Γιατί όχι και “εθνικό” άρβυλο από το Ισραήλ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8HdFz8sYkUpXOk-tMaArsotTo0oKQNHf0NCPULPYOBHpJYzR8toPA195RVlJhSesBqksmcdANTkqCYWyPFJSTBh6GXI4CQ70ie0mAf5fMnij3UVhvx1uRab1Gt-VMz2zoeq3bJ9Y1X64/s1600/arbilo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="780" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8HdFz8sYkUpXOk-tMaArsotTo0oKQNHf0NCPULPYOBHpJYzR8toPA195RVlJhSesBqksmcdANTkqCYWyPFJSTBh6GXI4CQ70ie0mAf5fMnij3UVhvx1uRab1Gt-VMz2zoeq3bJ9Y1X64/s640/arbilo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Από <b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br /> Ο Βρετανός υπουργός Αμύνης εκθίασε προ ημερών τις επιδόσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επιχειρησιακή εκμετάλλευση Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (UAV) και την σοβαρή επίδραση που έχουν αυτά στις επιχειρήσεις σε Βόρειο Ιράκ, Συρία και Λιβύη, όπου έχει επέμβει στρατιωτικώς η Άγκυρα. Όλος ο “πλανήτης” ασχολείται με το θέμα, χάρη στις έξυπνες πρακτικές marketing των Τούρκων για την προβολή των εγχωρίας αναπτύξεως οπλικών συστημάτων και την σταθερή διαφήμιση αυτών στο εσωτερικό για τόνωση του εθνικού γοήτρου και του ηθικού του λαού.<br /> <br /> Τίποτα όμως δεν προέκυψε τυχαίως. Ο Μοχάμεντ Αλ Κενάνι, στρατιωτικός ερευνητής του Αrab Forum for Policies Analysis, ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται στην ευρεία συνεργασία της Τουρκίας με το Ισραήλ στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, πριν το πάγωμα των διμερών σχέσεων το 2010. Ο Κενάνι τόνισε ότι η συνεργασία στην ανάπτυξη UAV και την τεχνολογία “έξυπνων” πυρομαχικών, είναι αυτή που προσέφερε σήμερα συσσωρευμένη εμπειρία διά της αναπτύξεως εγχωρίων συστημάτων όπως τα Anka και Bayraktar, με τα ανάλογα όπλα τους.<br /> <br /> Αυτά είναι γνωστά στον μέσο Έλληνα που πριν ακόμη την ανατολή της εποχής του ίντερνετ παρακολουθούσε τα ελληνικά έντυπα του ειδικού Τύπου που αφιέρωναν εκτενή άρθρα για τα συγκεκριμένα βήματα της αναπτυσσόμενης τουρκοϊσραηλινής συνεργασίας. Μέσα σε μια δεκαετία περίπου, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις απέκτησαν από το Ισραήλ πυραύλους μακρού πλήγματος Popeye, φονικά drone τύπου Harpy για καταστροφή σταθμών ραντάρ, UAV τύπου Heron ενώ αναβαθμίστηκαν με ισραηλινή τεχνολογία τα μαχητικά αεροσκάφη F-4E Phantom και άρματα μάχης Μ60Α3. <br /> <br /> Σε όλα αυτά τα έργα, οι τουρκικές εταιρείες ενεπλάκησαν σε σοβαρό βιομηχανικό έργο που αφορούσε αεροπορικά ηλεκτρονικά, προηγμένες θωρακίσεις με σύνθετα υλικά ενώ συνήφθησαν συμβάσεις εξαγοράς τεχνογνωσίας στα πυραυλικά συστήματα. Ο στόχος ήταν προφανής: όχι μόνο οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις προμηθεύτηκαν ορισμένα όπλα που προσέδιδαν σοβαρό πλεονέκτημα καθώς αντιπροσώπευαν την κατηγορία των Game changer συστημάτων αλλά και η τουρκική αμυντική βιομηχανία απέκτησε πρόσβαση σε τεχνολογίες όπου επιδίωξη ήταν η εθνική αυτάρκεια σε αναλώσιμα “εξυπνα” όπλα. <br /> <br /> Η σταθερή κυβερνητική πολιτική για ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας σε συνδυασμό πάντα με την τεχνολογική εξέλιξη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, επέτρεψε την εμφάνιση αξιόλογων εγχωρίων προϊόντων ακόμη και μετά την διακοπή της τουρκοϊσραηλινής αμυντικής συνεργασίας.<br /> <br /> Ενώ λοιπόν οι Τούρκοι προσέγγισαν τους Ισραηλινούς έχοντας εντοπίσει αμυντικά προϊόντα τεχνολογίας αιχμής, τα οποία προφανώς προσδιόρισαν ως αναγκαία οι στρατιωτικοί, μπορούμε να κάνουμε μια πρώτη σύγκριση με την αντίστοιχη συνεργασία που επιδιώκουν οι Έλληνες. Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ, άρχισαν να διαρρέουν στα διάφορα μέσα πληροφορίες για δύο συγκεκριμένους τομείς ενδιαφέροντος, νέο τυφέκιο και νέο στρατιωτικό όχημα, φροντίζοντας να φωτογραφίζουν ανοικτά ισραηλινά προϊόντα.<br /> <br /> Κυβερνητικά στελέχη εξήγγειλαν την εκπόνηση δύο προγραμμάτων που βάπτισαν “εθνικά”, με στόχο την ταχεία ανάθεση συμβάσεων σε ισραηλινές εταιρείες. Στην Ελλάδα έχουν κατασκευαστεί κατόπιν αδείας γερμανικά τυφέκια G3, γερμανικά οχήματα Mercedes, αυστριακά φορτηγά Steyr αλλά κανείς εχέφρων δεν διανοήθηκε ποτέ να τα αποκαλέσει “εθνικά”. Επιπλέον, καμμία εξέλιξη όλων αυτών δεν προέκυψε από την “τεχνογνωσία” που παραχωρήθηκε, επειδή επρόκειτο για ξένα σχέδια και οι εμπλεκόμενες ελληνικές εταιρείες δεν απέκτησαν πραγματική τεχνογνωσία.<br /> <br /> Σήμερα οι κυβερνώντες βιάζονται να δουν ισραηλινά τυφέκια και όπλα στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου 2021. Υποτίθεται ότι τα ισραηλινά “εθνικά” τυφέκια και οχήματα που θα παρελάσουν, θα έχουν ισχυρή εμβληματική επίδραση στο ηθικό του κόσμου, κατά την χρονιά εορτασμού των 200 ετών από την Παλιγγενεσία. Δεν θα υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία έναντι του Ελληνικού λαού και των προγόνων! <br /> <br /> Δεν είναι μόνο ότι οι κυβερνητικοί δεν ενδιαφέρθηκαν καν να ερευνήσουν εάν ελληνικές εταιρείες ήταν σε θέση να παρουσιάσουν σχέδια τυφεκίου ή οχήματος. Το σημαντικότερο είναι ότι παρουσίασαν τα συγκεκριμένα προγράμματα ως βάση για το κτίσιμο της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας στην αμυντική βιομηχανία. Ενώ οι Τούρκοι επέλεξαν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα που κάνουν την διαφορά με τις επιδόσεις τους (Game changer) οι Έλληνες εμφανίζονται να ασχολούνται με προϊόντα χαμηλής τεχνολογικής προκλήσεως που δεν επηρεάζουν στο παραμικρό το επικίνδυνα φθαρμένο ισοζύγιο ισχύος με τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. <br /> <br /> Αυτό το εντυπωσιακό παράδοξο, έχει την εξήγησή του. Οι τουρκικοί στόχοι δεν καθορίσθηκαν από την προσωπική έμπνευση – “εξυπνάδα” κάποιου πολιτικού προσώπου αλλά από την στρατιωτική ηγεσία. Στην Ελλάδα, αντί να ερωτηθούν τα Γενικά Επιτελεία και να επεξεργαστούν τα αρμόδια όργανα τις προτάσεις τους ώστε να προσδιορισθούν αντικείμενα συνεργασίας για προϊόντα αιχμής, την “λίστα” για τα “ψώνια”, καθόρισαν αντιπρόσωποι που με δόλωμα ένα πολιτικό “τυράκι”, έπεισαν κάποια κυβερνητικά στελέχη να δουν το… φως το αληθινό. <br /> <br /> Υπάρχουν υψηλής τεχνολογίας ισραηλινά οπλικά συστήματα που μπορούν να προσδώσουν σοβαρό πλεονέκτημα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ο κατάλογος τέτοιων λύσεων είναι ευρύς και περιλαμβάνει πυραυλικά συστήματα, ηλεκτρονικό πόλεμο, τεχνολογίες anti-drone, περιφερόμενα πυρομαχικά κ.λπ. Εμπλοκή ελληνικών εταιρειών σε βιομηχανικά έργα με τέτοια αντικείμενα, θα αποφέρει σοβαρά οφέλη στην ανάπτυξη του τεχνολογικού τους υπόβαθρου. Σε τέτοια προγράμματα πρέπει να αφιερωθούν τα λίγα χρήματα που ούτως ή άλλως μπορούν να διατεθούν, ώστε να υπάρχει η έννοια της επενδύσεως και όχι της σπατάλης στην όλη υπόθεση. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος και όχι η απόκτηση τεχνολογίας… φυσοκάλαμου. Με βάση τις μέχρι τώρα κινήσεις των αρμοδίων, διόλου απίθανο να ακούσουμε από την κυβέρνηση και για “εθνικό άρβυλο” από το Ισραήλ.<br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί όχι και “εθνικό” άρβυλο από το Ισραήλ;

