ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Θα ξεμείνει η Ελλάδα από ρευστό;

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ξένη αρθρογραφία, οικονομία 16:27

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgET6egTZikvl2f6pWEbS5guOVkU8QOrQcYlYPx0XX_ZqVCNY1HQeq6SVkw_ZxdPhQZjs6HuAghsoncif6Ga86-LUFYNQv8QdKPPFk3uX5grmtuH59tQJ4mF8AifN-i5AgssxOfL0nWA8Ho/s1600/%CE%98%CE%B1+%CE%BE%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%B7+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CF%8C;.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgET6egTZikvl2f6pWEbS5guOVkU8QOrQcYlYPx0XX_ZqVCNY1HQeq6SVkw_ZxdPhQZjs6HuAghsoncif6Ga86-LUFYNQv8QdKPPFk3uX5grmtuH59tQJ4mF8AifN-i5AgssxOfL0nWA8Ho/s1600/%CE%98%CE%B1+%CE%BE%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%B7+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%81%CE%B5%CF%85%CF%83%CF%84%CF%8C;.jpg" width="640" /></a></div>
 
<a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1610-will-greece-run-out-of-cash/" target="_blank">bruegel </a> 
Του Zsolt Darvas 
 
Για πολλές εβδομάδες τώρα, αναφερόταν τακτικά ότι η Ελλάδα θα ξεμείνει από ρευστό εάν δεν επιτευχθεί μια συμφωνία με τους επίσημους δανειστές στις επόμενες ημέρες. Μέχρι στιγμής, αυτό δεν έχει συμβεί. 
 
Δεδομένου του τεράστιου αποθέματος assets που διαθέτει η ελληνική κυβέρνηση, είμαι πάντα επιφυλακτικός για τα δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι σύντομα η χώρα θα ξεμείνει από ρευστό. Στο τέλος Σεπτεμβρίου του 2014, η ελληνική κυβέρνηση διέθετε assets 86,6 δισ. ευρώ (πίνακας 1). Τα στοιχεία δυστυχώς είναι παλιά και τα assets κατά πάσα πιθανότητα έχουν μειωθεί σημαντικά στη διάρκεια των έξι τελευταίων μηνών. Ορισμένες από τις καταθέσεις έχουν δεσμευτεί για τραπεζικά ζητήματα. Ίσως είναι δύσκολο να πουλήσει κανείς κάποιες από τις συμμετοχές, ιδιαίτερα τραπεζικές μετοχές. 
 
Παρόλα αυτά, εάν τα 86,6 δισ. ευρώ έχουν μειωθεί κατά μία ή δύο δεκάδες και ακόμη και αν όχι όλα τα assets που έχουν απομείνει μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν για να πληρώσουν υποχρεώσεις, υπάρχουν ακόμη αρκετά, και πολύ περισσότερα από τα 30 δισ. ευρώ (σε assets) που διέθετε η ελληνική γενική κυβέρνηση στο τέλος του 1997 (Σχήμα 1). Ως ποσοστό των χρηματοπιστωτικών assets στο ΑΕΠ, η Ελλάδα κατατάσσεται στην έβδομη θέση μεταξύ των 28 χωρών της ΕΕ τον Σεπτέμβριο του 2014 (σχήμα 2), επομένως οι συμμετοχές σε assets είναι σχετικά υψηλές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 
 
Η Ελλάδα έχει προθεσμίες για διάφορες αποπληρωμές: όπως <a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1566-the-2015-greek-redemptions-path/" target="_blank">απέδειξε προσφάτως η Silvia Merler</a>, η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 6,7 δισ. ευρώ στην ΕΚΕΤ και 9,8 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ το 2015. (υπάρχουν επίσης και κάτι έντοκα που λήγουν, αλλά αυτά θα γίνουν roll over από τις ελληνικές τράπεζες). Η Ελλάδα πρέπει επίσης να πληρώσει κάποιον τόκο για τις υποχρεώσεις της, αν και όχι τόσο μεγάλο, διότι <a href="http://www.bruegel.org/nc/blog/detail/article/1551-greek-choices-after-the-elections/" target="_blank">οι πληρωμές για τα δάνεια του EFSF είναι αναβαλλόμενες</a>. 
 
Το ερώτημα είναι επομένως εάν το πρωτογενές πλεόνασμα και η πιθανή ρευστοποίηση κάποιων χρηματοοικονομικών assets θα ήταν αρκετή για την ελληνική κυβέρνηση ώστε να συνεχίσει να ανταπεξέρχεται στις οικονομικές της υποχρεώσεις μέχρι να επιτευχθεί μια συμφωνία με τους πιστωτές στους επόμενους μήνες ή εβδομάδες. Η άποψή μου είναι ναι, τουλάχιστον ίσως μέχρι το καλοκαίρι, όταν θα πρέπει να καταβληθούν μεγάλα ποσά για αποπληρωμή. 
<div align="center">
<img align="absMiddle" alt="" height="477" hspace="10" src="http://www.capital.gr/images/2015-04/bruegel170415a.jpg" vspace="10" width="590" /></div>
<div align="center">
<img align="absMiddle" alt="" height="395" hspace="10" src="http://www.capital.gr/images/2015-04/bruegel170415b.jpg" vspace="10" width="590" /></div>
<div align="center">
<img align="absMiddle" alt="" height="391" hspace="10" src="http://www.capital.gr/images/2015-04/bruegel170415c.jpg" vspace="10" width="590" /></div>
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Θα ξεμείνει η Ελλάδα από ρευστό;

bruegel Του Zsolt Darvas Για πολλές εβδομάδες τώρα, αναφερόταν τακτικά ότι η Ελλάδα θα ξεμείνει από ρευστό εάν δεν επιτευχθεί μια συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το αίτημα του Ισραήλ για αναγνώριση από το Ιράν

Ellada simera 0 κόσμος, Ξένη αρθρογραφία 15:30

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHC53PJrRnxyehOtUQNaBo46DeRsVbgl_-bACZ_is41aTLh317roHxLC7iFVLkM59v6wWMTMUibsSlsrbFD7aixzqqbaiVcSpq0_S4bs7ZkYBU4Ewj5z4S9fnAEYfIAqeWeBbl_yPVTg6/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%BF+%CE%99%CF%81%CE%AC%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHC53PJrRnxyehOtUQNaBo46DeRsVbgl_-bACZ_is41aTLh317roHxLC7iFVLkM59v6wWMTMUibsSlsrbFD7aixzqqbaiVcSpq0_S4bs7ZkYBU4Ewj5z4S9fnAEYfIAqeWeBbl_yPVTg6/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B1%CE%AF%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%99%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%AE%CE%BB+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%8E%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%BF+%CE%99%CF%81%CE%AC%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div>
 
<a href="http://www.inss.org.il/index.aspx?id=4538&articleid=9205" target="_blank">The Institute For National Security Studies</a> 
του Ephraim Kam 
 
Μετά την ανακοίνωση της 2ας Απριλίου με τις παραμέτρους προς μια συνολική συμφωνία για το ιρανικό πρόγραμμα που διαμορφώθηκε μεταξύ των Ρ5+1 και του Ιράν, η κυβέρνηση του Ισραήλ ανακοίνωσε το αίτημά της, στην τελική συμφωνία να περιλαμβάνεται και η αναγνώριση του Ισραήλ από το Ιράν. Ο πρόεδρος Obama έσπευσε γρήγορα να απορρίψει τον όρο, υποστηρίζοντας ότι ισοδυναμεί με απαίτηση από την πλευρά του Ισραήλ να μην υπογραφεί καμία συμφωνία εκτός κι αν το Ιράν προχωρήσει σε μια διεξοδική μεταρρύθμιση του καθεστώτος του. 
 
Εάν ο πρόεδρος Obama πίστευε ότι υπήρχε μια λογική πιθανότητα το Ιράν να αποδεχθεί αυτόν τον όρο, κατά πάσα πιθανότητα θα τον είχε εγκρίνει και θα είχε απαιτήσει το Ιράν να αναγνωρίσει το Ισραήλ, στο πλαίσιο της πυρηνικής συμφωνίας. Η αποδοχή από το Ιράν θα ήταν μικρή, διότι θα βοηθούσε να καθησυχαστούν οι ανησυχίες του Ισραήλ για την πυρηνικοποίηση του Ιράν. Θα μείωνε την κριτική του Ισραήλ για την συμφωνία, αποδεικνύοντας ότι υπήρξε μια πραγματική αλλαγή στην στάση του Ιράν, όχι μόνο στο ζήτημα των πυρηνικών. Και θα έδινε μια μερική απάντηση στην εγχώρια αμερικανική κριτική στο Κογκρέσιο και στα ΜΜΕ για την συμπεριφορά της κυβέρνησης στις συνομιλίες για τα πυρηνικά και για την συμφωνία που βρίσκεται στα σκαριά. 
 
Ωστόσο, ο πρόεδρος Obama βλέπει λίγες πιθανότητες το Ιράν να αποδεχθεί τον όρο και ανησυχεί ότι μια προσπάθεια να το θέσει στην ατζέντα για τα πυρηνικά, είναι ικανή να διαταράξει τις συνομιλίες και απειλεί σοβαρά την επιτυχημένη διαμόρφωση της τελικής συμφωνίας. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση ξανά αποδέχθηκε την θέση του Ιράν ότι οι συνομιλίες πρέπει να επικεντρωθούν μόνο στο πυρηνικό ζήτημα και στις κυρώσεις στο Ιράν και ότι η επέκταση των συνομιλιών για να περιλαμβάνουν άλλα ζητήματα, είναι ικανή να οδηγήσει στην αποτυχία τους. Επομένως, η κυβέρνηση υπαναχώρησε στο αρχικό αίτημα να συμπεριληφθούν βαλλιστικοί πύραυλοι του Ιράν στις συνομιλίες, διότι το Ιράν επέμενε ότι δεν είχαν καμία σχέση με το πυρηνικό ζήτημα, αλλά επρόκειτο για ένα ζήτημα εθνικής ασφαλείας του Ιράν. Για τον ίδιο λόγο, στη διάρκεια των συνομιλιών, η κυβέρνηση απέφυγε να αναφερθεί στο θέμα της βοήθειας τον Χούτις στην Υεμένη, δηλώνοντας πως εάν έθετε το ζήτημα, θα περιέπλεκε περαιτέρω την ήδη δύσκολη ατζέντα με τα πυρηνικά. Η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν και η βαθιά εμπλοκή στην τρομοκρατία τόσο στην Μέση Ανατολή όσο και σε όλο τον κόσμο, ομοίως αποκλείστηκαν από την ατζέντα. Το Ιράν αρνήθηκε να συζητήσει οτιδήποτε από αυτά, διότι θα έπρεπε να κάνει παραχωρήσεις. Εκτίμησε σωστά ότι η κυβέρνηση θα υποχωρούσε για να μην δημιουργήσει περαιτέρω εντάσεις στο τραπέζι διαπραγμάτευσης και πιθανώς την διακοπή των συνομιλιών. 
 
Ένα αμερικανικό αίτημα το Ιράν να αναγνωρίσει το Ισραήλ στο πλαίσιο της συμφωνίας για τα πυρηνικά, πιθανώς θα είχε απορριφθεί εντελώς από το ιρανικό καθεστώς, πρώτα και κύρια από τον Ανώτατο Ηγέτη Ayatollah Khamenei. Η ακραία αντί-ισραηλινή ρητορική υπαγορεύθηκε από τον Khameini, τον ηγέτη της Ισλαμικής Επανάστασης, πολύ πριν κυβερνήσει το Ιράν, και αποτελούν βασικά συστατικά του ριζοσπαστικού φονταμελιστικού δόγματος του ισλαμικού καθεστώτος. Στα μάτια της ιρανικής ηγεσίας, το Ισραήλ δεν έχει κανένα δικαίωμα να υπάρχει ως πολιτική οντότητα διότι ο ιουδαϊσμός δεν είναι μια εθνικότητα, απλώς μια θρησκεία, μια άποψη που αποτυπώνεται σε δηλώσεις τόσο του Khameini όσο και του πρώην προέδρου Ahmadinejad. 
 
Το καθεστώς υποστηρίζει ότι η άρνηση του δικαιώματος ύπαρξης του Ισραήλ δικαιολογείται από το τρίο των αδικιών που στηρίζουν την δημιουργία και ύπαρξη του Ισραήλ: την καταπίεση των εκατομμυρίων Μουσουλμάνων υπό την ισραηλινή κυριαρχία, την άρνηση του νόμιμου δικαιώματος των Παλαιστινίων να δημιουργήσουν ένα κράτος σε ολόκληρη την παλαιστινιακή γη και τον Ισραηλινό έλεγχο της γης που είναι ιερή για το Ισλάμ, ιδιαίτερα στην Ιερουσαλήμ. Ως εκ τούτου υπάρχει επίσης και υποχρέωση για τους μουσουλμάνους να απελευθερώσουν αυτά τα εδάφη μέσω ενός ιερού πολέμου ανακατάληψης αντί μέσω μιας εγγενώς μη αποδεκτής πολιτικής διευθέτησης. Για τον Khomeini, η αναγνώριση του Ισραήλ είναι επίσης μη αποδεκτή διότι η χώρα -ένα ξένο σώμα στην καρδιά του μουσουλμανικού κόσμου- καθιερώθηκε από τον δυτικό ιμπεριαλισμό με σκοπό τη διαίρεση και την αποδυνάμωση του μουσουλμανικού κόσμου έτσι ώστε να είναι σε καλύτερη θέση να τον εκμεταλλευτεί. Κατά την γνώμη του, κανένας συμβιβασμός ή συναίνεση στον αγώνα κατά του Ισραήλ είναι πιθανός διότι πρόκειται για έναν αγώνα μεταξύ των δυνάμεων της δικαιοσύνης και των δυνάμεων της καταπίεσης και της αίρεσης. Επομένως, η εξάλειψη του Ισραήλ και η απελευθέρωση της Ιερουσαλήμ είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της τελικής επιτυχίας του ισλαμικού κινήματος, που προέρχεται από τις ιδρυτικές αρχές της επανάστασης και του ίδιου του Ισλάμ. Η αναγνώριση του Ισραήλ θα ισοδυναμούσε επομένως με την καταστροφή ενός εκ των πυλώνων του ιρανικού καθεστώτος. 
 
Ωστόσο, ακόμη κι αν η άρνηση της αναγνώρισης του Ισραήλ είναι ένα στήριγμα της κοσμοθεωρίας του καθεστώτος του Ιράν ή τουλάχιστον της ριζοσπαστικής ηγεσίας του, αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει για αυτό. Ενώ η τρέχουσα ιρανική ηγεσία πιθανώς δεν θα συμφωνούσε να αναγνωρίσει το Ισραήλ, είναι πιθανό ότι σε κάποιο σημείο στο μέλλον, μια ήπια κατανόηση μεταξύ της αμερικανικής κυβέρνησης και του ιρανικού καθεστώτος μπορεί να επιτευχθεί, σύμφωνα με την οποία οι ηγέτες του Ιράν θα σταματήσουν να ζητούν την καταστροφή του Ισραήλ. Από την εκλογή του και μετά, ο πρόεδρος Rouhani έχει αποφύγει να αρνηθεί το Ολοκαύτωμα, βλέποντας την παγίδα που δημιούργησε ο Ahmadinejad. Ωστόσο, η αναγνώριση του Ισραήλ δεν θα έλθει σύντομα και είναι σε κάθε περίπτωση απίθανο η κυβέρνηση να ανακινήσει αυτό το ζήτημα στο πλαίσιο των συζητήσεων για τα πυρηνικά. Μακροπρόθεσμα, εάν οι συνομιλίες οδηγήσει σε μια μόνιμη συμφωνία που ανοίγει τον δρόμο για μια πιο θετική ατμόσφαιρα μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν και ίσως επίσης σε έναν πιο εκτεταμένο διάλογο για άλλα περιφερειακά θέματα -όπως ελπίζει ο Obama- μπορεί να οδηγήσουν την αμερικανική κυβέρνηση να σκεφτεί ξανά το αίτημα αναγνώρισης του Ισραήλ. Ακόμη πιο μακροπρόθεσμα, μια αλλαγή της στάσης του Ιράν απέναντι στο Ισραήλ θα μπορούσε να συμβεί εάν υπάρχει μια αλλαγή στον βασικό χαρακτήρα του ιρανικού καθεστώτος -μια αλλαγή που αν είναι καν δυνατή, είναι μακριά στο μέλλον. 
 
Έτσι, ενώ πριν από υπογραφεί οποιαδήποτε τελική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα, η διοίκηση Obama πιθανώς δεν θα ζητήσει από το Ιράν να αναγνωρίσει το Ισραήλ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είχε νόημα να “σηκώσει” το θέμα το Ισραήλ. Αντιθέτως, η σωστή διπλωματία μπορεί και πρέπει να τονίζει τη σύνδεση μεταξύ του ριζοσπαστικού φονταμελιστικού καθεστώτος στο Ιράν, με τις δημόσιες εκκλήσεις του για καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ, και την κατοχή πυρηνικών όπλων από το Ιράν, κάτι που θα σήμαινε την πιο σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της χώρας. Ακόμη κι αν ο Obama βιάστηκε να απορρίψει το αίτημα του Ισραήλ -προφανώς διότι ανησυχούσε ότι μπορεί να δημιουργούσε αρκετή εσωτερική πίεση για να εγκριθεί το αίτημα- αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από έναν σημαντικό αριθμό μελών του Κογκρέσου και των αμερικανικών ΜΜΕ, και να καταστήσει δύσκολο για την κυβέρνηση να το απορρίψει εντελώς. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση θα το θεωρούσε αυτό ως άλλη μία προσπάθεια του Ισραήλ να επιβάλει τις συνομιλίες και να καταστήσει δύσκολη τη δημιουργία μιας συμφωνίας. Ακόμη, υπάρχει μια πιθανότητα το ισραηλινό αίτημα να θεωρηθεί από πολλούς ως δικαιολογημένη και λογικό. 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το αίτημα του Ισραήλ για αναγνώριση από το Ιράν

The Institute For National Security Studies του Ephraim Kam Μετά την ανακοίνωση της 2ας Απριλίου με τις παραμέτρους προς μια συνολική ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι συμβαίνει με τη διαπραγμάτευση, με απλά λόγια

Ellada simera 0 Ελλάδα, οικονομία 15:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXVUMfYyFknOV4vv40R_pwED3TNE9h6IYlz0UvgHGvP0jDO_JoDtUkWqjOqVrutAe1I6H6okyI-V-JuZSG6l8ZrHX7iiXtheMhz41l4AytsREZvO-PNewDpBuZqS6jvhqoT8DFxXXTekqK/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B7+%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7,+%CE%BC%CE%B5+%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%AC+%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXVUMfYyFknOV4vv40R_pwED3TNE9h6IYlz0UvgHGvP0jDO_JoDtUkWqjOqVrutAe1I6H6okyI-V-JuZSG6l8ZrHX7iiXtheMhz41l4AytsREZvO-PNewDpBuZqS6jvhqoT8DFxXXTekqK/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B7+%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7,+%CE%BC%CE%B5+%CE%B1%CF%80%CE%BB%CE%AC+%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div>
 Του Κώστα Βαξεβάνη Όσα συμβαίνουν και κυρίως γράφονται σε σχέση με τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, έχουν μια διάσταση που απαιτεί απλή εκλογίκευση. Με αυτή την εκλογίκευση προκύπτει ο βασιλιάς γυμνός και όχι το τέρας πύρινο. Ας πάμε λοιπόν με απλά βήματα προς τη λογική 1.Γιατί τόση σκληρότητα; 
Σε κάθε διαπραγμάτευση η προσπάθεια που γίνεται είναι να εξασφαλίσει ο καθένας τα μέγιστα οφέλη και τις μικρότερες απώλειες. Αυτό δεν γίνεται κάτω από μια διαδικασία ευφορίας και φιλοφρονήσεων, αλλά με πιέσεις, απαιτήσεις και αρκετές φορές εκβιασμούς. Επίσης το παιχνίδι της διαπραγμάτευσης δεν εξελίσσεται γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι αλλά σε όλα τα πεδία. Κυρίως αυτό της επικοινωνίας. Δηλαδή οι διαπραγματευόμενοι, με δηλώσεις ή διαρροές, προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα τετελεσμένων και κυρίως φόβου για τον «αντίπαλο». Σε πολλές περιπτώσεις βλέπουμε και τη λειτουργία του καλού και του κακού μπάτσου των κλασσικών αμερικάνικων ταινιών. Ο ένας απειλεί και ο άλλος δείχνει διαλακτικός και φιλικός. Αυτά συμβa;iνουν σε όλες τις διαπραγματεύσεις, ακόμη και αυτές που αφορούν την αγορά ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου. 2. Οι κλώνοι του Σόιμπλε. 
Είναι λοιπόν μάλλον ξεκάθαρο,πως για παιχτεί το παιχνίδι της διπραγμάτευσης σωστά, πρέπει από την κάθε πλευρά να υπάρχει όσο το δυνατόν μέτωπο «αμετακίνητων θέσων», προκειμένου η δεδομένη υποχώρηση από τις θέσεις αυτές, για να υπάρξει συμφωνία, να είναι όσο το δυνατόν πιο συμφέρουσα. Ο κάθε διαπραγματευτής προσπαθεί να κάνει συμμαχίες και να εξασφαλίσει ρωγμές στην απέναντι πλευρά. Στο θέμα αυτό η Ελλάδα έχει πραγματικά πρόβλημα. Μεγάλες πολιτικές ομάδες οι οποίες κυβέρνησαν στο παρελθόν, δημιουργούν εκ των πρωτέρων την εικόνα του «αδιαπραγμάτευτου» και της αποτυχίας. Δεν συντάσσονται με την εθνική απαίτηση, αλλά προφητεύουν την καταστροφή και δημιουργούν φόβο. Σε μια τέτοια λειτουργία στήνεται η ανακύκλωση κλίματος.Δηλαδή κάποιος Σόιμπλε στο εξωτερικό ή κάποια εφημερίδα, κάνει μία εκτίμηση ή δημιουργεί ένα φόβο για τις διαπραγματεύσεις. Αυτή η δήλωση που όπως είπαμε είναι μια δήλωση όχι που εκφράζει την πραγματικότητα απαραίτητα, αλλά που προσπαθεί να δημιουργήσει μια πραγματικότητα, αναπαράγεται από τα εγχώρια Μέσα Ενημέρωσης και τους κλώνους του Σόιμπλε στην Ελλάδα. Στη συνέχεια το κλίμα που δημιουργείται με τον τρόπο αυτό στη χώρα, από τον Σόιμπλε και τους κλώνους Σόιμπλε,καταγράφεται ως «ρεπορτάζ» από ξένα ΜΜΕ και δημιουργεί πλέον μια πραγματικότητα που μπορεί να στηρίζεται σε φήμη αλλά είναι πια πραγματικότητα. Ένα παράδειγμα είναι οι πολλαπλές φήμες για Bank Run. Στην αρχή υπήρξαν φόβοι για διοχέτευση κεφαλαίων στο εξωτερικό. Στη συνέχεια κάποιες Τράπεζες δημιούργησαν μέσω «πληροφοριών» αυτή τη ροή. Τα ξένα Μέσα Ενημέρωσης κατέγραψαν την πραγματικότητα που δημιουργήθηκε βάζοντας μάλιστα και φωτογραφίες από ουρές συνταξιούχων που περίμεναν στις ουρές στις Τράπεζες για τη σύνταξη εμφανίζοντας πως υπάρχει φυγή κεφαλαίων. Όλο αυτό ανακυκλώθηκε από τα κανάλια και τελικώς η φυγή κεφαλαίων επιτεύχθηκε. 3. Γιατί δεν συντάσσονται όλοι μαζί; 
 Αυτή είναι μια απλοική και ευγενής ερώτηση την οποία βάζουν καλοπροαίρετοι άνθρωποι ή απολίτικοι. Απέναντι σε αυτή την κρίση, όπως και σε όλα τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά φαινόμενα, υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα αλλά και ερμηνείες. Μπορεί να συνταχθεί η κυβέρνηση και όποιος πιστεύει πως η Ελλάδα και η Ευρώπη δεν μπορούν να προχωρήσουν άλλο έτσι, με το Βενιζέλο που επέβαλε χαράτσια και το Σαμαρά που έκοψε μισθούς αλλά ταυτόχρονα έκανε πιο πλούσιους τους τραπεζίτες και την οικονομική ελίτ; Ο ένας θεωρεί πως η λύση για την ανάπτυξη είναι να επιβιώσει ο κόσμος με ανθρώπινα μεροκάματα για να αναπτυχθεί η χώρα, και ο άλλος πως πρέπει να πέσουν κι άλλο οι μισθοί για να είναι φτηνός ο στρατός που θα δουλεύει στο Λάτση. Η εικόνα του θύματος με τον θύτη αγκαλιά μπορεί να θυμίζει σε ρομαντισμό τα «ανεμοδαρμένα ύψη», αλλά δεν είναι πραγματικότητα. Σημασία έχει να είναι ισχυρές οι συμμαχίες στην κοινωνία που θα απαιτούν την αλλαγή και όχι να καθορίσουν την τύχη της χώρας αυτοί που την κατέστρεψαν. Ακόμη και οι εθνικές αφηγήσει που παρουσίαζαν τους έλληνες στο παρελθόν ενωμένους να μεγαλουργούν , είναι μύθοι. Στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο υπήρχαν πάντα Εφιάλτες και Λεωνίδες, Βελουχιώτηδες και Ράλληδες, κουζουλοί έλληνες και οπαδοί της υποχωρητικότητας. 4. Πού κολλάει η διαπραγμάτευση και γιατί; 
 Η κυβέρνηση δήλωσε προεκλογικά και γι αυτό υποστηρίχθηκε από τους πολίτες, πως δεν θα πάρει υφεσιακά μέτρα. Δηλαδή δεν θα σπρώξει την ελληνική κοινωνία προς τα κάτω με απολύσεις, μειώση μισθών και συντάξεων, ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας. Όταν ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις, αυτή τη διαπίστωση την έθεσε στο Τραπέζι και κατάφερε να πετύχει τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Όσο περνούσε όμως ο καιρός, η Γερμανία και οι εταίροι κατάλαβαν πως μπορούν σταδιακά να αποδομήσουν το εσωτερικό ελληνικό μέτωπο. Έτσι εκμεταλλεύτηκαν τους κλώνους Σόιμπλε και την ισχύ των ΜΜΕ στην Ελλάδα για να δημιουργήσουν συσχετισμούς υπέρ τους ή έστω κλίμα φόβου. Αυτή τη στιγμή η διαπραγμάτευση κολλάει στις ελληνικές κόκκινες γραμμές. Δηλαδή η κυβέρνηση δεν υποχωρεί στην απόφαση να μην γίνουν απολύσεις, να μην κοπούν συντάξεις και μισθοί, να μην αυξηθεί ο ΦΠΑ και να μην δοθεί όσο όσο η Δημόσια περιουσία. Αντιθέτως έχει εξαγγείλει για πρώτη φορά μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής και του μαύρου πλούτου. Οι εταίροι δεν θέλουν μια Ελλάδα που μπορεί να σωθεί, αλλά μια Ελλάδα που θα εφαρμόσει τα μέτρα τους. Δηλαδή τα μέτρα λιτότητας τα οποία θα εξασφαλίσουν τη «δημοσιονομική τάξη». Είτε πρόκειται για γερμανικό σύνδρομο είτε για αντίληψη για την οικονομία, αυτό το μοντέλο έχει αποτύχει ακόμη και στη Γερμανία των εκατομμυρίων φτωχών και υποαπασχολούμενων και της όλο πιο πλούσιας οικονομικής ελίτ. Αυτο το μοντέλο αμφισβητείται πολιτικά σε όλη την Ευρώπη και κυρίως στο Νότο. Ισπανία, Ιταλία, Ιρλανδία μιλούν ανοιχτά για την ανάγκη μιας άλλης πολιτικής στην Ευρώπη. Δηλαδή το θέμα δεν είναι οι επιλογές λιτότητας, αλλά η αναδιαμόρφωση της Ευρώπης η οποία έχει δομικά λάθη και είναι άδικη. Είναι λοιπόν στοίχημα για τη μερκελική αντίληψη, να μην περάσει η ελληνική αντίσταση η οποία θα γενικευτεί ως πολιτικό κλίμα στην Ευρώπη. Γι αυτό τέτοια επίθεση, για αυτό τόση επιμονή και φόβος. 5. Αν υποχωρήσει η Ελλάδα; 
Το ερώτημα είναι γιατί να υποχωρήσει η Ελλάδα; Αν υποχωρήσει δεν γίνεται ανακόλουθος μόνο ο Συριζα αλλά επιστρέφουμε στην προηγούμενη κατάσταση. Να την θυμίσω λέγοντας πως η τρόικα κυβερνούσε μέσω mail, και ο πρωθυπουργός έκανε νόμους όσα απαιτούσε η τρόικα. Αυτά που απαιτούσε ήταν κόψιμο μισθών, απολύσεις, χτύπημα της πραγματικής Οικονομίας και βέβαια να γίνουν τα χρέη των Τραπεζών δικά μας, χωρίς να πληρώσουν ποτέ οι τραπεζίτες. Αν υποχωρήσει η κυβέρνηση, θα χαθεί η μοναδική ευκαιρία να αλλάξει η Ευρώπη και να αναπτυχθεί η χώρα. Δεν είναι θέμα πολιτικής ανακολουθίας αλλά ευκαιρίας που θα χαθεί. 6. Τι θα πάθουμε αν δεν υποχωρήσουμε; 
Αν κοιτάξει κάποιος τα δημοσιεύματα του διεθνή Τύπου, το ερώτημα αυτό απαντιέται με πολλούς τρόπους. Άλλοι λένε πως θα καταστραφεί η Ελλάδα, αλλά υπάρχουν και αρκετοί που υποστηρίζουν πως θα καταστραφεί η Ευρώπη. Οι προφήτες της Οικονομίας, αυτοί δηλαδή που δεν κατάφεραν να προβλέψουν την κρίση και πούλαγαν κωλόχαρτα ως επενδυτικά προιόντα, είναι ανίκανοι να πουν τι ακριβώς θα συμβεί γιατί δεν το ξέρουν. Αν το ήξεραν και αυτό σήμαινε την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την καταστροφή της, θα το είχαν ήδη πραγματοποιήσει. Δεν το ξέρουν όμως και πολύ περισσότερο φοβούνται τις εξελίξεις. Σε μια παγκόσμια Οικονομία, η κατάρρευση της Lehman Brother στην Αμερική οδήγησε την υφήλιο σε κρίση. Σκεφθείτε αν καταρρεύσει μια χώρα. Άρα το τι θα κάνουν δεν το ξέρουν.Προσπαθούν μέσα από το φόβο που προξενούν, τις πιέσεις που ασκούν, τους εκβιασμούς και το πολιτικό προσωπικό που διαθέτουν στην Ελλάδα να δημιουργήσουν όσο καλύτερες συνθήκες μπορούν για τους ίδιους. Να θυμίσω πως με τα ίδια επιχειρήματα πέρασαν τα μνημόνια. Η Ε.Ε και η Μέρκελ θα έχουν εκτός από οικονομικό πρόβλημα και πολιτικό με την κατάρρευση της Ελλάδας. Η Γερμανία για μια ακόμη φορά θα ενοχοποιηθεί για το τι κάνει στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάψει να είναι μια οραματική Ένωση και θα αποκαλυφθεί ως αυταρχικός μηχανισμός. Την ίδια ώρα θα δημιουργηθούν ίσως νέες Ενώσεις στην Ευρώπη και νέοι συσχετισμοί με παίκτη τη Ρωσία, πράγμα που δεν θέλει ούτε η Γερμανία ούτε η ΗΠΑ. 7.Έχουν τη δυνατότητα να κλείσουν τις στρόφιγγες; 
 Την Τετάρτη μία ακτιβίστρια διατάραξε τη συνέντευξη τύπου του Ντράγκι, φωνάζοντας «κάτω η Δικτατορία της Κεντρικής Τράπεζας». Είχε δίκιο στο χαρακτηρισμό. Κατά τη διακυβέρνηση της χώρας από τους Σαμαρά και Βενιζέλο, δημιουργήθηκε χωρίς τις ελληνικές αντιρρήσεις η Τραπεζική Ενοποίηση. Ακούγεται ως κάτι καλό. Η Ευρωπαική Ένωση προχωρά σε διάφορες ενοποιήσεις, εκτός από αυτές των χρεών φυσικά. Πρακτικά αυτό που έγινε, ήταν να εκχωρηθούν μια σειρά από πολιτικές εξουσίες που ασκούνται από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις στις Κεντρικές Τράπεζες και την Κεντρική Ευρωπαική Τράπεζα (πρόκειται ουσιαστικά για ιδιωτικούς μηχανισμούς όπως η Τράπεζα της Ελλάδος). Οι Τράπεζες κυβερνούν και καθορίζουν πώς θα ρέει το χρήμα. Οι κατά τόπους Τράπεζες δεν μπορούν να εκτυπώσουν χρήμα, μόνο να να ζητήσουν . Και η ΕΚΤ μπορεί να αρνηθεί είτε είναι ανήθικο, είτε παράλογο, είτε απαράδεκτο. Έχει τη «νομιμότητα» να λειτουργεί έτσι. Να σταματήσει να δίνει χρήματα στις ελλληνικές Τράπεζες παρότι η Ελλάδα είναι εντάξει με την αποπληρωμή των δανείων της. Η Ελλάδα δεν έχει πάρει χρήματα από το 2014, παρότι πληρώνει τις δόσεις. Άρα αυτό που τους ενδιαφέρει, το κριτήριο, δεν είναι αν θα πληρώνει η Ελλάδα, αν θα είναι εντάξει στις υποχρεώσεις της, αλλά αν θα κάνουν αυτό που θέλουν στην Ελλάδα. Με αυτή τη λογική λοιπόν μπορούν να κρατήσουν κλειστές τις στρόφιγγες και να εκβιάσουν. Αλλά την ίδια ώρα διακινδυνεύουν η Ελλάδα να μην υποχωρήσει και να έχουν οι ίδιοι τις επιπτώσεις που φοβούνται. Αν κλείσουν οι στρόφιγγες, η Ελλάδα μπορεί να μην αποπληρώνει τα δάνεια, αλλά να κρατάει το χρήμα για τις εσωτερικές ανάγκες. Τι θα κάνει η ΕΚΤ;Θα πάρει την απόφαση να δρομολογήσει τη διάλυση της Ε.Ε; 8.Μήπως λένε αλήθεια; Όχι δεν λένε αλήθεια και το δείχνει η ιστορία τους και οι ήρωές της. Ο πρώην διευθυντής του ΔΝΤ πρόσφατα συνελήφθη για διαφθορά. Ο Γιούνγκερ είχε δημιουργήσει στο Λουξεμβούργο ως πρωθυπουργός φορολογικό παράδεισο. Ο Σόιμπλε είχε εμπλοκή σε χρηματισμό με το «σκάνδαλο Κολ». Η σχέση τους με την αλήθεια ποτέ δεν ήταν καλή. Απλώς ασκούν πολιτική με τον τρόπο που γνωρίζουν, προς όφελος της Οικονομίας που θέλουν. Δεν λένε λοιπόν αλήθεια.Δεν τα πάνε καλά με την αλήθεια. Ας δούμε την πρόσφατη Ιστορία. Όταν η Ελλάδα μπήκε υπό την διοίκηση της Τρόικας και των μνημονίων, εμφάνιζαν όλο αυτό ως μονόδρομο. Τώρα πλέον έχουν παραδεχθεί και οι ίδιοι πως αν η Ελλάδα έκανε στάση πληρωμών, θα αναγκάζονταν να υποχωρήσουν γιατί θα έχαναν τρισεκατομμύρια. Παρ όλα αυτά και τότε έλεγαν πως θα καταστραφεί η Ελλάδα. Όταν στη συνέχεια μπήκε το θέμα του κουρέματος του Ελληνικού χρέους, Γερμανία και Γαλλία συμφώνησαν πως δεν θα γίνει και ο ντόπιος Παπακωνσταντίνου είχε πει πως αν γίνει θα είναι καταστροφή. Αποδεικνύεται πως δεν ήθελαν το κούρεμα γιατί οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες είχαν ελληνικά ομόλογα.Αν κουρευόταν το χρέος θα καταστρέφονταν οι ίδιοι και όχι η Ελλάδα.Παρ όλα αυτά έλεγαν πως θα καταστραφεί η Ελλάδα. Μετά τη σύνοδο των Καννών και αφού ξεφορτώθηκαν τα ομόλογα, άλλαξαν εντελώς την επιχειρηματολογία και υποστήριξαν πως πρέπει να γίνει κούρεμα.Προχώρησαν σε κούρεμα με Αγγλικό Δίκαιο ενώ άλλαξαν και την κυβέρνηση στην Ελλάδα δίνοντας εντολή στο Βενιζέλο να ρίξει τον Παπανδρέου. Την απώλεια των Τραπεζών από το κούρεμα την αναλάβαμε εμείς με την ανακεφαλαιοποίηση. Αντιθέτως, δεν ζήτησαν να ανακεφαλαιοποιηθούν τα ασφαλιστικά ταμεία που κατέρρευσαν με το κούρεμα.Έλεγαν πως διαφορετικά θα καταστραφεί η χώρα. Θα μπορούσε η ΕΚΤ να πάρει πρωτοβουλίες για το ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό χρέος. Αντί γι αυτό, έπαιρνε ομόλογα (ελληνικό χρέος δηλαδή) από την ελεύθερη αγορά σε μισή τιμή και εμάς μας έβαζε μέσω του δανεισμού να τα πληρώνουμε στην ονομαστική τους αξία. Και αυτή η τοκογλυφία έγινε για να μην καταστραφεί η Ελλάδα; Υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα που αποδεικνύουν πως «και τρων και ψεύδονται» που θα έλεγε και η Βλαχοπούλου. Άρα η επιχειρηματολογία τους είναι και σήμερα ψεύτικη. Απλώς ενεργοποιούν τη σωστή και αποτελεσματική ως σήμερα τακτική. Η οποία βέβαια απαιτεί να δημιουργηθεί έντονο κλίμα φόβου στη χώρα που θα αντικαταστήσει την αισιοδοξία μετά τις εκλογές.Το ρόλο αυτό δεν τον έχει αναλάβει ο Σόιμπλε αλλά το ντόπιο πολιτικό και μιντιακό προσωπικό. Τι ζητάνε σήμερα; Να μην υπάρχουν οι κόκκινες γραμμές γιατί θα καταστραφούμε. Δηλαδή να δεχθούμε να γίνουν απολύσεις, να κοπούν κι άλλο συντάξεις, να ανεβεί το ΦΠΑ και να παραδώσουμε τη Δημόσια περιουσία; Για να μην καταστραφεί η Ελλάδα λένε. Δηλαδή ποιά είναι η καταστροφή αν όχι αυτό; 
<a href="http://www.koutipandoras.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι συμβαίνει με τη διαπραγμάτευση, με απλά λόγια

Του Κώστα Βαξεβάνη Όσα συμβαίνουν και κυρίως γράφονται σε σχέση με τη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, έχουν μια διάσταση που απαιτεί απλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι κέρδισαν Τσίπρας-Putin από τη συνάντησή τους

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, Ξένη αρθρογραφία, Πρωτοσέλιδα 14:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGrHjA4OuQk9ZaeAxqPSfxl4E6X4IZIvSUTIJ-6kjMsHJrHgVxV-VDgw15xEkNeWA3dgFFodwRZbyxiWMSIlAOgWwaMEuB2BJvgZIzlNBBScGGM4M7462fFLbCXQb4H8tVqI1cToR9wR0a/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82-Putin+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B7+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGrHjA4OuQk9ZaeAxqPSfxl4E6X4IZIvSUTIJ-6kjMsHJrHgVxV-VDgw15xEkNeWA3dgFFodwRZbyxiWMSIlAOgWwaMEuB2BJvgZIzlNBBScGGM4M7462fFLbCXQb4H8tVqI1cToR9wR0a/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD+%CE%A4%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82-Putin+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B7+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82.jpg" width="640" /></a></div>
 
<a href="http://carnegie.ru/eurasiaoutlook/?fa=59768" target="_blank">Carnegie Moscow Center </a> 
του Alexander Baunov   
Η επίσκεψη στην Μόσχα από τον μαρξιστή πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, δημιούργησε κύματα σε μια ήδη φουρτουνιασμένη θάλασσα και άφησε τον κόσμο να περιμένει με κομμένη την ανάσα, για απαντήσεις σε δύο ερωτήματα: πρώτον, θα είναι η Ρωσία σε θέση να διασπάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση με το σπάσιμο ενός αδύναμου κρίκου; Δεύτερον, μπορεί η Ελλάδα να σωθεί από την χρεοκοπία χωρίς την δυτική συμμετοχή; Αυτά είναι αλληλένδετα ερωτήματα. Είναι σαφές (δεν είναι;) ότι εάν η Ρωσία σώσει την Ελλάδα χωρίς την Δύση, θα θελήσει μια ευρωπαϊκή διάσπαση ως ανταπόδοση; Αυτό είναι που έχει φοβηθεί περισσότερο η ΕΕ από την ημέρα που ήρθε στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί προειδοποίησαν τον Αλ. Τσίπρα από την αρχή, να μην παίξει ως διαπραγματευτικό χαρτί στις συνομιλίες για το χρέος της Ελλάδας, τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αλλά είναι πραγματικά η Ρωσία πρόθυμη ή ικανή να σώσει την Ελλάδα; Και είναι η ελληνική κυβέρνηση στα αλήθεια τόσο υποστηρικτική της Ρωσίας που είναι έτοιμη να ανταλλάξει την Ευρώπη για τον Putin; Η απάντηση και στα δύο ερωτήματα είναι πιθανό να είναι “όχι”.   Φως από την Ανατολή με αντάλλαγμα περιουσία Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Έλληνας ηγέτης έχει πάει στη Ρωσία για να σωθεί (η χώρα). Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου εμφανίστηκε στην Μόσχα 10 ημέρες αφότου σε διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, τον ενημέρωσε για την δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας τον Φεβρουάριο του 2010. Επιπλέον, στράφηκε προς την Ρωσία προτού πάει στην γενέθλια χώρα του, στις ΗΠΑ (εάν ο Αλ. Τσίπρας είχε κάνει μια τέτοια κίνηση, θα είχε θεωρηθεί ως μια αναρχική-κομμουνιστική εξέγερση στην ΕΕ). Τότε, η Ελλάδα είχε λίγο πολύ το ίδιο σχέδιο στο μυαλό της με τώρα: ήθελε, όπου ήταν δυνατό, να είναι ο πολιτικός σύμμαχος της Ρωσίας στην Ευρώπη. Ο Putin θα μπορούσε να είχε ζητήσει από τις ρωσικές τράπεζες, να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες ελληνικών κρατικών ομολόγων, αλλά δεν έκανε τίποτα τέτοιο. Αντιθέτως, απλώς επαναδιατύπωσε το ενδιαφέρον της Ρωσίας σε κάποια σημαντικά ελληνικά assets. Και αυτό συνέβη μια περίοδο που οι πετρελαϊκές τιμές ήταν υψηλές, η Ρωσία μπορούσε να πάρει ξένα δάνεια και η Ευρώπη δεν ήταν τόσο επικριτική για τις στενές σχέσεις με την Μόσχα.   Οι καιροί είναι ακόμη πιο δύσκολοι τώρα. Ο μόνος τρόπος που ο Putin μπορεί να βοηθήσει τους Έλληνες οικονομικά είναι με το να αγοράσει κάτι που χρειάζεται η Ρωσία. ΚΑι η Ρωσία πάντα ήθελε να πάρει κάτι ελληνικό. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν ήμουν μέλος του ρωσικού διπλωματικού σώματος στην Αθήνα, ρωσικές πετρελαϊκές εταιρίες ενδιαφερόταν για ένα διυλιστήριο κοντά στην Θεσσαλονίκη. Αλλά ήθελαν και να επενδύσουν στην επιχείρηση, και να την διαχειρίζονται. Οι Έλληνες από την πλευρά τους, ήθελαν απλώς επενδύσεις, προτιμώντας να διαχειρίζονται τις επιχειρήσεις οι ίδιοι. Λίγο-πολύ το ίδιο συνέβη και με ένα άλλο μακροχρόνιο ενδιαφέρον της Ρωσίας, το ελληνικό μονοπώλιο αερίου, ΔΕΠΑ: Εσύ επενδύεις, εμείς μένουμε επικεφαλής. Εκτός αυτού, η πώληση της ΔΕΠΑ θα είχε έλθει σε αντίθεση με τους κανονισμούς της ΕΕ με βάση τους οποίους μια εταιρεία δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και προμηθευτής και διανομέας φυσικού αερίου σε μια χώρα. Αλλά εδώ ακριβώς ήταν το ενδιαφέρον της Gazprom: Με την απόκτηση του συστήματος διανομής της ΔΕΠΑ, επεδίωξε να αποκτήσει άμεση πρόσβαση στον Έλληνα καταναλωτή. Έκτοτε, η ρωσική λίστα των επιθυμιών με πιθανά ελληνικά assets έχει αυξηθεί. Για παράδειγμα, η κρατική μονοπωλιακή Russian Railways έχει δείξει κάποιο ενδιαφέρον στην ελληνική ομόλογό της, τον ΟΣΕ. Οι σιδηρόδρομοι της Ελλάδας είναι σαφώς μια επιχείρηση που χάνει λεφτά. Έχουν λίγα δρομολόγια που μεταφέρουν λίγους επιβάτες. Αλλά ο Χριστιανός Ορθόδοξος επιχειρηματίας και “κουλτουρολόγος” Vladimir Yakunin, ο οποίος είναι επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας, δείχνει εδώ και καιρό ενδιαφέρον για οτιδήποτε ελληνικό και παλαιστινιακό. Εκτός από τα επιχειρηματικά σχέδια, φαίνεται ότι απλώς θέλει να έχει μερικούς δρόμους στο λίκνο του Ορθόδοξου Χριστιανισμού. Πείτε το μια επένδυση με θρησκευτικά κίνητρα, παρόμοια με τις πτήσεις τσάρτερ του ίδιου το Πάσχα, που φέρνουν το Άγιο Φως από τα Ιεροσόλυμα στην Μόσχα. Η ελληνική συμμετοχή στον σχετικά νέο αγωγό φυσικού αερίου Turkish Stream, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Ο Turkish Stream είναι η ίδια βασική ιδέα που απορρόφησε τον South Stream: ένας τεράστιος ρωσικός αγωγός στην Ευρώπη που να διαπερνάει τα Βαλκάνια, κατά μήκος της Βόρειας Θάλασσας, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Αυτή η “παράκαμψη” είναι ακριβώς αυτό που δεν θέλουν οι δυτικές κυβερνήσεις και η ΕΕ, για αυτό και οι συνομιλίες με την Βουλγαρία για τον South Stream τελικά απέτυχαν. Η Ρωσία έχει υποκαταστήσει την Βουλγαρία με την Τουρκία, ως το σημείο από όπου θα εμφανιζόταν ο αγωγός της Gazprom από την θάλασσα. Αλλά τώρα η Ρωσία χρειάζεται την Ελλάδα έτσι ώστε ο αγωγός να μπαίνει στην Ευρώπη. Την ημέρα που ο Αλ. Τσίπρας έφθασε στην Μόσχα, ήρθαν τα νέα ότι η Ελλάδα, η Ουγγαρία, η Σερβία, τα Σκόπια και η Τουρκία, είχαν επιβεβαιώσει τις προθέσεις τους να συμμετάσχουν στον Turkish Stream στον πρώτο γύρο των ουσιαστικών συνομιλιών στην Βουδαπέστη. Ο Αλ. Τσίπρας στο μεταξύ, μετονόμασε το έργο σε Greek Stream στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Μόσχα- με το ίδιο κόλπο που οι Έλληνες έκαναν στο παρελθόν με τον τουρκικό καφέ. Και αυτά τα νέα από μόνα τους, θα ήταν αρκετά να δικαιολογήσουν την επίσκεψη του Αλ. Τσίπρα. Προσθέστε και την νεφελώδη υπόσχεση της Μόσχας να αφαιρέσει κάποια ημέρα τα ελληνικά ροδάκινα από τα ρωσικά αντίμετρα κατά των κυρώσεων και ο Έλληνας πρωθυπουργός μπορεί να επιστρέψει κουρασμένος αλλά χαρούμενος. Και πάλι δεν είναι αρκετό Ο Αλ. Τσίπρας μπορεί πραγματικά να είναι χαρούμενος με την επίσκεψή του, αλλά δεν τον καθιστά αυτό σωτήρα της χώρας του. Ο Putin βασικά επαναδιατύπωσε ό,τι είχε πει στον Γ. Παπανδρέου πριν από πέντε χρόνια: «εάν υλοποιήσουμε έργα που δημιουργούν έσοδα για την Ελλάδα, αυτά τα έσοδα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αποπληρώσουν τα ελληνικά χρέη. Υπάρχει ενδιαφέρον για έργα υποδομών –λιμάνια, αεροδρόμια, αγωγοί- και μια ετοιμότητα (μεταξύ των ρωσικών εταιρειών) να δουλέψουν στον βιομηχανικό τομέα. Ελπίζουμε ότι θα απολαμβάνουν τις ίδιες συνθήκες με τους ομολόγους τους από τη Δύση». Ωστόσο, τίποτα από αυτά που μπορεί να προσφέρει η Ρωσία –όχι τη συμμετοχή της στις ελληνικές αποκρατικοποιήσεις, όχι επιείκεια για τα φρούτα της Ελλάδας, ούτε για τον αγωγό της Gazprom στα ελληνικά όρια- δεν θα λύσουν το πρόβλημα χρέους των 350 δισ. ευρώ (συν τους τόκους) της Ελλάδας. Ακόμη και οι πιο αισιόδοξες ρωσικές επενδύσεις θα ανέλθουν συνολικά σε κάποιες εκατοντάδες ευρώ το πολύ, ενώ οι Έλληνες δυσκολεύτηκαν να αποπληρώσουν 450 εκατ. ευρώ στις 9 Απριλίου για να πληρώσουν την προγραμματισμένη δόση προς το ΔΝΤ. Το συνολικό χρέος της χώρας έχει αυξηθεί από την επίσκεψη του Γ. Παπανδρέου στην Μόσχα και τώρα ανέρχεται σε 350 δισ. ευρώ ή 175% του ΑΕΠ. Μόνο αυτόν τον χρόνο, η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώνει 2-3 δισ. ευρώ μηνιαίως. Δεν υπάρχει περίπτωση η Ρωσία να μπορεί να λύσει τα προβλήματα της Ελλάδας. Αλλά οι αριθμοί εξηγούν γιατί οι Έλληνες ψηφοφόροι εγκατέλειψαν τα παραδοσιακά, αξιοσέβαστα κόμματα και στράφηκαν σε νέα πολιτική δύναμη. Εξάλλου, το χρέος αυτό συσσωρεύτηκε μέσα σε 35 χρόνια που εναλλάσσονταν στην εξουσία αυτά τα κόμματα. Και συνεχώς αυξάνεται στη διάρκεια των πέντε ετών που προσπαθούν, με την βοήθεια της ΕΕ, να σώσουν την χώρα από τα οικονομικά της δεινά. Οποιοσδήποτε άλλος στην θέση των Ελλήνων θα είχε επίσης προσπαθήσει να απαλλαγεί από αυτούς. Δεν υπάρχει τίποτα ιδιαιτέρως μαρξιστικό για το όνειρο του Αλ. Τσίπρα να καταστήσει (την χώρα) ενεργειακό κόμβο για την Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη. Οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις είχαν το ίδιο όνειρο και συνεργάστηκαν ενεργά για το θέμα με την Ρωσία, το Ιράν, ακόμη και με την Λιβύη του Καντάφι στη διάρκεια της θητείας του Αν. Παπανδρέου. Για 20 χρόνια, η Ελλάδα και η Ρωσία καλόπιαναν την Βουλγαρία για να κατασκευάσει τον σχετικά μικρής κλίμακας αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη (η Βουλγαρία τους απογοήτευσε και σε αυτό επίσης). Η Ελλάδα έχει επίσης προσπαθήσει να συμμετέχει στο project του South Stream και του ανταγωνιστικού του αγωγού Nabucco. Όλες αυτές οι προσπάθειες έχουν γίνει από διαφορετικές κυβερνήσεις –από την μετριοπαθή δεξιά μέχρι την μετριοπαθή αριστερά- και συνεχίζεται τώρα υπό την άκρα αριστερά. Είναι στα αλήθεια ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση του Αλ. Τσίπρα στα αλήθεια τόσο υποστηρικτικοί της Ρωσίας όσο φαίνονται; Αφότου ο Αλ. Τσίπρας ήρθε στην εξουσία, υπήρξε μια δόση σπέκουλας ότι η νίκη του είχε χρηματοδοτηθεί από την Ρωσία και ότι ακόμη ο ίδιος και μέλη του υπουργικού του συμβουλίου λίγο-πολύ εργάζονται για την FSB. Οι αντιδυτικές και αντιαμερικανικές δηλώσεις που έγιναν από τον Αλ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του, προσφέρθηκαν ως αποδεικτικά στοιχεία. Ένα άλλο φαινομενικά κομμάτι των αποδείξεων ήταν η ιστορία του τωρινού Έλληνα υπουργού Εξωτερικών και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην κομμουνιστή Ν. Κοτζιά, ο οποίος ήρθε στην Μόσχα μετά από την προσάρτηση της Κριμαίας ενώ ήταν ακόμη μέλος της αντιπολίτευσης, για να συναντήσει την επικεφαλής του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας, Valentina Matviyenko, η οποία ήταν πρέσβειρα της Ρωσίας στην Ελλάδα και δείχνει ακόμη ενδιαφέρον. Ο Ν. Κοτζιάς συναντήθηκε ακόμη με τον Leonid Reshetnikov ο οποίος εργαζόταν στην ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και τώρα είναι επικεφαλής του Ινστιτούτου Στρατηγικών Ερευνών (που «κλίνει» προς το Κρεμλίνο). Άλλη μία είδηση που προέκυψε ήταν η συνάντηση το φθινόπωρο του 2014 μεταξύ του τωρινού υπουργού Εθνικής Άμυνας, Π. Καμμένου και του Ρώσου επιχειρηματία Konstantin Malofeyev, ο οποίος είναι γνωστός για την επιχορήγηση ρωσικών εθελοντικών ομάδων στην Ανατολική Ουκρανία. Συνολικά, η Ελλάδα κατανοεί ότι το να βρει το κλειδί για την καρδιά της τωρινής ρωσικής ηγεσίας, συνεπάγεται το να συνδυάσει την παλιά λογική των «παραδοσιακών πνευματικών δεσμών μεταξύ Ορθόδοξων Χριστιανικών εθνών» με τη νοσταλγία για έναν πολυπολικό κόσμο και την κριτική για τις ΗΠΑ και την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία. Αλλά αυτά στην πραγματικότητα αντανακλούν κοινές πεποιθήσεις των Ελλήνων, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη για τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες να «προσλάβουν» κανέναν. Κανείς δεν εκπλήσσεται εξάλλου, από το αντικομμουνιστικό αίσθημα μεταξύ των Πολωνών ή την αντιρωσική στάση στις χώρες της Βαλτικής. Δεν είχαν επιλογή: η Ρωσία τους επέβαλε το κομμουνιστικό καθεστώς. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα είναι το είδωλο στον καθρέπτη της Ανατολικής Ευρώπης. Οι Έλληνες, ιδιαίτερα η intelligentsia, αισθάνονται ότι η Δύση τους επέβαλε τον καπιταλισμό: η δυτική παρέμβαση ήταν πίσω από την ήττα των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος συνέχισε για τέσσερα χρόνια μετά από την γερμανική αποχώρηση το 1944. Εκτός αυτού, κάθε μαθητής στην Ελλάδα γνωρίζει ότι οι Έλληνες έφεραν τον χριστιανισμό στη Ρωσία, οι οποίοι στη συνέχεια πολέμησαν εναντίον των Τούρκων έτσι ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να γίνει ανεξάρτητη, και ο τουρκικός καφές να μπορέσει να γίνει ελληνικός. Παλαιές παραδόσεις Η άνευ προηγουμένου φιλορωσική κλίση της τρέχουσας ελληνικής κυβέρνησης είναι σε μεγάλο βαθμό μια υπερβολή. Όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας μετά από το 1974, αναφερόταν με υπερηφάνεια τις ειδικές σχέσεις μεταξύ των Χριστιανών Ορθοδόξων πολιτών και υποστήριξαν ότι η Ελλάδα μπορεί να βασιστεί στην προστασία της Ρωσίας. Τόσο ο διάδοχος της ελληνικής κεντροαριστερής δυναστείας, Γ. Παπανδρέου, και ο διάδοχος της ελληνικής κεντροδεξιάς, Κ. Καραμανλής, δεν έχασαν ποτέ την ευκαιρία να τονίσουν τις ειδικές τους σχέσεις με την Ρωσία. Ίσως ο περισσότερο φιλοευρωπαίος και λιγότερο φιλορώσος Έλληνας ηγέτης ήταν ο Κ. Σημίτης, πρωθυπουργός από το 1996 μέχρι το 2004, στη θητεία του οποίου η χώρα έγινε μία από τις πρώτες που εντάχθηκαν στην ευρωζώνη. Αλλά ακόμη και ο ίδιος, ένας πρώην αριστερός πολιτικός μετανάστης που διώχθηκαν από την στρατιωτική χούντα που ανέλαβε την εξουσία το 1967, εξέφρασε τη συμπάθειά του προς τη Ρωσία και διατήρησε μια αποκλίνουσα άποψη για τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία και την  δυτική παρέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο, κάτι που εξέφρασε με δηλώσεις τόσο σκληρές όσο τώρα ο Αλ. Τσίπρας εκφράζει τις απόψεις του για την Ουκρανία. Ο υπουργός του Εθνικής Άμυνας, Άκης Τσοχατζόπουλος που τώρα βρίσκεται στην φυλακή για διαφθορά, είχα απίστευτα στενούς δεσμούς με τους Ρώσους αξιωματούχους άμυνας, καθιστώντας την Ελλάδα την μόνη χώρα του ΝΑΤΟ που αγόρασε όπλα από τη Μόσχα (οι συμφωνίες διαμορφώθηκαν στα 1 δισ. ευρώ). Το τιμώμενο πρόσωπο, δεχόμενο μάλιστα επευφημίες, στο συνέδριο του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού Κόμματος, ήταν ο Γιάσερ Αραφάτ. Και δεν έχουμε ασχοληθεί ακόμη με τον προκάτοχο του Κ. Σημίτη, τον ισχυρό Αν. Παπανδρέου, ιδρυτού του ΠΑΣΟΚ ο οποίος διατέλεσε πρωθυπουργός στο διάστημα 1981-1989 και 1993-1996. Η άνοδός του στην εξουσία στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, τρόμαξε πραγματικά τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Ο Παπανδρέου ξεκίνησε την πορεία των σοσιαλιστικών μεταρρυθμίσεων, ορισμένες από τις οποίες συνέβαλαν στο σημερινό ελληνικό χρέος. Έτυχε θερμής υποδοχής στα συνέδρια του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος και απείλησε τακτικά την Δύση με την επαναπροσέγγιση των χωρών του σοβιετικού μπλοκ. Για να εκνευρίσει τις Βρυξέλλες, η κυβέρνησή του συζήτησε σοβαρά την δημιουργία μιας μεσογειακής συμμαχίας με την Ελλάδα, τη Συρία και τη Λιβύη, διώχνοντας την αμερικανική ναυτική βάση από την Κρήτη και τοποθετώντας μια ρωσική στη θέση της, και την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ και την Κοινή Αγορά. Ωστόσο τελικά, ήταν στη θητεία του που η Ελλάδα έγινε σταθερό μέλος τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην ΕΕ, η αμερικανική βάση στην Κρήτη έμεινε, και δεν ήρθε καμία σοβιετική. Αυτοκρατορίες κατέρρευσαν, στρατιωτικές και πολιτικές ενώσεις διαλύθηκαν, αλλά η ελληνική πολιτική παρέμεινε αμετάβλητη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι με τον Αλ. Τσίπρα, ξαναγυρίζει στις ρίζες της. «Μια επίσκεψη του επικεφαλής του ελληνικού κράτους στη Ρωσία θεωρείται ως ένα ιδιαίτερο γεγονός. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο», δήλωσε ο Putin χαριτολογώντας στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Αλ. Τσίπρα. Είμαι διατεθειμένος να συμφωνήσω με τον Ρώσο πρόεδρο σε αυτό. Η Ρωσία δεν μπορεί και δεν θα πλημμυρίσει την Ελλάδα με μετρητά, και η τρέχουσα ελληνική κυβέρνηση –παρά την φήμη για τον ριζοσπαστισμό της- με δυσκολία είναι περισσότερο φιλορωσική από ό,τι οι προκάτοχοί της, με τους οποίους η Δύση κατάφερε να συνυπάρξει, ακόμη και στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Τόσο τότε όσο και τώρα, η φήμη της Ρωσίας είναι τέτοια που οποιοσδήποτε συνάπτει στενότερες σχέσεις με την Μόσχα, αυτομάτως αρχίζει να θεωρείται ως ένα πιθανό μελλοντικό μέλος, εντός club τυράννων και καταπιεστών της ελευθερίας, ακόμη και εάν αυτός ή αυτή εκλέχθηκε με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες, όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Orban, ο Τσέχος πρόεδρος Zeman ή ο Αλ. Τσίπρας. Εξ ου και ο φόβος για τον Αλ. Τσίπρα και την επίσκεψή του στη Μόσχα; Γιατί πρέπει να είναι ο Δούρειος Ίππος της Ρωσίας στην ΕΕ; Γιατί οι Ευρωπαίοι είναι τόσο ανασφαλείς για την δική τους δύναμη; Στην πραγματικότητα, ο Αλ. Τσίπρας είναι πολύ περισσότερο εξαρτημένος από τη Merkel από ό,τι είναι από τον Putin. Γιατί να μην τον κάνει η ΕΕ τον δικό της Δούρειο Ίππο στην Ρωσία; Ή απλώς έναν μεσολαβητή, όπως ο ίδιος αυτοπροτείνεται; 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι κέρδισαν Τσίπρας-Putin από τη συνάντησή τους

Carnegie Moscow Center του Alexander Baunov Η επίσκεψη στην Μόσχα από τον μαρξιστή πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, δημιούργησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πίσω απο τις οθόνες και τις κάμερες στην Μόσχα.

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική 13:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXZYOYX1zLWHiVbX4j0xBfcQKQlF06FhhfVlrsTD-zl4fCM07LOVRyNbcWkukeTpg4ovwHRLChbwq6wT8jGOVxkosUcxvKBbGHQ0uqjkE9kWl9AaDCeh5nTxux5KyFj-SWtWdWZWGiewn9/s1600/%CE%A0%CE%AF%CF%83%CF%89+%CE%B1%CF%80%CE%BF+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXZYOYX1zLWHiVbX4j0xBfcQKQlF06FhhfVlrsTD-zl4fCM07LOVRyNbcWkukeTpg4ovwHRLChbwq6wT8jGOVxkosUcxvKBbGHQ0uqjkE9kWl9AaDCeh5nTxux5KyFj-SWtWdWZWGiewn9/s1600/%CE%A0%CE%AF%CF%83%CF%89+%CE%B1%CF%80%CE%BF+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%84%CE%B9%CF%82+%CE%BA%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1..jpg" width="640" /></a></div>
 
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου 
Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία” 
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία για τη διμερή συνάντησή του με τον Πούτιν και τον Μεντβέντεφ, όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και τα χειραγωγούμενα από αυτή ΜΜΕ πολλών ευρωπαϊκών κρατών, αλλά και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες πέραν του Ατλαντικού, “λύσσαξαν” στην κυριολεξία κατά της απόφασης του Τσίπρα να επισκεφθεί τη Μόσχα αποδεχόμενος την πρόσκληση του Ρώσου Προέδρου. Αυτή η έντονη επικριτική διάθεση συνεχίστηκε κατά την παραμονή του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Ρωσική πρωτεύουσα, αλλά και κατά την επιστροφή του στην Πατρίδα.</div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 Όμως, από όλα τα υστερικά δημοσιεύματα, όλων αυτών των ημερών, θα σταθώ ιδιαίτερα στο δημοσίευμα της εφημερίδος “Κρόνεν Τσάιτουνγκ” που έγραψε πρωτοσέλιδα: “Η νέα φιλία εξοργίζει την ΕΕ”. Και στην αναφορά της για τη συνάντηση Τσίπρα-Πούτιν, επεσήμανε η Αυστριακή εφημερίδα της “φίλης” χώρας και συνεταίρου μας στην ΕΕ: “Τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία εξ αιτίας της κρίσης στην Ουκρανία, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας γίνεται δεκτός στο Κρεμλίνο από τον Πρόεδρο Πούτιν, ο οποίος δελεάζει τον Τσίπρα με εμπορικές ανακουφίσεις”.   </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σε αυτή την αναφορά κρύβεται το μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας και από την οποία προήλθε η σφοδρή ενόχληση των “εταίρων” μας για το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία. Είναι η καταλυτική τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα και η οποία προηγήθηκε αυτού του ταξιδιού, στην επιστολή που έλαβε λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ως Πρωθυπουργού της χώρας, από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ούτε λίγο ούτε πολύ του γνωστοποιούσε την απόφαση της ΕΕ υπέρ των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας: «Μην θεωρείτε τη θέση της Ελλάδας δεδομένη. Άλλαξαν τα πράγματα, η Ελλάδα έχει μια άλλη κυβέρνηση και θέλουμε να μας ρωτάτε πριν αποφασίσετε», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στον Μάρτιν Σούλτς.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Αντιλαμβάνεστε, πως αυτή η αντρίκια στάση του Έλληνα Πρωθυπουργού, αίφνης δημιούργησε τριγμούς στο αρραγές μέτωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και επιτάχυνε τις “ταχυκαρδίες” τους ακόμη περισσότερο, όταν ο Αλέξης Τσίπρας κατά την παραμονή του στη Ρωσία επαναλάμβανε τα παραπάνω και συμπλήρωνε σε συνέντευξη που έδωσε σε Ρωσικό κανάλι: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν συμφωνεί με τις κυρώσεις. Θεωρώ ότι είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Είμαι υπέρ της άποψης ότι χρειάζεται διάλογος, διπλωματία, χρειάζεται να κάτσουμε στο τραπέζι και να βρούμε λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Ο οικονομικός πόλεμος ως συνέχεια του πραγματικού πολέμου είναι μια αδιέξοδη πολιτική».  </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
               </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/LCktTWWI4BA" width="560"></iframe> </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 Άλλωστε, θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω πως αυτή η ρηξικέλευθη τοποθέτηση του Τσίπρα, ήταν και το “διαβατήριό” του για τη συνάντηση με την “Λευκή Αρκούδα”. Από την οποία συνάντηση πιστεύω πως η Ελλάδα βγαίνει πολλαπλώς κερδισμένη. Οι δυο ηγέτες συμφώνησαν στην αύξηση των ελληνικών εξαγωγών στη Ρωσία προς αντικατάσταση της ζημιάς που υπέστη η Ελλάδα από το εμπάργκο της ΕΕ προς τη Ρωσία. Στην προσέλκυση ρωσικών επενδύσεων, στην περαιτέρω ανάπτυξη του τουρισμού και στην ενίσχυση της ενεργειακής συνεργασίας. Με στόχο, όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας, ενός ελληνικού αγωγού φυσικού αερίου που θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας μας. Που θα εξασφαλίζει τα 2/3 της ποσότητας του φυσικού αερίου που έχει ανάγκη η Ελλάδα.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Ωστόσο επιπρόσθετα, με μια βαθύτερη πολιτική ανάγνωση, η ενόχληση των “εταίρων μας” και κυρίως των Γερμανών, προήλθε και από την δημόσια αμφισβήτηση της γερμανικής κυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση διά στόματος Τσίπρα κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Πούτιν: «Στο καράβι της Ευρώπης είμαστε όλοι συνεπιβάτες. Δεν δίνουμε σε κανένα το δικαίωμα να μας θεωρεί λαθρεπιβάτες, πόσο μάλλον να μας πετάξει στη θάλασσα. Αν αρχίσει να πετά ο ένας τον άλλο, το καράβι (λέγε ΕΕ) θα πέσει στα βράχια». Αυτή η τοποθέτηση εγκυμονεί για τη Γερμανία και την ΕΕ πολλούς κινδύνους. Γιατί, δεν είναι διόλου απίθανο πολλές χώρες της ΕΕ ή της Ευρωζώνης, κυρίως του Νότου να διατυπώσουν στο μέλλον φωνές αμφισβήτησης της γερμανικής κυριαρχίας στην ΕΕ.</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 Ως τελευταίο δε, εκτιμώ πως επίσης πολύ ταρακούνησε τους “εταίρους” μας, το λογοπαίγνιο των δυο ηγετών στην ονομασία του αγωγού. Όταν ο “πονηρός” Ρώσος μίλησε για τον αγωγό Turkish Stream και επί του ελληνικού εδάφους, ο Αλέξης τον διέκοψε και του είπε πως στο ελληνικό έδαφος θα υπάρχει ελληνική ονομασία του αγωγού!! Αυτό το λογοπαίγνιο θεωρώ πως έχει τεράστιας στρατηγικής σημασίας αξία. Και εξηγούμαι. Θεωρώ ως δεδομένο πως ο πανέξυπνος Μόσχοβος δεν λέει τίποτε στην τύχη και μέσω αυτής της αναφοράς πιθανότατα να ήθελε να τεστάρει το πολιτικό ύψος και τις πατριωτικές αντοχές του Τσίπρα. Και ο Αλέξης με τη στάση του, δεν πέρασε μόνο μήνυμα στη Ρωσική αλεπού, αλλά έστειλε άλλο ένα υπερήφανο μήνυμα και στους “εταίρους” μας. Γιατί, όλοι θυμούνται πως όταν ο Καγκελάριος της Γερμανίας Σρέντερ στη συνέντευξη Τύπου (Μάρτιος 2005) με τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, απεκάλεσε τρεις φορές τη γειτονική μας χώρα ως “Μακεδονία”, ο Έλληνας Πρωθυπουργός σιώπησε!! Και πιστεύω σιώπησε, όχι βεβαίως από έλλειψη πατριωτισμού αλλά από αυτό που λέμε “κότσια”. Και στην πολιτική πρέπει να τα έχεις μεγάλα!!  </div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Συνεπώς πιστεύω πως ο Τσίπρας κέρδισε αρκετά στη διεθνή σκακιέρα και αυτά θα φανούν στην πορεία. Γιατί στην πολιτική on camera λέγονται όσα επιτρέπονται να ειπωθούν. Τα σπουδαία ούτε ανακοινώνονται, ούτε λέγονται. Εξάγονται από την κίνηση του Σώματος και από “τυχαία” λογοπαίγνια!!</div>
 
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
 Επιπρόσθετα, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία, το “επέβαλε” η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την αδιάλλακτη οικονομική πολιτική της. Η οποία μέσω της επιβολής των Μνημονίων έχει περάσει θηλιά στο λαιμό της Πατρίδος και των πολιτών της. Που ενεργεί ως τοκογλύφος τραπεζίτης και όχι ως ισότιμος εταίρος όπως προβλέπεται από το καταστατικό σύστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που δεν αποδέχεται τα σύνορά μας, ως σύνορα της Ευρώπης και που μας εμπαίζει στο Εθνικό ζήτημα της αθρόας λαθρομετανάστευσης, “νίπτοντας τας χείρας της” ως άλλος Πόντιος Πιλάτος!!!  
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a></div>

Πίσω απο τις οθόνες και τις κάμερες στην Μόσχα.

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Επικεφαλής “Ελλήνων Πολιτεία” Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το ταξίδι Τσίπρα στη Ρωσία για τη διμερή συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θράκη: Κάποιοι προβοκάτορες θέλουν να παίξουν με τη φωτιά

Ellada simera 0 Θράκη 13:27

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHYFYETncf6ECk3oB5m-BakrpmjkmuiI2vrJgLBatxmGPTh-LIe_3U0QR-yuVvF5r6iojxic7skj2e_zemeNAkuuc_nsC-sHq_WYAs6lbpqjYtk3GpW8QG8_SC9pnAHPEmx85QPsmQu3_T/s1600/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7.+%CE%9A%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%82+%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BD%CE%B1+%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B7+%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHYFYETncf6ECk3oB5m-BakrpmjkmuiI2vrJgLBatxmGPTh-LIe_3U0QR-yuVvF5r6iojxic7skj2e_zemeNAkuuc_nsC-sHq_WYAs6lbpqjYtk3GpW8QG8_SC9pnAHPEmx85QPsmQu3_T/s1600/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7.+%CE%9A%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%82+%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BD%CE%B1+%CF%80%CE%B1%CE%AF%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B7+%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ  
Τα έργα και οι ημέρες του γνωστού Πομάκου και μετέπειτα τουρκόφρονα «δημοσιογράφου» Αμπντουλχαλίλ Ντεντέ, είναι γνωστά σε όσους παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς και με συνέπεια τα δρώμενα επί της Ελληνικής Θράκης (ναι, είναι αυτός που προέτρεπε δημοσίως μουσουλμάνους της Θράκης σε παλαιότερη προεκλογική περίοδο να ψηφίσουν τούρκο και όχι γκιαούρη!!!). Μάλιστα, η «πορεία» του ανδρός δεν έχει περιοριστεί στα στενά όρια των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, αλλά έχει κατά καιρούς επεκταθεί και σε γνωστά τηλεοπτικά κιτρινίζοντα πλατό, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Φλώρινα και η Κοζάνη, ενώ η παρουσία του ακόμη και στα Σκόπια δεν έχει περάσει απαρατήρητη αφού δεν δίστασε να στηρίξει εμμέσως πλην σαφώς την «μακεδονική» ταυτότητα του κρατικού μορφώματος της ΠΓΔΜ. Φυσικά τα ταξίδια του Ντεντέ στην Τουρκία αποτελούν σήμα κατατεθέν και δεν είναι λίγοι εκείνοι (ακόμη και από τη μουσουλμανική μειονότητα) που αναφέρονται σε «ειδικά ταξίδια ενημέρωσης» του δημοσιογράφου. 
 
Ο συγκεκριμένος «δημοσιογράφος», γνωστός για τις άριστες σχέσεις του με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής (παρά τα κατά διαστήματα «διαφοροποίησης» με «οικογενειακά καβγαδάκια» που αποτελούν τον «φερετζέ» ή το «ξεκάρφωμα»), πολλές φορές κατά το παρελθόν έδωσε λαβές για εκτράχυνση των σχέσεων μεταξύ των χριστιανών και των μουσουλμάνων της Ελληνικής Θράκης, αλλά βίωσε τη μοναξιά της αποτυχίας και τους τελευταίους μήνες είχε εξαφανιστεί από την επικαιρότητα λόγω οικογενειακού πένθους. 
 
Φαίνεται, λοιπόν, πως το πένθος τελείωσε και ο ίδιος αποφάσισε να επανακάμψει δριμύτερος και… προκλητικότερος, σε μία προσπάθεια να ανεβάσει τον «πήχη» στον δειλό αγώνα του κατά της Ελληνικής κυριαρχίας της Θράκης (δειλός, επειδή δεν τολμά να κινηθεί ξεκάθαρα σαν άντρας, αλλά αρκείται στο να αναμασά δημοσίως κουβέντες που ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει, ενώ μέσα σε γραφεία, καφενεία και άλλες «κλειστές» συγκεντρώσεις ξεσκεπάζει τον ρωμαλέο εκτουρκισμένο πομάκο που έχει πάντα μέσα του). 
 
Έτσι, με κείμενό του στην Τρακιανίν Σεσί κατήγγειλε, ως φανατικός οπαδός της ISIS, την περιφορά του Επιταφίου σε ένα μουσουλμανικό χωριό του Ν. Ξάνθης. Προφανώς ο κ. Ντεντέ να θεωρεί ότι και η εκκλησία (παρεκκλήσι) του συγκεκριμένου χωριού θα πρέπει να γκρεμιστεί, για να μην προσβάλλονται τα θρησκευτικά πιστεύω του… «δημοσιογράφου». Κι επειδή μουσουλμάνοι υπάρχουν και στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή, ίσως θα έπρεπε (κατά τις αντιλήψεις του Ντεντέ) οι τοπικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν μία προσπάθεια ώστε να γκρεμιστούν όλες οι χριστιανικές εκκλησίες των δύο νομών, για να μην προσβάλλεται ο Αμπντουλχαλίλ Ντεντέ και οι ομοϊδεάτες του (πρώην σκληροπυρηνικοί Κεμαλιστές, νυν σκληροπυρηνικοί ισλαμιστές)!!! 
 
Η καταγγελία και η «ανησυχία» του Ντεντέ 
 
"Στην ιστορία της μειονότητας για πρώτη φορά ο μειονοτικός ψηφοφόρος εξέλεξε τρεις βουλευτές από ένα κόμμα στις εκλογές του Ιανουαρίου. Με αυτό τον τρόπο εξελέγησαν από την Ξάνθη ο Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και από το νομό Ροδόπης οι Μουσταφά Μουσταφά και Αϊχάν Καρά Γιουσούφ από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από την πτώση της χούντας το 1974 άρχισε η διαδικασία εκδημοκρατισμού και μετά από την έστω και αργή απόδοση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, προσδοκούμε και την απόδοση των μειονοτικών μας δικαιωμάτων. Μετά από το έτος 1974, ποτέ και καμία κυβέρνηση δεν έκανε θρησκευτική προβοκάτσια κατά της μειονότητας μας. Αλλά η κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ που τιμήθηκε με τρεις βουλευτές από την μειονότητα μας, σε αυτό το Πάσχα προέβη σε θρησκευτική προβοκάτσια στην Δυτική Θράκη. Και μάλιστα που; Στο χωριό του βουλευτή Χουσεΐν Ζεϊμπέκ στον Εχίνο!!! 
Στον Εχίνο όπου δεν ζει ούτε καν ένας χριστιανός, ο ελληνικός στρατός κατασκεύασε κάποτε ένα μικρό αυθαίρετο εκκλησάκι. Στο εκκλησάκι αυτό λοιπόν στον Εχίνο, υπό την ηγεσία του τέταρτου σώματος στρατού της Ξάνθης και με χριστιανούς που μεταφέρθηκαν από την Ξάνθη οργανώθηκε τελετή επιτάφιου και έγινε περιφορά του επιταφίου στους δρόμους του χωριού. Το περιστατικό αυτό είναι ένα απόλυτο σκάνδαλο. Είναι ένα ρεζιλίκι. Αυτό το σκάνδαλο και ρεζιλίκι έγινε κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. 
Να μην παρεξηγηθώ ο σεβασμός μου προς τις χριστιανικές γιορτές είναι απόλυτος. Στο περιστατικό αυτό υπάρχει μία φοβερή και τρομερή πρόκληση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ κατά της μειονότητας μας. Ο Αλλάχ να μη δώσει, εάν όμως ένας φανατικός μουσουλμάνος με φουσκωμένα μυαλά, εκείνο το βράδυ την ώρα που ο επιτάφιος περιφερόταν στους δρόμους του χωριού, θέλοντας να προκαλέσει ταραχή επιτίθετο και πετούσε μία μολότοφ, άραγε τι θα γινόταν το σκέφτηκε κανείς αυτό; Καλώ όλους τους υπεύθυνους να φερθούν ψύχραιμα. Τους καλώ να πουν ένας στοπ σε αυτού του είδους τις προβοκάτσιες. Προσδοκώ πρώτα ο δήμαρχος Μύκης Τζεμίλ Καμπζά και οι δημοτικοί σύμβουλοι, όπως και ο περιφερειάρχης Γιώργος Παυλίδης να θέσουν το θέμα στο δημοτικό και περιφερειακό συμβούλιο και να στείλουν επειγόντως από ένα υπόμνημα στην κυβέρνηση ζητώντας να μην επαναληφθεί ποτέ αυτό ξανά. 
Θα μου πείτε τώρα τρεις βουλευτές έχουμε αυτοί δεν έχουν δουλειά να κάνουν; Δυστυχώς με την απόψεις που έχουν δείξει ως τώρα και με τις συμπεριφορές τους , δεν περιμένω τίποτα απολύτως. Ιδιαίτερα μάλιστα από τον Ζεϊμπέκ έχω χάσει κάθε ελπίδα. Από έναν βουλευτή ο όποιος την ώρα που γίνεται στο χωριό του μια τέτοια προβοκάτσια και αυτός δεν βγάζει κιχ, εγώ το μόνο που περιμένω πια είναι η παραίτηση του. Αλλά όταν δεν υπάρχει ούτε καν το θάρρος για κάτι τέτοιο, μετά τι να περιμένω; Με αυτή την πορεία δεν θα εκπλαγώ αν σύντομα δω και στα μειονοτικά μας σχολεία να δίνονται μαθήματα χριστιανισμό από παπάδες… 
Εφ. Τρακιανίν Σεσί 14/4/2015" 
 
Μετά την «ανησυχία» του Ντεντέ πήρε φωτιά ένα μικρό τζαμί! 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgchgfKA0Rf4p5PaWLg6LaGv2QXVCtSex82EJFRNA0MNarLK4yu368yyBBgz2hkg7hyphenhyphenIp0pXkSP4nEcr_onDvIx06_AsS2VAObQ5nrLYfcY31PklScqgymku8-smIouhS0R3aX5MKPkY6g9/s1600/cami2.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgchgfKA0Rf4p5PaWLg6LaGv2QXVCtSex82EJFRNA0MNarLK4yu368yyBBgz2hkg7hyphenhyphenIp0pXkSP4nEcr_onDvIx06_AsS2VAObQ5nrLYfcY31PklScqgymku8-smIouhS0R3aX5MKPkY6g9/s1600/cami2.jpg" width="212" /></a></div>
Κάποιοι μετά την καταγγελία του Ντεντέ ανησύχησαν και θεώρησαν πως «κάτι έρχεται». Και δυστυχώς οι φόβοι τους επαληθεύτηκαν δύο ημέρες μετά, όταν έγινε γνωστός ο εμπρησμός ενός μικρού τζαμιού (Γενιτζέ μαχαλέ) στην Κομοτηνή. Και πως θα μπορούσαν να ξεχαστούν οι πρόσφατοι φόβοι του θιγμένου, από τον Επιτάφιο, δημοσιογράφου Ντεντέ, ο οποίος δύο μόλις ημέρες πριν, είχε αναφερθεί στους φόβους τους για εμπρηστική επίθεση με χρήση μολότωφ (κατά του Επιταφίου), «για να προκαλέσει ταραχή» (όπως ακριβώς έγραψε ο ίδιος ο Ντεντέ); 
 
Επειδή όμως το «περιστατικό» (ούτε παραγγελία να ήταν…) δεν μπορούσε να μην γίνει γνωστό στον Ντεντέ, ο «δημοσιογράφος» έτρεξε να γράψει σχετικά, δίνοντας τον τίτλο «Πρώτα περιφορά επιτάφιου… τώρα εμπρησμός τζαμιού στην Θράκη» (προσέξτε την σημειολογία, αφού ο «δημοσιογράφος» θεωρεί ως ισοδύναμη την φωτιά με τον Επιτάφιο, που μάλλον τον «καίει»): 
 
«Πυρπολήθηκε από αγνώστους τη νύχτα στην Κομοτηνή το Yenice Cami. 
Η παρέμβαση της πυροσβεστικής ήταν άμεση αλλά το τζαμί καταστράφηκε. 
Κάποιοι ξύνουν και προσπαθούν να ανακατέψουν την Θράκη. 
Το Πάσχα, στον Εχίνο-Ξάνθης έκαναν περιφορά επιταφίου στους δρόμους του αμιγώς Μουσουλμανικού χωριού. 
Πριν περάσει ούτε μια εβδομάδα, απόψε έκαψαν ένα τζαμί στην Κομοτηνή… 
Παρά τα γεγονότα από κανέναν… δεν ακούσαμε τσιμουδιά. 
Και αναρωτιέσαι: οι ηγέτες μας τους οποίους επιλέγουμε με την ψήφο μας, τι κάνουν άραγε μπροστά σε αυτές τις καταστάσεις; 
Με μία λέξη: Σφυρίζουν αδιάφορα !!! 
Εφ. Τρακιανίν Σεσί 17/4/2015» 
 
Παρόμοιες απόπειρες κατά τζαμιών έχουν καταγραφεί στο παρελθόν, έχοντας όμως ΟΛΕΣ τους έντονα τα χαρακτηριστικά της προβοκάτσιας, γι αυτό και δεν επιχειρήθηκε από κανέναν η εκμετάλλευσή τους (τουλάχιστον η επίσημη -αφού σύμφωνα με τις αδιάψευστες πληροφορίες μας- ανεπίσημα οι προπαγανδιστές του Τουρκισμού τις χρησιμοποιούν σε μόνιμη βάση). Αυτή τη φορά όμως, το μικρό τζαμί του Γενιτζέ Μαχαλέ δέχτηκε σημαντικό πλήγμα, αφού ο εμπρησμός κατέστρεψε την πόρτα και μέρος της στέγης. 
Επειδή, όμως, από μόνη της και αυτή η προβοκάτσια δεν μπορούσε να σταθεί, οι εμπνευστές της αποφάσισαν να κάνουν ένα παράπλευρο – ταυτόχρονο «χτύπημα» (για να κερδίσουν τις εντυπώσεις) σε μια απόσταση περίπου 400 μέτρων από το τζαμί, κόβοντας 9 από 13 κυπαρίσσια που βρισκόταν εκεί. 
Ο διάβολος, όμως, κρύβεται στις λεπτομέρειες, τις οποίες δεν μπόρεσαν να αποφύγουν οι προβοκάτορες – εμπρηστές. Σύμφωνα, λοιπόν, με μουσουλμάνους της περιοχής, ο ιμάμης του τζαμιού και γείτονες που έμαθαν για την πυρκαγιά, ανέφεραν πως παρά το ότι μετά από το βραδινό ναμάζι η πόρτα κλειδώνεται, αυτοί βρήκαν την πόρτα ανοιχτή. Και… με την κλειδαριά απαραβίαστη!!! 
 
Πριν από λίγο καιρό είχαμε επισημάνει σε άρθρο μας ότι οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας έχουν στήσει ένα οργανωμένο παρακράτος μέσα στην Ελληνική Θράκη και αυτό το παρακράτος έχει αποκτήσει τη δυνατότητα να εκτελέσει με πολύ μεγάλη ακρίβεια οτιδήποτε επιθυμήσει. Είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για επικείμενη προβοκάτσια, η οποία ήταν αδύνατο να αποφευχθεί, αφού αναμένονταν να συμβεί σε περιοχή «ελεγχόμενη» από τους τουρκόφρονες πράκτορες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. 
Αυτό που με λύπη μας διαπιστώσαμε, είναι πως υπάρχει ένας κώδικας επικοινωνίας τον οποίο δεν διστάζουν να τον χρησιμοποιήσουν διάφοροι καλοπληρωμένοι (ή προδότες, όπως τους αποκαλούν οι ελληνόφρονες μουσουλμάνοι). Όσο για τον Ντεντέ, καλά κάνει και λέει αυτά που λέει, προειδοποιώντας με τον τρόπο του εκείνους που πρέπει να τον ακούσουν. Και όσοι δεν τον ακούνε, ας μάθουν να προσέχουν...! 
 
Γιατί είναι κλασσική τουρκική προβοκάτσια 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHvXulNtQt8xAwdXHHsIdukY87OS_30JnU_UyhIHsroSwfFc7n0jvAUAgXvVVwqrlm07cM-n_4mZvRRfcnwpv-QkLCSJb2r9vX-trkEBW_98lw-STe36t8M6GUuFZKO_Xoo-a0lHuJ_Wks/s1600/%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B6%CE%AF%CF%84.png" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHvXulNtQt8xAwdXHHsIdukY87OS_30JnU_UyhIHsroSwfFc7n0jvAUAgXvVVwqrlm07cM-n_4mZvRRfcnwpv-QkLCSJb2r9vX-trkEBW_98lw-STe36t8M6GUuFZKO_Xoo-a0lHuJ_Wks/s1600/%CE%B4%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B6%CE%AF%CF%84.png" width="240" /></a>Τα ξημερώματα της 17ης Απριλίου περί τις 4.00 εκδηλώθηκε φωτιά στο τέμενος του Γενιτζέ πίσω από το κεντρικό πάρκο της Κομοτηνής. Η φωτιά κατέστρεψε τον πρόσθετο προθάλαμο του τζαμιού, όπου οι προσερχόμενοι αφήνουν τα παπούτσια τους και ευτυχώς είδε τον καπνό διερχόμενος περίοικος και ειδοποίησε τις Αρχές, με αποτέλεσμα να επέμβει γρήγορα η Πυροσβεστική και να αποτρέψει την επέκταση της φωτιάς στο ίδιο το τέμενος ή στο παρακείμενο 3ο μειονοτικό σχολείο της πόλης. Πόρισμα ακόμη δεν δόθηκε από την Πυροσβεστική αλλά αν είναι πράγματι εμπρησμός, φαίνεται κραυγαλέα περίπτωση προβοκάτσιας. Δεν είναι μόνο που δεν υπάρχει κανένας χριστιανός στην περιοχή που θα ήθελε ή θα τολμούσε να βλάψει ένα τζαμί. Είναι κι ότι οι δράστες λίγο παραπέρα κατέστρεψαν τα μικρά κυπαρίσσια που είχαν φυτευτεί πίσω από το μετζίτ επί της οδού Αδριανουπόλεως, πριν το Αλάν Κογιού. 
 
Σε έναν χώρο που κανείς άσχετος δεν θα μπορούσε να γνωρίζει ότι ανήκει στην βακουφική επιτροπή. Αυτή η κίνηση δείχνει ότι η φωτιά στο τζαμί είναι αφενός ηθελημένη ενέργεια (κι όχι ατύχημα) και αφετέρου προβοκάτσια. Καθώς μάλιστα πλησιάζει το συνέδριο της FUEN (Ομοσπονδία Εθνικών Μειονοτήτων Ευρώπης) που θα το φιλοξενήσουν οι επαγγελματίες Τούρκοι στην Κομοτηνή (13-17 Μαΐου 2015), κάτι τέτοιο το χρειάζονταν επειγόντως – τι θα λέγαν στους ανθρώπους; Για ποιο πράγμα να μας κατηγορούσαν; Τώρα λοιπόν έχουν και μάλιστα πρόσφατο! Θυμίζουμε την ανάλογη περίπτωση με τον εμπρησμό του τεμένους της Γλαύκης το 1999, που είχε “συμπέσει” με την άφιξη δύο απεσταλμένων του Συμβουλίου της Ευρώπης στη Θράκη. Ευτυχώς σε εκείνην την περίπτωση βρέθηκε ο δράστης (Αζίζ Αχμέτ) και αποκαλύφθηκε η μεθόδευση των τουρκοπρακτόρων. 
Άραγε θα συλληφθούν οι δράστες αυτή τη φορά; 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>