Ο Ελληνισμός δέσμιος στο φάσμα των μεταβαλλόμενων απειλών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL0UcpKDgAwJpMBsh5UTvY23zJ2MnCOAI3PUa0NvVyKcpM8g4kB21lwD2nI2Zqda4RqYSeViLedi1SSqML1QLoE-pUZyiy8e6haIH91cHZ4L5UMVB8BMUeP5SubB8hKDN80-_apF_R7fA/s1600/%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AE%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="432" data-original-width="650" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL0UcpKDgAwJpMBsh5UTvY23zJ2MnCOAI3PUa0NvVyKcpM8g4kB21lwD2nI2Zqda4RqYSeViLedi1SSqML1QLoE-pUZyiy8e6haIH91cHZ4L5UMVB8BMUeP5SubB8hKDN80-_apF_R7fA/s640/%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25AE+%25CF%2584%25CF%2589%25CE%25BD+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AE%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά*</b><br /> Ο νεότερος Ελληνισμός αντιμετώπισε πολλές περίπλοκες προκλήσεις ασφαλείας, οι οποίες απαιτούσαν από τις ηγεσίες του έθνους να δημιουργήσουν θεμελιώδεις αρχές εθνικής ασφάλειας και να διαμορφώσουν απαντήσεις βασισμένες στη στρατηγική εθνικής ασφάλειας που καθορίστηκε αρχικά από την συμμετοχή μας στον αμυντικό σχηματισμό του ΝΑΤΟ και στη συνέχεια με την είσοδό μας στην ΕΕ. <br /> <br /> Η ισχύς τους έχει αντέξει οριακά τη δοκιμασία του χρόνου, ενώ συγκεκριμένες απαντήσεις έχουν προσαρμοστεί και επικαιροποιηθεί για να ανταποκριθούν στις παροδικές μόνο και όχι στις μελλοντικές προκλήσεις. Για τον Ελληνισμό, η κύρια μετατόπιση των προκλήσεων ασφαλείας απορρέει κυρίως από τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για περιφερειακή ηγεμονία, για αλλαγή του status quo στο Αιγαίο με χρήση στρατιωτικής ισχύος και μια συνεχόμενη σφαίρα επιρροής με αξιοποίηση των γεωπολιτικών αλλαγών. Όμως τελευταία έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την ασύμμετρη και ανεξέλεγκτη είσοδο κυρίως μουσουλμάνων μεταναστών. <br /> <br /> Ταυτόχρονα, ο Ελληνισμός αντιμετωπίζει εσωτερικές κοινωνικές αλλαγές. Παράλληλα με τη συρρίκνωση του πληθυσμού, την οικονομική εξασθένιση των Ελλήνων και τις μειωμένες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες της χώρας κυρίως λόγω του brain drain και των οικονομικών μέτρων που επιβλήθηκαν, έχουν αναπτυχθεί ανησυχητικές ρωγμές στην ελληνική κοινωνία. Έχουμε ξεχάσει ότι οι αξίες ενός έθνους αντανακλούν τα χαρακτηριστικά του σε ένα ιστορικό βάθος, που χρησιμεύει ως ένα είδος θεμελιώδους διακήρυξης που εκφράζει την ταυτότητα, το όραμα και τον λόγο ύπαρξής του έθνους. Για την εθνική μας επιβίωση διασφαλίζουμε τα ζωτικά εθνικά συμφέροντα του Ελληνισμού και τα ζωτικά συμφέροντα ασφαλείας μας. Τα κυρίαρχα συμφέροντα ασφαλείας του Ελληνισμού είναι να διατηρήσουμε την κυριαρχία μας, να περιφρουρήσουμε τα κρίσιμα περιουσιακά μας στοιχεία και να υπερασπιστούμε την ασφάλεια των Ελλήνων.<br /> <br /> Η γεωγραφία είναι ένας κυρίαρχος παράγοντας για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδος. Το μεγαλύτερο μέρος της κυριαρχίας μας είναι η θάλασσα με έκταση που αντιστοιχεί σε κυρίαρχα δικαιώματα, περίπου τετραπλάσια της ηπειρωτικής γης και μια τεράστια ακτογραμμή στα 13.676 χιλιόμετρα, σε σχέση με τον ηπειρωτικό χώρο. Η θάλασσα λοιπόν, το πιο κρίσιμο μέρος της επικράτειας του έθνους, βρίσκεται υπό μόνιμη απειλή από την πλευρά της Τουρκίας με καθημερινές υπερπτήσεις αεροσκαφών και παραβιάσεις θαλασσίων ζωνών με στόχο να διαταράσσουν σημαντικά την καθημερινή ζωή. Η διεθνής κοινότητα ενδιαφέρεται έντονα για το στρατηγικό περιβάλλον του Ελληνισμού κυρίως σε τρία ζητήματα:<br /> <br /> 1. Ενέργεια. Η Μεσόγειος με επίκεντρο την Κύπρο και την Κρήτη, μετατρέπετε σε κέντρο παραγωγής ενέργειας και εξαγωγών. Ένας σημαντικός παράγοντας στην παγκόσμια αγορά ενέργειας, με την ολοκλήρωση του αγωγού East Med pipeline. <br /> <br /> 2. Εμπορικές διαδρομές. Η ασφάλεια των εμπορικών διαδρομών που τέμνονται στις θαλάσσιες ζώνες του Αιγαίου και τις Μεσογείου είναι σημαντική για την παγκόσμια οικονομία. <br /> <br /> 3. Εξαγωγή αστάθειας, ως μια πύλη εισόδου. Με την αθρόα μετανάστευση την τρομοκρατία και την εξάπλωση ριζοσπαστικών ιδεολογιών, ο κόσμος αισθάνεται απροστάτευτος για να αποτρέψει τη μεταφορά αρνητικών φαινομένων που επηρεάζουν την Ευρώπη και ολόκληρη τη διεθνή σκηνή. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή, υπάρχει γόνιμο έδαφος από αναθεωρητικές εθνικές οντότητες που υποδαυλίζουν τα ανθελληνικά αισθήματα, και αρνούνται την κυριαρχία μας ιδιαίτερα στα βόρεια σύνορά μας. Διαφέρουμε από τους Βόρειους γείτονές μας, πολιτισμικά και οικονομικά και έχουμε ένα εντελώς φιλελεύθερο δημοκρατικό ευρωπαϊκό είδος κυβέρνησης. Η αστάθεια των Βορείων γειτόνων που χαρακτήρισε την περιοχή για πολλά χρόνια επιδεινώθηκε από τον διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας, τα γεγονότα του οποίου υπονόμευσαν την περιφερειακή τάξη με βάση την ειρηνική συγκατοίκηση και την αντικατέστησαν σε εθνοτική και θρησκευτική σύγκρουση. Παράλληλα, πολλές πτυχές της εσωτερικής στρατηγικής σκηνής του Ελληνισμού περιλαμβάνουν διαστάσεις σχετικές με την εθνική ασφάλεια, μεταξύ άλλων και την πολιτική, οικονομική, και κοινωνική ασφάλεια.<br /> <br /> Ο Ελληνισμός βρίσκεται σήμερα σε ένα τοπίο μεταβαλλόμενων απειλών. Η μεγάλη διακριτική μετατόπιση είναι ότι ο κύριος αντίπαλος, δεν είναι μόνο τα αναθεωρητικά κράτη που έχουν ταχθεί εχθρικά για την αμφισβήτηση της κυριαρχίας του Ελληνισμού μέσω σκληρής ή ήπιας ισχύος. Οι αντίπαλοι τώρα περιλαμβάνουν και μη κρατικές οντότητες που έχουν μια στρατηγική περιορισμένης επίθεσης με προβολή εθνικών αιτημάτων και εισβολές ανεξέλεγκτων μεταναστών σε ελληνικό έδαφος. Ενώ ο πρωταρχικός στόχος αυτών των απειλών παραμένει ο ίδιος, προκαλώντας την κατάρρευση της εσωτερικής ασφάλειας, η μέθοδος λειτουργίας τους έχει αλλάξει ριζικά. Τώρα η προσπάθεια συνίσταται στην εφαρμογή συνεχούς πίεσης στην ελληνική κοινωνία και τη θέση του Ελληνισμού στη διεθνή κοινότητα.<br /> <br /> Η φύση των εξωτερικών απειλών για τον Ελληνισμό μπορεί να χωριστεί στις ακόλουθες κατηγορίες: <br /> <br /> 1. Συμβατικές απειλές από κρατικούς στρατούς ή μη κρατικούς οργανισμούς που λειτουργούν σαν κρατικοί στρατοί. <br /> <br /> 2. Μη συμβατικές απειλές, που συνίστανται κυρίως σε ανταρτοπόλεμο πόλεων και τρομοκρατία από μαχητές τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. <br /> <br /> 3. Απειλές Κυβερνοχώρου και απειλές υβριδικές. <br /> <br /> Παράλληλα με αυτές, τις προκλήσεις δυστυχώς υφίστανται και οι εσωτερικές απειλές, σχετικά με τη διάβρωση της αλληλεγγύης μεταξύ των τμημάτων του πληθυσμού, της απώλειας της εθνικής συνοχής, την καταστροφή της πίστης των Ορθοδόξων και την αποδυνάμωση της εσωτερικής νομιμότητας των δράσεων της Ελλάδος. <br /> <br /> Για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις απειλές, η Ελλάς πρέπει να ενεργήσει σύμφωνα με τις εθνικές αρχές ασφαλείας που έχουν τόσο στρατιωτικές όσο και κοινωνικές διαστάσεις. Στο στρατιωτικό τομέα οι αρχές είναι οι εξής: η Ελλάς να δράσει συνολικά με βάση μια αμυντική στρατηγική σχεδιασμένη να εξασφαλίσει το συμφέρον επιβίωσης, και να ανατρέψει η αποτρέψει τις απειλές για τη δημιουργία εκτεταμένων περιόδων επεισοδίων ή κρίσεων. Αυτή είναι μια θεμελιώδης αρχή της εθνικής ασφάλειας, που παρουσιάζει την επιθυμία της Ελλάδος να αποτρέψει τον πόλεμο και να καθυστερήσει τις συγκρούσεις όσο το δυνατόν περισσότερο. <br /> <br /> Αποτροπή, υπεροχή στην απόκτηση πληροφοριών, άμυνα και νίκη. Αυτά είναι τα τέσσερα βασικά συστατικά στην κυρίαρχη στρατηγική αποτροπής της Ελλάδος για την υπεράσπιση των ζωτικών συμφερόντων μας με βάση την επίτευξη της νίκης ως σαφούς εκδήλωσης εθνικής ισχύος. Μια τέτοια νίκη βασίζεται στην έγκαιρη προειδοποίηση του πολέμου από πηγές πληροφοριών, τη διαρκή ικανότητα μας για ευρεία εθνική άμυνα, και την αποτροπή του εχθρικού επιτεύγματος των στόχων του και, με τη σειρά μας, τη δημιουργία της ελευθερίας να δράσουμε για την ανάπτυξη του έθνους και την ανάληψη πολιτικής δράσης.<br /> <br /> <b><i>* Ο Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Senior recercher of Strategy International και Member of Institude for National and International Security.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ελληνισμός δέσμιος στο φάσμα των μεταβαλλόμενων απειλών

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Ο νεότερος Ελληνισμός αντιμετώπισε πολλές περίπλοκες προκλήσεις ασφαλείας, οι οποίες απαιτούσαν από τις ηγεσίες του ...

Διαβάστε την συνέχεια

Strategic Culture Foundation: Το ΝΑΤΟ τελείωσε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-HTsiEv1M-1C5kCJf2swH8SxtA18y8StYXm7MIvvY2cGChCfXzo9z5PXbU7wOwMaSy9ja1C2ZpzR0Nri_XvRW0ny96lWq93nNATT8-cCSzU1leL-cZl5aGodhg3bQNNZdHZ-PoeanmU/s1600/to-nato-teleiose.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="414" data-original-width="647" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip-HTsiEv1M-1C5kCJf2swH8SxtA18y8StYXm7MIvvY2cGChCfXzo9z5PXbU7wOwMaSy9ja1C2ZpzR0Nri_XvRW0ny96lWq93nNATT8-cCSzU1leL-cZl5aGodhg3bQNNZdHZ-PoeanmU/s640/to-nato-teleiose.png" width="640" /></a></div> <br /> Οι Ευρωπαίοι, όπως έχει τονίσει αρκετές φορές ο Γάλλος πρόεδρος Macron, επιθυμούν διακαώς να δημιουργήσουν ένα δικό τους στρατό<br /> Τη «χρησιμότητα» του ΝΑΤΟ στην εποχή μας, με αφορμή την πρόσφατη συνέντευξη του Γάλλου προέδρου, Emmanuel Macron στον Economist, στην οποία, μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει το Βορειο-Ατλαντικό Σύμφωνο ως «νεκρό», εξετάζει σε ανάλυσή του το think tank, Strategic Culture Foundation.<br /> <br /> Όπως αναφέρει: Λίγο πριν την επόμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ, η οποία είναι προγραμματισμένη για τις αρχές Δεκεμβρίου 2019, ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron φρόντισε να προετοιμάσει τους πάντες για τις μεγάλες αλλαγές που μπορεί να καταφθάσουν. <br /> <br /> Σε συνέντευξή του στον Economist ο Macron, υποστήριξε ότι ουσιαστικά οι μέρες του ΝΑΤΟ είναι… μετρημένες.<br /> Στην πραγματικότητα τόσο η Γαλλία όσο και η Γερμανία δεν φαίνεται να έχουν κανένα πρόβλημα με τον… θάνατο του ΝΑΤΟ, καθώς ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα προωθούσε τα σχέδια για δημιουργία κοινού ευρωπαϊκού στρατού, κάτι το οποίο οι δύο χώρες θεωρούν απαραίτητο. <br /> <br /> Ταυτόχρονα όλα δείχνουν ότι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν πλέον να «σηκώνουν» το βάρος της μεγαλύτερης χρηματοδότησης τους ΝΑΤΟ.<br /> Ο Macron σε αρκετές περιπτώσεις εκφράζει απόψεις που ταιριάζουν περισσότερο σε έναν ριζοσπάστη και όχι σε έναν συντηρητικό πολιτικό, όπως για παράδειγμα η πρόσφατη δήλωσή του ότι βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος της «ηγεμονίας της Δύσης». <br /> <br /> Φυσικά πίσω από τις τευτονικές αλλαγές υπάρχουν και τα πραγματικά κίνητρα, τα οποία γίνονται, κάποια στιγμή, γνωστά σε όλους.<br /> Συχνά, αυτά είναι κρυμμένα στο υποκείμενο πλαίσιο της πολιτικής της κάθε εποχής. <br /> <br /> Στην ουσία η διαφαινόμενη κόντρα Γαλλίας και ΝΑΤΟ αυτό που θέλει να δείξει είναι όχι ότι ο έλεγχος δεν είναι δίκαιος, αλλά ότι όσοι ασκούν τον έλεγχο δεν το κάνουν αρκετά καλά και δεν φαίνονται αφοσιωμένοι σε αυτό όσο θα έπρεπε να είναι. <br /> <br /> Ταυτόχρονα σε οποιαδήποτε άλλη εποχή οι προσπάθειες των ΗΠΑ να μειώσουν τις δεσμεύσεις τους μέσω του ΝΑΤΟ προς τη Δυτική Ευρώπη θα χαιρετίζονταν από τους προοδευτικούς στο Δημοκρατικό Κόμμα στις ΗΠΑ ως ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. <br /> <br /> Ωστόσο, τώρα σε αυτή τη συναρπαστική εποχή, στην οποία η Αμερικανική Αυτοκρατορία «μαζεύεται» και προσαρμόζεται στις πραγματικές δυνάμεις της, οι προοδευτικές δυνάμεις των ΗΠΑ δεν φαίνεται ότι θέλουν να υπάρξει μείωση της επιρροής του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε προκειμένου να «προστατέψει» την Ευρώπη από το ενδεχόμενο μίας σοβιετικής επικράτησης ή ακόμη και εισβολής.<br /> Ταυτόχρονα, όμως, οι περισσότεροι αντιμετώπιζαν το ΝΑΤΟ όχι ως μία συνεργασία και ταυτόχρονα αμοιβαία προσπάθεια των ευρωπαϊκών κρατών να υπερασπιστούν την ελευθερία των αγορών τους και των δυτικών αξιών, αλλά ως μία επιβαλλομένη αμερικανική ηγεμονία στην Ευρώπη. <br /> <br /> Στην πραγματικότητα το ΝΑΤΟ ήταν η στρατιωτική συνιστώσα του επονομαζόμενου Ατλαντισμού, αλλά από την κρίση του 2007 και μετά (σ.σ.: η οποία γεννήθηκε στις ΗΠΑ) άρχισαν να υπάρχουν ρήγματα σε αυτές τις καλές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης. <br /> <br /> Οι αμερικανικές τράπεζες κατέρρευσαν, το κράτος της ενίσχυσε, αλλά η κρίση πέρασε και στην Ευρώπη, με τους Ευρωπαίους να υποστηρίζουν ότι σημαντικό μέρος των προβλημάτων που αντιμετώπισαν και οι επονομαζόμενες χώρες PIIGS (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία και Ελλάδα) είχαν τη ρίζα τους και στην κρίση made in USA.<br /> Στη συνέχεια ήρθε η κυβέρνηση Trump, η οποία θέτει ως ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της στην Ευρώπη την άμεση στήριξη από την ΕΕ στο ΝΑΤΟ και φυσικά σε οικονομικό επίπεδο. <br /> <br /> Ο «θρήνος» του Macron για τον «θάνατο» του ΝΑΤΟ δεν είναι τυχαίος.<br /> <br /> Στην ουσία αναφέρθηκε σε αλήθειες που όλοι γνώριζαν αλλά δεν ήθελαν να τις εκφράσουν: «Το ΝΑΤΟ είναι ουσιαστικά στρατιωτική κατοχική δύναμη ενάντια στην ευρωπαϊκή κυριαρχία – για να είναι η ΕΕ μια γεωστρατηγική οντότητα, πρέπει να ελέγχει τις δικές της στρατιωτικές δυνάμεις».<br /> <br /> <a href="http://www.bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Strategic Culture Foundation: Το ΝΑΤΟ τελείωσε

Οι Ευρωπαίοι, όπως έχει τονίσει αρκετές φορές ο Γάλλος πρόεδρος Macron, επιθυμούν διακαώς να δημιουργήσουν ένα δικό τους στρατό Τη «χρησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Παγκόσμιος ρόλος της Ανατολικής Μεσογείου στην Γεωστρατηγική!

<br /> <iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/bSBlk1j9q4Q/0.jpg" frameborder="0" height="366" src="https://www.youtube.com/embed/bSBlk1j9q4Q?feature=player_embedded" width="640"></iframe><br /> <br /> Μέσα σε λιγότερο από 2 ώρες μπορείτε να κατατοπιστείτε για το τι συμβαίνει στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι και πώς η Αν. Μεσόγειος διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο. Μια εκπληκτική συνέντευξη του Καθηγητή γεωστρατηγικής Κώστα Γρίβα από τον έγκριτο δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη στην εκπομπή Αντιθέσεις του Κρήτη TV. Πώς η Ελλάδα από έρμαιο των εξελίξεων μπορεί να γίνει περιφερειακή δύναμη με απλά και χαμηλού κόστους μέσα. Τέτοιες αναλύσεις δεν θα δείτε στα συστημικά βοθροκάναλα της υποκουλτούρας και της διαφθοράς. Στο τέλος της συνέντευξης θα θέλατε οι 2 ώρες να ήταν περισσότερες...<br /> <br /> <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Παγκόσμιος ρόλος της Ανατολικής Μεσογείου στην Γεωστρατηγική!

Μέσα σε λιγότερο από 2 ώρες μπορείτε να κατατοπιστείτε για το τι συμβαίνει στο παγκόσμιο γεωπολιτικό γίγνεσθαι και πώς η Αν. Μεσόγειος δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τουρκικό success story - Η σχοινοβασία του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZBw-N7hp6lUteOvSufngyxWS7cls3l4tqEmoBcjoolvWrVtCk8ctSc6woW8wOssKfUin6mwRaJaX8Bh3-9hfOmCBgWAttkyjVcpoqR8iSEgX0ziWlXOamQl8YVPVBwRGifkJ7LzHg_9w/s1600/erntogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="638" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZBw-N7hp6lUteOvSufngyxWS7cls3l4tqEmoBcjoolvWrVtCk8ctSc6woW8wOssKfUin6mwRaJaX8Bh3-9hfOmCBgWAttkyjVcpoqR8iSEgX0ziWlXOamQl8YVPVBwRGifkJ7LzHg_9w/s640/erntogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Νίκος Μπινιάρης</b><br />Μια δημοσκόπηση έδειξε πως το 13% των Τούρκων επικροτούσαν το Ισλαμικό Κράτος. Για να χειραγωγήσει η Τουρκία τους κάθε είδους ισλαμιστές ή μισθοφόρους της ή συμμάχους της, θα πρέπει να επιβάλει ως νόμιμο και αποδεκτό το τουρκικό σουνιτικό μοντέλο. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το εσωτερικό αδιέξοδο. Αυτό το αδιέξοδο θα είναι η κύρια αιτία που στην Τουρκία θα ανατραπεί η ισορροπία μεταξύ Κεμάλ και Ερντογάν. <br /><br />Ο Κεμάλ δεν ήθελε να ακούσει για Άραβες. Τους γνώριζε πολύ καλά ως στρατιωτικός και μάλιστα στη Λιβύη όπου πολέμησε τους Ιταλούς. Όσο η Τουρκία διατηρούσε το προσωπείο του εκδυτικισμού, της απόρριψης της αραβικής και περσικής της κληρονομιάς, είχε με το μέρος της μια ευνοϊκή ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και τις θωπείες και τις επενδύσεις της Δύσης. Σήμερα, τα δυτικά ΜΜΕ αρχίζουν να ανοίγουν τις κουρτίνες και να παρουσιάζουν το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας.<br /><br />Οι περίφημοι τρομοκράτες του PKK, θέση που αποδέχτηκαν οι Δυτικοί και πάνω της έχτισε ο Ερντογάν και οι Γκρίζοι Λύκοι τον εθνικισμό ως ιδεολογικό βάθρο της εσωτερικής πολιτικής της γείτονος, είναι αποκύημα του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα, το PKK και το YPG θα ήταν δύο προοδευτικά σοσιαλιστικά ή και φιλελεύθερα κόμματα και μάλιστα θα είχαν προτεραιότητα την ισότητα των γυναικών στον Ισλαμικό Κόσμο.<br /><br />Και όμως οι αγκυλώσεις του Ψυχρού Πολέμου έχουν παραμείνει ενεργές και καταστρέφουν ζωές εκατομμυρίων. Η αμερικανική Βουλή αποδέχθηκε ψήφισμα όπου αναγνωρίζει τις σφαγές των Αρμενίων ως Γενοκτονία. Η τουρκική κοινή γνώμη (το 73% θεωρεί τις ΗΠΑ εχθρική δύναμη) πνέει τα μένεα κατά των ΗΠΑ. Για τους Τούρκους ό,τι έχουν κάνει είναι καλώς καμωμένο και ηθικά και πολιτικά. Το να πρέπει να απολογούνται για τα εγκλήματά τους είναι μια πρόκληση, για την οποία δεν έχουν απάντηση. <div> <br />Η μεγάλη ευκαιρία <br /><br />Πιστεύω πως η Τουρκία θα παραμείνει ενωμένη όσο ο εθνικισμός βρίσκει έδαφος σε μια καλή οικονομία και μια επιτυχημένη επιβολή της ισχύος της χώρας στο εξωτερικό. Η επιτυχία του Ερντογάν στη Συρία θα κερδίσει τις καρδιές πολλών Τούρκων, ακόμη και από την κεμαλική ελίτ. Γι' αυτόν τον λόγο οπωσδήποτε της χρειάζεται, αν όχι μια αναγνώριση, τουλάχιστον μια ανοχή και μια σιωπηλή βοήθεια από τη Δύση. Αυτή η τελευταία είναι απαραίτητη για να κρατήσει την οικονομική, πανεπιστημιακή και τεχνολογική ελίτ στη χώρα και μάλιστα πιστή στην πολιτική Ερντογάν.<br /><br />Αυτή η πολιτική, όμως, δεν θα μπορέσει να πετύχει τους στόχους της στον χώρο της Μέσης Ανατολής: <br />Πρώτον, η περιοχή ιστορικά δεν είχε ποτέ πολιτικά δυνατούς δεσμούς παρά μόνο όποιους επέβαλε ο εκάστοτε ισχυρότερος. Οι δεσμοί του Ισλάμ ενέχουν ουσιώδεις αντιπαλότητες (Άραβες, Τούρκοι, Ιρανοί). <br />Δεύτερον, πολιτικά ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως αυτά της περιοχής, δεν μπορούν να συνυπάρξουν ως συμπαγής ομάδα. Οι ηγέτες είναι πάντα ετοιμόρροποι και βασίζονται στη βία για να διατηρηθούν στην εξουσία. Η υπονόμευσή τους είναι μέσον εξάπλωσης των άλλων. <br />Τρίτον, η αποχώρηση των Αμερικανών φέρνει στο προσκήνιο τους Ρώσους, αλλά στη σκιά βρίσκονται οι Κινέζοι. Για παράδειγμα, το 80% της παραγωγής μαρμάρου της Τουρκίας πηγαίνει στην Κίνα και ανήκει σε κινεζικές εταιρίες. Ο "Δρόμος του Μεταξιού" περνά από την Τουρκία, όπως και από τη Συρία. <br /><br />Αντίθετα η απόρριψη, το πραγματικό πάγωμα των σχέσεων Δύσης-Τουρκίας θα έχει καταλυτικές συνέπειες για την κοινωνική συνοχή και κατά συνέπεια για την πολιτική σταθερότητα στη χώρα. Παίζοντας πάνω στην κατασκευασμένη αντιπαλότητα ΗΠΑ-Ρωσίας, ο Ερντογάν κρατάει τις απαραίτητες ισορροπίες. Τον διευκολύνει ο απίστευτος Τραμπ και μια διηρημένη και περιδεής αμερικανική πολιτική ελίτ, η οποία αδυνατεί πλέον να πάρει στρατηγικές αποφάσεις. <br />Τίποτα δεν είναι βέβαιο <br /><br />Δυστυχώς για τους Ρώσους, όπως και για τους Αμερικανούς τίποτα δεν είναι βέβαιο στους αντικατοπτρισμούς της ερήμου. Οι Ρώσοι ψαρεύουν στα θολά νερά της αμερικανικής ανικανότητας και άγνοιας, αλλά δεν θα μπορέσουν να καταφέρουν να αποσπάσουν την Τουρκία από το ΝΑΤΟ, να εγκαθιδρύσουν μια Συρία υπό τον Άσαντ, να διατηρήσουν τις καλές τους σχέσεις με το Ισραήλ και το Ιράν και να συνεργαστούν με την Σαουδική Αραβία. <br /><br />Οι αντιπαραθέσεις είναι τόσο βαθιές, ώστε πιθανότατα δεν θα μπορέσουν να τις γεφυρώσουν. Άλλωστε, κάποια στιγμή οι Ισραηλινοί θα έχουν κυβέρνηση και τότε θα δούμε πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση σε μια περιοχή όπου το μόνο Δυτικό προγεφύρωμα θα βρεθεί αντιμέτωπο με μια νεοοθωμανική Τουρκία. Ήδη ο Ισραηλινός πρέσβης στον ΟΗΕ είπε πως η Τουρκία δημιουργεί στη Συρία ένα καινούργιο άντρο τρομοκρατίας. Το Ισραήλ προσφέρει ανθρωπιστική και άλλου είδους βοήθεια στους Κούρδους της Συρίας, θεωρώντας τους στοιχεία αντίστασης κατά της ιρανικής επιρροής στη Συρία. <br /><br />Επί αιώνες η οθωμανική Τουρκία διατηρούσε την υπόστασή της, διότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν ήξεραν τι να κάνουν με το Ισλάμ. Άλλωστε, η καθεμία εποφθαλμιούσε την άλλη για το ποιο κομμάτι της θνήσκουσας αυτοκρατορίας θα κληρονομούσε. Μέχρι σήμερα συμβαίνει το ίδιο. Κανείς δεν είναι έτοιμος για τη μετά εποχή, εάν η σημερινή τουρκική κρατική οντότητα διασπαστεί. Αυτό θα συμβεί ως ένα ιστορικό φαινόμενο όπως η πτώση του Τείχους, ή όπως ο καπιταλισμός έφερε την Κίνα στο προσκήνιο της Ιστορίας.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τουρκικό success story - Η σχοινοβασία του Ερντογάν

Νίκος Μπινιάρης Μια δημοσκόπηση έδειξε πως το 13% των Τούρκων επικροτούσαν το Ισλαμικό Κράτος. Για να χειραγωγήσει η Τουρκία τους κάθε εί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ρωσικό καρότο στην Τουρκία, το βέτο των ΗΠΑ και η ασπίδα του EastMed

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHcIbXyf17oJx2_RZsydBbdhXy-do4PfP6lgSKLk3_gk0rGOUV8RlaLmDvP96IJVIh_DOfedinpattbxCJLtHLSlnv2feylp1guqAJQYofWKMxaLmtGZ6O6pBC8_t9xAaVzFQXSULMxuU/s1600/%25CE%25A3%25CE%2597%25CE%259C%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2597.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="827" data-original-width="1170" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHcIbXyf17oJx2_RZsydBbdhXy-do4PfP6lgSKLk3_gk0rGOUV8RlaLmDvP96IJVIh_DOfedinpattbxCJLtHLSlnv2feylp1guqAJQYofWKMxaLmtGZ6O6pBC8_t9xAaVzFQXSULMxuU/s640/%25CE%25A3%25CE%2597%25CE%259C%25CE%2595%25CE%25A1%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2597.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο αγωγός Συρίας - Τσεϊχάν, η αναδιαμόρφωση του σκηνικού στη γειτονιά μας, αλλά και γιατί η λογική ότι πάμε σε συνομιλίες «για να κερδίζουμε χρόνο» δεν μπορεί να αποδώσει.<br /><div> <b>Γιάννος Χαραλαμπίδης*</b><br />Ενεργειακό καρότο προσφέρει η Ρωσία στην Τουρκία, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συνεργασίας, που στόχο έχει να δέσει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα των δυο χώρων, γεγονός που δίνει την ευκαιρία στον Ταγίπ Ερντογάν να παίζει με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση την πολιτική του εκκρεμούς. Δηλαδή να κινείται μια προς τη Δύση -και δη προς τις ΗΠΑ- και μια προς τη Μόσχα. Είναι, δε, πρόδηλον ότι η Άγκυρα δεν μπορεί μεν να αποδράσει από το ΝΑΤΟ, αποκομίζει δε από τις ΗΠΑ όσα περισσότερα οφέλη μπορεί, υπό το πρόσχημα να μην πέσει ακόμη πιο βαθιά στις αγκάλες της Ρωσίας. Και το σκηνικό αυτό στήνεται δίπλα μας, μέσω Συρίας δηλαδή, και ενώ ο Ταγίπ Ερντογάν θα μεταβεί στις ΗΠΑ για να συναντήσει τον Πρόεδρο Τραμπ, λίγες μόνο μέρες πριν από την Τριμερή του Βερολίνου στις 25 Νοεμβρίου. <br /><br />Ενεργειακή σχέση <br /><br />Οι Ρώσοι συνδέονται με την Τουρκία: 1. Μέσω διαφόρων αγωγών, όπως είναι ο Blue Stream και ο υπό κατασκευήν Turkish Stream. <br />Το πυρηνικό πρόγραμμα του Άκιουγιου, που είναι πλέον πρόδηλο ότι ο Ταγίπ Ερντογάν δεν το θέλει μόνο για ενεργειακά ζητήματα, αλλά και για την πυρηνική καλλιέργεια, με απώτερο στόχο την απόκτηση ατομικών όπλων. </div> <div> <br />Διά του αγωγού που είναι στα πλάνα να [Yiannos C1] [Yiannos C1] κατασκευαστεί μετά τη λήξη των εχθροπραξιών στη Συρία για να περάσει από το Ιράν και το Ιράκ και να βγει στα παράλια της Μεσογείου. Και από εκεί να στραφεί στο Τσεϊχάν. Επί του αγωγού υπάρχει βέτο από πλευράς των ΗΠΑ, λόγω των κακών σχέσεων με την Τεχεράνη, η οποία εμφανίζεται ως μια από τις μεγαλύτερες απειλές πλέον όχι μόνο για τους Αμερικανούς, αλλά και για το Ισραήλ. </div> <div> <br />Έχει τύχει υπόσχεσης από τη Μόσχα να δεχθεί αγωγό από τα οικόπεδα τής Συρίας στη Μεσόγειο, τα οποία είναι ήδη καπαρωμένα από τη Ρωσία και των οποίων η αξιοποίηση θα αρχίσει, προφανώς, μετά τον τερματισμό του πολέμου. Ακόμη και αν οι ΗΠΑ έχουν βέτο για τον αγωγό από το Ιράν στη Συρία, διότι σε επίπεδο Ιράκ απ’ όπου θα περάσει ο εν λόγω αγωγός έχουν έλεγχο, δεν μπορούν να πράξουν κάτι ανάλογο στα οικόπεδα της Συρίας, των οποίων η παραγωγή θα διοχετεύεται με αγωγό στις εγκαταστάσεις του Τσεϊχάν. <br /><br />Ο άξονας του κακού <br /><br />Η γεωπολιτική αναμόρφωση και αναδιάταξη δυνάμεων γίνεται σταδιακά και σε βάθος χρόνου με διάφορα εναλλακτικά σενάρια, που βγαίνουν από τα συρτάρια των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι υπόλοιποι, εάν δεν παρακολουθούν και δεν αναλύουν, διατρέχουν τον κίνδυνο να χάσουν το τρένο και να τους πλακώσουν τα γεγονότα. Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι, «όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ούτε οι Αμερικανοί ούτε οι Ρώσοι έχουν πρόθεση να ενοχλήσουν την Τουρκία, γεγονός που υποδηλοί ότι δεν διαφαίνεται, αυτό που λέγεται περί της όποιας άσκησης πιέσεων για αλλαγή της τουρκικής στάσης, όχι μόνο στο θέμα της ασφάλειας, αλλά και στο θέμα της ενέργειας και ειδικότερα στον επανακαθορισμό της Κυπριακής ΑΟΖ μετά τη λύση».</div> <div> <br /></div> <div>  Επιπρόσθετα, τονίζονται τα ακόλουθα: «Τα ενεργειακά ζητήματα όπως τα θέτει η Τουρκία είναι συνδεδεμένα με τα θέματα της ασφάλειας και τη σχέση, που αναπτύσσεται στον άξονα Ρωσία, Ιράν και Τουρκία, ο οποίος στην παρούσα φάση αποτυπώνεται σε όσα συμβαίνουν στη Συρία και πιο συγκεκριμένα στην πρόθεση και των τριών αυτών χωρών να κατασκευαστεί ο αγωγός από το Ιράν προς το Ιράκ και τη Συρία και να βγει προς τη Μεσόγειο. Από εκεί μπορεί να γυρίσει προς το Τσεϊχάν για να καλύψει είτε τις ανάγκες της Τουρκίας είτε να περάσει στις αγορές. Το ίδιο ισχύει και για τα οικόπεδα της Συρίας, που είναι από τώρα υπό τον έλεγχο της Ρωσίας». </div> <div> <br />Πώς οι πιέσεις ή όχι επί της Τουρκίας περνούν μέσω του Συριακού <br />Πώς και πού συναντώνται οι αναθεωρητικές πολιτικές Ρωσίας - Τουρκίας και πώς επηρεάζουν το Κυπριακό <br />Γιατί ο αγωγός προς Τουρκία συνιστά τμήμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» <br /><br />Σε αυτό το πλάνο, δηλαδή της εκμετάλλευσης των ενεργειακών οικοπέδων της Συρίας, εντάσσονται και οι κοινές περιπολίες της Μόσχας με τη Ρωσία στη ζώνη ασφαλείας εντός της Συρίας. Οι κοινές περιπολίες είναι αυτές που νομιμοποίησαν την τουρκική εισβολή στη Συρία με τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ, που φλερτάρει για την αποκατάσταση των σχέσεών της με την Τουρκία. <br /><br />Από την πλευρά τους, οι Αμερικανοί διατηρούν τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών της Συρίας, αλλά και αυτών του Κιρκούτ στο Ιράκ, ενώ, ταυτοχρόνως, αναθεωρούν το αμυντικό τους δόγμα στην περιοχή, θεωρώντας ως κύρια απειλή όχι το ISIS, που μετά τον αποκεφαλισμό του νέου του ηγέτη, εκτιμούν ότι η κατάσταση βαίνει καλώς, αλλά το Ιράν. Εξ ου και η μετακίνηση δυνάμεων στην περιοχή και δη του 5ου Αμερικανικού Στόλου στην περιοχή των Στενών του Ορμούζ και η ενίσχυση της Σαουδικής Αραβίας. </div> <div> <br /></div> <div> Αληθές είναι ότι, μια πολεμική σύγκρουση των ΗΠΑ με το Ιράν ανοίγει τις πύλες της κολάσεως στην περιοχή, διότι οι συγκρούσεις δεν θα περιοριστούν μεταξύ των δυο χωρών, αλλά θα υπάρχει διάχυση. Τα έξοδα του γάμου η νύφη δεν τα αξίζει για τους Αμερικανούς, που θα είναι αναγκασμένοι να στείλουν δυνάμεις επί του εδάφους και να κουβαλούν φέρετρα στην πατρίδα. Ταυτοχρόνως, δε, η Ρωσία δεν θα μπει σε πόλεμο με τις ΗΠΑ για το Ιράν, αλλά θα προβεί στις απαιτούμενες αποτρεπτικές ενέργειες ή θα υποθάλπει την αμερικανική κατατριβή. Η πτώση του Ιράν θα ήταν δυνατό να επέλθει με συνδυασμό οικονομικών κυρώσεων και εσωτερικών αντιδράσεων. <br /><br />Ο επιλογή του EastMed<br /><br />Όσο, δε, για τον άξονα της Ρωσίας με το Ιράν και την Τουρκία, μπορεί να σπάσει μόνο με την αλλαγή της τουρκικής πολιτικής και δη με την πτώση του Ερντογάν στα επόμενα χρόνια και τη στροφή και πάλι της χώρας προς τις ΗΠΑ επί τη βάσει ανταλλαγμάτων, μεταξύ των οποίων, βεβαίως, θα τεθεί και το Κυπριακό, εκτός και εάν, τώρα, προτού κλείσει το παράθυρο ευκαιρίας, αρχίσει η υλοποίηση του EsatMed, ο οποίος: </div> <div> <br />Αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική επιλογή για τις ΗΠΑ και χώρες της ΕΕ έναντι του «Βόρειου Αγωγού 2», ο οποίος εφόσον ολοκληρωθεί, θα αυξήσει τις ενεργειακές και πολιτικές εξαρτήσεις της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας. Η εξισορρόπηση μπορεί να προκύψει μέσω του EastMed. <br />Αποτελεί οικονομικό και αναπτυξιακό πρόγραμμα με ευρωπαϊκά (γαλλικά, ιταλικά, ελληνικά, κυπριακά και άλλων χωρών), αμερικανικά και ισραηλινά κεφάλαια. Είναι ο μόνος αγωγός που δεν θα ελέγχεται από τη ρωσική Gasprom. </div> <div> <br />Συνδέεται με θέματα ασφάλειας και δη γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας. Η Ρωσία διαρρηγνύει την περιοχή του Rimland με την Τουρκία και το Ιράν για να ελέγχει στο πλαίσιο της αναθεωρητικής της στρατηγικής την Ευρασία, κατά τρόπον ώστε να εξυπηρετεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τα συμφέροντά της και να επιστρέψει ως ισχυρή ηγέτιδα χώρα στο διεθνές σύστημα. Δεν είναι τυχαίο που η Ρωσία δεν συμμετείχε στην εκμετάλλευση του κυπριακού φυσικού αερίου. Για τους δικούς της λόγους έχει επιλέξει το τουρκικό στρατόπεδο. Τέτοιοι λόγοι είναι τα όσα έχουν ήδη αναλυθεί. Ο αμυντικός αντίποδας, το σημείο δηλαδή ανάσχεσης για τις ΗΠΑ, των όσων συμβαίνουν με αφορμή τον άξονα Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν είναι η θάλασσα και το αμυντικό τόξο που μπορεί να δημιουργήσει ο EastMed με τη συμμετοχή του Ισραήλ και άλλων ευρωπαϊκών δυνάμεων υπό την επίβλεψη των ΗΠΑ. <br /><br />Το Μπογάζι κι η Καρπασία <br /><br />Ο στρατηγικός σχεδιασμός του EastMed είναι αποτρεπτική απάντηση στους επιθετικούς σχεδιασμούς της Τουρκίας και προλαβαίνει την όποια μελλοντική στροφή των ΗΠΑ προς την Άγκυρα, και αυτήν ακόμη του Ισραήλ, κατά τρόπον ώστε να είναι σε βάρος ημών. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το εξής, που σχετίζεται με τις συνομιλίες και την αντίληψη ότι η Τουρκία δεν θα αλλάξει στάση στο Κυπριακό, διότι αυτό της επιβάλλουν οι στρατηγικοί σχεδιασμοί, τους οποίους έχει θέσει ήδη σε εφαρμογή για την ανάδειξή της στα επόμενα χρόνια ως ναυτικής και ενεργειακής δύναμης: <br /><br />Α) Η Άγκυρα για να μπορεί να παίζει με τα θέματα του φυσικού αερίου και δη με το Τσεϊχάν θα πρέπει να επιμείνει στη λογική της τουρκικής λίμνης από τη Μαρμαρίδα στην Αλεξανδρέττα. <br /><br />Β) Η Άγκυρα θα πρέπει να ελέγχει και την περιοχή της Καρπασίας και του Κόλπου της Αμμοχώστου απέναντι από τα συριακά οικόπεδα, των οποίων η Τουρκία προσδοκά να αναλάβει την ασφάλεια. Ο σχεδιασμός αυτός δικαιολογεί και την πρόθεση της Άγκυρας να εγκαθιδρύσει μια μεγαλύτερη Ναυτική Βάση στο Μπογάζι, ενώ θα πρέπει να τονιστεί ότι το λιμάνι της Αμμοχώστου χρησιμοποιείται και για στρατιωτικούς σκοπούς. Το σύνολο του σκηνικού αυτού είναι ενταγμένο στη στρατηγική της «Γαλάζιας Πατρίδας».<br /><br />Ασφαλής εκμετάλλευση<br /><br />Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς να αναμένει κάποιος ότι η Τουρκία θα υπαναχωρήσει από τις βασικές της θέσεις, όπως είναι η άρνηση της πλήρους αποχώρησης από την Κύπρο του στρατού της και ο πλήρης έλεγχος του φυσικού αερίου και προφανώς η εκμετάλλευσή του. Πώς πάμε σε Τριμερή χωρίς τη μελέτη των γεωπολιτικών δεδομένων και με τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου να ισχυρίζονται μεν ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, αλλά να πιέζουν τον Πρόεδρο να πάει. Και από τη στιγμή που μεταβαίνει εκεί, αρχίζει μια νέα περιπέτεια, την οποία θα πρέπει να διαχειριστεί. Η αντίληψη ότι θα πρέπει να κερδηθεί χρόνος είναι ορθή εφόσον είναι ενταγμένη σε μια στρατηγική που θέλει τη δημιουργία του EastMed. Αλλιώς θα προκύψει εμπέδωση τουρκικών τετελεσμένων, κυρίως στη θάλασσα και δη στην ΑΟΖ. Και τονίζονται αυτά, διότι ο βασικός διπλός στόχος είναι: </div> <div> <br /></div> <div> 1. Η διατήρηση και όχι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάστασή της από δυο ισότιμα συνιστώντα κράτη, που θα τελούν υπό τον έλεγχο της Τουρκίας.</div> <div>  2. Η ασφαλής εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, που περνά μέσα από συμμαχίες και τον EastMed. </div> <div> <br /></div> <div> Η κατοχύρωση του φυσικού αερίου στηρίζεται στο νομικό καθεστώς της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βεβαίως, οι ομοσπονδιακοί και νεο-απορριπτικοί δεν θέλουν να ακούν για εναλλακτικές επιλογές και για τον EastMed, διότι δεν έχουν την τόλμη να παραδεχθούν ότι η πολιτική τους απέτυχε. Τρίζουν καρέκλες. Και επιμένουν στον αγωγό προς Τουρκία, εθελοτυφλώντας στο αυτονόητο: Ότι προσθέτουν ακόμη ένα κομμάτι στο παζλ της «Γαλάζιας Πατρίδας». Θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι μπορούν να δουν ακόμη και τη δωδεκάτη την πραγματικότητα. Δυστυχώς, από τις δηλώσεις τους και τις δράσεις τους δημιουργούν ένα τόσο τοξικό περιβάλλον, που δεν μας το επιτρέπουν… <br /><br /> <img height="452" src="https://simerini.sigmalive.com/media/images/image001_CZoK4fq.width-600.jpg" width="640" /> <br /><i>Το τόξο Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν και η ασπίδα του EastMed </i><br /><br />Ο χάρτης αποτυπώνει το τόξο της συμμαχίας Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν με σκοπό από πλευράς Μόσχας τη διάρρηξη της περιφέρειας της Ευρασίας με αιχμή την Άγκυρα, σε μια προσπάθεια να σπάσει η κυκλωτική κίνηση της Δύσης. Επιπρόσθετα, μπορούμε να δούμε τη σημασία της τουρκικής και ρωσικής αναθεωρητικής στρατηγικής και τη σημασία του EastMed ως αντισταθμιστικής ασπίδας στη λογική ότι, η δυτική ανάσχεση και δη των ΗΠΑ μπορεί να γίνει στη θάλασσα και όχι μόνο στην ξηρά. Στον χάρτη είναι εμφανή τα όρια της «Γαλάζιας Πατρίδας» και ο αγωγός προς Τουρκία ως ένα βασικό τμήμα του τουρκικού στρατηγικού παζλ. Στον ένθετο χάρτη, από το βιβλίο του γράφοντος «Energy Turf Wars», καθρεφτίζεται τμήμα των ενεργειακών σχεδιασμών της Ρωσίας, πώς οι ΗΠΑ με τους συμμάχους τους φρόντισαν να την έχουν περικυκλωμένη, και πώς ο EastMed μπορεί να αποτελέσει αποτρεπτική ασπίδα και τμήμα του δυτικού συστήματος ασφάλειας. <br /><br /><b><i>*Δρ των Διεθνών Σχέσεων </i></b><br /><br /><a href="https://simerini.sigmalive.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το ρωσικό καρότο στην Τουρκία, το βέτο των ΗΠΑ και η ασπίδα του EastMed

Ο αγωγός Συρίας - Τσεϊχάν, η αναδιαμόρφωση του σκηνικού στη γειτονιά μας, αλλά και γιατί η λογική ότι πάμε σε συνομιλίες «για να κερδίζουμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξαναγράφει την ιστορία η Τουρκία: Η διείσδυση μέσω σήριαλ, η Διασπορά, ο Αλί και ο Μάλκολμ Χ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5HhMoLdq-oRIWhLC0XEr26he6K6zVfUMdhMeNgHw07UrtePuXcfwoSEaIHDPVBAx1OAL21GQxynyfWw1Vy_ah9kx7Ll7FqpT4D4h5tofkGO8HL3dLhfRSX4QrwWM0UzOwCrf1NJJ7_Uc/s1600/ERDOGAN-0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5HhMoLdq-oRIWhLC0XEr26he6K6zVfUMdhMeNgHw07UrtePuXcfwoSEaIHDPVBAx1OAL21GQxynyfWw1Vy_ah9kx7Ll7FqpT4D4h5tofkGO8HL3dLhfRSX4QrwWM0UzOwCrf1NJJ7_Uc/s640/ERDOGAN-0.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ<br /> Διαβόητη διεθνώς για τη συχνά εκβιαστική «πολεμική» με την οποία προσεγγίζει τον έξω κόσμο, η τουρκική ηγεσία δεν περιορίζεται ωστόσο μόνο στη σκληρή ισχύ που όλοι έχουμε γνωρίσει από το Αιγαίο (παραβιάσεις ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου, γκρίζες ζώνες, εκβιασμοί μέσω προσφυγικών ροών) και την Κύπρο (εισβολή/κατοχή, εποικισμός, παράνομες έρευνες και γεωτρήσεις) έως τη Συρία (διαδοχικές στρατιωτικές εισβολές, «ζώνη ασφαλείας»). <br /> <br /> Παράλληλα με όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με τις υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών, τις παραβιάσεις, τις αμφισβητήσεις, τις άκρως επιθετικές δηλώσεις και τους εκβιασμούς, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επενδύει και στην ήπια ισχύ (soft power), ποντάροντας σε «όπλα» όπως είναι εκείνα της επικοινωνίας και της πληροφόρησης (media), της κοινωνίας των πολιτών (ΜΚΟ), της ακαδημαϊκής παραγωγής ιδεών (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, δεξαμενές σκέψεις), της εκπαίδευσης («τουρκικά» σχολεία), του πολιτισμού (τουρκικά σίριαλ στην τηλεόραση) και της ισλαμικής θρησκείας. <br /> <br /> Τουρκική διασπορά και «συναφείς κοινότητες» <br /> Η Άγκυρα «επενδύει» στην τουρκική διασπορά εστιάζοντας τις προσπάθειές της κυρίως στους τουρκικής καταγωγής νέους του εξωτερικού, μια διασπορά την οποία και εργαλειοποιεί ως «πολλαπλασιαστή ισχύος» διεκδικώντας μέσω αυτής μεγαλύτερη επιρροή εκτός των συνόρων. Αρχής γενομένης από το 2010, το καθεστώς Ερντογάν έχει μάλιστα προχωρήσει και στη σύσταση ενός ειδικού κυβερνητικού φορέα που σήμερα υπάγεται στο τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού. Ο λόγος για την επονομαζόμενη YTB ή αλλιώς «Υπηρεσία Απόδημων Τούρκων και Συγγενικών Κοινοτήτων» («Presidency for Turks and Related Communities»). <br /> <br /> Η διατήρηση της τουρκικής πολιτιστικής κληρονομιάς, η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας, και η «ορθή» πρόσληψη των διδαχών του σουνιτικού ισλάμ είναι μόνο κάποιοι από τους στόχους που προωθεί η YTB στο εξωτερικό. Πως; <br /> Μοιράζοντας υποτροφίες ώστε νέοι από άλλες χώρες να έρθουν και να σπουδάσουν σε τουρκικά πανεπιστήμια. · Προσφέροντας προγράμματα απασχόλησης/μαθητείας (internship) προκειμένου νέοι από το εξωτερικό να έρθουν και να εργαστούν σε τουρκικές εταιρείες/υπηρεσίες ή τουρκικά ιδρύματα. <br /> Στήνοντας κατασκηνώσεις αλλά και διοργανώνοντας δωρεάν «επιμορφωτικές» εκδρομές «αναψυχής» στην Τουρκία. <br /> <br /> Τον τουρκικό «πολιτισμό» προωθεί στο εξωτερικό, από το 2007 οπότε ιδρύθηκε, και το «Ινστιτούτο Γιουνούς Εμρέ» («Yunus Emre Enstitüsü»), το οποίο εμφανίζεται, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του, να διατηρεί σήμερα περισσότερα από 70 πολιτιστικά κέντρα σε περισσότερες από 60 χώρες του εξωτερικού. Αρχής γενομένης από το 2016, σημαντικό ρόλο στην προώθηση της «τουρκικής παιδείας» στο εξωτερικό διαδραματίζει όμως και το «Turkey Maarif Foundation» ή TMF, ένας φορέας υπό την αιγίδα του οποίου έχουν πια υπαχθεί πολλά από εκείνα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού τα οποία τελούσαν άλλοτε, έως και το πραξικόπημα του 2016, υπό τον έλεγχο του δικτύου του φερόμενου ως «πραξικοπηματία» Φετουλάχ Γκιουλέν. 33.000 μαθητές σε 33 χώρες <br /> <br /> Ο οργανισμός «Turkey Maarif Foundation» συστάθηκε το 2016 ως μη-κερδοσκοπικό ίδρυμα υπό το υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας. Υπό την αιγίδα του, εμφανίζονται σήμερα να λειτουργούν από παιδικοί σταθμοί έως και πανεπιστήμια (όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης) σε συνολικά 33 χώρες κυρίως της Αφρικής και των Βαλκανίων. <br /> <br /> Ο λόγος για να εκπαιδευτικό δίκτυο υπό τη σκέπη του οποίου εντάσσονται συνολικά 33.000 μαθητές και φοιτητές πολλοί εκ των οποίων… δεν είναι καν τουρκικής καταγωγής. Διότι η Άγκυρα δεν περιορίζει τις βλέψεις της μόνο στους τουρκικής καταγωγής πολίτες του εξωτερικού. Αντιθέτως, επιχειρεί να εντάξει υπό νέο-οθωμανική ομπρέλα, ως «προστάτιδα δύναμη», όχι μόνο τους Τούρκους όπου γης αλλά συνολικά όλους τους… σουνίτες μουσουλμάνους, ειδικά στις περιοχές που αποτελούσαν άλλοτε εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όπως είναι για παράδειγμα τα Βαλκάνια. <br /> <br /> Σημειώνεται, άλλωστε, ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία στο απόγειό της εκτεινόταν από τα Βαλκάνια και τη βόρεια Αφρική έως τον Εύξεινο Πόντο και την Ερυθρά Θάλασσα. Ενδεικτικός ως προς αυτό είναι και ο τίτλος της αρμόδιας τουρκικής κυβερνητικής υπηρεσίας YTB που εμφανίζεται να μεριμνά όχι μόνο για τους «απόδημους Τούρκους» («Turks Abroad») αλλά και για τις «συγγενικές κοινότητες» («related communities»), αναγνωρίζοντας ως στοιχείο «συγγένειας» τη μουσουλμανική θρησκεία απέναντι στους αλλόθρησκους της Δύσης αλλά και της Ασίας (βλέπε Κίνα). Απολύτως ενδεικτική των τουρκικών διαθέσεων ήταν η κίνηση της Ένωσης UID που κάνει λόμπινγκ υπέρ των τουρκικών συμφερόντων στην Ευρώπη ήδη από το 2004 να μετονομαστεί το 2018 από «Union of European Turkish Democrats» (UETD) σε «Union of International Democrats» (UID). <br /> <br /> Όπως έχει παραδεχθεί άλλωστε και ο ίδιος ο πρόεδρος της UID, Μπουλέντ Μπίλγκι, η αναβάπτιση της οργάνωσης έγινε προκειμένου εκείνη να εμφανιστεί περισσότερο «οικεία» και στα μάτια άλλων πέραν της τουρκικής διασποράς, πράγμα το οποίο αναφέρεται άλλωστε ρητά και στην ιστοσελίδα του αγγλικού παραρτήματος της UID. <br /> <br /> «Εμείς ως UID υποστηρίζουμε την κίνηση της Τουρκίας», διακήρυττε τον περασμένο Οκτώβριο, με ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα η εν λόγω Ένωση, παίρνοντας θέση υπέρ της τουρκικής στρατιωτικής εισβολής στη Συρία. Δεκάδες τεμένη στις ΗΠΑ Με εφαλτήριο της ισλαμική θρησκεία, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ρίχνει, παράλληλα, δίχτυα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, σε μια προσπάθεια προφανώς να απορροφήσει το όποιο μέγεθος δυναμικής έχει πια απομείνει στα χέρια του αυτοεξόριστου στην Πενσιλβάνια, Φετουλάχ Γκιουλέν. <br /> <br /> Η διαβόητη Διεύθυνση Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet) έχει πλέον αποκτήσει και αμερικανικό παράρτημα (Diyanet America) υπό την αιγίδα του οποίου λειτουργούν σήμερα στις ΗΠΑ τουλάχιστον 27 ισλαμικά τεμένη, όπως σημειώνεται στην ίδια της ιστοσελίδα της αμερικανικής Diyanet. Τον Απρίλιο του 2016, ο ίδιος ο Ερντογάν είχε μάλιστα μεταβεί στις ΗΠΑ για να παραστεί στα εγκαίνια ενός τέτοιου «ισλαμικού κέντρου» στο Μέριλαντ. <br /> <br /> Προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της τουρκικής επιρροής στην άλλη άκρη του Ατλαντικού εμφανίζεται να λειτουργεί, επίσης, και το Turkish-American Religious Foundation (TARF) που έχει ως έδρα του την Ουάσιγκτον. Στις Ηνωμένες Πολιτείες όμως έχουν την έδρα τους σειρά από «ενώσεις» που δραστηριοποιούνται για την ενδυνάμωση των αμερικανοτουρκικών δεσμών, όπως σημειώνεται σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ethnos.gr την 1η Οκτωβρίου με τίτλο «Αυτοί είναι οι σημαντικότεροι φίλοι της Τουρκίας σήμερα στην Ουάσιγκτον». «Ενώσεις» όπως είναι οι: <br /> <br /> Turkey-U.S. Business Council (TAİK) <br /> American Turkish Council (ATC) <br /> Turken Foundation · Turkish Coalition of America (TCA) <br /> Assembly of Turkish American Associations (ATAA) <br /> <br /> Μεταξύ αυτών, το ίδρυμα Turken παρουσιάζει «ανησυχητικά» μεγάλο ενδιαφέρον όπως σημειώνεται στο ίδιο άρθρο: <br /> επειδή στο διοικητικό του συμβούλιο συμμετέχει και η κόρη του Τούρκου προέδρου (και σύζυγος του Μπεράτ Αλμπαϊράκ), Εσρά · επειδή αυτό έχει λάβει σχεδόν… 55 εκατομμύρια δολάρια μόνο σε δωρεές από το 2014 οπότε ιδρύθηκε και επειδή αυτό εμφανίζεται να οργανώνει κάθε χρόνο ταξίδια στην Τουρκία για εκατοντάδες μουσουλμάνους φοιτητές από τις ΗΠΑ… με όλα τα έξοδα πληρωμένα, ταξίδια τα οποία πολλοί αποκηρύσσουν ως εργαλεία κατήχησης ή προσηλυτισμού<br /> <br /> Η Τουρκία ως «προστάτιδα» όλων των μουσουλμάνων Για να μπορέσει, όμως, να παρουσιαστεί ως «προστάτιδα» των απανταχού μουσουλμάνων, η Άγκυρα επενδύει και στην «απειλή» της «ισλαμοφοβίας» την οποία επιμένει να υπερτονίζει. <br /> Κι αυτό σε μια λογική τύπου: «εάν οι δυτικοί σας μισούν επειδή είστε μουσουλμάνοι, η Τουρκία είναι εκείνη που θα σας υπερασπιστεί». Σε ακριβώς αυτό το πλαίσιο, μη-Τούρκοι μουσουλμάνοι «ενθαρρύνονται να καλούν στα τηλεφωνικά κέντρα των τουρκικών προξενείων» και να καταγγέλλουν εκεί τις όποιες σε βάρος τους λεκτικές ή φυσικές επιθέσεις ή πρακτικές διακρίσεων, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά σε άρθρο (υπό τον τίτλο: «A Muslim Counter-Hegemony?: Turkey’s Soft Power Strategies and Islamophobia») που έχει δημοσιευτεί στον ιστοχώρο Jadaliyya.com. <br /> <br /> Η Άγκυρα ρίχνει, όμως, γέφυρες επικοινωνίας και προς διανοούμενους σε άλλες χώρες του μουσουλμανικού κόσμου, στην προσπάθεια να χτίσει ένα δικό της δίκτυο επιφανών υποστηρικτών. Κεντρικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα εμφανίζεται να διαδραματίζει, από το 2006 οπότε ιδρύθηκε ως δεξαμενή σκέψης με έδρα την Άγκυρα, το Ίδρυμα Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών SETA (Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı, SETA). <br /> <br /> Ο λόγος για ένα ίδρυμα το οποίο έχει σήμερα γραφεία σε Άγκυρα, Κωνσταντινούπολη, Ουάσιγκτον, Κάιρο και Βερολίνο, ενώ από το 2015 δημοσιεύει και μια ετήσια έκθεση πάνω στην ισλαμοφοβία (European Islamophobia Report) λαμβάνοντας μάλιστα σχετική χρηματοδότηση και από την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως σημειώνεται στην ίδια την ιστοσελίδα της ετήσιας έκθεσης («The report is the result of a cooperative work between the SETA foundation, Leopold Weiss Institute, and the European Union that funded the whole project»). <br /> <br /> Υπό την αιγίδα του ιδρύματος SETA έχουν κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια και σειρά από βιβλία: για τους «κακούς» Κούρδους του PKK («When Strategy Collapses: The Pkk’s Urban Terrorist Campaign»), για την άνοδο της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας («The Rise of the Turkish Defense Industry»), για τα «καλά» του προεδρικού συστήματος που κόμισε ο Ερντογάν («Turkey’s Presidential System Model and Practices») κ.ά. Προς την ίδια κατεύθυνση, της διαμόρφωσης ενός δικτύου ακαδημαϊκών που θα υποστηρίζουν τις θέσεις της Τουρκίας, λειτουργούν σύμφωνα με όσα αναφέρονται για την «ήπια ισχύ» της Τουρκίας στον ιστοχώρο Jadaliyya.com, και ιδιωτικά τουρκικά πανεπιστήμια που έχουν ιδρυθεί τα τελευταία χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, πανεπιστήμια όπως είναι τα «Ibn Haldun» και «Zaim». <br /> <br /> Υπό την αιγίδα του Zaim έχει μάλιστα δημιουργηθεί και ένα κέντρο ερευνών με την ονομασία «Center for Islam and Global Affairs» (CIGA) που έχει διοργανώσει πλήθος εκδηλώσεων με τη συμμετοχή ακαδημαϊκών από το εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, υπερτονίζοντας κυρίως την απειλή της ισλαμοφοβίας. Μοχάμεντ Άλι και Μάλκολμ Χ ως «φίλοι της Τουρκίας» <br /> <br /> Στο ίδιο πλαίσιο, η Άγκυρα επιχειρεί να οικειοποιηθεί και επιφανείς προσωπικότητες του δυτικού κόσμου, είτε ως «δικές της» είτε ως φιλικά προσκείμενες στην Τουρκία. Ακριβώς αυτό επιχείρησε να κάνει ο Ερντογάν τον Ιούνιο του 2016, όταν δοκίμασε (χωρίς όμως τελικά να καταφέρει) να δώσει τη δική του παράσταση, ωσάν ηγέτης των απανταχού μουσουλμάνων, με φόντο την κηδεία του (μουσουλμάνου) Μοχάμεντ Άλι στο Κεντάκι των ΗΠΑ. <br /> <br /> Και όταν οι διοργανωτές δεν του επέτρεψαν να κάνει ακριβώς όσα επιθυμούσε (να εκφωνήσει δηλαδή ομιλία και να αποθέσει πάνω στο φέρετρο ένα κομμάτι μαύρου υφάσματος με ιερούς στίχους από τη Μέκκα), τότε εκείνος αποχώρησε ενοχλημένος. Να οικειοποιηθεί ως «δικό του» ένα μέρος της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας, θα επιχειρούσε, όμως, να κάνει ο Ερντογάν και το φθινόπωρο του 2018 όταν συναντήθηκε με δύο από τις κόρες του Αμερικανού μουσουλμάνου ακτιβιστή των πολιτικών δικαιωμάτων Malcolm X στη Νέα Υόρκη. <br /> <br /> Η μία μάλιστα εξ αυτών, η Ιλιάσα Σαμπάζ, είχε τότε παραχωρήσει και συνέντευξη στο τουρκικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Anadolu χαιρετίζοντας ως «υποδειγματικό» τον ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία υπέρ των καταπιεσμένων, ενώ είχε μιλήσει και σε συνέδριο που διοργάνωσε το τουρκικό ειδησεογραφικό δίκτυο TRT World. Περίπου τρεις μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2018, η τουρκική ηγεσία θα μετονόμαζε σε… Λεωφόρο Malcolm X τον δρόμο στον οποίο βρίσκεται η αμερικανική πρεσβεία στη Άγκυρα. Και τον Ιανουάριο του 2019, τουρκικά ιδρύματα (Turken, Ensar, TURGEV) θα προχωρούσαν στο να αγοράσουν, έναντι 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων, την πρώην φάρμα του Μοχάμεντ Άλι στο Μίσιγκαν με σκοπό να τη μετατρέψουν σε «καλοκαιρινό σχολείο για μουσουλμάνους νέους». <br /> <br /> Τηλεοπτικές σειρές… ξαναγράφουν την ιστορία <br /> <br /> Την τουρκική ανάγνωση της ιστορίας (μια ανάγνωση που εμφανίζει την Ελλάδα να «εξολοθρεύει συστηματικά Τούρκους και Μουσουλμάνους» και να «υιοθετεί απάνθρωπες πρακτικές» απέναντι στη φερόμενη ως τουρκική μειονότητα, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή που εξέδωσε στις 7 Νοεμβρίου το τουρκικό ΥΠΕΞ) επιλέγει να προωθεί όμως η Άγκυρα και μέσα από τηλεοπτικές σειρές κάποιες από τις οποίες είναι μάλιστα διαθέσιμες και στο διεθνές κοινό μέσα από την πλατφόρμα του Φετουλάχ Γκιουλέν. <br /> <br /> Ο λόγος για μια σειρά από δραματοποιημένα «ιστορικά» σίριαλ που παιανίζουν μέσα από ένα φίλτρο εξιδανίκευσης τους «θριάμβους» των Οθωμανών ενάντια σε μια Δύση πάντοτε δαιμονοποιημένη, διεκδικώντας μάλιστα και εχέγγυα ιστορικής αξιοπιστίας. Στην εν λόγω κατηγορία ανήκουν κινηματογραφικές ταινίες όπως «Ο Οθωµανός Υπολοχαγός» του 2017 αλλά και τηλεοπτικές σειρές όπως είναι: το σίριαλ «Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας» («Payitaht Abdülhamid») με πρωταγωνιστή τον αιµοσταγή πανισλαµιστή Αµπντούλ Χαµίτ, το σίριαλ «Μωάµεθ: ο Κατακτητής του Κόσµου» («Mehmed: Bir Cihan Fatihi») με πρωταγωνιστή τον Μωάμεθ τον Πορθητή, και η σειρά «Ανάσταση: Ερτογρούλ» («Diriliş: Ertuğrul») με κεντρικό χαρακτήρα τον «γενναίο Ερτογρούλ», πατέρα του πρώτου Οθωµανού σουλτάνου Οσµάν Α’, που κατατροπώνει τους σταυροφόρους (στην πρώτη σεζόν), τους Μογγόλους (στη δεύτερη) και τους Έλληνες (στην τρίτη). «Εάν “Ο Σουλεϊµάν ο Μεγαλοπρεπής” αντιπροσώπευε προ ετών µια περίοδο φαινοµενικά ανέµελης αυτοπεποίθησης και σταθερότητας, σήµερα σειρές όπως οι “Ανάσταση: Ερτογρούλ” και “Μωάµεθ: ο Κατακτητής του Κόσµου” αποτυπώνουν µια περίοδο πολεµικών διεκδικήσεων και εντάσεων στις σχέσεις της Τουρκίας µε τον έξω κόσµο… <br /> <br /> Το πιο ανησυχητικό είναι δε ότι µέσα από τις εν λόγω κατ’ όνοµα ιστορικές σειρές το τουρκικό κατεστηµένο επιχειρεί ουσιαστικά να ξαναγράψει την Ιστορία, είτε σβήνοντας εγκλήµατα όπως είναι η Γενοκτονία των Αρµενίων… είτε εξιδανικεύοντας το οθωµανικό παρελθόν», σημείωνε ο γράφων σε παλαιότερο κείμενό του για την εφημερίδα ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (δημοσιευθέν στο φύλλο της 24-25 Μαρτίου του 2018 με τον τίτλο «Ερντογάν ο… πορθητής: Ξαναγράφει την ιστορία με μάχες στην TV»). Οι όποιες υποψίες ενισχύονται, µάλιστα, σηµαντικά, από τη συχνή παρουσία του ιδίου του Ερντογάν στα γυρίσµατα νεοοθωµανικών σίριαλ. TRT World και TİKA <br /> <br /> Η τουρκική προπαγάνδα, ωστόσο, δεν έχει παρουσία στη μικρή οθόνη μόνο μέσα από τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές μυθοπλασίας αλλά και μέσα από ΜΜΕ που «παίζουν» στο εξωτερικό απευθυνόμενα σε διεθνές κοινό, όπως είναι για παράδειγμα το αγγλόφωνο TRT World. Ιδρυθέν το 2015, το εν λόγω κανάλι διατηρεί σήμερα «βάσεις» σε Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Σιγκαπούρη, εκπέμποντας ειδήσεις στην αγγλική γλώσσα ως άλλο… al Jazeera ή BBC, ειδήσεις «ειπωμένες» φυσικά μέσα από τη σκοπιά του τουρκικού κράτους στο οποίο άλλωστε το TRT World ανήκει. <br /> <br /> Όσο για την περίφημη «Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού της Τουρκίας», την γνωστή και ως TİKA, εκείνη εδώ και δεκαετίες προσφέρει αναπτυξιακή βοήθεια και εκπονεί έργα υποδομών αναπτυξιακού ενδιαφέροντος στον αναπτυσσόμενο κόσμο, από την Κασπία Θάλασσα (Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν κ.ά.) έως και τα Βαλκάνια. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της, η TİKA δραστηριοποιείται σήμερα σε περισσότερες από 150 χώρες, ενώ διατηρεί συνολικά 56 γραφεία στο εξωτερικό, από την Κολομβία και τις Φιλιππίνες έως τη Νότια Αφρική και την Ουκρανία.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ξαναγράφει την ιστορία η Τουρκία: Η διείσδυση μέσω σήριαλ, η Διασπορά, ο Αλί και ο Μάλκολμ Χ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ Διαβόητη διεθνώς για τη συχνά εκβιαστική «πολεμική» με την οποία προσεγγίζει τον έξω κόσμο, η τουρκική ηγεσία δεν πε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το πράσινο φως για τα Arleigh Burke, η διχογνωμία στο ΠΝ και η δυσεπίλυτη οικονομική εξίσωση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKOkOODySN60Rnq04SDOEB1VuYdWEedv_m0Za7q1_M8Vvguf_Jk-pDPSnzq71GFjmlEOzSPSXD9A7hBDiNO1ePLtU7qQandwD-VdmJy27dkPt-hvbuL9hJEhpzwfnUnavhT2yYqctSSk8/s1600/Arleigh+Burke+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKOkOODySN60Rnq04SDOEB1VuYdWEedv_m0Za7q1_M8Vvguf_Jk-pDPSnzq71GFjmlEOzSPSXD9A7hBDiNO1ePLtU7qQandwD-VdmJy27dkPt-hvbuL9hJEhpzwfnUnavhT2yYqctSSk8/s640/Arleigh+Burke+.jpg" width="640" /></a></div> <br />Την ώρα που το Πολεμικό Ναυτικό ζητά επιβεβλημένα περίπου 600.000.000 ευρώ για κατ’ επείγοντα προγράμματα που πρέπει να τρέξουν, με πρώτο εκείνο του εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, ο Αμερικανικός παράγοντας ήρθε τα ταράξει τα νερά στο Ναύσταθμο. <div> <br /></div> <div> Κι ενώ όλοι προσπαθούν να πείσουν το υπουργείο Οικονομικών να τρέξει προγράμματα που βαλτώνουν, τα δεδομένα πολλά φορές δεν περιμένουν το πότε θα αποφασίσουν οι τσάροι της οικονομίας ν’ ασχοληθούν με την άμυνα της χώρας.</div> <div> <br /></div> <div>  Γιατί ο Αμερικανικός παράγοντας αναστάτωσε το Πολεμικό Ναυτικό; Από την μια οι νέες φρεγάτες που ετοιμάζουν «MMSC», όπου φαίνεται το Πολεμικό Ναυτικό να μην θέλει ν’ ακούσει καν διότι όπως λένε Αξιωματικοί, ανήκουν σε μια διαφορετική κουλτούρα που δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες του ναυτικού. Από την άλλη πλευρά οι συζητήσεις που αναζωπυρώθηκαν εκ νέου για τα ισχυρά Arleigh Burke, το κύριο ναυτικό όπλο των Ηνωμένων Πολιτειών που απ’ ότι φαίνεται θα συνεχίζει να πλέει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη σε όλες τις θάλασσες ανά τον κόσμο. </div> <div> <br /></div> <div> Επιβλητικό, μεγάλο (για τα Ελληνικά δεδομένα), με πλήρωμα περίπου 260 άτομα, «ντυμένο» σαν αστακός, σκορπίζει τρόμο σ’ όποιον κληθεί να το αντιμετωπίσει. Ναι μεν… αλλά δεν… Σ’ ότι αφορά την Ελληνική πλευρά, οι γνώμες των Αξιωματικών που είναι υπεύθυνοι να χαράξουν το μέλλον του Πολεμικού Ναυτικού, διχάζονται. </div> <div> <br /></div> <div> Η Ελλάδα πρώτη φορά είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ Arleigh Burke από το 2008 και επανέφερε το αίτημα ανά τακτά χρονικά διαστήματα προς την Αμερική, παίρνοντας αρνητικές απαντήσεις. Πολλοί ήθελαν και επιμένουν στις μέρες μας- που καίγεται το ΠΝ για ισχυρές μονάδες επιφανείας- να ομιλούν για τα Arleigh Burke, πιστεύοντας πως θα δώσουν στην Ελλάδα νέα ώθηση και ισχυρότατη αποτρεπτική δύναμη. </div> <div> <br /></div> <div> Όντως έτσι θα γίνει στην περίπτωση απόκτησής τους, όμως στη συνέχεια η οικονομική εξίσωση φέρνει άλλα δεδομένα. Μια ενδεχόμενη απόκτηση, όπως ξεκαθαρίζουν πηγές από το ναυτικό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που οι ΗΠΑ θελήσουν ν’ αποδεσμεύουν τους πυραύλους SM-2, τα ηλεκτρονικά συστήματα παρεμβολών του πλοίου και πολλούς άλλους άσσους- που δεν είναι της παρούσης- που διαθέτουν τα αντιτορπιλικά της Αμερικής. </div> <div> <br /></div> <div> Πάντως ανώτατες ναυτικές πηγές έχουν προβληματιστεί ιδιαίτερα για τυχόν αποφάσεις (θετικές;) θα παρθούν στο μέλλον γι’ αυτό το πλοίο. Όταν είχε τεθεί στο πρόσφατο παρελθόν και πάλι το θέμα των Arleigh Burke να σηκώσουν Ελληνική σημαία, τότε είχε ρωτηθεί η Ελληνική πλευρά, «εγώ στο δίνω, εσύ μπορείς να το κρατήσεις;» Η ερώτηση εκείνη του Αμερικανού Ναυάρχου έφερε την διαπίστωση κι από ανώτατους Αξιωματικούς του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού που ήταν «να απλώνεις το χέρι σου μέχρι εκεί που μπορείς να φτάσεις κι όχι να πηγαίνεις εκεί που δεν αντέχεις» . </div> <div> <br /></div> <div> Οι ίδιες πηγές τώρα σημειώνουν ότι είναι τόσο υψηλό το κόστος συντήρησης, λειτουργίας που θα προκαλέσει άμεση αφαίμαξη στο Πολεμικό Ναυτικό με αποτέλεσμα αυτό να μετακυλίεται και στις υπόλοιπες μονάδες και Διοικήσεις του Στόλου που θα έχουν πρόβλημα επιβιωσιμότητας των μονάδων επιφανείας. </div> <div> <br /></div> <div> Αν βρισκόμασταν σε εποχή παχιών αγελάδων όπως πολλά χρόνια πριν, θα ήταν ευχής έργο η απόκτηση Arleigh Burke έλεγε ανώτατη πηγή διότι έτσι θα λυνόταν για τα επόμενα τουλάχιστον 25-30 χρόνια το πρόβλημα των μεγάλων μονάδων επιφανείας για το Πολεμικό Ναυτικό. Να τα βρουν μεταξύ τους πρώτα οι Αμερικανοί </div> <div> <br /></div> <div> Η συζήτηση για τα Arleigh Burke ήρθε αυτή τη φορά, όπως έχει γίνει γνωστό κι έχει γραφτεί, από τους Αμερικανούς λίγες ημέρες μετά την επίσκεψη Πομπέο στην Αθήνα. Δείγμα της διάθεσης των Ηνωμένων Πολιτειών να βοηθήσουν (όχι φυσικά δωρεάν) την Ελλάδα ν’ ανασυντάξει τις ναυτικές της δυνάμεις, που τόσο έχει ανάγκη. Οι πηγές του ρεπορτάζ μίλησαν για παραχώρηση δυο αντιτορπιλικών στην χώρα μας, όμως μετά από την είδηση, που η αλήθεια ήταν πως έπεσε σαν βόμβα εντυπωσιάζοντας, φαίνεται ότι φέρνει αντίθετες γνώμες και εντός των Αμερικανικών παραγόντων. </div> <div> <br /></div> <div> Η πολιτική πλευρά των ΗΠΑ δείχνει την διάθεση να θέλει την υλοποίηση του πολυετούς αιτήματος από την χώρα μας, με την Αμερικανική στρατιωτική πλευρά να έχει τις δικές της αντιρρήσεις. Αν τυχόν προχωρήσει κάτι τέτοιο, θα πρέπει πρώτα να τα βρουν οι πολιτικοί με τους στρατιωτικούς και στη συνέχεια να συζητηθούν όλα τα υπόλοιπα με την Ελληνική πλευρά για τις απαιτήσεις που έχει το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. </div> <div> <br /></div> <div> Σε κάθε περίπτωση και με δεδομένο ότι οι Αμερικανοί πάντα είχαν πολλούς περιορισμούς στα οπλικά συστήματα που αποδεσμεύουν στην Ελλάδα, οποιαδήποτε συζήτηση θα πρέπει να διατηρηθεί στο ίδιο status που έχει τεθεί και στους Γάλλους για τις φρεγάτες Belh@ra. Πως εφόσον παίρνουμε κάτι, ακόμη και με ιδιαίτερα ευνοϊκούς οικονομικούς όρους, θα πρέπει να είναι όπως πρέπει σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει τώρα και στο μέλλον το Πολεμικό Ναυτικό κι όχι αυτό που θέλουν να μας δώσουν, στην προκειμένη περίπτωση οι Αμερικανοί. Πάντως τα μεταξωτά εσώρουχα απαιτούν και επιδέξια οπίσθια…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το πράσινο φως για τα Arleigh Burke, η διχογνωμία στο ΠΝ και η δυσεπίλυτη οικονομική εξίσωση

Την ώρα που το Πολεμικό Ναυτικό ζητά επιβεβλημένα περίπου 600.000.000 ευρώ για κατ’ επείγοντα προγράμματα που πρέπει να τρέξουν, με πρώτο ...

Διαβάστε την συνέχεια