Ο ήλιος έδυσε πάνω από τη Μεγάλη Βρετανία. Πλέον είναι το «Μεγάλο Πακιστάν», ένα νησί προσφύγων και μεταναστών.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c583197675e04776518d299bbf874984_XL.jpg?v=2" width="712" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το 2024 καταγράφηκε αριθμός-ρεκόρ με ένα εκατομμύριο μετανάστες, ο μεγαλύτερος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.</span></h3>Πριν λιγότερο από έναν αιώνα, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας προκαλούσε φόβο και σεβασμό σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο ήλιος δεν έδυε ποτέ στην απέραντη αυτοκρατορία του. Σήμερα, όμως, η πάλαι ποτέ μεγάλη Βρετανία έχει μετατραπεί σε κάτι ακατανόητο – ένα «νησί των ξένων». Σε αυτό το φαινόμενο αναφέρεται ο Ρώσος αναλυτής Konstantin Dvinsky, σε κείμενό του στο ιστολόγιό του.<br /><br />Το όνομα Muhammad πιο δημοφιλές στην Αγγλία και την Ουαλία<br /><br />Ο Dvinsky παρατηρεί ότι το 2024, το όνομα Muhammad έγινε το δημοφιλέστερο μεταξύ των νεογέννητων αγοριών στην Αγγλία και την Ουαλία, πλησιάζοντας και το επίσης μεταναστευτικό Musa.<br />Πριν μόλις 10 χρόνια, το όνομα αυτό δεν βρισκόταν καν στο top-10. Ο αναλυτής κατηγορεί το Συντηρητικό Κόμμα για τη ριζική αλλαγή της εθνοδημογραφικής εικόνας της χώρας.<br /><br />Η μετανάστευση έχει βοηθήσει το Ηνωμένο Βασίλειο στο να αυξήσει τον πληθυσμό του.<br />Τυπικά, η κατάσταση φαίνεται θετική – υπάρχει αύξηση του πληθυσμού, μάλιστα η μεγαλύτερη από την εποχή του λεγόμενου “baby boom” (τέλη '40 έως αρχές '60). Όμως, η γεννητικότητα έχει πέσει στα επίπεδα του 19ου αιώνα.<br />Η αύξηση οφείλεται αποκλειστικά στη μετανάστευση, κυρίως από Ινδία, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Νιγηρία και άλλες πρώην αποικίες της Βρετανίας.<br /><br /><img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/image/3478966-1832489737.jpg" width="640" /><br /><br />Nigel Farage: Το Λονδίνο δεν είναι λευκό<br /><br />Ο ηγέτης του Reform UK, Nigel Farage, προειδοποίησε ότι μόλις το 37% των κατοίκων του Λονδίνου είναι λευκοί, ενώ στο Birmingham το ποσοστό είναι 43% και στο Manchester 49%.<br />Σύμφωνα με τον Dvinsky, η κατάσταση χειροτερεύει και δεν είναι αναστρέψιμη. Παράλληλα, σύμφωνα με έρευνα της YouGov, 28% των Βρετανών ηλικίας 18-40 δεν επιθυμούν να κάνουν παιδιά.<br /><br />Το 2024 καταγράφηκε αριθμός-ρεκόρ με ένα εκατομμύριο μετανάστες, ο μεγαλύτερος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br />Ακόμα και ο σημερινός Πρωθυπουργός, Keir Starmer, παραδέχεται ότι η «αντικαταστατική μετανάστευση» είναι πρόβλημα. Ο ίδιος είχε δηλώσει ότι η Βρετανία κινδυνεύει να γίνει "νησί των ξένων".<br />Παρ' όλα αυτά, όπως σημειώνει ο Dvinsky, όλοι οι πολιτικοί – από τον David Cameron έως τον Rishi Sunak – απλώς μιλούν αλλά δεν πράττουν.<br />Οι μεταναστευτικές ροές αλλάζουν το εκλογικό σώμα, και σε 10-15 χρόνια θα «καταπιούν» οποιονδήποτε περιορισμό.<br /><br />Ανεβαίνει το Reform UK<br /><br />Σύμφωνα με δημοσκόπηση της BMG (29–31 Ιουλίου), το 32% των ψηφοφόρων – κυρίως λευκοί Βρετανοί – δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν Reform UK. Πρόκειται για άνευ προηγουμένου ποσοστό.<br />Ταυτόχρονα τα υπόλοιπα παραδοσιακά συστημικά κόμματα καταρρέουν. Ενδεικτικά στην ίδια δημοσκόπηση καταγράφησαν ως εξής:<br />1. Εργατικό Κόμμα: 23%<br />2. Συντηρητικό Κόμμα: 18%<br />3. Φιλελεύθεροι Δημοκράτες: 13%<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/TELEMMGLPICT000380381193_17174473256230_trans_NvBQzQNjv4BqpVlberWd9EgFPZtcLiMQf0Rf_Wk3V23H2268P_XkPxc.webp" /><br /><br />Από την Μεγάλη Βρετανία στο «Μεγάλο Πακιστάν»;<br /><br />Ο Dvinsky σχολιάζει ειρωνικά πως η Μεγάλη Βρετανία μετατρέπεται γρήγορα σε «Μεγάλο Πακιστάν».<br />Αλλά, όπως λέει, το πρόβλημα δεν είναι μόνο βρετανικό. Και στη Ρωσία, παρατηρείται παρόμοια δυναμική: στην περιφέρεια Yamalo-Nenets, το όνομα Mohammed ήταν το δημοφιλέστερο μεταξύ των αγοριών το 2023.<br />Η εγχώρια ρωσική πληθυσμιακή βάση συρρικνώνεται, ενώ 200.000–250.000 μετανάστες από την Κεντρική Ασία και τον Νότιο Καύκασο λαμβάνουν ρωσικά διαβατήρια κάθε χρόνο.<br />Ο αναλυτής κλείνει λέγοντας ότι δεν είναι ώρα για ειρωνεία εις βάρος των Βρετανών – το βασικό είναι να μην επαναληφθούν τα ίδια λάθη στη Ρωσία. Η Ρωσία δεν είναι κρυπτο-αποικία, τονίζει – και δεν πρέπει να γίνει.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ο ήλιος έδυσε πάνω από τη Μεγάλη Βρετανία. Πλέον είναι το «Μεγάλο Πακιστάν», ένα νησί προσφύγων και μεταναστών.

Το 2024 καταγράφηκε αριθμός-ρεκόρ με ένα εκατομμύριο μετανάστες, ο μεγαλύτερος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πριν λιγότερο από έναν αιώνα, το...

Διαβάστε την συνέχεια

Έκθεση σοκ από JP Morgan: Η Ουκρανία θα χάσει τον πόλεμο – Ρωσική νίκη και διχοτόμηση της χώρας το βασικό σενάριο.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/fc9e7409ea0596dcb79503d981ca009e_XL.jpg?v=2" width="710" /><br /><br /><div>Η JPMorgan προβλέπει σοκαριστική έκβαση στον πόλεμο Ουκρανίας–Ρωσίας: συμφωνία χωρίς εδαφική ανάκτηση, χωρίς ΝΑΤΟ και χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. Τι σημαίνει για την Ευρώπη και την παγκόσμια σταθερότητα;<br /><br />Η JPMorgan Chase, η μεγαλύτερη τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών, διαθέτει έναν συμβουλευτικό οργανισμό παγκόσμιων τάσεων με την ονομασία Center for Geopolitics.<br />Μία από τις πρόσφατες μελέτες του εκτιμά ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα του πολέμου στην Ουκρανία θα είναι μια «μικτή» συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, χωρίς την παρουσία ξένων στρατευμάτων ή εγγυήσεις ασφαλείας.<br />Ίσως βλέπουμε να διαμορφώνεται αυτό το σενάριο, καθώς ο Steven Witkoff, ειδικός απεσταλμένος του πρώην προέδρου Donald Trump, κατευθύνεται προς τη Μόσχα.<br />Τον Μάιο, το Center for Geopolitics της JPMorgan Chase δημοσίευσε μια σύντομη μελέτη με τίτλο: «Το τέλος του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου και το μέλλον της Ευρώπης».<br />Οι συγγραφείς, Derek Cholet, γενικός διευθυντής και επικεφαλής του Κέντρου, και Lisa Sawyer, εκτελεστική διευθύντρια για γεωπολιτικά ζητήματα, υπηρέτησαν υπό τον Joe Biden στο Υπουργείο Άμυνας και, στην περίπτωση του Cholet, και στο Υπουργείο Εξωτερικών.<br />Και οι δύο είναι επιβεβαιωμένοι ατλαντιστές με φιλελεύθερες απόψεις.<br /><br />Αν και δεν αναφέρεται ρητά, και οι δύο υπηρέτησαν σε περίοδο κατά την οποία οι ΗΠΑ παρείχαν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια βοήθειας στην Ουκρανία – χρηματοδοτώντας στρατιωτική βοήθεια, μισθούς κρατικών υπαλλήλων, συντάξεις στρατιωτών και προσπάθειες ανοικοδόμησης.<br />Αν και η μελέτη Endgame δεν προσείλκυσε ιδιαίτερη προσοχή ή ενδιαφέρον στις Ηνωμένες Πολιτείες, φέρεται να ελήφθη πολύ σοβαρά υπόψη από την ηγεσία της Ουκρανίας.<br />Τα «σενάρια» που παρουσιάζονται στη μελέτη συζητήθηκαν πρόσφατα σε συνέντευξη του Kirill Budanov, επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών (GUR) του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας.<br />Ο Budanov θεωρείται ένας από τους πιο σκληρούς και ευφυείς επιχειρησιακούς παράγοντες στην Ουκρανία, και ο οργανισμός του φέρεται να έχει πραγματοποιήσει δολοφονίες και βομβιστικές επιθέσεις στη Ρωσία και αλλού.<br />Η μελέτη «προέβλεπε» ότι κάποιας μορφής συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας θα είχε επιτευχθεί μέχρι το τέλος του δεύτερου τριμήνου (τέλος Ιουνίου 2025).<br /><br />Αυτή η πρόβλεψη, φυσικά, αποδείχθηκε λανθασμένη.<br /><br />Τέσσερα σενάρια<br /><br />Ωστόσο, η μελέτη παρουσίασε τέσσερα «πιθανά αποτελέσματα» για το τέλος του πολέμου και πρότεινε την πιθανότητα για το καθένα, εκφρασμένη σε ποσοστιαία μορφή.<br /><br />Τα τέσσερα αυτά αποτελέσματα περιλαμβάνουν ένα βέλτιστο σενάριο που αποκαλείται «μοντέλο Νότιας Κορέας», στο οποίο οι συγγραφείς αποδίδουν πιθανότητα 15%.<br />Το δεύτερο σενάριο ονομάζεται «Ισραήλ» και του αποδίδεται 20% πιθανότητα επιτυχίας.<br />Το τρίτο αποτέλεσμα φέρει την ονομασία «Γεωργία» και, σύμφωνα με τη μελέτη, έχει πιθανότητα 50% να γίνει αποδεκτό.<br />Τέλος, υπάρχει το τέταρτο αποτέλεσμα, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «το χειρότερο δυνατό» και ονομάζεται «Λευκορωσία».<br />Στο σενάριο Νότιας Κορέας, η Ουκρανία δεν ανακτά κανένα από τα εδάφη που βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο.<br />Ωστόσο, το μοντέλο προβλέπει την παρουσία μιας ευρωπαϊκής στρατιωτικής δύναμης «με στήριξη από εγγυήσεις ασφαλείας των ΗΠΑ».<br />Σ’ αυτό το «καλύτερο σενάριο», η Ουκρανία διατηρεί το 80% του εδάφους της, οδηγώντας σε μια σταθερή έκβαση.<br />Μία εκδοχή του σεναρίου Νότιας Κορέας είναι ότι τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία θα χρησιμοποιηθούν για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.<br />Η συμφωνία θυμίζει τη Νότια Κορέα επειδή οι ΗΠΑ και άλλες χώρες λειτουργούν ως αποτρεπτικός παράγοντας απέναντι στη Βόρεια Κορέα και επειδή η οικονομία της Νότιας Κορέας ανθεί.<br /><br />Τα αποτελέσματα ανά σενάριο<br /><br />Η έκβαση τύπου «Νότιας Κορέας» είναι απίθανο να γίνει αποδεκτή από τη Ρωσία, καθώς θα διατηρούσε δυνάμεις τύπου ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.<br />Επιπλέον, προβλέπει τη δέσμευση ρωσικών assets για αποζημίωση της Ουκρανίας – κάτι που η Ρωσία δεν θα δεχτεί.<br />Επίσης, αφήνει άλυτο το βασικό ζήτημα των εδαφών, πράγμα που σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν θα υποχρεούται να αποδεχτεί την απώλεια εδαφών υπέρ της Ρωσίας.<br />Το σενάριο δεν αναφέρει τίποτα για τις δυτικές κυρώσεις.<br />Τέλος, ο πόλεμος θα μπορούσε να ξεκινήσει ξανά οποιαδήποτε ημέρα και τότε θα μετατρεπόταν γρήγορα σε έναν ευρωπαϊκό πόλεμο, όχι απλώς ουκρανικό.<br />Συνεπώς, η επιλογή τύπου «Νότιας Κορέας» δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τη Ρωσία, αλλά και για την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες — και στην πραγματικότητα θα ήταν ακόμη χειρότερη για το ΝΑΤΟ, το οποίο απαιτεί ομοφωνία για να ενεργοποιήσει το Άρθρο 5 της Συνθήκης Συλλογικής Άμυνας.<br />Η δεύτερη έκβαση, με την ονομασία «Ισραήλ», δεν περιλαμβάνει παρουσία ξένων στρατευμάτων στο ουκρανικό έδαφος και οι συντάκτες της έκθεσης της αποδίδουν πιθανότητα υιοθέτησης 20%.<br />Αυτή η επιλογή, την οποία οι συντάκτες χαρακτηρίζουν ως «αποδεκτή», δεν προσφέρει τίποτα στη Ρωσία και αναγνωρίζει ότι «ο πόλεμος θα παραμένει πάντα στην πόρτα της Ουκρανίας».<br />Οι συντάκτες εκτιμούν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin ίσως να αποδεχόταν αυτό το σενάριο αν περιλάμβανε άρση κυρώσεων.</div><div><br />Συνεπώς, η δεύτερη έκβαση δεν θα ωφελήσει την Ουκρανία, εκτός αν της παρασχεθούν πραγματικές εγγυήσεις, περιλαμβανομένων των προμηθειών όπλων, χρηματοδότησης της κυβέρνησης και κάποιου βαθμού ενσωμάτωσης στην ευρωπαϊκή οικονομία.<br />Είναι αδύνατον για τις ΗΠΑ να παρέχουν οικονομικές εγγυήσεις χωρίς είτε την ύπαρξη συνθήκης με την Ουκρανία είτε την έγκριση από το Κογκρέσο, η οποία θα δεσμεύει μελλοντικές αποφάσεις του.<br />Μια συνθήκη απαιτεί πλειοψηφία δύο τρίτων στη Γερουσία των ΗΠΑ.<br />Ακόμη κι αν καταρτιστεί μια συνθήκη, είναι πιθανό να τροποποιηθεί ή να καθυστερήσει στην εφαρμογή της.<br />Σημειώνεται ότι το Ισραήλ δεν έχει γραπτές εγγυήσεις από τις ΗΠΑ και η αμερικανική βοήθεια προς αυτό απαιτεί ετήσια έγκριση από το Κογκρέσο.<br />Η τρίτη έκβαση ονομάζεται «Γεωργία» και οι συντάκτες της έκθεσης εκτιμούν ότι έχει πιθανότητα 50% να υιοθετηθεί.<br />Αυτό το σενάριο αποκλείει την παρουσία ξένων στρατευμάτων και άλλες εγγυήσεις ασφάλειας ή χρηματοδότησης.<br />Ενδέχεται να περιλαμβάνει ένα πακέτο βοήθειας για την ανοικοδόμηση, χωρίς όμως να χρησιμοποιούνται τα παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.<br />Στο πλαίσιο αυτού του σεναρίου, η Ουκρανία δεν θα εντασσόταν ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε στο ΝΑΤΟ.</div><div><br />Οι συντάκτες θεωρούν ότι αν επικρατήσει η επιλογή τύπου «Γεωργίας», η Ουκρανία θα παρασυρθεί αναπόφευκτα στην τροχιά της Ρωσίας λόγω εμπορικών και άλλων παραγόντων.<br />Οι συντάκτες υποστηρίζουν ότι «περιορισμοί στο μέγεθος και την ικανότητα του στρατού –εάν αποτελέσουν μέρος μιας διαπραγματευμένης συμφωνίας– θα μπορούσαν να καταπνίξουν πρόωρα τους δυναμικούς τομείς της άμυνας και της τεχνολογίας της Ουκρανίας, στερώντας έναν πιθανό μοχλό μεταπολεμικής ανάπτυξης».<br />Πριν από τον πόλεμο, η Ουκρανία διέθετε έναν ενεργό και σχετικά χαμηλού κόστους τεχνολογικό τομέα, ιδιαίτερα στον τομέα της ανάπτυξης λογισμικού.<br />Ευρωπαϊκές και ισραηλινές εταιρείες ανέθεταν υπεργολαβικά έργα στην τεχνολογική βιομηχανία της Ουκρανίας.<br />Ένα μέρος του τομέα αυτού έχει εμπλακεί σε στρατιωτικά έργα λόγω του πολέμου.<br />Ωστόσο, δεν υπάρχει λόγος να είναι ο στρατιωτικός τομέας η μοναδική εναλλακτική για την απασχόληση υψηλής τεχνολογίας στην Ουκρανία.<br />Στην πραγματικότητα, ο εμπορικός τομέας πληρώνει συνήθως καλύτερα και είναι πιο δυναμικός από τα στρατιωτικά έργα.</div><div><br />Επιπλέον, ορισμένες από τις δεξιότητες που αναπτύσσονται σε στρατιωτικά έργα, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, είναι σήμερα εξαιρετικά περιζήτητες στις παγκόσμιες αγορές.<br />Για να λειτουργήσει η έκβαση τύπου «Γεωργίας», απαιτούνται σκληρές συμφωνίες για τα εδάφη, τα σύνορα, το εμπόριο και συναφή ζητήματα, μαζί με άρση κυρώσεων και άλλα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης για αμφότερες τις πλευρές.<br />Θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει μια υποχώρηση του ΝΑΤΟ, κάτι που θα είναι δύσκολο να αποδεχθούν οι ιδεολογικά αφοσιωμένοι Ευρωπαίοι.<br />Η τελική έκβαση ονομάζεται «Λευκορωσία» και οι συντάκτες της έκθεσης τη χαρακτηρίζουν ως «το χειρότερο σενάριο».<br />Τα δύο βασικά της χαρακτηριστικά είναι ότι οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν την Ουκρανία και ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να καλύψει το κενό από μόνη της.<br />Οι συντάκτες σημειώνουν ότι η Ρωσία θα επιδιώξει την «πλήρη παράδοση» της Ουκρανίας και θα «μετατρέψει τη χώρα σε κράτος-υποτελές της Μόσχας».<br />Παρότι η Ρωσία έχει μια λίστα απαιτήσεων, η «πλήρης παράδοση» δεν περιλαμβάνεται επισήμως σε αυτές.</div><div><br />Όπως και η πρώτη έκβαση τύπου «Νότιας Κορέας», έτσι και η «Λευκορωσία» λαμβάνει πιθανότητα 15% από τους συντάκτες της έκθεσης.<br />Όπως σχολίασε και ο Ουκρανός επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών Budanov στη συνέντευξή του, υπάρχουν πολλά άλλα πιθανά σενάρια πέραν των τεσσάρων που παρουσιάζει η έκθεση της JPMorgan.<br />Ωστόσο, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της έκθεσης είναι η έντονη εστίαση στην έκβαση τύπου «Γεωργίας», σε τέτοιο βαθμό που, αν τελικά επιτευχθεί κάποια συμφωνία, είναι πιθανό να της μοιάζει.<br />Είναι ένας έμμεσος τρόπος να ειπωθεί ότι οι Ρώσοι κερδίζουν και ότι αυτό πιθανώς είναι το καλύτερο που μπορεί να επιτευχθεί υπό τις παρούσες συνθήκες. Αυτή την εβδομάδα, η Ρωσία αναμένει την άφιξη του Witkoff.<br />Σύμφωνα με τον Τrump, οι Ρώσοι ζήτησαν τη συνάντηση.<br />Την περασμένη εβδομάδα, ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ «αποδίδουν καρπούς».<br />Ο Τrump επιδιώκει κατάπαυση του πυρός, κάτι στο οποίο η Ρωσία αντιστέκεται.<br />Θα είναι η επιλογή τύπου «Γεωργίας» στο τραπέζι ή κάτι διαφορετικό;<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έκθεση σοκ από JP Morgan: Η Ουκρανία θα χάσει τον πόλεμο – Ρωσική νίκη και διχοτόμηση της χώρας το βασικό σενάριο.

Η JPMorgan προβλέπει σοκαριστική έκβαση στον πόλεμο Ουκρανίας–Ρωσίας: συμφωνία χωρίς εδαφική ανάκτηση, χωρίς ΝΑΤΟ και χωρίς εγγυήσεις ασφαλε...

Διαβάστε την συνέχεια

Δραματική προειδοποίηση Βουλευτών σε Μητσοτάκη... «δώσε την 13η σύνταξη... μήπως και σωθούμε».

<img height="309" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/a66e56862ce059c1979bef665be61cb1_XL.jpg?v=2" width="694" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για την ώρα, έχουν κλειδώσει κάποια μέτρα στήριξης μέσω φορολογικών κλιμάκων</span></h3>Μπορεί από το Μαξίμου να υποστηρίζουν ότι μετά τις 15 Αυγούστου που θα επιστρέψουν οι περισσότεροι στα γραφεία τους, θα ασχοληθούν με το πακέτο της ΔΕΘ, αλλά οι πληροφορίες μας λένε, ότι ήδη αρκετοί «γαλάζιοι» βουλευτές βλέποντας το τι έρχεται από το φθινόπωρο εκπέμπουν δραματικό SOS στο επιτελείο του πρωθυπουργού με ένα αίτημα.<br />Να ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, ένα μέτρο έκπληξη που θα δείχνει ότι η κυβέρνηση ακούει την κοινωνία και μπορεί να δημιουργήσει την ελπίδα ξανά.<br />Και ένα από τα βασικά μέτρα που εισηγούνται είναι να δοθεί η 13η Σύνταξη σε όλους όσους την δικαιούνται στέλνοντας ένα μήνυμα σαφές, σε μια κατηγορία πολιτών που στην πλειοψηφία τους στις τελευταίες εκλογές στήριξαν την Νέα Δημοκρατία.<br /><br />Τα μηνύματα<br /><br />Τα μηνύματα φτάνουν στο Μαξίμου, αλλά για την ώρα υπάρχουν φωνές όπως αυτή του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος επιμένει ότι κάτι τέτοιο θα έστελνε το λάθος μήνυμα στις αγορές και στις Βρυξέλλες. Σε αυτό το επιχείρημα όσοι ζητούν κάποιο μέτρο έκπληξη αντιτείνουν ότι εάν δεν κάνει η κυβέρνηση κάτι σε λίγο καιρό οι Βρυξέλλες θα αναζητούν νέο συνομιλητή και αυτός δεν θα είναι η ΝΔ.<br />Και μάλιστα οι βουλευτές της περιφέρειας που «βιώνουν» αυτές τις ημέρες τον δικό τους Γολγοθά, καθώς βρίσκονται για διακοπές στις εκλογικές τους περιφέρειες υπό καθεστώς πίεσης από τους ψηφοφόρους της ΝΔ.<br /><br />Ο πρωθυπουργός είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά το σκέπτεται καθώς βλέπει και εκείνος τις μετρήσεις και διαπιστώνει ότι χρειάζεται η κυβέρνηση ένα θετικό –σοκ που θα τις δώσεις κάποιες ελπίδες να επιστρέψει στα πράγματα.<br />Για αυτό και για πρώτη φορά όταν δέχτηκε ερώτημα σε συνέντευξη για την 13η σύνταξη δεν το απέρριψε και κύλησε το τενεκεδάκι πιο κάτω λέγοντας ότι δεν πρόκειται να πει κάτι παραπάνω για τα μέτρα που σκέφτεται να ανακοινώσει στη ΔΕΘ.<br />Μια Έκθεση που όλοι έχουν προεξοφλήσει ένα πακέτο περίπου 2 δισ. ευρώ αλλά κανείς δεν ξέρει πραγματικά το τι θα μπει μέσα και κάτω από τη δημοσκοπική πίεση τι θα αλλάξει ο πρωθυπουργός στους σχεδιασμούς του.<br /><br />Πάντως, η εντολή που έχει δοθεί είναι να υπάρξουν προτάσεις και έξω από το…κουτί των όσων έχουν ακουστεί καθώς πλέον τα πράγματα έχουν ζορίσει και κινδυνεύει η τελευταία ελπίδα της ΝΔ που είναι τα μέτρα της ΔΕΘ να καεί πριν καν ανακοινωθεί.<br /><br />Ο Πιερρακάκης και το «λευκό» μητρώο στις σχέσεις του με τους ευρωπαίους διαπραγματευτές<br /><br />Μέσα σε αυτό το κλίμα πληροφορίες που υπάρχουν είναι να αναλάβει το δύσκολο ρόλο του να πειστούν οι εταίροι και οι «αγορές» ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, που αν μη τι άλλο έχει «λευκό» μητρώο στις σχέσεις του με τους ευρωπαίους διαπραγματευτές.<br />Το εναλλακτικό σχέδιο της πρότασης περί 13ου αναμένεται να παραδοθεί στο Μαξίμου αμέσως μετά την επιστροφή του Μητσοτάκη από τις ολιγοήμερες διακοπές του, καθώς ο χρόνος θα μετρά αντίστροφα για την κυβέρνηση εάν επιβεβαιωθεί το σενάριο ότι τα εγκαίνια της ΔΕΘ θα γίνουν στις 6 Σεπτεμβρίου.<br /><br />Για την ώρα πάντως, όλα δείχνουν ότι έχουν κλειδώσει κάποια μέτρα στήριξης μέσω φορολογικών κλιμάκων, αλλά φαίνεται ότι εάν αποφασιστεί τελικά η 13η σύνταξη θα κοπούν μέτρα που αφορούσαν την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας.<br />Όλα παραμένουν στο τραπέζι και το βλέμμα από τη μια θα είναι στις αγορές και από την άλλη στις δημοσκοπήσεις.<br />Ο Μητσοτάκης πάντως σκέπτεται να σπάσει τον κουμπαρά με τα υπερπλεονάσματα που έχουν μαζευτεί και ένα πράγματι ο τουρισμός αποδώσει όπως φαίνεται από πλευράς εσόδων δημιουργείται δημοσιονομικός χώρος τέτοιος ώστε να μπορεί να δοθεί η 13η Σύνταξη.<br /><br />Εάν ο πρωθυπουργός δεν βρει λύση στο παζλ, τότε θα χαθεί όπως τονίζουν στελέχη της ΝΔ η τελευταία ευκαιρία να γυρίσει το ματς και μάλιστα εν όψει ενός Φθινοπώρου, που εκτός των σκανδάλων, η ακρίβεια θα έχει επιστρέψει για τα καλά δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα για το κυβερνών κόμμα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Δραματική προειδοποίηση Βουλευτών σε Μητσοτάκη... «δώσε την 13η σύνταξη... μήπως και σωθούμε».

Για την ώρα, έχουν κλειδώσει κάποια μέτρα στήριξης μέσω φορολογικών κλιμάκων Μπορεί από το Μαξίμου να υποστηρίζουν ότι μετά τις 15 Αυγούστου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ελληνισμός μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjpkYYIc3dFxRWDrqhsOZBzLZr3rZgCk-N_aRgPq8Ft__wV0T4nOzx40AR2_ROvqzkDrbqUHTRcMMJayQN7pMWqUGtHbjjawgDPNVJC5J1EoqzwzzfW1hqmuVfO5TrH5Pr2xBoRB6m5P0B_Xg4fhr6coDxWbz2oRqlt9Y-C77chVRiFDCcyWC3-FioHQg/s400/5%20%CE%91%CF%85%CE%B3%202025,%2011_14_39%20%CF%80.%CE%BC..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="266" data-original-width="400" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjpkYYIc3dFxRWDrqhsOZBzLZr3rZgCk-N_aRgPq8Ft__wV0T4nOzx40AR2_ROvqzkDrbqUHTRcMMJayQN7pMWqUGtHbjjawgDPNVJC5J1EoqzwzzfW1hqmuVfO5TrH5Pr2xBoRB6m5P0B_Xg4fhr6coDxWbz2oRqlt9Y-C77chVRiFDCcyWC3-FioHQg/w685-h426/5%20%CE%91%CF%85%CE%B3%202025,%2011_14_39%20%CF%80.%CE%BC..jpg" width="685" /></a></div><br /><div><b>ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ</b></div>Στον άξονα Υπερκαυκασίας-Μέσης Ανατολής-Βόρειας Αφρικής λαμβάνει χώρα μια ριζική αναδιάταξη ισορροπίας ισχύος με ταυτόχρονη αναδιαμόρφωση του πολιτικού χάρτη. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του νέου γεωπολιτικού τοπίου, στην εποχή μετάβασης στον πολυπολικό κόσμο, είναι η διαδικασία ανάδυσης δύο περιφερειακών δυνάμεων, του Ισραήλ και της Τουρκίας.<br /><br />Οι δυο τους ανταγωνίζονται για την αύξηση της επιρροής τους σε μια τεράστια περίμετρο, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ολόκληρος ο Ελληνισμός (Ελλάδα και Κύπρος). Σε αυτήν την κούρσα ανταγωνισμού προκύπτουν σημεία αντιπαράθεσης, όπως είναι η μαζική εξόντωση των δύσμοιρων Παλαιστινίων στη Γάζα και το εύρος επιρροής της κάθε μιας επί της τραγικής Συρίας. Υπάρχουν, όμως, και σημεία σύγκλισης, όπως στο Αζερμπαϊτζάν εις βάρος της επίσης τραγικής Αρμενίας.<br /><br />Κομβικό στοιχείο της εν λόγω εξέλιξης είναι ότι οι δύο χώρες δεν δρουν ως εκπρόσωποι παγκόσμιων υπερδυνάμεων, αλλά λειτουργούν σε περιβάλλον διευρυμένης αυτονομίας αποφάσεων, με κριτήριο την εφαρμογή των δικών τους επεκτατικών επιδιώξεων. Και οι δύο προβάλλουν επιθετική εθνικιστική ιδεολογία, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις (νεοοθωμανισμός και κεμαλισμός στην Τουρκία, ακροδεξιός και προοδευτικός σιωνισμός στο Ισραήλ), ενώ κατέχουν αξιοσημείωτη στρατιωτική ισχύ που δεν διστάζουν να τη χρησιμοποιήσουν. Προφανώς το Ισραήλ υπερέχει κατά πολύ τεχνολογικά, αλλά η Τουρκία διαθέτει σημαντικό πληθυσμιακό πλεονέκτημα, παράλληλα με τα αξιοσημείωτα βήματα που έχει κάνει στους στρατιωτικούς της εξοπλισμούς.<br /><br />Από μόνες τους, ωστόσο, οι παραπάνω προϋποθέσεις δεν θα έφθαναν για την μεταπήδηση των δύο αυτών χωρών στο επίπεδο των μεγάλων δυνάμεων. Σε αυτό συντελούν σε σημαντικό βαθμό και άλλοι παράγοντες, με κυριότερο τις εφεδρείες τους. Η τουρκική ισχύς επιχειρεί να εμφανιστεί ως προβολή του τουρκοϊσλαμικού κόσμου που τέμνει την Ευρασία από την κινεζική επαρχία Ξιν Γιάνγκ και τις τουρκογενείς φυλές της Σιβηρίας και καταλήγει στα προάστια των δυτικοευρωπαϊκών πόλεων με τα γκέτο των μουσουλμάνων μεταναστών. Το δε Ισραήλ, παρά την περιορισμένη του εδαφική επικράτεια και τον μικρό πληθυσμό του ενισχύεται καθοριστικά από κρίσιμα κέντρα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και την σημαντική επιρροή του στις πολιτικές ηγεσίες της Δύσης, με πρώτιστη αυτή των ΗΠΑ.<br /><br />Πυραμίδα ισχύος<br /><br />Επιπλέον, όμως, η αναρρίχηση και του Ισραήλ και της Τουρκίας στην πυραμίδα ισχύος, οφείλεται στην παρατεταμένη κρίση και ραγδαία υποχώρηση της Ευρώπης. Στην ουσία μιλούμε για την αποτυχία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, η οποία επιχειρήθηκε στον μεταπολεμικό κόσμο και θα μπορούσε, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να εξελιχθεί σε έναν συμπαγή πόλο του διεθνούς συστήματος. Κάτι, όμως, που τελικά δεν συνέβη λόγω του Ατλαντισμού.<br /><br />Ο αμερικανικός παράγων έβλεπε στην Ευρώπη έναν χώρο της άμεσης επιρροής του, και γι’ αυτό δεν επέτρεψε να ανατραπούν τα δεδομένα που δημιούργησε η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι, το ευρωπαϊκό όραμα, στην πορεία, εξετράπη σε μονοπάτια που εξυπηρετούσαν τα υπερατλαντικά κέντρα και τις συνεργαζόμενες με αυτά πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης. Το ευρωπαϊκό πολιτισμικό υπόστρωμα απωθήθηκε για να αντικατασταθεί με ιδεολογήματα που αδυνάτιζαν τις εθνικές αλλά και την ευρωπαϊκή συνείδηση, την ώρα που άλλαζε ταυτόχρονα η πληθυσμιακή σύνθεση και η κοινωνική διαστρωμάτωση των ευρωπαϊκών κρατών υπό το βάρος εσκεμμένων επιλογών.<br /><br />Η ατλαντική “σφήνα” ήταν αυτή που απέτρεψε και τη σύγκλιση του δυτικού και ανατολικού ευρωπαϊκού χώρου, που θα άλλαζε καταλυτικά το παγκόσμιο γίγνεσθαι, προσδίδοντας μια νέα δυναμική όχι μόνον στις οικονομικές λειτουργίες της Ευρώπης αλλά και στη χριστιανική της ταυτότητα. Η ενδοευρωπαϊκή σύγκρουση εξυπηρετεί παροδικά τον Ατλαντισμό, που κατ’ αυτόν τον τρόπο καθυστερεί την εκδήλωση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης του που οδηγεί –μεταξύ άλλων– και στην απώλεια της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας. Οι ΗΠΑ μετακυλίουν το υπέρογκο κόστος αυτής της αναβολής στους ευρωπαϊκούς λαούς.<br /><br />Μεγάλο θύμα της ευρωπαϊκής αποτυχίας είναι ο Ελληνισμός. Σε μακρά δομική κρίση, λόγω δημογραφικής απίσχνασης, αντιπαραγωγικών οικονομικών μοντέλων, ετεροκαθορισμού και υποτέλειας στην εξωτερική πολιτική, αδιέξοδων πολιτικών αντιθέσεων και αναχρονιστικών εμμονών με μακρό ιστορικό βάθος, ο Ελληνισμός αδυνατεί να στηριχθεί στο φυσικό στρατηγικό του βάθος. Διότι ο ευρωπαϊκός χώρος, στο σύνολό του, είναι η φυσική συνέχεια του σύγχρονου Ελληνισμού, επί του οποίου, παρά τις ανισοβαρείς και εκμεταλλευτικές σχέσεις που υπέστη, βάσισε την ύπαρξή του.<br /><br />Η διάψευση από την ΕΕ<br /><br />Σήμερα, ωστόσο, η ΕΕ, η πολιτική οντότητα στην οποία η Ελλάδα εντάχθηκε όχι μόνον για την εδραίωση του δημοκρατικού της πολιτεύματος και την ομαλή οικονομική της ανάπτυξη, αλλά πρωτίστως ως ασπίδα προστασίας από τον εξ ανατολών κίνδυνο, κινείται προς κατευθύνσεις που δεν εξυπηρετούν την ελληνική κυριαρχία. Αντιθέτως, όλο και λιγότερο σιωπηρά, εκδηλώνονται φυγόκεντρες τάσεις κρατών-μελών που επιδιώκουν προνομιακές σχέσεις με την αναθεωρητική Τουρκία, παραβλέποντας και αδιαφορώντας για τους δικαιολογημένους ελληνικούς φόβους.<br /><br />Στενότατη, βεβαίως, είναι η σχέση της ΕΕ και των πλείστων ευρωπαϊκών κρατών με το Ισραήλ. Παρά τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται εσχάτως για την προώθηση της “τελικής λύσης” του Νετανιάχου στη Γάζα και σ’ ολόκληρη την Παλαιστίνη, οι Ευρωπαίοι βλέπουν στο εβραϊκό κράτος ένα δυτικό προκεχωρημένο φυλάκιο στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, παραμένουν ισχυρά τα αισθήματα συλλογικής ενοχής για το Ολοκαύτωμα, που τροφοδοτούν ακόμα την ευνοϊκή μεταχείριση του Ισραήλ, ακόμη και όταν καταπατά κάθε έννοια της διεθνούς νομιμότητας και των ανθρωπιστικών αξιών.<br /><br />Ταυτόχρονα, η σκληρή αντιρωσική πολιτική των ευρωπαϊκών ηγεσιών βαθαίνει το ρήγμα στον Ορθόδοξο Κόσμο, που η ενότητά του, έστω και σε επίπεδο θρησκευτικό-πολιτισμικό, θα προσέδιδε στον Ελληνισμό ένα ανεκτίμητο αντίβαρο απέναντι στις πιέσεις που δέχεται στον ανατολικό μεσογειακό χώρο από τον Τουρκισμό και τον Εβραϊσμό. Ο κατακερματισμένος Ορθόδοξος χώρος πλήττει την ίδια την ευρωπαϊκή ενότητα, και ωθεί στην εκτροπή των εθνικών προτεραιοτήτων των ορθοδόξων κρατών.<br /><br />Πρόκειται αναμφίβολα για μια συνθήκη που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Ο ελληνικός κόσμος, ακόμη και υπό την τουρκική και ενετική κατοχή, είχε ένα ευρύτατο πολιτισμικό εκτόπισμα που κατόρθωνε να επηρεάζει εκ των έσω τις αυτοκρατορίες της εποχής. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι υφίστανται δύο ελληνικά κράτη, τα οποία καταλαμβάνουν έναν από τους κρισιμότερους παγκοσμίους γεωπολιτικούς χώρους, ο Ελληνισμός βιώνει μια υπαρξιακή αγωνία.<div><br />Μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ ο Ελληνισμός<br /><br />Στη νέα γεωπολιτική εξίσωση που διαμορφώνεται, και απέναντι στον έκδηλο τουρκικό επεκτατισμό, ο Ελληνισμός αναζητά στηρίγματα επιβίωσης. Ωστόσο, η εθνική υπαρξιακή κρίση δεν έχει βρει ανάλογου εύρους ηγετικές προσωπικότητες για να την διαχειριστούν. Οι ιθύνουσες ομάδες του τελούν εν συγχύσει, αναζητώντας λύσεις μέσα από έναν λαβύρινθο αντιφάσεων. Αφενός, επιζητούν με σχεδόν ταπεινωτικούς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις, τον κατευνασμό της Άγκυρας, αναγνωρίζοντας τον αναβαθμισμένο της ρόλο. Αφετέρου, κηρύττουν μια άνευ όρων συμμαχία με το Ισραήλ, παραβλέποντας ή σε αρκετές περιπτώσεις επιδοκιμάζοντας την καταστροφική του πολιτική έναντι των Παλαιστινίων. Κι αυτό, επειδή προσβλέπουν στην προστασία του απέναντι στο νεοοθωμανισμό, αν και βεβαίως ουδείς αναμένει σε μία στιγμή σύγκρουσης μια άμεση ισραηλινή στήριξη.<br /><br />Και οι δύο γραμμές της πολιτικής των Αθηνών δεν μένουν στη θεωρία. Ήδη παράγουν αποτελέσματα. Τέτοια είναι η διεύρυνση των απαιτήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο, η σταδιακή εξάρτηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου από τον τουρκικό τουρισμό και οι μαζικές αγορές ακινήτων από τουρκικά συμφέροντα στην παραμεθόρια ζώνη. Ακόμη πιο εκτεταμένη είναι η αγορά ελληνικών ιδιοκτησιών από εβραϊκά συμφέροντα. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα ήδη διαμοιράζεται σε πεδία επιρροής μεταξύ του Ισραήλ (οικειοθελώς) και της Τουρκίας (από φόβο).<br /><br />Η διαδικασία αυτή, εφόσον εξακολουθήσει, θα έχει, μοιραία, σημαντικές επιπτώσεις και στην ιδεολογική μετάλλαξη του Ελληνισμού, ο οποίος ήδη έχει υποστεί τεράστια πλήγματα από τις εθνομηδενιστικές αντιλήψεις που προωθήθηκαν στον ευρωπαϊκό χώρο τις προηγούμενες δεκαετίες. Αυτό μπορούμε ήδη να το αντιληφθούμε στον τρόπο υπεράσπισης των δύο στρατοπέδων που έχουν σχηματιστεί με αφορμή τα δραματικά γεγονότα στη Γάζα. Στο βάθος του χρόνου, υπό την πίεση της αρνητικής πραγματικότητας οι σημερινές τοποθετήσεις μπορούν να εξελιχθούν σε κεκαλυμμένες θέσεις υποταγής, ανάλογες αυτής του περίφημου Νοταρά στα στερνά χρόνια του Βυζαντίου.<br /><br />Βεβαίως, η ιστορία κινείται πάντοτε μέσω μεγάλων αντιφάσεων και απρόβλεπτων εκπλήξεων, πόσω δε μάλλον όταν ολόκληρος ο πλανήτης έχει εισέλθει σε μια εποχή καταλυτικών ανακατατάξεων. Ωστόσο, για να ωφεληθεί κάποιος από, πιθανώς, θετικές για τον ίδιο εξελίξεις πρέπει να έχει δημιουργήσει τις ανάλογες προϋποθέσεις. Αυτό για τον Ελληνισμό σημαίνει επαναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής σε συνδυασμό με την παραγωγική ανασυγκρότηση που θα τη στηρίξει και, ίσως το σπουδαιότερο, με την ενίσχυση της ελληνικής ταυτότητας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ελληνισμός μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ…

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΣΩΤΗΡΗΣ Στον άξονα Υπερκαυκασίας-Μέσης Ανατολής-Βόρειας Αφρικής λαμβάνει χώρα μια ριζική αναδιάταξη ισορροπίας ισχύος με ταυτόχρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν θα συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέχρι τέλους αδιαφορώντας για τα τελεσίγραφα Τράμπ.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-08/ezgif.com-webp-to-jpg-converter%20-%202025-08-05T125848.461.jpg?itok=9L3bqLn4" width="699" /><br /><br />Οι νίκες στο πεδίο της μάχης, η τεράστια αριθμητική διαφορά σε ανθρώπινο δυναμικό έναντι των Ουκρανών και το γεγονός ότι η Ρωσική οικονομία παρά τις πρωτοφανείς δυτικές κυρώσεις δεν γονάτισ,ε συνηγορούν προς τούτο.<br /><br />Γιατί η Ρωσία είναι απίθανο να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία παρά την τεράστια πίεση των ΗΠΑ; Μήπως οι απειλές του Τραμπ πέφτουν σε κωφά αυτιά; <br /><br />Είναι δύο καυτά ερωτήματα στα οποία έγκριτο Διεθνές ΜΜΕ, επιχειρεί να απαντήσει, επισημαίνοντας:<br />Ο Πούτιν έχει το πάνω χέρι στο πεδίο της μάχης στην Ουκρανία<br /><br />Ένας από τους πιθανούς λόγους για τους οποίους ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν ακούει τον «φίλο» και Αμερικανό ομόλογό του Ντόναλντ Τραμπ, παρά την απειλή του δεύτερου να επιβάλει περισσότερες οικονομικές κυρώσεις στη Μόσχα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, είναι ότι ο πρώτος πιστεύει ότι έχει πλέον το πάνω χέρι στο πεδίο της μάχης.<br /><br />Και αυτό συμβαίνει επειδή όχι μόνο οι Ρώσοι τεχνοκράτες έχουν καταφέρει να οικοδομήσουν μια οικονομία που μπορεί να αντέξει τις δυτικές κυρώσεις, αλλά η Ρωσία είναι επίσης σε θέση να βρει πολλούς στρατιώτες να εντάσσονται στις δυνάμεις της εν μέσω μιας καλοκαιρινής επίθεσης, όταν οι εφεδρείες της Ουκρανίας μειώνονται.<div><br />Το ανθρώπινο δυναμικό<br /><br />Ανεξάρτητα από την τεχνολογία και τα όπλα, τελικά, ένας πόλεμος κερδίζεται όταν υπάρχουν στρατιώτες στο έδαφος.<br /><br />Και εδώ, είναι κοινό μυστικό ότι η Ουκρανία υποφέρει από οξεία έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού.<br /><br />Κανένας άνδρας ηλικίας 18 έως 60 ετών δεν έχει λάβει άδεια να εγκαταλείψει τη χώρα από τον Φεβρουάριο του 2022 χωρίς ειδική άδεια στην Ουκρανία, αλλά υπάρχει γενική αντίσταση στην ένταξη στις ένοπλες δυνάμεις υπό εξαναγκασμό.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, πρόσφατες αναφορές και μελέτες δείχνουν ότι παρά την απώλεια χιλιάδων στρατιωτών από τη Ρωσία, μπόρεσε να διαχειριστεί σχετικά εύκολα νέες στρατολογήσεις.<br /><br />Από τον Μάιο του τρέχοντος έτους, οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν 3,57 εκατομμύρια στρατιώτες, με το 37% αυτών, ή 1,32 εκατομμύρια, να είναι ενεργό στρατιωτικό προσωπικό.<br /><br />Δύο εκατομμύρια ήταν μέλη εφέδρων και 250.000 ήταν παραστρατιωτικές δυνάμεις.<br /><br />Είναι σημαντικό ότι ο αριθμός των ανθρώπων στον ρωσικό στρατό έχει διπλασιαστεί μετά την εισβολή στην Ουκρανία.<br /><br />Τώρα, ο Ρωσικός Στρατός είναι ο τέταρτος μεγαλύτερος, μαζί με τη Βόρεια Κορέα .<br /><br />Η Κίνα, η Ινδία και οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη αντίστοιχα.<br /><br />Το θέμα είναι ότι μέχρι στιγμής, τα ενεργά στρατεύματα της Ρωσίας υπερτερούν αριθμητικά των ουκρανικών κατά 420.000, πόσο μάλλον οι εφεδρικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις.<br /><br />Και οι περισσότεροι από αυτούς τυχαίνει να είναι πραγματικοί Ρώσοι και όχι ξένοι μισθοφόροι.<br /><br />Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, η στρατολόγηση από τη Ρωσία συνέχισε να είναι επιτυχημένη κατά το πρώτο τρίμηνο του 2025. Η στρατολόγηση αυξήθηκε κατά 22% από το πρώτο τρίμηνο του 2024 (από 73366 σε 89601 άνδρες).</div><div><br />Οι μισθοφόροι<br /><br />Η Ουκρανία είχε ανακοινώσει ανοιχτά το 2022 ότι περίπου είκοσι χιλιάδες (20.000) άτομα από πενήντα δύο (52) χώρες είχαν υποβάλει αίτηση για να πολεμήσουν στη νεοσύστατη Διεθνή Λεγεώνα Εδαφικής Άμυνας της Ουκρανίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, περιλάμβαναν Αμερικανούς, Καναδούς και αρκετές ευρωπαϊκές εθνικότητες.<br /><br />Η Ρωσία, επίσης, είχε καυχηθεί για το γεγονός ότι περίπου δεκαέξι χιλιάδες (16.000) άνδρες από τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία είχαν υποβάλει αίτηση για να πολεμήσουν για τη Ρωσία.<br /><br />Ευνόητο είναι ότι πολλοί από αυτούς τους ξένους μαχητές σκοτώθηκαν και ορισμένοι από αυτούς συνελήφθησαν ως αιχμάλωτοι πολέμου (POWs) και από τις δύο πλευρές.<br /><br />Ωστόσο ο αριθμός όσων μάχονται για την Ουκρανία μειώθηκε. <br /><br />Όσον αφορά τη ρωσική πλευρά, οι δυτικές χώρες ισχυρίζονται ότι ο Πούτιν έχει καταστήσει τους μισθοφόρους μέρος της στρατιωτικής στρατηγικής της Μόσχας από τότε που παρενέβη για πρώτη φορά στην Ουκρανία το 2014 για να καταλάβει την Κριμαία και να υποστηρίξει τους φιλορώσους αυτονομιστές στο Ντονμπάς.<br /><br />Στην πραγματικότητα, όπως λέει ο Πούτιν, βοήθησε στη δημιουργία του Ομίλου Wagner, αναμφισβήτητα του μεγαλύτερου ιδιωτικού φορέα ασφαλείας στον κόσμο, «για να βοηθήσει, να αντικαταστήσει και να παράσχει εύλογη δυνατότητα στις ρωσικές δυνάμεις» σε επιχειρήσεις στο εξωτερικό σε τριάντα χώρες σε τέσσερις ηπείρους, από τη Βενεζουέλα μέχρι τη Λιβύη και το Αφγανιστάν.<br /><br />Το γεγονός ότι η ηγεσία της Wagner διαφώνησε αργότερα με τον Πούτιν και σκοτώθηκε μυστηριωδώς είναι μια διαφορετική ιστορία.<br /><br />Ωστόσο, σύμφωνα με τις δυτικές αναφορές, η Ρωσία συνεχίζει να στρατολογεί ξένους στρατιώτες για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.<br /><br />Λέγεται ότι το κύριο κέντρο στρατολόγησης της Ρωσίας τυχαίνει να είναι η Κεντρική Ασία ,τόσο στην περιοχή όσο και μεταξύ του μεγάλου πληθυσμού μεταναστών εργαζομένων στη Ρωσία.<br /><br />Άλλες κύριες πηγές περιλαμβάνουν τη Συρία, την Κούβα, την Ινδία και το Νεπάλ.<br /><br />Οι προσπάθειες της Ρωσίας στην Κούβα και την Ινδία έχουν επικριθεί ως επιχειρήσεις εμπορίας ανθρώπων.<br /><br />Το Νεπάλ έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα ευάλωτο στη ρωσική στρατολόγηση, με εκτιμήσεις που κυμαίνονται από μερικές χιλιάδες έως 15.000 άνδρες που εγγράφονται για να πολεμήσουν στην Ουκρανία.<br /><br />Πάνω απ 'όλα, το ζήτημα των ξένων στρατευμάτων που πολεμούν για τη Ρωσία έχει προσελκύσει περισσότερο την παγκόσμια προσοχή, με την είδηση ότι η Βόρεια Κορέα έχει στείλει περίπου δέκα χιλιάδες στρατιώτες για να συμμετάσχουν στην εισβολή στην Ουκρανία.<br /><br />Πολλοί το βλέπουν αυτό ως μια κρίσιμη στιγμή στον πόλεμο, λόγω του αριθμού των εμπλεκόμενων στρατευμάτων και της επίσημης φύσης της ανάπτυξης.<br /><br />Επιπλέον, υπάρχουν αναφορές ότι η Ρωσία στοχεύει μετανάστες, ειδικά εκείνους που απέκτησαν πρόσφατα ρωσική υπηκοότητα, για στρατολόγηση.<br /><br />Σε πολιτικούς και δημόσιους υπαλλήλους που φυλακίζονται για κατηγορίες διαφθοράς, καθώς και σε κρατούμενους που έχουν καταδικαστεί για σοβαρές κατηγορίες, έχει επίσης προσφερθεί η ευκαιρία να καταταγούν ως στρατιώτες.</div><div><br />Οι συμβασιούχοι Ρώσοι στρατιώτες<br /><br />Ωστόσο, φαίνεται να έχει υποτιμηθεί το γεγονός ότι η Ρωσία βασίζεται ολοένα και περισσότερο σε συμβασιούχους στρατιώτες, προσφέροντας υψηλούς μισθούς και μπόνους υπογραφής για να προσελκύσει νεοσύλλεκτους από το εσωτερικό της χώρας.<br /><br />Και το κόστος μοιράζεται μεταξύ της Μόσχας και των περιφερειακών ή επαρχιακών πρωτευουσών.<br /><br />Σε μια σημαντική αλλά μοναδική βάση δεδομένων που μόλις συγκέντρωσε ο Δρ. Janis Kluge του Γερμανικού Ινστιτούτου Διεθνών και Ασφαλών Υποθέσεων (SWP), Βερολίνο, έχει παρατηρηθεί ότι οι δαπάνες του περιφερειακού προϋπολογισμού 37 ρωσικών περιφερειών για μπόνους κατάταξης αυξήθηκαν δραματικά το 2024.<br /><br />Η μελέτη του Kluge δείχνει ότι ένας αυξανόμενος αριθμός Ρώσων ανδρών προσφέρθηκε εθελοντικά να υπογράψει σύμβαση με τον ρωσικό στρατό, και τα οικονομικά κίνητρα απέκτησαν μεγαλύτερη σημασία αλλά και μέγεθος.<br /><br />Αλλά το πιο σημαντικό ήταν η σημαντική αύξηση των «επιδομάτων εγγραφής», τα οποία είναι προκαταβολές για τους νεοσύλλεκτους στρατιώτες.<br /><br />Τουλάχιστον σε ορισμένες περιοχές, τα επιδόματα εγγραφής αυξήθηκαν σε εκατομμύρια ρούβλια, που ισοδυναμούν με το μέσο εισόδημα αρκετών ετών.<br /><br />Τα επιδόματα εγγραφής αποτελούνται από τουλάχιστον δύο μέρη: το ένα πληρώνεται από τον περιφερειακό προϋπολογισμό και το άλλο από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό. Σε πολλές πόλεις, υπάρχει επίσης ένα τρίτο, μικρότερο επιδόμα από τον δήμο.<br /><br />Για παράδειγμα, οι νέοι συμβασιούχοι στρατιώτες στη φτωχή περιοχή της Σαμάρα λαμβάνουν επί του παρόντος 3,6 εκατομμύρια ρούβλια προκαταβολικά από τον περιφερειακό προϋπολογισμό.<br /><br />Μαζί με το ομοσπονδιακό μπόνους, μπορούν πλέον να περιμένουν μια πληρωμή 4 εκατομμυρίων ρουβλιών (47.000 δολάρια) αμέσως μετά την υπογραφή σύμβασης με τον στρατό - ισοδύναμη με πέντε φορές τον μέσο ετήσιο μισθό στην περιοχή.<br /><br />Φυσικά, ο Κλούγκε προειδοποιεί ότι το ρωσικό μοντέλο εθελοντικής στρατολόγησης λέει λίγα για την καταλληλότητα ή τα προσόντα των νεοσύλλεκτων.<br /><br />Πράγματι, υπάρχουν ενδείξεις ότι ένας αυξανόμενος αριθμός ανδρών άνω των 50 ετών εγγράφεται.<br /><br />Η Ρωσική οικονομία δεν γονάτισε παρά τις κυρώσεις της Δύσης<br /><br />Προς το παρόν, «το έθνος που έχει υποστεί τις περισσότερες κυρώσεις στον κόσμο» τα πάει καλά, με την οικονομία του να ξεπερνά σε ανάπτυξη πολλά έθνη της G-7 - τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ, όπως αναφέρει το BBC.<br /><br />Η ρωσική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 4,3% το 2024, σε σύγκριση με 1,1% στο Ηνωμένο Βασίλειο και 2,8% στις ΗΠΑ.<br /><br />Με άλλα λόγια, εφόσον το Κρεμλίνο συνεχίζει να διατηρεί την ορμή στην οικονομία του, οι πρώτες γραμμές του στην Ουκρανία θα παραμείνουν επαρκώς επανδρωμένες με ρωσική στολή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Πούτιν θα συνεχίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέχρι τέλους αδιαφορώντας για τα τελεσίγραφα Τράμπ.

Οι νίκες στο πεδίο της μάχης, η τεράστια αριθμητική διαφορά σε ανθρώπινο δυναμικό έναντι των Ουκρανών και το γεγονός ότι η Ρωσική οικονομία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτές είναι οι 12 ουκρανικές περιφέρειες που θα επιτεθεί η Ρωσία εάν δεν υπάρξει εκεχειρία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-08/%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CE%9F%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A0%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD.jpg?itok=AWx9Y_zJ" width="695" /><br /><br />Η μισή Ουκρανία βρίσκεται υπό απειλή, προειδοποιεί Ουκρανός ειδικός και πρώην σύμβουλος στο Κίεβο<br /><br />Οπρώην σύμβουλος του γραφείου του Ουκρανού προέδρου, Ολέκσιι Αρεστόβιτς (Oleksiy Arestovych), δήλωσε πως η Ουκρανία θα μπορούσε να χάσει έως και 12 περιοχές εάν δεν υπογραφεί σύντομα μία συμφωνία κατάπαυσης του πυρός με την Ρωσία.<br /><br />Το βίντεο του Ουκρανού προβλήθηκε από πολλούς χρήστες και προκάλεσε πολλές ανησυχίες, εντός εντός όσο και εκτός της χώρας. Παράλληλα να σας ενημερώσουμε πως ο Ολέκσιι Αρεστόβιτς περιλαμβάνεται στην λίστα Ουκρανών εξτρεμιστών και τρομοκρατών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με ότι αυτό συνεπάγεται νομικά.<br /><br />Τι Είπε ο Ειδικός<br /><br />«Τι θα συμβεί μελλοντικά με την Ουκρανία; Θα έρθει ο Ζαλούζνι με ελικόπτερο από το Λονδίνο και θα κάτσει στον θρόνο; Και μετά τι; Δεν θα θέλει να αναγνωρίσει την συμφωνία που θα διαπραγματευόμαστε. Και αν γίνει αυτό η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο και μπορεί να καταλάβει έξι, οχτώ ή ακόμη και 12 περιφέρειες» δήλωσε με ένταση ο Αρεστόβιτς, αναφερόμενος σε πιθανά σενάρια εξέλιξης της σύρραξης.<br /><br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1952524766683795926" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1952524766683795926&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7320020_aytes-einai-oi-12-oykranikes-perifereies-poy-tha-epitethei-i-rosia&sessionId=a56993e0af310730b0b848d1ca1befb0d7955ab4&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 616px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Τα σχόλια του ειδικού έγιναν κατά την διάρκεια συζήτησης σχετικής με το τελεσίγραφο που έδωσε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντιμίρ Πούτιν. Ο επικεφαλής της Ουάσιγκτον έδωσε προθεσμία μέχρι τις 8 Αυγούστου στην Μόσχα να συμφωνήσει σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, αλλιώς απείλησε ότι θα επιβάλει δευτερογενείς οικονομικές κυρώσεις (ειδικά κατά των ρωσικών ενεργειακών προϊόντων).<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1951291163677278650" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1951291163677278650&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7320020_aytes-einai-oi-12-oykranikes-perifereies-poy-tha-epitethei-i-rosia&sessionId=a56993e0af310730b0b848d1ca1befb0d7955ab4&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 599px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Η κίνηση αυτή του Τραμπ από την μία χάρισε αισιοδοξία στους Ουκρανούς, από την άλλη όμως οι ειδικοί εκφράζουν την σκεπτικότητα και τις αμφιβολίες τους, λέγοντας μεταξύ άλλων πως είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί τόσο γρήγορα μία λύση, ακόμη και προσωρινή.<br /><br />Πάρα αυτά, για το Κίεβο είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου η εφαρμογή μίας -όσο τον δυνατόν γρηγορότερης- εκεχειρίας στο πεδίο της μάχης. Οι απώλειες κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται και όπως ανέφερε εύστοχα και ο Αρεστόβιτς, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα μπορούσαν να εισέλθουν σε πολλές νέες ουκρανικές περιοχές και περιφέρειες εάν δεν δοθεί σύντομα ένα τέλος (ή έστω παύση) στην εν εξελίξει σύρραξη.<br /><br />Αν και ο Ουκρανός δεν διευκρίνισε τις 12 ουκρανικές περιοχές που κινδυνεύουν από την προέλαση του ρωσικού στρατού, κατά πάσα πιθανότητα αναφέρονταν στις:<div><br />Χάρκοβο<br />Σούμι<br />Τσερνίχιβ<br />Ντονιέτσκ<br />Λουγκάνσκ<br />Ζαπορίζια<br />Ντνιπροπετρόφσκ<br />Οδησσό<br />Χερσώνα<br />Μικολάιβ<br />Πολτάβα</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτές είναι οι 12 ουκρανικές περιφέρειες που θα επιτεθεί η Ρωσία εάν δεν υπάρξει εκεχειρία.

Η μισή Ουκρανία βρίσκεται υπό απειλή, προειδοποιεί Ουκρανός ειδικός και πρώην σύμβουλος στο Κίεβο Οπρώην σύμβουλος του γραφείου του Ουκρανού...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαζεύοντας τους άλλους στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο.

<img height="386" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2025/08/bbb-780x470.jpg" width="705" /><br /><br /><b>Σάββας Δ. Βλάσσης</b><br />Οι αποστολές Ηλεκτρονικού Πολέμου με εξειδικευμένες πλατφόρμες, συνιστούν απαραίτητο στοιχείο πολλαπλασιαστικής ισχύος στις σύγχρονες αεροπορικές επιχειρήσεις. Ιδίως, όταν ο αντίπαλος είναι ισότιμος τεχνολογικώς και επιδιώκεται η εξασφάλιση ποιοτικού προβαδίσματος μέσα από εξελιγμένες τακτικές και αντιλήψεις επιχειρήσεων. Στον τομέα αυτόν, η Πολεμική Αεροπορία είναι πρακτικώς “απούσα” αφού τα εξοπλιστικά της προγράμματα (όπως και των τριών Κλάδων εξάλλου) δεν έχουν “χώρο” για τέτοια πεδία και έχει μείνει να παρακολουθεί τις αποφασιστικές εξελίξεις στον περίγυρό της.<br /><br />Σημειώνεται ότι η τουρκική αεροπορία σχεδιάζει να εντάξει σε υπηρεσία την περίοδο 2026-2028 τέσσερα αεροσκάφη Ηλεκτρονικού Πολέμου στο πλαίσιο του προγράμματος Αεροπορικής Πλατφόρμας Ικανότητος Ηλεκτρονικής Υποστηρίξεως & Ηλεκτρονικής Επιθέσεως Εξ Αποστάσεως <a href="https://doureios.com/embargo-kai-sto-programma-aeroskafon-ilektronikou-polemou-tis-toyrkikis-aeroporias/">(HAVASOJ).</a> Πρόκειται για τροποποιημένα Global 6000 της καναδικής Bombardier στα οποία εγκαθίσταται το σύστημα αποστολής ASOJ-23A που συναναπτύσσει η Aselsan με ξένη συνεργασία.<br /><br /><a href="https://doureios.com/wp-content/uploads/2025/08/GmEuuZWWQAAliEg.jpg"><img height="406" src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2025/08/GmEuuZWWQAAliEg.jpg" width="640" /></a><br /><br />Προσφάτως, τα βλέμματα συγκέντρωσε ένα μεγάλο βήμα της Ιταλικής Αεροπορίας.<br /><br />Στις 21 Ιουλίου, η αμερικανική L3Harris Technologies ανακοίνωσε την ανάληψη συμβάσεων ύψους 300 εκατ. $ από την Ιταλία, για την παράδοση δύο αεροσκαφών Gulfstream G550 τροποποιημένων για σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου. Την ίδια ημέρα, η BAE Systems ανακοίνωσε ότι ανέλαβε σύμβαση 12 εκατ. $ από την L3 Harris για να παράσχει υλικά (βάσεις στηρίξεως, καλύμματα θόλων, καλωδιώσεις και συλλογές ιμάντων) για την εγκατάσταση του συστήματος Ηλεκτρονικού Πολέμου στα αεροσκάφη. Το τελευταίο είναι επίσης προελεύσεως BAE Systems, κι αποτελεί αντικείμενο άλλης συμβάσεως.<br /><br />Πρόκειται για την πρώτη περίπτωση εγκρίσεως από την Ουάσιγκτον της πωλήσεως αεροσκάφους Ηλεκτρονικού Πολέμου EA-37B σε σύμμαχο, όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου της L3 Harris, η οποία έχει την ευθύνη των τροποποιήσεων, την ολοκλήρωση συστημάτων και την υποστήριξη των αεροσκαφών. Τον Οκτώβριο του 2024 είχε εγκριθεί η πιθανή Στρατιωτική Πώληση Αλλοδαπής (FMS) εκτιμώμενου ύψους 680 εκατ. $ (619,75 εκατ. €) στην Ιταλία για το σύστημα αποστολής EA-37B, με κύριο ανάδοχο την BAE Systems. Η ανακοίνωση δεν διευκρίνιζε τον αριθμό των συστημάτων.<br /><br />Τα αεροσκάφη, θα εξασφαλίσουν στην Ιταλική Αεροπορία ικανότητα ηλεκτρονικών παρεμβολών εξ αποστάσεως, από μεγάλο υψόμετρο και με μεγάλη διάρκεια, λόγω αυτονομίας της πλατφόρμας. Οι επιθετικές ικανότητες Ηλεκτρονικού Πολέμου διαταράσσουν τις επικοινωνίες Διοικήσεως & Ελέγχου, την λειτουργία σταθμών ραντάρ και συστημάτων ναυτιλίας από μεγάλες αποστάσεις, περιορίζοντας τον συντονισμό – διαχείριση πόρων των εχθρικών δυνάμεων.<br /><br />Η Ιταλική Αεροπορία έχει θεσπίσει το πρόγραμμα Πλατφόρμες Πολλαπλών Αποστολών Πολλαπλών Αισθητήρων/ Διακλαδικού Αεροπορικού Συστήματος Πολλαπλών Αποστολών Πολλαπλών Αισθητήρων (P-MMMS/JAMMS) ύψους 1,632 δισ. €, που αφορά την πρόσκτηση αεροσκαφών Gulfstream G550 ειδικών ρόλων. Ήδη έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία 2 εκδόσεως Αερομεταφερόμενου Συστήματος Εγκαίρου Προειδοποιήσεως & Ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) και δύο Αερομεταφερόμενου Συστήματος Πληροφοριών, Επιτηρήσεως, Αναγνωρίσεως & Ηλεκτρονικού Πολέμου).<br /><br />Για τις ανάγκες του προγράμματος, αγοράστηκαν έξι κοινά (“green”) Gulfstream G550 με σκοπό να τροποποιηθούν μελλοντικώς. Η σύμβαση που ανατέθηκε στην L3 Harris Technologies αφορά τροποποίηση δύο εξ αυτών σε ρόλο “Αερομεταφερόμενης Ηλεκτρονικής Επίθεσης” (Ηλεκτρονικού Πολέμου).<br /><br />Το EA-37B Compass Call II είναι αεροσκάφος Ηλεκτρονικού Πολέμου της Αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF) που αντικαθιστά το EC-130H Compass Call που υπηρετεί από το 1983. Το EC-130H, μαζί με τα EA-18G Growler και F-16CM Block 50/52, αντιπροσωπεύουν την τριάδα των ικανοτήτων Καταστολής Εχθρικής Αεράμυνας (SEAD) σε αμερικανική υπηρεσία.<br /><br />Το πρώτο EA-37B από 10 που έχουν παραγγελθεί, παραδόθηκε στις 23 Αυγούστου 2024. Το αεροσκάφος διαθέτει εξελιγμένα συστήματα επικοινωνιών, Ελέγχου & Παρακολούθησης, Δικτυοκεντρικής Συνεργατικής Στόχευσης αλλά το κύριο σύστημα αποστολής και Ηλεκτρονικού Πολέμου είναι o Μικρός Προσαρμοστικός Πίνακας Ηλεκτρονικών Πόρων (SABER) της BAE Systems. Το SABER δεν βασίζεται σε υλισμικό αλλά σε λογισμικό ανοικτής αρχιτεκτονικής, επιτρέποντας την διαρκή και ταχεία ενημέρωση – αναβάθμισή του, για προσαρμογή στην αντιμετώπιση αναδυομένων απειλών.<br /><br />Το ενδιαφέρον είναι ότι η χρησιμοποιούμενη πλατφόρμα, το Gulfstream G550, είναι πανομοιότυπο με το προγενέστερο Gulfstream V, που βρίσκεται σε υπηρεσία με την Πολεμική Αεροπορία. Το μοναδικό αεροσκάφος σε υπηρεσία με την 352 Μοίρα Μεταφοράς Υψηλών Προσώπων εντάχθηκε το 2003. Όμως σε απάντηση ερωτήσεως κοινοβουλευτικού ελέγχου τον Ιούλιο του 2024, ο ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια είχε αποκαλύψει ότι, όπως και το EMB-135LR, «έχουν καθηλωθεί εξαιτίας του υψηλού και ασύμφορου κόστους λειτουργίας και συντήρησής τους […] τα εν λόγω κόστη είναι δυσανάλογα συγκριτικά με την εκτιμώμενη αξία των αεροσκαφών, ενώ ακόμα εξετάζεται η δυνατότητα πώλησής τους».<br /><br /><a href="https://doureios.com/wp-content/uploads/2025/08/Gulfstream-V.jpg"><img src="https://doureios.com/wp-content/uploads/2025/08/Gulfstream-V.jpg" /></a><br /><br />Τα Gulfstream G550 και Gurlfstream V είναι μοντέλα με ίδιες διαστάσεις και ουσιαστικώς η τροποποίηση του δεύτερου σε παρεμφερή έκδοση του EA-37B, δεν αντιπροσωπεύει μεγάλη πρόκληση. Βεβαίως το κόστος είναι σημαντικό – για την ακρίβεια ανάλογο των επιχειρησιακών οφελών που προσφέρει. Το ενεχόμενο κόστος, είναι δικαιολογημένο ακόμη περισσότερο, όταν πρόκειται περί επιτεύξεως ενός σοβαρού επιχειρησιακού άλματος.<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία είναι διαρκώς εστιασμένη στην δύναμη μαχητικών, αφιερώνοντας σε αυτήν κάθε φορά το μείζον των πόρων της, με αποτέλεσμα να υστερεί χαρακτηριστικώς στους λεγόμενους “πολλαπλασιαστές ισχύος” στρατηγικής σημασίας. Εκεί, εμφανίζεται εντελώς “αδιάβαστη”, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την μοίρα που έχει επιφυλάξει στα συστήματα <a href="https://doureios.com/pame-gia-tholous-alla-epi-4-hronia-palevoume-gia-ypografi-fos-sta-asepe/">ΑΣΕΠΕ EMB-145H Erieye</a> ή την απουσία αεροσκαφών Ηλεκτρονικού Πολέμου από το δυναμικό της, έναντι των σύγχρονων αεροπορικών δυνάμεων. Παραμένει έτσι μία δύναμη όχι συνολικώς ανεπτυγμένη και συγκριτικώς υστερούσα στους επιμέρους πυλώνες ισχύος.<div><br /></div><div><a href="https://doureios.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Χαζεύοντας τους άλλους στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο.

Σάββας Δ. Βλάσσης Οι αποστολές Ηλεκτρονικού Πολέμου με εξειδικευμένες πλατφόρμες, συνιστούν απαραίτητο στοιχείο πολλαπλασιαστικής ισχύος στι...

Διαβάστε την συνέχεια

Αραβες και Ερντογάν «αδειάζουν» τη Χαμάς, με αντάλλαγμα παλαιστινιακό κράτος.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/Hamas.jpg"><img height="372" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/Hamas-696x464.jpg" width="703" /></a><br /><br />Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 22 μήνες πολέμου, από τον Οκτώβριο του 2023 έως και τον Ιούλιο του 2025, προκειμένου οι Αραβες να βγουν όλοι μαζί εν συνόλω, ως Αραβικός Σύνδεσμος (League of Arab States), και να ζητήσουν αφενός τον αφοπλισμό της Χαμάς και αφετέρου τον αποκλεισμό της από κάθε μελλοντικό σχήμα διακυβέρνησης στη Γάζα, αναφέρει σε ανάλυσή της η “Καθημερινή” (Γιώργος Σκαφιδάς).<br /><br />Η ανάλυση αναφέρεται κυρίως στα αποτελέσματα της διακήρυξης που υπεγράφη στις 29 Ιουλίου στη Νέα Υόρκη, στο πλαίσιο της «Υψηλού Επιπέδου Διεθνούς Διάσκεψης για την Ειρηνική Επίλυση του Ζητήματος της Παλαιστίνης και την Εφαρμογή της Λύσης των Δύο Κρατών» που πραγματοποιήθηκε εκεί με συμπροεδρεύουσες τη Γαλλία και τη Σαουδική Αραβία.<br /><br />Η διακήρυξη αυτή παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όχι μόνο λόγω όσων αναφέρει αλλά και, παράλληλα, λόγω όσων το συνυπογράφουν.<br /><br />Ξεκινώντας από τους συνυπογράφοντες, αξίζει να σημειωθεί ότι στη διάσκεψη της Νέας Υόρκης πήραν μέρος, μεταξύ άλλων, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το Κατάρ και ο Αραβικός Σύνδεσμος, μια σειρά από χώρες δηλαδή οι οποίες έχουν στηρίξει τη Χαμάς είτε άμεσα (όπως το Κατάρ και η Τουρκία) είτε έμμεσα διά της ανοχής τους (όπως πολλοί Αραβες).<div><br /><img height="548" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/08/225812191.png?1754313132959" width="640" /></div><div><br /></div><div>Κατάρ, Τουρκία και Αραβικός Σύνδεσμος συνυπογράφουν τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης για την Ειρηνική Επίλυση του Ζητήματος της Παλαιστίνης και την Εφαρμογή της Λύσης των Δύο Κρατών»</div><div><br /><img height="253" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/08/225080444438.png?1754315221054" width="640" /><br /><br />Οι New York Times γράφουν σχετικά: «Πολλοί Αραβες ηγέτες είχαν λειτουργικές σχέσεις με τη Χαμάς, ενώ εκείνοι ηγούνται πληθυσμών που είναι βαθιά αφοσιωμένοι στον παλαιστινιακό σκοπό. Αυτό τους έκανε απρόθυμους να διακόψουν δημόσια τους δεσμούς τους με την παλαιστινιακή οργάνωση και να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, παρά τις πιέσεις που δέχονταν από δυτικούς συμμάχους όπως οι ΗΠΑ».<br /><br />Αποκλίνοντας από αυτήν τη μακρά «παράδοση» της άμεσης ή έμμεσης στήριξης, η διακήρυξη της Νέας Υόρκης υπογραμμίζει ότι «η Χαμάς πρέπει να τερματίσει την κυριαρχία της στη Γάζα και να παραδώσει τα όπλα της στην Παλαιστινιακή Αρχή». Αναφέρει, επίσης, ότι «η διακυβέρνηση, η επιβολή του νόμου και η ασφάλεια σε όλη την παλαιστινιακή επικράτεια πρέπει να περιέλθουν στη δικαιοδοσία αποκλειστικά της Παλαιστινιακής Αρχής, με την κατάλληλη διεθνή υποστήριξη».<img height="358" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/08/22584129.png?1754313292890" width="640" /></div><div><br /></div><div>Η διακήρυξη της Νέας Υόρκης υπογραμμίζει ότι «η Χαμάς πρέπει να τερματίσει την κυριαρχία της στη Γάζα και να παραδώσει τα όπλα της στην Παλαιστινιακή Αρχή»<br /><br />Το Κατάρ, η Τουρκία του Ερντογάν, η Σαουδική Αραβία και ο Αραβικός Σύνδεσμος (που αριθμεί 22 μέλη και έχει την έδρα του στην Αίγυπτο) παρουσιάζονται, με βάση τα προαναφερθέντα, να ζητούν τον αφοπλισμό της Χαμάς και την υπαγωγή της στην Παλαιστινιακή Αρχή, ακριβώς 18 χρόνια έπειτα από τα γεγονότα του 2007 (τον παλαιστινιακό εμφύλιο μεταξύ Φατάχ και Χαμάς που έθεσε τη Γάζα υπό τον έλεγχο της δεύτερης).</div><div><br />Σπάνια επίδειξη περιφερειακής ενότητας<br /><br />Η βρετανική Telegraph γράφει σχετικά: «Το Κατάρ και η Τουρκία, δύο από τους βασικούς προστάτες της Χαμάς, υποστήριξαν τη γαλλική και σαουδαραβική ειρηνευτική πρωτοβουλία που ανεβάζει απότομα την πίεση προς τη Χαμάς καλώντας τη να αφοπλιστεί, να παραδώσει την εξουσία και να αποδεχθεί την εξορία (σ.σ. την απομάκρυνσή της από τη Γάζα). Ανώτεροι αξιωματούχοι του Κόλπου δήλωσαν ότι αυτή η σπάνια επίδειξη περιφερειακής ενότητας θα μπορούσε να απομονώσει τη Χαμάς σε τέτοιο σημείο ώστε εκείνη να μην έχει άλλη επιλογή παρά να συμμορφωθεί».<br /><br />«Οι αραβικές χώρες για πρώτη φορά απευθύνουν ομόφωνα έκκληση προς τη Χαμάς να καταθέσει τα όπλα, να απελευθερώσει όλους τους ομήρους και να τερματίσει την κυριαρχία της στη Λωρίδα της Γάζας, θέτοντας όρους που, όπως είπαν, θα μπορούσαν να συμβάλουν στην εγκαθίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους.<br /><br />Η αιφνιδιαστική διακήρυξη, την οποία υποστήριξαν τα 22 κράτη-μέλη του Αραβικού Συνδέσμου, καταδίκασε, επίσης, τις επιθέσεις που εξαπέλυσε η Χαμάς στο Ισραήλ τον Οκτώβριο του 2023», σημειώνουν, από την πλευρά τους, οι New York Times.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αραβες και Ερντογάν «αδειάζουν» τη Χαμάς, με αντάλλαγμα παλαιστινιακό κράτος.

Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 22 μήνες πολέμου, από τον Οκτώβριο του 2023 έως και τον Ιούλιο του 2025, προκειμένου οι Αραβες να βγουν όλοι μαζί ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Νετανιάχου διέταξε κατάληψη και κατοχή της Γάζας…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i1.prth.gr/images/1168x656/jpg/files/2025-06-18/netanyahu_maketa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1168" height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/jpg/files/2025-06-18/netanyahu_maketa.jpg" width="716" /></a></div><div><br /></div>Τη Δευτέρα το βράδυ, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επιβεβαίωσε πως έχει ληφθεί η απόφαση για πλήρη στρατιωτική κατάληψη και κατοχή της Λωρίδας της Γάζας, σε ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει επιχειρήσεις και σε περιοχές όπου κρατούνται οι Ισραηλινοί όμηροι.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες από το Γραφείο του Πρωθυπουργού, το μήνυμα που διαβιβάστηκε προς τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου ήταν ξεκάθαρο: «Αν αυτό δεν σου ταιριάζει, τότε να παραιτηθείς».<br /><br />Η ανακοίνωση αυτή έρχεται στον απόηχο πολύμηνων διαπραγματεύσεων στην Ντόχα, με τη συμμετοχή του Ισραήλ, της Χαμάς και διεθνών μεσολαβητών, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός και ανταλλαγή ομήρων.<br /><br />Ο Νετανιάχου δήλωσε στους υπουργούς του σήμερα ότι θα επιδιώξει την υποστήριξη του υπουργικού συμβουλίου για ένα σχέδιο πλήρους κατοχής της Λωρίδας της Γάζας, παρά τις αντιρρήσεις εντός των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, σύμφωνα με εβραϊκά μέσα ενημέρωσης.<br />Αρκετοί υπουργοί φέρονται να δήλωσαν ότι ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε τον όρο «κατοχή της Λωρίδας» σε ιδιωτικές συνομιλίες περιγράφοντας το όραμά του για την επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα – μια αξιοσημείωτη αλλαγή τόνου καθώς η κυβέρνηση ετοιμάζεται να συζητήσει το μέλλον της εκστρατείας στη Γάζα.<br /><br />Ένας ανώτερος αξιωματούχος κοντά στον πρωθυπουργό δήλωσε στο κρατικο πρακτορείο ειδήσεων Ynet : «Ο κύβος ερρίφθη — προχωράμε σε πλήρη κατοχή της Λωρίδας της Γάζας».<br /><br />«Θα υπάρξουν επιχειρήσεις ακόμη και σε περιοχές όπου κρατούνται όμηροι. Εάν ο αρχηγός του επιτελείου των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων δεν συμφωνήσει, θα πρέπει να παραιτηθεί», προσθέτουν.<br /><br />Οι διαφωνίες των IDF<div><br />Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις [IDF] ελέγχουν επί του παρόντος περίπου το 75% της Λωρίδας της Γάζας, αλλά σύμφωνα με το νέο σχέδιο, ο στρατός αναμένεται να καταλάβει και την υπόλοιπη περιοχή — θέτοντας ολόκληρο τον θύλακα υπό ισραηλινό έλεγχο. Δεν είναι σαφές τι θα σήμαινε μια τέτοια κίνηση για τα εκατομμύρια πολιτών της Λωρίδας και τις ανθρωπιστικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στον θύλακα.<br /><br />Οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις έχουν δηλώσει ότι αντιτίθενται στην κατάληψη ολόκληρης της Λωρίδας, με τον στρατό να εκτιμά ότι θα μπορούσαν να χρειαστούν χρόνια για να καθαρίσει όλες τις υποδομές της Χαμάς. Αυτό θα μπορούσε επίσης να θέσει τους ομήρους σε κίνδυνο εκτέλεσης σε περίπτωση που τα στρατεύματα πλησιάσουν το σημείο όπου κρατούνται.<br />Ο Νετανιάχου δήλωσε νωρίτερα σήμερα ότι θα συγκαλέσει το υπουργικό συμβούλιο για να δώσει εντολή στις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις σχετικά με το πώς θα προχωρήσουν στην πολεμική προσπάθεια, με ορισμένους να πιστεύουν ότι ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να ζητήσει από τον στρατό να κάνει ένα διάλειμμα προκειμένου να δώσει την ευκαιρία να διεισδύσουν οι συνομιλίες για τους ομήρους.<br /><br />Χθες, το ισραηλινό Channel 12 ανέφερε ότι είχε προκύψει διχασμός εντός του υπουργικού συμβουλίου ασφαλείας σχετικά με το θέμα, με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Άμυνας Ισραήλ Κατζ να φέρονται να παραμένουν αναποφάσιστοι.<br /><br />Μεταξύ αυτών που τάχθηκαν υπέρ της επέκτασης των επιχειρήσεων στη Γάζα ήταν ο υπουργός Στρατηγικών Υποθέσεων Ρον Ντέρμερ, ο υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, ο υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, ο υπουργός Στρατιωτικών Υποστράτηγος Ρόμαν Γκόφμαν και ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Γιόσι Φουξ.<br />Από την άλλη πλευρά, μεταξύ εκείνων που φέρονται να τάσσονται υπέρ της συνέχισης των προσπαθειών για την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός και της ομηρίας περιλαμβάνονται ο Αρχηγός του Επιτελείου των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, Αντιστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ, ο Υπουργός Εξωτερικών Γκίντεον Σαάρ, ο ηγέτης της Shas, Αριέ Ντέρι, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζάτσι Χανέγκμπι, ο επικεφαλής της Μοσάντ, Ντέιβιντ Μπαρνέα, ο διαπραγματευτής της Σιν Μπετ, γνωστός με το εβραϊκό γράμμα «Μεμ», και ο Υποστράτηγος (ε.α.) Νιτζάν Αλόν, ο οποίος επιβλέπει το αρχείο των ομήρων για τον στρατό.<br /><br />Ανθρωπιστική κρίση και πολιτικό παζάρι με τους ομήρους<br /><br />Παράλληλα, η Χαμάς θέτει αυστηρούς όρους για την επιστροφή στο τραπέζι των συνομιλιών, απαιτώντας την είσοδο εκατοντάδων φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Το αίτημα αυτό προβάλλεται τη στιγμή που η διεθνής κοινότητα εντείνει τις προσπάθειες για τη διοχέτευση βοήθειας προς τον παλαιστινιακό θύλακα, παρακάμπτοντας την εξουσία της ισλαμιστικής οργάνωσης.<br /><br />Το σαββατοκύριακο, η Χαμάς δημοσίευσε βίντεο με εμφανώς εξασθενημένους Ισραηλινούς ομήρους, καταγγέλλοντας λιμό και πείνα στην περιοχή.<br /><br />Η Χαμάς χρησιμοποιεί την ανθρωπιστική βοήθεια ως μοχλό πίεσηςΠαρά τη δέσμευση του Ερυθρού Σταυρού για ενίσχυση της παροχής βοήθειας απευθείας στους ομήρους –πέραν της βοήθειας που διαχειρίζεται το Ίδρυμα Ανθρωπιστικής Βοήθειας της Γάζας– η Χαμάς ξεκαθάρισε ότι δεν θα επιτρέψει τη διανομή των προμηθειών στους κρατούμενους, αν δεν υπάρξει μόνιμο άνοιγμα των ανθρωπιστικών διαδρόμων και πλήρης αναστολή «κάθε μορφής εναέριας κυκλοφορίας» κατά τη διάρκεια της παράδοσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Νετανιάχου διέταξε κατάληψη και κατοχή της Γάζας…

Τη Δευτέρα το βράδυ, ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου επιβεβαίωσε πως έχει ληφθεί η απόφαση για πλήρη στρατιωτική κατάληψη και...

Διαβάστε την συνέχεια

Απόρρητη τουρκική έκθεση: Γιατί η Άγκυρα φοβάται τα F-35 του Ισραήλ και τα Rafale της Ελλάδας.

<img height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/jpg/files/2025-08-04/maketa-tourkiki-ekthesi.jpg" width="702" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Το think tank SETA, που είναι στενά συνδεδεμένο με το καθεστώς της Άγκυρας, χαρακτηρίζει «γερασμένο και στα όριά του τον στόλο των F-16» και λέει ότι «δεν αρκούν τα Eurofighter για να αποκατασταθεί η ισορροπία δυνάμεων»<br />Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη<br /><br />Ο κίνδυνος να υπονομευθεί η διεκδίκηση ενός ηγεμονικού περιφερειακού ρόλου για την Τουρκία από την αεροπορική υπεροπλία του Ισραήλ αλλά και της Ελλάδας, είναι ο λόγος της μεγάλης κινητοποίησης της Αγκυρας προκειμένου να καλύψει αυτό το κενό και να αποκαταστήσει την ισορροπία δυνάμεων στον αέρα.<br /><br />Η αγωνία της τουρκικής ηγεσίας, η οποία εκδηλώνεται τους τελευταίους μήνες τόσο με τις προσπάθειες άρσης των αμερικανικών κυρώσεων για τα F-35 όσο και των γερμανικών και γαλλικών αντιρρήσεων για τα Eurofighter Typhoon και την εξασφάλιση των αναγκαίων υλικών για την ανάπτυξη του τουρκικού μαχητικού KAAN, μαρτυρά τη ζωτική σημασία που αποκτά το ζήτημα της αποκατάστασης της ισορροπίας στον αέρα, η οποία έχει διαταραχθεί τα τελευταία χρόνια εις βάρος της Τουρκίας.<div><br />Mε την κατασκευή του η Αγκυρα προσπαθεί να καλύψει το κενό που υπάρχει λόγω της αδυναμίας της να προμηθευτεί τα F-35</div><div>Μετά και την εμπειρία των πρόσφατων πολεμικών γεγονότων στη Γάζα και τη Συρία, αλλά και με την επίθεση στο Ιράν, η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να διεκδικήσει περιφερειακό ρόλο και μάλιστα ως αντίβαρο του Ισραήλ, όταν η αεροπορία της, με τον γερασμένο στόλο των F-16, δεν μπορεί να «ξεμυτίσει» παρά μόνο στο Ιράκ.<br /><br />Ούτε, φυσικά, να αποτελέσει απειλή για το Ισραήλ, το οποίο, στηριζόμενο κυρίως στην αεροπορική ισχύ του, επιβάλλει τον δικό του «νόμο» στον εναέριο χώρο της ευρύτερης περιοχής. Ενα από τα πολύ γνωστά και στενά συνδεδεμένα με την κυβέρνηση Ερντογάν και τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες think tank, το SETA, με έκθεσή του προειδοποιεί ότι η Τουρκία «πρέπει να αποκτήσει επαρκείς ποσοτικές και ποιοτικές δυνατότητες στον αέρα, την αεράμυνα και το διάστημα απέναντι σε δύο ταυτόχρονες απειλές με εξωτερική υποστήριξη, το Ισραήλ και την Ελλάδα».<br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/jpg/files/2025-08-04/seta-1.jpg" width="583" /></div><div><i>Η έκθεση της SETA που αναφέρεται στη δυσμενή θέση της Τουρκίας απέναντι σε Ελλάδα και Ισραήλ</i><br /><br />Αρνητική εικόναΗ έκθεση παρουσιάζει μια εξαιρετικά αρνητική εικόνα για τις δυνατότητες της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, με την προειδοποίηση ότι η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει έδαφος έναντι των περιφερειακών ανταγωνιστών της, εάν δεν εκσυγχρονίσει και επεκτείνει τον στόλο των μαχητικών της.<br /><br />Η SETA στην έκθεσή της υποστηρίζει ότι το Ισραήλ και η Ελλάδα, με την υποστήριξη δυτικών συμμαχιών και προηγμένων στρατιωτικών τεχνολογιών, έχουν αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα που θα μπορούσε να υπονομεύσει τα τουρκικά συμφέροντα ασφαλείας.<br /><br />Σύμφωνα με την ανάλυση της SETA, ο βασικός κορμός της Τουρκικής Αεροπορίας από τη δεκαετία του ’80 , ο στόλος των F-16, πλησιάζει στο τέλος της επιχειρησιακής του ζωής, και η Τουρκία «δεν μπορεί να βασίζεται σε απαρχαιωμένα συστήματα όταν αντιμετωπίζει αντιπάλους που διαθέτουν μαχητικά πέμπτης γενιάς και ολοκληρωμένα δίκτυα άμυνας». Προτείνει δε την άμεση προμήθεια νέων μαχητικών και επενδύσεις σε εγχώρια προγράμματα για τη διατήρηση της αποτρεπτικής ικανότητας και της στρατηγικής ανεξαρτησίας.<br /><br /></div><div>Σύμφωνα με την Τουρκικη έκθεση η επανένταξη της Άγκυρας στο πρόγραμμα των F-35 θα «επανέφερε το ποιοτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας»<br />Η έκθεση κάνει αναφορά στην προκαταρκτική συμφωνία για την αγορά μαχητικών Eurofighter Typhoon από την Τουρκία, ώστε να καλυφθεί το κενό που δημιουργήθηκε από την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35 λόγω της αγοράς των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας S-400, επισημαίνοντας όμως ότι η αγορά των Eurofighter είναι αναγκαία προσωρινή λύση, καθώς μόνο η επανένταξη στο πρόγραμμα των F-35 θα «επανέφερε το ποιοτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας».<br /><br />Στην ανάλυσή της για τις περιφερειακές ισορροπίες, η SETA κάνει ειδική αναφορά στην Ελλάδα και το Ισραήλ, επισημαίνοντας ότι το Ισραήλ διαθέτει έναν συνδυασμό μαχητικών F-15I και F-35I Adir, με περισσότερα από 36 αεροσκάφη stealth σε ενεργή υπηρεσία, ενώ η Ελλάδα εκσυγχρονίζει τα F-16 της στο επίπεδο F-16V και ενισχύει τους αμυντικούς της δεσμούς με τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Παραλείπει, πάντως, τεχνηέντως να αναφερθεί στην ένταξη των Rafale στην Ελληνική Αεροπορία, τα οποία έχουν διευρύνει τη διαφορά αεροπορικής ισχύος με την Τουρκία.<br /><br />Και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αυτά τα κράτη (σ.σ.: Ελλάδα και Ισραήλ) αξιοποίησαν τις δυτικές συμμαχίες για να δημιουργήσουν αεροπορίες ικανές να προβάλουν ισχύ, και η Τουρκία πρέπει να είναι προετοιμασμένη να τις αντιμετωπίσει», θέτοντας ως στόχο τη δημιουργία στόλου ικανού για επιχειρήσεις σε πολλαπλά μέτωπα, με ελάχιστο απόθεμα 500 μαχητικών έτοιμων προς μάχη.<br /><br />Καταγράφοντας τη δυσμενή εικόνα της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, η έκθεση αναφέρει ότι ο σημερινός στόλος της Τουρκίας περιλαμβάνει περίπου 235 F-16C/D Block 30/40/50+, πολλά εκ των οποίων έχουν εκσυγχρονιστεί μέσω του προγράμματος ÖZGÜR, που ενσωματώνει εγχώρια ανεπτυγμένα ραντάρ, αισθητήρες και πυρομαχικά μακράς ακτίνας. Ωστόσο, η SETA επισημαίνει ότι ο εκσυγχρονισμός από μόνος του δεν αρκεί. «Ακόμα και με αναβαθμίσεις, το δομικό όριο ζωής πολλών F-16 είναι περιορισμένο».<br /><br /></div><div>H απόκτηση των Eurofighter δεν είναι ικανή να αποκαταστήσει την αεροπορική ισορροπία δυνάμεων απέναντι στην υπεροχή Ελλάδας και Ισραήλ, επισημαίνει η έκθεση του think tank SETA<br />Σε ό,τι αφορά το εγχώριο μαχητικό KAAN, που αναπτύσσεται από την Turkish Aerospace Industries, η έκθεση εκτιμά ότι θα μπορούσε να έχει μεταμορφωτικό ρόλο μετά την αναμενόμενη είσοδό του σε υπηρεσία από το 2028 και μετά. Το KAAN σχεδιάζεται ως μαχητικό πέμπτης γενιάς με δυνατότητες stealth και ενοποίησης με μη επανδρωμένα σκάφη όπως τα ANKA-3 και Kızılelma.<br /><br />Παράλληλα, η SETA συνιστά την ανάπτυξη και τον γενικό εκσυγχρονισμό της αεράμυνας και των συστημάτων ραντάρ της Τουρκίας, ιδίως για την αντιμετώπιση αεροσκαφών stealth. «Η Τουρκία πρέπει να μπορεί να αμυνθεί, να αποτρέπει επιθέσεις και -αν χρειαστεί- να πλήξει αντιπάλους χωρίς να εξαρτάται από εξωτερικές άδειες ή να υπόκειται σε εμπάργκο», δηλώνει η έκθεση.<br /><br />Η ανάλυση της SETA συνδέει αυτές τις στρατιωτικές ανάγκες της Τουρκίας με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Επισημαίνει τη διευρυνόμενη αμυντική συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ, τις ΗΠΑ και την Ε.Ε., ως παράγοντα που ενδέχεται να απομονώσει την Τουρκία αν δεν αντιμετωπιστεί.<br /><br />«Οι συνδυασμένες αεροπορικές δυνατότητες της Ελλάδας και του Ισραήλ, με υποστήριξη από δυτικές δυνάμεις, συνιστούν διπλή πρόκληση, την οποία η Τουρκία οφείλει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει με μια ολιστική προσέγγιση που θα συνδυάζει εξωτερικές αγορές με εγχώρια καινοτομία».<br /><br />Το παράδειγμα της ΛιβύηςΗ έκθεση καταλήγει τονίζοντας ότι η κυριαρχία στον αέρα είναι ζωτικής σημασίας για την περιφερειακή επιρροή της Τουρκίας και την ικανότητά της να ανταποκρίνεται σε κρίσεις. Αναφέρεται στις επιχειρήσεις στη Λιβύη την περίοδο 2019-2020 ως απόδειξη ότι οι δυνατότητες μακράς εμβέλειας και μεγάλου ύψους οροφής είναι καθοριστικές στις σύγχρονες συγκρούσεις. Χωρίς αυτές, η Τουρκία κινδυνεύει να χάσει την πρωτοβουλία σε μελλοντικές αναμετρήσεις.<br /><br />Στα συμπεράσματα της έκθεσης επισημαίνεται ότι:<br /><br />«Η Τουρκία βρίσκεται στο κατώφλι ενός σημαντικού ορόσημου όσον αφορά την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών. Στις σύγχρονες συγκρούσεις, η ύπαρξη μιας αυτάρκους αεροπορικής βιομηχανίας που δεν εξαρτάται από ξένες χώρες έχει καταστεί καθοριστικό στοιχείο της εθνικής άμυνας, κάτι που έγινε ξεκάθαρο κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ Ιράν και Ισραήλ».<br /><br />Ως εκ τούτου, είναι πλέον ζωτικής σημασίας για την Τουρκία να εξασφαλίσει αεροπορική υπεροχή, όταν αυτό απαιτείται, ώστε να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της σε συγκρούσεις εντός της πρώτης και δεύτερης σφαίρας επιρροής της.<br /><br />Η SETA προβαίνει μάλιστα σε αξιολόγηση και καταγραφή των κινήσεων στις οποίες πρέπει να προχωρήσει η Τουρκία προκειμένου να αντιμετωπίσει «τις ανταγωνίστριες χώρες για περιφερειακή ισχύ»:<br /><br />Αναβάθμιση του υφιστάμενου στόλου μαχητικών, υπερβαίνοντας τις καθιερωμένες τεχνολογίες, κάλυψη των αναγκών για μαχητικά πολλαπλών ρόλων μέσω της προμήθειας νέων F-16, απόκτηση υπεροχής στον ελιγμό και την ισχύ πυρός σε μεγάλο ύψος με την προμήθεια των Eurofighter, ικανών να αντιμετωπίσουν αεροσκάφη όπως τα Rafale, επιδίωξη συμφωνίας για ένταξη των F-35 στο οπλοστάσιο, ώστε να επιτευχθεί ποιοτική υπεροχή, εδραίωση της δυναμικής που αναπτύχθηκε με τα προγράμματα Hürkuş και Hürjet, με επίκεντρο το πρόγραμμα KAAN, διασφαλίζοντας μακροπρόθεσμα την προμήθεια εγχώριων μαχητικών αεροσκαφών, ανάδειξη του Hürjet ως μακροπρόθεσμης εναλλακτικής των F-16, προμήθεια και ενσωμάτωση προηγμένων στρατηγικών UAV με χαρακτηριστικά stealth, μεγάλης εμβέλειας, υψηλού υψομέτρου, παρατεταμένης παραμονής στον αέρα και υποστήριξη από Τεχνητή Νοημοσύνη, όπως το ANKA-3, στο πλαίσιο του συνόλου των μαχητικών δυνατοτήτων της χώρας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Απόρρητη τουρκική έκθεση: Γιατί η Άγκυρα φοβάται τα F-35 του Ισραήλ και τα Rafale της Ελλάδας.

Νίκος Μελέτης Το think tank SETA, που είναι στενά συνδεδεμένο με το καθεστώς της Άγκυρας, χαρακτηρίζει «γερασμένο και στα όριά του τον στόλο...

Διαβάστε την συνέχεια

ΣΕΚΠΥ-Ροζολής “καρφώνει” κυβέρνηση: Ελλάδα SAFE 1,2 δισ. Εσθονία 10 δισ. (vid.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ0N2QQufu_W0JkrQRi8d_5iTFNMxQXQ2u9cQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ0N2QQufu_W0JkrQRi8d_5iTFNMxQXQ2u9cQ&s" width="704" /></a></div><div><br /></div>O πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού Τάσος Ροζολής αναφέρεται στην επίσημη πλέον πρόθεση της Ελλάδας να ενταχθεί στο ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό εργαλείο για την Άμυνα, το SAFE-Security Action For Europe.<br /><br />Ομιλεί για την απουσία διαβούλευσης με την εγχώρια αμυντική βιομηχανία στον ιδιωτικό τομέα, στο χαμηλό ποσό συμμετοχής το οποίο αιτείται η χώρα μας, αλλά και στο μικρότερο του αναμενομένου ενδιαφέροντος που έχει εκδηλωθεί μέχρι στιγμής πανευρωπαϊκά, με δεδομένο ότι δεν έχουν καλυφθεί από τις αιτήσεις τα διαθέσιμα κονδύλια.<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="371" src="https://www.youtube.com/embed/sEiJVA_UNes" width="686" youtube-src-id="sEiJVA_UNes"></iframe></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://youtu.be/sEiJVA_UNes">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΣΕΚΠΥ-Ροζολής “καρφώνει” κυβέρνηση: Ελλάδα SAFE 1,2 δισ. Εσθονία 10 δισ. (vid.)

O πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού Τάσος Ροζολής αναφέρεται στην επίσημη πλέον πρόθεση της Ελλάδας να ενταχθεί στο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το “γεωπολιτικό κριτήριο” πού πήγε στην υπόθεση των ιταλικών φρεγατών “Bergamini”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/08/dendias-fregates-825x430.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="430" data-original-width="825" height="334" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/08/dendias-fregates-825x430.jpg" width="693" /></a></div><div><br /></div><div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b></div>Το «γεωπολιτικό κριτήριο» έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον, ακόμα και σε βαθμό κατάχρησης, με σκοπό να αιτιολογηθούν οι αποφάσεις για εξοπλιστικά προγράμματα. Επ’ αυτού έχει ασκηθεί κριτική, καθότι φαίνεται να επικρατεί σε βαρύτητα στη σκέψη των ιθυνόντων, έναντι των αμιγώς επιχειρησιακών κριτηρίων, αλλά και σε αυτή καθαυτή τη λογική που διέπει την πρωτοκαθεδρία του, ιδιαίτερα επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ωστόσο, στην περίπτωση των σχέσεων Ελλάδας-Ιταλίας, η εφαρμογή του μοιάζει προβληματική. <br /><br />Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας του Νίκου Δένδια, αγνοώντας τις τελευταίες εξελίξεις, ετοιμάζεται να ενισχύσει την εξοπλιστική συνεργασία με την Ιταλία, η οποία παρότι είναι εταίρος στην ΕΕ, συνεργάζεται στο άμεσο περιβάλλον ασφαλείας της Ελλάδας, με την Τουρκία και τη Λιβύη, χώρες που αμφισβητούν εμπράκτως, νόμιμα ελληνικά δικαιώματα. Το τελευταίο διάστημα, μεγάλος αριθμός ρεπορτάζ μέσων ενημέρωσης ασχολείται με την προοπτική 2+2 φρεγατών τύπου Bergamini από το ιταλικό Ναυτικό. Παράλληλα, κυρίως το ναυτικό επιτελείο, αλλά όχι μόνον αυτό, φέρεται να εξετάζει λύσεις οπλικών συστημάτων και υποσυστημάτων που προέρχονται από την ιταλική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Η όλη αίσθηση παραπέμπει σε άνθιση της ελληνοϊταλικής αμυντικής συνεργασίας. Ωστόσο, οι περιφερειακές εξελίξεις εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για τον τρόπο χειρισμού της υπόθεσης. Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν και σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, η εμβάθυνση των διμερών σχέσεων με την Ιταλία στο χώρο της άμυνας, είχε συνδεθεί με την προοπτική της υπογραφής ελληνοϊταλικού συμφώνου στρατηγικής συνεργασίας, ανάλογου με αυτό που υπογράφτηκε με τη Γαλλία. Αυτό μετουσιώθηκε στις προμήθειες των μαχητικών αεροσκαφών Rafale της Dassault Aviation και των φρεγατών FDI-HN της Naval Group, καθώς επίσης και σε μεγάλο αριθμό κοινών στρατιωτικών δράσεων, κυρίως στον τομέα της εκπαίδευσης.<br /><br />Οι τελευταίες εξελίξεις στην ευρύτερη γεωπολιτική γειτονιά της Ελλάδας και η εφαρμοσμένη ιταλική εξωτερική πολιτική, δείχνουν να ενταφιάζουν τις κυβερνητικές φιλοδοξίες που έφταναν στο παρελθόν μέχρι και σε οραματισμούς για «συμμαχία του ευρωπαϊκού Νότου». Η πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι οι σχέσεις ανάμεσα στις ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες παραμένουν ανταγωνιστικές, με κυριότερο παράδειγμα τις εξελίξεις στο μέτωπο της Λιβύης.<br /><br />Ειδικότερα, η επικοινωνιακή εικόνα της τριμερούς Ιταλίας, Τουρκίας και Λιβύης είναι τουλάχιστον προβληματική: Στο ίδιο τραπέζι η Ιταλίδα πρωθυπουργός Μελόνι, με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν και τον «αναγνωρισμένο» ηγέτη της Λιβύης Ντμεπϊμπά που η Ελλάδα δεν τολμά να πει ότι ναι μεν η κυβέρνησή του είναι αναγνωρισμένη, όμως για συγκεκριμένη αποστολή, τη διοργάνωση εθνικών εκλογών σε προσδιορισμένο χρονικό διάστημα, την οποία ουδέποτε εκπλήρωσε. Κι όπως προσφυώς ελέχθη στα κοινωνικά δίκτυα, σε τέτοιες περιπτώσεις, εάν δεν είσαι ομοτράπεζος, κινδυνεύεις να αποτελέσεις μέρος του μενού…<div><br />Ανθελληνική σύμπραξη;<br /><br />Η ατζέντα της συνάντησης ήταν ακόμα πιο ανησυχητική: Ανατολική Μεσόγειος, συνεργασία στον τομέα της ενέργειας και στις περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας, συν ο τομέας της αμυντικής βιομηχανίας! Αναρωτιέται κανείς πού βρίσκεται η Ελλάδα και η… πολυδιάστατη εξωτερική της πολιτική, ώστε να διασφαλίσει ότι η εξυπηρέτηση του ιταλικού εθνικού συμφέροντος -που είναι εξ ορισμού σεβαστό- δεν θα λάβει ανθελληνικό προσανατολισμό!<br /><br />Αντιθέτως, είναι νωπές οι εντυπώσεις από τη δράση της Λιβύης σε ρόλο «λαγού» της Τουρκίας, να προβαίνει σε ενέργειες οι οποίες προπαγανδίζουν την εξόφθαλμα παράνομη τουρκική θεωρία, η οποία στερεί -αποκλειστικά και μόνο- από την Ελλάδα και την Κύπρο κάθε δικαίωμα θαλασσίων ζωνών πέραν των 6 ναυτικών μιλίων, για νήσους ακόμα και του μεγέθους της Κρήτης! Δικαίωμα που δεν αμφισβήτησε π.χ. για τη Μάλτα και τη Σικελία!<br /><br />Εάν η ελληνική διπλωματία, που υποτίθεται ότι διερευνά τις δυνατότητες σύμπηξης ελληνοϊταλικού στρατηγικού συμφώνου στο πρότυπο του αντίστοιχου ελληνογαλλικού, δεν έχει κινητοποιηθεί για να διασαφηνίσει την ιταλική στάση, αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατό να διεξάγεται ακόμα και θεωρητικά, συζήτηση περί «στρατηγικής συνεργασίας». Παρεμφερείς ενστάσεις εγείρονται και για την αυτόνομη δράση του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.<br /><br />Το πρόβλημα είναι ευρύτερο και δυνητικά πολύ σοβαρό. Έστω ότι η Ελλάδα αποκτά σε βάθος χρόνου τις τέσσερις Bergamini και επενδύσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό στον εκσυγχρονισμό μέσης ζωής (MLU: mid-life upgrade), συν τα κονδύλια για τον οπλισμό των φρεγατών. Το μόνο βέβαιο είναι, ότι αυτό θα δημιουργήσει ένα πλέγμα εξάρτησης από την ιταλική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Στοιχειώδης κοινότητα οπτικής υπάρχει;<br /><br />Κι αν στο παρελθόν -και όχι μόνο- έχει διατυπωθεί αρμοδίως «γκρίνια» για τις επιδόσεις της γαλλικής πλευράς -και τα κόστη- αναφορικά με την υποστήριξη των οπλικών συστημάτων, πόσο δυσκολότερο μπορεί να αποδειχθεί το τοπίο σε ενδεχόμενη μελλοντική κρίσιμη συγκυρία, εάν η διμερής εξοπλιστική συνεργασία δεν εδράζεται τουλάχιστον σε μια κοινότητα στρατηγικής οπτικής για το περιβάλλον ασφαλείας κοινού ενδιαφέροντος;<br /><br />Κι αν από την τριμερή Ιταλίας, Τουρκίας και Λιβύης, προκύψει, ότι «τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία ενός μακροπρόθεσμου στρατηγικού μηχανισμού» μεταξύ των τριών χωρών, όπως αναφέρουν αναλυτές, πώς διασφαλίζεται ότι δεν θα στρεφόταν εναντίον των νομίμων ελληνικών δικαιωμάτων στην περιοχή, όταν οι δύο στους τρεις έχουν καταγεγραμμένες και διακηρυγμένες εχθρικές θέσεις;<br /><br />Τούτων λεχθέντων, πώς δικαιολογείται όλος αυτός ο «ενθουσιασμός» με την καλλιέργεια προσδοκιών και η δυναμική που αναπτύσσεται στην κατεύθυνση της διμερούς εξοπλιστικής συνεργασίας, δίχως να έχουν διασφαλιστεί τα στοιχειώδη; Πού είναι ο κυβερνητικός μηχανισμός που στάθμιζε δυσανάλογα το «γεωπολιτικό κριτήριο»;<br /><br />Μήπως γνωστοί και μη εξαιρετέοι κορυφαίοι υπουργοί υιοθετούν ως «γεωπολιτικό χειρισμό» τις περίτεχνες, προπαρασκευασμένες δηλώσεις, με αποκλειστικά όμως στόχο να προσεγγίσουν ως «φίλοι» τον εκάστοτε διεθνή παράγοντα του οποίου οι «μετοχές» σε δεδομένη συγκυρία βρίσκονται στο «limit up»; Με βάση τα ιδιοτελή συμφέροντα καθενός δηλαδή. Όχι με γνώμονα κάποια επεξεργασμένη εθνική εξωτερική πολιτική…<br /><br /><br />Γαλλική εναλλακτική<br /><br />Υπενθυμίζεται, ότι ως ρελάνς στην ιταλική προοπτική των Bergamini, οι Γάλλοι της Naval Group είχαν προτείνει τη διεύρυνση της διμερούς συνεργασίας για τη ναυπήγηση περισσοτέρων FDI-HN σε ελληνικά ναυπηγεία. Στη χειρότερη των περιπτώσεων, η ελληνική διαπραγμάτευση με τους Ιταλούς όφειλε να βάλει στη ζυγαριά αυτή την πρόταση, έστω για να υπάρχει ένα αντίπαλο δέος. Έγινε; Η λογική είναι εξαιρετικά απλή. Μέχρι το 2028 που φέρεται ως πιο εφικτή περίοδος παράδοσης της πρώτης Bergamini, θεωρητικά θα μπορούσε να έχει ολοκληρωθεί η ναυπήγηση μιας ακόμα FDI-HN, ώστε να έχουν συμπληρωθεί τέσσερις καινούργιες μονάδες επιφανείας του τύπου, περίπου στο ίδιο χρονικό διάστημα.<br /><br />Πλεονεκτήματα της επιλογής νέων ναυπηγήσεων; Η ενίσχυση της εξαγωγικής προοπτικής μιας φρεγάτας (FDI-HN) στην οποία έχει επενδύσει το Πολεμικό Ναυτικό τη μελλοντική του ισχύ. Οι οικονομίες κλίμακος που θα προκύψουν λόγω ομοιοτυπίας των κύριων μονάδων επιφανείας του ελληνικού Στόλου και του οπλισμού τους. Επίσης, εφόσον θα είναι νεότευκτα πολεμικά πλοία, ο ορίζοντας επιχειρησιακής αξιοποίησης θα είναι υπερδιπλάσιος, σε σχέση με μεταχειρισμένα πλοία 15 τουλάχιστον ετών. Καταληκτικά, ο οπλισμός είναι ισχυρότερος παρότι οι FDI-HN είναι πλοίο σημαντικά μικρότερου εκτοπίσματος συγκριτικά με τις Bergamini. Από την άλλη πλευρά, βασικό μειονέκτημα είναι το μεγαλύτερο κόστος απόκτησης, το οποίο όμως αποσβένεται σε βάθος χρόνου.<br /><br />Όμως έχουμε πολλάκις εξηγήσει ότι «η φθήνια τρώει τον παρά». Έχουμε υπολογίσει το επιπρόσθετο κόστος μιας σωστής αναβάθμισης μέσης ζωής (MLU); Της δημιουργίας γραμμών υποστήριξης διαφορετικών συστημάτων και υποσυστημάτων, καθώς επίσης και όπλων; Και πολλά ακόμη.<br /><br />Το κεντρικό επιχείρημα του παρόντος σχολίου όμως, δεν είναι η ορθή ή μη επιλογή των Bergamini, δηλαδή η επιχειρησιακή τους αξιολόγηση. Είναι όμως η διαφαινόμενη απουσία στάθμισης του «γεωπολιτικού κριτηρίου», το οποίο κατά κόρον χρησιμοποιούν οι ιθύνοντες για τα εξοπλιστικά, μάλλον όποτε εξυπηρετεί, χωρίς φυσικά να υποβαθμίζεται ο ορθολογικός και μακροπρόθεσμα οικονομικότερος επιχειρησιακός σχεδιασμός.<br /><br />Κι επειδή οι ελληνικές επιδόσεις στον τομέα της «νοικοκυροσύνης» δεν ήταν ποτέ ζηλευτές, ο υπογράφων θεωρεί ότι πιθανώς βρισκόμαστε ενώπιον μιας ακόμη περίπτωσης όπου δυστυχώς θα επαληθευθεί αυτός ο κανόνας. Την έγκαιρη εν προκειμένω υποστήριξη των οπλικών συστημάτων που προμηθεύεται η χώρα ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη – βέλτιστη επιχειρησιακή διαθεσιμότητα. Πέραν της προβληματικής σε αυτή την περίπτωση στάθμιση του γεωπολιτικού κριτηρίου στην προμήθεια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το “γεωπολιτικό κριτήριο” πού πήγε στην υπόθεση των ιταλικών φρεγατών “Bergamini”;

Του  Ζαχαρία Μίχα Το «γεωπολιτικό κριτήριο» έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον, ακόμα και σε βαθμό κατάχρησης, με σκοπό να αιτιολογηθούν οι αποφ...

Διαβάστε την συνέχεια