Τι περιμένει ο Ελληνισμός από την κυβέρνηση Μπάιντεν – Ο ρόλος των Ελληνοαμερικανών

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/biden-ellada.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/biden-ellada-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Καρυώτης Θεόδωρος</b><br />Η ελληνοτουρκική διένεξη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο και το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Ορούτς Ρεις έχει φτάσει στα 6,5 ν.μ. από το Καστελόριζο και την Στρογγύλη. Έτσι, θεώρησα χρήσιμο, να απευθυνθώ στους ελάχιστους Ελληνοαμερικανούς, που θα βρεθούν σε κάποιες θέσεις ευθύνης στην νέα κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν.<br /><br />Στην Αθήνα και την Λευκωσία υποψιάζονται ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα προβεί σε μια σημαντική παραβίαση την κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων μέχρι την 20η Ιανουαρίου 2021, ημερομηνία αποχώρησης από τον Λευκό Οίκο του φίλου του Ντόναλντ Τραμπ. Μια περίληψη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων θα φανεί χρήσιμη σε όσους Ελληνοαμερικανούς αξιοποιηθούν από την κυβέρνηση Μπάιντεν.<br /><br />Βρίσκεται πάντα στην μνήμη μου το Άρθρο 121 της UNCLOS και ενθυμούμαι καλά τους αγώνες της ελληνικής και της κυπριακής αντιπροσωπείας, για την διατήρηση του και το πείσμα της Τουρκίας για την εξαφάνισή του. Το άρθρο 121, παράγραφος 2 δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ή παρερμηνείας γιατί ξεκάθαρα επισημαίνει ότι:<br /><br />«Με την εξαίρεση των προβλεπόμενων στην παράγραφο 3, η αιγιαλίτιδα ζώνη, η συνορεύουσα ζώνη, η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης που εφαρμόζονται σε άλλο χερσαίο έδαφος. Η εξαίρεση της παραγράφου 3 διευκρινίζει ότι: βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινο μόνιμο πληθυσμό ή οικονομική ζωή δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα».<br /><br />Αυτή όμως η εξαίρεση δεν επηρεάζει το καθεστώς του Αιγαίου, γιατί μολονότι υπάρχουν τέτοιου είδους ελληνικοί βράχοι, δεν αλλάζουν την μεγάλη εικόνα, μια και επικαλύπτονται από την υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖ των υπόλοιπων κατοικήσιμων νησιών του Αιγαίου. Επρόκειτο για μια μεγάλη νίκη για τα ελληνικά νησιά και ιδιαίτερα για το ξεχασμένο σύμπλεγμα (Μεγίστη, Ρω, Στρογγύλη) του Καστελλόριζου.<br /><br />Η σημασία της Στρογγύλης<br /><br />Το Καστελλόριζο απέχει 80 μίλια από την Ρόδο, 170 μίλια από την Κύπρο, αλλά μόνο 1 μίλι από την Τουρκία. Έχει έκταση 5 τετραγωνικών μιλίων και κατοικείται σήμερα από περίπου 400 κατοίκους, ενώ στο τέλος του 19ου αιώνα αριθμούσε 10.000 κατοίκους. Να υπενθυμίσουμε, βέβαια, ότι το κλειδί είναι η Στρογγυλή και όχι το Καστελλόριζο. Η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο, μόνο εάν δοθεί πλήρης επήρεια στην Στρογγύλη. Εάν η Στρογγύλη δεν υπάρχει στον χάρτη και δοθεί πλήρης επήρεια στο Καστελλόριζο, δεν έχουμε επαφή με την ΑΟΖ της Κύπρου.<br /><br />Η Τουρκία κατάλαβε, πολύ καθυστερημένα, ότι βρίσκεται εκτός της ενεργειακής σκακιέρας στην Ανατολική Μεσόγειο και έχει συνειδητοποιήσει ότι η Αίγυπτος, το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα διαθέτουν ένα μεγάλο πλούτο υδρογονανθράκων. Το μόνο που της απομένει είναι να εκβιάσει και να εκφοβίσει τους γείτονές της, στο τρίγωνο Καστελλόριζο, Κύπρος, Κρήτη. Αυτό είναι το τρίγωνο που θέλει να συνεκμεταλλευτεί με την Ελλάδα και για δεκαετίες η Αμερική φαίνεται να συμφωνεί μαζί της.<br /><br />Οι ΗΠΑ καυτηριάζουν την Κίνα, που παραβιάζει βάναυσα την UNCLOS, αλλά κωφεύουν στην προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν, που παριστάνει τον Κινέζο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν που βρίσκονται οι υδρογονάνθρακες στην περιοχή μας. Ιδιαίτερα γνωρίζουν, από μελέτες της CIA, ότι το Αιγαίο Αρχιπέλαγος διαθέτει ελάχιστους υδρογονάνθρακες. Φαίνεται ότι αυτό είναι και το δόλωμα των Αμερικανών προς την ελληνική κυβέρνηση, όταν αφήνουν ολόκληρο το Αιγαίο στην Ελλάδα, αλλά μας ζητούν να δώσουμε λίγη Μεσόγειο στην Τουρκία.<br /><br />Εδώ βέβαια κρύβεται η πανουργία των Αμερικανών. Με το σχέδιό τους δεν πρόκειται να δώσουν μεγαλύτερη ΑΟΖ στην Τουρκία εις βάρος των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου. Απλώς επιθυμούν μία συνδιαχείριση και όχι συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας και της Κύπρου. Έτσι πιστεύουν ότι θα λύσουν και το Κυπριακό πρόβλημα, που έχουν βάλει στο ράφι για πολύ καιρό. Όπως θα έλεγαν και οι Αμερικανοί "με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια".<div><br />ΗΠΑ και Τουρκία<br /><br />Έχω επανειλημμένα γράψει ότι οι Αμερικανοί, μέχρι σήμερα, επιθυμούν το μοίρασμα των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, διότι δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία και να την ρίξουν στην αγκαλιά της Ρωσίας. Πιστεύουν ότι η συνεκμετάλλευση ή καλύτερα η συνδιαχείριση των υδρογονανθράκων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας πρέπει να επιτευχθεί πάση θυσία.<br /><br />Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η Τουρκία δεν διαθέτει υδρογονάνθρακες, αλλά θέλουν να μοιραστεί τους ανύπαρκτους υδρογονάνθρακές της με την Ελλάδα και την Κύπρο! Από το 1922 οι Τούρκοι πάντοτε υπερηφανεύονταν ότι είχαν μεγάλες ακτές, αλλά δεν διέθεταν μεγάλη θάλασσα και μετά το 1982 συνειδητοποίησαν ότι η θάλασσά τους περιορίστηκε και άλλο. Έτσι άρχισαν έναν επικίνδυνο ρητορικό πόλεμο, εκτός δύο θερμών εξαιρέσεων (1987 και 1996), αλλά από το 2018 προβάλλουν και παρανοϊκές απαιτήσεις, που σίγουρα θα συνεχιστούν και στο μέλλον.<br /><br />Πρέπει να επισημάνουμε εδώ ότι οι ειδικοί στο Δίκαιο της Θάλασσας γνωρίζουν τη θέση των ΗΠΑ, που ακολουθούν δύο μέτρα και δύο σταθμά, στο θέμα της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών. Στις 10 Μαρτίου 1983 ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν υπέγραψε προεδρικό διάταγμα βάσει του οποίου <a href="https://slpress.gr/ethnika/poia-einai-i-kokkini-grammi-ton-ipa-gia-aoz-ti-prepei-na-kanei-i-ellada/">η Αμερική ανακήρυξε ΑΟΖ 200 ν.μ.</a> πέρα από τις ακτές της. H πράξη αυτή της Αμερικής αποκτά ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, διότι η Αμερική τη διατήρησε, σύμφωνα με την UNCLOS, ΑΟΖ για όλα ανεξαιρέτως τα νησιά της.<br /><br />Υπεροχή της ΑΟΖ<br /><br />Η Αμερική έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ της με βάση την αρχή της ίσης απόστασης (equidistance), που τόσο αντιπαθεί η Τουρκία, με την Ρωσία, τον Καναδά, το Μεξικό, τις Μπαχάμες και την Κούβα. Όταν όμως έρχεται η ώρα να ασχοληθεί με την ελληνοτουρκική διαφορά στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος, υποστηρίζει τις τουρκικές θέσεις περί ευθυδικίας (equity). Έτσι, οι Αμερικανοί υποστηρίζουν ότι τα δικά τους νησιά, κατοικήσιμα ή όχι, έχουν πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ, αλλά παρόμοια δικά μας νησιά δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα. Αυτή είναι μια απαράδεκτη φιλοτουρκική θέση των Αμερικανών από το 1982, που πρέπει, επιτέλους, να ανατραπεί.<br /><br />Ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος στο εξαιρετικό, 895 σελίδων, βιβλίο του "Ελληνοτουρκικές σχέσεις", αναφέρει επτά λόγους που επιβάλλουν την ανακήρυξη ΑΟΖ:<br />«Διασφαλίζει και επιβεβαιώνει την πολιτική και οικονομική ενότητα του ελλαδικού χώρου, τις ηπειρωτικές περιοχές με τα νησιά.<br />Προστατεύει το θαλάσσιο περιβάλλον πέραν των χωρικών υδάτων (π.χ. από πετρελαιοκηλίδες), που είναι και ο μόνος πλούτος του Αιγαίου, τον οποίο μέχρι σήμερα εκμεταλλεύεται η Ελλάδα μέσω του τουρισμού.<br />Βοηθά στην αντιμετώπιση της καταστροφής των αλιευτικών πεδίων του Αιγαίου, που υπεραλιεύονται συστηματικά πέραν των 6 μιλίων από τις ελληνικές ακτές.<br />Προσφέρει δυνατότητες οικονομικής εκμεταλλεύσεως πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης, μέσω, π.χ., της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ρεύματα, ύδατα και ανέμους.<br />Έχει ως βάση της το στοιχείο της αποστάσεως από τις ακτές και μόνον. Έτσι καταρρίπτει οποιοδήποτε τουρκικό επιχείρημα για γεωμορφολογικά στοιχεία του βυθού της θάλασσας, που θα μπορούσαν να συνδεθούν με την υφαλοκρηπίδα.<br />Κλείνει θέματα που δυνητικά θα μπορούσαν να εγερθούν στο μέλλον στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπως αυτό της ΑΟΖ.<br />Προσφέρει μεγαλύτερη ισχύ σε ένα κράτος η πρόσκτηση αυξημένων αρμοδιοτήτων στις θάλασσες που το περιβάλλουν».</div><div><br />Τι χρειαζόμαστε από τον Μπάιντεν<br /><br />Οι Ελληνοαμερικανοί, που ενδεχομένως υπηρετήσουν σε καίρια πόστα της κυβέρνησης Μπάιντεν, πρέπει να επιμείνουν στο νέο αμερικανό πρόεδρο, που πάντως αντίθετα με τον προκάτοχο του γνωρίζει καλά τη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ότι τα αμερικανικά συμφέροντα θα εξυπηρετηθούν καλύτερα αν προχωρήσει στις παρακάτω ενέργειες:<br />Να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τουρκίας την άμεση αποχώρησή της από την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, διότι παραβιάζει την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS). Δεν μπορεί η Αμερική να κατακρίνει σφοδρά την Κίνα που παραβιάζει τις ΑΟΖ πέντε κρατών στη Νότια Σινική Θάλασσα, αλλά να αγνοεί παρόμοιες παραβιάσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Να δώσει το πράσινο φως για την οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο, προειδοποιώντας ταυτόχρονα τον Ερντογάν να μη τολμήσει να επέμβει σε αυτή την καθόλα νόμιμη οριοθέτηση. Οι συνεργάτες του Μπάιντεν να του δείξουν το επόμενο χάρτη που επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.<br /><br />Χάρτης της οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου<img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/11/xartis_AOZ-300x225.png" width="640" /></div><div><br /></div><div>Αυτός ο χάρτης δείχνει ότι η ΑΟΖ της Ελλάδας εφάπτεται στο περιβόητο οικόπεδο 4 της κυπριακής ΑΟΖ, αλλά, ακόμη σημαντικότερο, εφάπτεται στο τριεθνές σημείο, που ενώνει τις ΑΟΖ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου.<br />Να διαμηνύσει στην Ελλάδα ότι οι ΗΠΑ δεν θα αντιταχθούν εάν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα, σε όλη την επικράτεια, από 6 ν.μ. σε 12 ν.μ, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, αρκεί ταυτόχρονα να επεκτείνει τον εναέριο χώρο της επίσης στα 12 ν.μ., ώστε το εύρος των χωρικών της υδάτων να ταυτίζεται με το εύρος του εναερίου χώρου και όχι να δηλώνει άλλο εύρος για τα χωρικά ύδατα και άλλο για τον εναέριο χώρο της.<br />Να ζητήσει από την Τουρκία να προβεί σε διάλογο με την Ελλάδα για την οριοθέτηση των ΑΟΖ των δυο κρατών. Σε περίπτωση αποτυχίας να είναι υποχρεωτική η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι περιμένει ο Ελληνισμός από την κυβέρνηση Μπάιντεν – Ο ρόλος των Ελληνοαμερικανών

Καρυώτης Θεόδωρος Η ελληνοτουρκική διένεξη βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο και το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Ορούτς Ρεις έχει φτάσει στα 6,5 ...

Διαβάστε την συνέχεια

Rafale – Mirage και F-35: Γιατί η συμμαχία Ελλάδας – ΗΑΕ είναι κρίσιμη και “πληγώνει” την Τουρκία

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/files/Image/NewOnAlert/AEROPLANA/F35_RAFALE-750x344.jpg" /><br /><br />Η Ελλάδα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπέγραψαν πρόσφατα μια αμυντική συμφωνία που έχει δυνητικές στρατηγικές συνέπειες για την Τουρκία, δεδομένης της αμοιβαίας αντίθεσης αυτών των χωρών στην εξωτερική πολιτική της Άγκυρας, η οποία ωστόσο περιλαμβάνει και μια «διάσταση» που σχετίζεται με εξοπλιστικά προγράμματα και πιο συγκεκριμένα τα γαλλικά μαχητικά Rafale και Mirage, καθώς επίσης και τα stealth μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35.<br /><br />Η Ελλάδα αντιτάσσεται σθεναρά στην γεώτρηση φυσικού αερίου της Τουρκίας εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου (ΑΟΖ), στη δημιουργία μιας τεράστιας ΑΟΖ με τη Λιβύη και στην απόπειρα διάτρησης σε αμφισβητούμενα ύδατα στο Αιγαίο Πέλαγος. Τα ΗΑΕ είναι κλειδωμένα σε έναν “ψυχρό πόλεμο” σε ολόκληρη την περιοχή με την Τουρκία και υποστηρίζουν την Ελλάδα στις εδαφικές της διαφορές.<br />Το «αντι-τουρκικό» μπλοκ<br /><br />Όπως αναφέρει αναλυτής που ειδικεύεται σε θέματα της Μέσης Ανατολής, η δημιουργία ενός πολυμερούς αντι-τουρκικού μπλοκ, ακόμη και ενός «συμβολικού διπλωματικού χώρου», θα προσφέρει τόσο στην επερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση «εναλλακτικά πλαίσια για την αντιμετώπιση της τουρκικής συμπεριφοράς που χαρακτηρίζεται ως αποσταθεροποιητική» «.<br /><br />Όμως ο αναλυτής προσθέτει στο σημείο αυτό ότι η “στρατιωτική αξία τέτοιων συμφωνιών είναι ελάχιστη, καθώς η Τουρκία παραμένει κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ”.<br /><br /><img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/files/Image/NewOnAlert/AEROPLANA/rafale-en-exercice_articlephoto.jpg" /><br /><br />Από την άλλη, ο Γιώργος Τζογόπουλος, ανώτερος συνεργάτης του Center International de Formation Européenne και ερευνητικός συνεργάτης στο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών Begin Sadat (BESA), σημείωσε ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας βασίζεται σε «καλές σχέσεις με περιφερειακούς φορείς και σχήματα περιφερειακής συνεργασίας».<div><br />Η στρατηγική συμμαχία Ελλάδας – ΗΑΕ<br /><br />Ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά ότι: «Η συνεργασία της Ελλάδας με τα ΗΑΕ έχει ακμάσει τον τελευταίο χρόνο, ειδικά επειδή τα ΗΑΕ έχουν επικρίνει το τουρκικό μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες». Στη συνέχεια τονίζει ότι «και οι δύο πλευρές υποστήριξαν τον Στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης, ενώ η συνεκπαίδευση μαχητικών αεροσκαφών F-16 των δύο χωρών – με βάση την Κρήτη – τον περασμένο Αύγουστο είναι ένδειξη αλληλεγγύης».<br /><br />Αναλυτές της ανεξάρτητης ερευνητικής ομάδας “BlueMelange” της Turkish Defense News, με έδρα την Άγκυρα, πιστεύουν ότι αυτό το τελευταίο σύμφωνο είναι «πολύ πιο περίπλοκο» από την τριμερή συμφωνία άμυνας και ασφάλειας Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου που επιτεύχθηκε τον Σεπτέμβριο, ενώ δήλωσαν στην τουρκική εφημερίδα Ahval πως “αυτή η συμφωνία μπορεί να ανοίξει το δρόμο για ορισμένες σημαντικές συμβάσεις πωλήσεων και αγορών όπλων το επόμενο έτος».<br /><br /><img height="418" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2019/12/haf_mirage-1.jpg" width="640" /><br /><br />Και αυτό διότι, η Ελλάδα επιδιώκει επί του παρόντος να αναβαθμίσει το οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων, δίνοντας έμφαση στο στόλο των μαχητικών αεροσκαφών της ελληνική Πολεμικής Αεροπορίας, όπου τα ΗΑΕ μπορούν να συνεισφέρουν στην αναβάθμιση του με χρηματοδοτήσεις.<br />Η ενίσχυση των αεροπορικών δυνάμεων<br /><br />Η Lockheed Martin αναβαθμίζει ήδη το μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών F-16 και όπως έχει αναφέρει η αμερικανική εταιρεία, όταν αυτές οι αναβαθμίσεις ολοκληρωθούν, η Ελλάδα θα χρησιμοποιεί τα πιο προηγμένα F-16 στην Ευρώπη.<br /><br />Επίσης, η Αθήνα προχώρησε και στην ιδιαίτερα σημαντική συμφωνία με το Παρίσι για την αγορά 18 προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών πολλαπλών ρόλων Dassault Rafale 4++ γενιάς, την ίδια στιγμή που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και για τα stealth μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35, τα οποία η Τουρκία “έχασε” μετά την αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400.<br /><br /><img height="427" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2019/11/F-35_-F-16.jpg" width="640" /><br /><br />Σε ό,τι αφορά τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, διαθέτουν την πιο προηγμένη έκδοση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στον κόσμο και επιδιώκει παράλληλα να αποκτήσει 50 stealth μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35 καθώς επίσης και 18 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα τύπου Reaper από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, οι αναλυτές της Blue Melange επισημαίνουν μια ακόμα σημαντική διάσταση της συμφωνίας Ελλάδας – ΗΑΕ, που επικεντρώνεται γύρω από τα μαχητικά αεροσκάφη Mirage, λέγοντας ότι αν τα ΗΑΕ αποκτήσουν τα F-35, είναι πολύ πιθανό τα προηγμένα και αναβαθμισμένα Mirage 2000-9 που διαθέτουν, να ενταχθούν στο οπλοστάσιο της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στο μέλλον.<br /><br />Πρόκειται δηλαδή για μια συμφωνία που λειτουργεί ως στρατηγικό αντίβαρο στην “επιθετική” τουρκική εξωτερική πολιτική, στην γαλλική επιρροή στην περιοχή, έχοντας την “έγκριση” των ΗΠΑ και η οποία χαρακτηρίζεται ως “win-win” και για τις δύο πλευρές.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Rafale – Mirage και F-35: Γιατί η συμμαχία Ελλάδας – ΗΑΕ είναι κρίσιμη και “πληγώνει” την Τουρκία

Η Ελλάδα και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα υπέγραψαν πρόσφατα μια αμυντική συμφωνία που έχει δυνητικές στρατηγικές συνέπειες για την Τουρκία, δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Τουρκία απειλεί και το Ιράν

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/e4/e41f44771cda4560b6d58b0e5f41ebc3.jpg?quality=80&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του <b>Κώστα Ράπτη</b><br />Η δολοφονική επιχείρηση στα περίχωρα της Τεχεράνης εναντίον του πυρηνικού επιστήμονα Μοχσέν Φαχριζαντέ αποτελεί, πέραν των άλλων, μια στιγμή μεγάλης αμηχανίας για την ιρανική ηγεσία, εφόσον αποκαλύπτει την ύπαρξη πολλαπλών κενών ασφαλείας, αλλά και την ανεμπόδιστη δράση οπλισμένων αντικαθεστωτικών, ενδεχομένως με ξένους εντολείς.<br /><br />Όμως, από μία άποψη, επρόκειτο για το δεύτερο μεγάλο πλήγμα μέσα σε λίγες ημέρες. Αφού το Ιράν βρισκόταν ήδη σε αρκετά αμήχανη θέση μετά την εκεχειρία στο Ναγκόρνο Καραμπάχ που υπαγόρευσε ο Βλαντίμιρ Πούτιν στις 10 Νοεμβρίου. Μία εκεχειρία η οποία επίσης γεννά σοβαρές ανησυχίες ασφαλείας για την Ισλαμική Δημοκρατία.<br /><br />Ανεξάρτητα του βαθμού συνεννόησης που έχουν επιτύχει τα τελευταία χρόνια ως συνανάδοχοι της "Διαδικασίας της Αστάνα” για την επίλυση της πολιτικής κρίσης (αλλά και ως συνεταίροι σε ποικίλα σχήματα παράκαμψης των αμερικανικών κυρώσεων), το Ιράν και οι Τουρκία, χώρες πληθυσμιακά ισοδύναμες και με μεγάλες περιφερειακές φιλοδοξίες, αποτελούν αντικειμενικά ανταγωνιστικές δυνάμεις, όπως έχει αποδείξει και η μακραίωνη ιστορία των συγκρούσεών τους. Και τα κέρδη που κατέγραψε στο Ναγκόρνο Καραμπάχ το Αζερμπαϊτζάν και η μεγάλη προστάτιδά του Τουρκία δεν μπορούν παρά να προβληματίζουν την Τεχεράνη.<br /><br />Αν μη τι άλλο διότι η Τουρκία παραμένει πάντοτε μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ το το Αζερμπαϊτζάν διατηρεί πολύμορφη συνεργασία με το Ισραήλ, τόσο στο επίπεδο των πληροφοριών, όσο και των εξοπλισμών, που άλλωστε υπήρξε καταλυτική για την έκβαση της πρόσφατης σύγκρουσης. Αποτελεί εξάλλου κοινό μυστικό εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια ότι το Ισραήλ προσέβλεπε στο Αζερμπαϊτζάν ως "βατήρα” για μία ενδεχόμενη ισραηλινή αεροπορική επιχείρηση εναντίον των ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.<br /><br />Για το Ιράν, η προώθηση των μεγαλύτερων αντιπάλων του στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου, δεν αποτελεί ευχάριστη είδηση – πόσω μάλλον όταν συνοδεύεται από την εισροή τζιχαντιστών από τη Συρία, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τη μεθόριο.<br /><br />Η αποκατάσταση της εξουσίας του Μπακού καθ' όλο το μήκος των αζερο-ιρανικών συνόρων αποτελεί την απτή αποτύπωση αυτών των ανησυχητικών για την Τεχεράνη εξελίξεων. Πολύ περισσότερο που η συμφωνία εκεχειρίας προβλέπει τη δημιουργία ασφαλούς διαδρόμου για την επικοινωνία του καθαυτό Αζερμπαϊτζάν με τον αποκομμένο θύλακα του Ναχιτσεβάν, που πρακτικά χαρίζει στην Τουρκία απρόσκοπτη πρόσβαση από τα δικά της σύνορα μέχρι την Κασπία Θάλασσα, ενώ θέτει σε κίνδυνο την χερσαία επικοινωνία του Ιράν με την Αρμενία και εκείθεν την Γεωργία.<br /><br />Η ευκολία με την οποία η Ρωσία συμφιλιώθηκε με αυτά τα δεδομένα, προκειμένου να πετύχει την δική της προώθηση στο Νότιο Καύκασο με την ανάπτυξη Ρώσων κυανόκρανων, να διασώσει τη συνεργασία της με την Τουρκία και να "δώσει ένα μάθημα” στην φιλοδυτική ηγεσία της κατά τα λοιπά συμμάχου της Αρμενίας, ασφαλώς προβληματίζει την Τεχεράνη. Και εξηγεί την επίσκεψη που προανήγγειλε (αλλά κατόπιν ανέβαλε) ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ στη Μόσχα για συνομιλίες.<br /><br />Όμως το πρόβλημα είναι πλέον για το Ιράν και εσωτερικό. Το σοβιετικό και μετέπειτα ανεξάρτητο Αζερμπαϊτζάν (το οποίο αποτελούσε μαζί με την Αρμενία και την ανατολική Γεωργία περσική επαρχία μέχρι τις νίκες των τσάρων επί της Περσίας τον 19ο αιώνα) αποτελεί απλώς το βόρειο τμήμα του ευρύτερου αζερικού χώρου, με το νότιο να παραμένει μέχρι σήμερα στην ιρανική επικράτεια. Μάλιστα, οι εθνοτικά Αζέροι Ιρανοί πολίτες είναι περισσότεροι από τους κατοίκους του ανεξάρτητου Αζερμπαϊτζάν και αποτελούν την μεγαλύτερη μη περσική πληθυσμιακή ομάδα της πολυεθνοτικής Ισλαμικής Δημοκρατίας. Ακόμη και ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αγιατολλάχ Χαμενεϊ είναι κατά το ήμισυ Αζέρος, όπως και ο πρώην πρωθυπουργός Μιρχοσέιν Μουσαβί.<br /><br />Αποσχιστικά κινήματα το Ιράν έχει αντιμετωπίσει το Ιράν κατά καιρούς αρκετά. Λ.χ. η δράση του κουρδικού PJKAK, αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ είναι ένα από τα πεδία σύγκλισης συμφερόντων με την Τουρκία. Στο Μπαλουτσεστάν, πάλι, στα σύνορα με το Πακιστάν, όπως και στην αραβόφωνη κοινότητα του Χουζεστάν στα νοτιοδυτικά έχουν σημειωθεί στο πρόσφατο παρελθόν σοβαρές τρομοκρατικές ενέργειες από αυτονομιστικές οργανώσεις, για τις οποίες μπορούμε βάσιμα να υποθέσουμε ότι έχουν άφθονη φροντίδα από το εξωτερικό. Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν θα είναι συγκρίσιμο με ενδεχόμενη απώλεια της νομιμοφροσύνης των "Τορκί”, δηλ. των Αζέρων του Ιράν.<br /><br />Στο φόντο της κρίσης που δημιουργεί ο συνδυασμός της πανδημίας με τις αμερικανικές κυρώσεις, αλλά και της παντουρκικής αυτοπεποίθησης που εμπνέουν οι κινήσεις του Ερντογάν, τα πρώτα σχετικά σημάδια είναι ήδη ορατά – κυρίως στην κοσμικών ηθών Ταμπρίζ, τρίτη μεγαλύτερη πόλη του Ιράν. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στις εξέδρες των γηπέδων, όπου καταγράφονται έγκαιρα οι λαϊκές διαθέσεις, η εικονογραφία των Γκρίζων Λύκων και λοιπών τουρκικών εθνικών συμβόλων αφθονεί. Το Ιράν μοιάζει σταδιακά να αποκτά τη δική του "τουρκική απειλή”.<div><br /></div><div><a href="capital.gr">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς η Τουρκία απειλεί και το Ιράν

Του Κώστα Ράπτη Η δολοφονική επιχείρηση στα περίχωρα της Τεχεράνης εναντίον του πυρηνικού επιστήμονα Μοχσέν Φαχριζαντέ αποτελεί, πέραν των ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως ο Ερντογάν ελέγχει το πεδίο πληροφοριών της Τουρκίας

<img src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2020/01/hackers.jpg" /><br /><br /><b>Merve Tahiroglu</b><br />Καθώς οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν την πανδημία του κορωνοϊού, η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτών δεν φαίνεται να ανησυχούν. Γιατί θα έπρεπε να ανησυχούν; Κάθε μέρα, ο υπουργός υγείας τους μεταδίδει τα καλά νέα στην τηλεόραση, λέγοντας πως περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν από τον θανατηφόρο ιό παρά πεθαίνουν. Ο πρόεδρός τους ορκίζεται να επιστρέψει στην κανονική κοινωνικοοικονομική ζωή μέσα σε λίγες εβδομάδες. Λίγοι Τούρκοι γνωρίζουν ότι η Τουρκία έχει πράγματι έναν από τους υψηλότερους αριθμούς στον κόσμο – γεγονός που αναφέρεται μόνο από ξένα πρακτορεία τύπου . Ακόμα λιγότεροι μοιράζονται την ανάλυση των New York Times που δηλώνει πως οι επίσημοι αριθμοί λοίμωξης της Τουρκίας ενδέχεται να μην ταιριάζουν με την πραγματικότητα.<br /><br />Σίγουρα, Τούρκοι πολίτες που αναγνωρίζουν την απειλή COVID-19 προσπάθησαν να μιλήσουν. Ωστόσο, οι προειδοποιήσεις τους, ανεπιθύμητες από την κυβέρνηση, είχαν σύντομη διάρκεια ζωής στον τουρκικό χώρο πληροφοριών. Μετά την πανδημία που έπληξε την Τουρκία στα μέσα Μαρτίου, οι αρχές έχουν ξεκινήσει ποινικές καταγγελίες εναντίον εκατοντάδων πολιτών για κοινή χρήση αναρτήσεων σχετικά με την πανδημία.<br /><br />Η Τουρκία ενέτεινε τις μεθόδους καταστολής αντιφρονούντων, επειδή ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν θέλει τα αρνητικά νέα σχετικά με την πανδημία να βλάψουν την πολιτική του εικόνα, να προκαλέσουν δημόσια αναταραχή και τελικά να ωθήσουν το νόμισμα σε κρίση. Ο έλεγχος πληροφοριών δεν είναι κάτι νέο για τον Τούρκο πρόεδρο. Στην πραγματικότητα, υπήρξε κανόνας της τουρκικής εσωτερικής πολιτικής – στον πυρήνα της προσπάθειάς της να συγκεντρώσει και να εδραιώσει την εξουσία.<br /><br /><div>Για τον Ερντογάν, έναν λαϊκιστή ηγέτη σε μια πλειοψηφική δημοκρατία, η δημόσια εικόνα είναι κορυφαία προτεραιότητα. Έχει εμμονή με το να παρακολουθεί τον δημόσιο σφυγμό και διατηρεί ένα στενό δίκτυο δημοσκόπησης. Έχοντας εισέλθει στην εθνική πολιτική το 2002 ως ισλαμιστής, μέχρι το 2011 κέρδισε σχεδόν το 50 τοις εκατό των ψήφων – εξαιρετικό για έναν Τούρκο πολιτικό. Ο Ερντογάν βλέπει τον εαυτό του ως «άνθρωπο του λαού» και συχνά επικαλείται τη «βούληση των ανθρώπων» για να δικαιολογήσει αμφιλεγόμενες πολιτικές.<br /><br />Ακόμη και όταν η δημοτικότητά του έχει εξασθενίσει – το κόμμα του δημοσκόπησε κάτω από 40 τοις εκατό στις τελευταίες εκλογές – συνέχισε να καυχιέται για τα αποτελέσματα των εκλογών του ως απόδειξη της ευρείας υποστήριξης και νομιμότητάς του. Πολλοί αυταρχικοί ηγέτες προβάλλουν αυτήν την εικόνα με νοθεία εκλογών – κατασκευαστική συγκατάθεση όπου δεν υπάρχει. Αυτό δεν ήταν ακριβώς το modus operandi του Ερντογάν. Ενώ η κυβέρνησή του κατηγορείται για κάποια εκλογική απάτη, η διαδικασία ψηφοφορίας στην Τουρκία παραμένει σε γενικές γραμμές δωρεάν.<br /><br />Αντί να καθορίζει τα αποτελέσματα, επιτρέπει στις εκλογές να προχωρήσουν – αλλά με ένα άδικο πεδίο ανταγωνισμού βαίνει πολύ προς όφελός του. Πράγματι, ο Ερντογάν βασίζεται σε μια διαφορετική τακτική για να προβάλει μια εικόνα δημοτικότητας: χειραγώγηση της κοινής γνώμης μέσω του χώρου πληροφοριών. Δεν ελέγχει απλώς κύκλους ειδήσεων με το βέλτιστα τηλεοπτικό πολυάσχολο πρόγραμμα του. Κυριολεκτικά κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο μέσω της ιδιοκτησίας των μέσων ενημέρωσης, της αδιάκοπης λογοκρισίας, της καταστολής, αλλά και της στρατηγικής κυκλοφορίας προπαγάνδας και παραπληροφόρησης.<br /><br />Ιδιοκτησία των Media<br /><br />Ο πιο άμεσος τρόπος διαμόρφωσης πληροφοριών στην Τουρκία είναι μέσω παραδοσιακών μέσων. Η μεγάλη πλειοψηφία των Τούρκων λαμβάνει τα πολιτικά νέα από την τηλεόραση. Ο μέσος πολίτης παρακολουθεί 3,5 ​​ώρες τηλεόρασης την ημέρα, και οι περισσότεροι συντονίζονται με τις ειδήσεις – που προσεγγίζουν περίπου 20 εκατομμύρια τηλεθεατές στην πρώτη στιγμή. Οι εφημερίδες είναι η επόμενη πιο δημοφιλής πηγή πληροφοριών, αν και έχουν μικρότερο κοινό.<br /><br />Οι τριάντα εφημερίδες της Τουρκίας προσεγγίζουν περίπου 1,7 εκατομμύρια αναγνώστες την εβδομάδα. Οι τρεις κορυφαίες εφημερίδες έχουν λιγότερες από 200.000 αγορές η καθεμία. Τούτου λεχθέντος, πολλοί Τούρκοι ξοδεύουν τόσο πολύ χρόνο σε ιστότοπους ειδήσεων όσο και στα κοινωνικά μέσα. Κατά την τελευταία δεκαετία, οι σύμμαχοί της οικογένειας και του ιδιωτικού τομέα ήρθαν να αποκτήσουν και να ελέγξουν περισσότερο από το 90% των καναλιών ειδήσεων και εφημερίδων της Τουρκίας. Αυτός ο έλεγχος δίνει στον Ερντογάν ένα βασικό πλεονέκτημα στη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου. Τα βραδινά προγράμματα ειδήσεων των καναλιών υπέρ του Ερντογάν, όπως το ATV, ανταγωνίζονται με την ανεξάρτητη τηλεόραση FOX ως τα προγράμματα με τις περισσότερες προβολές. Οι δύο εφημερίδες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, η Sabah και η Hurriyet, ανήκουν τώρα σε φιλοκυβερνητικούς. Οι ιστότοποι ειδήσεων με τις περισσότερες επισκέψεις είναι επίσης κυβερνητικά κανάλια: CNN Turk και NTV.<br /><br />Αυτές οι εταιρείες ενισχύουν συνεχώς την κοσμοθεωρία του Ερντογάν και την εικόνα που προβάλλεται ως ηγέτης που ενώνει την Τουρκία σε μια παγκόσμια δύναμη. Η προσέγγισή τους ποικίλλει: Οι μυριάδες ηλεκτρονικές εφημερίδες με τη μολυσματική γλώσσα τους συμπληρώνουν μια χούφτα εδραιωμένες εφημερίδες όπως η Hurriyet και κανάλια όπως το CNN Turk, που ταιριάζουν στη γραμμή της κυβέρνησης αλλά με μια εμφάνιση επαγγελματισμού. Ωστόσο, κάτω από τη σκιά του Ερντογάν, τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία απλώς αναπαράγουν τις δηλώσεις τύπου της κυβέρνησης και γενικά απέχουν από την αναφορά σχετικά με τις εγχώριες προκλήσεις στον κανόνα του.<br /><br />Το μονοπώλιο των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης έχει ένα δεύτερο όφελος για τον Ερντογάν: την αυτο λογοκρισία επαγγελματιών μέσων. Η οικονομική μόχλευση του Ερντογάν για την πλειονότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης σημαίνει ότι κάθε αρθρογράφος, δημοσιογράφος, παρουσιαστής, συντάκτης ή παραγωγός που απομακρύνεται από την κυρίαρχη αφήγηση αντλεί το επίκεντρο και ενδεχομένως την τιμωρία του Ερντογάν. Αυτή η γνώση προάγει την αυτο λογοκρισία μεταξύ επαγγελματιών των μέσων μαζικής ενημέρωσης που σκέφτονται δύο φορές πριν τραβήξουν την εχθρική προσοχή. Συχνά, οι συντάκτες ή οι παραγωγοί παρεμβαίνουν στη δουλειά των δημοσιογράφων εάν το θεωρούν πολιτικά ευαίσθητο – μήπως προκαλεί την οργή ενός εισαγγελέα ή φιλοκυβερνητικού αρθρογράφου.<br /><br />Λογοκρισία και καταστολή<br /><br />Παρά τον τεράστιο έλεγχο των επικοινωνιακών μέσων του Ερντογάν, χιλιάδες ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι στην Τουρκία εργάζονται καθημερινά για να επισημάνουν τις καταχρήσεις εξουσίας της κυβέρνησης και τις επιθέσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα τελευταία χρόνια, η Άγκυρα ενέτεινε τις προσπάθειές της για καταστολή, παρενόχληση και σιωπή τέτοιων κρίσιμων φωνών μέσω ενός αυστηρού καθεστώτος λογοκρισίας που δημιουργήθηκε μέσω πολλών νόμων και κανονισμών που επιτρέπουν στις αρχές να ποινικοποιούν τη δημοσιογραφία, να κλείνουν ιστότοπους και αστυνομικά κοινωνικά μέσα.<br /><br />Από το 2015, η Τουρκία αποτελεί το νούμερο ένα ”κράτος φυλακή” δημοσιογράφων στον κόσμο. Επί του παρόντος, περισσότεροι από 100 εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης βρίσκονται στη φυλακή. Οι περισσότεροι από αυτούς κατηγορούνται για συμμετοχή ή προπαγάνδα εκ μέρους μιας τρομοκρατικής οργάνωσης – συχνά σε σχέση με την κάλυψη ομάδων που θεωρούνται από την κυβέρνηση “τρομοκράτες”. Οι δημοσιογράφοι – όπως ακριβώς οι απλοί χρήστες του Διαδικτύου – στοχοποιούνται επίσης για τις δημοσιεύσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, εάν επικρίνουν την κυβέρνηση. Ο ίδιος ο Ερντογάν έχει ξεκινήσει πολλές αγωγές εναντίον δημοσιογράφων για δυσφήμηση.<br /><br />Πέρα από τη σιωπή των κριτικών, αυτές οι αγωγές έχουν επίσης ως αποτέλεσμα την πρόκληση αυτο λογοκρισίας μεταξύ άλλων ανεξάρτητων δημοσιογράφων. Με ανεξάρτητες εταιρείες μέσων ενημέρωσης υπό αυξανόμενη πίεση καθώς περισσότερα καταστήματα είναι ”διπλωμένα” στην αυτοκρατορία του Ερντογάν, η κριτική κάλυψη μπορεί να ισοδυναμεί με δήλωση πολέμου με την Άγκυρα.<br /><br />Το καθεστώς λογοκρισίας διευθύνεται από δύο υπηρεσίες: τον επίσημο επιτηρητή ραδιοφώνου και τηλεόρασης της Τουρκίας, το RTUK και το τμήμα καταπολέμησης του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο της εθνικής αστυνομίας, το οποίο ηγείται των κυβερνητικών ερευνών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μαζί, αυτές οι εταιρείες παρακολουθούν, καταργούν και διερευνούν όλο το μη έντυπο περιεχόμενο – μετάδοση και ψηφιακό – κατόπιν εντολής της κυβέρνησης του Erdo Eran. Η RTUK επιβλέπει όλο το περιεχόμενο εκπομπής στα τουρκικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια και χρησιμοποιεί αυτήν την ισχύ συχνά για να επιβάλλει πρόστιμο ή να αναστείλει ανεξάρτητους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς.<br /><br />Το περασμένο καλοκαίρι, το φιλοερντογανικό κοινοβούλιο παραχώρησε στο RTUK εκτεταμένη επίβλεψη και για όλο το διαδικτυακό περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων ιστότοπων ειδήσεων και πλατφορμών ροής όπως το Netflix. Ακόμα και πριν από αυτό, το RTUK αποκλείει συνήθως ιστότοπους, συμπεριλαμβανομένων των Wikipedia, Facebook και YouTube. Τον περασμένο Αύγουστο, αποκλείστηκαν 136 ιστότοποι, συμπεριλαμβανομένης της δημοφιλούς ανεξάρτητης καθημερινής Bianet.org. Τον Φεβρουάριο, μετά από αεροπορική επίθεση εναντίον Τούρκων στρατιωτών στη Συρία, το RTUK μπλόκαρε το Twitter, το Facebook, το Instagram και το Whatsapp, μαζί με άλλους ιστότοπους, για αρκετές ώρες.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, η Άγκυρα αναζητά τρόπους να απαιτήσει από ξένες εταιρείες κοινωνικών μέσων να ορίσουν έναν τοπικό αντιπρόσωπο υπεύθυνο για τον αποκλεισμό λογαριασμών ή την κατάργηση περιεχομένου σύμφωνα με τις τουρκικές δικαστικές εντολές. Εν τω μεταξύ, το τμήμα κατά του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο καυχιέται ότι παρακολουθεί 45 εκατομμύρια λογαριασμούς κοινωνικών μέσων. Η αδυσώπητη αστυνόμευση του διαδικτύου κέρδισε την Τουρκία στην πρώτη θέση στον αριθμό των νομικών απαιτήσεων που υποβλήθηκαν στο Twitter το 2019 – και δεύτερη στη δικαστική απόφαση εναντίον του Twitter.<br /><br />Η επαγρύπνησή της εντείνεται κατά τη διάρκεια εθνικών κρίσεων: Μετά την εισβολή της Τουρκίας τον Φεβρουάριο του 2018 στη Συρία, συνέλαβε 845 άτομα για αντίθεση στον πόλεμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ομοίως, η αστυνομία συνέλαβε εκατοντάδες χρήστες κοινωνικών μέσων κατά τη διάρκεια της πανδημίας – και έθεσε σε παρακολούθηση χιλιάδες άλλους. Αυτές οι πρακτικές έχουν σχεδιαστεί για να ενσταλάξουν τη λογοκρισία στον χώρο των ψηφιακών μέσων.<br /><b>dayan.org</b><br />Μετάφραση <b>Χωριανόπουλος Άγγελος</b><br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως ο Ερντογάν ελέγχει το πεδίο πληροφοριών της Τουρκίας

Merve Tahiroglu Καθώς οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν την πανδημία του κορωνοϊού, η πλειοψηφία των Τούρκων πολιτώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο έλεος του Ερντογάν οι Έλληνες αλιείς με την ευγενική χορηγία της κυβέρνησης

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/ellinotourkika_alieia.png"><img height="416" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/ellinotourkika_alieia.png" width="640" /></a><br /><br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Το πρόσφατο περιστατικό με το ελληνικό αλιευτικό, που ψάρευε 62νμ ανατολικά της Καρπάθου και 86νμ νοτίως της Ρόδου- Μεγίστης και εκδιώχθηκε από τους Τούρκους με την βοήθεια τουρκικών UAV/DRONES, καταγράφει ανάγλυφα την επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης, η οποία φυλάει ΜΟΝΟΝ τα 6νμ χωρικών υδάτων, αφήνοντας όλα τα άλλα,( ΑΟΖ, Ζώνη Αλιείας, SAR κλπ.), για φαγοπότι στον Ερντογάν.<br /><br />Επιπροσθέτως οι πτήσεις των τουρκικών UAV, που εντοπίζουν τα ελληνικά αλιευτικά και όχι μόνον, γίνονται …με την ευγενική χορηγία της κυβέρνησης, η οποία εκδίδει NOTAM για να πετούν τα τουρκικά UAV στη Μεσόγειο…<br /><br />Το ελληνικό αλιευτικό ψάρευε στην περιοχή με πράσινο χρώμα, όπως φαίνεται στο ΧΑΡΤΗ που δημοσιεύει το Militaire.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/turkey_alieytiko.png"><img height="640" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/turkey_alieytiko.png" width="480" /></a><br /><br />Το ελληνικό αλιευτικό ψάρευε σε περιοχή που η Τουρκία έχει ορίσει παράνομα ως τουρκο/λυβική ΑΟΖ και, ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, μέσα στην ομοίως παράνομη τουρκική ΑΟΖ, δηλαδή σε περιοχές, τις οποίες η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης έχει αφήσει ως νομή στον Ερντογάν.<br /><br />Επιπροσθέτως το ελληνικό αλιευτικό «τόλμησε» να ψαρέψει σε περιοχή έξω από την ηλίθια ελληνική Ζώνη Αλιείας των 6νμ των χωρικών υδάτων.<br /><br />Όπως φαίνεται στον πίνακα του Γραφείου Ωκεανικών Υποθέσεων-Δίκαιο της Θάλασσας του ΟΗΕ, η Τουρκία με νόμο του 1964(!!!) έχει ορίσει 12νμ Ζώνη Αλιείας, ενώ η Ελλάδα μόλις το 1987 δήλωσε Ζώνη Αλιείας τα 6νμ των χωρικών υδάτων της.<br /><br />Η γελοιότητα φαίνεται από το γεγονός ότι η Αλβανία διεκδικεί 15νμ Ζώνη Αλιείας, η Μάλτα 20νμμ Ζώνη Αλιείας και η Ελλάδα διεκδικεί και θέτει προς έγκριση τα 6νμ των ελληνικών χωρικών υδάτων.<br /><br />Έτσι κάθε ελληνικό αλιευτικό της Καβάλας, Αλεξανδρούπολης, Λήμνου, Λέσβου, Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου κλπ. όταν εξέρχεται από τα 6νμ των ελληνικών χωρικών υδάτων μπαίνει στην τουρκική Ζώνη Αλιείας των 12νμ, ( Αλεξανδρούπολη , Καβάλα κλπ.), ενώ στη Μεσόγειο μπαίνει στην παράνομη αλλά…κραταιά τουρκική ΑΟΖ, η οποία τείνει να νομιμοποιηθεί λόγω της επικίνδυνης πολιτικής της κυβέρνησης, που αρνείται να καταγγείλει την Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφαλείας για να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα. Επιπροσθέτως δεν ενημερώνει τους Έλληνες ψαράδες για την τραγική κατάσταση, ώστε αυτοί να αλλάξουν επάγγελμα.<br /><br />Η Ελλάδα μόλις το 1987 κατέθεσε διεκδίκηση (CLAIM) για την ελληνική Ζώνη Αλιείας, την οποία ο ΟΗΕ έχει καταχωρήσει στον Πίνακα Διεκδικήσεων, που παρουσιάζει το MILITAIRE.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/alieia.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/23/alieia.png" /></a><br /><br /> Αυτή η διεκδίκηση της Ελλάδας, εκτός του ότι αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία εφευρετικής βλακείας και ανικανότητας, είναι εξόχως επικίνδυνη για πολλούς λόγους. Και μπορεί η παρούσα κυβέρνηση να μην ευθύνεται για τις επιζήμιες αποφάσεις του παρελθόντος, δεν απαλλάσσεται όμως από την ευθύνη της απροθυμίας, αμέλειας ή ανικανότητας να αλλάξει όσες αρνητικές καταστάσεις μπορεί, για να μειώσει τα βαρύ φορτίο σε βάρος της χώρας.<br /><br />Στα 6νμ ελληνικών χωρικών υδάτων, που έχει ορίσει νόμιμα από το 1936, η Ελλάδα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ και τον ICAO, ασκεί πλήρη και αποκλειστική κυριαρχία και κάνει όποια δραστηριότητα θέλει, χωρίς να ρωτήσει κανέναν για τις δραστηριότητες της, επομένως και στη Ζώνη Αλιείας. Ωστόσο , όταν η Αθήνα δηλώνει στον ΟΗΕ ότι ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ το δικαίωμα να ψαρεύουν ο Έλληνες ψαράδες ΜΟΝΟΝ στα χωρικά ύδατα, αυτομάτως αμφισβητεί το νομικό καθεστώς των 6νμ χωρικών υδάτων, με αποτέλεσμα η διεθνής κοινότητα να θεωρεί «κουφή» τη διαχρονική πολιτική της Αθήνας. Με αυτή την ελληνική ανοησία οι Έλληνες ψαράδες μπορούν να ψαρεύουν ΜΟΝΟΝ στα χωρικά ύδατα, τα οποία η ίδια η χώρα τα έχει θέσει υπό αμφισβήτηση στον ΟΗΕ, δηλαδή διεθνώς. Για να μπορούν οι Έλληνες αλιείς να ψαρεύουν πέραν των 6νμ, η Ελλάδα πρέπει να έχει οριοθετήσει ή να έχει διεκδικήσει στον ΟΗΕ την ΑΟΖ της. Ωστόσο στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο ,η Ελλάδα δεν το έχει πράξει, με αποτέλεσμα οι Έλληνες ψαράδες, έξω από τα 6νμ των ελληνικών χωρικών υδάτων, να πέφτουν στον καιάδα των παράνομων τουρκικών ΑΟΖ, τις οποία ο Ερντογάν έχει σπεύσει να δηλώσει ως διεκδίκηση στον ΟΗΕ.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο έλεος του Ερντογάν οι Έλληνες αλιείς με την ευγενική χορηγία της κυβέρνησης

Της Κύρας Αδάμ Το πρόσφατο περιστατικό με το ελληνικό αλιευτικό, που ψάρευε 62νμ ανατολικά της Καρπάθου και 86νμ νοτίως της Ρόδου- Μεγίστης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Περίεργες δηλώσεις Στόλντεμπεργκ για το “μηχανισμό αποσυμπίεσης” στο Αιγαίο! Τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση;

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/13/stolnteberg.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/13/stolnteberg-696x392.jpg" /></a><br /><br />To Oruc Reis περιφερόταν σε ύδατα ελληνικών συμφερόντων –<a href="https://www.militaire.gr/quot-ta-6-milia-i-ethniki-quot-kokkini-grammi-sto-kastelorizo-quot-anakoinose-o-gerapetritis/">κατά τον κ.Γεραπετρίτη…δυνητικών ελληνικών συμφερόντων</a>– η Τουρκία μας …απαγορεύει να ΄χουμε οποιαδήποτε στρατιωτική δραστηριότητα σε τουλάχιστον 13 νησιά μας, εκμεταλλεύεται πλήρως τον τομέα της αλιείας σε περιοχές του Αιγαίου που δεν δικαιούται, οι παραβιάσεις και η έκδοση παράνομων NAVTEX δεν έχουν σταματήσει και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ μας λέει ότι όλα πάνε καλά με το μηχανισμό αποτροπής Ελλάδας-Τουρκίας! Κάτι παραπάνω θα ξέρει αλλά μήπως είναι ώρα να μάθουν και οι Έλληνες πολίτες τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση; Όσα δήλωσε ο κ.Στόλντεμπεργκ αποκαλύπτουν ότι πολλά έχουν αλλάξει στο Αιγαίο, όλοι τα γνωρίζουν, εκτός από τους Έλληνες πολίτες!<br /><br /><i>«Καλωσορίζω το γεγονός ότι μέσα από τον μηχανισμό αποσυμπίεσης τον που έχουμε δημιουργήσει στο ΝΑΤΟ με τη στήριξη και τη δέσμευση των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ τους οποίους αφορά, την Ελλάδα και την Τουρκία, καταφέραμε να δημιουργήσουμε μία γραμμή επικοινωνίας, η οποία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των περιστατικών και των ατυχημάτων» ανέφερε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ερωτηθείς σχετικά στην ενημέρωση των δημοσιογράφων πριν από την τηλεδιάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, σημειώνοντας ότι ακόμη κι αν συμβούν περιστατικά μέσω του μηχανισμού αποτροπής μπορεί «να αποτραπεί να βγουν εκτός ελέγχου».</i><br /><br />Παράλληλα, υπογράμμισε: <i>«έχω προωθήσει προτάσεις για το πώς θα ενδυναμώσουμε αυτόν τον μηχανισμό και πώς θα μειώσουμε περαιτέρω τον κίνδυνο για περιστατικά και ατυχήματα, αλλά βέβαια πρέπει να βρούμε τρόπους που δουλεύουν και για τις δύο χώρες, την Ελλάδα και την Τουρκία» και προσέθεσε ότι θα συνεχίσει να δουλεύει πάνω σε αυτό «διότι είναι σημαντικό το ΝΑΤΟ ως συμμαχία, όταν υπάρχουν διαφορές, διαφωνίες όπως βλέπουμε τώρα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, το ΝΑΤΟ είναι μία πλατφόρμα στην οποία μπορούμε να καθίσουμε κάτω και με ανοιχτό τρόπο να αντιμετωπίσουμε τις διαφορές, αλλά επίσης να προσπαθήσουμε να βρούμε θετικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση»</i>.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Περίεργες δηλώσεις Στόλντεμπεργκ για το “μηχανισμό αποσυμπίεσης” στο Αιγαίο! Τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση;

To Oruc Reis περιφερόταν σε ύδατα ελληνικών συμφερόντων – κατά τον κ.Γεραπετρίτη…δυνητικών ελληνικών συμφερόντων – η Τουρκία μας …απαγορεύει...

Διαβάστε την συνέχεια

Η διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο – Το ΥΠΕΞ "μαζεύει" τα λάθη του Μαξίμου

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/10/ypex_simaies.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/10/ypex_simaies-696x368.jpg" /></a><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Επιβεβλημένη και επείγουσα στροφή 180 μοιρών κάνει το υπουργείο Εξωτερικών υπό τον φόβο βατερλώ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 10ης-11ης Δεκεμβρίου, καθώς διαπιστώθηκε ότι η βιαστική συναίνεση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στα επίσημα Συμπεράσματα της συνεδρίασης των ηγετών της ΕΕ τον Οκτώβριο, αξιοποιήθηκε στο έπακρο από την Άγκυρα.<br /><br />Όπως έχουμε υπογραμμίσει υπήρχε –και υφίσταται ακόμα– ενδεχόμενο ελληνικής ήττας σε τρία μέτωπα: Πρώτον, στη σχεδιαζόμενη πολυμερή διάσκεψη για την ανατολική Μεσόγειο, για την οποία ο πρωθυπουργός είχε συμφωνήσει (παράγραφος 22 των Συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 2ας Οκτωβρίου), χωρίς να αντιληφθεί ότι, με πρωταγωνιστική συμμετοχή της Τουρκίας, θα αναζητηθούν "ειδικές λύσεις" για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και το Μεταναστευτικό.<br /><br />Δεύτερο πρόβλημα είναι η ασάφεια ως προς την υιοθέτηση κυρώσεων ή την απλή περιγραφή μελλοντικών –και υπό προϋποθέσεις– περιοριστικών μέτρων της ΕΕ κατά της Τουρκίας. Τρίτο θέμα είναι η γενναία χρηματοδότηση προς την Τουρκία για μία πενταετία ή επταετία προς αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού, με απουσία πραγματικών δεσμεύσεων της Άγκυρας ως προς τη μη προώθηση χιλιάδων ατόμων προς την Ελλάδα και την Ευρώπη.<br /><br />Ενώπιον των δυσμενών εξελίξεων, η ελληνική διπλωματική υπηρεσία τις τελευταίες μέρες καλύπτει τα λάθη, τις παραλείψεις και τα κενά δράσης του Μεγάρου Μαξίμου, υπογραμμίζοντας προς συγκεκριμένους εταίρους της ΕΕ, ότι η Αθήνα δεν μπορεί να αποδεχθεί πλέον τη σύγκληση της διάσκεψης! Βασικό επιχείρημα είναι ότι, σε αντίθεση με τον περασμένο Οκτώβριο, όταν αναζητούνταν λύσεις εκτόνωσης της σχεδόν πολεμικής έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία συνεχίζει την επιθετική τακτική της εναντίον της Ελλάδας, κυρίως μέσω της διαρκούς παραβίασης της υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Στο νομικό επίπεδο, οι αρμόδιοι διπλωμάτες επισημαίνουν ότι οι "ειδικές λύσεις", που θα κυριαρχούσαν κατά τις διαβουλεύσεις της αρχικής και των επόμενων διασκέψεων, δεν είναι δυνατόν να διαγράψουν τις διμερείς συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ των χωρών της περιοχής, οι οποίες βασίστηκαν στο Διεθνές Δίκαιο. Σε μεταγενέστερη φάση, εκτιμάται πως η ελληνική πλευρά θα θέσει και το αίτημα ακύρωσης του τουρκολιβυκού μνημονίου που υπεγράφη πριν από ακριβώς έναν χρόνο, ανατρέποντας παρανόμως τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />ΥΠΕΞ επιχειρηματολογία <br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, η ελληνική επιχειρηματολογία γίνεται αποδεκτή από ορισμένους εταίρους της ΕΕ, αλλά δεν συγκινεί καθόλου την υπηρεσιακή γραφειοκρατία του Συμβουλίου και της Κομισιόν, ούτε τον υψηλό εκπρόσωπο Ζοζέπ Μπορέλ. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ότι ο Ζοζέπ Μπορέλ θα προχωρήσει κανονικά στην υποβολή των θετικών εισηγήσεών του για τη διάσκεψη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου.<br /><br />Ως αποτέλεσμα, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των κρατών-μελών της ΕΕ, με πρώτο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα κληθούν να αποφασίσουν την ακύρωση της διάσκεψης, την επ’ αόριστον αναβολή της, ή την υιοθέτηση αυστηρών όρων πριν από τη σύγκλησή της, οποτεδήποτε κι αν προγραμματιστεί. Ο πρωθυπουργός, ο οποίος φέρεται ότι πιστεύει πως η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ έχει απογοητευτεί από τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν έχει καταλήξει ακόμα στην τακτική που θα ακολουθήσει σχετικά με τη διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.<br /><br />Παράλληλα, στο υπουργείο Εξωτερικών (μετά και τη σκληρή δήλωση του Νίκου Δένδια, ότι «η Άγκυρα δεν αφήνει περιθώριο για οποιοδήποτε θετικό θεματολόγιο στο προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο») εξετάζονται ποικίλα σενάρια ως προς τις κυρώσεις, λαμβάνοντας υπόψη τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς. Το ίδιο πράττει και το Μέγαρο Μαξίμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αφενός βασίζει πολλά στη στήριξη του Γάλλου προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν και του Αυστριακού καγκελαρίου Σεμπάστιαν Κουρτς, αφετέρου ανησυχεί για την αναβλητικότητα της Άνγκελα Μέρκελ και όσων άλλων ηγετών επηρεάζει.<br /><br />Ο ρόλος των ΗΠΑ<br /><br />Όπως συνήθως συμβαίνει πριν από τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων στην ΕΕ, ιδιαίτερα δραστήρια είναι και η αμερικανική διπλωματία, που ανησυχεί πρωτίστως για τη μακροπρόθεσμη παραμονή της Τουρκίας στο στρατόπεδο της Δύσης. Το μήνυμα των ΗΠΑ προς την Ελλάδα, τη Γαλλία και άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι ότι πρέπει οι αποφάσεις περί κυρώσεων ή άλλων μέτρων να ληφθούν με μεγάλη προσοχή.<br /><br />Η Ουάσινγκτον κρίνει ότι δεν πρέπει να προκληθεί υπεραντίδραση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είτε λόγω πραγματικής οργής του, είτε ως πρόσχημα για εσωτερική κατανάλωση στο τουρκικό εκλογικό σώμα. Πάντως, Αμερικανός διπλωμάτης με μεγάλη πείρα στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής προβλέπει συνέχιση των τουρκικών προκλήσεων με το Oruc Reis μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ανεξάρτητα από το είδος των αποφάσεών του.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο – Το ΥΠΕΞ "μαζεύει" τα λάθη του Μαξίμου

Τάρκας Αλέξανδρος Επιβεβλημένη και επείγουσα στροφή 180 μοιρών κάνει το υπουργείο Εξωτερικών υπό τον φόβο βατερλώ στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τη...

Διαβάστε την συνέχεια

«Πολυετής διαδικασία η απόκτηση F-35 από την Ελλάδα» λέει ο Τ.Πάιατ - Επιβεβαιώνει την άρνηση εσπευσμένης πώλησης F-35

<img height="281" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/full/public/article/2020/11/30/f35_paiat.jpg?itok=v4KPASyR" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Παραπέμπει την προμήθεια μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αναβάθμισης των F-16.</span></h3>O Aμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ ουσιαστικά επιβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ απορρίπτουν το ελληνικό αίτημα για άμεση παράδοση τουλάχιστον 6 μαχητικών τεχνολογίας stelth αεροσκαφών F-35 στην Ελλάδα, μιλώντας πλέον για μια «πολυετή διαδικασία» την οποία ι ίδιος τοποθέτησε στο τέλος του προγράμματος αναβάθμισης των F-16 περί το 2027,<br /><br />«Ο δρόμος για την απόκτηση των F-35 είναι μια πολυετής διαδικασία που θα βασίζεται φυσικά στις επιτυχίες που έχουν πραγματοποιηθεί στο πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 Viper της Ελλάδας», είπε συγκεκριμένα ο Αμερικανός πρέσβης, διαψεύδοντας όλα τα σενάρια σχετικά με την απόκτηση ακόμη και ενός μικρού αριθμού αεροσκαφών F 35 μέσα στο επόμενος έτος. <br /><br />Φυσικά στο πλαίσιο της διπλωματικής αβρότητας, απαραίτητης για κάθε διπλωμάτη, ο κ. Πάιατ έστειλε το μήνυμα πως η αμυντική σχέση των ΗΠΑ με την Ελλάδα βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών και ότι οι ΗΠΑ εργάζονται για να την περαιτέρω ενίσχυση της, συμπεριλαμβανομένης της μελλοντικής απόκτησης των F-35 από την χώρα μας. <br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες, στo ανώτατο επίπεδo, έχουν χαιρετίσει το ενδιαφέρον της Ελλάδας να αποκτήσει τα F-35 για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, σημειώνει στη δήλωσή του ο Τζέφρι Πάιατ και τονίζει χαρακτηριστικά: «Έχουμε δείξει την υποστήριξή μας για την προμήθεια και συνεργαζόμαστε στενά για ένα μελλοντικό πρόγραμμα απόκτησης, το οποίο θα ενισχύσει τις αμυντικές δυνατότητες της Ελλάδας, θα διασφαλίσει τη διαλειτουργικότητα με τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και θα βελτιώσει την περιφερειακή σταθερότητα».<br /><br />Πηγές από την Ουάσιγκτον και το αμερικανικό Πεντάγωνο ανέφεραν ότι «Μία τέτοια προμήθεια θα υπονόμευε την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, ειδικά από την στιγμή που η Ελλάδα έχει συμφωνήσει με την Γαλλία για τα γαλλικά Rafale»!<br /><br />Για την ακρίβεια οι ΗΠΑ δεν αρνούνται την πώληση F-35 στην Ελλάδα, αφού ήδη άλλωστε έχουν εκδώσει LoA στο παλαιότερο αίτημα επί υπουργίας Π. Καμμένου για 24 μαχητικά F-35.<br /><br />Αυτό που αρνούνται είναι να παραδώσουν μαχητικά το 2021 ή το αργότερο το πρώτο εξάμηνο του 2022, ακόμα και ελαφρά μεταχειρισμένα ή τα μαχητικά της τουρκικής παραγγελίας. <br /><br />Θα παραμείνει σε ισχύ η αμερικανική προσφορά για έναρξη παραδόσεων το... 2027 με την προϋπόθεση καταβολής προκαταβολής από την Ελλάδα το 2021!<br /><br />H αρνητική στάση των ΗΠΑ έχει να κάνει, όμως και με μία άλλη παράμετρο: Την επικράτηση του «ναυτικού κλάδου» της Lockheed Martin στην ενδοεταιρική σύγκρουση για τα F-35 και τα σκάφη παράκτιας περιπολίας MMSC που εμφανίζονται ως «φρεγάτες» και προωθούνται στην Ελλάδα με την βοήθεια ανώτατου στρατιωτικού στελέχους των ελληνικών Επιτελείων.<br /><br />Και την απόφαση της Lochheed Martin να προωθηθούν «εδώ και τώρα» οι MMSC, αφού έτσι ή αλλιώς τα F-35 θα αποκτηθούν από την Ελλάδα και την ΠΑ, σε μελλοντική προμήθεια.<br />Όταν και η Τουρκία θα έχει προμηθευτεί μαχητικά 5ης γενιάς. Είτε το εγχώριας κατασκευής TF-X, είτε τα F-35. <br /><br />Από την Ουάσιγκτον διαρρέεται επίσης ότι υπήρξε τουρκική έμμεση αλλά σαφής «προειδοποίηση» ότι «οπωσδήποτε θα προχωρήσει στην απόκτηση μαχητικών 5ης γενιάς αν οι ΗΠΑ παραδώσουν F-35 στην Ελλάδα».<br /><br />Εννοώντας... το ρωσικό Su-57, το οποίο ήδη ανακοινώθηκε ότι προμηθεύεται στην εξαγωγική του έκδοση η Αεροπορία της Αλγερίας!<br /><br />Σε αυτή την περίπτωση η Τουρκία ουσιαστικά διαρρήγνυε πλήρως τις σχέσεις της με την ατλαντική συμμαχία και το ΝΑΤΟ. Κάτι που οι ΗΠΑ δεν το θέλουν, καθώς η αμερικανική γραφειοκρατία και το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ (που ευνόησε αυτό που εμφανίζεται τώρα ως «εκλογή Τ. Μπάιντεν») είναι φανατικά φιλότουρκο...<div><br /></div><div><a href="https://www.pronews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Πολυετής διαδικασία η απόκτηση F-35 από την Ελλάδα» λέει ο Τ.Πάιατ - Επιβεβαιώνει την άρνηση εσπευσμένης πώλησης F-35

Παραπέμπει την προμήθεια μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος αναβάθμισης των F-16. O Aμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ ουσιαστικά επιβεβαίωσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι έσχατοι Έλληνες της Πόλης αντέχουν ακόμα παρά τις τουρκικές πιέσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE11ji6VPt-OLQ0ZoCPiK1ZKzATnr9jAjHKVXRt6thbcq2eh2m7XPvaonAsT1JYfjg_K4P5fPQSino1dvnIZ4KR19P3hzHQCWhhxA7QEyyrP-Mb2oj4zL6PfRMWHLfwZ3QkWTaX2Du684/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="670" data-original-width="1200" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE11ji6VPt-OLQ0ZoCPiK1ZKzATnr9jAjHKVXRt6thbcq2eh2m7XPvaonAsT1JYfjg_K4P5fPQSino1dvnIZ4KR19P3hzHQCWhhxA7QEyyrP-Mb2oj4zL6PfRMWHLfwZ3QkWTaX2Du684/w640-h358/image.png" width="640" /></a></div><br />H εφημερίδα <a href="https://www.elperiodico.com/es/cuaderno/20201128/los-ultimos-griegos-de-constantinopla-8220794">el periódico</a> δημοσιεύει εκτενές ρεπορτάζ του ανταποκριτή της στην Κωνσταντινούπολη Adriá Rocha Cutiller με γενικό τίτλο «οι τελευταίοι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης».<br /><br />Κάνει μια περιγραφή των τελευταίων Ελλήνων που μένουν εκεί, ως τελευταίοι απόγονοι της βυζαντινής Αυτοκρατορίας, γύρω στους 1.800 Έλληνες μετά από ένα αιώνα εκδιώξεων βίας και μαζικών απελάσεων. Το ρεπορτάζ συνοδεύεται από φωτογραφίες του ίδιου του ρεπόρτερ με φωτογραφίες από το Πατριαρχείο, μια ελληνορθόδοξη εκκλησία της Πόλης και το κοιμητήριο στο Σισλί.<br /><br />Αναφέρεται στις προσωπικές μαρτυρίες του Νίκου Βασιλειάδη της Απογευματινής, της τελευταίας εφημερίδας της ελληνικής οινότητας της Πόλης, ο οποίος επέστρεψε στην Κων/πόλη ύστερα από 30 χρόνια. Ήταν 18 όταν τους έδιωξαν και γύρισε στα 48.<br />«Δεν έμενε τίποτα από το παρελθόν ήμουν πολύ θυμωμένος, αλλά τώρα ηρέμησα. Τους έχω συγχωρήσει αλλά δεν ξεχνώ. Ήταν το 1964 όταν η κυβέρνηση της Τουρκίας εκδίωξε όλους τους Έλληνες από την χώρα χωρίς διακρίσεις. Σήμερα από τους 1.700. 000 ελληνες απομένουν μόλις 1.800 μεγάλης ηλικίας που αγωνίζονται να μην εξαφανιστούν.<br /><br />Αναφέρει ιστορικά στοιχεία της Συνθήκης της Λωζάννης του 1923 και της ανταλλαγής πληθυσμών.<br /><br />Πατέρας και γυιός κάνουν τα πάντα στην εφημερίδα. Ο γιός του ήθελε να γίνει φαρμακοποιός αλλά την δεκαετία τους 1920 απαγορεύτηκε στα μέλη των μειονοτήτων να γίνουν δικηγόροι, δημόσιοι υπάλληλοι, ράφτες ή μαραγκοί. Μετά από λίγα χρόνια ήρθαν και οι φόροι στην ακίνητη περιουσία για να πάρουν τις περιουσίες τους.<br /><br />Σύμφωνα με τον Μιχάλη: «όλη μου την ζωή είχα την αίσθηση ότι δεν ανήκω στον τόπο που γεννήθηκα. Ο τρόπος μου μας μεταχειρίστηκε το τουρκικό κράτος ήταν σαφής. Αν και έχω την τουρκική ταυτότητα ποτέ δεν θα μπορούσα να γίνω αστυνομικός, στρατιωτικός, πυροσβέστης, δημόσιος υπάλληλος. Μας έστελναν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν είσαι ένας από τους δικούς μας, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να φύγεις.<br /><br />Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 μπήκαν οι Τούρκοι στα σπίτια τους και τα έσπασαν όλα. Αναφέρει τις προσωπικές μαρτυρίες τους. Εκείνες τις ημέρες δολοφονήθηκαν γύρω στους 30 Έλληνες κια βιάστηκαν πολλές γυναίκες. Καταστράφηκαν 4340 καταστήματα, 2.000 σπίτια, 110 εστιατόρεια, 27 φαρμακεία, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 5 αθλητικές ενώσεις και δύο νεκροταφεία. Η Απογευματινή σώθηκε.<br /><br />Σύμφωνα με τον καθηγητή Macar το πογκρόμ ήταν οργανωμένο από το τουρκικό κράτος αλλά ανοιχτά δεν λέγεται. Ύστερα από τις έρευνες του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η τουρκική κυβέρνηση ήθελε να κάνει κάτι, αλλά έχασε τον έλεγχο των μαζών. Νομίζω οτι είχαν στο νου τους ένα σχέδιο αλλά όχι τόσο μεγάλο.<br /><br />Οι εναπομείνατες τώρα προσπαθούν να διαφυλάξουν ότι απέμεινε. Ο κύριος Σταύρος 70 χρονών επιβλέπει το νεκροταφείο στο Σισλί όπου κοιμήθηκαν οι γονείς του. Σύμφωνα με τον Μιχάλη Βασιλειάδη εδώ κια 15 χρόνια δεν υπήρξε καμία χρονιά που οι γεννήσεις να ξεπερνούν τους θανάτους.<br /><br />Η σύγχρονη Κωνσταντινούπολη δεν μπορεί να την φανταστεί κανείς χωρίς την ελληνική παρουσία εκεί, όπως αναφέρει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.<br /><br />«Βρισκόμαστε εδώ από την άφιξη του Αποστόλου Ανδρέα και μετά από την ανέγερση της Αγίας Σοφίας από τον Ιουστινιανό. Υπήρξαμε μάρτυρες ιστορικών γεγονότων όπως η τέταρτη σταυροφορία, η λατινική κατοχή της πόλης, η πτώση την Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και μετά της οθωμανικής αυτοκρατορίας που την διαδέχθηκε. Επίσης στην ίδρυση της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Πάντοτε ήμασταν εδώ, μερικές φορές περισσότεροι άλλες λιγότεροι αλλά πάντα εδώ. Εδώ γεννήθηκαν οι πρόγονοι μας, έζησαν και πέθαναν. Αυτή η πόλη είναι σαν το σπίτι μας. Είμαστε πολίτες αυτής της χώρας, Κι εμείς γεννηθήκαμε εδώ και θέλουμε να πεθάνουμε εδώ”.<br />Για τους Έλληνες της Πόλης η ιστορία κάνει κύκλους. Όταν οι σχέσεις Ελλάδος-Τουρκίας είναι σε ένταση αυτοί πληρώνουν τα σπασμένα. Το 2020 δεν αποτελεί εξαίρεση.<br /><br />«Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί μας προκαλεί θλίψη διότι ένα κομμάτι της κοινωνίας αν και μικρό, δεν του έδωσαν σημασία. Η Αγία Σοφία αποτελεί μνημείο για όλοους που ζουν στην σκιά της, κια αντιπροσωπέυει ένα σύμβολο συνύπαρξης των θρησκειών κια των πολιτισμών των κατοίκων αυτης της ιστορικής πόλεως, αλλά τώρα με την μετατροπή της η πόλη μας έγινε φτωχότερη», λέει ο Βαρθολομαίος.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι έσχατοι Έλληνες της Πόλης αντέχουν ακόμα παρά τις τουρκικές πιέσεις

H εφημερίδα el periódico δημοσιεύει εκτενές ρεπορτάζ του ανταποκριτή της στην Κωνσταντινούπολη Adriá Rocha Cutiller με γενικό τίτλο «οι τελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελιγμοί Ερντογάν σε τεντωμένο σχοινί Φραστικά ανοίγματα προς τη Δύση

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2020/11/erdogan-reuters-3.jpg" width="640" /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος, αλλάζοντας άρδην ρητορική, εξήγγειλε μεγάλης κλίμακας μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη και στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ υποσχέθηκε δέσμη δημοκρατικών μέτρων. Ελάχιστοι τον πιστεύουν.<div><br /><b>Πέτρος Παπακωνσταντίνου</b><br /><br />«Εμείς πάντα βλέπουμε τη χώρα μας ως αναπόσπαστο τμήμα της Ευρώπης», διακήρυξε ο Ταγίπ Ερντογάν σε τηλεδιάσκεψη του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) την περασμένη Κυριακή, προσθέτοντας ότι στρατηγικός στόχος του ήταν και παραμένει η «πλήρης ένταξη» της Τουρκίας στην Ε.Ε.. Την ίδια ώρα, ο υπ’ αριθμόν ένα πολιτικός του σύμβουλος, Ιμπραχήμ Καλίν («όταν ακούτε τον Καλίν, θα είναι σαν να ακούτε εμένα», έχει πει ο Ερντογάν), έσπευδε στις Βρυξέλλες γεμάτος υποσχέσεις προς τους Ευρωπαίους: «Θα υιοθετήσουμε αλλαγές, θα καταθέσουμε νέους νόμους. Η ευρωπαϊκή προοπτική μας εξακολουθεί να έχει κρίσιμη σημασία, δεν είναι χαμένη υπόθεση. Νέα νομοθετικά μέτρα θα ενισχύσουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών».<br /><br />Η αλλαγή τόνου από έναν πολιτικό ο οποίος πολύ πρόσφατα συνιστούσε στον Εμανουέλ Μακρόν να επισκεφθεί ψυχίατρο και παραλλήλιζε Ευρωπαίους ηγέτες με τους ναζί είναι τόσο θεαματική, που προκαλεί σκεπτικισμό. Εύλογα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι ο Τούρκος πρόεδρος επιδίδεται σε ανέξοδες χειρονομίες καλής θέλησης για να αποφύγει την επιβολή κυρώσεων στη Σύνοδο Κορυφής της 10ης και 11ης Δεκεμβρίου. Η έντονη αντιπαράθεση μεταξύ Αγκυρας και Βερολίνου για τη νηοψία που πραγματοποίησε γερμανική φρεγάτα σε τουρκικό εμπορικό σκάφος στα ανοιχτά της Λιβύης, την περασμένη Κυριακή, έδειξε ότι ο δρόμος της εξομάλυνσης παραμένει δύσβατος. Παραμένει γεγονός, όμως, ότι αυτή τη φορά η θέση του Ερντογάν είναι πολύ δυσχερέστερη.<br /><br />Πέρα από τα πολλά ανοιχτά μέτωπα στις εξωτερικές περιπέτειές του, το κεντρικό πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν είναι η πολύ επικίνδυνη κατάσταση της οικονομίας. Η καταβαράθρωση της λίρας, ο υψηλός πληθωρισμός και η αυξανόμενη ανεργία απειλούν να κλονίσουν καίρια μια οικονομία που πιέζεται από τα περιοριστικά, λόγω πανδημίας, μέτρα και έχει ζωτική ανάγκη διαρκούς ροής ξένων κεφαλαίων. Στην εναγώνια προσπάθειά του να στηρίξει το εθνικό νόμισμα και να αναστηλώσει την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών, ο Ερντογάν άλλαξε τον διοικητή της κεντρικής τράπεζας και θυσίασε τον γαμπρό του, υπουργό Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ. <br /><br />Τα πιο δύσκολα έπονται. Αναγκαία για τη στήριξη της λίρας, τα νέα, υψηλότερα επιτόκια θα κάνουν πιο ακριβό το χρήμα, οδηγώντας σε απόγνωση ευάλωτες επιχειρήσεις, ενώ θα δράσουν ως τροχοπέδη στη δύσκολη ανάκαμψη μετά τα lockdowns. Πέραν των επιτοκίων, η κυβέρνηση θα χρειαστεί μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας με βαρύ κοινωνικό κόστος. Ο ίδιος ο Ερντογάν προανήγγειλε την περασμένη Δευτέρα ότι, μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού, θα παρουσιάσει πακέτο μέτρων σταθεροποίησης, τα οποία δεν θα είναι καθόλου ευχάριστα. «Εχουμε συνείδηση ότι θα χρειαστεί να πιούμε και πικρά φάρμακα σε αυτήν τη φάση», τόνισε χαρακτηριστικά.<br /><br />Μεγαλομανής μεν, ρεαλιστής δε, ο Τούρκος πρόεδρος αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική σταθεροποίηση προϋποθέτει, αν όχι την ουσιαστική βελτίωση των σχέσεων με τη Δύση, τουλάχιστον την αποφυγή μιας καταστροφικής ρήξης, καθώς ούτε η Κίνα ούτε, πολύ περισσότερο, η Ρωσία (μια χώρα με ΑΕΠ ανάλογο με εκείνο της Ιταλίας) θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό. «Τα λεφτά είναι στη Δύση. Δεν υπάρχει τίποτα στην Ανατολή», έγραψε χαρακτηριστικά ο Τσεμ Κουτσούκ, αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Turkiye, γνωστής για τις βιτριολικές επιθέσεις της απέναντι σε όλους τους επικριτές του Ερντογάν. Επιδιώκοντας να βελτιώσει την εικόνα της Τουρκίας απέναντι στις κυβερνήσεις και στους επενδυτές ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, ο Τούρκος πρόεδρος εξήγγειλε, το τελευταίο δεκαπενθήμερο, μεγάλης κλίμακας μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη και στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ υποσχέθηκε δέσμη μέτρων που «θα ανεβάζουν τον πήχυ της δημοκρατίας μας».<br /><br />Αν και οι μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν παραμένουν για την ώρα αόριστη υπόσχεση, οι επίμονες αναφορές του άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου. Σημαντικά στελέχη του ΑΚΡ, όπως ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίντς, ζήτησαν αλλαγή πολιτικής στο Κουρδικό και στο θέμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, αξιώνοντας την άμεση αποφυλάκιση του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, ηγέτη του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, και του Οσμάν Καβαλά, επιχειρηματία, πολιτικού ακτιβιστή και συνεργάτη του Τζορτζ Σόρος. Οι εξελίξεις αυτές θορύβησαν τον βασικό κυβερνητικό σύμμαχο του Ερντογάν, το ακροδεξιό ΜΗΡ του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, απειλώντας τον κυβερνητικό συνασπισμό με διάρρηξη. Τελικά ο Ερντογάν προτίμησε να συνταχθεί με τον Μπαχτσελί και να θυσιάσει τον Αρίντς, ο οποίος παραιτήθηκε από το σώμα των ανωτέρων συμβούλων της προεδρίας. Παρά το γεγονός ότι ο Αρίντς δεν είχε ενεργό πολιτικό αξίωμα, η απώλειά του είναι σημαντική, καθώς πρόκειται για μέλος της ιστορικής τριανδρίας που ίδρυσε το ΑΚΡ το 2001, μαζί με τον επίσης αποστασιοποιημένο πρώην πρόεδρο Αμπντουλάχ Γκιουλ και τον Ερντογάν. <br /><br />Το κυριότερο, οποιαδήποτε συζήτηση περί ενίσχυσης της δημοκρατίας στην Τουρκία δεν μπορεί να είναι σοβαρή εάν δεν αγγίξει το θεμελιώδες πρόβλημα: το γεγονός ότι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, ο Ερντογάν αντικατέστησε την ατελή, κοινοβουλευτική δημοκρατία με ένα προσωποπαγές καθεστώς εκτελεστικού προέδρου-σουλτάνου. Τίποτα δεν υποδηλώνει ότι ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας είναι διατεθειμένος να παραιτηθεί από υπερεξουσίες, που με τόσο κόπο και τόσο ρίσκο κατάφερε να συγκεντρώσει. «Ο Ερντογάν κατάλαβε, τελικά, ότι η ανάκαμψη της οικονομίας απαιτεί βελτίωση των σχέσεων με τη Δύση, ισχυρό Κοινοβούλιο, ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και ανεξάρτητο Τύπο», διαπιστώνει ο έγκυρος αναλυτής Μουράτ Γετκίν, αλλά σπεύδει να προειδοποιήσει: «Οι μεταρρυθμίσεις του Ερντογάν είναι σκέτα λόγια του αέρα. Δεν είναι ειλικρινής». </div><div><br />Οι Αμερικανοί<br /><br />Στους στρεσογόνους παράγοντες του Ερντογάν πρέπει να προστεθεί και η νίκη του Τζο Μπάιντεν. Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ διατηρούσε καλή προσωπική σχέση με τον Τούρκο πρόεδρο, απορροφώντας τις πιέσεις του Κογκρέσου για κυρώσεις εις βάρος της Αγκυρας, ο Μπάιντεν, ως υποψήφιος των Δημοκρατικών, είχε διατυπώσει, σε εμπιστευτική συζήτησή του με τη σύνταξη των New York Times, την άποψη πως οι ΗΠΑ πρέπει να ενισχύσουν τη δημοκρατική αντιπολίτευση της Τουρκίας. Θα ήταν πρόωρο όμως να προδικάσει κάποιος τη ρήξη μεταξύ των δύο νατοϊκών συμμάχων. </div><div><br /></div><div>Τον Αύγουστο του 2016, ένα μήνα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, ήταν ο Μπάιντεν εκείνος που ταξίδεψε στην Τουρκία για να διαβεβαιώσει τον Ερντογάν ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να τον στηρίζουν. Σε εκείνο το ταξίδι, συνοδευόταν από τον στενό του σύμβουλο Αντονι Μπλίνκεν, τον άνθρωπο που επέλεξε για το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνησή του. Από την πλευρά του, ο Ερντογάν συνεχάρη (όχι από τους πρώτους, αλλά όχι και από τους τελευταίους) τον Μπάιντεν για τη νίκη του και εξέφρασε την επιθυμία για στενότερη συνεργασία με τις ΗΠΑ, παρά τις όποιες τριβές. Λίγες ημέρες αργότερα, η φιλοκυβερνητική Daily Sabah δημοσίευε ανάλυση του Μπουρχανετίν Ντουράν, ο οποίος μεταξύ άλλων έλεγε: «Η Τουρκία, εξέχων σύμμαχος (των ΗΠΑ) στο ΝΑΤΟ, εξισορροπεί τη ρωσική επιρροή σε Λιβύη, Συρία και Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Την ίδια στιγμή, η χώρα μπορεί να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο, καθώς η δυτική συμμαχία, την οποία η κυβέρνηση Μπάιντεν θα επιχειρήσει να αποκαταστήσει, θα ανταγωνίζεται τη Μόσχα».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελιγμοί Ερντογάν σε τεντωμένο σχοινί Φραστικά ανοίγματα προς τη Δύση

Ο Τούρκος πρόεδρος, αλλάζοντας άρδην ρητορική, εξήγγειλε μεγάλης κλίμακας μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη και στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διορία στην Ελλάδα για αυτονόμηση της Θράκης! Τουρκικό σεμινάριο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL4QYEMJFv6SOA8SpsmvLpQqewbAM9t6MkEMELBvBNODl-N1sRM73HIDIzuNfwHAK65UXTXSYpaRRQMAlWwwbnH83ppRHFY-eQqx4-2ZPx6VdTJw_SGf8p2hdzJkXRsezXenPEkYAACJ0/" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="419" data-original-width="750" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL4QYEMJFv6SOA8SpsmvLpQqewbAM9t6MkEMELBvBNODl-N1sRM73HIDIzuNfwHAK65UXTXSYpaRRQMAlWwwbnH83ppRHFY-eQqx4-2ZPx6VdTJw_SGf8p2hdzJkXRsezXenPEkYAACJ0/w640-h358/image.png" width="640" /></a></div><br />RUBASAM είναι τα αρχικά του τουρκικού Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης-Βαλκανίων. Από τις δραστηριότητές του είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα μόρφωμα του τουρκικού ναζιστικού καθεστώτος.<br /><br />Συχνά σε εκδηλώσεις του ως εκπρόσωπος του εμφανίζεται ο κ. Χασάν Οζκάν. Ο Οζκάν κατά τους προηγούμενες μήνες τον βλέπαμε συχνά στα μεγάλα media της Τουρκίας να εμφανίζεται ως ειδικός στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και να πρεσβεύει πάντα τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας. Μάλιστα είναι γιος του Φερρουχ Οζκαν, αυτού που έχει δώσει διορία (!) στην Ελληνική κυβέρνηση για να παραχωρήσει αυτονομία στην “Δυτική Θράκη” όπως την αποκαλεί. ..<br /><br />Ο Χασάν στις 18/8 υποστήριζε πως “Η Ελλάδα στην Θράκη έχει εκπέσει στην θέση του εισβολέα και ότι πλέον το διεθνές δίκαιο δίνει στους Τούρκους της δυτικής Θράκης στο δικαίωμα να στήσουν μία κυβέρνηση εκεί”…<br /><br />Το επόμενο λοιπόν διάστημα αυτό το μόρφωμα οργανώνει εκπαιδευτικά σεμινάρια για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Συντονιστής θα είναι αυτός ο “φίλος μας” ο Χασάν.<br /><br />Ας δούμε όμως τους ομιλητές και τα θέματα που θα αναπτύξει ο καθένας.<br /><br />Στην 1η εβδομάδα του Δεκεμβρίου ο απόστρατος συνταγματάρχης Σουχείλ Τσομπάνογλου θα μιλήσει με θέμα “Ελληνικός επεκτατισμός”…. Ο Τσομπάνογλου είναι στέλεχος παλιό στέλεχος του RUBASAM.<br /><br />Στη 2η εβδομάδα του Δεκεμβρίου η κοσμήτορας Τουγμπά Εράι Μπιμπέρ θα μιλήσει με θέμα “Η Δυτική Θράκη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις”. Στην τρίτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου η κοσμήτορας Δρ. Εσρά Οζσουέρ θα μιλήσει με θέμα “Ψυχοπολιτική προσέγγιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων”.<br /><br />Στην 4η εβδομάδα θα μιλήσει ο “ειδικός” λέει Ερντέμ Ερέν με θέμα “Ελληνική εξωτερική πολιτική και Τουρκία”. Πιθανόν να πρόκειται για συγγενή του Χαλίτ Ερέν (επικεφαλής του IRCICA) που κατάγεται από τη Θράκη και του γιου του Αμπντουλάχ Ερέν που είναι επικεφαλής της Διεύθυνσης Αποδήμων Τούρκων… Το 2018 σε άρθρο του σχετικά με την πιθανότητα αμερικανικής βάσης στην Αλεξανδρούπολη έγραφε τα εξής : “Η Τουρκία πρέπει να προσπαθήσει να εμποδίσει μία απόπειρα εισβολής αμερικάνικης προέλευσης στην περιοχή αυτή. Η σύσταση μιας στρατιωτικής βάσης στη δυτική Θράκη δεν αποσκοπεί μόνο στην αφομοίωση ή στην εξορία της κοινότητας δυτικής Θράκης αλλά και στην περικύκλωση της Τουρκίας”.<br /><br />Επίσης ένας άλλος “ειδικός” ο Μουράτ Ντερίν θα μιλήσει λέει στην πρώτη εβδομάδα του Ιανουαρίου με θέμα “Η κομματικοποίηση των Τούρκων της δυτικής Θράκης”.<br /><br />Στην 2η εβδομάδα του Ιανουαρίου 2020 η κοσμήτορας Νιλουφέρ Ερντέμ θα μιλήσει με θέμα “Οι επιπτώσεις της ανταλλαγής πληθυσμών στους Τούρκους της δυτικής Θράκης”.<br /><br />Την 3η εβδομάδα του Ιανουαρίου θα μιλήσει και μία πολίτης της Ελλάδας. Η γνωστή μας Περβιν Χαϊρουλλαχ του τουρκόψυχου συλλόγου ΠΕΚΕΜ Ροδόπης. Θα μιλήσει με θέμα “Η Δυτική Θράκη σε έγραφα απορρήτων αρχείων”.Η κ. Χαϊρουλλάχ συχνά παραβρίσκεται σε συνέδρια στο εξωτερικό όπου κατηγορεί την Ελλάδα για παραβιάσεις των δικαιωμάτων της μειονότητας.<br /><br />Την 4η εβδομάδα θα μιλήσει ο Δρ. Τουργκάι Τζιν με θέμα “Η νομική αυτονομία της τουρκικής μειονότητας στην Ελλάδα”.<br /><br />Επίσης στην 4η εβδομάδα θα μιλήσει η Δρ. Νεβάλ Κονουκ με θέμα “Oθωμανικά πολιτιστικά μνημεία στην Ελλάδα”. Η Κονούκ είναι παντρεμένη με τον πρώην επικεφαλής του κρατικού Τουρκικού Ιδρύματος Ιστορίας και νυν βουλευτή του κόμματος ΙΓΙ, Χαλάτσογλου. Μάλιστα κατά την επίσκεψη του Τσίπρα στην Άγκυρα, η τουρκική προεδρία την είχε καλέσει στο επίσημο γεύμα.<br /><br />Και η τελευταία ομιλία θα γίνει από την Δρ. Εμετέ Γκιοζουγκιουζελί με θέμα ” Νησί Μεγίστη και θαλάσσιος περιορισμός”. Η Εμετέ είναι από τις πλέον φανατικές γραφίδες ενάντια στον ελληνισμό. Υποστήριξε φυσικά τον Τατάρ στις πρόσφατες εκλογές στα κατεχόμενα. Αυτό που προφανώς την ενώνει με τον Χασάν Οζκάν, είναι η απόλυτη εξάρτηση τους από το τουρκικό ναζιστικό καθεστώς.<br /><br /><a href="https://tourkikanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Διορία στην Ελλάδα για αυτονόμηση της Θράκης! Τουρκικό σεμινάριο!

RUBASAM είναι τα αρχικά του τουρκικού Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών Ρούμελης-Βαλκανίων. Από τις δραστηριότητές του είναι προφανές ότι πρόκειτα...

Διαβάστε την συνέχεια