Φιάσκο. Το F-35 το «όπλο-θαύμα» καταρρέει. Υποταγή ΗΠΑ… στην υπεροχή των κινεζικών J-20 και J-35.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1b8d77b9a5ed52366103ef99ae796d3a_XL.jpg?v=2" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το F-35 δεν είναι πραγματικό μαχητικό, είναι ένα ακριβοπληρωμένο gadget γεμάτο ευπάθειες</span></h3>Το F-35, το μαχητικό πέμπτης γενιάς που παρουσιάστηκε ως τεχνολογικό θαύμα και εγγύηση υπεροχής των ΗΠΑ στους αιθέρες, μετατρέπεται σε σύμβολο καθυστερήσεων, τεχνικών προβλημάτων και γεωπολιτικής αμηχανίας.<br />Την ώρα που η Κίνα απογειώνει ήδη δύο μαχητικά έκτης γενιάς, η ναυαρχίδα της Lockheed Martin παραμένει καθηλωμένη σε προβλήματα λογισμικού και εξοπλισμού.<br />Οι ελπίδες για την περίφημη αναβάθμιση Block 4 θρυμματίζονται, και μαζί τους η εικόνα της αμερικανικής στρατιωτικής υπεροχής.<br /><br />Καθυστερεί η αναβάθμιση<br /><br />Οι προσπάθειες αναβάθμισης του F-35 στο πρότυπο Block 4 συναντούν συνεχώς αυξανόμενες καθυστερήσεις: θα χρειαστούν ακόμα δύο χρόνια για την ανάπτυξη και εγκατάσταση των προβλεπόμενων βελτιώσεων, παρά τη σημαντική μείωση του εύρους του εκσυγχρονισμού, αναφέρει νέα έκθεση του Government Accountability Office (GAO) των ΗΠΑ, όπως μεταδίδει το αμερικανικό στρατιωτικό περιοδικό Military Watch Magazine.<br />Η έκθεση βασίζεται σε έλεγχο του προγράμματος F-35 που πραγματοποιήθηκε από το συγκεκριμένο όργανο και αποτυπώνει την εικοσαετή ιστορία σοβαρών καθυστερήσεων και αδυναμιών, καθώς και τη συχνή «αποδυνάμωση» των απαιτήσεων για τα χαρακτηριστικά του προκειμένου να μειωθούν οι προθεσμίες.<br /><br />Άγνωστα κόστη<br /><br />Και τα δύο περιστατικά προκάλεσαν σημαντική αρνητική δημοσιότητα για το F-35, το οποίο έχει επικριθεί για τη χαμηλή αξιοπιστία του και την περιορισμένη ετοιμότητά του για πάνω από μια δεκαετία.Στην έκθεση σημειώνεται ότι το Block 4 θα έχει πλέον «λιγότερες δυνατότητες, θα αντιμετωπίσει καθυστερήσεις και άγνωστα κόστη».<br />Αυτές οι καθυστερήσεις συμβαίνουν ενώ η Πολεμική Αεροπορία της Κίνας ενισχύεται κάτι που καθιστά την αναβάθμιση του F-35 όλο και πιο επείγουσα.<br />Σύμφωνα με την έκθεση του GAO, το πρόγραμμα F-35 εξακολουθεί να δυσκολεύεται να ολοκληρώσει την εδώ και καιρό καθυστερημένη τεχνολογική αναβάθμιση Technology Refresh 3 (TR-3), η οποία παρέχει την υπολογιστική ισχύ και το λογισμικό για τις νέες βελτιώσεις του Block 4.<br />«Σύμφωνα με εκπροσώπους του προγράμματος, η Lockheed Martin σχεδιάζει να ξεκινήσει τις παραδόσεις πλήρως επιχειρησιακών αεροσκαφών με TR-3, που θα επιτρέψουν την υλοποίηση των δυνατοτήτων του Block 4, το 2026 — κάτι που σημαίνει καθυστέρηση τριών ετών λόγω προβλημάτων στο hardware και το λογισμικό», αναφέρεται στην έκθεση.<br /><br />Στα τέλη Ιουλίου, αναφέρθηκε ότι η ινδική κυβέρνηση είχε ενημερώσει τους Αμερικανούς αξιωματούχους για την έλλειψη ενδιαφέροντος της να προμηθευτεί το μαχητικό F-35.Προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα<br /><br />Επιπλέον, σημειώνεται ότι τα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα συνεχίζουν να επηρεάζουν την παραγωγή των αεροσκαφών και των κινητήρων, οδηγώντας σε όλο και πιο καθυστερημένες παραδόσεις.<br />Όλες οι δυνατότητες που επρόκειτο αρχικά να υλοποιηθούν στο F-35 Block 4 στα μέσα της δεκαετίας του 2020, τώρα μεταφέρονται στις αρχές της δεκαετίας του 2030.<br />Σε έκθεση του Director of Operational Test and Evaluation στις αρχές του 2025 αναφερόταν ότι το F-35 «εξακολουθεί να μην πληροί» τα πρότυπα που ορίστηκαν στο αρχικό έγγραφο για την ανάπτυξη δυνατοτήτων, ενώ επίσης σημειωνόταν ότι «η βελτίωση και διατήρηση των επιδόσεων αξιοπιστίας του αεροσκάφους είναι ιδιαίτερα δύσκολη».<br /><br />Πιο αβέβαιο το μέλλον των F-35<br /><br />Το μέλλον του προγράμματος F-35 γίνεται όλο και πιο αβέβαιο, καθώς τόσο η Κίνα όσο και οι ΗΠΑ φαίνεται να προετοιμάζονται για την ένταξη των πρώτων μαχητικών έκτης γενιάς στις αρχές της δεκαετίας του 2030.<br />Η Κίνα έχει ήδη γίνει η πρώτη χώρα στον κόσμο που παρουσίασε μαχητικό έκτης γενιάς: πλάνα που δημοσιεύτηκαν στις 26 Δεκεμβρίου έδειξαν αεροσκάφη από δύο διαφορετικά προγράμματα σε προχωρημένο στάδιο πρωτοτύπων.<br />Και τα δύο αυτά αεροσκάφη υποβάλλονται έκτοτε σε εντατικές δοκιμές πτήσης και αναμένεται να ενταχθούν στον στόλο στις αρχές της επόμενης δεκαετίας.<br /><br />Μια γενιά πίσω<br /><br />Η μετοχή του βασικού αναδόχου του F-35, της Lockheed Martin, κατέγραψε αισθητή πτώση μετά την παρουσίαση των κινεζικών μαχητικών, κυρίως λόγω της υψηλής πιθανότητας μείωσης της ζήτησης για το F-35, το οποίο θα παραμείνει «μια γενιά πίσω».<br />Η αναμενόμενη σοβαρή καθυστέρηση και τα προβλήματα στην ανάπτυξη του αμερικανικού μαχητικού έκτης γενιάς F-47 οδήγησαν τη Lockheed Martin στην πρόταση ενός βελτιωμένου μοντέλου του F-35, που ονομάστηκε «5+ γενιά», στο οποίο θα ενσωματωθούν ορισμένες τεχνολογίες έκτης γενιάς ως εναλλακτική λύση.<br /><br />Ισορροπία δυνάμεων<br /><br />Ωστόσο, τα σοβαρά μειονεκτήματα όλων των προηγούμενων προσπαθειών ουσιαστικής αναβάθμισης του F-35, συμπεριλαμβανομένων των καθυστερήσεων στην επίτευξη του προτύπου Block 4, δημιουργούν μεγάλες πιθανότητες ότι οι πιο φιλόδοξοι εκσυγχρονισμοί δεν θα θεωρηθούν βιώσιμοι.<br />Το μέλλον του προγράμματος F-35 έχει ιδιαίτερη σημασία για την ισορροπία δυνάμεων σε διάφορες περιοχές του κόσμου, καθώς πρόκειται όχι μόνο για το μεγαλύτερο εξοπλιστικό πρόγραμμα στην ιστορία, αλλά και για το μοναδικό μαχητικό πέμπτης γενιάς παγκοσμίως που παράγεται σε αξιοσημείωτες ποσότητες εκτός Κίνας και συγκρίνεται σε δυνατότητες με τα κινεζικά J-20 και J-35.<br /><br />Αρνητική δημοσιότητα<br /><br />Πρόσφατα, μόλις τον περασμένο Αύγουστο ένα βρετανικό F-35B πραγματοποίησε έκτακτη προσγείωση στην Ιαπωνία.<br />Το Υπουργείο Άμυνας της Ιαπωνίας επιβεβαίωσε πως το αεροσκάφος αναγκάστηκε να προσγειωθεί λόγω «βλάβης» και ότι επιχειρούσε από το βρετανικό αεροπλανοφόρο HMS Prince of Wales.<br />Το περιστατικό συνέβη λίγες ημέρες μετά την αναγκαστική προσγείωση ενός βρετανικού F-35B στο αεροδρόμιο Thiruvananthapuram στη νότια Ινδία στις 14 Ιουνίου.<br />Το αεροσκάφος παρέμεινε καθηλωμένο για 39 ημέρες , καθώς όλες οι προσπάθειες αποκατάστασης της αεροπορικής του καταλληλότητας απέτυχαν.<br />Η παρατεταμένη ακινησία του αεροσκάφους στην Ινδία προκάλεσε χλεύη από χρήστες του διαδικτύου και τοπικά μέσα ενημέρωσης και θεωρήθηκε ως περαιτέρω πλήγμα στη δημοτικότητα του μαχητικού, την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εντείνει τις προσπάθειες προώθησής του στη χώρα.<br /><br />To Νέο Δελχί απέρριψε με πάταγο την προμήθεια F-35<br /><br />Ακολουθώντας την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Νέου Δελχί, το Υπουργείο Άμυνας της Ινδίας ακύρωσε τα σχέδια για την αγορά αμερικανικών αεροσκαφών ανθυποβρυχιακού πολέμου P-8I.<br />Παραμένει ασαφές αν τα προβληματικά αεροσκάφη F-35 του βρετανικού στρατού θα θεωρηθούν ως αποτέλεσμα επιχειρησιακών ελλείψεων ή ως αντανάκλαση ελλείψεων του ίδιου του αεροσκάφους.<br />Σοβαρά ερωτήματα έχουν προκύψει σχετικά με το επίπεδο εκπαίδευσης των Βρετανών πιλότων και του προσωπικού συντήρησης στο χειρισμό του F-35, ιδιαίτερα μετά την συντριβή ενός από τα αεροσκάφη στην Μεσόγειο τον Νοέμβριο του 2021.<br />Η αμφιβολία για την αξιοπιστία του F-35 μπορεί να πλήξει τις μελλοντικές του προοπτικές εξαγωγών.<br /><br />Δισεκατομμύρια δολάρια<br /><br />Το F-35, το καμάρι των Αμερικανών κοστίζει περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια ανά μονάδα, με εκτιμώμενο κόστος κύκλου ζωής άνω των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.<br />Κι όμως, δεν μπορεί να πετάξει συνεχόμενα σε υπερηχητική ταχύτητα, αντιμετωπίζει συνεχώς σφάλματα λογισμικού και το σύστημά του υπερθερμαίνεται σε σημείο που ο Πεντάγωνο έχει απαγορεύσει πτήσεις σε υπερηχητικές ταχύτητες άνω των λίγων λεπτών.<br />Όταν το συγκεκριμένο βρετανικό F-35 καθηλώθηκε στο αεροδρόμιο της Thiruvananthapuram στην Ινδία, χρειάστηκαν 14 τεχνικοί που έφτασαν από το Ηνωμένο Βασίλειο για να επισκευάσουν ένα πρόβλημα στα υδραυλικά και στο βοηθητικό σύστημα ισχύος.<br />Μια χώρα με μακρά παράδοση στην αεροπορική τεχνολογία δεν μπορούσε να θέσει σε πτήση το πιο προηγμένο αεροσκάφος της, λόγω ενός«ελαφριού αέρα τον Ινδικό Ωκεανό».<br /><br />Τεχνολογία για επίδειξη, όχι για πόλεμο<br /><br />Το F-35 δεν είναι πραγματικό μαχητικό, είναι ένα ακριβοπληρωμένο gadget γεμάτο ευπάθειες.<br />Με την ηλεκτρονική του «νοημοσύνη» (avionics) να παρουσιάζει συνεχώς σφάλματα και το λογισμικό του να συγκρίνεται δυσμενώς ακόμα και με το περιβόητο Microsoft Windows ME, δύσκολα εμπνέει εμπιστοσύνη σε κράτη που θέλουν να τοποθετήσουν την εθνική τους άμυνα στην αιχμή της τεχνολογίας.<br />Ο κινητήρας Pratt & Whitney F135 αποδίδει με αξιοπιστία αντίστοιχη ενός παλιού «Yugo σε χιονοθύελλα της Σιβηρίας» όπως σχολιάζουν οι ειδικοί, ενώ οι τεχνικές του δυσλειτουργίες επεκτείνονται σε όλα τα επίπεδα: από το radar μέχρι τον μηχανισμό κάθετης απογείωσης (στην έκδοση F-35B).<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Φιάσκο. Το F-35 το «όπλο-θαύμα» καταρρέει. Υποταγή ΗΠΑ… στην υπεροχή των κινεζικών J-20 και J-35.

Το F-35 δεν είναι πραγματικό μαχητικό, είναι ένα ακριβοπληρωμένο gadget γεμάτο ευπάθειες Το F-35, το μαχητικό πέμπτης γενιάς που παρουσιάστη...

Διαβάστε την συνέχεια

Συγκλονιστική διαρροή. Οι «Πρόθυμοι» θέλουν μερίδιο σε Ουκρανία - Πώς δίνουν... Κριμαία, Donbass, Kherson, Zaporizhia σε Ρωσία.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ca194668081c66a40203ecae15934d9b_XL.jpg?v=2" /><br /><br /><div>Ο όρος των Προθύμων για να παραχωρήσουν εδάφη στη Ρωσία είναι να αναπτυχθεί στο ουκρανικό έδαφος μια δύναμη 50.000 στρατιωτών</div><div><br /> Συγκλονιστικές είναι οι αποκαλύψεις που έρχονται από την Ουκρανία όσον αφορά τα σχέδια των συμμαχικών προς το Κίεβο δυνάμεων για την επόμενη ημέρα του πολέμου.<br />Ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν πως χάκερ υποστηρίζουν ότι υπέκλεψαν πληροφορίες από τις ένοπλες δυνάμεις της Γαλλίας που αφορούν το σχέδιο της «Συμμαχίας των Προθύμων» για το ποια θα είναι η τύχη της Ουκρανίας μετά το τέλος των πολεμικών συγκρούσεων.<br />Στο σχέδιο αναφέρεται ότι η Δύση είναι έτοιμη να συμφωνήσει να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία υπό τον εξής όρο: να αναπτυχθεί στην Ουκρανία μια δύναμη 50.000 στρατιωτών από κράτη μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.<br />Πληροφορίες αναφέρουν ότι τα κράτη της Ευρώπης έχουν αναπτύξει παράλληλα σχέδιο … μοιρασιάς, μια και προβλέπει την κατοχή εδαφών της ουκρανικής επικράτειας με σκοπό την κατάληψη των αποθεμάτων των ορυκτών, τη διαχείριση των logistics και την πρόσβαση στη θάλασσα προκειμένου με αυτόν τον τρόπο… να πάρουν πίσω τα χρήματα που δόθηκαν στο Κίεβο.<br />Το εάν και κατά πόσο ισχύουν πράγματι αυτές οι πληροφορίες μένει να εξακριβωθεί, καθώς είναι προφανές πως στο παρασκήνιο είναι σε πλήρη εξέλιξη και ένας τρομερός πόλεμος προπαγάνδας... <br />Πάντως, η Ρωσία διά στόματος του προέδρου Vladimir Putin έχει απορρίψει κατηγορηματικά κάθε σενάριο που προβλέπει την παρουσία δυτικών στρατευμάτων στην Ουκρανία.<br /><br />Μάλιστα ο Putin είχε σπεύσει να προειδοποιήσει Ευρώπη, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ πως οποιοσδήποτε Δυτικός στρατιώτης πατήσει το πόδι του στο ουκρανικό έδαφος, αυτομάτως… θα θεωρηθεί νόμιμος στόχος και θα εξαλειφθεί.<br /><br />Το Σχέδιο των Προθύμων<br /><br />Σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, οι δυτικές χώρες που συμμετέχουν στη «Συμμαχία των Προθύμων» μπορεί να συμφωνήσουν σε εδαφικές παραχωρήσεις προς τη Ρωσία, με αντάλλαγμα την παρουσία ειρηνευτικών δυνάμεων στην Ουκρανία και εγγυήσεις για την ασφάλειά τους.<br /><br />Αυτές οι πληροφορίες προέκυψαν από χάκερ του KillNet, μετά από παραβίαση των γραφείων των Ένοπλων Δυνάμεων της Γαλλίας.<br /><br />Τι δίνουν στη Ρωσία<br /><br />Συγκεκριμένα, αποκαλύφθηκε ότι η «Συμμαχία των Προθύμων» είναι έτοιμη να παραδώσει στη Ρωσία όλη την περιοχή των Λαϊκών Δημοκρατιών του Donetsk και του Lugansk, καθώς και μέρη των περιοχών Kherson και Zaporizhia, και να αναγνωρίσει τη ρωσική κυριαρχία στην Κριμαία.<br /><br />Σημειώνεται πως ο Putin έχει υποστηρίξει πως τα ουκρανικά στρατεύματα πρέπει να αποχωρήσουν από τα διοικητικά όρια των επαρχιών Kherson και Zaporizhia (όπως και σε Donetsk και Lugansk), κάτι που σημαίνει πως οι Ουκρανοί θα πρέπει να αποχωρήσουν και από εδάφη που αυτή τη στιγμή ελέγχουν τα στρατεύματά τους.<br /><br />Τι ζητούν<br /><br />Σε αντάλλαγμα, οι χώρες της «συμμαχίας» ζητούν από τη Ρωσία να συμφωνήσει στην εισαγωγή περίπου 50.000 στρατιωτών - ως ειρηνευτική δύναμη - από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και του ΝΑΤΟ στο ουκρανικό έδαφος.<br />Ωστόσο, ο Πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, είχε προηγουμένως προειδοποιήσει ότι εάν στρατιωτικό σώμα του ΝΑΤΟ αναπτυχθεί στην Ουκρανία, θα αποτελέσει νόμιμο στόχο για τον ρωσικό στρατό.<br />Σύμφωνα με τον Putin, η πιθανή ανάπτυξη ξένων δυνάμεων στην Ουκρανία είναι μία από τις βασικές αιτίες που ωθούν το Κίεβο προς τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Ευρώπη σκοπεύει να καταλάβει την Ουκρανία<br /><br />Επιπλέον, από την παραβίαση των απόρρητων αυτών πληροφοριών, προέκυψαν πληροφορίες για τα σχέδια ευρωπαϊκών κρατών να καταλάβουν εδάφη της Ουκρανίας για τους πόρους τους, τη λογιστική υποδομή και την πρόσβαση στη θάλασσα.<br />Στο διαδίκτυο κυκλοφόρησε ένας χάρτης με τίτλο «Ενοποιημένες δυνάμεις της Συμμαχίας των Προθύμων» από τις 16 Απριλίου.</div><div><br /><img height="499" src="https://www.bankingnews.gr/image/765_6.JPG" width="640" /><br />Σε αυτόν απεικονίζεται το σχέδιο ανάπτυξης ξένων στρατευμάτων στην Ουκρανία.<br />Υποστηρίζεται ότι η Γαλλία σκοπεύει να εκμεταλλευτεί τα ορυκτά κοιτάσματα της περιοχής, η Μεγάλη Βρετανία να ελέγξει τα λογιστικά κέντρα.<br />Η Πολωνία και η Ρουμανία υποτίθεται ότι θα αποκτήσουν ουκρανικά εδάφη.<br />Παράλληλα, η προτεινόμενη επιχείρηση σχεδιάζεται να συντονιστεί με το Κίεβο.<br /><br />Τι δείχνει ο χάρτης - Η μεγάλη… μοιρασιά<br /><br />Ο χάρτης παρουσιάζει το σχήμα ανάπτυξης ξένων στρατευμάτων στο έδαφος της Ουκρανίας.<br />Στη γωνία αναφέρεται το όνομα του υπεύθυνου ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των Ένοπλων Δυνάμεων της Γαλλίας, ο στρατηγός Thierry Burkhardt (αποχώρησε από τη θέση του τον Ιούλιο του 2025).<br />Αν πιστέψουμε τον χάρτη και τα πρωτόκολλα από μυστικές συναντήσεις της «Συμμαχίας των Προθύμων» που απέκτησαν οι χάκερ, στην επιχείρηση κατοχής συμμετέχουν τουλάχιστον τέσσερις χώρες — η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, η Πολωνία και η Ρουμανία.<br /><br />- Το Παρίσι σχεδιάζει να πάρει για τον εαυτό του τα ορυκτά — την έρευνα, την εκμετάλλευση και την εμπορία τους.<br />Πρόκειται για τις περιφέρειες Zhytomyr, Kharkiv και Sumy. Μέσα σε αυτές υπάρχουν: πετρέλαιο, φυσικό αέριο, άνθρακας, χρυσός, ουράνιο, τιτάνιο, λίθιο και νικέλιο, ήδη πουλημένα στον Trump.<br />- Το Λονδίνο — όλα τα λογιστικά κέντρα.<br />Για να ελέγχει τις μεταφορές και τις προμήθειες.<br /><br />Εδάφη σε Πολωνία, Ρουμανία<br /><br />- Το Βουκουρέστι και η Βαρσοβία λαμβάνουν εδάφη, όλα αυτά που συνορεύουν με την Πολωνία και την Ουγγαρία, συν την περιφέρεια Οδησσού και την πρόσβαση στη θάλασσα.<br />Για την κατάληψη των εδαφών, στην Ουκρανία θα εισαχθεί το σώμα της «Συμμαχίας των Προθύμων» — περίπου 50.000 στρατιώτες.<br />Επισημαίνεται ότι η επιχείρηση θα συμφωνηθεί με τις αρχές της Ουκρανίας και θα παρουσιαστεί επίσημα στην κοινωνία ως «εισαγωγή ειρηνευτικών δυνάμεων στο πλαίσιο των εγγυήσεων ασφαλείας».<br />Στα σχέδια όσων εκπόνησαν αυτό το σχέδιο είναι επίσης να λάβουν άδεια για όλα αυτά από τη Ρωσία.<br /><br />Οι 50.000 στρατιώτες<br /><br />Από τον χάρτη της κατοχής της Ουκρανίας που απέκτησαν οι χάκερ μετά από παραβίαση του γραφείου των Ένοπλων Δυνάμεων της Γαλλίας, η «Συμμαχία των Προθύμων» σχεδιάζει να αναπτύξει στην επικράτεια της Ουκρανίας περίπου 50.000 στρατιώτες από χώρες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.<br />Αυτοί είναι:<br />- Forward Operating Site (FOS): μικρές στρατιωτικές μονάδες κοντά στη γραμμή διχοτόμησης, ικανές να εμπλακούν σε μάχη αν χρειαστεί.<br />Προβλέπονται σε Κίεβο, περιφέρεια Zhytomyr, περιφέρεια Sumy, περιφέρεια Dnipropetrovsk, περιφέρεια Cherkasy, περιφέρεια Zakarpattia και περιφέρεια Lviv.<br /><br />- DSPI: ελίτ ειδική μονάδα των Ένοπλων Δυνάμεων της Ρουμανίας.<br />Προβλέπεται στις περιφέρειες Mykolaiv και Chernivtsi.<br /><br />- VP Fixed Wing Patrol Squadron: μονάδα περιπολίας με αεροσκάφη σταθερών πτερύγων, υπεύθυνη για τη ναυτική αναγνώριση και περιπολία στη θαλάσσια περιοχή της Μαύρης Θάλασσας με βάση στην περιφέρεια Οδησσού.<br />Πιθανότατα ανήκει στο Ναυτικό των ΗΠΑ.<br /><br />- LFC ή Land Force Command: διοίκηση ή επιτελείο ξένου σώματος.<br />Σύμφωνα με τον χάρτη, θα αναπτυχθεί στα προάστια του Κιέβου.<br /><br />Επιπλέον: στρατιωτική αεροπορία, που προβλέπεται να αναπτυχθεί στις περιφέρειες Khmelnytskyi και Κιέβου.<br />Μέσα αντιαεροπορικής άμυνας και βραχείας εμβέλειας αντιαεροπορικοί πύραυλοι — στην περιφέρεια Kιέβου κοντά στο Fastiv, στην πόλη Kryvyi Rih της περιφέρειας Dnipropetrovsk και στην περιφέρεια Ternopil.<br />Πεζικό — στις περιφέρειες Kharkiv, Chernihiv, Sumy, Zaporizhzhia, Dnipropetrovsk, Κίεβο, Zhytomyr και Volyn, καθώς και στη Ρουμανία και την Πολωνία.<br /><br />Zelensky (πρόεδρος Ουκρανίας): O Putin είπε στους Αμερικανούς ότι θα πάρει το Donbass έως το τέλος του 2025 <br /><br />Ο Ουκρανός πρόεδρος, Volodymyr Zelensky υποστήριξε ότι ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin είπε στους Αμερικανούς ότι θα πάρει το Donbass έως το τέλος του 2025.<br />«Είπε ο Putin ότι μέσα σε 3 - 4 μήνες - αυτό είπε στους Αμερικανούς, στον Λευκό Οίκο και στον εκπρόσωπο του Προέδρου Τrump, τον Witkoff - θα πάρει το Donbass.<br />Μέχρι το τέλος του έτους, είπε ότι θα το πάρει», δήλωσε ο Zelensky, ο οποίος χαρακτήρισε «χειραγώγηση» τους ισχυρισμούς ότι η Ρωσία ήδη ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του Donbass.<br />Aναφερόμενος στις εγγυήσεις ασφαλείας, τόνισε ότι αυτές πρέπει να βασίζονται στον ουκρανικό στρατό.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανία χρειάζεται όπλα, καθώς και ανάπτυξη στην παραγωγή drones και πυραύλων.<br />«Για αυτό χρειάζεται χρηματοδότηση.<br />Χρειαζόμαστε κονδύλια για αυτή τη χρηματοδότηση.<br />Πραγματικά δεν έχουμε αρκετά» επισήμανε ο Zelensky, ο οποίος απαρίθμησε ορισμένα από τα όπλα που χρειάζεται η Ουκρανία, ενώ αναφέρθηκε και στο ζήτημα των αεροσκαφών.<br />«Είναι καλύτερο να έχουμε αεροπορικούς στόλους από τους εταίρους μας.<br />Η πρότασή μας είναι να χρησιμοποιήσουμε αεροσκάφη που βρίσκονται στα σύνορα των γειτονικών χωρών του ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος.<br /><br />Διαμελίζουν την Ουκρανία σε τρεις ζώνες<br /><br />Στο σχέδιο διαμελισμού της Ουκρανίας είχε αναφερθεί ήδη από χθες και ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, Victor Orban.<br />Συγκεκριμένα, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Viktor Orban προέβλεψε ότι η Ουκρανία θα διαιρεθεί σε τρία μέρη μετά το τέλος της σύγκρουσης.<br />Ο Ρώσος στρατιωτικός ανταποκριτής Yuri Kotenok διαφωνεί με αυτή την προσέγγιση… η Ουκρανία πράγματι θα διαιρεθεί μετά το τέλος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (SVO), αλλά με διαφορετικό σενάριο.<br />Σύμφωνα με τον Viktor Orban, μετά το τέλος των εχθροπραξιών, η Ουκρανία θα χωριστεί σε τρία μέρη.<br />Κατά τη γνώμη του, αυτό σημαίνουν οι εγγυήσεις ασφαλείας που συζητά αυτή τη στιγμή η Ευρώπη.<br />Το αποτέλεσμα της διαίρεσης της Ουκρανίας θα είναι μια ρωσική ζώνη, μια ουδέτερη ζώνη και, η δυτική ζώνη.<br />Ο Ούγγρος πρωθυπουργός σημείωσε ότι η Δύση ουσιαστικά αναγνώρισε την ύπαρξη της ρωσικής ζώνης.<br />«Η ρωσική ζώνη έχει ήδη δημιουργηθεί.<br />Καλύπτει περίπου το 20% του εδάφους της Ουκρανίας», δήλωσε ο Viktor Orban.<br />Ταυτόχρονα, «τίποτα συγκεκριμένο δεν μπορεί να ειπωθεί για τα περιγράμματα και το καθεστώς της Δυτικής ζώνης», σημείωσε ο πολιτικός.<br />Σύμφωνα με τον Ούγγρο πρωθυπουργό, αυτή τη στιγμή διεξάγεται συζήτηση για τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης και πόσα χιλιόμετρα θα είναι, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για ένα πλάτος που θα εκτείνεται μεταξύ 40 και 200 χιλιομέτρων<br /><br />Θα υπάρχει μόνο Ρωσία<br /><br />Ο πολεμικός ανταποκριτής Yuri Kotenok, σχολιάζοντας τον Ούγγρο πρωθυπουργό, σημείωσε ότι, δεν θα υπάρχουν ρωσικές και ουκρανικές ζώνες στην Ουκρανία μετά το τέλος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας.<br />Δεν θα υπάρχει «ρωσικό τμήμα της Ουκρανίας», θα υπάρχει Ρωσία.<br />Και δεν θα υπάρχει ούτε «ουκρανικό» τμήμα - θα υπάρχει δυτικό τμήμα της Ρωσίας.<br />Σύμφωνα με τον Yuri Kotenok, ανεξάρτητα από το πόσες περιοχές παραμένουν επίσημα υπό τον έλεγχο του Κιέβου, «αυτό δεν θα έχει πλέον καμία σχέση με την Ουκρανία».<br />Επιπλέον, ο πολεμικός ανταποκριτής πιστεύει ότι η «πραγματική διαπραγμάτευση» για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, παρά το γεγονός ότι είναι «από πολλές απόψεις καθοριστική».<br />«Λαμβάνοντας υπόψη όχι μόνο το πλάτος της ουδέτερης ζώνης, αλλά και το ποιος θα την ελέγχει».<br /><br />Τα 4 σενάρια<br /><br />Και ενώ η μοίρα της Ουκρανίας έχει ήδη κριθεί, και απομένουν οι τελευταίες πινελιές για να σφραγιστεί, στο τραπέζι… επιστρέφει ένα ξεχασμένο ιστορικό προηγούμενο: το μοντέλο της «φινλανδοποίησης».<br />Τρία διαφορετικά σενάρια – από τη Φινλανδία του Ψυχρού Πολέμου, την Αυστρία της ουδετερότητας, μέχρι τη διχοτομημένη Κορέα – εξετάζονται ως πιθανά φινάλε για τη μεγαλύτερη στρατιωτική σύρραξη της Ευρώπης από το 1945, αν και πολλοί αναλυτές εκτιμούν πως είναι πολύ πιθανό να υπάρξει και ένα… τέταρτο σενάριο που ... υπόσχεται ένα ακόμα μεγαλύτερο σοκ για το Κίεβο.<br />Είναι όμως η παραχώρηση εδαφών το τίμημα της ειρήνης ή η αρχή μιας νέας, πιο επικίνδυνης εποχής;<br /><br />Πρότυπο για την Oυκρανία;<br /><br />Στις 18 Αυγούστου, στη σύνοδο κορυφής των ΗΠΑ, της Ουκρανίας και ευρωπαϊκών κρατών στον Λευκό Οίκο, ο πρόεδρος της Φινλανδίας Alexander Stubb αναφέρθηκε απροσδόκητα στους σοβιετο-φινλανδικούς πολέμους, κάνοντας παραλληλισμό με μια πιθανή ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία.<br />Αργότερα, απέφυγε την άμεση σύγκριση, ενώ τα φινλανδικά ΜΜΕ χαρακτήρισαν τα λόγια του ανακριβή.<br />Ωστόσο, αυτή η δήλωση έδωσε το έναυσμα για μια νέα συζήτηση: μπορεί η μεταπολεμική πορεία της Φινλανδίας - ουδέτερης, κυρίαρχης αλλά φιλικής προς τη Σοβιετική Ένωση - να αποτελέσει πρότυπο για την Ουκρανία;<br />Μέσα στη διαμάχη περί «φινλανδοποίησης», όλο και περισσότεροι ειδικοί και πολιτικοί θυμούνται και άλλα σενάρια — όπως το κορεατικό και το αυστριακό.<br />Τι σημαίνει όμως φινλανδοποίηση, γιατί ακούγεται συχνότερα το φινλανδικό μοντέλο και σε τι διαφέρει από τα υπόλοιπα.<br /><br />Η λύση του 1944<br /><br />«Βρήκαμε λύση το 1944 και νομίζω πως μπορούμε να βρούμε λύση και το 2025», δήλωσε ο πρόεδρος της Φινλανδίας Alexander Stubb κατά τη συνάντησή του με τους ηγέτες των ΗΠΑ, της Ουκρανίας και της Ευρώπης στον Λευκό Οίκο, σχολιάζοντας τις προοπτικές διευθέτησης του ουκρανικού ζητήματος.<br />Οι σοβιετο-φινλανδικοί πόλεμοι έχουν αναφερθεί ξανά στο παρελθόν — για να τονιστεί η εικόνα της Ρωσίας ως επιτιθέμενου και της Ουκρανίας ως χώρας που μάχεται για την ανεξαρτησία της.<br />Αυτή τη φορά όμως η έμφαση ήταν διαφορετική: έγινε λόγος για την αποχώρηση της Φινλανδίας από τον πόλεμο με υποχωρήσεις και συμβιβασμούς ως πιθανό μοντέλο για την Ουκρανία.<br />Ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Russia in Global Affairs, Fyodor Lukyanov, σχολίασε: «Η φινλανδοποίηση, όπως φαίνεται, δεν είναι πια βρισιά.<br />Είναι λύση».<br />Στον Economist επίσης δημοσιεύθηκε άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο: «Τι μπορεί να διδάξει η Φινλανδία στην Ουκρανία για τον πόλεμο και την ειρήνη».<br /><br />Ο φινλανδικός δρόμος προς την ειρήνη<br /><br />Η αποχώρηση της Φινλανδίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο είχε συμμαχήσει με τη ναζιστική Γερμανία, θεωρείται ιστορικά μοναδικό μοντέλο.<br />Η χώρα πολέμησε δύο φορές με τη Σοβιετική Ένωση, ηττήθηκε και τις δύο, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία της, κάνοντας σοβαρές υποχωρήσεις και περνώντας σε σχέσεις αμοιβαίου συμφέροντος με τον σοβιετικό γείτονά της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συγκλονιστική διαρροή. Οι «Πρόθυμοι» θέλουν μερίδιο σε Ουκρανία - Πώς δίνουν... Κριμαία, Donbass, Kherson, Zaporizhia σε Ρωσία.

Ο όρος των Προθύμων για να παραχωρήσουν εδάφη στη Ρωσία είναι να αναπτυχθεί στο ουκρανικό έδαφος μια δύναμη 50.000 στρατιωτών  Συγκλονιστικέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μαγκιές κύριε Πρωθυπουργέ με την Τουρκία και όχι με την Κύπρο.

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/09/Mitsotakis-DE.jpg" width="694" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Η Ελληνική κυβέρνηση αναζητεί τρόπο να μην κάνει τις έρευνες, φοβούμενη την τουρκική αντίδραση</span></h3>Του <b>ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</b><br />Δυο φορές ο Έλληνας Πρωθυπουργός υπέδειξε, δημόσια, ότι η Κύπρος πρέπει να καταβάλλει τα χρωστούμενα για το έργο της Ηλεκτρικής Διασύνδεσης. Για τις υποχρεώσεις της Αθήνας ούτε λόγος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συντηρώντας το θέμα στη δημόσια σφαίρα, λίγο- πολύ είπε πως το έργο γίνεται για χάριν της Κύπρου!<br /><br />Και στήριξε αυτή την αναφορά του λέγοντας πως η συγκεκριμένη διασύνδεση δεν έχει την ίδια προτεραιότητα σε σχέση με άλλα ενεργειακά έργα που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη ή σχεδιάζονται.<br />Λίγο- πολύ επανέλαβε ότι πρέπει και η Κύπρος «να αποδείξει έμπρακτα ότι το έργο αυτό το θέλει». Και το έμπρακτα σημαίνει να δοθεί η δόση, που ειρήσθω εν παρόδω μπορεί να καταβληθεί μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2025.<br /><br />Βιάζονται να υλοποιηθούν «οι εκκρεμότητες σε τεχνικά και οικονομικά ζητήματα, όπως οι ρυθμιστικές ρυθμίσεις», αλλά γιαυτά που ανέλαβε η Αθήνα καμία αναφορά.<br /><br />Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, που παραχωρεί στο περιθώριο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να συντηρήσει ένα θέμα, για το οποίο γνωρίζει πολύ καλά ότι οι δικές του υποχρεώσεις παραμένουν μετέωρες.Αυτά, που θα έπρεπε να κάνει με τις θαλάσσιες έρευνες και την πόντιση του καλωδίου, παραμένουν εν πολλοίς «παγωμένα». Έμειναν στην Κάσο! Έμειναν σε λιμνάζοντα νερά.<br /><br />Γιατί, όμως, να θέλει ο Έλληνας Πρωθυπουργός να συντηρήσει τη… διαφορά; Σκοπίμως διατηρεί αυτή τη ρητορική. Για να μην κάνει τα επόμενα βήματα, όπως είχε δεσμευθεί. Να διασφαλίσει, δηλαδή, να προχωρήσουν οι εργασίες του έργου χωρίς τις όποιες παρενοχλήσεις από τουρκικής πλευράς.<br /><br />“Έξω από τα δόντια”<br /><br />Από τη στιγμή, που θέλει να τα λέει «έξω από τα δόντια», αν και στην Κάσο η αντίδραση ήταν… ξεδοντιασμένη, θα πρέπει να δηλώσει και τι συζητήσεις έγιναν, μέχρι σήμερα, με την Τουρκία.<br /><br />Τι συζήτησαν οι υπουργοί Εξωτερικών, Ελλάδος και Τουρκίας, Γεώργιος Γεραπετρίτης και Χακάν Φιντάν και τι προτίθεται να κουβεντιάσει στις 24 Σεπτεμβρίου, με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη Νέα Υόρκη. Και γιατί να συζητήσει το θέμα με τον Ερντογάν; Εξαρτώνται από τον Τούρκο Πρόεδρο τα επόμενα βήματα;Το θέμα δεν λύνεται με δημόσιες τοποθετήσεις, που προσφέρουν μάλιστα, ευκαιρία στο εσωτερικό της Κύπρου για πιέσεις προς τη Λευκωσία. Τα όσα ανέφερε ο Έλληνας Πρωθυπουργός έχουν γίνει πρωτοσέλιδο στα κυπριακά ΜΜΕ.<br /><br />Είναι σαφές με τα όσα παρακολουθούμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη αναζητεί τρόπο να μην κάνει τις έρευνες, φοβούμενη την τουρκική αντίδραση. Ενόψει τούτου επιχειρεί να φορτώσει το αδιέξοδο και τυχόν κατάρρευση του έργου στην Κύπρο. Στην «αδελφή Κύπρο», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.<br /><br />Υπάρχουν, βέβαια, και ζητήματα διαχείρισης του εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού στην Ελλάδα. Την ώρα, που φούντωσε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, συζητείτο και συζητείται στη δημόσια σφαίρα, αναζητείται άλλο θέμα. Και βρέθηκε το καλώδιο και η Κύπρος, που «δεν ξεκαθαρίζει».Σε ό,τι αφορά τη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, μετά τις δηλώσεις Μητσοτάκη, είπε ότι η Κύπρος είναι δεσμευμένη να υλοποιηθεί το έργο.<br /><br />Και πως κάνει κινήσεις που συνδέονται με την βιωσιμότητα του έργου, όπως η επίσκεψη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για στήριξη του έργου από τη χώρα αυτή. Ανέφερε δε και το προφανές, πως αναμένει να γίνουν βήματα και από τους υπόλοιπους παίκτες, στην προκειμένη περίπτωση, την κυβέρνηση Μητσοτάκη.<br /><br />Είναι προφανές πως θα πρέπει να πέσει η σκόνη από τις δημόσιες τοποθετήσεις. Μια είναι η διέξοδος. Να γίνουν εκείνα τα βήματα, τα οποία πρέπει για να προχωρήσει το έργο, που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι στρατηγικής σημασίας. Όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουν δεσμεύσεις και όχι μόνο η Κύπρος.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι μαγκιές κύριε Πρωθυπουργέ με την Τουρκία και όχι με την Κύπρο.

 Η Ελληνική κυβέρνηση αναζητεί τρόπο να μην κάνει τις έρευνες, φοβούμενη την τουρκική αντίδραση Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Δυο φορές ο Έλληνας Πρωθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το στρατηγικό λάθος του Ισραήλ στη συριακή σκακιέρα.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/bibi-netaniaxoiu-israel.-iran-syria-SLpress-825x600.jpg" width="701" /><br /><br /><b>ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΚΡΙΣ</b><br />Η Συρία υπήρξε διαχρονικά ένας από τους πιο περίπλοκους και εκρηκτικούς κόμβους της Μέσης Ανατολής, όπου διασταυρώνονται τα συμφέροντα μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων. Στη σύγχρονη φάση της συριακής κρίσης, το Ισραήλ, παρότι βρίσκεται ήδη σε πολυμέτωπη αντιπαράθεση, επέλεξε να επιδιώξει η τουλάχιστον να ανεχτεί την ανατροπή του Μπασάρ αλ-Άσαντ, μια κίνηση που εκ πρώτης όψεως εντασσόταν στη λογική της αποδυνάμωσης του ιρανικού άξονα.<br /><br />Ωστόσο, η στρατηγική αυτή επιλογή δεν αξιολόγησε επαρκώς τις παράπλευρες συνέπειες, δημιουργώντας νέα δεδομένα που ενίσχυσαν την Τουρκία και μετέβαλαν τις ισορροπίες όχι μόνο στο περιφερειακό αλλά και στο διεθνές επίπεδο. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την τάση του Ισραήλ να επικεντρώνεται στη διαχείριση των άμεσων τακτικών του αναγκών, αποκαλύπτει κενά στον στρατηγικό του σχεδιασμό και προετοιμάζει το έδαφος για μια μελλοντική κρίση.<br /><br />Είναι εντυπωσιακό ότι το Ισραήλ βρίσκεται αναμεμειγμένο σε πολυμέτωπη σύγκρουση με τουλάχιστον επτά ενεργά μέτωπα, περιλαμβανομένων της Γάζας, του Λιβάνου, της Δυτικής Όχθης, της Συρίας, της Υεμένης, του Ιράκ και του Ιράν, και καταφέρνει όχι μόνο να αντέχει την πίεση αλλά και να διατηρεί την επιχειρησιακή του υπεροχή, βγαίνοντας νικητής από κάθε κρίσιμη αναμέτρηση. Παρά αυτή την πολυδιάστατη στρατιωτική εμπλοκή, κατά την εκτίμηση μου στην περίπτωση της Συρίας λειτούργησε στρατηγικά λανθασμένα. Μια αίσθηση ατρόμητου, πιθανώς τροφοδοτούμενη από την εμπιστοσύνη στις επιχειρησιακές του δυνατότητες, οδήγησε σε υπερεκτίμηση των ιδίων μέσων και υποτίμηση των πιθανών συνεπειών τόσο σε μεσοπρόθεσμο όσο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα.<div><br />Ο Άσαντ και το λάθος του Ισραήλ<br /><br />Η επιμονή του Ισραήλ να επιδιώξει την απομάκρυνση του Άσαντ από την εξουσία, ακόμη και εν μέσω πολλαπλών ανοικτών μετώπων στη Γάζα, απέναντι στους Χούθις, το Ιράν και τη Χεζμπολάχ, συνιστά σημαντικό στρατηγικό σφάλμα εκτίμησης. Το καθεστώς της Δαμασκού, στην κατάσταση που βρισκόταν, δεν συνιστούσε άμεση ή υπαρξιακή απειλή για την ισραηλινή ασφάλεια, γεγονός που επιβεβαιώθηκε εκ των υστέρων από τον τρόπο με τον οποίο κατέρρευσε. Η ανατροπή του πραγματοποιήθηκε σχεδόν αναίμακτα, με τις δυνάμεις που εισήλθαν στην πρωτεύουσα να προελαύνουν περισσότερο ως τελετουργική παρέλαση παρά ως αποτέλεσμα μάχης για κατάληψη της εξουσίας.<br /><br />Η επιχείρηση αυτή, στην οποία ο Γκολανί λειτούργησε ως πληρεξούσιος της Άγκυρας, υπήρξε εξαρχής σχεδίασμα της τουρκικής ΜΙΤ, συνιστώντας χαρακτηριστικό παράδειγμα συγχρονισμένης δράσης πληροφοριών και πολιτικοστρατιωτικής διείσδυσης. Η συνέπεια ήταν η Τουρκία να αποκτήσει γεωστρατηγικό έρεισμα στον συριακό χώρο, εγκαινιάζοντας μια διαδικασία σταδιακής δορυφοροποίησης της χώρας. Με την ανοχή του λοιπόν το Ισραήλ επέτρεψε στην Άγκυρα να τοποθετηθεί γεωγραφικά και επιχειρησιακά προ των πυλών του, δημιουργώντας έναν νέο μόνιμο παράγοντα απειλής σε μια από τις πλέον ευαίσθητες περιφέρειες της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Από την οπτική της Υψηλής Στρατηγικής και του διακρατικού ανταγωνισμού ισχύος, η απομάκρυνση του Άσαντ χωρίς μια προσχεδιασμένη αρχιτεκτονική ασφάλειας για την επόμενη ημέρα συνιστά αυτοϋπονόμευση. Η ιστορική εμπειρία καταδεικνύει ότι η κατάρρευση καθεστώτων σε γεωπολιτικά κορεσμένα περιβάλλοντα, ελλείψει μηχανισμών σταθεροποίησης, οδηγεί αναπόφευκτα σε στρατηγικά κενά που σπεύδουν να εκμεταλλευθούν τρίτοι δρώντες. Στην προκειμένη περίπτωση, η Άγκυρα κινήθηκε ταχύτερα, εδραιώνοντας επιχειρησιακή παρουσία και πολιτική επιρροή στο συριακό έδαφος.<br /><br />Η Τουρκία βρίσκει ελεύθερο πεδίο<br /><br />Επιπλέον, το Ισραήλ δεν φαίνεται να υπολόγισε τους συστημικούς κραδασμούς που θα προκαλούσε η πτώση του Άσαντ σε επίπεδο διεθνούς ισορροπίας και τον αντίκτυπο που θα είχε αυτή η εξέλιξη στο ίδιο το διεθνές σύστημα. Η εδραίωση της Τουρκίας στη Συρία αναδιαμόρφωσε την περιφερειακή δυναμική, ενισχύοντας τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα και δημιουργώντας νέα πεδία αλληλεξάρτησης με τη Μόσχα. Μέχρι τότε, η σχέση Άγκυρας–Μόσχας είχε εμφανώς ασύμμετρο χαρακτήρα, με τη ρωσική πλευρά να διαθέτει το πλεονέκτημα λόγω της τεχνογνωσίας που παρέχει στην Τουρκία για τα πυρηνικά της εργοστάσια. Τα πυρηνικά αυτά εργοστάσια είναι υψίστης σημασίας για τον νέο ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει η Άγκυρα.<br /><br />Η μετάβαση από μεσαία δύναμη σε μεγάλη δύναμη περνά άμεσα από την απόκτηση πυρηνικής ενέργειας, τόσο ως πηγή φθηνής και σταθερής ενεργειακής ισχύος όσο και ως τεχνολογικό θεμέλιο για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Η νέα πραγματικότητα επιτρέπει στην Άγκυρα να ασκεί έμμεσο έλεγχο στις ρωσικές βάσεις στη Συρία, θέτοντάς τες υπό μια μορφή στρατηγικής ομηρίας. Αυτή η μετατόπιση καθιστά την Τουρκία όχι απλώς περιφερειακό παίχτη, αλλά δυνητικό ρυθμιστή σε μια από τις πλέον κρίσιμες γεωστρατηγικές εξισώσεις της Μέσης Ανατολής, γεγονός που για το Ισραήλ μεταφράζεται σε ενίσχυση ενός στρατηγικού αντιπάλου με δυνατότητα να παρεμβαίνει τόσο στις περιφερειακές ισορροπίες όσο και στις γραμμές ανεφοδιασμού και αποτροπής του, περιορίζοντας την ελευθερία δράσης του σε ένα ζωτικό επιχειρησιακό θέατρο.<br /><br />Παρά τις αρνητικές αυτές συνέπειες, η πτώση του Άσαντ παρείχε στο Ισραήλ και ορισμένα στρατηγικά οφέλη. Η αποδυνάμωση του ιρανικού δακτυλίου στη Συρία, η διατάραξη της μεταφοράς προηγμένων όπλων προς τη Χεζμπολάχ και η ενίσχυση της θέσης του στα Υψίπεδα του Γκολάν αποτελούν απτά κέρδη. Παράλληλα, η ενδυνάμωση των δεσμών με τη δρούζικη κοινότητα, τόσο στα κατεχόμενα Υψίπεδα όσο και εντός της Συρίας, δημιούργησε έναν αξιόπιστο τοπικό εταίρο και εν δυνάμει πληρεξούσιο σε ένα περίπλοκο επιχειρησιακό περιβάλλον.<br /><br />Ωστόσο, εάν η τουρκική παρουσία στη Συρία υπερβεί ένα κρίσιμο όριο και μεταβληθεί σε άμεση απειλή για τα ισραηλινά συμφέροντα, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο το Ισραήλ να προχωρήσει σε απευθείας στρατιωτική επέμβαση εντός συριακού εδάφους, η οποία μεν θα πετύχει την προστασία των Δρούζων αλλά θα έχει ως κύριο λόγο την αποτροπή μιας τουρκικής εδραίωσης που θα ανατρέψει τις ισορροπίες ασφάλειας στην περιοχή, δημιουργώντας σοβαρά ζητήματα για το Ισραήλ τόσο σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα όσο και σε βάθος χρόνου.</div><div><br />Τακτική υπεροχή, στρατηγική αδυναμία<br /><br />Είναι πλέον ζήτημα χρόνου η Άγκυρα και η Ιερουσαλήμ να βρεθούν αντιμέτωπες μέσα στη συριακή σκακιέρα, αρχικά μέσω των πληρεξουσίων τους είτε ακόμη και μετωπικά, σε άμεση στρατιωτική σύγκρουση. Για αυτό υποστηρίζω ότι το Ισραήλ διέπραξε στρατηγικό σφάλμα όταν, ενώ είχε ανοιχτές εκκρεμότητες και εντάσεις εντός του ίδιου του “οίκου” του, επέτρεψε την πτώση του Άσαντ και κατ’ επέκταση την τουρκική εδραίωση στη Συρία.<br /><br />Το Ισραήλ μπορεί να είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στο τακτικό επίπεδο, όμως η διαχρονική του εμπλοκή σε συνεχείς συγκρούσεις με τον αραβικό κόσμο φαίνεται να περιορίζει την ικανότητά του να αναπτύξει συνεκτική και μακρόπνοη Υψηλή Στρατηγική. Αυτή η αδυναμία στρατηγικού οραματισμού αφήνει περιθώριο στους αντιπάλους του να δημιουργούν τετελεσμένα που σταδιακά περιορίζουν την επιχειρησιακή και γεωπολιτική του ελευθερία, οδηγώντας αναπόφευκτα σε μια σύγκρουση με την Τουρκία που δεν θα είναι ζήτημα “αν” αλλά το “πότε”.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το στρατηγικό λάθος του Ισραήλ στη συριακή σκακιέρα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΚΡΙΣ Η Συρία υπήρξε διαχρονικά ένας από τους πιο περίπλοκους και εκρηκτικούς κόμβους της Μέσης Ανατολής, όπου διασταυρώνονται...

Διαβάστε την συνέχεια

Το μεγάλο κόλπο της κυβέρνησης με τη φορολογική κλίμακα. Τι λένε οι αριθμοι.

<img height="472" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/eforia-pierrakakis-forologia-metarrytmisi-SLpress-825x608.jpg" width="700" /><br /><br />Ένα καλά κρυμμένο, “ένοχο μυστικό” κρύβουν οι κυβερνητικές εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ. Κυριάκος Μητσοτάκης και Κυριάκος Πιερρακάκης σήκωσαν πολύ σκόνη για να μας πείσουν ότι «πραγματοποιούν την μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης, ενισχύοντας την μεσαία τάξη, το δημογραφικό και την νέα γενιά»!<br /><br />Και με τη σημερινή επικοινωνιακή καταιγίδα του υπουργού Οικονομικών προσπαθούν να εμπεδώσουν ως αλήθεια την προπαγάνδα τους. Μόνο που η πραγματικότητα των αριθμών, αλλά και τα στοιχεία που οι ίδιοι έδωσαν στην δημοσιότητα άλλα καταδεικνύουν. Ας τα δούμε συγκεκριμένα:<br /><br />Πρώτον: Αν εξαιρέσουμε τις φοροεκπτώσεις για όσους έχουν παιδιά, η γενική φορολογική μείωση που θα απολαμβάνει εφεξής ένας φορολογούμενος με εισόδημα έως 40.000 ευρώ είναι μείωση 2% στους φορολογικούς συντελεστές σε κάθε επιμέρους κλιμάκιο της φορολογικής κλίμακας. Στην πράξη, όπως φαίνεται και στον Πίνακα 5 που δημοσιεύουμε –τον έδωσε στην δημοσιότητα ο Κυριάκος Πιερρακάκης– ένας φορολογούμενος άνω των 30 ετών θα έχει όφελος φόρου 100 ευρώ ετησίως ανά 5.000 ευρώ φορολογητέου εισοδήματος μετά τα 10.000 ευρώ που, ως γνωστόν, είναι το αφορολόγητο όριο.<br /><br />Έτσι το όφελος για εισόδημα 40.000 ευρώ ανέρχεται στα 600 ευρώ. Δηλαδή για ένα φορολογούμενο με 15.000 ευρώ εισόδημα το μηνιαίο όφελος, η αύξηση δηλαδή που θα δει στον μισθό του από την μειωμένη παρακράτηση τον Ιανουάριο του 2026 ανέρχεται σε 8,33 (=100:12) ευρώ μικτά! Αντίστοιχα φορολογούμενος με 40.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα θα δει στο εκκαθαριστικό του Ιανουαρίου του 2026 αύξηση 50 (=600:12) ευρώ μικτά.<br /><br />Δεύτερον: Αυτό που αποκρύπτουν επιμελώς οι κυβερνώντες είναι το γεγονός ότι οι μεγαλύτερες παροχές δίνονται στην ανώτερη εισοδηματικά τάξη που κινείται στο εύρος των 40.000-60.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα. Για τα μάτια της δημιουργήθηκε αυτό το νέο κλιμάκιο και μειώθηκε ο φορολογικός συντελεστής που ίσχυε στην προηγούμενη φορολογική κλίμακα από το 44% στο 39%, δηλαδή μείωση κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες, μια μείωση υπερδιπλάσια της μείωσης των δύο ποσοστιαίων μονάδων σε όλες τις άλλες χαμηλότερες φορολογικές κλίμακες.<br /><br /><img height="593" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/09/foros-eisodimatos.jpg" width="571" /><br /><br />Θα περίμενε κανείς ότι μια κυβέρνηση που –περιπτωσιολογικά τουλάχιστον– ομνύει στον κοινωνικό φιλελευθερισμό, θα είχε κάνει ακριβώς το αντίθετο. Να δώσει την υψηλότερη φορολογική μείωση στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια που πλήττονται βάναυσα από την ακρίβεια. Αλλά όχι μόνο δεν έκαναν αυτή την πολιτική επιλογή, αλλά διέπραξαν και την κουτοπονηριά να αφαιρέσουν εντέχνως (όπως βλέπετε στον Πίνακα 5 που οι ίδιοι δημιούργησαν και διένειμαν στους δημοσιογράφους) τα φορολογικά οφέλη που αντιστοιχούν για εισοδήματα από 40.000-60.000 ευρώ.<br /><br />Έτσι θα βλέπατε ότι για εισόδημα 50.000 ευρώ το φορολογικό όφελος σε σχέση με αυτό των 40.000 ευρώ, σχεδόν διπλασιάζεται αφού ανεβαίνει στα 1.100 ευρώ, ενώ για τα 60.000 το όφελος εκτινάσσεται στα 1.600 ευρώ. Συγκρίνετε τώρα με το όφελος των 100 ευρώ που έχουν οι φορολογούμενοι με 15.000 ευρώ εισόδημα και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Κοντολογίς το όφελος για την ανώτερη εισοδηματικά τάξη είναι 16πλάσιο σε σύγκριση με το όφελος για την κατώτερη.<div><br />Ενοίκια και μερίσματα<br /><br />Τρίτον: Σε αυτή την παρατήρηση να συνεκτιμήσετε το γεγονός ότι την ίδια ώρα γενναιότερες είναι και οι φοροαπαλλαγές στο εισόδημα από ακίνητα (ενοίκια) με την καθιέρωση νέου, ενδιάμεσου φορολογικού κλιμακίου για εισόδημα από 12.000 έως 24.000 ευρώ με συντελεστή 25%, δηλαδή μείωση κατά δέκα ποσοστιαίες μονάδες του ήδη ισχύοντος. Από αυτό αντιλαμβάνεται κανείς ποιες τάξεις υπηρετεί στην πραγματικότητα η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προφανώς υπηρετεί την μεγαλοαστική τάξη, από την οποία και προέρχεται και είναι φανερό ότι αγνοεί, αν δεν εχθρεύεται τον κόσμο της μισθωτής εργασίας.<br /><br />Τέταρτον: Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από τον τρόπο που πολιτεύτηκε από την αρχή της διακυβέρνησής του μέχρι σήμερα. Υπενθυμίζουμε την γενναία μείωση της φορολογίας των διανεμόμενων μερισμάτων μόλις ανέλαβε την διακυβέρνηση το 2019. Αυτά τα κεφάλαια καταλήγουν εν πολλοίς στα funds του εξωτερικού. Είχαμε επίσης την τελευταία μείωση των τεκμηρίων διαβίωσης, αλλά και την εξαγγελθείσα μείωση και αυτών των ελάχιστων τεκμηρίων για τον προσδιορισμό του εισοδήματος των ελεύθερων επαγγελματιών που μόλις πριν ένα χρόνο εισηγήθηκε και ψήφισε, ως υπουργός Οικονομικών, ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το μεγάλο κόλπο της κυβέρνησης με τη φορολογική κλίμακα. Τι λένε οι αριθμοι.

Ένα καλά κρυμμένο, “ένοχο μυστικό” κρύβουν οι κυβερνητικές εξαγγελίες της κυβέρνησης στην ΔΕΘ. Κυριάκος Μητσοτάκης και Κυριάκος Πιερρακάκης ...

Διαβάστε την συνέχεια

Forbes: Κίνα και Ρωσία επανακαθορίζουν την παγκόσμια τάξη.

<a href="https://i0.wp.com/thehill.com/wp-content/uploads/sites/2/2023/06/649b113416a9f8.06431833.jpeg?w=2000&ssl=1"><img border="0" height="364" src="https://i0.wp.com/thehill.com/wp-content/uploads/sites/2/2023/06/649b113416a9f8.06431833.jpeg?w=2000&ssl=1" width="693" /></a><br /><br /><b>Του Earl Carr</b><br />Ορισμένοι πίστευαν ότι οι συναντήσεις του Τραμπ με τον Πούτιν στην Αλάσκα και με τον Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο σηματοδότησαν την έναρξη ενός νέου γύρου σοβαρών διαπραγματεύσεων για την ειρήνη στην Ουκρανία. Η πραγματικότητα είναι πως οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ρωσίας, Ουκρανίας, ΗΠΑ και Ευρώπης έχουν διακοπεί, αν όχι τερματιστεί, με πολλές διαφωνίες και από τις δύο πλευρές σχετικά με θέματα ασφάλειας και, κυρίως, τις εμπορικές κυρώσεις. Ο Πούτιν εντείνει τις επιθέσεις του και πιέζει για περαιτέρω στρατιωτικά κέρδη, αψηφώντας τις προθεσμίες του Τραμπ για την έναρξη σοβαρών ειρηνευτικών συνομιλιών. Επιπλέον, στη στρατιωτική παρέλαση της 3ης Σεπτεμβρίου στην Κίνα για τα 80 χρόνια από τη νίκη της χώρας επί της Ιαπωνίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, Πούτιν και Σι, ο ένας δίπλα στον άλλον, έστειλαν ένα σαφές μήνυμα στον πρόεδρο Τραμπ: οι δασμοί σας δεν θα αποτρέψουν μια νέα παγκόσμια τάξη.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας, οι κυρώσεις από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ έχουν κλιμακωθεί σε βάρος της Μόσχας και των εμπορικών της εταίρων. Έχουν επιβληθεί και δευτερογενείς κυρώσεις, κυρίως για να εμποδιστεί η Ρωσία από το να χρησιμοποιεί μεσάζοντες σε άλλες χώρες για να διατηρήσει -ανεπηρέαστη- τον ρόλο της στην παγκόσμια οικονομία. Σύμφωνα με δελτία τύπου του αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών, το Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC) ενέτεινε το τελευταίο έτος τις κυρώσεις σε βάρος περισσότερων από 400 άτομα και οντότητες σε 17 διαφορετικές χώρες. Αυτό ανάγκασε τη Ρωσία να στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην Κίνα, ιδίως για να στηρίξει την οικονομία της σε καιρό πολέμου και, το πιο σημαντικό, να συνεχίσει τις εξαγωγές του πιο σημαντικού της εμπορεύματος: του αργού πετρελαίου.<br /><br />Στην πραγματικότητα, τα τελευταία πέντε χρόνια, η Κίνα έχει γίνει ο μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικού πετρελαίου, καθώς προμηθεύεται περίπου το 50% του αργού που εξάγει η Ρωσία. Το διμερές εμπόριο Μόσχας - Πεκίνου αυξήθηκε στα 244,8 δισ. δολάρια το 2024, αφενός λόγω των δυτικών κυρώσεων και αφετέρου λόγω της ζήτησης εν καιρώ πολέμου. Από την πλευρά της η Κίνα προμηθεύει τη Ρωσία με αυτοκίνητα, ημιαγωγούς και καταναλωτικά προϊόντα. Οι δύο χώρες έχουν επίσης αυξήσει τις συναλλαγές τους σε ρούβλια και γιουάν. Τον Δεκέμβριο του 2024, ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι το 90% των συναλλαγών των δύο χωρών διακανονίζονται στα εθνικά τους νομίσματα, παρακάμπτοντας το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Μόλις το 18% των ρωσικών εμπορικών συναλλαγών πραγματοποιείται σε δολάριο ή σε ευρώ, σε σύγκριση με το 87% και το 67% των εισαγωγών και εξαγωγών, αντίστοιχα, στις αρχές του 2022.<br /><br />Η Κίνα έχει υποστηρίξει άμεσα τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας, με αναφορές που συνδέουν κινεζικές εταιρείες με την αποστολή γαλλίου, γερμανίου και αντιμονίου –βασικές πρώτες ύλες για την κατασκευή πυραύλων και drones – ενώ το Πεκίνο απαγορεύει την εξαγωγή τους στις ΗΠΑ. Ένα θεμελιώδες ερώτημα που πολλοί αναλυτές θέτουν είναι αν η οικονομική εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα σε καιρό πολέμου αποτελεί τακτική προσέγγιση ή συμβολίζει μια πιο μακροπρόθεσμη στρατηγική αναδιάταξη.<br /><br />Η Ρωσία είναι μαθημένη στις πιέσεις της Δύσης και στις οικονομικές κυρώσεις. Το 2014, όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία, έμοιαζε με το σήμερα. Οι κυρώσεις έθεταν στο στόχαστρό τους την πρόσβαση της Μόσχας στα δυτικά χρηματοπιστωτικά συστήματα, τις εξαγωγές ενέργειας και την αμυντική βιομηχανία. Ως εκ τούτου, πολλές δυτικές τράπεζες, η Exxon, η BP και άλλες εταιρείες αποχώρησαν ή περιόρισαν τη δραστηριότητά τους στη Ρωσία. Έπειτα η Μόσχα στράφηκε προς το Πεκίνο, υπέγραψε τη συμφωνία για τον αγωγό Power of Siberia και επιτάχυνε την ανάπτυξη συστημάτων πληρωμών όπως το Mir και το System for Transfer of Financial Messages (SPFS) για να παρακάμψει το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτή η κίνηση της Ρωσίας έθεσε τα θεμέλια για τους σημερινούς ελιγμούς της υπό την πίεση της Δύσης.<br /><br />Ακόμη και όταν επιβλήθηκαν ηπιότερες κυρώσεις το 2018, κατά τη διάρκεια της χημικής επίθεσης στο Σάλισμπερι, οι ισχυρισμοί για ρωσική παρέμβαση στις εκλογές των ΗΠΑ και κυβερνοεπιθέσεις δεν έπαψαν. Η Ρωσία "έτρεξε" τις πολιτικές αποδολαριοποίησης αυξάνοντας τα αποθέματα χρυσού και διαφοροποιώντας το νομισματικό της χαρτοφυλάκιο διακανονισμού εμπορικών συναλλαγών. Μια πρακτική που χρονολογείται από τον Ψυχρό Πόλεμο: όταν η Ουάσιγκτον περιόρισε τις εξαγωγές τεχνολογίας μέσω της Συντονιστικής Επιτροπής για τους Πολυμερείς Ελέγχους Εξαγωγών (CoCom), οι Σοβιετικοί υποχώρησαν και προσαρμόστηκαν, πραγματοποιώντας εμπορικές συναλλαγές με ουδέτερα κράτη και βασιζόμενοι στον ανατολικό μπλοκ.<br /><br />Όταν πιέζεται, η Ρωσία πάντα αναζητά λύσεις - συνήθως εκτός Δύσης. Αυτό υποδηλώνει ότι η σχέση της Ρωσίας με την Κίνα δεν προκύπτει απλώς από ανάγκη, αλλά είναι σημάδι μιας περαιτέρω αναδιάταξης που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και δεκαετίες. Τα εμπορικά στοιχεία υποστηρίζουν αυτή την τάση, καθώς η Κίνα έχει ξεπεράσει τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, που στο παρελθόν ήταν πολύ σημαντικοί εμπορικοί εταίροι. Ωστόσο, η ιστορία δείχνει επίσης ότι μόλις οι κυρώσεις χαλαρώνουν, η Ρωσία επαναδομεί τις σχέσεις της με τη Δύση και την Ευρώπη. Μετά το 2014 και την προσάρτηση της Κριμαίας, οι ρωσικές εξαγωγές στη Γερμανία αυξήθηκαν. Η σημερινή συμπόρευση Ρωσίας - Κίνας μάλλον θα διατηρηθεί και εν καιρώ ειρήνης, αλλά σίγουρα δεν είναι μια σχέση αναλλοίωτη.<div><br /><img height="493" src="https://files.forbesgreece.gr/Content/ImagesDatabase/51/51cb1b131e2e4ea99a3b643ec80f4124.jpg?v=1&maxwidth=800&originalwidth=696&" width="640" /><br />Ο ενεργειακός τομέας είναι ίσως η πιο σημαντική πτυχή της επαναπροσέγγισης Ρωσίας - Πεκίνου. Με την καταστροφή των αγωγών Nordstream και τη στροφή της Ευρώπης προς εναλλακτικούς προμηθευτές, η Γηραιά Ήπειρος έχει συνάψει συμφωνίες για να περιορίσει την εξάρτησή της από τη Ρωσία. Αυτή η αλλαγή ενισχύεται από την προσπάθεια της Μόσχας να επεκτείνει τις υποδομές της προς τα ανατολικά μέσω των αγωγών Power of Siberia.<br /><br />Το ενεργειακό μείγμα της Ευρώπης έχει ήδη αναδιαρθρωθεί: οι εισαγωγές ενέργειας από τη Ρωσία έχουν μειωθεί σημαντικά και έχουν αναπληρωθεί εν μέρει από συμφωνίες με τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία και τη Λιβύη. Ακόμη και αν υπήρχε μια μεταπολεμική διευθέτηση, η νέα εφοδιαστική αλυσίδα ενέργειας για την Ευρώπη μάλλον δεν θα είχε στην κορυφή της τη Ρωσία. Είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη να στραφεί προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να αναπτύξει περισσότερες υποδομές πυρηνικής, αιολικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της και να υποβαθμίσει το ρόλο της Μόσχας στην ενεργειακή αγορά.<br /><br />Η Ρωσία ενδιαφέρεται να αυξήσει τις εξαγωγές της στην Ασία λόγω των δυτικών κυρώσεων. Εδώ η Κίνα παίζει πρωταρχικό ρόλο. Στην αγορά ενέργειας φαίνεται πως δημιουργούνται εμπορικά μπλοκ "ψυχροπολεμικού" τύπου. Αντί για μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, παρατηρείται η άνοδος παράλληλων ενεργειακών πόλων. Ο κατακερματισμός κλιμακώνει τις γεωπολιτικές εντάσεις και καθιστά το LNG και τους αγωγούς ενέργειας περιουσιακά στοιχεία στρατηγικής σημασίας.<br /><br />Εξίσου σημαντική είναι η τάση αποδολαριοποίησης. Κίνα και Ρωσία πραγματοποιούν όλο και περισσότερες συναλλαγές σε γιουάν και ρούβλια και αποκλείονται όλο και περισσότερο από τις δυτικές αγορές μέσω δασμών και κυρώσεων. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο προστατεύονται από την οικονομική πίεση της Δύσης, αλλά και αναπτύσσουν τις υποδομές για τη δημιουργία παράλληλων χρηματοπιστωτικών δικτύων. Αυτό δημιουργεί ένα νέο χρηματοοικονομικό "πεδίο μάχης" όπου το Πεκίνο και η Μόσχα μπορούν να προωθήσουν εμπορικούς διακανονισμούς αποκλείοντας το δολάριο, ειδικά στον τομέα της ενέργειας αλλά και σε προηγμένα βιομηχανικά προϊόντα. Μια τέτοια εξέλιξη θα υπονομεύσει την κυριαρχία του δολαρίου στο οικοσύστημα του εμπορίου ενέργειας και θα προωθήσει (από ιδέα στην πραγματικότητα) έναν πολυπολικό χρηματοοικονομικό κόσμο.<br /><br /></div><div><a href="https://www.forbesgreece.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Forbes: Κίνα και Ρωσία επανακαθορίζουν την παγκόσμια τάξη.

Του Earl Carr Ορισμένοι πίστευαν ότι οι συναντήσεις του Τραμπ με τον Πούτιν στην Αλάσκα και με τον Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο σηματοδότησαν τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν βγάζει ξανά "στο σφυρί" γέφυρες και δρόμους της Κωνσταντινούπολης.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/da/da79ada93c19418bb62809931d3c4f35.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="703" /><br /><br />Η Τουρκία αναβίωσε τα σχέδια για την πώληση των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης δύο εμβληματικών γεφυρών της Κωνσταντινούπολης και αρκετών αυτοκινητοδρόμων, σε μια συμφωνία που θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της χώρας.<br /><br />Η Διοίκηση Ιδιωτικοποιήσεων ζήτησε από επενδυτικές τράπεζες να υποβάλουν προτάσεις για τις γέφυρες "Μαρτύρων της 15ης Ιουλίου" και "Σουλτάνος Μωάμεθ ο Πορθητής", καθώς και για τουλάχιστον εννέα σταθμούς διοδίων. Το σχέδιο βρίσκεται σε αρχικό στάδιο και ενδέχεται να μην οδηγήσει σε συμφωνία.<br /><br />Οι δύο γέφυρες, που συνδέουν την ευρωπαϊκή και την ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης μέσω του Βοσπόρου, λειτουργούν από την κρατική Γενική Διεύθυνση Αυτοκινητοδρόμων (KGM). Εκατοντάδες χιλιάδες οχήματα τις διασχίζουν καθημερινά.<br /><br />Οι γέφυρες προσφέρθηκαν για τελευταία φορά σε διαγωνισμό το 2012, μαζί με περίπου 2.000 χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμων. Την εποχή εκείνη, ο τότε πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέρριψε την προσφορά ύψους 5,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ως πολύ χαμηλή, λέγοντας ότι η πώληση των δικαιωμάτων για λιγότερο από 7 δισεκατομμύρια δολάρια θα ισοδυναμούσε με "προδοσία".<br /><br />Ο υπουργός Οικονομικών και Δημοσίων Οικονομικών Μεχμέτ Σιμσέκ αναζητά, σύμφωνα με πληροφορίες, νέες πηγές εσόδων για να συμβάλει στη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, το οποίο προβλέπεται να ανέλθει στο 3,6% του ακαθάριστου εγχώρι<br /><br />Η νικήτρια κοινοπραξία στον διαγωνισμό του 2012 περιελάμβανε την τουρκική Koç Holding, την Gözde Girişim Sermayesi Yatırım Ortaklığı με έδρα την Κωνσταντινούπολη και την μαλαισιανή UEM Group.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν βγάζει ξανά "στο σφυρί" γέφυρες και δρόμους της Κωνσταντινούπολης.

Η Τουρκία αναβίωσε τα σχέδια για την πώληση των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης δύο εμβληματικών γεφυρών της Κωνσταντινούπολης και αρκετών αυτοκιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κρίση της Γαλλίας αναδεικνύει την κρίση της Ευρώπης.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/bayrou.jpg" width="700" /><div><br /></div><div><b>Σπύρος Σουρμελίδης</b><br />Η πτώση της κυβέρνησης Μπαιρού δεν είναι ενα ακόμα επεισόδιο στην γαλλική πολιτική σκηνή. Η κατάσταση στην Γαλλία αποκαλύπτει και την οικονομική δυστοκία αλλά και την ανεπάρκεια πλέον του πολιτικού συστήματος να διαχειριστεί την κρίση. Οι επιπτώσεις δεν αφορούν απλώς το μέλλον του Μακρόν, υπάρχει ορατός κίνδυνος να υπάρχουν επιπτώσεις στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Αλλωστε η αβεβαιότητα χαρακτηρίζει και την νεοσύστατη γερμανική κυβέρνηση, ενω και η κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας , αν και εκτός ΕΕ, αμφισβητείται εντόνως, αδυνατώντας να διαχειριστεί την δυσαρέσκεια των πολιτών. ΟΙ κεντρικές πολιτικές δυνάμεις που ορίζουν την Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες, φαίνεται σήμερα ότι δεν είναι ικανές να διαχειριστούν το πρόβλημα που προκάλεσαν οι ίδιες και η πολιτική τους. Το ακόμα χειρότερο είναι πως επιλέγουν την στρατικοποίηση της οικονομίας προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους. Δεν είναι καθόλου μακριά απο το Υπουργείο Πολέμου του Ντόναλντ Τραμπ. <br /><br />Η κυβέρνηση Μπαιρού οπως ήταν αναμενόμενο εχασε την δεδηλωμένη στην γαλλική εθνοσυνέλευση των 573 εδρων. Πήρε μόνο 194 ψηφους, μακριά απο τον απαιτούμενο αριθμό των 280 ψήφων. Κατα της κυβέρνηση ψήφισαν 364, το κόμμα της Λεπέν, αλλά και το η Ανυπότακτη Γαλλία του μελανσόν οπως και οι Σοσιαλιστές. <br /><br />Ο Μπαιρού παρουσίασε ενα προϋπολογισμό με περικοπές πλέον των 40 δις, με μεγάλο θύμα το κοινωνικό κράτος, κυρίως σε ότι αφορά το σύστημα συντάξεων. Οι Γάλλοι θέλουν έτσι κι αλλιώς μίνιμουμ 40 χρόνια εργασίας για να βγουν στην σύνταξη οπότε κάθε αύξηση του ορίου ηλικίας (απο τα 62 στα 64) σημαίνει ότι κάποιοι πρέπει να δουλέψουν 42 ή και περισσότερα χρόνια για να βγουν στην σύνταξη.<br /><br />Ο Μπαιρού είπε και αυτός περίπου οτι “ολοι μαζί τα φάγαμε” οταν ρωτήθηκε πως δημιουργήθηκε το χρέος του 114% του ΑΕΠ και το ελλειμμα του 5,8% επι του ΑΕΠ. <br /><br />Ο Μακρόν επικαλείται την ανάγκη βαθιας μεταρρύθμισης, που σηματοδοτεί περικοπές σε βάρος των ασθενεστερων.<br /><br />Ο Μπαιρού θα παραιτηθεί,ο Μακρόν καλείται να ορίσει νέα κυβέρνηση (την 2η απο το 2024 και την 4η απο το 2022) ή να οδηγήσει και πάλι τη χώρα σε εκλογές. Η αντιπολίτευση του ζητά να παραιτηθεί ο ίδιος για να προκηρυχθούν προεδρικές εκλογές.<br /><br />Δεν αποκλείεται αυτή τη φορά να συνεργαστεί με τους Σοσιαλιστές, οι οποίοι έχουν εγκαταλείψει την αριστερή συμμαχία και οι οποίοι ζητούν να οριστεί σοσιαλιστής πρωθυπουργός. <br /><br />Η Κρίση της Ευρώπης <br /><br />Σε κάθε περίπτωση, η κρίση στην Γαλλία έρχεται σε μια στιγμή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει πρόβλημα προσανατολισμού αλλα και εσωτερικής ενότητας. Τα διλήμματα είναι ισχυρά με τις κυρίαρχες δυνάμεις να επιλέγουν τον δρόμο της έντασης με τη Ρωσία με πρόσχημα την Ουκρανία. Αναζητούν εχθρό εξωτερικό για να διατηρήσουν την εξουσία τους στο εσωτερικό. Προσπαθούν να ξεγελάσουν τις κοινωνίες, προκειμένου να αποφύγουν την ευθύνη τους για τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Δεν αλλάζουν την ακολουθούμενη πολιτική , η οποία είναι η βασική αιτία των προβλημάτων.<br /><br />Η έννοια της μεταρρύθμισης χρησιμοποιείται για την προσπάθεια ολοκλήρωσης ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου, με ανύπαρκτο ή ανίσχυρο κοινωνικό κράτος, και γενικώς ενα μικρότερο, οπως θέλουν να λένε, κράτος. Ενα μοντέλο που δημιουργεί υπερπλούτο, ισοπεδώνοντας τα χαμηλότερα στρώματα.<br /><br />Τα κράτη είναι υπερχρεωμένα, οι κοινωνίες καλούνται να πληρώσουν με τόκους και πανωτόκια την κρίση. Το σχήμα αυτό προκαλεί τριγμούς, άνοδο της ακροδεξιάς ή και αλλων ακραίων τάσεων, κυρίως καταστρέφει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό. <br /><br />Η οικονομική συνοχή ή το παραγωγικό μοντέλο χάνουν την όποια σημασία τους, αφού η τράπουλα είναι σημαδεμένη και το σύστημα στην πράξη “απολυταρχικό”. Λίγοι κυριαρχούν , λίγοι έχουν πραγματική εξουσία. Η πολιτική εξουσία έχει παραδοθεί στον υπεπλούτο, οι θεσμοί δεν έχουν ισχύ. <br /><br />Η Γαλλία δεν είναι Ελλάδα, οι επιπτώσεις θα είναι βαριές και τα συμπεράσματα πιο αδρά, σαφώς ορατά, για το πηγαίνει το τρένο που λέγεται Ευρώπη. </div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κρίση της Γαλλίας αναδεικνύει την κρίση της Ευρώπης.

Σπύρος Σουρμελίδης Η πτώση της κυβέρνησης Μπαιρού δεν είναι ενα ακόμα επεισόδιο στην γαλλική πολιτική σκηνή. Η κατάσταση στην Γαλλία αποκαλ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Βόμβα» μεγατόνων από την Κομισιόν: Η παγκόσμια τάξη «είναι νεκρή», ο κόσμος σε άγνωστα νερά.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/eu_flag.jpg"><img height="400" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/09/eu_flag-696x489.jpg" width="699" /></a><br /><br />H διεθνής τάξη πραγμάτων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί στο “νόμο της ζούγκλας” – ή αλλιώς να βρει νέους κανόνες. Αυτό είναι, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, το ζοφερό μήνυμα που πρόκειται να στείλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) σε ένα κείμενο που περιγράφει λεπτομερώς τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται.<br /><br />Απίθανη η επιστροφή στο status quo ante<br /><br />“Γινόμαστε μάρτυρες της διάβρωσης της διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες“, αναφέρουν διάφορα προσχέδια της ετήσιας έκθεσης στρατηγικής ανάλυσης προοπτικών, τα οποία επικαλείται το Politico. Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει δείξει σταθερά περιφρόνηση για θεσμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη, αποσύροντας τη χρηματοδότηση ή αποχωρώντας από βασικούς οργανισμούς του ΟΗΕ, όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και η UNESCO, η οποία δραστηριοποιείται στον τομέα της εκπαίδευσης και της επιστήμης.<br /><br />Οι απειλές του Τραμπ για παγκόσμιους δασμούς έχουν υπονομεύσει περαιτέρω το κύρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Το εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αναγνωρίσει ότι οι θεσμοί αυτοί πιθανότατα να μην ανακάμψουν από την κατάρρευση της παγκόσμιας τάξης. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί σε αυτό το σενάριο. “Η επιστροφή στο προηγούμενο status quo φαίνεται όλο και πιο απίθανη“, προειδοποιεί το σχέδιο.<br /><br />Αποσταθεροποίηση<br /><br />Η ΕΕ θα μπορούσε να επηρεαστεί ιδιαίτερα από αυτή την εξέλιξη. Βασικά χαρακτηριστικά της Ένωσης, όπως η εσωτερική αγορά, οι εμπορικές ροές, οι διεθνείς συνεργασίες και τα τεχνικά πρότυπα, εξαρτώνται όλα από ένα λειτουργικό πολυμερές σύστημα. “Η αστάθεια και η μερική δυσλειτουργία της διεθνούς τάξης και η μερική διάσπαση των παγκόσμιων οικονομιών έχουν αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις στην ικανότητα της ΕΕ να ενεργεί προς το συμφέρον της οικονομίας της και της ευημερίας των πολιτών της“, προσθέτει.<br /><br />Η έκθεση της Κομισιόν έχει ως στόχο να κατευθύνει ευρύτερες πολιτικές της ΕΕ που κυμαίνονται από το εμπόριο έως την τεχνολογία, το κλίμα και άλλους τομείς. Αντί να προσκολλάται στην παλιά τάξη που βασίζεται σε κανόνες, η Ευρώπη θα πρέπει να ηγηθεί μιας διεθνούς προσπάθειας για τη μεταρρύθμισή της. “Η ΕΕ θα πρέπει να διαμορφώσει ενεργά και με μια συνεκτική προσέγγιση τη συζήτηση για μια νέα παγκόσμια τάξη βασισμένη σε κανόνες και μια μεταρρύθμιση της πολυμέρειας“, αναφέρει, ξεχωρίζοντας τον ΟΗΕ και τον ΠΟΕ, ως βασικούς θεσμούς στους οποίους θα πρέπει να εστιάσει. Η ΕΕ δεν θα πρέπει επίσης να διστάσει να σχηματίσει “νέες συμμαχίες που βασίζονται σε κοινά συμφέροντα“.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Βόμβα» μεγατόνων από την Κομισιόν: Η παγκόσμια τάξη «είναι νεκρή», ο κόσμος σε άγνωστα νερά.

H διεθνής τάξη πραγμάτων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και η Ευρώπη πρέπει να προσαρμοστεί στο “νόμο της ζούγκλας” – ή αλλιώς να βρει νέους κανόν...

Διαβάστε την συνέχεια

Στολίσκος για τη Γάζα: Η ναυαρχίδα των «σανδαλάκηδων» πήρε φωτιά. Κατηγορούν το Ισραήλ ότι τους «χτύπησε».

<img height="380" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/09/SANDALAKIDES-630x374.jpg" width="705" /><br /><br />Ένα πλοίο του στολίσκου «ακτιβιστών» που πλέει προς τη Γάζα, του «Φλοτίλα της Ελευθερίας», τυλίχτηκε στις φλόγες μετά από «επίθεση με drone» στα ανοιχτά των ακτών της Βόρειας Αφρικής, σύμφωνα με δήλωση των «ακτιβιστών».<br /><br />Βίντεο του φιλο-Χαμάς Γιουσέφ Ομάρ καταγράφει τις πρώτες στιγμές της υποτιθέμενης επίθεσης με drone στο πλοίο του «Φλοτίλα της Ελευθερίας».<br /><br />Η Γκρέτα, που συνεχίζει την αποστολή της με σκάφη και υποστηρικτές τρομοκρατών καθ’ οδόν προς τη Γάζα, δήλωσε στον κόσμο ότι ένα «ισραηλινό UFO» βομβάρδισε ένα από τα πλοία του στολίσκου τους, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή κοντά στην Τυνησία.<br /><br />Φυσικά, δεν υπάρχει καμία βάση για αυτόν τον ισχυρισμό, καθώς ακόμη και η Εθνική Φρουρά της Τυνησίας ανέφερε ότι η πηγή της έκρηξης στο ίδιο πλοίο που εκκενώθηκε και πιθανότατα η φωτιά προκλήθηκε από ένα τσιγάρο.<br /><br />Ωστόσο, πλάνα καταγράφουν τη στιγμή που κάτι χτύπησε το «Οικογενειακό Πλοίο» του Φλοτίλας Σουμούντ στα ανοιχτά των ακτών της Τυνησίας.<br /><br />Το πλοίο με πορτογαλική σημαία, που συνδέεται με το προηγούμενο πλοίο Μαντλίν που μετέφερε την Γκρέτα Τούνμπεργκ, είχε μέλη της διοικούσας επιτροπής του στολίσκου στο κατάστρωμα.<br /><br />Οι διοργανωτές επιβεβαίωσαν ότι όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα είναι ασφαλείς μετά την έκρηξη και τη φωτιά.<br /><br />Ο Παγκόσμιος Φλοτίλα Σουμούντ δήλωσε ότι διεξάγεται έρευνα για το περιστατικό και τόνισε ότι η αποστολή του να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας θα συνεχιστεί χωρίς διακοπή, παρουσιάζοντας την επίθεση ως μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας να φιμωθεί ο στολίσκος.<br />Δείτε βίντεο που ανάρτησε ο στολίσκος:<div><div id="getsocialmain" style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: Arial, "Helvetica Neue", Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="border: 0px; display: flex; font-family: inherit; font-style: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1965253504978878846" frameborder="0" id="twitter-widget-4" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=https%3A%2F%2Ftwitter.com%2Ftribunegr&dnt=false&embedId=twitter-widget-4&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1965253504978878846&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.tribune.gr%2Fworld%2Fnews%2Farticle%2F925799%2Fstoliskos-gia-ti-gaza-i-nayarchida-ton-sandalakidon-pire-fotia-katigoroyn-to-israil-oti-toys-chtypise.html&sessionId=a1621807e1433ade231acc82b7c8505d385992c0&siteScreenName=tribunegr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 777px; margin: 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="border: 0px; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-feature-settings: normal; font-kerning: auto; font-optical-sizing: auto; font-size-adjust: none; font-size: 16px; font-stretch: normal; font-variant-alternates: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-emoji: normal; font-variant-numeric: normal; font-variant-position: normal; font-variation-settings: normal; line-height: 24px; margin: 10px 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></p></div><div class="clear" style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; font-family: Arial, "Helvetica Neue", Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"></div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a></div><div><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Στολίσκος για τη Γάζα: Η ναυαρχίδα των «σανδαλάκηδων» πήρε φωτιά. Κατηγορούν το Ισραήλ ότι τους «χτύπησε».

Ένα πλοίο του στολίσκου «ακτιβιστών» που πλέει προς τη Γάζα, του «Φλοτίλα της Ελευθερίας», τυλίχτηκε στις φλόγες μετά από «επίθεση με drone»...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ισραήλ βομβάρδισε και κατέστρεψε ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ βάσεις στη Συρία.

<img height="358" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/09/ISRAEL-SYRIA-630x400.jpg" width="710" /><br /><br />Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν το βράδυ της Δευτέρας 08/09 προς Τρίτη 09/09 επιθέσεις εναντίον του συριακού κολεγίου αεράμυνας και αποθηκών όπλων-οπλοστασίων στην περιοχή της Χομς. Οι εγκαταστάσεις αυτές ανακατασκευάζοναι για να μετατραπούν σε τουρκικές-νεο=οθωμανικές βάσεις κατοχής και νεο-οθωμανικής επέκτασης στη Μέση Ανατολή με κύριο στόχο την κατάληψη της Ιερουσαλήμ.<br /><br />Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές είχαν ως στόχο το κολέγιο αεράμυνας της Συρίας και οπλοστάσια κοντά στην πόλη της Χομς.<br /><br />Σύμφωνα με κρατικά Μέσα Ενημέρωσης της Συρίας, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία φέρεται να πραγματοποίησε αεροπορικές επιδρομές στη Χομς, στο κεντρικό τμήμα της Συρίας, και στη Λατάκια, στην ακτογραμμή της Μεσογείου, το βράδυ της Δευτέρας 08/09.<br /><br />Βίντεο που προβλήθηκε από την εφημερίδα The Jerusalem Post δείχνει ένα μεγάλο σύννεφο καπνού και συντριμμάτων να υψώνεται κοντά στη Χομς.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #333333; display: flex; font-family: Arial, "Helvetica Neue", Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1965150770996936750" frameborder="0" id="twitter-widget-4" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=https%3A%2F%2Ftwitter.com%2Ftribunegr&dnt=false&embedId=twitter-widget-4&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1965150770996936750&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.tribune.gr%2Fworld%2Fnews%2Farticle%2F925802%2Fto-israil-vomvardise-kai-katestrepse-toyrkikes-vaseis-sti-syria.html&sessionId=22b469536de95adcef6465bb02dfd1d29e3d4b52&siteScreenName=tribunegr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; height: 528px; margin: 0px; outline: 0px; padding-inline-start: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div>Τοπικές αναφορές ανέφεραν ότι πλήγηκαν πολλές εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων αποθηκών που συνδέονται με τον συριακό στρατό.<br /><br />Ισραηλινά Μέσα Ενημέρωσης ανέφεραν ότι το φυλάκιο που στοχοποιήθηκε στην Παλμύρα είχε αποτελέσει βάση για την ανέγερση στρατιωτικής βάσης από την Τουρκία, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς.<br /><br />Η δημιουργία τουρκικών στρατιωτικών βάσεων στην κεντρική Συρία, ιδιαίτερα στη Χομς και την ακτή, αποτελεί ευαίσθητο ζήτημα, καθώς η περιοχή είναι σημαντική τόσο για την Τουρκία όσο και για το Ισραήλ.<br /><br />Μετά τον έλεγχο του νότιου τμήματος της Συρίας από το Ισραήλ και τις επιθέσεις στη Δαμασκό, οποιαδήποτε τουρκική βάση ενδέχεται να γίνει στόχος βομβαρδισμών μέχρι να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών για την κατανομή επιρροής στη Συρία μεταξύ των δύο πλευρών.<br /><br />Το βράδυ 08/09-09/09 ισραηλινά μαχητικά πετούσαν στον ουρανό της Δαμασκού και τουρκικά μαχητικά πάνω από τα σύνορα με τη Συρία από τη βορειοδυτική πλευρά.<br /><br />Ισραηλινά Μέσα Ενημέρωσης ανέφεραν ότι κηρύχθηκε κατάσταση αυξημένης ετοιμότητας στα βόρεια σύνορα.<br /><br />Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης ανέφεραν την πιθανότητα αερομαχίας μεταξύ τουρκικών και ισραηλινών μαχητικών.<br /><br />Εκτός από την επίθεση σε στρατιωτική βάση κοντά στη Χομς, το Ισραήλ έπληξε επίσης στόχους κοντά στη Λατάκια και την ιστορική πόλη της Παλμύρας, σύμφωνα με συριακά κρατικά Μέσα.<br /><br />Τα συριακά Μέσα δεν παρείχαν περαιτέρω λεπτομέρειες για την έκταση ή τον αντίκτυπο των επιδρομών.<br /><br />Το Ισραήλ πραγματοποίησε αεροπορικές επιθέσεις στα κεντρικά και δυτικά τμήματα της Συρίας, ανέφερε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Συρίας το βράδυ της Δευτέρας 08/09.<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Συρίας καταδίκασε τις αεροπορικές επιδρομές ως «κατάφωρη παραβίαση» της κυριαρχίας και της περιφερειακής σταθερότητας, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.<br /><br />Δεν υπήρξε άμεσο σχόλιο από το Ισραήλ. Προηγουμένως, ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, Ισραέλ Κατζ, είχε δηλώσει ότι «οι δυνάμεις επιχειρούν σε όλες τις ζώνες μάχης μέρα και νύχτα για την ασφάλεια του Ισραήλ».<br /><br />Το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει δεκάδες επιθέσεις σε ολόκληρη τη Συρία μετά την πτώση του πρώην προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ τον περασμένο Δεκέμβριο, που οδήγησε στην εγκαθίδρυση μιας ισλαμιστικής κυβέρνησης από πρώην άτακτους αλλά πάντα νεο-οθωμανούς μουτζαχεντίν.<br />Το Ισραήλ είχε δηλώσει τότε ότι ενεργούσε για να αποτρέψει την πτώση όπλων «στα χέρια εξτρεμιστών».<br /><br />Επιθέσεις αναφέρθηκαν κοντά στη Χομς και την Παλμύρα, καθώς και στην παράκτια πόλη της Λατάκια, σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο SANA τη Δευτέρα 08/09 το βράδυ.<br /><br />Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (SOHR), με έδρα τη Βρετανία, ανέφερε ότι «η ισραηλινή επίθεση κοντά στη Χομς στοχοποίησε στρατιωτική μονάδα νότια της πόλης».<br /><br />Δεν υπάρχουν πληροφορίες για θύματα.<br /><br />Φέτος, το Ισραήλ έχει πραγματοποιήσει 97 επιθέσεις, 86 αεροπορικές και 11 χερσαίες, σύμφωνα με το SOHR.<br /><br />Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το SANA ανέφερε ότι Ισραηλινοί στρατιώτες συνέλαβαν επτά άτομα στην επαρχία Κουνέιτρα, στο νότιο τμήμα της χώρας, τα οποία ο ισραηλινός στρατός χαρακτήρισε «υπόπτους για τρομοκρατική δραστηριότητα».<br /><br />Τον Ιούλιο, το Ισραήλ βομβάρδισε δυνάμεις της συριακής κυβέρνησης γύρω από τη Σουέιντα, στο νότιο τμήμα της χώρας, καθώς ο στρατός εισήλθε στην κυρίως Δρούζικη πόλη μετά από θανατηφόρες θρησκευτικές συγκρούσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το Ισραήλ βομβάρδισε και κατέστρεψε ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ βάσεις στη Συρία.

Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν το βράδυ της Δευτέρας 08/09 προς Τρίτη 09/09 επιθέσεις εναντίον του συριακού κολεγίου αεράμυνας και ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημογραφικό, υδρογονάνθρακες, Εθνική Ασφάλεια. Απειλή.

<div><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRBEOkd9IMh-SADDAgt2ag6iuTuRmTg88ogoA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="168" data-original-width="300" height="358" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRBEOkd9IMh-SADDAgt2ag6iuTuRmTg88ogoA&s" width="677" /></a></div><br /><div>Του <b>Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου</b></div>Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό ή οικονομικό ζήτημα· εξελίσσεται σε υπαρξιακή πρόκληση με σοβαρές γεωπολιτικές διαστάσεις. Την τελευταία περίοδο, κορυφαίοι πολιτικοί και θεσμικοί φορείς μιλούν πλέον ανοικτά για τις επιπτώσεις του στη διατήρηση της Εθνικής Ασφάλειας. <br /><br />Η προσέγγιση αυτή, που πλέον υιοθετείται ευρέως, δεν ήταν πάντοτε αυτονόητη. Είναι ενδιαφέρον ότι ήδη από το 2016, σε δημόσιο άρθρο με τίτλο «Νεο-οθωμανισμός, δημογραφικό, ορυκτοί πόροι και η επερχόμενη σύγκρουση»,είχε τεθεί με σαφήνεια η διασύνδεση του δημογραφικού διακυβεύματοςμε την Εθνική Ασφάλεια, σε συνδυασμό με τις ευρύτερες γεωστρατηγικές εξελίξεις στην περιοχή. Η θεώρηση αυτή —αν και σήμερα βρίσκει πλέον ευρεία απήχηση— εκείνη την περίοδο δεν αποτελούσε κυρίαρχη οπτική στο δημόσιο διάλογο.<br /><br />Το 2018 ακολούθησε η πρώτη θεσμική παρέμβαση της Βουλής των Ελλήνων με την έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής για το Δημογραφικό, όπου επισημάνθηκαν οι εθνικοί κίνδυνοι της πληθυσμιακής συρρίκνωσης. Όμως, είχε ήδη προηγηθεί η σκιαγράφηση του προβλήματος —και μάλιστα σε στρατηγικό πλαίσιο— δύο χρόνια πριν.<br /><br />Παράλληλα, το ζήτημα της αξιοποίησης των ορυκτών πόρων συνδέθηκε, ήδη από τότε, με το δημογραφικό πρόβλημα. Σε άρθρο του 2018  επισημάνθηκε ότι τα εν δυνάμει έσοδα από την εκμετάλλευση των Ελληνικών υδρογονανθράκων μπορούν να χρηματοδοτήσουν πολιτικές ανάσχεσης της υπογεννητικότητας, να ενισχύσουν τις υποδομές στις παραμεθόριες περιοχές και να υποστηρίξουν δημογραφικά στρατηγικές περιοχές του ελλαδικού χώρου.<br /><br />Ωστόσο, η καθυστέρηση στην αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, πέρα από οικονομικό κόστος, συνεπάγεται και μια δημογραφική απώλεια ευκαιριών. Μια χώρα με συρρικνούμενο και γηρασμένο πληθυσμό, χωρίς αναπτυξιακή προοπτική στις εστίες της εθνικής της κυριαρχίας, καθίσταται ευάλωτη – όχι μόνο στην άμυνα, αλλά και στη διατήρηση της πολιτισμικής της συνέχειας.<br /><br />Σήμερα, πλέον, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ερευνητικά ιδρύματα και δεξαμενές σκέψης εντοπίζουν το δημογραφικό πρόβλημα ως τη μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη απειλή για την Ελλάδα. Αυτή η παραδοχή, όσο οδυνηρή κι αν είναι, ίσως αποτελεί και μια ευκαιρία: για μια εθνική στρατηγική που θα συνδυάζει την άμυνα, την ανάπτυξη και τη δημογραφική αναγέννηση. Αν κάτι προκύπτει από αυτή την εξέλιξη, είναι ότι οι ιδέες που κάποτε φαίνονταν πρόωρες ή περιθωριακές, σήμερα συγκροτούν τον κορμό του δημόσιου διαλόγου.<div><br /></div><div><a href="https://www.energia.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><br /><br />

Δημογραφικό, υδρογονάνθρακες, Εθνική Ασφάλεια. Απειλή.

Του Δρ. Σωτήρη Καμενόπουλου Το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό ή οικονομικό ζήτημα· εξελίσσεται σε υπαρξιακή ...

Διαβάστε την συνέχεια