Αμερικανικό τελεσίγραφο στην Ουκρανία, όπλα ή θάνατος. Η ήττα της Avdiivka η αρχή του τέλους… η Ρωσία δεν βιάζεται.

<img height="355" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/915346bdb9d8c4ef793159f18269dc43_XL.jpg" width="728" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Oleksandr Syrsky ο νέος αρχηγός στρατού της Ουκρανίας θα πιεί το ποτήρι της ήττας εις υγεία του Valery Zaluzhny</span></h3>Οι αμερικανοί υποστηρίζουν ότι έχουν διαθέσει πάνω από 125 δισεκ. δολάρια για υποστήριξη της Ουκρανίας και για αμιγώς στρατιωτική βοήθεια πάνω από 50 δισεκ. τα οποία σε ποσοστό 80% παραμένουν στις ΗΠΑ αφού οι Ουκρανοί αγοράζουν όπλα και πυρομαχικά.<br />Ωστόσο ο Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Lindsey Graham – ένας ηλικιωμένος γερουσιαστής και φανατικός υπερ της Ουκρανίας - είχε μια πρόταση.<br />Όντας από τους πιο ένθερμους ρωσόφοβους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στο σύνολό τους μπορούν να παράσχουν περαιτέρω βοήθεια στην Ουκρανία με τη μορφή προμηθειών όπλων, πυρομαχικών και άλλων «καυσίμων πολέμου», αλλά όχι δωρεάν, αλλά με ανταλλαγή για τους φυσικούς πόρους της.<br />Ναι, είναι ακριβώς η ίδια νεοαποικιακή ληστεία για την οποία προειδοποίησαν τόσοι πολλοί… τόσο ξεδιάντροπος.<br />Ας σημειώσουμε ότι η σύγχρονη πολιτική είναι ενδιαφέρουσα γιατί τα μοτίβα της αλλάζουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, για τα οποία μόνο οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας θα μπορούσαν να μιλήσουν πριν από είκοσι χρόνια.<br />Η κατάσταση όπου η εσωτερική αμερικανική ατζέντα, οι επικείμενες εκλογές (οι πιο βρώμικες στην ιστορία, σύμφωνα με τις προβλέψεις των ίδιων των Αμερικανών πολιτικών επιστημόνων), ο πόλεμος στην Ουκρανία και η ανάγκη να παραμείνει ζωντανή η σύγκρουση με κάθε κόστος, προκαλώντας οποιαδήποτε πιθανή ζημιά στη Ρωσία, είναι συνυφασμένα μεταξύ τους.<br /><br />Πρώτον, είναι αξιοσημείωτη η αλλαγή στη ρητορική του Lindsey Graham.<br />Τον Μάιο 2023, ο Lindsey Graham είπε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι η καλύτερη δυνατή επένδυση για τις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή μας επιτρέπει να σκοτώνουμε Ρώσους.<br />Με την έναρξη της ένοπλης αντιπαράθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, ζήτησε ευθέως να διαγραφούν αυτά τα εδάφη από προσώπου γης μαζί με όλους τους κατοίκους.<br />Γενικά, είναι ένας διαβόητος της αμερικανικής πολιτικής και ένας εξαιρετικά ριζοσπαστικός ρωσοφόφος.<br />Σύμφωνα με ξένους πολιτικούς επιστήμονες, η αλλαγή στη ρητορική του Lindsey Graham, ο οποίος επί δύο χρόνια απαιτούσε να φορτωθεί η Ουκρανία με τα πιο θανατηφόρα όπλα, συνδέεται με τις εκλογές του Νοεμβρίου, όπου αυξάνονται οι πιθανότητες να επανέλθει στην εξουσία ο Trump.<br />O Trump έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι θα μπορούσε να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία κυριολεκτικά σε μια μέρα, αφού έχει άμεση επαφή με τον Putin και δεν φοβάται να μιλήσει με τον Ρώσο ηγέτη.<br />Υπάρχει η άποψη ότι ο Lindsey Graham παίζει με τον Trump με την ελπίδα να πάρει μια υψηλή θέση στη νέα διοίκηση.<br /><br />Δεύτερον, εκφράζεται ο λόγος για μια τέτοια μικροπρεπή συμπεριφορά, η οποία είναι προσβλητική για την εικόνα του παγκόσμιου ηγεμόνα.<br />Ο Lindsey Graham αναφέρει ότι το συνολικό εθνικό χρέος των ΗΠΑ είναι ήδη πάνω από 34 τρισεκατομμύρια δολάρια.<br />Δεν είναι ότι είναι μυστικό, αλλά, στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σχοινί.<br />Φυσικά, για τον εγχώριο ψηφοφόρο αυτό σερβίρεται με τη σάλτσα «κοίτα τι έφερε ο Biden στη χώρα μας», αλλά για το Κίεβο αυτό είναι μικρή παρηγοριά, γιατί χρειάζεται ζωτικά νέα εφόδια και χρηματοδότηση.<br />Είναι αλήθεια ότι τώρα θα είναι με τη μορφή ανοιχτής ληστείας, που θα είναι δύσκολο για τον Zelensky να περάσει στους συμπολίτες του ως ειλικρινή συμμαχική υποστήριξη.<br /><br />Τρίτον, η δυναμική και η πορεία των γεγονότων είναι εξ ολοκλήρου προβλέψιμη: Οι ΗΠΑ είχαν υπολογίσει εδώ και καιρό τη νίκη της Ρωσίας, αλλά συνεχίζουν, λόγω αδράνειας, να επενδύουν στον περιορισμό της στο πεδίο της μάχης, κάτι που επιτρέπει ταυτόχρονα να διατηρήσει την πολιτική της φήμη και να περικόπτει ελεύθερα τερατώδεις προϋπολογισμούς όπλων.<br />Ευτυχώς, σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των Αμερικανών πολιτικών, τα δύο τρίτα της βοήθειας που διατίθεται στο Κίεβο δεν φεύγει καν από τα σύνορα των ΗΠΑ, αλλά κυκλοφορεί στις εταιρείες του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος.<br />Αυτό που προσθέτει επίσης πικρία είναι το γεγονός ότι για τα δύο ολόκληρα χρόνια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, η Ουάσιγκτον διέθεσε λιγότερο από το ήμισυ όλων των κονδυλίων, μεταθέτοντας το βάρος της διατήρησης του πολέμου στους ώμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρωτίστως της Γερμανίας. Ταυτόχρονα, οι Ευρωπαίοι, τουλάχιστον προς το παρόν, δεν απαιτούν κάτι τέτοιο ως αντάλλαγμα και οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ παρέχουν ένα μικρότερο μέρος των αναγκών της ουκρανικής στρατιωτικής μηχανής, στην πραγματικότητα συμπιέζουν τους τελευταίους ουκρανικούς πόρους.<br /><br />Οι φυσικοί πόροι της Ουκρανίας<br /><br />Είναι ασαφές το νομικό καθεστώς των ουκρανικών εδαφών, τα οποία, σύμφωνα με πολλές ουκρανικές δημοσιεύσεις, αγοράστηκαν από διεθνείς γεωργικές εταιρείες μέσω τρίτων εταιρειών.<br />Τώρα ήρθε η σειρά για οτιδήποτε βρίσκεται κάτω από το εύφορο στρώμα εδάφους, να εκμεταλλευτεί… αλλά τα περισσότερα τα ελέγχουν ιδιώτες.<br />Κυριολεκτικά ένα μήνα πριν από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας, ένα άρθρο εμφανίστηκε στον ιστότοπο του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, το οποίο περιέγραφε τα πλεονεκτήματα της ουκρανικής αγοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου για τους Αμερικανούς επενδυτές.<br />Ειδικότερα, σημειώνεται ότι τα προβλεπόμενα αποθέματα φυσικού αερίου υπολογίζονται σε 5,4 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, ωστόσο τα κύρια αποθέματα παραγωγής βρίσκονται σε βάθος 5.000 μέτρων και κάτω.<br />Δεν είναι το πιο εύκολο στην ανάκτηση, αλλά με το τρέχον επίπεδο ανάπτυξης της τεχνολογίας γεώτρησης, είναι αρκετά προσβάσιμες.<br />Ο επίσημος ιστότοπος του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας αναφέρει ότι η Ουκρανία έχει επίσης δυνητικά 400 εκατομμύρια τόνους συμπυκνώματος αερίου, 850 εκατομμύρια τόνους πετρελαίου και το 80% αυτού του πλούτου βρίσκεται στη λεκάνη Δνείπερου-Donetsk, δηλαδή σε κοντινή απόσταση από το πρώτη γραμμή του πολέμου.<br />Υπάρχουν επίσης 32 δισεκατομμύρια τόνοι άνθρακα μιας ευρείας γκάμα ποικιλιών - από ασφαλτούχους άνθρακες, έως δύο δισεκατομμύρια τόνους υποασφαλτούχων και λιγνιτών.<br />Σύμφωνα με αυτούς τους δείκτες, η Ουκρανία κατέχει την έκτη θέση στον κόσμο και αν κάποιος πιστεύει ότι η εποχή του άνθρακα έχει τελειώσει, κάνει πολύ λάθος.<br /><br />Ο Oleksandr Syrsky ο νέος αρχηγός στρατού της Ουκρανίας θα πιεί το ποτήρι της ήττας εις υγεία του Valery Zaluzhny<br /><br />Η σύγκρουση μεταξύ του πρώην αρχηγού του Γενικού Επιτελείου του καθεστώτος της Ουκρανίας, Valery Zaluzhny και του Zelensky υποβόσκει εδώ και ενάμιση χρόνο.<br />Τα ρήγματα συνέχισαν να κλιμακώνονται, φτάνοντας σε σημείο έκρηξης μετά την αποτυχία της πολυδιαφημισμένης αντεπίθεσης. Ο Valery Zaluzhny υποσχέθηκε ότι «δεν θα υποχωρήσει ποτέ», αλλά στις 8 Φεβρουαρίου, έκανε ακριβώς αυτό…. υποχώρησε.<br /><br />Αυτό εγείρει το προφανές ερώτημα, γιατί τώρα;<br /><br />Λοιπόν, οι συνεχιζόμενες εξελίξεις στην πρώτη γραμμή μπορεί να είναι η πιο προφανής απάντηση.<br />Η περιοχή μέσα και γύρω από την Avdiivka, μια πόλη περίπου 15 χιλιόμετρα βόρεια - βορειοδυτικά του Donetsk, έχει αμφισβητηθεί έντονα από την έναρξη του πολέμου που ενορχηστρώθηκε από το ΝΑΤΟ το 2014.<br />O Ουκρανικός στρατός έλεγξε την Avdiivka μόλις το 2017, μετά από το οποίο έγινε μια από τις οχυρωμένες πόλεις.<br />Οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου χρησιμοποίησαν την πόλη ως ορμητήριο για την κλιμάκωση των επιδρομών στο Donetsk και σε άλλες περιοχές στο Donbass, σκοτώνοντας χιλιάδες πολίτες. Αυτό μετέτρεψε την Avdiivka σε σημαντικό στόχο για τον ρωσικό στρατό μετά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SMO).<br />Η Ρωσία εξαπέλυσε τακτικά χτυπήματα στην πόλη (η οποία εκκενώθηκε και μετατράπηκε σε στρατιωτικό) προκειμένου τουλάχιστον να μειώσει τη συχνότητα των επιθέσεων στο Donetsk. Το ΝΑΤΟ και οι μαριονέτες του στην Ουκρανία επένδυσαν τεράστιους πόρους για να μετατρέψουν την Avdiivka σε φρούριο, ωθώντας τις ρωσικές δυνάμεις να κάνουν αργή και προσεκτική πρόοδο γύρω από την πόλη προκειμένου να αποδυναμώσουν την άμυνά της και να διαταράξουν την επιμελητεία.<br />Αυτές οι σκόπιμες, αργές κινήσεις άρχισαν να αποδίδουν τον Δεκέμβριο 2023, όταν η κατάσταση έγινε κρίσιμη.<br /><br />Η πολιτική Δύση και το καθεστώς του Κιέβου εξακολουθούσαν να ελπίζουν ότι η Ρωσία θα εξαπέλυε μια μεγάλη επίθεση που θα είχε οδηγήσει σε χιλιάδες θύματα μεταξύ των στρατευμάτων της, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ.<br />Περικυκλώνοντας την Avdiivka από τρεις πλευρές, αφήνοντας μόνο μια μικρή περιοχή στα δυτικά ανοιχτή, ο Ρωσικός στρατός δημιούργησε ένα ακόμη καζάνι.<br />Οι χερσαίες δυνάμεις εξασφάλισαν τις περιοχές γύρω από την πόλη, αποκρούοντας κάθε προσπάθεια διάσπασης της ημι-πολιορκίας, ενώ το πυροβολικό και η αεροπορία χτυπούσαν τα στρατεύματα στην πόλη.<br />Το χειρότερο ακόμη, ο διάδρομος ανεφοδιασμού προς τα δυτικά χρησίμευε για να παρέχει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, καθώς οι ρωσικές δυνάμεις διατήρησαν σταθερό έλεγχο πυρών στην περιοχή, καταστρέφοντας με ευκολία τυχόν ενισχύσεις.<br />Οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου ηττήθηκαν με παρόμοιο τρόπο σε όλη την πρώτη γραμμή, συμπεριλαμβανομένου του Bakhmut ή Artyomovsk.<br />Η απώλεια του Bakhmut ήταν μια μεγάλη ήττα, παρά τις προσπάθειες της κυρίαρχης μηχανής προπαγάνδας να την παρουσιάσει ως κάτι «ελάσσονος σημασίας».<br />Συνειδητοποιώντας ότι το ίδιο θα συνέβαινε στην Avdiivka, η Ουκρανική διοίκηση αποφάσισε να υποχωρήσει πριν ο ρωσικός στρατός ολοκληρώσει την πλήρη περικύκλωση.<br />Αυτή είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η απόφαση της Μόσχας να κάνει σταδιακές προόδους είναι μια πολύ καλύτερη (αν και πιο χρονοβόρα) εναλλακτική από την έναρξη άμεσων επιθέσεων σε βαριά οχυρωμένα αστικά οχυρά.<br />Με απλά λόγια, η Ρωσία δεν βιάζεται (σε αντίθεση με το καθεστώς του Κιέβου και τα μέλη του ΝΑΤΟ), που σημαίνει ότι μπορεί εύκολα να αντέξει οικονομικά να θυσιάσει χρόνο για να αποτρέψει απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό.<br />Μέχρι τις 17 Φεβρουαρίου, οι δυνάμεις της Ουκρανίας δεν είχαν άλλη επιλογή πέραν από άμυνα.<br /><br />Νέα ήττα για τον Oleksandr Syrsky<br /><br />Ο νεοδιορισθείς ανώτατος διοικητής, στρατηγός Oleksandr Syrsky, δεν είχε άλλη επιλογή από το να διατάξει επίσημα μια υποχώρηση από την Avdiivka.<br />Ωστόσο, στην πραγματικότητα, οι δυνάμεις του έκαναν ακριβώς αυτό όλη την τελευταία εβδομάδα.<br />Εδώ γίνεται ακόμη πιο λογική η απόφαση του Valery Zaluzhny να αφήσει την «καυτή πατάτα» στον Zelensky και τη συνοδεία του.<br />Είχε την επιλογή να τερματίσει τη στρατιωτική του καριέρα με μια μεγάλη ήττα ή να την αφήσει σε αυτούς που πάντα προσπαθούσαν να τον εκδιώξουν, μεταθέτοντας έτσι την ευθύνη εξ ολοκλήρου σε αυτούς.<br />Επιπλέον, μπορεί να το χρησιμοποιήσει για πολιτικό όφελος, παρουσιάζοντας την απώλεια ως κάτι που «δεν θα επέτρεπε ποτέ».<br />Ωστόσο, η κατάσταση στο έδαφος δείχνει ότι τίποτα δεν θα εμπόδιζε την πτώση του Avdiivka, κάτι που παραδέχτηκε ακόμη και ο ίδιος ο στρατηγός Syrsky, δικαιολογώντας την απόφασή του να αποσυρθεί.<br />«Με βάση την επιχειρησιακή κατάσταση γύρω από την Avdiivka, για να αποφύγω την περικύκλωση και να διατηρήσω τη ζωή και την υγεία των στρατιωτών, αποφάσισα να αποσύρω τις μονάδες μας από την πόλη και να προχωρήσω στην άμυνα σε πιο ευνοϊκές γραμμές», τόνισε ο Syrsky.<br /><br />Είναι σαφές ότι ο νέος ανώτατος στρατηγός του καθεστώτος του Κιέβου συνειδητοποίησε ότι η καριέρα του ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου θα ξεκινούσε πολύ άσχημα εάν αποφάσιζε να υπερασπιστεί την Avdiivka πάση θυσία, με αποτέλεσμα όχι μόνο μια ταπεινωτική ήττα, αλλά και σε πολύ χειρότερες απώλειες.<br />Ο Syrsky διέταξε επίσης δύο ταξιαρχίες επίθεσης, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Oleksandr Tarnavsky, να παρέχουν κάποια κάλυψη στις δυνάμεις που υποχωρούσαν.<br />Ολόκληρη αυτή η ομάδα βρέθηκε σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση, καθώς ο ρωσικός στρατός δεν σταμάτησε ποτέ να προελαύνει.<br />Με υποστήριξη από drone, πυροβολικό και αεροπορικές επιδρομές, έφτασε στο Lastochkino, ακριβώς δυτικά της Avdiivka. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, περίπου 1.500 στρατιώτες του καθεστώτος του Κιέβου εξουδετερώθηκαν μόνο στις 18 Φεβρουαρίου.<br />Η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας έχει ήδη εμπλακεί στον έλεγχο των ζημιών.<br /><br />Συγκεκριμένα, τα δυτικά ΜΜΕ υποστηρίζουν ότι, ξαφνικά, η πόλη δεν έχει «καμία στρατηγική αξία» και ότι «οι απώλειες της Ρωσίας είναι δυσανάλογες με τη σημασία της Avdiivka», κάτι που είναι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν τους προηγούμενους μήνες.<br />Κάποιοι επέμεναν ότι η υποχώρηση ήταν «τακτοποιημένη», αλλά πλάνα που δημοσιεύτηκαν από τον ρωσικό στρατό δείχνουν μεγάλο αριθμό δυνάμεων να φεύγουν από την της Avdiivka με τα πόδια και δέχθηκαν χτυπήματα από drones.<br />Ταυτόχρονα, οι τακτικές ρωσικές δυνάμεις (κυρίως η αεροπορία) εξαπέλυσαν χτυπήματα για να εμποδίσουν τον Ουκρανικό στρατό να δημιουργήσει μια νέα γραμμή άμυνας δυτικά της Avdiivka.<br />Είναι ενδιαφέρον ότι, ενώ το Κίεβο έχανε την «στρατηγικά ασήμαντη» πόλη, η ταραγμένη κυβέρνηση Biden προσπάθησε να παραπλανήσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ για να στείλει περισσότερη «βοήθεια».<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αμερικανικό τελεσίγραφο στην Ουκρανία, όπλα ή θάνατος. Η ήττα της Avdiivka η αρχή του τέλους… η Ρωσία δεν βιάζεται.

Ο Oleksandr Syrsky ο νέος αρχηγός στρατού της Ουκρανίας θα πιεί το ποτήρι της ήττας εις υγεία του Valery Zaluzhny Οι αμερικανοί υποστηρίζουν...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε έντονη παρακμή το «δημοκρατικό» τόξο: Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται με θόρυβο, ο Μητσοτάκης φοβάται αποχή, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει.

<img height="320" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/cfb5ce3e642976f077a37245a965ca73_XL.jpg" width="750" /><br /><br /><div>Είναι θέμα χρόνου να υπάρξει πρόταση μομφής απέναντι του Στέφανου Κασσελάκη και να τεθεί στην Κεντρική Επιτροπή η καθαίρεσή του από πρόεδρος<br /><br />H κυβέρνηση φθείρεται και ίσως πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενε η ίδια, όμως η ανυπαρξία αντιπολίτευσης την αφήνει να διατηρεί πολιτικό κεφάλαιο για να επιβιώνει.<br /><br />Πρόταση μομφής κατά Κασσελάκη<br /><br />Στον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι οριακά, ο Στέφανος Κασσελάκης πάει να εξοβελιστεί από τους συντρόφους που τον στήριξαν και όλα δείχνουν ότι τα μεγάλα στελέχη που απαρτίζουν την Πολιτική Γραμματεία βρίσκονται σε απόσταση απ’ όσα κάνει και αποφασίζει.<br />Είναι θέμα χρόνου να υπάρξει πρόταση μομφής απέναντι του και να τεθεί στην Κεντρική Επιτροπή η καθαίρεσή του από πρόεδρος.<br /><br />Δύο μόνο στηρίζουν τον Κασσελάκη<br /><br />Το Συνέδριο που θα αρχίσει την Πέμπτη 22/2/2024 (εάν γίνει τελικά), είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα έχει κάποια επωφελή κατάληξη ή αν θα γίνει ένα τετραήμερο big brother με ξεκατινιάσματα και πισώπλατες μαχαιριές.<br />Πίσω από αυτή την γενική αμφισβήτηση θα πρέπει να πούμε ότι και ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να έχει άρει την εμπιστοσύνη που είχε στον Κασσελάκη.<br />Ο Κασσελάκης πλέον στηρίζεται στον Πολάκη (που και με αυτόν υπάρχει ζήτημα εμπιστοσύνης (και στον Νίκο Παππά).<br /><br />Τα δύο σενάρια για μεταβατικούς προέδρους<br /><br />Αν τα όργανα συνεδριάσουν και καθαιρέσουν τον Στέφανο Κασσελάκη, τότε το πιθανότερο σενάριο είναι να οδηγήσει το κόμμα προς τις ευρωεκλογές η Όλγα Γεροβασίλη που ύψωσε πρώτη ανοικτά τείχος αμφισβήτησης απέναντι στον Κασσελάκη.<br />Όμως, υπάρχει και η λύση του Νίκου Φαραντούρη ο οποίος θα μπορούσε να είναι μεταβατικός πρόεδρος και μετά να υπάρξει μία πιο μόνιμη λύση.<br />Εν τω μεταξύ καραδοκεί και ο Διονύσης Τεμπονέρας ο οποίος από την αρχή έχει δημιουργήσει την πολιτική πρωτοβουλία του στην οποία θέλει να εντάξει και στελέχη από άλλα κόμματα.<br /><br />Κέρδη για τα άλλα κόμματα<br /><br />Αν παραμείνει ο Στέφανος Κασσελάκης ο ΣΥΡΙΖΑ θα φτάσει στις ευρωεκλογές αποδεκατισμένος, εάν δεν διαλυθεί τελείως.<br />Η νέα αναταραχή στην Κεντροαριστερά θα κατανείμει τις διαρροές του ΣΥΡΙΖΑ στα υπόλοιπα κόμματα, το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά, τη Πλεύση Ελευθερίας, το κόμμα του Πέτρου Κόκκαλη Κόσμος.<br /><br />Δεν πείθει το ΠΑΣΟΚ<br /><br />Το ΠΑΣΟΚ είναι τυχερό που παρά τα εσωτερικά θέματά του (αποχή βουλευτών, κατηγορίες για αξιοποίηση ευρωπαϊκών κονδυλίων για προβολή Ανδρουλάκη κ. α), δίπλα του διαλύεται ο ΣΥΡΙΖΑ και μπορεί να «τσιμπήσει» κάτι. Όμως οι δημοσκοπήσεις το βρίσκουν ακόμα χαμηλά και δείχνει ότι δεν πείθει ως εναλλακτική λύση.<br /><br />Φόβοι Μητσοτάκη για μεγάλη αποχή<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέποντας όλα τα παραπάνω να συμβαίνουν στη Κεντροαριστερά, αποφάσισε να πολιτικοποιήσει τις ευρωεκλογές. Στην συνέντευξη που έδωσε στην Μάρα Ζαχαρέα εχθές έστειλε μηνύματα και στην παραδοσιακή βάση της ΝΔ ότι οι ευρωεκλογές είναι εθνική κάλπη θέλοντας να μαζέψει την αποχή που υπάρχει πλέον στο πολιτικό σκηνικό.<br />Η ΝΔ φοβάται πολύ μία εκλογική μάχη χωρίς την συμμετοχή του κόσμου και κυρίως των ψηφοφόρων που την στήριξαν στις εθνικές εκλογές του 2023. Κοινώς, φοβάται ότι στις ευρωεκλογές οι ψηφοφόροι θα της δώσουν ένα δυνατό χαστούκι για όλα που συμβαίνουν τελευταία δηλαδή μεταναστευτικό, ομόφυλα ζευγάρια, ακρίβεια και ανασφάλεια - εγκληματικότητα.<br />Ο πήχης είναι συγκεκριμένος. Η ΝΔ δεν πρέπει να πιάσει κάτω από το 33,12% που έπιασε το 2019 διότι αυτό θα είναι αποτυχία που θα την επωμιστεί ο Κ. Μητσοτάκης.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σε έντονη παρακμή το «δημοκρατικό» τόξο: Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται με θόρυβο, ο Μητσοτάκης φοβάται αποχή, το ΠΑΣΟΚ δεν πείθει.

Είναι θέμα χρόνου να υπάρξει πρόταση μομφής απέναντι του Στέφανου Κασσελάκη και να τεθεί στην Κεντρική Επιτροπή η καθαίρεσή του από πρόεδρος...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες εξελίξεις στις κοινές θαλάσσιες έρευνες Τουρκίας και Λιβύης. Δικαστήριο της Τρίπολης ακυρώνει το μνημόνιο του... 2022.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/f63eb1e0eea5cfd9ecda485ff5add21b_XL.jpg" width="714" /><br /><br /><div>Το Εφετείο της Τρίπολης ακύρωσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2022 και όχι του 2019, που αγνοούσε την Κρήτη, την Κάσο, την Κάρπαθο, το Καστελόριζο και τη Ρόδο μεταξύ των ακτών Τουρκίας και Λιβύης<br />Στην ακύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2022, που προβλέπει τη συνεργασία για την έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων με τη συμμετοχή και της τουρκικής κρατικής εταιρείας ΤΡΑΟ στη Λιβύη, προχώρησε το Εφετείο της Τρίπολης. Αν και σε πρώτη ανάγνωση της απόφασης, ενδεχομένως να προκύπτει το συμπεράσμα ότι μπαίνει... φρένο στα σχέδια της Τουρκίας στην περιοχή, ωστόσο η πραγματικότητα φαίνεται πως είναι λίγο διαφορετική και στο τέλος της ημέρας κερδισμένος θα είναι και πάλι ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan.</div><div><br />Ειδικότερα, θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η απόφαση αφορά το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2022 και όχι του 2019, που αγνοούσε την Κρήτη, την Κάσο, την Κάρπαθο, το Καστελόριζο και τη Ρόδο μεταξύ των ακτών Τουρκίας και Λιβύης. Επίσης, η απόφαση βάζει ένα εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας μόνο σε νομικό επίπεδο... Σε πολιτικό επίπεδο, η κυβέρνηση της Λιβύης δεν αποκλείεται να αγνοήσει την απόφαση και να προχωρήσει... Σε αυτή την περίπτωση, ο Erdogan διαμορφώνει τετελεσμένα στην περιοχή, σε μια περίοδο όπου υποτίθεται ότι σε εξέλιξη ο ελληνοτουρκικός διάλογος. Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα, ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Alparslan Bayraktar, σε επίσκεψη του στην Τρίπολη είχε προαναγγείλει την ενεργοποίηση του Μνημονίου του 2022 για κοινές έρευνες στις «θαλάσσιες ζώνες» της Λιβύης.</div><div><br />Την ίδια στιγμή, όμως, η απόφαση του εφετείου της Τρίπολης, έρχεται λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη Erdogan στο Κάιρο και την υπόδειξη του Αιγύπτιου προέδρου, Abdel Fattah el-Sisi, να εγκαταλείψει η Τουρκία την επιθετική πολιτική της ώστε να μπορέσει να υπάρξει εξομάλυνση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Κατά συνέπεια στην περίπτωση, που η Τουρκία δεν σηκώσει τους τόνους και τελικά δεν έρθει σε αντιπαράθεση με τον al-Sisi ο οποίος στηρίζει τον στρατηγό, Khalifa Haftar, στην Ανατολική Λιβύη, θα ανοίξει ο δρόμος για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, με την Τουρκία να έχει και πάλι το πάνω χέρι...<br /><br />Η απόφαση του Εφετείου της Τρίπολης<br /><br />Το Εφετείο είχε κληθεί να εξετάσει την έφεση, που είχε ασκήσει η κυβέρνηση της Τρίπολης στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου τον Ιανουάριο του 2023, που είχε κηρύξει άκυρο το Μνημόνιο του 2022, καθώς η κυβέρνηση Dbeibeh δεν έχει δυνατότητα υπογραφής συμφωνιών που αφορούν την κυριαρχία του κράτους και την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων χωρίς την εξουσιοδότηση και την έγκριση του Κοινοβουλίου.</div><div><br />Πέντε δικηγόροι είχαν καταθέσει προσφυγή στο Εφετείο κατά της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση Dbeibeh με την Τουρκία σχετικά με την εξερεύνηση ενέργειας στη Μεσόγειο, που εκτός των άλλων, επεσήμαιναν στην προσφυγή τους ότι συνιστούσε και εκχώρηση των δικαιωμάτων της Λιβύης στον φυσικό πλούτο της σε ξένη εταιρεία. Είχαν ζητήσει από το Δικαστήριο να σταματήσει την εφαρμογή της συμφωνίας, επειδή στερεί από την κρατική εταιρία πετρελαίου της Λιβύης (Libyan Oil Corporation) την αποκλειστική δικαιοδοσία της στη διαχείριση των υδρογονανθράκων της χώρας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νέες εξελίξεις στις κοινές θαλάσσιες έρευνες Τουρκίας και Λιβύης. Δικαστήριο της Τρίπολης ακυρώνει το μνημόνιο του... 2022.

Το Εφετείο της Τρίπολης ακύρωσε το τουρκολιβυκό μνημόνιο του 2022 και όχι του 2019, που αγνοούσε την Κρήτη, την Κάσο, την Κάρπαθο, το Καστελ...

Διαβάστε την συνέχεια

“H Τουρκία αγοράζει το λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου”

<img height="325" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/SISI-ERDOGAN-787x400.jpg" width="752" /><br /><br />Ο αραβικός Τύπος δημοσίευσε μια ιδιαίτερη πληροφορία για την εξομάλυνση της Αιγύπτου στις σχέσεις της με την Τουρκία. Σύμφωνα με αραβικά δημοσιεύματα, η Τουρκία θα αγοράσει γη από το Κάιρο, όπως έκαναν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, γράφει η τουρκική Μιλιέτ. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πήγε στην Αίγυπτο μετά από 11 χρόνια. Ο Ερντογάν συναντήθηκε εδώ με τον Αιγύπτιο ηγέτη αλ Σίσι και οι δύο πρόεδροι υπέγραψαν πολλές συμφωνίες συνεργασίας. Τα αιγυπτιακά μέσα ενημέρωσης εξήραν την προσέγγιση Άγκυρας-Καΐρου και δήλωσαν ότι οι δύο χώρες συζήτησαν τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς και την ανθρωπιστική κρίση που προέκυψε μετά από αυτόν τον πόλεμο. Η κρατική εφημερίδα Al-Akhbar τυπώθηκε με τίτλο «Σίσι και Ερντογάν συμφωνούν για την ανάγκη για άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα».<br /><br />«Δασμολογία παρόμοια με την Τουρκία»<br /><br />Ο αραβικός Τύπος, υπενθύμισε ότι η Αίγυπτος, η οποία βιώνει νομισματική κρίση εδώ και καιρό, πούλησε την περιοχή Ras El-Hikma στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τους τελευταίους μήνες. Αυτή η περιοχή, 350 χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Κάιρο, άλλαξε χέρια για 22 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα αραβικά μέσα ενημέρωσης σημείωσαν ότι το Κάιρο ετοιμάζεται τώρα να εφαρμόσει παρόμοιο σχεδιασμό με την Τουρκία. Η εφημερίδα Alquds έγραψε ότι η πιθανότητα πώλησης του λιμανιού της πόλης της Αλεξάνδρειας, που ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος και πήρε το όνομά του, στην Τουρκία αυξήθηκε μετά τη συνάντηση Ερντογάν-Σίσι. Με την υπενθύμιση ότι η Αλεξάνδρεια έχει μια βαθιά ριζωμένη σχέση με την Τουρκία λόγω της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο αραβικός Τύπος υποστήριξε ότι η Άγκυρα κοίταξε ευνοϊκά την Αλεξάνδρεια για να χτίσει μια γέφυρα με τις αφρικανικές χώρες.<br /><br />Η Alquds ισχυρίστηκε επίσης ότι η Αλεξάνδρεια, εκτός από την πύλη της Τουρκίας προς την Αφρική, θα βελτιώσει επίσης τις σχέσεις με την Αίγυπτο. Το λιμάνι της Αλεξάνδρειας , σημαντικό εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο της περιοχής της Μεσογείου , έχει στρατηγική θέση με μεγάλες δυνατότητες όσον αφορά τις υπηρεσίες logistics και τη διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας.<br /><br />«Πολιτιστική και οικονομική γέφυρα»<br /><br />Από την άλλη πλευρά, με αυτή την αγορά, αποσκοπεί επίσης στη δημιουργία μιας «πολιτιστικής και οικονομικής γέφυρας» μεταξύ Άγκυρας και Καΐρου. Η πώληση αυτού του λιμανιού από την Αίγυπτο στην Τουρκία αντιπροσωπεύει μια σχέση win-win τόσο για το Κάιρο όσο και για την Τουρκία. Αυτή η πιθανή συνεργασία θα συμβάλει σημαντικά στην αναζωογόνηση του περιφερειακού εμπορίου και θα συμβάλει σημαντικά στη δημιουργία νέων ευκαιριών απασχόλησης και στη συνέχιση της ενίσχυσης των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Αναλυτές μιλώντας στον αραβικό Τύπο είπαν, «Σε μια τέτοια κατάσταση, τόσο η Τουρκία όσο και η Αίγυπτος θα μπορέσουν να αποκτήσουν ερείσματα στην Αφρική. Η Αίγυπτος δεν έχει αρκετά χρήματα για να αναπτύξει την πόλη της Αλεξάνδρειας, επομένως η συνεργασία με την Τουρκία θα αυξήσει τους εμπορικούς πόρους», σύμφωνα με το τουρκικό δημοσίευμα.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“H Τουρκία αγοράζει το λιμάνι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου”

Ο αραβικός Τύπος δημοσίευσε μια ιδιαίτερη πληροφορία για την εξομάλυνση της Αιγύπτου στις σχέσεις της με την Τουρκία. Σύμφωνα με αραβικά δημ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγίδα για την Ελλάδα κι όχι περιορισμός της Τουρκίας η επιστολή στο Κογκρέσο.

<img height="406" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/erdogan-stratos-SLpress--825x590.jpg" width="715" /><br /><br /><b>ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ</b><br />Σαν περίπου διαπραγματευτική επιτυχία της ελληνικής πλευράς με την αμερικανική –σε συνδυασμό με τις προσπάθειες του ελληνικού λόμπι στις ΗΠΑ– προβάλλεται η πληροφορία ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έστειλε επιστολή-εγγύηση στο Κογκρέσο «και πιο συγκεκριμένα στις Επιτροπές Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου», στο πλαίσιο της διαδικασίας πώλησης των F-16 και των F-35 σε Τουρκία και Ελλάδα, αντίστοιχα.<br /><br />Αυτό αναφέρει η “Καθημερινή”, αλλά οι πληροφορίες που δημοσιεύει δεν αναφέρονται στο τελικό κείμενο της επιστολής στο Κογκρέσο, αλλά στο “τελικό προσχέδιο” του περασμένου Ιουλίου. Όπως γράφει στο ρεπορτάζ η συνάδελφος Λένα Αργύρη, δεν έχει περιέλθει σε γνώση της εφημερίδας το τελικό κείμενο. Διαβάζοντας όμως το δημοσίευμα, ο προβληματισμός για την ουσία αυτής της “λύσης”, μάλλον αυξάνεται αντί να μειώνεται…<br /><br />Σύμφωνα με την “Κ”, τέτοιου είδους επιστολές-εγγυήσεις έχουν συνοδεύσει και στο παρελθόν πωλήσεις αμυντικού υλικού σε συμμάχους των ΗΠΑ σε χώρες του Κόλπου, αλλά είναι η πρώτη φορά που τέτοια επιστολή προσαρτάται σε συμφωνία πώλησης αμυντικού υλικού σε χώρα του ΝΑΤΟ. Το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας έχει εκδώσει ανακοίνωση, με την οποία αρνείται την ύπαρξη κάθε λογής αστερίσκων στη συμφωνία για τα καινούργια F-16 Block 70, όσο και για την αναβάθμιση 79 εκ των υπαρχόντων αεροσκαφών του τύπου σε τουρκική υπηρεσία.<br /><br />Το ρεπορτάζ αναφέρει: «Εκτιμάται ότι οι συγκεκριμένες διατυπώσεις και το πλαίσιο των διασφαλίσεων που παρέχονται στο προσχέδιο, ενδεχομένως να περιλαμβάνονται και στην εγγυήτρια επιστολή που εστάλη τελικά από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο Κογκρέσο, και πιο συγκεκριμένα στις Επιτροπές Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου, στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας πώλησης των F-16 και των F-35 σε Τουρκία και Ελλάδα, αντίστοιχα». Οπότε, όπως ξεκαθαρίζεται στο κείμενο, δεν είναι γνωστό τι περιλαμβάνει η τελική επιστολή. Άρα, όλη η επιχειρηματολογία στηρίζεται στο “τελικό προσχέδιο”.<br /><br />Ακόμα όμως κι αν υποτεθεί ότι επιστολή εστάλη και συμπεριλαμβάνει όλα όσα αποτυπώνονται στο δημοσίευμα, αυτό που πρέπει να κρατήσει κάθε προσεκτικός αναγνώστης είναι ότι η επιστολή δεν αφορά αποκλειστικά την Τουρκία, αφορά και την Ελλάδα. Οι Αμερικανοί, πιστοί στην πάγια πολιτική τους, αντιμετωπίζουν Ελλάδα και Τουρκία σαν κοινό χώρο, γι’ αυτό και ανέκαθεν συνδέουν ξεκάθαρα τη μια χώρα με την άλλη. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε προσπάθεια να παρουσιαστεί τέτοια επιστολή ως άσκηση πίεσης προς την Τουρκία, στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτελεί μισή αλήθεια. Κι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς απέναντι στους εαυτούς μας και όχι να βουλιάζουμε σε ψευδαισθήσεις, η σαφής συμπερίληψη και της Ελλάδας είναι άκρως προβληματική όπως θα εξηγηθεί παρακάτω.<br />Νόμιμοι στρατιωτικοί στόχοι<br /><br />Δεδομένης της συγκυρίας, η ερμηνεία ότι αυτοί οι περιορισμοί αφορούν την Τουρκία αποκλειστικά, είναι εύλογη. Από τη στιγμή όμως που η Ελλάδα εξοπλίζεται για να αμυνθεί έναντι της κύριας απειλής που προέρχεται από την Τουρκία, η απαγόρευση των Αμερικανών αυτά τα όπλα να στραφούν εναντίον συμμάχου, θα έπρεπε να προβληματίσει περισσότερο την Αθήνα! Είναι λογικό να υποστηριχθεί ότι ο περιορισμός αυτός αίρεται σε περίπτωση εκδήλωσης επιθετικής ενέργειας. Ποια είναι, όμως, η αμερικανική θέση, επί παραδείγματι, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό εναέριο χώρο των 10 μιλίων;<br /><br />Πώς ακριβώς τοποθετείται η Ουάσινγκτον σε σχέση με το “νόμιμους στρατιωτικούς σκοπούς” που αναφέρονται στην επιστολή; Αφού κάθε χώρα μπορεί να υποστηρίζει τη δική της εκδοχή, σύμφωνα με την επιστολή και οι δυο μπορούν να υποστηρίζουν ότι καλύπτονται! Όταν όμως η Τουρκία υποστηρίζει ότι τέτοια επιστολή ουδέποτε της κοινοποιήθηκε και η Ουάσινγκτον δεν μπαίνει στον κόπο να ξεκαθαρίσει τι ισχύει και τι όχι, η επιστολή ισοδυναμεί με περίτεχνη προσπάθεια να προχωρήσει η πώληση των F-16 στην Τουρκία! Να μη χαθεί δηλαδή άλλο ένα συμβόλαιο για την αμερικανική αμυντική βιομηχανία!<br /><br />Αυτό, όμως, στην Ελλάδα σερβίρεται σαν δήθεν “περιορισμοί” που θέτουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία και ως «επιπρόσθετο πλέγμα διασφάλισης των ελληνικών συμφερόντων»! Ουδέν ψευδέστερο και πιο παραπλανητικό! Απλά, οι διπλωμάτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, βρήκαν τις διατυπώσεις αυτές που επιτρέπουν την ολοκλήρωση της πώλησης των F-16 στην Τουρκία, με την Ελλάδα να… παραμυθιάζεται ότι αυτό έγινε για να την προστατεύσουν! Αρνούμενη να δει την –δια της συγκεκριμένης επιστολής– πλήρη υποταγή της ελληνικής πολιτικής στις ΗΠΑ, που θα αποφασίζουν για λογαριασμό ενός κυρίαρχου υποτίθεται κράτους τι συνιστά ή όχι “νόμιμη χρήση” των αμερικανικών όπλων.<div><br />Τι θα κάνουν οι ΗΠΑ εάν εκτραπεί η Τουρκία<br /><br />Έστω ότι η Τουρκία εκτρέπεται. Ενδεχομένως θα μπορούσε να εκδηλωθεί παρέμβαση από το Κογκρέσο. Τι θα γινόταν όμως, εάν η Τουρκία παρεκτραπεί μετά την ολοκλήρωση της παράδοσης των μαχητικών; Τι ακριβώς θα μπορούσαν να κάνουν οι ΗΠΑ; Άλλο λοιπόν είναι ότι η Ελλάδα πιθανώς αγοράζει ένα χρονικό διάστημα σχετικής ηρεμίας κι άλλο να κοροϊδεύει τον εαυτό της και τους πολίτες της ότι η Ουάσινγκτον μας προστατεύει! Οι Αμερικανοί δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαροι για το τι σκοπεύουν να κάνουν. Θα χειριστούν κάθε διαφωνία ή και κρίση διπλωματικά! Έχοντας πρώτα εισπράξει δισ. δολάρια. από τους πελάτες.<br /><br />Άρα γνωρίζουν πολύ καλά ότι θα μπορούσε να προκύψει κρίση στα ελληνοτουρκικά. Απλά, η κυβέρνηση Μπάιντεν υπόσχεται να την διαχειριστεί. Με δεδομένες τις θέσεις Τραμπ όμως, τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση αλλαγής κυβέρνησης στις ΗΠΑ; Εξασφαλίζει η παρακάτω αναφορά τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα; «Εάν η κατάσταση δεν μπορούσε να επιλυθεί μέσω της κανονικής διπλωματικής οδού, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν πρόσθετα πολιτικά και οικονομικά εργαλεία για την επίλυση της κατάστασης συμπεριλαμβανομένης –εάν είναι απαραίτητο– της εφαρμογής διατάξεων σε σχετικές συμφωνίες μεταφοράς αμυντικού υλικού με την εμπλεκόμενη χώρα, για την αναστολή ή την ακύρωση του συνόλου ή μέρους της παράδοσης του σχετικού αμυντικού υλικού, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των εν λόγω συμφωνιών».<br /><br />Η τάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να θέτει περιορισμούς και προϋποθέσεις σε όσους επιθυμούν να προμηθευτούν αμερικανικά οπλικά συστήματα είναι δεδομένη. Είναι όμως και αυτοκαταστροφική, όπως δείχνει το παράδειγμα της Μέσης Ανατολής, όπου οι μοναρχίες, επί της ουσίας απαντούν με βάση το “υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές…” και το “εσείς θέλετε να μας πουλήσετε τα όπλα σας, περισσότερο από όσο εμείς έχουμε ανάγκη για να αγοράσουμε”.<br /><br />Η Τουρκία έχει ουσιαστικούς οικονομικούς και επιχειρησιακούς λόγους να εξαντλεί τα περιθώρια για να παραλάβει σύγχρονα F-16 από τις ΗΠΑ. Η ελληνική όμως στάση μοιάζει με απόφαση εκχώρησης κυριαρχίας και πλήρη παράδοση, με την ελπίδα ότι την κρίσιμη στιγμή θα μας σώσουν οι υπερατλαντικοί μας σύμμαχοι. Όχι ότι είναι αποφασισμένη να πολεμήσει. Αυτά τα μηνύματα τα διαβάζουν στην Άγκυρα και μετά σχεδιάζουν…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παγίδα για την Ελλάδα κι όχι περιορισμός της Τουρκίας η επιστολή στο Κογκρέσο.

ΜΙΧΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ Σαν περίπου διαπραγματευτική επιτυχία της ελληνικής πλευράς με την αμερικανική –σε συνδυασμό με τις προσπάθειες του ελληνικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Σαν να μαζεύονται πολλά σύννεφα στα ελληνοτουρκικά…

<img height="462" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/erdogan-alief-SLpress--825x643.jpg" width="726" /><br /><br /><b>ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ</b><br />Η ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων δεν είναι το μόνο πρόβλημα για την κυβέρνηση που έχει να αντιμετωπίσει μέτωπα που ξεκινούν από τους αγρότες και φτάνουν μέχρι την Παιδεία και τις κινητοποιήσεις των φοιτητών. Υπάρχει δε και ο παράγοντας Τουρκία…<br /><br />Μετά το μητσοτάκιον αγλάισμα, «ο στόχος επετεύχθη», που θύμισε το καύχημα του Τζώρτζ Μπους του νεοτέρου, «αποστολή εξετελέσθη», η οποία διέλυσε το Ιράκ, νέες δοκιμασίες αναμένουν την κυβέρνηση της “Νέας Δημοκρατίας” και τη συνοχή της, ως επεσήμανε ο καλός συνάδελφος Σταύρος Γ. Παπαντωνίου από των στηλών της “Καθημερινής”: «Μία μαγιά (εννοεί ζύμωση) βουλευτών μπορεί να δημιουργήσει φωνές εσωκομματικής αντιπολίτευσης».<br /><br />Mετά την διήμερη περιπέτεια της αποχής και καταψηφίσεως της κυβερνήσεως από 52 βουλευτές της συμπολιτεύσεως, τον πρωθυπουργό αναμένουν οι κινητοποιήσεις των αγροτών, εν αντιπαραθέσει με τον “σκληρό” κ. Χρυσοχοΐδη, η δίκη για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, οι επισημάνσεις του ΙΟΒΕ για την χειροτέρευση του (αν)ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών, το νομοσχέδιο για τα μη-κερδοσκοπικά, μη-κρατικά ΑΕΙ (όρος αντιφατικός) και πάνω απ’ όλα, η ακρίβεια της ζωής, στην οποία προσετέθησαν και τα γενόσιμα φάρμακα που υποτίθεται ότι θ’ αντικαθιστούσαν τ’ ακριβότερα για τον καταναλωτή.<br /><br />Αλλού όμως κινδυνεύει η πολιτική των Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη: Στα Ελληνοτουρκικά! Πρώτος το επεσήμανε ο υπουργός Άμυνας, Νίκος Δένδιας, ζητών να διατηρηθεί το κλίμα ύφεσης και αποφυγής οποιωνδήποτε ενεργειών που μπορούν να το διαταράξουν. Που όμως είναι αναπόφευκτο.<br /><br />Κάτι οι τουρκικές Navtex στο Ανατολικό Αιγαίον και στο Καρπάθιο Πέλαγος, κάτι οι δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φινταν (πρώην ΜΙΤ) περί αμφισβητουμένης κυριαρχίας των Οινουσών, Φούρνων και Φαρμακονησίου κλπ, αλλά κι η επαναπροσέγγιση Τουρκίας και Αιγύπτου που κινδυνεύει να καταλήξει σε διαμοίρασμα της ελληνικής ΑΟΖ – όλα επιβαρύνουν το εύκρατο κλίμα που δημιούργησε η “Διακήρυξη των Αθηνών”, της 7ης παρελθόντος Σεπτεμβρίου στις σχέσεις με την γείτονα.<br /><br />Ήδη, η επομένη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών μετατίθεται “ευθέτω χρόνω”, ενώ νέες αξιώσεις της Τουρκίας για αποστρατικοποίηση των ελληνικών νήσων και για επίδειξη “αντικειμεντικότητος” του υποψηφίου ν’ αντικαταστήσει τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γένς Στόλτενμπεργκ, δείχνουν επιβάρυνση της ατμοσφαίρας στις σχέσεις με την Τουρκία. Επίσης, η επιτυχής απόδοση του αποκαλυφθέντος κοιτάσματος υδρογονανθράκων στη υποθαλάσσια περιοχή της Κύπρου ανεβάζει την αδρεναλίνη των Τούρκων, που όπως πάντα “απειλούν” πάντες.<br /><br />Εάν η “Διακήρυξη των Αθηνών” αποδειχθεί φιάσκο θα είναι δύσκολο για τον κ. Μητσοτάκη να κατασιγάσει την κριτική που ασκείται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, προεξάρχοντος του κ. Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος εθεσμοθετήθη πλέον ως επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης εξ αιτίας των αντιρρήσεων, για τον γάμο των ομοφύλων κι όχι μόνον. Εντός τριμήνου έρχονται οι Ευρωεκλογές που θ’ αποτελέσουν δοκιμασία οξύτητος (Acit test) για τις κατεστημένες ηγεσίες της ΝΔ , του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ κι ίσως δρομολογήσουν πολιτικές εξελίξεις.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σαν να μαζεύονται πολλά σύννεφα στα ελληνοτουρκικά…

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Η ψηφοφορία για τον γάμο των ομόφυλων δεν είναι το μόνο πρόβλημα για την κυβέρνηση που έχει να αντιμετωπίσει μέτωπα που ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Χαρίζουμε» το Αιγαίο στους Τούρκους;

<img height="480" src="https://i.ytimg.com/vi/oANxJtRtbtM/hqdefault.jpg" width="738" /><br /><br />Πόσα «λάθη» στο θέμα του Αιγαίου μπορούν να δικαιολογηθούν πλέον ως πραγματικά λάθη; Πως είναι δυνατόν να επικαλούμαστε διαρκώς το Διεθνές Δίκαιο και τη νομιμότητα και να μην αξιοποιούμε τίποτα από τα δύο για τα εθνικά μας συμφέροντα σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο; Γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις ήταν και παραμένουν τόσο φοβικές;<br /><br />Πως είναι δυνατόν να θριαμβολογούμε για τις συμφωνίες που υπογράψαμε με Ιταλία και Αίγυπτο, όταν είναι τόσο εξόφθαλμα «σκαλοπάτια» πάνω στα οποία η Τουρκία ήδη πατά για να επιβάλει τη δική της «λύση» στο Αιγαίο; Πόσο καταστροφική θα είναι για την Ελλάδα η πιθανότατη όπως όλα δείχνουν συμφωνία Τουρκίας-Αιγύπτου; Θα είναι το τελικό πλήγμα για τα ελληνικά συμφέροντα;<br /><br />Τελικά τι σημαίνει το «να δώσουμε μια ευκαιρία στην Τουρκία» που είχε πει ο κ.Νίκος Δένδιας ως ΥΠΕΞ;<br /><br />Η Δρ Κέρη Μαυρομμάτη επί 60 λεπτά μας εξηγεί τι έχει συμβεί ,τι πρόκειται να γίνει αν δεν αντιδράσουμε σήμερα και απαντά σε όλα τα ερωτήματα με επιχειρήματα, χάρτες και προτάσεις που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν για την ορθότητα τους.<br /><br />Παρακολουθώντας τα όσα λέει δεν μπορείς να μη σκεφθείς ότι κάποιοι κάνουν δώρα στην Τουρκία. Μόνο που αυτά καταλήγουν στην παράδοση του Αιγαίου.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="387" src="https://www.youtube.com/embed/oANxJtRtbtM" width="729" youtube-src-id="oANxJtRtbtM"></iframe></div><br /><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Χαρίζουμε» το Αιγαίο στους Τούρκους;

Πόσα «λάθη» στο θέμα του Αιγαίου μπορούν να δικαιολογηθούν πλέον ως πραγματικά λάθη; Πως είναι δυνατόν να επικαλούμαστε διαρκώς το Διεθνές Δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πακέτο Μπλίνκεν: Τέσσερις αθέατες παράμετροι των… “προσφερομένων” EDA από τις ΗΠΑ.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/blinken-mitsotakis-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Περικλή Ζορζοβίλη</b><br />Η επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη με την οποία γνωστοποιείται η πρόθεση πώλησης ή παραχώρησης πολεμικού υλικού, παραπέμπει στη σοφή ρήση «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Όχι μόνο σε ό,τι αφορά την ανάγκη διαρκούς εγρήγορσης ώστε κάθε υπεύθυνος πολιτικός να μπορεί να διακρίνει τη στόχευση που υποκρύπτεται σε οποιαδήποτε προσφορά, αλλά και την εξίσου αναγκαία αξιολόγηση των… δώρων.<br /><br />Η ρήση δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή από τον χώρο της άμυνας, όπου η ελληνική ιστορική εμπειρία έχει συχνά διδάξει το «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Ας σημειωθεί ότι από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου μέχρι την Κρίση των Ιμίων, η χώρα εξοπλιζόταν μέσω προγραμμάτων κυρίως της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας και δευτερευόντως της αντίστοιχης γερμανικής. Σημαντικό ορόσημο σε αυτή τη διαδικασία απετέλεσε η μεταβίβαση πληθώρας οπλικών συστημάτων από συμμαχικές χώρες στο πλαίσιο της Συνθήκης για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη (CFE), που η χώρα μας υπέγραψε στις 6 Ιουνίου 1992.<br /><br />Συγκεκριμένα, την περίοδο 1992-1994, η χώρα μας παρέλαβε 170 άρματα μάχης από την Ολλανδία (168 Leopard 1V και δύο Leopard 1A5), 671 άρματα μάχης από τις ΗΠΑ (359 Μ60Α1 RISE/RISE Passive και 312 Μ60Α3TTS), 25 άρματα περισυλλογής Μ88Α1 και 10 γεφυροφόρα άρματα Μ48Α2C από τη Γερμανία, 501 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) BMP-1P/OST από τη Γερμανία, 144 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα Μ110Α2 διαμετρήματος 203 χλστ. από τις ΗΠΑ (72) και τη Γερμανία (72), 150 πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) RM-70 από τη Γερμανία.<br /><br />Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι την ίδια περίπου περίοδο, το 1990 με την ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις που είχε υπογράψει η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού, η χώρα εξασφάλισε ως αντάλλαγμα την παραχώρηση μεταχειρισμένων οπλικών συστημάτων από τα αμερικανικά αποθέματα, μεταξύ των οποίων, τέσσερα αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων τύπου Charles F. Adams, έξι αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας P3B Orion (το 2015 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τον ύψους 500 εκατ. δολαρίων εκσυγχρονισμό τους, που μέχρι σήμερα δεν έχει αποδώσει ούτε ένα αεροσκάφος!), 28 μαχητικά αεροσκάφη F-4E Phantom II (SRA) και 28 μαχητικά αεροσκάφη A-7E.<br /><br />Η εμπειρία έχει δείξει, ότι οι δωρεάν ή χαμηλού κόστους «προσφορές» φίλων, εταίρων και συμμάχων, μπορούν να αποτελέσουν λύση. Όμως, ταυτόχρονα, μπορούν να αποδειχθούν επιλογές βραχυπρόθεσμης προοπτικής, ενώ οι πολιτικές και βιομηχανικές εξαρτήσεις, καθώς επίσης και τα συνεπαγόμενα κρυφά ή μη κόστη (π.χ. το Κόστος Κύκλου Ζωής – ΚΚΖ), έχουν τη δυνατότητα εκτροχιασμού κάθε ορθολογικού αμυντικού σχεδιασμού.<br /><br />Με αυτά ως δεδομένα, ίσως θα έπρεπε να αναμενόταν μετριοπαθέστερη αντιμετώπιση του «πακέτου Μπλίνκεν», δηλαδή του καταλόγου του πολεμικού υλικού από τα αποθέματα των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ που περιλαμβάνεται στην επιστολή, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 27 Ιανουαρίου 2024. Εισαγωγικά, θα επικεντρώσουμε σε τέσσερις αθέατες, σε πρώτη ανάγνωση του ζητήματος, παραμέτρους.<br /><br />Η πρώτη αφορά την επικοινωνιακή στόχευση που καθιστούν προφανή οι δηλώσεις και το τηλεοπτικό μήνυμα του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Η επιστολή Μπλίνκεν γίνεται όχημα για να επικοινωνηθεί η εικόνα της κυβέρνησης που διαπραγματεύεται σκληρά και φέρνει σημαντικά αποτελέσματα για την εξοπλιστική ενδυνάμωση της χώρας σε εποχές ισχνών αγελάδων, ενώ η εξ ανατολών απειλή όχι μόνο παραμένει αναλλοίωτη, αλλά μετεξελίσσεται επικίνδυνα σε ποιοτικούς όρους, κάθε μέρα που περνάει.<br /><br />Η δεύτερη παράμετρος, στο πλαίσιο της γνωστής ελληνικής επιδερμικής αντιμετώπισης, αφορά την αποτύπωση του περιεχόμενου της επιστολής ως τετελεσμένου. Για παράδειγμα, «τα F-35 που προμηθευόμαστε» απέχουν, ως οπλικό σύστημα πλήρους επιχειρησιακής ικανότητας, μία τουλάχιστον πενταετία από σήμερα, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι η απόφαση για την προμήθεια τους είχε ληφθεί… χθες και είχε άμεσα υπογραφεί η διακρατική σύμβαση με τις ΗΠΑ.<br /><br />Η τρίτη, αφορά την έλλειψη έστω ενός γενικού χρονοδιαγράμματος για την παραχώρηση των συστημάτων που οι ΗΠΑ προτίθενται να αποδεσμεύσουν για τη χώρα μας ως πλεονάζον αμυντικό υλικό (EDA: Excess Defense Article). Μόνη εξαίρεση αποτελούν τα οχήματα MRAP, για τα οποία η επιστολή αναφέρει ότι θα καταστούν διαθέσιμα για παραχώρηση τον επόμενο χρόνο, δηλαδή το 2025.<br /><br />Τέλος, στις πρωθυπουργικές δηλώσεις, η αποδοχή των παρεχόμενων παρουσιάζεται ως τετελεσμένο, παρά το γεγονός ότι οι αρμόδιοι χρήστες, τα γενικά επιτελεία, θα πρέπει να τα αξιολογήσουν για να διαπιστώσουν σε ποια κατάσταση βρίσκονται ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την παραλαβή τους. Ή, το απείρως σημαντικό, να εκτιμηθεί εάν και σε ποιο ύψος αξίζει η επένδυση επαναφοράς των παραχωρούμενων σε ενέργεια και της εν συνεχεία υποστήριξης, συντήρησης και επισκευής τους. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόστος προμήθειας ενός οπλικού συστήματος αποτελεί κλάσμα του συνολικού Κόστους Κύκλου Ζωής, που χρονικά υπερβαίνει τον βίο αρκετών κυβερνήσεων.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πακέτο Μπλίνκεν: Τέσσερις αθέατες παράμετροι των… “προσφερομένων” EDA από τις ΗΠΑ.

Του Περικλή Ζορζοβίλη Η επιστολή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη με την οποία γνωστοποιείται η πρ...

Διαβάστε την συνέχεια