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Ο Βρετανός υπουργός Αμύνης εκθίασε προ ημερών τις επιδόσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στην επιχειρησιακή εκμε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο πιθανός είναι ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP9kQQvDrol1N0wV6ryu7ReoXrpXu-xlWHzig5iRcWZ79LRaDRCUAGmzZB2EkTRgZYDp4Z0wmi2Fp8lrDOpXhFv9HVR7VcSHm2k4dMdkEaQ93owisFSTTDG7KZ-fU31AW8InnzbhyphenhyphenR0z8/s1600/polemiko-ploio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP9kQQvDrol1N0wV6ryu7ReoXrpXu-xlWHzig5iRcWZ79LRaDRCUAGmzZB2EkTRgZYDp4Z0wmi2Fp8lrDOpXhFv9HVR7VcSHm2k4dMdkEaQ93owisFSTTDG7KZ-fU31AW8InnzbhyphenhyphenR0z8/s640/polemiko-ploio.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης</b><br />Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στην εξέλιξη του τουρκικού καθεστώτος προς την κατεύθυνση των (παλαβών) ιδεών της οργάνωσης SADAT, σε συνδυασμό με την απόφαση για την Αγία Σοφία και στην αλληλεπίδραση αυτής της εξέλιξης με το ευρύτερο στρατηγικό πλαίσιο. Διαβάζοντας <a href="https://www.tccb.gov.tr/en/news/542/120571/-turkey-has-become-a-powerful-regional-actor-">πρόσφατα μια ομιλία του Ερντογά</a><a href="https://www.tccb.gov.tr/en/news/542/120571/-turkey-has-become-a-powerful-regional-actor-">ν</a> μείναμε και πάλι έκπληκτοι από τον διθυραμβικό χαρακτήρα των δηλώσεών του για την "ασταμάτητη" άνοδο της τουρκικής ισχύος.<br /><br />Το τουρκικό καθεστώς, αντιμέτωπο με μεγάλες δυσκολίες στο εσωτερικό του, αλλά και μην επιθυμώντας μια πλήρη ρήξη με τη Δύση, μοιάζει να δίνει όλο και περισσότερο σημασία στα εξωτερικά του "επιτεύγματα" και να πριμοδοτεί τον ανταγωνισμό ισχύος και όχι τη συνεργασία με τους γειτονικούς λαούς. Θεωρούμε πιθανό ότι τουλάχιστον οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί, θα επιχειρήσουν να ανακόψουν αυτή την πορεία.<br /><br />Ένας τρόπος να το κάνουν είναι προκαλώντας μια σύρραξη στα πολλά ανοιχτά μέτωπα, όπως της Λιβύης, της Ελλάδας ή του Καυκάσου, σπρώχνοντας δηλαδή τον Ερντογάν σε "υπερεπέκταση" με τη μέθοδο Ιωαννίδη, Σαντάμ ή Μιλόσεβιτς. Δεν μοιάζει, εξάλλου, πολύ πιθανό, η Τουρκία να ασκεί την πολιτική που ακολουθεί στη Λιβύη ή στην Ανατολική Μεσόγειο, αν δεν έχει κάποια ενθαρρυντικά σημεία, τουλάχιστον ανοχής, από ξένες δυνάμεις, όπως αίφνης ο πρόεδρος Τραμπ. Ποτέ στην ιστορία της δεν ενήργησε όπως ενεργεί τώρα στο εξωτερικό της, χωρίς ενθάρρυνση από μεγάλη δύναμη.<br /><br />Αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με τις επιθετικές κινήσεις του Ερντογάν στη Μεσόγειο και την Αγία Σοφία προσθέτουν και άλλα εκρηκτικά υλικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις οι οποίες κινούνται τώρα σε μια πολύ επικίνδυνη τροχιά. Αυτή η τροχιά εμπεριέχει την πιθανότητα πολέμου μεταξύ των δύο χωρών, ενός πολέμου που δεν είναι βέβαιο ότι θα περιοριστεί σε ένα θερμό επεισόδιο και που, αν επέλθει, θα έχει καταστροφικές συνέπειες και για τις δύο χώρες, με τα όπλα που διαθέτουν. Δεν θα υπάρξει νικητής σε μια τέτοια σύγκρουση.<div> <br />Οι κακές εκτιμήσεις του Ερντογάν<br /><br />Σημαίνοντες σύμβουλοι του Ερντογάν έχουν επανειλημμένα εκφράσει τον φόβο ότι η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν γίνει "όργανα" των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον της Τουρκίας. Στην πραγματικότητα, με αποφάσεις όπως αυτές για γεωτρήσεις έξω από τα ελληνικά νησιά ή για την Αγία Σοφία, είναι η τουρκική ηγεσία που ενισχύει και δίνει επιχειρήματα στις δυνάμεις, αν υπάρξουν, στο εσωτερικό της Ελλάδας που θα ήθελαν ενδεχομένως μια σύγκρουση με την Τουρκία, είτε κινούνται μόνες τους, είτε ενθαρρύνονται από το εξωτερικό.<br /><br />Δεν είναι αυτό το μόνο λάθος που κάνει η Άγκυρα με την Ελλάδα. Υπερτιμά επίσης πάρα πολύ τον κίνδυνο που συνιστά για τα συμφέροντά της, όπως τα αντιλαμβάνεται, το σχέδιο του αγωγού EastMed. Ο αγωγός αυτός είναι εξαιρετικά απίθανο να κατασκευασθεί. Δεν έχουν βρεθεί ακόμα κοιτάσματα που να δικαιολογούν το τεράστιο κόστος και τις δυσκολίες του, οι τιμές των ορυκτών καυσίμων και η ζήτησή τους από την Ευρώπη πέφτει, ενώ δεν υπάρχει καν αποδέκτης της ενέργειας, αφού η Ιταλία δεν έχει συμφωνήσει και θα χρειαστεί πιθανότατα προηγούμενη οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών (που με τα σημερινά δεδομένα δεν φαίνεται δυνατή).<br /><br />Στο ζήτημα αυτό, η Τουρκία μοιάζει να εκκινεί από την αβάσιμη, αλλά βαθιά ριζωμένη στην εθνική της ψυχολογία άποψη, ότι κινδυνεύει με κάποιο είδος "απομόνωσης" στην Ανατολία, αλλά προφανώς και από την επιθυμία να εκμεταλλευθεί, ει δυνατόν, τη μερίδα του λέοντος των υδρογονανθράκων της περιοχής. Υδρογονανθράκων που δεν έχει διαπιστωθεί ούτε καν πόσοι είναι. Ανεξαρτήτως πάντως του τι νομίζει, ή θέλει να νομίζει, είναι εντελώς απίθανο ΗΠΑ και Ισραήλ να της επιτρέψουν να κυριαρχήσει στην τεράστιας στρατηγικής σημασίας λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Το ζήτημα εδώ είναι κυρίως να μην χρησιμοποιήσουν εμάς για να την αποτρέψουν! Ο αγωγός EastMed δεν θα φτιαχτεί ποτέ πιθανότατα, όμως ήδη προκαλεί, μαζί με το εξωφρενικό τουρκολιβυκό μνημόνιο, έναν πολύ υπαρκτό κίνδυνο ανάφλεξης. Το αυτό συμβαίνει με την υποτιθέμενη συμμαχία της Ελλάδας και της Κύπρου με το Ισραήλ, που υπάρχει μόνο στη φαντασία των προπαγανδιστών της. Κι αυτό, όχι μόνο επειδή δεν υφίσταται κάποια εγγύηση αμυντικής συνδρομής, αλλά και Ισραηλινοί αρμόδιοι έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θεωρούν την Τουρκία εχθρό και δεν θα βγάλουν τον στόλο τους εναντίον της.<br /><br />Υποτιμούν τους Έλληνες<br /><br />Η Τουρκία, αφενός υπερτιμά απειλές που θεωρεί ότι προέρχονται από την Ελλάδα, αφετέρου, όπως φάνηκε με την κρίση του μεταναστευτικού, υποτιμά την Ελλάδα και πιστεύει ότι θα την φοβίσει, και ενδεχομένως θα την αναγκάσει σε μεγάλες παραχωρήσεις με όσα κάνει. Δεν καταλαβαίνει ότι είναι η αδυναμία, όχι η δύναμη της Ελλάδας, και ιδίως των ελίτ που την κυβερνούν, που μπορεί να διευκολύνει σε δεδομένη στιγμή μια ανάφλεξη, ανεξαρτήτως των αφορμών για μια τέτοια σύγκρουση. Με την πολιτική διαρκούς κατευνασμού που επιχειρούν οι ελληνικές ελίτ απέναντί της, μετά το 1996, έχει πειστεί ίσως ότι δεν υπάρχει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης.<br /><br />Η μετριοπάθεια όμως είναι πιο δύσκολη μερικές φορές από την τόλμη. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για την ελληνική πολιτική τάξη, σε διαρκή αναζήτηση της χαμένης νομιμοποίησής της να κυβερνά, να εμφανισθεί υποχωρητική, ακόμα κι αν θα το ήθελε, αν η Άγκυρα κάνει την εμφάνισή της έξω από το Καστελόριζο ή την Κρήτη. Ταπεινωμένη από μια δεκαετία αναξιοπρεπών και καταστροφικών μνημονίων, που δεν έχουν άλλωστε τελειώσει, η Ελλάδα δύσκολα μπορεί να αντέξει μια καινούρια ταπείνωση από τον ιστορικό εχθρό, μάλιστα, του Ελληνισμού.<br /><br />Ο τρόπος για να έρθουν σε σύγκρουση Ελλάδα και Τουρκία δεν είναι να τη σχεδιάσει μια από τις δύο πρωτεύουσες. Όλες οι κρίσεις, οι πόλεμοι, αλλά και οι συμφωνίες Ελλάδας και Τουρκίας τον τελευταίο αιώνα σχεδιάστηκαν εκτός της περιοχής, αλλά εκτελέστηκαν από Έλληνες και Τούρκους.<br /><br />Ο μηχανισμός που μπορεί να οδηγήσει σε σύρραξη είναι αν οι δύο πλευρές εγκλωβιστούν σε σειρά ενεργειών, σε μια αυτοτροφοδοτούμενη –από ένα σημείο και πέρα– δυναμική, στην οποία καμία πλευρά δεν θα αισθάνεται ότι μπορεί να υποχωρήσει, χωρίς μια τέτοια υποχώρηση να θεωρηθεί βαριά εθνική ήττα και ταπείνωση. Υπάρχουν όμως τρίτες δυνάμεις που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από μια τέτοια σύγκρουση Ελλάδας και Τουρκίας. Ποιες είναι αυτές; Θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα σε επόμενο άρθρο.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο πιθανός είναι ένας ελληνοτουρκικός πόλεμος;

Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στην εξέλιξη του τουρκικού καθεστώτος προς την κατεύθυνση των (παλαβών) ιδεών...

Διαβάστε την συνέχεια

«Εν ονόματι της ειρήνης»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij8kEpvQdpR_-qAGXxIRJ7cIQddTVJmx3z-lE_Q9s19sUedyZ6lqPhuZ2i2_AlneTqQDYLxkrbBJdLrh0lvnBBExjCEGSv9yQ95EQB2JM0XK0pcmfIv-RvW9EtHAyn3CXf9pjOfkYQCiA/s1600/66654711255033.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="630" height="434" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij8kEpvQdpR_-qAGXxIRJ7cIQddTVJmx3z-lE_Q9s19sUedyZ6lqPhuZ2i2_AlneTqQDYLxkrbBJdLrh0lvnBBExjCEGSv9yQ95EQB2JM0XK0pcmfIv-RvW9EtHAyn3CXf9pjOfkYQCiA/s640/66654711255033.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Το δραματικότερο δε είναι ότι, ενώ ο κατευνασμός προτάσσεται με ύπουλο τρόπο ως φιλειρηνική πολιτική, είναι αυτός που οδηγεί τα πράγματα απευθείας στην κλιμάκωση και στην ένταση</span>.</h3> <b>Μάρκος Τρούλη</b>ςΔιεθνολόγος<br /> Η «ειρήνη» και η «ασφάλεια» συνιστούν διϊστορικά τα πλέον θελκτικά αφηγήματα για κάθε ταραξία και επίδοξο ηγεμόνα. Μόλις πέντε μήνες πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1 Απριλίου 1939), ο Αδόλφος Χίτλερ επικαλέστηκε σε ομιλία του στο Wilhelmshaven τη λέξη «ειρήνη» 26 φορές, δηλώνοντας «πόσο φιλειρηνική είναι η Γερμανία» και «πόσο προσηλωμένη είναι στη διατήρηση της ειρήνης στην Ευρώπη». Η εν λόγω ρητορική κορυφωνόταν όσο πλησιάζαμε στην αρχή του πολέμου, την ίδια στιγμή που δύο ή τρία χρόνια νωρίτερα ο περί ειρήνης και ασφάλειας ναζιστικός ζήλος ήταν σαφώς μικρότερος.<br /> <br /> Κατά την εισβολή των ναζιστικών στρατευμάτων στην Τσεχοσλοβακία, η ρητορική ήταν παρόμοια:<br /> <br /> «Η Γερμανία αναγκάστηκε να επεκτείνει την προστασία της στους γερμανόφωνους, οι οποίοι διαβιούν σε περίκλειστες περιοχές της Τσεχοσλοβακίας και να αντιμετωπίσει την απαράδεκτη επιθετικότητα (sic) του τρομοκρατικού καθεστώτος της εναντίον τους […] Διαρκείς εκκλήσεις για βοήθεια φθάνουν σε εμάς κάθε ώρα από όσους θίγονται και διώκονται. Ακόμη ένα κύμα μεταναστών, οι οποίοι έχουν αποστερηθεί των υπαρχόντων τους, κατευθύνονται προς το Ράϊχ από τις πολυπληθείς γερμανόφωνες περιοχές […] Προκειμένου να εξαλείψουμε την απειλή προς τη γενική ειρήνη (sic) και να καλλιεργήσουμε τις συνθήκες για την αναγκαία νέα τάξη εντός του ζωτικού χώρου, διέταξα τα γερμανικά στρατεύματα να εισέλθουν στη Βοημία και στη Μοραβία. Καθήκον τους είναι να αφοπλίσουν τις τρομοκρατικές ομάδες και τις τσεχικές συμμορίες, οι οποίες τις στηρίζουν».<br /> <br /> Σήμερα τι βιώνουμε από πλευράς του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;<br /> <br /> 1) Θιασώτης και εγγυητής της ειρήνης και της εφαρμογής των διατάξεων του διεθνούς δικαίου<br /> <br /> 2) Προστάτης των διωκόμενων και καταπιεσμένων μειονοτήτων<br /> <br /> 3) Παραπονούμενος ότι Ελλάδα και Κύπρος επιχειρούν να στραγγαλίσουν την Τουρκία και «να μην της αφήσουν ζωτικό θαλάσσιο χώρο»<br /> <br /> 4) Καταγγέλλων τους αντιπάλους του ως «τρομοκράτες» ή «υποστηρικτές τρομοκρατών»<br /> <br /> 5) Διασφαλίζων τα «δικαιώματα των μεταναστών». Ό,τι βλέπουμε, δηλαδή, παραπάνω.<br /> <br /> Ενδεχομένως «να μην κομίζω γλαύκας εις Αθήνας» με τις εν λόγω διαπιστώσεις, αλλά οφείλεται να επισημανθεί η διαρκούσα αδιαφορία και απουσία των Μεγάλων Δυνάμεων, στο εσωτερικό των οποίων παρατηρείται παντελής παθητικότητα. Όταν Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, επί παραδείγματι, ήταν ο Νέβιλ Τσάμπερλεϊν και εφάρμοζε τη στρατηγική του κατευνασμού, υπήρχε η ελπίδα του Ουίνστων Τσώρτσιλ, ο οποίος είχε μια σαφή θέση εναντίον αυτής της πολιτικής από τα έδρανα της αντιπολίτευσης. Στις ημέρες μας, εκτός της Γαλλίας του Μακρόν, οι Μεγάλες Δυνάμεις έχουν οδηγηθεί σε μια στρατηγική απονεύρωση χάριν των βραχυπρόθεσμων οικονομικών κερδών τους, ακόμη και στο επίπεδο των ιδιωτικών περιουσιών των ηγετών τους, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ.<br /> <br /> Είναι ανορθολογικές η Ρωσία, η Γερμανία ή η Ιταλία; Ακριβώς λόγω της αυξημένης οικονομικής αλληλεξάρτησης, αλλά και της δυναμικής του ισλαμιστικού αφηγήματος κινητοποίησης πληθυσμών, έχουν συνεκτιμήσει επί της παρούσης ότι το όφελος εξισορρόπησης του τουρκικού ηγεμονισμού είναι μικρότερο εν σχέσει με το κόστος. Συνεπώς, προβαίνουν σε μια ορθολογική εκτίμηση, με ευθύνη και των υπολοίπων δρώντων της περιφέρειας, οι οποίοι δε φροντίζουν να καταδείξουν ότι δεν είναι πρόθυμοι, δεδομένοι και προβλέψιμοι. Το δραματικότερο δε είναι ότι, ενώ ο κατευνασμός προτάσσεται με ύπουλο τρόπο ως φιλειρηνική πολιτική, είναι αυτός που οδηγεί τα πράγματα απευθείας στην κλιμάκωση και στην ένταση.<br /> <br /> Ούσα γεωστρατηγικά εγγενώς ανταγωνιστική προς την Τουρκία, η πρώτη πέραν των ορίων θιγόμενη από τον τουρκικό μαξιμαλισμό θα είναι η Ρωσία, η οποία προτιμά να καλλιεργεί για την ώρα συνθήκες φθοράς στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, αποκομίζοντας ταυτόχρονα κέρδη από το ρωσοτουρκικό ενεργειακό εμπόριο. Όμως, σύντομα θα τεθεί ενώπιον της αύξησης της εμπλοκής της Τουρκίας στα θέματα των Τατάρων της Κριμαίας ή των αζεροαρμενικών σχέσεων στον Καύκασο… «εν ονόματι της ειρήνης». Ας ελπίσουμε μόνο έως τότε να μην υπάρξουν τετελεσμένα σε άλλα μέτωπα ή ακόμη χειρότερα μια «πυρηνικοποίηση» της Τουρκίας.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Εν ονόματι της ειρήνης»

Το δραματικότερο δε είναι ότι, ενώ ο κατευνασμός προτάσσεται με ύπουλο τρόπο ως φιλειρηνική πολιτική, είναι αυτός που οδηγεί τα πράγματα ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ: Τα ελληνοτουρκικά στην γεωπολιτική σκακιέρα της Μεσογείου

<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="345" src="https://www.youtube.com/embed/oOQeADn1-7Y" width="680"></iframe><br /> <br /> ‼ Οι Τουρκικές προκλήσεις, οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι Γεωπολιτικές Μεταβλητές σε Μεσόγειο και Ευρασία, ο ρόλος της Ε.Ε. του ΝΑΤΟ και των μεγάλων παικτών ισχύος.<br />‼ Η «Μυστική Διπλωματία», οι επιδιώξεις της Γερμανίας , ο Γαλλικός παράγοντας και οι επιδιώξεις ΗΠΑ- Ρωσίας από τον Καύκασο έως την Λιβύη.<br />‼ Ο Γεωπολιτικός και όχι μόνο συμβολισμός της μετατροπής σε τζαμί, της Αγίας Σοφίας<br />‼ Οι κρυφές και φανερές επιδιώξεις στην Ελληνοτουρκική διελκυστίνδα<br />‼ Οι εξελίξεις στην Κυπριακή ΑΟΖ , το Κυπριακό και η εσωτερική συζήτηση για την βάση εκκίνησης μίας Εθνικής Στρατηγικής<br /> <br /> <a href="http://www.cretetv.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ: Τα ελληνοτουρκικά στην γεωπολιτική σκακιέρα της Μεσογείου

‼ Οι Τουρκικές προκλήσεις, οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις και οι Γεωπολιτικές Μεταβλητές σε Μεσόγειο και Ευρασία, ο ρόλος της Ε.Ε. του ΝΑΤΟ κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν είπε ποιος είσαι εσύ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlM1_QojdejLiGsfCJ17gCwAGCyQahd1kxmVcbDu2Wm-Wzk8Iasvorml8GvgNb5MbhAnFBo5oA092t5rg20UK1GkG-ui4nJiM16salHnYHBYaQMeBw6P8uxk8dY8Wpa_Ub4G3f0ne-KrU/s1600/sener.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="650" data-original-width="1000" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlM1_QojdejLiGsfCJ17gCwAGCyQahd1kxmVcbDu2Wm-Wzk8Iasvorml8GvgNb5MbhAnFBo5oA092t5rg20UK1GkG-ui4nJiM16salHnYHBYaQMeBw6P8uxk8dY8Wpa_Ub4G3f0ne-KrU/s640/sener.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ</b><div> Πλέον δεν λέω Τουρκία. Λέω Ταγίπ Ερντογάν. Κάνει τη χώρα ό,τι θέλει. Τι άλλο να πω. Γι’ αυτό δεν θα πω «η Τουρκία διέγραψε τον Μουσταφά Ακιντζί και θέλει στη θέση του τον Κουντρέτ Όζερσαϊ».Θα πω ο Ερντογάν τον διέγραψε. Γιατί τον διέγραψε; Πότε τον διέγραψε; Προτού περάσω σε αυτό, θέλω να πω μερικά λόγια στους Ελληνοκύπριους φίλους μου. Στην αρχή ήταν πολύ αισιόδοξοι για τον Ταγίπ Ερντογάν. Μάλιστα, είχε και πολλούς θαυμαστές. Νομίζω ότι έχει ακόμα και τώρα! Τότε θεωρούσαν ότι ο Ερντογάν ήθελε να κάνει θετικά και θαρραλέα βήματα στο Κυπριακό, όμως δεν μπορούσε να τα κάνει επειδή υπήρχε το εμπόδιο του στρατού. Τώρα πρέπει να έχουν καταλάβει ότι έκαναν λάθος.</div> <div> <br /></div> <div> Ο Ερντογάν έφτιαξε τον δικό του στρατό. Έθεσε τα πάντα υπό τον έλεγχό του. Έγινε ο μόνος κυρίαρχος. Δηλαδή δεν έχει κανένα εμπόδιο. Παρά ταύτα, δεν έκανε αυτό που ήθελαν οι Ελληνοκύπριοι που έλπιζαν σε αυτόν. Δηλαδή, αποδείχθηκαν κενού περιεχομένου όλα όσα έλεγαν εκείνοι που έλεγαν ότι «υπάρχει το εμπόδιο του στρατού». Όμως, οι κάτοχοι αυτών των ανόητων ιδεών ακόμα πουλούν πνεύμα στην κοινότητα σάμπως και δεν έκαναν λάθος. Αν είστε περίεργοι ποιοι είναι, θα κοιτάξετε στα αρχεία. Ο Ερντογάν αποδείχθηκε πιο καταπιεστικός ακόμα και από τις παλιές στρατιωτικές διοικήσεις. Πιο επιθετικός. Πιο ανυποχώρητος. Όμως, παρά το γεγονός ότι είναι έτσι, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν έπαψαν να ελπίζουν σε αυτόν. Μάλιστα, υπάρχουν ακόμα και θαυμαστές του που έχουν την αδυναμία να «λατρεύουν την ισχύ»!</div> <div> <br /></div> <div> Εκείνοι που δεν ξέρουν την ουσία του κυπριακού προβλήματος χασομέρησαν την κοινότητα και με τον Ραούφ Ντενκτάς για ορισμένο χρονικό διάστημα. Είχε βγει το όνομά του ως Mr No. Αδιάλλακτος. Νόμιζαν ότι με την αποχώρηση Ντενκτάς θα έφευγε από τημέση το μεγαλύτερο εμπόδιο που υπήρχε μπροστά στη λύση. Και πέρασαν εκείνα τα χρόνια με αυτήν την παρηγοριά. Πέθανε ο Ντενκτάς. Πέθανε και ο Παπαδόπουλος. Και δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Πήγαν άδικα και όσα έλεγαν πάνω σε αυτό το θέμα όσοι πουλούσαν πνεύμα. Όμως, εκείνοι πάλι συνεχίζουν να πουλούν πνεύμα σαν να μην έχουν κάνει κανένα λάθος και να πείθουν όλους ότι ξέρουν. </div> <div> <br /></div> <div> Γιατί τα θυμήθηκα αυτά τώρα; Επειδή ο λαός μας έχει το ελάττωμα να ξεχνά. Υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που ξεχνιούνται όπως αυτά.Μήπως με εξέπληξε το γεγονός ότι ο Ερντογάν διέγραψε τον Ακιντζί; Δεν με εξέπληξε καθόλου. Όμως, αυτή η διαγραφή δεν οφείλεται στο γεγονός ότι έκανε πράγματα πολύ αντίθετα με τον Ερντογάν. Μόνο σε δύο θέματα μπορεί να έχουν θιγεί. Το πρώτο είναι το γεγονός ότι πρώτη φορά άνοιξε για συζήτηση το θέμα των εγγυήσεων στις διαπραγματεύσεις. </div> <div> <br /></div> <div> Και το δεύτερο είναι ότι έδωσε χάρτη στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Όμως, αυτά δεν είναι ο βασικός λόγος για τη διαγραφή του ονόματός του. Ο βασικός λόγος είναι η 22α Ιανουαρίου 2018. Η επίθεση λιντσαρίσματος κατά της εφημερίδας μας. Ο Ακιντζί εκείνη την ημέρα βγήκε από τη βουλή και επιχείρησε, ως γνωστόν, να επέμβει στον μανιασμένο όχλο. Η διαγραφή εκείνη την ημέρα ρίχτηκε. Ο Ερντογάν είναι μνησίκακος. Δεν συγχωράει! Δεν μπορεί να δεχθεί ποτέ μια τέτοια παρέμβαση προς τους οπαδούς του στην Κύπρο. Υπήρχε ένας και μοναδικός αστυνομικός διευθυντής που έκανε έντιμα το καθήκον του κατά τη διάρκεια του λιντσαρίσματος εκείνη την ημέρα παραβιάζοντας την άνωθεν εντολή και εμπόδισε την αιματοχυσία. Και τιμωρήθηκε και εκείνος γι’ αυτό. Ο διευθυντής του δικανικού τμήματος Αλί Σαβάς Αλτίν. Μετά από τα γεγονότα τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Και βρίσκεται μακριά από τα καθήκοντά του εδώ και δύο χρόνια. Αυτά όλα είναι δουλειές του Ταγίπ Ερντογάν και εκείνων που του δηλώνουν υποταγή. Έχει ζήτηση η κολακεία, όχι η εντιμότητα. </div> <div> <br /></div> <div> Αντιλαμβανόμενος πόσο εξόργισε τον Ερντογάν, ο Ακιντζί δεν αναφέρθηκε ξανά στην 22α Ιανουαρίου 2018. Ο δικαστής Τατζιάν Ρεϊνάρ υπέβαλε παραίτηση.Οι δράστες της επίθεσης, τους οποίους έβαλε φυλακή, αφέθηκαν ελεύθεροι υπό όρους. Δεν κατέστη δυνατόν να συλληφθεί κανένας από τους εννέα καταζητούμενους δράστες της επίθεσης. Η εφημερίδα μας οδηγήθηκε στο δικαστήριο λόγω μιας γελοιογραφίας. Και ο Ακιντζί δεν είπε έστω μία κουβέντα για όλα αυτά. Ονειρεύτηκε άδικα ότι θα συμφιλιωνόταν μαζί του ο Ερντογάν. Μετά από την εκλογή του τήρησε μεγάλες αποστάσεις από την εφημερίδα μας, η οποία κατηγορεί την Τουρκία ότι είναι κατοχική δύναμη. Σιώπησε και κατά τη διάρκεια της εισβολής στο Αφρίν και δεν είπε απολύτως τίποτα. Αλλά πάλι δεν μπόρεσε να καλοπιάσει τον Ερντογάν. Δεν μπόρεσε να σωθεί από τη διαγραφή.Αν ο Ερντογάν του απλώσει το χέρι, είναι έτοιμος να πιάσει αυτό το χέρι, αλλά ο Ερντογάν δεν κάνει κάτι τέτοιο. Και τώρα ο Ερντογάν λέει στην ελληνοκυπριακή πλευρά «άσε τον Ακιντζί, κοίτα τον Όζερσαϊ». Ο Ακιντζί του απάντησε χθες με πολύ ήπιο ύφος. Δεν μπόρεσε να του πει «εσύ ποιος είσαι». Αν τώρα η ελληνοκυπριακή πλευρά εκμεταλλευτεί αυτήν την κατάσταση και παζαρευτεί με τον Ταγίπ Ερντογάν πίσω από κλειστές πόρτες, δεν θα εκπλαγώ καθόλου.<br /><br /><a href="https://politis.com.cy/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δεν είπε ποιος είσαι εσύ

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Πλέον δεν λέω Τουρκία. Λέω Ταγίπ Ερντογάν. Κάνει τη χώρα ό,τι θέλει. Τι άλλο να πω. Γι’ αυτό δεν θα πω «η Τουρκία διέγρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία, Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος ετοιμάζονται για τον Παγκόσμιο Πόλεμο της Μεσογείου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdeN7SA6HKEycrgc7Q7eOvun7LyjN-i3EVQn9Rr2GvAEgxTq8cbKQt2fL2c9MHXXZo3PHfJVm2mUm0jA-OgBYkyVzxVT7Dxotyoh5YFCVR9MNiLs6aGErTaF0t7Xi5DWI2uV72tgqu_Zg/s1600/Aegeansea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1562" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdeN7SA6HKEycrgc7Q7eOvun7LyjN-i3EVQn9Rr2GvAEgxTq8cbKQt2fL2c9MHXXZo3PHfJVm2mUm0jA-OgBYkyVzxVT7Dxotyoh5YFCVR9MNiLs6aGErTaF0t7Xi5DWI2uV72tgqu_Zg/s640/Aegeansea.jpg" width="624" /></a></div> <br />Η τουρκική δραστηριότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη οδήγησε σε κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ Τουρκίας, Γαλλίας, Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. Συζητιέται μάλιστα ανοιχτά η πιθανότητα πολέμου.<br /><br />Η σύγκρουση προκαλείται από μια διαφωνία που υπάρχει σχετικά με τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και την κυριαρχία στη Βόρεια Αφρική. Στο παρασκήνιο, η δραστηριότητα της Ρωσίας είναι επίσης ορατή, για την οποία, όπως και για την Τουρκία, το σχέδιο EastMed αποτελεί ζωτική απειλή. Ενδιαφέρεται επίσης για δημιουργία συγκρούσεων εντός του ΝΑΤΟ. Η αναποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η σχετική παθητικότητα των ΗΠΑ συμβάλλουν επίσης στην κλιμάκωση.<br /><br />Δώδεκα περίπου χώρες από τέσσερις ηπείρους εμπλέκονται ήδη άμεσα ή έμμεσα στη σύγκρουση Ανατολής-Μεσογείου-Λιβύης, επομένως πρόκειται για μια παγκόσμια σύγκρουση.<br /><br />Στο κέντρο βρίσκεται το πρόβλημα του ενεργειακού ανταγωνισμού που σχετίζεται με την εκμετάλλευση γειτονικών κυπριακών, ισραηλινών και αιγυπτιακών κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Αμερικανικές, ιταλικές και γαλλικές εταιρείες συμμετέχουν στην εξερεύνηση, η οποία καθορίζει το ενδιαφέρον αυτών των χωρών.<br /><br />Επιπλέον, το έργο του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, το οποίο υποστηρίζεται από την ΕΕ και πρόκειται να διοχετεύσει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας, καθώς και της Ιταλίας, βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τα τουρκορωσικά συμφέροντα που σχετίζονται με το TurkStream.<br /><br />Το άλλο κομμάτι του παζλ είναι η τουρκική δραστηριότητα στη Λιβύη, όπου Άγκυρα και Κατάρ υποστηρίζουν την πολιτοφυλακή των τζιχαντιστών και την κυβέρνηση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τρίπολη (GNA). Αυτό αποτελεί απειλή για τα συμφέροντα τουλάχιστον 3 χωρών, δηλαδή της Αιγύπτου, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Γαλλίας.<br /><br />Οι δύο πρώτοι αντιλαμβάνονται τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ως εχθρό τους, ενώ για τη Γαλλία, η τουρκική δραστηριότητα στη βόρεια Αφρική απειλεί τα συμφέροντά της στο Σαχέλ, συμπεριλαμβανομένων των ναρκών ουρανίου στον Νίγηρα και τη γειτονική Λιβύη.<br /><br />Επιπλέον, υπάρχουν αντικρουόμενες συμφωνίες για την οριοθέτηση των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών που έχουν συναφθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αντίστοιχα με ανταγωνιστικά κέντρα ισχύος στο Τομπρούκ και την Τρίπολη. Η εικόνα συμπληρώνεται από την ασυνάρτητη πολιτική της Ιταλίας, η οποία, με αντίπαλο τη Γαλλία, στηρίζει την Τρίπολη αλλά ταυτόχρονα στηρίζει την Ελλάδα και την Κύπρο στο θέμα της ΑΟΖ και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία μάχεται για τη δική της επιρροή στη Βόρεια Αφρική, δημιουργώντας εμπορικές εκθέσεις με την Τουρκία που καλύπτουν ένα ευρύτερο θέατρο επιχειρήσεων. Ενδιαφέρεται να προκαλέσει συγκρούσεις εντός του ΝΑΤΟ και να καταστρέψει το έργο EastMed. Αντιμέτωπη με την αδράνεια της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και την απουσία των Ηνωμένων Πολιτειών, μπορεί επίσης να αναλάβει το ρόλο μεσολαβητή και επόπτη των συγκρούσεων.<br /><br />Η διαμάχη για τα κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου συνεχίζεται εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά η κλιμάκωση έλαβε χώρα το 2019 όταν η Τουρκία άρχισε να στέλνει τα πλοία γεώτρησης της στα χωρικά ύδατα της Κύπρου. Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντέδρασε με την απειλή κυρώσεων, αλλά μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί ως μία χάρτινη τίγρης από αυτή την άποψη. Τον Φεβρουάριο του 2020, μόνο δύο φυσικά πρόσωπα τιμωρήθηκαν.<br /><br />Η Τουρκία όχι μόνο δεν περιόρισε τις ενέργειές της παραβιάζοντας την κυριαρχία δύο κρατών μελών της ΕΕ, αλλά τις ενέτεινε. Το νέο κεφάλαιο της κλιμάκωσης ξεκίνησε καθώς στις 28 Νοεμβρίου 2019, όταν η Τουρκία υπέγραψε τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ με την κυβέρνηση της GNA, η οποία συνοδευόταν επίσης από αρχεία της στρατιωτικής υποστήριξης της Τρίπολης από την Τουρκία.<br /><br />Η συμφωνία αυτή θεωρήθηκε παράνομη τόσο από το ανταγωνιστικό κέντρο εξουσίας στη Λιβύη, δηλαδή από το κοινοβούλιο που εξελέγη το 2014 (HoR) με έδρα το Τομπρούκ (το οποίο σύμφωνα με τη συμφωνία για την ίδρυση της GNA θα πρέπει να επικυρώσει κάθε διεθνή συμφωνία) όσο και από την Ελλάδα, την Κύπρο, και κατ’ επέκταση το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας.<br /><br />Η συμφωνία αυτή είχε επίσης ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να αναλάβει διπλωματική δραστηριότητα για την υπογραφή εναλλακτικών συμφωνιών ΑΟΖ με τις μεσογειακές χώρες σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).<br /><br />168 χώρες είναι πλέον συμβαλλόμενα μέρη της UNCLOS, συμπεριλαμβανομένων όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Ωστόσο, η Τουρκία, η Συρία και το Ισραήλ δεν υπέγραψαν αυτή τη σύμβαση στη Μεσόγειο.<br /><br />Η σύμβαση θεσπίζει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα ορισμού ΑΟΖ έως 200 ναυτικά μίλια, συμπεριλαμβανομένων των ακτών των νησιών. Αυτή η παγκοσμίως αποδεκτή αρχή αμφισβητείται από την Τουρκία και η συμφωνία της με τη Τρίπολη αγνοεί την ύπαρξη της Κύπρου και της Κρήτης.<br /><br />Ως συνέπεια της συμφωνίας μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης, η Τουρκία ενέτεινε τις δραστηριότητές της στη Λιβύη, υποστηρίζοντας την αντεπίθεση της GNA εναντίον του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ που υποστηρίζει το HoR και τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό (LNA).<br /><br />Τον Ιούνιο, οι δυνάμεις του LNA εκτοπίστηκαν από τη θέση τους και το μέτωπο κινήθηκε κάτω από τη γραμμή Syrte-Dżofra. Η περαιτέρω πορεία προς το παρόν σταμάτησε από την απειλή της στρατιωτικής επέμβασης της Αιγύπτου. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει την περαιτέρω επέκταση. Ταυτόχρονα, η Άγκυρα έχει εντείνει την παρουσία της εντός της Κυπριακής ΑΟΖ και των υδάτων της Μεσογείου.<br /><br />Πρόκειται κυρίως για τη χορήγηση κρατικής άδειας από την Τουρκία στην τουρκική εταιρεία TPAO στις αρχές Ιουνίου για γεώτρηση σε 24 τοποθεσίες γύρω από την Κύπρο. Ο χάρτης που παρουσιάστηκε αργότερα από τις τουρκικές αρχές έδειξε ότι η περιοχή των προγραμματισμένων γεωτρήσεων περικυκλώνει κυριολεκτικά την Κύπρο.<br /><br />Η Ελλάδα αντέδρασε εντείνοντας τις διπλωματικές δραστηριότητες. Τον Μάιο, οι επικεφαλής της διπλωματίας της Αιγύπτου, της Ελλάδας, της Κύπρου, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων καταδίκασαν τη συμφωνία της Τουρκίας με την GNA, τις παράνομες δραστηριότητές της στη Μεσόγειο και την τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στη Λιβύη, την οποία θεωρούσαν απειλή για τη σταθερότητα της Βόρειας Αφρικής και της Ευρώπης.<br /><br />Το Ισραήλ δεν συμμετείχε στη συνάντηση, αν και ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το έργο EastMed, καθώς το ισραηλινό πεδίο φυσικού αερίου Λεβιάθαν δίπλα στα κυπριακά πεδία θα καλύπτεται από αυτό το σχέδιο. Το Ισραήλ, ωστόσο, επί του παρόντος δεν επιθυμεί να εμπλακεί άμεσα στη σύγκρουση στη Μεσόγειο Θάλασσα, και παρόλο που οι σχέσεις του με την Τουρκία είναι τρομερές, εδώ και χρόνια δεν θέλει να εισέλθει στο δρόμο της άμεσης αντιπαράθεσης.<br /><br />Επιπλέον, για το Ισραήλ, το βασικό ζήτημα τώρα είναι η προσάρτηση του 30% της Δυτικής Όχθης και συνδυάζει συνομιλίες για τη στήριξη των δραστηριοτήτων χωρών όπως η Ελλάδα με την έγκριση της προσάρτησης από την Ευρώπη και τις αραβικές χώρες.<br /><br />Αυτό φάνηκε από τα θέματα των συνομιλιών κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ισραήλ στα μέσα Ιουνίου, τα οποία, ωστόσο, δεν έχουν φέρει ακόμη ορατές λεπτομέρειες.<br /><br />Το έργο EastMed, δηλαδή ένας αγωγός άντλησης φυσικού αερίου από κυπριακά και ισραηλινά κοιτάσματα, και ενδεχομένως και αιγυπτιακά, στην Ελλάδα και περαιτέρω στη νότια Ευρώπη ιδρύθηκε το 2013 και έχει λάβει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον Ιανουάριο του 2020, το σχέδιο αυτό καθορίστηκε σε συμφωνία που υπεγράφη στην Αθήνα από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ. Ο αγωγός φυσικού αερίου θα έχει μήκος 1900 χιλιόμετρα και έχει δυναμικότητα 10 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου (με δυνατότητα αύξησης σε 20 δισεκατομμύρια) ετησίως, με κόστος 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Πρόκειται να κατασκευαστεί μέχρι το 2025. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα συμφώνησε με την Ιταλία για την κατασκευή επέκτασης της EastMed στην Ιταλία.<br /><br />Το EastMed αποτελεί, φυσικά, απειλή για κοινά τουρκορωσικά σχέδια που σχετίζονται με το TurkStream, το οποίο η Gazprom θέλει να παραδώσει φυσικό αέριο όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και μέσω των επόμενων υποκαταστημάτων της σε Βουλγαρία, Σερβία, Ουγγαρία, Ελλάδα, Σκόπια και Ιταλία.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ρωσία παίζει ένα πολύ εξελιγμένο παιχνίδι μπροστά στην όλη σύγκρουση και οι εμφανίσεις συχνά καλύπτουν πραγματικές ρωσικές προθέσεις. Επισήμως, η Ρωσία ως unclos site υποστηρίζει την κυπριακή-ελληνική προσέγγιση για την οριοθέτηση ΑΟΖ. Επιπλέον, ρώσοι μισθοφόροι μάχονται στο πλευρό του LNA στον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη.<br /><br />Η Ρωσία σίγουρα δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την είσοδο του Χάφταρ στην Τρίπολη και δεν θα ήθελε από την Τουρκία να εξαναγκαστεί εντελώς να φύγει από τη Λιβύη. Ωστόσο, οι Ρώσοι σχεδίαζαν να απομονώσουν τον Χάφταρ από άλλους συμμάχους, ώστε να είναι στενά εξαρτημένος από αυτήν και στη συνέχεια να τον μπλέξουν στο σύστημα των εμποροπαιγνίων τους με την Τουρκία που καλύπτει όχι μόνο τη Λιβύη αλλά και τη Συρία και άλλα ζητήματα.<br /><br />Μετάφραση <b>Χωριανόπουλος Άγγελος</b><br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία, Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρος και Αίγυπτος ετοιμάζονται για τον Παγκόσμιο Πόλεμο της Μεσογείου

Η τουρκική δραστηριότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη οδήγησε σε κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ Τουρκίας, Γαλλίας, Ελλάδας, Κύπρου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κρυφή διπλωματία: Τα πραγματικά σενάρια δείχνουν ότι οι Ε.Δ. όντως είναι έτοιμες για όποια απειλή…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNqnE3XFThvuK6OoSB9fw1xH5p-QdIUF2j0NZdqlIFPg_0whEa-oYUfMGvU_vdaxu52T1l63xJcTql5Pmrjapazf4xxZm6QgknOshcQCdpsHwZ8EXWgrYs1XkhCAtAvzyrXjNNfk7D410/s1600/POLEMIKO-NAYTIKO.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1440" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNqnE3XFThvuK6OoSB9fw1xH5p-QdIUF2j0NZdqlIFPg_0whEa-oYUfMGvU_vdaxu52T1l63xJcTql5Pmrjapazf4xxZm6QgknOshcQCdpsHwZ8EXWgrYs1XkhCAtAvzyrXjNNfk7D410/s640/POLEMIKO-NAYTIKO.webp" width="640" /></a></div> <ul> <li>Αποκλεισμός περιοχής με μονάδες επιφανείας</li> <li>Τα σχέδια της Τουρκίας που δεν κάνει πίσω</li> <li>Μας μέτρησαν στο παρελθόν, δεν θα είναι το ίδιο στο μέλλον</li> <li>Ασκήσεις του Πολεμικού Ναυτικού σε όλες τις μορφές ναυτικού πολέμου</li> </ul> Το πιο ακραίο σενάριο που θα πυροδοτήσει ακόμη και θερμό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, επεξεργάζονται η ηγεσία του Επιτελείου, Ανώτατοι Αξιωματικοί αλλά και τα επιχειρησιακά στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, με τα περισσότερα μάλιστα να μην έχουν σταματήσει επί του πεδίου να κάνουν ασκήσεις εγρήγορσης και ετοιμότητας.<br /> <br /> Και αυτό το σενάριο δεν είναι άλλο από την αντιμετώπιση του πλαισιωμένου από μια ισχυρή ναυτική αρμάδα ερευνητικού, το οποίο βέβαια θα κινηθεί είτε μέσω ναυτικής οδηγίας από κάποιον σταθμό της Τουρκίας, είτε ακόμη και από κάποια navtex που θα εκδοθεί από το καθεστώς του αλ Σάρατζ της Λιβύης.<br /> <br /> Κατά συνέπεια όπως εξηγούν ανώτατες πηγές, με μια μεγάλη πολεμική αρμάδα η Τουρκία πιθανό θα επιχειρήσει να κάνει εκείνο που λένε στη ναυτική γλώσσα, «αποκλεισμό περιοχής», δηλαδή να δημιουργήσει την περίμετρο ασφαλείας σε μεγάλη ακτίνα θάλασσας, εντός οικοπέδου κι εκεί μέσα το ερευνητικό να επιχειρήσει την πραγματοποίηση παράνομων ερευνών.<br /> Άλλωστε η έντονη κινητικότητα του Τουρκικού στόλου, που παραμένει ένα μεγάλο μέρος του αγκυροβολημένο στο νοτιοανατολικό Αιγαίο (σε ναυστάθμους), είναι ο λόγος της παρατεταμένης εγρήγορσης στις Ένοπλες Δυνάμεις και κατά κύριο λόγο στο Πολεμικό Ναυτικό.<br /> <br /> Και αν αυτή η συγκέντρωση τόσων πολεμικών πλοίων δεν έχει να κάνει με τη Λιβύη ή με τα μεγαλεπήβολα σχέδια της κυβέρνησης Ερντογάν να τα βάλει με μια άλλη μεγάλη δύναμη της περιοχής, βλέπε Αίγυπτο, αλλά πρόκειται για προπαρασκευαστικές ενέργειες μιας μεγαλειώδους συνοδείας ενός ερευνητικού, τότε η ρότα της υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων αποτελεί τον απόλυτο μονόδρομο ξεκαθαρίζουν ανώτατες στρατιωτικές πηγές.<br /> <br /> Σίγουρα δεν θα αιφνιδιαστούμε τονίζει στρατιωτική πηγή διότι όλες οι κινήσεις της Άγκυρας και έγιναν πολύ νωρίς αντιληπτές και μέσα σε ελάχιστο χρόνο είχαμε ήδη λάβει τα πρώτα προληπτικά μέτρα, τα οποία δεν έχουν χαλαρώσει. Η ίδια πηγή πάντως ξεκαθαρίζει ότι το σχέδιο αντιμετώπισης είναι το επτασφράγιστο μυστικό και αυτό δεν είναι καθόλου παράλογο.<br /> <br /> Οι Τούρκοι μας μέτρησαν στο παρελθόν…<br /> <br /> Στο Ελληνικό Επιτελείο έχουν σχετικά δυο πρόσφατες εμπειρίες αντιμετώπισης ανάλογων περιστατικών. Η πρώτη ήταν το 2018 με το σεισμογραφικό «Barbaros» που συνοδεύονταν από δυο Τουρκικές φρεγάτες και υποβρύχιο.<br /> <br /> Το ερευνητικό είχε κινηθεί στο όριο της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εκεί που εφάπτεται με την Κυπριακή και τότε η φρεγάτα «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΦΩΚΑΣ» με το ιδιαίτερα ψυχωμένο πλήρωμά της ήταν το πρώτο πλωτό τείχος απέναντι στην παραβατική συμπεριφορά.<br /> <br /> Εκεί δόθηκαν σαφείς απαντήσεις λένε με νόημα ανώτατα στελέχη που ήταν από τότε στον Στόλο. Και τότε μετρήθηκε η Ελληνική αντίδραση, η αποφασιστικότητα αλλά και η ναυτοσύνη μέσα στην ανοιχτή θάλασσα της Μεσογείου.<br /> Η δεύτερη φορά που μετρήθηκαν τα Ελληνικά αντανακλαστικά και προθέσεις ήταν με το ερευνητικό «Oruc Reis», τότε «που το πήρε ο άνεμος»… Αλλά αφού έπλεε με ούριο άνεμο, το Πολεμικό Ναυτικό έπλεε μεθ’ ορμής ακαθέκτου με φρεγάτα η οποία ήταν σε readiness και μάλιστα σε προωθημένη θέση, γεγονός που βοήθησε ιδιαίτερα στην άμεση Ελληνική παρουσία.<br /> <br /> Όμως από την στιγμή που η Ελληνική αντίδραση ήταν ένα «στενό μαρκάρισμα» και τις δυο φορές, πιθανό η Τουρκία να θέλει αυτή την φορά να λάβει τέτοια μέτρα που θα κρατήσουν μακριά τα Ελληνικά πολεμικά πλοία. Αν και πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο, το ναυτικό της Τουρκίας εφόσον πάρει εντολή αυτό θα θελήσει να κάνει.<br /> <br /> Την ίδια ώρα έχουμε γίνει όλοι μάρτυρες της μυστικής διπλωματίας (σ.σ.: μας τα είπε ο κος Τσαβούσογλου) και τον ρόλο που επιχειρεί να διαδραματίσει στις Ελληνοτουρκικές εντάσεις η Γερμανία, καθώς η κα. Άγγελα Μέρκελ ανησυχεί, σίγουρα όχι για το αν οι δυο χώρες θα συγκρουστούν.<br /> <br /> Η Γερμανική ανησυχία έχει να κάνει αποκλειστικά με τις οικονομικές συνέπειες μιας ενδεχόμενης κρίσης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, κάτι που η κα. Μέρκελ και με την Γερμανική προεδρία αυτή την περίοδο δεν το θέλει.<br /> <br /> Άλλωστε αν ήταν ένας ειλικρινής Ευρωπαϊκός εταίρος η συμπεριφορά της θα ήταν διαφορετική, τόσο όλα τα προηγούμενα χρόνια της δημοσιονομικής κρίσης της Ελλάδας, όσο και στο ελάχιστο της παρούσης στιγμής με την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής δύναμης για την επιχείρηση «IRINI», όπου σχεδόν το σύνολο των Ευρωπαίων χαϊδεύουν την Άγκυρα…<br /> <br /> Προβολή ισχύος…<br /> <br /> Πάντως οι διπλωμάτες κάνουν τη δουλειά τους, έστω και «κρυφά» αλλά ολοφάνερες είναι οι δουλειές και η προβολή ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /> <br /> Μπορεί οι ασκήσεις που γίνονται όλο το τελευταίο διάστημα να είναι ενταγμένες στον ετήσιο προγραμματισμό των δραστηριοτήτων του Στόλου, όμως ειδικά αυτό το διάστημα έχουν ιδιαίτερη αξία για την επιχειρησιακή ετοιμότητα.<br /> Μέσα στην εβδομάδα γράψαμε ξανά για τις ασκήσεις που γίνονται στο Αιγαίο, με εξαίρεση το ανατολικό τμήμα, όπου εκεί οι δυνάμεις διατηρούνται αλλά για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού.<br /> <br /> Στην ευρύτερη περιοχή του Μυρτώου στις ασκήσεις που έγιναν μέσα στην εβδομάδα, συμμετείχαν πλοία της Διοίκησης Φρεγατών, Ταχέα Σκάφη (Πυραυλάκατοι), υποβρύχια, Σκάφη Ανορθόδοξου Πολέμου με στοιχεία της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών, ενώ από αέρος συνεργάστηκαν μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας.<br /> <br /> Στο πλαίσιο της επιχειρησιακής εκπαίδευσης εκτελέστηκαν αντικείμενα μεταξύ των οποίων, εξάσκηση μεικτών ομάδων πλοίων του Αρχηγείου Στόλου σε όλες τις μορφές ναυτικού πολέμου. Έγιναν μάλιστα και πυρά κυρίου και δευτερεύοντος οπλισμού, αλλά και νέα βολή τορπίλης γυμνασίων από υποβρύχιο κατά στόχου επιφανείας.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η κρυφή διπλωματία: Τα πραγματικά σενάρια δείχνουν ότι οι Ε.Δ. όντως είναι έτοιμες για όποια απειλή…

Αποκλεισμός περιοχής με μονάδες επιφανείας Τα σχέδια της Τουρκίας που δεν κάνει πίσω Μας μέτρησαν στο παρελθόν, δεν θα είναι το ίδιο στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εκλογική συμπεριφορά στην Τουρκία από το 2018 και η στρατηγική του Ερντογάν για τη δημιουργία της μεγάλης συντηρητικής παράταξης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6o9GXgKrObAIHmTRpkrBY3Z98c07l1cJp38dmnPBw15aA72ZElvjBwkH8esS8WEJX5IC_DVBg4gvTSNyFyuIfm1wTeAtAvgr0MOSly1W6cgTeyXcR9mEjYa484FCgH-1cGXWW0a81Wdo/s1600/erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6o9GXgKrObAIHmTRpkrBY3Z98c07l1cJp38dmnPBw15aA72ZElvjBwkH8esS8WEJX5IC_DVBg4gvTSNyFyuIfm1wTeAtAvgr0MOSly1W6cgTeyXcR9mEjYa484FCgH-1cGXWW0a81Wdo/s640/erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Tου <b>Άγγελου Σεριάτου*  </b><br />Το 47% της τουρκικής κοινωνίας (κυρίαρχα οι ψηφοφόροι του AKP, δηλαδή του κόμματος του οποίου ηγείται ο Ταγίπ Ερντογάν, καθώς και αυτοί του εθνικιστικού συμμάχου του, του MHP) τάσσεται υπέρ της μετατροπής της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε μουσουλμανικό τέμενος, το 38% τάσσεται κατά, ενώ το 13% διατηρεί την άποψη ότι ο χώρος θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως λατρευτικός χώρος όλων των θρησκειών που σχετίζονται ιστορικά με το μνημείο.<br /><br />Πού στοχεύει, ωστόσο, η σχετική πρωτοβουλία; Περίπου πέντε στους 10 πιστεύουν ότι ο Eρντογάν προχώρησε σε μια τέτοια απόφαση, επιχειρώντας να στρέψει την προσοχή σε θέματα πέραν της οικονομίας. Γιατί όμως επέλεξε να αναδείξει ένα τόσο πολωτικό για το εσωτερικό και εξωτερικό της χώρας ζήτημα; Γιατί τώρα;<br /><br />Για πρώτη φορά έπειτα από περίπου δύο δεκαετίες, στις πέντε από τις έξι μεγαλύτερες πόλεις της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη, Προύσα, Αττάλεια και Άδανα) που αντιστοιχούν περίπου στο 45% του πληθυσμού της χώρας, εκλέχθηκαν πριν από δύο χρόνια δήμαρχοι υποστηριζόμενοι από την αντιπολίτευση (CHP, HDP, IYI). Δηλαδή από το σοσιαλδημοκρατικό κεμαλικό – εκσυγχρονιστικό CHP, το αριστερό και φιλοκουρδικό HDP, καθώς και το φιλελεύθερο κεντροδεξιό IYI. Διαφαίνεται λοιπόν για πρώτη φορά η συγκρότηση ενός αντι-Ερντογάν μετώπου, το οποίο παρά τις σημαντικές πολιτικές διαφορές του αμφισβητεί ευθέως την ηγεμονία του προέδρου. Δεδομένων των παραπάνω, είναι προφανές ότι συγκροτούνται δύο μεγάλοι ιδεολογικοπολιτικοί πόλοι. Ο ένας συγκροτείται γύρω από τον πρόεδρο και έχει σαφώς υπερσυντηρητικά, θρησκευτικά, αντικοσμικά και εθνικιστικά χαρακτηριστικά, ενώ ο άλλος είναι σαφώς πιο ετερόκλητος και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κυρίαρχα φιλελεύθερος και δημοκρατικός.<br /><br />Είναι ξεκάθαρο ότι ο Τούρκος πρόεδρος επιχειρεί να τα παίξει όλα για όλα, συσπειρώνοντας οποιονδήποτε κινείται στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Από τους παραδοσιακά συντηρητικούς ψηφοφόρους έως τους βαθιά θρησκευόμενους και τους κεμαλικούς εθνικιστές της άκρας δεξιάς. Είναι σαφές πως ο Ερντογάν εκτιμάει ότι μετά και τις τοπικές εκλογές όπου χάθηκαν από τον έλεγχο του οι μεγαλύτερες τουρκικές πόλεις, θα χρειαστεί την μεγαλύτερη δυνατή και οριζόντια συσπείρωση του ιδεολογικού χώρου στον οποίο αναφέρεται, δεδομένων των εκλογικών απωλειών που κατέγραψε το φιλοκυβερνητικό μπλοκ.<br /><br />Φαίνεται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει δύο πράγματα με την πρωτοβουλία του σε σχέση με την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε χώρο θρησκευτικής λατρείας: Πρώτον, την ενεργοποίηση των ακραία συντηρητικών πολιτών, ώστε να καταφέρει να συγκροτήσει ένα πλατύτερο συντηρητικό μπλοκ, καθώς η σχετικά προοδευτικότερη ψήφος των νέων ψηφοφόρων θα χρειαστεί να αναπληρωθεί. Δεύτερον, την αλλαγή των θεμάτων της δημόσιας ατζέντας, από θέματα στα οποία δεν ευνοείται (οικονομική κρίση) σε θέματα θρησκευτικού και εθνικού ενδιαφέροντος, στα οποία ο ίδιος και το κυβερνητικό μπλοκ εκλαμβάνονται από την κοινή γνώμη ως θεματικά αρμόδιοι. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ερντογάν στέλνει μήνυμα όχι μόνο στους θρησκευτικά συντηρητικούς ψηφοφόρους αλλά και στις ακραία εθνικιστικές κοινωνικές δυνάμεις, οι οποίες επιθυμούν η Τουρκία να λαμβάνει αποφάσεις ως εθνικά κυρίαρχο κράτος, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις, επιδεικνύοντας παράλληλα την ισχύ της στους διεθνείς παίκτες.<div> <br /></div> <div> <b><i>*Υποψήφιου Διδάκτορα Πολιτικής Επιστήμης, Υπεύθυνου Πολιτικής Έρευνας Prorata</i></b><br /><a href="https://bit.ly/32hCOFq"><b>https://bit.ly/32hCOFq</b></a><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η εκλογική συμπεριφορά στην Τουρκία από το 2018 και η στρατηγική του Ερντογάν για τη δημιουργία της μεγάλης συντηρητικής παράταξης

Tου Άγγελου Σεριάτου*   Το 47% της τουρκικής κοινωνίας (κυρίαρχα οι ψηφοφόροι του AKP, δηλαδή του κόμματος του οποίου ηγείται ο Ταγίπ Ερντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κλιμακώνουν τον «πόλεμο των αλιευτικών» οι Τούρκοι: Εκατοντάδες σκάφη στο Αιγαίο κλέβουν τα αλιευτικά αποθέματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcPHAFyT4UqeKYVeZTjsMRmQpP3vRoj3ybdhnbKqquYKOYWi6efywwAxayvXpODx72l0RhC0NG0iiEZFNCTRzvZmTsC6OxYG0yoSj7bEbgFFLJb63g307FNRvLUqUwvexaUu1nzVOyhoM/s1600/mikonos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcPHAFyT4UqeKYVeZTjsMRmQpP3vRoj3ybdhnbKqquYKOYWi6efywwAxayvXpODx72l0RhC0NG0iiEZFNCTRzvZmTsC6OxYG0yoSj7bEbgFFLJb63g307FNRvLUqUwvexaUu1nzVOyhoM/s640/mikonos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Από τα περίπου 150 αλιευτικά που βρίσκονταν νωρίτερα στα Στενά, τουλάχιστον τα 35 έχουν ήδη βγει στο Αιγαίο. Τα 25 από τα αλιευτικά βρίσκονται μεταξύ Λήμνου-Σαμοθράκης, ενώ άλλα 10 έχουν κυκλώσει το Φαρμακονήσι. <br /><br />Όλα βρίσκονται σε διεθνή ύδατα, ενώ αρχικά είχαν δηλώσει πως έχουν κατεύθυνση προς το Λιβυκό πέλαγος.<br /><br />Οι αρμόδιες ελληνικές αρχές παρακολουθούν την κατάσταση, καθώς υπάρχει και το προηγούμενο των τουρκικών αλιευτικών που ψάρευαν για μέρες στα ελληνικά χωρικά ύδατα στη Μύκονο, χωρίς κάποια αντίδραση από ελληνικής πλευράς.<br /><br />Τα τουρκικά αλιευτικά πιθανόν να προχωρήσουν σε νέες κινήσεις αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας και συγκεκριμένα ψάρεμα εντός ελληνικών χωρικών υδάτων, σε μεγάλα νησιά ή σε βραχονησίδες τις οποίες αμφισβητεί η Τουρκία, οι οποίες μπορεί να μην έχουν υφαλοκρηπίδα αλλά έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη 6 ναυτικών μιλίων.<br /> <br /><img height="465" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2020/7/17/96770c9f-b8f9-4897-9d03-7eabfc2d1dfb-696x506_1.jpeg?itok=5QUoBMov" width="640" /><br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κλιμακώνουν τον «πόλεμο των αλιευτικών» οι Τούρκοι: Εκατοντάδες σκάφη στο Αιγαίο κλέβουν τα αλιευτικά αποθέματα

 Από τα περίπου 150 αλιευτικά που βρίσκονταν νωρίτερα στα Στενά, τουλάχιστον τα 35 έχουν ήδη βγει στο Αιγαίο. Τα 25 από τα αλιευτικά βρίσκ...

Διαβάστε την συνέχεια