Καθησυχάζει ο Εκπρόσωπος ότι δεν θα υπάρξει επιδιαιτησία κατά την επίσκεψη του ΓΓ

<div class="ArticleCategories_T"><a href=""> <h1><br /> </h1></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.philenews.com/main/data/2010/01/30/2010_01_30_01_25_25__539d184157a54da2b8fb2245bbbcc0be.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="235" src="http://www.philenews.com/main/data/2010/01/30/2010_01_30_01_25_25__539d184157a54da2b8fb2245bbbcc0be.jpg" width="320" /></a></div><div class="ArticleCategories_Img"> </div><div class="ArticleCategories_BODY"> <strong>Λευκωσία: </strong>Δεν πρόκειται να υπάρξει διαμεσολάβηση ούτε επιδιαιτησία κατά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, τόνισε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου. Ο Εκπρόσωπος είπε ότι ο Μπαν Γκι Μουν έρχεται στην Κύπρο για να εκφράσει την υποστήριξή του στις προσπάθειες που καταβάλλουν οι δύο ηγέτες για εξεύρεση λύσης και όχι για να υποβάλει προτάσεις, ιδέες ή να ασκήσει διαμεσολάβηση και επιδιαιτησία.<br /> <br /> Η επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα, είπε ο κ. Στεφάνου, αποδεικνύει επίσης ότι το Κυπριακό βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των Ηνωμένων Εθνών.<br /> <br /> Εμείς, πρόσθεσε, επιθυμούμε εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα και των Ηνωμένων Εθνών, αλλά προς την ορθή κατεύθυνση και σε σωστή βάση, υπενθυμίζοντας ότι η διαδικασία είναι κυπριακής ιδιοκτησίας.<br /> <br /> Ο κ. Στεφάνου υπενθύμισε ότι ο Μπαν Γκι Μουν κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Νέα Υόρκη είχε εκφράσει την πρόθεσή του να επισκεφθεί την Κύπρο εάν διαπίστωνε ότι υπήρχε πρόοδος στη διαδικασία.<br /> <br /> Ερωτηθείς αν έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος, όπως ανέφερε ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, ο κ. Στεφάνου επιβεβαίωσε ότι υπήρξε σημαντική πρόοδος στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, απέφυγε ωστόσο να αποκαλύψει τι ακριβώς αφορά αυτή η πρόοδος.<br /> <br /> Απέρριψε επίσης ισχυρισμούς ότι η επίσκεψη Μπαν Γκι Μουν θα οδηγήσει σε κλείδωμα των υποχωρήσεων, στις οποίες όπως αναφέρεται από κάποιους, προέβη η ε/κ πλευρά, υπενθυμίζοντας παράλληλα ότι τίποτα δεν θεωρείται συμφωνημένο εάν δεν συμφωνηθούν όλα. </div>

Καθησυχάζει ο Εκπρόσωπος ότι δεν θα υπάρξει επιδιαιτησία κατά την επίσκεψη του ΓΓ

Ellada simera 0 22:26

Λευκωσία: Δεν πρόκειται να υπάρξει διαμεσολάβηση ούτε επιδιαιτησία κατά την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, τόνισε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Στέφανος Στεφάνου. Ο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αποτελεσματική αντιμετώπιση του εποικισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/6/5/9/215659/pentadaktylos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/full_image/files/node_images/6/5/9/215659/pentadaktylos.jpg" width="320" /></a></div><br /> <br /> Ο εποικισμός στην Κύπρο είναι ένα αναντίλεκτο γεγονός και τα προβλήματα που εγείρει ακόμα πιο εμφανή. Είναι ένα έγκλημα πολέμου και έτσι πρέπει να αναγνωριστεί και να αντιμετωπιστεί στα πλαίσια της λύσης. Αυτή είναι η διαχρονική θέση του ΑΚΕΛ, η οποία είναι καταγεγραμμένη σε όλες τις αποφάσεις του κόμματος, όπως και στο πρόγραμμα του Προέδρου. Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει και το θέμα των εποίκων που ζουν στην Κύπρο μεγάλο διάστημα, ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ανθρωπιστικά κριτήρια. Είναι στα πλαίσια αυτής της λογικής που υπήρξε και η πρόταση των 50 χιλιάδων εποίκων. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται η οποιαδήποτε λύση να δικαιώσει το έγκλημα πολέμου, όπως δεν μπορεί να επιτρέψουμε η λεγόμενη ανθρωπιστική πτυχή να αλλοιώσει το δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου. <br /> <br /> Όσο μένει άλυτο το κυπριακό πρόβλημα, ελλοχεύουν κίνδυνοι τους οποίους όλοι γνωρίζουμε. Για να φτάσουμε στη λύση, χρειάζεται μια κοινή συνισταμένη και μια προσέγγιση που θα είναι προϊόν αντιπαράθεσης θέσεων και επιχειρημάτων, αλλά που θα στηρίζεται στην αντικειμενικότητα και την αλήθεια, πάντα με γνώμονα τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Αναμφισβήτητα, ένα πρόβλημα που υπάρχει για σχεδόν 40 χρόνια έχει καταστεί περίπλοκο και οι διάφορες πτυχές του ακόμα πιο περίπλοκες. Ο αντίπαλος είναι πολύ ισχυρός, γι’ αυτό και πρέπει ο αγώνας μας να είναι κοινός. Από το ’74, όταν άρχισε η πολιτική του μαζικού εποικισμού της κατεχόμενης Κύπρου από την Τουρκία, η δημογραφική ισορροπία του νησιού έχει αλλάξει. Μεγάλο μέρος των Τουρκοκυπρίων, όπως είναι γνωστό, έχει μεταναστεύσει, με αποτέλεσμα το ισοζύγιο να αλλάζει διαρκώς υπέρ των εποίκων σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Ο πολλαπλασιασμός τους, εκ των πραγμάτων, δημιουργεί νέα δεδομένα και απαιτήσεις σε πολιτικές, οικονομικές και συνταγματικές πτυχές. Δεν υπάρχει άλλη οδός από την επιμονή σε μια λογική πολιτικής αρχών και όχι πολιτικής συμβιβασμού. Η διαδικασία των συνομιλιών πρέπει να ενισχύεται με ειλικρινείς τοποθετήσεις και καλή διάθεση, τόσο από εκείνες τις δυνάμεις στην άλλη πλευρά που θέλουν λύση, όσο και από τις δυνάμεις του εσωτερικού, ακόμα και εκεί που διαφωνούν. Δεν υπάρχει σε κανέναν αυταπάτη ότι είναι εύκολο να βρούμε λύση. Η διαιώνιση του προβλήματος, όπως και οι διαχρονικές φαινομενικές εναλλαγές θέσεων της άλλης πλευράς και η πολιτική που εφαρμόζει χάριν εντυπώσεων η Τουρκία, καθιστούν ακόμα πιο περίπλοκο το πρόβλημα. Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο, όμως, όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να δείξουν τη μέγιστη υπευθυνότητα και να σταθούν αντάξιες σε αυτές τις ιστορικές για την Κύπρο στιγμές. Ο στόχος, η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. <br /> <br /> Οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική είναι καλοδεχούμενη, αν υπάρχει, αλλά πρέπει αυτή η εναλλακτική να επανενώνει το λαό, τον τόπο, την οικονομία και τους θεσμούς, και κυρίως να οδηγεί πράγματι σε απαλλαγή από το βραχνά της κατοχής. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως μόνο μέσα από τις συνομιλίες θα φέρουμε την πολυπόθητη λύση στον τόπο μας. Μια λύση που θα κριθεί στο σύνολό της και κατά πόσο καθίσταται βιώσιμη και λειτουργική. Πιστοί στις αρχές που μας δεσμεύουν με το διεθνές δίκαιο, με τα ψηφίσματα και τις συμφωνίες που έχουμε συνομολογήσει με την άλλη πλευρά. Με επιμονή και αγωνιστική διάθεση πρέπει να συνεχίσουμε με το ίδιο σθένος αυτή την προσπάθεια, έτσι ώστε προβλήματα όπως ο εποικισμός να αντιμετωπιστούν σωστά κι αποτελεσματικά, ξεκαθαρίζοντας και ομοφωνώντας ότι άλλο είναι η αναγνώριση της ανθρωπιστικής πλευράς αυτού του θέματος και άλλο η αποδοχή μιας λύσης που θα τους μετατρέπει ουσιαστικά σε πλειοψηφία στην κοινή μας πατρίδα με τους Τουρκοκυπρίους.

