Εθνική ανευθυνότητα κάθε μορφή στήριξης της τουρκικής οικονομίας...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4ZNWbkhNfKqRoxv9tZJrLr5lyDRfl5RG2YGpIFM0RlpKEfqH1saaDgFNRGjkQHUG8TB3oTvPV2lWGywu5cjTkg1DD6pUBdPf-s4Z1GhVaQgUsMd0kzo6g3f_cA5CoEIbwvPb4Mjp745R8T2gT1hCJo5d-by2dgt2Zoadtx_bS6TMBSpavNRp0iSPwww=s640" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="341" data-original-width="640" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEh4ZNWbkhNfKqRoxv9tZJrLr5lyDRfl5RG2YGpIFM0RlpKEfqH1saaDgFNRGjkQHUG8TB3oTvPV2lWGywu5cjTkg1DD6pUBdPf-s4Z1GhVaQgUsMd0kzo6g3f_cA5CoEIbwvPb4Mjp745R8T2gT1hCJo5d-by2dgt2Zoadtx_bS6TMBSpavNRp0iSPwww=w713-h342" width="713" /></a></div><div><br /></div><div><b>Κρινιώ Καλογερίδου</b></div><div>Ήταν ''κοινό μυστικό''. Ποιος αντιλέγει; Το ζήσαμε, το βιώσαμε χρόνια σε Μακεδονία και Θράκη αυτό που επανέρχεται περιοδικά σαν εθνική πληγή η οποία δεν λέει να κλείσει και μένει ανεπηρέαστη από τη δυσμενή συγκυρία των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /><br />Ο γείτονας, η γειτόνισσα, χιλιάδες Έλληνες απ' τη Βόρεια Ελλάδα ταξίδευαν και ταξιδεύουν στην Τουρκία για αγορές, με τη δικαιολογία ότι οι μισθοί τους δεν επαρκούν να καλύψουν τις καθημερινές ανάγκες τους, πολύ περισσότερο σήμερα.<br /><br />Σήμερα που -- λόγω εκτόξευσης της ακρίβειας -- η καταφυγή στην Τουρκία δείχνει να είναι μονόδρομος για τα χαμηλά εισοδήματα, αν και την ίδια στιγμή ο τρέχων πληθωρισμός εκεί κάνει τους κατοίκους της να αντιμετωπίζουν ανάλογες ή και μεγαλύτερες ακόμα δυσκολίες στα δικά τους ψώνια.<br /><br />Ωστόσο αυτό που καίει εμάς τους Έλληνες είναι η δική μας ζοφερή πραγματικότητα, η οποία περιλαμβάνει τις δυσμενείς επιπτώσεις για την ελληνική Οικονομία από αυτήν την επιλογή μερίδας συμπατριωτών μας.<br /><br />Επιλογή που προκαλεί απόγνωση στους καταστηματάρχες των περιοχών εκροής του αγοραστικού κοινού, γιατί βλέπουν τον τζίρο τους να συρρικνώνεται μέρα με τη μέρα. Κι αυτή είναι μια εικόνα που διαχέει στον Ελληνισμό την ανυπαρξία πατριωτικής ενσυναίσθησης, την αδιαφορία και την έλλειψη αλληλεγγύης.<br /><br />Για όλα αυτά ευθύνονται, ασφαλώς, η αποδόμηση λειτουργίας της ιστορικής μνήμης και το γεγονός ότι το παρόν τρέχει με τους δικούς του ρυθμούς οι οποίοι προβάλλουν έναντι όλων την ανάγκη κάλυψης του οικογενειακού κορβανά που έχει στερέψει.<br /><br />Και το έναντι όλων περιλαμβάνει, δυστυχώς, τα εθνικά μας συμφέροντα τα οποία πλήττονται μόνιμα από τους Έλληνες που επιμένουν... τουρκικά (από τρόφιμα, ρούχα, βενζίνη έως οδοντιατρική περίθαλψη, για να θυμηθώ, δια της αντιπαραβολής, το ''επιμένων ελληνικά'' της δεκαετίας του '80 το οποίο δεν περιλάμβανε ωστόσο το τελευταίο).<br /><br />Για να θυμηθώ το ''επιμένων ελληνικά'' του Νίκου Παπαναστασίου ο οποίος -- δια της (διαφημιστικής) καμπάνιας του ''Λαλάκη του εισαγόμενου'' που αγόραζε τα πάντα απ' το εξωτερικό αλλά κάθε μήνα έτρεχε στο Ταμείο Ανεργίας για το επίδομα -- εξέπεμπε έμμεσα ηχηρό μήνυμα για στήριξη της εθνικής Οικονομίας από τους Έλληνες.<br /><br />Και τότε -- να φανταστείτε -- είχαμε μεν ανεργία (τη χαμηλότερη στα νησιά και την υψηλότερη στη Βόρεια Ελλάδα), αλλά δεν αντιμετωπίζαμε τα δυσάρεστα επακόλουθα μιας προηγηθείσας οικονομικής κρίσης ούτε τις επιπτώσεις από τις ''ουρές'' που μας άφησαν τα μνημόνια... ''θεραπείας'' της.<br /><br />Δεν αντιμετωπίζαμε την εκτίναξη που αντιμετωπίζουμε σήμερα στις τιμές των προϊόντων ούτε είχαμε την πατρίδα μας εγκλωβισμένη στις συμπληγάδες δύο ασύμμετρων απειλών: Της εθνικής (λόγω αμφισβήτησης από την Τουρκία των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο με εργαλειοποίηση, παράλληλα, σε βάρος μας του μεταναστευτικού) και της απειλής της πανδημίας, η οποία δεν γνωρίζει από σύνορα και επελαύνει με αχαλίνωτη ορμή γονατίζοντας ανθρώπους και οικονομίες.<br /><br />Γονατίζοντας κρατικούς οργανισμούς, όπως το ΕΣΥ, που αυτήν τη στιγμή καταρρέει υπό το βάρος εκατοντάδων νέων εισαγωγών, με επακόλουθο την αναστολή χειρουργείων και την κραυγή αγωνίας των νοσοκομειακών οι οποίοι έχουν εξουθενωθεί απ' το σάρωμα της υγειονομικής κρίσης, παρά το γεγονός ότι επιτάχθηκαν στο πλευρό τους και ιδιωτικοί γιατροί, ενώ επιστρατεύτηκαν και ιδιωτικές κλίνες με στόχο τη στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας.<br /><br />Όλα αυτά τα αναφέρω για έναν και μόνο λόγο: Γιατί επείγει να αφυπνιστεί ο μηχανισμός της ιστορικής μνήμης και της εθνικής ενσυναίσθησης των συμπατριωτών μας στη Βόρεια Ελλάδα και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, που τροφοδοτούν σε μόνιμη βάση τον τουρκικό προϋπολογισμό.<br /><br />Κι αυτό δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι το ελληνικό φιλότιμο, η φιλοπατρία και η εθνική αλληλεγγύη, η ικανότητα να μοιραζόμαστε τα συναισθήματα των συνελλήνων που έχουν ανάγκη τη στήριξή μας, έχουν πάει περίπατο.<br /><br />Και δεν είναι καθ' υπερβολήν αυτό, γιατί -- σ' άλλη περίπτωση -- Θράκες, Μακεδόνες και νησιώτες του Βορείου Αιγαίου, αντί να εκδράμουν στις αγορές των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας ενισχύοντας το ΑΕΠ τους (βλ. ελληνική εκροή 600 χιλιάδων ευρώ ανά μήνα στις τρεις αυτές χώρες), θα έσπευδαν να ενισχύσουν το δικό μας ΑΕΠ αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα έστω και ακριβότερα, ώστε να μπορεί να επιβιώσει η ασθμαίνουσα τοπική οικονομία.<br /><br />Έλληνες και... ''Ελληναράδες'' δεν γινόμαστε με τα λόγια, τις καυχησιολογίες και τις μεγαλοστομίες μας (επί τη βάσει της ρήσης του Καρούσου Τζαβαλά που διέδωσε ο Τσαρούχης τη δεκαετία του '60: ''Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις''). Γινόμαστε με την έμπρακτη απόδειξη των επιλογών μας για στήριξη των εθνικών συμφερόντων μας.<br /><br />Το λέω αυτό, γιατί είναι διαχρονική η παρουσία διαπρύσιων κηρύκων πατριωτισμού (μεταξύ των οποίων πολιτικά στελέχη και ΜΜΕ), που στις κρίσιμες στιγμές της πατρίδας μας μετατρέπουν σε ευκαιριακή την... ''υπέρμετρη'' αγάπη τους γι' αυτήν επιλέγοντας να στηρίξουν τα συμφέροντα των γειτόνων μας.<br /><br />Αρκεί να θυμηθούμε ενδεικτικά γεγονότα (με ήρωες πολιτικούς) που το αποδεικνύουν: Από την προθυμία για μοίρασμα νησιών του Αιγαίου στους Τούρκους που εξέφρασε ο Κώστας Ζουράρις στη Βουλή (2016) μέχρι την πρόταση για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου από τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού Θάνο Ντόκο και την προκλητική δήλωση του έτερου Καππαδόκη Χρήστου Ροζάκη για το ''απομονωμένο'' Καστελόριζο το '20, με ενδιάμεσο σταθμό τις Πρέσπες, όπου εκποιήσαμε εν μια νυκτί το '18 το όνομα, τη γλώσσα και την ταυτότητα της Μακεδονίας μας.<br /><br />Συνελόντι ειπείν τον πατριωτισμό μας δεν τον αποδεικνύουμε με φωτογραφίες καταναλωτικών προϊόντων από τη... ''Βόρεια Μακεδονία''. Φωτογραφίες που χαρίζουν χαμόγελα στους Σκοπιανούς πωλητές και τους κάνουν να αναφωνούν το ''Ντόμπρο, ιντόιντι Γκέρσκι'' (''Ωραία, έρχονται οι Ελληνες''), γιατί φουσκώνουν τις τσέπες τους και τον κρατικό κορβανά των Σκοπίων.<br /><br />Δεν τον αποδεικνύουμε μέσα από φωτογραφίες προφίλ στο Facebook με φόντο ελληνικές σημαίες ούτε με ευφάνταστα hashtag στο Twitter μετά την εκδρομή μας για ψώνια στη Βουλγαρία ή την Τουρκία. Την αποδεικνύουμε με το να στηρίζουμε την ντόπια παραγωγή, τον ήρωα της ελληνικής καθημερινότητας ο οποίος εξαρτά την επιβίωσή του απ' τις μικρές ή μεγάλες δυνατότητες για αγορά του πορτοφολιού μας.<br /><br />Η δική μας αγοραστική επένδυση στηρίζει το κράτος μας φορολογικά. Κι αυτό, με τη σειρά του, στηρίζει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Στηρίζει σχολεία και δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα. Στηρίζει το παρόν και το μέλλον μας. Το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας. Την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο όλων μας.<br /><br />Ένα αύριο που δεν πρέπει να επενδύει στις φθηνές αγορές της Μπίτολα, της Γευγελή ή του Μοναστηριού των Σκοπίων. Δεν πρέπει να επενδύει στις χαμηλές τιμές των Βούλγαρων πωλητών του Σαντάνσκι, της Σόφιας, της Βάρνας και των παραμεθόριων ''ελληνικών'' χωριών της Βουλγαρίας.<br /><br />Δεν πρέπει να επενδύει στην επιβίωση των μαγαζιών της Αδριανούπολης στην οποία καταφθάνουν με πούλμαν οι Βορειοελλαδίτες αγοραστές μια φορά την εβδομάδα τουλάχιστον (τη μέρα του μεγάλου παζαριού), για να αγοράζουν από εκεί ρούχα, απορρυπαντικά, βενζίνη και έπιπλα, ενώ οι νησιώτες του Βορείου Αιγαίου πηγαινοέρχονται καθημερινά στις απέναντι ακτές για αγοραστικούς και ιατρικούς λόγους, αφού η Τουρκία έχτισε (σκόπιμα) απέναντί τους νοσοκομεία για να τους προσελκύσει και να τους καταστήσει ''ευάλωτους'' στην επιρροή της.<br /><br />Ωστόσο, παρ' όλα αυτά, η έλευση αγοραστικού κοινού από την Ελλάδα στην Τουρκία όχι μόνο δεν έχει κάνει πιο ήπια την επιθετικότητα ορισμένων εκπροσώπων του τουρκικού κράτους εκεί, αλλά γίνεται συχνά αφορμή για χτυπήματα καταγγελτικού τύπου σε βάρος της χώρας μας.<br /><br />Την πρώτη απόδειξη γι' αυτό μας τη δίνει η στάση του διορισμένου περιφερειάρχη Αδριανούπολης Μεχμέτ Γκετσμίς ο οποίος μίλησε πρόσφατα απαξιωτικά για τους Έλληνες και αποκάλεσε ''δολοφόνο'' την Ελλάδα (με αφορμή το μεταναστευτικό), τη στιγμή που οι δικοί μας ξοδεύουν 700 λίρες τη μέρα ανά άτομο (τον μισό βασικό μισθό των Τούρκων, δηλαδή) ενισχύοντας σημαντικά την οικονομία της πόλης και της Τουρκίας, κατά δήλωση του προέδρου του εμπορικού και βιομηχανικού επιμελητηρίου της Αδριανούπολης Ρετζέπ Ζιπκινκούρτ.<br /><br />Τη δεύτερη το περιστατικό της σύλληψης προ ημερών ενός Έλληνα αστυνομικού και της συντρόφου του στο πλαίσιο των καθιερωμένων επισκέψεών τους στην Τουρκία για τις αγορές του μήνα. Τη φθήνεια που επιζητούσαν την ακριβοπλήρωσαν τελικά οι δυο τους, αφού τους επιβλήθηκε πρόστιμο (συμπεριλαμβανομένων των δικαστικών εξόδων) 50 χιλ. τουρκικές λίρες, δηλαδή 3183 ευρώ.<br /><br />Τι πάνε να πουν όλα αυτά; Ότι την ίδια ώρα που οι Τούρκοι περιμένουν στο κρύο για ψωμί, εμείς κάνουμε επίδειξη της εθνικής μας ανευθυνότητας στηρίζοντας σε μόνιμη βάση την... παραπαίουσα τουρκική οικονομία.<br /><br />Την τουρκική οικονομία που το βράδυ βυθίζεται και την ημέρα επανακάμπει αναστηλωμένη, σαν μαγική εικόνα στη γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου, όπου το μόνο που βυθίζεται στην πραγματικότητα -- εδώ και 48 χρόνια απ' την τουρκική εισβολή -- είναι η υπό διχοτόμηση Κύπρος...<br /><br /><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εθνική ανευθυνότητα κάθε μορφή στήριξης της τουρκικής οικονομίας...

Κρινιώ Καλογερίδου Ήταν ''κοινό μυστικό''. Ποιος αντιλέγει; Το ζήσαμε, το βιώσαμε χρόνια σε Μακεδονία και Θράκη αυτό που επα...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα τα χρησιμοποιήσει σε μία ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο: Η απειλή των τουρκικών drones κατά της Ελλάδας

<img height="430" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/12/211220173814_erdogan-bayraktar-uav.jpg" width="728" /><br /><br />Του <b>Νίκου Μελέτη</b><br />Σε ασκήσεις αντοχής της ελληνικής αεράμυνας, με όπλο τα τουρκικής κατασκευής UAV’s υποβάλει τη χώρα μας η Τουρκία, σε μια νέα τακτική με την αποστολή UAV’s να πετούν κατά μήκος του Αιγαίου και να πραγματοποιούν παράνομες υπερπτήσεις πάνω από ελληνικές νησίδες, πολλές εκ των οποίων περιλαμβάνονται στον κατάλογο των διεκδικήσεων της Τουρκίας.<br /><br />Οι συχνές, το τελευταίο διάστημα, αποστολές τουρκικών UAV’s στο Αιγαίο, δημιουργούν σοβαρό προβληματισμό στην Αθήνα καθώς εκτός των άλλων εκτιμάται ότι πρόκειται και για προετοιμασία ενός επιχειρησιακού σχεδίου από την Τουρκία που θα μπορούσε να προκαλέσει κορεσμό στην Ελληνική αεράμυνα με την ταυτόχρονη αποστολή μεγάλου αριθμού μη επανδρωμένων αεροσκαφών στο Ελληνικό FIR και πραγματοποιώντας υπερπτήσεις από ελληνικά νησιά σε μεγάλο ή και μεσαίο ύψος.<br /><br />Η τακτική του κορεσμού της αεράμυνας χρησιμοποιήθηκε την περασμένη Άνοιξη εναντίον του Ισραήλ με τη μαζική εκτόξευση 4000 ρουκετών, drones και μικρών πυραύλων από τη Γάζα, που οι περισσότερες είχαν προέλευση το Ιράν και εξάντλησαν και αυτό ακόμη το σπουδαίο όπλο της ισραηλινής αεράμυνας το Iron Dome επιφέροντας και σημαντικό οικονομικό κόστος στο Ισραήλ και λόγω των πανάκριβων βλημάτων του Iron Dome αλλά και με την παράλυση της οικονομικής ζωής σε πολλές περιοχές του Νότιου Ισραήλ.<br /><br />Η επιστράτευση των UAV’s από την Τουρκία για πτήσεις στο Αιγαίο το τελευταίο διάστημα, πέραν της σημαντικής αποστολής της συλλογής χρήσιμων πληροφοριών από τις κινήσεις του ελληνικού Στόλου, τις αμυντικές εγκαταστάσεις ή ακόμη και αυτό τον τρόπο και χρόνο αντίδρασης των ελληνικών πληρωμάτων των μαχητικών αεροσκαφών όταν καλούνται για αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών, πιθανότατα αποσκοπεί και στη διαμόρφωση τέτοιων σχεδίων.<br /><br />Καθώς η Τουρκία τώρα διαθέτει σχεδόν 200 UAV’s κάθε τύπου, μερικά εκ των οποίων έχουν δυνατότητα μεταφοράς και οπλισμού και μπορούν να εκτελούν ακόμη και αποστολές kamikaze, η απειλή γίνεται ακόμη πιο σοβαρή.<br /><br />Σε μια ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο η αποστολή μεγάλου αριθμού τουρκικών UAV’s θα προκαλούσε σοβαρό πρόβλημα στην ελληνική αεράμυνα που συγχρόνως θα είχε να αντιμετωπίσει και τις πτήσεις των τουρκικών μαχητικών.<br /><br />Το Ισραήλ υποχρεώθηκε εκ των πραγμάτων να αναζητήσει τη λύση στην ανάπτυξη μιας νέας πρωτοποριακής αμυντικής τεχνολογίας με την χρήση laser προκειμένου να διαμορφώσει μια «ομπρέλα», έναν «θόλο» από laser πάνω από ολόκληρη τη χώρα που θα μπορεί έτσι με εξαιρετικά οικονομικό και αποτελεσματικό τρόπο να αποκρούσει κάθε επίθεση από αέρος είτε με UAV’s είτε με ρουκέτες είτε με πυραύλους.<br /><br />Ο ισραηλινός πρωθυπουργός μάλιστα Ν. Μπένετ ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι το σύστημα αυτό θα χρησιμοποιηθεί εντός του έτους για την αεράμυνα του νότιου Ισραηλ που είναι εκτεθειμένο στις από αέρος επιθέσεις της Χαμάς, με προοπτική να καλύψει σύντομα ολόκληρο το Ισραήλ.<br /><br />Η Αθήνα προς το παρόν δεν έχει τέτοιου είδους δυνατότητες και επιχειρησιακά θα πρέπει να αναζητήσει άλλους τρόπους αντιμετώπισης της νέας απειλής.<br /><br />Προφανώς, η αναχαίτιση των μη επανδρωμένων αεροσκαφών από ελληνικά μαχητικά επιφέρει σημαντικό κόστος στην Ελλάδα και κυρίως προκαλεί κόπωση στην Ελληνική Πολεμική Αεροπορία απέναντι σε έναν «αντίπαλο» που τηλεκατευθύνεται από το έδαφος χωρίς να υπάρχει φυσικά κανένας κίνδυνος για τη ζωή ή την ασφάλεια πιλότων όπως συμβαίνει με τα ελληνικά μαχητικά.<br /><br />Η επιλογή της κατάρριψης ενός τουρκικού UAV’s προφανώς υπάρχει πάντοτε στο τραπέζι, αλλά εκτιμάται ότι δεν θα λύσει το πρόβλημα και θα οδηγήσει σε μια κλιμάκωση την οποία η Αθήνα δεν επιθυμεί.<br /><br />Η αναζήτηση νέων τεχνολογιών για την αντιμετώπιση της απειλής των τουρκικών UAV’s σε συνεργασία με φιλικές χώρες είναι η πρώτη επιλογή.<br /><br />Συγχρόνως και σε διπλωματικό επίπεδο θα πρέπει να υπάρξει κινητοποίηση με δεδομένο ότι η χρήση οπλισμένων UAV’S για αποστολές πλήγματος και μη στρατιωτικών στόχων, έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση στη διεθνή κοινότητα και κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες καθώς θέτει μια σειρά ζητήματα «Αρχών» (ηθικών και πολιτικών) διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br /><br />Επίσης, θα πρέπει να αναλυθεί εξαντλητικά από την Αθήνα το νομικό πλαίσιο για την πτήση στρατιωτικών UAV’s σε διεθνή εναέριο χώρο και εντός ξένου FIR και εάν υπάρχει η αναγκαία πιστοποίηση από τις ευρωπαϊκές Αρχές για την πραγματοποίηση πτήσεων εντός Ευρωπαϊκού εναέριου χώρου.<br /><br />Αν και μπορεί να αποφεύγεται από τουρκικής πλευράς ο προγραμματισμός πτήσεων των UAV’s σε αεροδιαδρόμους της Πολιτικής Αεροπορίας, ο κίνδυνος από ανεξέλεγκτες πτήσεις ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους σε έναν πολυσύχναστο εναέριο χώρο όπως το Αιγαίο δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους και για την Αεροπλοΐα.<br /><br />Όμως η Αθήνα οφείλει να θέσει και να προβάλει και σε επίπεδο Ε.Ε. και σε φιλικές κυβερνήσεις που συμμερίζονται τις Ελληνικές ανησυχίες για την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής, τον κίνδυνο που προκαλεί η ανεξέλεγκτη εξαγωγή τουρκικών UAV’s και σε χώρες που έχουν εμφύλιες διαμάχες (Αιθιοπία, Λιβύη), αλλά και σε πολλές χώρες της Αφρικής που υπάρχει πραγματικός κίνδυνος η τεχνολογία αυτή να πέσει στα χέρια επικίνδυνων εξτρεμιστών.<br /><br />Και σε κάθε περίπτωση η Αθήνα δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα της αποδοχής μιας νέας «κανονικότητας» που θα θέτει τον διεθνή και εθνικό εναέριο χώρο του Αιγαίου υπό την υψηλή «εποπτεία» των τουρκικών UAV’s.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα τα χρησιμοποιήσει σε μία ενδεχόμενη κρίση στο Αιγαίο: Η απειλή των τουρκικών drones κατά της Ελλάδας

Του Νίκου Μελέτη Σε ασκήσεις αντοχής της ελληνικής αεράμυνας, με όπλο τα τουρκικής κατασκευής UAV’s υποβάλει τη χώρα μας η Τουρκία, σε μια ν...

Διαβάστε την συνέχεια

H Τουρκία έχει δημιουργήσει "ασφαλή ζώνη" για τρομοκράτες στη Β. Συρία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-02/al%20Qurashi%20ISIS.jpeg?itok=qLDR800b" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-02/al%20Qurashi%20ISIS.jpeg?itok=qLDR800b" width="699" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Πέφτουν οι μάσκες" μετά τον "αποκεφαλισμό" του ISIS!</span></h3><b>Ευάγγελος Δ. Κόκκινος</b><br />Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή επαίνεσαν την κυβέρνηση Μπάιντεν για την επιδρομή των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στη βόρεια Συρία την περασμένη εβδομάδα που οδήγησε στο θάνατο του κορυφαίου ηγέτη του ISIS.<br /><br />Όμως, καθώς οι ηγέτες και οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο ISIS προσπαθεί να ανοικοδομηθεί και ότι ο αποκεφαλισμός της οργάνωσης δεν θα την ακρωτηριάσει για πολύ, αυξάνονται οι ισχυρισμοί ότι ένας ζωτικός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή δίνει στην πραγματικότητα χώρο στο ISIS να αναπνεύσει.<br /><br /><br />Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), η ομάδα ανταρτών υπό την ηγεσία των Κούρδων μαχητών στην οποία βασίζονταν οι ΗΠΑ για χρόνια για να ηγηθούν του χερσαίου πολέμου κατά του ISIS στη Συρία, λένε πως η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ στην άκρη των γεωγραφικών συνόρων της συμμαχίας με τη Μέση Ανατολή, παρέχει στον ISIS μια «ασφαλή ζώνη» στη βόρεια Συρία.<br /><br />Ο θάνατος του δεύτερου κορυφαίου διοικητή του ISIS μέσα σε τρία χρόνια σε ένα σπίτι πολύ κοντά στα σύνορα της Τουρκίας δημιουργεί μερικά αμήχανα ερωτήματα για τις ΗΠΑ και τους εταίρους τους στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο Αμπού Ιμπραχίμ αλ Χασίμι αλ Κουραϊσί ανατίναξε τον εαυτό του και τα μέλη της οικογένειάς του, καθώς οι ελίτ των αμερικανικών δυνάμεων προωθούνταν προς την τοποθεσία του την περασμένη εβδομάδα, ανακοίνωσε το Πεντάγωνο. Ήταν κρυμμένος σε ένα σπίτι στο Ατμέχ, μια συριακή πόλη λιγότερο από δύο μίλια από τα τουρκικά σύνορα. Ήταν μια εντυπωσιακά παρόμοια επιχείρηση, με το ίδιο αποτέλεσμα, με την επιδρομή των ΗΠΑ το 2019 που άφησε νεκρό τον προηγούμενο ηγέτη του ISIS. Ο Αμπού Μπακρ αλ Μπαγκντάντι σκοτώθηκε σε ένα σπίτι νοτιοδυτικά του Ατμέχ, λιγότερο από τρία μίλια από το τουρκικό έδαφος.<br /><br />«Πολλοί ηγέτες του Daesh (ISIS) και της Αλ Κάιντα είναι ακόμα ζωντανοί, προστατευμένοι από την Τουρκία σε κατεχόμενες περιοχές της βορειοανατολικής και βορειοδυτικής Συρίας», δήλωσε στο CBS News ο επικεφαλής του γραφείου μέσων ενημέρωσης και πληροφόρησης των SDF, Φαρχάντ Σαμί, αφού σκοτώθηκε ο αλ Κουραϊσί. «Προστατευόταν μεταξύ τριών τουρκικών στρατιωτικών βάσεων. Υπάρχει υποψία ότι η Τουρκία μετέτρεψε περιοχές της βόρειας Συρίας σε ασφαλή ζώνη για τους ηγέτες του Daesh».<br /><br />Το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας δεν απάντησε σε αίτημα του CBS News για σχολιασμό σχετικά με τους ισχυρισμούς, αλλά μια πηγή ασφαλείας στη χώρα απέρριψε τον ισχυρισμό των SDF ως «εντελώς γελοίο», λέγοντας ότι η Τουρκία έχει στοχοποιηθεί πολλές φορές από το ISIS στο παρελθόν και ότι οι τουρκικές δυνάμεις συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση.<br /><br />Ο ISIS έχει κατηγορηθεί για πολλές μεγάλες επιθέσεις εντός της Τουρκίας, συμπεριλαμβανομένης της καταστροφικής πολιορκίας την παραμονή της Πρωτοχρονιάς σε ένα δημοφιλές νυχτερινό κέντρο της Κωνσταντινούπολης το 2017, για την οποία η ίδια η οργάνωση ανέλαβε την ευθύνη. Μόνο εκείνη η επίθεση άφησε 39 ανθρώπους νεκρούς και Τούρκοι αξιωματούχοι λένε ότι, συνολικά, ο ISIS έχει σκοτώσει 315 αμάχους στη χώρα.<br /><br />Οι Τούρκοι ηγέτες θεωρούν εδώ και καιρό τρομοκράτες τα μέλη του SDF, μια επέκταση των ένοπλων κουρδικών αυτονομιστικών ομάδων που εδρεύουν στη νότια Τουρκία. Ο χαοτικός εμφύλιος πόλεμος στη Συρία έχει δώσει στους Τούρκους κάλυψη για να ξεκινήσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις πέρα ​​από τα σύνορά τους, κυνηγώντας Κούρδους μαχητές στο συριακό έδαφος. Η Τουρκία πολλές φορές έχει μετατραπεί σε εμπόδιο στα συμφέροντα των ΗΠΑ, δεδομένης της μεγάλης αμερικανικής εξάρτησης από τον SDF.<br /><br />Ενώ οι ΗΠΑ έχουν τώρα μόνο μερικές εκατοντάδες στρατιώτες στο έδαφος της Συρίας, οι οποίοι εξακολουθούν να συνεργάζονται με τον SDF, η Τουρκία διατηρεί σημαντική στρατιωτική παρουσία στο βόρειο τμήμα της χώρας.<br /><br />Μια αναφορά για την επιδρομή των ΗΠΑ της περασμένης εβδομάδας που συντάχθηκε από τον ανεξάρτητο ερευνητή και δημοσιογράφο Αλεξάντερ ΜακΚίβερ, αναφέρει ότι οι τουρκικές δυνάμεις εδρεύουν σε πολλές τοποθεσίες σε απόσταση λίγων μιλίων από το σπίτι στο οποίο πέθανε ο αλ Κουραϊσί.<br /><div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1489359143026708480" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1489359143026708480&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7069090_uaines-h-toyrkia-ehei-dimioyrgisei-asfali-zoni-gia-tromokrates-sti&sessionId=43f6c845fc38e77871df50304a71342a0b39058b&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=0a8eea3%3A1643743420422&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 482px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>«Πώς βρέθηκαν δύο από τους πιο καταζητούμενους άντρες στον κόσμο να ζουν λίγο έξω από την Τουρκία;» έγραψε ο ΜακΚίβερ. Είπε ότι ο πρόσφατα αποθανών ηγέτης του ISIS διάλεξε ένα σπίτι για να κρυφτεί που ήταν λιγότερο από δύο μίλια από ένα σημείο ελέγχου ασφαλείας εντός της Τουρκίας και περίπου τρία μίλια «από την πλησιέστερη τουρκική στρατιωτική βάση στη Συρία».<br /><br />«Είναι προφανές ότι η καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους είναι χαμηλή στις τουρκικές προτεραιότητες στη Συρία», κατέληξε.<br /><br />Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο αρνήθηκαν να σχολιάσουν τους ισχυρισμούς του SDF, παραπέμποντας το CBS News στην ομάδα των ανταρτών και στην Τουρκία για να συζητήσουν το θέμα.<br /><br />Ιρακινοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού Μουσταφά Αλ-Καντίμι, καλωσόρισαν τον θάνατο του ηγέτη του ISIS και δήλωσαν ότι η χώρα παρείχε πληροφορίες στις ΗΠΑ που αποκάλυψαν το πού βρισκόταν ο αλ-Κουραϊσί.<br />Ωστόσο, οι Ιρακινοί αξιωματούχοι είναι δύσπιστοι ότι ο θάνατος του διοικητή θα εμποδίσει το ISIS για πολύ.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες σημειώθηκε σημαντική άνοδος στις επιχειρήσεις της τρομοκρατικής ομάδας και στις δύο πλευρές των συνόρων Ιράκ-Συρίας, συμπεριλαμβανομένης της αιματηρής επίθεσης σε φυλακή που διοικείται από τον SDF στη βόρεια συριακή πόλη Χασάκα. Ήταν η πιο τολμηρή κίνηση του ISIS εδώ και χρόνια, αφήνοντας 121 μαχητές του SDF, προσωπικό των φυλακών και πολίτες νεκρούς, ενώ ορισμένοι κρατούμενοι του ISIS κατάφεραν να δραπετεύσουν.<br /><br />Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες είπε ότι εκτιμάται ότι ο ISIS έχει ακόμη μεταξύ 6.000 και 10.000 μαχητών και στις δύο πλευρές των συνόρων Ιράκ-Συρίας.<br /><br />«Ο ISIS συνεχίζει να δρα ως μια εδραιωμένη εξέγερση στο Ιράκ και την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, εκμεταλλευόμενη τα πορώδη σύνορα μεταξύ των δύο χωρών, ενώ διατηρεί επιχειρήσεις σε περιοχές χαμηλής πίεσης ασφαλείας», ανέφερε η έκθεση.<br /><br />«Ο ISIS είναι μια ιδεολογική οργάνωση και η δολοφονία του ηγέτη μπορεί να επηρεάσει το ISIS για βραχύ χρονικό διάστημα, έως ότου ορίσουν έναν νέο ηγέτη, αλλά δεν θα έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο», δήλωσε στο CBS News ο Ιρακινός ειδικός σε θέματα ασφάλειας Φαντχίλ Αμπού Ραγκίφ.<br /><br />Ο SDF καλωσόρισε την επιχείρηση για την εξάλειψη του πιο πρόσφατου ηγέτη του ISIS. Ο διοικητής Μαζλούμ Αμπντί ευχαρίστησε τις ΗΠΑ για την εξόντωση του αλ Κουραϊσί και για τη "συνεχή υποστήριξή τους".<br /><br />Ο Σαμί, ο αξιωματικός μέσων ενημέρωσης του SDF, είπε στο CBS News ότι η ομάδα του είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση και ότι οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ ξεκίνησαν την επιδρομή τους από μια βάση στην επικράτεια των SDF.<br /><br />Είπε ότι ο θάνατος του ηγέτη του ISIS είναι αναμφισβήτητα ένα καλό γεγονός, αλλά προειδοποίησε ότι εάν η τρομοκρατική ομάδα συνεχίσει να επωφελείται από μια «ασφαλή ζώνη» στη Συρία, θα είναι πολύ δύσκολο να διασφαλιστεί η σταθερότητα στην περιοχή.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

H Τουρκία έχει δημιουργήσει "ασφαλή ζώνη" για τρομοκράτες στη Β. Συρία.

"Πέφτουν οι μάσκες" μετά τον "αποκεφαλισμό" του ISIS! Ευάγγελος Δ. Κόκκινος Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή επαίνεσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τσαβούσογλου, αποστρατιωτικοποίηση και κυριαρχία στα νησιά.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/02/ATACMS-nisia.jpg" width="775" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Είναι πάγια τακτική της Άγκυρας από το 1973 κάθε τόσο να προσθέτει μία μονομερή αξίωση στο καλάθι των επεκτατικών διεκδικήσεών της σε βάρος της Ελλάδας. Πάγια τακτική της είναι, επίσης, πριν μία διεκδίκηση καταστεί επίσημη θέση, να ακούγεται από ανεπίσημα χείλη με σκοπό να προλειάνει το έδαφος. Για πρώτη φορά, λοιπόν, πριν από ένα περίπου χρόνο αρκετούς μήνες, δηλώθηκε από ανεπίσημα χείλη ότι εάν η Ελλάδα δεν προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου θα έχει παραβιάσει τις συνθήκες, με τις οποίες της παραχωρήθηκαν και ως εκ τούτου η παραχώρηση θα πάψει να ισχύει!<br /><br />Ο εν λόγω ισχυρισμός είναι εδώ και κάποιους μήνες τώρα επίσημη θέση. Την είχε εκφράσει ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου και την επανέλαβε προχθές. Από την πρώτη στιγμή είχα επισημάνει πως η πρώτη ανεπίσημη δήλωση ήταν προάγγελος μίας κλιμάκωσης του τουρκικού επεκτατισμού. Από το 1973-74 η Άγκυρα ήγειρε επεκτατικές διεκδικήσεις αναφορικά με τον εναέριο χώρο, το FIR και την υφαλοκρηπίδα. Το 1996, η Άγκυρα κλιμάκωσε με τη θεωρία των “γκρίζων ζωνών”, διεκδικώντας ένα μεγάλο αριθμό νησίδων και βραχονησίδων, που δεν αναφέρονταν ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάννης.<br /><br />Πριν τέσσερις μήνες περίπου, με επιστολή που κατέθεσε στον ΟΗΕ ο εκεί μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας πρέσβης Σινιρλίογλου, η Άγκυρα έκανε το μεγάλο βήμα για να καταστήσει την ανεπίσημη θέση επίσημη πολιτική, ανοίγοντας τον δρόμο για τις σχετικές δηλώσεις Τσαβούσογλου. Αυτό, άλλωστε, είχε συμβεί και με τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Τέσσερα χρόνια πριν προβληθεί ως επίσημη θέση της Άγκυρας, στις αρχές του 1996, την είχε προαναγγείλει ένας Τούρκος ναύαρχος, αλλά στην Αθήνα είχε περάσει “ντούκου”.<br /><br />Είναι εδώ και πολύ καιρό ξεκάθαρο ότι η Άγκυρα έχει μετατρέψει την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών σε αιχμή του διπλωματικού της δόρατος. Πρόκειται για ζήτημα-κλειδί της ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής και κατ’ επέκταση της ελληνοτουρκικής διένεξης. Είναι κοινό μυστικό, μάλιστα, πως κατά καιρούς ασκούνται στην Αθήνα πιέσεις από το Βερολίνο και από την Ουάσιγκτον για να αποδεχθεί “μερική αποστρατιωτικοποίηση”.<div><br />Οι Συνθήκες για την αποστρατιωτικοποίηση<br /><br />Η Συνθήκη της Λωζάννης προβλέπει ότι στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου μπορούν να υπάρχουν μόνο δυνάμεις από ντόπιους στρατεύσιμους. Η δε Συνθήκη των Παρισίων προβλέπει για τα Δωδεκάνησα την ύπαρξη δυνάμεων εσωτερικής ασφαλείας, όχι στρατού. Οι δεσμεύσεις αυτές είχαν επιβληθεί, επειδή οι Τούρκοι είχαν υποστηρίξει ότι τα νησιά μπορεί να χρησιμοποιηθούν από την Ελλάδα ως βάση εισβολής στη Μικρά Ασία. Σήμερα ο ισχυρισμός αυτός προκαλεί μόνο γέλια.<br /><br />Μέχρι το 1974, η Ελλάδα σεβόταν απολύτως τις συνθήκες. Μετά το 1974 η τουρκική απειλή κατέστη συγκεκριμένη όχι μόνο λόγω της εισβολής στην Κύπρο, αλλά και λόγω του ότι το 1975 συστάθηκε η στρατιά του Αιγαίου με έδρα τη Σμύρνη και με στόχο τα ελληνικά νησιά. Η συγκρότηση μεγάλου αποβατικού στόλου στις μικρασιατικές ακτές δεν άφηνε κανένα περιθώριο για αμφιβολίες.<br /><br />Έτσι, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να τα οχυρώσει. Νομικά στηρίζεται στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, που υπερισχύει των συνθηκών και ο οποίος προβλέπει το δικαίωμα κάθε κράτους στην άμυνα. Επιπροσθέτως, η Αθήνα, όταν αναγνώρισε τη γενική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου, όπως είχε δικαίωμα, εξαίρεσε τη δικαιοδοσία για θέματα άμυνας.</div><div><br />Αμερικανικές πιέσεις και “επιθετικά όπλα”<br /><br />Παλαιότερα, η Ουάσινγκτον είχε ασκήσει έντονες πιέσεις στην Ελλάδα για να εντάξει και την αποστρατιωτικοποίηση σε ένα πακέτο (μαζί με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας) που να παραπεμφθεί ως τέτοιο στη Χάγη, αλλά εκείνη η αμερικανική προσπάθεια είχε ναυαγήσει. Μπορεί και σήμερα οι Τούρκοι να απαιτούν αποστρατιωτικοποίηση, αλλά γνωρίζουν ότι καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αφοπλίσει τα νησιά.<br /><br />Γιατί το θέτουν τότε; Το θέτουν όχι τόσο για να πάρουν κάποιο αντάλλαγμα κάπου αλλού, όσο επειδή ελπίζουν ότι υπό το κράτος του φόβου η Αθήνα μπορεί να αποσύρει σιωπηλά από τα νησιά τα λεγόμενα “επιθετικά” όπλα, δηλαδή οπλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στη ζώνη των μικρασιατικών ακτών. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρουν οι στρατιώτες, αλλά οι πύραυλοι.<br /><br />Κυρίως, όμως, το θέτουν για να αποτρέψουν τη μετατροπή των νησιών σ’ αυτό που μπορούν να μετατραπούν: σε μία αλυσίδα βάσεων πυραυλικών συστημάτων (εδάφους-εδάφους, εδάφους-αέρος και εδάφους-θαλάσσης), τα οποία θα αποτελούν την καλύτερη αποτροπή. Κι αυτό, επειδή θα μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό το Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, αλλά και να πλήξουν με ακρίβεια ζωτικούς στόχους σε μεγάλο βάθος στη δυτική Τουρκία, αν όχι και ανατολικότερα.<br /><br />Αυτός είναι ο δυνητικός εφιάλτης των Τούρκων στο στρατιωτικό επίπεδο. Ακόμα κι αν σε μία σύγκρουση κατάφερναν με απόβαση να καταλάβουν ένα ή και δύο ελληνικά νησιά, το στρατιωτικό και οικονομικό κόστος που θα πλήρωναν θα ήταν πολλαπλάσιο. Με άλλα λόγια, η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική θα αποκτούσε πολύ πιο αξιόπιστη βάση από ό,τι σήμερα. Η Άγκυρα θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει τα στρατιωτικά νταηλίκια, με τα οποία προωθεί τις μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδας.<br /><a href="https://slpress.gr/oikonomia/giati-o-21os-aionas-einai-o-aionas-tis-asias/"> </a><br /></div><div>Τουρκική πίεση με αμφισβήτηση κυριαρχίας<br /><br />Για να αποτρέψουν μία τέτοια εξέλιξη, οι Τούρκοι κλιμάκωσαν την πίεσή τους προς την Αθήνα, εγείροντας αμφισβήτηση για την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Δεν αμφισβητούν πλέον μόνο τις νησίδες και βραχονησίδες, τις οποίες αμφισβητούν από το 1996 με τη θεωρία περί “γκρίζων ζωνών”. Αμφισβητούν και τα μεγάλα νησιά που αναφέρονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάννης και των Παρισίων. Κι αυτό, για να ανταλλάξουν σε ένα παζάρι την απόσυρση της αμφισβήτησης κυριαρχίας με την απόσυρση των “επιθετικών όπλων” από τα νησιά.<br /><br />Εδώ ακριβώς “μπαίνουν στη σκηνή” η Ουάσιγκτον και το Βερολίνο. Ο Πάιατ, όπως και ο Γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, δεν είπαν προ καιρού ψέματα όταν δήλωναν πως οι κυβερνήσεις τους δεν πιέζουν την Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει τα νησιά. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, όμως, την πίεζαν να δεσμευτεί πως θα αποσύρει τα “επιθετικά” όπλα, ή τουλάχιστον πως δεν θα εγκαταστήσει “έξυπνα” πυραυλικά συστήματα στα νησιά, όπως επιβάλει στοιχειώδης στρατιωτική και πολιτική λογική, προκειμένου η ελληνική αποτρεπτική στρατηγική να καταστεί συμπαγής, αξιόπιστη και αποτελεσματική.<br /><br />Αυτό το νόημα είχε η δήλωση Πομπέο για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης ότι «πρέπει να μειώσουμε το στρατιωτικό αποτύπωμα παντού και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διπλωματικά μέσα, όχι στρατιωτικά». Η δήλωση εκείνη, σε συνδυασμό με την κυβερνητική σιωπή, είχε τροφοδοτήσει σχετικά δημοσιεύματα, υποχρεώνοντας τον πρεσβευτή Πάιατ να προβεί σε διάψευση μέσω Twitter: «Η Αμερική δεν κάνει τέτοιες προτάσεις (για αποστρατιωτικοποίηση). Μια ασφαλής και ισχυρή Ελλάδα είναι προς το συμφέρον της Αμερικής».<br /><br />Λόγω των παραπάνω πιέσεων, δεν αρκεί η δήλωση της κυβέρνησης ότι δεν τίθεται θέμα αποστρατιωτικοποίησης. Η Αθήνα οφείλει να καταστήσει πάγια εθνική θέση ότι δεν πρόκειται να αναλάβει την οποιαδήποτε δέσμευση έναντι Τουρκίας, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ αναφορικά με την άμυνα και τον εξοπλισμό των νησιών. Αυτό ως πρώτο βήμα, γιατί το δεύτερο και σημαντικότερο είναι να μετατρέψει τα νησιά σε “αβύθιστα πυραυλοφόρα”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τσαβούσογλου, αποστρατιωτικοποίηση και κυριαρχία στα νησιά.

Λυγερός Σταύρος Είναι πάγια τακτική της Άγκυρας από το 1973 κάθε τόσο να προσθέτει μία μονομερή αξίωση στο καλάθι των επεκτατικών διεκδικήσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ασίας.

<img height="336" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/11/XI-DRAGON-CHINA.jpg" width="760" /><br /><br /><b>Σκλαβούνος Γεώργιος</b><br />Η Ασία επελαύνει με όχημα το “αναπτυξιακό κράτος”, ενώ η Δύση υποχωρεί παραδομένη στις αγορές. Η άνοδος της Ασίας θα συνοδευτεί από μονοδιάστατες οικονομικές επιπτώσεις, στον παγκόσμιο καταμερισμό δύναμης, ή αναγκαστικά και από πολιτισμικές και πολιτικές επιπτώσεις. Το περιοδικό Economist από τις 28 Ιανουαρίου 2012 επισημαίνει ότι το παγκόσμιο κέντρο βάρους μετατοπίζεται στην Ασία. Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ασίας.<br /><br />H Aliance Research, στις 18 Ιανουαρίου 2021 εμφατικά τεκμηριώνει ότι ο κόσμος κινείται προς Ανατολάς και γρήγορα. Η πολιτική κυριαρχία των αγορών στον αγγλοσαξωνικό κόσμο εκφράζεται με την εκλογή της Μάργκαρετ Θάτσερ στη Βρετανία στα 1979 και του Ρόναλντ Ρέηγκαν το 1980 στις ΗΠΑ. Παρέμειναν στην εξουσία μέχρι το 1989-1990. Παράλληλα, επιχειρείται η επικυριαρχία-επιβολή του θατσερικού “νεοφιλελευθερισμού”, ως η οικονομική και πολιτική ορθοδοξία για την παγκόσμια οικονομία.<br /><br />Ο Ρέηγκαν εκλέγεται με την θέση ότι «η κυβέρνηση αποτελεί το πρόβλημα και όχι την λύση». Από τις χαρακτηριστικές θέσεις της Θάτσερ αξίζει να επισημάνουμε την άποψή της για την κοινωνία και τις συναινετικές πολιτικές. Για την κοινωνία δηλώνει ότι «κάτι τέτοιο δεν υπάρχει, υπάρχουν άτομα, άνδρες και γυναίκες και οι οικογένειές τους». Για τις συναινετικές πολιτικές προσθέτει: «Στο κόμμα μου υπάρχουν ακόμα μερικοί που πιστεύουν στις συναινετικές πολιτικές. Τους θεωρώ Quislings, τους θεωρώ προδότες και το εννοώ. Δεν είμαι πολιτικός της συναίνεσης, είμαι πολιτικός των ασυμβίβαστων πεποιθήσεων».<br />Κράτος πρόνοιας<br /><br />Το κράτος πρόνοιας που αποδομείται είχε χτιστεί από τον 19ο αιώνα με την στήριξη της ευρωπαϊκής Δεξιάς, αλλά και της ευρωπαϊκής Αριστεράς από την εποχή του Βίσμαρκ στην Γερμανία και του Τσάμπαρλεν στην Βρετανία. Ο Βίσμαρκ, αντιμετωπίζοντας μια θεαματική άνοδο του σοσιαλιστικού κόμματος και της δύναμης των εργατικών συνδικάτων, απάντησε με σκληρά “αντισοσιαλιστικά μέτρα”, ένα αστυνομικό κράτος, αλλά και προσφέροντας το πρώτο κράτος πρόνοιας στην Ευρώπη.<br /><br />Με αυτή την έννοια, η πολιτική του απέκτησε δυο αντίθετους χαρακτηρισμούς: αφενός αντισοσιαλιστικά μέτρα, αφετέρου “κρατικός σοσιαλισμός”. Το κράτος πρόνοιας παρείχε ασφάλεια από εργατικά ατυχήματα (1884), ασφάλιση υγείας και καθιέρωση σύνταξης (1889), προστασία των εργαζομένων (1891) και προστασία των παιδιών (1903). Έχει ιδιαίτερη σημασία να επισημάνουμε ότι ο Βίσμαρκ επέτυχε την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, διασφαλίζοντας την οργανωμένη στήριξη των επιχειρηματιών, αλλά απέτυχε να τιθασεύσει την άνοδο των σοσιαλιστών.<br /><br />Το σοσιαλιστικό κόμμα στα 1912 είχε καταστεί πρώτη πολιτική δύναμη στην Γερμανία. Βλέπουμε ότι το κράτος πρόνοιας χτίστηκε με τη πεποίθηση μιας πολυεπίπεδης χρησιμότητας και σκοπιμότητας. Χτίσθηκε, επιδιώκοντας κοινωνική συνοχή, διασφάλιση στοιχειώδους κοινωνικής ειρήνης και εξουδετέρωσης του ανερχόμενου συνδικαλισμού και του αντικαπιταλιστικού κλίματος.<div><br />Το Beveridge Report<br /><br />Αλλά και στην καρδιά του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην μητρόπολη της αποικιοκρατίας και του καπιταλισμού, στην Βρετανία, καλείται ο λαός να συμμετέχει στον πόλεμο με την υπόσχεση για ένα κράτος πρόνοιας. Είναι η περίφημη έκθεση “Beveridge” (Beveridge Report – Social Insurance and Allied Services), μαθηματικά θεμελιωμένη, που υπόσχεται εθνική ασφάλιση, εθνικό σύστημα υγείας και αντιμετώπιση των “πέντε αντικοινωνικών γιγάντων” στην αναμενόμενη μεταπολεμική ανασυγκρότηση.<br /><br />Την αντιμετώπιση της ανάγκης που γεννιέται από την φτώχεια, της άγνοιας που γεννιέται από την έλλειψη παιδείας, της εξαθλίωσης που προκύπτει από την ανυπαρξία αξιοπρεπούς κατοικίας, της παραίτησης και την απραξίας που προκύπτει από την ανεργία και την αδυναμία εξεύρεσης εργασίας, της ασθένειας που πηγάζει από την ανυπαρξία πρόνοιας για την δημόσια υγεία.<br /><br />Το “Beveridge Report” αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο του βρετανικού κράτους πρόνοιας, κοινωνικής ασφάλισης και συστήματος υγείας. Περίληψή του μοιράστηκε στις βρετανικές ένοπλες δυνάμεις, ως πηγή έμπνευσης, ενθάρρυνσης και ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Είναι επίσης αποδεκτό ότι επηρέασε καθοριστικά τα μεταπολεμικά προγράμματα κοινωνικής πολιτικής σε πανευρωπαϊκό και όχι μόνον επίπεδο.</div><div><br />New Deal και συνέχεια<br /><br />Στις ΗΠΑ παρατηρείται μια παρόμοια χρησιμοποίηση του κράτους πρόνοιας. Ως υποψήφιος πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος (1932) ο Ρούσβελτ υπόσχεται ένα New Deal και με την εκλογή του στα 1934 προχώρησε στην δραστική επέκταση του ρόλου του κράτους με το πρώτο New Deal (1933-34) που συμπυκνώθηκε στα 3 R. Μεταπολεμικά και στις ΗΠΑ το κοινωνικά υπεύθυνο κράτος δεν υστερεί. Στις 5/1/1945 ο πρόεδρος Τρούμαν, στο Κογκρέσο εξήγγειλε το περίφημο Fair Deal θυμίζοντας το New Deal.<br /><br />Υποσχόταν σταθερή και προστατευόμενη πλήρη απασχόληση, κοινωνική ασφάλιση, ευημερία για όλους, νομοθεσία που θα διασφάλιζε αξιοπρεπή κατοικία. O Τρούμαν δήλωνε ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν το επίπεδο και την δυναμική της ευημερίας τους αν δεν προσφέρουν και δεν διασφαλίσουν μια δίκαιη προσφορά ευκαιριών σε όλους. Τον Φεβρουάριο υπέγραψε την “Πράξη για την Απασχόληση” (employment act), νομοθετώντας την ευθύνη της κυβέρνησης για την διασφάλιση πλήρους απασχόλησης.<br /><br />Η αμερικανική οικονομία έπρεπε να εντάξει τις δεκάδες χιλιάδες στρατιωτών που επέστρεφαν από το μέτωπο και να πραγματοποιήσει την προσαρμογή της σε στρατηγική “ειρηνικού ανταγωνισμού”. Από την δεκαετία του 1970 συναντάμε την στροφή στο “λιγότερο κράτος”. Το 1976 με την απόδοση του Νόμπελ οικονομίας στον Milton Freedman είχαν τεθεί επισήμως και ευλογηθεί με κύρος τα θεμέλια του “Θατσεριγκανισμού”.<br /><br />Το κράτος πρόνοιας που αξιοποιήθηκε από την δυτική Ευρώπη για να αντιμετωπίσει τον “κόκκινο κίνδυνο” φαινόταν να φτάνει στο τέλος του. Η πτώση του Τείχους του Βερολίνου στις 9/11//1989 σήμαινε και την πτώση του φωτοστέφανου του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η υποστολή της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο από το Κρεμλίνο στις 26/12/1991 σήμαινε το τέλος και την απαξίωση του πειράματος κρατικού κεντρικού σχεδιασμού στο οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.</div><div><br />Το αναπτυξιακό κράτος<br /><br />O όρος “αναπτυξιακό κράτος” εισέρχεται στην ορολογία της πολιτικής οικονομίας και της αναπτυξιακής θεωρίας από τον Αμερικανό οικονομολόγο Chalmers Johnson στα 1982. Παρουσιάζοντας το μεταπολεμικό ιαπωνικό θαύμα (1950-1990) αποκαλύπτει ουσιαστικά ένα αναπτυξιακό μοντέλο, στο οποίο καθοριστικός είναι ο ρόλος ενός “αυτόνομου κράτους” που χαράζει εθνικούς αναπτυξιακούς στόχους και διαμορφώνει το πλαίσιο για την πραγμάτωσή τους.<br /><br />Συγκεντρώνει και διαμορφώνει αναπτυξιακούς πόρους, δημιουργεί και προσφέρει ικανά κίνητρα, προσανατολίζει επενδύσεις για αναπτυξιακές πολιτικές επιχειρήσεων, κλάδων και τομέων οικονομίας για συμπράξεις που υπηρετούν τους επί μέρους εθνικούς αναπτυξιακούς στόχους και την στοχευμένη στρατηγική. Eνα μοντέλο που προϋποθέτει μια αφοσιωμένη, αξιοκρατική κρατική γραφειοκρατία, με αυστηρότατο κώδικα ηθικής, διαποτισμένη από το ήθος, την ελιτίστικη νοοτροπία των Σαμουράι, αλλά υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων που διασφαλίζονταν από ένα αυστηρό σύστημα εξετάσεων για την είσοδο στην υπηρεσία.<br /><br />Αυτή η γραφειοκρατία ενέπνεε όχι απλά αποδοχή αλλά σεβασμό και εμπιστοσύνη. Το μοντέλο παράλληλα στηρίχτηκε σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που απεδείχθη ικανό να προσφέρει ανθρώπινο κεφάλαιο στυλοβάτη και επιταχυντή στην κάλυψη του τεχνολογικού χάσματος που χώριζε την Ιαπωνία από τις ΗΠΑ. Ανθρώπινο κεφάλαιο ικανό να αντιγράψει, να εντάξει και να αξιοποιήσει ξένες τεχνολογικές κατακτήσεις.<br /><br />Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης επέτυχε την πενταετία 1955-60 ρυθμούς ανάπτυξης 10% και αύξηση εξαγωγών 15%. Στα 1983 η Ιαπωνία είναι βιομηχανική υπερδύναμη. Στοιχείο αυτής της ανάπτυξης είναι οι εμπορικές της σχέσεις με τις ΗΠΑ. Τα 2/3 των εξαγωγών των ΗΠΑ στην Ιαπωνία είναι αγροτικά προϊόντα και πρώτες ύλες, ενώ το 90% των εξαγωγών της Ιαπωνίας στις ΗΠΑ είναι βιομηχανικά προϊόντα. Το “αναπτυξιακό κράτος” έθεσε σε ουσιαστική αμφισβήτηση κατεστημένες απόψεις στην πολιτική οικονομία και την αναπτυξιακή θεωρία.</div><div><br />Ο αιώνας της Ασίας<br /><br />Το ιαπωνικό μοντέλο αποτέλεσε το παράδειγμα, που με τις προσαρμογές του κατά χώρα, αποτέλεσε τον αναπτυξιακό οδηγό, το πρότυπο για τις “τίγρεις της Ασίας” (Νότιο Κορέα, Ταιβάν, Σιγκαπούρη, Χονγκ Κόγκ). Με επικρατούσα την παραδοχή ότι οι Tiger Cubs, οι αναπτυσσόμενες τίγρεις της Ασίας (Ινδονησία, Μαλαισία, Βιετνάμ, Ταϊλάνδη και Φιλιππίνες) ακολουθούν τον ίδιο δρόμο, η μετατόπιση του οικονομικού κέντρου βάρους φαίνεται αναπότρεπτη με αποτέλεσμα ο 21ος αιώνας να είναι ο αιώνας της Ασίας.<br /><br />Αποκαλυπτικά δείγματα της μετατόπισης είναι το πέρασμα της Ινδονησίας από την 27η θέση στην παγκόσμια οικονομία το 2000 στην 16η το 2020 και της Ταϋλάνδης από την 32η στην 24η. Σύμφωνα με το global innovation index 2020, ανάμεσα στις 25 πιο καινοτόμες χώρες, πέντε είναι από την Ασία (Σιγκαπούρη, Νότιος Κορέας, Κίνα, Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ). Το μερίδιο της Κίνας στις παγκόσμιες εξαγωγές το 2020 έφτασε στα 14,7% από 13,9% το προηγούμενο έτος, ενώ το μερίδιο των ΗΠΑ στο 8,1%.<br /><br />Το κινέζικο κράτος ως παράδειγμα, πρόκληση ή και απειλή επηρεάζει την Ασία στο σύνολο της. Θεωρείται “αναπτυξιακό κράτος”, έχει την ευθύνη για την χάραξη οικονομικής στρατηγικής, λειτουργεί αυτόνομα από ομάδες συμφερόντων και παρεμβαίνει ανεμπόδιστα στην υλοποίηση της οικονομικών πολιτικών. Κατά συνέπεια συμπεραίνουμε ότι το “αναπτυξιακό κράτος” είναι αυτό που οδήγησε στην εκτίμηση ότι ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ασίας. Το ερώτημα είναι αν η άνοδος της Ασίας ήταν αναπότρεπτη, ή αν η παράδοση της Δύσης στις αγορές συνέβαλε καθοριστικά στην παρακμή της με όποιες επιπτώσεις σε πολιτικό και πολιτισμικό επίπεδο…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της Ασίας.

Σκλαβούνος Γεώργιος Η Ασία επελαύνει με όχημα το “αναπτυξιακό κράτος”, ενώ η Δύση υποχωρεί παραδομένη στις αγορές. Η άνοδος της Ασίας θα συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική παγίδα με την «αποστρατιωτικοποίηση νησιών» και η «αστική ευγένεια» της Αθήνας!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/07/stratos_IMG_1727.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/07/stratos_IMG_1727-696x392.jpg" width="796" /></a><br /><br />Εδώ και πάρα πολύ καιρό η Τουρκία θέτει με εμμονή το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου. Το κάνει μεθοδικά και εκμεταλλεύεται την αδυναμία της Αθήνας να καταλάβει ότι όσα λένε από την Άγκυρα δεν τα λένε για λόγους «επικοινωνίας» ή για να «ικανοποιήσουν την εσωτερική τους κοινή γνώμη». Καλό είναι στην Αθήνα να μην κρίνουν «εξ ιδίων τα αλλότρια»…<br /><br />Στην Ελλάδα ελάχιστα ΜΜΕ γράφουν εδώ και πολλούς μήνες για το θέμα.<br />Οι χθεσινές δηλώσεις Τσαβούσογλου αποκάλυψαν τις προθέσεις της Τουρκίας και η Αθήνα πρέπει να βγει από τον λήθαργο.<br /><br />Τι είπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ;<br /><br />«Στον ΟΗΕ στείλαμε δυο επιστολές, επειδή η Ελλάδα παραβιάζει το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης των νησιών. Τα νησιά αυτά παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947 με τον όρο της αποστρατιωτικοποίησης τους. Όμως η Ελλάδα άρχισε να παραβιάζει αυτό το καθεστώς από τη δεκαετία του 60…<br /><br />Θα παρακολουθούμε το ζήτημα αυτό. Αν χρειαστεί θα κάνουμε τις τελευταίες μας προειδοποιήσεις και μετά ξεκινάει αυτή η συζήτηση».<br /><br />Ο κ.Τσαβούσογλου μας απειλεί με συζήτηση που δεν είναι καθόλου αθώα βεβαίως. Η Τουρκία επαναλαμβάνει τα περί αποστρατιωτικοποιήσεως έχοντας εξασφαλίσει όχι απλά τη σιωπή και την ανοχή της «δημοκρατικής Δύσης», αλλά πολύ φοβόμαστε την προτροπή της να θέσει το θέμα σε τραπέζι διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα, στο οποίο οι «σύμμαχοι» θα έρθουν με τη γνωστή προτροπή: «Βρείτε τα»!<br /><br />Η παγίδα έχει στηθεί εδώ και χρόνια και οι δοκιμές έχουν γίνει: η Τουρκία δήθεν θα «δώσει» την απόσυρση της «Στρατιάς Αιγαίου», η οποία είναι μόνο…γραφεία κι εμείς να «αυτοκτονήσουμε» αποσύροντας δυνάμεις από τα νησιά μας! <br /><br />Για την όποια ελληνική κυβέρνηση οι αποφάσεις είναι εύκολες , γιατί στην ουσία μία είναι η αυτονόητη απάντηση που θα δώσει και στους «συμμάχους»: Δεν συζητάμε καν το θέμα!<br /><br />Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι θα υπάρξει σήμερα ή στο μέλλον ελληνική κυβέρνηση που θα δεχτεί έστω να συζητήσει ακόμη και ως «σενάριο» τέτοιο θέμα.<br /><br />Ας «κλείσουν οι δίαυλοι επικοινωνίας», ας «θυμώσουν» οι αξιαγάπητοι σύμμαχοι που εισπράττουν πολλά δις από την Ελλάδα ή ας έρθει ο κ.Τσαβούσογλου να επιβάλλει αν τολμά την «αποστρατιωτικοποίηση» των νησιών.<br /><br />Αυτό που θα πρέπει να καταλάβει η σημερινή κυβέρνηση είναι ότι δεν μπορεί να περνά «στα ψιλά» τα όσα λέει ο Ερντογάν, ο Ακάρ , ο Τσαβούσογλου και άλλοι για την αποστρατιωτικοποίηση. Αυτά που λένε «μένουν» όχι μόνο στις ηγεσίες των «συμμαχικών» χωρών αλλά και στους πολίτες τους. Οι φωνές των Τούρκων περί αποστρατιωτικοποίησης θα δημιουργήσουν σιγά, σιγά την πεποίθηση ότι η Ελλάδα είναι αυτή που επιθυμεί την επίλυση διαφορών με όπλα και όχι η Τουρκία. <br /><br />Ας αφήσει λοιπόν στην άκρη, έστω για λίγο, την «ευρωπαϊκή κοσμοπολίτικη, υπεράνω» αντιμετώπιση του θέματος κι ας συμπεριφερθεί ακόμη και χωρίς την «αστική ευγένεια» για την οποία υπουργοί κάνουν και τηλεοπτικά φροντιστήρια. Έχουμε να κάνουμε με την τουρκική αλητεία και αυτή δεν αντιμετωπίζεται με «ευγένειες».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η τουρκική παγίδα με την «αποστρατιωτικοποίηση νησιών» και η «αστική ευγένεια» της Αθήνας!

Εδώ και πάρα πολύ καιρό η Τουρκία θέτει με εμμονή το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου. Το κάνει μεθοδικά και εκμεταλλεύετ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ πολλών απέναντι στην Τουρκία και η ευκαιρία για αναθεωρήσεις και νέα στρατηγική

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/02/GREECE_TURKEY_FLAGS-790x400.jpg" width="808" /><br /><br />Η Ελλάδα πρέπει να ευγνωμονεί τον Ερντογάν, επειδή με τις ενέργειές του έχει βοηθήσει την ελληνική διπλωματία να αποδείξει την ορθότητα όσων υποστηρίζει επί δεκαετίες για τον τουρκικό αναθεωρητισμό-επεκτατισμό. Η αλλαγή που έχει συμβεί στη Δύση κι όχι μόνο, συνεπεία δηλώσεων και πράξεων της Άγκυρας, είναι εντυπωσιακή. Ο Ερντογάν κατόρθωσε αυτό, στο οποίο είχε αποτύχει η ελληνική διπλωματία και όσοι επέμεναν εδώ και δεκαετίες να υπογραμμίζουν την επεκτατική φύση του τουρκικού αναθεωρητισμού. Και ω του θαύματος… οι περισσότεροι από όσους εξαπέλυαν επιθέσεις και μύδρους εναντίον των απόψεων που δικαιώνονται σήμερα, έχουν αλλάξει τροπάρι για να είναι ευθυγραμμισμένοι με το ρεύμα της εποχής και να διατηρούν ρόλους στο πολιτικό και μιντιακό σύστημα.<br /><br /><div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα*<br /></b><br />Η μετάλλαξη είναι ομολογουμένως εντυπωσιακή. Έχουν πλέον υιοθετήσει πανομοιότυπη φρασεολογία και ομιλούν ανοιχτά για τουρκικό αναθεωρητισμό. Υπερθεματίζουν μάλιστα ενίοτε, δηλώνοντας ότι η τουρκική στρατηγική που έφτασε σήμερα να αμφισβητεί επίσημα την κυριαρχία της Ελλάδας επί νήσων του ανατολικού Αιγαίου, χτιζόταν συστηματικά εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Αυτά πια τα λένε κάποιοι από όσους παλαιότερα κατάγγελλαν σαν πατριδοκάπηλους, εθνικιστές και μιλιταριστές όσους έλεγαν αυτά που αντιγράφουν σήμερα. Η αλλαγή είναι καλοδεχούμενη, υπό την προϋπόθεση ότι συνοδεύεται από αυτοκριτική και αναγνώριση.<br /><br />Ποιος δεν θυμάται τη δεκαετία του 2000 όσους μιλούσαν για τους “ισλαμοδημοκράτες” του Ερντογάν και μαζί με το ελληνικό πολιτικό σύστημα ζητούσαν την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, προτείνοντας εθνικές εκπτώσεις για “να τα βρούμε” με την Άγκυρα. Οι ίδιοι λοιπόν σήμερα, χωρίς βέβαια να έχουν εγκαταλείψει τα περί ελληνοτουρκικής διαπραγμάτευσης, έχουν φτάσει να χειροκροτούν τα εξοπλιστικά προγράμματα που κάποτε δαιμονοποιούσαν.<br /><br />Το αποτέλεσμα βέβαια είναι αυτά υλοποιούνται με υπερδεκαετή καθυστέρηση. Η οικονομική κρίση από ένα σημείο και πέρα αποτελούσε βολική δικαιολογία, Η αλήθεια είναι ότι εκτός από την οικονομική στενότητα έπαιξαν ρόλο και οι προτεραιότητες του πολιτικού συστήματος, στη διαμόρφωση των οποίων συνέβαλλε η κυρίαρχη ιδεολογία, που υποτιμούσε τα προβλήματα εθνικής ασφάλειας.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Οι προτεραιότητες όμως για να είναι σωστές, απαιτείται ορθή ανάγνωση του περιβάλλοντος ασφαλείας και των απειλών. Εκεί δηλαδή που απέτυχαν κραυγαλέα όσοι σήμερα σηκώνουν όψιμα τη σημαία της αντίστασης στον τουρκικό επεκτατισμό σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου… Ήταν αυτοί που υποστήριζαν με φανατισμό στα ΜΜΕ και στα πανεπιστήμια ότι η συμμετοχή στην ΕΕ εξασφάλιζε τα σύνορα της χώρας.<br /><br />Ουδεμία έκπληξη λοιπόν στο ότι τότε υποστήριζαν το δόγμα που ο Σταύρος Λυγερός είχε κωδικοποιήσει με τον όρο «οι κακοί πασάδες και ο καλός Ερντογάν»! Οι ίδιοι κατηγορούσαν όσους προειδοποιούσαν γι’ αυτό που έρχεται ότι διαπνέονταν από αντι-ισλαμικό ρατσισμό. Ζητούσαν, μάλιστα, μείωση στρατιωτικών δαπανών, την ώρα που η Τουρκία είχε φουλάρει με εξοπλιστικά προγράμματα. Παρότι οι ίδιοι κύκλοι είχαν γελοιοποιηθεί στα Ίμια, όχι μόνο δεν κάμφθηκαν, αλλά και προσπάθησαν να φορτώσουν εκείνη την εθνική ήττα στους πολεμοκάπηλους! Δεν κατανόησαν ποτέ την ανάγκη συνέπειας και συνέχειας στην αμυντική προσπάθεια, ώστε το δόγμα της αποτροπής να είναι πειστικό και άρα αποτελεσματικό.<br /><br />Αυτοί οι κύκλοι, που συνεχίζουν να έχουν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική δημόσια σφαίρα έχει αποδειχθεί από τα γεγονότα ότι χαρακτηρίζονται από μνημειώδη αναλυτική ανεπάρκεια, από ανικανότητα να αντιληφθούν την Τουρκία και τη διαχρονική στρατηγική της. Επιχειρούν με θρησκευτικό φανατισμό να μεταλαμπαδεύσουν την εισαγόμενη από ξένες χώρες “σοφία” τους, σαν καλοί ιδεολογικοί μεταπράτες. Μόνο που οι εισαγόμενες αντιλήψεις έχουν παραχθεί από κέντρα του εξωτερικού για να εξυπηρετήσουν αλλότρια εθνικά συμφέροντα. Η έλλειψη εθνοκεντρισμού στην προσέγγιση του προβλήματος της ελληνικής εθνικής ασφάλειας οδηγεί σε φιάσκο της ανάλυσης.<br /><br />Παρότι συχνά παπαγάλιζαν τη θεωρία ότι η Τουρκία “εξάγει την εσωτερική κρίση της”, την χρησιμοποιούσαν για να εφησυχάσουν κι όχι για να καλέσουν σε εγρήγορση! Λες και μια χώρα που συμπεριλαμβάνει εκατοντάδες εθνότητες στο εσωτερικό της, τις οποίες ενσωμάτωσε διά πυρός και σιδήρου, εκκαθαρίζοντας συχνά με μαχαίρι κάθε διαφορετική εθνική ταυτότητα, δεν θα μπορούσε να οδηγηθεί στο στάδιο που βρισκόμαστε σήμερα.<br /><br />Είναι αξιοσημείωτο ότι τα ίδια πρόσωπα δαπανούσαν ερευνητικά τον χρόνο τους για να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν τις τουρκικές γενοκτονίες και τις εκδηλώσεις του τουρκικού επεκτατισμού στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη, με καταφανές άγχος να καταλογίσουν σφάλματα στην ελληνική πλευρά. Κάπως έτσι φτάσαμε η σφαγή να αποκληθεί “συνωστισμός” στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922. Διακηρυγμένος στόχος τους ήταν και παραμένει να μεγαλώσουν τις νέες γενιές Ελλήνων χωρίς “αντιτουρκικά στερεότυπα“! Τα ίδια δεν προωθούσαν και με τους Σλαβομακεδόνες των Σκοπίων; Δεν αποκαλούσαν το γειτονικό μας κράτος σκέτο Μακεδονία;<br /><br />Η γνήσια αυτοκριτική όποιου διέπραξε εγκλήματα, σε συνδυασμό με τη μετριοπάθεια αυτού που υπέφερε και η βούληση για την οικοδόμηση από κοινού ενός ειρηνικού μέλλοντος, είναι απαράβατος όρος. Διότι η μονομερής απόπειρα αποσιώπησης ιστορικών γεγονότων από την ιστοριογραφία και τα σχολικά εγχειρίδια, είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη να αποτύχει.<br /><br />Άρα, απαράβατος όρος για να αλλάξουν σελίδα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι η Άγκυρα να εγκαταλείψει τις συσσωρευόμενες και κλιμακούμενες μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις της σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας. Τελεία και παύλα. Γιατί με την πολιτική που ακολούθησε η Αθήνα η Ελλάδα κάνει επί δεκαετίες μικρά αλλά όχι ασήμαντα βήματα πίσω σε νόμιμα δικαιώματά της, δήθεν προς χάριν της ειρήνης. Δικαιολογία που πρόσφερε φύλλο συκής στο φοβικό σύνδρομο. Αυτά άνδρωσαν την τουρκική στρατηγική, που κάποιοι χαρακτηρίζουν σήμερα επιτυχή.<br /><br />Πώς είναι δυνατό κατά συνέπεια, τα ίδια πρόσωπα να ρητορεύουν από τηλεοπτικού “άμβωνος”, ενίοτε αποδεικνύοντας εαυτούς βασιλικότερους του βασιλέως; Έστω όμως κι έτσι, δεν μπορεί κανείς παρά να τους καλωσορίσει στην πραγματικότητα. Και φυσικά να τους καλέσει να μην παραμείνουν στο πολιτικά βολικό σημερινό τους αφήγημα, αλλά να αντιληφθούν συνολικότερα το σφάλμα τους, προσαρμόζοντας αναλόγως και την αντίληψή τους για το δέον γενέσθαι τις δεκαετίες που ακολουθούν.<br /><br />Θα επανέλθουμε, αφού πρώτα τεθούν κάποια καυτά, αιρετικά ερωτήματα, στα οποία οφείλουν να δώσουν απάντηση όσοι στη χώρα ισχυρίζονται πως συμμετέχουν ή συμβάλλουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Πρώτον, με δεδομένα όσα βιώνουμε σήμερα, εξυπηρετείται το συμφέρον της Ελλάδας από μια ενιαία Τουρκία, ή θα ήταν προς όφελος των λαών της περιοχής εάν οι εσωτερικές αντιθέσεις της Τουρκίας την οδηγούσαν σε διαλυτικά μονοπάτια, κυρίως λόγω του Κουρδικού;<br /><br />Δεύτερον, υπάρχει ορθολογικό σενάριο ειρηνικής συνύπαρξης με τη σημερινή Τουρκία; Η απάντησή μας εδώ είναι ένα ξεκάθαρο όχι. Άρα, η συνεπής και αξιόπιστη άρνηση των τουρκικών επεκτατικών στόχων επί του πεδίου είναι μονόδρομος. Με τη στρατιωτική ενίσχυση της χώρας να είναι αυταπόδεικτα κορυφαία προτεραιότητα. Εξίσου κρίσιμη είναι η διπλωματική εγρήγορση και έγκαιρη παρέμβαση σε κάθε μέτωπο για τη αντιμετώπιση της διπλωματικής διάστασης του τουρκικού αναθεωρητισμού.<br /><br />Τέλος, κρίσιμη παράμετρος είναι η οικονομική ανάταξη της Ελλάδας, δεδομένου ότι αποτελεί προϋπόθεση μεγιστοποίησης του αποτελέσματος στα άλλα δύο πεδία. Καταληκτικά, η Αθήνα οφείλει δίχως ιδεοληψίες να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για δραστική βελτίωση της απόδοσης σε όλους τους τομείς, γιατί σε τελευταία ανάλυση ο εθνικός σκοπός είναι ενιαίος. Κάπου εδώ μπαίνει και το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ισχυρά πιθανολογούμενων ελληνικών υδρογονανθράκων.</div><div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA<br /></i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ πολλών απέναντι στην Τουρκία και η ευκαιρία για αναθεωρήσεις και νέα στρατηγική

Η Ελλάδα πρέπει να ευγνωμονεί τον Ερντογάν, επειδή με τις ενέργειές του έχει βοηθήσει την ελληνική διπλωματία να αποδείξει την ορθότητα όσων...

Διαβάστε την συνέχεια

“Άντε γεια” Ισραήλ σε Τουρκία… Όχι Terminator, όχι εκσυγχρονισμός F-16

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/12/Turkey_F-16_F-4-790x400.png" width="743" /><br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί τελευταία να κλείσει τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει στην περιοχή – πλην αυτού με Ελλάδα & Κύπρο – ξεκινώντας μια γλοιώδη, πραγματικά, “επίθεση φιλίας” σε χώρες που καθύβριζε με τον χειρότερο τρόπο, μέχρι χθες, ωσάν να μοιράζει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.<br /><br />Βασικός στόχος της εκστρατείας του Ερντογάν είναι το Ισραήλ, το οποίο κρατά τα κλειδιά στην Ανατολική Μεσόγειο. Εμπνεόμενος από το “ατόπημα”, για να το χαρακτηρίσουμε κομψά, ορισμένων στις ΗΠΑ σχετικά με το αγωγό EastMed, ο Ερντογάν τάζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στο Ισραήλ, μιλά για τουρκοϊσραηλινό αγωγό και αναμένει πολλά από την επίσκεψη του Ισραηλινού ΠτΔ στην χώρα του.<br /><br />Μάλιστα, σύμφωνα με ισραηλινά μέσα, η Τουρκία – δεδομένης της σχετικής αβεβαιότητας εκ ΗΠΑ- προχώρησε ακόμα περισσότερο, ζητώντας από το Ισραήλ τεχνική βοήθεια για τον εκσυγχρονισμό των μαχητικών F-16 της αεροπορίας της από ποιούς; Από αυτούς που αποκαλούσε “δολοφόνους” εδώ και χρόνια, τους Ισραηλινούς. Παράλληλα δε ζήτησε από το Ισραήλ ανταλλακτικά για τα μαχητικά F-4E Terminator που διαθέτει.<br /><br />Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές όμως η Άγκυρα εισέπραξε από την Ιερουσαλήμ ένα μεγαλοπρεπές… “γράψιμο”, καθώς “η ισραηλινή κυβέρνηση ελάχιστο ενδιαφέρον επέδειξε επί των τουρκικών αιτημάτων”, αναφέρουν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης… Αμ Ταγίπ Ερντογάν σουλτάν δεν έχουν όλοι κοντή μνήμη βλέπεις… Οι φίλοι Ισραηλινοί κάτι θυμούνται από τις ασχήμιες σου και από τον σφιχτό εναγκαλισμό σου με την τρομοκρατική Χαμάς που ακόμα υποστηρίζεις… Άντε γεια!<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Άντε γεια” Ισραήλ σε Τουρκία… Όχι Terminator, όχι εκσυγχρονισμός F-16

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί τελευταία να κλείσει τα πολλά μέτωπα που έχει ανοίξει στην περιοχή – πλην αυτού με Ελλάδα & ...

Διαβάστε την συνέχεια