Πόσο κοστίζει η οφειλή μας σ' αυτούς που θυσιάστηκαν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" border="0" class="imagecache imagecache-node_image" height="328" src="http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2013/22/130092-200-kaisarianh.jpg" title="Πόσο κοστίζει η οφειλή μας σ' αυτούς που θυσιάστηκαν. Του Σπ. Τζόκα" width="600" /></div> <br /> Του Σπ. Τζόκα<br /> <br /> <b>Κάποτε το λέγαμε σαν αστείο... "Αυτοί θα πουλήσουν και την Ακρόπολη...". Τώρα και το αστείο έγινε πραγματικότητα.</b> Θλιβερή πραγματικότητα. Δεν πουλήθηκε βέβαια ακόμα η Ακρόπολη, αλλά μπήκε σε πλειστηριασμό η Ιστορία. Εκποιείται πλέον και η ιστορική μνήμη: Το Σκοπευτήριο Καισαριανής... το παγκόσμιο σύμβολο αντίστασης των λαών στον φασισμό.<br /> <br /> <b>Και όμως κάποτε... κάποτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έλεγε: </b>"<i>Η Καισαριανή είναι ταυτισμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο με τον ήχο των πολυβόλων και ο κρότος αυτός εξακολουθεί να ηχεί μέσα μας, σαν διαρκής υπόμνηση της οφειλής μας απέναντι στους ανθρώπους που θυσιάστηκαν"...</i><br /> Τα λόγια αυτά τα είπε εκεί στο Σκοπευτήριο, στις 24 Ιουνίου 2005... εκεί στον χώρο των εκτελέσεων... εκεί που ακόμα και σήμερα ο ταπεινός προσκυνητής ακούει φωνές...<br /> - Παρών... παρών... παρών.<br /> Και τότε ανοίγει ο κατάλογος του θανάτου. Διαβάζονται τα ονόματα με αλφαβητική σειρά.<br /> Με ορθό ανάστημα και με ζωηρή φωνή η απάντηση των αγωνιστών. Και μετά ο αποχαιρετισμός.<br /> Με περήφανο βήμα και σταθερό προχωρούσαν και σχημάτιζαν πεντάδες και εικοσάδες. Μόλις συμπλήρωναν εικοσάδες τούς έδιναν διαταγή να παραλάβουν τα πράγματά τους..., να ετοιμαστούν δηλαδή. Για το μεγάλο ταξίδι. Το ταξίδι στα Κύθηρα. Το μόνο της ζωής τους ελεύθερο ταξίδι.<br /> Μαζική εξόντωση. Κόκκινη, κατακόκκινη πρωτομαγιά. Αίμα παντού... κοκκίνισε ο πράσινος τόπος.<br /> Τα φορτηγά του δήμου γέμισαν. Η ζωή πεταμένη στα σκουπιδιάρικα. Η καμπάνα της εκκλησίας χτύπησε πένθιμα. Οι γυναίκες βγήκαν στους δρόμους και τους γέμισαν με λουλούδια. Έτσι, έκαναν κάθε φορά που ο δρόμος πλημμύριζε από το αίμα των ηρώων. Πουθενά αλλού και σε κανένα άλλο τόπο της Ευρώπης δεν έγιναν τόσες εκτελέσεις... σε ένα μικρό τόπο τόσες πολλές εκτελέσεις.<br /> Ήθελαν να τρομοκρατήσουν την αδούλωτη συνοικία. Και σ' αυτό το θεάρεστο έργο βοηθούσαν και οι χίτες. Φώναζαν και πυροβολούσαν τις γυναίκες που πέταγαν λουλούδια στην οδό Σκοπευτηρίου πάνω στα αίματα που έτρεχαν από τα αυτοκίνητα.<br /> Ο δρόμος έγινε κατακόκκινος. Τα φορτηγά προχωρούσαν... στον δρόμο έσταζε αίμα.<br /> Και τα παιδιά του ονείρου και της επανάστασης ταξιδεύουν... στους δρόμους και τα σοκάκια της Καισαριανής, στις προσφυγικές του λαού εστίες. Εκεί που ξάγρυπνα μάτια δακρύζουν.<br /> Ταράζονται με τον πρώτο κρότο... με την πρώτη ριπή. "Οι άτιμοι σκοτώνουν πάλι τα παλικάρια μας...". Και θυμούνται τις δικές τους συμφορές.<br /> Ορθώνουν το ανάστημά τους στα μαρμαρένια αλώνια και βλέπουν κατάματα τον χάροντα. Και αυτός... και αυτός τους σέβεται. Στη μάχη αυτή δεν υπάρχει νικητής και νικημένος. Ένα όνειρο ήταν... ένας εφιάλτης. Τώρα, όμως, οι νύχτες αρχίζουν να μικραίνουν και να αλαφρύνουν. Πιο λίγα όνειρα, πιο λίγοι εφιάλτες.<br /> - Παρών... παρών... παρών.<br /> Τώρα και πάλι τους εκτελούν. Οι φωνές τους ακούγονται και πάλι αντρίκιες, κάτω από την Καισαριανιώτικη γη... και ανταμώνουν με την προτροπή του Γιάννη Ρίτσου στους ζωντανούς...<br /> "Εμείς μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνο θυμηθείτε το: αν η ελευθερία δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας, εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας".<br /> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πόσο κοστίζει η οφειλή μας σ' αυτούς που θυσιάστηκαν.

Του Σπ. Τζόκα Κάποτε το λέγαμε σαν αστείο... "Αυτοί θα πουλήσουν και την Ακρόπολη...". Τώρα και το αστείο έγινε πραγματικότητ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταστολή της Αραβικής Άνοιξης με όπλα made in Germany

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" class="imagecache imagecache-node_image" height="358" src="http://tvxs.gr/sites/default/files/imagecache/node_image/article/2013/22/129995-image-269849-galleryv9-jhkb.jpg" title="Κάιρο, 2011" width="640" /></div> <br /> <span style="font-size: large;">«Στο μάτι του κυκλώνα» βρίσκεται το Βερολίνο καθώς αποκαλύφθηκε ότι είχε στείλει τεθωρακισμένα οχήματα στο Κάιρο που χρησιμοποιήθηκαν για να «σπάσουν» τις ειρηνικές συγκεντρώσεις τον Οκτώβριο του 2011, στις οποίες πολλοί διαδηλωτές έχασαν την ζωή τους.</span><br /> <br /> <b>Διώχνοντας την Άνοιξη</b><br /> Στις 9 Οκτωβρίου 2011 ήταν συγκεντρωμένοι διαδηλωτές στους δρόμους του Κάιρο οι οποίοι έκαναν πορεία προς το μέγαρο Μασπέρο όπου στεγάζεται η Ένωση Αιγυπτιακής Ραδιοτηλεόρασης.<br /> <br /> Ξαφνικά εμφανίστηκαν τανκ και κατευθύνθηκαν προς τους συγκεντρωμένους χωρίς να σταματήσουν με αποτέλεσμα πολλοί από εκείνους να χάσουν την ζωή τους.<br /> <br /> Ο <b>Ματίας Τζον</b>, ακτιβιστής με την οργάνωση της Διεθνούς Αμνηστείας και ειδικός στα όπλα μπόρεσε να αναγνωρίσει τον συγκεκριμένο εξοπλισμό (Fahd 4x4). Το <b>Fahd 4x4 </b>σχεδιάστηκε από την γερμανική Thyssen Hentschel και κατασκευάστηκε από άλλη γερμανική κατασκευαστική το 2000. Μέχρι το 1980 όμως περίπου 1300 μονάδες αυτού του οχήματος είχαν κατασκευαστεί στην Αίγυπτο με άδεια της γερμανικής κυβέρνησης. «Είναι αδιανόητο ότι αυτό το μακελειό του 2011 πραγματοποιήθηκε με γερμανικά μέσα», αναφέρει ο Ματίας Τζον στο <b>Spiegel</b>.<br />                <br /> Ο ίδιος με την βοήθεια του <b>Αριστερού Κόμματος</b> της Γερμανίας έχει απευθύνει ερώτημα στο Υπουργείο Οικονομικών ρωτώντας εάν γνωρίζουν ότι στο μακελειό εκείνο χρησιμοποιήθηκαν «προϊόντα» made in Germany. Παρόλα αυτά, και παρά την δεύτερη εμπειρογνωμοσύνη που συναινεί στον τύπο του οχήματος, το γερμανικό υπουργείο αρνείται να απαντήσει ή να αναγνωρίσει το γεγονός.<br /> <br /> Αυτή η «δειλία» όπως την χαρακτηρίζει ο Τζον έχει βάσεις στην πολιτική της Γερμανίας αναφορικά με τις εξαγωγές όπλων, η οποία τίθεται υπό αμφισβήτηση με αυτή την συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Αιγύπτου. Η συγκεκριμένη πολιτική υπογραμμίζει ότι δεν επιτρέπεται η πώληση όπλων σε χώρες που έχουν επεμβατική πρόθεση ή σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τα όπλα αυτά εις βάρος του λαού τους ή προτίθενται να τα μεταπωλήσουν σε επιθετικά καθεστώτα.<br /> <br /> Η γερμανική πολιτική εξαγωγών όπλων αλλά και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που προβλέπει προφανώς δεν έχουν δράσει σωστά κατά το γερμανικό περιοδικό αφού σε αρκετές περιπτώσεις έχουν θεαθεί τρομοκράτες, μακελάρηδες και μέλη του οργανωμένου εγκλήματος με γερμανικά όπλα στα χέρια τους.<br /> <br /> Επιπλέον μεταξύ του 2004 και του 2012 γερμανικές οπλοβιομηχανίες έστειλαν κινητήρες αλλά και σασί για τα Fahd στην Αίγυπτο. Χωρίς αυτά τα κομμάτια δεν θα μπορούσε το καθεστώς να συρναμολογήσει αυτά τα μηχανήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι 131 εκατ. ευρώ σε ανταλλακτικά εξήχθησαν – τα 55 εκατ. εκ των οποίων μόνο το 2011 όταν και ξεκίνησε η <b>Αραβική Άνοιξη</b>. Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Ασφαλείας που αποτελείται από την καγκελάριο και άλλους 8 υπουργούς. Μάλιστα το ποσό των κερδών από τις εξαγωγές θα ήταν μεγαλύτερο εάν είχαν παραδοθεί και ανταλλακτικά που δεν απαιτούσαν την συναίνεση της κυβέρνησης.<br /> <br /> <b>Best Seller</b><br /> <br /> Σύμφωνα με στοιχεία που αποκάλυψε η <b>Süddeutsche Zeitung</b>, έτερη γερμανική εφημερίδα, η Γερμανία το 2012 «χτύπησε» ποσά ρεκόρ σε πωλήσεις όπλων. Από το 1990 και έπειτα η αγορά αυτή βρίσκεται σε άνθηση, όπως παρουσιάζει η εφημερίδα, με τα κέρδη να κυμαίνονται στην χειρότερη περίπτωση από 37,9 εκατ. ευρώ έως 76,15 εκατ. ευρώ.<br /> <br /> Με το παράνομο εμπόριο σε αυτό τον χώρο τα όπλα – κυρίως τα μικρά – καταλήγουν σε εμπόλεμες ζώνες. Γερμανικά όπλα έχουν κάνει την εμφάνισή τους σε όλες τις συγκρούσεις κατά τον βουλευτή του Αριστερού Κόμματος, <b>Γιαν βαν Άκεν</b>. <i>«Στο Αφγανιστάν οι Ταλιμπαν πυροβολούσαν Γερμανούς στρατιώτες με γερμανικά όπλα»,</i> σχολιάζει ο ίδιος.<br /> <br /> Πιθανώς τα οχήματα που χρησιμοποιήθηκαν στο Κάιρο να είχαν χρησιμοποιηθεί και αλλού καταπατώντας ανθρώπινα δικαιώματα ή ρίχνοντας λάδι στην φωτιά όπου έκαιγε σε εμφύλιους πολέμους όπως στο Σουδάν και στο Κονγκό.<br /> <br /> Το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας προέβη στην δήλωση ότι <i>«στα συμβόλαια αγοράς αναφέρεται ρητά ότι απαγορεύεται η μεταπώληση χωρίς την πρότερη συμφωνία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας»</i>. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην πράξη όπως σχολιάζει το Spiegel.<br /> <br /> <b>Το Δόγμα της Μέρκελ</b><br /> <br /> Η παραβίαση των νόμων της Γερμανίας πραγματοποιείται και από <b>«το δόγμα της Μέρκελ»</b> η οποία έχει επιλέξει «στρατηγικές συμφωνίες» με χώρες που θα εξοπλίσει με όπλα. Παρόλα αυτά δεν έχει θέσει κριτήρια για τις δημοκρατικές αξίες αυτών των χωρών. <i>«Το δόγμα δίνει έμφαση στο ότι οι χώρες θα προστατεύουν τα συμφέροντα της δύσης από περισσότερο ανησυχητικά καθεστώτα»,</i> αναφέρει το γερμανικό περιοδικό. Η Μέρκελ επίσης στοχεύει στην τόνωση της γερμανικής οπλοβιομηχανίας που επλήγει από την ύφεση. Στο πλαίσιο αυτό γερμανικά τανκ έχουν προμηθευτεί ή παραγγείλει το <b>Κατάρ</b>, η <b>Ινδονησία</b> και η <b>Σαουδική Αραβία</b>.<br /> <br /> Τώρα και η <b>Αλγερία </b>έχει αναγορευθεί σε «στρατηγικής σημασίας χώρα». Κυρίως επειδή μπορεί να λειτουργήσει σαν προπύργιο απέναντι στους ισλαμιστές αντάρτες στο Μάλι. Για τον λόγο αυτό το Βερολίνο έχει δώσει την έγκρισή του στην γερμανική <b>Rheinmetall</b> να εγκαταστήσει εργοστάσιο κοντά στους Αλγερινούς και να τους προμηθεύει με τανκ <b>Fuch</b> (παραπλήσια των Fahd). Περίπου 1000 μονάδες αυτών των τανκ θα παραχθούν στην Αλγερία ενώ ήδη κάποιες που κατασκευάστηκαν στην Γερμανία έχουν αποσταλεί εκεί. Σύμφωνα με ειδικούς ο αριθμός αυτός είναι τεράστιος και είναι περίπου ίσως με τα τανκ που είχαν κατασκευαστεί επί Ψυχρού Πολέμου.<br /> <br /> <i>«Εάν οι λαοί εξεγερθούν εκεί, τα τανκ θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για να τους καταστείλουν»,</i> δηλώνει ο Ματίας Τζον εκφράζοντας τον φόβο του.<br /> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://tvxs.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Καταστολή της Αραβικής Άνοιξης με όπλα made in Germany

«Στο μάτι του κυκλώνα» βρίσκεται το Βερολίνο καθώς αποκαλύφθηκε ότι είχε στείλει τεθωρακισμένα οχήματα στο Κάιρο που χρησιμοποιήθηκαν γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατηγικά και επικοινωνιακά παίγνια στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT6XXZf3kdB8FRRonVUSNQbnlrPnqBpvM84wNbHCFrIGPkPSlk2RA" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="333" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT6XXZf3kdB8FRRonVUSNQbnlrPnqBpvM84wNbHCFrIGPkPSlk2RA" width="600" /></a></div> <br /> Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ.  <br /> Τα θέματα στρατηγικής είναι η ουσία που θα κρίνει την πορεία των εξελίξεων για τους επόμενους αιώνες στην Αν. Μεσόγειο. Στο υπό εξέλιξη παίγνιο, καθοριστική παράμετρος είναι η αντιπαλότητα Τουρκίας- Κύπρου. Η κατοχή κυπριακού εδάφους αποτελεί για την Τουρκία το πρώτο βήμα στο στρατηγικό της στόχο για επικυριαρχία στο χώρο της Κύπρου.<br /> <br /> Η εξεύρεση ενεργειακών πόρων στην Κυπριακή ΑΟΖ, καθιστά πλέον τον τουρκικό στόχο σε … επιτακτικό. Ενώπιον της πραγματικότητας, η Κυπριακή ηγεσία έπρεπε να επικεντρώνει την στρατηγική διαχείριση των πραγμάτων στην αντιμετώπιση της Τουρκικής επιδίωξης για επικυριαρχία. Αντί τούτου, εμφανίζεται να ενεργεί ως εάν να μην υπάρχει! Και η όποια επικοινωνιακή τακτική (η τακτική οφείλει να υπηρετεί τη στρατηγική), πρέπει να στρέφεται προς τα έξω στην εξυπηρέτηση των στρατηγικών μας στόχων, αντί να επικεντρώνεται στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης εντός της Κύπρου.<br /> <br /> Γύρω στις 10 Μαΐου 2013, η Κύπρος κατακλυζόταν από την είδηση ότι οι ΗΠΑ «δεν θα πιέσουν για πακέτο ΄λύσης΄» και «δεν θεωρούν την οικονομική δυσπραγία, ευκαιρία για πιέσεις στο Κυπριακό». Τέτοιες «θετικές» ειδήσεις θα είχαν έρεισμα αν υπήρχε κάποια θέση ή δήλωση προς την κατεύθυνση όσων μεταδόθηκαν που να το αιτιολογεί. Η ευφορία που ανακυκλώθηκε στα πλείστα ΜΜΕ, βασίστηκε αποκλειστικά σε δηλώσεις μετά τη συνάντηση του Κύπριου υπουργού Εξωτερικών με τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρρυ. Ο τελευταίος δεν έκανε την παραμικρή αναφορά προς την κατεύθυνση της είδησης όπως μεταδόθηκε, αλλά μάλλον προς το αντίθετο.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, δήλωσε, «ελπίζω η οικονομική κρίση αντί να μας αποτρέψει να βρούμε λύση [στο Κυπριακό], να μας ανοίξει νέες ευκαιρίες και προοπτικές». Και συνέχισε, «υπάρχουν σημαντικές δυνατότητες στα ανοιχτά των ακτών της Κύπρου και μέσα στην οικονομική ζώνη και αυτό μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης». Αν αυτά εξυπακούουν ότι οι ΗΠΑ «δεν θα πιέσουν για πακέτο ΄λύσης΄» ή ότι «δεν θεωρούν την οικονομική δυσπραγία ως ευκαιρία για το Κυπριακό», καθένας ας το κρίνει. Ξεκαθαρίζουμε ότι οι «θετικές» διαπιστώσεις έγιναν με βάση τις πιο πάνω δηλώσεις χωρίς αναφορά σε εμπιστευτικές πληροφορίες πίσω από κλειστές πόρτες, που θα ήταν δύσκολο να διερευνηθεί η εγκυρότητά τους. Θα γίνει ίσως μια άλλη φορά;<br /> <br /> Σε σχέση με την αντιπαλότητα στην Αν. Μεσόγειο, τις τελευταίες μέρες επικράτησε πάλι ευφορία με βάση τον «Χάρτη Μπαρόζο» και τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Ε.Σ.). Είναι όντως σημαντικό θετικό βήμα ότι καταγράφονται οι μελλοντικές πηγές ενέργειας της Ε.Ε. περιλαμβάνοντας και την Κύπρο. Άλλωστε, είναι τεράστιο το «αίμα» που θα πληρώνει για πολύ η Κύπρος με σκοπό την παρουσία εντός της Ε.Ε. και της ευρωζώνης επειδή εξυπηρετεί τους στρατηγικούς μας στόχους.<br /> <br /> Αλλά συμπεράσματα του τύπου, «η Ε.Ε. ενέταξε στους δικούς της σχεδιασμούς και το φυσικό αέριο της Κύπρου» και ότι «η Ε.Ε. προσφέρει ασπίδα ασφαλείας» είναι πρόωρα. Αυτά θα αποκτήσουν στρατηγικό νόημα εφόσον συνδεθούν με το στόχο για τερματικό στην Κύπρο (σταθμό επεξεργασίας φυσικού αέριου), το οποίο όμως δεν προδικάζεται στα συμπεράσματα του Ε.Σ.<br /> <br /> Η αμερικανική εταιρεία NOBLE που δραστηριοποιείται στην ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ κρίνει σωστό την κατασκευή τερματικού σταθμού στην Κύπρο. Σημειώνουμε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται οικονομικά (χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας και έσοδα), στρατηγικά (δυνατότητα διασποράς πωλήσεων και αποφυγή της εξάρτησης) και πρωτίστως στο Κυπριακό λόγω της κατοχής και αντιπαλότητας με την Τουρκία.<br /> <br /> Η διασύνδεση στο τερματικό με το Ισραήλ και με εξαγωγές εντός και εκτός Ευρώπης είναι σενάριο που επικρατεί έναντι της επιλογής μέσω εξάρτησης από αγωγό, που στην πορεία θα κριθεί το πιθανότερο ανέφικτο. Άλλωστε, οι ειδικοί της Noble κρίνουν ότι ο σταθμός/τερματικό είναι από τεχνικής άποψης εφικτό να προχωρήσει γρήγορα και αποτελεσματικά. Και το εγγύς μέλλον θα φανερώσει πόσο κοντά ή μακριά τελικά βρίσκεται η ουσία από τα επικοινωνιακά τεχνάσματα.<br /> <a href="http://amina-politiki.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στρατηγικά και επικοινωνιακά παίγνια στην Ανατολική Μεσόγειο

Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ.  Τα θέματα στρατηγικής είναι η ουσία που θα κρίνει την πορεία των εξελίξεων για τους επόμενους αιώνες στην Αν. Μεσόγε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΥΠΕΞ : βρίσκεται προ κατάρρευσης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidcA5z7b476G4u5rJrctVP2_g9V3QVG-AOz8u4U5pKjdtF_kYS0SGVTebg5luCoMvZJ7gv1MkKLtIYXAtPzpmewA2iby1ceodpADSqXlQsRakSslIXk7kZRoDpqkUuzOc_T8NN5if8Bye_/s640/ypexgeniki-540x250.jpg" width="600" /></div> <br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύννεφα αρχίζουν να μαζεύονται πάνω από τον Δ. Αβραμόπουλο και το ΥΠΕΞ. Και δεν μιλάμε για τη βαθειά εσωτερική δυσαρέσκεια που η αδράνεια μηνών και η σταδιακή κατάρρευση του μηχανισμού του Υπουργείου εκ των συνεχών παραλείψεων και λόγω της άλογης σπατάλης πόρων που η περίοδος Κασκαρέλη έχει προκαλέσει. Υπάρχει ουσιαστικό πολιτικό κενό που η ηγεσία του σήμερα προφανώς αδυνατεί να καλύψει…<br /> <br /> <b>Πρώτα πρώτα, το αραβικό μέτωπο δεν πηγαίνει προς τα εκεί που πίστευε ο κ. Αβραμόπουλος.</b> Η μη απελευθέρωση των δύο ορθοδόξων μητροπολιτών από τη συριακή αντιπολίτευση είναι μια μόνο από τις ενδείξεις ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά για αυτή. Στο πλαίσιο αυτό η δήλωση στήριξης της αντιπολίτευσης εκ μέρους του κ. Αβραμόπουλου φαίνεται πια πρόωρη και λανθασμένη. Το καθεστώς Ασάντ θα επιβιώσει κατά πάσα πιθανότητα και αυτό είναι ίσως καλό για να υπάρξει ένα ανατολικό αντίβαρο στη Τουρκία. Η πολιτική του Τζον Κέρι και γενικά η αμερικανική πολιτική φαίνεται πλέον να μπαίνει σε οδούς Realpolitik εγκαταλείποντας την ιδεαλιστική πολιτική της κας Κλίντον (ιδεαλισμό που βέβαια οι κακές γλώσσες θεωρούν ότι ενισχυόταν από σαουδαραβικά εκατομμύρια που εισέρρεαν προς το Ίδρυμα Κλίντον) η οποία τελικά έχει οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση της περιοχής.<br /> <br /> <b>Δεύτερον, η υιοθέτηση από τον κ. Αβραμόπουλο της λεγόμενης «γραμμής Πιπινέλη»</b> (δείγμα της οποίας είναι και η δήλωση υπέρ της συριακής ισλαμικής αντιπολίτευσης και η οποία ευθυγράμμισε την χώρα μας με τη Τουρκία), δηλαδή η λογική ότι τα βρίσκουμε κατά το δυνατό με τη Τουρκία και προσπαθούμε να βγάλουμε το Κυπριακό από την ατζέντα, ιδίως διότι οι -κατά τεκμήριο αφερέγγυοι- κύπριοι πολιτικοί μπορεί να μας μπλέξουν, δεν φαίνεται να καρποφορεί. Η πολιτική της συμπόρευσης με τον κ. Νταβούτογλου ήδη αρχίζει να φτάνει στα όρια της. Το Κυπριακό επιστρέφει πάλι σιγά σιγά δυναμικά, με τους ξένους να πιέζουν για τετραμερή (την οποία ορθότατα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, αλλά και οι Δ. Αβραμόπουλος και η ελληνική Κυβέρνηση αποκλείουν), αλλά με τα κανάλια επαφής με τους Κυπρίους να είναι πια σχεδόν ανύπαρκτα. Και δεν μιλάμε μόνο για την παρουσία της πρεσβείας μας στη Λευκωσία (όπου θεωρείται πλέον από πολλούς αναγκαία η μετακίνηση του πρέσβη Βασίλη Παπαϊωάννου), αλλά και για την ανύπαρκτη όπως ισχυρίζονται πολύ σχέση του κ. Αβραμόπουλου με τον Γιαννάκη Κασουλίδη. Βάλτε στην εικόνα και τη βαθειά δυσαρέσκεια για την Ελλάδα που προκάλεσε η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Κύπρου, με τους κυπρίους να συγκρατούν την απόλυτη άρνηση του Γ. Προβόπουλου να στηρίξει με ρευστότητα τα ελληνικά παραρτήματα των κυπριακών τραπεζών.<br /> <br /> <b>Τρίτον, μετά τις αδυναμίες που προέκυψαν από την πολιτική της πρεσβείας σε Ουάσιγκτον και Παρίσι</b>, όπου δεν φαίνεται να παράγεται έργο αντίστοιχο της σημασίας τους, ερωτηματικά άρχισαν να τίθενται και για πρεσβείες εγγύτατα της χώρας, με πρωτεύουσα σημασία στα εθνικά μας θέματα.<br /> <br /> <b>Τέταρτον, η υπόθεση με την τύχη των αρμοδιοτήτων οικονομικής διπλωματίας δεν πάει καθόλου καλά και κινδυνεύει να ανοίξει σοβαρότατο μέτωπο με τον επιχειρηματικό κόσμο</b>. Εδώ η έκθεση του κ. Αβραμόπουλου και του ΥΠΕΞ φαινόταν ως πρότινος μικρή. Το βάρος της πρωτοβουλίας το είχε το ΥΠΑΝ με τον Κ. Χατζηδάκη και τον κ. Μηταράκη (ιδίως τον τελευταίο), το οποίο προέβη και στη σχετική ανακοίνωση παρουσία του Πρωθυπουργού, μιας και είναι κουμπάρος του και δεν φοβάται τις πιοθανές συνέπειες, έργων και λόγων του. Η «γραμμή» που πέρασε τότε ήταν ότι ήταν «κίνηση Μηταράκη», ότι ο κ. Αβραμόπουλος δεν γνώριζε και ότι το ΥΠΕΞ απλώς δεν θέλησε να σηκώσει τους τόνους για να μην εκθέσει τον Πρωθυπουργό. Όλοι δε τα έριχναν στους ολλανδούς συμβούλους της Task Force. Στη πραγματικότητα βέβαια εκ των υστέρων φάνηκε ότι ο κ. Κασκαρέλης, τότε γενικός γραμματέας, ήταν επαρκώς ενήμερος και συναίνεσε στην πρωτοβουλία του ΥΠΑΝ. Οι δε πτωχοί ολλανδοί συνήνεσαν σε μια κυβερνητική επιλογή (έτσι τους παρουσιάστηκε), αν και οι ίδιοι προτιμούσαν την συγκέντρωση τον αρμοδιοτήτων στο ΥΠΕΞ.<br /> <br /> Ήδη όμως με επιστολή προς τον Πρωθυπουργό (το περιεχόμενο της οποίας διέρρευσε στην ηλεκτρονική έκδοση του ΒΗΜΑΤΟΣ), <b>ο κ. Ράϊχενμπάχ και ο ολλανδός επικεφαλής του project εξωστρέφειας της Task Force επισημαίνουν ότι δεν ακολουθούνται οι υποδείξεις της Ομάδας Δράσης, αλλά ο κ. Μηταράκης κινείται προς νέο (δικό του) μοντέλο. Η εν λόγω επιστολή κοινοποιήθηκε και στους κ.κ. Αβραμόπουλο και Χατζηδάκη. Η επιστολή έπιασε ουσιαστικά τον κ. Μηταράκη «επ’ αυτοφώρω», διότι, χωρίς προφανώς λόγω των χρονικών αλληλουχιών να το γνωρίζουν οι συντάκτες της επιστολής, ο κ. Μηταράκης είχε συστήσει μόνος του νομοπαρασκευαστική επιτροπή για να συντάξει σχέδιο νόμο για την οργάνωση της εξωστρέφειας. Σημειωτέον ότι ο κ. Μηταράκης δεν έχει κατά τις αρμοδιότητες του καμία δυνατότητα για νομοθετική πρωτοβουλία. Συνετά δε το ΥΠΕΞ αρνήθηκε να στείλει εκπροσώπους στην εν λόγω επιτροπή, αρνούμενο να νομιμοποιήσει τις ενέργειες του κ. Μηταράκη και τις πιθανές παρενέργειες του. Όπως συμβαίνει συχνά σε αυτές τις περιπτώσεις, η διαχείριση μιας είδησης μπορεί να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα. Έτσι, στο capital.gr συνεργάτες του κ. Νότη Μηταράκη προσπαθούσαν να πείσουν ότι την επιστολή την υπέγραφε μόνο ο ολλανδός εμπειρογνώμων και ότι αυτή απευθυνόταν στο κ. Χατζηδάκη, υποβαθμίζοντας φυσικά το όλο επεισόδιο. Μάλιστα χαρακτήριζαν «απρεπή και ακατανόητη» την εν λόγω ενέργεια (αχ ΠΑΣΟΚ ζεις και βασιλεύεις… αν όχι εσύ η νοοτροπία σου…).</b><br /> <br /> Από την όλη όμως βαβούρα και κυρίως από τις διαρροές-απαντήσεις Μηταράκη προέκυψαν λίαν ενδιαφέροντα συμπεράσματα που έχουν προβληματίσει τις επιχειρηματικές ενώσεις.<br /> <br /> Έτσι, εκεί που οι ολλανδοί και οι κυβερνητικές ανακοινώσεις μιλούσαν για συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων εξωτερικού εμπορίου και διεθνών οικονομικών σχέσεων στο ΥΠΑΝ, ήδη διαφαίνεται η πρόθεση ο βασικός φορέας άσκησης πολιτικής να ευρίσκεται εκτός υπουργικής δομής, σε ένα φορέα (ανώνυμη εταιρεία) που θα προκύψει από την συγχώνευση του ΕΛΚΕ (Invest in Greece) με τον ΟΠΕ (Οργανισμό Προώθησης Εξαγωγών) και την μεταφορά των εμπορικών ακολούθων σε αυτό. Το πρωτοφανές, η εξωτερική εμπορική πολιτική της χώρας να μην ασκείται από Υπουργείο τρομάζει πραγματικά με τον ερασιτεχνισμό της και την έλλειψη γνώσεως της λειτουργίας των μηχανισμών που ασκείται η οικονομική διπλωματία. Έτσι, οι συνεργάτες του κ. Μηταράκη, αναφέρουν ότι αυτός προωθεί έναν φορέα εξωστρέφειας με ιδιωτικά κριτήρια λειτουργίας με τον οποίον θα συνεργάζονται όλα τα συναρμόδια υπουργεία και δεν θα «ανήκει» οργανωτικά στον ίδιον (ούτως ή άλλος θα ανήκει στον έλληνα φορολογούμενο, αλλά τι σημαίνει αυτό; Δεν θα έχει αυτός την κυβερνητική εποπτεία <img src="http://e-dragoumanos.eu/wp-includes/images/smilies/icon_wink.gif" /> . Κατά τους ίδιους, «οι Ολλανδοί θα προτιμούσαν ένα «βασίλειο» στο οποίο θα συνενώνονται όλοι οι φορείς – μία τεράστια γενική διεύθυνση στο υπουργείο που θα υπάγεται στον ίδιον». Δηλαδή οι ολλανδοί προτείνουν ότι έχουν όλα τα σοβαρά κράτη. Αλλά εμείς φυσικά επιλέγουμε δικό μας μοντέλο… Ένα μοντέλο που θα επιτρέπει φυσικά να λύσει το βιοτικό πρόβλημα αρκετών ψηφοφόρων του κ. Μηταράκη που θα διορίζονται από το παράθυρο (διότι μη νομίζετε ότι δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στον ΕΛΚΕ, και στο ΕΤΕΑΝ αυτή τη στιγμή από διορισμούς… του αέρα και εκτός ΑΣΕΠ), αλλά και αρκετών εταιρειών που θα κάνουν τη δουλειά που κάνουν σήμερα και προσφέρουν δωρεάν τα γραφεία ΟΕΥ στους επιχειρηματίες. Δείγμα άλλωστε του τι σχεδιάζεται είναι η προσπάθεια του κ. Μηταράκη να στελεχώσει με άσχετους περί το αντικείμενο (πλην όμως του πολιτικού του γραφείου) το Γραφείο Οικονομικού Συμβούλου στη ΜΑ Γενεύης ενόψει ελληνικής προεδρίας στις ομάδες εργασίας του ΠΟΕ. Μάλιστα πολλοί αποδίδουν στο κ. Μηταράκη και το ναυάγιο των προσπαθειών έτους του τέως γενικού γραμματέα ΔΟΣ και ΑΣ, Κώστα Παπαδόπουλου (αλήθεια γιατί οι τέως διπλωμάτες θέλουν πάντα επιστροφή με τον ένα ή άλλο τρόπο και ένα πόστο; Μπεγλίτης, Παπαδὀπουλος) να αναλάβει την θέση του οικονομικού συμβούλου στη Γενεύη (αναπληρωτή μονίμου αντιπροσώπου για τον ΠΟΕ). Έτσι, ο κ. Παπαδόπουλος επέστρεψε ως σύμβουλος της διοίκησης της Eurobank (ήδη υπό τον έλεγχο του ΤΧΣ), και ο κ. Μηταράκης προωθεί το «δικό του», σε βάρος μάλιστα επιλογής του Πρωθυπουργού, αλλά και ανθυποψήφιου του γενικού γραμματέα του ΥΠΑΝ κ. Τσόκα.<br /> <br /> Η ιστορία είχε και συνέχεια, με τον κ. Μηταράκη να εμφανίζεται οργισμένος αποδίδοντας τη διαρροή που τον εξέθεσε στο ΥΠΕΞ και συγκεκριμένα στους κ.κ. Κούρκουλα, Μίχαλο, Ένωση ΟΕΥ (από κοινού, ή ανά ζεύγος -διαλέξτε) και πέρασε στην αντεπίθεση με αποδιδόμενο σε αυτόν υβριστικό για το υπεξικό μοντέλο ασκήσεως της οικονομικής διπλωματίας άρθρο στο capital.gr με τίτλο «Βάλτε τους να δουλέψουν κ. Χατζηδάκη» που ουσιαστικά έβγαζε τους ΟΕΥ άχρηστους και τεμπέληδες. Υπήρχε βέβαια και συνέχεια, με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, σε στήλη που διαχρονικά υποστηρίζει το κ. Μηταράκη, να «κράζει» τη πρέσβη Ρόζα Ιερεμία επειδή δεν υποστήριξε επαρκώς επιχειρηματική αποστολή στο Ανόι και καθυστερεί τις βίζες στους βιετναμέζους (η πρεσβεία δίνει ούτως ή άλλως γύρω στις 250 βίζες το χρόνο). Στη ίδια εφημερίδα άρθρο με τίτλο «Οι κακομαθημένοι πρέσβεις» αποκαλύπτει τη χρεοκοπία της αλά ΥΠΕΞ οικονομικής διπλωματίας και την αδιαφορία των διπλωματικών να ασχοληθούν με την προώθηση των οικονομικών συμφερόντων της χώρας. Τυχαίο;<br /> <br /> Το ενδιαφέρον όμως από όλη την ιστορία και τις πληροφορίες είναι άλλο: Ότι στο μεταρρυθμιστικό του ζήλο ο κ. Μηταράκης (μαζί με τα εταιρικά συμφέροντα που προσδοκούν οφέλη από τον «νέο» φορέα εξωστρέφειας) προετοιμάζει όχι μόνο τη διάλυση της υπουργικής δομής, αλλά και την κατάργηση των γραφείων ΟΕΥ. Για τα τελευταία ασκείται κριτική ότι ασχολούνται με δράσεις πληροφόρησης και όχι με την δυναμική προώθηση επιχειρηματικών συμφερόντων. Τούτο δε διότι είναι στελεχωμένα με δημοσίους υπαλλήλους και όχι με «στελέχη». Στη θέση του σημερινού συστήματος (που είναι το μόνο δίκτυο υποστήριξης ελλήνων επιχειρηματιών στο εξωτερικό) θα υπάρχουν αποστολές (ανεξέλεγκτες προφανώς από τις πρεσβείες) που θα στελεχώνονται με «στελέχη» (όχι απαραίτητα ΟΕΥ, αλλά πιθανότατα απόφοιτοι του τμήματος διοίκησης επιχειρήσεων του Deree) και οι οποίοι θα πληρώνονται για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Το τελευταίο, δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, διότι μια κρατική εταιρεία δεν μπορεί να παρέχει υπηρεσίες άνευ ανταλλάγματος σε ιδιωτικές επιχειρήσεις (διαφορετικά θα έχουμε πρόβλημα με την Επιτροπή λόγω παράνομων κρατικών ενισχύσεων). Το ερώτημα είναι βέβαια που θα βρουν τα χρήματα οι ΜΜΕ ελληνικές επιχειρήσεις να πληρώσουν για υπηρεσίες που σήμερα έχουν δωρεά. Αλλά, φανταζόμαστε, αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον κ. Μηταράκη που είχε παρασύρει τον κ. Σαμαρά στο Ζάππειο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ όπου ως γνωστόν έβλεπε παντού χρήματα.<br /> <br /> <b>Η όλη ιστορία πάει για τον… γκρεμό! Και αυτό δεν θα αφήσει ατσαλάκωτο το κ. Αβραμόπουλο. Ήδη αρκετοί επιχειρηματικοί φορείς ξανασκέπτονται το θέμα και φοβούνται τις παρενέργειες του «μοντέλου Μηταράκη», ενώ χρεώνουν στον κ. Αβραμόπουλο ότι δεν έχει καταφέρει, αν και διπλωμάτης ο ίδιος, να επιτύχει τη λύση του προβλήματος των σχέσεων διπλωματικών και ΟΕΥ, αλλά επεχείρησε να πετάξει τη καυτή πατάτα αλλού.</b></span></span><br /> <br /> <div style="text-align: left;"> <span style="font-family: "Trebuchet MS",sans-serif;"><i><b>Ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ</b></i></span></div> <br /> <a href="http://amina-politiki.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΥΠΕΞ : βρίσκεται προ κατάρρευσης;

Σύννεφα αρχίζουν να μαζεύονται πάνω από τον Δ. Αβραμόπουλο και το ΥΠΕΞ. Και δεν μιλάμε για τη βαθειά εσωτερική δυσαρέσκεια που η αδράνεια...

Διαβάστε την συνέχεια

1453 – 2013. Οι πολλές ομοιότητες. Η διαφορά μία

<img alt="The fall of Constantinople 1453" class="alignnone size-large wp-image-29409" height="480" src="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2013/05/hagia-sophia-500x375.jpg" width="640" /><br /> <br /> <b>του Στρατή Μαζίδη</b> <br /> Πεντακόσια εξήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μαύρη μέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, έστω κι αν η πάλαι ποτέ κραταιά αυτοκρατορία για μια σειρά λαθών και λόγων είχε περιοριστεί σε ελάχιστα γεωγραφικά πλαίσια γύρω από την Πόλη.<br /> <br /> Η κρίση των ηθικών αξιών, ο ξεπεσμός του λαού, η κρεπάλη, η προσήλωση στις υλικές απολαύσεις οδήγησαν πρώτα στην εσωτερική άλωση της αυτοκρατορίας η οποία σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται γεωγραφικά ενώ το 1204 μ.Χ. δέχθηκε από τους “αδερφού” Λατίνους το πρώτο μεγάλο πλήγμα.<br /> Μήπως αντίστοιχα σημεία των καιρών δεν παρατηρούμε και σήμερα με τη χώρα μας να έχει αλωθεί; Εμείς δε μεθάμε στα καπηλιά αλλά στα clubs πίνοντας drinks, δεν αγοράζουμε φανταχτερά φορέματα αλλά πανάκριβα ανύπαρκτα, δε γιαλίζουμε τη νέα μας άμαξα αλλά τα 130 άλογά μας που τα χρωστάμε.<br /> Καμια άλωση και κανένας εχθρός δεν μπορεί να σε κερδίσει αν το έδαφος δεν είναι προετοιμασμένο. Αν δεν έχουν ωριμάσει οι συνθήκες. Σαν ώριμο φρούτο έπεσε η Πόλη, ομοίως και η σημερινή Ελλάδα που βρίσκεται στο δικό της 1204 μ.Χ. και πορεύεται ασταμάτητα προς το 1453 μ.Χ. με τη διαφορά πως στη θέση των Σταυροφόρων έχουμε την τρόικα.<br /> Βέβαια υπάρχει μια σημαντική διαφορά.<br /> Ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων (διότι ιστορικά βυζαντινή αυτοκρατορία ουδέποτε υπήρξε κι ο όρος επινοήθηκε από τους Φράγκους) Κωνσταντίνος Παλαιολόγος είχε πολλές προτάσεις να το σκάσει και να παραδώσει την Κωνσταντινούπολη έναντι ανταλλάγματος.<br /> Στο τελεσίγραφο του Μωάμεθ του Πορθητή απαντούσε:<br /> «Εἰ μἐν βούλει, καθὼς καὶ οἱ πατέρες σου ἔζησαν, εἰρηνικῶς σὺν ἡμῖν συζῆσαι καὶ σύ, τῷ Θεῷ χάρις. Ἐκεῖνοι γὰρ τοὺς ἐμοὺς γονεῖς ὡς πατέρας ἐλόγιζον καὶ οὕτως ἐτίμων, τὴν δὲ πόλιν ταύτην ὡς πατρίδα· καὶ γὰρ ἐν καιρῷ περιστάσεως ἅπαντες ἐντὸς ταύτης εἰσιόντες ἐσώθησαν καὶ οὐδεὶς ὁ ἀντισταίνων ἐμακροβίω. Ἔχε δὲ καὶ τὰ παρ’ ἡμῖν ἁρπαχθέντα ἀδίκως κάστρα καὶ γῆν ὡς δίκαια καὶ ἀπόκοψον καὶ τοὺς φόρους τόσους, ὅσους κατὰ τὴν ἡμετέραν δύναμιν, κατ’ ἔτος τοῦ δοῦναι σοι καὶ ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ. Τί γὰρ οἶδας, εἰ θαῤῥῶν κερδᾶναι εὐρεθῇς κερδανθείς; Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν».<br /> Ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ως άξιος συνεχιστής των προκατόχων του, ήταν αυτός που έτρεχε έξω για να παραδώσει την Ελλάδα βροντοφωνάζοντας ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ.<br /> Ο λαός κοιμάται τον ύπνο του αποβλακωμένου, του αποκαμωμένου από τα υλικά αγαθά. Βαδίζει αδιαμαρτύρητα προς την άβυσσο. Αρνείται έστω να αναλάβει τον ιστορικό του ρόλο.<br /> Το 1453 και τα λόγια του αυτοκράτορα έρχονται να μας θυμίσουν ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος όχι απαραίτητα με μοναδικό σκοπό να επιβιώνει έστω και ερπώμενος όπως εμείς σήμερα αλλά να δίνει τις μάχες του. Ο πραγματικός δε νικητής είναι αυτός που δίνει το παρόν στο πεδίο της μάχης. Ακόμη κι αν η έκβασή της δεν είναι πάντα η επιθυμητή.<br /> <br /> <a href="http://freepen.gr/" target="_blank">πηγή</a>

1453 – 2013. Οι πολλές ομοιότητες. Η διαφορά μία

του Στρατή Μαζίδη Πεντακόσια εξήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μαύρη μέρα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, έστω κι αν η πάλαι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απο την Άλωση στη Γενοκτονία: το Βυζαντινό μάθημα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="334" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/debbb2493c6588799fc787e1854bcda5alwsi.jpg500.jpg" width="540" /></div> <br /> Του Παντελή Σαββίδη. <br /> <br /> Πριν από λίγες ημέρες, στις 19 Μαίου, τιμήσαμε τα θύματα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Σε δύο ημέρες, θα θυμηθούμε για άλλη μια φορά, χωρίς ποτέ να μπορέσουμε να ξεχάσουμε, την Άλωση της Πόλης. Της Πόλης που με την ακτινοβολία της διατήρησε για μία χιλιετία και πλέον τον ελληνικό τρόπο, την ελληνική πρόταση ζωής. Την Πόλη που επηρέασε ακόμη και τη διάδοχη της Βυζαντινής, την Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /> <br /> Η Βυζαντινή κληρονομιά, το «Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο», θα ζήσει τον ανθρωπισμό που μετουσίωσε το αρχαίο μάθημα, η αρχαία Ελλάδα, δηλαδή,  μπολιάζοντάς το με το χριστιανισμό, αυτό το μάθημα που μετέφεραν στη Δύση, φεύγοντας, οι διανοούμενοι της Κωνσταντινούπολης.<br /> <br /> Οι πόλεις και οι πολιτισμοί, γεννιούνται, εξελίσσονται και παρακμάζουν, για να αναγεννηθούν πάλι, όσες πόλεις και όσοι πολιτισμοί έχουν μια διαχρονική πρόταση.<br /> <br /> Και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως η ελληνική πρόταση είναι και διαχρονική και οικουμενική.<br /> <br /> Δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την οικουμενικότητά της.<br /> <br /> Ό,τι την διαμόρφωσε από την αρχαία εποχή ως και τις ημέρες μας διακρίνεται από αυτό που έχει ανάγκη η ανθρωπότητα. Πνευματικότητα, ανοχή, αγάπη για τη ζωή, επικοινωνία με τον άνθρωπο τον οποίο θέτει στο κέντρο του ενδιαφέροντός της.<br /> <br /> Διοίκηση ρωμαϊκής έμπνευσης, θρησκεία και εκκλησία χριστιανική και ελληνόφωνη, ελληνοπρεπής πνευματική κίνηση και διανόηση είναι τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του Βυζαντίου.<br /> <br /> Η πτώση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση στην οποία συνέτρεξαν όλες οι προϋποθέσεις παρακμής και κατάρρευσης.<br /> <br /> Και όσοι, σήμερα, λαοί, διαθέτουν ευαίσθητες κεραίες και ικανές ηγεσίες, αντιμετώπισαν από νωρίς τον κίνδυνο της παρακμής και της πτώσης.<br /> <br /> Πριν μερικά χρόνια, στην ΕΡΤ3, κάναμε μια εκπομπή με βάση ένα ντοκυμαντέρ του ρώσου Αρχιμανδρίτη Τύχωνα για τα μαθήματα από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και με προσκεκλημένο τον ίδιο το ρώσο ιερωμένο.<br /> <br /> Ο Τύχων, ο οποίος είναι ηγούμενος της φημισμένης μονής Σρέντεσκι (Υπαπαντής), στο Κέντρο της Κόκκινης Πλατείας, δεν είναι ένας τυχαίος κληρικός. Είναι πνευματικός του ρώσου ηγέτη. Και έχει αναλάβει ευρύτερες δραστηριότητες οι οποίες δεν είναι της παρούσης.<br /> <br /> Με το ντοκυμαντέρ, που είχε μεγάλη απήχηση και στους συμπατριώτες του και στο εξωτερικό, ήθελε να δείξει τις συνέπειες που έχει η κατάρρευση μιας αυτοκρατορίας. Ήθελε να προειδοποιήσει τους Ρώσους για τις συνέπειες από τη διαλυτική τακτική ορισμένων νεόπλουτων και πολιτικών της πατρίδας του.<br /> <br /> <b>ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ</b><br /> <br /> Το Βυζάντιο έφτασε στη μέγιστη ακμή του κατά τον 7ο αιώνα, περίπου, επι Ηρακλείου, και άρχισε να κλονίζεται, ουσιαστικά, όταν ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης ηττήθηκε στο Ματζικέρτ το 1071.<br /> <br /> Από το 1204 δεν υπάρχει πλέον ισχυρό βυζαντινό κράτος και αυτό δεν έχει να κάνει με τους οθωμανούς, αλλά με τη Δύση.<br /> <br /> Οι Οθωμανοί ηγέτες, χρησιμοποίησαν αποτελεσματικά το όπλο της θρησκείας για να πετύχουν τους κατακτητικούς τους στόχους. Δεν είναι τυχαία η επιλογή του σουνιτικού ισλάμ ως επίσημης θρησκείας τους, αφού, έχει τα πιο επιθετικά χαρακτηριστικά.<br /> <br /> Ισλάμ ή ξίφος ήταν το σύνθημα των μουσουλμάνων της εποχής. Το ίδιο σύνθημα βλέπουμε και ακούμε και σήμερα στους δρόμους των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων.<br /> <br /> Η αρχική θρησκεία των καθημερινών τούρκων δεν ήταν ο σουνιτισμός αλλά ο αλεβιτισμός. Ένα κράμα σαμανισμού (αρχικής θρησκείας των τούρκων νομάδων), σιιτισμού και  στοιχείων αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας. Αλλά το κράμα αυτό δεν εξυπηρετούσε την επιθετικότητα την οποία είχαν ανάγκη οι σουλτάνοι. Το άφησαν στις λαϊκές μάζες και επισήμως, η ηγέτιδα τάξη υιοθέτησε το σουνιτισμό.<br /> <br /> <b>ΤΟ ΟΝΟΜΑ</b><br /> <br /> Το όνομα Βυζάντιο ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε την εποχή εκείνη από αυτούς που ορίζει σήμερα.<br /> <br /> Η Αυτοκρατορία ονομάσθηκε- όπως λέει η Αρβελέρ- Βυζαντινή, το πρώτον από καθολικούς ιερωμένους, οι οποίοι αρνήθηκαν για λόγους ιδεολογικούς να ονομάσουν την αυτοκρατορία των σχισματικών-κατ αυτούς- ορθοδόξων χριστιανών, με το επίσημο όνομά της, που ήταν το Ρώμη και ρωμαϊκή πολιτεία.<br /> <br /> Ρώμη η αυτοκρατορία, Ρωμανία τα εδάφη που την απαρτίζουν και βέβαια Ρωμαϊκή πολιτεία, Ρωμαϊκό κράτος, και Ρωμαίοι οι πολίτες του. <br /> <br /> Ρωμιοί και Ρωμαίοι για τους έλληνες και τους υπόλοπος ορθόδοξους Ρούμ για τους τούρκους. <br /> <br /> Η διαπρεπής βυζαντινολόγος δίνει σε ένα από τα εκλαϊκευμένα βιβλία της τον ορισμό του Βυζαντίου:<br /> <br /> «Βυζάντιο είναι η εκχριστιανισμένη και εξελληνισμένη Ρωμαϊκή ανατολική Αυτοκρατορία με την Κωνσταντινούπολη για πρωτεύουσα.»<br /> <br /> Οικουμενικότητα χριστιανική και ρωμαϊκή παγκοσμιότητα αποτελούν τους δύο πόλους της βυζαντινής αυτοκρατορικής ιδεολογίας, της μεγάλης οικουμενικής ιδέας.<br /> <br /> Τι έγινε όλος αυτός ο κόσμος, ο λαός της Ρωμανίας μετά την Οθωμανική κατάκτηση;; Αφομοιώθηκε από τους τούρκους νομάδες που κατέλαβαν αρχικά τα οροπέδια της Ανατολίας καταδιωκόμενοι από τον Τζεγκίς Χάν;<br /> <br /> Ο ελληνισμός δεν χάθηκε από τη Μικρά Ασία. Δεν εξηγείται πως εξαφανίστηκαν τα 8 εκατομμύρια χριστιανών Ελλήνων που αναφέρονται από τον Βρυώνη , από τους  400.000 τούρκους επιδρομείς, κατά τον ίδιο συγγραφέα.<br /> <br /> Οι μελέτες σχετικά με την ύπαρξη ρωμαίικων μειονοτήτων στη Μικρά Ασία γίνονται στην εποχή μας  όλο και πιο συστηματικές.<br /> <br /> <b>Η ΠΑΡΑΚΜΗ</b><br /> <br /> Το βυζαντινό κράτος, την περίοδο της παρακμής του, βρισκόταν σε άθλια οικονομική κατάσταση, αθλιότητα που δημιουργήθηκε από τη μείωση των κρατικών εισπράξεων που πήγαιναν στα ταμεία της φεουδαρχικής αριστοκρατίας και από τις αυξημένες δαπάνες για τους δημόσιους υπαλλήλους και την αυλή. Το ενδιαφέρον για τους συνοριακούς πληθυσμούς ήταν ανύπαρκτο. Τους ενδιέφερε μόνο η φορολόγησή τους.<br /> <br /> Ο αγροτικός πληθυσμός της Μικράς Ασίας αισθανόταν πως αγνοούνταν και πως είχε αφεθεί απροστάτευτος στις κατακτητικές επιθέσεις των τούρκων.<br /> <br /> Ο στρατός ήταν εντελώς παραμελημένος, το αμυντικό σύστημα των ακριτών είχε καταρρεύσει και βοήθεια από τη Κωνσταντινούπολη δεν μπορούσε να περιμένει γιατί η πρωτεύουσα ήταν απασχολημένη με τις εμφύλιες διενέξεις και τις ραδιουργίες γύρω από τη διαδοχή του θρόνου.<br /> <br /> Ακόμη χειρότερα ήταν τα πράγματα με τη βυζαντινή πνευματική τάξη και τη φεουδαρχική αριστοκρατία που αλλαξοπιστούσαν για να πάρουν μεγαλύτερα τσιφλίκια.<br /> <br /> Κάτι θυμίζουν όλα αυτά.<br /> <br /> <b>ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΙ</b><br /> <br /> Η Πόλη αλώθηκε με τη βοήθεια Ελλήνων που διαδραμάτισαν σημαντικό, σημαντικότατο ρόλο στην Άλωση και εντός και εκτός των τειχών.<br /> <br /> Από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι υπόδουλοι, οι εξισλαμισμοί ήταν το μεγαλύτερο. Η απώλεια της πίστης σήμαινε και απώλεια της εθνικής συνείδησης. Η γλώσσα χωρίς τη θρησκεία δεν αποτελούσε ισχυρό δεσμό με το έθνος. Οι κρυπτοχριστιανοί, οι τενεσούρ ρούμ (αυτοί που επέστρεψαν στο χριστιανισμό) και οι σταυρίτες ήταν μερικές κατηγορίες ανθρώπων που βίωναν το υπαρξιακό τους δράμα στην, υποτίθεται πολυεθνική, οθωμανική αυτοκρατορία.<br /> <br /> Δεν θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι σχεδόν όλοι οι μουσουλμάνοι της περιοχής του πόντου προέρχονται από εξισλαμισμούς.<br /> <br /> Οι τούρκοι ήταν και παρέμειναν μια πολεμική ομάδα που με τη δύναμη των όπλων κρατούσε σε υποταγή πολλά  έθνη και λαούς.<br /> <br /> Οι ίδιοι δεν είχαν εθνική συνείδηση, αλλά τρόμαξαν όταν είδαν να αναπτύσσονται τα εθνικά κινήματα .<br /> <br /> Η οθωμανική  αυτοκρατορία ήταν πατρίδα διαφόρων εθνοτήτων και εθνών που αν αποκτούσαν εθνική συνείδηση, τότε δεν έμενε χώρος για τους τούρκους.<br /> <br /> Η διαπίστωση αυτή γίνεται κατανοητή μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-78, προκαλεί τρομερή αντίδραση και οδηγεί τους τούρκους να πάρουν κατασταλτικά μέτρα ενάντια σε όσους είχαν εκφράσει εθνικές απαιτήσεις.<br /> <br /> Τότε, στη Μικρά Ασία, οι έλληνες και οι αρμένιοι διεκδικούν εθνική αποκατάσταση. Οι τούρκοι προσπαθούν να πνίξουν αυτά τα κινήματα.<br /> <br /> <b>Η ΔΙΑΣΩΣΗ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ</b><br /> <br /> Όπως όλες οι Αυτοκρατορίες έτσι και η Οθωμανική αρχίζει να υποχωρεί μετά τη βασιλεία του Σουλεϊμάν του Νομοθέτη (1520-1566) κατά την οποία έφθασε στη χρυσή εποχή της.<br /> <br /> Και για να αντιμετωπίσει την υποχώρησή της άρχισε τον εκδυτικισμό. Το πρώτο κίνημα δυτικοποίησης  έγινε την εποχή της γαλλικής επανάστασης, επι Σελήμ Γ! (1789-1807) και συνεχίσθηκε επι Μουράτ Β! (1808-1839), του σουλτάνου της ελληνικής επανάστασης, και αφορούσε κυρίως το στράτευμα, τη δημόσια διοίκηση και τα θρησκευτικά σχολεία. <br /> <br /> Η ελληνική επανάσταση του 1821 είχε ως αποτέλεσμα την κατάργηση της οθωμανικής διπλωματικής υπηρεσίας επειδή οι πρόξενοι και διπλωμάτες της αυτοκρατορίας ήσαν  όλοι, σχεδόν, έλληνες. Έτσι, ο σουλτάνος αναγκάσθηκε να ιδρύσει και υπουργείο εξωτερικών που μέχρι τότε δεν ήταν αναγκαίο, διότι θεωρούσε ότι οι άλλοι ηγέτες ήσαν κατώτεροι. Υπήρχε, μάλιστα, ένας ιδιαίτερος και γραφικός, όπως φαίνεται σήμερα, τρόπος με τον οποίο επικοινωνούσε μαζί τους, μέσω των εκπροσώπων τους.<br /> <br /> <b>ΤΑΝΖΙΜΑΤ</b><br /> <br /> Εκείνο που έχει μεγάλο και καταλυτικό ενδιαφέρον για την εξέλιξη της ιστορίας μας είναι ότι στις 3 Νοεμβρίου 1839 ο υπουργός του νεοσύστατου υπουργείου Εξωτερικών της Αυτοκρατορίας Μουσταφά Ρεσίτ Πασάς εδιάβασε στο πάρκο του παλατιού του Τοπκαπί, που ονομάζεται «ο κήπος με τα τριαντάφυλλα», (Γκιουλχανέ) ένα αυτοκρατορικό διάταγμα του σουλτάνου Αμπντυλμετζίτ Α! που είχε μόλις αναλάβει το θρόνο.<br /> <br /> Το φιρμάνι αυτό, το Γκιουλχανέ Χατί Χουμαγιούν, γνωστότερο στη δύση ως Χατί Σερίφ ντι Γκιουλχανέ, υπήρξε η πρώτη πράξη σειράς μεταρρυθμιστικών μέτρων που άνοιξε την περίοδο του Τανζιμάτ = Αναδιοργάνωση.<br /> <br /> Ο εμπνευστής του φιρμανιού, ο Μουσταφά Ρεσίτ πασάς, είχε χρηματίσει πρέσβης στη Γαλλία και ήταν φανατικός δυτικόφιλος.<br /> <br /> Η αρχή της ισότητας όλων των οθωμανών πολιτών, που περιείχε αυτό το διάταγμα, υπέσκαπτε τα θεμέλια του παραδοσιακού συστήματος των μιλλετίων,(στο οποίο βασιζόταν η οργάνωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) και ήταν αντίθετο στη δυτική έννοια της ομοιομορφίας, άνοιγε το δρόμο στη θεωρία του «οθωμανικού έθνους» ή οθωμανισμού των Ενωτικών Νεοτούρκων του 1908.<br /> <br /> Δηλαδή, η θεωρητική βάση των Νεότουρκων βρίσκεται στο φιρμάνι αυτό και στις αλλαγές που πυροδότησε. Το οθωμανικό κράτος, από αυτοκρατορία την οποία συνέθεταν διάφορες εθνότητες, έπρεπε να αποκτήσει μια εθνική ομοιομορφία και να διαμορφώσει ένα οθωμανικό έθνος.  <br /> <br /> Οι τανζιματιστές προήλθαν ιδίως από τις τάξεις των κρατικών λειτουργών , των διπλωματών, των κυβερνητών, των υπουργών.<br /> <br /> Μια, όμως, ιντελιγκέντσια που προήλθε από τους κόλπους τους, τους κατηγόρησε ότι είχαν σχηματίσει μια γραφειοκρατική ολιγαρχία, θέλησε να πάρει τη θέση τους και ζήτησε συνταγματικό καθεστώς, το οποίο έγινε πράξη το 1876.<br /> <br /> Αυτοί οι συνταγματικοί αριστοκράτες εσχημάτισαν το 1865 την αντιπολιτευόμενη κίνηση των Νεοθωμανών γνωστότερος των οποίων ήταν ο αριστοκράτης συγγραφέας Ναμίκ Κεμάλ (1840-1888).<br /> <br /> Και εδώ αρχίζει μια αντιπαράθεση δυτικιστών και αντιδυτικιστών.<br /> <br /> Ο Κεμάλ και οι οπαδοί του,  έγιναν υπερασπιστές της οθωμανικής πατρίδας στο σύνολό της (και όχι του τουρκικού έθνους): πατρίδος (vatan) και όχι έθνους.<br /> <br /> Και οι Έλληνες της οΘωμανικής Αυτοκρατορίας υποστήριξαν πολύ την ιδέα του οθωμανισμού, δηλαδή της διαμόρφωση ενός δημοκρατικού πολυπολιτισμικού κράτους,  καθώς και πολλοί Αρμένιοι. Έλληνες και Αρμενίους θα δούμε αρχικά να εντάσσονται στο  «Ένωση και Πρόοδος»)<br /> <br /> Από την άλλη, αν και ιθύνων νους της συνταγματικής επαναστάσεως υπήρξε ο αγγλόφιλος Μιντχάτ Πασάς, όπως ιθύνων νους του Τανζιμάτ του 1839 υπήρξε ο αγγλόφιλος Μουσταφά Ρεσίτ Πασάς, είχε διαφωνίες με τον Ναμίκ Κεμάλ.<br /> <br /> Το σημείο στο οποίο διαφωνούσαν ήταν η στάση τους απέναντι στις Μεγάλες Δυνάμεις .<br /> <br /> Ο Μιντχάτ- όπως και η αγγλική κυβέρνηση- υπεστήριζε μια Οθωμανική Αυτοκρατορία με ευρεία αποκέντρωση, ενώ ο Κεμάλ και η πλειοψηφία των τούρκων ήσαν αντίθετοι επειδή πίστευαν πως μια τέτοια αποκέντρωση θα διευκόλυνε το διαμελισμό της αυτοκρατορίας από τις μεγάλες δυνάμεις.<br /> <br /> <b>ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ</b><br /> <br /> Την ίδια περίοδο στην Ελλάδα, που μόλις λίγα χρόνια πριν απέκτησε την ανεξαρτησία της, κυριαρχούσε η ιδεολογία της Μεγάλης Ιδέας.<br /> <br /> Το Πρωτόκολλο της Ανεξαρτησίας του 1830 όριζε τα όρια της χώρας στον άξονα Αχελώου-Σπερχειού.<br /> <br /> Δύο χρόνια αργότερα, το 1832, με τη Σύμβαση του Λονδίνου την οποία αναγνώρισε και ο σουλτάνος, τα σύνορα μετακινήθηκαν στον άξονα Αμβρακικός-Παγασητικός.<br /> <br /> Το 1864 παραχωρούνται στην Ελλάδα τα Επτάνησα και το 1881 η Θεσσαλία.<br /> <br /> Από την εποχή αυτή αρχίζουν τα πιο δύσκολα καθώς, στόχος της Ελλάδας ήταν η απελευθέρωση όλων των εδαφών που ζούσαν  Έλληνες αλλά τα πράγματα, πλέον, γίνονται πιο σύνθετα.<br /> <br /> Στη Μακεδονία, θα χρειασθεί πολύ σκληρός αγώνας εναντίον του βουλγαρικού εθνικισμού , ο οποίος, μάλιστα δόθηκε την επαύριον της  καταστρεπτικής ήττας του 1897.<br /> <br /> Την εθνική, πολιτική και κοινωνική κρίση που προκάλεσε η ήττα του ’97  ήρθε να διαχειρισθεί η επανάσταση του 1909 η οποία, πριν αποχωρήσει, κάλεσε το Ελευθέριο Βενιζέλο, έναν έλληνα από την επαναστατημένη και εκτός εθνικού κορμού, μέχρι τότε,  Κρήτη, να αναλάβει το ηνία.<br /> <br /> Το αποτέλεσμα των Βαλκανικών πολέμων είναι γνωστό. Μόλις πέρυσι γιορτάσαμε στη Θεσσαλονίκη την απελευθέρωση της πόλης ενώ φέτος είναι τα 100 χρόνια από τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου αλλά κανείς δεν έχει διάθεση να τη θυμηθεί.<br /> <br /> Είναι η παραίτηση από τα στοιχεία εκείνα της εθνικής προσπάθειας που αναπαράγουν τη μνήμη και κρατούν άσβεστη μια κοινή ιδέα, μια κοινή προσπάθεια. Είναι το αποτέλεσμα μιας αποδομητικής αντίληψης που αμφισβητεί, πλέον, την αναγκαιότητα των εθνών- κρατών, ως μονάδων της οργάνωσης της σημερινής διεθνούς κοινωνίας.<br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα της εθνικής ιδέας στα Βαλκάνια και σε ότι μας αφορά, τρείςισχυροί εθνικισμοί, επρόκειτο να συγκρουσθούν. <br /> <br /> Ο βουλγαρικός, που δεν είναι της παρούσης, ο ελληνικός, που επιδίωκε την πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας και ο τουρκικός, ο οποίος, άρχισε να διαμορφώνεται όπως περιγράψαμε προηγουμένως και ένα μέρος του,  είχε πάρει την απόφαση πως προκειμένου να πετύχει έπρεπε να εξαφανίσει όλους τους χριστιανικούς λαούς της Αυτοκρατορίας.<br /> <br /> Και έτσι, άρχισε τη γενοκτονία τους.<br /> <br /> Η Ελλάδα, παρά τις μεγάλες απώλειές της είχε μέχρι τότε συνεχείς επιτυχίες.<br /> <br /> <b>ΟΙ ΝΕΟΤΟΥΡΚΟΙ</b><br /> <br /> Το επαναστατικό κίνημα που κατέληξε στη στρατιωτική εξέγερση του 1908 είχε αρχίσει να οργανώνεται από το 1889, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό.<br /> <br /> Στο εσωτερικό ανεπτύχθη στην Κωνσταντινούπολη από το 1889 έως το 1897 και στη Θεσσαλονίκη από το 1906 μέχρι το 1908.<br /> <br /> Στο εξωτερικό από το 1889 μέχρι το 1908 στο Παρίσι, τη Γενεύη και το Κάϊρο.<br /> <br /> Στις πόλεις αυτές είχαν ιδρυθεί πολλές επαναστατικές οργανώσεις, αλλά μία από αυτές έπαιξε καθοριστικό ρόλο ως μίτος της Αριάδνης για ολόκληρη την περίοδο από το 1889 ως το 1908.<br /> <br /> Τα ίχνη της οργάνωσης αυτής εμφανίζονται αρχικά στην Κωνσταντινούπολη, ύστερα στο Παρίσι και τη Γενεύη, και έπειτα στη Θεσσαλονίκη, όπου το όνομά της επιβιώνει κάθε φορά έπειτα από επανειλημμένες συγχωνεύσεις των επαναστατικών ομάδων.<br /> <br /> Πρόκειται για την «Οθωμανική Επιτροπή Ενώσεως και Προόδου», υποκινήτριας της επαναστάσεως του 1908.<br /> <br /> Όσο για τον όρο «Νεότουρκοι», αυτός καλύπτει το σύνολο των φιλελευθέρων- τότε- που αντετάχθησαν στη σουλτανική δεσποτεία, ήδη από το 1865 (το έτος που ιδρύθηκε στην Πόλη η μυστική εταιρεία των Νεοθωμανών, 1865-1876), όπως είπαμε, έως το 1908.<br /> <br /> Έως το 1908, όλες οι επαναστατικές ομάδες των Νεοτούρκων, παρά τις διαφωνίες τους , συμφωνούσαν ότι δεν έπρεπε να αγωνισθούν για κάποιον τουρκικό εθνικισμό αλλά για την οθωμανική πατρίδα.<br /> <br /> Το πρόβλημα που τους διαιρούσε και τους διαφοροποίησε στη συνέχεια, ήταν αν το οθωμανικό αυτό «έθνος» έπρεπε να αποκτήσει ενιαία πολιτική δομή όπως και έγινε τελικά κατά την επιθυμία των Ενωτικών, ή ομοσπονδιακή δομή, όπως ζητούσε ένας από τους ηγέτες των Νεοτούρκων, ο πρίγκιπας Σαμπαχεντίν  (1877-1948) και οι Φιλελεύθεροι, οι οποίοι, όμως τελικά, δεν μπόρεσαν να επηρεάσουν τις εξελίξεις.<br /> <br /> Το σύνολο του ελληνικού λαού, όχι μόνο στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας, αλλά και στο κράτος των Αθηνών, υποδέχθηκε την επανάσταση του 1908 με ενθουσιασμό.<br /> <br /> Ο θεωρητικός του τουρκικού εθνικισμού, ήταν ο διανοούμενος Ζιγιά Γκιοκάλπ (1876-1924) ο οποίος δεν ήταν δυτικιστής.<br /> <br /> Η εθνικιστική του ιδεολογία, ο τουρκισμός, που περιείχε και την υποστήριξη της μουσουλμανικής θρησκείας, τον τοποθετούσε, σε μια ενδιάμεση θέση μεταξύ των οπαδών της ακραίας δυτικοποιήσεως και αυτών που υπεστήριζαν την επιστροφή στην καθαρή ανατολική παράδοση.<br /> <br /> Το ιδεολογικό σύστημα του Γκιοκάλπ είχε και κάποια ακραία χαρακτηριστικά που  πέρασαν στην κυρίαρχη εθνικιστική τουρκική ιδεολογία και μετατράπηκαν σε κρατική πολιτική<br /> <br /> Διατύπωσε μια πρωτόλεια εκδοχή της ναζιστικής κοσμοθεωρίας, όπου βασικό ρόλο στην τελική διαμόρφωσή της -όπως και της νεοτουρκικής βεβαίως σε πολύ απλοϊκότερη εκδοχή- έχουν οι απόψεις του Νίτσε, οι οποίες εκχυδαϊστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν εργαλειακά. <br /> <br /> Από τον Γκιοκάλπ ως τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ (1881-1938) συνεχίσθηκε ο αγώνας μεταξύ των υποστηρικτών της δυτικής παρατάξεως και αυτών που με διάφορους τρόπους αντετίθεντο στην παρείσδυση της δύσεως.<br />   <br /> <b>ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ</b><br /> <br /> Υπήρχε, όμως, για όλους και το πρόβλημα της θρησκείας.<br /> <br /> Το Ισλάμ αποτελούσε μέρος της ψυχής του λαού. Ταυτόχρονα, όμως, οι θεσμοί του δημιουργούσαν προσκόμματα στην πρόοδο της πατρίδος .<br /> <br /> Μπροστά σ αυτήν τη δυσκολία, σχεδόν αξεπέραστη, από το Ναμίκ Κεμάλ ως τον Ατατούρκ, οι οπαδοί τους βαθμιαία κατέληξαν να απορρίψουν το Ισλάμ για να επιτύχουν την υιοθέτηση του δυτικού πολιτισμού.<br /> <br /> Ο Μουσταφά Κεμάλ θα χρησιμοποιήσει με ακραίο τρόπο τη μουσουλμανική πίστη των Οθωμανών για να πολεμήσει τους Έλληνες την περίοδο 1919-1922. Θα κηρύξει «τζιχάντ κατά των απίστων» και ο ίδιος θα  αυτοανακηρυχθεί gazi, δηλαδή «ιερός πολεμιστής του Κορανίου» )<br /> <br /> Το φαινόμενο αυτό επέτρεψε στη Δύση και στους Τούρκους Φιλελεύθερους μετά το Β! Π.Π., από τον Μεντερές μέχρι τον Τουρκούτ Οζάλ περνώντας από τον Ντεμιρέλ (δηλαδή τους ιδεολογικούς συνεχιστές του πρίγκιπος Σαμπαχετίν), να ιδιοποιηθούν τον Ατατούρκ και να τον βαφτίσουν δυτικιστή οπαδό του φιλελεύθερου καπιταλισμού.<br />   <br /> <b>Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ</b><br /> <br /> Οι σοβινιστικές τάσεις των νεότουρκων φαίνονται από πολύ νωρίς. Αρνούνται πως υπάρχει εθνικό ζήτημα στην οθωμανική αυτοκρατορία και επιλέγουν την πολιτική της βίαιης αφομοίωσης των εθνικών μειονοτήτων.<br /> <br /> Είναι πλήρως αποδεδειγμένο σήμερα ότι διέπραξαν γενοκτονία σε βάρος των Αρμενίων  και των Ελλήνων του Πόντου.<br /> <br /> Διαβάζοντας τα κείμενα των μη κεμαλιστών τούρκων ιστορικών, συναντούμε το οργανωμένο σχέδιο του νεοτουρκικού εθνικισμού.<br /> <br /> Ενός εθνικισμού που γεννήθηκε στους κόλπους του οθωμανικού στρατεύματος , επηρεάστηκε βαθύτατα από το γερμανικό μιλιταρισμό και προσπάθησε να δημιουργήσει μηχανισμούς ελέγχου της σύνθεσης των πληθυσμών που ζούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία την περίοδο 1913-1918.<br /> <br /> Τα κείμενα αυτά αποδεικνύουν ότι οι Νεότουρκοι είχαν εμπνευστεί  μια ιδεολογία περιθωριοποίησης και αποκλεισμού των στοχοποιημένων ομάδων του οθωμανικού πληθυσμού και είχαν εκπονήσει με λεπτομέρειες, από το 1913, ένα οργανωμένο σχέδιο, με βάση το οποίο πραγματοποιήθηκε η γενοκτονία των Ελλήνων στην αρχή και των Αρμενίων στη συνέχεια. Εκκαθαρίσεις που κατά περιοχές έλαβαν διαφορετική μορφή και ολοκληρώθηκαν με τη μικρασιατική καταστροφή.<br /> <br /> Υπάρχουν καταγγελίες ότι από το 1913 ξεκίνησαν οι μαζικές εκτοπίσεις από την περιοχή των Δαρδανελλίων. Από το 1914 ως το 1918 θα συνεχισθούν με ιδιαίτερη δριμύτητα στο Δυτικό Πόντο (ο Ανατολικός είχε καταληφθεί από τους Ρώσους μετά το 1916) για να συνεχισθούν σε δεύτερη φάση μετά το τέλος του πολέμου, ως το 1922.<br /> <br /> Βασικός στόχος ήταν να αποδειχθεί ότι αφ ενός από τους προϊστορικούς χρόνους η Ανατολία κατοικούνταν από τουρκικά φύλα και αφ ετέρου ότι οι περιοχές αυτές την εποχή του ελληνοτουρκικού πολέμου (1919-1922) συγκροτούσαν την αδιαφιλονίκητη τουρκική πατρίδα, που επιβουλεύτηκαν οι ξένοι ιμπεριαλιστές.<br /> <br /> Δυστυχώς, η πολιτική σκοπιμότητα, μπορεί να υπερισχύσει της ιστορικής αλήθειας στη διεθνή κοινότητα.<br /> <br /> Παρά τις επίμονες προσπάθειές τους που είχαν γενοκτόνα χαρακτηριστικά, οι τούρκοι αγωνίζονται ακόμη και σήμερα να πετύχουν την εθνική ομοιογένεια του Μικρασιατικού χώρου που κατέχουν.<br /> <br /> Ανακαλούν την οθωμανική ιδεολογία αλλά, μάλλον, δεν φαίνεται να είναι πειστικοί.<br /> <br /> Η Ελλάδα, εδραιώθηκε στα σύνορα της Λωζάννης, το 1923 αλλά, κρίνοντας από όσα ανέφερα, της ταιριάζει περισσότερο μια οικουμενική αντίληψη.<br /> <br /> Πρέπει να κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός, αλλά, προς τα παρόν, δυστυχώς, δεν φαίνεται να διαθέτει τις δυνάμεις που απαιτούνται για μεγάλα εγχειρήματα.<br />  <b><br /> Βιβλιογραφία</b>:<br /> <br /> - Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ: Γιατί το Βυζάντιο.<br /> <br /> -Φράγκος Φραγκούλης: Ποια Τουρκία, Ποιοι Τούρκοι;<br /> <br /> -Κώστας Φωτιάδης: Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.<br /> <br /> -Δημήτρης Κιτσίκης: Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /> <br /> -Βλάσης Αγτζίδης: Έλληνες του Πόντου. Η γενοκτονία από τον τουρκικό εθνικισμό.<br /> <br /> -Χρήστος Σαμουηλίδης: Ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού<br /> <br />  -Ιστορικά: «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»: η γενοκτονία στην Ανατολή.<br /> <br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Απο την Άλωση στη Γενοκτονία: το Βυζαντινό μάθημα

Του Παντελή Σαββίδη. Πριν από λίγες ημέρες, στις 19 Μαίου, τιμήσαμε τα θύματα της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Σε δύο ημέρες,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι... φέρνει η άλωση της εθνικής μας ταυτότητας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://mikrasiatis.gr/wp-content/uploads/2010/05/fall-of-con.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="http://mikrasiatis.gr/wp-content/uploads/2010/05/fall-of-con.jpg" width="600" /></a></div> <br /> Στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453.<br /> <br /> Θυμόμαστε την υπερήφανη απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, μια απάντηση που έρχεται να προστεθεί στη χορεία των πολλών «όχι» του Ελληνισμού. Και διδασκόμαστε από τα γεγονότα μετά την Αλωση. Για να γίνει η Ιστορία δίδαγμα για το παρόν και το μέλλον, πρέπει να μαθαίνουμε από τα παθήματα του Γένους και να αντλούμε δυνάμεις από τις ζωογόνες πηγές που κράτησαν όρθιους τους προγόνους μας· που τους βοήθησαν να μην τουρκέψουν. Οι δυνάμεις αυτές, οι οποίες διατήρησαν την εθνική ταυτότητα και το αντιστασιακό πνεύμα των Ελλήνων, ήσαν η Ορθόδοξη Εκκλησία, η αγάπη για την Παιδεία και τα γράμματα, η Μεγάλη Ιδέα, η συνείδηση της συνέχειας και της διαχρονικότητας του Ελληνισμού, η αλληλεγγύη, ο θεσμός των κοινοτήτων, το εμπορικό μας δαιμόνιο. Οπως γράφει ο αείμνηστος Βρετανός βυζαντινολόγος Στίβεν Ράνσιμαν, «κατά τη διάρκεια της δουλείας η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ο παράγοντας που διαφύλαξε τον Ελληνισμό. Αλλά και χωρίς την ηθική δύναμη του Ελληνισμού πιθανόν η Ορθοδοξία να είχε μαραζώσει» (στον επίλογο του βιβλίο του «Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία»).<br /> <br /> Κατά τις τελευταίες δεκαετίες οι πνευματικές αυτές δυνάμεις, τα πολύτιμα εφόδια του έθνους, πλήττονται και χλευάζονται από θορυβώδεις μειοψηφίες. Είτε στο όνομα του μαρξιστικού υλισμού είτε χάριν της αποτυχημένης σε όλη την Ευρώπη πολυπολιτισμικότητας ή στον βωμό μιας νεοφιλελεύθερης και ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιήσεως, η πίστη μας, η γλώσσα μας, η Ιστορία μας, οι παραδόσεις μας και το αγωνιστικό μας πνεύμα υπονομεύονται συστηματικά και μάλιστα στις διάφορες βαθμίδες της Παιδείας. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών μας ανθίσταται, αλλά τα σχολικά βιβλία στις περισσότερες περιπτώσεις καλλιεργούν την αδιαφορία προς καθετί χριστιανικό και ελληνικό. Η Ιστορία γράφεται από αυτές τις μειοψηφίες με στόχο να μη δυσαρεστήσουμε τους Τούρκους. Για τα Θρησκευτικά γίνεται προσπάθεια να αποκοπούν από τη μάνα μας, την Ορθοδοξία, και να μετατραπούν σε έναν πολυπολιτισμικό χυλό, που θα ονομάζεται «θρησκειολογικό μάθημα». Η γλώσσα των νέων μας αποτελείται από ένα φτωχό λεξιλόγιο. Ο θεσμός της οικογένειας χάνει την ιερότητά του και τείνει να αντικατασταθεί από σύμφωνα συμβιώσεως ατόμων διαφορετικού ή του ιδίου φύλου, τα οποία οδήγησαν άλλες κοινωνίες στον αλκοολισμό και στα ναρκωτικά. Η ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού αμφισβητείται από βιβλία και τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, ενώ η τουρκολαγνεία επιβάλλεται μέσω τηλεοπτικών σειρών!<br /> <br /> Μετά την Αλωση της Πόλης ο Ελληνισμός επιβίωσε με κρυφά και φανερά σχολειά, με Νεομάρτυρες, με κλεφταρματολούς. Σήμερα η αντίσταση στις εξωτερικές απειλές και στα σχέδια των νεογενιτσάρων γίνεται με θαυμαστό τρόπο από τη σιωπηλή πλειοψηφία. Εκεί που νομίζουν ορισμένοι ότι ο λαός καθεύδει ασχολούμενος με την καθημερινότητα, ακούγεται βροντερή η φωνή του υπέρ της εθνικής μας αξιοπρέπειας, της πολιτιστικής μας ταυτότητας, των οσίων και ιερών. Με μαζικές διαμαρτυρίες αποτρέψαμε την παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας. Αντιδράσαμε στην προσπάθεια διαγραφής της Ορθοδοξίας από τις αστυνομικές μας ταυτότητες και κατ’ επέκτασιν από την εθνική μας ταυτότητα. Επιτύχαμε την απόσυρση ανιστόρητων βιβλίων, που αθώωναν τους Οθωμανούς και τους Νεοτούρκους. Στηρίξαμε τα αδέλφια μας στην Κύπρο και μπόρεσαν να αντιτάξουν το «όχι» τους στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν.<br /> <br /> Μετά την Αλωση του 1204 από τους Σταυροφόρους και την Αλωση του 1453 από τους Τούρκους, η Μεγάλη Ιδέα και ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς ήταν το βάλσαμο που θεράπευε την εθνική μελαγχολία και έδινε μήνυμα ελπίδας στους υποδούλους. Σήμερα, σε εποχή ποικιλώνυμης κρίσης, ο αγώνας για τη διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης ταυτότητας είναι απαραίτητος για να αποφύγουμε την εθνική κατάθλιψη.<br /> <b> Κωνσταντίνος Χολέβας</b><br /> <br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι... φέρνει η άλωση της εθνικής μας ταυτότητας!

Στις 29 Μαΐου κάθε χρόνο τιμούμε αυτούς που αγωνίσθηκαν και έπεσαν υπέρ πίστεως και πατρίδος στα τείχη της Βασιλεύουσας το 1453. Θυμόμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκική φιλία, Ο Δούρειος ιππος τωνΕθνομηδενιστών.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.cumhuriyet.com.tr/medya.php?mn=74489" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://www.cumhuriyet.com.tr/medya.php?mn=74489" width="640" /></a></div> <br /><div class="article-content"> <div class="itp-share"> <div class="itp-share-tw"> </div> <div class="itp-share-fbl"> <span style="height: 21px; width: 90px;"></span> </div> </div> του <strong>Νίκου Χιδίρογλου</strong><br /> Ο Τούρκος πρωθυπουργός, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο η Αγιά - Σοφιά να λειτουργήσει εκ νέου ως τζαμί. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που Τούρκος αξιωματούχος τονίζει κάτι τέτοιο. Κάθε μέρα, μα κάθε μέρα που περνάει όμως, οι Τούρκοι βεβαιώνουν με τα πεπραγμένα τους, πως δεν έχουν καμία απολύτως διάθεση για ειρηνική συνύπαρξη με τους Έλληνες. Και έτσι, πρώτοι αυτοί ακυρώνουν τους εδώ διεθνιστές ή νεοφιλελεύθερους παραμυθάδες της «ελληνοτουρκικής φιλίας». Τους παραμυθάδες, που κάποτε μας έθεταν διλήμματα του τύπου «βούτυρο ή κανόνια», ή χόρευαν αλήστου μνήμης εξευτελιστικά ζεϊμπέκικα ενώπιον Τούρκων αξιωματούχων, ή μας έλεγαν κουταμάρες του στιλ ότι «σύνορα που τα διασχίζουν εμπορεύματα, δεν τα διασχίζουν στρατοί». Τους παραμυθάδες που δεν πτοήθηκαν καν, όταν δολοφονήθηκε από τους Τούρκους στις 23 Μαΐου 2006, ο ΗΡΩΑΣ σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης.<br /> <br /> Όπως έγινε γνωστό προ ημερών δια του κυπριακού Τύπου, οι Τούρκοι προχώρησαν σε οργανωμένη μετακίνηση οστών, με στόχο την απόκρυψη μαζικού τάφου Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Και αυτό γράφτηκε, καθώς η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους ανακάλυψε σημείο ταφής στον Κορνόκηπο, «όπου βρέθηκαν μόνο οστά από γόνατα, ελάχιστα δόντια και λίγα ψιλοθρυμματισμένα κόκαλα. Αριθμητικά τα οστά που βρέθηκαν θα μπορούσαν να ανήκουν σε ένα μόλις άτομο, ωστόσο οι εξετάσεις DNA που έγιναν ταυτοποίησαν τα ευρήματα με 29 Ελληνοκύπριους νεαρούς στρατιώτες του 361 Τάγματος Πεζικού».<br /><br />Και διαβάζουμε παρακάτω: «Οι κηδείες των ταυτοποιηθέντων Ε/Κ γίνονται τις τελευταίες μέρες και συνεχίζονται, χωρίς ωστόσο να έχει ξεκαθαρίσει αν ο κύριος όγκος των λειψάνων βρίσκεται κάπου αλλού ή έχει καταστραφεί τελειωτικά. Το όλο θέμα φέρνει ξανά στο προσκήνιο το ζήτημα της εκκένωσης ομαδικών ταφών και μετακίνησης οστών που γίνεται, είτε για κάλυψη προσωπικής ανάμειξης σε κτηνωδίες του 1974, είτε οργανωμένα για απόκρυψη ομαδικών ταφών. Για τον τάφο των Ε/Κ στον κατεχόμενο Κορνόκηπο πληροφορίες και μαρτυρίες αναφέρουν ότι η μετακίνηση έγινε το 1996 με ένα φορτηγό και μια μπουλντόζα. Άλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι η μετακίνηση έγινε λόγω άσκησης του κατοχικού στρατού».<br /><br />Την ίδια ώρα μαθαίνουμε για την τουρκική εμμονή για έπαρση της τουρκικής σημαίας σε όσες μαρίνες εντός της ελληνικής επικράτειας έχουν πλέον περάσει στα χέρια εταιρειών που εκπροσωπούν τουρκικά συμφέροντα. Με λίγα λόγια, τίποτα στην τουρκική συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας δεν έχει αλλάξει. Το αντίθετο: οι Τούρκοι, προωθώντας το συνεχή εποικισμό της χώρας μας με τριτοκοσμικούς λαθρομετανάστες, προσπαθούν να διαβρώσουν τον εθνικό κορμό της χώρας μας.<br /><br />Αυτό, το κάνουν χέρι-χέρι με τις ΜΚΟ της Νέας Τάξης Πραγμάτων (βλ. Σόρος και σία) και την εθνομηδενιστική αριστερά, η οποία, λόγω της αρρωστημένης προσκόλλησής της σε αδιέξοδα ιδεολογήματα, αδυνατεί να κατανοήσει ποιο είναι το πραγματικό γεωπολιτικό διακύβευμα στην περιοχή μας. Φυσικά, το να περιμένει κανείς να κατανοήσει η αριστερά το στοιχειώδες, ότι δηλαδή, η ανίερη συμμαχία της με τους εχθρούς της χώρας, στρέφεται κατά της Ελλάδας, είναι μάλλον μάταιο και χάσιμο χρόνου. Θυμίζουμε εδώ τα όσα έχουν πει για τα Ίμια και τα σύνορά μας, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ή τις αμέτρητες προδοσίες του ΚΚΕ (πχ θέσεις της 5ης Ολομέλειας για την Μακεδονία μας) στη διάρκεια του 20ου αιώνα.<br /><br />Ο γράφων, είναι επιζών της κυπριακής τραγωδίας. Δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ. Η λήθη, αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο των εθνομηδενιστών. Και όσον αφορά στα εθνικά μας θέματα, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Η δήθεν «ελληνοτουρκική φιλία», μία επιδίωξη έχει: Τη λήθη. Αυτό, για να υποβοηθηθούν γεωπολιτικοί σχεδιασμοί στην περιοχή μας, που σκοπό έχουν να καταστήσουν την πατρίδα μας κομπάρσο στα δρώμενα της ΝΑ Μεσογείου.<br /><br />Τι μας ζητούν να ξεχάσουμε κάποιοι και κάποιες, μιλώντας για «συνωστισμούς»: το σκοτάδι 400 χρόνων τουρκικής σκλαβιάς, την γενοκτονία του Ελληνισμού της καθ’ ημάς Ανατολής, τα Σεπτεμβριανά και τις απελάσεις των Ελλήνων της Πόλης, την εισβολή στην Κύπρο και την συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή μεγάλου τμήματος της νήσου από τους Τούρκους αλλά και τον συνεχιζόμενο εποικισμό της από Ανατολίτες, τις συνεχείς προκλήσεις στο Αιγαίο (βλ. Ίμια & δολοφονία Ηλιάκη, μεταξύ πολλών άλλων), την υπονόμευση της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη και βάλτε. Η απάντησή μας σε όλα αυτά, πρέπει να είναι το ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.<br /><br />Όπως όλα δείχνουν, η Άγκυρα δεν έχει καμία πρόθεση να προβεί σε αναθεώρηση της πολιτικής της έναντι της Ελλάδας. Το αντίθετο: θεωρώντας την κρίση που περνά η χώρα μας ως ευκαιρία, κοιτάζει να κεφαλαιοποιήσει, κλιμακώνοντας τις πιέσεις της σε όλα τα μέτωπα. Η συμπεριφορά αυτή είναι ΑΝΕΝΤΙΜΗ, χαρακτηριστική όμως μιας χώρας και ενός όχλου, ο οποίος το μόνο που έχει να επιδείξει στην ιστορία του είναι γενοκτονίες. Έλληνες, Αρμένιοι, Κούρδοι, Συροχαλδαίοι και πολλοί άλλοι λαοί, πλήρωσαν ακριβά τη συγκατοίκηση ή τη γειτνίασή τους με τους Τούρκους.<br /><br />Σήμερα, τη γειτνίαση πληρώνουν τραυματίες Σύριοι πρόσφυγες, που τεμαχίζονται στην κυριολεξία από Τούρκους «γιατρούς» σε κλινικές της Αττάλειας για τα όργανά τους! Και όλα αυτά, μπροστά στα μάτια της αμήχανης «διεθνούς κοινότητας», η οποία, σε μια ανάλογη περίπτωση, αυτή του Κοσσυφοπεδίου (διεθνούς έδρας πλέον της παγκόσμιας μαφίας), άργησε πάρα πολύ να αντιδράσει, «θυσιάζοντας» μάλιστα για να «κουκουλώσει» υπόθεση εμπορίας οργάνων Σέρβων αιχμαλώτων του UCK, ένα από τα «αγαπημένα» της παιδιά, την εισαγγελέα του Διεθνούς Δικαστηρίου Κάρλα Ντελ Πόντε.<br /><br />Όσοι εθνομηδενιστές λοιπόν προωθούν την «ελληνοτουρκική φιλία», υπονομεύουν την ασφάλεια όλων μας και προωθούν την συρρίκνωση του Ελληνισμού. Δεν θα τους το επιτρέψουμε.</div> <br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ελληνοτουρκική φιλία, Ο Δούρειος ιππος τωνΕθνομηδενιστών.

του Νίκου Χιδίρογλου Ο Τούρκος πρωθυπουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Elad Uzan: Οι σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας δεν πρόκειται να βελτιωθούν ποτέ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="NataniaxouNEA01" class="alignleft featured_image wp-post-image" height="324" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2013/05/NataniaxouNEA01-300x199.jpg" width="540" /> </div> <br /> <br /> <br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Ο Elad Uzan, νομικός και ερευνητής στο Interdisciplinary Center, Herzliya, του Ισραήλ, σε άρθρο γνώμης στο εβδομαδιαίο αμερικανικό περιοδικό <b>THE </b><b>JEWISH </b><b>PRESS </b>με τίτλο «<b>Why Israel-Turkey Relations will not Change</b>» θεωρεί αδύνατη την αποκατάσταση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, καθώς, σύμφωνα με την ανάλυσή του, ο αντισημιτισμός είναι σύμφυτος με την κυρίαρχη ισλαμική ιδεολογία  από την οποία εμπνέεται – και εφαρμόζει- ο Τούρκος Πρωθυπουργός, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.</span></span><br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά η περίπτωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων δεν μπορεί να συγκριθεί με τις κρίσεις που αντιμετώπισε το Ισραήλ με άλλες χώρες, που ανακύπτουν συμπτωματικά, περιοδικά και βραχυπρόθεσμα με χώρες του Δυτικού κόσμου, όπως την Αυστραλία, και εκτονώνονται μέσω της συνεργασίας.</span></span><br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Αντίθετα, την τελευταία δεκαετία οι Τούρκοι πολίτες επέλεξαν έναν Ισλαμιστή ηγέτη, μετατρέποντας μια χώρα από φιλική σε εχθρική για το Ισραήλ. Ο αρθρογράφος επισημαίνει την αντισημιτική, αντιδυτική, ιδεολογία, ανάλογη της ναζιστικής που διατρέχει το τουρκικό Ισλάμ, από τον πρώην μουσουλμάνο ηγέτη Necmettin Erbakan έως τον σημερινό Πρωθυπουργό Ερντογάν και τον πρόεδρο, Αμπτουλάχ Γκιούλ. Μεταξύ των πολυάριθμων στοιχείων που παρατίθενται περιλαμβάνεται θεατρικό έργο που συνέγραψε το 1974 ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν, πρόεδρος τότε των «Νέων Μουσουλμάνων» με τίτλο «Mskoiamh» και το οποίο αναφέρονταν στα τρία «σατανικά» στοιχεία, τους Μασόνους, τους Κομμουνιστές και του Εβραίους.</span></span><br /> <span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Σύμφωνα με τον αρθρογράφο δεν πρόκειται να υπάρξει αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ για όσο διάστημα το Ισλαμικό Κόμμα βρίσκεται στην εξουσία, ενώ σημειώνεται ότι η Δύση θα πρέπει να προστατέψει τον εαυτό της έναντι ενός πολιτικού Ισλάμ που υπονομεύει τις αξίες της.</span></span><br /> <br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Elad Uzan: Οι σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας δεν πρόκειται να βελτιωθούν ποτέ