Αποτελεσματική αντιμετώπιση του εποικισμού

Ellada simera 0 21:57

Ο εποικισμός στην Κύπρο είναι ένα αναντίλεκτο γεγονός και τα προβλήματα που εγείρει ακόμα πιο εμφανή. Είναι ένα έγκλημα πολέμου και έτσι πρέπει να αναγνωριστεί και να αντιμετωπιστεί στα πλαίσια της λ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το τουρκικό κράτος του Ματσούκουο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbtYeDyjJjV3tYiSBSdKk_tJWloGnJBd6ErAtAICRc0aYQ35QsHgBC2DjMRXTiTj824dhwkCPIo9fJEBhXsxACQdLIMt0fkwq5QCbUnUTQTlgNQCMmO85jO9IcEvQBQPgxK80W5zzBs8k/s1600/img-111910diyw0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbtYeDyjJjV3tYiSBSdKk_tJWloGnJBd6ErAtAICRc0aYQ35QsHgBC2DjMRXTiTj824dhwkCPIo9fJEBhXsxACQdLIMt0fkwq5QCbUnUTQTlgNQCMmO85jO9IcEvQBQPgxK80W5zzBs8k/s320/img-111910diyw0.jpg" /></a></div>Το 1931 οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη Μαντζουρία. Και λίγο αργότερα, οι Κινέζοι διαμαρτυρήθηκαν στην Κοινωνία των Εθνών, προπομπό των Ην. Εθνών. Στην ουσία κατήγγειλαν την Ιαπωνία ότι κατέχει δικά τους εδάφη. <br /> <br /> Η Κοινωνία των Εθνών αποφάσισε ότι θα στείλει αποστολή, για να μελετήσει την κατάσταση επιτόπου. Εν τω μεταξύ, οι Ιάπωνες, για να αποφύγουν τις κατηγορίες περί κατοχής, εγκαθίδρυσαν το κράτος του Ματσούκουο. Τελικώς, το πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1933, αποτελεί διαχρονικό πυλώνα του νομικού και πολιτικού πολιτισμού της ανθρωπότητας, αφού αναφέρει ότι: Το κράτος του Ματσούκουο, που είναι υποτελές στους Ιάπωνες, συνιστά «puppet state» (κράτος μαριονέτα), το οποίο δεν μπορεί να αναγνωριστεί, διότι είναι προϊόν της παράνομης χρήσης βίας και των όπλων. <br /> <br /> Δόγμα Στίμσον<br /> Η θέση αυτή έχει μείνει γνωστή στην ιστορία ως Δόγμα Στίμσον, διότι στηρίχθηκε επί των σχετικών με το θέμα απόψεων του τότε ΥπΕξ των ΗΠΑ Χένρι Στίμσον. Εν συνεχεία, αποτέλεσε τη νομική και πολιτική βάση του άρθρου 2, παράγραφος 4, του Χάρτη των Ην. Εθνών, που απαγορεύει την αναγνώριση οποιασδήποτε Αρχής, οντότητας και κράτους, που προέκυψαν από τη βία και χρήση όπλων. Είναι επ' αυτών των αρχών που στηρίζονται τα ψηφίσματα 541 και 550 του Σ. Ασφαλείας των Ην. Εθνών, και τονίζουν σαφώς ότι η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, το ίδιο και κατ’ επέκταση οι «Αρχές» και οι «Θεσμοί» του, είναι non valid, δεν ισχύουν. Και είναι επί τούτων που στηρίζεται και η αντιδήλωση της ΕΕ του Σεπτεμβρίου του 2005, που αναφέρει ότι στην Κύπρο αναγνωρίζεται μόνο ένα κράτος, αυτό της Κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> Ο θεματοφύλακας <br /> Το ψευδοκράτος είναι ένα άλλο κράτος του Ματσούκουο. Και ο Γ.Γ. των Ην. Εθνών, ο Μπαν Κι Μουν, που φθάνει σήμερα στην Κύπρο, ηθικά, νομικά και πολιτικά κανένα δικαίωμα δεν έχει να παραβιάσει τις δημοκρατικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτές απορρέουν από το Δόγμα Στίμσον και τη Χάρτα των Ην. Εθνών. Διότι, εκτός των άλλων, ο κ. Μπαν είναι θεματοφύλακας των αρχών και των αξιών, όπως αυτές απορρέουν από τη Χάρτα του ΟΗΕ. Ταυτοχρόνως, όμως, δεν συνιστά παγκόσμιο κυβερνήτη με εξουσίες επιβολής του δικαίου. Ειδικώς στο Κυπριακό, παρέχει τις καλές του υπηρεσίες και διευκολύνει τη διαδικασία επίλυσης. Αυτά, βεβαίως, ανήκουν στη σφαίρα της θεωρίας. Στην πράξη, ο κάθε Γ.Γ. του ΟΗΕ συνιστούσε τον παγκόσμιο εντολοδόχο της εξυπηρέτησης, αναλόγως της περίπτωσης, των εθνικών συμφερόντων των κρατών - μελών του Σ. Ασφαλείας, που αποτυπώνει τα ισοζύγια δυνάμεων των νικητών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε ό,τι δε, αφορά το Κυπριακό, εντός του Σ. Ασφαλείας κουμάντο κάνουν οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί. Συνεπώς, και ο Γ.Γ. των Ην. Εθνών λαμβάνει υπόψη τι θα του πουν και ποια είναι τα συμφέροντά τους επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Συμφέροντα, τα οποία συγκλίνουν με εκείνα της Τουρκίας για διάφορους γεωστρατηγικούς λόγους, που οφείλονται και σε αδυναμίες των κυπριακών κυβερνήσεων και δη της υφιστάμενης, να διαγνώσουν ορθά το διεθνές περιβάλλον και να προχωρήσουν σε στρατηγικές συμμαχίες σύγκλισης συμφερόντων, για να περιορίσουν τη δράση της τουρκικής πολιτικής και να διευκολύνουν τη βιωσιμότητα της λύσης. <br /> <br /> Το έγγραφο <br /> Λογικό είναι να θέλει ο Γ.Γ. του ΟΗΕ να διευκολύνει τη διαδικασία λύσης του Κυπριακού. Όμως, ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο έρχεται στην Κύπρο, σε μια περίοδο κατά την οποία οι συνομιλίες δεν εξελίσσονται ομαλά, λόγω των τουρκικών θέσεων για τη συνομοσπονδία, όπως αυτές περιλαμβάνονται στο έγγραφο, που επέδωσε ο Ταλάτ στον Πρόεδρο Χριστόφια διά χειρός Αλεξάντερ Ντάουνερ, δηλαδή του Ειδικού Συμβούλου του Γ.Γ. του ΟΗΕ στο Κυπριακό; Το τουρκικό έγγραφο ουδέποτε έφυγε από το τραπέζι των συνομιλιών. Και θα έπρεπε να είχε επιστραφεί από τον Πρόεδρο Χριστόφια ως απαράδεκτο, διότι αλλάζει τη βάση των συνομιλιών. Ταυτοχρόνως, θα έπρεπε να είχαν αποσυρθεί και οι γενναιόδωρες προσφορές Χριστόφια, όπως η εκ περιτροπής Προεδρία, η σταθμισμένη ψήφος και η παραμονή 50 χιλιάδων εποίκων, εφόσον: 1) Η τουρκική πλευρά, αντί για αντίδωρο, έστειλε ένα συνομοσπονδιακό-διχοτομικό έγγραφο. 2) Οι προτάσεις του Προέδρου δεν τυγχάνουν της υποστήριξης των κομμάτων πλην του ΑΚΕΛ, οπότε υπάρχει έλλειμμα πολιτικής νομιμοποίησης. 3) Οι Τούρκοι εκλαμβάνουν τις καλές προθέσεις του Προέδρου ως αδυναμία και επί τούτων οικοδομούν την αδιαλλαξία και την επιθετικότητά τους, αντί να γίνουν διαλλακτικότεροι και συνεργάσιμοι. <br /> <br /> Σωσίβια και <br /> αλλαγή βάσης <br /> των συνομιλιών <br /> ΥΠΑΡΧΟΥΝ, λοιπόν, ερωτηματικά για την επίσκεψη του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν στην Κύπρο αυτή τη χρονική στιγμή. Πάντως, προ μηνών, από αυτές τις στήλες είχαμε γράψει ότι ο κ. Μπαν θα ερχόταν στην Κύπρο στις αρχές του 2010 και προ των εκλογών στα κατεχόμενα, προφανώς: α) Για να στηρίξει τη διαδικασία των συνομιλιών, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα λόγω των τουρκικών συνομοσπονδιακών θέσεων. Έτσι, όμως, αντί να καταλογίζονται ευθύνες στην τουρκική πλευρά για τη στάση της, μάλλον της προσφέρεται σανίδα σωτηρίας. Την αθωώνει. Και την Άγκυρα, αλλά και τον κ. Ταλάτ, ο οποίος θέλει τη στήριξη του ξένου παράγοντα για να αυξήσει τις ήδη λίγες πιθανότητες που έχει να κερδίσει τον Ντερβίς Έρογλου στις λεγόμενες «προεδρικές εκλογές» των κατεχομένων. Και ο διεθνής παράγοντας δεν φλερτάρει με τον Ταλάτ επειδή έχει διαφορετικές θέσεις από τον κ. Έρογλου, αλλά επειδή ο κ. Ταλάτ μπορεί να προωθεί με καλύτερο επικοινωνιακό τρόπο τις τουρκικές διχοτομικές θέσεις, οι οποίες ούτως ή άλλως εκπορεύονται από την Άγκυρα. Ευκαιρίας, δε, δοθείσης οφείλουμε να επισημάνουμε στο σημείο αυτό ότι τα γεγονότα αποδεικνύουν αυτό το οποίο προ καιρού αναλύαμε: Ότι, δηλαδή, στην Τουρκία οι όποιες διαφορές μεταξύ στρατού και Ερντογάν δεν αφορούν στο Κυπριακό, αλλά στον εσωτερικό πόλεμο της εξουσίας, που καταλήγει επί του παρόντος σε μια ιδιόμορφη συγκατοίκηση. β) Για να καταγράψει τις όποιες συγκλίσεις και να τις εμφανίσει είτε τώρα είτε στην έκθεσή του για τις καλές του υπηρεσίες ως δεσμευτική ενδιάμεση κωδικοποίηση θέσεων - συμφωνία. Βεβαίως, υπάρχει και το χειρότερο σενάριο, να βρει διατύπωση στη βάση της οποίας θα εμφανίζεται και το τουρκικό διχοτομικό έγγραφο, το οποίο ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι των συνομιλιών, ως εργαλείο λύσης. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη θέσπιση της νέας βάσης των συνομιλιών, μια διαδικασία η οποία υπάρχει ήδη εκ των πραγμάτων και θα στηρίζεται επί των προτάσεων των δυο πλευρών. Υπό αυτές τις συνθήκες -και μετά τις όποιες συγκλίσεις επί των προτάσεων και εγγράφων των δυο μερών- θα αρχίσει το «παζάρι» για να βρεθεί η μέση λύση. Γι’ αυτό, η τουρκική πλευρά καταθέτει θέσεις πέραν του σχεδίου Ανάν, ώστε να έχει διαπραγματευτικό βάθος και να επιτύχει, στη χειροτέρα των περιπτώσεων, ένα συμβιβασμό στο πνεύμα και στο γράμμα του σχεδίου Ανάν. Εάν δεν καταφέρει ο Γ.Γ. να περάσει τις όποιες θέσεις του περί της τυπικής αλλαγής της βάσης των συνομιλιών στη έκθεσή του, έχει και την επιλογή, με τη στήριξη των Αγγλοαμερικανών, να προωθήσει την έκδοση δήλωσης από τον Προεδρεύοντα του Σ. Ασφαλείας. <br /> <br /> Αδύναμη προσωπικότητα και διχοτόμηση <br /> ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ που πρέπει να μας απασχολεί έχει ως εξής: Εάν οι δικές μας πολιτικές επιλογές ανατρέπουν ή όχι το Δόγμα Στίμσον, και εξουδετερώνουν τη νομική και πολιτική ασπίδα της Χάρτας του ΟΗΕ, και δη το άρθρο 2 παρ. 4. Η επιλογή της διζωνική δικοινοτικής ομοσπονδίας ανοίγει το δρόμο ανατροπής του Δόγματος Σίμσον και σταδιακής εξουδετέρωσης του άρθρου 2 παρ. 4 της Χάρτας του ΟΗΕ από εμάς του ιδίους, ειδικώς, εάν δεν γίνουν στη λύση σεβαστές πλήρως οι αρχές και οι αξίες της Ε.Ε., καθώς και του διεθνούς δικαίου. Γιατί; Διότι το σημερινό ψευδοκράτος, δηλαδή το τουρκικό κράτος του Ματσούκουο, με τη διζωνική, θα μετατραπεί, όπως έλεγε ο κ. Ταλάτ τον Αύγουστο του 2003, σε ένα ισότιμο των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας «συνιστών κράτος». Δηλαδή, το σημερινό ψευδοκράτος θα αναβαθμιστεί και θα αναγνωριστεί σε «Τ/κ συνιστών κράτος» του νέου συνεταιρισμού της Κύπρου. Πολύ περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούμε για τις δικές μας εμμονές και λανθασμένες επιλογές, που δίδουν την ευκαιρία στην Τουρκία να ανατρέψει το διεθνές δίκαιο και να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της εισβολής, παρά για τον Γ.Γ. των Ην. Εθνών, ο οποίος είναι μια αδύναμη διεθνής προσωπικότητα, ελεγχόμενη από τους Αγγλοαμερικανούς. Οι οποίοι, όπως και οι Τούρκοι, δεν μπορούν να κάνουν βήματα νομιμοποίησης των τετελεσμένων της εισβολής, εάν δεν πατούν πάνω σε δικές μας λανθασμένες πολιτικές επιλογές...

Το τουρκικό κράτος του Ματσούκουο

Ellada simera 0 21:41

Το 1931 οι Ιάπωνες εισέβαλαν στη Μαντζουρία. Και λίγο αργότερα, οι Κινέζοι διαμαρτυρήθηκαν στην Κοινωνία των Εθνών, προπομπό των Ην. Εθνών. Στην ουσία κατήγγειλαν την Ιαπωνία ότι κατέχει δικά τους εδά… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιστορική διάρκεια του Ελληνικού έθνους...

<span style="font-size: small;"></span> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoeKngZ9EmLXn7D92UmPS5qpUsfNCnHkb5IyzFvbkBV16EDUsvTD8TuZS26NMfjAYCCNAxx-wzX9Gp6k8DBeQNkkH1CLAwYAACd00yA21MqLuAv5D6yv2EFtB5F0HG2yfRn3Hj1ZvjfX1d/s1600/ellas1821.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoeKngZ9EmLXn7D92UmPS5qpUsfNCnHkb5IyzFvbkBV16EDUsvTD8TuZS26NMfjAYCCNAxx-wzX9Gp6k8DBeQNkkH1CLAwYAACd00yA21MqLuAv5D6yv2EFtB5F0HG2yfRn3Hj1ZvjfX1d/s320/ellas1821.jpg" /></a></div><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Παλλάδιο ηθικό των Ελλήνων της γενεάς μου, η επί αιώνες πολλούς παρουσία του ελληνικού έθνους στην ιστορία της ανθρωπότητας, από τους προ Χριστού χρόνους έως την εποχή μας και με συμβολή μεγαλουργό κάποτε, αμφισβητείται και πάλι, από Ελληνες τώρα μάλιστα, και χαρακτηρίζεται έωλο θεώρημα, γέννημα του ελληνικού ρομαντισμού του ΙΘ΄ αιώνα είτε κατασκεύασμα ιδεολογικό της εκπαιδευτικής πολιτικής του νεοσύστατου κράτους.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Δεν κατονομάζω πρόσωπα, εφόσον αδυνατώ να τα επαινέσω. Δεν ανέχομαι όμως την οικτρή αυτή απάρνηση της ιστορικής αλήθειας, συνοδευμένη, άλλωστε, και από την αξίωση να εισαχθεί στα διδακτικά βιβλία της Ιστορίας.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Επικαλούμαι, λοιπόν, τα εξής προς τους διδασκάλους της Ιστορίας ή και προς το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο:</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">1. Ο φιλόσοφος Πλήθων, στον 15ο αιώνα, είχε ζητήσει, πριν από την Αλωση, ο τελευταίος αυτοκράτωρ της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, να ανακηρυχθεί Βασιλεύς των Ελλήνων, ώστε και να συμμορφωθεί προς την ιστορική τότε πραγματικότητα.</span></h3><span style="font-size: small;"><span id="more-18139"></span></span><br /> <h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">2. Ο πρώτος μετά την Αλωση Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, απευθυνόμενος στους μοναχούς της Πάτμου, τονίζει προς αυτούς ότι με την περίσωση των ευρισκομένων στη Μονή χειρογράφων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας συμβάλλουν στην επιβίωση του υπόδουλου Γένους.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">3. Ο Ιανός Λάσκαρις και άλλοι Ελληνες λόγιοι στην Ιταλία, πολύ πριν από τον 19ο αιώνα, όχι μόνο διδάσκουν τα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και με αμείωτο ζήλο επιδιώκουν να προκαλέσουν πολεμική επιχείρηση των Δυτικοευρωπαίων για την απελευθέρωση των συγχρόνων τους Ελλήνων.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">4. Στον 17ο αιώνα, ο Ελληνας Επίσκοπος Βελιγραδίου έγραφε για τον σύγχρονό του φιλόσοφο Θεόφιλον Κορυδαλλέα ότι δεν υστερεί όχι μόνο των διάσημων τότε φιλοσόφων της Ιταλίας, αλλά και των ημετέρων φιλοσόφων της αρχαίας εποχής.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">5. Ο μέγας ζωγράφος Θεοτοκόπουλος, στον 17ο αιώνα, ονομάζεται για τους Ευρωπαίους «Ελ Γκρέκο», ο Ελληνας με όσα ένδοξα υποβάλλει τότε η λέξη αυτή, ενώ και υπενθύμιζε την ύπαρξη του Γένους των Ελλήνων, μεγαλουργού άλλοτε και υπόδουλου τότε.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">6. Αλλά και στον 18ο αιώνα, Ελληνες έμποροι και λόγιοι, που ζούσαν και δρούσαν στις ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα στη σημερινή Ρουμανία, διατηρούσαν ακμαίο το ελληνικό φρόνημά τους, μάλιστα ήκμαζαν τότε οι «Αδελφότητες» Ελλήνων στην Ιταλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">7. Ο Διονύσιος Σολωμός, στον Υμνον εις την Ελευθερίαν, γραμμένον πριν να υπάρξει ακόμη ελληνικό ανεξάρτητο κράτος, όχι λοιπόν ως φερέφωνο της εκπαιδευτικής πολιτικής του, αναφέρεται σε «περασμένα μεγαλεία» και χαρακτηρίζει «σαν πρώτα αντρειωμένη» την ελευθερία, δηλαδή εμπνέεται από την ιστορική διάρκεια του ελληνικού έθνους.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">8. Ο φιλελληνισμός, το υπέροχο αυτό κίνημα των ηθικά αισθαντικών Ευρωπαίων και Αμερικανών, εξηγείται μόνο από την πεποίθησή των ότι ένα μεγαλουργό στους αρχαίους χρόνους έθνος έχει εξεγερθεί για την απόσειση της επί αιώνες δουλείας του.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">9. Εκφραστικότατο είναι και ό,τι διακήρυξε ο ραδιοσταθμός της Μόσχας τον Νοέμβριο του 1940: Οι Ελληνες στην Πίνδο έγραψαν νέον Μαραθώνα. Και ο ρωσικός φιλελληνισμός υπάρχει έντονος ήδη από τον δέκατο όγδοο αιώνα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">10. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται η συγκινητική αντοχή του ελληνικού φρονήματος συμπαγών ελληνικών πληθυσμών υπό εξουσία τουρκική επί αιώνες σε περιοχές των εσχατιών της Μικράς Ασίας και ιδιαίτερα του Πόντου, όπου η τοπική ελληνική γλώσσα διατήρησε χαρακτηριστικά στοιχεία της αρχαίας ελληνικής πολύ έκδηλα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"> διαχρονική συνέχεια του ελληνικού έθνους, λοιπόν, είναι διάτορα μαρτυρημένη από την ιστορική πραγματικότητα και δεν είναι απλώς εφεύρημα του «ελληνικού ρομαντισμού του 19ου αιώνα», προς ιδεολογική στήριξη «εθνικών επεκτατισμών», όπως επιπόλαια γράφεται σε πρόσφατο δημοσίευμα. Στον 19ο αιώνα συζητήθηκε απλώς η «διαχρονική συνέχεια του ελληνικού έθνους» με αφορμή την αμφισβήτησή της από μη Ελληνες. Πριν δεν συζητούσαν γιʼ αυτήν, καθώς δεν συζητεί κανείς για τα δεδομένα και αυτονόητα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Οι πολέμιοι της ιστορικής αλήθειας για την αδιάκοπη επί αιώνες πολλούς ύπαρξη του ελληνικού έθνους δεν επιτρέπεται να συγχέουν τη λεγόμενη συχνά «προγονοπληξία» με τη νηφάλια επίγνωση από τους σημερινούς Ελληνες των αρχαιότατων εθνικών τίτλων τους, εμπνευστική μάλλον προς εθνική αξιοπρέπεια ή και υποκινητική σε προσπάθεια για ιστορική μεγαλουργία. Στους αρχαίους Ελληνες διάχυτη κατά Ηρόδοτον ήταν η πίστη ότι «απεκρίθη εκ παλαιτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν, εόν και δεξιώτερον και ηλιθίου ευηθείης απηλλαγμένον μάλλον». Η πίστη αυτή όμως δεν τους εμπόδισε να μεγαλουργήσουν.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"><b><span style="color: #cc0000;">ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ </span></b></span></h3>

Η ιστορική διάρκεια του Ελληνικού έθνους...

Ellada simera 0 21:12

Παλλάδιο ηθικό των Ελλήνων της γενεάς μου, η επί αιώνες πολλούς παρουσία του ελληνικού έθνους στην ιστορία της ανθρωπότητας, από τους προ Χριστού χρόνους έως την εποχή μας και με συμβολή μεγαλουργ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Σημίτης ευχαρίστησε τις ΗΠΑ για τα Ίμια;

<span style="font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.radiokalymnos.com/imia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.radiokalymnos.com/imia.png" /></a></div><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η εφημερίδα “Κόσμος του Επενδυτή”, στο χθεσινό της φύλλο “αποκαλύπτει” ότι οι Αμερικανοί είχαν πείσει τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη ότι οι Τούρκοι θα βύθιζαν τον ελληνικό στόλο που βρισκόταν στα Ίμια, με αποτέλεσμα να αποδεχτεί τους όρους της “αποκλιμάκωσης” της κρίσης, που οδήγησε στο γκριζάρισμα του Αιγαίου και στο “ευχαριστώ τους Αμερικανούς”.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Όπως φαίνεται στο δημοσίευμα που επισυνάπτεται, οι Αμερικανοί έπεισαν τον Έλληνα πρωθυπουργό, δείχνοντάς του πληροφορίες για τις θέσεις και την ταυτότητα των ελληνικών πλοίων γύρω από τα Ίμια, πληροφορίες που είχαν στη διάθεσή τους οι Τούρκοι, οι οποίοι σημειωτέον δεν διέθεταν κατασκοπευτικό δορυφόρο.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Οι Αμερικανοί, μάλιστα, για να πετύχουν τον εκφοβισμό και την κατατρομοκράτηση του…Έλληνα πρωθυπουργού, του είπαν ότι τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, σε περίπτωση που τα πολεμικά μας πλοία βύθιζαν τα τουρκικά που ήταν στα Ίμια και βρίσκονταν σε σαφώς μειονεκτική θέση από πλευράς αριθμού μονάδων και κατευθυνομένων βλημάτων (η Ελλάδα είχε σαφή υπεροπλία και υπεροχή), ήταν έτοιμα να απογειωθούν από τα τουρκικά αεροδρόμια και να βυθίσουν τον ελληνικό στόλο, απειλώντας μάλιστα με ένα ελληνικό Πέρλ Χάρμπορ.</span></h3><span style="font-size: small;"><span id="more-18165"></span></span><br /> <h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τα αμείλικτα ερωτήματα που τίθενται είναι:</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">1ον. Πως ήξεραν οι Αμερικανοί ότι οι Τούρκοι είχαν τέτοιες πληροφορίες, αφού ήταν γνωστό ακόμα και σε αυτούς που δε ασχολούνται κατ’ επάγγελμα με τις στρατιωτικές πληροφορίες ότι δεν διέθεταν τότε κατασκοπευτικό δορυφόρο;</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">2ον. Ακόμα και στην περίπτωση που οι Τούρκοι διέθεταν τέτοιες πληροφορίες, πώς ήταν σίγουροι ότι τα τουρκικά αεροσκάφη θα είχαν τόσο εύκολο έργο, από τη στιγμή που η ελληνική πολεμική αεροπορία ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει την τουρκική, ενώ και τα ίδια τα πολεμικά πλοία μας διαθέτουν αξιόλογη αντιαεροπορική προστασία και μάλιστα αμερικανικής κατασκευής;</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">3ον. Έστω και στην περίπτωση που οι Τούρκοι κατάφερναν να βυθίσουν μερικά ελληνικά πλοία, γιατί δεν αντέτεινε ο Έλληνας πρωθυπουργός ότι τα ελληνικά βομβαρδιστικά θα βύθιζαν το σύνολο του αποβατικού στόλου, που ήταν συκγκεντρωμένος στη ναυτική βάση της Φώκαιας, προκαλώντας ένα πραγματικό Πέρλ Χάρμπορ στους Τούρκους, οι οποίοι θα έχαναν σε μερικά λεπτά της ώρας περίπου 50 αποβατικά σκάφη, χάνοντας επί δεκαετίες τη δυνατότητα να απειλήσουν με κατάληψη ελληνική νήσο;</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">4ον. Επίσης, γιατί δεν αντέτεινε ότι η ελληνική πολεμική αεροπορία είχε -και συνεχίζει να διατηρεί- τη δυνατότητα να προκαλέσει σημαντικά πλήγματα που θα κατέστρεφαν την πολεμική μηχανή, αλλά και τις πιο σοβαρές υποδομές του τουρκικού κράτους και της οικονομίας.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">5ον. Μοιράστηκε ο κ. Σημίτης με εκείνους που γνωρίζουν από πόλεμο την κρίσιμη “πληροφορία” των Αμερικανών, μια πληροφορία που τον υποχρέωσε να τηρήσει τη συγκεκριμένη εθνικά επιζήμια στάση, που θα τον εξευτέλιζε για πάντα, αφού καταγράφηκε στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που απώλεσε εθνικό έδαφος; Και αν την έθεσε ποιές ήταν οι εισηγήσεις τους;</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τέλος, εντύπωση προκαλεί η διαρροή μιας τόσο σοβαρής είδησης και η παρουσίασή της με αυτόν τον τρόπο, που στην ουσία δεν δικαιώνει τον Σημίτη, αλλά τους Τούρκους, ανοίγοντας το “δρόμο” σε άλλες υποχωρήσεις και αντεθνικές ενέργειες σε παρόμοιες περιπτώσεις, που θεωρείται νομοτελειακό ότι θα μας τις προκαλέσουν εκείνοι που προκάλεσαν τα Ίμια, σε μια εφημερίδα με μακρά παράδοση στην αξιοπιστία και την υπεύθυνη παρουσίαση θεμάτων που αφορούν την εθνική άμυνα και τα εθνικά συμφέροντα.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Το ιστορικό της κρίσης.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">1995, η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει πρόγραμμα αξιοποίησης ενός αριθμού ακατοίκητων ελληνικών νησιών. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου τουρκικό πλοίο προσαράζει στα αβαθή των Ιμίων. Ο πλοίαρχος αρνείται να δεχτεί την ελληνική βοήθεια και επιδίδει διακοίνωση προς την ελληνική πρεσβεία σύμφωνα με την οποία “τα Ίμια αποτελούν τμήμα του τουρκικού εδάφους”. Τον Ιανουάριο του 1996 ο δήμαρχος της Καλύμνου υψώνει στα Ίμια την ελληνική σημαία. Τούρκοι δημοσιογράφοι αποβιβάζονται στο νησί, υποστέλουν την ελληνική και υψώνουν την τουρκική σημαία. Άγημα του ελληνικού Ναυτικού την επαναφέρει και παραμένει στο νησί για τη φύλαξή της. Τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου, ένα τέταρτο μετά τη μία το πρωί, μια ομάδα αποτελούμενη από Τούρκους κομάντος διαφεύγουν της προσοχής του Πολεμικού Ναυτικού, αποβιβάζονται στη μικρή Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία, παραμένοντας στο σημείο για εφτά περίπου ώρες.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Ύστερα από αλλεπάλληλες αμερικανικές παρεμβάσεις, το στρατιωτικό άγημα που είχε μεταβεί σταΊμια αποχωρεί τα χαράματα. Είχε προηγηθεί η πτώση -ή κατάρριψη- ενός ελληνικού ελικοπτέρου και η συμφωνία -ή ο συμβιβασμός- “Όχι πλοία, στρατιώτες και σημαίες στο νησί και την ευρύτερη περιοχή.” Όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν της κρίσης των Ιμίων, θυμίζουν με αφορμή τη συμπλήρωση 14 χρόνων αύριο στα Επίκαιρα η Άννα Δόλλαρη και ο Ανδρέας Αθανασίου.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">“Όλο το παρασκήνιο της γκρίζας νύχτας”.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">“Η εκτέλεση του τουρκικού σχεδίου ξεκίνησε έναν περίπου μήνα νωρίτερα, στις 26 Δεκεμβρίου 1995, όταν το τουρκικό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά ύδατα και αρνείται κάθε βοήθεια από την ελληνική πλευρά, δηλώνοντας ότι θα αποκολλήσει το πλοίο με ίδια μέσα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τρεις ημέρες αργότερα, στις 29 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ρηματική ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία τα Ίμια χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος. Στις 10 Ιανουαρίου 1996, η Ελλάδα απορρίπτει τους παραπάνω ισχυρισμούς και παραπέμπει την Τουρκία στη Συνθήκη των Παρισίων του 1947, με την οποία οι βραχονησίδες Ίμια παραχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα κατά την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Ακολουθούν σωρεία καθοριστικών γεγονότων.<br /> Στις 14 Ιανουαρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, σε επιστολή του σε Ελληνοαμερικανό γερουσιαστή, αναφέρει:</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">«Φοβάμαι θερμό επεισόδιο». Στις 19 Ιανουαρίου, εκλέγεται πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 25 Ιανουαρίου, ο δήμαρχος Καλύμνου, Δ. Διακομιχάλης, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή της Καλύμνου, Γ. Ριόλα, υψώνουν την ελληνική σημαία στα Ίμια.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η μάχη της σημαίας.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στις 28 Ιανουαρίου μία ομάδα Τούρκων δημοσιογράφων της εφημερίδας Χουριέτ προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Εν συνεχεία, ο αρχηγός ΓΕΝ δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού «Αντωνίου» να σπεύσει στα Ίμια, να αφαιρέσει την τουρκική σημαία και να υψώσει την ελληνική. Ο αρχηγός ΓΕΝ επικοινωνεί με τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη, τον οποίο ενημερώνει για τα γεγονότα. Ο κ. Λυμπέρης εκφράζει την απόλυτα σύμφωνη γνώμη του με την πρωτοβουλία του αρχηγού ΓΕΝ και αμέσως ενημερώνει τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στις 30 Ιανουαρίου 1996 δημοσιεύεται σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων, οι οποίες βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια. Από νωρίς το πρωί στην περιοχή επικρατεί μεγάλη ένταση και αναβρασμός. Το απόγευμα, ελληνικά και τουρκικά πλοία είναι ήδη στην περιοχή των Ιμίων σε θέση μάχης, ενώ άντρες των ΟΥΚ αποβιβάζονται στα Ανατολικά Ίμια και δυνάμεις Ειδικών Δυνάμεων στην Καλόλιμνο. Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις ‘Εβρου και στα νησιά του Αιγαίου. Από εκείνο το χρονικό σημείο και για περισσότερες από 12 ώρες γύρω από τα Ίμια θα στηθεί στην κυριολεξία σκηνικό πολέμου. Στην περιοχή έχει συγκεντρωθεί τεράστια δύναμη πυρός. Το σύνολο σχεδόν του τουρκικού και ελληνικού στόλου βρίσκεται μέσα σε μία πολύ μικρή θαλάσσια περιοχή, με τα πυροβόλα αποδεσμευμένα, έτοιμα να ρίξουν μόλις λάμβαναν σχετική εντολή. Σε ανάλογη ετοιμότητα βρίσκονται τόσο οι χερσαίες, όσο και οι αεροπορικές δυνάμεις των δύο χωρών.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η πτώση του ελικοπτέρου.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Ο κύβος θα ριφθεί μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 30ής προς την 31η Ιανουαρίου, όταν και γίνεται γνωστό στην ελληνική στρατιωτική ηγεσία πως Τούρκοι κομάντος ίσως είναι σε μία από τις δύο βραχονησίδες που αποτελούν τα Ίμια. Το γεγονός διαπιστώνεται από το περιπολικό «Αντωνίου» και επιβεβαιώνεται από το ελικόπτερο ΑΒ-212 ΑSW της φρεγάτας «Ναυαρίνο». Το ελικόπτερο θα απονηωθεί έχοντας τρία άτομα ως πλήρωμα, προκειμένου να καταγράψει τον ακριβή αριθμό των Τούρκων κομάντος που βρίσκονται πάνω στη βραχονησίδα. Στις 5:30 περίπου και ενώ ίπταται σε μικρό ύψος σαρώνοντας με τον προβολέα του το έδαφος των Ιμίων, το ελικόπτερο, για αδιευκρίνιστους λόγους, καταπέφτει στη θάλασσα. (…) Ο Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Έκτορας Γιαλοψός και ο Παναγιώτης Βλαχάκος θα αφήσουν την τελευταία τους πνοή υπερασπιζόμενοι το ελληνικό έδαφος.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τα πώς και τα γιατί της απώλειας τους δεν θα τα μάθει ποτέ κανείς. Τα όσα ακούστηκαν τότε και τα όσα γράφτηκαν μέχρι και σήμερα μικρή σημασία θα έχουν, αφού ακόμη και 14 χρόνια μετά το γεγονός ουδείς είναι σε θέση να πει με ακρίβεια τι έφταιξε και έπεσε το ελικόπτερο. (…) Ο τότε υπουργός κ. Γεράσιμος Αρσένης θα βγει την επόμενη ημέρα και θα δηλώσει ότι το αεροσκάφος έπεσε λόγω vertigo (ζάλης) του κυβερνήτη του ελικοπτέρου, ο οποίος έχασε τον έλεγχο. Πριν καν ολοκληρώσει τη δήλωση του, δημοσιογράφοι και μη ρωτούν εάν εξ αρχής θα έπρεπε να δοθεί άδεια απογείωσης στις 5:30 το πρωί, αφού ο συγκεκριμένος τύπος αεροσκάφους «δεν ενδείκνυται για νυχτερινές πτήσεις».</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στην πορεία, βοούν οι φωνές και τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία η πτώση οφειλόταν σε δολιοφθορά. Κάποιοι κάνουν λόγο για ηλεκτρονική παρεμβολή, αφού μετά το άνοιγμα του μαύρου κουτιού διαπιστώθηκε ότι στο κοντρόλ του αεροσκάφους υπήρξε η ένδειξη του master caution, που σημαίνει ότι βασικά όργανα μπλοκαρίστηκαν. Σύμφωνα με πιλότους, η ένδειξη master caution εμφανίζεται όταν υπάρξει παρεμβολή ή μηχανική βλάβη. Παρ’ όλα αυτά όμως, η κυρίαρχη αντίληψη για την πτώση του ελικοπτέρου ήταν άλλη και ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο όταν αυτό ανασύρθηκε από το βυθό της θάλασσας. Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη αντίληψη, εκείνοι που ευθύνονταν για την πτώση του ελικοπτέρου και το θάνατο του πληρώματος του ήταν οι Τούρκοι κομάντος που άνοιξαν πυρ εναντίον του. Μια σειρά από οπές στο κυρίως σώμα του αεροσκάφους ενίσχυσε τη συγκεκριμένη αντίληψη, κάνοντας τότε τον κ. Δημήτρη Καλλέργη, διοικητή των ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού, να πει για το τραγικό συμβάν: «Υπάρχουν ευρήματα του ελικοπτέρου που δεν ανασύρθηκαν ποτέ. Κατά τη γνώμη μου τον πόλεμο δεν πρέπει να τον αφήνουμε στα χέρια των πολιτικών. Σύμφωνα με όσα γνωρίζω, έγινε διαρροή του τηλεφώνου του επικεφαλής της ομάδας αξιωματικών στην Κάλυμνο που ανέφερε ότι το ελικόπτερο είχε βληθεί από τουρκικά πυρά. Η εντολή προς όλους εμάς ήταν η εξής: “Χαμηλώστε τους τόνους και μην λέτε πολλά”».</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Πολιτικές και στρατιωτικές ευθύνες.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η κρίση των Ιμίων δεν είχε όμως μόνο στρατιωτικό αλλά και πολιτικό σκέλος. Κι αν στον επιχειρησιακό τομέα ο εχθρός ήταν ξεκάθαρος και βρισκόταν ακριβώς απέναντι, σε πολιτικό επίπεδο τα πράγματα ήταν εξαιρετικά συγκεχυμένα. Ο ρόλος των πολιτικών προσώπων που ενεπλάκησαν στην όλη διαχείριση της κρίσης προκάλεσε αμφισβήτηση, ερωτηματικά και παρ’ ολίγον διπλωματικά επεισόδια στο τρίγωνο Αθήνα – Άγκυρα – Ουάσιγκτον. Στην πορεία δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατηγόρησαν τους πρωτεργάτες της πολιτικής σκηνής όσον αφορά στους χειρισμούς της κρίσης, τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, τον υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Γεράσιμο Αρσένη για εθνική μειοδοσία. Οι πιο σκληροπυρηνικοί, όπως ο Μιλτιάδης Έβερτ και ο Αντώνης Σαμαράς, έκαναν λόγο για εθνική προδοσία και πρωτοφανή εθνική ήττα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Ο κ. Σημίτης, έχοντας μόλις προ δεκαημέρου αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας, ευθύς εξαρχής επιδιώκει να μην διαρρεύσει τίποτα στα Μέσα Ενημέρωσης. Ταυτόχρονα, επιλέγει να αντικαταστήσει τον έμπειρο υπουργό Εξωτερικών Κάρολο Παπούλια με τον Θόδωρο Πάγκαλο. Ο τελευταίος όμως θα είναι και αυτός που θα αναδείξει το θέμα, δίνοντας σχετική συνέντευξη σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι, παραδεχόμενος ότι έχουν ήδη γίνει διαβουλεύσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων για τα Ίμια και τις αξιώσεις των γειτόνων μας. Σύμφωνα με τα αμερικανικά έγγραφα, ο υπουργός Εξωτερικών αναφερόμενος στο συμβάν των Ιμίων θα πει προς τους Αμερικανούς ότι τα ελληνικά στρατεύματα θα αποσυρθούν από τη βραχονησίδα, η ελληνική σημαία θα παραμείνει, οι άνεμοι όμως θα την καταστρέψουν. Ταυτόχρονα, ελληνικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για εκβιασμούς προς τον Έλληνα πρωθυπουργό από την πλευρά των Αμερικανών με το εξής περιεχόμενο: «Εάν δεν υποχωρήσετε, δεν θα εμποδίσουμε τον πόλεμο που είναι έτοιμη να σας κηρύξει η Τουρκία».</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που θα χαρακτηρίσει τις ώρες πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης των Ιμίων θα είναι η πλήρης ασυνεννοησία μεταξύ της ελληνικής πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Με τη δεξιά να μην γνωρίζει τι ποιεί η αριστερά, τουτέστιν με τους στρατιωτικούς, από τη μια, να μην έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το ποια ακριβώς είναι τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας και την πολιτική ηγεσία, από την άλλη, να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά από λάθη και παραλείψεις σε επιχειρησιακό επίπεδο. Σύμφωνα με δηλώσεις στα «Επίκαιρα» του επίτιμου αρχηγού ΓΕΕΘΑ αντιπτέραρχου Νίκου Κουρή, «ανεξάρτητα από το μέγεθος της κρίσης, τελικά υπεύθυνη για το χειρισμό της είναι η πολιτική ηγεσία. Βεβαίως, αν πρόκειται για κρίση με χαρακτηριστικά θερμής αναμέτρησης, η στρατιωτική ηγεσία έχει βαρύνουσα γνώμη, όχι όμως τον τελευταίο λόγο.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στην κρίση των Ιμίων παρατηρήθηκε διάσπαση της ομάδας του ΚΥΣΕΑ, τα μέλη του οποίου λειτουργούσαν από διάφορες θέσεις εκτός ΕΟΚΕΠΙΚ. Αποτέλεσμα ήταν να μην έχουν όλα τα μέλη του ΚΥΣΕΑ τις ίδιες πληροφορίες ή και να μην διαθέτουν πρόσφατη εικόνα της κατάστασης. Οι αποφάσεις του προέδρου της κυβέρνησης και οι διαταγές του Α/ΓΕΕΘΑ δεν ήταν γνωστές σε όλους». Ο κ. Κουρής δεν παραλείπει, επίσης, να αναφερθεί ιδιαίτερα και στις ευθύνες του ίδιου του τότε πρωθυπουργού, σημειώνοντας ότι αγνοούσε την τακτική χειρισμού κρίσεων και των σχετικών σχεδίων. «Έχοντας, όπως απεδείχθη, μια ανεξήγητη αντιπάθεια στους στρατιωτικούς, δεν εμπιστευόταν την ηγεσία τους, προς την οποία είχε διαφορές στρατηγικής αντίληψης. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι φυσικό να υπάρχει σύγχυση, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια πολιτική ήττα που πλήγωσε το έθνος μας», καταλήγει ο Κ. Κουρής.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η επιφυλλίδα της κρίσης των Ιμίων θα γραφεί με μελανά γράμματα στις 31 Ιανουαρίου του 1996, όταν ο Κώστας Σημίτης ευχαριστεί από το βήμα της Βουλής τις ΗΠΑ για τη βοήθειά τους στην αποκλιμάκωση της κρίσης. Οι δηλώσεις του προκαλούν θύελλα αντιδράσεων από όλες τις πτέρυγες της αντιπολίτευσης. Οι αντίπαλοι του μιλούν για άθλιο πολιτικό κατεστημένο και για δικαίωση νεποτισμού. Λίγο αργότερα, ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χρήστος Λυμπέρης θα πει δημοσίως: «Δεν μου είπαν τίποτε για διαπραγματεύσεις. Μου είπε ο πρωθυπουργός, “Αρχηγέ, αν βγάλουμε τη σημαία είναι σοβαρό;” Του λέω, “Μπορεί να πέσει η κυβέρνηση”. Μου απαντάει: “Είστε συναισθηματικός”».</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Οι Ηνωμένες Πολιτείες.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Μετά την κρίση των Ιμίων, οι ΗΠΑ, με τη διαμεσολάβηση του Χόλμπρουκ, προσπαθούσαν εκπληρώνοντας το «χατίρι» της Άγκυρας να πιέσουν την Ελλάδα να καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου για να διαπραγματευτεί με την Τουρκία όλα τα θέματα του Αιγαίου. Η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι η Αθήνα το είχε αποδεχτεί αυτό μέσα στο «πακέτο» για τον τερματισμό της κρίσης στα Ίμια. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών Θόδωρος Πάγκαλος, όμως, αρνήθηκε να οδηγηθούμε σε διάλογο, αφού τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στο βιβλίο Ίμια: Τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών, των δημοσιογράφων Μιχάλη Ιγνατίου και Αθανάσιου Έλλις, αποκαλύπτεται για πρώτη φορά τόσο ανάγλυφα η αποτίμηση της κατάστασης και των χειρισμών που έγιναν τότε. Σε σχετικό έγγραφο, ο Στρόουμπ Τάλμποτ, βοηθός υπουργός Εξωτερικών, ούτε λίγο ούτε πολύ, διατυπώνει κυνικά την άποψη ότι ο διπλωματικός συμβιβασμός που επέβαλε ο Χόλμπρουκ ήταν ήττα για την Ελλάδα. Στο ίδιο έγγραφο, ο Τάλμποτ θεωρεί ότι το όλο επεισόδιο με τη σημαία δεν είχε την έγκριση του τότε υπουργού Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη, ο οποίος, κατά την εκτίμηση του Αμερικανού επισήμου, μαζί με τη στρατιωτική ηγεσία, «φαίνονται καταδικασμένοι να πληρώσουν τις συνέπειες της πανωλεθρίας στα Ίμια χάνοντας ενδεχομένως τη θέση τους». Ο Πάγκαλος πιστεύει πως ο Σημίτης αυτό δεν το έκανε από εντιμότητα και καλά αισθήματα. Ποτέ δεν ευγνωμονεί, δεν ευχαριστεί κανέναν, γιατί «δεν έχει καλά αισθήματα», λέει ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου συμπληρώνοντας ότι ο Σημίτης το είδε σαν μια ευκαιρία να πει στους Αμερικανούς πως «εδώ είμαι εγώ», διασφαλίζοντας έτσι το πολιτικό του μέλλον.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Οι συγγραφείς του βιβλίου στην τελευταία ενότητα, που ουσιαστικά αποτελεί και τα συμπεράσματά τους, καταγράφουν την κρίση στα Ίμια ως την πόρτα που οδήγησε στη Συμφωνία της Μαδρίτης, με την οποία όχι μόνο αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας και «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, αλλά και ο ρόλος του επιδιαιτητή και διαμεσολαβητή για τις ΗΠΑ. Πρωταγωνιστές από την ελληνική πλευρά πάλι οι ίδιοι: Σημίτης και Πάγκαλος. Και είναι αξιοπερίεργη η διατύπωση των σημείων του σκεπτικού της περιβόητης συμφωνίας, γιατί συμπίπτει σχεδόν απόλυτα με αυτό που υπάρχει στο πρακτικό που συντάχθηκε για τη συνάντηση Κλίντον – Σημίτη στην Ουάσιγκτον στις 10 Απριλίου του 1996. Στο σχετικό έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται ρητά ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός δέχτηκε τα σημεία αυτά ως βάση επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών. Με άλλα λόγια, επισημαίνεται με ακρίβεια ο χρόνος και ο τόπος της εκκίνησης της «βήμα προς βήμα» τακτικής για την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών.”</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">“Ίμια 1996: Η κρίση που «γέννησε» εδαφικές διεκδικήσεις”.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">“Το γεγονός ότι οι Τούρκοι, από το 1973, εφαρμόζουν διεκδικητική στρατηγική, με στόχο την αναθεώρηση του καθεστώτος στο Αιγαίο, είναι σε όλους γνωστό. Με τετελεσμένα και απειλές πολέμου, αξιώνουν: Οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας πέρα από όσα προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας, εγκατάλειψη του δικαιώματος επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, περιορισμό του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, είσοδο των πολεμικών αεροσκαφών τους στο FIR Αθηνών, χωρίς να υποβάλλουν σχέδια πτήσης, ανάληψη της ευθύνης επιχειρησιακού ελέγχου σημαντικού μέρους του Αιγαίου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Σαν να μην έφταναν όμως όλα αυτά, προσέθεσαν από το 1996, και τους ισχυρισμούς για δήθεν «γκρίζες ζώνες». Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν ότι μεγάλος αριθμός νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο δεν έχει σαφώς προσδιορισμένο καθεστώς και απαιτούν διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό της κυριότητάς τους. Η πρώτη απόπειρα αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας σε νησίδες του Αιγαίου εκδηλώθηκε τον Ιούνιο του 1991. Ο ναύαρχος Ιλφάν Τινάζ, σε δηλώσεις του στην Άγκυρα, υποστήριξε τότε: «Οι Έλληνες προχώρησαν τόσο πολύ, που έφτασαν στο σημείο να ισχυρίζονται πως είναι δικά τους ακόμη και ακατοίκητα βράχια στα διεθνή ύδατα». Μιλούσε, βέβαια, μόνο για ακατοίκητες νησίδες, αλλά υπογράμμιζε πως «τίποτε απ’ όλα αυτά δεν είναι δυνατό να γίνει αποδεκτό» από τη χώρα του. Η τουρκική απόπειρα, τότε, αντιμετωπίστηκε με ψυχραιμία και οι Τούρκοι γρήγορα έβαλαν το σπαθί τους στο θηκάρι. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών υποστήριξε ότι «οι δηλώσεις του ναυάρχου αποδόθηκαν λανθασμένα» και το θέμα μπήκε στο συρτάρι. Η αρχή, όμως, είχε γίνει και η ιστορική εμπειρία δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολιών για τη συνέχεια.(…)</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Δύο ημέρες μετά τα Ίμια, ήρθε με τον πιο επίσημο τρόπο, η πραγματική διάσταση της νέας τουρκικής διεκδίκησης. Η πρωθυπουργός Τσιλέρ, αφού επαναλάμβανε ότι «ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων, θα αποτελέσει αιτία πολέμου», αποκάλυπτε την έκταση της νέας διεκδίκησης. Συγκεκριμένα, ισχυριζόταν πως «υπάρχουν πάνω από 1.000 νησίδες στο Αιγαίο που αποτελούν τουρκικό έδαφος». Αμφισβητούσε ευθέως την ελληνική κυριότητά τους και ζητούσε την έναρξη διαπραγματεύσεων για τη διευκρίνιση του καθεστώτος τους. Έθετε ζήτημα «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο. Διεκδικούσε ευθέως ελληνικά εδάφη. Χωρίς να ξέρει ούτε πόσα ούτε και ποια είναι αυτά.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στο τραπέζι και οι ισχυρισμοί για «γκρίζες ζώνες».</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Από τη στιγμή εκείνη, η Αθήνα άρχισε να αντιδρά ως συνήθως. Στην αρχή είπε πως δεν πρόκειται ούτε διάλογο να ξεκινήσει με την Τουρκία ούτε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της να ανεχτεί, παρά μόνο εάν εγκατέλειπε άμεσα και οριστικά τη διεκδίκηση ελληνικών εδαφών. Στη συνέχεια, ζήτησε από την Τουρκία, εάν αμφισβητεί το καθεστώς των Ιμίων, να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Λίγο αργότερα, ανακοίνωσε πως «δεν επιμένει ούτε σε αυτό» και ότι θα της αρκούσε απλά και μόνο «να δηλώσει η Τουρκία ότι θα προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο και ας μην το κάνει». Δεν θα έμενε όμως ούτε σε αυτό.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τον Ιούλιο του 1997, ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Τούρκος πρόεδρος, ακολουθώντας αμερικανικές μεθοδεύσεις, προχώρησαν στην κοινή δήλωση της Μαδρίτης, που αναγνώριζε «νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Δύο χρόνια αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι, η ελληνική κυβέρνηση έκανε το επόμενο, στρατηγικής σημασίας, βήμα. Άνοιξε το δρόμο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. «Τα υποψήφια κράτη», ανέφερε το κείμενο των συμπερασμάτων, «οφείλουν να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων. Άλλως θα πρέπει να φέρουν τη διαφορά ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου, εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος».</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Από εκεί και πέρα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και ο Τούρκος ομόλογος του Ισμαήλ Τζεμ ξεκίνησαν εντατική προσπάθεια ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Αρχικά πέτυχαν μια σειρά διμερών συμφωνιών σε εμπορικά, τουριστικά, επενδυτικά, μεταναστευτικά και άλλα ζητήματα. Λίγο αργότερα, όμως, στις αρχές του 2002 δρομολόγησαν και επίσημα τις διερευνητικές επαφές για τα ζητήματα που εγείρονταν από την Τουρκία στο Αιγαίο.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Ο νέος ελληνοτουρκικός διάλογος άρχισε με ρητή διαβεβαίωση της ελληνικής κυβέρνησης ότι αφορά στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και δεν πρόκειται να συζητηθούν θέματα κυριαρχίας. Υπογραμμιζόταν, μάλιστα, ότι θα σταματούσε κάθε συζήτηση, εάν οι Τούρκοι προσπαθούσαν να βάλουν στο τραπέζι ζήτημα «γκρίζων ζωνών.»</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">«Δεν μπορούμε», έλεγε τότε ως υπουργός Εξωτερικών ο Γιώργος Παπανδρέου, «να βάλουμε στο τραπέζι κυριαρχικά δικαιώματα και να τα διαπραγματευτούμε σαν να τα αμφισβητούμε οι ίδιοι… Αν έρθει η τουρκική πλευρά και πει: “Ξέρετε, υπάρχουν «γκρίζες ζώνες», υπάρχουν νησιά στα οποία αμφισβητούμε τη δική σας κυριαρχία”, το ευκολότερο που έχει να κάνει η ελληνική πλευρά είναι να πει: “Δεν τα συζητώ, τελείωσε η συζήτηση”…»</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Κοινή παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Κι όμως! Λίγους μήνες αργότερα, προτού προχωρήσουν καλά – καλά οι διαβουλεύσεις για την υφαλοκρηπίδα, η τουρκική πλευρά είχε βάλει στο τραπέζι όλες τις μονομερείς διεκδικήσεις της. Ακόμη και τις πιο αυθαίρετες αξιώσεις, που είχε προβάλει κατά την κρίση στα Ίμια. Τους ισχυρισμούς της, δηλαδή, για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. «Ένα άλλο ζήτημα που αποτελεί μείζον ζήτημα των διερευνητικών επαφών», θα έγραφε αργότερα ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, «είναι το θέμα των “γκρίζων ζωνών”.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στα τέλη του 2003, η ελληνική κυβέρνηση εκτιμούσε ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να παραιτηθεί από τους ισχυρισμούς της για “γκρίζες ζώνες”. Καθώς, μάλιστα, οι διερευνητικές επαφές είχαν φτάσει σε ακτίνα συμφωνίας, αναδεικνύονταν δύο ενδεχόμενα: το πρώτο αφορούσε στις δυνατότητες αντιμετώπισης του θέματος στις διερευνητικές επαφές. Γι’ αυτό όμως, χρειαζόταν πολιτική και όχι τεχνοκρατική διαπραγμάτευση. Το δεύτερο αφορούσε στο ενδεχόμενο αποδοχής της αξίωσης των Τούρκων για από κοινού παραπομπή και αυτού του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Υποστηριζόταν, άλλωστε, από τους Τούρκους ότι η παραπομπή αυτή ήταν αναγκαία, καθώς η κυριότητα των βραχονησίδων συνδέεται άμεσα με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η Αθήνα, βέβαια, δεν είχε καμιά αντίρρηση στο ενδεχόμενο παραπομπής και αυτού του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο. Αντιθέτως. Είχε απαιτήσει, και μάλιστα επιτακτικά, την προσφυγή της Άγκυρας αμέσως μετά την κρίση στα Ίμια. Η Τουρκία, όμως, έβαζε και αυτή τη διεκδίκησή της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ήθελε είτε να πάρει κάποια σοβαρά ανταλλάγματα είτε να γίνει κοινή προσφυγή. Υπολόγιζε πως, εάν η Ελλάδα συνυπέγραφε μια τέτοια προσφυγή, θα αναγνώριζε την αμφισβήτηση της κυριαρχίας της και θα υπονόμευε τη θέση της”.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Τέλος, μετά από όλα αυτά και αφού έχουν περάσει 14 ολόκληρα χρόνια, απορία προκαλεί το γεγονός πως ο κύριος Σημίτης δεν προσπαθεί καν να υπερασπισθεί τον εαυτό του για όλα όσα του καταλογίζονται… Αδυναμία υπεράσπισης ή πιστεύει πως κάποια στιγμή όλα αυτά θα ξεχαστούν; Στην περίπτωση που ισχύει η δεύτερη εκδοχή, πόσο εύκολα μπορεί η λήθη να σκεπάσει έναν πρωθυπουργό ο οποίος θεωρείται ως ο κύριος και ίσως ο μοναδικός υπεύθυνος απώλειας εθνικού εδάφους, αφού στην ουσία των εξελίξεων τα Ίμια αποτελούν μία “ζώνη” η οποία καταγράφεται ως ελληνική περιοχή, αλλά δεν είναι δυνατόν να την επισκεφθεί ο οποιοσδήποτε έλληνας… ακόμη ίσως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"><a href="http://kostasxan.blogspot.com/">http://kostasxan.blogspot.com</a></span></h3>

