Stratfor: Τρίμηνο-φωτιά για Συρία και Μέση Ανατολή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiABb7s_2lO-xV7QtpC4ooqg7L46jaLfWjr_LrVWUuFH66eWD-YBM9IYOPLxiVZgNyqOJ_fPinrwee9W9gkVdae0GwsB4kCUDaoFzejpZndHkpZZ6islXtf6ynDVIgEs-zPFLLF13lxB7Zu/s1600/Stratfor.+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BC%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25BF-%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiABb7s_2lO-xV7QtpC4ooqg7L46jaLfWjr_LrVWUuFH66eWD-YBM9IYOPLxiVZgNyqOJ_fPinrwee9W9gkVdae0GwsB4kCUDaoFzejpZndHkpZZ6islXtf6ynDVIgEs-zPFLLF13lxB7Zu/s640/Stratfor.+%25CE%25A4%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BC%25CE%25B7%25CE%25BD%25CE%25BF-%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25AC+%25CE%25B3%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μαχών συνέχεια στη Συρία σε στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Οι αμερικανορωσικές σχέσεις και οι κινήσεις της Τουρκίας σε Συρία και Ιράκ. Οι εκλογές στο Ιράν και οι προσπάθειες για «πάγωμα» παραγωγής πετρελαίου από τις χώρες του ΟΠΕΚ. <br /> <br /> Τα συμφέροντα των δυνάμεων που πολεμούν στη Συρία και των ξένων υποστηρικτών τους θα διαφοροποιηθούν ακόμα περισσότερο κατά το δ' τρίμηνο, σύμφωνα με το Stratfor.<br /> <br /> Παρά το ότι η Ουάσινγκτον υπαναχωρεί στις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία σε στρατηγικό επίπεδο, ωστόσο οι ΗΠΑ χρειάζεται να διατηρήσουν<b> ανοικτές γραμμές επικοινωνίας </b>με τη Ρωσία και στενή στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, προκειμένου να αποφύγουν μεγάλα «ατυχήματα» στο πεδίο μάχης της Συρίας που θα μπορούσαν να αποπροσανατολίσουν την Αμερική από τις επιχειρήσεις της κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> Η Ρωσία, ωστόσο, θα εργαστεί ώστε να δείξει στις ΗΠΑ το κόστος της υποβάθμισης των συνομιλιών με τη Μόσχα, κλιμακώνοντας τη στρατιωτική στήριξή της προς τις φιλοκυβερνητικές δυνάμεις και προσπαθώντας να παρέμβει στις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Η Άγκυρα, καθώς θα κινείται βαθύτερα στη βόρεια Συρία<b> για να μπλοκάρει την εδαφική επέκταση των Κούρδων μαχητών, </b>θα εργαστεί στενότερα με τη Μόσχα αυτό το τρίμηνο, ελπίζοντας να αποφύγει συγκρούσεις με τις δυνάμεις που στηρίζονται από τη Ρωσία.<br /> <br /> Το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, θα ενισχύσει τους Σουνίτες αντάρτες της Συρίας, εκμεταλλευόμενο την επιδείνωση των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας. Για αυτούς που μάχονται στο έδαφος, οι συνέπειες της εμπλοκής ξένων δυνάμεων με ανταγωνιστικές ατζέντες θα ενισχύσει την <b>έλλειψη εμπιστοσύνη</b> τους στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις για τις οποίες μεσολαβούν οι ξένες δυνάμεις, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εμπόδια στις περιοδικές προσπάθειες για επίτευξη εκεχειριών και να παρατείνονται οι εχθροπραξίες.<br /> <br /> Η επαρχία του<b> Χαλεπιού</b> θα συνεχίσει να βρίσκεται στο επίκεντρο των συγκρούσεων. Οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις θα κάνουν ότι μπορούν για να διώξουν τους Σύριους αντάρτες από την πόλη του Χαλεπιού, ενώ οι αντάρτες θα επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο να «σπάσουν» την πολιορκία.<br /> <br /> Αν αποτύχουν οι αντάρτες, δίνοντας τη δυνατότητα να συνεχιστεί η κατάληψη της πόλης, τότε οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις θα είναι ελεύθερες να στρέψουν μέρος της προσοχής τους προς την πόλη αλ Μπαμπ, την οποία έχει καταλάβει το Ισλαμικό Κράτος και αποτελεί στόχο σημαντικού ενδιαφέροντος από όλες τις πλευρές.<br /> <br /> Στα βόρεια, οι αντάρτες που στηρίζονται από την Τουρκία θα προχωρήσουν προς την αλ Μπαμπ, παρά την σθεναρή αντίσταση από το Ισλαμικό Κράτος, χωρίς όμως να φτάνουν στην πρώτη γραμμή των φιλοκυβερνητικών δυνάμεων.<br /> <br /> Η προέλασή τους αυτή θα εμποδίσει τις Κουρδικές Μονάδες Λαϊκής Προστασίας από το να φτάσουν πιο κοντά στην πόλη. Εν τω μεταξύ, η Ουάσινγκτον θα προσπαθήσει να ανακατευθύνει την προσοχή των Δημοκρατικών Δυνάμεων της Συρίας από την αλ-Μπαμπ, στη Ράκα.<br /> <br /> Βεβαίως, το Χαλέπι δεν θα είναι η μόνη περιοχή για την οποία θα γίνονται μάχες αυτό το τρίμηνο. Και στην<b> επαρχία Χαμά</b> θα υπάρξει εκτεταμμένη στρατιωτική δράση. Οι φιλοκυβερνητικές δυνάμεις στην περιοχή θα κάνουν ό,τι μπορούν για να ανατρέψουν τα σχέδια των ανταρτών να καταλάβουν την πόλη Χαμά και τις ζωτικής σημασίας γραμμές επικοινωνίας γύρω από την πόλη.<br /> <h3> Η Τουρκία προχωρά βαθύτερα στο Χαλέπι</h3> Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία και προς την αλ-Μπαμπ θα την αναγκάσει να διατηρήσει μια λειτουργική σχέση με άλλες στρατιωτικές δυνάμεις που επιχειρούν στην περιοχή, κυρίως τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Η Άγκυρα <b>δεν θα λάβει διεθνή επικύρωση</b> των σχεδίων της για δημιουργία ζώνης ασφαλείας στα σύνορά της με τη Συρία, όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα σταματήσει να πιέζει για το ζήτημα. Η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τις δικές τις ελάχιστες στρατιωτικές δυνάμεις αλλά και τους συμμάχους του Ελεύθερου Συριακού Στρατού ώστε να αρχίσει να δημιουργεί μια περίμετρο ασφαλείας και να χτίζει προσωρινές κατοικίες για τους πρόσφυγες στην περιοχή των συνόρων.<br /> <br /> Αν και η συνεργασία Τουρκίας και Ρωσίας στο πεδίο της μάχης της Συρίας θα είναι πολύ επιφυλακτική, ωστόσο θα είναι πολύ πιο άνετη σε οικονομικά θέματα. Οι εμπορικές πτήσεις μεταξύ των δυο χωρών θα αυξηθούν, όπως και το εμπόριο, το οποίο θα αυξηθεί σταδιακά μέχρι το τέλος του 2016. Η Τουρκία θα τονίσει τα πλεονεκτήματα του αγωγού TurkStream, σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει πιο ευνοϊκή τιμολόγηση στα συμβόλαια φυσικού αερίου με τη Ρωσία.<br /> <br /> Λόγω της <b>απόπειρας πραξικοπήματος</b>, η Άγκυρα έχει επιταχύνει το χρονοδιάγραμμα της <b>κ</b><b>αταστολής των Κούρδων ανταρτών και των πολιτικών τους συμμάχων</b>, στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Κατά τη συνεδρίαση του τουρκικού κοινοβουλίου τον Οκτώβριο, το κυβερνών κόμμα πιθανότατα θα παραγκωνίσει το φιλοκουρδικό HDP καθώς οι βουλευτές θα προετοιμάζονται για τη συζήτηση μιας σειράς τροποποιήσεων στο Σύνταγμα που στόχο έχουν να ελαττώσουν την πολιτική εξουσία του στρατού. Ίσως υπάρξουν κάποιοι συμβιβασμοί στις τροποποιήσεις που θα αφορούν τον δικαστικό κλάδο, όμως για την ώρα το νομοθετικό σώμα θα αποφύγει την αλλαγή σε προεδρικό σύστημα διακυβέρνησης για την ώρα.<br /> <br /> Αντιμέτωπο με μια κλιμακούμενη πολιτική καταπίεση, το HDP θα προσπαθήσει να αναβιώσει τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της Τουρκικής κυβέρνησης και του PKK, προσφέροντας στην Άγκυρα μια ευκαιρία να μετριάσει τις ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Ωστόσο, το κυβερνών κόμμα θα συμμετέχει επιφανειακά μόνο σε έναν τέτοιο διάλογο, προκειμένου να βελτιώσει την εικόνα του στο εξωτερικό και να ενισχύσει τη θέση του στις διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες. Δεν θα αλλάξει ουσιαστικά την πολιτική της καταστολής των Κούρδων, ούτε όμως οι κουρδικές ένοπλες δυνάμεις θα καταθέσουν τα όπλα ως όρο για τις διαπραγματεύσεις.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, <b>οι διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την Ευρώπη</b> θα συνεχιστούν, παρά το γεγονός πως η συμφωνία των δυο πλευρών για το προσφυγικό/μεταναστευτικό βρίσκεται υπό όλο και μεγαλύτερη πίεση. Οι Βρυξέλλες θα συνεχίσουν να πιέζουν την Τουρκία για το γεγονός ότι αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, και η Τουρκία θα συνεχίσει να παραπονιέται για το γεγονός ότι η Ευρώπη κωλυσιεργεί στο θέμα της απελευθέρωσης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες.<br /> <br /> Καθώς η Τουρκία θα αρνηθεί να τροποποιήσει τους αντιτρομοκρατικούς της νόμους, όπως έχει ζητήσει η Ευρώπη, η ΕΕ θα παρατείνει τη συζήτηση για την απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους μέχρι και το 2017. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να προσφέρει στην Τουρκία χρήματα ως αντάλλαγμα για την ελάφρυνση του «βάρους» των μεταναστών, παρά το ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει να γκρινιάζει για το πώς της χορηγούνται τα κεφάλαια αυτά.<br /> <h3> H μάχη της Μοσούλης στο Ιράκ</h3> Στα νότια, το Ιράκ θα εντείνει τις προσπάθειες<b> ανακατάληψης της Μοσούλης</b> από το Ισλαμικό Κράτος προς το τέλος του έτους. Όπως και στη Συρία, οι ξένες δυνάμεις που έχουν συμφέροντα στον πόλεμο, θα είναι αυτές που θα διαμορφώσουν την έκβασή του. Η Τουρκία, το Ιράν και οι ΗΠΑ γνωρίζουν πως οποιαδήποτε χώρα διαθέτει δυνάμεις στις συμπλοκές αυτές, θα έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει το πολιτικό και οικονομικό μέλλον της Μοσούλης, όταν αυτή φύγει από τα «χέρια» του Ισλαμικού Κράτους. Για τον σκοπό αυτό, η κάθε δύναμη θα φροντίσει ώστε να ενσωματώσει δικούς της στρατιώτες στις Ιρακινές μονάδες, οι οποίοι θα έχουν συμβουλευτικό ρόλο. Το <b>Ιράν</b> θα συνεργαστεί στενά με τις Σιιτικές Μονάδες Λαϊκής Κινητοποίησης και με τις δυνάμεις ασφαλείας του Ιράκ, ενώ η <b>Τουρκία</b> θα στηρίξει την Σουνιτική ομάδα Χασντ Ουατανί.<br /> <br /> Η επιχείρηση της Μοσούλης θα αναγκάσει τη Βαγδάτη και την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν<b> να βάλουν προσωρινά στην άκρη τις διαφορές τους</b>. Όμως, καθώς θα προχωρά το δ' τρίμηνο, οι προσπάθειες για να εκκαθαριστεί το Ισλαμικό Κράτος θα ανανεώσουν τις εδαφικές διεκδικήσεις στις παρυφές του Ιρακινού Κουρδιστάν. Οι παρεμβάσεις της Τουρκίας και του Ιράν στη λήψη αποφάσεων της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Ιρακινού Κουρδιστάν θα αποσταθεροποιήσουν ακόμα περισσότερο την περιοχή.<br /> <br /> Καθώς η Άγκυρα προσπαθεί να μπει στην επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης παρά τη θέληση της Βαγδάτης –και κατ' επέκταση του Ιράν- θα βασιστεί όλο και περισσότερο στις σχέσεις της με το κυβερνών κόμμα της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Ιρακινού Κουρδιστάν. Η Τεχεράνη θα προσπαθήσει να αυξήσει την επιρροή της στην Περιφερειακή Κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν, ενώ ταυτόχρονα θα εργάζεται για να περιορίσει την αυξανόμενη απειλή κουρδικών ανταρσιών εντός των δικών της συνόρων.<br /> <h3> Εκλογές στο Ιράν</h3> Εν τω μεταξύ, το Ιράν θα προετοιμαστεί για τις<b> προεδρικές εκλογές</b> που θα διενεργηθούν το α' εξάμηνο του 2017, οι οποίες θα παίξουν μεγάλο ρόλο και στις εκλογές του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ. Οι πολιτικές των ΗΠΑ προς το Ιράν δεν θα αλλάξουν ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του δ' τριμήνου, όμως οι σκληροπυρηνικοί συντηρητικοί της Τεχεράνης θα «δείξουν» την πολιτική ρητορική των αμερικανών υποψηφίων –ιδιαίτερα σε ότι αφορά τη συμφωνία για τα πυρηνικά με τη Δύση και τις απειλές για νέες κυρώσεις- προκειμένου να υπονομεύσουν το πιο μετριοπαθές «στρατόπεδο» του προέδρου Χασάν Ρουχανί.<br /> <br /> Το Σώμα της Ισλαμικής Επαναστατικής Φρουράς θα επιχειρήσει μέσω της εκτόξευσης πυραύλων, των στρατιωτικών επιχειρήσεων και των ασκήσεων στα Στενά Χορμούζ, να «υπενθυμίσει» στους Ιρανούς πολιτικούς όλων των ιδεολογικών φασμάτων την επιρροή του, καθώς θα εντείνεται ο ανταγωνισμός για την προεδρία της χώρας.<br /> <br /> Καθώς οι διάφορες ομάδες του Ιράν θα προσπαθούν να υπονομεύσουν η μια την άλλη με σκάνδαλα και εκστρατείες επίθεσης, ένα σημαντικό στοιχείο που θα πρέπει να παρακολουθήσουμε θα είναι ο βαθμός της οικονομικής μεταρρύθμισης και της επαναπροσέγγισης των ξένων επενδυτών, υπό την ηγεσία του Ρουχανί. Οι σκληροπυρηνικοί του Ιράν θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα έναντι του εξωτερικού ανταγωνισμού, καθώς η Τεχεράνη θα λαμβάνει ουσιαστικά μέτρα για<b> να ανοίξει τον ενεργειακό της τομέα το δ' τρίμηνο</b>.<br /> <br /> Το Ιράν σχεδιάζει να πραγματοποιήσει δημοπρασίες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο με το νέο επενδυτικό της πλαίσιο ακόμα και τον Οκτώβριο, όμως οι όποιες συμφωνίες στις οποίες θα καταλήξει με ξένους επενδυτές δεν θα οριστικοποιηθούν μέχρι τα τέλη του έτους, το νωρίτερο. Στο μεταξύ, το Ιράν θα συνεχίσει να «φλερτάρει» με τους εγχώριους χρηματοδότες, προκειμένου να εξασφαλίσει χρηματοδότηση.<br /> <h3> Προϋπολογισμοί και πετρέλαιο</h3> Κατά τους πρώτους δυο μήνες του τριμήνου, τα μέλη του ΟΠΕΚ που ανήκουν στο Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου –δηλαδή η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- θα συνεχίσουν να διαπραγματεύονται με άλλα μέλη του ΟΠΕΚ για το <b>«πάγωμα» της παραγωγής του Οργανισμού</b>, εν όψει της συνεδρίασης του ΟΠΕΚ στη Βιέννη στις 30 Νοεμβρίου. Το <b>Ιράν</b>, η <b>Λιβύη</b> και η <b>Νιγηρία</b> δεν θα συμμετέχουν στο «πάγωμα» και, καθώς θα αρχίσουν και πάλι οι εξαγωγές από τη Λιβύη και Νιγηρία, θα αυξηθούν οι πιέσεις στη διαμάχη μεταξύ Ιράν και Σαουδικής Αραβίας ως προς το ποιος θα πρέπει να επωμιστεί τη μείωση της παραγωγής και για το πόσο θα πρέπει να «παγώσει» την παραγωγή του το Ιράν.<br /> <br /> Ασχέτως αν θα καταλήξουν σε συμφωνία, η Σαουδική Αραβία και τα άλλα μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου <b>δεν</b> θα επιχειρήσουν να θέσουν σε κίνδυνο την ανάκαμψη των πετρελαϊκών αγορών. Αντιθέτως, τα μέλη του ΟΠΕΚ κινούνται προς ένα de facto «πάγωμα» της παραγωγής. Με ή χωρίς μια συμφωνία που θα μειώνει τη συνολική παραγωγή του ΟΠΕΚ, η Σαουδική Αραβία πιθανότατα θα υποχωρήσει σταδιακά από τα υψηλά που σημείωσε το καλοκαίρι, όταν και χρησιμοποίησε την επιπλέον παραγωγή προκειμένου να τροφοδοτήσει την εγχώρια παραγωγή ενέργειας.<br /> <br /> Η επικείμενη επαναφορά του Ιράν στην παγκόσμια αγορά ενέργειας αναμφίβολα θα βρίσκεται στο μυαλό του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου όταν τα μέλη του θα αναθεωρήσουν τους προϋπολογισμούς του 206 και θα καταρτίσουν νέους για το ερχόμενο έτος. Από τα κράτη του Κόλπου, η Σαουδική Αραβία, το Ομάν και το Μπαχρέιν δέχονται τις μεγαλύτερες οικονομικές πιέσεις, αν και <b>το Ριάντ πιθανότατα θα μπορέσει να περιορίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού</b> του καθώς θα πλησιάζει το τέλος του έτους.<br /> <br /> Η Σαουδική Αραβία θα συνεχίσει να εισάγει αυξητικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, αποκαλύπτοντας την επόμενη φάση του σχεδίου της τον Δεκέμβριο, καθώς θα αναθεωρεί τις εργατικές νομοθεσίες εν μέσω αυξανόμενων απαιτήσεων για θέσεις εργασίας από τους νέους Σαουδάραβες. Το Ριάντ, μαζί με τα άλλα μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου, αναζητά τρόπους <b>για να μειώσει τις δαπάνες του</b>, εν μέρει μέσω της συνένωσης κυβερνητικών υπουργείων.<br /> Οι οικονομικές πιέσεις δεν θα είναι η μόνη πηγή εντάσεων μεταξύ των χωρών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Ο <b>πόλεμος στην Υεμένη</b> θα «δοκιμάσει» τις σχέσεις των χωρών του μπλοκ, καθώς συνεχίζεται ο κατακερματισμός της χώρας. Μια προσπάθεια να μεταφερθούν οι θεσμοί της Υεμένης στο Άντεν θα ενισχύσει τους αυτονομιστές στα νότια, θα διχάσει τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (το Άμπου Ντάμπι δεν βλέπει τόσο αρνητικά όσο το Ριάντ την ιδέα μιας διαμελισμένης Υεμένης).<br /> <br /> Η Σαουδική Αραβία θα είναι απρόθυμη να κάνει παραχωρήσεις στους αντάρτες Χούτι της Υεμένης, οι οποίοι με τη σειρά τους θα αρνηθούν να καταθέσουν τα όπλα και να εγκαταλείψουν την περιοχή, και έτσι δεν θα μπορέσει να υπάρξει πραγματική πρόοδος στις συνεχιζόμενες ειρηνευτικές συνομιλίες στη χώρα.<br /> <h3> Η βία απειλεί τις εξαγωγές πετρελαίου της Λιβύης</h3> Στα δυτικά, άλλη μια αιματηρή και μακροχρόνια σύγκρουση δεν δείχνει ενδείξεις τερματισμού. Κατά τη διάρκεια του γ' τριμήνου, ο Λίβυος αρχιστράτηγος Χαλίφα Χιφτερ έκανε «άλματα» στην διασφάλιση των πετρελαιοεξαγωγικών τερματικών σταθμών στα ανατολικά της χώρας, ενισχύοντας τη θέση του –αλλά και αυτήν της Βουλής των Αντιπροσώπων- στις διαπραγματεύσεις με την Κυβέρνηση της Εθνικής Συμφωνίας.<br /> <br /> Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δυο θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος του έτους, καταγράφοντας κάποια <b>πρόοδο στην ενοποίηση των θεσμών των δυο αντίπαλων κυβερνήσεων.</b> Όμως, οι διαπραγματεύσεις δεν θα οδηγήσουν στη δημιουργία μιας ενιαίας, συνεκτικής κυβέρνησης. Καθώς η ειρηνευτική διαδικασία είναι εύθραυστη, πιθανότατα θα υπάρξουν σποραδικές συγκρούσεις μεταξύ των ενόπλων που στηρίζουν τις δυο πλευρές, κατά τη διάρκεια του δ' τριμήνου. Και καθώς οι ένοπλοι της Μισράτα που μάχονται στο πλευρό της Κυβέρνησης της Εθνικής Συμφωνίας θα τερματίζουν τις επιχειρήσεις τους κατά των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους στη Σύρτη, η τζιχαντιστική ομάδα αναμφίβολα θα «απαντήσει» στις απώλειές της με περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά πόλεων της Λιβύης.<br /> <br /> Τα πετρελαιοφόρα πεδία στην κεντρική Λιβύη θα μπορούσαν <b>να συνεχίσουν να αυξάνουν την παραγωγή τους</b> αυτό το τρίμηνο, αν και οι προσδοκίες της εθνικής πετρελαϊκής εταιρείας για αύξηση της παραγωγής σε ένα εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως είναι υπερβολικά αισιόδοξες. Οι συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων ένοπλων ομάδων, ή η φυγή μαχητών του Ισλαμικού Κράτους από τη Σύρτη, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιθέσεις κατά των υποδομών πετρελαίου και φυσικού αερίου, και συνεπώς σε αστάθεια στις εξαγωγές ενέργειας της Λιβύης.<br /> <h3> Προσπάθεια ανάκαμψης της Αιγυπτιακής οικονομίας</h3> Εν τω μεταξύ, το δ' τρίμηνο θα είναι «γεμάτο» από οικονομικής απόψεως για την Αίγυπτο, η οποία θα ενισχύσει τις άμυνές της κατά των μαχητών του Ισλαμικού Κράτους που θα προσπαθούν να διαφύγουν από τη Λιβύη. Το Κάιρο, που ήδη βρίσκεται στα τελικά στάδια διασφάλισης <b>του μεγαλύτερου δανείου στην ιστορία της Μέσης Ανατολής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο,</b> θα εργαστεί ώστε να εξασφαλίσει επιπλέον κεφάλαια από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου και την Κίνα. Η Αίγυπτος σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για να μειώσει το ακριβό πρόγραμμα επιδοτήσεών της το 2017.<br /> <br /> Η λαϊκή αντίδραση προς τα επερχόμενα μέτρα λιτότητας θα ενταθεί το δ' τρίμηνο, ωστόσο θα παραμείνει σε ανεκτό επίπεδο, καθώς η κυβέρνηση επικεντρώνεται στην ανάκαμψη της αιγυπτιακής οικονομίας.<br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Stratfor: Τρίμηνο-φωτιά για Συρία και Μέση Ανατολή

Μαχών συνέχεια στη Συρία σε στρατιωτικό, πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Οι αμερικανορωσικές σχέσεις και οι κινήσεις της Τουρκίας σε Συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγάλη στροφή της Αιγύπτου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6cYjGwKcfWZiQH5r5WhjMLiaE2S24xRVIrSYFdLGo_HBcgbPpCxcWQKZ2HmW7dl4IGD2fJLxR-ODreEa_mOLXOjPpuF7L1TokmxB-M3wn7xHiEADCt6sDzu9f0Kwxn2LTwIEL5Mh84qDz/s1600/%25CE%2597+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6cYjGwKcfWZiQH5r5WhjMLiaE2S24xRVIrSYFdLGo_HBcgbPpCxcWQKZ2HmW7dl4IGD2fJLxR-ODreEa_mOLXOjPpuF7L1TokmxB-M3wn7xHiEADCt6sDzu9f0Kwxn2LTwIEL5Mh84qDz/s640/%25CE%2597+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BB%25CE%25B7+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2586%25CE%25AE+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CF%258D%25CF%2580%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Του<b> Κώστα Ράπτη</b><br />Μια στροφή βρίσκεται σε εξέλιξη σε ό,τι αφορά τις συμμαχίες της Αιγύπτου, η οποία δείχνει να ανοίγεται προς τη Ρωσία και το Ιράν και να απομακρύνεται από τον μονόπλευρο προσανατολισμό προς τις ΗΠΑ και τον "παραδοσιακό” άξονά τους στην περιοχή (Σαουδική Αραβία, Ισραήλ) παρά τη μεγάλη εξάρτηση της χώρας του Νείλου από την αμερικανική και σαουδαραβική βοήθεια.<br /><br />Καταλύτη αποτελεί η κατάσταση στη Συρία, καθώς από τη στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία ο στρατάρχης Abdel Fattah al-Sisi κεντρικός στόχος της αιγυπτιακής πολιτικής έγινε η καταστολή με κάθε τρόπο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και συνολικά η σύγκρουση με όλες της παραλλαγές πολιτικού Ισλάμ, εντός και εκτός Αιγύπτου.<br /><br />Είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη απόφαση της αιγυπτιακής διπλωματίας να υποστηρίξει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τόσο τη ρωσική πρόταση ψηφίσματος για τη Συρία, όσο και τη γαλλική για επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, ώστε να σταματήσουν οι ρωσική αεροπορικές επιδρομές στο Χαλέπι. Αμφότερες οι προτάσεις "αλληλοεξοντώθηκαν” με "σταυρωτό βέτο”, ωστόσο η αιγυπτιακή στάση εξόργισε τη Σαουδική Αραβία, ο πρεσβευτής της οποίας στον ΟΗΕ χαρακτήρισε "οδυνηρό' το ότι η Σενεγάλη και η Μαλαισία βρέθηκαν πιο κοντά στην κοινή αραβική στάση από την υποτιθέμενη εκπρόσωπο του αραβικού κόσμου στο Συμβούλιο Ασφάλειας.<br /><br />Η σαουδαραβική δυσαρέσκεια εκφράσθηκε και έμπρακτα την επόμενη μέρα, οπότε η εταιρεία Aramco ανακοίνωσε ότι διακόπτει την τροφοδοσία της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας της Αιγύπτου (που λαμβάνει περίπου 700.000 τόνους προϊόντων πετρελαίου το μήνα στο πλαίσιο πενταετούς συμφωνίας εξαγωγής προϊόντων πετρελαίου συνολικής αξίας 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων). Παρότι ένα 24ωρο μετά η τροφοδοσία αποκαταστάθηκε, και μόνο η απειλή διακοπής της σε μια χώρα που υποφέρει από χρόνια έλλειψη καυσίμων ήταν οδυνηρή υπενθύμιση προς τον στρατάρχη Morsi του βαθμού εξάρτησης της αιγυπτιακής οικονομίας από τη σαουδαραβική "γενναιοδωρία”.<br /><br />Η Αίγυπτος είναι μια μεγάλη χώρα με 90 εκατομμύρια κατοίκους, ιστορικά κομβική στην ανάπτυξη και διάδοση πολιτικών ιδεολογιών στον αραβικό κόσμο, και το Ριάντ δεν επιθυμεί να τη δει αποσταθεροποιημένη και υπό την επίδραση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ρεύματος ανταγωνιστικού προς τον σαουδαραβικό ουαχαμπισμό. Ίσως αυτή η επίγνωση ότι οι Σαούντ δεν θα εγκαταλείψουν εύκολα την Αίγυπτο να εξηγεί και τους τακτικούς ελιγμούς του Καΐρου, που τη μία μέρα ευχαριστεί το Ριάντ για την υποστήριξή του και δύο μέρες μετά υποδέχεται τον επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Συρίας για συνομιλίες σχετικά με την κοινή "πάλη κατά της τρομοκρατίας”.<br /><br />Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία έχουν πάρει και άλλες μορφές, όπως η αμοιβαία ακύρωση πτήσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, η πολύ μεγάλη αύξηση της τιμής της βίζας για την umrah(το προσκύνημα στη Μέκκα εκτός της περιόδου του hajj), αλλά και οι αποκλίσεις ως προς τη σύγκρουση στην Υεμένη - όπου φημολογείται αιγυπτιακή υποστήριξη στους σιίτες αντάρτες Houthi.<br /><br />Πάντως, με καθαρά οικονομικούς όρους η σαουδαραβική συνδρομή παραμένει αναγκαία, αν ληφθούν υπόψη και οι περιορισμοί στην αμερικανική οικονομική βοήθεια. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε ότι 108 εκατομμύρια δολάρια από την αμερικανική οικονομική βοήθεια που προοριζόταν για την Αίγυπτο δόθηκαν τελικά σε άλλες χώρες - με το State Department να αποδίδει τις αλλαγές αυτές στην αιγυπτιακή αδυναμία απορρόφησής τους. Μάλιστα, μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου απευθύνθηκαν στον John Kerry ζητώντας μέρος των χρημάτων αυτών να δοθούν σε χώρες όπως η Τυνησία. Μέσα στο 2015 συνολικά 460 εκατομμύρια δολάρια αμερικανικής βοήθειας δεν έφτασαν ποτέ στην Αίγυπτο εξαιτίας αμερικανικών περιορισμών και αιγυπτιακής γραφειοκρατίας.<br /><br />Όλα αυτά έχουν σπρώξει την Αίγυπτο στην αγκαλιά του ΔΝΤ το οποίο συζητά αυτό τον καιρό ένα μεγάλο πρόγραμμα 12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που όμως θα συνοδεύεται από μεταρρυθμίσεις όπως η υποτίμηση της αιγυπτιακής λίρας (το δολάριο ανταλλάσσεται ήδη στη μαύρη αγορά σε ισοτιμία σχεδόν διπλάσια από την επίσημη), τον περιορισμό των επιδοτήσεων στα καύσιμα και την χαλιναγώγηση του πληθωρισμού. Ήδη για πρώτη φορά η Αίγυπτος αναγκάστηκε να εισαγάγει φόρο προστιθέμενης αξίας ύψους 13%.<br /><br />Πάντως, η κυβέρνηση Sisi προσπαθεί να δείξει ότι χαράσσει μια διαφορετική πορεία. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος δήλωσε πρόσφατα ότι η χώρα του θα επιδιώξει περισσότερο ανεξάρτητες θέσεις και ότι δεν υποτάσσεται σε κανέναν άλλο παρά τοn Θεό. Σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η προσέγγιση της Αιγύπτου με το <b>Ιράν</b> και τη <b>Ρωσίας</b>.<br /><br />Τον Σεπτέμβριο ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Sameh Shoukry συναντήθηκε με τον Ιρανό ομόλογό του στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, τονίζοντας "ο συνασπισμός που μάχεται την Συρία μπορεί να θέλει την αλλαγή καθεστώτος, όμως αυτή δεν είναι η θέση της Αιγύπτου”, ενώ σε συναντήσεις αξιωματούχων των δύο χωρών τονίστηκε η ανάγκη να αναβαθμιστεί η διμερής συνεργασία σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Ενδεικτικό είναι και το γεγονός ότι στην πολυμερή συνάντηση της Λωζάννης στις 15 Οκτωβρίου για την συριακή κρίση η συμμετοχή της Αιγύπτου επιβλήθηκε κατόπιν έντονων πιέσεων του Ιράν. Η επαναπροσέγγιση Καϊρου-Τεχεράνης είναι σε κάθε περίπτωση αξιοσημείωτη εάν αναλογιστούμε ότι οι δύο χώρες δεν είχαν πλήρεις διπλωματικές σχέσεις, από το 1980, όταν την επαύριο της Ιρανικής Επανάστασης η Αίγυπτος πρόσφερε καταφύγιο στον έκπτωτο Σάχη Mohammad Reza Pahlavi.<br /><br />Αντίστοιχα, εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η επαναπροσέγγιση Αιγύπτου - Ρωσίας. Για πρώτη φορά το διάστημα αυτό οι δύο χώρες πραγματοποιούν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις στην αφρικανική έρημο, επικεντρωμένες στην αντιτρομοκρατική δράση και στις επιχειρήσεις διάσωσης ομήρων. Η στρατιωτική συνεργασία δεν περιορίζεται όμως εκεί. Τον Σεπτέμβριο του 2014 η Αίγυπτος υπέγραψε συμφωνία για την προμήθεια ρωσικού πολεμικού υλικού ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ πρόσφατα απευθύνθηκε στην Μόσχα για την προμήθεια ελικοπτέρων για τα δύο ελικοπτεροφόρα Mistral που η Γαλλία πούλησε στην Αίγυπτο αντί της αρχικής παραγγελιοδότριας Ρωσίας, στο πνεύμα των ευρωπαϊκών κυρώσεων. Φαίνεται πάντως ότι το Κάιρο λειτουργεί απλώς ως ενδιάμεσος για την παράκαμψη των κυρώσεων αφού, όπως κατήγγειλε ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας με βάση "αξιόπιστες πηγές”, η Αίγυπτος ξαναπούλησε τα Mistral στη Ρωσία αντί του συμβολικού τιμήματος του 1 δολαρίου.<br /><br />Αναβάθμιση υπάρχει και στις ρωσο-αιγυπτιακές οικονομικές σχέσεις. Λ.χ., τον Μάιο που μας πέρασε ανακοινώθηκε ρωσικό δάνειο 25 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Αίγυπτο για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου.<br /><br />Μένει να φανεί κατά πόσον αυτές οι κινήσεις σηματοδοτούν όντως ριζική αλλαγή πλεύσης του ή αποτελούν ένα παιχνίδι τακτικών χειρισμών. Σε κάθε περίπτωση, τα σημάδια εισόδου σε μια νέα εποχή, στην οποία δεν ισχύουνa priori οι προηγούμενες ισορροπίες, πληθαίνουν. <br /><br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η μεγάλη στροφή της Αιγύπτου

Του Κώστα Ράπτη Μια στροφή βρίσκεται σε εξέλιξη σε ό,τι αφορά τις συμμαχίες της Αιγύπτου, η οποία δείχνει να ανοίγεται προς τη Ρωσία και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ουάσιγκτον σε αναζήτηση του αποδιοπομπαίου τράγου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg98vlNJRihbXcSmoMDbLEG-kZijjBwNMWOxpLB8G7oywx5_m8BwPIgYDeIAcb5WwQke6jI72PXHHbuBXJv_3Pyse30moaGLZbOdgXR017WAwf7cXwmf-XR6cQQ4olOAR5liTk0IlUzzgsA/s1600/%25CE%2597+%25CE%259F%25CF%2585%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg98vlNJRihbXcSmoMDbLEG-kZijjBwNMWOxpLB8G7oywx5_m8BwPIgYDeIAcb5WwQke6jI72PXHHbuBXJv_3Pyse30moaGLZbOdgXR017WAwf7cXwmf-XR6cQQ4olOAR5liTk0IlUzzgsA/s640/%25CE%2597+%25CE%259F%25CF%2585%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25BA%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BD+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B1%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2585+%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25AC%25CE%25B3%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br />Στο Βερολίνο, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Ουκρανία προσπάθησαν να αμβλύνουν τις συγκρούσεις στην Ουκρανία και Συρία. Ωστόσο, από την πλευρά της Ρωσίας αυτές οι συγκρούσεις υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή ο στόχος των ΗΠΑ δεν είναι η υπεράσπιση της δημοκρατίας που επικαλούνται, αλλά ο αποκλεισμός των δρόμων του μεταξιού, ώστε να παρεμποδίσουν την ανάπτυξη της Ρωσίας και της Κίνας. Διαθέτοντας τη υπεροχή στα συμβατικά όπλα, η Μόσχα έκανε τα πάντα για να συνδέσει τη Μέση Ανατολή με την Ανατολική Ευρώπη. <br />Το πέτυχε ανταλλάζοντας τη παράταση της εκεχειρίας στη Συρία έναντι της διακοπής του μπλοκαρίσματος των συμφωνιών του Μινσκ. Από την άλλη, η Ουάσιγκτον ψάχνει πάντα να ξεφορτώσει την ενοχή της πάνω σε έναν από τους συμμάχους της. Μετά την αποτυχία με τη Τουρκία, η CIA στρέφεται προς τη Σαουδική Αραβία.<br /><br /> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> | Δαμασκός (Συρία) | 22 Οκτωβρίου 2016</div> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.voltairenet.org/article193805.html">français</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193812.html">Español</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193818.html">Deutsch</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193819.html">English</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193820.html">Türkçe</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193821.html">Português</a><a href="http://www.voltairenet.org/article193827.html">ελληνικά</a></div> <div style="text-align: center;"> <br /><div style="text-align: left;"> Η σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας και της Κίνας εξελίσσεται σε δύο μέτωπα: αφενός, η Ουάσιγκτον αναζητεί έναν αποδιοπομπαίο τράγο στον οποίο θα φορτώσει την ευθύνη για τον πόλεμο κατά της Συρίας, αφετέρου δε, η Μόσχα, η οποία ήδη έχει συνδέσει τις συριακή και της υεμενική υποθέσεις, προσπαθεί να τις συνδέσει με το ουκρανικό ζήτημα.<br /><br /><b>Η Ουάσιγκτον σε αναζήτηση του αποδιοπομπαίου τράγου</b></div> </div> <br />Για να απεμπλακεί με ψηλό το κεφάλι, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να <br />φορτώσουν την ευθύνη για τα εγκλήματά τους σ’ έναν από τους συμμάχους τους. Έχουν τρεις επιλογές: είτε να φορέσει το καπέλο στη Τουρκία, είτε στη Σαουδική Αραβία, είτε και στις δύο. Η Τουρκία είναι παρούσα στη Συρία και την Ουκρανία, αλλά όχι στην Υεμένη, ενώ η Αραβία είναι παρούσα στη Συρία και την Υεμένη, αλλά όχι στην Ουκρανία.<br /><br /><b>Η Τουρκία</b><br /><br />Διαθέτουμε σήμερα επαληθευμένες πληροφορίες σχετικά με το τι πραγματικά συνέβη στις 15 Ιουλίου στην Τουρκία· πληροφορίες οι οποίες μας αναγκάζουν να αναθεωρήσουμε την αρχική μας άποψη.<br /><br />Πρώτον, αποδείχθηκε ότι η ανάθεση της διοίκησης των τζιχαντιστικών ορδών στην Τουρκία μετά την επίθεση στον Σαουδάραβα πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν δεν ήταν χωρίς προβλήματα: πράγματι, αν ο Μπαντάρ ήταν ένας υπάκουος ενδιάμεσος, ο Ερντογάν εφάρμοζε τη δική του στρατηγική για τη δημιουργία μιας 17ης τουρκομογγολικής αυτοκρατορίας, γεγονός που τον οδήγησε να χρησιμοποιήσει τους τζιχαντιστές εκτός της αποστολής του.<br /><br />Στην συνέχεια, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορούσαν να μην επιβάλουν κυρώσεις στον πρόεδρο Ερντογάν ο οποίος ανοιγόταν οικονομικά στη Ρωσία, ενώ η Τουρκία είναι μέλος του στρατιωτικού τμήματος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Τέλος, με την κρίση γύρω από την παγκόσμια εξουσία, ο πρόεδρος Ερντογάν γινόταν ο ιδανικός αποδιοπομπαίος τράγος για να βγουν από τη συριακή κρίση.<br /><br />Η άποψη των ΗΠΑ είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι η Τουρκία, ως περιφερειακή σύμμαχος ζωτικής σημασίας, ούτε η ΜΙΤ (μυστικές υπηρεσίες) του Χακάν Φιντάν ο οποίος οργανώνει το τζιχαντιστικό κίνημα στον κόσμο, αλλά ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ως εκ τούτου, το National Endowment for Democracy (NED) προσπάθησε τον Αύγουστο του 2013 να οργανώσει μια χρωματιστή επανάσταση (η «επανάσταση των πιγκουίνων»), οργανώνοντας διαδηλώσεις στο Gezi Park της Κωνσταντινούπολης. Ωστόσο είτε η επιχείρηση απέτυχε είτε η Ουάσιγκτον άλλαξε γνώμη.<br /><br />Η απόφαση που πάρθηκε ήταν να ανατραπούν οι ισλαμιστές του ΑΚΡ μέσω της κάλπης. Η CIA οργάνωσε την μεταβολή του HDP σε πραγματικό κόμμα των μειονοτήτων και ετοίμασε μια συμμαχία μεταξύ του ιδίου και των Σοσιαλιστών του CHP. Το HDP υιοθέτησε ένα πολύ ανοικτό πρόγραμμα υπεράσπισης των εθνοτικών μειονοτήτων (Κούρδοι) και των κοινωνικών μειονοτήτων (φεμινίστριες, ομοφυλόφιλοι), καθώς επίσης συμπεριέλαβε και μια οικολογική συνιστώσα στις γραμμές του. Το CHP αναδιοργανώθηκε ώστε να κρύψει την υπερ-εκπροσώπηση των Αλεβιτών στο κόρφο του και να προωθήσει την υποψηφιότητα του πρώην προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ωστόσο, αν αφού το ΑΚΡ έχασε τις εκλογές τον Ιουλίου του 2015, δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί η συμμαχία HDP-CHP. Ως εκ τούτου, νέες εκλογές διεξήχθησαν τον Νοέμβριο του 2015, αλλά νοθεύτηκαν κατάφωρα από τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Η Ουάσινγκτον αποφάσισε να εξαλείψει σωματικά τον Ερντογάν. <br />Τρεις απόπειρες δολοφονίας πραγματοποιήθηκαν μεταξύ του Νοεμβρίου 2015 και του Ιουλίου 2016. <br />Σε αντίθεση με ό, τι ειπώθηκε, η επιχείρηση της 15ης Ιουλίου του 2016 δεν ήταν απόπειρα πραξικοπήματος, αλλά μια απόπειρα δολοφονίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η CIA είχε χρησιμοποιήσει τις τουρκοαμερικανικές βιομηχανικές και στρατιωτικές διασυνδέσεις της για να προσλάβει μια μικρή ομάδα μέσα στην Πολεμική Αεροπορία η οποία θα αναλάμβανε να εκτελέσει τον πρόεδρο κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Δυστυχώς για CIA, αυτή η ομάδα προδόθηκε από ισλαμιστές αξιωματικούς (που είναι σχεδόν το ένα τέταρτο του στρατού) και ο πρόεδρος προειδοποιήθηκε μία ώρα πριν από την άφιξη των καταδρομών. Μεταφέρθηκε τότε με συνοδεία πιστών στρατιωτικών στην Κωνσταντινούπολη. Έχοντας επίγνωση των προβλέψιμων συνεπειών της αποτυχίας τους, οι συνωμότες ξεκίνησαν ένα πραξικόπημα χωρίς προετοιμασία ενώ η Κωνσταντινούπολη ήταν ακόμα γεμάτη κόσμο. Προφανώς απέτυχαν. Η καταστολή που ακολούθησε δεν είχε μόνο σκοπό να συλληφθούν οι υπεύθυνοι της απόπειρας δολοφονίας, ούτε οι στρατιωτικοί ο οποίοι προσχώρησαν στο αυτοσχέδιο πραξικόπημα, αλλά το σύνολο των φιλοαμερικανών: πρώτα ο κοσμικοί κεμαλιστές και ύστερα οι ισλαμιστές του Φετουλάχ Γιουλέν.<br /><br />Συνολικά, απαγγέλθηκαν κατηγορίες σε πάνω από 70 000 άτομα και χρειάστηκε να αφεθούν κοινοί εγκληματίες για να φυλακιστούν οι φιλοαμερικάνοι.<br /><br />Η μεγαλομανία του προέδρου Ερντογάν και το παραληρητικό λευκό παλάτι του, η νοθεία των εκλογών και η ολομέτωπη καταστολή τον κάνουν τον ιδανικό εξιλαστήριο θύμα για τα λάθη που διαπράχθηκαν στη Συρία. Ωστόσο, η αντοχή του σε μια χρωματιστή επανάσταση και σε τέσσερις απόπειρες δολοφονίας δείχνουν ότι δεν θα είναι εύκολο να τον εξολοθρέψουν.<br /><br /><b>Η Σαουδική Αραβία</b><br /><br />Η Σαουδική Αραβία είναι επίσης απαραίτητη για τις ΗΠΑ όσο και η Τουρκία. <br />Για τρεις λόγους: πρώτον, για τα αποθέματα του εξαιρετικής ποιότητας πετρελαίου της, (αν και δεν πρόκειται πλέον η Ουάσιγκτον να το καταναλώνει, αλλά απλώς να ελέγχει τη πώληση), δεύτερον για τα μετρητά που διαθέτει (παρότι τα έσοδά της μειώθηκαν κατά 70%) και που επιτρέπουν να χρηματοδοτούνται μυστικές επιχειρήσεις έξω από τον έλεγχο του Κογκρέσου και τρίτον , για τον έλεγχο που ασκεί στις πηγές του τζιχαντισμού. <br />Πράγματι, από το 1962 και της δημιουργίας του Παγκόσμιου Ισλαμικού Συνδέσμου, το Ριάντ χρηματοδοτεί για λογαριασμό της CIA τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τους Νακσμπαντί (Naqchbandis), τις δύο αδελφότητες από τις οποίες προέρχεται το σύνολο των στελεχών των τζιχαντιστών στον κόσμο.<br /><br />Ωστόσο, ο αναχρονιστικός χαρακτήρας αυτού του κράτους, ιδιωτικής ιδιοκτησίας μιας αρχοντικής οικογένειας ξένης προς τις γενικά αποδεκτές αρχές της ελευθερίας της έκφρασης και της θρησκείας, απαιτεί ριζικές αλλαγές.<br /><br />Η CIA οργάνωσε επί τούτου, τον Ιανουάριο του 2015, την διαδοχή του βασιλιά Αμπντάλα. Έτσι, μετά τον θάνατο Τη νύχτα του θανάτου του κυρίαρχου, η πλειοψηφία των ανίκανων απαλλάχτηκαν των αξιωμάτων τους και η χώρα αναδιοργανώθηκε πλήρως σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο σχέδιο. <br />Από τούδε και στο εξής η εξουσία χωρίζεται σε τρεις κύριες φατρίες: του βασιλιά Σαλμάν (και του αγαπημένου του γιού, πρίγκιπα Μοχάμεντ), του γιού του πρίγκιπα Ναγιέφ (άλλος πρίγκιπας Μοχάμεντ) και τέλος, του γιού του αείμνηστου βασιλιά (του πρίγκιπα Μουταίμπ, διοικητή της Εθνοφρουράς).<br /><br />Στην πράξη, ο βασιλιάς Σαλμάν (81 ετών) αφήνει τον ζωηρό γιο του, πρίγκιπα Μοχάμεντ (31 ετών), να κυβερνήσει στη θέση του. Ο τελευταίος έχει αυξήσει τη σαουδαραβική εμπλοκή κατά της Συρίας και στην συνέχεια ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Υεμένης. Περαιτέρω, ξεκίνησε ένα τεράστιο πρόγραμμα οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων που αντιστοιχεί στο «Όραμα του για το 2030».<br /><br />Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που οραματίστηκε: το βασίλειο βάλτωσε τόσο στην Συρία όσο και στην Υεμένη. Αυτός ο τελευταίος πόλεμος στρέφεται εναντίον του με τις επιδρομές των Χούθι στο έδαφός του και νίκες εις βάρος του στρατού του. <br />Στο πεδίο της οικονομίας, τα ασφαλή αποθέματα πετρελαίου βρίσκονται στο στάδιο εξάντλησης και η ήττα στη Υεμένη εμποδίζει την εκμετάλλευση του «Άδειου Τέταρτου» («Empty Quarter»), δηλαδή, μιας περιοχής ανάμεσα στις δύο χώρες. Η πτώση των τιμών του πετρελαίου σίγουρα βοήθησε στην μείωση των ανταγωνιστών, αλλά επίσης στράγγισε τα ταμεία του σαουδαραβικού Υπουργείο Οικονομικών που αναγκάζεται σήμερα να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρή και τόσο εύθραυστη. Η πολιτική καταστολή κορυφώθηκε με τον αποκεφαλισμό του ηγέτη της αντιπολίτευσης, Σεΐχη Αλ-Νίμρ. Η εξέγερση βρυχάται όχι μόνο από την μειονότητα των σιιτών, αλλά και από τις δυτικές σουνιτικές επαρχίες. Στο διεθνές πεδίο, ο Αραβικός Συνασπισμός είναι σίγουρα εντυπωσιακός, αλλά παίρνει αέρα από όλες τις πλευρές μετά την αιγυπτιακή απόσυρση. Η δημόσια προσέγγιση με το Ισραήλ κατά του Ιράν προκαλεί κατακραυγή στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο. Περισσότερο από μια νέα συμμαχία, δείχνει τον πανικό που έχει καταλάβει τη βασιλική οικογένεια, μισητή πλέον από όλους.<br /><br />Η Ουάσιγκτον θεωρεί ότι έχει έρθει η ώρα να επιλεγούν τα στοιχεία που χρειάζονται να διατηρηθούν στη Σαουδική Αραβία και εκείνα που πρέπει να διαγράψουν. <br />Λογικά, θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω στην προηγούμενη κατανομή της εξουσίας μεταξύ των Σουντάιρι (Sudeiris) (αλλά χωρίς τον πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν ο οποίος αποδείχτηκε ανίκανος) και των Σαμάρ (Chammars) (η φυλή του αείμνηστου βασιλιά Αμπντουλάχ).<br /><br />Το καλύτερο, τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για τους Σαουδάραβες, θα ήταν να πεθαίνει ο βασιλιάς Σαλμάν. Ο γιος του Μοχάμεντ θα απομακρυνόταν από την εξουσία για να δοθεί στον άλλον πρίγκιπα Μοχάμεντ (γιο του Ναγιέφ). Ενώ ο πρίγκιπας Μουταίμπ θα διατηρούσε τη θέση του. Αυτή η κληρονομιά θα ήταν πιο εύχρηστη να διοικηθεί από τη Ουάσιγκτον αν συνέβαινε πριν από την ορκωμοσία του επόμενου προέδρου, στις 6 Ιανουαρίου 2017. Ο παραλήπτης θα μπορούσε τότε να κατηγορήσει τον νεκρό για όλα τα λάθη και να κηρύξει την ειρήνη στη Συρία και την Υεμένη. Αυτό το σχέδιο επεξεργάζεται σήμερα η CIA.<br /><br />Στη Σαουδική Αραβία όπως και στη Τουρκία και σε άλλες συμμαχικές χώρες, η CIA επιδιώκει να διατηρήσει τα πράγματα όπως είναι. Για το σκοπό αυτό, απλά αρκείται να οργανώνει κρυφά αλλαγές διευθυνόντων, χωρίς ποτέ να αγγίξει τις δομές. Ο αισθητικός χαρακτήρας αυτών των αλλαγών διευκολύνει μια γενική θολούρα της κατάστασης <br /><br /><b>Η Μόσχα προσπαθεί να διαπραγματευτεί τη Μέση Ανατολή μαζί και με την Ουκρανία</b><br /><br />Η Ρωσία έχει καταφέρει να συνδέσει τα συριακά και υεμενικά πεδία μάχης. Αν οι δυνάμεις της αναπτύσσονται δημόσια στο Λεβάντε εδώ και ένα χρόνο, είναι ανεπίσημα παρούσες στην Υεμένη εδώ και τρεις μήνες και συμμετέχουν ενεργά στις μάχες. Διαπραγματευόμενη ταυτόχρονα την κατάπαυση του πυρός στο Χαλέπι και την Υεμένη, ανάγκασε τις ΗΠΑ να συνδέσουν αυτά τα δύο θέατρα επιχειρήσεων. Και στις δύο χώρες, οι στρατοί της δείχνουν την υπεροχή τους σε συμβατικά όπλα ενώπιον των σύμμαχων των ΗΠΑ, αποφεύγοντας την άμεση αντιπαράθεση με το Πεντάγωνο. Αυτή η αποφυγή εμποδίζει τη Μόσχα να εμπλακεί στο Ιράκ, παρά τους ιστορικούς δεσμούς με αυτήν την τρίτη χώρα.<br /><br />Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αιτία της διαμάχης των δυο υπερδυνάμεων είναι βασικά ο αποκλεισμός του Δρόμου του Μεταξιού τόσο στη Συρία όσο και στην Ουκρανία. <br />Ως εκ τούτου, η Μόσχα προσπαθεί να συνδέσει τα δύο ζητήματα στις διαπραγματεύσεις της με την Ουάσιγκτον, γεγονός που διαφαίνεται όλο και πιο σαφές καθόσον η ίδια η CIA τα έχει ήδη συνδέσει μεταξύ τους στα πεδία του πολέμου μέσω της Τουρκίας.<br /><br />Πηγαίνοντας στο Βερολίνο, στις 19 Οκτωβρίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, αποσκοπούσαν να πείσουν τη Γερμανία και τη Γαλλία, εν απουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, να συνδέσουν αυτά τα θέματα. Αντάλλαξαν λοιπόν την παράταση της εκεχειρίας στη Συρία με την απόφαση του ουκρανικού κλειδώματος των συμφωνιών του Μινσκ. Αυτό το παζάρεμα δεν μπορεί παρά να ερεθίσει τη Ουάσιγκτον, η οποία θα κάνει ό, τι μπορεί για να το σαμποτάρει.<br /><br />Φυσικά, σε τελική ανάλυση, το Βερολίνο και το Λονδίνο θα ευθυγραμμιστούν με τον αμερικανό επικυρίαρχο τους. Αλλά από την πλευρά της η Μόσχα θεωρεί ότι μια παγωμένη σύγκρουση είναι προτιμότερη από μια ήττα (στην Ουκρανία, και στην Υπερδνειστερία, για παράδειγμα), και ό, τι υποσκάπτοντας την ενότητα του ΝΑΤΟ προσδοκά το τέλος της υπεροχής των ΗΠΑ.<br /><br /><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ουάσιγκτον σε αναζήτηση του αποδιοπομπαίου τράγου

Τιερί Μεϊσάν Στο Βερολίνο, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ρωσία και η Ουκρανία προσπάθησαν να αμβλύνουν τις συγκρούσεις στην Ουκρανία και Συρία...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικές ιαχές Ερντογάν: «Σας δίνω μαθήματα ιστορίας – Το σύμφωνο Misak-i Milli έχει διαταραχθεί» .

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVSQYJ3tmhWwDCDRY2u8ox_pM5zezAjCEYKCiHm6LtvZDyde7bJMzZK8jH3tsYd5P1MgXGGFYLtFpGyDJU5wBvm6LNIIxUqwBqwfHjJsCAUJZKxxcEQ09Zu4dXFXCuQKwMIciwVcKI3K1w/s1600/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25C2%25AB%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2589+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25E2%2580%2593+%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25BF+Misak-i+Milli+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25AF%25C2%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVSQYJ3tmhWwDCDRY2u8ox_pM5zezAjCEYKCiHm6LtvZDyde7bJMzZK8jH3tsYd5P1MgXGGFYLtFpGyDJU5wBvm6LNIIxUqwBqwfHjJsCAUJZKxxcEQ09Zu4dXFXCuQKwMIciwVcKI3K1w/s640/%25CE%25A0%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD.+%25C2%25AB%25CE%25A3%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25B4%25CE%25AF%25CE%25BD%25CF%2589+%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1+%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25E2%2580%2593+%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%258D%25CE%25BC%25CF%2586%25CF%2589%25CE%25BD%25CE%25BF+Misak-i+Milli+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25B8%25CE%25B5%25CE%25AF%25C2%25BB.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> «Η Τουρκία δεν θα παραμείνει ως θεατής σε ζητήματα που απειλούν την ασφάλειά της». « Η Μοσούλη μας. Δείτε την ιστορία , το Misak-i Milli έχει διαταραχθεί. Δίνω μαθήματα ιστορίας και αυτός είναι ο λόγος για αυτόν τον κόπο», δήλωσε ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αφορμή τις επιχειρήσεις στο Ιράκ και την Συρία . <br /> <br /> «Η χώρα μας εκβιομηχανίζεται ραγδαία, καταστηματάρχες, εργάτες, νοικοκυρές σχεδόν όλοι ζούνε σε ένα πνεύμα της κινητοποίησης. Είμαστε ψύχραιμοι και δεν χάνουμε ποτέ την αποφασιστικότητά μας. Δεν πρόκειται να παρεκκλίνουμε από την πορεία μας, παρά την οικονομική παγίδα», συνέχισε ο ίδιος σε ένα παραλήρημα μισαλλοδοξίας και ονειρώξεων για ένα κράτος υπερδύναμη . <br /> <br /> Χθες δήλωσε πάλι ότι : «Τα σύνορα αυτά δεν τα αποδεχθήκαμε ελαφρά την καρδία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα εδάφη στα οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν ηγετικές μορφές, που ίδρυσαν το σημερινό κράτος, έμειναν εκτός των συνόρων του νέου κράτους. Ξέρετε πού και τι εννοώ» τόνισε με έμμεση αναφορά στην πόλη της Θεσσαλονίκης, στην οποία ως γνωστό γεννήθηκε και μεγάλωσε ο Ατατούρκ. <br /> <br /> Στην ουσία, ο ίδιος έχει «κηρύξει» αρχικά πόλεμο στον Άσαντ με χερσαία εισβολή στο συριακό έδαφος συνεχίζοντας την προέλαση στα νότια , ενώ στο Ιράκ απαιτεί από τον Αμερικανό ΥΠΑΜ που ήρθε χθες , είτε «μπαχτσίς» σε πετρέλαιο, είτε έδαφος , δηλαδή την Μοσούλη. <br /> <br /> Προανήγγειλε επίσης την τουρκική στρατιωτική προέλαση στην Ράκκα και όπου αλλού του «καπνίσει» σε ένα ριμέικ των νέο-οθωμανικών εκστρατειών στην περιοχή. <br /> <br /> Επειδή στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται σαφέστατα για μία περίπτωση που «οι προηγούμενες ενέργειες πιστοποιούν τις μελλοντικές κινήσεις του Σουλτάνου», είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι το ίδιο θα πράξει τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. <br /> <br /> Δηλώνοντας ο Ερντογάν στην διεθνή κοινότητα ότι : «με την Μοσούλη μας, σας δίνω μαθήματα ιστορίας», προλογίζει τις επόμενες ενέργειες του σε ένα κρεσέντο αλαζονείας και «αυθάδειας» απέναντι σε κυβερνήσεις και κράτη . <br /> <br /> Η αναφορά του στο οθωμανικό σύμφωνο «Misak-i Milli» όχι μόνο δεν είναι τυχαία αλλά μας παρουσιάζει τα επόμενα «σχέδια του» στην ευρύτερη περιοχή και στο Αιγαίο φυσικά. <br /> <br /> Η οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στις «μισητές» Ελλάδα και Αίγυπτο, και το ξεκίνημα των ερευνών στην ισραηλινή ΑΟΖ, στρέφουν την προσοχή του ιδίου του Τούρκου προέδρου και σε αυτήν την «γειτονιά». <br /> <br /> Το ζήτημα όμως είναι ότι δύση και ανατολή παρακολουθούν με μια ύποπτη «απάθεια» έναν σχεδόν παράφρονα ηγέτη να απειλεί και προελαύνει με τα στρατεύματα του σε γειτονικά κράτη που αντιμετωπίζουν εμφύλιους πολέμους. <br /> <br /> Ως πότε όμως θα τον παρακολουθούν «αμέριμνοι» οι δυτικοί να σχεδιάζει άνω στο έδαφος τα νέα σύνορα της Τουρκίας; <br /> <br /> Ισχύει αυτό που αναγράφονταν εδώ και μεγάλο διάστημα για Βαλκάνια και Μέση Ανατολή, ότι δηλαδή όλες οι συνθήκες ισχύουν για 100 χρόνια; <br /> <br /> Εάν ναι , τότε θα έχουμε γεγονότα και εξελίξεις σύντομα μπροστά μας από μια νέο-οθωμανική Τουρκία που θέλει τα πρώην εδάφη της πίσω στην «αγκαλιά της». <br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/QNwCCj23j6M" width="620"></iframe><br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πολεμικές ιαχές Ερντογάν: «Σας δίνω μαθήματα ιστορίας – Το σύμφωνο Misak-i Milli έχει διαταραχθεί» .

«Η Τουρκία δεν θα παραμείνει ως θεατής σε ζητήματα που απειλούν την ασφάλειά της». « Η Μοσούλη μας. Δείτε την ιστορία , το Misak-i Mill...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εμπλοκή των Τούρκων στο Ιράκ θα είναι καταστροφική για τον στρατό τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHzeiDeS6Qd_SbBe7MeaCdrnCRUQPsWgZRiacKX0kIhyphenhyphenef8wtk6CT8g95a-SLAGGpXPbgu_cenIOYJXF0INZ3HudoqPKCt1jlREYG0F_-8Nee_1Y0fgjdcxiphloluzSpv5pZjrhrlOIQ/s1600/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%259C%25CE%25A0%25CE%259B%25CE%259F%25CE%259A%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25A9%25CE%259D+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%25A9%25CE%259D+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2599%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A+%25CE%2598%25CE%2591+%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2599+%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A6%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2597+%25CE%2593%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259D+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A3+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhHzeiDeS6Qd_SbBe7MeaCdrnCRUQPsWgZRiacKX0kIhyphenhyphenef8wtk6CT8g95a-SLAGGpXPbgu_cenIOYJXF0INZ3HudoqPKCt1jlREYG0F_-8Nee_1Y0fgjdcxiphloluzSpv5pZjrhrlOIQ/s640/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%259C%25CE%25A0%25CE%259B%25CE%259F%25CE%259A%25CE%2597+%25CE%25A4%25CE%25A9%25CE%259D+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%25A9%25CE%259D+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%2599%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%259A+%25CE%2598%25CE%2591+%25CE%2595%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591%25CE%2599+%25CE%259A%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%259F%25CE%25A6%25CE%2599%25CE%259A%25CE%2597+%25CE%2593%25CE%2599%25CE%2591+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%259D+%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%25A1%25CE%2591%25CE%25A4%25CE%259F+%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A3+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τα τελευταία τρία χρόνια συχνά πυκνά προειδοποιώ για το σχέδιο των Γερμανών -Τούρκων και Καταριανών για την πολιτισμική και οικονομική άλωση μας.Το σχέδιο αυτό προβλέπει την οικονομική αποσάθρωση , γιαυτό και στα μνημόνια μπήκαμε με πλαστά στοιχεία.Τώρα εάν υπάρχουν διάφορες αρσενικές κοιλαράδικες θεραπαινίδες της προδοσίας και του Σόιμπλε που λένε ότι εμείς φταίμε για την κατάντια μας, ε, αυτοί θα κριθούν όταν θα έρθει η ώρα.<br /> <br /> Πέρα από την οικονομική άλωση το σχέδιο προβλέπει και την πληθυσμιακή και όχι μόνο με τον απροκάλυπτο εποικισμό με ΄΄πρόσφυγες'', όχι.Οι πρόσφυγες αυτοί ( όπως θέλετε πέιτε τους αλλά εγώ είμαι υποχρεωμένος από τον νόμο να τους αποκαλώ έτσι ) είναι μια σταγόνα στον ωκεανό του συνόλου του κάθε είδους μεταναστών ( όπως θέλετε πείτε τους αλλά εγώ είμαι υποχρεωμένος από τον νόμο να τους αποκαλώ έτσι ) από τριτοκοσμικές και μουσουλμανικές χώρες που έχουν κατακλύσει την Ελλάδα τις δύο τελευταίες δεκαετίες.<br /> <br /> Το σχέδιο όμως είναι πολυεπίπεδο και σοφό και προβλέπει όχι μόνο την εισροή ξένων στοιχείων αλλά και την εκροή Ελλήνων και φυσικά νεαρών και οπωσδήποτε μορφωμένων και ικανών για εργασία.<br /> <br /> Έχω προειδοποιήσει ότι η Τουρκία με καταριανά κεφάλαια θα αγοράσει σταδιακά την ελληνική οικονομία, μην παραξενευτείτε εάν την δείτε μέχρι και το χρέος μας να εξαγοράζει.Πριν όμως γίνει αυτό θα πρέπει να εκριζωθεί η ελληνική επιχειρηματικότητα τόσο στις μεγάλες επιχειρήσεις όσο και στην λιανική μικρομεσαία αγορά.Την θέση των Ελλήνων βιομηχάνων, ξενοδόχων θα πάρουν οι Τούρκοι και την θέση των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, από βιοτέχνες μέχρι τσαγκάρηδες, θα πάρουν οι επιδοτούμενοι ΄΄πρόσφυγες΄΄. Λέτε ότι θέλετε, αυτό είναι το σχέδιο.<br /> <br /> Η Ελλάδα θα χωρισθεί σε Ειδικες Οικονομικές Ζώνες , τα έχω πει τα έχω γράψει .<br /> Ωστόσο όλα τα παραπάνω είναι το αισιόδοξο σενάριο, υπάρχει και χειρότερο.<br /> <br /> Η Τουρκία αποτελεί το μέσο, το όχημα, τον '' μπροστινό΄΄ της Γερμανίας και Κατάρ για την άλωση της Ελλάδας.Οι ΗΠΑ παρατηρούν ανήμπορες από μακριά.Για να καταλάβουμε τι συμβαίνει πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι ΗΠΑ έχουν τελειώσει γεωπολιτικά και ούτε χρήμα πλέον διαθέτουν ούτε στρατό για επιβάλουν την άποψη τους .Έχω παραθέσει κατά καιρούς στοιχεία αλλά δεν τα διαβάζετε και προτιμάτε να μου κάνετε σχόλια περι του αντίθετου, δεν ασχολούμαι πλέον , όποιος θέλει με ακούει .<br /> <br /> Γερμανία και Κατάρ έχουν συνάψει συμμαχία με την μεν πρώτη να έχει υποσχεθεί να ισλαμοποιήσει την Ευρώπη σε αντάλλαγμα από την δεύτερη την παροχή αερίου είτε με αγωγούς είτε με τάνκερ.<br /> Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα είναι απαραίτητη είτε ως χώρα διέλευσης των αγωγών είτε ως χώρα τερματικών LNG τα οποία θα μεταφορτώνονται σε χερσαία μέσα και θα αποστέλονται στην Γερμανία.<br /> <br /> Τα ελληνικά κοιτάσματα δεν είναι προς το παρόν εκμεταλλεύσιμα διότι με τις ισχύουσες τιμές υδρογονανθράκων δεν συμφέρει η εξόρυξη τους εφόσον είναι υποθαλάσσια.Θα αποτελούν το στρατηγική απόθεμα του Κατάρ.<br /> <br /> Παρατηρούμε όμως ότι η Τουρκία φέρεται ανεξέλεγκτα.και μπορεί να διατάζει και να επιβάλλει την θέληση της στις ΗΠΑ και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε στο Ιράκ.<br /> <br /> Ο υφυπουργός άμυνας των ΗΠΑ έδωσε επίσημα την άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στο Ιράκ όπου γίνεται μια προσπάθεια να εκριζωθεί το Ισλαμικό Κράτος.Στην προσπάθεια συμμετέχουν από νότο οι Ιράνοί, Ιρακινοί και Αμερικάνοι από βορά οι Κούρδοι του αυτόνομου Ιρακινού Κουρδιστάν και από δυτικά κανείς , κάτι που γίνεται επίτηδες για να μπορούν οι τζιχαντιστες να διαφύγουν στην Συρία. Η Τουρκία ενδιαφέρεται για την Μοσούλη και στην ουσία αναμένουν ότι μετά την απελευθέρωση της θα παραμείνουν εκεί ως δυνάμεις κατοχής .Οι Ιρακινοί βέβαια θεωρούν την Μοσούλη ως ιρακινό έδαφος και απειλούν με πόλεμο εναντίον της Τουρκίας.Οι ΗΠΑ αδύναμες απλά κάνουν την ΄΄παλαβή΄΄ και είναι έτοιμες να υποκύψουν στην συγκυρία.<br /> <br /> Από τα παραπάνω συμπεραίνεται ότι η Τουρκία κάνει ότι θέλει, όπου θέλει κι συνεπώς τίποτα δεν μας εξασφαλίζει ότι μετά το Ιράκ δεν θα είναι η σειρά μας.<br /> <br /> Ωστόσο, ίσως η περιπέτεια στο Ιράκ να είναι το τέλος των Τούρκων.Ο Τουρκικός στρατός στα χαρτιά είναι πολύ πιο εξοπλισμένος από τον Ιρακινό. Όμως ο τουρκικός στρατός είναι κατά βάση στρατός μη επαγγελματιών, φαντάρων που κάνουν θητεία. Ας μην μπερδευόμαστε με τον 30ετή πόλεμο στο τουρκικό Κουρδιστάν ο οποίος έχει γίνει πηγή παραφιλολογίας για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.Στον πόλεμο αυτό ενεπλάκησαν τόσο μονάδες του τουρκικού στρατού με σύσταση μη επαγγελματιών όσο και αυτών των ειδικών δυνάμεων στρατού και χωροφυλακής.Όλοι απέτυχαν και ο κύριος λόγος είναι η τεμπελιά τους και η άρνηση τους να μάθουν από τα λάθη τους.<br /> <br /> Μετά από 30 χρόνια πολέμου στις ανατολικές κουρδικές επαρχίες οι Τούρκοι το μόνο που κατάφεραν είναι η αντιγραφή του αποτυχημένου Αμερικανικού μοντέλου των Forward Operating Bases -FOB, δηλαδή των απομονωμένων φυλακίων στην κουρδική ενδοχώρα , φυλάκια με δύναμη λόχου ή διμοιρίας με ενίσχυση αρμάτων και υποτιθέμενη αεροπορική κάλυψη τα οποία οι Κούρδοι καθημερινά εξαερώνουν.<br /> <br /> Οι όποιες επιτυχίες των Τούρκων στο τουρκικό Κουρδιστάν τους τελευταίους μήνες οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην ισοπέδωση των μεγάλων κουρδικών πόλεων και αστικών κέντρων με ειδικές δυνάμεις και πυροβολικό.Οι Τούρκοι κατέφυγαν σε μια κατ ουσίαν γενοκτονία εναντίον των αμάχων Κούρδων μέσα στις πόλεις τους με αποτέλεσμα να καμφθεί το ηθικό τους.<br /> <br /> Στο Ιρακ όμως τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.Ο Ιρακινός στρατός πριν από δυο χρόνια και μπροστά στην επέλαση των τζιχαντιστών πετούσε τα όπλα του και έτρεχε πανικόβλητος υποχωρώντας.Ωστόσο σε κάθε περίπτωση έχει έρθει αντιμέτωπος με τους τζιχαντιστές πολλές φορές και έχει αποκτήσει εμπειρία. Η σημαντικότερη ποιότητα ενός στρατου΄δεν είναι καμία από τις ανοησίες που ξεστομίζουν οι διάφοροι γραφιοκράτες στρατηγοί των μετόπισθεν όπως πχ η σκοπευτική ικανότητα, η γνώση χρήσης των οπλικών συστημάτων και μέσων. Αυτό που κάνει ένα στρατό να νικάει είναι η προθυμία του να εμπλακεί σε μάχη,η σχετική αδιαφορία του για απώλειες. Οι Τούρκοι στο τουρκικό Κουρδιστάν χρόνια τώρα ψείριζαν την μαϊμού.Οι Τούρκοι στρατιωτικοί αντιμετώπιζαν το Κουρδιστάν ως μια θανατηφόρα αγγαρεία την οποία εκτελούσαν ανόρεχτα και χωρίς να εντρυφούν.<br /> <br /> Οι Ιρακινοί μαχητές δεν είναι φανταράκια που κάνουν την υποχρεωτική θητεία τους, είναι στρατιώτες που έχουν υποστει μεν ήττες αλλά τωρα αναδργανωμένοι χρησιμοποιούν αυτή την εμπειρία για να υπερασπιστούν την χώρα τους.Είναι στρατιώτες που έχουν αντικρίσει το θηρίο κατάματα.Οι Ιρακινοί στρατιώτες προέρχονται από μια βασανισμένη χώρα της οποία οι κάτοικοι είναι πλέον πολύ πιο σκληροί από τον μέσο Τούρκο στρατιώτη.Όσο για όσους υποστηρίζουν ότι οι Τούρκοι θα εμπλέξουν τις ειδικές δυνάμεις τους έχω να πω ότι τα άρματα και το πυροβολικό που είναι απαραίτητα δεν αποτελούνται από ειδικες δυνάμεις και ότι όσες μονάδες ειδικών δυνάμεων να εμπλέξουν τελικά, ποτέ δεν θα επαρκέσουν για να καλύψουν το μέτωπο, ακριβώς διότι οι ειδικές δυνάμεις είναι για ειδικές αποστολές και όχι για την αντικατάσταση των ανίκανων τακτικών δυνάμεων.<br /> <br /> Οι Τούρκοι στρατηγοί έχουν αποδείξει στο Κουρδικό μέτωπο της Ανατολίας ότι δεν υπολογίζουν τις απώλειες αλλα δεν έχουν αποδείξει ακόμα πως μπορούν να πείσουν το προσωπικό τους για σοβαρή προσπάθεια.<br /> <br /> <br /> <a href="https://hellenicsunrise.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η εμπλοκή των Τούρκων στο Ιράκ θα είναι καταστροφική για τον στρατό τους

Τα τελευταία τρία χρόνια συχνά πυκνά προειδοποιώ για το σχέδιο των Γερμανών -Τούρκων και Καταριανών για την πολιτισμική και οικονομική άλ...

Διαβάστε την συνέχεια