Η άγνωστη ουκρανική επιχείρηση «Citadel 2.0» και πώς κατέρρευσε.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/bf448234ae2a34816dd4e7a6b4108f5a_XL.jpg" width="720" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ρωσικός θρίαμβος σε έναν πρωτοφανή πόλεμο - αστραπή που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ</span></h3><div>Η απόκρουση της επιχείρησης «Citadel 2.0» από τη Ρωσία είναι παγκόσμιας σημασίας - Πρόκειται επί της ουσίας για την αναχαίτιση μίας επίθεσης από τις ίδιες τις ΗΠΑ <br /><br /></div><div>Στις 24 Φεβρουαρίου 2024 συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br />Αναμφίβολα κομβικό σημείο στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των τελευταίων δύο χρόνων, ήταν η θερινή αντεπίθεση των Ουκρανών που άρχισε στις 4 Ιουνίου 2023 και κατέληξε σε μία εκκωφαντική ήττα, που άλλαξε πλήρως τον ρου των γεγονότων.<br />Οι στόχοι της επίθεσης του ουκρανικού στρατού το καλοκαίρι του 2023 και το μέγεθος των ομάδων μάχης που σχηματίστηκαν για την πραγματοποίησή της είναι σε κάποιο βαθμό συγκρίσιμοι με ό,τι ο γερμανικός στρατός προσπάθησε με την «Επιχείρηση Citadel» το 1943.<br />Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να χαρακτηρίσουμε την ουκρανική αντεπίθεση του 2023, ως «Επιχείρηση Citadel 2.0» επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Konstantin Sivkov Αντιπρόεδρος της Ρωσικής Ακαδημίας και Διδάκτωρ Στρατιωτικών Επιστημών.</div><div><br />Λαμβάνοντας υπόψη τις στρατιωτικοπολιτικές συνέπειές της, η κατάρρευση της Επιχείρησης Citadel 2.0 δεν σήμαινε απλώς τη στρατιωτική-στρατηγική ήττα του ουκρανικού στρατού αλλά και την κατάρρευση του υβριδικού blitzkrieg της συλλογικής Δύσης.<br />Αυτή η αντεπίθεση είχε καίρια σημασία στην αντιπαράθεση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, καθώς το αποτέλεσμά της διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο την κατάσταση στην περιοχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, τη Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά και τις τάσεις της μεταβαλλόμενης παγκόσμιας κατάστασης.<br /><br />Η σημαντική ουκρανική δύναμη<br /><br />Για την επιχείρηση αυτή, οι Ουκρανοί δημιούργησαν μια σημαντική δύναμη, η οποία αριθμούσε σχεδόν 160.000 στρατιώτες (110 τάγματα), 2.100 άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα, 960 πυροβόλα και 114 αεροσκάφη.<br />Μια τέτοια δύναμη πυροβολικού βοήθησε στη δημιουργία πυκνότητας πυρός έως και 10 πυροβόλων ανά χιλιόμετρο της πρώτης γραμμής προς τις κατευθύνσεις της κύριας επίθεσης.<br />Ο ουκρανικός στρατός δημιούργησε σημαντικά αποθέματα πυρομαχικών: πάνω από 500.000 βλήματα 155 χιλιοστών και περισσότερα από 150.000 άλλων διαμετρημάτων, 560.000 βλήματα όλμων και 50 πυραύλους cruise ακριβείας μεγάλης εμβέλειας Storm Shadow. Αυτή η πυκνότητα των αποθεμάτων πυροβολικού και πυρομαχικών του ουκρανικού στρατού του επέτρεψε να εκτελεί έως και 190 βολές καθημερινά.</div><div><br />Η λεγόμενη στρατηγική εφεδρεία που δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της Δύσης αποτελούσε τη βάση αυτής της ομάδας δυνάμεων και περιελάμβανε 20 μεγάλες μονάδες σε επίπεδο ταξιαρχίας που αριθμούσαν 80.700 άτομα προσωπικό, εκ των οποίων περισσότεροι από 60.000 είχαν εκπαιδευτεί σε δυτικά κέντρα εκπαίδευσης στο έδαφος ΗΠΑ, Βρετανίας, Γερμανίας, Λιθουανίας, Πολωνίας, Σλοβακίας και Τσεχίας.<br />Ως εκ τούτου, πάνω από το 45% του προσωπικού και περισσότερο από το 75% της στρατηγικής εφεδρείας εκπαιδεύτηκαν σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ.<br />Με άλλα λόγια, ακριβώς το εκπαιδευμένο από το ΝΑΤΟ στρατιωτικό προσωπικό αντιμετώπισε τα ρωσικά στρατεύματα.<br />Μια ανάλυση της δομής και της ποσότητας του εξοπλισμού μάχης αποκαλύπτει επίσης μια ενδιαφέρουσα εικόνα.<br />Συνολικά, οι δυτικές χώρες είχαν παραδώσει περίπου 600 άρματα μάχης, περισσότερα από 2.000 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης και πάνω από 1.000 διάφορα συστήματα πυροβολικού στον ουκρανικό στρατό μέχρι την επίθεσή του.<br />Φυσικά, όπως υποδηλώνει η δομή της δύναμης επίθεσης, δεν συμπεριλήφθηκαν όλα σε αυτήν.<br />Ωστόσο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο εξοπλισμός μάχης δυτικής κατασκευής συμπεριλήφθηκε σχεδόν πλήρως στη δύναμη επίθεσης του ουκρανικού στρατού. Περιελάμβανε 60 γερμανικά άρματα μάχης Leopard 2, 14 βρετανικά άρματα μάχης Challenger 2, 109 αμερικανικά οχήματα μάχης πεζικού Bradley (IFV), 50 σουηδικά CV90 IFV, 40 γερμανικά Marder IFV και 90 τεθωρακισμένα Stryker (APC3) αμερικανικής κατασκευής.<br />Επιπλέον, ο ουκρανικός στρατός έλαβε μεγάλο αριθμό διαφόρων ελαφρών τεθωρακισμένων οχημάτων δυτικής κατασκευής που χρησιμοποίησε ενεργά στην επίθεση.<br /><br />Ο ουκρανικός στρατός έλαβε επίσης δυτική βοήθεια που περιελάμβανε σοβιετικά άρματα μάχης, IFV και APC, τα οποία είχαν εκσυγχρονιστεί σε χώρες του ΝΑΤΟ, κάτι που μας δίνει λόγους να τα θεωρούμε κυρίως δυτικό υλικό.<br />Ωστόσο, προκειμένου να αντισταθμίσει τεράστιες απώλειες μεταξύ προσωπικού και εξοπλισμού κατά τη διάρκεια της επίθεσής της, η ουκρανική στρατιωτική διοίκηση αναπλήρωσε τη δύναμη επίθεσης με επιπλέον σώματα και οπλισμό που μετακινήθηκαν από τις πίσω περιοχές και συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της εκστρατείας επιστράτευσης συμπεριλαμβανομένου εξοπλισμού που προμήθευε η Δύση.<br />Η δύναμη κρούσης του ουκρανικού στρατού θα πρέπει να συγκριθεί με τις ομάδες μάχης και τις ικανότητες που συμμετείχαν σε μάχες που έχουν καταγραφεί στην παγκόσμια ιστορία.<br />«Από αυτή την άποψη, θα είναι ενδιαφέρον να τη συγκρίνουμε με την ομάδα μάχης που ανέπτυξε η Wehrmacht της Γερμανίας εναντίον του Σοβιετικού Στρατού στην Επιχείρησή της Citadel στη μάχη του Kursk το καλοκαίρι του 1943.</div><div><br />Σύμφωνα με γερμανικά δεδομένα (Mueller-Hillebrand, Γερμανικός Στρατός. 1933-1945), δύο δυνάμεις κρούσης είχαν συνολική δύναμη περίπου 780.000 ατόμων, 2.540 άρματα μάχης και αυτοκινούμενα συστήματα πυροβολικού (με επιπλέον 218 όπλα υπό επισκευή), περίπου 10.000 πυροβόλα όπλα και πάνω από 2.000 αεροσκάφη εκείνη την εποχή.<br />Μια ματιά στη δομή της δύναμης κρούσης του ουκρανικού στρατού δείχνει ότι όσον αφορά sτην ποσότητα τεθωρακισμένων και πυροβολικού, θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή που ανέπτυξε η Wehrmacht κοντά στο Kursk τον Ιούλιο του 1943», εξηγεί ο Sinkov.<br />Την ίδια στιγμή, η δύναμη κρούσης του ουκρανικού στρατού είχε σημαντικά λιγότερο προσωπικό και αεροσκάφη.<br />Όσο για τα αεροσκάφη, αυτό είναι κατανοητό γιατί ο ρωσικός στρατός διατήρησε την αεροπορική του υπεροχή για όλο αυτό το διάστημα. Όσον αφορά το προσωπικό, αυτό χρειάζεται διευκρίνιση.<br />Το θέμα είναι ότι η συνολική ισχύς πυρός ανά στρατιώτη το 1943 ήταν σημαντικά μικρότερη από τη σημερινή.<br />Έτσι, τα κύρια άρματα μάχης της εκείνης της εποχής (Pz. III και Pz. IV) διέθεταν πυροβόλα 50mm και 75mm σε σύγκριση με τα σημερινά διαμετρήματα των 120mm και 125mm.<br />Το κύριο πυροβόλο όπλο της Wehrmacht ήταν το πυροβόλο όπλο 105 mm LeFH 18 με εμβέλεια βολής 11 χιλιομέτρων ενώ σήμερα πρόκειται για πυροβόλα 152 mm και 155 mm με βεληνεκές έως 30 χιλιόμετρα.</div><div><br />Επιπλέον, ο ουκρανικός στρατός χρησιμοποιεί συστήματα πολλαπλών πυραύλων HIMARS, Grad, Uragan και Smerch, συστήματα τακτικών βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλους cruise ακριβείας που εκτοξεύονται από αεροσκάφη ενώ δεν υπήρχαν παρόμοια όπλα το 1943. Ως εκ τούτου, μια ομάδα δυνάμεων σε οποιαδήποτε χώρα σήμερα χρειάζεται πολύ λιγότερο προσωπικό από ό,τι απαιτούνταν στα μέσα του 20ού αιώνα για να επιτύχει συγκρίσιμη δύναμη κρούσης.<br />Εξάλλου, η Wehrmacht ανέπτυξε δύο ομάδες δυνάμεων που προωθήθηκαν από τις βόρειες και νότιες πλευρές του Kursk ενώ η ουκρανική βασική ομάδα στην πραγματικότητα δρούσε μόνο στη νότια κατεύθυνση.<br />Επομένως, εκτός από αεροσκάφη, η ουκρανική δύναμη επίθεσης θα μπορούσε να συγκριθεί, σε κάποιο βαθμό, με εκείνη που ανέπτυξαν οι Γερμανοί στην Επιχείρηση Citadel σε μία από τις δύο κατευθύνσεις.<br /><br />Οι στρατηγικοί στόχοι ήταν επίσης πρακτικά παρόμοιοι.<br />Η στρατιωτική διοίκηση του Γ΄ Ράιχ εναπόθεσε μεγάλες ελπίδες σε αυτή την επιχείρηση, προσδοκώντας να επεκτείνει τη στρατηγική πρωτοβουλία σε ολόκληρο το σοβιετο -γερμανικό μέτωπο.<br />Με τη σειρά της, η Δύση πίστευε ότι σε αυτή την κατάσταση θα πετύχαινε τον γενικό της γεωπολιτικό στόχο της υβριδικής επιθετικότητάς της εναντίον της Ρωσίας: να καταλάβει τον έλεγχο της χώρας ανατρέποντας τη ρωσική ηγεσία και να εγκαταστήσει ένα δυτικού τύπου φιλελεύθερο καθεστώς παρόμοιο με αυτό που εγκαθιδρύθηκε στην Ουκρανία.<br />Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι οι στόχοι και των δύο επιχειρήσεων και το εύρος των ομάδων δυνάμεων που δημιουργήθηκαν για αυτούς τους σκοπούς ήταν συγκρίσιμοι σε κάποιο βαθμό.<br /><br />Η άνευ προηγουμένου άμυνα της Ρωσίας από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο<br /><br />Τα ρωσικά στρατεύματα προετοιμάστηκαν ουσιαστικά για την απόκρουση αυτής της επίθεσης.<br />Έλαβαν μέτρα για την οικοδόμηση άμυνας σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου άνω των 1.000 χιλιομέτρων.<br />Η Κοινή Ομάδα Δυνάμεων της Ρωσίας εστίασε τις μεγάλες προσπάθειές της στις κατευθύνσεις Zaporizhia, Vremevka και Soledar - Bakhmut (Artyomovsk) όπου περίμενε την κύρια επίθεση των Ουκρανών.<br />Δημιούργησε εκ των προτέρων ομάδες στρατευμάτων για άμυνα σε εκείνες τις κατευθύνσεις που περιελάμβαναν συνδυασμένα όπλα μεγάλες μονάδες ενισχυμένες από δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων, πυροβολικό και μονάδες μηχανικού και σχηματισμούς από άλλα ένοπλα σώματα.<br />Αεροπορικές μονάδες των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων και του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας είχαν προγραμματιστεί να παρέχουν αεροπορική υποστήριξη στις χερσαίες δυνάμεις, ενώ υπήρχε απόθεμα όπλων ακριβείας χερσαίων, αερομεταφερόμενων και θαλάσσιων πυραύλων ακριβείας για να χτυπήσουν βασικές τοποθεσίες στο επιχειρησιακό και στρατηγικό βάθος των Ουκρανών.<br />Τα ρωσικά στρατεύματα κατασκεύασαν δύο - και στις πιο σημαντικές κατευθύνσεις - τρεις αμυντικές γραμμές, με εφεδρείες προσαρτημένες σε τεράστιες εκτάσεις μπροστά από τις πρώτες βασικές θέσεις στην τακτική ζώνη άμυνας και ναρκοπέδια.<br />Σε ολόκληρη τη γραμμή του μετώπου, οι ρωσικές δυνάμεις εξόπλισαν πάνω από 3.000 οχυρά, 45.000 προγεφυρώματα και περισσότερα από 150.000 καταφύγια για εξοπλισμό.<br />Κατασκεύασαν περίπου 2.000 χιλιόμετρα αντιαρματικών τάφρων και τοποθέτησαν πάνω από 7.000 χιλιόμετρα ναρκοπεδίων, εγκαθιστώντας περίπου 5 εκατομμύρια νάρκες.<br /><br />Τα ναρκοπέδια ήταν δύο φορές πιο βαθιά από όσο απαιτούσαν οι κανονισμοί, φτάνοντας τα 600 μέτρα σε βάθος. Όλη αυτή η τεράστια εργασία έγινε από στρατιωτικούς κατασκευαστές, μηχανικούς και σιδηροδρομικά στρατεύματα.<br />Οι μη στρατιωτικές οργανώσεις βοήθησαν επίσης τα ρωσικά στρατεύματα.<br />Η κρατική εταιρεία Avtodor και ειδικοί από τη Μόσχα, την Κριμαία και άλλες ρωσικές περιοχές παρείχαν σημαντική βοήθεια στον εξοπλισμό αμυντικών περιοχών.<br />Ένα τόσο ισχυρό σύστημα δομών και οχυρώσεων βοήθησε στη δημιουργία βιώσιμης άμυνας, παρόλο που οι Ουκρανοί είχαν υπεροχή έναντι των ρωσικών στρατευμάτων κατά 1,5 φορές ως προς το ανθρώπινο δυναμικό, 1,2 ως προς τα τανκς και 1,3 ως προς το πυροβολικό στις κύριες κατευθύνσεις επίθεσης.<br />Εκτός από τα στρατεύματα στην άμυνα, η ρωσική στρατιωτική διοίκηση δημιούργησε σημαντικές εφεδρείες με σκοπό να ενισχύσει τις αμυντικές δυνάμεις και να εξαπολύσει αντεπιθέσεις.<br />Οι εφεδρείες αποτελούνταν από δύο πλήρεις στρατούς που είχαν συνολική αριθμητική δύναμη περίπου 60.000 ατόμων και πάνω από 8.600 ειδικά οχήματα, συμπεριλαμβανομένων 980 τανκς και άλλων τεθωρακισμένων οχημάτων, καθώς και περισσότερα από 2.200 διάφορα μηχανοκίνητα οχήματα.<br />Σημαντικές δυνάμεις στρατού και αεροπορίας παρείχαν υποστήριξη στα ρωσικά στρατεύματα.<br />Επίσης οι Ρώσοι έδωσαν μεγάλη προσοχή στην αντιαρματική άμυνα, ιδιαίτερα στη συνδυασμένη καταστροφή των ουκρανικών τεθωρακισμένων χρησιμοποιώντας από κοινού αντιαρματικά όπλα, πυρά πυροβολικού και μαχητικά αεροσκάφη.<br />Για την προστασία των αμυνόμενων στρατευμάτων και εφεδρειών, η Ρωσία δημιούργησε πολυεπίπεδες αντιαεροπορικές άμυνες με βάση την αρχή της άμυνας περιοχής-σημείου που περιελάμβανε σε μεγάλο βαθμό συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος μεγάλου, μεσαίου και μικρού βεληνεκούς που λειτουργούσαν από κοινού με μαχητικά αεροσκάφη των Αεροδιαστημικών Δυνάμεων .<br />Η ρωσική ομάδα δυνάμεων χρησιμοποίησε επίσης διάφορα αποτελεσματικά συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου που της επέτρεψαν να πολεμήσει μοναδικά μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα και να διακόψει τη λειτουργία του εχθρικού εξοπλισμού επικοινωνιών και επιτήρησης και των συστημάτων ακριβείας εντοπισμού θέσης. Ο ρωσικός στρατός δημιούργησε επίσης επαρκές απόθεμα πυρομαχικών για μάχες υψηλής έντασης για μεγάλο χρονικό διάστημα, συμπεριλαμβανομένων UAV διαφόρων τύπων άνω των 10.000 σε αριθμό.<br />Ως εκ τούτου, ο ρωσικός στρατός δημιούργησε βαθιές άμυνες που βασίζονται σε ένα διακλαδισμένο δίκτυο οχυρώσεων, ναρκοπεδίων και ολοκληρωμένων δυνατοτήτων πυρός που προορίζονται να προκαλέσουν βαριές απώλειες στο στρατιωτικό προσωπικό και τον εξοπλισμό των Ουκρανών.<br />Από αυτή την άποψη, οι επιχειρήσεις των ρωσικών στρατευμάτων μοιάζουν με τη Στρατηγική Αμυντική Επιχείρηση Kursk του Σοβιετικού Στρατού στη θερινή εκστρατεία του 1943.<br />Έτσι, οι μάχες στο Kursk το καλοκαίρι του 1943 επαναλήφθηκαν στρατηγικά στη νοτιοανατολική Ουκρανία το 2023.<br /><br /></div><div>Μονομαχία ρωσικών και δυτικών στρατιωτικών σχολών<br /><br />Ο ουκρανικός στρατός σχεδίασε την επίθεσή του για το καλοκαίρι του 2023 υπό την καθοδήγηση και με την άμεση συμμετοχή αξιωματικών και στρατηγών του ΝΑΤΟ.<br />Ο σχεδιασμός βασίστηκε σε γενικές γραμμές σε προσομοιωμένα με υπολογιστή μοντέλα πολεμικών επιχειρήσεων και τεχνικών που χρησιμοποιούνται από το αρχηγείο στρατιωτικής διοίκησης του ΝΑΤΟ.<br />Ως εκ τούτου, η στρατηγική και η τακτική της καλοκαιρινής επίθεσης του ουκρανικού στρατού αναπτύχθηκαν στην πραγματικότητα από το ΝΑΤΟ.<br />Η ρωσική και η δυτική στρατιωτική σχολή μπήκαν σε άμεση σύγκρουση στο μέτωπο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.<br />Σύμφωνα με τους κανόνες της δυτικής στρατιωτικής σχολής, η επιτιθέμενη δύναμη πρέπει να έχει τις δυνατότητες να αποκαλύψει την επιχειρησιακή σειρά μάχης των αμυνόμενων στρατευμάτων και να τα χτυπήσει σε όλο το βάθος της άμυνας με την έκδοση της απαιτούμενης απόκτησης στόχου για να υπερνικήσει τις πολυεπίπεδες άμυνες.<br />Γι' αυτό, η επίτευξη τουλάχιστον προσωρινής αεροπορικής υπεροχής από την επιτιθέμενη δύναμη είναι μία από τις προϋποθέσεις για την επιτυχή παραβίαση τέτοιων αμυνών.<br />Αν κοιτάξουμε την αναφερόμενη εμπειρία από τη χρήση στρατευμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στις ένοπλες συγκρούσεις των τελευταίων δεκαετιών, μπορούμε να δούμε ότι η απόκτηση αεροπορικής υπεροχής είναι η κύρια και ουσιαστικά μοναδική βασική προϋπόθεση για τη δέσμευση των ομάδων των χερσαίων στρατευμάτων τους στη μάχη.<br /><br />Όμως η Ρωσία συνέχισε να απολαμβάνει αδιαμφισβήτητη αεροπορική υπεροχή.<br />Προφανώς, η ουκρανική στρατιωτική διοίκηση και οι επιτηρητές του ΝΑΤΟ βασίζονταν σε μη επανδρωμένη αεροπορία.<br />Σε αυτόν τον τομέα, όμως, δεν κατάφεραν να επιτύχουν υπεροχή.<br />Έτσι, ο ουκρανικός στρατός έπρεπε να προχωρήσει σε ισχυρά και βαθιά στρώματα ρωσικής άμυνας πρακτικά χωρίς καμία σημαντική αεροπορική υποστήριξη, εκτός από τα UAV που ήταν ως επί το πλείστον μικρού μεγέθους, είχαν μικρή επιχειρησιακή εμβέλεια και μικρά ωφέλιμα φορτία.<br />Σε αυτή την κατάσταση, ακολουθώντας τη δυτική εμπειρία, η επιτιθέμενη πλευρά δεν είχε πιθανότητες επιτυχίας.<br />Σε τι υπολόγιζαν; Προφανώς, σε μη στρατιωτικούς και πολιτικούς παράγοντες.<br />Συγκεκριμένοι παράγοντες προέκυψαν στις 24 Ιουνίου, την 20ή ημέρα της επίθεσης του ουκρανικού στρατού, όταν οι ηγέτες της ρωσικής ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρείας Wagner επιχείρησαν ένα στρατιωτικό πραξικόπημα που απέτυχε.<br />Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της επιθετικής Citadel 2.0 του ουκρανικού στρατού ήταν ότι είχε ευρεία δημοσιότητα, με τους στόχους και τον τόπο της επιχείρησης, τη δομή των εμπλεκόμενων δυνάμεων και τις ικανότητες να αναφέρονται επαρκώς.<br />Μόνο ο χρόνος έναρξης του δεν ήταν αρκετά σαφής. Αυτό όμως θα μπορούσε να προβλεφθεί με αρκετά μεγάλη ακρίβεια, βάσει της ανάλυσης των πολιτικών εξελίξεων στη Δύση και την Ουκρανία.<br /><br />Γι' αυτό, η ουκρανική στρατιωτική διοίκηση δεν μπορούσε να υπολογίζει σε κανένα επιχειρησιακό αιφνιδιασμό. Ο ουκρανικός στρατός ξεκίνησε την επίθεσή του στις 4 Ιουνίου 2023 πραγματοποιώντας ένα μαζικό χτύπημα πυροβολικού και στη συνέχεια δεσμεύοντας έναν σημαντικό αριθμό μηχανοκίνητων στρατευμάτων με βαριά θωράκιση, ειδικότερα, μονάδες από ισχυρά τανκς δυτικής κατασκευής που παραδόθηκαν στην Ουκρανία, ιδιαίτερα τa Leopard 2A6 τανκς και επίσης αμερικανικής κατασκευής οχήματα μάχης πεζικού Bradley.<br />Από αυτή την άποψη, ο ουκρανικός στρατός επανέλαβε τις ενέργειες της Wehrmacht της 5ης Ιουλίου 1943.<br />Οι Ουκρανοί εστίασαν τις επιχειρήσεις τους στο νότιο Donetsk και στη συνέχεια στις κατευθύνσεις της Zaporizhia.<br />Επιδιώκοντας να αποσπάσει την προσοχή των ρωσικών στρατευμάτων από την κατεύθυνση της κύριας επίθεσης, ο ουκρανικός στρατός επιχείρησε ταυτόχρονα περιορισμένες επιθέσεις στις κατευθύνσεις Krasny Liman, Soledar-Bakhmut και Donetsk.<br />Ωστόσο, η γενική υπεροχή της ρωσικής ομάδας στρατευμάτων στην ειδική στρατιωτική επιχείρηση σε συνδυασμό με αναπτυγμένες ισχυρές άμυνες στις κύριες και άλλες κατευθύνσεις κατέστησαν αναποτελεσματικό τον αποσπασματικό ελιγμό του ουκρανικού στρατού.<br />Οι τεθωρακισμένες μονάδες των Ουκρανών που προχωρούσαν στην κύρια κατεύθυνση υπέστησαν αρχικά απώλειες από χτυπήματα από ρωσικά πληρώματα αντιαρματικών πυραυλικών συστημάτων και ελικόπτερα.<br />Σε αυτή την άμυνα, τα ρωσικά αντιαρματικά πυραυλικά συστήματα Kornet επέδειξαν την ικανότητά τους να χτυπήσουν αποτελεσματικά τα νεότερα και καλά θωρακισμένα άρματα μάχης Leopard 2A6.<br />Μετά από αυτό, ο ουκρανικός στρατός αντιμετώπισε ναρκοπέδια.<br />Αφού χτυπήθηκαν τα μπροστινά τεθωρακισμένα οχήματα του εχθρού, οι ίλες έπρεπε να σταματήσουν, να αναζητήσουν παράκαμψη και να προσπαθήσουν να υποχωρήσουν.<br />Τα ρωσικά στρατεύματα εξαπέλυσαν χτυπήματα με πυροβολικό στα ουκρανικά τεθωρακισμένα συγκεντρωμένα σε περιορισμένο έδαφος έξω από την κάλυψη της ήδη αραιωμένης αεράμυνας του ουκρανικού στρατού, ενώ στρατιωτικά αεροσκάφη πραγματοποίησαν εξόδους για να τα καταστρέψουν με αντιαρματικούς πυραύλους.<br />Ως αποτέλεσμα, οι Ουκρανοί υπέστησαν βαρύτατες απώλειες.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο ρωσικός στρατός εξαπέλυσε πλήγματα με τακτικά πυραυλικά συστήματα, επιχειρησιακά-τακτικά, μεγάλης εμβέλειας και στρατηγικά αεροσκάφη και εκτοξευτές πυραύλων του στόλου της Μαύρης Θάλασσας στο στρατηγικό και επιχειρησιακό βάθος των Ουκρανών καταστρέφοντας ή καθιστώντας άχρηστες για μεγάλο διάστημα 1.987 στρατιωτικές υποδομές, όπως αποθήκες πυρομαχικών, σταθμούς φόρτωσης εξοπλισμού, εγκαταστάσεις παραγωγής και επισκευής όπλων, γέφυρες και εφεδρικές διαδρομές ανάπτυξης.<br />Αυτά τα χτυπήματα μείωσαν ουσιαστικά την επιχειρησιακή ικανότητα ελιγμών των μάχιμων ομάδων του ουκρανικού στρατού και τη μαχητική τους αποτελεσματικότητα.<br />Σύμφωνα με στοιχεία από διάφορες πηγές, τα ρωσικά στρατεύματα εξουδετέρωσαν περίπου 4.500 Ουκρανούς στρατιωτικούς, ξένους μισθοφόρους και δυτικούς εκπαιδευτές σε αυτές τις περιοχές. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στην απόκρουση της επίθεσης του ουκρανικού στρατού το καλοκαίρι του 2023, ο ρωσικός στρατός χρησιμοποίησε ενεργά διάφορους τύπους UAV, ξεπερνώντας σημαντικά τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα των Ουκρανών. Τα ρωσικά στρατεύματα χρησιμοποίησαν μόνο 1.200 πυρομαχικά Lancet και 4.400 drones FPV στις μάχες.<br />Η ρωσική αεράμυνα που δημιουργήθηκε στην περιοχή της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσματική, καταστρέφοντας 1.062 πυραύλους MLRS, έξυπνες βόμβες και πυραύλους που αποτελούσαν το 87% του συνολικού αποθέματος που χρησιμοποίησαν οι Ουκρανοί.<br /><br />Παγκόσμια σημασία της κατάρρευσης της Επιχείρησης Citadel 2.0<br /><br />Η Ουκρανία και γενικά ακόμη και η συλλογική Δύση υπέστησαν σοβαρές στρατιωτικές και πολιτικές συνέπειες από την αποτυχία της επιχείρησης Citadel 2.0.<br />Η αποτυχία της επίθεσης του ουκρανικού στρατού σήμαινε όχι μόνο μια στρατηγική ήττα των δυνάμεων του Κιέβου αλλά και την κατάρρευση του υβριδικού blitzkrieg της συλλογικής Δύσης, όταν τεράστιες οικονομικές απώλειες που σχετίζονται με πρωτοφανείς κυρώσεις και τεράστιες παραδόσεις διαφόρων οπλισμών δεν απέδωσαν κανένα αποτέλεσμα.<br />Μια τάση να χάσει η Δύση την ιδιότητά της ως κυρίαρχος των πεπρωμένων του κόσμου εντάθηκε.<br />Με τη σειρά του, αυτό πυροδότησε τη διαδικασία μείωσης των σφαιρών επιρροής της Δύσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Οργανισμός BRICS επεκτάθηκε σε 11 χώρες και άλλα 27 κράτη υπέβαλαν αίτηση για ένταξη στον οργανισμό.<br />Αυτές οι αρνητικές τάσεις για τη Δύση οδήγησαν σε αυξανόμενες καταστροφικές διεργασίες στο εσωτερικό των χωρών τους και οι πολίτες τους συνειδητοποίησαν πως η πορεία που χάραξαν οι ελίτ της παγκοσμιοποίησης ήταν καταστροφική για την ύπαρξή τους.<br />Εθνικά εστιασμένες πολιτικές δυνάμεις άρχισαν να ενισχύουν τις θέσεις και την επιρροή τους στο πολιτικό φάσμα των ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ.<br />Τέτοιες δυνάμεις έχουν ήδη αποκτήσει ισχύ στην Ουγγαρία και τη Σλοβακία.<br />Μία σκληρή σύγκρουση βρίσκεται σε εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων και του Δημοκρατικού Κόμματος. Ωστόσο, παρά την τόσο βαριά ήττα που υπέστη ο ουκρανικός στρατός, η Δύση εξακολουθεί να είναι αρκετά ισχυρός. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κύριος εχθρός της Ρωσίας είναι η συλλογική Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και όχι η Ουκρανία με τις ένοπλες δυνάμεις της και η Ουκρανία είναι μόνο ένα από τα μέτωπα του υβριδικού πολέμου της Δύσης εναντίον της Ρωσίας.<br />Η αποτυχία του πρώτου υβριδικού blitzkrieg δεν σημαίνει διακοπή του πολέμου κατά της Ρωσίας. Αντίθετα, αυτό συνεπάγεται την επέκταση της επιθετικότητας και την ενίσχυση ολόκληρου του συνόλου των ενεργειών που συνιστούν τον υβριδικό πόλεμο, συμπεριλαμβανομένου του ανοίγματος νέων μετώπων της ένοπλης αντιπαράθεσης.<br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όπως ο Σοβιετικός Στρατός είχε πολύ δρόμο μέχρι το Βερολίνο μετά τη νίκη του στη Μάχη του Kursk, σήμερα η Ρωσία πρέπει ακόμα να συνεχίσει έναν μακρύ αγώνα μετά την αποτυχημένη επιχείρηση Citadel 2.0 του Κιέβου μέχρι την Τελική Νίκη.<br />Όμως έχει ήδη πετύχει την πρώτη και πραγματικά Μεγάλη Νίκη, καταλήγει στην ανάλυσή του ο Sinkov.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η άγνωστη ουκρανική επιχείρηση «Citadel 2.0» και πώς κατέρρευσε.

Ρωσικός θρίαμβος σε έναν πρωτοφανή πόλεμο - αστραπή που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ Η απόκρουση της επιχείρησης «Citadel 2.0» από τη Ρωσία είναι παγκό...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάν' το όπως η Ρωσία: Πώς η Κίνα διδάσκεται να αχρηστεύει της κυρώσεις της Δύσης.

<img height="414" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/68641f4fb6d5970d1ba2737ad791a358_XL.jpg" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η νομισματική πολιτική και το εμπορικό άνοιγμα στην Ανατολή έσωσαν την παρτίδα για τη ρωσική οικονομία, η οποία ισχυροποιήθηκε</span></h3>Η αξεπέραστη και εκκωφαντική επιτυχία της Ρωσίας στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε τις δυτικές κυρώσεις μέσω της αποδολαριοποίησης και της στήριξης των εμπορικών εταίρων στη Ασία μπορεί να είναι ένα πολύτιμο μάθημα για την Κίνα καθώς αυξάνεται η πίεση για την «αποφυγή κινδύνου» (de-risking, η πολιτική της Δύσης για διαφοροποίηση των αλυσίδων εφοδιασμού ώστε να μην εξαρτάται από τις κινεζικέ εξαγωγές που διαμόρφωσε την αποκαλούμενη τάση της απο-παγκοσμιοποίησης), σύμφωνα με έναν Κινέζο ειδικό στις διεθνείς σχέσεις<br />«Η Ρωσία μάς έχει προσφέρει πολλές πολύτιμες εμπειρίες από τις οποίες μπορούμε να μάθουμε για να αντιμετωπίσουμε τις χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κυρώσεις στο μέλλον», επισήμανε ο Ding Yifan, πρώην αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Ανάπτυξης σε σεμινάριο. στο Πεκίνο την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με δημοσίευμα της South China Morning Post..<br />Παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις πρωτοφανείς και κλιμακούμενες κυρώσεις, η ρωσική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 3,6% πέρυσι, ξεπερνώντας τις προσδοκίες των αναλυτών και σημειώνοντας σημαντική ανάκαμψη από το 2022, όταν το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της συρρικνώθηκε κατά 2,1%.<br /><br />Οι πρωτοφανείς δυτικές κυρώσεις <br /><br />Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin δήλωσε τον περασμένο μήνα ότι η χώρα του έχει γίνει η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης όσον αφορά το παραγόμενο προϊόν αποτιμημένο σε μονάδες αγοραστικής δύναμης.<br />Η εκτίμηση του Ding έρχεται καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία μπαίνει στον τρίτο του χρόνο χωρίς να φαίνεται ορατό κάποιο τέλος<br />Αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου το 2022, οι ΗΠΑ και οι βασικοί σύμμαχοί τους επέβαλαν άνευ προηγουμένου ελέγχους στις εξαγωγές, οικονομικές κυρώσεις και ανώτατα όρια στις τιμές του πετρελαίου στη Ρωσία.<br />Απαγόρευσαν επίσης στις ρωσικές τράπεζες να χρησιμοποιούν το παγκόσμιο σύστημα χρηματοοικονομικών μηνυμάτων Swift -συντομογραφία του Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication,= παγώνοντας εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια περιουσιακών στοιχείων της ρωσικής κεντρικής τράπεζας και περιορίζοντας τη ροή στρατιωτικής τεχνολογίας στη Μόσχα.<br />Όμως η ρωσική οικονομία δεν κατέρρευσε όπως περίμενε η Δύση.<br />Αντίθετα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στη Μόσχα παρενέβησαν γρήγορα με μια σειρά μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιακών ελέγχων και των εργαλείων νομισματικής πολιτικής.<br /><img height="408" src="https://i.insider.com/532c50e469bedd621a5b5574?width=800&format=jpeg&auto=webp" width="640" /><br /><br /><div>Συγκεκριμένα, η Μόσχα έχει επιταχύνει τη χρήση νομισμάτων εκτός δολαρίου στο εξωτερικό εμπόριο, ενώ αυξάνει σταθερά το εμπόριο με μη δυτικούς εταίρους, κάτι που ο Ding σημείωσε ότι θα μπορούσε να προσφέρει «σημαντικά μαθήματα» για την Κίνα.<br />«Το εμπόριο εκτός δολαρίων στήριξε την οικονομική ανάπτυξη της Ρωσίας και διασφάλισε τη χρηματοοικονομική της ασφάλεια», είπε.</div><div><br />«Θα αντιμετωπίσουμε μια παρόμοια κατάσταση, ειδικά τα τελευταία χρόνια καθώς οι εκκλήσεις για αποσύνδεση (decoupling μείωση της ροής των εμπορευματικών ροών) έχουν αυξηθεί».<br />Οι προσπάθειες της Ρωσίας να μειώσει τη χρήση του δολαρίου στο εμπόριο φαίνεται να αντιστάθμισαν την πίεση από τη Δύση, σύμφωνα με στοιχεία της ρωσικής τελωνειακής υπηρεσίας, τα οποία έδειξαν ότι οι εξαγωγές της Ρωσίας στην Ευρώπη το 2023 μειώθηκαν κατά 68% στα 84,9 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι εξαγωγές της στην Ασία αυξήθηκε κατάν 5,6% στα 306,6 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.<br />Το εμπόριο της Ρωσίας τόσο με την Κίνα όσο και με την Ινδία έφτασε σε νέα ύψη, φθάνοντας τα 240 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και τα 65 δισεκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα.</div><div><br /><img height="382" src="https://assets.bwbx.io/images/users/iqjWHBFdfxIU/ip5Q5gL8mlj4/v0/-1x-1.png" width="640" /><br /><br /></div><div>Η χρήση των τοπικών νομισμάτων<br /><br />Υπήρξαν εντατικές συζητήσεις μεταξύ του tvn μπλοκ BRICS - μέλη του οποίου περιλαμβάνουν την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Βραζιλία και τη Νότια Αφρική - σχετικά με την αύξηση της χρήσης του τοπικού νομίσματος στο εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.<br />Εν τω μεταξύ, η Ρωσία αύξησε τις εξαγωγές ενέργειας της σε «φιλικές χώρες», οι οποίες αντιπροσώπευαν περίπου το 84 % των συνολικών εξαγωγών της το 2023, σύμφωνα με τον Ρώσο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Alexander Novak.<br />Ο Ding σημείωσε ότι αυτό υπογράμμισε τη σημασία των σταθερών δεσμών με τις αναπτυσσόμενες χώρες για την από κοινού ανάπτυξη των οικονομιών με ισότιμο τρόπο.<br /><br />Οι νέες γεωπολιτικές συμμαχίες<br /><br />Επισήμανε ότι ακόμη και όταν η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών ψήφισε υπέρ ενός ψηφίσματος των Ηνωμένων Εθνών του 2022 που απαιτούσε την αποχώρηση της Ρωσίας από την Ουκρανία, καμία από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου δεν εντάχθηκε στις κυρώσεις υπό τις ΗΠΑ.<br />«Το γεγονός ότι καμία από τις μη δυτικές χώρες δεν εμπλέκεται στις χρηματοοικονομικές ή οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας έχει εξασφαλίσει ότι το ρωσικό εμπόριο μπορεί να εξελίσσεται ομαλά», είπε ο Ding.<br />«Αυτό είναι ένα παράδειγμα που μας έδωσε η Ρωσία για το πώς να διατηρήσουμε το διεθνές εμπόριο σε ανάπτυξη εν μέσω οικονομικών κυρώσεων».<br />Ο Ding είπε ότι η Κίνα θα μπορούσε επίσης να μάθει από την οικονομική ανθεκτικότητα της Ρωσίας ενόψει της φυγής κεφαλαίων που αντιμετώπισε .</div><div><br /><img src="https://img.pravda.com/images/doc/3/6/36363d0-14.png" /><br /><br /></div><div>Οι πληρωμές φυσικού αερίου σε ρούβλια<br /><br />Όταν η αξία του ρουβλίου έφτασε σε νέο χαμηλό το 2022, ο Putin δεν έσπευσε να πουλήσει ξένο νόμισμα από το Εθνικό Ταμείο Πλούτου της Μόσχας για να υπερασπιστεί το ρωσικό νόμισμα,.<br />Αντίθετα, ζήτησε από τις ευρωπαϊκές χώρες να πληρώσουν για το ρωσικό φυσικό αέριο σε ρούβλια, κάτι που συνέβαλε στη σταθεροποίηση του νομίσματος.<br />Ο Putin διέταξε επίσης ξένες εταιρείες που εγκαταλείπουν τη ρωσική αγορά να πουλήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία για το ήμισυ της αξίας τους και να πληρώσουν το 10 % των εσόδων από την πώλησή τους στο κράτος.<br />Για να ενισχύσει την οικονομική της ανθεκτικότητα, η Ρωσία έχει επίσης εντείνει τις προσπάθειες για να αντλήσει επενδύσεις από «φιλικές» χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.<br />Ο Ding επισήμανε ότι αυτές οι κινήσεις βοήθησαν τη Ρωσία να αποφύγει «να ακολουθήσει τους κανόνες παιχνιδιού που έθεσε η Δύση» και της επέτρεψαν να επενδύσει περισσότερα στην εγχώρια αλυσίδα εφοδιασμού της.<br />«Ενόψει των οικονομικών κυρώσεων, η προτεραιότητα είναι να διατηρήσει την αλυσίδα εφοδιασμού της ασφαλή και σταθερή», είπε. «Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα και προς την Κίνα».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάν' το όπως η Ρωσία: Πώς η Κίνα διδάσκεται να αχρηστεύει της κυρώσεις της Δύσης.

Η νομισματική πολιτική και το εμπορικό άνοιγμα στην Ανατολή έσωσαν την παρτίδα για τη ρωσική οικονομία, η οποία ισχυροποιήθηκε Η αξεπέραστη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τσίπρας εναντίον Παππά, η πραγματική μάχη στον ΣΥΡΙΖΑ.Νέα διάσπαση στο κόμμα όποιος και αν νικήσει. Δραματικό παρασκήνιο

<h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"><img height="383" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1016337359bfaf0a39a3258af99e3c6e_XL.jpg" width="730" /><br />Ο Παππάς ήθελε να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Τσίπρας δεν τον βοήθησε, πήρε 8% και μετά στήριξε τον Κασσελάκη</span></h3>O ΣΥΡΙΖΑ είτε βγει επόμενος αρχηγός η Όλγα .Γεροβασίλη είτε ο Στέφανος Κασσελάκης θα διχοτομηθεί, θα παραμείνει διασπασμένος και σε χαμηλά επίπεδα.<br />Το μόνο έξτρα στοιχείο είναι ότι σε περίπτωση που επικρατήσει η Γεροβασίλη, θα έχει μπει από την πίσω πόρτα ξανά ο Αλέξης Τσίπρας.<br /><br />Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Δημοκρατικό κόμμα ΗΠΑ<br /><br />Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέλει πλέον ένα κόμμα ελεγχόμενο.<br />Ενώ έφερε τον Κασσελάκη συνειδητοποίησε στην πορεία ότι δεν είναι του χεριού του.<br />Ο Στέφανος ήθελε να αλλάξει το κόμμα, να το κάνει όπως είναι οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ, όμως η ελληνική Αριστερά είναι πολύ πιο συντηρητική απ’ ότι νομίζουμε.<br />Τα μεγάλα στελέχη (Αλέξης Τσίπρας, Γιώργος Τσίπρας, Αλέκος Φλαμπουράρης, Χρήστος Σπίρτζης, Κατερίνα Νοτοπούλου, Νίκος Παππάς, Κώστας Ζαχαριάδης, Θανάσης Θεοχαρόπουλος αλλά και οι Γραμματείς του κόμματος, Ράνια Σβίγκου και Γιώργος Βασιλειάδης) στηρίζουν την Όλγα Γεροβασίλη διότι είναι η εκλεκτή του Τσίπρα.<br />Τον Στέφανο Κασσελάκη στηρίζουν ανοικτά οι Ευάγγελος Αποστολάκης, η Ρένα Δούρου, η Θεοδώρα Τζάκρη, η Νίνα Κασιμάτη, ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, ο Βασίλης Κόκκαλης, ο Πέτρος Παππάς, η Δώρα Αυγέρη, η Ολυμπία Τελιγιορίδου κ.α.<br />Όμως, η σημαντική διαφορά είναι ότι τον Κασσελάκη στηρίζει μέχρις ώρας ο Νίκος Παππάς και αυτό έχει τη σημασία του διότι ελέγχει ένα μέρος του μηχανισμού.<br />Ερωτηματικό είναι τι θα κάνει ο Παύλος Πολάκης ο οποίος έχει επιρροή στην Κρήτη.<br /><br />Υπόγεια μάχη Τσίπρα-Παππά για το ποιος θα επικρατήσει<br /><br />Ουσιαστικά η μάχη Γεροβασίλη-Κασσελάκη είναι μία υπόγεια μάχη Τσίπρα-Παππά, δύο μέχρι πρότινος κολλητών όπου η εξουσία τούς χάλασε την χρόνια φιλία.<br />Το παρασκήνιο λέει ότι ο Τσίπρας απομακρύνθηκε μετά την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο.<br />Ο Παππάς ήθελε να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Τσίπρας δεν τον βοήθησε, πήρε 8% και μετά στήριξε τον Κασσελάκη.<br /><br />Δυνατά τα στελέχη του Τσίπρα<br /><br />Τα στελέχη που είναι κοντά στον Τσίπρα έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις περιφέρειές τους και η επίκληση του ονόματος του Τσίπρα θα παίξει μεγάλο ρόλο.<br />Όμως ψηφίζει η βάση. Και είναι άγνωστο τι θα αποφασίσει και κυρίως αν θα πάει να ψηφίσει.<br />Η βάση είναι κουρασμένη.<br />Έχει κινητοποιηθεί για τις εθνικές εκλογές, για τις εκλογές στην αυτοδιοίκηση, για τις εσωκομματικές του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα ξανά νέες εσωκομματικές εκλογές.<br /><br />Θα έχουμε νέες αποχωρήσεις<br /><br />Όμως, θα πρέπει να πούμε και κάτι άλλο, που οι παροικούντες στην Κουμουνδούρου το έχουν βέβαιο.<br />Θα έχουμε αποχωρήσεις όποιος από τους δύο επικρατήσει.<br />Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να δούμε και ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών στην Βουλή με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να διχοτομείται.<br />Ουσιαστικά, θα έχει τριχοτομηθεί διότι είναι και οι 11 της Νέας Αριστεράς.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Τσίπρας εναντίον Παππά, η πραγματική μάχη στον ΣΥΡΙΖΑ.Νέα διάσπαση στο κόμμα όποιος και αν νικήσει. Δραματικό παρασκήνιο

Ο Παππάς ήθελε να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Τσίπρας δεν τον βοήθησε, πήρε 8% και μετά στήριξε τον Κασσελάκη O ΣΥΡΙΖΑ είτε βγει επόμεν...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδιωτικά ΑΕΙ – σύνταγμα: Η Νέα Αριστερά έθεσε προ των ευθυνών της την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2022-05-26/mitsotakis-sakelaropoyloy-arthro.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="449" data-original-width="800" height="359" src="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2022-05-26/mitsotakis-sakelaropoyloy-arthro.jpg" width="697" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου της Νέας Αριστεράς έκανε μια κίνηση που θα προκαλέσει έντονες συζητήσεις το επόμενο διάστημα, καθώς έθεσε προ των ευθυνών της την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, υπενθυμίζοντάς της το θεσμικό της καθήκον. Ότι δηλαδή οφείλει να είναι θεματοφύλακας του συντάγματος και να πάρει θέση ως προς την παραβίαση του άρθρου 16 για τα ΑΕΙ, το άρθρο δηλαδή που απαγορεύει ρητά την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.<br /><br />Η αντιπροσωπεία της Νέας Αριστεράς αποτελούμενη από τους Αλέξης Χαρίτση , Κωστή Καρπόζηλο, Έφη Αχτσιόγλου και Γαβριήλ Σακελλαρίδη επισκέφθηκαν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο πρόεδρος της ΚΟ Αλέξης Χαρίτσης, “έθιξε το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας του επικείμενου νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και εξέφρασε την έντονη ανησυχία για την ποιότητα του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα με αφορμή τα όσα αποτυπώνονται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου”. Σύμφωνα με πληροφορίες, αν η Πρόεδρος δεν πάρει θέση, είναι προφανές ότι το επόμενο βήμα θα είναι να ζητηθεί η παραίτησή της, εξέλιξη που θα αποτελέσει μείζον πολιτικό γεγονός.<br />Στον διάλογο που είχαν στο Γραφείο της ΠτΔ ο πρόεδρος της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς μεταξύ άλλων ανέφερε:<br /><br />“Αναμένουμε, ενδεχομένως και σήμερα, την κατάθεση από την Κυβέρνηση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, που δεκάδες συνταγματολόγοι έχουν αποφανθεί ότι είναι αντισυνταγματικό, παραβιάζει το άρθρο 16 του Συντάγματος, και κατά τη γνώμη μας είναι και ένα νομοθέτημα το οποίο θέτει σε κίνδυνο το μέλλον της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης”.<div><br />Για το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το Κράτος Δικαίου υπογράμμισε: “Το ψήφισμα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, το οποίο θεωρούμε ότι δεν αποτελεί κάποια συνωμοσία εναντίον της χώρας μας, θέτει σημαντικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ποιότητα του κράτους δικαίου στη χώρα μας, τα οποία δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε, είναι ζητήματα στα οποία πρέπει η ελληνική πολιτεία να απαντήσει. Γι’ αυτό είμαι εδώ, για να τα συζητήσουμε όλα αυτά μαζί σας”.<br /><br />Μετά την συνάντηση ο Χαρίτσης υπογράμμισε:<br /><br />“Έχουμε την πολιτική υποχρέωση και θα το πράξουμε να αναλάβουμε όλες τις αναγκαίες θεσμικές και πολιτικές πρωτοβουλίες για να διαφυλάξουμε το Κράτος Δικαίου και τη δημοκρατία στην χώρα μας. Έχουμε την υποχρέωση να υπερασπιστούμε το δημόσιο πανεπιστήμιο, την ομαλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών στα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης”.<br /><br />Καταλογίζοντας την απόλυτη ευθύνη στην κυβερνητική πολιτική του κ. Μητσοτάκη ανέφερε απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: “Αν θεωρεί ότι μπορεί να κυβερνά, να καταστρατηγεί το σύνταγμα, να παραβιάζει το κράτος δικαίου χωρίς έλεγχο, χωρίς αντίσταση, χωρίς σοβαρή και αξιόπιστη αντιπολίτευση είναι βαθιά γελασμένος”.<br />Η κίνηση αυτή έχει ιδιαίτερη πολιτική σημασία , καθώς εκδηλώθηκε την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται και πάλι σε φθοροποιό διαδικασία εκλογής προέδρου. Η Νέα Αριστερά με την κίνησή της αυτή, ήθελε να καταδείξει στην κοινή γνώμη είναι εκφράζει αυθεντικά και κινηματικά τις ελπίδες των Αριστερών και προοδευτικών πολιτών και ότι μπορεί να αποτελέσει πόλος συσπείρωσης , καθώς η αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι δεδομένη.<br /><br />Όπως σαφώς προκύπτει από τις δηλώσεις Χαρίτση, η υπόθεση των ιδιωτικών ΑΕΙ που δεν θα κλείσει και με την ψήφιση του νομοσχεδίου και το κράτος δικαίου θα είναι ζητήματα αιχμής για τη Νέα Αριστερά.</div><div><br /></div><div>πηγή <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ιδιωτικά ΑΕΙ – σύνταγμα: Η Νέα Αριστερά έθεσε προ των ευθυνών της την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Του Σωτήρη Σιδέρη Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου της Νέας Αριστεράς έκανε μια κίνηση που θα προκαλέσει έντονες συζητήσεις το επόμενο διάστημα...

Διαβάστε την συνέχεια

Κ. Γρίβας: Η Τουρκία προετοιμάζεται για παρατεταμένο πόλεμο εναντίον μας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="428" src="https://www.youtube.com/embed/zarH2SFF324" width="728" youtube-src-id="zarH2SFF324"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Κ. Γρίβας: Η Τουρκία προετοιμάζεται για παρατεταμένο πόλεμο εναντίον μας.

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί πέσανε όλοι να φάνε τον Κασσελάκη για τη δική του “πατάτα” και έσπευσαν να προστατεύσουν τον υπουργό; Μας ζητούν και τα ρέστα για τα ατόπημα του Στυλιανίδη…

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/02/240224002916_STYLIANIDHS-CHRISTOS-NAYTILIA012.jpg" width="739" /><br /><br /><a href="https://www.philenews.com/apopsis/arthra-apo-f/article/1441273/megali-tichi-na-echoume-diko-mas-anthropo-stin-kivernisi-ton-athinon/">Του <b>ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ</b></a><br />Όσοι σχολίασαν αρνητικά την τεράστια πατάτα (μεγαλύτερη από της Ξυλοφάγου) που πέταξε ο Χρήστος Στυλιανίδης στη Βουλή των Ελλήνων, στολίστηκαν μια χαρά από τους κολαούζους του και άλλους φωστήρες της κυπριακής αλλοφροσύνης. Βαφτίστηκαν όλοι «οπαδοί της μη λύσης», «φτηνοί λαϊκιστές», «αδαείς», «υπερπατριώτες»…<br /><br /><div>Τους έκαναν μαθήματα για να κατανοήσουν τι ακριβώς είπε ο υπουργός Ναυτιλίας των Αθηνών. Ακόμα και ο δικός μας εξ Αθηνών χρονογράφος μας, φίλος αγαπητός Χρήστος Μιχαηλίδης, μας βάφτισε όλους «θεματοφύλακες της εθνικής μας υπόθεσης».<br /><br />Λες και όσοι σχολιάσαμε την πατάτα οφείλουμε τώρα να δώσουμε και εξηγήσεις γιατί τολμήσαμε να αντιδράσουμε, που βγήκε κοτζάμ υπουργός στη Βουλή των Ελλήνων και είπε: «Η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική».Είναι ντροπή και για τον Στυλιανίδη και για όσους έτρεξαν να τον υπερασπιστούν εν χορώ, όλοι από το ίδιο μετερίζι. Και στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Αυτό που λέει να σπεύσουμε να αρπάξουμε μια λύση από τη σκοτεινή σακούλα του Ερντογάν κι ό,τι βγει!<br /><br />Ακριβώς όπως μας το μετέφερε χτες στη στήλη του ο Χρήστος με τα λόγια του πολιτικού αναλυτή Πάσχου Μανδραβέλη της «Καθημερινής» των Αθηνών, από τον οποίο ζήτησε να κάνει το δικό του σχόλιο για τα λόγια του Στυλιανίδη.<br /><br />«Εάν δεν καταλάβουν οι Κύπριοι», είπε, «ότι πρέπει να προχωρήσουν σε μια λύση, που σίγουρα δεν θα είναι ιδανική, μέρα με τη μέρα η Κύπρος γίνεται τουρκική. Δεν εποικίζεται μόνο. Η τουρκική κυβέρνηση ελέγχει όλους τους αρμούς της εξουσίας εκεί. Το θέλουμε αυτό; Εάν δεν το θέλουμε, ας αρχίσουμε τότε να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας και να μην χτίζουμε επάνω στην αλήθεια fake news».<br /><br />Τι ωραία που μας τα λένε από την Αθήνα! Προφανώς πιστεύουν ότι οι Κύπριοι δεν ξέρουν τι γίνεται στην κατεχόμενη Κύπρο, δεν βλέπουν δια γυμνού οφθαλμού τον εποικισμό και τον έλεγχο της Άγκυρας στους αρμούς της εξουσίας στα κατεχόμενα. Αλλά, το ερώτημα είναι πότε ζήτησαν οι Κύπριοι την ιδανική λύση;<br /><br />Μια κάποια λύση ζητούν, φτάνει να είναι λειτουργική και βιώσιμη, να μην τους οδηγεί ξανά σε περιπέτειες. Ούτε δίκαιη λύση περιμένουν, ούτε επιστροφή στο ενιαίο κράτος. Τα ξέγραψαν από καιρό αυτά τα ιδανικά. Γι΄ αυτό και ενθουσιάστηκαν όταν ο Αντόνιο Γκουτέρες μίλησε για «κανονικό κράτος».Ξύπνησαν οι ελπίδες τους τη μια μέρα κι έσβησαν την επόμενη. Όταν αντίκρυσαν ξανά, μισό αιώνα το ζουν αυτό, ότι η κατοχική Τουρκία με το στρατό της δεν επιτρέπει στην Κύπρο «κανονικό κράτος», παρά μόνο κανονικό προτεκτοράτο.<br /><br />Να μας πουν, λοιπόν, τι εννοούν και οι Κύπριοι και οι Αθηναίοι προασπιστές της ηθικής και της πολιτικής του Στυλιανίδη, που έτρεξαν να μας βγάλουν όλους ανόητους, διότι δεν καταλάβαμε τι είπε και θέλουν να μας το εξηγήσουν οι πανέξυπνοι. Διότι αυτοί δεν είναι «υπερπατριώτες» είναι ρεαλιστές.<br /><br />Τι μας συμβουλεύουν; Ποιος είναι ο ρεαλισμός τους; Ποια είναι η γλώσσα της αλήθειας που μας υποδεικνύουν; Να αρχίσουμε όλοι μαζί να επαναλαμβάνουμε τον Στυλιανίδη για να δείξουμε ότι προχωρούμε σε μια λύση που δεν θα είναι ιδανική και «η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική», να σώσουμε την άλλη μισή;<br /><br />Πώς να την σώσουμε; Με μια λύση που θα καταργήσει και το κράτος που την προστατεύει; Με μια λύση, που δεν διακρίνεται ούτε στον μακρινό ορίζοντα διότι δεν επιτρέπει η Άγκυρα να διακρίνεται;<br /><br />Άντε, λοιπόν, πέστε μας συγκεκριμένα, τι στο καλό υπονοείτε ότι πρέπει να δεχτούμε για να προχωρήσουμε. Μην μασάτε τα λόγια σας, μπορούμε να ακούσουμε τα πάντα πια, τώρα που ακούσαμε και τον Στυλιανίδη και τους φαν του.<br /><br />Υ.Γ. Η υποκρισία πάντως, δεν κρύβεται. Όταν τον Σεπτέμβριο του 2023, ο Στέφανος Κασσελάκης ως υποψήφιος τότε για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε το λάθος (άλλη πατάτα κι αυτή) να μιλήσει για το ψευδοκράτος με τη φράση: «το κρατίδιο τελοσπάντων του δικού τους στην Κύπρο», πέσαν όλοι τους να τον φάνε. Του έκαναν κι αυτού μαθήματα ότι αναβάθμισε το ψευδοκράτος ότι «ξέχασε ότι είναι προϊόν εισβολής και κατοχής»… Τουλάχιστον, ο Κασσελάκης αντιλήφθηκε γρήγορα το λάθος του και απολογήθηκε. Αυτοί τώρα μας ζητούν κι από πάνω να απολογηθούμε εμείς που κρίναμε τον Στυλιανίδη! Τσίπα ντροπής δεν υπάρχει;</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί πέσανε όλοι να φάνε τον Κασσελάκη για τη δική του “πατάτα” και έσπευσαν να προστατεύσουν τον υπουργό; Μας ζητούν και τα ρέστα για τα ατόπημα του Στυλιανίδη…

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ Όσοι σχολίασαν αρνητικά την τεράστια πατάτα (μεγαλύτερη από της Ξυλοφάγου) που πέταξε ο Χρήστος Στυλιανίδης στη Βουλή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οθωμανικά παιχνίδια με άσκηση απόβασης των Τούρκων σε Σμύρνη-Ακσάζ απέναντι Χίο και Ρόδο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/F2r9JWDXEAAq1zh.jpg?itok=aJsiSWcE" width="753" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πιστεύουν στην Αθήνα στην ελληνοτουρκική φιλία;  </span></h3>Μετρήθηκαν πραγματικοί χρόνοι αντίδρασης των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων και υλοποιήθηκαν διάφορα επιθετικά σενάρια<br /><br />Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας (MSB) μοιράστηκε τις εικόνες από την άσκηση με πραγματικά πυρά, η οποία ήταν επιχειρησιακή προετοιμασία που πραγματοποιήθηκε στα ανοικτά των ακτών του κόλπου της Σμύρνης και του <span style="background-color: #f9faff; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;"> </span>Ακσάζ<span style="background-color: #f9faff; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;">.</span> <div><br /><div>Η άσκηση με πραγματικά πυρά της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών με έδρα την Σμύρνη στα ανοικτά των ακτών του Κόλπου της Σμύρνης και του Ακσάζ κοινοποιήθηκαν στον λογαριασμό X στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (MSB).<br />Στην<span style="background-color: #f9faff; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;"> </span>όλη διαδικασία έλαβε μέρος το μεγάλο αποβατικό TCG SANCAKTAR και άλλα αποβατικά πλοία τα οποία αποβίβασαν τους πεζοναύτες μαζί με ΤΟΜΑ στην εχθρική ακτή.<br /><br />Ο τόπος και ειδικά ο χρόνος της “ασκήσεως” των τουρκικών δυνάμεων προκαλεί πολλά και εύλογα ερωτηματικά, για τις μελλοντικές προθέσεις της Άγκυρας, τόσο στα νησιά μας, όσο και στην ανακοίνωση για εξορύξεις Νοτίως της Κρήτης.<br /><br />Η επαναφορά της έντασης ή όχι στα Ελληνοτουρκικά είναι ένα ερώτημα που απαιτεί απάντηση, αφού οι Τούρκοι έχουν δική τους ατζέντα, και παρά την υπογραφή του Συμφώνου των Αθηνών, δεν έχουν κάνει βήμα πίσω στις παράλογες απαιτήσεις τους σε Αιγαίο και Κύπρο.<div><br />Τι σχεδιάζουν οι Τούρκοι κατά της Ελλάδος αφού άλλα λένε και άλλα πράττουν <br /><br />Ο ναύσταθμος Ακσάζ είναι βάση του τουρκικού ναυτικού στη νοτιοανατολική ακτή του Αιγαίου Πελάγους στη Μαρμαρίδα, στα Μούγλα. Εκτός από τα στρατιωτικά κτίρια, η βάση στεγάζει στρατόπεδα και κοινόχρηστους χώρους που εκτείνονται σε έκταση 32 στρεμμάτων. Έξι ελικόπτερα βρίσκονται επίσης στο Ακσάζ.<br /><br />Η τουρκική Ταξιαρχία Πεζοναυτών είναι η πλέον εξειδικευμένη και επίλεκτη δύναμη της Τουρκίας, η οποία ικανή να διεξάγει αποτελεσματικές επιχειρήσεις στη θάλασσα και στην ξηρά. Η Ταξιαρχία που συγκροτείται με ειδικό επίλεκτο προσωπικό συμμετέχει σήμερα σε πολλές επιχειρήσεις στην Τουρκία και στο εξωτερικό. Το κύριο καθήκον της Αμφίβιας Ταξιαρχίας στον πόλεμο είναι να φτάσει στο εχθρικό έδαφος από τη θάλασσα και να καταλάβει την ακτή. Καταλαμβάνοντας την ακτή, η μονάδα διασφαλίζει ότι τα στρατεύματα που έρχονται από πίσω μπορούν να εγκαταλείψουν την περιοχή με ασφάλεια.<br /><br />Μια σαφέστατη ένδειξη για την πορεία των Ελληνοτουρκικών αποτελεί η συνεχής ένταξη νέων οπλικών συστημάτων, μέσων και πυρομαχικών στο οπλοστάσιο των ΤΕΔ, από την τουρκική αμυντική βιομηχανία, η οποία έχει εντείνει τις προσπάθειές της, αλλά και οι συνδεδιασμένες αποβατικές και αεροκίνητες ασκήσεις Σχηματισμών της Στρατιάς Αιγαίου που συνεχίζονται ακόμη και τώρα.<br /><br />άντως για να μην ονειροβατούν ορισμένοι, είναι δεδομένο ότι η Τουρκία συνεχίζει αφειδώς την ένταξη νέων οπλικών συστημάτων, μέσων και πυρομαχικών στο οπλοστάσιο των ΤΕΔ, από την αμυντική της βιομηχανία, η οποία έχει εντείνει τις προσπάθειές της, αλλά και εκτελεί συνδεδιασμένες αποβατικές και αεροκίνητες ασκήσεις Σχηματισμών της Στρατιάς Αιγαίου με στόχο την κατάληψη των νησιών μας στο Αιγαίο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div></div>

Οθωμανικά παιχνίδια με άσκηση απόβασης των Τούρκων σε Σμύρνη-Ακσάζ απέναντι Χίο και Ρόδο.

Πιστεύουν στην Αθήνα στην ελληνοτουρκική φιλία;   Μετρήθηκαν πραγματικοί χρόνοι αντίδρασης των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων και υλοποιήθηκα...

Διαβάστε την συνέχεια

Μονόδρομος η παράδοση των ελληνικών S-300-TOR-M1- OSA στην Ουκρανία;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-02/zubrapovasil.jpg?itok=46a9XcVl" width="724" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πληροφορίες για πρόβλημα ανταλλακτικών και με τα αποβατικά Zubr.</span></h3>Τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα πιθανής παράδοσης των ρωσικών συστημάτων και της απόκτησης από την ΕΕ αν οι Τούρκοι επιχειρήσουν οτιδήποτε; Επιβεβαίωση pentapostagma.gr για τον καπνό και την "φωτιά" στο τρομερά σημαντικό ζήτημα των ρωσικής κατασκευής οπλικών συστημάτων<br /><br />Οι Ουκρανοί μέσω του τύπου τους γράφον εδώ και μεγάλο διάστημα ότι “η Ελλάδα είναι έτοιμη να στείλει πυραυλικά αμυντικά συστήματα S-300”, βασιζόμενοι φυσικά στις ΗΠΑ, οι οποίες πιέζουν εδώ και μερικούς μήνες ασφυκτικά την Αθήνα.<br /><br />Στις 5 Φεβρουαρίου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, κ. Παύλος Μαρινάκης είχε διαψεύσει τα δημοσιεύματα περί αποστολής των πυραύλων S-300 στην Ουκρανία, στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.<br /><br />«Πρέπει να υπάρχει ένα όριο ως προς τα fake news και ειδικά όταν έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα της χώρας και την διεθνή της εικόνα. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και το διαψεύδω κατηγορηματικά. Δεν υπήρχε καν η πρόθεση να διακινδυνεύσει η Ελλάδα την αμυντική θωράκιση της χώρας», είχε αναφέρει ο ίδιος.<br /><br />Το θέμα απασχολεί σοβαρά την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία αφού όντως υπάρχει θέμα ανταλλακτικών από την Ρωσία <br /><br />Σήμερα όμως εκ νέου διαφορετικές δημοσιογραφικές πηγές μιλούν "για μονόδρομο και σχεδόν “ειλημμένη απόφαση” της ηγεσίας των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, μιλώντας για “διαδικασία αντικατάστασης των ρωσικής προέλευσης αμυντικών συστημάτων που διαθέτουν στο οπλοστάσιό τους”.<br /><br />Οι ίδιες δημοσιογραφικές πληροφορίες μιλούν "για μυστική σύσκεψη πριν από μέρες στο ΥΠΕΘΑ, στην οποία διαπιστώθηκε το μέγα θέμα της αδυναμίας συντήρησης των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων".<br /><br />Το εμπάργκο στη Ρωσία έχει αφήσει χωρίς ανταλλακτικά S-300, τα TOR-M1 και OSA-AK, ενώ πρόβλημα έχουμε και με τα αποβατικά Zubr, κάτι που εφόσον επιβεβαιωθεί είναι σοβαρό αφού μιλάμε για σκάφη που θα χρησιμοποιήσουμε για τα νησιά σε κάθε πολεμικό σενάριο μα τον τουρκικό κίνδυνο.<br />Ελλάδα και Τουρκία εντάσσονται στο πρόγραμμα πυραυλικής άμυνας Sky Shield της ΕΕ<br /><br />Ο ΥΠΕΘΑ κ. Δένδιας είχε αναφέρει πρόσφατα την υπογραφή της προσχώρησης της Ελλάδας στην πρωτοβουλία European Sky Shield Initiative, μία πρωτοβουλία της Γερμανίας για την αντιπυραυλική προστασία". <br /><br />Ελλάδα και Τουρκία εντάχθηκαν επίσημα στο πρόγραμμα πυραυλικής άμυνας υπό τη Γερμανία, ανεβάζοντας τον αριθμό των μελών της λεγόμενης Πρωτοβουλίας European Sky Shield σε 21, σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό Άμυνας Μπόρις Πιστόριους.<br /><br />Αυτή η κίνηση δεν ήταν τυχαία και θεωρήθηκε ως μελλοντικό αντίβαρο στα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα που έχουμε στην χώρα μας.<br />Τι προβλέπεται βάσει των συμφωνιών και των παρασκηνιακών διαβουλεύσεων για τα ρωσικής κατασκευής συστήματα της Ελλάδος<br /><br />Το pentapostagma.gr για το θέμα των ρωσικής κατασκευής οπλικών συστημάτων στην χώρα μας είχε αναφέρει ότι, σε πρόσφατη ενημέρωση από την Βουλή, ο ΥΦΕΘΑ κ. Ιωάννης Κεφαλογιάννης, είχε απαντήσει σε Βουλευτή του κόμματος ΝΙΚΗΣ ότι, όποιος στρατιωτικός εξοπλισμός κριθεί μη αναγκαίος επιχειρησιακά τότε αποφασίζεται η εκμετάλλευση του από την κυβέρνηση (μέχρι και η αποστολή του ως βοήθεια στο εξωτερικό).<br /><br />Ο ίδιος επανέλαβε ουσιαστικά απόφαση του ΚΥΣΕΑ πουν έλεγε ότι "ο εξοπλισμός ο οποίος χαρακτηρίζεται ως εύχρηστος και μη επιχειρησιακά αναγκαίος, με απόφαση του ΣΑΓΕ, η οποία εκδίδεται μετά από πρόταση του Ανωτάτου Συμβουλίου του οικείου Κλάδου, μπορεί να διατίθεται προς πώληση, ανταλλαγή ή χρηματοδοτική μίσθωση, με σκοπό την περαιτέρω αξιοποίησή του.<br /><br />Για τον χαρακτηρισμό στρατιωτικού εξοπλισμού ως εύχρηστου και μη επιχειρησιακά αναγκαίου λαμβάνονται υπόψη κυρίως:<br /><br />α. Η ισχύουσα Δομή Δυνάμεων.<br /><br />β. Η πορεία υλοποίησης του ΜΠΑΕ και του ΚΠΣΣΕ και η διαμορφούμενη δημοσιονομική συγκυρία.<br /><br />γ. Οι επιχειρησιακές δυνατότητες και οι στόχοι που εξυπηρετεί ο εξοπλισμός αυτός, καθώς και οι ικανότητες εναλλακτικών ήδη κατεχόμενων εξοπλισμών να υλοποιήσουν τους ίδιους στόχους.<br /><br />δ. Η εκτίμηση της δυνατότητας συνέχισης διατήρησης και απρόσκοπτης τεχνικό-εφοδιαστικής υποστήριξης των κατεχόμενων εξοπλισμών.<br /><br />ε. Τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα που εξασφαλίζουν στρατιωτικοί εξοπλισμοί νέας τεχνολογίας, τα οποία υπαγορεύουν την αντικατάσταση των υπαρχόντων στρατιωτικών εξοπλισμών.<br /><br />Ο ελληνικός τύπος αναφέρει ότι ο κ. Γεραπετρίτης κατά την επίσκεψη του στις ΗΠΑ, δέχθηκε ισχυρές παραινέσεις από Αμερικανούς αξιωματούχους, ώστε η χώρα μας να βοηθήσει τα μέγιστα την Ουκρανία.<br /><br />Δεν διευκρινίστηκε για ποια βοήθεια ακριβώς εννοούν οι Αμερικανοί, αλλά το μυαλό όλων δυστυχώς πηγαίνει στα ρωσικής κατασκευής αντιαεροπορικά συστήματα, τα οποία έχουμε πληρώσει και λόγω του εμπάργκο στην Ρωσία, σίγουρα θα έχουμε σοβαρό θέμα επιχειρησιακής ετοιμότητας τους σε λίγα χρόνια.<br /><br />Εκτιμάται όμως ότι, είναι πλέον μονόδρομος η απόφαση της στρατιωτικής ηγεσίας, για σενάριο παράδοσης των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων στον ουκρανικό Στρατό, που σύμφωνα με πληροφορίες, τα οποία τα έχει τρομερά ανάγκη, με ταυτόχρονη αναφορά για την μελλοντική απόκτηση αντιαεροπορικών πυραύλων βάσει του προγράμματος European Sky Shield Initiative.<br /><br />Το πρόβλημα όμως σε αυτό το πιθανότατο σενάριο είναι τι θα γίνει στο κρίσιμο διάστημα παράδοσης μέχρι την απόκτηση νέων συστημάτων, αν η Τουρκία επιχειρήσει οτιδήποτε στο Αιγαίο. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μονόδρομος η παράδοση των ελληνικών S-300-TOR-M1- OSA στην Ουκρανία;

Πληροφορίες για πρόβλημα ανταλλακτικών και με τα αποβατικά Zubr. Τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα πιθανής παράδοσης των ρωσικών συστημάτων και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το παρασκήνιο πριν και μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/02/26612978-825x600.jpg" width="717" /><br /><b><br /></b><div><b>ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br /><i>«Αυτός είναι ένας πόλεμος που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Ένας πόλεμος που θα μπορούσε να είχε σταματήσει στις 22 Απριλίου. Αλλά δεν θέλαμε ειρήνη, θέλαμε πόλεμο. Θέλαμε να ξεκινήσουμε έναν πόλεμο αντιπροσώπων με επικεφαλής τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να βλάψουμε τη Ρωσία»</i> (Μικ Γουάλας, Ιρλανδός ευρωβουλευτής).<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν ήθελε τον πόλεμο στην Ουκρανία για να αποδυναμώσει τη Ρωσία και να φέρει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, ενώ οι μεταψυχροπολεμικές συμφωνίες προέβλεπαν την γεωγραφική ασφυξία της Ρωσίας. Με τον ίδιο τρόπο που ο Κένεντι δεν μπορούσε να δεχτεί σοβιετικούς πυραύλους στην Κούβα, ο Πούτιν δεν μπορούσε να αποδεχτεί ότι η Ουκρανία θα φιλοξενεί αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στα σύνορά της Ρωσίας. Οι αιματηρές διακρίσεις σε βάρος ρωσόφωνων της Ουκρανίας του παρείχαν το πρόσχημα να επέμβει στρατιωτικά.<br /><br />Μία αναδρομή στο παρελθόν φανερώνει τις προθέσεις της αμερικανικής διπλωματίας για αυξημένη επιρροή στο Κίεβο. Πριν από είκοσι χρόνια, η Ουκρανία υπό τον “φιλορώσο” Λεονίντ Κούτσμα, ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος αποδέκτης βοήθειας από τις ΗΠΑ. Πολλοί τότε είχαν διερωτηθεί γιατί τόση βοήθεια των ΗΠΑ στην Ουκρανία, αφού δεν πρόκειται για σύμμαχο χώρα της Ουάσινγκτον. Εν τούτοις η Ουκρανία εθεωρείτο αντίβαρο στη Ρωσία κι αυτό εξηγεί γιατί η Ουάσιγκτον δεν φειδόταν πόρων.<br /><br />Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να αποτρέψουν τη στρατιωτική δράση της Ρωσίας, κάνοντας τρία πράγματα: Επιδίωξη εφαρμογής των οκτώ ειρηνευτικών συμφωνιών του Μίνσκ, διάλυση ακροδεξιών ουκρανικών πολιτοφυλακών και εμπλοκή της Ρωσίας σε σοβαρές διαπραγματεύσεις για μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη. Αλλά δεν το έκαναν. Η Ρωσία είχε απειλήσει με στρατιωτική απάντηση, εάν το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ δεν λάβουν σοβαρά υπόψη τα συμφέροντα ασφαλείας της Ρωσίας, που παρουσιάστηκαν τον Δεκέμβριο με τη μορφή προτάσεων συνθήκης.<br /><br />Οι ΗΠΑ, λοιπόν, γνώριζαν τι θα συνέβαινε εάν απέρριπταν εκείνες τις προτάσεις που ζητούσε η Ρωσία: Να μην ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, να απομακρυνθούν οι πύραυλοι από την Πολωνία και τη Ρουμανία και να αποσυρθούν τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ από την Ανατολική Ευρώπη. Οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να μετακινήσουν τους πυραύλους και προκλητικά έστειλαν ακόμη περισσότερες δυνάμεις του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.</div><div><br />Το σκοτεινό σχέδιο<br /><br />Στην αποκάλυψη ότι μέρος των Δυτικών χωρών, αλλά και ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Ζελένσκι, ήταν έτοιμοι για παραχωρήσεις ήδη από τις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής προχωρά στο βιβλίο του “The Showman” ο δημοσιογράφος του Time, Σάϊμον Σούστερ, ο οποίος ήταν από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που είχε τόσο μεγάλη πρόσβαση στον Ζελένσκι και στην ανώτατη ηγεσία του Κιέβου.<br /><br />Σύμφωνα με το Σούστερ ήδη από τις πρώτες ημέρες του πολέμου, ηγέτες της Δύσης συμβούλευαν τον Ζελένσκι να κάνει παραχωρήσεις. Μάλιστα, ο Ουκρανός πρόεδρος βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλη πίεση ώστε να αρχίσει διαπραγματεύσεις, ακόμα και εάν αυτό σήμαινε επιπρόσθετες παραχωρήσεις, υποστηρίζει ο Σούστερ, επικαλούμενος τον Αντρέι Σιμπίγκα, αναπληρωτής διευθυντής του γραφείου του Ζελένσκι.<br /><br />Μάλιστα, ο Σιμπίγκα επισημαίνει πως οι συστάσεις ήταν «να αποδεχθεί ο Ζελένσκι τους όρους της Ρωσίας». Κατά τη Διάσκεψη του Μονάχου που πραγματοποιήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 2022, μόλις τρία 24ωρα πριν από τη ρωσική εισβολή, ζητήθηκε επίσης από το Ζελένσκι να μην επιστρέψει στο Κίεβο και να αρχίσει να σχηματίζει “εξόριστη κυβέρνηση”. Όμως, αυτός δεν άκουσε τις συστάσεις και αποφάσισε να επιστρέψει. Παράλληλα, εξέφρασε την αντίθεση του να καταλήξει σε μια συμφωνία με τους Ρώσους που θα περιλάμβανε και εδαφικές παραχωρήσεις.<br /><br />Ο Αμερικάνος δημοσιογράφος υποστηρίζει, επίσης, πως όταν Ρωσία και Ουκρανία έφτασαν κοντά σε συμφωνία στις διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη (Μάρτιος 2022), αυτή κατέρρευσε λόγω των ΗΠΑ. Το έγγραφο της συμφωνίας που είχε ήδη μονογραφηθεί από τον επικεφαλής της ουκρανικής αντιπροσωπείας, Ντέιβιντ Αρακάμια, πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων. Στα τέλη Νοεμβρίου 2023, ο Αρακάμια, είπε ότι ο Μπόρις Τζόνσον, σε συμφωνία με την Ουάσιγκτον, ήταν το πρόσωπο που απαγόρευσε στο Κίεβο να υπογράψει συμφωνία με τη Μόσχα για τον τερματισμό του πολέμου την άνοιξη του 2022.</div><div><br />Η ρωσική εισβολή<br /><br />Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις, σε συνάντηση με το Ζελένσκι στα μέσα Φεβρουαρίου 2022, τον προειδοποίησε ότι εντός των επόμενων ημερών, επρόκειτο να αρχίσει μεγάλη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση. Ο Ζελένσκι της απάντησε ότι μια τέτοια πιθανότητα υπάρχει ήδη από το 2014 και πρότεινε –δεδομένου ότι οι ΗΠΑ θεωρούσαν την εισβολή αναπόφευκτη– να επιβάλλουν προληπτικές κυρώσεις στη Ρωσία, πρόταση την οποία αρνήθηκε η Χάρις. Η ρωσική εισβολή εξανάγκασε το Ζελένσκι να αλλάξει την προσέγγισή του για τα γεγονότα.<br /><br />Επισημαίνεται πως οι προτάσεις που διατυπώθηκαν στις διαπραγματεύσεις που έγιναν μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας τον Μάρτιο του 2022 στην Κωνσταντινούπολη, όπως η αποδοχή του ουδέτερου κράτους, η εγκατάλειψη των σχεδίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ και η απαγόρευση δημιουργίας ξένων στρατιωτικών βάσεων, όπως και διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο έδαφος της, είχαν προέλθει από το ίδιο το Κίεβο.<br /><br />Η ουκρανική πλευρά εκτιμούσε πως θα ήταν δυνατό να συζητήσει αυτές τις προτάσεις στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. «Πίστευαν ότι μια συνάντηση με τον Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να γίνει» υποστηρίζει ο Σούστερ, ο οποίος αναφέρει πως η ρωσική πλευρά είχε πάρει πολύ σοβαρά αυτές τις προτάσεις. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, οι Ουκρανοί υπαναχώρησαν από αυτές τις προτάσεις λίγο αργότερα και οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν.<br />Οι ΗΠΑ πίσω από την κατάρρευση<br /><br />Σύμφωνα με τον Σούστερ, οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν, καθώς οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι με τη βοήθεια των Ουκρανών θα μπορούσαν να καταστρέψουν τη ρωσική στρατιωτική μηχανή. Ο Αμερικάνος δημοσιογράφος αναφέρει ότι το τέλος των συνομιλιών δεν προήλθε από τα γεγονότα στην Bucha. Βάσει των πληροφοριών αυτών, σημείο καμπής στην αλλαγή στάσης από το Κίεβο ήταν η επίσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και Άμυνας Λόιντ Όστιν στο Κίεβο στις 24 Απριλίου 2022.<br /><br />Όπως αναφέρεται, κατά την επίσκεψη αυτή οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν στο Κίεβο να το προμηθεύσουν με βαριά όπλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η αμερικανική βοήθεια ήταν περιορισμένη και αφορούσε κυρίως φορητά αντιαρματικά συστήματα Javelin και Stinger. Στις 26 Απριλίου, έγινε η πρώτη συνάντηση του συνασπισμού της Δύσης για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, με τη μεταφορά οπλικών συστημάτων του ΝΑΤΟ, εξέλιξη που το Κίεβο θεώρησε πως αποτελεί κίνηση για την ένταξη της Ουκρανίας στη Συμμαχία. Σύμφωνα με τον Σούστερ, οι Ουκρανοί σταμάτησαν να εργάζονται για τις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης, μετά τις επαφές που έγιναν στις 24 και 26 Απριλίου και την επίσκεψη του Μπόρις Τζόνσον στο Κίεβο.<br /><br />Αν η Ρωσία είχε συνειδητοποιήσει εγκαίρως το βάθος της επιθετικότητας και της αδιαλλαξίας της Δύσης, θα είχε δράσει πιο αποφασιστικά αποτρέποντας ή βοηθώντας στην καταστολή του πραξικοπήματος που οργάνωσαν οι Αμερικανοί στο Κίεβο το 2014. Κι αν είχε επιλέξει να επέμβει στρατιωτικά, θα το είχε κάνει πριν εξοπλιστεί η Ουκρανία κυρίως επί προεδρίας Τραμπ. Η έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία ώθησε πολλούς αναλυτές να διερωτηθούν γιατί η Ρωσία δεν κατέφυγε σε στρατιωτικές μεθόδους πίεσης το 2014. Το 2014 ή λίγο αργότερα, η Ρωσία θα μπορούσε να είχε επιτύχει εύκολα τους στόχους της.</div><div><br />Πούτιν: “Έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίτερα”<br /><br />Σύμφωνα με δήλωση του Πούτιν, «η ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει νωρίτερα, αλλά η Ρωσία ήλπιζε να καταλήξει σε διευθέτηση στο πλαίσιο των συμφωνιών του Μινσκ». Παράλληλα, ο Πούτιν υποστήριξε ότι «η Ρωσία δεν ήταν έτοιμη τότε να αντιμετωπίσει ισχυρές κυρώσεις. Αν είχαμε καταλάβει ουκρανικά εδάφη, η Δύση θα είχε ανταποδώσει και οι ενέργειές της θα μπορούσαν να είχαν συντρίψει εντελώς την οικονομία μας».<br /><br />Κρίνοντας από τις τραγικές συνέπειες του πολέμου, εάν η Δύση αποδεχόταν να διαπραγματευτεί μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη, πιθανότατα θα είχε αποφευχθεί αυτός ο αχρείαστος πόλεμος, με τα χιλιάδες αθώα θύματα και από τις δύο πλευρές, με μία χώρα κατεστραμμένη, που δεν θα είναι ποτέ η ίδια ανθρωπογεωγραφικά. Η μελέτη της Ιστορίας γεννά πολλά συνειρμικά “εάν”, που θα άλλαζαν τη ροή της. Η Ιστορία, όμως, γράφεται από τα γεγονότα. Αυτός ο πόλεμος άλλαξε τον κόσμο, προκάλεσε ένα γεωπολιτικό τσουνάμι, έφερε πιο κοντά τη Ρωσία με την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, δηλαδή αυτό που πρωτίστως θα έπρεπε να αποφύγει η Ουάσιγκτον, που επιπλέον φαίνεται να χάνει τον Παγκόσμιο Νότο και την επιρροή στις αραβικές χώρες.<br /><br />Δημιουργείται ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα, στο οποίο η σχετική ισορροπία ισχύος και επιρροής θα βοηθήσει στην αυτορρύθμισή του. Όπως σωστά είχε υποστηρίξει ο διεθνολόγος Κένεθ Βαλτς «η μη εξισορροπημένη ισχύς αποτελεί κίνδυνο για τα αδύναμα, αλλά και για τα ισχυρά κράτη. Μια έλλειψη ισορροπίας ισχύος με το να εκτρέφει τη φιλοδοξία κάποιων κρατών για επέκταση της επιρροής τους μπορεί να τα βάλει στον πειρασμό επικίνδυνων δραστηριοτήτων. Η ασφάλεια για όλα τα κράτη εξαρτάται από τη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ αυτών».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το παρασκήνιο πριν και μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

ΒΕΝΕΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ «Αυτός είναι ένας πόλεμος που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Ένας πόλεμος που θα μπορούσε να είχε σταματήσει στις 22 Απριλί...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC σπρώχνει την Αίγυπτο σε συμφωνία με την Τουρκία».

<img height="418" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/02/imec.jpg" width="717" /><br /><br />Πανηγυρίζει ο Γ. Γεραπετρίτης για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC μετά την επίσημη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Ινδία (21-22/02/24). Οι γεωπολιτικοί και γεωοικονομικοί λόγοι που οδήγησαν στη δημιουργία του “Οικονομικού Διάδρομου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης”, εξηγήθηκαν σε προηγούμενο σχόλιό μας όπου αναφέρεται ότι επιτυγχάνεται η “παράκαμψη της Ερυθράς Θάλασσας”, γεγονός που όμως “προμηνύει την κατάρρευση της οικονομίας Αιγύπτου και την μετατόπιση της βαρύτητας στα λιμάνια του Ισραήλ”.<div><br /><a href="https://fl-i.thgim.com/public/incoming/n1jvo3/article67722503.ece/alternates/LANDSCAPE_1200/IMEC-final.jpg"><img border="0" height="360" src="https://fl-i.thgim.com/public/incoming/n1jvo3/article67722503.ece/alternates/LANDSCAPE_1200/IMEC-final.jpg" width="640" /></a><br /><i>IMEC: Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης</i><br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα οφείλουμε να “διαβάζουμε” την νέα προσέγγιση Αιγύπτου-Τουρκίας, και την άμβλυνση της μακροχρόνιας έντονης αντιπαλότητας Ερντογάν-Σίσι . Γεγονός που θα έχει άμεσες συνέπειες για την Ελλάδα στην Αν. Μεσόγειο τις οποίες επιβεβαιώνουν «ΤΑ ΝΕΑ» που αναφέρουν: “Ξέρουν κάτι στην Τουρκία… που δεν ξέρουμε; Τί συμβαίνει στην Αν. Μεσόγειο;” Η Αίγυπτος φαίνεται ότι κάνει κινήσεις για να ανακόψει τον IMEC στην Αν. Μεσόγειο, ορθώνοντας ένα “τουρκικό ανάχωμα”…<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN5GlRh7x-JrzRAA1mgAIkR2LxmtrIxdl5YsgNY5VjmqT8Ki1Y0rKwSqU1j6QD9-4wIwWH9vT_dnYuMwi4Vf0qrYk9-FVllFTwkNRwf0CMnHhYqQFcfo4pwdwXWXUnqy9w6B8OiwhLwmbbeUCycdM4XsKCU3NCbeKBjberEXkdcZVZQhL-oDyqcrAk/s772/2.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN5GlRh7x-JrzRAA1mgAIkR2LxmtrIxdl5YsgNY5VjmqT8Ki1Y0rKwSqU1j6QD9-4wIwWH9vT_dnYuMwi4Vf0qrYk9-FVllFTwkNRwf0CMnHhYqQFcfo4pwdwXWXUnqy9w6B8OiwhLwmbbeUCycdM4XsKCU3NCbeKBjberEXkdcZVZQhL-oDyqcrAk/w448-h640/2.JPG" /></a><br /><i>Παράνομες αδειοδοτήσεις για έρευνες της τουρκικής TPAO από το 1973 έως το τέλος του 2012. Οι αδειοδοτήσεις του 2012 έχουν όριο τον 28ο Μεσημβρινό, όπως και ο χάρτης Μπάιντεν. Πηγή: Ελληνικό ΥΠΕΞ</i><br /><br />Ειρήσθω εν παρόδω, σημειώνεται ότι ένας από τους λόγους που ώθησαν τον Σίσι να υπογράψει την προβληματική -και πολύ ύποπτη, διότι αφήνει αφύλακτη την ελληνική υφαλοκτυπίδα ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού  Ελληνοαιγυπτιακή μερική οριοθέτηση ΑΟΖ το 2020, ήταν η κατάρρευση του Χαφτάρ στο μέτωπο της Τρίπολης η οποία έφερε τα υποστηριζόμενα από την Τουρκία στρατεύματα της GNA -μαζί με τους Τούρκους αξιωματικούς που τα διοικούσαν- στην καρδιά των πετρελαϊκών εξαγωγικών υποδομών της Λιβύης, κάτι που αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για τα αιγυπτιακά συμφέροντα.<br /><br />Τέσσερα χρόνια αργότερα, όλες οι εξελίξεις συντείνουν στο ότι η είσοδος της Τουρκίας στο East Med Gas Forum, σε πρώτη φάση -κατ’ απαίτηση του Τζ. Πάιατ (<a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2023/01/blog-post_84.html">1</a>, <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2023/02/blog-post_408.html">2</a> και <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2024/02/blog-post_86.html">3</a>) ώστε να επιτευχθεί η αναγνώριση των ανύπαρκτων δικαιωμάτων της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο- είναι θέμα χρόνου, και εν συνεχεία θα ακολουθήσει η εφαρμογή του γνωστού “χάρτη Μπάιντεν”, που συνεπάγεται την απώλεια της ελληνικής δυνάμει ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού -ο οποίος τέμνει την Ρόδο-, καθώς και του κοινού θαλάσσιου συνόρου με την Κύπρο.<br /><br />Οι πληροφορίες από την Ουάσιγκτον μάλιστα λένε ότι κατά την επίσκεψη Μπλίνκεν στα Χανιά (06/01/24), μας ζητήθηκε ακριβώς αυτό: Να προσφέρουμε τη μισή ΑΟΖ μας στην Αν. Μεσόγειο. Κάτι που επιβεβαιώνουν και ελληνικές διπλωματικές πηγές σύμφωνα με τις οποίες “η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει την εμφάνιση μιας μείζονος σημασίας διευθέτησης, η οποία προϋποθέτει υποχωρήσεις σε θέματα κυριαρχίας (μειωμένη ή καθόλου επήρεια των νησιών σε ΑΟΖ) στην ανατολική Μεσόγειο”.<br /><br />Στις 27/06/23 το <a href="https://i-epikaira.blogspot.com/2023/06/blog-post_845.html">iEpikaira έγραφε</a>: “Για όσους διατηρούν ακόμη αμφιβολίες σχετικά με το πλαίσιο και τους σκοπούς του επικείμενου Ελληνοτουρκικού διαλόγου -υπό αμερικανογερμανική επιδιαιτησία όπου ο Γ. Γεραπετρίτης συνέβαλε ήδη καθοριστικά, οι πληροφορίες της «ΕΣΤΙΑΣ» αναφέρουν ότι: «Βουλευτές όλων των κομμάτων της παρελθούσας Βουλής και της παρελθούσας τουρκικής Εθνοσυνέλευσης πηγαίνουν και έρχονται μυστικά στην Άγκυρα και στην Αθήνα, και μετέχουν σε μυστικές εμπιστευτικές ενημερώσεις που ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΡΙΤΟΙ [ποιοι άραγε;], προκειμένου να προετοιμαστεί το κλίμα…». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι προεκλογικά, προβεβλημένα στελέχη κομμάτων, μιλούσαν ανοικτά για το ενδεχόμενο της «συνεκμετάλλευσης» και για «Πρέσπες του Αιγαίου/Ανατολικής Μεσογείου»”<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8WCKJo0ysyPR7qPePRhqx8rCDH_-F1ytKdKDFlkD8fNRJVHFjWJKtpsi227G2JSncDcvMuGEpxAm69XZrK-G4FdGyX-i3MrmcUkYbEusCyn_invWkhJo8q5Ybm73XC_ewv5UfEr0W0gmGXmTppDykigJazsxf5zhMbNZHHgbP6prZn3FQRIn3YF_KoSUN/s860/Middle-Corridor-2-860x446.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8WCKJo0ysyPR7qPePRhqx8rCDH_-F1ytKdKDFlkD8fNRJVHFjWJKtpsi227G2JSncDcvMuGEpxAm69XZrK-G4FdGyX-i3MrmcUkYbEusCyn_invWkhJo8q5Ybm73XC_ewv5UfEr0W0gmGXmTppDykigJazsxf5zhMbNZHHgbP6prZn3FQRIn3YF_KoSUN/w640-h332/Middle-Corridor-2-860x446.jpg" /></a><br /><i>Ο Νότιος Θαλάσσιος Διάδρομος Εμπορίου (Ocean Route). O Μεσαίος Διάδρομος Εμπορίου (Middle Corridor). Ο Βόρειος Διάδρομος Εμπορίου (Northern Corridor). Πλέον ανοίγει και ο Αρκτικός Θαλάσσιος Διάδρομος Εμπορίου που δεν αναπαρίσταται εδώ.</i><br /><br />Εν κατακλείδι, η προσπάθεια ελέγχου του “Νοτίου Διαδρόμου Εμπορίου” από τη Δύση, έφερε στο προσκήνιο τον IMEC ο οποίος με τη σειρά του αναδιαμορφώνει τους συσχετισμούς στην Αν. Μεσόγειο και οδηγεί στην εφαρμογή του χάρτη Μπάιντεν.<br /><br /><i><img src="https://i.ibb.co/PTZfM3g/2022-08-29-17-25-01-Atlas-Strategique-Interactif-Low-V5-pdf-Adobe-Acrobat-Reader-DC-64-bit.webp" /><br />Η Υψηλή Στρατηγική της Αμερικής (<a href="https://fmes-france.org/wp-content/uploads/2021/08/AtlasStrategique_Interactif_HD_V5.pdf">FMES</a>). Με την μωβ γραμμή αναπαρίστανται τα όρια της αμερικανικής “επιρροής” (commandement), ή αλλιώς τα όρια υπεράσπισης των κρίσιμων συμφερόντων τους. Προσπελάστηκε: <a href="https://www.diploweb.com/Carte-La-grande-strate%CC%81gie-ame%CC%81ricaine.html">diploweb.com</a></i><br /><br />Όλες οι προαναφερθείσες επιμέρους εξελίξεις, συναποτελούν ψηφίδες του παζλ που λέγεται νέα παγκόσμια “Υψηλή Στρατηγική των ΗΠΑ”, η οποία βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο εφαρμογής </div><div><br /></div><div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Η συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC σπρώχνει την Αίγυπτο σε συμφωνία με την Τουρκία».

Πανηγυρίζει ο Γ. Γεραπετρίτης για τη συμμετοχή της Ελλάδας στον IMEC μετά την επίσημη επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στην Ινδία (21-22/02/24). Οι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Έλληνες καθηγητές του κυρίου… Bayraktar.

<div><img height="428" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2024/02/22/2024-02-07T123638Z_653120287_RC2XAW9AGOOU_RTRMADP_5_SAUDI-DEFENCE-BAYKAR.jpg" width="729" /></div><div><br /></div>Ο γαμπρός του Ερντογάν, Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ αυτός που κατασκευάζει τα τουρκικά drones, ειπώθηκε πως είχε στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και εν συνεχεία στο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης Έλληνα καθηγητή.<br /><br />Ηαποκάλυψη έγινε στη Βουλή, στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας. Ο γαμπρός του Ερντογάν, Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ αυτός που κατασκευάζει τα τουρκικά drones, ειπώθηκε πως είχε στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και εν συνεχεία στο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης Έλληνα καθηγητή. Ποιος όμως ήταν αυτός ο καθηγητής; Έψαξα και βρήκα ότι στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, εκείνη την περίοδο ο Μπαΐρακτάρ δεν ήταν απλώς φοιτητής, αλλά βοηθός ενός καθηγητή. Ενας από τους Έλληνες καθηγητές ήταν και Goerge J. Pappas. Φοιτητής στο ίδιο πανεπιστήμιο ήταν και ο αδελφός του Χαρούκ.<br /><br />Όπως ειπώθηκε από το υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Δένδια και άλλοι δύο καθηγητές της συγκεκριμένης έδρας, στα συγκεκριμένα πανεπιστήμια ήταν επίσης Έλληνες. Οι οποίοι θα μπορούν να προσφέρουν πολλά στην χώρα μας (θα πρόσθετα). Εκείνο που έχει σημασία είναι αυτό που ανακοινώθηκε στη Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας ότι γίνονται επαφές με το ελληνικό ανθρώπινο δυναμικό, ώστε οι Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού να βοηθήσουν όχι μόνον να κατασκευάσουμε drones, αλλά και να κάνουμε θαύματα, σε τομείς έρευνας, τεχνολογίας και καινοτομίας. Φτάνει, όπως επεσήμανε ο κ. Δένδιας να συστρατευτούμε όλοι σε μια κοινή προσπάθεια<br /><br />Ψάξε-ψάξε όμως στα αμερικανικά πανεπιστήμια και κυρίως αυτό της Πελσιλβάνια, βρήκα και το όνομα Georgios Fainekos. Σας λέει τίποτα αυτό το όνομα; Ήταν συμφοιτητής, μαθαίνω, στην Πενσιλβάνια με τον Μπαϊρακτάρ. Σήμερα ο Fainekos είναι επίκουρος καθηγητής στο Arizona State University.<br /><br />Εδώ θα πρέπει να σημειώσω και τούτο, έτσι για την ιστορία. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας ο τότε Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής έδωσε εντολή στα μέλη της κυβέρνησής του και στις πρεσβείες μας να προτρέψουν Έλληνες επιστήμονες που ζούσαν και εργάζονταν στο εξωτερικό, να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, επειδή τους χρειαζόταν. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα τα προξενεία πήραν τους τηλεφωνικούς καταλόγους και καλούσαν όσα ονόματα φαίνονταν ελληνικά και τελείωναν σε «ς». Ήρθαν, τότε, αρκετοί στην Ελλάδα, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκαν, αφού δεν τους έδωσαν ευκαιρίες και γύρισαν πίσω.<br /><br />Όταν έχεις δίπλα σου 100 εκατ. ανθρώπους αντίθετους με το Δίκαιο<br /><br />Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας εκφράζει ανησυχίες για τη στάση της Τουρκίας, κυρίως τώρα που πήρε την έγκριση για τα F-16 και με την πρώτη δοκιμαστική πτήση του αεροσκάφους 5ης γενιάς (όπως το ονόμασε) Κaan. Υπουργός Άμυνας είναι, έχει τις πληροφορίες του, κάτι περισσότερο γνωρίζει. «Mπορεί», είπε στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας «η Τουρκία να έχει χαμηλώσει τους τόνους και να έχει σταματήσει τις παραβιάσεις, αλλά δεν έχει αλλάξει τις θέσεις της ούτε κατά κεραία.<br /><br />Για πρώτη φορά η Τουρκία με την τελευταία Navtex συνδυάζει την κυριαρχία με τη ναυσιπλοΐα: Και σημείωσε με νόημα: «Ανησυχώ και ανησυχώ μάλιστα πάρα πολύ. Όταν έχω 100 εκατομμύρια ανθρώπους δίπλα μου να διατυπώνουν ισχυρισμούς αντίθετους με το Διεθνές Δίκαιο, ανησυχώ και οφείλω να εισηγηθώ στην χώρα μου τρόπους για να διατηρήσει ακέραια την εθνική της κυριαρχία. Αλλιώς εγκληματώ, είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εθνικής Άμυνας.<br /><br />Γιατί ο Ερντογάν ονόμασε «Kaan» το μαχητικό του<br /><br /><img height="426" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2024/02/22/IMG-TAI-TFX.jpg" width="640" /><br /><br />Το τουρκικό μαχητικό, (με κινητήρες όμως… F-16) που τόσο πολύ διαφήμισε ο Ερντογάν ονομάστηκε Kaan, δηλαδή ο «Μεγάλος Βασιλιάς» ή ο « Βασιλεύς των Βασιλέων», ή ο « Μεγάλος Ηγεμών». Σε κάποιες τουρκικές διαλέκτους το Kaan σημαίνει και… χάνος, αλλά δεν νομίζω ότι θέλουν να ονομάσουν έτσι το μαχητικό τους. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι την ονομασία επέλεξε ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων και κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν Ντεβλέτ Μπαχτσελί, αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος Εθνικιστικής Δράσης.<div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Έλληνες καθηγητές του κυρίου… Bayraktar.

Ο γαμπρός του Ερντογάν, Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ αυτός που κατασκευάζει τα τουρκικά drones, ειπώθηκε πως είχε στο πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Δύο χρόνια Ουκρανία: Αργεί ακόμα ο συμβιβασμός… και το ρωσικό πλεονέκτημα.

<img height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/02/UKRAINE-WAR-Mykolaiv-720x400.jpg" width="729" /><br /><br />Έπειτα από δύο χρόνια πολέμου, κανένας συμβιβασμός δεν διαφαίνεται ανάμεσα στην Ουκρανία, η οποία αντιμετωπίζει μεγάλες δυσχέρειες, και μια Ρωσία ενισχυμένη από τη διάβρωση της δυτικής υποστήριξης προς το Κίεβο και το ενδεχόμενο μιας επιστροφής του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο.<br /><br />Διπλωμάτες και αναλυτές, στη Μόσχα ή από την πλευρά του Κιέβου και των υποστηρικτών του, συμφωνούν τουλάχιστον σε ένα σημείο: το 2024 θα είναι κι αυτό μια χρονιά πολέμου. Και όπως έχει σήμερα η σύγκρουση, «δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούν να διαπραγματευθούν οι εμπόλεμοι», αν δεν είναι μια «συνθηκολόγηση» του ενός ή του άλλου, συνοψίζει ο Φιοντόρ Λουκιάνοφ, διευθυντής του Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας, ενός κέντρου σκέψης που πρόσκειται στο Κρεμλίνο.<br /><br />Για το Κίεβο, είναι αδιανόητο να διαπραγματευθεί όσο τα ρωσικά στρατεύματα δεν έχουν αποσυρθεί από τα εδάφη που έχουν καταλάβει. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν, από την πλευρά του, σίγουρος πως θα εκλεγεί για μια νέα θητεία στο Κρεμλίνο στις εκλογές του Μαρτίου, επαναλαμβάνει πως μια ήττα της Ρωσίας είναι «αδύνατη» και παίζει με το χρόνο παρατηρώντας την εξασθένηση της δυτικής στήριξης προς το Κίεβο. «Ενδεχόμενες διαπραγματεύσεις δεν μπορούν να λάβουν χώρα παρά μόνο όταν η Ουκρανία θα είναι σε θέση ισχύος επί του πεδίου», υπογραμμίζει ένας ευρωπαίος διπλωμάτης. Κάτι που απέχει πολύ από το να συμβεί.<br /><br />Δύο χρόνια αφότου αντιστάθηκε στην εισβολή που πραγματοποίησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022 η Μόσχα, και στη συνέχεια απώθησε τις ρωσικές δυνάμεις και απελευθέρωσε εδάφη με μια θεαματική αντεπίθεσή του το φθινόπωρο 2022, ο ουκρανικός στρατός βρίσκεται «σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση» στις ανατολικές και τις νότιες περιοχές, παραδέχθηκε τη Δευτέρα ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι, μετά την κατάληψη από τους Ρώσους της πόλης – συμβόλου Αβντιίβκα, στο Ντονμπάς.<br /><br />Όσον αφορά τους πόρους, η ισορροπία είναι υπέρ της Ρωσίας, η οποία μπορεί, σύμφωνα με ουκρανικές πηγές, να στέλνει κάθε μήνα στο μέτωπο 30.000 νέους στρατιώτες και της οποίας η οικονομία μπήκε πλήρως το 2023 σε λειτουργία πολέμου. Η αντιπολίτευση, η οποία έχει συνθλιβεί στη Ρωσία, έχασε την πιο διάσημη προσωπικότητά της, τον Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε ηλικία 47 ετών στην απομακρυσμένη φυλακή της Αρκτικής όπου ήταν φυλακισμένος – ένας θάνατος για τον οποίο η Δύση θεωρεί υπεύθυνο τον Πούτιν.<br /><br />Αντίθετα η Ουκρανία, για την οποία ο πόλεμος άρχισε το 2014 στο Ντονμπάς με την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία, είναι εξαντλημένη και δυσκολεύεται να προχωρεί σε επιστρατεύσεις. Έπειτα από δύο χρόνια εθνικής ενότητας χωρίς ρωγμές, οι πολιτικοστρατιωτικές διενέξεις αυξάνονται στο Κίεβο, με την αποχώρηση του πολύ δημοφιλούς αρχηγού των ενόπλων δυνάμεων Βαλέρι Ζαλούζνι.<br /><br />Τραμπ, το εφιαλτικό σενάριο<div><br />«Η Ρωσία αρχίζει να σκέφτεται πως μπορεί να κερδίσει», εκτιμά ο Πολωνός αναλυτής Μάρεκ Μέντιζακ του Κέντρου Ανατολικών Σπουδών στη Βαρσοβία. «Αυτό το αίσθημα νίκης τροφοδοτείται από τη μείωση της δυτικής στρατιωτικής υποστήριξης και από την πολιτική συγκυρία» στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί ενδεχομένως να επανέλθει το Νοέμβριο στην προεδρία. Για τον Μέντιζακ, ο οποίος μίλησε πρόσφατα σε μερικούς δημοσιογράφους, ο Ρώσος πρόεδρος μπορεί να μπει στον πειρασμό «να αφήσει την Ουκρανία να αιμορραγεί» περιμένοντας τις αμερικανικές εκλογές.<br /><br />Στην Ουάσινγκτον, κανένας δεν βλέπει βραχυπρόθεσμα διαπραγματεύσεις, ούτε σε δημόσιες ούτε σε ιδιωτικές συνομιλίες. «Πιστεύω πως ο Πούτιν δεν θα κάνει κάποιο σημνατικό βήμα προς την ειρήνη πριν δει το αποτέλεσμα των εκλογών μας», έλεγε στις αρχές Δεκεμβρίου ένας υψηλόβαθμος αμερικανός αξιωματούχος που ζήτησε να μην κατονομασθεί. Μια ενδεχόμενη επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο ανησυχεί τους Ουκρανούς και τους Ευρωπαίους. Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος έχει διαβεβαιώσει πως, αν επανεκλεγεί, είναι ικανός να βάλει τέλος στη σύγκρουση «μέσα σε 24 ώρες», μπορεί επίσης να διακόψει τη βοήθεια προς την Ουκρανία.<br /><br />«Ουδείς γνωρίζει ποια θα ήταν η εξωτερική πολιτική του Τραμπ, με πρώτο τον ίδιο τον Τραμπ», υπογραμμίζει η γαλλίδα πρώην διπλωμάτης Μαρί Ντιμουλέν του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR), όμως το γεγονός ότι είναι απρόβλεπτος καθώς και οι παλιές φιλοφρονήσεις του προς τον Πούτιν προοιωνίζονται τα χειρότερα για το Κίεβο.<br /><br />Μείωση της υποστήριξης</div><div><br />Κύριος υποστηρικτής του Κιέβου έχοντας αποδεσμεύσει περισσότερα από 110 δισεκ. δολάρια από το 2022, η Ουάσινγκτον αποτυγχάνει εδώ και μήνες να ψηφίσει νέα κεφάλαια για την Ουκρανία, κυρίως λόγω της πίεσης που ασκεί ο Ντόναλντ Τραμπ στα μέλη του κοινοβουλίου που τον υποστηρίζουν και έχουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Η Ευρώπη, από την πλευρά της, η οποία παρέσχε στρατιωτική βοήθεια ύψους 28 δισεκ. ευρώ, δυσκολεύεται να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της και σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορέσει να καλύψει βραχυπρόθεσμα το αμερικανικό έλλειμμα.<br /><br />Παρά τις διαβεβαιώσεις που επαναλαμβάνονται καθημερινά από τους ηγέτες των χωρών της ΕΕ, οι ενδείξεις κόπωσης πολλαπλασιάζονται, κυρίως από την πλευρά των ευρωπαίων αγροτών, που έχουν απελπισθεί από τον ανταγωνισμό από τα ουκρανικά προϊόντα. Παρά τις σκοτεινές αυτές προοπτικές για την Ουκρανία, μια αλλαγή πορείας παραμένει πιθανή, εκτιμά δυτική στρατιωτική πηγή, για την οποία «η Ουκρανία αντέχει σταθερά σε ένα πόλεμο ο οποίος δεν έχει γυρίσει προς όφελος της Μόσχας», ενώ έχει καταφέρει «αδιάψευστες επιτυχίες» στη Μαύρη Θάλασσα και στη προσαρτημένη Κριμαία, όπου τους τελευταίους μήνες πολλαπλασιάζει τις επιθέσεις.<br /><br />«Οι Ευρωπαίοι έχουν τη δυνατότητα να τεθούν σε διάταξη μάχης», εκτιμά η Μαρί Ντιμουλέν του ECFR, επικαλούμενη τη «χωρίς προηγούμενο» κινητοποίηση της ΕΕ το 2022, μετά την εισβολή. «Δεν έχουμε το δικαίωμα να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Μια ήττα της Ουκρανίας εξακολουθεί να μπορεί να αποφευχθεί».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δύο χρόνια Ουκρανία: Αργεί ακόμα ο συμβιβασμός… και το ρωσικό πλεονέκτημα.

Έπειτα από δύο χρόνια πολέμου, κανένας συμβιβασμός δεν διαφαίνεται ανάμεσα στην Ουκρανία, η οποία αντιμετωπίζει μεγάλες δυσχέρειες, και μια ...

Διαβάστε την συνέχεια