Δημόσια διαφοροποίηση Δένδια για Τουρκία. Στη γραμμή Σαμαρά και απέναντι στην ελληνοτουρκική προσέγγιση του Μητσοτάκη.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c7bd50102d262f6cbbeaaa76bd97fcaf_XL.jpg" width="721" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">O Δένδιας ακουμπάει τη γραμμή του Αντώνη Σαμαρά που έχει τονίσει ότι η εξωτερική πολιτική λειτουργεί με αυταπάτες</span></h3>Αναστάτωση έφερε στο Μέγαρο Μαξίμου μία δημόσια παρέμβαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Νίκου Δένδια εχθές στην Βουλή σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην αρχηγού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, Ευάγγελου Αποστολάκη.<br />Μία παρέμβαση που, όπως εκτιμήθηκε από το Μαξίμου, είναι αντίθετη με το κλίμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας όπως υπαγορεύεται από την Διακήρυξη των Αθηνών.<br />Και σίγουρα αντίθετη με τις οδηγίες που έχει δώσει το Μαξίμου στους υπουργούς (Εξωτερικών, Άμυνας κ.α) για τον δημόσιο λόγο τους.<br />Ο Γιώργος Γεραπετρίτης το έχει τηρήσει…<br /><br />Αιχμή για τον αμαχητί εξοπλισμό της Τουρκίας<br /><br />Μιλώντας στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, ο Δένδιας αναφέρθηκε στην ανάγκη άμεσης μεταρρύθμισης των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού τα πράγματα στην περιοχή μας είναι ιδιαίτερα δύσκολα, ενώ οι υπόλοιπες χώρες έχουν αναπτυχθεί τεχνολογικά.<br />«Ανησυχώ και ανησυχώ πάρα πολύ. Όταν έχω 100 εκατομμύρια δίπλα μου να διατυπώνουν ισχυρισμούς αντίθετους με το Διεθνές Δίκαιο, ανησυχώ και οφείλω να εισηγηθώ στη χώρα μου τρόπους για να διατηρήσει ακέραια την εθνική της κυριαρχία», είπε ο υπουργός Άμυνας για να αιτιολογήσει μια σειρά μεγάλων αλλαγών στην στρατιωτική θητεία.<br />Ουσιαστικά, ο κ. Δένδιας ήθελε να πει ότι ανησυχεί σφοδρά για το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της Τουρκίας, το οποίο πραγματοποιείται χωρίς να έχει ζητήσει η χώρας όρους για τη μη χρησιμοποίηση αυτών των όπλων, εν προκειμένω των νέων f16, εναντίον της Ελλάδας. Κάποιοι το θεωρούν και μία αιχμή για τη σιγή ιχθύος που διατηρεί η Αθήνα απέναντι στις ΗΠΑ γι’ αυτό το ζήτημα…<br /><br />Ανησυχία για τις Αντι-NAVTEX – Μην τρέφουμε αυταπάτες για την Τουρκία<br /><br />Όμως, δεν έμεινε μόνο εκεί.<br />Συνέχισε σχολιάζοντας τις τελευταίες κινήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο ότι «Σε μια από τις τελευταίες NAVTEX, η Τουρκία συνδυάζει την κυριαρχία με την ναυσιπλοΐα για πρώτη φορά.<br />Ναι μεν έχει χαμηλούς τόνους, έως και ευγένεια τολμώ να πω, αλλά το υφέρπον αφήγημα είναι εκεί. Δεν δικαιούμεθα να το αγνοούμε. Να μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Ανησυχώ και μάλιστα πάρα πολύ. Όταν έχω 100 εκατ. δίπλα μου που διατυπώνουν ισχυρισμούς εκτός διεθνούς δικαίου έστω και sotto voce, εγώ ανησυχώ. Δεν μπορώ να αγνοήσω την πρόκληση που διαφαίνεται. Εάν δεν το κάνω αυτό, τότε εγκληματώ».<br /><br />Σαφείς οδηγίες Μαξίμου για χαμηλούς τόνους στις δηλώσεις των υπουργών<br /><br />Το Μαξίμου έχει δώσει σαφείς οδηγίες στους υπουργούς της να κρατάνε χαμηλούς τόνους στα ελληνοτουρκικά.<br />Αρκετές φορές έχει ερωτηθεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης για τις τελευταίες προκλητικές ενέργειες αλλά έχει καθησυχάσει τα πράγματα.<br />Μην ξεχνάμε ότι ο Δένδιας για την τουρκική διπλωματία είναι «persona non grata» μετά την σκληρή απάντηση που έδωσε στην Άγκυρα ενώπιον του τότε τούρκου ομολόγου του Cavusoglou. Μία απάντηση που του δημιούργησε μία τρομερή δημοτικότητα, την οποία το Μαξίμου τη θεώρησε προσωπική στρατηγική.<br />Γι’ αυτό άλλωστε, δεν τον διατήρησε στη νέα θητεία στο υπουργείο Εξωτερικών και έβαλε άλλο πρόσωπο της πλήρους εμπιστοσύνης του.<br />Τα τουρκικά ΜΜΕ παρακολουθούν συνεχώς τις δηλώσεις Δένδια, όπως και το τουρκικό ΥΠ.ΕΞ.<br /><br />Στην γραμμή Σαμαρά που θεωρεί την Διακήρυξη των Αθηνών κοροϊδία<br /><br />Θα λέγαμε ότι ο Δένδιας ακουμπάει και την γραμμή του Αντώνη Σαμαρά που έχει τονίσει ότι η εξωτερική πολιτική λειτουργεί με αυταπάτες.<br />Είναι εμφανές ότι Δένδιας-Σαμαράς, ο καθένας από άλλη αφετηρία, είναι κατά της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.<br />Ο Κ. Μητσοτάκης, όμως, θεωρεί ότι ωφελείται από αυτήν.<br />Έχει σχεδιάσει, μάλιστα, μετά τις δημοτικές εκλογές να επισκεφτεί την Άγκυρα και να έχει συνάντηση με τον Erdogan.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δημόσια διαφοροποίηση Δένδια για Τουρκία. Στη γραμμή Σαμαρά και απέναντι στην ελληνοτουρκική προσέγγιση του Μητσοτάκη.

O Δένδιας ακουμπάει τη γραμμή του Αντώνη Σαμαρά που έχει τονίσει ότι η εξωτερική πολιτική λειτουργεί με αυταπάτες Αναστάτωση έφερε στο Μέγαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόλαφος για τη Δύση τα κολοσσιαία κέρδη 653 δισ. δολ. της Ρωσίας από ορυκτά καύσιμα. «Τσίρκο» οι κυρώσεις.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/51a04c64494aac2b9a1d22f1e6a0aad2_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα ρωσικά όπλα κατασκευάζονται με δυτικά εξαρτήματα</span></h3>Την παταγώδη αποτυχία των δυτικών κυρώσεων αναδεικνύει το γεγονός ότι η Ρωσία έχει κερδίσει 653 δισεκατομμύρια δολάρια από την πώληση ορυκτών καυσίμων, από την εισβολή της στην Ουκρανία πριν από δύο χρόνια, σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιεύεται σήμερα, παρά τις δυτικές κυρώσεις.<br />Το Κρεμλίνο έχει χρησιμοποιήσει παραθυράκια και έναν "σκιώδη στόλο" δεξαμενόπλοιων για να παρακάμψει το πετρελαϊκό εμπάργκο των ΗΠΑ, της ΕΕ και των χωρών της G7, αναφέρει η έκθεση. Συνήθως το αργό πετρέλαιο μεταφέρεται νόμιμα σε χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα.<br />Στη συνέχεια διυλίζεται και πωλείται διεθνώς, αναφέρει το Reuters.<br />Η έκθεση του B4Ukraine - ενός συνασπισμού περισσότερων από 80 ομάδων της κοινωνίας των πολιτών - καλεί τις δυτικές κυβερνήσεις το 2024 να κλείσουν τα παραθυράκια και να ενισχύσουν τις κυρώσεις.<br /><br />Ρωσικά όπλα με ξένα εξαρτήματα<br /><br />Με τις ουκρανικές πόλεις να δέχονται επιθέσεις, η έκθεση αναφέρει ότι τα ρωσικά όπλα που ανακτήθηκαν από το πεδίο της μάχης κατασκευάστηκαν με ξένα εξαρτήματα.<br />Στο 95% των περιπτώσεων τα κρίσιμα εξαρτήματα προέρχονταν από χώρες του συνασπισμού που βοηθούσαν την Ουκρανία, ιδίως από τις ΗΠΑ.<br />Έφτασαν στη Μόσχα μέσω τρίτων πωλητών, όπως το Χονγκ Κονγκ, η Τουρκία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /><br />Μύθος η φυγή δυτικών εταιρειών<br /><br />Περίπου 358 πολυεθνικές εταιρείες αποχώρησαν από τη ρωσική αγορά μετά την εισβολή του Vladimir Putin το 2022.<br />Ωστόσο, 2138 εταιρείες συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται στη Ρωσία.<br />Έχουν πληρώσει 40 δισ. δολάρια σε φόρους - μετρητά που χρησιμοποιούνται από το κράτος για τη χρηματοδότηση της πολεμικής οικονομίας του, αναφέρει η έκθεση.<br />Η Natliia Popovych, συνιδρύτρια της B4Ukraine, δήλωσε ότι η ροή των εσόδων της Ρωσίας από τα ορυκτά καύσιμα σε συνδυασμό με τους εταιρικούς φόρους που πληρώνουν οι ξένες εταιρείες και η προμήθεια δυτικής στρατιωτικής τεχνολογίας, εξηγούν την ικανότητα της Ρωσίας να συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο και να στρατιωτικοποιείται περαιτέρω.<br />Το κλείσιμο των υφιστάμενων κενών των κυρώσεων και η έκδοση οδηγιών σχετικά με τους κινδύνους παραμονής στη Ρωσία για τις επιχειρήσεις που δεν υπόκεινται σε κυρώσεις είναι υψίστης σημασίας για την αποσυμφόρηση της πολεμικής μηχανής της Ρωσίας.<br />Περαιτέρω ενέργειες της Δύσης είναι το κλειδί για την ακρωτηρίαση της ικανότητας της Ρωσίας να διεξάγει πόλεμο το 2024 και μετά, όπως τόνισε.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Κόλαφος για τη Δύση τα κολοσσιαία κέρδη 653 δισ. δολ. της Ρωσίας από ορυκτά καύσιμα. «Τσίρκο» οι κυρώσεις.

Τα ρωσικά όπλα κατασκευάζονται με δυτικά εξαρτήματα Την παταγώδη αποτυχία των δυτικών κυρώσεων αναδεικνύει το γεγονός ότι η Ρωσία έχει κερδί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Β.Ζελένσκι έφτιαξε λίστα με τις πόλεις που «δεν είναι στρατηγικής σημασίας για την Ουκρανία». Ετοιμάζονται για νέες υποχωρήσεις;

<img height="360" src="https://www.defencenet.gr/wp-content/uploads/2024/02/20/220225075638-01-ukraine-russia-zelensky-022522-2048x1152-1.jpg" width="710" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η λίστα είναι απόρρητη. Οι πόλεις θα ανακοινώνονται μετά την κατάληψή τους από τους Ρώσους.</span></h3>Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι ενέκρινε λίστα με πόλεις, οι οποίες δεν θεωρούνται στρατηγικές από το Γενικό Επιτελείο και θα μπορούσαν να «εγκαταλειφθούν» ώστε να δημιουργηθούν στα ενδότερα της χώρας μία νέα ισχυρή αμυντική διάταξη.<br /><br />Η λίστα είναι απόρρητη και το όνομα της κάθε πόλης θα ανακοινώνεται μόνο αφού θα έχει καταληφθεί από τους Ρώσους.<br /><br />Βέβαια, αυτό δείχνει πως οι Ουκρανοί επιχειρούν να υποτιμήσουν την αξία των πόλεων που πιθανότατα θα χάσουν στο επόμενο χρονικό διάστημα, προφανώς για λόγους ηθικού για τον ουκρανικό λαό και για λόγους προπαγάνδας σε ότι αφορά την Δύση.<br /><br />Οι Ρώσοι με βάση τους κανόνες της στρατιωτικής λογικής θα επιχειρήσουν να χτυπήσουν άμεσα τις πόλεις Βούλενταρ, Κουράκοβο, Σιβέρσκ και Τσάσιβ Γιαρ, γιατί έτσι εξασφαλίζουν την οριστική αποκοπή των Ουκρανών της Ζαπορίζια από τις ουκρανικές δυνάμεις του Ντόνμπας και αποκτούν ένα «σταθερό» εφαλτήριο για να χτυπήσουν τις δίδυμες πόλεις Σλαβιάσνκ-Κραματόρσκ.<br /><br />Σημειώνεται ότι από τον Δεκέμβριο έχει εκδοθεί διαταγή αναδιάταξης των ουκρανικών δυνάμεων από το ανατολικό μέτωπο.<br /><br />Μετά την πτώση της Αβντιίβκα και έχοντας υποστεί τρομακτικές απώλειες, οι Ουκρανοί καταδιώκονται από τους Ρώσους οι οποίοι θέλουν να τους εμποδίσουν να «στήσουν» μία στέρεη γραμμή άμυνας.<br /><br />Το Ντόνμπας ήταν σημαντικό για τους Ρώσους όχι μόνο λόγω πλούτου και ρωσόφωνου πληθυσμού αλλά κυρίως γιατί εκεί οι Ουκρανοί και οι Δυτικοί ανάλωσαν 8 χρόνια προσπαθειών για να δημιουργήσουν μία μεγάλη αμυντική διάταξη αποτελούμενη από πόλεις-φρούρια.<br /><br />Πρακτικά πρόκειται για υλοποίηση της απόφασης του Ουκρανού προέδρου Β.Ζελένσκι να υπάρξει «επανατοποθέτηση» των μάχιμων μονάδων σε νέες οχυρές θέσεις<br /><br />Δεν την στήριζε ο πρώην Ουκρανός αρχηγός του διακλαδικού Επιτελείου Β.Ζαλούζνι και τελικά ίσως γι’ αυτό αποπέμφθηκε.<br /><br />Οι λόγοι της επικείμενης ουκρανικής «αναδιάταξης» είναι αρκετοί:<br /><br />– Έχουν υποστεί βαριές απώλειες οι οποίες δύσκολα αντικαθίστανται καθώς η δεξαμενή προσωπικού έχει μικρύνει μετά από δύο χρόνια μαχών.<br /><br />– Μέχρι στιγμής έχουν εμπλακεί περί το 1 εκατ. προσωπικό και η εφεδρεία μπορεί να δώσει το πολύ ακόμα 500.000.<br /><br />Μην ξεχνάμε ότι ο εναπομείναντας ουκρανικός πληθυσμός έχει περιοριστεί στο εσωτερικό της χώρας σε μόλις 30 εκατ. άτομα, καθώς 12 εκατ. από τα 42 εκατ. του αρχικού πληθυσμού, είτε είναι ρωσόφωνοι και βρήκαν καταφύγιο στην Ρωσία ή κατοικούν σε περιοχές ρωσικής -πλέον- επικράτειας, είτε έχουν διαφύγει στο εξωτερικό.<br /><br />– Οι Ρώσοι ασκούν ασφυκτική πίεση σε ορισμένα σημεία του μετώπου: Η Αβντιίβκα ήταν η αρχή.<br /><br />-Υπάρχει ρωσική υπεροχή σε όλες τις παραμέτρους της αναμέτρησης:<br /><br />Όπως στο Πυροβολικό, καθώς οι Ουκρανοί πλέον βάλλουν «με το σταγονόμετρο» λόγω αδυναμίας προμήθειας πυρομαχικών ειδικά των πυρομαχικών των 155 χλστ., αφού τα δυτικά αποθέματα τελειώνουν και η παραγωγή νέων χρειάζεται υψηλή χρηματοδότηση, άρματα μάχης, στην Αεροπορία (η ουκρανική Αεροπορία απουσιάζει από το μέτωπο πλήρως), αλλά και στην ψυχολογία:<br /><br />Οι Ουκρανοί νιώθουν πλέον ότι «μπορούν να ηττηθούν».<div><br /></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Β.Ζελένσκι έφτιαξε λίστα με τις πόλεις που «δεν είναι στρατηγικής σημασίας για την Ουκρανία». Ετοιμάζονται για νέες υποχωρήσεις;

