Ελαττωματική δημοκρατία σε εικονική πραγματικότητα (Γ. Σαχίνης).

<a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/08/mitsotakistsiprasandroulakis-1024x572.jpeg"><img border="0" height="358" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2022/08/mitsotakistsiprasandroulakis-1024x572.jpeg" width="720" /></a><div><br /></div><div>Του<b> Γιώργου Σαχίνη</b></div><div>Σε δεύτερη μοίρα το θέμα των υποκλοπών στον συστημικό Τύπο, ψηλά στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ<br />Προχθές Δευτέρα 8 Αυγούστου, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο διάγγελμά του θέλησε να προσφέρει απαντήσεις εντός ενός πολιτικού πλαισίου και αποφεύγοντας μετά ζήλου την ουσία του θέματος των υποκλοπών από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών. </div><div><br /></div><div>Η τοποθέτηση αυτή κρίθηκε ως μη ικανοποιητική από όλη την αντιπολίτευση, καθώς το “νίπτω τας χείρας μου για τα πολιτικά λάθη των στενών συνεργατών μου” προσφέρθηκε μαζί με την αναγκαία απροσδιοριστία για την ουσία, ακολουθώντας μια στρατηγική σύμφωνα με το «αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας» της διδασκαλίας του Θουκυδίδη, ώστε το όλο θέμα είτε να εστιάσει στο δέντρο (νόμιμη επισύνδεση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, κυρίου Ανδρουλάκη), είτε να εξασθενίσει και ελέω της πραγματικότητας να αποφευχθεί να δοθεί περισσότερο φως στη συνεχώς ισχυροποιούμενη επισύνδεση ΕΥΠ και δομών της κρατικής εξουσίας.</div><div><br />Ερχόμενοι δύο ημέρες μετά, περιδιαβαίνοντας τον συστημικό Τύπο και ΜΜΕ, το όλο θέμα φαίνεται να περνά σε δεύτερη μοίρα, και κάποιος θα πρέπει να ανατρέξει σε κανάλια του YouΤube ή στα λιγότερο προβεβλημένα ΜΜΕ για να βεβαιωθεί ότι δεν παράκουσε. Καμία αναφορά για τον τρόπο που η ΕΥΠ έχει εργαλειοποιηθεί, με διάφορα προσωνύμια - «Αρχικοριός», «Εθνικός κοριός», «Τόμσεν-Βελκουλέσκου» - να προσδιορίζουν τη χρονική εποχή, και με ή χωρίς το όποιο υποτυπώδες φίλτρο της δικαιοσύνης, αντί να επιτελεί τον εξαιρετικά κρίσιμο ρόλο της που είναι η προστασία της εθνικής ασφάλειας και της εθνικής κυριαρχίας, την ώρα μάλιστα που το τουρκικό γεωτρύπανο ετοιμάζεται να σουλατσάρει εντός της ελληνικής ημιπροσδιορισμένης ΑΟΖ. Ψάχνοντας κάποιος καλύτερα στο διαδίκτυο, θα βρει αρκετά ρεπορτάζ για τα εκατομμύρια ευρώ που οδεύουν σε «πληροφοριοδότες», για παρακολουθήσεις πολιτών ή ακόμα και στελεχών του ΔΝΤ, και γενικότερα για το πέπλο μυστηρίου με απόλυτη αδιαφάνεια και καμία ιχνηλασιμότητα των ενεργειών της ΕΥΠ σε περιπτώσεις που δε μοιάζουν και τόσο για να χαρακτηρίζονται “εθνικής ασφάλειας”.</div><div><br /><img height="427" src="https://www.neakriti.gr/files/2022-08-10/1.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Ίσως θα αναρωτηθεί ο πολίτης ότι, εφόσον δεν αναδεικνύεται από τα συστημικά ΜΜΕ, το θέμα δεν έχει άλλο “πολιτικό ζουμί” μετά την απομάκρυνση-παραίτηση δύο στενών συνεργατών του πρωθυπουργού, και τα αξιοπερίεργα της εμπλοκής ξένων κρατών που δεν προσφέρουν το πέπλο της εθνικής ασφάλειας στην υπόθεση. Περιδιαβάζοντας όμως τον ευρωπαϊκό, ακόμα και τον παγκόσμιο Τύπο, ξαφνικά θα διαπιστώσει ότι το θέμα παραμένει στο “σεντόνι”. </div><div><br /></div><div>Αρκετά εξ αυτών εστιάζουν στην προσπάθεια του Έλληνα πρωθυπουργού να αποστασιοποιηθεί από ένα σκάνδαλο υποκλοπών, του οποίου οι διαστάσεις δε φαίνεται να αφορούν μόνο στην αξιοποίηση της πληροφορίας και στο πλαίσιο στο οποίο αυτή ενεργοποιήθηκε, αλλά και στην όποια ευχέρεια του πρωθυπουργικού γραφείου να αξιοποιεί πόρους της κρατικής υπηρεσίας πληροφοριών (υπάρχουσα και αναγκαία σε όλα τα κράτη).</div><div><br />Σε αντιδιαστολή της ελληνικής εικονικής πραγματικότητας, τα ευρωπαϊκά Μέσα αρχίζουν να αναδεικνύουν την πρόταση σχεδόν όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης (που έπιασαν λαχείο) για ενδελεχή έρευνα, χωρίς να κατεβάζουν διόλου τον πήχη της ευθύνης. Στην άμεση δε ανακοίνωση της αυστηροποίησης του πλαισίου ελέγχου και της ενίσχυσης της διαφάνειας αυτού του είδους των επιχειρήσεων και του πολιτικού λάθους που δεν έπρεπε να γίνει, αν και μη γνώστες της ελληνικής πραγματικότητας, δε φαίνεται να γοητεύονται από αυτή την πρώτη έκδοση και εξακολουθούν να εστιάζουν σε αναπάντητα ερωτήματα... </div><div><br /></div><div>«Προς τι η παρακολούθηση ενός Έλληνα πολιτικού για λόγους εθνικής ασφάλειας, καθώς δεν απαιτείται ουσιώδης αιτιολογία;». «Τι κοινό υπάρχει και σε άλλους πολιτικούς ή δημοσιογράφους που έχουν καταγγείλει παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ;». Και, εντέλει, «τι αποσκοπούσε η απόφαση του πρωθυπουργού για κοντινότερη προσάρτηση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στο πρωθυπουργικό γραφείο και μάλιστα η ανάθεση συντονιστικού ρόλου στον γενικό γραμματέα του γραφείου του;». Ερωτήματα που ίσως δε βρουν ικανοποιητικές απαντήσεις, πλην όμως η δημοσιογραφία οφείλει κάθε φορά να τα θέτει, ακόμα και εάν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι αποτελούν στόχους του Predator ή ακόμα πιο εξελιγμένων εργαλείων κυβερνοπαρακολούθησης.</div><div><br /><img height="427" src="https://www.neakriti.gr/files/2022-08-10/2.jpg" width="640" /><br />Στη δημοκρατία μπορεί άπαντες να καταλήξουν παρακολουθούμενοι από τις υπηρεσίες του κράτους, θα πρέπει όμως να προσφέρεται εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η οποία να ελέγχεται από την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, ενώ οι δημοσιογράφοι, επιτελώντας τον δικό τους ρόλο, να αποτελούν καταλύτες στην ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών βάσει διαδικασιών. Σε διαφορετική περίπτωση, η υποτιμητική 65η κατάταξη της χώρας μας, όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, ως προς το ζήτημα της ελευθερίας του Τύπου, σύμφωνα με τον δείκτη ελευθερίας του Τύπου, χαμηλότερα από χώρες όπως Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Νιγηρία, Μαδαγασκάρη... και νησιά Φίτζι, τεκμηριώνει ότι όντως βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου κυριαρχεί μια εξόχως ελλαττωματική έκδοση αυτής της δημοκρατίας, που συνυπάρχει με τελευταίας έκδοσης λογισμό παρακολούθησης. Μια ελαττωματική δημοκρατία και με τη βούλα του “Economist”, όπου, σύμφωνα με τον παγκόσμιο δείκτη δημοκρατικότητας που δημοσιεύει ετησίως, αυτή η χώρα των “άριστων” κατατάσσεται στην 34η θέση παγκοσμίως με την ένδειξη «Ελαττωματική Δημοκρατία» («Flawed democracy»).<img height="427" src="https://www.neakriti.gr/files/2022-08-10/3.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div><a href=" neakriti.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελαττωματική δημοκρατία σε εικονική πραγματικότητα (Γ. Σαχίνης).

Του Γιώργου Σαχίνη Σε δεύτερη μοίρα το θέμα των υποκλοπών στον συστημικό Τύπο, ψηλά στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ Προχθές Δευτέρα 8 Αυγούστου, ο πρωθυπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Βρετανία χρηματοδοτεί «μυστικά» το στυγνό τουρκικό κράτος

<img height="401" src="https://m.naftemporiki.gr/thumb/1894345/1200/10000/0x0000000001dba296/1/tatlidilforum.jpg" width="764" /><br /><br />Ο Ερντογάν, έχει χαρακτηρίσει την Βρετανία «σύμμαχο στρατηγικής σημασίας» και όπως φαίνεται το Foreign Office το ανταποδίδει, χρηματοδοτώντας μυστικά το στυγνό τουρκικό καθεστώς, μέσω του Tatlidil Forum, όπως αποκαλύπτει το ερευνητικό site Declassified UK. <br /><br />Ως γνωστόν η Τουρκία, καταπατά άγρια τα ανθρώπινα δικαιώματα, γεγονός που έχει καταγγελθεί διεθνώς, ενω οι Ρεπόρτερς Χωρίς Σύνορα την αποκαλούν ως τη «μεγαλύτερη φυλακή δημοσιογράφων στον κόσμο» το 2012.<br /><br />Για το συγκεκριμένο φόρουμ,που δρα υπογείως, δεν είναι γνωστά πολλά πράγματα.<br /><br />Δημιουργήθηκε το 2011 από τον τότε Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον και τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με στόχο να «διευκολυνθούν και να ενισχυθούν οι σχέσεις» μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Σύμφωνα με το Declassified UK., συμπροεδρεύων είναι ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των Εργατικών Τζακ Στρο και «υψηλός» υποστηρικτής ο πρίγκιπας Άντριου <br /><br />Στις συνεδριάσεις του, που εναλλάσονται μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας, συμμετέχουν και άλλα βασιλικά μέλη, ανώτεροι Βρετανοί πολιτικοί, υπουργοί και επιχειρηματίες. <br /><br />Χρηματοδότες του μεταξύ άλλων, είναι η BAE Systems, και η Rolls Royce δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες όπλων της Βρετανίας, αλλά και η Shell και η BP.<br /><br />Σύμφωνα με το Declassified UK, το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών συνεισέφερε πρόσφατα στο Tatlidil 11.700 £ αν και πρόκειται για ανεπίσημο φορεα. Σε αυτό «πατάει» άλλωστε, αρνούμενο να απαντήσει σε ερώτηση για το θέμα. δηλώνοντας πως δεν γνωρίζε ποιος το συγχρηματοδοτεί ή πότε και πού θα γίνει το επόμενο συνέδριο.<br /><br /> «Η Τουρκία είναι βασικός εταίρος του Ηνωμένου Βασιλείου και σημαντικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Το φόρουμ Tatlidil όμως δεν είναι κυβερνητικός φορέας. Το Υπουργείο Εξωτερικών παρέχει περιορισμένη οικονομική υποστήριξη» παραδέχτηκε πάντως.<br /> <br />«Το Tatlidil είναι ένας βασικός μηχανισμός που χρησιμοποιεί το βρετανικό κατεστημένο για να προωθήσει τα εμπορικά και στρατιωτικά του συμφέροντα στην Τουρκία», αναφέρει το Declassified UK.<br /><br />Το εμπόριο μεταξύ Βρετανίας και Τουρκίας αυξήθηκε 20 τοις εκατό τον τελευταίο χρόνο και η βρετανική κυβέρνηση ενέκρινε την εξαγωγή όπλων 1,8 δισεκατομμυρίων λιρών στην Τουρκία.<br /><br />Το όνομα ενός από τους Τούρκους επικεφαλής του φόρουμ , του Μπουλέντ Γκοκτουνάλ ιδρυτή και προέδρου της συμβουλευτικής εταιρείας Mineks International — έχει εμφανιστεί στο παρελθόν στα Paradise Papers .<br /><br /><a href="http://naftemporiki.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πώς η Βρετανία χρηματοδοτεί «μυστικά» το στυγνό τουρκικό κράτος

Ο Ερντογάν, έχει χαρακτηρίσει την Βρετανία «σύμμαχο στρατηγικής σημασίας» και όπως φαίνεται το Foreign Office το ανταποδίδει, χρηματοδοτώντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Point: Όλες οι διεθνείς σχέσεις θα πρέπει στο εξής να διαβάζονται μέσα από το πρίσμα της σύγκρουσης Κίνα-ΗΠΑ.

<a href="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/298385852_8190675924305843_7628917084749096199_n.jpg?_nc_cat=108&ccb=1-7&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=FlwU8Vu-PGoAX_ZF4WN&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AT_xK_jDD5e3ko8hrIO3-s4mTuiL0C9l0m-DchCHAzpwvA&oe=62F9D794"><img border="0" height="427" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/298385852_8190675924305843_7628917084749096199_n.jpg?_nc_cat=108&ccb=1-7&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=FlwU8Vu-PGoAX_ZF4WN&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AT_xK_jDD5e3ko8hrIO3-s4mTuiL0C9l0m-DchCHAzpwvA&oe=62F9D794" width="757" /></a><div><br /></div><div><b>William Thay-Marion Pariset</b></div><div>Το ταξίδι της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν σηματοδοτεί την έναρξη της τρίτης εποχής διεθνών σχέσεων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο και την εποχή της αμερικανικής υπερδύναμης ο 21ος αιώνας θα διαμορφωθεί από τη σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Όλες οι διεθνείς σχέσεις θα πρέπει στο εξής να διαβάζονται μέσα από το πρίσμα της σύγκρουσης μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.<br /><br />Ο νεοφιλελευθερισμός, σύμφωνα με τον Φράνσις Φουκουγιάμα, επρόκειτο να οδηγήσει στο «τέλος της Ιστορίας» χάρη στη νίκη του καπιταλισμού και την απόλυτη και αδιαμφισβήτητη υπεροχή της φιλελεύθερης ιδεολογίας ως μετρονόμου των σχέσεων μεταξύ των εθνών. Η πρόβλεψη αυτή διαψεύστηκε με το τέλος της φιλελεύθερης εποχής και την επιστροφή των συγκρούσεων μεταξύ των εθνών. Γινόμαστε μάρτυρες, αφενός, της αναζωπύρωσης πολυάριθμων περιφερειακών συγκρούσεων, όπως αυτή μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, και, αφετέρου, τον πολλαπλασιασμό των εντάσεων μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ που προοιωνίζουν μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση.<br /><br />Αυτό το τέλος του «τέλους της ιστορίας» συνδέεται με τη δυτική παρακμή : οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον ο χωροφύλακας του κόσμου και ο οικονομικός πυρετός έχει μετακινηθεί από τον Ατλαντικό στον Ειρηνικό. Οι ΗΠΑ δεν έχουν πλέον την συντριπτική υπεροχή που είχαν παλιά. Τα λάθη που έγιναν στη Μέση Ανατολή, ειδικότερα, έχουν προκαλέσει δυσαρέσκειες από κράτη που αρνούνται το μοντέλο που έχει επιβάλλει η αμερικανική εξωτερική πολιτική. Το κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας ενώ ήταν προηγουμένως στον Ατλαντικό με τις δυτικές χώρες του G7 έχει μετακινηθεί προς την ζώνη του Ινδο-Ειρηνικού, η οποία εκπροσωπεί τώρα το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Εκτός από την Κίνα άλλες πέντε χώρες είναι μέλη του G20 (Αυστραλία, Νότια Κορέα, Ινδία, Ινδονησία, Ιαπωνία). Πάνω απ' όλα αυτή η ζώνη είναι δυναμική σε όλους τους δείκτες καθώς ο Ινδο-Ειρηνικός θα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας οικονομίας το 2040.<br /><br />Ανταγωνισμός για την παγκόσμια ηγεμονία</div><div><br />Τα κίνητρα της εμπλοκής αυτών των δύο βαρέων βαρών σε αυτή την αναμέτρηση διαφέρουν ωστόσο ριζικά. Για τις ΗΠΑ η πρόκληση είναι να υπερασπιστούν την οικουμενικότητα του οικονομικού (φιλελευθερισμού) και του πολιτικού (δημοκρατικού) μοντέλου τους, που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ισχύς τους. Για την Κίνα ο στόχος είναι να γίνει και πάλι η κορυφαία δύναμη στον κόσμο έως το 2049, τερματίζοντας την εποχή της ταπείνωσης που ξεκίνησε από τον πόλεμο του οπίου (1839-1856). Για την επίτευξη αυτού του στόχου διασφαλίζει τις συνθήκες διαιώνισης του κοινωνικού και πολιτικού της μοντέλου και τα μέσα οικονομικής ευημερίας της κοινωνίας της. Η ανάπτυξη της Κίνας χωρίς τις φιλοδοξίες οικουμενικότητας-τουλάχιστον με τον τρόπο που γίνεται αντιληπτή αυτή η οικουμενικότητα στην Ευρώπη-βασίζεται στην προώθηση των δικών της κανόνων και προτύπων στον οικονομικό τομέα και στην διατήρηση της πολιτικής της αυτονομίας χωρίς να επιδιώκει να αναμορφώσει τις χώρες που είναι οικονομικοί της εταίροι.<br /><br />Κατά συνέπεια οι ΗΠΑ ακολουθώντας την παραδοσιακή τους προσέγγιση των διεθνών σχέσεων θα κινητοποιήσουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους (διπλωματικά, οικονομικά, ακόμη και στρατιωτικά) για να περιορίσουν την επέκταση της κινεζικής επιρροής. Οι συνέπειες του εμπορικού πολέμου, που επηρεάζει την ανάπτυξη και την ανάδυση άλλων δυνάμεων στον κόσμο, θα είναι επίσης ένα μέσο ώθησης των κρατών να ευθυγραμμιστούν με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Απέναντι, η Κίνα ποντάρει στη στρατηγική της των δρόμων του μεταξιού. Αυτό το γιγάντιο πρόγραμμα υποδομών στοχεύει στο να προμηθεύσει την Κίνα κυρίως με πρώτες ύλες, συνδυαζόμενη με μια στρατηγική χρηματοδότησης από κινεζικά δάνεια αυξάνοντας την εξάρτηση και την ευθυγράμμιση των συμμετεχόντων κρατών. Ευθυγραμμίζοντας χώρες στο μοντέλο ανάπτυξης κινεζικού τύπου, το Πεκίνο θέλει να αποδείξει ότι διαθέτει ένα εναλλακτικό μοντέλο σε σχέση με το αμερικανικό.<br /><br />Προς τον πόλεμο ;</div><div><br />Από την «ασιατική στροφή» που ξεκίνησε από τον Μπαράκ Ομπάμα, ο κόσμος πολώνεται σταδιακά γύρω από τον σινο-αμερικανικό άξονα. Είτε μέσω του εμπορικού πολέμου είτε μέσω νέων συμμαχιών στην Ασία (ιδίως με το Βιετνάμ ή τη Βιρμανία), οι ΗΠΑ σκοπεύουν να αποτρέψουν την Κίνα από το να πετύχει τους στόχους της. Απαιτώντας την επιλογή ενός από τους δύο οικονομικούς μεγάλους εταίρους σε στρατηγικούς τομείς (π.χ. στις τηλεπικοινωνίες με την Huawei), αυτή η εμπορική σύγκρουση ασυνήθιστου μεγέθους θα μπορούσε να αναδείξει δύο μεγάλες ομάδες που χαρακτηρίζονται από τεχνολογικά και πολιτικά οικοσυστήματα. Μία νέα μορφή ψυχρού πολέμου. Αυτό το φαινόμενο θα τροποποιήσει μόνιμα τις διεθνείς σχέσεις και κινδυνεύει να καταστήσει ομήρους ορισμένες χώρες.<br /><br />Αυτή η αμερικανική στρατηγική συνοδεύεται από μια ανάγνωση των διεθνών σχέσεων όπου κάθε θέμα είναι μια ευκαιρία επιβεβαίωσης της ανωτερότητας των ΗΠΑ. Τα τελευταία διεθνή επεισόδια μπορούν να διαβαστούν υπό το πρίσμα της σύγκρουσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας. Έτσι, το Αφγανιστάν, η Ουκρανία, η σύμβαση υποβρυχίων με την Αυστραλία και η Ταϊβάν είναι αντίστοιχα διακυβεύματα στον ανταγωνισμό επιρροής μεταξύ των δύο κορυφαίων παγκόσμιων δυνάμεων. Το πιθανότερο λοιπόν ότι οι δύο πρωταγωνιστές θα εμπλακούν σε κάθε σημείο έντασης στον κόσμο σε αυτόν τον αγώνα επιρροής για να κερδίσουν επιπλέον πόντους σε αυτόν τον αγώνα για την παγκόσμια ηγεμονία.<br /><br />Σε αυτή τη νέα εποχή, έχουμε τρεις επιλογές : διατήρηση της συμμαχίας με τις ΗΠΑ, καλοπροαίρετη ουδετερότητα ως προς το Πεκίνο ή την δημιουργία ενός τρίτου δρόμου. Αυτές οι διαφορετικές επιλογές μπορούν να συνοψιστούν στην ιστορική επιλογή κοινών αξιών με τις ΗΠΑ, στην οικονομική επιλογή της Κίνας και στη γεωστρατηγική επιλογή με την εμφάνιση ενός νέου μπλοκ. Η Κίνα ξύπνησε και τώρα ο κόσμος τρέμει.<br /><br /></div><div><a href="https://www.lepoint.fr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Le Point: Όλες οι διεθνείς σχέσεις θα πρέπει στο εξής να διαβάζονται μέσα από το πρίσμα της σύγκρουσης Κίνα-ΗΠΑ.

