Άρχισαν τα τουρκικά παζάρια στην Θράκη, για τις καρέκλες σε Δήμους και Περιφέρεια…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguZuco_Y6kge_7vcPtX6h8WjjnTNyN7sEMXTjYxALpZowgyYpQjl1GI439JbrOuhNws8MmcMewdxZd0RkT65TZMGW2vM7Ie-5D8K8gBB3H86I229AU8Tl9YTPedQdonV_-LyHU6SYoM84/s1600/3ff7b5414493f6a664efecffc2bbf25f_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguZuco_Y6kge_7vcPtX6h8WjjnTNyN7sEMXTjYxALpZowgyYpQjl1GI439JbrOuhNws8MmcMewdxZd0RkT65TZMGW2vM7Ie-5D8K8gBB3H86I229AU8Tl9YTPedQdonV_-LyHU6SYoM84/s1600/3ff7b5414493f6a664efecffc2bbf25f_XL.jpg" width="620" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">Νυν υπέρ πάντων αγών υπέρ κόμματος, ψήφων και καρεκλών…</span></b><br /> <b> Και μάλιστα στο καινοφανές αυτό ρητό της εφαρμοζόμενης σύγχρονης μνημονιακής πωλητικής εθελόδουλων προθύμων, ο αγώνας για την εξασφάλιση ψήφων, σύνορα δεν γνωρίζει, αισχύνη καμία δεν έχει και «όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει» για την εξασφάλιση των θώκων της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.</b><br /> <br /> Πεδίον δόξης λαμπρόν για όλους τους κομματανθρώπους που θα επιδράμουν αδίστακτοι –και αντιγράφοντας τα «ιδεώδη» των κομματικών τους ηγεσιών- φοράνε τις πολιτικές τους κουκούλες (σαν στρουθοκάμηλοι που πιστεύουν πως αν κρύψουν το κεφάλι –κομματική τους ταυτότητα και εξάρτηση- δεν θα τους αναγνωρίσουν ή θα «καθαρθούν» αίφνης από όλα τα αισχρά των κομματικών τους ηγεσιών) προχωρούν σε συμμαχίες, δημιουργούν λυκοφιλίες και στριμώχνονται στο παρασκήνιο ακόμη και με τους χθεσινούς τους εχθρούς για να συνάψουν εκτρωματικές και κενού ιδεολογικού υπόβαθρου συμφωνίες, έναντι της «καρέκλας» και της εξουσίας (μικρής ή μικρομέγαλης) που έχουν στοχοθετήσει οι κομματικοί τους μηχανισμοί, προκειμένου να καταγράψουν «δυναμικές» μίας εικονικής ισχύος που θα τους επιτρέψει να αιτιολογήσουν την παραμονή τους ή την διεκδίκησή τους σε μία εξουσία που πριν την αποκτήσουν την διέσυραν με επαναλαμβανόμενα ψέματα που ανερυθρίαστα εκστόμιζαν και συνεχίζουν να διαλαλούν ως «πραμάτεια», οι έμποροι του ψεύδους…<br /> <br /> Κι ενώ σε ολόκληρη τη χώρα έχει ξεκινήσει ένας «χορός» για την απόκτηση των ακριβοθώρητων θώκων της τοπικής αυτοδιοίκησης, στην περιοχή της Θράκης, της Ελληνικής Θράκης, η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο, αφού τα «ψηφαλάκια» που διαθέτει (έναντι σχετικών ανταλλαγμάτων) το τουρκικό προξενείο, γίνονται πόλος έλξης όλων των κομματο-αναθρεμμένων υποψηφίων…<br /> <br /> Ήδη, υποψήφιοι Δήμαρχοι της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ, άρχισαν τα «τραπεζώματα» σε μειονοτικούς παράγοντες, γνωστούς για την τουρκοφροσύνη τους, προκειμένου να τους πείσουν για την δική τους αυτοδιοικητική «πραμάτεια». Η «συνήθεια» βέβαια, των αυτοδιοικητικών δεν είναι σημερινή, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν ενέχει στοιχεία τα οποία είναι ενάντια με τα ελληνικά συμφέροντα και τον Ελληνισμό της περιοχής, αφού είναι γνωστό πως τα «τουρκικά παζάρια» που γίνονται μέσω των ανθρώπων του τουρκικού προξενείου, αποσκοπούν σε αυτοδιοικητικές παραχωρήσεις και συμπεριφορές που λειτουργούν ως στοιχεία στήριξης (βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα) της τουρκικής αλυτρωτικής εξωτερικής πολιτικής για την περιοχή της περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης.<br /> <br /> Καθώς πλησιάζει ο Μάρτιος, το προεκλογικό τοπίο δείχνει να ξεκαθαρίζει στον Δήμο Κομοτηνής, όσον αφορά τους υποψηφίους συνδυασμούς. Σε βασικό…εκλογομάγειρα πάντως αναδεικνύεται ο νυν δήμαρχος Γιώργος Πετρίδης που στην προσπάθειά του να «ρεφάρει» τη δεδομένη απώλειά του σε ψήφους λόγω και της γενικής του ανυπαρξίας, αλλά και της εχθρότητας που δημιούργησαν συγκεκριμένες - και άκρως καταστροφικές για τους επαγγελματίες της πόλης - εμμονικές του επιλογές, όπως π.χ. ο ποδηλατόδρομος, είπε να…αναζητήσει άλλες συμμαχίες.<br /> <br /> Και η μεν προδιαγραφόμενη εδώ και μερικούς μήνες στήριξή του από τον μηχανισμό του Ευριπίδη Στυλιανίδη ήταν γνωστή. Εσχάτως όμως προέκυψαν και άλλες. Αφ’ ενός τα βρήκε με την τοπική ΔΗΜΑΡ (σύμφωνα με πληροφορίες μας συμφώνησε αρχικά με τους Συμεών Σολταρίδη και Νατάσσα Χατζηνικολάου, με τον πρώτο εν τέλει να αποχωρεί και να κατέρχεται με το περιφερειακό ψηφοδέλτιο της ΔΗΜΑΡ, αφήνοντας ανοιχτό τον δρόμο στη δεύτερη, όχι μόνο για να εκλεγεί ως δημοτική σύμβουλος, αλλά και για να οριστεί αντιδήμαρχος). Και αφ’ ετέρου τα βρήκε με το τουρκικό Προξενείο. <br /> <br /> Πριν από 2 περίπου μήνες εθεάθη δημοσίως σε ουζερί της Κομοτηνής με τον πρόξενο Ιλχάν Σενέρ, όπου είναι μεν άγνωστο τι ακριβώς συζητήθηκε. Λίγες μέρες αργότερα ωστόσο έλαβε χώρα συνάντησή του και με την επικεφαλής του προξενικού συνδυασμού Σιμπέλ Μουσταφάογλου. <br /> <br /> Και έκτοτε θεωρείται βέβαιο πια (και έχει γραφεί πολλάκις χωρίς να διαψευστεί) ότι επήλθε συμφωνία ανάμεσά τους, με τον όρο να διαλυθεί ο συνδυασμός της και η ίδια να προσχωρήσει σε εκείνον του Γιώργου Πετρίδη. <br /> <br /> Άγνωστο επίσης ποιου ακριβώς είδους υποσχέσεις για ανταλλάγματα (πιθανότατα αντιδημαρχία) σφράγισαν τη συμφωνία. <br /> <br /> Άγνωστο όμως και ποιοι άλλοι τουρκόφρονες πρακτορίσκοι θα ακολουθήσουν τη Μουσταφάογλου στη… ζεστή αγκαλιά του χριστεπώνυμου δημάρχου. <br /> <br /> Πληροφορίες μας λένε πως μάλλον ο άκρως προκλητικός «γκριζόλυκος» ονόματι Κοράι Χασάν, πρόεδρος της παράνομης «Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής» που παριστάνει επίσης τον δημοτικό σύμβουλο Κομοτηνής (ως 2ος εκλεγείς μετά τη Σιμπέλ με τον τουρκόψυχο συνδυασμό) δεν θα την ακολουθήσει. Ίσως να θεωρείται και… ακραίος από τον δήμαρχο Κομοτηνής. <br /> <br /> Ποιον πείθει όμως άραγε, τη στιγμή που και η Μουσταφάογλου είναι εξίσου προκλητική ή την ώρα που φημολογείται η συνεργασία του με εκπρόσωπο του «Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας», του φορέα δηλαδή που έχει πάρει εργολαβία τα τελευταία χρόνια - μέσω των αρχιχαφιέδων Τζεμίλ Καμπζά και Περβίν Χαϊρουλλάχ - τη διεθνή κατασυκοφάντηση της Ελλάδας ως φασιστικής χώρας που καταπιέζει την «τουρκική μειονότητα» της Θράκης;<br /> <br /> Για να ανακεφαλαιώσουμε, ο νυν δήμαρχος Κομοτηνής -αν και μέχρι σήμερα εθεωρείτο μετριοπαθής (και όχι από τους πλέον ενδοτικούς στα εθνικά θέματα)- φαίνεται πια να «παρεκκλίνει» στον βωμό της ποθητής επανεκλογής. <br /> <br /> Η συνεργασία του με το Προξενείο πρέπει να θεωρείται δεδομένη, όπως και εκείνη με τη ΔΗΜΑΡ, ενώ ταυτόχρονα δείχνει να διατηρεί και τη «συμπάθεια» του Ευριπίδη Στυλιανίδη. <br /> <br /> Ο τελευταίος (ο οποίος αντιμετωπίζει ήδη σειρά θεμάτων σχετικά με τις ΜΚΟ) είναι γνωστό πως διατηρεί δική του «ατζέντα» έναντι της ΝΔ και του Αντώνη Σαμαρά (θεωρείται άλλωστε ανταγωνιστής του) και είναι βέβαιο πως δεν στηρίζει με… όλες του τις δυνάμεις την επίσημη υποψήφια της ΝΔ (και παντελώς άοσμη, άγευστη και ανύπαρκτη) Φελίνα Καζάκου. Συνεχίζει λοιπόν ο Γιώργος Πετρίδης να έχει και τη δική του στήριξη. Και έτσι βέβαια -μετά από όλα αυτά– δείχνει να είναι πανίσχυρος. <br /> <br /> <br /> Απέναντί του -και αν εξαιρέσουμε την κομματική υποψηφιότητα της Ελένης Λαφτσή του ΣΥΡΙΖΑ (που θα μπορούσε να γίνει κάπως απειλητική μόνο αν συγκέντρωνε προξενικές ψήφους, καθώς ελάχιστη διεισδυτικότητα φαίνεται να έχει στους χριστιανικούς πληθυσμούς)- φαίνεται πως έχει μόνο τον «Σπάρτακο», μια αυθεντικά αδέσμευτη και ανεξάρτητη κίνηση πολιτών, που εδώ και χρόνια δίνει σκληρές μάχες τόσο απέναντι στην κομματοκρατία, όσο και στο ξεπούλημα των εθνικών μας θεμάτων. <br /> <br /> Θα μπορέσει ο Σπάρτακος να τον απειλήσει; <br /> Αυτό δείχνει πλέον να είναι ένα στοίχημα για κάθε Θρακιώτη που διατηρεί ελάχιστες έστω πατριωτικές ευαισθησίες και σέβεται παράλληλα στοιχειωδώς τον εαυτό του… <br /> <br /> Τα ευτράπελα του Μπουτάρη και του Καμίνη, που τόλμησαν να εμπλέξουν στις δημοτικές τους αρμοδιότητες θέματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, δεν έχουν καμία θέση στον ευαίσθητο χώρο της Θράκης, όπου όσοι τολμήσουν να εκτεθούν στην διεκδίκηση των αυτοδιοικητικών θώκων, θα πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά πως ιδεοληψίες ή άλλες παρεκλίνουσες συμπεριφορές που θα λειτουργήσουν προς όφελος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, είναι δυνατόν να τους οδηγήσουν όχι μόνο εκτός των θώκων αλλά και ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης...<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1i3XcYrx10SgJ2nzCpw9cPzd3XExZRoQ1YaYnf-Qod7Xf2NiPN5Yfhi8DED76_g_DB7BIlaHh2bKT4MmzwQOacRDY8qsod2n9Lx2kmNYS2BLiHgC93XMyKtFap7CEVQ47zWb52itJHNs/s1600/spart.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1i3XcYrx10SgJ2nzCpw9cPzd3XExZRoQ1YaYnf-Qod7Xf2NiPN5Yfhi8DED76_g_DB7BIlaHh2bKT4MmzwQOacRDY8qsod2n9Lx2kmNYS2BLiHgC93XMyKtFap7CEVQ47zWb52itJHNs/s1600/spart.jpg" width="320" /></a><br /> <br /> Την στιγμή που υποψήφιοι παρατάξεων που φλερτάρουν με το τουρκικό προξενείο για την εξασφάλιση της σχετικής ροής ψήφων, χαρακτηριστικό της πολιτικής ουσίας, δραστηριοποίησης, στρατηγικού σχεδιασμού και προγραμματισμού του "Σπάρτακου", είναι πως στις 6 Μαρτίου 2014 ο γραμματέας του «Σπάρτακου» Κώστας Καραΐσκος συναντήθηκε με τον Κωνσταντίνο Γκαμπαερίδη, που εκτελεί χρέη υποπροξένου της Ρωσικής Δημοκρατίας στην Αλεξανδρούπολη. <br /> <br /> Αυτή ήταν μία από τις πολλές συναντήσεις που έγιναν εδώ και έναν χρόνο, προκειμένου να δρομολογηθεί μία στενή και παραγωγική σχέση της Κομοτηνής με την πόλη Κίρισι της περιφέρειας της Αγίας Πετρούπολης. <br /> <br /> Στη συνάντηση ανταλλάχθηκαν ιδέες για τις δυνατότητες, αλλά και για τα πιθανά προβλήματα μιας τέτοιας σχέσης, ειδικά στην παρούσα συγκυρία που η δαιμονοποίηση της Μόσχας, με την ουκρανική αφορμή, είναι συρμός στη Δύση. <br /> <br /> Ο «Σπάρτακος» θεωρεί την ανάπτυξη των ελληνορωσικών σχέσεων κλειδί για την οικονομική (και όχι μόνο) ανάπτυξη της περιοχής μας και αυτό το αποδεικνύει έμπρακτα και ανεξαρτήτως οποιασδήποτε σκοπιμότητας. Η σύμπτωση των απόψεών του επ’ αυτού ειδικά του θέματος με εκείνες του δημάρχου Γιώργου Πετρίδη, με τον οποίο συμφωνήθηκε προχθές ένα πλάνο για τα επόμενα βήματα, είναι αναμφίβολα ένα πολύ καλό σημάδι για το μέλλον της σημαντικής αυτής πρωτοβουλίας μας. Και αυτή ακριβώς η προσέγγιση βρίσκεται στον αντίποδα εκείνων που προσεταιρίζονται τα όργανα της Άγκυρας στην Θράκη, προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία της οποίας ένα σημαντικό μερίδιο θα παραδώσουν στους εγκάθετους της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής στην περιοχή...<br /> <br /> Κι ενώ η δραστηριοποίηση του "Σπάρτακου" και η υψηλή κινητικότητα των ανθρώπων του (που δεν ανέμεναν την προεκλογική περίοδο για να κινητοποιηθούν προς την κατεύθυνση μίας υγιούς δημοτικής δραστηριότητας) είναι δεδομένη, απορίας άξιο είναι το γεγονός πως τα τοπικά ΜΜΕ "ξεχνάνε" να εμφανίσουν την συγκεκριμένη δημοτική παράταξη, δίνοντας -δυστυχώς- λαβή για αρνητικότατα σχόλια για τον τρόπο λειτουργίας τους...<br /> <br /> Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στην Κομοτηνή, η οποία σε περίπτωση νίκης του νυν Δημάρχου η πόλη της Κομοτηνής απειλείται να θα αποκτήσει αντιδήμαρχο τη Μουσταφάογλου (βλ. τουρκικό προξενείο) και την Χατζηνικολάου (βλ. ΔΗΜΑΡ, δηλαδή και πάλι πολιτική φίλα προσκείμενη προς το τουρκικό προξενείο), η μοναδική ελπίδα για Δημαρχία μακριά από οτιδήποτε περιέχει, εκφράζει ή προωθεί τις πολιτικές της Άγκυρας στην περιοχή, φαίνεται πως είναι ο συνδυασμός του "Σπάρτακου" με τον Νεκτάριο Δαπέργολα και τους πολίτες που δεν επιθυμούν διαπλοκές ή οποιασδήποτε φύσης εμπλοκές των αυτοδιοικητικών ζητημάτων με θέματα που άπτονται της εθνικής πολιτικής της χώρας και απαιτούν χειρισμούς από ειδικούς υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/"> πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-NL-c7PdUHvA%2FUx4fctvf8QI%2FAAAAAAAC8x8%2FpLv9jDF7z9s%2Fs1600%2Fspart.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1i3XcYrx10SgJ2nzCpw9cPzd3XExZRoQ1YaYnf-Qod7Xf2NiPN5Yfhi8DED76_g_DB7BIlaHh2bKT4MmzwQOacRDY8qsod2n9Lx2kmNYS2BLiHgC93XMyKtFap7CEVQ47zWb52itJHNs/s1600/spart.jpg" -->

Άρχισαν τα τουρκικά παζάρια στην Θράκη, για τις καρέκλες σε Δήμους και Περιφέρεια…

Νυν υπέρ πάντων αγών υπέρ κόμματος, ψήφων και καρεκλών… Και μάλιστα στο καινοφανές αυτό ρητό της εφαρμοζόμενης σύγχρονης μνημονιακής πω...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ρώσοι θα κατέβουν στην Κωνσταντινούπολη και στα στενά, αναγγέλλει τούρκος ιστορικός

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN9HnV26fxju5ohzJx9iNZLnL5Ojbz1aJ3wnGPNpoILkWDkmWZHE-rO1tYNWjAqi3HA1tR-zpN3N7kIK224T87gICxZinH_C0lJm1a7mhyphenhyphen_URhihkESrOOA6MRSjLw3-OwPMcRqGn1NB0/s1600/inst-rus.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhN9HnV26fxju5ohzJx9iNZLnL5Ojbz1aJ3wnGPNpoILkWDkmWZHE-rO1tYNWjAqi3HA1tR-zpN3N7kIK224T87gICxZinH_C0lJm1a7mhyphenhyphen_URhihkESrOOA6MRSjLw3-OwPMcRqGn1NB0/s1600/inst-rus.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει <b>ο Νίκος Χειλαδάκης </b><br /> Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος<br /> <br /> Η επαναφορά της χερσονήσου της Κριμαίας στην Ρωσία μετά την γνωστή κρίση που ξέσπασε στην Ουκρανία, είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για την αναμενομένη κάθοδο και κατάληψη από τους Ρώσους του Βοσπόρου και στη συνέχεια των στενών του Ελλησπόντου, υποστηρίζει σε δηλώσεις του που δημοσιεύονται στην τουρκική εφημερίδα MilliGazete, ο πολύ γνωστός Τούρκος ιστορικός, Halık İnalcık.<br /> <br /> Σύμφωνα με τον Τούρκο ιστορικό, η Σεβαστούπολη είναι η αρχή της νέας καθόδου των Ρώσων προς το νότο, υλοποιώντας ένα παλιό ιστορικό αλλά και στρατηγικό αίτημα που ήθελε την Ρωσία να προχωρεί νότια και να γίνεται κυρίαρχος της Κωνσταντινούπολης και του Βοσπόρου και στη συνέχεια των στενών του Ελλησπόντου, ελέγχοντας έτσι τις διόδους προς μια ρώσικης κυριαρχίας Μαύρη Θάλασσα.<br /> Ο Halık İnalcık επισημαίνει τον μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει η Τουρκία από τις εξελίξεις στη Ουκρανία και ισχυρίζεται ότι η ουκρανική κρίση έχει σαν βασικό στόχο την ίδια την Τουρκία και την παρουσία της Τουρκίας στην Μαύρη Θάλασσα και κυρίως στην τουρκική κυριαρχία των Στενών και του Βοσπόρου. Όπως αναφέρει στις δηλώσεις του, ο βασικός στόχος των Ρώσων είναι η Κωνσταντινούπολη, η τσαρίδα των πόλεων και ο Βόσπορος, το παλιό όνειρο των Ρώσων από την εποχή των Τσάρων.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_rAU9JwSstPw3YfnQLsbT42O56TdFBgQVhHXtSIoMJ-Brq292O3Rpm_P9ehj-63gA9fpd6EKfL6c_2IPbxpvha7R7wmQbK8BzAbKP9LmTgDm26vyUXuQoIcq9EqWoGhFx-5Dh_QDQFC8/s1600/20140309-132134.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_rAU9JwSstPw3YfnQLsbT42O56TdFBgQVhHXtSIoMJ-Brq292O3Rpm_P9ehj-63gA9fpd6EKfL6c_2IPbxpvha7R7wmQbK8BzAbKP9LmTgDm26vyUXuQoIcq9EqWoGhFx-5Dh_QDQFC8/s1600/20140309-132134.jpg" /></a><br /> Για τους Τατάρους, ο İnalcık υποστηρίζει ότι είναι αμφιλεγόμενη η καταγωγή τους. Άλλοι υποστηρίζουν ότι είναι μογγολικής καταγωγής και άλλοι τουρκικής. Ο ίδιος τους ανάγει στην τουρκογενή φυλή των Kıpçak, και αφού κάνει μια ιστορική αναδρομή στους πολέμους των Τατάρων με τους Ρώσους, συμπεραίνει ότι με την επικράτηση των Ρώσων στην Κριμαία το τελευταίο ανάχωμα των τουρκογενών, δηλαδή οι Τάταροι, ουσιαστικά πέφτει στα χέρια των Ρώσων ανοίγοντας τον δρόμο προς το νότο, δηλαδή προς την Κωνσταντινούπολη.<br /> Παράλληλα επισημαίνει τον μεγάλο κίνδυνο για την Κωνσταντινούπολη με τον σχηματισμό της λεγόμενης Ευρασιατικής Ένωσης, στη οποία κυριαρχεί η Ρωσία και στην οποία μετέχουν ενεργά πολλές χώρες της κεντρικής Ασίας που στηρίζουν αυτή την αναμενόμενη κάθοδο των Ρώσων προς τα νότια και κυρίως προς την Κωνσταντινούπολη. Ο στόχος των Ρώσων, όπως υποστηρίζει ο Τούρκος ιστορικός, είναι η δημιουργία μιας μεγάλης επικράτειας από την Πολωνία μέχρι τον Ειρηνικό Ωκεανό, κάτι που σε πολλούς θυμίζει την παλιά Σοβιετική Ένωση.<br /> Η συμμετοχή στη Ευρασιατική Ένωση και τουρκογενών χωρών, όπως το Ουζμπεκιστάν, το Κιργιζιστάν και κυρίως το Καζακστάν, που είναι από πιο τα βασικά μέλη της Ένωσης, είναι ένα σημαντικό στοιχείο που δείχνει πως η προσπάθεια που είχε αναπτύξει παλαιότερα η Τουρκία να συνδεθεί στρατηγικά με αυτές τις χώρες, έχει αποτύχει πλήρως.<br /> Ο μεγάλος κίνδυνος σήμερα είναι, όπως αναφέρει ο Halık İnalcık, ότι η Ρωσία δεν θα σταματήσει στην Κριμαία και θα προχωρήσει προς τα νότια σύμφωνα με ένα παλιό ρωσικό στρατηγικό σχέδιο και με την ουσιαστική βοήθεια της Ευρασιατικής Ένωσης για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης και την επανεγκαθίδρυση της Ανατολικής Αυτοκρατορίας, αυτή την φορά υπό τη προστασία του ρωσικού γένους.<br /> <br /> Ο Τούρκος ιστορικός χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου για την Τουρκία, καταλήγοντας πως η ουκρανική κρίση θα έχει σαν μεγαλύτερο θύμα όχι κανένα άλλο, αλλά την ίδια την Τουρκία, μια Τουρκία που σήμερα σπαράσσεται από έντονες εσωτερικές και διασπαστικές διαμάχες οι οποίες κλυδωνίζουν αυτό το ίδιο το οικοδόμημα της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /> Οι εξελίξεις μάλιστα, όπως υποστηρίζεται, θα είναι ραγδαίες μέσα στο 2014, μια από τις πιο κρίσιμες χρονιές, που θα απειλήσει με πλήρη διάσπαση και κατατεμαχισμό της Τουρκίας.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F2.bp.blogspot.com%2F-TDd_Hkrh47o%2FUxxQvpPDKHI%2FAAAAAAAC8mM%2FlZ7f1TlU6pE%2Fs1600%2F20140309-132134.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_rAU9JwSstPw3YfnQLsbT42O56TdFBgQVhHXtSIoMJ-Brq292O3Rpm_P9ehj-63gA9fpd6EKfL6c_2IPbxpvha7R7wmQbK8BzAbKP9LmTgDm26vyUXuQoIcq9EqWoGhFx-5Dh_QDQFC8/s1600/20140309-132134.jpg" -->

Οι ρώσοι θα κατέβουν στην Κωνσταντινούπολη και στα στενά, αναγγέλλει τούρκος ιστορικός

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος Η επαναφορά της χερσονήσου της Κριμαίας στην Ρωσία μετά την γνωστή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυταπάτες μιας υπερδύναμης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzxAD8UayErFhuqEz_KjgOjfkEwIArjXzLPei9hgDLJtIwqxCkIjNaqYO__KIhE5Clc8a0vDtISXKROZd7IKe9ghekwuO0jlRphnUyoVTPIklGRmWuFdjCdxYfikRM0NG5z0orHmlQD72w/s1600/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzxAD8UayErFhuqEz_KjgOjfkEwIArjXzLPei9hgDLJtIwqxCkIjNaqYO__KIhE5Clc8a0vDtISXKROZd7IKe9ghekwuO0jlRphnUyoVTPIklGRmWuFdjCdxYfikRM0NG5z0orHmlQD72w/s1600/%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CF%80%CE%BB%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CF%82.jpg" width="620" /></a></div> <br /> <strong>H επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια δοκιμή της παγκόσμιας αμερικανικής επιρροής - και μια υπενθύμιση των ορίων της.</strong><br /> Στο πλαίσιο των εξελίξεων στην Ουκρανία οι ΗΠΑ αναπτύσσουν 12 μαχητικά F-16 στην Πολωνία με 300 άτομα προσωπικό, για μια προγραμματισμένη στρατιωτική άσκηση, η οποία δεδομένης της «τεταμένης πολιτικής κατάστασης» αναμένεται να επεκταθεί. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη μετακινήσει 6 επιπλέον μαχητικά F-15 στη γειτονική Λιθουανία, ως απάντηση στην «αύξηση της ρωσικής στρατιωτικής δραστηριότητας στο Καλίνινγκραντ» - o ρωσικός θύλακας στα σύνορα με τη Λιθουανία και την Πολωνία.<br /> Στο πλαίσιο της περιπολίας του ΝΑΤΟ στον εναέριο χώρο της Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας, από τον Ιανουάριο έχουν αναπτυχθεί 4 μαχητικά F-15 στην Βαλτική. Η ίδια η Πολωνία έχει 48 μαχητικά F-16.<br /> Η κρίση στην Ουκρανία είναι μια υπενθύμιση της αστάθειας και της ακαταστασία ενός πολυπολικού κόσμου. Ξαφνικά εξελίσσεται σε καθοριστικό τεστ της εξωτερικής πολιτικής της προεδρίας του Αμερικανού Μπαράκ Ομπάμα - τουλάχιστον μέχρι να έρθει το επόμενο.<br /> Πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ουκρανία, οι ΗΠΑ ήταν εν μέσω μιας συνεχούς προσπάθειας να διαπραγματευτούν μια συμφωνία με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, την επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, την διεξαγωγή μιας ομαλής αποχώρησης από το Αφγανιστάν, το σταμάτημα του λουτρού αίματος στη Συρία, την εκτόνωση των εντάσεων μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας. Τώρα όμως, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία δεν ακταφέρουννα βρουν έναν τρόπο για να επιλύσουν τις διαφορές τους στην Ουκρανία, το αδιέξοδο θα μπορούσε να επισκιάσει όλα τα άλλα θέματα.<br /> Αν τα γεράκια στην Ουάσιγκτον θα μπορούσαν να καλωσορίσουν μια παρατεταμένη αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας, αυτή θα ήταν επιζήμια και για τις ίδιες τις ΗΠΑ. Η κρίση στην Ουκρανία έχει ξυπνήσει τα φαντάσματα του Ψυχρού Πολέμου, αλλά δείχνει επίσης ότι καμία πλευρά δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να ξαναζήσει το παρελθόν. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση μιας όλο και πιο δυναμικής και απρόβλεπτης Ρωσίας, η παθητικότητα μπορεί να είναι τόσο μεγάλος κίνδυνος όσο και η κλιμάκωση.<br /> Οι ΗΠΑ δεν είναι σε μια παγκόσμια σύγκρουση με τη Ρωσία αυτή τη στιγμή. Η δύναμη των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας ωχριά σε σύγκριση με τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνατότητες - έστω και μειωμένες μετά από περισσότερα από 12 χρόνια συνεχούς πολέμου. Την ίδια στιγμή όμως, «η Ρωσία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που μπορεί να παραδώσει μια πυρηνική κεφαλή στην καρδιά της Ουάσιγκτον μέσα σε 30 λεπτά».<br /> Η Ρωσίας δεν είναι φίλος της Δύσης, αλλά σε πολλά θέματα ασφαλείας, από τον έλεγχο των εξοπλισμών έως τη διατήρηση της σταθερότητας στο Αφγανιστάν και την πρόληψη για ένα ιρανικό πυρηνικό όπλο, οι δύο πλευρές εξακολουθούν να έχουν λόγους να εργαστούν από κοινού.<br /> Η συγκράτηση της Ρωσίας με τις μεθόδους του Ψυχρού Πολέμου θα μπορούσε επίσης να γίνει μια πολύ ακριβή υπόθεση για τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ήδη προσπαθούν να κλείσουν την ήδη μεγάλη τρύπα του προϋπολογισμού άμυνας, σε μια εποχή που προσπαθούν να ηρεμήσουν από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, συρρικνώνοντας το μέγεθος των στρατευμάτων και στρέφοντας την προσοχή στην αύξηση της δύναμης της Κίνας, για την οποία επίσης χρειάζονται έως έναν βαθμό τη ρωσική συνεργασία.<br /> Η Αμερική είναι αναμφίβολα λιγότερο παγκοσμίως κυρίαρχη σήμερα από ό, τι στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η τάση να βλέπει κάθε περιφερειακή κρίση ως δημοψήφισμα για την αμερικανική δύναμη μπορεί να είναι μυωπική και αυτοκαταστροφική για την ίδια. Οι ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ σε ισχυρότερη θέση από ό, τι ήταν μετά το 1945, όταν ήταν η μόνη πυρηνική δύναμη στον κόσμο και το ήμισυ του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στον κόσμο δικό της. Στη συνέχεια απώλεσε την Κίνα, οι Ρώσοι ανέπτυξαν επίσης ένα πυρηνικό όπλο, λίγο αργότερα δεν κατάφεραν να προστατεύσουν το Βιετνάμ και μέχρι το τέλος της κυβέρνησης Αϊζενχάουερ απωλέσθηκε η Κούβα.<br /> Το γεγονός είναι ότι δεν ελέγχουν τον κόσμο τώρα - και δεν το έκαναν ποτέ. Σήμερα, αγκαλιάζοντας αυτόν τον πραγματισμό, μεταξύ άλλων οι ΗΠΑ αποδέχονται τα όρια της παγκόσμιας επιρροής τους.<br /> Ο αγώνας για το μέλλον της Ουκρανίας δεν θα επιλυθεί εν μία νυκτί. Ακόμη και αν οι τρέχουσες εντάσεις υποχωρήσουν, μπορεί να εκραγούν και πάλι. Μια ειρηνική έκβαση εξακολουθεί να είναι δυνατή, υπό τον όρο ότι οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Ρωσία, δεν θα αντισταθούν στον πειρασμό να διαπραγματευτούν.<br /> <a href="http://www.fox2magazine.net/" target="_blank">πηγή</a>

Αυταπάτες μιας υπερδύναμης

H επιθετικότητα της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι μια δοκιμή της παγκόσμιας αμερικανικής επιρροής - και μια υπενθύμιση των ορίων της. Στο π...

Διαβάστε την συνέχεια

O ρόλος των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων στην κρίση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="340" src="http://dialogoi.gr/images/Slide_show/2013-carte-liberte-presse_1900253.jpg" width="620" /></div> <br /> <br /> <br /> Ο παγκόσμιος χάρτης της ελευθερίας του Tύπου 2013 κατατάσσει την Ελλάδα στις χώρες που έχουν καταγραφεί αξιοσημείωτα προβλήματα παρέμβασης. <br /> Συζητώντας πιο εξειδικευμένα στον ευρωπαϊκό χώρο η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που διαθέτουν τα μεγαλύτερα ποσοστά αλλοίωσης και διαφθοράς στην ελευθερία του Tύπου.<br /> Όλα αυτά ακούγονται λογικά. Ο μέσος Έλληνας γνωρίζει το ιστορικό των ιδιοκτητών των καναλιών, των δανείων τους και τη συνολική τους επιχειρηματική τους δραστηριότητα στη χώρα. H αντικειμενική κι ανεξάρτητη ενημέρωση φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός. Η χρηματοδότηση και η ύπαρξη των καναλιών εξαρτώνται από τα τραπεζικά δάνεια και τις τραπεζικές διαφημίσεις.<br /> "Τα δελτία ειδήσεων βλάπτουν σοβαρά την υγεία" ήταν ο τίτλος έρευνας φοιτητών στο Πάντειο Πανεπιστημίο το 2010 για τον τρόπο που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τα γεγονότα στα πλαίσια του μαθήματος της Ψυχοκοινωνιολογίας.<br /> Σύμφωνα με την έρευνα τα ΜΜΕ προσεγγίζουν την κρίση με πέντε βασικούς τρόπους:<br /> <b>1. Δραματοποίηση</b><br /> Η κρίση παρουσιάζεται σαν μια φυσική καταστροφή αναπόφευκτη και ανεξήγητη, σαν μια άλλη 11η Σεπτεμβρίου. Ακολουθείται η ίδια «συνταγή» παρουσίασης, χωρίς να αναλύονται οι βαθύτεροι λόγοι ούτε να ακούγονται τρόποι διεξόδου από την κρίση. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται είναι «εφιαλτικό σενάριο», «απελπιστική κατάσταση», «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», «σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα», «είμαστε στο χείλος του γκρεμού».<br /> Πλάι στις παρατηρήσεις της έρευνας θα μπορούσε κανείς να προσθέσει ότι το μοντέλο της δραματοποίησης ακολουθείται όχι μόνο στην παρουσίαση της οικονομικής κατάστασης, αλλά και στην αντιμετώπιση των αντιδράσεων και διαδηλώσεων. «Τα πλάνα από την πορεία που έδειχναν τη μαζικότητα του κόσμου ήταν ελάχιστα σε σχέση με τις εικόνες από τις καταστροφές και τη φονική πυρκαγιά» επισημαίνει η πανεπιστημιακός, σχολιάζοντας την κάλυψη της πορείας της 5ης Μαΐου.<br /> Πράγματι, ο τραγικός θάνατος τριών εργαζομένων κατάπιε το ανθρώπινο τσουνάμι που πλημμύρισε τους δρόμους, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον των ΜΜΕ από τις κοινωνικές αντιδράσεις στην καταδίκη της βίας. Το τριπλό έγκλημα μούδιασε την κοινωνία στο σύνολό της· όμως, τα ανακλαστικά των ΜΜΕ να παρουσιάσουν με όρους θρίλερ μία ήδη δραματική κατάσταση, αποκρύπτοντας, παραπληροφορώντας ή παραποιώντας γεγονότα, ακόμα και στοχοποιώντας διαδηλωτές, ακολουθεί πάλι την ίδια συνταγή «το δράμα πάνω από τα γεγονότα».<br /> Όσοι έβλεπαν μόνο τηλεόραση εκείνες τις ημέρες, χωρίς να διαβάζουν εφημερίδες ή διαδίκτυο, το πιο πιθανό είναι να άκουσαν ότι κάποιοι φώναξαν «να καούν» παρά να έμαθαν ότι διαδηλωτές, και μάλιστα μετανάστες, έσπευσαν να διασώσουν τους εγκλωβισμένους. Η «άβυσσος» και η «έκτακτη ανάγκη» έδωσαν χώρο σε ηλεκτρονικές και έντυπες φωνές που ζητούσαν να καταργηθούν άρθρα του Συντάγματος και να επιβληθεί «όχι ακριβώς δικτατορία» αλλά κάτι που της μοιάζει ανησυχητικά.<br /> <b>2. Ενοχοποίηση του κοινού</b><br /> Φταίμε όλοι, και μάλιστα σχεδόν το ίδιο, για την κατάσταση στην οποία φτάσαμε. Το ίδιο όσοι έφαγαν εκατομμύρια με σκάνδαλα που ποτέ δεν εξιχνιάστηκαν, το ίδιο και όσοι έχουν απλήρωτα δάνεια και υπερχρεωμένες πιστωτικές. Ο ψιλικατζής και ο μεγαλοεπιχειρηματίας, ο άνεργος και το γκόλντεν-μπόι, ο συνταξιούχος και ο εκατομμυριούχος αντιμετωπίζονται ως συνυπεύθυνοι σε μια διάχυση της διαφθοράς που θα λυθεί «αναλαμβάνοντας όλοι τις ευθύνες μας». Όπως τονίζεται στην έρευνα, «η εικόνα που μεταφέρουν είναι η εικόνα μιας διεφθαρμένης κοινωνίας στο σύνολό της. Η συλλογική ενοχοποίηση "απαγορεύει" στο θυμό και την οργή να εκφραστούν με στόχο τους πραγματικούς υπεύθυνους, δημιουργώντας συναισθήματα αυτοαπόρριψης και αυτομομφής. Έτσι καθηλώνει τους πολίτες και οδηγεί αθόρυβα στην αποδοχή των μέτρων. Μόνο τα ΜΜΕ και οι άνθρωποί τους δεν εμφανίζονται ποτέ να εμπλέκονται σε σκάνδαλα, ύποπτες δραστηριότητες, φοροδιαφυγή κ.ά.».<br /> <b>3. Έμφαση στο ατομικό</b><br /> Η ανασφάλεια υπερτονίζεται ως το μόνο επιτρεπτό συναίσθημα. Οι συλλογικές αντιδράσεις (διαδηλώσεις, απεργίες κ.λπ.) προβάλλονται συνήθως τελευταίες, άρα ασήμαντες και, τελικά, μάταιες. Ελάχιστη ώρα καταλαμβάνουν στα δελτία οι μαζικές ειρηνικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες· μόνο τα σπασίματα παρουσιάζονται με έμφαση. Το ζουμ του φακού γίνεται στο ατομικό δράμα: μία άνεργη μητέρα, ένας συνταξιούχος, ένας έμπορος εμφανίζονται ως ατομικές περιπτώσεις, αποκομμένες από το συλλογικό. Κατά το δόγμα «ένας θάνατος είναι τραγωδία, χίλιοι θάνατοι είναι στατιστική», οι «συλλογικότητες» εμφανίζονται με τη μορφή στατιστικών πινάκων: 1.000.000 άνεργοι, το 20% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας κ.ο.κ. Φυσικά, οι στατιστικές είναι νούμερα και δεν έχουν δύναμη να αλλάξουν τη μοίρα. Στην τελική, είναι διεσπαρμένες μονάδες, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, κατά το θατσερικό ρητό «δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα».<br /> <b>4. Υποβάθμιση στο συλλογικό</b><br /> Όσο προβάλλεται κατά κόρον το μοτίβο «είμαστε όλοι υπαίτιοι», η αντιμετώπιση της κρίσης παρουσιάζεται ως: α) υπόθεση των πολιτικών που χειρίζονται τα πράγματα και β) ατομική υπόθεση του καθενός να τα βγάλει πέρα όπως μπορεί. Οι συλλογικές μορφές αγώνα (διαδηλώσεις, απεργίες κ.λπ.) υποβαθμίζονται ως «άκαιρες», «υπερβολικές» ή/και «καταστροφικές» για τη χώρα. Σε έναν εσκεμμένο συμψηφισμό, κάποιοι έφτασαν να συγκρίνουν τη μαζική απόπειρα εισόδου των διαδηλωτών στη Βουλή με τον εμπρησμό της Μαρφίν, προκαλώντας τον γκεμπελικό συνειρμό «διαδηλωτής = πιθανός δολοφόνος».<br /> <b>5. Κοινωνικός αυτοματισμός</b><br /> Η παρουσίαση των μέτρων αλλά και των αντιδράσεων στοχεύει στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, ώστε η μία κοινωνική ομάδα να στρέφεται εναντίον της άλλης και να φαίνεται ότι απειλεί την ευημερία της άλλης. Δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών (βλέπε και την αποτυχημένη απόπειρα να παρουσιαστεί ότι η κυβέρνηση «έσωσε» τάχα τον 13-14ο μισθό των ιδιωτικών), διαδηλωτές εναντίον εμπόρων και τουρισμού, απεργοί εναντίον εργαζομένων. Η λογική τού διαίρει και βασίλευε, εδραιώνει την κυριαρχία όχι των πολιτικών προσώπων (άλλωστε, εύκολα γίνονται αποδιοπομπαίοι τράγοι), αλλά των ίδιων των δημοσιογράφων και των μέσων. Μόνο αυτοί μένουν στο απυρόβλητο.<br /> Τέσσερα χρόνια μετά την έρευνα η συνταγή παραμένει ίδια και απαράλλαχτη στα ΜΜΕ. Ο τρόπος που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν την κρίση συντελεί στην ίδια την κρίση και την απαξίωση των ΜΜΕ. Μηδέν στο πηλίκο. Μάλιστα, το ΕΣΡ με σχετική απόφαση προς όλους τους τηλεοπτικούς σταθμούς υπεδείκνυε να μην δείχνουν εικόνες ανθρώπων που βρίσκονταν σε εξαθλίωση, τη χρονική στιγμή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν χτυπηθεί ανελέητα από την οικονομική κρίση.<br /> Το παλαιότερο μοντέλο της πλειοψηφίας των ΜΜΕ (ασύχγρονα και σύγχρονα) προωθούσε περισσότερο το lifestyle επιτάσσοντας την επίπλαστη ευμάρεια. Το σύγχρονο μοντέλο επικεντρώνεται σε ενημερωτικές και πολιτικές εκπομπές, άοσμες κι άχρωμες. Εποικοδομητικός διάλογος δεν παράγεται επί των καυτών προβλημάτων, δεν επιλύονται σοβαρά και φλέγοντα ζητήματα, τα θέματα είναι περιορισμένα σε σχεδόν καθημερινή ανακύκλωση, προβάλλονται συνεχώς τα ίδια πρόσωπα. Παλιά είχαμε τις γλάστρες και τους μαϊντανούς, τώρα έχουμε τους πολιτικούς νάρκισσους όπου στα πλαίσια της αύξησης της δημοτικότητας τους εκ των πραγμάτων ζημιώνουν τις κοινοβουλευτικές τους υποχρεώσεις.<br /> Η δημοσιογραφία είναι ένα δύσκολο επάγγελμα. Οι δημοσιογράφοι εύκολα εκτρέπονται, γίνονται άπληστοι επαγγελματίες και θρασύτατοι χλευαστές. Ένας δημοσιογράφος πρέπει να διακρίνεται για την επαγγελματική του ακεραιότητα. Δηλαδή δεν χρηματίζεται, δεν λασπολογεί, σέβεται το επάγγελμά του κι αναγνωρίζει την κοινωνική αποστολή του επαγγέλματος του. Οι δημοσιογράφοι έχουν την ηθική υποχρέωση να προτείνουν και να αποδεχθούν την πρόσβαση στα ΜΜΕ, ώστε να γίνει ο πολίτης δημιουργός πληροφοριών κι όχι παθητικός αποδέκτης τους. Δεν είναι τυχαίο που τα άτομα νεαρής ηλικίας ενημερώνονται από το διαδίκτυο και προτιμούν τα κοινωνικά δίκτυα που ενθαρρύνουν τον κοινωνικό διάλογο. Οι δημοσιογράφοι θα μπορούσαν να συγκροτήσουν ένα αρραγές μέτωπο προκειμένου να διαλύεται κάθε κύμα παραπληροφόρησης και προσπάθεια ετεροκατεύθυνσης του πλήθους από τους κατόχους των μέσων ενημέρωσης.<br /> Η προσωπική μου ενημέρωση καθημερινά είναι μια επώδυνη διαδικασία καθώς θα πρέπει να διαβάσω από πολλές και διαφορετικές πηγές ενημέρωσης προκειμένου να ανακαλύψω την αλήθεια.<br /> Υ.Γ.: Θα μπορούσα να αναφέρω ενδεικτικά παραδείγματα από τίτλους εφημερίδων, βίντεο με διάφορα ευτράπελα τηλεοπτικά δρώμενα, αλλά ειλικρινά δεν αξίζει τον κόπο.<br /> <br /> <a href="http://dialogoi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

O ρόλος των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων στην κρίση

Ο παγκόσμιος χάρτης της ελευθερίας του Tύπου 2013 κατατάσσει την Ελλάδα στις χώρες που έχουν καταγραφεί αξιοσημείωτα προβλήματα παρέμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά μήπως μαγειρεύουν τα αποτελέσματα κάθε φορά στις εκλογές;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRW7Q0KPsukjcd9eQwEM2dxuauQszGlDIH8iaKUcla-r8iOyoAukBqZR-dhg8_7jY7N3dNYsSL-TwVrnWvnNEYe9GSStvdfINBCizH1lO980t2y36PaOK6PfQ5fkFs60JF0S8CWSC6s6oh/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF517.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRW7Q0KPsukjcd9eQwEM2dxuauQszGlDIH8iaKUcla-r8iOyoAukBqZR-dhg8_7jY7N3dNYsSL-TwVrnWvnNEYe9GSStvdfINBCizH1lO980t2y36PaOK6PfQ5fkFs60JF0S8CWSC6s6oh/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF517.jpg" /></a></div> <br /> Πρέπει και αυτό να το θεωρεί κανείς πιθανό, γιατί το να σου λένε ότι το Ποτάμι είναι τρίτο κόμμα αυτή τη στιγμή, μόνο αυτό σημαίνει. <br /> Πέρα απο τη πιθανότητα Alsheimer που πιθανό να έχει ο “ιδιοφυής” υποστηριχτής του… υπάρχει και ένα τρομερό μίσος για αυτό το λαό, στον οποίο θέλουν να επιβάλλουν ψυχωτικές καταστάσεις, που να τον οδηγήσουν σε πράξεις εκτός λογικής. <br /> Το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα αντιγράφει μια Ιταλία που παρά φύση δεν έχει οδηγηθεί σε χρεοκοπία. Είναι στριμωγμένο. Το “χτές” γκρεμίζεται και θέλει να εξομοιώσει ότι “νέο” βγαίνει με τη μούχλα του βόθρου στον οποίο ζεί και τον οποίο αυτό κατασκεύασε.<br /> Είναι φανερό ότι τα συνεργαζόμενα μαγαζάκια – περίπτερα των ΜΜΕ της επικράτειας, oι υπάλληλοι του συστήματος, δείχνουν πρός μία και μόνο κατεύθυνση. Όλα θέλουν τη ΧΑ στην εξουσία και μια νέα Ουκρανία στην Ελλάδα.<br /> Σταματείστε να πιστεύετε στο τυχαίο. Να θυμάστε ονόματα, σχέσεις και ημερομηνίες γεγονότων. Στο μέλλον θα σας πούν πολλά.<br /> <h4> Και λίγα απο τα νέα της προπαγάνδας…</h4> Σας παραθέτω δημοσκοπήσεις της εταιρείας MRB, για το Star του Βαρδινογιάννη.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-g2L2x6gsX-A/Ux6BqHCupNI/AAAAAAABQVQ/URlCD7Vf27M/s1600-h/20140310-234439%25255B4%25255D.jpg"><img align="left" border="0" height="227" src="http://lh5.ggpht.com/-M5vUhslcO-I/Ux6BrDQO_AI/AAAAAAABQVY/G-lGR_IGRDc/20140310-234439_thumb%25255B4%25255D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 25px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="350" /></a><br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://lh5.ggpht.com/-bP6tURv19aQ/Ux6BrjeMVZI/AAAAAAABQUc/FRTerFG3XJI/s1600-h/20140310-234608.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="http://lh6.ggpht.com/-NMNnxUR9IIY/Ux6BsEm_r4I/AAAAAAABQUk/LQXVWfgsgCQ/20140310-234608_thumb.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; margin: 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="350" /></a></div> <a href="http://lh3.ggpht.com/-t7yuJpwJHp4/Ux6BtDF0jfI/AAAAAAABQUo/hn0L66cszuw/s1600-h/20140310-234616.jpg"><strong><img align="left" border="0" height="217" src="http://lh3.ggpht.com/-_Z6sYa5dlHo/Ux6Bts1-BYI/AAAAAAABQUw/XThlmkYUvcc/20140310-234616_thumb.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 25px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="354" /></strong></a><a href="http://lh3.ggpht.com/-XDxvVRbs8Tg/Ux6BuR5TykI/AAAAAAABQU8/QOiIleWn-hI/s1600-h/20140310-234626.jpg"><strong><img border="0" height="219" src="http://lh3.ggpht.com/-iOgsyTwxTKI/Ux6BvLuIazI/AAAAAAABQVE/IgsCkLW13iA/20140310-234626_thumb.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; margin: 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="354" /></strong></a><br /> <strong>Ποιός διαφημίζει και προωθεί τα αποτελέσματα αυτής της δημοσκόπησης;</strong> <br /> <ul> <li>To αποτυχημένο ΧΤΕΣ ή πιο απλά ένα ΜΜΕ… </li> </ul> <strong>Τα πιστεύουμε τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης;</strong><br /> <ul> <li>Όχι. </li> </ul> <strong>Πρόκειται πάλι για προπαγάνδα;</strong><br /> <ul> <li>Ναι. </li> </ul> <strong>Υπέρ τίνος;</strong><br /> <ul> <li>Yπέρ του χάους και της μετατροπής της Ελλάδας σε Ουκρανία… </li> </ul> <strong>Ti δείχνουν οι δημοσκοπήσεις; </strong><br /> <ul> <li>Eμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις… Είναι πατριώτες, είναι δυνατοί και φυλάνε τον τόπο… <strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> <li>Εμπιστοσύνη στην Eκκλησία… O Θεός κάνει τα πάντα… <strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> <li>Εμπιστοσύνη στον Έλληνα πολίτη… Δηλαδή σκεφτόμαστε λογικά… <strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> <li>Εμπιστοσύνη στα Πανεπιστήμια… Δηλαδή διαθέτουμε γνώσεις… <strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> <li>Εμπιστοσύνη στην Αστυνομία… Δηλαδή έχουμε ασφάλεια… <strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> <li>Εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη… Δηλαδή έχουμε κράτος Δικαίου…<strong>Άρα επαναπαυθείτε…</strong> </li> </ul> <strong>Ομως τα πράγματα είναι έτσι;</strong><br /> <ul> <li>Όχι… </li> <li>Οι ένοπλες δυνάμεις δεν φυλάνε τα σύνορα. Η χώρα είναι μπορδέλο με ανοιχτά παράθυρα. </li> <li>Η Εκκλησία δεν έχει σχέση με το Θεό… </li> <li>Ο Έλληνας πολίτης είναι ανενημέρωτος και συνεπώς παίρνει λάθος αποφάσεις… </li> <li>Τα Πανεπιστήμια υπάρχουν χομπίστες, που επι χρόνια δεν έχουν δώσει τίποτα στην Ελληνική Οικονομία. Δουλεύουν για άλλους. Είναι εκτός Τόπου και Χρόνου. Η έρευνα τους δεν έχει στόχο. </li> <li>Η Αστυνομία είναι άλλες φορές γρήγορη και άλλες φορές αργή. Δεν ανταποκρίνεται στις περιστάσεις.  Δεν έχει σαφή προσδιορισμό </li> <li>Η Δικαιοσύνη συλλαμβάνει και μετά… απολύει. </li> </ul> Αν οι προβλέψεις σας για τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων είναι πολύ κοντά με τα αναγραφόμενα, τότε να αλλάξετε τρόπο ενημέρωσης. Έχετε ιό…<br /> Το διαδίκτυο προσφέρει γενικά πολύ καλύτερη ποιότητα ενημέρωσης απο τα βοθροκάναλα. Όμως πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί και με αυτό, γιατί σε πολλά ιστολόγια έχουν παρεισφρύσει πράκτορες, πρακτοράκια και ρουφιάνοι του ΧΤΕΣ. Λεφτά υπάρχουν πάντα για τους φίλους και κολλητούς…<br /> Στην Ιαπωνία, η ενημέρωση γίνεται περισσότερο μέσα απο το διαδίκτυο παρά απο τα ΜΜΕ, τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες… Κάτι θα ξέρουν οι Ιάπωνες... <br /> <strong>To σύστημα έχει ατελείωτα backups και δεν θέλει αντιπάλους μέσα στη στάνη… Αμ δε…</strong><br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τελικά μήπως μαγειρεύουν τα αποτελέσματα κάθε φορά στις εκλογές;

Πρέπει και αυτό να το θεωρεί κανείς πιθανό, γιατί το να σου λένε ότι το Ποτάμι είναι τρίτο κόμμα αυτή τη στιγμή, μόνο αυτό σημαίνει. Πέρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η γερμανική φιλοδοξία που διέσυρε την Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVx8YJkPX_4KyDvCTVxOi2GoTlXjt27ondwPO-bd1ffFDdbdt2YdsCmNXt2edji3XpTWBxrRyffS2pbSMMwkBFMOYgqzycM8T7EfO2IXCCjBE5zm_5VoLE_TQYrmNoi4GwdkRRrKuxQMc/s1600/merkel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVx8YJkPX_4KyDvCTVxOi2GoTlXjt27ondwPO-bd1ffFDdbdt2YdsCmNXt2edji3XpTWBxrRyffS2pbSMMwkBFMOYgqzycM8T7EfO2IXCCjBE5zm_5VoLE_TQYrmNoi4GwdkRRrKuxQMc/s1600/merkel.jpg" width="620" /></a></div><br /> Μενέλαος Τασιόπουλος<br /> Στον πυρήνα των ελίτ της Γερμανίας και ειδικά της Βαυαρίας εμπεδώνεται η αντίληψη από το γερμανικό κεφάλαιο ότι η οικονομική δεινότητα που έχει αποκτήσει η Γερμανία με την ευκαιρία της κρίσης που άρχισε το 2008, εντός της ευρωζώνης και της Δυτικής Ενωσης, θα πρέπει να αποκτήσει γεωπολιτικό χαρακτήρα. Οχι άμεσα και όχι επί της καγκελαρίου Μέρκελ, αλλά αμέσως μετά.<br /> <br /> Μέχρι σήμερα, έχοντας τη συνδιαχείριση του ευρώ με την υποταγμένη στις διαθέσεις της Γαλλία, έχει αποκτήσει την πολυπόθητη θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτό γίνεται φανερό με την παρουσία της στις διαπραγματεύσεις για τη Συρία και το Ιράν. Επίσης η Γερμανία, δικαιολογημένα, αποτελεί μία από τις πλέον κρίσιμες παρουσίες στο παγκόσμιο διευθυντήριο του πλούτου: τις G6 και G8, όπου συμμετέχει και η Ρωσία. Τώρα πλέον επιδιώκει κάτι απλό. Την αναβάθμισή της σε γεωπολιτικό επίπεδο, μέσω του σχηματισμού μιας «ιερής συμμαχίας» της Δύσης, που σε στρατιωτικό επίπεδο θα εκφράζεται από το ΝΑΤΟ. Οσο πιο πολύ επεκτείνονται τα όρια του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. τόσο πιο πολύ θα επεκτείνεται και η γερμανική ισχύς.<br /> <br /> Το ζητούμενο για τη Γερμανία (ειδικά σε συνθήκες απεμπλοκής των ΗΠΑ από την ευρωπαϊκή ενδοχώρα) δεν μπορεί να είναι άλλο από μια άλλη Γιάλτα. Αλλά τέτοιου τύπου συμφωνίες έρχονται έπειτα από εντάσεις και αναδιανομή των ζωνών επιρροής και οικονομικής εξάρτησης. Στην προκειμένη περίπτωση η Γερμανία, έχοντας εξασφαλίσει την ενεργειακή της επάρκεια μέσω του απευθείας αγωγού από τη Ρωσία, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να δοκιμάσει έναν πλήρη αποσυντονισμό της Ουκρανίας, μιας τεράστιας περιοχής στην «αυλή της Μόσχας», από όπου περνάνε όλοι οι αγωγοί που τροφοδοτούν την Ευρώπη, αλλά υπάρχει και η κρίσιμη βάση των Ρώσων, που τους εξασφαλίζει την πρόσβαση στη θάλασσα. Η Ουκρανία, μια χώρα 45.000.000 κατοίκων, ιστορικά διχασμένη, χαρακτηρίζεται από τη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή, αλλά και την ισχύ των «ολιγαρχών». Ο Γιανουκόβιτς, εξαρτημένος πολιτικά από τη Μόσχα, ήθελε ταυτόχρονα να συνδέσει τη χώρα με την Ε.Ε., ούτως ώστε να διεθνοποιήσει και επεκτείνει τον παράνομο πλούτο που κατέχουν οι «ολιγάρχες» και να αλλάξει την τάξη ισχύος στο εσωτερικό υπέρ του γιου του και μιας νέας ελίτ.<br /> <br /> Οταν αυτός άλλαξε γνώμη, οι ευρωατλαντικοί θεσμοί, με κυρίαρχο παίκτη τη Γερμανία, επεχείρησαν την ένταξη της Ουκρανίας μέσα από το κίνημα των νεοναζί στους δρόμους. Αν πετύχαινε το εγχείρημα, την Ουκρανία θα αναλάμβαναν το ΔΝΤ και οι Βρυξέλλες, το ΝΑΤΟ θα επέβλεπε την Κριμαία, ο Πούτιν θα αντιμετώπιζε τη μανία των Ρώσων «εθνικιστών» και η Ρωσία θα αποσταθεροποιείτο. Η γερμανική Ευρώπη θα έμπαινε στη Μόσχα, η Gazprom θα έσπαγε σε τέσσερα ή πέντε κομμάτια, τα συσσωρευμένα κεφάλαια θα έφευγαν από τη Ρωσία, το ΔΝΤ θα έμπαινε, η Γερμανία με το German Marshal Fund που επηρεάζει τις επιλογές και τα συμφέροντα στις ΗΠΑ θα κυριαρχούσε οικονομικά στην Ευρώπη -από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια- καθιστώντας το Βερολίνο τον ισχυρό παράγοντα στην Ευρασία απέναντι στην Κίνα.<br /> <br /> Ολα έπεσαν στο κενό. Η Ευρώπη διεσύρθη, ο Πούτιν είναι πανίσχυρος και οι Κέρι και Λαβρόφ θα συζητήσουν τις λεπτομέρειες της «απεμπλοκής», με την Κριμαία σε πρώτη φάση σε απόλυτο ρωσικό έλεγχο.<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/">πηγή</a>

Η γερμανική φιλοδοξία που διέσυρε την Ευρώπη

Μενέλαος Τασιόπουλος Στον πυρήνα των ελίτ της Γερμανίας και ειδικά της Βαυαρίας εμπεδώνεται η αντίληψη από το γερμανικό κεφάλαιο ότι η οικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ‘κέντρο του κόσμου’ που λέγεται ‘Ελλάδα’ και η κρίση στην Ουκρανία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Easyern_Mediterranean_Black_Sea.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-97704" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Easyern_Mediterranean_Black_Sea.jpg" title="Easyern_Mediterranean_Black_Sea" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Πριν από περίπου μία δεκαετία, το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ) που ήταν η «δεξαμενή σκέψης» του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και κατά καιρούς προσπάθησε και πέτυχε να κάνει καλή δουλειά με τα στελέχη του, παρά τη συνήθη φημολογία και σκανδαλολογία που το συνόδευε, φιλοξένησε μια κλειστή ενημέρωση – από τις πολλές που είχαν οργανωθεί κατά τα πρότυπα αντίστοιχων think tank του εξωτερικού – με καλεσμένο τον τότε πρεσβευτή του Ισραήλ στην Αθήνα.</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Ζαχαρία Μίχα<br /> (Διευθυντής Μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, ΙΑΑΑ-ISDA)</strong></span><br /> Ο Ισραηλινός πρεσβευτής είχε ξεκινήσει την παρουσίασή του, με έναν τρόπο που έχει μείνει αξέχαστος σε όλους τους παριστάμενους. <strong>Έβαλε μια μαύρη τελεία πάνω στον χάρτη στο σημείο που βρίσκεται το κράτος του Ισραήλ και είπε στους παριστάμενους: «Αυτό το σημείο το ονομάζω ‘κέντρο του κόσμου’».</strong> Στη συνέχεια, σχηματίζοντας ομόκεντρους κύκλους προχώρησε στο να αναπτύξει τη στρατηγική στα θέματα ασφαλείας του κράτους που αντιπροσώπευε, αναφερόμενος σε απειλές, συμμαχίες, επιδιώξεις και άλλα πολλά, αρκούντως αποκαλυπτικά…<br /> Το χαρακτηριστικό αυτό περιστατικό, ανακλήθηκε στη μνήμη <strong>ως αποτέλεσμα της παρατήρησης του τρόπου αντιμετώπισης του ζητήματος της κρίσης στην Ουκρανία στην Ελλάδα</strong>. Πλειοψηφία αποτελούν οι φιλικά διακείμενοι απέναντι στη Ρωσία, ορισμένοι μέχρι «παρεξηγήσεως». Άλλοι πάλι θυμούνται το διεθνές δίκαιο και τον – κατ’ αυτούς – καταπιεστικό χαρακτήρα και το στιλ διακυβέρνησης του Βλαντιμίρ Πούτιν, υποστηρίζοντας εμφανώς τους Ουκρανούς και <strong>υιοθετώντας με την ίδια ευκολία που η άλλη πλευρά έριχνε το ανάθεμα στη Δύση και – κυρίως – στους Αμερικανούς, την αντίθετη επιχειρηματολογία</strong>.<br /> <br /> Η διαφορά είναι, ότι όλοι οι βασικοί εμπλεκόμενοι στην κρίση, αυτό που έπρατταν ήταν το να έχουν σαφή εικόνα όσων θεωρούν – ορθώς ή λανθασμένα – πως αποτελούν εθνικό τους συμφέρον και ανέπτυσσαν την πολιτική τους. Οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γερμανία, η Κίνα, ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση το επιχείρησε να διακρίνει το «ευρωπαϊκό συμφέρον». <strong>Και το ερώτημα εγείρεται αβίαστα; Πόσοι στην Ελλάδα ανέλυσαν την κατάσταση που δημιουργείται με αυστηρό γνώμονα το ελληνικό εθνικό συμφέρον; </strong><br /> Η απάντηση είναι «κατά τα φαινόμενα πολύ λίγοι», από όσα τουλάχιστον μπορεί κανείς να συμπεράνει <strong>παρατηρώντας συστηματικά τα δημοσιεύματα πολλών μέσων ενημέρωσης, μηδέ των «μπλογκ» εξαιρουμένων, αφού τα τελευταία παίζουν ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση των απόψεων της κοινωνίας,</strong> κάτι που κρύβει σημαντικούς κινδύνους, αφού ο τρόπος γραφής είναι πολύ πιο «ελεύθερος» και απλουστευτικός, ενώ πίσω από αρκετά γραπτά, ο έμπειρος στα ελληνικά πράγματα παρατηρητής, <strong>διακρίνει ακόμα και διαφόρων ειδών ιδιοτέλεια</strong>.<br /> Ας επιστρέψουμε όμως στις δυνητικές επιπτώσεις για την Ελλάδα από την εν εξελίξει κρίση στην Ουκρανία που έχει φέρει σε κατά μέτωπο αντιπαράθεση τους παλιούς αντιπάλους της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Ο σχολιασμός θα είναι εξαιρετικά περιορισμένος, αφού <strong>αποκλειστικός στόχος είναι να αποτυπωθούν μερικές εκ των ορθολογικών σκέψεων – απόψεων που έχουν διατυπωθεί,</strong> ώστε οι αναγνώστες του παρόντος σημειώματος να αναλογιστούν, εάν όντως αυτές οι απόψεις <strong>χάθηκαν κάπου μέσα στον τεράστιο όγκο πληροφοριών</strong> (εντός ή εκτός εισαγωγικών) ή έχουν συνειδητοποιηθεί από την κοινωνία.<br /> Για λόγους διευκόλυνσης, ακολουθούν δύο κατηγορίες, αυτή των «<strong>θετικών</strong>» και αυτή των «<strong>αρνητικών</strong>» επιπτώσεων για την Ελλάδα, ξεκινώντας από την πρώτη κατηγορία:<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Ukraine_crisis.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-97705" height="200" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Ukraine_crisis-300x200.jpg" title="Ukraine_crisis" width="300" /></a><span style="color: maroon;"><strong>>Η κρίση στην Ουκρανία</strong></span> αναδεικνύει πιο πιεστικά από ποτέ το πρόβλημα της<strong> ενεργειακής εξάρτησης </strong>της Ευρώπης από τη Ρωσία, άρα το κίνητρο άμεσης κατά το δυνατόν <strong>αξιοποίησης των κοιτασμάτων</strong> υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου μεγιστοποιείται.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>>Η κρίση στην Ουκρανία</strong></span> και η ενίσχυση του ανταγωνισμού Ανατολής-Δύσης <strong>θα οδηγήσει σταδιακά σε μια πιο «πολιτική» και λιγότερο «λογιστική» αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη,</strong> μια κατάσταση που θα μπορούσε να ωφελήσει την Ελλάδα.<br /> Και περνάμε στις <strong>αρνητικές </strong>δυνητικές επιπτώσεις:<br /> <span style="color: maroon;"><strong>>Η θέση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ</strong></span> θα μπορούσε να οδηγήσει σε <strong>ρωσικά «αντίμετρα»</strong> σε περίπτωση κλιμάκωσης, με ενδεχόμενη ακύρωση της αναδρομικής έκπτωσης στην <strong>τιμή του φυσικού αερίου</strong> που προσφάτως επετεύχθη, αλλά και τη σημαντική μείωση των εσόδων από την έλευση <strong>Ρώσων τουριστών</strong> στην Ελλάδα.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>>Εάν η κρίση στην Ουκρανία εξελιχθεί σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο,</strong></span> τότε, κατά τα πρότυπα που ίσχυσαν στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα,<strong> θα οδηγήσει σε αύξηση της γεωπολιτικής σημασίας – αξίας της Τουρκίας, </strong>το οποίο θα επηρεάσει αρνητικά θέματα ελληνικού ενδιαφέροντος στον τομέα της ασφάλειας και της εξωτερικής πολιτικής γενικότερα.<br /> <strong><span style="color: maroon;">>Η ενέργεια της Ρωσίας σε βάρος της Ουκρανίας,</span></strong> εάν «τυποποιηθεί» ως <strong>επέμβαση σε γειτονικό κράτος για την προστασία ρωσικών πληθυσμών, αποτελεί «αντίγραφο» όσων έκανε η Τουρκία το 1974 στην Κύπρο</strong>. Κατά συνέπεια, τυχόν ελληνική υποστήριξη στη Ρωσία, θα ενισχύσει την τουρκική επιχειρηματολογία.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/gas-cyprus.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-97706" height="168" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/gas-cyprus-300x168.jpg" title="gas cyprus" width="300" /></a>Δεν χρειάζεται να γραφτεί κάτι περισσότερο, αν και ο σχολιασμός θα μπορούσε να περιλάβει πολλά. Κυρίως όμως, ότι <strong>οι ελληνικές επιλογές, κινήσεις και ενέργειες θα μπορούσαν είτε να ενισχύσουν τις θετικές διαστάσεις των προαναφερθέντων και να μειώσουν τον αρνητικό αντίκτυπο των υπολοίπων</strong>. Εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση είναι το να διαθέτουμε ως κυρίαρχο δημοκρατικό κράτος, πολιτική.<br /> Τούτων λεχθέντων, πόσο πιθανό φαίνεται να έχουμε πραγματοποιήσει ανάλυση της κατάστασης <strong>με υπόθεση εργασίας, ότι η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν το «κέντρο του κόσμου»,</strong> όπως προ δεκαετίας ο Ισραηλινός πρεσβευτής ενώπιον ελληνικού ακροατηρίου; Πόσο ξεκάθαρες είναι οι στοχεύσεις μας στο ταραγμένο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον;<br /> Για παράδειγμα: Στο Κυπριακό, ποια είναι η θέση της Αθήνας και της Λευκωσίας; Έχει απαντήσει η ελληνική πλευρά για το <strong>αν τη συμφέρει σε αυτή τη φάση</strong> να προχωρήσει κάποιο σχέδιο επίλυσης (εντός ή εκτός εισαγωγικών) του Κυπριακού; Ποιες οι παρενέργειες, θετικές ή αρνητικές από την κρίση στην Ουκρανία; Κατά πόσον η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να ζητήσει την εφαρμογή <strong>και στην Κύπρο, των αρχών που επικαλούνται συμμαχικές χώρες</strong> αναφορικά με τη στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία;<br /> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Θα τολμούσαν να προτείνουν για παράδειγμα λύσεις που επιθυμούν να εφαρμόσουν στην Κύπρο και για την Κριμαία ή και ολόκληρη την Ουκρανία; Τι θα απαντούσαν άραγε ΗΠΑ και ΕΕ, εάν οι Ρώσοι π.χ. πρότειναν να αφήσουν την Κριμαία στην Ουκρανία με ένα μοντέλο… Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας;</strong></span></div> Όσον αφορά τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου: Ποια είναι η θέση της ελληνικής (ελλαδικής και κυπριακής) πλευράς; <strong>Ο απόλυτος έλεγχος της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης</strong> (ακόμα κι αν η Τουρκία αποκτούσε μερική πρόσβαση στη νομή των αποθεμάτων) σε συνεργασία με το Ισραήλ, ή υπάρχουν ισχυροί <strong>θύλακες που επιδιώκουν την πάση θυσία εμπλοκή και της Τουρκίας στη διαδικασία;</strong> Ποιος είναι ο βαθμός συμφωνίας ή διαφωνίας επ’ αυτού με το Ισραήλ;<br /> Οι σκέψεις που θα μπορούσαν να γραφτούν σε αυτά τα ζητήματα είναι πολλές. Στόχος όμως του σημερινού σημειώματος ήταν αποκλειστικά το <strong>να αναδειχθεί η ανάγκη ελληνοκεντρικής σκέψης αναφορικά με την κρίση στην Ουκρανία και τις δυνητικές επιπτώσεις της στην Ελλάδα και την Κύπρο</strong>.<br /> Αντί αυτού, η χώρα δίνει την εντύπωση ορισμένες φορές, ότι <strong>επιστρέφει ταχύτατα στον 19ο αιώνα, σε εποχές όπου κόμματα προσκολλημένα στη μία ή την άλλη δύναμη της εποχής,</strong> θα «έσωζαν» την Ελλάδα και δεν θα εξυπηρετούσαν στυγνά όσα θεωρούσαν ως εθνικά τους συμφέροντα.<br /> Το ζητούμενο για τη χώρα είναι, να προσπαθήσει να «διαβάσει» όσο το δυνατόν καλύτερα τις επιδιώξεις κάθε πλευράς, να έχει ξεκάθαρους στόχους, δηλαδή τι ακριβώς επιδιώκει να πετύχει και στη συνέχεια <strong>να επιχειρήσει να αξιοποιήσει τη συγκυρία για μεγιστοποίηση των ωφελειών στην προώθηση των εθνικών συμφερόντων</strong>. Και όπως ισχύει για όλους, έτσι θα πρέπει να ισχύει και για την ελληνική πλευρά, ότι <strong>στη διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι,</strong> παρά μόνον μόνιμα συμφέροντα…<br /> <!-- /metas --> <br /> Τα οποία εάν αποφασίσουμε να τα εξυπηρετήσουμε μέσω ενεργητικής διπλωματίας και συναφών με τα συμφέροντα αυτά πρωτοβουλιών, <strong>ίσως και να εκπλαγούμε από το πόσα πράγματα μπορεί να κάνει μια χώρα σαν την Ελλάδα, αποσπώντας χειροπιαστά ανταλλάγματα</strong> για κάθε μια από τις δικές της «εξυπηρετήσεις».<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ‘κέντρο του κόσμου’ που λέγεται ‘Ελλάδα’ και η κρίση στην Ουκρανία

Πριν από περίπου μία δεκαετία, το Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ) που ήταν η «δεξαμενή σκέψης» του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και κατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ομπάμα διαψεύδει τον Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Image" height="340" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/TOYRKIA/ERDOGAN/erdogan_obama(1).jpg" width="620" /></div> <br /> <br /> <br /> <strong>Διαψεύδει ο Λευκός Οίκος ότι ο Ομπάμα είπε στον κ. Ερντογάν ότι «έλαβε το μήνυμα» σχετικά με αίτημα του Τούρκου Πρωθυπουργού για έκδοση από τις ΗΠΑ του αυτοεξόριστου εκεί ιμάμη Γκιουλέν που βρίσκεται σε διαμάχη με την τουρκική κυβέρνηση.<br />  </strong><br /> Πρόκειται για μια <strong>ασυνήθιστη δήλωση του Λευκού Οίκου</strong>  γράφει η Today’s Zaman: Και εξηγεί - με τίτλο «White House denies remarks about Gulen attributed to Obama»-  ο Λευκός Οίκος κατηγόρησε τον πρωθυπουργό κ. Ταγίπ Ερντογάν για  διαστρέβλωση του περιεχομένου της τηλεφωνικής συνομιλίας, που είχε στις 19 Φεβρουαρίου, με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama, σχετικά με αίτημα  έκδοσης του Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /> <br /> Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Ερντογάν, μιλώντας σε πρόγραμμα του τηλεοπτικού σταθμού ATV, είπε ότι κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής του συνομιλίας με τον Πρόεδρο Obama, ζήτησε την έκδοση του Γκιουλέν στην Τουρκία, ως ατόμου που συνιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας, λαμβάνοντας - πάντα όπως είπε ο ίδιος - θετική ανταπόκριση από τον Ομπάμα και τη διαβεβαίωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος «έλαβε το μήνυμα».<br /> Ο κεραυνός ήρθε αμέσως από την Ουάσιγκτον:«Η απάντηση που (απο)δόθηκε στον Πρόεδρο Ομπάμα σχετικά με τον Γκιουλέν δεν είναι ακριβής», διευκρίνισε ο Λευκός Οίκος, σε ηλεκτρονικό μήνυμα που απέστειλε σε διάφορους οργανισμούς του Τύπου.<br /> Πρόκειται για την πρώτη διάψευση σε δηλώσεις  Πρωθυπουργού.<br />  Το ίδιο μήνυμα, επιβεβαίωσε και ο αρμόδιος του Λευκού Οίκου κ. Magnuson, σε δήλωσή του : Ο Πρόεδρος Obama κατά την τηλεφωνική συνδιάλεξή του με τον Πρωθυπουργό Ερντογάν και αναφορικά με το αίτημα του Τούρκου Πρωθυπουργού για τον Γκιουλέν, δεν είπε ότι «ελήφθη το μήνυμα». <br /> <strong><br />  Αποκάλυψη: Ο Ερντογάν ζήτησε ''πράσινη κάρτα'' για τον Γκιουλέν!</strong><br /> <br />   Το θέμα - επί της ουσίας- και ανεξάρτητα από το χαστούκι Ομπάμα σε Ερντογάν , περιπλέκεται και άλλο καθώς αποκαλύπτεται ότι το κυβερνών κομμα ΑΚΡ του κ Ερντογάν ήταν αυτό που είχε αιτηθεί στις ΗΠΑ  να δοθεί <<πράσινη κάρτα>> στον Γκιουλέν!<br /> <br /> Συγκεκριμένα ο κ  Οουτκού Τσεκίρεζερ, στο σημερινό του άρθρο στην Cumhuriyet με τίτλο «Στα αμερικανικά αρχεία, επιστολή της Τουρκικής Δημοκρατίας για τον Γκιουλέν», καταγράφει τις πληροφορίες που άντλησε από την επικοινωνία του με τον τότε Πρέσβη της Τουρκίας στις ΗΠΑ, κ. Φαρούκ Λόγογλου (νυν Αντιπρόεδρο του αντιπολιτευόμενου CHP), σχετικά με την επιστολή που είχε αποστείλει η κυβέρνηση του ΑΚΡ στο αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών, με την οποία αιτούνταν την έκδοση πράσινης κάρτας στον Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /> <br /> <strong>Ο κ. Λόγογλου θυμάται σχετικά με το γεγονός τα εξής και ο δημοσιογράφος κ. Τσεκιρεζέρ καταγράφει : <br />  </strong><br /> «Νομίζω ότι ήταν το 2004. Ήμουν τότε Πρέσβης της Τουρκίας στις ΗΠΑ. Είχε έρθει μία επιστολή από το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Παραλήπτης της ήταν το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Την υπέγραφε ο Γενικός Διευθυντής Προξενικών Υποθέσεων. Συμπληρωματικά υπήρχε μια επιστολή 6-7 σελίδων. Ζητούσαν να την παραδώσω επισήμως στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ».<br /> <br /> Ο κ. Λόγογλου, αρνήθηκε να παραδώσει την επιστολή. «Έγραψα μήνυμα στη Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών, “Αφού δεν είχε έρθει αίτημα από τη διοίκηση των ΗΠΑ για το θέμα, γιατί θα πρέπει να μεταφερθεί αυτό το μήνυμα;” ρώτησα. Για μήνες δεν έλαβα απάντηση».<br /> <br /> <strong> Όλο το παρασκήνιο με την επιστολή και τα ''σούρτα -φέρτα''</strong><br /> Ο κ. Λόγολου θυμάται ότι το ίδιο μήνυμα, διατύπωσε προφορικά και ο τότε ΥπΕξ της Τουρκίας, κ. Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος συνόδευε τον Τουρκο Πρωθυπουργό κ. Ταγίπ Ερντογάν, σε επίσκεψή του στις ΗΠΑ. Ο κ. Γκιουλ, με ιδιαίτερα ευγενικό τρόπο με ρώτησε : «Σας είχαμε αποστείλει κάτι. Εάν δεν υπάρχει πρόβλημα, θα μπορούσατε να το παραδώσετε στο αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών;». Κι εγώ, κάποια στιγμή που πήγα στο Υπουργείο Εξωτερικών με άλλη αφορμή - όχι γι’ αυτό το θέμα, παρέδωσα την επιστολή στον Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Marc Grossman. «”Το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας μου ζήτησε να σας παραδώσω αυτή την επιστολή”, είπα. Δηλαδή δεν το παρέδωσα επισήμως, το παρέδωσα ανεπισήμως», αναφέρει ο κ. Λόλογλου.<br /> Το άρθρο συνεχίζει  επισημαίνοντας ότι όταν ρώτησε το κ. Λόγογλου, ποιο ήταν το περιεχόμενο της επιστολής, αυτός απάντησε :<br /> «Επρόκειτο για άδεια μόνιμης εγκατάστασης του Γκιουλέν, ένα αίτημα για την έκδοση πράσινης κάρτας. Η επιστολή γράφτηκε για να ενισχύσει τις πιθανότητες έκδοσης της κάρτας. Τώρα με ποια κριτήρια δόθηκε πράσινη κάρτα στον Γκιουλέν, αν, δηλαδή, η επιστολή έπαιξε κάποιο ρόλο ή όχι, αυτό είναι κάτι που δεν το γνωρίζω».<br /> <br /> Να τι περιείχε η επιστολή: «Ξεκινούσε με πρόλογο από το Υπουργείο Εξωτερικών. Ακολουθούσαν 6-7 συμπληρωματικές σελίδες. Ήταν κείμενο που είχε γραφτεί από τους δικηγόρους του Γκιουλέν. Υπήρχαν γενικές και νομικές πληροφορίες για το άτομό του. Ότι είχε αθωωθεί από δικαστήρια της Τουρκίας», λέει  ο κ. Λόλογλου.<br /> <br /> Η δε Κυβέρνηση Ερντογάν παρουσίαζε τον Γκιουλέν ως εξής- σύμφωνα με τον κ Λόλογλου:«Πέρασαν χρόνια. Από όσο μπορώ να θυμηθώ, τον χαρακτήρισε έναν “καλό θρησκόληπτο άνθρωπο”, “άνθρωπο που αφιερώνει τη ζωή του στην εκπαίδευση”, “σεβαστή προσωπικότητα”. Υπογράμμιζαν ότι πρόκειται για φιλάνθρωπο, που παρέχει υπηρεσίες στην κοινότητα».<br /> Κατά τον αρθρογράφο αυτές οι συστάσεις είναι σε αντίφαση με το σημερινό αίτημα της Άγκυρας- κάτι που όπως λέει θα λάβουν υπόψην τους οι ΗΠΑ...ι τώρα λοιπόν, οι ΗΠΑ, λαμβάνοντας το αίτημα για έκδοση ερυθρού δελτίου για τον Γκιουλέν, μπορούν να απαντήσουν. «Εσείς κάποτε δεν είχατε πει άλλα γι’ αυτό το όνομα;», καταλήγει ο Τσακιρεζέρ.<br /> <br />  <strong>Γιατί θα πεί ''όχι'' ο Ομπάμα σε αίτημα έκδοσης</strong><br /> <br /> Εξάλλου σε άρθρο γνώμης της κ. Ασλί Αιντίντασμπας στη Μilliyet, με τίτλο «Γιατί ο Ομπάμα δε δίνει τον Γκιουλέν;» υποστηρίζεται ότι αυτό δεν είναι εύκολο, καθώς κάτι τέτοιο  συνεπάγεται ότι η Αμερική παίρνει θέση στην εσωτερική σύγκρουση της Τουρκίας, γεγονός που προσπαθεί να αποφύγει.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ,γράφει,  έχει μια ευαισθησία σε θέματα θρησκευτικών και πολιτικών ελευθεριών, οπότε όσο ο κ. Ταγίπ Ερντογάν παραμένει στην Πρωθυπουργία της χώρας, το πιο πιθανό είναι οι απειλές του έναντι του Γκιουλέν να λειτουργήσουν τελικά υπέρ του τελευταίου.<br /> <br /> Η κ. Αϊντίνταμπας λέει ότι το κίνημα του Γκιουλέν γίνεται αντιληπτό στη Δύση, ως αντισταθμιστική δύναμη της Αλ Κάιντα.<br /> <br /> Επιπλέον, στην πορεία του, από τα επεισόδια στο πάρκο Γκεζί, μέχρι τις πρόσφατες δηλώσεις του, περί πιθανής κατάργησης της λειτουργίας του Facebook και του Youtube στην Τουρκία,ο κ. Ερντογάν  δε θεωρείται πλέον στη Δύση ως πολιτικός που σέβεται τη Δημοκρατία.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Ομπάμα διαψεύδει τον Ερντογάν!

Διαψεύδει ο Λευκός Οίκος ότι ο Ομπάμα είπε στον κ. Ερντογάν ότι «έλαβε το μήνυμα» σχετικά με αίτημα του Τούρκου Πρωθυπουργού για έκδο...

Διαβάστε την συνέχεια