Συναγερμός 72 ώρων στο Πεντάγωνο – Ύποπτες κινήσεις προκαλούν ανησυχία – Το επικίνδυνο σενάριο

<img height="360" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/06/turkish-navy-drills-0.webp" width="761" /><br /><br />Ο Ερντογάν μίλησε. Και έστειλε το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» στα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Κοντά στις ακτές της Αττάλειας. Είναι αυτό αρκετό για να δοθεί το παράγγελμα «ανάπαυση» στις Ενοπλες Δυνάμεις; Να χαλαρώσει η επιφυλακή και να περάσουμε σε κατάσταση καλοκαιρινής ραστώνης στο Αιγαίο; Μάλλον όχι.<br /><br />Αφού το Πεντάγωνο ιδιαίτερα τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου θα παραμείνει σε αυξημένη επιφυλακή. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, προγραμματίζεται να είναι στην Τήνο, εκπροσωπώντας τον Πρωθυπουργό, ωστόσο η πλειονότητα των συνεργατών του θα είναι στα γραφεία τους και το στράτευμα σε αυξημένη επαγρύπνηση. Και αυτό γιατί εκτιμάται ότι ο κίνδυνος δεν έχει περάσει.<br /><br />Πηγές του Πενταγώνου άλλωστε τόνιζαν στα «ΝΕΑ» ότι το σύνολο του σχεδιασμού ετοιμότητας είναι υπό τον απόλυτο έλεγχο του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Στο ίδιο πλαίσιο έχει ενεργοποιηθεί και ο υφυπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Χαρδαλιάς.<br /><br />Στόχος της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας εάν υπάρξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης να είναι σε ετοιμότητα άνθρωποι και στελέχη που μπορούν να χειριστούν οποιαδήποτε ενδεχόμενη κρίση με την ψυχραιμία και την πολιτική αντίληψη που απαιτείται, χωρίς δεύτερες σκέψεις και κυρίως χωρίς να παρασύρονται από «θερμόαιμες αντιδράσεις», όπως τόνιζαν χαρακτηριστικά στελέχη του Πενταγώνου.<br /><br />Οι 4 πιθανές εκδοχές<br /><br />Πριν ακόμα τις επίσημες ανακοινώσεις Ερντογάν για το πού θα κατευθυνθεί τελικά το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν», το ΥΠΕΘΑ εξέταζε τέσσερα σενάρια βάσει των εισηγήσεων από τα Γενικά Επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Τα δύο που ήταν σενάρια υψηλής έντασης αφορούσαν το ενδεχόμενο το γεωτρύπανο να κατευθυνθεί είτε στην περιοχή γύρω από το Καστελλόριζο, είτε στην περιοχή του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, με στόχο μία επανάληψη της έντασης του 2020. Το τρίτο σενάριο που ήταν το σενάριο μεσαίας έντασης προέβλεπε το γεωτρύπανο να κινηθεί σε περιοχή της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Το επικίνδυνο σενάριο<br /><br />Αν και το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» επί του παρόντος κινείται σε περιοχές που μέχρι στιγμής δεν προκαλεί ανησυχία, τα στελέχη του υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν θεωρούν ότι μπορούν να χαλαρώσουν, καθώς εκκρεμεί και ένα τέταρτο σενάριο. Αυτό της έντασης μέσω της εργαλειοποίησης του Μεταναστευτικού και της σύνδεσής του με την τρομοκρατία.<br /><br />Είναι ενδεικτικό ότι το τελευταίο διάστημα τουρκικά ΜΜΕ δημοσιεύουν ρεπορτάζ τα οποία αναφέρονται σε συλλήψεις αντικαθεστωτικών και χαρακτηριζόμενων ως «τρομοκρατών» που φέρονται ότι είναι μέλη της οργάνωσης του Φετουλάχ Γκιουλέν, του ΡΚΚ ή του DHKP-C, ενώ προσπαθούσαν να περάσουν στην Ελλάδα. Από τον Εβρο ή μέσω των νησιών.<br /><br />Πλέον πρόσφατο δημοσίευμα της αγγλόφωνης έκδοσης της «Sabah», που ανέφερε ότι η τουρκική ακτοφυλακή στις 9 Αυγούστου συνέλαβε δύο άνδρες που προσπάθησαν να φτάσουν στην Ελλάδα κολυμπώντας ξεκινώντας από το Μπόντρουμ, σημειώνοντας μάλιστα ότι περισσότεροι από 8.000 γκιουλενιστές έχουν βρει καταφύγιο επί ελληνικού εδάφους από το 2016 και μετά.<br /><br />Είχαν προηγηθεί και οι δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, στην Πρεσβευτική Διάσκεψη στην Αγκυρα, ο οποίος έκανε αναφορά στην προσφυγική δομή του Λαυρίου και τον ρόλο που της αποδίδει η Τουρκία χαρακτηρίζοντάς την δήθεν στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών του ΡΚΚ.<br /><br />Το Πεντάγωνο δεν αποκλείει τις ημέρες του Δεκαπενταύγουστου να επιχειρηθεί να «στηθεί» ένα επεισόδιο με «μετανάστες-τρομοκράτες» που θα φέρει αντιμέτωπες τις δυνάμεις της ελληνικής και της τουρκικής ακτοφυλακής με ορατό τον κίνδυνο «ατυχήματος». Ειδικά σε περιοχές όπου η Τουρκία στο πλαίσιο των μαξιμαλιστικών της διεκδικήσεων υποστηρίζει – κατά το δοκούν – ότι έχει την ευθύνη έρευνας και διάσωσης.<br /><br />Ενός ατυχήματος που αν συμβεί μπορεί να λειτουργήσει – ανάλογα και με το πόσο σοβαρά ενδέχεται να εξελιχθεί το εν λόγω σενάριο εφόσον επιβεβαιωθεί – και ως καταλύτης εξελίξεων ακόμα και για αλλαγή της πορείας του «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν». Ή σε μία αφορμή για κλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο.<br /><br />Για την Αθήνα, σε κάθε περίπτωση, ιδιαίτερης σημασίας είναι η επιμονή σε ψύχραιμες αντιδράσεις και εντός των πλαισίων του διεθνούς δικαίου, που δεν θα επιτρέψουν στην Τουρκία να παρασύρει τις ελληνικές δυνάμεις, ώστε στη συνέχεια να μπορεί και να τις κατηγορήσει για την ενδεχόμενη «κρίση».<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συναγερμός 72 ώρων στο Πεντάγωνο – Ύποπτες κινήσεις προκαλούν ανησυχία – Το επικίνδυνο σενάριο

Ο Ερντογάν μίλησε. Και έστειλε το «Αμπντούλ Χαμίντ Χαν» στα όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Κοντά στις ακτές της Αττάλειας. Είναι αυτό αρκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οταν ακόμη και η Ελβετία εξοπλίζεται…

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/DOC-20220119-21770876.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/DOC-20220119-21770876.jpg" width="771" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Μαλλιάς</b><br />Εκτός Ελλάδος, στη χώρα που ακριβώς πριν από πενήντα χρόνια, επί δικτατορίας, μου προσέφερε ασφαλές καταφύγιο. Τη διακρίνει η εμβληματική οργάνωση, η διακριτικότητα, ο προγραμματισμός τόσο σε επίπεδο συνομοσπονδίας όσο και σε επίπεδο καντονιών και δήμων και κοινοτήτων και η τριεπίπεδη αποκεντρωμένη κατανομή πόρων, ανθρώπινου δυναμικού, ανταποδοτικών οφελών, εξουσιών και υποχρεώσεων. Σε όλα τα επίπεδα, κυρίως όμως στο επίπεδο της κεντρικής κυβέρνησης, στο πολυκομματικό Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (Conseil Federal), η συναίνεση (consensus) και το αίσθημα της συλλογικότητας (collegiality) είναι η βάση αναζήτησης λύσεων και λήψης αποφάσεων.<br /><br />Η επίδειξη ατομικής πειθαρχίας, χωρίς μεταφυσικές υπεκφυγές, στις αποφάσεις που αφορούν στο σύνολο αποτελεί για την Ελβετία, περισσότερο ίσως από τις τράπεζες, την εξήγηση της επιτυχίας. Συναίνεση και συνέχεια, καταγεγραμμένες και αφομοιωμένες εδώ και δεκαετίες διαδικασίες και απλά αυτοματοποιημένες δράσεις –αυτά που λόγω πανδημίας μάθαμε να αποκαλούμε πρωτόκολλα–, αυτοσεβασμός και ατομική ευθύνη συνιστούν βασικούς παράγοντες ευημερίας, ισορροπίας, σταθερότητας.<br /><br />Στέκομαι στην άμυνα. Υποδειγματική η οργάνωση των πολιτών της, εφέδρων και επί μακρόν οιονεί κληρωτών. Θεμελιώδη παρακαταθήκη αποτελεί το δόγμα της «ολοκληρωτικής άμυνας» –υποδειγματικό και για χώρες με νησιωτικά συμπλέγματα– του εμπνευστή της, στρατηγού Ενρί Γκιζάν, τον Ιούνιο 1942. Δοθέντος ότι η Ελβετία είναι περίκλειστη χώρα, στηρίχθηκε στην αξιοποίηση της μορφολογίας του εδάφους και των ορεινών όγκων.<br /><br />Συνδεδεμένοι ακόμη σήμερα με ένα μοναδικό σύστημα υπερσύγχρονων μυστικών πλήρως εξοπλισμένων οχυρωματικών έργων, μυστικών υπόγειων αεροδρομίων και καλοσυντηρημένων καταφυγίων που μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλο τμήμα του αστικού πληθυσμού. Βασικό μέλημα, η διατήρηση της λειτουργίας των κυβερνητικών και κρατικών δομών σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης. Σε άριστη κατάσταση εδώ και 80 χρόνια.<br /><br />Η δυνατότητα αυτόνομης, αποφασιστικής εθνικής άμυνας σε βάθος χρόνου, με δραματικό κόστος για τον επίδοξο εισβολέα, θεωρείται ότι αποτέλεσε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποφασιστική αποτροπή προς τη ναζιστική Γερμανία. Με ταυτόχρονο όμως το ερώτημα αν και κατά πόσον υπήρξε τότε πραγματική απειλή. Γιατί διατηρούνται; Η απάντηση το 2022 μοιάζει να είναι ευκολότερη. Η απειλή στην Ευρώπη είναι πραγματική.<br /><br />Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ελβετική Συνομοσπονδία ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την υπόλοιπη Ευρώπη και τις ΗΠΑ στην ενεργητική λήψη οικονομικοτραπεζικών μέτρων και άλλων κυρώσεων κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι περί ουδετερότητας προτροπές και οι διακηρυκτικοί αστερίσκοι –συμβαίνει δυστυχώς και στην Ελλάδα– δεν εμπόδισαν τη συνταγματικά ουδέτερη Ελβετία να ενεργοποιηθεί. Απέναντι στη μεγαλύτερη μεταπολεμική στρατιωτική επιχείρηση αναθεώρησης και αλλαγής συνόρων στην Ευρώπη, έλαβε αποφάσεις –με πολιτικό ασφαλώς υπόβαθρο– υπερεξοπλισμού της.<br /><br />Συμπεριλαμβανομένης της αγοράς 31 αμερικανικών F-35Α και συνεργειών με βορειοατλαντικές διευθετήσεις συλλογικής ασφάλειας. Η πολιτική αυτή θεωρήθηκε από συγκεκριμένους πολιτικούς και τμήμα της κοινής γνώμης ως εγκατάλειψη της παραδοσιακής ουδετερότητας. Ανάλογες όμως ήσαν οι επικρίσεις προ εικοσαετίας, όταν η Ελβετία εντάχθηκε στα Ηνωμένα Εθνη (Σεπτέμβριος 2002) έπειτα από διεξαγωγή δημοψηφίσματος.<br /><br />Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποτελεί ιστορικό και σύγχρονο σύμβολο των ελληνοελβετικών συνειρμών. Δεν είναι τυχαίο ότι η παρακείμενη του γραφείου του υπουργού Εξωτερικών αίθουσα φέρει το όνομά του. Να γίνουμε Ελβετία; Εφικτό, πραγματισμός και ρεαλισμός, έννοιες παραπλήσιες αν όχι ταυτόσημες, είναι αναπόδραστα συνδεδεμένες με τη φύση του διπλωμάτη.<br /><br />Μεταξύ των θεμελιωδών διαφορών της με την Ελλάδα είναι ότι καμία γειτονική της χώρα δεν συμπεριφέρεται όπως η Τουρκία. Καμία δεν έχει ως δόγμα την αλλαγή συνόρων, την αμφισβήτηση της κυριαρχίας και τον στρατιωτικοποιημένο αναθεωρητισμό. Ουδείς απειλεί την Ελβετία με πόλεμο.<br /><br />Επιπλέον, ουδείς διανοήθηκε να θέσει θέμα ασυμβίβαστου των οχυρωματικών αμυντικών έργων και εξοπλισμών της Ελβετίας με το δόγμα της ουδετερότητας. Συνεχίζει να εξοπλίζεται. Σήμερα, ακόμη και η ευδαίμων Ελβετία νιώθει την απειλή του αναθεωρητισμού.<br /><br />Σημείωση: Ο κ. Ιωάννης Πετσίλας, διευθυντής της τότε Γεν. Γραμ. Τύπου και Πληροφοριών, ευγενικά μου υπενθύμισε ότι ήταν ο υπεύθυνος και εμπνευστής της έκδοσης «Απειλή στο Αιγαίο» που εξαίρω στο άρθρο μου της 17ης Ιουλίου. Τον ευχαριστώ.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οταν ακόμη και η Ελβετία εξοπλίζεται…

Aλέξανδρος Μαλλιάς Εκτός Ελλάδος, στη χώρα που ακριβώς πριν από πενήντα χρόνια, επί δικτατορίας, μου προσέφερε ασφαλές καταφύγιο. Τη διακρίν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένοικος Μαξίμου επιλεκτικής γνώσης

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/MITSOTAKIS-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/MITSOTAKIS-scaled.jpg" width="801" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Όλοι οι πρωθυπουργοί της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς παράταξης, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, διέθεταν -ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα προτερήματα ή ελαττώματά τους- την πολιτική γενναιότητα να παραδέχονται τη γνώση, ανάμιξη και πιθανές ευθύνες τους στις σοβαρές κρίσεις θεσμών, διαφάνειας και εθνικής ασφάλειας. Προέβαιναν, ασφαλώς, σε κινήσεις μείωσης του προσωπικού κόστους τους, αλλά συναισθάνονταν και αναλάμβαναν την ηγετική ευθύνη, χωρίς υπεκφυγές.<br /><br />Ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πράττει το ακριβώς αντίθετο. Επιζητεί την αποκλειστικότητα στις νίκες και επιτυχίες, αλλά θέτει εαυτόν εκτός πληροφόρησης και ευθυνών στις ήττες και αποτυχίες. Είναι ο πρώτος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου με -εκούσια- επιλεκτική γνώση στα μείζονα θέματα σε τέτοιο βαθμό, ώστε πλέον να εξελίσσεται -ακούσια- σε Πρωθυπουργό μειωμένης παραταξιακής και λαϊκής εμπιστοσύνης.<br /><br />Ο κ. Μητσοτάκης ισχυρίζεται, λίγο-πολύ, ότι ο αποπεμφθείς διοικητής της ΕΥΠ Παν. Κοντολέων δρούσε πίσω από την πλάτη του. Ωστόσο, αν πράγματι αυτό συνέβαινε, η χώρα θα βίωνε δημοκρατική εκτροπή και ο Πρωθυπουργός θα ήταν αιχμάλωτος άγνωστων συμφερόντων. Το αληθές είναι ότι ο κ. Κοντολέων δεν δρούσε μόνος.<br /><br />Υπάρχει απόλυτη ευθύνη του Μαξίμου, που επόπτευε και συναινούσε στις δράσεις της ΕΥΠ, και ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να την επιρρίψει στον υφιστάμενο (και ανιψιό του) κ. Γρ. Δημητριάδη αντί να αναγνωρίσει το δικό του μέγιστο μερίδιο. Κρυπτόμενος πίσω από τον κ. Δημητριάδη, ο κ. Μητσοτάκης τον μετατρέπει σε Μένιο Κουτσόγιωργα, αντιγράφοντας, σε απελπιστικό βαθμό, τον Ανδρέα Παπανδρέου που δήλωνε «εγώ απλώς προεδρεύω», επιδιώκοντας να γλιτώσει τις ευθύνες του σκανδάλου Κοσκωτά και των τότε υποκλοπών.<br /><br />Όμως το πραγματικό ερώτημα είναι πώς θα πολιτευθεί στο εξής ο κ. Μητσοτάκης εν μέσω κρίσης και ενόψει της χειμερινής επιδείνωσής της. Την τελευταία τριετία, γνωρίζαμε ότι ο κ. Δημητριάδης ήταν ο «Πρωθυπουργεύων» ως εξουσιοδοτημένος να αναμιγνύεται στα πάντα και να επικοινωνεί με τους πάντες. Ο κ. Μητσοτάκης ασκούσε υψηλή εποπτεία με ταυτόχρονη σπατάλη πολύτιμου πρωθυπουργικού χρόνου στο επικοινωνιακό παίγνιο. Τώρα, ο κ. Μητσοτάκης θα ακολουθήσει την ίδια τακτική, αναθέτοντας σχεδόν τα πάντα στο νέο γενικό γραμματέα Πρωθυπουργού, Γιάννη Μπρατάκο, ή θα ασκήσει πραγματική, προσωπική, διοίκηση της κυβέρνησής του; Ο κ. Δημητριάδης θα ασκεί κάποια καθήκοντα ατύπως ή θα απουσιάζει πλήρως από την εικόνα;<br /><br />Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης θα σεβαστεί το νέο διοικητή της ΕΥΠ, πρέσβη Θεμ. Δεμίρη (έναν πεπειραμένο διπλωμάτη εγνωσμένου κύρους και ήθους), ή θα αδιαφορεί για τις επισημάνσεις και προειδοποιήσεις του; Για παράδειγμα, θα είναι αδιανόητο ο Πρωθυπουργός να επαναλάβει το λάθος του Νοεμβρίου 2019, όταν αγνόησε συγκεκριμένες αναφορές για επικείμενη υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου και δεν ανέλαβε επείγουσες διπλωματικές πρωτοβουλίες, προτιμώντας ένα ιδιωτικό ταξίδι -μετά αθλητικών θεαμάτων- στο Λονδίνο.<br /><br />Αργότερα, το καλοκαίρι του 2020, αποδέκτης των αναφορών της ΕΥΠ για την ελληνοτουρκική κρίση ήταν ο κ. Δημητριάδης, χωρίς ο κ. Μητσοτάκης να πολυ-διψά γι’ αυτές, προτιμώντας να ενημερώνεται μόνον για ένα μικρό τμήμα τους. Το δε Νοέμβριο του 2021, ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ Τζ. Πάιατ προέβη σε απόρρητη ενημέρωση, με συγκεκριμένες ημερομηνίες και προειδοποιήσεις για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά ο Πρωθυπουργός δεν έπραξε τίποτα, επί τρίμηνο, για την προετοιμασία της χώρας. Επιλεκτική γνώση και ανεπαρκής πρωθυπουργική δράση και στις τρεις περιπτώσεις!<br /><br />Αν και τους προσεχείς μήνες θα κυριαρχήσουν η επέλαση της ακρίβειας και η επιθετικότητα της Τουρκίας, η κυβέρνηση δεν θα απαλλαγεί από το βάρος της υπόθεσης παρακολούθησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Ν. Ανδρουλάκη. Οι -δήθεν αλάθητοι- κύριοι Μητσοτάκης και Δημητριάδης έβλαψαν ανεπανόρθωτα τη ΝΔ και τη σταθερότητα του τόπου. Βαρύνονται ήδη με την απώλεια ενός πιθανού μετεκλογικού εταίρου σε κυβέρνηση συνεργασίας. Τα χειρότερα έπονται, καθώς είμαστε ακόμα στην αρχή του κεφαλαίου των υποκλοπών. Προξενεί μάλιστα τεράστια εντύπωση ότι ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί, επίμονα, να συσκοτίσει το σκάνδαλο υποκλοπών των e-mail 17 βουλευτών, όπως και στελεχών της «δημοκρατίας» και δικηγόρων.<br /><br />Η απλή λογική υποδεικνύει ότι ο κ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να είναι ο επισπεύδων στην έρευνα, επειδή το “hacking” των e-mail έγινε, αποδεδειγμένα, την περίοδο 2015-16 επί ΣΥΡΙΖΑ και, βάσει νεότερων στοιχείων, μάλλον και μέχρι τον Αύγουστο του 2019. Η υπόθεση είναι «δεμένη» από το FBI και το δικαστήριο της Νότιας Περιοχής της Νέας Υόρκης, αλλά η κυβέρνηση δεν τολμά να αγγίξει τα ακλόνητα στοιχεία. Και εδώ, επιλεκτική γνώση και δράση του ενοίκου του Μαξίμου.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ένοικος Μαξίμου επιλεκτικής γνώσης

Aλέξανδρος Τάρκας Όλοι οι πρωθυπουργοί της Δεξιάς και Κεντροδεξιάς παράταξης, από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, διέθεταν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δρομολογείται η «διχοτόμηση» της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/doc-20220811-34534563.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/08/doc-20220811-34534563.jpg" width="784" /></a><br /><br />Του <b>Βασίλη Νέδου</b><br />Στις αρχές Σεπτεμβρίου υπολογίζεται ότι το σχέδιο για τη διχοτόμηση της ΕΑΒ και την ιδιωτικοποίηση του παραγωγικού μέρους με την εισαγωγή στρατηγικού εταίρου (Lockheed Martin) θα είναι έτοιμο και θα παραδοθεί στους αρμοδίους. Εξ ορισμού αρμόδιος για το σκέλος της ιδιωτικοποίησης (και μόνον) είναι ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης, ωστόσο η επιστολή που θα περιγράφει τα δεδομένα από την πλευρά των Αμερικανών θα παραδοθεί και στους υπουργούς Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα και Εθνικής Αμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο.<br /><br />Οπως η «Κ» είχε πρώτη αποκαλύψει κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον τον περασμένο Μάιο, πρακτικά οι επαφές ανάμεσα στις δύο πλευρές έχουν ως αντικείμενο τον διαχωρισμό της ΕΑΒ σε δύο εταιρείες. Η πρώτη, που θα περιλαμβάνει τα πάγια και τις υποδομές, θα παραμείνει στον έλεγχο του Δημοσίου και η δεύτερη θα είναι ουσιαστικά η εταιρεία που θα προχωρεί τα διάφορα έργα, όπως αεροκατασκευές, αεροεπισκευές, αναβαθμίσεις αεροσκαφών και συντήρηση κινητήρων.<br /><br />Παρά τις αρχικές συζητήσεις ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στη Lockheed Martin, για λογαριασμό της οποίας ουσιαστικά η ΕΑΒ πραγματοποιεί σχεδόν το 75% του έργου της (αναβάθμιση F-16, P-3, C-130, τμήματα της παγκόσμιας αλυσίδας των F-16 κ.ά.), και την εμπλοκή νομικών συμβούλων και λοιπών εμπειρογνωμόνων, η βέλτιστη, νομικά και τεχνικά, μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί για να προχωρήσει το «σπάσιμο» της εταιρείας στα δύο δίχως να διαταραχθεί η επιχειρησιακή λειτουργία της εταιρείας αναζητείται.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, εφόσον η ιδιωτικοποίηση προχωρήσει, η ΕΑΒ θα μετατραπεί σε έναν κόμβο κατασκευών και επισκευών που θα αφορούν αεροσκάφη όπως τα C-130, F-16 και λοιπά συστήματα που δεν περιορίζονται μόνο στον στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α.) αλλά ευρύτερα. Θα μπορούσε, εν ολίγοις, η ΕΑΒ να μετατραπεί σε έναν κόμβο για μια σημαντική περιφερειακή αγορά.<div><br />Τα Marder<br /><br />Εν τω μεταξύ, χθες οι υπεύθυνοι του τομέα Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, Θ. Δρίτσας και Γ. Τσίπρας, επικαλούμενοι δημοσιεύματα, διερωτήθηκαν αν πράγματι τα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) τύπου BMP-1 έχουν αποσυρθεί από τα νησιά, καταγγέλλοντας ότι αυτό γίνεται κατά παράβαση της συμφωνίας Ελλάδας – Γερμανίας για την προηγούμενη άφιξη των Marder. Η πραγματικότητα αυτή τη στιγμή, με βάση καλά πληροφορημένες πηγές, έχει ως εξής: Κάποια BMP-1 έχουν πράγματι μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα προκειμένου να συντηρηθούν, καθώς τα περισσότερα δεν είναι σε επιχειρησιακή κατάσταση. Στη θέση τους έχουν ήδη τοποθετηθεί τα Μ-1113 αλλά και κάποια από τα αμερικανικά Μ-1117, πολύ πιο κατάλληλα για το νησιωτικό έδαφος. Ως εκ τούτου, ζήτημα κάλυψης αμυντικών αναγκών δεν υπάρχει. Αντιθέτως, επειδή οι επιτελείς του Στρατού Ξηράς γνωρίζουν πολύ καλά και το ανάγλυφο και τις ανάγκες των μηχανοκίνητων μονάδων, έχει ήδη αποφασιστεί ότι τα Marder, όταν έλθουν στην Ελλάδα, δεν θα μεταφερθούν στα νησιά αλλά στις τεθωρακισμένες ταξιαρχίες της Θράκης, όπου οι δυνατότητές τους μπορούν να αξιοποιηθούν στον μέγιστο βαθμό.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Δρομολογείται η «διχοτόμηση» της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας

Του Βασίλη Νέδου Στις αρχές Σεπτεμβρίου υπολογίζεται ότι το σχέδιο για τη διχοτόμηση της ΕΑΒ και την ιδιωτικοποίηση του παραγωγικού μέρους μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό: Οι απειλές της Τουρκίας, και το σκοτάδι της πολιτικής και των υποκλοπών.

<img height="446" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/08/220814010924_ERDOGAN-SHMAIES-TURKEY10.jpg" width="790" /><br /><br /><br />Του <b>Τάσου Παπαδόπουλου</b><br />Να ταράξει τα πολιτικά νερά και να πιάσει καμιά μαρίδα ήταν ο σκοπός του Νίκου Ανδρουλάκη, που κινήθηκε προς τον Άρειο Πάγο, προκειμένου να καταθέσει μηνυτήρια αναφορά για την απόπειρα παρακολούθησης του κινητού του από το περασμένο Φθινόπωρο, που επισημάνθηκε από τα μηχανήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.<br /><br />Όμως το αποτέλεσμα ήταν απρόσμενο, μια και στα δίχτυα του μπλέχτηκε ένα πελώριο λαβράκι. Κι αυτό, γιατί από την απόπειρα φτάσαμε στην αυτή καθεαυτή παρακολούθηση, που διενεργήθηκε στη συνέχεια και μάλιστα με τη βούλα της νομιμοποίησης του αρμόδιου Εισαγγελέα.<br /><br />Εδώ έχουμε ως στοιχεία την αρχική διάψευση της παρακολούθησης από κυβερνητικά χείλη, σε θεσμικό όργανο, που είναι η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, και την εν συνεχεία μερικές μέρες αργότερα την επίσημη παραδοχή της από το Μαξίμου.<br />Το να παρακολουθεί κάποιος οποιονδήποτε επικαλούμενος λόγους εθνικής ασφαλείας είναι ένα το κρατούμενο, το να παρακολουθεί έναν ευρωβουλευτή, που βρίσκεται ήδη στην κούρσα της Προεδρίας του τρίτου κόμματος, είναι ένα δεύτερο εξαιρετικά μείζον θέμα δημοκρατικής νομιμότητας.<br /><br />Όλα αυτά έθεσαν σε έντονη αμφισβήτηση την αξιοπιστία του κυβερνώντος κόμματος, που με μεγάλο κόπο έκτισε προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά τα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια, που έφεραν τα πάνω κάτω στην πολιτική ζωή της χώρας.<br /><br />Και δεν έφτανε αυτό, υπουργός του Μαξίμου, που είχε επιχειρηματολογήσει υπέρ του άσπιλου και αμόλυντου της κυβερνητική πλειοψηφίας στην ΕΘΔ, ήταν αυτός που επιχείρησε να επικοινωνήσει με τον Ανδρουλάκη για να του πει τους λόγους της παρακολούθησής του.<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν απάντησε στην κλήση του κυβερνητικού στελέχους, που έχει χάσει οριστικά την αξιοπιστία του από την εποχή των φιλικών SMS με πρόσωπο που είναι ήδη προφυλακισμένο.<br /><br />Ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης μετά από ένα διήμερο διαβουλεύσεων έκανε δηλώσεις, αποποιήθηκε κάθε προσωπική ευθύνη και τα έριξε στους από κάτω, που όμως συμβαίνει να είναι προσωπικές του επιλογές.<br /><br />Στα όσα φαιδρά και ανόητα ακούστηκαν, ήταν και αυτά της ενημέρωσης από τον υπό αποχώρηση αρχικοριό της ΕΥΠ, ή το νέο που όμως επίσημα δεν έχει αναλάβει. Αξιοπιστία στο ναδίρ.<br /><br />Πολύ σωστά ο Ανδρουλάκης δήλωσε όλα στο φως, όθεν μεθερμηνευόμενον να δηλώσουν δημόσια τους λόγους της τετράμηνης παρακολούθησής του. Εδώ επιστρατεύτηκαν νόμοι και προφήτες, που το απαγορεύουν. Μα και η ενημέρωση του παρακολουθούμενου απαγορεύεται. Μύλος η υπόθεση.<br /><br />Διέψευσαν με τα καμώματά τους, ακόμη και τον Ουμπέρτο Έκο, που είχε γράψει ότι τον Αύγουστο ειδήσεις δεν υπάρχουν. Πέρα από τον Ανδρουλάκη που χειρίστηκε το όλο θέμα με πολιτική ευπρέπεια, την σκυτάλη πήρε ο Α. Τσίπρας, που είδε την όλη υπόθεση ως βούτυρο στο ψωμί του, και εξαπέλυσε τα πυρά του στην κυβέρνηση.Παρά το γεγονός ότι το Μαξίμου έσπευσε να αποδεχθεί και τις δύο προτάσεις που κατατέθηκαν για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής και για σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, οι αντιρρήσεις επικεντρώθηκαν στον χρόνο της σύγκλησης, μια και ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε όλους αυτούς, να διακόπτουν τις διακοπές τους, και να κατευθύνονται στη Βουλή για τα περαιτέρω.<br /><br />Στην κυβερνητικές γκάφες ήρθαν να προστεθούν και άλλες δύο. Η μία του εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ που υπαινίχθηκε γνώση του περιεχομένου των λόγων που αποφασίστηκε η συνακρόαση, γράφε υποκλοπές, και η δεύτερη, η ασυγχώρητη μια και δεν την δικαιολογεί το νεαρό της ηλικίας, του Αντιπροέδρου της Βουλής, που έμπλεξε στη νομιμοποίηση των συνακροάσεων τους μουσουλμάνους βουλευτές.<br /><br />Στο δια ταύτα, και κατόπιν όλων αυτών και με την υποψία ότι στις επιτροπές και στην ολομέλεια ουδέν νεότερο θα προκύψει, μια και εκεί θα πουν το ποιηματάκι τους, έχουμε τα εξής αποτελέσματα από το θέμα των παρακολουθήσεων του Ν. Ανδρουλάκη.<br /><br />Πρώτον. Διάρρηξη των σχέσεων Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη. Αυτό σημαίνει περαιτέρω δυσκολίες στην περίπτωση που θα χρειαστεί μια μετεκλογική συνεργασία.<br /><br />Δεύτερον. Προσέγγιση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, μια και στο θέμα των υποκλοπών, θα συμπράξουν εκ των πραγμάτων στη Βουλή, γεγονός που θα τους φέρει πιο κοντά.<br /><br />Τρίτον. Δικαίωση του Ανδρουλάκη για κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό. Το αιτιολογικό απλό, θα θέσει θέμα αξιοπιστίας.<br /><br />Βλέπει κανείς πόσο εύκολα γυρίζει η πολιτική τράπουλα από έναν άνευ προσόντων διορισμό στην ΕΥΠ. Κι αυτό αφορά προσωπικά τον Κ. Μητσοτάκη. Ας πρόσεχε…<br /><br />Υ.Γ. Το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης μέχρι τώρα κατά την γνώμη του υπογράφοντος το άρθρο ήταν άνευ αξίας και ουσίας, γι αυτό και με δεδομένες τις πυκνές εξελίξεις και της έντασης στα ελληνοτουρκικά, επικεντρώθηκαν οι σχολιασμοί σε αυτό το πεδίο. Όμως η υπόθεση Ανδρουλάκη και οι χειρισμοί της, δημιουργούν νέα δεδομένα στο πολιτικο σκηνικό, που δεν μπορεί κανείς να τα παραβλέψει.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό: Οι απειλές της Τουρκίας, και το σκοτάδι της πολιτικής και των υποκλοπών.

Του  Τάσου Παπαδόπουλου Να ταράξει τα πολιτικά νερά και να πιάσει καμιά μαρίδα ήταν ο σκοπός του Νίκου Ανδρουλάκη, που κινήθηκε προς τον Άρε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυραυλικό πλέγμα αντιπρόσβασης για τουρκικά πλοία και μαχητικά στο Αιγαίο

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/11/elliniki_amyna_slpress.gr_.png" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Ακόμα και όσοι αρέσκονταν να τρέφουν αυταπάτες για τα ελληνοτουρκικά, υποχρεώθηκαν να ομολογήσουν ότι η Τουρκία έχει κλιμακώσει ποιοτικά την επιθετική στάση της έναντι της Ελλάδας. Από την υβριδική εισβολή στον Έβρο στις αρχές του 2020 και στη συνέχεια από τις έρευνες του Oruc Reis στη δυνάμει ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς είχαν καταδείξει ότι ο Ερντογάν έχει διαβεί ένα κατώφλι, δίχως να μπορεί κανείς να προβλέψει με ασφάλεια μέχρι που θα φτάσει. Και μόνο το γεγονός, όμως, ότι τα πράγματα έχουν έτσι, καθίσταται ζωτικής σημασίας να δημιουργηθεί ένα πλέγμα αντιπρόσβασης για τουρκικά πλοία και μαχητικά στο Αιγαίο.<br /><br />Για να μην φθάσουμε, λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον να κληθούμε να επιλέξουμε μεταξύ του γεωπολιτικού ακρωτηριασμού, ή της πολεμικής σύγκρουσης, πρέπει να επενδύσουμε στην παραδοσιακή καλή αποτροπή. Δηλαδή, να περάσουμε ένα ξεκάθαρο και πειστικό μήνυμα στην Τουρκία ότι η ελληνική ισχύς είναι αξιόπιστα πολύ επικίνδυνη για τον επιτιθέμενο. Αν δηλαδή η Τουρκία επιδιώξει να καταπατήσει δια των όπλων την ελληνική κυριαρχία, πρέπει να φοβάται πως θα είναι πιθανότερο, ή τουλάχιστον αρκετά πιθανό, να υποστεί ήττα παρά να επιτύχει γεωπολιτικά οφέλη.<br /><br />Βέβαια, αυτό πολύ πιο εύκολα λέγεται από ό,τι επιτυγχάνεται. Πώς καθιστούμε αναντίρρητη την κυριαρχία στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο; Τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν δρομολογηθεί (φρεγάτες Belharra, μαχητικά Rafale κ.α.) αναμφισβήτητα ανοίγουν μία θετική προοπτική, δεδομένου ότι η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια υπερεξοπλίζεται αναπτύσσοντας δικά της οπλικά συστήματα, ολοένα και υψηλότερης τεχνολογίας. Κι αυτό, όταν η Ελλάδα βρισκόταν τραυματισμένη από τα μνημόνια και σε οικονομική δυσπραγία, με αποτέλεσμα να είχε παραμελήσει τις εξοπλιστικές ανάγκες.<div><br />Χαμηλού κόστους εξοπλισμοί<br /><br />Αυτή, όμως, είναι η μισή αλήθεια. Μπορεί όταν στρίμωξαν τα πράγματα να επιλέξαμε παραδοσιακού τύπου εξοπλιστικά προγράμματα, αλλά στην πραγματικότητα υπήρχε κι άλλη επιλογή ακόμα και στην περίοδο των ισχνών αγελάδων. Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου αλλάζουν δραματικά τα δεδομένα στην τέχνη, την τεχνολογία και την επιστήμη του πολέμου.<br /><br /><br />Από το 2016 και μετά ο Στρατός των ΗΠΑ παρουσίασε το concept των Διαχωρικών Πυρών (Cross Domain Fires), που με τη σειρά του αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου δόγματος της Πολυχωρικής Μάχης (<a href="https://www.defensenews.com/digital-show-dailies/ausa/2016/10/03/the-multi-domain-battle/">Multi Domain Battle</a>). Στο πλαίσιο αυτής της νέας αντίληψης, ο αμερικανικός Στρατός θεωρεί ότι τόσο η Κίνα, όσο η Ρωσία, αλλά και άλλες ευρασιατικές δυνάμεις, έχουν δημιουργήσει “φυσαλίδες”, πλέγμα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), το οποίο είναι πρακτικά αδιαπέραστο από την παραδοσιακή αμερικανική αεροναυτική ισχύ.<br /><br />Έτσι και οι ΗΠΑ προχωρούν στην ανάπτυξη πυραυλικών και άλλων συστημάτων, κυρίως του Πυροβολικού, ικανών να ασκήσουν ικανότητες αντί-αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής. Δηλαδή, να διεισδύσουν σε αυτές τις “φυσαλίδες” και να καταστρέψουν από απόσταση ασφαλείας κινητούς εκτοξευτές βαλλιστικών πυραύλων, πυραύλων cruise ή αντιαεροπορικών συστημάτων, όπως είναι το ρωσικό S-400.<br /><br />Παρόμοια συστήματα, πρωτίστως πύραυλοι και ρουκέτες μεγάλου βεληνεκούς, με ικανότητα προσβολής κινητών και ακίνητων στόχων, τόσο στη στεριά όσο και τη θάλασσα, είναι θέμα χρόνου να δημιουργήσουν μια νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα στο Αιγαίο, αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο. Εάν δημιουργηθεί ελληνικό πλέγμα αντιπρόσβασης στο Αιγαίο αλλά και σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, τα μεγάλα τουρκικά πλοία επιφανείας, όπως είναι οι φρεγάτες, θα αποτελούν περισσότερο “ζουμερούς” στόχους για τα ελληνικά πυραυλικά συστήματα και λιγότερο πολύτιμα στοιχεία προβολής ισχύος.<br /><br />Grid-of-grids για το Αιγαίο<br /><br />Άρα, η παραδοσιακή λογική αγοράς μόνο ακριβών πλατφορμών μάχης, όπως οι Belharra και τα Rafale, είναι και οικονομικά βαριά, αλλά και επιχειρησιακά δεν αντιστοιχεί στα νέα δεδομένα. Η αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου, μάλιστα, αποτελεί ίσως τον ιδανικότερο χώρο στον πλανήτη για να αποτελέσει τη βάση όχι για πλέγμα αντιπρόσβασης, αλλά για “πλέγμα πλεγμάτων” (grid-of-grids) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής για τουρκικά πλοία και αεροσκάφη.<br /><br />Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αρχίζοντας με την πλήρη αξιοποίηση υπαρχόντων συστημάτων στον ελληνικό Στρατό, όπως είναι οι πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών MLRS και RM-70, καθώς και άλλων όπλων πυροβολικού. Πρέπει να τοποθετηθούν σ’ αυτά νέα βλήματα αυξημένων ικανοτήτων όσον αφορά το βεληνεκές, τη φονικότητα και με δυνατότητα προσβολής τόσο στατικών όσο και κινούμενων στόχους, με προεξάρχοντα τα πλοία επιφανείας. Φυσικά, αυτή είναι μια πολύ αρχική και απλοϊκή προσέγγιση.<br /><br />Στην πράξη, για να δημιουργηθεί πλέγμα αντιπρόσβασης και προβολής ισχύος απαιτείται μια εξαιρετικά πολύπλοκη διαδικασία που εμπλέκει όλα τα Όπλα του Στρατού Ξηράς και όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων. Όμως, είναι κάτι που μπορεί να γίνει. Για την ακρίβεια, είναι κάτι που ήδη γίνεται. Και γίνεται από τις ΗΠΑ και όχι από “εξωτικές” και μακρινές χώρες, τις στρατιωτικές δυνατότητες και τα επιτεύγματα των οποίων έχουμε επιλέξει να αγνοούμε συστηματικά.<br /><br />Το ΓΕΣ, επιδεικνύοντας πρωτοποριακό πνεύμα, φαντασία και ουσιαστική γνώση των διεθνών εξελίξεων, διεξήγαγε πριν τρία χρόνια το δεύτερο διεθνές Συνέδριο Χερσαίων Δυνάμεων, το οποίο ήταν αφιερωμένο ακριβώς στην Πολυχωρική Μάχη. Μάλιστα ένας εκ των βασικών εισηγητών ήταν ο Αμερικανός απόστρατος στρατηγός David G. Perkins. Πριν τέσσερα χρόνια, ως διοικητής της Διοίκησης Εκπαίδευσης και Δόγματος (TRADOC) του αμερικανικού Στρατού, ήταν αυτός που ανέπτυξε την αντίληψη της Πολυχωρικής Μάχης. Με άλλα λόγια, δεν μιλάμε για κάποια επαναστατική αλλαγή όσον αφορά τις στρατιωτικές και ευρύτερα γεωπολιτικές επιλογές της Ελλάδας, αλλά για εναρμονισμό με τα τεκταινόμενα στον Στρατό των ΗΠΑ.<br /><br />Η επένδυση σε παρόμοιες ικανότητες, θα επέτρεπε τη βέλτιστη αξιοποίηση των γεωγραφικών και επιχειρησιακών ιδιαιτεροτήτων του ελληνικού χώρου, οδηγώντας σε μια σύνθεση ικανοτήτων μοναδική στην ελληνική ιστορία. Το πλέγμα αντιπρόσβασης μπορεί να γίνει με χαμηλό κόστος. Το γεγονός ότι παραγγέλθηκαν και φρεγάτες Balharra και μαχητικά Rafale (συζητείται και αγορά F-35) δεν πρέπει επουδενί να προκαλέσει εφησυχασμό και να θέσει σε δεύτερη μοίρα και πολύ περισσότερο να βάλει στο ράφι την ανάγκη ανάπτυξης πυραυλικών συστημάτων στα νησιά και στην Κρήτη. Εάν για τον οποιονδήποτε λόγο συμβεί αυτό θα είναι εθνικός αυτοχειριασμός.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πυραυλικό πλέγμα αντιπρόσβασης για τουρκικά πλοία και μαχητικά στο Αιγαίο

Γρίβας Κώστας Ακόμα και όσοι αρέσκονταν να τρέφουν αυταπάτες για τα ελληνοτουρκικά, υποχρεώθηκαν να ομολογήσουν ότι η Τουρκία έχει κλιμακώσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αττίλας 2. Η Μάχη της Λευκωσίας! Η συγκλονιστική αφήγηση του Δ.Αλευρομάγειρου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="412" src="https://www.youtube.com/embed/qqcdxbepKkc" width="689" youtube-src-id="qqcdxbepKkc"></iframe></div><div><br /></div>Η Μάχη της Λευκωσίας τον Αύγουστο του 1974, όπως την αφηγείται ο επικεφαλής των υπερασπιστών της, ο Αντιστράτηγος ε.α Δημήτρης Αλευρομάγειρος! Το απόσπασμα είναι από συνέντευξη του  που μαγνητοσκοπήθηκε το 2016. <br /><br />Η αφήγηση του είναι συγκλονιστική…<br /><br />Ένα τάγμα,σε μια πόλη φάντασμα.Την Λευκωσία. Το 336 Τάγμα Πεζικού με διοικητή τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο,θα βρεθεί μόνο απέναντι στην λύσσα των δυνάμεων του Αττίλα,να κρατήσει τη Λευκωσία. Θα μπορούσαν να είχαν φύγει. Να είχαν αποφύγει τη μάχη και τους σχεδόν 50 νεκρούς. Δεν το έκαναν. Έμειναν εκεί κι έδωσαν μια επική μάχη εναντίον των Τούρκων στον Αττίλα 2 που ξεκίνησε στις 14 Αυγούστου 1974.<br /><br />Στα Φυλακισμένα Μνήματα,λίγο πριν η σύγκρουση ξεκινήσει,ο Αλευρομάγειρος και οι αξιωματικοί του έδωσαν έναν όρκο: “Δεν θα ξεφτιλιστούμε,δεν θα περάσουν”.Τήρησαν τον όρκο με αίμα και θυσίες.Δεν εξευτελίστηκαν.Και μαζί τους έσωσαν και την τιμή όλων μας,γιατί έχουμε να θυμόμαστε από εκείνες τις ημέρες την ηρωϊκή τους μάχη στη Λευκωσία και να κάνουμε πως ξεχνάμε εκείνο το “η Κύπρος είναι μακριά”!<br /><br />Η συνέντευξη του Δημήτρη Αλευρομάγειρου είναι μια αφήγηση όλων όσων έγιναν εκείνες τις ημέρες της εισβολής του Αττίλα στην Κύπρο. Την προβάλουμε ξανά, γιατί είναι πάντα επίκαιρη. Για όσους τουλάχιστον εξακολουθούν να πιστεύουν το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αττίλας 2. Η Μάχη της Λευκωσίας! Η συγκλονιστική αφήγηση του Δ.Αλευρομάγειρου.

Η Μάχη της Λευκωσίας τον Αύγουστο του 1974, όπως την αφηγείται ο επικεφαλής των υπερασπιστών της, ο Αντιστράτηγος ε.α Δημήτρης Αλευρομάγειρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “ενσωματωμένος” Γερμανός πολίτης Αζίζ κατάσκοπος του Ερντογάν!

<img height="424" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/06/turkey-germany.jpg" width="802" /><br /><br />Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία απήγγειλε κατηγορίες εναντίον ενός φερόμενου ως κατασκόπου. Σύμφωνα με την Αρχή, ο Γερμανός πολίτης Aziz A. φέρεται να συνεργαζόταν με τον καταδικασθέντα κατάσκοπο Ali D. Το ρεπορτάζ της συντάκτριας Ivana Sokola στη ZEIT Online αναφέρει, μεταξύ άλλων και τα εξής: Ο Aziz A. φέρεται να δήλωσε στον Ali D. διατεθειμένος να εξασφαλίσει για λογαριασμό των τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών πληροφορίες για δύο πρόσωπα, υποτιθέμενους οπαδούς του ισλαμιστή ιμάμη Φετουλλάχ Γκιουλέν.<br /><br />Ο κατηγορούμενος φαίνεται πως είχε διαβιβάσει περαιτέρω στοιχεία για ένα από τα πρόσωπα. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdoğan) κατηγόρησε το Κίνημα Gülen ότι ευθύνεται για την απόπειρα πραξικοπήματος το 2016. Επιπλέον ο Aziz A. φέρεται να πώλησε στον καταδικασθέντα Ali D. πυρομαχικά για να επισκεφθούν μαζί ένα πεδίο βολής. Οι δυο τους προπονήθηκαν εκεί μαζί. Ο Aziz A. κατηγορείται πλέον για κατασκοπευτική δράση και παραβίαση του νόμου περί όπλων.<br /><br />Ο Ali D. καταδικάστηκε τον περασμένο μήνα σε ποινή φυλάκισης ενός έτους και εννέα μηνών με αναστολή. Μετά τη σύλληψή του τον Σεπτέμβριο του 2021, ο 41χρονος ομολόγησε ότι συγκέντρωνε από το 2018 πληροφορίες για υποστηρικτές του απαγορευμένου Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του Κινήματος Gülen και τις διαβίβασε στις τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες.<br /><br />Το Κίνημα Gülen διαχειρίζεται, μεταξύ άλλων, πολιτιστικά κέντρα και εκπαιδευτικά ιδρύματα στη Γερμανία. Το Κίνημα έχει επανειλημμένα κατηγορηθεί για χρήση μεθόδων των Μυστικών Υπηρεσιών και άσκηση πιέσεων στους υποστηρικτές της. Αυτό κατέδειξε πρόσφατη έρευνα του δημόσιου τ/σ SWR.<br /><br />Ο ισλαμιστής κληρικός Fethullah Gülen, το όνομα του οποίου πήρε το Κίνημα, αρνείται κατηγορηματικά τις κατηγορίες του Erdoğan σχετικά με την απόπειρα πραξικοπήματος. Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία κατατάσσει το PKK στις τρομοκρατικές οργανώσεις, καθώς έχει διαπράξει πολυάριθμες δολοφονίες και επιθέσεις στην Τουρκία.<br /><br />Τίτλος: «Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία ασκεί ποινική δίωξη σε βάρος ενός ακόμα φερόμενου ως Τούρκου κατασκόπου», με υπότιτλο: «Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία, ο κατηγορούμενος υποσχέθηκε σε καταδικασμένο ως κατάσκοπο στοιχεία για υποστηρικτές του Gülen. Τώρα κατηγορείται για κατασκοπευτική δράση»<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο “ενσωματωμένος” Γερμανός πολίτης Αζίζ κατάσκοπος του Ερντογάν!

Η Ομοσπονδιακή Εισαγγελία απήγγειλε κατηγορίες εναντίον ενός φερόμενου ως κατασκόπου. Σύμφωνα με την Αρχή, ο Γερμανός πολίτης Aziz A. φέρετα...

Διαβάστε την συνέχεια