William Thay-Marion Pariset Το ταξίδι της Νάνσι Πελόζι στην Ταϊβάν σηματοδοτεί την έναρξη της τρίτης εποχής διεθνών σχέσεων από το τέλος του...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σχέδιο Ερντογάν και η μεγάλη εικόνα.

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=erdogan_140.jpg" width="744" /><br /><br /><b>Κώστας Λάβδας*</b><br />Στα σημαντικά ζητήματα, η επικέντρωση στις εξελίξεις της κάθε ώρας και ημέρας είναι επιβεβλημένη. Μπορεί όμως να αποβεί και παραπλανητική. Το πρόβλημα ξεκινά από την προσπάθεια να εξαχθούν γενικά συμπεράσματα από καθημερινές ειδήσεις και να υποστηριχθούν ερμηνείες των οποίων η επιβεβαίωση ή/και η διάψευση ξεπερνά κατά πολύ το βεληνεκές της κάθε επιμέρους και εφήμερης εξέλιξης.<br /><br />Από τα λαβράκια που περιλάμβανε το μενού στη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν τον Μάρτιο στην Κωνσταντινούπολη και τα «οφέλη σε πολλά επίπεδα» που κάποιοι έσπευσαν να διαφημίσουν, περάσαμε - μέσα από τις οξύτατες εντάσεις και τις κλιμακούμενες απειλές που μεσολάβησαν - στα εξίσου βιαστικά συμπεράσματα που ακούμε για το υποτιθέμενο «μορατόριουμ», με αφορμή την επιλογή του Ερντογάν να ξεκινήσει τις εργασίες του νέου γεωτρύπανου Αμπντουλχαμίντ Χαν σε νερά κοντά στην Αττάλεια.<br /><br />Στο μεταξύ, η Άγκυρα έχει ανοίξει με τρόπο συστηματικό μια εντυπωσιακή και διαρκώς εμπλουτιζόμενη βεντάλια διεκδικήσεων, με σαφή επιβεβαίωση ακραίων θέσεων και τις τελευταίες ημέρες. Χρειαζόμαστε μια σαφέστερη εποπτεία της μεγάλης εικόνας.<br /><br />Όμως εδώ η «μεγάλη εικόνα» σημαίνει δυο πράγματα. Αφενός αυτήν που εμείς στην Ελλάδα θα έπρεπε να έχουμε αντιληφθεί σε σχέση με τους τουρκικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς, πέρα από τις τακτικές κινήσεις και καθημερινές αναδιπλώσεις.<br /><br />Αφετέρου η «μεγάλη εικόνα» αναφέρεται στο πλανητικό περιβάλλον που μετασχηματίζεται αργά. Όπως έχω εξηγήσει κατ' επανάληψη, παρά τα πολλά προβλήματά του ο Ερντογάν φαίνεται να διαβάζει σωστά τις εξελίξεις και να αντιλαμβάνεται τη μεγάλη εικόνα. Την οποία παρουσίασα προ μηνός στο άρθρο που αναλύει το νέο παγκόσμιο χάρτη και την επανεκκίνηση των BRICS (Ο νέος παγκόσμιος χάρτης, ο πόλεμος και οι BRICS).<br /><br />Ενώ στην Αθήνα διάφοροι μηρύκαζαν τις ανοησίες περί τιμωρίας του αναθεωρητισμού σε παγκόσμια κλίμακα με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Άγκυρα φάνηκε να αντιλαμβάνεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί παράθυρο ευκαιρίας για την ίδια αλλά - παρά τα φαινόμενα - και ενδιάμεσο σταθμό στην πορεία προς ένα νέο, πολυκεντρικό και εγγενώς αβέβαιο περιβάλλον.<br /><br />Ο Ερντογάν βλέπει ένα πολυκεντρικό κόσμο να αναδύεται μετά την ψευδο-ψυχροπολεμική παρένθεση που ζούμε και την οποία κάθε λογής άσχετοι εκλαμβάνουν ως «νέο Ψυχρό Πόλεμο». Στον αναδυόμενο πολυκεντρικό κόσμο οι ισχυροί περιφερειακοί δρώντες έχουν αναβαθμισμένο ρόλο, οι περιφερειακές συγκρούσεις είναι πιθανότερες και συχνότερες και κάποιες, τουλάχιστον, από τις συμμαχίες είναι εύπλαστες και εξαρτώμενες από τα επιμέρους ζητήματα που ανακύπτουν.<br /><br />Είναι ένας κόσμος στον οποίο η βασική επικέντρωση των ΗΠΑ στον Ινδο-ειρηνικό θα επιβεβαιωθεί εκ νέου μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία ενώ η ΕΕ δεν θα έχει ακόμη εδραιώσει στη στρατηγική αυτονομία την οποία σοφά αλλά δυστυχώς χωρίς αντίκρισμα υποστηρίζει το Παρίσι. Η πτώση του ευρώ έναντι του δολαρίου δεν θα πρέπει να μας αποπροσανατολίζει σε σχέση με τη μεγάλη εικόνα: Ο γεωπολιτικός ρόλος του δολαρίου βρίσκεται ο ίδιος σε υποχώρηση. Και αυτά συμβαίνουν ενώ η Τουρκία προσπαθεί συστηματικά - πιο πρόσφατα και με τις συμφωνίες με Σουηδία και Φινλανδία - να εμπλακεί σε προγράμματα και σχεδιασμούς της αμυντικής πτυχής της ευρωπαϊκής ενοποίησης.<br /><br />Πόσο και πώς προσαρμόζεται η Τουρκία; Σχεδιάζει - με κενά και λάθη, αλλά σχεδιάζει - με βάση τη μεγάλη εικόνα και προσαρμόζει τις κινήσεις της εκεί που κρίνει ότι χρειάζεται αλλά σίγουρα όχι παντού. Παρότι είχαμε από καιρό προειδοποιήσει ότι τυχόν συγκυριακές κινήσεις εξομάλυνσης των σχέσεων της Άγκυρας με περιφερειακούς δρώντες όπως το Ισραήλ δεν θα αφορούν την Ελλάδα, κάποιοι έσπευσαν τον Μάρτιο και σπεύδουν πάλι σήμερα να συμπεράνουν λανθασμένα ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να επωφεληθεί από τους τουρκικούς ελιγμούς.<br /><br />Όπως όμως έχουμε εξηγήσει αναλυτικά (Τα ελληνοτουρκικά σήμερα: Έξι κρίσιμα σημεία), χρειάζεται μια βαθύτερη και συστηματικότερη κατανόηση των προϋποθέσεων ανάλυσης των ελληνοτουρκικής σύγκρουσης ώστε να μην χάνουμε κάθε τόσο το δάσος λόγω της μυωπικής επικέντρωσης στα δέντρα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, όσο διαρκεί ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, η Τουρκία βρίσκεται σε ένα δυνητικά δημιουργικό δίλημμα. Θεωρεί - ορθά - ότι έχει η ίδια αναβαθμιστεί γεωπολιτικά και, κατά συνέπεια, επιχειρεί να πετύχει οπωσδήποτε κάποια τετελεσμένα σε πολλά επίπεδα, κατά προτίμηση χωρίς πολεμική εμπλοκή. Εναλλακτικά - εάν δεν γίνεται αλλιώς για την επίτευξη των τετελεσμένων - με πολεμική εμπλοκή που όμως δεν θα φανεί ότι έχει η ίδια ευθέως προκαλέσει. Διότι γνωρίζει παράλληλα ότι τυχόν πόλεμος με την Ελλάδα δεν θα πρέπει να της χρεωθεί, καθώς αυτό θα σημάνει ότι η Άγκυρα θα θεωρηθεί ότι δυναμιτίζει τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, παίζοντας ακόμη πιο ανοιχτά το παιχνίδι του Πούτιν με τον οποίο - όπως γράφουμε επί χρόνια - έχει χτίσει μια σχέση ανταγωνιστικής συμπληρωματικότητας.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, τόσο ο Ερντογάν όσο και οι όποιοι διάδοχοί του - εάν υποτεθεί ότι ο σημερινός πρόεδρος και θα χάσει τις εκλογές και θα παραδώσει την εξουσία - θα επιμείνουν στο γενικό σχεδιασμό τους. Με δυο λόγια, ανεξαρτήτως εσωτερικών πολιτικών και εκλογικών εξελίξεων, η Τουρκία σε γενικές γραμμές θα εξακολουθήσει να επιδιώκει το νέο της στρατηγικό όραμα: Μια επεκτατική χερσαία και θαλάσσια δύναμη εντός μιας ευρύτερης, ουδετεροποιημένης περιμέτρου.<br /><br /><b><i>*Ο Κώστας Α. Λάβδας είναι Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το σχέδιο Ερντογάν και η μεγάλη εικόνα.

