Διπλωματικός πυρετός ΗΠΑ με Τουρκία. Πληθαίνουν τα στοιχεία για τις τουρκικές εξαγωγές στρατιωτικών αγαθών προς τη Ρωσία.

<img height="341" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d50ff1329d85ae05f0eb5b57cb448845_XL.jpg" width="786" /><br /><h3 style="text-align: left;">Σοβαρές δυτικές υποψίες ότι οι τουρκικές εταιρείες είναι αγωγοί προμηθειών για τη Μόσχα</h3>Οι εξαγωγές της Τουρκίας στη Ρωσία αγαθών ζωτικής σημασίας για την πολεμική μηχανή της Μόσχας αυξήθηκαν φέτος, εντείνοντας τις ανησυχίες μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ότι η χώρα λειτουργεί ως αγωγός για ευαίσθητα είδη από τους δικούς τους κατασκευαστές.<br />Το αυξανόμενο εμπόριο και η αντίστοιχη αύξηση των εισαγωγών στην Τουρκία 45 υλικών που χρησιμοποιούνται από τον ρωσικό στρατό, έχει υπονομεύσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ και της Ευρώπης να περιορίσουν την ικανότητα της Μόσχας να εξοπλίσει τις ένοπλες δυνάμεις της, τροφοδοτώντας εντάσεις μεταξύ της Άγκυρας και των εταίρων της στο ΝΑΤΟ.<br />Σε ένδειξη του πώς έχει καταστεί προτεραιότητα στην Ουάσιγκτον να ελέγξει αυτό το εμπόριο, ο Brian Nelson, υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ για θέματα τρομοκρατίας και χρηματοοικονομικών πληροφοριών, θα επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα αυτή την εβδομάδα, όπου πρόκειται να συζητήσει «προσπάθειες για την αποτροπή του εμπορίου και της χρηματοοικονομικής δραστηριότητας που ωφελούν τη ρωσική προσπάθεια στον πόλεμό της εναντίον της Ουκρανίας».<br />Θα είναι το δεύτερο ταξίδι του Nelson στην Τουρκία φέτος και έρχεται εν μέσω ενδείξεων ότι ορισμένα εξαρτήματα διπλής χρήσης — που προσδιορίζονται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους ως ιδιαίτερης αξίας για τον πόλεμο — μεταφέρονται απευθείας στη Ρωσία, ακόμη και όταν έχουν χαρακτηριστεί ως αγαθά προς άλλη χώρα.<br /><br />Τι δείχνουν οι αριθμοί<br /><br />Τους πρώτους εννέα μήνες του 2023, η Τουρκία ανέφερε εξαγωγές 158 εκατομμυρίων δολαρίων για 45 αγαθά που οι ΗΠΑ αναφέρουν ως «υψηλής προτεραιότητας» στη Ρωσία και σε πέντε πρώην σοβιετικές χώρες που είναι ύποπτες ότι ενεργούσαν ως μεσάζοντες για τη Μόσχα.<br />Αυτό ήταν τριπλάσιο από το επίπεδο που καταγράφηκε την ίδια περίοδο το 2022, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία.<br />Ο μέσος αριθμός για το 2015-21 ήταν 28 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με ανάλυση των δεδομένων των Financial Times από τη βάση δεδομένων των τελωνείων Trade Data Monitor.<div><br /><img height="457" src="https://www.ft.com/__origami/service/image/v2/images/raw/https%3A%2F%2Fd6c748xw2pzm8.cloudfront.net%2Fprod%2Fe198e770-857b-11ee-8ddf-29e5606e0181-standard.png?source=next-article&fit=scale-down&quality=highest&width=700&dpr=1" width="640" /><br /><br /></div><div>Οι 45 κατηγορίες αγαθών, που περιλαμβάνουν είδη όπως μικροτσίπ, εξοπλισμό επικοινωνιών και εξαρτήματα όπως τηλεσκοπικά σκοπευτικά, υπόκεινται σε ελέγχους εξαγωγών των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Ιαπωνίας και του Ηνωμένου Βασιλείου με στόχο την αποτροπή της εισόδου τους στη Ρωσία.<br />Αλλά αυτά μπορούν να παρακαμφθούν από εταιρείες που χρησιμοποιούν δομές για να συγκαλύψουν τους τελικούς προορισμούς τους.<br />Οι εισαγωγές αγαθών υψηλής προτεραιότητας της Τουρκίας από τις χώρες της G7 αυξήθηκαν περισσότερο από 60% μέχρι στιγμής φέτος σε σύγκριση με τις ίδιες περιόδους μεταξύ 2015 και 2021 σε σχεδόν 500 εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Ρυθμιστικά κενά<br /><br />Το εμπόριο ανθεί εκμεταλλευόμενο τα ρυθμιστικά κενά μεταξύ των ελέγχων των εξαγωγών των ΗΠΑ και της επιβολής της ΕΕ, σύμφωνα με την Emily Kilcrease, διευθύντρια του Προγράμματος Ενέργειας, Οικονομίας και Ασφάλειας στο Center for a New American Security.<br />«Με ορισμένες τρίτες χώρες όπως η Τουρκία, βρισκόμαστε πραγματικά σε πιο αδύναμη θέση επιβολής από ό,τι θα θέλαμε να είμαστε τελικά», δήλωσε η Kilcrease, πρώην αναπληρώτρια βοηθός εμπορικός εκπρόσωπος των ΗΠΑ.<br />«Πρέπει πραγματικά να στηριχτούμε σε αυτές τις χώρες για να λάβουν μέτρα επιβολής στις δικές τους δικαιοδοσίες, για να προσεγγίσουμε τις συγκεκριμένες οντότητες που διευκολύνουν τη μεταφόρτωση».<br /><br />Τα κενά στα στατιστικά<br /><br />Η Τουρκία, μαζί με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, συχνά χρησιμεύει ως ενδιάμεσος προορισμός για ρωσικές οντότητες που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν διαδρομές εισαγωγής πολλαπλών σταδίων για να παρακάμψουν τους ελέγχους, δήλωσε Ευρωπαίος αξιωματούχο.<br />Επίσημα στοιχεία από την Τουρκία έδειξαν αύξηση στις δηλώσεις εξαγωγών αγαθών υψηλής προτεραιότητας προς τα πρώην σοβιετικά έθνη Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Καζακστάν, Κιργιστάν και Ουζμπεκιστάν, αλλά οι στατιστικές υπηρεσίες αυτών των χωρών δεν έχουν καταγράψει αντίστοιχη αύξηση στις εισαγωγές.<br />Αυτές οι μεγάλες αποκλίσεις υποδηλώνουν ότι αντικείμενα που ανέφερε η Τουρκία ότι προορίζονταν για μεσάζοντες μεταφέρονταν απευθείας στη Ρωσία, ανέφεραν οι αναλυτές.<br />Το Καζακστάν κατέγραψε εισαγωγές αγαθών υψηλής προτεραιότητας από την Τουρκία ύψους 6,1 εκατομμυρίων δολαρίων από την αρχή του έτους έως τον Σεπτέμβριο, αλλά τα στοιχεία της Τουρκίας δείχνουν ότι οι εξαγωγές αυτών των αγαθών στο Καζακστάν ανήλθαν σε 66 εκατομμύρια δολάρια την ίδια περίοδο.<br />«Είναι προφανές ότι αυτά τα αγαθά πηγαίνουν στη Ρωσία», δήλωσε η Elina Ribakova, ανώτερη συνεργάτιδα στο think-tank του Ινστιτούτου Πίτερσον για τη Διεθνή Οικονομία και αντιπρόεδρος για την εξωτερική πολιτική στη Σχολή Οικονομικών Επιστημών του Κιέβου.<br /><br />Θα υπάρξουν κυρώσεις;<br /><br />Η Ουάσιγκτον και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί της κάλεσαν την Τουρκία να λάβει μέτρα για να περιορίσει το εμπόριο, σύμφωνα με δύο δυτικούς αξιωματούχους που ενημερώθηκαν για το θέμα.<br />Το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ επισήμανε επίσης το θέμα αυτόν τον μήνα στον τελευταίο γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.<br />Η Kilcrease είπε ότι εάν η Άγκυρα δεν πατάξει το εμπόριο, τότε «οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους θα πρέπει να λάβουν μέτρα επιβολής».<br />Η Τουρκία έχει διατηρήσει ισχυρούς διπλωματικούς και εμπορικούς δεσμούς με τη Ρωσία, ενώ δεσμεύεται επίσης να μην βοηθήσει τη Μόσχα να παρακάμψει τους δυτικούς ελέγχους εξαγωγών.<br />Το υπουργείο Εξωτερικών της κομητείας ανέφερε ότι, ενώ δεν συμμορφώθηκε με τις δυτικές κυρώσεις, «η αυστηρή παρακολούθηση και η πρόληψη των προσπαθειών να παρακάμψουν τις κυρώσεις μέσω της Τουρκίας είναι αναπόσπαστο μέρος της δικής μας... πολιτικής».<br />Πρόσθεσε ότι παρόλο που οι μεγάλες χρηματοοικονομικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις της Τουρκίας «συμμορφώνονται αυστηρά» με τα μέτρα για την αποφυγή αυτού του είδους εμπορίου, «αναπόφευκτα, υπάρχουν απόπειρες φοροδιαφυγής από σκοτεινές και ασήμαντες οντότητες που είναι απαίδευτες ή αδιάφορες για τις κυρώσεις».<br />Η Azint Elektronik, ένας προμηθευτής ηλεκτρονικών ειδών με έδρα την Κωνσταντινούπολη, επλήγη από τις αμερικανικές κυρώσεις αυτόν τον μήνα επειδή φέρεται ότι έκανε «αποστολές στη Ρωσία που περιείχαν αγαθά υψηλής προτεραιότητας, όπως ηλεκτρονικά ολοκληρωμένα κυκλώματα».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διπλωματικός πυρετός ΗΠΑ με Τουρκία. Πληθαίνουν τα στοιχεία για τις τουρκικές εξαγωγές στρατιωτικών αγαθών προς τη Ρωσία.

Σοβαρές δυτικές υποψίες ότι οι τουρκικές εταιρείες είναι αγωγοί προμηθειών για τη Μόσχα Οι εξαγωγές της Τουρκίας στη Ρωσία αγαθών ζωτικής ση...

Διαβάστε την συνέχεια

Το όραμα του μεγάλου “τουρκικού κόσμου” και η «φάκα» της Ελλάδας.

<a href="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/840b696caf20a8b2029a3288641086eb.jpg"><img border="0" height="360" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/01/840b696caf20a8b2029a3288641086eb.jpg" width="753" /></a><br /><br /><div>Η Τουρκία φιλοδοξεί να ενώσει τα κράτη του νότιου Καυκάσου υπό την ηγεσία της. Είναι το όραμα του Ερντογάν για τον “τουρκικό κόσμο” που στόχος είναι, να έχει πραγματοποιηθεί μέχρι το 2040. Η εμπλοκή της Τουρκίας στον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας, είναι μέρος αυτού του σχεδίου. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Τούρκος πρόεδρος έχει φωτογραφηθεί με φόντο τον χάρτη της μεγάλης Τουρκίας. Και δεν είναι λίγες οι φορές που τα βαλκανικά κράτη μέχρι και την Κύπρο παρακολουθούν με δέος αυτές τις εικόνες.<br /><br />Η φιλοδοξία του Ερντογάν είναι δεδομένη και για να γίνει πράξη απαιτείται ένας νέος χάρτης στα βαλκάνια, την Κύπρο και τις σχέσεις με την Ελλάδα. Πολλά μοιάζουν με σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά μια ματιά στον παγκόσμιο χάρτη των συγκρούσεων θα μας πείσει ότι η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία. Υπό το πρίσμα αυτό, η 10η Σύνοδος Κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών που διεξήχθη στην Αστάνα του Καζακστάν (3/11/2023), με μότο «Η ώρα των Τούρκων» (Turk Time) επιβεβαίωσε την ακλόνητη δέσμευση των Αρχηγών Κρατών για την εμβάθυνση της συνεργασίας του Τουρκικού Κόσμου.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Άγκυρας το 2023, αποφασίσθηκε η συμμετοχή του ψευδοκράτους ως παρατηρητή. Στην Σύνοδο της Αστάνα, το ψευδοκράτος δεν συμμετείχε ως παρατηρητής, παρά τις συστηματικές προσπάθειες της Άγκυρας. Οι Τούρκοι επέρριψαν την ευθύνη στην Κυπριακή Δημοκρατία, καθώς, όπως ισχυρίσθηκαν, μέσω Ε.Ε. «εκβίασε» το Καζακστάν.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι η κυπριακή διπλωματία, με στήριξη από την ελληνική προχώρησε σε διαβήματα προκειμένου να αποτρέψει τη συμμετοχή του ψευδοκράτους, παρά τους ισχυρισμούς ότι η συμμετοχή του στη Σύνοδο δεν συνεπάγεται αναγνώριση του παράνομου μορφώματος.<br /><br />Όμως στην πραγματικότητα, η άρνηση του Καζακστάν για την συμμετοχή των κατεχομένων οφείλεται σε τεχνικό λόγο, καθώς όλα τα κοινοβούλια των κρατών του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών δεν είχαν εγκρίνει την αλλαγή του καταστατικού, ώστε να γίνονται δεκτά στις διασκέψεις ως παρατηρητές όχι μόνο κράτη, αλλά και «οντότητες», διεθνείς οργανισμοί και φόρουμ.<br /><br />Στην ομιλία του ο Τούρκος Πρόεδρος κατά την τελευταία σύνοδο του Οργανισμού, σχολίασε το ζήτημα στην εναρκτήρια τοποθέτηση του, χαρακτηρίζοντας την ένταξη του ψευδοκράτους στον Οργανισμό ως ιστορική απόφαση, καλώντας τους υπόλοιπους ηγέτες να λειτουργήσουν με αλληλεγγύη προς τους «απομονωμένους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τουρκικής οικογένειας». Ο Πρόεδρος Ερντογάν εξέφρασε την πεποίθηση ότι στην επόμενη Σύνοδο του Οργανισμού θα προσκληθεί το ψευδοκράτος.</div><div><br /><a href="https://forum.agora-dialogue.com/wp-content/uploads/2022/01/Vlep-1a.jpg"><img border="0" height="384" src="https://forum.agora-dialogue.com/wp-content/uploads/2022/01/Vlep-1a.jpg" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Τουρκικός Κόσμος</div><div><br />Οι δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν για τα «σύνορα της καρδιάς μας», ταυτίζεται με την θέση του Μπαχτσελί, όταν οι δύο ηγέτες, και εταίροι στην Συμμαχία του Λαού, φωτογραφήθηκαν με τον «χάρτη του τουρκικού κόσμου».<br /><br />Σύμφωνα με αυτό τον χάρτη, ο «τουρκικός κόσμος» ξεκινά από τη σημερινή Τουρκία και απλώνεται έως τις περιοχές των μουσουλμάνων Ουιγούρων στη δυτική Κίνα, σκεπάζοντας με την τουρκική ημισέληνο τα εδάφη του Αζερμπαϊτζάν, του Τουρκμενιστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Καζακστάν και του Κιργιστάν. Στον εν λόγω χάρτη, περιλαμβάνονται επίσης, περιοχές του σημερινού Ιράν, της Ρωσίας, της Κίνας, των Βαλκανίων και της Ουκρανίας (Κριμαία).<br /><br />Στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης τον Νοέμβριο του 2021, οι ηγεσίες των «τουρκικών κρατών» υιοθέτησαν διακήρυξη με το κοινό «τουρκικό όραμα» του 2040 («Turkic World Vision – 2040»), στο οποίο ξεχωρίζει ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ και ο ρόλος του Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Σήμερα, δύο χρόνια μετά τη νίκη των Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν στο Ναχιτσεβάν στη συνάντηση του με τον Αζέρο Πρόεδρο Αλίεφ, υπενθύμισε με δηλώσεις τον διάδρομο του Ζανγκεζούρ, ο οποίος «πρέπει να ολοκληρωθεί» καθώς αποτελεί στρατηγική επιλογή και ενώνει τα «τουρκικά κράτη».<br /><br />Η υλοποίηση του διαδρόμου είναι πλέον εφικτή μετά τις νίκες των Αζέρων, καθώς οι Αρμένιοι της περιοχής επιστρέφουν ως πρόσφυγες στην Αρμενία και το Καραμπάχ περνά υπό τον έλεγχο του Μπακού.<br /><br />Για την Τουρκία το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί πύλη εισόδου στο Νότιο Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ενώ το Μπακού διασφαλίζει πρόσβαση στην τουρκική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν ωστόσο, δεν έχουν κοινά σύνορα, καθώς χωρίζονται γεωγραφικά από το Ιράν, την Αρμενία και την Γεωργία, οι οποίες δεν ανήκουν στον «Οργανισμό Τουρκικών Κρατών».<br /><br />Η Τουρκία έχει εγγύτητα γεωγραφική με τον αζερικό θύλακα του Ναχιτσεβάν, ο οποίος βρίσκεται εντός των συνόρων της Αρμενίας. Ο διάδρομος του Ζανγκεζούρ μπορεί να «ενώνει» το Αζερμπαϊτζάν με το Ναχιτσεβάν, μέσω των εδαφών της Νότιας Αρμενίας.<br /><br />Έχοντας υπόψη τα στοιχεία αυτά ερμηνεύεται εν αναμονή σύγκρουση Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας και η στάση της Τουρκίας στην περιοχή. Οι εξελίξεις αυτές δεν μπορούν να αφήνουν αδιάφορη την Ελλάδα, καθώς το «τουρκικό όραμα» εκτείνεται στα Βαλκάνια υπερβαίνοντας την κλασσική ελληνο-τουρκική διαφορά της υφαλοκρηπίδας. Οι αμυντικές κινήσεις της κυπριακής και ελληνικής διπλωματίας ως προς την συμμετοχή του ψευδοκράτους στον Οργανισμό Τουρκικών Κρατών, είναι απαραίτητες, αλλά ταυτόχρονα απαιτείται αξιολόγηση της υλοποίησης του οράματος του «τουρκικού οράματος» 2040.<br /><br />Εν μέσω αυτής της πραγματικότητας, η διευθέτηση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ιδιαίτερα με το Κυπριακό στο «ράφι», διευκολύνει πέραν της «έξωθεν» (διεθνούς) καλής μαρτυρίας της Τουρκίας και τον ευρύτερο σχεδιασμό υλοποίησης του τουρκικού οράματος του 2040. Η Ελλάδα προσερχόμενη στον ελληνο-τουρκικό διάλογο, οφείλει να συνεκτιμήσει όλα τα δεδομένα της τουρκικής στρατηγικής και να μην εστιάζει μόνο στο «τυράκι», αλλά να προετοιμάζεται και για την «φάκα».</div><div><br /><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το όραμα του μεγάλου “τουρκικού κόσμου” και η «φάκα» της Ελλάδας.

Η Τουρκία φιλοδοξεί να ενώσει τα κράτη του νότιου Καυκάσου υπό την ηγεσία της. Είναι το όραμα του Ερντογάν για τον “τουρκικό κόσμο” που στόχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική ατζέντα στην Αθήνα.

<img height="360" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2023/10/erdogan_parliament-1024x576.jpg" width="735" /><br /><br /><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Ενώ η ελληνική κυβέρνηση (και τα φίλια εγχώρια ΜΜΕ) καταβάλλουν εργώδεις προσπάθειες για να προβάλουν το θετικό κλίμα στα ελληνοτουρκικά και τις προοπτικές της προσέγγισης, η τουρκική ηγεσία φροντίζει να υπενθυμίσει την «ατζέντα» της δύο μόλις βδομάδες πριν από την άφιξη στην Αθήνα του <a href="https://www.topontiki.gr/tag/retzep-tagip-erntogan/">Ερντογάν</a>, των εννιά υπουργών του και της – 300 μελών – κουστωδίας τους.<br /><br />Η υπενθύμιση της τουρκικής ατζέντας – αυτήν ακριβώς τη στιγμή – με δημόσιες τοποθετήσεις υψηλών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου Ερντογάν, έχει τη σημασία της, καθώς σε αυτήν συνοψίζονται τόσο οι διεκδικήσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας όσο και η γενικότερη αντίληψή τους για τη χώρα τους ως περιφερειακής υπερδύναμης. Καθώς μάλιστα από την ελληνική κυβέρνηση προβάλλεται απλώς το τρέχον θετικό κλίμα και πως η μόνη διαφορά που είναι προς συζήτηση είναι η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας / θαλάσσιων ζωνών, αυτό που μένει ως εντύπωση είναι πως η Ελλάδα σύρεται από έναν ισχυρότερο αντίπαλο σε μια συζήτηση εφ’ όλης της ύλης.<br /><br />Περιφερειακή «υπερδύναμη»<br /><br />Η τουρκική ηγεσία δεν κρύβει ούτε τις φιλοδοξίες της ούτε το σθένος της να διεκδικήσει για τη χώρα τον ρόλο της περιφερειακής υπερδύναμης, μη απεμπολώντας, μάλιστα, τα εδαφικά μεγαλεία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ως προς αυτό, χαρακτηριστική είναι πρόσφατη διατύπωση του Ερντογάν:«Από τα Βαλκάνια έως τον Καύκασο, από τη Μαύρη Θάλασσα έως τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου, κάθε επεισόδιο που διαδραματίζεται σε κάθε πλευρά μάς αφορά άμεσα. Η θέση του Καραμπάχ με τη Γάζα έχουν την ίδια θέση στην καρδιά μας. Όπως ακριβώς δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ της Βοσνίας και του Χαλεπιού, της Τρίπολης και του Δελχί, της Θεσσαλονίκης και της Μοσούλης. Βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο, όπως και τις παλαιές μας πόλεις, την Ιερουσαλήμ».<br /><br />Το πώς η τουρκική ηγεσία (θέλει να) βλέπει τις ισότιμες σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ φρόντισε να το υπενθυμίσει σε ομιλία του στη Βουλή ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, ξεκαθαρίζοντας με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο ότι οι σχέσεις πάτρωνα (ΗΠΑ) – υποτελούς (Τουρκία) ανήκουν στο παρελθόν:<br />«Η συνεργασία της Αμερικής με το PKK – YPG, η παρουσία της FETO στην Αμερική και οι μονομερείς κυρώσεις της είναι ασυμβίβαστες με το πνεύμα της συμμαχίας».<br />«Έχουμε δηλώσει επανειλημμένα ότι η Αμερική πρέπει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για να διορθώσει τις λανθασμένες στάσεις της σε θέματα που επηρεάζουν άμεσα την εθνική μας ασφάλεια. (…) Το αίτημά μας για την προμήθεια και τον εκσυγχρονισμό των F-16 θα οριστικοποιηθεί το συντομότερο δυνατό, χωρίς όρους ή περιορισμούς».<br />«Συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε με τις Ηνωμένες Πολιτείες σε πολλά περιφερειακά και παγκόσμια ζητήματα όπου έχουμε κοινά συμφέροντα».<div><br />Πάγιες διεκδικήσεις<br /><br />Για να μην υπάρχει η παραμικρή παρεξήγηση ότι – παρά το «θετικό κλίμα» μέσα στο οποίο θα εξελιχθεί η συνάντηση των Αθηνών και η φιέστα με την κοινή συνεδρίαση των Υπουργικών Συμβουλίων – οι τουρκικές πάγιες διεκδικήσεις παραμένουν αναλλοίωτες, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών και ο αρχηγός του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού σε δηλώσεις τους υπογράμμισαν:ΥΠΕΞ Φιντάν: «Αν είναι να γίνει κάποια διαπραγμάτευση στην Κύπρο, δεν θα είναι μεταξύ δύο κοινοτήτων, αλλά μεταξύ δύο κρατών».<br />«Η κατάσταση της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και των συμπατριωτών μας που ζουν στα Δωδεκάνησα είναι ένα από τα θέματα που θέτουμε ως προτεραιότητα. Παρακολουθούμε στενά την προστασία των δικαιωμάτων των ομογενών μας».<br /><br />Περισσότερο αναλυτικός για την ατζέντα των τουρκικών διεκδικήσεων υπήρξε σε ομιλία του ο αρχηγός του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού:</div><div><br />Α/ΓΕΝ Ερτζουμέντ Τατλίογλου: «Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ισχυρότερη την περίοδο που το ναυτικό της ήταν ισχυρότερο. Όταν μείωσε τη σημασία που έδινε στη θάλασσα και το ναυτικό, άρχισαν οι απώλειες. Αφού ήταν αδύναμο το ναυτικό της, τα νησιά μας στο Αιγαίο δόθηκαν στην Ελλάδα χωρίς να ρίξουν ούτε μια σφαίρα. Η Ελλάδα δεν θέλει να αρκείται σε αυτά».<br />«Από τα οκτώ βασικά προβλήματα με την Ελλάδα, τα επτά σχετίζονται με το Πολεμικό Ναυτικό και η Ελλάδα αντί να αναζητήσει λύσεις, εμπλέκεται διαρκώς σε δραστηριότητες που κλιμακώνουν τις εντάσεις. Για παράδειγμα, αυξάνει τον αμυντικό της προϋπολογισμό. Αγοράζει τέσσερις φρεγάτες Belharra από Γαλλία. Αγοράζει 24 μαχητικά Rafale. Θα αγόραζε 18, τα αύξησε κατά έξι ακόμη. Οι ΗΠΑ έχουν γίνει ο δυτικός γείτονάς μας. Έχουν τρεις μεγάλες βάσεις στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή».<br />«Υπάρχουν 23 (ελληνικά) νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς, από τα οποία η Ελλάδα έχει στρατιωτικοποιήσει τα δεκαεννέα».<br />«Έχουμε νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριαρχία και η κυριότητά τους αμφισβητείται. Προσπαθούν να τα κάνουν δικά τους, πραγματοποιώντας επισκέψεις σε αυτά σαν να είναι δικά τους νησιά».<br />«Η Ελλάδα αύξησε τα χωρικά της ύδατα στα δυτικά στα 12 μίλια το 2020. Προσπαθεί να δώσει το εξής μήνυμα: Αν βρω την ευκαιρία, θα τα αυξήσω στα 12 μίλια στο Αιγαίο».<br />«Προσπαθεί να διεκδικήσει τα νησιά και τους βράχους στο Αιγαίο με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».<br />«Η Ελλάδα έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά σε όλες τις πρακτικές της. Για παράδειγμα, ενώ ορίζει περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας με την Ιταλία, δεν δίνει θαλάσσια δικαιοδοσία στα δικά της νησιά, λέγοντας ότι τα νησιά δεν έχουν θαλάσσια δικαιοδοσία. Όταν πρόκειται να κάνει μια τέτοια συμφωνία μαζί μας, θέλει 41 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας δικαιοδοσίας για το Καστελλόριζο των 10 τετραγωνικών χιλιομέτρων».<br /><br />Κατόπιν όλων αυτών, η κυβέρνηση Μητσοτάκη οφείλει μια απλή απάντηση: Τι ακριβώς συζητά με την Τουρκία;</div><div><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η τουρκική ατζέντα στην Αθήνα.

Δημήτρης Μηλάκας Ενώ η ελληνική κυβέρνηση (και τα φίλια εγχώρια ΜΜΕ) καταβάλλουν εργώδεις προσπάθειες για να προβάλουν το θετικό κλίμα στα ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενόψει Ερντογάν: γέμισε η Ελλάδα πατριώτες. Απ τον Σαμαρά και την ακροδεξιά, στην πατριωτική Αριστερά.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/Mitso-Erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="758" height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/Mitso-Erdogan.jpg" width="727" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Περίεργα πράγματα που καμία σχέση δεν έχουν με την ελληνική εξωτερική πολιτική και την ανάγκη υπεράσπισης των εθνικών συμφερόντων, ούτε καν με το μορατόριουμ Ελλάδας -Τουρκίας καταγράφονται κυρίως στην Αθήνα, ενώ στην Άγκυρα επικρατεί άλλου είδους καχυποψία. Όπως πριν από κάθε σημαντικό γεγονός, έτσι και τώρα , στο κυβερνητικό στρατόπεδο τον τόνο έδωσε ο Αντώνης Σαμαράς. Ο οποίος με μια - δυο δηλώσεις το χρόνο με πατριωτικό χρώμα επιβεβαιώνει την ύπαρξή του.<br /> Περίεργα πράγματα όμως συμβαίνουν στην Αριστερά κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ και γύρω από αυτόν. Με πατριωτικές κορώνες που δεν έχουν καμία σχέση με διαπραγματεύσεις ή διπλωματία και με εργαλείο τον Στέφανο Κασσελάκη που δεν έχει αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει κάποιοι προσπαθούν να γίνουν ελκυστικοί στον δεξιό -ακροδεξιό χώρο και να θολώσουν τα Αριστερά νερά υπό τον τίτλο της “πατριωτικής αριστεράς”. Ξαφνικά σαν να θέλουν κάποιοι να αυτοπροβληθούν σε έναν διαγωνισμό πατριωτικών καλλιστείων, που καμία σχέση δεν έχει με τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα, επομένως είναι παράταιρη όλη αυτή η εικόνα και δεν έχει καμία σχέση με την ουσία των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η Ελλάδα απειλείται και έχει ανάγκη από στρατηγικό σχέδιο και όχι από σημαίες που τις παίρνει ο αέρας...<br /><br />Η πατρίδα και τα λίγα λεπτά δημοσιότητας<br /><br />Ο ίδιος ο Μητσοτάκης αφού πρώτα προκάλεσε αναβρασμό με τη δήλωσή του περί υποχωρήσεων στην Τουρκία τώρα κάνει τον διαιτητή. Το έλλειμμα σοβαρότητας προβληματίζει. Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας -Τουρκίας θα γίνει στις 7 Δεκεμβρίου και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα κυλήσει αρνητικά. Υπάρχουν σενάρια για το θέλει και τι πει ο Ερντογάν στην Αθήνα, που δεν προκύπτουν όμως από την προεργασία της συνάντησης, αλλά από τις επιθυμίες, τους προβληματισμούς ή από ορισμένους που πεθαίνουν για λίγα λεπτά δημοσιότητας. Από τα θολωμένα μυαλά που απλά φωνάζουν χωρίς να ενδιαφέρονται για την ουσία, μέχρι άλλους που περιμένουν τον Ερντογάν να κάνει επίδειξη με … τη Χαμάς, το Ισραήλ, τη Θράκη, το Αιγαίο , τον εναέριο χώρο , το μεταναστευτικό κλπ, ανάλογα με τους στόχους του καθενός , νομίζει κανείς ότι έχει σημάνει συναγερμός.<br /><br />Αυτό το κλίμα εκ των πραγμάτων δεν βοηθάει μια νηφάλια συζήτηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέποντας αυτή ακριβώς την κατάσταση είναι στα καλύτερά του, γιατί όλος αυτός ο αναβρασμός τον βοηθάει να εμφανίζεται υπεράνω όλων και να κάνει τον διαιτητή. Έχει όλη την πληροφόρηση για το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο και -κατά προσέγγιση – ξέρει πως θα καταλήξει η υπόθεση της επίσκεψης Ερντογάν. Όχι ότι είναι όλοι ήσυχοι ή ότι δεν υπάρχει μια αμφισημία σε όσα εκπέμπει ο Ερντογάν και άλλοι Τούρκοι αξιωματούχοι. Αλλά αυτό απέχει πολύ από τις θεωρίες συνωμοσίας που κατακλύζουν τις ιστοσελίδες….<br />Ο Αντώνης Σαμαράς , ο Κώστας Καραμανλής και αρκετοί ακόμη θεωρούν τους εαυτούς τους … εθνικούς φρουρούς. Μόνο που η Ελλάδα έχει ανάγκη από ικανούς πολιτικούς που λύνουν προβλήματα και όχι από κράχτες που βρίσκουν την χαμένη τους πολιτική αξιοπιστία προσποιούμενοι τους ξεχωριστούς πατριώτες. Είναι κραυγαλέα πατριδοκαπηλεία.<br /><br />Αριστερά: από τον υπαρκτό πατριωτισμό στο θολό δόγμα<br /><br /> Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας ασκούσε έλεγχο στα θέματα εξωτερικής πολιτικής χωρίς εντυπωσιασμούς και κορώνες. Έμαθε την ατζέντα και απέκρουε νοσηρές καταστάσεις. Τώρα, εμφανίζονται διάφοροι που αναζητούν ρόλο και λόγο όχι για να υπερασπιστούν τον πατριωτισμό της Αριστεράς, αλλά για να μετατρέψουν τον υπαρκτό πατριωτισμό σε δόγμα για κάθε χρήση.Το ίδιο το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ορίζει την στρατηγική θέση ως μια Αριστερά πατριωτική και διεθνιστική. Προφανώς για τις ανάγκες των ΗΠΑ, το διεθνιστική φεύγει σιγά σιγά και μένει η αυτονόητη θέση, αλλά με προσανατολισμό την Τουρκία. Αλλά προς τι αυτή η συζήτηση;<br />Γιατί είναι πολύ περίεργο ο πατριωτισμός της Αριστεράς να εξαντλείται αποκλειστικά και μόνο στις σχέσεις με την Τουρκία. Που είναι για τους κήρυκες του πατριωτισμού, η Κύπρος, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις, τα δυτικά βαλκάνια, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στην ΕΕ και άλλους διεθνείς οργανισμούς; που είναι ο πατριωτισμός της ισχυρής διπλωματίας, της κλιματικής κρίσης, του δημογραφικού κ.ο.κ;<br /><br />Υπάρχει σύγκληση απόψεων μεταξύ του Αριστερού πατριωτισμού που φαίνεται να υιοθετεί ως θέση – διακήρυξη ο Κασσελάκης με τον πατριωτισμό που υποτίθεται εκπέμπει ο Σαμαράς και ο Καραμανλής; φαινομενικά όχι, αλλά το ίδιο αποτέλεσμα έχουν. Αν η Ελλάδα δεν συνομιλεί με την Τουρκία, δεν λύνει το πρόβλημα εναέριου χώρου και χωρικών υδάτων, αν δεν οριοθετεί η υφαλοκρηπίδα / ΑΟΖ αν δεν μιλάμε δηλαδή με την Τουρκία, τότε ποιος πατριωτισμός μας ταιριάζει. Ο Κασσελάκης θα βιώσει σοβαρό πρόβλημα το επόμενο διάστημα όσο προσεγγίζει με λάθος τρόπο και λάθος ανθρώπους το εν λόγω ζήτημα.<br />Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει θέσεις που αντανακλούν στις ανάγκες της χώρας. Συνομιλίες με την Τουρκία με κόκκινες γραμμές, παραπομπή στη Χάγη με αποκλειστικό θέμα την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας, επέκταση των χωρικών υδάτων μονομερώς φυσικά στην Κρήτη , Τελωνειακή Ένωση Τουρκίας -ΕΕ με ανταλλάγματα από την Τουρκία. <br /><br />Η ΝΔ ουδέποτε ως κυβέρνηση καταπιάστηκε με σοβαρές διαπραγματεύσεις για οποιοδήποτε πρόβλημα της χώρας. Η ελλειμματική δημοκρατία στην εσωτερική της λειτουργία και το δόγμα της ακινησίας , του Πέτρου Μολυβιάτη είναι κυρίαρχο στις Νεοδημοκρατικές φατρίες. Ο Καραμανλής δεν θέλει καμία συζήτηση ,ο Σαμαράς το ίδιο, η ακροδεξιά επίσης, μένει ο Μητσοτάκης που διαχειρίζεται την εξωτερική πολιτική με ψηφοθηρικά κριτήρια. Επί 4,5 χρόνια στην πρωθυπουργία και παρά τις πολλές συναντήσεις και σε επίπεδο ΥΠΕΞ και σε επίπεδο συμβούλων και του ιδίου με τον Ερντογάν επικρατεί ακινησία. Η βήμα βήμα προσέγγιση δεν σημαίνει πως θα έχουμε ουσιαστικές διαπραγματεύσεις στην πορεία.<br /><br />Σε κλίμα μιας ούτως ή άλλως διπλωματικής καχυποψίας που διαρκεί δεκαετίες, αλλά και λαικίστικης έως αγοραίας φασαρίας, Αθήνα και Άγκυρα ετοιμάζονται να κάνουν ένα θετικό βήμα στις σχέσεις του. Στην πραγματικότητα στην λεγόμενη μεγάλη και βαριά ατζέντα δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ούτε ο τουρκικός αναθεωρητισμός ούτε τίποτα. Γίνεται μια προσπάθεια να προβληθεί η θετική ατζέντα γιατί μόνο μέσω αυτής μπορεί να διατηρηθεί και το μορατόριουμ.<br /><br />Η οπτική της Τουρκίας<br /><br /> • Ο αρχισυντάκτης της ευρείας κυκλοφορίας, φιλοκυβερνητικήw ε/φ Milliyet Özay Şendir σε άρθρο του ενόψει του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας , έχει μια άλλη οπτική για τις ελληντουρκικές σχέσεις και βλέπει την Ελλάδα ως χώρα που προκαλεί. Έχει σημασία αυτή η οπτική, γιατί καταδεικνύει ότι η καχυποψία προηγείται … του πατριωτισμού και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Ο αρθρογράφος αναφέρει μεταξύ άλλων<br /> ότι η συνεδρίαση αυτή δεν θα λύσει τα τουρκοελληνικά προβλήματα, αλλά θα είναι μια πολύ σημαντική συνάντηση όσον αφορά τη βούληση των δύο χωρών να επιλύσουν προβλήματα και να αποτρέψουν τη μετατροπή των διαφορών σε κρίσεις.<br /> Ωστόσο, σημειώνει :<br />“Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω γράφοντας για έναν κίνδυνο που τράβηξε την προσοχή μου πριν από την επίσκεψη του Προέδρου: Ένας Έλληνας ρεπόρτερ, (προφανώς εννοεί του Σκάϊ) του οποίου τις μεταδόσεις από την Κωνσταντινούπολη επικρίνω κατά καιρούς, κάνει ξανά ενδιαφέροντα πράγματα τις τελευταίες 24 ώρες. Ας πάρουμε για παράδειγμα το ρεπορτάζ του που ανέφερε ότι «ο Ερντογάν δεν θα παραμείνει στην Αθήνα». Ο Ερντογάν πραγματοποίησε πρόσφατα ημερήσιες επισκέψεις στο Βερολίνο, το Ριάντ, τη Βουδαπέστη και σε πολλά άλλα μέρη. Στο επίκεντρο της προσοχής δεν θα πρέπει να τοποθετείται ο χρόνος που θα περάσει ο Ερντογάν στην Αθήνα αλλά αυτά που λέει αυτή την περίοδο, και είναι σημαντικό να μην δηλητηριάζεται η ατμόσφαιρα λίγο πριν ξεκινήσει το ταξίδι”.<br /><br />Και συνεχίζει:<br />- “Ο Πρόεδρος Ερντογάν επιμένει ότι οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας δεν πρέπει να μπαίνουν υπό τη σκιά άλλων χωρών. Λίγο πριν από την επίσκεψη [της 7/12], πραγματοποιήθηκε μια ενδιαφέρουσα [στρατιωτική] άσκηση στην Ξάνθη. Ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Δένδιας, του οποίου η θητεία ως Υπουργού Εξωτερικών ήταν καταστροφική για τις τουρκοελληνικές σχέσεις, συμμετείχε στην άσκηση βολής αρμάτων μάχης ΗΠΑ-Γαλλίας-Ελλάδας μαζί με τη Γαλλίδα Πρέσβη στην Αθήνα Laurence Auer. Ο Δένδιας εξήγησε ότι η μεγάλη και άνευ προηγουμένου γαλλική στρατιωτική παρουσία στη Βόρεια Ελλάδα ήταν δικό του δημιούργημα. Δυστυχώς, δεν γίνεται ποτέ μια φράση που περιλαμβάνει τον Δένδια να τελειώνει με πρόταση ειρήνης. Ο ίδιος Δένδιας είχε προηγουμένως αποβιβάσει γαλλικά στρατεύματα στο νησί Tavşan [Λαγούσες] απέναντι από τη Σμύρνη. Τέτοιες αποφάσεις δεν συνέβαλαν ποτέ στη λύση του προβλήματος”.<br /> Και το άρθρο καταλήγει:<br />- “Ένα άλλο σημαντικό που πρέπει να κάνουμε είναι να απαλλαγούμε από τις σκιές της τρομοκρατίας. Πολλοί ακαδημαϊκοί που έχουν διαφύγει στο εξωτερικό λόγω εμπλοκής στη FETO γράφουν στα ΜΜΕ εδώ και καιρό ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να εισβάλει σε ελληνικό έδαφος. Η Τουρκία δεν έχει καμία τέτοια πρόθεση. Αυτό πρέπει να μεταφερθεί σωστά στην ελληνική κοινή γνώμη. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι με όσο το δυνατόν περισσότερο διάλογο, και να σταματήσουν όσοι υπονομεύουν την ελληνοτουρκική προσέγγιση χάριν των πολιτικών ή επαγγελματικών φιλοδοξιών τους…”<br /><br />Εν αναμονή της επίσκεψης Ερντογάν λοιπόν...<div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενόψει Ερντογάν: γέμισε η Ελλάδα πατριώτες. Απ τον Σαμαρά και την ακροδεξιά, στην πατριωτική Αριστερά.

Του Σωτήρη Σιδέρη Περίεργα πράγματα που καμία σχέση δεν έχουν με την ελληνική εξωτερική πολιτική και την ανάγκη υπεράσπισης των εθνικών συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κι όμως, η Χαμάς είναι ακόμα στο κέντρο της Γάζας: Παρά το πολυήμερο σφυροκόπημα και τις ανακοινώσεις του Ισραηλινού Στρατού .

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2023/11/231127145527_israel-idf-gaza.jpg" width="727" /><br /><br />Του <b>Γιώργου Σιδέρη</b><br />Η εικόνα παράδοσης ομάδας Ισραηλινών ομήρων σε συνοικία της Λωρίδας της Γάζας, εμπεριέχει πολλούς συμβολισμούς και ο καθένας ξεχωρίζει, για την επόμενη μέρα της διαδικασίας ανταλλαγής ομήρων.<br /><br />Η Χαμάς μέσω των εικόνων που μεταδόθηκαν από το Αραβόφωνο δίκτυο Αλ Τζαζίρα παρουσιάζεται εντός του κεντρικού ιστού της Γάζας, λίγες ημέρες μετά από τις επίσημες ανακοινώσεις που έχει κάνει ο Ισραηλινός στρατό, που υποστήριζε ότι ελέγχει σε πολύ μεγάλο μέρος το κέντρο της πόλης.<br /><br />Επιπλέον οι εικόνες αυτές μαρτυρούν και το μέγεθος της ανθρωπιστικής βοήθειας που πρέπει να συνεχίσει να φτάνει στη Λωρίδα της Γάζας. Η σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένη συνοικία, οι δρόμοι- συντρίμμια μετά τους συνεχείς βομβαριδιμούς, τα σπίτια- χαλάσματα, μαρτυρούν ότι οι κάτοικοι της πόλης αυτής δεν έχουν που να «πατήσουν», την επομένη του πολέμου.<br /><br />Με τον τρόπο αυτό η Χαμάς, από τη μια δείχνει ότι είναι παρούσα εκεί που οι IDF είχαν πει πως κερδίζουν τον έλεγχο κι από την άλλη παρουσιάζεται η όψη της πόλης μπροστά σε μια μνημειώδη ανθρωπιστική κρίση.<br /><br />Η «σιωπή των όπλων» άλλωστε θεωρείται επιχειρησιακής αξίας για την Χαμάς. Το 5ήμερο αυτό της ανταλλαγής ομήρων- κρατουμένων Παλαιστινίων είναι εκείνο της «ανασύνταξης δυνάμεων» των μελών της Χαμάς. Και μέσω των εικόνων της παράδοσης των ομήρων στον Ερυθρό Σταυρό, η Παλαιστινιακή οργάνωση δείχνει ότι όσες οπισθοχωρήσεις έγιναν, είχαν τη δική τους σημασία και δεν ήταν από την άσκηση στρατιωτικής πίεσης.<br /><br />Η κατάπαυση είναι ένα σημείο του πολέμου, που στο Ισραηλινό επιτελείο γνώριζαν εξ αρχής πως η Παλαιστινιακή οργάνωση θα το εκμεταλλευτεί, ώστε να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες για την Χαμάς στην γραμμή επαφής και άμυνας.<br /><br />Την ίδια στιγμή οι Ισραηλινές δυνάμεις, το διάστημα αυτό, επικεντρώθηκαν στους τρόπους με τους οποίους θα διασφαλίσουν ένα δρομολόγιο που αν απαιτηθεί- ως επόμενο βήμα- θα οδηγηθούν με ασφάλεια οι χερσαίες δυνάμεις προς τη νότια Γάζα.<br /><br />Η Χαν Γιουνίς, στο νότο θεωρείται βασικό προπύργιο της Χαμάς και από τις Ισραηλινές δυνάμεις επαναλαμβάνουν ότι εκεί οι μάχες θα διεξαχθούν με σφοδρότητα. Και επειδή πρόκειται για μια περιοχή νοτιοδυτική, αν και δεν είναι παραλιακή, το Ισραήλ έχει το δικό του σχέδιο για μια περικύκλωση από ξηρά και θάλασσα, την ώρα που η αεροπορία θα παίξει τον δικό της ρόλο.<br /><br />Επέκταση της κατάπαυσης…<br /><br />Τα παραπάνω πάντως δεν θα έχουν καμία αξία, αν όλες οι προσπάθειες σε Δύση και Ανατολή, δώσουν καρπούς κατάπαυσης η οποία θα επεκταθεί, αρχικά για τουλάχιστον ακόμη 4 ημέρες.<br /><br />Πάντως ενώ διανύουμε την τελευταία ημέρα της αρχικής συμφωνίας, εμφανίζονται «σημάδια» διαφωνιών σ’ ότι έχει να κάνει με τις λίστες των ομήρων και των φυλακισμένων Παλαιστινίων που πρόκειται να απελευθερωθούν την Δευτέρα 27/11.<br /><br />Η μια πλευρά κατηγορεί την άλλη πως χωρίζει μέλη οικογενειών και αυτό είναι ένα σημείο τριβής κατά την διαδικασία που έχει συμφωνηθεί. Το Σάββατο που πέρασε το Τελ Αβίβ απείλησε ευθέως την Χαμάς ότι αν δεν συνεχιστούν οι παραδόσεις των ομήρων, θα υπάρξει στρατιωτικό σφυροκόπημα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση οι δυο πλευρές έχουν εμφανιστεί ως θετικές για την συνέχιση της κατάπαυσης και την προοπτική να τηρηθεί η ποσόστωση του 1 προς 3, δηλαδή απελευθέρωση 10 ομήρων και αποφυλάκιση 30 Παλαιστινίων.<br /><br />Η Δευτέρα ως ημέρα διαπραγματεύσεων μπορεί να θεωρηθεί ως αυτή που θα παίξει τον καταλυτικό ρόλο για τις επόμενες ημέρες. Η Αίγυπτος και το Κατάρ έχουν δείξει ότι είναι οι δυο χώρες που μπορούν με άνεση να έχουν συνομιλητές εντός της Λωρίδας της Γάζας. Και ο ρόλος τους ως τώρα έχει φανεί πόσο σημαντικός ήταν.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κι όμως, η Χαμάς είναι ακόμα στο κέντρο της Γάζας: Παρά το πολυήμερο σφυροκόπημα και τις ανακοινώσεις του Ισραηλινού Στρατού .

Του Γιώργου Σιδέρη Η εικόνα παράδοσης ομάδας Ισραηλινών ομήρων σε συνοικία της Λωρίδας της Γάζας, εμπεριέχει πολλούς συμβολισμούς και ο καθέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πακιστανοί θα στηρίξουν πλέον το ασφαλιστικό - Θα νομιμοποιηθούν χιλιάδες μετανάστες για να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-11/Ew8f5gTXAAIHI09.jpeg?itok=hIjmWefW" width="720" /><br /><br />Ο σχεδιασμός αφορά πιθανόν την δημιουργία προγράμματος από την κυβέρνηση το οποίο θα δώσει τελικά την νομιμοποίηση σε άνω των 300.000 παράνομων μεταναστών οι οποίοι είτε δεν έχουν χαρτιά, είτε έχουν λήξει οι άδειες παραμονής τους<br /><br />Μετά το νομοσχέδιο για την τεκμαρτή φορολόγηση των επιχειρηματιών οι οποίοι ξέφευγαν από την τσιμπίδα της εφορίας, στο στόχαστρο της κυβέρνησης εισέρχονται και οι αλλοδαποί που εργάζονται στην Ελλάδα.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1728515271835447504" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1728515271835447504&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkoinonia%2F7207231_pakistanoi-tha-stirixoyn-pleon-asfalistiko-tha-nomimopoiithoyn-hiliades-metanastes&sessionId=26c7a9deee257b4b3939388b903e2c7672479f53&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=01917f4d1d4cb%3A1696883169554&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 873px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>Στην συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για χιλιάδες Πακιστανούς, και την συνάντηση του υπουργού εργασίας κ Γεωργιάδη με μέλος της πρεσβείας του Πακιστάν στην Ελλάδα.<br /><br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι “ φυσικά και δεν είναι εφικτό να καταβληθούν οι οποιασδήποτε ασφαλιστικές εισφορές, αν πρώτα δεν νομιμοποιηθεί η παρουσία του αλλοδαπού εργαζόμενου στην Ελλάδα, και γι’ αυτό θα γίνει διακρατική συμφωνία με το Πακιστάν.<br /><br />Το όλο θέμα ανακινήθηκε από ιστοσελίδα σε ιστοσελίδα σε κοινωνικό δίκτυο η οποία έγραψε:<br /><br />“Μου κάνει εντύπωση που κανένα μέσο δεν αναφέρεται στην συνάντηση του Άδωνι με δημοσιογράφο, όργανο της πρεσβείας του Πακιστάν. Σύμφωνα με τον Mohammad Jamil συμφωνήθηκε εισαγωγή εργατών από το Πακιστάν. Ισχύει; Ξέρει κανείς τίποτα; Γιατί τόση μυστικότητα;”<br /><br />Την απάντηση έδωσε ο ίδιος ο υπουργός εργασίας:<br /><br />“Δεν υφίσταται καμία τέτοια συμφωνία από εμένα καθώς δεν έχω καν την αρμοδιότητα. Το μόνον ζήτημα που τέθηκε ήταν προβλήματα των εδώ εργαζομένων από το Πακιστάν ως προς τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Στις χώρες που το Υπουργείο Μετανάστευσης επεξεργάζεται διακρατική συμφωνία δεν συμπεριλαμβάνεται το Πακιστάν. Καλημέρα.”<br /><br />Τι ετοιμάζει η κυβέρνηση που αναζητά πόρους για να στηριχθεί κράτος και ασφαλιστικό σύστημα<br /><br />Θεωρούμε ότι όλη αυτή η σκόνη αφορά νομοσχέδιο νομιμοποιήσεως χιλιάδων μεταναστών εντός ελληνικής επικράτειας, για να είναι δυνατή τόσο η φορολόγηση τους, όσο και η καταβολή από τους ίδιους του ανάλογου ποσοστού στο ελληνικό φορολογικό σύστημα.<br /><br />Το φημολογούμενο νομοσχέδιο, κυκλοφορεί ως είδηση εδώ και μεγάλο διάστημα, έχοντας σκοπό να καλύψει το κενό των αποκαλούμενων “εργατών γης” μέσα από την νομιμοποίηση παράτυπων μεταναστών, με κατά καιρούς δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών.<br /><br />Ο σχεδιασμός αφορά την δημιουργία προγράμματος που θα δώσει νομιμοποίηση σε άνω των 300.000 παράνομων μεταναστών οι οποίοι είτε δεν έχουν χαρτιά, είτε έχουν λήξει οι άδειες παραμονής τους. <br /><br />Οι παλαιότερες δηλώσεις του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Δημήτρη Καιρίδη, σχετικά με το μεγάλο πρόγραμμα νομιμοποίησης των μεταναστών για την κάλυψη «πιεστικών» αναγκών στην αγορά εργασίας βρίσκονται σε αρμονία με τα σχέδια της κυβέρνησης.<br /><br />Ο κ. Καϊρίδης δήλωσε ότι οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού επιβραδύνουν έργα-ορόσημα στα δημόσια έργα, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του μετρό στη Θεσσαλονίκη, και ενός νέου αεροδρομίου στο νησί της Κρήτης.<br /><br /><div><i>«Δεν μπορούν να προχωρήσουν τα μεγάλα έργα στη χώρα μας. Για παράδειγμα το Ελληνικό, το νέο διεθνές αεροδρόμιο της Κρήτης ή ο ΒΟΑΚ, η γραμμή 4 του Μετρό, αν δεν κάνουμε κάτι και στις κατασκευές για παράδειγμα»,</i> είχε δηλώσει τον Σεπτέμβριο ο κ. Καιρίδης.<br /><br />Το ασφαλιστικό της χώρας μας, με το πληθυσμό να είναι ήδη γερασμένος, θα έχει εκ νέου πρόβλημα σε μερικά χρόνια.<br /><br />Η κυβέρνηση σπεύδει με το κυοφορούμενο νομοσχέδιο να επιδιώξει να κλείσει τρύπες, γνωρίζοντας ότι πολλές χιλιάδες παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλουν τις ασφαλιστικές εισφορές τους για να στηρίξουν το ελληνικό ασφαλιστικό πρόγραμμα.<br /><br />Δυστυχώς, η υπογεννητικότητα, η φυγή τόσων χιλιάδων Ελλήνων στο εξωτερικό, η κακοδιαχείρηση όλα τα προηγούμενα χρόνια, και η εισφοροδιαφυγή, έχουν προκαλέσει την σημερινή κατάσταση, για αυτό και οι μετανάστες θα κληθούν να πληρώσουν το μερίδιο τους στον τομέα αυτόν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πακιστανοί θα στηρίξουν πλέον το ασφαλιστικό - Θα νομιμοποιηθούν χιλιάδες μετανάστες για να καταβάλουν ασφαλιστικές εισφορές.

Ο σχεδιασμός αφορά πιθανόν την δημιουργία προγράμματος από την κυβέρνηση το οποίο θα δώσει τελικά την νομιμοποίηση σε άνω των 300.000 παράνο...

Διαβάστε την συνέχεια

Εναλλακτική Διώρυγα του Σουέζ (Η Ισραηλινή Διώρυγα Μπεν Γκουριόν) – OpEd.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-11/1.png?itok=27UWJIQh" width="753" /><br /><br />Ισραήλ -ΗΠΑ φαίνεται ότι προωθούν την κατασκευή του «Καναλιού Μπεν Γκουριόν», με το οποίο θα συνδεόταν ο κόλπος της Άκαμπα, λιμάνι Εϊλάτ του Ισραήλ με το επίσης Ισραηλινό λιμάνι του Ασκελόν στη Μεσόγειο θάλασσα, μέσω θαλάσσιας διώρυγας που θα κατασκευαστεί, παρακάμπτοντας την Διώρυγα του Σουέζ <br /><br />Στην πρόσφατη σύνοδο των G-20, ΗΠΑ-ΕΕ-Ινδία στήριξαν την δημιουργία ενός project εναλλακτικού θαλάσσιου εμπορικού δρόμου, έναντι του "Κινεζικού δρόμου του μεταξιού", ο οποίος θα έχει ως αφετηρία την Ινδία και μέσω Ομάν- Σαουδικής Αραβίας- Ιορδανίας- Ισραήλ-ΝΑ Μεσογείου θα κατέληγε στην Ελλάδα και εκείθεν στην καρδιά της ΕΕ.<br /><br />Η νέα αυτή θαλάσσια οδός σημειωτέον αφήνει εκτός την Τουρκία, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση Ερντογάν, ο οποίος κατόπιν αυτού "πλεύρισε" την Ελλάδα, προκειμένου αρχικά να βελτιώσει τις σχέσεις μαζί μας σε θέματα κοινού συμφέροντος και χαμηλής πολιτικής, με απώτερο σκοπό στη συνέχεια να προχωρήσουμε στην οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο, διεκδικώντας έμμεσα ρόλο στο παραπάνω project.<br /><br />Παράλληλα το εχθρικό προς τη Δύση Ιράν συνδυαστικά με τα εξαπτέρυγά του, τους Χούτι της Υεμένης, απειλούν την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας των στενών Ορμούζ και Μπαμπ ελ Μαντέμπ, με αποτέλεσμα οι Αραβικές χώρες του κόλπου να αναζητούν συντομότερες και σφαλέστερες χερσαίες οδούς για να φέρουν το πετρέλαιο και το φυσικό τους αέριθο στην ΕΕ.<br /><br />Από την πλευρά τους Ισραήλ -ΗΠΑ φαίνεται ότι προωθούν ως επί μέρους λύση στα παραπάνω την κατασκευή του «Καναλιού Μπεν Γκουριόν», με το οποίο θα συνδεόταν ο κόλπος της Άκαμπα, λιμάνι Εϊλάτ του Ισραήλ με το επίσης Ισραηλινό λιμάνι του Ασκελόν στη Μεσόγειο θάλασσα, μέσω θαλάσσιας διώρυγας που θα κατασκευαστεί, παρακάμπτοντας την Διώρυγα του Σουέζ. <br />Ιστορικό<br /><br />Σύμφωνα με <a href="https://www.eurasiareview.com/07112023-alternate-suez-canal-the-israeli-ben-gurion-canal-oped/">Διεθνές ΜΜΕ</a>, τον Ιούλιο του 1963, το Υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ και το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore δημιούργησαν ένα διαβαθμισμένο έγγραφο που περιέγραφε ένα σχέδιο για τη χρήση 520 υπόγειων πυρηνικών εκρήξεων για να βοηθήσουν στη διαδικασία της ανασκαφής στους λόφους στην έρημο Negev. Το έγγραφο αποχαρακτηρίστηκε το 1993.<br /><br />Το έργο θα συνδέει τον Κόλπο της Άκαμπα με τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο David Ben Gurian από τον οποίο θα ονομαζόταν, θεωρείται ο ιδρυτής του Ισραήλ και ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός του Ισραήλ.<br /><br />Η διώρυγα θα συναγωνιζόταν τη Διώρυγα του Σουέζ που διασχίζει την Αίγυπτο, η οποία είχε πολλές αναταραχές στην ιστορία της, όπως το κλείσιμο της Διώρυγας του Σουέζ (1956-1957 και από το 1967-1975) και το μπλοκάρισμα λόγω της ανατροπής ενός μεγάλου μεγέθους πλοίουτο 2021.<br /><br />Θα ήταν σχεδόν κατά ένα τρίτο μακρύτερο από τη Διώρυγα του Σουέζ (194 km) που σημαίνει σχεδόν 300 km. Το κόστος δημιουργίας του ισραηλινού καναλιού εκτιμάται ότι κυμαίνεται άνω των 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων.<br /><br />Η ανατροπή του φορτηγού πλοίου στη Διώρυγα του Σουέζ για περισσότερες από έξι ημέρες και η αποτυχία να επιπλεύσει το πλοίο δεν ήταν η είδηση ή οι λόγοι πίσω από το ατύχημα. Αλλά η πραγματική είδηση πίσω από αυτό ήταν η ανάγκη να αναβιώσει το έργο «Ben-Gurion Canal».<br /><br />Το προτεινόμενο κανάλι ξεκινά από το νότιο άκρο στον Κόλπο της Άκαμπα, από το λιμάνι της πόλης Eϊλάτ στο Ισραήλ στα σύνορα Ισραήλ και Ιορδανίας και καταλήγει στο Ισραηλινό λιμάνι του Ασκελόν στη Μεσόγειο θάλασσα, βορειότερα της Λωρίδας της Γάζας.<br /><br />Κυριαρχία στο Θαλάσσιο Εμπόριο<br /><br />Το Ισραηλινό κανάλι Μπεν Γκουριόν θα αντιπροσώπευε κάτι περισσότερο από ένα τεχνητό θαύμα , σημαίνοντας μια σημαντική αλλαγή στη δυναμική του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου.<br /><br />Σημαντικά ευρύτερο από τη Διώρυγα του Σουέζ, θα φιλοξενεί έναν αυξημένο αριθμό πλοίων, επειδή θα κατασκευαστεί σε πιο σκληρό έδαφος από την άμμο στο Σουέζ, το κανάλι θα επιτρέψει την αμφίδρομη κυκλοφορία , επιτρέποντας στα σκάφη να διέρχονται και προς τις δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα.<br /><br />Αυτό το έργο δεν είναι απλώς μια υλικοτεχνική βελτίωση, αφού πρόκειται να είναι μια βαθιά επιβεβαίωση της πρόθεσης του Ισραήλ να γίνει το επίκεντρο του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου.<br /><br />Το νέο Ισραηλινό κανάλι θα πρόσφερε απαράμιλλα στρατιωτικά πλεονεκτήματα ενισχύοντας την άμυνα του Ισραήλ και παρέχοντας ένα φραγμό έναντι πιθανών απειλών από το νότο. Ένα τέτοιο στρατηγικό πλεονέκτημα σε μια ασταθή περιοχή θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την ισορροπία δυνάμεων.<div><br />Προκλήσεις για την κατασκευή του Ισραηλνού καναλιού<br />Ως προκλήσεις για την κατασκευή του φααντάζουν οι ακόλουθες:<br /><br />1.Η αντίθεση από τα αραβικά έθνη με επικεφαλής την Αίγυπτο καθώς τα έσοδά της από τη Διώρυγα του Σουέζ υπολογίζονται σε 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Μόλις ενεργοποιηθεί το Ben-Gurion θα πέσει στα 4 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />2. Η κατασκευή του καναλιού Ben-Gurion μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια με τη συμμετοχή περίπου και 300.000 μηχανικών και τεχνικών που θα προσληφθούν από όλο τον κόσμο<br /><br />3.Το προβλεπόμενο κανάλι θα διασχίζει μια ποικίλη διαμόρφωση εδαφών όπως έρημο, ορεινό έδαφος και τη λεκάνη της Νεκρής θάλασσας που βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.<br /><br />4.Οι υπόγειες πυρηνικές εκρήξεις είναι πιθανό να δεχθούν αντιδράσεις.<br /><br />5.Η Αίγυπτος μπορεί να αποφασίσει να διευρύνει τη διώρυγα του Σουέζ στο ένα τρίτο του κόστους που προτείνει το Ισραήλ.</div><div><br />Το Λιμάνι της Χάιφα<br /><br />Παραδοσιακά, το εμπόριο μεταξύ Ινδίας και Ευρώπης στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στη Διώρυγα του Σουέζ.<br /><br />Μετά την εξαγορά του λιμανιού της Χάιφα, του δεύτερου μεγαλύτερου λιμανιού του Ισραήλ, από κοινοπραξία με επικεφαλής τον ινδικό όμιλο Adani, μετατρέπεται σε εγκατάσταση παγκόσμιας κλάσης που μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική διαδρομή, εκτός από την πρόκληση του αυξανόμενου αποτυπώματος της Κίνας στην περιοχή.<br /><br />Ο Ρον Μάλκα, πρώην απεσταλμένος του Ισραήλ στην Ινδία, ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας λιμένων της Χάιφα λέει ότι στόχος είναι να αναπτυχθεί το λιμάνι της Χάιφα ως μια πραγματική πύλη που συνδέει την Ανατολή με τη Δύση.<br /><br />Το κανάλι Μπέν Γκουριόν θα φέρει μεγάλες αλλαγές σε Παγκόσμιο επίπεδο<br /><br />Συμπρερασματικά θα λέγαμε ότι ένα από τα κύρια στρατιωτικά οφέλη για το Ισραήλ είναι ότι το κανάλι Μπέν Γκουριόν θα αφαιρέσει εντελώς τη σημασία του Σουέζ για τον αμερικανικό στρατό, εάν χρειαστεί να σπεύσει σε βοήθεια προς το Ισραήλ.<br /><br />Το Ισραήλ θα ωθήσει την Αίγυπτο στη γωνία ,εξαλείφοντας το Σουέζ από παγκόσμιο εμπορικό και ενεργειακό διάδρομο και θα γίνει το ίδιο ένα παγκόσμιο εμπορικό και ενεργειακό κέντρο εφοδιαστικής αλυσίδας.<br /><br />Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτή η κατάσταση θα κλονίσει τη στρατηγική-ενεργειακή ισορροπία του έργου Belt and Road της Κίνας, ενώ το κανάλι Μπεν Γκουριόν θα είχε τη σταθερή υποστήριξη της Δύσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εναλλακτική Διώρυγα του Σουέζ (Η Ισραηλινή Διώρυγα Μπεν Γκουριόν) – OpEd.

Ισραήλ -ΗΠΑ φαίνεται ότι προωθούν την κατασκευή του «Καναλιού Μπεν Γκουριόν», με το οποίο θα συνδεόταν ο κόλπος της Άκαμπα, λιμάνι Εϊλάτ τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως οι Έλληνες βλέπουν ιστορικά Εβραίους και Παλαιστίνιους.

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/11/Gaza-1-5-825x500.jpg" width="760" /><br /><h3 style="text-align: left;">Οι Έλληνες, λοιπόν, ως ιδιαίτερα φιλειρηνικός λαός, αυτό που θα ευχόταν, για την περιοχή της Παλαιστίνης θα ήταν να υπήρχε ειρήνη στη περιοχή και σχέσεις καλής γειτονίας ανάμεσα στους λαούς της Παλαιστίνης και του Ισραήλ.</h3><b>ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Τα κριτήρια με τα οποία οι Έλληνες πολίτες τοποθετούνται απέναντι στο ζήτημα του Μεσανατολικού, διαφοροποιούνται από εκείνα της διπλωματίας και των πολιτικών θέσεων που κυριαρχούν στην τοποθέτηση της κυβέρνησης και των πολιτικών κομμάτων. Στα κριτήρια των πολιτών κυριαρχεί ο συναισθηματισμός, τα ιδεολογικά τους πιστεύω, καθώς και οι προσωπικές τους εμπειρίες απέναντι σε πρόσωπα και σε υποθέσεις και των δύο λαών. Δύο είναι τα ζητήματα της ευρύτερης περιοχής προς τα νοτιοανατολικά μας, που για πολλές δεκαετίες παραμένουν άλυτα: Τα γνώρισαν οι παππούδες μας, τα γνώρισαν οι γονείς μας, τα γνωρίσαμε εμείς, μα τα γνωρίζουν και τα παιδιά μας! Τέσσερεις γενιές Ελλήνων έχουν ζήσει ως τώρα με αυτά.<br /><br />Το πρώτο και χρονικά αλλά και σε βαθμό ενδιαφέροντος για τους Έλληνες, είναι το Κυπριακό. Ξεκίνησε από τη δεκαετία του ΄30 μα κορυφώθηκε τη δεκαετία του ΄50, με την αντίσταση κατά της αγγλικής κατοχής του νησιού και συνεχίστηκε το ΄74 με την τουρκική κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού. Το δεύτερο είναι το Μεσανατολικό ή Παλαιστινιακό, που ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του ΄40, όταν με απόφαση του ΟΗΕ το 1948, ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ στην περιοχή της Παλαιστίνης.<br /><br />Και τα δύο ζητήματα για παραπάνω από επτά δεκαετίες παραμένουν άλυτα και αναφύονται ως ‘’αγκάθια’’ στις γεωπολιτικές σχέσεις της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Η έκβασή τους επηρεάζει τουλάχιστον δέκα χώρες και ισάριθμους λαούς, από την Λιβύη και την Τυνησία, ως την Τουρκία και την Ιορδανία. Βέβαια για τον ελλαδικό χώρο, το μείζον ζήτημα είναι το Κυπριακό! Όμως σήμερα, η τρομακτική τροπή που έχει πάρει το Παλαιστινιακό, τον ελληνικό λαό τον απασχολεί ιδιαίτερα και αυτό το ζήτημα.<br /><br />Είναι γενικά παραδεκτό πως ο ελληνικός λαός, από τη φύση του, κρίνεται ως ιδιαίτερα φιλειρηνικός. Ως μια πρώτη απόδειξη για αυτό, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πως είναι από τους λίγους λαούς που ίσως και για 4.000 χρόνια συνεχίζει να ζει στον ίδιο γεωγραφικό χώρο! Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί με το ότι οι Έλληνες δεν επέδειξαν ιδιαίτερες επεκτατικές τάσεις. Οι μόνες τέτοιες που θα μπορούσαν βέβαια να αναφερθούν, είναι οι εποικήσεις των κλασσικών χρόνων στον ευρύτερο χώρο της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, όπως και η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.<div><br />Οι δεσμοί με τους Εβραίους <br /><br />Οι Έλληνες λοιπόν ως ιδιαίτερα φιλειρηνικός λαός, αυτό που θα ευχόταν για την περιοχή της Παλαιστίνης θα ήταν να υπήρχε ειρήνη στη περιοχή και σχέσεις καλής γειτονίας ανάμεσα στους λαούς της Παλαιστίνης και του Ισραήλ. Όμως δυστυχώς οι σχέσεις τους είναι ιδιαίτερα συγκρουσιακές και τουλάχιστον τέσσερεις φορές τις τελευταίες πέντε δεκαετίες έχουν καταλήξει σε εμπόλεμες συρράξεις. Η τελευταία πολεμική τους σύγκρουση βρίσκεται εδώ και ένα μήνα τουλάχιστον σε εξέλιξη. Βέβαια πάντα οι συγκρούσεις αυτές ήταν και είναι άνισες, αφού από τη μια μεριά το Ισραήλ διαθέτει μια πολεμική μηχανή άριστα εκπαιδευμένη και με πολεμικό υλικό τελευταίας τεχνολογίας και από την άλλη μεριά οι Παλαιστίνιοι μάχονται με λιγοστά μέσα και με ελάχιστα εκπαιδευμένους μαχητές.<br /><br />Δεν έχουμε σκοπό να εξετάσουμε την αιτιολογία της σημερινής σύγκρουσής τους και ποιος είναι ο κύριος φταίχτης. Σε αυτό αναφερθήκαμε σε σχετικό μας άρθρο που έχει ήδη δημοσιευτεί, με τον τίτλο “Κε Νετανιάχου, δεν σας συμβούλεψε ο κος Χαράρι;”. Όμως αυτό που πραγματευόμαστε σήμερα είναι το πως ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε δίλημμα στο να αποφανθεί για το ποιος φταίει για την τραγική αυτή σύγκρουση, μιας και η χώρα μας διατηρεί ευγενή αισθήματα εξίσου και για τους δύο λαούς. Για μεν τον εβραϊκό λαό, οι Έλληνες δεν μπορούν να ξεχάσουν τις ακμάζουσες ελληνοεβραϊκές κοινότητες της Θεσσαλονίκης, των Ιωαννίνων, της Κέρκυρας, των Χανίων, της Λάρισας, της Χαλκίδας, των Τρικάλων και άλλες μικρότερες, όπου έως και το 1943 ζούσαν τουλάχιστον 70.000 Έλληνες Εβραίοι.<br /><br />Σχεδόν ολόκληρος αυτός ο πληθυσμός κυριολεκτικά ξεκληρίστηκε από τα στρατεύματα των ναζί, όπου τους περισσότερους τους εξόντωσαν στα κρεματόρια του Άουσβιτς, του Νταχάου του Μανχάουζεν και του Μπέργκεν- Μπέλσεν! Πολλοί επίσης εκτελέσθηκαν και εδώ στη χώρα μας, όπως επίσης και ολόκληρη η εβραϊκή κοινότητα των Χανίων που αριθμούσε περίπου 300 ψυχές πνίγηκαν, ενώ τους μετέφεραν μαζί και με άλλους Κρήτες αντιστασιακούς στον Πειραιά. Το φορτηγό πλοίο “Ταναϊς” όπου βρίσκονταν έγκλειστοι, κτυπήθηκε στο Κρητικό Πέλαγος από συμμαχικό υποβρύχιο, χωρίς δυστυχώς ο κυβερνήτης να γνωρίζει ότι μετέφερε μελλοθάνατους αιχμαλώτους.<br /><br />Όμως και σήμερα στην Ελλάδα ζουν 5.500 Έλληνες Εβραίοι, οι περισσότεροι απόγονοι εκείνων που διέφυγαν του πογκρόμ των ναζί, ή επέστρεψαν από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και μάλιστα διατηρούν ένα ιδιαίτερα δραστήριο συλλογικό φορέα, το Κεντρικό Ισραηλίτικο Συμβούλιο Ελλάδος. Επίσης πολλοί απόγονοι των ελληνοεβραϊκών οικογενειών, που επέζησαν της εξόντωσης των δικών τους, μετοίκησαν και εγκαταστάθηκαν στη περιοχή του Ισραήλ μετά την ίδρυσή του το 1948. Δεν ξεχνούμε επίσης τον πανεπιστημιακό γιατρό Μωϋσή Ελισάφ εκλεκτό μέλος της εβραϊκής κοινότητας των Ιωαννίνων που σήμερα πια δεν είναι κοντά μας και που το 2019 είχε εκλεγεί δήμαρχος Ιωαννίνων.<br /><br />Έλληνες και Παλαιστίνιοι<br /><br />Όμως, εξίσου με τον εβραϊκό λαό, οι Έλληνες πολίτες τρέφουν ισχυρά αισθήματα συμπάθειας και προς τους αραβικούς λαούς και πολύ περισσότερο προς το λαό των Παλαιστινίων. Με τους Παλαιστίνιους σφυρηλατήθηκαν ισχυροί δεσμοί από τη εποχή που εκείνοι διεξήγαγαν από την δεκαετία του ΄70 τον εθνικοαπελευθερωτικό τους αγώνα για την πολυπόθητη ανεξαρτησία τους. Ο πρώτος ηγέτης των Παλαιστινίων μάλιστα, η θρυλική μορφή του Γιασέρ Αραφάτ, υπήρξε και για τους προοδευτικούς Έλληνες το σύμβολο των λαϊκών αγώνων για την εθνική ανεξαρτησία ενός λαού χωρίς πατρίδα.<br /><br />Το θέμα της πραγματικής εθνικής ανεξαρτησίας ήταν υπαρκτό πρόβλημα και για τη χώρα μας για την περίοδο εκείνη, ακόμη μέχρι και για τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας. Η εθνική μας ανεξαρτησία από τα χρόνια της απελευθέρωσης του ΄44, φαλκιδεύτηκε κατ’ αρχήν από τους Βρετανούς ενώ από τις αρχές του ΄50, τη σκυτάλη την πήραν οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι που σχεδίασαν και εγκατέστησαν και την χούντα των συνταγματαρχών το ΄67. Πιο συγκεκριμένα, είναι από όλους παραδεκτό από την δεκαετία του ΄80 και μετέπειτα το πόσο ειλικρινής ήταν και είναι η στάση της χώρας μας στα θέματα του παλαιστινιακού λαού.<br /><br />Με τις παραπάνω σκέψεις, εκτιμούμε πως η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών βρίσκεται σε θέση αμφισημίας για το ποιος από τους δύο λαούς έχει περισσότερο το δίκιο με το μέρος του. Όμως, καταλήγοντας, είμαστε σίγουροι πως όλοι οι Έλληνες εύχονται, οι δύο λαοί να καταφέρουν να συμφωνήσουν σε λύση ειρήνης, έχοντας σαν τελικό αποτέλεσμα την δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως οι Έλληνες βλέπουν ιστορικά Εβραίους και Παλαιστίνιους.

Οι Έλληνες, λοιπόν, ως ιδιαίτερα φιλειρηνικός λαός, αυτό που θα ευχόταν, για την περιοχή της Παλαιστίνης θα ήταν να υπήρχε ειρήνη στη περιοχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγοράζουμε μαχητικά όταν το κέντρο βάρους μετατοπίζεται στα drones!

<img height="440" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/11/rafale-825x645.jpg" width="747" /><br /><h3 style="text-align: left;">Η Ελλάδα αγόρασε Rafale, αναβαθμίζει τα F-16 και σχεδιάζει να αγοράσει F-35. Χρειαζόμαστε, όμως, μαχητικά όταν υστερούμε τόσο πολύ στα drones;</h3><b>ΤΣΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ</b><br />Το αεροπορικό όπλο αναπτύχθηκε πρώτα για επιτήρηση, μετά για αρωγή σε χερσαίες και ναυτικές επιχειρήσεις και τέλος για να αντιμάχεται άλλα αεροσκάφη. Το ερώτημα που πλέον τίθεται, είναι αν αυτές τις λειτουργίες μπορεί να τις αναλάβουν άλλα συστήματα και μάλιστα φθηνότερα, πιο αποτελεσματικά και χωρίς τον αντίστοιχο κίνδυνο σε προσωπικό. Η φύση του αεροπορικού πολέμου αλλάζει άρδην. Ο υψηλής τεχνολογίας αγώνας μεταξύ ισοδύναμων αντιπάλων βραχυπρόθεσμα σημαίνει ότι η επίθεση κορεσμού έχει πεπερασμένη αποτελεσματικότητα, καθώς τα αντιαεροπορικά συστήματα είναι ήδη αρκετά ικανά και γίνονται ικανότερα, ώστε να μπορούν να ανταπεπεξέλθουν στις συμβατικές απειλές.<br /><br />Ταυτόχρονα, τα αντιαεροπορικά συστήματα και οι αισθητήρες τους βελτιώνονται με ταχύτατο ρυθμό, ενώ τα αεροσκάφη στελθ είναι ακόμη λίγα. Με δεδομένη, μάλιστα, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, ειδικά με την χρήση τεχνητής νοημοσύνης, και τα στελθ μαχητικά μπορεί σύντομα να πάψουν να είναι “αόρατα”. Tο συμπέρασμα είναι ότι τα πολεμικά αεροσκάφη, που άρχισαν να παίζουν σημαντικότατο ρόλο από το 1916 και μετά, αρχίζουν να απαξιώνονται ως μέσο προβολής ισχύος, συμπαρασύροντας μαζί τους ίσως και τα αεροπλανοφόρα.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία μας διδάσκει ότι τα σχετικά φθηνά drones μπορούν να αρνηθούν την αεροπορική υπεροχή των αντιπάλων και να παρέχουν αποφασιστικό στρατιωτικό πλεονέκτημα σε συγκρούσεις ομοτίμων αντιπάλων, καθώς και εναντίον πολιτοφυλακών. Καθώς ο πόλεμος διαρκεί, όμως, οι αντίπαλοι μηχανεύονται νέα όπλα, βελτιώσεις σε παλιά, νέες τεχνικές κατασκευής, νέες τακτικές, επιχειρησιακές και στρατηγικές χρήσεις, Ή αγοράζουν τέτοιες ικανότητες, όπως η αγορά της Ρωσίας drones καμικάζι από το Ιράν. Το ίδιο ισχύει και για τα όπλα που δίνει η Δύση στο Κίεβο.<br /><br />Οι τρεις ρόλοι<br /><br />Αλλά και τα πράγματα στον τομέα των drones έχουν καταστεί ρευστά. Πρώτης γενιάς UAV, όπως τα Bayraktar, είναι πλέον “απαρχαιωμένα”, με την ίδια λογική που αεροπλάνα και άρματα, όπως και οι εχθροί τους βελτιώνονταν κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μέσα σε μήνες εμφανιζόταν μια καινούργια γενιά. Στον πόλεμο στην Ουκρανία οι Ρώσοι έχουν καθηλώσει στο έδαφος βραδυκίνητα drones, όπως τα τουρκικά Bayraktar, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα ηλεκτρονικών παρεμβολών και αντιαεροπορικών μέσων. Το αποτέλεσμα είναι αυτά πλέον να χρησιμοποιούνται μόνο σε ασφαλή περιβάλλοντα.<br /><br />Βλέπουμε ολοένα και περισσότερο τριών ειδών κύριες χρήσεις μη-επανδρωμένων αεροσκαφών:Πρώτον, αυξάνεται κατακόρυφα και συνεχώς η χρήση “μονόδρομων” drones-καμικάζι ή περιπλανώμενων πυρομαχικών, όπως το πάμφθηνο αμερικανικό Switchblade.<br />Δεύτερον, τα drones και οι πύραυλοι που χρησιμοποιούνται για βομβαρδισμούς εξ αποστάσεως καίριων στόχων, όπως τα ιρανικής κατασκευής Shaheen.<br />Τρίτον, τα drones επιτήρησης, τα οποία, παρά την χαμηλή ταχύτητά τους, μπορούν να επιτηρούν από απόσταση ασφαλείας.<br /><br />Οι Αμερικανοί ισχυρίζονται τώρα ότι η επόμενη φάση του πολέμου με drones είναι εδώ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 2023, η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Καθλίν Χικς υποστήριξε την επιτάχυνση της πρωτοβουλίας Replicator του Πενταγώνου. Το Replicator είναι προσπάθεια να αυξηθεί δραστικά η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης από τις ΗΠΑ στο πεδίο της μάχης. Το αποκάλεσε game changer στην εθνική ασφάλεια. Υπό το Replicator, ο αμερικανικός στρατός στοχεύει να τοποθετήσει χιλιάδες αυτόνομα οπλικά συστήματα σε πολλούς τομείς μέσα στους επόμενους 18 έως 24 μήνες.<br /><br />Μαχητικά αεροσκάφη και drones<br /><br />Το Replicator είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Οι ραγδαίες πρόοδοι στην τεχνητή νοημοσύνη δημιουργούν μια νέα γενιά θανατηφόρων αυτόνομων οπλικών συστημάτων (LAWS) που μπορούν να εντοπίσουν, να παρακολουθήσουν και να επιτεθούν στόχους, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Μη επανδρωμένα αεροσκάφη με αυτόνομες δυνατότητες και πυρομαχικά με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης χρησιμοποιούνται ήδη στον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, αλλά και από το Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Πολλές χώρες παίρνουν πολύ σοβαρά αυτά τα μαθήματα. Η μάζα και η ταχύτητα θα κυριαρχήσουν προφανώς στους μελλοντικούς πολέμους drones. Όλο και περισσότερο, οι σημερινές διακριτές επιθέσεις drones θα εκτοπίζονται από επιθέσεις με σμήνη drones, τα οποία θα έχουν τη δυνατότητα τεχνικών, που θα τους επιτρέπουν να επικοινωνούν μεταξύ τους, συνεργάζονται (και με ανθρώπους), γεγονός που θα τα καθιστά ικανά να καταστρέψουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα κρίσιμες υποδομές και άλλους σημαντικούς στόχους.<br /><br />Από “αλγορίθμους-δολοφόνους” που επιλέγουν στόχους με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά μέχρι αυτόνομα σμήνη drones, το μέλλον του πολέμου μοιάζει ολοένα και περισσότερο με φιλμ επιστημονικής φαντασίας. Αυτό δεν απαξιώνει, προς το παρόν τις υπάρχουσες αεροπορικές δυνάμεις, ιδίως όσον αφορά την αναχαίτιση παραβιάσεων, την επόπτευση και τις άμεσες επεμβάσεις. Το Αιγαίο είναι περιορισμένη θάλασσα και εκτός της επιτήρησης οι άλλες αεροπορικές αποστολές δεν μπορούν να επιτευχθούν από τα μαχητικά αεροσκάφη με τον αναγκαίο ρυθμό.<br /><br />Η σημερινή πολιτική εξοπλισμών δεν υπαγορεύεται από τις μελλοντικές ανάγκες, αλλά από εμμονή σε παλιά σχήματα κι αντιλήψεις. Και είναι αυτό ακριβώς που γεννάει το ερώτημα: “Τα δισεκατομμύρια που ξοδεύουμε ως κράτος για εξοπλισμούς κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση ή μήπως όχι;” Στο επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε με αυτό ακριβώς το ερώτημα, αφού δούμε που βρίσκονται οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις σε σύγκριση με εξελίξεις στην επιστήμη και την τέχνη του σημερινού και αυριανού πολέμου.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αγοράζουμε μαχητικά όταν το κέντρο βάρους μετατοπίζεται στα drones!

Η Ελλάδα αγόρασε Rafale, αναβαθμίζει τα F-16 και σχεδιάζει να αγοράσει F-35. Χρειαζόμαστε, όμως, μαχητικά όταν υστερούμε τόσο πολύ στα drone...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα 8 σημάδια που δείχνουν ότι κάτι τρέχει με την αποστρατιωτικοποίηση νησιών μας στο Αιγαίο.

<img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/08/03/stratos_night.jpg" width="731" /><br /><br />Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οποιονδήποτε επιχειρεί να θέσει έστω ερωτήματα για ενδεχόμενη αποστρατιωτικοποίηση νησιών με άλλοθι την Ουκρανία. Όποιος την αγνοεί δέχεται ιταμές επιθέσεις και κατηγορείται ότι δήθεν «προσφέρει καλές υπηρεσίες στους Τούρκους»!!! Ζήσαμε το απίθανο ένας <a href="https://www.militaire.gr/kryvontai-piso-apo-to-aporrito-kai-den-apantoyn-gia-to-ti-echoyn-aposyrei-apo-ta-nisia-kontra-apostolaki-chatzivasileioy/">διεθνολόγος να κάνει μαθήματα περί δήθεν εμπιστευτικών πληροφοριών στον Επίτιμο Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη.</a><br /><br />Κατά την άποψη των κυβερνητικών παργόντων δεν είναι ζημιά για τη χώρα να γίνεται αποστρατιωτικοποίηση νησιών και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ενημέρωση της Βουλής και τελικά των πολιτών, αλλά είναι εθνική ζημιά η όποια προσπάθεια να διερευνηθεί το ζήτημα και να απαντηθούν ερωτήματα.<br /><br />Επειδή η κυβέρνηση το έχει παρακάνει, η απάντηση από πολύ καλό γνώστη των στρατιωτικών δεδομένων!<br /><br />Ένα από τα σπουδαιότερα θέματα που έχει προκύψει στον πολιτικό-πατριωτικό διάλογο τον τελευταίο χρόνο είναι η αποστρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Είναι ένα θέμα πολύ σοβαρό το οποίο δυστυχώς περιβάλλεται με την ομίχλη του απορρήτου από την κυβέρνηση και συγχρόνως καταγγέλλονται ολα τα άτομα που αναφέρονται σε αυτό ότι δήθεν προσφέρουν καλές υπηρεσίες στους Τούρκους (έχουμε δει πολλές τέτοιες συμπεριφορές τελευταία στην τηλεόραση αλλά και στο διαδίκτυο).<br /><br />Παρακάτω θα κάνω μία προσέγγιση στο θέμα ( χωρίς να αγγίξω απόρρητες ενδείξεις) έτσι ώστε να είναι ξεκάθαρο χωρίς παρεξηγήσεις, καθόσον είναι ένα πάρα πολύ ευαίσθητο θέμα η αποκάλυψη “δήθεν” μυστικών προς την Τουρκίας.<br /><br />Καταρχάς πρέπει να τονίσουμε ότι σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας κυριαρχεί η διαπίστωση ότι έχει αποφασιστεί ή ότι συζητιέται στα κλειστά δωμάτια των διαπραγματεύσεων μία πίθανη αποστρατικοποίηση. Αυτό εκτιμάται ότι θα είναι ως δώρο στην τουρκική πλευρά από τους συμμάχους μας οι οποίοι διακαώς επιθυμούν να διατηρήσουν στη σφαίρα επιρροής τους την Τουρκία, για πολλούς γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους.<br /><br />Η παρουσία Ενόπλων Δυνάμεων πάνω στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είναι προφανέστατα δικαίωμα της χώρας μας και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση, παρόλα αυτά λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών με τις οποίες απελευθερώθηκαν τα νησιά καθορίζεται από τρεις συνθήκες ως εξής:<br /><br />α. Για τα νησιά μέχρι και τη Λήμνο η συνθήκη του Μοντρέ.<br />β. Από εκεί μέχρι τα Δωδεκάνησα η συνθήκη της Λωζάνης.<br />γ. Για τα Δωδεκάνησα η συνθήκη των Παρισίων.<br /><br />Από αυτές η πλέον ισχυρή από Νομικής απόψεως (αυτό ήταν και το πόρισμα των Αμερικανών) είναι η συνθήκη των Παρισίων.<br /><br />Εκτοτε όμως για πολλούς λόγους τα πράγματα απλοποιήθηκαν και ξεκαθαριστηκαν χωρίς να μπορούμε να πούμε ότι επιλύθηκαν. Οι Τούρκοι θέλουν να αποστρατικοποιήσουν τα νησιά δηλαδή να φύγει οτιδήποτε από πάνω καταδεικνύει ότι έχει επιθετικό ρόλο αλλά και “μάχιμο” γενικότερα και να μείνει μία στρατιωτική φρουρά που θα έχει λόγο στην εσωτερική ασφαλεία, κάτι το οποίο πλέον σήμερα με το σύνταγμα μας ετσι κι αλλιώς δεν προβλέπεται.<br /><br />Εμείς από την πλευρά μας θεωρούμε ότι από τη στιγμή που αφενός υπάρχει η Τουρκική στρατιά του Αιγαίου με πλήθος αποβατικών σκαφών, μεταφορικών Ε/Π, με πολλές ταξιαρχίες καταδρομών και την ταξιαρχία πεζοναυτών και αφετέρου οτι συγχρόνως υλοποιούνται ασκήσεις κατάληψης νησιών (την Εφές), καταδεικνύεται ότι θα έχουν στα σχέδιά τους την κατάληψη των νησιών μας που σε μερικές περιπτώσεις απέχουν μερικά μίλια από τις τουρκικές ακτές και για αυτό το λόγο κρατάμε αυτή τη δύναμη (ορθά από τις μέχρι και τελευταία δηλώσεις Τούρκων επισήμων).<br /><br />Υπάρχει η υποψία ότι η κυβέρνηση, προσπαθώντας να δημιουργήσει μία επίπλαστη ειρήνη και ηρεμία στο Αιγαίο έχει εμπλακεί σε συζητήσεις για αποστρατικοποίηση των νησιών χωρίς βεβαίως να υπάρχουν αποδείξεις για αυτό. Έχουν όμως ακουστεί δηλώσεις και από τις δύο πλευρές για συνδιαχείριση του Αιγαίου, για αποστρατικοποίηση, για το θέμα των μουσουλμάνων της Θράκης, για 6 μίλια σε θάλασσα και αέρα και αυτό καταδεικνύει τα παρακάτω σενάρια:<div><ul style="text-align: left;"><li>α. Οτι υπάρχει εις βάρος μας από κάποιους συμμάχους μία συμπαιγνία με τους Τούρκους. Εμείς δε σαν δεδομένοι σύμμαχοι πιθανώς να το αποδεχτούμε</li><li>β. Οτι έχει μπει στην ατζέντα των συνομιλιών κρυφά και αυτό το θέμα.</li><li>γ. Ότι και με δικιά μας συμφωνία (παίρνοντας σαν αντάλλαγμα την ηρεμία ή τον “μή πόλεμο”) το θέμα αυτό, σε γενικές γραμμές, έχει κανονιστεί και απλώς διερευνάται ο τρόπος για να μας το “σερβίρουν”.</li></ul>Κατόπιν των παραπάνω αλλά και μελέτης όλων των κινήσεων από την πλευρά μας οφείλω να επισημάνω την ύπαρξη πολλών ενδείξεων αλλά και δημιουργηθέντων παραγόντων πού είτε από επιτελική αστοχία και μη επάρκεια στρατηγικής σκέψης ή λανθασμένους χειρισμούς στρατιωτικού και διπλωματικού επιπέδου ή τέλος εκ του πονηρού οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υφίστανται στοιχεία που δείχνουν εικόνα τάσης απομείωσης της υπάρχουσας αμυντικής ισχύος κάποιων νησιών.<br /><br />Καταληκτικά υφίστανται 8 ενδείξεις που θα αναφέρω, πού προδικάζουν την εικόνα που προανέφερα:<br /><br />1. Πριν από ένα χρόνο έφυγαν από νήσο του Ανατολικού Αιγαίου 40 BMP-1 για να διατεθούν στην Ουκρανία. Στη θέση τους, αν και είχε ειπωθεί αρχικά από τον ίδιο τον Υπουργό ότι θα πάνε τα Marder από τη Γερμανία τελικά πήγανε τα Μ113, τα οποία είναι υποδεέστερα σε θωράκιση, σε ισχύ πυρός αλλά και σε ευελιξία στο έδαφος.<br /><br />Αυτά μάλιστα αφαιρέθηκαν από κάποια μονάδα της Κεντρικής Μακεδονίας, χωρίς να αντικατασταθούν ούτε εκεί, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή κάποια μονάδα της Κεντρικής Μακεδονίας που εξ αποστολής είναι εφεδρεία να υπολείπεται σε επιχειρησιακή χρηστικότητα.<br /><br />Επίσης τα Marder τα προώθησαν στην Ξάνθη διότι για λόγους που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει δεν ήθελαν να τα προωθήσουν στον Έβρο. Η εκτίμηση βεβαίως είναι ότι δεν θέλανε (τελείως ανόητα) να προκαλέσουν την Τουρκία ότι τα Γερμανικά τεθωρακισμένα που δόθηκαν, οι Έλληνες τα πήγανε στα τουρκικά σύνορα.<br /><br />2. Ολα τα αντιεροπορικά του στρατού που βρίσκονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (OSA/AK) είναι ρωσικής προέλευσης και κατασκευής. Μέχρι το 2022 αυτά τα συντηρούσαν για μεγάλες επισκευές, ανταλλακτικά και επέκταση ορίου ζωής στους πυραύλους σε συνεργασία με την κρατική ρωσική εταιρεία Rosoboronexport. Η κυβέρνηση στη συνέχεια για την υποστήριξη της Ουκρανίας χωρίς καμία στρατηγική και πρόβλεψη στο διπλωματικό, γεωπολιτικό πεδίο αλλά και πιθανώς κόντρα στο Εθνικό συμφέρον, έκοψε κάθε δεσμό τουλάχιστον την παρούσα περίοδο με τη Ρωσία. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι οι πιθανότητες να συνεχιστεί η πρακτική της συντήρησης από τις ρωσικές εταιρείες εκμηδενίστηκαν και άρα αυτά τα οπλικά συστήματα πλέον σιγά-σιγά απαξιώνονται με τελικό στάδιο την πλήρη εγκατάλειψή τους λόγω έλλειψης συντήρησης και ανταλλακτικών. Συμπερασματικά τα νησιά θα μείνουν χωρίς αντιαεροπορική κάλυψη, η δε πιθανή προσπάθεια για να αγοραστούν νέα συστήματα από δυτικές εταιρείες για να αντικαταστήσουν τα ήδη υπάρχοντα θα στοιχίσει πάνω από 3,5 δισεκατομμύρια και από ότι είδαμε στον προγραμματισμό της χρηματοδότησης για εξοπλισμούς δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόβλεψη. Καταλήγουμε λοιπόν ότι ανόητα ή εκ του πονηρού υποβαθμίζουν την ισχύ των νησιών σε θέματα αντιεροπορικής κάλυψης.<br /><br />3. Οι Μονάδες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου ακόμα και αυτές που είναι πρώτης ετοιμότητας, που άλλωστε είναι οι περισσότερες, έχουν «μη αποδεκτή» επάνδρωση.<br /><br />Την ίδια στιγμή υπάρχουν μονάδες στην Αθήνα, στη Λάρισα, στα Γιάννενα και στην κεντρική Μακεδονία με πολύ μεγαλύτερη επάνδρωση .<br /><br />Επισης καταλαβαίνουμε ότι με αυτή την επάνδρωση και ειδικά σε ένα νησί, που είναι πολύ δύσκολο να ενισχυθεί, λόγω μεταφορών, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων ή λίγο πριν ξεκινήσουν αυτές ότι στην ουσία απομειώνεται η στρατιωτική ισχύς που μπορεί να αντιταχθεί στον εχθρό.<br /><br />4. Τον τελευταίο σχεδόν χρόνο έχουνε μειωθεί έως εκμηδενισθεί όλες οι επισκέψεις της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και της Κυβέρνησης σε νησιά και ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα μικρά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Προφανώς διότι τηρούν κάποιο μορατόριουμ να μην προκαλούν την Τουρκία με επισκέψεις (όπως θυμάστε σε κάθε επίσκεψη οι Τούρκοι αντιδρούσαν υπερβολικά).<br /><br />Το θέμα είναι γιατί εμείς το αποδεχόμαστε αυτό και σε ποιο επίπεδο (δεν είναι δυνατόν ο Διοικητής της ΑΣΔΕΝ που εδρεύει στην Αθήνα να μην επισκέφτηκε, γιατί του απαγορεύτηκε προφανώς, κανένα από αυτά τα μικρά νησιά το Πάσχα ή το 15νταυγουστο για “χρόνια πολλά”).<br /><br />Συμπερασματικά φαίνεται ότι υπάρχει μία αποφυγή επίσκεψης στα νησιά αυτά έτσι ώστε να δείξουμε στον Τουρκικό παράγοντα ότι δεν τα έχουμε τόσο ψηλά στην στρατιωτική ατζέντα ενδιαφεροντος, στην ουσία δηλαδή τα αποστρατικοποιούμε μέσω της έλλειψης ενδιαφέροντος.<br /><br />5. Υπάρχει υποψία ότι ένα από τα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης το οποίο θα συζητηθεί είναι ότι θα δεχτεί η Ελλάδα τα πολεμικά αεροπλάνα της Τουρκίας να μην καταθέτουν σχέδια πτήσης στο FIR Αθηνών αλλά σε κάποιο νατοϊκό οργανισμό. Αυτό πλέον εάν συμβεί, πράγμα λίγο απίθανο βεβαίως, το θεωρώ τελείως αρνητικό για τη χώρα μας διότι στην ουσία παραδίδει την εθνική κυριαρχία του εναέριου χώρου πάνω από το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ και πλέον δεν ελέγχει τις πτήσεις των τουρκικών πολεμικών αεροπλάνων και δυστυχώς είναι και αυτό ένα βήμα για περαιτέρω αποστρατικοποίηση<br /><br />6. Επίσης υπάρχει υποψία ότι κατά τη συζήτηση των ΜΟΕ θα υπάρχει και άλλο ένα μέτρο για να μην πλησιάζουν τα πολεμικά σκάφη και του λιμενικού πλησιέστερα από κάποια συγκεκριμένη απόσταση τα τουρκικά παράλια(που πιθανώς να διαφοροποιείται αναλόγως του σημείου στη θάλασσα και βεβαίως εκτός των χωρικών υδάτων) με αυτό τον τρόπο όπως πολύ καλά καταλαβαίνουμε στην ουσία θα απαγορευτεί στη χώρα μας να πλησιάζουμε στα νερά μας τα οποία είναι στην η εν δυνάμει ΑΟΖ και ασφαλώς από τα 6 στα 12 μίλια γύρω από νησιά μας. Βεβαίως η εκτίμησή μου για την ύπαρξη αυτού του μέτρου είναι ότι είναι απίθανο να γίνει αποδοχή από τη χώρα μας. Αν κάποιος αποδεχτεί τέτοια συμφωνία είναι προφανές ότι θα βρεθεί ενώπιον δικαστηρίου και θα είνα αντιμέτωπος με βαρύτατες κατηγορίες για τη μη διαφύλαξη εθνικών συμφερόντων και δικαιωμάτων.<br /><br />7. Εδώ και αρκετά χρόνια η ΑΣΔΕΝ υπάγονταν, λόγω της διακλαδικότητας, απευθείας στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ που έχει τον ρόλο του αρχιστράτηγου στις επιχειρήσεις. Με αυτό τον τρόπο εκτός από τη χρηστικότητα της υπαγωγής, ήταν και ένα μήνυμα ότι η στρατιωτική διοίκηση του Αιγαίου είναι πολύ ψηλά σε επιχειρησιακές επιλογές για το κράτος. Τελευταία υπάρχει μία προσπάθεια από το ΓΕΕΘΑ και συνολικά την κυβέρνηση, στο θέμα υπαγωγής της ΑΣΔΕΝ, να υποβιβαστεί και να μπει κάτω από υποδεέστερη διοίκηση του ΓΕΕΘΑ. Αυτή η πρόταση είναι τελείως λάθος στρατηγικά, τακτικά και επιτελικά για τις επιχειρήσεις διότι η αλλη διοίκηση είναι προσανατολισμένη στον ηπειρωτικό χώρο της χώρας, ενώ οι θαλάσσιες επιχειρήσεις στο Αιγαίο είναι κάτι διαφορετικό και καλό είναι όταν γίνεται πόλεμος να μην μπλέκονται αυτά τα δύο πράγματα μεταξύ τους. Επιπρόσθετα όμως και επικοινωνιακά είναι λάθος καθόσουν δίνει το μήνυμα προς την Τουρκία ότι εμείς υποβαθμίζουμε η στρατιωτική διοίκηση στο Αιγαίο. Η εκτίμησή μου είναι ότι γίνεται έτσι ώστε να καταδείξουμε στους Τούρκους και τους συμμάχους ότι το ενδιαφέρον μας για το Αιγαίο στρατιωτικά δεν είναι τόσο υψηλό. Συμπερασματικά αποτελεί και αυτό αποστρατικοποίηση μέσω της επίδειξης έλλειψης ενδιαφέροντος για τη στρατιωτική διοίκηση του Αιγαίου.<br /><br />8. Έχουνε μειωθεί έως εκμηδενιστεί πλέον οι ασκήσεις στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και μέχρι ενός σημείου είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι είναι εντός κάποιου μορατόριουμ, πλην όμως η σχεδόν τελείως εξαφάνιση των ασκήσεων καταδεικνύει άλλες πρακτικές. Οι ασκήσεις και ειδικά οι μεγάλης κλίμακος, εκτός από τον προφανή λόγο εκπαίδευσης και προετοιμασίας του στρατεύματος, έχουν και ένα δεύτερο πολύ σημαντικό λόγο ιδιαίτερα στην περιοχή του Αιγαίου και του Έβρου, που έχει να κάνει με το μήνυμα αποτροπής που στέλνετε προς την Τουρκία. Συμπερασματικά διαφαίνεται ότι είναι ένας ακόμα τρόπος να καταδειχθεί στη διεθνή σκηνή αλλά και προς την Τουρκία ότι υπάρχει πλέον στρατιωτικά μειωμένο ενδιαφέρον και άρα έστω τύποις αποστρατικοποίηση των νησιών.<br /><br />Κλείνοντας εύχομαι να κάνω λάθος στις εκτιμήσεις αυτές και οι ιθύνοντες, διότι υπάρχουνε και σοβαρά και πατριωτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, να καταλάβουνε το προφανές αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η εθνική μας κυριαρχία και να αλλάξουν στάση. Βεβαίως όχι τόσο πιθανό για τα υπόψη νησιά από μία κυβέρνηση η οποία αποδεδειγμένα εφαρμόζει την πολιτική του δεδομένου συμμάχου με όλα τα αρνητικά που γνωρίζουμε».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα 8 σημάδια που δείχνουν ότι κάτι τρέχει με την αποστρατιωτικοποίηση νησιών μας στο Αιγαίο.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οποιονδήποτε επιχειρεί να θέσει έστω ερωτήματα για ενδεχόμενη αποστρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αθήνα και Λευκωσία «κάνουν γαργάρα» τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο εν όψει επίσκεψης Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="400" src="https://www.youtube.com/embed/SZxS3OH2HL4" width="633" youtube-src-id="SZxS3OH2HL4"></iframe></div><br /><div><b>Γιάννος Χαραλαμπίδης</b></div>Αθήνα και Λευκωσία παριστάνουν τις ανήξερες για όσα κάνει η Τουρκία αυτές τις ημέρες σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, με προφανή στόχο να μην χαλάσουν το «καλό κλίμα» που φανατασιώνονται ότι υπάρχει με την Άγκυρα και βέβαια να μη δημιουργηθεί «ένταση» λίγες ημέρες πριν ο Ερντογάν έρθει στην Αθήνα.<br /><br />Ο Δρ Γιάννος Χαραλαμπίδης σε ανάλυση του στη ΣΗΜΕΡΙΝΗ και στο sigmalive αποκαλύπτει όλες τις προκλήσεις των Τούρκων που βρίσκονται σε εξέλιξη.<br /><br />Ενώ στην Αθήνα αναμένουν στις 7 Δεκεμβρίου τον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, η Άγκυρα:<br /><br />1) Έχει εκδώσει «νόταμ» και αφενός μπλοκάρει, αφετέρου διχοτομεί το Αιγαίο από τις 27 Νοεμβρίου ώς τις 17 Δεκεμβρίου. Είναι, ως εκ τούτου, σαφές το μήνυμα προς την Αθήνα. Η δέσμευση περιοχών με «νόταμ» ξεπερνά ακόμη και αυτόν τον 25ο μεσημβρινό. Κατά άλλα θα διεξαχθεί διάλογος καλή τη πίστει, αλλά με την Άγκυρα να επιμένει στην αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στον αέρα και στη θάλασσα. Η αμφισβήτηση γίνεται με «ήπιο τρόπο», μέσω δηλαδή ασκήσεων έρευνας και διάσωσης.<br /><br />2) Είχε βγάλει από την περασμένη Δεύτερα τον στόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο της άσκησης «Doğu Akdeniz» (Ανατολική Μεσόγειος 2023). Η τουρκική κυβέρνηση φόρεσε στην άσκηση διεθνή, πολυεθνικό χαρακτήρα, αφού σε αυτή συμμετείχαν 9 κράτη, καθώς και στην περιοχή μας, σε θάλασσα κυρίως και αέρα, τουρκικό φέσι! Τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία κατάπιαν την άσκηση για να μη χαλάσει το καλό κλίμα.<br /><br />3. Έχει δεσμεύσει περιοχές στα βόρεια της Κύπρου που εμπίπτουν εντός της κατεχόμενης Κυπριακής ΑΟΖ.<br /><br />Τουρκικές δυνάμεις<br /><br />Η άσκηση, που άρχισε από τις 18 Νοεμβρίου και περατώθηκε, χθες, 25 του μήνα, ήταν κάτω από τη διοίκηση του αρχηγείου TURMARFOR (Ειδικές Δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας). Σε αυτή συμμετείχαν 24 πλοία, 10 ελικόπτερα, 5 UAV, 3 αεροπλάνα θαλάσσης και δη περιπολίας, 4 υποβρύχια, 1 ομάδα CBRN, 2 ομάδες Υποβρύχιας Άμυνας (SAS), 1 Τάγμα Αμφίβιων Πεζοναυτών, 3 Υποβρύχια (SAT), Χερσαίες Δυνάμεις Διοίκησης Ναυτικών Δυνάμεων, 3 ελικόπτερα από τη Διοίκηση Ναυτικού, 3 αεροπλάνα Αερομεταφερόμενης Προειδοποίησης και Ελέγχου (HIK) της Διοίκησης Πολεμικής Αεροπορίας, 20 F-16, σκάφη ακτοφυλακής από τη Διοίκηση του Λιμενικού Σώματος, το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Υγείας. Ακόμη, στην άσκηση: Α) Ενεπλάκησαν το προσωπικό του Υπουργείου Εσωτερικών, της Διαχείρισης Καταστροφών και Έκτακτης Ανάγκης (AFAD), του Υπουργείου Υγείας, του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών και της Τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου. Β) Εκτός της Τουρκίας συμμετείχαν ακόμη 9 κράτη, ενώ την παρακολούθησαν 59 ξένοι παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένων των κρατών των ΗΠΑ, του Αζερμπαϊτζάν, του Μπαχρέιν, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Βραζιλίας, του Κουβέιτ, της Σαουδικής Αραβίας και της Ιορδανίας. Μεταξύ των κρατών που συμμετέχουν περιλαμβάνονται, εκτός των άλλων, η Ισπανία και η Ιταλία. Το ΝΑΤΟ συμμετείχε με μια δύναμη Standing Mine Countermeasures (SNMCMG-2, πρόκειται για μονάδα εξουδετέρωσης ναρκών του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο).<br /><br />Η τιμητική του «Ανατολού»<br /><br />Το μικρό αεροπλανοφόρο «Ανατολού» είχε την τιμητική του, καθότι είχε συμμετάσχει σε αποβατικές ασκήσεις στην περιοχή της Αττάλειας. Από την «κοιλιά του» αποβιβάστηκαν τα τουρκικής κατασκευής αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα τύπου “ZAHA”, τα όποια έφεραν προσωπικό των ειδικών δυνάμεων. Από το κατάστρωμά του απονηώνονταν επιθετικά ελικόπτερα τύπου «Κόμπρα», τα οποία συμμετείχαν στην υποστήριξη των χερσαίων αποβατικών τμημάτων σε σενάριο άσκησης για την εκκένωση πληθυσμού σε εμπόλεμη ζώνη. Έναντι ποίων, άραγε, προετοιμάζονται οι Τούρκοι να αποβιβαστούν όταν θα γίνει κρίση; Στην Κύπρο βρίσκονται ήδη εντός των πυλών. Είναι πρόδηλον ότι στόχος είναι τα νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Σενάρια άσκησης<br /><br />Τα σενάρια της άσκησης επικεντρώθηκαν στα εξής: 1) Της ανθρωπιστικής βοήθειας και σενάρια υποστήριξης φυσικών καταστροφών. 2) Της ασύμμετρης απειλής. 3) Του περιφερειακού ελέγχου της θάλασσας. 4) Εκκένωσης αμάχων και ανθρωπιστικής βοήθειας. 5) Υποστήριξης φυσικών καταστροφών. 6) Καταπολέμησης πειρατείας και τρομοκρατίας στη θάλασσα και συνεργασίας για τις θαλάσσιες μεταφορές και δραστηριότητες καθοδήγησης.<br /><br />«Γαλάζια Πατρίδα»<br /><br />Η άσκηση διενεργήθηκε σε μια κρίση χρονική στιγμή, κατά την οποία η περιοχή της Μέσης Ανατολής φλέγεται από τον πόλεμο στη Γάζα μεταξύ Ισραηλινών και Χαμάς. Η περιφερειακή ασφάλεια είναι σημαντική και η Τουρκία έχει αποτύχει να έχει τον διαμεσολαβητικό ρόλο που ήθελε να έχει τόσο στο θέμα της απελευθέρωσης των ομήρων όσο και σε εκείνο της κατάπαυσης του πυρός και γενικότερα του ηγεμόνα της περιοχής. Τον ρόλο αυτό τον ανέλαβαν οι ΗΠΑ διά των αεροπλανοφόρων τους και δη του “Gerald Ford”. Παρόλ’ αυτά, η Τουρκία επιμένει να εμφανίζεται ως νέα αυτοκρατορία. Και αυτό είναι σαφές με τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος διευκρίνισε την περασμένη εβδομάδα ότι η χώρα δεν περιορίζεται εντός των κρατικών συνόρων της αλλά ξεδιπλώνει την ισχύ και την επιρροή της από την Αδριατική ώς το Σινικό Τείχος. Επί τούτου, είναι πρόδηλον ότι η άσκηση «Ανατολική Μεσόγειος 2023» διεξήχθη: Α) Εντός των ορίων της «Γαλάζιας Πατρίδας». Β) Κάλυψε την περιοχή από τη Μαρμαρίδα ώς την Αλεξανδρέττα, αυτό δηλαδή που ονομάζει η Τουρκία ως τουρκική λίμνη. Μάλιστα, τη στιγμή κατά την οποία η άσκηση ήταν σε εξέλιξη, η Άγκυρα διενεργούσε έρευνες, χωρίς να εξηγεί ποιες είναι αυτές, σε θαλάσσια περιοχή στα βόρεια της Κύπρου, εντός της λεγόμενης «τουρκικής λίμνης». Οι έρευνες αυτές πραγματοποιούνται εντός τμήματος των κατεχόμενων θαλασσών της Κυπριακής Δημοκρατίας και δη της ΑΟΖ της, σε μια έκταση 561 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που αναλογεί σε περιοχή από την ελεύθερη Αμμόχωστο ώς τη Λάρνακα. Γ) Σε περιοχές προς τα νότια της Κύπρου και από τη Ρόδο ώς την Κύπρο.<br /><br />Τουρκικά μηνύματα επικυριαρχίας<br /><br />Από στρατηγικής άποψης, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνει η Τουρκία:Διοικεί αεροναυτικά και άλλως πως την περιοχή μας εντός και εκτός ΝΑΤΟ. Άρα, εφόσον έχει τη διοίκηση, η Συμμαχία, καθώς και η ΕΕ, που είναι συνδεδεμένη με το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να απευθύνονται κοντά της. Γιατί; Διότι αυτή γνωρίζει πώς οι ενέργειες θα πρέπει να γίνουν στην πράξη, αφού έχουν διεξαχθεί ασκήσεις επί μιας σειράς θεμάτων και υπάρχει εμπειρία.<br />Νομιμοποιεί πολιτικά και στρατηγικά τον κυρίαρχο ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω του διεθνούς χαρακτήρας της και χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, καθώς και κρατών από άλλες γεωπολιτικές περιοχές, όπως το Αζερμπαϊτζάν.<br />Δεν έχει απλώς ηγετικό ρόλο εντός του ΝΑΤΟ, αλλά και σε ό,τι αφορά την ΕΕ και δη τη Στρατηγική Πυξίδα. Γιατί; Διότι εφόσον Κύπρος και Ελλάδα δεν έχουν προχωρήσει σε ανάλογες στρατηγικές κινήσεις, η Άγκυρα αποκτά γεωπολιτικό πλεονέκτημα στην πράξη και όχι στη θεωρία.<br />Ελέγχει την ανατολική έξοδο κα την είσοδο των δρομολογίων προς και από το Αιγαίο και από την περιοχή της Ρόδου ώς την Κύπρο και το Σουέζ. Αποκόπτει την Ελλάδα από την Κύπρο διότι αποκτά επιχειρησιακό πλεονέκτημα, το οποίο εκουσίως ή ακουσίως γίνεται δεκτό από τους συμμετέχοντες και μη στην άσκηση.<br />Έλεγχος εμπορικών και ενεργειακών θαλάσσιων οδών όχι μόνο από το Σουέζ προς το Γιβραλτάρ μέσω Λιβύης, όπου διαθέτει Βάσεις, αλλά και προς την περιοχή του Τσεϊχάν, όπου έχει τα δικά της συμφέροντα.<br />Παραμένει στο γεωπολιτικό παιχνίδι και θέλει να κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο. Και αυτό είναι μήνυμα και προς τις ΗΠΑ, οι οποίες μπορεί μεν να βρίσκονται στην περιοχή μας, λόγω κρίσης, αλλά δεν θα μείνουν μονίμως. Ως εκ τούτου, ακόμη και αν μετά τον πόλεμο στη Γάζα γίνουν κινήσεις για νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας, αυτή δεν θα μπορεί να γίνει χωρίς την Τουρκία.<br />Αποκτά εμπειρίες και ναυτοσύνη. Πρόκειται για τομέα στον οποίο μειονεκτεί έναντι της Ελλάδας και θέλει να καλύψει το πρόβλημα.<br /><br />Η αναθεωρητική πολιτική στην πράξη και η απώλεια του βέτο<br /><br />Κάθε κίνηση της Τουρκίας είναι προσεγμένη. Και δη οι ασκήσεις της που έχουν γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό χαρακτήρα. Είναι δε ενταγμένες στην αναθεωρητική της πολιτική, που σημαίνει τον επανακαθορισμό των σχέσεών της με γειτονικές χώρες, όπως είναι η Κύπρος και η Ελλάδα. Με άλλα λόγια, τι επιδιώκει η Άγκυρα; Να μετατρέψει όσα είναι σήμερα παράνομα σε νόμιμα, εξυπηρετώντας τα δικά της γεωπολιτικά συμφέροντα. Και αυτό προσδοκά να το πετύχει διά της ισχύος της ή της σκιάς της ισχύος της. Γι’ αυτό η Άγκυρα επιδιώκει πλέον στο Κυπριακό τα δύο κράτη με «υποχώρηση» τη συνομοσπονδία και στην Ελλάδα τη διχοτόμηση του Αιγαίου και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και τη διεκδίκηση κάποιων εξ αυτών για να φτάσει στον 25ο μεσημβρινό, αγγίζοντας έτσι την ηπειρωτική Ελλάδα. Ερώτημα: Αθήνα και Λευκωσία τι διεκδικούν; Μάλλον αμύνονται και δη στον χώρο της ΕΕ όπως ισχυρίζονται, αφού, εκτός των άλλων, ο ΟΗΕ είναι χρεοκοπημένος. Και ενώ τον θεωρούν ως έσχατο χώρο διπλωματικής άμυνας και υπεράσπισης δικαίου, τι πράττουν; Πυροβολούν πάνω μας αφού είναι έτοιμες να δώσουν το βέτο μας στα θέματα της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής. Δηλαδή να παραδώσουν τον σκληρό πυρήνα της κυριαρχίας μας και να μείνουμε διαπραγματευτικά γυμνοί. Ας μείνουμε ως εδώ. Οι στήλες δεν επιτρέπουν να χρησιμοποιούμε μιαν άλλη, πιο λαϊκή φράση που χρησιμοποιούσαν οι παππούδες μας…<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_1_image002.width-600.png"><img height="314" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_1_image002.width-600.png" width="640" /></a><br /><br />Τη στιγμή κατά την οποία η Τουρκία επιβαλλόταν ως κυρίαρχη αεροναυτική δύναμη στην Aνατολική Μεσόγειο με τη διεθνή άσκηση «Doğu Akdeniz», ταυτοχρόνως διενεργούσε και διενεργεί έρευνες στα βόρεια της Κύπρου. Και παραβιάζει τα όρια της κατεχόμενης ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια περιοχή 561 τετραγωνικών χιλιομέτρων, που αναλογεί περίπου σε μια έκταση από την ελεύθερη Αμμόχωστο ώς τη Λάρνακα.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_2_image004.width-600.png"><img height="609" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_2_image004.width-600.png" width="640" /></a><br /><br />Δορυφορική φωτογραφία ληφθείσα στις 20 Νοεμβρίου. Η Ναυτική Βάση του Ακσάζ είχε αδειάσει. Ο τουρκικός στόλος είχε βγει στην Ανατολική Μεσόγειο σε μια επίδειξη ισχύος. Έχει τη διοίκηση της αεροναυτικής άσκησης «Ανατολική Μεσόγειος 2023» και δείχνει ποιος είναι ο κυρίαρχος και δη μεταξύ Ρόδου και Κύπρου. Ελέγχει τις θαλάσσιες οδούς από και προς το Αιγαίο και το Σουέζ. Είναι άσκηση ενταγμένη στη Γαλάζια Πατρίδα και θέτει την Κύπρο υπό τουρκικό γεωπολιτικό έλεγχο. Συνιστά τμήμα της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, την οποία ο Ερντογάν καθόρισε την περασμένη εβδομάδα εκτός των κρατικών συνόρων. Είπε ότι ξεκινά από την Αδριατική και φτάνει ώς το Σινικό Τείχος. Ειδική δε μνεία έκανε για την Κύπρο. Και οι ημέτεροι αναμένουν απεσταλμένο από τον ΓΓ του ΟΗΕ, που διεθνώς είναι αποδυναμωμένος, ενώ, ταυτοχρόνως, είναι έτοιμοι να δώσουν και το τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί αμύνης εντός της ΕΕ, δηλαδή το βέτο, που συμβολίζει την κυριαρχία μας σε θέματα άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Και συνδέεται με την Τουρκία και δη την ενταξιακή της πορεία και με τη λύση του Κυπριακού.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_AIGAIOU.width-600.png"><img height="402" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/11/26.11_KhARTES_AIGAIOU.width-600.png" width="640" /></a><br /><br />Η Τουρκία έχει μπλοκάρει ολόκληρο το Αιγαίο για ασκήσεις έρευνας και διάσωσης και για περιβαλλοντικά θέματα από τις 25 Νοεμβρίου ώς τις 17 Δεκεμβρίου, όταν ο Τούρκος Πρόεδρος θα βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα στις 7 Δεκεμβρίου. Το μήνυμα είναι σαφές: Τουλάχιστον το μισό Αιγαίο είναι τουρκικό! Ξεπερνούν, μάλιστα, και τον 25ο μεσημβρινό. Κατά τα άλλα γίνεται διάλογος καλών προθέσεων…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αθήνα και Λευκωσία «κάνουν γαργάρα» τουρκικές προκλήσεις σε Αιγαίο και Κύπρο εν όψει επίσκεψης Ερντογάν!

Γιάννος Χαραλαμπίδης Αθήνα και Λευκωσία παριστάνουν τις ανήξερες για όσα κάνει η Τουρκία αυτές τις ημέρες σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Ο “ξεχασμένος” πόλεμος που η Δύση… τον υπολόγισε λανθασμένα.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/06/07/ukraine_polemos2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="426" src="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2023/06/07/ukraine_polemos2.jpg" width="708" /></a></div></div><div><br /></div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b><br />Ο πόλεμος που επηρεάζει και στο επόμενο διάστημα θα επηρεάσει πολύ πιο αποφασιστικά τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες είναι αυτός στην Ουκρανία, τον οποίο τα δυτικά Μίντια έχουν θέσει σε δεύτερο πλάνο, προφανώς επειδή εκεί τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα είχε σχεδιάσει η Ουάσινγκτον.<br /><br />Μπορεί ο πόλεμος στη Γάζα να έχει αποσπάσει την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, αλλά δεν είναι αυτός που θα επηρεάσει τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες. Όσα κι αν λέγονται για το ενδεχόμενο γενίκευσης με εμπλοκή του Ιράν και των ΗΠΑ είναι θεωρητικά υπαρκτό σενάριο, το οποίο, όμως, συγκεντρώνει πολύ λίγες πιθανότητες. Για την ακρίβεια, η μόνη περίπτωση να συμβεί αυτό είναι εάν επιτεθεί το Ισραήλ εναντίον του Ιράν. Από την πλευρά της, η Τεχεράνη θα συνεχίσει να πλαγιοκοπεί μέσω της Χεζμπολάχ και των Χούθι της Υεμένης, αλλά μέχρις εκεί.<br /><br />Ο πόλεμος που θα επηρεάσει αποφασιστικά τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες είναι αυτός στην Ουκρανία, τον οποίο τα δυτικά Μίντια έχουν θέσει σε δεύτερο πλάνο, προφανώς επειδή εκεί τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα είχε σχεδιάσει η Ουάσινγκτον. Είναι κοινό μυστικό πλέον πως η περιβόητη ουκρανική αντεπίθεση κόλλησε με εκατόμβες νεκρών και πολλά κατεστραμμένα δυτικά τεθωρακισμένα στην πολλαπλή αμυντική γραμμή του Σουροβίκιν στη Ζαπορίζια. Αντιθέτως, οι ρωσικές δυνάμεις, μετά την κατάληψη του Μπαχμούτ, είναι στα πρόθυρα της οχυρωμένης πόλης Αντβίνκα, η πτώση της οποίας θεωρείται πως θα αλλάξει τον χαρακτήρα του πολέμου.<br /><br />Ολοένα και πιο ανοικτά πλέον αρχίζουν στη Δύση να εγκαταλείπουν την κραυγαλέα προπαγάνδα της αρχικής περιόδου και να ομολογούν ότι το Κίεβο έχει περιέλθει σε κρίσιμη, εάν όχι σε δραματική θέση. Παρά την απεγνωσμένη ρητορική του Ζελένσκι και τις διαβεβαιώσεις του Μπάιντεν πως οι ΗΠΑ θα μείνουν όσο χρειαστεί στο πλευρό της Ουκρανίας, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι στη Δύση ολοένα και περισσότερο ενισχύονται οι δεύτερες σκέψεις για τον ρόλο της σ’ αυτόν τον πόλεμο. Η κόπωση, για την οποία ομιλούν πλέον όλοι δεν έχει να κάνει με τον χρόνο. Πηγάζει από την μη ομολογούμενη ακόμα επισήμως διαπίστωση ότι το Κίεβο δεν μπορεί να εξέλθει νικητής από αυτή τη σύγκρουση. Για την ακρίβεια, πηγάζει από τον διάχυτο πλέον φόβο ότι καθαρός νικητής θα είναι η Ρωσία.<br /><br />Μέσος όρος ηλικίας τα 43 έτη!<br /><br />Από τη στιγμή που ο Ζελένσκι δεν μπορεί να κρύβει την πραγματικότητα, αποδίδει την εξόφθαλμη πλέον αδυναμία του ουκρανικού στρατού στον υποτιθέμενο δισταγμό της Δύσης να τον εξοπλίσει με υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα σε μεγάλες ποσότητες. Η αλήθεια είναι, ωστόσο, ότι η Δύση έχει δώσει τέτοια και μάλιστα σε ποσότητες, οι οποίες έχουν σχεδόν εξανεμίσει τα αποθέματά της. Το καταλυτικό πρόβλημα του Κιέβου, όμως, είναι οι τεράστιες απώλειες στρατιωτών, οι οποίες δεν αναπληρώνονται από τα διαδοχικά κύματα βίαιης στρατολόγησης, όπως και επιστράτευσης μεγάλων ηλικιών.<br /><br />Είναι απολύτως αποκαλυπτικό ότι ο μέσος όρος ηλικίας των Ουκρανών που πολεμούν στα διάφορα μέτωπα είναι τα 43 έτη! Αυτός έχει προκύψει από το γεγονός ότι οι νεότεροι και πιο εκπαιδευμένοι στρατιώτες έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί. Είναι προφανές, λοιπόν, πως ρίχνοντας στη μάχη μεσήλικες και μάλιστα ανεπαρκώς εκπαιδευμένους, το μόνο που “επιτυγχάνει” το Κίεβο είναι να ανεβάζει τον ρυθμό των ανθρώπινων απωλειών. Συχνά, μάλιστα, δεν ενημερώνονται ούτε οι οικογένειες των σκοτωμένων για να μην επηρεαστεί αρνητικά το ηθικό του λαού.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν πάει καλά σε πρώτο επίπεδο για την Ουκρανία και σε δεύτερο για τις ΗΠΑ και ολόκληρη τη Δύση, η οποία είχε σπεύσει να στοιχηθεί πίσω από την αμερικανική αντιρωσική “εκστρατεία”, χωρίς πολύ σκέψη. Ήταν η εποχή που όλα τα δυτικά συστημικά Μίντια από κοινού με τις δυτικές κυβερνήσεις, διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους πως οι κυρώσεις θα διαλύσουν σε λίγες εβδομάδες τη ρωσική οικονομία, θα γονατίσουν συνολικά τη Ρωσία, γεγονός που θα προκαλέσει την ανατροπή του Πούτιν κλπ κλπ.<br /><br />Παταγώδεις διαψεύσεις<br /><br />Σε λίγο θα κλείσει διετία από την έναρξη του πολέμου και όλες οι δυτικές βεβαιότητες έχουν διαψευσθεί παταγωδώς. Και σαν να μην έφθανε αυτό, όλα δείχνουν πως η ζυγαριά του πολέμου γέρνει ολοένα και περισσότερο προς τη ρωσική πλευρά. Παρά τις δικές τους απώλειες, παρά τις τρεις αρχικές τακτικές ήττες και τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Ρώσοι, εδώ το 2023 έχουν αναλάβει ξεκάθαρα την πρωτοβουλία των κινήσεων, επιδιδόμενοι με επιτυχία σε έναν πόλεμο φθοράς του ουκρανικού στρατού.<br /><br />Είναι πλέον πολλοί στη Δύση που πιέζουν για έναρξη διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα και αποδοχή των τετελεσμένων από το Κίεβο, προκειμένου να αποφευχθεί η διαφαινόμενη ολοκληρωτική ήττα των Ουκρανών. Η στρατηγική ήττα του Κιέβου αναμφισβήτητα θα είναι και στρατηγική πολιτική ήττα της Δύσης, ειδικά της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία συνειδητά έσπρωξε τα πράγματα στα άκρα, με σκοπό να προκαλέσει οικονομική και στρατιωτική αιμορραγία στη Ρωσία. Τα γεγονότα την διέψευσαν. Η Ουάσινγκτον κάνει τα πάντα –εκτός από το να στείλει Αμερικανούς να πολεμήσουν– για να αποτρέψει την ουκρανική ήττα. Με μία δήλωσή του στις 11 Μαρτίου 2022 ο Αμερικανός πρόεδρος, όμως, έθεσε τα όρια: «Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Θα υπερασπισθούμε κάθε σπιθαμή εδάφους του ΝΑΤΟ, αλλά δεν θα διεξάγουμε πόλεμο εναντίον των Ρώσων στην Ουκρανία. Μία άμεση αντιπαράθεση ΝΑΤΟ και Ρωσίας θα σημάνει Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο».<br /><br />Είμαστε, όμως, στα πρόθυρα μίας στρατηγικής ήττας των Ουκρανών; Αν και ειδικά στις ΗΠΑ αρκετοί επιμένουν να αναπαράγουν προσαρμοσμένη την αρχική προπαγανδιστική ρητορική, το μήνυμα έχει φθάσει και είναι “πικρό”. Όπως συμβαίνει πάντα στους πολέμους, οι πολιτικές κινήσεις υπαγορεύονται από την τροπή των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με μία δυτική ερμηνεία, οι Ρώσοι έχουν εδώ και κάποιον καιρό τη δυνατότητα να σπάσουν ουκρανικές γραμμές και με έναν πόλεμο ελιγμών να καταλάβουν μεγάλες εκτάσεις στην ανατολική Ουκρανία, αλλά το αποφεύγουν για να μην εξωθήσουν τις ΗΠΑ στον πειρασμό μίας ακόμα πιο δραστικής παρέμβασης, η οποία θα απειλούσε με απευθείας σύγκρουση των μεγάλων δυνάμεων.<br /><br />Όλα δείχνουν πως η Μόσχα επιλέγει τον πόλεμο φθοράς, με σκοπό να διαβρώσει στο εσωτερικό της Δύσης το κλίμα έμπρακτης υποστήριξης της Ουκρανίας. Με άλλα λόγια, επειδή η Δύση δεν πρόκειται να εγκαταλείψει μία πρωία την Ουκρανία, ο Πούτιν ποντάρει στην εκτίμηση ότι η σταδιακά εξελισσόμενη ήττα του Κιέβου και η αναπόφευκτη κόπωση θα χαλαρώσει σταδιακά τη δέσμευση των Αμερικανών για αμέριστη υποστήριξη του Κιέβου.<br /><br />Αρχίζοντας να συνειδητοποιούν προς τα που πάνε τα πράγματα, οι Δυτικοί κινούνται σε δύο επίπεδα: Πρώτον, εντείνουν τις αποστολές ολοένα και πιο σύγχρονων όπλων, ελπίζοντας ότι θα εξισορροπήσουν το τωρινό ρωσικό στρατιωτικό πλεονέκτημα και έτσι θα υποχρεώσουν τον Πούτιν να διαπραγματευθεί ισορροπημένα. Δεύτερον, αρχίζουν και πιέζουν τον Ζελένσκι όχι απλώς να αποδεχθεί διαπραγματεύσεις από απολύτως μειονεκτική θέση, αλλά και να τις επιδιώξει. Εάν το Κρεμλίνο αποδεχθεί διαπραγματεύσεις, είναι προφανές πως όχι μόνο δεν θα εγκαταλείψει εδάφη, αλλά και θα θέσει πολύ σκληρούς όρους στο Κίεβο.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ουκρανία: Ο “ξεχασμένος” πόλεμος που η Δύση… τον υπολόγισε λανθασμένα.

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Ο πόλεμος που επηρεάζει και στο επόμενο διάστημα θα επηρεάσει πολύ πιο αποφασιστικά τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες ε...

Διαβάστε την συνέχεια