Γιατί ο Σημίτης ευχαρίστησε τις ΗΠΑ για τα Ίμια;

Ellada simera 0 21:01

Η εφημερίδα “Κόσμος του Επενδυτή”, στο χθεσινό της φύλλο “αποκαλύπτει” ότι οι Αμερικανοί είχαν πείσει τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Σημίτη ότι οι Τούρκοι θα βύθιζαν τον ελληνικό στόλο που βρισκότ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η υφαλοκρηπίδα και το «αγκάθι» του Καστελόριζου.

<span style="font-size: small;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/01/image160.jpg?w=530&h=349" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="210" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/01/image160.jpg?w=530&h=349" width="320" /></a></div><span style="font-size: small;"><strong>ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ </strong></span><br /> <h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">ΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση του προβλήματος του Αιγαίου διά της επιστροφής στο… παρελθόν προσανατολίζεται ο κ. Γ. Παπανδρέου.Ο Πρωθυπουργός κατέστησε σαφείς τις προθέσεις του μέσω της απαντητικής επιστολής του στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ζητώντας να τεθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα- α λα Ελσίνκι- για την κατάληξη των διερευνητικών επαφών.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Η ελληνική πλευρά, διά των δημοσίων δηλώσεων τόσο του Πρωθυπουργού όσο και του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Δρούτσα,επιμένει ότι είναι έτοιμη να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Είναι όμως αυτό το μόνο θέμα; Ή μια μελλοντική προσφυγή θα αφορά γενικότερα το νομικό καθεστώς του Αιγαίου; «Το κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα αναφέρεται σε προβλήματα, όχι μόνο στην υφαλοκρηπίδα» σχολιάζει πηγή που έχει ασχοληθεί επί μακρόν με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. «Αν η διαδικασία που θα ακολουθηθεί είναι η ίδια που ξεκίνησε μετά τη Συμφωνία του Ελσίνκι,τότε η επιστολή Παπανδρέου αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι η προσφυγή στη Χάγη θα αφορά όλα τα θέματα επί των οποίων υπήρξε ασυμφωνία» εξηγεί.</span></h3><span style="font-size: small;"><span id="more-18171"></span></span><br /> <h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στο θέμα της υφαλοκρηπίδας η ελληνική πλευρά έχει επιδιώξει να αποφύγει το κλείσιμο ελληνικών νησιών σε τουρκική υφαλοκρηπίδα. Για τον σκοπό αυτό είχε εξεταστεί η ανταλλαγή περιοχών, με την προσφορά π.χ. μεγαλύτερου κομματιού στους Τούρκους στην έξοδο των Δαρδανελίων. Σε ζήτημα-αγκάθι ωστόσο, λόγω των ερευνητικών δραστηριοτήτων της Αγκυρας στην Ανατολική Μεσόγειο, θα μπορούσε να αναδειχθεί το Καστελόριζο. Ο κ. Παπανδρέου κάνει ρητή αναφορά στην επιστολή του για αποφυγή τέτοιων ενεργειών σε υφαλοκρηπίδα που δεν έχει οριοθετηθεί.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Γεωγραφικά το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο. Αν όμως εξεταστεί ως ειδική περίπτωση, ίσως επικρατήσουν κριτήρια δυσμενέστερα για την ελληνική πλευρά. Εμπειροι διπλωμάτες υπενθυμίζουν πρόσφατη απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα που «φωτογραφίζει» την περίπτωση του Καστελόριζου και προσεγγίζει τις τουρκικές θέσεις οι οποίες συμπυκνώνονται στο επιχείρημα ότι ένα νησί τόσο απομονωμένο από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό δεν μπορεί να περιορίζει τόσο πολύ την τουρκική υφαλοκρηπίδα.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Κατά την προηγούμενη εντατική διαπραγμάτευση, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, ο βασικός, αν και ανομολόγητος, στόχος της Αθήνας ήταν η επέκταση των χωρικών υδάτων που θα συνοδευόταν από την εναρμόνισή τους με τον εναέριο χώρο. «Το εύρος χωρικών υδάτων και εναερίου χώρου πρέπει να καθοριστεί από εμάς και όχι από το Δικαστήριο. Ιδιαίτερα το πρώτο είναι κρίσιμο, διότι αποτελεί το εσωτερικό όριο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» σημειώνουν διπλωματικές πηγές. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα οκτώ ή εννέα ναυτικά μίλια, με τις απαραίτητες προσαρμογές, ανάλογα με την περιοχή, θεωρούνταν σύμφωνα με πληροφορίες εφικτός στόχος από την Αθήνα. Θα συνεπαγόταν όμως και απεμπόληση του δικαιώματος περαιτέρω επέκτασης στο μέλλον; Το ερώτημα αυτό διατυπωνόταν στο άκρως απόρρητο ενημερωτικό υπόμνημα που είχε παραδώσει μετά τις εκλογές του 2004 ο πρώην υπουργός Εξωτερικών κ. Τ.Γιαννίτσης στον κ. Π. Μολυβιάτη. Στο υπόμνημα Γιαννίτση διατυπώνονταν προβληματισμοί και για τις πραγματικές προθέσεις της Αγκυρας με την καινοφανή θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Πρόκειται για διαπραγματευτικό χαρτί ώστε να σπάσει την ομοιογένεια του χώρου των Δωδεκανήσων ή η Τουρκία έχει εδαφικές διεκδικήσεις; Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο κ. Παπανδρέου ρώτησε τον κ. Ερντογάν, όταν τον συνάντησε τον περασμένο Οκτώβριο στην Κωνσταντινούπολη, αν η Αγκυρα έχει εδαφικές βλέψεις. Εκείνος φέρεται να απάντησε αρνητικά. «Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος» λέει διπλωματική πηγή, ακόμη και αν τα νομικά όπλα που έχει στη «φαρέτρα» της η Αθήνα, όπως η ιταλοτουρκική συμφωνία του 1932 και η Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων του 1947, θεωρούνται ισχυρά.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Διπλωματικοί κύκλοι προειδοποιούν πάντως ότι με την επιστολή Παπανδρέου «ανοίγει η πόρτα να πάνε στη Χάγη όλα τα θέματα που θέτει στο τραπέζι η Αγκυρα, μεταξύ των οποίων οι “γκρίζες ζώνες” και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου». Οι ίδιες πηγές υπογραμμίζουν ότι μια τέτοια εξέλιξη «θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας». Και αναρωτιούνται: «Ποιος είναι αυτός που θα εγγυηθεί την εφαρμογή μιας πιθανής συμφωνίας;». Επιπλέον, όσοι ασκούν κριτική στις επιλογές Παπανδρέου τονίζουν ότι στην παρούσα συγκυρία οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία θα γίνουν με την πλάστιγγα να γέρνει προς την πλευρά της Αγκυρας. Και αυτό καθώς η Ουάσιγκτον φλερτάρει ανοιχτά με την κυβέρνηση Ερντογάν, την οποία θεωρεί «κομβικό παίκτη» για τη διαχείριση μετώπων όπως το Ιράκ και το Αφγανιστάν.</span></h3><h2 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Το ραντεβού Δρούτσα – Χίλαρι.</span></h2><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">ΡΑΝΤΕΒΟΥ με τη Χίλαρι Κλίντον θα έχει την Τρίτη ο κ. Δρούτσας. Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών επισκέπτεται τις ΗΠΑ με γεμάτη ατζέντα. Πέραν της κυρίας Κλίντον, ο κ. Δρούτσας θα συναντηθεί με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Στάινμπεργκ, ενώ στη συνέχεια θα μεταβεί στη Νέα Υόρκη όπου θα έχει συνομιλίες με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν. Με τον τελευταίο θα συζητήσουν και τα αποτελέσματα της επίσκεψής του στην Κύπρο, όπου μετέβη για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι πως προχωρούν οι συνομιλίες Χριστόφια- Ταλάτ. Το θέμα της κατάργησης της βίζας θα απασχολήσει τις συνομιλίες Δρούτσα – Κλίντον, καθώς η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της συμφωνίας έχει συμπέσει με την αυστηροποίηση των μέτρων ασφαλείας στις ΗΠΑ μετά την απόπειρα τρομοκρατικής επίθεσης ανήμερα τα Χριστούγεννα σε αμερικανικό αεροσκάφος. Η ελληνική πλευρά θα ξανακούσει τις έντονες παροτρύνσεις της Ουάσιγκτον να αντιμετωπίσει με ρεαλισμό το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ώστε να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατόν η ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Ο κ. Δρούτσας θα συζητήσει επίσης το ενδεχόμενο πραγματοποίησης επίσκεψης του κ. Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><a href="http://nationalpride.wordpress.com/">Greek National Pride</a></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"> </span></h3>

Η υφαλοκρηπίδα και το «αγκάθι» του Καστελόριζου.

Ellada simera 0 20:36

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ ΣΕ ΟΡΙΣΤΙΚΗ λύση του προβλήματος του Αιγαίου διά της επιστροφής στο… παρελθόν προσανατολίζεται ο κ. Γ. Παπανδρέου.Ο Πρωθυπουργός κατέστησε σαφείς τις προθέσεις του μέσω της απ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Εχουν στοιχηματίσει 77 δισ. ευρώ στο ελληνικό κραχ...

<span style="font-size: small;"></span> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/01/krax.jpg?w=400&h=218" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="174" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2010/01/krax.jpg?w=400&h=218" width="320" /></a></div><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Πίσω από τις κλειστές πόρτες διεθνών οίκων και τραπεζών εξαργυρώνονται τα σενάρια πτώχευσης της χώρας</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Στα 77 δισ. ευρώ έφτασε, σύμφωνα με στοιχεία της Wall Street, η αξία των στοιχημάτων για το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας και τα κεφάλαια που αναζήτησαν προστασία μέσω των Credit default Swaps (ασφάλιστρο κινδύνου) αυξήθηκαν κατά 29% και ανήλθαν στα 9,13 δισ. ευρώ έναντι 7,07 δισ. ευρώ.<br /> Αριθμοί «ψυχροί», οι οποίοι φωτίζουν τις άγριες κερδοσκοπικές επιθέσεις των ξένων κατά της Ελλάδος.<br /> Η προσδοκία τους δεν είναι να οδηγήσουν τη χώρα στο έσχατο σημείο, άλλωστε με κάθε ευκαιρία κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ έχουν αποκλείσει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας, αλλά να πληρωθούν έχοντας ως μοναδικό εργαλείο τον φόβο που έχει μετεξελιχθεί σε εμπόρευμα μεγάλης αξίας γι’ αυτούς που τον διακινούν.<br /> Εχουν στοιχηματίσει 77 δισ. ευρώ στο ελληνικό κραχ</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"><span id="more-18184"></span><br /> Πίσω από τις «κλειστές» πόρτες των μεγάλων οίκων και των τραπεζών το μόνο που συζητείται είναι πόσο χρυσοφόρα επένδυση έχει γίνει η Ελλάδα αφού δίνει αστρονομικές αποδόσεις στους επενδυτές σε σχέση με άλλων κρατών.<br /> Χαρακτηριστική περίπτωση των κερδοσκοπικών κινήσεων έναντι της Ελλάδας έγινε με το κοινοπρακτικό ομολογιακό δάνειο που σύναψε το υπουργείο Οικονομικών με έξι τράπεζες. Η ανακοίνωση και μόνο ότι έξι τράπεζες «άνοιξαν» το βιβλίο προσφορών ήταν αρκετό για τους «κυνηγούς» των ομολόγων. Η Credit Suisse, η Deutsche Bank, η Goldman Sachs, η Morgan Stanley, η EFG Eurobank και η Εθνική Τράπεζα ανέλαβαν για λογαριασμό του ελληνικού Δημοσίου να συγκεντρώσουν το ποσό των 3 έως 5 δισ. ευρώ. Η ζήτηση που εκδηλώθηκε για το συγκεκριμένο ομόλογο εξέπληξε ευχάριστα τόσο τον εντολέα τους που ήταν το ελληνικό Δημόσιο όσο και τους αναδόχους.<br /> Προσφέρθηκαν συνολικά 25 δισ. ευρώ, ενώ το υπουργείο Οικονομικών πήρε μόλις 8 δισ. ευρώ.<br /> Το ποσό των 25 δισ. ευρώ καλύφθηκε από 200 λογαριασμούς ή πελάτες. Δηλαδή ο καθένας τοποθέτησε 125 εκατ. ευρώ.<br /> Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το 26,2% ήταν Ελληνες, το 29,1% Βρετανοί, το 7,9% Γάλλοι το 6,4% Γερμανοί, το 5,4% Σκανδιναβοί, το 9,6% Αμερικανοί, το 4% Ιταλοί, το 2,4% Ελβετοί και το 2,6% Αυστριακοί. Με βάση τα επενδυτικά σχήματα, το 43,3% ήταν αμοιβαία κεφάλαια, το 28,5% τράπεζες, το 12,8% ασφαλιστικές εταιρείες, το 6,9% κεντρικές τράπεζες χωρών, το 5,7% ασφαλιστικά ταμεία και το 1,2% κερδοσκοπικά funds.<br /> Η απόδοση του ομολόγου ανήλθε στο 6,20%, όταν πριν ληφθεί η απόφαση για το δάνειο, το επιτόκιο ήταν λίγο πάνω από το 5%, που σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει για τα 8 δισ. τόκους 2,4 δισ. συν τις προμήθειες των τραπεζών. Είναι χαρακτηριστικό ότι όποιος επένδυσε 50 εκατ. ευρώ θα λαμβάνει κάθε χρόνο 3,1 εκατομμύρια ενώ στη λήξη θα του επιστραφεί το αρχικό κεφάλαιο.</span></h3><h3 style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRu9QQNC5x3zF65vwoDZWE8EmYkV-3MKae9aSxO1pzdgImJblLitySBOlDqCPTgZW5IQdguQbPAaK6XrzySyHaOb2RJEZaD6_S8k64MOKZUKczWpVvfImGykuIjijASXMu4FJVMAjnHkQ/s1600-h/krax.jpg"><img alt="" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRu9QQNC5x3zF65vwoDZWE8EmYkV-3MKae9aSxO1pzdgImJblLitySBOlDqCPTgZW5IQdguQbPAaK6XrzySyHaOb2RJEZaD6_S8k64MOKZUKczWpVvfImGykuIjijASXMu4FJVMAjnHkQ/s400/krax.jpg" /></a>Μάλιστα την επόμενη μέρα, δηλαδή την Τρίτη 26 Ιανουαρίου, το πολυσυζητημένο ομόλογο είχε βγει προς πώληση σε τιμή χαμηλότερη, με αποτέλεσμα να ανέβει η απόδοση πάνω από το 6,20%. (Ενα ομόλογο έχει μια τιμή και ως βάση είναι οι 100 μονάδες. Η αξία συμπληρώνεται με την ετήσια απόδοσή του, η οποία όμως ανεβαίνει όσο πέφτει από την τιμή των 100 μονάδων. Στην περίπτωση που ενισχυθεί η τιμή θα πέσει η απόδοση).<br /> Σύμφωνα με στελέχη της αγοράς, οι πιέσεις έγιναν διότι οι τράπεζες που συμμετείχαν στην έκδοση του κοινοπρακτικού δανείου έδωσαν τα «κλειδιά» στους κερδοσκόπους.<br /> Οι τράπεζες θυσιάζοντας ένα μέρος της προμήθειας που έλαβαν για τις υπηρεσίες που προσέφεραν και σύμφωνα με τις ίδιες πηγές έφθαναν στο 1% πούλησαν το ομόλογο σε κάποιο άλλον ενδιαφερόμενο ο οποίος είτε θα το πουλήσει προσδοκώντας ότι θα το αγοράσει αργότερα σε πιο χαμηλή τιμή, είτε θα το κρατήσει ποντάροντας στη βελτίωση της αγοράς.<br /> Τώρα οι τράπεζες – ανάδοχοι με «φρέσκο χρήμα» στα χέρια τους και με υπεραξίες που ανήλθαν σε αρκετά εκατομμύρια ευρώ προετοιμάζονται να πάρουν θέση στην επόμενη έκδοση όπως ανακοίνωσε ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ κ. Σπύρος Παπανικολάου και αφορά ομόλογο δεκαετούς διάρκειας.<br /> Αλλωστε οι ανάγκες του ελληνικού Δημοσίου παραμένουν ακόμη σε υψηλά επίπεδα. Σύμφωνα με το σχέδιο του ΟΔΔΗΧ, οι συνολικές δανειακές ανάγκες θα φθάσουν φέτος τα 53 δισ. ευρώ και έχουν συγκεντρωθεί μόλις τα 12,8 δισ. ευρώ.<br /> Ανοίγουν μαζικά short θέσεις<br /> Ετοιμάζουν μεγάλο χτύπημα στο ευρώ<br /> Η Ελλάδα έχει γίνει πεδίο αναμέτρησης των hedge funds που δραστηριοποιούνται στην αγορά και πώληση νομισμάτων, έτσι οι κερδοσκόποι πλέον κινούνται σε δύο κατευθύνσεις: η μία είναι τα ομόλογα και η άλλη η ισοτιμία του ευρώ με το δολάριο.<br /> Την Πέμπτη το νόμισμα της ευρωζώνης δέχθηκε ισχυρό πλήγμα. Η ισοτιμία διαμορφώθηκε στο 1,39 δολάρια, η οποία ήταν η χαμηλότερη από τον Ιούνιο του 2009. Ο ελβετικός οίκος UBS έκανε λόγο για άνοιγμα short θέσεων έναντι του ευρώ. Οι αναλυτές του εκτιμούν ότι η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου μπορεί να φθάσει στο 1,35 δολάρια.<br /> «Πόρτα»<br /> Στέλεχος εγχώριας επενδυτικής τράπεζας υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι «πόρτα» που ακόμη κρατά έξω τους κερδοσκόπους από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Στην περίπτωση που υπάρξει παραβίαση, οι επίδοξοι κερδοσκόποι θα κτυπήσουν χωρίς έλεος τη μία ευρωπαϊκή χώρα μετά την άλλη. Και καταλήγει λέγοντας το μόνο που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μια δήλωση από κορυφαίο παράγοντα της Ευρώπης, οποίος θα δείξει στους κερδοσκόπους ότι το παιχνίδι τελείωσε στην Ελλάδα και να τους διαβεβαιώσει ότι δεν θα τους αφήσουν να συνεχίζουν τα «παιχνίδια», τα οποία έχουν γίνει άκρως επικίνδυνα για την υπόσταση της Ενωμένης Ευρώπης, επισήμανε.<br /> Εως ότου συμβεί αυτό τα κερδοσκοπικά funds αλλά και οι μεγάλες αμερικανικές τράπεζες ανέλαβαν δράση, με το «κυνήγι» των υπεραξιών να μην σταματά στις αγορές των μετοχών και ομολόγων αλλά να επεκτείνεται και σε άλλους τομείς όπως είναι τα υπερχρεωμένα κράτη και οι τεράστιες δανειακές τους ανάγκες.<br /> Οι κερδοσκόποι αλλά και τα ντίλινγκ ρουμ των τραπεζών σχεδιάζουν την αποκομιδή κερδών όχι από τις εταιρείες αλλά από τα ίδια τα κράτη.<br /> Η Ελλάδα, η Ιρλανδία αλλά και άλλα κράτη-μέλη άνοιξαν την «όρεξη» των κερδοσκόπων αφού τα δημοσιονομικά τους δείχνουν σημάδια κατάρρευσης. Η σωτηρία της κάθε χώρας είναι υπόθεση δική της και δεν μοιράζεται μεταξύ των άλλων μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.<br /> Το μήνυμα που στέλνει η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης προς τον έξω κόσμο είναι ο καθένας μόνος του.<br /> Υπεραξίες<br /> Η πολιτική αντιμετώπιση της όλης κατάστασης έχει δώσει βήμα στους κερδοσκόπους. Σήμερα χτυπούν την Ελλάδα, αύριο θα βάλουν στο στόχαστρο την Πορτογαλία και ούτω καθεξής.<br /> Οι περισσότερο άπληστοι κερδοσκόποι αναζητούν υπεραξίες από την πτώση του ευρώ και την ενίσχυση του δολαρίου διότι έχουν κατανοήσει ότι τα πολιτικά κέντρα της Ευρώπης δεν μπορούν να δώσουν μια λύση και θυμίζουν περισσότερο Βαβέλ.<br /> Στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι τράπεζες, και κυρίως οι αμερικανικές, θα καταγράψουν φέτος σημαντικά κέρδη από την πολιτική ακυβερνησία που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, γεγονός που αποδεικνύει σύμφωνα με αναλυτές βλέπουν την υπεροχή του αμερικανικού κατεστημένου έναντι του ευρωπαϊκού.</span></h3>

Εχουν στοιχηματίσει 77 δισ. ευρώ στο ελληνικό κραχ...

Ellada simera 0 20:27

Πίσω από τις κλειστές πόρτες διεθνών οίκων και τραπεζών εξαργυρώνονται τα σενάρια πτώχευσης της χώραςΣτα 77 δισ. ευρώ έφτασε, σύμφωνα με στοιχεία της Wall Street, η αξία των στοιχημάτων για το ενδε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Διάλογος;;;;;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWg1Cdx9ZMzVBNUaNhAlgE4jgsposw7iaGBPexVfq17PyO6cuHUOEM2DRc8zVKL8qbI_qR5PgXLXJjVVkh6s8XoSWBOJGHYuXUxiT8JXzGCNwHuRf-Ddtf0jlzyDm9F4pZViCoRPC_Bue9/s1600-h/%CE%95%CF%81%CF%84-%CE%93%CE%B9%CF%89.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWg1Cdx9ZMzVBNUaNhAlgE4jgsposw7iaGBPexVfq17PyO6cuHUOEM2DRc8zVKL8qbI_qR5PgXLXJjVVkh6s8XoSWBOJGHYuXUxiT8JXzGCNwHuRf-Ddtf0jlzyDm9F4pZViCoRPC_Bue9/s400/%CE%95%CF%81%CF%84-%CE%93%CE%B9%CF%89.JPG" width="400" /></a></div><br /> <span style="color: rgb(0, 0, 0); font-weight: bold;">Ο Φάνης Ξημεράκης </span><span style="color: rgb(0, 0, 0);">δημιουργεί</span><br /> Για περισσότερη σάτιρα <a style="color: rgb(204, 0, 0);" href="http://satira-epikerotitas.blogspot.com">satira-epikerotitas.blogspot.com</a>

Διάλογος;;;;;

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ 0 17:14

Ο Φάνης Ξημεράκης δημιουργεί Για περισσότερη σάτιρα satira-epikerotitas.blogspot.com… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος των «επιθέτων»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.newstime.gr/resources/2010-01/oikologia-prwthypourgoi-thumb-medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://www.newstime.gr/resources/2010-01/oikologia-prwthypourgoi-thumb-medium.jpg" width="320" /></a></div><span class="multimediaMIDDLE imageItemMEDIUM"> <span class="caption"></span></span><strong>Για την Ελλάδα: </strong>το όνομα να ισχύει erga omnes, με γεωγραφικό προσδιορισμό <br /> - <strong>Για τη Μακεδονία:</strong> ένα όνομα που δε θα απειλήσει την εθνική ταυτότητα και τη γλώσσα, και το οποίο θα εγκριθεί με δημοψήφισμα <br /> - <strong>Για την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ:</strong> οποιοδήποτε όνομα που θα κλείσει το ζήτημα για πάντα και θα ανοίξει τις πόρτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ <br /> Οι δύο κυβερνήσεις προσκάλεσαν τον μεσολαβητή των Η.Ε., κ. Μάθιου Νίμιτς να επισκεφθεί τις δύο χώρες και να ακούσει τις απόψεις τους, γεγονός που δείχνει ότι και στις δύο πλευρές υπάρχουν κάποιες αλλαγές σχετικά με τις προηγούμενες θέσεις. <br /> Έγκυροι αναλυτές στα Σκόπια υποστηρίζουν ότι βρέθηκε λύση για την ονομασία και ότι όλη η δραστηριότητα αυτή τη στιγμή γίνεται μόνο για να ανοίξει το δρόμο και στις δύο χώρες για να αποδεχθούν. Μερικοί βιάστηκαν να ανακηρύξουν το τελικό όνομα ως το «State of Macedonia», την οποία για πρώτη φορά προήγαγε δημόσια σε μία συνέντευξη στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Forum» ο κ. Σέργκιαν Κέριμ, πρώην πρεσβευτής στον Ο.Η.Ε. και πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε. Ο κ. Κέριμ υποστηρίζει ότι αυτή η ονομασία ή το «Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας» πρέπει να προταθεί στην Ελλάδα, ενώ οι Η.Π.Α. και η Γαλλία θα πρέπει να παίξουν κύριο ρόλο στο να πείσουν την Αθήνα να την αποδεχθεί. Οι ντόπιοι αναλυτές υποστηρίζουν πως η πρόταση του κ. Κέριμ είναι το κρυφό ατού και της Ουάσιγκτον, αλλά επίσης και ότι δύσκολα θα περάσει στην Ελλάδα. Οι αναλυτές δε βλέπουν πώς το όνομα αυτό είναι ένα βήμα μπροστά από το τωρινό «Δημοκρατία της Μακεδονίας». <br /> Ένας άλλος δείκτης του γεγονότος ότι βρισκόμαστε στα τελικά στάδια είναι ο πληθωρισμός των προσφορών για μεσολαβητές στη διαμάχη. Ίσως όλοι να έχουν το προαίσθημα ότι πλησιάζει η επίλυση και επιθυμούν να λάβουν ένα κομμάτι της δόξας. Πρώτος, μετά τη συνάντηση με τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου στο Βελιγράδι, προσφέρθηκε ο Σέρβος Πρόεδρος κ. Μπόρις Τάντιτς, έπειτα ο Σλοβένος Πρωθυπουργός κ. Μπόρουτ Πάχορ, και τέλος, ο Αυστριακός Υπουργός Εξωτερικών κ. Michael Spindelegger… <br /> Παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος κ. Γκιόργκι Ιβάνοβ είχε μιλήσει θετικά για τις προσφορές αυτές, οι πιο πρόσφατες δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών κ. Αντόνιο Μιλόσοσκι («πολλές μαμμές - κουτσό παιδί») δείχνουν ότι τα Σκόπια επίσημα αρνήθηκαν τις «καλές χάρες των καλών φίλων» και ψάχνουν τη λύση στην τρίτη παραλλαγή: άμεσες διαπραγματεύσεις και συζητήσεις που θα διεξάγονταν μόνο στα Σκόπια και την Αθήνα. «Κάθε βοήθεια είναι ευπρόσδεκτη, κάθε ενδιαφέρον το δεχόμαστε σαν να είναι με καλές προθέσεις, σ’ αυτή τη διαμάχη όμως, οι επιθυμίες δεν μπορούν να βοηθήσουν, αυτό πρέπει να το λύσουν οι δύο πλευρές σε διμερείς διαπραγματεύσεις», είπε ο κ. Μιλόσοσκι κατά τη διάρκεια της επίσκεψης στη Σλοβενία. Το ίδιο στηρίζει και ο εκπρόσωπος της Ε.Ε. στα Σκόπια, κ. Ερβάν Φουερέ. <br /> <span class="multimediaMIDDLE imageItemMEDIUM"><a href="http://www.blogger.com/resources/2010-01/fair-chance-thumb-large.jpg" jquery1264935119328="20" rel="shadowbox" shadowboxcachekey="1" title=""><img alt="" src="resources/2010-01/fair-chance-thumb-medium.jpg" /> </a><span class="caption"></span></span>Το βασικό θέμα σήμερα στην επίλυση της διαφοράς είναι οι παράπλευρες συνέπειες της ενδεχόμενης «νέας» λύσης: πώς η λύση αυτή θα ενσωματωθεί στην ονομασία του έθνους και της γλώσσας, πώς δηλαδή θα επηρεάζει την ταυτότητα. Ασφαλώς, η κυβέρνηση στα Σκόπια μπορεί να δεχτεί μία λύση για το όνομα πιο εύκολα, εάν δε θέτει σε κίνδυνο το ζήτημα της ταυτότητας. Ασφαλώς μπορεί να πει ναι στο γεωγραφικό όνομα για όλες τις χρήσεις, εάν ωστόσο γίνει αποδεκτό από την Αθήνα το «μακεδονικό» έθνος, και η «μακεδονική» γλώσσα... <br /> Είναι βέβαιο επομένως, ότι οι διαπραγματεύσεις ανεξάρτητα από τον τόπο που θα διεξαχθούν – είτε στο Βελιγράδι, είτε στη Λιουμπλιάνα, ή τη Βιέννη, τη Νέα Υόρκη, την Αθήνα ή τα Σκόπια – θα εξαρτώνται πλέον αποκλειστικά από την έκταση και τον τρόπο της χρήσης, όχι του ονόματος, αλλά των επιθέτων. <br /> «Οι προσδιορισμοί της ταυτότητας είναι ζητήματα για τα οποία απλώς δε θέλουμε, ή πιο ακριβώς, δεν έχουμε δίκιο να συζητάμε. Ελπίζω ότι και ο γείτονάς μας έχει τη συνείδηση ότι για τα ζητήματα της ταυτότητας κανείς σ’ αυτό τον κόσμο δε συζητά. Η ταυτότητα είναι ένα συναίσθημα με το οποίο γεννιέται ένας άνθρωπος, και αυτό το προσωπικό συναίσθημα των πολιτών είναι απλώς αδύνατο να αφαιρεθεί από το λαό με ένα νομοθέτημα, με ένα κομμάτι χαρτί. Εάν ο γείτονάς μας πράγματι, και όχι μόνο φαινομενικά, είναι έτοιμος για λύση, είναι δυνατόν να επιτευχθεί συμβιβασμός. Εμείς είμαστε έτοιμοι», δήλωσε ο Πρόεδρος Ιβάνοβ πριν από δέκα μέρες μπροστά στο διπλωματικό σώμα. <br /> Ασφαλώς, μία επιπλέον περιπλοκή στη διαμάχη, στο ζήτημα της ταυτότητας, είναι πρόσφατα η όλο και πιο εντατική επιμονή στις αρχαίες ρίζες της ταυτότητας. Πρόκειται για τη συζήτηση για το ποιοι είναι και από ποιον κατάγονται οι κάτοικοι της Δημοκρατίας της Μακεδονίας που διαχώρισε και το λαό, τους δημοσιογράφους, ακόμα και τους πολιτικούς σε «Αρχαίους» και «Σλάβους» Μακεδόνες.<br /> <br /> <span style="color: #cc0000;">NEWSTIME </span>

Ο πόλεμος των «επιθέτων»

Ellada simera 0 12:56

Για την Ελλάδα: το όνομα να ισχύει erga omnes, με γεωγραφικό προσδιορισμό - Για τη Μακεδονία: ένα όνομα που δε θα απειλήσει την εθνική ταυτότητα και τη γλώσσα, και το οποίο θα εγκριθεί με δημοψήφι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το χρέος της ηγεσίας μετά την απόφαση...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.philenews.com/afieromata/Kypriako_2009/2009/orams.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="221" src="http://www.philenews.com/afieromata/Kypriako_2009/2009/orams.jpg" width="320" /></a></div>Η οργή των Τούρκων, Εγγλέζων και πάσης φύσεως σφετεριστών, είναι έκδηλη διότι αντιλαμβάνονται ότι η Απόφαση Όραμς έχει σοβαρές προεκτάσεις για το ουσιαστικό περιεχόμενο της λύσης και μπορεί να ανατρέψει τους σχεδιασμούς τους. Λέμε «μπορεί», επειδή η Απόφαση από μόνη της δεν το κάνει. Απαιτείται ηγεσία που να διεκδικεί διαχρονικά, αταλάντευτα και πειστικά. Αλλά εκείνοι που δεν θέλουν να αντιληφθούν την αξία των Αποφάσεων Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων είναι Ε/κ πολιτικοί, που βρίσκονται είτε εντός της διαπραγματευτικής ομάδας για το Κυπριακό είτε εκτός, αλλά ανήκουν στην ίδια πολιτική σκέψη. Ενώ υπάρχει η θέση αρχής ότι η λύση θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα (και το δικαίωμα ιδιοκτησίας), το Κεφάλαιο Περιουσίες έχει κατακερματιστεί και εκφυλιστεί στις διαπραγματεύσεις, α) με ταξινόμηση των περιουσιών σε κατηγορίες και β) με προκαθορισμό τριών επιλογών επίλυσής του (αποζημίωση, ανταλλαγή ή επιστροφή της περιουσίας). Η διαφωνία περιορίστηκε στο ποιος θα έχει τον πρώτο λόγο για την τύχη της περιουσίας. Αν αυτά συνιστούν θέση αρχής για εφαρμογή του δικαιώματος ιδιοκτησίας, οι λέξεις έχασαν ξανά τη σημασία τους. Μοναδική σωστή διαπραγματευτική θέση είναι η διασφάλιση συνθηκών ασφάλειας και ευρωπαϊκής νομιμότητας ώστε ο καθένας (Ε/κ ή Τ/κ) να απολαμβάνει την περιουσία του. Αυτό σημαίνει θέση αρχής. Λύση με επαχθείς συνθήκες ή ανασφάλεια, αναπόφευκτα θα οδηγήσει στο ξεπούλημα των ε/κ περιουσιών και το γεωγραφικό διαχωρισμό. Στην άλλη πλευρά του κομματικού σκηνικού βρίσκονται εκείνοι που… καλούσαν το κατοχικό καθεστώς να περιοριστεί στα 2/3 των ε/κ περιουσιών. Κι ενώ έπρεπε να απολογούνται, «πανηγυρίζουν» με την Απόφαση και δηλώνουν πως πάντοτε επιδίωκαν λύση που θα κατοχυρώνει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένου του δικαιώματος ιδιοκτησίας! Αυτό δεν είναι μόνο απώλεια της σημασίας των λέξεων, αλλά παραλογισμός. Ήδη, με αφορμή την Απόφαση Όραμς, ο Ν. Αναστασιάδης αποφάνθηκε (20.1.2010) πως ό,τι κτίστηκε για δημόσια χρήση (στα κατεχόμενα και στις ελεύθερες περιοχές) δεν μπορεί να έχει την τύχη των Όραμς με αίτημα την κατεδάφιση. Η θέση του εξισώνει τις παρανομίες του κατοχικού καθεστώτος με τις πράξεις της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτους-μέλους της Ε.Ε. Ωστόσο, για τυχόν παρανομίες της Κυπριακής Δημοκρατίας ή άλλων, υπάρχουν δικαστήρια. Ούτε οι πολιτικοί αποφασίζουν ούτε θα λυθούν στις διαπραγματεύσεις με εξίσωση διά της «ανταλλαγής» των παρανομιών, όπως προφανώς συμφέρει στους Τούρκους ή επειδή αυτό αποδέχονται Ε/κ πολιτικοί. Αν έτσι καταλαβαίνουν την αξιοποίηση της Ε.Ε. στην εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε εξηγούνται πολλές από τις κακοδαιμονίες στο Κυπριακό. Με τέτοια αντίληψη αποδέχτηκαν σχέδια που προνοούσαν παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων, καλούσαν το κατοχικό καθεστώς να περιοριστεί στα 2/3 των περιουσιών μας μετά το δημοψήφισμα και σήμερα πανηγυρίζουν για Δικαστική Απόφαση που ξεχαρβαλώνει την επιχειρηματολογία τους! Οι Τ/κ, ως Ευρωπαίοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεσμεύονται από τις Αποφάσεις των Δικαστηρίων αυτόματα. Αυτό επιβάλλει η ευρωπαϊκή νομιμότητα. Γι’ αυτό, κύριος στόχος, ανεξαρτήτως των διαπραγματεύσεων, πρέπει να είναι η συνεχής εμπέδωση της Κυπριακής Δημοκρατίας διαμέσου όλων των θεσμών της. Ώστε, όποια λύση κι αν προκύψει, να συνιστά εκ των πραγμάτων μετεξέλιξη του υφιστάμενου κράτους που θα έχει κερδίσει το σεβασμό και την εμπιστοσύνη περισσότερων Τ/κ. Η κατοχή δεν είναι λόγος για να αυτοαναιρείται το κράτος και να εξαιρεί τους Τ/κ από τη συμμόρφωση προς όλες τις νομοθεσίες. Άλλωστε, η Απόφαση του ΔΕΚ -λήφθηκε πριν από την πρόσφατη Απόφαση του Αγγλικού Δικαστηρίου- με αφορμή την υπόθεση Όραμς, ουσιαστικά έκρινε ότι το σύνολο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνιστούν τον πυρήνα του κοινοτικού κεκτημένου είναι υποχρεωτικό και δεν επιδέχεται παρεκκλίσεις. <br /> <div style="color: #cc0000;"><b><br /> </b></div><b style="color: #cc0000;">ΣΗΜΕΡΙΝΗ</b>

Το χρέος της ηγεσίας μετά την απόφαση...

Ellada simera 0 12:48

Η οργή των Τούρκων, Εγγλέζων και πάσης φύσεως σφετεριστών, είναι έκδηλη διότι αντιλαμβάνονται ότι η Απόφαση Όραμς έχει σοβαρές προεκτάσεις για το ουσιαστικό περιεχόμενο της λύσης και μπορεί να ανατρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Απίστευτα κηρύγματα τουρκισμού στη Θράκη με την πλήρη συνενοχή των τοπικών πολιτικών!

<h3 class="post-title entry-title"><br /> </h3><div class="post-body entry-content"> <style> .fullpost{display:inline;} </style> <span style="color: #990000; font-size: 130%; font-weight: bold;">Εκπληκτικά ντοκουμέντα από το εκτουρκισμένο πανηγύρι του Χίλια στον νομό Έβρου</span><br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw_vBpLYyKveT1Fl2FH8jUeXiUpyp7-n7woCDDnGQSSZD16IeLy20wdJzyAWyOaeh_lC2La2r_QmVpxNyP-WWvg228QpHPEsecBF5bYNSTnW9yVGMqumModCkamoj9HTS11B4d4lldInk/s1600-h/%CE%9C%CE%AD%CF%84%CE%B5.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432674379057402210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiw_vBpLYyKveT1Fl2FH8jUeXiUpyp7-n7woCDDnGQSSZD16IeLy20wdJzyAWyOaeh_lC2La2r_QmVpxNyP-WWvg228QpHPEsecBF5bYNSTnW9yVGMqumModCkamoj9HTS11B4d4lldInk/s400/%CE%9C%CE%AD%CF%84%CE%B5.JPG" style="cursor: pointer; float: right; height: 123px; margin: 0pt 0pt 10px 10px; width: 164px;" /></a><span style="color: #000066; font-weight: bold;">Για την εκστρατεία εκτουρκισμού των Πομάκων της Θράκης από τους προξενικούς μηχανισμούς (όπως μεταξύ άλλων εκδηλώνεται και με την προκλητική οικειοποίηση των παραδοσιακών πομάκικων πανηγυριών), σας έχουμε βεβαίως μιλήσει και άλλες φορές.</span><br /> Προ ημερών μάλιστα σας δείξαμε και οπτικοακουστικά ντοκουμέντα από το πανηγύρι του Αλάντεπε στην ορεινή Ροδόπη, όπου παρίστανται συνεχώς ο νομάρχης Γιαννακίδης και άλλοι χριστιανοί πολιτικοί. Για να μην σχηματίσετε ωστόσο την εντύπωση ότι το πρόβλημα αρχίζει και τελειώνει εκεί, σήμερα η ιστοσελίδα μας σας παρουσιάζει κάποια πραγματικά απίστευτα ντοκουμέντα από το άλλο εκτουρκισμένο (πρώην) πομάκικο πανηγύρι, στην ορεινή τοποθεσία Χίλια του νομού Έβρου.<br /> <span class="fullpost">Σε μια άκρως νέο-οθωμανική ατμόσφαιρα (υπενθυμίζουμε άλλωστε ότι, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του διοργανωτή «Πολιτιστικού Συλλόγου Χίλια», στο εν λόγω πανηγύρι εορτάζεται η κατάκτηση της Θράκης από τους Τούρκους τον 14ο αι.), ανάμεσα σε γιγάντια πανό με φράσεις του Μουσταφά Κεμάλ και μέσα σε μόλις μισή ώρα (5/8/2007) βλέπουμε πράγματα εκπληκτικά. Βλέπουμε τον (τότε) Τούρκο πρόξενο Ντεμιρέρ να αποκαλεί τους παρευρισκόμενους μουσουλμάνους «αγαπητούς ομογενείς» του ή να κάνει λόγο για την επί επτά αιώνες συνεχιζόμενη τουρκική παράδοση του πανηγυριού και τον εκπρόσωπο των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» στην Προύσα «αγά» Αλή Ομέρογλου να απευθύνει επίσημο χαιρετισμό! Βλέπουμε τους ψευτομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής Μέτε και Σερήφ να επιδίδονται σε ένα παραληρηματικό κήρυγμα τουρκισμού, με τον πρώτο να αποκαλεί το πανηγύρι τεκμήριο του μεγαλείου του τουρκικού έθνους που τιμά τα έθιμα και τις παραδόσεις του (!) και έτσι στέκεται πάντα όρθιο με δύναμη και αυτοσυνειδησία σε όλες τις βαλκανικές χώρες (όπως η Βουλγαρία και η…Δυτική Θράκη!) ή να διαμαρτύρεται για τα περιορισμένα δικαιώματα των «Τούρκων» της Θράκης, και τον δεύτερο να κάνει επίσης λόγο για τη μακραίωνη παράδοση των τουρκικών πανηγυριών και να επισημαίνει (πάλι καλά!) ότι οι «Τούρκοι» της Θράκης έχουν μεγαλύτερη ελευθερία σήμερα για να τιμήσουν τα…έθιμά τους απ’ ό,τι πριν 20 χρόνια!<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFS1UNS1pPSP-BoLeY5q8u206txUeeXdCeNR2y83bdPjzQ5dqNrNJMA6rAUIQrTKfYk_tjghgwFgulMvoSmIJ1W5xcBOnqbfiT3NIjoy2Z1BsSP6bfsXJw7rbAHjVdqHugSLKrh6aEhZA/s1600-h/%CE%A6%CE%A9%CE%A4%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3-04172.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432674591027219106" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFS1UNS1pPSP-BoLeY5q8u206txUeeXdCeNR2y83bdPjzQ5dqNrNJMA6rAUIQrTKfYk_tjghgwFgulMvoSmIJ1W5xcBOnqbfiT3NIjoy2Z1BsSP6bfsXJw7rbAHjVdqHugSLKrh6aEhZA/s400/%CE%A6%CE%A9%CE%A4%CE%99%CE%91%CE%94%CE%97%CE%A3-04172.jpg" style="cursor: pointer; float: right; height: 125px; margin: 0pt 0pt 10px 10px; width: 167px;" /></a>Το χειρότερο ωστόσο δεν είναι αυτό! Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά διαδραματίζονται υπό τα πλήρως ήρεμα βλέμματα των ημετέρων τοπικών πολιτικών, που όχι μόνο παρίστανται («νομιμοποιώντας» δια της παρουσίας τους ως θεσμικούς παράγοντες στη Θράκη τον – άνευ ουδεμίας ουσιαστικά εξουσίας και αρμοδιότητας εκτός του διπλωματικού του οικήματος – Πρόξενο της Τουρκίας και τους προκλητικούς τουρκόφρονες που παριστάνουν τους…μουφτήδες), αλλά και υπερθεματίζουν ουσιαστικά με τις δικές τους ομιλίες. Μετά τον νομάρχη Ροδόπης Γιαννακίδη (που φυσικά δεν θα μπορούσε ούτε από εδώ να…λείπει), παίρνει τον λόγο ο νομάρχης Έβρου Ζαμπουνίδης και επιδίδεται σε…φιλοτουρκική πλειοδοσία, κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ ότι δεν υλοποιεί ΦΩΤΙΑΔΗΣ 04172τις υποσχέσεις της στη μειονότητα, σε πλήρη αντίθεση με την (προσκείμενη στο ΠΑΣΟΚ) Νομαρχία Έβρου, που ό,τι υποσχέθηκε, το πραγματοποίησε! Ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (και πρώην υφυπουργός) Φωτιάδης αποκαλεί τον Πρόξενο «εξοχότατο» (ευτυχώς τουλάχιστον όχι…«πολυχρονεμένο»), επαναλαμβάνει τις…γνωστές κωμικές πομφόλυγες περί πολυπολιτισμικότητας και σεβασμού του διαφορετικού και χαιρετίζει τη συνεχιζόμενη παράδοση των…τοπικών εθίμων (περί Πομάκων φυσικά ούτε λόγος)! Αλλά βέβαια το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στο ένα κόμμα, γιατί και ο βουλευτής της ΝΔ Δερμεντζόπουλος απευθύνει χαιρετισμό (μέσα στα ίδια σημειολογικά πλαίσια), ενώ τελικά σε προκλητικότερο όλων αναδεικνύεται ο πολιτικά ομόσταυλός του πολιτευτής Κελέτσης, ο οποίος κατακεραυνώνει τις ακραίες φωνές που αντιμάχονται τα συγκεκριμένα πανηγύρια και επιδίδεται σε…συγχαρητήρια προς τον Τούρκο Πρόξενο για τη στάση του, που προωθεί την ελληνοτουρκική φιλία! Το εμετικό γλείψιμο του εν λόγω πολιτευτή αναδεικνύει μάλιστα τον Ντεμιρέρ και τον «αγαπητό του συνάδελφο Αμέτ Ιλχάν» σε «μεγάλους παράγοντες», που περίπου πρέπει να τους…ακούμε για την ομαλότητα και τη σταθερότητα στην περιοχή, απομονώνοντας τις «παράλογες φωνές» των ακραίων κύκλων, οι οποίοι κάνουν λόγο περί κινδύνων!<br /> Απέναντι βέβαια σε όλα αυτά (που επαναλαμβάνονται σταθερά στη Θράκη εδώ και πολλά χρόνια), είναι φανερό πως δεν υπάρχει τίποτα που εμείς θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ως σχόλιο. Ούτε για τους θρασύτατους πράκτορες της Άγκυρας που δρουν ανενόχλητοι, ούτε για τα κωμικά πρόσωπα, που μέσα στην ανίατη ελαφρότητα της ψηφοθηρικής τους εθελοδουλείας, παριστάνουν τους τοπικούς πολιτικούς μας ταγούς. Παρακολουθείστε μόνο τα παρακάτω βίντεο (από την ερασιτεχνική κάμερα του συνεργάτη μας Μ.Κ.) και συνειδητοποιείστε απλώς με ποιον ακριβώς τρόπο η Τουρκοκρατία στην περιοχή μας ουσιαστικά συνεχίζεται για έβδομο συνεχόμενο αιώνα…<br /> </span><br /> <center><embed allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" height="344" src="http://www.youtube.com/v/jCOWRXU-ygM&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&hl=en_US&feature=player_embedded&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" width="425"></embed></center><br /> 1. Ο Τούρκος πρόξενος Ντεμιρέρ, ο εκπρόσωπος των «Τούρκων Δ.Θράκης» της Προύσας «αγάς» Ομέρογλου και ο νομάρχης Έβρου Ζαμπουνίδης (Όχι, τον νομάρχη Ροδόπης δεν τον ξαναδείχνουμε σήμερα! Κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα, γιατί θα έχουμε προσεχώς κι άλλα γι’ αυτόν. Ε, να μη νομίσει ότι έχουμε και…προσωπικά μαζί του)!<br /> <br /> <center><embed allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" height="344" src="http://www.youtube.com/v/iU6V_0-CsWs&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&hl=en_US&feature=player_embedded&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" width="425"></embed></center><br /> 2. Οι βουλευτές Φωτιάδης (ΠΑΣΟΚ) και Δερμεντζόπουλος (ΝΔ), αλλά και ο πολιτευτής της ΝΔ Κελέτσης<br /> <br /> <center><embed allowfullscreen="true" allowscriptaccess="always" height="344" src="http://www.youtube.com/v/GVyl0gGznBo&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&hl=en_US&feature=player_embedded&fs=1" type="application/x-shockwave-flash" width="425"></embed></center><br /> 3. Προκλητικά κηρύγματα υπέρ του τουρκικού έθνους της Θράκης από τους ψευτομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής Μέτε και Σερήφ. Ακολουθούν αγώνες με Τούρκους παλαιστές και τουρκικά τραγούδια.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFxEzTLiZmJAH_x67zEKTw_kXylwh_o1jLEm290uLPHKDGm_AcGlvRs9oFuRgsfiG8FvUG5Ju34CCCrfB5KHyN1rnERUvVoQ2XXfKO7w_CvOCL-kLT20pLFg9GPuRuH26bkKOrW1IvVEQ/s1600-h/%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%9F.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5432676282586209202" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFxEzTLiZmJAH_x67zEKTw_kXylwh_o1jLEm290uLPHKDGm_AcGlvRs9oFuRgsfiG8FvUG5Ju34CCCrfB5KHyN1rnERUvVoQ2XXfKO7w_CvOCL-kLT20pLFg9GPuRuH26bkKOrW1IvVEQ/s400/%CE%A0%CE%91%CE%9D%CE%9F.JPG" style="cursor: pointer; display: block; height: 300px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 512px;" /></a>Και ένα φωτογραφικό στιγμιότυπο από τα πανό στο Χίλια με… ρήσεις μεγάλων ανδρών!<br /> ”Θαυμάζω ιδιαίτερα την εξυπνάδα, τη δύναμη και την ηθική των αθλητών” – Κεμάλ Ατατούρκ!</div><div class="post-body entry-content"> </div><div class="post-body entry-content"><b style="color: #cc0000;"><span style="color: black;">ΠΗΓΗ: </span>http://kostasxan.blogspot.com/ </b></div>

Απίστευτα κηρύγματα τουρκισμού στη Θράκη με την πλήρη συνενοχή των τοπικών πολιτικών!

Ellada simera 0 12:40

.fullpost{display:inline;} Εκπληκτικά ντοκουμέντα από το εκτουρκισμένο πανηγύρι του Χίλια στον νομό Έβρου Για την εκστρατεία εκτουρκισμού των Πομάκων της Θράκης από τους προξενικούς μηχανισμού… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αύξηση φόβου για τους πρόσφυγες διαπιστώνει έρευνα της Public Issue

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.newstime.gr/resources/2009-09/metanastes-3-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://www.newstime.gr/resources/2009-09/metanastes-3-thumb-large.jpg" width="320" /></a></div><div style="color: red;"><b>Της Μαριας Δεληθαναση:   </b></div>Η έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής και πολιτικής ασύλου οδηγεί σε συστηματική ένταση των φοβικών συνδρόμων της ελληνικής κοινωνίας, συμπεραίνεται σε έρευνα της Public Issue για την «Κ». Εξι στους δέκα Ελληνες θεωρούν ότι η μετανάστευση βλάπτει τη χώρα, όταν πριν από δύο χρόνια ένας στους δύο Ελληνες θεωρούσε ότι μετανάστες και πρόσφυγες βλάπτουν τη χώρα. Η ελληνική κοινωνία θεωρεί ότι η μετανάστευση, πλέον, βλάπτει στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας (59% το 2010 έναντι 47% το 2008), ότι αλλοιώνει την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων (57% το 2010 έναντι 47% το 2008), ότι στερεί δουλειές από τους Ελληνες (45% το 2010 έναντι 39% το 2008). Σταθερό παραμένει το ποσοστό όσων θεωρούν τους αλλοδαπούς υπεύθυνους για την αύξηση της εγκληματικότητας (75%).<br /> <br /> Η αύξηση του αριθμού προσφύγων (από Αφρική και Ασία) τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την έλλειψη συγκροτημένης πολιτικής και νομοθεσίας που γεννούν φοβία και ανασφάλεια, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την καλλιέργεια ακροδεξιών αντιλήψεων. Οχι τυχαία, ένα ανησυχητικά αυξανόμενο ποσοστό ετησίως (περίπου 10%) θεωρεί ότι η Πολιτεία δεν είναι αρκετά «σκληρή» μαζί τους. Φέτος το 72% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η μεταναστευτική πολιτική είναι λιγότερο αυστηρή απ’ όσο πρέπει, έναντι 63% πέρυσι. Ταυτοχρόνως, διάχυτη είναι η αίσθηση πως η χώρα έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής της σε «απρόσκλητους». Το 88% θεωρεί ότι πρέπει να υπάρχει όριο στον αριθμό αλλοδαπών που βρίσκονται στη χώρα, το 60% θεωρεί ότι η χώρα έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής της και το 43% έχει την εντύπωση ότι ξεπερνούν τα δύο εκατ. (!) ανθρώπους. Σύμφωνα με τον μέσο όρο των υποκειμενικών αντιλήψεων, ο αριθμός των μεταναστών και προσφύγων εκτιμάται σε 1.695.000 ανθρώπους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι νόμιμοι ανέρχονται σε 980.000 και σε 280.000 εκτιμώνται οι παράνομοι.<br /> Διχασμένη εμφανίζεται η ελληνική κοινωνία στο θέμα των δικαιωμάτων μεταναστών. H πόλωση είναι σαφής: 45% υπέρ – 45% κατά για το δικαίωμα συμμετοχής τους στις εκλογές και την απόκτηση ιθαγένειας. Οσον αφορά τις προϋποθέσεις για τη χορήγηση ιθαγένειας, η άποψη της κοινής γνώμης ταυτίζεται με ό,τι ορίζεται στο νομοσχέδιο: σταθερή εργασία, μακρόχρονη παραμονή στη χώρα, εκπαίδευση, γνώση της ελληνικής γλώσσας, ενώ το 50% θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση τη γέννηση στην Ελλάδα. Σχετικά με τα απαιτούμενα χρόνια νόμιμης διαμονής στη χώρα, το νομοσχέδιο ορίζει την 5ετία (μέσος όρος στους πρώην Ε.Ε.-15), η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου προτείνει 8ετία και η κοινή γνώμη μιλάει για 6-10 χρόνια.

Αύξηση φόβου για τους πρόσφυγες διαπιστώνει έρευνα της Public Issue

Ellada simera 0 12:24

Της Μαριας Δεληθαναση:   Η έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής και πολιτικής ασύλου οδηγεί σε συστηματική ένταση των φοβικών συνδρόμων της ελληνικής κοινωνίας, συμπεραίνεται σε έρευνα της Pu… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια