Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

Πίσω από το αντιτρομοκρατικό άλλοθι, ο πόλεμος του αερίου στο Λεβάντε

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος, Μέση Ανατολή 20:03

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9jP_ACMv4k4noj1nc8jR-7B6uLq1f6185LNSTbl8c1z8ganymPwz3NBwQO7y5em8B3xGKGo1enfdU1qBDdXvnzUvIyELnY9zE1Sz0UcrbSQRDcdvJyiNUtndT7ac9FG2cv77aMLInUeRN/s1600/Untitled-1.jpg" imageanchor="1" peppycount="6" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9jP_ACMv4k4noj1nc8jR-7B6uLq1f6185LNSTbl8c1z8ganymPwz3NBwQO7y5em8B3xGKGo1enfdU1qBDdXvnzUvIyELnY9zE1Sz0UcrbSQRDcdvJyiNUtndT7ac9FG2cv77aMLInUeRN/s1600/Untitled-1.jpg" width="640" /></a> 
 
Αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ρυθμίζει την εκστρατεία εναέριων βομβαρδισμών του στη Συρία με τους σύμμαχους του από το Κόλπο (Νέα Υόρκη, 23 Σεπ 2014). 
 
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν) 
 
Πολλοί προσκολλούνται στον αντιτρομοκρατικό λόγο της Ουάσινγκτον και των συμμάχων της του Κόλπου, αλλά όλος ο κόσμος καταλαβαίνει ότι αυτός ο λόγος είναι μόνο μια ρητορική δικαιολογία για έναν πόλεμο που έχει άλλους σκοπούς. Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαβεβαιώνουν ότι θέλουν να καταστρέψουν το Ισλαμικό Κράτος που οι ίδιες δημιούργησαν και που πραγματοποιεί για λογαριασμό τους τις αναγκαίες εθνοκαθάρσεις για το σχέδιο της αναδιαμόρφωσης της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής». Πιο περίεργο ακόμα, δηλώνουν ότι θέλουν να καταπολεμήσουν τους τρομοκράτες στη Συρία με την μέτρια αντιπολίτευση, η οποία αποτελείται από τους ίδιους τζιχαντιστές. 
 
Τέλος, κατέστρεψαν στη Ράκκα κτίρια που είχαν εκκενωθεί δύο ημέρες νωρίτερα από το Ισλαμικό Κράτος. Για το Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan), πίσω από αυτές τις προφανείς αντιφάσεις συνεχίζει ο πόλεμος του φυσικού αερίου. 
 
Η αεροπορική εκστρατεία των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ και τη Συρία μας αφήνει σκεπτικούς: είναι αδύνατο να καταστραφεί μια τρομοκρατική ομάδα αποκλειστικά με αεροπορικές επιδρομές. Στο Ιράκ, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Συμβουλίο Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ) έχουν συνδυάσει τις δράσεις τους με τα χερσαία ιρακινά στρατεύματα και τους Κούρδους. 
 
Στη Συρία, δεν διαθέτουν καμία σοβαρή δύναμη για να μάχεται ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Και ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, «οι βομβαρδισμοί δεν είναι ικανοί να επηρεάσουν την ικανότητα του Ισλαμικού Κράτους ή τις επιχειρήσεις του σε άλλα μέρη του Ιράκ ή τη Συρία», σύμφωνα με το Στρατηγό William Mayville, αρχηγό των επιχειρήσεων στο αμερικανικό Γενικό Επιτελείο . 
 
Εντούτοης, και παρά τις επίσημες δηλώσεις, το Ισλαμικό Κράτος είναι μια δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών και του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ), η οποία εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και δεν έχασε την αξία της: 
 
• Τον Μάιο 2013, ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν εισήρθε παράνομα στη Συρία για να συναντήσει το επιτελείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (υποτίθεται μέτριος), μεταξύ άλλων τον Αμπού Γιούσεφ, επίσης γνωστός ως Αμπού Du'a, η Ιμπραχίμ αλ-Μπαγκντάντι, τον σημερινό χαλίφη Ιμπραχίμ (ηγέτης των εξτρεμιστών) . 
• Τον Ιανουάριο 2014, το Reuters αποκάλυψε ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα είχε καλέσει μια μυστική συνεδρίαση του Κογκρέσου κατά τη διάρκεια της οποίας το τελευταίο ψήφισε τη χρηματοδότηση και τον εξοπλισμό των «επαναστατών» στη Συρία, συμπεριλαμβανομένης και του Ισλαμικού Εμιράτου μέχρι το Σεπτέμβριο 2014, η . Ήταν πράγματι μια μυστική συνεδρίαση και όχι απλώς κεκλεισμένων των θυρών. Το σύνολο του αμερικανικού τύπου συμμορφώθηκε με τη λογοκρισία αυτής της πληροφορίας. 
 
• Υπερήφανη για την αναγνώριση αυτή, η Σαουδική κρατική τηλεόραση υποστήριξε ότι το Ισλαμικό Κράτος διοικούταν από τον Πρίγκιπα Abdul Rahman al-Faisal . 
• Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της ισραηλινής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών, Στρατηγός Αβίβ Kochavi, προειδοποίησε για το πολλαπλασιασμό των αντι-συριακών μαχητών και αποκάλυψε ότι τα μέλη της αλ-Κάιντα, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων του Ισλαμικού Κράτους (που δεν είχαν ακόμη χωρίσει) εκπαιδεύονταν [υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ] σε τρία στρατόπεδα στην Τουρκία, ήτοι στο Şanlıurfa, Osmaniye και Karaman. 
• Τον Μάιο 2014, η Σαουδική Αραβία παρέδωσε στο Ισλαμικό Κράτος νέα βαριά όπλα που είχαν αγοραστεί στην Ουκρανία και μια ποσότητα νέων οχημάτων Toyota για να εισβάλει στο Ιράκ. Η μεταφορά πραγματοποιήθηκε από ειδικό τραίνο ναυλωμένο από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. 
 
• Στις 27 Μάιου, ο Μασούντ Μπαρζανί, πρόεδρος της κουρδικής περιφερειακής κυβέρνησης στο Ιράκ, πήγε στο Αμμάν για να συντονίσει την εισβολή στο Ιράκ, μεταξύ των Κούρδων του Ιράκ και του Ισλαμικού Κράτους. Παρόμοια συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε, πάντα στο Αμμάν, με πολλούς σουνίτες εταίρους την 1η Ιουνίου. 
• Στις αρχές Ιουνίου, το Ισλαμικό Κράτος και η Τοπική Κυβέρνηση του Κουρδιστάν πέρασαν στην επίθεση. Το Ισλαμικό Κράτος, σύμφωνα με την αποστολή του, σκόρπιζε τον τρόμο, προκειμένου να επιτευχθεί η εθνοκάθαρση την οποία ο στρατός των ΗΠΑ δεν ήταν σε θέση να κάνει το 2003. 
 
Με αυτό το τρόπο πραγματοποιείται το αμερικανικό σχέδιο αναδιαμόρφωσης της «Ευρύτερης Μέσης Ανατολής» του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου που εγκρίθηκε το 2001. 
 
Δεν υπάρχει επομένως κανένας λόγος για τις Ηνωμένες Πολιτείες να καταστρέψουν το Ισλαμικό Κράτος, εκτός από το πολύ διαφημιζόμενο -και ύποπτο- θάνατο των τριών υπηκόων τους, που δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό το κατακλυσμό πυρών. 
 
Ενώ είναι σαφές ότι ο κύριος στόχος της εναέριας εκστρατείας δεν είναι αυτός που έχει ανακοινωθεί, κανείς δεν είναι σε θέση να πει ακριβώς τι είναι αυτό που επιδιώκει να καταστρέψει. 
 
Το μόνο που μπορεί να βεβαιωθεί είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους του Κόλπου βομβάρδισαν άδεια κτίρια στη Ράκκα -η οποία είχε εκκενωθεί δύο ημέρες νωρίτερα από το Ισλαμικό Κράτος, και μια δωδεκάδα διυλιστήρια στην ανατολική Συρία . 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgStqpUDp116kF2B0FtCjUtH8IZKc4JwGW-8tiGNyEqNcvU7RqjRqzJe42louohc-6n1yBJ64J-Q24CiQmdOTSiLioD0FyWPtfdahc1SCHzQHduRtMzPmFG7G7sDjIBI6Pii0BB5qbMOSK5/s1600/OFRTP-IRAK-SYRIE-ISLAMISTES.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgStqpUDp116kF2B0FtCjUtH8IZKc4JwGW-8tiGNyEqNcvU7RqjRqzJe42louohc-6n1yBJ64J-Q24CiQmdOTSiLioD0FyWPtfdahc1SCHzQHduRtMzPmFG7G7sDjIBI6Pii0BB5qbMOSK5/s1600/OFRTP-IRAK-SYRIE-ISLAMISTES.JPG" /></a> 
Βομβαρδισμός ενός συριακού διυλιστηρίου από την αμερικανική Πολεμική Αεροπορία στις 24 Σεπτεμβρίου 2014. Τα διυλιστήρια είναι από τις πιο ακριβές βιομηχανικές επενδύσεις. 
 
Μα τι δουλειά έχουν αυτά τα διυλιστήρια σε ένα πόλεμο που φέρεται να διεξάγεται εναντίον της τρομοκρατίας; 
 
Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, ελέγχονταν από το Ισλαμικό Κράτος και του έφερνε μεγάλο εισόδημα. 
 
Η απάντηση είναι προφανές ψευδός. 
 
Όταν κράτη υπό εμπάργκο προσπαθούν να πουλήσουν φυσικό αέριο ή πετρέλαιο στη διεθνή αγορά, δεν το καταφέρνουν. Αλλά το Ισλαμικό Κράτος το κάνει, παρά τα ψηφίσματα 1373 (2001) και 2170 (2014) του Συμβουλίου Ασφαλείας. 
 
Είναι δημόσια γνωστό ότι κλέβει πετρέλαιο και αέριο στο Ιράκ και τη Συρία, τα μεταφέρει μέσω αγωγών στο τουρκικό λιμάνι Τσεϊχάν, από όπου μεταφέρονται στο Ισραήλ από δεξαμενόπλοια της Palmali Shipping & Agency JSC, της εταιρείας του δισεκατομμυριούχου Τουρκοαζέρου Mubariz Gurbanoğlu. 
 
Στο λιμάνι του Ασκελόν, οι ισραηλινές αρχές παρέχουν ψευδή πιστοποιητικά από το κοίτασμα του Eilat, και στη συνέχεια εξάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία προσποιείται ότι πιστεύει τους Ισραηλινούς. 
 
Προπαντός, η ίδια αλυσίδα χρησιμοποιείται επίσης για την εξαγωγή του φυσικού αερίου και του πετρελαίου που έχουν κλαπεί από την τοπική κυβέρνηση του ιρακινού Κουρδιστάν. 
 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΣΣΚ, αν ενεργούσαν σε εφαρμογή των ψηφισμάτων 1373 (2001) και 2170 (2014) θα έπρεπε επίσης να επιτεθούν στο ιρακινό Κουρδιστάν. Αντ 'αυτού, το υποστηρίζουν (όχι εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, αλλά εναντίον της κεντρικής κυβέρνησης της Βαγδάτης) . 
 
Ο βομβαρδισμός των εγκαταστάσεων αυτών δεν μπορεί να γίνει κατανοητός παρά ως θέληση να στερηθεί η Συρία των ικανοτήτων διύλισης της, όταν αποκατασταθεί η ειρήνη. 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc1ffiagd8MXqfDsrQcMwKX2DholyYI8b6ybmm_4w7pGuPfpFquUUrq-9METfgJ8981a-5bE3iEAs1im5Y0Hz3d90pxyDgv3KuCAxeQRt_o1U7MxitfLI0X97j4Xhb38FAsvoPzij3rP9O/s1600/Untitled-2.gif"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc1ffiagd8MXqfDsrQcMwKX2DholyYI8b6ybmm_4w7pGuPfpFquUUrq-9METfgJ8981a-5bE3iEAs1im5Y0Hz3d90pxyDgv3KuCAxeQRt_o1U7MxitfLI0X97j4Xhb38FAsvoPzij3rP9O/s1600/Untitled-2.gif" /></a> 
Ο Πρίγκιπας Khaled, γιος του κληρονόμου του θρόνου των Σαούντ, Πρίγκιπα Σαλμάν, συμμετέχει στον βομβαρδισμό της Συρίας ως πιλότο ενός F-15. 
 
Δεν ξεφεύγει από κανένα ότι σε αυτή την υπόθεση, οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζονται σε μέλη του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (ΣΣΚ), και ειδικά στη Σαουδική Αραβία. 
 
Σε αυτό το πλαίσιο, αν και είναι σαφές ότι τα σαουδικά αεροπλάνα δεν απογειώνονται από τη χώρα τους, η πληροφορία που δημοσιεύεται από τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης σύμφωνα με την οποία σταθμεύονται τα σαουδικά μαχητικά αεροπλάνα στο Ισραήλ δεν έχει ακόμη διασταυρωθεί, αλλά είναι πιθανή. 
 
Σημειώσαμε συχνά ότι ένας από τους κύριους στόχους του πολέμου κατά της Συρίας είναι ο έλεγχος των τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου της και του εδάφους της, μέσω του οποίου θα μπορούσε να περάσει είτε ένας αγωγός από το Ιράν, είτε ο αντίπαλός του, από τη Σαουδική Αραβία ή το Κατάρ. 
 
Ωστόσο, δεδομένου της αντίστασης της Νοβαρωσίας και της υποστήριξης που της παρέχει η Ρωσική Ομοσπονδία, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο. 
 
Εξ ου και η ιδέα της ιρανικής κυβέρνησης να προσφέρει το φυσικό αέριο της σε αυτή την αγορά, όπως το ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Πετρελαίου Ali Majedi στις 9 Αυγούστου . 
 
Για το Ιράν θα ήταν μια εναλλακτική λύση για το κλείδωμα από το Ισλαμικό Κράτος της ιρακινής διαδρομής προς τη Συρία. 
 
Η επιλογή αυτή, η οποία εκπροσωπεί τα κρατικά συμφέροντα του Ιράν, αλλά εγκατέλειπει την αντιιμπεριαλιστική πάλη του Προέδρου Αχμαντινετζάντ, μπορεί να εγκριθεί από την Ουάσινγκτον ως μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας στις διαπραγματεύσεις 5 + 1. 
Το Ιράν φέρεται να είναι πρόθυμο να εγκαταλείψει τις πρωτοποριακές έρευνες του για μια μέθοδο παραγωγής πυρηνικής ενέργειας που μπορεί να απελευθερώνει το τρίτο κόσμο από την εξάρτηση του από το πετρέλαιο, ενώ οι «Δυτικοί» θα άρουν τις κυρώσεις τους. 
 
Ωστόσο, αυτή η ανατροπή, αν συμβεί, θα άλλαζε σε βάθος την περιφερειακή ισορροπία. 
 
Θα ήταν δύσκολο να τη δεχτεί η Ρωσία, η οποία μόλις καλωσόρισε το Ιράν στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. 
Επιπλέον, προϋποθέτει μια επένδυση 8,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την κατασκευή 1.800 χιλιόμετρα αγωγών και να συνδεθούν τα πεδία παραγωγής στο σύστημα Nabucco. 
Το ιρανικό αέριο θα πέρναγε από το Αζερμπαϊτζάν και τη Τουρκία και μετά, από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία, για να διανεμηθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Αυστρία. 
 
Αυτό επιβεβαίωσε ο Σεΐχης Χασάν Ροχάνι (Sheikh Hassan Rohani) προς τον Πρόεδρο Hans Fischer, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών . 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqBsh70G5bPnAxK1XfTarxf1SpdUui7bKg4mMv_c988bDj32mMo4yYjYP7ltOm5NEjoY1O0Pe1Pee5oh6e6Z9x4rSwqvRzzceBgmnf7UnqiKTN6ifZDhdHnYonnxTRljaobf2SygsUdYqo/s1600/Untitled-3.gif"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqBsh70G5bPnAxK1XfTarxf1SpdUui7bKg4mMv_c988bDj32mMo4yYjYP7ltOm5NEjoY1O0Pe1Pee5oh6e6Z9x4rSwqvRzzceBgmnf7UnqiKTN6ifZDhdHnYonnxTRljaobf2SygsUdYqo/s1600/Untitled-3.gif" /></a> 
Ο Ιρανός Πρόεδρος Σεΐχης Χασάν Ροχάνι ήρθε να εξηγήσει στον αυστριακό ομόλογό του Hans Fisher, το σχέδιο του για τη προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση (Νέα Υόρκη, 24 Σεπ., 2014). 
 
Η αναβίωση του συστήματος Nabucco θα είναι μια ανέλπιστη τύχη για το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο θα μπορέσει να εξάγει πιο εύκολα την παραγωγή από το πεδίο φυσικού αερίου του στο Shah Deniz. Και έτσι, το Μπακού, θα απομακρυνόταν επίσης από τη Μόσχα για να είναι πιο κοντά στην Ουάσιγκτον, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει τη ξαφνική αγορά όπλων του από το Ισραήλ. 
 
Από τη πλευρά της Συρίας, μια ανατροπή της ιρανικής ενεργειακής πολιτικής δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα: οι περισσότεροι από τους εχθρούς της Συρίας –εκτός από το Ισραήλ- δεν θα είχαν πια λόγο να συνεχίσουν τον πόλεμο. 
 
Περαιτέρω, η απομάκρυνση του Ιράν θα ενισχύσει τη χρησιμότητα της Συρίας για τη Ρωσία. 
 
Αν υπεγράφη αυτή η συμφωνία, η Ουάσινγκτον θα προωθήσει την αστάθεια στις σουνιτικές περιοχές του Ιράκ, για να διατηρήσει ένα φυσικό φράγμα μεταξύ της Τεχεράνης και της Δαμασκού, και σίγουρα θα υποστηρίξει το ΙΚ στο Deir ez-Zor, αλλά θα αφήσει ήσυχο το υπόλοιπο της Συρία. 
 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πίσω από το αντιτρομοκρατικό άλλοθι, ο πόλεμος του αερίου στο Λεβάντε

Αγνοώντας το διεθνές δίκαιο, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ρυθμίζει την εκστρατεία εναέριων βομβαρδισμών του στη Συρία με τους σύμμα...

Διαβάστε την συνέχεια

“Στοχεύουν ψηλά” Κάιρο, Λευκωσία και Αθήνα

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Εξωτερική Πολιτική 15:37

<img alt="“Στοχεύουν ψηλά” Κάιρο, Λευκωσία και Αθήνα" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/09/BENIZELOS-KASOULIDHS-AIGYPTIOS01-27SEPTEMBER2014.jpg" title="“Στοχεύουν ψηλά” Κάιρο, Λευκωσία και Αθήνα" width="640" /> 
 
Τη δέσμευση των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου να εργαστούν στενά και να ενδυναμώσουν τη συνεργασία τους σε τομείς αμοιβαίου οφέλους, εκφράζουν σε κοινή ανακοίνωση Τύπου της συνάντησής τους, που δόθηκε την Κυριακή το βράδυ στη δημοσιότητα από τους τρεις υπουργούς Εξωτερικών. 
Οι κ.κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, Sameh Shoukry και Ιωάννης Κασουλίδης συναντήθηκαν την Παρασκευή, για δεύτερη συνεχή χρονιά. 
Η ανακοίνωση παραθέτει τις κοινές εκτιμήσεις των τριών κυβερνήσεων για περιφερειακά ζητήματα, όπως το Παλαιστινιακό, η Συρία, το Ιράκ και η Λιβύη και τους κινδύνους για την τρομοκρατία. Προσφέρει πολιτική στήριξη στην Αίγυπτο, καλύπτει τις θέσεις της Κύπρου για το Κυπριακό και στηρίζει τις ελληνικές θέσεις στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης. Επίσης επαναβεβαιώνει την πρόθεση των τριών χωρών να προωθήσουν τη συνεργασία γειτονικών χωρών της Ανατολικής Μεσογείου σε διάφορα θέματα, μαζί και τα ενεργειακά. 
Η ανακοίνωση αναφέρει ότι οι υπουργοί Εξωτερικών είχαν την ευκαιρία να ανασκοπήσουν τις εξελίξεις στην περιοχή και να υπογραμμίσουν τη σημασία να καταστεί η ανατολική Μεσόγειος πυλώνας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή, με προώθηση συνεργασίας μεταξύ των γειτονικών χωρών, συμπεριλαμβανομένου του τομέα της ενέργειας. 
Οι υπουργοί εξέφρασαν την ικανοποίησή τους σχετικά με τις εν εξελίξει τριμερείς πολιτικές διαβουλεύσεις μεταξύ των χωρών τους, που καλύπτουν μια πληθώρα από διμερή και περιφερειακά θέματα κοινού ενδιαφέροντος και διακήρυξαν τη δέσμευση των αντίστοιχων κυβερνήσεών τους να συνεργαστούν στενά και να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε όλους τους τομείς αμοιβαίου οφέλους. 
Επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους προς την κυβέρνηση και το λαό της Αιγύπτου, στην προσπάθειά τους για μια ευημερούσα και δημοκρατική χώρα. Καλωσόρισαν την υιοθέτηση του νέου Συντάγματος με δημοψήφισμα στις 14 και 15 Ιανουαρίου 2014, το οποίο κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Οι υπουργοί εξέφρασαν τη σθεναρή αλληλεγγύη με το λαό και την κυβέρνηση της Αιγύπτου στον αγώνα τους κατά της τρομοκρατίας. Τόνισαν τη σημασία της Αιγύπτου ως άξονα για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. 
Σχετικά με το Κυπριακό, επαναβεβαίωσαν την υποστήριξή τους προς τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για την επίτευξη λύσης στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα είναι επωφελής για όλους τους Κυπρίους και ολόκληρη την περιοχή. Καλωσόρισαν και εξέφρασαν την ικανοποίησή τους  για το διορισμό από το Γενικό Γραμματέα του Espen Barth Eide, ως Ειδικού Συμβούλου του για το Κυπριακό. Εξέφρασαν επίσης τη σθεναρή υποστήριξή τους στις προσπάθειες για την εφαρμογή των μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης, τα οποία θα δώσουν μια δυναμική ώθηση στην προοπτική μιας ενωμένης Κύπρου. 
Όσον αφορά την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, υπογράμμισαν τον καθοριστικό ρόλο της Αιγύπτου και την πολύτιμη συνεισφορά της στην κατάπαυση του πυρός στη Γάζα τον περασμένο Αύγουστο. Τόνισαν επίσης την ανάγκη για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, με στόχο να επιτευχθεί μια αμοιβαία συμφωνία για μια λύση δύο κρατών με βάση τα σύνορα του 1967, η οποία είναι επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να επιτευχθεί αειφόρος και βιώσιμη ειρήνη. Εξέφρασαν την υποστήριξή τους προς τη Διάσκεψη της 12ης Οκτωβρίου για την ανοικοδόμηση της Γάζας, η οποία θα συγκληθεί από την Αίγυπτο και τη Νορβηγία. 
Για το Ιράκ, εξέφρασαν ανησυχία για την επιδείνωση της ασφάλειας και της ανθρωπιστικής κατάστασης, καταδίκασαν τις κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη στοχοποίηση των μειονοτικών κοινοτήτων από τρομοκρατικές ομάδες και υπογράμμισαν την ανάγκη για συλλογική δράση υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, στη βάση των ψηφισμάτων 2170 και 2178 του Συμβουλίου  Ασφαλείας. Επιβεβαίωσαν την πεποίθησή τους σχετικά με την απειλή της τρομοκρατίας, η οποία δεν περιορίζεται μόνο στην ISIL, αλλά περιλαμβάνει επίσης κι όλες τις άλλες εξτρεμιστικές ομάδες σε ολόκληρη την περιοχή και πέραν αυτής. 
Για τη Συρία, επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους στις προσπάθειες του νέου Ειδικού Απεσταλμένου για τη Συρία, Stefan De Mistura, και εξέφρασαν τη δέσμευσή τους στις προσπάθειες για μια συνολική πολιτική λύση στη βάση των αρχών διαδικασίας της Γενεύης και με σκοπό τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας και την εκπλήρωση των προσδοκιών του συριακού λαού. Εξέφρασαν επίσης την ικανοποίησή τους για την πρόοδο όσον αφορά την απομάκρυνση και την καταστροφή των χημικών οπλικών συστημάτων και επαίνεσαν τις προσπάθειες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για την ανακούφιση των ανθρωπιστικών συνθηκών επί του εδάφους. 
Για τη Λιβύη, εξέφρασαν τη βαθιά ανησυχία τους για την απειλή που αποτελούν οι συνεχιζόμενες ταραχές στην ενότητα της χώρας, την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στην ασφάλεια και την οικονομία των γειτονικών χωρών, καθώς και την αύξηση της επιβάρυνσης από την παράνομη μετανάστευση για τις χώρες της νότιας Ευρώπης. Ζήτησαν την άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών και την εμπλοκή σε μια διαδικασία πολιτικού διαλόγου και συμφιλίωσης που θα συμπεριλαμβάνει όλους, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας που εγκρίθηκε από τις γειτονικές χώρες της Λιβύης στις 25 Αυγούστου του 2014, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες και οι προσδοκίες του λαού της Λιβύης. Οι Υπουργοί επαναβεβαίωσαν επίσης την πλήρη υποστήριξή τους προς τους νόμιμους θεσμούς στη Λιβύη, ιδίως τη Βουλή των Αντιπροσώπων, ως αποκλειστικό αντιπρόσωπο του λαού της Λιβύης και τα εκτελεστικά όργανα που προκύπτουν από αυτήν. Εξέφρασαν επίσης την υποστήριξή τους στο έργο της συνταγματικής συνέλευσης. 
ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΖΟΥΠΑΝΙΩΤΗΣ, ΚΥΠΕ-CNA 
 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

“Στοχεύουν ψηλά” Κάιρο, Λευκωσία και Αθήνα

Τη δέσμευση των κυβερνήσεων της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Κύπρου να εργαστούν στενά και να ενδυναμώσουν τη συνεργασία τους σε τομείς α...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι για... τίποτα!

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 15:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.strategyreport.gr/wp-content/uploads/2010/08/23.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.strategyreport.gr/wp-content/uploads/2010/08/23.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γιώργος Καπόπουλος 
Κάτι για τίποτα (something for nothing). Με τη φράση αυτή στις ΗΠΑ απαξιώνεται ο επιχειρηματίας που ζητά μια εξυπηρέτηση χωρίς να προτείνει αντίτιμο ή οποιουδήποτε είδους αντισταθμιστικό όφελος. Κάπως έτσι κινείται σήμερα η Ουάσιγκτον απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν: της ζητά να εμπλακεί στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών της ISIS, αρχής γενομένης από τη χρήση της αμερικανικής βάσης του Ιντσιρλίκ στους βομβαρδισμούς αλλά και να εμπλέξει και χερσαίες δυνάμεις. 
Το ότι η Αγκυρα στήριξε τους κάθε λογής εξτρεμιστές δεν είναι παράδοξο, καθώς το ίδιο ακριβώς έκαναν το Ριάντ και τα τέσσερα άλλα κράτη που στηρίζουν τις ΗΠΑ. Το παράδοξο είναι αλλού, ότι ενώ η Τουρκία καλείται να παίξει καθοριστικό ρόλο, μάλλον καλείται να το πράξει έναντι ευτελούς ή και μηδενικού αντιτίμου. Σαουδική Αραβία, Εμιράτα, Μπαχρέιν, Κατάρ και Ιορδανία δεν μπορούν και δεν θέλουν να εμπλακούν σε χερσαίες επιχειρήσεις, το Ιράν δεν θέλει να εμπλακεί σε μια σύγκρουση σουνιτών, εφόσον δεν θίγονται οι σιίτες και οι αλαουίτες και οι ΗΠΑ διστάζουν να στείλουν στρατό στο Ιράκ με την κυβέρνηση της Βαγδάτης να προβάλλει μέχρι στιγμής βέτο. 
Δεν μένει παρά η Τουρκία. Οι στρατιωτικές της δυνάμεις έχουν τη δυνατότητα συντριπτικών σε βάρος των τζιχαντιστών εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, με άλλα λόγια η Αγκυρα μπορεί να λύσει αποφασιστικά το πρόβλημα. Στην περίπτωση αυτή είναι σαφές ότι στην περιοχή όπου θα αναπτυχθούν οι στρατιωτικές της δυνάμεις η Αγκυρα θα θελήσει να ιδρύσει ένα σουνιτικό κράτος-προτεκτοράτο, να εκμεταλλευτεί τα πλούσια πετρελαϊκά κοιτάσματα στο Δυτικό Ιράκ και την Ανατολική Συρία και κυρίως να ελέγχει τις ισορροπίες ανάμεσα στους σουνίτες Αραβες και τους Κούρδους του Βορείου Ιράκ και της βορειοανατολικής Συρίας. 
Το τίμημα προβάλλει πανάκριβο για την Ουάσιγκτον, καθώς στην κυριολεξία πρόκειται για συντριβή της τζιχάντ μέσω οθωμανικής παλινόρθωσης. Για τους Ερντογάν - Νταβούτογλου το αντίτιμο που ζητούν από τις ΗΠΑ είναι λογικό: αρέσει δεν αρέσει στον Ομπάμα η Pax Ottomana στη Μέση Ανατολή, είναι η μόνη fast truck λύση σε μια εμπλοκή μακράς διαρκείας, με βέβαιη τη χερσαία εμπλοκή αμερικανικών δυνάμεων και με αβέβαιες παρενέργειες. Στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ φοβούνται και διστάζουν καθώς καλούνται να δεχθούν τη διανομή της Μέσης Ανατολής σε σφαίρες επιρροής της Αγκυρας και της Τεχεράνης. 
<a href="http://www.ethnos.gr/">πηγή</a>

Κάτι για... τίποτα!

Γιώργος Καπόπουλος Κάτι για τίποτα (something for nothing). Με τη φράση αυτή στις ΗΠΑ απαξιώνεται ο επιχειρηματίας που ζητά μια εξυπηρέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Και Πριν Αλέκτωρ Λαλήσει Τρις …η αλεπού ξεκίνησε.

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 15:12

<img alt="ξεκινάει" class="attachment-large wp-post-image" src="http://i1.wp.com/triklopodia.gr/wp-content/uploads/2014/09/%CE%BE%CE%B5%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CE%B5%CE%B9.jpg?fit=1024%2C1024" /> 
Ακόμα και μέσα στο Διαδίκτυο η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι… 
¨ Η Τουρκία εκ των πραγμάτων θα επέμβει στην Συρία με κάποιες έτοιμες προφάσεις.¨ 
¨ Η ISIS ξεκίνησε την καταστροφική της πορεία τον περασμένο Μάρτιο από την βόρεια περιοχή της Συρίας στα σύνορα με την Τουρκία στην οποία σήμερα κάποιοι δίνουν πολλές αφορμές και λόγους για να επέμβει στην Συρία. 
Είναι δυνατόν να βλέπει το Τουρκικό κράτος την ενεργοποίηση και συμπαράταξη των Κουρδικών στρατιωτικών δυνάμεων και μάλιστα αυτών που δραστηριοποιούνται στην επικράτεια του στο πλευρό της εκστρατείας των Δυτικών εναντίων της ISIS έστω και συγκεκαλυμμένα ; 
Ποίος θέλει εδώ και τώρα να αναβαθμίσει τα στρατιωτικά τμήματα των Κούρδων της Τουρκίας και για ποίο σκοπό; 
Στην Μεσοποταμία στήθηκε ένα καλοφτιαγμένο γεωστρατηγικό παιχνίδι με πολλές παγίδες που θα ανοίξουν γρήγορα για να καταπιούν πολλούς πρωταγωνιστές των τεκταινομένων. 
Η Τουρκία εκ των πραγμάτων θα επέμβει στην Συρία με κάποιες έτοιμες προφάσεις. 
Πέρσι πίεζαν τον Ερντογάν σαν πρωθυπουργό να επέμβει και δεν το έκανε . Φέτος τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. 
Ο πρόεδρος Ερντογάν και το αναμενόμενο Κουρδιστάν είναι μία εκρηκτική πραγματικότητα για τις ημέρες μας και για όλη την ευρύτερη περιοχή που ετοιμάζεται να ζήσει δύσκολες ώρες.¨ 
Και σήμερα 28 Σεπτεμβρίου 2014 
ο κ. Ερντογάν επαλήθευσε την τοποθέτηση μας πάνω στις προθέσεις του. 
¨ Η Τουρκία δε μπορεί να παραμείνει εκτός του διεθνούς συνασπισμού που πολεμά την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, η χώρα του οποίου θα αποφασίσει την εβδομάδα αυτή τον τρόπο εμπλοκής της. Εδώ και πολλούς μήνες, η προσεκτική στάση της Τουρκίας έναντι του Ισλαμικού Κράτους είχε απογοητεύσει τις χώρες της Δύσης, όμως το πρόσφατο ταξίδι του Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ φαίνεται πως άλλαξε τα δεδομένα. «Θα διεξάγουμε συζητήσεις με τους εμπλεκόμενες αρχές αυτήν την εβδομάδα. Θα βρεθούμε εκεί όπου πρέπει να βρισκόμαστε. Δε μπορούμε να παραμείνουμε εκτός όλου αυτού» υπογράμμισε ο Ερντογάν σε μια ομιλία που εκφώνησε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στην Κωνσταντινούπολη. Ο ίδιος προσέθεσε ότι μια χερσαία επέμβαση θα μπορούσε να καταστεί απαραίτητη. Ο Ταγίπ Ερντογάν διευκρίνισε ότι δεν πιστεύει ότι μια στρατιωτική δράση θα είναι αρκετή προκειμένου να νικηθεί το Ισλαμικό Κράτος και ότι μακροπρόθεσμες λύσεις πρέπει να βρεθούν οι οποίες θα διευθετούν τα πολιτικά προβλήματα της Συρίας και του Ιράκ. «Το να στέλνουμε βόμβες δε μπορεί παρά να είναι μια προσωρινή λύση» υπογράμμισε ο ίδιος. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ Κυριακή, 28 Σεπτεμβρίου 2014 – 22:28 capital.gr 
Αγαπητοί συνέλληνες το κακό ξεκινάει φουριόζικο από κάτω. 
Τα ψέματα τελείωσαν για όλους. 
Η αλεπού στην γειτονιά μας ετοιμάζεται να πηδήξει και με τα τέσσερα ποδάρια της. 
Σε αυτή την δύσκολη συγκυρία που ετοιμάζεται να βιώσει η ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου, εμείς σαν Έλληνες είμαστε έτοιμοι να την διαχειριστούμε σωστά; 
Τώρα θα δοκιμαστούν οι ¨φιλίες και οι συμμαχίες¨. 
Τώρα θα αποκαλυφτούν οι τυχόν προδοσίες. 
Τώρα περισσότερο από κάθε φορά χρειάζεται να αναδείξουμε το διαχρονικό φιλότιμο μας για να σφυρηλατήσουμε την κοινωνική ενότητα απέναντι στους μέσα και έξω προβοκάτορες όποιοι και αν είναι αυτοί. 
Από τα λόγια πρέπει να πάμε εδώ και τώρα στις πράξεις. 
Πρέπει όλοι μικροί και μεγάλοι να ¨μεταλάβουμε¨ των ¨αχράντων μυστηρίων του Έθνους μας¨ που είναι ΧΡΙΣΤΟΣ και Ελλάδα. 
Έτσι μόνο θα αντρειωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις που ξεκινούν γρήγορα. 
Έλληνες ¨σταθείτε πάλι σαν Ήρωες¨ και στο τέλος η πνευματική νίκη και η δικαίωση θα μας ανήκει. 
ΜΠΟΡΟΥΜΕ και το οφείλουμε στα παιδιά και στις επόμενες γενιές. Με αυτόν τον τρόπο θα ξεπλύνουμε τις ¨ντροπές¨ της μεταπολίτευσης. 
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 
 
<a href="http://triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Και Πριν Αλέκτωρ Λαλήσει Τρις …η αλεπού ξεκίνησε.

Ακόμα και μέσα στο Διαδίκτυο η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι… ¨ Η Τουρκία εκ των πραγμάτων θα επέμβει στην Συρία με κάποιες έτοιμες προφάσει...

Διαβάστε την συνέχεια

O Λαβρόφ ζητά «reset», Ρωσία-ΗΠΑ βρήκαν τεράστιο κοίτασμα (Αρκτική)

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 15:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://e-dragoumanos.eu/wp-content/uploads/2013/12/arcticOil2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://e-dragoumanos.eu/wp-content/uploads/2013/12/arcticOil2.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αλλάζει δυνητικά το σκηνικό του παγκόσμιου καταμερισμού ισχύος, παρά τα γεγονότα στην Ουκρανία, αφού μια κοινή έρευνα της ρωσικής κρατικής εταιρείας Rosneft και της ExxonMobil, αποκάλυψε ένα τεράστιο κοίτασμα πετρελαίου στην Αρκτική, στη θάλασσα Κάρα. 
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 
Παράλληλα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, κατά… διαβολική σύμπτωση την ίδια μέρα, έκανε λόγω για «επανεκκίνηση» (reset) των σχέσεων Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, φέρνοντας ξανά στο προσκήνιο έναν όρο που χρησιμοποιήθηκε στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά απέτυχε οικτρά να οδηγήσει σε χειροπιαστά αποτελέσματα. 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ρωσικής εταιρίας, Ιγκόρ Σεχίν, το κοίτασμα που ανακαλύφθηκε υπολογίζεται πως έχει δυναμικότητα 338 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου και από 100 εκατ. τόνους πετρελαίου (733 εκατ. βαρέλια). Υπάρχουν όμως ενδείξεις, ότι η συνολική δυναμικότητα της περιοχής ανέρχεται στους 13 δισ. τόνους πετρελαίου, όσους δηλαδή χονδρικά φέρεται αν διαθέτει η Σαουδική Αραβία! </blockquote>
</div>
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft-ExxonMobil.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-112391" height="214" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft-ExxonMobil-300x214.jpg" title="Rosneft-ExxonMobil" width="300" /></a>Τα λόγια του προέδρου της ρωσικής εταιρίας για τους Αμερικανούς συνεταίρους εξαιρετικά θερμά, ενδεικτικό του μηνύματος που ήθελε να στείλει, το οποίο μακράν υπερέβαινε τον επιχειρηματικό τομέα και εκτεινόταν στον γεωπολιτικό: «Είναι κοινή νίκη που επετεύχθη χάρη στους φίλους και συνεργάτες μας της ExxonMobil», είπε ο Σαχίν. 
Η αμερικανική εταιρία, από την πλευρά της, ανακοίνωσε πως το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών έδωσε την απαραίτητη άδεια, παρά τα γεγονότα της Ουκρανίας, νουθετώντας απλώς την εταιρία να ακολουθήσει πιο χαλαρούς ρυθμούς στην έρευνα. Παρόλα αυτά, οι έρευνες ολοκληρώθηκαν σε μόλις 45 ημέρες. 
Όσο παρακινδυνευμένο και να φαντάζει σε αυτή τη φάση, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί, ότι η Ρωσία στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα προς τη Δύση γενικά, ειδικότερα όμως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι επιθυμεί την ταχεία αποκατάσταση των σχέσεων και την αναζήτηση οδού «συνδιαχείρισης» των διεθνών υποθέσεων. 
<div style="text-align: center;">
 
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft_ExxonMobil_Arctic_Kara_Sea-Strategic_Agreement.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-112392" height="212" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft_ExxonMobil_Arctic_Kara_Sea-Strategic_Agreement-300x212.jpg" title="Rosneft_ExxonMobil_Arctic_Kara_Sea-Strategic_Agreement" width="300" /></a>Παρά την αναγκαστική σε μεγάλο βαθμό επαναπροσέγγιση με το Πεκίνο, η Μόσχα έχει τη σοφία και την ωριμότητα να διακρίνει από τη μία πλευρά τα αρνητικά της υπερβολικής εξάρτησης από έναν δυνητικό γεωπολιτικό ανταγωνιστή και τα υπερβολικά ρίσκα που συνεπάγεται απόπειρα αλλαγής του παγκόσμιου οικονομικού status quo… Αφετέρου, έχοντας πάρει κατ’ ουσίαν η Μόσχα όσα επιθυμούσε στην Ουκρανία, τη μετατροπή δηλαδή της χώρας σε «ουδέτερη ζώνη», χωρίς προσκόλληση είτε στη μία είτε στην άλλη πλευρά, επιδιώκει εκ νέου να αναβιώσει το καλύτερο γι’ αυτήν σενάριο, τη συνδιαχείριση της υφηλίου με την Ουάσιγκτον.</blockquote>
</div>
Το σενάριο αυτό είναι το καλύτερο και για την ελληνική πλευρά, για λόγους που έχουν εξηγηθεί και στο παρελθόν. Βέβαια, θα πρέπει να διευκρινιστεί, ότι η «σχετικότητα» είναι βασικό χαρακτηριστικό των εξελίξεων στη διεθνή πολιτική. Τα μέτωπα που εμπλέκονται ΗΠΑ και Ρωσία είναι πάρα πολλά και τα σημεία που μπορούν να οδηγήσουν σε νέα σοβαρή ρήξη ακόμα περισσότερα. 
Το ζητούμενο είναι η ύπαρξη πολιτικής βούλησης στις δυο ηγεσίες να ελεγχθούν αχρείαστες εντάσεις και οι σχέσεις των δυο χωρών να κινούνται σε αμοιβαίως αποδεκτά πλαίσια, ώστε να αποφεύγονται μεγάλες κρίσεις που απειλούν τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια… Θα επανέλθουμε στο θέμα, έχοντας παρατηρήσει πρώτα εκ του σύνεγγυς τις εξελίξεις. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft-ExxonMobil-complete-Kara-Sea-expedition.png"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-112390" height="420" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/Rosneft-ExxonMobil-complete-Kara-Sea-expedition.png" title="Rosneft-ExxonMobil-complete-Kara-Sea-expedition" width="640" /></a><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

O Λαβρόφ ζητά «reset», Ρωσία-ΗΠΑ βρήκαν τεράστιο κοίτασμα (Αρκτική)

Αλλάζει δυνητικά το σκηνικό του παγκόσμιου καταμερισμού ισχύος, παρά τα γεγονότα στην Ουκρανία, αφού μια κοινή έρευνα της ρωσικής κρατική...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ντου» της Τουρκίας στη Συρία & συμφωνία «θυσίας» του Άσαντ;

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Μέση Ανατολή, Τουρκία 14:56

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i831.photobucket.com/albums/zz235/Zeev85/Lebannon%20War/img002.jpg?t=1249166920" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="http://i831.photobucket.com/albums/zz235/Zeev85/Lebannon%20War/img002.jpg?t=1249166920" width="640" /></a></div>
 
Για πρώτη φορά η τουρκική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία κατήγγειλε την πολιτική του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), χαρακτηρίζοντάς το ως «βαρβαρική οργάνωση». Φυσικά είναι σίγουρα σχεδόν γελοίο να μιλούν οι Τούρκοι της γνωστής καταγεγραμμένης ιστορίας στην αντιμετώπιση των Κούρδων και άλλων εθνοτήτων στο εσωτερικό της χώρας για βαρβαρότητες… 
Παρόλα αυτά, η νέα φρασεολογία του πρωθυπουργού Νταβούτογλου, καθώς και η αποστροφή του λόγου του προέδρου Ερντογάν, ότι η Τουρκία έχει υποχρέωση να πολεμήσει κατά του ΙΚ, προφανώς σηματοδοτεί αλλαγή στάσης των Τούρκων. 
Μιλώντας στην συνεδρίαση του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, στην Κωνσταντινούπολη, ο Ερντογάν είπε πως η Τουρκία οφείλει να αντιταχθεί σε όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις στη Μέση Ανατολή, κατά αυτών που απειλούν το Ιράκ και τη Συρία. 
Η αναφορά της Συρίας στην ομιλία Ερντογάν, χωρίς μάλιστα αναφορά στο καθεστώς Άσαντ, σημαίνει ίσως πολλά, ειδικά αν συνδυαστεί με τις αναφορές του Ιρανού προέδρου, οποίος άφησε να εννοηθεί ότι πιθανόν να θυσιαστεί ο Άσαντ για να σωθεί η Συρία, αλλά και δηλώσεις αξιωματούχων του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ανάλογες με αυτές του Ιρανού προέδρου. 
 
Ο Νταβούτογλου από την πλευρά του, αφού προσπάθησε να πείσει ότι είναι σφάλμα η σύνδεση του Ισλαμικού Κράτους με το Ισλάμ, χαρακτηρίζοντας το ΙΚ βαρβαρική οργάνωση, σε αντιδιαστολή με τον λαμπρό ισλαμικό πολιτισμό. 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Φυσικά, παρέλειψε να αναφέρει ότι ο λαμπρός ισλαμικός πολιτισμός του Μεσαίωνα, δημιουργήθηκε όταν οι βάρβαροι σφαγείς του Μωάμεθ και των διαδόχων του, ήρθαν σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, μέσω του Βυζαντίου και γρήγορα εξετράπη και πάλι στην αρχική του μορφή, της πολιτικής του ξίφους.</blockquote>
</div>
Επίσης, τόσο ο Ερντογάν όσο και ο Νταβούτογλου, δεν είπαν ούτε λέξη για την ενίσχυση που εξακολουθούν να παρέχουν στο ΙΚ, όπως καταγγέλλουν οι Κούρδοι στη Συρία. Σε κάθε περίπτωση, στις 2 Οκτωβρίου, το τουρκικό κοινοβούλιο αναμένεται να δώσει και επισήμως, εξουσιοδότηση στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις να επιχειρήσουν εντός του συριακού και του ιρακινού εδάφους. 
Το γεγονός αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα είτε την τουρκική εμπλοκή κατά του ΙΚ, είτε, το πιθανότερο, την κατάληψη απλώς από τους Τούρκους, εδαφικής ζώνης, ή ζωνών, στο συριακό και το ιρακινό έδαφος, την ή τις οποίες, οι Τούρκοι θα μπορούσαν ακόμα και να διεκδικήσουν, μετά το πέρας του πολέμου, ως αντάλλαγμα ενδεχόμενης βοήθειας που θα προσφέρουν στην κατά του ΙΚ συμμαχία. 
 
Το θέμα είναι εάν θα κινηθούν κατά του Κιρκούκ και της Μοσούλης, καθότι κάτι τέτοιο θα οδηγούσε τα πράγματα να λάβουν εντελώς διαφορετική τροπή. 
<a href="http://www.defence-point.gr/">πηγή</a>

«Ντου» της Τουρκίας στη Συρία & συμφωνία «θυσίας» του Άσαντ;

Για πρώτη φορά η τουρκική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία κατήγγειλε την πολιτική του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), χαρακτηρίζοντάς το ως «βαρβα...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατοχικό Δάνειο και Πολεμικές Αποζημιώσεις - Εστάλη στους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Ειδήσεις, Ευρώπη 14:51

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimyicCnvrJBlLYWdjyqNEOQQK-whBWHAV8svjhI541Db3UlfiO6ICHOtNGdMwPpJ-B8uny9iYxnn0AfnUqeZxpnZ6LoS-4sbrwYt71RNuEBgUzEkJeqoNLFiYgJvObf5eobejrM22Gr40/s1600/00000000000ako%CE%B9oiii.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimyicCnvrJBlLYWdjyqNEOQQK-whBWHAV8svjhI541Db3UlfiO6ICHOtNGdMwPpJ-B8uny9iYxnn0AfnUqeZxpnZ6LoS-4sbrwYt71RNuEBgUzEkJeqoNLFiYgJvObf5eobejrM22Gr40/s1600/00000000000ako%CE%B9oiii.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αίτημα: Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της. 
Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθηκε να μπει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την απρόκλητη εισβολή των στρατευμάτων του Μουσολίνι στην Ήπειρο. Ο Χίτλερ, για να σώσει τον Μουσολίνι από μία ταπεινωτική ήττα, εισέβαλε στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. 
 
Η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους Γερμανούς όσο καμία άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Σύμφωνα με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, τουλάχιστον 300000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα – άμεσο αποτέλεσμα της Γερμανικής λεηλασίας. Ο Μουσολίνι παραπονέθηκε στον Υπουργό του των Εξωτερικών, Κόμη Τσιάνο, « Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους ». 
 
Η Γερμανία και η Ιταλία επέβαλαν στην Ελλάδα όχι μόνο υπέρογκες δαπάνες κατοχής, αλλά και ένα αναγκαστικό δάνειο (κατοχικό δάνειο) ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο ίδιος ο Χίτλερ είχε αναγνωρίσει την υποχρέωση της Γερμανίας να πληρώσει αυτό το χρέος και είχε δώσει οδηγίες να αρχίσει η διαδικασία πληρωμής του. Μετά το τέλος του πολέμου, η Συνδιάσκεψη των Παρισίων επιδίκασε στην Ελλάδα 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια για πολεμικές επανορθώσεις έναντι της Ελληνικής απαίτησης 14,0 δισεκατομμυρίων δολαρίων. 
 
Η Ιταλία πλήρωσε στην Ελλάδα το μερίδιο της από το κατοχικό δάνειο. Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν πολεμικές επανορθώσεις στην Ελλάδα, και η Γερμανία πλήρωσε πολεμικές επανορθώσεις στην Πολωνία το 1956 και στην Γιουγκοσλαβία το 1971. Η Ελλάδα απαίτησε από την Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου το 1945, 1946, 1947, 1964, 1965, 1966, 1974, 1987, και το 1995. Παρά ταύτα, η Γερμανία αρνείται συστηματικά να πληρώσει στην Ελλάδα τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές επανορθώσεις. Το 1964, ο Γερμανός Καγκελάριος Erhard υποσχέθηκε την πληρωμή του δανείου μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, που πραγματοποιήθηκε το 1990. 
 
Ενδεικτικό της σημερινής αξίας των Γερμανικών υποχρεώσεων προς στην Ελλάδα είναι το ακόλουθο: εάν χρησιμοποιηθεί σαν τόκος ο μέσος τόκος των Κρατικών Ομολόγων των ΗΠΑ από το 1944 μέχρι το 2010, που είναι περίπου 6%, η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου ανέρχεται στα 163,8 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή των πολεμικών επανορθώσεων στα 332 δισεκατομμύρια δολάρια. Στις 2 Ιουλίου 2011, ο Γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της Γαλλικής κυβέρνησης Jacques Delpla δήλωσε ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια (Les Echos, Saturday, July 2, 2011). Ο Γερμανός ιστορικός οικονομολογίας Dr. Albrecht Ritschl συνέστησε στην Γερμανία να ακολουθήσει μία περισσότερο μετριοπαθή πολιτική στην ευρωκρίση του 2008-2011, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη δικαιολογημένων απαιτήσεων για πολεμικές επανορθώσεις του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (Der Spiegel, June 21, 2011, guardian.co.uk, June 21, 2011). 
 
Οι Γερμανοί δεν άρπαξαν από τούς Έλληνες μόνο «ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους». Στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα έχασε 13% του πληθυσμού της. Ένα μέρος αυτού του πληθυσμού χάθηκε στην μάχη, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό χάθηκε από την πείνα και τα εγκλήματα πολέμου των Γερμανών. Οι Γερμανοί δολοφόνησαν τούς κατοίκους 89 Ελληνικών πόλεων και χωριών, έκαψαν περισσότερα από 1700 χωριά και εκτέλεσαν πολλούς από τους κατοίκους αυτών των χωριών. Μετέτρεψαν την χώρα σε ερείπια, και λεηλάτησαν τους αρχαιολογικούς της θησαυρούς. 
 
Ζητούμε από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, πληρώνοντας το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, και πολεμικές επανορθώσεις ανάλογες των υλικών ζημιών, των εγκλημάτων και των λεηλασιών που διέπραξε η πολεμική μηχανή των Γερμανών. 
 
Αξιότιμε Κύριε / Αξιότιμη Κυρία Βουλευτή, 
 
Με αφορμή την πρόσφατη ανακοίνωση ότι τα μέλη της Επιτροπής της Βουλής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων συμφώνησαν στη διεξαγωγή διεθνούς συμποσίου στην Ελλάδα με θέμα τις Γερμανικές αποζημιώσεις, θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι μέχρι σήμερα πάνω από 202 000 Έλληνες και ξένοι έχουν υπογράψει το Αίτημα του Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες που ζητά από την Γερμανική Κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, πού εκκρεμούν για πολλές δεκαετίες, όπως αυτές έχουν επιδικασθεί στην Ελλάδα από διεθνείς συμφωνίες. 
 
Η πληρωμή των προ πολλού οφειλομένων υποχρεώσεων της Γερμανίας στην Ελλάδα είναι καθαρά θέμα δικαιοσύνης και απόλυτα ανεξάρτητο της σημερινής οικονομικής κατάστασης της χώρας μας. Η πληρωμή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων είναι λαϊκή απαίτηση, και ζητούμε από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική Βουλή να απαιτήσει την απόδοση δικαιοσύνης. Η υπογραφή του Αιτήματος, που είναι αναρτημένο με τις υπογραφές στην ιστοσελίδα <a href="http://www.greece.org/blogs/wwii/">http://www.greece.org/blogs/wwii/</a> ,είναι επιβεβαίωση αυτής της λαϊκής απαίτησης. 
 
Σημειωτέον ότι: 
 
H Γερμανία πλήρωσε την τελευταία δόση αποζημιώσεων από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε Αμερικανούς δικαιούχους στις 3 Οκτωβρίου του 2010, σχεδόν 92 χρόνια μετά το τέλος αυτού του πολέμου. 
<div>
 
Η Γερμανία συνεχίζει την αποζημίωση Εβραίων που υπέφεραν από τους Γερμανούς στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.</div>
<div>
 
Τον Ιούνιο του 2013 η Βρετανική κυβέρνηση δέχθηκε να πληρώσει αποζημίωση σε 5 228 Κενυάτες. για τον βασανισμό τους από την Βρετανική αποικιακή διοίκηση κατά την διάρκεια της εξέγερσης των Μάου Μάου την περίοδο 1952-1963. 
 
Το Αίτημα εστάλη πρόσφατα σε όλα τα μέλη του Γερμανικού Κοινοβουλίου. </div>
<div>
 </div>
<div>
Σας επισυνάπτω το Αίτημα και την σχετική επιστολή, μεταφρασμένη στα Ελληνικά, που εστάλη στο Γερμανικό Κοινοβούλιο στα Γερμανικά. 
 
Περισσότερες πληροφορίες με σχετική βιβλιογραφία ευρίσκονται στην παραπάνω ιστοσελίδα. 
 
Με εκτίμηση, 
Κώστας Τζάνος, Δρ Μηχανικός 
Για το Φόρουμ Έλληνες Καθηγητές Πανεπιστημίου και Διδάκτορες 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a></div>

Κατοχικό Δάνειο και Πολεμικές Αποζημιώσεις - Εστάλη στους Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

Αίτημα: Η Γερμανία Πρέπει να Πληρώσει στην Ελλάδα τις Προ Πολλού Οφειλόμενες Υποχρεώσεις της. Τον Οκτώβριο του 1940, η Ελλάδα υποχρεώθη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο επόμενος πόλεμος του Ισραήλ

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Ισραήλ 14:48

<img border="0" height="340" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/%20%20.bmp" style="float: left;" width="640" /> 
 
 
του Ιωάννη Μπαλτζώη 
Οι Ισραηλινοί, μετά το πέρας της επιχείρησης «Protective Edge» στην Γάζα, αρχίζουν να σκέπτονται και να αναλύουν την επόμενη απειλή, ή για την ακρίβεια τον επόμενο μελλοντικό τους πόλεμο. Έτσι, τώρα η απειλή λέγεται Χεζμπολάχ, η οποία όπως εκτιμούν είναι πολύ σοβαρότερη και πιο επικίνδυνη από την  «αδελφή» οργάνωση, την Παλαιστινιακή  Χαμάς. Η μελέτη και ανάλυση των Ισραηλινών για τον μελλοντικό πόλεμο με την Χεζμπολάχ του Λιβάνου παρουσιάζει ενδιαφέρον, καθόσον μας προετοιμάζουν για τις μελλοντικές εξελίξεις  και μας προϊδεάζουν για το τι «θα δούμε μελλοντικά». Στην ενημερωτική ιστοσελίδα Arutz Sheva, σε  άρθρο των  Kobi Finkler και Gil Ronen, οι αρθρογράφοι αναφέρονται στην εν λόγω απειλή και επισημαίνουν ότι οι Ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις εκτιμούν ότι σε έναν μελλοντικό πόλεμο, η Χεζμπολάχ, η κύρια απειλή,  ενδέχεται να αποσπάσει μικρά τμήματα του βορείου Ισραήλ... 
Όπως το Ραμίμ, ή τις πλαγιές Χασουλάμ, κατά μήκος των βορείων συνόρων, αλλά ο ισραηλινός στρατός θα τα ανακαταλάβει εντός λίγων ωρών. «Επί του παρόντος είναι κατανοητό ότι δεν οδεύουμε προς πόλεμο», δήλωσε ανώτατος αξιωματικός του στρατού στο βόρειο μέτωπο, προσθέτοντας ότι «εν τούτοις, υπάρχουν πολλές εξελίξεις, υπάρχουν μικρά συμβάντα που ενδέχεται να οδηγήσουν σε μεγάλα γεγονότα. Η αστάθεια μπορεί να οδηγήσει σε έκρηξη ή και σε πόλεμο». 
Ο αρχηγός της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, μετά την επιτυχή συμμετοχή της οργάνωσης στον πόλεμο της Συρίας, στο πλευρό του Άσαντ, όπου η συμμετοχή της ήταν ουσιαστική, αποφασιστική και νικηφόρα στην αντιμετώπιση της Συριακής αντιπολίτευσης και των Τζιχαντιστών, όπως φαίνεται   δεν ενδιαφέρεται να αναζωπυρώσει το θέμα, αλλά δεν είναι απίθανο  ένα μικρό επεισόδιο, μια μικρή τρομοκρατική ενέργεια, μπορεί να εξελιχθεί ανά πάσα στιγμή και να πυροδοτήσει απρόσμενες εξελίξεις. Βέβαια και αυτό είναι πολύ σημαντικό,  η μάχιμη εμπειρία και οι ικανότητες της Χεζμπολάχ έχουν εκτοξευθεί πολύ υψηλά και είναι πλέον ιδιαίτερα υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη. 
Το θέμα, που επί του παρόντος απασχολεί τους κατοίκους του βορείου Ισραήλ,   περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι αυτό των σηράγγων, που γνωρίσαμε από τον τελευταίο πόλεμο της Γάζας. Έτσι ανώτατος αξιωματικός  των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων (IDF)  δήλωσε  ότι «Δεν γνωρίζω για κάποιο τούνελ σε κάποια περιοχή που να είναι έτοιμο να χρησιμοποιηθεί για επίθεση». 
 
Ο αξιωματικός πρόσθεσε πως είναι  η Χεζμπολάχ που ξεκίνησε τον υπόγειο πόλεμο, δηλαδή την κατασκευή υπόγειων τούνελ,  ήδη προτού η Χαμάς τον  σκεφτεί καν και  έδειξε  ακόμη στη Χαμάς πως να ετοιμαστεί για τέτοιες επιχειρήσεις. Ο δεύτερος πόλεμος του Λιβάνου, η ο πόλεμος Ισραήλ – Χεζμπολάχ (12 Ιουλίου-14 Αυγούστου 2006) ήταν μια απροσδόκητη και οδυνηρή έκπληξη για τον IDF, αφού η Χεζμπολάχ χρησιμοποίησε πρωτότυπες μεθόδους και τακτικές και ιδιαίτερα τα  υπόγεια τούνελ, κάτι που αιφνιδίασε και «πόνεσε» πολύ τους Ισραηλινούς με τις μη αναμενόμενες απώλειες σε προσωπικό και υλικό. Βέβαια το έδαφος στο βορρά είναι πολύ πιο σκληρό και ορεινό, σε σχέση με την λωρίδα της Γάζας που είναι αμμώδες, ωστόσο αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Εκτιμώ  όμως ότι η Σιϊτική Χεζμπολάχ σκέφτεται τώρα με επιθετικό πνεύμα, μετά την μαχητική της εμπειρία στην Συρία και τα επιτυχή αποτελέσματα  στον πόλεμο με την Σουνιτική Συριακή αντιπολίτευση και τις Τζιχαντικές οργανώσεις . Εδώ  βέβαια έχουμε μια πολύπλοκη υπόθεση  και κανείς δεν χρειάζεται να επενδύσει τόσο σε σήραγγες για να εισχωρήσει σε μια κοινότητα στο βόρειο Ισραήλ. 
Σχετικά με την πιθανότητα ενός τρίτου πολέμου στον Λίβανο, οι Ισραηλινοί εκτιμούν ότι θα υπάρξουν απόπειρες επιθετικών πράξεων , τόσο  κατά  πολιτών όσο και κατά στρατιωτών. Εάν χρειάστηκαν 50 μέρες στην Γάζα, για την ολοκλήρωση και επίτευξη των στόχων των, όπως ισχυρίστηκαν,  στον βορρά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και πιο δύσκολα και εκτιμούν ότι ο πόλεμος θα μπορούσε να διαρκέσει μέχρι και 4 μήνες. Ακόμη θεωρούν ότι ενόσω η Χεζμπολάχ εδρεύει σε αστικά κέντρα και στα  χωριά του Λιβάνου, θα υπάρξουν τεράστιες καταστροφές στο Λίβανο καθώς και πολλοί νεκροί από τον  άμαχο πληθυσμό (παράπλευρες απώλειες από βομβαρδισμούς)! Η  Χεζμπολάχ διαθέτει ειδικές και εκπαιδευμένες πλέον  δυνάμεις που θα ενεργοποιήσει προκειμένου να φέρει νίκη στην οργάνωση. Σύμφωνα λοιπόν με τις εκτιμήσεις των Ισραηλινών, θα υπάρξει μεγάλο μέτωπο πυρός, θα υπάρξουν θύλακες εισβολής και παρατήρησης, καθώς και μια κύρια δύναμη  που θα διεξάγει την επίθεση  που θα περιλαμβάνει από μερικές δωδεκάδες μέχρι μερικές εκατοντάδες μαχητών. 
Ο Ισραηλινός αξιωματικός λέει χαρακτηριστικά: «Όταν μιλάμε για μια δύναμη που διεξάγει μια επιχείρηση, δεν μιλάμε για 12 – 13 μαχητές όπως είδαμε στην επιχείρηση Protective Edge, αλλά για 50 – 70 μαχητές . Από την Συρία έχουν διδαχθεί να μάχονται για πρώτη φορά σε μεγάλες μονάδες. Καταλαβαίνουν τι σημαίνει πόλεμος σε κατοικημένες περιοχές. Η Χεζμπολάχ δεν θέλει τώρα ένα πόλεμο με το Ισραήλ. Δεν δύναμαι όμως επί του παρόντος να πω πώς η οργάνωση εκτιμά την επιχείρηση Protective Edge , σε μακροπρόθεσμους όρους .Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιστορία του (εξαιρετικού αντιπυραυλικού συστήματος)  Iron Dome είναι ένα δραματικό γεγονός στα μάτια τους, επειδή το Ισραήλ μπορεί να μειώσει δραστικά τον αριθμό των απωλειών του στον άμαχο πληθυσμό, από τις δεκάδες χιλιάδες ρουκέτες και πυραύλους που διαθέτει η οργάνωση». 
Αυτές είναι οι εκτιμήσεις των Ισραηλινών για τον επόμενο πόλεμο που θα κληθούν να διεξαγάγουν. Κατονομάζουν την απειλή,  την αναλύουν, την μελετούν, την εκτιμούν και προετοιμάζονται  για να είναι έτοιμοι να την αντιμετωπίσουν, όπως κάνει κάθε σοβαρός Στρατός και κάθε υπεύθυνο κράτος, που το κύριο μέλημά του είναι η άμυνα της χώρας και η ασφάλεια των πολιτών του. Και εδώ μου έρχεται στο μυαλό η στάση και η συμπεριφορά της πολιτικής ηγεσίας της πατρίδος μας προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Που κάνουν ότι είναι δυνατόν να τις απαξιώσουν, να τις μειώσουν, να τις κοντύνουν, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για τον πρωταρχικό σκοπό και επιδίωξη κάθε κράτους, την άμυνα και την ασφάλεια!! Δεν είναι μόνο τα εξοπλιστικά προγράμματα, που εδώ και μια δεκαετία περίπου  μηδενιστεί. Δεν είναι ακόμη η πρωτοφανής και εθνικά επικίνδυνη μείωση του προϋπολογισμού του Υπουργείου άμυνας, που έχει επιπτώσεις στην επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα των ΕΔ.   
Είναι κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο επικίνδυνο, εθνικά εγκληματικό θα λέγαμε  και είναι η εγκατάλειψη, η στοχοποίηση και η   απαξίωση των στελεχών, που αποτελούν την καρδιά και το μυαλό των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Η φτωχοποίηση  των στελεχών, με τις τόσες εργασιακές ιδιαιτερότητες  σε σχέση με άλλους εργαζόμενους έχει επίπτωση άμεση στο ηθικό των, πρωταρχικό στοιχείο της μαχητικής ικανότητας των.   Σκόπιμα ή από άγνοια, δεν έχει σημασία. Η ετυμηγορία για την «υπεύθυνη?» πολιτική ηγεσία είναι αμείλικτη: ΕΝΟΧΗ χωρίς ελαφρυντικά. Και τουλάχιστον η Ιστορία, για να μην πούμε τίποτε άλλο  θα είναι αμείλικτη για την πολιτική ηγεσία, που υποταγμένη και πειθήνια σε ξένες ηγεσίες, οικονομικο-τραπεζικά συμφέροντα,  απαξιώνει τις ΕΔ μας, με κίνδυνο την άμυνα και την ασφάλεια του Έθνους. Απλά είναι εγκληματικό. Και αν νομίσετε ότι υπερβάλλω και μακάρι να ήταν έτσι, τότε ρωτήστε έναν συγγενή σας ή φίλο σας στρατιωτικό και αν σας απαντήσει ειλικρινά και με την καρδιά του θα καταλάβετε, αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι υπεύθυνοι-ανεύθυνοι! 
 
Τώρα, σε ότι αφορά το ερώτημα για το πώς θα αντιμετωπίσουν οι Ισραηλινές  ένοπλες δυνάμεις τον επόμενο πόλεμο, που όπως εκτιμούν θα είναι με τον Χεζμπολλάχ; 
Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει μια πρόκληση  από το Λίβανο που να μη μπορούν οι IDF  να αντιμετωπίσουν. Το θέμα είναι τί τίμημα θα πληρώσει το Ισραήλ, κατά την έναρξη του πολέμου. Ακόμη έχω την άποψη  ότι δεν υπάρχει τέτοια στρατιωτική δύναμη σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής (μόνο το Ιράν βασικά και η Αίγυπτος είναι υπολογίσιμες στρατιωτικές δυνάμεις, που θα μπορούσαν, ιδίως το Ιράν, να αντιπαρατεθούν στις IDF), που να μπορεί να αντιμετωπίσει ή να σταματήσει αυτή την εξαιρετική πολεμική μηχανή που ονομάζεται TZAHAL ( Tzva Hahagana LeYisra'el , "The Army of Defense for Israel"), δηλαδή ο Στρατός για την άμυνα του Ισραήλ.. 
<a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο επόμενος πόλεμος του Ισραήλ

του Ιωάννη Μπαλτζώη Οι Ισραηλινοί, μετά το πέρας της επιχείρησης «Protective Edge» στην Γάζα, αρχίζουν να σκέπτονται και να αναλύουν την...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεσοποταμία: Η επόμενη μέρα

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Κουρδικό 14:44

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://ancientenvironments.wikispaces.com/file/view/Timewatch-mesopotamia2.jpg/304256422/404x223/Timewatch-mesopotamia2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="http://ancientenvironments.wikispaces.com/file/view/Timewatch-mesopotamia2.jpg/304256422/404x223/Timewatch-mesopotamia2.jpg" width="640" /></a></div>
 
Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο γενικό ιστορικό της ανάδειξης του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους και στις εξελίξεις που οδήγησαν στη σύμπηξη της ευρείας συμμαχίας κρατών της Δύσης και του αραβικού κόσμου, για την πραγματοποίηση βομβαρδισμών και ενδεχομένως κάποιου τύπου επιχείρησης από εδάφους. 
 
Στο σημερινό μας άρθρο θα προσπαθήσουμε να επικεντρωθούμε στις πιθανές συνέπειες της επέμβασης της προαναφερθείσας συμμαχίας στην περιοχή και πώς αυτές θα επηρεάσουν τα σύνορα Ιράκ και Συρίας, το Κουρδικό και την Τουρκία. 
Οσον αφορά τα σύνορα Ιράκ - Συρίας, τα οποία -να υπογραμμίσουμε- είναι καθαρά τεχνητά και χαράχτηκαν από το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα πρέπει να θεωρούμε πιθανό να αλλάξουν και οι Αραβες σουνίτες που κατοικούν εκατέρωθεν των συνόρων, ως χθες πολίτες του Ιράκ και της Συρίας, μετά το πέρας της επιχείρησης εναντίον των τζιχαντιστών να δημιουργήσουν ένα πραγματικό κράτος, που θα παίρνει εδάφη και από το Ιράκ και από τη Συρία. 
 
Οσον αφορά το Κουρδικό, σήμερα οι Κούρδοι είναι στην ουσία η μόνη δύναμη που πολεμά σθεναρά εναντίον των τζιχαντιστών από το έδαφος. Με μια διαφορά: Οι Κούρδοι του Βόρειου Ιράκ ή του Νότιου Κουρδιστάν, όπως είναι το ορθό, επειδή ήδη διαθέτουν ένα ομόσπονδο κράτος που λειτουργεί ντε φάκτο από το 1992 και ντε γιούρε από το 2005, με αφορμή τις πολεμικές συγκρούσεις με τους τζιχαντιστές, έχουν ανέβει ένα σκαλί αναγνώρισης από τη Δύση, πολλές χώρες της οποίας -ανάμεσα σε αυτές και η Ελλάδα- έχουν στείλει ή θα αποστείλουν οπλικά συστήματα και πολεμικό υλικό στην κουρδική κυβέρνηση, κάτι που έως προχθές ήταν αδιανόητο, λόγω της αντίδρασης της Βαγδάτης. Σήμερα όλα γίνονται με άνεση, χωρίς να ενοχλείται κανείς, ούτε η Τουρκία! 
 
Και ερχόμαστε τώρα στα δύσκολα. 
Τις πιο σκληρές μάχες εναντίον των τζιχαντιστών και στο Ιράκ και στη Συρία τις δίνουν οι αντάρτες του ΡΚΚ και του παρακλαδιού του, του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας του Δυτικού Κουρδιστάν - Ροζάβα (Β. Συρία). Μάλιστα, αυτό που παραδέχονται όλοι, εχθροί και φίλοι των Κούρδων και του ΡΚΚ, είναι ότι οι αντάρτες του δεν έχουν χάσει σχεδόν καμία μάχη, ενώ πιστώνονται τη λυτρωτική καταδρομική επέμβαση στα όρη Σιντζάρ, όπου αποφεύχθηκε η σφαγή δεκάδων χιλιάδων γεζιντί από τους τζιχαντιστές. 
Και λέμε δύσκολα γιατί, ύστερα απ' όλα αυτά και αφού το ΡΚΚ είναι η κύρια και πιο αξιόπιστη στρατιωτική δύναμη για την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών, η Δύση είναι υποχρεωμένη να επαναπροσδιορίσει τη στάση της απέναντι στο κίνημα αυτό, που έως σήμερα είναι χαρακτηρισμένο ως τρομοκρατική οργάνωση. 
Φυσικά υπάρχει πάντα η αντίδραση της Τουρκίας, όμως η Αγκυρα θα δυσκολευτεί τη φορά αυτή να βρει φίλους και συμμάχους στις προσπάθειές της να κρατά στη γωνία και υπό τον έλεγχό της το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση, τη στιγμή μάλιστα που, όπως είναι τοις πάσι γνωστόν, οι μηχανισμοί του τουρκικού κράτους και η ίδια η κυβέρνηση της Αγκυρας είναι αυτοί που βοηθούν με κάθε τρόπο και εξοπλίζουν του τζιχαντιστές. 
 
Ηδη, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Ενωση και διάφορες ευρωπαϊκές χώρες στέκονται με σκεπτικισμό πάνω από το κρίσιμο αυτό δίλημμα και δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο η προσέγγιση και αναγνώριση να ξεκινήσει με τους Κούρδους της Συρίας και το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας, που δεν είναι τίποτε άλλο από έναν πολιτικοστρατιωτικό κλώνο του ΡΚΚ. 
 
Επίσης ένα άλλο σημείο που θα πρέπει να προσέξουμε και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι απασχολεί σοβαρά την Αγκυρα είναι το γεγονός ότι ο υπερεξοπλισμός των Κούρδων, στο τέλος της επιχείρησης εναντίον των τζιχαντιστών, θα έχει οδηγήσει στη δημιουργία ενός εμπειροπόλεμου και σχετικά καλά εξοπλισμένου κουρδικού στρατού, ο οποίος, εκτός του ότι θα προστατεύει τους κουρδικούς πληθυσμούς και τα υπό χάραξη σύνορα του Μεγάλου Κουρδιστάν, θα δίνει και αυτοπεποίθηση στην Ερμπίλ και στις άλλες κουρδικές συνιστώσες απέναντι στις γειτονικές χώρες, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. 
Οι φίλοι και αναγνώστες της εφημερίδας μας και αυτής εδώ της στήλης δεν πρέπει να έχουν παράπονο, γιατί όλα αυτά τα χρόνια, όταν δεν τολμούσε να γράψει κανείς ούτε μια λέξη για το Κουρδικό, λόγω του άγους της παράδοσης Οτζαλάν, εμείς -μερικές φορές ίσως και καθ’ υπερβολήν- καλύψαμε τις εξελίξεις γύρω από το Κουρδικό και τώρα δεν δυσκολευόμαστε να αναλύσουμε τα γεγονότα και να κάνουμε τις δικές μας εκτιμήσεις. 
Κλείνοντας να τονίσουμε ξανά την ανάγκη η γονυπετής Ελλάδα να αποκτήσει πολιτική για το Κουρδικό, χωρίς να φοβάται την Αγκυρα. Ισως, αν την αποκτήσει, να σηκωθεί και πάλι όρθια. 
 
Σάββας Καλεντερίδης 
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μεσοποταμία: Η επόμενη μέρα

Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο γενικό ιστορικό της ανάδειξης του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους και στις εξελίξεις που οδήγησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ιστορία επιστρέφει...

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 11:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.istoria.gr/aug03/images/cont1_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.istoria.gr/aug03/images/cont1_1.jpg" width="640" /></a></div>
 
ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Γαλλία, Αυστραλία, Γερμανία, Ιταλία, Ελλάδα, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Τσεχία, σχεδόν το σύνολο των χριστιανικών χωρών της Δύσης συνασπίζεται εναντίον των μανιακών θρησκόληπτων μουσουλμάνων του Ισλαμικού Κράτους. Οι τζιχαντιστές από την πρώτη στιγμή έχουν χαρακτηρίσει αυτή τη συμπαράταξη «σταυροφορία» - παρότι έχουν στρέψει εναντίον τους και ισλαμικά κράτη, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιορδανία, το Ιράκ (που απειλείται άμεσα), ακόμα και την ίδια τη μητρόπολη του φονταμενταλισμού, τη Σαουδική Αραβία. 
 
Οι τζιχαντιστές δεν πέφτουν έξω στη συγκεκριμένη εκτίμησή τους. Η αλήθεια είναι ότι όντως πρόκειται για σταυροφορία, παρά τη συμμετοχή κρατών όπου επικρατεί το μουσουλμανικό στοιχείο. Οι χριστιανικές χώρες θεωρούν (ορθά) ότι αντιμετωπίζουν μεγάλο κίνδυνο από την εξάπλωση του μαχητικού Ισλάμ. Ο χριστιανικός κόσμος έχει ως βασικό σημείο αναφοράς τη δημοκρατία και όχι τη σαρία. Οι χριστιανικές αξίες, όπως έχουν εξελιχθεί, είναι εκείνες που διασφαλίζουν τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και αποτρέπουν τους λαούς από το να επιβάλλουν τα πιστεύω τους με τα όπλα, τη βία, τους αποκεφαλισμούς, την κτηνωδία. Οι χριστιανικοί λαοί είναι εκείνοι που καθόρισαν για αιώνες τι σημαίνει πρόοδος και πολιτισμός. 
 
Σήμερα, ο χριστιανικός κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση βαθιάς, σχεδόν μη αναστρέψιμης παρακμής και η Ιστορία αποπειράται να τον αφυπνίσει. Η βία των ισλαμιστών και ο μεγαλοϊδεατισμός τους δεν είναι καινοφανή φαινόμενα. Οι «χαλίφηδες» εκδηλώνουν κατά καιρούς τις προθέσεις τους, επεκτείνονται, αποκρούονται και η έλικα του χρόνου συνεχίζει τη σπειροειδή πορεία της. 
 
Παρασυρμένα και αποπροσανατολισμένα στους βαλτότοπους της πολιτικής ορθότητας και θεωρώντας ότι είναι «δικαίωμα» των μειονοτήτων να καθορίζουν τις ζωές των πλειονοτήτων, τα κράτη που κάποτε στηρίζονταν στον Χριστό και στην ελληνική φιλοσοφία χάνουν έδαφος και δημιουργούν κενό εξουσίας. Επειδή η φύση δεν ανέχεται τα κενά και οι ισλαμιστές πάντοτε αντιλαμβάνονται έγκαιρα την αδυναμία των αντιπάλων, η σύγκρουση των δύο κόσμων θα έχει ως διακύβευμα την κυριαρχία του ενός μοντέλου κοινωνικής συγκρότησης ή του άλλου. Ισλάμ ή χριστιανικός κόσμος. 
 
Δεν πρέπει να υπάρχουν οι αυταπάτες ότι η νεφελώδης ανθρωπόμαζα που δεν μάχεται, δεν έχει νεύρο, δεν έχει φιλοδοξίες, δεν αναπαράγεται και δεν είναι αποφασισμένη θα μπορέσει να ανταγωνιστεί το αδίστακτο Ισλάμ και την Ασία που θεριεύουν κι επεκτείνονται. Οι ανεπιτήρητες περιουσίες κατάσχονται από εκείνους που τις διεκδικούν. 
Η Ιστορία πάντα επιστρέφει για να μας θυμίσει ότι τα στερεότυπα λαών, θρησκειών και κοινωνικών ομάδων δεν έχουν γίνει... τυχαία ούτε αποτελούν κακόβουλες επινοήσεις «ρατσιστών». Οι αντιλήψεις μας για τους άλλους σχηματίστηκαν και διαιωνίστηκαν επειδή εν πολλοίς αληθεύουν. Καλή αφύπνιση! 
 
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ιστορία επιστρέφει...

ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Γαλλία, Αυστραλία, Γερμανία, Ιταλία, Ελλάδα, Βέλγιο, Ολλανδία, Δανία, Τσεχία, σχεδόν το σύνολο των χριστιανικών χ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία δεν χωράει στην Ευρώπη αλλά όχι λόγω της επιθετικότητάς της σε Ελλάδα-Κύπρο

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 11:23

<img alt="Image" height="380" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/OYDETERES/TOURKIA_TROBETA.jpg" width="640" /> 
 
29-9-2014   
Του Σωτήρη Σιδέρη 
 
Στις 18 Σεπτεμβρίου η τουρκική κυβέρνηση κατέθεσε στην Ευρωπαική Επιτροπή ένω δωδεκασέλιδο έγγραφο με το οποίο ζητά την επίσπευση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ και ουσιαστικά επικαλείται την γεωπολιτική της θέση και χρησιμότητα για την Δύση, προκειμένου να πείσει για την ανάγκη ένταξής της στην Ενωση. 
 
Τις ίδιες ημέρες η δεξαμενή σκέψης <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Institut Européen des Relations Internationales (IERI) δημοσίευσε σημείωμα του αναλυτή Irnerio Seminatore, με θέμα «η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> ΕΕ, η Τουρκία και η Ευρασία: Γεωπολιτική ανάλυση δύο σεναρίων, ένταξη ή «προνομιακή σχέση»; 
 
Ο αναλυτής τάσσεται αναφανδόν υπέρ της «προνομιακής σχέσης» Τουρκίας-ΕΕ αντί της πλήρους ένταξης, επισημαίνοντας ότι στο σύγχρονο γεωπολιτικό περιβάλλον η επιλογή αυτή εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα και των δύο ενδιαφερομένων μερών. 
 
Η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> συζήτηση για το μέλλον των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας επανέρχεται με ένταση λόγω των μεγάλων γεωπολιτικών αλλαγών και ανατροπών που συντελούνται στην ευρωπαική περιφέρεια, από την Ουκρανία και τη Ρωσία, μέχρι την βόρεια Αφρική και την ευρύτερη Μέση Ανατολή. Διαθέτοντας μια πολύχρονη διπλωματική τεχνογνωσία, η Τουρκία προσπαθεί να πλασαριστεί ως η πλέον αναγκαία σύμμαχος της Δύσης επιδιώκοντας ως αντάλλαγμα την ένταξή της στην ΕΕ, ή αποκτώντας μια προνομιακή θέση στην γεωπολιτική σκακιέρα, που θα της αποφέρουν μεγάλα κέρδη και τώρα και στο μέλλον. 
 
Η Ειδική Σχέση δεν υπάρχει ως θεσμική διασύνδεση μεταξύ της ΕΕ και άλλων χωρών, κατά συνέπεια πρέπει να δημιουργηθεί πρώτα και στη συνέχεια να καταγραφούν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των κρατών που θα την αποκτήσουν. 
 
Η συγκεκριμένη δεξαμενή σκέψης σημειώνει στην έρευνά της ότι , η ΕΕ αντιμετωπίζει «κόπωση διεύρυνσης», ενώ η πλήρης ένταξη της Τουρκίας σε αυτή θα αλλοιώσει τους συσχετισμούς δυνάμεων στα θεσμικά όργανα, θα επιφέρει σημαντικές ανακατανομές στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό και θα διαταράξει την ισορροπία του γαλλο-γερμανικού άξονα, καθιστώντας τη Γερμανία ηγεμονεύουσα εντός της ΕΕ λόγω της επιρροής της στην τουρκική πολιτική και οικονομική ζωή. Η Γαλλία αντιθέτως, δε διαθέτει αντίστοιχη σχέση με την Τουρκία, με αποτέλεσμα να τεθεί αυτομάτως στο περιθώριο. Επίσης, το τουρκικό μοντέλο διακυβέρνησης υπό το κόμμα AKP, το μοντέλο της «ισλαμο-δημοκρατίας», δε φαίνεται κατά την άποψη του συγγραφέα να είναι συμβατό με τις ευρωπαϊκές αρχές διακυβέρνησης. 
 
Ακόμη, η ΕΕ καλείται να δράσει σε ένα σύνθετο διεθνές περιβάλλον, στο οποίο αναδιατάσσονται οι σχέσεις της με τη Ρωσία, ιδιαίτερα εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία, καθώς και η επιρροή της στη Μέση Ανατολή και στις χώρες του Καυκάσου. Η Τουρκία ωστόσο έχει εμπλακεί στις εξελίξεις στις εν λόγω περιοχές και καλείται με τη σειρά της να τοποθετηθεί, τόσο όσον αφορά στο ρόλο που επιθυμεί να διαδραματίσει ως «προστάτης» των τουρκόφωνων πληθυσμών του Καυκάσου, όσο και σχετικά με τη συνέχιση της πολιτικής «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» που εγκαινίασε ο Ahmet Davutoglu και οδήγησε στην προσέγγιση με τις αραβικές χώρες. 
 
Το αποτέλεσμα αυτών των ανακατατάξεων στο διεθνές περιβάλλον είναι, σύμφωνα με την ανάλυση, ότι τόσο η ΕΕ όσο και η Τουρκία έχουν πιεστικότερα ζητήματα να διευθετήσουν. Σχετικά με την ΕΕ, το ζητούμενο είναι η ενίσχυση του ρόλου της ως διεθνούς δρώντος, ακόμη και με στρατιωτικά μέσα εφόσον χρειάζεται, η συνεργασία της με τις ΗΠΑ, η επιρροή της στις χώρες του Καυκάσου με σκοπό την ενεργειακή της επάρκεια χωρίς εξάρτηση από τη Ρωσία, η σχέσεις της με τις χώρες της Μέσης Ανατολής με σκοπό τη σταθεροποίηση της ευρύτερης περιοχής, καθώς και η ενταξιακή πορεία των Δυτικών Βαλκανίων. Η Τουρκία από την άλλη πλευρά, αντιμετωπίζει σημαντικά ζητήματα σχετικά με το ρόλο της στη Συρία και το Ιράκ, τη σχέση της με το Ισραήλ, καθώς και τις εξελίξεις στο κουρδικό ζήτημα ιδίως στο πλαίσιο της τρέχουσας ιρακινής κρίσης. Ακόμη, η Τουρκία καλείται να ανταγωνιστεί τη Ρωσία ως προς την επιρροή της στις χώρες του Καυκάσου. 
 
Κατά την άποψη του αναλυτή η Τουρκία έχει γεωπολιτικά και ιστορικά «ευρασιατικό» προσανατολισμό, γεγονός που καθιστά την προοπτική της πλήρους ένταξης ασύμβατη με τα τουρκικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή. Μέσω μιας «προνομιακής σχέσης» με την ΕΕ, η Τουρκία έχει τη δυνατότητα αυξημένης συνεργασίας όπου χρειάζεται, αλλά και καλύτερης προάσπισης των δικών της συμφερόντων. Για την ΕΕ, η επιλογή αυτή της «προνομιακής σχέσης» αποτελεί την πλέον ρεαλιστική προσέγγιση, καθώς ενισχύει τη διεθνή της θέση και ταυτόχρονα είναι η μόνη συμβατή με τη διατήρηση του οράματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. 
Είναι προφανές ότι ο αναλυτής προπαγανδίζει ουσιαστικά τα δυτικά συμφέροντα και τα εμφανίζει ως συμφέροντα της Τουρκίας προκειμένου να διευκολύνει τη συζήτηση περί Ειδικής Σχέσης. Σίγουρα η Αγκυρα, γνωρίζει ότι η πλήρης ένταξη είναι απίθανο να υπάρξει κατά συνέπεια, θα εμφανιστεί κάποια στιγμή ως αδικημένη και περιθωριοποιημένη από το «χριστιανικό κλαμπ» και δήθεν θα δεχθεί με λύπη της την Ειδική Σχέση αποσπώντας όμως τεράστια προνόμια. 
 
Αφαντη η Ελλάδα! 
Είναι αξιοπρόσεκτο το γεγονός ότι στην εν λόγω έρευνα απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις που θα μπορούσαν να είναι δύο σοβαροί λόγοι για τους οποίους η Τουρκία , όχι πλήρες μέλος, αλλά ούτε Ειδική Σχέση δεν θα μπορούσε να συνάψει με την ΕΕ χωρίς όρους και προυποθέσεις. 
Με απλά λόγια και η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία αγνοούνται σχεδόν περιφρονητικά , ενώ έχουν δικαίωμα βέτο γιατί είναι αδιανόητο μια συμφωνία για Ειδική Σχέση να ληφθεί <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> κατά πλειοψηφία και όχι ομόφωνα. Κατά συνέπεια προκαλεί πολλά ερωτηματικά ότι στα προβλήματα που έχει η Τουρκία δεν αναφέρονται ούτε το Κυπριακό, ούτε τα ελληνοτουρκικά προβλήματα στο Αιγαίο. Προφανώς το Ινστιτούτο θεωρεί δεδομένες και τις δύο χώρες και ότι δεν χρειάζεται η γνώμη τους για να κάνουν γεωπολιτική οι Δυτικοευρωπαίοι. 
 
 
Όλα αυτά ηχούν ως ένα ακόμη καμπανάκι κινδύνου για την ελληνική εξωτερική πολιτική που όμως δεν φαίνεται να το ακούει η κυβέρνηση Σαμαρά –Βενιζέλου. Και αυτό είναι ακόμη σημάδι των κινδύνων που κρύβουν οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις και η ρευστότητα στην ευρύτερη περιοχή μας . Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν αντιδράσει τώρα, οι συσχετισμοί θα διαμορφωθούν ερήμην της και η νέα σκακιέρα θα στηθεί με άλλους παίκτες. Εις βάρος φυσικά των ελληνικών εθνικών συμφερόντων, της ασφάλειας και του μέλλοντος της χώρας … 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>