Χάος στον Ουκρανικό στρατό, παραδόθηκαν 1.000 στρατιώτες σε μια μέρα, διαλύθηκαν οι Azov - Οι Ρώσοι σχεδιάζουν αντεπίθεση σοκ.

<img height="379" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5f953ffce05e1c876fd9442c3823ba87_XL.jpg" width="724" /><br /><br /><div>Είναι τόσο τραγική η κατάσταση όπου μόνο στην Avdiivka κατά την αποχώρηση πανικού παραδόθηκαν στον Ρωσικό στρατό 1.000 Ουκρανοί στρατιώτες όπως αποκαλύπτουν οι New York Times… - Έπεσε και το Krynky στην Kherson στα χέρια των ρώσων<br /><br /> Το Ουκρανικό στράτευμα τελεί υπό δραματική ψυχολογική κατάρρευση, η μεγάλη απώλεια της κρίσιμης στρατηγικά πόλης Avdiivka ταρακούνησε την Ουκρανική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία…<br />Είναι τόσο τραγική η κατάσταση όπου μόνο στην Avdiivka κατά την αποχώρηση πανικού παραδόθηκαν στον Ρωσικό στρατό 1.000 Ουκρανοί στρατιώτες όπως αποκαλύπτουν οι New York Times…<br />Μάλιστα παράτησαν δεκάδες οπλικά συστήματα των αμερικανών, τέτοιος πανικός επικράτησε κατά την αποχώρηση πανικού από την Avdiivka…<br />Μια άλλη μεγάλη εξέλιξη είναι ότι 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ευθύνεται για την αποτυχία της ουκρανικής άμυνας στην πόλη Avdiivka…<br />Για όσους δεν γνωρίζουν η 3η Ταξιαρχία εξόδου είναι η περίφημη Azov που υπέστη πανωλεθρία από τα δραματικά και αλλεπάλληλα ρωσικά χτυπήματα.<br />Η Ουκρανία καταρρέει… ο Ουκρανικός στρατός καταρρέει… μετά την ήττα των Ουκρανών στην Avdiivka… οι Ουκρανοί καταστράφηκαν και στο Krynky στην Kherson…<br />Σε ένα μέτωπο 1.500 χιλιομέτρων οι Ουκρανοί απλά μετρούν ήττες μικρής, μεγάλης ή δραματικής κλίμακας…<br /><br />New York Times: Κατά την υποχώρηση πανικού των Ουκρανών στην Avdiivka παραδόθηκαν 1.000 στρατιώτες<br /><br />Ο ουκρανικός στρατός είπε ότι έως και 1.000 στρατιώτες των Ουκρανών Ενόπλων Δυνάμεων αιχμαλωτίστηκαν κατά τη διάρκεια της υποχώρησης από την Avdiivka ή εξαφανίστηκαν, αποκαλύπτει η αμερικανική εφημερίδα New York Times.<br />«Μεταξύ 850 και 1.000 στρατιώτες φαίνεται να έχουν αιχμαλωτιστεί ή να αγνοούνται», γράφει η εφημερίδα, επικαλούμενη δύο πηγές που γνωρίζουν για τα τεκταινόμενα της υποχώρησης.<br />Όπως σημειώθηκε, πρόκειται για μια καταστροφική απώλεια που θα μπορούσε να προκαλέσει πλήγμα στο ηθικό των ουκρανικών στρατευμάτων.<br />Σύμφωνα με πηγές της εφημερίδας, η υποχώρηση της Ουκρανίας από την Avdiivka ήταν κακώς σχεδιασμένη και ξεκίνησε πολύ αργά.<br />Το βράδυ της 17ης Φεβρουαρίου 2024, ο γενικός διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Alexander Syrsky, έδωσε εντολή να εγκαταλείψει ο Ουκρανικός στρατός την Avdiivka και αργότερα το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι η εντολή ήρθε μια μέρα μετά την έναρξη της «ανεξέλεγκτης φυγής ουκρανικών μονάδων από την πόλη».<br />Οι ρωσικές δυνάμεις απελευθέρωσαν μια έκταση 31,75 τετραγωνικά χιλιόμετρα.<br />Ο Ουκρανικός στρατός έχασε περισσότερους από 1.500 στρατιώτες σε μια μέρα.<br /><br />Οι αποκαλύψεις των New York Times<br /><br />Οι New York Times ανέφεραν ότι η ουκρανική απόσυρση από την Avdiivka μπορεί να άφησε «άφαντους» εκατοντάδες Ουκρανούς στρατιώτες<br />Οι New York Times ανέφεραν στις 20 Φεβρουαρίου, επικαλούμενοι δύο Ουκρανούς στρατιώτες, ότι περίπου 850 με 1.000 Ουκρανοί στρατιώτες «φαίνεται ότι έχουν αιχμαλωτιστεί ή αγνοούνται» μετά την ουκρανική απόσυρση από την Avdiivka.<br />Ορισμένοι δυτικοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι οι ουκρανικές δυνάμεις απέτυχαν να πραγματοποιήσουν μια τακτική απόσυρση από την Avdiivka στις 16 και 17 Φεβρουαρίου, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα έναν προφανή «σημαντικό αριθμό στρατιωτών να καταλήξουν στην αιχμαλωσία».<br />Οι στρατιώτες που «αγνοούνται» περιλαμβάνουν αυτούς που σκοτώθηκαν στη μάχη, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν.<br />Η Kyiv Independent ανέφερε στις 20 Φεβρουαρίου ότι ορισμένες ουκρανικές δυνάμεις διεξήγαγαν άτακτη αποχώρηση από το ισχυρό οχυρό νότια της Avdiivka και υπέστησαν μεγάλες απώλειες.<br /><br />NYT: Η Ρωσία με 40.000 στρατιώτες στη Zaporizhia και 110.000 σε Kupyansk - Krasny Liman<br /><br />Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτύξει έως και 40.000 στρατιωτικούς στην κατεύθυνση της Zaporizhia και περίπου 110.000 κοντά στο Kupyansk και το Krasny Liman, σημειώνουν οι New York Times.<br />«Η κατάληψη της Avdiivka από τη Ρωσία είναι ένα στρατηγικό και συμβολικό πλήγμα για τον στρατό της Ουκρανίας.<br />Η Avdiivka ήταν ένα προπύργιο της ουκρανικής άμυνας στην περιοχή του Donetsk προστατεύοντας αρκετές βασικές ουκρανικές στρατιωτικές θέσεις πιο δυτικά και θέτοντας την κοντινή πόλη Donetsk που ελέγχεται από τη Ρωσία υπό συνεχή απειλή », σημειώνουν οι NYT.<br /><br />Εγκαταλείφτηκαν δεκάδες αμερικανικά οπλικά συστήματα κατά την άναρχη απόδραση των Ουκρανών από την Avdiivka<br /><br />Στρατιωτικό προσωπικό της ομάδας Κέντρου της Ρωσίας ανακάλυψε στην απελευθερωμένη Avdiivka δεκάδες μονάδες σοβιετικού και αμερικανικού εξοπλισμού που είχαν εγκαταλειφθεί από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, οι οποίες ήταν κατάλληλες για επισκευή, είπε στους δημοσιογράφους ο αναπληρωτής διοικητής εξοπλισμών.<br />«Έχω ήδη μετρήσει περίπου δέκα μονάδες από αυτά τα BMP-1. Υπάρχουν περίπου 7-8 μονάδες αμερικανικών M113.<br />Εγκαταλείφθηκαν κατά τη διάρκεια της υποχώρησης, συνειδητοποιώντας ότι βρίσκονταν σε ένα «καζάνι».<br />Εγκατέλειψαν πολλά και τέτοια BMP-1 και αμερικανικά M113».<br />Το τεθωρακισμένο όχημα έφερε μια τακτική πινακίδα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας με τη μορφή λευκού σταυρού• το εσωτερικό του οχήματος φαίνεται σχεδόν καινούργιο, αλλά εξωτερικά είχε υποστεί μεγάλη ζημιά.<br /><br />CNN: Η απώλεια του Avdiivka ήταν ένα σημείο καμπής και η χειρότερη στιγμή για την Ουκρανία<br /><br />Η απώλεια της πόλης Avdiivka από την Ουκρανία ήταν ένα σημείο καμπής στη σύγκρουση και η χειρότερη στιγμή για τον Ουκρανικό στρατό, απειλώντας να κλιμακωθεί στον «μεγαλύτερο χερσαίο πόλεμο της Ευρώπης» από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αναφέρει το CNN.<br />«Αυτό είναι ένα σημείο καμπής, όπου τόσο οι ρωσικές επιτυχίες όσο και η αδυναμία της Δύσης απειλούν να μετατρέψουν τις μάχες στον μεγαλύτερο χερσαίο πόλεμο στην Ευρώπη από τη δεκαετία του 1940», τόνισε το CNN.<br />Όπως σημειώθηκε, οι δυτικοί ηγέτες και ο Zelensky είναι απογοητευμένοι με την έλλειψη υποστήριξης που ζήτησε το Κίεβο και η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας φαίνεται «ολοένα και πιο απελπιστική».<br />«Οι προειδοποιήσεις ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να αποτύχει στην πρώτη γραμμή εάν το Κογκρέσο των ΗΠΑ συνεχίσει να παρακρατεί το πακέτο βοήθειας των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων έχουν γίνει πλέον μια πικρή και σκληρή πραγματικότητα», επισημαίνει το CNN.<br />Η απώλεια του ελέγχου στην Avdiivka, την οποία η Ουκρανία κατείχε για 10 χρόνια, η αποτυχημένη αντεπίθεση, καθώς και η αλλαγή του αρχιστράτηγου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας Valery Zaluzhny, ο οποίος είναι δημοφιλής μεταξύ Ουκρανών στρατιωτών, μπορεί να υποδηλώνει τη «χειρότερη στιγμή» για το Κίεβο.<br />Το τηλεοπτικό κανάλι CNN τονίζει ότι η Ουκρανία θα συνεχίσει να αποδυναμώνεται χωρίς τη βοήθεια της Δύσης και η Ρωσία φαίνεται να μην σταματάει...<br />Το βράδυ του Σαββάτου 17 Φεβρουαρίου, ο αρχιστράτηγος των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Alexander Syrsky, έδωσε εντολή να εγκαταλείψουν οι Ουκρανοί στρατιώτες την Avdiivka.<br /><br />Η 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου ή Azov υπέστη πανωλεθρία – Σκοτώθηκε ο αρχηγός της, απέτυχε πλήρως στον ρόλο της<br /><br />Το ουκρανικό φρούριο Avdiivka έπεσε επίσημα τη νύχτα της 17ης Φεβρουαρίου, όταν ο Ουκρανός Γενικός Διοικητής Syrsky ανακοίνωσε την απόσυρση των στρατευμάτων σε «νέες προετοιμασμένες αμυντικές γραμμές».<br />Μάλιστα, λίγες μέρες νωρίτερα ξεκίνησε η ανεξέλεγκτη μαζική απόδραση ουκρανικών ταγμάτων από την πόλη, κατά την οποία ο ουκρανικός στρατός υπέστη μεγάλες απώλειες.<br />Ο ουκρανικός στρατός εγκατέλειψε τραυματίες, νεκρούς και εξοπλισμό.<br />Σχεδόν 1000 Ουκρανοί στρατιώτες συνελήφθησαν από τον ρωσικό στρατό.<br /><br />Όλοι στοχοποιούν την 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου<br /><br />Οι Ουκρανοί και Ρώσοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες κατηγόρησαν σε μεγάλο βαθμό την περιβόητη 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας για την αποτυχία της ουκρανικής άμυνας.<br />Η μονάδα μεταφέρθηκε επειγόντως στην πόλη για να σταματήσει την περικύκλωσή της αρκετές ημέρες πριν την ουκρανική ήττα.<br />Η 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου δημιουργήθηκε στα ερείπια του τάγματος Azov και περιλάμβανε κυρίως βετεράνους της.<br />Αυτοί οι μαχητές διακρίθηκαν για την ιδιαίτερη σκληρότητά τους και το εξαιρετικά υψηλό επίπεδο κινήτρων να πολεμήσουν εναντίον των Ρώσων, που αποδείχθηκαν τόσο κατά την επίθεση στη Μαριούπολη όσο και αργότερα στο Bakhmut.<br />Μετά την παράδοση των Azov στο Azovstal, και κατά τη διάρκεια άλλων μαχών, πολλά από τα μέλη του κατέληξαν στη ρωσική αιχμαλωσία και τα περισσότερα έχουν ήδη καταλήξει σε ρωσικές φυλακές για πολλά εγκλήματα πολέμου, κυρίως κατά αμάχων.<br /><br />Οι Azov επάνδρωσαν την 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου<br /><br />Η δόξα της μονάδας και η ανταλλαγή των ηγετών της με την τουρκική μεσολάβηση επέτρεψαν να σχηματιστεί η 3η Ταξιαρχία Εφόδου, η οποία ένωσε ξανά τους ένθερμους Azov.<br />Από τον Δεκέμβριο του 2023, η μονάδα μένει στις πίσω περιοχές στο Kramatorsk.<br />Η ταξιαρχία κληρονόμησε το δικό της σύστημα στρατολόγησης και εκπαίδευσης από το ναζιστικό τάγμα του Azov, γεγονός που την κατέστησε έναν από τους πιο αποτελεσματικούς και έτοιμους για μάχη σχηματισμούς των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Για μήνες, το στρατιωτικό της προσωπικό ασχολούνταν με την εκπαίδευση, τη στρατολόγηση νέων μαχητικών και, σύμφωνα με πληροφορίες, τον επανεξοπλισμό με οχήματα μάχης πεζικού Bradley και άλλο δυτικό εξοπλισμό.<br />H Ουκρανία αξιολόγησε αυτή τη μονάδα ως μια από τις πιο εκπαιδευμένες για τις μάχες στην Avdiivka, με την πιο σχετική εμπειρία στη διεξαγωγή πολεμικών επιχειρήσεων σε παρόμοιες αστικές συνθήκες, δεδομένης της εμπειρίας της στη Μαριούπολη και στο Bakhmut ή Artemovsk… αλλά η δόξα του Azov καταστράφηκε στην Avdiivka.<br />Στις 13 Φεβρουαρίου 2024, το CNN ήταν το πρώτο που ανέφερε για τη μεταφορά της 3ης ξεχωριστής ταξιαρχίας εφόδου στην Avdiivka.<br />Στις 15 Φεβρουαρίου, επίσημες πηγές της Ταξιαρχίας επιβεβαίωσαν την ανάπτυξή της στην Avdiivka.<br />Μπαίνοντας στη μάχη αμέσως η ταξιαρχία υπέστη μεγάλες απώλειες.<br /><br />Σκοτώθηκε ο αρχηγός των Azov Andrei Iskra<br /><br />Μία από τις βαριές απώλειες για τη μονάδα ήταν ο θάνατος του αρχηγού της μονάδας, του διάσημου Ουκρανού «ήρωα» και ένθερμου Azov Andrei Iskra, στις 14 Φεβρουαρίου.<br />Σκληρός στη μάχη, άντεξε μόνο δύο ημέρες στην Avdiivka.<br />Αμέσως μετά τη μεταφορά στο καζάνι, το στρατιωτικό προσωπικό της Ταξιαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των διοικητών της, παραπονέθηκε για την κρίσιμη κατάσταση της ουκρανικής φρουράς.<br />Δήλωσαν ότι «οι μάχες στην Avdiivka είναι πιο βαριές από ότι στο περικυκλωμένο Bakhmut».<br />Η ουκρανική διοίκηση δεν ενδιαφέρθηκε πολύ για τις προειδοποιήσεις τους…<br />Όπως δήλωσε επίσημα η 3η Ξεχωριστή Ταξιαρχία Εφόδου, το κύριο καθήκον της ήταν να ενισχύσει τα ουκρανικά στρατεύματα στην Avdiivka.<br /><br />Απέτυχαν οι Azov και στα δύο τους βασικά καθήκοντα<br /><br />Μάλιστα, η μεταφορά της 3ης Ταξιαρχίας Εφόδου είχε δύο βασικά τακτικά καθήκοντα.<br />Ο πρώτος στόχος ήταν να σταματήσει η προέλαση των Ρώσων στο κέντρο της πόλης.<br />Για να εκτελέσει αυτό το έργο, μέρος της Ταξιαρχίας επιδόθηκε σε μάχη με τις προελαύνουσες ρωσικές δυνάμεις στην περιοχή του τοπικού σιδηροδρομικού σταθμού. Μαζί με τους πρώην μαχητές του τάγματος Azov, την υπεράσπιση του σιδηροδρομικού σταθμού κρατούσαν ξένοι «μισθοφόροι», συμπεριλαμβανομένου του τακτικού στρατιωτικού προσωπικού από τον Καναδά, που μεταφέρθηκαν στην «ελίτ» μονάδα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Εκεί συνελήφθη ο διοικητής λόχου της 3ης χωριστής Ταξιαρχίας Εφόδου.<br />Ρώσοι στρατιώτες τον βρήκαν να κρύβεται σε ένα καταφύγιο στον σιδηροδρομικό σταθμό. Επέλεξε να σώσει τη ζωή του και παραδόθηκε.<br />Το δεύτερο καθήκον της 3ης Ξεχωριστής Ταξιαρχίας Εφόδου ήταν να αποτρέψει τις ρωσικές δυνάμεις από την περικύκλωση της πόλης, δεσμεύοντάς τις σε μάχες στα περίχωρα.<br />Οι ελίτ μαχητές έπρεπε να γίνουν ασπίδα ενάντια στη ρωσική λαβίδα γύρω από την Avdiivka, η οποία θα πρέπει να εξασφαλίσει την ασφαλή έξοδο ολόκληρης της ουκρανικής φρουράς από την κατεστραμμένη πόλη, προκειμένου να διατηρηθεί η μαχητική ικανότητα των ουκρανικών μονάδων για περαιτέρω μάχες.<br />Αλλά οι μαχητές του Azov δεν εκπλήρωσαν κανένα από τα καθήκοντα που είχαν τεθεί.<br />Λίγες ημέρες πριν από την επίσημη αναγνώριση της ουκρανικής ήττας, οι ρωσικές μονάδες κατάφεραν να σπάσουν την ουκρανική άμυνα τόσο στα νότια όσο και στα βόρεια προάστια, αναγκάζοντας την ουκρανική φρουρά να φύγει από τις θέσεις τους στην πόλη σε μια προσπάθεια να αποφύγει την πλήρη περικύκλωση.<br />Δεν κατάφεραν όλοι να ξεφύγουν.<br /><br />Azov αιχμαλωτίστηκαν για δεύτερη φορά<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης καθαρισμού του εδάφους του εργοστασίου, μέρος της Ταξιαρχίας αιχμαλωτίστηκε από τον ρωσικό στρατό.<br />Σύμφωνα με αναφορές, ορισμένοι από τους Ουκρανούς Azov συνελήφθησαν για δεύτερη φορά.<br />Βρίσκονταν ήδη στη ρωσική αιχμαλωσία, μετά τις μάχες για τη Μαριούπολη.<br />Η ρωσική πλευρά είναι πιθανό να μοιραστεί σύντομα τα πλάνα από τις ανακρίσεις των Azov που συνελήφθησαν δεύτερη φορά.<br />Και έτσι καταστράφηκε η δόξα μιας από τις πιο ένθερμες μονάδες των Ουκρανών, το τάγμα Azov, το οποίο, παρ' όλες τις μεταμορφώσεις, δεν κατάφερε να νικήσει τον ρωσικό στρατό.<br /><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Χάος στον Ουκρανικό στρατό, παραδόθηκαν 1.000 στρατιώτες σε μια μέρα, διαλύθηκαν οι Azov - Οι Ρώσοι σχεδιάζουν αντεπίθεση σοκ.

Είναι τόσο τραγική η κατάσταση όπου μόνο στην Avdiivka κατά την αποχώρηση πανικού παραδόθηκαν στον Ρωσικό στρατό 1.000 Ουκρανοί στρατιώτες ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Σοκάρει η προειδοποίηση των Houthis στη... Λάρισα. «Παίζει με τη φωτιά» η αποστολή Aspides, ο «αμερικανικός διάβολος».

<img height="324" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e1690c5488bf5c1baa8bde8ce8de437d_XL.jpg" width="740" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι Houthis προειδοποιούν την ΕΕ ότι «παίζει με τη φωτιά» μετά την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα.</span></h3>Να μην υποστηρίξουν τον «αμερικανικό διάβολο» που προστατεύει το Ισραήλ, προειδοποίησε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Υεμένης, μετά την επίσημη έναρξη της ναυτικής αποστολής Aspides στην Ερυθρά Θάλασσα.<br />"Ευρωπαίοι… μην παίζετε με τη φωτιά. Πάρτε ένα μάθημα από τη Βρετανία", είπε ο Mohammed Ali al-Houthi, αξιωματούχος του Ανώτατου Πολιτικού Συμβουλίου της Υεμένης, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.<br />«Δεν χρειάζεστε την υποστήριξη του ‘αμερικανικού διαβόλου’ για την προστασία της κατοχικής οντότητας ώστε να μπορέσει να εξοντώσει τον λαό της Γάζας», πρόσθεσε ο Houthi, τονίζοντας ότι «η διεθνής ναυσιπλοΐα είναι ασφαλής».<div><br />Το μήνυμά του ακολούθησε ανακοίνωση των Βρυξελλών για την επίσημη έναρξη της ναυτικής επιχείρησης της ΕΕ με την κωδική ονομασία Aspides – Greek for shield.<br />«Χαιρετίζω τη σημερινή απόφαση… Η Ευρώπη θα διασφαλίσει την ελευθερία ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα, συνεργαζόμενη με τους διεθνείς εταίρους μας.<br />Πέρα από την αντιμετώπιση της κρίσης, είναι ένα βήμα προς μια ισχυρότερη ευρωπαϊκή παρουσία στη θάλασσα για την προστασία των ευρωπαϊκών συμφερόντων μας», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen μέσω των social media.<br />Η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και το Βέλγιο δήλωσαν ότι θα συνεισφέρουν πλοία στην αποστολή της ΕΕ για την υποστήριξη του Ισραήλ.<br />Ο κορυφαίος διπλωμάτης του μπλοκ, Josep Borrell, περιέγραψε την αποστολή ως "τολμηρή δράση για την προστασία των εμπορικών συμφερόντων και των συμφερόντων ασφάλειας της ΕΕ και της διεθνούς κοινότητας".<br /><br />Τι είναι η επιχείρηση «Ασπίδες»<br /><br />Η επιχείρηση «Ασπίδες» θα εξασφαλίσει ναυτική παρουσία της Ε.Ε. στην περιοχή, όπου πολλές επιθέσεις των Houthis έχουν στοχεύσει διεθνή εμπορικά πλοία από τον Οκτώβριο του 2023.<br />Η επιχείρηση θα λάβει χώρα κατά μήκος των κύριων θαλάσσιων οδών σε μια περιοχή που περιλαμβάνει τα Στενά του Μπαμπ ελ Μαντέμπ και του Ορμούζ, τα διεθνή ύδατα στην Ερυθρά Θάλασσα, στον Κόλπο του Αντεν, στην Αραβική Θάλασσα, στον Κόλπο του Ομάν και τον Περσικό Κόλπο.<br />Το στρατηγείο της επιχείρησης θα λειτουργήσει στη Λάρισα.<br />Σε στενή συνεργασία με διεθνείς εταίρους, η επιχείρηση «Ασπίδες» θα συμβάλει στην αποκατάσταση της θαλάσσιας ασφάλειας και στη διασφάλιση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας, ιδίως για τα εμπορικά και εμπορικά πλοία.<br />Στο πλαίσιο της αμυντικής εντολής της, η επιχείρηση θα παρέχει πληροφορίες της εξελισσόμενης κατάστασης, θα συνοδεύει τα σκάφη και θα τα προστατεύει από πιθανές επιθέσεις, αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.<div><br />Σύμφωνα με αξιωματούχους στις Βρυξέλλες, η αποστολή θα είναι αποκλειστικά αμυντική και οι δυνάμεις της δεν θα συμμετέχουν σε επιθέσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ κατά της Υεμένης.<br />Δημιουργήθηκε αφού πολλά μέλη του ΝΑΤΟ αποδείχθηκαν διστακτικά ή αρνήθηκαν κατηγορηματικά να συμμετάσχουν στην παραπαίουσα Επιχείρηση Prosperity Guardian (OPG).<br />Κάτω από την ομπρέλα του OPG, και ως απάντηση στη θαλάσσια εκστρατεία υπέρ της Παλαιστίνης που ξεκίνησε από την Υεμένη στα τέλη του περασμένου έτους, οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν βομβαρδίσει την Υεμένη εκατοντάδες φορές από τις 12 Ιανουαρίου, παραβιάζοντας την κυριαρχία της χώρας και το διεθνές δίκαιο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Σοκάρει η προειδοποίηση των Houthis στη... Λάρισα. «Παίζει με τη φωτιά» η αποστολή Aspides, ο «αμερικανικός διάβολος».

Οι Houthis προειδοποιούν την ΕΕ ότι «παίζει με τη φωτιά» μετά την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα. Να μην υποστηρίξουν τον «αμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στη «σωστή πλευρά» με λάθος χειρισμούς...

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/02/MITSOTAKIS-ZELENSKY.jpg"><img height="559" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/02/MITSOTAKIS-ZELENSKY.jpg" width="689" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Η ανασκόπηση της τακτικής της κυβέρνησης, κατά τη δεύτερη επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, δικαιώνει τη διακήρυξή της ότι «η Ελλάδα βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας», αλλά αποκαλύπτει και πλήθος λανθασμένων χειρισμών.<br /><br />Τα λάθη άρχισαν, άλλωστε, τρεις μήνες πριν από τη ρωσική επίθεση. Όταν, το Νοέμβριο του 2021, ο τότε πρεσβευτής των ΗΠΑ, Τζ. Πάιατ, προέβη σε απόρρητη ενημέρωση του Μεγάρου Μαξίμου, με ρητή μάλιστα προειδοποίηση για έναρξη της επίθεσης περί την 20η Φεβρουαρίου 2022, ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης δεν έδωσε την παραμικρή σημασία. Υιοθέτησε την κυρίαρχη άποψη στην Ε.Ε. ότι οι Αμερικανοί ακολουθούσαν παραπλανητική τακτική προς προώθηση δικών τους συμφερόντων.<br /><br />Η λανθασμένη εκτίμηση καθυστέρησε τη λήψη μέτρων για την ενεργειακή επάρκεια με σοβαρές επιπτώσεις στα τιμολόγια φυσικού αερίου και στον προγραμματισμό παραγγελιών LNG. Η ενεργειακή κρίση αποφεύχθηκε, όπως και σε άλλα μέλη της Ε.Ε., επειδή συμπτωματικά (σε αντίθεση με τις εκτιμήσεις της Μόσχας) οι καιρικές συνθήκες ήταν και είναι, πανευρωπαϊκά, πολύ καλύτερες από τις συνήθεις.<br /><br />Στη συνέχεια, το Δεκέμβριο του 2021, ο Πρωθυπουργός πραγματοποίησε προγραμματισμένο ταξίδι στην εξοχική κατοικία του προέδρου Β. Πούτιν, στο Σότσι. Αντί των φιλόδοξων -ή, ορθότερα, ματαιόδοξων- σχεδίων για «ιστορική μεσολάβηση» μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας (που καμία εκ των δύο πλευρών δεν είχε ζητήσει), ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε ανανέωση της συνεργασίας με την Gazprom και την ενοικίαση και αγορά πυροσβεστικών αεροσκαφών. Το Ελληνικό Δημόσιο δεν τα προμηθεύθηκε, επειδή -πάλι συμπτωματικά- η υπογραφή των συμβολαίων είχε προγραμματιστεί τρεις εβδομάδες μετά την εισβολή.<br /><br />Ξεκινώντας από αυτή την αρνητική αφετηρία, ο Πρωθυπουργός έσπευσε -ορθώς- να καταδικάσει τη ρωσική επίθεση. Βέβαια, ήταν εθνικά αυτονόητο η Ελλάδα να βρίσκεται «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» και του Διεθνούς Δικαίου, αφού απειλείται από την Τουρκία, βιώνει την κατοχή της βόρειας Κύπρου και αντιμετωπίζει την περικύκλωση των τουρκολιβυκών μνημονίων στη Μεσόγειο. Ωστόσο, μετά τη «σωστή πλευρά», αρχίζουν τα ερωτήματα για τα λάθη και τις μελλοντικές επιπτώσεις:<br /><br />Πρώτον, ασφαλώς, η Ουάσιγκτον εγκωμιάζει την αποστολή ελληνικού στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία, αλλά δεν είναι δυνατόν η κυβέρνηση να τρέφει ψευδαισθήσεις για ανταλλάγματα. Αν και η βοήθεια είναι μεγάλη για τα ελληνικά μεγέθη (δωρεά συστημάτων και πυρομαχικών αξίας σχεδόν 150 εκατομμυρίων ευρώ και συμφωνίες πώλησης σε τρίτους προς προώθηση στην Ουκρανία), πρόκειται για σταγόνα στον ωκεανό συγκριτικά με τα δεκάδες δισεκατομμύρια που χορήγησαν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι και Ασιάτες σύμμαχοι. Η αναλογία θα καθορίσει, μοιραία, τον καταμερισμό των συμβολαίων ανοικοδόμησης της Ουκρανίας. Επίσης, η αμερικανική πλευρά έχει καταγράψει τους πιο αργούς -συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν- ρυθμούς της ελληνικής βοήθειας, με αποτέλεσμα τμήμα ενός προτεινόμενου δανείου των ΗΠΑ να συνδέεται πλέον με νέες αποστολές υλικού.<br /><br />Δεύτερον, οι αυστηρές ανακοινώσεις της Αθήνας και, κυρίως, η αποστολή επιθετικών συστημάτων στην Ουκρανία έχουν εξοργίσει το «σκληρό» ρωσικό κατεστημένο. Ο εκάστοτε Πρωθυπουργός που, εκ της θέσεώς του, γνωρίζει και περισσότερα και απόρρητα στοιχεία, ελπίζεται πως ζυγίζει την πρέπουσα αναλογία μέτρων και αντίμετρων μεταξύ Αθήνας και Μόσχας. Πάντως, δεν έχουν περάσει απαρατήρητες από δυτικούς διπλωμάτες ορισμένες αφανείς κινήσεις της κυβέρνησης σε αντίθεση με τη δημόσια αντιρωσική ρητορική της. Μεταξύ αυτών, «διπλωματικές διευκολύνσεις» με τη δικαιολογία της αμοιβαιότητας, οι κατάπλοι ρωσικών πλοίων στις εγκαταστάσεις της Ρεβυθούσας και το «πάγωμα», μέσω της Επιτροπής Ανταγωνισμού, της αποχώρησης της Gazprom από την ελληνική αγορά.<br /><br />Τρίτον, μπορεί ο πρόεδρος Β. Ζελένσκι να είναι αφόρητα πιεστικός και πολλοί ν’ αναλογίζονται ότι οι συνθήκες απαιτούσαν έναν έμπειρο ηγέτη, αλλά είναι λογικό να ζητεί τα πολλά οπλικά συστήματα που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης του υποσχέθηκε (ή δεν του αρνήθηκε ρητά) τον περασμένο Αύγουστο. Επιπλέον, αποτελεί αφέλεια να αναμένει κανείς οικονομική εξόρμηση της Ελλάδας στη μεταπολεμική Ουκρανία μετά το επενδυτικό συνέδριο-παρωδία που οργάνωσε το υπουργείο Εξωτερικών προ εβδομάδος. Δυστυχώς, καμία σχέση συγκριτικά με όσα -άριστα- είχαν εγκαίρως σχεδιαστεί και υλοποιηθεί, παλαιότερα, για την ελληνική οικονομική διείσδυση στα Βαλκάνια.<br /><br />Παράλληλα, καταγράφονται δευτερογενείς συνέπειες με κορυφαίο παράδειγμα τη στάση του Γερμανού καγκελάριου, Ο. Σολτς. Σε αντίθεση με το Στέητ Ντηπάρτμεντ και το Πεντάγωνο των ΗΠΑ, που επιβεβαίωσαν κατηγορηματικά ότι δεν τίθενται περιορισμοί στις παραδόσεις αμυντικού υλικού και, ειδικά, ως προς την εγκατάστασή του στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, ο κ. Σολτς υιοθέτησε διφορούμενη στάση, τον Οκτώβριο του 2022. Δήλωσε ότι για «τα (τεθωρακισμένα) Marder, που παραδόθηκαν στην Ελλάδα (σ.σ.: σε αντάλλαγμα των BMP-1 που εστάλησαν από τα νησιά, μέσω Γερμανίας, στην Ουκρανία), δεν δίνεται καθημερινή αναφορά πού βρίσκονται και ούτε τη ζητάμε».<br /><br />Ο παριστάμενος Πρωθυπουργός δεν ζήτησε διευκρινίσεις, σπεύδοντας να ανακοινώσει ότι «τα Marder θα κατευθυνθούν στον Έβρο, διότι εκεί κρίνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις ότι θα είναι πιο χρήσιμα». Είναι αληθές ότι υπήρχε σχετική έκθεση του -κατεξοχήν αρμόδιου- ΓΕΕΘΑ, αλλά δεν απαντάται το διπλωματικό και νομικό ερώτημα: με αφορμή την ουκρανική κρίση, η Γερμανία θέτει περιορισμούς ή αποδέχεται τον εξοπλισμό των νησιών;<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στη «σωστή πλευρά» με λάθος χειρισμούς...

Aλέξανδρος Τάρκας Η ανασκόπηση της τακτικής της κυβέρνησης, κατά τη δεύτερη επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, δικαιώνει τη διακήρυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε σταυροδρόμι η Δύση: Διπλασιασμός της βοήθειας στο Κίεβο, συμβιβασμός ή ταπείνωση από τη Ρωσία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://static.liberal.gr/styles/liberal_article_image/s3/2024-02/1707926556822_europe-dark.jpg.webp?VersionId=QaRdefZ7za99exCIep0IL9SQjGT_BpBB&itok=SzHf_9zM" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://static.liberal.gr/styles/liberal_article_image/s3/2024-02/1707926556822_europe-dark.jpg.webp?VersionId=QaRdefZ7za99exCIep0IL9SQjGT_BpBB&itok=SzHf_9zM" width="680" /></a></div><div><br /></div><b>Stefan Wolff</b><div>Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2022, έγινε μεγάλη συζήτηση για την εξεύρεση μιας «σανίδας σωτηρίας» που θα επέτρεπε στον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, να σώσει το πρόσωπό του από έναν πόλεμο που δεν θα μπορούσε να κερδηθεί. Τώρα, καθώς η Ουκρανία οδεύει προς τον τρίτο χρόνο υπεράσπισης του εαυτού της από τη ρωσική επιθετικότητα, η πρόταση επιμένει - αλλά όλο και περισσότερο, η Δύση είναι αυτή που χρειάζεται την έξοδο.<br /><br />Οι προοπτικές της Ουκρανίας, έπειτα από δύο χρόνια εξαντλητικού πολέμου που έχει προκαλέσει τεράστιο ανθρώπινο φόρο αίματος, είναι αβέβαιες. Οι απώλειες στον πληθυσμό της, τόσο όσον αφορά τις απώλειες στο πεδίο της μάχης όσο και την «πλημμυρίδα» μετανάστευσης που ακολούθησε την εισβολή, θα είναι δύσκολο να διορθωθούν και θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες για την ήδη προβληματική οικονομία της Ουκρανίας.<br /><br />Και όχι μόνο αυτό, αλλά το κόστος του πολέμου αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η τελευταία κοινή εκτίμηση της ΕΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΗΕ για τις ανάγκες ανάκαμψης της Ουκρανίας τις ανεβάζει σε 486 δισ. δολάρια (περίπου 385,6 δισ. λίρες), ποσό αυξημένο κατά 75 δισ. δολάρια από πέρυσι. Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες της Ουκρανίας αυξήθηκαν μέσα σε 12 μήνες κατά μιάμιση φορά το συνολικό ποσό που έχει διαθέσει η ΕΕ για τη στήριξη της Ουκρανίας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.<br /><br />Σύμφωνα με τον ετήσιο δείκτη κινδύνων για το 2023 που καταρτίστηκε από τη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, ένα παγκόσμιο φόρουμ για τη συζήτηση της διεθνούς πολιτικής ασφάλειας, η Ρωσία θεωρήθηκε ως ο κορυφαίος κίνδυνος από πέντε από τις χώρες της G7. Το 2024, την αντίληψη αυτή συμμερίζονται μόνο δύο μέλη της G7.<br /><br />Δεδομένης της απολύτως κρίσιμης εξάρτησης της Ουκρανίας από την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική υποστήριξη της G7, αυτό είναι ανησυχητικό. Δεν αποτελεί καλό οιωνό για την ικανότητα των πολιτικών ηγετών της Ευρώπης να διατηρήσουν την απαραίτητη δημόσια υποστήριξη για τη συνέχιση των μεταβιβάσεων βοήθειας. Οι ψηφοφόροι στη Γαλλία και τη Γερμανία, για παράδειγμα, ανησυχούν σημαντικά περισσότερο για τη μαζική μετανάστευση και τη ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία παρά για τα σχέδια του Πούτιν για την Ουκρανία.<br /><br />Επιπλέον, η Ουκρανία δεν είναι η μόνη κρίση που απαιτεί την προσοχή της συλλογικής Δύσης. Ο πόλεμος στη Γάζα και η ευρύτερη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή είναι και θα παραμείνουν ψηλά στην ατζέντα. Αλλά υπάρχουν πολλά άλλα σημεία ανάφλεξης που συχνά αποτυγχάνουν να απασχολήσουν τα πρωτοσέλιδα των παγκόσμιων ειδήσεων.<br /><br />Ο συνεχιζόμενος εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν, η εντεινόμενη σύγκρουση στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Αιθιοπίας και Σομαλίας έχουν τη δυνατότητα να τροφοδοτήσουν άμεσα τον φόβο των δυτικών κοινοτήτων για μια ακόμη μαζική μεταναστευτική κρίση.<br /><br />Οι πυρηνικές δολιοφθορές της Βόρειας Κορέας, η ιρανική χορηγία τρομοκρατικών εντολοδόχων σε όλη τη Μέση Ανατολή και η προφανής εδραίωση ενός νέου «άξονα του κακού» μεταξύ αυτών των δύο και της Ρωσίας είναι απίθανο να κατευνάσουν τα νεύρα στις δυτικές πρωτεύουσες.<br />Ένας ιδιαίτερα δαπανηρός αντιπερισπασμός<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει γίνει ένας σημαντικός και όλο και πιο δαπανηρός αντιπερισπασμός. Πολλοί ηγέτες - ιδίως στην Ευρώπη - ανησυχούν, ίσως δυσανάλογα, για την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο και το πιθανό τέλος μιας ουσιαστικής διατλαντικής συμμαχίας. Εάν οι ΗΠΑ αποσύρουν την υποστήριξή τους, υπάρχει ο φόβος ότι η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία θα μπορούσε να εκθέσει την Ευρώπη ακόμη περισσότερο στη ρωσική επιθετικότητα από ό,τι συμβαίνει ήδη.<br /><br />Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι απλές ρητορικές δεσμεύσεις για την υποστήριξη της Ουκρανίας δεν είναι απλώς ανούσιες αλλά και αντιπαραγωγικές. Διατηρούν την οφθαλμαπάτη ενός νικηφόρου πολέμου χωρίς να παρέχουν τις απαιτούμενες δυνατότητες. Όπως δήλωσε ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια στις 17 Φεβρουαρίου, οι ελλείψεις στρατιωτικού εξοπλισμού που αντιμετώπισε η Ουκρανία τους τελευταίους μήνες ήταν βασικός παράγοντας για την πρόσφατη απώλεια της πόλης Αβντίιβκα από τις ρωσικές δυνάμεις.<br /><br />Μπορεί η γραμμή του μετώπου να μην έχει μετατοπιστεί περισσότερο από μερικές εκατοντάδες μέτρα ως αποτέλεσμα αυτής της απώλειας, αλλά ο ψυχολογικός αντίκτυπος είναι σημαντικός - μεταξύ άλλων και στη Δύση, όπου οι αμφιβολίες σχετικά με τη βούληση και την ικανότητα να στηρίξει η Ουκρανία τις προσπάθειές της αυξάνονται και πάλι. Εάν η σύγκρουση συνεχίσει στην τρέχουσα πορεία της - και ακόμη περισσότερο εάν το αφήγημα ενός πολέμου που δεν μπορεί να κερδηθεί αποκτήσει μεγαλύτερη έλξη - η δυτική υποστήριξη είναι απίθανο να αποτρέψει ακόμη και την Ουκρανία από το να χάσει άσχημα, οδηγώντας ενδεχομένως στο είδος της ολοκληρωτικής ήττας που φαντάστηκε ο Πούτιν στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Τάκερ Κάρλσον.<br /><br />Μια ουκρανική ήττα θα ήταν μια επικίνδυνη ταπείνωση για τη Δύση. Υπό το πρίσμα της συνεχιζόμενης ρητορικής για τη «σιδερένια δέσμευση» της Δύσης σε μια δίκαιη ειρήνη για την Ουκρανία, μια ρωσική νίκη θα επιτάχυνε την παρακμή της σημερινής διεθνούς τάξης. Θα εγκαινίαζε μια παρατεταμένη μεταβατική περίοδο σε κάτι πολύ λιγότερο ευνοϊκό - και όχι μόνο για τα δυτικά συμφέροντα.<br /><br />Μια επιστροφή στην αντιπαράθεση των μπλοκ του ψυχρού πολέμου - αλλά με μια πιθανώς ισχυρότερη συμμαχία υπό την ηγεσία της Κίνας με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα να αντιμετωπίζουν μια αποδυναμωμένη και λιγότερο ενωμένη δυτική συμμαχία - θα άφηνε ελάχιστα περιθώρια για την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κλιματική αλλαγή και η επισιτιστική ασφάλεια. Αυτό θα πρέπει επίσης να είναι μια προειδοποίηση για όσους στον παγκόσμιο Νότο πιστεύουν ότι έχουν ελάχιστα, αν όχι τίποτα, να διακινδυνεύσουν στην Ουκρανία.<div><br />Το ενδεχόμενο μιας συμβιβαστικής λύσης<br /><br />Η αναζήτηση μιας διεξόδου στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφήσουμε τον Πούτιν να κερδίσει. Σημαίνει να δοθεί η δυνατότητα στην Ουκρανία να υπερασπιστεί τις περιοχές που βρίσκονται ακόμη υπό τον έλεγχό της. Αυτό θα απαιτήσει περισσότερη δυτική βοήθεια, αλλά και σοβαρή εξέταση της διαπραγμάτευσης για κατάπαυση του πυρός. Ο τερματισμός των μαχών θα έδινε χρόνο στη Δυτική Ευρώπη και την Ουκρανία να δημιουργήσουν ισχυρότερες εγχώριες αμυντικές δυνατότητες.<br /><br />Η Ουκρανία έχει συνάψει διμερείς συμφωνίες ασφαλείας με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Γερμανία - και είναι πιθανό να ακολουθήσουν συμφωνίες με άλλα μέλη της G7. Αυτές οι συμφωνίες θα παρείχαν μεγαλύτερη εγγύηση για την ουκρανική δημοκρατία και κυριαρχία από την επί του παρόντος μάταιη προσπάθεια πλήρους αποκατάστασης της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας - ή τις ελπίδες της για επικείμενη ένταξη στο ΝΑΤΟ, οι οποίες είναι απίθανο να εκπληρωθούν.<br /><br />Η επανεκτίμηση των σημερινών πραγματικοτήτων στο πεδίο της μάχης με αυτόν τον τρόπο θα θεωρηθεί αναμφίβολα ως κατευνασμός από ορισμένους. Αλλά μια πιο κατάλληλη αναλογία θα μπορούσε να είναι αυτή της Δυτικής Γερμανίας το 1949 και, ακόμη περισσότερο, της Νότιας Κορέας το 1953, οι οποίες χρειάστηκε να καθιερώσουν διεθνώς αναγνωρισμένα σύνορα προκειμένου να εδραιώσουν την κυριαρχία τους απέναντι σε εχθρικές γειτονικές δυνάμεις. Η πρόκληση για την Ουκρανία και τους δυτικούς εταίρους της είναι να καθιερώσουν το ισοδύναμο του 38ου παραλλήλου της κορεατικής χερσονήσου.<br /><br />Η εναλλακτική λύση, αν η Δύση δεν διπλασιάσει σοβαρά τη στρατιωτική υποστήριξη προς το Κίεβο, είναι μια αργή και βασανιστική ήττα στο πεδίο της μάχης, με εκτεταμένες συνέπειες πέρα από την Ουκρανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Σε σταυροδρόμι η Δύση: Διπλασιασμός της βοήθειας στο Κίεβο, συμβιβασμός ή ταπείνωση από τη Ρωσία.

Stefan Wolff Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2022, έγινε μεγάλη συζήτηση για την εξεύρεση μιας «σανίδας σωτηρίας» που θα επέτρεπε στον πρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συμφωνία ΗΠΑ – Τουρκίας για τα F-16 και τρεις μύθοι.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWQaYuz-KNyDzSj6R2t9XJd6FnX4jjtIVq7NVvacJZrBW_YBiFlwkTQMI1kkzgWL_vAL3hom8ZbFwjjnLjQtnMm2Og58xxlUykuPxbbt0Lfjjrl1OcOCyqJryVzk1W8p5PBVQASZ5lx9i6wYONffowAhyGzcDgFYfkepc95ixujas6aBpn9hlCApk9g/s1200/11.jpg"><img border="0" height="427" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWQaYuz-KNyDzSj6R2t9XJd6FnX4jjtIVq7NVvacJZrBW_YBiFlwkTQMI1kkzgWL_vAL3hom8ZbFwjjnLjQtnMm2Og58xxlUykuPxbbt0Lfjjrl1OcOCyqJryVzk1W8p5PBVQASZ5lx9i6wYONffowAhyGzcDgFYfkepc95ixujas6aBpn9hlCApk9g/w753-h427/11.jpg" width="753" /></a><br /><br />Γιατί η Αγκυρα δεν σημείωσε διπλωματική νίκη, πώς η Ελλάδα εξασφαλίζεται από την επιστολή Μπλίνκεν και γιατί τα F-35 παραμένουν «απαγορευμένος καρπός» για τους γείτονες.<br />Ηαπόκτηση των μαχητικών F-16 από την Τουρκία μοιάζει με μια μοντέρνα «Οδύσσεια» που φτάνει προς το τέλος της. Ωστόσο, ύστερα από σχεδόν δύο χρόνια έντονων διαπραγματεύσεων, τίποτα δεν φαντάζει τυπικό ή σύνηθες στον τρόπο με τον οποίο ολοκληρώθηκε αυτή η συμφωνία. Δεν είναι μυστικό ότι η έγκριση της συγκεκριμένης πώλησης πέρασε από χίλια μύρια κύματα.<br /><br />Ανεξάρτητα από το ποιος ευθύνεται για αυτή την καθυστέρηση, το βέβαιο είναι ότι η Τουρκία υποβλήθηκε σε έναν πρωτόγνωρο έλεγχο για έναν νατοϊκό σύμμαχο που θέλει να αποκτήσει αμερικανικά όπλα. Το τέλος που μπαίνει στην «Οδύσσεια» των F-16 είναι εύλογο να γεννά ελπίδες για μια θετική επανεκκίνηση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Ωστόσο, σε αυτή τη σύγχρονη εκδοχή του ομηρικού έπους δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου βέβαιο ότι θα δούμε την παλιννόστηση του ήρωα στην «Ιθάκη» της Δύσης. Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία για τα μαχητικά κλείνει μια σημαντική τρύπα στη διμερή σχέση της Ουάσιγκτον με την Αγκυρα. Την ίδια, όμως, στιγμή ανοίγει μια νέα συζήτηση για την επόμενη μέρα, φέρνοντας στο προσκήνιο τις αλήθειες αλλά και τους μύθους που περιβάλλουν τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Μύθος 1<br />«Θα πάρουν και F-35»<br />Μπορεί ακόμη να μην είχε προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας για τα F-16, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την υφυπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ να ανοίξει τη συζήτηση για την επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35. Στην ουσία, η κυρία Νούλαντ δεν είπε κάτι παραπάνω από τη γνωστή θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που θέλει την Ουάσιγκτον να είναι ανοιχτή στο να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα εφόσον η Τουρκία ξεφορτωθεί το ρωσικό σύστημα των S-400. Βεβαίως στην πολιτική σημασία δεν έχει μόνο το τι, αλλά και το πότε λέγεται κάτι.<br /><br />Ετσι η συγκεκριμένη δήλωση στάθηκε η αφορμή για να δημιουργηθεί ο μύθος ότι η συμφωνία για τα F-16 ανοίγει στην Τουρκία τον δρόμο για τα F-35. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι τα δύο θέματα δεν συνδέονται με κανένα τρόπο. Οπως φάνηκε μάλιστα από τις δηλώσεις των εκπροσώπων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος στην Ουάσιγκτον που να σκέφτεται σοβαρά αυτή τη στιγμή το εν λόγω θέμα.<br /><br />Από εκεί και πέρα οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να ανοίξουν την οποιαδήποτε συζήτηση για F-35 μέχρι να δουν τους S-400 να απομακρύνονται. Εάν κάποτε γίνει αυτό, τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι το Κογκρέσο θα ασκήσει ακόμη ισχυρότερη εποπτεία απ’ όση στην περίπτωση των F-16. Ο λόγος είναι ότι οι διαλειτουργικές ανάγκες του ΝΑΤΟ καλύπτονται με την παρούσα συμφωνία και συνεπώς τα F-35 θεωρούνται όχι ανάγκη αλλά επιβράβευση για τους πιο αξιόπιστους και συνεπείς συμμάχους.<br /><br />Μύθος 2<br />«Διπλωματική επιτυχία»<br />Οταν βρισκόμασταν ακόμη στην αρχή της διαδικασίας για τα F-16, έλληνας διπλωμάτης τόνιζε με νόημα ότι ο αφοπλισμός της Τουρκίας δεν είναι ένας διακηρυγμένος στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Με άλλα λόγια, ήθελε να πει ότι όλοι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι στο τέλος η Τουρκία θα έπαιρνε τα μαχητικά. Αυτό βεβαίως δεν εμπόδισε τους συμμάχους της Ελλάδας από να προσπαθήσουν να καθυστερήσουν την έγκριση αυτής της πώλησης. Ο χρόνος που κερδήθηκε αξιοποιήθηκε ώστε να αναδειχθεί πολιτικά το πρόβλημα των υπερπτήσεων στο Αιγαίο.<br /><br />Κάπως έτσι φτάσαμε στην έγκριση του «πακέτου Μενέντεζ», το οποίο αποτελεί μια έμπρακτη παραδοχή από την πλευρά των ΗΠΑ ότι η ελληνική κυριαρχία αμφισβητείται και συνεπώς πρέπει να διασφαλιστεί.<br /><br />Παρ’ όλα αυτά, ένας από τους μύθους που κυκλοφόρησε ευρέως είναι ότι η Τουρκία πέτυχε μια διπλωματική νίκη. Ωστόσο, οι περισσότεροι αναλυτές που μετρούσαν τον λογαριασμό αυτής της συμφωνίας κάνουν λόγο για μια μεγάλη ήττα του τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ενας από τους λόγους είναι ότι στο τέλος αναγκάστηκε αυτός να υποχωρήσει στο θέμα της Σουηδίας. Επίσης, κάτι που έχει υποτιμηθεί είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά ο Λευκός Οίκος εγκατέλειψε την πολιτική της αμυντικής ισορροπίας, δίνοντας ένα ξεκάθαρο προβάδισμα στην Ελλάδα μέσω των F-35. Και φυσικά το γεγονός ότι λίγο-πολύ όλοι πλέον αναγνωρίζουν την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο.<br /><br />Από εκεί και πέρα, το γεγονός ότι οι ΗΠΑ θα έχουν έναν επιπλέον μοχλό πίεσης προς την Τουρκία μέσω ενός νέου εξοπλιστικού προγράμματος δεν συνιστά απαραίτητα μια κακή εξέλιξη για την Ελλάδα. Οπως άλλωστε εξήγησε η υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου στη δεξαμενή σκέψης FFD στην Ουάσιγκτον, το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε είναι να έχουμε δίπλα μας μια μεγάλη αντιδυτική χώρα.<br /><br />Μύθος 3<br />«Ξεκρέμαστη η Ελλάδα»<br />Ο τελευταίος μύθος θέλει την Ελλάδα να μένει ξεκρέμαστη. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι οι φίλοι της χώρας μας που είναι σε θέση να γνωρίζουν το περιεχόμενο της επιστολής του υπουργού Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν εμφανίζονται να είναι ικανοποιημένοι από τα όσα γράφονται σε αυτή.<br /><br />Η σοφία του γερουσιαστή Μπομπ Μενέντεζ έγκειται στο γεγονός ότι δεν ζήτησε να λάβει διαβεβαιώσεις από την Τουρκία, οι οποίες ούτως ή άλλως θα είχαν ελάχιστη αξία. Εξάλλου, δεν θα ήταν ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι ο τούρκος πρόεδρος θα έδινε γραπτώς τέτοιου είδους εγγυήσεις, οι οποίες θα τον ταπείνωναν στα μάτια ενός εκλογικού ακροατηρίου που έχει έντονα εθνικιστικά χαρακτηριστικά.<br /><br />Αντ’ αυτού, ο έμπειρος γερουσιαστής ζήτησε από την ίδια την αμερικανική κυβέρνηση να εγγυηθεί στο Κογκρέσο ότι τα μαχητικά F-16 δεν θα χρησιμοποιηθούν για την παραβίαση της κυριαρχίας καμίας συμμαχικής χώρας. Ο μύθος ότι η Ελλάδα μένει εκτεθειμένη μπορεί να είναι δημοφιλής, αλλά η αλήθεια ότι η επιστολή Μπλίνκεν τη θωρακίζει με έναν πρωτόγνωρο τρόπο.<br /><br />Γιατί εάν κάτι πάει στραβά, οι νομοθέτες δεν θα πάνε να ζητήσουν τον λόγο από την Αγκυρα, αλλά θα απαιτήσουν από τον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να τιμήσουν τα όσα γράφονται στην επιστολή που φέρει την υπογραφή του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας.<br /><br /><br /><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Η συμφωνία ΗΠΑ – Τουρκίας για τα F-16 και τρεις μύθοι.

Γιατί η Αγκυρα δεν σημείωσε διπλωματική νίκη, πώς η Ελλάδα εξασφαλίζεται από την επιστολή Μπλίνκεν και γιατί τα F-35 παραμένουν «απαγορευμέν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξέρουμε ως χώρα ποιο μονοπάτι θα πρέπει να πάρουμε για να βγούμε μπροστά από τους Τούρκους στην κατασκευή drone.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/drone_0.jpg?itok=j_vo4LD3" width="734" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ν. Δένδιας: θα φέρουμε από ΗΠΑ τον Έλληνα καθηγητή που εκπαίδευσε τον Τούρκο κατασκευαστή Σ. Μπαϊρακτάρ για τα δικά μας drone.</span></h3>Μια σημαντική αποκάλυψη έκανε ο υπουργός Άμυνας κ. Δένδιας μιλώντας στην Βουλή για τον τομέα των μη επανδρωμένων επιθετικών αεροσκαφών.<br /><br />Ο υπουργός προέβη σε μια ομολογία για τον Έλληνα καθηγητή που εκπαίδευσε στις ΗΠΑ τον γνωστό Τούρκο κατασκευαστή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, η παρουσία του οποίου στην χώρα μας θα αναβαθμίσει κατακόρυφα τις δυνατότητες κατασκευής σύγχρονων drones. <br /><br />Στην δευτερολογία του ο υπουργός ανέφερε:” Δεν φιλοδοξούμε να φτιάξουμε μαχητικό έκτης γενιάς. Ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε, μπορούμε να είμαστε εξαιρετικοί σε πάρα πολλά πράγματα. Και θα μου επιτρέψετε να σας πω, επειδή τα drones ή όπως πολύ σωστά το είπε με ελληνική έκφραση ο κύριος Σαράκης προηγουμένως, ο καθηγητής του κυρίου Μπαϊρακτάρ, ήταν Έλληνας καθηγητής και οι δύο καθηγητές της συγκεκριμένης έδρας, στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο ήταν Έλληνες καθηγητές. Και θα τον προσκαλέσουμε, ήδη γίνονται επαφές, το ελληνικό ανθρώπινο κεφάλαιο του εξωτερικού για να μας βοηθήσουν σε αυτό.<br /><br />Μπορούμε να κάνουμε θαύματα, αλλά θα πρέπει να στρατευθούμε στο να κάνουμε αυτά τα θαύματα και σε αυτό χρειάζεται η κοινή προσπάθεια.<br /><br />Και στη στελέχωση αυτού του Κέντρου δε θα υπάρξει καμία, ούτε κομματική, ούτε κυβερνητική, ούτε πολιτική προτεραιοποίηση. Θα υπάρξει κοινή στράτευση, για να μπορέσουμε να πετύχουμε το καλύτερο, μέσα από το εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό που έχουμε και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.<br /><br />Αυτό μπορεί να γίνει μέσω ενός ενδιάμεσου φορέα τον οποίο θα συστήσουμε, του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας. Είναι ένα σύστημα απολύτως αποδεδειγμένο ότι έχει λειτουργήσει. Αν μπορώ να σας το πω περιγραφικά, τα Επιτελεία διατυπώνουν τις ανάγκες τους. Το συγκεκριμένο Κέντρο τις προκηρύσσει και χρηματοδοτεί την κατασκευή πρωτοτύπων. Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, τα χρήματα υπάρχουν.<br /><br />Είναι από τους λίγους τομείς που υπάρχει χρηματοδότηση και από ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά και από χρήματα που υπάρχουν ήδη διαθέσιμα σε εμάς. Η κατασκευή πρωτοτύπου, εφόσον εξυπηρετεί τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων, χρηματοδοτείται από εκεί και πέρα και νομίζω ότι έχετε δει πως λειτούργησε αυτό στην περίπτωση του Ισραήλ.<br /><br /> Το Iron Dome, ο αντιαεροπορικός θόλος είναι ένα προϊόν αυτής της διαδικασίας. Βεβαίως, είμαι στη διάθεσή σας να σας εξηγήσω αναλυτικά πώς αυτό θα λειτουργήσει και ποια χρηματοδοτικά εργαλεία είναι απολύτως διαθέσιμα για αυτό.<br /><br />Από εκεί και πέρα η υπάρχουσα ελληνική αμυντική βιομηχανία οφείλει να εξυγιανθεί. Τη χωρίζουμε σε δύο τμήματα, στην κρατική και τη μη κρατική. Όσον αφορά το κρατικό κομμάτι, ήδη έχει γίνει μία μεγάλη παρέμβαση στην ΕΑΒ. Θέλω να σας είμαι σαφής. Χωρίς την ΕΑΒ δεν υπάρχει δυνατότητα να λειτουργήσει η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία”, τόνισε ο ίδιος μεταξύ άλλων.<br /><br />Το σχέδιο για την δημιουργία φονικών ελληνικών μη επανδρωμένων <br /><br />Υπάρχουν Έλληνες μηχανικοί, καθηγητές και ειδικοί που εργάζονται και ζουν στο εξωτερικό, οι οποίοι μπορούν να μας βοηθήσουν να φτιάξουμε επιθετικά drone, υψηλού επιπέδου, τα οποία όχι μόνο θα αντιπαρατεθούν με τα τουρκικά, αλλά και να τα ξεπεράσουν.<br />Δύο ελληνικά UAV που θα φοβούνται πλέον οι Τούρκοι-ΑΡΧΥΤΑΣ και ΓΡΥΠΑΣ θα αλλάξουν τα δεδομένα στα νησιά και το Αιγαίο<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, ξεκινά ήδη δοκιμές το ελληνικό drone ΑΡΧΥΤΑΣ που θα είναι το “μακρύ χέρι” της διοικήσεως Φρεγατών ενώ και ο ΓΡΥΠΑΣ θα είναι έτοιμος πριν το χρονοδιάγραμμα.<br /><br />Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι το UAV ‘‘Αρχύτας’’, θα ξεκινήσει εναέριες δοκιμές το επόμενο διάστημα, σύμφωνα και το σχεδιάγραμμα της ΕΑΒ, και εντός του τρέχοντος τριμήνου, θα έχουμε και την γραμμή βιομηχανικής παραγωγής του να τίθεται σε λειτουργία.<br />Το ελληνικό drone ΑΡΧΥΤΑΣ μετά το πέρας των δοκιμών, θα αποτελέσει πιθανότατα το “μακρύ χέρι” της διοικήσεως Φρεγατών<br /><br />Το ελληνικής κατασκευής μη επανδρωμένο εναέριο όχημα έχει αυτονομία πτήσεως τις 2 ώρες, και δύναται να εκτελέσει αποστολές επιτηρήσεως, υποστήριξης επιχειρήσεων, και αναμετάδοσης επικοινωνιών.<br /><br />Θα έχουμε την δυνατότητα να εντοπίζουμε από μια σχετικά μεγάλη απόσταση, τα εχθρικά μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας σε συνεργασία με τα ραντάρ επιφανείας των πλοίων μας, σαν αυτά που έχουν οι Τούρκοι και ήδη χρησιμοποιούν.<br />Το πρώτο αμιγώς στρατιωτικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος ΓΡΥΠΑΣ που θα στοχοποιεί τα μικρασιατικά παράλια και ότι θα κινείται σε αυτά<br /><br />Ο «Γρύπας» ευρίσκεται σε φάση σχεδιασμού και πολύ σύντομα θα δούμε το πρώτο πρωτότυπο, το οποίο θα μεταφέρει και τον ανάλογο οπλισμό του για να μπορεί να εκτελεί αποστολές σε μεγάλες αποστάσεις, ίσως και μέχρι την Κύπρο αναφέρουν κάποιες άλλες πηγές.<br /><br />Τα κονδύλια ήδη τρέχουν ενώ το ειδικό προσωπικό έχει πέσει με τα μούτρα για να υλοποιήσει εντός των χρονοδιαγραμμάτων το όλο πρόγραμμα.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση τα ελληνικά πανεπιστήμια που θα εμπλακούν στο σχεδιασμό και η ΕΑΒ, έχουν βάλει στο τραπέζι και αναλύουν τα χαρακτηριστικά όλων των υπαρχόντων οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών και θα προχωρήσουν ανάλογα με τα κεφάλαια που θα είναι διαθέσιμα και τις τεχνικές δυνατότητες που θα υπάρχουν διαθέσιμες όταν έρθει η ώρα για την μαζική παραγωγή.<br /><br />Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας θα διαθέτουν ένα ακόμα εργαλείο στα χέρια τους, ικανό να αλλάξει προς όφελος της χώρας τις ισορροπίες και σε αυτό το κομμάτι των επιχειρήσεων.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ξέρουμε ως χώρα ποιο μονοπάτι θα πρέπει να πάρουμε για να βγούμε μπροστά από τους Τούρκους στην κατασκευή drone.

Ν. Δένδιας: θα φέρουμε από ΗΠΑ τον Έλληνα καθηγητή που εκπαίδευσε τον Τούρκο κατασκευαστή Σ. Μπαϊρακτάρ για τα δικά μας drone. Μια σημαντική...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρθενική πτήση για το τουρκικό μαχητικό KAAN στους αιθέρες της Άγκυρας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/TF-X%20KAAN%2021.jpg?itok=uzcqiDKa" width="709" /><br /><br /><b>Γιώργος Μαυρίδης</b><br />Ήταν η πρώτη πτήση του τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς, πτήση η οποία καθυστέρησε να πραγματοποιηθεί περίπου 2 μήνες<br /><br />Σε είδηση των τελευταίων λεπτών, τουρκικά μέσα μεταδίδουν πως πριν λίγο ολοκληρώθηκε η παρθενική πτήση του εγχώριας ανάπτυξης μαχητικού αεροσκάφους KAAN της Άγκυρας.<br /><br />Παρθενική Πτήση για το KAAN<br /><br />Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με διάφορες τουρκικές αναφορές, όπως μία της σελίδας Yeni Asir, το τουρκικής ανάπτυξης μαχητικό αεροσκάφος της TAI (Turkish Aerospace Industries) ονόματι KAAN πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση στους αιθέρες της Άγκυρας. Οι Τούρκοι σχεδίασαν το αεροσκάφος σαν μαχητικό πέμπτης γενιάς.<br /><br />Το μαχητικό λέγεται πως απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Μουρτέντ, πέταξε για μικρό χρονικό διάστημα και έπειτα επέστρεψε στην βάση του.<br /><br />Το τουρκικό μαχητικό προετοιμάζεται εδώ και μήνες για την παρθενική του πτήση. Στις 17 Μαρτίου του 2023 ξεκίνησε να πραγματοποιεί δοκιμές εκτός εργοστασίου, με τους Τούρκους μηχανικούς να κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες για πετάξει στον αέρα. <br /><br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1760195566150070774" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1760195566150070774&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2F7223943_partheniki-ptisi-gia-toyrkiko-mahitiko-kaan-stoys-aitheres-tis-agkyras-binteo&sessionId=307300d2d98630967d3e284a83a547f80e64d554&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 560px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div></div>Ποιο Είναι το KAAN;<br /><br />Το TAI TF KAAN (παλαιότερα γνωστό ως TF-X στην Τουρκία) είναι ένα τουρκικής παραγωγής μαχητικό αεροσκάφος με δύο κινητήρες και χαρακτηριστικά χαμηλής παρατηρησιμότητας (stealth). Θα αναλαμβάνει ως βασικό τον ρόλο της εναέριας υπεροχής και θα μπορεί να πετά σε συνθήκες παντός καιρού. Αναπτύχθηκε από την Turkish Aerospace Industries σε συνεργασία με την βρετανική BAE Systems και στόχος του είναι να αντικαταστήσει τα αμερικανικής προέλευσης μαχητικά F-16 Fighting Falcon στο οπλοστάσιο της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Βέβαια, η Άγκυρα ευελπιστεί το KAAΝ να αποτελέσει και προϊόν εξαγωγής σε τρίτες χώρες, όπως για παράδειγμα το Πακιστάν ή το Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Αρχικά, η παρθενική πτήση του KAAN προορίζονταν να λάβει χώρα στις 27 Δεκεμβρίου του 2023, ωστόσο αναβλήθηκε για αργότερα. Αυτό το «αργότερα» φαίνεται πως έφτασε και σήμερα στις 21 Φεβρουαρίου 2024, σχεδόν δύο μήνες μετά την αρχική ημερομηνία, το τουρκικό μαχητικό πέταξε για πρώτη φορά. <br /><br />Το KAAN, το οποίο ξεκίνησε να αναπτύσσεται ως TF-X στην Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2010, αναμένεται να υιοθετηθεί στον εναέριο στόλο μαχητικών των Τούρκων το 2028, ωστόσο αυτή η ημερομηνία μπορεί να αλλάξει στο προσεχές μέλλον. <br /><br />Στις τεχνικές προδιαγραφές του τώρα, θα υπάρχει μονοθέσια και διθέσια έκδοση του KAAN. Το μήκος του αεροσκάφους είναι 21 μέτρα, ενώ το μέγιστο βάρος απογείωσης φτάνει τα περίπου 27.000 κιλά. Η μέγιστη ταχύτητά του στον αέρα είναι 1,8 μαχ, ενώ το μέγιστο υψόμετρο πτήσης του είναι τα 17 χιλιάδες μέτρα (ή 55 χιλιάδες πόδια). <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παρθενική πτήση για το τουρκικό μαχητικό KAAN στους αιθέρες της Άγκυρας.

Γιώργος Μαυρίδης Ήταν η πρώτη πτήση του τουρκικού μαχητικού πέμπτης γενιάς, πτήση η οποία καθυστέρησε να πραγματοποιηθεί περίπου 2 μήνες Σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Να ανησυχούμε αν εκλεγεί ο Τραμπ;

<img height="388" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/Trump-1-825x500.jpg" width="741" /><br /><b><br /></b><div><b>ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ</b><br />Όσον τα κατεστημένα μέσα παραπληροφορήσεως βάλλουν συνεχώς κατά του υποψηφίου προέδρου στις αμερικανικές εκλογές του Νοεμβρίου, του Ντόναλντ Τραμπ, τόσον περισσότεροι Αμερικανοί ψηφοφόροι συμφωνούν μ’ αυτά που λέγει. Επί παραδείγματι, οι αντίπαλοι του Τραμπ τον κατηγορούν ότι συγχέει την συλλογική άμυνα της Δύσεως, δηλαδή τις αμυντικές δαπάνες των χωρών του ΝΑΤΟ, με τις αγοραπωλησίες ακινήτων όπου ως γνωστόν ειδικεύεται.<br /><br />Αλλά κάθε Αμερικανός πολίτης, όταν θέλει ν’ αγοράσει σπίτι προσπαθεί να μειώσει την συμμετοχή του (equity) και να πιστωθεί το υπόλοιπο με μία τραπεζική υποθήκη. Γι’ αυτό κι όλη συζήτησις περί μειώσεως των επιτοκίων στις ΗΠΑ, παρά τον σχετικά υψηλό πληθωρισμό (3,1% τον περασμένο Ιανουάριο) που κρατά τα επιτόκια ψηλά.<br /><br />Τούτ’ αυτό κάνουν κι οι Ευρωπαίοι. Από τις 31 χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ, μόνο οι 11 τηρούν τον δεσμευτικό όρο του 2006 να δαπανούν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ (ακαθάριστου εθνικού προϊόντος) γι’ αμυντικούς σκοπούς. Προτιμούν να επιδοτούν, με χρήματα του σκληρώς εργαζομένου φορολογουμένου, την “πράσινη μετάβαση” ή τις ΜΚΟ που διαδίδουν τον “δικαιωματισμό” και την “κουλτούρα αφύπνισης” (Woke Culture), παρά να προστατεύουν τον “νόμο και την τάξη” προς όφελος όλης της κοινωνίας.<br /><br />Οι άκομψες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ γίνονται αντικείμενο απηνούς εκμεταλλεύσεως από αρθρογράφους των New York Times ή από τηλεπερσόνες του ΝΒC, που αποσιωπούν ότι η παρούσα κυβέρνηση των ΗΠΑ σπαταλά τεράστια ποσά, δανειζόμενη με επιτόκιο 4,3% που διπλασιάζει το τεράστιο δημόσιο χρέος των ΗΠΑ (σε ποσά) κάθε 16,3 χρόνια, για περιττές πολεμικές προπαρασκευές. Πρόσφατα αποφάσισε η Γερουσία να εγκρίνει την δαπάνη 85 δισ. δολαρίων ως έκτακτη βοήθεια στην Ουκρανία, Ισραήλ και Ταϊβάν, παρά τις αντιρρήσεις των Αμερικανών ψηφοφόρων…<br /><br />Τραμπ και Μπάιντεν<br /><br />Μία άλλη παρασπονδία της κυβερνήσεως Τζο Μπάιντεν είναι ότι πώλησε τα 119 μαχητικά αεροπλάνα F-16 στη Τουρκία, χωρίς την υποχρεωτική συμπερίληψη του όρου μη χρησιμοποιήσεως εις βάρος άλλων γειτονικών κρατών (πχ. της Κύπρου) εφ’ ω κι ο Ερντογάν πανηγυρίζει. Σύντομα τα τουρκικά μαχητικά θα επανέλθουν και στους “διεθνείς αιθέρες κι ύδατα” του Αιγαίου κι ο κ. Γεραπετρίτης θα κάνει πως δεν τα βλέπει.<br /><br />Έτσι, μ’ άλλα πολλά, θα φθάσουμε στα τέλη του 2024 και ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θα έχει να δώσει τίποτε άλλο στον Ζελένσκι και στον νεοσουλτάνο της Αγκύρας. Θα τάχει δώσει όλα ο Μπάιντεν, εν ονόματι της… διεθνούς ειρήνης και της “ίσης μεταχειρίσεως”, για να επιλεγεί ο φιλότουρκος Ολλανδός Μαρκ Ρούτε, ως νέος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. Ευτυχώς, διότι ουαί κι αλίμονον τι θ’ άκουε ο θείος-Τραμπ από τους ημετέρους “αντιτραμπιστές” κι οπαδούς της Woke Culture, εάν εφάρμοζε τα όσα ισχυρίζεται για την δράση των χωρών του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Ελλάς, δαπανώντας επί σειράν ετών τελευταίως πάνω από το 4% του ΑΕΠ της για αμυντικούς σκοπούς , δεν έχει να φοβηθεί σε τίποτε από την νέα διοίκηση των ΗΠΑ, είτε είναι του Τραμπ, ή της Καμάλα Χάρις. Η Κύπρος μόνον πρέπει ν’ ανησυχήσει με την “επανέναρξη” των συνομιλιών που προωθεί ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, καθώς η Τουρκία απομακρύνεται από την ευρωπαϊκή της προοπτική, αλλ’ εμμένει στην αναγνώριση των “δύο κρατών” της κατεχομένης Μεγαλονήσου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Να ανησυχούμε αν εκλεγεί ο Τραμπ;

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Όσον τα κατεστημένα μέσα παραπληροφορήσεως βάλλουν συνεχώς κατά του υποψηφίου προέδρου στις αμερικανικές εκλογές του Νοε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος κυβερνά την Ελλάδα; Η Αθήνα ή οι Βρυξέλλες;

<img height="437" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/agrotes-bloka-SLpress--825x563.jpg" width="695" /><br /><br /><b>ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΧΑΡΗΣ</b><br />Από crash test σε crash test με κοινωνικές ομάδες πορεύεται η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον Μάιο του 2023. Πλέον τίθεται το ερώτημα για το εάν έχει επαρκή επαφή με την ελληνική κοινωνία και τις ανάγκες του κράτους, είτε αφορούν τα εθνικά θέματα, είτε την εσωτερική ασφάλεια, είτε την παραγωγική βιωσιμότητα.<br /><br />Δεν ακολουθεί ένα καθαρό πολιτικό πρόγραμμα για το μέλλον των πολιτών και της χώρας. Αντίθετα δίνει την εντύπωση –παρά τις δηλώσεις για μεταρρυθμιστική ατζέντα– ότι ακολουθεί τις οδηγίες τρίτων, από τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον. Την Τρίτη εγινε το συλλαλητήριο των αγροτών στο Σύνταγμα, με μεγάλη καθυστέρηση σε σχέση με την υπόλοιπη ΕΕ κι αυτό το γεγονός δεν καταγράφεται ως πρώτη είδηση στα συστημικά ΜΜΕ, ούτε δείχνει να απασχολεί ιδιαίτερα τον πολιτικό κόσμο τουλάχιστον φανερά.<br /><br />Σύμφωνα με τις προσπάθειες της κατευθυνόμενης ενημέρωσης του κοινού, μέσω των ΜΜΕ και των επίσημων κυβερνητικών δηλώσεων, οι προτεραιότητες της κοινωνίας μας από τον Ιανουάριο είναι η επιστολική ψήφος, τα μη κρατικά πανεπιστήμια, το ποδόσφαιρο, οι ποινικοί κώδικες και ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών με ή χωρίς δικαίωμα τεκνοποίησης! Στα ψιλά περνά και το μεταναστευτικό, το οποίο διχάζει κι αυτό ολόκληρη την Ευρώπη.<br /><br />Όταν τα κρίσιμα θέματα δεν παίζουν ψηλά στους καθημερινούς τίτλους, το φιλοθεάμον κοινό βομβαρδίζεται από κάθε είδους ειδήσεις του αστυνομικού δελτίου, των ιατρικών ανακοινωθέντων της βρετανικής βασιλείας και που και που υπενθυμίσεις ότι η κακή Ρωσία απειλεί να μας “φάει” ζωντανούς! Η εξεταστική για τα Τέμπη θα έπρεπε να είχε προκαλέσει πολιτικό σεισμό και μαζικές παραιτήσεις, το δε μέλλον της σχετικής βιωσιμότητας της διατροφικής ανεξαρτησίας μας να είναι καθημερινό πρωτοσέλιδο.<br /><br />Κι όμως βαδίζουμε με μια θεατρική ατάκα “ξύσαμε τον πάτο του βαρελιού” και με την πεποίθηση ότι “παιδιά είναι, θα φωνάξουν, θα ησυχάσουν”. Πρέπει να ξυπνήσουμε πριν είναι αργά ως κράτος και ως κοινωνία. Ζούμε καταιγίδα στον πρωτογενή τομέα που πλήττει όλη την Ευρώπη και βεβαίως την Ελλάδα. Τα σύννεφα συσσωρεύονται και η πράσινη ατζέντα της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γυρνά σε μαύρη καταιγίδα για τον αγροτικό κόσμο με το νέο υπέρογκο διατροφικό κόστος να κτυπά το αδύναμο ευρωπαϊκό κοινωνικό σύνολο αδιάκριτα και σκληρά.<div><br />Τα ακριβά αποτυπώματα της ΕΕ<br /><br />Η νέα πολιτική ατζέντα της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, με τις ευλογίες των κυβερνήσεων και με όπλα το αποτύπωμα άνθρακα, το αποτύπωμα νερού, το ευρωπαϊκό χρηματιστήριο ρύπων, το ολλανδικό χρηματιστήριο ενέργειας και φυσικού αερίου, όπως και άλλα πολλά νέα παίγνια-εφευρέσεις επιβαρύνουν κάθε παραγωγικό κόστος σε όλη την ΕΕ. Και βεβαίως υποχρεώνουν εμάς τους πολίτες να πληρώσουμε όλο τον λογαριασμό.<br /><br />Στην ΕΕ, οι μεν επιτήδειοι πλουτίζουν σε βάρος των πολλών, οι δε πολιτικοί ταγοί εκμεταλλεύονται την εγκατεστημένη διαπλοκή, ώστε να διαιωνίζουν την εξουσία τους πολιτικά με σύμμαχο τις τράπεζες. Αυτές διαχειρίζονται τη νέα συσσώρευση των κεφαλαίων για να τα διοχετεύσουν από κοινού στις “πράσινες επενδύσεις”, ώστε να διατηρήσουν την δική τους παγκοσμιοποιημένη επιρροή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δείχνει ότι είναι δεσμευμένος έναντι της ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας και ως εκ τούτου μέρος του προβλήματος ως πολιτικός αρχηγός. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να θεσμοθετήσει αφορολόγητο στο πετρέλαιο, πλαφόν στο αγροτοκτηνοτροφικό ρεύμα, επιπλέον επιδοτήσεις και καταργήσεις ΦΠΑ.<br /><br />Τα αιτήματα περί επαναδιαπραγμάτευσης της νέας <a href="https://agriculture.ec.europa.eu/common-agricultural-policy/cap-overview/cap-glance_el">Κοινής Αγροτικής Πολιτικής</a>, περαιτέρω αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ και έργα υποδομών για –μεταξύ άλλων– αντιπλημμυρική θωράκιση της χώρας δεν ικανοποιούνται. Παίζει ρόλο και η ενδημική αδυναμία του ελληνικού πολιτικού συστήματος και της δημόσιας διοίκησης να βρουν λύσεις, να απορροφήσουν κονδύλια, να δημιουργήσουν επενδυτικές συνθήκες. Επίσης, να είναι παρόντες στους διαδρόμους των Βρυξελλών την κατάλληλη στιγμή, καλά ενημερωμένοι και οπλισμένοι για να υπερασπιστούν τα ελληνικά συμφέροντα πριν την λήψη τελεσίδικων αποφάσεων και την ψήφιση των επακόλουθων ευρωπαϊκών νόμων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ποιος κυβερνά την Ελλάδα; Η Αθήνα ή οι Βρυξέλλες;

ΠΑΝΤΑΖΗΣ ΧΑΡΗΣ Από crash test σε crash test με κοινωνικές ομάδες πορεύεται η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από τον Μάιο του 2023. Πλέον τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εξοπλισμοί του κ.Δένδια, οι «αλουμινότρατες», τα F-35 και γιατί πρέπει να μιλήσει με Λάρισα.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/02/dendias_houpis_vouli4-930x550.jpeg" width="744" /><br /><br />Πόσες φορές έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια ΥΕΘΑ να μιλάνε για την «ανάγκη να τρέξει η Ελλάδα στο πεδίο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών και οχημάτων»; Τελικά άρχισαν να «τρέχουν» κάποια uav’s αλλά όχι από το ΥΕΘΑ! Την πρωτοβουλία πήρε ο κ.Χρ. Σταϊκούρας όταν ήταν υπουργός Οικονομικών (!!!). Έτσι είχαμε όχι έναν αλλά …δύο ΑΡΧΥΤΕΣ και κάποιες άλλες προσπάθειες για τις οποίες έχουν δαπανηθεί χρήματα, αλλά στον ουρανό ακόμη δεν έχουμε δει το «ελληνικό uav»!<br /><br />Όσα είπε ο κ. Δένδιας περί «καινοτομιών» και ανάγκης να αρχίσουμε να παράγουμε μόνοι μας ότι μπορούμε να παράξουμε για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας ποιον μπορούν να βρούν απέναντι; ΚΑΝΕΝΑΝ!<br /><br />Όμως ο κ.Δένδιας θα πρέπει να εξηγήσει σε ποια ελληνική αμυντική βιομηχανία θα τα κάνουμε όλα αυτά! Τα «κέντρα καινοτομίας» χρήσιμα είναι αλλά χωρίς ενεργή ,δυναμική, αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία, το πολύ ,πολύ να γράψουμε…βιβλία. Δεν γνωρίζει σε τι κατάσταση είναι η ΕΑΒ; Δεν ξέρει σε τι κατάσταση έχουν περιέλθει τα ΕΑΣ; Δεύτερη τετραετία είναι κυβέρνηση το κόμμα του. Ποιοι φταίνε ,οι προηγούμενοι;<br /><br />Να επισημάνουμε επίσης ότι πλέον δεν είναι τα drones που πρέπει να έχουμε στην κορυφή της λίστας μας. Τα ΑΝΤΙ-drones είναι αυτά που πρέπει να μας είχαν απασχολήσει …χθες! Δεν είναι η ταπεινή μας άποψη. Είναι η ανάγκη που έχει προκύψει και την γνωρίζουν καλά στην ΠΑ. Ας μιλήσει ο κ.Δένδιας με τη Λάρισα και θα καταλάβει. Δεν γράφονται όλα, γιατί υπάρχουν και πραγματικά απόρρητα κι όχι μόνο τα «μουσαντένια» που σκαρφίζονται στο ΥΠΕΘΑ και στο ΓΕΕΘΑ για να απαγορεύουν στους δημοσιογράφους να επικαλούνται έγγραφα ακόμη και για θέματα που ούτε για αστείο δεν μπορούν να χαρακτηριστοήν …απόρρητα. Ας μιλήσει λοιπόν με Λάρισα για να του εξηγήσουν ότι αυτό που επείγει είναι να «βλέπουμε» καθαρά τον ουρανό μας…<br /><br />Ο κ. Δένδιας μίλησε για ανάγκη «ομογενοποίησης» των αεροσκαφών μας! Πως γίνεται αυτό όταν η ΠΑ θα έχει διάφορους τύπους F-16, ,Μirage 2000, Rafale και θα πάρει και F-35!<br /><br />Τα πιο παράδοξα όμως απ΄ όσα είπε ο κ.Δένδιας έχουν να κάνουν με το Πολεμικό Ναυτικό:<br /><br />«…υπάρχει μια έναρξη αξιολόγησης της συμμετοχής στο πρόγραμμα κατασκευής και ναυπήγησης των φρεγατών Constellation.<br /><br />Ως ενδιάμεση λύση εξετάζεται η παραχώρηση τεσσάρων, λέγονται φρεγάτες, αλλά δεν είναι φρεγάτες, η έκφραση είναι Littoral Combat Ship από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ώστε να καλύψουμε το κενό το χρονικό. Όπως ξέρετε οι φρεγάτες μας είναι όλες μιας ηλικίας». <br /><br />Για την πρώτη λύση ο κ.Δένδιας θα πρέπει να μας πει που θα βρει το 1,2 δις -ίσως και 1,4 δις- που υπολογίζεται ότι θα κοστίσει η κάθε Constellation! Επειδή το κόμμα του έχει μια εμμονή με τις…κοστολογήσεις καλό θα είναι να δώσει το καλό παράδειγμα.<br /><br />Για τις …αλουμινότρατες θα μας βάλει σε έναν κόπο να του μεταφράσουμε το πιο πρόσφατο αμερικανικό άρθρο για τα Littoral Combat Ship, αν και νομίζουμε ότι θα έχει ήδη ενημερωθεί. Γι΄ αυτό και τίθεται το βάσιμο ερώτημα αν ο κ.Δένδιας θα βάλει υπογραφή σε μια τέτοια επιλογή που κάποιοι εύκολα θα την χαρακτηρίσουν μέγα σκάνδαλο.<br /><br />Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι στις αναφορές του για τα ναυπηγεία ο κ.Δένδιας μίλησε μόνο για τον Σκαραμαγκά και δεν είπε λέξη για την Ελευσίνα. Γιατί;<br /><br />«Στα ναυπηγεία, όπως ξέρετε υπάρχει ιδιώτης επενδυτής στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό αυτή τη στιγμή δεν έχει πλοία μέσα στα ελληνικά ναυπηγεία, όμως είναι αυτονόητο ότι υπάρχει κατασκευαστικό και επισκευαστικό έργο για την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία. Αρκεί και αυτή να μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού».<br /><br />Για τα F-35 ο κ. Δένδιας έδειξε πιο συγκρατημένος από τον ενθουσιασμένο πρωθυπουργό του:<br /><br />«Η κυρία Αναγνωστοπούλου έθιξε πάρα πολύ το θέμα των F-35. Υπάρχει μια συζήτηση για το κόστος. Δεν μπορώ να σας πω, είμαστε σε πολύ αρχική φάση για τα F-35, σε πολύ αρχική φάση. Καταρχήν δεν βιαζόμαστε. Υπάρχει η αποδοχή της αμερικανικής Κυβέρνησης να μας πωληθούν έως και 40 F-35. Το ερώτημα, πότε θα τα πάρουμε, πόσα χρειαζόμαστε, τι εξοπλισμό έχουν, είναι προϊόν της εργασίας προτεραιοποίησης αναγκών και των Γενικών Επιτελείων ώστε να δούμε πού θα πάμε. Και βεβαίως άκαιροι εξοπλισμοί δεν είναι κάτι το οποίο θα κάνουμε. Εμάς το δόγμα μας δεν είναι η υπεροχή και η υπεροπλία. Το δόγμα μας είναι η δυνατότητα αποτροπής, αλλά νομίζω ότι σε αυτό το δόγμα συμφωνούμε όλοι. Όλοι».<br /><br />Τέλος ο κ.Δένδιας μας…καθησύχασε για τα πυρομαχικά που στέλνουμε στην Ουκρανία! Μας είπε ότι δεν τα δίνουμε δωρεάν ,μας πληρώνουν!!! Αυτό είναι το θέμα;<br /><br />«Τώρα, ως προς την Ουκρανία θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν θα ήθελα σε δημόσιο λόγο να διατυπώσω άποψη επί ποσοτήτων πυρομαχικών. Είμαι στη διάθεσή σας, θα ήθελα να σας πω όμως ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι από αυτά δεν είναι δωρεάν παραχωρήσεις. Είναι πωλήσεις».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι εξοπλισμοί του κ.Δένδια, οι «αλουμινότρατες», τα F-35 και γιατί πρέπει να μιλήσει με Λάρισα.

Πόσες φορές έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια ΥΕΘΑ να μιλάνε για την «ανάγκη να τρέξει η Ελλάδα στο πεδίο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικό Ναυτικό: “Ευκαιρία ANZAC” με προϋποθέσεις και τα δυσάρεστα συμπεράσματα…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/HMAS-ANZAC-RAN-MEKO-CLASS-790x400.jpg" width="770" /><br /><br />Εξαιρετικό ελληνικό ενδιαφέρον έχουν, καταρχήν, οι εξελίξεις στην Αυστραλία, καθώς η απόφαση της κυβέρνησης για τη θεαματική ενίσχυση των ναυτικών δυνατοτήτων της χώρας, οδηγεί σε άμεση, εντός του 2024, απόσυρση μιας φρεγάτας MEKO τύπου ANZAC και μιας ακόμα το 2026. Πρόκειται για δυο μονάδες επιφανείας (HMAS Anzac και HMAS Arunta) που θα μπορούσαν να αποτελούν λύση για το Πολεμικό Ναυτικό. Οι οκτώ φρεγάτες του τύπου ANZAC (MEKO-200ANZ) είναι γενικά νεότερες των τεσσάρων φρεγατών τύπου MEKO-200HN («ΥΔΡΑ») που βρίσκονται σε ελληνική υπηρεσία. Ωστόσο, αφενός σε κάθε δυνητική ευκαιρία υπάρχουν προϋποθέσεις και αφετέρου, οι εξελίξεις αναδεικνύουν με τα πιο μελανά χρώματα, εγχώριες παθογένειες δεκαετιών, με την Ελλάδα να απεχθάνεται τον… πρωταθλητισμό στην αυτοκριτική και στις πρωτοβουλίες θεραπείας των κακώς κειμένων… όπως θα δούμε στη συνέχεια.<br /><br />Στο σύνολό τους δε, έχουν υποβληθεί στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού AMCAP (ANZAC Mid-life Capability Assurance Programme: πρόγραμμα διασφάλισης ικανότητας μέσης ζωής [φρεγατών τύπου] ANZAC), με αναβάθμιση των συστημάτων και του οπλισμού τους. Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής (ΕΜΖ) AMCAP, περιλαμβάνει τρεις κύριες δράσεις, την εγκατάσταση νέου ραντάρ έρευνας αέρος και νέου επικοινωνιακού συστήματος (στο πλαίσιο του προγράμματος SEA1442) καθώς και την αποκατάσταση συστημάτων της πλατφόρμας (PSR: Platform System Remediation). Ειδικότερα το παλαιότερης τεχνολογικής γενεάς ραντάρ τύπου SPS-49(V)8 αντικαθίσταται με το ανάπτυξης της αυστραλιανής εταιρίας CEA Technologies, σύγχρονης τεχνολογίας, μεγάλης εμβέλειας ραντάρ έρευνας αέρος CEAFAR2-L, που λειτουργεί στη ζώνη συχνοτήτων L και το οποίο θα αποτελεί μέρος του οπλικού συστήματος των νέων φρεγατών τύπου Hunter που πρόκειται να αντικαταστήσουν σε υπηρεσίας τις φρεγάτες τύπου ANZAC.<br /><br />Επίσης στο πλαίσιο του AMCAP, γίνεται η αντικατάσταση του συστήματος αναγνώρισης φίλου ή εχθρού (IFF: Identification Friend or Foe) τύπου Cossar Mk XII και του συστήματος παθητικών μέτρων υποστήριξης (ESM: Electronic Support Measures) τύπου Exelis ES-3701, καθώς και οι αναβαθμίσεις των Lescut (αντίμετρο τορπιλών), Nulka (ενεργό αντίμετρο παραπλάνησης βλημάτων) και AN/SLR-25C (σύστημα αυτοάμυνας κατά τορπιλών). Άλλες εργασίες που περιλαμβάνονται αφορούν την αναβάθμιση του συστήματος ελέγχου και παρακολούθησης της πλατφόρμας από αναλογικό σε ψηφιακό, την τροποποίηση των μηχανών για τη βελτίωση της ισχύος και της απόδοσης, την εγκατάσταση νέων συστημάτων εξαερισμού και αποχέτευσης και την αναβάθμιση του συστήματος διαχείρισης μάχης Saab 9LV 453 με την ταυτόχρονη αλλαγή του λειτουργικού από Windows σε Linux. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το τρέχον έτος έχει ανακοινωθεί ότι θα αρχίσει η αντικατάσταση των κατευθυνόμενων βλημάτων επιφανείας – επιφανείας Harpoon από το νορβηγικής προέλευσης, κατασκευής Kongsberg Naval Strike Missile (NSM), που έχουν δυνατότητα προσβολής στόχων επιφανείας και ξηράς σε μεγάλα βεληνεκή.<br /><br />Επειδή η ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του Στόλου του Πολεμικού Ναυτικού είναι πιο επιτακτική από ποτέ, καθώς, όπως αποδείχθηκε, μετά την εξοπλιστική φρενίτιδα της πρώτης τετραετίας οι πόροι για προγράμματα ναυπηγήσεων εξαντλήθηκαν, είναι προφανές ότι θα πρέπει η ελληνική πλευρά να κινηθεί άμεσα. Αφενός για να διαπιστώσει με επιτόπια επιθεώρηση την κατάσταση των δύο φρεγατών και αφετέρου να διαπραγματευθεί -με παράλληλη πολιτική κινητοποίηση…- την πιθανή απόκτηση τους και το κυριότερο να αποκτήσει λεπτομερή γνώση των αναγκών υποστήριξης και συντήρησης καθώς οι δύο φρεγάτες ενσωματώνουν συστήματα που δεν βρίσκονται σε υπηρεσία με το Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Για την απόκτηση των δύο εκσυγχρονισμένων φρεγατών τύπου ANZAC θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα υπάρξουν κι άλλοι μνηστήρες, ενδεχομένως και πέραν του συνήθως υπόπτου, της Χιλής, η οποία έχει ήδη παραλάβει και εντάξει στο Ναυτικό της αυστραλιανές φρεγάτες τύπου Adelaide. Τα συγκεκριμένα πλοία είχε εξετάσει και το Πολεμικό Ναυτικό, ωστόσο, η μη διάθεση πιστώσεων για τις σημαντικές εργασίες που απαιτούνταν, πέραν του κόστους αγοράς, οδήγησε σε εγκατάλειψη του εγχειρήματος.<br /><br />Ενδεχόμενη συμφωνία για τις δυο MEKO ANZAC με την Αυστραλία, θα αποτελούσε ανάσα για το Πολεμικό Ναυτικό, καθώς με συνολικά πέντε έως έξι αναβαθμισμένες φρεγάτες MEKO, τις τρεις FDI HN που ναυπηγούνται, συν τις αναβαθμισμένες “S” (Kortenaer), θα έφτανε μια οροφή 10+ μεγάλων -για τα ελληνικά πάντα δεδομένα- μονάδων επιφανείας, ώστε να μπορεί, έστω στοιχειωδώς, να ανταποκρίνεται στις επιχειρησιακές ανάγκες του ελληνικού χώρου. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που ανάμεσα στα κεντρικά θέματα της επικαιρότητας βρίσκεται η πρόθεση της αμερικανικής ExxonMobil να πραγματοποιήσει γεώτρηση σε συγκεκριμένο «οικόπεδο» νοτιοδυτικά της Κρήτης.<br /><br />Ενδεχόμενη επιτυχία στον εντοπισμό κάποιου σημαντικού κοιτάσματος φυσικού αερίου -οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για σημαντική, τουλάχιστον, ανακάλυψη- θα έβαζε την Ελλάδα στον χάρτη των υδρογονανθράκων. Αυτό όμως θα συνεπαγόταν αυτόματα και μεγαλύτερες ανάγκες παροχής ναυτικής προστασίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μια χώρα που δεν έχει διαθέσει τις απαραίτητες πιστώσεις για νέες ναυπηγήσεις αξιόμαχων μονάδων επιφανείας.<br /><br />Από την άλλη πλευρά όμως το γεγονός ότι θα διατεθούν στη δευτερογενή αγορά πλοία που έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό μέσης ζωής (ΕΜΖ) και πριν από αυτόν διαδοχικές επιμέρους αναβαθμίσεις συστημάτων τους, ενώ οι ιδίας οικογενείας φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού επί σχεδόν 30 έτη έχουν αφεθεί στην τύχη τους, και το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής καρκινοβατεί εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας». Και αυτό αποτελεί μείζον ζήτημα που δεν αφορά μόνο τις πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου Εθνικής Άμυνας αλλά και τις ηγεσίες του ΓΕΕΘΑ και πρωτίστως του Πολεμικού Ναυτικού. Γιατί όταν επί τουλάχιστον 15 χρόνια αποδεικνύεσαι ανίκανος να συντηρήσεις τα υλικά σου και απλώς θέτεις μαξιμαλιστικούς στόχους που υπερβαίνουν κατά πολύ τις δυνατότητες σου (π.χ. Δομή 18 μεγάλων μονάδων επιφανείας), τότε δεν «οικοδομείς» αποτροπή, αλλά πλάθεις ένα αστικό μύθο.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Πολεμικό Ναυτικό: “Ευκαιρία ANZAC” με προϋποθέσεις και τα δυσάρεστα συμπεράσματα…

Εξαιρετικό ελληνικό ενδιαφέρον έχουν, καταρχήν, οι εξελίξεις στην Αυστραλία, καθώς η απόφαση της κυβέρνησης για τη θεαματική ενίσχυση των να...

Διαβάστε την συνέχεια