Ο νέο-οθωμανισμός και η ώρα της κρίσης στον ευρωατλαντικό κόσμο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUCffX4JBVud8qKWZ8wXvCbeaexliFdW9DGcs5mik0lV8zAA4OiUfW1bcdemnbr2Ac5xJdVYMe9NW057WVzNyuuFFKwI3HCFHnT-HLGapFRm5-bb53J1E2ARblJhf2GAPGzrVALPy7WrI/s1600/neoothomanismos.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="639" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUCffX4JBVud8qKWZ8wXvCbeaexliFdW9DGcs5mik0lV8zAA4OiUfW1bcdemnbr2Ac5xJdVYMe9NW057WVzNyuuFFKwI3HCFHnT-HLGapFRm5-bb53J1E2ARblJhf2GAPGzrVALPy7WrI/s640/neoothomanismos.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό. Το μεγάλο ερώτημα σήμερα είναι κατά πόσον θα υπάρξει έστω τώρα η αρχή μιας δημιουργικής αφύπνισης της Δύσης</span>.</h3> <b>Κώστας Α Λάβδας*</b> <br />Επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί το ριζοσπαστικοποιημένο πολιτικό Ισλάμ στην Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, γνωρίζοντας τις προφανείς αντιθέσεις εντός του αραβικού κόσμου αλλά προωθώντας συστηματικά ό,τι είναι δυνατόν να συνδυάσει την κινητοποίηση του εσωτερικού εθνικιστικού μετώπου με την εξωτερική ανάδειξη της Τουρκίας ως περιφερειακής μουσουλμανικής δύναμης με ηγεμονικές τάσεις στο σουνιτικό Ισλάμ,ο Ερντογάν έπραξε το αναμενόμενο με την αλλαγή του καθεστώτος της Αγίας Σοφίας. <br />Ο Ερντογάν εστιάζεται σε ένα αμεσότερα μιλιταριστικό παιχνίδι, αναβαπτίζοντας τις παραδόσεις του τουρκικού (και κεμαλικού) μιλιταρισμού σε ένα πλαίσιο νέο-οθωμανικής προβολής της ισχύος της χώρας ως προστάτιδας των καταπιεσμένων μουσουλμάνων.<br /><br />Με δυο λόγια, η ουσία των εξελίξεων είναι ότι ο Ερντογάν επιχειρεί να αφήσει το στίγμα του στην ιστορία του Μουσουλμανικού κόσμου.Και το κάνει με τρόπο πολύ επικίνδυνο για την περιοχή.Τα περί εσωτερικής πολιτικής διαχείρισης που αναμασώνται συνέχεια είναι κατά το 20% ακριβή (και τετριμμένα) και κατά το 80% παραπλανητικά και εξ αυτού επικίνδυνα. Διότι αλλού είναι το πρόβλημα και η πρόκληση.<br /><br />Το «στρατηγικό βάθος» της Τουρκίας και οι «πολλαπλές περιφερειακές ταυτότητές» της που προσπαθούσε να αναδείξει ο Νταβούτογλου, εκφράζονται σήμερα με τρόπο ταυτόχρονα πιο εξειδικευμένο αλλά και πιο επικίνδυνο. Στη θέση του υπερ-φιλόδοξου παγκόσμιου ρόλου στο οικονομικό πλαίσιο του G-20 και πιο πέρα, ο Ερντογάν εστιάζεται σε ένα αμεσότερα μιλιταριστικό παιχνίδι, αναβαπτίζοντας τις παραδόσεις του τουρκικού (και κεμαλικού) μιλιταρισμού σε ένα πλαίσιο νέο-οθωμανικής προβολής της ισχύος της χώρας ως προστάτιδας των καταπιεσμένων μουσουλμάνων. Σε ανακοίνωσή της, η τουρκική προεδρία ανέφερε ότι μετά την «ανάσταση» της Αγίας Σοφίας, σειρά έχει η «απελευθέρωση» του τεμένους Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ. <br /><br />Η Άγκυρα αμφισβητεί συνολικά τη Συνθήκη της Λωζάνης. Ακόμη και η ημέρα που καθορίστηκε για την τελετή αλλαγής του χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας, η 24η Ιουλίου, επελέγη για να θυμίσει την ημέρα υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923.<br /><br /><div> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0dcdf22200009909386f73.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>OZAN KOSE VIA GETTY IMAGES(Photo by Ozan KOSE / AFP) (Photo by OZAN KOSE/AFP via Getty Images)</i><br /><br />Συμβολισμοί και πράξεις</div> <div> <br />Προφανώς (και ευτυχώς) τίποτε δεν εγγυάται ότι αυτό που ο Ερντογάν σχεδιάζει θα ταυτίζεται τελικώς με αυτό που θα προκύψει. Καθώς οι εκβάσεις είναι συνήθως πολυπαραγοντικές, είναι εύκολο να σκεφτούμε μεταβλητές που ενδέχεται να τροποποποιήσουν το υπερ-φιλόδοξο σχέδιο του Ερντογάν ή και να το οδηγήσουν στα βράχια.<br /><br />Τέτοιες μεταβλητές θα μπορούσαν να είναι, μεταξύ άλλων, η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών της Τουρκίας, οι αντιδράσεις μερίδας του αραβικού κόσμου, οι στρατηγικές για την Μεσόγειο χωρών όπως η Γαλλία, το Ισραήλ και η Αίγυπτος, η ενεργοποίηση μηχανισμών υπεράσπισης της ευρωατλαντικής ταυτότητας μετά τις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου. Αντίθετα, όσο η Άγκυρα παριστάνει τον επιτήδειο ακροβάτη εντός και εκτός του ΝΑΤΟ, η Μόσχα θα την ενισχύει έμμεσα στο γνώριμο πια πλαίσιο της ανταγωνιστικής ισορροπίας που διαμορφώθηκε μεταξύ τους. Ό,τι ανοίγει περαιτέρω τις ρωγμές στο ΝΑΤΟ αποτελεί βάλσαμο για το Κρεμλίνο.<br /><br />Όμως η ερμηνεία των εξελίξεων είναι προϋπόθεση για την σκιαγράφηση πιθανών σεναρίων για το μέλλον. Και η ερμηνεία της τουρκικής στρατηγικής – και των στοιχείων υπερέκτασης που τη διακρίνουν – είναι αδιανόητο να εξαντλείται στα τετριμμένα περί της ανάγκης του καθεστώτος Ερντογάν για εθνικισμό εσωτερικής κατανάλωσης. <br />Η Μουσουλμανική Αδελφότητα χαρακτήρισε ήδη «ιστορικό βήμα» την μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί και ανάλογες δηλώσεις έκαναν ο ιμάμης του τεμένους Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ, ο Μεγάλος Μουφτής του Ομάν και άλλοι.<br /><br />Η δραστηριότητα της Τουρκίας στη Συρία και την Λιβύη αποδεικνύει εμπράκτως ότι η Άγκυρα αμφισβητεί συνολικά τη Συνθήκη της Λωζάνης. Ακόμη και η ημέρα που καθορίστηκε για την τελετή αλλαγής του χαρακτήρα της Αγίας Σοφίας, η 24η Ιουλίου, επελέγη για να θυμίσει την ημέρα υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης το 1923. Παράλληλα οι κινήσεις στην Λιβύη ενισχύουν τα ριζοσπαστικοποιημένα μουσουλμανικά δίκτυα που επιχειρούν, μεταξύ άλλων, την ανατροπή του Σίσι στην Αίγυπτο.<br /><br />Ο πολιτικοποιημένος μουσουλμανικός κόσμος παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα χαρακτήρισε ήδη «ιστορικό βήμα» την μετατροπή της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί και ανάλογες δηλώσεις έκαναν ο ιμάμης του τεμένους Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ, ο Μεγάλος Μουφτής του Ομάν και άλλοι. Δυστυχώς την ίδια οδό ακολούθησε και η Ένωση Αραβικού Μαγκρέμπ που χαιρέτισε την μετατροπή της Αγίας Σοφίας ως «μεγάλο ιστορικό γεγονός». <br />Η κυβέρνηση Ράμα στα Τίρανα αλλά πιθανότατα και η επερχόμενη κυβέρνηση στα Σκόπια θα στηρίξουν σε κάθε επίπεδο τον τουρκικό παράγοντα στην περιοχή.<br /><br />Αλλά και στα Βαλκάνια η Τουρκία δραστηριοποιείται όχι μόνο στα προφανή – όπως είναι η συνεχής στήριξη της Αλβανίας – αλλά και στα λιγότερο ορατά. Σε αναφορά του για τη Βουλγαρία το Νοέμβρη του 2019, το European Eye on Radicalization επισήμανε ότι η πολιτική σημασία της θρησκείας ενισχύεται για την μουσουλμανική μειονότητα της χώρας τονίζοντας και ότι οι πηγές χρηματοδότησής της είναι δυο: η (σουνιτική) Τουρκία και το (σιϊτικό) Ιράν.<br /><br />Ακόμη και εάν ταξιδέψουμε πολύ μακρύτερα στο χάρτη, οι σχέσεις της Τουρκίας με το Πακιστάν – παραδοσιακά σημαντικές – ενισχύονται την τελευταία περίοδο με ταχύτατους ρυθμούς. Αυτό όμως που είναι λιγότερο αναμενόμενο είναι η θετική ανταπόκριση που βρίσκει η πολιτική Ερντογάν εντός μειοψηφικών μουσουλμανικών κύκλων σε πολιτείες της Ινδικής Ομοσπονδίας, όπως εξηγεί ο Asim Ali του Centre for Policy Research στο Δελχί, επισημαίνοντας και τη θερμή αποδοχή σήμερα του συμβολισμού της κίνησης με την Αγία Σοφία. <br />Παρότι τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ παραμένουν πολύτιμα και αναγκαία πλαίσια για την μελλοντική πορεία της Ελλάδας, χρειαζόμαστε μια περισσότερο ενεργή και ευφάνταστη αναζήτηση διμερών και τριμερών συνεργασιών<br /><br />Η Ελλάδα στοχάζεται<div> <br /></div> <div> <img height="390" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0dd357270000a80ae66c06.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGESΣυνεδρίαση του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020.</i><br /><br /> Η ελληνική αδράνεια δεκαετιών σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις της πρόσφατης οικονομικής κρίσης δεν προμηνύουν ευνοϊκές εξελίξεις. Ειδικότερα την τελευταία δεκαετία, οι προτεραιότητες της χώρας στην εξωτερική πολιτική βασίστηκαν σε τρεις θεμελιώδεις παραδοχές.<br /><br />Πρώτον, προωθείται μόνον ό,τι δεν τραυματίζει την πορεία οικονομικής ανάκαμψης στο πλαίσιο του ευρώ.<br /><br />Δεύτερον, υποστηρίζεται η αδράνεια (π.χ. αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες) στο μέτρο που δεν προκαλεί περαιτέρω επιδείνωση των σχέσεων με το δύσκολο περιφερειακό περιβάλλον.<br /><br />Τέλος, υιοθετούμε άκριτα την θεωρούμενη ως ευρωατλαντική προτεραιότητα αποφυγής της ρωσικής διείσδυσης στα Δυτικά Βαλκάνια, εξ ου και οι επιπόλαιες κινήσεις υποστήριξης της υποψηφιότητας για το ΝΑΤΟ αλλά ακόμη και για την ΕΕ τόσο της Αλβανίας όσο και της Βόρειας Μακεδονίας.<br /><br />Όμως το άμεσο πρόβλημα για την Ελλάδα είναι η Τουρκία, όχι η Ρωσία. Η συμμόρφωση με την (υπαρκτή) ανάγκη ανάσχεσης της ρωσικής διείσδυσης στα Βαλκάνια δεν συνέβαλε εν προκειμένω στην (επίσης υπαρκτή) ανάγκη αποτροπής της τουρκικής απειλής, η οποία και θα έπρεπε να συνιστά σαφή και αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα για την Αθήνα.<br />Η ΕΕ συνολικά είναι απίθανο στο άμεσο μέλλον να κατορθώσει να ξεπεράσει τις εσωτερικές διαφορές και διαφωνίες αναφορικά με τις σχέσεις με την Τουρκία.<div> <br /><div> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0dd44a1f00007f0a338065.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>ANADOLU AGENCY VIA GETTY IMAGESΦωτογραφία αρχείου 12 Μαΐου 2020: Αεροσκάφος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας μεταφέρει ιατροφαρμακευτική βοήθεια στην Αλβανία και στη Βόρεια Μακεδονία.(Photo by Aytac Unal/Anadolu Agency via Getty Images)</i><br /><br />Η κυβέρνηση Ράμα στα Τίρανα αλλά πιθανότατα και η επερχόμενη κυβέρνηση στα Σκόπια θα στηρίξουν σε κάθε επίπεδο τον τουρκικό παράγοντα στην περιοχή. Η αυτονόητη σημασία παραμονής και περαιτέρω ενίσχυσης του ρόλου μας στο ΝΑΤΟ (το πώς και το γιατί τα έχουμε εξηγήσει αναλυτικά από χρόνια εντός και εκτός Ελλάδας) δεν συνεπάγεται την υποταγή σε αλλότριες προτεραιότητες, ενώ υφίσταται ο άμεσος εθνικός κίνδυνος που συνιστά η Τουρκία.<br /><br />Παρότι τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ παραμένουν πολύτιμα και αναγκαία πλαίσια για την μελλοντική πορεία της Ελλάδας, χρειαζόμαστε μια περισσότερο ενεργή και ευφάνταστη αναζήτηση διμερών και τριμερών συνεργασιών, υπό προϋποθέσεις και συμμαχιών σε επιμέρους πεδία και σε σχέση με επιμέρους προκλήσεις. Πέρα από την κεφαλαιώδη σημασία του συνεχούς διμερούς συντονισμού με την Γαλλία, υπάρχουν και περιπτώσεις λιγότερο προφανείς. Π.χ. με την Αυστρία διαφωνούμε σε πολλά ως προς το οικονομικό υπόδειγμα της ανάκαμψης, συγκλίνουμε όμως ως προς τη σημασία των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης. <div> <br />Η Ελλάδα οφείλει να ξαναμάθει να στέκεται στα πόδια της.<br /><br />Τέτοιες επιμέρους συνεργασίες ή και συμμαχίες είναι αναγκαίες ενόψει και του γεγονότος ότι η ΕΕ συνολικά είναι απίθανο στο άμεσο μέλλον να κατορθώσει να ξεπεράσει τις εσωτερικές διαφορές και διαφωνίες αναφορικά με τις σχέσεις με την Τουρκία.<br /><br />Ας επισημανθεί εδώ, με την ευκαιρία, ότι μάταια επικαλούνται κάποιοι το άρθρο 42 (παρ. 7) της Συνθήκης ΕΕ που ενεργοποιείται «σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του». Σε αντίθεση με το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ, εδώ δεν πρόκειται για ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής. Ούτε έχουν θεσπιστεί οι πρακτικές ρυθμίσεις για την εφαρμογή του.<br /><br />Πέραν του ότι η ΕΕ (σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ) δεν είναι αμυντική συμμαχία, και του γεγονότος ότι – σε κάθε περίπτωση – τα μέλη καθορίζουν (α) εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις, (β) με ποιά μέσα και (γ) πώς θα παρασχεθεί η βοήθεια και συνδρομή, υπάρχει και το ζήτημα αναφορικά με τα μέλη του ΝΑΤΟ (όπως η Τουρκία) που δεν ανήκουν στην ΕΕ. Όπως αναφέρει το άρθρ. 42, «οι δεσμεύσεις και η συνεργασία στον τομέα αυτόν εξακολουθούν να είναι σύμφωνες προς τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του Οργανισμού Βορείου Ατλαντικού Συμφώνου, η οποία παραμένει, όσον αφορά τα κράτη που είναι μέλη του, το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας και το όργανο της εφαρμογής της». <br />Η Τουρκία επιχειρεί να εφαρμόσει μια συνολική στρατηγική στην περιοχή μας. Και το πράττει με εφαρμογή του διπόλου «τετελεσμένα – παγίωση»<br /><br />Μέχρι σήμερα, μόνον η Γαλλία – με δήλωση του Προέδρου Μακρόν στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινβουλίου στις 17/4/2018 – ξεκαθάρισε ότι «ανά πάσα στιγμή θα είναι παραστάτης σε κάθε Κράτος Μέλος όταν απειλείται και υφίσταται επίθεση. Αυτό το είπαμε και στην Μεγάλη Βρετανία στην υπόθεση Σκριπάλ, αλλά είναι και πάγια θέση μας προς την Ελλάδα όταν απειλείται στην Ανατολική Μεσόγειο». <div> <br />Δράσεις, όχι αντιδράσεις <br /><br />Επί σειρά ετών υποστηρίζουμε ότι τρεις θα είναι –σε τελική ανάλυση– οι βασικοί πυλώνες που θα μας επιτρέψουν να ανταποκριθούμε με επιτυχία στη δομική πρόκληση που συνιστά στο διηνεκές η Τουρκία για την Ελλάδα.<br /><br />Ο πρώτος αναφέρεται στη συστηματική πολιτική διμερών και πολυμερών επιμέρους συνεργασιών και συμμαχιών, όπως εξηγήσαμε πιο πάνω.<br /><br />Ο δεύτερος, ίσως λιγότερο ορατός αλλά πάντως σημαντικός, θα αποκτήσει υπόσταση εάν διαμορφωθεί με τη συμβολή και της Αθήνας ένα μελλοντικό εταιρικό καθεστώς ΕΕ-Τουρκίας που θα μας βγάλει από το επικίνδυνο αδιέξοδο της δήθεν ενταξιακής πορείας. Οι κυρώσεις – που έχουν όρια – απλώς εξαντλούν διπλωματικό κεφάλαιο. Μια συνολική επαναδιαπραγμάτευση, πέρα από το θλιβερά ξεπερασμένο πλαίσιο των συνεχών διευρύνσεων, θα είναι επωφελής και για τα λεγόμενα «ελληνοτουρκικά» αλλά και για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα.<br /><br />Τέλος, ο τρίτος – και βασικότερος όλων – πυλώνας είναι το περαιτέρω χτίσιμο της ελληνικής αποτρεπτικής ισχύος, χωρίς την οποία το μέλλον διαγράφεται δύσκολο. Με δυο λόγια, η Ελλάδα οφείλει να ξαναμάθει να στέκεται στα πόδια της. <br />Το αβέβαιο αύριο<br /><br />Μετά το πρόσφατο τουρκολυβικό μνημόνιο, η ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας αποτελεί άλλης τάξης ένδειξη ότι η Τουρκία επιχειρεί να εφαρμόσει μια συνολική στρατηγική στην περιοχή μας. Και το πράττει με εφαρμογή του διπόλου «τετελεσμένα – παγίωση». Πρώτα, επίτευξη τετελεσμένων. Μετά, άμβλυνση κάποιων γωνιών με συζήτηση και σταδιακή καθημερινοποίηση των συνεπειών.<br /><br />Γαλουχημένο επί δεκαετίες στην αδράνεια και τον ναρκισσισμό, το ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει ακούσια εγκαταλείψει την πατριωτική αγωνία αφενός σε όσους – μακριά από θέσεις και σκοπιμότητες εξουσίας – πασχίζουν να συγκεράσουν την ορθολογική ματιά με την διάσωση ενός πατριωτικού αξιακού πυρήνα και αφετέρου στους ευτελείς δημαγωγούς, οι οποίοι και τελικώς θα επωφεληθούν. Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό. Το μεγάλο ερώτημα σήμερα είναι κατά πόσον θα υπάρξει έστω τώρα η αρχή μιας δημιουργικής αφύπνισης της Δύσης. Με δεδομένο τόσο τον κατακερματισμό των ανταγωνιστικών συμφερόντων στο εσωτερικό της αλλά και την εξαϋλωμένη, πια, συνολική υπόστασή της, έχουμε κάθε λόγο να αμφιβάλλουμε.<br /><b><br />*Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο</b><br /><br /><div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div> </div> </div> </div> </div>

Ο νέο-οθωμανισμός και η ώρα της κρίσης στον ευρωατλαντικό κόσμο

Το πρόβλημα δεν είναι μόνον ελληνικό. Το μεγάλο ερώτημα σήμερα είναι κατά πόσον θα υπάρξει έστω τώρα η αρχή μιας δημιουργικής αφύπνισης τ...

Διαβάστε την συνέχεια

S 400 εναντίον Rafale - Κλιμακώνεται ο κρυφός γαλλο-τουρκικός πόλεμος στην Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxy1sAPOA68f-1Y-CMMuqMeerGIIAwYgqD8GfKS40k9uyYbLReA3Ox0s-yOxR2BosX-SDORkHIrEO1WtJB9akSJL4UuGcGiQf5INinl7AZjyT5sYAb4jp-Pbgg09dK-AKaJ7axB4BQ-MI/s1600/S-400_rafale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="500" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxy1sAPOA68f-1Y-CMMuqMeerGIIAwYgqD8GfKS40k9uyYbLReA3Ox0s-yOxR2BosX-SDORkHIrEO1WtJB9akSJL4UuGcGiQf5INinl7AZjyT5sYAb4jp-Pbgg09dK-AKaJ7axB4BQ-MI/s640/S-400_rafale.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η ευκολία με την οποία μαχητικά αεροσκάφη Rafale βομβάρδισαν στις 5 Ιουλίου 2020 την τουρκική αεροπορική βάση Al-Watiya στην Λιβύη έχει θορυβήσει την Άγκυρα<br /><br />Η ευκολία με την οποία  μαχητικά αεροσκάφη Rafale βομβάρδισαν στις 5 Ιουλίου 2020 την τουρκική αεροπορική βάση Al-Watiya στην Λιβύη έχει θορυβήσει την Άγκυρα και ταυτόχρονα της έχει προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να λύσει το πρόβλημα των αμερικανικών αντιρρήσεων για το ρωσικό αντιαεροπορικό/ αντιβαλλιστικό σύστημα S-400, το οποίο ο Erdogan αγόρασε από την Ρωσία.<div> <br />Η αεροπορική βάση Al-Watiya φιλοξενεί τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη F-16, οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροχήματα Bayraktar B2 και μικρά ρομποτικά αεροχήματα Anka S, με τα οποία βομβαρδίζει και παρακολουθεί τις δυνάμεις του αρχηγού του Λιβυκού Εθνικού Στρατού, στρατηγού Χαφτάρ, οι οποίες αντιμάχονται την επίσημα αναγνωρισμένη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας του Al Sarajj.</div> <div> <br />Η αντιαεροπορική άμυνα της τουρκικής βάσης συνίσταται από αντιαεροπορικούς πυραύλους μεσαίας ακτίνας (40 χλμ.) MIM-25 Hawk, αντιαεροπορικούς πυραύλους μικρής ακτίνας Hisar (15 χλμ.) και αντιαεροπορικά πυροβόλα Korkut.<br />Ωστόσο, αυτή την αμυντική “ομπρέλα” κατόρθωσαν να διασπάσουν με ευκολία τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale της Γαλλικής Αεροπορίας, και να προκαλέσουν βαριές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις και τους συμμάχους τους.</div> <div> <br />Το Παρίσι έχει εκφράσει την υποστήριξή του στον στρατηγό Haftar και αντιτίθεται στην παρουσία των Τούρκων στην Λιβύη.<br />Ο λόγος της γαλλο-τουρκικής αντιπαράθεσης είναι απλός: η Γαλλία φαίνεται ότι αποκλείεται από τα ενεργειακά αποθέματα της Λιβυκής ΑΟΖ αλλά και των πετρελαιοπηγών στο έδαφος της Λιβύης, από μια συμμαχία που περιλαμβάνει την Τουρκία, το Κατάρ, την Ιταλία και τις... ΗΠΑ.<br />Ο Erdogan στο πρόβλημα της αντιαεροπορικής άμυνας των δυνάμεών του και των ντόπιων συμμάχων του στην Λιβύη βλέπει μια μοναδική ευκαιρία: να άρει τις αμερικανικές κυρώσεις που προκαλεί η παρουσία των ρωσικών S-400 στην Τουρκία αναπτύσσοντας τους πυραύλους στην Λιβύη.</div> <div> <br />Με αυτή την κίνηση πιστεύει ότι οι ΗΠΑ θα άρουν τις αντιρρήσεις τους για την αποδέσμευση των μαχητικών F-35 και θα αποκατασταθούν οι σχέσεις της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον. Ταυτόχρονα, θα αποθαρρύνει περαιτέρω αεροπορικές επιδρομές εναντίον των τουρκικών δυνάμεων.<br />Κανονικά, η Μόσχα θα έπρεπε να δυσαρεστηθεί με αυτή την κίνηση, καθώς ρωσικές μισθοφορικές δυνάμεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και μαχητικά αεροσκάφη, υποστηρίζουν τον αντικυβερνητικό Haftar.</div> <div> <br />Πρόσφατα «άγνωστα» αεροσκάφη βομβάρδισαν στόχους των δυνάμεων του Σάρατζ, αλλά είναι ευρέως γνωστό ότι επρόκειτο για ρωσικά μαχητικά με σβησμένα τα διακριτικά της Ρωσικής Αεροπορίας.<br />Φωτογραφίες αμερικανικών κατασκοπευτικών δορυφόρων απέδειξαν την παρουσία MiG-29 και Su-24 στην αεροπορική βάση Al Jufrah του Haftar.<br />Οι χερσαίες μισθοφορικές δυνάμεις ανήκουν στην ρωσική ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία Wagner, η οποία σύμφωνα με τις Δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών έχει στενούς δεσμούς με την GRU, την στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Ρωσίας.</div> <div> <br />Η επίθεση των γαλλικών Rafale στην τουρκική αεροπορική βάση Al Watiya εξαπολύθηκε από απόσταση 70 χλμ. και στόχο είχε δύο τουρκικά αντιαεροπορικά συστήματα, τα οποία καταστράφηκαν ολοσχερώς.<br />Κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο για κατευθυνόμενους αντιαεροπορικούς πυραύλους Hawk με ακτίνα δράσης 40 χλμ.</div> <div> <br />Μια άλλη επίθεση είχε πραγματοποιηθεί μόλις τρεις ημέρες πριν. Άλλοι στόχοι των δύο αεροπορικών επιδρομών ήταν το αρχηγείο των τουρκικών δυνάμεων στην εγκατάσταση al Nadab εντός της αεροπορικής βάσης, κινητούς και σταθερούς σταθμούς ραντάρ, και τουρκικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου Coral.</div> <div> <br />Τουλάχιστον εννέα Τούρκοι πιστεύεται ότι σκοτώθηκαν στις εννέα συνολικά επιδρομές των γαλλικών μαχητικών.<br />Τουρκική στρατιωτική πηγή παραδέχτηκε ότι «καταστράφηκαν τρία ραντάρ και υπήρξαν πολλοί τραυματίες ανάμεσα στο προσωπικό των αντιαεροπορικών συστημάτων αλλά και των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών.<br />Οι τραυματίες διακομίστηκαν σε νοσοκομεία στην Τρίπολη και την Τουρκία».<br />Η πιθανή ανάπτυξη των S-400 στην Λιβύη θα δημιουργήσει ένα “ζωντανό” πολεμικό πείραμα ανάμεσα στο φημισμένο ρωσικό αντιαεροπορικό/ αντιβαλλιστικό σύστημα και ένα αεροσκάφος 4,5 Γενεάς της Δύσης.</div> <div> <br />Σύμφωνα με την γαλλική αεροδιαστημική βιομηχανία Dassault Aviation, “στην διάρκεια της λιβυκής σύγκρουσης τα πληρώματα των Rafale έχουν καταστρέψει με επιτυχία εκατοντάδες στόχους περιλαμβανομένων και ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων SA-3 GOA και SA-8 Gecko”.<br />Το S-400 ωστόσο έχει ακτίνα δράσης τουλάχιστον 250 με 150 χλμ. για μεσαίου ύψους και χαμηλά ιπτάμενους στόχους και 400 χλμ. για αεροσκάφη που πετούν σε μεγάλα ύψη.<br />Οι επιθέσεις ακριβείας των γαλλικών Rafale πιθανότατα εκτελέστηκαν είτε με έξυπνες βόμβες AASM (Armement Air-Sol Modulaire) είτε με πυραύλους κρουζ SCALP.</div> <div> <br />Η βόμβα AASM ή αλλιώς HAMMER (Highly Agile Modular Munition Extended Range) διαθέτει πυραυλοωθητήρα και σύστημα καθοδήγησης GPS/ INS, και μπορεί να αφεθεί από απόσταση 50 - 60 χλμ. μακριά από τον στόχο (από μεγάλα ύψη) ή στα 15 χλμ. σε χαμηλά ύψη.<br />Το SCALP μπορεί να αφεθεί από απόσταση 560 χλμ. σε προφίλ πτήσης Lo-Lo και να πετάξει με ταχύτητα 0.8-0.95 Mach σε ύψος 30-40 μέτρων.<br />Χωρίς να αποκλείεται τίποτα, το πιο πιθανό είναι ότι οι επιθέσεις στην τουρκική βάση έγιναν με βόμβες AASM, καθώς η απειλή των παρωχημένων Hawk ήταν μέτριου επιπέδου και εξασφάλιζαν μια απόσταση ασφαλείας 20-30 χλμ. </div> <div>   <br />To τουρκικό σύστημα HISAR στην έκδοση «Α» έχει ακτίνα 15 χλμ., στην έκδοση «Ο» 25 χλμ. και στην έκδοση «U» 100 χλμ.<br />Στην Λιβύη το πιο πιθανό είναι ότι έχει αναπτυχθεί η έκδοση HISAR-A, που τέθηκε σε υπηρεσία μόλις το 2020, καθώς οι άλλες δύο εκδόσεις βρίσκονται υπό ανάπτυξη.<br />Μια μονομαχία γαλλικών Rafale με τουρκικά συστήματα S-400 θα εμφάνιζε μεγάλο ενδιαφέρον για την Πολεμική Αεροπορία της Ελλάδος, καθώς θα αποκαλύπτονταν οι αδυναμίες του τουρκικού συστήματος, και οι Γάλλοι θα ήταν μάλλον πρόθυμοι να μας τις διοχετεύσουν. Βεβαίως εδώ τίθεται και το ερώτημα: αξίζει να ξοδεύσουμε πέντε, ίσως περισσότερα δισ. ευρώ, για τις φρεγάτες <a href="mailto:Bell@hara">Bell@hara</a> ή θα έπρεπε να προτιμήσουμε την αγορά 40-60 μαχητικών Rafale; <br /><br /><a href="https://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

S 400 εναντίον Rafale - Κλιμακώνεται ο κρυφός γαλλο-τουρκικός πόλεμος στην Λιβύη

Η ευκολία με την οποία μαχητικά αεροσκάφη Rafale βομβάρδισαν στις 5 Ιουλίου 2020 την τουρκική αεροπορική βάση Al-Watiya στην Λιβύη έχει θο...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα μπορούσε η κρίση του Λιβάνου να γίνει η αφορμή για έναν νέο γεωγραφικά τουρκικό επεκτατισμό;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_A6aBWa8zgEy8RaL5bMVCwHmWkIPyYUt50TPvmzmh3wVXAb-VPfQBSGESxwpblKezJ11qrJPGdJOlO6uIk97zKYUx_y9rYw8AoQMJTIQsmJDlhopxIBYXi-k_lZEuzsNst4alx19_qc/s1600/libanos-ekriksi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="638" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9_A6aBWa8zgEy8RaL5bMVCwHmWkIPyYUt50TPvmzmh3wVXAb-VPfQBSGESxwpblKezJ11qrJPGdJOlO6uIk97zKYUx_y9rYw8AoQMJTIQsmJDlhopxIBYXi-k_lZEuzsNst4alx19_qc/s640/libanos-ekriksi.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Χωριανόπουλος Άγγελος</b><br />Οι πολίτες του Λιβάνου διαμαρτύρονται για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης, της διαφθοράς και των νέων φορολογικών μέτρων της κυβέρνησης από τις 17 Οκτωβρίου 2019. Ως αποτέλεσμα των μαζικών διαδηλώσεων, ο Πρωθυπουργός Saad al Hariri παραιτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2019. Η λιβανική λίρα έχει πληγεί σκληρά και μειώνεται κατά 50 τοις εκατό από την 1η Ιανουαρίου. Το υπουργικό συμβούλιο του Πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ έχει δηλώσει την πίστη του στο ΔΝΤ και υπέβαλε σχέδιο ανάκαμψης, ελπίζοντας να περιορίσει την ελεύθερη πτώση της οικονομίας. Ωστόσο, πολλοί οικονομικοί ειδικοί πιστεύουν ότι το ΔΝΤ θα απορρίψει το σχέδιο λόγω της αποτυχίας του Λιβάνου να ολοκληρώσει την προηγούμενη συμφωνία. Η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας αποτελεί μόνο ένα μέρος του προβλήματος, καθώς οι διαδηλωτές ζήτησαν αναθεώρηση του λιβανικού θρησκευτικού πολιτικού συστήματος. Η συμφωνία Του Ταΐφ του 1989, η οποία έθεσε τέλος στον Εμφύλιο Πόλεμο του Λιβάνου, θεσμοθέτησε τον εθνικό και σεκταριστικό διαχωρισμό στο Λίβανο. Οι όροι της συμφωνίας ήταν ένα θέμα ταμπού στο εσωτερικό, αλλά τώρα είναι ανοιχτά ένα αντικείμενο σκληρής κριτικής μεταξύ των πολιτών και των διάφορων φυλετικών ομάδων.<br /><br />Η νέα γενιά απορρίπτει πλήρως οποιαδήποτε λύση παρθεί από τους σημερινούς πολιτικούς και τα υπάρχοντα κόμματα του Λιβάνου· πολλοί αισθάνονται ότι ο πολλαπλασιασμός της ιρανικής επιρροής έχει μετατρέψει το κράτος σε στρατηγική σκακιέρα έναντι του Ισραήλ και πηγή για τις πολιτικές της Τεχεράνης για τη Συρία. Οι διαδηλωτές φωνάζουν για την πτώση του καθεστώτος καθώς τα αιτήματα για την παραίτηση του Χασάν Ντιάμπ και του Μισέλ Αούν επαναλαμβάνονται όλο και περισσότερο με κάθε μέρα που περνά. Οι διαδηλωτές θέλουν να δουν ένα τεχνοκρατικό καθεστώς που σχηματίζεται από νέα πρόσωπα τα οποία θα είναι καλά μορφωμένα, ικανά και δεν έχουν καμία σχέση με “κανένα” πολιτικό κόμμα.<br /><br />Το κράτος είναι τόσο διχασμένο που ακόμη και οι πιο βασικές επενδύσεις για υποδομές και δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας δεν μπορούν να ολοκληρωθούν, καθώς απαιτεί συναίνεση όλων των ομάδων στο λιβανικό κοινοβούλιο – κάτι που αποτελεί ένα άπιαστο κατόρθωμα τελευταία. Ως εκ τούτου, το κοινοβούλιο του Λιβάνου απέχει πολύ από την επίλυση των προβλημάτων της χώρας και φαίνεται το καταλληλότερο για την δημιουργία ενός νέου κόμματος που θα αντιπροσωπεύει τα αιτήματα του λαού εντός των πολιτικών κύκλων. <br /><br />Η συνάντηση του Πρωθυπουργού του Λιβάνου Σαάντ αλ Χαρίρι και του προέδρου της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασάντ το 2009 ήταν ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα της πρωτοποριακής περιφερειακής πολιτικής του Ερντογάν ακριβώς πριν από την Αραβική Άνοιξη. Η επέμβαση του συριακού καθεστώτος Μπαάθ στις εσωτερικές υποθέσεις του Λιβάνου ήταν πάντα ο κύριος λόγος αστάθειας. Αυτή η επαφή μπορεί να απετέλεσε ορόσημο, αλλά η Αραβική Άνοιξη απομάκρυνε τις ελπίδες αυτές.<br /><br />Το λόμπι των Αρμενίων που εγκαταστάθηκε στο Λίβανο μετά τα γεγονότα του 1915 στην Τουρκία είναι ένας κρίσιμος λόγος για τον οποίο η Άγκυρα δεν μπορεί να αναπτύξει ισχυρές εμπορικές και πολιτικές σχέσεις με τη Βηρυτό όπως και άλλα κράτη της Μέσης Ανατολής. Ο Λίβανος αποτελεί ελκυστική αγορά για την Τουρκία, καθώς η χώρα εξαρτάται από ξένα προϊόντα λόγω της αδύναμης εγχώριας παραγωγής. Οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες, οι οποίες είναι έμπειρες και έχουν ισχυρή παρουσία στην περιοχή έχουν μείνει σχετικά παραγκωνισμένες μέχρι σήμερα στην ανοικοδόμηση των υποδομών του Λιβάνου. Επίσης, οι τουρκικοί τομείς τροφίμων, μηχανημάτων και κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, οι οποίοι μπορούν να ανταποκριθούν στις εγχώριες απαιτήσεις της λιβανικής αγοράς σε ανταγωνιστικούς όρους και τιμές, υποεκπροσωπούνται.<br /><br />Τα τουρκικά εμπορικά σήματα απολαμβάνουν ένα ισχυρό μερίδιο στις αγορές της Μέσης Ανατολής πριν από την Αραβική Άνοιξη, καθώς τα συχνά ταξίδια του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε κράτη του Κόλπου με αντιπροσωπείες που σχηματίστηκαν από διπλωμάτες και επιχειρηματίες άνοιξαν δρόμους για αυξημένη συνεργασία. Αυτή η επίθεση γοητείας, η οποία υποστηρίχθηκε επίσης από μια πλημμύρα τουρκικών τηλεοπτικών εκπομπών, όχι μόνο είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της εισροής συναλλάγματος, αλλά δημιούργησε επίσης αυξανόμενο ενδιαφέρον για αραβικά έθνη προς την Τουρκία και τον πολιτισμό της. Αν και η Τουρκία δεν μπορεί επί του παρόντος να επεκτείνει την οικονομική στήριξη στον Λίβανο λόγω της δικής της οικονομικής επιβράδυνσης, ο Ερντογάν και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών έχουν ένα σχέδιο και ξέρουν πώς να μετατρέψουν αυτή την κρίση σε ευκαιρία. Η Άγκυρα έχει ήδη λάβει μικρά μέτρα στέλνοντας ιατρικό εξοπλισμό και επισιτιστική βοήθεια για να βοηθήσει τη Βηρυτό να καταπολεμήσει την πανδημία COVID-19 και η Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού (TIKA) εργάζεται επίσης στο Λίβανο για τον εντοπισμό των ειδικών αναγκών του λιβανικού λαού. Αυτή η αλληλεγγύη μπορεί να είναι μικρή, αλλά ίσως είναι μία σημαντική αρχή για μία νέα τουρκική επεκτατική πολιτική.<br /><br />Ο Λίβανος είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία έχει καταστεί γεωπολιτική προτεραιότητα για την Τουρκία. Οι πρόσφατες ανακαλύψεις των πόρων υδρογονανθράκων κάτω από την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχουν προκαλέσει εντάσεις μεταξύ των παράκτιων γειτόνων. Στις αρχές του 2019, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Ελλάδα, η Ιορδανία, η Ιταλία, η Παλαιστίνη και οι Ελληνοκύπριοι σχημάτισαν το Φόρουμ Αερίου Ανατολικής Μεσογείου , αφήνοντας απομονωμένη την Τουρκία και τους Τουρκοκύπριους. Η Άγκυρα αντιτάχθηκε στην κίνηση αυτή υπογράφοντας θαλάσσια συμφωνία με την κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης, η οποία υποστηρίζεται από τον ΟΗΕ, δηλώνοντας έτσι αποκλειστική οικονομική ζώνη. Η ανατολική Μεσόγειος έχει πλέον πολωθεί πολιτικά.<br /><br />Ο Λίβανος, ο οποίος υπήρξε παρατηρητής στην αναμέτρηση της ανατολικής Μεσογείου, θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανατροπή της ισορροπίας. Ενώ η κίνηση της Άγκυρας να οριοθετήσει την ΑΟΖ της στην ανατολική Μεσόγειο έχει χαλάσει τα σχέδια της Ελλάδας και του Ισραήλ για εξαγωγή μεσογειακού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω προτεινόμενου αγωγού, η Τουρκία αναζητά νέους εταίρους για να ενισχύσει τη θέση της στην πλούσια σε πόρους θάλασσα. Οι στενότερες σχέσεις με τον Λίβανο και η συνεργασία στην ανατολική Μεσόγειο θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως μια win-win κατάσταση για την Άγκυρα και τη Βηρυτό, καθώς και οι δύο χώρες ελπίζουν να ενισχύσουν τις οικονομίες τους τα επόμενα χρόνια με πιθανές ανακαλύψεις πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br /><br />Η τρέχουσα κρίση στον Λίβανο μπορεί να είναι μια ευκαιρία για την Τουρκία να ενισχύσει τη θέση της, να αναβιώσει τις ελπίδες του διαλόγου και να ξεκινήσει για άλλη μια φορά μια νέα εποχή εξομάλυνσης. Η Τουρκία επί του παρόντος δεν είναι αρκετά ισχυρή από οικονομική άποψη για να στείλει οικονομική βοήθεια στον Λίβανο, αλλά οι δυνατότητες της τουρκικής βιομηχανίας, η διπλωματική εμβέλεια της Άγκυρας και η βαθιά πολιτιστική και ιστορική επιρροή του τουρκικού κράτους είναι εξίσου ισχυρές και αποτελεσματικές με τα ίδια τα μετρητά στις μέρες μας.<br /><br />Όπως βλέπουμε η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε θέματα ανάσχεσης του Ρωσικού, Ιρανικού και Κινεζικού επεκτατισμού παραμένει αδιάλλακτη. Μέσω της Τουρκίας οι Κινεζικές ενεργειακές επενδύσεις σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Βόρεια Αφρική και Ευρασιατικά Βαλκάνια έχουν περιοριστεί με σημαντικό πλήγμα για τις κινεζικές ενεργειακές εταιρείες οι οποίες εξαρτώνται κατά 75% από εισαγωγή ενέργειας. Μέσω της Τουρκίας οι ΗΠΑ καταφέρνουν να απωθήσουν την επεκτατική πολιτική του Ιράν πλησίον των Ισραηλινών εδαφών, εντός της Υεμένης αλλά και εντός των Συριακών εμπορικών διαύλων που οδηγούν προς το Λίβανο-Μεσόγειο. Άξιο αναφοράς είναι πως η Άγκυρα μέσω του Αζερμπαϊτζάν επιδιώκει να διαταράξει τις σχέσεις Αρμενίας-Ρωσίας και να βάλει τους δεύτερους σε έναν ακόμα πόλεμο φθοράς για λογαριασμό του ΝΑΤΟ με σκοπό την ανάσχεση της Ρωσικής επιρροής στις περιοχές του Καυκάσου.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θα μπορούσε η κρίση του Λιβάνου να γίνει η αφορμή για έναν νέο γεωγραφικά τουρκικό επεκτατισμό;

Χωριανόπουλος Άγγελος Οι πολίτες του Λιβάνου διαμαρτύρονται για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης, της διαφθοράς και των νέων φορο...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να δεχθεί τώρα γερμανική «διαμεσολάβηση»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmBu6CGl7wnWXWv0fr30FyEz0eBbPRAvA6tav90Mtj32JZcNRbBtb2yrhlKrgXc-e18nj4iBC5KpL6LMTlCwIwKah1JV4fMA72HxjzL0gYP5-FkWHYFt-LsTwI-CJKq1_mNm9bmEKkd50/s1600/335748652100.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmBu6CGl7wnWXWv0fr30FyEz0eBbPRAvA6tav90Mtj32JZcNRbBtb2yrhlKrgXc-e18nj4iBC5KpL6LMTlCwIwKah1JV4fMA72HxjzL0gYP5-FkWHYFt-LsTwI-CJKq1_mNm9bmEKkd50/s640/335748652100.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Αλέξανδρος Δρίβας</b><br />Η Γερμανία στην καλύτερη περίπτωση βλέπει την ελληνοτουρκική έριδα ως βαρίδι. Η γερμανική προεδρία της ΕΕ θα μεταχειριστεί τα ελληνοτουρκικά ως ''ελληνοτουρκικά'' και όχι ως ευρωτουρκικά, προωθώντας μια fast track συμφωνία<br /><br />ΟΜπέντζαμιν Ντισραέλι, ο μεγάλος Βρετανός πολιτικός, είχε πει πως δίκιο έχει εκείνος που τεκμηριώνει καλά. Η πολιτική είναι ένας αέναος πόλεμος πειθούς. Κάθε δρων προσπαθεί να πείσει για το ορθό και λογικό της θέσεώς του. Ο Πρωταγόρας είναι στη διπλωματία νικητής στη μάχη του με τον Σωκράτη. Το ζήτημα όμως είναι άλλο: Γιατί η Ελλάδα δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να πάει σε «διαμεσολάβηση» εν καιρώ γερμανικής προεδρίας;<br /><br />Οι Γερμανοί δυστυχώς δεν είναι φίλοι μας<br /><br />Προφανώς ο υπέρτιτλος είναι χάριν ποιητικής αδείας καθώς έχει έλθει ο καιρός να πάψουμε να ατενίζουμε το μεγάλο παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής με όρους συναισθημάτων. Οι καλοί λογαριασμοί είναι αυτοί που κάνουν τους καλούς ''φίλους'' στη διεθνή πολιτική και αυτοί οι λογαριασμοί είναι το αποτέλεσμα συλλογισμών που ορίζει ο υπολογισμός κόστους-οφέλους. Η Γερμανία στην καλύτερη περίπτωση βλέπει την ελληνοτουρκική έριδα ως βαρίδι. Επιμένω, αυτό είναι το καλό σενάριο.<br /><br />Μαθαίνουμε ότι οι Τούρκοι το έσκασαν το μυστικό και μας πληροφόρησαν ότι η Γερμανία προσπάθησε μέσα από ένα περίεργο κανάλι να διαμεσολαβήσει. Ο γράφων θεωρεί πολύ καλό το ότι η Ελλάδα μετείχε στη συνάντηση καθώς αν δεν δεχόμασταν να πάμε, η Γερμανία σίγουρα θα μας ξαναπέταγε έξω από την περίφημη διαδικασία του Βερολίνου για τη Λιβύη, πάνω που χωρέσαμε και εμείς.<br /><br />Η διαρροή έγινε από τον Τσαβούσογλου και συμφωνώ με τον Μιχάλη Ιγνατίου ότι στόχο είχε το διχασμό του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Επιπρόσθετα, μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως από τη στιγμή που η Τουρκία έκανε μια τέτοια διαρροή, ''έκαψε'' και την όποια συζήτηση καθώς τη θεώρησε μη-συμφέρουσα. Μη μας κάνει εντύπωση. Η Τουρκία αποθρασύνθηκε τόσο πολύ ώστε το 50-50 ακόμη και όταν πρόκειται για απαλλοτρίωση της κυριαρχίας άλλου, δεν της αρκεί. Καλόμαθε η Τουρκία σε Συρία και σε Λιβύη, εκεί που τα αντιεροπορικά χρησιμοποιούν ως βάση τους αγροτικά αυτοκίνητα.<br /><br />Για το Βερολίνο κάθε ευρωπαϊκή υπόθεση είναι ''ξεχωριστή'' μέχρι κυριολεκτικά να την ξεφορτωθεί με λύσεις του τύπου ''θάψιμο σκουπιδιών κάτω από το χαλί''. Η Γερμανία δεν έδρασε καν στο ζήτημα της Ουκρανίας. Δια στόματος της κυρίας Μέρκελ σε ομιλία της στο Business Insider, ''πρέπει να θυμηθούμε το πώς κατέρρευσε η ΕΣΣΔ... Ας κάνουμε υπομονή να γίνει έτσι και με την Ουκρανία''. Η Γερμανία δεν επιθυμεί να έχει τις ευθύνες ενός ηγεμόνα (πιο ισχυρή χώρα της ΕΕ) αλλά μόνο τα κέρδη του.<br /><br />Κατά τα άλλα υπάρχει και η χειρότερη περίπτωση που είναι πολύ πιο πιθανή. Η Γερμανία επιθυμεί να έχει ειδικές σχέσεις με την Τουρκία ώστε να γίνει το μακρύ χέρι της στη Μέση Ανατολή. Η προσώρας αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή δημιουργεί κενά. Η Γερμανία δεν επιθυμεί καμία ευρωπαϊκή χώρα να αναλάβει περιφερειακό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο γιατί αυτό αυτόματα θα φέρει αλλαγή των υφιστάμενων συσχετισμών ισχύος εντός της ΕΕ, πράγμα που το Βερολίνο απεύχεται παρά το ότι είναι κάτι παραπάνω από αναπόφευκτο να γίνει.<br /><br />Στο ακόλουθο όμως δεν φταίνε οι Γερμανοί: Η Ελλάδα μέσα σε πέντε έτη ήταν το ''υπάκουο'' παιδί και ειδικά στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών, η Ελλάδα έχασε μεγάλο μέρος της αποτρεπτικής της φήμης. Η Γερμανία θεωρεί ότι όπως πέρασαν οι Πρέσπες, μπορεί να περάσει και ένα ''Καστελόριζο''. Είπαμε, οι Γερμανοί δεν έχουν εικόνα της ελληνικής κοινωνίας, δεν τους νοιάζει για να έχουν. Επομένως, η γερμανική προεδρία θα μεταχειριστεί τα ελληνοτουρκικά ως ''ελληνοτουρκικά'' και όχι ως ευρωτουρκικά προωθώντας μια fast track συμφωνία, πιο πρόχειρη ακόμη και από αυτήν των Πρεσπών. Μην ξεχνάμε ότι η ΕΕ έγινε δέσμια της Τουρκίας μέσα από την αποτυχημένη συμφωνία την οποία καθοδήγησε το Βερολίνο για το προσφυγικό.<br />Ο υπερπόντιος εξισορροπητής λείπει: Αφήστε μήνυμα<br /><br />Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε περίοδο εσωστρέφειας. Ο Λευκός Οίκος θα ασχοληθεί με την Τουρκία μόνο αν ο ένοικός του δει τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη να έχει πιθανότητες επανεκλογής. Αν δεν έχει, δε θα ασχοληθεί γιατί με βάση όσα λέει ο Μπόλτον στο βιβλίο του, Τραμπ και Ερντογάν έχουν αγαστές επαγγελματικές σχέσεις. Αν λοιπόν ο Τραμπ μετά ιδιωτεύσει, τότε δεν έχει κανέναν λόγο να επιτεθεί στον Ερντογάν. Επίσης, στην Ουάσινγκτον ακούγεται πως η κόρη του Τραμπ έχει φιλοδοξίες να διεκδικήσει το χρίσμα στις εκλογές του 2024. Η διπλωματία των γαμπρών σε αυτήν την περίπτωση δεν θα έχει τέλος.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, από την 11η Σεπτεμβρίου η αμερικανική νομοθεσία δίνει περισσότερες αρμοδιότητες στον πρόεδρο και έτσι όσο και να χτυπάει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα την Τουρκία, όσες επιστολές και κυρώσεις και αν συντάσσει, ο Λευκός Οίκος (θα) κάνει ό,τι μπορεί να τις βάλει στο συρτάρι. Η μόνη δύναμη που μπορεί μέσα σε μέρες να σταθεροποιήσει την περιοχή (δηλαδή να ''σορτάρει'' την Τουρκία) είναι οι ΗΠΑ και μέχρι τον επόμενο Ιανουάριο, δεν θα ασχοληθούν οι ΗΠΑ με κανέναν εκτός της Κίνας και της σχέσης της με τον COVID-19. Επομένως το πολύ καλό διπλωματικό κεφάλαιο το οποίο έχει δημιουργηθεί μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ θα εξαφανιστεί σε περίπτωση που ''κάψουμε'' την επιρροή των ΗΠΑ στην Τουρκία, προτιμώντας τους Γερμανούς ως διαμεσολαβητές, όταν μάλιστα δεν κατάφεραν να διαμεσολαβήσουν σε κανέναν από τους πολέμους στα Βαλκάνια.<div> <br />Η Ρήτρα Αμυντικής Συμφωνίας με τη Γαλλία ως ''διαμεσολάβηση''<br /><br />Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει από καμία διαμεσολάβηση. Δεν επιθυμεί πολυμερείς διαπραγματεύσεις. Επιθυμεί με εκβιασμούς να πάει την Ελλάδα σε μια διμερή διαπραγμάτευση. Μεταξύ πολυμερούς διαπραγμάτευσης και πολέμου, η Τουρκία επιλέγει τη διμερή διαπραγμάτευση γιατί τίποτε από τα άλλα δύο δεν τη συμφέρει και ας ακούγεται παράξενο σε όσους μας διαφήμιζαν τα εγχώρια οπλικά συστήματα της Τουρκίας που ''τυφλώθηκαν'' σε ένα προληπτικό χτύπημα το οποίο ακόμη ψάχνουν.<br /><br />Η Ελλάδα έχει επιλέξει πολύ σωστά έναν σύμμαχο ο οποίος σύντομα θα προαχθεί σε στρατηγικό εταίρο. Μιλάμε πάντα για τη Γαλλία. Το Παρίσι δεν αφήνει τα δισεκατομμύρια που έχει επενδύσει σε αναπτυξιακή βοήθεια σε Αίγυπτο, Ιορδανία, Βόρεια και Υποσαχάρια Αφρική για να δει την Τουρκία να φέρνει το ριζοσπαστικό Ισλάμ. Η Μεσόγειος είναι για τη Γαλλία ο ζωτικός της χώρος και η Ελλάδα με την Κύπρο, αποτελούν για το Παρίσι τα προκεχωρημένα της φυλάκια. Αν υπογραφτεί (κάτι που φαίνεται να γίνεται πράξη) μια στρατιωτική συμφωνία βάσει της οποίας Ελλάδα και Γαλλία θα υποχρεούνται η μια να σταθεί αρωγός της άλλης σε περίπτωση που μια από τις δυο χώρες δεχθεί επίθεση, αυτό θα αποτελεί την πιο αποτελεσματική διαμεσολάβηση η οποία, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, είναι και η πιο αποτελεσματική καθώς υπακούει στην αποτροπή.<br /><br />Η Γαλλία που αποκάλεσε ''εγκεφαλικά'' νεκρό το ΝΑΤΟ και που θεωρεί και εκείνη ότι η γερμανική προεδρία δεν επιθυμεί να μεριμνήσει για τα ζωτικά της συμφέροντα που πολύ απλά συγκρούονται με του Βερολίνου, προτιμά να δράσει αποφασιστικά και να μιλήσει στην Τουρκία στη γλώσσα που ακούει. Σύμφωνα με φήμες, η Τουρκία έμαθε ήδη... γαλλικά εδώ και κάποιες μέρες στη Λιβύη.</div> <div> <br />Μια αιρετική ανάγνωση για την Αγία Σοφία<br /><br />Η Τουρκία οδεύει με φρενήρη ταχύτητα στον βαρβαρισμό. Ο Bernard Lewis, κορυφαίος στα θέματα Μέσης Ανατολής, τα έβλεπε ''μαύρα'' για την Τουρκία από το 2011. Σήμερα οι Τούρκοι τον επιβεβαιώνουν. Η Άγκυρα απαντά σε γλώσσα Σελτζούκων και Οθωμανών και το ημερολόγιο δείχνει αιώνες πίσω για μια έτσι κι αλλιώς πολιτικά μη προηγμένη χώρα που δεν θέλησε ποτέ να κάνει το δικό της πολιτισμικό άλμα.<br /><br />Η Αγία Σοφία έγινε τζαμί γιατί ίσως ο Ερντογάν κατάλαβε ότι δεν μπορεί να ευχαριστήσει τους ένθερμους υποστηρικτές του, είτε αυτοί ασπάζονται ''ιδέες'' της Αλ Κάϊντα, είτε των πολιτικών του συνεταίρων, Γκρίζων Λύκων. Δεν του βγαίνουν τα κουκιά για πόλεμο στο Αιγαίο οπότε για να δώσει υποκατάστατο φανατισμού από τον οποίον τρέφονται εκατομμύρια-εκατομμυρίων ψηφοφόρων, αποφάσισε να κάνει τέμενος την Αγία Σοφία. Είναι άλλωστε γνωστό ότι αυτοί οι ψηφοφόροι σε λίγο θα χάσουν τα ψυγεία (που κατά δήλωση του Ερντογάν, με περηφάνεια έδωσε σε κάθε σπίτι Τούρκου μέσα από τις πολιτικές του) λόγω της οικονομικής κατάρρευσης που πλησιάζει.<br /><br />Παρόλα αυτά, η Αγία Σοφία συσπείρωσε ακραίους ισλαμιστές σε όλον τον κόσμο, όμως δε θα συσπειρώσει και μουσουλμανικά ή/και αραβικά κράτη. Η Τουρκία έκανε το μοιραίο λάθος να διεκδικήσει τα σκήπτρα από παραδοσιακές δυνάμεις του Ισλάμ όπως είναι η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και η Αίγυπτος. Η καμπάνα χτυπάει όμως και για το Ισραήλ το οποίο έχει πάντα την ανησυχία μιας έξαρσης αντισημητισμού. Όλοι οι ακραίοι ισλαμιστές μετά την Αγία Σοφία θα ζητήσουν και την Ιερουσαλήμ. Η Τουρκία έχει αποκτήσει σοβαρούς εχθρούς που πλην της Γαλλίας, της Ελλάδας και της Αυστρίας δεν είναι Ευρωπαίοι.<br /><br />Συμπερασματικά, το κεντρικό μου επιχείρημα έχει ερωτηματικό. Αν κάναμε για δέκα χρόνια έναν άψογο σχεδιασμό εξωτερικής εξισορρόπησης και περιφερειοποιήσαμε τα προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία αφήνοντας πίσω τους ευσεβείς και καταδικασμένους σε αποτυχία- πόθους της Συμφωνίας του Ελσίνκι, γιατί να κάνουμε κάτι που θέλουμε από το 2010 να αποφύγουμε; Γιατί να απαξιώσουμε την στρατηγική που με κόπο δημιουργήσαμε;<br /><br />Σκοπός μιας διαμεσολάβησης, πέραν του να είναι έντιμη και να μην έχει ''νικητές και χαμένους'' είναι και να μην τη ζητήσουμε εμείς. Αυτό σημαίνει ένδειξη αδυναμίας. Αν τη ζητούν οι Γερμανοί, ευχαρίστως να πηγαίνουμε να ανταλλάζουμε απόψεις εκτός και αν το Βερολίνο υιοθετήσει τις ελληνικές θέσεις. Γιατί να την ζητήσουμε εμείς; Δεν υπάρχει κανένας λόγος όταν μια Τουρκία βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης (με ό,τι αυτό συνεπάγεται) και θεωρείται ταραξίας από αραβικά κράτη και από χώρες σαν τη Γαλλία και το Ισραήλ, να της δώσουμε όσα δεν θα έπαιρνε ούτε όταν είχε διψήφιους ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν πρόκειται σαν Ελλάδα να προδώσουμε ποτέ τον ειρηνικό μας χαρακτήρα, δεν θα επιτεθούμε πρώτοι στην Τουρκία, αυτό δε σημαίνει όμως και ότι θα γίνουμε ο κλάδος της σωτηρίας της.<br /><br /><a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να δεχθεί τώρα γερμανική «διαμεσολάβηση»

Αλέξανδρος Δρίβας Η Γερμανία στην καλύτερη περίπτωση βλέπει την ελληνοτουρκική έριδα ως βαρίδι. Η γερμανική προεδρία της ΕΕ θα μεταχειρι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το plan B της Τουρκίας δεν έχει σχέση με διπλωματία αλλά με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp1jXvN03SGURhINyWbGD9AOM_qS7gpq6nliIRnTD7YyXtDzn-gV5bzXl2dh13cjeW7eY7Cgffj1PJDkCGvUxHWAk0QI9bmk60ycLHnPtttS0pCE_CPkqS9h2roI3Zct4YWY4cwOfo3Dg/s1600/limnos_Sea-Sparrow-aigaio.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="694" data-original-width="1222" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhp1jXvN03SGURhINyWbGD9AOM_qS7gpq6nliIRnTD7YyXtDzn-gV5bzXl2dh13cjeW7eY7Cgffj1PJDkCGvUxHWAk0QI9bmk60ycLHnPtttS0pCE_CPkqS9h2roI3Zct4YWY4cwOfo3Dg/s640/limnos_Sea-Sparrow-aigaio.webp" width="640" /></a></div> <br />Οι διπλωματικοί παράγοντες στην Ελλάδα και την Τουρκία φαίνεται ότι κάνουν τη δική τους προσπάθεια ώστε να πέσουν οι τόνοι στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Αυτό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που η Τουρκία αποφασίσει ότι σταματά αρχικά την ρητορική των προκλήσεων, οι οποίες λειτουργούν ως ντόμινο διότι αμέσως μετά ακολουθούν οι προκλητικές ενέργειες. Υπερπτήσεις, παραβιάσεις FIR, Εναέριου Χώρου, Χωρικών Υδάτων και τόσα άλλα.<br /><br />Έτσι λένε με νόημα ανώτατες στρατιωτικές πηγές, οι οποίες δεν παύουν να βρίσκονται σε εγρήγορση, διότι καταλαβαίνουν ότι πίσω από αυτή τη διπλωματία της Τουρκίας, υπάρχει ήδη σχεδιασμένο το επόμενο σοβαρότατο προκλητικό βήμα, το οποίο πιθανότατα θα κλείσει ξανά την πόρτα επικοινωνίας που προσπαθούν- τουλάχιστον από την Ελληνική πλευρά- να κρατήσουν ανοιχτή οι διπλωμάτες.<br />Το γεγονός πως η Τουρκία, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο έχει αποφασίσει ότι θα θίξει κυριαρχικά συμφέροντα της Ελλάδας, έχει φανεί καιρό, με την δημοσιοποίηση της συμφωνίας του παράνομου μνημονίου που έκανε με τη Λιβύη. Άρα ο μονόδρομος για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι η προετοιμασία για την υπεράσπιση αυτών των δικαιωμάτων.<br /><br />Για το Επιτελείο, η αποστολή ενός ερευνητικού σκάφους από την Τουρκία σε «hot» σημεία της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι κάτι δεδομένο και πάνω σε αυτό εργάζονται, εξετάζοντας κάθε είδους επιχειρησιακό πλάνο, αλλά και τη συνέχεια αυτού.<br /><br />Το καλοκαίρι, όπως φαίνεται και με τη διπλωματία να πρωτοστατεί, ίσως είναι ήρεμο, αν και το «κάρφωμα» Τσαβούσογλου δείχνει τη θέληση να «χαλάσει την μαγιά». Στο Ελληνικό Επιτελείο λένε ότι από τα τέλη Αυγούστου και μετά θα πράξει ότι έχει σκοπό να κάνει η Τουρκία, χωρίς όμως να μην πιστεύουν και σε μια κίνηση από την Άγκυρα, αιφνιδιασμού εν μέσω θέρους.<br /><br />Ο ίδιος ο Στρατηγός, Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, Κωνσταντίνος Φλώρος κατά την ανάληψη των καθηκόντων του είχε πει:<br />«Βασική και προεξάρχουσα αποστολή είναι η αποτροπή. Δεν υπάρχουν πολλές συνταγές γι’ αυτό. Είναι μία και είναι απλή, περιέχεται δε σε όλη τη σχετική αμυντική βιβλιογραφία και στα στρατιωτικά εγχειρίδια. Ονομάζεται «προς πόλεμο προπαρασκευή» και είναι η μοναδική οδός για τη διαρκή ειρήνη».<br /><br /><br />Επίτευξη της εγρήγορσης μόνο μέσω ασκήσεων<br /><br />Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που ο Αρχηγός, σε αγαστή συνεργασία με τους Αρχηγούς των Επιτελείων, έχει λάβει την απόφαση ότι το καλοκαίρι θα κυλήσει όχι μόνο με τη διαρκή εγρήγορση, αλλά και με έναν κύκλο ασκήσεων, με τις περισσότερες να γίνονται στο Αιγαίο.<br /><br />Αν και θεωρητικά βρισκόμαστε σε μέρες που ήδη έχουν ενεργοποιηθεί τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (σ.σ. Η Τουρκία ουδέποτε τα έχει τηρήσει), με τις ασκήσεις να περιορίζονται ή και να σταματούν, Πολεμικό Ναυτικό, Πολεμική Αεροπορία και Στρατός Ξηράς δεν έχουν σταματήσει τις ασκήσεις.<br /><br />Τα ΜΟΕ ισχύουν για το ανατολικό τμήμα του Αιγαίου όπου εκεί η παρουσία του Λιμενικού, του Πολεμικού Ναυτικού και των Αμφίβιων δυνάμεων των Καταδρομών, συνεχίζουν τον αγώνα που δίνουν για το μεταναστευτικό.<br />Πιο δυτικά όμως το Πολεμικό Ναυτικό, καταμεσής του Αρχιπελάγους δεν έχει σταματήσει τις ασκήσεις. Και αυτός είναι ένας τρόπος, όπως εξηγούν Αξιωματικοί, να παραμένουν τα πληρώματα των μονάδων επιφανείας στην απαιτούμενη εγρήγορση που πρέπει να υπάρχει αυτό το διάστημα.<br /><br />Αλλά κι όταν οι ερωτήσεις που γίνονται για τις τόσες ασκήσεις και τα μεγάλα διαστήματα εν πλω στο Πολεμικό Ναυτικό, Επιτελείς από τον Στόλο εξηγούν πως όταν το πλήρωμα ενός πλοίου βρίσκεται εν πλω μεγάλο χρονικό διάστημα, γίνεται πολύ περισσότερο «μάχιμο» κι έτοιμο ν’ ανταπεξέλθει στις αντιξοότητες.<br /><br />Βεβαίως η κόπωση των στελεχών είναι κάτι που αναγνωρίζεται απ’ όλους κυρίως επειδή και με την επιστροφή τους στο ναύσταθμο, οι ίδιοι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για την επανεξυπηρέτηση του πλοίου ώστε να είναι και πάλι έτοιμο για τον απόπλου.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το plan B της Τουρκίας δεν έχει σχέση με διπλωματία αλλά με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας

Οι διπλωματικοί παράγοντες στην Ελλάδα και την Τουρκία φαίνεται ότι κάνουν τη δική τους προσπάθεια ώστε να πέσουν οι τόνοι στις Ελληνοτουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: “Κάτι πρέπει να αλλάξει πριν μας βαρεθεί ο από μηχανής Θεός της Ελλάδος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA1f6VNv5VstED4jJLx6GwavvMrGtFIQrrIEoEpGAFqzfDdrdwAmf5aE0Ry20YxW70hcECMxWiP9vwmcOpu69CrPzOr2Xu1ChwsFwAdHpbExpor_bNmiF-E0ojAm07Tr3tlCAP8K8GkSk/s1600/greece_turkey.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="463" data-original-width="696" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA1f6VNv5VstED4jJLx6GwavvMrGtFIQrrIEoEpGAFqzfDdrdwAmf5aE0Ry20YxW70hcECMxWiP9vwmcOpu69CrPzOr2Xu1ChwsFwAdHpbExpor_bNmiF-E0ojAm07Tr3tlCAP8K8GkSk/s640/greece_turkey.png" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ*</b><br />Όλα δείχνουν ότι στο εξής και για το ορατό μέλλον η Αγ. Σοφία θα λειτουργεί ως τζαμί. Ο Πρόεδρος Ερντογάν χρησιμοποιεί το θρησκευτικό συναίσθημα τόσο των Τούρκων όσο και των απανταχού Μουσουλμάνων, για οφέλη που υπηρετούν το κόμμα του αλλά κυρίως τις αναθεωρητικές, περιφερειακές τουρκικές φιλοδοξίες. Η σχετική απόφαση και η όλη μεθόδευση ήταν καλά σχεδιασμένη, με υψηλούς συμβολισμούς και πολλούς αποδέκτες. Οι χριστιανικές διαμαρτυρίες και οι πολιτικές χλιαρές αντιδράσεις της Δύσεως αλλά της ορθόδοξης Ρωσίας δεν πρόκειται να αναιρέσουν το γεγονός αυτό. Όταν τίθεται θέμα κρισίμων επιλογών τα γεωπολιτικά κριτήρια υπερισχύουν των θρησκευτικών και πολιτισμικών αντιστοίχων. Μοναδική ίσως περίπτωση αλλαγής πολιτικής συμπεριφοράς κυβερνήσεων αποτελεί η συμπαγής πίεση της κοινής γνώμης (ψηφοφόροι) μετά από κατάλληλη μεταστροφή της.<br /><br />Η αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής απαιτεί συνολική και συντεταγμένη ανάληψη ενεργειών. Ελλείψει διαχρονικής, διακομματικής, ίσως δε και αυτόφωτης Εθνικής Στρατηγικής, η Ελλάς συνήθως αντιδρά ανακλαστικά, σπασμωδικά και βραχύβια σε κάθε τουρκική πρωτοβουλία αναλώνοντας σημαντικό πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο σε μεμονωμένα γεγονότα. Η πρόκληση της μετατροπής της Αγ. Σοφίας σε τέμενος, θα πρέπει να ενταχθεί στην συνολική αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής και ως θέμα με διεθνείς διαστάσεις ενδεχομένως να δημιουργεί μία στρατηγική ευκαιρία προς αξιοποίηση.<br /><br />Στις διεθνείς σχέσεις, η αποτελεσματικότητα της διπλωματίας μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ειδικό βάρος της χώρας (εθνική ισχύς, αξιοπιστία, αυτονομία κ.λπ.). Απαιτείται ακόμη οργανωμένη κρατική στρατηγική επικοινωνία ικανή να απευθύνεται μεθοδικά, έγκαιρα και πειστικά προς τους εκάστοτε αποδέκτες (target groups) με αφηγήματα βασισμένα σε επιλεγμένα επιχειρήματα και με ταυτόχρονες υποστηρικτικές ενέργειες. Αποδέκτες των εθνικών αφηγημάτων δυνατόν να είναι Κυβερνήσεις, Διεθνείς Οργανισμοί, μη κρατικά κέντρα σκοπιμότητος, καθώς και η κοινή γνώμη (π.χ. Δυτική, Ρωσική, Αραβική, Τουρκική, Ελληνική).<br /><br />Το οπλοστάσιο επιχειρημάτων κατά της Τουρκίας είναι πλούσιο, ανεξάντλητο και πραγματικό (όχι αποτέλεσμα μαύρης προπαγάνδας), εστιαζόμενο ενδεικτικά στα ακόλουθα:<br /><ul> <li>Επεκτατική πηγή αστάθειας στην Α. Μεσόγειο που απειλεί την διεθνή ειρήνη, την συνοχή του ΝΑΤΟ καθώς και κράτη της περιοχής.</li> <li>Παραβιάζει διαρκώς το Διεθνές Δίκαιο (εισβολή σε Κύπρο, Συρία, Ιράκ, Λιβύη, συμφωνία θαλασσίων ζωνών με Κυβέρνηση Σάραζ, διεκδικήσεις κατά Ελλάδος και Κύπρου κ.λπ.).</li> <li>Ο υπερεξοπλισμός της (συμβατικός προς το παρόν και εν δυνάμει πυρηνικός) προκαλεί διλήμματα ασφαλείας σε γειτονικά κράτη.</li> <li>Τυχόν τουρκικός έλεγχος της Κύπρου δεν ακρωτηριάζει μόνο την Ελλάδα αλλά ελέγχει και αποκόπτει την μοναδική κατεύθυνση επικοινωνίας του Ισραήλ με την Δύση.</li> <li>Επιλέγει να διαχωρισθεί από την Δύση και να ηγηθεί του Ισλάμ (Χαλιφάτο) με ότι αυτό αντιπροσωπεύει. Η βεβήλωση του εμβληματικού χριστιανικού ναού της Αγ. Σοφίας αποτελεί ένα ακόμη μήνυμα της εν λόγω επιλογής (Οι Ρεπουμπλικάνοι Αμερικανοί συντηρητικοί χριστιανοί ψηφοφόροι θα πρέπει να τύχουν ιδιαιτέρας ενημερώσεως επί του θέματος αυτού).</li> <li>Χρησιμοποιεί τους Μουσουλμάνους μετανάστες καθώς και τις τουρκικές μειονότητες στην Ευρώπη εκβιαστικά προς διείσδυση στην Δύση και αποκόμιση οφέλους.</li> <li>Προσπαθεί να αποκτήσει επιρροή, πρόσβαση και βάσεις στην Β. Αφρική (μαλακό ευρωπαϊκό υπογάστριο) με αντίστοιχο εκτοπισμό παραδοσιακών ευρωπαϊκών κρατών.</li> <li>Αν και μέλος του ΝΑΤΟ, η πολιτική της αποπνέει αναξιοπιστία (επιτήδειος ουδέτερος) αφού συνεργάζεται με την Ρωσία από την οποία αγοράζει στρατιωτικό υλικό αιχμής.</li> <li>Προσπαθεί να ηγηθεί του κινήματος των Αδελφών Μουσουλμάνων. Υποθάλπει και χρησιμοποιεί την ισλαμική τρομοκρατία στην Μ. Ανατολή, την Αφρική και την Δύση.</li> <li>Στο εσωτερικό, ο εξισλαμισμός της χώρας, τα οικονομικά προβλήματα, η έλλειψη κράτους δικαίου και ο αυταρχισμός καθιστούν επισφαλείς τις εμπορικές επενδύσεις.</li> <li>Αποδεικνύεται περίτρανα ότι ουδέποτε υπήρξε Δημοκρατία, καθ’ όσον οι Δημοκρατίες αποτελούν λαϊκές κατακτήσεις και δεν ιδρύονται με Προεδρικά διατάγματα.</li> <li>Αποτελεί ιστορικά ξένο σώμα στην ευρύτερη περιοχή αφού το κράτος αυτό έχει κτισθεί επάνω στα ερείπια γηγενών πολιτισμών, πληθυσμών και μνημείων (π.χ. Έλληνες, Αρμένιοι, Άραβες, Κούρδοι κ.λπ.).</li> <li>Η ευρωπαϊκή προάσπιση των ελληνικών και κυπριακών ζωτικών συμφερόντων από την τουρκική απειλή υπηρετεί ευρωπαϊκά ζωτικά συμφέροντα.</li> <li>Αποτελεί θέμα κύρους για την υπερδύναμη των ΗΠΑ όπως μην απειλείται, γελοιοποιείται και εκβιάζεται από την Τουρκία, άνευ σχετικών επιπτώσεων.</li> <li>Βαρύνεται ιστορικά με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.</li> <li>Στο εσωτερικό υπάρχουν πλέον των 70 εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων οι οποίες ίσως αποτελούν το πλέον αξιόλογο έμψυχο δυναμικό του κράτους αυτού. Οι βιαίως εξισλαμισθείσες αυτές μειονότητες θα πρέπει να γνωρίσουν τις ιστορικές ρίζες τους και σταδιακά να καταστούν υπερήφανες για αυτό που ήταν και όχι για αυτό που είναι. </li> <li>Η βιαιότητα και βαρβαρότητα της Τουρκίας είναι δεδομένη, ανεξάρτητη κυβερνήσεων, ιστορικά τεκμηριωμένη και αποτυπώνεται διαχρονικά σε ατέλειωτη σειρά σχετικών εντυπώσεων και περιγραφών επιφανών προσωπικοτήτων της Δύσεως όλων των εποχών.</li> <li>Υπάρχει πολιτισμικό χάσμα με την Δύση. Είναι αξιοσημείωτο ότι λαός δεκάδων εκατομμυρίων δεν έχει να επιδείξει επιτεύγματα στην τέχνη και τον πολιτισμό (έργα τέχνης, βραβεία Νόμπελ κ.λπ.). Οι ξεναγοί στην Τουρκία επιδεικνύουν αριστουργήματα άλλων πολιτισμών (κυρίως του ελληνικού) και τζαμιά.</li> </ul> Δυστυχώς στην Ελλάδα της προχειρότητος, αντί παγίας πολιτικής εθνικής συγκλίσεως, καταγράφονται απόψεις και ενέργειες σχιζοφρενικού τύπου, αναλόγως της ιδεολογικής και κομματικής προελεύσεως. Διαπνεόμενοι από το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» και την ουτοπική ιδεοληψία «κατευνασμού του θηρίου» προσπαθούσαμε σκληρά, επί δεκαετίες, να πείσουμε τους σκεπτικούς Ευρωπαίους για το αναγκαίο της εντάξεως της Τουρκίας στην ΕΕ. Αποτρέπουμε φραστικά την Τουρκία δίχως να αυξάνουμε τις αμυντικές δαπάνες στο ελάχιστο. Οι διεθνιστές αριστεροί πολιτικοί μας ισχυρίζονται ότι Έλληνες και Τούρκοι εργάτες είναι αδέλφια που καταπιέζονται και διχάζονται από το Δυτικό ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο. Οι παγκοσμιοποιημένοι κοσμοπολίτες πολιτικοί αφαιρούν ή αλλοιώνουν κάθε επίμαχο στοιχείο τουρκικής φρικαλεότητος ή προγονικής δικαιολογημένης απέχθειας, από τα βιβλία της Ιστορίας που θα έθιγε την «ειρηνική συνύπαρξη» των δύο λαών» και με τηλεοπτικές σειρές περιγράφουν την μεγαλοψυχία και την δικαιοσύνη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έναντι των υπηκόων της.<div> <br /></div> <div>  Η «ελληνοτουρκική φιλία» και τα «ζωτικά τουρκικά συμφέροντα» αναδύονται εμβόλιμα, υποστηριζόμενα από εγχώριους διανοουμένους, Ινστιτούτα, συμβούλους, αναλυτές και ενισχυόμενα με απονομές βραβείων «Ιπεκτσί». Ο «κοινός πολιτισμός» του Καραγκιόζη, του μπακλαβά, του σαλεπιτζή και του τσιφτετελιού, τονίζεται με πάθος. Θρησκευόμενοι κύκλοι διαλαλούν την «καθ’ ημάς Ανατολή» στην οποία ανήκει το γένος (και όχι έθνος) των Ελλήνων και εστιάζουν τα βέλη τους προς την «μοχθηρή», «διεφθαρμένη» και «αιρετική» Δύση που υπονομεύει τους δύο λαούς. Οι Δήμαρχοι διαγκωνίζονται προκειμένου οι πόλεις τους να «αδελφοποιηθούν» ή να συνδιοργανώσουν πολιτιστικές παραστάσεις με Γενιτσάρους ή και να δώσουν ονόματα σφαγέων Τούρκων ηγετών σε κεντρικούς δρόμους. Απαραίτητη πολιτική προεκλογική κίνηση πολιτικών του Βορρά αποτελεί η φωτογράφηση με τον Τούρκο Πρόξενο της Κομοτηνής. Τέλος δε πολλοί ανενημέρωτοι συμπολίτες μας αφού σκουπίσουν τα δάκρυά τους για την Αγ. Σοφία και συντετριμμένοι μαζέψουν τα κομμάτια τους, σύντομα θα μεταβούν εκ νέου για διακοπές και φθηνά ψώνια στην Πόλη.<br /><br />Κύριοι ας συνέλθουμε. Είμαστε έθνος ανάδελφο και η διεθνής κοινότητα μας πιέζει να εκχωρήσουμε κυριαρχία διαπραγματευόμενοι. Οι επώδυνες ή επαχθείς Συμφωνίες υπό καθεστώς πειθαναγκασμού αποφεύγονται μόνον όταν υπάρχει ισορροπία στον συσχετισμό ισχύος και έχει εκδηλωθεί πειστική πολιτική πρόθεση χρήσεως της ισχύος αυτής. Οι πολιτικοί μας εγκατέλειψαν δυστυχώς τις ένοπλες δυνάμεις επί 20 έτη. Εάν μεταμελούνται, έστω και τώρα, ας τις ενισχύσουν με άμεσες διαδικασίες (αρχή από την θητεία, εφεδρεία, πλήρη διαθεσιμότητα υφισταμένων μέσων, όπλων και υλικού, απόκτηση ασυμμέτρων δυνατοτήτων κ.λπ.). Κάτι πρέπει να αλλάξει πριν είναι αργά και μας βαρεθεί ο από μηχανής Θεός της Ελλάδος. <br /><br /><b><i>*Επίτιμος Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων<br />Αντιπρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.</i></b><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: “Κάτι πρέπει να αλλάξει πριν μας βαρεθεί ο από μηχανής Θεός της Ελλάδος

Γράφει ο Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος ΠΝ* Όλα δείχνουν ότι στο εξής και για το ορατό μέλλον η Αγ. Σοφία θα λειτουργεί ως τζαμί. Ο Πρόεδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κλιμακώνεται η «κρίση των αλιευτικών» - Από τις Κυκλάδες πήγαν στο Φαρμακονήσι - Πάλι ο άνεμος τα μετακίνησε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9QAgLUaPc-y_qW96cOdBXhz63TSRBu9UA3lt215DKCccPC165_VIEujWyvXPCi7G_FSpUPJgtu9LYUm2HMnYcyAJ318v_sK5K9dT1yu9CcJFLAxoLGPIxgLV23-XyW1Y8sHCmzD1l54/s1600/34558855521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhC9QAgLUaPc-y_qW96cOdBXhz63TSRBu9UA3lt215DKCccPC165_VIEujWyvXPCi7G_FSpUPJgtu9LYUm2HMnYcyAJ318v_sK5K9dT1yu9CcJFLAxoLGPIxgLV23-XyW1Y8sHCmzD1l54/s640/34558855521.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br />Υπάρχει σοβαρό ζήτημα πλέον με την ανακοίνωση του ΛΣ-ΕΛΑΚΤ για την πολυήμερη παραμονή των τουρκικών αλιευτικών ανοιχτά της Μυκόνου η οποία έχει διασταυρωθεί από πολλαπλές πηγές και έχει στοιχιοθετηθεί πως ξεκίνησε από τις 27 Ιουνίου.<br /><br />Υποτίθεται ότι αγκυροβόλησαν έξω από την Μύκονο και δεν ψάρευαν, λόγω του «κακού καιρού» και του... αέρα.<br /><br /> Χθες αργά το απόγευμα τα τουρκικά αλιευτικά άρχισαν να απομακρύνονται από τη Μύκονο, για να αγκυροβολήσουν και πάλι σε ελληνικό νησί και συγκεκριμένα στο Φαρμακονήσι.<br /><br />Μιλάμε για μεγάλα αλιευτικά σκάφη 30 μέτρων που είχαν ξεκινήσει από την Αδριατική και ακόμα βρίσκονται εντός του Αιγαίου.<br /><br />Έτσι λοιπόν η Τουρκία αντί της «πολιτικής των κανονιοφόρων» ασκεί τώρα την «πολιτική των αλιευτικών». Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι τα αλιευτικά μπορεί να κρύβουν κλωβούς υποκλοπών, πρακτική που η ΜΙΤ χρησιμοποιεί κατά κόρον επί δεκαετίες.<br /><br />Φυσικά η ανακοίνωση του Λιμενικού δημιουγεί ζήτημα γιατί δεν επαληθεύεται από τα γεγονότα και δείχνει να έχει συνταχθεί κατόπιν πίεσης από την πολιτική ηγεσία στην λογική να μην γίνει «θόρυβος».<br /><br />Υπενθυμίζουμε την ανακοίνωση: <br /><br /><i>«Με αφορμή δημοσιεύματα περί δήθεν αλίευσης από αλιευτικά σκάφη σημαίας Τουρκίας εντός των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων, από το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής διευκρινίζεται ότι πρόκειται για αλιευτικά τα οποία μεταφέρουν ιχθυοκλωβούς με αλίευμα από τη θάλασσα της Μεσογείου με προορισμό την Τουρκία, αλλά λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών αναγκάστηκαν να προστατευθούν από τον καιρό, εντός των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων.<br /><br />Τα εν λόγω σκάφη κινούνται με πολύ μικρή ταχύτητα και μόλις βελτιωθούν οι καιρικές συνθήκες θα κατευθυνθούν στον τελικό προορισμό τους, που είναι τα έναντι Τουρκικά παράλια».</i><br /><br />Να υπενθυμίσουμε ότι μαρτυρία κατοίκου της Τήνου διαψεύδει την κυβέρνηση για τα τουρκικά αλιευτικά τα οποία όχι μόνο ψάρευαν κοντά στις ακτές της Μυκόνου αλλά βρίσκονταν στις Κυκλάδες από τις 27 Ιουνίου!<br /><br />«Αυτά πηγαινοέρχονται πάνω – κάτω σε όλες τις Κυκλάδες» δήλωσε στο Open ο Ραφαήλ Απέργης εκφράζοντας παράλληλα την άποψή του ότι «όλο αυτό το διάστημα δεν μπορεί να είναι εκεί λόγω καιρού. Ανέφερε επίσης πως κατά καιρούς τουρκικά πλοία περνούν από τα νησιά των Κυκλάδων χωρίς ωστόσο να ψαρεύουν ή να βρίσκονται στο ίδιο σημείο για μέρες.» <br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κλιμακώνεται η «κρίση των αλιευτικών» - Από τις Κυκλάδες πήγαν στο Φαρμακονήσι - Πάλι ο άνεμος τα μετακίνησε;

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Υπάρχει σοβαρό ζήτημα πλέον με την ανακοίνωση του ΛΣ-ΕΛΑΚΤ για την πολυήμερη παραμονή των τουρκικών αλιευτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιοι ήταν πίσω και γιατί απέτυχε το πραξικόπημα του 2016

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvNvTQjkP08tK0875Z70NDMZ-xWfPD7kVoyT3JnbMcCx5GrZLu6sDnpihM3-mNinhresX6H5WTFmZRIZvXdijMdMm8FjW1UoO0eLqOjCLisMlVLD-f4-OUkw23kOM231V2N1p4sJ-HI-Y/s1600/turkey_failed_coup.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvNvTQjkP08tK0875Z70NDMZ-xWfPD7kVoyT3JnbMcCx5GrZLu6sDnpihM3-mNinhresX6H5WTFmZRIZvXdijMdMm8FjW1UoO0eLqOjCLisMlVLD-f4-OUkw23kOM231V2N1p4sJ-HI-Y/s640/turkey_failed_coup.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Με την απόσταση των τεσσάρων ετών που έχουν περάσει από το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, επιβεβαιώθηκε αυτό που είχε αμέσως γίνει εμφανές. Το γεγονός εκείνο αποτέλεσε καθοριστική καμπή στην ιστορία της γειτονικής χώρας. Το πραξικόπημα του 2016 χρησιμοποιήθηκε από τον Ερντογάν ως πολιτικό εργαλείο για να προβεί σε μαζικές εκκαθαρίσεις όχι μόνο στο ευρύτερο κράτος, αλλά ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα.<br /><br />Οι εκκαθαρίσεις του επέτρεψαν να κερδίσει –έστω και οριακά– το δημοψήφισμα του Απριλίου 2017 για τη μετατροπή του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία και στη συνέχεια τις εκλογές του Ιουνίου 2018. Με άλλα λόγια, να μετατραπεί σε απόλυτο σχεδόν κυρίαρχο στην πολιτική σκηνή της γείτονος. Δεν είναι ακόμα απολύτως σαφές τι ακριβώς συνέβη στις 16 Ιουλίου 2016.<br /><br />Ισχύει το επίσημο σενάριο ότι ο Ερντογάν δεν γνώριζε τίποτα; Μήπως πληροφορήθηκε εγκαίρως για τις κινήσεις των πραξικοπηματιών και τις άφησε να εξελιχθούν, έχοντας, όμως, πάρει τα μέτρα του και για την αποτελεσματική καταστολή; Έτσι θα είχε την πολιτικά νομιμοποιητική δικαιολογία για το πογκρόμ που σχεδίαζε. Υπάρχει, τέλος, και το σενάριο που υποστηρίζει ότι η όλη απόπειρα ήταν στημένη εξαρχής από το βαθύ ερντογανικό κράτος.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος δεν χάνει ευκαιρία να κατονομάζει σαν οργανωτή του πραξικοπήματος τον Γκιουλέν και να ζητάει από την Ουάσιγκτον την έκδοσή του στην Τουρκία. Προφανώς, και εξαρχής δεν υπήρχε πιθανότητα οι Αμερικανοί να τον εκδώσουν. Κάτι τέτοιο θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου και πιθανότατα θα εξέθετε τις ΗΠΑ, επειδή θα αποκάλυπτε τις διασυνδέσεις των αμερικανικών υπηρεσιών με την εν λόγω μουσουλμανική αδελφότητα.<br /><br />Ο ισχυρισμός του Ερντογάν ότι το πραξικόπημα έγινε από το δίκτυο Γκιουλέν δεν φαίνεται να αντανακλά την πραγματικότητα. Η αδελφότητα δεν είχε ισχυρά ερείσματα στα ανώτατα κλιμάκια των ενόπλων δυνάμεων. Είχε κάποια ερείσματα στα μεσαία και κατώτερα κλιμάκια. Στο πραξικόπημα φαίνεται να πήραν μέρος και στελέχη της αδελφότητας, αλλά τον πρώτο λόγο τον είχαν ανώτατοι αξιωματικοί, που διατηρούσαν στενούς δεσμούς με την Ουάσιγκτον. Ο νεοσουλτάνος στοχοποιεί τον Γκιουλέν για να καταγγείλει εμμέσως πλην σαφώς τους Αμερικανούς σαν υποκινητές του πραξικοπήματος. Συνεργάτες του Ερντογάν το είπαν και καθαρά.<br /><br />Ένα διαφορετικό πραξικόπημα<br /><br />Το πραξικόπημα απέτυχε επειδή δεν ήταν σαν τα πραξικοπήματα που σφράγισαν τη μεταπολεμική ιστορία της Τουρκίας (1960, 1971 και 1980). Εκείνα τα πραξικοπήματα, όπως και το “βελούδινο” του 1997, τα έκανε συντεταγμένα η ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων ως σύνολο. Και βεβαίως δεν είχαν συναντήσει την παραμικρή αντίδραση. Στη συνείδηση των Τούρκων, άλλωστε, οι ένοπλες δυνάμεις ήταν παραδοσιακά ο εγγυητής του κράτους, γεγονός που εμμέσως πλην σαφώς νομιμοποιούσε την τάση τους να ποδηγετούν την πολιτική ζωή.<br /><br />Πάντα μιλώντας με βάση την επίσημη εκδοχή για τα γεγονότα, σε αντίθεση με τα προηγούμενα, το πραξικόπημα του 2016 το σχεδίασε και το εκτέλεσε μία ομάδα ανώτατων και ανώτερων αξιωματικών. Ομάδα, μάλιστα, που έλεγχε περιορισμένες δυνάμεις. Τις πρώτες ώρες, λόγω του αιφνιδιασμού, φάνηκε πως είχε πιθανότητες να επικρατήσει.<br /><br />Στην πραγματικότητα, όμως, παραβιάσθηκαν οι βασικές αρχές. Το πραξικόπημα δεν εκδηλώθηκε αργά τη νύχτα, αλλά σε ώρα που ο κόσμος κυκλοφορούσε. Οι πραξικοπηματίες δεν είχαν φροντίσει να συλλάβουν αμέσως τον Ερντογάν, τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του. Δεν έκλεισαν τους ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς και το Διαδίκτυο, δεν έλεγξαν τις τηλεπικοινωνίες. Κυρίως δεν είχαν εξασφαλίσει την άμεση σύμπραξη των διοικητών των μεγάλων μονάδων.<br />Η πληροφορία για το πραξικόπημα του 2016 είχε διαρρεύσει<br /><br />Ο λόγος που συνέβησαν τα στοιχειώδη αυτά λάθη, είναι ότι –όπως φάνηκε και από όσα είπε ο ίδιος ο Ερντογάν– η κυβέρνηση είχε πληροφορίες από το μεσημέρι της ίδιας ημέρας (15 Ιουλίου) για ύποπτες κινήσεις στις ένοπλες δυνάμεις. Αυτό υποχρέωσε όσους είχαν αναμιχθεί στη συνωμοσία να επισπεύσουν την εκδήλωση του πραξικοπήματος με τα γνωστά χαοτικά αποτελέσματα.<br /><br />Το πραξικόπημα εξελίχθηκε μπροστά στα μάτια των Τούρκων και όλης της ανθρωπότητας. Ο Ερντογάν είχε την ευκαιρία να απευθυνθεί στους νομιμόφρονες αξιωματικούς και να κινητοποιήσει τους οπαδούς του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι πραξικοπηματίες να βρεθούν αντιμέτωποι όχι μόνο με τον κορμό των σωμάτων ασφαλείας και τις μυστικές υπηρεσίες, που κατά βάση ελέγχονταν από την κυβέρνηση, αλλά και με τμήματα των ενόπλων δυνάμεων που αντιτάχθηκαν.<br /><br />Όταν, μάλιστα, μέλη του κυβερνώντος κόμματος άρχισαν να κατεβαίνουν μαζικά στους δρόμους –σύμφωνα με πληροφορίες καθοδηγούμενοι από κλιμάκια της ΜΙΤ και την ελεγχόμενη από τον Ερντογάν παραστρατιωτική οργάνωση SADAT– και να μην διαλύονται παρά τη –περιορισμένη είναι αλήθεια– χρήση όπλων από στρατιωτικούς, η ζυγαριά άρχισε να γέρνει προς την πλευρά του Τούρκου προέδρου. Όπως φάνηκε, οι στρατιώτες δεν είχαν εντολές, ούτε ήταν έτοιμοι να πυροβολήσουν μαζικά τους διαδηλωτές. Οι περισσότεροι, άλλωστε, θεωρούσαν πως συμμετείχαν σε άσκηση. Το γεγονός αυτό ενισχύει τη θεωρία ότι επρόκειτο για στημένο πραξικόπημα.<br />Ξήλωσε τα δυτικά δίκτυα<br /><br />Σύμφωνα με την τρέχουσα εκδοχή, πάντως, όσοι διοικητές τηρούσαν στάση αναμονής, περιμένοντας να δουν πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, άρχισαν να μπαίνουν στο παιχνίδι για να βρεθούν στην πλευρά του νικητή. Από εκεί και πέρα η αποτυχία του πραξικοπήματος ήταν προδιαγεγραμμένη. Ο Ερντογάν εκμεταλλεύθηκε τη μοναδική ευκαιρία για να εκκαθαρίσει το κράτος από κάθε μη φιλικό στοιχείο και να εδραιώσει το καθεστώς του.<br /><br />Δεκάδες χιλιάδες στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας, των μυστικών υπηρεσιών, αλλά και κάθε δημόσιας υπηρεσίας εκδιώχθηκαν και ένα μεγάλο ποσοστό τους φυλακίσθηκε. Οι εκκαθαρίσεις επεκτάθηκαν σ΄όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα. Στην πραγματικότητα, ο Ερντογάν ξήλωσε όλα τα δυτικής επιρροής δίκτυα που είχαν δημιουργηθεί στην Τουρκία τις προηγούμενες δεκαετίες.<br /><br />Επιπλέον, εάν δεν είχε προηγηθεί η απόπειρα πραξικοπήματος, δεν θα είχε καταφέρει να μετατρέψει το πολίτευμα σε προεδρικό και τον εαυτό του σε σύγχρονο σουλτάνο. Είναι σαφές, ωστόσο, πως το αμερικανικό βαθύ κράτος δεν ξεχνάει. Αν και αρχικά επιδίωξε να έρθει σε ένα συμβιβασμό μαζί του, αυτός αρνήθηκε. Θεωρεί ότι οι Αμερικανοί τον περιμένουν στη γωνία για να του βάλουν τρικλοποδιά όπου και όποτε μπορέσουν, ανεξαρτήτως της στενής σχέσης που έχει με τον πρόεδρο Τραμπ. Επειδή, λοιπόν, θεωρεί ότι τον έχουν προγράψει, αρνείται να επιστρέψει στο δυτικό “μαντρί”.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποιοι ήταν πίσω και γιατί απέτυχε το πραξικόπημα του 2016

Λυγερός Σταύρος Με την απόσταση των τεσσάρων ετών που έχουν περάσει από το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, επιβεβαιώθηκε αυτό που εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πιάνει δουλειά η Total στην Κρήτη – Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEherYlUC_QXEfmUFm3944HQlSCuYpmvt_r2PFYbfAZQ4r_O2GbaVLf5onwnhyphenhyphenTscLhhqnBz-wpmkijHEM_qzTG95qhJ9JP0botvy2VJT-PeuvH1MbNdIv-ona_DllQh-FPrAQ09n8mE1jg/s1600/TOTAL-aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEherYlUC_QXEfmUFm3944HQlSCuYpmvt_r2PFYbfAZQ4r_O2GbaVLf5onwnhyphenhyphenTscLhhqnBz-wpmkijHEM_qzTG95qhJ9JP0botvy2VJT-PeuvH1MbNdIv-ona_DllQh-FPrAQ09n8mE1jg/s640/TOTAL-aoz.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Φώσκολος Αντώνης</b><br />Στις 7 Ιουλίου ο υπεύθυνος έρευνας υδρογονανθράκων για τις περιοχές της Κασπίας και Νότιας Ευρώπης της TOTAL Bernard Clement είχε μια σημαντική συνάντηση με τη γενική γραμματέα του υπουργείου Ενέργειας κα Αλεξάνδρα Σδούκου και τον νέο διευθύνοντα σύμβουλο της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) κ. Αριστοφάνη Στεφάτο.<br /><br />Στη συνάντηση αυτή τους παρουσίασε: Πρώτον, το χρονοδιάγραμμα των τρισδιάστατων γεωφυσικών ερευνών, 3D, που θα αρχίσουν δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης το φθινόπωρο και θα τελειώσουν τον Μάρτιο του 2021. Δεύτερον, τη βάσιμη αισιοδοξία για εντοπισμό υδρογονανθράκων.<br /><br />Η σημασία της βάσιμης αισιοδοξίας για εντοπισμό υδρογονανθράκων σε θαλάσσιο βάθος άνω των 2500 μέτρων σημαίνει ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου είναι μεγάλα, εικόνα 1. Με αυτή την κίνηση οι Γάλλοι αναβάθμισαν στο έπακρο την γεωπολιτική θέση της Ελλάδας. Σε μία περίοδο όπου ο τουρισμός χωλαίνει, λόγω κορονοιού και η ύφεση θα υπερβεί το 10% και το 60% των Ελλήνων λέει ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της Ελλάδας είναι η ανεργία, έρχονται οι Γάλλοι και μας λένε ότι δεν θα είστε μόνο η χώρα που θα διαμετακομίζει φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο, East-Med, και την Κασπία, ΤΑΠ, αλλά θα παράγετε και φυσικό αέριο.<div> <br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/07/1-13.jpg"><img height="499" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/07/1-13.jpg" width="640" /></a><i>Εικόνα 1. Οι 14 στόχοι που η κοινοπραξία Total, Exxon-Mobil και ΕΛΠΕ Θα ερευνήσουν από το φθινόπωρο του 2020.</i><br /><br />Στην εικόνα 1 βλέπουμε 14 στόχους/κοιτάσματα τα οποία εκτιμάται, από τους Γιάννη Μπασιά και Ηλία Κονοφάγο ότι έχουν 2.5 τρισ. Μ3 φυσικού αερίου (88,287 τρις κυβικά πόδια). Προσωπικά νομίζω ότι είναι περισσότερα τα αποθέματα λόγω της έκτασής των κοραλλιογενών υφάλων. Ίδωμεν. Η αξία αυτών των αποθεμάτων με μία τιμή των $ 8/1000 κυβικά πόδια μας λέει ότι η αξία των αποθεμάτων είναι 706,3 δισ. δολ. Βάσει του νόμου 4001/2011, νόμος Μανιάτη, το 20% της ακαθαρίστου αξίας, 141 δισ., πάνε στο δημόσιο και 5%, 35 δισ., στις Περιφέρειες κυρίως Κρήτης και δευτερευόντως Πελοποννήσου και Αττικής.<br /><br />Επίσης το ποιο σημαντικό είναι ότι η ετήσια παραγωγή, αν εκμεταλλευτούμε όλα τα κοιτάσματα ταυτόχρονα, θα είναι της τάξης των 83 δισ. Μ3 φυσικού αερίου το οποίο θα διοχετεύεται κυρίως προς την Ευρώπη. Καταλαβαίνει κανένας την κολοσσιαία σημασία της Ελλάδας. Ο East-Med θα μεταφέρει 15 δισ. Μ3 φυσικού αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο και ο ΤΑΠ άλλα 15 δισ. Μ3 φυσικού αερίου από την Κασπία προς την Ευρώπη ενώ η Ελλάδα από μόνη της θα μπορεί να εξάγει προς την Ευρώπη, για 30 χρόνια, 83 δισ. Μ3 φυσικού αερίου ετησίως.<br /><br />Τεράστια γεωπολιτική αναβάθμιση<br /><br />Αυτή η ετήσια παραγωγή των 83 δισ. Μ3 φυσικού αερίου για 30 χρόνια ισοδυναμεί με την ημερήσια παραγωγή 1.500.000 βαρέλια αργού πετρελαίου η οποία απαιτεί 53.000 άτομα να δουλεύουν στον πρωτογενή τομέα και 150.000 άτομα στον δευτερογενή τομέα. Και πόσα έσοδα θα έχει το δημόσιο από τους φόρους εισοδήματος των 200.000 εργαζομένων για 30 χρόνια;<br /><br />Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε ότι για να έρθουν αυτά τα κοιτάσματα στην παραγωγή θα πρέπει για κάθε απόθεμα της τάξης του 1 τρισ. Μ3 φυσικού αερίου να δαπανηθούν 5-6 δισ. δολ., ήτοι για τα 2.5 τρισ. Μ3 φυσικού αερίου θα πρέπει να δαπανηθούν από την κοινοπραξία Total Exxon-Mobil και ΕΛΠΕ, περίπου, 15 δισ. δολ. Αυτά τα ποσά μόνο πολύ μεγάλες εταιρείες μπορούν να τα διαθέσουν.<br /><br />Επίσης πάρα πολύ γρήγορα θα πρέπει να ενεργοποιηθεί η ΔΕΠΑ. Όταν αρχίσει η παραγωγή θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει ο τρόπος με τον οποίο θα μεταφερθεί το φυσικό αέριο. Με αγωγό από την Κρήτη προς την Ευρώπη η με πλοία LNG. Άρα κατασκευή σταθμών υγροποίησης και αποθήκευσης φυσικού αερίου με επενδύσεις της τάξης των δις δολαρίων στην Κρήτη.<br /><br />Από το 1997 και έως το 2027 θα εισάγουμε Ρωσικό φυσικό αέριο και θα εξάγουμε συνάλλαγμα 60 δις ευρώ για κάτι που το έχουμε. Δίνουμε δουλειά στους Ρώσους και εμείς πεινάμε. Εισάγουμε ακριβό φυσικό αέριο όταν το δικό μας είναι, τουλάχιστον, 30% ποιο φθηνό. Εύχομαι αυτή η συναλλαγή να σταματήσει όταν βγει το δικό μας φυσικό αέριο. Οι Έλληνες θέλουν δουλειά.<br />Έρευνες από το 1963<br /><br />Για την ιστορία αναφέρω ότι οι γεωλογικές έρευνες κάτω από την Κρήτη άρχισαν το 1963 από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης, Ολλανδία. Εν συνεχεία το 1968 την σκυτάλη την παίρνουν τα πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας La Jolla Campus, Texas A&M, και Woods Hole Oceanographic Institute της Μασαχουσέτης όπου με χρηματοδότηση από το National Science Foundation των ΗΠΑ και σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου κάνουν 5 γεωτρήσεις βάθους 4000 μέτρων η κάθε μία.<br /><br />Οι πυρήνες και τα θραύσματα των γεωτρήσεων φυλάγονται στο Core Repository University of Columbia, δηλαδή στο πανεπιστήμιο που σπούδασε ο σημερινός πρωθυπουργός. Το 1978 μπαίνει δυναμικά στην έρευνα το πανεπιστήμιο των Παρισίων, με τους Le Pichon και D’Angellier που διαπιστώνου 3 λεκάνες που πιθανόν να έχουν υδρογονάνθρακες. Μία δυτικά της Κέρκυρας, μία νοτιοδυτικά της Κρήτης και μία νοτιοανατολικά της Κρήτης.<br /><br />Κατόπιν την σκυτάλη την παίρνουν τρία αγγλικά πανεπιστήμια με αιχμή του δόρατος το Imperial College, τρία Γερμανικά πανεπιστήμια, Κίελου, Αμβούργου και Μπόχουμ, το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο της Βαρκελώνης, το Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο της Τεργέστης και το τμήμα Γεωλογίας του πανεπιστημίου της Ρώμης. Επίσης από το 2003 οι γεωφυσικές εταιρείες CGG-Veritas και TGS-NOPEC οργώνουν/σαρώνουν το Λιβυκό Πέλαγος.</div> <div> <br />Οι πρωτοπόροι<br /><br />Οργασμός έρευνας κάτω από την Κρήτη με χιλιάδες δημοσιεύσεις και κανείς στην Ελλάδα δεν γνωρίζει τίποτε. Από την Ελλάδα, ξεκινά το 2011 ο τέως υπουργός Γ. Μανιάτης με γεωφυσικές έρευνες σε μια έκταση 220.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Την σκυτάλη την παίρνει κάπως αργά ο Π. Σκουρλέτης με καθυστέρηση 2.5 ετών και κατόπιν ο Γ. Σταθάκης που τελικά υπογράφει την άνοιξη του 2019 την σύμβαση έρευνας προς εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης με την κοινοπραξία Total, Exxon-Mobil και ΕΛΠΕ. Την σύμβαση την φέρνει στην βουλή τον Σεπτέμβριο του 2019 ο ΥΠΕΝ Χατζηδάκης προς επικύρωση. Μετά από ένα χρόνο αρχίζουν οι Γάλλοι τις έρευνες δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.<br /><br />Σημαντικό ρόλο στις έρευνες νότια της Κρήτης έπαιξαν η διδακτορική διατριβή του Δρ. Άγγελου Μαραβέλια που έγινε υπό την εποπτεία του καθηγητή Αβράαμ Ζελιλίδη, η ΕΔΕΥ υπό την ηγεσία του Δρ. Γιάννη Μπασιά, η Τερέζα Φωκιανού, πρώην πρόεδρος και τεχνικός διευθυντής της ΔΕΠ-ΕΚΥ, ο Δρ. Ηλίας Κονοφάγος και ο υπογράφων που πολλοί τον αποκαλούσαν UFO όταν από το 2012 έλεγε ότι υπάρχουν κοιτάσματα υδρογονανθράκων κάτω από την Κρήτη.<br /><br />Είναι γεγονός πλέον πέραν πάσης αμφισβητήσεως ότι οι Γάλλοι μας οδηγούν στην ανάπτυξη σε μια εποχή που η οικονομία της Ελλάδας δεν πάει καλά. Ναι δεν είμαστε μόνο διαμετακομιστικός κόμβος φυσικού αερίου προς την Ευρώπη με 30 δισ. Μ3 ετησίως αλλά και χώρα που μπορεί να προμηθεύσει την Ευρώπη, προς το παρόν, με άλλα 83 δισ. Μ3 φυσικού αερίου ετησίως για 30 χρόνια.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πιάνει δουλειά η Total στην Κρήτη – Οι γεωπολιτικές επιπτώσεις

Φώσκολος Αντώνης Στις 7 Ιουλίου ο υπεύθυνος έρευνας υδρογονανθράκων για τις περιοχές της Κασπίας και Νότιας Ευρώπης της TOTAL Bernard Clem...

Διαβάστε την συνέχεια