Πέντε χρόνια μετά το τουρκικό πραξικόπημα. Για τον Ερντογάν «δώρο θεού»

<img src="https://www.tagesschau.de/multimedia/bilder/tuerkei-militaerputsch-101~_v-videowebm.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πριν από πέντε χρόνια, τμήματα του στρατού πραγματοποίησαν πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Ερντογάν στην Τουρκία. Μια αναδρομή σε μια δραματική νύχτα που γύρισε την παλίρροια και άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα.</span></h3>Του <b>Ράινχαρντ Μπάουμγκαρτεν</b><br />Στην αρχή - περίπου 10 p.m. τοπική ώρα στις 15 Ιουλίου 2016 - είναι μόνο φήμες. Στην αρχή υπάρχουν ελικόπτερα που κάνουν κύκλους πάνω από την Ιστανμπούλ και την Άγκυρα. Οι φήμες εντείνονται καθώς πολεμικά αεροπλάνα βροντοφωνάζει για τις δύο μεγάλες μητροπόλεις της χώρας.<br /><br />Στρατιώτες κλείνουν το αεροδρόμιο Ατατούρκ στην Ιστανμπούλ, καταλαμβάνουν στρατηγικά σημαντικές θέσεις και μπλοκάρουν τις γέφυρες πάνω από το Βόσπορο. Δίπλα στην πρώτη γέφυρα ήταν το στούντιο ραδιοφώνου ARD. Ιστορία σε πραγματικό χρόνο: Οι ανταποκριτές θα παρακολουθήσουν τα αιματηρά γεγονότα σε μια από τις πιο σκοτεινές νύχτες στην ιστορία της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />Ένας ελεύθερος σκοπευτής πυροβολεί πολίτες από μια προβλήτα γέφυρας. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει όλο και περισσότερους ανθρώπους να συρρέουν στη γέφυρα. Η κατάσταση απειλεί να κλιμακωθεί με τρομακτικό τρόπο, καθώς οι διαδηλωτές δέχονται όλο και πιο βίαια πυρά. Γύρω στις 11:30 μ.m. τοπική ώρα, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μίλησε μέσω FaceTime στο ιδιωτικό κανάλι "CNN Türk". Σε μια δραματική έκκληση, απευθύνει έκκληση στον κόσμο να έρθει σε δημόσιους χώρους και αεροδρόμια και - κυριολεκτικά - «να ορθώσει το νου του σε αυτή τη μικρή ομάδα».<div><br /><img height="360" src="https://www.tagesschau.de/multimedia/bilder/tuerkei-putsch-panzer-101~_v-videowebl.jpg" width="640" /><br /><i>Ένα άρμα μάχης σε μια γέφυρα του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη τη νύχτα του στρατιωτικού πραξικοπήματος στις 16 Ιουλίου 2016 - εδώ, όπως και σε άλλα μέρη, οι συνωμότες του πραξικοπήματος σύντομα σταμάτησαν. Εικόνα: AFP</i></div><div><i><br /></i>Χιλιάδες στους δρόμους, εκατοντάδες πεθαίνουν.<br /><br />Χιλιάδες άνθρωποι ακολουθούν το κάλεσμά του. Σκαρφαλώνουν σε τανκς, σταματούν φορτηγά, μιλάνε σε στρατιώτες. Εν τω μεταξύ, μαχητικά βομβαρδιστικά σπάνε το φράγμα ήχου πάνω από την Ιστανμπούλ, παράθυρα εκρήγνυνται, άνθρωποι τρέμουν, φοβούνται το χειρότερο για τους ίδιους και τη χώρα τους. Στην Άγκυρα, το κοινοβούλιο βομβαρδίζεται, πραξικοπητικοί συνωμότες επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα και στρατώνες.<br /><br />Σε εθνικό επίπεδο, 249 πολίτες πεθαίνουν εκείνο το βράδυ. Πολύ περισσότεροι από 1000 άλλοι έχουν τραυματιστεί. Οι putschists σύντομα θα μπουν στην άμυνα και θα τα παρατήσουν. 130 άτομα συνελήφθησαν, ένας στρατηγός σκοτώθηκε, ανακοινώνει ο Πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ νωρίς το πρωί. Είναι το προοίμιο μιας μεγάλης "εκκαθάρισης".</div><div><br /><img height="360" src="https://www.tagesschau.de/multimedia/bilder/militaerputsch-tuerkei-101~_v-videowebl.jpg" width="640" /><br /><i>Οι υποστηρικτές του Ερντογάν πανηγυρίζουν την επομένη του πραξικοπήματος - οι "εκκαθαρίσεις" βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα. Εικόνα: συμμαχία εικόνων / dpa</i></div><div><i><br /></i>Ο Ερντογάν αρπάζει την ευκαιρία<br /><br /><i>"Αυτή η εξέγερση και αυτό το κίνημα", διακήρυξε ο Ερντογάν τη νύχτα του πραξικοπήματος, "είναι ένα δώρο από τον Θεό σε εμάς. Γιατί? Επειδή αυτή η ενέργεια μας δίνει την ευκαιρία να καθαρίσουμε τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις".</i><br /><br />Όχι μόνο οι ένοπλες δυνάμεις είναι «καθαρισμένες». Από τότε, έχουν κλείσει 180 μέσα ενημέρωσης, περίπου 150 δημοσιογράφοι έχουν φυλακιστεί, περισσότεροι από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί και περισσότεροι από 20.000 συγγενείς και υπάλληλοι των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων έχουν απομακρυνθεί επίσημα από την υπηρεσία. Η πιο κοινή κατηγορία των εισαγγελέων είναι: Υποστήριξη τρομοκρατικής οργάνωσης.<br /><br />Για τον Τούρκο πρόεδρο, ήταν ήδη σαφές τη νύχτα του πραξικοπήματος ποιος ήταν πιθανώς πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα: το κίνημα του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν με έδρα τις ΗΠΑ. Αυτή η υπόθεση δεν είναι αβάσιμη. Το κίνημα που ονομάζεται "Χιζμέτ" έχει καταφέρει να καταλάβει καίριες θέσεις στο κράτος και την κοινωνία. Αυτό δεν συνέβη μυστικά, διότι σε τελική ανάλυση, ο Ερντογάν παραδέχεται αμέσως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, τους πρώην προέδρους και αρχηγούς κυβερνήσεων Τουργκούτ Οζάλ, Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ και Μπουλέντ Ετσεβίτ "και ακόμη και εμείς - αν και έχουμε διαφορετικές πολιτικές απόψεις - όλοι υποστηρίξαμε αυτό το κίνημα με καλές προθέσεις".<br /><br />Αρχικά κοινά συμφέροντα<br /><br />Έχουν πραγματικά οι Τούρκοι ηγέτες - κυρίως η ισλαμική-συντηρητική κυβέρνηση του ΑΚΡ - πραγματικά εν αγνοία τους ταΐσει τα φίδια στο δικό τους στήθος; Σε καμία περίπτωση, σύμφωνα με τον αντιπολιτευόμενο πολιτικό Σεζγκίν Τανρίκουλου σε συνέντευξη στο ARD:"Έχουν πάρει το δρόμο μαζί. Ο Ερντογάν το παραδέχθηκε ανοιχτά. Τον παραθέτω: "Τι ζητάτε που δεν σας έχουμε ήδη χορηγήσει;"<br /><br />Το AKP του Ερντογάν και το κίνημα του Φετουλάχ Γκιουλέν επιδίωξαν έναν κοινό στόχο: να μετατρέψουν την Τουρκία με δυτικό προσανατολισμό σε ισλαμική-συντηρητική χώρα. Εξάλλου, η επιδίωξη της επιρροής και της εξουσίας έχει μετατρέψει τους εταίρους σε πικρούς εχθρούς. Ακόμη και πριν από την απόπειρα πραξικοπήματος, όπως παραδέχθηκε ελεύθερα ο τότε επικεφαλής της κυβέρνησης Μπιναλί Γιλντιρίμ αμέσως μετά τη νύχτα του πραξικοπήματος, υπήρχαν κατάλογοι στους οποίους σημειώθηκε κατά των οποίων έπρεπε να αναληφθεί ποινική δράση. Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο η απόπειρα πραξικοπήματος ήταν «δώρο θεού» για τον πρόεδρο Ερντογάν: ένας σημαντικός ανταγωνιστής στο δρόμο προς την απόλυτη εξουσία θα μπορούσε να εξαλειφθεί.<br /><br />Πολλά παραμένουν στο σκοτάδι<br /><br />Υπάρχουν οδυνηρές εικόνες από εκείνη τη νύχτα: κρανία θρυμματισμένα από σφαίρες, πτώματα συνθλίβονται από αλυσίδες θωράκισης. Υπάρχουν εγγραφές εικόνων και ήχου σε ακατέργαστες ποσότητες. Παρ' όλα αυτά, αυτή η νύχτα είναι ακόμα στο σκοτάδι από πολλές απόψεις. Μια κοινοβουλευτική εξεταστική επιτροπή επρόκειτο να ρίξει φως στη σκοτεινή νύχτα, να διευκρινίσει ποιος ήξερε τι και πότε και σε ποια ώρα. Η επιτροπή σχηματίστηκε μια εβδομάδα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Μετά από σχεδόν πέντε μήνες εργασίας, ο Πρόεδρος Ερντογάν τους διέλυσε ασυνείδητα με διάταγμα. Σημαντικοί μάρτυρες, όπως οι επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών και του Γενικού Επιτελείου, Χακάν Φιντάν και Χουλουσί Ακάρ, δεν ανακρίθηκαν, ούτε ο αρχηγός της κυβέρνησης, ο πρόεδρος ή οι φυλακισμένοι πραξικοπηματίες. Η επανεκτίμηση του πραξικοπήματος ήταν ευθύνη του δικαστικού σώματος, το οποίο προηγουμένως είχε "καθαριστεί" υπό την έννοια του Ερντογάν.<br /><br />Η νύχτα του πραξικοπήματος - το "δώρο του Θεού" - επιτάχυνε μαζικά την πολιτική αναδιάρθρωση της Τουρκίας. Έκτοτε, έχουν αναληφθεί αυστηρά μέτρα κατά πολιτικών αντιπάλων, επικριτών και μελών της αντιπολίτευσης. "Πιστεύουμε ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα σε αυτή τη χώρα έχει ξεπεράσει τον εαυτό του", δήλωσε ο Ερντογάν στον απόηχο της νύχτας πραξικοπήματος, ανακοινώνοντας: "Χτίζουμε τη "Νέα Τουρκία" και πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε ένα νέο σύνταγμα και ένα εκτελεστικό προεδρικό σύστημα". Τον Απρίλιο του 2017, σχεδόν το 51% των ψηφοφόρων ενέκρινε αυτό το νέο σύνταγμα - και έδωσε στον πρόεδρο Ερντογάν πρωτοφανή εξουσία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tagesschau.de/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πέντε χρόνια μετά το τουρκικό πραξικόπημα. Για τον Ερντογάν «δώρο θεού»

Ellada simera 0 22:53

Πριν από πέντε χρόνια, τμήματα του στρατού πραγματοποίησαν πραξικόπημα εναντίον του Προέδρου Ερντογάν στην Τουρκία. Μια αναδρομή σε μια δραματική νύχτα που γύρισε την παλίρροια και άφησε πολλά αναπάντ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πρωτοφανής ρωσική απειλή κατά Ελλάδας-Κύπρου: Ή αναγνωρίζετε την Κριμαία ή αποδεχόμαστε την τουρκική πρόταση και αναγνωρίζουμε το Ψευδοκράτος!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2021/07/kremlin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="394" data-original-width="800" height="315" src="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2021/07/kremlin.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Να συζητήσουμε την πρόταση των Τούρκων με Ελλάδα"</span></h3><b>Βασίλης Καπούλας</b><br />Ένα σπάνιο και εξόχως απειλητικό άρθρο εναντίον Ελλάδας και Κύπρου δημοσιεύτηκε σε μεγάλο ρωσικό ΜΜΕ προ της άφιξης Ερντογάν στα Κατεχόμενα.<br /><br />Το “timing” του άρθρου δεν είναι καθόλου τυχαίο τη στιγμή που ο Ερντογάν ζητά πλέον λύση “δύο κρατών” στο Κυπριακό.<br /><br />Ο συγγραφέας του άρθρου (που φαίνεται να είναι κατά παραγγελία του Κρεμλίνου) μιλά χωρίς προσχήματα και απευθύνει ευθείες απειλές κατά Ελλάδας και Κύπρου:<br /><br />Ή αναγνωρίζετε την Κριμαία ή αποδεχόμαστε την πρόταση των Τούρκων και αναγνωρίζουμε το Ψευδοκράτος της “ΤΔΒΚ”<br /><br />Ας δούμε ολόκληρο το άρθρο:<div><br />“H Eλλάδα πρέπει να αναγνωρίσει την Κριμαία”<br />“Η Ελλάδα πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή των χωρών που θα αναγνωρίσουν την Κριμαία”.<br /><br />Η βασική αρχή της πολεμικής τέχνης του Αϊκίντο είναι η παύση της επιθετικότητας. Αυτή είναι μια τέχνη που διδάσκει πως να αντισταθείτε σε οποιονδήποτε αριθμό εισβολέων. Οι Sensei διδάσκουν πως να ελέγχεις συνεχώς την κατάσταση του νου και να μην εξοργίζεσαι. Για να αντιμετωπίσει το ΝΑΤΟ, η Ρωσία πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτήν τη συγκεκριμένη τεχνική σε όλα τα επίπεδα.<br /><br /><br />Πριν από λίγο καιρό, ή μάλλον αυτή την άνοιξη, το τουρκικό κόμμα Vatan (Πατρίδα), σε διαδήλωση μπροστά από την αμερικανική πρεσβεία στην Άγκυρα, πρότεινε διάφορα βήματα ως απάντηση στην αναγνώριση από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν της γενοκτονίας των Αρμενίων επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε ότι για την αναγνώριση της Κριμαίας και της Αμπχαζίας, καθώς και της (αυτοανακηρυχθείσας) “Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου”, πρέπει να ξεκινήσουν διπλωματικές επαφές με τη Ρωσία, το Ιράν και το Αζερμπαϊτζάν. Αυτό δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος Ozgur Bursaly.<br /><br />Για αρχή, θα ήταν ενδιαφέρον να αναλογιστούμε, πρόκειται για δική του πρωτοβουλία ή προέρχεται εκ μέρους του Ερντογάν; Εάν προέρχεται από τον Ερντογάν, τι είδους παιχνίδι θέλει να παίξει, πρώτα απ ‘όλα, με τη Ρωσία και μετά με την Ουκρανία; Εάν αυτή η πρόταση αποτελεί αποκλειστική πρωτοβουλία των εκπροσώπων του κόμματος Vatan, τότε είναι επίσης μια πολύ πρωτότυπη κίνηση.<br />“Έλληνες μισθοφόροι στο Περσικό Βασίλειο”<br /><br />Για παράδειγμα, το Αζερμπαϊτζάν μπορεί να ελεγχθεί από τους Τούρκους. Θα λάβει περισσότερα κέρδη από τη Ρωσία παρά από την Ουκρανία σε αυτήν την περίπτωση.<br /><br />Ιράν; Η Αμπχαζία απέχει πολύ από αυτήν, η Κριμαία είναι ακόμη πιο μακριά. Η Ελλάδα με τη “Βόρεια Κύπρο”; Ας θυμηθούμε τους Έλληνες μισθοφόρους στο περσικό βασίλειο; Ναι!<br /><br />Το Ιράν μπορεί να συμφωνήσει σε μια τέτοια αναγνώριση. Αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για τους Πέρσες. Θα πρέπει να λάβουν υπόσχεση και για κάτι άλλο . Και τι – αφήστε τους Τούρκους να σκεφτούν.<br /><br />Το πιο ενδιαφέρον ερώτημα είναι με τη Ρωσία. Είναι έτοιμη, υπό ορισμένες συνθήκες, η Ρωσία να αναγνωρίσει την αυτοανακηρυχθείσα “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”; Πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό στην αδελφή Ορθόδοξη Ελλάδα; Λοιπόν, όσο αδελφική χώρα αποδείχθηκε … (υπάρχει μια γνωστή βιβλική έκφραση – «Έτσι, από τους καρπούς τους θα τους γνωρίζετε») (Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο 7).<br /><br />Τί έχει κάνει η Ελλάδα<br /><br />Το όνομα του επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (OCU), Μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιου, περιλαμβάνεται στο δίπτυχο της Ελληνικής (Ελληνικής) Εκκλησίας.<br /><br />Πρώτον, για πρώτη φορά, το όνομα του Μακαριώτατου Επιφανίου αναφέρθηκε κατά τη Μεγάλη Είσοδο στη Θεία Λειτουργία στη Θεσσαλονίκη, κατά τη διάρκεια του εορτασμού του Αγίου Πατριάρχη Οικουμενικού Βαρθολομαίου και του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδας Ιερώνυμου. Τώρα η Εκκλησία της Ελλάδας έχει συνάψει κανονική κοινωνία με την OCU. Πραγματοποιήθηκε αναγνώριση της OCU από την Εκκλησία της Ελλάδας<br /><br />Δεύτερον, υποστηρίζει η Ελλάδα σθεναρά τη Ρωσία σε πολιτικό επίπεδο; Η πρόσφατη απέλαση Ρώσων διπλωμάτων από την Ελλάδα δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Ταυτόχρονα, οι Ρώσοι κατηγορήθηκαν για παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας και για ενέργειες κατά της εθνικής ασφάλειας της χώρας, ιδίως για συλλογή πληροφοριών και προσπάθεια δωροδοκίας Ελλήνων αξιωματούχων.<br /><br />Τρίτον, η άφιξη της ΤΠΚ του ΠΝ “Δανιόλος” στη Μαύρη Θάλασσα για τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ δεν προσθέτει πλεονεκτήματα στις σχέσεις Ρωσίας-Ελλάδας.<br /><br />Μην ξεχνάμε την ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΑΜ:<br /><br />“Οι δυνάμεις και τα μέσα του στόλου της Μαύρης Θάλασσας παρακολουθούν τις ενέργειες της ΤΠΚ “Δανιόλος” του ελληνικού ΠΝ, το οποίο εισήλθε στη Μαύρη Θάλασσα στις 10 Ιουλίου 2021″<br /><br />Γνωρίζουμε ήδη την τουρκική πρόταση αμοιβαίας αναγνώρισης της “Βόρειας Κύπρου” και της Κριμαίας με την Αμπχαζία.<br />“Να συζητήσουμε την πρόταση των Τούρκων με Ελλάδα”<br /><br />Και ποιες αντι-προτάσεις μπορεί να προέρχονται από την Ελλάδα;<br /><br />Πιο πρόσφατα, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας Δένδιας και ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σ.Λάβροφ κήρυξαν το 2021 Έτος Ελληνικής και Ρωσικής Ιστορίας. Η ευκαιρία είναι η 200ή επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Οι Έλληνες θέλουν ο Βλαντιμίρ Πούτιν να τους επισκεφτεί φέτος ως εκπρόσωπος μιας χώρας που συνέβαλε αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τον οθωμανικό ζυγό και στη δημιουργία ενός σύγχρονου Ελληνικού κράτους.</div><div><br />“Δεν θα πάμε μόνο για να κόψουμε την κορδέλα”<br /><br />Εάν πραγματοποιηθεί αυτή η επίσκεψη, οι συνεργάτες του Πούτιν θα πρέπει πρώτα να συζητήσουν κάποια κοινά θέματα με τους Έλληνες. Άλλωστε, δεν θα πάμε μόνο για να κόψουμε την κόκκινη κορδέλα. Αν είναι μόνο γι αυτό, ένας μαθητής, ένας αθλητής, ίσως ακόμη και μέλος της Komsomol θα μπορούσε να σταλεί από τη Ρωσία.<br /><br />Όμως, κατά την προετοιμασία αυτής της επίσκεψης, θα ήταν δυνατόν να συζητήσουμε με τους Έλληνες την τουρκική πρόταση για την αναγνώριση της Τουρκίας από την “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”.<br /><br />Θα συζητήσουμε και θα εξετάσουμε την αντίθετη προσφορά της Ελλάδας – την αναγνώριση της Κριμαίας από την Ελλάδα ως ρωσικής επικράτειας με αντάλλαγμα την απόρριψη της τουρκικής προσφοράς.<br /><br />Και ένας καλός λόγος – η 200η επέτειος της ελληνικής επανάστασης του 1821. Και το κάνουμε απορρίπτοντας την πρόταση των αιωνίων εχθρών των Τούρκων. Ακόμα κι αν ο Ερντογάν δεν είναι πίσω από την τουρκική πρόταση, τότε αυτό είναι ακόμα καλύτερο! Θα μπορεί να υπάρξει ακόμη και μια πιθανή βελτίωση των οικονομικών σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας. Ο ρωσικός τουρισμός στην Ελλάδα θα αποκτήσει νέα ώθηση.<br /><br />Η Ρωσία έκανε πολλά στην ώρα της προκειμένου να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ελλάδας από την Οθωμανική Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσική επικράτεια.<br /><br />Πράγματι, στην περίπτωση της υποθετικής προσάρτησης της Κριμαίας πίσω στην Ουκρανία, οι ντόπιοι Έλληνες της Κριμαίας δεν θα θεωρηθούν αυτόχθονες της Ουκρανίας, παρόλο που εγκαταστάθηκαν εδώ πολύ πριν από την εμφάνιση των Ρως του Κιέβου.<br /><br />Και τότε θα έρθουν πολύ σκοτεινές εποχές για τους Έλληνες της Κριμαίας….</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρωτοφανής ρωσική απειλή κατά Ελλάδας-Κύπρου: Ή αναγνωρίζετε την Κριμαία ή αποδεχόμαστε την τουρκική πρόταση και αναγνωρίζουμε το Ψευδοκράτος!

Ellada simera 0 13:27

"Να συζητήσουμε την πρόταση των Τούρκων με Ελλάδα"Βασίλης ΚαπούλαςΈνα σπάνιο και εξόχως απειλητικό άρθρο εναντίον Ελλάδας και Κύπρου δημοσιεύτηκε σε μεγάλο ρωσικό ΜΜΕ προ της άφιξης Ερντογάν στα Κατεχ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αναφορά Διευθυντή Πληροφοριών ΗΠΑ: «Θα εμπλακούμε σε διευρυμένη σύγκρουση - Θέμα χρόνου η επίθεση Κίνας σε Tαιβάν»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2021/07/j10-1-350x250.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="250" data-original-width="350" height="457" src="https://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2021/07/j10-1-350x250.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">"Η Κίνα θέλει να γίνει το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο"</span></h3><b>Βασίλης Καπούλας</b><br />Με τα πιο μελανά χρώματα περιέγραψε ο Αμερικανός Διευθυντής Πληροφοριών της Διοίκησης Ειρηνικού την κατάσταση με την Κίνα όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέχρι τώρα.<br /><br />Τονίζει πως η επίθεση της Κίνας στην Ταιβάν είναι απλά θέμα χρόνου. Το άσχημο σενάριο είναι πως το Πεκίνο θέλει να ελέγξει πολλές αμφισβητούμενες περιοχές και όχι μόνο την Ταιβάν.<br />Πρώτος στόχος η Ταιβάν – Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι<br /><br />Η αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Κίνας στην Ασία έχει αυξήσει τον κίνδυνο το Πεκίνο να ξεκινήσει πόλεμο εναντίον ενός γειτονικού κράτους, με την Ταϊβάν να αποτελεί μόνο έναν από τους πολλούς πιθανούς μελλοντικούς στόχους, προειδοποίησε ο Ναύαρχος που είναι υπεύθυνος για τις πληροφορίες στη Διοίκηση Ειρηνικού.<br /><br />Ο Ναύαρχος Mike Studeman, ο ανώτερος αξιωματικός πληροφοριών, ή J-2, για την διοίκηση της Ανατολικής Ασίας, δήλωσε σε συνέδριο ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ ενισχύονται με όπλα και εξοπλισμό για τη στιγμή αναμένοντας τη στιγμή που θα ξεσπάσουν συγκρούσεις στην περιοχή εναντίον της Ταϊβάν ή άλλου συμμάχου των ΗΠΑ.<br /><br />«Προειδοποιούμε: Υπάρχει κίνδυνος σε όλα τα μέτωπα», δήλωσε ο Ναύαρχος Studeman σε συνδιάσκεψη από τα κεντρικά γραφεία της διοίκησης στη Χαβάη.<br /><br />“Η ιδέα ότι υπάρχει μόνο ένα σενάριο εναντίον της Ταϊβάν αποτελεί μια αποτυχία στην κατανόηση της πολυπλοκότητας. Δεν είναι τόσο απλό. Υπάρχουν πολλές άλλες περιοχές που οι Κινέζοι εμφανίζονται πολύ διεκδικητικοί, καταναγκαστικοί”<br /><br />Ο Ναύαρχος Studeman είπε ότι θα ήταν λάθος να περιμένουμε να δράσουμε έως ότου οι υπηρεσίες πληροφοριών λάβουν μια προειδοποίηση ότι η Κίνα ετοιμάζεται να ξεκινήσει μια αμφίβια επίθεση εναντίον της Ταϊβάν.<div><br />Υπάρχουν και άλλοι στόχοι<br /><br />«Αυτό είναι ένα σενάριο και, ειλικρινά, μπορεί να μην είναι το πιο πιθανό», είπε. Το κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας ασκεί πίεση σε «πολλούς από τους γείτονές της».<br /><br />Η Κίνα τους τελευταίους μήνες έχει εμπλακεί σε διαμάχες με την Ινδία, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, την Ταϊβάν και χώρες γύρω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Οι αναλυτές κάνουν λόγο για αύξηση του εκφοβισμού από το Πεκίνο.<br />Στο παρελθόν, οι ηγέτες του κυβερνώντος Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος προσπάθησαν να αποφύγουν πολλαπλές εμπλοκές με γείτονες και η νέα αποφασιστικότητα θεωρείται ένδειξη της αυξανόμενης δύναμης και στρατιωτικής εμπιστοσύνης της Κίνας.<br /><br />Όσον αφορά την Ταϊβάν, η Κίνα έχει εμπλακεί σε συγκρούσεις χαμηλής έντασης εναντίον του νησιού, έχει αυξήσει τους κινδύνους στα στενά της Ταϊβάν σε απόσταση 100 μιλίων. Η εκστρατεία περιλαμβάνει επιχειρήσεις πληροφοριών και οικονομική πίεση, δήλωσε ο Ναύαρχος Studeman.<br />Είναι θέμα χρόνου η επίθεση<br /><br />«Είναι ήδη ένας αγώνας σε εξέλιξη», είπε.<br /><br />«Το ερώτημα είναι, πότε οι Κινέζοι θα καταφύγουν σε στρατιωτική λύση. Για εμάς, είναι μόνο θέμα χρόνου, όχι θέμα «αν θα συμβεί», διότι αν καταλάβετε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, θα καταλάβετε ότι η Ταϊβάν είναι απίθανο να δράσει με βάση την οικονομική, ενημερωτική και διπλωματική επιρροή μόνο».<br /><br />Ο Ναύαρχος μίλησε για τις προηγούμενες αναφορές από τους πρώην και τους σημερινούς αρχηγούς της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού, οι οποίοι δήλωσαν στο Κογκρέσο ότι η Κίνα προετοιμάζεται για κίνηση εναντίον της Ταϊβάν πριν το 2030.<br />Ο Ναύαρχος Studeman είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προσεγγίσουν την Κίνα με τον ίδιο τρόπο που έδρασαν κατά της Σοβιετικής Ένωσης.<br />«Πολλά από αυτά που κάνουμε», πρόσθεσε, “διασφαλίζουν ότι οι άνθρωποι είναι έτοιμοι για μια “πολύ κακή μέρα» εάν ξεσπάσει πόλεμος”.</div><div><br />«Πολύ αργά»<br /><br />Ο Ναύαρχος Studeman είπε ότι αξιωματούχοι πληροφοριών του Ναυτικού συνοψίζουν την τρέχουσα κατάσταση με την Κίνα με δύο λέξεις που χρησιμοποίησε ο στρατηγός Ντάγκλας Μακάρθουρ για να συζητήσει ο την αποτυχία να ηγηθεί του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />«Πολύ αργά», είπε ο Ναύαρχος Studeman. «Πολύ αργά για κατανόηση του θανάσιμου σκοπού ενός πιθανού εχθρού Πολύ αργά για να συνειδητοποιήσουμε τον θνητό κίνδυνο. Πολύ αργά για προετοιμασία . Πολύ αργά για την ένωση όλων των πιθανών δυνάμεων αντίστασης“.<br /><br />Η μονάδα πληροφοριών της διοίκησης παρείχε στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής της Ουάσιγκτον στρατηγική προειδοποίηση για τους κινδύνους και τις προθέσεις της Κίνας στην περιοχή.<br />Αμερικανικές ανησυχίες<br /><br />Οι προειδοποιήσεις του Nαυάρχου για την Κίνα έρχονται σε αντίθεση με μια πιο μετρημένη εκτίμηση του κινδύνου από τον Αμερικανό ΑΓΕΕΘΑ Στρατηγό Mark A. Milley.<br /><br />«Νομίζω ότι η Κίνα έχει τρόπους για να καταλάβει μέσω στρατιωτικών μέσων ολόκληρο το νησί της Ταϊβάν, αν ήθελαν να το κάνουν», δήλωσε ο στρατηγός Milley σε ακρόαση του Κογκρέσου τον περασμένο μήνα.<br /><br />Αρκετές ημέρες αργότερα ο στρατηγός Milley εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τις δυνατότητες του στρατού των ΗΠΑ σε περίπτωση διεξαγωγής εκτεταμένων συγκρούσεων με την Κίνα.<br /><br />“Ένας πόλεμος με την Κίνα «θα ήταν μια τεράστια δαπανηρή επιχείρηση όσον αφορά όλα τα μέτρα και θα ανησυχούσα για την ικανότητα να διατηρηθεί μια μακροπρόθεσμη σύγκρουση», είπε.<br /><br />Ο Ναύαρχος Studeman είπε ότι αισθάνεται σίγουρος ότι οι “αμερικανικές δυνάμεις θα έχουν επαρκή προειδοποίηση πριν από μια κινεζική στρατιωτική επίθεση στην Ταϊβάν”.<br /><br />«Το ζήτημα είναι ότι ακόμη και αν είχατε, ας πούμε 90 ημέρες στρατηγικής προειδοποίησης για την Ταϊβάν… έχουμε δημιουργήσει τις ικανότητες και τις δυνατότητες που χρειάζονται ώστε να είμαστε σε θέση να χειριστούμε τον τύπο σεναρίου που μπορεί να εφαρμοστεί” είπε.<br /><br />Οι αντίπαλοι όπως η Κίνα έχουν διαφορετική αντίληψη για τον πόλεμο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για αυτούς, «κάθε μέρα είναι μια μέρα πολέμου όσον αφορά τον συνεχή αγώνα για πλεονέκτημα και μειονέκτημα για επιρροή», είπε.</div><div><br />“Η Κίνα θέλει να γίνει το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο”<br /><br />Παρά την απροθυμία να συγκρίνει την απειλή από την Κίνα με τον Ψυχρό Πόλεμο με τη Μόσχα, ο Ναύαρχος Studeman είπε ότι η κλίμακα και το εύρος του κινδύνου είναι «απολύτως φοβερή και έχει κάθε διάσταση που είδαμε τον 20ο αιώνα». Η Κίνα, υποστήριξε, δεν επιδιώκει απλώς να γίνει η κορυφαία παγκόσμια δύναμη αλλά σχεδιάζει να ξεπεράσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και να γίνει το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο.<br /><br />«Έτσι μοιάζει η πορεία του Xi Jinping», είπε, αναφερόμενος στον Κινέζο πρόεδρο. «Και είναι πολύ επιθετικός . Είναι πολύ “Μακιαβελικός”. Δεν είναι άδικο να πούμε ότι η κινεζική άνοδος έχει προκύψει μέσω ψεμάτων , εξαπάτησης και κλοπής”.<br /><br />Η Κίνα αναμένεται να προχωρήσει με επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και αντι-δορυφορικές επιθέσεις σε οποιαδήποτε μελλοντική σύγκρουση. Το Πεκίνο επενδύει επίσης σε μεγάλο βαθμό σε αντι-δορυφορικά διαστημικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων ηλεκτρονικών παρεμβολών και πυραύλων ικανών να ανατινάξουν δορυφόρους που βρίσκονται σε τροχιά.<br /><br />Η κυβέρνηση της Κίνας έχει χρησιμοποιήσει τις τεχνολογικές της δυνατότητες σε όλο τον κόσμο για να συγκεντρώσει μάζες δεδομένων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτό που ο ναύαρχος αποκαλεί «αποτελεσματικό έλεγχο» πάνω σε πληθυσμούς, όπως στο Xinjiang και στο Χονγκ Κονγκ.<br /><br />«Αυτή είναι μια πρόβλεψη για το πώς θα είναι ο κινεζικός αποτελεσματικός έλεγχος σε άλλα μέρη», είπε.<br />Η Κίνα θέλει να ελέγξει όλες τις αμφισβητούμενες περιοχές<br /><br />Η Κίνα επιδιώκει να αποκτήσει ταυτόχρονα τον έλεγχο επί αμφισβητούμενων περιοχών, όπως στα σύνορα με την Ινδία, σε περιοχές γύρω από το Μπουτάν στη Νότια Ασία, την περιοχή Μεκόνγκ του Βιετνάμ, τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας και το Στενό της Ταϊβάν, είπε.<br /><br />Εσωτερικά, το κυβερνών Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα, έχει ισχυρούς θεσμούς εξουσίας και το καθεστώς δεν φαίνεται να απειλείται από διαφωνίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή αντιπολίτευση, πρόσθεσε ο ναύαρχος.</div><div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναφορά Διευθυντή Πληροφοριών ΗΠΑ: «Θα εμπλακούμε σε διευρυμένη σύγκρουση - Θέμα χρόνου η επίθεση Κίνας σε Tαιβάν»

Ellada simera 0 13:22

"Η Κίνα θέλει να γίνει το πιο ισχυρό κράτος στον κόσμο"Βασίλης ΚαπούλαςΜε τα πιο μελανά χρώματα περιέγραψε ο Αμερικανός Διευθυντής Πληροφοριών της Διοίκησης Ειρηνικού την κατάσταση με την Κίνα όπως αυ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

“Η παγίδα του Θουκυδίδη”! Έρχεται Παγκόσμιος Πόλεμος;

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/05/china_usa.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/04/05/china_usa-696x392.jpg" width="640" /></a><br /><br />Γράφει ο <b>ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΩΡΑΦΑΣ</b><br />Η παγίδα του Θουκυδίδη είναι μία θεωρία η οποία προσπαθεί να εξηγήσει τις σχέσεις ανάμεσα σε μία ηγεμονική δύναμη που βρίσκεται σε άνοδο και σε μία ηγεμονική δύναμη που βρίσκεται σε πτώση. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, οι τριβές μεταξύ των δύο ηγεμονικών δυνάμεων μπορεί να οδηγήσουν σε ηγεμονικό πόλεμο. Αν η δύναμη που βρίσκεται σε πτώση κερδίσει αυτόν τον πόλεμο, τότε θα συνεχίσει την ηγεμονία της, αν τον χάσει, τότε θα την διαδεχτεί η αναδυόμενη δύναμη.<br /><br />Η θεωρία αυτή αντλεί την έμπνευση της από την «ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου» του Θουκυδίδη. Ο Θουκυδίδης περιγράφει το πώς η Σπάρτη που αποτελούσε την ισχυρότερη πόλη—κράτος της εποχής, είδε την ηγεμονία της να αμφισβητείται από την ραγδαία άνοδο της Αθήνας, η οποία φιλοδοξούσε να γίνει η επόμενη ηγεμονική δύναμη. Ο φόβος του ενδεχόμενου να συνεχίσει η Αθήνα την ανοδική της πορεία, ώθησε την Σπάρτη στην κήρυξη πολέμου. Η Αθήνα έχασε τον πόλεμο και η ανοδική της πορεία τερματίστηκε.<br /><br />Την θεωρία του διατύπωσε το 2015 σε ένα άρθρο του ο καθηγητής Graham Allison στο περιοδικό The Atlantic, ενώ το 2017 εξέδωσε και ένα σχετικό βιβλίο. Στο βιβλίο του ο Allison παραθέτει 16 σχετικά ιστορικά παραδείγματα της παγίδας του Θουκυδίδη, ξεκινώντας από τα μέσα του 16ου αιώνα. Από τις 16 αυτές περιπτώσεις οι 12 κατέληξαν σε πόλεμο.<br /><br />Την θεωρία αυτή έχουν υιοθετήσει πολλά think tanks και κέντρα λήψης αποφάσεων στην Δύση.<br /><br />Σύμφωνα με τον συγγραφέα, αναπτύσσεται και σήμερα ένα σχετικό σενάριο. Η Κίνα (η νέα Αθήνα) αποτελεί ανερχόμενη οικονομική, τεχνολογική και στρατιωτική δύναμη, αμφισβητώντας την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ (η νέα Σπάρτη) που βρίσκονται σε πτωτική πορεία.<br /><br />Η κρίση του κορωνοϊού συμβάλλει σημαντικά στην δημιουργία παρόμοιων εικόνων και αφηγημάτων, μέσα από τον τρόπο που το Πεκίνο και η Ουάσιγκτον αντιμετώπισαν την πανδημία. Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η στρατηγική Τραμπ για μείωση του αποτυπώματος των ΗΠΑ στον κόσμο, αφήνει ένα κενό ηγεμονίας που φιλοδοξεί να καλύψει η Κίνα. Το δόγμα Μπάιντεν «η Αμερική επέστρεψε», φιλοδοξεί να καλύψει αυτό το κενό.<br /><br />Η ανάδειξη της παγίδας του Θουκυδίδη, θέλει να υποδείξει ότι δεν είναι υποχρεωτικό οι δύο ηγεμονικές δυνάμεις να οδηγηθούν στον πόλεμο.<br /><br />Για τον εμπνευστή της θεωρίας, οι ΗΠΑ οφείλουν να δείξουν στην Κίνα ότι δεν πρόκειται να κερδίσει έναν μεταξύ τους πόλεμο. Μόνο έτσι υπάρχουν πιθανότητες να διευθετηθεί η μεταξύ τους τριβή και να αποφευχθεί η παγίδα του Θουκυδίδη.<br /><br />ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ<br />Η θεωρία αυτή αποφεύγει να αναφερθεί στο κοινωνικό σύστημα που επικρατεί σε κάθε περίοδο και τις μετεξελίξεις του. Επίσης δεν διαχωρίζει τους πολέμους για την παγκόσμια ηγεμονία, από τους πολέμους/συγκρούσεις μεταξύ περιφερειακών δυνάμεων, ή μεταξύ περιφερειακών και ηγεμονικών δυνάμεων. Ένας συνδυασμός της θεωρίας των «μακρών κυμάτων του καπιταλισμού» και των αναλύσεων της εξέλιξης του world-system, μπορεί να μας δώσει καλύτερη εικόνα για τους παγκόσμιους πολέμους.<br /><br />Οι παγκόσμιοι πόλεμοι αφορούν συγκρούσεις ανάμεσα στις παγκόσμιες ηγεμονικές δυνάμεις του καπιταλιστικού συστήματος και τις ανάλογες περιφερειακές δυνάμεις. <br /><br />Η αντίληψη ότι οι παγκόσμιοι πόλεμοι είναι μόνο οι γνωστοί Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος πάσχει από ιστορικό βάθος και είναι ιδεολογικά υπερκαθορισμένη από το νικητή τους, δηλαδή τις ΗΠΑ. Παγκόσμιοι Πόλεμοι είναι μόνο αυτοί που συμμετείχαν και νικήσαν οι ΗΠΑ. Στο βαθμό που οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα που θα μπορούσε να γίνει η παγκόσμια υπερδύναμη, μόνο πόλεμοι που την περιλαμβάνουν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως παγκόσμιοι.<br />Η παγκόσμια ιστορία, όμως, δείχνει διαφορετικά πράγματα. Το παγκόσμιο σύστημα κρατών –αυτό που διαμορφώθηκε με βάση την οικονομία της αγοράς– βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση κινητικότητας. Τα κράτη κερδίζουν ή χάνουν βαθμίδες στη παγκόσμια ιεραρχία μέσα από συγκρούσεις. Στο μεγαλύτερο βαθμό οι διακρατικές συγκρούσεις είναι δομικά προσδιορισμένες από το παγκόσμιο οικονομικοκοινωνικό σύστημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι συγκρούσεις υποκινούνται από τις μεταβολές του δομικού πλαισίου του συστήματος. Τα κράτη συγκρούονται επίσης και για άλλα ζωτικά τους συμφέροντα όπως οι εδαφικές διεκδικήσεις, η δυνατότητα πρόσβασης σε φυσικούς πόρους ή οι ιδεολογίες.<br /><br />Παρατηρώντας το παγκόσμιο σύστημα τα τελευταία 500 χρόνια, βλέπουμε ότι κάθε σύγκρουση για τη παγκόσμια ηγεμονία αναδεικνύει ένα παγκόσμιο ηγεμόνα και μια σειρά περιφερειακών ηγεμονικών δυνάμεων, μια εκ των οποίων θα είναι ο επόμενος ηγεμόνας του συστήματος.<br /><br />Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, το παγκόσμιο σύστημα αντιμετώπισε τους ακόλουθους παγκόσμιους πολέμους.<br /><br />1. 1494-1517, Πόλεμος της Ιταλίας και του Ινδικού Ωκεανού: Παγκόσμιος ηγεμόνας η Πορτογαλία. Μεγάλες Δυνάμεις: Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία, Ολλανδία.<br /><br />2. 1580-1608, Ισπανικοί Πόλεμοι: Παγκόσμιος ηγεμόνας η Ολλανδία. Μεγάλες Δυνάμεις: Αγγλία, Ισπανία, Γαλλία.<br /><br />3. 1688-1713, Πόλεμοι των Μεγάλων Συμμαχιών: Παγκόσμιος ηγεμόνας αναδεικνύεται η Μεγάλη Βρετανία. Μεγάλες Δυνάμεις: Γαλλία, Ολλανδία, Ισπανία, Ρωσία.<br /><br />4. 1792-1815, Ναπολεόντειοι Πόλεμοι: Παγκόσμιος ηγεμόνας: σταθεροποιείται η Μεγάλη Βρετανία. Μεγάλες Δυνάμεις: Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, ΗΠΑ, Ιαπωνία.<br /><br />5. 1914-1945, Α΄Π.Π. και Β΄Π.Π. ή οι πόλεμοι εναντίον της Γερμανίας: Παγκόσμιος ηγεμόνας αναδεικνύονται οι ΗΠΑ. Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία, ΕΣΣΔ.<br /><br />6. 1947-1989, Ψυχρός Πόλεμος: Παγκόσμιος ηγεμόνας: σταθεροποιούνται οι ΗΠΑ. Μεγάλες Δυνάμεις: Κίνα, Ρωσία, Ινδία, ΕΕ.<br /><br />Με τα σημερινά δεδομένα, παγκόσμιος πόλεμος θα υπάρξει όταν αμφισβητηθεί η ηγεμονία των ΗΠΑ από μία ή περισσότερες μεγάλες δυνάμεις. Και το κυριότερο αίτιο μιας τέτοιας σύγκρουσης δεν θα είναι ο πολιτικός βολονταρισμός, αλλά κατά κύριο λόγο οι ευρύτερες συστημικές αλλαγές που θα διαμορφώσουν νέα χαρακτηριστικά στο οικονομικοκοινωνικό σύστημα και μια νέα ιεράρχηση στην παγκόσμια αλυσίδα των κρατών.<br /><br />ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ<br />Πριν φτάσει κάποιος στο σημείο να απαντήσει αν υπάρχει στο τραπέζι η παγίδα του Θουκυδίδη, θα πρέπει πρώτα να δώσει απάντηση σε ένα σημαντικό ερώτημα. Το παγκόσμιο οικονομικοκοινωνικό σύστημα, δηλαδή ο καπιταλισμός προς ποια κατεύθυνση εξελίσσεται και η Κίνα, ως ανερχόμενη ηγεμονική δύναμη μπορεί να στηρίξει ή να ανατρέψει αυτή την πορεία;<br /><br />Γιατί από τη στιγμή που η Κίνα ως ανερχόμενη ηγεμονική δύναμη μπορεί να διαχειριστεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, είτε προωθώντας την πορεία του, είτε ανατρέποντας την και δημιουργώντας ένα νέο σύστημα , τότε μπορεί να ενεργοποιηθεί και η παγίδα του Θουκυδίδη.<br /><br />Τουλάχιστον για όσους την υιοθετούν.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Η παγίδα του Θουκυδίδη”! Έρχεται Παγκόσμιος Πόλεμος;

Ellada simera 0 13:12

Γράφει ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΩΡΑΦΑΣΗ παγίδα του Θουκυδίδη είναι μία θεωρία η οποία προσπαθεί να εξηγήσει τις σχέσεις ανάμεσα σε μία ηγεμονική δύναμη που βρίσκεται σε άνοδο και σε μία ηγεμονική δύναμη που βρίσκε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία δοκιμάζει αύριο τους S 400 σε περιβάλλον Αιγαίου και Μεσογείου

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/s_400.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/s_400-696x359.png" /></a><br /><br />Της<b> Κύρας Αδάμ</b><br />Στις 16 και 17 Ιουλίου, η Άγκυρα θα εκτελέσει επιχειρησιακές δοκιμαστικές βολές των ρωσσικών πυραύλων S 400, στην περιοχή του αεροδρομίου της Σινώπης, στη Μαύρη Θάλασσα, 60 περίπου μίλια ΒΑ του στρατιωτικού αεροδρομίου Μπαντίρμα , όπου σταθμεύουν 60 τουρκικά F 16.<br /><br />Πρόκειται για την τρίτη δοκιμή των τουρκικών S 400, ( οι δύο προηγούμενες έγιναν στην πρόσφατη σύρραξη στην Αρμενία) και η Τουρκία ενημέρωσε σχετικώς τη διεθνή κοινότητα με τις ΝΟΤΑΜ Α3784/21 και Α 3785/21, τις οποίες αποκαλύπτει το Militaire.gr.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/notam_s400.png"><img height="170" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/07/notam_s400.png" width="640" /></a><br /><br />Η Τουρκία κλείνει όλο τον εναέριο χώρο με 11 συντεταγμένες προκειμένου να ξαναδοκιμάσει τους τουρκικούς S 400 και μάλιστα σε ύψος από το έδαφος μέχρι απεριόριστο, δηλαδή …μέχρι τη Σελήνη.<br /><br />Οι δοκιμές αυτές θα πρέπει να δημιουργήσουν μεγάλους προβληματισμούς στην ελληνική κυβέρνηση για την άμυνα και ασφάλεια κυρίως του Αιγαίου, αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης, δεδομένου ότι η εμπειρία των Τούρκων μετά από αυτές τις δοκιμές θα είναι τεράστια και τα πληρώματα των S 400 πλήρως ετοιμοπόλεμα. Το γεγονός αυτό δημιουργεί μεγάλα πρόσθετα προβλήματα στην ελληνική Π.Α. διότι σε περίπτωση ελληνοτουρκικών επιχειρήσεων θα είναι εξόχως δύσκολο για τα ελληνικά RAFALE, F 16 και MIRAGE να ξεμυτίσουν τουλάχιστον ανατολικά του 25ου μεσημβρινού.<br /><br />Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους βασικούς λόγους αγοράς των S-400 από την Τουρκία : «να αντιμετωπίσει την ενοχλητική ελληνική Πολεμική Αεροπορία», όπως δημοσίως έχει παραδεχθεί ο Τούρκος ΥΕΘΑ κ Ακάρ.<br /><br />Παρά ταύτα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ουδέποτε μέχρι και σήμερα έχει εκφράσει επισήμως αντιρρήσεις και προβληματισμούς για τους τουρκικούς S 400, που στόχο έχουν και την Ελλάδα, ούτε τόλμησε ποτέ να φέρει το θέμα στα αρμόδια διεθνή όργανα, είτε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, είτε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση περιορίστηκε σε μια και μοναδική αντίδραση του ΥΠΕΞ Δένδια σε συνέντευξη του μετά την επίσκεψη Τσαβούσογλου στην Αθήνα και πριν τη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν στις Βρυξέλλες. Ο ΥΠΕΞ μελιστάλαχτα και αδύναμα απλώς διαπίστωσε ότι «ο εξοπλισμός της Τουρκίας με συστήματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε επιθετικές ενέργειες και μπορούν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στην Αν Μεσόγειο αποτελεί πηγή ανησυχίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για το σύνολο των λοιπών χωρών της περιοχής..»<br /><br />Και όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ούριο τον άνεμο στα πανιά της για να εγείρει ως όφειλε το θέμα της απειλής των S 400 για την Ελλάδα, σε όλα τα διεθνή όργανα, για τον απλούστατο λόγο ότι σύμμαχο της, υποστηρικτή , συνοδοιπόρο και «συν-πληττόμενη» η Αθήνα έχει στο πλευρό της την Ουάσιγκτων .<br /><br /> Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι οι τουρκικοί S 400 αποτελούν απειλή για τα αμερικανικά αεροσκάφη του 6ου Στόλου ( υπάρχουν ήδη 7 επείγουσες σχετικές αναφορές στο Αμερικανικό Πεντάγωνο), όπως απειλούν και ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη, εξ ού και η αναφορά του στην Ευρώπη – με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους να παραμένουν παντελώς αδιάφοροι…<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν προσερχόμενος στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ είχε αναφέρει επισήμως ότι οι τουρκικοί S-400 «αποτελούν απειλή για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη» ,ενώ κατά τη συνάντηση του με τον Ερντογάν στις Βρυξέλλες η αμερικανική κυβέρνηση απαίτησε από την Τουρκία να αποσύρει και να επιστρέψει πίσω τους ρωσσικούς S 400- αίτημα που βρίσκεται σταθερά πάνω στο τραπέζι και αποτελεί τον φραγμό στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις .<br /><br />Ο Πρόεδρος Μπάιντεν ήγειρε μόνος του το θέμα της απειλής χρήσης των τουρκικών S 400 σε βάρος της Ελλάδας κατά τη συνάντηση του με τον Ερντογάν στις Βρυξέλλες και κατ’ ουσίαν υπενθύμισε και απαγόρευσε στον Ερντογάν να αποπειραθεί να χρησιμοποιήσει τους S- 400 εναντίον της Ελλάδας. Με άλλα λόγια η αμερικανική κυβέρνηση έστειλε στο καλάθι των αχρήστων τον, ευρέως χρησιμοποιούμενο διεθνώς, ισχυρισμό της Άγκυρας ότι « η Τουρκία απειλείται από την Ελλάδα..».<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη όμως δεν συγκινείται εύκολα από τις, ευνοϊκές για τα συμφέροντα και την ασφάλεια της Ελλάδας, θέσεις της αμερικανικής κυβέρνησης και δεν στηρίζει ούτε και επωφελείται από την Ουάσιγκτον στο θέμα των S-400.<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει θέσει το θέμα ασφαλείας της Ελλάδας από τους S-400 σε πλήρη καταστολή, προκειμένου να έχει ένα ήρεμο καλοκαίρι στο Αιγαίο – κατά το κοινώς λεγόμενο, να διασφαλίσει και αυτός «τα μπάνια του λαού» το 2021, δυστυχώς βουτηγμένα στον κορωνoιό.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία δοκιμάζει αύριο τους S 400 σε περιβάλλον Αιγαίου και Μεσογείου

Ellada simera 0 13:09

Της Κύρας ΑδάμΣτις 16 και 17 Ιουλίου, η Άγκυρα θα εκτελέσει επιχειρησιακές δοκιμαστικές βολές των ρωσσικών πυραύλων S 400, στην περιοχή του αεροδρομίου της Σινώπης, στη Μαύρη Θάλασσα, 60 περίπου μίλια… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σε «νέα Σούδα» μετατρέπεται η Αλεξανδρούπολη - Κοντά σε συμφωνία με τις ΗΠΑ

<br />Ημετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε «νέα Σούδα» είναι ίσως η βασικότερη αλλαγή που θα πρέπει να αναμένεται μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη νέα τροποποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defense Cooperation Agreement – MDCA), οι οποίες βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.<br /><br />Σύμφωνα με το «Βήμα», η γεωγραφική θέση της Αλεξανδρούπολης (αλλά και ευρύτερα της Θράκης), καθώς και ο άξονας που διαμορφώνεται προς τη Βάρνα της Βουλγαρίας, έχει αποκτήσει υψηλότατη αξία στους αμερικανικούς – και νατοϊκούς – στρατηγικούς σχεδιασμούς ως εναλλακτική οδός των Στενών του Βοσπόρου, με δεδομένη και τη σημασία που αποδίδεται στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Φυσικά, ο αμερικανικός σχεδιασμός δίνει πλέον έμφαση στην ευελιξία και στην κινητικότητα, κάτι που συνηγορεί κατά της έννοιας των μεγάλων βάσεων, όπως ήταν κάποτε το Ράμσταϊν στη Γερμανία. Το κλειδί πια είναι να υπάρχουν οι διευκολύνσεις που επιτρέπουν μεταστάθμευση και μετακίνηση δυνάμεων.<div><br />Προς υπογραφή το φθινόπωρο στην Ουάσιγκτον<br /><br />Σύμφωνα επίσης με συγκλίνουσες πληροφορίες, η επέκταση της χρονικής διάρκειας της MDCA για μία πενταετία φαίνεται ότι έχει κλειδώσει, αν και προσωρινά υπήρξαν ιδέες και για ανανέωση ανά τριετία. Το φθινόπωρο αποτελεί τον χρονικό ορίζοντα για την υπογραφή της νέας τροποποιημένης συμφωνίας.<br /><br />Ωστόσο, όπως «Το Βήμα» πληροφορείται, η πιθανότητα έλευσης του αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τόνι Μπλίνκεν στην Αθήνα – κατά το πρότυπο εκείνης του προκατόχου του Μάικ Πομπέο – για «να πέσουν οι υπογραφές» με τον Νίκο Δένδια μοιάζει μάλλον δύσκολη σε αυτή τη φάση, παρά τις σχετικές δημοσιογραφικές αναφορές.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-07/my_post_0-768x431.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-07/my_post_0-768x431.jpg?itok=8PhuNMQO" width="640" /></a><br /><br />Αντιθέτως, το σενάριο που φαντάζει σήμερα πιθανότερο είναι η υπογραφή να γίνει κατά τη μετάβαση (πανδημίας επιτρεπούσης…) του έλληνα υπουργού Εξωτερικών στην Ουάσιγκτον περί τον Οκτώβριο, καθώς τότε προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί ο επόμενος γύρος του Στρατηγικού Διαλόγου των δύο χωρών. Αυτός που σίγουρα πρέπει να αναμένεται στην Ελλάδα στα τέλη Αυγούστου είναι ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας Ρόμπερτ Μενέντεζ, στενότατος φίλος της Ελλάδας και «ιθύνων νους» του πρόσφατου νομοσχεδίου για την ελληνοαμερικανική αμυντική συνεργασία.</div><div><br />Εμφαση στις υπάρχουσες διευκολύνσεις<br /><br />Οι συνομιλίες είναι κατά βάση τεχνικού χαρακτήρα και διεξάγονται από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Υπάρχει όμως και μια σημαντική πολιτική παράμετρος. Σε σχέση βέβαια με την προηγούμενη τροποποίηση του Παραρτήματος της MDCA, αυτή τη φορά οι συνομιλίες είναι ευκολότερες. Η αμερικανική πλευρά είχε αρχικώς καταθέσει έναν κατάλογο 15-20 τοποθεσιών στις οποίες, όπως είχε γράψει εγκαίρως «Το Βήμα», η ελληνική πλευρά προσέθεσε ορισμένες δικές της, μεταξύ των οποίων και νησιά του Αιγαίου. Ωστόσο, η πιθανότητα αποδοχής από την Ουάσιγκτον διευκολύνσεων π.χ. στη Ρόδο δημιουργεί περισσότερους πονοκεφάλους στις ΗΠΑ σε σχέση με τα οφέλη που φέρει, καθώς οι τουρκικές διαμαρτυρίες σχετικά με την αποστρατιωτικοποίηση των Δωδεκανήσων θα είναι αφόρητες. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι αμερικανικά πλοία ή και αεροσκάφη θα σταματήσουν να πλέουν ή να πετούν ακόμα και πάνω από νησιά για τα οποία η Αγκυρα εγείρει αμφισβητήσεις.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο αρχικά μεγάλος αριθμός τοποθεσιών έχει σήμερα μειωθεί σε τρεις ή τέσσερις. Η δε ιδέα είναι αυτές να βρίσκονται κοντά στις τέσσερις βασικές διευκολύνσεις, δηλαδή σε Σούδα, Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και Στεφανοβίκειο. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι π.χ. η αξιοποίηση του Πεδίου Βολής Αρμάτων στο Πετροχώρι της Ξάνθης, όπου τον περασμένο Μάιο πραγματοποιήθηκε η ελληνοαμερικανική άσκηση «Κένταυρος ’21» (τμήμα της πολυεθνικής άσκησης «Defender Europe ’21»). H ευρύτερη περιοχή της Θράκης, με επίκεντρο την Αλεξανδρούπολη, ενθουσίασε άλλωστε και τον διοικητή των Χερσαίων Δυνάμεων των ΗΠΑ σε Ευρώπη και Αφρική, στρατηγό Κρίστοφερ Καβόλι, όταν την επισκέφθηκε.<br /><br />Οι Αμερικανοί θέλουν να διευρύνουν τις υποδομές πέριξ της Αλεξανδρούπολης ώστε να έχουν και την ευελιξία στάθμευσης δυνάμεων. Παράλληλα, κομβικής σημασίας θα είναι η επέκταση του αγωγού καυσίμων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που σήμερα εκκινεί από την Ελευσίνα και καταλήγει στην Καβάλα. Η σκέψη, η οποία θα υλοποιηθεί με νατοϊκά κονδύλια, είναι να επεκταθεί ο αγωγός από την Καβάλα στην Αλεξανδρούπολη, ώστε να μπορούν να εφοδιάζονται άνετα οι αμερικανικές δυνάμεις εκεί, και στη συνέχεια «να ανεβεί» προς τη Βουλγαρία. Παράλληλα, η σιδηροδρομική σύνδεση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης με τη Βουλγαρία είναι κρίσιμη και εκτιμάται ότι μετά την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού (οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται σφόδρα και για τη γειτονική Καβάλα) η σιδηροδρομική γραμμή θα είναι ηλεκτροκίνητη. Η αμερικανική εταιρεία που ενδιαφέρεται για το λιμάνι της πόλης είναι άλλωστε η ίδια με εκείνη που διαχειρίζεται το λιμάνι της Βάρνας.<br /><br />Οι φρεγάτες και η ενδιάμεση λύση<br /><br />Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις διάγουν σήμερα περίοδο άνθησης, όπως σημειώνουν έμπειροι παρατηρητές. Ο πρόσφατος νόμος για την αμυντική συνεργασία, «τέκνο» του Ρόμπερτ Μενέντεζ, γεννά προοπτικές για ευρεία συνεργασία. Σε πρώτο πλάνο βρίσκεται φυσικά η υπόθεση της προμήθειας των επόμενων φρεγατών του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Στην Αθήνα, πολλοί αναμένουν με ενδιαφέρον το ενδεχόμενο αποδέσμευσης παλαιότερων αμερικανικών πλοίων (π.χ. Ticonderoga) στο πλαίσιο του προγράμματος EDA ως ενδιάμεσης λύσης. Την ίδια στιγμή, σε πολιτικό επίπεδο, η συναντίληψη των δύο χωρών για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είναι στενή. Και στην Αθήνα δεν πέρασε απαρατήρητο ότι σε αντίθεση με τη Γερμανία, που δεν… δυσκολεύθηκε να αφήσει την Ελλάδα εκτός και της δεύτερης Διάσκεψης του Βερολίνου για τη Λιβύη, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσκάλεσαν τη χώρα μας στην πρόσφατη συνάντηση, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, της παγκόσμιας συμμαχίας εναντίον του Ισλαμικού Κράτους που πραγματοποιήθηκε στη Ρώμη.<br /><br />Προσπάθεια για εγγυήσεις έναντι της τουρκικής απειλής<br /><br />Στο πολιτικό κομμάτι της διαπραγμάτευσης, η Αθήνα επεδίωκε να αποσπάσει ορισμένα ανταλλάγματα που να φέρουν τον μανδύα κάποιου είδους εγγύησης έναντι της τουρκικής απειλής. Το… «φάντασμα» της επιστολής του Χένρι Κίσινγκερ προς τον Δημήτρη Μπίτσιο, η οποία έχει πάντως μυθοποιηθεί, εξακολουθεί να… στοιχειώνει πολλούς διπλωμάτες. Σύμφωνα με πληροφορίες του «Βήματος», ο κ. Δένδιας είχε κάποια στιγμή φλερτάρει με την ιδέα να ζητήσει ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής και είχε αναθέσει σε συνεργάτες του να εξετάσουν διάφορες περιπτώσεις. Η ιδέα αυτή, ιδιαίτερα φιλόδοξη, δεν προχώρησε, με δεδομένη και την περιορισμένη εντολή διαπραγμάτευσης από την αμερικανική πλευρά. Φαίνεται ότι στην παρούσα φάση το επικρατέστερο σενάριο είναι μια νέα επιστολή κατά το πρότυπο εκείνης που είχε στείλει ο Μάικ Πομπέο προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον Ιανουάριο του 2020. Στο σημείο αυτό επικρατεί, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, μια ρευστότητα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε «νέα Σούδα» μετατρέπεται η Αλεξανδρούπολη - Κοντά σε συμφωνία με τις ΗΠΑ

Ellada simera 0 13:06

Ημετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε «νέα Σούδα» είναι ίσως η βασικότερη αλλαγή που θα πρέπει να αναμένεται μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για τη νέα τροποποίηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία 5 χρόνια μετά το πραξικόπημα παρωδία της 15ης Ιουλίου 2016

<img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/01/coup_turkey.jpg" width="640" /><br /><br />Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, που τραυμάτισε την χώρα, οδήγησε σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις και ώθησε τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επιχειρήσει να επεκτείνει τις εξουσίες του. Ακολουθούν κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα που συνέβησαν στη χώρα μετά την νύχτα της 15ης Ιουλίου 2016.<br /><br />Η αιματηρή απόπειρα πραξικοπήματος<br /><br />Το βράδυ της 15ης και 16ης Ιουλίου 2016, ένα τμήμα του στρατού αποστατεί, καταλαμβάνοντας μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, σπέρνοντας πανικό στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη. Οι βόμβες που ρίχνουν F-16 στοχοθετούν το κτίριο της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, τους δρόμους γύρω από το προεδρικό παλάτι και τα αρχηγεία των ειδικών δυνάμεων και της αστυνομίας στην πρωτεύουσα.<br /><br />Ο Ερντογάν, που βρίσκεται σε διακοπές στο Μαρμαρίς στην νοτιοδυτική Τουρκία, προτρέπει τους Τούρκους να αντισταθούν σε μια «απόπειρα πραξικοπήματος» βγαίνοντας στους δρόμους. Ώρες μετά επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη. Ο Τούρκος πρόεδρος καταγγέλλει μια «προδοσία» πραξικοπηματιών στρατιωτικών τους οποίους κατηγορεί ότι συνδέονται με τον μουσουλμάνο ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, που ζει εξόριστος στις ΗΠΑ από το 1997. Πρώην σύμμαχος του Ερντογάν, που έγινε ο χειρότερος εχθρός του, ο Γκιουλέν αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή με την απόπειρα πραξικοπήματος.<br /><br />Το μεσημέρι, ο μεταβατικός αρχηγός του στρατού ανακοινώνει την αποτυχία της απόπειρας πραξικοπήματος. Στην Κωνσταντινούπολη, υποστηρικτές του προέδρου πανηγυρίζουν στους δρόμους. Ο Ερντογάν ζητά την έκδοση του Γκιουλέν. Η αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης της εξουσίας έχει επίσημο απολογισμό 251 νεκρούς, εκτός των πραξικοπηματιών και πάνω από 2.000 τραυματίες.<br /><br />Στις 16 και 17 Ιουλίου, εκατοντάδες στρατηγοί, δικαστές και εισαγγελείς συλλαμβάνονται για φερόμενη υποστήριξή τους στην απόπειρα πραξικοπήματος. Οι εκκαθαρίσεις επεκτείνονται στη συνέχεια στην αστυνομία, τον κλάδο της εκπαίδευσης και σε μέσα ενημέρωσης. Στις 20 Ιουλίου, θεσπίζεται το μέτρο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Οι εκκαθαρίσεις στοχεύουν φερόμενους υποστηρικτές του Φετουλάχ Γκιουλέν, και μετέπειτα εξαπλώνονται με στόχο στελέχη και μέλη του φιλοκουρδικού κινήματος και ενάντια σε επικριτικά προς την κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης και σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, προκαλώντας ανησυχία στην Ευρώπη. Πολλές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν συλληφθεί μέχρι σήμερα, περισσότεροι από 140.000 έχουν απολυθεί ή έχουν τεθεί σε αναστολή από τις θέσεις εργασίας τους και δεκάδες μέσα ενημέρωσης έχουν κλείσει.<br /><br />Ο Ερντογάν διεκδικεί να ενισχύσει τις εξουσίες του<br /><br />Στις 24 Ιουνίου 2018, ο Ερντογάν κερδίζει τις προεδρικές εκλογές από τον πρώτο γύρο. Αυτές οι εκλογές σηματοδοτούν τη μετάβαση από το κοινοβουλευτικό σύστημα σε ένα προεδρικό σύστημα, στο οποίο ο αρχηγός του κράτους συγκεντρώνει την εκτελεστική εξουσία, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2017. Τον Ιούλιο, αίρεται το μέτρο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Η ΕΕ κάνει λόγο για «ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση», αλλά επισημαίνει τους περιορισμούς στις ελευθερίες.<br /><br />Ήττες του AKP στις δημοτικές εκλογές σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη<br /><br />Στις 31 Μαρτίου 2019, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν (AKP) έρχεται πρώτο σε εθνικό επίπεδο στις δημοτικές εκλογές της χώρας, αλλά χάνει τις εκλογές σε Άγκυρα και Κωνσταντινούπολη, την μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας. Οι εκλογές ακυρώνονται στην Κωνσταντινούπολη μετά από προσφυγές του AKP, που κάνει λόγο για φερόμενες «μαζικές παρατυπίες». Η αντιπολίτευση καταγγέλλει ένα «πραξικόπημα κατά της κάλπης». Στις 23 Ιουνίου, ο υποψήφιος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού κόμματος για τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου ξανακερδίζει τις δημοτικές εκλογές που είχαν ακυρωθεί, επιφέροντας στον Ερντογάν τη χειρότερη εκλογική του ήττα μετά την άνοδο του AKP στην εξουσία το 2002.<br /><br />Αμφιλεγόμενοι νόμοι<br /><br />Τον Ιούνιο του 2020, το Κοινοβούλιο ψηφίζει ένα νομοσχέδιο που δίνει ευρύτερες εξουσίες σε μια δύναμη νυχτερινών φρουρών της γειτονιάς, για περιπολία των δρόμων των τουρκικών πόλεων, ένα μέτρο που καταγγέλλεται από αντιπάλους ως ένα σχέδιο δημιουργίας «πολιτοφυλακής». Τον Ιούλιο, η Βουλή εγκρίνει ένα νομοσχέδιο μεταρρύθμισης των δικηγορικών συλλόγων, το οποίο επικρίνεται από δικηγόρους που το θεωρούν ως μια απόπειρα μείωσης της ανεξαρτησίας τους. Στην συνέχεια η Βουλή ψηφίζει ένα άλλον νόμο που επεκτείνει τον έλεγχο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />Πίεση στην κοινωνία των πολιτών<br /><br />Στα τέλη Δεκεμβρίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο κρίνει νόμιμη την παρατεταμένη κράτηση του επιχειρηματία και φιλάνθρωπου Οσμάν Καβαλά, ενός σημαντικού μέλους της κοινωνίας των πολιτών, που κατηγορείται για συμμετοχή στην απόπειρα πραξικοπήματος και κατασκοπεία. Παραμένει φυλακισμένος από το 2017. Ο Καβαλά ο οποίος αρνείται αυτές τις κατηγορίες, γίνεται, μαζί με τον πρώην ηγέτη του φιλοκουρδικού Κόμματος Δημοκρατίας του Λαού (HDP) Σελαχαντίν Ντεμιρτάς, φυλακισμένος από το 2016, ένα από τα σύμβολα της καταστολής των τουρκικών αρχών. Στις 19 Μαρτίου 2021, η Τουρκία αποχωρεί από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης κατά της βίας κατά των γυναικών, εξαγριώνοντας οργανώσεις προάσπισης δικαιωμάτων γυναικών και προκαλώντας τις επικρίσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Καταδίκες σε ισόβια κάθειρξη<br /><br />Στις 7 Απριλίου, 32 πρώην στρατιωτικοί καταδικάζονται σε ποινές ισόβιας κάθειρξης αφού κρίθηκαν ένοχοι ότι είχαν ηγετικό ρόλο στο αποτυχημένο πραξικόπημα. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα δικαστήρια έχουν μέχρι στιγμής καταδικάσει σχεδόν 4.500 άτομα, επιβάλλοντας ποινές ισόβιας κάθειρξης σε σχεδόν 3.000 από αυτά.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία 5 χρόνια μετά το πραξικόπημα παρωδία της 15ης Ιουλίου 2016

Ellada simera 0 13:00

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, που τραυμάτισε την χώρα, οδήγησε σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις και ώθησε τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Συνθηκολόγηση πριν την... διαπραγμάτευση, προτείνει ο τούρκος πρέσβης

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/03/erdogan-xartis-1-758x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/03/erdogan-xartis-1-758x400.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Για μια ακόμη φορά η τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ασκήσει «δημόσια διπλωματία» επιχειρώντας τις παραμονές της επίσκεψης Ερντογάν στα Κατεχόμενα της Κύπρου να στρέψει την συζήτηση στο «διαλλακτικό» πρόσωπο της Τουρκίας που δήθεν δηλώνει έτοιμη να βάλει στο τραπέζι ακόμη και την Χάγη.<br /><br />Ο τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα Μπουράκ Οζουκεργκίν και η υπεύθυνη Τύπου της τουρκικής πρεσβείας Ντουιγκού Λέλογλου προσκάλεσαν την Τρίτη για off the record ενημέρωση Έλληνες δημοσιογράφους (επιλέγοντας κυρίως ανταποκριτές ξένων ΜΜΕ και όχι τους διπλωματικούς συντάκτες των Ελληνικών ΜΜΕ -όσους τουλάχιστον δεν έχουν βάλει σε «κόκκινη λίστα»).<br /><br />Στην συζήτηση που έγινε ο κ. Οζουκεργκίν παραδόξως δεν φαίνεται να ρωτήθηκε για το Κυπριακό και την προκλητική κάθοδο Ερντογάν στα Κατεχόμενα, αλλά αντιθέτως προσπάθησε να ρίξει δίχτυα στα θολά νερά υπολογίζοντας προφανώς στην όχι επαρκή γνώση των ελληνοτουρκικών από τους ανταποκριτές που είχε επιλέξει να καλέσει.<br /><br />Έτσι στη συζήτηση που μεταφέρθηκε ως δηλώσεις «τουρκικής διπλωματικής πηγής» και διοχετεύθηκε και σε άλλα ΜΜΕ υποστηρίχθηκε ότι υπάρχει «ελαστικοποίηση» της τουρκικής στάσης, ότι αλλάζει στάση η Τουρκία στα ελληνοτουρκικά.<br /><br />Και αναφέρθηκε συγκεκριμένα ότι η Τουρκία «βάζει στο τραπέζι την Χάγη», ότι η τουρκική «πηγή», που δεν είναι άλλος παρά ο τούρκος πρεσβευτής στην Αθήνα, είπε ότι εάν η Ελλάδα αποδεχθεί και στις συζητήσεις με την Τουρκία την φιλοσοφία η οποία ενέπνευσε τις Συμφωνίες της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Ιταλία, τότε μπορεί να υπάρξει μοντέλο «συνεννόησης».<br /><br />Και με βάση αυτό, να υπάρξει προσφυγή σε οποιοδήποτε δικαιοδοτικό δικαστικό μηχανισμό ή ακόμη και σε επιτροπή Σοφών, χωρίς να αποκλείει ο κ. Οζουγκερκίν την Χάγη, την οποία όμως όπως επισημαίνουν κάποιοι από τους συμμετέχοντες στην ενημέρωση δεν ανέφερε ποτέ.<br /><br />Ενδιαφέρον είναι ότι τουλάχιστον σε ένα από τα δημοσιεύματα, επισημαίνεται ότι η «Τουρκική πηγή» ανέφερε ότι δεν υπάρχει αλλαγή στάσης στο ότι θα πρέπει να υπάρξει προηγούμενη επίλυση των ζητημάτων όπως τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος κλπ.<br /><br />Η προσπάθεια της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα ήταν φυσικά να αποπροσανατολίσει την συζήτηση από τις μεθοδεύσεις του κ. Ερντογάν στην Κύπρο και στα Βαρώσια και η συζήτηση με την συμβολή των γνωστών «προθύμων» να εξελιχθεί σε εσωτερική αντιπαράθεση για το εάν πρέπει να σπεύσουμε να αδράξουμε την... «ευκαιρία» που προσφέρει ο κ. Ερντογάν. Μια συζήτηση η οποία εκτός των άλλων θα είναι πολύ χρήσιμη και για τον εξωραϊσμό της εικόνας της Τουρκίας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.<br /><br />Βεβαίως, αυτό που πούλησε ως «μεταξωτές κορδέλες» ο τούρκος πρέσβης, είναι παλιά «φύκια». Η Τουρκία εδώ και πέντε δεκαετίες ποτέ δεν έχει αποκλείσει τουλάχιστον ρητορικά την προσφυγή σε δικαστικό μηχανισμό συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης αλλά αυτό το βλέπει ως τελική κατάληξη μιας διμερούς διαπραγμάτευσης, η οποία δεν θα έχει ως βάση το Δίκαιο της Θάλασσας και θα συμπεριλάβει όλο το πακέτο των τουρκικών διεκδικήσεων (χωρικά ύδατα, «γκρίζες ζώνες», εναέριο χώρο, ζώνες αρμοδιοτήτων κ.α.).<br /><br />Ο τούρκος πρεσβευτής θέλησε να πουσάρει αυτό που σε αρκετές ανακοινώσεις άλλα και σε ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ έχει δηλώσει η Τουρκία, σχετικά με την μερική επήρεια που προέβλεψε για ορισμένα νησιά η Συμφωνία της Ελλάδας με την Ιταλία και την Αίγυπτο. Και ζητά η Άγκυρα να ξεκινήσει η συζήτηση με την Ελλάδα από το σημειο στο οποίο κατέληξε η καλόπιστη διαπραγμάτευση με την Ιταλία και την Αίγυπτο.<br /><br />Παραβλέποντας φυσικά, ότι και με τις δύο χώρες η διαπραγμάτευση έγινε βάσει του Δικαίου της Θάλασσας το οποίο δεν έχει αποδεχθεί η Τουρκία και με την γενική παραδοχή της πλήρους επήρειας των νησιών αλλά και της αρχής για διόρθωση της μέσης γραμμής για επίτευξη δίκαιης οριοθέτησης που στην περίπτωση της Αιγύπτου μετακίνησε προς βορά την γραμμή οριοθέτησης. Όμως, στην περίπτωση της Ιταλίας η μειωμένη επήρεια π.χ. στους Οθωνούς αντισταθμίστηκε με μεγαλύτερη επήρεια δυτικά της Κεφαλονιάς.<br /><br />Και πάντως αυτό που δεν ρωτήθηκε ο κ. Οζουκεργκίν είναι εάν πράγματι Άγκυρα και τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών θεωρούν ότι είναι δίκαιη και μπορεί να αποτελέσει βάση συμφωνίας μια οριοθέτηση που θα δίνει στην Τουρκία 55% έναντι 45% στην Ελλάδα, στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως έγινε με την συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο.<br /><br />Γιατί σε αυτή την περίπτωση θα πρόκειται πράγματι για ένα πρώτο βήμα εκ μέρους της Τουρκίας, καθώς θα σήμαινε απόσυρσή της από την παράνομη οριοθέτηση του Τουρκολυβικού Μνημονίου και αναγνώριση θαλασσίων ζωνών πέραν των χωρικών υδάτων στα νησιά.<br /><br />Θέλοντας η Άγκυρα να θολώσει τα νερά, προβάλει το… «διαλλακτικό» πρόσωπό της, προτείνοντας ως αφετηρία διαπραγμάτευσης αυτό που δεν θα είναι το αποτέλεσμα όχι καν της ίδιας της διαπραγμάτευσης αλλά μιας ενδεχόμενης ετυμηγορίας του Δ.Δ της Χάγης.<br /><br />Πολύ απλά η Τουρκία θέλει μια διπλωματική συνθηκολόγηση της Ελλάδας, ως προϋπόθεση για να ξεκινήσει η συζήτηση...<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Συνθηκολόγηση πριν την... διαπραγμάτευση, προτείνει ο τούρκος πρέσβης

Ellada simera 0 12:57

Νίκος ΜελέτηςΓια μια ακόμη φορά η τουρκική Πρεσβεία στην Αθήνα βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ασκήσει «δημόσια διπλωματία» επιχειρώντας τις παραμονές της επίσκεψης Ερντογάν στα Κατεχόμενα της Κύπρου να … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μισθοφόροι στον 21ο αιώνα – Το ιστορικό comeback μέσω εταιρειών

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/07/wagner.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />O πρόεδρος της Αϊτής δολοφονήθηκε μέσα στη κατοικία του, μερικές ημέρες πριν. Εκτελεστές, μισθοφόροι κολομβιανής και αϊτινο-αμερικανικής καταγωγής, φέρνοντας μνήμες από παρόμοιες επιχειρήσεις των μισθοφόρων του Μάικ Χόαρ την δεκαετία του 1970, όταν ηγείτο πραξικοπημάτων στις Σεϋχέλλες. Η υπόθεση απλά επανέφερε στο φως κάτι που σιγά-σιγά πλέον τείνει να γίνει κατάσταση παγκοσμίως, αλλάζοντας το τοπίο των τελευταίων αιώνων.<br /><br />Οι περισσότεροι όταν σκέφτονται ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες φαντάζονται εταιρείες σαν την Blackwater Security Consulting στο Ιράκ το 2007. Ωστόσο, η αγορά των μισθοφόρων έχει κάνει άλματα. Εταιρείες όπως η Blackwater είναι ξεπερασμένες σε σύγκριση με το ρωσικό Wagner Group και άλλους σύγχρονους μισθοφόρους. Περιέργως, αυτή η τάση παραβλέπεται από τα ΜΜΕ και τις υπηρεσίες πληροφοριών, με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό κατανόησης.<br /><br />Η ιδιωτική στρατιωτική ισχύς έχει παγκόσμια εμβέλεια με τζίρο δισ. δολάρια. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι οι επιχειρήσεις αυτές ακμάζουν. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρατηρηθεί μισθοφορικές δραστηριότητες σε Υεμένη, Νιγηρία, Ουκρανία, Συρία και Ιράκ. Πολλοί από τους κερδοσκόπους πολεμιστές είναι σαφώς ανώτεροι από τις τοπικές στρατιωτικές δυνάμεις και κάποιοι συγκρίνονται με τις πιο ελίτ δυνάμεις των ΗΠΑ, όπως έδειξε μια μάχη τον Φεβρουάριο 2018, μεταξύ Ρώσων της Wagner και αμερικανικών ειδικών δυνάμεων στην Συρία.<br /><br />Σήμερα η Μέση Ανατολή κατακλύζεται από μισθοφόρους. Εργοδότες εταιρείες πετρελαίου που περιφρουρούν τα κοιτάσματά τους, αλλά και παίκτες που θέλουν να σκοτώσουν τρομοκράτες. Οι μισθοφόροι είναι απλώς τυχοδιώκτες, ή Αμερικανοί βετεράνοι κομάντος που βρήκαν βαρετή την πολιτική ζωή. Το κουρδικό Ερμπίλ στο βόρειο Ιράκ είναι ανεπίσημη αγορά μισθοφορικών υπηρεσιών, γεμάτη λαθρεμπόρους και ενόπλους προς ενοικίαση.<div><br />Αγορά μισθοφόρων<br /><br />Τα Εμιράτα έστειλαν κρυφά εκατοντάδες μισθοφόρους ειδικών δυνάμεων για να πολεμήσουν τους σιίτες Χούθι (υποστηρίζονται από το Ιράν) στην Υεμένη. Ερχόμενοι από χώρες της Λατινικής Αμερικής (Κολομβία, Παναμάς, Ελ Σαλβαδόρ και Χιλή) είναι σκληροτράχηλοι βετεράνοι του πολέμου των ναρκωτικών, που φέρνουν νέες τακτικές και υπέρμετρη σκληρότητα. Είναι επίσης φτηνοί, καθώς κοστίζουν μικρό μέρος από όσο κοστίζει ένας Αμερικανός ή Βρετανός μισθοφόρος, οπότε τα Εμιράτα προσέλαβαν 1.800 από αυτούς, πληρώνοντας τριπλάσιο μισθό.<br /><br />Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, Αφρικανικοί μισθοφόροι πολεμούν στην Υεμένη για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας. Προέρχονται συνήθως από Σουδάν, Τσαντ και Ερυθραία. Οι μισθοφόροι είναι βολική επιλογή για πλούσια αραβικά κράτη, ιδιαίτερα για τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Εμιράτα, που θέλουν να διεξάγουν πόλεμο αλλά δεν έχουν επιθετικό στρατό. Οι μισθοφόροι τους έχουν πολεμήσει σε Υεμένη, Συρία και Λιβύη τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Μετατρέποντας το κίνητρο κέρδους σε πολεμική στρατηγική, η Δαμασκός ανταμείβει μισθοφόρους που καταλαμβάνουν έδαφος από τρομοκράτες με δικαιώματα πετρελαίου και εξόρυξης. Τουλάχιστον δύο ρωσικές εταιρείες έχουν λάβει συμβόλαια βάσει αυτής της πολιτικής, η Evro Polis και η Stroytransgaz. Αυτές οι εταιρείες πετρελαίου προσέλαβαν στη συνέχεια μισθοφόρους για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Η Evro Polis χρησιμοποίησε την Ομάδα Wagner για να καταλάβει πετρελαιοπηγές από το ISIS στην κεντρική Συρία.<br /><br />Αλλά και η Τουρκία έχει δημιουργήσει την δική της εταιρία παροχής ιδιωτικών στρατιωτικών υπηρεσιών, την SADAT, η οποία εκμισθώνεται από το καθεστώς Ερντογάν, του οποίου αποτελεί άτυπο παρακλάδι, προκειμένου να στηρίξει τις τουρκικές επιχειρήσεις εκεί όπου δεν πρέπει να φανούν επίσημα στρατεύματα.<br /><br />Πανταχού παρόντες οι μισθοφόροι<br /><br />Οι αναφορές δείχνουν ότι υπάρχουν περίπου 2.500 μισθοφόροι που εκμισθώθηκαν από τη Ρωσία στη Συρία. Η Ρωσία τους χρησιμοποιεί επίσης στην Ουκρανία, αλλά και οι Ουκρανοί πολεμούν με δικούς τους μισθοφόρους. Ο πόλεμος εκεί απασχολεί Ρώσους, Τσετσένους, Γάλλους, Ισπανούς, Σουηδούς και Σέρβους μισθοφόρους, που πολεμούν και για τις δύο πλευρές.<br /><br />Οι μισθοφόροι ήταν πανταχού παρόντες στη σύγκρουση στην Ουκρανία. Εταιρείες όπως η Wagner διεξήγαγαν ευρύ φάσμα μυστικών αποστολών, για τις οποίες όλοι αρνούνται ότι γνωρίζουν. Ουκρανοί ολιγάρχες προσέλαβαν μισθοφόρους όχι “για την πατρίδα”, αλλά για διεκπεραίωση αποστολών προσωπικού ενδιαφέροντος. Ο δισεκατομμυριούχος Igor Kolomoisky απασχολούσε ιδιωτικούς πολεμιστές για να καταλάβει την έδρα της εταιρείας πετρελαίου UkrTransNafta, προκειμένου να προστατεύσει περιουσιακά του στοιχεία.<br /><br />Η Νιγηρία προσέλαβε κρυφά μισθοφόρους για να λύσει το μεγάλο πρόβλημα της Μπόκο Χαράμ, η οποία προσπαθεί να δημιουργήσει χαλιφάτο. Στην Αφρική λένε πως όταν οι ελέφαντες πολεμούν, το γρασίδι πατιέται. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και 2.300.000 εκτοπίστηκαν από τα σπίτια τους. Η διεθνής οργή απεδείχθη ανίσχυρη. Τότε, η κυβέρνηση της Νιγηρίας στράφηκε σε μισθοφόρους για να πολεμήσει την Μπόκο Χαράμ.<br /><br />Αυτοί δεν ήταν οι μοναχικοί ένοπλοι τυχοδιώκτες που βλέπουμε σε ταινίες, αλλά πραγματικός ιδιωτικός στρατός. Έφτασαν με ομάδες ειδικών δυνάμεων και ελικόπτερα Mi-24. Πραγματοποιώντας αποστολές καταδίωξης και καταστροφής, κατέστειλαν την Μπόκο Χαράμ σε λίγες εβδομάδες. Ο νιγηριανός στρατός δεν μπόρεσε να το πετύχει σε έξι χρόνια. Τέτοιες επιδόσεις κάνουν μερικούς να αναρωτιούνται εάν πρέπει να προσληφθούν μισθοφόροι για να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν τρομοκράτες στη Μέση Ανατολή, δεδομένης της αργής προόδου των εθνικών στρατών.<br /><br />Ποιοι είναι οι πελάτες<br /><br />Ακόμη και οι τρομοκράτες προσλαμβάνουν μισθοφόρους. Η Malhama Tactical εδρεύει στο Ουζμπεκιστάν και εργάζεται μόνο για τζιχαντιστές. Οι μισθοφόροι της Malhama είναι όλοι σουνίτες, με κίνητρα μόνο οικονομικά. Οι υπηρεσίες που παρέχουν αντανακλούν τη ζήτηση της σημερινής αγοράς. Λειτουργούν ως στρατιωτικοί εκπαιδευτές, έμποροι όπλων ή ελίτ πολεμιστές. Δουλεύουν στη Συρία για την Αλ Νούσρα (συριακό παρακλάδι της Αλ Κάιντα) και το Ισλαμικό Κόμμα του Τουρκιστάν, το συριακό παρακλάδι εξτρεμιστικής ομάδας Ουιγούρων που εδρεύει στην Κίνα.<br /><br />Στο μέλλον, οι τζιχαντιστές ίσως προσλαμβάνουν μισθοφόρους για τρομοκρατικές επιθέσεις ακριβείας. Εάν οι τρομοκράτες προσλαμβάνουν μισθοφόρους, γιατί όχι και οι “ανθρωπιστές”; ΜΚΟ όπως το CARE, το Save the Children, το CARITAS και το World Vision στρέφονται όλο και περισσότερο στον ιδιωτικό τομέα για να προστατεύσουν τους ανθρώπους, την περιουσία και τα συμφέροντά τους σε ζώνες συγκρούσεων.<br /><br />Μεγάλες στρατιωτικές εταιρείες, όπως η Aegis Defense Services και η Triple Canopy, διαφημίζουν τις υπηρεσίες τους σε ΜΚΟ, ενώ οι εμπορικές ενώσεις ΜΚΟ, όπως το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διακρατικής Ασφάλειας και η InterAction, παρέχουν στα μέλη οδηγίες για την πρόσληψή τους. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο ΟΗΕ θα πρέπει να ενισχύσει τις ισχνές ειρηνευτικές αποστολές του με πιστοποιημένες ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες. Τι θα εμποδίσει έναν μεγιστάνα από το να εκμισθώσει μια ανθρωπιστική παρέμβαση στο μέλλον; Η ηθοποιός Μία Φάροου είχε σκεφτεί να προσλάβει τη Blackwater για να τερματίσει τη γενοκτονία στο Νταρφούρ το 2008!<br /><br /></div><div>Αναζήτηση προστασίας<br /><br />Οι πολυεθνικές είναι οι μεγαλύτεροι νέοι πελάτες μισθοφόρων, ειδικά οι εξορυκτικές βιομηχανίες. Οι εταιρείες με εργασίες σε επικίνδυνα μέρη δεν μπορούν να βασίζονται σε διεφθαρμένες ή ανίκανες κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας. Για παράδειγμα, ο γίγαντας εξόρυξης Freeport-McMoRan χρησιμοποίησε την Triple Canopy για να προστατεύσει το τεράστιο ορυχείο του στην Ινδονησία, όπου υπάρχει εξέγερση. Η China National Petroleum Corporation ανέθεσε στην DeWe Security την προστασία των περιουσιακών της στοιχείων στο Νότιο Σουδάν κατά τη διάρκεια του εκεί εμφυλίου.<br /><br />Υπάρχουν επίσης μισθοφόροι στη θάλασσα. Οι ναυτιλιακές εταιρείες τους προσλαμβάνουν για να προστατεύσουν τα πλοία τους από πειρατές στον Κόλπο του Άντεν, στα Στενά της Μάλακας και στον Κόλπο της Γουινέας. Οι μισθοφόροι εδρεύουν σε “πλοία οπλοστάσια” σε θάλασσες με πειρατές και πετούν με ελικόπτερα όταν καλούνται από πλοίο που δέχεται επίθεση. Μετά, η ομάδα επιστρέφει στο πλοίο της και περιμένει τον επόμενο πελάτη.<br /><br />Η βιομηχανία κατά της πειρατείας εδρεύει στο Λονδίνο και επιδιώκει νομιμότητα μέσω της πιστοποίησης ISO 28007. Μερικοί θα ήθελαν να δουν ιδιωτικά σκάφη που θα μπορούσαν να κυνηγήσουν και να σκοτώσουν πειρατές. Το Κογκρέσο έχει εξουσιοδότηση να προσλαμβάνει ιδιώτες (άρθρο 1, παράγραφος 8, του Συντάγματος των ΗΠΑ) κι αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτελεσματικότερο από την αποστολή αντιτορπιλικών εναντίον πειρατικών ταχύπλοων.</div><div><br />Η άνοδος των σύγχρονων μισθοφόρων<br /><br />Μετά από 150 χρόνια παρανομίας, η αγορά στρατιωτικών υπηρεσιών επιστρέφει και αναπτύσσεται. Υπάρχουν πέντε τομείς πολέμου: γη, θάλασσα, αέρας, διάστημα και κυβερνοχώρος. Σε λιγότερο από 20 χρόνια, οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν κερδίσει πολύ έδαφος σε κάθε τομέα εκτός από το διάστημα. Το διάστημα έχει ήδη ιδιωτικοποιηθεί με εταιρείες όπως το SpaceX και είναι πιθανό οι ιδιωτικοί ένοπλοι δορυφόροι να μπορούν μια μέρα να περιστρέφονται γύρω από τη Γη!<br /><br />Σε μόλις 10 χρόνια, η αγορά μισθοφόρων έχει προχωρήσει πολύ πέρα ​​από την Blackwater στο Ιράκ. Οι μισθοφόροι εμφανίζονται παντού και όχι μόνο στο περιθώριο. Ο πόλεμος μέσω συμβολαίων έχει γίνει ένας νέος τρόπος πολέμου, που αναστήθηκε από τις ΗΠΑ που τώρα άλλοι μιμούνται. Η άνοδος των μισθοφόρων δημιουργεί ως νέο είδος απειλής, τον ιδιωτικό πόλεμο, που οδηγεί στο χάος.<br /><br />Πρόκειται για εμπορευματοποίηση του πολέμου, όπου η στρατιωτική δύναμη αγοράζεται και πωλείται όπως οποιοδήποτε άλλο εμπόρευμα. Είναι μια αρχαία μορφή ένοπλης σύγκρουσης που οι σύγχρονοι στρατιωτικοί έχουν ξεχάσει. Εάν αναπτυχθεί αυτή η τάση, οι υπερ-πλούσιοι θα μπορούσαν να γίνουν υπερδυνάμεις, οδηγώντας σε πολέμους χωρίς κράτη. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τα κράτη θα ήταν απλώς έπαθλα που θα κερδίζονται και όχι χειριστές του πεπρωμένου τους. Σε επόμενο άρθρο θα εξετάσουμε το πώς όλες αυτές οι δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα, πως γίνονται οι προσλήψεις και πως πληρώνονται οι αμοιβές, αλλά και το πώς από διεθνείς παρίες οι μισθοφόροι επανέρχονται στην προ της ειρήνης της Βεστφαλίας κατάσταση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι μισθοφόροι στον 21ο αιώνα – Το ιστορικό comeback μέσω εταιρειών

Ellada simera 0 12:52

Τσιλιόπουλος ΕυθύμιοςO πρόεδρος της Αϊτής δολοφονήθηκε μέσα στη κατοικία του, μερικές ημέρες πριν. Εκτελεστές, μισθοφόροι κολομβιανής και αϊτινο-αμερικανικής καταγωγής, φέρνοντας μνήμες από παρόμοιες… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

15 Ιουλίου 1974: Οι εμπνευστές, οι σχεδιασμοί, οι επιστρατευμένοι και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/07/prakiskopima_kypros_slpress.jpg" /><br /><br /><b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, που συνδεόταν με τις στρατηγικές επιδιώξεις διεθνών παικτών στην περιοχή. Ήταν και τελευταία πράξη ενός εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου, του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για να “πετύχει” αυτό σχέδιο επιστρατεύθηκαν πολλοί. Από τους εμπνευστές και σχεδιαστές, τα πιόνια, που επιστρατεύθηκαν μέχρι και τους χρήσιμους ηλίθιους, που έσπευσαν να “βοηθήσουν”.<br /><br />Μέσα από έγγραφα και ντοκουμέντα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, που έχουν ανακαλυφθεί από ερευνητές, έχει επιβεβαιωθεί πως στόχος ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου. Η επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα, την 21η Απριλίου 1974, αποτέλεσε μέρος του πάζλ, έχοντας την Κύπρο στη μεγάλη εικόνα. Άλλωστε οι πρώτες κινήσεις της δικτατορίας αφορούσαν το νησί, πέραν από την εφαρμογή διαταγμάτων καταστολής δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.<br /><br />Στην Κύπρο, η δημιουργία του Εθνικού Μετώπου ( 1969-1970) αρχικά και στη συνέχεια της ΕΟΚΑ Β΄( 1972-1974) ήταν αποτέλεσμα της επιδίωξης για υπονόμευση της Κυπριακής Δημοκρατίας και της πρόκληση εσωτερικής αναταραχής, με μόνιμο στόχο την αποσταθεροποίηση. Η ΕΟΚΑ Β΄ με την παράνομη ένοπλη δράση της, με χρηματοδότηση από την χούντα των Αθηνών, προετοίμασε το έδαφος για την υλοποίηση του σχεδίου και συνέβαλε στο στόχο αυτό με τις ενέργειες της πριν και κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος. Το αποτέλεσμα ήταν η εισβολή της Τουρκίας στο νησί και τα όσα βιώνουμε μέχρι σήμερα με τη συνεχιζόμενη κατοχή.<br /><br />Η ανατροπή του Προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974 και η τουρκική εισβολή πέντε ημέρες αργότερα, ήταν δυο γεγονότα του ιδίου σχεδίου. Στο ίδιο χαράκωμα, με πρωταγωνιστικό ρόλο, βρίσκονταν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες δρούσαν σε συνεννόηση με τον ισχυρό άνδρα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Χένρι Κίσινγκερ, την ελληνική χούντα, την ΕΟΚΑ Β και το πολιτικοστρατιωτικό κατεστημένο στην Άγκυρα. Ο “συντονισμός” τους ήταν… άψογος.<div><br />ΕΟΚΑ Β΄ και μετά το πραξικόπημα<br /><br />Κυρίως μετά την εισβολή επιχειρήθηκε να δοθεί άλλοθι στην ΕΟΚΑ Β΄ και αποδόθηκε η προδοσία μόνο στην χούντα. Σε έγγραφα της εποχής προκύπτει ευθέως η σχέση της χούντας με την ΕΟΚΑ Β. Με την ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Δημήτριο Ιωαννίδη, υπήρξε- από τη νέα “κατάσταση πραγμάτων” αμέσως επαφή με την ηγεσία της ΕΟΚΑ Β΄. Στο πόρισμα για το φάκελο της Κύπρου, της κυπριακής Βουλής έχει κατατεθεί επιστολή Γρίβα προς Ιωαννίδη, με την οποία ο πρώτος ζητά οικονομική βοήθεια και αποστολή οπλισμού.<br /><br />Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του χουντικού Κοσμά Μαστροκόλια- συνδέσμου του Ιωαννίδη με την παράνομη τρομοκρατική οργάνωση- με την ηγεσία της ΕΣΕΑ. Με βάση τις οδηγίες Μαστροκόλια προς τους αντικυβερνητικούς κύκλους της εποχής, «ανοικτή και πλήρης συμπαράσταση προς τον Ιωαννίδη προεξοφλεί πλήρη επιτυχία εις τους σκοπούς της οργανώσεως ( σ.σ. εννοεί ΕΟΚΑ Β). Τα πάντα αναμένονται από εκείνον».<br /><br />Περαιτέρω καλούσε σε «αποστολή τηλεγραφημάτων συμπαραστάσεως υφ΄ όλων των ημετέρων οργανώσεων και σωματείων προς Ιωαννίδη, Αρχηγείο Στρατού» και πως «είναι έκδηλος και σαφής η υποστήριξης του Ιωαννίδη προς τον Γρίβα. Απόδειξης τούτου είναι η προβολή της οποίας έτυχαν υπό Ε.ΙΡΤ τα τηλεγραφήματα εφέδρων, ΕΣΕΑ κλπ». Στις 30 Νοεμβρίου 1974, πραγματοποιήθηκε ελλαδο-κυπριακή σύσκεψη υπό τους Καρανανλή και Μακαρίου ενόψει της επιστροφής του τελευταίου στην Κύπρο. Ο Κληρίδης, ο οποίος ενημέρωσε για την κατάσταση στο εσωτερικό μέτωπο, είπε και τα εξής αναφορικά με τη δράση της ΕΟΚΑ Β και μετά την τραγωδία:<br /><br />«Όσον αφορά το εσωτερικόν μέτωπον υπάρχει ύφεσις. Όλοι είναι συγκρατημένοι. Υπάρχουν όμως ακόμη εγκληματικά και ατίθασα στοιχεία τα οποία δεν αποκλείεται να δημιουργήσουν συγκρούσεις ή και να οργανώσουν δολοφονικάς αποπείρας. Υπάρχουν 20.000 όπλα στα χέρια τους. Τελευταίως παρετηρήθη ότι μέλη της ΕΟΚΑ Β’ ανέκτησαν πάλιν χρηματικήν ευχέρειαν. Τα χρήματα ταύτα δεν προέρχονται από το εσωτερικόν. Μερικοί από τα γνωστά μέλη της ΕΟΚΑ Β’ ήλλαξαν τρόπον ζωής. Ταξιδεύουν, έχουν αγοράσει αυτοκίνητα, εκδίδουν εφημερίδας» (“Η άλλη κατάθεση Απόρρητο: Τα πρακτικά της σύσκεψης του 1974”. Σάββας Παύλου εκδόσεις Μόλυ). Σημειώνεται ότι στις 30 Αυγούστου 1974, ενώ η Κύπρος ακόμη καιγόταν από τους Τούρκους και βιώναμε την καταστροφή, την τραγωδία, ένοπλοι της ΕΟΚΑ Β΄ δολοφόνησαν τον Δώρο Λοίζου και προσπάθησαν να σκοτώσουν το Βάσο Λυσσαρίδη.<br /><br />Το πράσινο φως για την καταστροφή <br /><br />«Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΙΣΗΛΘΕ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ». Αυτό ήταν το σύνθημα για την εκδήλωση του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974. Τη διαταγή υπογράφει ο χουντικός αξιωματικός Γεωργίτσης. Τη διαταγή με χαρακτήρα “αστραπιαίον” που απευθυνόταν προς την Εθνική Φρουρά, που περιγράφεται ως ΕΛΔΥΚ 3. Το σήμα κοινοποιήθηκε και προς το αρχηγείο των Ελληνικών Ενόπλων στην Αθήνα, από όπου ήταν και οι διαταγές και οι σχεδιασμοί. Ημερομηνία 15-7-74 ώρα 8.17 το πρωί, αριθμός πρωτοκόλλου σήματος 49. Η διαταγή δόθηκε, εξετελέσθη και η Κύπρος διχοτομήθηκε.<br /><br />Ο καθηγητής Πέτρος Παπαπολυβίου σε άρθρο του αναφέρθηκε σε μια αποκαλυπτική τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Αρχηγείου Στρατού (Α.Σ.), στην Αθήνα και του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ), Λευκωσία, το απόγευμα της 15ης Ιουλίου 1974. Περιγράφει εν είδει αναφοράς την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί μετά τις πρώτες ώρες του πραξικοπήματος (Πηγή: Διονύσιος Καρδιανός [Σπύρος Παπαγεωργίου], Ο Αττίλας πλήττει την Κύπρο, 2η έκδ., Αθήνα: Γ. Λαδιάς, 1976, σελ. 36 – 37.)<br /><br /><i>«ΓΕΕΦ: Δυστυχώς, χάσαμε έναν ταγματάρχη, δύο λοχαγούς, δύο λοχίες, και 16 φαντάρους. Έχουμε και αρκετούς τραυματίες. Ευτυχώς κατελήφθη (εννοείται: η Λευκωσία) σε διάστημα λίγων ωρών, παρά την πρόβλεψή μας. Τώρα βαδίζουμε προς την Αρχιεπισκοπή, την μόνη εστία αντιστάσεως. Υπάρχουν και μερικοί πυροβολισμοί στην περιοχή Καϊμακλίου, όπου στείλαμε δύο λόχους για εξουδετέρωσή τους.<br /><br />«Α.Σ.: Τι γίνεται με τις εστίες που έλεγες;<br />ΓΕΕΦ: Αυτές ξεκαθαρίσανε. Μένει μόνο η Αρχιεπισκοπή.<br />Α.Σ.: Τι θα κάνετε;<br />ΓΕΕΦ: Θα την ρίξουμε.<br />Α.Σ.: Καλά, τελειώνετε όμως το συντομότερο. Με το αεροδρόμιο τι γίνεται;<br />ΓΕΕΦ: Εντάξει, κατελήφθη. Το μόνο δυσάρεστο είναι πως κάποιος αστυνομικός πυροβόλησε κάποιον λοχία δικό μας, της ΕΛΔΥΚ, τον χορευτή τον ψηλό. Τον θυμάσαι εσύ.<br />Α.Σ.: Τι κάνατε με τον αστυνομικό; Τακτοποιήστε τον αμέσως.<br />ΓΕΕΦ: Τον τακτοποιήσαμε όπως του άξιζε. Όλα είναι εντάξει. Η Αμμόχωστος είναι στα χέρια μας από το πρωί και λίγο αργότερα η Λάρνακα. Τώρα σε λίγο και η Λευκωσία. Τη Λεμεσό σε λίγες ώρες θα την πάρουμε. Έχουμε μια δυσάρεστη είδηση, όμως, από τη Λεμεσό. Παρακρατικοί κατέλαβαν την 2α Ανωτέρα και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον ταγματάρχη.<br />Α.Σ.: Για την Πάφο τι κάνατε; Ετοιμαστείτε να αναχωρήσετε αμέσως. Μέχρι αύριο το πρωί, το πολύ, να ξεκαθαρίσει και αυτή.<br />ΓΕΕΦ: Η Πάφος είναι όλη δική του (εννοείται: του Μακαρίου) και πρέπει να προετοιμασθούμε, να στείλουμε τανκς. Είναι πολύ δύσκολο και θέλουμε χρόνο.<br />Α.Σ. Αποκλείεται, πρέπει να τελειώνετε. Μας πιέζουν απ’ έξω, ξέρεις ποιοι.»<br /></i><br />Ο Πέτρος Παπαπολυβίου αναφέρει πως σύμφωνα με το “Πόρισμα για τον Φάκελο της Κύπρου” της Βουλής των Αντιπροσώπων (Λευκωσία 2011, σ.σ. 94-95) «το απόγευμα της 15ης Ιουλίου άρματα μάχης της 23ης ΕΜΑ με επικεφαλής τον διοικητή αντισυνταγματάρχη Γρ. Λαμπρινό, με την υποστήριξη τμημάτων της 21ης ΕΑΝ, επιτέθηκαν και κατέλαβαν την Αρχιεπισκοπή. Πριν από την κατάληψη προηγήθηκε κανονιοβολισμός (άρματα της 23ης ΕΜΑ και στοιχεία ΠΑΟ 106 χιλιοστών του 120 ΛΒΟ), με αποτέλεσμα το κτήριο να υποστεί σοβαρές ζημιές».<br />Η απόπειρα του 1972 <br /><br />Την Αρχιεπισκοπή υπερασπίστηκαν αστυνομικοί, μέλη της προεδρικής φρουράς που είχαν την ευθύνη του κτηρίου, και μεμονωμένοι απλοί πολίτες που έσπευσαν και αντιστάθηκαν ενόπλως, προασπίζοντας τη Δημοκρατία και τη νομιμότητα. Ένας από αυτούς, ο αστυνομικός Αθανάσης Γεωργίου, από την Αμαργέτη, ηλικίας 26 χρονών, σκοτώθηκε από τα πυρά των επιτιθέμενων μονάδων της Εθνοφρουράς. Παρότι εκτός υπηρεσίας, είχε προσέλθει στο καθήκον του μόλις πληροφορήθηκε για το πραξικόπημα. Σύμφωνα με βιβλιογραφικές μαρτυρίες το παρών του, με συμβολή στην οργάνωση της άμυνας της Αρχιεπισκοπής, είχε δώσει και ο τότε λοχαγός Τάσος Μάρκου, αγνοούμενος από την περίοδο της τουρκικής εισβολής, ο οποίος στη συνέχεια αναχώρησε για το στρατόπεδο και τη μονάδα του.<br /><br />Σχέδια ανατροπής του Μακάριου υπήρξαν πολλά πριν την 15η Ιουλίου 1974. Το σχέδιο πραξικοπήματος του Φεβρουαρίου του 1972, ματαιώθηκε όταν αποκαλύφθηκαν τα σχέδια από την κυβέρνηση Μακαρίου. Επαναφέρουμε τις σχετικές πληροφορίες για να υπενθυμίσουμε το ρόλο των χουντικών. Η προσπάθεια περιήλθε σε γνώση του Μακαρίου από υποκλοπή τηλεφωνήματος μεταξύ της Ελληνικής πρεσβείας στη Λευκωσία και του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα.<br /><br />Σύμφωνα με το “πρακτικό” των υποκλοπών, τις πρωινές ώρες της 14ης Φεβρουαρίου 1972, ο Έλληνας Πρέσβης στην Λευκωσία Παναγιωτάκος ζήτησε από την Αθήνα το πράσινο φως για την διενέργεια του πραξικοπήματος. Το αίτημα επανέλαβε αργότερα και ο διευθυντής του 2ου Επιτελικού Γραφείου του ΓΕΕΦ Παντελής Λαλαούνης προς την ελληνική ΚΥΠ στην Αθήνα. Για την εμπλοκή των ΗΠΑ σε εκείνους του σχεδιασμούς, αποκαλυπτικός ήταν ο διάλογος του πρέσβη Παναγιωτάκου και των Αλεξανδρή και Ξένου στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Στις 14 Φεβρουαρίου 1972 επιβεβαιώνεται ότι στις 13 Φεβρουαρίου 1972, οι ΗΠΑ έδωσαν προφορικά τη συγκατάθεσή τους για τη διενέργεια του πραξικοπήματος. Ο Αλεξανδρής ανέφερε επί λέξει: «ο κος Υπουργός είχε υπόψη του και το ότι από την πλευρά της άλλης, της υπέρ του Ατλαντικού είχε δοθεί προφορικώς χθες δια του συμβούλου, το ΟΚ». Ο Παναγιωτάκος συμπλήρωσε: «Το GREEN LIGHT επομένως». Δεν έχει επιβεβαιωθεί εάν η προφορική συγκατάθεση δόθηκε από αξιωματούχο της Κυβέρνησης των ΗΠΑ ή του Υπουργείου Εξωτερικών ή της CIA.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

15 Ιουλίου 1974: Οι εμπνευστές, οι σχεδιασμοί, οι επιστρατευμένοι και οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Ellada simera 0 12:49

Βενιζέλος ΚώσταςΤο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, που συνδεόταν με τις στρατηγικές επιδιώξεις διεθνών παικτών στην περιοχή. Ήταν και τελευταία πράξη ενός εγκλή… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια