ως εάν ο λαός αυτός υπήρξε ο μεγαλύτερος εγκληματίας του κόσμου-σίγουρα χειρότερος από τους Ναζί και τους μιλιταριστές της Ιαπωνίας. Στην Κύπρο, εδώ και δεκαετίες, επιχειρούν να επιβάλουν δουλείες εσαεί . Θέλουν να θεσμοθετήσουν τον ρατσισμό, την ανελευθερία, να καταλύσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες. Επιχειρούν να επιβάλουν ένα καθεστώς χειρότερο από αυτό κατά της Γερμανίας και Ιαπωνίας, μεταπολεμικά. Εσαεί.<br /> Και όλα αυτά για να ικανοποιήσουν ένα Νατοϊκό κράτος, την φασίζουσα Τουρκία της οποίας τα δομικά χαρακτηριστικά παραμένουν κυρίαρχα ανελεύθερα, αντιδημοκρατικά και βαθιά ρατσιστικά. Έτσι ήταν ανέκαθεν, από το Σουλτανάτο, είχαμε τον Κεμαλισμό και σήμερα τον ισλαμιστικό τζιχαντισμό.<br /> Για να υπάρχει ωστόσο η οποία πιθανότητα να επιβληθεί στον κυπριακό λαό ένα τέτοιο ανελεύθερο και ρατσιστικό καθεστώς, πέραν της αντίστασης του λαού, πρέπει και είναι απαραίτητη συνθήκη, να συναίνεση η Αθήνα. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι αυτοί οι ηθικοπλάστες και ειρηνοποιοί , τάχατες, της INTCOM. Τους είναι αναγκαία η Αθήνα ως νεροκουβαλητής και ως το αναγκαίο “φύλο συκής” για την διεθνή “νομιμοποίηση” και επιβολή αναχρονιστικών και νεο-αποικιακών δουλειών πάνω στον κυπριακό λαό.<br /> Το πόσο ανάγκη έχουν την Ελλάδα να λειτουργήσει ως “νεροκουβαλητής” των όχι πλέον ανομολόγητων σχεδίων τους, το γνωρίζουμε από τον τέως εκπρόσωπο της INTCOM στη Κύπρο, τον παλιό μας γνώριμο τον Αλεξάντερ Ντάουνερ. Όταν στις αρχές του 2009 επισκέφθηκε την τότε ΥΠΕΞ της Ελλάδας κ. Ντόρα Μπακογιάννη επιμένοντας για καθεστώς “εγγυήσεων” διότι ήταν της είπε “κόκκινη γραμμή” της Άγκυρας, αυτή του είπε να το ξεχάσει , ότι ήταν αναχρονιστικό, μη εποικοδομητικό και πως θα οδηγούσε σε αδιέξοδο. Προσπάθησε αλλά δεν την μετέπεισε ο πολύς κ. Ντάουνερ. Ο εκπρόσωπος αυτός της INTCOM έπαθε ταραχή και άρχισε μια εκστρατεία στη ΕΕ, στον ΟΗΕ, στο Λονδίνο και στην Ουάσινγκτον θεωρώντας επικίνδυνη και ανατρεπτική μια τέτοια θέση την Αθήνας. Η INTCOM θεωρεί την κάθε ελληνική κυβέρνηση παθητική και πρόθυμη να συνεργαστεί μαζί της. Και η έστω πιθανότητα αυτό να μην είναι δεδομένο, την αποπροσανατολίζει.<br /> Δυστυχώς λόγω της επιμονής και υπαιτιότητας την κυβέρνησης Αναστασιάδη, η κυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου “εγκλωβίστηκε” σε μια διαδικασία νεροκουβαλητή της INTCOM και της Τουρκίας , αποδεχόμενη τις χιαστί συναντήσεις των κυπρίων διαπραγματευτών . Η χιαστί αυτή διαδικασία λειτουργούσε ως προπομπός για μια “Τετραμερή Συνάντηση”, πάγιο αίτημα των Τούρκων, που θα σηματοδοτούσε και την αρχή του τέλους της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή ενός πολιτικού μορφώματος υπό την αίρεση και την προστασία τρίτων.<br /> Εάν η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επεξεργαστεί, σε συνεργασία με την Λευκωσία, μια νέα στρατηγική βασισμένη στις προαναφερθείσες θέσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού, θα μπορεί να υπάρξει μια “λύση χωρίς κυπριακό”, δηλαδή ελπίδα για το μέλλον.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Αλέξης Τσίπρας: Λύση “χωρίς Κυπριακό”

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Επειδή εκτιμώ πως το μέλλον της Κύπρου και του λαού της εξαρτάται από το κατά πόσον θα υφίσταται ή όχι θεσμικός ομφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα επαναλάβει ο Αλ. Τσίπρας τα λάθη της ΝΔ ή θα αρπάξει την ευκαιρία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx1IMldYNYPkkdVeIQiWx4n2txGSOdDZCZzwhWevNZis2CfAEYDAJlK2GOsba3Oaq-2rRgv2NJusGe2lIqavUpw8vMC8ADkHxGEPp5OSDG1GTziPH6VU7Oot3tER904vg0SLTlzAvH_l4x/s1600/tsipras4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx1IMldYNYPkkdVeIQiWx4n2txGSOdDZCZzwhWevNZis2CfAEYDAJlK2GOsba3Oaq-2rRgv2NJusGe2lIqavUpw8vMC8ADkHxGEPp5OSDG1GTziPH6VU7Oot3tER904vg0SLTlzAvH_l4x/s1600/tsipras4.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Ολόκληρη η χώρα περιμένει να ακούσει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, παρότι στο παρελθόν, επρόκειτο μάλλον για μια τυπική διαδικασία. Ο λόγος είναι προφανής. Η χώρα κρέμεται σε μια κλωστή και οι «εταίροι» και δανειστές, την περιμένουν «στη γωνία» έτοιμοι – έτσι δηλώνουν – να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της, εάν δεν συμφωνήσει στη συνέχιση του προγράμματος, το οποίο είτε ονομάζεται Μνημόνιο είτε όχι, θα έχει την ίδια ακριβώς ουσία…</strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</strong></span><br /> Ο κυβερνητικός συνασπισμός του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ καλείται να ισορροπήσει επικίνδυνα <strong>ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις</strong> για τις οποίες έχει ήδη καταστεί σαφές ακόμα και στους πιο δύσπιστους ότι δεν βγαίνει ο λογαριασμός <strong>και την εξάρτηση της χώρας από την εξωτερική χρηματοδότηση,</strong> η οποία συνδέεται με την εφαρμογή πολιτικής η οποία θα έχει σαν στόχο να εξορθολογήσει τη λειτουργία του κράτους και να βάλει <strong>τέρμα στο «πάρτι με δανεικά» της περασμένης δεκαετίας,</strong> για το οποίο οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος, από το ένα άκρο του φάσματος έως το άλλο, ασχέτως <strong>διαβαθμίσεων </strong>στην ευθύνη των επιμέρους κομμάτων, είναι τεράστιες.<br /> Η συμβατική – αριστερής προελεύσεως – σοφία, θέλει το κυβερνών κόμμα να αντιμετωπίζει <strong>πρόβλημα με την αριστερή του «πτέρυγα», </strong>καθώς η στροφή προς τον ρεαλισμό και τη δυσμενή πραγματικότητα που αργά αλλά σταθερά υλοποιεί, την αποξενώνει, με αποτέλεσμα να εγείρονται ανησυχίες ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος «<strong>αποσταθεροποίησης εκ των έσω</strong>».<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #666666;">Δεν χρησιμοποιούμε τον όρο «κωλοτούμπα», καθότι θα πρέπει να εντοπίσουμε πρώτα, έστω ένα κόμμα που να κυβέρνησε και να μην έκανε το ίδιο και μάλιστα σε πολύ πιο ευνοϊκές οικονομικά συνθήκες. Σε κάθε όμως περίπτωση, το επιχείρημα του παρόντος σχόλιου, είναι ότι οι ψύχραιμοι και νουνεχείς στο κυβερνητικό στρατόπεδο, θα πρέπει να αναλύσουν την κατάσταση ορθά και να αποφύγουν λάθος υπολογισμούς τους οποίους έκανε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.</span></strong></blockquote> </div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #003366;"><strong></strong></span></div> Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρέπει να διστάσει να πει την αλήθεια που συνάντησε από τη στιγμή που ανέλαβε τα ηνία της χώρας. Είναι ίσως η πρώτη φορά, που <strong>ένα σημαντικό – και εκλογικά κρίσιμο – τμήμα της χώρας δεν ακούν με ενδιαφέρον την επιχειρηματολογία περί «κωλοτούμπας»,</strong> καθώς ορθά διαγιγνώσκουν ότι είτε ισχύει είτε δεν ισχύει, στη σημερινή συγκυρία είναι παντελώς αδιάφορο, αφού το μέλλον όλων μας είναι κατά πολύ σημαντικότερο από τις πολιτικές «ξιφομαχίες», τις οποίες, <strong>λόγω του ανερμάτιστου ενίοτε περιεχομένου τους, τις πλήρωσε ο τόπος και η ελληνική κοινωνία πολύ ακριβά,</strong> καθότι κακοποιούσαν τη λογική και οδηγούσαν σε μονοπάτια άκρατου λαϊκισμού.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #666666;">Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, μετά τη στάση που τήρησαν κυβερνητικοί αξιωματούχοι – κυρίως ο Γιάνης Βαρουφάκης – στις πρώτες διεθνείς επαφές, έχουν οδηγήσει σε θεαματική διείσδυση του ΣΥΡΙΖΑ στον κρίσιμο εκλογικά χώρο του κέντρου, κάτι το οποίο μπορεί να αποδειχθεί πολλαπλώς επωφελές για τον Αλέξη Τσίπρα. Αρκεί να δει και να αρπάξει την ευκαιρία.</span></strong></blockquote> </div> Είχαμε υποστηρίξει πριν αρκετό διάστημα, ότι <strong>ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει κάποια στιγμή να προσδιορίσει επακριβώς την πολιτική του ταυτότητα, </strong>υπογραμμίζοντας ότι δεν είναι δυνατό ένα κόμμα να καταλαμβάνει όλο το πολιτικό φάσμα από το κέντρο μέχρι την άκρα Αριστερά και πως θα πρέπει να επιλέξει που θα εστιάσει: <strong>Στο κέντρο, ή στην άκρα Αριστερά,</strong> η οποία, παρεμπιπτόντως, εκπροσωπείται από διάφορες «συνιστώσες» που <strong>ενσυνειδήτως έχουν ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά,</strong> σε διάφορα επίπεδα της «ιδεολογίας» τους.<br /> Με απλά λόγια, <strong>η συγκυρία έχει δώσει μια τεράστια ευκαιρία,</strong> η οποία δεν θα παραμείνει στο διηνεκές. Λέγοντας ξεκάθαρα πόσα από αυτά που υποσχόταν ότι θα κάνει, μπορεί υπό τις συνθήκες να υλοποιήσει και πόσα όχι, <strong>θα εξασφαλίσει την υποστήριξη πολλών «νοικοκυραίων»</strong> οι οποίοι το τελευταίο διάστημα, χτυπημένοι άγρια από τη φορολογία, δείχνουν να <strong>έχουν αλλάξει τρόπο σκέψης</strong>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/02/tsipras.png" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-122219" height="220" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/02/tsipras.png" title="tsipras" width="400" /></a><br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #444444;">Όσο συντηρητικοί και να είναι, δεν έμειναν καθόλου αδιάφοροι στο θέαμα ενός «χαλαρού» Έλληνα πολιτικού να υποστηρίζει «εκτός έδρας» σε μια ξένη γλώσσα, όσα η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θεωρεί σωστά, ασχέτως εάν τα θεωρεί ή όχι εφικτά. Το να λέει κάποιος κατάμουτρα στον εξαιρετικά αντιπαθή στην ελληνική κοινωνία Σόιμπλε, ότι η Γερμανία ενώ ευαγγελίζεται την κάθαρση έχει παίξει και ρόλο «διαφθορέα», εξακολουθώντας να μη συνεργάζεται σε υποθέσεις υψηλής συμβολικής σημασίας (βλ. Χριστοφοράκος), αλλά και να σπάει ένα διεθνές «ταμπού», αυτό μιας αναφοράς που αφορά το ναζιστικό της παρελθόν, συγκλόνισε μεγάλα στρώματα του πληθυσμού.</span></strong></blockquote> </div> Η ειλικρίνεια που απέπνεε η στάση του Γιάνη Βαρουφάκη, <strong>μεταλαμπάδευσε τον χαρακτηρισμό και στις κυβερνητικές προθέσεις</strong>. Ακόμα και άνθρωποι που σε καμία των περιπτώσεων δεν επρόκειτο να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε σήμερα «<strong>άσε τους να κυβερνήσουν να τους δούμε</strong>». Δηλαδή, έχει διαμορφωθεί ένα <strong>σκηνικό «ανοχής»</strong> από τμήματα του εκλογικού σώματος που δεν διάκεινται φιλικά προς την ιδεολογία που εκπροσωπεί συνολικότερα το κυβερνών κόμμα.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #666666;">Οι αμφιλεγόμενες δηλώσεις των υπουργών έχουν αρχίσει σταδιακά να μαζεύονται και όλοι θα καταλάβουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ότι πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού και όχι του ευκταίου. Άλλο η αντιπολίτευση με τις υπερβολές της και άλλο οι κυβερνητικές ευθύνες. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία, είναι επιτακτικό να ξεπεραστούν το συντομότερο ιδεοληψίες που μπορούν να οδηγήσουν σε μεγάλη ζημιά, όχι κομματική, αλλά στη χώρα την ίδια. </span></strong></div> </div> Όσο όμορφα και να ακούγεται στο παραδοσιακό ακροατήριο της Αριστεράς, <strong>καλό θα ήταν, στον δυτικό κόσμο ο Τσίπρας να μη μείνει ως ο… «κομπανιέρο Αλέξης»,</strong> όπως τον αποκάλεσε ο τραγικά <strong>αποτυχημένος </strong>Νίκολας Μαδούρο της Βενεζουέλας. Άλλο πράγμα κάποιες κοινές ιδεολογικές καταβολές και άλλο ο κόσμος της εφαρμοσμένης πολιτικής, όπου ο Μαδούρο τα έχει κάνει «θάλασσα», καθώς όσα μοίραζε προερχόντουσαν από τα πετρελαϊκά έσοδα. <strong>Ασχέτως του ποιος ευθύνεται και με ποιο κίνητρο, η κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου</strong> έδειξε ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός», κάτι που ασφαλώς δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση της Βενεζουέλας.<br /> <strong>Η περίπτωση της Ρωσίας έχει διαφορές για την Ελλάδα, ακόμα κι εκεί όμως, οι χειρισμοί πρέπει να αλλάξουν,</strong> χωρίς απαραίτητα να αλλάξει δραματικά η ουσία, η επιθυμία – ορθή κατά τη γνώμη μας – να διατηρεί η χώρα ένα καλό επίπεδο σχέσεων με τη Μόσχα, όπως και με άλλες σημαντικές πρωτεύουσες ανά τον κόσμο. Διότι <strong>οι συνέπειες θα είναι βαρύτατες, </strong>κάτι για το οποίο η συναίσθηση στο κυβερνητικό στρατόπεδο, <strong>δεν είναι επαρκής</strong>. Λόγω απειρίας στις διεθνείς υποθέσεις πιθανότατα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/02/Dragasakis_Varoufakis_Tsipras.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-122220" height="267" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/02/Dragasakis_Varoufakis_Tsipras.jpg" title="Dragasakis_Varoufakis_Tsipras" width="400" /></a><br /> Για να μη μακρηγορούμε, <strong>ο Αλέξης Τσίπρας έχει μια σπάνια ευκαιρία να ενισχύσει τη θέση του</strong> πραγματοποιώντας στροφή προς τη λογική. Όταν φθάνουν ακόμα και <strong>οι πιο ακραίοι ιδεολογικοί σου αντίπαλοι</strong> να δηλώνουν την <strong>πικρία </strong>τους διότι τη στάση στο εξωτερικό δεν την τήρησαν αξιωματούχοι της δικής τους κυβέρνησης αλλά ο ιδεολογικός τους αντίπαλος, δηλώνοντας ταυτόχρονα<strong> σεβασμό στην πατριωτική αυτή προσπάθεια,</strong> είναι προφανές ότι τα δεδομένα της πολιτικής εξίσωσης είναι στην παρούσα συγκυρία εντελώς διαφορετικά από ό,τι είχαμε συνηθίσει και <strong>η παραδοσιακή πόλωση έχει σπάσει καθοριστικά</strong>.<br /> Όταν ο πιο ακραίος αντίπαλος σου βγάζει έντιμα το καπέλο (ή στέκεται προσοχή… κατά Τάκη Μπαλτάκο), <strong>πόσο άραγε πιο θερμός είναι ο μέσος κεντρώος ψηφοφόρος;</strong> Αυτός που σήμερα δεν έχει χάσει την ελπίδα να μη διαρραγούν οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, <strong>ακούστηκαν κάποια πράγματα που έπρεπε να ειπωθούν, </strong>ενώ κάποια από τα φιλολαϊκά μέτρα που έμοιαζαν εντελώς εκτός πραγματικότητας προεκλογικά, <strong>θα καταφέρουν</strong> να περάσουν. Αυτό λέει η διαπραγματευτική λογική, κάποια θα επιτρέψουν στο τέλος!<br /> Ασφαλώς, εξακολουθούν να υπάρχουν και <strong>ορισμένοι (αρκετοί;) μειωμένου καταλογισμού,</strong> που δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα όπως αυτή διαμορφώνεται και να ονειρεύονται κάτι <strong>ομιχλώδεις επαναστάσεις</strong> που θα ανατρέψουν το παγκόσμιο σύστημα, που <strong>ενοχλούνται και ανησυχούν όταν ο αντίπαλος τους συγχαίρει</strong>. Με αυτούς πρέπει να σταματήσει να ασχολείται ο Τσίπρας. Όχι να τους απομονώσει. Όποιος θέλει φεύγει μόνος του.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: left;"> <strong><span style="color: #666666;">Σε περίπτωση εκλογών, όχι στο πλαίσιο πολιτικάντικης κίνησης, αλλά επειδή θα επιβληθεί εκ των πραγμάτων, εκτιμούμε ότι η πιθανότητα άνετης αυτοδυναμίας για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιαίτερα αυξημένη. Πλέον δεν έχει λόγο να φοβάται τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε «νέο ΠΑΣΟΚ» ο Τσίπρας. Αυτό που θα πρέπει να φοβάται, είναι η επανάληψη του σφάλματος της Νέας Δημοκρατίας (η οποία θα συντριβεί χειρότερα με την παθητική στάση που τηρεί). Στράφηκε στη Δεξιά και την άκρα Δεξιά για να αντλήσει ψήφους που θα τη διατηρούσαν στην εξουσία και έχασε τον κρίσιμο χώρο του Κέντρου. Έτσι και ο Τσίπρας πρέπει να σταματήσει να ασχολείται με τους αντίστοιχους…</span></strong></blockquote> </div> <!-- /metas --> <br /> Αρκεί να μην παρασυρθεί από τις <strong>σειρήνες της πελατειακής σχέσης με ψηφοφόρους, αρκεί να μην λερωθούν χέρια</strong>… Εκτός κι αν ισχύει ο ισχυρισμός αναλυτών, ότι <strong>η συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ προσφέρει ισχυρό άλλοθι,</strong> έως ότου ολοκληρωθεί ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας με πιο μόνιμα και όχι συγκυριακά χαρακτηριστικά. Εν αναμονή λοιπόν των προγραμματικών δηλώσεων, ας ελπίσουμε ότι <strong>θα επικρατήσουν οι έχοντες εικόνα του διεθνούς περιβάλλοντος και όσοι έχουν… βίτσιο να σκέφτονται χωρίς παρωπίδες</strong>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Θα επαναλάβει ο Αλ. Τσίπρας τα λάθη της ΝΔ ή θα αρπάξει την ευκαιρία;

Ολόκληρη η χώρα περιμένει να ακούσει τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, παρότι στο παρελθόν, επρόκειτο μάλλον γ...

Διαβάστε την συνέχεια

H άγνωστη έκθεση της UBS που αλλάζει το σκηνικό: "Θα έρθουν σε συμφωνία Ελλάδα και δανειστές γιατί ..."

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjekAG-GG6wGAAFBhhaEQ1jjPLh5scM_1fT-M04paiBNNnknBH5erLBmWh1G2c5EduENIrLp_eUxgUkumH1JMzYZe9UqRhfIwy9wpC_cKSj6kX-RzkyrpSVMukaXjAzpNK5rolSNJcubEdj/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF895.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjekAG-GG6wGAAFBhhaEQ1jjPLh5scM_1fT-M04paiBNNnknBH5erLBmWh1G2c5EduENIrLp_eUxgUkumH1JMzYZe9UqRhfIwy9wpC_cKSj6kX-RzkyrpSVMukaXjAzpNK5rolSNJcubEdj/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF895.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ</span></b><br /> <br /> <strong>Ως "βέβαιη" και "αναπόφευκτη" χαρακτηρίζει την "συμφωνία-γέφυρα" Ελλάδος και δανειστών έκθεση της ελβετικής τράπεζας UBS η οποία σπάνα πέφτει έξω στις αναλύσεις της και οι εκθέσεις της οποίας τις περιόδους που όλοι οι αμερικανικοί οίκοι προέβλεπαν έξοδο από το ευρώ διακρίνονταν για την επιμονή τους στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει από την ευρωζώνη, κάτι στο οποίο επιβεβαιώθηκαν.</strong><br /> <strong>Η έκθεση της UBS εμφανίστηκε στις 5 Φεβρουαρίου, αλλά στην Ελλάδα σχεδόν ουδείς την δημοσίευσε, αφού τα συστημικά ΜΜΕ έχουν αποδυθεί σε έναν αγώνα να πείσουν τους αναγνώστες/επισκέπτες/τηλεθεατές/ακροατές ότι "η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής επειδή οι πολίτες δεν ψήφισαν ... Αντώνη Σαμαρά και Ε.Βενιζέλο για να τους σώσουν"! </strong><br /> Σύμφωνα με τους αναλυτές της τράπεζας, Kiran Ganesh και Ricardo Garcia-Schildknecht, Ελλάδα κια δανειστές, <strong>τελικά, θα καταλήξουν σε μια ισορροπημένη συμφωνία </strong>με το να επιτραπεί στην Ελλάδα να περιορίσει το πρωτογενές της πλεόνασμα στο 1-2% του ΑΕΠ και να προβεί σε ανταλλαγή χρέους έναντι ομολόγων με ρήτρα ανάπτυξης, όπως ακριβώς έχει περιγράψει την εξέλιξη ο υπουργός Οικονομικών Γ.Βαρουφάκης..<br /> Κατ'αυτό τον τρόπο θα μειωθούν οι άμεσες πιέσεις προς την Ελλάδα, για τον περιορισμό των κρατικών δαπανών και την αποπληρωμή του χρέους, <strong>αλλά θα πρέπει να περιέχει οπωσδήποτε και "πάγωμα" της αποπληρωμης του χρέους, όπως και μείωση του επιροκίου προκειμένου .να αποφευχθεί επανεμφάνιση της κρίσης σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.</strong><br /> <strong>Η έκθεση αναφέρεται στο ελληνικό χρέος που βρίσκεται στο 175%, καθώς και στην πρόβλεψη του ΔΝΤ για πτώση του στο 135% το 2019, υπό την αίρεση ότι ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης θα έτρεχε με 5% και σημειώνει ότι το ΔΝΤ συνεχώς διαψεύδεται στις προβλέψεις του και τα πλάνα του και είναι βέβαιο ότι και αυτή την φορά θα διαψευσθεί αφου ο ρυθμός ανάπτυξης του 5% σε μία χώρα όπου η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία είναι ανύπαρκτη, είναι πρακτικά αδύνατον να επιτευχθεί.</strong><br /> Όσο για τα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 4,5%, ώστε να υπάρξει μεσοπρόθεσμα μείωση του χρέους σε βιώσιμα επίπεδα, η έκθεση αναφέρει ότι <strong>ελάχιστες χώρες έχουν κατορθώσει κάτι ανάλογο- οι οποίες ήταν ως επί των πλείστων πετρελαιοπαραγωγές χώρες ή φορολογικοί παράδεισοι και αυτό το γεγονός από μόνο του καταδεικνύει τον επιπόλαιο σχεδιασμό των δανειστών.</strong><br /> <strong>Η διαγραφή χρέους-κατά τους συνάκτες της έκθεσης-αποκλείεται</strong> καθώς θα δημιουργούσε ένα <strong>προηγούμενο</strong> στην ευρωζώνη, από το οποίο θα ήθελαν να ωφεληθούν και άλλες χώρες που τελούν υπό ασφυκτικό χρέος.<br /> <strong><em>"Σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφάσιζε την χρεοκοπία, το πιθανότερο είναι μια κατάρρευση του τραπεζικού της συστήματος, η οποία θα συμπαρέσυρε και την Κύπρο και πιθανόν αλλες χώρες της περιοχής"</em></strong> αναφέρεται χαρακτηριστικά.<br /> Και η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι <strong><em>"Μια έντιμη συμφωνία είνα πολύ πιθανότερη από μια αποτυχία στια δοπραγματεύσεις γιατί μια αποτυχία θα κόστιζε πολύ περισσότερο και στις δύο πλευρές από αυτά που έχουν να κερδίσουν με έναν συμβιβασμό. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές της θα σηματοδοτήσουν μια μακρά περίοδο μεταβλητότητας για το ελληνικό χρηματιστήριο και τα κρατικά ομόλογα, αλλά είναι σφόδρα πιθανό ότι θα καταλήξουν σε συμφωνία η οποία όμως θα πρέπει να ανατρέπει το υφιστάμενο status quo του χρέους γιατί διαφορετικά ο οικονομικός αντίκτυπος θα είναι περιορισμένος".</em></strong><br /> Τι σημαίνουν τα παραπάνω:<br /> <strong>-Η διαπραγμάτευση θα επιτύχει να αλλάξει τους υφιστάμενους όρους δανεισμού (με τους οποίους "έδεσαν" την Ελλάδα Α.Σαμαράς και Ε.Βενιζέλος, αλλά και Γ.Παπανδρέου και Λ.Παπαδήμος), είτε εύκολα είτε δύσκολα.</strong><br /> <strong>-Θα τραβήξει σε μάκρος χρόνου η διαδικασία διαπραγμάτευσης.</strong><br /> <strong>-Πρέπει να εχει ουσιαστικότερα και βαθύτερα αποτελέσματα από αυτά που προδιαγράφονται, δηλαδή να υπάρξει "πάγωμα" χρέους, μετακύλιση των χρεών στο απώτερο μέλλον και αρνητικό επιτόκιο, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η κρίση μεσοπρόθεσμα θα επανέλθει.</strong><br /> <strong>-Αν δεν υπάρξει λύση, δεν χάνει μόνο η Ελλάδα, χάνουν όλοι...</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

H άγνωστη έκθεση της UBS που αλλάζει το σκηνικό: "Θα έρθουν σε συμφωνία Ελλάδα και δανειστές γιατί ..."

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Ως "βέβαιη" και "αναπόφευκτη" χαρακτηρίζει τ...

Διαβάστε την συνέχεια