H Ελλάδα κοιτάζει στο Νότο, αλλά ο τρόμος έρχεται από τον Βορρά...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6z-MkXDrJ7yFK154agO0L4BLYkKhHJg1h67uJinIB-N3rpYIzqNSWYKWEUxrGvEr9GEatd6hxhkmt3cNmnOJbkA29PzpF17x47i-vqTM5bGbA2DRZ3BQcqKXkiE0sFQ-2bz92QilaTQg/s1600/erdogan-putin.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6z-MkXDrJ7yFK154agO0L4BLYkKhHJg1h67uJinIB-N3rpYIzqNSWYKWEUxrGvEr9GEatd6hxhkmt3cNmnOJbkA29PzpF17x47i-vqTM5bGbA2DRZ3BQcqKXkiE0sFQ-2bz92QilaTQg/s640/erdogan-putin.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Αδαλής Γιώργος</b><br /> Ο Ερντογάν μπορεί να καταρρίπτει ρωσικά μαχητικά, χωρίς να κουνιέται φύλλο; Φυσικά! Εάν γνωρίζει ότι τον παίρνει επιχειρηματικά, γιατί όχι; Μόνο που εδώ στην Ελλάδα, εξετάζουμε μονίμως τους στρατιωτικούς συσχετισμούς και παρακάμπτουμε τους οικονομικούς. Γι' αυτό και διολισθαίνουμε διαρκώς σε λάθος συμπεράσματα. Έτσι, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν στρέψει το βλέμμα τους στις ρωσοουκρανικές σχέσεις για το φυσικό αέριο. Κι επειδή πλησιάζει ο καιρός που η ελληνική κοινή γνώμη θα πάρει το βλέμμα της από τη Λιβύη και θα το στρέψει προς τη νέα ρωσοουκρανική διένεξη, καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά, πριν μας προλάβουν πάλι οι εξελίξεις! <br /> <br /> Σήμερα, εξακολουθεί να ισχύει μια σύμβαση μεταφοράς φυσικού αερίου μεταξύ της ουκρανικής κρατικής εταιρείας Naftogaz και του ρωσικού κρατικού προμηθευτή φυσικού αερίου Gazprom. Η εν λόγω σύμβαση όμως, λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2019. Εδώ και ένα χρόνο οι δύο χώρες βρίσκονται σε διαρκείς διαπραγματεύσεις αλλά δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους μιας καινούριας σύμβασης, μιας και τα συμφέροντά τους φαίνονται να μην συγκλίνουν με τίποτα. Κι ενώ στις 18 Νοεμβρίου, η Gazprom υπέβαλε άλλη μια προσφορά στη Naftogaz, η ουκρανική πλευρά τη χαρακτήρισε απαράδεκτη, όπως όλες τις προηγούμενες προσφορές και την απέρριψε.<br /> <br /> Το πρόβλημα ξεκινά περίπου στο 1995. Τότε, το ρωσικό αέριο που κατέληγε στα ευρωπαϊκά κράτη διοχετευόταν μόνο μέσω αγωγών που διέρχονταν από την Ουκρανία και από 115 δισ. κ.μ. (κυβικά μέτρα) που έφτασαν στην Ευρώπη το έτος 1990, η αύξηση της ζήτησης, εκτόξευσε τις ρωσικές εξαγωγές το 1998, στα 141 δισ κ.μ. Την χρονιά εκείνη, όμως, η Ρωσία άρχισε συνομιλίες για τον αγωγό "Nord Stream I" με τη Γερμανία και τη Φινλανδία, προκειμένου να παρακάμψει το σύστημα διαμετακόμισης της Ουκρανίας.<br /> <br /> Η Ρωσία είχε δοκιμάσει από το 1995 ως το 2004 διάφορους τρόπους για να θέσει υπό τον έλεγχό της το σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου της Ουκρανίας. Επιχείρησε ακόμα και να νοικιάσει αγωγούς, ή ακόμα και να αγοράσει τους υφιστάμενους. Όλοι οι τρόποι απέτυχαν. Λίγο μετά την "<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CF%81%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AF_%CE%95%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7">Πορτοκαλί Επανάσταση</a>" του 2004, η Ρωσία αποφάσισε τελικά να κατασκευάσει νέους αγωγούς που θα την απελευθέρωναν, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. <br /> Η πρώτη διαμάχη <br /> <br /> Η πρώτη μεγάλη διαμάχη για το φυσικό αέριο μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας έλαβε χώρα στα τέλη του 2005. Η Ρωσία ισχυρίστηκε τότε ότι οι Ουκρανοί είχαν εκτρέψει φυσικό αέριο προοριζόμενο για την Ευρώπη, για δικές τους οικιακές χρήσεις. Αρχικά το αρνήθηκαν, αλλά κατόπιν το παραδέχτηκαν. Έτσι, για πρώτη φορά, την 1η Ιανουαρίου 2006, η Ρωσία απλώς διέκοψε την παροχή φυσικού αερίου. Μία προσωρινή συμφωνία που υπεγράφη λίγες μέρες αργότερα είχε ως αποτέλεσμα, το αέριο να ρέει και πάλι στην Ευρώπη κάτι που ηρέμησε τους Ευρωπαίους ηγέτες.<br /> <br /> Ο επόμενος "πόλεμος" φυσικού αερίου έγινε στις αρχές του 2009. Αυτή τη φορά η Ρωσία διέκοψε τις προμήθειες φυσικού αερίου για δεκατρείς ολόκληρες ημέρες με αποτέλεσμα να στεγνώσει η Ευρώπη από φυσικό αέριο και οι καταναλωτές να διαμαρτύρονται προς τους παρόχους. Όσο περνούσαν οι μέρες και οι κάνουλες ήταν κλειστές, η ΕΕ από εκεί που τηρούσε μια αφ’ υψηλού θεώρηση του προβλήματος άρχισε τις πολιτικές παρεμβάσεις. <br /> <br /> Εκείνη η έντονη κρίση είχε ως κατάληξη την υπογραφή μιας συμφωνίας μεταξύ της ουκρανικής Naftogaz και της ρωσικής Gazprom, δεκαετούς διάρκειας. Με τη συμφωνία αυτή μάλιστα, η Ουκρανία παρείχε στα ευρωπαϊκά κράτη φυσικό αέριο, ακόμα και κατά τη διάρκεια των "σκοτεινών" χρόνων του Πολέμου του Ντόνμπας (2014). Βλέπετε, μπορεί ο πόλεμος να είναι πόλεμος, αλλά το χρήμα παραμένει χρήμα ακόμη και μεταξύ δυο κρατών που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση! <br /> "Κοστούμι" 12 δισ. για τον Πούτιν <br /> <br /> Η συμφωνία του 2009 ήταν στην ουσία μια φόρμουλα take-or-pay για τη Naftogaz που προέβλεπε ότι η Ουκρανία έπρεπε να αγοράσει μεταξύ 42 και 52 bcm φυσικού αερίου ετησίως, χωρίς το δικαίωμα να το μεταπωλήσει. Αυτή, λοιπόν, η επίμαχη συμφωνία εκπνέει οριστικά στις 31 Δεκεμβρίου 2019 και κάνει τους Ευρωπαίους να τρέμουν στην ιδέα ότι θα μείνουν και πάλι χωρίς φυσικό αέριο μέσα στο καταχείμωνο! <br /> <br /> Η Naftogaz δικαιώθηκε πέρυσι (2018) από το Ινστιτούτο Διαιτησίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Στοκχόλμης, στο οποίο είχε προσφύγει από το 2014. Το δικαστήριο επέβαλε στην Ρωσία να επανεξετάσει τους όρους και τις υποχρεώσεις των συμβάσεων που είχε συνάψει με την Ουκρανία, απαιτώντας από την Gazprom να πληρώσει άμεσα 2,56 δισ. δολάρια πρόστιμο στην Ουκρανία. <br /> <br /> Η Gazprom όμως, δεν τήρησε ποτέ την υποχρέωσή της, βάσει της απόφασης, μιας και είναι γνωστό στην "αγορά" ότι η Gazprom αρνείται να καταβάλει πρόστιμα όταν χάνει. Γι’ αυτό και η Naftogaz θα επιστρέψει στο Ινστιτούτο Διαιτησίας για να ζητήσει αποζημίωση για τις απώλειές της, ράβοντας ένα "κοστούμι" ύψους 12 δισ. δολαρίων για τον Πούτιν, ο οποίος φυσικά θα τα "γράψει" όλα μαζί στο χιόνι της Σιβηρίας!<br /> <div> <br /> Ο πρακτικός Ερντογάν <br /> <br /> Την στιγμή που στην Ελλάδα παρακολουθούσαμε 40 τουρκικά σήριαλ και τουρκικά τηλεπαιχνίδια, ο Ερντογάν έκανε κάτι πιο πρακτικό. Παρακολουθούσε τις εξελίξεις στα ενεργειακά. Και μπορεί να κατέρριπτε το ρωσικό Sukhoi πάνω από τη Συρία, αλλά το έκανε εκ του ασφαλούς μιας και η Ρωσία είχε ξεκινήσει ήδη τα σχέδια δύο επιπλέον αγωγών με σκοπό να παρακάμψει την Ουκρανία: Τον Nord Stream ΙΙ στον Βορρά και τον TurkStream στο Νότο. <br /> <br /> Αν και οι σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας έφτασαν στα άκρα, πολύ γρήγορα οι δυο χώρες τα ξαναβρήκαν διότι κορυφαία στρατηγική της Ρωσίας είναι να παρακάμψει την Ουκρανία πάση θυσία. Κάτι που το γνώριζε καλά ο Ερντογάν, σε αντίθεση με τους πατέρες και μητέρες του έθνους μας, οι οποίοι απ’ ότι φαίνεται παρακολουθούσαν μόνο Survivor και άλλα τέτοια ριάλιτι επιβίωσης, που προσφέρει σαν "σανό" στους Έλληνες τηλεθεατές, ο κολλητός του Ερντογάν, Ατζούν Ιλιτζαλί! <br /> <br /> Η ουκρανική διένεξη είχε καταλήξει στα δικαστήρια το 2014 και ο Ερντογάν κατέρριψε το ρωσικό Sukhoi-24 στις 24 Νοεμβρίου 2015. Όταν ήδη ο Πούτιν είχε επιλέξει την Τουρκία ως στρατηγικό εταίρο στους νέους αγωγούς που ετοίμαζε και είχε επενδύσει στην διάλυση της ουκρανικής οικονομίας. Μια διάλυση, η οποία θα περνούσε αποκλειστικά μέσω Τουρκίας. Και φυσικά, να μην ξεχνάμε ότι ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού φυσικού αερίου στην περιοχή είναι η Τουρκία. <br /> <br /> Άρα όσοι περίμεναν ότι η κατάρριψη του Sukhoi θα τερμάτιζε τις σχέσεις Πούτιν-Ερντογάν και θα οδηγούσαν τις δύο χώρες σε πόλεμο, μάλλον δεν είχαν ιδέα από τα παραπάνω που συνέβαιναν στην οικονομία. Ένα μεγαλεπίβολο σχέδιο αγωγών της Ρωσίας, που παρακάμπτει την Ουκρανία, αναβαθμίζει την Τουρκία και ουσιαστικά, συνδέει την Σιβηρία με τους καταναλωτές της Ευρώπης και της Κίνας. Κι αν αυτό το πετύχει, θα σημαίνει κλιμακωτές απώλειες στην οικονομία της Ουκρανίας. Πρόκειται για στρατηγική με πολύ μεγάλο βάθος και γι αυτό ξεχάστηκαν σε χρόνο ρεκόρ πολύ σοβαρές υποθέσεις, όπως η δολοφονία του Ρώσου πρέσβη από Τούρκο αστυνομικό! </div> <div> <br /> Η Αθήνα στον κόσμο της <br /> <br /> Τα δύο τελευταία εμπόδια σε αυτό το ρωσικό σχέδιο ήταν η άρνηση της Δανίας να περάσει ένας αγωγός από τα χωρικά της ύδατα καθώς και η άρνηση της Τουρκίας να περάσει ο αγωγός από την Ελλάδα. Η Δανία πριν ένα μήνα έδωσε τελικά άδεια, ενώ η Ελλάδα παρακάμφθηκε μετά την "ευγενική" προσφορά της Βουλγαρίας. Είναι θέμα μηνών για την Gazprom να μπορεί να προμηθεύει φυσικό αέριο στους Ευρωπαίους πελάτες της, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. <br /> <br /> Στις 25 Νοεμβρίου, η Naftogaz αρνήθηκε την τελευταία προσφορά της Gazprom για παράταση ισχύος ενός έτους, γιατί ξέρει τι την περιμένει στο άμεσο μέλλον. Σχεδόν ταυτόχρονα, ο Ερντογάν με την παράνομη συμφωνία του με τον Λίβυο Σάρατζ, έστρεψε την προσοχή της Ελλάδας και της ΕΕ προς τα νότια για να παίξει το μεγάλο παιχνίδι στα βόρεια! Κι ενώ απομένουν λίγες μέρες μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2020 ουδείς ασχολείται με το νέο πρόβλημα που θα ανακύψει στην καρδιά της ΕΕ. Θα έχει φυσικό αέριο η Ευρώπη μετά την Πρωτοχρονιά, ή θα ζήσουμε και πάλι σκηνές "σκληρού ροκ" όπως το 2009 που παραλίγο να παγώσει ολάκερη η Ευρώπη; <br /> <br /> Λύση καζάν-καζάν δεν φαίνεται στον ορίζοντα και κάποιος σίγουρα θα χάσει από την ιστορία αυτή. Η Ουκρανία θα χάσει αν υπογράψει μια βραχυπρόθεσμη συμφωνία ακόμα και αν δεχτεί την έξτρα έκπτωση 25% που της προσέφερε η Gazprom. Διότι μια τέτοια αποδοχή, αναμένεται να περιπλέξει ακόμη πιο πολύ την διεθνή διπλωματική καμπάνια της Ουκρανίας που στοχεύει στην οριστική απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από τα εδάφη της. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία επιθυμεί μόνο βραχυπρόθεσμη συμφωνία (12μηνη), επειδή αναμένει ότι εντός εξαμήνου θα είναι έτοιμοι οι νέοι αγωγοί της από την Τουρκία και την Δανία, που θα παρακάμπτουν εντελώς την Ουκρανία. Καταλήγοντας λοιπόν, σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις που θα έχει όλο αυτό για την χώρα μας, το μόνο που θεωρώ σίγουρο, είναι ότι σε λίγες μέρες, θα μπουν στην άκρη οι "λιβυολόγοι" και θα πάρουν τον λόγο οι "ουκρανολόγοι"!<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

H Ελλάδα κοιτάζει στο Νότο, αλλά ο τρόμος έρχεται από τον Βορρά...

Αδαλής Γιώργος Ο Ερντογάν μπορεί να καταρρίπτει ρωσικά μαχητικά, χωρίς να κουνιέται φύλλο; Φυσικά! Εάν γνωρίζει ότι τον παίρνει επιχειρη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόσω ολοταχώς για τη μεγάλη Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWSpokwpdZzeBU5d92KwtEhCT9RmZ3qeHKJUKivjOYXjHtq96mz4PW0GQIgPDfMt-RWAg01j5V-pn9t4P7y2HvELbKcg44-Zl5Nlbs3e6nQOuUVF8ygj9upKkG3YSck2125QhQvJqqWc/s1600/erdogan-ataturk.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="396" data-original-width="758" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCWSpokwpdZzeBU5d92KwtEhCT9RmZ3qeHKJUKivjOYXjHtq96mz4PW0GQIgPDfMt-RWAg01j5V-pn9t4P7y2HvELbKcg44-Zl5Nlbs3e6nQOuUVF8ygj9upKkG3YSck2125QhQvJqqWc/s640/erdogan-ataturk.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Στην νέα του τηλεοπτική συνέντευξη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σχολιάζοντας το μνημόνιο οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Λιβύη, ανέφερε πως με αυτό τερματίζει την Συνθήκη των Σεβρών. Μερίδα των ελληνικών ΜΜΕ, απέδωσε την δήλωση στην «μεγαλομανία» και στις «κρίσεις μεγαλείου» του Τούρκου προέδρου. Όμως στην πραγματικότητα τα κίνητρα πίσω από την δήλωση του Ερντογάν είναι άλλα. <br /><br />Καταρχήν, το λογικό θα ήταν να αναφερθεί, για παράδειγμα, σε τερματισμό της Συνθήκης της Λωζάνης. Την έχει αμφισβητήσει πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμα και ενώπιον του προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είναι κοινό μυστικό πως επιδιώκει την μερική αναθεώρηση της, όπως έχει δείξει η περίφημη δήλωση του «η Τουρκία ή θα κερδίσει, ή θα χάσει εδάφη».<br /><br />Όμως ο Ερντογάν αναφέρθηκε στην Συνθήκη των Σεβρών, η οποία είχε υπογραφεί μεταξύ των νικητριών δυνάμεων του Α Παγκοσμίου Πολέμου και του ηττημένου Οθωμανού σουλτάνου. Η τότε Συνθήκη προέβλεπε τον πλήρη διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ήταν αυτή που έδωσε το έναυσμα στον Μουσταφά Κεμάλ να ξεκινήσει τον λεγόμενο "πόλεμο της ανεξαρτησίας", ο οποίος κατέληξε στην Μικρασιατική Καταστροφή.<br /><br />Η νίκη των κεμαλικών οδήγησε στην κατάργηση της Συνθήκης των Σεβρών. Ακολούθησε η Συνθήκη της Λωζάνης, που σήμανε την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ο Κεμάλ ονομάστηκε Ατατούρκ, δηλαδή "ο πατέρας των Τούρκων". Αυτή είναι η επίσημη ιστορία που διδάσκονται οι Τούρκοι, από το 1923, μέχρι και σήμερα. Μοιάζει παράδοξο, αλλά ο Ερντογάν εμφανίζεται ως αναθεωρητής της ίδιας της τουρκικής ιστορίας. <br />Νέος Κεμάλ ο Ερντογάν <br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος αποκάλυψε την μεγάλη του φιλοδοξία. Διακαής του πόθος είναι να καταφέρει να υποσκελίσει τον Κεμάλ Ατατούρκ το 2023, δηλαδή στα 100 χρόνια από την γέννηση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Στην πραγματικότητα η δήλωση του Ερντογάν αποτελεί μία ευθεία προσβολή στην παρακαταθήκη του ιδρυτή του νεότερου τουρκικού κράτους. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ερντογάν, με την στάση του, απαξιώνει τον Κεμάλ.<br /><br />Πολλάκις έχει αναφερθεί στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ψέγοντας ουσιαστικά τον Ατατούρκ που την είχε μετατρέψει σε μουσείο. Σπάζοντας ένα πρωτόκολλο δεκαετιών, δεν απαίτησε από τον πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην γείτονα. «Πως το επιτρέψαμε», είχε αναρωτηθεί τότε η επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου Καλού Κόμματος Μεράλ Ακσενέρ. <br /><br />Εάν η εποχή Ατατούρκ συνδέθηκε με την εθνική συγκρότηση του τουρκικού κράτους, ο Ερντογάν θέλει η θητεία του να αποτελέσει το ορόσημο σε μία νέα εποχή για την Τουρκία. Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, οραματίζεται να μετατρέψει την Τουρκία σε μία ισχυρή και υπολογίσιμη περιφερειακή δύναμη και, γιατί όχι, παγκόσμια. Έτσι εξηγούνται να συνεχιζόμενα "παράπονα" του, ότι καμία μουσουλμανική χώρα δεν κατέχει μόνιμη έδρα στον ΟΗΕ, όπως και η φιλοδοξία του στην απόκτηση πυρηνικών όπλων. <br /><br />Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό που ο Ερντογάν παρομοιάζει τον ενεργειακό αποκλεισμό της Τουρκίας από την Μεσόγειο, με την ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θεωρεί πως σήμερα η Δύση επιθυμεί «τον διαμελισμό» της Τουρκίας, κατ΄αναλογία με το 1920, μέσω των Κούρδων και των Ελληνοκυπρίων. Γίνονται μέχρι και παραλληλισμοί της ρωσοτουρκικής συμμαχίας, με την συμμαχία Λένιν-Ατατούρκ. <br />Η "κόκκινη γραμμή" της Αθήνας <br /><br />Δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου μιλούν, καθαρά για σχέδιο του Ερντογάν να επανιδρύσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία! Υιοθετούν μία πάγια θέση πολλών αραβικών κρατών, όπως της Αιγύπτου, τα οποία εχθρεύονται ανοιχτά τις ενέργειες του Ερντογάν στην Λιβύη. <br /><br />Πρόσφατα ο Έλληνας πρωθυπουργός προχώρησε στην δήλωση πως «δεν φοβάται θερμό επεισόδιο με την Τουρκία». Θεωρούμε την δήλωση του άστοχη. Ευτυχώς, λίγο μετά ο Έλληνας υπουργός Άμυνας ανασκεύασε μερικώς τον πολιτικό του προϊστάμενο. Διότι υπάρχει διάχυτη αίσθηση πως ο Ερντογάν ενδέχεται να μπει στον πειρασμό να παραβιάσει την "κόκκινη γραμμή" της Ελλάδας. <br /><br />Δηλαδή να πραγματοποιήσει γεωτρήσεις εντός της ΑΟΖ του Καστελορίζου ή της Κρήτης, όπως απειλεί καθαρά ο Τούρκος πρόεδρος. Σε αυτήν την περίπτωση η Αθήνα, σε όλους τους τόνους, διαμηνύει πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την στρατιωτική απάντηση. Στην πραγματικότητα, η δυνατότητα αποτροπής είναι ένας παράγοντας που εμποδίζει τον Τούρκο πρόεδρο από μία τέτοια παράτολμη κίνηση. <br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να θυμάται πως υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο ο Ερντογάν να μπει σε αυτόν πειρασμό, εάν μεταβληθούν πλήρως υπέρ της Τουρκίας οι στρατιωτικοί συσχετισμοί. Φυσικά αυτό δεν θα γίνει αύριο ή μεθαύριο, αλλά μακροπρόθεσμα. Όταν ο Ερντογάν δηλώνει, πλέον απροκάλυπτα, πως διενεργεί έναν νέο "πόλεμο ανεξαρτησίας", ένα πολεμικό σενάριο πρέπει να βρίσκεται στο τραπέζι, κάθε ελληνικής κυβέρνησης.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πρόσω ολοταχώς για τη μεγάλη Τουρκία

Λυκοκάπης Γιώργος Στην νέα του τηλεοπτική συνέντευξη ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σχολιάζοντας το μνημόνιο οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Λιβύη, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λυκοφιλίες και «τρίγωνα» συμφερόντων στην Αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLrulgWDdkARIttLahyHe7AH2o8BUnNxhFmUIX-tBCVF0Inbliv76oCTD94t6HgxfLVvpPKKxMEYjqiViDzG10vmwlI-3f8tXhRFVPQjhwyDfgNPN77JjzFlzpP0jgKP2ExSApn8XHbAs/s1600/GKIOUROPh.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1163" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLrulgWDdkARIttLahyHe7AH2o8BUnNxhFmUIX-tBCVF0Inbliv76oCTD94t6HgxfLVvpPKKxMEYjqiViDzG10vmwlI-3f8tXhRFVPQjhwyDfgNPN77JjzFlzpP0jgKP2ExSApn8XHbAs/s640/GKIOUROPh.jpg" width="464" /></a></div> <br /><b> Ανδρούλα Γκιούρωφ</b><br />Με όλα αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή μας, είναι καιρός Κύπρος και Ελλάδα να καθορίσουν μια νέα, πιο διεκδικητική εξωτερική πολιτική, θέτοντας πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα των λαών τους και να πάψουν να προσεύχονται στον «θεό» των ΗΠΑ για να τις ευσπλαχνιστεί ο Αλλάχ του Ερντογάν <br /><br />Στη διεθνή πολιτική σκακιέρα σχεδόν όλα σχετίζονται, μπλέκονται και αλληλοσυνδέονται μεταξύ τους σ’ ένα κουβάρι συμφερόντων, συμμαχιών που ενίοτε εξελίσσονται σε λυκοφιλίες και ανίερες συμφωνίες. <br /><br />Η περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου βρίσκεται εκ νέου ενώπιον σοβαρών πολιτικών εξελίξεων με ανοικτά θέματα να προμηνύουν φωτιά και μπαρούτι. <br /><br />Η συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης για τον προσδιορισμό θαλάσσιων ζωνών μεταξύ τους στη Μεσόγειο έρχεται να επιβεβαιώσει τη λανθασμένη εξωτερική πολιτική Κύπρου και Ελλάδας και την απουσία στιβαρών συμμάχων, προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι από μια χώρα, η οποία, όχι μόνο προκαλεί με τις έκνομες ενέργειές της, αλλά εφαρμόζει κατά γράμμα τις απειλές της. <br /><br />Οι φραστικές επιπλήξεις ΗΠΑ και Ε.Ε., καθώς και η ρητορική περί αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε Κύπρο και Ελλάδα, όχι μόνο δεν αναχαιτίζουν τις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας, αλλά την οδηγούν σε επικίνδυνη κλιμάκωση. Η Τουρκία προχωρεί ακάθεκτη και ανεμπόδιστη. Ήδη, έχει στρατεύματα κατοχής σε τρεις χώρες (Κύπρο, Ιράκ, Συρία,) και τώρα προετοιμάζεται και για τη Λιβύη. Στην Κύπρο προωθεί το άνοιγμα της Αμμοχώστου, ελέγχει πλήρως τα κατεχόμενα, κατέλαβε ανενόχλητη περιοχές της Κυπριακής ΑΟΖ, ενώ συστηματικά παραβιάζει τον εναέριο χώρο της Ελλάδας, αμφισβητεί την κυριαρχία ελληνικών νησιών, επιδιώκει να διαμορφώσει ”γκρίζες ζώνες” στο Αιγαίο. Όλα αυτά, τα κάνει προφανώς με τις «πλάτες» των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Γιατί, αν δεν είχε «πλάτες» και εύρισκε τείχος αντίστασης, δεν θα τολμούσε ο Ερντογάν να εμφανίζεται με το τουπέ του περιφερειακού χωροφύλακα. <br /><br />Η Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, με την πολιτική των δεξιών και ψευδο-αριστερών κυβερνήσεων Ν. Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ, έχει μετατραπεί σε μιαν απέραντη αμερικανική βάση. <br /><br />Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, κατά την πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ (όπου επιβεβαιώθηκε η «εγκεφαλική» ανεπάρκεια της συμμαχίας ), επιτέθηκε στον Μακρόν, γιατί μπλόκαρε την έ­νταξη των Σκοπίων στην ΕΕ, ενώ είναι γνωστό πως δημόσια είχε τοποθετηθεί εναντίον της μετονομασίας της ΠΓΔΜ σε Βόρεια Μακεδονία. Επίσης, κατήγγειλε τη Ρωσία ότι παρεμβαίνει στα Βαλκάνια… ενώ αυτές οι δύο χώρες είναι οι εν δυνάμει σύμμαχοι τόσο της Ελλάδας, όσο και της Κύπρου κατά της συμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης. Από πάνω ελπίζει στον Τραμπ, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει πόσο θαυμάζει τον Ερντογάν. Αυτό δεν είναι εξωτερική πολιτική, αλλά ένας γύρος του θανάτου με σπασμένα τα φρένα. <br /><br />Όταν σε Κύπρο και Ελλάδα διατυμπανίζουν πως η Τουρκία βρίσκεται σε δύσκολη θέση ή ότι είναι «απομονωμένη διπλωματικά», τι άλλο να περιμένουμε, όταν διεκδικεί την Κύπρο, το μισό Αιγαίο και τα 3/5 της Μεσογείου; Πρέπει να πατήσουν τα άρβυλα της Τουρκίας μέχρι τη Λεμεσό για να ξυπνήσουν; <br /><br />Όταν ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου λέει με ύφος αδιαμφισβήτητου ηγέτη: «Αναμένω ότι η Ευρώπη θα ξαναστείλει ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας»… Και ότι «πρέπει να βρεθεί τρόπος με την ενεργό συμμετοχή του διεθνούς παράγοντα και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επαναρχίσει ο διάλογος για τα Ελλαδοτουρκικά και το Κυπριακό», διερωτάσαι πότε η Ε.Ε. έστειλε ξεκάθαρα μηνύματα πέρα από τις γνωστές φραστικές κορώνες. <br /><br />Ο ηγέτης του ΔΗΣΥ μιλά για αποκλιμάκωση της έντασης, ως να είναι συνυπεύθυνα της τουρκικής επιθετικότητας τα θύματά της. <br /><br />Εκτός και αν ο κ. Νεοφύτου εννοεί την αποκλιμάκωση με περαιτέρω υποχωρήσεις προς την Τουρκία από τα θύματά της. <br /><br />Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρος Κυπριανού, μαζί και μόνοι, υποστηρίζουν επανέναρξη των συνομιλιών στο Κυπριακό, λες και δεν ακούν τα τύμπανα της τουρκικής αδιαλλαξίας, τις απειλές και τους κυνικούς εκβιασμούς. Ο Τούρκος ΥΠΑΜ Χουλουσί Ακάρ το λέει ξεκάθαρα: «Κανένας να μην περιμένει πως θα υποχωρήσουμε στην Κύπρο…». <br /><br />Και εμείς εδώ κάνουμε χαρούλες σε φιέστες αφελών πως η Ε.Ε. ή οι ΗΠΑ θα εγκαταλείψουν τον πιο ισχυρό τους εταίρο, οικονομικά και στρατιωτικά. <br /><br />Ας το ψάξουν λίγο πιο βαθιά οι πολιτικοί ταγοί μας, κατά πόσον οι περιβόητες κυρώσεις που επέβαλε τάχατες στην Τουρκία η Ε.Ε. έπιασαν τόπο ή πάτο; <br />Μάλλον το τελευταίο, όπως επιβεβαιώνεται με τις τελευταίες εξελίξεις στο πεδίο της Λιβύης, η οποία σπαράσσεται από εμφύλιο πόλεμο. <div> <br />Σύμμαχοι στη Συρία, αντίπαλοι στη Λιβύη <br /><br />Η Τουρκία εμπλέκεται στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης στηρίζοντας την κυβέρνηση της Τρίπολης ή, όπως αποκαλείται επίσημα, Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας. Η Άγκυρα έχει αναλάβει την εκπαίδευση και σε έναν βαθμό τον εξοπλισμό της στρατιωτικής δύναμης αυτής της πλευράς. Ήδη δραστηριοποιείται εκεί άγνωστος αριθμός εξοπλισμένων – επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (Drones), τύπου Bayraktar TB2 τουρκικής κατασκευής. Η Τουρκία επίσης εφοδίασε την κυβέρνηση της Τρίπολης με Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού BMC KIRPI. Η τουρκική στρατιωτική βοήθεια επέτρεψε στην κυβέρνηση της Τρίπολης να αντιμετωπίσει τη θερινή επίθεση των δυνάμεων του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ (κυβέρνηση του Τομπρούκ). Παρ’ όλα αυτά και σύμφωνα με τους διεθνείς στρατιωτικούς παρατηρητές, η πρόοδος των δυνάμεων του Τομπρούκ είναι μεν αργή, αλλά σταθερή, και η λαβίδα γύρω από την κυβέρνηση της Τρίπολης όλο και σφίγγει. Παρατηρητές του ΟΗΕ θεωρούν, πάντως, ότι, αν δεν ανατραπούν οι σημερινοί συσχετισμοί, η κυβέρνηση της Τρίπολης θα είναι σύντομα υποχρεωμένη είτε να παραδοθεί είτε να συνθηκολογήσει υπό πίεση. Αυτά είναι πολύ άσχημα μαντάτα για τους επιτελείς του Ταγίπ Ερντογάν στην Άγκυρα. Φαίνεται, γι’ αυτό βιάστηκαν να κλείσουν τη συμφωνία. <br />Ρωσία, ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής <br /><br />Σε περίπτωση κατάληψης της Τρίπολης από τον Χαφτάρ (που όλα εκεί οδηγούν), η Μόσχα θα επηρεάζει καθοριστικά μια τεράστια περιοχή στη Μέση Ανατολή και πλέον θα είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής. Αυτό που ίσως προκαλεί τρόμο στην Ουάσιγκτον είναι ότι η ολοκληρωτική επιρροή που ασκούσαν μέχρι πρόσφατα οι ΗΠΑ όχι απλώς αποδυναμώνεται, αλλά η ίδια η Αμερική χάνει πολλά ερείσματα. Η γεωπολιτική γραμμή των Ηνωμένων Πολιτειών, που κάποτε ήταν το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Τουρκία, η Λιβύη, ο Λίβανος, υποχωρεί δραματικά. Οι ΗΠΑ σταδιακά απομονώνονται πέραν του Ατλαντικού. Είναι κυρίαρχο το ερώτημα πώς θα αντιδράσουν οι Αμερικανοί, αν όντως ο Χαφτάρ – που ήταν άνθρωπος δικός τους – καταλάβει την εξουσία. <br /><br />Ο Χαλίφα Χαφτάρ, πρώην στενός συνεργάτης του Μουαμάρ Καντάφι, βρέθηκε αργότερα σε αντίπαλο στρατόπεδο και υπάρχουν πληροφορίες πως οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ τον «εκπαίδευσαν» και αξιοποίησαν δεόντως, προκειμένου να τον έχουν στην εφεδρεία για πιθανή διαδοχή. <br /><br />Τώρα η τράπουλα φαίνεται να ανατρέπεται και άλλοι κρατούν τον άσο στο μανίκι τους. <br /><br />Η Τουρκία είναι βέβαιον ότι θα τρέξει και πάλι στον Πούτιν για να ζητήσει διευκολύνσεις, κυρίως να μην ακυρωθεί η συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες που έκανε με τον Σάρατζ (Κυβέρνηση της Τρίπολης). Ο Τούρκος Πρόεδρος θα είναι πρόθυμος να δώσει μεγάλα ανταλλάγματα στη Μόσχα, διότι το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» είναι η επιτομή της μεγαλομανίας του Ερντογάν, και δεν θα θελήσει να υποχωρήσει. <br /><br />Η Ρωσία, ωστόσο, δεν πρόκειται να του κάνει τα χατίρια και ήδη έχει δείξει την δόντια της για τη συμφωνία της Τουρκίας με την υπό κατάρρευση κυβέρνηση Σάρατζ, καθότι τα στρατεύματα του Χαφτάρ (υποστηριζόμενα, σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες, και από Ρώσους στρατιωτικά εκπαιδευμένους μισθοφόρους) προελαύνουν προς την Τρίπολη και είναι ζήτημα ημερών η κατάληψή της. Η Μόσχα δεν επιθυμεί να προκαλέσει νέο αντιρωσικό κλίμα στην Ελλάδα ή στην Κύπρο και, προπαντός, στην Αίγυπτο, όπως προκάλεσε η τελευταία συνεργασία της με την Τουρκία. <br /><br />Ρωσία, Γαλλία, Αίγυπτος και εν μέρει οι ΗΠΑ στηρίζουν τον Χαφτάρ μεν, αλλά για διαφορετικούς λόγους. Ο ΟΗΕ, η Τουρκία, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, η Ε.Ε., η Ελλάδα και όχι μόνο, αναγνωρίζουν ως νόμιμη την κυβέρνηση Σάρατζ. <br /><br />Η Ελλάδα υποχρεώνεται τώρα να αλλάξει στρατόπεδο, καλώντας στην Αθήνα τον πρόεδρο της Λιβυκής Βουλής, η οποία καταδίκασε τη συμφωνία με την Τουρκία. Ο Αγκίλα Σαλέχ Ίσα (πρόεδρος της λιβυκής Βουλής) χαρακτήρισε τη συμφωνία με την Τουρκία ως μια «συνωμοσία, η οποία επιβουλεύεται τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του ελληνικού και του λιβυκού λαού», ενώ παράλληλα διαβεβαίωσε ότι θα μετάσχει ενεργά στις κοινές προσπάθειες για ακύρωση της συγκεκριμένης συμφωνίας βάσει των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου. <br /><br />Τα πράγματα, δηλαδή, είναι περισσότερο σύνθετα απ’ όσο φαίνονται και το παρά φύσιν φλερτ της Τουρκίας με τη Ρωσία ενδεχομένως να μην ευδοκιμήσει στο άνυδρο περιβάλλον της Λιβυκής Ερήμου. <br /><br />Με όλα αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή μας, είναι καιρός Κύπρος και Ελλάδα να καθορίσουν μια νέα πιο διεκδικητική εξωτερική πολιτική, θέτοντας πάνω απ’ όλα τα συμφέροντα των λαών τους και να πάψουν να προσεύχονται στον «θεό» των ΗΠΑ για να τις ευσπλαχνιστεί ο Αλλάχ του Ερντογάν.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Λυκοφιλίες και «τρίγωνα» συμφερόντων στην Αν. Μεσόγειο

Ανδρούλα Γκιούρωφ Με όλα αυτά που συμβαίνουν στην περιοχή μας, είναι καιρός Κύπρος και Ελλάδα να καθορίσουν μια νέα, πιο διεκδικητική εξω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Στόλος είναι έτοιμος αν χρειαστεί να πολεμήσει

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW1KUQxhZJmYiL91wmmGpmHLg3ndiUD1CrAm9eOMMIGpaa8CnIXOGDLHuO3M4f_NFoy5_ticg1irubiTUeTp6k3hBUXMZ7SjjSMkqkLZjawGxjMxqD9vi0fViUV4hH-y8w8hu0eJcvxd0/s1600/A269600A6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="650" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW1KUQxhZJmYiL91wmmGpmHLg3ndiUD1CrAm9eOMMIGpaa8CnIXOGDLHuO3M4f_NFoy5_ticg1irubiTUeTp6k3hBUXMZ7SjjSMkqkLZjawGxjMxqD9vi0fViUV4hH-y8w8hu0eJcvxd0/s640/A269600A6.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά* </b><br /> Η ταχεία αναθεώρηση των δυνατοτήτων στρατιωτικών επιχειρήσεων απαγόρευσης (Anti-Access Area Denial) που δείχνει να επιθυμεί να εφαρμόζει η Τουρκία, σε συνδυασμό με την διακηρυγμένη στρατηγική της στη θάλασσα (Γαλάζια Πατρίδα) ως πρωταρχικό μέτωπο σε έναν ανανεωμένο ανταγωνισμό ισχύος στη θάλασσα της ανατολικής Μεσογείου, έχουν μετασχηματίσει θεμελιωδώς το περιβάλλον στο οποίο θα λειτουργήσουν οι ένοπλες δυνάμεις μας στο άμεσο μέλλον. Για πρώτη φορά σε μια γενιά, ο έλεγχος της θάλασσας κινδυνεύει να μην αποτελεί πλέον το αδιαμφισβήτητο προνόμιο του Ελληνισμού. <br /> <br /> Πέρα από την οικοδόμηση εξελιγμένων στρατιωτικών δυνατοτήτων, η Τουρκία έχει αξιοποιήσει τις ασυμμετρίες που απορρέουν από τις διαφορετικές κυβερνητικές και πολιτικές αντιδράσεις στην περιοχή, τα επιχειρηματικά σχέδια των ισχυρών και φυσικά την κατανόηση των αιτιών του πολέμου. Αυτό γίνεται σαφές, ιδιαίτερα μετά τη σύναψη συμφωνίας με τη Λιβύη. Με αυτή τη συμφωνία, θεωρεί ότι αποκτά εξωτερική νομιμοποίηση, τοποθετώντας μάλιστα μια ποικιλόμορφη ομάδα τουρκικής παραστρατιωτικής οργάνωσης να επιχειρεί ήδη με τις δυνάμεις της κυβέρνησης της Τρίπολης στη Λιβύη και είναι διατεθειμένη να δεχτεί τριβές στην επιδίωξη ενός πιο εκτεταμένου συνόλου πολιτικών, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. <br /> <br /> Μια κοινή στρατιωτική δράση με συμμάχους στην περιοχή μπορεί και πρέπει να ανταγωνιστεί τις τουρκικές απειλές, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι θα δυσκολευτούμε να εξισορροπήσουμε την κάθε ασυμμετρία που έχει παρουσιαστεί. Η δέσμευση του Ελληνισμού στους διεθνείς νόμους και κανόνες θα καθοδηγεί πάντα τις στρατιωτικές μας επιλογές. Μια κοινή ευρωπαϊκή συμμαχική αεροναυτική δύναμη θα πρέπει να λυγίσει τον χαρακτήρα του μελλοντικού πολέμου, ώστε να ανακτήσουμε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Για να γίνει αυτό, οι αερο-ναυτικές δυνάμεις μας πρέπει να καινοτομούν για να δημιουργήσουν ευνοϊκές ασυμμετρίες δημιουργώντας στους αντιπάλους του Ελληνισμού κρίσιμα διλήμματα. Αυτό θα απαιτήσει νέες αντιλήψεις και προσεγγίσεις για να ανταγωνιστεί και να αποτρέψει την Τουρκία και άλλους πιθανούς αντιπάλους. Θα απαιτήσει επίσης τις ναυτικές δυνάμεις να επιχειρούν εκτός της παραδοσιακής Αιγιακής θαλάσσιας ζώνης και να αγκαλιάζουν μια νέα συμμαχική νοοτροπία για να μεγιστοποιήσουν την εμβέλεια της ελληνικής θαλάσσης. <br /> <br /> Πώς μπορεί η Ελλάδα να ενσωματώσει και να αξιοποιήσει τις αρχές του Πολεμικού Ναυτικού, των διακλαδικών επιχειρήσεων, της Ακτοφυλακής και της συμμαχικής αλληλεγγύης για να αναπτύξει τη δική της στρατηγική προστασίας των ενεργειακών πόρων, περιπλέκοντας τον κύκλο αποφάσεων της Τουρκίας; Πώς θα επιχειρούν οι ναυτικές δυνάμεις σύμφωνα με αυτή τη στρατηγική σε συνεργασία με συμμάχους και εταίρους; Πώς θα κερδίσουμε τη μάχη των πληροφοριών; <br /> <br /> Σκεφτείτε πως θα μπορούσαμε να προετοιμάσουμε το Πολεμικό Ναυτικό για τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Πρέπει να αναγνωρίσουμε άμεσα τους νέους κανόνες του αεροναυτικού πολέμου. Η επόμενη Ναυτική Μάχη δεν πρόκειται να είναι μια άλλη Σαλαμίνα, Άκτιο, Λήμνος ή Ίμβρος αλλά σίγουρα μια συντριπτική νίκη θα αποφασίσει την έκβαση του πολέμου. Οι ιστορικές αναλογίες είναι ισχυρά εργαλεία. Παρόλο που καμία αναλογία δεν είναι τέλεια, μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στις πολιτικές συζητήσεις, καθιστώντας πραγματικές ιδέες που είναι δύσκολο να φανταστούν. <br /> <br /> Μια έκτακτη ανάγκη ή ένα έκτακτο περιστατικό στη θάλασσα που μπορεί να μας οδηγήσει στο θερμό επεισόδιο και στη συνέχεια στη σύγκρουση, μπορεί να είναι μια δύσκολη ιδέα για να εξηγηθεί με απλούς όρους. Είναι το αντίθετο του αναπόφευκτου. Είναι συχνά η αντανάκλαση της ελεύθερης βούλησης ή της ανθρώπινης επιλογής στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μερικές φορές περιγράφεται απλώς ως ο ρόλος της τύχης ή του ανθρωπίνου σφάλματος στα γεγονότα. Στο παρελθόν, οι προηγούμενες γενιές μπορεί να το είχαν αποδώσει στο χέρι του Θεού. Είναι μια σημαντική γνώση για τους αξιωματικούς του ναυτικού που εξετάζουν κατά την ανάγνωση των ιστορικών μας παραδειγμάτων την αποφυγή των παγίδων της τρέχουσας καταστάσεως ή των προκλήσεων της υπεράσπισης ενός ορθολογισμού που δεν πρέπει να βασίζεται στην εκ των υστέρων γνώση. <br /> <br /> Η έννοια της έκτακτης ανάγκης και του εκτάκτου περιστατικού είναι ένα από τα μαθήματα που πολλοί ανώτεροί μου δίδαξαν και εγώ με τη σειρά μου δίδαξα στους νεότερους μου. Εκτός από την κατανόηση των πολεμικών σχεδίων ή των οδηγιών του Αρχηγού Στόλου σχετικά με τον υπολογισμό του κινδύνου στις επιχειρήσεις, οι αξιωματικοί πρέπει να είναι έτοιμοι να οδηγήσουν έναν δυναμικό πληθυσμό πληρωμάτων μέσα στην ομίχλη των τριβών και να το κάνουν με επιτυχία. Απαιτείται η κύρια ιδιότητα του αξιωματικού του ναυτικού να είναι μια δράση για νίκη κατά τη διάρκεια του πολέμου.<br /> <br /> Ο δυσκολονόητος ρόλος του θαλάσσιου περιβάλλοντος δεν πρέπει να εκπλήσσει κανέναν από εμάς που πέρασε πολύ χρόνο στη θάλασσα, αλλά σπάνια το αναλύουμε ή το θεωρούμε ως δευτερευούσης σημασίας. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ό, τι πέραν από το θαλάσσιο περιβάλλον και τη γεωγραφία που ρίχνει σημαντικό φως όπως οι επικρατούσες καιρικές συνθήκες, ακόμα και οι εμπειρίες των προηγούμενων από εμάς στο ναυτικό μας παρελθόν, είναι μια μορφωτική επιρροή, αλλά πολύ συχνά θεωρείται απλώς ως περιγραφική προσθήκη. <br /> <br /> Ο δυναμισμός της θάλασσας είναι ο κανόνας. Στην αντιμετώπιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος ως κυρίαρχου παράγοντα, η προσπάθεια είναι να ελέγξουμε το ανεξέλεγκτο και έτσι μετατρέπεται το περιβάλλον ως σημαντικός ανεξάρτητος ηθοποιός στο θέατρο των ναυτικών επιχειρήσεων. <br /> <br /> Η γνώση του χρόνου και του τρόπου ανταπόκρισης στις μεταβαλλόμενες συνθήκες, του τρόπου αντίδρασης στον παράγοντα του περιβάλλοντος ή των ευκαιριών που παρουσιάζονται ακόμη και από τύχη, είναι θεμελιώδες μέρος της επιτυχημένης ηγεσίας. Είναι κάτι που επωφελείται από την κατανόηση του ενδεχόμενου γεγονότος, την κατανόηση ότι τα γεγονότα σε πραγματικό χρόνο δεν είναι μια εξίσωση με ένα καθορισμένο αποτέλεσμα ή ένα προκαταρκτικό συμπέρασμα που βασίζεται μόνο στην «ετοιμότητα» ή την προετοιμασία αλλά και στις τριβές στην ομίχλη των επιχειρήσεων. Είναι, μια γκρίζα μάζα όπου οι μεμονωμένες αποφάσεις έρχονται σε επαφή με την τεχνολογία, το περιβάλλον και ένα πλήθος επιρροών και δρώντων. Μέσα σε αυτή τη γκρίζα περιοχή τα πληρώματα κάνουν επιλογές που πολλές από αυτές κατεγράφησαν στην πορεία της ιστορίας. Το να εξετάζουμε σήμερα αυτά τα γεγονότα μας δίδει το πλεονέκτημα ώστε οι αποφάσεις μας να εμφανίζονται μερικές φορές προκαθορισμένες από την ακολουθία των γεγονότων. <br /> <br /> Ο τρόπος με τον οποίο οι ναυτικοί ηγέτες πρέπει να προετοιμαστούν για τη στιγμή της απόφασης είναι να μελετήσουν ακόμη και πώς έχουν ανταποκριθεί οι προηγούμενοι στο παρελθόν. Πρέπει να συνεχίσουμε τη μελέτη αυτή εκτός από τη διατήρηση της πλήρους κατανόησης των εργαλείων και της τεχνολογίας που έχουμε στη διάθεσή μας. Μελέτες του περιβάλλοντος και των ναυτικών ιστοριών όπως του Κουντουριώτη για να κυριαρχήσει στο Αιγαίο ή τις αφηγήσεις πολέμου και τη στρατηγική καταδρομικών ενεργειών των υποβρυχίων κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μας προσφέρουν την ευκαιρία να αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τον ρόλο της έκτακτης ανάγκης και να προετοιμαστούμε για την ασάφεια που θα περιβάλλει τη δική μας στιγμή λήψης αποφάσεων και δράσης στο μέλλον. <br /> <br /> Η εμπειρία των μαχών, που αποκτήσαμε από την αξιολόγηση των στοιχείων των ναυτικών επιχειρήσεων, οδηγεί σε αρκετά συμπεράσματα. Το κυριότερο αυτών, είναι ότι μόνο μια ναυτική δύναμη που έχει οργανωθεί, εκπαιδευτεί σωστά και είναι εφοδιασμένη με αρκετά από τα κατάλληλα εργαλεία θα είναι στο εγγύς μέλλον σε θέση να σταματήσει ή να αποτρέψει μια μαζική επίθεση στη θαλάσσια περιοχή. Επίσης, είναι πλέον απαραίτητο να διαθέτει ένα σύγχρονο σύστημα διοίκησης και ελέγχου που να βασίζεται κυρίως σε ναυτικά συστατικά για να αποτρέψει τυχόν αιφνιδιασμό. Δεδομένου ότι μόνο μια ναυτική δύναμη είναι οργανωμένη για να προσδιορίσει, να ανιχνεύσει, να επεξεργαστεί μια ναυτική εικόνα, και να προετοιμάσει μια άμεση ανταπόκριση αμέσως στο θαλάσσιο χώρο, είναι απαραίτητο στο Πολεμικό Ναυτικό να σκύψει με σεβασμό σε αυτόν τον τομέα. <br /> <br /> Τέλος το ανθρώπινο στοιχείο, η γνώση, η αναλυτική ικανότητα και η εφευρετικότητα στην κοινότητα των ναυτικών πληροφοριών μας οδηγεί στη νίκη, την ήττα ή το αδιέξοδο, όπως έχει αποδειχτεί από τους πολέμους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να επανεξετάσουμε ποιες εξωτερικές λειτουργίες που δεν έχουν εγγενές σκοπό πολεμικές επιχειρήσεις οι οποίες μπορούν να εξαλειφθούν και πώς να επενδύσουμε ξανά στην εκπαίδευση και την κατάρτιση που είναι προσανατολισμένη στις πολεμικές επιχειρήσεις. Πρέπει να αναγνωρίσουμε τους κανόνες του ναυτικού παιχνιδιού. Αυτό ακριβώς κάνει και διακήρυξε ο Αρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ, ο στόλος είναι έτοιμος να πολεμήσει. <br /> <b><br /><i> * Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Στόλος είναι έτοιμος αν χρειαστεί να πολεμήσει

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Η ταχεία αναθεώρηση των δυνατοτήτων στρατιωτικών επιχειρήσεων απαγόρευσης (Anti-Access Area Denial) που δείχνει να ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ! Πώς στήνεται το δίχτυ γύρω από τον «Σουλτάνο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXjM4QqB0Qxu99VA_SUeRL-yAD2715GezKpp26atNli8qv2MPShtuSRIGZzC85RzYvGvKO-nMn61t28we9Iz0tW69vG3oTqWEPsGoP59odopF2CX35UKlQlfgdzRZh1BGcRJhRiSG3-UA/s1600/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2584-%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%258A%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="251" data-original-width="350" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXjM4QqB0Qxu99VA_SUeRL-yAD2715GezKpp26atNli8qv2MPShtuSRIGZzC85RzYvGvKO-nMn61t28we9Iz0tW69vG3oTqWEPsGoP59odopF2CX35UKlQlfgdzRZh1BGcRJhRiSG3-UA/s640/%25CE%25A4%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2587%25CE%25AC%25CF%2584-%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%258A%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AF.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο μοιραίος άνθρωπος που φέρνει το τέλος του Ερντογάν και την διάλυση της Τουρκίας, είναι ο πλέον έμπιστός του Αντιναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού Τζιχάτ Γιαϊτζί (Cihat Yaycı)!<br />Ο Γιαϊτζί, γεννημένος το 1966, μιλά πολύ καλά αγγλικά και ρωσικά και ξέρει να παίζει σε πολλά «ταμπλό». Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Ερντογάν ανέλαβε να βρει όλους τους Γκιουλενιστές Στρατιωτικούς της «Feto», δημιουργώνας το λεγόμενο «FetoMetre«, ένα ηλεκτρονικό σύστημα που χρησιμοποιώντας 70 βασικά κριτήρια και 250 δευτερεύοντα, μπόρεσε να εξετάσει το ποιόν 810.000 Τούρκων Στρατιωτικών και των οικογενειών τους και να αποφανθεί για το ποιοι ήταν «εχθροί του Ερντογάν» ώστε να αποστρατευτούν άμεσα ή και να συρθούν σαν κοινοί εγκληματίες στις φυλακές, πολλαπλασιάζοντας την δυσαρέσκεια εναντίον του! Το αποτέλεσμα της διπλής εκλογικής Δημαρχιακής συντριβής στην Κωνσταντινούπολη – άλλοτε «κάστρο» του Ερντογάν – κάτι δείχνει…<br /><br /><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip0UlpNMKk3GyWukTz4L1h1CTppJRSOqKoy0jACBuG143fvd9SRvKpPfpYbk1f6PcXA9X3Ow2r0Gx_eq6IyLgfCZPI26gECYjAZmoLXTCTDT7ju1NJfYeV-XeqHoTkcNoyNQKK6F2f4AU/s640/Fetometre.jpg" /><br /><br />Το εργαλείο που χρησιμοποίησε θυμίζει «μυστικές υπηρεσίες» και CIA και ίσως δεν είναι τυχαίο να ότι είχε κάνει σχετικό μεταπτυχιακό στις ΗΠΑ. Και όλα αυτά έχοντας πάντα την θεωρητική δυνατότητα να αποκρύψει – εάν ήθελε – αληθινά πολέμιους του Ερντογάν και να αποστρατέψει φίλους του, απλώνοντας για καλά ένα «αόρατο δίχτυ» για την επόμενη φορά…<div> <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM_Kzq-mb17MTtvQca2NQDIIaVij6E8_Y3SOlNjIQFD91XPu6Vj8Ifc5Pj0wB5BnDBTtrvXyZoHTkCu_rKCqb0azlvfoIUCc52SauDSigUv_8nJ3p7gKR9oIoS6y36SsoK70pSXgtnVVc/s1600/Image9.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM_Kzq-mb17MTtvQca2NQDIIaVij6E8_Y3SOlNjIQFD91XPu6Vj8Ifc5Pj0wB5BnDBTtrvXyZoHTkCu_rKCqb0azlvfoIUCc52SauDSigUv_8nJ3p7gKR9oIoS6y36SsoK70pSXgtnVVc/s640/Image9.jpg" /></a><br /></div> <div> Αφού λοιπόν κέρδισε την εμπιστοσύνη του αφελούς Ερντογάν με την μέθοδο αυτή, προχώρησε στην διατύπωση της θεωρίας της «Γαλάζιας Πατρίδας», παίρνοντας τον νου του Σουλτάνου από την Μέση Ανατολή και εγκλωβίζοντάς τον στο Αιγαίο και την Ελλάδα, ώστε να μπορέσουν Δυτικοί και Κεμαλιστές να τον βγάλουν από την μέση, βάζοντάς τον να εκτελέσει τελικά ο ίδιος το σχέδιο «Βαριοπούλα» και «Suga» (<a href="http://www.noiazomai.net/oinousses.html"><b>εδώ</b></a>) (με κήρυξη Στρατιωτικού Νόμου), μπαίνοντας σε πολεμική κρίση με την Ελλάδα… Και τότε θα ανοίξουν οι «ντουλάπες» και ο Ερντογάν θα πιαστεί με τις πυτζάμες…</div> <div> <br /><a href="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2019/12/%CE%A4%CE%B6%CE%B9%CF%87%CE%AC%CF%84-%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%8A%CF%84%CE%B6%CE%AF-biblia.jpg"><img src="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2019/12/%CE%A4%CE%B6%CE%B9%CF%87%CE%AC%CF%84-%CE%93%CE%B9%CE%B1%CF%8A%CF%84%CE%B6%CE%AF-biblia.jpg" /></a><br /></div> <div> Ο Γιαϊτζί έγραψε μάλιστα δύο σχετικά βιβλία με μπόλικους προκλητικότατους χάρτες, προτρέποντας την Τουρκία να βιαστεί να ανακηρύξει ΑΟΖ με την Λιβύη ώστε, όπως αναφέρει «αντί να περιέλθουμε στη θέση της χώρας η οποία θα εκφράζει αντιρρήσεις στις συμφωνίες ΑΟΖ που έχουν υπογράψει οι παράκτιες χώρες, πρέπει εμείς να κηρύξουμε ΑΟΖ και να δηλώσουμε πως είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε συμφωνίες»! (Η γνωστή τουρκική μέθοδος παράκαμψης του Διεθνούς Δικαίου)</div> <div> <br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh_Ygeztk0KFTM4Y7Q4Kl0gtVF8VHP4zPK5AKu7aU60qjl13v0bLU_frckUwvN-ZQ-A3r60u93gnh4uLyaev_BswEqB3QKkF3uqV-gno37M_b1oHEqMXJ3KYrfk67m0YYyNr_q5Mbta_E/s1600/%25CE%2593%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+3.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh_Ygeztk0KFTM4Y7Q4Kl0gtVF8VHP4zPK5AKu7aU60qjl13v0bLU_frckUwvN-ZQ-A3r60u93gnh4uLyaev_BswEqB3QKkF3uqV-gno37M_b1oHEqMXJ3KYrfk67m0YYyNr_q5Mbta_E/s640/%25CE%2593%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+3.jpg" /></a><br /></div> <div> Αυτή την συνταγή δίδαξε πρώτη η άοπλη Κύπρος δια του Τάσσου Παπαδόπουλου και έπρεπε να την ακολουθήσει άμεσα και κατά πόδας η ένοπλη Ελλάδα, αλλά δυστυχώς το Μνημόνιο, δεν άφησε μνήμη… Αντί δηλαδή να τρέχουμε να σταματήσουμε τις συμφωνίες Άγκυρας – Τρίπολης, θα έπρεπε προ πολλού να έχουμε ήδη ανακηρύξει τα όρια της ΑΟΖ μας με την Κύπρο, φέροντας προ τετελεσμένων και την Τουρκία και την Λιβύη και την Αίγυπτο, που θα υποχρεωνόταν εκ των πραγμάτων να συμπράξει, βλέποντας και το λαμπρό εξαγωγικό-οικονομικό μέλλον του υποθαλάσσιου αγωγού EastMed. Αλλά στο ΥΠΕΞ ούτε «τάβλι» δεν ξέρουν φαίνεται να παίζουν, αφήνοντας άπιαστες στρατηγικές «πόρτες» και περάσματα…<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWkp5TO9Cc0iby_GvDdQB0R25wUy9jwdOz2zwLpKrlo_CWh6J6Jle3CeKymrbdukGKL8xtazTu9EZAN07nhZmIakFBP6xoaxDUffiMB_fuY6zazR1p_lkbiKNvdUmJ9fIdjZGI87KtnUA/s1600/%25CE%2593%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+4.jpg"><br /><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWkp5TO9Cc0iby_GvDdQB0R25wUy9jwdOz2zwLpKrlo_CWh6J6Jle3CeKymrbdukGKL8xtazTu9EZAN07nhZmIakFBP6xoaxDUffiMB_fuY6zazR1p_lkbiKNvdUmJ9fIdjZGI87KtnUA/s640/%25CE%2593%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B6%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B4%25CE%25B1+4.jpg" /></a><br />Ο Γιαϊτζί λοιπόν με τον έλεγχο του στρατεύματος και την «Γαλάζια Πατρίδα«, θέλοντας και μη έχει τον Ερντογάν στο χέρι και τον ωθεί σε πολεμική κρίση με την Ελλάδα, ώστε να βρει έτσι ευκαιρία το «αόρατο δίχτυ» να τον ανατρέψει, γιατί το «FetoMetre» μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε «ErdoganMetre«…</div> <div> <br />Μια τέτοια εξέλιξη πάει «γάντι» στο Ισραήλ, το οποίο δεν μπορεί να χτυπήσει το Ιράν μόνο και μόνο επειδή στηρίζεται από τον Ερντογάν και τις στρατιωτικές του δυνάμεις! Το Τελ Αβίβ γνωρίζει πολύ καλά ότι κύριος πόθος και στόχος του Ταγίπ ήταν πάντα τα Ιεροσόλυμα, όπου θα αναγορευόταν παγκόσμιος ηγέτης του Ισλάμ, για να βαδίσει έπειτα προς την Αίγυπτο και να ρίξει τον Σίσυ, ελευθερώνοντας τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους»… (δείτε<b> <a href="https://www.noiazomai.gr/2017/08/armageddon-israel.html">εδώ</a></b>)</div> <div> <br />Αλλά παράλληλα, η «Γαλάζια Πατρίδα» αποτελεί ζωτική απειλή και για την Ρωσία, αφού την εκγλωβίζει κυριολεκτικά στη Μαύρη Θάλασσα, μετατρέποντας αυθαίρετα το ελληνικό ανατολικό Αιγαίο σε «τουρκική λίμνη»! Και κάτι τέτοιο, δεν είναι ανόητη η Μόσχα να το αφήσει να συμβεί, πολύ περισσότερο που θα φοβάται την ταχεία επέλαση του Ελληνικού Στρατού από τον Έβρο προς την Κωνσταντινούπολη, εξέλιξη ακόμη τραγικότερη για εκείνη, επειδή πάντα φαντασιωνόταν ρόλο «Βυζαντινής Αυτοκρατορίας»… Σε κάθε περίπτωση όμως, ανάμεσα σε ελληνικό και ρωσικό ατσάλι, η Τουρκία θα διαλυθεί, ανοίγοντας την όρεξη και σε πολλούς Ευρωπαίους, να τρέξουν να αρπάξουν κομμάτια της…<br />Όλων αυτών αίτιος ο Τζιχάτ Γιαϊτζί…<br /><br /><a href="https://www.noiazomai.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ! Πώς στήνεται το δίχτυ γύρω από τον «Σουλτάνο»

Ο μοιραίος άνθρωπος που φέρνει το τέλος του Ερντογάν και την διάλυση της Τουρκίας, είναι ο πλέον έμπιστός του Αντιναύαρχος του Πολεμικού Ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ρ.Τ.Ερντογάν ανακοίνωσε την κατασκευή της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης: «Για να ξαναπάρουμε τον έλεγχο στα Στενά»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1BqqhTogET20aiCuv28Q-0yXTgBv8qq9guTi-TRwj0lfB4gqZIXJZ6fhnoIjL9e_8VmnOaNT5Z20BmM0Ysd6BohJ82sotDTkMIVavMq2icf2w7vShf0mpdMmxcDClmDr4W9AzaUl3bVw/s1600/sturkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1BqqhTogET20aiCuv28Q-0yXTgBv8qq9guTi-TRwj0lfB4gqZIXJZ6fhnoIjL9e_8VmnOaNT5Z20BmM0Ysd6BohJ82sotDTkMIVavMq2icf2w7vShf0mpdMmxcDClmDr4W9AzaUl3bVw/s640/sturkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε την κατασκευή της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης για να αποκτήσει η Τουρκία των έλεγχο των Στενών και να παρακάμψει την Συνθήκη του Μοντρέ.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον σχεδιασμό το έργο θα ολοκληρωθεί περίπου το 2025.<br /> <br /> Τα πλοία θα μπορούν να συνεχίσουν να περνούν κανονικά από τα Στενά αλλά ο τουρκικός σχεδιασμός είναι να αντιμετωπίσουν «δυσκολίες και εμπόδια» πάσης φύσεως ώστε τελικά να επιλέγουν την διώρυγα επί πληρωμή φυσικά.<br /> <br /> Σύμφωνα με ανακοίνωσή του, «στα Στενά με την συνθήκη του Μοντρέ δεν έχουμε κανένα δικαίωμα και τα πλοία περνούν όπως θέλουν. Σκεφτείτε χρησιμοποιούν τα Στενά και δεν κερδίζετε τίποτα. Όμως με το «Καναλ Ινσταμπουλ» (διώρυγα της Κωνσταντινούπολης) θα δημιουργηθούν δικαιώματα όπως συμβαίνει και στη διώρυγα του Σουέζ, Εμείς θα προχωρήσουμε το σχέδιο αυτό».<br /> <br /> Το κόστος της διώρυγας θα ανέλθει στα 10 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ όπως σημειώνεται στο Βόσπορο τα εμπορικά πλοία έχουν ελεύθερη διέλευση, δεν υπάρχει κάποιος έλεγχος στη διώρυγα, ωστόσο, θα έχει λόγο η Τουρκία.<br /> <br /> Αν η διέλευση στον Βόσπορο περιοριστεί για οικολογικούς λόγους και απαιτούνται περίπου 15 με 20 ημέρες για να περάσει ένα πλοίο από τη Μαύρη Θάλασσα στο Αιγαίο, τότε θα επιλέγεται η νέα διώρυγα που θα σημαίνει έλεγχος του πλοίου στην συγκεκριμένη περιοχή καθώς εκεί δεν θα ισχύει η συνθήκη του Μοντρέ.<br /> <br /> Τα κέρδη δεν είναι μόνο οικονομικα, κυρίως θα είναι γεωπολιτικά και οι πρώτοι που θα «εκβιάζονται» θα είναι οι Αμερικανοί οι οποίοι θέλουν να μπορούν να εισέρχονται στην Μαύρη Θάλασσα και να πλησιάζουν όσο μπορούν την ρωσική επικράτεια.<br /> <br /> Πριν μερικά χρόνια στο έργο αυτό αντιστέκονταν η Μόσχα καθώς τότε η Άγκυρα ήταν σύμμαχος των Αμερικανών και εάν προχωρούσε στην κατασκευή της διώρυγας, τότε ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ρωσίας θα δεχόταν ένα σοβαρό πλήγμα.<br /> <br /> Ενα μεγάλο μέρος του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου μεταφέρεται μέσω δεξαμενόπλοιων που διέρχονται τα Στενά των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου.<br /> <br /> Τότε η Μόσχα είχε φόβους πως θα εκτιναχθούν τα τέλη διέλευσης προκειμένου να αποσβεσθούν τα έξοδα από αυτό το μεγάλο έργο.<br /> <br /> Ο δεύτερος και μεγαλύτερος φόβος του Κρεμλίνου ήταν η μέγγενη στην οποία αναγκαστικά θα έμπαινε ο ρωσικός στόλος που βρίσκεται στον ναύσταθμο της Σεβαστούπολης, καθώς με την κατασκευή της διώρυγας αφενός ο χρόνος αντίδρασής του και εξόδου του από τα Στενά θα μειωθεί αισθητά, ενώ αφετέρου το ΝΑΤΟ μέσω της Τουρκίας θα ελέγχει τις κινήσεις όλων των ρωσικών πολεμικών πλοίων, ακόμα και των υποβρυχίων.<br /> <br /> Αυτά βέβαια παλαιότερα. Τώρα στην θέση των Ρώσων είναι οι Αμερικανοί. Όμως στις σχέσεις των κρατών τίποτε δεν είναι μόνιμο και στην Μόσχα το ξέρουν αυτό.<br /> Ουδείς έχει πραγματικά εμπιστοσύνη στον Ρ.Τ.Ερντογάν. Άλλωστε την διώρυγα την θέλει για να πιέζει και τις δύο υπερδυνάμεις. Ανάλογα τις συγκυρίες και τις ανάγκες...<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ρ.Τ.Ερντογάν ανακοίνωσε την κατασκευή της διώρυγας της Κωνσταντινούπολης: «Για να ξαναπάρουμε τον έλεγχο στα Στενά»

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ανακοίνωσε την κατασκευή της διώρυγας της Κωνσταντινούπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι επιδιώκουν να παρασύρουν τους Έλληνες πιλότους σε «ατύχημα» στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhIxH7RGCswqnKpxYmdkDCBjwlJoHCPmmSBI3_iZCFjSLq4s8XjyySSVQSRSvcYR-ZY0VocRK9upNbxIaPqXlkQD20awhApiKpVUAkgOf9d6Uujf6HTSMxVi3_-g7NOEIQEQKb7MpPqSw/s1600/MIRAGE-2000-5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhIxH7RGCswqnKpxYmdkDCBjwlJoHCPmmSBI3_iZCFjSLq4s8XjyySSVQSRSvcYR-ZY0VocRK9upNbxIaPqXlkQD20awhApiKpVUAkgOf9d6Uujf6HTSMxVi3_-g7NOEIQEQKb7MpPqSw/s640/MIRAGE-2000-5.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Οι τελευταίες 48 ώρες της έντασης στο Αιγαίο- κυρίως στον αέρα- θυμίζει έντονα στους παλαιότερους ιπταμένους το 2006, τότε που οι Τούρκοι έψαχναν τον τρόπο που θα άναβε το φιτίλι στο Αιγαίο. Αερομαχίες, δεκάδες καθημερινές παραβιάσεις, επικίνδυνες συμπεριφορές στον αέρα. <div> <br /></div> <div> Αποτέλεσμα το 2006 ήταν η δολοφονική ενέργεια του Τούρκου πιλότου που στοίχισε την ζωή στον Σμηναγό Κώστα Ηλιάκη. Οι Επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας βλέπουν ότι καθημερινά οι εντολές προς τους Τούρκους αεροπόρους είναι ν’ αναβαθμίζουν διαρκώς την προκλητικότητά τους, να γίνονται και πολύ πιο επικίνδυνοι. </div> <div> <br /></div> <div> Θέλουν να φοβίσουν, βλέπουν ότι δεν μπορούν και τότε χάνουν τον έλεγχο. «Αψυχολόγητοι» είναι η λέξη που χρησιμοποίησε αεροπόρος ο οποίος βρίσκεται πολύ συχνά στην «ώρα 6» των Τουρκικών αεροσκαφών. Αψυχολόγητοί διότι κάνουν τα ίδια λάθη, στα ίδια μέρη, με τον ίδιο τρόπο. </div> <div> <br /></div> <div> Αψυχολόγητοι διότι δεν μπορούν ίσως να καταλάβουν ότι οι κινήσεις τους είναι παρωχημένες και με αυτό τον τρόπο θα εγκλωβιστούν. Μπορεί ο πιλότος της γείτονος να βρίσκεται εγκλωβισμένος κι όχι για λίγα δευτερόλεπτα, όμως συνεχίζει μάλλον σαν «καμικάζι» να κάνει την υπέρπτηση πάνω από το Ελληνικό έδαφος.</div> <div> <br /></div> <div>  Και συνεχίζει όχι να προκαλεί μόνο με την παρουσία του, αλλά με τις πράξεις του. Πετούν για να γίνει ατύχημα Παλαιότερα διατηρούσαν πολλές φορές ένα σταθερό ύψος και προχωρούσαν σε βύθιση ώστε να παρασύρουν τον Έλληνα πιλότο, μήπως αυτός χάσει τον έλεγχο κατά την ταχεία κάθοδο. </div> <div> <br /></div> <div> Τώρα παρά το γεγονός της «νεότητας» των αεροπόρων της Τουρκίας, οι ιπτάμενες απερισκεψίες δεν αμφιταλαντεύονται καν στο όριο του επαγγελματισμού που υποτίθεται ότι υπάρχει στα Νατοϊκά πρότυπα. Όλες οι πτήσεις και κινήσεις που γίνονται καταγράφονται και σε σχεδιαγράμματα τα οποία αποδεικνύουν τους επικίνδυνους ελιγμούς που έχουν κάνει οι γείτονές μας και που αυτοί μπορούν να φέρουν το ατύχημα. </div> <div> <br /></div> <div> Επιπλέον όπως σημειώνουν επιτελείς το Τουρκικό επιτελείο προχωρά σε δυο δρόμους. </div> <div> <br /></div> <div> Ο πρώτος είναι εκείνος που επιχειρεί να υποστηρίξει τα όσα «προστάζει» η κυβέρνηση Ερντογάν και αφορούν τους υδρογονάνθρακες στην Αν. Μεσόγειο.</div> <div> <br /></div> <div>  Ο δεύτερος έχει να κάνει με την ανάδειξη της δύναμης που έχουν και θέλουν να στείλουν το μήνυμα προς την χώρα μας. Αυτός ο δρόμος ωστόσο δεν περνά τόσο εύκολα στην Ελληνική στρατιωτική πραγματικότητα. </div> <div> <br /></div> <div> Και ο λόγος είναι ότι η χώρα μας στέκεται ακόμη ικανή ν’ απαντά μόνη της σ’ αυτές τις προκλήσεις. Κατά συνέπεια η Άγκυρα θέλει το ατύχημα, το αναζητά. Επιθυμία της Τουρκίας διαχρονική, η διμερής επαφή-διαπραγμάτευση για την επίλυση των προβλημάτων, ως απάντηση της Ελλάδας στο Διεθνές Δικαστήριο. Η Τουρκία ακόμη και μέσω ενός ατυχήματος θα θελήσει και πάλι να σύρει την χώρα μας στο ίδιο τραπέζι στο οποίο η Ελλάδα αντιστέκεται τόσα χρόνια και δεν κάθεται. </div> <div> <br /></div> <div> Πάνω από 95% το ποσοστό στην «ώρα 6» των Τουρκικών αεροσκαφών Αυτά όλα βλέπουν τόσο στο Επιτελείο της Αεροπορίας, όσο και στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας της Λάρισας απ’ όπου δίδεται η εντολή για κάθε «scramble». </div> <div> <br /></div> <div> Οι επιτελικοί Αξιωματικοί, με πολλές ώρες πτήσης και αναχαίτισης στην πλάτη τους, παρατηρούν ότι τα αποτελεσματικά Ελληνικά «γεράκια» σε ποσοστό πάνω του 95% βρίσκονται πάντα πίσω από οποιοδήποτε Τουρκικό αεροσκάφος.Οι εντολές τους δεν μπορεί να είναι άλλες από το να ασκείται πίεση στον κάθε επιβουλέα των Εθνικών Κυριαρχικών Δικαιωμάτων. Και αυτό γίνεται πράξη η οποία με τη σειρά της φέρνει τον εκνευρισμό του αντιπάλου. </div> <div> <br /></div> <div> Το προηγούμενο 24ωρο δεν μπορεί παρά να προβληματίζει κυρίως με την εμμονή που επέδειξαν οι «κακοί» γείτονες με τις υπερπτήσεις άνωθεν των Οινουσσών και της Παναγιάς. Η συνηθισμένη δραστηριότητα της μιας, δυο ή τριών υπερπτήσεων έγιναν έντεκα. </div> <div> <br /></div> <div> Η Άγκυρα έχει γνωστοποιήσει είτε μέσω χαρτών είτε μέσω ομιλιών από στελέχη της κυβέρνησης Ερντογάν πως αμφισβητεί την Ελληνική κυριότητα αυτών των νησιών, την στιγμή που αυτά ανήκουν στην χώρα μας, κατοικούνται από Έλληνες πολίτες, έχουν Ελληνικές υπηρεσίες και Έλληνες στρατιώτες. Την αμφισβήτηση πρεσβεύει η μια υπέρπτηση, το ίδιο και οι έντεκα.</div> <div> <br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Οι Τούρκοι επιδιώκουν να παρασύρουν τους Έλληνες πιλότους σε «ατύχημα» στο Αιγαίο

Οι τελευταίες 48 ώρες της έντασης στο Αιγαίο- κυρίως στον αέρα- θυμίζει έντονα στους παλαιότερους ιπταμένους το 2006, τότε που οι Τούρκο...

Διαβάστε την συνέχεια

Eλλάδα vs Τουρκία: No ships, No troops, no flags

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOUoyGk0ewUnWxkslffqQFpW6XaKkTA0VuFf0X_fEvc_XMmVpCJiXFSk7TWXoClEKH_8zlB7IgF0AHbJBahKXhDoFztvyRb7K6WosMJlktOEEISqyiB9SlRgVgXZMm5go6RubBjMdMUmg/s1600/278B34B80643.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="488" data-original-width="650" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOUoyGk0ewUnWxkslffqQFpW6XaKkTA0VuFf0X_fEvc_XMmVpCJiXFSk7TWXoClEKH_8zlB7IgF0AHbJBahKXhDoFztvyRb7K6WosMJlktOEEISqyiB9SlRgVgXZMm5go6RubBjMdMUmg/s640/278B34B80643.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Ανδρέα Τσιλογιάννη * </b><br /> Βρισκόμαστε μόλις ενάμιση μήνα μακριά από την 24η επέτειο της κρίσης των Ιμίων και η Τουρκία άρχισε από νωρίς, για μια ακόμα φορά, τις φρούδες απειλές και προκλήσεις. Αυτή τη φορά με την υπογραφή ΜΟU με την κυβέρνηση της Λιβύης, η οποία δεν αναγνωρίζεται από αυτή της Βεγγάζης και τον Λίβυο Στρατηγό Χαφτάρ, ο οποίος έσπευσε να δηλώσει πως η συμφωνία του Σουλτάνου Ερντογάν με την προς το παρόν κυβέρνηση της Λιβύης δεν βρίσκεται σε ισχύ. <br /> <br /> Η Τουρκία από την πλευρά της διαμαρτυρήθηκε για την απέλαση του Λίβυου πρέσβη από την Αθήνα και κάνει λόγο πως η ΑΟΖ εκτείνεται από ηπειρωτική γη σε ηπειρωτική γη χωρίς σε αυτή να συμπεριλαμβάνονται τα νησιά του Αιγαίου και της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου.Για μια ακόμα φορά, το παράξενο «gambling» που παίζεται στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου είναι σκληρό με τον Σουλτάνο Ερντογάν να θέλει να στρέψει τα όσα προβλήματα αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. <br /> <br /> Η γεωπολιτική θέση της περιοχής, το μεταναστευτικό – προσφυγικό, η μη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας, οι γεωτρήσεις για τυχόν εύρεση πετρελαίου και φυσικού αερίου, ο πόλεμος της γαρίδας που διεξάγεται αυτή την εποχή, ο πόλεμος της τσιπούρας μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων ψαράδων στο σύμπλεγμα των Ιμίων ο οποίος έφερε και την κρίση των Ιμίων, ο μη καθορισμός της ΑΟΖ είναι δεδομένα που συνθέτουν και δυσκολεύουν το πάζλ της καλής γειτονίας μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας. <br /> <br /> Να θυμίσουμε ότι σύμφωνα με τη σύμβαση του Δίκαιου των Θαλασσών του 1982 ως υφαλοκρηπίδα ορίζεται κατά βάση ο βυθός της θάλασσας και το υπέδαφος αυτής πέραν των χωρικών υδάτων (αιγιαλίτιδας ζώνης) μέχρι αποστάσεως εντός ακτίνας 200 ναυτικών μιλίων από την ακτή. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τη γεωλογική μορφή του βυθού. Επίσης σύμφωνα με την Διεθνή Συνθήκη του ΟΗΕ περί Δικαίου της θάλασσας (1982), αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό, τον άνεμο καθώς επίσης της αλιείας. Εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας , συγκεκριμένα στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. <br /> <br /> Η αιγιαλίτιδα ζώνη βρίσκεται δίπλα από τις ακτές ενός κράτους και συμπεριλαμβάνονται σε αυτή ο βυθός, το νερό, το υπέδαφος και ο εναέριος χώρος.Η Ελλάδα έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικά μίλια και δεν έχει ακόμα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα όπως έχουν κάνει όλα τα κράτη του κόσμου, σύμφωνα με το Δίκαιο των Θαλασσών και μέχρι την απόσταση των 12 ναυτικών μιλίων. Στη ζώνη αυτή η ασκείται πλήρη κυριαρχία. <br /> <br /> Πέρυσι, τέτοια εποχή, ο τέως Υπουργών των Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Κοτζιάς, κατά την διάρκεια της παραίτησής του, ανακοίνωνε πως έχουν γίνει όλες οι ενέργειες ώστε η Ελλάδα να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 ναυτικά μίλια, πλην όμως Αιγαίου, όπου με τη συγκεκριμένη επέκταση ουσιαστικά θα διπλασιαζόταν ο ελληνικός χώρος. <br /> <br /> Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόλαβε ελέω των εκλογών να αυξήσει την αιγιαλίτιδα ζώνη, δεν θα το έκανε, αλλά ούτε και η νέα κυβέρνηση έχει δείξει προς το παρόν προθέσεις αύξησης αυτής . <br /> <br /> Μπορεί η Ελλάδα να αντιμετωπίσει μόνη την Τουρκία; <br /> <br /> Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη τις τουρκικές προκλήσεις, είτε αυτές προέρχονται από τη θάλασσα, είτε από τον αέρα, χάνοντας αξιωματικούς αεροπόρους είτε του ναυτικού. <br /> <br /> Η κρίση των Ιμίων, 31η Ιανουαρίου 1996, μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας λύθηκε με την επέμβαση της αμερικανικής κυβέρνησης και το τρίπτυχο, "no ships, no flags, no troops,όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες", του Αμερικανού διπλωμάτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ. <br /> <br /> Με εντολές του Μπιλ Κλίντον, στο όχι μακρινό 1996, διαμηνύθηκε στις δύο πλευρές ,εντός της κρίσης των Ιμίων, να απομακρυνθούν από την περιοχή οι στρατιωτικές δυνάμεις των δυο εμπλεκόμενων χωρών αλλά και να κατεβούν οι σημαίες από την επίμαχη βραχονησίδα. <br /> <br /> Στην ουσία το σύμπλεγμα των Ιμίων με την κρίση του Ιανουαρίου του 1996, μετατράπηκε σε γκρίζα ζώνη καθώς η Ελλάδα αποφεύγει, πλέον, να σηκώσει την ελληνική σημαία σε ελληνικό έδαφος. <br /> <br /> Η τότε νέα κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, η οποία διαχειρίστηκε το θερμό επεισόδιο με τρεις έλληνες ήρωες αξιωματικούς νεκρούς, Βλαχάκος, Καραθανάσης, Γιαλοψός, την επόμενη της κρίσης δια στόματος του πρωθυπουργού ευχαρίστησε τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον για την λήξη του επεισοδίου που ενδεχομένως να οδηγούσε σε πόλεμο τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές.<br /> <br /> Σήμερα, μπορεί να έχουν περάσει 24 χρόνια από την μαύρη τότε νύχτα της 31ης Ιανουαρίου του 1996, όμως η ένταση της Ελλάδας με την Τουρκία δυναμώνει εξαιτίας της μη οριοθέτησης της ΑΟΖ των χωρών της περιοχής αλλά και της έρευνας για τυχόν ύπαρξη και εκμετάλλευση πετροχημικών προϊόντων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Πρέπει να φοβόμαστε την Τουρκία; Πολιτική αποτροπής έναντι των Τούρκων άσκησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος τον Μάρτιο του 1987 έδωσε εντολή βύθισης του Σισμίκ, εφόσον περνούσε τα ελληνικά ύδατα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε ζητήσει να βυθιστεί το Χόρα εάν εισερχόταν στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Η φράση "Βυθίστε το Χόρα" έμεινε στην ιστορία της χώρας. <br /> <br /> Κύπρος: Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν εμπνευστής και του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας- Κύπρου. <br /> <br /> Η Ελλάδα στο Κυπριακό ζήτημα θα πρέπει να συνεχίσει την κοινή πολιτική που έχει χαράξει με την κυπριακή κυβέρνηση, για μια Κύπρο ανεξάρτητη, χωρίς στρατεύματα κατοχής, χωρίς να είναι διχοτομημένη και χωρίς εγγυήσεις. <br /> <br /> Κρήτη: Στο κάδρο του γεωπολιτικού παιχνιδιού, πέρα από την Κύπρο, ο Ερντογάν βάζει ανοιχτά και την Κρήτη. Δηλώνει πως θα προχωρήσει μετά την Πρωτοχρονιά σε έρευνες καθώς η Τουρκία έχει αντικριστές ακτές με την Λιβύη. Νωρίτερα είχε κάνει λόγο πως στην Κρήτη έχουν ενεργοποιήσει και στρέψει ενάντια στην Τουρκία τους S-300. <br /> <br /> Tριμερής - Τετραμερής σύνοδοι συνεργασίας της Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου: <br /> <br /> Συνέχιση της ανάπτυξης σχέσεων και συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ χώρες που έχουν κοινά συμφέροντα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και κοινό αντίπαλο την Τουρκία. <br /> <br /> Συνθήκη Λωζάννης : Ιούλιος 1923 - Συνθήκη Παρισιού Φεβρουάριος 1947 <br /> <br /> Ας μη ξεχάσουμε πως η Τουρκία με τη συνθήκη της Λωζάννης, 24 Ιουλίου 1923, παραδίδει στην Ιταλία τα Δωδεκάνησα η οποία με τη σειρά της, τον Φεβρουάριο του 1947 τα παραδίδει στην Ελλάδα όπως ορίζει η συνθήκη του Παρισιού , σύμφωνα με την οποία τα νησιά παραδίνονται στην μητέρα Ελλάδα με την Τουρκία να μην είχε θέση και λόγο σε αυτή την απόφαση. Φανταστείτε τι θα γινόταν σήμερα εάν η Ιταλία δεν είχε παραδώσει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα ή αν τα Δωδεκάνησα ανήκαν ακόμα στην Τουρκία. <br /> <br /> Ευτυχώς η ιστορία δεν γράφεται με αν, όμως ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε τον ανάλογο σεβασμό στα κυριαρχικά μας δικαιώματα.Τα σημερινά σύνορα στην περιοχή έχουν οριστεί με τη συνθήκη της Λωζάννης , 24 Ιουλίου 1923, την οποία η Τουρκία αν θέλει νέα σύνορα θα πρέπει να τη σπάσει. Συνθήκες σπάνε μόνο με πόλεμο και αν σπάσει η συνθήκη της Λωζάννης ενδεχομένως θα αρχίσει ο … Γ` Παγκόσμιος πόλεμος ενδεχόμενο που το ξέρουν καλά η Τουρκία, οι γείτονές μας αλλά και οι σύμμαχοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Βορειοατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ). <br /> <br /> <b><i>* Ο αρθρογράφος κ. Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος - πολιτικός αναλυτής</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Eλλάδα vs Τουρκία: No ships, No troops, no flags

Του Ανδρέα Τσιλογιάννη * Βρισκόμαστε μόλις ενάμιση μήνα μακριά από την 24η επέτειο της κρίσης των Ιμίων και η Τουρκία άρχισε από νωρίς, ...

Διαβάστε την συνέχεια