Κώστας Λάβδας* Στα σημαντικά ζητήματα, η επικέντρωση στις εξελίξεις της κάθε ώρας και ημέρας είναι επιβεβλημένη. Μπορεί όμως να αποβεί και π...

Διαβάστε την συνέχεια

Απλώς εφαρμόζει το σχέδιό του ο Ερντογάν ή “φοβήθηκε”; Κοντός ψαλμός αλληλούια…

<img height="353" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/08/220811015043_Abdulhamid-Han01-turkey-erdogan01-donmez.jpg" width="753" /><br /><br />Του <b>Νίκου Μελέτη</b><br />Παραπλανητική εικόνα επιχειρείται να δημιουργηθεί και πάλι σε σχέση με την πορεία των ελληνοτουρκικών με αφορμή αυτή τη φορά την επιλογή της Άγκυρας να στείλει το γεωτρύπανο Αμπντουλχαμίντ Χαν για γεώτρηση σε πρώτη τουλάχιστον φάση στην τουρκική υφαλοκρηπίδα και όχι σε διεκδικούμενες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου όπως προεξοφλούσαν αναλυτές και Μέσα Ενημέρωσης (ΜΜΕ) στην Ελλάδα.<br /><br />Χωρίς να έχει αλλάξει το οτιδήποτε στα ελληνοτουρκικά, αντιθέτως έχουμε μια σταδιακά κλιμακούμενη επιθετική ρητορική στη γραμμή της αναθεωρητικής πολιτικής της εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου και χωρίς φυσικά να έχει εγκαταλειφθεί στο ελάχιστον το Δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», η ανακούφιση που προφανώς προκαλεί η απομάκρυνση τουλάχιστον για το επόμενο διάστημα μιας θέρμης αντιπαράθεσης, ίσως βάζει στον πειρασμό ορισμένους στην Αθήνα να φαντάζονται ότι ο Ταγίπ έγινε «αρνάκι».<br /><br />Και ότι επειδή το γεωτρύπανο θα βρίσκεται το επόμενο δίμηνο σε τουρκικά χωρικά ύδατα αυτό είναι «χειρονομία καλής θέλησης» από τον Τούρκο ηγέτη.<br />Η Αθήνα ίσως μπει και πάλι στον πειρασμό να θεωρήσει, όπως έγινε και στη συνάντηση της Κωνσταντινούπολης, ότι δημιουργείται έδαφος για «νέα σελίδα» στα ελληνοτουρκικά κάτι που είναι εντελώς λανθασμένο καθώς καμιά τέτοια ένδειξη δεν υπάρχει από τουρκικής πλευράς.<br /><br />Και υπό την πίεση και των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων πιθανότατα η κυβέρνηση έχει την ανάγκη να παρουσιάσει ως επιτυχία της την εξέλιξη αυτή, προβάλλοντας ότι είναι οι προληπτικές κινήσεις της, αυτές που έσκιαξαν τον Ερντογάν και επέλεξε για τη γεώτρηση τον Κόλπο της Αττάλειας.<br /><br />Η διπλωματική κινητοποίηση της Αθήνας το προηγούμενο διάστημα είναι προφανές ότι κατέστησε σαφές στον διεθνή παράγοντα και κυρίως στους Αμερικανούς ότι δεν θα επιτραπεί μια επανάληψη του 2020, όπου και λανθασμένοι χειρισμοί τότε ουσιαστικά επέτρεψαν στην Άγκυρα να επιχειρήσει την επιβολή τετελεσμένων χωρίς κανένα κόστος.<br /><br />Η σύσταση του προέδρου Μπάιντεν προς τον Ταγίπ Ερντογάν στη συνάντηση που είχαν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη για την ασφάλεια και σταθερότητα στο Αιγαίο έδειξε ότι τουλάχιστον ο Λευκός Οίκος είχε πάρει το μήνυμα που μετέφερε στην επίσκεψη του ο κ. Μητσοτάκης. Όπως και το Βερολίνο αντελήφθη ότι μια νέα πρόκληση στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα έμενε αναπάντητη και αυτό θα προκαλούσε συνθήκες κρίσης στην περιοχή με ό,τι αυτό σημαίνει στην αποδυνάμωση του μετώπου έναντι της Ρωσίας αλλά και στις ευρωτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Τα μηνύματα αυτά είχαν μεταφερθεί εγκαίρως στην Άγκυρα που προφανώς τα έλαβε υπόψη της καθώς τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) οι σχέσεις της είναι σε πολύ λεπτό σημείο.<br /><br />Τη στιγμή που μέχρι τον Δεκέμβριο θα διεξάγονται ευαίσθητες διαπραγματεύσεις για να ξεμπλοκάρει η Συμφωνία αναβάθμισης και αγοράς νέων F-16 μια κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο, θα έκλεινε οριστικά τον δρόμο της έγκρισης μιας τέτοιας συμφωνίας από το Κογκρέσο.<br /><br />Και αυτό θα ήταν καταστροφικό για την κυβέρνηση Ερντογάν καθώς δεν είναι μόνον η σημασία της επανάληψης της προμήθειας αναβαθμισμένου πολεμικού υλικού από τις ΗΠΑ, αλλά για τον ίδιο τον Ερντογάν θα ήταν και σημαντική πολιτική νίκη να εμφανιστεί ότι ξεπέρασε τα εμπόδια που ορθώνει μέρος του αμερικανικού κατεστημένου και το ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ και λόγω του αναβαθμισμένου κύρους της Τουρκίας η χώρα του γίνεται και πάλι αποδεκτή ως ισότιμος εταίρος από την Ουάσιγκτον.<br /><br />Για τον ίδιο τον Ερντογάν με τις ΗΠΑ υπάρχει ακόμη σε εκκρεμότητα το μεγάλο στοίχημα των Κούρδων της Βόρειας Συρίας, όπου η καθολική αντίδραση όλων των μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων έχει καθηλώσει τα σχέδια του για εισβολή με στόχο τους συμμάχους των ΗΠΑ του YPG.<br /><br />Η κλιμάκωση όμως της έντασης με την αποστολή γεωτρύπανου θα είχε και παράπλευρες συνέπειες καθώς περιφερειακές δυνάμεις όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος (με τις οποίες η Τουρκία βρίσκεται σε ευαίσθητες διαπραγματεύσεις για αποκατάσταση των σχέσεων) θα αντιδρούσαν σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής που θα προκαλούσε η δια της βίας προσπάθεια επιβολής τετελεσμένων στις θαλάσσιες ζώνες της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Ο Ερντογάν θα έχει επίσης ένα επιχείρημα προς τους Αμερικανούς, υποστηρίζοντας ότι όλα όσα κατήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο ήταν υπερβολές καθώς η Τουρκία ασκεί απλώς τα δικαιώματα της εντός των χωρικών υδάτων της…<br /><br />Μια κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο δεν θα είχε οφέλη αυτή τη στιγμή για τον κ. Ερντογάν και για τον λόγο αυτό δεν την προκάλεσε. Εξάλλου κανείς στην Τουρκία δεν είχε δηλώσει ότι το γεωτρύπανο θα κατευθύνονταν σε διεκδικούμενες περιοχές.<br /><br />Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο ότι τους τελευταίους μήνες η τουρκική ρητορική έχει στραφεί στο μέτωπο της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου με την παραλογή συσχέτιση της με την κυριαρχία των νησιών και η Ανατολική Μεσόγειος χωρίς να έχει υποβαθμιστεί είναι δεύτερη στην τρέχουσα λίστα της Άγκυρας.Εκεί η Τουρκία θεωρεί ότι έχει τη δυνατότητα επιβολής τετελεσμένων τόσο με τη μονομερή κατάθεση στον ΟΗΕ των συντεταγμένων της «Γαλάζιας Πατρίδας», όσο και με το Τουρκολυβικό Μνημόνιο το οποίο λόγω και των εξελίξεων στη Λιβύη, επιχειρεί να σταθεροποιήσει ώστε να είναι αλώβητο από ενδεχόμενη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην Τρίπολη.<br /><br />Όμως ακόμη και η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, όταν ζητούν αυτοσυγκράτηση και αποφυγή προκλήσεων, αυτό που συστήνουν και στα δυο μέρη είναι η έναρξη διαλόγου για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, κάτι που η Τουρκία δεν θα έβλεπε αρνητικά καθώς ο διάλογος αυτός θα γινόταν με αφετηρία από τουρκικής πλευράς τη «Γαλάζια Πατρίδα», τις «γκρίζες ζώνες» και το θέμα της αποστρατικοποίησης των νησιών.<br /><br />Αλλά και για λόγους οικονομικούς η Τουρκία επέλεξε το κοίτασμα στον Κόλπο της Αττάλειας εκεί που το Oruc Reis έχει πραγματοποιήσει εκτεταμένες τρισδιάστατες σεισμογραφικές έρευνες και υπάρχει η προσδοκία εντοπισμού νέου κοιτάσματος φυσικού αερίου, που μαζί με τις ανακαλύψεις κοιτασμάτων της Μαύρης Θάλασσας θα είναι ένα ισχυρό προεκλογικό χαρτί στα χέρια του Ερντογάν, ότι με τις προσπάθειες του η Τουρκία καθίσταται όχι μόνο κρίσιμος κόμβος μεταφοράς ενέργειας αλλά και σημαντική παραγωγός ενέργειας σε μια στιγμή που όλος ο πλανήτης συγκλονίζεται από την ενεργειακή κρίση.<br /><br />Με την Τουρκία δεν θα πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Ο αναθεωρητισμός δεν μπήκε στο ντουλάπι επειδή το Αμπντουλχαμίντ Χαν έμεινε στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Εξάλλου και ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος κατευοδώνοντας το πλωτό γεωτρύπανο, τόνισε ότι αυτή είναι η πρώτη από μια σειρά γεωτρήσεων που θα πραγματοποιήσει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Στα χέρια της η Τουρκική ηγεσία έχει αρκετά σενάρια, με επόμενο πιθανότερο την αποστολή του γεωτρύπανου σε μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα της Κύπρου όπου και εκεί έχουν γίνει παράνομες σεισμογραφικές έρευνες και επίσης στο Οικόπεδο 6 όπου υπάρχουν και λόγοι όχι μόνο οικονομικοί, καθώς υπάρχουν στοιχεία για ύπαρξη κοιτάσματος στο σημείο αυτό αλλά και για διπλωματικούς, καθώς έτσι θα «σπάσει» τις παραχωρήσεις που έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία σε ξένες πετρελαϊκές εταιρίες.<br /><br />Σίγουρα δίνεται παράταση μερικών εβδομάδων ηρεμίας στην Ανατολική Μεσόγειο, αν και έτσι δοκιμάζονται και οι αντοχές της Αθήνας καθώς το ενδεχόμενο μιας νέας πρόκλησης και η προσμονή της επόμενης αποστολής του Αμπντουλχαμίντ Χαν, θα είναι παιγνίδι για γερά νεύρα.<br /><br />Όλοι θα ευχόμασταν να άλλαζε ο κ. Ερντογάν είτε από την ελληνική διπλωματική προσπάθεια είτε υπό τη χαλαρή έστω πίεση του διεθνούς παράγοντα και να άνοιγε μια νέα σελίδα στα ελληνοτουρκικά. Αλλά είμαστε πολύ μακριά ακόμη από αυτό το σημείο. Και σίγουρα η αποστολή του τουρκικού γεωτρύπανου στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, δεν είναι λόγος ούτε εφησυχασμού ούτε πολύ περισσότερο πανηγυρισμών.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Απλώς εφαρμόζει το σχέδιό του ο Ερντογάν ή “φοβήθηκε”; Κοντός ψαλμός αλληλούια…

Του Νίκου Μελέτη Παραπλανητική εικόνα επιχειρείται να δημιουργηθεί και πάλι σε σχέση με την πορεία των ελληνοτουρκικών με αφορμή αυτή τη φορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “Λέσχη Ηλιθίων” που μας οδηγεί στον γκρεμό…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/08/EE.jpg" /><br /><br /><b>Μαυράκης Δημήτρης</b><br />Χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη κήρυξη πολέμου, χωρίς δηλαδή να έχει εξασφαλισθεί η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση από τα Κοινοβούλια των χωρών τους, οι ηγεσίες των χωρών της Δύσης και ιδιαιτέρως αυτές της ΕΕ, μία “<a href="https://www.consilium.europa.eu/en/policies/sanctions/restrictive-measures-against-russia-over-ukraine/sanctions-against-russia-explained/">Λέσχη Ηλιθίων</a>“, έχουν εμπλακεί σε ένα υβριδικό πόλεμο εναντίον της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br /><br />Έναν πόλεμο που περιλαμβάνει δύο σκέλη. Το ένα σκέλος αποτελείται από τις πολεμικές επιχειρήσεις μεταξύ της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ουκρανίας. Με την τελευταία, ενθαρρυνόμενη και εφοδιαζόμενη από την Δύση, να έχει εμπλακεί σε ένα πόλεμο φθοράς, που οδηγεί στην διάλυση και στην καταστροφή της. Το άλλο σκέλος αποτελείται από την περίφημη δέσμη οικονομικών κυρώσεων που οι χώρες της Δύσης –με προεξάρχουσες αυτές της ΕΕ– έχουν ανακοινώσει, επιδιώκοντας, σύμφωνα με τις δηλώσεις τους, την «αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης της Ρωσίας», ώστε η τελευταία να υποχρεωθεί να αποσυρθεί από την Ουκρανία και ενδεχομένως στην βίαιη αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας της.<br /><br />Πέραν της αμφίβολης νομικής βάσης των μέτρων για την αυθαίρετη δέσμευση λογαριασμών και περιουσιακών στοιχείων νομίμως εγκατεστημένων Ρώσων πολιτών σε χώρες της ΕΕ, το κέντρο βάρος των κυρώσεων εστιάζεται στην απαγόρευση τραπεζικών και εμπορικών συναλλαγών με την Ρωσική Ομοσπονδία και σε μέτρα απαγόρευσης εξαγωγών ρωσικού πετρελαίου και απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Μάλιστα και προκειμένου να υπογραμμισθεί η αποφασιστικότητα της ΕΕ, ανακοινώθηκε ότι o νέος αγωγός NordStream 2, που η κατασκευή του είχε ολοκληρωθεί, δεν επρόκειτο να τεθεί σε λειτουργία.<br /><br />Χώρες-μέλη της ΕΕ αρνήθηκαν να πληρώσουν για ποσότητες φυσικού αερίου που είχαν παραλάβει, ενώ στο πλαίσιο των κυρώσεων ανακοινώθηκε η έναρξη της άμεσης αντικατάστασης του ρωσικού φυσικού αερίου με εισαγόμενο υγροποιημένο (LNG). Κυρώσεις που στηρίχθηκαν στη “ευφυή” λογική ότι αν οι χώρες της Δύσης αποστερούσαν από την Ρωσική Ομοσπονδία τις δυνατότητες διεκπεραίωσης διεθνών οικονομικών συναλλαγών και μείωναν τις εξαγωγές της σε υδρογονάνθρακες, θα μπορούσαν, όπως με τη Βενεζουέλα και το Ιράν, να οδηγήσουν την οικονομία της σε αδιέξοδο.<br /><br />Κρίσιμη παράλειψη της ΕΕ<br /><br />Μόνο που οι “ευφυείς” εισηγητές δεν φάνηκε να έχουν γνώση του μεριδίου των φυσικών πόρων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο παγκόσμιο εμπόριο και κυρίως τι σημαίνει για τις οικονομίες της ΕΕ η εξασθένιση της ασφάλειας της τροφοδοσίας της σε ενέργεια. Αν είχαν κάνει τον κόπο να ερευνήσουν στο διαδίκτυο, θα γνώριζαν ότι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) ορίζει την Ασφάλεια Τροφοδοσίας σε Ενέργεια ως την αδιάλειπτη διαθεσιμότητα πηγών ενέργειας σε προσιτή τιμή.<br /><br />Ένας ορισμός επτά λέξεων, με δύο σκέλη, που περιγράφει τον “σιδηρούν κανόνα” εξάρτησης του συνόλου των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων από την ενέργεια. Με το πρώτο να ορίζει ότι η εξασφάλιση της αδιάλειπτης διαθεσιμότητας ενέργειας σε μία κοινωνία αποτελεί την βασική προϋπόθεση της ομαλής λειτουργίας του συνόλου των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων της. Ένας προφανής κανόνας, που ισχύει για κάθε σύγχρονη οικονομία και ο οποίος δεν θα ήταν ανάγκη να αναφερθεί, αν τα μέλη του Διευθυντηρίου των Βρυξελών δεν επεδείκνυαν μία προκλητική περιφρόνηση της ισχύος του.<br /><br />Όφειλαν να γνωρίζουν ότι όταν αποφασίζεις να διακόψεις, ή να μειώσεις την αδιάλειπτη τροφοδοσία σου από μία πηγή ενέργειας, πρέπει να έχεις εξασφαλίσει την άμεση και ισοδύναμη αντικατάσταση της, διαφορετικά αποσταθεροποιείς και βλάπτεις την οικονομία της χώρας σου. Τόσο απλά. Υπάρχει και ο κανόνας της “προσιτής τιμής”. Οι “ευφυείς” των Βρυξελών όφειλαν επίσης να γνωρίζουν ότι πέραν της επάρκειας πρέπει και η τιμή της διατιθέμενης ενέργειας να είναι προσιτή. Μία διατύπωση που αναφέρεται στην ικανοποίηση των βασικών αναγκών επιβίωσης των καταναλωτών, στην ομαλή λειτουργία των αγορών και στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.<br /><br />Περιφρόνηση της πραγματικότητας<br /><br />Σε μία παγκοσμιοποιημένη και εξόχως ανταγωνιστική οικονομία η αδιάλειπτη διαθεσιμότητα πηγών ενέργειας σε προσιτή τιμή αποτελεί την sine qua non συνθήκη επιβίωσης μίας οικονομίας και η αναφορά της δεν θα ήταν αναγκαία αν από την “Λέσχη Ηλιθίων” δεν υπήρχε αυτή η εξοργιστική περιφρόνηση των καταστροφικών επιπτώσεων της στην ευημερία και κοινωνική γαλήνη των λαών της ΕΕ.<br /><br />Έξι μήνες μετά τη επιβολή των κυρώσεων είναι σαφές ότι αυτές δεν επιτυγχάνουν τον στόχο τους. Η πρόβλεψη του Μάριο Ντράγκι ότι η ΕΕ πυροβολεί τα πόδια της επαληθεύεται. Η επιδιωκόμενη «αποδυνάμωση της οικονομικής βάσης της Ρωσίας» δεν επιτυγχάνεται. Το ρωσικό νόμισμα στη διάρκεια του δεύτερου τρίμηνου του έτους ενισχύθηκε έναντι του δολαρίου και του ευρώ κατά περίπου 40%, ενώ –σύμφωνα με την Τράπεζα της Ρωσίας– το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών διευρύνθηκε σε $167 δισ. από τα περίπου $50 δισ. της αντίστοιχης περιόδου του προηγούμενου έτους.<br /><br />Η Δύση όχι μόνον δεν εξασθενεί οικονομικά την Ρωσική Ομοσπονδία, αλλά εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι στηρίζει και χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της στην Ουκρανία. Με την Ρωσική Ομοσπονδία να συμμετέχει με περισσότερο από το 30% στην παγκόσμια προσφορά πετρελαίου και μόνον η αναγγελία της πρόθεσης επιβολής μέτρων περιορισμού της ομαλής τροφοδοσίας της αγοράς, προκαλεί αύξηση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς προς όφελος .της πρώτης.<br /><br />Όσο για τα μέτρα άμεσης αντικατάστασης του ρωσικού φυσικού αερίου από εισαγόμενο LNG αποδείχθηκαν ανέφικτα καθώς οι χώρες της ΕΕ στερούνται των αναγκαίων υποδομών υποδοχής και αποθήκευσής του. Η συνεχιζόμενη διαμάχη για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του Nord Stream 1 οδηγεί στο κρίσιμο ζήτημα της τροφοδοσίας της γερμανικής και ευρωπαϊκής οικονομίας με φυσικό αέριο στη διάρκεια της χειμερινής περιόδου.<br /><br />Όλα πάνε πίσω<br /><br />Ένα πρόβλημα, η επίλυση του οποίου παραπέμπει όχι μόνον στην άρση των εμποδίων για την ομαλοποίηση της λειτουργίας του, αλλά στην δήλωση του Γκέρχαρντ Σρέντερ, ότι η λειτουργία του Nord Stream 2 θα έλυνε τα προβλήματα τροφοδοσίας της Γερμανίας και της Ευρώπης σε φυσικό αέριο. Η εντατικοποίηση της χρήσης του άνθρακα και LNG δεν αντισταθμίζει τη μείωση της ασφάλειας της τροφοδοσίας σε ενέργεια της ΕΕ στο βραχύ και μεσοπρόθεσμο μέλλον.<br /><br />Οι φιλόδοξοι στόχοι της ΕΕ για τον πράσινο μετασχηματισμό και την οικονομία των μηδενικών εκπομπών μεταφέρονται πέραν του 2050, μαζί με τα σχέδια για την οικονομία του μπλε υδρογόνου και των υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Όσο για τη μείωση ή ακόμη και την πλήρη ενεργειακή απεξάρτηση της ΕΕ από το ρωσικό φυσικό αέριο θα μπορούσε να προκύψει στο μεσοπρόθεσμο μέλλον από την εμπορική εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, με παράλληλη ανάπτυξη και αναδιάταξη των δικτύων μεταφοράς τους.<br /><br />Δυστυχώς, το Διευθυντήριο των Βρυξελών, παγιδευμένο σε μία αυτάρεσκη αίσθηση ανύπαρκτης ισχύος, αρνείται να παραδεχθεί ότι οι επιλογές του παρασύρουν τις οικονομίες των χωρών-μελών σε μία δίνη πρωτόγνωρης οικονομικής ύφεσης και κοινωνικής αναταραχής που απειλεί ευθέως την συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Σε αυτόν τον υβριδικό πόλεμο, που μία “Λέσχη Ηλιθίων” χρηματοδοτεί πλουσιοπάροχα την αντίπαλη πλευρά, καταστρέφοντας τις οικονομίες των χωρών της, η λύση, πριν να είναι πολύ αργά, ευρίσκεται στη παραδοχή ότι η ασφάλεια της ενεργειακής τροφοδοσίας κρίνει τις εξελίξεις – “It’s the energy moron…”.<br /><br />Αν αυτό δεν μπορούν να το καταλάβουν πρέπει το ταχύτερον δυνατόν αντικατασταθούν. Η παρουσία τους σε θέσεις ευθύνης στις Βρυξέλες βλάπτει σοβαρά το παρόν και το μέλλον των χωρών μας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία μοιάζει, αλλά δεν έχει τα χαρακτηριστικά της σύγκρουσης των ΗΠΑ με την ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν. Στην Ουκρανία διαπιστώνεται το παράδοξο μία “Λέσχη Ηλιθίων” να εφαρμόζει μέτρα που οδηγούν στη γενναία οικονομική ενίσχυση του αντιπάλου για να επιτύχει τους στόχους του, καταστρέφοντας τις οικονομίες της. Μία περίπτωση που ασφαλώς θα διδάσκεται στις στρατιωτικές ακαδημίες του μέλλοντος.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “Λέσχη Ηλιθίων” που μας οδηγεί στον γκρεμό…

