Αφρικανική δημοκρατία η Ελλάς, νοθευμένες οι εκλογές, κουρελόχαρτο το Σύνταγμα, επίορκοι δικαστές, απαθής κοινωνία.

<img height="425" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4362abfb88e1780f48c053f3a2a0b867_XL.jpg" width="745" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Ελλάδα βρίσκεται σε επικίνδυνο δρόμο… το Σύνταγμα καταλύθηκε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία καταρρέει και η κοινωνία λοβοτομημένη παρακολουθεί απαθής την σήψη και παρακμή…</span></h3>Τα όσα συμβαίνουν στην ελληνική - σχήμα λόγου - δημοκρατία δεν έχουν προηγούμενο…<br />Πρώτη φορά στα χρονικά όπου καταλύεται η δημοκρατία με δημοκρατικό τρόπο…<br />Δικαστές παίρνουν εντολές από την κυβέρνηση να κόψουν όλα τα μικρά δεξιά κόμματα και ειδικά το Εθνικό κόμμα Έλληνες που ελάμβανε στις δημοσκοπήσεις 4% με 5%.<br />Κυβέρνηση θεσπίζει 3 νόμους για να κόψει το Εθνικό κόμμα Έλληνες από την εκλογική διαδικασία με πρόσχημα την δημοκρατία αλλά με μοναδικό κίνητρο ιδιοτελή πολιτικά κίνητρα.<br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήθελε τα κόμματα εκτός Βουλής να ξεπερνούν το 8% με 9% καθώς έτσι χαμηλώνει ο πήχης της αυτοδυναμίας.<br />Είναι ντροπιαστικό να επικαλούνται την Δημοκρατία για να προβούν σε ατιμωτικές πράξεις που προσβάλλουν την Δημοκρατία.<div><br />Επίορκοι δικαστές, οι μαριονέτες του Αρείου Πάγου, φοβικά ανθρωπάκια, άβουλες καρικατούρες της δικαιοσύνης… επιχειρηματολόγησαν ότι το Εθνικό κόμμα Έλληνες απεργάζεται σχέδιο κατάλυσης της Δημοκρατίας πραγματικά μια τρομακτική ανοησία και δεν ντράπηκαν να την επικαλεστούν.<br />Το χειρότερο όλων είναι βεβαίως η απάθεια της κοινωνίας.<br />Χθες ήταν τα εμβόλια, σε υποχρέωσαν πολίτη να εμβολιαστείς και το δέχθηκες γιατί εκβιάστηκες ή φοβήθηκες ότι θα χάσεις την δουλειά σου και δεν μίλησες.<br />Τα εμβόλια ήταν ένα παταγωδώς αποτυχημένο πείραμα, όπου εσύ δέχθηκες να γίνεις πειραματόζωο και δεν μίλησες…</div><div><br />Πρώτα σε φόβισαν ότι θα πεθάνεις από τον Covid 19 όταν οι πιθανότητες ήταν 0,0035% για τους νέους και 0,35% για τις μεγαλύτερες ηλικίες.<br />Χθες ήταν οι παρακολουθήσεις.<br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρακολουθούσε – και πιθανώς να συνεχίζει να παρακολουθεί – πλήθος τηλεφώνων επικαλούμενοι την δημοκρατία και μερίδα ανόητων της κοινωνίας το δέχθηκε ως νόμιμο, είναι παραφροσύνη.</div><div><br />Σήμερα ο Άρειος Πάγος πήρε εντολή, δεν εφάρμοσε καμία Συνταγματική ρήτρα, δεν εξέφρασε άποψη – αξιολόγηση απλά μια κλίκα επίορκων δικαστών πήρε εντολή από την κυβέρνηση – κόφτε τους για να βγούμε κυβέρνηση – και οι επίορκοι δικαστές δέχθηκαν να ακολουθήσουν τις εντολές της κυβέρνησης αντί να υποστηρίξουν το Σύνταγμα.<br />Οι δικαστές μετέτρεψαν το Σύνταγμα σε κουρελού και την Δημοκρατία σε φαρσοκωμωδία.<br />Αύριο θα συμβεί κάτι άλλο και η κοινωνία έχει μετατραπεί σε άβουλη μάζα.<br />Οι εκλογές πλησιάζουν αλλά το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι μαγειρεμένο, νοθευμένο… πρόκειται για πρωτοφανή συνταγματική εκτροπή που δεν έχει προηγούμενο στα χρονικά.<br /><br />Όσοι στηρίζουν την αστική δημοκρατία – όπως εμείς – αισθανόμαστε απογοήτευση γιατί το δημοκρατικό πολίτευμα δεν δουλεύει.<br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα το βρει μπροστά της αυτό, είναι μια άθλια, παράνομη πράξη πολιτικού καιροσκοπισμού….<br />Το εκλογικό αποτέλεσμα στις 21 Μαίου 2023 είναι ξεκάθαρα νοθευμένο αφού μέρος της ελληνικής κοινωνίας του απαγορεύτηκε να εκφραστεί πολιτικά.<br /><br />Όλα αυτά τα τραγικά σημειώθηκαν στην αφρικανική δημοκρατία η Ελλάς… με πρόσχημα να υπάρξει πολιτική σταθερότητα και όχι προφανώς να προστατευθεί η δημοκρατία που δεν κινδυνεύει από το Εθνικό κόμμα Έλληνες αλλά από την κυβέρνηση που γελοιοποιεί το Σύνταγμα.<br />Με πρόσχημα την πολιτική σταθερότητα κατάργησαν την έννοια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αυτό είναι πράξη ποταπή, αδιανόητη, προσβλητική για το πολίτευμα…<br />Η Ελλάδα βρίσκεται σε επικίνδυνο δρόμο… το Σύνταγμα καταλύθηκε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία καταρρέει και η κοινωνία λοβοτομημένη παρακολουθεί απαθής την σήψη και παρακμή…<br /><br />Κατά τα άλλα πάμε καλά…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αφρικανική δημοκρατία η Ελλάς, νοθευμένες οι εκλογές, κουρελόχαρτο το Σύνταγμα, επίορκοι δικαστές, απαθής κοινωνία.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε επικίνδυνο δρόμο… το Σύνταγμα καταλύθηκε η αντιπροσωπευτική δημοκρατία καταρρέει και η κοινωνία λοβοτομημένη παρακολου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντροπή: Εμπαίζουν όσους ομογενείς εγγράφηκαν να ψηφίσουν στις εκλογές

<div><img height="427" src="https://www.ieidiseis.gr/media/k2/items/cache/dc8366e6dba3d4cb80ddd5034f4fa01e_XL.jpg?t=20230503_033432" width="741" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Από τα Τίρανα, το Βελιγράδι και τα Σκόπια πρέπει να πάνε στη Σόφια, από την Αρμενία στην Τουρκία, από τη Βενεζουέλα, το Περού και το Μεξικό στις ΗΠΑ... Οι ειδικοί κατάλογοι στις εκλογές 2023.</span></h3></div><div>Γράφει ο <b>Βασίλης Σκουρής</b></div><div>Τελικά, βρέθηκαν 23.298 ομογενείς που εγγράφηκαν στους ειδικούς καταλόγους προκειμένου να ψηφίσουν στις προσεχείς εκλογές, αλλά βλέποντας τη λειτουργία της ελληνικής πολιτείας μάλλον θα πρέπει να το… μετάνιωσαν.<br /><br />Η Οδύσσειά τους, άλλωστε, τώρα ξεκινάει.<br /><br />Σύμφωνα με το νόμο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όπου δεν συγκεντρώνονται 40 τουλάχιστον ψηφοφόροι, όσοι έχουν εγγραφεί θα πρέπει να πάνε να ψηφίσουν σε άλλη πόλη ή και σε άλλη …χώρα.<br /><br />Ορισμένα παραδείγματα αποτυπώνουν πλήρως την παράνοια που επικρατεί μεταξύ των αρμοδίων:Όσοι έχουν εγγραφεί στην Αλβανία (και είναι από Τίρανα και Αργυρόκαστρο) θα πρέπει να πάνε να ψηφίσουν στη …Σόφια! Το ίδιο και όσοι βρίσκονται στο Βελιγράδι, τα Σκόπια ή τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη! (Καλά, δεν τους φέρνουν στην Ελλάδα, ευκολότερο θα είναι, άσε που θα δουν και τους δικούς τους)!</div><div><br />Οι Έλληνες που ζουν στην Ουκρανία (ξέρετε, εκεί που γίνεται πόλεμος) και έχουν εγγραφεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους θα πρέπει να πάνε να ψηφίσουν στο Βίλνιους της Λιθουανίας –είναι καλά οι άνθρωποι στην κυβέρνηση που λαμβάνουν τέτοιες αποφάσεις;<br />Στο Βίλνιους πρέπει να πάνε και οι Έλληνες από Μόσχα, Αγία Πετρούπολη και Νοβοροσσίσκ της Ρωσίας!</div><div><br />Από το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής και από τη Βενεζουέλα θα πρέπει να πάνε στο Χιούστον στις ΗΠΑ! Το ίδιο και οι Έλληνες από το Μεξικό, την Ουρουγουάη και τη Χιλή!</div><div><br />Από το Τόκιο της Ιαπωνίας θα πρέπει να πάνε στη Σεούλ της Νοτίου Κορέας. Το ίδιο και από το Πεκίνο, τη Σαγκάη, το Χονγκ Κόνγκ και τη Γκουανγκζού της Κίνας.</div><div><br />Από τη Μανίλα (Φιλιππίνες) θα πρέπει να πάνε Σιγκαπούρη! Το ίδιο και από την Ταϊλάνδη!<br />Στην Κωνσταντινούπολη θα πάνε όσοι μένουν στην …Αρμενία, την Τιφλίδα της Γεωργίας, το Καζακστάν, αλλά και όσοι μένουν σε Άγκυρα και Σμύρνη.<br /><br />Και βεβαίως τίποτε δεν μπορεί να αλλάξει, αφού έχει κλείσει η Βουλή και ο νόμος που προβλέπει την ύπαρξη 40 ψηφοφόρων γι να στηθεί εκλογικό τμήμα δεν μπορεί να αλλάξει!<br /><br />Ερωτήματα τρία:<br /><br />Πρώτον, μετά από αυτό, πόσοι από τους 23.298 που έχουν εγγραφεί θα πάνε να ψηφίσουν; Τι λένε οι φωστήρες της κυβέρνησης και της γραφειοκρατίας που τα κατάφεραν έτσι;<br /><br />Δεύτερον, πόσοι από τους 23.298 που εγγράφηκαν να ψηφίσουν δεν θα θεωρήσουν τον εαυτό τους …μαλάκα;<br /><br />Και τρίτον, πόσα μέλη της κυβέρνησης θα έκαναν ένα τέτοιο ταξίδι μόνο και μόνο για να ψηφίσουν, πληρώνοντας προφανώς τα έξοδα από την τσέπη τους;<br /><br />Δείτε <a href="https://www.ypes.gr/ekloges/aitiseis-eklogeon-eksoterikou/pinakas-antistoichisis-poleon-ekloges">ΕΔΩ</a> τους σχετικούς πίνακες και βγάλτε τα συμπεράσματα:</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ieidiseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ντροπή: Εμπαίζουν όσους ομογενείς εγγράφηκαν να ψηφίσουν στις εκλογές