Η λίστα είναι απόρρητη. Οι πόλεις θα ανακοινώνονται μετά την κατάληψή τους από τους Ρώσους. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι ενέκρινε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γεωπολιτική επιστροφή της Γαλλίας. Δένει η Ελλάδα σε αυτό;

<img height="385" src="https://cdn.bbmd.gr/media/news/2021/09/28/1237246/main/ELLAS-GALLIA-92.jpg" width="715" /><br /><br /><div><b>Αλέξανδρος Ιτιμούδης</b> <br />Η Γαλλία το τελευταίο διάστημα έχει αναλάβει ένα ενεργητικό ρόλο, ο οποίος μπορεί να μην κάνει ιδιαίτερο θόρυβο, όμως έχει κατορθώσει να στήσει ήδη ένα πλέγμα στρατηγικών κινήσεων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος.Καταρχάς ο Μακρόν έχει ήδη πραγματοποιήσει από τον Μάιο του 2023 πέντε επισκέψεις στην Ινδία η οποία αποτελεί βασικό παίκτη στην διπλωματία των εξοπλισμών που εφαρμόζει η Γαλλία.</div><div><br /></div><div>Η Ινδία αποτελεί χώρα που έχει παραγγείλει ήδη Rafale αποτελώντας βασικό κρίκο της αλυσίδας Ελλάδας - ΗΑΕ και λογικά της Σαουδικής Αραβίας.Αυτές οι χώρες έχουν στραφεί σε γαλλικά αερομαχητικά επενδύοντας σε ένα αξιόπιστο δυτικό σύστημα που όμως προέρχεται από χώρα ελαφρώς διαφοροποιημένης από τα αμερικανικά συμφέροντα.</div><div><br /></div><div>Αυτό συμβαίνει διότι οι Γάλλοι το τελευταίο διάστημα έχουν πάρει επάνω τους την διπλωματία της Ευρώπης. Τους δόθηκε η ευκαιρία ακριβώς διότι η Γερμανία έχει για την ώρα ευνουχιστεί γεωπολιτικά από τις ΗΠΑ οι οποίες την απέκοψαν από τον εναγκαλισμό με την Ρωσία. Παράλληλα ο Μακρόν μιλάει σε καλό επίπεδο με την Κίνα η οποία βλέπει στο πρόσωπο του έναν καλό συνομιλητή ο οποίος θα της επιτρέψει να διατηρεί την εμπορευματική ισορροπία μεταξύ των δύο πόλων.</div><div><br /></div><div>Επίσης μην μας διαφεύγει πως η Γαλλία αυτή τη στιγμή είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που διαθέτει αξιόπιστο εργαλείο τεχνητής νοημοσύνης, το Μιστραλ, το οποίο ανταγωνίζεται τα αμερικανικά και τα κινέζικα αντίστοιχα.Στο οικονομικό επίπεδο ήδη τις τελευταίες μέρες η Γαλλία πήρε επάνω της την εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Ινδίας, η οποία φάνηκε πλέον ότι αποτελεί γαλλικής σύλληψης σχέδιο καθώς εφαρμόζεται στον οριζόντιο θαλάσσιο άξονα Μεσογείου-Ερυθράς-Ινδικού [IMEC].</div><div><br /></div><div>Αυτό σημαίνει πως οι Γάλλοι βλέπουν στο σχέδιο αυτό την εφαρμογή μιας εξωτερικής πολιτικής η οποία θα εμπλέξει τα κράτη του Κόλπου σε μια αγαστή συνεργασία η οποία θα αντικαταστήσει τους Άγγλους, και θα επαναφέρει την Γαλλία σε ένα χώρο που ανέκαθεν ήθελε να έχει επιρροή.Έτσι εξηγείται και η πρόσφατη γαλλική διακριτική παρουσία και στον Λίβανο, κράτος ανέκαθεν γαλλικής επιρροής. </div><div><br /></div><div>Πιθανώς η Γαλλία να προβλέπει σε μια ισραηλινή επίθεση που θα εξαλείψει την Χεζμπολά και θα της ανοίξει τον δρόμο. </div><div><br /></div><div>Πως κολλάει η Ελλάδα σε όλο αυτό; Πρόσφατα ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε την Ινδία, με την οποία συμφωνήθηκε διασύνδεση των αμυντικών μας βιομηχανιών, ενώ αυτό δεν αποτελεί το πρώτο ταξίδι στην χώρα μιας και είχαν προηγηθεί και άλλες επαφές. Επίσης ο Έλληνας πρωθυπουργός διατηρεί ένα μετριοπαθές λόγο έναντι της Κίνας, καθώς θεωρεί πως όπου μπορούμε να συνεργαστούμε θα συνεργαστούμε, ενώ όπου αυτό δεν καθίσταται δυνατό θα είμαστε ανταγωνιστές (όχι εχθροί).</div><div><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Γεωπολιτική επιστροφή της Γαλλίας. Δένει η Ελλάδα σε αυτό;

Αλέξανδρος Ιτιμούδης   Η Γαλλία το τελευταίο διάστημα έχει αναλάβει ένα ενεργητικό ρόλο, ο οποίος μπορεί να μην κάνει ιδιαίτερο θόρυβο, όμως...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο ράφι το διεθνές δίκαιο και οι ΑΟΖ, οι μπίζνες, το φλερτ Τουρκίας - Αιγύπτου και ο 28ος μεσημβρινός.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB8LDumjGDzo1xESsVEATfc6RHHU6VfrVWqj8fbTGpYf0a3JV-Ta68QyjLfOH_bL4kWioGigqhuammSRmOCtTt1-mOdTL2EUEOWxxcVbfFUy95U9ON9yA82wncmKaByRgqxqbIHyVS1h2TIlfSXmdIGeUOVSyAEUGGpnpl1250gmRFKr6iKTcB978dFCM/s499/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD1%20(1)-overlay.jpg"><img border="0" height="462" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB8LDumjGDzo1xESsVEATfc6RHHU6VfrVWqj8fbTGpYf0a3JV-Ta68QyjLfOH_bL4kWioGigqhuammSRmOCtTt1-mOdTL2EUEOWxxcVbfFUy95U9ON9yA82wncmKaByRgqxqbIHyVS1h2TIlfSXmdIGeUOVSyAEUGGpnpl1250gmRFKr6iKTcB978dFCM/w726-h462/%CE%A7%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9C%CF%80%CE%AC%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BD1%20(1)-overlay.jpg" width="726" /></a><div><br /></div><div>Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, όμως το πραγματικό πρόβλημα εστιάζεται στην απουσία στρατηγικής εξόδου από τις πολεμικές συγκρούσεις και στη διαμόρφωση νέων συνθηκών ασφαλείας στην Ευρώπη και στη Νοτιο- Ανατολική Μεσόγειο. Ο υποβαθμισμένος ρόλος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και οι έντονες διεργασίες μεταξύ Τουρκίας-Αιγύπτου-Λιβύης και ΗΠΑ δημιουργούν την εντύπωση ότι η Άγκυρα επιχειρεί να έμπρακτα πλέον να ακυρώσει σε μεγάλο βαθμό τα δικαιώματα της Ελλάδας ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, όπως απορρέουν από το διεθνές δίκαιο και να επιβάλλει εκτρωματικές λύσεις.<br /><br />Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Αίγυπτο είχε στην ατζέντα της και αυτό το ζήτημα. Ταυτόχρονα, το σχέδιο “εξορύξεις χωρίς ΑΟΖ”, που αποδέχεται και ο Μητσοτάκης προκαλεί εντονότατη ανησυχία. Η απουσία οριοθετημένων ΑΟΖ και η λογική της ενεργειακής “μπίζνας” κερδίζει έδαφος. Η Αθήνα σιωπά και κινείται όπως πάντα υπό απόλυτη αδιαφάνεια, εγκλωβισμένη στο δόγμα του προκεχωρημένου φυλακίου. Η Τουρκία όμως ενεργητικότατη, διεκδικεί φυσικό αέριο που δεν της ανήκει εντασσόμενη ευχαρίστως σε αυτό το σχέδιο. Η Ελλάδα όμως, είναι έτοιμη να εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα;<br /><br />Το παρασκήνιο και η σιωπηλή Ελλάδα<br /><br />Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ εστιάζουν στη στρατηγική ένταξης της Μολδαβίας, της Γεωργίας και της Ουκρανίας στην ευρωατλαντική συμμαχία δεσμεύοντας σημαντικούς πόρους και πολιτικό κεφάλαιο, περιορίζοντας τις παρεμβάσεις στη ΝΑ Μεσόγειο.<br /><br />Ο κίνδυνος αστάθειας στην περιοχή μας αυξάνει όσο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν έχουν σαφή στρατηγική στη ΝΑ Μεσόγειο και οι νέες ρυθμίσεις ασφαλείας στην περιοχή καθορίζονται από την ισχύ των κρατών της περιοχής.<br /><br />Η αστάθεια στη Λιβύη αναδεικνύει την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία διαμορφώνει συμμαχία με την Αίγυπτο, προσδοκώντας σε ρυθμίσεις ως προς την ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού με την Αίγυπτο. Με τον τρόπο αυτό η διαπραγμάτευση της Τουρκίας με την Ελλάδα, Αίγυπτο και Λιβύη περιορίζεται μόνον δυτικά του 28ου Μεσημβρινού.<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdhPzI2gjirt3HNcMpty4CVR5t7biSNk-cdSlEUeCVwn7qtoR1tyjqx5NvsUGJfW6k4agFb0yFM9dTx0PEBbqf1lo3mpyMepxVvbfHGMLdmiYuLNkxf15Z2qLotEbdwwkYfoeG561W8Uw/s1600/aoz-tourkia-ETK.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdhPzI2gjirt3HNcMpty4CVR5t7biSNk-cdSlEUeCVwn7qtoR1tyjqx5NvsUGJfW6k4agFb0yFM9dTx0PEBbqf1lo3mpyMepxVvbfHGMLdmiYuLNkxf15Z2qLotEbdwwkYfoeG561W8Uw/s640/aoz-tourkia-ETK.jpg" /></a><br /><br />Δυτικά του 28ου Μεσημβρινού τέμνονται οι ΑΟΖ Ελλάδας/Αιγύπτου και Τουρκίας /Λιβύης [iEpikaira: Οι υφαλοκρηπίδες (όχι ΑΟΖ, η Τουρκία μιλάει πάντοτε για υφαλοκτυπίδα) Τουρκίας-Λιβύης, δεν εφάπτονται πουθενά! Εκτός κι αν εννοούμε βάσει του τουρκολιβυκού ψευδομνημονίου που είναι εντελώς ανυπόστατο!], δηλαδή η Τουρκία θέλει να διαπραγματευθεί για την περιοχή μεταξύ Καστελόριζου, Ρόδου, Καρπάθου, Κρήτης, καθώς ήδη θα έχει ρυθμίσει με την Αίγυπτο την εν δυνάμει ελληνική ΑΟΖ μεταξύ 28ου και 30ου Μεσημβρινού [iEpikaira: Όπως προβλέπει δηλαδή ο χάρτης Μπάιντεν! <br /><a href="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg"><img border="0" height="418" src="https://www.washingtoninstitute.org/sites/default/files/2021-05/Selected-Energy-Infrastructure-East-Mediterranean-2019-21.jpg" width="640" /></a><br /><br />Με την μέθοδο αυτή το Καστελόριζο δεν θα έχει καμία επήρεια σε ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, ενώ η Κύπρος θα περιβάλλεται από την τουρκική ΑΟΖ. Όσο η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει παθητικά τις εξελίξεις, είναι βέβαιο ότι θα βρεθεί προ δυσάρεστων εξελίξεων. Προφανώς και πρέπει να επιβεβαιωθεί με κάποιο τρόπο, δημόσια μάλιστα η θέση της Αιγύπτου, ότι δεν θα προβεί σε καμία κίνηση αν πρώτα δεν διαβουλευθεί με την Ελλάδα [iEpikaira: Όπως άλλωστε προβλέπει η Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ (Ν. 4717 - ΦΕΚ164/28-8-20) . Σε διπλωματικούς κύκλους επικρατεί αναβρασμός, καθώς η ελληνική πλευρά σιωπηρώς φαίνεται να αποδέχεται τις ρυθμίσεις και προετοιμάζει την κοινή γνώμη για την εφαρμογή σχεδίων, τα οποία ευνοούν διεθνείς παράγοντες, προκειμένου η Τουρκία να παραμείνει στο δυτικό στρατόπεδο.<br /><br />Χαρακτηριστικές οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού νησιωτικής πολιτικής ότι η «μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική» και σε «fake μάχες όπως της χούντας» χαρακτηρίζοντας πιθανόν έτσι κάθε προσπάθεια ανατροπής στους σχεδιασμούς της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.<br /><br />Με τις νέες ρυθμίσεις ουσιαστικά οι σχέσεις της χώρας μας με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ περνούν από την Άγκυρα, σε πλήρη αντιδιαστολή με τον πάγιο στόχο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής οι ευρωατλαντικές σχέσεις της Τουρκίας να καθορίζονται από την Αθήνα.<br /><br />Η ανισορροπία του ΝΑΤΟ και η ένταξη της Τουρκίας στο Forum<br /><br />Η ουσία είναι ότι παρά τις δημόσιες επικλήσεις περί του αντιθέτου, εγκαταλείπεται σιωπηρά η προσφυγή σε διεθνές δικαστήριο με βάση τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS), με άμεση διακρατική ρύθμιση για τις εξορύξεις στο πλαίσιο του East Mediterranean Gas Forum, στο οποίο αναμένεται να συμμετάσχει η Τουρκία. [iEpikaira: Υπενθυμίζεται ότι ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, Θάνος Ντόκος, -την ώρα που η Τουρκία προσπαθούσε να συνέλθει από το αρχικό σοκ του εγκέλαδου του Φεβρουαρίου του 2023- έκανε λόγο για έναν «μεγάλο συνεταιρισμό κρατών» κατά τα πρότυπα της συνεργασίας Κατάρ-Ιράν «που θα συνεκμεταλλευτεί τους ενεργειακούς πόρους της Μεσογείου», επιβεβαιώνοντας τον Αμερικανό υφυπουργό Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ ο οποίος τον Δεκέμβριο του 2022 δήλωνε ότι, «οι ΗΠΑ εστιάζουν στο πώς θα δημιουργήσουν μια εταιρική δυναμική για να αποφύγουμε τις διαμάχες που συνοδεύονται με ένα οικονομικό κόστος». </div><div><br />Στα κείμενα που αναφέρονται στο συγκεκριμένο Forum, δεν γίνεται καμία αναφορά σε οριοθετήσεις ΑΟΖ. Εξορύξεις χωρίς προηγούμενες οριοθετήσεις είναι καιροσκοπισμός και μάλιστα επικίνδυνος. Η συγκέντρωση και διανομή φυσικού αερίου με βάση συνεννοήσεις κρατών χωρίς νομική ρύθμιση και διαφάνεια, είναι εκτρωματική πολιτική. [iEpikaira: Δεν υπάρχει ιδιωτική εταιρεία που να θέλει να εμπλακεί σε εξόρυξη υδρογονανθράκων σε περιοχή που αμφισβητείται το "ιδιοκτησιακό καθεστώς"! Εκτός κι αν βέβαια μιλάμε για την τουρκική ΤΡΑΟ η οποία θεωρητικά θα μπορούσε να αναλάβει με τις πλάτες και την τεχνογνωσία των... ΗΠΑ!]<br /><br />Στη ΝΑ Μεσόγειο παρατηρείται υποχώρηση εννοιών πολύ βασικών για την ειρηνική συνύπαρξη κρατών, της κυριαρχίας και του σεβασμού των συνόρων. Τα τελευταία δέκα χρόνια τα θεσμικά εργαλεία για την ασφάλεια της δύσης αποδεικνύονται ανεπαρκή στις νέες προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς η έμφαση του ΝΑΤΟ δίνεται στην ανατολική πτέρυγα και όχι στη νότια.<br /><br />Η υποβάθμιση της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ προσφέρει το περιθώριο άσκησης αναθεωρητικής εξωτερικής πολιτικής με βάση την ισχύ και το διεθνές δίκαιο στο «ράφι». Η αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή μας θυμίζει τους πειραματισμούς της Αραβικής Άνοιξης, η οποία οδήγησε στην αστάθεια στην περιοχή και εξέθρεψε την ισλαμική τρομοκρατία.<br /><br />Η πολυπλοκότητα των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας-Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου-χωρών Μέσης Ανατολής-Ιράν, απαιτεί να επανεξετασθεί η αναβάθμιση της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ, ως μηχανισμός σταθερότητας στη ΝΑ Μεσόγειο.<br /><br />Όσο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι σταθερά στραμμένο στο στρατηγικό ανταγωνισμό με τη Ρωσία και εμμέσως με την Κίνα, η περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου θα αποτελεί πεδίο ανάπτυξης ασύμμετρων απειλών. Η Ανατολική Μεσόγειος παραμένει στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, αλλά είναι υπαρξιακής σημασίας για την ΕΕ.<br /><br />Είναι προς το συμφέρον της χώρας μας, ως μέλους του ΝΑΤΟ η επιδίωξη ενίσχυσης του ρόλου του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Μεσόγειο [iEpikaira: Για ποιό ΝΑΤΟ μιλάμε; Για το Αμερικανο-βρετανο-γερμανο-ισπανικό εξόφθαλμα φιλοτουρκικό ΝΑΤΟ; Ή για κάποιο άλλο, φαντασιακό ΝΑΤΟ, το οποίο ενδεχομένως να θέλαμε να υπάρχει υπό την ηγεσία της Γαλλίας φερειπείν;], ώστε να συμβάλλει στη σταθερότητα της περιοχής και προστασία της εθνικής ασφαλείας μας, όσο η ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας έχει περιορισμένη αυτονομία εξαρτώμενη από το ΝΑΤΟ.<br /><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στο ράφι το διεθνές δίκαιο και οι ΑΟΖ, οι μπίζνες, το φλερτ Τουρκίας - Αιγύπτου και ο 28ος μεσημβρινός.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η σύγκρουση Ισραήλ-Χαμάς έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, όμως το πραγματικό πρόβλημα εστιάζετ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόρη ομοφυλόφιλων μιλά για τη ζωή της σε μια «οικογένεια χωρίς πατέρα».