Μαυράκης Δημήτρης Χωρίς να έχει υπάρξει επίσημη κήρυξη πολέμου, χωρίς δηλαδή να έχει εξασφαλισθεί η αναγκαία πολιτική νομιμοποίηση από τα Κο...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ποια εμπιστοσύνη σε αυτή την κυβέρνηση μετά από τις αποκαλύψεις για τις υποκλοπές»;

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/mitsotakis_vouli_profile.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/mitsotakis_vouli_profile-696x392.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι αποκαλύψεις των υποκλοπών πολιτικών προσώπων ( Ν. Ανδρουλάκη ) και δημοσιογράφων ( Θ. Κουκάκη ) και ποιος ξέρει πόσων άλλων Ελλήνων πολιτών σε συνδυασμό με την πρόσφατες δηλώσεις κ. πρωθυπουργού, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για την σκοτεινή πλευρά και τον ρόλο της ΕΥΠ.</span></h3>Γράφει ο  <b>Γ.Τσιτσιλιάνος</b><br />Όταν ο κ. Μητσοτάκης με ύφος “δέκα καρδιναλίων ” και με θυμό απευθύνεται στους έλληνες πολίτες, και τους λέει ότι η πράξη αυτή ήταν νόμιμη αλλά άστοχη, ότι δεν γνώριζε το θέμα, και για όλα φταίνε οι κύριοι Δημητριάδης και Κοντολέων ,εκτός από μένα ,εκτιμώντας ενδεχομένως ότι απευθύνεται σε ιθαγενείς ,νομίζω ότι δυστυχώς έχει χαθεί το μέτρο της ισορροπίας και της εμπιστοσύνης !<br /><br />Επιπλέον η αναφορά του για το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας ,κάτι που δεν υπάρχει ,παρά τις προτάσεις/ νουθεσίες για την δημιουργία του, από διάφορα κόμματα κατά καιρούς που δεν εισακούστηκαν,φαίνεται ότι έχει χαθεί η ψυχραιμία ,το επόμενο στάδιο ήταν ο πανικός και έπεται η λογική.<br /><br />Ποια είναι τελικά η αποστολή της ΕΥΠ ;<br /><br />Η αποστολή της ΕΥΠ είναι να συλλέγει πληροφορίες στο 100% μόνο για θέματα που άπτονται της ασφάλειας της χώρας και των διεθνών συμβάσεων που είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί η Ελλάδα ή μέσα από την ” καραμέλα ” της εθνικής ασφάλειας επιτρέπονται και παρακολουθήσεις μη αρεστών ελλήνων από το κυβερνητικό σύστημα, που ενδεχομένως της επιβάλλουν συστήματα ξένων συμφερόντων, που πιθανόν να είναι και αντίθετα με τα δικά μας εθνικά συμφέροντα, και δημιουργούν αλυσιδωτές αντιδράσεις ως προς το δημοκρατικό μας πολίτευμα και την πιστή εφαρμογή του συντάγματος .<br /><br />Και εδώ κ. Πρωθυπουργέ αφού η ΕΥΠ είναι στην πλήρη δικαιοδοσία σας ( με τροπολογία που εσείς φέρατε στην βουλή για ψήφιση και είχαμε τις αντιδράσεις όλης της αντιπολίτευσης ως προς το πρόσωπο του κ. Κοντολέων που δεν είχε τα τυπικά προσόντα) , σύμφωνα με τις δηλώσεις σας ,πιθανόν να αγνοείται και θέματα που άπτονται της ασφάλειας της χώρας ,και αν αυτό πράγματι συμβαίνει ,τότε τελικά ποια συμφέροντα μας κυβερνούν ;<br /><br />Και αν η ΕΥΠ παρακολουθεί και μη αρεστούς στο σύστημα έλληνες πατριώτες που ψάχνουν να μάθουν τις αλήθειες , όπως είναι οι δημοσιογράφοι και όχι μόνο , με ποιο τρόπο η δημοκρατική πολιτεία τους προστατεύει; και για ποια δημοκρατία μιλάμε ; Και πως οι έλληνες πολίτες θα σας εμπιστευτούν στο εξής ; <br /><br />Θα αναφέρω δύο παραδείγματα επίκαιρα για να υπογραμμίσω ποια θα πρέπει να είναι η συμβολή της ΕΥΠ στην εθνική ασφάλεια .Το ένα είναι , που θα στήσει η Τουρκία το γεωτρύπανο και ποιες θα είναι οι επόμενες κινήσεις του Ερντογάν ; Ώστε σε κάθε περίπτωση να γνωρίζουμε εκ των προτέρων για το πως ανάλογα θα αντιδράσουμε ,πριν συμβεί το τουρκικό σχεδιαζόμενο γεγονός.Και το άλλο είναι ,ποια ήταν η συμβολή της ΕΥΠ, ώστε να αποφύγουμε την Τουρκολυβική συμφωνία ; Ένα γεγονός που αιφνιδιαστήκαμε και τώρα τρέχουμε . Αυτά και άλλα παρόμοια σοβαρά θέματα θα πρέπει να είναι τα καθήκοντα της ΕΥΠ .Αυτός είναι ο λόγος που χρειάζεται και το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας που ξεχάσατε ότι δεν υπάρχει κατά την διάρκεια των δηλώσεών σας.<br /><br />Ωστόσο ενημερωνόμαστε από κάποιους ειδήμονες γνώστες των πάντων που βγαίνουν στα κανάλια και μου θυμίζουν το παιχνίδι : ” Εδώ παπάς ,εκεί παπάς, που είναι ο παπάς ;”<br /><br />Έχουμε και τον κ. Γεωργιάδη που σε συνέντευξή του στο SKAI, μας είπε ότι δεν πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός τον λόγο της παρακολούθησης του τηλεφώνου του κ.Ανδρουλάκη ,ενός πολιτικού αρχηγού του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος της βουλής ,γιατί τότε η ΕΥΠ δεν θα έπρεπε να ονομάζεται μυστική αλλά φανερή υπηρεσία . Δηλαδή θα πρέπει να παρακολουθούνται οι έλληνες πολίτες ,οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί και να μην το γνωρίζουν . Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε !<div><br /></div><div> Όπως αντιλαμβάνεστε η φιλοσοφία της κυβέρνησης για θέματα δημοκρατίας ουσιαστικά συμπίπτει με την κατάχρηση εξουσίας και της δημιουργίας ενός μη νόμιμου παρακράτους που θα παρακολουθεί τους μη αρεστούς πολίτες της , λογική που είναι αντίθετη με το σύνταγμα. Αλίμονο αν επικρατήσει αυτή λογική στη δημοκρατία μας και δημιουργήσουμε άτομα που θα φοβούνται να πουν ή να ψάξουν για την αλήθεια ,γιατί σε αντίθετη περίπτωση οι δυνάμεις του σκότους, τουλάχιστον θα τους παρακολουθούν .<br /><br />Όταν δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων που μας αναλογεί ,μπορεί να είναι προσωρινά ο εύκολος δρόμος ,όμως είναι άδικο να ρίχνουμε το μπαλάκι σε άλλα άτομα για να αποφύγουμε τις δικές μας ευθύνες . Συνήθως ,η αλήθεια στα δημοκρατικά πολιτεύματα που σέβονται τις επιταγές του συντάγματος φανερώνεται αργά ή γρήγορα, και τότε πληρώνουμε το τίμημα της αναξιοπιστίας μας εις διπλούν με ότι αυτό συνεπάγεται .<br /><br />Το συμπέρασμα που προκύπτει από τα όσα μνημόνευσα , είναι ότι τα όποια σκοτεινά σημεία του ρόλου της ΕΥΠ πρέπει να τα εξαλείψουμε και παράλληλα να θωρακίσουμε θεσμικά εκείνες τις λογικές , ώστε να αποφεύγονται νοοτροπίες που στραγγαλίζουν την δημοκρατία μας, και στο εξής η ΕΥΠ ,που είναι χρήσιμο εργαλείο ,να εστιάζει σε γεγονότα που θα προστατεύουν στο 100% μόνο τα εθνικά μας συμφέροντα. <div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

«Ποια εμπιστοσύνη σε αυτή την κυβέρνηση μετά από τις αποκαλύψεις για τις υποκλοπές»;

Οι αποκαλύψεις των υποκλοπών πολιτικών προσώπων ( Ν. Ανδρουλάκη ) και δημοσιογράφων ( Θ. Κουκάκη ) και ποιος ξέρει πόσων άλλων Ελλήνων πολι...

Διαβάστε την συνέχεια

«Απαντήστε κ.πρωθυπουργέ για την απόσυρση των BMP-1»! Ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορεί για αποστρατιωτικοποίηση νησιών!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/mitsotakis_1h_stratia_1-1200x800-1.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/mitsotakis_1h_stratia_1-1200x800-1-696x391.jpg" /></a><br /><div><br /></div><div>Κοινή δήλωση των Θοδωρή Δρίτσα, Γιώργου Τσίπρα και Πάνου Ρήγα, Τομεαρχών Άμυνας της Κοιν. Ομάδας και υπευθύνου Άμυνας της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η αξιωματική αντιπολίτευση ζητά εξηγήσεις από τον πρωθυπουργό για την απόσυρση των τεθωρακισμένων BMP-1 από τα νησιά χωρίς να έχει υπάρξει μέριμνα για για την αντικατάσταση τους. Όσοι ισχυρίζονται ότι αυτή γίνεται με …M-113 μάλλον θα πρέπει να ξανασκεφθούν το «επιχειρήμα» τους.<br /><br />Η δήλωση:<br /><br />Η Κυβέρνηση οφείλει να απαντήσει άμεσα εάν αληθεύουν δημοσιεύματα που αναφέρουν εσπευσμένη απόσυρση των ΒΜΡ1 από νησιά του Ανατολικού Αιγαίου προκειμένου να αποσταλούν στην Ουκρανία. Ειδικά, καθώς ακόμη αναμένουμε τα γερμανικά Marder τα οποία απαιτούν σημαντικό χρονικό διάστημα από την παραλαβή μέχρι να καταστούν επιχειρησιακά, κι ενώ δεν έχει τηρηθεί καμιά θεσμική διαδικασία απόφασης για αντικατάσταση των ΒΜΡ1.<br /><br />Μόλις δύο μήνες πέρασαν από την ημέρα που πληροφορηθήκαμε από το Γερμανό Καγκελάριο Σολτς ότι η Ελλάδα θα στείλει στην Ουκρανία τα σοβιετικής κατασκευής ΒΜΡ1 τα οποία θα αντικατασταθούν από γερμανικά Marder. Σημειώναμε τότε τα εξής: «Είτε θα στείλουν τα δικά μας ΒΜΡ 1 στην Ουκρανία αφού έχει τελειώσει ο πόλεμος εκεί, ώστε στο μεταξύ να έχουν αντικατασταθεί επιχειρησιακά από τα γερμανικά. Είτε λογαριάζουν να παραδώσουν τα ΒΜΡ 1 πριν καταστούν επιχειρησιακά τα γερμανικά, αποδυναμώνοντας έτσι την άμυνα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη περίοδο όπως το παραδέχεται και η ίδια η κυβέρνηση. Στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει καμιά λογική, στη δεύτερη περίπτωση έχουμε έγκλημα!».<br /><br />Η δήλωσή μας εκείνη δέχτηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, τα καθησυχαστικά και ειρωνικά σχόλια για κινδυνολογία από φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.<br /><br />Τωρινά δημοσιεύματα, που δεν έχουν διαψευστεί από το Υπουργείο Άμυνας, αναφέρουν εσπευσμένη απόσυρση των ΒΜΡ1 από νησιά του Ανατολικού Αιγαίου προκειμένου να αποσταλούν στην Ουκρανία.<br /><br />Στην τελευταία συνεδρίαση της Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων αποφασίστηκε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, προμήθεια της τάξης του μισού δις ευρώ για αμφίβια ΤΟΜΑ των οποίων η κύρια σκοπιμότητά είναι η επιχειρησιακή δυνατότητα ανακατάληψης νήσων, έξω από κάθε λογική προτεραιοποίησης αμυντικών αναγκών. Η απουσία λογικής είναι το μεγαλύτερο έλλειμμα στον αμυντικό σχεδιασμό. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η πλουσιοπάροχη οικονομικά ενίσχυση της δυνατότητας ανακατάληψης νήσων με αμφίβολη σχέση κόστους οφέλους και την ίδια στιγμή, αν ισχύουν τα δημοσιεύματα, να αδυνατίζει επικίνδυνα η ήδη υπάρχουσα άμυνα των νήσων χάριν της Ουκρανίας;<br /><br />Δυστυχώς ερμηνεία υπάρχει. Είναι η εκτέλεση συμβολαίων και ανάληψη διεθνών «υποχρεώσεων» από τις συνεννοήσεις Μητσοτάκη – Δημητριάδη με αμφίβολη ακόμη και τη σύμφωνη γνώμη ΥΠΕΞ και ΥΠΕΘΑ της ίδιας κυβέρνησης. Και η αποστρατικοποίηση νησιών προωθείται δια της πλαγίας όπως επιθυμούν διεθνείς παράγοντες, και η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πολεμικής εμπλοκής στην Ουκρανία ως μη όφειλε και είχε συμφέρον, και προσφέρει στους ίδιους παράγοντες κοστοβόρα εξοπλιστικά προγράμματα αμφίβολης προτεραιοποίησης για την άμυνα της χώρας, προγράμματα που το κόστος θα επωμισθεί ο ελληνικός λαός όταν ο κ. Μητσοτάκης δεν θα είναι πλέον εδώ. Ο κ. Δημητριάδης ήδη δεν είναι.<br /><br />Επιπλέον, η απουσία θεσμικών διαδικασιών στην απομάκρυνση των ΒΜΡ1 ξεπερνά κάθε προηγούμενο ακόμη και των πεπραγμένων της παρούσας κυβέρνησης. Έχει προηγηθεί η συμφωνία με τη γερμανική πλευρά για την υποτιθέμενη αντικατάστασή τους με γερμανικά οχήματα ή απομακρύνονται τα ΒΜΡ1 και… βλέπουμε; Έχει υπάρξει σχετικά συνεδρίαση και απόφαση του ΚΥΣΕΑ ή είναι όλα χειρισμοί του Μαξίμου;<br /><br />Η εξάντληση της τετραετίας προκειμένου να εκτελεστούν τα «συμβόλαια» και οι «υποχρεώσεις» και προκειμένου ο κ. Μητσοτάκης να αποδεικνύει ότι παραμένει δεδομένος και χρήσιμος, μπορεί να συμφέρει κάποιους από τους διεθνείς παράγοντες όσο διαρκεί η κρίση στην Ουκρανία, και βέβαια τον ίδιο τον κ. Μητσοτάκη. Αλλά δεν έχει τίποτα θετικό για τον ελληνικό λαό και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας.<br /><br />Η επίσπευση της απομάκρυνσης και παράδοσης των ΒΜΡ 1, αν ισχύουν τα δημοσιεύματα, εν μέσω της κυβερνητικής κρίσης από τις υποκλοπές, και εν μέσω της χειρότερης κλιμάκωσης των τουρκικών απειλών και παράνομων διεκδικήσεων των τελευταίων 25 ετών, δείχνει ότι ο Πρωθυπουργός θα γίνεται όλο και πιο αδίστακτος όσο τρίζει η καρέκλα του.<br /><br />Ο ΥΠΕΘΑ θα ψελλίσει κάτι για αυτά που συμβαίνουν ή και αυτός «απλώς προεδρεύει» όπως ο Πρωθυπουργός με την ΕΥΠ;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Απαντήστε κ.πρωθυπουργέ για την απόσυρση των BMP-1»! Ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορεί για αποστρατιωτικοποίηση νησιών!

Κοινή δήλωση των Θοδωρή Δρίτσα, Γιώργου Τσίπρα και Πάνου Ρήγα, Τομεαρχών Άμυνας της Κοιν. Ομάδας και υπευθύνου Άμυνας της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνικές εκλογές με την Τουρκία έτοιμη, αντιπολίτευση και εθνική άμυνα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/RAFALE-FDI-BELHARRA-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/07/RAFALE-FDI-BELHARRA-790x400.jpg" width="749" /></a></div><div><br /></div>Του <b>ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Ο εξ ανατολών γείτονας μας έχει βάλει στόχο αμέτι μουχαμπέτι να επεκτείνει τα σύνορά του προς δυσμάς. Γι αυτό και καθημερινά σκαρφίζεται κάθε λογής ψέματα και υπερβολές για να εμφανιστεί απειλούμενος και αμυνόμενος την ώρα που είναι ο επιτιθέμενος.<br /><br />Και είναι αφελείς όσοι πιστεύουν ότι αν αποχωρήσει από την εξουσία ο Ερντογάν θα αλλάξει πορεία η Τουρκία και θα έρθει στα συγκαλά της. Η επεκτατική πολιτική με στόχο τις θάλασσες, δυτικά και νότια της Τουρκίας, είναι για την πολιτική σκηνή της Άγκυρας εθνικός στόχος.<br /><br />Η πληθώρα των αποβατικών σκαφών και οι συνεχείς ασκήσεις δεν είναι γίνονται για αμυντικούς σκοπούς και δεν υπάρχει καμιά αντιπολιτευτική δύναμη που να εγείρει κάποιο θέμα γύρω από αυτά, ούτε για τις τεράστιες δαπάνες που έχουν καταβληθεί για την αγορά δύο σύγχρονων ερευνητικών σκαφών και τεσσάρων γεωτρύπανων.<div><br />Αντίθετα στην Ελλάδα η αντιπολίτευση δεν ψήφισε ούτε τις πρόσφατες δαπάνες, ούτε τις αμυντικές συμμαχίες με Γαλλία και ΗΠΑ. Υπάρχουν και κάποιοι ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι, που δηλώνουν ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη και οφείλουμε να συμβιβαστούμε με τις προσταγές της.<br /><br />Υποστηρίζουν ότι δεν μπορούμε να βρισκόμαστε σε αέναες εξοπλιστικές δαπάνες, που θα γονατίσουν την οικονομία μας. Αντίθετα στην Τουρκία με τον πληθωρισμό να τρέχει δέκα φορές ψηλότερα από αυτόν της Ελλάδας, δεν ακούμε κανέναν να υποστηρίζει την άποψη βούτυρο αντί για κανόνια.<br /><br />Η επεκτατική Τουρκία υποστηρίζει στην ουσία την ομογάλακτη Ρωσία, παρά τα κόλπα του επιτήδειου ουδέτερου, μια και εδώ υπάρχουν κάποιοι δημοσιολογούντες, που υποστηρίζουν ότι κακώς είμαστε απέναντι στον Πούτιν. Σε μια μεγάλη δύναμη οφείλουμε να δείχνουμε τον δέοντα σεβασμό υπονοούν.<br /><br /><br />Παραβλέπουν οι μεν και οι δε, τις ταυτόσημες αναθεωρητικές βλέψεις και κινήσεις των Πούτιν και Ερντογάν στην Ουκρανία και στο Αιγαίο στην προκειμένη περίπτωση, όπως και την αυταρχική τους πορεία στην άσκηση της εξουσίας.<br /><br />Στο επιχείρημα της μικρής χώρας απέναντι στη μεγάλη σε όγκο και πληθυσμό, η απάντηση έχει και ιστορική και σύγχρονη εκδοχή. Το 1940 επιτέθηκε στην Ελλάδα μια πιο ισχυρή χώρα η Ιταλία και έσπασε τα μούτρα της. Αλλά και το Ισραήλ πέτυχε να αποδεχθούν την παρουσία του οι πολυπληθέστεροι άραβες στην περιοχή και να αναγκαστούν στο τέλος να συνάψουν συμφωνίες ειρήνης.<br /><br />Γι αυτό και τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα είναι για την Ελλάδα τα σύγχρονα ξύλινα τείχη του χρησμού της Πυθίας, στην προκειμένη περίπτωση της στρατηγικής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν όπως και τότε έτσι και τώρα οι εξ ανατολών εισβολείς.<br /><br />Μόνο αν γνωρίζουν ότι το εγχείρημα τους θα αποβεί μοιραίο γι αυτούς, θα κάνουν πίσω και θα ενταφιάσουν τα επεκτατικά τους σχέδια. Το κακό είναι ότι στην Ελλάδα, σε αντίθεση με την Τουρκία, οι πολιτικές δυνάμεις δεν είναι ενωμένες και κάποιοι για λόγους ψηφοθηρικούς λένε όχι στην θωράκιση της χώρας και άλλοι προχωρούν ένα ακόμη βήμα, ζητώντας παραχωρήσεις στις απαιτήσεις της Άγκυρας, που δεν συνάδουν με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.<br /><br />Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Σε μια ιστορική στιγμή που όλα κρέμονται σε μια κλωστή. Την ώρα που η διπλωματία οφείλει να έχει σε εικοσιτετράωρη βάση φουλ τις μηχανές και την στιγμή που αλλάζουν οι συσχετισμοί και οι συμμαχίες από μέρα σε μέρα.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γερμανία, όπου η σύμπραξη Σοσιαλιστών και Πρασίνων απέδωσε μια διαφορετική στάση στα ελληνοτουρκικά. Και για να το δούμε και στην ουσία του το θέμα, δεν ήταν πολιτική Μέρκελ η φιλοτουρκική στάση στο παρελθόν, της Γερμανίας. Και σήμερα το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα στο Βερολίνο, διαμαρτύρεται για την αλλαγή πλεύσης της Γερμανίας.<br /><br />Δυστυχώς οι επιτιθέμενοι σε Μόσχα και οι υποψήφιοι μιμητές τους στην Άγκυρα διαβάζουν την ιστορία με τον δικό τους τρόπο. Αγνοούν το Διεθνές Δίκαιο και εμφανίζουν εαυτούς αμυνόμενους την ώρα που είναι επιτιθέμενοι και ως σύγχρονοι Γκεμπελίσκοι παρουσιάζουν το άσπρο μαύρο.<br /><br />Βασίζονται στο αυταρχικό καθεστώς που έχουν επιβάλει στο εσωτερικό της χώρας τους, καθώς και στις διώξεις μέχρι εξόντωσης όσων επιδιώκουν να αντιταχθούν στην ενός ανδρός αρχή.Οι δυτικές Δημοκρατίες αντίθετα κινούνται στο πλαίσιο του διαλόγου, της θέσης, της αντίθεσης και τέλος της σύνθεσης. Το βλέπουμε άλλωστε και στις κυβερνήσεις συνεργασίας που δημιουργούνται σε πολλές χώρες της Ευρώπης.<br /><br />Στα καθ’ ημάς μια πραγματικά προγραμματική κυβερνητική συνεργασία δύο ή και περισσοτέρων κομμάτων δεν είναι εφικτή και για λόγους συνταγματικών περιορισμών. Όταν ο εντολοδόχος πρωθυπουργός καλείται εντός τριών ημερών να συμφωνήσει με άλλα κόμματα τον σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας, το αποτέλεσμα είναι ο διαμοιρασμός των θέσεων εξουσίας και τίποτα άλλο.<br /><br />Στην Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες του Βορρά υπάρχουν τα Συνταγματικά περιθώρια διαβουλεύσεων πολλών εβδομάδων και μηνών, προκειμένου να καταλήξουν τα κόμματα σε ένα πρόγραμμα, που όλοι στο κοινό κυβερνητικό σχήμα θα ακολουθήσουν πιστά για όλη την τετραετία.<br /><br />Γι αυτό και η απλή αναλογική και με την εμπειρία των σχημάτων που προέκυψαν στο πρόσφατο παρελθόν, δεν ταιριάζει στην ελληνική πραγματικότητα. Με αυτή την έννοια και με μια επιθετική Τουρκία δίπλα μας, είναι προβληματική η επόμενη εκλογική αναμέτρηση, καθώς η ακυβερνησία δεν είναι ότι το καλύτερο, στους δίσεκτους καιρούς μας…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνικές εκλογές με την Τουρκία έτοιμη, αντιπολίτευση και εθνική άμυνα.

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Ο εξ ανατολών γείτονας μας έχει βάλει στόχο αμέτι μουχαμπέτι να επεκτείνει τα σύνορά του προς δυσμάς. Γι αυτό και καθ...

Διαβάστε την συνέχεια