Washington Post: Η άγνωστη ιστορία των σαμποτέρ των τρένων που «ακύρωσαν» την Ρωσική επίθεση στο Κίεβο.

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2022/04/MARDER_RHEINMETALL_2-750x375-1.png" /><br /><br />Όταν τα ρωσικά στρατεύματα διέσχισαν για πρώτη φορά τα σύνορα της Λευκορωσίας εισβάλοντας στην Ουκρανία για κάτι που υπέθεταν ότι θα ήταν μια αστραπιαία επίθεση στο Κίεβο, σκόπευαν να βασιστούν στο εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής για προμήθειες και ενισχύσεις.<br /><br />Όμως οι Ρώσοι – όπως αναφέρει η Washington Post – δεν είχαν λάβει υπόψη τους σαμποτέρ των σιδηροδρόμων της Λευκορωσίας.<br /><br />Ξεκινώντας από τις πρώτες ημέρες της εισβολής τον Φεβρουάριο, ένα μυστικό δίκτυο σιδηροδρομικών εργαζομένων, χάκερ και αντιφρονούντων των δυνάμεων ασφαλείας ανέλαβε δράση για να απενεργοποιήσει ή να διακόψει τις σιδηροδρομικές συνδέσεις της Ρωσία με την Ουκρανία μέσω Λευκορωσίας, προκαλώντας χάος στις ρωσικές γραμμές ανεφοδιασμού.<br /><br />Οι επιθέσεις δεν έχουν τραβήξει παρά ελάχιστη προσοχή εκτός Λευκορωσίας εν μέσω του δράματος της ρωσικής επίθεσης και των αιματηρών επακόλουθων της ταπεινωτικής υποχώρησης της Ρωσίας από το μέτωπο του Κιέβου. Η σκληρή ουκρανική αντίσταση και τα τακτικά λάθη από μια κακώς προετοιμασμένη ρωσική δύναμη ήταν αρκετά πιθανό να ματαιώσουν τα σχέδια της Ρωσίας, λένε οι αναλυτές.<br /><br />Αλλά οι σαμποτέρ της Λευκορωσίας μπορούν τουλάχιστον να διεκδικήσουν έναν ρόλο στην πυροδότηση του υλικοτεχνικού χάους που κατέκλυσε γρήγορα τους Ρώσους, αφήνοντας τα στρατεύματα εγκλωβισμένα στην πρώτη γραμμή χωρίς τρόφιμα, καύσιμα και πυρομαχικά μόλις λίγες μέρες μετά την εισβολή.<br /><br />Ο Alexander Kamyshin, επικεφαλής των ουκρανικών σιδηροδρόμων, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της Ουκρανίας στους Λευκορώσους σαμποτέρ. «Είναι γενναίοι και τίμιοι άνθρωποι που μας έχουν βοηθήσει», είπε.<br />Το απλό αλλά άγνωστο σχέδιο<br /><br />Οι επιθέσεις -συνεχίζει το άρθρο της Washington Post – ήταν απλές αλλά αποτελεσματικές, με στόχο τον έλεγχο των σημάτων που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία των σιδηροδρόμων, ανέφεραν μέλη του δικτύου ακτιβιστών. Για μέρες ατελείωτες, η κίνηση των τρένων παρέλυσε, αναγκάζοντας τους Ρώσους να επιχειρήσουν να ανεφοδιάσουν τα στρατεύματά τους οδικώς και συμβάλλοντας στο αλαλούμ που σταμάτησε τη διαβόητη στρατιωτική πομπή μήκους 40 μιλίων βόρεια του Κιέβου.<br /><br />Πόσο μεγάλο μέρος του χάους μπορεί να αποδοθεί στους σαμποτέρ και πόσο στον κακό υλικοτεχνικό σχεδιασμό από τους Ρώσους είναι δύσκολο να ειπωθεί, ειδικά καθώς δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης από τη Λευκορωσία, δήλωσε η Έμιλι Φέρις, ερευνήτρια στο Royal United Services Institute με έδρα το Λονδίνο. Ωστόσο, χωρίς αυτοματοποιημένη σηματοδότηση, τα τρένα αναγκάστηκαν να επιβραδύνουν πηγαίνοντας σημειωτόν και ο αριθμός όσων ταξίδευαν στις γραμμές ανά πάσα στιγμή περιορίστηκε αυστηρά.<br /><br />«Δεδομένης της εξάρτησης της Ρωσίας από τα τρένα, είμαι βέβαιη ότι συνέβαλε σε ορισμένα από τα προβλήματα που είχαν στο βορρά. Επιβράδυνε την ικανότητά τους να κινούνται», είπε ακόμη η Φέρις.<br /><br />Οι επιθέσεις αγόρασαν επίσης χρόνο για τα ουκρανικά στρατεύματα ώστε να διαμορφώσουν μια αποτελεσματική απάντηση στη ρωσική εισβολή, είπε στην εφημερίδα Washington Times ο Γιούρι Ραβαβόι, Λευκορώσος ακτιβιστής και συνδικαλιστής που δραπέτευσε στην Πολωνία υπό την απειλή σύλληψης κατά τη διάρκεια των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που συγκλόνισαν τη Λευκορωσία το 2020.<br /><br />«Δεν μπορώ να πω ότι ήμασταν ο πιο σημαντικός παράγοντας, αλλά ήμασταν ένα σημαντικό τούβλο στον τοίχο», είπε.<br />Σαμποτάζ στα πατήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου<br /><br />Οι σαμποτέρ άντλησαν έμπνευση από ένα προηγούμενο επεισόδιο στην ιστορία της Λευκορωσίας, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν Λευκορώσοι που ήταν αντίθετοι στη ναζιστική κατοχή ανατίναξαν σιδηροδρομικές γραμμές και σιδηροδρομικούς σταθμούς για να διαταράξουν τις γερμανικές γραμμές ανεφοδιασμού. Ο Σιδηροδρομικός Πόλεμος, όπως είναι γνωστό, τιμάται ως μια στιγμή θριάμβου για τη Λευκορωσία, που διδάσκεται στα σχολεία ως η πιο επιτυχημένη από τις τακτικές που αναπτύχθηκαν από μαχητές της αντίστασης που διευκόλυναν τον δρόμο για τα σοβιετικά στρατεύματα να εκδιώξουν τους Γερμανούς.<br /><br />Οκτώ δεκαετίες αργότερα, η παρουσία της Ρωσίας στη Λευκορωσία είναι αυτή που έχει προκαλέσει διαφωνίες. Η ανάπτυξη δεκάδων χιλιάδων ρωσικών στρατευμάτων στη Λευκορωσία για την προετοιμασία της εισβολής στην Ουκρανία πυροδότησε εκτεταμένη εγχώρια αντίδραση και αναζωπύρωσε τα αντιπολιτευτικά δίκτυα που σχηματίστηκαν κατά τις διαδηλώσεις του 2020 κατά του Λευκορώσου προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο, είπε η Χάνα Λιουμπακόβα, μια Λευκορωσίδα δημοσιογράφος που ζει εξόριστη στη Λιθουανία.<br /><br />Αυτός ο δεύτερος «σιδηροδρομικός πόλεμος» έχει πάρει μια πιο «καλοήθη» μορφή από τον προκάτοχό του. Οι σαμποτέρ ήθελαν να μην προκαλέσουν θύματα, είπε ο Ραβαβόι. Έτσι εστίασαν τις επιθέσεις τους στον εξοπλισμό για να σταματήσουν τη λειτουργία των σιδηροδρόμων.<br /><br />«Δεν θέλαμε να σκοτώσουμε κανένα Ρώσο στρατιώτη ή Λευκορώσους οδηγούς τρένων. Χρησιμοποιήσαμε έναν ειρηνικό τρόπο για να τους σταματήσουμε», είπε.<br /><br />Αυτός και άλλοι Λευκορώσοι που συμμετείχαν στην οργάνωση των επιθέσεων αρνούνται να αποκαλύψουν ακριβείς λεπτομέρειες για το πώς τις πραγματοποιήθηκαν και ποιοι, επικαλούμενοι την ανάγκη για μυστικότητα, ανησυχώντας για την ασφάλεια των ανταρτών του σιδηροδρόμου, όπως είναι ευρέως γνωστοί οι σαμποτέρ.<br />Οι ομάδες των σαμποτέρ που απέκοψαν τον ρωσικό στρατό<br /><br />Τρεις κύριες ομάδες έχουν εμπλακεί, που εκπροσωπούν εργαζόμενους σιδηροδρόμων, αποστάτες δυνάμεων ασφαλείας και ειδικούς στον κυβερνοχώρο, είπε ο αντισυνταγματάρχης Alexander Azarov, πρώην αξιωματούχος ασφαλείας που ζει στη Βαρσοβία και ηγείται της ομάδας δυνάμεων ασφαλείας που ονομάζεται Bypol.<br /><br />Οι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι που συμπαθούν τους αντάρτες διέρρευσαν λεπτομέρειες για τις ρωσικές κινήσεις και τις τοποθεσίες των βασικών σιδηροδρομικών υποδομών σε μια ομάδα που ονομάζεται Community of Railway Workers, η οποία τις μοιράζεται μέσω Telegram. Οι υποστηρικτές τους επί του πεδίου δικτυώθηκαν για να πραγματοποιήσουν τις επιθέσεις, αλλά δεν υπάρχει επίσημη αλυσίδα διοίκησης, είπε ο Αζάροφ.<br /><br />«Το κίνημά μας δεν είναι συγκεντρωτικό», είπε. «Δεν είναι σαν να υπάρχει ηγέτης της αντίστασης. Είναι οριζόντιο, με δεκάδες ομάδες να εργάζονται στο έδαφος».<br /><br />Η τρίτη ομάδα, οι Κυβερνοπαρτιζάνοι, αποτελείται από εξόριστους Λευκορώσους επαγγελματίες πληροφορικής που έχουν πραγματοποιήσει αρκετές κυβερνοεπιθέσεις κατά της κυβέρνησης της Λευκορωσίας από το 2020.<br /><br />Οι Κυβερνοπαρτιζάνοι εξαπέλυσαν την πρώτη επίθεση, παραβιάζοντας το δίκτυο υπολογιστών του σιδηροδρόμου τις ημέρες που προηγήθηκαν της εισβολής και αναστάτωσαν τη σιδηροδρομική κυκλοφορία πριν καν τα ρωσικά στρατεύματα περάσουν τα σύνορα. Η διείσδυση στους υπολογιστές του σιδηροδρομικού δικτύου ήταν σχετικά εύκολη, είπε η Yuliana Shemetovets, εκπρόσωπος του ομίλου που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, επειδή η σιδηροδρομική εταιρεία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί Windows XP, μια ξεπερασμένη έκδοση του λογισμικού που περιέχει πολλά τρωτά σημεία.<br /><br />Ξεκινώντας στις 26 Φεβρουαρίου, δύο ημέρες μετά την έναρξη της εισβολής, μια διαδοχή πέντε επιθέσεων δολιοφθοράς εναντίον κόμβων σηματοδότησης σταμάτησε σχεδόν πλήρως την κυκλοφορία των τρένων, είπε ο Σεργκέι Βόιτεχοβιτς, πρώην υπάλληλος σιδηροδρόμων που τώρα εδρεύει στην Πολωνία και είναι ηγέτης στην Κοινότητα. των εργαζομένων σιδηροδρόμων.<br /><br />Μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου, άρχισαν να εμφανίζονται δορυφορικές φωτογραφίες από τη συνοδεία ρωσικών φορτηγών και τανκς μήκους 40 μιλίων που φαινομενικά κατευθυνόταν από τη Λευκορωσία προς το Κίεβο. Μέσα σε μια εβδομάδα, η συνοδεία είχε ακινητοποιηθεί εντελώς καθώς τα οχήματα ξέμειναν από καύσιμα ή χάλασαν.<br /><br />Οι αρχές της Λευκορωσίας έχουν ξεκινήσει από τότε μια έντονη προσπάθεια για να αποτρέψουν επιθέσεις και να κυνηγήσουν τους σαμποτέρ. Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει αποφασίσει ότι η καταστροφή των σιδηροδρομικών υποδομών αποτελεί τρομοκρατική πράξη, ένα έγκλημα που επισύρει ποινή φυλάκισης 20 ετών.<br />Ανθρωποκυνηγητό από την Λευκορωσία για τον εντοπισμό των σαμποτέρ<br /><br />Δεκάδες εργαζόμενοι των σιδηροδρόμων έχουν συλληφθεί τυχαία και τα τηλέφωνά τους ερευνήθηκαν για αποδείξεις ότι είχαν επαφή με τους αντάρτες, λένε οι ακτιβιστές. Τουλάχιστον 11 Λευκορώσοι βρίσκονται υπό κράτηση, κατηγορούμενοι για συμμετοχή στις επιθέσεις, σύμφωνα με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Στις αρχές Απριλίου, η αστυνομία συνέλαβε τρεις υποτιθέμενους σαμποτέρ κοντά στην πόλη Bobruisk και τους πυροβόλησε στα γόνατα. Η κρατική τηλεόραση μετέδωσε πλάνα των αιμορραγούντων ανδρών, με τα γόνατά τους δεμένα, και ισχυρίστηκε ότι πυροβολήθηκαν ενώ αντιστέκονταν στη σύλληψη.<br /><br />Οι πυροβολισμοί είχαν ανατριχιαστικό αποτέλεσμα στο δίκτυο σαμποτέρ, είπε ο Αζάροφ. Λευκορωσικά στρατεύματα περιπολούν και drones έχουν αναπτυχθεί για την παρακολούθηση των σιδηροδρομικών γραμμών. «Έχει γίνει πολύ επικίνδυνο να κάνεις επιθέσεις», είπε.<br /><br />Αλλά μέχρι τη στιγμή που η αστυνομία χρησιμοποίησε βία, η απόσυρση της Ρωσίας από την περιοχή γύρω από το Κίεβο ήταν σε πλήρη εξέλιξη και το Κρεμλίνο είχε ανακοινώσει ότι θα επικεντρώσει εκ νέου τις στρατιωτικές του προσπάθειες στην κατάληψη του Ντονμπάς, στην ανατολική Ουκρανία. Η πλειονότητα των ρωσικών στρατευμάτων που εισήλθαν στην Ουκρανία από τη Λευκορωσία βρίσκονται τώρα σε διαδικασία αναδιάταξης προς τα ανατολικά, αναφέρει το Πεντάγωνο.<br /><br />«Πιστεύουμε ότι το γεγονός ότι οι Ρώσοι εγκατέλειψαν την κατάληψη του Κιέβου είναι αποτέλεσμα της δουλειάς μας επειδή οι Ρώσοι δεν ένιωθαν τόσο ασφαλείς στη Λευκορωσία όσο περίμεναν», δήλωσε ο Franak Viacorka, εκπρόσωπος της επικεφαλής της αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας Svetlana Tikhanovskaya. «Χιλιάδες ρωσικά στρατεύματα δεν έλαβαν τρόφιμα, δεν έλαβαν καύσιμα και δεν έλαβαν εγκαίρως εξοπλισμό».Τώρα, μια νέα φάση στον σιδηροδρομικό πόλεμο μπορεί να βρίσκεται σε εξέλιξη. Τις τελευταίες ημέρες, οι ακτιβιστές των σιδηροδρόμων έχουν δημοσιεύσει στο Telegram φωτογραφίες από ζημιές σε κόμβους σηματοδότησης κατά μήκος των ρωσικών σιδηροδρομικών γραμμών που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά στρατευμάτων στην ανατολική Ουκρανία. Οι επιθέσεις δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν από ανεξάρτητα μέσα, αλλά ο Βοιτέχοβιτς ισχυρίστηκε ότι εμπλέκονται μέλη του σιδηροδρομικού του δικτύου. «Υπάρχουν ανοιχτά σύνορα μεταξύ Λευκορωσίας και Ρωσίας», είπε.<div><br /></div><div><a href="https://www.washingtonpost.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="entry-header" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #53585c; font-family: Roboto; font-size: 14px; font-stretch: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><h1 class="jeg_post_title" style="border: 0px; box-sizing: border-box; color: #212121; font-size: 4em; font-stretch: inherit; font-variant: inherit; letter-spacing: -0.04em; line-height: 1.1; margin: 0px 0px 0.4em; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; vertical-align: baseline;"></h1></div></div>

Washington Post: Η άγνωστη ιστορία των σαμποτέρ των τρένων που «ακύρωσαν» την Ρωσική επίθεση στο Κίεβο.

Όταν τα ρωσικά στρατεύματα διέσχισαν για πρώτη φορά τα σύνορα της Λευκορωσίας εισβάλοντας στην Ουκρανία για κάτι που υπέθεταν ότι θα ήταν μι...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι θέμα χρόνου ο κλόουν Zelensky να υπογράψει την ανακωχή Ουκρανίας με Ρωσία… αλλά κάτι πολύ δραματικό θα συμβεί.

<img height="421" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/82aea67eb57eab13e61600447916b745_XL.jpg" width="792" /><br /><br /><div>Η Fed έχει ήδη προκαλέσει τεράστιες στρεβλώσεις στην οικονομία και έχει φουσκώσει την «φούσκα των πάντων».<br /><br />Είναι θέμα χρόνου να παραδοθεί η Ουκρανία στους Ρώσους, με ή χωρίς τον πρόεδρο κλόουν να υπογράφει την ανακωχή.<br />Πέραν από τις αστειότητες ότι η Ουκρανία αντιστέκεται, η ωμή πραγματικότητα είναι ότι η Ουκρανία έχει καταστραφεί οικονομικά καθώς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν θα συρρικνωθεί κατά 40%.<br />Το 60% των οπλικών συστημάτων της χώρας έχει καταστραφεί.<br />Η Ουκρανία έχασε όλη την Ανατολική της πλευρά εκεί όπου βρίσκεται η βαριά βιομηχανία.<br /><br /></div><div>Πριν τον πόλεμο η Ουκρανία κατείχε το 60% του Donbass που είναι η βιομηχανική περιοχή της Ουκρανίας και με τη εισβολή οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν το 80% της Ανατολικής Ουκρανίας.<br />Η Ουκρανία έχασε τα Ανατολικά και Νότια σύνορα της αυτή είναι η ωμή αλήθεια, έχασε το 70% των ακτών της… έχει υπάρξει μια μεγάλη εδαφική ανατροπή στην Ουκρανία.<br /><br />Επαχθής συμφωνία ειρήνης<br /><br />Η συμφωνία για ανακωχή ή συμφωνία ειρήνης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας θα είναι τόσο επαχθής από την οπτική γωνία Των ΗΠΑ που δεν θα σηματοδοτήσει το τέλος του πολέμου των κυρώσεων, αλλά θα αποτελέσει δικαιολογία για την πραγματική όξυνσή της και την επ' αόριστον παράτασή τους.<br />Το σχέδιο των αμερικανών είναι ξεκάθαρο, θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν την ειρήνη… όσο μαίνεται ο πόλεμος οι πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ ξεφορτώνουν όπλα και πουλάνε το πανάκριβο LNG το πανάκριβο υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη… αλλά εάν η Ουκρανία οδηγηθεί στην ανακωχή – λόγω αδιεξόδου στον πόλεμο – οι ΗΠΑ θα συντηρήσουν τις κυρώσεις…<br />Όταν ο υπουργός Οικονομικών της Βραζιλίας πρότεινε οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας να αρθούν μετά την ανακωχή… οι αμερικανοί αξιωματούχοι αντέδρασαν… έντονα…<br /><br />Πληθωριστική κόλαση<br /><br />Όταν αυτό γίνει πραγματικότητα και ο κόσμος διαπιστώσει ότι οι κυρώσεις δεν αποσύρονται μια πληθωριστική κόλαση θα κυριαρχήσει.<br />Το επί δεκαετίες πείραμα της Fed να δημιουργεί χρήματα από τον κοπανιστό αέρα θα καταρρεύσει.<br /><br />Φαίνεται τώρα ότι οι αγορές εμπορευμάτων έχουν υποστεί τόσο έντονα σοκ που ο πόλεμος των ΗΠΑ στο παγκόσμιο σύστημα εμπορίας και πληρωμών θα μπορούσε να συντηρηθεί για χρόνια.<br />Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι Δημοκρατικοί που απεχθάνονται τους Ρώσους, δαιμονοποιούν τον Putin και τον θεωρούν υπόλογο για τον πληθωρισμό...<br /><br />Εν τω μεταξύ, η τιμή του πετρελαίου έφτασε πρόσφατα τα 130 δολάρια το βαρέλι.<br />Ο διψήφιος πληθωρισμός είναι πλέον εγγυημένος και θα είναι μακροχρόνιος.<br />Αυτό συμβαίνει επειδή η Fed είναι εθισμένη σε κεϋνσιανές φωτοβολίδες που αγνοούν τα τρομερά πληθωριστικά σοκ που υφίστανται…<br />Η FED με χλιαρές αυξήσεις επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης ή και 0,50% νομίζει ότι θα αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό όταν πραγματικά χρειάζονται εκατοντάδες μονάδες βάσης αυξήσεων επιτοκίων το συντομότερο δυνατό, πρέπει να φθάσουν τα επιτόκια το 3% με 3,5%.<br /><br />Ας δώσουμε ένα παράδειγμα.<br />Οι τιμές του νικελίου έχουν αυξηθεί σχεδόν 5 φορές, και αυτό είναι απλώς ενδεικτικό της πληθωριστικής καταιγίδας που έρχεται.<br /><br />Οι τιμές του σιταριού έχουν εκτοξευθεί στα ύψη περισσότερο από 60% πρόσφατα, καθώς ο πόλεμος ουσιαστικά μπλόκαρε περισσότερο από το 30% της παγκόσμιας προσφοράς σιταριού, ως γνωστό Ρωσία και Ουκρανία είναι από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιτηρών.<br />Το σιτάρι, χρησιμοποιείται σε οτιδήποτε, από ψωμί μέχρι μπισκότα και ζυμαρικά.<br /><br />Η Fed έχει ήδη προκαλέσει τεράστιες στρεβλώσεις στην οικονομία και έχει φουσκώσει την «φούσκα των πάντων».<br />Ο επόμενος κύκλος εκτύπωσης χρήματος είναι πιθανό να φέρει την κατάσταση σε οριακό σημείο.<br />Το συμπέρασμα είναι ένα… τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ χειρότερα από ότι εκτιμούν ακόμη και οι απαισιόδοξοι…<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/images/%CF%871.jpg" /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/images/%CF%872.jpg" /><br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/images/%CF%873.jpg" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Είναι θέμα χρόνου ο κλόουν Zelensky να υπογράψει την ανακωχή Ουκρανίας με Ρωσία… αλλά κάτι πολύ δραματικό θα συμβεί.

Η Fed έχει ήδη προκαλέσει τεράστιες στρεβλώσεις στην οικονομία και έχει φουσκώσει την «φούσκα των πάντων». Είναι θέμα χρόνου να παραδοθεί η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενόχληση της Τουρκίας για Biden και γενοκτονία Αρμενίων: Διαστρέβλωση της ιστορίας για πολιτικούς λόγους.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a7705224157def60440b63eedbe27d0f_XL.jpg" width="753" /><br /><br /><div>Την έντονη ενόχληση της Τουρκίας προκάλεσε η δήλωση του Αμερικανού προέδρου, Joe Biden, για την επέτειο των 107 ετών από τη γενοκτονία των Αρμενίων.<br />Η απάντηση ήταν άμεση από την Άγκυρα, η οποία σε ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι δεν έχει γίνει γενοκτονία και ότι οι ΗΠΑ διαστρεβλώνουν την ιστορία.<br /><br /><div>«Δηλώσεις που δεν συνάδουν με τα ιστορικά γεγονότα και το διεθνές δίκαιο όσον αφορά στα γεγονότα του 1915, δεν έχουν καμία ισχύ. Αυτές περιλαμβάνουν τη σημερινή ατυχή δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ, Joe Biden, η οποία αποτελεί επανάληψη του λάθους που έκανε το 2021», ανέφερε χαρακτηριστικά.</div><div><br />Παράλληλα, πρόσθετε ότι «απορρίπτουμε τέτοιες δηλώσεις και αποφάσεις, οι οποίες διαστρεβλώνουν τα ιστορικά γεγονότα για πολιτικούς λόγους και καταδικάζουμε όσους επιμένουν να κάνουν αυτό το λάθος. Μονομερείς και επιλεκτικές προσεγγίσεις που δεν εξυπηρετούν άλλο σκοπό από το να αντλήσουν εχθρότητα από την ιστορία, είναι ηθικά προβληματικές και πολιτικά κακόβουλες».<br /><br />Η επίμαχη δήλωση του Biden<br /><br /><i>«Σήμερα, 107 χρόνια μετά ο αμερικανικός λαός συνεχίζει να τιμά όλους τους Αρμένιους που χάθηκαν στη γενοκτονία» σημείωσε ο Αμερικανός πρόεδρος στο μήνυμα του για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων.</i><br />Υπενθυμίζεται ότι ο Biden έγινε πέρσι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που αναγνώρισε επίσημα την Αρμενική Γενοκτονία, καθώς όλοι οι προκάτοχοι του περιορίζονταν στο να χρησιμοποιούν τον αρμενικό όρο Meds Yeghern (Μεγάλη Καταστροφή) προκειμένου να μην διαταράξουν τις σχέσεις με την Τουρκία.<br />Όπως σημειώνει η φετινή ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, <i>«οι οθωμανικές αρχές συνέλαβαν Αρμένιους διανοούμενους και ηγέτες κοινοτήτων στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι ξεκίνησε η γενοκτονία των Αρμενίων – μια από τις χειρότερες μαζικές φρικαλεότητες του 20ού αιώνα. Σήμερα, θυμόμαστε 1,5 εκατομμύριο Αρμένιους που εκτοπίστηκαν, σφαγιάστηκαν ή βάδισαν μέχρι θανάτου σε μια εκστρατεία εξόντωσης και θρηνούμε για την τραγική απώλεια τόσων πολλών ζωών. Καθώς αναλογιζόμαστε τη γενοκτονία των Αρμενίων, ανανεώνουμε τη δέσμευσή μας να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση ενάντια στη διαβρωτική επιρροή του μίσους σε όλες τις μορφές του. Δεσμευόμαστε ξανά να μιλήσουμε ανοιχτά και να σταματήσουμε τις φρικαλεότητες που αφήνουν μόνιμες ουλές στον κόσμο. Και, καθώς θρηνούμε για όσα χάθηκαν κατά τη διάρκεια του Meds Yeghern (Μεγάλη Καταστροφή), ας διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας για την επούλωση και την οικοδόμηση ενός καλύτερου και πιο ειρηνικού κόσμου που επιθυμούμε για τα παιδιά μας. Ένας κόσμος όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται σεβαστά, όπου το κακό του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας δεν χαρακτηρίζει τη καθημερινότητά μας και όπου οι άνθρωποι παντού είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια και ασφάλεια».</i></div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ενόχληση της Τουρκίας για Biden και γενοκτονία Αρμενίων: Διαστρέβλωση της ιστορίας για πολιτικούς λόγους.

Την έντονη ενόχληση της Τουρκίας προκάλεσε η δήλωση του Αμερικανού προέδρου, Joe Biden, για την επέτειο των 107 ετών από τη γενοκτονία των Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Έντονη αντίδραση του προέδρου της Ουρουγουάης για την χυδαία χειρονομία του Τσαβούσογλου εναντίον των Αρμενίων.

<img height="429" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/04/220425055541_Uruguay-Luis-Lacalle-Pou01-1024x686.jpg" width="776" /><br /><br />Ο Πρόεδρος της Ουρουγουάης, Luis Lacalle Pou δήλωσε ότι η ενέργεια του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου εναντίον των Αρμενίων διαδηλωτών ήταν λυπηρή και απαράδεκτη.<br /><br />Μετά το περιστατικό, ο Ουρουγουανός πρόεδρος έδωσε εντολή στον Υπουργό Εξωτερικών της χώρας του να καλέσει τον Τούρκο Πρέσβη και να διαμαρτυρηθεί. Όπως είπε: Η χθεσινή χειρονομία ενός ηγεμόνα προς μια κοινότητα πρέπει να επικριθεί έντονα.<br /><br />Θυμίζουμε ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών προσπάθησε να χλευάσει τους Αρμένιους διαδηλωτές στο Μοντεβιδέο κάνοντας τον απαράδεκτο χαιρετισμό της υπερεθνικιστικής οργάνωσης Γκρίζοι Λύκοι.<br /><br />Όπως έγινε γνωστό, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ουρουγουάης κάλεσε τον Τούρκο πρεσβευτή Χουσεΐν Μουφτούογλου. Σύμφωνα με την εφημερίδα El Pais, ο Τούρκος πρέσβης θα μεταβεί στο υπουργείο Εξωτερικών για εξηγήσεις σήμερα 25 Απριλίου.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Ουρουγουάη, ο υπουργός Εξωτερικών χλεύασε τους διαδηλωτές έξω από την τουρκική διπλωματική αντιπροσωπεία όπου συγκεντρώθηκαν για να απαιτήσουν την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων την παραμονή της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τις ορδές του τουρκικού Αττίλα.<br /><div id="pa_videoslider" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin: 0px auto; max-width: 800px;"></div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1518312790477393921" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1518312790477393921&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F04%2Fentoni-antidrasi-tou-proedrou-tis-ourougouais-gia-tin-chidea-chironomia-tou-tsavousoglou-enantion-ton-armenion%2F&sessionId=85aea8c697be98feafa8b2b5fdea3d8e505c79a7&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=c8fe9736dd6fb%3A1649830956492&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 811px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><br />Ένα βίντεο που δημοσιεύτηκε στο Twitter δείχνει πώς οι διαδηλωτές φώναζαν «asesino» – που σημαίνει δολοφόνος στα ισπανικά, όταν ο Τσαβούσογλου βγήκε από το κτίριο και ήταν έτοιμος να αναχωρήσει. Στη συνέχεια, ο Τσαβούσογλου φαίνεται να χαμογελά και να κάνει τη χειρονομία της υπερεθνικιστικής οργάνωσης Τουρκικών Γκρίζων Λύκων, κοροϊδεύοντας τους διαδηλωτές<br /><img src="" /><br />Δείτε τη χειρονομία του:<div id="_mwayss-915c01908130e75285bd38d30d8697261650886092217" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px;"></div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; display: flex; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 500px; width: 500px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1517946967229231104" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=HellasJournal&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NwYWNlX2NhcmQiOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1517946967229231104&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fhellasjournal.com%2F2022%2F04%2Fo-pio-chideos-tsavousoglou-pou-echoume-di-pote-prosvale-san-gkrizos-likos-ti-genoktonia-ton-armenion%2F&sessionId=cbd0e5a7ca5c27c90f4687bc9be2a8077e3d44db&siteScreenName=HellasJournal&theme=light&widgetsVersion=c8fe9736dd6fb%3A1649830956492&width=500px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 746px; position: static; visibility: visible; width: 500px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #212529; font-family: Roboto; font-size: 19px; letter-spacing: -0.475px; margin-bottom: 1rem; margin-top: 0px; overflow-x: hidden;"></p><div class="aries_stage aries_horizontalAxis" style="box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: row; font-family: Roboto; font-size: 0px; height: auto; overflow: hidden; position: relative; visibility: initial; width: 730px;"><div class="aries_proscenium aries_hcenter aries_vcenter aries_rollAnimation" style="align-self: center; border: 0px; box-sizing: border-box; display: inline-block; left: 365px; margin: initial; max-height: 405px; max-width: 720px; opacity: 1; overflow: initial; position: relative; transform: translateX(-50%); transition-duration: 0.2s; transition-property: max-width, max-height, margin; transition-timing-function: ease-in;"></div></div>Η χειρονομία που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι υπερεθνικιστές απαγορεύτηκε στην Αυστρία το 2019. Στη Γερμανία, η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Γερμανίας και το Αριστερό κόμμα πρότειναν επίσης την απαγόρευση της χρήσης του συμβόλου, χαρακτηρίζοντάς το ως φασιστικό.<br /><br />Ο πρόεδρος της Ουρουγουάης επεσήμανε επίσης ότι η αρμενική κοινότητα στη χώρα της Νότιας Αμερικής «πληγώνεται και δικαίως», καθώς οι διαδηλώσεις, που πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο μπροστά από την πρόσφατα εγκαινιασμένη Τουρκική Πρεσβεία στην Ουρουγουάη, ήταν για την αποκήρυξη του Τσαβούσογλου που έφτασε στην χώρα την προηγούμενη μέρα, από την μαύρη επέτειο των 107 χρόνων από την έναρξη της γενοκτονίας των Αρμενίων.<br /><br />Ο Lacalle Pou διαβεβαίωσε έτσι την κοινότητα των Αρμενίων ότι τόσο το κόμμα του, το Εθνικό Κόμμα (PN, κεντροδεξιά), όσο και ο συνασπισμός που σχηματίζει την κυβέρνησή του και το «Ουρουγουάη τα πάντα» ενδιαφέρονται για το θέμα, καθώς η χώρα ήταν «πρωτοπόρος» στην αναγνώριση της ύπαρξης της γενοκτονίας των Αρμενίων.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έντονη αντίδραση του προέδρου της Ουρουγουάης για την χυδαία χειρονομία του Τσαβούσογλου εναντίον των Αρμενίων.

Ο Πρόεδρος της Ουρουγουάης, Luis Lacalle Pou δήλωσε ότι η ενέργεια του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου εναντίον των Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια θα είναι η Ρωσική αντίδραση στον τουρκικό θαλάσσιο και εναέριο αποκλεισμό των δυνάμεών της στη Συρία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-04/1650873939_savx3072-1.jpg?itok=sT-MXtbi" width="777" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Είναι δυνατόν να τεθεί ο αγωγός φυσικού αερίου Turkish Stream για μακροπρόθεσμη προληπτική συντήρηση αυτή τη στιγμή και να σταματήσει το έργο κατασκευής του πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu.</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση-άρθρο φιλοξενεί Ρωσικό ΜΜΕ, για το "πως μπορεί να απαντήσει η Ρωσία στον θαλάσσιο και αεροπορικό αποκλεισμό των δυνάμεών της από την Τουρκία στη Συρία", κυριότερα σημεία του οποίου είναι τα ακόλουθα:<br /><br />"Η Τουρκία, ένας μακροχρόνιος γεωπολιτικός αντίπαλος της Ρωσίας, προσπάθησε να παίξει διπλό παιγνίδι μέχρι το τέλος, να κερδίσει σε βάρος της χώρας μας και ταυτόχρονα να διεξάγει αρκετούς πολέμους «αντιπροσώπων» εναντίον της <br /><br />Αλλά τώρα μετατρέπεται από έναν «εποικοδομητικό επιχειρηματικό εταίρο» σε ανοιχτό εχθρό και είναι καιρός να προετοιμάσουμε μια απάντηση στον αλαζονικό «σουλτάνο», έως ότου αποφασίσει να συμμετάσχει στον νέο «Κριμαϊκό πόλεμο» μαζί με το μπλοκ του ΝΑΤΟ .<br /><br />Τι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε εδώ και τώρα για να φέρουμε στα ίσια της την Άγκυρα χωρίς να φέρουμε το θέμα σε ευθεία αντιπαράθεση;<br /><br />Η σύγκρουση με τη Ρωσία θεσπίστηκε αντικειμενικά, όταν ο Πρόεδρος Ερντογάν κατευθύνθηκε προς τον εξισλαμισμό της κοσμικής Τουρκίας και άρχισε να παίζει ενεργά με τους πόνους φαντάσματα των συμπατριωτών του για το πρώην μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτού του νεο-οθωμανικού σχεδίου, ο τουρκικός στρατός έχει ήδη εισβάλει στη Συρία, καταλαμβάνοντας τη βόρεια Ιντλίμπ, από όπου προφανώς δεν πρόκειται να φύγει. Η Άγκυρα βοήθησε την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας στην Τρίπολη στον αγώνα κατά του LNA, τον Στρατάρχη Χάφταρ, υπογράφοντας συμφωνία με τον Faiz Saraj για στρατιωτική-τεχνική συνεργασία και την ανακατανομή της υφαλοκρηπίδας της Λιβύης υπέρ της Τουρκίας. Ο «σουλτάνος» κοιτάζει τη γειτονική Αίγυπτο και τις περιοχές της Βόρειας και Κεντρικής Αφρικής, όπου οι θέσεις της Γαλλίας είναι παραδοσιακά ισχυρές, γεγονός που ανησυχεί πολύ το Παρίσι. Το τουρκικό ναυτικό ενισχύεται και σχεδιάζει να αποκτήσει το πρώτο του αεροπλανοφόρο<br /><br />Στη Συρία και τη Λιβύη, ο «σουλτάνος» βρέθηκε στην άλλη πλευρά της σύγκρουσης από εμάς. Επίσης, η Τουρκία κοίταξε κατευθείαν στην παραδοσιακά ρωσική σφαίρα συμφερόντων, όπου κανένας Γενίτσαρος δεν είχε πάει πριν. Με το σχέδιο ολοκλήρωσής της του «Μεγάλου Τουράν», η Άγκυρα καταπάτησε όχι μόνο την Υπερκαύκασο, αλλά και σχεδόν ολόκληρη την Κεντρική Ασία. Έχοντας υποστηρίξει άμεσα το Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο για το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ο Πρόεδρος Ερντογάν σκόπευε να πάρει έναν διάδρομο χερσαίων μεταφορών μέσω του εδάφους της Αρμενίας και του κύριου συμμάχου του στην περιοχή στην Κασπία Θάλασσα. Εκεί, στην άλλη πλευρά του, είναι το Τουρκμενιστάν, το Καζακστάν και άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, πλούσιες σε κοιτάσματα υδρογονανθράκων, που ο «σουλτάνος» με το παντουρκιστικό του σχέδιο κοίταξε στα μάτια.<br /><br />Όλα αυτά από μόνα τους εγγυώνται μια αναπόφευκτη σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας.<br /><br />Αλλά το απολύτως ασυγχώρητο «τζάμπα» του είναι ότι η Άγκυρα αποφάσισε να εμπλακεί στην «πίσω αυλή» μας, που εξ ορισμού είναι η Ουκρανία.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν αναγνώρισε την κυριαρχία της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κριμαία και τη Σεβαστούπολη. Επιπλέον, η Τουρκία έχει συνάψει συμφωνία στρατιωτικής-τεχνικής συνεργασίας με τη Nezalezhnaya, βάσει της οποίας έχουν ξεκινήσει οι παραδόσεις UAV κρούσης Bayraktar για τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, ενώ επίσης πραγματοποιείται η κατασκευή μιας σειράς σύγχρονων κορβετών κλάσης Ada για το Ουκρανικό Ναυτικό<br /><br />Μαζί με το Παρίσι, η Άγκυρα σήμερα είτε απαιτεί είτε ζητά από τη Μόσχα να ανοίξει ανθρωπιστικούς διαδρόμους για την έξοδο των «αμάχων» από τη Μαριούπολη. Εδώ θα ήταν σκόπιμο να υπενθυμίσουμε το ενημερωτικό μήνυμα με ημερομηνία 15 Απριλίου 2021 από το κανάλι Telegram WarGonzo, το οποίο, επικαλούμενο τις πηγές του σε αυτήν την πόλη-λιμάνι, ανέφερε ότι μέχρι ένας λόχος τουρκικού στρατιωτικού προσωπικού μεταφέρθηκε στη Μαριούπολη, που θύμιζαν ειδικές δυνάμεις με την εμφάνισή τους:<br /><br />Πιθανότατα πρόκειται για εκείνους που θα συντονίσουν τις ενέργειες και θα αναθέσουν καθήκοντα στους μαχητές από τη βόρεια Συρία, τους οποίους η Τουρκία στρατολογεί για να στείλει στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον πόλεμο στο Ναγκόρνο Καραμπάχ<br /><br />Πριν από ένα χρόνο, έγινε πολύς λόγος για σημαντική συγκέντρωση ξένων στρατιωτικών από το μπλοκ του ΝΑΤΟ στη Μαριούπολη. Προφανώς, οι Πρόεδροι Ερντογάν και Μακρόν ονειρεύονται τώρα να τους βγάλουν από τα μπουντρούμια του Azovstal.<br /><br />Τι έχουμε λοιπόν αυτή τη στιγμή;<br /><br />Από τη μία πλευρά, η Άγκυρα φέρεται να αρνήθηκε να επιβάλει αντιρωσικές κυρώσεις, παρέχοντας την Κωνσταντινούπολη ως πλατφόρμα διαπραγματεύσεων μεταξύ της «φιλελεύθερης-ολιγαρχικής συμμορίας Medinsky» και εκπροσώπων του εγκληματικού καθεστώτος του Κιέβου.<br /><br />Ρώσοι τουρίστες αναμένονται πολύ στα τουρκικά ξενοδοχεία, όπου πρόκειται να ξεκινήσει η καυτή σεζόν.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, ο τουρκικός στρατός συμμετέχει de facto στις εχθροπραξίες κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας, του DPR και του LPR στη Μαριούπολη. Συνεχίζονται οι παραδόσεις «Bayraktars» για τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας μέσω διαμεσολαβητών στην Πολωνία. Η Τουρκία έκλεισε τα στενά της για τη διέλευση ρωσικών πολεμικών πλοίων. Αυτό της φάνηκε ανεπαρκές και η Άγκυρα δεν ανανέωσε την άδεια χρήσης του εναέριου χώρου της για την πτήση ρωσικών αεροσκαφών στη Συρία.<br /><br />Έτσι, η προμήθεια των στρατιωτικών μας δυνάμεων στη Συρία θα κρέμεται σε ένα λεπτό νήμα θαλάσσιων παραδόσεων από πολιτικά πλοία και αεροπορικές μεταφορές μέσω του Ιράν και του Ιράκ.<br /><br />Είναι απαραίτητο να το αντέξουμε κι άλλο, παρακαλώντας τον «σουλτάνο» για ακόμα πιο βρώμικα κόλπα; Και αν όχι, πώς μπορούμε να απαντήσουμε;<br /><br />Υπάρχουν επιλογές για την απάντηση, και υπάρχουν πολλές από αυτές.<br /><br />Για κάθε είδους "αθώα μέτρα" , όπως η απαγόρευση της εξαγωγής ντομάτας και των τουριστικών ταξιδιών, δεν θα μιλήσουμε εδώ.<br /><br />Για παράδειγμα, είναι δυνατό να τεθεί ο αγωγός φυσικού αερίου Turkish Stream για μακροπρόθεσμη προληπτική συντήρηση αυτή τη στιγμή.<br /><br />Στο πλαίσιο των γεωπολιτικών κινδύνων που συνδέονται με την κατάσχεση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στη Δύση, αξίζει να σταματήσει το έργο κατασκευής του πυρηνικού σταθμού στο Akkuyu.<br /><br />Αφού πάρουν τον έλεγχο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Zaporozhye, είναι απαραίτητο να καταστεί σαφές στους Τούρκους εταίρους ότι θα πρέπει να ξεχάσουν τους ουκρανικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας για ελικόπτερα και UAV από τη Motor Sich.<br /><br />Ίσως αξίζει επίσης να βοηθήσουμε το κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στο βόρειο Ιράκ, όπου ο τουρκικός στρατός έχει ξεκινήσει μια άλλη «ειδική επιχείρηση», χτυπώντας με όπλα δυτικού τύπου <br />Αναμφίβολα θα υπάρχει κάποια «καρμική» δικαιοσύνη σε μια τέτοια απόφαση."<br /><br />Διαπιστώσεις -Συμπεράσματα<br /><br />Από την ενδιαφέρουσα ανάλυση του Ρωσικού ΜΜΕ διαφαίνεται η οργή των Ρώσων έναντι της Τουρκίας για τη στάση της , με την οποία αποκλείεται θαλάσσια και αεροπορικά ο εφοδιασμός των στρατευμάτων της στη Συρία, αλλά και μέτρα τα οποία θα μπορούσε να λάβει η Ρωσία προκειμένου να "πληγώσει-συναιτίσει" την Τουρκία<br /><br />Ωστόσο έμμεσα προκύπτει και γιατί οι ΗΠΑ τα βρήκαν με την Τουρκία και εξηγώ<br /><br />Η Ουάσιγκτον από την μια μαζί με τις Βρυξέλλες και την Άγκυρα "ματώνουν" τη Μόσχα στην Ουκρανία συνεχώς, με την αποστολή οπλικών συστημάτων και από την άλλη χρησιμοποιούν την Τουρκία προκειμένου σε περιφεριεακά μέτωπα , όπως Συρία και Λιβύη, να αποστερήσουν τη δυνατότητα εφοδιασμού στις Ρωσικές δυνάμεις εκεί, κόβοντας τις εναέριες και θαλάσσιες γραμμές ανεφοδιασμού<br /><br />Αποτέλεσμα αυτών θα είναι η επιροή της Ρωσίας σε Συρία και Λιβύη αν όχι να εκπέσει τελείως , να μειωθεί σε σημαντικό βαθμό προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα δυτικά συμφέροντα μέσω ποιάς άλλης, της διπρόσωπης Τουρκίας, η οποία τώρα ξέχασε τον "φίλο της " Πούτιν και φόρεσε το νατοϊκό ένδυμά της<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ αφήνουν τους Τούρκους να εισβάλλουν στο Β. Ιράκ, χωρίς να λένε το παραμικρό.<br /><br />Το πλέον ανησυχητικό για την Ελλάδα είναι ότι μέσω αυτών η Τουρκία κοιτάει όπως πάντα χρησιμιμοποιώντας ως όχημα τη Δύση να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα <br /><br />Συνεπώς η Τουρκία είναι βέβαιο ότι θα προσπαθήσει να εξαργυρώσει την αντιρωσική στάση της, από τις ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και το Λιβυκό Πέλαγος<br /><br />Κλείνοντας επισημαίνουμε ότι για όλους τους παραπάνω λόγους η επίσκεψη του Πρωθυπουργού σε λίγες εβδομάδες στις ΗΠΑ θα είναι αποφασιστικής σημασίας για τις μελλοντικές εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά στο Αιγαίο, στην συμμετοχή της Τουρκίας στο East-Med Forum, στο τουρκολιβυκό μνημόνιο και το Κύπριακό <br /><br />Ειδικότερα επισημαίνουμε ότι αναμένουμε πιέσεις από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού που να υπαγορεύουν αποδοχή εν μέρει της Ερντογανικής νοοτροπίας στη βάση του win-win για την Ανατολική Μεσόγειο<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποια θα είναι η Ρωσική αντίδραση στον τουρκικό θαλάσσιο και εναέριο αποκλεισμό των δυνάμεών της στη Συρία.

Είναι δυνατόν να τεθεί ο αγωγός φυσικού αερίου Turkish Stream για μακροπρόθεσμη προληπτική συντήρηση αυτή τη στιγμή και να σταματήσει το έργ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα και Τουρκία στην εποχή του παγκόσμιου υβριδικού πολέμου.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/eurasiatikos-xartis.jpg" width="799" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Για να κατανοήσουμε τη δυναμική των σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να έχουμε μια στοιχειωδώς ρεαλιστική εικόνα του διεθνούς συστήματος και του τρόπου που οι δύο χώρες λειτουργούν στο πλαίσιό του. Όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο μιας και το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε μεταβατική φάση, σε φάση έντονης ρευστότητας. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν θες καν να επιχειρήσεις κάποια ρεαλιστική ανάγνωση, όπως κάνουν οι ελληνικές ηγετικές ελίτ.<br /><br />Αυτές επιμένουν να παραμένουν εγκλωβισμένες σε αναγνώσεις της πραγματικότητας, οι οποίες ίσως είχαν κάποιο νόημα 25-30 χρόνια πριν, αλλά σήμερα είναι παραπλανητικές φαντασιώσεις. Η κυρίαρχη αντίληψη στην Ελλάδα είναι ότι ο κόσμος παραμένει μονοπολικός, ωσάν ο παλιός Ψυχρός Πόλεμος να είχε τελειώσει μόλις χθες, με τις ΗΠΑ να αποτελούν τον κυρίαρχο πόλο ισχύος του πλανήτη, πλαισιωμένες από τα άλλα δυτικά κράτη.<br /><br />Αυτό δεν είναι ισχυρισμός. Ο τρόπος που η Ελλάδα χειρίζεται στην εξωτερική πολιτική της τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι απόδειξη. Δεν αναφερόμαστε στην καταδίκη της ρωσική εισβολής, ακόμα και της εφαρμογής των δυτικών κυρώσεων, οι οποίες πλήττουν πολλαπλώς την ελληνική οικονομία. Αναφερόμαστε στον τρόπο που η Αθήνα χειρίζεται αυτή την κρίση στο πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο.<br /><br />Μία σύγκριση, μάλιστα, με τον τρόπο που η Άγκυρα χειρίζεται την ίδια κρίση είναι αποκαλυπτική. Η Τουρκία σε ό,τι αφορά την καταδίκη ήταν πολύ προσεκτική, ενώ αρνείται να εφαρμόσει τις δυτικές κυρώσεις, παρότι ως χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και ως υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ όφειλε να τις εφαρμόσει. Και ενώ συμπεριφέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο και διατηρεί ανοικτό κανάλι φιλικής επαφής με τη Μόσχα, όχι μόνο το ΝΑΤΟ, αλλά η Δύση συνολικά “στάζει μέλι” για τη γειτονική χώρα. Αυτό δεν φαίνεται μόνο από τις δημόσιες δηλώσεις, αλλά και από την πρόσφατη αναφορά του Έλληνα υπουργού Άμυνας ότι αυτόν τον καιρό στο ΝΑΤΟ δεν υπάρχει περιθώριο να ασκήσεις κριτική στην Τουρκία.<div><br />Ελλάδα και Τουρκία στον πολυπολικό κόσμο<br /><br />Ακόμη και οι πιο προωθημένες ερμηνείες των διεθνών εξελίξεων στον χώρο των ελληνικών ελίτ αναφέρονται σε έναν “ολιγαρχικά πολυπολικό” κόσμο. Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ρωσία είναι οι κυρίαρχοι διεθνείς δρώντες και κάτω από αυτές υπάρχουν κάποιες μεσαίες δυνάμεις. Όλοι οι υπόλοιποι είναι “αυλικοί”. μεταξύ αυτών των υπόλοιπων ταξινομούν και την Ελλάδα.<br /><br />Και οι δύο αυτές αναγνώσεις του διεθνούς συστήματος αντιλαμβάνονται την τουρκική αυτονόμηση σαν ύβρη, η οποία θα προκαλέσει, αργά ή γρήγορα, τη νέμεση εκ μέρους της Δύσης. Δηλαδή, οι ελληνικές ελίτ θεωρούν πως οι Αμερικανοί θα τιμωρήσουν την Τουρκία για τις βλέψεις της να αναγορευτεί σε αυτόνομη δύναμη ευρασιατικής εμβέλειας και θα ανταμείψουν την Ελλάδα για την υπακοή της – πιο συγκεκριμένα για τη γεωπολιτική της ανυπαρξία.<br /><br />Αυτή η αντίληψη αγνοεί ή αρνείται να αποδεχθεί ότι το σημερινό διεθνές σύστημα τείνει να εξελιχθεί σε “πληθωριστικά πολυπολικό”, δηλαδή με πολύ περισσότερους αυτόνομους δρώντες από ό,τι πιστεύει. Πιθανώς κι αυτή η ανάγνωση να είναι ατελής. Ίσως, λοιπόν, αυτή η ρευστή και ασαφής περίοδος της “πληθωριστικής πολυπολικότητας” να αποτελεί ένα ενδιάμεσο στάδιο, πριν εδραιωθεί ένα νέο διπολικό διεθνές σύστημα, αρκετά διαφορετικό από τον διαχωρισμό που υπήρχε στον παλιό Ψυχρό Πόλεμο κι αυτό επηρεάζει άμεσα Ελλάδα και Τουρκία.<br />Ελλάδα και Τουρκία απέναντι στο Ουκρανικό<br /><br />Οι εξελίξεις γύρω από την Ουκρανία επιβεβαιώνουν πως οδεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Για την ακρίβεια, ο πόλεμος στην Ουκρανία λειτουργεί σαν καταλύτης. Στη μία πλευρά, λοιπόν, είναι συσπειρωμένη η Δύση, ο “ωκεάνιος κόσμος” με πυρήνα και αναμφισβήτητο ηγέτη τις ΗΠΑ. Στην άλλη πλευρά, σε πιο χαλαρή διάταξη, είναι η Ευρασία με πυρήνα τον ταχέως διαμορφούμενο άξονα Κίνας-Ρωσίας. Μπορεί σήμερα τα σημάδια ενός τέτοιου διαχωρισμού να είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού, αλλά μέχρι πρόσφατα δεν ήταν. Ούτε, όμως, αποτελούν κεραυνό εν αιθρία.<br /><br />Για τους προσεκτικούς παρατηρητές ήταν εμφανές ότι η επιλογή αυτού του δρόμου είχε γίνει αρκετά χρόνια πριν από το αμερικανικό βαθύ κράτος. Πρόκειται για την πολιτική του υπεραποκλεισμού (super containment) της Ρωσίας και σ’ αυτή τη φάση λιγότερο της Κίνας. Ο υπεραποκλεισμός της Ρωσίας που εφαρμόζεται σήμερα δεν έχει όμοιό του ούτε στα πιο ζοφερά χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Κι αν δεν είχαμε φθάσει νωρίτερα στο σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία, αυτό οφείλεται κυρίως στην εκλογή Τραμπ, ο οποίος ήθελε μία κάποια συνεννόηση με τη Ρωσία, προκειμένου να περικυκλωθεί η Κίνα. Με την εκλογή Μπάιντεν, όμως, ο δρόμος άνοιξε και πάλι.<br /><br />Μπορούμε να πούμε ότι οι ΗΠΑ, με την ΕΕ να ακολουθεί καταπόδας, είχαν επιδοθεί σ’ έναν υβριδικό πόλεμο αρχικά κατά της Ρωσίας, με την Κίνα να αποτελεί τον επόμενο στόχο. Πρόκειται για το δόγμα της “διπλής ανάσχεσης”, το οποίο προβλέπει ουσιαστικά μηδενισμό των σχέσεων της Δύσης αρχικά με τη Ρωσία και στη συνέχεια με την Κίνα. Κι αυτό, βέβαια, σε βάρος των αντιλήψεων που οι ίδιοι Δυτικοί διαλαλούν περί παγκοσμιοποιητικής ενοποίησης.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτής της λογικής, λοιπόν, οι κινεζικές επενδύσεις χαρακτηρίζονται “αρπακτική οικονομική συμπεριφορά” και οι πολιτισμικές ανταλλαγές “πολιτισμικός ιμπεριαλισμός”! Για τη δε Ρωσία, πολύ πριν τον πόλεμο επιστράτευαν επιχειρήματα που προσβάλουν τη νοημοσύνη. Στην περίπτωση της εκλογής Τραμπ, την εμφάνιζαν ικανή να χειραγωγεί με ευκολία τα εκλογικά σώματα στις ΗΠΑ (και σε χώρες της Ευρώπης), την ίδια στιγμή που εκδιώκετο με αυθαίρετο τρόπο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020.<br />Η Ουκρανία σαν “εργαλείο”<br /><br />“Εργαλείο” αυτής της αμερικανικής στρατηγικής είναι εδώ και χρόνια η Ουκρανία και σταθμός η ένοπλη εξέγερση-πραξικόπημα του 2014 στο Κίεβο, που εξανάγκασε τον εκλεγμένο πρόεδρο Γιανουκόβιτς να εγκαταλείψει τη χώρα. Με δεδηλωμένη την εκατέρωθεν πρόθεση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, εκείνες τις ημέρες ο Πούτιν έσπευσε να καταλάβει την Κριμαία και με δημοψήφισμα να την προσαρτήσει στη Ρωσία. Παράλληλα, εκδηλώθηκε το αποσχιστικό κίνημα των ρωσικής συνείδησης Ουκρανών στο Ντονμπάς.<br /><br />Η Ουάσινγκτον είχε πια στα χέρια της το αναγκαίο πρόσχημα. Επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία, τορπίλισε τις Συμφωνίες του Μινσκ και δρομολόγησε την άσκηση ασφυκτικής πίεσης στη Μόσχα, με την απειλή επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, αλλά όχι μόνο. Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος είχε ήδη αρχίσει, αλλά δεν είχα ακόμα προσλάβει τις “επιθυμητές” διαστάσεις. η καλλιέργεια αντιρωσικού κλίματος και η δαιμονοποίηση του Πούτιν, ωστόσο, ήταν εμφανείς.<br /><br />Η περαιτέρω συζήτηση γι’ αυτόν τον πολυδιάστατο υβριδικό πόλεμο που είχε από τότε εξαπολύσει η Δύση εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας και που σήμερα έχει κλιμακωθεί κατακόρυφα, ξεφεύγει από τα περιορισμένα όρια αυτού του κειμένου. Ωστόσο, αυτό που μπορούμε τώρα να πούμε είναι πως οι δύο μεγάλες ευρασιατικές χώρες είναι υπερβολικά μεγάλες για να απομονωθούν, όπως επιδιώκει η Δύση. Αντιθέτως, όπως ήδη συμβαίνει, εξωθήθηκαν η μία στην αγκαλιά της άλλης.<br /><br />Έτσι, Ρωσία και Κίνα υποχρεώθηκαν να θέσουν στο περιθώριο τα ανταγωνιστικά τους στοιχεία, δημιουργώντας το πρόπλασμα ενός νέου γεωπολιτικού μεγέθους, που θα μπορούσε να εξελιχθεί στην πρώτη υπέρ-υπερδύναμη (hyper power) στην ιστορία της Ανθρωπότητας. Μέσα σε αυτόν τον εμβρυακό διπολικό κόσμο και τον παγκόσμιο υβριδικό πόλεμο που τον διαμορφώνει, η Τουρκία έχει έναν ειδικό ρόλο να παίξει.</div><div><br />Η “λαβή του τουρκογενούς μαχαιριού”<br /><br />Μεταξύ των άλλων, όπως ο υπογράφων υποστήριξε σε παλαιότερο άρθρο του στο SLpress.gr, μέρος του υβριδικού πολέμου εναντίον της Κίνας είναι και η υποστήριξη των τουρκόφωνων Ουιγούρων ισλαμιστών στη Βόρειο Κίνα. Όμως, οι Ουιγούροι είναι το τέρμα του τουρκογενούς διαδρόμου που ξεκινά από την Τουρκία, περνά από το Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζία και Τατζικιστάν για να φθάσει στη Βόρειο Κίνα, στο Σινγιάνγκ (Xinyang).<br /><br />Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να παρομοιάσουμε το σύμπλεγμα των χωρών αυτών με ένα “μαχαίρι” που χώνεται μέσα στην καρδιά της Ευρασίας και χτυπάει την Κίνα. Και λαβή αυτού του “μαχαιριού” είναι η Τουρκία. Οι ΗΠΑ έχουν ανάγκη την Τουρκία, ελπίζοντας ότι θα την χρησιμοποιήσουν και ως απειλή στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας και για να χτυπήσουν την Κίνα σ’ αυτόν το νέου τύπου πόλεμο.<br /><br />Δεν αναφερόμαστε στην παλιά κεμαλική Τουρκία, που ήταν στραμμένη προς τη Δύση και αδιαφορούσε για την Ανατολή. Αναφερόμαστε στη σημερινή, ισλαμική Τουρκία του Ερντογάν. Δεν μιλάμε, δηλαδή, για την εσωστρεφή Τουρκία των κεμαλιστών, που έψαχνε για μια θέση στην ΕΕ, αλλά για την εξωστρεφή Τουρκία των νεοοθωμανών που θέλει να λειτουργήσει ως μεγάλη ευρασιατική δύναμη σε έναν πολυπολικό κόσμο.</div><div><br />Η διάψευση των ελληνικών ελίτ<br /><br />Οι δυτικές προσδοκίες για την Τουρκία δεν επιβεβαιώνονται, τουλάχιστον προς το παρόν. Όπως προαναφέραμε, η Άγκυρα επέλεξε να παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, διατηρώντας πολύ καλές σχέσεις και με τις δύο πλευρές. Σε ό,τι αφορά δε το να μετατραπεί σε “λαβή του μαχαιριού”, δεν επιβεβαιώνεται ούτε η βούληση, ούτε η δυνατότητά της. Όχι ότι η αυτοκρατορική νεοοθωμανική Τουρκία δεν επιδιώκει να ασκήσει επιρροή στον τουρκογενή διάδρομο, αλλά δεν έχει δείξει ούτε ότι μπορεί, ούτε ότι θα παίξει τον ρόλο για τον οποίον την προορίζουν οι ΗΠΑ.<br /><br />Έστω και έτσι, όμως, οι Αμερικανοί πολύ δύσκολα θα οδηγηθούν σε ρήξη των σχέσεών τους με την Τουρκία. Έχουν φθάσει ουσιαστικά να την αποδέχονται και ως αυτόνομη δύναμη ευρασιατικής εμβέλειας. Κι αυτό παρότι δεν έχουν καμία εγγύηση ότι θα μετατραπεί σε λαβή του τουρκογενούς “μαχαιριού” που θέλουν να καρφώσουν στο “μαλακό υπογάστριο” της Ρωσίας και στα πλευρά της Κίνας.<br /><br />Τα γεγονότα, λοιπόν, διαψεύδουν παταγωδώς τις προσδοκίες των ελληνικών ελίτ ότι οι Αμερικανοί και θα τιμωρήσουν την Τουρκία για την αυτονόμησή της και θα ανταμείψουν την Ελλάδας για την υπακοή της. Αν κι αυτή η διάψευση είναι και ηχηρή και συνεχόμενη, η Αθήνα συνεχίζει στην ίδια γραμμή πλεύσης με ό,τι αυτό σημαίνει για τη διένεξη ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία. Ήδη έχει καταφέρει να καταστρέψει πλήρως τις ελληνορωσικές σχέσεις, πρωτοστατώντας στην καλλιέργεια αντιρωσικού κλίματος, λες και η Ρωσία δεν θα είναι αύριο και μεθαύριο στην περιοχή μας και θα επηρεάζει τα εθνικά μας συμφέροντα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελλάδα και Τουρκία στην εποχή του παγκόσμιου υβριδικού πολέμου.

Γρίβας Κώστας Για να κατανοήσουμε τη δυναμική των σχέσεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να έχουμε μια στοιχειωδώς ρεαλιστική εικόνα τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αιγαίο: Ασκηση κατάληψης νησιού από τους Τούρκους καταδρομείς με μήνυμα… στην Ελλάδα

<img height="413" src="https://www.newpost.gr/photo/master/202204/30cxwj1650811682890.jpeg" width="765" /><br /><br />Αν και η άσκηση λαμβάνει χώρα σε τρεις θάλασσες, εξακολουθεί να αναδεικνύει τη συνεχή στοχοποίηση ελληνικών νησιών από την Τουρκία, όπως και πέρυσι.<br /><br />Η ναυτική άσκηση Mavi Vatan (Γαλάζια Πατρίδα) 2022, η οποία διεξήχθη ταυτόχρονα στο Αιγαίο, τη Μαύρη Θάλασσα και την ανατολική Μεσόγειο με τη συμμετοχή 122 πλοίων και 41 αεροσκαφών, ξεκίνησε στις 11 Απριλίου και ολοκληρώθηκε την περασμένη Πέμπτη.<br /><br />Αν και η άσκηση λαμβάνει χώρα σε τρεις θάλασσες, εξακολουθεί να αναδεικνύει τη συνεχή στοχοποίηση ελληνικών νησιών από την Τουρκία, όπως και πέρυσι.<br /><br />Ο τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, παρακολούθησε μέρος των ασκήσεων και μίλησε σε ομάδα αξιωματικών, συμπεριλαμβανομένων των ξένων στρατιωτικών ακολούθων, ενώ ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνεχάρη τους συμμετέχοντες.<br /><br />Σενάριο κατάληψης νησιού<br /><br />Σύμφωνα με την ερευνητική ιστοσελίδα Nordic Monitor, η άσκηση περιελάμβανε ένα σενάριο, σύμφωνα με το οποίο τούρκοι κομάντος καταλαμβάνουν ένα νησί και τοποθετούν την τουρκική σημαία.<br /><br />Σύμφωνα με το σχέδιο, οι ομάδες υποβρύχιας επίθεσης (SAT) άρχισαν να επιτίθενται σε στόχους στο νησί Yılancık, κοντά στο Muğla. Ενώ μια ομάδα έπεφτε στο νερό από ελικόπτερο, μια άλλη ομάδα προσέγγιζε το νησί υποβρυχίως. Οι ομάδες συνοδεύονταν από μια άλλη που προσγειώθηκε με αλεξίπτωτα στο νησί. Αφού οι ομάδες κατέστρεψαν τους εχθρικούς στόχους, η τουρκική σημαία υψώθηκε στο «κατακτημένο» νησί.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι η άσκηση διεξήχθη στέλνοντας, μεταξύ άλλων, μήνυμα στην Ελλάδα, το υπουργείο Άμυνας σε ανάρτησή του στο Twitter ενημέρωσε ότι ο Χουλουσί Ακάρ τείνει χείρα φιλίας στην Ελλάδα.<br /><br />Στην ομιλία του, την οποία αφιέρωσε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα, ο Ακάρ είπε ότι τα τρέχοντα προβλήματα με την Ελλάδα πρέπει να επιλυθούν στο πλαίσιο των σχέσεων καλής γειτονίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Κατηγορώντας την Ελλάδα ότι καθυστερεί να συμμετάσχει σε διάλογο, ο Ακάρ είπε ότι αναμένει από τη γειτονική χώρα να είναι πιο ενεργή. Δηλώνοντας ότι οι συναντήσεις των στρατιωτικών αντιπροσωπειών από την Ελλάδα και την Τουρκία θα πρέπει να συνεχιστούν, ο υπουργός είπε ότι θα ήθελαν να δουν σύντομα την ελληνική αντιπροσωπεία στην Άγκυρα.<br /><br />Λέγοντας ότι δεν μπορούν να αγνοήσουν ορισμένες πραγματικές καταστάσεις, ο Ακάρ δήλωσε ότι η πιο έγκυρη και σημαντική συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας είναι η Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία ορίζει ότι 23 νησιά που αναφέρονται δεν πρέπει ποτέ να οπλιστούν. Ωστόσο, είπε ότι η Ελλάδα έχει συγκεντρώσει στρατιωτικό προσωπικό σε 16 από αυτά τα νησιά, προσθέτοντας: «Εάν θέλουμε να συμμορφωθούμε με το διεθνές δίκαιο, πρέπει να ξεκινήσουμε από εδώ».<br /><br />Το Nordic Monitor ανέφερε προηγουμένως ότι σε επιστολή του στις 13 Ιουλίου 2021 προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο Feridun Sinirlioğlu, μόνιμος εκπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ, έγραψε: «Η συνεχιζόμενη εσκεμμένη και επίμονη παραβίαση από την Ελλάδα των διατάξεων αποστρατιωτικοποίησης της συνθήκης της Λωζάνης και του Παρισίου συνιστούν σοβαρή απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας»<div><br /></div><div><a href="https://www.newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αιγαίο: Ασκηση κατάληψης νησιού από τους Τούρκους καταδρομείς με μήνυμα… στην Ελλάδα

Αν και η άσκηση λαμβάνει χώρα σε τρεις θάλασσες, εξακολουθεί να αναδεικνύει τη συνεχή στοχοποίηση ελληνικών νησιών από την Τουρκία, όπως και...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενέργεια & Άμυνα: Διασύνδεση στην Ουάσιγκτον… τα ανταλλάγματα ΗΠΑ βοηθούν και τα ελληνορωσικά;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/11/USS-Dwight-D.-Eisenhower-Hellenic-Navy-frigate-790x400.jpg" /><br /><br />Του<b> Ζαχαρία Μίχα</b><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική πάσχει από χρόνιες παθογένειες. Αυτό δεν επιτρέπει να οριστεί θεσμικά τί συνιστά ελληνικό εθνικό συμφέρον, ώστε να επιδιώκεται η εξυπηρέτησή του, ανεξαρτήτως κυβερνήσεων. Δυστυχώς, η εξωτερική πολιτική είναι έρμαιο των αντιλήψεων, των στερεοτύπων και ενίοτε των ιδεοληψιών των προσώπων που εκλέγονται για να κυβερνήσουν.<br /><br />Οι απόψεις τους κοινοποιούνται στο εκλογικό σώμα μόνο επιδερμικά και σε επίπεδο συνθηματολογίας. Ως αποτέλεσμα, πολλές από τις αποφάσεις που λαμβάνονται ουδέποτε έχουν εγκριθεί προεκλογικά από τους ψηφοφόρους, αλλά ενίοτε ούτε κι από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες. Έχουμε περιέλθει στην κατάσταση, όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός περίπου “αποφασίζει και διατάσσει” με τους υπουργούς και τους συμπολιτευόμενους βουλευτές να υπακούουν, εκτός εξαιρέσεων.<br /><br />Η ελληνική πλευρά συνηθίζει να κάνει κατάχρηση της επίκλησης του διεθνούς δικαίου στη ρητορική της, θεωρώντας πως προβάλλει την πολιτικώς ορθή εικόνα ενός φιλειρηνικού κράτους. Το πράττει, όμως, σε ένα διεθνές περιβάλλον που μιλά κυρίως τη γλώσσα του εθνικού συμφέροντος και συχνά της ισχύος. Στην τέχνη της διπλωματίας, κομβικό ρόλο παίζει η χειραγώγηση της ρητορικής των άλλων, με σκοπό να ενδυθούν οι σκοπιμότητες τον μανδύα της νομιμότητας.<br /><br />Η τακτική αυτή στρέφεται εναντίον όποιας χώρας αναγάγει το διεθνές δίκαιο σε απόλυτο κριτήριο της διεθνούς συμπεριφοράς της. Διότι εάν τα συμφέροντα π.χ. μεταξύ συμμάχων συγκλίνουν, η σωρευτική ισχύς της συμμαχίας “παράγει δίκαιο” αργά ή γρήγορα. Αυτό κι αν έχει ειδική σημασία στην Ανατολική Μεσόγειο αυτούς τους καιρούς…<br /><br /><div>ΕΜΑΣ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΑΝ ΠΟΤΕ;<br />Επιστρέφοντας στο ζήτημα της θεσμικής αυθαιρεσίας στην άσκηση της ελληνικής πολιτικής, κλασικό παράδειγμα είναι η ενεργειακή πολιτική. Ουδέποτε ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός εάν επιθυμεί ή όχι την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων, έστω και με τη μετριοπαθή εκτίμηση της ΕΔΕΥ που εκτιμά την αξία των κοιτασμάτων στα 250 δισ. ευρώ. Με βάση τη συνθηματολογικού περιεχομένου επιθυμία για “καθαρή ενέργεια”, ο πολιτικός κόσμος απέφυγε συστηματικά να θέσει το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις.<br /><br />Ποιες είναι αυτές; Το δυσθεώρητο χρέος που κυμαίνεται τα 400 δισ. ευρώ, την αδυναμία των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας να αποτρέψουν την αστάθεια του δικτύου ηλεκτροδότησης, αλλά και την εξάρτηση των ανανεώσιμων από κρίσιμα ορυκτά και σπάνιες γαίες που οι ίδιοι οι υπέρμαχοι της καθαρής ενέργειας κατατάσσουν την εξόρυξή τους στις κατεξοχήν ρυπογόνες δραστηριότητες. Με άλλα λόγια, πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση.<br /><br />Η πραγματικότητα ήρθε να κατεδαφίσει τους όχι πάντα ανιδιοτελείς και με περιβαλλοντικό πρόσημο ενεργειακούς σχεδιασμούς. Η επίδοξη “πρωταθλήτρια” στην απολιγνιτοποίηση Ελλάδα ήταν φυσικό ως επισπεύδουσα να υποφέρει. Αυτό ισχύει για την κοινωνία, αλλά όχι το ίδιο για την προνομιούχα από κάθε άποψη πολιτική ελίτ, η οποία κατά κανόνα ούτε βιώνουν και συχνά ούτε ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν πραγματικά το δράμα που βιώνουν τα μικρομεσαία στρώματα, συνεπεία της τρομακτικής ανόδου του ενεργειακού κι όχι μόνο κόστους.<br /><br />Αυτή η κατάσταση επηρεάζει και την ελληνική εθνική ασφάλεια, αφού μεταξύ άλλων θέτει σε κίνδυνο και την προσπάθεια επανεξοπλισμού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Η ανησυχία είναι διάχυτη στη στρατιωτική ηγεσία. Φοβάται ότι οι πληθωριστικές πιέσεις και η ανάγκη επιδότησης των νοικοκυριών για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα επιβίωσης, αργά ή γρήγορα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στον αμυντικό τομέα.<br /><br />Έστω και με τραγική καθυστέρηση, η ελληνική κυβέρνηση, πιεζόμενη από τη συγκυρία κι αφού ένιωσε το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της, επανήλθε στον δρόμο της λογικής, την οποία κακοποιούσε συστηματικά το προηγούμενο διάστημα. Ακόμα και τώρα όμως, οι ιδεοληψίες νοθεύουν το μήνυμα στη διεθνή αγορά. Πώς αλλιώς να ερμηνευθεί το ανερμάτιστο εμπορικά, πρωθυπουργικό «θα βγάλουμε μόνο φυσικό αέριο και όχι πετρέλαιο»;<br /><br />Απορούμε μετά για ποιον λόγο μεγάλες εταιρίες που προσήλθαν στον ελληνικό χώρο με υψηλότατες προσδοκίες, αποχωρούν; Οι ελπίδες περιορίζονται πλέον στο ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, να εξασφαλίσει την παρουσία αμερικανικών κολοσσών (ExxonMobil ή/και Chevron) για την αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων.<br /><br />Η τοποθέτηση του πρεσβευτή Τζέφρι Πάιατ στη θέση του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιου για θέματα Ενέργειας, η έγκριση της οποίας από το Κογκρέσο δεν αναμένεται να συναντήσει δυσκολίες, αποτυπώνει τη σημασία που αποδίδει η Ουάσιγκτον στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου για την ενεργειακή ασφάλεια του Δυτικού Κόσμου.<br /><br />Η πολυδιάστατη εμπειρία του σε ολόκληρο τον άξονα αστάθειας από την Ουκρανία μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο και η καλή κατανόηση των θέσεων όλων των εμπλεκομένων, καθιστά την παρουσία του σημαντική. Προφανώς, ο Λευκός Οίκος ευελπιστεί να αποδειχθεί πιο αποτελεσματικός στη διαχείριση από την Βικτώρια Νούλαντ που κατάφερε να προκαλέσει πρωτεύουσες πολύ πέραν των Αθηνών.<br /><br />ΟΥΤΕ ΙΣΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΤΑΥΤΙΣΗ<br />Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι ο τρόπος χειρισμού της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Το ελληνικό συμφέρον ξεκάθαρα εξυπηρετείται από την απερίφραστη καταδίκη της εισβολής, λόγω ανάλογης εμπειρίας στην Κύπρο και λόγω των ρητών τουρκικών απειλών. Η Μόσχα, όμως, είναι ένας βαρύνουσας σημασίας παράγοντας στην περιοχή και άρα και στην εξίσωση των ελληνοτουρκικών και του Κυπριακού. Ακόμα πιο καθοριστική σημασία έχει για την ασφάλεια της ελληνικής κοινότητας και στην ίδια τη Ρωσία και στην περιοχή της Μαριούπολης, η οποία έχει περιέλθει υπό ρωσικό έλεγχο.<br /><br />Ο ισχυρισμός ότι είναι ακατάλληλη η “πολιτική ίσων αποστάσεων” είναι τουλάχιστον αφελής από τη στιγμή της σαφούς καταδίκης της ρωσικής εισβολής και της αυστηρής εφαρμογής των δυτικών κυρώσεων δεν τίθεται καν θέμα ίσων αποστάσεων. Η Ελλάδα, ωστόσο, δίνει την εικόνα αφελούς, αφού το ύφος και η εμμονή της κυβέρνησης δείχνει ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε για το πλαίσιο, εντός του οποίου “χτιζόταν” επί χρόνια η σημερινή πολεμική σύγκρουση.<br /><br />Πλαίσιο που δεν οικοδομήθηκε με ιδεαλιστικές ανησυχίες περί της τήρησης του δικαίου, αλλά με τον ψυχρό και κυνικό υπολογισμό γεωστρατηγικών συμφερόντων Δύσης και Ρωσίας. Άρα και σε αυτή την περίπτωση, η στάση της Αθήνας αποκαλύπτει χώρα που δεν αντιλαμβάνεται (στην καλύτερη περίπτωση) τον τρόπο που επηρεάζονται τα εθνικά συμφέροντα από τη νέα σελίδα που έχει ήδη ανοιχτεί στη σύγκρουση μεταξύ των ισχυρών.<br /><br />Η στάση της Αθήνας δείχνει ένα κράτος που επιλέγει με μονοδιάστατο τρόπο όχι μόνο την απόλυτη πρόσδεσή του στο δυτικό στρατόπεδο, αλλά και κάνει πρωταθλητισμό σε αντιρωσισμό. Κι αν το πρώτο είναι κατανοητό, το δεύτερο είναι επιβλαβές, αφού καταστρέφει ολοσχερώς τις ελληνορωσικές σχέσεις, χωρίς να προσφέρει τίποτα στο επίπεδο των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, όπως έχουμε την ευκαιρία να διαπιστώσουμε το τελευταίο διάστημα.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση είναι ταγμένη και υποχρεωμένη να υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα, όχι τα αμερικανικά. Τα αμερικανικά και νατοϊκά οφείλει να τα λαμβάνει πάντα σοβαρά υπόψη, αλλά όχι να υποκύπτει εάν αντιστρατεύονται τα ελληνικά συμφέροντα. Η στρατηγική της απόλυτης υπακοής, εξάλλου, έχει αποδειχθεί ότι δεν οδηγεί τις ΗΠΑ σε μία πολιτική “επιβράβευση” της υπάκουης Ελλάδας. Αντίθετα, η χώρα μας αντιμετωπίζεται σαν κράτος-πελάτης, το οποίο συχνά αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση. Κι αυτό αφορά άμεσα την ελληνοτουρκική διένεξη.<br /><br />ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΗΠΑ ΙΣΟΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ<br />Από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να ταυτιστεί απολύτως με τις ΗΠΑ, καλό θα ήταν να είχε φροντίσει να αποσπάσει μετρήσιμα ανταλλάγματα. Αντί γι’ αυτό, στείλαμε όπλα στην Ουκρανία και οι Αμερικανοί μας πιέζουν να στείλουμε κι άλλα, αδιαφορώντας βέβαια πως έτσι θα προκύψουν μεγάλα κενά στην άμυνα κυρίως των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Πέραν του ότι είναι παράλογο να ζητούνται όπλα ενταγμένα στον αμυντικό σχεδιασμό χωρίς να αντικαθίστανται άμεσα, καλό θα ήταν η Αθήνα να συνειδητοποιήσει ότι εάν εξασφαλίσει σημαντικά ανταλλάγματα θα έχει και ένα επιχείρημα έναντι της Μόσχας.<br /><br />Είναι άλλο πράγμα το να πεις στη Μόσχα: «ιδού τι εξασφάλισα ως ανταλλάγματα για τη στάση μου κι άλλο να της κάνεις κήρυγμα για διεθνή νομιμότητα που δείχνει αδυναμία κατανόησης των γεωστρατηγικών αιτιών της σύγκρουσης που έχει πιόνι και θύμα την Ουκρανία. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τα άλλα κράτη-εταίρους. Αυτά ας τα λάβει υπόψη ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ. Άλλο τι και πως θα ειπωθεί σε δημόσιες παρεμβάσεις κι άλλο οι συζητήσεις με τους επιτελείς του Λευκού Οίκου.<br /><br />Και επειδή ενέργεια και άμυνα βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας, ας αντιληφθούν, έστω και την ύστατη ώρα, ότι μπορούν να διασυνδεθούν. Μπορεί η ελληνική άμυνα να θωρακιστεί όπως πρέπει, εάν οι ΗΠΑ αποδείξουν ότι είναι σύμμαχοι και όχι μόνο προμηθευτές. Πώς γίνεται; Με χαμηλότοκη, μη εμπροσθοβαρή δανειοδότηση εκτέλεσης συγκεκριμένων εξοπλιστικών, σε συνδυασμό με τη συμμετοχή αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων.<br /><br />Αρκεί στις ΗΠΑ να μη θεωρούν “λύση” το να νομιμοποιήσουν την Τουρκία σε ρόλο “νονού” στην περιοχή, που θα παίρνει μερίδιο από πλούτο που δεν της ανήκει για να κάθεται φρόνιμα! Εάν η Αθήνα αντιλαμβανόταν ότι η γλώσσα των συμφερόντων προηγείται της φιλολογίας περί διεθνούς νομιμότητας, ιδίως όταν αντιμετωπίζεις την Τουρκία, θα είχε διαμορφώσει άλλες συνθήκες, “σφίγγοντας τα λουριά” στην Άγκυρα έγκαιρα.<br /><br />Θα είχε, επίσης, αποδείξει παράλληλα ότι δεν διστάζει να αναλάβει και ρίσκο για την υπεράσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Αν δει κανείς την πολιτική της Ελλάδας απέναντι στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία και την αντίστοιχη στάση της απέναντι στην Τουρκία εκπλήσσεται. Και στις δυο περιπτώσεις, η Ελλάδα ταυτίζεται με τις ΗΠΑ άτσαλα. Η εικόνα δεν είναι διόλου κολακευτική, αλλά το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η εικόνα, αλλά οι συνέπειές της…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενέργεια & Άμυνα: Διασύνδεση στην Ουάσιγκτον… τα ανταλλάγματα ΗΠΑ βοηθούν και τα ελληνορωσικά;

Του Ζαχαρία Μίχα Η ελληνική εξωτερική πολιτική πάσχει από χρόνιες παθογένειες. Αυτό δεν επιτρέπει να οριστεί θεσμικά τί συνιστά ελληνικό εθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα γίνουν οι Νήσοι του Σολομώντα μια “νέα Ουκρανία” και η Κίνα ο εφιάλτης της Αυστραλίας;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/CHINA-AUSTRALIA-SOLOMON-ISLANDS-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Μια εξαιρετικά περίεργη υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, με το ενδιαφέρον να στρέφεται στο αν και κατά πόσον σχετίζεται με τη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Η Αυστραλία, διά του υπουργού Άμυνας Πίτερ Ντάτον, δήλωσε ότι δεν μπορεί να επιτραπεί στην Κίνα να δημιουργήσει ναυτικές βάσεις στα νησιά του Σολομώντα, «στο κατώφλι» της χώρας των καγκουρό.<br /><br />Είχαν προηγηθεί δηλώσεις του Αυστραλού πρωθυπουργού Σκοτ Μόρισον που χαρακτήρισε «κόκκινη γραμμή» τη χρησιμοποίηση της συμφωνίας για την επέκταση του κινεζικού στρατιωτικού αποτυπώματος στην περιοχή, αναφέροντας ότι αυτό αφορά και τις ΗΠΑ πέραν της Νέας Ζηλανδίας, πέραν κυβερνήσεων μικρών νησιωτικών χωρών της περιοχής όπως της Παπούα Νέα Γουινέα και των νήσων Φίτζι.<br /><br />Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζόις Μπάρναμπι, προχώρησε ένα βήμα πιο κάτω, λέγοντας ότι οι νήσοι του Σολομώντα «θέτουν την κυριαρχία [sovereignty] τους σε κίνδυνο» με αυτή τη συμφωνία. Μια δήλωση που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο, η απειλή αυτή να προέρχεται από τους Κινέζους, χωρίς να αποκλείει όμως και από τους Αυστραλούς…<br /><br />INTELLIGENCE FAILURE…<br />Η αυστραλιανή αντιπολίτευση ασκεί ήδη σκληρή κριτική στην κυβέρνηση Μόρισον, κατηγορώντας την ότι απέτυχε να αποτρέψει τη δυσμενή εξέλιξη. Κατά συνέπεια, το σύνολο του πολιτικού κόσμου βλέπει αρνητικά τη συμφωνία των Κινέζων με τις νήσους του Σολομώντα, ενώ εγείρεται και ένα ζήτημα αποτυχίας των μυστικών υπηρεσιών (intelligence failure).<br /><br /><div>Ήδη, η αυστραλιανή αντιπολίτευση επισημαίνει το λάθος «μείωσης της χρηματοδότησης του περίγυρου» με ό,τι αυτό μπορεί να υπονοεί. Αυτή η αυστραλιανή αποτυχία αποτελεί αυτόματα απόδειξη τηςικανότητας των Κινέζων να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους με απόλυτη μυστικότητα.<br /><br />Τι ήταν όμως αυτό που προκάλεσε την κινητοποίηση των Αυστραλών; Σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, τον περασμένο Μάρτιο, ο επικεφαλής της Αστυνομίας των Νήσων του Σολομώντα, Άντονι Γουίκι, υπέγραψε συμφωνία με το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως της Κίνας, για τη διασφάλιση της τάξης στις νήσους και την… προστασία της ζωής των πολιτών τους!<br /><br />Κινέζικη τεχνογνωσία στον τομέα από μόνο του θα αποτελούσε «αστείο» από τη δυτική οπτική γωνία. Όμως μια πρόβλεψη στη συμφωνία, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου στο στρατηγικό επίπεδο. Με τη συναίνεση της κυβέρνηση των νήσων του Σολομώντα, θα μπορούν να ναυλοχούν κινεζικά πλοία στα λιμάνια τους. Κι από τη στιγμή που η διατύπωση είναι γενικόλογη, τα πλοία αυτά θα μπορούσαν να ανήκουν στο κινεζικό Ναυτικό…<br /><br />Τυπικά, η συμφωνία δεν αναφέρει δημιουργία στρατιωτικής βάσης. Ούτε όμως και την αποκλείει, ενώ δεν είναι γνωστό εάν υπάρχει ή όχι κάποιο απόρρητο τμήμα σε αυτήν. Οι προθέσεις των Κινέζων θεωρούνται στην Αυστραλία εξ ορισμού ύποπτες. Εξ ου και η κινητοποίηση.<br /><br />Τον Μάιο 2021, οι Κινέζοι είχαν υπογράψει συμφωνία με το νησιωτικό κράτος Κιριμπάτι στον Ειρηνικό, για την αναβάθμιση διαδρόμου απογείωσης – προσγείωσης αεροσκαφών μήκους δύο χιλιομέτρων στο απομονωμένο νησί Καντόν (κοραλλιογενής Ατόλη μεταξύ Ασίας και Αμερικής), 3.000 νοτιοδυτικά της Χαβάης, με το αιτιολογικό της αναβάθμισης των υποδομών στους τομείς των μεταφορών και του τουρισμού.<br /><br />Ας δούμε την υπόθεση λίγο πιο συστηματικά. Το να αποκτήσουν δυνατότητα ελλιμενισμού κινεζικά πολεμικά πλοία σε απόσταση 7.731 χιλιομέτρων από την ηπειρωτική Κίνα και μόλις 3.280 από την Αυστραλία, συνιστά αυτόματα, σοβαρό θέμα εθνικής ασφαλείας για τους Αυστραλούς. Έχουν κάθε λόγο να αντιμετωπίζουν την εξέλιξη ως προοίμιο της δημιουργίας κινεζικής ναυτικής βάσης και να αντιδρούν, προτού η υπόθεση λάβει μη αναστρέψιμη δυναμική.</div><div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/tha-ginoyn-oi-nisoi-toy-solomonta-mia-quot-nea-oykrania-quot-kai-i-kina-nea-rosia/solomon-islands-australia-melanesia"><img height="416" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/SOLOMON-Islands-AUSTRALIA-MELANESIA.jpg" width="640" /></a><br /><br />Οι Κινέζοι, εξάλλου, πάντα έψαχναν προωθημένες ναυτικές βάσεις που θα τους επέτρεπαν να διατηρούν πολεμικά πλοία που θα προστάτευαν τις εμπορικές οδούς, ενώ παράλληλα θα βρίσκονταν εκτός μιας δυσμενούς στρατηγικά γεωγραφικής θέσης (Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϊβάν, Κορέα, Ιαπωνία) που περιορίζει την έξοδο της Κίνας στην ανοιχτή θάλασσα και τουλάχιστον θεωρητικά, την καθιστά ευάλωτη σε ενδεχόμενο ναυτικό αποκλεισμό.<br /><br />Ένα παράδειγμα η βάση Γκουαντάρ στο Πακιστάν, δίπλα στην είσοδο του Κόλπου, στην οδό εμπορικής προώθησης των κινεζικών προϊόντων στις δυτικές αγορές. Εξάλλου, έχουν φροντίσει να εξασφαλίσουν την παρουσία τους στην ανατολική Αφρική, με σημαντική βάση στο Τζιμπουτί, στο στενό δηλαδή που χωρίζει τον Κόλπο του Άντεν από την Ερυθρά θάλασσα, που ελέγχει την πρόσβαση στη διώρυγα του Σουέζ και από εκεί στο κατώφλι της Ευρώπης.<br /><br />Δυνητικό θέμα ασφαλείας τίθεται και για την Παπούα Νέα Γουινέα, όπου τον περασμένο Φεβρουάριο, ο αμερικανικός ενεργειακός κολοσσός ExxonMobil υπέγραψε συμφωνία για την αξιοποίηση του κοιτάσματος P’nyang (υπάρχουν και άλλες παρόμοιες) με εκτιμώμενη περιεκτικότητα 12+ τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου. Να υπενθυμιστεί ότι μέχρι τον Οκτώβριο του 2021, η Αυστραλία διατηρούσε συμφωνία με την Παπούα Νέα Γουινέα, στο έδαφος της οποίας είχε δημιουργηθεί κέντρο κράτησης μεταναστών, που είχαν στόχο την εγκατάσταση στην Αυστραλία…<br /><br />ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ – ΝΑΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΝΗΣΟΙ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ – ΚΙΝΑ “ΔΙΚΑΙΩΜΑ”<br />Αυτό που έχει όμως μεγάλο ενδιαφέρον και συνδέει αυτό το υποψήφιο νέο «θερμό σημείο» σε έναν πλανήτη που ήδη βρίσκεται σε σοβαρή αναταραχή, είναι το επιχείρημα των Αυστραλών, περί του δικαιώματος ή μη των Κινέζων να δημιουργήσουν ναυτική βάση «στο κατώφλι» της Αυστραλίας. Αυτό προσομοιάζει με τη διατύπωση ενός δόγματος αντίστοιχου του «δόγματος Μονρόε» των ΗΠΑ (1823), που απαγόρευε την πρόσβαση (δημιουργία αποικιών) και στρατηγική αξιοποίηση του δυτικού ημισφαιρίου από οποιονδήποτε πέραν των Αμερικανών και των Ευρωπαίων!<br /><br />Κι επειδή η γεωγραφία της περιοχής του Ειρηνικού είναι συγκεκριμένη, θεωρείται εξαιρετικά απίθανο η Ιαπωνία να μην εκφράσει «κατανόηση» για την αυστραλιανή θέση. Η δε υπογραφή της αγγλοσαξονικής συμφωνίας AUKUS, εμπλέκει εκ των πραγμάτων στην υπόθεση τις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Άρα οι αναφορές των Αυστραλών κυβερνητικών αξιωματούχων είναι τουλάχιστον εύσχημες.<br /><br />Εάν όμως γίνει αποδεκτή η –κατανοητή στρατηγικά– επιχειρηματολογία των Αυστραλών, εγείρεται σαφές ζήτημα για την αμερικανική – νατοϊκή επιχειρηματολογία στο ζήτημα της Ουκρανίας! Έχοντας εγγενώς πλούσιο αποσταθεροποιητικό δυναμικό, πρόκειται για ένα υποψήφιο θερμό σημείο που χρήζει συστηματικής παρακολούθησης.<br /><br />Θα είχε ενδιαφέρον η τοποθέτηση όσων υποστήριξαν «το δικαίωμα της Ουκρανίας να μπει στο ΝΑΤΟ εάν το επιθυμεί». Παρόμοιο δικαίωμα δεν έχουν και οι νήσοι του Σολομώντα; Όπως έχει υποστηρίξει ο υπογράφων, όσο κατανοητό πρέπει να γίνει το δικαίωμα αυτό, άλλο τόσο κατανοητό είναι και το δικαίωμα χωρών που αισθάνονται απειλή από μια εξέλιξη, να λάβουν μέτρα αυτοπροστασίας. Οι αποστάσεις βέβαια είναι διαφορετικές στον Ειρηνικό από την Ευρώπη. Επίσης, στην περίπτωση των νήσων του Σολομώντα, αυτός που εκφράζει ανησυχίες ασφαλείας συνεπεία ανάμειξης τρίτου, είναι δυτικό έθνος.<br /><br />Το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν στο σκεπτικό του Πεκίνου υπάρχει όντως και η παράμετρος Ουκρανία. Εάν δηλαδή πρόκειται για μια κίνηση που στόχο έχει να βοηθήσει διπλωματικά τη Μόσχα, αν και σαφέστατα επιχειρεί κατά προτεραιότητα να θέσει στο τραπέζι θέματα τα οποία αφορούν την κινεζική εθνική ασφάλεια. Δηλαδή, το πιθανότερο είναι η Κίνα να αξιοποιεί προς όφελός της τη συγκυρία και το δυτικό επικοινωνιακό αφήγημα.<br /><br />Η πολυπλοκότητα του σημερινού κόσμου εκθέτει την απρονοησία όσων δεν την αντιλαμβάνονται σε βάθος και επιλέγουν να ταυτιστούν άκριτα με τη μια ή την άλλη πλευρά μιας διένεξης, χωρίς να έχουν πρώτα υπολογίσει κυνικά και αποστασιοποιημένα, ζητήματα που εγείρονται για τα εθνικά συμφέροντα της δικής τους χώρας.<br /><br />Η υπόθεση των νήσων του Σολομώντα αποτελεί παράλληλα απόδειξη του πως μια μικρή χώρα μπορεί να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Στην περίπτωση των νησιωτικών συμπλεγμάτων του Ειρηνικού, η ενδημική διαφθορά διευκολύνει την απόκτηση πρόσβασης ισχυρών χωρών με στρατηγικά κίνητρα. Όχι πως αυτή η παράμετρος λείπει από τον ευρωπαϊκό χώρο, μηδέ της Ουκρανίας εξαιρουμένης. Εάν δεν την αφορά και περισσότερο από άλλες χώρες.<br /><br />Ωστόσο και στις δυο περιπτώσεις, στην «πλάτη» των μικρών χωρών θα παιχτούν σενάρια που αφορούν τον πλανητικό γεωστρατηγικό ανταγωνισμό των ισχυρών. Σενάρια που μπορούν να τις καταστρέψουν. Η περίπτωση της Ουκρανίας δίνει μια ιδέα για το ποια μπορεί να είναι η τύχη τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θα γίνουν οι Νήσοι του Σολομώντα μια “νέα Ουκρανία” και η Κίνα ο εφιάλτης της Αυστραλίας;

Του Ζαχαρία Μίχα Μια εξαιρετικά περίεργη υπόθεση βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, με το ενδιαφέρον να στρέφεται στο αν και...

Διαβάστε την συνέχεια