ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Έκθεση των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών για τους Γκρίζους Λύκους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK48Su8Plv0L72u_thgjdZ9N8W6DXIMp9iD-QGuz1Bmqoc4sDP5F0eK2zwPEKi8kkG8waEsxFXgzcMqOHxfI6-SnPqSFv2lFU3OgNTSANoX_ST50zl-p6o1KIyl5oD4MxKsSg-AVnqLuw/s1600/loups_paris.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="500" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5726360563740075602" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK48Su8Plv0L72u_thgjdZ9N8W6DXIMp9iD-QGuz1Bmqoc4sDP5F0eK2zwPEKi8kkG8waEsxFXgzcMqOHxfI6-SnPqSFv2lFU3OgNTSANoX_ST50zl-p6o1KIyl5oD4MxKsSg-AVnqLuw/s640/loups_paris.jpg" style="height: 400px; margin-top: 0px; width: 600px;" width="600" /></a></div> 
Δύο άρθρα που δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα αυτή την εβδομάδα στη εφημερίδα Le Point και το αρμενικό περιοδικό Nouvelles d’Arménie Magazineαναφέρουν μια έκθεση των γαλλικών υπηρεσιών πληροφοριών για το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα στη Γαλλία και τους κινδύνους που συνδέονται με αυτό. 
<div> 
Η Le Point δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην προσωπικότητα του Γιουσούφ Ζιγιά Αρπατσίκ, ο οποίος παρευρέθηκε στην διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 21 Ιανουαρίου στο Παρίσι, από την Fransa Türk Fédérasyon (Τουρκική Ομοσπονδία της Γαλλίας), η οποία δεν θα ήταν τίποτα άλλο από «την κάλυψη των Γκρίζων Λύκων, τουρκική εθνικιστική οργάνωση, μερικές φορές βίαια». Αυτό το υποκείμενο, που δραπέτευσε δύο φορές από τη φυλακή θεωρείται ότι έχει ήδη «οργανώσει επιθέσεις ενάντια στους εχθρούς των Τούρκων». Ήταν σωματοφύλακας του Αλπαρσάν Τουρκές, ιδρυτή του ΜΗΡ, πήγε να πολεμήσει εναντίον των Αρμενίων του Καραμπάχ και κατά των Αμερικανών στο Ιράκ, από τη πλευρά των Τουρκμένων. Το περιοδικό Nouvelles d’Arménie Magazineαφιερώνει από τη πλευρά του, έξι σελίδες για αυτή την έκθεση και δείχνει φωτογραφίες αυτού του ατόμου ενώ κάθεται λίγο μετά τη διαδήλωση του Ιανουάριου 2012 με τον Tayfur και την Fadime Erdugrul-Tastan, Αντιδήμαρχο της Hérouville και η οποία φέρεται να είναι μέλος των τοπικών γκρίζων λύκων. Την βλέπομε να φέρει το συγκεκριμένο σήμα αναγνώρισης των Γκρίζων Λύκων, στη οδό Πανεπιστημίου, κοντά στο κτήριο της Εθνικής Συνέλευσης. 
 
 </div><div>Η έκθεση εξετάζει ιδιαίτερα τις σχέσεις μεταξύ των συνιστωσών οργανώσεων αυτού του εθνικιστικού κινήματος (το Turquienews.com, το ραδιόφωνο MIT, την τουρκική ομοσπονδία της Γαλλίας κλπ.), των οργανώσεων της τουρκικής άκρας δεξιάς, που ενεργούν ως ενδιάμεσοι, και της τουρκικής κυβέρνησης που τις χρησιμοποιεί για τις ανάγκες της εξωτερικής πολιτικής της. Σημειώνει, ειδικότερα, ότι η άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων αποτελεί την θεμέλια ιδεολογική ταυτότητα αυτού του νεφελώματος.</div><div>Μεταξύ των πολλών άλλων αποκαλύψεων αυτού του εκρηκτικού εγγράφου, μαθαίνουμε ιδιαίτερα ότι ο Pierre Nora, Πρόεδρος του Συλλόγου «Ελευθερία για την Ιστορία» και έντιμος ακαδημαϊκός, είναι αντικείμενο έρευνας που σκοπεύει να διευκρινίσει τη φύση των σχέσεών του με τα τουρκικά μέσα. Η έκθεση σημειώνει ιδίως τη συμπεριφορά εξοικείωσής του με το λεγόμενο Ντεμίρ Όνγερ, Πρόεδρο του Πολιτιστικού Κέντρου Ανατολία, «ευπαρουσίαστη βιτρίνα της διαδήλωσης».</div>Τέλος, αυτό το σημείωμα που υπογράφεται από τις γαλλικές υπηρεσίες πληροφοριών, προβαίνει στην εκτίμηση ότι αυτό το νεφέλωμα παρουσιάζει κίνδυνο, όχι μόνο «για τους συμπολίτες αρμενικής καταγωγής μας». Έπεται συνέχεια… 
<a href="http://kostasxan.blogspot.com/">πηγή</a>

Έκθεση των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών για τους Γκρίζους Λύκους

Δύο άρθρα που δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα αυτή την εβδομάδα στη εφημερίδα Le Point και το αρμενικό περιοδικό Nouvelles d ’ Arm é nie Magaz...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ιράν, ο πόλεμος των αγωγών και η πιθανή ανατροπή δυνάμεων στη διεθνή σκακιέρα

Ellada simera 0 Ενέργεια, κόσμος 13:09

<a href="http://i1.tribune.com.pk/wp-content/uploads/2011/12/308650-Tapi-1324270100-790-640x480.jpg"><img alt="" border="0" height="350" src="http://i1.tribune.com.pk/wp-content/uploads/2011/12/308650-Tapi-1324270100-790-640x480.jpg" style="display: block; height: 480px; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 0px; text-align: center; width: 600px;" width="600" /></a> 
 
Toυ Manlio Dinucci* για το γαλλικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο <a href="http://www.voltairenet.org/Iran-the-gas-pipeline-battle">Voltaire Network</a> 
 
 
Εισαγωγή του Thierry Meyssan 
 
Δύο είναι σήμερα τα σημαντικά έργα κατασκευής αγωγών, που βρίσκονται σε ανταγωνισμό για το ποιό θα εξασφαλίσει τον μελλοντικό ενεργειακό εφοδιασμό του Πακιστάν, της Ινδίας και της Κίνας. Το πρώτο έργο ξεκινάει από το Ιράν, ενώ το δεύτερο αντλεί ενεργειακά αποθέματα από το Τουρκμενιστάν. Το τελευταίο προωθείται από μια ισραηλινή κοινοπραξία και υποστηρίζεται από την υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Clinton. Σύμφωνα με τον Ιταλό γεωπολιτικό αναλυτή Manlio Dinucci, μια επίθεση εναντίον του Ιράν θα μπορούσε να παραλύσει το ιρανικό πρόγραμμα, το οποίο σήμερα είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ωστόσο, ένα κρίσιμο ερώτημα παραμένει αναπάντητο: 
 
Κατά πόσον η ηγεσία των ΗΠΑ εξακολουθεί να ακολουθεί κατά γράμμα αυτή τη στρατηγική, όπως άφησε να εννοηθεί σε πρόσφατες δηλώσεις του ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Leon Panetta; 
 
 
Ρώμη, 27 Μαρτίου 2012 
 
Στην πολιτική σκηνή της Ουάσιγκτον, κάτω από τα διεθνή φώτα της δημοσιότητας, ο Πρόεδρος Obama έκανε μια σοβαρή δήλωση, στην οποία δεν δόθηκε η απαραίτητη προσοχή: 
 
"Ως πρόεδρος και υπουργός Πολέμου" [Σημ: Σύμφωνα με το Αμερικανικό Σύνταγμα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι συγχρόνως και "υπουργός Πολέμου"] , είπε ο Obama, "προτιμώ την ειρήνη από τον πόλεμο. Αλλά", έσπευσε να προσθέσει, "η ασφάλεια του Ισραήλ είναι ιερή και απαραβίαστη" και προκειμένου να αποτραπεί το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά όπλα, "δεν θα διστάσω να χρησιμοποιήσω την επιλογή της στρατιωτικής επέμβασης, καθώς και όλων των άλλων συστατικών αυτού που συνηθίζεται να αποκαλείται "αμερικανική ισχύς". 
 
Να υποθέσουμε, επομένως, ότι από τα εν λόγω "συστατικά" δεν εξαιρούνται τα πυρηνικά όπλα. Λόγια αντάξια του κατόχου ενός Νόμπελ Ειρήνης. Αυτό είναι το σενάριο. Και για να ανακαλύψουμε τι πραγματικά περιλαμβάνει αυτό το σενάριο, θα πρέπει να πάμε στα παρασκήνια. Εκεί θα δούμε ότι επικεφαλής της σταυροφορίας εναντίον του Ιράν είναι το Ισραήλ, η μόνη χώρα της περιοχής που διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο και, σε αντίθεση με το Ιράν, αρνείται να υπογράψει τη "Συνθήκη περί μη διαδόσεως των πυρηνικών όπλων". Στη συνέχεια έχουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη σήμερα, της οποίας τα πολιτικά, οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα δεν μπορούν να ανεχθούν να υπάρχει ένα κράτος στη Μέση Ανατολή το οποίο ξεφεύγει από την επιρροή της. 
 
Δεν είναι τυχαίο ότι οι κυρώσεις που ανακοινώθηκαν από τον πρόεδρο Obama τον περασμένο Νοέμβριο, η απαγόρευση της προμήθειας εξοπλισμού και τεχνολογιών που, σύμφωνα με τον πρόεδρο, "θα ενισχύσουν την ικανότητα του Ιράν να αναπτύξει τους δικούς του πόρους πετρελαίου". Στην πολιτική του εμπάργκο έσπευσε να ενταχθεί πρώτη και καλύτερη η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο αγοραστής του 20% του ιρανικού πετρελαίου (το μεγαλύτερο μέρος του οποίου εισάγεται από την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία), και δεύτερη η Ιαπωνία, η οποία εισάγει μια επίσης μεγάλη ποσότητα, και της οποίας οι ανάγκες για πετρέλαιο έχουν αυξηθεί ακόμη περισσότερο ως αποτέλεσμα της πυρηνικής καταστροφής στην Φουκουσίμα. Φοβερή επιτυχία για την υπουργό Εξωτερικών, Hillary Clinton, η οποία έπεισε τις "συμμαχικές" δυνάμεις να παγώσουν τις εισαγωγές ενεργειακών πόρων από το Ιράν εις βάρος των ίδιων των συμφερόντων τους. 
 
Το εμπάργκο, όμως, δεν έχει τα αποτελέσματα που ήλπιζαν οι ΗΠΑ. Αψηφώντας την απαγόρευση της Ουάσιγκτον, το Ισλαμαμπάντ επιβεβαίωσε την 1η Μαρτίου ότι θα ολοκληρώσει την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Ιράν-Πακιστάν. Το ιρανικό τμήμα του αγωγού θα έχει έκταση περισσότερη από 2.000 χλμ. και δεν θα αργήσει να υλοποιηθεί, ενώ το πακιστανικό τμήμα του αγωγού θα ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι το 2014. Σε μεταγενέστερο στάδιο, θα μπορέσει να επιμηκυνθεί κατά 600 χιλιόμετρα και να φθάσει μέχρι την Ινδία. Η Ρωσία έχει εκφράσει ενδιαφέρον να συμμετάσχει στο πρόγραμμα του έργου, του οποίου το εκτιμώμενο κόστος είναι 1,2 δις δολάρια. Εν τω μεταξύ, η Κίνα, η οποία σήμερα εισάγει το 20% του πετρελαίου της από το Ιράν, υπέγραψε συμφωνία με την Τεχεράνη, τον Φεβρουάριο, η οποία προβλέπει αύξηση των εισαγωγών ιρανικού πετρελαίου, που θα φθάσει στο μισό εκατομμύριο βαρέλια περίπου την ημέρα το 2012. Το Πακιστάν αναμένεται επίσης να ενισχύσει τις εισαγωγές πετρελαίου από το Ιράν. 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYst4dLtNz_GcEEGcGk5dG1vPRePA9dxqANB73KUSllfsWUqz3QPPGnASdVRXjLIgZyyrA78_JmJ-HQZrJuo9d5nrw5tODo9VS5kwUooqCgc6MOaohY95y1KOH31_FVM_O5ZwBX0YpFfA/s1600/ipi-iran-pakistan-india-gas-pipeline-bg.jpg"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5726181585961836546" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYst4dLtNz_GcEEGcGk5dG1vPRePA9dxqANB73KUSllfsWUqz3QPPGnASdVRXjLIgZyyrA78_JmJ-HQZrJuo9d5nrw5tODo9VS5kwUooqCgc6MOaohY95y1KOH31_FVM_O5ZwBX0YpFfA/s400/ipi-iran-pakistan-india-gas-pipeline-bg.jpg" style="cursor: pointer; float: right; height: 218px; margin: 0pt 0pt 10px 10px; width: 273px;" /></a>Έξαλλη για την απρόβλεπτη αυτή ανατροπή, η Hillary Clinton έχει εντείνει τις πιέσεις της στην ηγεσία του Ισλαμαμπάντ, μια με το καρότο και μια το μαστίγιο. Aπό τη μία πλευρά απειλεί με κυρώσεις, ενώ από την άλλη υπόσχεται την προσφορά ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων για τις ενεργειακές ανάγκες του Πακιστάν. Σε αντάλλαγμα, θα πρέπει το Πακιστάν να εγκαταλείψει τον αγωγό με το Ιράν και να στηριχθεί μόνο στον αγωγό Τουρκμενιστάν-Αφγανιστάν-Πακιστάν-Ινδίας, που υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον. Το κόστος αυτού του τελευταίου υπολογίζεται σε 8 δισ. ευρώ, διπλάσιο από εκείνο που προβλεπόταν αρχικά. 
 
Στην Ουάσιγκτον, όμως, αυτό που επικρατεί τελικά είναι το συνηθισμένο στρατηγικό κίνητρο. Τα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Τουρκμενιστάν ελέγχονται σε μεγάλο βαθμό από την ισραηλινή κοινοπραξία "Merhav", με επικεφαλής τον πράκτορα της Μοσάντ, Yosef Maiman, ενός από τα πιο σημαίνοντα πρόσωπα στο Ισραήλ σήμερα. Αλλά η υλοποίηση του αγωγού, ο οποίος στο Αφγανιστάν θα περνά μέσα από τις επαρχίες Χεράτ (όπου σταθμεύουν τα ιταλικά στρατεύματα) και Κανταχάρ, έχει υποστεί σοβαρές καθυστερήσεις. Όπως έχουν τα πράγματα, ο αγωγός Ιράν-Πακιστάν ένας αυτός που θα έχει το προβάδισμα. 
 
Εκτός, βέβαια, αν τα τραπουλόχαρτα ξαναμοιραστούν λόγω ενός πολέμου εναντίον του Ιράν. 
 
Έστω και αν ο πρόεδρος Obama "προτιμά την ειρήνη". 
 
 
*O Manlio Dinucci είναι καθηγητής γεωπολιτικής και συγγραφέας του βιβλίου "Escalation". Anatomia della guerra infinita ("Κλιμάκωση: Η ανατομία του συνεχούς πολέμου"), από τις εκδόσεις DeriveApprodi (2005). 
 
<a href="http://kostasxan.blogspot.com/">πηγή</a>

Το Ιράν, ο πόλεμος των αγωγών και η πιθανή ανατροπή δυνάμεων στη διεθνή σκακιέρα

Toυ Manlio Dinucci * για το γαλλικό ειδησεογραφικό ιστολόγιο Voltaire Network Εισαγωγή του Thierry Meyssan Δύο είναι σήμερα τα σημα...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος – 1η Απριλίου: Αρχίζει ο αγώνας της ΕΟΚΑ, λίγη Ιστορία…

Ellada simera 0 Ιστορία, κυπρος 12:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/eoka-avgorou.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42514" height="356" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/eoka-avgorou-300x206.jpg" title="eoka-avgorou" width="600" /></a></div> 
 
Σαν σήμερα, το 1955, άρχισε να γράφεται ένα νέο ελληνικό έπος, αυτό της ΕΟΚΑ, της ένοπλης οργάνωσης των Ελλήνων μαχητών της Κύπρου μας που γονάτισε, κυριολεκτικά, μια αυτοκρατορία και κέρδισε με τα όπλα της την πολυπόθητη Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα, την οποία όμως οι τότε πολιτική ηγεσία ξεπούλησε, υπογράφοντας τις συνθήκες Ζυρίχης και Λονδίνου. 
Του Παντελή Καρύκα 
«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος να φυλάξω, θυσιάζων και την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα, μυστικόν παν ότι γνωρίζω και θέλω ακούσει διά την υπόθεσιν της Ενώσεως της Κύπρου. Θα υπακούσω δε εις τας εκάστοτε διδομένας μοι διαταγάς». Με αυτόν τον όρκο, λίγοι «ρομαντικοί», ξεκίνησαν τον αγώνα και νίκησαν. 
Η Κύπρος, στην μακραίωνη ιστορική της πορεία, γνώρισε πολλούς ξένους δυνάστες. Αποκόπηκε από τον εθνικό κορμό το 1191 μ.Χ. μετά την κατάληψή της από τους Σταυροφόρους της 3ης Σταυροφορίας. Από τότε πέρασε διαδοχικά στην κυριαρχία του οίκου των Λουζινιάν και μετά της Βενετίας. Το 1571 την κατέλαβαν οι Τούρκοι. Το 1878 οι Τούρκοι την παραχώρησαν στους Βρετανούς, με ετήσιο ενοίκιο 92.800 λιρών. Οι Κύπριοι αρχικά είδαν με καλό μάτι την αλλαγή αυτή, θεωρώντας ότι οι Βρετανοί θα επέτρεπαν, εν καιρώ έστω, την ένωσή τους με την Ελλάδα, όπως είχαν πράξει και με τα Επτάνησα. Σε όλη δε τη διάρκεια της βρετανικής κατοχής οι Έλληνες Κύπριοι δεν έπαψαν ποτέ να αποζητούν την ένωση με την Πατρίδα. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/eoka-1apriliou.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42515" height="225" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/eoka-1apriliou-300x225.jpg" title="eoka-1apriliou" width="300" /></a>Το 1889 κυπριακή αντιπροσωπεία πήγε στο Λονδίνο και αξίωσε την ένωση με την Ελλάδα. Το 1895 πραγματοποιήθηκαν συλλαλητήρια σε όλο το νησί απαιτώντας την ένωση. Το ξέσπασμα του Ελληνοτουρκικού πολέμου, το 1897, προκάλεσε γενική κινητοποίηση στην Κύπρο και περισσότεροι από 6.000 Κύπριοι έσπευσαν να καταταγούν στον Ελληνικό Στρατό. Κύπριοι πολέμησαν με τον Σμολένσκη στην μάχη του Βελεστίνου, τη μόνη νικηφόρα για τα ελληνικά όπλα στον πόλεμο εκείνο. Νέα συλλαλητήρια έγιναν στο νησί το 1902 και το 1907, πάντα με το ίδιο αίτημα. 
Το 1912-13 η έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων αναζωπύρωσε τους πόθους των Κυπρίων. Και τότε νέο κύμα εθελοντών από, την μεγαλόνησο πλημμύρισε την μητέρα Πατρίδα. Ωστόσο οι Βρετανοί όχι μόνο δεν σεβάστηκαν τα αισθήματα των Κυπρίων, αλλά το 1914, προσάρτησαν επίσημα την Κύπρο, ως κτήση του Στέμματος. Η λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στον οποίο πολέμησαν 11.000 Κύπριοι υπέρ της ΑΝΤΑΝΤ, επανέφερε το ζήτημα της ένωσης. Το 1915 η Βρετανία έθεσε το θέμα παραχώρησης της Κύπρου στην Ελλάδα με τον όρο της εξόδου της χώρας στον πόλεμο υπέρ της ΑΝΤΑΝΤ. Η τότε ελληνική κυβέρνηση δεν αποδέχτηκε την πρόταση, καθώς οι Βρετανοί ζητούσαν παράλληλα την παραχώρηση από την Ελλάδα στην Βουλγαρία της ευρύτερης περιοχής της Καβάλας. Δηλαδή παραχωρούσαν μια ελληνική περιοχή στην Ελλάδα, στερώντας την από μια άλλη. 
Το 1921, με αφορμή τα 100 χρόνια από την επανάσταση του 1821, σε ολόκληρη την Κύπρο ξέσπασαν πάνδημα συλλαλητήρια και διαδηλώσεις, πάντα με το ίδιο αίτημα, την ένωση με την Πατρίδα. Το 1928 νέα συλλαλητήρια συντάραξαν το νησί, με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων αγγλικής κατοχής της Κύπρου. Ένα χρόνο μετά κυπριακή αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον μητροπολίτη Κιτίου Νικόδημο, πήγε και πάλι στο Λονδίνο, απαιτώντας την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Οι Κύπριοι παράλληλα στράφηκαν και προς την ελληνική κυβέρνηση, αναζητώντας υποστήριξη, αλλά έκρουσαν θύρες κλειστές, από την τότε κυβέρνηση του εθνάρχη Βενιζέλου. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42516" height="225" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA-300x225.jpg" title="EOKA" width="300" /></a>Απογοητευμένοι οι Κύπριοι από τους Βρετανούς και την ελληνική κυβέρνηση, αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ηγέτη πάντα τον μητροπολίτη Κιτίου, στις 21 Οκτωβρίου 1931, ο λαός της Λευκωσίας εξεγέρθηκε ανοικτά κατά των κατοχικών δυνάμεων. Ακολούθησαν φονικές συγκρούσεις. Οι διαδηλωτές λιθοβόλησαν το κυβερνείο, αλλά η επέμβαση του Βρετανικού Στρατού σάρωσε τους άοπλους Κύπριους, αφήνοντας δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες πίσω του. Η ελληνική κυβέρνηση και πάλι σιώπησε. Οι δε ηγέτες της εξέγερσης, με πρώτο τον μητροπολίτη Κιτίου, εξορίστηκαν. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος, αρνήθηκε να στηρίξει, έστω και φραστικά, την κυπριακή εξέγερση. 
Ακολούθησε, μέχρι το 1940 μια περίοδος άγριας καταπίεσης των Κυπρίων, που διακόπηκε από την εμπλοκή της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε οι Βρετανοί θυμήθηκαν και πάλι τους Κυπρίους και τους απεύθυναν συνεχείς εκκλήσεις να καταταγούν στον Βρετανικό Στρατό και να πολεμήσουν για την «Ελλάδα και την ελευθερία». Τον Μάιο του 1941, μετά και την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς, η ελληνική κυβέρνηση και ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ ζήτησαν από τον Τσόρτσιλ να επιτρέψει την εγκατάσταση τους στην Κύπρο και να προχωρήσει στην παραχώρηση του νησιού στην Ελλάδα, ως κίνηση καλής θέλησης. Και πάλι οι Βρετανοί «σύμμαχοι» αρνήθηκαν. Όταν δε έληξε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κάποιοι φρόντισαν να κρατήσουν την ρημαγμένη Ελλάδα σε εμπόλεμη κατάσταση. Έτσι δεν ήταν δυνατό να διεκδικήσει την απελευθέρωση των αλύτρωτων εδαφών – Βόρεια Ήπειρος, Δωδεκάνησα, Κύπρος. 
Τελικά οι Βρετανοί, όχι εύκολα, απέδωσαν στην Ελλάδα τα Δωδεκάνησα, το 1948. Για την Κύπρο όμως τήρησαν σιγή ιχθύος. Το 1950 η εθναρχούσα Εκκλησία της Κύπρου οργάνωσε παγκύπριο δημοψήφισμα με το ερώτημα της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Εδώ πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. Οι Κύπριοι δεν ψήφισαν, ούτε αργότερα πολέμησαν, απλώς και μόνο για να διώξουν τους Βρετανούς από το νησί τους. Όλες τους ενέργειες ήταν στην κατεύθυνση της ένωσης με την μητέρα Ελλάδα. Με το όραμα της ένωσης πέθαναν όλα τα παλικάρια της ΕΟΚΑ και αγωνίστηκαν επί 4 χρόνια χιλιάδες Έλληνες, από τον Μακάριο και τον Γρίβα, μέχρι τον πλέον ταπεινό αγροφύλακα και ξυλοκόπο. Στο δε δημοψήφισμα το 95,7% των Κυπρίων – και των Τουρκοκυπρίων – τάχθηκε υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA_Makarios.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42517" height="218" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA_Makarios-300x218.jpg" title="EOKA_Makarios" width="300" /></a>Ο Μακάριος παρέδωσε τους τόμους με τις υπογραφές των Κυπρίων τόσο στη βρετανική, όσο και στην ελληνική, κυβέρνηση και βουλή. Η κυβέρνηση Παπάγου άρχισε να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά οι Βρετανοί απάντησαν επιδεικτικά ότι στην περίπτωση της Κύπρου δεν μπορούσε να ισχύσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης! Επίσης, οι Βρετανοί προσπάθησαν να σταματήσουν τις διπλωματικές κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, μέσω ΗΠΑ – τελικά τα διάφορα σχέδια Ανάν δεν ξεπροβάλουν και τόσο τυχαία. Ο δε πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα επισκέφτηκε τον πρωθυπουργό και του συνέστησε «σύνεση, για την ενότητα της Δύσης και για τη διαφύλαξη του ελληνικού γοήτρου». Μοιραία, οι Έλληνες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μόνο η ένοπλη δράση θα έφερνε το ποθητό αποτέλεσμα. Με την σύμφωνη γνώμη του Παπάγου ιδρύθηκε η ΕΟΚΑ, στις 7 Μαρτίου 1953. Ο όρκος των 12 ιδρυτικών στελεχών δόθηκε στην οδό Ασκληπιού 36, στην Αθήνα, στο σπίτι του καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου, Γεράσιμου Κονιδάρη. 
«Ορκίζομαι εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος να φυλάξω, θυσιάζων και την ιδίαν μου ζωήν, υποφέρων και τα πλέον σκληρά βάσανα, μυστικόν παν ότι γνωρίζω και θέλω ακούσει διά την υπόθεσιν της Ενώσεως της Κύπρου. Θα υπακούσω δε εις τας εκάστοτε διδομένας μοι διαταγάς». Τα λόγια αυτά πρόφεραν ένας προς ένας οι 12, με το δεξί χέρι ακουμπισμένο στην Καινή Διαθήκη. Η νέα αυτή Φιλική Εταιρεία προετοίμασε τον αγώνα που έμελλε να αρχίσει την 1η Απριλίου 1955. Παράλληλα όμως στην Κύπρο, ιδρύθηκε και η οργάνωση Κ.Α.Ρ.Η. (Κύπριοι Αγωνιστές Ριψοκίνδυνοι Ηγέτες). Τα μέλη της οργάνωσης ταξίδεψαν στην Κρήτη, με έξοδα του τότε αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνα. Εκεί εκπαιδεύτηκαν σε τακτικές ανταρτοπολέμου από τους καπετάνιους της κρητικής αντίστασης κατά των Γερμανών, τους Μανώλη και Γιάννη Μπαντουβά. Άλλα μέλη της ίδιας οργάνωσης εκπαιδεύτηκαν στην Αθήνα, σε αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών. 
Η ομάδα αυτή ενσωματώθηκε στην ΕΟΚΑ, με την έναρξη του αγώνα. Η ΕΟΚΑ αποφασίστηκε να έχει πολιτικό αρχηγό τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο και στρατιωτικό αρχηγό των συνταγματάρχη Γρίβα. Οι δύο άνδρες σε όλο το διάστημα του αγώνα συνεργάστηκαν στενά και απολύτως επιτυχημένα, όπως κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Μετά την άφιξη του Γρίβα στην Κύπρο, τον Νοέμβριο του 1954, τέθηκαν σε εφαρμογή τα σχέδια δράσης που είχαν ήδη καταρτισθεί από τον Γρίβα και εγκριθεί από τον Μακάριο και την ελλαδική κυβέρνηση. Ωστόσο, ενώ ο αγώνας της ΕΟΚΑ είχε ξεκινήσει, η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε να συμμετάσχει στην τριμερή σύσκεψη Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας για το Κυπριακό. Η Ελλάδα συμμετείχε κατόπιν πιέσεων, αποδεχόμενη όμως de facto, την εμπλοκή της Τουρκίας στην Κύπρο, όπως επιθυμούσαν οι Βρετανοί, πιστοί στην πολιτική τους του «διαίρει και βασίλευε». 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA-B_PARELASI.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42518" height="223" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/EOKA-B_PARELASI-300x223.jpg" title="EOKA-B_PARELASI" width="300" /></a>Η τριμερής άρχισε στις 29 Αυγούστου και ολοκληρώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου, με την ελληνική πλευρά να εμμένει στην αρχή της αυτοδιάθεσης της Κύπρου, εγγυώμενη μάλιστα στην Βρετανία, ότι σε περίπτωση ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, οι βρετανικές βάσεις στο νησί θα παρέμενα ως είχαν. Οι Βρετανοί όμως, έχοντας την πλήρη υποστήριξη των ΗΠΑ, όχι μόνο δεν συμφώνησαν, αλλά επιχείρησαν να βάλουν τους Τούρκους επιδιαιτητές στο πρόβλημα. Μια μέρα πριν τη λήξη δε της τριμερούς συνδιάσκεψης ο τουρκικός όχλος, «αυθόρμητα» κινούμενος πυρπόλησε, λεηλάτησε, κακοποίησε, κατέστρεψε οτιδήποτε ελληνικό στην Πόλη και στη Σμύρνη. Ούτε οι Έλληνες αξιωματικοί του Νατοϊκού στρατηγείου της Σμύρνης δεν γλίτωσαν. 
Στη μεγαλόνησο όμως ο αγώνας είχε ανάψει και θα συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση, μέχρι την τελική νίκη. Γιατί δεν πρέπει να λησμονεί κανείς ότι η ΕΟΚΑ νίκησε. Γονάτισε μια αυτοκρατορία. Την ταπείνωσε. Την εξευτέλισε. 
Η ΕΟΚΑ πολέμησε όχι μόνο τους Βρετανούς αποικιοκράτες. Είχε επίσης να αντιμετωπίσει τους Τούρκους, αλλά δυστυχώς και ορισμένους Έλληνες. Οι Βρετανοί ήταν οι φυσικοί αντίπαλοι. Εναντίον τους επικεντρώθηκε η δράση της ΕΟΚΑ. Αυτοί, από την πλευρά τους, έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως τρομοκράτες τους μαχητές της ελευθερίας – κάθε ομοιότητα με το σήμερα δεν είναι τυχαία – και να τους αντιμετωπίσουν σαν να έχουν απέναντί τους κοινούς κατάδικους του ποινικού νόμου. Οι κρεμάλες και τα απάνθρωπα βασανιστήρια, στα οποία υπέκυψαν δεκάδες ηρωικοί αγωνιστές, αποτέλεσαν και θα αποτελούν παντοτινό στίγμα για την «πολιτισμένη» Αγγλία. Ιδιαίτερα άσχημη ήταν η κατάσταση όταν κυβερνήτης ανέλαβε ο στρατάρχης Χάρντιγκ. Ο απάνθρωπος αυτός άνδρας ήταν ο εμπνευστής της αγχόνης και δεν δίστασε να επιβάλει το στυγνότερο καθεστώς βίας σε όλο το νησί. Επί των ημερών του διαπράχθηκαν τα πλέον στυγνά εγκλήματα, ακόμα και απέναντι σε παιδιά. Ακόμα και τα μέτρα αυτά όμως δεν μπόρεσαν να τσακίσουν τον πόθο των Ελλήνων για την ελευθερία, για την ιερή ένωση. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/APOEL-Simaia_EOKA.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-42519" height="206" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/04/APOEL-Simaia_EOKA-300x206.jpg" title="APOEL-Simaia_EOKA" width="300" /></a>Εχθρικά διακείμενοι απέναντι στον αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν επίσης και οι Τουρκοκύπριοι, ή τουλάχιστον η πολιτικής τους ηγεσία, η οποία εξέφραζε την πολιτική της Άγκυρας. Οι Τουρκοκύπριοι συντάχθηκαν με την βρετανική διοίκηση. Πολέμησαν πλάι στους Βρετανούς, δολοφόνησαν Έλληνες πλάι στους Βρετανούς, αξιοποίησαν στο έπακρο τα δικαιώματα που τους παραχώρησαν οι Βρετανοί για να κερδίσουν «πόντους» έναντι της ελληνικής πλειοψηφίας, για όσο διάστημα θα διαρκούσε η βρετανική κατοχή, αλλά και ενόψει της διαγραφόμενης απελευθέρωσης του νησιού, που πληρωνόταν με ελληνικό αίμα. 
Το χειρότερο όμως όλων ήταν η αντίδραση της ελληνικής αριστεράς έναντι του αγώνα της ΕΟΚΑ. Στηριγμένη στην γνωστή της ιδεοληψία δεν δίστασε να διαπράξει τρομακτικά ατοπήματα. Από την αρχή του αγώνα οι Βρετανοί επιδίωκαν να ανακαλύψουν ποιος ήταν ο αρχηγός της ΕΟΚΑ. Αυτό που δεν μπορούσαν να μάθουν από χείλη ξένα, το έμαθαν από ελληνικά. Στις 24 Απριλίου 1955, μιλώντας από τον ραδιοφωνικό, σταθμό «Ελεύθερη Ελλάδα», ο τότε γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης διέπραξε ένα ακόμα έγκλημα. Κατηγόρησε ανοικτά την δράση της ΕΟΚΑ και αποκάλυψε το όνομα του αρχηγού της, του συνταγματάρχη του Ελληνικού Στρατού, Γεώργιου Γρίβα. Αλλά και για τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο δήλωνε : «Ο συνθηκολόγος και διασπαστής Μακάριος δεν ντράπηκε και στο Μπαντούγκ ακόμα, όπου πήγε να διεκδικήσει τάχα λευτεριά για την Κύπρο, να προσφέρει στρατηγικές βάσεις στους Άγγλους. Πρέπει να ξεσκεπάσουμε τους εθνοπροδότες, κάτω από όποια μάσκα και αν παρουσιάζονται και έτσι να τους απομονώσουμε. 
Τον ίδιο ολισθηρό δρόμο ακολούθησε και το κομμουνιστικό κόμμα Κύπρου, το ΑΚΕΛ, τουλάχιστον μέχρι το 1957. Τότε υποχρεώθηκε από τα πράγματα να αναθεωρήσει, θεωρητικά, τις θέσεις περί «τραμπούκων» και «ψευτοδιγενήδων». 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

Κύπρος – 1η Απριλίου: Αρχίζει ο αγώνας της ΕΟΚΑ, λίγη Ιστορία…

Σαν σήμερα, το 1955, άρχισε να γράφεται ένα νέο ελληνικό έπος, αυτό της ΕΟΚΑ, της ένοπλης οργάνωσης των Ελλήνων μαχητών της Κύπρου μας που...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία κατασκευάζει υποθαλλάσσιο αγωγό νερού προς την Κύπρο! Επόμενος στόχος η Γάζα!

Ellada simera 0 Τουρκία 12:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img height="350" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/su%20kktc.jpg" width="600" /></div> 
 
 
ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ 
 
Το σχέδιο για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς νερού, προς το ψευδοκράτος στην Βόρεια Κύπρο, ανακοίνωσε η Τουρκία με τη θεμελίωση νέου φράγματος στο ψευδοκράτος. Μελλοντικός στόχος, η μεταφορά νερού και στη Γάζα!! 
 
Την αποκάλυψη του σχεδίου την έκανε ο Υπουργός Δασών και Υδάτινων Πόρων Βεϊσέλ Έρογλου. 
 
Σύμφωνα με το σχέδιο που χρηματοδοτείται από την Άγκυρα, θα κατασκευαστεί ένας υποθαλάσσιος αγωγός από το νοτιότερο σημείο της Τουρκίας στην περιοχή Ανάμουρ, προς στη Βόρεια Κύπρο. 
 
Το μήκος του υποθαλάσσιου αγωγού, θα φτάνει τα 107 χιλιόμετρα και θα τοποθετηθεί σε βάθος περίπου 250 μέτρων. 
 
« Εμείς σκεφτόμαστε με μεγάλα σχέδια» δηλώνει ο Έρογλου ο οποίος υποστηρίζει πως ο αγωγός θα είναι έτοιμος στις 7 Μαρτίου του 2014 και θα λύσει το πρόβλημα νερού του ψευδοκράτους μέχρι το 2060. 
 
Στόχος της Τουρκίας είναι η μεταφορά 75 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού κάθε χρόνο. Το συνολικό κόστος τους έργου θα ξεπεράσει τα 600 εκατομμύρια δολάρια. 
 
«Μιλάμε για το σχέδιο του αιώνα στην περιοχή. Στην Τουρκία κατασκευάζουμε το φράγμα Αλάκιοπρου. Από το φράγμα αυτό θα κατασκευάσουμε αγωγό προς την Βόρεια Κύπρο. Θα έχει μήκος 107 χιλιομέτρων από τα οποία τα 80 χιλιόμετρα θα είναι υποθαλάσσια. Το νερό θα μεταφέρεται στο φράγμα Γκετσίτκογ στη Βόρεια Κύπρο.» δηλώνει ο τούρκος υπουργός. Το συγκεκριμένο φράγμα θα κατασκευαστεί κοντά στην Κερύνεια. 
 
Το φράγμα στο ψευδοκράτος θεμελιώθηκε την Παρασκευή, με τη συμμετοχή του προέδρου του ψευδοκράτους Ντερβίς Έρογλου αλλά και εκπροσώπων της τουρκικής κυβέρνησης ανάμεσα τους και ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπεσίρ Αταλάϊ.. Στόχος είναι το φράγμα να είναι έτοιμο σε έναν χρόνο και η επάρκεια των τουρκοκυπρίων σε νερό. 
 
« Ο Ερντογάν μας έχει δώσει εντολή όλο το έργο για τη μεταφοράς νερού στη Βόρεια Κύπρο να είναι έτοιμο στις 7 Μαρτίου του 2014. Είναι δύσκολο έργο και εργαζόμαστε νυχθημερόν. Κάποτε το έργο αυτό το βλέπω στα όνειρα μου δηλώνει ο Έρογλου. 
 
Ο υπουργός φυσικών πόρων του ψευδοκράτους Αλί Αμτζάογλου προσθέτει και άλλον έναν παράγοντα στο ενεργειακό μιλώντας για πιθανή μεταφορά και ηλεκτρικής ενέργειας στο νησί. «Έχω την εντύπωση πως σε λίγο καιρό θα έχουμε μια έκπληξη από την Τουρκία και για μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας. Γνωρίζω πως κάτι τέτοιο εξετάζεται» δηλώνει ο ίδιος. Η Άγκυρα θέλει να δείξει πως έχει τη δυνατότητα να τροφοδοτεί με ηλεκτρική ενέργεια και νερό όλο το νησί και μελλοντικά και άλλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Η Τουρκία κατασκευάζει υποθαλλάσσιο αγωγό νερού προς την Κύπρο! Επόμενος στόχος η Γάζα!

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ Το σχέδιο για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς νερού, προς το ψευδοκράτος στην Βόρεια Κύπρο, ανακοίνωσε η Τουρκία με τη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Βενιζέλος "βάζει φωτιά" στη Θράκη.Επιβεβαίωση της συνάντησής του με Μάταντζι

Ellada simera 0 Πολιτική 12:21

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="500" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/VENIZELOS/cache/venizelosvgaineiapocar-474x678.jpg" width="474" /></div> 
 
 
 
 
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βάζει…φωτιά στην Θράκη.Γράψαμε χθες ότι υπήρχαν πληροφορίες για συνάντηση Βενιζέλου-Μάταντζι. Από το περιβάλλον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ,έκαναν τους ανήξερους. Ήρθε όμως ο ίδιος ο κ.Μάταντζι να μας επιβεβαιώσει με δηλώσεις του σε ΜΜΕ της Ξάνθης ,όπου επιβεβαίωσε ότι συναντήθηκε με τον κ.Βενιζέλο τη Τετάρτη,χαρακτήρισε το κλίμα της συνάντηση εγκάρδιο και δήλωσε έτοιμος να εργαστεί για το ΠΑΣΟΚ με το οποίο φαίνεται ότι τώρα δεν έχει προβλημα. 
 
Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα ,αλλά δεν είναι. 
 
Πρώτα για το κ.Βενιζέλο, οποίος δείχνει ότι εξακολουθεί να λειτουργεί όπως όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα που μας έφερε σ΄ αυτό το χάλι: το δόγμα είναι ένα.”Να μαζέψουμε τα ψηφουλάκια και μετά βλέπουμε”. Και δεν βλέπουμε βέβαια προκοπή. Τώρα πόσους ψήφους πιστεύει ότι θα μαζέψει με υποψήφιο τον κ.Μάταντζι μόνο εκείνος το γνωρίζει και όσοι τον …παραμύθιασαν.Το θέμα είναι αν έχει υπολογίσει πόσους ακόμη θα χάσει. 
 
Όσο για το κ.Μάταντζι; Αν θυμόμαστε καλά όταν αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ ,μεταξύ άλλων είχε πει ότι επί ΠΑΣΟΚ κάποιοι δημιουργούσαν εχθρούς -εννοούσε τους Τούρκους- για να αγοράζουν όπλα που δεν χρειαζόμαστε. Βαρειές κουβέντες και γι΄ αυτό έχουμε δύο επισημάνσεις: 
 
1.Ο κ.Βενιζέλος υπήρξε ΥΕΘΑ ο οποίος μάλιστα έβαλε υπογραφή για δύο υποβρύχια. Συγκαταλέγει ο κ.Μάταντζι και αυτόν στο ΠΑΣΟΚ που έψαχνε για εχθρούς μόνο και μόνο για να αγοράσει όπλα; 
 
2.Μια και επισκέπτεται συχνά τη Τουρκία,και συναντά ακόμη και τους κ.Ερντογάν και Γκιουλ,ο κ.Μάταντζι δεν τους ζητά να τον ενημερώσουν για το εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ της Άγκυρας; Για να δούμε ποιος εξοπλίζεται και κυρίως γιατί… 
 
Αυτά για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. 
 
Το τελικό λόγο βέβαια θα τον έχουν οι ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν βαρεθεί -νομίζουμε- τη κοροϊδία. 
 
Και όταν λέμε ψηφοφόροι δεν εννοούμε μόνο της Ξάνθης.Δεν αναφερόμαστε τόσο στον κ.Μάταντζι αλλά στο κ.Βενιζέλο. Ας ρωτήσει τι έχει πάθει η Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη στον Πειραιά με την επιλογή της κας.Ρεπούση και ίσως να καταλάβει ότι οι Έλληνες πολίτες ανεξάρτητα ποιο κόμμα θα ψηφίσουν σε ορισμένα θέματα έχουν -σε αντίθεση με τους πολιτικούς- κόκκινες γραμμές. Κι αν δεν “τιμωρηθεί” το ΠΑΣΟΚ, στη Ξάνθη θα τιμωρηθεί αλλού στην Επικράτεια ,όπου οι πολίτες ψηφοφόροι που διαβάζουν και ενημερώνονται δεν είναι διόλου ευχαριστημένοι με όσα τα κόμματά μας ανέχονται να γίνονται στη Θράκη. 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Ο Βενιζέλος "βάζει φωτιά" στη Θράκη.Επιβεβαίωση της συνάντησής του με Μάταντζι

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βάζει…φωτιά στην Θράκη.Γράψαμε χθες ότι υπήρχαν πληροφορίες για συνάντηση Βενιζέλου-Μάταντζι. Από το περιβάλλον το...

Διαβάστε την συνέχεια

ΔΝΤ:"Η Αργεντίνικη αυθάδεια.Η Ελληνική δειλία".Άρθρο για το πως εκείνοι ξέφυγαν και πως εμείς χανόμαστε

Ellada simera 0 Ελλάδα, κόσμος, οικονομία 12:16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="355" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/ECONOMY/cache/ellada_argentini-e1319806970166-474x295.jpg" width="600" /></div> 
 
 
 
Πολλές οι συζητήσεις που έχουν γίνει από την εποχή που η Ελλάδα μπήκε στη μέγγενη του ΔΝΤ και των άλλων δανειστών για τις ομοιότητες και τις διαφορές με χώρες που αντιμετώπισαν ανάλογα ζητήματα. Η πιο συνηθισμένη σύγκριση είναι αυτή με την Αργεντινή,αν και οι ένθερμοι υποστηρικτές του μνημονίου επιμένουν να τονίζουν τις διαφορές και να αγνοούν τις ομοιότητες. 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/NEWSPAPERSWORLD/LEMONDEDIPLOMATIQUE.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="74" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/NEWSPAPERSWORLD/LEMONDEDIPLOMATIQUE.png" width="200" /></a></div> 
Ο Le Monde diplomatique στην έκδοση του Απριλίου επιχειρεί μία σύγκριση όχι απλά με θεωρίες και “οικονομικές” αοριστολογίες,αλλά με γεγονότα στην Αργεντινή της δεκαετίας του 1990-2000 και στην Ελλάδα του σήμερα,που όπως όλα δείχνουν θα ζήσει το Γολγοθά της και το δράμα για αρκετά χρόνια ακόμη.Στην ανάλυση εξιστορύνται τα γεγονότα στην Αργεντινή και με πιο έντονα μαύρα γράμματα υπάρχουν οι παράγραφοι που ο συντάκτης του άρθρου Maurice Lemoine κάνει αναφορές στην σημερινή ελληνική κρίση.Το έχει γράψει με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται άμεση σύγκριση με το τι γινόταν τότε στην Αργεντινή και το τι γίνεται τώρα στην Ελλάδα. 
 
Θα διαπιστώσετε ότι η βασική μας διαφορά με την Αργεντινή είναι ότι εκείνη βρήκαν τελικά ένα Πρόεδρο να διαπραγματευτεί μέσα στη καταστροφή.Εμείς ψάχνουμε γενικώς μια κυβέρνηση που να έχει κάτι να πει,εκτός από απλά να εκτελεί -που ούτε αυτό δεν κάνει- ότι της πουν.Γι΄ αυτό και ο τίτλος του άρθρου είναι η "Αργεντίνικη αυθάδεια στους πιστωτές,Ελληνική δειλία". 
 
Στη δισέλιδη ανάλυση αφετηρία είναι το 1989. 
 
Ο Κάρλος Μένεμ ,Περονιστής αναλαμβάνει την εξουσία και μαζί με τον υπερ-υπουργό Οικονομικών Ντομίνγκο Καβάλο -με σπουδές στο Χάρβαρντ και συνεργάτη της Χούντας- καθορίζουν την συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματος της χώρας σε ένα πέσο προς ένα δολάριο.Η απόφαση ενθαρύνεται από το ΔΝΤ με το επιχείρημα ότι θα εξαφανίσει το πληθωρισμό και θα βοηθήσει την ανάπτυξη. 
 
 
Τη 1η Ιανουαρίου 2001 αποφασίζεται ότι η Ελλάδα "πιάνει" τα κριτήρια του Μάαστριχτ για να ενταχθεί στη ζώνη του ευρώ. Ένα χρόνο μετά αντικαθιστά τη δραχμή με το “σκληρό” ευρώ. 
 
 
 
Μετά τη μεξικανική κρίση η Αργεντινή για να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές πρέπει να πληρώνει επιτόκια που φθάνουν το 20%! Το “δέσιμο” του πέσο με το δολάριο γίνεται θηλιά για το Μπουένος Άϊρες που βλέπει γειτονικές χώρες όπως η Βραζιλία να υποτιμούν τα νομίσματά τους και η Αργεντινή να χάνει την ανταγωνιστικότητά της.Το 1989 η Αργεντινή μπαίνει στην ύφεση. 
 
 
 
Με το πέρασμα στο ευρώ η ελληνική βιομηχανία και η παραγωγή της γίνεται πάρα πολύ ακριβή. 
 
Στις 24 Οκτωβρίου ο Μένεμ αντικαθίσταται από τον Φερνάντο Ντε λα Ρουά,επικεφαλής μιας κεντροαριστερής κυβέρνησης ,όπως -σ.σ που λέει ο λόγος- ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας Γιώργος Παπανδρέου. 
 
Από τα 36 εκατομμύρια ,τα 14 ζούσαν επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας.Κι έτσι το ΔΝΤ πρόετεινε ένα δάνειο 10 δις δολαρίων για να ανχρηματοδοτήσει η Αργεντινή τα χρέη της,με αντάλλαγμα -σωστά μαντέψατε- ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης.Το οποίο βέβαια εξασφάλιζε ότι η χώρα δεν θα δήλωνε αδυναμία πληρωμής στους δανειστές.Το δημόσιο χρέος της ήταν ήδη 147,8 δις δολάρια. 
 
Τον Ιούνιο του 2000 μία γενική απεργία 30 ημερών παρέλυσε την Αργεντινή. 
 
 
Στις 30 Νοεμβρίου 2009 οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ εξέφρασαν στον Παπανδρέου -που είχε διαδεχτεί τον Καραμανλή- τις ανησυχίες τους ,λέγοντας ότι η Ελληνική οικονομία βρίσκεται στην “εντατική”. 
Στις 3 Μαρτίου 2010 ανακοινώθηκε το πρώτο σχέδιο σταθεροποίησης. 
 
Μιά ομάδα οικονομολόγων του ΔΝΤ,της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Διαμερικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης πρότειναν ένα “σχέδιο διάσωσης”. “Το ΔΝΤ δεν θα επιτρέψει στην Αργεντινή να λάβει οποιαδήποτε υποστήιριξη έως ότου η κυβέρνηση δεν δεσμευτεί με νόμο και υπουργικές αποφάσεις για το σύνολο των μέτρων που ανακοίνωσε ο πρόεδρος της χώρας”,προειδοποίησε το ΔΝΤ.Τι μέτρα είχε ανακοινώσει ο “σοσιαλιστής” Ντε λα Ρουά; Απολύσεις στο δημόσιο τομέα ,περικοπές σε μισθούς-συντάξεις,”τσεκούρι” σε κοινωνικό κράτος,”απελευθέρωση” στις εργασιακές σχέσεις και στον τομέα της υγείας! Με μία λέξη “όλα στο σφυρί”. 
 
Στις 23 Απριλίου 2010 η Αθήνα έλαβε ένα πρώτο δάνειο 45 δις ευρώ σε συμφωνία με την ΕΕ και το ΔΝΤ. 
 
Οι συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών είχαν τα πρώτα τους θύματα.Με τις αντιδράσεις να πολλαπλασιάζονται ο “συνασπισμός των διεθνών χρηματοδοτών” οδηγήθηκε σ΄ ένα νέο πλάνο βοήθειας ύψους 39,7 δις δολαρίων το οποίο επίσης παρουσιάστηκε …ως η σωτηρία της Αργεντινής.Ο Αργεντίνος πρόεδρος ανακοίνωσε στις 20 Μαρτίου 2001 την υπουργοποίηση του ανθρώπου που είχε αρχίσει την καταστροφή με την ισοτιμία πέσο-δολαρίου .Έκανε τον Ν.Καβάλο υπουργό Οικονομικών.Η επιστροφή του “ανέβασε” στιγμιαία τα χρηματιστήρια και χαιρετίστηκε θερμά από το ΔΝΤ και του Financial Times! Την ικανοποίησή τους εξέφρασαν ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός Τ.Μπλέρ και ο Αμερικανός Πρόεδρος Τ.Μπους. 
 
Στις 2 Μαίου 2010 με τη “λογική” να “μπει τέλος στην κρίση οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν σ΄ έαν “σχέδιο διάσωσης” ,ύψους 110 δις ευρώ,για την Ελλάδα. 
Ο Καβάλο προχώρησε σε ανταλλαγές τίτλων με άλλους διάρκειας 30 ετών αλλά απλά επιτάχυνε την αναμενόμενη καταστροφή.Προσπαθώντας να μειώσει το έλλειμμα …μείωσε κατά 13% τους μισθούς και τις συντάξεις άνω των 500 δολαρίων.Ένα μέτρο που επηρέασε το 92% των δημοσίων υπαλλήλων και το 15% των συνταξιούχων.Εκατοντάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. 
 
Αποτέλεσμα νέες ταραχές και ένταση στη κοινωνία ,που κορυφώθηκε στη γενική απεργία της 20ης Ιουλίου 2001.Ο γνωστός πια οίκος Standard and Poor’s αλλά και ο Moody’s άρχισαν να μιλάνε για “τεχνητή στάση πληρωμών” και για νέες απαραίτητες θυσίες του λαού. 
 
 
Στις 15 Ιουνίου 2011 μια γενική απεργία παρέλυσε την Ελλάδα.Οι πολίτες διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στο νέο πρόγραμμα σταθεροποίησης των 28 δις ευρώ.Παρά τις διαμαρτυρίες το πρόγραμμα ψηφίστηκε ανοίγοντας το δρόμο για νέο πακέτο “βοήθειας” ύψους 109 δις,στις 22 Ιουλίου. 
Στην Αργεντινή οι τράπεζες αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν τις συνεχείς αποσύρσεις καταθέσεων από τα ταμεία τους και η κυβέρνηση προχώρησε σε μέτρα που επέβαλαν όριο εξόδου χρημάτων στο εξωτερικό. 
Απαγόρευσε στους πολίτες να έχουν ελεύθερα πρόσβαση στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους,την ίδια ώρα που τα δημοσιονομικά έσοδα κατέρρεαν προκαλώντας πλήρη παράλυση της οικονομία και ύφεση διαρκείας.Ο οίκος Fitch “υποβίβασε” την Αργεντινή σε καθεστώς χρεοκοπίας και το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι δεν θα πληρώσει το ποσό του 1,26 δις δολαρίων που είχε συμφωνήσει. 
 
Ακολούθησαν νέες ταραχές και στις 12 Δεκεμβρίου γενική απεργία.Τρεις νεκροί,378 τραυματίες! Όμως πλέον δυσαρεστημένοι και εξαγριωμένοι είναι και οι πολίτες της μεσαίας τάξης που χωρίς σημαίες και ηγέτες κατάβηκαν στους δρόμους.Ο Πρόεδρος Ντε λα Ρουα χρησιμοποίησε σκληρή αστυνομική βία που είχε σαν αποτέλεσμα 35 νεκρούς και 4500 συλλήψεις! Δεν καράφερε τίποτα .Στις 19 Δεκεμβρίου 2001 ο υπουργός Οικονομικών Καβάλλο φεύγει άρον άρον.Τη μεθεπομένη το προεδρικό ζεύγος φεύγει με …ελικόπτερο! 
 
 
Στις 19 και 20 Οκτωβρίου 2011 η γενική απεργία νεκρώνει την Ελλάδα.Βίαιες συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας.Ένας διαδηλωτής ο Δημ.Κοτσαρίδης χάνει τη ζωή του. 
 
ΔΝΤ,Παγκόσμια Τράπεζα και οι “φίλοι” τους,ένα είδος τρόϊκας έχουν απέναντι ένα νέο πρόεδρο τον Α.Rodriguez Saa,ο οποίος στην ορκομωσία του δηλώνει ότι δεν θα πληρώσει “ούτε ένα σεντ από το χρέος”,μιλά για μια πολιτική “αναβίωσης”. Δεν πείθει κανένα.Επτά μέρες μετά παραιτείται.Τον διαδέχεται ο E.Duhalde ο οποίος αναλαμβάνει μέχρι το τέλος της Προεδρικής θητείας το 2003. 
 
Υποτιμά το πέσος κατά 30% από τη τιμή που είχε το 1991. 
 
 
Η επιλογή της Ελλάδα να κάνει τα πάντα για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ δεν της επιτρέπει να κάνει υποτίμηση και να βοηθήσει τις εξαγωγές της. 
 
Οι ιδιώτες που είχαν στο μεταξύ ιδιωτικοποιήσει δημόσιες υπηρεσίες άρχισαν να ζητούν παράλογες αυξήσεις από 40 έως 260%! Ο επίτροπος της ΕΕ για τις νομισματικές υποθέσεις …κατήγγειλε το οικονομικό πρόγραμμα της Αργεντινής.Πιέσεις ασκούνται από παντού με πρώτο και καλύτερο το ΔΝΤ ,που εξακολουθεί να ζητά “σχέδια” και δίνει διορία ενός έτους στην Αργνετινή να πληρώσει το χρέος της! 
 
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι η κατάργηση κάθε χρηματοδότησης και επιδότησης οδήγησε σε αξεπέραστα προβλήματα τα σχολεία φτωχών περιοχών στα οποία φοιτούσαν 130 χιλιάδες μαθητές. 
 
Η υποτίμηση είχε οδηγήσει σε αύξηση εθνικών προϊόντων που έφθασαν το 30%. 
 
Στις 20 Φεβρουαρίου 2012 οι υπουργοί οικονομικών της ζώνης του ευρώ προχώρησαν σε συμφωνία βοήθειας προς την Ελλάδα,ύψους 130 δις,σε αντάλλαγμα νέο πρόγραμμα σταθερότητας.Ο Ολλανδός υπουργός μάλιστα ζήτησε μόνιμη επιτήρηση από την ΕΕ και το ΔΝΤ. 
 
Με τις διαδηλώσεις και τις ταραχές που είχαν θύματα αλλά και τις προσπάθειες των πολιτών να επιβιώσουν στις 26 Ιουνίου 2002 προκηρύσσονται πρόωρες κατά έξι μήνες εκλογές.Αντιμέτωποι ο Kirchner και ο Menem εξελέγη ο πρώτος. 
 
Με τους ξένους επενδυτές να πιέζουν όλο και περισσότερο για να κερδίσουν περισσότερα ο νέος Πρόεδρος και ο υπουργός Οικονομικών του R.Lavanga αποφάσισαν την αύξηση του κατώτερου μισθού κατά 50% ,για να τονώσουν την κατανάλωση. 
 
Στη συνέχεια διαπραγματεύτηκε μια λύση με τη λογική “αυτή είναι ή την παίρνετε όπως είναι ή την αφήνετε”.Η βασική της λογική ήταν ότι αναλάμβανε να ξαναρχίσει πληρωμές μόνο αν “έσβηναν” μέρος των χρεών.Η στάση που τήρησε στη διαπραγμάτευση ήταν σταθερή κι έτσι η Αργεντινή κατόρθωσε να μειώσει το δημόσιο χρέος της από 178,7 δις δολάρια σε 82. 
 
 
 
Στις 9 Μαρτίου 2012 Ελλάδα έκανε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση χρέους στην ιστορία. 83,5% των ιδιωτών πιστωτών της συμφώνησαν να διαγράψουν το 53,5% .Αθήνα υποσχέθηκε να επιβάλει ένα κούρεμα παρόμοια με τους άλλους. 
 
Για τους επενδυτές αυτή η συντονισμένη λειτουργία εγγυάται κάποιες επιστροφές χρημάτων που θα εμποδίσουν την άτακτη χρεοκοπία .Σε αντίθεση με ό, τι συνέβη στην Αργεντινή η αναδιάρθρωση στη Ελλάδα δεν ήταν μέρος ενός σχεδίου με πολιτικούς και οικονομικούς όρους: ακούγοντας τις απαιτήσεις της τρόικας η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε νέα μέτρα λιτότητας 
 
 
 
“Κατηγορούμενος” για λαϊκισμό, για την άρνησή του να ποινικοποιήσει την κοινωνική διαμαρτυρία ο πρόεδρος Kichner μπορεί να μην έλυσε όλα τα προβλήματα της χώρα του αλλά επανακρατικοποίησε πολλές δημόσιες υπηρεσίες ,ασχολήθηκε με τα θέματα της συνταξιοδότησης και της κοινωνικής πρόνοιας και μείωσε κατά 50% το ποσοστό της φτώχειας μέσα σε τέσσερα χρόνια.Όπως είχε πει και ο ίδιος το 2005 από το Ντουμπάϊ, “πετύχαμε τη καλύτερη διαπραγμάτευση για το μεγαλύτερο χρέος του κόσμου”. 
 
 
 
Ο βραβευμένος οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς,μιλώντας για την υπόθεση της Αργεντινής είχε πει κάτι που ταιριάζει “γάντι” στη περίπτωση της Ελλάδας. 
 
 
"Κάθε οικονομολόγος που σέβεται το όνομά του θα μπορούσε να προβλέψει ότι οι πολιτικές της λιτότητας, προκαλούν επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν θα επιτευχθούν.” 
 
(σ.σ.Άραγε αυτοί οι τύποι στο ΔΝΤ ,είναι οικονομολόγοι;) 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>