Ο κίνδυνος παγκόσμιου πολέμου (!) λόγω Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinw1YtqhMxQDl1brxvOWSNv96E9slQgO5Nj0NubmNegeQ26C5XftmHfidhlyqfvJ8pDjsSKzj4BXb3yBwagxckIV1IHr-7puz6UZ6SMPJMUu4LlcnNqWkBNiJGPR75jM8R0WMD0pCv0yfM/s1600/EN+TOPO+XLOERO.JPEG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinw1YtqhMxQDl1brxvOWSNv96E9slQgO5Nj0NubmNegeQ26C5XftmHfidhlyqfvJ8pDjsSKzj4BXb3yBwagxckIV1IHr-7puz6UZ6SMPJMUu4LlcnNqWkBNiJGPR75jM8R0WMD0pCv0yfM/s1600/EN+TOPO+XLOERO.JPEG" /></a></div> <br /> Παραμονές της απόφασης του αμερικανικού Κογκρέσου για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, θεωρούμε ότι θα ήταν σωστό να κάνουμε μια συνολική περιγραφή της κατάστασης, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με αφορμή την κρίση που είναι σε εξέλιξη επί 30 μήνες στη χώρα αυτή, που είναι βασικός πυλώνας για την ισορροπία, την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.<br /> <br /> Από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα επεισόδια στη Συρία (15 Μαρτίου 2011), που αποτέλεσαν την απαρχή της κρίσης, φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ είναι ο καθοριστικός παράγοντας, αν όχι για την εμφάνιση, για την εξέλιξη και την τροπή που θα έπαιρναν τα γεγονότα όλους αυτούς τους μήνες. Αλλωστε, η παρουσία της Αντζελίνα Τζολί στον καταυλισμό Σύρων προσφύγων, που δημιουργήθηκε με ευθύνη του ΟΗΕ στην Αντιόχεια, τον Ιούνιο του 2011, μας έδειξε από τότε ότι τα γεγονότα στη Συρία δεν ξεκίνησαν για να σταματήσουν, χωρίς φυσικά να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα!<br /> <br /> Οταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 16 Φεβρουαρίου 2012 ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καταδίκαζε το δεύτερο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας σε ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών (το πρώτο βέτο ήταν τον Οκτώβριο του 2011), με το οποίο άνοιγε ο δρόμος για επέμβαση στη Συρία, τότε έγινε φανερό ότι δημιουργούνται δύο «στρατόπεδα» γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης της συριακής κρίσης.<br /> <br /> Στο ένα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., δηλαδή η Δύση, και στο άλλο η Ρωσία και η Κίνα. Αυτά για τους πρωταγωνιστές. Οσον αφορά τους κομπάρσους, με την πλευρά των ΗΠΑ και Ε.Ε. αρά εναντίον του Ασαντ, τάχθηκαν η Τουρκία, η Ιορδανία, η Σ. Αραβία, το Κατάρ, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος του Μόρσι και διάφορες άλλες χώρες παρίες, όπως η Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ υπέρ του Ασαντ τάχθηκε το Ιράν, ο Λίβανος, στον βαθμό που η πολιτική του ελέγχεται και επηρεάζεται από τη Χεζμπολάχ, η Βενεζουέλα και διάφορες άλλες χώρες που στέκονται απέναντι στις ΗΠΑ.<br /> <br /> Η στάση του Ισραήλ δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ξεκάθαρη, αφού το ενδεχόμενο να περάσει ο έλεγχος της Συρίας στα χέρια των ισλαμιστών της Αλ Κάιντα-Αλ Νούσρα μάλλον καθιστά τον Ασαντ συμπαθή στο Τελ Αβίβ, παρά στόχο για πλήρη εξουδετέρωση και ανατροπή.<br /> <br /> Η αντιπαλότητα ΗΠΑ από τη μια πλευρά και Ρωσίας - Κίνας από την άλλη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνεχίστηκε άλλες δυο φορές, τον Ιούλιο του 2012 και τον Αύγουστο του 2013, με τη Μόσχα και το Πεκίνο να ασκούν και πάλι βέτο, γεγονός πρωτοφανές στην 68χρονη λειτουργία των Η.Ε.<br /> <br /> Τα γεωπολιτικό πλαίσιο, λοιπόν, της κρίσης στη Συρία, αλλά και η εξέλιξη των γεγονότων των τελευταίων ημερών, με δεκάδες πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και της Ρωσίας να συγκεντρώνονται στην Ανατολική Μεσόγειο, και τη Ρωσία να κάνει επίδειξη όχι ισχύος αλλά δυνατοτήτων και στρατηγικού ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στην περιοχή, ανακοινώνοντας ότι το ραντάρ του Αρμαβίρ, από την περιοχή του Κρασνοντάρ, εντόπισε δοκιμές πυραύλων και αντιπυραυλικού που έγιναν στην Α. Μεσόγειο, σε συνεργασία των ΗΠΑ και Ισραήλ, μας δείχνει ένα πράγμα: Οτι στην περιοχή στήνεται σκηνικό, το οποίο, παρά την απουσία ψυχροπολεμικού κλίματος και κλιμακούμενης έντασης μεταξύ των υπερδυνάμεων, κάνει τις αναφορές περί κινδύνου πρόκλησης του Γ' Παγκόσμιου Πολέμου να μη φαντάζουν γραφικές ή υπερβολικές.<br /> <br /> Ασφαλώς ο κόσμος έχει αλλάξει και οι τομείς πολλαπλής συνεργασίας καθώς και οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ κυρίως των δύο υπερδυνάμεων απομακρύνουν το ενδεχόμενο μιας μεταξύ τους σύρραξης, που θα μπορούσε να λάβει χαρακτηριστικά παγκόσμιου πολέμου.<br /> <br /> Ομως, σε περίπτωση που, έπειτα από μια σειρά άστοχων ενεργειών, η κατάσταση στη Συρία τεθεί εκτός ελέγχου και επικρατήσει χάος ή δυνάμεις που διασπείρουν το χάος, τότε η περιοχή θα μετατραπεί σε μια μαύρη τρύπα αστάθειας, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει τον Λίβανο, την Ιορδανία, το ήδη ασταθές Ιράκ, την Τουρκία και ίσως το Ιράν.<br /> <br /> Μήπως, όμως, τότε θα έχει ολοκληρωθεί ένα σκηνικό που μόνο ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει, για να επαναφέρει τη σταθερότητα και μια κάποια τάξη στην περιοχή;<br /> <br /> Δεν συνηθίζουμε να κινδυνολογούμε, όμως το διακύβευμα στην περιοχή είναι μεγάλο και ελπίζουμε να ρυθμιστούν τα της επιρροής των πρωταγωνιστών και των κομπάρσων στην περιοχή, χωρίς να ανάψει η σπίθα που θα κάνει παρανάλωμα του πολεμικού πυρός αυτή την ιστορική περιοχή!<br /> <br /> Σάββας Καλεντερίδης<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο κίνδυνος παγκόσμιου πολέμου (!) λόγω Συρίας

Ellada simera 0 21:26

Παραμονές της απόφασης του αμερικανικού Κογκρέσου για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, θεωρούμε ότι θα ήταν σωστό να κάνουμε μια συνολική περιγραφή της κατάστασης, για να αντιληφθούν οι αναγνώστε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Συνέντευξη με τον έλληνα γιατρό της Συρίας Δημήτρη Μόγνιε