Από τα Τίρανα, το Βελιγράδι και τα Σκόπια πρέπει να πάνε στη Σόφια, από την Αρμενία στην Τουρκία, από τη Βενεζουέλα, το Περού και το Μεξικό ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 3 θεωρίες για την επίθεση στο Κρεμλίνο

<img height="317" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2023/05/2023-05-03T131035Z_432405043_RC20R0A657U3_RTRMADP_3_UKRAINE-CRISIS-RUSSIA-KREMLIN-696x392-1.webp" width="747" /><br /><br />Το μυστήριο της επίθεσης και οι πιθανοί «δράστες»<br /><br />Σε νέο επίπεδο πέρασε χθες ο «πόλεμος των drones» ανάμεσα σε Ουκρανία και Ρωσία, με τη Μόσχα να κατηγορεί το Κίεβο για επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του Κρεμλίνου και στόχο τη δολοφονία του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Η Ουκρανία όμως αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε εμπλοκή. «Δεν επιτιθέμεθα στον Πούτιν ή στη Μόσχα. Πολεμούμε στο έδαφός μας. Υπερασπιζόμαστε τα χωριά και τις πόλεις μας», ανέφερε ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Αν δεν ήταν το Κίεβο, τότε ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση;<br /><br />Σε έναν πόλεμο που σε ένα επίπεδο δίνεται στο πεδίο της προπαγάνδας, αναλυτές που μίλησαν στο Business Insider διακρίνουν «αποτυπώματα» που δείχνουν την Ουκρανία, αλλά ταυτόχρονα σημειώνουν ότι υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το πώς τα drones κατάφεραν να φτάσουν τόσο κοντά στην έδρα της εξουσίας σε μια από τις πιο προστατευμένες πρωτεύουσες του κόσμου.<br /><br />«Οι ρωσικές αρχές έλαβαν πρόσφατα μέτρα για την ενίσχυση των εγχώριων ρωσικών δυνατοτήτων αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένης της ίδιας της Μόσχας, και επομένως είναι εξαιρετικά απίθανο δύο drones να μπορούσαν να έχουν διεισδύσει σε πολλαπλά στρώματα αεράμυνας και να έχουν εκραγεί ή να καταρριφθεί ακριβώς πάνω από την καρδιά του Κρεμλίνου», όπως εξηγούν οι αναλυτές του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW).<br />Κοινώς, το μυστήριο παραμένει καθώς υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε και δεν βγάζουν νόημα, ακόμα τουλάχιστον.<br /><br />Οι τρεις βασικές θεωρίες:<br /><br />Η Ουκρανία έστειλε μια προειδοποίηση<br /><br />Παρά την εμφατική διάψευση ότι δεν φέρει ευθύνη για την επίθεση, δεν αποκλείεται να βρίσκεται πίσω από την επίθεση η Ουκρανία, όπως ισχυρίζονται οι Ρώσοι. Σίγουρα έχει κίνητρο, αλλά και τα μέσα. Επίσης, σε άλλες επιθέσεις στο έδαφος της Ρωσίας ή σε ρωσικά κατεχόμενα εδάφη έχει αρνηθεί την ανάμειξή της, αφήνοντας όμως σε κάποιες περιπτώσεις να εννοηθεί ότι προήλθαν από τις δυνάμεις της.<br /><br />Αυτό συνέβη όταν οι δυνάμεις της έπληξαν ρωσικούς στρατιωτικούς στόχους στην Κριμαία το περασμένο καλοκαίρι. Και παρόλο που δεν ανέλαβαν την ευθύνη, υπήρξαν επίσης χτυπήματα σε στρατιωτικές βάσεις βαθιά σε ρωσικό έδαφος που αποδίδονται στην Ουκρανία.<br /><br />Ως εκ τούτου, ορισμένοι αναλυτές αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την άρνηση της ευθύνης από την Ουκρανία, θεωρώντας ότι είναι μια προσπάθεια του Κιέβου να να επιδείξει την αυξημένη ικανότητά του να πραγματοποιεί χτυπήματα ακρίβειας σε έναν από τους πιο ασφαλείς και ενισχυμένους στόχους στον κόσμο. Όπως εκτιμάει μάλιστα ο Τζέιμς Πάτον Ρότζερς, στρατιωτικός ιστορικός και σύμβουλος του ΝΑΤΟ, τα προηγούμενα χτυπήματα σε ρωσικά εδάφη θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για να διαπιστωθεί από την Ουκρανία από τι αποτελείται το πρώτο και το δεύτερο στρώμα αεράμυνας της Ρωσίας.<br />Με βάση όλα αυτά, κανένας από τους ειδικούς που μίλησαν στο Business Insider δεν απέκλεισε την Ουκρανία ως ύποπτη για την επίθεση. Σε αυτό το σενάριο, αυτό που δεν φαίνεται να πείθει τους ειδικούς είναι το κίνητρο της επίθεσης, καθώς η πιθανότητα να σχεδιαζόταν δολοφονία του Ρώσου προέδρου εκτιμάται μικρή.<div><br />Η Ρωσία ενορχήστρωσε μόνη της την επίθεση<br /><br />Άλλο ένα σενάριο που δεν μπορεί να αποκλειστεί είναι ότι η Μόσχα «μαγείρεψε» την επίθεση. Τα στοιχεία που καθιστούν πιθανό το σενάριο είναι το γεγονός ότι ο Πούτιν δεν κινδύνευσε ποτέ και το εμβληματικό κτίριο υπέστη ελάχιστες ζημιές.<br /><br />Άλλωστε η Ρωσία έχει εμπλακεί σε επιχειρήσεις ψευδούς σημαίας για να δικαιολογήσει τη στρατιωτική της δράση, και η ρητορική και οι ενέργειές της κατά τη διάρκεια και λίγο πριν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία είχαν σημάνει επανειλημμένα συναγερμό στο εξωτερικό.<br /><br />«Η άμεση, συνεκτική και συντονισμένη απάντηση του Κρεμλίνου στο περιστατικό υποδηλώνει ότι η επίθεση προετοιμάστηκε εσωτερικά με τέτοιο τρόπο ώστε τα επιδιωκόμενα πολιτικά αποτελέσματά της να υπερβαίνουν την αμηχανία της», λέει χαρακτηριστικά το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW).<br /><br />«Πουλώντας» έτσι το αφήγημα ότι η Ρωσία δέχεται επίθεση, η Μόσχα μπορεί να εκμεταλλευθεί την υποτιθέμενη απειλή για να δικαιολογήσει επιθετικές ενέργειες, κυρίως μια πιθανή δολοφονική επίθεση στον Ζελένσκι, κάτι που είδαμε ήδη να ζητάει ο αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας που θεωρείται φερέφωνο του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Η φερόμενη επίθεση με drone κατά του Κρεμλίνου δεν αφήνει στη Μόσχα άλλη επιλογή από το να «εξοντώσει» τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και την «κλίκα» του στο Κίεβο, είπε χθες.<br /><br />Γιατί όμως χρειαζόταν η Ρωσία μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας για να δικαιολογήσει απόπειρα δολοφονίας κατά του Ζελένσκι όταν γνωρίζουμε ότι έχει ήδη επιχειρηθεί πολλές φορές; Γιατί ενδέχεται να έχει αλλάξει το κίνητρο, με τη Μόσχα να επιθυμεί είτε να δικαιολογήσει μια μεγαλύτερη κινητοποίηση στρατευμάτων είτε πιο απλά να ενισχύσει την υποστήριξη των Ρώσων πολιτών στον πόλεμο.<br /><br />«Η Ρωσία χρειάζεται κάποιου είδους νομιμοποίηση για το γιατί συνεχίζει στην Ουκρανία», είπε χαρακτηριστικά η Δρ. Μαρίνα Μιρόν, ερευνήτρια στο Κέντρο Στρατιωτικής Ηθικής στο King’s College του Λονδίνου. «Και αυτό έχει ένα μήνυμα για τον εγχώριο πληθυσμό: “Κοίτα πόσο επικίνδυνη είναι η Ουκρανία. Προσπαθούν ακόμη και να σκοτώσουν τον Πούτιν”».<br /><br />Στο ίδιο μήκος κύματος, το Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου (ISW) εκτιμάει ότι η Μόσχα μπορεί να χρησιμοποιήσει την επίθεση στο Κρεμλίνο, την οποία σημειώνει ότι «πιθανότατα» οργάνωσε η ίδια, για να περιορίσει ή να ακυρώσει τις εκδηλώσεις της Ημέρας της Νίκης της 9ης Μαΐου, «ενέργειες που πιθανώς θα αύξαναν την προσπάθεια ενημέρωσης».</div><div><br />Οι «αντι-Πούτιν» Ρώσοι πραγματοποίησαν την επίθεση<br /><br />Η τρίτη πιθανή εξήγηση είναι οι ομάδες αντιφρονούντων στη Ρωσία, την δράση των οποίων έχουμε δει σε διάφορες επιθέσεις σε ρωσικό έδαφος. Από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές και απόπειρες δολοφονίας, ορισμένες από τις οποίες έχουν αναλάβει την ευθύνη διάφορες ομάδες αντιφρονούντων.<br /><br />Μάλιστα η ρωσική κινητοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων στρατευμάτων το περασμένο φθινόπωρο επηρέασε καταλυτικά την αντίσταση ενάντια στο καθεστώς του Πούτιν, αν και οι περισσότερες από τις επιθέσεις τους έγιναν εναντίον κέντρων κινητοποίησης που διαχειρίζεται το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.<br /><br />Προς αυτή την κατεύθυνση έδειξε και ο σύμβουλος της ουκρανικής προεδρίας Μιχαΐλο Ποντόλιακ, λέγοντας ότι η επίθεση «μπορεί μόνο να υποδεικνύει τις αντάρτικες δραστηριότητες των τοπικών δυνάμεων αντίστασης. Όπως γνωρίζετε, τα drones μπορούν να αγοραστούν σε οποιοδήποτε στρατιωτικό κατάστημα».<br /><br />Πάντως, ο Ρότζερς σημείωσε ότι δεν «έχει δει καμία ένδειξη» ότι αυτές οι ομάδες έχουν την ικανότητα να χρησιμοποιούν drones στις επιθέσεις τους. «Έτσι, αυτό θα ήταν ένα άλμα φαντασίας με βάση τα εμπειρικά δεδομένα που έχουμε αυτή τη στιγμή», είπε.<br /><br />Παράλληλα, η Μιρόν στάθηκε σε ένα άλλο στοιχείο που καθιστά αμφίβολο αυτό το σενάριο, το γεγονός ότι η Μόσχα είναι εξαιρετικά ασφαλής διαθέτοντας κάμερες αναγνώρισης προσώπου, οι οποίες θα αποτελούσαν ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα για έναν ντόπιο που προσπαθεί να εκτοξεύσει και να ελέγξει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος, πόσο μάλλον δύο (δεδομένου ότι στην επίθεση συμμετείχαν δύο drones).<br /><br />«Μια τέτοια ενέργεια θα σήμαινε ότι η πιθανότητα να συλληφθεί αυτό το άτομο είναι πολύ, πολύ υψηλή», είπε. «Υποθέτω ότι δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια», κατέληξε. «Ίσως αν αποχαρακτηριστούν έγγραφα σε εκατό χρόνια, τότε θα μάθουμε τι ακριβώς συνέβη».</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι 3 θεωρίες για την επίθεση στο Κρεμλίνο

Το μυστήριο της επίθεσης και οι πιθανοί «δράστες» Σε νέο επίπεδο πέρασε χθες ο «πόλεμος των drones» ανάμεσα σε Ουκρανία και Ρωσία, με τη Μόσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι απαιτήσεις των Κούρδων για να στηρίξουν Κιλιτσντάρογλου στις εκλογές της Τουρκίας!

<img src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2023/05/1.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι απολυμένοι Δήμαρχοι και το κουρδικό ζήτημα. Η κουρδική αυτονομία και η παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων.</span></h3>Δύο εβδομάδες πριν από τις 14 Μαΐου, ημέρα των τουρκικών προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών, η Συμμαχία Εργασίας και Ελευθερίας υπό την ηγεσία του Κουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών ανακοίνωσε τη ρητή υποστήριξή της στον υποψήφιο της συμμαχίας των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, στις προεδρικές εκλογές, γράφει ο αρθρογράφος Μαχμούτ Αλούς στην Al Jazeera.<br /><br />Η ανακοίνωση αυτή δεν προκάλεσε έκπληξη, γιατί τα δύο κόμματα είχαν ήδη ανοίξει το δρόμο για αυτήν τον τελευταίο καιρό, στο επίπεδο των ανακοινωθέντων και απροειδοποίητων συναντήσεων που τους έφεραν κοντά ή στο επίπεδο του φιλικού πολιτικού λόγου μεταξύ των δύο κομμάτων. <br /><br />Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτή η στήριξη παρέμεινε απροειδοποίητη την περασμένη περίοδο για διαφορετικά κίνητρα και υπολογισμούς των δύο κομμάτων εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον σκοπό της ανακοίνωσής της, λίγες μέρες πριν τις εκλογές και τις πιθανές επιπτώσεις της στο εκλογικό «status quo», ιδίως στο το μέτωπο της αντιπολίτευσης.<br /><br />Στους υπολογισμούς, τόσο του Κιλιτσντάρογλου όσο και του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), αυτή η υποστήριξη υποτίθεται ότι θα βοηθήσει σημαντικά στις προεδρικές εκλογές υπέρ του, από τον πρώτο γύρο. <br /><br />Στην πραγματικότητα η υποστήριξη του HDP στον Κιλιτσντάρογλου ενισχύει τη θέση του στον ανταγωνισμό με τον Ερντογάν, αλλά δεν είναι επίσης χωρίς κινδύνους που μπορεί να οδηγήσουν σε αντιπαραγωγικά αποτελέσματα, όπως επισημαίνεται.<br /><br />Οι απολυμένοι Δήμαρχοι και το κουρδικό ζήτημα<br /><br />Η ανακοίνωση υποστήριξης του HDP στον Κιλιτσντάρογλου δείχνει ότι τα δύο κόμματα έχουν βάλει τις τελευταίες πινελιές στη μεταξύ τους συμμαχία και έχουν καταλήξει σε κοινή προσέγγιση σε βασικά ζητήματα.<br /><br />Αναφέρονται ιδιαίτερα, εφόσον ο Κιλιτσντάρογλου κερδίσει στις εκλογές, να προβεί σε ακυρώσεις των αποφάσεων αποπομπής των δημάρχων σε δήμους στις ανατολικές επαρχίες με κουρδική πλειοψηφία.<br /><br />Σημειώνεται ότι οι Κούρδοι δήμαρχοι αποπέμφθηκαν τα τελευταία χρόνια λόγω της σύνδεσής τους με το απαγορευμένο Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και την αποδοχή της εκ νέου εισαγωγής του κουρδικού ζητήματος στη Βουλή προκειμένου να βρεθεί λύση σε αυτό.<br /><br />Η κουρδική αυτονομία και η παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων<br /><br />Αλλά τα πιο σημαντικά αιτήματα του Κόμματος της Δημοκρατίας των Λαών, όπως η επίτευξη τοπικής αυτονομίας στις περιοχές με κουρδική πλειονότητα και η παύση των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων εναντίον του παράνομου Εργατικού Κόμματος και του συριακού παραρτήματος του, τις Κουρδικές Μονάδες Προστασίας του Λαού, παραμένουν τα πιο σημαντικά και ευαίσθητα στη συμφωνία.<br /><br />Ο Κιλιτσντάρογλου δεν συμφώνησε ρητά σε τέτοια αιτήματα, γιατί μια τέτοια συμφωνία θα οδηγούσε ξανά στην κατάρρευση της συμμαχίας των έξι κομμάτων και θα απόβαινε σε βάρος της αντιπολίτευσης να κερδίσει τις εκλογές.<br /><br />Ωστόσο, η δήλωση του κουρδικού κόμματος υπέρ του Κιλιτσντάρογλου δίνει την εντύπωση ότι έλαβε δεσμεύσεις από αυτήν να αποδεχθεί τα άλλα αιτήματά της ή – τουλάχιστον – να προετοιμαστεί να το συζητήσει μετά τις εκλογές εάν χάσει ο Ερντογάν.<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί ότι οι εθνικιστικές φωνές που αντιτίθενται στη συμμαχία του Κιλιτσντάρογλου με το κουρδικό κόμμα μπορεί να απαντήσουν σε αυτή τη συμμαχία ψηφίζοντας τον Ερντογάν σε δεύτερο γύρο, όπως σημειώνεται.<br /><br />Ο αρθρογράφος σημειώνει χαρακτηριστικά: το καλύτερο σενάριο για τον Κιλιτσντάρογλου είναι οι εθνικιστικές φωνές που τον απορρίπτουν στο μέτωπο της αντιπολίτευσης να παραμείνουν ουδέτερες σε δεύτερο γύρο και το χειρότερο σενάριο είναι να αποφασίσουν να ψηφίσουν Ερντογάν<div><br /></div><div><a href="https://www.echedoros-a.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι απαιτήσεις των Κούρδων για να στηρίξουν Κιλιτσντάρογλου στις εκλογές της Τουρκίας!

Οι απολυμένοι Δήμαρχοι και το κουρδικό ζήτημα. Η κουρδική αυτονομία και η παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Δύο εβδομάδες πριν από τις 14...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Να γιατί η Δύση πρέπει να κρατά μικρό καλάθι αν νικήσει ο Κιλιτσντάρογλου τον Ερντογάν.

<img height="280" src="https://static.dw.com/image/48423615_1006.jpg" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα όνειρα της Δύσης δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν στις τουρκικές εκλογές</span></h3>Του <b>Bobby Ghosh</b><br />Δέκα ημέρες πριν από τις πιο σημαντικές εκλογές στον κόσμο για το 2023, η αναμέτρηση μεταξύ του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του κύριου υποψηφίου της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, είναι σκληρή. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όλα τα αποτελέσματα είναι πιθανά: ο Ερντογάν θα μπορούσε να παρατείνει την κυβερνητική κυριαρχία του σε μια τρίτη δεκαετία ή να χάσει την προεδρία, η δε Λαϊκή Συμμαχία του θα μπορούσε να διατηρήσει ή και να χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.<div><br />Είναι ωστόσο χαρακτηριστικό ότι ένας αέρας απόγνωσης έχει εμφιλοχωρήσει στις προεκλογικές ομιλίες του προέδρου και ανώτερων στελεχών του ισλαμοσυντηρητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Για να αποσπάσουν την προσοχή των ψηφοφόρων από την καταστροφική κακοδιαχείριση της οικονομίας εκ μέρους τους, εκφωνούν τετριμμένα τροπάρια προκειμένου να συνδεθούν με τους ψηφοφόρους. Ο ίδιος ο Ερντογάν, επιστρέφοντας στην προεκλογική μάχη μετά από ένα τριήμερο διάλειμμα λόγω ενός στομαχικού προβλήματος, στρέφεται κατά της LGBT κοινότητας και ισχυρίζεται ότι η αντιπολίτευση υποστηρίζεται από τρομοκράτες.</div><div><br />Η θεωρία της "δυτικής συνωμοσίας"</div><div><br />Μετά, έρχεται το παλαιότερο τροπάριο όλων: οι ηγέτες του AKP κατηγορούν τη Δύση ότι σχεδιάζει να επηρεάσει την ψηφοφορία. Σε τελική ανάλυση, επισημαίνουν, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει δηλώσει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να "διευκολύνουν" την αντιπολίτευση να νικήσει τον Ερντογάν στις εκλογές. Ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού έχει προειδοποιήσει για μια δυτική "απόπειρα πολιτικού πραξικοπήματος" την ημέρα των εκλογών.</div><div><br />Ο Ερντογάν, επίσης, προχώρησε σε νύξεις περί "συνωμοσίας" εναντίον του. Αναφερόμενος στον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο, είπε στην τηλεόραση του CNN-Turk: "Η Δύση λέει ότι είναι εναντίον του Ερντογάν. Η εχθρική τους στάση απέναντι στον Ερντογάν είναι μια εχθρική στάση απέναντι στο έθνος μου - το έθνος μου θα ματαιώσει αυτή τη συνωμοσία στις 14 Μαΐου".</div><div><br />Τέτοιες υστερικές δηλώσεις περί δυτικών συνωμοσιών μυρίζουν δικαιολόγηση επερχόμενης ήττας και προετοιμασία γι' αυτήν. Ωστόσο, ο Ερντογάν δεν έχει εντελώς άδικο να υποθέτει ότι ο Μπάιντεν και πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες θα χαίρονταν να τον δουν να αποχωρεί - σε μεγάλο βαθμό λόγω της ανοικτής εχθρότητάς του απέναντί τους και της περιφρόνησής του για τις στρατηγικές τους ανησυχίες. Ο εκ γενετής συμφιλιωτικός τόνος της φωνής του Κιλιτσντάρογλου, σε έντονη αντίθεση με τη διαρκή ένταση στη χροιά του Ερντογάν, θα ήταν από μόνη της μια ευπρόσδεκτη αλλαγή.</div><div><br />Οι δυτικοί ηγέτες ελπίζουν σίγουρα ότι μια αλλαγή ηγεσίας στην Άγκυρα θα οδηγήσει στη ταχεία επιστροφή της Τουρκίας στον Οργανισμό του Βορειοατλαντικού Συμφώνου μετά από χρόνια μετατόπισης προς Ανατολάς. Σε μια εποχή κατά την οποία το ΝΑΤΟ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη πρόκληση της σύγχρονης ιστορίας του από την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, η συμμαχία θα ήταν ευτυχής να έχει την Τουρκία ως μέρος της συναίνεσης και όχι ως παράγοντα αναταραχής.</div><div><br />Χαμηλά ο πήχυς</div><div><br />Ακόμη όμως κι αν οι εκλογές παραγάγουν το χειρότερο αποτέλεσμα για τον Ερντογάν, οι δυτικοί ηγέτες θα πρέπει να αυτοπροστατευθούν από το να φορτώσουν τον Κιλιτσντάρογλου με υπερβολικές προσδοκίες. Πρώτον, πιθανότατα θα προστατεύσει το πολιτικό κεφάλαιο το οποίο θα συσσωρεύσει από τη νίκη του για τις εσωτερικές προτεραιότητες - όπως η απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων, η αποδέσμευση του Τύπου από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο, η εξομάλυνση του υψηλού πληθωρισμού, η διάσωση ενός αδύναμου νομίσματος και η διόρθωση της ζημιάς από τους δίδυμους σεισμούς του Φεβρουαρίου - αντί να το θρυμματίσει σε στροφές στην εξωτερική πολιτική. Εξάλλου, συμμερίζεται την κοσμοθεωρία του Ερντογάν σε διάφορους τομείς όπου αυτή διαφέρει από τη δυτική οπτική.<br />Εάν η Δύση θέλει ο Κιλιτσντάρογλου να είναι ευέλικτος στην εξωτερική πολιτική, θα πρέπει να τον βοηθήσει να καθαρίσει με το χάος το οποίο έχει δημιουργήσει ο Ερντογάν στην τουρκική οικονομία - ή, αν δεν τα καταφέρει άμεσα σε αυτό, να είναι υπομονετική όσο εκείνος θα αντιμετωπίζει το φάσμα του συγκεκριμένου ηράκλειου έργου.</div><div><br />Ένα επίμαχο πρόβλημα του οποίου το ΝΑΤΟ μπορεί να αναμένει γρήγορη επίλυση υπό την προεδρία του Κιλιτσντάρογλου είναι η ένταξη της Σουηδίας: η αντιπολίτευση έχει ήδη διακηρύξει ότι θα άρει το βέτο του Ερντογάν. Θεωρητικά, η συμμαχία θα μπορούσε να έχει 32 μέλη μέχρι τον Ιούλιο, όταν οι ηγέτες των κρατών-μελών της θα συγκεντρωθούν για μια σύνοδο κορυφής στο Βίλνιους.<br />O Κιλιτσντάρογλου, ωστόσο, είναι απίθανο να αφαιρέσει γρήγορα το άλλο αγκάθι το οποίο πλήττει τις σχέσεις της Τουρκίας με τους δυτικούς συμμάχους της: την αγορά από τον Ερντογάν του ρωσικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας S-400, το οποίο δυνητικά θέτει σε κίνδυνο την άμυνα του ΝΑΤΟ. Ο Κιλιτσντάρογλου έχει σε προηγούμενη φάση υποστηρίξει την αγορά. Έχει δηλώσει επίσης ότι θέλει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τη Ρωσία, η οποία έχει γίνει ένας από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους της Τουρκίας, καθώς και βασικός προμηθευτής ενέργειας. Η Μόσχα δεν θα έβλεπε με καθόλου καλό μάτι το ενδεχόμενο η Άγκυρα να αποχωρήσει από τη συμφωνία για τους S-400.</div><div><br />Για τον ίδιο λόγο, η Δύση δεν πρέπει να περιμένει από μια κυβέρνηση Κιλιτσντάρογλου να ενταχθεί στο καθεστώς κυρώσεων κατά της Ρωσίας ή να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε είδος οικονομικού αποκλεισμού της Μόσχας. Όπως ο Ερντογάν, ο αντίπαλός του, εάν εκλεγεί πρόεδρος, θα υποστηρίξει ότι η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει έναν πιο χρήσιμο ρόλο ως δυνητικός ειρηνοποιός στην Ουκρανία - και ως αγωγός μέσω του οποίου τα ουκρανικά σιτηρά θα μπορούν να φτάνουν στον υπόλοιπο κόσμο.</div><div><br />Ένας άλλος τομέας όπου ο Κιλιτσντάρογλου θα απογοητεύσει τους Δυτικούς που περιμένουν μεγάλες αλλαγές είναι η Συρία, ειδικά στις συναλλαγές του με τις κουρδικές ομάδες οι οποίες έχουν βοηθήσει τη Δύση στον αγώνα κατά του ISIS. Υπάρχει ελάχιστη διαφορά μεταξύ του Ερντογάν και της αντιπολίτευσης ως προς την άποψη ότι οι κουρδικές ομάδες, ορισμένες από τις οποίες είναι ευθυγραμμισμένες με τρομοκρατικές οργανώσεις, αντιπροσωπεύουν μια υπαρξιακή απειλή για την Τουρκία. Ακόμα κι αν είχε την τάση να είναι ευέλικτος, η παρουσία του εθνικιστικού Κόμματος Iyi της Μεράλ Ακσενέρ στη συμμαχία του θα κρατά το χέρι του Κιλιτσντάρογλου στα σχετιζόμενα με τους Κούρδους ζητήματα.</div><div><br />Ομοίως, ο Κιλιτσντάρογλου θέλει να απελάσει εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες πίσω στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο πατρίδα τους, μια κίνηση η οποία δεν πρόκειται να τον κάνει αγαπητό στις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br />Ο Κιλιτσντάρογλου έχει δεσμευτεί να επαναφέρει σε θετική τροχιά τις σχέσεις με τη Δύση - και δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητείται η ειλικρίνειά του. Ακόμη ωστόσο κι αν υπάρξει αλλαγή κυβέρνησης στην Άγκυρα μετά τις 14 Μαΐου, οι προτεραιότητές της νέας θα είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες της Ουάσιγκτον ή των Βρυξελλών. Η Δύση θα ήταν σοφό να διαχειριστεί με ιδιαίτερη προσοχή τις προσδοκίες της.<br /><br /></div><div><a href="http://capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Bloomberg: Να γιατί η Δύση πρέπει να κρατά μικρό καλάθι αν νικήσει ο Κιλιτσντάρογλου τον Ερντογάν.

Τα όνειρα της Δύσης δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν στις τουρκικές εκλογές Του Bobby Ghosh Δέκα ημέρες πριν από τις πιο σημαντικές εκλογές...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Point : Μπορεί ο Ερντογάν να χάσει τις εκλογές;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2023/03/erdogan-2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="408" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2023/03/erdogan-2.jpg" width="738" /></a></div><div><br /></div>Ο Amit Bozarslan είναι ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, διευθυντής σπουδών στην EHESS (École des hautes études en sciences sociales), στο Παρίσι. Για περισσότερα από 30 χρόνια, η έρευνά του έχει επικεντρωθεί κυρίως στη σύγχρονη Τουρκία, τη βία στη Μέση Ανατολή και το κουρδικό ζήτημα, καθώς κατάγεται από την κουρδική περιοχή του Ντιγιάρμπακιρ, στην ανατολική Τουρκία.<br /><br />Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή το 1992, σχετικά με τα ρεύματα ιδεών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (1908-1918) υπό την επίβλεψη του François Furet. Πολυγραφότατος συγγραφέας, έκτοτε έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα βιβλία: Le Temps des monstres (La découverte, 2021), στο οποίο αναλύει τη δεκαετία βίας που ακολούθησε την Αραβική Άνοιξη, ή L'Anti-démocratie au XXIe siècle (CNRS éditions, 2021), στο οποίο κάνει έναν παραλληλισμό μεταξύ των καθεστώτων...<div><br /><div><div class="info-paywall" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; font-family: "pt serif", serif; font-size: 18px;"><div class="info-on-paid-article-desktop" style="align-items: center; box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: row; justify-content: center; position: relative; width: 660px;"></div></div></div>Hamit Bozarslan : Υπάρχουν δύο αντίθετες τάσεις. Πρώτον, το τουρκικό πολιτικό σύστημα έχει «παραστρατιωτικοποιηθεί». Υπάρχουν διάφορα παράκεντρα εξουσίας γύρω από τον Ερντογάν ο οποίος διαθέτει γύρω στους 250.000 ένοπλους άνδρες : μέλη πολιτοφυλακών της γειτονιάς –τους bekçi–, ειδικές δυνάμεις, υπερεθνικιστές «γκρίζους λύκους» και τζιχαντιστές. Μπορούν να παίξουν ένα πολύ επικίνδυνο ρόλο πριν και μετά τις εκλογές. Ο αριθμός των όπλων που κυκλοφορούν στην Τουρκία είναι πολύ μεγάλος.<br /><br />Από την άλλη, υπάρχει τεράστια προσδοκία για αλλαγή στη χώρα, ακόμη μεγαλύτερη από ό,τι το 2015. Οι υποσχέσεις που έδωσε ο Ερντογάν το 2018 δεν τηρήθηκαν. Η τουρκική κοινωνία είναι κουρασμένη. Προτεραιότητα για πολλούς είναι να απαλλαγούν από αυτήν την κυβέρνηση. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό στη νεολαία, στις μεσαίες και μη προνομιούχες τάξεις. Η χώρα είναι ασφυκτική, της λείπει το οξυγόνο.<br /><br />Le Point : Ο σεισμός αποκάλυψε την ευθραυστότητά του καθεστώτος ;<br /><br />Κυρίως έδειξε τον κάθετο χαρακτήρα της εξουσίας και την αναποτελεσματικότητά της, καθώς και την κλεπτοκρατία που οργανώθηκε γύρω από το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν. Και σήμερα η κατάσταση της οικονομίας δεν μπορεί πλέον να κρύβεται με ψέματα. Οι υποσχέσεις δεν τηρήθηκαν. Το πρόγραμμα του Ερντογάν για το 2023, έτος εορτασμού της εκατονταετηρίδας από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, είναι κενό περιεχομένου. Η Τουρκία υποτίθεται ότι ήταν μεταξύ των δέκα κορυφαίων οικονομικών δυνάμεων στον κόσμο, αλλά πλέον δεν είναι ούτε μεταξύ των είκοσι. Το καθεστώς δεν είναι πλέον ικανό να παράγει αφήγημα και είναι καταδικασμένο να επαναλαμβάνει ξανά τα ίδια και τα ίδια.<br /><br />Le Point : Μπορεί η Τουρκία να βιώσει μια δημοκρατική ανανέωση ;<br /><br />Θα πρέπει να είμαστε πολύ υπομονετικοί για αυτήν την προσδοκία αλλαγής. Η Τουρκία πρέπει πρώτα να επιστρέψει σε ένα πλουραλιστικό κοινοβουλευτικό σύστημα, να επαναφέρει τους θεσμικούς ελέγχους και τις ισορροπίες, τον σεβασμό των εκλογών και να μην λειτουργεί σαν ένα άψυχο σύστημα διοίκησης, όπως συμβαίνει σήμερα. Πρέπει να επαναφέρουμε τον ορθολογισμό στην κορυφή του κράτους. Θα απαιτήσει επίσης δημοκρατική πρόοδο και ειδικότερα στο κουρδικό ζήτημα αποκατάσταση των πολιτικών ελευθεριών, άδειασμα των φυλακών. Και αυτό δεν είναι στις προτάσεις των έξι κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το κουρδικό ζήτημα είναι αυτό που θα πάρει τον περισσότερο χρόνο.<br /><br />Le Point : Τι επιρροή μπορεί να έχει αυτό στη στρατηγική θέση της Τουρκίας ;<br /><br />Εάν κερδίσει ο Ερντογάν ή υπάρξει μαζική νοθεία, τότε οι συγκρούσεις με τη Δύση θα κλιμακωθούν. Ο Ερντογάν διαβάζει την παγκόσμια ιστορία ως ένα μεγάλο σχέδιο για να υπονομευθεί η Τουρκία εκ των έσω ( Κούρδοι, αντιπολίτευση) και εκ των έξω (Ηνωμένες Πολιτείες, Ευρώπη). Για τον Ερντογάν η Τουρκία πρέπει να αποκατασταθεί στην οντολογική της καθαρότητα. Επομένως, οποιαδήποτε αλλαγή θα ήταν προδοσία.<br />Ωστόσο, η τουρκική κοινωνία έχει την επιθυμία για ένα καλύτερο μέλλον. Και κανείς δεν υποστηρίζει τον Πούτιν ή τον Σι Τζινπίνγκ. Η αντιπολίτευση θα μπορούσε να αναθεωρήσει αυτή τη στρατηγική ευθυγράμμισης της Τουρκίας με τη Μόσχα ή το Πεκίνο. Με τον Κιλιτσντάρογλου η Τουρκία θα γίνει πιο φιλοδυτική. Η ομηρεία της Ευρώπης ή του ΝΑΤΟ είναι πολύ πιο προσοδοφόρα για τον Ερντογάν.<br /><br />Le Point : Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι λοιπόν ένα διακύβευμα για όλους ;<br /><br />Οι δημοκρατίες βρίσκονται σε κρίση, κάτι που εξυπηρετεί τον λόγο του Ερντογάν. Αλλά αντιδημοκρατίες, όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία, είναι επίσης σε κρίση. Σήμερα, υπάρχει μια μορφή συμμαχίας μεταξύ όλων αυτών των καθεστώτων : Ρωσίας, Κίνας, Ιράν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκίας… Αλλά η πτώση ενός από αυτά θα έχει συνέπειες για όλα τα άλλα. Μια αλλαγή στην Τουρκία θα είχε πολύ σημαντικό αντίκτυπο στο Ιράν, αλλά ίσως και στη Ρωσία. Πρέπει να δούμε τα πράγματα μακροπρόθεσμα.<br /><br /><div><a href="https://www.lepoint.fr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Le Point : Μπορεί ο Ερντογάν να χάσει τις εκλογές;

Ο Amit Bozarslan είναι ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, διευθυντής σπουδών στην EHESS (École des hautes études en sciences sociales), στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι είπαν για τα ελληνοτουρκικά οι “μάντεις των Δελφών” .

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/Greece-Turkey-Chess.jpg" width="774" /><br /><br /><b>Φούσκας Βασίλης</b><br />Οι τελευταίες δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στους Δελφούς, οι παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου για “αποκλιμάκωση” των ελληνοτουρκικών εντάσεων, αλλά κι ένα άρθρο στη “Καθημερινή” από τον Νίκο Αλιβιζάτο (“Τι κυβέρνηση προσδοκούμε”, 2 Απριλίου 2023) δημιουργούν ένα κλίμα προετοιμασίας για το τι μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον.<br /><br />Ο λόγος της προσδοκίας είναι για μία, κατά το μάλλον, “οικουμενική” κυβέρνηση η οποία, πριν γίνει η επιστροφή στη μεταπολιτευτική κανονικότητα των μονοκομματικών κυβερνήσεων, θα μπορέσει, μεταξύ άλλων μεταρρυθμίσεων στον εσωτερικό τομέα – π. χ. μυστικές υπηρεσίες – να λύσει τις ελληνοτουρκικές διαφορές, όπως οι Βενιζέλος-Ατατούρκ το 1930. Αυτές οι θέσεις κρύβουν πολύ μεγάλες αλήθειες που πρέπει να τις γνωρίζει ο ελληνικός λαός πριν τις κάλπες.<br /><br />Το πρόγραμμα της “ειρηνικής συνύπαρξης” και της “αποκλιμάκωσης” στα ελληνοτουρκικά από οποιαδήποτε κυβέρνηση θα είναι ανισοβαρές και με όρους δυσμενείς για την Ελλάδα και τη Κύπρο. Είναι η Τουρκία που ανοίγει θέματα ακόμη κι όταν αυτά δεν υπάρχουν και, επιπλέον, η Τουρκία έχει μεγαλύτερη γεωστρατηγική βαρύτητα στο ΝΑΤΟ παρά η Ελλάδα και η Κύπρος – είτε εκτιμηθούν ενιαία, είτε χώρια.<br /><br />Άρα, νατοϊκή λύση δεν ευνοεί τον ελληνικό λαό, δηλαδή τα κυριαρχικά του δικαιώματα που απορρέουν απ’ το Σύνταγμα και τους νόμους. Στους σύγχρονους Δελφούς, στην “Καθημερινή” και σε άλλα βήματα διαλόγου με κύρος, όπου έχουν βρει μάλιστα στέγη και πολλοί “αριστεροί” και “διεθνιστές”, δεν “μαντεύουν”, όπως τα αρχαία χρόνια. Περνάν πολιτικές αντιλήψεις στο λαό, ιδίως στα μεσαία στρώματα, προλειαίνοντας το έδαφος καθώς και «τη μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων», που θα έλεγε και ο Αλεξανδρινός ποιητής.<br /><br />Το “σκληρό σύνορο” <br /><br />Πρωτίστως, χρήζει κατανόησης η λογική του ΝΑΤΟ, δηλαδή, κατά βάση, οι υπολογισμοί των ΗΠΑ. Στις βασικές τους γραμμές είναι οι ίδιοι με τους υπολογισμούς του Ψυχρού Πολέμου: όχι σκληρό σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας διότι η σκληρότητα των συνοριογραμμών (γη, αέρας, θάλασσα) πρέπει να αφορά μόνο τον “από βορρά κίνδυνο”, ενώ εγκυμονεί κινδύνους σύρραξης μεταξύ δύο μελών της συμμαχίας. Και, γεγονός όχι αμελητέο, νατοϊκή επίλυση του Κυπριακού ζητήματος, δηλαδή τριχοτόμηση-καρατόμηση της Κύπρου μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας και Αγγλίας, κάτι που συνεπάγονταν τουλάχιστον μια μεγάλη στρατιωτική βάση στη Κύπρο και άλλες συνταγματικές δικοινοτικές ρυθμίσεις (το σχέδιο Άτσεσον).<br /><br />Κατά δεύτερο λόγο, να πούμε ότι ούτε και η Τουρκία έχει αλλάξει στρατηγική έναντι Ελλάδας και Κύπρου. Γνωρίζοντας τα πρωτεία που κατέχει στην Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, όλες οι ηγεσίες της απ’ το 1952 μέχρι σήμερα προσπαθούν να επιβάλλουν στην Ελλάδα, με την ανοχή ή/και τη στήριξη των ΗΠΑ-Αγγλίας, μια μορφή συγκυριαρχίας τόσο στη Κύπρο, όσο και στο Αιγαίο. Η Τουρκία εκτιμά ορθά ότι η στρατηγική της έντασης που δημιουργεί κατά καιρούς θα καταλήξει, αργά ή γρήγορα, σε διαπραγματεύσεις και διασταθμούς δρομολογημένων εξελίξεων και συμφωνιών προς όφελός της. Τέτοιοι διασταθμοί και συμφωνίες στο παρελθόν ήταν η Βέρνη, το Νταβός και τα Ίμια.<br /><br />Σήμερα, μετά τη κρίση του 2020, την πρόκληση του τουρκο-λυβικού μνημονίου και τον υβριδικό πόλεμο ενάντια της Ελλάδας, πρόκειται και για τη συγκυρία της ουκρανικής κρίσης, στην οποία διακυβεύεται η παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ. Συνεπώς, επείγει άμεσα η επαναφορά του “μαλακού συνόρου”, δηλαδή η “ειρηνική συνύπαρξη” και “αποκλιμάκωση” της έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το “σκληρό σύνορο” πρέπει να είναι προς τη Ρωσία, τη Κίνα και το Ιράν, δηλαδή προς τον άλλο παγκόσμιο συνασπισμό που ανταγωνίζεται οικονομικά και πολιτικοστρατιωτικά τον Ευρωατλαντισμό.<br /><br />Τι έχει αλλάξει<br /><br />Τι έχει αλλάξει; Έχουν αλλάξει τα δομικά χαρακτηριστικά των εμπλεκομένων μερών, όχι οι στρατηγικές τους. Αυτά αφορούν τη φθίνουσα οικονομική και τεχνολογική θέση των ΗΠΑ στη παγκόσμια πολιτική οικονομία – για παράδειγμα, από το 1960 που άρχισε να έχει προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών οι ΗΠΑ έχουν αυξήσει την δανειοληπτική τους ικανότητα με νόμο της Γερουσίας 78 φορές και επείγει άλλη μία μέχρι τον Ιούνιο αλλιώς πτωχεύει. Αφορούν ακόμη αυξανόμενη οικονομική και δημογραφική δύναμη της Τουρκίας, την οικονομική εξασθένιση της Ελλάδας μέσα στην Ευρωζώνη, καθώς και τη δημογραφική της παρακμή.<br /><br />Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, η ελληνική αστική τάξη – πλην του εφοπλιστικού κεφαλαίου, αλλά αυτό δεν έχει ισχυρά γειωμένα συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο – λόγω τα κατάφωρης αδυναμίας της, δεν μπορεί να διαπραγματευτεί με τη τουρκική αστική τάξη ως ισοδύναμος εταίρος τα τεράστια θέματα που θέτει η Τουρκία και αφορούν το πυρήνα της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Έτσι, οι κυρίαρχες μερίδες των κομμάτων του μνημονιακού τόξου στην Ελλάδα, δηλαδή των κομμάτων που ο κ. Αλιβιζάτος προσδοκά να δει στην κυβέρνηση τη μεθεπόμενη των εκλογών – θα συμπεριλάμβανα εδώ και το ΜΕΡΑ-25 – έχουν συμφωνήσει για νατοϊκή λύση σε Αιγαίο και Κύπρο, με τη κυρίαρχη διαμεσολάβηση των ΗΠΑ. Πρόκειται για λύση η οποία θα εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντα των ΗΠΑ (“ειρηνική συνύπαρξη” Ελλάδας-Τουρκίας) και δευτερευόντως τα συμφέροντα της Τουρκίας (μορφή συγκυριαρχίας σε Αιγαίο και Κύπρο και αναγνώριση τουρκικής μειονότητας στη Θράκη).<br /><br />Η πρέπουσα απάντηση <br /><br />Η απάντηση που πρέπει να δώσει ο ελληνικός λαός σ’ αυτό το αλισβερίσι με επίδικο τα κυριαρχικά του δικαιώματα σε γη, αέρα και θάλασσα που ο ίδιος ιστορικά έχει κατακτήσει και υπερασπιστεί με τεράστιες ανθρωποθυσίες, είναι ένα ξεκάθαρο “Όχι”. Η πολιτική των κυρίαρχων πολιτικών και οικονομικών μερίδων της χώρας δεν συνιστούν ρεαλισμό και “ειρηνική συνύπαρξη/αποκλιμάκωση”, αλλά υποταγή και μειοδοσία. Όπως στο πόλεμο υπάρχουν οι δοσίλογοι, έτσι και σε περιόδους ειρήνης υπάρχουν οι υποτακτικοί.<br /><br />Το σημαντικό για τα λαϊκά συμφέροντα είναι να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει ίχνος ρεαλισμού στη πολιτική της υποταγής των κομμάτων του μνημονιακού τόξου. Το ΝΑΤΟ δεν θα φέρει καμία “ειρηνική συνύπαρξη” μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και οι όποιες εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Τουρκία (π.χ. στο θέμα της ΑΟΖ και των χωρικών υδάτων) θα σημαίνουν νέες και πιο επώδυνες εκχωρήσεις σε βάθος χρόνου.<br /><br />Καθιστώντας Ελλάδα και Κύπρο ακόμα πιο αδύναμες διαπραγματευτικά στο μέλλον, η Τουρκία θ’ ανοίξει και άλλους κύκλους διεκδικήσεων με στόχο την παραπέρα αύξηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και την ασφαλέστερη επέκταση των γιγαντιαίων οικονομικών της ομίλων σε όλη την ΝΑ Ευρώπη. Αυτό, εν μέρει, είναι αποτέλεσμα της δυναμικής της οικονομικής και δημογραφικής ανάπτυξης της χώρας η οποία επιζητά διακαώς ζωτικούς χώρους εκμετάλλευσης και κερδοφορίας.<br />Τι δεν θέλουμε<br /><br />Πριν πάει ο ελληνικός λαός στη κάλπη την 21 Μάη, θα πρέπει να σταθμίσει καλά που θα ρίξει την πολύτιμη ψήφο του, αυτή την απειρο-ελάχιστη δύναμη που έχει. Πρέπει να ξέρει, πρωτίστως, τι κυβέρνηση δεν θέλει. Τα κόμματα του μνημονιακού τόξου, τα οποία ενδέχεται να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού, δεν έχουν θέσεις για τη περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας, δηλαδή πρωτίστως την οικονομική ανάπτυξη της Θράκης και των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Δεν έχουν ρεαλιστικό πρόγραμμα βιομηχανικής και αγροτικής ανάπτυξης με άξονα τις δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις, διότι αυτό θα σήμαινε παραδοχή ότι αυτό είτε δεν μπορεί να γίνει εντός της ΕΕ/Ευρωζώνης, είτε χρειάζονται ειδικές συμφωνίες με τη Κομισιόν και παραχωρήσεις – π.χ. απόδοση των γερμανικών οφειλών – για να γίνουν μέσα σ’ αυτό το τεράστια ασφυκτικό ορντοφιλελεύθερο πλαίσιο.<br /><br />Και δεν έχουν αυτοδύναμο πρόγραμμα ανάπτυξης αμυντικής βιομηχανίας, διότι αυτό θα σήμαινε παραδοχή ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει μέσα στο ΝΑΤΟ, εκτός και αν η συμμαχία αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό που δεν θα μπορεί πλέον να εκπληρώσει την αποστολή της: απ’ τις ΗΠΑ και την ΕΕ η Ελλάδα μόνο αγοράζει ως συνεπής κομπραδόρος-μεταπράτης, κυρίως για την στήριξη, έμμεση ή άμεση, των πολέμων του Ευρω-ατλαντισμού και διεθνών αμυντικών βιομηχανιών.<br /><br />Επίσης, για το κυπριακό ζήτημα ως ζήτημα παράνομης εισβολής και κατοχής από χώρα του ΝΑΤΟ και υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ, κανένα κόμμα του μνημονιακού τόξου το οποίο προσδοκεί ο κ. Αλιβιζάτος και οι “μάντες των Δελφών” να συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνασπισμού για την “αποκλιμάκωση” δεν λέει τίποτα. Υπάρχει, τέλος, μια ένοχη σιωπή όλων αυτών των κομμάτων γύρω απ’ το τεράστιο θέμα των γερμανικών οφειλών προς την Ελλάδα, θέμα που θέτει με σαφήνεια και πυγμή μόνο η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου – κάτι που είναι προς τιμήν της.<br /><br />Γι’ αυτό και οι προεκλογικές συζητήσεις αναλώνονται σε βωμολοχίες, επουσιώδεις κοκορομαχίες, λεκτικούς αφορισμούς εντυπωσιασμού και ανεδαφικές συζητήσεις για την οικονομία περί αύξησης μισθών και άλλα τινά και ανήκουστα, ενώ οι δημόσιοι διανοούμενοι του μνημονιακού συστήματος της υποτέλειας, από συγκεκριμένα βήματα εμβέλειας, αναλαμβάνουν τη πλύση εγκεφάλου των μικροαστικών και μεσοαστικών στρωμάτων προκειμένου να επιτευχθεί η “οικουμενική κυβέρνηση” που προσδοκούν. Καλώς. Εμείς δεν την προσδοκούμε και, πιστεύω, ούτε και ο ελληνικός λαός.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι είπαν για τα ελληνοτουρκικά οι “μάντεις των Δελφών” .

Φούσκας Βασίλης Οι τελευταίες δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στους Δελφούς, οι παρεμβάσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου για “αποκλιμάκωση” των ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι αναφέρει ελληνική επιστολή στον ΟΗΕ για το Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αργοπορημένη απάντηση

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/tourko1.jpg" width="737" /><br /><br />Η Αθήνα απάντησε, με σχετική καθυστέρηση, στις αιτιάσεις της Λιβύης σχετικά με τα όρια των θαλασσίων ζωνών της, όπως αυτά αποτυπώθηκαν σε ρηματική διακοίνωση της κυβέρνησης της Τρίπολης προς το Κάιρο. Με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον Οργανισμό, Ευάγγελος Σέκερης καταγράφει τις ελληνικές αιτιάσεις και θέσεις για το όλο θέμα.<br /><br />Με την επιστολή υπ’ αριθμόν Α/77/865, ο κ. Σέκερης σημειώνει ότι «τα υποτιθέμενα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Λιβύης παραβιάζουν την Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) όπως οριοθετείται, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, από τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου σχετικά με την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, που υπογράφηκε στις 6 Αυγούστου 2020».<br /><br />Πρακτικά με τη συγκεκριμένη επιστολή η Αθήνα υποστηρίζει το Κάιρο, με το οποίο και συντονίζεται σε επίπεδο Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών εναντίον της κυβέρνησης της Τρίπολης. Ο κ. Σέκερης επαναλαμβάνει ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2019 είναι παράτυπο και άκυρο τόσο σε επίπεδο διεθνούς δικαίου όσο και ως προς την πολιτική συμφωνία της Λιβύης το 2015, βάσει της οποίας απαιτείται και η κύρωση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της χώρας, η οποία δεν το έχει κάνει. «Αυτές οι διεκδικήσεις από πλευράς της Λιβύης παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο και αποτελούν, επιπλέον, μια απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μεσόγειο».<br /><br />Στην επιστολή του κ. Σέκερη επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, ότι η Αθήνα παραμένει πρόθυμη να επιλύσει τις διαφορές της με όλες τις γειτονικές χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι «ενώ επιφυλάσσεται όλων των δικαιωμάτων της βάσει του διεθνούς δικαίου, η Ελλάδα θα ήθελε να επαναλάβει ότι παραμένει σθεναρά προσηλωμένη στην επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος οριοθέτησης με γειτονικές χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο με ειρηνικά μέσα, καλόπιστα και σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, όπως έχει ήδη κάνει με την Ιταλία και την Αίγυπτο».<br /><br />ΕΠΙΣΤΟΛΗ<br /><br />Η Ελληνική επιστολή αναφέρει: <i>«Αναφορικά με τη ρηματική διακοίνωση της 13ης Φεβρουαρίου 2023 της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Λιβύης στα Ηνωμένα Έθνη προς τον Γενικό Γραμματέα (A/77/742), η Ελλάδα αναφέρει τα εξής: Η αναφερόμενη ρηματική διακοίνωση διανέμει επιστολή της ίδιας ημερομηνίας προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, με την οποία η Λιβύη εκφράζει την αντίθεσή της στο αιγυπτιακό προεδρικό διάταγμα αριθ. 595 (2022), σχετικά με τα δυτικά θαλάσσια σύνορα της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου.<br /><br />»Για τον σκοπό αυτό, η Λιβύη επισυνάπτει στην επιστολή έναν κατάλογο συντεταγμένων και έναν χάρτη των υποτιθέμενων ανατολικών θαλάσσιων συνόρων της. Η Ελλάδα αντιτίθεται και απορρίπτει τις αξιώσεις της Λιβύης σχετικά με τα ανατολικά θαλάσσια σύνορά της, στον βαθμό που παραβιάζουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αυτά τα υποτιθέμενα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Λιβύης παραβιάζουν την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, όπως οριοθετείται, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, από τη Συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών, η οποία υπεγράφη στις 6 Αυγούστου 2020. Η Λιβύη, προς στήριξη των επιχειρημάτων της σχετικά με αυτά τα υποτιθέμενα ανατολικά θαλάσσια σύνορα, επικαλείται, μεταξύ άλλων, το «Μνημόνιο Συνεννόησης του 2019 μεταξύ της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας – κράτους της Λιβύης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την οριοθέτηση των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο», καθώς και τη λιβυκή νομοθεσία του 2005 σχετικά με την ανακήρυξη και οριοθέτηση προστατευόμενης αλιευτικής ζώνης της Λιβύης. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα θα ήθελε να επαναλάβει ότι το μνημόνιο του 2019 είναι άκυρο και δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα, όπως έχει ήδη δηλώσει η Ελλάδα [βλ. επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας της 9ης Δεκεμβρίου 2019, συνημμένη σε επιστολή της 14ης Φεβρουαρίου 2020 (A/74/706)].<br /><br />»Το μνημόνιο αυτό παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις κανόνες του δικαίου της θάλασσας, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος των νησιών να δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες όπως κάθε άλλο χερσαίο έδαφος, και αγνοεί πλήρως τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.<br /><br /><br />» Επιπλέον, αποτελεί σαφή παραβίαση του γράμματος της Πολιτικής Συμφωνίας της Λιβύης του 2015, καθώς δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Λιβύης, όπως απαιτείται από το άρθρο 8, παράγραφος 2 (στ), της παρούσας Συμφωνίας, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με το ψήφισμά του 2259 (2015). Κατά συνέπεια, τυχόν υποτιθέμενα ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Λιβύης που βασίζονται στο Μνημόνιο του 2019, καθώς και οι σχετικές συντεταγμένες τους, στερούνται οποιασδήποτε νομικής ισχύος. Τέτοιες αξιώσεις της Λιβύης, οι οποίες παραβιάζουν κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, συνιστούν, επιπλέον, απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μεσόγειο.<br /><br />» Όσον αφορά τη λιβυκή ζώνη προστασίας της αλιείας που ανακηρύχθηκε το 2005 και αναφέρεται στην ίδια λιβυκή επιστολή, η Ελλάδα θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι η ζώνη αυτή δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο. Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαμαρτυρηθεί έντονα κατά της εν λόγω ζώνης για υπέρβαση της μέσης γραμμής μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας, καθώς και για τη χρήση γραμμών βάσης που έχουν χαραχθεί και δεν συνάδουν με το διεθνές δίκαιο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε από τη λιβυκή πλευρά να προσαρμόσει το εξωτερικό όριο της δηλωθείσας ζώνης προστασίας της αλιείας κατά τρόπο που να μην υπερβαίνει τη διάμεση γραμμή μεταξύ των ακτών της Λιβύης και των ακτών των γειτονικών κρατών (διπλωματική διακοίνωση της βρετανικής πρεσβείας της 21ης Δεκεμβρίου 2005 και ρηματική διακοίνωση της γερμανικής πρεσβείας στην Τρίπολη της 13ης Ιουνίου 2007, εκδόθηκε στο όνομα των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης).<br /><br />» Η Ελλάδα, από την πλευρά της, έχει επίσης εκφράσει σε πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του υψηλότερου επιπέδου, τις έντονες αντιρρήσεις της προς την κυβέρνηση της Λιβύης σχετικά με την ανακήρυξη αυτής της ζώνης. Τέλος, επιφυλασσόμενη όλων των δικαιωμάτων της βάσει του διεθνούς δικαίου, η Ελλάδα θα ήθελε να επαναλάβει ότι παραμένει σταθερά προσηλωμένη στην επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος οριοθέτησης με γειτονικές χώρες της ανατολικής Μεσογείου με ειρηνικά μέσα, καλή τη πίστει και σύμφωνα με το δίκαιο της θάλασσας, όπως έχει ήδη πράξει με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Θα σας ήμουν ευγνώμων αν η παρούσα επιστολή διανεμηθεί ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, υπό το σημείο 72 (α) της ημερήσιας διάταξης, και δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του Τμήματος Ωκεάνιων Υποθέσεων και στην επόμενη έκδοση του Law of the Sea Bulletin.<br /><br />Ευάγγελος Σέκερης<br /><br />Μόνιμος Αντιπρόσωπος».</i><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι αναφέρει ελληνική επιστολή στον ΟΗΕ για το Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αργοπορημένη απάντηση

Η Αθήνα απάντησε, με σχετική καθυστέρηση, στις αιτιάσεις της Λιβύης σχετικά με τα όρια των θαλασσίων ζωνών της, όπως αυτά αποτυπώθηκαν σε ρη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ”πόρτα του φρενοκομείου” άνοιξε με διακύβευμα το Αιγαίο.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/05/aegean_oyk-930x550.jpg" width="736" /><br /><br />Γράφει η <b>ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ</b><br />Για την προϊούσα αρνητική εξελικτική πορεία του Κυπριακού βεβαιωθήκαμε από εικοσαετίας σχεδόν. Από το 2006, συγκεκριμένα, όταν δικαστήριο της Βρετανίας (του κακού δαίμονα της Κύπρου ιστορικά) είχε δικαιώσει το βρετανικό ζεύγος Όραμς που αρνήθηκε να εγκαταλείψει το σπίτι του Κύπριου ιδιοκτήτη Μελέτη Αποστολίδη στην Λάπηθο της κατεχόμενης Κύπρου.<br /><br />Έκτοτε η παθητική στάση Ελλάδας και Κύπρου στο θέμα αυτό, σε συνδυασμό με την αδυναμία ανάληψης διπλωματικών πρωτοβουλιών εκ μέρους τους για προώθηση ελληνοκυπριακών θέσεων εθνικά συμφερότερων των υποδεικνυόμενων από τον ΟΗΕ (βλ. πρόταση του ΣΑ για”Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία”, με την αποδοχή ΗΠΑ και Βρετανίας) είναι δηλωτικά της έλλειψης αυτοπεποίθησης και των φοβικών συνδρόμων από τα οποία κατέχονται αμφότερες οι αδελφές χώρες έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Από κλιμακούμενα φοβικά σύνδρομα διακατέχονται διαχρονικά και οι εκάστοτε κυβερνήτες μας για τα απειλούμενα κεκτημένα μας στο Αιγαίο. Η πόρτα του φρενοκομείου, που φοβόταν ο γενάρχης Καραμανλής ότι θα ανοίξει για θέματα Εσωτερικής πολιτικής (με αφορμή τις συνθήκες παραλογισμού που επικρατούσαν περιοδικά στη χώρα), άνοιξε ήδη για την Εξωτερική μας πολιτική, με διακύβευμα των ”αλχημιστών” συμμάχων και εταίρων μας το Αιγαίο.<br /><br />Έτσι μέσα στους φόβους που μας συνέχουν για το τελευταίο, με αφορμή το τι μέλλει γενέσθαι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την 14η Μαῒου των τουρκικών εκλογών, προστέθηκαν δύο ακόμα: 1. Ο φόβος για τη στάση που θα κρατήσουν οι Δυτικοί–ΝΑΤΟϊκοί απέναντι στην Ελλάδα, αν βγει Πρόεδρος ο φιλοαμερικανός Κεμάλ Κιλιντσάρογλου ( Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, CHP) και 2. Ο φόβος για τη στάση του ΝΑΤΟ σε περίπτωση τουρκικής εισβολής σε νησί μας.<br /><br />Γιατί η Τουρκία, όποιον Πρόεδρο και να έχει, δεν θα εγκαταλείψει ποτέ το όνειρο της απόβασης σε ελληνικό νησί. Δεν θα εγκαταλείψει ποτέ το νεο-οθωμανικό δόγμα και το αλυτρωτικό όραμα που εξέφρασε ο Ταγίπ Ερντογάν για αλλαγή των συνόρων σε βάρος μας: ”Μία πατρίδα, μία κυβέρνηση, θα είμαστε ένα, θα είμαστε μεγάλοι, θα είμαστε όλοι μαζί η μεγάλη Τουρκία. Κανείς δεν μπορεί να φυλακίσει το όραμα της Τουρκίας στα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα”…<br /><br />Κι αυτό στην προέκτασή του σημαίνει ότι μύχιος πόθος της τουρκικής ηγεσίας (όποιο όνομα κι αν έχει αυτή μετεκλογικά) είναι να δημιουργήσει τετελεσμένα σε βάρος μας αρπάζοντας νησί του Αιγαίου (επέκταση των συνόρων της προς Δυσμάς) και, στην περίπτωση της Κύπρου, να προσαρτήσει τις κατεχόμενες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Με δεδομένα αυτά, μόνο σαν προεκλογικά πυροτεχνήματα δεν πρέπει να εκλαμβάνουμε την μόνιμη αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στην νησιωτική της επικράτεια, έστω κι αν μετά τον σεισμό έχει χαλαρώσει κάπως την πίεση που μας ασκούσε με τις καθημερινές παραβιάσεις της FIR Αθηνών και τις υπερπτήσεις μαχητικών και drones, πάνω από τα νησιά μας.<br /><br />Η σχετική παραφιλολογία που δημιουργήθηκε περί αλλαγής στάσης της Τουρκίας απέναντί μας (βλ. ”διπλωματία των σεισμών) είναι, ως εκ τούτου, προσωρινή. Δεν έχει σχέση με τις πραγματικές διαθέσεις της Άγκυρας και θα είμαστε αφελείς στην Αθήνα, αν πιστεύουμε το αντίθετο στηριζόμενοι στις μετά σεισμόν διπλωματικές αβροφροσύνες Τσαβούσογλου – Δένδια (σ.σ: Η Ελλάδα στηρίζει την υποψηφιότητα της Τουρκίας για την γενική γραμματεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού και η Τουρκία την υποψηφιότητα της Ελλάδας ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας).<br /><br />Έπειτα, η σημερινή Τουρκία δεν βρίσκεται στο εξοπλιστικό επίπεδο του ’74 και ’96. Έχει γίνει χώρα παραγωγής και εξαγωγής πολεμικού υλικού. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τουρκικά drones συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην νίκη των Αζέρων κατά των Αρμενίων, ενώ στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο τα Bayraktar TB2 ευθύνονται για τους μαζικούς θανάτους Ρώσων στρατιωτών, αφού για ένα διάστημα έγιναν το κύριο επιθετικό όπλο στα χέρια των Ουκρανών.<br /><br />Στα χρόνια ειδικά της πολιτικής ηγεμονίας του Ταγίπ Ερντογάν, η Τουρκία επιδίδεται σε φρενήρεις επανεξοπλισμούς, ενώ παράλληλα έχει επεκτείνει την επιρροή της ανά τον κόσμο δημιουργώντας βάσεις στο Κατάρ, τη Σομαλία, τη Λιβύη, τα Κατεχόμενα της Κύπρου (37% της Κυπριακής Δημοκρατίας) και την Αυλώνα της Αλβανίας.<br /><br />Πέραν τούτου, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και δια των μισθοφόρων της στον πόλεμο Αρμενίας–Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο –Καραμπάχ, έδωσε τη δυνατότητα στο στρατό της να αποκτήσει μεγάλη πολεμική εμπειρία, την οποία εμείς δεν έχουμε μεταπολεμικά, ενώ η τελευταία της Κύπρου ήταν το οδυνηρό 1974.<br /><br />Γιατί πρέπει να τα θυμόμαστε αυτά; Σίγουρα όχι για την πτώση του ηθικού μας, αλλά για την επανιεράρχηση των προτεραιοτήτων στη στρατηγική Ελλάδας και Κύπρου, αφού αμφότερες ακολουθούν την ίδια αναποτελεσματική, ”κατευναστική” πολιτική έναντι της Τουρκίας, η οποία υποκρύπτει ηττοπάθεια λόγω επιχειρησιακής ανετοιμότητας.<br /><br />Πολιτική επίδειξης κούφιας ”ψυχραιμίας”, την οποία επικαλούνται συνήθως οι πάσχοντες από σύνδρομα φοβικότητας, ραγιαδισμού και… ”μινιμαλισμού”, όπως επιτάσσει η”Σχολή του Κατευνασμού” τον οποίο ακολουθούμε πιστά από το 1996… Πολιτική νομοταγούς μέλους που αντιδρά βάσει των διακρατικών… κανόνων ευγένειας με επιστολές, διαβήματα, καταγγελίες και επικλήσεις στο Διεθνές Δίκαιο, χωρίς αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση.<br /><br />Γιατί αυτό κάνουμε διαχρονικά, χωρίς να έχουμε πετύχει ως τώρα κάτι θετικό επί του πρακτέου. Κάτι επί του πρακτέου στο Κυπριακό, λόγου χάρη, όπου όζουν τα λιμνάζοντα ύδατα επί 49 χρόνια. Σαρανταεννιά χρόνια αδράνειας και υποχωρητικότητας Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων, με αποτέλεσμα την ανανέωση σε τακτά διαστήματα της πολιτικής… ”μη μου άπτου” των ”Μεγάλων” της Διεθνούς Κοινότητας (ΝΑΤΟ, ΕΕ, ΟΗΕ και ΗΠΑ) έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Αυτό το ”μη θετικό επί του πρακτέου” ανακινεί βάσιμες υποψίες, εντωμεταξύ, και για τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας στο Αιγαίο με αυτουργούς ΗΠΑ, Ρωσία (ενδεχομένως) και ΕΕ (με επικεφαλής τη Γερμανία) και όχημα στρατηγικό τη ”συνεκμετάλλευση” των ελληνικών κεκτημένων με την Τουρκία.<br /><br />Τα παιχνίδια ΗΠΑ και Γερμανίας που οδήγησαν σε άτακτη υποχώρηση το κυβερνών κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στο Σκοπιανό το ’18, συνεχίστηκαν τρία χρόνια αργότερα επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας, όταν η Ελλάδα παρέδωσε Γη και Ύδωρ σε βάσεις στους Αμερικανούς με την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας (14/10/’21), χωρίς να διασφαλίσει την φιλελληνική πολιτική τους στην πράξη.<br /><br />Πολιτική που μας ξεγέλασε με τις διθυραμβικές φιλελληνικές δηλώσεις από τις ΗΠΑ (μετά την πρωθυπουργική ομιλία στο Κογκρέσο του Κυριάκου Μητσοτάκη, 17/5/’22) και που τώρα έχει απομυθοποιηθεί, καθώς βλέπουμε να εκδηλώνεται πάλι πισωγύρισμα της αμερικανικής πολιτικής με υιοθέτηση της παλιάς ρητορικής των ίσων αποστάσεων μεταξύ επιτιθέμενου και αμυνόμενου.<br /><br />Εκεί παραπέμπουν τουλάχιστον οι πρόσφατες, αποκαλυπτικές δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, οι οποίες πιστοποιούν το δίπορτο των Αμερικανών στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας:<br /><br />”[…] ΗΠΑ και Τουρκία είχαν παραδοσιακά στενές σχέσεις”, είπε μεταξύ άλλων ο ελληνικής καταγωγής Τζορτζ Τσούνη στο πλαίσιο του 8oυ Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών, που πραγματοποιήθηκε στους Δελφούς στις 26 – 29 Απριλίου.. ”Ελπίζουμε ότι θα επανέλθουμε σε εκείνες τις μέρες της στενής συνεργασίας… Η Ευρώπη θα πρέπει να συμπεριφερθεί στην Τουρκία καλύτερα. Θα πρέπει να μπορούμε να συνυπάρξιυμε ειρηνικά…”.<br /><br />Όπερ σημαίνει (για τους ψυλλιασμένους) ότι εξυφαίνονται πολλά δυσάρεστα σε βάρος των εθνικών συμφερόντων μας πίσω απ’ την πλάτη του ελληνικού λαού, εν γνώσει ή ερήμην των ηγεσιών των τριών μεγάλων κομμάτων της χώρας, αν και το πιο πιθανό είναι να συμβαίνει το πρώτο και Τσίπρας-Ανδρουλάκης να αποφεύγουν προεκλογικά, να μιλήσουν αντιπολιτευτικά για τα εθνικά θέματα λόγω της συνενοχής τους στο θέμα ”συνεκμετάλλευσης” του Αιγαίου, για την οποία ήδη ο Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης συγκατένευσε δημόσια (βλ. συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ)…<br /><br />Τα γεγονότα, ως φαίνεται, τρέχουν ταχύτερα απ’ τη φαντασία μας και, αν πιστέψουμε στις φήμες που τα ακολουθούν, δεν απoκλείεται να δούμε ”αμερικανική μεσολάβηση διαμοιρασμού ΑΟΖ και Ανατολικής Μεσογείου” μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας-Κύπρου, όπως προανήγγειλε πρόσφατα η Deutsche Welle.<br /><br />Η εν λόγω γερμανική εφημερίδα μίλησε καθαρά για παρέμβαση της Δύσης στα ελληνοτουρκικά, μετά τις εκλογές της 21ης Μαῒου στην Ελλάδα. Η ”πολιτική των προκλήσεων” του Ερντογάν (βλ. καθημερινές παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο) αποτελεί παρελθόν, κατ’ αυτήν, γιατί έχει γίνει στροφή στις ελληνοτουρκικές σχέσεις…<br /><br />Προοίμιο αυτής της στροφής ήταν τα… ”μέλια” του Δένδια για τον ”φίλο Μεβλούτ” τον περασμένο Φεβρουάριο, που επανήλθαν δριμύτερα μετά τον σεισμό. ‘Έτσι εξηγείται η κλιμάκωση στο… μπαράζ προθύμων για ”συνεκμετάλλευση” από τη δική μας πλευρά (Ντόκος, Μπακογιάννη, Καιρίδης, Ν. Φίλης και τώρα Τσίπρας).<br /><br />Έτσι αξιοποιούνται οι μυστικές τριμερείς σε Βερολίνο (2020) και Βρυξέλλες (2022) με διαμεσολαβητή τη Γερμανία, η οποία — από κοινού με τις ΗΠΑ — φαίνεται ότι βρήκαν τα ”παράθυρα ευκαιρίας” που ζητούσαν και ότι δρομολογούν ήδη συντονισμένα (μετά την φυσική καταστροφή στην Τουρκία τον περασμένο Φεβρουάριο) διπλωματικές εξελίξεις (επί τη βάσει της ”διπλωματίας των σεισμών”) για επίλυση των διαφορών των δύο χωρών στο Αιγαίο (βλ. ”συνεκμετάλλευση”, που ισοδυναμεί με μοιρασιά των ελληνικών δικαίων).<br /><br />Αν, μάλιστα — ο μοι γένοιτο — αποδειχθούν αληθινά τα ευφάνταστα σενάρια που διαρρέονται στα ΜΜΕ και τα ΜΚΔ (ως συμπέρασμα από το Φόρουμ των Δελφών) περί ΝΑΤΟϊκής συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας και αποστρατιωτικοποίησης ελληνικών νησιών ”εντός πλαισίου ΝΑΤΟ’, δεν αποκλείεται να δούμε κάποια από τα 152 διεκδικούμενα απ’ τους Τούρκους νησιά μας να χαρακτηρίζονται από ελληνικά ΝΑΤΟϊκά, άρα να ουσετεροποιούνται ως αποστρατιωτικοποιημένα!!!<br /><br />Κι αν συμβεί αυτό, δεν αποκλείεται να πάμε τελικά σε ΝΑΤΟϊκή συνδιαχείριση ελληνικών νησιών του Αιγαίου, με την Βορειοατλαντική Συμμαχία σε ρόλο διαμεσολαβητή-”συνεκμεταλλευτή” με Ελλάδα -Τουρκία…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ”πόρτα του φρενοκομείου” άνοιξε με διακύβευμα το Αιγαίο.

Γράφει η ΚΡΙΝΙΩ ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΟΥ Για την προϊούσα αρνητική εξελικτική πορεία του Κυπριακού βεβαιωθήκαμε από εικοσαετίας σχεδόν. Από το 2006, συγκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εξοπλιστικές «αυτοκτονίες» 40 ετών και το F-35 που έρχεται ως «προεκλογικό καθρεφτάκι».

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/03/F_35-930x550.jpeg" width="727" /><br /><br />Η απάντηση των Αμερικανών για να «μπούμε στην ουρά αναμονής» για το F-35, αναμένεται πως και πως από την κυβέρνηση. Κι αυτό ,γιατί θέλει να αξιοποιήσει την ανακοίνωση ως προεκλογικό πυροτέχνημα! Στην Ελλάδα τίποτα πια δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, ειδικά στις προεκλογικές περιόδους. Υπενθυμίζουμε ότι είδαμε Rafale με πυρσό της ΝΔ , δεν θα θα εκπλαγούμε αν ακούσουμε ότι τα F-35 είναι…παροχή προς τον κόσμο…<br /><br />Το F-35 αναδεικνύει ξανά πόσο πρόχειρα αλλά και με πόση δουλικότητα οι ελληνικές κυβερνήσεις προχωρούν σε πανάκριβες αγορές οπλικών συστημάτων που δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύονται λανθασμένες, ακόμη και άχρηστες!<br /><br />Οι Data Journalists παρουσιάζουν έρευνα με τα δισεκατομμύρια που πετάχτηκαν από το παράθυρο τα τελευταία 40 χρόνια, αναδεικνύοντας μερικές από τις αγορές που πληρώθηκαν αλλά δεν απέδωσαν τίποτα. Ανάμεσα σε αυτές και τα C-27 που αυτές τις ημέρες απασχόλησαν λόγω του Σουδάν.<br /><br />Είναι συγκλονιστικό πόσες φορές έχουμε κάνει τα ίδια λάθη, πόσες φορές ο κόσμος έχει χρυσοπληρώσει όπλα που δεν χρησιμοποιήθηκαν, πόσες φορές οι εισηγήσεις των στρατιωτικών πετάχθηκαν στο καλάθι των αχρήστων με τη δικαιολογία της «εξοπλιστικής διπλωματίας».<br /><br />Και τώρα είναι συγκλονιστική η περιφρόνηση που δείχνει πρώτα απ ΄ όλα η κυβέρνηση σε συγκεκριμένα ζητήματα που έχουν τεθεί από ειδικούς για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να προχωρήσουμε στην πολυδάπανη προμήθεια του F-35, ειδικά μετά από την αγορά των Rafale. Και τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν δείχνουν καμία διάθεση να ασκήσουν έλεγχο και να θέσουν τα ερωτήματα των ειδικών στην κυβέρνηση.<br /><br />Με ποια λογική η Ελλάδα πάει να δώσει πολλά δις -απροσδιόριστο το κόστος αλλά σίγουρα θα ξεπεράσει τα 4 δις- για να πάρει ένα αεροσκάφος που δεν θα μπορεί να το χρησιμοποιήσει εναντίον της Τουρκίας; Κάνουμε την αγορά για να πολεμήσει το F-35 εναντίον ποίου; Της Ρωσίας ή της Κίνας;<br /><br />Πως θα υποστηριχθεί το αεροσκάφος; Έχει προσμετρηθεί το κόστος χρήσης του;<br />Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα προκύπτουν από την έρευνα των Data Journalists που μπορείτε να διαβάσετε <a href="https://www.datajournalists.co.uk/2023/05/03/i-ellada-petaxe-dekades-disekatommyria-se-akatallila-opla/">ΕΔΩ</a><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι εξοπλιστικές «αυτοκτονίες» 40 ετών και το F-35 που έρχεται ως «προεκλογικό καθρεφτάκι».

Η απάντηση των Αμερικανών για να «μπούμε στην ουρά αναμονής» για το F-35, αναμένεται πως και πως από την κυβέρνηση. Κι αυτό ,γιατί θέλει να ...

Διαβάστε την συνέχεια