Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

Γιατί οι συγκρούσεις στο Ιντλίμπ αναβάλουν την ελληνοτουρκική κρίση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUf6g8LGHBuzuA2A2MAOaOPEOOoltnRC-be-AHeIIVX4bqyBPL_IwNF1RHx5d8AQny9lf_rLjWpR61-b84IIaTEF9dO-O_WNX6oHeyDd7YQY79tI8wubY0JFY_amKKDCRaEVoSu5pGOgo/s1600/%25CE%2599%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="567" data-original-width="740" height="490" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUf6g8LGHBuzuA2A2MAOaOPEOOoltnRC-be-AHeIIVX4bqyBPL_IwNF1RHx5d8AQny9lf_rLjWpR61-b84IIaTEF9dO-O_WNX6oHeyDd7YQY79tI8wubY0JFY_amKKDCRaEVoSu5pGOgo/s640/%25CE%2599%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25AF%25CE%25BC%25CF%2580.jpg" width="640" /></a></div>
 Λυγερός Σταύρος Η στρατιωτική εμπλοκή συριακών και τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή του Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, ανέτρεψε την ασταθή ισορροπία που είχε --με ρωσική παρέμβαση-- επιτευχθεί τους τελευταίους μήνες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα ημιπαγωμένο μέτωπο για τον Ερντογάν να ανοίξει και πάλι, φέρνοντας και τις ρωσοτουρκικές σχέσεις στα όρια της κρίσης. Αν και ο Άσαντ αγνόησε τις απειλές της Άγκυρας και κατέλαβε τη Σαρακέμπ, το πιθανότερο είναι ότι --ευκολότερα ή δυσκολότερα-- Πούτιν και Ερντογάν θα καταλήξουν το επόμενο διάστημα σε κάποιο συμβιβασμό. Συμβιβασμό εκ των πραγμάτων δυσμενέστερο για τις τουρκικές δυνάμεις από αυτόν που ίσχυε μέχρι πρότινος. Το ενδεχόμενο οι δύο τους να οδηγήσουν την κόντρα τους στα άκρα και να επέλθει ρήξη δεν μπορεί θεωρητικά να αποκλεισθεί, αλλά συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες. Μπορεί στο μέτωπο της Συρίας, όπως και της Λιβύης, Μόσχα και Άγκυρα να έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, αλλά στη "μεγάλη εικόνα" το κόστος μίας ρήξης είναι σαφώς μεγαλύτερο από το κόστος ενός συμβιβασμού και για τις δύο πλευρές. Για τον Πούτιν είναι πολύ σημαντικό να κρατήσει την Τουρκία κοντά του και να διασπάσει de facto το ΝΑΤΟ, παρότι για λόγους αξιοπιστίας δεν πρόκειται να εγκαταλείψει ούτε τον Άσαντ ούτε τον Χαφτάρ. Για δε τον Ερντογάν ρήξη με τη Μόσχα σημαίνει ότι θα βρεθεί μετέωρος. Είναι πεπεισμένος ότι το βαθύ αμερικανικό κράτος τον έχει προγράψει. Γι' αυτό και --με αφορμή το πραξικόπημα του 2016-- "ξήλωσε" με μαζικές εκκαθαρίσεις όλα τα δίκτυα δυτικής επιρροής στην Τουρκία. Εκτός αυτού, η στροφή της Τουρκίας προς τις ευρασιατικές δυνάμεις, αν και έχει αντιφάσεις, είναι στρατηγικού κι όχι τακτικού χαρακτήρα. Αυτοί είναι οι δύο λόγοι που ο Ερντογάν δεν πρόκειται να επιστρέψει στο δυτικό "μαντρί", παρότι βεβαίως θα παραμείνει στο ΝΑΤΟ και θα συνεχίσει να ελίσσεται μεταξύ Δύσης και Ρωσίας. <div>
 Το Ιντλίμπ εγκλωβίζει τον Ερντογάν Μέχρι, ωστόσο, να αποκατασταθεί μία νέα ισορροπία στο μέτωπο του Ιντλίμπ στη Συρία και επίσης να αποσαφηνισθεί η κατάσταση στη Λιβύη, η Άγκυρα δεν έχει αντικειμενικά την πολυτέλεια να ανοίξει ενεργό μέτωπο και με την Ελλάδα. Δεν εννοώ ότι θα κάνει πίσω από τις παραδοσιακές επεκτατικές διεκδικήσεις της. Εννοώ το να φέρει τον κόμπο στο χτένι, στέλνοντας το "Ορούτς Ρέις" να κάνει σεισμικές έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια και ανατολικά από το τόξο Καστελλόριζο-Ρόδος-Κρήτη. Το γεγονός, όμως, ότι ο εκπρόσωπός της Καλίν έσπευσε να προαναγγείλει την πραγματοποίηση ερευνών και γεωτρήσεων, χωρίς να προσδιορίσει τον χρόνο, μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: Ή ο Ερντογάν επιδιώκει να κρατήσει στο τραπέζι το δεδομένο σχέδιό του, ελπίζοντας ότι θα κλείσει σύντομα το μέτωπο στο Ιντλίμπ, ή έχει για τα καλά διαβεί το κατώφλι του τυχοδιωκτισμού. Τουρκικές έρευνες και γεωτρήσεις θα υποχρέωνε την Αθήνα να αντιδράσει, γεγονός που θα μπορούσε να πυροδοτήσει μία κρίση με απρόβλεπτη κατάληξη. Όπως δήλωσε με έμφαση και ο Δένδιας καμία ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια. Εάν ο Ερντογάν πυροδοτήσει κρίση και με την Ελλάδα, πριν κλείσει το μέτωπο στη Συρία, θα καταστήσει την Τουρκία εκτεθειμένη σε πολλά ανοικτά μέτωπα. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δυνητικά θα μπορούσε να βρεθεί ταυτοχρόνως στο στόχαστρο πολλών δυνάμεων. Προς το παρόν Ισραήλ και Αίγυπτος την "πυροβολούν" στο διπλωματικό επίπεδο. Η δε Γαλλία έχει κάνει ένα βήμα παραπάνω. Έστειλε το αεροπλανοφόρο "Σαρλ Ντε Γκωλ" και στολίσκο πολεμικών σκαφών συνοδείας στην κυπριακή ΑΟΖ (οικόπεδο 8), όπου το "Γιαβούζ" πραγματοποιεί πειρατική γεώτρηση στο οικόπεδο 8, τα δικαιώματα για το οποίο έχει η γαλλική Total και η ιταλική ENI. </div>
<div>
 Διπλωματία και στρατιωτική δράση Η διπλωματική επίθεση και η επίδειξη δύναμης χωρίζεται από τη στρατιωτική δράση από ένα κατώφλι που κανείς δεν το διαβαίνει εύκολα. Εάν, όμως, η μία πλευρά απειλεί με χρήση στρατιωτικής βίας, ή δημιουργεί τετελεσμένα σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλης χώρας (Κυπριακή Δημοκρατία και προσεχώς Ελλάδα), ή πολύ περισσότερο χρησιμοποιεί το στρατιωτικό εργαλείο (Συρία και εμμέσως πλην σαφώς Λιβύη), τότε ουσιαστικά εξωθεί και τους θιγόμενους να εισέλθουν στο ίδιο μονοπάτι. Το μέτωπο της Συρίας είναι οριοθετημένο και οι εξελίξεις θα καθορισθούν στο τετράπλευρο Μόσχα-Άγκυρα-Δαμασκός-Τεχεράνη. Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται η κρίση εκεί να φύγει από τα όρια της Συρίας. Δεν ισχύει το ίδιο για τη Λιβύη. Η στρατιωτική παρέμβαση της Τουρκίας υπέρ της κυβέρνησης Σαράτζ μέχρι ένα σημείο γίνεται ανεκτή από δυνάμεις, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, αλλά και η Ρωσία. Και οι τρεις αυτές χώρες έχουν συμφέρον να εμποδίσουν τη νίκη του Σαράτζ που θα σήμαινε μετατροπή της Λιβύης σε τουρκικό προτεκτοράτο. Από την άλλη πλευρά, η Αίγυπτος και πίσω της η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θέλουν τη στρατιωτική επικράτηση του Χαφτάρ και την πρόσδεση της αυριανής Λιβύης στο δικό τους μέτωπο. Γι' αυτό είναι υποχρεωμένες να αντιδράσουν στη στρατιωτική παρέμβαση του Ερντογάν υπέρ στη Λιβύη. Στην ίδια γραμμή κινείται και το Ισραήλ, παρότι για προφανείς λόγους δεν εκδηλώνεται. Στην ίδια γραμμή και η Ελλάδα, η οποία έχει ζωτικό συμφέρον να ανατραπεί η κυβέρνηση Σαράτζ από τις δυνάμεις του Χαφτάρ, αφού έχει καταστεί σαφές πως μόνο έτσι θα ακυρωθεί η συμφωνία Άγκυρας-Τρίπολης για τις θαλάσσιες ζώνες. Προς το παρόν, όμως, η Αθήνα αποφεύγει να υπερβεί το όριο της διπλωματικής υποστήριξης του Χαφτάρ και να εμπλακεί πιο άμεσα, ενισχύοντάς τον στρατιωτικά μέσω της Αιγύπτου. </div>
<div>
 Αντιτουρκικός "ιονισμός" Υπάρχει, βεβαίως, και τα δύο άμεσου ελληνικού ενδιαφέροντος μέτωπα: οι πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ και η προαναφερθείσα προαναγγελία επέκτασης των ίδιων πειρατικών ενεργειών και στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Όπως είναι γνωστό, η Αθήνα αντέδρασε μόνο διπλωματικά στα τουρκικά τετελεσμένα στην κυπριακή ΑΟΖ. Όπως προανέφερα, όμως, δεν μπορεί να πράξει το ίδιο εάν το "Ορούτς Ρέις" κάνει σεισμικές έρευνες νότια του Καστελλορίζου ή ανατολικά της Κρήτης. Θα υποχρεωθεί να αντιδράσει με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Το εάν σε περίπτωση θερμής ελληνοτουρκικής σύγκρουσης μπουν στο παιχνίδι και χώρες που μέχρι τότε κινούνταν στο διπλωματικό επίπεδο (Αίγυπτος, Ισραήλ) ή απλώς έκαναν επίδειξη δύναμης (Γαλλία), είναι κάτι που δεν μπορεί να προεξοφληθεί. Εξαρτάται από μία δέσμη παραγόντων και κυρίως από τη δυναμική που αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα της στρατιωτικής εμπλοκής σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μπορεί ο Ερντογάν να ρισκάρει σε βαθμό τυχοδιωκτισμού, αλλά εάν στην Άγκυρα δεν έχουν πάρει διαζύγιο από τον ορθολογισμό, θα φοβούνται το ενδεχόμενο ενός αντιτουρκικού "ιονισμού", έστω κι αν κρύβουν αυτόν τον φόβο πίσω από λεονταρισμούς και απειλές. Αντιτουρκικός "ιονισμός" σημαίνει ότι μπορεί να αναπτυχθεί μία δυναμική, η οποία θα στρέψει --ακόμα και στρατιωτικά-- εναντίον της Τουρκίας ταυτοχρόνως (για την ακρίβεια σε ντόμινο) τις δυνάμεις της περιοχής που έχουν λόγο και συμφέρον να την πλήξουν. Προφανώς, αυτό δεν είναι το πιθανότερο σενάριο, αλλά δεν μπορεί και να αποκλεισθεί, ειδικά όταν ο Ερντογάν συμπεριφέρεται κατά τον τρόπο που συμπεριφέρεται. Με βάση αυτή την ανάλυση, λοιπόν, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η νέα κρίση στο Ιντλίμπ και η ρευστότητα στη Λιβύη θα λειτουργήσουν ως αποτρεπτικοί παράγοντες για να επιχειρήσει στο αμέσως επόμενο διάστημα η Άγκυρα ένα τετελεσμένο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Για να είμαι πιο ακριβής, είναι πιθανόν να αναβάλουν την πυροδότηση κρίσης. Αναμφιβόλως, οι λεονταρισμοί θα συνεχισθούν και ήδη αυτό συμβαίνει. Από την άλλη πλευρά, όμως, ενδεχομένως η έναρξη και των ελληνοτουρκικών διαπραγματεύσεων για τα ΜΟΕ (Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης) να ρίξει τη θερμοκρασία στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Αυτό το επιδιώκει σταθερά η Αθήνα, αλλά στην παρούσα συγκυρία --με αντικειμενικούς όρους-- βολεύει και τον Ερντογάν. Το τι τον βολεύει, ωστόσο, δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά και με το τι τελικώς θα πράξει. <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

</div>

Γιατί οι συγκρούσεις στο Ιντλίμπ αναβάλουν την ελληνοτουρκική κρίση

Λυγερός Σταύρος Η στρατιωτική εμπλοκή συριακών και τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή του Ιντλίμπ, στη βορειοδυτική Συρία, ανέτρεψε την αστα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιον θα πιστέψουμε, τον Έλληνα ΥΠΕΘΑ ή τον Ερντογάν;

Ellada simera 0 Αμυνα, Απόψεις 18:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm7HwAGxa9ub5Bs-wbM8ej8yovTmjbYranOiCnltqDaiHMZTQTKLsr87gXEphENdjStmV7J_PcPAf9Yv0Mg51Bh5lx-vRfdBVdpCG4-vRDMVbGVnOdCBJavmPh2_7WrL9wAGOSl71m6DU/s1600/panagiotopoulos-dixmude.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm7HwAGxa9ub5Bs-wbM8ej8yovTmjbYranOiCnltqDaiHMZTQTKLsr87gXEphENdjStmV7J_PcPAf9Yv0Mg51Bh5lx-vRfdBVdpCG4-vRDMVbGVnOdCBJavmPh2_7WrL9wAGOSl71m6DU/s640/panagiotopoulos-dixmude.jpg" width="640" /></a></div>
 
Λίγη ντροπή κύριοι δεν βλάπτει, υπάρχουν και όρια στην κομματική εκμετάλλευση 
Γενικά  προσπαθούμε να μένουμε  μακρυά από πολιτικές απόψεις, ενώ φροντίζουμε να είμαστε ότι το δυνατόν μακρύτερα από τα κόμματα. Σήμερα όμως θα κάνουμε μια “εξαίρεση” καθώς από χτες παρατηρούμε ένα απίστευτο φαινόμενο πολιτικού κανιβαλισμού με στόχο τον ΥΠΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο. Δεν είναι απλό το φαινόμενο, συμβαίνει πολύ συχνά την τελευταία δεκαετία, χάρη στα κοινωνικά δίκτυα. Λέει κάτι κάποιος, το αναπαράγει κάποιος άλλος, και μετά γίνεται viral. 
 
Παράδειγμα είναι το θέμα με την … ΜΚΟ που έχει υποτίθεται η 16χρονη κόρη του πρωθυπουργού. Το είπε κάποιος κάπου, αναπαράχθηκε, και έγινε viral. Έτσι, υποτίθεται, ένας πρωθυπουργός και η παράταξή του, που έχουν πει πολλές φορές πως κάποιες εικονικές ΜΚΟ λυμαίνονται ευρωπαϊκούς πόρους, έχει μια κόρη με … ΜΚΟ. Ωραίο αφήγημα, ε; 
 
Για όσους έχουν ξεχάσει, έτσι είχε χτυπηθεί και ο πρώην πρωθυπουργός, που τότε, πριν γίνει πρωθυπουργός, ήταν κατά των πλειστηριασμών. Μόλις εκλέχτηκε, κυκλοφόρησε η “είδηση” πως ένα διαμέρισμα που είχε στην Αθήνα το είχε αποκτήσει μέσω … πλειστηριασμού. Κι αυτό, ένα τρανταχτό ψέμα. Φυσικά, δουλειά μας δεν είναι να σχολιάζουμε πολιτικές κινήσεις από κομματικά τρολ, από όποιο κόμμα κι αν προέρχονται. 
 
Δουλειά μας όμως γίνεται, όταν το ρόλο του τρολ το παίζει ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Χτες λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ είπε πως φέτος δεν είχαμε “ντράβαλα” στα Ίμια, γιατί η Ελλάδα έκατσε στα “αυγά της” και δεν πήγε εκεί να κάνει “χαβαλέ”. Ε, αφού το είπε ο αξιόπιστος Τούρκος πρόεδρος, που ποτέ του δεν έχει πει ψέμματα, έτσι θα είναι! 
 
Τώρα, το τι έχει γραφτεί από χτες μέχρι σήμερα στις ενημερωτικές και “ενημερωτικές” ιστοσελίδες, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, δεν περιγράφεται. Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο ΥΠΕΘΑ παρουσιάζεται σαν συγκαταβατικός, και φυσικά οι περίφημοι συνωμοσιολόγοι ταιριάζουν το τι είπε και έκανε με όσα είπε (ή δεν είπε) ο αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Άμυνας του πρωθυπουργού Ντόκος. 
 
Και οι “επιθέσεις” έχουν πάρει μορφή χιονοστοιβάδας, γιατί έτσι είπε ο “αξιόπιστος” Ερντογάν. Αναγκάστηκε μέχρι και το ΥΠΕΘΑ πριν λίγες ώρες να διαψεύσει όσα είπε ο Ερντογάν. Που φτάσαμε, το ΥΠΕΘΑ να αναγκάζεται να διαψεύσει έναν ψεύτη πρόεδρο γιατί στην Ελλάδα τον πίστεψαν περισσότερο από όσο στην Τουρκία! 
 
Θυμίζουμε, στους “επικριτές” του Ν. Παναγιωτόπουλου, πως κάποτε ο Ερντογάν είχε δηλώσει και μάλιστα πολλάκις πως ο τότε πρωθυπουργός Α. Τσίπρας του είχε “υποσχεθεί” πως θα του παρέδιδε τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς (φρέσκους και σε καλή κατάσταση μάλλον). Τότε, αντίστοιχα, ο τότε πρωθυπουργός είχε κατηγορηθεί για “υποταγή” στην Τουρκία, και πολιτική “κατευνασμού”. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Παραδόθηκαν ποτέ οι στρατιωτικοί; γιατί να γίνει αυτό; επειδή ο Ερντογάν ισχυρίστηκε πως του το είχε υποσχεθεί ο Αλέξης Τσίπρας; Θυμίζουμε πως η τότε κυβέρνηση δεν “μάσησε” ούτε όταν “προτάθηκε” από Έλληνες και Τούρκους “λαγούς” η ανταλλαγή των δυο συλληφθέντων αξιωματικών μας με τους 8 φυγάδες. Και έτσι έπρεπε να (μην) γίνει. 
 
Σήμερα όμως, ξεχάσαμε ότι ο Ερντογάν είναι παθολογικός ψεύτης, που έχει αναγάγει την τέχνη της προπαγάνδας σε επίπεδα που ο Γκέμπελς θα αισθανόταν μαθητής νηπιαγωγείου μπροστά του. Κάνει το άσπρο μαύρο και το κόκκινο πράσινο σε κλάσματα δευτερολέπτου. Κάποιοι όμως προτίμησαν να κάνουν αντιπολίτευση βασιζόμενοι σε ότι είπε ο Ερντογάν και σε, όχι ότι ουσιαστικά είπε, αλλά τελικά ΑΚΟΥΣΕ ο Έλληνας ΥΠΕΘΑ. Δηλαδή, του είπε (αν του είπε) κάποιες βλακείες ο Ακάρ, αν τις απάντησε ή όχι, και τι έπρεπε να κάνει ο ΥΠΕΘΑ; να απειλήσει με πόλεμο; να ζητήσει βομβαρδισμό; εισβολή στον Έβρο; ή να του συστήσει έναν καλό ψυχίατρο; 
 
Κάποιοι είχαν τη φαεινή ιδέα να κάνουν συγκρίσεις με προκάτοχό του, που πήγαινε στα Ίμια και πετούσε στεφάνι από απόσταση. Οι Υπουργοί ΕΘΝΙΚΗΣ Άμυνας κρίνονται από το έργο τους και τις πράξεις τους. Κρίνονται από το αν αφήνουν πίσω τους ένα στράτευμα σε καλύτερη κατάσταση από ότι το βρήκαν. Από αυτό θα κριθεί και ο νυν ΥΠΕΘΑ, όπως έτσι κρίθηκαν και οι προκάτοχοί του. Βρίσκεται ήδη αρκετούς μήνες στην ηγεσία του Υπουργείου του, και ειλικρινά περιμένουμε πολλά, πάρα πολλά. 
 
Βρεθήκαμε στη δύσκολη θέση να γράψουμε ξεκάθαρη την άποψή μας, γιατί είδαμε με έκπληξη, τρόμο, αποτροπιασμό, να μην διστάζουν κάποιοι να ανοίξουν πυρ κατά Έλληνα ΥΠΕΘΑ απλά και μόνο για κομματικά και άλλα οφέλη, βασιζόμενοι στα λεγόμενα του “αδέκαστου” Ερντογάν. Κανονικά, η σπουδή του Σουλτάνου να “εκθέσει” τον Έλληνα Υπουργό, θα έπρεπε να δώσει “πόντους”, μάλλον ότι κάτι καλά κάνει. Απλά, δεν θα το πούμε ακόμη αυτό, καθώς είμαστε πάντα “προσεκτικοί” γιατί πολλές φορές περιμέναμε πολλά από τους προκατόχους του, και τελικά μείναμε με την “προσμονή”. 
 
<a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ποιον θα πιστέψουμε, τον Έλληνα ΥΠΕΘΑ ή τον Ερντογάν;

Λίγη ντροπή κύριοι δεν βλάπτει, υπάρχουν και όρια στην κομματική εκμετάλλευση Γενικά προσπαθούμε να μένουμε μακρυά από πολιτικές απόψε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλύψεις για το τι συμβαίνει στο μέτωπο Ρωσίας -Τουρκίας – ΗΠΑ

Ellada simera 0 Γεωπολιτική, κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 18:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbuZ9qETu7-WZIYy6xnxahGy9Fhd_aZtdWIqVh_pSgUMThKZOAgBlZsgfWxj-xKwg-Vb9lzj-5lSBD9NCHdJzMgBEIknjR_W5-kvdA_M26pY8-Rs5GlOFXbNd8bYYf7uT1OvME-H8w1Ak/s1600/rwsia_usa_turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbuZ9qETu7-WZIYy6xnxahGy9Fhd_aZtdWIqVh_pSgUMThKZOAgBlZsgfWxj-xKwg-Vb9lzj-5lSBD9NCHdJzMgBEIknjR_W5-kvdA_M26pY8-Rs5GlOFXbNd8bYYf7uT1OvME-H8w1Ak/s640/rwsia_usa_turkey.jpg" width="640" /></a></div>
 Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που είναι σε εξέλιξη από το καλοκαίρι του 2016, που έγινε η απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του Ερντογάν, είναι η στροφή που έκανε αμέσως μετά ο Τούρκος πρόεδρος προς τη Μόσχα και η δημιουργία ισχυρών δεσμών με τη Ρωσία, που μπορεί να οδηγήσουν σε μια στρατηγικού χαρακτήρα σχέση. Η σχέση αυτή είναι σε δοκιμασία το τελευταίο διάστημα, λόγω της προέλασης του στρατού της Συρίας στην επαρχία Ιντλίμπ, που γίνεται με την αεροπορική υποστήριξη της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, εξέλιξη στην οποία αντιτάσσεται σθεναρά ο Ερντογάν. Μάλιστα, ο Τούρκος πρόεδρος φέρεται να έθεσε το δίλημμα «ο Άσαντ ή εγώ» στον Πούτιν, προσδοκώντας ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα πράξει όπως έπραξε ο Αμερικανός ομόλογός του, όταν του έθεσε ανάλογο δίλημμα «οι Κούρδοι ή εγώ». Όπως είναι γνωστό, ο Τραμπ πρόδωσε τους Κούρδους και έδωσε άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη Β. Συρία. Όμως τα πράγματα εδώ δυσκολεύουν για τον Ερντογάν, αφού ο Άσαντ και η Συρία είναι ήδη στρατηγικοί σύμμαχοι της Ρωσίας και δεν μπορεί ο Πούτιν να υποκύψει στο εκβιαστικό δίλημμα του Ερντογάν. Άλλωστε, ο Τούρκος πρόεδρος δεν μπορεί να εκβιάσει τον Πούτιν, ο οποίος κρατάει όλα τα σχοινιά της σχέσης με την Τουρκία στα χέρια του. Ενώ η υπόθεση είναι σε εξέλιξη, θεώρησα ότι το άρθρο που ακολουθεί, μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια κατά το δυνατόν σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα εις Ιντλίμπ: Αμερικάνικο αγκίστρι: Η συνάντηση Βόλτερς-Ακάρ και η SADAT Το Ιντλίμπ ήταν ένα πρόβλημα η επίλυση του οποίου ωθούνταν συνεχώς προς το μέλλον. Η Συμφωνία του Σότσι για τη δημιουργία «ζώνης αποκλιμάκωσης και αφοπλισμού» στην επαρχία Ιντλίμπ υπεγράφη (σ.τ.μ. μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν) στις 17 Σεπτεμβρίου 2018 και μεταξύ άλλων προέβλεπε τα εξής: Σύμφωνα με το άρθρο 5 της συμφωνίας, τα βαριά όπλα που ανήκαν στις ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες θα απομακρύνονταν από τη ζώνη μέχρι τις 15 Οκτωβρίου 2018, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 6, τα βαριά όπλα των άλλων ένοπλων ομάδων μέχρι τις 10 Οκτωβρίου 2018. Με άλλα λόγια, η συμφωνία στην ουσία ματαιώθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2018, αφού δεν είχε γίνει τίποτα για τον αφοπλισμό. Ωστόσο, όπως λέμε παραπάνω, το Ιντλίμπ ήταν ένα πρόβλημα η επίλυση του οποίου ωθούνταν συνεχώς προς το μέλλον. Η λάθος λύση του προβλήματος θα μπορούσε να ανατρέψει όλες τις ισορροπίες. Η Μόσχα, προκειμένου να μην ωθήσει Άγκυρα στην Ουάσιγκτον, ανέβαλλε κι αυτή με τη σειρά της τη λύση του προβλήματος. Από καιρού εις καιρόν άναβε το πράσινο φως στον συριακό στρατό για να διεξάγει επιχειρήσεις απελευθέρωσης εδαφών της επαρχίας Ιντλίμπ, όταν όμως διαμαρτυρόταν η Άγκυρα, επέβαλλε κατάπαυση του πυρός και άφηνε πάλι τη λύση του προβλήματος για το μέλλον. Η Άγκυρα από την πλευρά της έπαιζε κι αυτή με το χρόνο. Για να μπορέσει να κρατηθεί στο Αφρίν, καθυστερούσε κι αυτή τη λύση του προβλήματος που ακούει στο όνομα Ιντλίμπ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες από την πλευρά τους, περίμεναν πάντα στη γωνία, για να λυθεί με λανθασμένο τρόπο το πρόβλημα Ιντλίμπ, που αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στη στρατηγική σχέση Τουρκίας-Ρωσίας. Τι είχε στην τσάντα του ο στρατηγός Wolters; Στις 30 Ιανουαρίου 2020, ο κορυφαίος διοικητής των ΗΠΑ στην Ευρώπη, στρατηγός Τοντ Βόλτερς ήρθε στην Τουρκία. Όμως πριν την επίσκεψη του Βόλτερς, ανακοινώθηκε ότι η ατζέντα του ήταν η Συρία και το Ιντλίμπ. Δεν δόθηκαν άλλες λεπτομέρειες. Ο Βόλτερς συναντήθηκε με τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ και τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ. Ωστόσο, για καμία από τις δύο αυτές συναντήσεις δεν εκδόθηκε κάποια σαφής ανακοίνωση και από τις δύο πλευρές. Τι συζητήθηκε; Γιατί οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για το Ιντλίμπ; Οι ΗΠΑ πρότειναν κάτι για το θέμα αυτό; Η Τουρκία τι απάντησε; Άγνωστο… Οι ΗΠΑ έστειλαν πρώτες συλλυπητήρια Τις πρώτες πρωινές ώρες της 3ης Φεβρουαρίου του 2020 ήρθε είδηση που βύθισε στο πένθος την Τουρκία (από πυρά πυροβολικού του στρατού της Συρίας σκοτώθηκαν 7 Τούρκοι στρατιώτες και ένας πολίτης οδηγός, στην κωμόπολη Σαρακίμπ, ΝΑ της πόλης Ινλτίμπ, σ.τ.μ.)… Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν ξεκινήσει τη μεταφορά δυνάμεων από την Τουρκία προς το Ιντλίμπ από τις 28 Ιανουαρίου. Το εάν η Ρωσία ειδοποιήθηκε για τις μετακινήσεις αυτές της 3ης Φεβρουαρίου, δεν είναι ξεκάθαρο. Και από τις δύο πρωτεύουσες υπάρχουν αλληλοκατηγορίες για το θέμα. Οι ΗΠΑ, που περίμεναν στη γωνία, έτρεξαν και έστειλαν πρώτες πρώτες συλλυπητήρια στην Τουρκία. Ο Εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ Morgan Ortagus καταδίκασε «το καθεστώς Άσαντ, τη Ρωσία και το Ιράν για την επίθεση στο λαό του Ιντλίμπ», δηλώνοντας ότι «είμαστε στο πλευρό της συμμάχου μας Τουρκίας». Μετά τη δήλωση του Εκπροσώπου του αμερικανικού ΥΠΕΞ, ακολούθησε το μήνυμα του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τις ενέργειες της Τουρκίας στο Ιντλίμπ που έχουν στόχο την αυτοάμυνα». Η αποστολή που έδωσε το Πεντάγωνο στον Βόλτερς Δεν ξέρουμε τι συζητήθηκε στις συναντήσεις του Βόλτερς με τον Ακάρ και τον Γκιουλέρ, ξέρουμε όμως ότι πριν από τρεις μήνες έκανε πολύ σημαντικές δηλώσεις για την Τουρκία. Ο Βόλτερς, περιγράφοντας τα προβλήματα στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις, τα χαρακτήρισε ως “δευτερεύουσας σημασίας διαφωνίες”, λέγοντας μάλιστα ότι ακόμα και όταν βρέχει, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε την πορεία μας: «Εμείς είμαστε μια οικογένεια. Σε μια οικογένεια, υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των αδελφών και των γονιών». Εξηγώντας μάλιστα ότι ο ίδιος συμπεριφέρεται τους Τούρκους αξιωματικούς «ως εν όπλοις συναδέλφους και ως συγγενείς», μας περιέγραψε την αποστολή του: «Η αποστολή που μου ανατέθηκε εκ μέρους του Υπουργού Άμυνας (Mark Esper) και του Προέδρου (Donald Trump) είναι να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για να διατηρήσω αυτήν την ισχυρή σχέση, τόσο ως Διοικητής του ΝΑΤΟ όσο και ως Διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη». Ο Βόλτερς μας έδινε και ορισμένα στοιχεία για το πώς θα έφερνε σε πέρας την αποστολή που του ανατέθηκε: Για παράδειγμα, το Κοινό Κέντρο Επιχειρήσεων που δημιουργήθηκε στο Ακτσάκαλε από τις ΗΠΑ και την Τουρκία, στα σύνορα με τη Συρία, θα λειτουργούσε αποτελεσματικά. Ο ρόλος της SADAT στο Ιντλίμπ Ας τελειώσουμε υπενθυμίζοντας δύο θέματα: Πρώτον, το Ίδρυμα Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτικών Ερευνών SETA, πριν τις 3 Φεβρουαρίου κάλεσε τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση να παρέμβουν στο θέμα του Ιντλίμπ. Δεύτερον, σε έκθεση 276 σελίδων που συνέταξε η RAND για το Πεντάγωνο, κήρυξε τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ ως «βασικό συνομιλητή-κλειδί» στις τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Και ας προσθέσουμε και τούτο: Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) ήταν αντίθετες στη δημιουργία παρατηρητηρίων από πλευράς της Τουρκίας στην επαρχία Ιντλίμπ. Οι διοικητές των ΤΕΔ έλεγαν ότι το ρόλο των παρατηρητηρίων θα μπορούσαν να τον παίξουν τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (ΜΕΑ-UAV). Ωστόσο, ο πρώην επικεφαλής σύμβουλος του στρατιωτικού συμβουλίου του παλατιού (Ερντογάν, σ.τ.μ.) και ιδιοκτήτης της SADAT, απόστρατος συνταγματάρχης, Αντνάν Τανρίβερντι, επέμενε στη δημιουργία των παρατηρητηρίων και ήταν αυτός που έπεισε τον Ερντογάν. Και ας σημειώσουμε κι αυτό: Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν κατέστη δυνατόν να επιβεβαιώσω, ο Βόλτερς πρότεινε στους Ακάρ και Γκιουλέρ ένα νέο σχέδιο συνεργασίας για το βόρειο τμήμα της Συρίας! Ας βάλουμε και την τελευταία τελεία: Η Τουρκία αποτελεί στρατηγικό στόχο των Ηνωμένων Πολιτειών. Εκείνοι που πιάστηκαν στο αγκίστρι των ΗΠΑ, διαπράττουν μεγάλο λάθος, καθιστώντας και πάλι την Τουρκία μέρος των σχεδίων της Αμερικής. *SADAT: Παραστρατιωτική οργάνωση, που λειτουργεί ως παράρτημα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και προωθεί την παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είναι η οργάνωση που έχει αναλάβει τη μεταφορά των τζιχαντιστών από τα μέτωπα της Συρίας στη Λιβύη. <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποκαλύψεις για το τι συμβαίνει στο μέτωπο Ρωσίας -Τουρκίας – ΗΠΑ

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης Ένα από τα πιο σοβαρά θέματα που είναι σε εξέλιξη από το καλοκαίρι του 2016, που έγινε η απόπειρα πραξικοπήμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Gatestone: Το τολμηρό σχέδιο του Erdogan για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Λιβύη

Ellada simera 0 κόσμος, Τουρκία 16:29

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOl7Nud1283EfryXROJAOI4Bl5EEjVxDdQCGE7P3Ny57dJz0BDiGOooB7f0tCa2IvgxVd2w51RL4zEVnIv6yQ6gqIaaGSOcQbw6EO6KrS58ntBudeGJpoQWWUAKSNfaFg4kKUsC2wQmxA/s1600/Gatestone.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="688" data-original-width="900" height="488" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOl7Nud1283EfryXROJAOI4Bl5EEjVxDdQCGE7P3Ny57dJz0BDiGOooB7f0tCa2IvgxVd2w51RL4zEVnIv6yQ6gqIaaGSOcQbw6EO6KrS58ntBudeGJpoQWWUAKSNfaFg4kKUsC2wQmxA/s640/Gatestone.jpg" width="640" /></a></div>
 Η ανησυχία τώρα είναι ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Erdogan θα χρησιμοποιήσει την αποτυχία των διεθνών διαμεσολαβητών να τερματίσουν τις μάχες για να εντείνει την υποστήριξή του προς την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης <div>
 Η απόφαση του Τούρκου Προέδρου Erdogan να παρέμβει στρατιωτικά στη σύγκρουση στη Λιβύη όχι μόνο αυξάνει την προοπτική ότι η σύγκρουση θα εισέλθει σε μια νέα και πιο επικίνδυνη φάση, αλλά υπόσχεται, επίσης, να δώσει σημαντική ώθηση στις ισλαμικές πολιτοφυλακές που αγωνίζονται να πάρουν τον έλεγχο της χώρας και να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση τύπου Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τρίπολη, αναφέρει σε ανάλυσή του το Gatestone Institute. Η δικαιολογία του Erdogan για την αποστολή Τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη, η οποία υποστηρίζεται από το τουρκικό κοινοβούλιο, είναι ότι παρέχει στήριξη στον πρωθυπουργό Φαγέζ αλ Σαράζ, επικεφαλής της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη.</div>
<div>
 Η Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας βρίσκεται υπό τεράστια πίεση λόγω της επίθεσης που πραγματοποιεί ο Στρατηγός Χαλίφα Χάφταρ, ο ηγέτης των ανταρτών της Λιβύης, ο οποίος, με τη στήριξη της Ρωσίας, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, έχει κατακτήσει μεγάλα τμήματα της χώρας και προσπαθεί τώρα καταλάβει τον έλεγχο της πρωτεύουσας της Λιβύης. Η ισχύς της θέσης του Στρατηγού Χάφταρ αποδείχτηκε παραστατικά νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, όταν δυνάμεις του Χάφταρ κατέλαβαν τον έλεγχο ζωτικών μονάδων παραγωγής πετρελαίου της Λιβύης στα περίχωρα της Τρίπολης, κίνηση που μείωσε την παραγωγή σχεδόν στο μηδέν. Αυτή η κίνηση ώθησε τον κ. Σαράζ να προειδοποιήσει ότι η Λιβύη θα αντιμετωπίσει τρομερές συνέπειες εάν δεν αρθεί ο αποκλεισμός.</div>
<div>
 Μετά τη Σύνοδο Κορυφής του Βερολίνου που συγκλήθηκε από τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ με σκοπό την κατάπαυση του πυρός, ο κ. Σαράζ δήλωσε: «Η κατάσταση θα είναι καταστροφική εάν παραμείνει έτσι».</div>
<div>
 Η σύνοδος κορυφής έληξε χωρίς καμία από τις αντιμαχόμενες πλευρές να συμφωνήσει για κατάπαυση του πυρός, και υποστηρίζοντας μόνο χλιαρά τις διεθνείς εκκλήσεις για εμπάργκο όπλων προκειμένου να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση των εχθροπραξιών.</div>
<div>
 Πολλές από αυτές τις ομάδες έχουν δεσμούς με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, το ισλαμικό κόμμα που για λίγο ―και με καταστροφικό τρόπο― ανέλαβε την εξουσία στη γειτονική Αίγυπτο. Μεταξύ των ισλαμικών ομάδων που υποστηρίζουν την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας είναι το κόμμα al-Watan με επικεφαλής τον Abedelhakim Belhaj, τον πρώην επικεφαλής του αυτοαποκαλούμενου Στρατιωτικού Συμβουλίου της Τρίπολης.</div>
<div>
  Ο Belhaj ήταν ο εμίρης της πλέον αδρανούς Λιβυκής Μαχόμενης Ισλαμικής Ομάδας (Libyan Islamic Fighting Group - LIFG), μιας ισλαμικής οργάνωσης που στο παρελθόν αγωνίστηκε για την ανατροπή του πρώην δικτάτορα της Λιβύης συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι. Η LIFG έχει συνδεθεί με την τρομοκρατική επίθεση στο Μάντσεστερ Αρένα τον Μάιο του 2017 όπου σκοτώθηκαν 23 άτομα κατά τη διάρκεια συναυλίας της Αμερικανίδας τραγουδίστριας Ariana Grande. Το όνομα του Belhaj έχει επίσης αναφερθεί στον κατάλογο των ισλαμιστών τρομοκρατών που συντάχτηκε από τη Σαουδική Αραβία στην αρχή της διπλωματικής διαμάχης του Ριάντ με το Κατάρ το 2017.</div>
<div>
 Η ανησυχία τώρα είναι ότι ο κ. Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει την αποτυχία των διεθνών διαμεσολαβητών να τερματίσουν τις μάχες για να εντείνει την υποστήριξή του προς την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA), ενισχύοντας έτσι τη θέση των πολυάριθμων ισλαμικών πολιτοφυλακών που στηρίζουν το σώμα που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη.</div>
<div>
 Ο Erdogan ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας όταν κατέλαβε την εξουσία στο Κάιρο, και υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, ότι ο Τούρκος ηγέτης έχει πλέον βλέψεις για την εγκαθίδρυση παρόμοιου καθεστώτος στη Λιβύη. Μπορεί, βέβαια, να μην προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι σημαντικότεροι υποστηρικτές της GNA στην περιοχή είναι η Τουρκία και μια χώρα του Κόλπου, το Κατάρ, οι οποίες τυχαίνει επίσης να είναι αφοσιωμένοι υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Η μόνη άλλη χώρα που υποστηρίζει ανοιχτά την GNA είναι η Ιταλία, αλλά μόνο επειδή τα σημαντικά πετρελαϊκά της συμφέροντα στη Λιβύη βρίσκονται στην περιοχή που ελέγχεται από την GNA. </div>
<div>
 Η Γαλλία, αντιθέτως, στηρίζει τον Στρατηγό Χάφταρ για να αποτρέψει ισλαμικές ομάδες με έδρα την Τρίπολη να οργανώσουν τρομοκρατικές επιθέσεις στη γαλλική ηπειρωτική χώρα. Συνεπώς, η εμβάθυνση της συμμετοχής της Τουρκίας στη λιβυκή σύγκρουση είναι μια εξέλιξη που πρέπει να εξεταστεί με βαθιά ανησυχία. Ελλείψει σοβαρής διεθνούς πρωτοβουλίας για την παύση των συγκρούσεων, το πιο πιθανό αποτέλεσμα της παρέμβασης της Τουρκίας θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ενός άλλου εξτρεμιστικού ισλαμικού καθεστώτος στις ακτές της Μεσογείου. <a href="https://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

</div>

Gatestone: Το τολμηρό σχέδιο του Erdogan για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Λιβύη

Η ανησυχία τώρα είναι ότι ο Πρόεδρος της Τουρκίας Erdogan θα χρησιμοποιήσει την αποτυχία των διεθνών διαμεσολαβητών να τερματίσουν τις μά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν ανακαλύπτει τώρα πόσο προβληματική είναι η φιλία με τον Ερντογάν

Ellada simera 0 κόσμος, Τουρκία 16:18

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihlI35LnywPrB-ZfOdVlVFcZZ7Kn2qUu_RvUyFL01rQGKSkP2aLglCPARUQPNB-w1nL-Vv35bC0OehtZ9NEOV0TJ_ql2lWoCCtewghu10F6Q41jeX9xFWjoWLbHeKtNYN9syIJRUSBJhE/s1600/erdo-diktator.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="990" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihlI35LnywPrB-ZfOdVlVFcZZ7Kn2qUu_RvUyFL01rQGKSkP2aLglCPARUQPNB-w1nL-Vv35bC0OehtZ9NEOV0TJ_ql2lWoCCtewghu10F6Q41jeX9xFWjoWLbHeKtNYN9syIJRUSBJhE/s640/erdo-diktator.jpg" width="640" /></a></div>
 Το Κρεμλίνο επί χρόνια χαμογελούσε όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας έθετε σε δοκιμασία τους δεσμούς της χώρας του με τις ΗΠΑ - Τώρα η Μόσχα υφίσταται τα ίδια προβλήματα Οι Ρώσοι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου δικαίως θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι ακούνε κάποιους υπόγειους καγχασμούς από την πλευρά της Ουάσινγκτον. Επειδή οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ πρέπει να αισθάνονται κάποια χαιρεκακία, καθώς παρακολουθούν τους ομολόγους τους στη Μόσχα, ταλαιπωρούνται με κάτι, το οποίο μοιάζει πολύ γνωστό στο αμερικανικό Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Πώς λύνεις ένα πρόβλημα που ακούει στο όνομα Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν; Οι πιο «φιλοσοφημένοι» αξιωματούχοι της Ρωσίας πρέπει να δεχτούν ότι η αλλαγή των συνθηκών είναι καλό φαινόμενο: εδώ και αρκετά χρόνια ήταν αυτοί που παρατηρούσαν με χαμόγελα τις εξελίξεις καθώς ο πρόεδρος της Τουρκίας έθετε σε δοκιμασία τους δεσμούς της χώρας του με τις ΗΠΑ, αναπτύσσοντας αντιφατική ρητορική και προκλητική συμπεριφορά προς τους συμμάχους των ΗΠΑ, από τους Κούρδους στη Συρία και το Ισραήλ, έως την Ελλάδα, την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι Ρώσοι αισθάνθηκαν κάτι περισσότερο από ικανοποίηση από τις αποστάσεις του Ερντογάν από τις ΗΠΑ. Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν που εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να αποδυναμώσει τον Οργανισμό Βορειοατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) και να εξασφαλίσει επικερδείς επιχειρηματικές συμφωνίες με την Τουρκία, όπως την πώληση στρατιωτικού εξοπλισμού ή τις κοινές προσπάθειες στο πλαίσιο των αγωγών φυσικού αερίου. Για να διατηρήσει το καθεστώς του ως νέου καλύτερου φίλου του Ερντογάν, ο Πούτιν επιδοκίμασε τις περιφερειακές και διεθνείς φιλοδοξίες του Τούρκου ηγέτη. Ακολουθώντας το παράδειγμα των δύο Αμερικανών προέδρων, Μπαράκ Ομπάμα και Ντόναλντ Τραμπ, ο Πούτιν έκανε ότι δεν άκουσε την πολεμική ρητορεία του Ερντογάν κατά των συμμάχων της Ρωσίας, όπως του δικτάτορα της Συρίας Μπασάρ αλ Ασάντ και του Λίβυου ισχυρού άνδρα Χαλίφα Χάφταρ. Ο Ρώσος ηγέτης χαμογελά, ακόμα και όταν οι ενέργειες του Ερντογάν ακυρώνουν, ή τουλάχιστον περιπλέκουν, τις δικές του φιλοδοξίες. Η τουρκική στρατιωτική εισβολή στη βορειοδυτική Συρία έσβησε και την τελευταία ελπίδα στη Μόσχα ότι ο Άσαντ θα είναι κάποια στιγμή σε θέση να επανακτήσει τον έλεγχο της χώρας. Τώρα τα τουρκικά στρατεύματα και οι μισθοφόροι βρίσκονται και κόβουν το δρόμο του Χαλίφα Χάφταρ προς την Τρίπολη, την πρωτεύουσα της Λιβύης. Και όπως ο Ερντογάν σηκώνει το ανάστημά του στην Ουάσινγκτον, αγκαλιάζοντας όσους φωνάζουν «Θάνατος στην Αμερική» – είτε αυτό είναι το καθεστώς στην Τεχεράνη είτε η ηγεσία της Χαμάς και των Αδελφών Μουσουλμάνων – ο ηγέτης της Τουρκίας τώρα κλείνει κοροϊδευτικά το μάτι στη Μόσχα με το εκπληκτικό «Δόξα στην Ουκρανία!» που είπε στην πρόσφατη επίσκεψή του στο Κίεβο. Το «Slava Ukraine» έχει γίνει σύνθημα αντίστασης στη ρωσική ηγεμονία από την εποχή της προσάρτησης της Κριμαίας από τον Πούτιν, το 2014. Η Μόσχα και τα φερέφωνά της ισχυρίζονται ότι αυτό είναι ένα ναζιστικό σύνθημα. Οι Ρώσοι ανακαλύπτουν, όπως παλαιότερα οι Αμερικανοί, αλλά και οι Ευρωπαίοι, ότι με τον Ερντογάν, τα πράγματα πάνε πάντα στο απροχώρητο, συνοδευόμενα από απειλές από την Άγκυρα, περί τερματισμού των αντίστοιχων συμμαχιών. <a href="https://www.newmoney.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Πούτιν ανακαλύπτει τώρα πόσο προβληματική είναι η φιλία με τον Ερντογάν

Το Κρεμλίνο επί χρόνια χαμογελούσε όταν ο πρόεδρος της Τουρκίας έθετε σε δοκιμασία τους δεσμούς της χώρας του με τις ΗΠΑ - Τώρα η Μόσχα υφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσικά ΜΜΕ: Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν κοινή επιχείρηση με την Τουρκία κατά του Συριακού Στρατού''

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος, Τουρκία 16:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr1MX4xfqn8K6RKLBLdpylMuermXEl0BY97WChFIGfaju26LkrXMgbFtcuCH4IRCnsql6Q42BpyIJPYyYf7kzXQ6qZMv_jJ76UZDIE6QYrJP2MzSZDRlq94dw4n8KRO7vcIyV0-XtAxQw/s1600/turkey_usa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr1MX4xfqn8K6RKLBLdpylMuermXEl0BY97WChFIGfaju26LkrXMgbFtcuCH4IRCnsql6Q42BpyIJPYyYf7kzXQ6qZMv_jJ76UZDIE6QYrJP2MzSZDRlq94dw4n8KRO7vcIyV0-XtAxQw/s640/turkey_usa.jpg" width="640" /></a></div>
 Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν επίσημα την πρόθεσή τους να αποτρέψουν πάση θυσία τον συριακό στρατό από το να καταλάβει την πόλη Ιντλίμπ, για αυτό και πιθανότατα ετοιμάζουν σύμφωνα με ρωσικά ΜΜΕ, εναέρια επίθεση μαζί με την τουρκική πολεμική αεροπορία κατά των δυνάμεων του Άσαντ έξω από την Ιντλίμπ τα οποία καθοδηγεί Ρώσος ανώτατος αξιωματικός. "Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε σχετική ανακοίνωση με την οποία προειδοποίησε για τις προθέσεις του για βομβαρδισμό των θέσεων του συριακού στρατού στο Idlib, μαζί με τους «συναδέλφους» Τούρκους, οι οποίοι έχουν κάνει αγώνα για να σώσουν την πόλη και την περιοχή από το συριακό στρατό”, <a href="http://avia.pro/news/gosdep-ssha-zayavil-o-namereniyah-bombit-siriyskuyu-armiyu-v-idlibe-vmeste-s-turciey">αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα.</a> Επί του παρόντος, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποσυρθεί από το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτικών τους βάσεων στο βορειοανατολικό τμήμα της Συρίας, ωστόσο, δεδομένης της συγκέντρωσης στρατιωτικών τους αεροσκαφών σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, οι ειδικοί πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να ξεκινήσουν εναέριες επιθέσεις, ωστόσο, υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος της ρωσικής και της συριακής αεράμυνας (S-300-S-400). Ρωσικά και συριακά αεροσκάφη πετούν σε συχνή καθημερινή βάση στο βόρειο, ανατολικό, δυτικό και κεντρικό τμήμα της Συρίας και κατά συνέπεια, οποιαδήποτε προσπάθεια επίθεσης κατά του Idlib απο ΗΠΑ-Τουρκία, θα είναι άκρως επικίνδυνη. Επίσης έχουμε και την απειλή ενός μεγάλου χτυπήματος στη Συρία και από την Τουρκία, δεδομένου ότι η χώρα αυτή σήμερα, υποστηρίζει ενεργά τους Τζιχαντιστές στο Idlib, ενώ χάνει συνεχώς έδαφος και σε μικρό χρονικό διάστημα θα χάσει ολόκληρο το στήριγμα της στην περιοχή αυτή. Αξίζει να σημειωθεί. ότι σήμερα ότι στις ακτές της Συρία, βρίσκεται το γαλλικό αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle, ενώ υπενθυμίζουμε ότι το 2018, Γαλλία, Βρετανία και Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ξεκινήσει εναέριες επιθέσεις κατά συριακών στόχων. Νωρίτερα, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι οι συμφωνίες σχετικά με το Idlib και την περιοχή ανατολικά του Ευφράτη δεν λειτουργούσαν. Η Τουρκία όπως ανακοινώθηκε πριν λίγο, μετακίνησε ισχυρές μονάδες των ειδικών δυνάμεων στις θέσεις παρατήρησης στη ζώνη του Idlib, σύμφωνα με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu. Μια συνοδεία 150 φορτηγών με τουρκικές ειδικές δυνάμεις, στρατιωτικό εξοπλισμό και πυρομαχικά, έφτασε στα συριακά σύνορα από την τουρκική επαρχία Hatay, και εισήλθε βαθιά στο συριακό έδαφος. Υπενθυμίζουμε επίσης ότι πρόσφατα πέντε Τούρκοι στρατιώτες και τρεις πολίτες σκοτώθηκαν στα περίχωρα της πόλης του Ιντλίμπ, μετά από αεροπορικές επιδρομές του συριακού στρατού, σύμφωνα με την Άγκυρα. Σύμφωνα με τον Τούρκο πρόεδρο, η επίθεση εναντίον των Τούρκων στρατιωτών, "οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή για την πρόληψη των συγκρούσεων στο Idlib", έθεσαν σε κίνδυνο την κοινή προσπάθεια διατήρησης της ειρήνης στη Συρία. Οι Τούρκοι βέβαια δεν λένε τίποτα για την εθνοκάθαρση, τις αρπαγές του πλούτου της Συρίας, τις διώξεις, τα βασανιστήρια σε Σύρους πολίτες, απλά και μόνο επαναλαμβάνουν το δικό τους φανταστικό “αφήγημα”, ξεχνώντας επιδεικτικά ότι έρχεται η ώρα, που ο Άσαντ και ο συριακός στρατός, θα τους πετάξουν έξω από το έδαφος της Συρίας, το οποίο φυσικά δεν τους ανήκει. Η Τουρκία, μαζί με τη Ρωσία και το Ιράν, είναι εγγυήτριες δυνάμεις, για την κατάπαυση του πυρός στη Συρία. Το 2017, οι πλευρές συμφώνησαν να δημιουργήσουν ζώνες κατάπαυσης του πυρός, για να μειώσουν τις εχθροπραξίες στην χώρα, αλλά πρακτικά τίποτα δεν λειτούργησε <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρωσικά ΜΜΕ: Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν κοινή επιχείρηση με την Τουρκία κατά του Συριακού Στρατού''

Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν επίσημα την πρόθεσή τους να αποτρέψουν πάση θυσία τον συριακό στρατό από το να καταλάβει την πόλη Ιντλίμπ, για αυτό κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Patriot και η δική μας κίνηση στη σκακιέρα

Ellada simera 0 Αμυνα, Εξωτερική Πολιτική 15:44

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbxqdsc9FOof52HVU_Phh9eqLfW-T2V_kj4v4ZAc-hbKRQyqZF4vHGxv6X4SaBeE_B9Yt4wEPh9mZ2QvB7iAMo0PHeMZcRs5ZzPqWMHh7HzVtY3PwEqVbt4_gpP4rVmDvOEQPPBdkeN0/s1600/patriot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="383" data-original-width="586" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpbxqdsc9FOof52HVU_Phh9eqLfW-T2V_kj4v4ZAc-hbKRQyqZF4vHGxv6X4SaBeE_B9Yt4wEPh9mZ2QvB7iAMo0PHeMZcRs5ZzPqWMHh7HzVtY3PwEqVbt4_gpP4rVmDvOEQPPBdkeN0/s640/patriot.png" width="640" /></a></div>
 Του Βασίλη Κοψαχείλη* Το 2014, στο ξεκίνημα της προσπάθειας όσμωσης συμφερόντων μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, μόνο οι αφελείς πίστευαν ότι η Τουρκία θα έμενε με τα χέρια σταυρωμένα. Είχαμε επισημάνει ότι θα έκανε και εκείνη τις δικές της κινήσεις στη σκακιέρα. Όπως λοιπόν το Εβραϊκό Ισραήλ έκανε ανοίγματα σε Ορθοδόξους (Ελλάδα, Κύπρος) και Σουνίτες (Αίγυπτος, λίγο αργότερα με την Ουαχαμπιστική Σαουδική Αραβία), έτσι και η Σουνιτική Τουρκία άρχισε να οικοδομεί το δικό της πλέγμα συμμαχιών με το Σιιτικό Ιράν, το Ουαχαμπιστικό Κατάρ, τους Σουνίτες Αδελφούς Μουσουλμάνους και τα Κουτμπικά (Sajjid Qutb) κινήματα και κυβερνήσεις από τη Σομαλία ως τη Σενεγάλη. Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, το τουρκικό δίκτυο ολοκληρώθηκε με μια συμμαχία μεταβλητής γεωμετρίας με την Ορθόδοξη Ρωσία. Κοιτώντας κάποιος τον χάρτη και παρατηρώντας τις οσμώσεις συμφερόντων ή ακόμη και τις συμμαχίες που διαμορφώνονται σε συνδυασμό με τις διαθέσιμες πληροφορίες, θα παρατηρήσει ότι η λογική πίσω από αυτές τις κινήσεις είναι η οικοδόμηση ομόκεντρων εσωτερικών και εξωτερικών δακτυλίων γύρω από τους αντιπάλους. Οι εσωτερικοί δακτύλιοι αποσκοπούν στην παρενόχληση του αντιπάλου, ενώ οι εξωτερικοί στον έλεγχο και τον περιορισμό του. Για παράδειγμα, όταν με προτροπή του Ισραήλ ξεκίνησε η οικοδόμηση των Τριμερών και άρχισαν να γίνονται και οι πρώτες προσεγγίσεις με την Σαουδική Αραβία (εξωτερικός δακτύλιος απέναντι στην Τουρκία), παράλληλα το Ισραήλ ενίσχυσε με διαφόρους τρόπους τους Κούρδους στη βόρεια Συρία (εσωτερικός δακτύλιος). Ομοίως, την ώρα που η Τουρκία άρχισε να χτίζει το δικό της πλέγμα συμμαχιών με βάσεις από τη Σομαλία ως το Κατάρ (εξωτερικός δακτύλιος απέναντι στην Αίγυπτο και το Ισραήλ), παράλληλα ενίσχυσε σημαντικά τους δεσμούς με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, τον εφιάλτη δηλαδή του Καϊρου και της Ιερουσαλήμ (εσωτερικός δακτύλιος). Σε προηγούμενα άρθρα δε, έχω επισημάνει ότι τόσο η προμήθεια του ελικοπτεροφόρου Anatolu (μελλοντικά μίνι αεροπλανοφόρου) όσο και των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία, δεν αφορούν τόσο την Ανατολική Μεσόγειο, όσο αφορούν τις τουρκικές επιδιώξεις από την Ερυθρά Θάλασσα ως τον Ινδικό Ωκεανό! Λόγω των σύνθετων καταστάσεων που βιώνουμε στη χώρα μας από το 2008 ως σήμερα, η Ελλάδα δεν μπορούσε να έχει ουσιαστική συνεισφορά στο δικό της πλέγμα «συμμαχιών». Οι δύο παράγοντες που φαίνεται να αλλάζουν τη στάση της Αθήνας είναι ο κίνδυνος να μας εγκαταλείψουν οι «σύμμαχοί» μας αφού δεν έχουμε ουσιαστική συνεισφορά, και η κλιμακούμενη τουρκική απειλή στον άμεσο χώρο ευθύνης μας, ειδικά μετά την απροκάλυπτα εχθρική κίνηση της Άγκυρας να υπογράψει MoU για τη χάραξη θαλασσίων ζωνών με την κυβέρνηση της Λιβύης. Η ευκαιρία για εμάς παρουσιάζεται με την αξιοποίηση του «στρατιωτικού μας κεφαλαίου» και το κενό ασφαλείας που παρουσιάζει η αντιαεροπορική ομπρέλα της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι, λοιπόν, πιθανότατα υπό το πρίσμα των παραπάνω, αποφασίστηκε η αποστολή μιας ελληνικής πυροβολαρχίας αντιαεροπορικών πυραύλων Patriot στην Σαουδική Αραβία για την προστασία των πετρελαϊκών της εγκαταστάσεων, με κέρδος για εμάς την ενεργότερη συμμετοχή μας με ένα αποδεκτό ρίσκο στις «συμμαχίες» μας, με την εκπαίδευση του προσωπικού μας σε πολεμικές συνθήκες, με την παράλληλη προστασία των δικών μας πετρελαϊκών συμφερόντων στην περιοχή, και ουσιαστικά με τον έλεγχο και τη συλλογή πληροφοριών για τις κινήσεις των αντιπάλων στην περιοχή! Ήρθε η σειρά της Ελλάδας να κάνει τη δική της κίνηση στη σκακιέρα; Ίσως, ναι! Όμως να προσέχουμε, γιατί θα ακολουθήσει και η νέα κίνηση της Τουρκίας… * Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Patriot και η δική μας κίνηση στη σκακιέρα

Του Βασίλη Κοψαχείλη* Το 2014, στο ξεκίνημα της προσπάθειας όσμωσης συμφερόντων μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου, μόνο οι αφελε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΙΜΙΑ! Ντοκουμέντα που σαρώνουν την Άγκυρα και λύνουν τα χέρια του ΥΠΕΞ!

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 14:50

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF3t3ykQcLYq4pvZv6O9LHXyU0DOr2M0V59Om1q8R7WDkTtlNgX__z34R-s9IWzpbVYNxwgyUYbNFZzCJTHVtRnh3dEhrPJiOakcxunpdhCwAd1G0c_VXu6wUMwSxWXR1ewcNAF5zo7dQ/s1600/IMIA+1932+Documents+1000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="640" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF3t3ykQcLYq4pvZv6O9LHXyU0DOr2M0V59Om1q8R7WDkTtlNgX__z34R-s9IWzpbVYNxwgyUYbNFZzCJTHVtRnh3dEhrPJiOakcxunpdhCwAd1G0c_VXu6wUMwSxWXR1ewcNAF5zo7dQ/s640/IMIA+1932+Documents+1000.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Κωστή Αλεξίου 
 
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΙΤΑΛΩΝ 
 
Από το 1932 η Τουρκία, με επίσημη υπογραφή της, έχει αναγνωρίσει ρητά και απολύτως δεσμευτικά την ελληνικότητα των Ιμίων (Kardak στα τουρκικά) και είναι άξιον απορίας γιατί τόσα χρόνια η Ελλάδα δεν έχει προσφύγει στον ΟΗΕ κατά της Άγκυρας, για κατάφωρη παραβίαση υπογεγραμμένων Συνθηκών και Συνόρων! 
 
Και αναφερόμαστε στην Ιταλο-Τουρκική Συνθήκη του 1932, που υπεγράφη στην Άγκυρα, το πρώτο της μέρος στις 4-1-1932 (Καστελόριζο) και το δεύτερο (συμπληρωματικό του πρώτου) στις 28-12-1932 (άλλα νησιά) και καθόρισε από κοινού τα θαλάσσια σύνορα των Μικρασιατικών ακτών της Τουρκίας με τα Δωδεκάνησα, που τότε βρισκόταν υπό Ιταλική Κατοχή! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiDQH3l8cKXCKTnYwfE0l02TZHOXtyBQGmx_XYQ_sUiB0RwQ1BIFue1suEE4pY3Bx52Np_sfTffRzDLK8kSkpR2OfyA9cH5Kl9s1kqMMhlr-WydM9udVutDXkzbNsYc34MAZjR-fbPQBs/s1600/1932+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1+%2528%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BA%2529+%25CE%2599+%25CE%25A4.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiDQH3l8cKXCKTnYwfE0l02TZHOXtyBQGmx_XYQ_sUiB0RwQ1BIFue1suEE4pY3Bx52Np_sfTffRzDLK8kSkpR2OfyA9cH5Kl9s1kqMMhlr-WydM9udVutDXkzbNsYc34MAZjR-fbPQBs/s640/1932+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1+%2528%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BA%2529+%25CE%2599+%25CE%25A4.jpg" /></a> 
 
Ειδικότερα, στο δεύτερο μέρος της Συνθήκης εκείνης και στο οριοθετικό σημείο 30, ορίζεται ότι η συνοριακή γραμμή θα είναι στη μέση της απόστασης ανάμεσα στα Καρντάκ - Kardak και την νήσο Κάτω - Kato Μικρασίας (Ανατολία) 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsU5p5bia6hq5LWySR6BkPnoUoizQ8vf8o3aNIgxaDpABVGHW8a4DCBIM31cMXfnCiR3P__n5GzKyQC4nCc3mqxRmWY1UmEGk26Kg3hI77VD74hLGEMvUz9A2Kia2HtUlC0a2PdYjhvqQ/s1600/1932+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1+%2528%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BA%2529+%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BF.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsU5p5bia6hq5LWySR6BkPnoUoizQ8vf8o3aNIgxaDpABVGHW8a4DCBIM31cMXfnCiR3P__n5GzKyQC4nCc3mqxRmWY1UmEGk26Kg3hI77VD74hLGEMvUz9A2Kia2HtUlC0a2PdYjhvqQ/s640/1932+%25CE%258A%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1+%2528%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25BD%25CE%25AC%25CE%25BA%2529+%25CE%25BA%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BD%25CE%25BF.jpg" /></a> 
 
Στην Συνθήκη σημειώνεται πως όλες οι ονομασίες των σημείων και η ορθογραφία τους λήφθηκαν από τους αγγλικούς χάρτες νούμερο 236, 872 και 1546! 
 
Και επομένως, το ερώτημα που απομένει να απαντηθεί - τεκμηριωθεί πλέον, είναι το ποια είναι τα "Καρντάκ - Kardak" και ποια η νήσος "Κάτω - Kato" της Μικρασίας, που αναφέρονται στο οριοθετικό σημείο 30, ώστε να διαφανεί ποιο νησί ανήκει σε ποιον. 
 
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΗΠΑ, 1945 
 
Η απάντηση που αποκαλύπτουμε, είναι πέραν πάσης αμφισβητήσεως και αποτελεί αληθινό νομικό "χαστούκι" στην Τουρκία, αφού αποδεικνύει την ταυτότητα των παραπάνω ζωτικών για την αλήθεια οριοθετικών σημείων της Συνθήκης του 1932, καθώς προέρχεται από το "Sailing Directions for the Mediterranean: Vol. V: Aegean Sea, United States - Hydrographic Office - 1945", δηλαδή από το επίσημο βιβλίο Οδηγιών Ναυσιπλοΐας στο Αιγαίο, της Υδρογραφικής Υπηρεσίας Ναυτικού, των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, που εκδόθηκε το 1945! Δεκατρία χρόνια μετά την υπογραφή της Ιταλο - Τουρκικής Συνθήκης Συνόρων του 1932! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV4J5GU9iEGMxiBgCVYNCnOZ2rG2z4NTuK5oSwQkejf86uB3oHej96taQzGzjKq_869Go3m9Ijhu2sgCLBfvMBgiLLGFNpRyZh8FS-XMd_UgQOGBJG0KjPf-zMtpnPtLwmnVlNE_I7LSk/s1600/399+400+Amerikanikos+Odigos.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV4J5GU9iEGMxiBgCVYNCnOZ2rG2z4NTuK5oSwQkejf86uB3oHej96taQzGzjKq_869Go3m9Ijhu2sgCLBfvMBgiLLGFNpRyZh8FS-XMd_UgQOGBJG0KjPf-zMtpnPtLwmnVlNE_I7LSk/s640/399+400+Amerikanikos+Odigos.jpg" /></a> 
 
1. ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 30/"KARDAK": Στον Αμερικανικό Οδηγό Ναυσιπλοΐας 1945, αναφέρεται λοιπόν σχετικά στην σελίδα 399: 
 
"Kardak (Heipethes) Rocks, a group of two rocks above water lying 2 1/4 miles westward of Cavus Adası, are separated from each other by a passage with a width of 300 yards and a depth of 19 fathoms. Shallow water extends 200 yards southeastward from both rocks". 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Hv0attbJedweo3tRD5i9e2oKJbkzf7PnxR-C3nvU9eJTyaWdzm26InS8kDRRUk2IbWY58VknpM5lymy7QGLYFfIXCzng9THRysJf1kyrPksfQ8lIjpczxNea6wX-izErnLs09OmETYU/s1600/399+Kardak.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8Hv0attbJedweo3tRD5i9e2oKJbkzf7PnxR-C3nvU9eJTyaWdzm26InS8kDRRUk2IbWY58VknpM5lymy7QGLYFfIXCzng9THRysJf1kyrPksfQ8lIjpczxNea6wX-izErnLs09OmETYU/s640/399+Kardak.jpg" /></a> 
 
Δηλαδή, "Kardak" (Καρντάκ) είναι δύο βράχοι (βραχονησίδες) σε απόσταση 2 και 1/4 μίλια (=4.160 μέτρα) δυτικά του "Cavus Adasi" (το νησάκι Cavus). 
 
Επαλήθευση 1: όπως φαίνεται στον δορυφορικό χάρτη ακριβείας η μικρή - ανατολική Ίμια (τ. Καρντάκ) απέχει ακριβώς 4,16 χιλιόμετρα (4.160 μ.) από το Cavus και άρα πρόκειται όντως για τις δύο βραχονησίδες Ίμια ή Λιμνιά! Ο Οδηγός αναφέρει σε παρένθεση και την ονομασία "Heipethes". 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIs4N7Sw9gsKf1YQJXGavCJIybhzYu4JDPZlXbH-iKzgviTRy7J2CXwnbmCj-NNaRuPfkPZM9CsydMuhHExK4xOBBBTh_FhJcCgeriZQTzEkoEqlImYCqKopBTatK31RPucQeufcd3ARI/s1600/IMIA+-+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIs4N7Sw9gsKf1YQJXGavCJIybhzYu4JDPZlXbH-iKzgviTRy7J2CXwnbmCj-NNaRuPfkPZM9CsydMuhHExK4xOBBBTh_FhJcCgeriZQTzEkoEqlImYCqKopBTatK31RPucQeufcd3ARI/s640/IMIA+-+%25CE%25A4%25CF%2583%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2582.jpg" /></a> 
 
Επίσης, ο Αμερικανικός Οδηγός Ναυσιπλοΐας σημειώνει με εντυπωσιακή λεπτομέρεια, ότι οι δύο βραχονησίδες απέχουν μεταξύ τους 300 γιάρδες (= 274,32 μέτρα). 
 
Επαλήθευση 2: ο δορυφορικός χάρτης δείχνει ότι η μία βραχονησίδα απέχει από την άλλη 274 περίπου μέτρα, δηλαδή ακριβώς 300 γιάρδες! Και άρα πρόκειται όντως για τις ελληνικές βραχονησίδες Ίμια, που τουρκικά ονομάζονται "Καρντάκ", ονομασία που φαίνεται πως είναι και αυτή ελληνική, από την λέξη "Καρυδάκια", όπως αποκαλούσαν τα νησάκια οι Έλληνες της Μικρασίας, που πράγματι φαίνονται σαν δυο μικρά καρυδάκια στη θάλασσα! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrFr_Ka3qlP34aJK78NmFJUh-lqhGfYG4YlUrVgI13uzI4CXeV5-jvhlfwjP5CFQTkHCP47lFyL8XqCCIP9AZeGfdf9n7EZIA96-GKOEg1iqxmfo9EXVMG4LGSeW__W9V5jpb9Pi9-lZk/s1600/IMIA+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrFr_Ka3qlP34aJK78NmFJUh-lqhGfYG4YlUrVgI13uzI4CXeV5-jvhlfwjP5CFQTkHCP47lFyL8XqCCIP9AZeGfdf9n7EZIA96-GKOEg1iqxmfo9EXVMG4LGSeW__W9V5jpb9Pi9-lZk/s640/IMIA+%25CE%25B1%25CF%2580%25CF%258C%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1%25CF%2583%25CE%25B7.jpg" /></a> 
 
Συμπέρασμα: Kardak (Καρντάκ) είναι αδιαμφισβήτητα οι βραχονησίδες Ίμια, σύμφωνα με τον επίσημο Οδηγό Ναυσιπλοΐας της Υδρογραφικής Υπηρεσίας Ναυτικού των ΗΠΑ του 1945! 
 
2. ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 30/"KATO": Στον ίδιο Αμερικανικό Οδηγό, αναγράφεται σχετικά στην αυτή σελίδα 399: 
 
"Cavus Adası (Kato Islet), located 2 miles north-northwestward of Karabakla Island and 1 1/2 miles off the coast of the mainland, is 700 yards in extent and 230 feet high. The irregular rocky coast is fringed by shoal depths. A circular tower stands near the northeastern extremity of the islet". 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlaZ4SpBCjNCQIKhhjvv-oEhWDbFjnIJ4XLDfm4kgMCDAI1i3hYaEqVbx0cFR4rOXQwlmnOsKyAZHYewd6UZDJ1-_Bdo6tfG9iwNF7vLJMpxpfiW9kXu35RpntDF54t2xpMCEudFDTJVE/s1600/399+Cavus.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlaZ4SpBCjNCQIKhhjvv-oEhWDbFjnIJ4XLDfm4kgMCDAI1i3hYaEqVbx0cFR4rOXQwlmnOsKyAZHYewd6UZDJ1-_Bdo6tfG9iwNF7vLJMpxpfiW9kXu35RpntDF54t2xpMCEudFDTJVE/s640/399+Cavus.jpg" /></a> 
 
Δηλαδή, "Cavus" είναι η νήσος "Kato" (Κάτω)! Και επομένως πρόκειται ξεκάθαρα για το άλλο, το τουρκικό άκρο του οριοθετικού σημείου 30! 
 
Συμπέρασμα: Η συνοριακή γραμμή Ελλάδας (Ιταλίας τότε) - Τουρκίας στη συγκεκριμένη περιοχή των Δωδεκανήσων, βρίσκεται ρητά στη μέση της απόστασης Ίμια - Cavus (Τσαβούς) και άρα τα Ίμια είναι ελληνικά και η Cavus τουρκική! 
 
3. ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 29: Με την ευκαιρία, από την σελίδα 399 του παραπάνω Αμερικανικού Οδηγού 1945, αποδεικνύεται πως και στην περίπτωση του οριοθετικού σημείου 29, όπου η συνοριακή γραμμή ορίζεται στη μέση της απόστασης "Καραψηλή - Karapsili" (Κυρά Ψηλή, από την ομώνυμη ξακουστή Μονή - Εκκλησιά της Καλύμνου) και "Ατσάκι - Atsaki", ότι Ατσάκι είναι το τουρκικό νησί "Topan Adasi"! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNoxaMP1VxzIhRSmu4kHFeNVkuB9FWIeGPizPh-sIuHGeD6KyJii3-1hLGqjV_WrzxT1ReXM9dYhOSBWK3lojbP2Wkn0ppi_g5yZqYWMeQA3YqVrWQaspGpCxxwYTsf54xFFVZ22CwdQw/s1600/399+Atsaki.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNoxaMP1VxzIhRSmu4kHFeNVkuB9FWIeGPizPh-sIuHGeD6KyJii3-1hLGqjV_WrzxT1ReXM9dYhOSBWK3lojbP2Wkn0ppi_g5yZqYWMeQA3YqVrWQaspGpCxxwYTsf54xFFVZ22CwdQw/s640/399+Atsaki.jpg" /></a> 
 
4. ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ 31: Παρομοίως, από την σελίδα 400 του Αμερικανικού Οδηγού Ναυσιπλοΐας 1945, αποδεικνύεται ότι και στην περίπτωση του οριοθετικού σημείου 31, όπου η συνοριακή γραμμή βρίσκεται στη μέση της απόστασης "Φάρος Καλολίμνου - le phare de Kalolimno" και νοτίου άκρου της "Ποντικούσας - Pondikusa", ότι Ποντικούσα είναι η τουρκική νήσος "Buyuk Kiremit" (Μεγάλο Κεραμίδι)! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhUJfh-MBxLjO2J2DrJ3SENjGctizIA7za2FjkBZ0LsHpFTXnyF4WysVoEruSR_Ir6px1EZiyXpWo8U76HCp6_og0thFGIj8qHVBopxxeNvR99OdLf9aHDyu4v6IMbGW6sCtQLwzzTXLA/s1600/400+Pondikusa.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhUJfh-MBxLjO2J2DrJ3SENjGctizIA7za2FjkBZ0LsHpFTXnyF4WysVoEruSR_Ir6px1EZiyXpWo8U76HCp6_og0thFGIj8qHVBopxxeNvR99OdLf9aHDyu4v6IMbGW6sCtQLwzzTXLA/s640/400+Pondikusa.jpg" /></a> 
 
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ 1946 
 
Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, συγκροτείται η Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων το 1946, η οποία και κατέληξε στην Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων 1947, όπου καθορίστηκε η μορφή του σημερινού κόσμου, ενώ αποφασίστηκε η απόδοση των Δωδεκανήσων από την ηττημένη Ιταλία στην νικήτρια Ελλάδα, με το άρθρο 14: 
 
"Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας"! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQtKOJV-jFMA-IfVwAEhmngAl9wTqBttbkSFsoecO5fu2vYtLFca6-GnIPLNzrzQQImI1qp8ITOg9amK484WU-FC-_u7ORsJBLghzbvdMbaoKJlUjbn3mgWwELQTsmSVJgfT_7AFrs_As/s1600/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AE%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD+1947+%25CE%25B1%25CF%2581+14.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQtKOJV-jFMA-IfVwAEhmngAl9wTqBttbkSFsoecO5fu2vYtLFca6-GnIPLNzrzQQImI1qp8ITOg9amK484WU-FC-_u7ORsJBLghzbvdMbaoKJlUjbn3mgWwELQTsmSVJgfT_7AFrs_As/s640/%25CE%25A3%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%2595%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25AE%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A0%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25AF%25CF%2589%25CE%25BD+1947+%25CE%25B1%25CF%2581+14.jpg" /></a> 
 
Στην ιστορική εκείνη Διάσκεψη, υπάρχει όμως και ένα έγγραφο - δυναμίτης, με την αναλυτική "Συνοριακή γραμμή των Δωδεκανήσων", που αποδιδόταν στην Ελλάδα και η οποία ήταν ακριβής αντιγραφή της Ιταλο-Τουρκικής Οριοθετικής Συνθήκης του 1932! Μόνο που από δύο μέρη (Καστελόριζο και άλλα νησιά), συμπυκνωνόταν τώρα σε ένα μέρος για πρακτικούς λόγους, αναφέροντας αναλυτικά 51 συνολικά οριοθετικά σημεία, με την παρατήρηση ότι όλα αυτά παραχωρούνταν πλέον στην Ελλάδα: 
 
"Η προαναφερθείσα συνοριακή γραμμή μεταξύ των Δωδεκανήσων, παραχωρηθέντων στην Ελλάδα από την Ιταλία, καθορίζει, εκτός από τις ανοικτές θαλάσσιες περιοχές, τα εδάφη που υπάγονταν στη δικαιοδοσία της Ιταλίας στις 10 Ιουνίου 1940"! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1xRGevff9Pf_N5IKXSnw2Jo5oSLxpi3Ud7yszPf5rv6lIiCQMMrXGhAtJUqejS_Tai_pkZaPVJX7IVFRzuycnT4y9kcEOKP-sWl-c6GokbvuiXR5wOi7rPnwCLOGcF2rnmYCq9eDixD8/s1600/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department+b.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1xRGevff9Pf_N5IKXSnw2Jo5oSLxpi3Ud7yszPf5rv6lIiCQMMrXGhAtJUqejS_Tai_pkZaPVJX7IVFRzuycnT4y9kcEOKP-sWl-c6GokbvuiXR5wOi7rPnwCLOGcF2rnmYCq9eDixD8/s640/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department+b.jpg" /></a> 
 
Αυτή "η Συνοριακή Γραμμή των Δωδεκανήσων", δηλαδή ο λεπτομερής καθορισμός των θαλασσίων συνόρων Ελλάδας με Τουρκία στα Δωδεκάνησα σε 51 σημεία, είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά της Διάσκεψης Ειρήνης των Παρισίων, που υπάρχουν συγκροτημένα σε ειδικό τόμο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ (σελίδες 588, 589, 590), απ΄ όπου και το παρακάτω ντοκουμέντο που παρουσιάζουμε, το οποίο και θα αντικρίσει με αληθινή οδύνη η Τουρκία: 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhCcl05OZOxi_Jx4gRj5dwWbv6kjl2fbnuB6eG3_4mGIx1JAj4oda7awWCrJdvdd643JMGOpQKnMToMAFcMXt2SBD49RlPf_sDvu-0KyC8cP7TIbJekbR_t97m26H4YOwmvyHshoYi0rA/s1600/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhCcl05OZOxi_Jx4gRj5dwWbv6kjl2fbnuB6eG3_4mGIx1JAj4oda7awWCrJdvdd643JMGOpQKnMToMAFcMXt2SBD49RlPf_sDvu-0KyC8cP7TIbJekbR_t97m26H4YOwmvyHshoYi0rA/s640/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department.jpg" /></a> 
 
Ανάμεσα στα 51 οριοθετικά σημεία, υπάρχει και το σημείο 44, όπου αναφέρεται ότι η εκεί συνοριακή γραμμή, βρίσκεται στη μέση, μεταξύ των Καρντάκ και της νήσου Κάτω: 
 
"44. half way between Kardak (Rhs) & Kate Island (Anatolia)"! 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ7UKbAXXWRYYgLS7SvTVaEvKICC1JE0_8ft7d0B835RqVBn9PG_1AWv9UZANA2dKCRHDe5D8luCgkEo6xTHxsDXZASzSNqsXJ8nrmrJM3MwAbZhPoS2Yu9Ko10Qm_R5pzSg-BCrluSz0/s1600/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department+IMIA.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ7UKbAXXWRYYgLS7SvTVaEvKICC1JE0_8ft7d0B835RqVBn9PG_1AWv9UZANA2dKCRHDe5D8luCgkEo6xTHxsDXZASzSNqsXJ8nrmrJM3MwAbZhPoS2Yu9Ko10Qm_R5pzSg-BCrluSz0/s640/Paris+Peace+Conference+1946+State+Department+IMIA.jpg" /></a> 
 
Και έχουμε αποδείξει παραπάνω, ότι Καρντάκ - Kardak είναι τα Ίμια (Λιμνιά) και Κάτω - Kato η νήσος Cavus της Τουρκίας! 
 
ΝΟΜΟΣ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 
 
Την λεπτομερή αυτή, διεθνώς αποδεκτή και κληρονομική, εξ Ιταλίας, συνοριακή γραμμή Ελλάδας - Τουρκίας στα Δωδεκάνησα, μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων 1947, η χώρα μας την έκανε Νόμο του Ελληνικού Κράτους, απαραίτητου για την Ενσωμάτωση της μαρτυρικής Δωδεκανήσου στη μάνα Ελλάδα! Είναι ο ιστορικός Νόμος 518/1948, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Α-7/9.1.1948, "Περί προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Ελλάδα"! Και εδώ, στο σημείο "44", αναφέρονται ως ελληνικά τα "Καρντάκ" (Ίμια): 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmst7CG2k9UqtM0dmdny6VmmV9ndfUN1rTjAZKre9lqC4dn_s3gSTAPJrvuwPTOoxLr_mqKU8O1GsJZ4LzOIakbm6V-yNkeT8oS-zG7LTUUBzQbwP-pAOG1_ULRC03btsT4viLCy22eo0/s1600/%25CE%259D.518+1948+%25CE%25A6%25CE%2595%25CE%259A+%25CE%2591-7+9.1.1948+%2528%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%2589%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2529.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmst7CG2k9UqtM0dmdny6VmmV9ndfUN1rTjAZKre9lqC4dn_s3gSTAPJrvuwPTOoxLr_mqKU8O1GsJZ4LzOIakbm6V-yNkeT8oS-zG7LTUUBzQbwP-pAOG1_ULRC03btsT4viLCy22eo0/s640/%25CE%259D.518+1948+%25CE%25A6%25CE%2595%25CE%259A+%25CE%2591-7+9.1.1948+%2528%25CE%25A0%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25AF+%25CF%2580%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2583%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B5%25CF%2589%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2594%25CF%2589%25CE%25B4%25CE%25B5%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1%2529.jpg" /></a> 
 
Με τον Νόμο αυτό και την ρητή συνοριακή γραμμή Δωδεκανήσων, με όλα τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που περιλαμβάνει, η Ελλάδα μπήκε στον ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς ουδείς ουδέποτε να θέσει θέμα, επειδή δεν υπάρχει θέμα! 
 
ΤΟ "ΞΕΓΚΡΙΖΑΡΙΣΜΑ" ΤΩΝ ΙΜΙΩΝ 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUMH6g9_lw1DSHwyhb2XFo50Vw_rltGPA4uAt2efKB4QWMUWuvKnafkWHF15-BMl1SR6-8zo3AHM5Is7ESnIbTMmlQ0dgMdOlhV7LHnOkOGtPGLqcfH8Ga4xqubMLlolPnM2TDnPdf1Qk/s1600/IMIA+1932+Documents+c.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUMH6g9_lw1DSHwyhb2XFo50Vw_rltGPA4uAt2efKB4QWMUWuvKnafkWHF15-BMl1SR6-8zo3AHM5Is7ESnIbTMmlQ0dgMdOlhV7LHnOkOGtPGLqcfH8Ga4xqubMLlolPnM2TDnPdf1Qk/s640/IMIA+1932+Documents+c.jpg" /></a> 
 
Όπως αποδεικνύεται περίτρανα από όλα τα παραπάνω αδιάσειστα ντοκουμέντα που παρουσιάζουμε, τα Ίμια "ξεγκριζάρονται" οριστικά και αμετάκλητα! Οι δύο βραχονησίδες, με υπογραφή της ίδιας της Τουρκίας το 1932 και με σφραγίδα της Διάσκεψης και Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων και του ίδιου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και των ΗΠΑ, είναι απολύτως Ελληνικές! 
 
Αποτελούν το σαφέστατο οριοθετικό σημείο της τότε Συνοριακής Ιταλο-Τουρκικής Συνθήκης, αλλά και της απόδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα και ανήκουν ξεκάθαρα στην χώρα μας! Με την αποδεικτική μάλιστα αυθεντικότητα της Υδρογραφικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που αποστομώνουν την Άγκυρα και μια για πάντα! 
 
Η Ελλάδα τώρα πλέον, μπορεί να προσφύγει μονομερώς στον ΟΗΕ και σε Διεθνή Δικαστήρια κατά της Τουρκίας, για παραβίαση Συνθηκών, απαιτώντας μάλιστα και βαριές αποζημιώσεις, που θα μπορούσαν να δοθούν στους νησιώτες της Καλύμνου και της Ψερίμου, αλλά και στα κατσίκια του Αντώνη Βεζυρόπουλου, που βόσκοντας εκεί πάνω, τεκμηρίωναν ότι οι βραχονησίδες είχαν "οικονομική ζωή" και άρα δικαιούνταν και ΑΟΖ... 
 
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την μοιραία νύχτα του 1996, κάθε κυβερνητική καθυστέρηση και αδιαφορία του ΥΠΕΞ, θα είναι πλέον συνενοχή! Θα είναι υπονόμευση εθνικής κυριαρχίας! Θα είναι "έγκλημα"! Πολύ περισσότερο που εδώ δεν χρειάζονται "όπλα", αλλά μυαλό και ψυχή! 
 
<a href="https://www.noiazomai.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΙΜΙΑ! Ντοκουμέντα που σαρώνουν την Άγκυρα και λύνουν τα χέρια του ΥΠΕΞ!

του Κωστή Αλεξίου ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΙΤΑΛΩΝ Από το 1932 η Τουρκία, με επίσημη υπογραφή της, έχει αναγνωρίσει ρητά και απολύτως δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική διπλωματία – Η κατάρα της λήθης

Ellada simera 0 Διπλωματία, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 14:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9A2MvW52ErD4u0OCd7uwg6vUbqyyWCM5QYZ23soiX3OSfjD_s_5YkBlq0X6U72Tjf98tGnK5a-cql8RuFkCYLgs9LqxXn0wQt_i9Yv6d4avQv35znrsxQP8GJWozcjxPslRrPw0B_7BI/s1600/otsalan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="640" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9A2MvW52ErD4u0OCd7uwg6vUbqyyWCM5QYZ23soiX3OSfjD_s_5YkBlq0X6U72Tjf98tGnK5a-cql8RuFkCYLgs9LqxXn0wQt_i9Yv6d4avQv35znrsxQP8GJWozcjxPslRrPw0B_7BI/s640/otsalan.jpg" width="640" /></a></div>
 
Του Νικολάου Ν. Μίχου. 
Η έκφραση “ελληνική διπλωματία” ήταν για ατέλειωτες δεκαετίες ένα πολιτικό ανέκδοτο. Μια φοβική, άτολμη – και ουκ ολίγες φορές – δουλική στάση από πλευράς Ελλάδος, διαμόρφωνε το πολιτικό τοπίο στη χώρα αλλά και τις εξελίξεις στην Βαλκανική κι ειδικά στη νοτιοανατολική Μεσόγειο όπου η χώρα μας ακολουθούσε ασθμαίνοντας τις επιταγές των ΗΠΑ, οι οποίες ανέκαθεν χάιδευαν την Τουρκία για λόγους γεωπολιτικούς. Και μιλάμε για μια Ελλάδα που ήταν πάντα πιστή σύμμαχος κι ας αντιμετωπίζονταν ως παρίας της συμμαχίας. 
 
Από την εποχή Μεταξά, του ελληνικού έπους του ’40, με τις μετέπειτα ελληνικές κυβερνήσεις που άλλαζε η βασιλική Αυλή κατά το δοκούν – πειθαρχώντας στις επιταγές ξένων πρεσβειών – ως τον Παπαδόπουλο και τη Χούντα των Συνταγματαρχών, η ελληνική διπλωματία αποτελούσε απλά ένα υπαλληλικό εργαλείο του εκάστοτε πρέσβη της X ισχυρής χώρας. Ειδικά για τους τελευταίους δεν αξίζει τίποτα απολύτως ν’ αναφέρουμε πέραν του ότι οι κινήσεις τους είχαν την απόλυτη έγκριση της αμερικάνικης πρεσβείας κι η περιβόητη λαοπρόβλητη “Επανάστασις” μόνο εθνοσωτήρια δεν ήταν – βλέπε Κύπρο. 
 
<img height="394" src="http://new-economy.gr/wp-content/uploads/2018/07/cyprus1-300x185.jpg" width="640" /> 
 
Αργότερα στην εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος επέλεξε (αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του κατά το 1974) την καταστροφική έξοδο της Ελλάδας από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την επίθεση της Τουρκίας στην Κύπρο, δεν άλλαξε κάτι το ουσιώδες εκεί στον πάτο που κείτονταν η ελληνική διπλωματία, μιας και από την επόμενη μέρα της εξόδου ήδη κινούνταν διαδικασίες για επιστροφή στη συμμαχία. Κοινώς μια τρύπα στο νερό από την οποία απέμεινε μόνο το σύνθημα “Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία”. Μια κατ’ επίφαση “διπλωματική κίνηση” για το θεαθήναι και για ικανοποίηση του κοινού λαϊκού αισθήματος και μόνο. Άλλωστε, το 1980 η χώρα μας επέστρεψε στο ΝΑΤΟ, έχοντας φυσικά απολέσει το όποιο έρεισμα της είχε απομείνει. Ανέκαθεν τη δεξιά την ενδιέφερε η επικοινωνία κι όχι η ουσία. 
 
Μια αναλαμπή είχε η ελληνική διπλωματία την εποχή του ατίθασου κι απρόβλεπτου Ανδρέα Παπανδρέου, με την προσέγγιση που επεδίωξε και πέτυχε με τον αραβικό κόσμο αλλά και την σθεναρή του στάση στα ελληνοτουρκικά… 
 
<img src="http://new-economy.gr/wp-content/uploads/2019/06/%CE%A3%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%821-300x169.jpg" /> 
 
…για να γκρεμοτσακιστεί και πάλι την εποχή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας με Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά και να ισοπεδωθεί την εποχή του τάχα μου “μεταρρυθμιστή” Κώστα Σημίτη με την κρίση στα Ίμια, την παράδοση Οτσαλάν, την κρίση των S-300 στην Κύπρο και τη δημιουργία των γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο την οποία κληροδότησε και στις επόμενες ελληνικές κυβερνήσεις. 
 
Η εποχή του Κώστα Καραμανλή του νεότερου παρουσίασε κάποια στοιχεία διαφοροποίησης από τις επιταγές Αμερικής και ΝΑΤΟ, προσπάθησε να δημιουργήσει κάποιες συνθήκες απεγκλωβισμού της ελληνικής διπλωματίας μέσω της ελληνορωσικής προσέγγισης, αλλά η εξαφάνισή του από την ελληνική πολιτική σκηνή απλά ξανάσφιξε την τανάλια . 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiJkvBm1vIB6kwAVHslDgj2lZXYVL7Rj700lB8J7gVdpltxBHpBbhBcw981UCu-Aov1c9d_jn1W1S8XtZr0mug3vpj4rInecaYC91HJwYKL0_pSYrP7ZwERP-rUKiKkYs6vge7ewglzE1_WTP3tdllQyNgI3uBVkDlBQHFiA4TEIdgVb6Fs-WI=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://new-economy.gr/wp-content/uploads/2020/02/karamanlis-200x300.jpg" /></a> 
 
Η κυβέρνηση του αμερικανοτραφή Γιωργάκη Παπανδρέου που μας οδήγησε στην αγκαλιά του ΔΝΤ κι η μετέπειτα καταστροφική διακυβέρνηση από το δίδυμο Σαμαρά – Βενιζέλου που φτωχοποίησε κι αλυσόδεσε τη χώρα προσφέροντάς την θυσία στο βωμό των τραπεζών και των δανειστών, εξαφάνισαν παντελώς από την γεωπολιτική σκηνή την Ελλάδα, αφήνοντας την χωρίς φωνή, χωρίς καμιά δυνατότητα άσκησης επιρροής, χωρίς καμιά απολύτως διεθνή παρουσία κι εγκλωβίζοντάς την σ’ ένα άχαρο τούνελ να παλεύει για την οικονομική επιβίωσή της, τη στιγμή που γύρω μας άρχισε ν’ αλλάζει άρδην το γεωπολιτικό σκηνικό με την “αραβική Άνοιξη” που οδήγησε σε νέες περιπέτειες την πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Βόρειας Αφρικής και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. 
 
Το 2015 εν μέσω οικονομικής αφαίμαξης της χώρας λόγω των μνημονίων, μια αριστερή κυβέρνηση με ερασιτέχνες στην πολιτική σκηνή κατάφερε όσα δεν είχαν καταφέρει οι προηγούμενοι …επαγγελματίες της πολιτικής, των πολιτικών οικογενειών και των πολιτικών τζακιών. Μια πραγματική υπέρβαση ενός λαού που επέλεξε λίγο πριν τον επιθανάτιο ρόγχο του ν’ αφήσει την τύχη του στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Εν μέσω καθημερινού αγώνα στα ναρκοπέδια που είχαν στρώσει δανειστές και εγχώριοι υπάλληλοί τους – πολιτικοί των προηγούμενων κομμάτων εξουσίας και κατευθυνόμενοι δημοσιογράφοι αυτών που έπλεξαν το σενάριο της “αριστερής παρένθεσης”, απεγκλώβισαν τη χώρα από τα νύχια των τραπεζών και των δανειστών και ταυτόχρονα την τοποθέτησαν στο γεωπολιτικό βάθρο που της αρμόζει, ξεσηκώνοντας τους πολίτες ευρωπαϊκών χωρών που έφτασαν στο σημείο να πλημμυρίζουν τις πλατείες των πόλεών τους, σ’ ένα κύμα νεώτερου φιλελληνισμού και σπέρνοντας παράλληλα τον τρόμο στις συντηρητικές ηγεσίες των χωρών τους. 
 
 Η ελληνική διπλωματία με τον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά επικεφαλής, ύψωσε ανάστημα κι αναγεννήθηκε από τις στάχτες της. Συμμαχίες με χώρες του Νότου (Γαλλία – Ισπανία – Πορτογαλία) αλλά και της Βαλκανικής (Ελλάς – Σερβία – Βουλγαρία – Ρουμανία), ήρθαν ως ασπίδα κι αντίβαρο στις επιταγές του συντηρητικού Βορρά των εξουσιαστών. Η Ευρώπη των νεοφιλελεύθερων γιάπηδων και των τραπεζών, βρέθηκε αντιμέτωπη με τη Ευρώπη των λαών και των πολιτών. Ο τουρκικός παράγοντας με το “πραξικόπημα” στην Τουρκία αποδυναμώθηκε, ενώ σφυρηλατήθηκε μια ισχυρή συμμαχία της Ελλάδας με Ισραήλ, Αίγυπτο, Ιορδανία φέρνοντας και την Αμερική κοντά στις ελληνικές θέσεις. Χωρίς φόβο για το όποιο πολιτικό κόστος, επιχειρήθηκαν λύσεις σε εθνικά ζητήματα στο Κυπριακό και στο Μακεδονικό. Η Συμφωνία των Πρεσπών έδειξε ότι η Ελλάδα έχει το σθένος να ξεκολλήσει από το υποτακτικό σε ξένες δυνάμεις παρελθόν της και να κόψει γόρδιους δεσμούς. 
 
Η πατριδοκαπηλία της συντηρητικής δεξιάς κι ακροδεξιάς που βρήκαν πεδίο δόξης λαμπρό ώστε να επανέλθουν μετά τα οικονομικά τους εγκλήματα εις βάρος του λαού, σε αγαστή συνεργασία με το επιχειρηματικό και ενημερωτικό κατεστημένο που βομβάρδιζε σε καθημερινή βάση με ψεύδη και αναλήθειες έναν λαό ο οποίος ενημερωνόταν μέσω των κατευθυνόμενων δημοσιογράφων και ενημερωτικών τους σταθμών και μόνο, απέδειξε πως η πραγματικότητα μπορεί να σκεπαστεί μ’ ένα πέπλο ψεύδους και η ιστορία μπορεί να μετατραπεί σε φάρσα. 
 
Η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη που προέκυψε πριν επτά μήνες, μέσα σε ελάχιστο καιρό επανέφερε την “τάξη” βάζοντας τη χώρα στην ορθή, δεξιά τροχιά και πάλι. Η ελληνική διπλωματία στα χειρότερά της – αλήστου μνήμης εποχές – η χώρα να βολοδέρνει σχεδόν ακυβέρνητη, οι δεξιοί επαγγελματίες των οικογενειακών τζακιών να έχουν αποδειχθεί μαθητευόμενοι μάγοι, τα δημόσια ταμεία να χρηματοδοτούν έπιπλα, ταξίδια, φιέστες και βασιλόπιτες αξίας δεκάδων χιλιάδων Ευρώ, η σκληρότητα της αστυνομικής βίας σε έξαρση για να τραβήξει την προσοχή των πολιτών από την παντελή απουσία της χώρας στις διεθνείς εξελίξεις κι όλα αυτά χωρίς καμιά λογοδοσία των κυβερνητικών που κινούνται με αριστοκρατικό αέρα και συνεχή ταξίδια αναψυχής βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργού σε καθημερινή βάση. 
 
Η όποια φτωχή, διεθνής παρουσία του Πρωθυπουργού – όταν απομένει χρόνος από τις εξορμήσεις και τις εκδρομές – αντίστοιχη κάποιου ηγέτη Μπανανίας που εκλιπαρεί για την προσοχή των υπερδυνάμεων στις υποθέσεις του κρατιδίου του. Και το μόνο κέρδος της χώρας να είναι κάποιες φωτογραφίες του πρωθυπουργικού ζεύγους και μελών της Κυβέρνησης με κάποιους ηγέτες χωρών για το Instagram, παρεμβάσεις λίγων δευτερολέπτων για εθνικά ζητήματα όπως στον Λευκό Οίκο τις προάλλες και πλήρης αποκλεισμός της Ελλάδος από διεθνείς συναντήσεις που καθορίζουν το μέλλον της – βλέπε Βερολίνο. 
 
Η χώρα να πνίγεται στο προσφυγικό (που η Κυβέρνηση Μητσοτάκη διαφήμιζε και παινεύονταν ότι θα έλυνε την επόμενη των εκλογών) κι η ταραχοποιός Τουρκία να έχει στήσει τσαντίρι στην αυλή μας επαναφέροντας κάθε αξίωση που είχε τις τελευταίες δεκαετίες. Πανάκριβα εξοπλιστικά συστήματα όπως γαλλικές φρεγάτες και αμερικάνικα μαχητικά F-35 των οποίων η παραγγελία από μόνη της θα λειτουργούσε ως κράχτης των ελληνικών απαιτήσεων και μοχλός ικανοποίησης πάγιων αιτημάτων μας, προσπερνιούνται αδιάφορα από τις χώρες πώλησής τους, σαν να πρόκειται για μια απλή παραγγελία σε ψητοπωλείο. Η Ελλάδα “προβλέψιμη σύμμαχος” και πάλι, όπως με ιδιαίτερη χαρά ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον Ντόναλντ Τραμπ. 
 
Το αποτέλεσμα; 
 
Σε επτά μόνο μήνες, μια χώρα που είχε καταφέρει μέσα σε τέσσερα χρόνια να ορθοποδήσει κι είχε αρχίσει να κινείται ως μια μικρή υπερδύναμη, με μια διπλωματία που ουδεμία σχέση είχε με το παρελθόν, σεβαστή σε φίλους και εχθρούς, να έχει μεταμορφωθεί και πάλι σε βάτραχο που αναπολεί τα βαλτόνερα. 
 
Και το πολιτικό μέλλον της Ελλάδας; 
 
Α, αυτό βρίσκεται σε αναμονή και διαλογίζεται ως νέος Βούδας. 
 
Προσπαθεί ακόμη να σκεφτεί και να αποφασίσει πώς να χρησιμοποιήσει το 32% που έλαβε στις προηγούμενες εκλογές, ποια ιδεολογική τροχιά ν’ ακολουθήσει χωρίς να δυσαρεστήσει τις ομάδες …των 53 ατόμων, …των 51 ατόμων, …των 25 ατόμων του πάλαι ποτέ 3% που ζουν στον πολιτικό τους μικρόκοσμο, ασχολείται με θέματα εσωκομματικού δημοψηφίσματος για την αλλαγή ονόματος, ζητήματα οργανωτικά του συνεδρίου, αλλά και τα όρια της διεύρυνσης και τέτοια φοβερά, τρομερά και άκρως σημαντικά. 
 
Τώρα, αν και τα προαναφερόμενα φοβερά και τρομερά θέματα κονιορτοποιούν το τιτάνιο έργο τεσσεράμισι ετών, αν και την ώρα του “διαλογισμού” των στελεχών της νυν Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, στα δημόσια ταμεία γίνεται πάρτι από τους νυν χρυσοποίκιλτους άρχοντες της αριστοκρατίας που κάνουν μακροβούτια σαν τον Σκρουτζ στο θησαυροφυλάκιό του και γλεντάνε με τους κόπους του λαού, αν κι ο λαός ακόμη κινείται μαστουρωμένος από τον πατριδοκάπηλο δεξιό σανό που έφαγε προεκλογικά και συνεχίζει να ενημερώνεται από τα δημοσιογραφικά φερέφωνά τους, δεν φαίνεται ν’ απασχολεί πολλούς εκεί στο Σύριζα πέραν κάποιων αιθεροβαμόνων και του Αλέξη Τσίπρα που παλεύουν χωρίς να πάρουν στιγμή ανάσα, έχοντας στο πλευρό τους όλους όσους κράτησαν πλάτη, όσους δεν εγκατέλειψαν στιγμή τον αγώνα και στήριξαν την όλη προσπάθεια ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές, όταν φοβεροί και τρομεροί ιδεολόγοι με τα αριστερόμετρα ανά χείρας, έτρεχαν να διασώσουν τις θεωρίες και τα ιδεολογήματά τους, μην τυχόν και στιγματιστούν. 
 
Θέλουμε να ελπίζουμε πάντως – όταν κι όποτε καταλήξει ο Σύριζα σε απόφαση του ιδεολογικού του προσήμου – να υφίσταται χώρα και τόπος για να κυβερνήσει. 
 
Γιατί όταν πέσουν σμήνη ακρίδων σε μια σοδειά, πολλά δεν απομένουν, παρά μόνο μασημένα κοτσάνια και χέρσα γη. 
 
<a href="http://new-economy.gr/" target="_blank">πηγή</a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.