Από «μοναδική» έγινε «κύρια» τώρα η διαφορά μας με την Τουρκία;

<img height="373" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2021/01/nb_aegean_ellada_turkia-1068x623.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Παιχνίδια με τις λέξεις;</span></h3>Συνεχίζονται οι «θολές» δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα και την Τουρκία.<br /><br /><a href="https://www.newsbreak.gr/politiki/162832/mitsotakis-monocle-nea-ellada/">Σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Monocle»</a>, ο Πρωθυπουργός σημείωσε: «Πάντα έτεινα χείρα φιλίας προς την Τουρκία. Και πάντα προέτρεπα τον πρόεδρο Ερντογάν να καθίσουμε και να συζητήσουμε την κύρια διαφορά μας (σ.σ. από μοναδική έγινε κύρια;), που είναι η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών μας».<br /><br />Από «μοναδική» διαφορά, ο κ. Μητσοτάκης τη χαρακτήρισε «κύρια» διαφορά, αφήνοντας προφανείς απορίες. Η ιστορία, όπως είπε ο πρωθυπουργός, «πάει πολλές δεκαετίες πίσω, αλλά το θέμα μπορεί να επιλυθεί. Αν δεν τα καταφέρουμε, μπορούμε να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των διεθνών δικαστηρίων».<br /><br />Βέβαια και το «<a href="https://www.newsbreak.gr/tag/thalassies-zones/">θαλάσσιες ζώνες</a>» σήκωσε επίσης πολλά φρύδια, καθώς διακρίνεται μια επιμονή σε αυτόν τον εσφαλμένο όρο, ο οποίος ανοίγει κερκόπορτα στην Τουρκία.<br /><br />«Σίγουρα», σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης, το καλοκαίρι «η θερμοκρασία ανέβηκε με την Τουρκία. Ήρθε εκ νέου στο προσκήνιο η στρατηγική σημασία της ανατολικής Μεσογείου. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και για την Ευρώπη. Οι διαφορές μας με την Τουρκία επηρεάζουν επίσης τη σχέση της με την Ευρώπη. Για τον λόγο αυτό, πιστεύω, ότι η Ευρώπη έλαβε την απόφαση να επιβάλει επιπρόσθετα μέτρα στην Τουρκία (σ.σ. σιγά τ’ αυγά…) σχετικά με τις παράνομες γεωτρήσεις και τις παράνομες δραστηριότητες όσον αφορά τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στην ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Και συνέχισε ο κ. Μητσοτάκης λέγοντας ότι υπάρχει «μια γενικευμένη αίσθηση (σ.σ. δεν είναι και σίγουρο…) πως η Τουρκία συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που δεν συμβάλλει στην προώθηση της ειρήνης και της φιλίας στην περιοχή».<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από «μοναδική» έγινε «κύρια» τώρα η διαφορά μας με την Τουρκία;

Παιχνίδια με τις λέξεις; Συνεχίζονται οι «θολές» δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη όσον αφορά τα εθνικά μας θέματα και την Τουρκία. Σε συνέντε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ι. Μάζης: Αφού εμείς δε ζητάμε τίποτα, μοιραία θα μοιράσουμε με τους Τούρκους

<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" height="360" loading="lazy" src="https://www.youtube.com/embed/g6BvGYTEbTQ" style="border-style: initial; border-width: 0px; filter: contrast(112%) grayscale(20%) drop-shadow(rgba(128, 128, 128, 0.7) 5px 5px 4px);" width="680" youtube-src-id="g6BvGYTEbTQ"></iframe></div><br style="content: ""; display: block; margin-top: 20px;" /> </div><a style="color: #333333; font-family: Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 18px;"></a><br /></div><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ι. Μάζης: Αφού εμείς δε ζητάμε τίποτα, μοιραία θα μοιράσουμε με τους Τούρκους

  πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν αρέσει στην Τουρκία η ισχυροποίηση της άμυνας της Ελλάδας: Το Casus Belli και τα “βαρίδια” στις διερευνητικές

<img height="288" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/01/210123204857_EIDIKES-DYNAMEIS.jpg" width="640" /><br /><br />Η πρόσφατη επαναφορά του Casus Belli από τον κο. Τσαβούσογλου δεικνύει από τη μια πλευρά το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας κι από την άλλη αυξάνει τα ούτως ή αλλιώς ενεργοποιημένα αντανακλαστικά του Ελληνικού Επιτελείου.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών την ώρα που ταξιδεύει αναζητώντας την εύνοια της Ευρώπης, καθώς το Μάρτιο το Συμβούλιο δεν αποκλείεται να συζητήσει και για μέτρα κατά της Τουρκίας, την ίδια στιγμή δεν σταματά να δυναμιτίζει το κλίμα λίγα μόλις 24ωρα από την έναρξη του διερευνητικού διαλόγου.<br /><br />Μάλιστα ο κος. Τσαβούσογλου επανέφερε ξανά όλη την ατζέντα των αξιώσεων που επιχειρεί να επιβάλει η Άγκυρα στον επερχόμενο διάλογο.<br /><br />Η πρακτική αυτή, όπως παρατηρούν στο Επιτελείο έχει διπλό πρόσημο διότι από τη μια πλευρά ο έχων τα ηνία της διπλωματίας της Τουρκίας πετά από τώρα την μπάλα στην εξέδρα ώστε στη συνέχεια να κατηγορήσει την Αθήνα ότι δεν προσέρχεται σ’ έναν «ανοιχτό» διάλογο κι από την άλλη να διαμορφώσει την αφορμή που θέλει η γείτονα ώστε να έρθουν και πάλι οι δύο χώρες σε καταστάσεις που έζησαν προ έξι μηνών.<br /><br />Ήδη τα πρώτα απτά δείγματα η Τουρκία έσπευσε να τα δώσει την εβδομάδα που πέρασε, καθώς οι πρώτες 6 υπερπτήσεις του 2021 είναι πλέον γεγονός και έχουν καταγραφεί, όπως και οι πρώτες ιδιαίτερα σκληρές αερομαχίες. Μάλιστα, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, οι Τούρκοι αεροπόροι που έλαβαν εντολή να παραβιάσουν το FIR Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο δεν στάθηκαν τυχεροί απέναντι στους διώκτες τους, καθώς τα Ελληνικά «γεράκια» που βρίσκονταν σε καθεστώς αυξημένης επιφυλακής, ήταν ιδιαίτερα έμπειροι ιπτάμενοι, με εκατοντάδες ώρες αναχαιτίσεων στο ενεργητικό τους.<br /><br />Ωστόσο δεν είναι μόνο αυτό το «δείγμα» για τους στρατιωτικούς που έως σήμερα, αναλύοντας την γείτονα έχουν δικαιωθεί σε απόλυτο βαθμό.<br /><br />Τα “βαρίδια” του διερευνητικού διαλόγου… <br /><br /><div>Ο διερευνητικός διάλογος έχει πολλά «βαρίδια» καθαρά σε επιχειρησιακό επίπεδο καθώς οι Τούρκοι εκτός των παραβιάσεων, της μη αναγνώρισης του Δικαίου της θάλασσας, εκείνο που κάνουν όλα τα τελευταία χρόνια είναι να έχουν επεκτατικές βλέψεις απέναντι στην Ελλάδα. Και νησιά έχει γράψει ο Τουρκικός τύπος ότι έχουν καταλάβει οι Έλληνες και πάνω σε αυτά κατοικούν και στρατιώτες. Με αυτό το τέχνασμα είχε επαναφέρει και πάλι η γείτονα την αξίωση της αποστρατιωτικοποίησης.<br /><br />Με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ο Τούρκος ΥΠΕΞ από τις Βρυξέλλες μίλησε και πάλι για το Αιγαίο, για ασκήσεις που κάνουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, δηλαδή ο κος. Τσαβούσογλου ομιλεί για τον ζωτικό χώρο ασκήσεων της Ελληνικής άμυνας.<br /><br />Απέναντι σε τέτοιου είδους αιτιάσεις το Ελληνικό Επιτελείο απαντά μόνο με σκληρή δουλειά, με ασκήσεις που περνούν ιδιαίτερα σημαντικά μηνύματα, είτε Εθνικών ασκήσεων, είτε συμμαχικών αλλά και με έργα αποτροπής που από πέρσι τον Φεβρουάριο έως τώρα δεν έχουν σταματήσει.<br />Η αποστροφή στον λόγο του Τούρκου ΥΠΕΞ περί των notam που εκδίδει η μόνη διεθνώς αναγνωρισμένη και αρμόδια Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας για ασκήσεις, δεν αποκλείουν ανώτατες πηγές να έχει να κάνει και με την επερχόμενη άσκηση ανάμεσα στα Μπλε Φτερά και τα RAFALE της Armee de L’ Air σε όλο το εύρος του FIR Αθηνών.<br /><br />Άλλωστε τα μηνύματα που λαμβάνει η γείτονα για τις συμμαχίες που αναπτύσσει η Ελλάδα- εκτός των παραδοσιακών συμμάχων- της δείχνουν ότι το Ελληνικό Επιτελείο εργάζεται ιδιαίτερα ώστε να χτίσει ένα ασφαλές περιβάλλον, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλες τις χώρες της περιοχής.<br /><br />Και φυσικά η Τουρκία δεν παραβλέπει ότι τα αιτήματα του Ελληνικού Επιτελείου προς την κυβέρνηση, υλοποιούνται πλέον με ταχύτατους ρυθμούς γεγονός που δεν αρέσει στην Τουρκία μιας και με την ισχυροποίηση της Ελληνικής άμυνας, η πολιτική των κανονιοφόρων που ασπάζεται η Τουρκία, δεν είναι εύκολο να περάσει.<br /><br />Τα RAFALE που βάζουν φουλ τον «ΑΒ», τα F-16 Viper, η απόφαση για τις νέες φρεγάτες και η ισχυροποίηση του Στρατού Ξηράς με πολλά προγράμματα «έκπληξη» δεν είναι ένα σπριντ εξοπλισμών αλλά το επόμενο ισχυρό βήμα των Ενόπλων Δυνάμεων απέναντι στη γιγάντωση των προκλήσεων από την Τουρκία…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δεν αρέσει στην Τουρκία η ισχυροποίηση της άμυνας της Ελλάδας: Το Casus Belli και τα “βαρίδια” στις διερευνητικές

Η πρόσφατη επαναφορά του Casus Belli από τον κο. Τσαβούσογλου δεικνύει από τη μια πλευρά το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας κι από την άλλη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διερευνητικές: “Σωσίβιο” στο Βόσπορο για τον Ερντογάν που παίζει “σκάκι” με τη Δύση

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/05/11/erdogan_fatih.jpeg"><img height="429" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/05/11/erdogan_fatih-696x466.jpeg" width="640" /></a><br /><br />“Ελληνοτουρκικές Διερευνητικές επαφές σωσίβιο” για το καθεστώς Ερντογάν ξεκινούν σήμερα στην Κωνσταντινούπολη. Ελπίζουμε ότι δεν θα αποδειχτούν βαρίδι για την Ελλάδα. Κάποιοι τις χαρακτηρίζουν “συγχωροχάρτι” σ΄ όσα ο Ερντογάν κάνει πρωτίστως έναντι της Ελλάδας, αλλά και της Δύσης. Δεν έχουν άδικο. <br /><br />Η ελληνική πλευρά προσέρχεται στις συζητήσεις, όπως έχουν δημόσια δηλώσει πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ, με θετική διάθεση αλλά όχι με αφέλεια. Μακάρι να δικαιωθούν για τη θετική διάθεση και να μην πιαστούν αφελείς…<br /><br />Η ανάλυση που ακολουθεί είναι από την ιστοσελίδα της Carnegie Europe. Την υπογράφουν οι Marc Pierini και Francesco Siccardi. Νομίζουμε ότι αποδίδει απόλυτα όσα και ο μέσος Έλληνας πολίτης που απλά παρακολουθεί την επικαιρότητα, όχι μόνο από τις τηλεοράσεις, έχει καταλάβει για την Τουρκία. <a href="https://carnegieeurope.eu/2021/01/21/why-eu-and-united-states-should-rethink-their-turkey-policies-in-2021-pub-83662">Όλη την ανάλυση μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ.</a><br /><br />Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον η σημασία που δίνουν οι αναλυτές στην ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. Διαβάστε πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην επιθετική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Εδώ προς το παρόν …παίζουμε τις κουμπάρες.<br /><br />Ποια είναι τα σημεία που επισημαίνουν οι δύο αναλυτές:<br /><br />•Ξεκινώντας από το συμπέρασμα: το 2021, ΕΕ και ΗΠΑ πρέπει να πάρουν αποφάσεις για την Τουρκία. Αποφάσεις που θα έχουν στόχο να διατηρήσουν την ισορροπία μεταξύ του “συμμαζέματος” της Τουρκίας αλλά και της διατήρησης δεσμών ασφαλείας και οικονομικών σχέσεων.<br />“Η Τουρκία απέχει πολύ από το να αποτελεί ουσιαστικό πυλώνα του ΝΑΤΟ και αξιόπιστο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης…Έχει υιοθετήσει στάση ενός αποδιοργανωτικού εταίρου για τη Δύση”, γράφουν. <br />“Το έτος 2020 σηματοδότησε τις σχέσεις της Τουρκίας με τους παραδοσιακούς δυτικούς εταίρους της. Η εξωτερική πολιτική της χώρας στρατιωτικοποιήθηκε έντονα σε μια προσπάθεια να επιβεβαιώσει την εξουσία της Άγκυρας στο εξωτερικό και να τροφοδοτήσει μια έντονα εθνικιστική αφήγηση”, διαπιστώνουν οι δύο αναλυτές.<br /><br />• “Η αποφασιστική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας περιλαμβάνει το επεκτατικό δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος, συνεχιζόμενες διαμάχες με την Κύπρο και ενισχυμένο στρατιωτικό ρόλο στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας.<br /><br />Σε σύγκριση με τις αρχές του 2010, η Τουρκία τώρα ενεργεί στη διεθνή σκηνή με πολύ διαφορετικές προοπτικές”.<br /><br />• “Μια ισχυρή στρατιωτική συσσώρευση –σχεδιασμένη από τα πρώτα χρόνια της κυριαρχίας του AKP ,κατέστη δυνατή μέσω μιας μεγάλης προσπάθειας για καινοτομία και επιδόσεις στον αμυντικό κλάδο της χώρας…Αυτή η εξέλιξη αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την ενίσχυση των εξωτερικών δυνατοτήτων της Τουρκίας που της επιτρέπει να καθιερωθεί ως ένας πιο αποφασιστικός παράγοντας εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Περισσότεροι εξοπλισμοί έχουν προγραμματιστεί να παραληφθούν από το 2021… Ωστόσο, η χώρα εξαρτάται από τους προμηθευτές της Δύσης για κινητήρες, ραντάρ, συστήματα αντιμέτρων, οπτικά και πυραυλικά συστήματα. Αυτή η διαρθρωτική αδυναμία πιθανότατα θα ξεπεραστεί χάρη στον δυναμισμό της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας και στον εφοδιασμό από άλλες χώρες όπως η Νότια Κορέα, η Ουκρανία και το Ηνωμένο Βασίλειο…. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανάπτυξη ρωσικών S-400 από την Τουρκία εισήγαγε ένα ενδεχόμενο εξάρτησης από το ρωσικό παράγοντα για εκπαίδευση και συντήρηση”.<br /><br />• “Στα τέλη του 2019 και το 2020, η αποφασιστική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έφτασε σε μια κρίσιμη στιγμή με τους παραδοσιακούς συμμάχους της λόγω μιας σειράς πρωτοβουλιών. Τον Νοέμβριο του 2019, η Τουρκία υπέγραψε διμερή συμφωνία με τη Λιβύη σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα, με αντάλλαγμα ένα σύμφωνο ασφαλείας με τη συμμετοχή στρατιωτικών εκπαιδευτών και συμβούλων, καθώς και παραδόσεις εξοπλισμού. Αυτό πυροδότησε μια σοβαρή κρίση με την Κύπρο, την Ελλάδα και ολόκληρη την ΕΕ. Μια τουρκική ναυτική ανάπτυξη για την υποστήριξη δραστηριοτήτων έρευνας και γεώτρησης σε αμφισβητούμενα ύδατα στην Ανατολική Μεσόγειο οδήγησε σε ένα σημαντικό συμβάν με μια ελληνική φρεγάτα τον Αύγουστο του 2020, ακολουθούμενη από τις προσπάθειες του ΝΑΤΟ για τη δημιουργία μηχανισμού αποσυμπίεσης μεταξύ της Αθήνας και της Άγκυρας.<br /><br />Παρομοίως, οι μαζικές παραδόσεις όπλων από την Τουρκία στην κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης συνεχίστηκαν παρά τη δέσμευση της Άγκυρας στη Διάσκεψη του Βερολίνου τον Ιανουάριο του 2020 να σταματήσει να παραδίδει όπλα .<br />“Τον Φεβρουάριο – Μάρτιο 2020, το υπουργείο Εσωτερικών της Τουρκίας ξεκίνησε μια παραστρατιωτική επίθεση στα χερσαία σύνορα της χώρας με την Ελλάδα. Αυτή η επιχείρηση, η οποία διεξήχθη από 1.000 Τούρκους αξιωματικούς ειδικών δυνάμεων, συνίστατο στην προώθηση προς τα σύνορα περίπου 5.800 προσφύγων.<br />“Επιπλέον, η Τουρκία διακήρυξε τον Νοέμβριο του 2020 ότι οι προσπάθειες διαπραγμάτευσης μιας συνολικής συμφωνίας για την Κύπρο είχαν καταστεί μάταιες. Αντ ‘αυτού, η Τουρκία δήλωσε ότι η λύση δύο κρατών ήταν πλέον η προτιμώμενη επιλογή της, απορρίπτοντας ένα δικοινοτικό, διζωνικό ομοσπονδιακό μοντέλο”.<br /><br />• “Οι αναλυτές έχουν περιγράψει την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας ως «πλήρωση των κενών και διόρθωση των λαθών», που σημαίνει ότι βασίζεται στην επιταχυνόμενη αποδέσμευση των ΗΠΑ από τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, την απουσία της ΕΕ ως διπλωματικού παράγοντα σε ολόκληρη την περιοχή και την επιμονή των ανεπίλυτων διαφορών στην Κύπρο, την Ανατολική Μεσόγειο και το Νότιο Καύκασο, τις οποίες η Τουρκία θεωρεί κρίσιμη για τα συμφέροντά της.<br /><br />Η εγχώρια πολιτική στην Τουρκία οδήγησε την Άγκυρα να επικεντρώσει τις επιλογές της εξωτερικής πολιτικής σε θέματα στα οποία υπάρχει συναίνεση στο εσωτερικό: η κουρδική εξέγερση, η πρόσβαση στα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου, τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας και τα δικαιώματα του Αζερμπαϊτζάν επί του αμφισβητούμενου εδάφους του Ναγκόρνο – Καραμπάχ. Αυτό βοήθησε στη συγκέντρωση πολλών κομμάτων της αντιπολίτευσης γύρω από τη σημαία”.<br /><br />• “Ο Galip Dalay, έγραψε για το Γερμανικό Ινστιτούτο Διεθνών Θεμάτων και Ασφάλειας, ότι «η Τουρκία πιστεύει πως τα συμφέροντά της εξυπηρετούνται καλύτερα μέσω μιας πράξης εξισορρόπησης μεταξύ των παραδοσιακών δεσμών με τη Δύση και της πρόσφατης βελτίωσης των σχέσεων με χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα», ενώ το ΝΑΤΟ και το Συμβούλιο της Ευρώπης δεν παρέχουν πλέον “το πλαίσιο – ή ακόμη και ένα σημείο αναφοράς – για τις επιλογές εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της Τουρκίας”. Για άλλους, όπως ο Hugh Pope και ο Nigar Göksel, που γράφουν για το Chatham House, η Τουρκία έκανε πάντα το δικό της : «η απόρριψη της υποταγής στη Δύση υπήρξε από καιρό το θεμέλιο της τουρκικής πολιτικής, είτε η ηγεσία της ήταν θρησκευτική είτε κοσμική, αριστερή ή δεξιά “.<br />“Στο εθνικό ακροατήριο, η τουρκική ηγεσία προσφέρει νέες αφηγήσεις βασισμένες σε πνεύμα κατάκτησης και αναφορές στον σχηματισμό της σύγχρονης Τουρκίας το 1923. Μιλώντας για την Ημέρα Νίκης της χώρας το 2020, ο Ερντογάν είπε: «Είμαστε αποφασισμένοι να καλωσορίσουμε το 2023, τα 100 χρόνια της Δημοκρατίας, οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά ισχυρότεροι, πιο ανεξάρτητοι, σε μια πιο ευημερούσα χώρα. “<br />“ Ο Ερντογάν ανέφερε «κρίσιμα επιτεύγματα από τη Συρία έως τη Λιβύη, από τον Εύξεινο Πόντο ως την Ανατολική Μεσόγειο ως« σαφέστερη ένδειξη της θέλησής μας να προστατεύσουμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας μας »<br /><br />Τι προτείνουν οι δύο αναλυτές:<br /><br />“Το 2021, οι δυτικοί εταίροι της Τουρκίας και το ΝΑΤΟ θα θέσουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τις ανατρεπτικές και επεκτατικές πολιτικές της χώρας.<br /><br />Θα πρέπει να αξιολογήσουν τον στρατηγικό κίνδυνο μιας ηγεσίας που συνήθως χρησιμοποιεί αντι-δυτικές μεθόδους, βασισμένες σε συνωμοσία, εθνικιστικές αφηγήσεις, αγνοώντας πολλές από τις διεθνείς δεσμεύσεις της. Η αυθαίρετη μεταχείριση έναντι αντιπάλων του καθεστώτος, ελεύθερων στοχαστών και ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα θα αποτελέσει επίσης σημαντικό παράγοντα στις εκτιμήσεις της Δύσης. Μια άλλη πηγή πολιτικής αβεβαιότητας θα είναι η ημερομηνία των προεδρικών εκλογών που έχουν προγραμματιστεί για το 2023 και η πιθανή ακύρωσή τους από την ηγεσία.<br /><br />Από την πλευρά της ασφάλειας, η στρατηγική εκτίμηση της Δύσης για τις αλληλεπιδράσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία στο Αζερμπαϊτζάν, τη Λιβύη και τη Συρία αναμένεται να εγείρει πολλά ερωτήματα, όπως θα μπορούσε να προβλεφθεί αμέσως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016. Η πρωταρχική πραγματικότητα είναι ότι, άμεσα ή έμμεσα, η Άγκυρα έχει βοηθήσει τους στόχους της Μόσχας ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ – μια στάση που πολλοί στη Δύση βλέπουν ως αλλαγή παιχνιδιού περισσότερο από μια πράξη εξισορρόπησης.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η συνεχής ανάπτυξη της στρατιωτικής βιομηχανίας της Τουρκίας στο πλαίσιο των τρεχόντων προγραμμάτων δεν θεωρείται απαραίτητα ως πλεονέκτημα για το ΝΑΤΟ. Λόγω των συνεχών διαπραγματεύσεων μεταξύ της Άγκυρας και της Μόσχας σε πολλά μέτωπα, η συμπεριφορά της Τουρκίας σε περίπτωση πιθανών εντάσεων μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ, για παράδειγμα, στη Βαλτική, στην Ουκρανία ή στον Εύξεινο Πόντο έχει αναπόφευκτα γίνει παράγοντας αβεβαιότητας. Οι πρόσφατες διακηρύξεις της Άγκυρας για τους ισχυρούς δεσμούς της με το ΝΑΤΟ δεν αρκούν για να διαλύσουν αυτήν την αβεβαιότητα, ειδικά σε περιπτώσεις στις οποίες η Ρωσία μπορεί να επιβάλει πολιτικούς και οικονομικούς περιορισμούς ή να προκαλέσει στρατιωτική ζημία στην Τουρκία.<br /><br />Όσον αφορά την οικονομική πλευρά, η ΕΕ θα πρέπει να αξιολογήσει εάν η περαιτέρω ολοκλήρωση με την Τουρκία μέσω της τελωνειακής ένωσης έχει νόημα όταν δεν υπάρχει καμία από τις βασικές προϋποθέσεις: ισότιμος οικονομικός ανταγωνισμός, ανεξάρτητο δικαστικό σώμα ή βασικές ελευθερίες. Αντιθέτως, η ΕΕ θα πρέπει να εξετάσει τα οφέλη, εάν υπάρχουν, από την ακύρωση της τρέχουσας τελωνειακής ένωσης, όπως ζήτησαν ορισμένοι στην ΕΕ.<br /><br />Είναι πιθανό η Τουρκία να θέλει να παραμείνει αγκυροβολημένη στην ΕΕ, κυρίως για οικονομικούς λόγους, αλλά χωρίς όρους που να συνδέονται με το κράτος δικαίου. Η χώρα έχει πολύ λίγες εναλλακτικές λύσεις όσον αφορά το εμπόριο, τη βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, τις άμεσες ξένες επενδύσεις ή την τεχνολογία – ακόμη και αν θα υπάρξει κάποιος βαθμός διαφοροποίησης στις προμήθειες ενέργειας και στην προμήθεια όπλων…<br /><br />Οι διατλαντικοί εταίροι αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση: πώς να επιτύχουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ του περιορισμού των εχθρικών ενεργειών της Τουρκίας και της διατήρησης του κατάλληλου επιπέδου οικονομικής συνεργασίας και ασφάλειας .<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο, οι δυτικές κυβερνήσεις θα πρέπει να συνυπολογίσουν πολλές παραμέτρους: τη συνεχιζόμενη στρατηγική σημασία της Τουρκίας για το ΝΑΤΟ. Τη συνεχιζόμενη πίεση της Ρωσίας στην Τουρκία να αποκλίνει από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ · τον κίνδυνο ότι μια ρωσική επίθεση στην επαρχία Idlib της Συρίας θα προκαλέσει ένα νέο κύμα προσφύγων προς την Τουρκία · Τις εσωτερικές προτεραιότητες του Ερντογάν ·Την πιθανή επιδείνωση της σοβαρής οικονομικής κρίσης της Τουρκίας · Την πολιτική αδυναμία των ευρωπαίων ηγετών να συζητήσουν ουσιαστικά την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ σε μια εποχή που η τουρκική συνταγματική τάξη είναι πιο μακριά από ποτέ τα πρότυπα του κράτους δικαίου της ΕΕ.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη αυτούς τους παράγοντες, η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να λάβουν μια σειρά μέτρων για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και τα συμφέροντα της διατλαντικής συμμαχίας.<br /><br />Πρώτον, πρέπει να στέλνουν συντονισμένα μηνύματα ότι οι ενοχλητικές μονομερείς αποφάσεις και οι εχθρικές αφηγήσεις δεν είναι πλέον ανεκτές.<br /><br />Δεύτερον, οι Βρυξέλλες και η Ουάσινγκτον θα πρέπει να επινοήσουν μέτρα για να ελαχιστοποιήσουν τον αρνητικό αντίκτυπο της ανάπτυξης σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία. Τέτοια μέτρα θα μπορούσαν στην καλύτερη περίπτωση να περιλαμβάνουν την πλήρη απομάκρυνση των πυραύλων S-400 – ή, διαφορετικά, διαδικασίες έκτακτης ανάγκης στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Τρίτον, οι ευρωατλαντικοί εταίροι θα πρέπει να περιορίσουν τις εξαγωγές στρατιωτικών εξοπλισμών στην Τουρκία, εάν οι αντιδυτικές πολιτικές της Άγκυρας παραμείνουν αμετάβλητες, οι σχέσεις της με τη Ρωσία δεν διευκρινιστούν και οι δυτικές εκκλήσεις για διάλογο δεν εισακουστούν. Μια τέτοια κίνηση θα έστελνε ένα ισχυρό μήνυμα ότι δυτικά όπλα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αύξηση των κινδύνων ασφαλείας για Δυτικούς συμμάχους.<br /><br />Τέταρτον, η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επιβάλουν κυρώσεις στους Τούρκους για την κατάργηση του κράτους δικαίου και στην παρέμβαση στην εσωτερική πολιτική των Δυτικών χωρών. <br /><br />Πέμπτον, η ΕΕ πρέπει να καθυστερήσει την εισαγωγή ενός νέου πλαισίου συνεργασίας έως ότου η Άγκυρα επιστρέψει μετρήσιμα σε καθεστώς κράτους δικαίου που αντιστοιχεί στις δεσμεύσεις της Τουρκίας ως μέλους του Συμβουλίου της Ευρώπης και εταίρου της ΕΕ. <br /><br />Η ΕΕ πρέπει επίσης να εγκαταλείψει την ιδέα μιας διάσκεψης της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία θα δώσει στην Τουρκία de facto αναγνώριση της κατεχόμενης από την Τουρκία Κύπρου.<br /><br />Τέλος, η ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσει απτές προσφορές διαπραγματεύσεων σχετικά με τα θαλάσσια σύνορα και την υποστήριξη των Σύριων προσφύγων στα τουρκο-συριακά σύνορα και στην Τουρκία.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διερευνητικές: “Σωσίβιο” στο Βόσπορο για τον Ερντογάν που παίζει “σκάκι” με τη Δύση

“Ελληνοτουρκικές Διερευνητικές επαφές σωσίβιο” για το καθεστώς Ερντογάν ξεκινούν σήμερα στην Κωνσταντινούπολη. Ελπίζουμε ότι δεν θα αποδειχτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικές «διερευνητικές συνομιλίες»: Απλά ένα τακτικό εργαλείο για να κερδίσει χρόνο

<img height="293" src="https://ahvalnews.com/sites/default/files/styles/is_article_featured_top_1200x550/public/2020-08/Akdeniz.jpg?h=c74750f6&itok=nXTpPvWd" width="640" /><br /> <br /><b>Γιαβούζ Μπαϊντάρ</b><br />Μετά από μήνες υψηλών εντάσεων –συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων στη θάλασσα και των κυνομαχίων στον αέρα– και πολλών αν και αλλά, η Τουρκία και η Ελλάδα φαίνονται έτοιμες να καθίσουν στο τραπέζι για να συζητήσουν τα ζητήματα που οδήγησαν σε μια τεράστια στρατιωτική κλιμάκωση μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Οι "διερευνητικές συνομιλίες", όπως ονομάζονται, ξεκίνησαν το 2002 και ολοκληρώθηκαν μετά τον 61ο γύρο, ο οποίος έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 2016. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογκάν φέρεται να ανέστειλε τη διαδικασία με θυμό όταν η Ελλάδα, επικαλούμενη νομικά ζητήματα, αρνήθηκε να παραδώσει μια μικρή ομάδα Τούρκων στρατιωτικών αξιωματικών που είχαν φύγει από την Τουρκία και αποβιβάστηκαν στην Αλεξανδρούπολη μετά από αποτυχημένο πραξικόπημα τον Ιούλιο του 2016.<br /><br />Καθώς οι αντιπροσωπείες συναντήθηκαν στο ελβετικό ξενοδοχείο στην Κωνσταντινούπολη σήμερα, το κλίμα ήταν εξαιρετικά επιφυλακτικό και οι προσδοκίες χαμηλές. Αυτό έχει να κάνει με την απόσταση μεταξύ των ημερήσιων διατάξεων των δύο πλευρών. Η Ελλάδα επιμένει ότι η οριοθέτηση των θαλάσσιων αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας είναι τα μόνα ζητήματα προς συζήτηση.<br /><br />Η Τουρκία, ωστόσο, επιθυμεί να τεθεί επί τάπητος μια ολόκληρη σειρά θεμάτων, από την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, την οποία αποκαλεί "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο Πέλαγος, μέχρι τα δικαιώματα της μουσουλμανικής-τουρκικής μειονότητας της Ελλάδας στη Θράκη.<br /><br />Η πρώτη αυτή συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε σε επίπεδο απόστρατου πρέσβη από ελληνικής πλευράς και αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών από την τουρκική πλευρά, είναι επομένως σημαντική υπό την έννοια ότι κάθε πλευρά παίρνει τον παλμό της άλλης και θα σηματοδοτήσει τη μελλοντική πορεία των συνομιλιών.<br /><br />Δεν θα είναι εύκολη διαδικασία, και τόσο η Άγκυρα όσο και η Αθήνα το γνωρίζουν. Για τους Έλληνες, οι πολιτικές εντάσεις με την Τουρκία κλιμακώθηκαν ξαφνικά στις αρχές του 2019, όταν ο Ερντογάν εγκαινίασε το λεγόμενο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», το οποίο σχεδιάστηκε από μια ομάδα υπερεθνικιστοπολτική, πρώην στρατιωτικών αξιωματικών. Το δόγμα προβλέπει την επέκταση των περιοχών γεωγραφικού ελέγχου και επιρροής της Τουρκίας πέρα από τα σημερινά σύνορά της για να καταπατήσει εκείνες της Ελλάδας και της Κύπρου.<br /><br />Από τις αρχές του 2019, οι στρατιωτικές εντάσεις έχουν ενταθεί σε μια μεγάλη ναυτική ζώνη που εκτείνεται στην Κύπρο από τη νοτιοδυτική πλευρά της Κρήτης, ενθυλακώνοντας επίσης το Καστελόριζο, ένα μικρό ελληνικό νησί λίγο έξω από τις νότιες ακτές της Τουρκίας. Μια τουρκική συμφωνία με τη λιβυκή κυβέρνηση στην Τρίπολη για τον αποκλεισμό νέων εδαφικών συνόρων στη Μεσόγειο έχει αναστατώσει τις γεωγραφικές ισορροπίες, εξοργίζει την Ελλάδα και έχει οδηγήσει σε αντίθετες κινήσεις της Αθήνας, η οποία έκανε παρόμοια συμφωνία με την Αίγυπτο.<br /><br />Καθώς κλιμακωνόταν η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προκάλεσε ντόμινο μέτρων και μέτρων εντός της ΕΕ και στην Ουάσινγκτον. Οι πιθανές κυρώσεις της ΕΕ κρέμονται τώρα πάνω από την κυβέρνηση Ερντογάν. Εν τω μεταξύ, ο αμερικανικός στρατός έχει εδραιώσει την παρουσία του στην Κρήτη και γύρω από τη μεθοριακή πόλη Της Αλεξανδρούπολης, εμποδίζοντας εκ των πραγμάτων την Άγκυρα να εντείνει μια κρίση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανοικτή στρατιωτική αντιπαράθεση.<br /><br />Υπάρχουν κάποιες μικρές ελπίδες ότι οι διερευνητικές συνομιλίες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε μια ουσιαστική διαδικασία. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία έχουν ισχυρό τακτικό συμφέρον να τις διατηρήσουν.<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην Αθήνα, απογοητευμένη από αυτό που θεωρεί αδύναμη ή ανεπαρκή στήριξη από τους εταίρους της στην ΕΕ -ειδικά τη Γερμανία και την Ισπανία- και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, πρέπει τώρα να δείξει ότι είναι υπέρ ενός πολιτισμένου διαλόγου, δηλαδή μέχρι η κυβέρνηση Μπάιντεν να αρχίσει να «αποκαθιστά το νόμο και την τάξη» στην περιοχή. Στοχεύει τουλάχιστον να κερδίσει χρόνο.<br /><br />Υπάρχει βαθιά απογοήτευση μεταξύ του Biden και της ομάδας του για τη συμπεριφορά της κυβέρνησης Erdoğan. Αυτό δεν είναι μυστικό. Μετά την αγορά και δοκιμή από την Τουρκία πέρυσι ενός πυραυλικού συστήματος S-400 που αγοράστηκε από τη Ρωσία, ο Ερντογάν δεν έχει ούτε έναν πολιτικό μπακ στην Ουάσινγκτον μετά την αποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ. Επομένως, δεν είναι πλέον θέμα εάν, αλλά πότε οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβάλλουν κυρώσεις στην Άγκυρα.<br /><br />Οι πολιτικές ισορροπίες στην ΕΕ σχετικά με πιθανές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, οι οποίοι πρόκειται να συζητήσουν το Μάρτιο, παραμένουν λεπτές. Ενώ η Γαλλία και ακόμη και η Γερμανία, η οποία επεδίωξε να μεσολαβήσει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, τάσσονται υπέρ της διατήρησης των κυρώσεων ως σοβαρή επιλογή, η Ισπανία, η Μάλτα και η Ιταλία αντιτίθενται σε αυτές.<br /><br />Ο Erdoğan, δεδομένου του τεράστιου βάρους μιας οικονομικής κρίσης στην πατρίδα για την οποία είναι υπεύθυνος ο ίδιος, θα επιδιώξει να αποφύγει ή τουλάχιστον να καθυστερήσει όσο το δυνατόν περισσότερο οποιαδήποτε ανοικτή αντιπαράθεση με την ΕΕ.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν έχει άλλη επιλογή από το να αποδεχθεί τις συστάσεις των στενών του έμπιστων -όπως ο υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ και ο Επικεφαλής Σύμβουλος Ιμπραήμ Καντίν- ότι η Τουρκία πρέπει να θεωρηθεί πρόθυμη να διαπραγματευτεί και ότι ο διάλογος πληρώνει.<br /><br />Αλλά είναι διάλογος, τίποτα περισσότερο. Ενώ η τύχη των διαπραγματεύσεων θα εξαρτηθεί από την τακτική και των δύο πλευρών, οι κύριες παράμετροι, τις οποίες ορισμένοι σημαντικοί παράγοντες στην ΕΕ αποδέχθηκαν κυνικά, παραμένουν αμετάβλητες.<br /><br />Για τον Erdoğan, μια επιθετική εξωτερική πολιτική είναι απαραίτητη για την πολιτική του επιβίωση, και η ιστορία μας λέει ότι από τη στιγμή που ένας ηγέτης ξεκινά σε μια τέτοια πορεία, είναι σχεδόν αδύνατο να κάνει μια στροφή.<br /><br />Οι διερευνητικές συνομιλίες με την Ελλάδα θα παραμείνουν ακριβώς αυτό - "μια προσεκτικά διοικούμενος, άσκοπη συσκευή αναζήτησης" - ενώ η πραγματική αλλαγή του παιχνιδιού, εάν υπάρχει, θα καθοριστεί από την κυβέρνηση Μπάιντεν και την πολιτική χορογραφία της περιοχής. Γι' αυτό, θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμα.<div><br /></div><div><a href="https://ahvalnews.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικές «διερευνητικές συνομιλίες»: Απλά ένα τακτικό εργαλείο για να κερδίσει χρόνο

  Γιαβούζ Μπαϊντάρ Μετά από μήνες υψηλών εντάσεων –συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων στη θάλασσα και των κυνομαχίων στον αέρα– και πολλών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πρόβλεπε η παρ' ολίγο συμφωνία στις διερευνητικές – Ένα επίκαιρο ρεπορτάζ από το παρελθόν

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/11/yfalokripida-1.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/11/yfalokripida-1-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Οι διερευνητικές επαφές επανέρχονται σήμερα Δευτέρα στο ελληνοτουρκικό πλαίσιο και μάλιστα επανεκκινούν από εκεί που είχαν σταματήσει το 2016. Αυτό προσδίδει αυξημένη σημασία σε όσα είχαν συζητηθεί στο παρελθόν. Θεώρησα, λοιπόν, ότι αξίζει να υπενθυμίσω-παραθέσω ένα ιδιαιτέρως διαφωτιστικό και για το σήμερα ρεπορτάζ που είχα δημοσιεύσει στην "Καθημερινή" στις 4 Ιουνίου 2006 με τίτλο "Στα πρόθυρα της Χάγης το 2003 - Αθήνα και Άγκυρα είχαν καταλήξει σε κείμενο συνυποσχετικού, αλλά η συμφωνία ναυάγησε την τελευταία στιγμή".<br /><br />«Ήταν, ίσως, το πιο καλοφυλαγμένο μυστικό. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την έναρξη των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών μεταξύ των πολιτικών διευθυντών των δύο υπουργείων Εξωτερικών και δεν είχε διαρρεύσει το παραμικρό για το τεράστιο υλικό που έχει συγκεντρωθεί από τους 34 γύρους των άτυπων διμερών διαπραγματεύσεων. Η "Κ" αποκαλύπτει σήμερα ότι την άνοιξη του 2003 οι δύο πλευρές έφθασαν σε συμφωνία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, η οποία ναυάγησε την τελευταία στιγμή για λόγους που περιγράφονται παρακάτω.<br /><br />»Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή, όταν ξεκίνησαν οι διερευνητικές συνομιλίες στην αρχή της δεκαετίας. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο πρέσβης Αναστάσιος Σκοπελίτης έθεσε από νωρίς το ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, προτείνοντας την παραπομπή στη Χάγη. Στην τέταρτη συνάντησή τους, ο πρέσβης Ουγούρ Ζιγιάλ, που θεωρείται ικανότατος διπλωμάτης και απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσύνης της τουρκικής στρατογραφειοκρατίας, επικαλέσθηκε σειρά αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου για να πείσει τον συνομιλητή του ότι δεν είναι καθόλου βέβαιον πως η απόφαση θα είναι ευνοϊκή για τις ελληνικές θέσεις.<br /><br />»Πράγματι, η νομολογία της Χάγης είναι κατά κανόνα δυσμενής για την υφαλοκρηπίδα των νησιών, παρότι η σύμβαση του Μοντέγκο Μπέι προβλέπει ρητά ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και δεν υπαινίσσεται πουθενά ότι αυτή είναι ασθενέστερη της αντίστοιχης των ηπειρωτικών περιοχών. Παρ’ όλα αυτά, επειδή η υφαλοκρηπίδα είναι κυριαρχικό δικαίωμα οικονομικού χαρακτήρα, το Διεθνές Δικαστήριο διολισθαίνει συχνά στην αρχή της "ευθυδικίας". Ενδεικτικές οι αποφάσεις για την διαφορά Λιβύης-Τυνησίας και για τη διαφορά Κατάρ-Μπαχρέιν. Ειδικά για τη δεύτερη απόφαση, ο Τούρκος διπλωμάτης υπενθύμισε ότι το Δικαστήριο παρέκαμψε να συνυπολογίσει κάποια νησίδα. Αυτό συνέβη πραγματικά, αλλά από τους νομικούς κύκλους θεωρείται γκάφα.<br />Κοιτάσματα πετρελαίου<br /><br />»Στην πορεία των συνομιλιών, ο Τούρκος διπλωμάτης αντιπρότεινε οι δύο πλευρές να αναζητήσουν στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών μια επί της ουσίας συμφωνία σχετικά με την υφαλοκρηπίδα. Εάν τα κατάφερναν, θα την αποτύπωναν σ’ ένα συνυποσχετικό, το οποίο και θα καθοδηγούσε το Δικαστήριο σε μια σχεδόν προκαθορισμένη απόφαση. Με τη σφραγίδα της Χάγης, η συμφωνία τους θα περνούσε ευκολότερα στην κοινή γνώμη.<br /><br />»Ο Ουγούρ Ζιγιάλ εμφανίσθηκε ευέλικτος όσον αφορά το ποσοστό που δικαιούται η Τουρκία στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Ας σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τους ελληνικούς υπολογισμούς, το ποσοστό αυτό είναι περίπου 18%, ενώ σύμφωνα με τους τουρκικούς υπολογισμούς 23%. Για την Άγκυρα, το κρίσιμο ζήτημα ήταν να εφαρμοσθεί η αρχή της "συνεκτικής εκμετάλλευσης". Με το επιχείρημα ότι η διάσπαρτη υφαλοκρηπίδα στο ανατολικό Αιγαίο δεν είναι πρακτικά εκμεταλλεύσιμη, ζητούσε να της δοθεί συγκεντρωμένη. Και μάλιστα στο βόρειο Αιγαίο, όπου υπάρχουν εκτεταμένα διεθνή ύδατα κι αντίστοιχη υφαλοκρηπίδα.<br /><br />»Ας σημειωθεί ότι σ’ εκείνη τη θαλάσσια περιοχή πιθανολογείται βασίμως η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου. Η περιοχή ορίζεται (πάντα στα διεθνή ύδατα) από το Άγιον Όρος και τη Σιθωνία, τη Σκύρο, τη νησίδα Καλόγεροι (δυτικά της Χίου), τη Λέσβο και τον Άγιο Ευστράτιο. Ο Ουγούρ Ζιγιάλ, επικαλούμενος την ανάγκη της "συνεκτικής εκμετάλλευσης", πρότεινε η υφαλοκρηπίδα αυτής της περιοχής ή να μοιρασθεί μεταξύ των δύο χωρών ή να αποτελέσει αντικείμενο συνεκμετάλλευσης, σύμφωνα πάντα με προκαθορισμένα ποσοστά.<div><br />Οι διερευνητικές και το συνυποσχετικό<br /><br />»Όπως επισημαίνουν ανώτατοι διπλωματικοί κύκλοι, πάγιος στόχος της Τουρκίας, όχι μόνο για οικονομικούς, αλλά και για γεωπολιτικούς λόγους, ήταν και παραμένει να αποκτήσει υφαλοκρηπίδα στα δυτικά των ελληνικών νησιών Λήμνου, Λέσβου και Χίου και κατά μία έννοια να τα εγκλωβίσει. Η πρόταση Ζιγιάλ ζητούσε να καθοδηγηθεί το Διεθνές Δικαστήριο προς μια τέτοια απόφαση, η οποία θα ρύθμιζε το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά δεν θα έκλεινε το ελληνοτουρκικό μέτωπο.<br /><br />»Αυτό κατέστη πρόδηλο την άνοιξη του 2003, στην 27η συνάντηση των δύο πολιτικών διευθυντών. Τότε, οι άτυπες διαπραγματεύσεις για τη συνυπογραφή συνυποσχετικού με σκοπό την παραπομπή στη Χάγη είχαν ολοκληρωθεί επιτυχώς. Οι δύο πλευρές ζητούσαν από το Διεθνές Δικαστήριο να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα. Ας σημειωθεί ότι μέχρι τότε η Ελλάδα δεν ζητούσε γενικά οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, αλλά ορισμένων περιοχών της. Και πιο συγκεκριμένα, στη θαλάσσια προέκταση της συνοριακής γραμμής στον Έβρο και στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου και των μικρασιατικών παραλίων.<br /><br />»Συγκρινόμενο μ’ αυτή την πάγια θέση, το συνυποσχετικό εκείνο συνιστούσε μια μεγάλη ελληνική υποχώρηση. Σ’ αυτό, επίσης, αναφερόταν ρητά ότι οι δύο πλευρές συναινούσαν να επιλυθούν από το Διεθνές Δικαστήριο και όλα τα "παρεμπίπτοντα ζητήματα". Ας σημειωθεί ότι η Αθήνα δεν έθεσε θέμα στην Άγκυρα να αναγνωρίσει τη γενική δικαιοδοσία του Δικαστηρίου.<br /><br />»Όταν ο Αναστάσιος Σκοπελίτης είχε ζητήσει διευκρινίσεις για το ποια είναι τα παρεπίμπτοντα ζητήματα, ο συνομιλητής του είχε αποφύγει να τα κατονομάσει, δηλώνοντας γενικώς ότι η Άγκυρα θα έχει το δικαίωμα να θέσει όποιο ζήτημα αυτή νομίζει. Και βεβαίως το Δικαστήριο θα κρίνει εάν αυτά που θα τεθούν από την τουρκική πλευρά είναι ή όχι παρεμπίπτοντα. Ο Τούρκος πρέσβης, μάλιστα, αποσαφήνισε ότι η χώρα του θα διατηρήσει ακέραιες τις θέσεις της, εάν το Δικαστήριο τα κρίνει μη παρεμπίπτοντα και αρνηθεί να γνωμοδοτήσει επί της ουσίας.</div><div><br />Διερευνητικές και χωρικά ύδατα<br /><br />»Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, είναι χρήσιμο να αναφερθεί, συναρτάται ευθέως με το εύρος των χωρικών υδάτων. Γι’ αυτό και ο πρέσβης Αναστάσιος Σκοπελίτης έθεσε από νωρίς το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια. Η αντίδραση του Ουγούρ Ζιγιάλ ήταν ότι δεν μπορεί να συζητήσει αυτό το ζήτημα, επειδή υπάρχει η απόφαση της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πως μια τέτοια ενέργεια αποτελεί αιτία πολέμου.<br /><br />»Αρκετά αργότερα, όμως, κυρίως με πρωτοβουλία της ελληνικής πλευράς, συζητήθηκαν διάφορες προτάσεις, κοινός παρονομαστής των οποίων ήταν το εύρος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο να ποικίλλει από έξι μέχρι δώδεκα μίλια. Σε λίγες περιοχές, κυρίως στο βορειοδυτικό Αιγαίο, όπου η επέκταση δεν επηρεάζει τις τουρκικές διεκδικήσεις, θα εφαρμοζόταν ο κανόνας των 12 μιλίων. Στο νότιο και κυρίως στο ανατολικό Αιγαίο, όμως, όπου η επέκταση επηρεάζει και το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και το εύρος του διεθνούς εναερίου χώρου που χρησιμοποιούν τα τουρκικά μαχητικά, τα ελληνικά χωρικά ύδατα θα παρέμεναν στα έξι μίλια, χωρίς βεβαίως να υπάρχει δυνατότητα μελλοντικής επέκτασης.<br /><br />»Σύμφωνα πάντα με αξιόπιστες πληροφορίες, η φόρμουλα αυτή αποτέλεσε αντικείμενο και των πιο πρόσφατων διερευνητικών επαφών. Συζητήθηκε, μάλιστα, και μεταξύ των κ. Κώστα Καραμανλή και Ταγίπ Ερντογάν, αλλά ενώ αρχικά υπήρχαν ενδείξεις ότι η Άγκυρα θα προχωρούσε την διαπραγμάτευση προς αυτή την κατεύθυνση, τελικώς δεν συνέβη.</div><div><br />Οι "γκρίζες ζώνες" σαν "παρεμπίπτον"<br /><br />»Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι η Αθήνα έχει επιδείξει μια απαράδεκτη ολιγωρία. Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία έχει και στο Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο χωρικά ύδατα 12 μιλίων. Αλλά και στο Αιγαίο, όπου για προφανείς λόγους έχει έξι μίλια, εφάρμοσε τον κανόνα των "ευθειών γραμμών βάσης". Σύμφωνα μ’ αυτόν, μια χώρα έχει νόμιμο δικαίωμα να κλείσει κόλπους που έχουν άνοιγμα μέχρι 24 μίλια. Δεν είναι μόνο ότι το εσωτερικό τους θεωρείται επικράτεια. Είναι και ότι τα χωρικά ύδατα υπολογίζονται από το άνοιγμά του και πέρα.<br /><br />»Η Ελλάδα συνεχίζει ανεξήγητα να ακολουθεί τον κανόνα της ακτογραμμής, που έχει εγκαταλειφθεί ως ασύμφορος απ’ όλες τις άλλες χώρες. Εάν υιοθετούσε τις "ευθείες γραμμές βάσης", για τις οποίες δεν έχει εκφρασθεί καμία αντίρρηση από πουθενά, θα αύξανε σημαντικά την έκταση των χωρικών της υδάτων, χωρίς να επεκτείνει το εύρος τους.<br /><br />»Σε ό,τι αφορά τις "γκρίζες ζώνες", στην Αθήνα εκτιμούσαν ότι η τουρκική πλευρά θα έθετε το θέμα σαν παρεμπίπτον, με το επιχείρημα ότι για να χαράξει τα όρια της υφαλοκρηπίδας, το Διεθνές Δικαστήριο πρέπει να γνωρίζει σε ποια χώρα ανήκουν οι διάφορες νησίδες. Δεν απέκλειαν όμως να το έθετε με τέτοιο τρόπο, που θα της επέτρεπε να το χρησιμοποιήσει σαν μοχλό πίεσης και στο μέλλον. Ας σημειωθεί ότι ο Ογούρ Ζιγιάλ είχε εμφανισθεί ευέλικτος σ’ αυτό το θέμα, το οποίο συζητήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των άτυπων διαπραγματεύσεων. Αν και ποτέ επί της ουσίας δεν έκανε βήμα πίσω, άφηνε να εννοηθεί, χωρίς όμως να δεσμεύεται, ότι σε περίπτωση συμφωνίας, η Άγκυρα δεν θα έπαιζε δυνατά αυτό το χαρτί».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι πρόβλεπε η παρ' ολίγο συμφωνία στις διερευνητικές – Ένα επίκαιρο ρεπορτάζ από το παρελθόν

Λυγερός Σταύρος Οι διερευνητικές επαφές επανέρχονται σήμερα Δευτέρα στο ελληνοτουρκικό πλαίσιο και μάλιστα επανεκκινούν από εκεί που είχαν σ...

Διαβάστε την συνέχεια