<div><img height="384" src="https://www.sportime.gr/wp-content/uploads/2024/02/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82-2024-02-20-182219.png" width="725" /></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">«Κανένας από το Lobby των ΛΟΑΤΚΙ δεν θέλει να ακούει ιστορίες όπως η δική μου. Εμείς είμαστε σαν να μην υπάρχουμε», λέει η 23χρονη Μίλι.</span></h3><b> Παντελής Λαμψιώτης</b><br />Το όνομά της είναι Μίλι. Είναι μια κοπέλα 23 ετών από τη Μελβούρνη που μεγάλωσε με δύο ομοφυλόφιλες γυναίκες ως γονείς της, και η σύλληψή της έγινε από δωρητή σπέρματος. Η Μίλι βγήκε μπροστά για να μιλήσει για τη σκοτεινή πλευρά του «ουράνιου τόξου». Να αποκαλύψει τι κρύβεται πίσω από τα «πολύχρωμα» αφηγήματα περί «αγάπης», «ισότητας» και «φυσιολογικότητας» των γκέι γονιών. Όχι με πληροφορίες τρίτων, ούτε με στημένες επιστημονικές έρευνες, αλλά με το ίδιο το βίωμά της.<br /><br />Ας δούμε λοιπόν που οδηγούν τα κοινωνικά πειράματα που πριν λίγες μέρες νομοθέτησε η πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής, καταδικάζοντας παιδιά να ζουν σε παρά φύσιν συνθήκες. Από μία νέα που βρίσκεται 23 χρόνια μπροστά στο «μέλλον», από αυτό το εκτρωματικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε σήμερα στην Ελλάδα.<br /><br />Να ακούσουμε τη φωνή απόγνωσης μιας κοπέλας, που σε κάμποσα χρόνια θα ακούγεται και από παιδιά στην Ελλάδα. Παιδιά που θα ζουν μια ανισόρροπη εφηβική ζωή και θα μεγαλώνουν με ψυχοσυναισθηματικές διαταραχές, επειδή θα τους λείπει η πατρική αγάπη ή η μητρική φροντίδα και στοργή.<br /><br />«Καθώς μεγάλωνα, ήθελα έναν πατέρα. Το ένιωθα μέσα μου ότι μου έλειπε ένας πατέρας πριν ακόμα διατυπώσω τι είναι πατέρας. Ήξερα ότι αγαπούσα και τις δύο μητέρες μου, αλλά δεν μπορούσα να κατανοήσω τι μου έλειπε από μέσα μου. Όταν πήγα σχολείο άρχισα να το συνειδητοποιώ, παρατηρώντας τα άλλα παιδιά και τον σύνδεσμο αγάπης με τους πατέρες τους, ότι πραγματικά έχανα κάτι πολύ ξεχωριστό. Μου έλεγαν συνεχώς ψέματα, σε όλο το Δημοτικό μου έλεγαν ότι δεν είχα πατέρα ή πως δεν ήξεραν ποιος είναι», εξομολογείται η Μίλι στη συγκλονιστική μαρτυρία της.<br /><br />«Με μεγάλωσαν άθεη και δεν έχω καθόλου σχέσεις με τη θρησκεία. Όταν οι άνθρωποι βλέπουν τα παιδιά των ομοφυλόφιλων, αμέσως έχουν τη λανθασμένη αντίληψη ότι εκείνοι μας αγαπούν πολύ και ότι πρέπει να αισθανόμαστε σταθεροί και χαρούμενοι. Και ο λόγος για αυτό είναι ότι οι ομοφυλόφιλοι προωθούν αυτή την ιδεολογία ότι ‘’η αγάπη είναι πάντα αγάπη’’ και ότι δεν χρειαζόμαστε στ΄ αλήθεια καθόλου βιολογικές ρίζες για να ανατραφούμε σωστά και να είμαστε καλά προσαρμοσμένοι και ευτυχισμένοι», λέει η Μίλι.<br /><br />Μεγαλώνοντας η κοπέλα ως έφηβη με υπαρξιακές ανησυχίες, άρχισε να αναρωτιέται από πού «πήρε» τα πράσινα μάτια της. Από πού κληρονόμησε στοιχεία της προσωπικότητάς της που δεν είχαν οι μητέρες της. Πίσω από αυτό το μυστήριο ήταν ένας «άγνωστος χ», ένας αρσενικός «δότης» που δεν γνώρισε ως παιδί. Μαζί με τον πατέρα της, της στέρησαν και την αγάπη μιας γιαγιάς, μιας θείας και ξαδερφιών, όλοι συγγενείς από τη μεριά του πατέρα. Της στέρησαν μια ολόκληρη οικογένεια δηλαδή, για να την «φυλακίσουν» στην αφύσικη ζωή των δύο μαμάδων.<br /><br />«Η συνάντησή μου με τον πατέρα μου, στα 11 μου χρόνια, ίσως ήταν η μόνη στιγμή που ένιωσα ισορροπημένη ως παιδί. Κατάλαβα για πρώτη φορά ποια πραγματικά ήμουν. Κοίταξα τα μάτια του και σκέφτηκα: ‘’αυτό είναι το κομμάτι που μου λείπει’’. Όχι γιατί είχα τη φαντασίωση πως είχα έναν πατέρα, αλλά επειδή τώρα μπορούσα να τοποθετήσω ένα πρόσωπο σε αυτό που εγώ ήμουν. Τώρα μπορούσα να κοιτάξω κάποιον πού ήταν εξίσου υπεύθυνος για την ύπαρξή μου. Μπορούσα να επιβεβαιώσω τη δική μου ταυτότητα, βασιζόμενη σε αυτόν τον άντρα».<br /><br />«Κανένας από το Lobby των ΛΟΑΤΚΙ δεν θέλει να ακούει ιστορίες όπως η δική μου. Εμείς είμαστε σαν να μην υπάρχουμε», εξομολογείται η Μίλι. Οι ΛΟΑΤΚΙ μιλάνε για «ισότητα», ενώ τα παιδιά που θέλουν να κηδεμονεύουν δεν αντιμετωπίζονται ως ίσα, διότι τους αποκρύπτεται η αλήθεια για τη βιολογική ταυτότητά τους και διότι τους στερούνται τα ψυχικά εφόδια που θα τους παρείχε η φυσική οικογένειά τους. «Ισότητα θα ήταν να γνωρίζω και τις 2 πλευρές της γενετικής μου οικογένειας και να γνωρίζω ποια είμαι», λέει αφοπλιστικά η Μίλι.<br /><br />Η 23χρονη καταγγέλλει ακόμα τις έρευνες παιδοψυχολογίας που γίνονται κατά παραγγελία του LGBTQ+ lobby, με μικρό αριθμό «στοχευμένων» οικογενειών που εξάγουν ένα προαποφασισμένο αποτέλεσμα. «Η επιστήμη αντικαθίσταται από την επιθυμία των ενηλίκων», παρατηρεί πολύ εύστοχα η Μίλι.<br /><br />«Η προώθηση αυτής της ιδεολογίας έχει κάνει δύσκολο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στη θέση μου να βγουν προς τα έξω, και να πουν τι πραγματικά μας συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες. Το ψέμα μας επηρεάζει με τόσο πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Δεν είμαστε ευπρόσδεκτοι να προχωρήσουμε και – κατά ειρωνεία της τύχης, να κάνουμε και εμείς το δικό μας ‘’coming out’’, να πούμε ποιοι είμαστε, και να δηλώσουμε ότι δεν υποστηρίζουμε αυτήν την ‘’ισότητα γάμου’’.<br /><br />Αντιμετωπίζουμε την απόρριψη. Αντιμετωπίζουμε – θα έφτανα να πω μέχρι και αυτό – τη δαιμονοποίηση, όσον αφορά ορισμένους από εμάς, και είναι σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ομάδα των λίγων έφτασε στο σημείο να μας προσβάλλει τόσο, ώστε να μας θεωρούν ως την ανερχόμενη μειονότητα μιας νέας εποχής…».<br />Δείτε ολόκληρη τη συγκλονιστική μαρτυρία της Millie Fontana από την Αυστραλία:<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="337" src="https://www.youtube.com/embed/gPHG0PkkKNA" width="698" youtube-src-id="gPHG0PkkKNA"></iframe></div><div><br /></div><div><br /><a href="https://www.sportime.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κόρη ομοφυλόφιλων μιλά για τη ζωή της σε μια «οικογένεια χωρίς πατέρα».

«Κανένας από το Lobby των ΛΟΑΤΚΙ δεν θέλει να ακούει ιστορίες όπως η δική μου. Εμείς είμαστε σαν να μην υπάρχουμε», λέει η 23χρονη Μίλι.  Πα...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ινδία σχετίζεται και με την παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/%CE%B3%CE%B3%CE%B3%CE%B3.jpg?itok=PwvOWTgI" width="728" /><br /><br />Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει σκέψεις και να επανεξετάζει παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ιδιώτες επενδυτές;<br /><br />Την περίπτωση παραχώρησης τελικά σε επενδυτές του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, 1,5 περίπου χρόνο μετά τη ματαίωση του διαγωνισμού που είχε γίνει το Νοέμβριο του 2022, εξετάζει σύμφωνα με πληροφορίες του<a href="https://www.evros-news.gr/2024/02/22/%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%84%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af%cf%80%cf%84%cf%89%cf%83%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%cf%87%cf%8e%cf%81%ce%b7/"> Evros-news.gr</a> η Κυβέρνηση.<br /><br />Ο διαγωνισμός που είχε γίνει τότε για παραχώρηση του 67% του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ιδιώτες επενδυτές, περιελάμβανε πολλά στάδια και καθυστερήσεις. Κι αυτό γιατί η Κυβέρνηση ήθελε να βάλει… ασφαλιστικές δικλείδες για το σχήμα που θα αποκτήσει τελικά τον έλεγχο του λιμανιού της περιοχής μας, λόγω του γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού αλλά και ενεργειακού ρόλου του. Τελικά, ανακοινώθηκε ότι με προσωπική απόφαση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στις αρχές Νοεμβρίου 2022 προχωράει η ματαίωση του διαγωνισμού, αν και αυτός ήταν στο τελικό του στάδι.ο από το ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα είχε προκαλέσει αίσθηση η απόφαση της ελληνικής Κυβέρνησης να ακυρώσει τον διαγωνισμό για την πώληση του 67% του λιμένα Αλεξανδρούπολης, λίγες ημέρες πριν από το άνοιγμα των δεσμευτικών προσφορών.<br /><br />Ο Πρωθυπουργός κ.Μητσοτάκης είχε δηλώσει τότε: «Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι στην παρούσα συγκυρία η Αλεξανδρούπολη είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας, ώστε πρέπει να παραμείνει στη κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα του ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο έχει και τη δυνατότητα να αναπτύξει το λιμάνι και να αξιοποιήσει πλήρως όλες του τις δυνατότητες.<br /><br />Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ πολύ περισσότερο γιατί στην παρούσα συγκυρία δεν βλέπαμε το λόγο να πουληθεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε κάποιον ξένο επενδυτή».<br /><br />Μάλιστα είχε ανακοινωθεί, ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα είναι αυτό που θα προχωρήσει στην αξιοποίηση του και θα πραγματοποιήσει έργα για αναβάθμιση των υποδομών του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης με τον «διπλό» διαγωνισμό, συνολικού ύψους 23,65 εκατ. ευρώ (με ΦΠΑ), που ξεκίνησε η ειδική μονάδα του για την ωρίμανση έργων.<br /><br />Ο διαγωνισμός που προκήρυξε το PPF για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αφορά δύο παρεμβάσεις άμεσης προτεραιότητας με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το αντικείμενο του διαγωνισμού περιλαμβάνει την εκβάθυνση της λιμενολεκάνης και του διαύλου, καθώς και την ολοκλήρωση του εντός λιμένος οδικού δικτύου και σύνδεσή του με τη νέα Περιφερειακή Οδό Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Ο διαχωρισμός του έργου σε δύο διακριτά τμήματα έγινε προκειμένου να καταστεί η διαχείριση του έργου πιο ευέλικτη από τεχνικής άποψης, καθώς και για την τήρηση των χρονικών ορίων και την εξοικονόμηση πόρων. Θα υπογραφούν λοιπόν δύο ξεχωριστές συμβάσεις, τις οποίες δύναται να αναλάβει και ο ίδιος ανάδοχος. Για το πρώτο τμήμα η διάρκεια ολοκλήρωσης ανέρχεται σε 18 μήνες και για το δεύτερο 8 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης. Το έργο θα εκτελεστεί με τη μέθοδο της μελέτης και κατασκευής.<br /><br />Τι συνέβη λοιπόν και υπάρχουν οι πληροφορίες ότι επανεξετάζεται η περίπτωση παραχώρησης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης τελικά σε ιδιώτες επενδυτές από την Κυβέρνηση; Το μεγάλο επιχειρηματικό ταξίδι στην Ινδία αυτές τις ημέρες, στο πλαίσιο της επίσκεψης του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην μεγάλη ασιατική οικονομική υπερδύναμη, δεν είναι καθόλου άσχετο με όλο αυτό. Ούτε είναι τυχαίο ότι στην επιχειρηματική αποστολή μετέχει και o Δημήτρης Πολίτης, CEO του ΤΑΙΠΕΔ, με στόχο να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια στα οποία θα παρουσιάσει τις αποκρατικοποιήσεις, το μοντέλο αξιοποίησης λιμανιών, τα τουριστικά ακίνητα και τα logistic centers στην Ελλάδα. Όπως αναφέρουν δημοσιεύματα αθηναϊκών οικονομικών και όχι μόνο ιστοσελίδων αλλά και σχετικές πληροφορίες, η ατζέντα και η λίστα των «παρουσιάσεων» από πλευράς ΤΑΙΠΕΔ περιλαμβάνουν περιουσιακά στοιχεία όπως οι Λιμένες Αλεξανδρούπολης, Πάτρας, Λαυρίου κ.α.<br /><br />Η επίσκεψη του Ινδού πρέσβη στο λιμάνι Αλεξανδρούπολης το 2022<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνάντηση με τον Ινδό ομόλογό του Ναρέντρα Μόντι, τόνισε ότι «αρκεί να δει τον χάρτη κανείς για να διαπιστώσει ότι η Ελλάδα είναι η πύλη της Ινδίας στην Ευρώπη». Κι από την στιγμή που το λιμάνι του Πειραιά είναι η πύλη για την άλλη ασιατική οικονομική υπερδύναμη, την Κίνα, θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς ότι η Αλεξανδρούπολη μπορεί να αποτελέσει με το λιμάνι και τον κομβικό ρόλο της, κάτι τέτοιο.<br /><br />Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά τον Σεπτέμβριο του 2022 και ενώ ο διαγωνισμός παραχώρησης του 67% του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ιδιώτες επενδυτές βρισκόταν στο τελικό στάδιο, λίγο πριν ακυρωθεί. Είχαμε την επίσκεψη του Πρέσβη της Ινδίας στην Ελλάδα Amrit Lugun στην Αλεξανδρούπολη. Ο Ινδός διπλωμάτης συνοδευόμενος από τον Επιτετραμμένο της Πρεσβείας S. Rajendran και τον Εμπορικό Ακόλουθο Nirmesh Kumar, συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης Κωνσταντίνο Χατζημιχαήλ και είχαν συζήτηση και συνεργασία για πολύ ώρα.<br /><br />Κάτι που σημαίνει πως δεν ήταν απλά τυπική επίσκεψη, αλλά μια ουσιαστική παρουσία του εκπροσώπου της συγκεκριμένης ασιατικής χώρας, η οποία εξελίσσεται σε μεγάλη υπερδύναμη παγκοσμίως και έχει πληθυσμό πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια κατοίκους. Αυτό τότε είχε θεωρηθεί φυσιολογικό, που μπορεί και να ήταν, αλλά η χρονική συγκυρία και οι ματαίωση του διαγωνισμού που ακολούθησε, δημιουργεί αναπόφευκτα κάποιες σκέψεις, αν όχι ερωτηματικά.<br /><br />Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει σκέψεις και να επανεξετάζει παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ιδιώτες επενδυτές; Ίσως, γιατί οι εξελίξεις τους τελευταίους μήνες όσον αφορά την δραστηριότητα (εμπορική και στρατιωτική) του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, αλλά και οι αναφορές για τον ρόλο του, δεν ήταν αυτές που υπήρχαν το προηγούμενο διάστημα. Ξαφνικά εδώ και αρκετό καιρό, η Αλεξανδρούπολη αναφέρεται μόνο για τον FSRU και το φυσικό αέριο και το λιμάνι της δεν βρίσκεται πλέον στο προσκήνιο των αναφορών και συζητήσεων. Όχι μόνο παγκόσμια, κάτι που κυριαρχούσε συνέχεια λόγω του ρόλου που έπαιξε μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά και ως μια κορυφαία λύση να γίνει ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου στις μεταφορές και να μην υπάρχει το… μονοπώλιο της Τουρκίας. <br /><br />Ακόμα και τα στρατιωτικά lοgistics με την έντονη δραστηριότητα πλοίων από χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, έχουν πάψει να βρίσκονται στο προσκήνιο της επικαιρότητας και να προβάλλονται. Κι αυτό δεν είναι μόνο θέμα επικοινωνιακό, αλλά και ουσίας. Ούτε είναι τυχαίο, πως όλα αυτά συμβαίνουν μετά την… εξώθηση ουσιαστικά σε παραίτηση του πρώην Προέδρου του ΟλΑ Α.Ε Κωνσταντίνου Χατζημιχαήλ από το ΤΑΙΠΕΔ και ιδιαίτερα από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο του Δημήτρη Πολίτη. Αυτός άλλωστε διαχειρίστηκε την κρίση που ξέσπασε στις σχέσεις του κ.Χατζημιχαήλ με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Κώστα Χατζηκωνσταντίνου, με αφορμή κάποιες προσλήψεις στελεχών, που όπως αποδείχθηκε ήταν η αφορμή να βρεθεί εκτός διοίκησης ο πρώην Πρόεδρος. Την θέση του πήρε στη διοίκηση του ΟΛΑ Α.Ε από την Αθήνα ο Παναγιώτης Σταμπολίδης από το ΤΑΙΠΕΔ, ενώ παρέμεινε ο κ.Χατζηκωνσταντίνου.<br /><br />Όμως η δουλειά που έκανε ο πρώην πρόεδρος Κωνσταντίνος Χατζημιχαήλ στα χρόνια που βρισκόταν στη συγκεκριμένη θέση, τόσο ουσιαστικά με τις επαφές, συναντήσεις, συζητήσεις και συνεργασίες όσον αφορά το κομμάτι των συνδυασμένων στρατιωτικών μεταφορών, αλλά και την “διαφήμιση” και ανάδειξη του ρόλου του λιμανιού Αλεξανδρούπολης όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκόσμια, έχει λείψει πλέον. Όπως έλειψαν και οι συχνές συνεντεύξεις και αναφορές του κ.Χατζημιχαήλ στον σημαντικό ρόλο του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης στην παράκαμψη των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου., που ενοχλούσαν πολύ τους Τούρκους. Όχι μόνο για την ουσία, αφού αυτό συνέβαινε και δεν μπορούσαν πλέον να… εκβιάζουν παγκόσμιες δυνάμεις, αλλά και επικοινωνιακά. Δεν ήταν άλλωστε τυχαίες οι συχνές αναφορές Τούρκων αξιωματούχων αλλά και ΜΜΕ και οι επιθέσεις στην Αλεξανδρούπολη, οι οποίες τώρα δεν υπάρχουν.<br /><br />Αν πάντως η Κυβέρνηση αποφασίσει τελικά να αλλάξει στάση και να προχωρήσει τις διαδικασίες για παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, αυτόματα γεννώνται ερωτηματικά, γιατί να το κάνει αφού πρώτα ξοδέψει η ίδια 24 εκατ. ευρώ για έργα εκβάθυνσης και συνδέσεων. Να δώσει δηλαδή το λιμάνι… στο πιάτο σε ενδιαφερόμενους επενδυτές και να μην βάλουν αυτοί τα χρήματα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τα έργα που θα πραγματοποιήσει ο ΟΛΑ Α.Ε με δικά του κεφάλαια για βελτίωση του ηλεκτροφωτισμού. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ινδία σχετίζεται και με την παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης;

Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να κάνει σκέψεις και να επανεξετάζει παραχώρηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε ιδιώτες επενδυτές; Τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετακίνηση 48 συστημάτων Iskander-M στα σύνορα με Ουκρανία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/smartcrop.jpeg?itok=HrVskEQ8" width="728" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κινέζος ειδικός θεωρεί ότι οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ προετοιμάζονται για επέμβαση στην Ουκρανία.</span></h3>Ο Τραμπ δήλωσε πρόσφατα ότι η Ρωσία είναι μια πολεμική μηχανή που στο παρελθόν είχε νικήσει τον Χίτλερ και τον Ναπολέοντα<br /><br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι ρωσικές δυνάμεις έχουν αναπτύξει 48 εκτοξευτές του πυραυλικού συστήματος Iskander-M κατά μήκος των συνόρων με την Ουκρανία.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1760592001206980710" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1760592001206980710&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7224218_ektakto-metakinisi-48-systimaton-iskander-m-sta-synora-me-oykrania&sessionId=a5f4b4c9d40038bd8b255b34ffdecb7be5f06401&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 560px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div><div class="taboola-mid" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"></div>Αυτό δήλωσε ο αναπληρωτής επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών της Ουκρανίας.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι μιλάμε για βαλλιστικούς πυραύλους με βεληνεκές 500 χλμ και άνω, οι οποίοι είναι ικανοί να πλήξουν καίρια ισχυρά θωρακισμένες υποδομές στο ουκρανικό έδαφος.<br /><br />Οι κινήσεις αυτές σε συνδυασμό με την παρουσία 70000 Ρώσων προς το Κουπιάνσκ και άλλα σημεία, δείχνει ταχεία επέλαση και επίθεση κατά των Ουκρανών, πριν προλάβει η δύση να αντιδράσει.<br /><br />Κινέζος ειδικός: Το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται για επέμβαση στην Ουκρανία;<br /><br />Ο <a href="https://www.chinausfocus.com/peace-security/nato-prepares-for-intervention-in-ukraine">Φαν Γκαούν </a>(Fan Gaoyue) επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Sichuan, Πρώην Επικεφαλής Ειδικός στην Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών του κινεζικού Στρατού (PLA), αναφέρει ότι το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται για επέμβαση στην Ουκρανία.<br /><br />Ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά:<br /><br />“Ρωσία και Ουκρανία μάχονται για δύο χρόνια, αλλά καμία δεν έχει πετύχει μια αποφασιστική νίκη — και ο αγώνας θα συνεχιστεί.<br /><br />Στις 24 Ιανουαρίου, το ΝΑΤΟ ξεκίνησε την άσκηση Steadfast Defender 2024, τις μεγαλύτερες ασκήσεις σε κλίμακα και διάρκεια από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.<br /><br />Η διάρκεια έξι μηνών στρατιωτική άσκηση λαμβάνει χώρα κυρίως στη Φινλανδία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Γερμανία, Ελλάδα, Νορβηγία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο, με περισσότερους από 90.000 συμμετέχοντες, περισσότερα από 50 πολεμικά πλοία，1.100 οχήματα μάχης και μια ποικιλία εναέριων οχημάτων μάχης από 31 κράτη μέλη του ΝΑΤΟ και τη Σουηδία.<br /><br />Την παραμονή της επετείου των δύο ετών από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, είναι ασυνήθιστο για το ΝΑΤΟ να ξεκινήσει μια τόσο μεγάλη και μακροχρόνια άσκηση.<br /><br />Τι σημαίνει όμως;<br /><br />Σημαίνει ότι το ΝΑΤΟ θα στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία για να νικήσει τους Ρώσους επιτιθέμενους;<br />Πολύ πιθανό, επειδή το ΝΑΤΟ έχει λόγους να το κάνει.<br /><br />Πρώτον, η τεράστια στρατιωτική βοήθεια που παρείχε το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία δεν άλλαξε τη βασική στάση μιας ισχυρής Ρωσίας και της αδύναμης Ουκρανίας.<br /><br />Ο πληθυσμός της Ρωσίας είναι 146 εκατομμύρια, περίπου 3,4 φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Ουκρανίας.<br />Πριν από τη σύγκρουση, είχε έκταση 17,1 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, περίπου 28 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Ουκρανίας.<br /><br />Ο ρωσικός Στρατός είναι 4,6 φορές μεγαλύτερος από αυτόν της Ουκρανίας.Επιπλέον, η Ρωσία έχει πολύ ισχυρότερη αμυντική βιομηχανία από την Ουκρανία.<br /><br />Μετά την έναρξη της σύγκρουσης, 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ουκρανία και τέσσερις περιοχές της Ουκρανίας έχουν προσαρτηθεί από τη Ρωσία.<br /><br />Το μεγαλύτερο μέρος της υποδομής της Ουκρανίας έχει καταστραφεί, όπως και η αμυντική της βιομηχανία, καθιστώντας την Ουκρανία ακόμα πιο αδύναμη.<br /><br />Από τον Φεβρουάριο του 2022 έως τον Δεκέμβριο του 2023, το ΝΑΤΟ και άλλες υποστηρικτικές χώρες παρείχαν περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία.<br /><br />Οι ΗΠΑ παρέδωσαν στην Ουκρανία επτά κατηγορίες και 102 τύπους όπλων και εξοπλισμού που αντλήθηκαν από την ενεργό υπηρεσία και το απόθεμα χρησιμοποιώντας προεδρική απόφαση 54 φορές, συμπεριλαμβανομένων συστημάτων αεράμυνας (16), συστήματα εδάφους (24), ελικόπτερα, αεροσκάφη και μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα(16). Αντιαρματικά και φορητά όπλα (8), πλοία (4) και άλλα συστήματα (16).<br /><br />Άλλα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Καναδά, παρείχαν στην Ουκρανία πυροβολικό, άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα, μαχητικά αεροσκάφη, πυραύλους, ραντάρ και άλλα.<br /><br />Αυτές οι στρατιωτικές συνεισφορές ενίσχυσαν τις δυνατότητες των ουκρανικών δυνάμεων, αλλά δεν άλλαξαν τη βασική στάση μιας ισχυρής Ρωσίας και μιας αδύναμης Ουκρανίας.<br /><br />Η στρατηγική αντεπίθεση που περίμενε το ΝΑΤΟ δεν σημειώθηκε και ο στρατηγικός στόχος να νικήσει τη Ρωσία δεν έχει πραγματοποιηθεί.<br /><br />Δεύτερον, η ικανότητα των κρατών μελών του ΝΑΤΟ δεν είναι άπειρη.Η στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ ακόμα.<br /><br />Οι ΗΠΑ είναι ο ηγέτης του ΝΑΤΟ και επίσης ο κύριος υποστηρικτής της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, αλλά οι στρατιωτικές απαιτήσεις της Ουκρανίας είναι τεράστιες, ακόμη και για μια υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ, δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στο άπειρο στις απαιτήσεις της Ουκρανίας.<br /><br />Για παράδειγμα, ορισμένα προηγμένα όπλα και εξοπλισμός που πρέπει να σταλούν στην Ουκρανία απαιτούν δύο χρόνια χρόνου παράδοσης στην κατασκευή.<div><br />Τι θα κάνει η κυβέρνηση Μπάιντεν<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν θα μπορούσε να παράσχει περαιτέρω βοήθεια για την ασφάλεια στην Ουκρανία έως ότου εγκριθεί από τη Γερουσία στις 13 Φεβρουαρίου με επέκταση νόμου Εθνικής Ασφάλειας (ο οποίος θα περιλαμβάνει 60,1 δισεκατομμύρια δολάρια βοήθειας για την ασφάλεια στην Ουκρανία).<br /><br />Οι ΗΠΑ προφανώς δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.<br /><br />Επιπλέον, υπάρχουν 20 κράτη μέλη του ΝΑΤΟ που λένε ότι είχαν παράσχει όλα τα όπλα και τα πυρομαχικά που μπορούσαν και ότι είναι δύσκολο να συνεχίσουν τη βοήθειά τους.<br /><br />Τρίτον, η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας είναι ένας πόλεμος που το ΝΑΤΟ δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει.<br />Στη σύγκρουση, η Ρωσία είναι από τη μια πλευρά και η Ουκρανία συν το ΝΑΤΟ και άλλες (50 χώρες συνολικά) είναι στην άλλη.<br /><br />Ηθικά το ΝΑΤΟ πιστεύει ότι η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος και παραβιάζει τη διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες (η άδικη πλευρά), ενώ η Ουκρανία είναι ο υπερασπιστής και προστάτης της διεθνούς τάξης (η δίκαιη πλευρά).<br /><br />Η υποστήριξη του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία είναι μια δίκαιη και ευγενής υπόθεση στα μάτια της και πρέπει να κερδίσει.<br /><br />Η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική δύναμη των 50 χωρών μαζί είναι πολύ ισχυρότερη από τη Ρωσία.<br /><br />Με τέτοια τεράστια πλεονεκτήματα σε ηθική και δύναμη και με πλήρη υποστήριξη από το ΝΑΤΟ, η Ουκρανία θα έπρεπε να είχε κερδίσει τον πόλεμο μέχρι τώρα.<br /><br />Αλλά το γεγονός είναι ότι η Ουκρανία δεν κέρδισε, και φαίνεται ότι δεν θα κερδίσει ποτέ εάν το ΝΑΤΟ δεν στείλει στρατεύματα ( στο έδαφος) για να βοηθήσει.<br /><br />Εάν η Ουκρανία έχανε τον πόλεμο, η παγκόσμια ηγεσία των ΗΠΑ, οι αξίες και η ηγεμονία της Δύσης, η πίστη, η εμπιστοσύνη, το ηθικό και ο έλεγχος των 50 χωρών της συμμαχίας θα ήταν μια τεράστια αποτυχία για τον Λευκό Οίκο.<br /><br />Το ΝΑΤΟ δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει και δεν έχει άλλη επιλογή από το να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία για να κερδίσει τον πόλεμο.<br /><br />Τέταρτον, οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ πλησιάζουν και ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν χρειάζεται την Ουκρανία για να κερδίσει την επανεκλογή.<br /><br />Μια αποφασιστική νίκη της Ουκρανίας στη σύγκρουση συνδέεται άμεσα με την τύχη του Μπάιντεν.<br />Από τότε που ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει συγκαλέσει 19 συναντήσεις τόσο διαδικτυακά όσο και εκτός σύνδεσης για τον συντονισμό της στρατιωτικής βοήθειας, ενώ 54 φορές χρησιμοποίησε την προεδρική αρχή απόσυρσης για την παροχή όπλων και εξοπλισμού από την ενεργό υπηρεσία και το απόθεμα για να βοηθήσει την Ουκρανία και δέσμευσε 44,9 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια ασφαλείας για δύο χρόνια.<br /><br />Εφόσον η Ουκρανία δεν μπορεί να κερδίσει αφού οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει τόσα πολλά, η πολιτική του Μπάιντεν για την Ουκρανία δέχεται ήδη σφοδρή επίθεση από τους Ρεπουμπλικάνους, βλάπτοντας έτσι τις πιθανότητες εκλογής του.<br /><br />Εάν το ΝΑΤΟ έστελνε στρατεύματα στην Ουκρανία και στη συνέχεια νικούσε τους Ρώσους, θα ήταν το αποκορύφωμα της κυβέρνησης του Μπάιντεν και θα τον βοηθούσε να κερδίσει.<br /><br />Στην πραγματικότητα το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία από την αρχή, αν και αρνείται να το πει φωναχτά.<br /><br />Αμέσως μετά την εισβολή της Ρωσίας, το ΝΑΤΟ ανέπτυξε στρατεύματα όπως η 3η Μηχανοποιημένη Μεραρχία και η 101η Μεραρχία από τη Βόρεια Αμερική στην Ευρώπη για να αυξήσει τις δυνάμεις των ΗΠΑ σε περισσότερους από 100.000.<br /><br />Ανέπτυξε 8 ομάδες μάχης, συμπεριλαμβανομένων 42.000 μαχητών, 120 μαχητικά αεροσκάφη και περισσότερα από 20 πολεμικά πλοία κατά μήκος της ανατολικής πλευράς των κρατών μελών του ΝΑΤΟ για να επιδείξει την απόφασή της να υποστηρίξει την Ουκρανία και να αποτρέψει τη Ρωσία.<br /><br />Ίδρυσε προσωρινούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς και εγκαταστάσεις στη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά και τις ΗΠΑ για να διδάξει στις ουκρανικές δυνάμεις πώς να χρησιμοποιούν εξελιγμένα όπλα και πώς να διεξάγουν συνδυασμένες επιχειρήσεις.<br /><br />Διεξήγαγε μια σειρά από στρατιωτικές ασκήσεις, όπως το Cyber Lock Shield 2022, το Air Defender 2023 και το Steadfast Defender 2024 για να προβεί και να βελτιώσει τις επιχειρήσεις, τα σχέδια και τις πορείες δράσης του, και χαρακτήρισε τη Ρωσία ως την πιο σημαντική και άμεση απειλή για το ΝΑΤΟ. ασφάλεια και την ειρήνη και τη σταθερότητα στον ευρωατλαντικό χώρο για να διαμορφώσει την κοινή γνώμη.<br /><br />Εάν το ΝΑΤΟ στείλει δυνάμεις στην Ουκρανία για να κερδίσει τον πόλεμο, θα δημιουργήσει δύο μεγάλους κινδύνους που θα μπορούσαν να τραβήξουν ολόκληρο τον κόσμο σε μια άβυσσο πολέμου, α. Θα κλιμακώσει έναν συμβατικό πόλεμο σε πυρηνικό πόλεμο και β. θα μετατρέψει έναν τοπικό πόλεμο σε παγκόσμιο πόλεμο. Ελπίζω το ΝΑΤΟ να εξετάσει προσεκτικά τις πιθανές συνέπειες πριν προχωρήσει.”, καταλήγει ο ίδιος.<br /><br />Ελπίζουμε να κάνει λάθος ο Κινέζος ειδικός του μεγαλύτερου αριθμητικά Στρατού του κόσμου, διότι οποιαδήποτε εμπλοκή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία σημαίνει παγκόσμιο πόλεμο. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μετακίνηση 48 συστημάτων Iskander-M στα σύνορα με Ουκρανία.

Κινέζος ειδικός θεωρεί ότι οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ προετοιμάζονται για επέμβαση στην Ουκρανία. Ο Τραμπ δήλωσε πρόσφατα ότι η Ρωσία είναι μια πολεμική μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νέος δρόμος Ινδία-Μεσόγειος μέσω Σαουδαραβίας.Ο ρόλος Ιράν και Κίνας.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/india-monti-SLpress--825x600.jpg" width="725" /><br /><br /><div><b>ΙΤΙΜΟΥΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ</b><br />Από όταν άνοιξε το μέτωπο στη Γάζα και μετατοπίστηκε η δυτική προσοχή εκεί, έχει ιδιαίτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον να δούμε τι ακριβώς επιδιώκει ο Αραβικός Κόσμος. Μία ματιά στις κινήσεις των κρατών του Κόλπου δείχνει πως οι μοναρχίες έχουν αποφασίσει να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προς όφελός τους, ζυγίζοντας παράλληλα τόσο τις περιφερειακές όσο και τις διεθνείς ισορροπίες.<br /><br />Βασικός μοχλός εξελίξεων, πέρα από την ανάφλεξη του μεσανατολικού μετώπου, αποτελεί σαφώς η συμφωνία που υπογράφηκε ανάμεσα στην ΕΕ και την Ινδία και η οποία μετατρέπει ουσιαστικά την αραβική χερσόνησο σε κόμβο διέλευσης αγαθών και υπηρεσιών, χτυπώντας καίρια το νέο Δρόμο του Μεταξιού της Κίνας. Πριν όμως προχωρήσουμε στον ρόλο που έπαιξε το Ιράν ως περιφερειακός δρών, πρέπει να ρίξουμε μία ματιά στις μέχρι τώρα κινήσεις του άξονα Σαουδικής Αραβίας-Εμιράτων και του Κατάρ ως μοναχικού δρώντα.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/2024-02-20-13.png" /><br /><br />Όλο αυτό το διάστημα είναι φανερό πως τα κύρια αραβικά κράτη επιδιώκουν μία οικονομική και αμυντική περιχαράκωση του γεωπολιτικού τους χώρου, μέσω σύναψης πολλαπλών συμφωνιών, οικονομικής διαφοροποίησης και προσέλκυσης επενδύσεων. Συγκεκριμένα, η Σαουδική Αραβία έχει βάλει μπρος ένα τεράστιο πρόγραμμα διαφοροποίησης της πετρελαϊκής οικονομίας της, καθώς προβλέπει την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και την ανάπτυξη τομέων όπως ο τουρισμός, η υψηλή τεχνολογία και οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας.<br /><br />Τα Εμιράτα έχουν αναδειχθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς προορισμούς, με ιδιαίτερη εξειδίκευση στην υψηλή τεχνολογία και την καινοτομία, ενώ και η δικιά τους οικονομία παρουσίασε για το 2023 την συσσώρευση 900 δισ. δολάρια μέσω της μη πετρελαϊκής οικονομίας. Χαρακτηριστικά αναφέρω μερικές από τις κινήσεις στις οποίες προέβησαν τα δύο κράτη του Κόλπου:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Κινεζική εταιρία διυλιστηρίων εμπλέκεται σε συζητήσεις για την απόκτηση του 50% της ARAMCO.</li><li>Προώθηση εξόρυξης ορυκτών από την Σαουδική Αραβία.</li><li>Ανάδειξη των Εμιράτων ως κόμβου επενδύσεων σε τομείς όπως το fintech.</li><li>Υπογραφή συμφωνίας Ινδίας-Εμιράτων για εμπορικό διάδρομο και συνεργασία σε τομείς ηλεκτρικής ενέργειας, ψηφιακών υποδομών και εμπορίου.</li><li>Αγορά 3000 ημιαγωγών από τις δύο μοναρχίες.</li><li>Κονδύλιο για προσέλκυση ταλέντων από όλον τον κόσμο εκ μέρους της Σαουδικής Αραβίας.</li><li>Επενδύσεις χαμηλού αποτυπώματος άνθρακα από Εμιράτα (άνοδος ΑΕΠ του Ντουμπάι κατά 3,3%).</li><li>Η Σαουδική Αραβία έγινε μέλος των BRICS.</li><li>Αγορά μεριδίου τουρκικού λιμανιού από τα Εμιράτα.</li></ul><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/2024-02-20-15.png" /><br /><br /></div><div>Πιθανός νέος εμπορικός διάδρομος<br /><br />Ο εμπορικός διάδρομος, που σταθερά σχηματίζεται, ασφαλώς στο μέλλον θα προϋποθέτει την αναγνώριση του Ισραήλ από πλευράς Σαουδικής Αραβίας, κάτι που σε πρόσφατες αναλύσεις ήδη συζητιέται, ενώ αποτελεί και μέρος του πακέτου σταθερότητας που απεργάζονται οι ΗΠΑ για την λήξη της σύγκρουσης στη Γάζα. Ασφαλώς οι Σαουδάραβες επιδιώκουν την δημιουργία παλαιστινιακού κράτους για να συναινέσουν και αυτό δεν είναι άσχετο από τις μέχρι τώρα κινήσεις στους στον γεωοικονομικό τομέα.<br /><br />Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε και τις αμυντικές συμφωνίες που υπογράφουν συνεχώς τα δύο κράτη, γίνεται άμεσα αντιληπτό πως, ο άξονας Σαουδικής Αραβίας-Εμιράτων επιδιώκει την ανάδειξή του σε έναν τρίτο πόλο παγκόσμιας ισχύος, ανάμεσα σε Δύση και Κίνα. Χαρακτηριστικό είναι πως η Σαουδική Αραβία υπέγραψε ήδη αμυντική συμφωνία με την Νότιο Κορέα, ενώ και η Γερμανία προχώρησε στην άρση των πωλήσεων Eurofighter προς το βασίλειο, με τους Γερμανούς να θεωρούν την Σαουδική Αραβία ως ένα κράτος κομβικό για την σταθερότητα της περιοχής. Εξάλλου, είναι γνωστή και η προτίμηση των Αράβων για τα γαλλικά οπλικά συστήματα, ειδικά στα αερομαχητικά, κάτι που βάζει και τους Γάλλους άμεσα στο πλαίσιο συνεργασίας με τα κράτη του Κόλπου. <b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ <a href="https://slpress.gr/diethni/o-neos-dromos-india-mesogeios-meso-saoudaravias-o-rolos-iran-kai-kinas/">ΠΗΓΗ</a></b></div><div><b><br /></b><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο νέος δρόμος Ινδία-Μεσόγειος μέσω Σαουδαραβίας.Ο ρόλος Ιράν και Κίνας.

ΙΤΙΜΟΥΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Από όταν άνοιξε το μέτωπο στη Γάζα και μετατοπίστηκε η δυτική προσοχή εκεί, έχει ιδιαίτερο γεωπολιτικό ενδιαφέρον να δο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: 2 χρόνια «ανορθόδοξου» Παγκόσμιου Πολέμου Δύσης – Ρωσίας. Ο απολογισμός.

<img height="359" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/02/hartis_ukraine4.jpg" width="743" /><br /><br /><b>Γιώργος Ρωμανός</b><br />Στις 24 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώνονται 2 χρόνια από την έναρξη της «Ειδικής Επιχείρησης» των Ρώσων, σύμφωνα με τους ίδιους, στην Ουκρανία ή «Εισβολή» κατά τη Δύση. Όπως και να αποκαλείται αυτή η ολέθρια και με τεράστιες απώλειες στρατιωτική σύγκρουση έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός «Γ΄ Παγκόσμιου Πολέμου», αλλά ανορθόδοξου. Και είναι «Παγκόσμιος» γιατί στο δυτικό στρατόπεδο συμμετέχουν με διάφορους τρόπους 54 χώρες από πολλά σημεία του πλανήτη, όπως: ΗΠΑ, Αγγλία, ΕΕ, Καναδάς, Ιαπωνία, Αυστραλία μέχρι και η Σομαλία και άλλες. Από αυτές τις χώρες οι 30 ανήκουν στο ΝΑΤΟ και 3 από αυτές είναι πυρηνικές δυνάμεις: Αμερική, Γαλλία, Αγγλία. Αντίπαλος των 54 χωρών είναι μία χώρα, η Ρωσία.<br /><br />Τα αίτια αυτού του πολέμου<br /><br />Τα αίτια αυτού του πολέμου θα πρέπει να αναζητηθούν στον επί αιώνες πάγιο στόχο της Δύσης να κατακτήσει και να διαλύσει τη Ρωσία. Τα πιο πρόσφατα σχέδια διάλυσης της Ρωσίας τα δημοσίευσα στο Militaire News, στις 16/03/2022, με τίτλο: «<a href="https://www.militaire.gr/i-exolothreysi-tis-rosias-vasei-amerikanikon-eggrafon-g-romanos/">Η εξολόθρευση της Ρωσίας βάσει αμερικανικών εγγράφων</a>». Τα έγγραφα ανήκουν στο ΝΑΤΟ και περιλαμβάνουν τις ασκήσεις του για όλο το 2022, (NATO EXERCISES AND ACTIVITIES, 2022) <a href="https://shape.nato.int/nato-exercises">https://shape.nato.int/nato-exercises</a> σε αέρα, ξηρά και θάλασσα, με σχέδια για επιθέσεις χημικές, βιολογικές, ραδιολογικές, πυρηνικές, ηλεκτρομαγνητικές και κυβερνοεπιθέσεις, οι οποίες γίνονται σε επαφή με τα σύνορα της Ρωσίας, στη Μαύρη Θάλασσα, τη Γεωργία και αλλού. Λεπτομερές σχέδιο διάλυσης της Ρωσίας αποτελεί και η Έκθεση της RAND 2019, με τίτλο: «Overextending and Unbalancing Russia / Assessing the Impact of Cost-Imposing Options», και βρίσκεται στον σύνδεσμο: <a href="https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html">https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html</a> Σε μία περιφραστική μετάφραση αυτό σημαίνει: «Πρόκληση υπερβολικών ζημιών κατά της Ρωσίας και ανισορροπία (σε όλες τις δομές της)», υπολογίζοντας το κόστος αυτών των δράσεων (για τη Ρωσία και την Αμερική).»<br /><br />Στον πόλεμο οδήγησαν τα εξής κορυφαία γεγονότα:<div><ul style="text-align: left;"><li>Η αθέτηση των υποσχέσεων των ΗΠΑ για μη επέκταση του ΝΑΤΟ πέραν της Γερμανίας.</li><li>Ο χλευασμός και η εξαπάτηση της Ρωσίας η οποία δια του προέδρου της Β. Β. Πούτιν συζητούσε με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον για μια ειδική σχέση Ρωσίας-ΝΑΤΟ.</li><li>Τα αλλεπάλληλα αμερικανικά πραξικοπήματα, μετά το 2014, στην Ουκρανία από τους Μπάιντεν, Νούλαν, Πάιατ και η τοποθέτηση σε αυτήν απόλυτα ελεγχόμενης ουκρανικής ηγεσίας και κυβέρνησης.</li><li>Οι μαζικές σφαγές των ρωσόφωνων στο Ντονμπάς και οι διωγμοί Ρώσων στο εσωτερικό της Ουκρανίας.</li><li>Τα σχέδια αμέσου ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και η αυτονόητη ανάπτυξη αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων στο έδαφός της, και</li><li>Το ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, 18 Φεβρουαρίου 2022, (6 ημέρες πριν την έναρξη των ρωσικών επιχειρήσεων), ζήτησε και πήρε το ελεύθερο να ξανακάνει την Ουκρανία πυρηνική δύναμη παραβιάζοντας τις υπάρχουσες συνθήκες αποπυρηνικοποίησης της χώρας του.</li></ul>Δύο χρόνια μετά έχουν αποκρυσταλλωθεί οι παγκόσμιες οικονομικές επιπτώσεις αυτού του πολέμου και οι επιπτώσεις στον χώρο της ενέργειας, με αποτέλεσμα να έχει χωριστεί ο πλανήτης σε δύο στρατόπεδα. Πληθυσμιακά μόνο το 30% υποστηρίζει αμέσως ή εμμέσως την Δύση ενώ το 70% είτε στηρίζει ευθέως την Ρωσία είτε αποδέχεται την πολιτική της μέσω διαφανούς ουδετερότητος.<br /><br />Αν ληφθούν υπόψη και τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά που χωρίζουν τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα τότε έχουμε και έναν θρησκευτικό πόλεμο όπως και έναν πόλεμο κοινωνιών. Σε αυτούς τους επάλληλους πολέμους η άθρησκη ή ουδετερόθρησκη Δύση βρίσκεται σε ευθεία σύγκρουση με τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, μάχεται στη Συρία, Ιράκ και στο Ισραήλ τον Μουσουλμανισμό, ενώ την χωρίζει χάος αντιλήψεων και πιστεύω από τον Κομφουκιανισμό, τον Ινδουισμό και τα άλλα θρησκευτικά δόγματα της Άπω Ανατολής.<br /><br />Η αλλαγή στον τρόπο πολέμου<br /><br />Σημαντικό στοιχείο είναι ο τρόπος που διεξάγεται αυτός ο πόλεμος στο έδαφος, τον αέρα, την θάλασσα και το Διάστημα. Ένας τρόπος που διαφέρει τόσο ριζικά από όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, ώστε να μπορούμε να αναφερόμαστε στον πόλεμο, ως έννοια, πριν και μετά τον ουκρανικό και την 24η Φεβρουαρίου 2022. Οι υπερηχητικοί πύραυλοι και δει μακρού βεληνεκούς και τα ντρόουνς σε ξηρά και θάλασσα αν δεν ανέτρεψαν μετέτρεψαν όλα τα μέχρι σήμερα δόγματα διεξαγωγής μαχών. Το πυροβολικό και οι από αέρος βομβαρδισμοί αναδείχθηκαν ως οι κύριες παράμετροι διεξαγωγής πολέμου.<br /><br />Επί του εδάφους οι Ουκρανοί διεξάγουν πρωτίστως έναν Ανταρτοπόλεμο Πόλεων με επιθέσεις πολλών μικρών μονάδων. Αποδείχθηκε ότι σε ανοιχτά πεδία και με πολυάριθμες μονάδες είναι ασθενέστεροι από τους Ρώσους, λόγω καταστροφής της αεροπορίας και της αεράμυνάς τους. Η στρατηγική αυτή του Ανταρτοπολέμου Πόλεων αποτελεί εξαρχής θεμελιώδη οδηγία-επιταγή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που έχουν και την επιτελική σχεδίαση και εκπαίδευση των ουκρανικών δυνάμεων.<br /><br />Στις μάχες των πόλεων ο ουκρανικός στρατός συχνά χρησιμοποιεί ως ασπίδα τους άμαχους, πράγμα που κατήγγειλε διεθνώς η οργάνωση Διεθνής Αμνηστία.<br /><br />Οι Ουκρανοί με τις οδηγίες Άγγλων και Αμερικανών επιτελών οχύρωσαν μια σειρά από πόλεις και αμύνονται μέσα σε αυτές. Τα οχυρωματικά έργα είναι πρωτοφανή στην Ιστορία, εξαιρετικά ισχυρά και ενισχυμένα. Όλες οι μέχρι πρόσφατα κατακτημένες ή απελευθερωμένες κατά τους Ρώσους πόλεις της Ανατολικής Ουκρανίας, όπως το Σολεντάρ, το Μπάκχμουτ, η Μαρίινκα, η Αβντίιβκα, αλλά και η Μαριούπολη στον νότο και άλλες ήταν πόλεις φρούρια και οι μάχες σε κάθε μία από αυτές διάρκεσαν μέχρι και δέκα χρόνια. Όλες είναι πόλεις κλειδιά και έχουν τεράστια στρατηγική σημασία, κυρίως γιατί διαθέτουν το πυκνότερο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της Ουκρανίας.<br /><br />Σήμερα, μετά από 2 χρόνια περάσαμε από τον Ανταρτοπόλεμο των Πόλεων στον Πόλεμο των Εξοπλισμών, καθώς προστίθενται στα οπλοστάσια των αντιπάλων όλο και πιο εξελιγμένα όπλα και συστήματα. Κι αυτό είναι ένα πεδίο που θα πρέπει να μελετηθεί ξεχωριστά.<br /><br />Ο απολογισμός<br /><br />Η Ουκρανία παρά τις τεράστιες απώλειές της, περίπου 600.000 άνδρες στα πεδία των μαχών, διαθέτει ακόμη ισχυρό στρατό ο οποίος μαζί με τις εφεδρείες ξεπερνάει το 1.000.000 άνδρες χωρίς η χώρα να έχει κηρύξει πανστρατιά εφέδρων.<br /><br />Οι απώλειες της Ρωσίας διατηρούνται σταθερά στην αναλογία 1 Ρώσος για κάθε 8-9 νεκρούς Ουκρανούς.<br /><br />Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που διαθέτει η Ουκρανία είναι η άφθονη οικονομική και οπλική βοήθεια που της στέλνουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, βοήθεια που τελευταία βρίσκεται σε κάμψη, αλλά και σε αδιέξοδο, γιατί όλα τα μέχρι τώρα όπλα της Δύσης δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την ρωσική προέλαση. Η συνέχιση της αμερικανικής και εν γένει δυτικής βοήθειας στην Ουκρανία προβλέπεται να διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τον Νοέμβριο-Ιανουάριο του 2024-2025 οπότε θα είναι γνωστά τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα αντέξει μια ήττα στην Ουκρανία μετά την εξευτελιστική ήττα της στο Αφγανιστάν.<br /><br />Κορυφαία παράμετρος αυτού του πολέμου είναι η Δικτυοκεντρική Οργάνωσή του και η Ηλεκτρονική διάστασή του στην οποία παίζει τεράστιο ρόλο η τεχνολογία του Διαστήματος με τους δορυφόρους που έχουν αναπτύξει οι αντίπαλοι.<br /><br />Με μία φράση, πρόκειται για έναν ολοκληρωτικό «ανορθόδοξο» παγκόσμιο πόλεμο σε ξηρά, θάλασσα, αέρα-Διάστημα, αλλά και σε όλα τα άλλα πεδία ανταγωνισμών, όπως του Πολιτισμού, της Θρησκείας, της Οικονομίας και των Φυσικών Πόρων. Είναι φανερό πως πρόκειται για πόλεμο δύο εντελώς διαφορετικών κοσμοαντιλήψεων, της νεοταξίτικης Δύσης με τις ανερχόμενες δυνάμεις της Ανατολής και του παγκόσμιου Νότου, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής.<br /><br />Δύο χρόνια μετά ο απολογισμός του πολέμου είναι εξαιρετικά καταστροφικός:Η Ουκρανία είναι μια κατεστραμμένη χώρα, με περισσότερα από 10 εκατομμύρια πρόσφυγες στο εξωτερικό και το εσωτερικό και περί τις 600.000 νεκρούς, τραυματίες και αγνοούμενους. Κατεστραμμένες σε κρίσιμο βαθμό είναι και η εργοστασιακή και η παραγωγική της υποδομή.<br />Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη βρέθηκαν σε οικονομική και πολιτική κρίση και δέχθηκαν μεγάλα οικονομικά πλήγματα, ακριβώς λόγω των «Κυρώσεων» που επέβαλλε η «Συλλογική Δύση», στην Ρωσία η οποία ανέκαμψε οικονομικά παρά τις «Κυρώσεις». Ταυτόχρονα αποδείχθηκε και η στρατιωτική μειονεξία των ΗΠΑ και της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας, σε όπλα και συστήματα. Ως προς την οικονομική ουκρανική βοήθεια πρέπει να διευκρινιστεί, ότι τα κονδύλιά της δίδονται κατά κύριο λόγο σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες που παράγουν όπλα προορισμένα για την Ουκρανία, ενώ λίγα κεφάλαια φτάνουν στα χέρια της ουκρανικής κυβέρνησης.</div><div><br />Στις ΗΠΑ ο ουκρανικός πόλεμος επέτεινε τον βαθύ πολιτικό εμφύλιο μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, επιδείνωσε το τεράστιο χρέος τους και τις εξανάγκασε σε έναν υπαρξιακό αγώνα για να υπερασπιστούν την αμφισβητούμενη θέση τους ως της «υπερδύναμης στον πλανήτη». Σήμερα οι ΗΠΑ δίνουν τον υπέρτατο αγώνα για να προασπίσουν την διαρκώς φθίνουσα παγκόσμια ισχύ του δολαρίου, τα ελεγχόμενα από τις ίδιες παγκόσμια δίκτυα οπτικών ινών, την παραγωγή ημιαγωγών και την περαιτέρω ανάπτυξή τους στο Διάστημα, ειδικά σε δορυφόρους που μπορούν να συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτά είναι και τα 4 βασικά πεδία στα οποία θα κριθεί στο μέλλον η διατήρηση της ισχύος ή η πτώση των ΗΠΑ.</div><div><br />Στο εδαφικό: Ο ρωσικός στρατός ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 με διάσπαρτες πολλαπλές επιθέσεις σε όλη την Ανατολική Ουκρανία και λίγες βδομάδες μετά έφτανε να ελέγχει περίπου το 24% εδαφών, αλλά χωρίς στρατηγική και εδαφική συνοχή μεταξύ τους. Είναι πλέον σαφές ότι το ρωσικό σχέδιο για κατάρρευση της Ουκρανίας μετά από μία τέτοια επίθεση απέτυχε παταγωδώς. Ωστόσο, μετά τον Σεπτέμβριο του 2022 οι ρωσικές δυνάμεις επικεντρώθηκαν στον έλεγχο των 4 επαρχείων: Χερσόνας, Ζαπαρόζια (Ζαπορίζια), Ντόνιετσκ και Λούχανσκ, με αποτέλεσμα σήμερα να ελέγχει και πάλι περί το 24% των εδαφών της Ουκρανίας με την θεμελιώδη διαφορά ότι αυτή τη φορά πρόκειται συνεχόμενα εδάφη.<br /><br />Αποτελεί ιστορικό γεγονός πλέον το ότι οι Ουκρανοί νικήθηκαν στην περιβόητη «Εαρινή Επίθεσή» τους που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2023, και σήμερα βρίσκονται σε άμυνα σε όλα τα μέτωπα. Αντίθετα οι Ρώσοι προελαύνουν με άμεσους στόχους το Χάρκοβο και τη Ζαπαρόζια (Ζαπορίζια).<br /><br />Η κρισιμότατη, για την ειρήνη όλου του πλανήτη, πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία κλιμακώνεται διαρκώς. Όμως όπως προέβλεψε η διαιώνια σοφία των αρχαίων Ελλήνων: «Ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του»: Θουκυδίδου, Ἱστορίαι. Μόνο που αυτό αφορά όσο ποτέ άλλοτε τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και όσες χώρες εντάσσονται σε ό,τι η Ρωσία ονομάζει «Συλλογική Δύση».<br /><br />Τα τραγικά αποτελέσματα αυτού του πολέμου απέδειξαν ότι η Δύση δεν επέλεξε τη «Σωστή πλευρά της Ιστορίας».<br /><br />Από την πρώτη ημέρα αυτού του πολέμου επαναλαμβάνω την ανάγκη αμέσου καταπαύσεως πυρός και επιβολή ειρήνης, μέσα από μία «Νέα Γιάλτα», μυστική ή φανερή. Το να εγγυηθούν οι ΗΠΑ και η Δύση την ύπαρξη και την ασφάλεια της Ρωσίας αποτελεί σήμερα την μοναδική ρεαλιστική οδό για να σταματήσει το μακελειό, πρωτίστως των ίδιων των Ουκρανών.<br /><br />Η Ειρήνη είναι η λύση!</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: 2 χρόνια «ανορθόδοξου» Παγκόσμιου Πολέμου Δύσης – Ρωσίας. Ο απολογισμός.

Γιώργος Ρωμανός Στις 24 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώνονται 2 χρόνια από την έναρξη της «Ειδικής Επιχείρησης» των Ρώσων, σύμφωνα με τους ίδιους,...

Διαβάστε την συνέχεια

Πετάει τους S-400 για χάρη των F-35 ο Ερντογάν; Αμερικανική πηγή.

<img height="418" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/02/240221222540_s-400-russia-moscow03-1024x668.jpg" width="726" /><br /><br />Η αμερικανική υπηρεσία <a href="https://www.voanews.com/a/us-stealth-jet-offer-to-turkey-puts-future-of-its-russian-s-400-missiles-in-doubt/7494009.html">Voice of America</a> δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της οπτικό υλικό με ρεπορτάζ του ανταποκριτή της στην Τουρκία Dorian Jones.<br /><br />Στην εισαγωγή του ρεπορτάζ σημειώνεται ότι με τις σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ να βελτιώνονται ραγδαία, η Ουάσινγκτον προσφέρθηκε να επιτρέψει στην Άγκυρα να αγοράσει το προηγμένο στρατιωτικό της αεροσκάφος F-35, εάν μεταφέρει σε τρίτη χώρα τους πυραύλους S-400 που αγόρασε από τη Ρωσία.<br /><br />Όμως σύμφωνα με τον Dorian Jones, οι εν λόγω πύραυλοι παραμένουν ένα ισχυρό σύμβολο της εμβάθυνσης των ρωσοτουρκικών δεσμών, σημειώνεται.<br /><br />Αρχικά στο ρεπορτάζ ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι το ενδεχόμενο προμήθειας της Τουρκίας των μαχητικών αεροσκαφών F-35 από τις ΗΠΑ μπορεί να επιστρέψει στην ατζέντα, μετά την εκδίωξή της από το πρόγραμμα των εν λόγω αεροσκαφών λόγω της αγοράς των S-400 από τη Ρωσία.<br /><br />Το ρεπορτάζ ακολούθως αναφέρεται στις σχετικές δηλώσεις που πραγματοποίησε η Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ (V. Nuland) κατά την επίσκεψή της στην Τουρκία με τις οποίες προσέφερε την αναβίωση της πώλησης των F-35 στην κατοχική χώρα, εάν οι S-400 μεταφερθούν σε μια τρίτη χώρα. Ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας κ. Fidan με δηλώσεις του υπαινίχθηκε η Άγκυρα θα ήταν ανοικτή για μια συμφωνία.<br /><br />Στη συνέχεια παρατίθενται δηλώσεις του Onur Isci από το Kadir Has University ο οποίος έκανε λόγο για λάθος αναφορικά με την αγορά των S-400 από την Τουρκία, κάτι που παραδέχονται ακόμη και κάποια στελέχη της κυβέρνησης Erdogan.<br /><br />Από την άλλη, ειδικοί υποστηρίζουν ότι η αγορά των S-400 αποτελεί έναν ισχυρό συμβολισμό των βαθέων δεσμών με τη Ρωσία και της επιδείνωσης των σχέσεων με τις ΗΠΑ.<br /><br />Όπως σημειώνεται ακολούθως στο ρεπορτάζ η αγορά των S-400 έγινε σε μια περίοδο μεγάλης δυσπιστίας στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας, με την τουρκική πλευρά να κατηγορεί τις ΗΠΑ για ανάμιξη στο πραξικόπημα του 2016. Όμως πλέον, μετά την επικύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ εκ μέρους της Τουρκίας, οι σχέσεις με τις ΗΠΑ βρίσκονται σε τροχιά βελτίωσης, με τη Διοίκηση Biden σε αντάλλαγμα να προωθεί την πώληση των F-16 που έχει ζητήσει η Τουρκία.<br /><br />Όμως, όπως σημειώνεται, τα F-16 είναι υποδεέστερα των F-35 τα οποία η γείτονας και αντίπαλος Ελλάδα είναι έτοιμη να αγοράσει. Ο Soli Ozel του Kadir Has University υποστηρίζει ότι όταν διαβάζει κανείς δηλώσεις των ‘γερακιών’, όλοι φοβούνται ότι η ισορροπία της πολεμικής αεροπορίας πάνω από το Αιγαίο θα γείρει υπέρ της Ελλάδας.<br /><br />Η πορεία μιας συμφωνίας ΗΠΑ-Τουρκίας με την δεύτερη να μεταφέρει τους S-400 σε μια σύμμαχο χώρα όπως το Αζερμπαϊτζάν, το Κατάρ ή τη Λιβύη, εξαρτάται από τη βελτίωση των διμερών σχέσεων, σημειώνει ο συντάκτης.<br /><br />Ο Huseyin Bagci του Foreign Policy Institute υποστηρίζει ότι η απομάκρυνση των S-400 αποτελεί μια πολιτική και όχι στρατιωτική απόφαση, θα πρόκειται για ένα πολιτικό συμβιβασμό. Μέχρι τώρα οι S-400 βοήθησαν την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις της με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.<br /><br />Το ρεπορτάζ καταλήγει αναφέροντας ότι η πώληση των S-400 στην Τουρκία, ένα μέλος του ΝΑΤΟ, θεωρήθηκε ένας διπλωματικός θρίαμβος της Μόσχας. Όπως παρόμοια διπλωματική νίκη για την Ουάσιγκτον θα αποτελέσει η απομάκρυνσή τους.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πετάει τους S-400 για χάρη των F-35 ο Ερντογάν; Αμερικανική πηγή.

Η αμερικανική υπηρεσία Voice of America δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της οπτικό υλικό με ρεπορτάζ του ανταποκριτή της στην Τουρκία Dorian Jon...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρωπαϊκή και Ελληνική Αμυνα: Ολα εδώ πληρώνονται

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.syrostoday.gr/articles/flash/rafale_opla.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" src="https://img.syrostoday.gr/articles/flash/rafale_opla.jpg" width="725" /></a></div></div><b><div><br /></div>Γιώργος Παπανικολάου</b><br />Πίσω από τον καταιγισμό δημοσιευμάτων για τη μελλοντική απειλή της Ρωσίας κατά της Ευρώπης, δεν κρύβονται μόνο οι προσπάθειες κοινωνικοπολιτικής συναίνεσης για τη συνεχιζόμενη υποστήριξη της Ουκρανίας, ούτε απλώς οι φόβοι για επικράτηση του Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Παρότι δεν ομολογείται ανοικτά από πολιτικές ηγεσίες, υπάρχει και η -καθυστερημένη- διαπίστωση ότι έχοντας παραχωρήσει το μεγαλύτερο μέρος της άμυνάς της στις ΗΠΑ, η «ενωμένη» Ευρώπη εμφανίζει στην τρέχουσα συγκυρία δύο σημαντικά μειονεκτήματα.<br /><br />Αφενός, υποχρεούται να συμβιβαστεί με τις αμερικανικές πολιτικές και προτεραιότητες, χωρίς μεγάλα περιθώρια χειραφέτησης, αφετέρου, τυγχάνει υποδεέστερης αντιμετώπισης σε σχέση με τις καθιερωμένες υπερδυνάμεις, στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι της εποχής μας.<br /><br />Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες που ίσως καταβληθούν, τέτοιου είδους ανισορροπίες δεν αλλάζουν παρά μόνο σε διάστημα δεκαετιών, ακριβώς όπως προέκυψαν σε διάστημα δεκαετιών, όταν οι ευρωπαϊκές χώρες, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως η Ελλάδα (για τους δικούς της ειδικούς λόγους), αρνούνταν να προχωρήσουν στις απαραίτητες δαπάνες. Επιβεβαιώνονται έτσι δύο αξιώματα ευρύτερης εφαρμογής, που θα πρέπει να προβληματίσουν σε σχέση και με άλλες αποφάσεις της εκάστοτε κρατούσας ευρωπαϊκής πολιτικής.<br /><br />Πρώτον, ότι οι απόψεις που ενίοτε κυριαρχούν στο πολιτικό και ιδεολογικό σκηνικό δεν είναι απαραίτητα ορθές, καθώς αυτό μέλλει να διαπιστωθεί σε βάθος χρόνου. Συχνά μετατρέπονται σε αποφάσεις που χαρακτηρίζονται από πολιτική μυωπία, εστιασμένες στον εκάστοτε επόμενο εκλογικό κύκλο και την ιδεολογική «μόδα» της περιόδου.<br /><br />Δεύτερον, ότι αποφάσεις που ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε βάθος χρόνου πρέπει να μελετώνται εξαντλητικά, μέσα και από το πρίσμα της ιστορικής εμπειρίας, πριν εφαρμοστούν. Διότι η ανατροπή τους μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά επίπονη, ή και αδύνατη, με βαριές συνέπειες. Τελικά, «όλα εδώ πληρώνονται», κατά τη λαϊκή ρήση.<br />Ευρωπαϊκά κενά σε συμβατικές και πυρηνικές δυνάμεις<br /><br />Η εικόνα της ευρωπαϊκής άμυνας σήμερα είναι εξαιρετικά δυσάρεστη. Με εξαίρεση χώρες που έχουν παραδοσιακά εδραιωμένα δόγματα, όπως η Φινλανδία, τα ευρωπαϊκά στρατεύματα είναι «κούφια». Πέρα από το συγκριτικά μικρό αριθμητικό τους μέγεθος, τα αποθέματά τους σε πολεμοφόδια είναι χαμηλά, όπως και οι δυνατότητες παραγωγής της αμυντικής τους βιομηχανίας. Με απλά λόγια, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις καταστροφικές δυνάμεις που εξαπολύονται σε ένα σύγχρονο πόλεμο.<br /><br />Ομοίως, σε μια εποχή όπου αναδεικνύεται και η σημασία της πυρηνικής αποτροπής, η μόνη χώρα της «ενωμένης» Ευρώπης με πυρηνικά όπλα είναι η Γαλλία. Αυτόνομη ή χειραφετημένη ευρωπαϊκή άμυνα όμως, χωρίς πυρηνικές δυνάμεις υπό τον έλεγχό της, ή έστω υπό τον έλεγχο και άλλων ισχυρών χωρών της, όπως η Γερμανία, δεν γίνεται να υπάρξει.<br /><br />Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τυχόν αλλαγή πορείας θα έχει μεγάλο οικονομικό και πολιτικό κόστος (πιθανώς και με διαφωνίες στο εσωτερικό της ΕΕ), σε μια περίοδο που η Ευρώπη ταλανίζεται από οικονομική στασιμότητα, σημαντικά χρέη και ελλείμματα.<div><br />Η ελληνική εξαίρεση και τα λάθη που συνεχίζονται<br /><br />Το παράδοξο της ελληνικής περίπτωσης, ως εξαίρεσης στον ευρωπαϊκό κανόνα, είναι ότι παρά τις μεγάλες οικονομικές θυσίες (που συνεχίζονται), η εικόνα δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι. Ίσως η μεγαλύτερη «στρατηγική» έλλειψη αφορά την αμυντική βιομηχανία, η οποία, πέρα από 2-3 εξαιρέσεις (μία εξ αυτών η Τheon, που έκανε πρόσφατα το ντεμπούτο της στο Εuronext), βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.<br /><br />Διάχυτη επίσης είναι η αίσθηση μεταξύ στρατιωτικών αναλυτών και ειδικών ότι η χώρα μας κάνει διαχρονικά «συλλογή» εντυπωσιακών οπλικών συστημάτων, μεγάλης αξίας (όχι όμως και προστιθέμενης αξίας για την ελληνική παραγωγή-τεχνολογία), χωρίς να μεριμνά επαρκώς για τους λιγότερο προβεβλημένους παράγοντες ισχύος, σε θέματα πυρομαχικών και πυραύλων, drones, οργάνωσης εφεδρειών, εκπαίδευσης κ.λπ.<br /><br />Ένα από τα διδάγματα του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και των όσων συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, είναι ότι οι ευρέως διαδεδομένες συγκρίσεις αριθμών σε μεγάλα οπλικά συστήματα και η υιοθέτηση διαφόρων δήθεν «θαυματουργών όπλων» σπανίως προδικάζουν το αποτέλεσμα. Είτε πρόκειται για τη δημιουργία τετελεσμένων είτε για πολεμικές επιχειρήσεις μεγάλης διάρκειας.<br /><br />Η φύση των συρράξεων σήμερα συνδυάζει σχεδόν τα πάντα. Από ασύμμετρες «στιγμιαίες» επιθέσεις που επιφέρουν μακροχρόνια στρατηγικά αποτελέσματα (όπως η επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ), έως τον «βιομηχανικό» πόλεμο φθοράς που παρατηρούμε στην Ουκρανία.<br /><br />Το αποτέλεσμα συνήθως κρίνεται από ένα συνδυασμό παραγόντων, μεταξύ των οποίων πρωταγωνιστούν οι δυνατότητες ανεφοδιασμού και αναπλήρωσης απωλειών, η ορθή οργάνωση και διοίκηση, ο έλεγχος της πληροφορίας και η ταχύτητα λήψης αποφάσεων, η ποιότητα της εκπαίδευσης και των στελεχών.</div><div><br />Ο συσχετισμός αναγκών και μέσων<br /><br />Όλα τα παραπάνω βεβαίως σχετίζονται και με ερωτήματα που αφορούν τις απειλές. Αλλιώς π.χ. εξοπλίζεσαι για μια καθαρά αμυντική αποστολή, σε συγκεκριμένα σημεία, αλλιώς εάν προτίθεσαι να συμμετάσχεις στο άθλημα της «προβολής ισχύος», εκτός του εθνικού εδάφους<br /><br />Εάν πράγματι η Ευρώπη επιδιώξει την αμυντική της χειραφέτηση από τις ΗΠΑ, έστω ως ένα βαθμό, θα προκύψουν τέτοια σημαντικά ερωτήματα. Ετοιμάζεται για την απειλή της Ρωσίας, σύμφωνα με την εμφανιζόμενη ως κρατούσα άποψη σήμερα, ή και για την προάσπιση των συμφερόντων της σε ευρύτερη κλίμακα, όπως για παράδειγμα στη Μέση Ανατολή, ενδεχομένως και στην Αφρική ή την Ασία;<br /><br />Όσο πιο περίπλοκα τα ερωτήματα βεβαίως, τόσο πιο δύσκολες και οι απαντήσεις από χώρες που έχουν σε πολλές περιπτώσεις διακριτά αν όχι και αντίθετα γεωπολιτικά συμφέροντα. Θα πρέπει να το έχουμε και αυτό υπόψη μας, όταν μιλάμε για «ευρωπαϊκή άμυνα», προσπαθώντας να αναγνωρίσουμε τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή.<br /><br />Τέτοιου είδους ερωτήματα θα πρέπει όμως να απαντήσει και η χώρα μας, προκειμένου να σχεδιάσει καλύτερα την άμυνά της, σε ένα εντελώς αβέβαιο γεωπολιτικό τοπίο και μέσα στους περιορισμούς που θέτει το δημογραφικό και οικονομικό της μέγεθος.<br /><br />Προς το παρόν αυτή η συσχέτιση αναγκών και μέσων δεν φαίνεται να συμβαίνει, ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Ελλάδα, ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο. Ίσως επειδή η «εθνική άμυνα» κατέστη σταδιακά παράγοντας ήσσονος σημασίας για τη Δυτική Ευρώπη, επηρεάζοντας νοοτροπίες, αντιλήψεις και πρακτικές που δεν αλλάζουν έτσι εύκολα. Μπορεί να μην το παραδεχόμαστε ανοιχτά, αλλά αυτό συνέβη εν μέρει και στην Ελλάδα, κι όχι μόνο στα χρόνια της κρίσης.<br /><br />Η αντιστροφή αυτής της διαδικασίας δείχνει να επιβάλλεται σήμερα από την πραγματικότητα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η κοινή γνώμη θα ξεχάσει τις απόψεις περί διαρκούς ειρήνης, στις οποίες εθίστηκε τις προηγούμενες δεκαετίες. Ειδικά στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, η στροφή «από το βούτυρο στα κανόνια» μάλλον δεν θα αποδειχθεί πολιτικά αναίμακτη για όσους πραγματικά τη δοκιμάσουν.<br /><br />Η χώρα μας ξεκινά από διαφορετική αφετηρία, ωστόσο δεν φαίνεται να προσαρμόζει ως τώρα το αμυντικό της δόγμα (και την πολιτική εξοπλισμών της) στις κοσμογονικές αλλαγές που επιφέρουν οι γεωπολιτικές συγκρούσεις που διεξάγονται. Το θέμα ελάχιστα απασχολεί τον δημόσιο διάλογο, πέρα από τις τετριμμένες διαμάχες περί των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τους διθυράμβους για την αγορά οπλικών συστημάτων μεγάλης αξίας.<br /><br />Ενδεικτικό ίσως το ότι σε μία φάση οικονομικής ανάπτυξης και υποτιθέμενης ενίσχυσης της ελληνικής παραγωγής, ελάχιστοι ασχολούνται με την οικονομική διάσταση ενός εγχειρήματος για την εδραίωση εγχώριας αμυντικής παραγωγής -και του ρόλου που θα έπαιζε στη μεταφορά τεχνογνωσίας.<br /><br />Όπως προαναφέραμε, όμως, όλα εδώ πληρώνονται…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.euro2day.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρωπαϊκή και Ελληνική Αμυνα: Ολα εδώ πληρώνονται

Γιώργος Παπανικολάου Πίσω από τον καταιγισμό δημοσιευμάτων για τη μελλοντική απειλή της Ρωσίας κατά της Ευρώπης, δεν κρύβονται μόνο οι προσπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία και πάλι στο Κέρας της Αφρικής… “τουρκική” η Σομαλία.

<div><br /></div><img height="392" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/d6e69422-28f5-4bf0-b20d-b001c045a66c.jpg" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Σομαλία: Εξουσιοδοτεί την Τουρκία να υπερασπιστεί τη θάλασσά τηςΗ Άγκυρα εξουσιοδοτείται να κατασκευάσει, να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει το ναυτικό της Σομαλίας</span></h3>Η Σομαλία εξουσιοδοτεί την Τουρκία να υπερασπιστεί τα θαλάσσια ύδατά της με μια «ιστορική» συμφωνία, υποστηρίζει η συνήθως καλά πληροφορημένη ιστοσελίδα Middle East Eye.<br /><br />Το υπουργικό συμβούλιο της Σομαλίας φέρεται να ενέκρινε επίσημα μια συμφωνία αμυντικής και οικονομικής συνεργασίας με την Τουρκία την Τετάρτη, εξουσιοδοτώντας την Άγκυρα να κατασκευάσει, να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει το ναυτικό της Σομαλίας και, σύμφωνα με τις πληροφορίες, να υπερασπιστεί τα χωρικά της ύδατα εν μέσω εντάσεων με την Αιθιοπία.<br /><br />Ο πρωθυπουργός της Σομαλίας Hamza Abdi Barre χαρακτήρισε τη συμφωνία ως «ιστορική» που θα αποτελέσει «κληρονομιά» για το έθνος της Σομαλίας.<br /><br />«Αυτή η συμφωνία θα βάλει τέλος στον φόβο της τρομοκρατίας, των πειρατών, της παράνομης αλιείας και των απειλών από το εξωτερικό», φέρεται να είπε ο Σομαλός πρωθυπουργός.<br /><br />Τούρκος στρατιωτικός αξιωματούχος αρνήθηκε να σχολιάσει, λέγοντας ότι το περιεχόμενο της συμφωνίας θα δημοσιοποιηθεί ταυτόχρονα όταν θα πάει στην τουρκική βουλή για να επικυρωθεί και έπειτα στον Τούρκο πρόεδρο. «Δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε λεπτομέρειες, καθώς έχει πολύ δρόμο μέχρι να επικυρωθεί», πρόσθεσε ο αξιωματούχος.<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας της Σομαλίας Abdulkadir Mohamed Nur υπέγραψε τη «συμφωνία-πλαίσιο για την αμυντική και οικονομική συνεργασία» στην Άγκυρα στις 8 Φεβρουαρίου, σε συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Γιασάρ Γκιουλέρ.<br /><br />«Στις συναντήσεις μας, οι οποίες ενίσχυσαν περαιτέρω τις σχέσεις μας, επαναλάβαμε τη σημασία που αποδίδουμε στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Σομαλίας», δήλωσε ο Γκιουλέρ, σύμφωνα με ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας.<div><br />Εκμετάλλευση του 30% των θαλάσσιων πόρων της Σομαλίας<br /><br />Το Garowe Online, ένας σομαλικός ειδησεογραφικός ιστότοπος, ανέφερε ότι ο πρόεδρος της Σομαλίας, Χασάν Σέιχ Μοχάμουντ, ήταν προγραμματισμένο να εκφωνήσει ομιλία σχετικά με τη συμφωνία και να παράσχει λεπτομέρειες την Τετάρτη σε μια κλειστή συνεδρίαση των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου.<br />«Η συμφωνία προβλέπει ότι η Τουρκία θα λαμβάνει το 30% των εσόδων από την αποκλειστική οικονομική ζώνη της Σομαλίας, γνωστή για τους άφθονους θαλάσσιους πόρους», αναφέρει το Garowe Online.</div><div><br />Προστασία των υδάτων της Σομαλίας<br /><br />Η συμφωνία, μετά την επικύρωσή της και από τις δύο πλευρές, πρόκειται να αρχίσει να εφαρμόζεται εντός 24 ωρών από την επικύρωσή της και αναθέτει στην Τουρκία την ευθύνη της προστασίας των σομαλικών υδάτων σε περίπτωση παραβιάσεων της θάλασσας.<br /><br />«Η συμφωνία δίνει έμφαση στην καταπολέμηση της παράνομης αλιείας στα σομαλικά ύδατα, με την Τουρκία να δεσμεύεται να κατασκευάσει και να εξοπλίσει το ναυτικό της Σομαλίας και να αναλάβει αυτή την ευθύνη», αναφέρει το Garowe Online.<br /><br />Το τουρκικό πολεμικό ναυτικό επιχειρεί ήδη στις ακτές της Σομαλίας και στον Κόλπο του Άντεν στο πλαίσιο αποστολής του ΟΗΕ για την καταπολέμηση της πειρατείας και των ένοπλων ληστειών από το 2009.<br /><br />Επίσης, τα τελευταία χρόνια η Τουρκία εκπαιδεύει Σομαλούς στρατιώτες για να συμβάλει στις προσπάθειες της τελευταίας να δημιουργήσει εθνικό στρατό. Η Άγκυρα διαθέτει μια μεγάλη στρατιωτική βάση στο Μογκαντίσου και μια τουρκική εταιρεία διαχειρίζεται το αεροδρόμιό της.<br /><br />Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατάργησε τον Δεκέμβριο το εμπάργκο όπλων κατά της κυβέρνησης της Σομαλίας που ίσχυε για περισσότερα από 30 χρόνια.<br /><br />Η Άγκυρα έχει επίσης στενούς δεσμούς με την Αιθιοπία, εξοπλίζοντάς την με στρατιωτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που απέτρεψαν την κατάληψη της πρωτεύουσάς της από τις δυνάμεις της Τιγκράγια το 2022.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία και πάλι στο Κέρας της Αφρικής… “τουρκική” η Σομαλία.

Σομαλία: Εξουσιοδοτεί την Τουρκία να υπερασπιστεί τη θάλασσά τηςΗ Άγκυρα εξουσιοδοτείται να κατασκευάσει, να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει το...

Διαβάστε την συνέχεια