Εκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Εκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα;" height="400" src="http://www.enikos.gr/images/resized/397x540_898f82479272f7a62510e795dbf9231f.jpg" title="Εκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα;" width="500" /></div> <br /> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> </div> <br /> <br /> <br /> <strong>Αυτόν τον Αύγουστο</strong> στο Ιράκ σκοτώθηκαν <strong>800 άνθρωποι</strong>. Κατά την «επίσημη» καταμέτρηση, αυτήν που μπορεί να κάμει ένα <strong>διαλυμένο</strong> στα εξ ων είχε συντεθεί απ’ τη μαμά αποικιοκρατία κράτος.<br /> <strong>Το πιθανότερο είναι</strong> οι νεκροί να ’ναι πολλοί περισσότεροι - με αυτούς τους ρυθμούς <strong>αιμορραγεί</strong> η χώρα διαμάντι στο στέμμα του <strong>Νόμπελ Ειρήνης </strong>που φοράει ο <strong>Ομπάμα</strong>.<br /> <br /> <strong>Πριν από λίγα μόλις χρόνια </strong>ο <strong>Κόλιν Πάουελ</strong> ομολογούσε σε συνέντευξη Τύπου ότι <strong>«εξαπατήθηκε»</strong>. Οτι η CIA τον <strong>φλόμωσε στα ψέματα </strong>για τα <strong>«χημικά </strong>όπλα του<strong> Σαντάμ Χουσεΐν»</strong>. Πάλι μόλις πριν από λίγο καιρό ο στρατηγός <strong>Wesley</strong><strong> </strong><strong>Clark</strong><strong> </strong>δήλωνε και αυτός σε συνέντευξη στην τηλεόραση ότι η <strong>επίθεση</strong> στη <strong>Συρία</strong> ήταν <strong>προγραμματισμένη</strong> απ’ το <strong>2001</strong>. (Το είχαμε γράψει στο enikos, θα το ενθυμείσθε). Μάλιστα ο στρατηγός περιέγραφε τότε πώς έμαθε για αυτό το σχέδιο, έτσι στα <strong>«ξεκάρφωτα»</strong>, καθώς επίσης και ότι <strong>η μεγαλειώδης στρατηγική</strong> για αυτήν την επιχείρηση θα μπορούσε να <strong>συνοψισθεί</strong> στη λογική ότι<strong>: όποιος διαθέτει ένα σφυρί χρειάζεται ένα καρφί.</strong><br /> <strong><br /> </strong> <strong>Είναι μια αλήθεια</strong>. Τα <strong>όπλα</strong> πρέπει να <strong>κινούνται</strong>. Οπως και τα <strong>κεφάλαια</strong>. Αρκεί να μην κινούνται οι ιδέες. Ομως, όπως και να ’χει 20 χρόνια πολέμων έχουν κάπως <strong>«κουράσει»</strong> την κοινή γνώμη στη Δύση, μια κοινή γνώμη που υποδέχθηκε συχνά αυτούς τους πολέμους με τον ενθουσιασμό των νεοσύλλεκτων του Μεγάλου Πολέμου, πριν να μάθουν τι εστί <strong>Υπρ</strong>, <strong>Βερντέν</strong> και <strong>Σωμ</strong>.<br /> <br /> <strong>Πολλά τα φέρετρα των στρατιωτών</strong> που επέστρεψαν στις ΗΠΑ και τη Βρετανία κι ακόμα περισσότεροι οι τραυματίες, ακρωτηριασμένοι. Τρελοί, <strong>ζωντανοί νεκροί</strong>. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι απώλειες στο πεδίο της μάχης <strong>«ολοκληρώνονται»</strong> μετά την επιστροφή στην πατρίδα, με <strong>αυτοκτονίες</strong>, <strong>δολοφονίες οικείων</strong> και <strong>εξαφανίσεις</strong> - απώλειες στα <strong>μετόπισθεν</strong> συχνά <strong>μεγαλύτερες</strong> από εκείνες της <strong>πρώτης γραμμής</strong>.<br /> <br /> <strong>Οσο και να το κάνεις</strong>, είναι συγκινητικό! Στρατιώτες που <strong>χαπακώνει</strong> ο στρατός για να δολοφονούν, και <strong>χαπακώνονται</strong> και οι ίδιοι για να το αντέξουν, σου ραγίζουν την καρδιά. Ακόμα κι αν έχεις μείνει ασυγκίνητος απ’ τον θάνατο χιλιάδων μαχητών, παιδιών, γυναικών και γερόντων στις πρώην αποικίες και νυν κατεχόμενα εδάφη ή προτεκτοράτα, θα σε συγκινήσει οπωσδήποτε το πρωτογενές πλεόνασμα παράνοιας του δεκανέα Τζων Σμιθ, ο οποίος αφού επέστρεψε στο Τζάκσονβιλ Οκλαχόμα, εκτέλεσε τη γυναίκα του, εκτέλεσε τα παιδιά του κι αυτοκτόνησε.<br /> <br /> <strong>Κάπως έτσι</strong>, με το ένα και το άλλο η κοινή γνώμη στη Δύση έχει μεταστραφεί και μεγάλο μέρος της συμμερίζεται πλέον τις εναντιώσεις των <strong>«γραφικών»</strong> στους <strong>ανθρωπιστικούς πολέμους</strong> των <strong>Μπους </strong>και<strong> Μπους, Κλίντον, Ομπάμα </strong>και<strong> </strong><strong>CIA</strong><strong>. </strong>Με αποτέλεσμα <strong>να υπάρχει μέγας κίνδυνος</strong> ο συρφετός των αληταράδων (μισθοφόροι, Μπλακ Γουώτερ, Αλ Κάιντα, Αμερικανοβρετανοί πράκτορες, σιωνιστές και άλλα τομάρια) να απομείνουν να επιχειρούν μόνοι τους στη Συρία, εκτός κι αν σπεύσει ο <strong>νανογίγας Ολανδρέου</strong> να δώσει χείραν βοηθείας - <strong>«γαλλικού»</strong> άλλωστε <strong>«ενδιαφέροντος»</strong> η Συρία κάποτε. Ενα «κάποτε» όχι πολύ μακρινό.<br /> <br /> <strong>Ομως, πέρα απ’ το γκροτέσκ</strong> αυτής της κατάστασης, φαίνεται να διαμορφώνονται <strong>νέα δεδομένα</strong> στην παγκόσμια γεωπολιτική. Μάλλον ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει κάνει ένα <strong>ιστορικό βήμα μπροστά.</strong> Κι όχι απαραιτήτως προς τον <strong>γκρεμό</strong>.<br /> <br /> <strong>Εως τώρα</strong>, οι ΗΠΑ ασκούσαν την ηγεμονία τους μέσα από συμμαχίες, συναινέσεις και ανοχές. Βεβαίως το<strong> δόγμα τους</strong> για τον (εν πολλοίς χειραγωγούμενο απ’ τις ίδιες) ΟΗΕ ήταν απλό. Οταν εξασφάλιζαν την έγκριση του Οργανισμού για την πολιτική τους, οι πόλεμοι βαφτίζονταν νόμιμοι. Οταν δεν τα κατάφερναν, έγραφαν τον ΟΗΕ στα παλιά τους άρβυλα και κατέφευγαν σε συμμαχίες προθύμων. Και στις δύο περιπτώσεις το <strong>«δίκαιο» του ισχυρότερου</strong> μπορούσε να εμφανίζεται ως τήρηση του <strong>Διεθνούς Δικαίου</strong> ή ως έκφραση <strong>ηθικών προταγμάτων</strong>, αναλόγως. Προταγμάτων που εκφράζουν το κοινό περί δικαίου αίσθημα που έχει, ή εκπαιδεύεται να έχει, η πλειοψηφία σε μια δυτική κοινωνία.<br /> <br /> <strong>Στην τρέχουσα κρίση</strong>, αυτό το μοτίβο έσπασε.<br /> <strong>Το</strong> <strong>Βρετανικό Κοινοβούλιο</strong> έβγαλε τη Βρετανία απ’ τη νέα σταυροφορία. Να πιστέψει κανείς ότι ο <strong>Κάμερον</strong> έκανε την γκάφα (να πάει στη Βουλή) που δεν έκανε ο <strong>Μπλαιρ</strong>; Να πιστέψει κανείς ότι έπιασε ορισμένους τόρυδες <strong>κρίση συνείδησης</strong> για τα εγκλήματα που έχουν κάνει, κάνουν και θα κάνουν; Να πιστέψει κανείς ότι η αντιπολίτευση των Εργατικών κι αυτός ο θλιβερός <strong>Μίλιμπαντ</strong> είχαν ανέβει στα κάγκελα απειλώντας ότι δεν θα δεχθούν ποτέ ξανά τον τίτλο του <strong>ιππότη της καλτσοδέτας</strong>; Να πιστέψει κανείς ότι ο πρίγκιπας <strong>Χάρυ</strong> βαρέθηκε να πολυβολεί Αφγανούς απ’ το ελικόπτερό του σαν να κυνηγάει αλεπούδες στο Σάσεξ; <strong>Μάλλον όχι</strong>.<br /> <br /> <strong>Τι είδε</strong> λοιπόν ο Κάμερον να έρχεται κι έσπευσε στη Βουλή των Κοινοτήτων να «<strong>χάσει»</strong>; Γιατί ο <strong>Λαβρόφ</strong> δήλωσε στεντορίως ότι η <strong>«Ρωσία δεν θα εμπλακεί σε πόλεμο με κανέναν»</strong>, αντί του συνήθους περί υπεράσπισης των συμφερόντων της χώρας του στην περιοχή; Και γιατί ο <strong>Πούτιν</strong> χρησιμοποίησε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς για <strong>«πολιτική ηλιθιότητα»</strong> (<strong>προφανώς</strong> του Ομπάμα), ενώ ταυτοχρόνως η ναυαρχίδα του Στόλου της Βαλτικής έπαιρνε διαταγή να καταπλεύσει στην περιοχή της κρίσης;<br /> <br /> <strong>Οι απαντήσεις</strong> μάλλον ενυπάρχουν στο διάγγελμα Ομπάμα. Οι ΗΠΑ <strong>έχουν απασφαλίσει</strong>. Βασίζονται πλέον κυρίως στη στρατιωτική τους ισχύ κι όχι στη διπλωματική ομπρέλα που έδινε σε αυτήν την ισχύ έστω τη νομιμότητα ενός κατά συνθήκη ψεύδους. (Συν το γεγονός ότι αυτή η εκάστοτε διπλωματική ομπρέλα προσεπόριζε στις ΗΠΑ και τη στρατιωτική συνεπικουρία άλλων δυνάμεων).<br /> <br /> Αλλά, αν οι ΗΠΑ αποδεσμεύονται απ’ τη συναίνεση <strong>ιστορικών συμμάχων τους</strong> όπως η Βρετανία σημαίνει ότι γίνονται ακόμα <strong>πιο επικίνδυνες</strong> μπαίνοντας στον <strong>πειρασμό</strong> της <strong>μονοκρατορίας</strong> - το<strong> τελευταίο και πιο παρακμιακό</strong> στάδιο μιας αυτοκρατορίας. Οι σχέσεις των ΗΠΑ με ήσσονος σημασίας (πολιτικής) δυνάμεις, αλλά ισχυρές στρατιωτικώς, όπως το Ισραήλ, η Τουρκία ή το Πακιστάν, έχουν μεγάλη αξία στο γεωπολιτικό παιχνίδι, πλην όμως <strong>υποφέρουν</strong> από <strong>πλήθος</strong> <strong>μεταβλητών </strong>και πάντως υπάρχουν χωρίς την αξία του <strong>στρατηγικού εταίρου,</strong> όπως ήταν, αν δεν ξαναγίνει, η Βρετανία για τις ΗΠΑ.<br /> <br /> <strong>Ο ελιγμός Ομπάμα</strong> να πάει στο Κογκρέσο δεν συνιστά αναδίπλωση ούτε, πολύ περισσότερο, μαρτυρά φόβο μπροστά στην κούραση του αμερικάνικου εκλογικού σώματος απ’ τους πολέμους - ου μην και τις <strong>διαψεύσεις</strong> για τον <strong>τερματισμό</strong> <strong>τους</strong>. Κάτι τέτοια ξέρει να τα <strong>απορροφά</strong> το πολιτικό σύστημα - <strong>«κι εμείς κουρασμένοι είμαστε»</strong> δήλωσε ο Κέρυ, <strong>αλλά</strong>! Πάντα υπάρχει ένα <strong>αλλά</strong>. Τώρα ο Ομπάμα <strong>απευθύνεται στο Κογκρέσο για να δείξει στον κόσμο ότι δεν χρειάζεται να απευθύνεται σε κανέναν άλλον.</strong><br /> <strong><br /> </strong> Οτι <strong>η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ</strong> μπορεί να χρειάζεται <strong>πιόνια</strong>, αλλά δεν χρειάζεται <strong>απαραιτήτως</strong> και <strong>συνεταίρους</strong>.<br /> <strong>Το πρόβλημα</strong> σε αυτή τη λογική που υπαγορεύει η<strong> στρατιωτική ισχύς</strong> είναι η ίδια η <strong>στρατιωτική ισχύς</strong>. Τουλάχιστον στη συμβατή της εκδοχή. Αν δηλαδή οι ΗΠΑ μπουκάρουν στη Συρία, θα βγουν <strong>ποτέ</strong>; κι αν βγουν, <strong>πώς</strong> θα βγουν; Πόσο Ιράκ ή Αφγανιστάν μπορεί να αντέξει ακόμα το Τενεσσή ή η Οκλαχόμα;<br /> <br /> <strong><strong></strong>O</strong><strong> </strong><strong>Ομπάμα</strong> έκανε ένα πρώτο βήμα στο μονοπάτι <strong>του πολέμου «όποτε μου καπνίσει»</strong>. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο γεγονός ότι για πολλά χρόνια τώρα η στρατηγική των ΗΠΑ απορρέει κυρίως απ’ τις <strong>επιλογές</strong> <strong>τους</strong> κι όχι απ’ τον <strong>σχεδιασμό τους.</strong><br /> <strong><br /> </strong> <strong><strong></strong>Με δεδομένο</strong> ότι η πολιτική των ΗΠΑ βασίζεται στη <strong>στρατιωτική ισχύ</strong> και την <strong>έκδοση χρήματος</strong>, είναι πολύ πιθανό η <strong>υπερεκτίμηση</strong> του πρώτου παράγοντα να τις οδηγήσει σε <strong>αδιέξοδο</strong> - όσον κι αν οι πόλεμοι <strong>θρέφουν</strong> την οικονομία τους. Διότι ναι μεν οι ΗΠΑ διαθέτουν <strong>συντριπτική υπεροπλία</strong> για έναν <strong>ολοκληρωτικό (συμβατικό ή πυρηνικό)</strong> πόλεμο, αλλά εις ό,τι αφορά τις τοπικές συρράξεις (πολύ μικρής ή πολύ μεγάλης έκτασης), η εν λόγω υπεροπλία τους <strong>υποβαθμίζεται</strong> και <strong>εξαρτάται</strong> από παράγοντες που δεν μπορούν να ελέγξουν. Οπως έπαθαν στον αχανή, πολύπλοκο και αρχαίο μουσουλμανικό κόσμο.<br /> <br /> <strong><strong></strong>Αν λοιπόν</strong> οι Αγγλοι δεν έφυγαν απ’ τη Βασόρα για να επιστρέψουν στην Ταρσό, οι Αμερικανοί θα αιμορραγούν <strong>και στις δύο</strong>. Παραδόξως, <strong>αυτό</strong> δήλωσε στον κόσμο με το διάγγελμά του ο Ομπάμα: οι ΗΠΑ θα αιμορραγούν <strong>όπου</strong> γουστάρουν, <strong>όποτε</strong> γουστάρουν και για <strong>όσο</strong> (;) γουστάρουν.<br /> <br /> <strong><strong></strong>Ισως διότι</strong> για αυτήν τη χώρα ο μόνος τρόπος για να μείνει <strong>ζωντανή</strong> είναι η <strong>αιμορραγία</strong> <strong>της</strong>. Και μαζί της <strong>η αιμορραγία όλων των άλλων</strong>. Που «νομιμοποιείται» να σκοτώνει <strong>παντού</strong> στον κόσμο ο δεκανέας <strong>Τζων Σμιθ</strong> πριν να τρελαθεί, να γυρίσει σπίτι του και να σκοτώσει τα παιδιά του.<br /> <br /> <a href="http://www.enikos.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εκανε ο Ομπάμα ένα ιστορικό βήμα;

Αυτόν τον Αύγουστο στο Ιράκ σκοτώθηκαν 800 άνθρωποι . Κατά την «επίσημη» καταμέτρηση, αυτήν που μπορεί να κάμει ένα διαλυμένο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άντε και σφαίρες Τουρκίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2013/36/137514-21_030913_01_kt_7334..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" class="imagecache imagecache-node_image" src="http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2013/36/137514-21_030913_01_kt_7334..jpg" title="Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης/FosPhotos" /></a></div> <br /> Του Θέμη Τζήμα. <br /> <br /> <b>Έχουμε λοιπόν ενόψει το νέο «ξαφνικό θάνατο» - κατά τη μνημονιακή αργκό - αυτή τη φορά της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Η ανατολικοευρωπαιοποίηση της χώρας επιταχύνεται όσο μεγαλώνει ο φόβος των κυβερνώντων ότι μπορεί να πέσουν από την εξουσία.</b><br /> <br /> Πιστοί στην παράδοση της εθνικοφροσύνης, οι μνημονιακοί συγκυβερνώντες ενώ αποδεικνύονται «υπερπατριώτες» ως προς την αντιγραφή του χρυσαυγίτικου λόγου, δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να καταστρέψουν ολοκληρωτικά έναν από τους βιομηχανικούς κλάδους που θα μπορούσε να αποτελέσει ατμομηχανή μιας ανάπτυξης βασισμένης στην παραγωγή, στην τεχνολογία, δίδοντας παράλληλα θέσεις εργασίας.<br /> <br /> Η ελληνική αμυντική βιομηχανία παρά τις πολιτικές που συνειδητά εμπόδισαν την περαιτέρω ανάπτυξή της διέθετε έναν ορισμένο εξαγωγικό προσανατολισμό, όχι ευκαταφρόνητο.<br /> <br /> Είχε πετύχει να συμβάλλει στην απόκτηση τεχνογνωσίας και στην υλοποίηση εξειδικευμένων εργασιών. Κυρίως όμως - και αυτό είναι το σημαντικότερο - συνέβαλλε καίρια στην εθνική άμυνα. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, και μόνο η κατοχή της μισής σχεδόν Κύπρου αποτελεί διαρκή και εμφατική υπενθύμιση εξωτερικών απειλών, που απαιτούν έναν υψηλό βαθμό ετοιμότητας.<br /> <br /> Βεβαίως, για τα δεδομένα μιας χώρας που ξοδεύει για εξοπλισμούς  εδώ και δεκαετίες ποσά διπλάσια σχεδόν από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η αμυντική μας βιομηχανία είναι σχεδόν καχεκτική. Αυτή όμως ήταν κεντρική επιλογή ελληνικών κυβερνήσεων - όχι όλων - που κατ' εντολή του παρασιτισμού και των μεταπραττών, με άμεσα οικονομικά οφέλη για ένα ολόκληρο πολιτικό - επιχειρηματικό - μιντιακό σύμπλεγμα επέλεγαν συστηματικά να ενισχύουν τον ανισόμερα εισαγωγικό χαρακτήρα των εξοπλισμών- συνήθως υπερτιμημένων- αντί της εγχώριας παραγωγής.<br /> <br /> Αυτές ακριβώς τις πολιτικές επιλογές που ανάμεσα σε άλλες επιπτώσεις επιβάρυναν δραματικά το δημόσιο χρέος έρχεται η τρόικα και οι κυβερνώντες να γιγαντώσουν.<br /> <br /> Κλείνοντας την αμυντική βιομηχανία αφενός συνειδητά επιλέγουν την πλήρη εξάρτηση της χώρας στον τομέα των εξοπλισμών από τις εισαγωγές και άρα την περαιτέρω υπερχρέωσή της, αφετέρου διαλύουν έναν υπαρκτό και λειτουργούντα παραγωγικό κλάδο με προοπτικές, καταστρέφοντας θέσεις εργασίας και τεχνογνωσία.<br /> <br /> Προωθούν την περαιτέρω αποικιακή εξάρτηση της χώρας και την πλήρη μετατροπή της εθνικής οικονομίας σε ένα  άδειο κέλυφος που θα απαρτίζεται από πάμφτηνο εργατικό δυναμικό απασχολούμενο κυρίως στον τομέα παροχής υπηρεσιών χαμηλής ειδίκευσης, από μια υποτυπώδη μεταποίηση, από κάποιου είδους καχεκτική αγροτική παραγωγή και από στοιχειώδεις κατασκευαστικές δραστηριότητες, ενώ οτιδήποτε παραγωγικά αξιόλογο αν μεν εντάσσεται στο ανθρώπινο δυναμικό θα μεταναστεύει και αν εντάσσεται στις υποδομές είτε θα το ξεπουλήσουν είτε θα το κλείσουν.<br /> <br /> Πραγματικά, αν είχαμε ηττηθεί σε κάποιο πόλεμο θα μπορούσαμε να περιμένουμε ευμενέστερη αντιμετώπιση από αυτήν την πλήρη διάλυση. Σε κάθε περίπτωση και μετά την προσφορά Βενιζέλου να ταχθεί στο πλευρό Ερντογάν για το θέμα της Συρίας μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι θα μας κάνει καμιά καλή τιμή η Τουρκία για τις σφαίρες που θα εισάγουμε.<br /> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Άντε και σφαίρες Τουρκίας.

Του Θέμη Τζήμα. Έχουμε λοιπόν ενόψει το νέο «ξαφνικό θάνατο» - κατά τη μνημονιακή αργκό - αυτή τη φορά της ελληνικής αμυντικής βιομηχα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι νομικές συνέπειες των παράνομων πολέμων!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/img/3f0c8308e4e2e5c4ddc1b7e19304f613polemos.jpg500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="333" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/3f0c8308e4e2e5c4ddc1b7e19304f613polemos.jpg500.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <i>του καθηγητή Νομικής  David Kaye</i>*<br /> <br /> Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σύντομα θα εμπλακούν στρατιωτικά στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Η εικαζόμενη χρήση χημικών όπλων από την κυβέρνηση της Συρίας που σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους υπερέβη την «κόκκινη γραμμή» η οποία, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, πριν από ένα χρόνο, θα είναι ο παράγοντας που θα αλλάξει το παιχνίδι, και το παιχνίδι για την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι έχει σαφώς αλλάξει. Ωστόσο, ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει: το διεθνές δίκαιο που ορίζει πότε τα κράτη μπορούν να προβούν σε χρήση βίας.<br /> <br /> Αυτό δεν σημαίνει ότι οι νομικοί σύμβουλοι της κυβέρνησης δεν θα προσπαθήσουν τελικά να παράσχουν κάποιο είδος νομικής ευλογίας. Οι ειδησεογραφικές πηγές δείχνουν ότι αξιωματούχοι τής κυβέρνησης πιέζουν για να κάνουν ακριβώς αυτό. Και οι νομικοί σύμβουλοι θα θέλουν να είναι χρήσιμοι, ιδιαίτερα αν η πολιτική συναίνεση για την χρήση βίας είναι ισχυρή και τα αποδεικτικά στοιχεία για την ευθύνη τού καθεστώτος γύρω από τις επιθέσεις είναι υπεράνω κριτικής.<br /> <br /> Αλλά, θα πρέπει επίσης να είναι σαφείς: είναι υποχρέωση των νομικών να παρέχουν στους πελάτες τους – τους ανώτατους αξιωματούχους των ΗΠΑ - νομικές, όχι ηθικές, συμβουλές. Αρμοδιότητα των νομικών δεν είναι να πουν αν η επίθεση στη Συρία είναι κάτι σωστό, αλλά να ορίσουν ποιος είναι ο νόμος, να εξηγήσουν τις θέσεις που υιοθετήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, και να προβλέψουν ποιες μπορεί να είναι οι νομικές και θεσμικές συνέπειες της παραβίασής τους.<br /> <br /> Και τι είναι ο νόμος; Η καθιερωμένη ερμηνεία τού νόμου σχετικά με την χρήση βίας είναι αρκετά απλή: σύμφωνα με τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, που είναι η κεντρική Συνθήκη της σύγχρονης εποχής και σε μεγάλο βαθμό δημιούργημα των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα κράτη γενικά απαγορεύεται να χρησιμοποιούν βία εναντίον άλλων κρατών, εκτός αν ενεργούν σε ατομική ή συλλογική αυτοάμυνα ή σύμφωνα με εξουσιοδότηση του Συμβουλίου Ασφαλείας τού ΟΗΕ. Κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής ιστορίας τού Χάρτη, οι αξιώσεις αυτοάμυνας έχουν αποδειχθεί οι πιο αμφιλεγόμενες. Τα κράτη - ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες - επεδίωξαν να επεκτείνουν τις καταστάσεις που εμπίπτουν στον ορισμό της αυτοάμυνας.<br /> <br /> Αλλά, μια υπόθεση περί αυτοάμυνας στη Συρία θα κάνει την ίδια την έννοια της αυτοάμυνας αγνώριστη. Αυτό που απασχολεί την κυβέρνηση, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις, είναι η «ηθική απρέπεια» [1] της επίθεσης κάποιου με χημικά στους ίδιους τους πολίτες του. Όσο απαίσιο κι αν είναι αυτό, δεν υπήρξε καμία επίθεση (ή απειλή επίθεσης) στις Ηνωμένες Πολιτείες που να δικαιολογεί ατομική αυτοάμυνα, ή ενάντια στους συμμάχους που να δικαιολογεί συλλογική αυτοάμυνα ως αποτέλεσμα του δικαίου.<br /> Δεδομένου ότι ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας φαίνεται απίθανο, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μείνει χωρίς ισχυρά νομικά επιχειρήματα για να ασκήσουν βία. Ορισμένα κράτη, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και επιστήμονες έχουν προσπαθήσει να δημιουργήσουν εξαιρέσεις για να πάρουν την έγκριση του Συμβουλίου, συνήθως κάτω από τη σκέπη τής ανθρωπιστικής παρέμβασης [2], ή τη σύγχρονη μορφή της, την Ευθύνη Προστασίας [3] (ή συντετμημένα R2P, Responsibility to Protect). Και οι δύο εξαιρέσεις προκύπτουν από μια ηθική θέση, ότι τα κράτη οφείλουν στους πολίτες τους το καθήκον τής φροντίδας, και όταν το παραβιάζουν με τη διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων, η άσκηση βίας πρέπει να είναι ένας διαθέσιμος μηχανισμός για να τους σταματήσει ή να τους αποτρέψει. Αλλά καμία από τις εξαιρέσεις δεν έχει την ισχύ νόμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέρριψαν την ανθρωπιστική παρέμβαση ως νόμιμη δικαιολογία για τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου το 1999, ακόμη και αν το Ηνωμένο Βασίλειο την ενστερνίστηκε (και εξακολουθεί να ενστερνίζεται [4]), αλλά το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει πολλούς συμμάχους στο θέμα αυτό. Το R2P πήρε την ευλογία των Ηνωμένων Εθνών [5] το 2005, αλλά ακόμη κι εκεί τα Ηνωμένα Έθνη αποφάσισαν ότι η έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν απαραίτητη για να χαρακτηριστεί ως νόμιμη οποιαδήποτε επέμβαση.<br /> <br /> Ο Ομπάμα έχει επικαλεστεί, επίσης, κανόνες κατά της χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής, όπως το Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925 που απαγορεύει την χρήση όπλων με δηλητηριώδη αέρια (του οποίου Πρωτοκόλλου η Συρία είναι συμβαλλόμενο μέρος). Η απαγόρευση αυτή μπορεί να υποστηρίχθηκε απερίφραστα, αλλά η ίδια η Συνθήκη δεν προβλέπει καμία βάση για τη χρήση βίας. Όπως πολλά εργαλεία τής εποχής της, δεν μιλάει για τις συνέπειες της παραβίασης.<br /> <br /> Έτσι, αν το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν εγκρίνει την ανάληψη δράσης, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα παραβίαζαν το διεθνές δίκαιο αν χρησιμοποιούσαν στρατιωτική βία εναντίον της Συρίας. Πείτε την όπως θέλετε: «παράνομη» αν είστε ειλικρινής, «δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο» αν είστε νομικός, «είναι δύσκολο να υποστηριχθεί» αν είστε διπλωμάτης. Όλα καταλήγουν στο ίδιο πράγμα: δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο που να υποστηρίζει μια επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία, ακόμη και εξ ονόματος της μαζικής θανάτωσης από διεθνώς απαγορευμένα όπλα.<br /> <br /> Οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα αναζητήσουν κάποιο άλλο μέσο για να δικαιολογήσουν τις ενέργειές τους. Η συμπεριφορά τους σε παρόμοιες καταστάσεις, όταν αξιωματούχοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν βία αλλά δεν έχουν καμία προφανή νομική βάση για να το κάνουν αυτό, είναι διαφωτιστική. Πολλοί σχολιαστές καταδεικνύουν τον πόλεμο στο Κοσσυφοπέδιο, έχοντας ισχυρό επιχείρημα, ως το νομικό [6] και πολιτικό [7] προηγούμενο στις διαβουλεύσεις των νομικών της κυβέρνησης. Το 1999, με τον πόλεμο στη Βοσνία να αποτελεί πολύ πρόσφατη μνήμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ έγιναν μάρτυρες μιας μεγάλης ανθρωπιστικής καταστροφής στα Βαλκάνια, με τη φημολογούμενη σερβική εθνοκάθαρση κατά των Αλβανών Κοσοβάρων. Όμως, η Ρωσική Ομοσπονδία στη συνέχεια, όπως και τώρα, αρνήθηκε να ανεχθεί οποιαδήποτε έγκριση βίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας, κάτι που ανάγκασε το ΝΑΤΟ να εξετάσει μια εναλλακτική διεθνή νομική βάση.<br /> <br /> Οι νομικοί του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δύσπιστοι όσον αφορά τη θέσπιση νομικού προηγούμενου το οποίο και άλλα κράτη θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν σε μελλοντικές συγκρούσεις, αρνήθηκαν να δώσουν την επίσημη νομική έγκρισή τους. Αντ' αυτού, συνεργάστηκαν με πολιτικούς για να δημιουργήσουν ένα σύνολο κριτηρίων που, στο συγκεκριμένο πλαίσιο του Κοσσυφοπεδίου, παρείχαν αιτιολόγηση (αν όχι νομική επικύρωση) για την χρήση βίας. Τα κριτήρια αυτά περιελάμβαναν την απειλή μιας ανθρωπιστικής καταστροφής, την διατάραξη της περιφερειακής ασφάλειας και την παράλυση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αλλά, επίσης, επικαλέστηκαν την αδυναμία τής πρώην Γιουγκοσλαβίας να ανταποκριθεί στις προηγούμενες απαιτήσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας.<br /> <br /> Στην περίπτωση της Συρίας, δεν υπάρχουν προηγούμενες απαιτήσεις τού Συμβουλίου Ασφαλείας. Αλλά, φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να κατευθύνονται προς μια ανανέωση αυτής της γενικής προσέγγισης. Ο Ομπάμα, σε συνέντευξή του στο PBS [8], αράδιασε μια σειρά από κριτήρια που έχουν ειδική σχέση με την Συρία, και ειδικότερα την προφανή ανάγκη να διατηρηθεί ο διεθνής κανόνας κατά της χρήσης χημικών όπλων.<br /> <br /> Από πολιτική άποψη, η λεγόμενη προσέγγιση μέσω κριτηρίων που εφαρμόστηκε στο Κοσσυφοπέδιο είναι ελκυστική. Κάνει τη βία να φαίνεται νομιμοποιημένη, ακόμη και όταν δεν είναι νόμιμη, και πολλοί πολιτικοί ενδιαφέρονται περισσότερο για τη νομιμοποίηση παρά για τη νομιμότητα, ιδιαίτερα εάν δεν υπάρχουν συγκεκριμένες νομικές συνέπειες για την ανάληψη δράσης. Αλλά, προτείνοντας ότι το δίκαιο και η νομιμότητα είναι αντιθετικά - ή πιο συγκεκριμένα, ότι το πλαίσιο του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών είναι μη νομιμοποιημένο στο μέτρο που επιτρέπει σε ορισμένα κράτη να καταφεύγουν ή να επιτρέπουν στυγερή συμπεριφορά από τους ίδιους ή τους συμμάχους τους - αυτό το είδος των νομικών τεχνασμάτων βλάπτει την ακεραιότητα του διεθνούς δικαίου και των θεσμών του, συμπεριλαμβανομένου του Συμβουλίου Ασφαλείας. Καθώς ορισμένες δυνάμεις, όπως η Κίνα, γίνονται ισχυρότερες, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να μετανιώσουν που βοήθησαν την υπονόμευση του νόμιμου ελέγχου τού Συμβουλίου Ασφαλείας για την χρήση βίας.<br /> <br /> Τέλος, υπάρχει το ζήτημα των συνεπειών για αυτού του είδους τις παραβιάσεις του νόμου. Η ποινική ευθύνη είναι σχεδόν αδιανόητη. Αν και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο μπορεί να έχει δικαιοδοσία για την παράνομη χρήση βίας στο μέλλον [9], η χρήση παράνομης βίας τώρα δεν παράγει το ίδιο είδος ποινικής ενοχής βάσει του διεθνούς δικαίου όπως προβλέπεται για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για τα εγκλήματα πολέμου και τη γενοκτονία. Τα κράτη γενικά, (μάλλον ποτέ) δεν διερευνούν και δεν διώκουν την εν λόγω χρήση βίας από ξένους ηγέτες στο πλαίσιο θεσμών διεθνούς δικαιοδοσίας. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς για προγράμματα βασανιστηρίων της κυβέρνησης Μπους, λίγα, εάν όχι κανένα κράτος δεν θα είναι σε θέση να οδηγήσουν σε δίκη την παράνομη χρήση βίας στα εθνικά τους δικαστήρια.<br /> <br /> Με άλλα λόγια, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα μπορούν ακόμα να περάσουν τις διακοπές τους στην Ευρώπη (αν και ίσως όχι στη Λευκορωσία [10]). Αλλά οι πολιτικοί θα πρέπει να εξακολουθούν να σκέφτονται τις νομικές συνέπειες για το σύστημα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Θα μπορούσε η παράνομη χρήση βίας κατά της Συρίας να εμποδίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να διαμαρτύρονται για όσους χρησιμοποιούν βία έξω από το δόγμα της αυτοάμυνας ή την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας; Θα μπορέσει να συμβάλει στην ανάπτυξη ενός μη θεσμοθετημένου πρότυπου ανθρωπιστικής επέμβασης, σύμφωνα με το οποίο κάθε κράτος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει βία με τους δικούς του όρους; Ή μάλλον, μήπως αυτό το είδος παραβίασης του νόμου θα οδηγούσε στην ενίσχυση άλλων κανόνων του διεθνούς δικαίου, όπως είναι ο κανόνας κατά της χρήσης χημικών όπλων ή η στόχευση των αμάχων; Δεδομένου ότι οι νομικοί του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεργάζονται επίσης πολύ με διεθνείς οργανισμούς, θα θέλουν να εξετάσουν κατά πόσον η χρήση βίας στη Συρία θα μπορούσε να περιπλέξει άλλες προσπάθειες και σχέσεις στα Ηνωμένα Έθνη.<br /> <br /> Με λίγα λόγια, οι Ηνωμένες Πολιτείες οδεύουν προς μια επέμβαση στη Συρία την οποία οι σύμβουλοι της κυβέρνησης σαφώς πιστεύουν ότι είναι σωστή, αναγκαία και ανθρωπιστική. Η αιτία της μπορεί να είναι έτσι ακριβώς. Αλλά δεν θα είναι νόμιμη, και καμία «δημιουργική» νομική σκέψη δεν μπορεί να την κάνει να φανεί έτσι.<br /> <br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;"><i>In English: http://www.foreignaffairs.com/articles/139886/david-kaye/the-legal-conse...<br /> <br />  *Ο DAVID KAYE είναι καθηγητής στη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Irvine.</i></span><br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι νομικές συνέπειες των παράνομων πολέμων!

του καθηγητή Νομικής  David Kaye * Οι Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, σύντομα θα εμπλακούν στρατιωτικά στον εμφύλιο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κίνδυνος στη Συρία για τους απογόνους του Βυζαντίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/img/3f0c8308e4e2e5c4ddc1b7e19304f613suria-xristianoi.jpg500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/3f0c8308e4e2e5c4ddc1b7e19304f613suria-xristianoi.jpg500.jpg" /></a></div> <br /> Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης έφθασε έως τον Λίβανο και τη Συρία για να ξεσηκώσει την ορθόδοξη χριστιανική κοινότητα της περιοχής κατά των κατακτητών οθωμανών. Ο Χατζημιχάλης, ο οποίος τελικά φονεύθηκε μαχόμενος στο Φραγκοκάστελλο της Κρήτης, εστάλη από τους επαναστατημένους Ελληνες για να εντάξει στη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση φιλικούς πληθυσμούς, οι οποίοι δεν μιλούν ελληνικά, αλλά θεωρούν εαυτούς απογόνους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ρωμανίας. Οι Ελληνες του 19ου αιώνα είχαν πλήρη συνείδηση ότι η βυζαντινή κληρονομιά τούς συνέδεε με το ποίμνιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας, τους Ρουμ Ορτοντόξ (Ρωμιοί ορθόδοξοι) της Συρίας και του Λιβάνου.<br /> <br /> Τώρα που δυσάρεστα γεγονότα ξαναφέρνουν τη Συρία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, είναι χρήσιμο να εστιάσουμε την προσοχή μας -και την προσευχή μας- στους ομόδοξους αδελφούς μας. Το Πατριαρχείο Αντιοχείας έχει το όνομα μιας ιστορικής πόλεως των ελληνιστικών και βυζαντινών χρόνων, αλλά εδρεύει στη Δαμασκό της Συρίας. Η Αντιόχεια είναι πλέον τουρκική πόλη, έπειτα από μία περίεργη συνεργασία Γάλλων και Τούρκων εις βάρος της Συρίας κατά τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η περιοχή αυτή λέγεται στα αραβικά Χατάι και στα τουρκικά Ισκεντερούν Σαντζάκ (νομός Αλεξανδρέττας). Θεωρείται από τη Συρία ως έδαφος παρανόμως κατεχόμενο από τους Τούρκους.<br /> <br /> Η Συρία και ο Λίβανος σήμερα είναι δύο διαφορετικά κράτη, αλλά επί αιώνες αποτελούσαν μία ενιαία γεωγραφική και πολιτιστική περιοχή. Σε παλαιότερα κείμενα αναφέρονται ως Κοίλη Συρία και ως «γόνιμη ημισέληνος», διότι διασχίζεται από ποτάμια και έχει σχήμα μισοφέγγαρου. Το ποίμνιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας αποτελεί μειονότητα και στις δύο χώρες, αλλά διακρίνεται για το μορφωτικό επίπεδό του και την εμπορική δραστηριότητά του. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί με την ονομασία Ρουμ Ορτοντόξ διαλαλούν ότι είναι απόγονοι του Βυζαντίου, της Ελληνορθόδοξης Αυτοκρατορίας. Η λέξη «Ρουμ» χρησιμοποιήθηκε από Αραβες και Τούρκους για να υποδηλώσει καθετί σχετικό με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Προέρχεται από τη Νέα Ρώμη - Κωνσταντινούπολη και από τη λέξη «Ρωμανία», που ήταν επί 11 αιώνες το επίσημο όνομα της αυτοκρατορίας. Οι Ρουμ Ορτοντόξ της περιοχής ζουν από τον 7ο αιώνα μ.Χ. μέσα σε μία πλημμυρίδα μουσουλμάνων, Αράβων και Τούρκων. Παρά ταύτα διατήρησαν με πείσμα την πίστη τους και τις παραδόσεις τους.<br /> <br /> Σήμερα όλοι μιλούν την αραβική γλώσσα, αλλά στη θεία λειτουργία χρησιμοποιούν και τα ελληνικά. Στο μοναστήρι της Παναγίας Σεντνάγια κοντά στη Δαμασκό άκουσα πριν από 30 χρόνια χορωδία μικρών παιδιών που έψαλλε και στις δύο γλώσσες. Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας διοικεί το Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο του Λιβάνου με την περίφημη Θεολογική Σχολή «Αγιος Ιωάννης Δαμασκηνός», η οποία εδρεύει στο όρος Μπαλαμάν (Μπελεμέντειος Σχολή). Στα τέσσερα χρόνια φοίτησης οι σπουδαστές μαθαίνουν καλά τα αρχαία και τα νέα ελληνικά. Εξάλλου, βάσει του Συντάγματος του Λιβάνου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί ορίζουν πάντα τον υπουργό Εξωτερικών και ακόμη έναν υπουργό. Βάσει της κατανομής μεταξύ θρησκευτικών ομάδων, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι καθολικός μαρωνίτης, ο πρωθυπουργός μουσουλμάνος σουνίτης και ο πρόεδρος της Βουλής μουσουλμάνος σιίτης. Το ποσοστό των ελληνορθοδόξων ανέρχεται στο 5% του συριακού πληθυσμού και στο 12% του λιβανικού πληθυσμού.<br /> <br /> Οι περισσότεροι μητροπολίτες του Πατριαρχείου Αντιοχείας έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα και γνωρίζουν άριστα τη γλώσσα μας. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο Πατριάρχης Ιωάννης, καθώς και ο απαχθείς αδελφός του, ο μητροπολίτης Βεροίας (Χαλεπίου) Παύλος. Ο τίτλος του θυμίζει ότι το σημερινό αραβικό Χαλέπι ήταν στην ελληνιστική περίοδο η Βέροια της μακεδονικής Δεκαπόλεως.<br /> <br /> Πρώτιστη μέριμνα της Ελλάδος πρέπει να είναι η προστασία της ελληνορθόδοξης μειονότητας από ενδεχόμενες αγριότητες των ισλαμιστών ή άλλων φανατικών. Να στηρίξουμε τους απογόνους του Αλεξάνδρου και του Βυζαντίου.<br /> <br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i>Κωνσταντίνος Χολέβας</i></span><br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κίνδυνος στη Συρία για τους απογόνους του Βυζαντίου

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επαναστάσεως ο Βορειοηπειρώτης οπλαρχηγός Χατζημιχάλης Νταλιάνης έφθασε έως τον Λίβανο και τη Συρία για να...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο ισχυρή είναι τελικά η συμμαχία Μόσχας-Δαμασκού;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.skai.gr/files/temp//C72BE102D645B6821B3C2138104F7A62.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.skai.gr/files/temp//C72BE102D645B6821B3C2138104F7A62.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Έκπληκτοι δηλώνουν πολλοί από τις δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνέντευξη που παραχώρησε στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο «Associated Press», στην οποία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο ακόμα και συμμετοχής στη στρατιωτική δράση σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αποδείξουν πως στην επίθεση με τα χημικά στα προάστια της Δαμασκού εμπλέκονται οι δυνάμεις του Σύρου ηγέτη, Μπασάρ Αλ Άσαντ.</strong><strong><span style="color: maroon;">Του Μιχαήλ Βασιλείου</span></strong><br /> Αρχικά, είναι προφανές ότι λόγος «έκπληξης» δεν υφίσταται. Ο βασικός λόγος είναι ότι η προφανής εξήγηση βρίσκεται στο ότι οι Ρώσοι είναι πεπεισμένοι με βάση δικά τους στοιχεία ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπάρχει. Κατά συνέπεια, <strong>ο Πούτιν περνά το μήνυμα της διαλλακτικότητας στο διεθνές ακροατήριο, ενώ δεν ανησυχεί για τα στοιχεία που διαθέτουν οι Αμερικανοί</strong>. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν, ότι η συντριπτική πιθανότητα είναι και οι δυο πλευρές των εμπλεκομένων στον βρόμικο συριακό εμφύλιο να έχουν κάνει χρήση χημικών όπλων, για λόγους είτε προβοκάτσιας είτε – στρατιωτικής – ουσίας.Οπότε, ακόμα κι αν στοιχεία υπάρχουν, <strong>πάλι θα εξισορροπηθούν</strong> με την αποκάλυψητης δράσης και της άλλης πλευράς.<br /> Τα τελευταία 24ωρα όμως, οι υπάρχουσες <strong>αμφιβολίες σχετικά με τη «συμμαχία» Μόσχας-Δαμασκού</strong> αυξήθηκαν θεαματικά. Δημοσίευμα της ρωσικής οικονομικής εφημερίδας «<strong>Kommersant</strong>» ανέφερε ότι η Ρωσία ανέβαλε ξανά την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών (<strong>12 MiG-29M/M2</strong>) και των περίφημων – πλέον – αντιαεροπορικών & αντιβαλλιστικών συστημάτων <strong>S-300</strong> στη Συρία, επικαλούμενη τη μη καταβολή των χρημάτων του συμβολαίου, όπως οι πληρωμές είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των δυο πλευρών. <strong>Έχει καταβληθεί μόνο το 30% του συμβατικού τιμήματος.</strong><br /> <strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/s-300.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-83515" height="254" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/s-300.jpg" title="s-300" width="450" /></a></strong><br /> Τα μαχητικά δεν θα παραδοθούν νωρίτερα από το 2016-2017 <strong>παρότι η σχετική συμφωνία υπογράφτηκε το 2007</strong>. Με τον τρόπο αυτό διαψεύδονται δημοσιεύματα που ήθελαν τα έξι πρώτα μαχητικά να παραδίδονται μέχρι το τέλος του έτους. Όσον αφορά <strong>το συμβόλαιο του 2010 για τους S-300, εδώ οι Σύροι φέρονται να μην έχουν πληρώσει καν την προκαταβολή,</strong> με μη κατονομαζόμενο αξιωματούχο του «στρατο-βιομηχανικού συμπλέγματος» να δηλώνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να παραδοθούν έως ότου οι Ρώσοι δουν το χρώμα του χρήματος.<br /> Τα ίδια, σε γενικές γραμμές ισχύουν και <strong>για τα 36 εκπαιδευτικά – ελαφρά μαχητικά Yak-130</strong> που έχουν παραγγείλει οι Σύροι. «Σχεδιάζουν», όπως αναφέρεται, να παραδώσουν <strong>μόνο τα έξι </strong>από αυτά, αφού για τόσα έχουν πληρώσει από τη Δαμασκό…<br /> <strong>Η Μόσχα βέβαια έχει παραδώσει αντιαεροπορικά TOR και BUK, καθώς επίσης και το επικίνδυνο σύστημα επάκτιας άμυνας Bastion που αξιοποιεί επιχειρησιακά τους υπερηχητικούς πυραύλους Yakhont.</strong><br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Μοιάζει αυτή η διμερής σχέση, όπως περιγράφεται από τις ανωτέρω πληροφορίες των διεθνών – και των ρωσικών – ειδησεογραφικών πρακτορείων, ως «στρατηγική συμμαχία»; Πόσο πιθανό φαίνεται να εμπλέκεται στρατιωτικά η Ρωσία για να διασώσει τον Άσαντ και μάλιστα σε ένα σημείο της υφηλίου που αντιμετωπίζει εξ ορισμού μειονέκτημα;</strong></span></div> </div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/SYRIA-CHEMICAL-WEAPONS.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-83516" height="313" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/SYRIA-CHEMICAL-WEAPONS-1024x712.jpg" title="Tom Stoddart Collection" width="450" /></a></strong></span></div> Οι δηλώσεις όμως του Πούτιν, λίγες ώρες προτού συναντηθεί με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μπάρακ Ομπάμα, <strong>δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν τυχαίες</strong>. Όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το πλήγμα στη Συρία θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Υπενθυμίζουμε όμως, ότι το «<strong>defence-point.gr</strong>» ήταν από τα ελάχιστα μέσα που υπογράμμιζαν πως <strong>στο παρασκήνιο φαίνεται να εξελίσσεται μια διαπραγμάτευση για την επόμενη ημέρα στη Συρία</strong> μεταξύ της Μόσχας και της Ουάσιγκτον και πως το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η «<strong>ρωσική ακαμψία</strong>» στο ζήτημα της απομάκρυνσης του Άσαντ.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Είναι προφανές, ότι εάν ισχύει πως οι δυο πλευρές διατηρούν ανοικτά κανάλια επικοινωνίας για τη διευθέτηση της κρίσης, τότε η απόφαση των ΗΠΑ για στρατιωτικό πλήγμα ήταν πραγματικά μονόδρομος, καθώς αυτό θα ασκούσε πραγματική πίεση στους Ρώσους, διαβιβάζοντας το μήνυμα ότι έχουν τον τρόπο να επηρεάσουν αποφασιστικά την ισορροπία δυνάμεων στο έδαφος, ανατρέποντας το «προβάδισμα» που είχαν πάρει οι δυνάμεις του Άσαντ.</strong></span></div> </div> <!-- /metas --> <br /> Αυτό που προκύπτει με βάση αυτό το σκεπτικό, είναι ότι <strong>η Ρωσία έχει κάθε συμφέρον να οδηγήσει τα πράγματα σε μια απόπειρα διπλωματικής διευθέτησης, προτού διαταραχτεί η ισορροπία στο έδαφος που ευνοεί τον Άσαντ</strong>. Οπότε, η συνάντηση που θα έχουν οι Πούτιν και Ομπάμα λαμβάνει τεράστια σημασία, καθώς αποτελεί την <strong>τελευταία ελπίδα</strong> για αποφυγή της στρατιωτικής επέμβασης. Εάν Ρωσία και ΗΠΑ κατορθώσουν να ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους με αμοιβαίες υποχωρήσεις, τότε θα έχει ανοίξει ο δρόμος για μια ειρηνική διευθέτηση, <strong>είτε αυτό θα σημάνει την τριχοτόμηση είτε τη διατήρηση της Συρίας, με σύνορα όπως τα ξέραμε μέχρι σήμερα…</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πόσο ισχυρή είναι τελικά η συμμαχία Μόσχας-Δαμασκού;

Έκπληκτοι δηλώνουν πολλοί από τις δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνέντευξη που παραχώρησε στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο «Assoc...

Διαβάστε την συνέχεια

Β.Πούτιν: Η Ρωσία είναι έτοιμη να δράσει αποφασιστικά στο θέμα της Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.iapopsi.gr/wp-content/uploads/2013/06/POYTIN-553x330.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.iapopsi.gr/wp-content/uploads/2013/06/POYTIN-553x330.jpg" /></a></div> <br /> <strong>«<em>Η Μόσχα είναι έτοιμη να δράσει αποφασιστικά</em>», επισήμανε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε περίπτωση που η Δύση αποφασίσει ένα χτύπημα κατά της Συρίας χωρίς να έχει αποδειχθεί πώς το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσσαντ έχει κάνει χρήση χημικών. Δεν ανέφερε πάντως λεπτομέρειες για το πώς σκέφτεται να δράσει, αν και παραδέχθηκε πώς η Ρωσία έστειλε τμήματα S-300 στη Συρία.</strong><br /> Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ria Novosti», ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν σε συνέντευξη που παραχώρησε άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να συμφωνούσε σε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για ανάληψη δράσης εναντίον του Άσσαντ εάν αποδεικνυόταν πέραν αμφιβολίας ότι χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα. <strong>Ενδεχόμενο πάντως που χαρακτήρισε «<em>απολύτως παράλογο</em>».</strong><br /> <em><strong>«Οποιεσδήποτε άλλες αφορμές και τρόποι, που θα δικαιολογούσαν την άσκηση βίας έναντι ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, είναι ανεπίτρεπτοι και δεν μπορεί να θεωρηθούν παρά μόνον επιθετική ενέργεια», τόνισε ο Ρώσος Πρόεδρος.</strong></em><br /> <strong>Επιβεβαίωσε επίσης ότι η Μόσχα έχει στείλει τμήματα S-​​300 στη Συρία, αλλά πρόσθεσε ότι οι παραδόσεις δεν είχαν ολοκληρωθεί και εξετάζεται επί του παρόντος την επόμενη κίνησή του. Δεν απέκλεισε δηλαδή το ενδεχόμενο να συνεχιστούν οι παραδόσεις υλικών προκειμένου τα αντιαεροπορικά συστήματα να είναι επιχειρησιακά. Αν δεν είναι ήδη.</strong><br /> Ο Ρώσος Πρόεδρος επιμένει δηλαδή στη θέση του και υποστηρίζει πώς ένα χτύπημα από τους Δυτικούς μπορεί να γίνει μόνο αν αποδειχθεί πώς ο Άσσαντ ευθύνεται για τη χρήση των χημικών στις 21 Αυγούστου και υπάρξει σχετική απόφαση του ΟΗΕ. Σε διαφορετική περίπτωση θα είναι «απέναντι».<br /> <strong>Μέχρι στιγμής πάντως οι ΗΠΑ αποφασίζουν να δράσουν χωρίς να υπάρχουν αποδείξεις και ενώ ο ΟΗΕ δεν έχει ολοκληρώσει την έρευνα του. Μάλιστα ο γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μούν αμφισβήτησε επι τους ουσίας τα στοιχεία που επικαλείται η Ουάσιγκτον και τόνισε πώς δεν υπάρχει νομιμοποίηση για ένα χτύπημα κατά της Συρίας.</strong><br /> <strong>Το γεγονός των μη αποδείξεων φέρνει Ρωσία και ΗΠΑ σε ευθεία αντιπαράθεση για το θέμα της Συρίας. Ήδη αυτό φαίνεται και από την ενίσχυση των ναυτικών δυνάμεων των δύο χωρών στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις Πούτιν, η Ρωσία είναι έτοιμη να βοηθήσει τη Συρία.</strong><br /> <strong>Κάτι που διαβλέπει ακόμη και ο επικεφαλής των αμερικανικών Ένοπλων Δυνάμεων στρατηγός Μάρτιν Ντέμπσει. «<em>Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι οι Ρώσοι έχουν διαβεβαιώσει το καθεστώς της Συρίας ότι αν καταστρέψουμε κάτι, μπορούν να το αντικαταστήσουν</em>», είπε.</strong><br /> Σημειώνεται πώς η στρατιωτική ηγεσία των ΗΠΑ έχει εκφράσει σφοδρές αντιρρήσεις στο ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, φοβούμενη κυρίως ανάφλεξη στην περιοχή, ενώ αμερικανοί στρατιώτες εναντιώνονται, θεωρώντας πώς ένα χτύπημα ενισχύει την Αλ Κάιντα.<br /> <strong>Η αντιπαράθεση μεταξύ Πούτιν και Ομπάμα, Ρωσίας και ΗΠΑ αναμένεται να συνεχιστεί και στη Σύνοδο των G-20 που θα γίνει στην Αγία Πετρόπουλη. Είδωμεν…</strong><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Β.Πούτιν: Η Ρωσία είναι έτοιμη να δράσει αποφασιστικά στο θέμα της Συρίας

« Η Μόσχα είναι έτοιμη να δράσει αποφασιστικά », επισήμανε ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν σε περίπτωση που η Δύση αποφασίσει ένα χτύπη...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξοντώθηκαν 600 Ισλαμιστές από Ιορδανία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQBUNeWbeyJjYngQjyjFoQJvA4ucRY1ly_C8VFdXlhigs_0SA0l" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQBUNeWbeyJjYngQjyjFoQJvA4ucRY1ly_C8VFdXlhigs_0SA0l" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <b><span style="color: #990000;">"Κόλπος των Χοίρων" νο2 για τις ΗΠΑ στη Συρία.</span></b></div> <b><span style="color: #990000;"><br /></span></b> <div> <strong>Σημαντικό πλήγμα δέχτηκαν οι ισλαμικές δυνάμεις στη Συρία, όταν δύο τάγματα συνολικής δύναμης 600 ανδρών, έπεσαν σε ενέδρα του εθνικού συριακού στρατού, ενώ κατευθύνονταν προς την Ντεράα.</strong></div> <div> </div> <div> Δυτικές διπλωματικές πηγές αναφέρουν στην αμερικανική εφημερίδα World Tribune  ότι<em><strong> "οι συγκεκριμένς εκπαιδευμένες στην Ιορδανία αντικαθεστωτικές δυνάμεις κυριολεκτικά αποδεκατίστηκαν από ένα μηχανοκίντηο σύνταγμα του συριακού εθνικού στρατού το οποίο είχε αφιχθεί στην περιοχή χωρίς να γίνει αντιληπτό, με αποτέλεσμα να δεχτούν συνδυαστικά πλήγματα. Η δύναμη αυτή απέτυχε να εισχωρήσει πέραν των 10 χλμ στη συριακή επικράτεια πριν να εντοπισθεί και να καταστραφεί από το συριακό στρατό"</strong></em> οι συγκεκριμένες μονάδες μάλλιστα θεωρείται ότι τέθηκαν εκτός μάχης αφού ελάχιστοι επιβιωσαν.</div> <div> </div> <div>  Στόχος τους ήταν να ενισχύσουν την Ντέραα το οποίο είναι το ενπομείναν προπύργιο των ανταρτών στην Συρία, και από εκεί επρόκειτο να ξεκινήσουν επίθεση στη Δαμασκο</div> <div> </div> <div> <strong>Οι πηγές παραδέχονται ότι επρόκειτο περί μεικτής δύναμης ισλαμιστών ανταρτών και ισλαμιστών μισθοφόρων από την Αίγυπτο (Αδελφοί Μουσουλμάνοι) και την Σ.Αραβία (το κέντρο του σαλαφισμού).</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Ήταν εκπαιδευμένοι από την CIA και τις μυστικές ιορδανικές υπηρεσίες και εξοπλίστηκαν με αντιαρματικά και αντιαεροπορικά συστήματα, όπως και συσκευές νυκτερινής οράσεως.Το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού προήλθε από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Η Ιορδανία αποτελεί εδώ και καιρό το κέντρο εκπαίδευσης των Αμερικανών για τους ισλαμιστές μισθοφόρους.</strong></div> <div> </div> <div> Οι μονάδες των ισλαμιστών διέσχισαν τα ιορδανικά σύνορα με σκοπό να φτάσουν στην πόλη Ντέραα, και τους υποδέχθηκαν με μεγάλη εχθρότητα οι Δρούζοι της περιοχής, οι οποίοι δεν τους δέχτηκαν καθότι τους θεωρούσαν απειλή, και πράκτορες των Αμερικανών.</div> <div> </div> <div> Μέσα σε λίγες ώρες εντοπίστηκαν από μονάδες του συριακού στρατού που τους επιτέθηκαν και τους κατέστρεψαν ολοσχερώς. Κατά τη διάρκεια του "κυνηγιού" προσπάθηαν κάποιοι από αυτούς να καταφύγουν στο Γκολάν στα σύνορα με το Ισραήλ, και μάλλιστα να πάρουν ομήρους από το προσωπικό του ΟΗΕ με στόχο να τους χρησιμοποιήσουν ως ανθρώπινη ασπίδα για να διαφυγουν.</div> <div> </div> <div> Το σχέδιο της CIA ήταν απλό, αλλά απλοϊκό  "Θέλαμε να δημιουργήσουμε μια ισχυρή επαναστατική παρουσία στη Νότια Συρία που θα αποτελούσε πόλο έλξης και για άλλες ομάδες με στόχο να συγκεντρωνόταν μια μεγάλη δύναμη για να προελάσει στην Δαμασκό"</div> <div> </div> <div> <strong>Η ήττα αυτή αποτελεί σημαντικό πλήγμα και συγκρίνεται με την ήττα των ΗΠΑ στο Κόλπο των Χοίρων όταν Κουβανέζοι αντικαθεστωτικοί εξοντώθηκαν από τις δυνάμεις του Φιντέλ Κάστρο.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Οι ΗΠΑ πίστευαν ότι θα επαναλάμβαναν ότι έκαναν στη Λιβύη όταν χρησιμοποιησαν την Βεγγάζη σαν ορμητήριο, αλλά η Συρία δεν είναι Βεγγάζη, ο Άσαντ δεν είναι Καντάφι, και αντίθετα με τον μακρίτη δεν είναι αφημένος στην τύχη του, αλλά έχει πανίσχυρους συμμάχους που "βλέπουν" από ψηλά και τον προειδοποιούν.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Όπως είπε και ένας διπλωμάτης<em> "οι ΗΠΑ μας δίνουν την άισθηση ότι δεν ακούνε"</em>, και εμείς προσθέτουμε, ότι έτσι συμβαίνει σε μια χώρα που διανύει περίοδο "αυτισμού" και είχε συνηθήσει να είναι πρώτη δύναμη στον κόσμο, και τώρα γνωρίζει ότι αυτό δεν θα διαρκεσει για πάντα.</strong></div> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εξοντώθηκαν 600 Ισλαμιστές από Ιορδανία.

"Κόλπος των Χοίρων" νο2 για τις ΗΠΑ στη Συρία. Σημαντικό πλήγμα δέχτηκαν οι ισλαμικές δυνάμεις στη Συρία, όταν δύο τάγματα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ομαδική παράκρουση των Τούρκων: «Διαλύστε τη Συρία»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Gul_Karlov-Russian-Ambassador.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-83462" height="375" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Gul_Karlov-Russian-Ambassador.jpg" title="Gul_Karlov-Russian-Ambassador" width="500" /></a></div> <br /> <strong>Ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ παραδέχτηκε ότι η Τουρκία και οι ΗΠΑ «ο στενότερος σύμμαχός της» δεν έχουν ίδιες απόψεις αναφορικά με το θέμα της Συρίας και μετά την χρήση χημικών κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στην Δαμασκό.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</strong></span><br /> Η πρώτη επίσημη τοποθέτηση του Τούρκου προέδρου μετά την απόφαση του Αμερικανού προέδρου να προσφύγει στην ετυμηγορία του Κογκρέσου, αναφέρει ότι ο Μπαράκ Ομπάμα κινείται μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής παράδοσης των ΗΠΑ και συμπλήρωσε <strong>υπογραμμίζοντας σαφέστατα τη διαφωνία του με την καθυστέρηση της επίθεσης</strong>, λέγοντας ότι «εμείς ως μία γειτνιάζουσα χώρα έχουμε σίγουρα διαφορετικά συναισθήματα. Αυτοί (οι Αμερικανοί) βρίσκονται μακριά από την περιοχή και αντιλαμβάνονται τα πράγματα διαφορετικά» κατά συνέπεια «<strong>οι πολιτικές των δύο χωρών δεν είναι δυνατόν να συμπίπτουν συνεχώς</strong>».<br /> <br /> Το ενδιαφέρον είναι ότι οι «<strong>ανυπόμονες</strong>» και «<strong>πολεμοχαρείς</strong>» αυτές δηλώσεις έγιναν στο πλαίσιο της τελετής παράδοσης των διαπιστευτηρίων <strong>του νέου πρέσβη της Ρωσίας, Αντρέι Καρλόφ</strong>. Ο Τούρκος πρόεδρος στην ουσία δήλωσε ότι η καθυστέρηση της επίθεσης συμβαίνει επειδή ο Αμερικανός πρόεδρος <strong>αντιμετωπίζει «εσωτερικά προβλήματα»</strong>.<br /> Το «<strong>defence-point.gr</strong>» σε μία προσπάθεια να διαγνώσει το πρόβλημα των Τούρκων αναφορικά με τη Συρία, είναι ότι για κάποιους – νεοθωμανικούς – λόγους <strong>έχουν πάθει… ομαδική παράκρουση, η οποία τους έχει κάνει να έχουν απολέσει μέρος της επαφής τους με την πραγματικότητα</strong> και εξηγούμε γιατί το λέμε αυτό:<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Πρώτον, </strong></span>πως είναι δυνατόν ένας Τούρκος πρόεδρος να προχωράει στις συγκεκριμένες δηλώσεις <strong>τη στιγμή που έχει συνάντηση με τον εκπρόσωπο από τη μόνη χώρα στον πλανήτη η οποία μπορεί με αξιώσεις να αντιμετωπίσει μία τέτοιου τύπου εξέλιξη στην περιοχή</strong> και φυσικά τη στιγμή που γνωρίζει ότι η χώρα αυτή για διαφόρους πολύ σημαντικούς γεωπολιτικούς, γεωπολιτισμικούς έως και ιστορικούς λόγους, έχει την Άγκυρα… «στη μπούκα του βαλλιστικού της πυραύλου» και κυριολεκτούμε.<br /> Πραγματικά <strong>αναρωτιόμαστε εάν στην Άγκυρα δεν αντιλαμβάνονται τι θα αντιμετωπίσουν εάν και εφόσον λειτουργήσουν τόσο απροκάλυπτα εχθρικά απέναντι στη Ρωσία</strong> με την οποία συνορεύουν στην Μαύρη Θάλασσα, ενώ όπως διαπιστώθηκε από τον τελευταίο πόλεμο στο Καύκασο μεταξύ της Ρωσία και της Γεωργίας – τον Αύγουστο του 2008 – <strong>οι δυο χώρες μπορούν με συνοπτικές διαδικασίες να αποκτήσουν… κοινά σύνορα</strong>.<br /> Δηλαδή, τόση εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους έχουν, ώστε να πιστεύουν ότι <strong>τίποτα δεν θα πάθουν επειδή είναι σημαντικότατοι εταίροι για τις ΗΠΑ, ή υποτιμούν τις αντιδράσεις τη Μόσχας</strong> σε ένα θέμα το οποίο έχουν αναγάγει σε «σημαία» της εξωτερικής τους πολιτικής ειδικά τα τελευταία δύο έτη;<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Δεύτερον,</strong></span> ας μας ενημερώσει η Τουρκία για το ποιες είναι οι «κάποιες φορές» οι οποίες δεν έχει τα ίδια συμφέροντα με τις ΗΠΑ και για το ποιες είναι οι πολλές φορές για τις οποίες τα συμφέροντα με την Ουάσιγκτον συμπίπτουν.<br /> Εάν κάποιος λάβει υπόψη του τις εξελίξεις των τελευταίων 10 ετών στην περιοχή μας, δηλαδή από τον Β’ Πόλεμο του Κόλπου την άνοιξη του 2003 όπου και η Τουρκία – με υπαιτιότητα του σημερινού Τούρκου προέδρου – <strong>αρνήθηκε στις ΗΠΑ πρόσβαση στο τουρκικό έδαφος ώστε να ανοίξουν το βόρειο μέτωπο, </strong>κάτι το οποίο στοίχισε στις ΗΠΑ χρόνο, χρήμα και αίμα, ενώ στην Άγκυρα ένα de facto Κουρδικό κράτος.<br /> <strong>Ας μας ενημερώσει κάποιος ποιο ακριβώς είναι το μείζον θέμα στο οποίο οι ΗΠΑ και η Τουρκία είχαν απόλυτη ταύτιση απόψεων,</strong> αφού ακόμα και στην Αραβική Άνοιξη, τα συμφέροντα πλέον δείχνουν να μην είναι ταυτόσημα, με το παράδειγμα της Αιγύπτου να είναι ενδεικτικό, ενώ στο θέμα της «εκδημοκρατισμού» της χώρας, λίγο έλειψε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να χαρακτηριστεί ως… Καντάφι από την Δύση, με πρώτους και καλύτερους τους Αμερικανούς.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Τρίτον, </strong></span>προσέξτε στο σημείο που η Τουρκία διαφωνεί με τις ΗΠΑ. Ενώ οι ΗΠΑ για την ώρα και επισήμως φέρονται να έχουν αποφασίσει την εμπλοκή τους με έναν απολύτως ελεγχόμενο τρόπο, δηλαδή <strong>την καταστροφή των χημικών οπλοστασίων και ίσως την εξισορρόπηση του πεδίου της μάχης έτσι ώστε να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση μέσω διαπραγμάτευσης,</strong> αλλά με τον Άσαντ να αποτελεί «μέρος τη λύσης», η Τουρκία ζητάει την άμεση εμπλοκή σε έναν πόλεμο μεγάλης κλίμακας με στόχο την εξαφάνιση του καθεστώτος Άσαντ και τη δημιουργία δηλαδή ενός ισλαμιστικού κράτους – παρία το οποίο θα άγεται και θα φέρεται από την Νεοθωμανική Τουρκία, θα προωθεί το εξτρεμιστικό σουνιτικό ισλάμ και φυσικά δεν θα επιτρέψει στους Κούρδους της Συρίας να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους.<br /> <strong>Είναι προφανές, τι για το συγκεκριμένο σκοπό η Τουρκία θα ρισκάρει την ίδια της την ύπαρξη μέσω μίας άμεσης πολεμικής εμπλοκής, αλλά για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, θα πρέπει να ΕΜΠΛΕΞΕΙ και τις ΗΠΑ με την ελπίδα να καθαρίσει την παρτίδα στη Συρία εύκολα και κυρίως να ΑΠΟΤΡΕΨΕΙ την Ρωσία από το να την στοχοποιήσει.</strong><br /> <!-- /metas --> <br /> Με λίγα λόγια «<strong>μωραίνει Κύριος…</strong>», τα υπόλοιπα στις οθόνες μας λίαν προσεχώς.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ομαδική παράκρουση των Τούρκων: «Διαλύστε τη Συρία»

Ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ παραδέχτηκε ότι η Τουρκία και οι ΗΠΑ «ο στενότερος σύμμαχός της» δεν έχουν ίδιες απόψεις αναφορικά μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τρόικα χτυπά τον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας, θα την αφήσουν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/03/Troika_Greece.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-71188" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/03/Troika_Greece.jpeg" title="Troika_Greece" /></a></div> <br /> <strong>Με άθλιο τρόπο – την αποστολή ενός ηλεκτρονικού μηνύματος – η τρόικα απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες την κυβερνητική απόφαση για εκκαθάριση εν λειτουργία των αμυντικών βιομηχανιών ΕΑΣ και ΕΛΒΟ, αλλά και της ΛΑΡΚΟ. Ζητά δε άμεσο κλείσιμο στο πρότυπο της ΕΡΤ, χωρίς μάλιστα στην περίπτωση να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοι.</strong><br /> Δικαίως στην κυβέρνηση έχει σημάνει συναγερμός, αφού <strong>η σκαιότητα με την οποία συμπεριφέρεται η Τρόικα σε ένα θέμα που άπτεται του σκληρού πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας σοκάρει,</strong> καθότι οι αμυντικές βιομηχανίες σχετίζονται και με τις ανάγκες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κάτι το οποίο κανείς δεν πρέπει να λησμονεί, πέρα από τα νούμερα και τη λογιστική αντιμετώπιση των πάντων.<br /> <br /> Πρόκειται για μια πράξη της Τρόικας που <strong>ξεπερνά κατά πολύ τα εσκαμμένα</strong> και πλέον θα πρέπει να τεθεί υπό σοβαρή εξέταση το <strong>ενδεχόμενο εκδίωξης της Τρόικας από την Ελλάδα, εφόσον αναμένεται πρωτογενές πλεόνασμα,</strong> άρα η χώρα μπορεί να ζήσει με αυτά που παράγει.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Η κυβέρνηση θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο ακόμα και να καταφύγει στη γνώμη της ελληνικής κοινωνίας, ανακοινώνοντας δημοψήφισμα, στο οποίο τα ερωτήματα θα είναι αφενός το θέμα των αμυντικών βιομηχανιών και αφετέρου – σε πακέτο – το ποια μέτρα πιστεύει πρέπει να ληφθούν ώστε αι να επιβιώσουν οι αμυντικές βιομηχανίες, αλλά και συνολικότερα να εξέλθει η χώρα από την κρίση.</strong></span></div> </div> Όλοι τείνουμε να αγνοούμε, ότι η έλευση της Τρόικας, μετά την<strong> ανοικτή πρόσκληση του Γιώργου Παπανδρέου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο</strong> (ΔΝΤ/IMF), κατέστη αναγκαία επειδή κανένας σχεδόν από το πολιτικό σύστημα <strong>δεν ήθελε να παραδεχτεί την πραγματικότητα,</strong> να την παρουσιάσει στον ελληνικό λαό, μαζί με το ποια μέτρα θα έπρεπε να ληφθούν για την αντιμετώπιση της κατάστασης.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Κατανοητό ενδεχομένως… αφού αυτοί που θα έπρεπε να το πουν στον ελληνικό λαό έφεραν ακέραια την ευθύνη του καταντήματος.</strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/EAS_Header_EAS.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-81235" height="111" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/EAS_Header_EAS-300x83.jpg" title="EAS_Header_EAS" width="400" /></a><span style="color: maroon;"><strong></strong></span>Κατά συνέπεια και αφού πλέον υποτίθεται όλοι έχουν αντιληφθεί την κατάσταση, ασχέτως της <strong>λαϊκιστικής ρητορικής</strong> ορισμένων που τάζουν χωρίς να διευκρινίζουν πού ακριβώς θα βρουν τα χρήματα για να τα χρηματοδοτήσουν, <strong>υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να πάρουμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας</strong>. Για να πετύχει όμως κάτι τέτοιο, απαιτείται <strong>αυτοσεβασμός</strong>, συναίσθηση της κατάστασης και όχι ιδεοληψίες.<br /> Και είναι φυσικό, ότι <strong>εάν ο ελληνικός λαός επιλέξει να πιστέψει ότι με επέκταση του δημοσίου τομέα θα λυθεί το πρόβλημα, να πάρει την ευθύνη για την επιλογή του</strong> και για ό,τι επακολουθήσει.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Επιστρέφοντας στο θέμα των αμυντικών βιομηχανιών, ούτε τα συμβόλαια ύψους 250 εκατομμυρίων δολαρίων που θέλει να θέλει να αναθέσει η αμερικανική ATK στα ΕΑΣ, ούτε και το έγγραφο ενδιαφέρον της γερμανικής Rheinmetall για την ΕΛΒΟ, φαίνεται ότι συγκινούν την Τρόικα.</strong></span></div> </div> Εάν η δικαιολογία είναι<strong> οι γραφικότητες που δηλώνονται περί απόρριψης της συμμετοχής των ιδιωτών</strong> και της διατήρησης των εταιριών ως (χρεοκοπημένα) «κρατικά μαγαζιά», δεν μπορεί ένα οργανωμένο κράτος να ανέχεται τέτοιες τοποθετήσεις τη στιγμή κατά την οποία <strong>αυτό που κρίνεται είναι το ψωμί χιλιάδων οικογενειών και φυσικά η αμυντική ικανότητα της χώρας</strong>.<br /> Η ευθύνη είναι να εξασφαλιστεί το «μη χείρον» και <strong>όσοι θεωρούν ότι υπάρχει… μηχάνημα στα χέρια της κυβέρνησης που κόβει χρήμα και το δίνει στους κρατικοδίαιτους, μπορούν να ζητήσουν απευθείας την επιστροφή της χώρας στη δραχμή</strong> που θα έχει για αξία κλάσμα της σημερινής ισοτιμίας που καθορίστηκε κατά την είσοδο της χώρας στο ευρώ και να ευελπιστούν ότι θα πείσουν την ελληνική κοινωνία.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/ELVO.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="size-medium wp-image-81195 alignleft" height="200" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/07/ELVO-300x200.jpg" title="ELVO" width="300" /></a>Το ζητούμενο είναι <strong>η ελληνική κυβέρνηση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να σεβαστεί πάνω απ’ όλα τον εαυτό της και να καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να συζητά με καλοπληρωμένους υπαλλήλους τέτοια ζητήματα και να αποταθεί απευθείας στην αμερικανική και τη γερμανική κυβέρνηση,</strong> καθώς το θέμα πρέπει δια τελεσιγράφου να φύγει από τα χέρια των γραφειοκρατών και να περάσει στη σφαίρα της υψηλής πολιτικής.<br /> <!-- /metas --> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Εναλλακτικά, πιο έντιμο και αξιοπρεπές θα ήταν να ζητήσει ο πρωθυπουργός να συναντήσει τους επικεφαλείς των κολοσσών της παγκόσμιας αμυντικής βιομηχανίας που έχουν δείξει ενδιαφέρον, όπως το πράττει σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Και καλά κάνει. Δηλαδή, οι διευθύνοντες σύμβουλοι των ATK και Rheinmetall θα αρνούνταν να συναντήσουν τον πρωθυπουργό; Θα μπορούσαν πολλές σκέψεις να διατυπωθούν για τον χειρισμό της υπόθεσης σε αυτό το επίπεδο. Προς το παρόν μένουμε εδώ.</strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Τρόικα χτυπά τον σκληρό πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας, θα την αφήσουν;

Με άθλιο τρόπο – την αποστολή ενός ηλεκτρονικού μηνύματος – η τρόικα απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες την κυβερνητική απόφαση για εκκαθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοϊσραηλινή άσκηση στην Κρήτη - Ποιο είναι το σενάριο στο οποίο επιμένουν οι ισραηλινοί

<center> <img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/IRAK-IRAN-ISRAIL-SOMALIA/ISRAEL/ISRAELARMY/cache/elikoptero-630x419.jpg" width="600" /></center> <br /> <strong>Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ </strong><br /> <br /> Νέα  ελληνοϊσραηλινή άσκηση ελικοπτέρων  σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί στην Κρήτη  τον Οκτώβριο. Ηδη, όπως ανέφερε αρμόδια στρατιωτική πηγή,  βρίσκεται στην Ελλάδα ομάδα ισραηλινών αξιωματικών και μαζί με στελέχη της Αεροπορίας Στρατού σχεδιάζουν τα - πολύπτυχα- σκέλη της άσκησης.<br /> <strong><br /> Και Διάσωση σε Συνθήκες Μάχης (CSAR)</strong><br /> <br /> Πέρυσι αντίστοιχη άσκηση έγινε τον Σεπτέμβριο πάλι στην Κρήτη με την συμμετοχή 8 ελικοπτέρων από κάθε πλευρά.Από  ελληνικής συμμετείχαν τρία επιθετικά ελικόπτερα ΑΗ-64Α+ Αpache του 1ου Τάγματος Επιθετικών Ελικοπτέρων (TEEΠ) της Αεροπορίας Στρατού και από την ισραηλινή πλευρά 4 AH-64D Apache και 4 UH-60Α/L Black Hawk της ισραηλινής Αεροπορίας. Ενα από τα σενάρια που εκτελέστηκαν ήταν και Ερευνα και Διάσωση Προσωπικού σε Συνθήκες Μάχης (CSAR) με συμμετοχή και κομάντος της 31 Μοίρας Ειδικών Επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας, με ελικόπτερο  Super Puma.<br /> <strong><br /> '' Βαθειά διείσδυση''</strong><br /> Το σκέλος με τα επιθετικά ελικόπτερα  ήταν το κυριότερο  και οι αποστολές που έγιναν σε αυτό ήταν κρούσης σε στόχους εδάφους και επιφανείας.Για το όλο πρόγραμμα (διήμερης ή τριήμερης διάρκειας) υπήρξε ''φραγή πληροφοριών''.Κατά μία πληροφορία τα ισραηλινά ελικόπτερα δεν έμειναν στην Ελλάδα αλλά έρχονταν για κάθε αποστολή από το Ισραήλ- προφανώς στο πλαίσιο εκπαίδευσης σε αποστολές βαθειάς διείσδυσης.<br /> <strong><br /> Και άλλες !</strong><br /> Πρόκειται για άλλη μια  εκπαιδευτική δραστηριότητα των ισραηλινών επιθετικών ελικοπτέρων στην Ελλάδα, μετά τη διεξαγωγή διμερών ασκήσεων CSAR τον Οκτώβριο του 2010 στην Πελοπόννησο και τον Ιούνιο του 2011 στη Θεσσαλία.<br /> Πάντως η άσκηση αυτή δεν είναι η μόνη με την συμμετοχή Ελλήνων και Ισραήλ αυτή την περίοδο...<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ελληνοϊσραηλινή άσκηση στην Κρήτη - Ποιο είναι το σενάριο στο οποίο επιμένουν οι ισραηλινοί

Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ  Νέα  ελληνοϊσραηλινή άσκηση ελικοπτέρων  σχεδιάζεται να πραγματοποιηθεί στην Κρήτη  τον Οκτώβριο. Ηδη, όπως ανέφερε ...

Διαβάστε την συνέχεια