Ο Elad Uzan, νομικός και ερευνητής στο Interdisciplinary Center, Herzliya, του Ισραήλ, σε άρθρο γνώμης στο εβδομαδιαίο αμερικανικό...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτό είναι τo θανάσιμο μυστικό του Αχμέτ Νταβούτογλου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-63957" height="331" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/11/erdogan-davutoglu.jpg" title="erdogan-davutoglu" width="540" /></div> <br /> <b>Φως στο σχέδιο «Νεοθωμανισμός» του Αχμέτ Νταβούτογλου φαίνεται να ρίχνουν τα τελευταία επεισόδια που εκτυλίσσονται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πεδίο της Τουρκίας, και τα οποία καταδεικνύουν το θανάσιμο δίλημμα το οποίο η χώρα αντιμετωπίζει.</b> Ο Α. Νταβούτογλου προσπαθεί να το αντιμετωπίσει με έναν τρόπο ο οποίος εάν θα είναι επιτυχημένος θα οδηγήσει στη δημιουργία μίας νέας αυτοκρατορίας, εάν όμως αποτύχει, η κρατική οντότητα της σημερινής Τουρκίας θα οδηγηθεί στη διάλυση. Ας δούμε με λίγα λόγια ποιο ακριβώς είναι το θανάσιμο αυτό μυστικό το οποίο κρύβεται πίσω του η θεωρεία του «Νεοθωμανισμού».<br /> <span style="color: maroon;"><b>Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</b></span><br /> Ο αείμνηστος και κατά πολλούς δολοφονημένος πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Τουργκούτ Οζάλ, φαίνεται <b>να διάβηκε τον Ρουβικώνα σε σχέση με τα Κεμαλικά ειωθότα</b> αναφορικά με την εσωτερική πολιτική ασφαλείας της Τουρκίας όταν προσπάθησε να προωθήσει ένα πραγματικό σχέδιο ειρήνευσης με τους Κούρδους το οποίο τους έδινε <b>δικαιώματα με τα οποία θα τους καθιστούσε μακροπρόθεσμα συνδιαχειριστές</b> του κρατικού μορφώματος της σύγχρονης Τουρκίας.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/turgut-ozal.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-74911" height="305" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/turgut-ozal.jpg" title="turgut-ozal" width="460" /></a><br /> Δυστυχώς για εκείνον, το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα με αποτέλεσμα να μη μπορέσει να φέρει σε πέρας <b>ένα έργο το οποίο θα είχε αναμορφώσει τη χώρα του και ίσως μέσω αυτού να είχε αλλάξει και τον ρου της ιστορίας αναφορικά με τις εξωτερικές σχέσεις της Άγκυρας,</b> αφού είναι προφανές ότι οι Κούρδοι θα δρούσαν ως αποσβεστήρες των εθνικιστικών και επιθετικών… παρορμήσεων των Κεμαλικών προς κάθε κατεύθυνση και κυρίως προς τη πλευρά του Ελληνισμού.<br /> <b>Ένα δεύτερο σημείο το οποίο είχε επισημάνει ο Τ. Οζάλ, αναφορικά με την περίπτωση της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης, ήταν ότι το «πρόβλημα του Αιγαίου» δεν θα λυνόταν με το πόσα F-16 θα είχε η κάθε πλευρά αλλά με το «δημογραφικό»</b>. Μία παρατήρηση η οποία δεν θα πρέπει ποτέ να μας αφήνει αδιάφορους, αφού πάντα υπάρχει μία αλήθεια πίσω από αυτή και η οποία επικρέμεται πάντα ως «Δαμόκλειος Σπάθη» πάνω από το ελληνικό έθνος. Η συγκεκριμένη συζήτηση δεν είναι το θέμα της παρούσας σύντομης ανάλυσης οπότε την αφήνουμε εδώ.<br /> Αυτό όμως που έχει άμεση σχέση με την ανάλυση είναι η σύνδεση των δύο θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ο Τ. Οζάλ, <b>του Κουρδικού και της σημασίας των δημογραφικών δυναμικών</b> σε μία κοινωνία, η συσχέτισή τους με το ζήτημα του… Νεοθωμανισμού και της πολιτικής του Α. Νταβούτογλου και κατ’ επέκταση της πολιτικής της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/01/kurdistan-map.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-67421" height="335" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/01/kurdistan-map.jpg" title="kurdistan map" width="460" /></a><br /> Πως λοιπόν συνδέεται το ζήτημα του «δημογραφικού» σε σχέση με το «Κουρδικό» και τη μεγάλη χώρα των «75 εκατομμυρίων Τούρκων»; Με πολύ συντομία η απάντηση δίνεται από άρθρο του φίλου <b>Σάββα Καλεντερίδη</b> στην εφημερίδα «<b>ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ</b>» το οποίο αναρτήθηκε πριν λίγες ώρες και στο «<b>defence-point.gr</b>». Ο Σ. Καλεντερίδης αναφορικά με τα τελευταία δημογραφικά στοιχεία (2013) επισημαίνει ότι «ενώ στις ηλικίες άνω των 18 οι Κούρδοι αποτελούν το 14,7%, στις ηλικίες μέχρι 17 ετών αποτελούν το 24,7 του πληθυσμού. <b>Δηλαδή, με απλά λόγια, σήμερα ένα στα τέσσερα παιδιά στην Τουρκία είναι Κούρδοι!</b>» το παραπάνω στοιχείο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι «το ποσοστό των νέων μέχρι 17 ετών, είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτόν των άνω των 18, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε ότι <b>σε λίγες δεκαετίες οι Κούρδοι θα είναι πλειονότητα στην Τουρκία</b>».<br /> Δεν γνωρίζουμε εάν η ποιοτική αυτή παρατήρηση μπορεί να γίνει κατανοητή στις πλήρεις διαστάσεις της από τον σημερινό Έλληνα, πολίτη και… πολιτικό, ο οποίος μαθημένος στη νοοτροπία της «ψωροκώσταινας» και του «συνδρόμου αδυναμίας» μπροστά στον «κολοσσό των 75 εκατομμυρίων… Τούρκων» έχει αφεθεί μοιρολατρικά στα χέρια του… Αλλάχ και του «Σουλεϊμάν» να συναντήσει τη μοίρα που ο Σουλτάνος του επιφυλάσσει. Χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης ενός γείτονα και αντιπάλου ο οποίος ακολουθώντας μία βυζαντινού τύπου στρατηγική (δηλαδή, αυτή που θα έπρεπε να ακολουθούσαμε εμείς) μας έχει βάλει «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι», δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε ότι στις επόμενες δεκαετίες δύο πράγματα πρόκειται να συμβούν στον πληθυσμό που διαβιεί στη Μικρά Ασία σήμερα.<br /> <b>(1) </b>Αυτός θα συνεχίσει να αυξάνεται έτσι ώστε να αγγίξει <b>τα 90 περίπου εκατομμύρια και μετά θα αρχίσει να φθίνει</b> ραγδαία <b>(2) Αυτοί που θα αυξάνονται θα είναι οι Κούρδοι</b> το ποσοστό των οποίων αναμένεται θα συναγωνίζεται αυτό των Τούρκων, με μία όμως διαφορά, οι Τούρκοι θα «γερνάνε» ενώ οι Κούρδοι θα αποτελούν τη πλειοψηφία στις μικρές και στις παραγωγικές ηλικίες.<br /> <b>Αποτέλεσμα: Μέχρι το 2050 μπορεί ο πληθυσμός της Τουρκίας να αγγίζει ή να έχει ξεπεράσει τα 90 εκατομμύρια, αλλά αυτός που θα κάνει κουμάντο στη χώρα θα είναι οι Κούρδοι και όχι οι Τούρκοι! </b><br /> <b><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/Turkey_flag_gun.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-76178" height="319" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/Turkey_flag_gun.jpg" title="Turkey_flag_gun" width="460" /></a><br /> </b><br /> Η συγκεκριμένη παρατήρηση, και η τάση που άρχισε να εμφανίζεται τη δεκαετία του 80’ στη χώρα, έκανε τον Τ. Οζάλ να φοβηθεί (ας μην ξεχνάμε ότι <b>έβλεπε τη λύση των ελληνοτουρκικών διαφορών μέσα από το ίδιο πρίσμα</b>), με αποτέλεσμα να προσπαθήσει να επιλύσει τη διαφορά με τους Κούρδους πριν να είναι πολύ αργά.<br /> Το εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν τόσο ότι ο Οζάλ προσπάθησε να αντιμετωπίσει με διάλογο το συγκεκριμένο ζήτημα, όσο το γεγονός ότι <b>ΚΑΙ οι Κεμαλικοί αντιλήφθηκαν το πρόβλημα, το οποίο όμως προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο με τη γνωστή σε όλους μας βία απέναντι στους Κούρδους, αλλά και με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο,</b> ο οποίος όμως γύρισε μπούμερανγκ και τελικά τους κατέστρεψε. Ποιος ήταν αυτός ο τρόπος;<br /> Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80’ <b>η θεωρία με το όνομα «Τουρκο-ισλαμική Σύνθεση» (Turkish Islamic Synthesis) άρχισε να εμποτίζει όχι μόνο τα σχολεία της χώρας αλλά ακόμα και τις στρατιωτικές σχολές και τα πανεπιστήμια, υπό την ευλογία και τη καθοδήγηση του πραξικοπηματία Κενάν Εβρέν και του νέου πολιτικού αστέρα Τουργκούτ Οζάλ</b>. Η θεωρία αυτή δεν έλεγε τίποτα άλλα παρά του ότι ο περιούσιος λαός του Ισλάμ, του Σουνιτικού Ισλάμ, και οι υπερασπιστές της ορθής πίστης ήταν πάντα οι Τούρκοι.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/turkey_military.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-12999" height="273" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/turkey_military.jpg" title="Turkish army tanks roll past a portrait of Mustafa Kemal Ataturk during a military parade in Ankara" width="460" /></a><br /> Όπως γίνεται αντιληπτό <b>η συγκεκριμένη προσέγγιση αποτελούσε την πλέον σοβαρή αίρεση σε σχέση με το καθαρό Κεμαλικό δόγμα το οποίο είχε εξοβελίσει τη θρησκεία από τη δημόσια σφαίρα της Τουρκίας,</b> και μάλιστα την είχε δαιμονοποιήσει σε βαθμό που να είχε δημιουργήσει μία εχθρική στάση των Τούρκων ακόμα και απέναντι στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία εκλαμβανόταν ούτε λίγο ούτε πολύ ως ένα μόρφωμα που παραλίγο να εξαφανίσει τη τουρκική ταυτότητα και ότι συνέβαλε στην παρακμή της τουρκικής φυλής.<br /> Γιατί όμως οι «θεματοφύλακες» της κληρονομιάς του Κεμάλ, στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγήτορες της Τουρκίας να προχωρήσουν στην ανάπτυξη της θεωρίας της «Τουρκο-ισλαμικής Σύνθεσης» της δεκαετία του 80’ και να προσπαθήσουν με αυτή να εμποτίσουν τους πολίτες του κράτους τους; <b>Γιατί οι Κεμαλικοί στην ουσία να παραγκωνίσουν τη πλέον σημαντική εντολή του Κεμαλισμού και κατ’ επέκταση τον ίδιο τον Κεμάλ;</b><br /> H απάντηση είναι απλή αλλά και πολύπλοκη ταυτόχρονα: H πληθυσμιακή άνοδος των Κούρδων και η τάση που διαφαινόταν από τότε, ότι στο μέλλον οι Κούρδοι θα υποσκελίσουν τους Τούρκους, ή θα αυξηθούν σε σημείο ώστε να μπορούν να θέσουν σε αμφισβήτηση την ενότητα του κράτους, <b>τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο Κεμαλισμός ως μία πολιτισμική και πολιτική ταυτότητα ενοποίησης του πληθυσμού της Μικράς Ασίας δεν είναι σε θέση πλέον να κρατήσει το κράτος ενωμένο</b>.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/08/Mustafa-Kemal-Ataturk.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-55083" height="234" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/08/Mustafa-Kemal-Ataturk-300x234.jpg" title="Mustafa Kemal Ataturk" width="300" /></a>Ας μην ξεχνάμε ότι ο Κεμαλισμός ήταν ένας δυτικού τύπου εθνικισμός ο οποίος προσπάθησε να δημιουργήσει ένα δυτικού τύπου έθνος-κράτος, εκεί που υπήρχε πριν μία πολυεθνική αυτοκρατορία. Χωρίς να είναι ανάγκη να αναφερθούμε στην ιστορία της Τουρκίας τον 20ο αιώνα να αναφέρουμε μόνο πως η συγκεκριμένη προσπάθεια δεν πέτυχε, αφού η «ισλαμοποίηση» του κράτους ξεκίνησε λίγο μετά τον Β’ ΠΠ από τις αρχές τις δεκαετίας του 50’.<br /> To αποκορύφωμα των εσωτερικών αντιφάσεων υπήρξε <b>η βίαιη δεκαετία του 70’</b> όπου για να μην οδηγηθεί η χώρα σε κατάρρευση αφού πολεμούσαν όλοι εναντίον όλων (Τούρκοι, Κούρδοι, δεξιοί, αριστεροί, ισλαμιστές, Αλεβίτες, κοσμικοί κ.λπ.) <b>για ακόμα μια φορά επενέβησαν οι στρατηγοί και αποφάσισαν να αποδομήσουν σταδιακά τον Κεμαλισμό</b>.<br /> Ή μάλλον, για να το θέσουμε ορθότερα, <b>αποφάσισαν να προωθήσουν μία εθνικο-θρησκευτική ιδεολογία</b> έτσι ώστε να κρατήσουν τη χώρα ενωμένη, μέσα πάντα από την επίφαση της προστασίας του Κεμαλικού κράτους. Η απόφαση αυτή σήμαινε ότι αφού <b>μία καθαρού τύπου δυτική εθνική ιδεολογία δεν μπορούσε να κρατήσει τη Τουρκία ενωμένη αφού πολύ απλά μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού δεν αισθάνονται Τούρκοι,</b> ενώ μία άλλη μερίδα είχε μία θρησκευτικότητα η οποία <b>καταπιεζόταν από τον Κεμαλισμό,</b> ήταν η ώρα της «Τουρκο-ισλαμικής Σύνθεσης» η οποία βρήκε τελικά τη δικαίωσή της στον Νετσμεντίν Ερμπακάν ο οποίος και κατέλαβε έστω και βραχύβια την εξουσία στα μέσα της δεκαετίας του 90’, με τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου εγχειρήματος να είναι πλέον γνωστά σε όλους.<br /> Και ερχόμαστε στον Α. Νταβούτογλου: Ο πανέξυπνος και πατριώτης ακαδημαϊκός, έζησε και ανδρώθηκε μέσα σε ένα περιβάλλον όπου και κατανόησε αυτό που είδαν και οι Κεμαλικοί τη δεκαετία του 80’, ότι ο «Κεμάλ πλέον… δεν πουλάει». <b>Ο Α. Νταβούτογλου, αντιλήφθηκε πολύ γρήγορα, ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να συνεχίσει με την ταυτότητα του Κεμαλισμού, διότι τόσο οι Κούρδοι όσο και οι Μουσουλμάνοι αντιδρούσαν.</b><br /> <b><br /> </b><br /> Ο Α. Νταβούτογλου ανέπτυξε τη θεωρία του, επίσης, <b>την εποχή της κατάρρευσης του «Ανατολικού Μπλοκ» και της δημιουργίας μίας νέας κατάστασης η οποία διεπόταν από αναρχία και πολυπολισμό,</b> την ύπαρξη βέβαια μίας ηγεμονικής δύναμης η οποία ήθελε να επεκταθεί (ΗΠΑ), αλλά και το άνοιγμα χώρων στη Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή οι οποίοι στο παρελθόν ήταν «κλειστοί» για μία χώρα της… Δύσης.<br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><b>Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο ο Α. Νταβούτογλου δημιούργησε ίσως τη μόνη θεωρία η οποία θα μπορούσε να σώσει τη Τουρκία από τη διάσπαση και τη κατάρρευση: Αντί λοιπόν της Κεμαλικής εθνικιστικής και πολιτισμικής ομπρέλας της «καθαρότητας» της φυλής και του κράτους, ανέπτυξε μία Συνθετική / Πολυσυλλεκτική ταυτότητα της οποίας η βάση, ο συνδετικός κρίκος, δεν ήταν η «καθαρότητα» της φυλής και του «κράτους» αλλά το «Σουνιτικό Ισλάμ» και η «Αυτοκρατορία».</b></span></div> Τι ήθελε να καταφέρει με αυτό; Πολύ απλά, <b>ο Α. Νταβούτογλου θέλησε να μιλήσει όχι για «Τούρκους» και «Κούρδους» αλλά για «Σουνίτες Μουσουλμάνους» και θέλησε να μιλήσει όχι για «Τουρκία» και «Κουρδιστάν» αλλά «Οθωμανική Αυτοκρατορία»,</b> στα τελευταία στάδια της οποίας οι Τούρκοι και οι Κούρδοι, μαζί με τους Άραβες ήταν συνεργάτες και πίστευαν όλοι στον Σουλτάνο-Χαλίφη των απανταχού Σουνιτών Μουσουλμάνων.<br /> <b>Όπως μπορεί να γίνει μέχρι στιγμής αντιληπτό, ο Α. Νταβούτογλου και φυσικά ο πρωθυπουργός της Τουρκίας είναι αυτοί οι οποίοι αποφάσισαν να καρφώσουν το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του Κεμάλ και να δημιουργήσουν μία Πολυεθνική / Αυτοκρατορική και άκρως Μουσουλμανική Τουρκία, όχι τόσο λόγω μεγαλομανίας, αλλά για να τη σώσουν από τη διάλυση η οποία επέρχεται, τολμούμε να πούμε, με μαθηματική ακρίβεια τις επόμενες δεκαετίες.</b><br /> <b><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Ottoman-Empire-1300-1683.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-57662" height="404" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/09/Ottoman-Empire-1300-1683.jpg" title="Ottoman Empire 1300-1683" width="625" /></a><br /> </b><br /> Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, δηλαδή μέσα από την οπτική της δημιουργίας της νέας συνθετικής ταυτότητας / «ομπρέλας» για Τούρκους, Κούρδους <b>ΚΑΙ Άραβες,</b> μπορούμε να εξηγήσουμε όλες τις επιμέρους πολιτικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του ΑΚΡ τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. <span style="color: maroon;"><b>Έτσι εξηγείται</b></span> η πολιτική απαγόρευσης των… φιλιών σε δημόσιους χώρους, η μαντίλα, η προσπάθεια για τη δημιουργία ενός νέου καναλιού στη Κωνσταντινούπολη η οποία προβλέπεται να γίνει και η νέα πρωτεύουσα του νεοθωμανικού κράτους, η πολιτική προστασίας των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, αλλά και η υποστήριξη των Σουνιτών «πολεμιστών της ελευθερίας» στη Συρία αλλά και στις άλλες χώρες της Βορείου Αφρικής κατά τη διάρκεια του «Αραβικού Χειμώνα».<br /> <span style="color: maroon;"><b>Έτσι εξηγείται,</b></span> το σχέδιο ειρήνευσης με το ΡΚΚ αλλά και η ανάπτυξη σχέσεων με τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ, η ψύχρανση των σχέσεων με τη Σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης, η αποκοπή από το Ιράν, αλλά και η επίθεση «φιλίας» στα Βαλκάνια με επίκεντρο τη Βοσνία και το αλβανικό στοιχείο, καθώς και η προσπάθεια ελέγχου των Τούρκων της Βουλγαρίας αλλά και των Μουσουλμάνων και των Πομάκων της Θράκης μας. Η πολιτιστική δε διπλωματία μέσω των… σίριαλ σε δυνητικούς υπηκόους δεν χρειάζεται περεταίρω ανάπτυξη.<br /> <b>Φυσικά όλα τα παραπάνω λαμβάνουν χώρα, έχοντας υπόψη τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, τα ενεργειακά, τον Καύκασο, τα συμφέροντα των ΗΠΑ, την εμπορική σχέση με τη Ρωσία, ενώ ως κύριο εργαλείο για τη δημιουργία αυτής της… αυτοκρατορίας χρησιμοποιούνται οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας με ιδιαίτερη έμφαση να έχει δοθεί στην ενίσχυση της ναυτικής ισχύος, αφού ως γνωστόν η Ανατολική Μεσόγειος ευνοεί μόνο Ναυτικές Αυτοκρατορίες.</b><br /> Κλείνοντας τη παρούσα, ελπίζουμε ενδιαφέρουσα, ανάλυση <b>δεν μένει παρά να υπογραμμίσουμε το δραματικό δίλημμα που αντιμετωπίζει σήμερα η Τουρκία,</b> κάτι το οποίο το γνωρίζουν απόλυτα οι ηγέτες της: H Τουρκία είτε θα μετατραπεί σε ένα <b>πολυεθνικό Σουνιτικό κράτος αγκαλιάζοντας Τούρκους-Κούρδους και κάποιους Άραβες</b> με κύριο χώρο ευθύνης της τον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο, <b>είτε θα πάψει να υπάρχει ως κράτος</b>, <b>αφού οι δημογραφικές εθνικές και θρησκευτικές πραγματικότητες στο εσωτερικό της, η έλλειψη κάποιας ενωτικής ιδεολογίας / ιδεολογήματος σε συνάρτηση με τα μέτωπα που έχει ανοίξει γύρω της θα τη καταστρέψουν</b>.<br /> Το ερώτημα βέβαια για μετά από όλα αυτά είναι το για ποιον είναι «θανάσιμο» το «μυστικό» του Α. Νταβούτογλου, για την ίδια της Τουρκία ή για εμάς του γείτονες; To μέλλον θα δείξει, για την ώρα ας ασχοληθούμε με τη Φατμαγκιούλ και με τις μικροπολιτικές «στρατηγικές» των κομματικών μας ταγών…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Αυτό είναι τo θανάσιμο μυστικό του Αχμέτ Νταβούτογλου

Φως στο σχέδιο «Νεοθωμανισμός» του Αχμέτ Νταβούτογλου φαίνεται να ρίχνουν τα τελευταία επεισόδια που εκτυλίσσονται τόσο στο εσωτερικό ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν - Γκιουλέν σε πορεία σύγκρουσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="331" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/ERDOGAN/cache/erdogan_emine-630x381.jpg" width="540" /></div> <br /> <br /> <br /> <b>Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ </b><br /> <br /> Ο επικεφαλής της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στη Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας, κ. Ομέρ Αλτιπαρμάκ, βασικός πρωταγωνιστής των υποθέσεων της Εργκενεκόν, της Βαριοπούλας και του KCK, καθώς και 10 άλλοι αξιωματικοί της Αστυνομίας απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους την περασμένη εβδομάδα  αποκαλύπτει σήμερα η εφμερίδα Cumhuriyet.<br /> <br />  Όπως μεταδίδεται, οι απολύσεις των αξιωματικών προέκυψαν, σύμφωνα με την εφημερίδα, μετά τις δηλώσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού κ. Ερντογάν, σχετικά με την έλλειψη συντονισμού που παρατηρείται μεταξύ της Αστυνομίας και της Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΜΙΤ) και συνδέονται με την προσπάθεια να σταματήσει η επιρροή της ομάδας Φετουλάχ Γκιουλέν στο Σώμα της Αστυνομίας.<br /> <br /> Οι αξιωματικοί που τοποθετήθηκαν στη θέση των απολυμένων, είχαν στο παρελθόν δηλώσει επιφυλακτικοί για τις δίκες των υποθέσεων Εργκενεκόν και Βαριοπούλας.<br /> <br /> Να σημειωθεί ότι ο ιμάμης Φετουλάχ Γκιουλέν που ζει στις ΗΠΑ και έχει μεγάλη επιρροή σε δομές και στην κοινωνία στην Τουρκία - αλλα και σε άλλες μουσουλμανικές χώρες - δεν συναντήθηκε με τον κ. Ερντογάν κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Ουάσιγκτον, παρά τις προβλέψεις περί συνάντησης...Ο ιμαμης συναντήθηκε με τον αντιπρόεδρο της κυβερνησης.<br /> <b style="font-weight: bold!important;"><br /> Το « σκοτεινό αφεντικό» </b><br /> Oπως έχει αναφέρει το ΟnAlert ο  ιμαμης Φετχουλάχ Γκιουλέν  θεωρείται από πολλούς, εκτός από μέντορας του κ. Ερντογάν,  ως «το σκοτεινό αφεντικό» της Τουρκίας καθώς οι άνθρωποι του θρησκευτικού τάγματός του   ελέγχουν την δικαστική εξουσία και την αστυνομία, ενώ τώρα άνθρωποί του εισρέουν και στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.<br /> <br /> Ο ίδιος με χρήματα των ΗΠΑ έχει ως στόχο τη διάδοση του μετριοπαθούς τουρκόφωνου Ισλάμ σε δεκάδες χώρες του κόσμου κυρίως στην Ασία και την Αφρική, μεσα από θρησκευτικά σχολεία, ιδρύματα κλπ.<br /> <br /> Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια διάσταση απόψεων ανάμεσα στον κύκλο του κ. Ερντογάν και στον Γκιουλέν. Ουσιαστικά είναι ένας πόλεμος εξουσιών, και η απομάκρυνση των αξιωματικών της Αστυνομίας ένα ακόμη - μίνι - επεισόδιο...<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ερντογάν - Γκιουλέν σε πορεία σύγκρουσης

Του Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗ  Ο επικεφαλής της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στη Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας, κ. Ομέρ Αλτιπαρμάκ, βασικός πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το φυτίλι έτοιμο να ανάψει στη Μέση Ανατολή - Θα είναι οι S 300 το σπίρτο ; - Η ελληνική θέση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img alt="" height="320" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/WAR_GENIKOS/cache/F15_SUPER_FLERS-630x420.jpg" width="540" /></div> <br /> Η πώληση ρωσικών S 300 στη Συρία είναι ένα από τα πολλά “σπίρτα” που μπορούν να βάλουν φωτιά στο φυτίλι που θα τινάξει στον αέρα την πυριτιδαποθήκη της Μέσης Ανατολής.<br /> <br /> Αν και όλα δείχνουν ότι τα ανταεροπορικά συστήματα χρησιμοποιούνται ακόμη ως ένα διαπραγματευτικό χαρτί στο πόκερ που παίζουν Μόσχα και Ουάσινγκτον στο θέμα της Συρίας, η ανακοίνωση ότι η Ρωσία δεν κάνει πίσω στην παράδοση των S 300 φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο σύρραξης.<br /> <br /> Το Ισραήλ , ήδη μέσω του υπουργού Άμυνας δήλωσε ότι “ξέρει τι θα κάνει”. Και όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό που ξέρει είναι να χρησιμοποιεί την στρατιωτική του ισχύ. Οι ισραηλινοί θεωρούν θανάσιμο κίνδυνο τον εξοπλισμό όχι τόσο του καθεστώτος Άσαντ, όσο της Χεζμπολάχ και έχουν δείξει με τα “προληπτικά” αεροπορικά τους χτυπήματα στη Συρία ,ότι δεν πρόκειται να επιτρέψουν την ισχυροποίηση της Χεζμπολάχ με σύγχρονα όπλα. <br /> <br /> Μυρίζει μπαρούτι στην περιοχή και αν υπάρξει ανάφλεξη , είναι δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστη, ούτε και αμέτοχη. Αν οδηγηθούμε σε στρατιωτική επέμβαση στη Συρία είναι αναμενόμενο ότι στρατιωτικές διευκολύνσεις θα ζητηθούν από τη χώρα μας η οποία όσο κι αν το ξεχνάμε βρίσκεται σε σημείο κλειδί . Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση παρακολουθεί όσο στενά πρέπει τις εξελίξεις κι αν προετοιμάζεται να παίξει τον ρόλο που της αναλογεί και όχι αυτόν που θα θέλουν να της “φορτώσουν”. Το “ναι σε όλα” χωρίς ανταλλάγματα κάπου πρέπει να τελειώσει. Η εμπειρία της Λιβύης είναι σχετικά πρόσφατη και ελπίζουμε να είναι και διδακτική. Οι “φοβίες” και το “σύνδρομο του αδυνάτου” καπου πρέπει να παραμεριστούν . “Ανήκουμε εις τη Δύση”, είμαστε ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ ,αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που μας αναλογούν σε αντιστοιχία αυτών που πάντα πρόθυμα προσφέρουμε.<br /> <br /> Στην κυβέρνηση πρέπει να το έχουν αυτό κατά νου ,όταν θα αποφασίσουν να ασχοληθούν και μ΄ αυτό το θέμα σε καποιο διάλειμμα των συγκρούσεων για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το φυτίλι έτοιμο να ανάψει στη Μέση Ανατολή - Θα είναι οι S 300 το σπίρτο ; - Η ελληνική θέση

Η πώληση ρωσικών S 300 στη Συρία είναι ένα από τα πολλά “σπίρτα” που μπορούν να βάλουν φωτιά στο φυτίλι που θα τινάξει στον αέρα την π...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημα στοιχεία: 100.000 Χριστιανοί χάνουν κάθε χρόνο την ζωή τους για την Πίστη τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="325" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQC5BxVvjm5LDGmCoCEDBbK_ot4RyxNMlMnZDNRaWv27W8gCL91WA" width="540" /></div> <br /> <b>Κάθε χρόνο 100.000 Χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την πίστη τους στο Χριστό, ενώ χιλιάδες άλλοι εκτοπίζονται, βιάζονται, διώκονται και βασανίζονται.</b><br /> Τον 21ο αιώνα η ανεξιθρησκία είναι έννοια που ειδικά για τους Χριστιανούς αποδεικνύεται ανεφάρμοστη, ειδικά σε περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Ισλαμιστών.<br /> Τα συγκλονιστικά αυτά στοιχεία κατήγγειλε αξιωματούχος του Βατικανού, ο οποίος είναι μόνιμος παρατηρητής της Αγίας Έδρας στα Ηνωμένα Έθνη.<br /> <b><i>«Αξιόπιστες έρευνες κατέληξαν στο συγκλονιστικό συμπέρασμα ότι περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι σκοτώνονται κάθε χρόνο για λόγους που έχουν κάποια σχέση με την πίστη τους»,</i></b> ανέφερε ο Μονσινιόρος Σιλβάνο Μαρία Τομάζι κατά την 23η σύνοδο του διαδραστικού διαλόγου μεταξύ του Συμβουλίου του  ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και της Ύπατης Αρμοστείας.<br /> <b>Να σημειώσουμε ότι διατυπώνονται πλέον ανοικτά προβληματισμοί και ανησυχίες για την τύχη των δύο Μητροπολιτών που απήχθησαν από Τσετσένους, παρά τις διαβεβαιώσεις της συριακής αντιπολίτευσης ότι "είναι καλά".</b><br /> Σύμφωνα με τον ίδιο, σε αυτόν τον αριθμό των νεκρών προστίθενται και άλλα δεινά: χριστιανοί που εκτοπίστηκαν βίαια και αναγκάστηκαν να ανεχθούν την καταστροφή των τόπων λατρείας τους, βιασμοί και απαγωγές των ηγετών τους, όπως στη Συρία όπου δύο Ορθόδοξοι επίσκοποι απήχθησαν κοντά στο Χαλέπι.<br /> <b>Η Μέση Ανατολή, η Αφρική και η Ασία είναι οι περιοχές όπου έλαβαν χώρα οι περισσότερες παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας. Είναι «ο καρπός του σεχταρισμού, της μισαλλοδοξίας, της τρομοκρατίας και των νόμων του αποκλεισμού», σημείωσε.</b><br /> Ο Μονσινιόρος Τομάζι υπενθύμισε την προσφορά της Εκκλησίας σε πολλούς τομείς: Την εκπαίδευση, από το νηπιαγωγείο έως το πανεπιστήμιο. Την υγεία από τα κέντρα υγείας έως τα νοσοκομεία. Το κοινωνικό έργο, με τα γηροκομεία, τα ορφανοτροφεία και τα κέντρα αποκατάστασης. Τις υπηρεσίες που παρέχονται σε καταυλισμούς προσφύγων ή εκτοπισμένων.<br /> Από την πλευρά του, ο γραμματέας του Συμβουλίου για τη Δικαιοσύνη και την Ειρήνη του Ποντίφικα, ο Μονσινιόρος Μάριο Τόζο, μιλώντας πρόσφατα σε μια διάσκεψη για την απαγόρευση των διακρίσεων στο πλαίσιο της Συνόδου Ολομέλειας του ΟΑΣΕ στα Τίρανα, διαπίστωσε ότι τα επεισόδια των διακρίσεων σε βάρος των χριστιανών έχουν αυξηθεί στην ζώνη αυτή που καλύπτει την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία, παρά τις διασκέψεις που οργανώνονται από τον ΟΑΣΕ.<br /> <b><i>«Επικρίνουμε το γεγονός ότι δεν έχει χαραχτεί μια διαχωριστική γραμμή μεταξύ της θρησκευτικής πίστης και της άσκησης των θρησκευτικών καθηκόντων, γεγονός που μας κάνει να υπενθυμίζουμε στους χριστιανούς, όλο και πιο συχνά στα δικαστήρια, την προσωπική ελευθερία τους να πιστεύουν και να ασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα στις εκκλησίες τους, αλλά και την απαγόρευση να ενεργούν δημόσια στο όνομα της πίστης τους», </i>σημείωσε.</b><br /> <br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Επίσημα στοιχεία: 100.000 Χριστιανοί χάνουν κάθε χρόνο την ζωή τους για την Πίστη τους

Κάθε χρόνο 100.000 Χριστιανοί πληρώνουν με τη ζωή τους την πίστη τους στο Χριστό, ενώ χιλιάδες άλλοι εκτοπίζονται, βιάζονται, διώκονται...

Διαβάστε την συνέχεια