<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td><img src="http://www.karchilaki.com/upload/images/SKYPE-600.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></td></tr> <tr><td class="tr-caption"><br /></td></tr> </tbody></table> <b><span style="color: #990000; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όταν  αλήθεια είναι τόσο άσχημη όσο την φανταζόμαστε. Χωρίς πολλά σχόλια, ένα ρεπορτάζ της Μαρίας Καρχιλάκη που αξίζει να διαβαστεί.</span></b><br /> <div class="post-entry"> <div dir="ltr" trbidi="on"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /> Το ραντεβού μέσω Skype με το Δημήτρη Μόγνιε που ειδικεύεται στην ιατρική εν καιρώ πολέμου ήταν για μετά τις 7 το βράδυ. Τις ώρες, δηλαδή, που κρατάει για κείνον. Εκτός απροόπτου, βεβαίως. Διότι στη Συρία που χειρουργεί κι εκπαιδεύει γιατρούς πάνω από ένα χρόνο τώρα, το απρόοπτο είναι ο κανόνας. </b><br /> <b>Στην περίπτωσή μας, ευτυχώς, ίσχυσε η εξαίρεση. Μικροπροβλήματα ήχου και εικόνας μόνο, που ελάχιστα επηρέασαν την επικοινωνία μας. Έτσι, για 50 ολόκληρα λεπτά είχα την ευκαιρία να μιλήσω μ' έναν παλιό, καλό φίλο από τους πολέμους, να "δω" με τα μάτια του και ν' ακούσω τις πάντα εύστοχες επισημάνσεις του. </b></span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Υπάρχει μεγάλος πανικός αυτή την ώρα. Όλοι φοβούνται το χτύπημα των Αμερικανών. Λένε πως θα γίνει κόλαση ολόκληρη η περιοχή. Είναι κρίσιμο το επόμενο 48ωρο. Σήμερα μοιράσαμε και μάσκες. Στον κόσμο, στους πολεμιστές, σε όλους. Εφοδιάσαμε και το πρόχειρο νοσοκομείο μας με Ατροπίνη, Υδροκορτιζόνη, Πραλιδοξίμη, αντίδοτα, δηλαδή, σε περίπτωση που υπάρξει μαζικό χτύπημα με χημικά. Από κάθε είδος έχουμε 20.000 φιαλίδια. </b><br /> <br /> Αυτή τη στιγμή ο Δημήτρης Μόγνιε βρίσκεται στη νότια Συρία κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία. Σ΄ένα μικρό χωριό της επαρχίας Ντεράα, πολύ κοντά στην πόλη Μπόσρα αλ Χαρίρ που ελέγχεται από τους αντάρτες. Ασκεί την ειδικότητά του, δηλαδή χειρουργική πολέμου, σ' ένα πρόχειρο νοσοκομείο εκστρατείας μιας ευρωπαϊκής ανθρωπιστικής οργάνωσης ενώ ταυτοχρόνως εκπαιδεύει και συντονίζει την ομάδα των γιατρών και των νοσοκόμων που δουλεύουν μαζί του. Βλέπεις, οι καλοί γιατροί, οι γιατροί με ειδικότητα, έχουν εδώ και καιρό φύγει από τη Συρία. Αφενός διότι είχαν την οικονομική ευχέρεια να το κάνουν αφετέρου διότι δεν πιστεύουν σ' αυτήν την επανάσταση. Εξαρχής δεν την πίστεψαν. Εκείνοι που έμειναν πίσω είναι οι γενικοί γιατροί, οι άπειροι και οι φοιτητές. Το αντίθετο, δηλαδή, απ' ότι συνέβαινε στη Λιβύη. Εκεί, οι καλοί γιατροί του εξωτερικού γύριζαν μαζικά για να βοηθήσουν. Και μάλιστα δίχως αμοιβή. Σκέψου ότι εδώ οι άνθρωποι πεθαίνουν άδικα από μια αιμορραγία γιατί δεν υπάρχουν γνώστες να τη σταματήσουν. Στο νοσοκομείο μας, εκτός από εμένα, ειδικευμένοι είναι άλλοι δύο. Κι αυτοί ξένοι. Ένας ισπανός χειρούργος, κι ένας ινδονήσιος εντατικολόγος. Οι υπόλοιποι της ομάδας είναι σύροι. Δύο τελειόφοιτοι ιατρικής, δύο κτηνίατροι (!!) ένας φαρμακοποιός, ένας οδοντίατρος, ένας φοιτητής οδοντιατρικής και 20 τελείως άσχετοι με την ιατρική που τους έχουμε εκπαιδεύσει για να παρέχουν επί τόπου πρώτες βοήθειες. <b>Για μένα είναι προδοσία η φυγή. Είσαι γιατρός. Πρέπει να κάτσεις να βοηθήσεις. </b></span><br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img src="http://www.karchilaki.com/upload/images/INJURY-Transportation_500.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></span></td></tr> <tr><td class="tr-caption"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></td></tr> </tbody></table> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η εκτίμησή του για το αμερικανικό χτύπημα που έρχεται είναι πως μόνο βλαξ θα επιχειρούσε σοβαρή εμπλοκή τύπου Ιράκ στη Συρία. Μην ξεχνάς ότι εδώ στη μάχη είναι η Χεζμπολά. Και Χεζμπολά σημαίνει 100.000 πύραυλοι έτοιμοι να φύγουν από το το νότιο Λίβανο προς το Ισραήλ. Και τότε το Ισραήλ θα χτυπήσει το Λίβανο. Και μετά θα γίνει το σώσε..</b>. <br /> <br /> Και για το σώσε που γίνεται περίπου τρία χρόνια στη Συρία -τι λες; <br /> <br /> <b>Ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω ζήσει σ' όλη μου τη ζωή είναι αυτός εδώ. </b>Αντάρτικες συμμορίες που δεν ακούν κανέναν. Από 50 μέχρι 150 μέλη. Αυτοαποκαλούνται κατίμπα που σημαίνει διμοιρία. Ανεξέλεγκτες. Σκοτώνουν κι αλληλοσκοτώνονται, συνήθως γιατί δεν τα βρίσκουν στη μοιρασιά της λείας από τα σπίτια που έχουν κλέψει. Πάρα πολλοί πρώην κατάδικοι. Αλ Κάιντα οι περισσότεροι. Η Νούσρα, η Νταουλάτ αλ Ισλάμ φι Μπιλάντ αλ Σαμ και κάποιες ομάδες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού είναι αυτές που πρωτοστατούν. Η Νούσρα έχει ήδη επιβάλλει ισλαμικό νόμο στις περιοχές που ελέγχει και απαγορεύει στις γυναίκες να κυκλοφορούν χωρίς μαντήλα. Κυρίως στη Ράκα και το Χαλέπι.<b>'Επειτα, είναι οι βιασμοί. Πολλοί βιασμοί. Παιδιά, Γυναίκες.</b> Στις αρχές του χρόνου εκπαίδευα γιατρούς στη Ράκα. Βόρεια Συρία. Γνωρίζω έναν καταπληκτικό άνθρωπο που προσπαθούσε να φυγαδεύσει τη γυναίκα και τις τρεις του κόρες στην Τουρκία. Κλαίγοντας και ουρλιάζοντας μου περιέγραφε πώς δεν τα κατάφερε, διότι ένας αντάρτης σ' ένα μπλόκο απαιτούσε για να τους αφήσει να προχωρήσουν να περάσει μία ώρα με μία από τις μικρές. Άκου κι αυτή την ιστορία. Μια κοπέλα μου φέρνει την τραυματισμένη αδελφή της στο νοσοκομείο. Και την επομένη μπαίνει κλαίγοντας στο γραφείο και μου λέει ότι ένας αντάρτης απέξω την απειλεί πως αν δεν πάει μαζί του θα κάνει κακό και στην τραυματία και σ' όποιον πετύχει από την οικογένειά τους. Έχουν θησαυρίσει αντάρτες. Με βαλίτσες περνάνε τα δολάρια στην Τουρκία για ν' αγοράσουν τάχα μου πετρέλαιο και είδη πρώτης ανάγκης. Κάθε καρυδιάς καρύδι είναι εδώ. Ιορδανοί, Υεμενίτες, Τσετσένοι, Τυνήσιοι, Λίβυοι. Μόνο οι Λίβυοι είναι 7000. Μαχητές που είχα γνωρίσει εκεί τους είδα κι εδώ. Ντοκτόρ Ντιμίτρις, ντοκτόρ Ντιμίτρις - μου φώναζε από μακριά ένας τις προάλλες. <br /> <br /> Βρε Ιμάντ εσύ είσαι; <br /> <br /> Εγώ, ντοκτόρ. Τι κάνεις εδώ; <br /> <br /> Τη δουλειά μου. <br /> <br /> Κι εγώ τη δικιά μου ντοκτόρ... <br /> <br /> Ένας άλλος, σύρος αυτός, μου έλεγε -ήταν ωραία χώρα η Συρία. Την καταστρέψαμε. <br /> <br /> Και γιατί πολεμάς τότε; <br /> <br /> Ε, αφού παίρνω 1200 δολάρια το μήνα... <br /> <br /> Και δεν είναι μόνο τα 1200, δηλαδή ο μισθός που τους κόβουν σαουδάραβες και καταριανοί που δεν θέλουν τον 'Ασαντ, είναι κι η λεία απ' το πλιάτσικο. <b>Υπάρχουν άνθρωποι εδώ που παρακαλάνε να μην τελειώσει ο πόλεμος.</b> Όχι ότι το καθεστώς είναι καλύτερο... Γι αυτό σου λέω -ο πιο βρώμικος πόλεμος που έχω ζήσει μέχρι σήμερα. </span><br /> <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody> <tr><td><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><img src="http://www.karchilaki.com/upload/images/FH-2ERSAL_500.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" /></span></td></tr> <tr><td class="tr-caption"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">ο Δημήτρης Μόγνιε στο νοσοκομείο πάνω απο ασθενή..</span></td></tr> </tbody></table> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Να φύγεις πάντως δεν λες... <br /> <br /> Όχι. Δηλαδή, ναι. <b>Πρέπει να φύγω τώρα. Είμαι στο δεύτερο υπόγειο που έχω τον υπολογιστή. Το νοσοκομείο είναι από πάνω. Πρέπει να γυρίσω. Έχουν έρθει κάποιοι τραυματίες. Ο συριακός στρατός έχει ξεκινήσει μεγάλη επιχείρηση από το μεσημέρι . Συνέχεια έρχονται τραυματίες. Με φωνάζουν. Πάω πάνω να δω... <br /><br /> Μαρία Καρχιλάκη</b></span></div> </div> <a href="http://amina-politiki.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συνέντευξη με τον έλληνα γιατρό της Συρίας Δημήτρη Μόγνιε

Ellada simera 0 20:03

Όταν  αλήθεια είναι τόσο άσχημη όσο την φανταζόμαστε. Χωρίς πολλά σχόλια, ένα ρεπορτάζ της Μαρίας Καρχιλάκη που αξίζει να διαβαστεί. Το ραντεβού μέσω Skype με το Δημήτρη Μόγνιε που ειδικεύεται στην ι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

New Success Story! Μίκρυναν την Ελληνική ΑΟΖ από Καστελλόριζο προς Κύπρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSoShtZ6t-jiOMXAbvv3HQHUOXrEk2isDY4-m0ubCXdlEYFwU32gaLOuWTpLODh8hDAjvG2m8StVdhjxs35xhliX7zBZOaz916fYQZ57LNPhdkDYgdkyqNqfNmdKZ8M7dqcctXZ4ugoYjn/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF390.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSoShtZ6t-jiOMXAbvv3HQHUOXrEk2isDY4-m0ubCXdlEYFwU32gaLOuWTpLODh8hDAjvG2m8StVdhjxs35xhliX7zBZOaz916fYQZ57LNPhdkDYgdkyqNqfNmdKZ8M7dqcctXZ4ugoYjn/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF390.jpg" /></a></div> <br /> Το άρθρο αυτό θα είναι σύντομο αλλά σημαντικό. Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης η Στρογγύλη, ένα μικρό νησί δίπλα στο Καστελλόριζο κηρύχτηκε απο τη κυβέρνηση αρχαιολογικός χώρος. Αυτό σημαίνει ότι η νήσος Στρογγύλη με απόφαση της Ελληνικής κυβέρνησης έπαυσε να έχει οικονομική ζωή και να θεωρείται κατοικήσιμη. <br /> Υπο τις προυποθέσεις αυτές και σύμφωνα με το Νόμο της Θάλασσας η νήσος Στρογγύλη δεν δικαιούται να έχει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική ΑΟΖ μειώνεται κατά το ποσοστό που αναλογεί στη συνεισφορά στην <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2012/07/o_30.html">Ελληνική ΑΟΖ</a> από αυτό το νησί από τη περιοχή του Καστελλόριζου πρός τη Κύπρο. <br /> <strong>Με την απόφαση αυτή η Ελληνική και η Κυπριακή ΑΟΖ παύουν να ακουμπούν!</strong><br /> Στη φωτογραφία φαίνεται η παλαιά Ελληνική ΑΟΖ ABCDE (κόκκινη γραμμή) και η νέα ABCDFG όπως προκύπτει σαν αποτέλεσμα της απόφασης της Ελληνικής κυβέρνησης. Η πράσινη γραμμή αντιστοιχεί στα χωρικά ύδατα που αντιστοιχούν  στη Στρογγύλη (6 ναυτικά μίλια).<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a> <strong>Με την αλλαγή της χρήσης του νησιού σε “αρχαιολογικό χώρο”, η Στρογγύλη παύει να είναι προσβάσιμη σε οιονδήποτε. Παράλληλα παύει να έχει την οικονομική ζωή που είχε μέχρι τώρα από την ελεύθερη διακίνηση πολιτών σε αυτή.  Όσο για το στρατιωτικό άγημα που υπάρχει επάνω της, σε λίγο καιρό αυτό αναγκαστικά θα αποχωρήσει. Έχουμε να κάνουμε δηλαδή και με γκριζάρισμα περιοχής, κάτι που θυμίζει τα όσα έγιναν στα Ίμια και την εποχή Σημίτη. </strong><br /> Σας επισυνάπτω την απόφαση για τη μετατροπή της χρήσης της νήσου Στρογγύλης  σε αρχαιολογικό χώρο, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το Έθνος προχτές! Κρατείστε τη για να τη θυμάστε.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-lZ_YrXnAT74/UijLtoe6YKI/AAAAAAABDno/wxCbMO-KtoI/s1600-h/image%25255B8%25255D.png"><img border="0" height="608" src="http://lh6.ggpht.com/-F0mH89uVcjs/UijLue0oa5I/AAAAAAABDnw/CsNOpSWeHZM/image_thumb%25255B2%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: block; float: none; margin: 15px auto; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="566" /></a><br /> Ενδιαφέρον έχει να διαβάσετε και τις δηλώσεις που ακούστηκαν <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/05/blog-post_9316.html">εδώ</a>, όπου αναφέρθηκε ότι η Ελληνική ΑΟΖ δεν ακουμπά την Κυπριακή. Σήμερα μάθατε το γιατί…Χρήσιμο είναι να διαβάσετε και το άρθρα μας <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/03/blog-post_30.html">εδώ</a> και <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2012/06/1977-1982.html">εδώ</a>. Θα αντιληφθείτε περισσότερα για το θέμα της Ελληνικής ΑΟΖ. Η Ελλάδα πρέπει να “τιμήσει” ιδιαίτερα τον υπουργό Εξωτερικών πρώην Τούρκογλου για την τόσο πατριωτική του απόφαση.<br /> Ακολουθεί ο χάρτης της Ελληνικής ΑΟΖ, όπως ήταν πρίν την απόφαση αυτή. O χάρτης αυτός έχει σχεδιασθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής μόνο και με την προυπόθεση ότι η Στρογγύλη έχει οικονομική ζωή, κάτι που ίσχυε μέχρι πρότινος. Όπως παρατηρείτε στο χάρτη, στη περίπτωση αυτή, η Ελληνκή ΑΟΖ “ακουμπάει” την Κυπριακή ΑΟΖ. <br /> <img border="0" height="421" src="http://lh5.ggpht.com/-1t0I5vJwqYo/UQdoTg3bt7I/AAAAAAAA0EI/Mz0X3Ts9M7g/s1600/image%25255B12%25255D.png" style="display: block; float: none; margin: 15px auto;" width="561" /><br /> Δυστυχώς, η Στρογγύλη πλέον δεν έχει οικονομική ζωή και αυτό γίνεται με τη μετατροπή της χρήσης της σε “αρχαιολογικό χώρο” και όχι πχ. σε “Μουσείο” (τα Μουσεία κτίζονται εκτός αρχαιολογικών χώρων). Έτσι, η Στρογγύλη δεν συνεισφέρει πλέον <strong>τίποτα</strong> στην Ελληνική ΑΟΖ πλήν τη <strong>περιοχή των χωρικών υδάτων</strong> της, μια περιοχή που είναι σε ακτίνα 6 περίπου ναυτικά μίλια γύρω απο το κέντρο της. <br /> Aποτέλεσμα της μετατόπισης των ορίων της Ελληνικής ΑΟΖ είναι να αυξηθεί η έκταση της Τουρκικής ΑΟΖ, που πλέον φτάνει μέχρι την Αιγυπτιακή ενώ η Ελληνική δεν ακουμπάει πλέον την Κυπριακή!<br /> Αν διαβάσετε τις διασυνδέσεις που έχω δώσει στο κείμενο, θα διαπιστώσετε ότι η απόφαση του υπ. Εξωτερικών δεν ήταν τυχαία και μάλιστα αναμενόταν! Οι παπαγάλοι δούλευαν για πολύ καιρό στο θέμα και προετοίμαζαν τον κόσμο για την επερχόμενη απόφαση, που σύμφωνα με τους νόμους της προπαγάνδας θα έσκαγε μέσα σε ένα success story!  Το success story είναι ότι ξαναξεκίνησαν οι συνομιλίες για τις ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου…<br /> <h4> Ορατότης μηδέν ή προδοσία;</h4> Κανείς απο το παρόν πολιτικό σύστημα δεν κατάλαβε τίποτα, επiβεβαιώνοντας ότι κατά βάθος όλοι τους παραμένουν  μια αγαπημένη οικογένεια, που σε κάθε εκλογές αλλάζουν καρέκλες. Όλοι τους πάντα στα σοβαρά θέματα είναι απόντες και παραμένουν αυτό που ήταν πάντα. Ασήμαντοι. Αυτό πρέπει να αλλάξει.<br /> Ίσως βρείτε και ενδιαφέρον να δείτε και τις ΑΟΖ άλλων χωρών <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/p/blog-page_11.html">εδώ</a>. Δεν είμαι σίγουρος αν κάτι τέτοιο το βρείτε σε άλλο ιστολόγιο διεθνώς.<br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

New Success Story! Μίκρυναν την Ελληνική ΑΟΖ από Καστελλόριζο προς Κύπρο.

Ellada simera 0 19:12

Το άρθρο αυτό θα είναι σύντομο αλλά σημαντικό. Σύμφωνα με απόφαση της κυβέρνησης η Στρογγύλη, ένα μικρό νησί δίπλα στο Καστελλόριζο κηρύχτηκε απο τη κυβέρνηση αρχαιολογικός χώρος. Αυτό σημαίνει ότι η… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πούτιν μαινόμενος στη G20: Ψεύτης ο Κέρι, ποιος ασχολείται με τη Βρετανία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://i1.prth.gr/images/41C7B212EF5AD2FE6E631AB058456B37.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://i1.prth.gr/images/41C7B212EF5AD2FE6E631AB058456B37.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Ενώ ήταν αναμενόμενο ότι το κλίμα στη G20 λόγω της Συρίας θα ήταν ψυχροπολεμικό, κανείς δεν περίμενε ότι οι ηγέτες θα έφταναν να τσακωθούν αγρίως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br /> <br /> Ο Πούτιν, αν και οικοδεσπότης της Συνόδου, έφτασε στην Αγία Πετρούπολη με άγριες διαθέσεις και έφτασε σε σημείο να εκτοξεύσει προσβολές κατά των παρισταμένων. Η συνάντηση διήρκεσε μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και όπως μεταδίδει το NBC ο Ομπάμα επέστρεψε στο ξενοδοχείο του τα ξημερώματα. Η Σύνοδος θα συνεχιστεί σήμερα.<br /> <br /> Ισως το πιο εξωφρενικό σχόλιο που ακούστηκε αφορούσε τη Βρετανία και ήταν το εξής: «Η Βρετανία είναι ένα μικρό νησί, για το οποίο δεν νοιάζεται κανείς, παρά μόνο οι ολιγάρχες που αγοράζουν την Τσέλσι!».<br /> <br /> <img src="http://www.protothema.gr/files/1/2013/09/06/g201.jpg" /> <br /> <br /> Η ατάκα φέρεται να ανήκει στον εκπρόσωπο του Πούτιν και έγινε κατά την ενημέρωση των δημοσιογράφων, δεν άργησε όμως να φτάσει στα αυτιά του Κάμερον.<br /> <br /> Το σχόλιο έκανε έξαλλο τον βρετανό πρωθυπουργό, που αποχώρησε από τις εργασίες εμφανώς ταραγμένος, όπως μεταδίδουν τα αγγλικά μέσα ενημέρωσης.<br /> <br /> Και η Ρωσία δε σταμάτησε εκεί... Ο ίδιος ο Πούτιν αποκάλεσε τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών «ψεύτη» που παραπλάνησε το Κογκρέσο για να πάρει το πράσινο φως για επέμβαση στη Συρία όταν άκουσε τον επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας να λέει ότι η Ρωσία «κωλυσιεργεί επίτηδες» στο θέμα της Συρίας.<br /> <br /> <img src="http://www.protothema.gr/files/1/2013/09/06/g202.jpg" /> <br /> <br /> Συγκεκριμένα ο Πούτιν κατηγόρησε τον Κέρι ότι ψεύδεται όσον αφορά την ανάμιξη της Αλ Κάιντα στον πόλεμο της Συρίας. "Λένε ωραία ψέματα, φυσικά. Παρακολούθησα τις συνεδριάσεις του Κογκρέσου. Ένας γερουσιαστής ρώτησε τον Κέρι αν η Αλ Κάιντα βρίσκεται στη Συρία και εκείνος λέει: Όχι, σας δηλώνω υπεύθυνα πως όχι", είπε ο Ρώσος πρόεδρος σημειώνοντας ότι οι δηλώσεις αυτές "τον ξάφνιασαν και τον δυσαρέστησαν" γιατί οι Αμερικανοί "γνωρίζουν" ότι οι μονάδες της Αλ Κάιντα είναι η βασική στρατιωτική δύναμη στην περιοχή. Υπενθυμίζεται ότι ο Κέρι είχε ρωτηθεί από έναν γερουσιαστή αν αληθεύει ότι στη συριακή αντιπολίτευση με τον καιρό "έχει διεισδύσει η Αλ Κάιντα" και εκείνος απάντησε ότι "αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι ουσιαστικά λάθος".<br /> <br /> Αμεση ήταν και η αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο απέρριψε ως "παράλογη" τη δήλωση του προέδρου της Ρωσίας ότι ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είπε ψέματα στο Κογκρέσο για το ρόλο που διαδραματίζει η Αλ Κάιντα στη συριακή κρίση.<br /> <br /> "Όπως γνωρίζετε όλοι, ο υπουργός είναι ένας παρασημοφορημένος βετεράνος πολέμου. Τον έχουν βάλει στο στόχαστρο με κάτι περισσότερο από λέξεις", σχολίασε η εκπρόσωπος του υπουργείου Τζεν Ψάκι, αναφερόμενη στη θητεία του Κέρι στο Βιετνάμ. "Για αυτό δεν χάνει τον ύπνο του για ένα τέτοιο παράλογο σχόλιο που βασίστηκε σε μια ανακριβή παράθεση" των λεγομένων του, πρόσθεσε.<br /> <br /> Η αντίδραση του Πούτιν ήρθε αφού ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία προσπάθησαν να τον πείσουν ότι στη Συρία έγινε χρήση χημικών.<br /> <br /> Ο Βρετανός πρωθυπουργός ανέλαβε να παρουσιάσει στοιχεία για τη χρήση του θανατηφόρου αερίου σαρίν λέγοντας πως βρέθηκε σε δείγμα από χώμα από το σημείο της επίθεσης στη Δαμασκό.<br /> <br /> Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από Βρετανούς ερευνητές στο Πόρτον Ντάουν, ενώ όπως αναφέρει ο Guardian τα δείγματα από ρούχα, αίμα και χώμα είναι διαφορετικά από τα δείγματα που ερευνήθηκαν στις ΗΠΑ.<br /> <br /> Πάντως για το κλίμα μίλησε κομψά και ο ιταλός πρωθυπουργός που έκανε λόγο για διαίρεση στη διεθνή κοινότητα για την κρίση στη Συρία.<br /> <br /> <img src="http://www.protothema.gr/files/1/2013/09/06/g206.jpg" /> <br /> <br /> Όπως έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter ο Λέτα «το δείπνο βαδίζει προς το τέλος του, σε αυτό "επιβεβαιώθηκε" η διαίρεση της ομάδας των G20 για τη Συρία».<br /> <br /> Ψυχροπολεμικός αέρας περασμένων εποχών φυσά από τη Μόσχα στην Ουάσινγκτον, όπως σημειώνουν και τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, με το Reuters να υπενθυμίζει το σχόλιο του Πούτιν για τον Ομπάμα στη Σύνοδο των G8 τον περασμένο Ιούνιο στη Βόρεια Ιρλανδία «ότι μοιάζει με πιτσιρικά που βαριέται στα πίσω θρανία της τάξης».<br /> <br /> Γράφουν ότι το κλίμα οξύνθηκε μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ με ανταλλαγές προσβολών και σχολιάζουν ότι η «απάντηση» του Ομπάμα στα χτυπήματα του Κρεμλίνου δίνεται σήμερα, Παρασκευή με τη συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου με εκπροσώπους οργανώσεων για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Ρωσία όπου θα εξετασθεί, κυρίως, το ζήτημα των διακρίσεων σε βάρος των ομοφυλοφίλων.<br /> <br /> <a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πούτιν μαινόμενος στη G20: Ψεύτης ο Κέρι, ποιος ασχολείται με τη Βρετανία!

Ellada simera 0 19:04

Ενώ ήταν αναμενόμενο ότι το κλίμα στη G20 λόγω της Συρίας θα ήταν ψυχροπολεμικό, κανείς δεν περίμενε ότι οι ηγέτες θα έφταναν να τσακωθούν αγρίως στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ο Πούτιν, αν και οι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανικά ΜΜΕ: Kρατάμε την Ελλάδα στο ευρώ μόνο για το φυσικό αέριο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/agogos-660_0_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/imagecache/node_image660/agogos-660_0_0.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Με σκληρή γλώσσα μιλούν τα γερμανικά ΜΜΕ για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με γνωστή οικονομική ιστοσελίδα να αναφέρει πως «είναι αναγκαία η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, για την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης».<br /> <br /> Σε δημοσίευμα της, η οικονομική ιστοσελίδα Deutsche Wirtschafts Nachrichten υποστηρίζει πως «η διάσωση της Ελλάδας δεν είναι πολιτικό πρότζεκτ» αλλά έχει να κάνει με το φυσικό αέριο και την επιθυμία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να αποδεσμευτεί από την εξάρτηση της από την Ρωσία, μέσω του αγωγού TAP ο οποίος θα περνά από την Ελλάδα. «Προκειμένου να μην διακυβευθεί το έργο εξαιτίας μίας κατάρρευσης της Ελλάδας, η χώρα διατηρείται στο ευρώ. Η πικρή αλήθεια για τους Έλληνες είναι ότι το ζήτημα είναι η χώρα τους, όχι οι άνθρωποι», υποστηρίζει το δημοσίευμα.<br /> <br /> «Ο TAP δεν θα φέρει αλλαγές στη ζωή των Ελλήνων- Θα συνεχίσουν να ασχολούνται με την λιτότητα»<br /> <br /> Στη συνέχεια, η γερμανική ιστοσελίδα υποστηρίζει ότι μπορεί να υπόσχονται νέες θέσεις εργασίας στην Ελλάδα οι εταιρείες που θα εκμεταλλευθούν τον TAP, η πραγματικότητα ωστόσο είναι «πως για τους περισσότερους Ελληνες δεν θα επιφέρει καμία πραγματική βελτίωση των συνθηκών ζωής. Αυτοί θα εξακολουθήσουν να απασχολούνται με προγράμματα λιτότητας», υποστηρίζει το δημοσίευμα.<br /> <br /> «Μόνο οι πλούσιοι θα πεωφεληθούν, όπως πάντα»<br /> <br /> Αντιθέτως, οι μόνοι που θα επωφεληθούν στην Ελλάδα σύμφωνα με το Deutsche Wirtschafts Nachrichten είναι οι ελίτ, οι οποίοι «όπως κάνουν εδώ και 100 χρόνια, συσσωρεύοντας χρήματα από το εξωτερικό στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς χωρίς να φέρνουν την Ελλάδα πάνω από το επίπεδο μίας αναπτυσσόμενης χώρας».<br /> <br /> Rheinische Post: Η Γερμανία είναι οικονομικός σούπερσταρ- Πως μπορεί να έχει το ίδιο νόμισμα με τους Ελληνες;<br /> <br /> Το δεύτερο «χαστούκι» που δέχεται η Ελλάδα από τα Γερμανικά ΜΜΕ, είναι από την εφημερίδα του Ντίσελντορφ Rheinische Post, η οποία με αφορμή την έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την ανταγωνιστικότητα στην οποία η Γερμανία καταλαμβάνει την 4η θέση και η Ελλάδα την 91η επισημαίνει: «Για κράτη με τόσο διαφορετική ανταγωνιστικότητα, όπως η Γερμανία που είναι οικονομικός σούπερσταρ και η Ελλάδα, δεν μπορεί να υπάρχει κοινό νόμισμα. Η πολιτική πρόθεση άλλοτε ήταν, ωστόσο, διαφορετική. Ο δρόμος της επιστροφής δεν αποτελεί εναλλακτική επιλογή. Όμως τώρα είναι και το κόστος ανάλογα υψηλό», μεταδίδει η Deutsche Welle.<br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Γερμανικά ΜΜΕ: Kρατάμε την Ελλάδα στο ευρώ μόνο για το φυσικό αέριο

Ellada simera 0 18:43

Με σκληρή γλώσσα μιλούν τα γερμανικά ΜΜΕ για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με γνωστή οικονομική ιστοσελίδα να αναφέρει πως «είναι αναγκαία η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, για την ενεργει… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ομπάμα - Πούτιν σε πορεία σύγκρουσης για τη Συρία - Συναντηθήκαμε και διαφωνήσαμε

<img alt="" height="330" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/USA/cache/obama_putin-630x417.jpg" width="600" /> <br /> <br /> Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα ότι συναντήθηκε με τον αμερικανό ομόλογό του Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της συνόδου της Ομάδας των 20 (G20) στην Αγία Πετρούπολη για να συζητήσουν για τη συριακή κρίση, άκουσαν ο ένας τον άλλον, όμως επέμειναν ο καθένας στις θέσεις του.<br /> <br /> «Συναντηθήκαμε με τον αμερικανό πρόεδρο σήμερα», δήλωσε ο Πούτιν στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, διευκρινίζοντας ότι η συζήτηση διήρκησε «20 με 30 λεπτά». «Καθένας επέμεινε στις θέσεις του», πρόσθεσε ο ρώσος πρόεδρος.<br /> <br /> Ο Πούτιν θεωρεί υπεύθυνους για την επίθεση με χημικά όπλα της 21ης Αυγούστου τους αντιπάλους της συριακής κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι επρόκειτο για μια πρόκληση ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ένα στρατιωτικό πλήγμα στη Συρία.<br /> <br /> Παράλληλα πρόσθεσε ότι μια στρατιωτική επέμβαση στη Μέση Ανατολή θα βλάψει την παγκόσμια οικονομία και θα ανακόψει την ανάπτυξη.<br /> <br /> Εξάλλου ο ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι ο Ομπάμα δεν ζήτησε την έκδοση του πρώην τεχνικού συμβούλου των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ Έντουαρντ Σνόουντεν, που έχει λάβει προσωρινό άσυλο στη Ρωσία.<br /> <br /> Η έκδοση θα ήταν αδύνατη διότι ο Σνόουντεν «δεν έχει διαπράξει κάποιο έγκλημα στο έδαφός μας», επεσήμανε ο Πούτιν. <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ομπάμα - Πούτιν σε πορεία σύγκρουσης για τη Συρία - Συναντηθήκαμε και διαφωνήσαμε

Ellada simera 0 18:05

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε σήμερα ότι συναντήθηκε με τον αμερικανό ομόλογό του Μπαράκ Ομπάμα στο περιθώριο της συνόδου της Ομάδας των 20 (G20) στην Αγία Πετρούπολη για να συζητήσουν … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

ΚΕ.Μ.Μ.Ι.Σ.: Μια ενημερωτική ανασκόπηση όσων γίνονται στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Free-Syrian-Army-soldiers.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-83703" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/Free-Syrian-Army-soldiers.jpg" title="Free Syrian Army soldiers in Idlib" width="600" /></a></div> <br /> <strong>Από το 1949 ως το 1970 η Συρία ήταν ίσως η πιο ασταθής χώρα στον κόσμο. Ισχνά κοινοβουλευτικά διαλείμματα παρεμβάλλονταν ανάμεσα σε συνεχή στρατιωτικά πραξικοπήματα, περίπου ένα κάθε χρόνο. Μια χώρα μωσαϊκό εθνοθρησκευτικών ομάδων: Άραβες σουνίτες μουσουλμάνοι (περισσότεροι από το 50%), αλαουίτες (κλάδος των σιιτών μουσουλμάνων με πολλά στοιχεία όμως συγκρητισμού, περίπου 10%), χριστιανοί (ορθόδοξοι, Συροχαλδαίοι, καθολικοί, 10% του πληθυσμού), Κούρδοι (οι περισσότεροι σουνίτες μουσουλμάνοι, επίσης 10%), Δρούζοι και Αρμένιοι. </strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Του Σωτήρη Ρούσσου</strong></span><br /> Η ανάπτυξη του συριακού αραβικού εθνικισμού μονοπωλήθηκε στα χρόνια του μεσοπολέμου από τη σουνιτική μεγάλη γαιοκτημονική τάξη και λιγότερο από χριστιανούς ριζοσπάστες διανοούμενους. Η άνοδος του παναραβικού κινήματος Μπάαθ ήρθε κυρίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ως αντίδραση μεσαίων στρωμάτων (επιστημόνων, επαγγελματιών και μετέπειτα στρατιωτικών) στη γαιοκτημονική πολιτική κυριαρχία και στην αδυναμία της να αντιπαρατεθεί στο Ισραήλ στον πόλεμο του 1948.<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>Τρία ρήγματα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο</strong></span><br /> Το Μπάαθ αποτελεί την απάντηση στα τρία ρήγματα στη Συρία, <strong>τον εθνοθρησκευτικό διαχωρισμό, το κοινωνικοοικονομικό χάσμα μεταξύ των μεγάλων πόλεων και της υπαίθρου και τη μεγάλη ανισοκατανομή εισοδήματος</strong> μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων. Στον πρώτο διαχωρισμό αντιτάσσει έναν δυναμικό παναραβισμό στην αρχή, και στη συνέχεια, μετά την αποτυχία της ένωσης με τη νασερική Αίγυπτο (1958-61), την προώθηση του συριακού αραβικού εθνικισμού αντιιμπεριαλιστικής πρωτοπορίας των αραβικών λαών. Για να ξεπεραστεί η κοινωνικοοικονομική διαίρεση, το Μπάαθ κηρύσσει την ανάγκη αναδιανομής της γης και ουσιαστικής εξαφάνισης της μεγάλης σουνιτικής γαιοκτημονικής τάξης.<br /> Τέλος, για την εισοδηματική ανακατανομή, προωθεί <strong>ένα πείραμα «αραβικού σοσιαλισμού»</strong> με ευρεία επιδοματική πολιτική και προστασία της εγχώριας παραγωγής με ένα σύστημα υψηλών δασμών. Παρόλο που το Μπάαθ είναι πολιτικά ισχυρό ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, η εξουσία θα περάσει πραγματικά και σταθερά στα χέρια του όταν θα συνδεθεί με τους αλαουίτες στρατιωτικούς και ειδικά τον Χαφέζ αλ-Άσαντ το 1970.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ο πατέρας Άσαντ και η κυριαρχία του κινήματος Μπάαθ</strong></span><br /> <strong>Ο Χαφέζ αλ-Άσαντ θα εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του Μπάαθ στη Συρία και θα τη μετατρέψει σε ένα σταθερό καθεστώς για τριάντα χρόνια, πράγμα απολύτως πρωτοφανές μέχρι τότε για τη Συρία.</strong> Πέρα από τις μπααθικές πολιτικές που ήδη περιγράφηκαν, ο Άσαντ θα στηρίξει την εξουσία του σε τέσσερις πυλώνες. Ο <strong>πρώτος </strong>είναι ο ίδιος ο ρόλος του προέδρου ως τελικού «κριτή» και πηγής κάθε άλλης εξουσίας. <strong>Δεύτερος</strong>, ένας κύκλος πιστών συνεργατών του (πολλοί από αυτούς, μέλη της οικογένειας Άσαντ) που σχημάτισε μια καθεστωτική ελίτ η οποία εξουσίαζε όλη την πολιτική και την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα με τον έλεγχο πελατειακών δικτύων. Ο <strong>τρίτος </strong>πυλώνας ήταν οι υπηρεσίες ασφαλείας με τεράστια διείσδυση στην κοινωνία.<br /> <strong>Τέλος, η αλαουιτική κοινότητα στην οποία ανήκε ο Άσαντ, θα αποτελέσει κατεξοχήν σημείο στήριξης του καθεστώτος.</strong> Βέβαια το ασαντικό καθεστώς διεύρυνε τη βάση στήριξής του συμμαχώντας με συντηρητικά στρώματα σουνιτών εμπόρων και επιχειρηματιών των μεγάλων πόλεων, της Δαμασκού και του Χαλεπίου, με τους συντηρητικούς σουνίτες θρησκευτικούς ηγέτες, τους χριστιανούς και τις βεδουίνικες φυλές.<br /> <strong>Στην εξωτερική πολιτική το καθεστώς του Άσαντ (πατρός) εστιάστηκε σε τρεις στόχους.</strong> Πρώτον, την αποτροπή ιδεολογικής και πολιτικής απειλής από το μπααθικό Ιράκ, δεύτερον, τον έλεγχο του Λιβάνου, και τρίτον, τη διατήρηση ηρεμίας στα σύνορα με το Ισραήλ μετά την ήττα του 1973 διατηρώντας όμως την αντιισραηλινή, παναραβική ρητορική του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 το καθεστώς φαινόταν ότι είχε επιτυχίες σε αυτά τα μέτωπα. <strong>Στον Λίβανο είχε επιτευχθεί μια pax syriana. </strong>Με άλλα λόγια, ο συριακός στρατός και οι υπηρεσίες ασφαλείας εγγυήθηκαν την εφαρμογή της συμφωνίας του Τάεφ [1] για τον τερματισμό του λιβανικού εμφυλίου το 1989.<br /> <strong>Το Ιράκ είχε πλήρως αποδυναμωθεί από τον πόλεμό του με το Ιράν και κυρίως από την καταστροφική εισβολή στο Κουβέιτ το 1991. </strong>Η επιλογή του Άσαντ να συμμαχήσει με το ισλαμικό καθεστώς του Ιράν ήδη από το 1980 αποδεικνυόταν εύστοχη, και την ίδια στιγμή το συριακό καθεστώς διατηρούσε ανήσυχες αλλά μάλλον φιλικές σχέσεις με τους Σαουδάραβες, ιδιαίτερα μετά τη συμμετοχή της Συρίας στην εκστρατεία κατά του Ιράκ στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου (1991) και λόγω της συνεννόησης των δύο κρατών για την εφαρμογή της συμφωνίας του Τάεφ.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ο υιός Άσαντ και η οικονομική φιλελευθεροποίηση</strong></span><br /> <strong>Ο θάνατος του Χαφέζ αλ-Άσαντ οδήγησε στη διαδοχή του από τον γιο του Μπασάρ το 2000. Είναι η μόνη επιτυχημένη «κληρονομική» διαδοχή σε αυτά που ο Ρότζερ Όουεν ονομάζει μη μοναρχικά (republican) καθεστώτα με ισόβιο πρόεδρο.</strong> Το μέλλον όμως δεν προοιωνιζόταν ανέφελο. Στοιχεία της παλαιάς φρουράς του καθεστώτος δεν τον εμπιστεύονταν και η κρατική οικονομία δεν μπορούσε να αντέξει σε ένα διεθνές περιβάλλον άγριου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, νέων τεχνολογιών και φθηνής εργασίας στη Νότια και Ανατολική Ασία.<br /> <strong>Στο εξωτερικό περιβάλλον ανέρχονταν νέες δυνάμεις στον Λίβανο, η σιιτική πολιτική και στρατιωτική Χεζμπολλάχ και τα πλούσια στρώματα σουνιτών μουσουλμάνων.</strong> Η πρώτη με εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης και στρατιωτικές νίκες κατά του Ισραήλ στον νότιο Λίβανο και οι δεύτεροι με εκφραστή τον δισεκατομμυριούχο και εκλεκτό των Σαουδαράβων πρωθυπουργό του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι.<br /> Η δολοφονία του Χαρίρι από πράκτορες των συριακών υπηρεσιών το 2005 και οι εξαιρετικές διεθνείς πιέσεις που ακολούθησαν οδήγησαν στην αποχώρηση της Συρίας από τον Λίβανο. <strong>Ο Μπασάρ βρέθηκε απομονωμένος και αποδυναμωμένος να προσκολλάται όλο και περισσότερο στον σιιτικό άξονα Τεχεράνης-Χεζμπολλάχ.</strong> Ο πατέρας του, αν και διατηρούσε μακρά συμμαχία και με τη Σοβιετική Ένωση (έπειτα και με τη Ρωσία) και με το Ιράν, δεν ήταν ποτέ ολοσχερώς εξαρτημένος από μία δύναμη.<br /> Στο εσωτερικό της χώρας το άνοιγμα της οικονομίας συνοδεύτηκε από <strong>δραστική μείωση των δασμών και των βοηθημάτων ή επιδοτήσεων</strong> που διατηρούσαν την κοινωνική συνοχή. Ως αποτέλεσμα, οι κρατικές εταιρείες που ιδιωτικοποιούνταν και οι νέες επιχειρηματικές δράσεις, όπως η κινητή τηλεφωνία, <strong>πέρασαν στα χέρια των γόνων της αλαουιτικής καθεστωτικής ελίτ σε βάρος των νέων σουνιτικών επιχειρηματικών στρωμάτων</strong> τραυματίζοντας την παλαιά συμμαχία αλαουιτικής μπααθικής ελίτ και σουνιτικής επιχειρηματικής τάξης.<br /> Τέλος, η νέα γενιά του καθεστώτος δεν προερχόταν από αγροτικά στρώματα, όπως ο πατέρας Άσαντ και η σύντροφοί του, και <strong>δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για την ύπαιθρο,</strong> ιδιαίτερα μετά τη μείωση των δασμών και των επιδοτήσεων, με αποτέλεσμα τη διεύρυνση του κοινωνικού και οικονομικού χάσματος μεταξύ υπαίθρου και μεγάλων πόλεων. <strong>Δεν είναι τυχαίο που οι πρώτες αντικαθεστωτικές εξεγέρσεις συνέβησαν σε περιοχές όπως η Ντεράα, αγροτικές, φτωχές και σουνιτικές. </strong><br /> Οι ελπίδες και οι προσπάθειες από οργανώσεις πολιτών να συνοδευτεί η οικονομική φιλελευθεροποίηση από πολιτικό εκδημοκρατισμό και φιλελεύθερα ανοίγματα, μετά από μια μικρή άνθηση από το 2000 ώς το 2004, αντιμετωπίστηκαν με ωμή καταστολή αφού το καθεστώς προέκρινε τον «κινεζικό» δρόμο προς τον καπιταλισμό.<br /> <strong>Οι τρεις διαχωριστικές γραμμές της Συρίας ξεθάφτηκαν μετά από τριάντα και πλέον χρόνια και προκάλεσαν σοβαρές ρωγμές σε συνδυασμό και με την αποδυνάμωση της Συρίας στο περιφερειακό παιχνίδι.</strong> Η τυνησιακή έκρηξη και κυρίως η ανατροπή του Μουμπάρακ διέλυσε τον διάχυτο κοινωνικό φόβο στον οποίο στηρίζονταν τα ομοειδή καθεστώτα της Αιγύπτου και της Τυνησίας και οδήγησαν σε εξέγερση τη Συρία.<br /> Η απόφαση του καθεστώτος να αντιδράσει με <strong>δυσανάλογη στρατιωτική βία</strong> εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και η δράση <strong>άτακτων αλαουιτικών συμμοριών</strong> αλ-σαμπίχα (φαντάσματα), συνδεδεμένων με τις υπηρεσίες ασφαλείας, βασανίζοντας και δολοφονώντας, <strong>όχι μόνο στρατιωτικοποίησε τη σύγκρουση αλλά και της έδωσε εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα,</strong> αλαουίτες εναντίον σουνιτών.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Τα πολλά πρόσωπα της αντιπολίτευσης</strong></span><br /> <strong>Η αντιπολίτευση στον Άσαντ και στο καθεστώς, η οποία συνήθως εκπροσωπείται από την οργάνωση-ομπρέλα του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, έχει πολλά πρόσωπα.</strong> Μια ομάδα αποτελούν οι εξόριστοι φιλελεύθεροι και αριστεροί που διέφυγαν από την καταστολή του καθεστώτος αλλά παρ’ όλη την απήχησή τους στα διεθνή Μ.Μ.Ε. δεν έχουν επιρροή στο εσωτερικό. Μια άλλη ομάδα αποτελείται από παλαιά μεγάλα στελέχη της καθεστωτικής ελίτ που έπεσαν σε δυσμένεια ή συγκρούστηκαν για τη νομή εξουσίας, τώρα βρίσκονται στο εξωτερικό και διατείνονται, όχι πολύ πειστικά, ότι μπορούν να αποτελέσουν τη «γέφυρα» προς μέρη του καθεστώτος και μεταβατική λύση.<br /> <strong>Τέλος, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν το 30% της δύναμης του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, κυρίως στο εξωτερικό.</strong> Η δύναμή τους στο εσωτερικό είναι περιορισμένη λόγω της σφαγής τους στη Χάμα το 1980 από τον πατέρα Άσαντ, όπου σκοτώθηκαν πάνω από 10.000 άνθρωποι. Πάντως διατηρούν βάσεις επιρροής και οργάνωσης στο εσωτερικό και αποτελούν ίσως την πιο συνεκτική και συγκροτημένη οργάνωση.<br /> Στο εσωτερικό της χώρας βασικό ρόλο παίζουν οι <strong>τοπικές επαναστατικές ομάδες,</strong> οι οποίες ουσιαστικά φέρουν το βάρος τόσο της στρατιωτικής σύγκρουσης με το καθεστώς όσο και της φροντίδας για τον πληθυσμό. Παρά τη συγκρότηση του Ελεύθερου Συριακού Στρατού δεν έχει επιτευχθεί πρόοδος στη δημιουργία επιτελικού κέντρου.<br /> <strong>Άλλες δύο αντικαθεστωτικές δυνάμεις, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, βρίσκονται εκτός των παραπάνω σχηματισμών.</strong> Η μία είναι οι τζιχαντικές οργανώσεις τύπου αλ-Κάιντα, όπως η Τζαμπάτ αλ-Νούσρα, οι οποίες συνδέονται με τη χαοτική κατάσταση στο γειτονικό κεντρικό Ιράκ, την περιοχή των σουνιτών μουσουλμάνων. <strong>Οι οργανώσεις αυτές σταματούν το νομαδικό τζιχάντ ανά τον κόσμο και εγκαθίστανται σε περιορισμένες περιοχές τις οποίες ελέγχουν.</strong> Σκοπός τους είναι σε καταστάσεις χάους και διάλυσης των εθνικών κρατών να ενώσουν αυτούς τους εδαφικούς πυρήνες σε ένα μεγάλο «εμιράτο» του εξτρεμιστικά συντηρητικού Ισλάμ. Οι ομάδες αυτές αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από βετεράνους άλλων πολέμων από το Ιράκ, τη Λιβύη και την Υεμένη αλλά και από Σύρους εξτρεμιστές και χρηματοδοτούνται από ιδιωτικές κυρίως πηγές στις μοναρχίες του Κόλπου.<br /> <strong>Η άλλη δύναμη είναι οι Κούρδοι, οι στρατιωτικές δυνάμεις των οποίων ελέγχουν μια εκτεταμένη ζώνη στη βορειοανατολική Συρία, στα ευαίσθητα σύνορα με το ιρακινό και το τουρκικό Κουρδιστάν. Η βασική πολιτική τους οργάνωση, το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (P.Y.D.), και η στρατιωτική της πτέρυγα έχουν ήδη από το 1980 αναπτύξει στενή σύνδεση με το P.K.K. στο τουρκικό Κουρδιστάν. </strong><br /> Οι Κούρδοι της Συρίας βρίσκονταν <strong>πάντα στο περιθώριο του συριακού αραβικού εθνικισμού</strong> χωρίς πολιτικά και μειονοτικά δικαιώματα. Η δημιουργία μιας de facto αυτόνομης ζώνης, του Δυτικού Κουρδιστάν, όπως το ονομάζουν, που επικοινωνεί άμεσα με το ημιανεξάρτητο ιρακινό Κουρδιστάν και τις προβληματικές κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, δημιουργεί νέα δεδομένα για μια συνολική διευθέτηση του κουρδικού προβλήματος.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Οι έριδες για την περιφερειακή ηγεμονία και τον έλεγχο της Συρίας</strong></span><br /> Απέναντι σε αυτή την εξέγερση βρίσκονται δύο συμμαχίες που ερίζουν για την περιφερειακή ηγεμονία μετατρέποντας τον συριακό εμφύλιο σε μια περιφερειακή σύγκρουση για τον έλεγχο της Συρίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ηγετικές δυνάμεις των δύο συμμαχιών <strong>δεν είναι, ίσως για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της περιοχής, αραβικά κράτη. Πρόκειται για το Ιράν και την Τουρκία</strong>.<br /> Το Ιράν θεωρεί τη Συρία ως το πιο ζωτικό στήριγμα της επιρροής του στη Μέση Ανατολή, τον ομφάλιο λώρο που το συνδέει με τη Χεζμπολλάχ και την πρόσβασή του στην ανατολική Μεσόγειο και την άμεση περιφέρεια του Ισραήλ. Σύμφωνα με Ιρανό στρατιωτικό, θα είναι πιο σημαντική για το Ιράν η απώλεια της Συρίας παρά μιας επαρχίας του με αραβικό πληθυσμό.<br /> Η Τουρκία του A.K.P., από την άλλη, θεωρεί ότι μπορεί να αποτελέσει το μοντέλο διακυβέρνησης του μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ και να συγκροτήσει μια στέρεη βάση ήπιας ισχύος στα ανερχόμενα σουνιτικά, κοινωνικά συντηρητικά μεσαία στρώματα σε όλη τη Μέση Ανατολή. Αυτή η βάση θα στηρίξει την τουρκική οικονομική διείσδυση και πιθανόν την περιφερειακή πολιτική ηγεμονία.<br /> <strong>Η συμμαχία αυτή περιλαμβάνει εναλλακτικά τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ,</strong> καθώς οι δύο αυτές πολύ πλούσιες αλλά στρατιωτικά αδύναμες χώρες διαγκωνίζονται για το ποια θα αποτελέσει τον «φάρο» του σουνιτικού Ισλάμ. Πολλοί πιστεύουν ότι η μόνη διέξοδος για τη Συρία θα ήταν ένα «νέο Τάεφ», μια περιφερειακή συνεννόηση με τη συμμετοχή τώρα της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, της Ρωσίας, των Η.Π.Α. και του Ιράν.<br /> <strong>Το Ισραήλ βλέπει ένα ηφαίστειο στα σύνορά του και βρίσκεται σε στρατηγική σύγχυση. Ο Μπασάρ ήταν, σύμφωνα με Ισραηλινούς αναλυτές, εξαρτημένος από το Ιράν, γι’ αυτό και επικίνδυνος, αλλά και μια ισλαμιστική κυβέρνηση στη Δαμασκό με τους τζιχαντικούς πυρήνες σε πλήρη δράση είναι εξίσου απευκταίο σενάριο. </strong><br /> Οι Ισραηλινοί θα ήθελαν να επαναλάβουν για τον εμφύλιο στη Συρία αυτό που είπε για τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ ο τότε πρωθυπουργός Γιτζάκ Σαμίρ: «<strong>Ευχόμαστε να νικήσουν και οι δύο</strong>». Αλλά η Συρία είναι μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από το Τελ-Αβίβ. Βασική θέση των Ισραηλινών παραμένει πάντως ότι οποιαδήποτε εξέλιξη αποδυναμώνει αποφασιστικά το ασαντικό καθεστώς, προκαλεί μεγάλο πρόβλημα στο Ιράν και συνεπώς είναι καλοδεχούμενη.<br /> Ποιο είναι όμως το βασικό διακύβευμα; <strong>Το αυταρχικό και πατερναλιστικό κράτος του αραβικού εθνικισμού στη Συρία και στο Ιράκ υπήρξε η μεγαλύτερη εγγύηση για τη μακροημέρευση των συνόρων που χάραξαν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις στη Μεσοποταμία και την ανατολική Μεσόγειο.</strong> Συγκρατώντας τις εθνοθρησκευτικές διαφορές με έναν συνδυασμό ριζοσπαστικού αραβικού εθνικισμού, επιλεκτικών συμμαχιών, πελατειακών δικτύων και ωμού αυταρχισμού δίχως όρια, δημιουργούσαν μια αίσθηση σταθερών συνόρων και κίνησης προς την πολιτική και κοινωνική νεωτερικότητα.<br /> Τώρα αυτά τα σιδερένια καλούπια έσπασαν, η λάβα των κοινωνικών και εθνοθρησκευτικών διαχωρισμών τα ξεπερνά, ξεπερνώντας και τα σύνορα της Συρίας, του Ιράκ, του Λιβάνου, της Ιορδανίας και της Τουρκίας. Πώς θα στερεοποιηθεί αυτό το μάγμα που φέρνει παλαιά και νέα στοιχεία; Θα οδηγηθεί η περιοχή σε πολιτικές οντότητες όπως το Ιρακινό Κουρδιστάν; Βασισμένες στις εθνοθρησκευτικές ομάδες που μπορούν να ελέγξουν ως πλειονότητα μια συγκεκριμένη περιοχή; Χωρίς διεθνή αναγνώριση και επίσημη κυριαρχία αλλά ως κρατικές οντότητες υπό διαμόρφωση;<br /> Ένας νέος τύπος πολιτικής «κρατικής» οργάνωσης που θα συνδυάζει προνεωτερικά (εθνοθρησκευτικά) και μετανεωτερικά (σύνδεση με την παγκοσμιοποιημένη οικονομία) στοιχεία; Ή τελικά η νέα εγγύηση για τα παλαιά σύνορα θα είναι το πολιτικό Ισλάμ των Αδελφών Μουσουλμάνων και του τουρκικού A.K.P.; <strong>Η λάβα είναι ακόμη ρευστή και καυτή και ίσως έτσι να εξηγείται η διστακτικότητα της Ουάσινγκτον και κυρίως η άρνηση των έμπειρων Βρετανών να επέμβουν.</strong><br /> <strong>* <span style="color: maroon;">Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Χρόνος, τεύχος ΤΕΣΣΕΡΑ, Αύγουστος 2013, </span><a href="http://www.chronosmag.eu/index.php/syria-roussos.html">http://www.chronosmag.eu/index.php/syria-roussos.html</a></strong><br /> <strong>** <span style="color: maroon;">Ο Σωτήρης Ρούσσος είναι αναπληρωτής καθηγητής</span></strong> στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (<strong>ΚΕ.Μ.Μ.Ι.Σ., www.cemmis.edu.gr</strong>). Διετέλεσε εμπειρογνώμονας για τη Μέση Ανατολή στο Υπουργείο Εξωτερικών και πήρε μέρος σε πολλές αποστολές στην περιοχή. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και βιβλία για την περιφερειακή ασφάλεια στη Μέση Ανατολή, το πολιτικό Ισλάμ και τις χριστιανικές μειονότητες στην περιοχή. Το 2012 ήταν Visiting Scholar στο University of California-Santa Barbara (UCSB).<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>[1] </strong>Συμφωνία μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών του Λιβάνου που επετεύχθη μετά από παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας. Την τήρησή της εγγυήθηκαν εκτός από το σαουδαραβικό βασίλειο, η Συρία, η Αίγυπτος, η Γαλλία και οι Η.Π.Α. ενώ το Ιράν έδωσε τη σιωπηρή συγκατάθεσή του.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΚΕ.Μ.Μ.Ι.Σ.: Μια ενημερωτική ανασκόπηση όσων γίνονται στη Συρία

Ellada simera 0 17:59

Από το 1949 ως το 1970 η Συρία ήταν ίσως η πιο ασταθής χώρα στον κόσμο. Ισχνά κοινοβουλευτικά διαλείμματα παρεμβάλλονταν ανάμεσα σε συνεχή στρατιωτικά πραξικοπήματα, περίπου ένα κάθε χρόνο. Μια χώρα … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το Nikolai Filchenkov αποπλέει από το Νοβοροσίσκ με ειδικό φορτίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgGkp8w38R8NLcJCgG0CvGiHxgGRdALSHMCJIc78E8cJ1R4xA3SCpLUZ37t5fM3HfKIFZiFuK9GBiCrkhjopr7eb4P1-7UpoF6eA_9xvuD_Rc4VIkHlbC1CbPX92XMOT9L9QBTjoI7U539/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF389.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgGkp8w38R8NLcJCgG0CvGiHxgGRdALSHMCJIc78E8cJ1R4xA3SCpLUZ37t5fM3HfKIFZiFuK9GBiCrkhjopr7eb4P1-7UpoF6eA_9xvuD_Rc4VIkHlbC1CbPX92XMOT9L9QBTjoI7U539/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF389.jpg" /></a></div> <br /> <strong>To πλοίο ηλεκτρονικού πολέμου και συλλογής πληροφοριών (κατάλληλο για αποστολές ELINT, ESM, ECM, ECCM κλπ) </strong><strong>Priazovye (CCB 201) του ρωσικού Ναυτικού ενώ διαπλέει τα Στενά όπου εισήλθε προερχόμενο από την Μαύρη Θάλασσα χθες στις 15.00.</strong><br /> <div style="text-align: justify;"> Έξι ώρες αργότερα και αφού είχαν διαπλεύσει από τον Βόσπορο, την Προποντίδα και τον Ελλήσποντο, βγήλαν στο Αιγαίο παρακολουθούμενα από τα τουρκικά παρατηρητήρια και εν συνεχεία τα πλοία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού (χθες ειδικά, είχαν αναπτυχθεί σε όλο το Αιγαίο 12 ελληνικά πολεμικά).</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Αυτή την στιγμή το </strong><strong>Priazovye (CCB 201) βρίσκεται κάπου στο κεντρικό Αιγαίο και μαζί του βρίσκοντα τα αρματαγωγά </strong><strong>Novocherkassk του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας </strong><strong>και το Minsk που είναι του Βόρειου Στόλου αποσπασμένα στην Μαύρη Θάλασσα.</strong></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Ουσιαστικά το </strong><strong>Priazovye θα είναι "τα αυτιά" και "τα μάτια" της Μόσχας στην περιοχή ανοικτά της Συρίας. Nα σημειώσουμε ακόμα ότι έχει την δυνατότητα να παρεμβάλει στα αμερικανικά βλήματα Tomahawk που αναμένεται να πλήξουν την Συρία.</strong></div> Το εενδιαφέρον όμως βρίσκεται αλλού:<strong> Το Nikolai Filchenkov, την αποστολή του οποίου στην Α.Μεσόγειο</strong> είχε αποκαλύψει το defencenet.gr αναφέρει σήμερα το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Ιντερφάξ, επικαλούμενο πηγή του Ναυτικού της Ρωσίας<strong> ότι <em>"αποπλέει μεταφέροντας "ειδικό φορτίο" στην Συρία"! </em></strong><br /> Και το ερώτημα είναι πρώτον τι είδους "ειδικό φορτίο" μεταφέρει στην Συρία και δεύτερον γιατί οι Ρώσοι το ανακοινώνουν; Είναι γεγονός ότι η Μόσχα δίνει "επικοινωνιακό ρεσιτάλ" σε μια πολύ δύσκολη παρτίδα από τότε που έχει ξεκινήσει η κρίση και μόνο ως τέτοια μπορεί να εκληφθεί η αποκάλυψη για το "ειδικό φορτίο".<br /> <div> <strong><em>«Το πλοίο θα αγκυροβολήσει στο Νοβοροσίσκ όπου θα παραλάβει ειδικό φορτίο και θα κατευθυνθεί στην περιοχή που έχει καθοριστεί στην ανατολική Μεσόγειο»,</em></strong> είναι η ακριβής περιγραφή που δίνει το Ιντερφάξ.</div> <div> </div> <div> <strong>Το μυαλό τον περισσότερων αναλυτών πάει στα αντιαεροπορικά συστήματα S-300PMU2 από τα οποία έχουν μεταφερθεί στην Συρία ορισμένα υποσυτήματα όπως έχει ανακοινωθεί, αλλά σίγουρα μέχρι στιγμής δεν είναι επιχειρησιακά. Βέβαια αν το Nikolai Filchenkov μεταφέρει S-300 στην Συρία, τώρα που πλησιάζουμε στο αποκορύφωμα της κρίσης σίγουρα δεν θα χειρίζονται από Σύρους, αλλά από Ρώσους χειριστές, αφού οι τελευταίοι δεν μπορούν να θεωρηθούν "ετοιμοπόλεμοι".</strong></div> <div> </div> <div> Από την άλλη <strong>δεν είναι και τόσο εύκολο</strong> και απλό να στηθούν α/α συστοιχίες των S-300PMU2 μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.</div> <div> </div> <div> Ακόμα και με Ρώσους χειριστές, ακόμα και αν πλεύσει πάση δυνάμει, η ανάπτυξή του γύρω από τις περιοχές που θα κληθεί να προστατεύσει θα απαιτούσε τουλάχιστον δύο εβδομάδες, αν όλα "πάνε ρολόϊ".</div> <div> </div> <div> Εκτός και <strong>αν υπάρχει έτοιμη υποδομή,</strong> οπότε έρχονται <strong>(λέγεται ότι tα βλήματα ήδη βρίσκονται στην Συρία)</strong> και "κουμπώνουν" τα υπόλοιπα υποσυστήματα.</div> <div> </div> <div> <strong>Σίγουρα η ανακοίνωση έχει σχέση πάντως με την ανακοίνωση περί εμπλοκής και των αεροπορικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην επικείμενη επιδρομή. Λέτε να δούμε μονομαχία S-300PMU2 με B-2;</strong></div> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το Nikolai Filchenkov αποπλέει από το Νοβοροσίσκ με ειδικό φορτίο

Ellada simera 0 17:50

To πλοίο ηλεκτρονικού πολέμου και συλλογής πληροφοριών (κατάλληλο για αποστολές ELINT, ESM, ECM, ECCM κλπ) Priazovye (CCB 201) του ρωσικού Ναυτικού ενώ διαπλέει τα Στενά όπου εισήλθε προερχόμενο από … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ενας Ρομανόφ παραλίγο βασιλιάς της Ελλάδας το 1973!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2013/09/romanof.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2013/09/romanof.jpg" /></a></div> <br /> Του Τάσου Κοντογιαννίδη<br /> <br /> Τέτοιες μέρες του 1973, πριν από 40 χρόνια, είχαμε ένα καλοκαίρι μεστό σοβαρών γεγονότων. Άρχισε με το Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο και τη σύλληψη και φυλάκιση στο ΕΑΤ- ΕΣΑ όσων αξιωματικών και πολιτικών συμμετείχαν, ακολούθησε η κατάργηση της μοναρχίας μ’ ένα διάγγελμα του Γ. Παπαδόπουλου, η γενική αμνηστία που δόθηκε και το δημοψήφισμα στα τέλη Ιουλίου που με συντριπτικό ποσοστό καθιέρωσε την «Προεδρική Δημοκρατία».<br /> <br /> Μετά, όλα έμοιαζαν ήρεμα, με «Πρόεδρο της Δημοκρατίας» τον Γ. Παπαδόπουλο, αντιπρόεδρο τον Οδυσσέα Αγγελή και πρωθυπουργό τον Μαρκεζίνη με την υπόσχεση ότι θα οδηγούσε τη χώρα στον εκδημοκρατισμό και τις ελεύθερες εκλογές τον Φεβρουάριο του 1974. Ήρεμα τρόπος του λέγειν, γιατί μέσα σ’ εκείνη την ηρεμία, μετά την χιονοστιβάδα των γεγονότων, εξυφαίνονταν αόρατες παράλληλες συνωμοσίες, ορατές μόνο από τα μέλη τους.<br /> <br /> Το καλοκαίρι, λοιπόν, του 1973, υπήρχαν δύο συνωμοτικά κέντρα που δρούσαν μέσα στον στρατό. Το ένα ανήκε σε ομάδα κατώτατων αξιωματικών -λοχαγών- με την επωνυμία «Νέοι Αξιωματικοί» και το άλλο υπό τον πανίσχυρο αρχηγό της ΕΣΑ Δημήτριο Ιωαννίδη. Ας δούμε όμως πως δρούσε η «ομάδα των λοχαγών», όπως μας αποκαλύπτει άτομο που μετείχε ενεργά στη κίνηση.<br /> <br /> Οι «Νέοι Αξιωματικοί»<br /> <br /> Οι «Νέοι Αξιωματικοί» ήταν μία οργάνωση την οποία διοικούσε μια πενταμελής ομάδα λοχαγών, δραστήριων και τολμηρών, που εκπροσωπούσε εκατοντάδες άλλους νέους αξιωματικούς. Όλοι «ανησυχούσαν» για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα και συμφωνούσαν ότι μόνο ένα καθεστώς τύπου Μεταξά, μπορούσε να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα. Γι αυτό, κατά την άποψη τους, χρειαζόταν ένας βασιλιάς, όχι όμως ο έκπτωτος Κωνσταντίνος, γιατί, όπως έλεγαν «ο Κωνσταντίνος είναι δημοκρατικός, φίλος των πολιτικών κι έχει κινηθεί εναντίον της Επαναστάσεως». Έτσι έστρεψαν την προσοχή τους στην ανεύρεση κάποιας προσωπικότητας άφθαρτης, ελκυστικής, που θα τον όρκιζαν βασιλιά όταν θα ερχόταν η ώρα!<br /> <br /> Ένας συνάδελφός τους που υπηρετούσε ως στρατιωτικός ακόλουθος στη Λισσαβόνα, τους πληροφόρησε για την ύπαρξη «πρίγκιπα ελληνικής καταγωγής, ορθόδοξο στο θρήσκευμα». Ήταν ο 30χρονος -τότε- Ρώσος πρίγκιπας Αλέξιος Ρομανόφ, εγγονός του τσάρου Νικολάου που ζούσε εξόριστος στην Πορτογαλία.<br /> <br /> Όλοι τον δέχτηκαν μ’ ενθουσιασμό, αφού πληρούσε βασικά προσόντα: Πρίγκιπας που έλκει την καταγωγή του από το Βυζάντιο και επί πλέον είναι Χριστιανός Ορθόδοξος. Ένας αξιωματικός ταξίδεψε στην Πορτογαλία και μίλησε μαζί του. Εκείνος δέχτηκε την πρόσκληση, ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε, για να μη γίνει στόχος, στο ξενοδοχείο «Au Berge» στη Βαρυμπόμπη.<br /> <br /> Οι συνομιλίες και το «κάρφωμα»<br /> <br /> Στο ξενοδοχείο αυτό πηγαινοερχόταν με κάθε μυστικότητα η «πενταμελής χούντα» και συνομιλούσε με τον Αλέξιο. Σχέδιο τους ήταν να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή, να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο και αμέσως να ορκίσουν το νέο βασιλιά για τον οποίο πίστευαν ότι δε θα υπήρχαν αντιδράσεις και ο λαός θα τους αποδεχόταν ως ανατροπείς του Παπαδόπουλου.<br /> <br /> Η υπόθεση όμως δεν προχώρησε γιατί ένας από τους μυημένους αξιωματικούς «κάρφωσε» τους συναδέλφους του στον Παπαδόπουλο. Αμέσως τέθηκε υπό παρακολούθηση το ξενοδοχείο και από τα τηλεφωνήματα που έκανε ο Αλέξιος στο εξωτερικό αποκαλύφθηκε ο σκοπός της παρουσίας του στην Ελλάδα. Τότε, με κάθε μυστικότητα, οι αρχές ασφαλείας διέταξαν την απέλαση του! Μεταφέρθηκε με αεροπλάνο της Ολυμπιακής, συνοδευόμενος από δύο αξιωματικούς, στη Λευκωσία κι από εκεί, με άλλο αεροπλάνο, έφυγε, μόνος πλέον, μέσω Ρώμης στη Λισσαβόνα.<br /> <br /> Από την πενταμελή ομάδα των «Νέων Αξιωματικών» κατ’ εντολή του Παπαδόπουλου ουδείς συνελήφθη, γιατί δεν ήθελε εκείνο το διάστημα να φανεί ότι «κάτι κινείται» στο στράτευμα. Τους έγιναν όμως αυστηρές συστάσεις και παρατηρήσεις και μετατέθηκαν σε μονάδες εκτός Αθηνών.<br /> <br /> Ο Ιωαννίδης<br /> <br /> Παραδόξως την κίνηση αυτή των «Νέων Αξιωματικών» δεν αντελήφθη ο Ιωαννίδης, όπως θα έπρεπε. Την έμαθε μετά τον Παπαδόπουλο και νόμιζε πως πίσω από την κίνηση της ομάδας αυτής ήταν ο στενός συνεργάτης του Λαδά (διευθυντής του γραφείου του) ακροδεξιός δικηγόρος Κώστας Πλεύρης. «Πού θα μου πάει, θα τον τσακίσω!», έλεγε ο Ιωαννίδης για το συνωμότη δικηγόρο, όπως θα δούμε παρακάτω.<br /> <br /> Η δεύτερη ομάδα που δρούσε εκείνο το διάστημα συνωμοτικά ήταν του Δημήτρη Ιωαννίδη, πανίσχυρου την εποχή εκείνη, αφού ήλεγχε την ΕΣΑ και τη Διεύθυνση Ασφαλείας Στρατού (ΔΑΣ). Ο Ιωάννης Λαδάς ήταν ο πρώτος που προειδοποίησε τον Παπαδόπουλο ότι κινδυνεύει από τον Ιωαννίδη, αλλά εκείνος, όπως έλεγαν τότε παλιοί συνεργάτες του, «έπασχε από αθεράπευτη εμπιστοσύνη προς τον αρχηγό της ΕΣΑ».<br /> <br /> Κι αυτό έχει μια προϊστορία. Δυο χρόνια πριν, ο Λαδάς σε μια συνεδρίαση της λεγόμενης «Επαναστατικής Επιτροπής» (στην οποία μετείχαν 17 αξιωματικοί) έψεξε τον Παπαδόπουλο ότι «με τις πράξεις του παρεκκλίνει από το πνεύμα της Επαναστάσεως και θα πρέπει, αν δεν μπορεί, να παραιτηθεί και να οδηγήσει το άρμα της εξουσίας μια Τριμελής Επιτροπή». Τότε ζήτησε και πήρε τον λόγο ο Ιωαννίδης που τους προσγείωσε όλους, «Κύριοι συνάδελφοι, κανείς δεν μπορεί από εσάς να ομιλεί εξ ονόματος των Ένοπλων Δυνάμεων. Γιατί όπως βλέπετε, στολή φοράω μόνο εγώ. Τις εκπροσωπώ συνεπώς μόνον εγώ. Και εγώ λέω ότι αι Ένοπλοι Δυνάμεις στηρίζουν τον αρχηγό της Επαναστάσεως Γεώργιο Παπαδόπουλο». Αυτός ήταν ο λόγος που ο Παπαδόπουλος του είχε τυφλή εμπιστοσύνη γιατί τον έβγαλε από μια δύσκολη κατάσταση. Ακόμα και ο Παττακός είχε προειδοποιήσει τον Παπαδόπουλο ότι κάτι ετοιμάζει πίσω από την πλάτη του, αλλά εκείνος τον καθησύχαζε: «Στέλιο, ο Μίμης είναι αρσακειάδα»…<br /> <br /> Τελικά, η ομάδα του Ιωαννίδη αποφάσισε να κάνει το κίνημα στις 25 Νοεμβρίου, αφού τον δυσκόλεψαν αρκετά στις κινήσεις του τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Επικράτησε με άνεση. Τα χαράματα, ανήμερα της Αγίας Αικατερίνης, έστειλε άρματα στο Λαγονήσι, όπου διέμενε ο Παπαδόπουλος στη βίλα του Ωνάση. Πριν όμως από τα άρματα, κατέφθασε ο ταγματάρχης Κουλουμβάκης με τέσσερις λοχίες της ΕΣΑ με τη διαταγή να σκοτώσει τον Παπαδόπουλο.<br /> <br /> Ο Ιωαννίδης ήθελε πάση θυσία νεκρό τον Παπαδόπουλο, αλλά χάρη στη σύνεση του Κουλουμβάκη δεν έγινε κάτι τέτοιο. Έπειτα δεν συνέτρεχε λόγος, αφού ο Παπαδόπουλος που κατάλαβε τι συνέβαινε -φρονίμως ποιών- απέσυρε αμέσως τη φρουρά του χωρίς να αντιδράσει. Ο Ιωαννίδης είχε κάθε λόγο να σκοτωθεί ο λαομίσητος Παπαδόπουλος, γιατί κατά την άποψη του, μετά τον μεγάλο λαϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου θα κέρδιζε τη λαϊκή συμπάθεια!<br /> <br /> Όταν του τηλεφώνησε ο Κουλουμβάκης και του ανέφερε ότι η αποστολή του εξετελέσθη, ο Ιωαννίδης τον ρώτησε: «Μπράβο! Πόσοι είναι οι νεκροί;». «Κανένας αρχηγέ!», είπε ο Κουλουμβάκης. Και ο Ιωαννίδης δυσαρεστημένος έκλεισε το τηλέφωνο αποκαλώντας τον θυμωμένα: «Βλάκα!».<br /> <br /> Την επόμενη μέρα, αφού όρκισε πρόεδρο της Δημοκρατίας τον στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη, ήθελε να κλείσει δυο εκκρεμότητες, από γεγονότα του παρελθόντος που τον εξέθεσαν ανεπανόρθωτα. Έστειλε πρώτα τον λοχαγό Μπέλλο με μία ομάδα δέκα Εσατζήδων, συνέλαβαν τον Πλεύρη και τον έκλεισαν στο ΕΑΤ- ΕΣΑ, «για να μάθει -όπως είπε- να μη συνωμοτεί εν αγνοία μου».<br /> <br /> Μετά, Εσατζήδες με πολιτικά συνέλαβαν και οδήγησαν ενώπιον του τον ιδιοκτήτη του ζαχαροπλαστείου «Μοκάμπο» που βρισκόταν τότε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με τις απειλές και τα χαστούκια ζητούσε να μάθει ποιοι αξιωματικοί συνωμοτούσαν στο πατάρι του μαγαζιού του. Κι εκείνος ο άμοιρος που δεν γνώριζε του απαντούσε: «Τόσοι μπαίνουν στο μαγαζί, πού να ξέρω ότι έμπαιναν και αξιωματικοί για να συνωμοτήσουν»…<br /> <br /> <a href="http://freepen.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ενας Ρομανόφ παραλίγο βασιλιάς της Ελλάδας το 1973!

Ellada simera 0 09:00

Του Τάσου Κοντογιαννίδη Τέτοιες μέρες του 1973, πριν από 40 χρόνια, είχαμε ένα καλοκαίρι μεστό σοβαρών γεγονότων. Άρχισε με το Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο και τη σύλληψη και φυλάκιση στο ΕΑΤ- ΕΣΑ όσ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια