Ρωσικό ΜΜΕ προετοιμάζει το λαό για “Τσερνόμπιλ 2”: “Το Κίεβο θα πυροδοτήσει «βρώμικη» πυρηνική βόμβα σε μεγάλη πόλη!

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/10/nuclear-apocalypse-survivor.jpg"><img height="332" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2022/10/nuclear-apocalypse-survivor-1100x570.jpg" width="744" /></a><br /><br />Του <b>Βασίλη Καπούλα</b><br />Η Μόσχα προετοιμάζει για τα χειρότερα τον ρωσικό λαό και την διεθνή κοινή γνώμη. Μεγάλο ρωσικό ΜΜΕ κάνει λόγο για δημιουργία ενός “δεύτερου Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία” τονίζοντας πως το Κίεβο έχει σχεδόν ολοκληρώσει την “βρώμικη πυρηνική βόμβα” και θα την πυροδοτήσει προκειμένου να μετατρέψει σε έρημο τα πρώην εδάφη του.<br /><br />Το ρωσικό δημοσίευμα έρχεται μετά το μπαράζ επαφών, του Ρώσου υπουργού Άμυνας, Σ.Σοιγκού, του Α/ΓΕΕΘΑ Β.Γκερασίμοφ και την σημερινή ενημέρωση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από την Μόσχα.<br /><br />Στο ρωσικό δημοσίευμα γίνεται λόγος και για την Τουρκία η οποία δεν υπέγραψε μαζί με Γαλλία-ΗΠΑ-Βρετανία την κοινή δήλωση η οποία απορρίπτει τους ρωσικούς ισχυρισμούς.<br /><br />Πριν λίγο ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τ.Μπάιντεν, προειδοποίησε τη Ρωσία να μην σκεφτεί καν να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα στο μέτωπο του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Σε δηλώσεις του την Τρίτη, ο Τζο Μπάιντεν τόνισε ότι θα ήταν «εξαιρετικά σοβαρό λάθος», οποιαδήποτε επίθεση με τακτικά πυρηνικά όπλα.<br /><br />«Δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είναι προβοκάτσια. Δεν γνωρίζω. Θα είναι όμως ένα σοβαρότατο λάθος», είπε σε δημοσιογράφους.<br /><br />Παράλληλα, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου ρωτήθηκε “αν οι ΗΠΑ θα απαντήσουν σε περίπτωση που η Ρωσία χρησιμοποιήσει μια βρώμικη βόμβα”:<br /><br />“Ήμασταν πολύ σαφείς μέσω των ιδιωτικών συνομιλιών μας με τη Ρωσία σχετικά με τις συνέπειες. Σίγουρα δεν πρόκειται να τις εκθέσω εδώ” τόνισε ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; display: flex; font-family: Roboto, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1584975463348580352" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=warnews2471&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOlsibGlua3RyLmVlIiwidHIuZWUiLCJ0ZXJyYS5jb20uYnIiLCJ3d3cubGlua3RyLmVlIiwid3d3LnRyLmVlIiwid3d3LnRlcnJhLmNvbS5iciJdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdGltZWxpbmVfMTIwMzQiOnsiYnVja2V0IjoidHJlYXRtZW50IiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9lZGl0X2JhY2tlbmQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3JlZnNyY19zZXNzaW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19jaGluX3BpbGxzXzE0NzQxIjp7ImJ1Y2tldCI6ImNvbG9yX2ljb25zIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0Zndfc2Vuc2l0aXZlX21lZGlhX2ludGVyc3RpdGlhbF8xMzk2MyI6eyJidWNrZXQiOiJpbnRlcnN0aXRpYWwiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2V4cGVyaW1lbnRzX2Nvb2tpZV9leHBpcmF0aW9uIjp7ImJ1Y2tldCI6MTIwOTYwMCwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1584975463348580352&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwarnews247.gr%2Fektakto-rosika-mme-miloun-gia-tsernobil-2-to-kievo-tha-pyrodotisei-vromiki-pyriniki-vomva-se-megali-poli%2F&sessionId=c9bb8737fa0d3197ec4961ea29235d31af114b6e&siteScreenName=warnews2471&theme=light&widgetsVersion=1c23387b1f70c%3A1664388199485&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; font: inherit; height: 573px; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #333333; font-family: Roboto, Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 16px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1.25em; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; vertical-align: baseline;"></p>Ρωσικά ΜΜΕ: Η Ουκρανία ετοιμάζεται να πυροδοτήσει μια «βρώμικη» πυρηνική βόμβα!<br /><br />Σύμφωνα με ρωσικό ΜΜΕ:<br /><br />“Το καθεστώς του Κιέβου σχεδιάζει μια πρόκληση που σχετίζεται με την έκρηξη ενός πυρηνικού όπλου χαμηλής απόδοσης – μιας «βρώμικης» βόμβας. Αυτό ανακοινώθηκε στις 24 Οκτωβρίου από τον Αντιστράτηγο Igor Kirillov, Αρχηγό των Δυνάμεων Ακτινοβολίας, Χημικής και Βιολογικής Άμυνας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<br /><br />Ο σκοπός της πρόκλησης είναι να κατηγορηθεί η Ρωσία ότι χρησιμοποιεί όπλα μαζικής καταστροφής στο ουκρανικό θέατρο επιχειρήσεων και ως εκ τούτου να ξεκινήσει μια ισχυρή αντιρωσική εκστρατεία στον κόσμο με στόχο να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στη Μόσχα.<br /><br />Ως αποτέλεσμα της πρόκλησης με τη χρήση μιας «βρώμικης» βόμβας, η Ουκρανία αναμένει να εκφοβίσει τον τοπικό πληθυσμό, να αυξήσει τη ροή των προσφύγων σε όλη την Ευρώπη και να εκθέσει τη Ρωσική Ομοσπονδία ως πυρηνική τρομοκράτη” συνοψίζει ο αντιστράτηγος.<br /><br />Φυσικά, οι συμβατικές πυρηνικές βόμβες έχουν πολύ πιο καταστροφικές δυνατότητες από τις «βρώμικες». Ωστόσο, από την άποψη της ραδιενεργής μόλυνσης της επικράτειας, οι τελευταίες είναι πολύ, πολύ πιο επικίνδυνες. Το επίπεδο ακτινοβολίας μετά την έκρηξη μιας κλασικής ατομικής βόμβας πέφτει σχετικά γρήγορα – η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι άρχισαν να ανοικοδομούνται λιγότερο από πέντε χρόνια μετά τον αμερικανικό βομβαρδισμό.<br /><br />Στην περίπτωση της έκρηξης ενός «βρώμικου» πυρομαχικού, η περίοδος μόλυνσης μετριέται όχι σε χρόνια, αλλά σε αιώνες.<br /><br />Η σύγχρονη Ουκρανία δεν έχει ούτε ειδικούς ούτε επιστημονικά ερευνητικά ινστιτούτα για να αναπτύξει μια ατομική βόμβα. Δεν ισχύει το ίδιο για μια «βρώμικη» βόμβα. Αυτή δεν απαιτεί κανένα ειδικό μέσο παράδοσης, ούτε κάποια σοβαρή τεχνολογία για τη δημιουργία της.<br /><br />“Εκρηκτικά, ραδιενεργά απόβλητα και τρελοί ναζί” αυτά είναι τα τρία συστατικά για την εγγυημένη παραγωγή της.<br /><br />Το καθεστώς του Κιέβου έχει ένα κίνητρο, μια ευκαιρία και μια επιθυμία να πυροδοτήσει μια «βρώμικη» βόμβα. Η σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας έχει δείξει πολλές φορές στον κόσμο τη σκληρότητα και την ικανότητά της να μην υπολογίζει θύματα, συμπεριλαμβανομένου του άμαχου πληθυσμού. Επιπλέον, έδειξε ξεκάθαρα την ετοιμότητά της για τρομοκρατικές επιθέσεις:<br /><br />ΜΕ την ανατίναξη της γέφυρας της Κριμαίας, τις δολοφονίες της Ντάρια Ντούγκινα και ορισμένων τοπικών αξιωματούχων στα απελευθερωμένα εδάφη της Ουκρανίας. Αρκεί να τα βάλουμε όλα αυτά σε μια ενιαία εικόνα για να καταλάβουμε: η χρήση πυρηνικών όπλων ταιριάζει πλήρως στο πρότυπο συμπεριφοράς του καθεστώτος του Κιέβου.<br /><br />Η κατάσταση δεν είναι καλή. Η κατάσταση είναι επικίνδυνη. Ο επικεφαλής των στρατευμάτων ραδιενέργειας, χημικής και βιολογικής άμυνας, Kirillov, έχει ήδη δηλώσει ότι οι δυνάμεις και τα μέσα του ρωσικού υπουργείου Άμυνας «είναι έτοιμα να εκτελέσουν καθήκοντα σε συνθήκες ραδιενεργής μόλυνσης».<br /><br />Ωστόσο, εάν υπάρχει τουλάχιστον μία ευκαιρία να αποτραπεί η πυρηνική τρομοκρατία των αρχών του Κιέβου μέσω διαπραγματεύσεων, τότε πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Το γεγονός ότι είναι άχρηστο να μιλάμε με τον Ζελένσκι, ο οποίος πρόσφατα μίλησε για την ανάγκη πυρηνικών χτυπημάτων στη Ρωσία, είναι κατανοητό. Ωστόσο, έχει γνωστούς ιδιοκτήτες. Και αξίζει ακόμα να τους μιλήσουμε, όσο τεταμένη κι αν ήταν η σχέση μας.<br /><br />Στις 23 Οκτωβρίου, ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου είχε συνομιλίες με συναδέλφους από τέσσερα κράτη ταυτόχρονα: με τον Βρετανό υπουργός Άμυνας Ben Wallace, των Ηνωμένων Πολιτειών, Lloyd Austin, της Τουρκίας , Hulusi Akar και της Γαλλίαςμ Sebastian Lecornu. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, η κατάσταση στην Ουκρανία συζητήθηκε με καθέναν από αυτούς. Ο Σόιγκου σημείωσε ότι έχει μια σταθερή τάση κλιμάκωσης και δήλωσε επίσης ότι το Κίεβο ετοιμάζει πρόκληση με τη χρήση «βρώμικης» βόμβας.<br /><br />Μετά τη συνομιλία, τρεις από τους τέσσερις υπουργούς Άμυνας (ένας Αμερικανός, ένας Βρετανός και ένας Γάλλος) εξέδωσαν κοινή δήλωση αμφισβητώντας αυτόν τον ισχυρισμό, δηλώνοντας παραδοσιακά την ανάγκη υποστήριξης του καθεστώτος του Κιέβου. Ωστόσο, παρόλο που κανείς δεν περίμενε κάτι άλλο από αυτούς, άξιζε να μιλήσουμε.<br /><br />Είναι πολύ σημαντικό ότι ο επικεφαλής του τουρκικού υπουργείου Άμυνας δεν προσχώρησε στη δήλωση των συναδέλφων του στο ΝΑΤΟ. Αν και θα ήταν πολύ περίεργο εάν, κατά την έκδοση κοινής δήλωσης, οι άλλοι τρεις υπουργοί δεν επικοινωνούσαν με τον Τούρκο ομόλογό τους – de jure τον στενότερο σύμμαχο στη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Έτσι, η Τουρκία αρνήθηκε όχι τυχαία, αλλά επίτηδες. Και η Ρωσία, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία και τη Γαλλία, σίγουρα άκουσε.<br /><br />Και ενώ δεν είναι πολύ ευχάριστο να λαμβάνεις μια τέτοια απάντηση από την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι, η Ρωσία έπρεπε απλώς να βεβαιωθεί ότι οι βασικές χώρες του ΝΑΤΟ είχαν ενημερωθεί για τις προθέσεις του Ζελένσκι.<div><br />“Δεύτερο Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία”<br /><br />Μπορούν να εκδώσουν όσες κοινές δηλώσεις θέλουν, αλλά το ότι η Μόσχα τους προειδοποίησε επισήμως έχει ήδη καταγραφεί. Επιπλέον, τα στοιχεία αυτά είναι πλέον διαθέσιμα σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των ουδέτερων χωρών.<br />Έτσι, τα χέρια της Ρωσίας είναι λυμένα. Αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να ληφθούν μέτρα.<br /><br />Στην πραγματικότητα, ο Ζελένσκι και η ομάδα του ετοιμάζονται να οργανώσουν μια αποκάλυψη τοπικής κλίμακας στην Ουκρανία – ένα δεύτερο Τσερνόμπιλ. Όμως, σε αντίθεση με την ανθρωπογενή καταστροφή που συνέβη το 1986, όλα μπορούν να συμβούν σε μια μεγάλη πόλη για να την καταστήσουν ακατοίκητη για πάντα.<br /><br />Διαφορετικά ισότοπα διασπώνται διαφορετικά, αλλά ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση αυτό θα συμβαίνει για αιώνες. Και ο χρόνος ημιζωής του πλουτωνίου-239, για παράδειγμα, είναι 24 χιλιάδες χρόνια. Αυτό δεν είναι λάθος. Δηλαδή, η ζώνη αποκλεισμού του Τσερνόμπιλ μπορεί να γίνει 100% ασφαλής μόνο μετά από 240 αιώνες – μια περίοδο που η ίδια η ανθρωπότητα μπορεί να μην υπάρχει πλέον.<br /><br />Φανταστείτε ότι το ίδιο θα συμβεί στο έδαφος μιας μεγάλης πόλης της Ουκρανίας ή των Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζιε και Χερσώναn που έχουν ενταχθεί στη Ρωσία. Αλλά αυτό ακριβώς θέλει να κάνει τώρα το αγωνιώδες καθεστώς του Κιέβου – να μετατρέψει επιτέλους το έδαφος της πρώην Ουκρανίας σε μια ραδιενεργή έρημο σχεδόν για πάντα.<br />Και αυτό δεν επιτρέπεται.</div><div><br />Για τι βόμβα μιλάμε – αναφορά από το ρωσικό ΥΠ.ΑΜ.<br /><br />Μια «βρώμικη βόμβα» είναι ένα δοχείο με ραδιενεργά ισότοπα και εκρηκτικές ύλες. Όταν η γόμωση πυροδοτείται, το δοχείο καταστρέφεται και η ραδιενεργή ουσία ψεκάζεται από ένα ωστικό κύμα, δημιουργώντας ραδιενεργή μόλυνση της περιοχής.<br /><br />Ως ραδιενεργή ουσία, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το οξείδιο του ουρανίου, το οποίο βρίσκεται στη σύνθεση των στοιχείων καυσίμου που αποθηκεύονται σε εγκαταστάσεις αποθήκευσης πυρηνικού καυσίμου και σε δεξαμενές καυσίμου πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.<br /><br />Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ραδιενεργές ουσίες από τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ.<br /><br />Σύμφωνα με τα σχέδια του καθεστώτος του Κιέβου, η έκρηξη ενός τέτοιου πυρομαχικού μπορεί να συγκαλυφθεί ως μια ανώμαλη λειτουργία ενός ρωσικού πυρηνικού πυρομαχικού χαμηλής απόδοσης, στο οποίο χρησιμοποιείται ουράνιο υψηλού εμπλουτισμού ως γόμωση.<br /><br />Η παρουσία ραδιενεργών ισοτόπων στον αέρα θα καταγραφεί στη συνέχεια από τους αισθητήρες του Διεθνούς Συστήματος Παρακολούθησης που είναι εγκατεστημένοι στην Ευρώπη, με την επακόλουθη κατηγορία της Ρωσικής Ομοσπονδίας για χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων.</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσικό ΜΜΕ προετοιμάζει το λαό για “Τσερνόμπιλ 2”: “Το Κίεβο θα πυροδοτήσει «βρώμικη» πυρηνική βόμβα σε μεγάλη πόλη!

Ellada simera 0 16:18

Του Βασίλη ΚαπούλαΗ Μόσχα προετοιμάζει για τα χειρότερα τον ρωσικό λαό και την διεθνή κοινή γνώμη. Μεγάλο ρωσικό ΜΜΕ κάνει λόγο για δημιουργία ενός “δεύτερου Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία” τονίζοντας πως … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικό σχέδιο αποσταθεροποίησης: Σχέδιο για ξεσηκωμό των μουσουλμάνων. ”Η Ελλάδα καταστρέφει τζαμιά”!

<img height="425" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/10/237519.jpeg" width="785" /><br /><br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Οι θέσεις της κυβέρνησης Ερντογάν πάντα καθρεπτίζονται στα δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ όχι μόνο των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ.<br /><br />Τις τελευταίες δεκαετίες λαμβάνει χώρα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας μια συνεχή σύγκρουση χαμηλής έντασης (low intensity warfare) στην οποία κυριαρχούν η στρατιωτική και πολιτική πίεση, η κατασκοπεία και ο ψυχολογικός πόλεμος με κύριο εργαλείο την εξαγωγή πολιτισμού.<br /><br />Στην πραγματικότητα ωστόσο η τουρκική απειλή αποδεικνύεται πολύ πιο σύνθετη περιλαμβάνοντας τον κυβερνοπόλεμο αλλά και ένα πλήθος δραστηριοτήτων από τον ευρύτατο χώρο του μη κανονικού πολέμου (irregular warfare), όπως η λαθρομετανάστευση, οι παραστρατιωτικές επιχειρήσεις και το οργανωμένο έγκλημα.<br /><br />Η εν λόγω συστράτευση στα πλαίσια μιας σφαιρικής προσέγγισης (comprehensive approach) τακτικών συμβατικού, μη κανονικού πολέμου και κυβερνοπολέμου προσδίδει ξεκάθαρα στην Τουρκία χαρακτηριστικά υβριδικής απειλής (hybrid threat).<br /><br />Αυτό έκανε η Τουρκία και πριν λίγες ώρες με προκλητικό άρθρο, που έχει σαν στόχο και σκοπό να ξεσηκώσει τους μουσουλμάνους της χώρας μας.<br /><br />Τι αναφέρουν οι Τούρκοι:<br /><br />”Το Τζαμί Μουράτ Ρέις είναι ένα από τα σπάνια κτίρια της οθωμανικής εποχής που επιβίωσαν για αιώνες στο ελληνικό νησί της Ρόδου. Ωστόσο, το τζαμί, που χρησίμευσε ως κέντρο πίστης για τους μουσουλμάνους, εντάχθηκε στον αυξανόμενο κατάλογο των κτιρίων της οθωμανικής κληρονομιάς που τώρα χρησιμοποιούνται ως μουσεία από την Ελλάδα. Τώρα λειτουργεί ως μουσική σχολή, είπε ο Δρ Νεβάλ Κονούκ, ο οποίος μελετά την οθωμανική κληρονομιά στα Βαλκάνια.<br /><br />Η μετατροπή είναι η τελευταία στις προσπάθειες της Ελλάδας να καταστρέψει τη μουσουλμανική τουρκική κληρονομιά της καθώς οι εντάσεις με τη γειτονική Τουρκία κλιμακώνονται.<br /><br />Το τζαμί, γνωστό ως «külliye» στον τοπικό πληθυσμό (ένα συγκρότημα που περιλαμβάνει ένα τζαμί, μια οικία και ένα νεκροταφείο πεσόντων Οθωμανών στρατιωτών) έπεσε θύμα της κρυφής πολιτικής της Ελλάδας ενάντια στο οθωμανικό παρελθόν της. Στη Ρόδο, η πολιτική εκδηλώνεται ως η αγορά ιστορικών κτιρίων από ιδρύματα που τα διαχειρίζονται και η υποτιθέμενη «αποκατάστασή τους», η οποία ως επί το πλείστον χρησιμεύει στη διαγραφή της αρχικής του ταυτότητας, σύμφωνα με ειδικούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αρχική χρήση του κτιρίου εγκαταλείπεται και μετατρέπεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό.<br /><br />Μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας, πολλά οθωμανικά κτίρια μετατράπηκαν σε στρατιωτικές φυλακές, κινηματογράφους, επαρχιακά γραφεία, ξενώνες και αποθήκες. Επιπλέον, δεκάδες τζαμιά έκλεισαν για λατρεία, ενώ άλλα μετατράπηκαν σε εκκλησίες. Πολλά κτίρια που έχουν εγκαταλειφθεί από τότε έχουν καταρρεύσει.<br /><br />Το Τζαμί Φετιγιέ στην Αθήνα, που χτίστηκε από τον Μεχμέτ τον Πορθητή το 1458, χρησιμοποιείται σήμερα ως εκθεσιακός χώρος. Αλλό Τζαμί στην Αθήνα έχει επίσης επαναχρησιμοποιηθεί ως μουσείο κεραμικής. Εν τω μεταξύ, στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, τη Θεσσαλονίκη, το Τζαμί Χαμζά Μπέη –το παλαιότερο στην πόλη– έχει κλείσει λόγω εργασιών αποκατάστασης που στοχεύουν να μετατρέψουν το κτίριο σε μουσείο. Το εμβληματικό κτίριο, το οποίο κατασκευάστηκε το 1467, είχε προηγουμένως μετατραπεί σε κινηματογράφο. Το τζαμί Alaca Imaret της πόλης, το οποίο είναι σχεδόν εξίσου παλιό, έχει επίσης μετατραπεί σε μουσείο.<br /><br />Το Γενί Τζαμί της Θεσσαλονίκης – που χτίστηκε το 1904 – ήταν εδώ και καιρό κλειστό για λατρεία, με τον μιναρέ του να καταστράφηκε μετά την ενσωμάτωση της πόλης στη σύγχρονη Ελλάδα. Επί του παρόντος, το κτίριο λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος του δήμου. Παράλληλα, ο Λευκός Πύργος, ένα από τα σημαντικότερα οθωμανικά μνημεία της Θεσσαλονίκης, προβάλλεται ως «βυζαντινό έργο» και σύμβολο της πόλης.”<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικό σχέδιο αποσταθεροποίησης: Σχέδιο για ξεσηκωμό των μουσουλμάνων. ”Η Ελλάδα καταστρέφει τζαμιά”!

Ellada simera 0 16:11

Του Ανδρέα ΜουντζουρούλιαΟι θέσεις της κυβέρνησης Ερντογάν πάντα καθρεπτίζονται στα δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά ρεπορτάζ όχι μόνο των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ.Τις τελευταίες δεκαετίες λαμβάνει χώρα με… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτή είναι η βαριά ατζέντα Μητσοτάκη - Scholz: Πλαφόν στο αέριο, τεθωρακισμένα, Τουρκία, μετανάστευση και AΠΕ-LNG.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ed7ce6abd70468532c295bf6d30b3ea9_XL.jpg" width="746" /><br /><br /><b>Σωτήρης Πίκουλας</b><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα υποδεχθεί αύριο 27.10 την Πέμπτη τον Olaf Scholz.<br />O γερμανός καγκελάριος θα φτάσει στη χώρα μας αφού θα έχει δει τον Γάλλο πρόεδρο Εmmanuel Macron, σε μια προσπάθεια να βρουν κοινό έδαφος σε μία σειρά ζητημάτων όπως τα ενεργειακά, η Ουκρανία αλλά και ευρύτερα οικονομικά ζητήματα της Ευρωζώνης.<br /><br /><div>Χάθηκε το μομέντουμ συμφωνίας της Συνόδου χθες<br /><br />Παρόλο που στην Σύνοδο Κορυφής της περασμένης εβδομάδας στις Βρυξέλλες φάνηκε να επιτυγχάνεται μία ευρεία συμφωνία για τα μέτρα για την ενεργειακή κρίση, η χθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Ενέργειας στο Συμβούλιο έδειξε ότι οι εντάσεις μεταξύ Γαλλίας και ευρωπαϊκών χωρών- ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα- εναντίον της Γερμανίας ήρθαν στην επιφάνεια.<br /><br />Απομονωμένη η Γερμανία εναντίον όλων<br /><br />Ειδικά για το θέμα του πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου στο οποίο στην Σύνοδο είχε φανεί στο τέλος μία χαραμάδα συμφωνίας. Άλλωστε, εδώ και καιρό ο Macron είχε τονίσει στο πλαίσιο παλαιότερης Συνόδου ότι το Βερολίνο κινδυνεύει να απομονωθεί στην Ευρώπη. Ο Scholz, έρχεται στην Ελλάδα σε μία πολύ δύσκολη συγκυρία. Χωρίς να έχει πάρει ακόμα μέτρα η «αργοκίνητη» Ε.Ε σύμφωνα με τον έλληνα Πρωθυπουργό για το κρίσιμο θέμα της ενεργειακής κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη,το ταξίδι Scholz βρίσκεται πολύ ψηλά και στη γερμανική ατζέντα αλλά και στην ελληνική ατζέντα.<br /><br />Αλλαγή πολιτικής με Scholz<br /><br />Μπορεί τα χρόνια της Merkel και του Schauble να έχουν περάσει, δηλαδή της λιτότητας και της εχθρικής αντιμετώπισης σε μία σειρά ζητημάτων με τελευταίο τα ελληνοτουρκικά, ωστόσο επί Scholz βλέπουμε μία διαφορετική διαφωνία, στα θέματα της ενεργειακής κρίσης, παρόλο, που η ελληνική διπλωματία σημειώνει την εμφατική καταδίκη από πλευράς Βερολίνου της τουρκικής επιθετικότητας. Και αυτό θεωρείται πρόοδος…<br /><br />Eνεργειακή κρίση και πλαφόν<br /><br />Η κρίσιμη ατζέντα Μητσοτάκη-Scholz περιλαμβάνει μία σειρά ζητημάτων με αρχικό το θέμα της ενεργειακής κρίσης. Ο έλληνας πρωθυπουργός θα επιμείνει στο θέμα των ελληνικών προτάσεων για το φυσικό αέριο και την σημασία που έχει για τις αγορές να υπάρχει το πλαφόν στη τιμή του αερίου ως φόβητρο για απότομες αυξήσεις. Παράλληλα, θα συζητήσει και τις άλλες προτάσεις όπως οι κοινές προμήθειες, το πακέτο στήριξης κ.α.<br /><br />Τα 40 γερμανικά BMP-1 η εν δυνάμει συνεργασία<br /><br />Παράλληλα, στο τραπέζι των συζητήσεων θα υπάρξει το θέμα των 40 γερμανικών τεθωρακισμένων Marder που προκύπτουν συμφωνία κυκλικής ανταλλαγής οπλικών συστημάτων Βερολίνου-Αθήνας προς στήριξη του Κιέβου με τα 40 ΒMP-1. Aλλά και μία ευρύτερη συμφωνία για παραγωγή γερμανικών τεθωρακισμένων στην Ελλάδα που ως τώρα δεν έχει συζητηθεί σε ανώτερο επίπεδο. Είναι ενδεικτικό ότι ο Βερολίνο, σύμφωνα με το γερμανικό τύπο, προσπαθεί να ενισχύσει την Ουκρανία μέσω τρίτων χωρών (Τσεχία, Πολωνία, Ελλάδα) και όχι απευθείας για να μην καταστεί εμπόλεμη χώρα…<br /><br />ΑΠΕ και LNG<br /><br />Από εκεί και πέρα έντονο είναι το γερμανικό ενδιαφέρον για τις ενεργειακές προοπτικές που προσφέρει πλέον δυναμικά η Ελλάδα στον τομέα της παραγωγής ανανέωσιμων πηγών ενέργειας αλλά και στον τομέα της αποθήκευσης και μεταφοράς άλλων πηγών ενέργειας, όπως υγροποιημένου φυσικού αερίου LNG αλλά και μεταφορέα-εξαγωγέα ηλεκτρικής ενέργειας μέσω του μεγάλων καλωδίων από Αίγυπτο ή Ισραήλ.<br /><br />Τουρκία, μετανάστευση και υποβρύχια<br /><br />Τέλος, η ελληνική πλευρά θα θέσει εκ νέου το θέμα της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και θα ζητήσει μία δήλωση καταδίκης της πολιτικής της Άγκυρας με σαφή αναφορά στην εδαφική κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά.<br />Ωστόσο, ο Πρωθυπουργός, επειδή έχει δεχθεί κριτική και από βουλευτές και ευρωβουλευτές της Γερμανίας θα θέσει το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης στην Ελλάδα από τα τουρκικά παράλια αλλά και την εργαλειοποίηση που συστηματικά επιχείρηση η Τουρκία στο ζήτημα των μεταναστών.<br />Γι’ αυτό και τα παραπάνω θέματα αποτελούν τη βάση όπου η ελληνική πλευρά θα συνθέσει τα επιχειρήματα της κατά του ζητήματος της πώλησης των γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία.<br /><br />Ερωτηματικό εάν θα τεθεί το πάγιο αίτημα για τις αποζημιώσεις και το δάνειο<br /><br />Τέλος αποτελεί κρίσιμο ερωτηματικό εάν υπό αυτή την βαριά ατζέντα, η ελληνική κυβέρνηση θέσει το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων από την Γερμανία και το κατοχικό δάνειο, μία ατζέντα που έχει θέσει εδώ και καιρό η αξιωματική αντιπολίτευση.<br />Πάντως, στο πρόγραμμα του γερμανού καγκελάριου είναι η επίσκεψη στην Ακρόπολη και όσοι γνωρίζουν λένε ότι θα του υποδειχθεί και το μέρος όπου οι ναζί ύψωσαν την σβάστικα αλλά και που τελικά υπεστάλη.<br />Ίσως δεν είναι και πλήρως τυχαία η περιήγησή του αυτή.<br /><br />πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αυτή είναι η βαριά ατζέντα Μητσοτάκη - Scholz: Πλαφόν στο αέριο, τεθωρακισμένα, Τουρκία, μετανάστευση και AΠΕ-LNG.

Ellada simera 0 16:08

Σωτήρης ΠίκουλαςΟ πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα υποδεχθεί αύριο 27.10 την Πέμπτη τον Olaf Scholz.O γερμανός καγκελάριος θα φτάσει στη χώρα μας αφού θα έχει δει τον Γάλλο πρόεδρο Εmmanuel Macron,… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αντάξιοι ή ανάξιοι απόγονοι γενναίων προγόνων: Η διαφορά ένα «ΟΧΙ».

<br /><img height="368" src="https://scontent.fath3-4.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/311781466_3393745667570541_3962145570799560660_n.jpg?_nc_cat=102&ccb=1-7&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=PcX5X7D3HQAAX9OGhmP&tn=91fTsAS9K11KFzYk&_nc_ht=scontent.fath3-4.fna&oh=00_AT9HVT5Mvm3vWEb8YhwsziaUopxjKpu20t5fBie3pED9Ng&oe=635DC625" width="787" /><br /><br /><div>Αντιστράτηγος ε.α <b>Λάμπρος Τζούμης</b><div>Προ τριετίας σε ομιλία του στο τουρκικό κοινοβούλιο, ο Υπουργός εξωτερικών της γείτονος Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι έχουμε τρεις επιλογές να επιλύσουμε τις ελληνοτουρκικές διαφορές:</div><div><br /></div><div> Πρώτον μέσω διπλωματίας, δεύτερον μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαστήριο και τρίτον με τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος. Ο Τσαβούσογλου διατύπωσε αυτό που ισχύει γενικότερα στην επίλυση των διεθνών διαφορών δηλ. διαπραγμάτευση, διαιτησία, πόλεμος.Από το 1974 και μετά όταν βρεθήκαμε μπροστά σε μια κρίση με την Τουρκία, ή σε μια ευθεία απειλή για την εθνική μας κυριαρχία επιλέξαμε το «μη πόλεμο» και τη διευθέτηση της κρίσης μέσω της διαπραγμάτευσης, της διαιτησίας ή της υποχωρητικότητας</div><div><br /></div><div>.Στην Κύπρο το 1974, παρά τον ηρωικό αγώνα της ΕΛΔΥΚ και της Εθνοφρουράς για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής, η ελληνική κυβέρνηση προτίμησε τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και οδηγηθήκαμε στον εδαφικό ακρωτηριασμό του νησιού.Το 1976 με την έξοδο του «ΧΟΡΑ» στο Αιγαίο επιλέξαμε τις διμερείς διαπραγματεύσεις και καταλήξαμε στο πρωτόκολλο της Βέρνης, με το οποίο συμφωνήθηκε οι δύο χώρες να απέχουν από έρευνες μέχρι την επίλυση οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. </div><div><br /></div><div>Ουσιαστικά, από τότε και μετά σταμάτησαν οι ενέργειες για έρευνα και εκμετάλλευση τυχόν ενεργειακών κοιτασμάτων πέραν των εθνικών χωρικών υδάτων, γεγονός που το καθιστά μια υποχώρηση στην άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Η δέσμευση αυτή έγινε καθεστώς διαρκείας και το θέμα επίλυσης της υφαλοκρηπίδας παραμένει από τότε μετέωρο.Το 1987 απέναντι στην πρόθεση της Τουρκίας να στείλει το «ΣΙΣΜΙΚ» στο Αιγαίο δείξαμε αποφασιστικότητα και δηλώσαμε ότι θα το βυθίσουμε. </div><div><br /></div><div>Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία απέσυρε το σκάφος, στις διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν αποδεχτήκαμε ότι δεν θα κάνουμε έρευνες στο Αιγαίο πέραν των 6 ν.μ. και επανεπιβεβαιώθηκε η δέσμευση του πρωτοκόλλου της Βέρνης.Όταν η Τουρκία το 1995 μας απείλησε με πόλεμο αν ασκήσουμε το νόμιμο κυριαρχικό μας δικαίωμα και επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν,μ. επιλέξαμε την «ακινησία» και το θέμα της επέκτασης έχει καταστεί σχεδόν ανενεργό μετά την πάροδο σχεδόν τριών δεκαετιών.</div><div><br /></div><div>Το 1996 μετά την κατάληψη από τους Τούρκους ελληνικού εδάφους στα Ίμια επιλέξαμε την επιδιαιτησία των ΗΠΑ. Η κρίση αποκλιμακώθηκε με τη φράση «Όχι πλοία, όχι στρατεύματα, όχι σημαίες» και έφερε στην επιφάνεια από πλευράς Τουρκίας τη θεωρία «γκρίζων ζωνών» και το χαρακτηρισμό ελληνικών νησιών ως απροσδιορίστου κυριότητας.Το 2020 όταν το Oruc Reis προέβη σε έρευνες στα 7 ν.μ. από το Καστελόριζο επιλέξαμε να μετατοπίσουμε την εθνική «κόκκινη γραμμή» στα 6 ν.μ.Σε όλες τις προαναφερόμενες κρίσεις ή απειλές η επιλογή που κάναμε οδήγησε σε εθνικές υποχωρήσεις.</div><div><br /></div><div>Η μοναδική περίπτωση τα τελευταία 100 χρόνια δηλ. μετά την Μικρασιατική εκστρατεία που Έλληνας πρωθυπουργός επέλεξε τον πόλεμο αντί της διαιτησίας ή των διαπραγματεύσεων, όταν τέθηκε θέμα παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς. Το έπραξε με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης για την απόφαση του, καθόσον είχε προετοιμάσει κατάλληλα τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία. </div><div><br /></div><div>Η προετοιμασία αφορούσε κατασκευή οχυρωµατικών έργων, αµυντικούς εξοπλισµούς, εξύψωση ηθικού, εκπαίδευση προσωπικού, σχεδίαση επιστρατεύσεως, εκπόνηση πολεµικών σχεδίων, κ.λπ.Το «ΟΧΙ» του Μεταξά αγκάλιασε όλος ο ελληνικός λαός και το μετέτρεψε σε έπος όταν η Ελλάδα αμυνόμενη εναντίον του µέχρι τότε αήττητου Άξονα Γερµανίας-Ιταλίας έκανε φίλους και εχθρούς να αναγνωρίσουν «ότι οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες». Ας παραδειγματιστούμε από το «ΟΧΙ» του 1940 και αν απαιτηθεί στο μέλλον ας φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας. Να λάβουμε υπόψη ότι η διαφορά ανάμεσα στο αντάξιοι και ανάξιοι είναι πολύ μικρή και τη χωρίζει ένα (τ) ή ένα «ΟΧΙ».<br /> <br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Αντάξιοι ή ανάξιοι απόγονοι γενναίων προγόνων: Η διαφορά ένα «ΟΧΙ».

Ellada simera 0 15:39

Αντιστράτηγος ε.α Λάμπρος ΤζούμηςΠρο τριετίας σε ομιλία του στο τουρκικό κοινοβούλιο, ο Υπουργός εξωτερικών της γείτονος Μεβλούτ Τσαβούσογλου ανέφερε ότι έχουμε τρεις επιλογές να επιλύσουμε τις ελληνο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι άνανδροι της στρατηγικής ψυχραιμίας, η εξοπλιστική διπλωματία και ο «προδότης ξένος»!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="383" src="https://www.youtube.com/embed/3srkeqYhjm4" width="754" youtube-src-id="3srkeqYhjm4"></iframe></div><div><br /></div>Ο Επίτιμος Α/ΓΕΝ ,Ναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης δεν «στρογγύλευε» ποτέ «τις γωνίες». Εν ενεργεία Α/ΓΕΝ μίλησε δημόσια για τα θέματα του Πολεμικού Ναυτικού και των Ενόπλων Δυνάμεων στη δύσκολη περίοδο των αλόγιστων περικοπών…<br /><br />Αργότερα , απόστρατος πια, παραιτήθηκε από τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα…<br /><br />Δε «μασάει τα λόγια του» στη συνέντευξη του στο Militaire Channel. Μιλά για όλα ξεχωρίζοντας την «αλήθεια από την αληθοφάνεια»:<br /><br />•Για τα ελληνοτουρκικά, την προετοιμασία του κόσμου και τους «άνανδρους της στρατηγικής ψυχραιμίας»<br /><br />•Για τους εξοπλισμούς αποκαλύπτοντας σκληρές αλήθειες για τις αποφάσεις που έχουν ληφθεί. Αλήθειες που καταρρίπτουν πολλά και διάφορα »αφηγήματα»<br /><br />•Για την αμυντική βιομηχανία την οποία υπηρέτησε<br /><br />•Μιλά για όσα συμβαίνουν στα υψηλά κλιμάκια της στρατιωτικής ηγεσίας αυτές τις πολύ δύσκολες ώρες.<br /><br />•Επικαλείται μια φράση του Καποδίστρια για να απαντήσει σε όσους αφελείς (;) θέλουν να πιστέψουν ότι οι «φίλοι και οι σύμμαχοι» θα έρθουν να μας σώσουν. Σε μια φράση τα λέει όλα.<br /><br />Ο Ναύαρχος μιλά και κάποιοι μάλλον πάνε…μπαλαούρο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι άνανδροι της στρατηγικής ψυχραιμίας, η εξοπλιστική διπλωματία και ο «προδότης ξένος»!

Ellada simera 0 15:22

Ο Επίτιμος Α/ΓΕΝ ,Ναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης δεν «στρογγύλευε» ποτέ «τις γωνίες». Εν ενεργεία Α/ΓΕΝ μίλησε δημόσια για τα θέματα του Πολεμικού Ναυτικού και των Ενόπλων Δυνάμεων στη δύσκολη περίοδο των … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγαλύτερο διπλωματικό μυστήριο και “μυστικό”: Γιατί ο Πρόεδρος Μπάιντεν την χαρίζει στον υβριστή των ΗΠΑ, Ερντογάν.

<img height="437" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/10/221026054934_WHITE-HOUSE-BRADY09-1024x768.jpg" width="748" /><br /><br />Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b><br />Τα παλιά τα χρόνια, όταν οι έγκυρες αμερικανικές εφημερίδες «κτυπούσαν», όπως το χταπόδι, μία ξένη χώρα, οι παλαιοί ανταποκριτές έλεγαν ότι πίσω από τα δημοσιεύματα βρίσκονταν ο Λευκός Οίκος ή το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, γενικά η αμερικανική κυβέρνηση.<br /><br />Αργότερα, «μεγαλώνοντας» στο επάγγελμα καταλάβαμε ότι οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι είναι οι πιο ανεξάρτητοι σε όλο τον κόσμο. Έχουν ισχυρές απόψεις, και βρίσκονται πάντα απέναντι στην εξουσία. Οι στρατευμένοι αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό.<br /><br />Οι τίμιοι και καθαροί συνάδελφοι, λοιπόν, είναι η μεγάλη πλειοψηφία. Οι τελευταίοι δεν πρόκειται να παίξουν το παιγνίδι της εκάστοτε κυβέρνησης των ΗΠΑ -πόσο μάλλον μίας ξένης χώρας. Έχουν τη δική τους γνώμη και γνώση στη βάση της έρευνας που προηγείται του κειμένου τους ή της ανταπόκρισής τους.<br /><br />Σε αντίθεση με πολλές χώρες, ανάμεσα στις οποίες είναι η Ελλάδα και η Κύπρος, όπου τα μέσα ενημέρωσης προστατεύουν την εξουσία. Αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε -και θα το πράξουμε.<br /><br /><div>Οι μεγαλύτερες αμερικανικές εφημερίδες, λοιπόν, επιτίθενται με απίστευτη σκληρότητα εναντίον του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, του αυταρχικού Ταγίπ Ερντογάν, κάνοντας και αποκαλύψεις που αφορούν σοβαρότατες παραβιάσεις των αμερικανικών νόμων και του Διεθνούς Δικαίου.<br />Θα έλεγα, ότι αν έκανε άλλη χώρα, αυτά που κάνει η Τουρκία εναντίον της Δύσης, θα αντιμετώπιζε τον θυμό των Αμερικανών. Και θα τιμωρείτο με καταστρεπτικές κυρώσεις.<br /><br />Απέδειξαν οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι ότι τα πολυτελή πλοία των Ρώσων ολιγαρχών, που έπρεπε να είχαν κατασχεθεί, φυλάσσονται στην Τουρκία, η οποία -ως γνωστό- αρνήθηκε να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Τι έπραξε η Ουάσιγκτον; Ακόμα τίποτα για το θέμα αυτό.<br /><br />Απέδειξαν οι δημοσιογράφοι ότι τα έσοδα της Τουρκίας έχουν σημειώσει μία εντυπωσιακή αύξηση τους πρώτους επτά μήνες του χρόνου. Θυμίζουμε ότι η ρωσική εισβολή ξεκίνησε τον περασμένο Φεβρουάριο. Τα έσοδα, προφανώς, είναι τα λύτρα που λαμβάνει η Τουρκία για την βοήθεια που προσφέρει στη Ρωσία. Άρα, παραβιάζει τις κυρώσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Είναι, επίσης, καθημερινές οι αντιαμερικανικές και (γενικά) οι αντιδυτικές δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν και των ανώτερων αξιωματούχων της τουρκικής κυβέρνησης. Είναι φρικτές οι κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον της Αμερικής. Ξανά θα αναφέρω, ότι εάν οποιασδήποτε άλλος ξένος ηγέτης έλεγε όσα άθλια ισχυρίζεται ο Ερντογάν εναντίον των ΗΠΑ, θα δεχόταν τη σφοδρή καταδίκη και αποδοκιμασία της Ουάσιγκτον.<br /><br />Θα μπορούσα να καταθέσω ένα σωρό περιστατικά για την αντιαμερικανική δράση των Τούρκων. Όμως, την ίδια στιγμή, προκαλεί απορίες και ερωτηματικά η μη αντίδραση των Αμερικανών. Σε όλες τις δημόσιες δηλώσεις τους αναφέρονται μάλιστα στην πολύ σημαντική σύμμαχο τους Τουρκία, η οποία στην πραγματικότητα -όπως ανέφερε και ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ- προσβάλλει τα αμερικανικά συμφέροντα και τα συμφέροντα των υπολοίπων συμμάχων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Γιατί -μέχρι τώρα- η Αμερική επιλέγει να δέχεται αυτήν την προσβολή από τον Ερντογάν, βοηθώντας τον στην πραγματικότητα ενόψει των προεδρικών εκλογών. Διότι οι επιθέσεις του ισλαμιστή προέδρου εναντίον των ΗΠΑ και της Ελλάδας, φαίνεται ότι του δίνουν πόντους στις δημοσκοπήσεις.<br /><br />Είναι άβυσσος η ψυχή των Αμερικανών, θα λέγαμε ως αστείο για να γελάσουμε. Αλλά εδώ μιλάμε για την υπερδύναμη, η οποία υποτίθεται δεν δέχεται μύγα στο σπαθί της. Όμως είναι ανεξήγητη η στάση τους και όσο περνά ο καιρός προκαλεί (αυτή η στάση) νευρικότητα σε αρκετούς συμμάχους στο ΝΑΤΟ -όχι μόνο στην Ελλάδα. Διότι όταν δεν αντιμετωπίζεται η παραβατικότητα, ο παραβάτης ενθαρρύνεται.Στην Ουάσιγκτον ακούμε διάφορες προβλέψεις για το μέλλον των σχέσεων, και δίνονται διαφορετικές εξηγήσεις για το φαινόμενο αυτό: Να απειλεί και να εκβιάζει ο Ερντογάν τους Αμερικανούς και αυτοί να το επιτρέπουν. Μία εξήγηση είναι η ελπίδα που εκφράστηκε προεκλογικά και από τον πρόεδρο Μπάιντεν, ότι ο ισλαμιστής ηγέτης θα είναι ο ηττημένος των εκλογών.<br /><br />Η αποχώρηση του από το τουρκικό πολιτικό σκηνικό, θα επαναφέρει τις τουρκοαμερικανικές σχέσεις στην προτέρα κατάσταση, πιστεύουν οι Αμερικανοί, αν και πρόκειται για μία αφελή τοποθέτηση. Διότι έχουν αλλάξει και οι Κεμαλικοί έναντι της Δύσης, ενώ είναι και πιο επιθετικοί εναντίον της Ελλάδας.<br /><br />Ο σημερινός Ερντογάν, όπως αναλύεται μέσα από τις δηλώσεις του, δεν πρόκειται να δεχθεί να χάσει στις εκλογές και να αναγκαστεί να καταφύγει στην εξορία. Θα βρει ένα τρόπο να ακυρώσει την εκλογική διαδικασία και θα αναδείξει τον εαυτό του σε ισόβιο πρόεδρο. Και δεν το λέμε εμείς, αν και συμφωνούμε. Αλλά περιέχεται και σε εκθέσεις ως το πιο πιθανό ενδεχόμενο.<br /><br />Για την κατάσταση των τουρκοαμερικανικών σχέσεων φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη η ίδια Αμερική. Διότι φοβάται ότι αν επαναφέρει έμπρακτα τον Ερντογάν στην τάξη, αυτός θα στραφεί προς τη Ρωσία, την Κίνα και γενικά προς όλους τους αυταρχικούς εχθρούς της Αμερικής.<br /><br />Βεβαίως, ήδη το έχει κάνει, τους εξυπηρετεί στον υπερθετικό βαθμό έναντι χρηματικών ανταλλαγμάτων. Αλλά οι Αμερικανοί, όπως το έχουμε τονίσει άπειρες φορές, ούτε βλέπουν, ούτε ακούνε. Και μονίμως θα χάνουν το όποιο «δίκιο» τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μεγαλύτερο διπλωματικό μυστήριο και “μυστικό”: Γιατί ο Πρόεδρος Μπάιντεν την χαρίζει στον υβριστή των ΗΠΑ, Ερντογάν.

Ellada simera 0 15:11

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥΤα παλιά τα χρόνια, όταν οι έγκυρες αμερικανικές εφημερίδες «κτυπούσαν», όπως το χταπόδι, μία ξένη χώρα, οι παλαιοί ανταποκριτές έλεγαν ότι πίσω από τα δημοσιεύματα βρίσκονταν ο Λευ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Χρήση χημικών κατά Κούρδων από την Τουρκία! Η Άγκυρα απαντά με συλλήψεις στις κατηγορίες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/03/tourkia_fylakes.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="800" height="389" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/03/tourkia_fylakes.png" width="748" /></a></div><div><br /></div>Η πρόεδρος του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου (TTB) Σεμπνέμ Κορούρ Φιντζαντζί συνελήφθη σήμερα, μία εβδομάδα αφού είχε ζητήσει να διεξαχθεί έρευνα για ενδεχόμενη χρήση χημικών όπλων από τον τουρκικό στρατό στο Ιράκ εναντίον των κούρδων ανταρτών του PKK, ανακοίνωσε η εισαγγελία της Άγκυρας.<br /><br />«Η πρόεδρος του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου (…) συνελήφθη στις 26/10/2022, κατηγορούμενη ότι έκανε προπαγάνδα υπέρ μιας τρομοκρατικής οργάνωσης», ανακοίνωσε το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Άγκυρας και ζήτησε την αντικατάσταση της Φιντζαντζί στα καθήκοντά της.<br /><br />Κατηγορίες για προσφυγή σε χημικά όπλα, που διατυπώθηκαν από φιλοκουρδικά μέσα ενημέρωσης και μέλη της τουρκικής αντιπολίτευσης, είχαν εμφανιστεί την περασμένη εβδομάδα και οι κούρδοι μαχητές είχαν διανείμει ένα κατάλογο με 17 ονόματα και φωτογραφίες προσώπων που εμφανίζονταν ως «μάρτυρες» που είχαν σκοτωθεί με τοξικά αέρια στο βόρειο Ιράκ.<br /><br />Η Άγκυρα είχε αμέσως καταγγείλει μια εκστρατεία «παραπληροφόρησης».<br /><br />Η Φιντζαντζί είχε δηλώσει από την πλευρά της πως «είδε και εξέτασε τις φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» των φερόμενων θυμάτων χημικών όπλων.<br /><br />Επικαλούμενη την πιθανή χρήση «τοξικών αερίων», η γιατρός είχε ζητήσει να διεξαχθεί μια «ανεξάρτητη έρευνα για να διαπιστωθεί η ευθύνη των κρατών που χρησιμοποιούν αυτού του είδους τα όπλα», τα οποία είναι απαγορευμένα στο πεδίο της μάχης, είχε υπενθυμίσει.<br /><br />Το γραφείο του γενικού εισαγγελέα της Άγκυρας είχε ανακοινώσει στη συνέχεια πως αρχίζει έρευνα σε βάρος της Φιντζαντζί.<br /><br />Απαντώντας σε ερωτήσεις του Γαλλικού Πρακτορείου, η Φιντζαντζί είχε δηλώσει πως είχε ζητήσει απλώς να πραγματοποιηθεί μια «αποτελεσματική έρευνα». «Αντί γι’ αυτό, άρχισαν έρευνα σε βάρος μου. Το γεγονός αυτό δεν προξενεί έκπληξη. Μέσω εμού, εκφοβίζουν την κοινωνία», είχε αντιδράσει.<br /><br />Ο τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ είχε και πάλι διαψεύσει προχθές, Δευτέρα, τη χρήση χημικών όπλων από την Άγκυρα: «Δεν υπάρχουν χημικά όπλα στον εξοπλισμό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων», είχε διαβεβαιώσει.<br /><br />Η Άγκυρα διατηρεί εδώ και 25 χρόνια γύρω στις 40 στρατιωτικές θέσεις στο Ιρακινό Κουρδιστάν και έχει πραγματοποιήσει εκεί επιχειρήσεις εναντίον του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), μιας οργάνωσης που διεξάγει από το 1984 ένοπλη εξέγερση κατά του τουρκικού κράτους και θεωρείται «τρομοκρατική» από την Τουρκία και τους Δυτικούς.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Χρήση χημικών κατά Κούρδων από την Τουρκία! Η Άγκυρα απαντά με συλλήψεις στις κατηγορίες

Ellada simera 0 14:55

Η πρόεδρος του Τουρκικού Ιατρικού Συλλόγου (TTB) Σεμπνέμ Κορούρ Φιντζαντζί συνελήφθη σήμερα, μία εβδομάδα αφού είχε ζητήσει να διεξαχθεί έρευνα για ενδεχόμενη χρήση χημικών όπλων από τον τουρκικό στρα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί το εσφαλμένο παλαιστινιακό ζήτημα κατέχει τόσο περίοπτη θέση στην ακροαριστερά;

<img border="0" height="422" src="https://www.gatestoneinstitute.org/pics/2943.jpg" width="751" /><br /><br />του <a href="https://el.gatestoneinstitute.org/author/Alan+M.+Dershowitz"><b>Alan M. Dershowitz</b></a><br />Στους Παλαιστίνιους έχει προσφερθεί πολλές φορές η κρατική υπόσταση, αλλά αυτοί έχουν απορρίψει την προσφορά. Ο Μοχάμεντ Αμίν αλ Χουσέινι, ο τότε ηγέτης του παλαιστινιακού λαού, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά η λύση των δύο κρατών στα τέλη της δεκαετίας του 1930, το έθεσε ουσιαστικά ως εξής: «Θέλουμε να μην υπάρχει εβραϊκό κράτος περισσότερο από όσο θέλουμε να υπάρχει παλαιστινιακό κράτος». Ο Αλ Χουσέινι και ο λαός του συμμάχησαν με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη φωτογραφία: Ο Αδόλφος Χίτλερ σε συνάντηση με τον αλ Χουσέινι, στις 28 Νοεμβρίου 1941. (Πηγή φωτογραφίας: Γερμανικό Ομοσπονδιακό Αρχείο)<br /><br />Οι αντι-ισραηλινοί ισχυρισμοί των Παλαιστινίων, αν και εξαιρετικά εσφαλμένοι, έχουν γίνει κεντρικό στοιχείο της ακροαριστερής ιδεολογίας, ειδικά μεταξύ εκείνων που εφαρμόζουν τη λεγόμενη διαθεματικότητα.<br /><br />Γιατί το παλαιστινιακό ζήτημα τραβάει τόσο την προσοχή, όταν υπάρχουν πολύ πιο επιτακτικά ζητήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως οι Κούρδοι, οι Ουιγούροι και άλλοι απάτριδες και καταπιεσμένοι λαοί; Υπάρχουν περισσότερες διαδηλώσεις στις πανεπιστημιουπόλεις εναντίον του Ισραήλ παρά εναντίον της Ρωσίας, της Κίνας, της Λευκορωσίας και του Ιράν. Γιατί; Η απάντηση έχει ελάχιστη σχέση με τους Παλαιστίνιους και οτιδήποτε έχει να κάνει με το Ισραήλ, ως εθνικό κράτος του εβραϊκού λαού. Πρόκειται για μια πολιτική εκδήλωση του διεθνούς αντισημιτισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή το έθνος που κατηγορείται για καταπίεση των Παλαιστινίων είναι το Ισραήλ.<br /><br />Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λάθος να υποστηρίζουμε το παλαιστινιακό ζήτημα. Σημαίνει ότι είναι λάθος ―και δείχνει προκατάληψη― να δίνουμε προτεραιότητα σε αυτό το εξαιρετικά εσφαλμένο ζήτημα έναντι άλλων, εξίσου ή περισσότερο άξιων προσοχής. Όχι μόνο η ακροαριστερά δίνει προτεραιότητα στους Παλαιστίνιους, αλλά αγνοεί σε μεγάλο βαθμό άλλα ζητήματα, μόνο και μόνο επειδή το Ισραήλ βρίσκεται στην άλλη πλευρά του παλαιστινιακού ζητήματος. Η αιτία είναι πραγματικά τόσο απλή. Έχει ελάχιστη σχέση με τα πλεονεκτήματα και οτιδήποτε έχει να κάνει με τον αντισημιτισμό. Αυτοαποκαλείται αντισιωνισμός, αλλά πρόκειται απλώς για μια πρόφαση για την εκδήλωση της αντιεβραϊκής μισαλλοδοξίας.<br /><br />Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η απόφαση του παγωτού της εταιρείας Ben & Jerry's να μποϊκοτάρει περιοχές του Ισραήλ, ενώ συνεχίζει να πουλάει σε χώρες όπου γίνεται πολύ μεγαλύτερη καταστρατήγηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Όταν ρωτήθηκαν οι ιδρυτές της Ben & Jerry's γιατί το μποϊκοτάζ τους περιορίζεται μόνο στο Ισραήλ, αυτοί παραδέχτηκαν ότι δεν είχαν ιδέα. Λοιπόν, έχω εγώ μια ιδέα: στην περίπτωση της Ben & Jerry's, οι αδαείς ιδρυτές της είναι απλώς χρήσιμοι ηλίθιοι, που ακολουθούν αδιαμφισβήτητα το πλήθος των ακροαριστερών αντισημιτών. Για να παραφράσω μια παλιά έκφραση: ο φανατικός βλέπει, ο φανατικός πράττει.<br /><br />Ποιος ηγείται του πλήθους των φανατικών αντισημιτών; Το κίνημα εξαιτίας του οποίου το εθνικό κράτος του Ισραήλ γίνεται στόχος μποϊκοτάζ, γνωστό ως BDS, ξεκίνησε από έναν Παλαιστίνιο ριζοσπάστη ονόματι Ομάρ Μπαργκουτί, ο οποίος δεν κρύβει το γεγονός ότι στόχος του είναι η καταστροφή του Ισραήλ και η αντικατάστασή του από ένα παλαιστινιακό κράτος που να εκτείνεται «από τον ποταμό μέχρι τη θάλασσα», εννοώντας τον ποταμό Ιορδάνη και τη Μεσόγειο Θάλασσα —δηλαδή ολόκληρο το σημερινό Ισραήλ. Αυτός και άλλοι που ηγούνται του κινήματος BDS θέλουν να δουν ολόκληρη αυτή την περιοχή judenrein, δηλαδή να γίνει εθνοκάθαρση των πάνω από 7 εκατομμύρια Εβραίων που τώρα υποτίθεται ότι «κατέχουν» μουσουλμανική και αραβική γη. Σε αυτούς τους υποτιθέμενους «κατακτητές» περιλαμβάνονται Εβραίοι που είναι μαύροι και μελαμψοί, όπως επίσης Ευρωπαίοι, Ασιάτες, Αφρικανοί και Αμερικανοί. Πολλοί είναι απόγονοι ανθρώπων που έζησαν εκεί πριν από την εμφάνιση του Ισλάμ, και σίγουρα πριν πολλοί σημερινοί «Παλαιστίνιοι» μετακομίσουν εκεί από την Αίγυπτο, τη Συρία, τον Λίβανο, τον Κόλπο και τη Βόρεια Αφρική. Οι Εβραίοι είναι τόσο αυτόχθονες στο Ισραήλ όσο και οι απόγονοι των μεταναστών στην Αμερική.<br /><br />Αξίζουν οι Παλαιστίνιοι να αποκτήσουν κράτος; Ναι, αλλά όχι περισσότερο από τους Κούρδους και άλλους απάτριδες λαούς. Γιατί όχι περισσότερο; Γιατί στους Παλαιστίνιους έχει προσφερθεί πολλές φορές η κρατική υπόσταση, αλλά αυτοί έχουν απορρίψει την προσφορά. Ο πρώην ηγέτης του παλαιστινιακού λαού, όταν προτάθηκε για πρώτη φορά η λύση των δύο κρατών στα τέλη της δεκαετίας του 1930, το έθεσε ως εξής: «Θέλουμε να μην υπάρχει εβραϊκό κράτος περισσότερο από όσο θέλουμε να υπάρχει παλαιστινιακό κράτος».<br /><br />Αυτός ο ηγέτης, ο Μοχάμεντ Αμίν Αλ Χουσέινι και ο λαός του συμμάχησαν με τη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Αλ Χουσέινι πέρασε τα χρόνια του πολέμου στο Βερολίνο με τον Χίτλερ, σχεδιάζοντας να βρει την «τελική λύση» για τους Εβραίους του σημερινού Ισραήλ. Κηρύχθηκε ναζιστής εγκληματίας πολέμου. Ωστόσο, η φωτογραφία του υπήρχε σε πολλά σπίτια των Παλαιστινίων Αράβων και θεωρείτο ήρωας και ηγέτης.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι ανήκαν στους ηττημένους του πολέμου, τους προσφέρθηκε ένα κράτος στο μεγαλύτερο μέρος της καλλιεργήσιμης γης, ως μέρος της λύσης των δύο κρατών που προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη. Στους Εβραίους προσφέρθηκε ένα κράτος σε μια πολύ μικρότερη έκταση καλλιεργήσιμης γης. Στην περιοχή που προτάθηκε για το εβραϊκό κράτος, οι Εβραίοι αποτελούσαν την ουσιαστική πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι Εβραίοι αποδέχθηκαν τη συμβιβαστική λύση των δύο κρατών. Οι Άραβες την απέρριψαν και ξεκίνησαν πόλεμο ενάντια στο νέο εβραϊκό κράτος επιδιώκοντας να το καταστρέψουν. Αυτή η πράξη παράνομης στρατιωτικής επίθεσης είχε ως αποτέλεσμα την προσφυγοποίηση των Παλαιστινίων, την οποία αποκαλούν «Νάκμπα» («καταστροφή»). Πρόκειται, όμως, για μια αυτοπροκαλούμενη καταστροφή. Ακόμη, πολλοί σημερινοί Παλαιστίνιοι ηγέτες και οπαδοί κατηγορούν τους προκατόχους τους επειδή δεν αποδέχθηκαν τη λύση των δύο κρατών που πρότειναν τα Ηνωμένα Έθνη πριν από 75 χρόνια, όπως μου είπαν αρκετοί.<br /><br />Η παλαιστινιακή ηγεσία υπό τον Γιάσερ Αραφάτ, αντί να προσπαθήσει να διαπραγματευτεί για ένα κράτος τα επόμενα χρόνια, επέλεξε την τρομοκρατία εναντίον ισραηλινών και διεθνών πολιτικών στόχων. Οι Παλαιστίνιοι θα μπορούσαν να είχαν κράτος το 1948, το 1967, το 2000-2001, το 2005 και το 2008. Συνέχισαν να προτιμούν την απουσία δημιουργίας ενός εβραϊκού κράτους, παρά τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους που θα ζει ειρηνικά με το Ισραήλ. Μπορούν να αποκτήσουν κράτος ακόμη και τώρα, αν διαπραγματευτούν μια συμβιβαστική λύση αντί να υποδαυλίζουν την τρομοκρατία.<br /><br />Αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς που διαδηλώνουν εναντίον του Ισραήλ έχουν ιδέα για αυτή την ιστορία. Ή μήπως και αυτοί απλώς χρησιμεύουν ως χρήσιμοι ηλίθιοι σε όσους γνωρίζουν την ιστορία αλλά θέλουν να την αναιρέσουν επειδή οδήγησε σε ένα εθνικό κράτος για τον εβραϊκό λαό; Δεν έχει μεγάλη σημασία. Η ουσία είναι ότι η παράλογη αντίθεση της ακροαριστεράς με το Ισραήλ είναι μια σύγχρονη εκδήλωση της παλαιότερης και πιο διαρκούς μισαλλοδοξίας στον κόσμο<div><br /></div><div><a href="https://el.gatestoneinstitute.org/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί το εσφαλμένο παλαιστινιακό ζήτημα κατέχει τόσο περίοπτη θέση στην ακροαριστερά;

Ellada simera 0 14:47

του Alan M. DershowitzΣτους Παλαιστίνιους έχει προσφερθεί πολλές φορές η κρατική υπόσταση, αλλά αυτοί έχουν απορρίψει την προσφορά. Ο Μοχάμεντ Αμίν αλ Χουσέινι, ο τότε ηγέτης του παλαιστινιακού λαού, … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκική απειλή στην Ελλάδα, ο Πούτιν, οι ΗΠΑ, τα F-16.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/03/putin_erdogan-790x400.jpg" /><br /><br />Ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απειλεί στρατιωτικά έναν συμμάχο του στο ΝΑΤΟ, την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας όλο και πιο απειλητική γλώσσα. Ανήγγειλε επίσης με περηφάνια ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν του υποσχέθηκε να κάνει την Τουρκία διεθνή κόμβο φυσικού αερίου, επομένως πωλώντας το αέριό του μέσω Τουρκίας, αποφεύγοντας τις δυτικές κυρώσεις. Τι παίρνει σε αντάλλαγμα ο Ερντογάν; Τεράστια αμερικανικά (και άλλα δυτικά) χτυπήματα στην πλάτη.<br /><br />του <a href="https://el.gatestoneinstitute.org/">Burak Bekdil</a><br /><br />«Η πιο επικίνδυνη περίοδος για την Ελλάδα», έγραψε ο Στίβεν Κουκ από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων στην ελληνική εφημερίδα Καθημερινή, «είναι η περίοδος που προηγείται των εκλογών της Τουρκίας καθώς ο Ερντογάν θέλει να είναι πρόεδρος στην 100η επέτειο της δημοκρατίας της Τουρκίας το 2023. Θα χρησιμοποιήσει όποιο μέσο έχει στη διάθεσή του και η Ελλάδα είναι ένα θέμα που προκύπτει φυσικά στον σχεδιασμό του. Όμως το Αιγαίο είναι πολύ κοντά στην Τουρκία και τα μαχητικά αεροσκάφη των δύο χωρών πετούν σε πολύ κοντινή απόσταση, οπότε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ένα ατύχημα ή μια παρεξήγηση ή ένα λάθος».<br /><br />Τον Σεπτέμβριο, ο Έλληνας υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος επισκέφθηκε το νησί Καστελλόριζο του ανατολικού Αιγαίου, περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά από τη νότια ακτή της Τουρκίας. Αυτή η επίσκεψη, σύμφωνα με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας Χουλουσί Ακάρ ήταν μια «πρόκληση». “Βλέποντας την προκλητική συμπεριφορά [των Ελλήνων] τον τελευταίο καιρό, ξεχάσαμε ότι ξέρουν να κολυμπούν. Εάν προσκολληθούν σε αυτή τη νοοτροπία, το να ξέρουν κολύμπι θα τους φανεί χρήσιμο”, είπε ο Ακάρ. Αυτή η λογική χρειάζεται εξήγηση. Γιατί η επίσκεψη σε ένα μέρος ενός κυρίαρχου κράτους να είναι πρόκληση εναντίον μιας γειτονικής χώρας; Ειδικά εντός των συνόρων του ΝΑΤΟ;<br /><br />Στις 6 Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος Ερντογάν είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του. Κατέφευγε στην απειλητική ρητορική που είχε χρησιμοποιήσει τους τελευταίους μήνες, την ίδια που είχε ωθήσει τις ΗΠΑ να προτρέψουν τους δύο συμμάχους του ΝΑΤΟ να διαπραγματευτούν. Ένα μήνα νωρίτερα, ο Ερντογάν είχε πυροδοτήσει εντάσεις στο Αιγαίο λέγοντας ότι «μπορεί να έρθουμε ξαφνικά μια νύχτα» – υπονοώντας μια στρατιωτική εισβολή στην Ελλάδα. Περαιτέρω εκνευρίζοντας την Ελλάδα, η Τουρκία στις 18 Οκτωβρίου εκτόξευσε έναν τοπικά κατασκευασμένο βαλλιστικό πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Μια κινητή πλατφόρμα χρησιμοποιήθηκε για να εκτοξεύσει τον πύραυλο από ένα αεροδρόμιο κοντά στο λιμάνι Ριζούντα της ανατολικής Μαύρης Θάλασσας. Το βλήμα πέταξε 561 χιλιόμετρα (350 μίλια) πριν πέσει στα ανοικτά των ακτών του λιμανιού της Σινώπης. Είναι το όπλο με το μεγαλύτερο βεληνεκές από οποιοδήποτε τέτοιο όπλο αναπτύχθηκε στη χώρα. Ο μυστικός πύραυλος, ο Tayfun αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε από τη Roketsan, έναν όμιλο που ελέγχεται από το κράτος.<br /><br />Στις 21 Οκτωβρίου ο Ερντογάν παραδέχτηκε το πρόγραμμα, λέγοντας, “Τώρα που έχουμε το Tayfun μας… Αυτό είναι ένα μήνυμα προς ορισμένες χώρες.” Ο Ερντογάν δεν κατονόμασε αυτές τις χώρες, αλλά η τουρκική κρατική τηλεόραση έδειξε έναν χάρτη που απεικόνιζε την Ελλάδα να βρίσκεται εντός εμβέλειας του πυραύλου Tayfun.<br />Το μήνυμα έφτασε στο αρμόδιο κοινό. Οι μεγάλες ελληνικές εφημερίδες Καθημερινή, Τα Νέα, Το Βήμα και το τηλεοπτικό κανάλι ΣΚΑΙ κάλυψαν εκτενώς την δοκιμή του Tayfun.<br /><br />Ο Ερντογάν, ενώ απειλεί ρητά έναν σύμμαχο του ΝΑΤΟ, έχει ένα σχέδιο να υπονομεύσει σοβαρά τις δυτικές κυρώσεις στη Ρωσία. Στις 19 Οκτωβρίου, ο Ερντογάν είπε ότι είχε συμφωνήσει με τον Πούτιν για την κατασκευή κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία. Το έργο θα επιτρέψει στην Τουρκία να αποθηκεύσει ρωσικό αέριο στη Θράκη και να το πουλήσει σε πρόθυμους ευρωπαίους αγοραστές. Αυτό ουσιαστικά θα σκοτώσει τις δυτικές κυρώσεις στη Ρωσία. Η Τουρκία θα κερδίζει τέλη διαμετακόμισης από κάθε κυβικό μέτρο ρωσικού φυσικού αερίου που πωλείται σε ευρωπαίους αγοραστές. Πλάνο win-win για δύο αυτοκράτορες.<br /><br />Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ σε όλα αυτά; Έγκριση για πωλήσεις μαχητικών αεροσκαφών! Στις 11 Οκτωβρίου, η Γερουσία αφαίρεσε δύο τροπολογίες σε νομοσχέδιο που αποσκοπούσε να αποτρέψει τις πωλήσεις μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία από τον Νόμο περί Εθνικής Άμυνας του 2023 (NDAA). Μια προηγούμενη έκδοση του νομοσχεδίου είχε συνδέσει την πώληση με τον όρο ότι η Τουρκία δεν θα χρησιμοποιούσε το αεροσκάφος εναντίον της Ελλάδας.<br /><br />Ο Ερντογάν ελπίζει τώρα ότι το Κογκρέσο θα πρέπει να δώσει το πράσινο φως στη συμφωνία για τα F-16 πριν από το τέλος του έτους. “Η Τουρκία και οι ΗΠΑ έχουν μέχρι στιγμής πραγματοποιήσει τέσσερις συναντήσεις για το θέμα των F-16. Στη Νέα Υόρκη [συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο] συναντήθηκα με Αμερικανούς γερουσιαστές που ήταν πολύ θετικοί. Οι συνομιλίες βρίσκονται σε εξέλιξη. τα απαραίτητα θετικά βήματα [για να καταστεί δυνατή η πώληση]», είπε ο Ερντογάν στους δημοσιογράφους στις 21 Οκτωβρίου.<br />Ποιες άλλες τρελές, αντιδυτικές κινήσεις πρέπει να κάνει ο Ερντογάν προτού ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν το καταλάβει αυτό.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκική απειλή στην Ελλάδα, ο Πούτιν, οι ΗΠΑ, τα F-16.

Ellada simera 0 14:44

Ο ισλαμιστής Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, απειλεί στρατιωτικά έναν συμμάχο του στο ΝΑΤΟ, την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας όλο και πιο απειλητική γλώσσα. Ανήγγειλε επίσης με περηφάνια ότι ο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσο-ουκρανική ταυτότητα: Το “κόλπο” της Ουνίας και η ορθόδοξη αντίσταση…

<img height="378" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/10/unia-orthodoxia-790x400.jpg" width="789" /><br /><br />Του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ<br />Η επέκταση του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας συμπεριέλαβε, από τις αρχές του 14ου αιώνα, στα όριά του το μέγιστο μέρος της σημερινής Ουκρανίας -πλην βεβαίως της Κριμαίας που ανήκε στο Ταταρικό Χανάτο-, της Λευκορωσίας αλλά και της βορειοδυτικής Ρωσίας. Εντός της επικράτειάς του, οι ανατολικοί Σλάβοι απολάμβαναν σχετική ελευθερία, ενώ τα μέλη της ηγεμονικής τάξης του κράτους ήταν ακόμη παγανιστές.<br /><br />Ωστόσο, μετά το 1385, και τη σύναψη της «Ένωσης της Kreva» μεταξύ του Βασιλείου της Πολωνίας και του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας, η καθολική διείσδυση γίνεται εντονότερη. Η κυρίαρχη καθολική μοναρχία άρχισε να ασκεί πολιτιστική, πολιτική και οικονομική πίεση στους μη Καθολικούς Ρώσους και Λιθουανούς ευγενείς, για να τους αναγκάσει να αποδεχτούν τα πολωνικά έθιμα και ήθη και, κυρίως, τον καθολικισμό. Ταυτόχρονα, από τα μέσα, του 15ου αι. η θέσπιση της δουλοπαροικίας στα εδάφη των ανατολικών Σλάβων, επιδεινώνει τις συνθήκες ζωής των χωρικών.<br /><br />Η «Ένωση του Λιούμπλιν», το 1569, με την οποία συστάθηκε η Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία -γνωστή με το όνομα Ρετς Ποσπολίτα-, ως αντίβαρο στην ενδυνάμωση της Μόσχας, επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση. Βάση της συμφωνίας, οι Πολωνοί Μαγνάτοι -μεγαλογαιοκτήμονες- καταλαμβάνουν και ιδιοποιούνται τα εδάφη που κατείχε η Λιθουανία στη σημερινή Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων ολοκλήρων χωριών και πόλεων. Η καταναγκαστική απλήρωτη εργασία των ορθόδοξων χωρικών διευρύνθηκε, καθώς η εύφορη και τεράστια αυτή περιοχή μετατρεπόταν σε βασικό προμηθευτή σιταριού για την δυτική Ευρώπη – ρόλος που αποκτά στο μέλλον μονιμότητα, κάποιες φορές, μάλιστα, και δια της βίαιης απόσπασης της παραγωγής σίτου.<br /><br />Ταυτόχρονα, λαμβάνει χώρα αθρόα προσχώρηση στον καθολικισμό ορθοδόξων γαιοκτημόνων, που σκοπό είχε την κατοχύρωση και την αύξηση των προνομίων τους. Είναι η εποχή κατά την οποία, στο πλαίσιο της Αντιμεταρρύθμισης, εκτυλίσσεται μια σχεδιασμένη επιχείρηση εκ μέρους της πολωνικής ηγεσίας, με την ενεργητική αρωγή των Ιησουιτών μοναχών και τον συντονισμό του ίδιου του Βατικανού, για να αφομοιωθεί, μέσω της θρησκευτικής του αποστασίας, ο ορθόδοξος σλαβικός πληθυσμός. Στόχος του σχεδίου είναι η θρησκευτική ομοιογένεια του κράτους, άρα και η ενίσχυση της συνοχής του, αλλά και η απάλειψη του ισχυρού πληθυσμιακού ερείσματος της Μόσχας εντός της Κοινοπολιτείας.<br /><br /><div>Σε αυτό το κλίμα, δημοσιεύεται το 1577 το δοκίμιο του Πολωνού Ιησουίτη Piotr Skarga, με τίτλο «Για την Ένωση της Εκκλησίας του Θεού υπό έναν ποιμένα». Σε αυτό απαριθμούνται τα οφέλη μιας «Ένωσης» με τη Ρωσική εκκλησία, που θα την αποσπούσε από την ελληνική ορθοδοξία, αλλά πρότεινε την έναρξη αυτής της διαδικασίας εντός των ορίων της Ρετς Ποσπολίτα. Φαίνεται ότι, μάλλον, οι αρχικές σκέψεις ήταν η εκστρατεία προσηλυτισμού να επεκταθεί και στην ίδια την Ρωσία.<br /><br />Αυτό προκύπτει και από τα όσα υποστήριξε ο παπικός διπλωμάτης, Antonio Possevino, προτείνοντας να υιοθετηθούν οι αποφάσεις της συνόδου της Φλωρεντίας του 1439. Προσπάθησε μάλιστα να εφαρμόσει την ιδέα του, επισκεπτόμενος την Μόσχα το 1581. Εκεί είχε και μια ενδιαφέρουσα θεολογική αντιπαράθεση με τον τσάρο Ιβάν τον Τρομερό, στον οποίο παρέδωσε το δοκίμιό του «Περί των διαφορών μεταξύ της ρωμαϊκής και της ελληνικής θρησκείας». Απογοητευμένος από την πιθανότητα να διεισδύσει ο καθολικισμός στις ρωσικές περιοχές, συμβούλευσε τον πάπα να εργαστούν με τους Ορθοδόξους της Πολωνο-Λιθουανικής Κοινοπολιτεία.<br /><br />Επιβολή της Ουνίας και λαϊκή αντίδραση</div><div><br />Έτσι φθάνουμε στην λεγόμενη «Εκκλησιαστική Ένωση» ή «Ουνία», που ανακηρύσσεται στο Μπρεστ το 1596, με απόφαση των πέντε από τους επτά Επισκόπους της δυτικής ρωσικής εκκλησίας, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Κιέβου, Γαλικίας και πάσης Ρους Μιχαήλ Ρογκόζα, που υπαγόταν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του πατριαρχείου Αλεξανδρείας, τότε πρωτοσύγκελος, κι αργότερα Πατριάρχης Αλεξανδρείας και στη συνέχεια Κωνσταντινουπόλεως, Κύριλλος Λούκαρης, αλλά κι αυτός του Οικουμενικού Πατριάρχη, Νικηφόρος, δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την απόφαση, που είχε τη άμεση στήριξη της πολωνικής εξουσίας. Μάλιστα ο Νικηφόρος θα πεθάνει από ασιτία σε πολωνική φυλακή, ενώ ο Λούκαρης θα γλυτώσει διαφεύγοντας εγκαίρως – τελικώς θα δολοφονηθεί και αυτός, πολύ αργότερα, στην Πόλη, από τους Οθωμανούς, κατόπιν παρασκηνιακών ενεργειών των καθολικών.<br /><br />Οι όροι της Ουνίας συνοψίζονταν στα εξής: απαραβίαστο των ορθόδοξων δογμάτων και τελετουργιών, υποταγή της νέας εκκλησίας στον πάπα, διατήρηση των εκκλησιαστικών κτημάτων, απόκτηση συγκλητικών τίτλων για τον ανώτερο κλήρο και προστασία της δυτικής ρωσικής εκκλησίας από την επιρροή των Ελλήνων. Εν συνεχεία, ναοί, μονές και όλα τα περιουσιακά στοιχεία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποδόθηκαν στους Ουνίτες.<br /><br />Ωστόσο, οι απλοί κληρικοί, οι μονές -μεταξύ των οποίων διακρίθηκε η Λάβρα των Σπηλαίων του Κιέβου, οι λαϊκοί, με επικεφαλής τον πρίγκιπα Konstantin Ostrozhsky, δεν αναγνώρισαν την απόφαση. Ως εκ τούτου, ξέσπασε ευθεία σύγκρουση, όπου οι ορθόδοξοι Σλάβοι έδειχναν απόλυτη απείθεια στις εντολές της κεντρικής εξουσίας και της Ουνίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τις επόμενες δεκαετίες ουνίτες παράγοντες δολοφονούνταν.<br /><br />Στην υπεράσπιση της Ορθοδοξίας πρωταγωνίστησαν οι Κοζάκοι, που αναδεικνύονται πλέον σε βασικό παράγοντα στις πολωνοκρατούμενες περιοχές της «Μικράς Ρωσίας», όπως ονομαζόταν τότε η περιοχή [το φαινόμενο των Κοζάκων απαιτεί ιδιαίτερη ανάλυση]. Ο σπουδαίος αταμάνος Σαχαϊντάτσνι, που είχε διακριθεί σε πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Τούρκων, αλλά και σε εκστρατεία κατά της Ρωσίας, όπου οι Κοζάκοι πολέμησαν ως μισθοφόροι, προσκάλεσε το 1620 από την Μόσχα τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεοφάνη Γ΄ στο Κίεβο.<br /><br />Η υποδοχή του στα σύνορα από Κοζάκους και λαό περιγράφεται από τις πηγές ως ανεπανάληπτα ενθουσιώδης. Ο Θεοφάνης απεκατέστησε την ορθόδοξη ιεραρχία που είχε καταργηθεί από τη συμφωνία του Μπρεστ, αναδεικνύοντας εκ νέου και τη σημασία του Κιέβου, ως την «μητέρα των ρωσικών πόλεων». Η ενεργός φάση της σύγκρουσης έληξε το 1633 με την αναγνώριση της Ορθόδοξης Εκκλησίας από τις πολωνο-λιθουανικές αρχές και την επιστροφή μέρους των κατασχεμένων εκκλησιών και μονών σε αυτήν.<br /><br />Ωστόσο, η προσπάθεια εκπολωνισμού και επέκτασης της Ουνίας εξακολούθησε αδιάπτωτη για μεγάλο ακόμη διάστημα. Στα εδάφη που παρέμειναν υπό πολωνική κατοχή, μετά από τις πολεμικές αναμετρήσεις με την Ρωσία, η Ουνία γνώρισε μεγάλη εξάπλωση. Ιδιαίτερα αυτό συνέβη στις περιοχές της Γαλικίας και της Βολινίας, όπως και στην Λιθουανία, όπου επίσης ο ορθόδοξος πληθυσμός ήταν πολυάριθμος, όπως προκύπτει και από το βιβλίο του Μελέτι Σμοτρίτσκι «Θρήνος, ή Κλαυθμός της Ανατολικής Εκκλησίας» (1610).<br /><br />Κατά τον 18ο αιώνα η Πολωνία ακολούθησε μια ακραία καταπιεστική πολιτική κατά όλων των μη καθολικών κατοίκων του κράτους, απαγορεύοντάς τους να λαμβάνουν δημόσια αξιώματα, δημιουργώντας το λεγόμενο «ζήτημα των αντιφρονούντων». Η πολιτική αυτή των διακρίσεων αποτέλεσε την αφορμή για την επέμβαση ξένων δυνάμεων, κυρίως της Ρωσίας, στα εσωτερικά της αδυνατισμένης Πολωνίας, που θα καταλήξει στους διαμελισμούς της (1772, 1793, 1795). Το αποτέλεσμα ήταν οι περιοχές που πέρασαν στην αυστριακή κατοχή, και κυρίως η Γαλικία, να αναδειχθούν στο κέντρο ανάπτυξης της Ουνίας, που θα αναλάβει αργότερα κομβικό ρόλο στην διαμόρφωση του ουκρανικού εθνικισμού.<br /><br />Ορθόδοξες Αδελφότητες</div><div><br />Η βαριά εκμετάλλευση των χωρικών και η απόπειρα της θρησκευτικής και ταυτοτικής τους αλλοτρίωσης οδήγησε, επίσης, στην εμφάνιση ενός, ανθεκτικού στο χρόνο, αγροτικού αντιστασιακού κινήματος, που πήρε την ονομασία «Οπρίσκι». Η μορφή δράσης του παραπέμπει στην ελληνική κλεφτουριά κατά την τουρκοκρατία. Τα μέλη του κινήματος, από τον 15ο έως, ακόμη, και τις αρχές του 19ου αιώνα, ήταν, κυρίως, χωρικοί που, χρησιμοποιώντας την τακτική του ανταρτοπόλεμου, έδρασαν σε μικρά αποσπάσματα στους ορεινούς όγκους των Καρπαθίων, της Γαλικίας, της Μπουκοβίνας και της Υπερκαρπαθίας. Στις ομάδες των «Οπρίσκι», εκτός από τους ανατολικούς Σλάβους, συμμετείχαν επίσης Ρουμάνοι, Σλοβάκοι, Ούγγροι, ακόμη και Πολωνοί χωρικοί.<br /><br />Ταυτόχρονα, ο σκληρός αγώνας που διεξήγαγε ο ορθόδοξος πληθυσμός για να μην αφομοιωθεί, έδωσε εντυπωσιακά αποτελέσματα στους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας και της εκπαίδευσης. Οι ορθόδοξοι της πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας άρχισαν αρκετά νωρίς να οργανώνονται σε ισχυρές Αδελφότητες, οι οποίες απλώθηκαν σε όλη την περιοχή δυτικά του Δνείπερου. Οι Αδελφότητες αυτές, που ξεπέρασαν τις 40, είχαν ως κύριο σκοπό την αντιμετώπιση της προπαγάνδας των Ιησουιτών, τη διατήρηση της ορθόδοξης πίστης και της ιδιαίτερης ταυτότητάς των ανατολικών Σλάβων.<br /><br />Ανέπτυξαν έντονη κοινωνική, πνευματική και εκπαιδευτική δραστηριότητα, με το άνοιγμα ορθόδοξων σχολείων και την έκδοση θρησκευτικών αλλά και επιστημονικών συγγραμμάτων. Σημαντική στον τομέα αυτό ήταν η συμβολή του Σλαβο-ελληνικο-λατινικού σχολείο στην πόλη Οστρόγκ (1576), το σχολείο της αδελφότητας του Λβοφ (1574) και η Ακαδημία Μογίλα, σε συνέχεια του σχολείου της Αδελφότητας του Κιέβου (1615).<br /><br />Η υψηλού επιπέδου διδασκαλία και η ευρεία εργογραφία, η οποία έχει εμφανείς δυτικές επιρροές, ανύψωσε τις θεολογικές σπουδές όχι μόνον στις ουκρανικές περιοχές αλλά και στην ίδια την Ρωσία, που εκείνη την εποχή η θεολογική σκέψη της ήταν σαφώς υποδεέστερη. Η κατασταλτική πολιτική εκ μέρους των πολωνικών αρχών οδήγησε στην παύση της λειτουργίας των περισσοτέρων Αδελφοτήτων, ενώ κάποιες απ’ αυτές αναγκάστηκαν να προσχωρήσουν στην Ουνία.<br /><br />Εν πάση περιπτώσει, η ευρεία αντίσταση των ορθοδόξων ενάντια στην πολωνικοκαθολική αλλοτρίωση της ταυτότητάς τους αποδεικνύει, αν μη τι άλλο, ότι παρέμενε ολοζώντανή η συνείδηση της κοινής καταγωγής τους, και η αντίληψη του συνανήκειν σε μια ευρύτερη κοινότητα, όπως είχε διαμορφωθεί ήδη από τα χρόνια του Ρους του Κιέβου, παρά τις όποιες γλωσσολογικές ή και πολιτιστικές διαφοροποιήσεις που είχαν, εν τω μεταξύ, προκύψει.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσο-ουκρανική ταυτότητα: Το “κόλπο” της Ουνίας και η ορθόδοξη αντίσταση…

Ellada simera 0 14:34

Του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥΗ επέκταση του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας συμπεριέλαβε, από τις αρχές του 14ου αιώνα, στα όριά του το μέγιστο μέρος της σημερινής Ουκρανίας -πλην βεβαίως της Κριμαίας που ανή… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια