ΗΠΑ-Τουρκία: Μια “ανήθικη” σχέση ανάγκης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyGzF2m5njZmySNLSh3Z3K2nG0en2azKLRWWZ3nkUImtRpJBNSHH3MPQiV2c5Ru7LrgQuuu8wI594hjx1TsKTd6rYrrWamaNh2Gdlm3SGcJNXWj01ArPd2v_nORbiwCi99f7brM2tD5EE/s1600/usa+toyrkia+mia+sxesi+anagkis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyGzF2m5njZmySNLSh3Z3K2nG0en2azKLRWWZ3nkUImtRpJBNSHH3MPQiV2c5Ru7LrgQuuu8wI594hjx1TsKTd6rYrrWamaNh2Gdlm3SGcJNXWj01ArPd2v_nORbiwCi99f7brM2tD5EE/s1600/usa+toyrkia+mia+sxesi+anagkis.jpg" /></a></div> <br /> Του <b>Nick Danforth</b>*<br /><br />Τον τελευταίο καιρό έχει καταντήσει κοινοτυπία να λέγεται πως η συμπεριφορά της Τουρκίας αντίκειται στις αξίες της Δύσης. Στο εσωτερικό η τουρκική κυβέρνηση συντρίβει την ελευθερία του Τύπου και τις αντιπολιτευτικές φωνές. Στο εξωτερικό υποστηρίζει τους ισλαμιστές στην Συρία, αντίθετα με ότι πράττουν οι Αμερικανοί. <br /><br />Στην κριτική αυτή πρέπει πάντως να αναφερθεί ότι η συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας δεν βασίστηκε ποτέ στις αμερικανικές ή τις τουρκικές αξίες, τις δυτικές ή όποιες άλλες. Η Τουρκία δεν εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ γιατί ήθελε να καταστεί μέρος του δυτικού κόσμου και οι ΗΠΑ δεν καλοδέχτηκαν την Τουρκία στην συμμαχία λόγω της προσήλωσης της Άγκυρας στη δημοκρατία.<br /><br />Στην πραγματικότητα η συμμαχία ΗΠΑ-Τουρκίας, από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου που ξεκίνησε, βασίζεται σε κοινούς στόχους, όχι σε κοινά ιδανικά. Τις δύο χώρες ένωσε η σοβιετική απειλή. Όταν η ΕΣΣΔ κατέρρευσε η η αιτία που κρατούσε κοντά τις δύο χώρες δεν υπήρχε πια, έτσι ώστε να αρχίσουν να διαφαίνονται τα, σε ορισμένες περιπτώσεις, αντικρουόμενα συμφέροντά τους.<br /><br />Κατά ειρωνικό τρόπο, η Τουρκία, φαίνεται τώρα, η χώρα που είναι πιο κοντά στην ψυχροπολεμική γραμμή. Οι πολιτικοί των ΗΠΑ που καλοδέχτηκαν την είσοδο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, ίσως εκπλήσσονται σήμερα ακούγοντας φωνές που αμφισβητούν την τουρκική συμμετοχή στην συμμαχία, για το πώς επιτρέπει σε αριστερές πολιτοφυλακές να μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους μόνοι τους, ή γιατί τόσο εύκολα απάντησε στις ρωσικές προκλήσεις.<br /><br />Υπάρχει πληθώρα λόγων, πρακτικών, αλλά και λόγων αρχών, για να καταδικάσει κανείς την τουρκική εσωτερική και εξωτερική πολιτική. Η Τουρκία υπήρξε απερίσκεπτη στην απάντησή της προς τη Ρωσία και στον ενθουσιασμό της στην υποστήριξη ακραίων ομάδων στην Συρία, η οποία αποδείχθηκε επικίνδυνη.<br /><br />Συζητώντας όμως αυτά τα δεδομένα με λιγότερο ηθικούς όρους θα μας επιτρέψει να επικεντρωθούμε στα πολλά κοινά συμφέροντα που Άγκυρα και Ουάσινγκτον εξακολουθούν να έχουν, ειδικά όσον αφορά την εξάπλωση της βίας στην περιοχή. Και αν η ολοένα και περισσότερο αντιδημοκρατική συμπεριφορά της τουρκικής κυβέρνησης προσφέρει υλικό για κριτική, οι Αμερικανοί θα όφειλαν να γνωρίζουν πόσο λίγο η Ουάσινγκτον ενδιαφέρεται για τη δημοκρατία στη χώρα αυτή, από την αρχή των σχέσεών της με την Άγκυρα.<br /><br />Το 1947 ο πρόεδρος Τρούμαν ανακήρυξε το ομώνυμο δόγμα που προέβλεπε οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της Ελλάδας και της Τουρκίας. Οι αναφορές του Τρούμαν στην ελληνική δημοκρατία δεν είχαν αντίστοιχο στις αναφορές του για την Τουρκία. Και πράγματι πολλοί Αμερικανοί αξιωματούχοι έλεγαν πως ο Τούρκος πρόεδρος Ινονού ήταν «ο σωστός ισχυρός άνδρας». Ο Ινονού ήταν ένας αντιδημοκρατικός ηγέτης, με συμπεριφορά ελαφρώς καλύτερη αυτής των Ευρωπαίων δικτατόρων της δεκαετίας του 1930, στον οποίο όμως μπορούσε να βασιστεί κανείς στον περιορισμό της σοβιετικής επιρροής.<br /><br />Οι ΗΠΑ ποτέ δεν απαίτησαν τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας, στις απαρχές του Ψυχρού Πολέμου. Το 1950 ο Ινονού έκανε ελεύθερες εκλογές τις οποίες έχασε και παραιτήθηκε, προς μεγάλη έκπληξη των Αμερικανών, οι οποίοι όμως αμέσως χαιρέτησαν τη δημοκρατική μεταστροφή της Τουρκίας και την έθεσαν ως θεμέλιο της αμερικανοτουρκικής σχέσης.<br /><br />Αν και το νέο καθεστώς άρχισε να καθίσταται αντιδημοκρατικό, προς τα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν άλλαξαν, όπως και δεν άλλαξαν όταν εκτελέστηκαν τέσσερα στρατιωτικά πραξικοπήματα, στα επόμενα 50 χρόνια. Οι κοινές αξίες ήταν επιθυμητές, αλλά όχι και αναγκαίες, με τις δύο χώρες να ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο για την ΕΣΣΔ.<br /><br />Για την Τουρκία η ένταξή της στο ΝΑΤΟ αποτέλεσε διακριτικό χαρακτηριστικό εκδυτικοποίσής της. Μετά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, το 1952, η Τουρκία έφτασε στο αποκορύφωμα του κεμαλικού ιδεώδους και την απόδειξη ότι η Τουρκία γίνεται δεκτή ως δυτική ευρωπαϊκή χώρα. Εξάλλου οι Αμερικανοί φοβούνταν πως αν αρνούνταν στην Τουρκία την ένταξη στο ΝΑΤΟ θα έστελναν λάθος μήνυμα σε Άγκυρα και Μόσχα.<br /><br />Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ χάθηκε το αντικομμουνιστικό αιτιατό που κρατούσε κοντά ΗΠΑ και Τουρκία. Όμως η σημερινή ένταση στις σχέσεις της Τουρκίας με το ΝΑΤΟ έχει την αφετηρία της στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Το 2009-10 η Άγκυρα δεν ήταν πρόθυμη να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά του Ιράν, με το οποίο διατηρούσε σημαντικές επιχειρηματικές σχέσεις.<br /><br />Στις ΗΠΑ ορισμένοι εξέφρασαν την έκπληξή τους για το πώς η Τουρκία προσπαθεί να διατηρήσει σχέσεις καλές σχέσεις με μια καταπιεστική θεοκρατία, μόνο και μόνο γιατί το Ιράν διαθέτει εκτεταμένα ενεργειακά αποθέματα. Κάτω από την επιφάνεια όμως υπάρχουν βασικότεροι, δομικοί λόγοι έντασης. Η Άγκυρα έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για ένα εξοπλισμένο με πυρηνικά όπλα γείτονα, αλλά μπορεί να αντιμετωπίζει πιο αδιάφορα την απειλή καθώς η ίδια είναι προστατευμένη υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η απογοήτευση των Αμερικανών αξιωματούχων ταυτίζονται με αυτή της παλαιότερης γενιάς που ανησυχούσαν για το γεγονός ότι η προστασία που το ΝΑΤΟ παρείχε στην Τουρκία, της επέτρεψε να προωθήσει την σύγκρουσή της με την Ελλάδα στη Κύπρο σε βάρος της συμμαχίας.<br /><br />Στην πραγματικότητα οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας δεν υπήρξαν ποτέ απολύτως ομαλές και αν οι ΗΠΑ έχουν έναν ολόκληρο κατάλογο με αιτιάσεις γιατί η Τουρκία είναι ένα προβληματικός σύμμαχος, οι Τούρκοι έχουν έναν αντίστοιχο κατάλογο εναντίον των ΗΠΑ.<br /><br />Έτσι καθίσταται ξεκάθαρο γιατί η Τουρκία έχει αναστατωθεί από την υποστήριξη των ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας, οι Κούρδοι σύμμαχοι των οποίων είναι αντίπαλοι των Τούρκων. Εν μέσω των εντεινόμενων ανησυχιών ότι η βία στην Συρία επεκτείνεται στην Τουρκία, το ΝΑΤΟ αποτελεί βασικό εγγυητή της σταθερότητας της χώρας.<br /><br />Όμως, ειλικρινά, για να περιοριστεί η κρίση απαιτείται μια αποτελεσματική συνεργασία Αμερικανών και Τούρκων προς την επίτευξη διπλωματικής λύσης στην Συρία. Για να επιτύχει μια τέτοια συνεργασία Αμερικανοί και Τούρκοι σχεδιαστές πολιτικής, από κοινού, πρέπει να επιτύχουν έναν βαθμό συνεννόηση επί τη βάσει της ιστορίας των σχέσεων των δύο χωρών.<br /><br /><b><i>NICK DANFORTH is a doctoral candidate in Turkish history at Georgetown University.</i></b><br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

ΗΠΑ-Τουρκία: Μια “ανήθικη” σχέση ανάγκης

Του Nick Danforth * Τον τελευταίο καιρό έχει καταντήσει κοινοτυπία να λέγεται πως η συμπεριφορά της Τουρκίας αντίκειται στις αξίες της Δύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έλληνες πιλότοι: «Για δέκατο του δευτερολέπτου δεν έριξα Τούρκο» – «Ο Τούρκος είναι μπαμπέσης»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0CWwtS45FxxcJZoZZGDuPBvJs905EAsMuokUsB_m6IH0uotzOcwjfs8-Tp3tNGaYlVuWpwd5FXw1Hsbl2JDrFvs5nJDc-RrBAOhU1nxLNP1_zBWWuU0zwfjVqPdbNowu5VUNKRP2O3NE/s1600/anaxaitistes+aeroporoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0CWwtS45FxxcJZoZZGDuPBvJs905EAsMuokUsB_m6IH0uotzOcwjfs8-Tp3tNGaYlVuWpwd5FXw1Hsbl2JDrFvs5nJDc-RrBAOhU1nxLNP1_zBWWuU0zwfjVqPdbNowu5VUNKRP2O3NE/s1600/anaxaitistes+aeroporoi.jpg" /></a></div> <br /> Κορυφώθηκε η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο με ρεκόρ παραβιάσεων το 15ήμερο μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους -κατάρριψη που έχει οδηγήσει -όπως παρατηρούμε όλοι- στην ανησυχητική πολεμική διελκυνστίδα Μόσχα – Άγκυρας.<br /><br />Ως γνωστόν, η παραβίαση του Εναέριου Χώρου τους που, όπως επιμένουν οι Τούρκοι, κατέγραψαν τα ραντάρ τους στις 24 Νοεμβρίου, είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του ρωσικού SU-24 και τον θάνατο του πιλότου Konstantin Murakhtin.<br /><br />Από την επομένη και για 15 ημέρες, τα ελληνικά ραντάρ έχουν καταγράψει -ούτε λίγο ούτε πολύ- 59 παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου από τουρκικά μαχητικά. Ομως η εντολή «όπλα on» ή «ασφάλειες μέσα» που ενεργοποιεί τα όπλα και τα πυροβόλα των μαχητικών, δε δόθηκε.<br /><br />Σαράντα χρόνια τώρα, όλες οι παραβιάσεις των τουρκικών αεροσκαφών στο νότιο, βόρειο και κεντρικό Αιγαίο, αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο: «όπως προβλέπουν οι ελληνικοί κανόνες εμπλοκής: με αναχαίτιση, διακριτική αναγνώριση, αναγνώριση και πολλές φορές κλειστή αερομαχία» λένε οι πιλότοι. Μέσα σε δευτερόλεπτα από τη στιγμή που το άγνωστο ίχνος εντοπίζεται από ένα προωθημένο σταθμό ραντάρ στο ανατολικό Αιγαίο, το τηλέφωνο επιφυλακής χτυπάει. Από την άλλη άκρη της γραμμής, ο ελεγκτής αεράμυνας τους δίνει την εντολή για ταχεία απογείωση (scrabble).<br /><br /><b>«Ποτέ δεν αφήνεις τον Τούρκο να βρεθεί σε θέση βολής»</b><br /><br />Eίναι εκπαιδευμένοι να μην βρεθούν στο τουρκικό σκοπευτικό: «Ποτέ δεν αφήνεις τον Τούρκο να βρεθεί σε θέση βολής».<br /><br />«Εχουμε φτάσει στο 1/10 του δευτερολέπτου πριν από το πάτημα της σκανδάλης». ΟΓιάννης Κοπανάκης, είναι Σμήναρχος ε.α. με πολλές αναχαιτίσεις στην δεκαετία του 1980 με τα μαχητικά F-4, «σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες, ακόμα και μέσα στα σύννεφα» όπως θυμούνται οι συνάδελφοί του.<br /><br />«Τα κρίσιμα δευτερόλεπτα είναι από τη στιγμή που θα εντοπίσεις το στόχο και αποκτήσεις το πλεονέκτημα μέχρι να τον βάλεις στο σκοπευτικό» λέει ενώ αναφερόμενος στην κατάρριψη του ρωσικού τονίζει ότι «η μεγαλύτερη ντροπή για έναν αεροπόρο είναι να ρίχνει έναν άνθρωπο ο οποίος δεν αντιδρά. Θα έπρεπε να έχει πέσει όλη η αεροπορία της Τουρκίας».<br /><br />«Οι παραβιάσεις είναι η καθημερινότητα του πιλότου. Ηταν αυτό που ζούσαμε από το πρωί μέχρι το βράδυ, πολλές φορές και ολόκληρη τη νύχτα» διηγείται ο Βασίλης Βελέντζας, Αντιπτέραρχος ε.α. Από το 1982, που τοποθετήθηκε στην αεροπορική βάση της Τανάγρας μέχρι την αποστρατεία του το 2007, βρέθηκε πολλές φορές με τον Τούρκο «στα ψαλίδια». Ετσι λέγεται στην αεροπορική γλώσσα το στάδιο της αερομαχίας κατά το οποίο τα μαχητικά διασταυρώνονται με πολύ μικρές ταχύτητες σε πολύ μικρές αποστάσεις- ακόμα και στα 10 μέτρα.<br /><br /><b>«Αυτό που έγινε με τον Ρώσο έγινε και με τον Ηλιάκη»</b><br /><br />«Ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου να κάνω εμπλοκή με σκοπό να αφήσω βλήμα. Αυτό συμβαίνει μόνο με εντολή από την ηγεσία. Ο Τούρκος το έκανε κατόπιν εντολής του Ερντογάν». Ο Παναγιώτης Δημητριάδης, Αντιπτέραρχος ε.α. και πρώην Αεροπορικός Ακόλουθος στην Αγκυρα, ήταν ο πρώτος πιλότος που έκανε ετοιμότητα με τα αεροσκάφη F-16, για τον χειρισμό των οποίων εκπαιδεύτηκε στο Τέξας «όπως και οι Τούρκοι. Ελληνες και Τούρκοι πιλότοι έχουμε κοινή εκπαίδευση από Αμερικανούς εκπαιδευτές. Η διαφορά βρίσκεται στις δεξιότητες, την αντίληψη και την κρίση».<br /><br />‘Οπως διηγείται, «στην εκπαίδευση για τα F-16 στο Τέξας συνάντησα πολλούς Τούρκους και συζητάγαμε για τις αναχαιτίσεις. Ελεγαν ότι δεν πιστεύουν σ’ αυτά που κάνουν, καταλαβαίνουν ότι είναι παράνομα αλλά είναι αναγκασμένοι να εκτελούν εντολές»<br /><br />Η μεγαλύτερη αγωνία του κατά την διάρκεια της αερομαχίας ήταν «στην εμπλοκή δύο εναντίον δύο όταν εκ των πραγμάτων κάποιος από τους αντιπάλους μπορεί να βρεθεί πίσω. Εχεις αγωνία μήπως πυροδοτήσει. ‘Εχω κάνει αερομαχίες γερές, μέχρι που έχει γίνει και διαμαρτυρία από την Τουρκία. Σε μία περίπτωση μεταξύ της Λήμνου και της Λέσβου είχαν μπει 2 τουρκικά F-16 και κόντεψαν να πέσουν στη θάλασσα. Θα μπορούσαν αντί να επιμείνουν και να αντιδράσουν να φύγουν αλλά δεν το έκαναν. Αποτέλεσμα να κατέβουν από 16000 πόδια στα 500 πόδια».«Οταν τους οδηγούσα προς τη θάλασσα» συνεχίζει «σκεφτόμουν μόνο ότι πρέπει να τους έχω στο σκοπευτικό- εκεί επικεντρώθηκε ο εγκέφαλός μου, στο πώς θα χρησιμοποιήσω τον κινητήρα και το αεροσκάφος.<br /><br />Επειδή ο Τούρκος είναι μπαμπέσης δεν ξέρεις ποτέ τί μπορεί να κάνει. Εγινε και με τον Ηλιάκη -μπαμπεσιά του Τούρκου ήταν. Αν για 17 δευτερόλεπτα οι Τούρκοι ρίχνουν το Ρώσο πιλότο, εμείς που τους βλέπουμε να μπαίνουν από τη Σαμοθράκη ως τη Ρόδο τι πρέπει να κάνουμε; Ποια είναι η θέση του ΝΑΤΟ;»<br /><br />Κάποιες φορές έχει θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο. «Ζευγάρι απογειωνόμαστε από την Αγχίαλο με το πρώτο φως. Τέσσερα F-16 τουρκικά σε σχηματισμό τετράδα, box.<br /><br />Από τα 15000 πόδια κατεβήκαμε στα 8000 πόδια. Βυθίσαμε προκειμένου να κάνουμε την αναγνώριση. Ξαφνικά είδα τη θάλασσα να έρχεται κατά πάνω μου. Κοιτάζω το υψόμετρο βλέπω 3000 πόδια. Πίστευα ότι ήμουνα στα 8000. Τράβηξα μπαστουνιά 9G και το αεροπλάνο βγήκε στο ελάχιστο όριο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.».<br /><br /><a href="http://on-news.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Έλληνες πιλότοι: «Για δέκατο του δευτερολέπτου δεν έριξα Τούρκο» – «Ο Τούρκος είναι μπαμπέσης»

Κορυφώθηκε η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο με ρεκόρ παραβιάσεων το 15ήμερο μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους -κατάρριψη που...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγαλομανία της Τουρκίας απειλεί τη διεθνή ειρήνη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRTRYgDkcp_C900Ev-WMhRz5ptBCjg3_2XG249wv5efUoxHaIeo5HlDq-R2W8M5gCeMZYb9KtDgQdGmw8iO2m2GTyTMaQmvva8VrVehtM4fSoXMvIDg5oxD4RQMQj6VyGOYk3Lwm0Xauc/s1600/H+megalomania+tis+toyrkias+apeili+tin+diethni+eirini.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRTRYgDkcp_C900Ev-WMhRz5ptBCjg3_2XG249wv5efUoxHaIeo5HlDq-R2W8M5gCeMZYb9KtDgQdGmw8iO2m2GTyTMaQmvva8VrVehtM4fSoXMvIDg5oxD4RQMQj6VyGOYk3Lwm0Xauc/s1600/H+megalomania+tis+toyrkias+apeili+tin+diethni+eirini.jpg" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000;"><span style="color: #666666; font-size: large;">Επικίνδυνα παιχνίδια πολέμου της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή </span></span><br /> <br /> <b>Του Περικλή Νεάρχου <br /> Πρέσβυ ε.τ.</b><br /> <br /> Τα σχέδια της Άγκυρας να αρπάξει ένα μέρος της Βορειοδυτικής Συρίας, με τη δημιουργία αυτόνομης τουρκμενικής κοινότητας, «προστατευόμενης» από την ίδια και να αποτρέψει την προέκταση δυτικά του Ευφράτη της Αυτόνομης Κουρδικής Περιοχής της Συρίας, με τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στα συροτουρκικά σύνορα, έπεσαν στο κενό μετά την ισχυρή ρωσική αντίδραση.<br /> Οι συνασπισμένες δυνάμεις του συριακού στρατού, Ιρανών επίλεκτων, της Χεζμπολάχ, σιιτών Ιρακινών πολιτοφυλάκων και ρωσικών ειδικών δυνάμεων, υποστηριζόμενων από τη Ρωσική Αεροπορία και ρωσικές μονάδες Πυροβολικού, συνέτριψαν κυριολεκτικά τους Τουρκμένους κι άλλους ισλαμιστές και τις τουρκικές ειδικές δυνάμεις που είχαν προστρέξει σε βοήθειά τους.<br /> <br /> Για την κατάρριψη του Sukhoi Su-24 η Ρωσία περιορίσθηκε σε οικονομικά αντίποινα σε ό,τι αφορά στην ίδια την Τουρκία, για να αποφύγει την μετατροπή της κρίσεως στην Συρία σε αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, όπως επιδιώκει η γείτων. Αυτό όμως δεν ισχύει για την Συρία. Ειδικά για τη Βορειοδυτική Συρία, που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Άγκυρα όχι μόνο για τους λόγους που αναφέρθηκαν, αλλά και για να κρατήσει ανοιχτό τον δρόμο επικοινωνίας και ανεφοδιασμού των ισλαμιστών και της μεταφοράς στην Τουρκία του πετρελαίου που λεηλατούν οι ισλαμιστές στις κατεχόμενες πετρελαιοπηγές της Συρίας και του Ιράκ.<br /> <br /> Τα συροτουρκικά σύνορα σφραγίσθηκαν και ρωσικά μεταφορικά αεροπλάνα έριξαν τόνους εφοδίων και όπλων στους Κούρδους του PYD της Συρίας που είναι στο στόχαστρο της Άγκυρας. Η τελευταία συγκεντρώνει μεγάλες δυνάμεις στα σύνορα και απειλεί ότι θα επέμβει εάν οι Κούρδοι της Συρίας διαβούν τον Ευφράτη και προελάσουν δυτικά για να ενωθούν με την άλλη κουρδική περιοχή, το Αφρίν. Προς μεγάλη ανησυχία της γείτονος, οι Κούρδοι της Συρίας αναγνωρίζονται και από τους αμερικανούς ως δύναμη του αντιισλαμικού μετώπου και απορρίπτονται οι τουρκικοί ισχυρισμοί ότι είναι δήθεν «τρομοκράτες» λόγω των στενών πολιτικών τους σχέσεων με τους Κούρδους του ΡΚΚ της Τουρκίας.<br /> <br /> Η σύγκλιση των δύο υπερδυνάμεων στο θέμα των Κούρδων της Συρίας αντιμετωπίζεται ως πραγματικός εφιάλτης από την Άγκυρα. Η τελευταία διαβλέπει σε αυτή τον κίνδυνο δημιουργίας ενιαίου κουρδικού κράτους, με ενδεχόμενη διέξοδο στη Μεσόγειο για την εξαγωγή των πετρελαίων του Κιρκούκ και της Μοσούλης. Διαβλέπει επίσης ως ιστορική ευκαιρία το σημερινό χάος στο Ιράκ για να αρπάξει τα πετρέλαια της Μοσούλης, επικαλούμενη παλαιούς τίτλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /> <br /> <b>Η αιφνιδιαστική προέλαση</b><br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaOmGbWjtn5Nq8yXDqCdaGdAb5c7Kqd7ag3flk35SKmGrHOBQ7wYv-x_6Q2daLGH5RyqqsIhL-VzWMRCoLCxC3rQbtKmhcq_OQvFzV7QDnCp76o_jWVUsUJMy_Jd0a-5jfp5MZHcj4SkQ/s1600/TOURKOI-IRAK.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaOmGbWjtn5Nq8yXDqCdaGdAb5c7Kqd7ag3flk35SKmGrHOBQ7wYv-x_6Q2daLGH5RyqqsIhL-VzWMRCoLCxC3rQbtKmhcq_OQvFzV7QDnCp76o_jWVUsUJMy_Jd0a-5jfp5MZHcj4SkQ/s320/TOURKOI-IRAK.jpg" width="320" /></a></div> Τουρκική δύναμη 1.200 επίλεκτων στρατιωτών, με άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα, εισήλθε αιφνιδίως στο Ιρακινό έδαφος, και προήλασε μέχρι τη μικρή πόλη Βάσικα, έξω από τη Μοσούλη, που εξακολουθεί να κατέχεται από τους ισλαμιστές του ISIS. Οι Τούρκοι προέβαλαν ως δικαιολογία διάφορους ισχυρισμούς περί ότι δήθεν εγκαταστάθηκαν εκεί με τη σύμφωνη γνώμη της Βαγδάτης για να εκπαιδεύσουν τον Ιρακινό στρατό. Όταν τους διέψευσε η Βαγδάτη, ισχυρίσθηκαν ότι ενήργησαν μετά από σύμφωνη γνώμη των Κούρδων του Βόρειου Ιράκ και ότι η εκεί παρουσία τους και η δημιουργία βάσεων συνδέονται με τον αγώνα κατά των Κούρδων του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ.<br /> <br /> Η Βαγδάτη, αντιδρώντας έντονα στην τουρκική εισβολή, ζήτησε την άμεση αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων και συνόδευσε το αίτημά της με τελεσίγραφο 48 ωρών. Εάν, δηλαδή, δεν αποσύρει η Άγκυρα τις δυνάμεις της εντός του χρονικού αυτού ορίου, η Βαγδάτη θα αντιδράσει ενόπλως. Το ερώτημα είναι με ποιες στρατιωτικές δυνάμεις θα αντιδράσει η Βαγδάτη, με δεδομένη την αδυναμία της, που επιτρέπει ακόμη στους ισλαμιστές να κατέχουν τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ.<br /> <br /> Είναι προφανές ότι η Βαγδάτη μπορεί να δράσει μόνο με τη βοήθεια και την κάλυψη των συμμάχων της. Οι ΗΠΑ, που είναι επισήμως σύμμαχος του Ιράκ, επικεφαλής ενός συνασπισμού σαράντα χωρών κατά των ισλαμιστών, είναι σε αμφιλεγόμενη θέση. Στον συνασπισμό των σαράντα συμμετέχουν και οι τρεις χώρες που πρωτοστατούν υπογείως στη βοήθεια προς τους Ισλαμιστές: Η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία. Η τελευταία είναι, μάλιστα, και ο εισβολέας στο Ιράκ.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ διευκρίνησαν ότι η κίνηση της Άγκυρας προς τη Μοσούλη δεν εντάσσεται στις δραστηριότητες του συνασπισμού των σαράντα. Ζήτησαν επίσης από τη γείτονα να αποσύρει τις δυνάμεις της. Η Τουρκία όμως δήλωσε ότι δεν προτίθεται να το πράξει. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι η κίνησή της έχει τη σύμφωνη γνώμη του ηγέτη των Κούρδων του Βόρειου Ιράκ, Μασούντ Μπαρζανί, ο οποίος επισκέφθηκε προσφάτως την Άγκυρα. Ο τελευταίος είναι γνωστός για τις σχέσεις του με τους Αμερικανούς. Με την προτροπή τους, άλλωστε, και υπό την πίεση της ανάγκης για την εξαγωγή των πετρελαίων του Βόρειου Ιράκ, ήλθε σε συμφωνία με την Άγκυρα για την εξαγωγή τους μέσω Τουρκίας. Η συμφωνία αυτή συνοδεύθηκε από στενές οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Αυτόνομης Κουρδικής περιοχής του Βόρειου Ιράκ σε όλους τους τομείς.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhETh1Bn72eHxYUoNMwsKKqhlbonAPe6IqeSWnsdCigfIFFnacj_YyHCWL9sbxcMmQRD_ck9JnOqP-l8XC9nvtAilvGXWZRdUnnMFFLMKo798NaOFfDXpUKOrt_e2-kegMsQ1knkwgxYss/s1600/turkey-tanks-synora-syria.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhETh1Bn72eHxYUoNMwsKKqhlbonAPe6IqeSWnsdCigfIFFnacj_YyHCWL9sbxcMmQRD_ck9JnOqP-l8XC9nvtAilvGXWZRdUnnMFFLMKo798NaOFfDXpUKOrt_e2-kegMsQ1knkwgxYss/s320/turkey-tanks-synora-syria.jpg" width="320" /></a></div> Ποια είναι η πραγματική αμερικανική πολιτική απέναντι στην εισβολή; Είναι διατεθειμένη η Ουάσιγκτον να συγκρουσθεί με την Άγκυρα ενώ εξελίσσεται στην περιοχή μία γεωπολιτική κοσμογονία που αλλάζει τους συσχετισμούς μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας; Οι ΗΠΑ, ως συνέπεια της πολιτικής του υβριδικού πολέμου που ακολούθησαν κατά την προηγούμενη περίοδο, υποθάλποντας και ενισχύοντας τους ισλαμιστές και ανεχόμενες την πολιτική του Ισλαμικού ζηλωτισμού της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και της Τουρκίας, βρίσκονται τώρα αντιμέτωπες με τις αντιφάσεις της πολιτικής τους.<br /> <br /> Στο ίδιο, άλλωστε, το πολιτικό κέντρο της Ουάσιγκτον, δεν έχει αποσαφηνισθεί μία σταθερή πολιτική. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή διασυνδέεται με τον γενικότερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό με τη Ρωσία και οι φωνές των διαφόρων τάσεων δεν συγκλίνουν σε μία σαφή ενιαία πολιτική, κάτω από την πυγμή, το πολιτικό όραμα και τη βούληση ενός ισχυρού προέδρου. Η τουρκική ηγεσία πιστεύει ότι μπορεί να εκμεταλλευθεί αυτή την κατάσταση για να ανοίξει ένα παράθυρο ευκαιρίας στους μεγαλομανείς στόχους της, παίζοντας κυριολεκτικά με τη φωτιά και θέτοντας σε κίνδυνο τη διεθνή ειρήνη.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ είχαν ασκήσει έντονες πιέσεις στον πρόεδρο και την κυβέρνηση της Βαγδάτης να μην αποστείλουν πρόσκληση στην Ρωσία για να περιλάβει και το Ιράκ στους βομβαρδισμούς της κατά των Ισλαμιστών και να υπογράψουν με τη Ρωσία σχετική στρατιωτική συμφωνία. Η Βαγδάτη ενέδωσε. Ποιος διώχνει όμως σήμερα τους Τούρκους από τη Μοσούλη;<br /> <br /> Είναι απίθανο, προφανώς, να πάρουν οι αμερικανοί στρατιωτικά μέτρα κατά ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ, ο οποίος, μάλιστα, κατέχει δεσπόζουσα θέση στον γεωπολιτικό δυναμικό αντιπαραθέσεως με τη Ρωσία. Η Άγκυρα όμως δεν παίρνει από λόγια. Η ηγεσία της Βαγδάτης, κατηγορούμενη από τη σκληρή πτέρυγά της ότι υπεχώρησε στις αμερικανικές πιέσεις και δεν προσέτρεξε εγκαίρως στη ρωσική ασπίδα, σπεύδει τώρα να διασφαλίσει τη ρωσική υποστήριξη για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής.<br /> Ο ρώσος πρέσβης στη Βαγδάτη διαβεβαίωσε την ιρακινή ηγεσία ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συμπαρασταθεί στο Ιράκ. Ένας πρώτος πυρήνας συντονισμού και συνεργασίας υπάρχει ήδη, με τη μορφή ενός κοινού Γραφείου Πληροφοριών για τον συντονισμό του αγώνα κατά των Ισλαμιστών στη Συρία και στο Ιράκ.<br /> <br /> Κατά δεύτερο λόγο, η σιιτική κυβέρνηση της βαγδάτης προστρέχει στο ιράν. Το τελευταίο εξέδωσε ανακοίνωσε σε υψηλούς τόνους και κάλεσε την Άγκυρα να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Μοσούλη και να μην ελπίζει ότι θα αφεθεί να επιτύχει τους στόχους της.<br /> <br /> <b>Η Άγκυρα εξωθεί προς διεθνή σύγκρουση</b><br /> <br /> Η ακύρωση των σχεδίων της για τη Συρία, ο φόβος της για το Κουρδικό και η νεοθωμανική μεγαλομανία της εξωθούν την Τουρκία του Ερντογάν προς μία πολιτική φυγής προς τα εμπρός, που ενέχει τον κίνδυνο μιας άμεσης συγκρούσεως με τη Ρωσία. Η κίνησή της προς τη Μοσούλη εντάσσεται σε μία στρατηγική περαιτέρω διεθνοποιήσεως της κρίσης στη Συρία και το Ιράκ, με τον υπολογισμό ότι αυτή θα εξαναγκάσει τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να συμπαραταχθούν με την ίδια σε περίπτωση ρωσικής αντιδράσεως.<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-iIcdB-o-fV_kbLle_oGGx1ZhzvTnzO-Gg6yxJq3XZPcwHlbKX2uHPjFK3jzqnAG_00E1jfTvnh-yw9_DvWMBnUPhJyLSDGuPzUYVTjsovndxPV8MMv8ImgaOVyLq7SQjIw5hClw_4uk/s1600/%25CE%25A4%25CE%2591-%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%259D%25CE%2591-2-1024x597.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="186" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-iIcdB-o-fV_kbLle_oGGx1ZhzvTnzO-Gg6yxJq3XZPcwHlbKX2uHPjFK3jzqnAG_00E1jfTvnh-yw9_DvWMBnUPhJyLSDGuPzUYVTjsovndxPV8MMv8ImgaOVyLq7SQjIw5hClw_4uk/s320/%25CE%25A4%25CE%2591-%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2595%25CE%259D%25CE%2591-2-1024x597.jpg" width="320" /></a></div> Η γείτων πιστεύει ότι έχει στα χέρια της ένα πολύ μεγάλο ατού, που είναι το κλείσιμο των Στενών. Τούρκοι ναύαρχοι και άλλοι αναλυτές και αρθρογράφοι στον τουρκικό Τύπο εκτιμούν ότι εάν η Άγκυρα κλείσει τα Στενά, οι Ρώσοι στη Συρία δεν θα μπορούν να εφοδιάζονται και να υποστηρίζονται και ότι θα βρεθούν στη θέση του γερμανού στρατηγού φον Πάουλους στο Στάλινγκραντ. Οι εναλλακτικές οδοί εφοδιασμού, μέσω Γιβραλτάρ και Σουέζ είναι πολύ πιο χρονοβόρες. Η παρουσία επίσης των Τούρκων στη Μοσούλη θα έκλεινε τον συντομότερο χερσαίο δρόμο ανεφοδιασμού μέσω Κασπίας, Ιράν και Βόρειου Ιράκ. Ο δρόμος αυτός ούτως ή άλλως δεν είναι εύκολος λόγω της παρουσίας των Ισλαμιστών και θα έπρεπε να ακολουθήσει πολύ νοτιότερη αλλά μακρύτερη χάραξη.<br /> <br /> Το παιχνίδι της Άγκυρας με το ενδεχόμενο κλείσιμο των Στενών, είναι ένα παιχνίδι με τη φωτιά, όπως αναφέρθηκε, και η Άγκυρα το γνωρίζει. Προσπαθεί όμως να εξασφαλίσει δυτικές «πλάτες», πιστεύοντας ότι αυτές θα ήταν αρκετές για να την προστατεύσουν από τη ρωσική οργή και ισχύ, εντάσσοντας τους δικούς της μεγαλομανείς στόχους στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό ΗΠΑ – Ρωσίας. Η Τουρκία επικαλείται τη Συνθήκη του Μοντρέ και το δικαίωμά της να κλείσει τα Στενά στην περίπτωση που η ίδια βρίσκεται σε πόλεμο ή αντιμετωπίζει απειλή πολέμου. Πιστεύει ότι ο κίνδυνος κλεισίματος των Στενών λαμβάνεται πολύ σοβαρά υπ’ όψιν από τη Ρωσία και ότι η τελευταία θα έχει γι αυτό αναστολές να αναλάβει εχθροπραξίες κατά τουρκικών στρατευμάτων, ακόμη και εκτός Τουρκίας.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik_caI_kqGiLEkPdmOFE02DtjiAX9XR2L4oGflh9ATznr1WD3z8nfnxU0x4BgC59qjTdxuQk_L0Ts8oX1bWBOEIu3B9IuGY3MPsKb9dhr55lYYMKb48KIFwB0nrHWRm4FWsTdlzqV-ga0/s1600/BombingISIS.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEik_caI_kqGiLEkPdmOFE02DtjiAX9XR2L4oGflh9ATznr1WD3z8nfnxU0x4BgC59qjTdxuQk_L0Ts8oX1bWBOEIu3B9IuGY3MPsKb9dhr55lYYMKb48KIFwB0nrHWRm4FWsTdlzqV-ga0/s320/BombingISIS.jpg" width="320" /></a></div> Οι τουρκικοί υπολογισμοί είναι προφανώς λανθασμένοι. Η ρωσική Αεροπορία δεν είχε κανένα πρόβλημα να βομβαρδίσει τούρκους καταδρομείς και τούρκους συνοδούς εφοδιοπομπών στη Συρία. Δεν θα έχει, ασφαλώς, και για το Ιράκ. Εάν, επιπλέον, προβεί η Άγκυρα στην απονενοημένη κίνηση να κλείσει τα Στενά, αυτό θα είναι casus belli για τη Ρωσία. Η Μόσχα έχει ήδη θέσει τον στόλο της Κασπίας σε υψηλή ετοιμότητα και είναι έτοιμη να πλήξει με πυραύλους cruise όχι μόνο στόχους στη Συρία, αλλά ενδεχομένως και στο Ιράκ, εάν η κυβέρνηση του τελευταίου καταλήξει σε στρατιωτική συμφωνία με τη Ρωσία και σε επίσημη πρόσκλησή της για δράση. Εάν, μάλιστα, δεν σημειωθεί οποιαδήποτε διπλωματική πρόοδος, που δεν φαίνεται πιθανή, αναμένεται επιπλέον ότι και το Ιράν θα παρέμβει στο Ιράκ με μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής.<br /> <br /> Η τουρκική εισβολή στο Ιράκ ανοίγει νέο μέτωπο και κλιμακώνει την κρίση στη Μέση Ανατολή. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να περισώσουν ένα μερίδιο επιρροής στη Συρία, αναλαμβάνοντας καθυστερημένα ενεργότερο ρόλο στους βομβαρδισμούς, υποτίθεται, κατά του ISIS. Τι σημαίνει, όμως, ο βομβαρδισμός θέσεων του συριακού στρατού στο Ντέιρ αλ Ζαρ, ταυτόχρονα με μία ακόμη έφοδο των ισλαμιστών κατά της στρατηγικής αυτής θέσεως του συριακού στρατού, που την υπερασπίζει ηρωική η μικρή φρουρά του εδώ και τρία χρόνια;<br /> <br /> Οι ΗΠΑ και ορισμένοι σύμμαχοί τους αρνούνται να αναγνωρίσουν το καθεστώς Άσαντ και αναλαμβάνουν αεροπορικές επιχειρήσεις χωρίς την άδεια της νόμιμης κυβερνήσεως της χώρας και χωρίς συντονισμό με τις δυνάμεις που νομίμως διεξάγουν αεροπορικές επιχειρήσεις. Θέτουν επίσης θέμα εκεχειρίας σε ορισμένες περιοχές –μεταξύ αυτών και περιοχές της Βορειοδυτικής Συρίας- όπου δρουν, όπως ισχυρίζονται, δυνάμεις της αντιπολιτεύσεως που δήθεν δεν είναι ισλαμιστές.<br /> <br /> Πρόκειται για μάχες οπισθοφυλακής, που δεν θα αλλάξουν τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται στο έδαφος. Η μόνη χώρα που έχει ισχυρές χερσαίες δυνάμεις διαθέσιμες στην περιοχή και είναι πρόθυμη να εμπλακεί, εάν είχε αμερικανική αεροπορική ομπρέλα, είναι η Τουρκία. Έχει πάρει όμως ήδη ένα μάθημα στη βορειοδυτική Συρία και γνωρίζει ότι είναι «χαλεπόν προς κέντρον λακτίζειν».<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLgzGKJRuHYYmq7ocbsGJIAINcatC7pAUCwEc9MNspko4XXy5FVIItjmyIaT9Pix01bR2U9VSWONoxQWYK0b9WkpUDQGocr8hySmeqDr2VVALHiTtEBcBr9x2KeUFnVr83XouEzqVr1Q/s1600/aaa-1449296477.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="146" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLgzGKJRuHYYmq7ocbsGJIAINcatC7pAUCwEc9MNspko4XXy5FVIItjmyIaT9Pix01bR2U9VSWONoxQWYK0b9WkpUDQGocr8hySmeqDr2VVALHiTtEBcBr9x2KeUFnVr83XouEzqVr1Q/s320/aaa-1449296477.jpg" width="320" /></a></div> Η τουρκική επέμβαση στο Ιράκ, με στόχο τα πετρέλαια της Μοσούλης, είναι ισοδύναμος σε αξία στόχος με τα σχέδιά της στη Συρία. Ενήργησε στο κενό που υπήρχε στη στρατιωτική σχέση Ρωσίας – Ιράκ και στην πρωτοκαθεδρία που είχαν στο Ιράκ οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο μίας άτυπης κατανομής ρόλων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, όπως επίσης της αμφισημίας και ταλαντεύσεως της πολιτικής της ιρακινής κυβερνήσεως.<br /> <br /> Η μεγαλομανής και τυχοδιωκτική τουρκική πολιτική ρίχνει λάδι στη φωτιά που καίει στην περιοχή και δημιουργεί κίνδυνο μεγαλύτερων περιπλοκών και επεκτάσεως της κρίσεως. Η μεγαλομανία της Άγκυρας μπορεί να γίνει μπούμερανγκ γι αυτή, όσο κι αν η βελτίωση των σχέσεών της με την Ευρώπη, με τον γνωστό εκβιασμό των προσφύγων και λαθρομεταναστών, δίνει μία εντύπωση αποκαταστάσεως του χάσματος και της δυσπιστίας που είχαν δημιουργήσει στη Δύση οι ισλαμικές πολιτικές του Ερντογάν.<br /> <br /> Οι πολιτικές αυτές δεν εγκαταλείφθησαν. Αποτελούν επίσημη ιδεολογία, που ταυτίζεται με τους σχεδιασμούς για ένα είδος οθωμανικής παλινορθώσεως με τη μορφή περιφερειακής δυνάμεως. Η Ελλάδα περιλαμβάνεται, προφανώς, στους στόχους της τουρκικής επεκτατικής πολιτικής και δεν επιτρέπονται αυταπάτες και εφησυχασμός με την άσκηση κατευναστικών πολιτικών. Οι προκλήσεις είναι συνεχείς και το ανισοζύγιο ισχύος είναι πειρασμός για δράση.<br /> <br /> Η εισβολή στη Μοσούλη είναι ενδεικτική της επιτηδειότητας και του τυχοδιωκτισμού με τους οποίους παρακολουθεί η Άγκυρα τις εξελίξεις και προσπαθεί να τις εκμεταλλευθεί. Η Ελλάδα, σε όσο δύσκολη θέση κι αν βρίσκεται λόγω της οικονομικής καταστροφής που έχει υποστεί, οφείλει να προβληματισθεί σοβαρά για τις αναγκαίες στρατηγικές σχέσεις που πρέπει επειγόντως να αναπτύξει για να κατοχυρώσει την άμυνα και την ασφάλειά της.<br /> <br /> <b> περιοδικό «Επίκαιρα»</b><br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η μεγαλομανία της Τουρκίας απειλεί τη διεθνή ειρήνη

Επικίνδυνα παιχνίδια πολέμου της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή Του Περικλή Νεάρχου Πρέσβυ ε.τ. Τα σχέδια της Άγκυρας να αρπάξει ένα μέρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα VS Κύπρος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0eyVPqm3lDXTCt9pNgrvwgGcYCMYTJXjwLBU62tH-5T3rXsZzKdD4GugCXH4y7oH1rRwnJ-kFXTJNAEvLC90wyW4fzZ1zlqrFWQxDEYywPuGDkK_YyF5BWLeGfOqyLtIoblQ-6dMX_y8/s1600/koitasmata+kyproy%252C+israil%252C+rgyptoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0eyVPqm3lDXTCt9pNgrvwgGcYCMYTJXjwLBU62tH-5T3rXsZzKdD4GugCXH4y7oH1rRwnJ-kFXTJNAEvLC90wyW4fzZ1zlqrFWQxDEYywPuGDkK_YyF5BWLeGfOqyLtIoblQ-6dMX_y8/s1600/koitasmata+kyproy%252C+israil%252C+rgyptoy.jpg" /></a></div> <br /><br />Στον παραπάνω χάρτη βλέπετε το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου της Κύπρου (Αφροδίτη), και τα δύο μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ (Leviathan και Tamar). Επειδή ο χάρτης είναι του 2014 και δεν είναι ενημερωμένος, έχω προσθέσει τον κίτρινο κύκλο που απεικονίζει το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, το Αιγυπτιακό κοίτασμα Zohh, το οποίο ανακάλυψε η Ιταλική ΕΝΙ τον Αύγουστο του 2015.<br /><br />Χάρτης 2<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFEAxioDc7CPTSqmHVxyKxIZiyMYqPSLrKEChMmMXjtURt5uYUMMeV7oZ4o5dzC6izVfigQbqvLSQ6sck6nfnXAfxa-HK8naEFFIxsFZ6gI6qEkCyeTyyJUPTU3Jc7g-kzSnNa9IIiBAA/s1600/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%259A%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25AE%25CE%25BB.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiFEAxioDc7CPTSqmHVxyKxIZiyMYqPSLrKEChMmMXjtURt5uYUMMeV7oZ4o5dzC6izVfigQbqvLSQ6sck6nfnXAfxa-HK8naEFFIxsFZ6gI6qEkCyeTyyJUPTU3Jc7g-kzSnNa9IIiBAA/s640/%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%259A%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25AE%25CE%25BB.JPG" /></a><br /><br />Υπάρχουν πολλά σενάρια για το πως θα προχωρήσει η εκμετάλλευση αυτών των κοιτασμάτων, αλλά θέλω να αναφερθώ σε δύο μόνο από αυτά, επειδή φέρνουν την Ελλάδα απέναντι από την Κύπρο. Το πρώτο από αυτά τα σενάρια είναι ο αγωγός East Med (Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα-Ευρώπη), στον οποίο μπορεί τώρα να προστεθεί και η Αίγυπτος με το κοίτασμα Zohr. Το δεύτερο είναι ο αγωγός Ισραήλ-Κύπρου-Τουρκίας, προκειμένου οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι να στείλουν το φυσικού τους αέριο στην Τουρκία, μέσω της ΑΟΖ της Κύπρου. Οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να στείλουν το φυσικό τους αέριο στην Τουρκία αν δεν συναινέσει η Κύπρος, γιατί η Ρωσία και το Ιράν δεν θα επιτρέψουν να περάσει το φυσικό αέριο του Ισραήλ από την ΑΟΖ του Λιβάνου και της Συρίας. Οι Τούρκοι εισάγουν το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού τους αερίου από την Ρωσία και το Ιράν, και ένας αγωγός Ισραήλ-Κύπρου-Τουρκίας θα έπληττε τα συμφέροντα αυτών των χωρών.<br /><br />Επίσης, όπως έχω ξαναπεί, μόνο η Αίγυπτος και η Τουρκία μπορούν να απορροφήσουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα για παράδειγμα καταναλώνει λιγότερο από 3 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως. Η Αίγυπτος και η Τουρκία όμως, με πληθυσμό 82 και 75 εκατομμύρια κατοίκων αντίστοιχα, έχουν πολύ μεγαλύτερες ανάγκες. Η τρίτη λύση είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του Ελλάδας και του αγωγού East Med. Οι εξαγωγές στην Αίγυπτο ήταν ένα από τα βασικά σχέδια της Κύπρου και του Ισραήλ, γιατί οι εξαγωγές στην Αίγυπτο δεν ενοχλούν τους Ρώσους, και δεν ενοχλούν και ιδιαίτερα τους Τούρκους. Αυτό το σχέδιο όμως δείχνει να ναυαγεί μετά την ανακάλυψη του τεράστιου Αιγυπτιακού κοιτάσματος Zohr τον Αύγουστο του 2015.<br /><br />Οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι έχουν συμφέρον να στείλουν το φυσικό τους αέριο στην Τουρκία, οι πρώτοι ζητώντας ως αντάλλαγμα να σταματήσει η Τουρκία να τους χτυπάει μαζί με το Κατάρ και το Ιράν από την Γάζα, και οι δεύτεροι για να ζητήσουν ανταλλάγματα στο Κυπριακό. Βλέπετε ότι στο Κυπριακό υπάρχει μεγάλη κινητικότητα το τελευταίο διάστημα, και είχα ανεβάσει πρόσφατα ένα άρθρο της τουρκικής Χουριέτ που έγραφε ότι η Τουρκία θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις στο Κυπριακό, προκειμένου να διασφαλίσει τα ενεργειακά της συμφέροντα, εννοώντας αυτό ακριβώς που λέω. Το πρόβλημα είναι ότι για να δώσει η Τουρκία αυτά τα ανταλλάγματα θα θελήσει να μην την παρακάμψουν το Ισραήλ και η Κύπρος μέσω Ελλάδας με τον αγωγό East Med, ή κάποιον άλλο αντίστοιχο αγωγό. Επίσης, αν οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι στείλουν το φυσικό τους αέριο στην Τουρκία, θα δώσουν στην Τουρκία μία ανάσα, αφού θα μειώσουν την εξάρτηση της από το φτηνό Ρωσικό αέριο. Η Τουρκία εισάγει από την Ρωσία τα 30 από τα 50 δις κυβικά μέτρα φυσικού αερίου που καταναλώνει ετησίως.<br /><br />Την Ελλάδα φυσικά την συμφέρει να δημιουργηθεί ο αγωγός East Med, ειδικά μετά το ανανεωμένο ενδιαφέρον της ΕΕ για το έργο, λόγω της ανακάλυψης του κοιτάσματος Zohr, το οποίο έδωσε στο έργο μία άλλη προοπτική. Κακά τα ψέματα, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, είναι πολύ καλύτερος ο East Med από τον Ισραήλ-Κύπρος-Τουρκία για την Ελλάδα. Λέω σε θεωρητικό επίπεδο γιατί θα πρέπει να εξεταστεί και η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν τα δύο έργα για να κρίνουμε τι είναι καλύτερο και τι είναι χειρότερο.<br /><br />Να δούμε τώρα τα προβλήματα που προκύπτουν στις δύο περιπτώσεις. Αν προχωρήσει ο East Med, θίγονται τα συμφέροντα και της Τουρκίας, και της Ρωσίας και του Ιράν και του Κατάρ. Μεγάλο πρόβλημα. Οι Ισραηλινοί προσπαθούν να θεραπεύσουν αυτό το πρόβλημα δίνοντας στους Ρώσους μεγάλα ποσοστά στα κοιτάσματα τους, ώστε να τους βγάλουν από τους πιθανούς αντιπάλους. Έχουν ήδη δώσει στους Ρώσους ένα μεγάλο ποσοστό του Τamar, και συζητούν να δώσουν και ένα μεγάλο ποσοστό του Leviathan, αν φυσικά η Ρωσία δεχτεί να μην τους χτυπάει στον Λίβανο και την Συρία. <br /><br />Οι Ισραηλινοί χρειάζονται για πολλούς λόγους τους Ρώσους, αλλά ένας βασικός λόγος είναι ότι οι Ισραηλινοί χτυπάνε στην Συρία φορτία με όπλα που στέλνει το Ιράν στην Χεζμπολάχ στον Νότιο Λίβανο. Αν οι Ισραηλινοί χαλάσουν τις καλές τους σχέσεις με τους Ρώσους, οι Ρώσοι θα χτυπάνε τα αεροπλάνα των Ισραηλινών που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Συρίας, και τα όπλα του Ιράν θα φτάνουν στην Χεζμπολάχ. Επικοινωνιακά οι Ισραηλινοί θα είναι οι χαμένοι, γιατί οι Ρώσοι θα χτυπάνε τα Ισραηλινά αεροπλάνα έξω από το Ισραήλ, είτε αυτό συμβαίνει στον Λίβανο είτε στην Συρία. Επομένως ο βασικός σύμμαχος των Ισραηλινών είναι οι ΗΠΑ, αλλά οι Ισραηλινοί χρειάζονται τους Ρώσους πάρα πολύ. Για τους Κυπρίους πια δεν το συζητάμε και καθόλου γιατί η Ρωσία είναι ο βασικός τους σύμμαχος.<br /><br />Ακόμη όμως και αν βγάλουν οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι τους Ρώσους από την λίστα των αντιπάλων του East Med, που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί να επιτευχθεί, θα έχουν να αντιμετωπίσουν τους Τούρκους, τους Ιρανούς και τους Καταριανούς. Και άλλους παίκτες φυσικά, όπως οι Άραβες της Βόρειας Αφρικής, αλλά μιλάω για τους βασικούς αντιπάλους.<br /><br />Αν τώρα η Κύπρος και το Ισραήλ στείλουν το φυσικό τους αέριο στην Τουρκία, θίγονται οι Ρώσοι, οι Ιρανοί και οι Καταριανοί. Με τα ποσοστά που δίνουν στους Ρώσους οι Ισραηλινοί τους μπλέκουν πάλι στα πόδια των Τούρκων, προσπαθώντας και σε αυτήν την περίπτωση να τους βγάλουν από την λίστα των αντιπάλων του έργου. Ούτε και σε αυτήν την περίπτωση είναι σίγουρο ότι μπορούν να καταφέρουν οι Ισραηλινοί κάτι τέτοιο. Θίγεται επίσης και η Ελλάδα όπως ήδη είπα με τον αγωγό Ισραήλ-Κύπρο-Τουρκία. <br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι με όλη αυτήν την κινητικότητα που παρατηρούμε στο Κυπριακό ο Τσίπρας πήγε στην Τουρκία και δήλωσε ότι η Ελλάδα δέχεται να ξεπαγώσουν οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, πουλώντας την Κύπρο, αφού δεν το συνέδεσε με την λύση του Κυπριακού, όπως παραδοσιακά κάνουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτό εξαγρίωσε τους Κυπρίους, όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο του Πρώτου Θέματος με τίτλο “Οργή στην Κύπρο για τις δηλώσεις Τσίπρα που κόπηκαν από το Μαξίμου”, Νοεμβρίου 2015.<br /><br />Το σίγουρο είναι ότι και ο East Med, και ο Ισραήλ-Κύπρος-Τουρκία παρουσιάζουν πολλά προβλήματα. Όμως είναι λάθος να πουλάει η Ελλάδα την Κύπρο τόσο άκομψα. Μπορούν οι συνεννοήσεις να γίνουν με κάποιον άλλο τρόπο.<br /><br />Νομίζω πάντως ότι ο Ισραήλ-Κύπρος-Τουρκία, παρόλο που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ελλάδας, είναι λιγότερο επικίνδυνος, γιατί κρατάει τους Τούρκους ευχαριστημένους, ενώ ο East Med, εκτός από τους Τούρκους δυσαρεστεί και τους Ρώσους, ακόμη και αν οι Ισραηλινοί δώσουν στους Ρώσους ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά. Και δεν νομίζω ότι μπορεί να προχωρήσει έργο στην Ανατολική Μεσόγειο με τους Τούρκους και τους Ρώσους απέναντι. Από την άλλη πλευρά η ΕΕ είναι διατεθειμένη να χρηματοδοτήσει ένα έργο όπως ο East Med, κάτι που θα αναβάθμιζε την Ελλάδα και την Κύπρο. Αλλά το πιο σημαντικό απ’όλα είναι να μην μπλεχτούμε σε κάποιον πόλεμο. Μόνο αν οι ΗΠΑ εγγυθηούν στρατιωτικά την κατασκευή του East Med θα πρέπει η Ελλάδα να το επιχειρήσει. Αν η Ελλάδα πάει κόντρα στους Τούρκους και τους Ρώσους μόνη θα είναι σαν να αυτοκτονεί.<br /><br />Να μην ξεχνάμε ότι το όνειρο της Τουρκίας είναι η Θράκη, προκειμένου η Τουρκία να πάρει την θέση της Ελλάδας ως το σημείο που μπορεί να συνδέσει την Ανατολική Ευρώπη με το Αιγαίο. Η ΕΕ βέβαια μέσω της Θράκης και του αγωγού ΙGB (Interconnector Greece Bulgria) φιλοδοξεί να παρακάμψει την Ρωσία και την Τουρκία, αλλά αυτό προϋποθέτει να καταφέρει η Ελλάδα να κρατήσει την Θράκη, κάτι που δεν είναι σίγουρο με τον τρόπου που ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει την χώρα στα ζάρια. <div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-align: justify;"> <br /></div> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ελλάδα VS Κύπρος

Στον παραπάνω χάρτη βλέπετε το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου της Κύπρου (Αφροδίτη), και τα δύο μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου τ...

Διαβάστε την συνέχεια

"Άλλος για το Αιγαίο"; Όποια οργάνωση θέλει έρχεται για να κάνει ...έρευνα και διάσωση!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPyG8hmz7A1gHeZmGWUrekfnpl8k7bwnqxgqQpPGZJqnKnxguG63ngNoDOgQZEhKBM498Vy6jzj9crrzWGJ8mB6fSdJK2sZw6XI22-Xm1xWocY4ZNY173RPApQVH5S-npknrnzlvFmfNY/s1600/ereyna+sto+aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPyG8hmz7A1gHeZmGWUrekfnpl8k7bwnqxgqQpPGZJqnKnxguG63ngNoDOgQZEhKBM498Vy6jzj9crrzWGJ8mB6fSdJK2sZw6XI22-Xm1xWocY4ZNY173RPApQVH5S-npknrnzlvFmfNY/s1600/ereyna+sto+aigaio.jpg" /></a></div> <br /> Όποιος θέλει κάνει έρευνα-διάσωση στο Αιγαίο.Δεν είναι μόνο οι ΜΚΟ ισλαμιστών που ήδη δρουν στη Μυτιλήνη . Άλλη ΜΚΟ ανακοινώνει ότι στις 18 Δεκεμβρίου να κάνει επιχειρήσεις διάσωσης στο Αιγαίο.<br /> <br /> Η ΜΚΟ moas.eu ανακοίνωσε ότι στις 18 Δεκεμβρίου έρχεται με δύο ταχύπλοες λέμβους για να προσφέρουν βοήθεια. Η οποία βεβαίως καλοδεχούμενη είναι. Το ερώτημα όμως είναι τι είναι όλες αυτές οι ΜΚΟ που σχεδόν κάθε μέρα εμφανίζοναι στην περιοχή. Τις ελέγχει κάποιος; Ζητάμε εμείς τη βοήθειά τους; Τι επιχειρούν να κάνουν και που στοχεύουν;<br /> <br /> Και βέβαια το μόνιμο ερώτημα που θέτουμε: τα επίσημα ευρωπαϊκά κράτη εκτός από το να μας κουνάνε το δάχτυλο, δεν θα έπρεπε να έχουν σπεύσει ήδη με πραγματικά χρήσιμα μέσα και ανθρώπινο δυναμικό για να βοηθήσουν; <br /> <br /> Στον χάρτη που δημοσιεύεται στην <a href="http://www.moas.eu/aegean-sea/"><strong><span style="color: blue;">ιστοσελίδα της moas.eu</span></strong></a> φαίνονται οι περιοχές όπου σκοπεύουν να κάνουν “έρευνα και διάσωση”. Η ιστοσελίδα της έχει ενδιαφέρον .Υπάρχει ολόκληρη κατηγορία για την “αποστολή στο Αιγαίο”.<br /> <br /> <strong>Όπως αναφέρει η moas.eu ,έχει ξεκινήσει μια διεθνή εκστρατεία με τίτλο #OneMore. Έχει ως στόχο να συγκεντρώσει χρήματα για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος.Πως; Καλεί τους πολίτες των χωρών που δραστηριοποιείται να δωρίσουν…ένα ακόμη σωσίβιο για τους πρόσφυγες που περνούν το Αιγαίο! Μα το ζήτημα είναι να μην φθάνουν εκεί οι άνθρωποι.<br /> </strong>Το πιο περίεργο όμως είναι ότι η συγκεκριμένη ΜΚΟ εμφανίζεται να διαθέτει πανάκριβο και υπερσύγχρονο εξοπλισμό. Ακόμη και υπερσύγρχονα drones! Όλα αυτά προκαλούν εντύπωση και καχυποψία.<br /> <br /> <strong>Τα ερωτήματα: οι ελληνικές αρχές γνωρίζουν για όλες αυτές τις αποστολές; Τις εγκρίνουν; Κι αν όχι τι σκοπεύουν να κάνουν;<br /> <br /> <img alt="" height="369" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/METANASTES/moas1.jpg" width="473" /></strong> <br /> <br /> <img alt="" height="309" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/METANASTES/moas2.jpg" width="462" /><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

"Άλλος για το Αιγαίο"; Όποια οργάνωση θέλει έρχεται για να κάνει ...έρευνα και διάσωση!

Όποιος θέλει κάνει έρευνα-διάσωση στο Αιγαίο.Δεν είναι μόνο οι ΜΚΟ ισλαμιστών που ήδη δρουν στη Μυτιλήνη . Άλλη ΜΚΟ ανακοινώνει ότι στις ...

Διαβάστε την συνέχεια