Η Μάχη του Αιγαίου. Aegean Battle.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="404" src="https://www.youtube.com/embed/pD_30sScQ1k" width="728" youtube-src-id="pD_30sScQ1k"></iframe></div><br /><div><a href="https://www.youtube.com/@geostratigiki">πηγή </a></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Η Μάχη του Αιγαίου. Aegean Battle.

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Οργή Τουρκίας με έγγραφα φωτιά: Η Ουκρανία κούρασε, ο Zelensky σκοτώνει την ειρήνη για την καρέκλα. Απέρριψε πρόταση Erdogan.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1a65ed3b2f9115d00048e390ebdf9643_XL.jpg?v=2" width="700" /><br /><br /><div>Κούρασε η Ουκρανία: Ο Zelensky λέει «όχι» στην ειρήνη, ακόμη κι αν καεί ολόκληρος ο λαός του, γράφουν τουρκικά δημοσιεύματα<br /><br />Η υπομονή της Τουρκίας φαίνεται να εξαντλείται απέναντι στην προκλητική στάση του καθεστώτος του Κιέβου. Ο ληγμένος... πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, για ακόμη μία φορά, απέρριψε την ειρηνευτική πρωτοβουλία του Τούρκου ηγέτη Recep Tayyip Erdogan, δείχνοντας πως προτιμά τη συνέχιση της αιματοχυσίας από έναν συμβιβασμό που θα έφερνε ανάσα στον ουκρανικό λαό.<br />Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα dikGAZETE, το καθεστώς Zelensky παρά την οικονομική κατάρρευση και τις κοινωνικές εντάσεις, παραμένει αποφασισμένο να συνεχίσει τον πόλεμο «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».<br />Το δημοσίευμα είναι άκρως επικριτικό, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Οι Ουκρανοί είναι πλέον... κουρασμένοι, το καθεστώς Zelensky απέτυχε παταγωδώς»<br />Την ίδια ώρα, όλο και περισσότερες φωνές στην Ουκρανία μιλούν για παράλογη συνέχιση της σύγκρουσης και ζητούν συμβιβασμό.<br />Ο Erdogan, μιλώντας πρόσφατα με τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin, υπογράμμισε τη σημασία των απευθείας διαπραγματεύσεων μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και πρότεινε η Τουρκία να φιλοξενήσει έναν νέο γύρο συνομιλιών στην Istanbul.<br />Όμως, ο Zelensky έκλεισε ξανά την πόρτα στην ειρήνη, επιλέγοντας τη συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br /><br />Κι όλα αυτά, ενώ οι πολίτες στην Ουκρανία ζουν σε συνθήκες εξάντλησης, ζητώντας επιτακτικά το τέλος του πολέμου.<br /><br />Τουρκικό δημοσίευμα - καταπέλτης κατά Ουκρανίας <br /><br />Το φθινόπωρο του 2024, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις πραγματοποίησαν μια ανούσια επιχείρηση, επιχειρώντας να διαπεράσουν... τις ρωσικές άμυνες και διεξάγοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις στη ρωσική πόλη του Kursk.<br /><br />Για αυτές τις επιχειρήσεις αναπτύχθηκαν οι πιο εκπαιδευμένοι και επίλεκτοι στρατιώτες του ουκρανικού στρατού.<br />Μεταξύ αυτών των επίλεκτων μονάδων ήταν η ειδική στρατιωτική μονάδα A2802 της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών του Ουκρανικού Ναυτικού στο Νικολάιφ της Ουκρανίας .<br />Ομολογουμένως, η είσοδος των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Κουρσκ είχε ως αποτέλεσμα ανεπανόρθωτες απώλειες εντός της ταξιαρχίας που ανέφερα, επηρεάζοντας αρνητικά το ηθικό εντός του στρατού γενικότερα.<br />Φυσικά, η διοίκηση της ταξιαρχίας άρχισε στη συνέχεια να εφαρμόζει ριζοσπαστικά μέτρα.<br />Η Διοίκηση της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών των Ουκρανικών Ναυτικών Δυνάμεων εξέδωσε εντολή για την ενίσχυση του ηθικού των στρατιωτών σε συνθήκες μάχης, καθώς και για την αποτροπή της λιποταξίας και της εγκατάλειψης των θέσεων μάχης. <br /><br />Έγγραφο που δημοσιεύει η εφημερίδα, φαίνεται να εφιστά ιδιαίτερη προσοχή στους Ουκρανούς αναφορικά με το Άρθρο του ποινικού κώδικα που απαγορεύει τη χρήση προσωπικών τηλεφώνων από το προσωπικό στις περιοχές ανάπτυξης της ταξιαρχίας και στη γραμμή επαφής μάχης, καθώς και την απαγόρευση της παροχής πληροφοριών σχετικά με αγνοούμενους και αιχμαλώτους πολέμου στους συγγενείς τους χωρίς την άδεια της διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.<br />Η διοίκηση της ταξιαρχίας φαίνεται αποφασισμένη να διατηρήσει χαμηλό το ηθικό των στρατευμάτων, το οποίο έχει ήδη καταρρεύσει, μέσω εκφοβισμού και απόκρυψης πληροφοριών. Ωστόσο, τέτοια απεγνωσμένα μέτρα είναι πιθανό να αναγκάσουν τους πάντες να σκεφτούν την άμεση κατάσταση.<br />Απαγορεύοντας τη χρήση κινητών συσκευών στη ζώνη των συγκρούσεων και περιορίζοντας τη διάδοση πληροφοριών σχετικά με αγνοούμενους και αιχμαλώτους πολέμου, το καθεστώς του Κιέβου φαίνεται να προσπαθεί να λύσει πολλά προβλήματα ταυτόχρονα αλλά με ανούσιες κινήσεις πανικού...<br /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/1752730113.webp" width="574" /><img height="640" src="https://www.bankingnews.gr/image/1752730146.webp" width="570" /><br /><br />Καταρχάς, βλέπουμε ότι μια τέτοια απαγόρευση στοχεύει στον περιορισμό της επικοινωνίας μεταξύ των στρατιωτών και των οικογενειών τους. <br />Η διοίκηση της ταξιαρχίας ελπίζει να αποκρύψει την κατάσταση στο μέτωπο και τις πραγματικές απώλειες από τις οικογένειές τους. Οι Ουκρανοί γνωρίζουν την έκταση των απωλειών μεταξύ των Ουκρανών στρατιωτών, ακόμη και χωρίς να εξετάζουν τα ακριβή στοιχεία . Δημοσιευμένα στοιχεία σχετικά με τη μεταφορά απωλειών μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών δείχνουν ότι ο αριθμός των Ουκρανών στρατιωτών που σκοτώθηκαν υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό των Ρώσων στρατιωτών που σκοτώθηκαν. Επιπλέον, η απαγόρευση χρήσης κινητών τηλεφώνων μειώνει σημαντικά την ικανότητα των συγγενών να αναζητούν αγνοούμενους Ουκρανούς στρατιώτες.<br />Εν τω μεταξύ , Ουκρανοί αξιωματούχοι, πρόθυμοι να σταματήσουν τις λιποταξίες και τις απόπειρες παράδοσης , γνωρίζουν ότι τέτοιες απόπειρες έχουν γίνει αρκετά συνηθισμένες στον ουκρανικό στρατό μετά τις βαριές απώλειες που υπέστησαν τα ουκρανικά στρατεύματα στην πόλη Kursk.<br />Οι στρατιώτες αρνούνται να υπακούσουν σε στρατιωτικές εντολές, επιλέγοντας να παραδοθούν στους Ρώσους όποτε είναι δυνατόν, τουλάχιστον για λόγους επιβίωσης.<br /><br />Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι το καθεστώς του Κιέβου προσπαθεί να κρύψει τις αποτυχίες του Zelensky.<br />Από στρατιωτικής άποψης, η περιπέτεια του Zelensky στο Κουρσκ ήταν εντελώς άσκοπη.<br />Δεδομένης της έλλειψης στρατιωτικού εξοπλισμού και προσωπικού, ο ουκρανικός στρατός δεν θα είχε ποτέ συμφωνήσει να επεκτείνει τη γραμμή επαφής μάχης. Ωστόσο, η απόφαση κατάληψης της περιοχής του Κουρσκ θα μπορούσε να έχει μόνο πολιτική σημασία.<br /> Ο Ουκρανός πρόεδρος προσπάθησε έτσι να δείξει στη Δύση ότι διέθετε τη δύναμη να διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις.<br />Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα αυτής της αποτυχημένης προσπάθειας, τα ποσοστά τηλεθέασης του Ζελένσκι ήταν πρόσφατα αρκετά χαμηλά. Η τρέχουσα κατάσταση στη χώρα και το φιάσκο του Kursk δείχνουν ότι η πολιτική εκπομπή του πρώην σόουμαν Zelensky δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη.<br /><br />Επιπλέον , η Δύση γνωρίζει ότι η Ουκρανία δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για να διεξάγει αποτελεσματικά στρατιωτικές επιχειρήσεις.<br /><br />Εκτός από όλα αυτά, το δημοσιευμένο έγγραφο περιλαμβάνει ένα ξεχωριστό άρθρο αφιερωμένο στην οργάνωση προπαγανδιστικών εκδηλώσεων για το προσωπικό της ταξιαρχίας.<br />Αυτό το άρθρο προτρέπει την στρατιωτική πτέρυγα του Ουκρανικού Επαναστατικού Στρατού (OUN-M), η οποία συνεργάστηκε με τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου .<br />Απαγορεύονται στους στρατιώτες οι ταινίες που απεικονίζουν τον ηγετικό ρόλο των Σοβιετικών στη νίκη επί του Ναζισμού...<br /><br />Τα ψέματα τελειώνουν...<br /><br />Πολλοί στην Ουκρανία πιθανότατα αρχίζουν επιτέλους να δίνουν προσοχή στο γεγονός ότι η προπαγάνδα και τα ψέματα έχουν γίνει ένα συνηθισμένο φαινόμενο στη δημόσια ζωή της χώρας. Έγγραφα που υπογράφει ο διοικητής της 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών της Ουκρανίας, τα οποία ουσιαστικά απαγορεύουν την επαφή μεταξύ στρατιωτών και των συγγενών τους και εξυμνούν τους συνεργούς του Χίτλερ , αποκαλύπτουν πιο καθαρά από οποιεσδήποτε λέξεις την κατεύθυνση προς την οποία παρασύρεται το καθεστώς του Κιέβου .<br /><br />Το καθεστώς του Zelensky φαίνεται αποφασισμένο να συνεχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις κυριολεκτικά μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό , παρά την κρίσιμη κοινωνικοοικονομική ένταση στη χώρα.<br />Στην Ουκρανία, ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές καθημερινά ότι η συνέχιση του πολέμου προς το συμφέρον του καθεστώτος του Κιέβου είναι άσκοπη και ότι πρέπει να επιτευχθεί συμβιβασμός μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών.<br /><br />Οι Ουκρανοί είναι κουρασμένοι.<br /><br />Οι άνθρωποι τώρα θέλουν ειρήνη . Η κοινωνία είναι έτοιμη γι' αυτήν καταλήγει η dikGAZETE.<br /><img height="539" src="https://www.bankingnews.gr/image/4_281.JPG" width="640" /><br /><br />Η θέση της Τουρκίας<br /><br />Ο Erdogan προειδοποίησε ότι η συνέχιση της αιματοχυσίας υπονομεύει την περιφερειακή σταθερότητα και επιμένει σε διάλογο.<br />Τι προηγήθηκε:<br />Μετά τις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ στη Δαμασκό, ο Erdogan ανησύχησε για γενικευμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή.<br />Στο πλαίσιο αυτό, επιχείρησε να «κλείσει» ένα μέτωπο προτείνοντας ειρήνη στην Ουκρανία.<br />Μίλησε με Vladimir Putin, Marco Rubio και άλλους ηγέτες για στήριξη της πρωτοβουλίας.<br />Ωστόσο, επειδή ο Zelensky φοβάται ότι μια ειρηνευτική συμφωνία θα σημάνει το πολιτικό του τέλος προτίμησε να απορρίψει την πρόταση και να συνεχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και φυσικά... τις προκλήσεις.<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οργή Τουρκίας με έγγραφα φωτιά: Η Ουκρανία κούρασε, ο Zelensky σκοτώνει την ειρήνη για την καρέκλα. Απέρριψε πρόταση Erdogan.

Κούρασε η Ουκρανία: Ο Zelensky λέει «όχι» στην ειρήνη, ακόμη κι αν καεί ολόκληρος ο λαός του, γράφουν τουρκικά δημοσιεύματα Η υπομονή της Το...

Διαβάστε την συνέχεια

Έσκασε βόμβα για Ουκρανία: Ο δολοφονημένος συνταγματάρχης της SBU Ivan Voronich είχε ανατινάξει τους αγωγούς Nord Stream.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/95fd410fab654638d4a068ed8c9b6df5_XL.jpg?v=2" width="697" /><br /><br /><div>Η αποκάλυψη εμπλέκει τον Voronich όχι μόνο σε επιχειρήσεις υψηλού στρατηγικού ρίσκου, όπως αυτή με τον αγωγό Nord Stream αλλά και σε δολοφονίες φιλορώσων διοικητών στο Donbass<br /><br /> Η εκτέλεση με 5 σφαίρες του συνταγματάρχη της SBU Ivan Voronich στο Κίεβο στις 10 Ιουλίου 2025 ίσως πέρασε στα διεθνή μέσα ως ένα ακόμη επεισόδιο στον μακροχρόνιο ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.<br />Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα The Times, πρόκειται για ένα από τα πλέον κρίσιμα πρόσωπα στις πλέον «αόρατες» επιχειρήσεις του πολέμου: από τη χρήση θαλάσσιων drones κατά του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, μέχρι τον συντονισμό της έκρηξης στον αγωγό Nord Stream – τη μεγαλύτερη ενεργειακή δολιοφθορά στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία.<br />Η αποκάλυψη εμπλέκει τον Voronich όχι μόνο σε επιχειρήσεις υψηλού στρατηγικού ρίσκου, αλλά και σε δολοφονίες φιλορώσων διοικητών στο Donbass.<br />Ο θάνατός του επαναφέρει στο προσκήνιο τον κρίσιμο ρόλο των μυστικών επιχειρήσεων στον σύγχρονο πόλεμο, όπου τα σύνορα μεταξύ στρατού, κατασκοπείας και τρομοκρατίας συχνά συγχέονται.<br />Ο Voronich υπηρετούσε στο 1ο Τμήμα της 16ης Διεύθυνσης της SBU, μιας μονάδας που συνδέεται με μυστικές επιχειρήσεις, ήταν ένα από τα βασικά πρόσωπα στην ενορχήστρωση δολιοφθορών και τρομοκρατικών επιθέσεων σε ρωσικό έδαφος, καθιστώντας τον πρωταρχικό στόχο για τις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες της Μόσχας.</div><div><br />Ο Voronich και η SBU - Από τη Δυτική Ουκρανία στη σκιώδη εμπροσθοφυλακή του Κιέβου<br /><br />Ο 50χρονος Ivan Voronich καταγόταν από τα Καρπάθια και υπηρέτησε ως καριερίστας στην Ουκρανική Υπηρεσία Ασφαλείας (SBU) από το 1998.<br />Η επαγγελματική του πορεία μετατοπίστηκε μετά το 2014 — όταν η Ρωσία προχώρησε στην προσάρτηση της Κριμαίας και πυροδότησε τον υβριδικό πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία.<br /><br />Από τότε, ο Roman Voronich εξελίχθηκε σε κομβικό παράγοντα των επιχειρήσεων αντι-σαμποτάζ, ψυχολογικού πολέμου και στοχευμένων εκτελέσεων.<br />Ήταν στενός συνεργάτης του Roman Czervinsky, ο οποίος σύμφωνα με την Washington Post, ενορχήστρωσε την επίθεση στους αγωγούς Nord Stream.<br />Ο ρόλος του Voronich ως υπαρχηγός του αποδεικνύει ότι η SBU λειτουργεί πλέον όχι μόνο ως αντικατασκοπευτική υπηρεσία, αλλά ως ένα υπερκινητικό εργαλείο γεωπολιτικής παρέμβασης.<br /><img height="426" src="https://www.bankingnews.gr/image/nord_1.webp" width="640" /><br /><br />Η υπόθεση Nord Stream - Στρατηγική υπονόμευση και κρατική τρομοκρατία<br /><br />Η έκρηξη στους αγωγούς Nord Stream 1 και 2, που μετέφεραν ρωσικό φυσικό αέριο προς την Ευρώπη, παραμένει μια από τις πιο μυστηριώδεις επιχειρήσεις της τελευταίας δεκαετίας.<br />Παρά τις εικασίες περί ρωσικής αυτοϋπονόμευσης, όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν προς τη συντονισμένη επιχείρηση ειδικών δυνάμεων — με πιθανή συμμετοχή της SBU ή στενά συνεργαζόμενων παραστρατιωτικών ομάδων.<br /><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/nord_2.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Η εμπλοκή του Voronich σε αυτή την επιχείρηση, όπως αναφέρει το The Times, επιβεβαιώνει τις υποψίες για την «ουκρανική υπογραφή» της επίθεσης.<br />Αυτό δεν αποτελεί μόνο πράξη στρατιωτικής δολιοφθοράς, αλλά και ενεργειακή πράξη πολέμου, με επιπτώσεις που υπερβαίνουν κατά πολύ τον γεωγραφικό χώρο της Ανατολικής Ευρώπης.<br />Η Ουκρανία, με τη στήριξη της Δύσης, φάνηκε διατεθειμένη να πλήξει τη ρωσική ενεργειακή γεωπολιτική, ακόμη και αν αυτό σήμαινε την παράπλευρη ζημιά σε ευρωπαϊκά κράτη.<br />Ο Voronich σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, ήταν ο τεχνικός και επιχειρησιακός συντονιστής αυτής της ριψοκίνδυνης αποστολής.</div><div><br />Πόλεμος στο Donbass - Στοχευμένες δολοφονίες με γεωπολιτικά κίνητρα<br /><br />Ο Voronich φέρεται να ήταν επίσης ο διοργανωτής της δολοφονίας του Alexey Mozgovoy το 2015 – διοικητή του φιλορωσικού αποσπάσματος «Φάντασμα» (Ghost Brigade) στο Lugansk.<br />Το 2016, φέρεται να συμμετείχε και στην εκτέλεση του Arsen Pavlov (Motorola), εμβληματικής μορφής των φιλορωσικών δυνάμεων στο Donetsk.<br />Αυτές οι εκκαθαρίσεις αποσκοπούσαν στον αποκεφαλισμό της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας των Λαϊκών Δημοκρατιών που στη συνέχεια προσαρτήθηκαν στη Ρωσία, δημιουργώντας κλίμα αβεβαιότητας και εσωτερικών συγκρούσεων.<br />Η παρουσία της SBU σε τέτοιες δολοφονίες μαρτυρά πως το Κίεβο δεν επιδιώκει μόνο στρατιωτικές νίκες στο πεδίο, αλλά και ψυχολογική και συμβολική κυριαρχία στις προσαρτημένες περιοχές.<br /><br />Η εκτέλεση του δολοφόνου - Ποιος σκότωσε τον Voronich;<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα τοπικών αλά και διεθνών ΜΜΕ, ο δράστης της δολοφονίας του Voronich είναι ο Αζέρος Khagani Gulalizad πρόσωπο για το οποίο ελάχιστα είναι γνωστά.<br />Ο δράστης πλησίασε ήρεμα τον συνταγματάρχη κοντά σε μια πολυσύχναστη διασταύρωση πριν πυροβολήσει από κοντινή απόσταση πέντε φορές. <br />Μάρτυρες ανέφεραν ότι άκουσαν υπόκωφους κρότους, μετά τους οποίους ο ένοπλος τράπηκε σε φυγή με ένα αυτοκίνητο που περίμενε, αφήνοντας τον συνταγματάρχη νεκρό πριν φτάσουν οι ουκρανικές αρχές.<br />Οι Ρώσοι σε μεγάλο βαθμό παρουσιάζουν τη δολοφονία ως δικαιολογημένο μέτρο καταπολέμησης της τρομοκρατίας, ενώ οι Ουκρανοί αξιωματούχοι παραμένουν σιωπηλοί για πιθανά αντίποινα.<br />Αυτό ανοίγει σενάρια για ρωσική επιχείρηση αντεκδίκησης μέσω πληρωμένων πρακτόρων, ενδεχομένως μη κρατικών, που κινούνται σε δίκτυα του υποκόσμου και της αντικατασκοπείας.<br />Η επιλογή να «κλείσει ο λογαριασμός» στο ίδιο το Κίεβο στέλνει ισχυρό μήνυμα: οι Ουκρανοί επιχειρησιακοί δεν είναι πλέον ασφαλείς ούτε στο εσωτερικό της χώρας.<br />Αυτό αναδεικνύει και τη δυσκολία του Κιέβου να διατηρήσει την ασφάλεια των αξιωματούχων του, όσο το πεδίο πολέμου «συμπυκνώνεται» στις μυστικές υπηρεσίες και όχι μόνο στα μέτωπα.<br /><img height="461" src="https://www.bankingnews.gr/image/voronich_4.JPG" width="640" /><br /><br /></div><div>«Προοριζόταν για αρχηγός της SBU - Τον σκότωσαν Zelensky και Βρετανοί»<br /><br />Σύμφωνα με τον συμπρόεδρο του συντονιστικού συμβουλίου για την ενσωμάτωση προσαρτημένων περιοχών Vladimir Rogov, o Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky και οι βρετανικές ειδικές υπηρεσίες εμπλέκονται στη δολοφονία του Voronich.<br />«Υπάρχουν ακριβείς και επαληθευμένες πληροφορίες που ελήφθησαν από πηγές από το περιβάλλον του Zelensky ότι οι Αμερικανοί σχεδίαζαν να προωθήσουν τον Voronich στη θέση του επικεφαλής της SBU.<br />Επομένως, η εκτέλεσή του είναι μια αναμφισβήτητα συντονισμένη ενέργεια του Zelensky και των βρετανικών ειδικών υπηρεσιών», ανέφερε ο Rogov στο Ria Novosti.<br /><br />Άλωση της SBU από Ρώσους πράκτορες<br /><br />Η στοχοποίηση ενός προσώπου που διαδραμάτιζε καίριο ρόλο σε επιχειρήσεις υψηλού κινδύνου και ευαίσθητης φύσης, υποδεικνύει μια καλά σχεδιασμένη ενέργεια.<br />Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με προσωπικές διαφορές ή εγκληματικότητα του δρόμου — έχουμε να κάνουμε με μια κίνηση χειρουργικής ακρίβειας, γράφει ο ιστότοπος Gazetta. Ru.<br />Η ταυτότητα των δραστών, καθώς και τα πιθανά κίνητρά τους, παραμένουν θολά.<br />Η υπόθεση ωστόσο αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εσωτερικών συγκρούσεων εντός του ουκρανικού μηχανισμού ασφαλείας ή ακόμα και πράξεων εκδίκησης ή διείσδυσης από ξένες δυνάμεις.<br />Κατά τα φαινόμενα η SBU έχει αλωθεί από Ρώσους πράκτορες.<br /><img height="415" src="https://www.bankingnews.gr/image/voronich_2_1.jpg" width="640" /><br /><br />Ο επιχειρησιακός βραχίονας της κρατικής τρομοκρατίας του Κιέβου<br /><br />Η δράση του Voronich θέτει και ένα ευρύτερο ηθικό και νομικό ερώτημα: είναι οι μυστικές επιχειρήσεις αυτού του τύπου νόμιμες στο πλαίσιο ενός αμυνόμενου κράτους ή πρόκειται για τρομοκρατικές πράξεις;<br />Η δολοφονία προσώπων σε τρίτες χώρες (Ρωσία, Γερμανία), ή η υπονόμευση κρίσιμων υποδομών (όπως ο Nord Stream) ενδέχεται να παραβιάζουν διεθνές δίκαιο ή να προκαλούν ανεπιθύμητες παγκόσμιες συνέπειες, από ενεργειακές κρίσεις έως επιδείνωση του ψυχροπολεμικού κλίματος.<br />Το σκοτεινό πρόσωπο του αόρατου πολέμου<br /><br />Ο Ιvan Voronich δεν ήταν απλώς ένας αξιωματικός ασφαλείας.<br />Ήταν σύμβολο του «σκοτεινού βραχίονα» της ουκρανικής άμυνας.<br />Με δράση που εκτείνεται από το μέτωπο της Μαύρης Θάλασσας έως τους αγωγούς φυσικού αερίου και τις εσωτερικές διαμάχες της ανατολικής Ουκρανίας, ο ρόλος του συνθέτει ένα πιο σκοτεινό αλλά ρεαλιστικό πορτρέτο του σύγχρονου πολέμου.<br />Ο θάνατός του αναδεικνύει πως ο πόλεμος των μυστικών υπηρεσιών, των επιχειρήσεων υψηλού κινδύνου και των στοχευμένων εξουδετερώσεων είναι πλέον κεντρικός στον 21ο αιώνα.<br />Όχι απλώς συνοδευτικός.<br />Το μέλλον της Ουκρανίας, αλλά και της ίδιας της παγκόσμιας σταθερότητας, ίσως εξαρτηθεί από το πόσο μπορούν τα κράτη να χειριστούν αυτόν τον νέο, αόρατο αλλά καθοριστικό πόλεμο.<br /><br />Μια χώρα σε καμπή<br /><br />Η Ουκρανία βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.<br />Ο πόλεμος με τη Ρωσία συνεχίζεται χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική εξόδου.<br />Η διεθνής βοήθεια φθίνει, και η πίεση για συμβιβασμό αυξάνεται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η πολιτική πόλωση στο εσωτερικό εντείνεται.<br />Οι θεσμοί είναι υπό πίεση. Οι υπηρεσίες ασφαλείας βρίσκονται στο στόχαστρο και είναι εξαιρετικά εκτεθειμένες.<br />Η δολοφονία του Voronich δεν ήταν ένα απλό έγκλημα.<br />Είναι καθρέφτης της ανασφάλειας που κυριαρχεί στην Ουκρανία.<br /><br /><img height="260" src="https://www.bankingnews.gr/image/times.jpg" width="640" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Έσκασε βόμβα για Ουκρανία: Ο δολοφονημένος συνταγματάρχης της SBU Ivan Voronich είχε ανατινάξει τους αγωγούς Nord Stream.

Η αποκάλυψη εμπλέκει τον Voronich όχι μόνο σε επιχειρήσεις υψηλού στρατηγικού ρίσκου, όπως αυτή με τον αγωγό Nord Stream αλλά και σε δολοφον...

Διαβάστε την συνέχεια

«Γκρίζες ζώνες» και «περιορισμένοι πόλεμοι»: Οι τάσεις που γίνονται κανόνας και ο Τραμπ που κινείται στο μεταίχμιο

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/2257552642.png"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/2257552642.png.pagespeed.ce.ON8o2AEX_w.png" width="690" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Το περιβάλλον ασφαλείας διανύει εδώ και χρόνια μια φάση αναδιαμόρφωσης διεθνώς, υπό το βάρος εξελισσόμενων υβριδικών απειλών και αναθεωρούμενων προσεγγίσεων εμπλοκής, καθώς τα -άλλοτε σαφή- όρια μεταξύ πολέμου και ειρήνης μετακινούνται και θολώνουν.<br /><br />Η Εμα Ασφορντ (του αμερικανικού Stimson Center) διερωτάτο προ ημερών «τι είναι τελικά ο Ντόναλντ Τραμπ;»: «Γεράκι του πολέμου ή περιστερά της ειρήνης;». «Κι αν δεν είναι τίποτα από αυτά τα δύο, τελικά τι είναι;»: Το ερώτημα αποκτά πια νέα επικαιρότητα, έπειτα από τα αμερικανικά πλήγματα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν σε Φορντό, Νατάνζ και Ισφαχάν (βλ. επιχείρηση «Midnight Hammer») αλλά και με φόντο την -προς το παρόν κυρίως θεωρητική- στροφή στρατιωτικοποίησης του Ντόναλντ Τραμπ στο Ουκρανικό.<br /><br />Το μόνο βέβαιο με τα μέχρι τώρα δεδομένα, είναι ότι ο Τραμπ έχει προσώρας προσπαθήσει να τους κρατήσει όλους ικανοποιημένους ή τουλάχιστον όχι ιδιαίτερα δυσαρεστημένους: και τους απομονωτιστές της MAGA πτέρυγας (που δεν επιθυμούν την εμπλοκή των ΗΠΑ σε νέες πολεμικές περιπέτειες στο εξωτερικό), αλλά και τα παραδοσιακά νεοσυντηρητικά γεράκια (που θεωρούν ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να εμπλέκονται σε διεθνείς συρράξεις εάν θέλουν να συνεχίσουν να είναι η κυρίαρχη δύναμη διεθνώς). Πώς επιχείρησε να ισορροπήσει μεταξύ των δύο;<br /><br />Δίνοντας το πράσινο φως για περιορισμένης χρονικής διάρκειας και γεωγραφικής έκτασης στρατιωτικές (κυρίως αεροπορικές) επιχειρήσεις των Αμερικανών (σε Ιράν, Υεμένη), επιχειρήσεις που, όπως ο 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ υποστηρίζει, πρόκειται να φέρουν την ειρήνη.<br /><br />Με άλλα λόγια, ο νυν ηγέτης των ΗΠΑ παρουσιάζεται προς το παρόν να αποφεύγει τη χερσαία εμπλοκή ενός «κανονικού πολέμου» από τον οποίο δύσκολα θα απεγκλωβιζόταν, όπως ήταν επί παραδείγματι οι συγκρούσεις σε Ιράκ και Αφγανιστάν.<br /><br />Στον αντίποδα, παρουσιάζεται να προκρίνει αυτό που ο Ράφαελ Κόεν (Rand Corporation) αναλύει σε πρόσφατο άρθρο του στο FP ως «τη λογική (σ.σ. ή το σκεπτικό) των περιορισμένων πολέμων» («the logic of limited wars»).<br /><br /><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/2257157282.png"><img height="329" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/07/2257157282-1024x527.png.pagespeed.ce.8Xg52nFUOo.png" width="640" /></a><br /><br />Ενας περιορισμένος πόλεμος διεξάγεται με περιορισμένα μέσα, για περιορισμένη χρονική περίοδο, σε ένα γεωγραφικά περιορισμένο πεδίο επιχειρήσεων. Υπό αυτό το πρίσμα, η πρόσφατη επιχείρηση «Rising Lion» των Ισραηλινών κατά του Ιράν, ο καλούμενος πόλεμος των 12 ημερών, ήταν μια τέτοιου τύπου σύρραξη που προτιμήθηκε έναντι άλλων πιθανών επιλογών.<br /><br />Ποιες θα μπορούσαν να είναι όμως αυτές οι άλλες επιλογές; Η διεξαγωγή ενός «αορίστου χρόνου» πολέμου ή, εναλλακτικά, η προσήλωση αποκλειστικά και μόνο στη διπλωματική οδό και η αποφυγή ανάληψης στρατιωτικής δράσης.<br /><br />Πράγματι, ανάλογα με την περίοδο και με βάση τα εκάστοτε δεδομένα, ένας περιορισμένος πόλεμος μπορεί να είναι η πιο συμφέρουσα επιλογή εάν συγκριθεί με άλλες. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Κόεν στη σχετική ανάλυση, οι περιορισμένες επιχειρήσεις δεν μπορούν παρά να έχουν παράλληλα και περιορισμένους στόχους.<br /><br />Ειδικά στην περίπτωση του Ιράν για παράδειγμα, όλοι συμφωνούν ότι το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης επλήγη αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι αυτό επλήγη σε βαθμό συντριπτικό ή μη αναστρέψιμο.<br /><br />Εάν ο στόχος, με άλλα λόγια, ήταν η πλήρης εξάλειψη του ιρανικού προγράμματος, αυτός το πιο πιθανό είναι ότι δεν επιτεύχθηκε. Ακόμη κι έτσι ωστόσο, ο περιορισμένος πόλεμος των 12 ημερών ήταν επιτυχημένος για το Ισραήλ σε μια λογική κόστους οφέλους, εάν δηλαδή ληφθούν υπόψη όσα επιτεύχθηκαν σε συνάρτηση με τα περιορισμένα μέσα που δαπανήθηκαν.<br /><br />Με όρους κόστους οφέλους, οι περιορισμένου τύπου πολεμικές συγκρούσεις παρουσιάζονται να προτιμώνται πια έναντι ενός ολοκληρωτικού total war, στο ντε-φάκτο παγκοσμιοποιημένο διεθνές περιβάλλον.<br /><br />Από την άλλη πλευρά ωστόσο, μέσα στο ίδιο περιβάλλον δείχνουν παράλληλα και οι υβριδικού τύπου καλούμενες «γκρίζες ζώνες» που, ως μεταιχμιακές/ενδιάμεσες καταστάσεις, δεν υπάγονται ούτε στο πεδίο του πολέμου, αλλά ούτε και στο πεδίο της ειρήνης.<br /><br />Ενδεικτικά, πριν από μόλις λίγες ημέρες, η επιτροπή Άμυνας (Defence Committee) του βρετανικού κοινοβουλίου έδωσε στη δημοσιότητα πολυσέλιδη έκθεση για «την Αμυνα στη Γκρίζα Ζώνη» («Defence in the Grey Zone»).<br /><br />Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση: «Ο όρος “γκρίζα ζώνη” αναφέρεται σε εχθρικές ενέργειες που κινούνται κάτω από το όριο της άμεσης σύγκρουσης μεταξύ κρατών, ενέργειες που έχουν σχεδιαστεί για να πιέσουν/εκβιάσουν κυβερνήσεις ή απλώς για να διαβρώσουν την ικανότητά τους να λειτουργούν».<br /><br />Επί της ουσίας, μιλάμε για υβριδικού τύπου απειλές. Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση της επιτροπής Άμυνας του βρετανικού κοινοβουλίου, σε αυτές τις απειλές εντάσσονται, μεταξύ άλλων, και οι περιπτώσεις εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών ροών ή χειραγώγησης μειονοτικών ομάδων ενώ, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, «ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολιτικών κομμάτων στα δημοκρατικά κράτη μπορεί να δημιουργεί τρωτά σημεία» που θα είναι ευάλωτα σε υβριδικού τύπου απειλές και επιθέσεις…<br /><br />Οι Βρετανοί προχωρούν στις προαναφερθείσες διαπιστώσεις με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στη Ρωσία και στην Κίνα τις οποίες και κατονομάζουν. Όλα αυτά ωστόσο, ηχούν πια ανησυχητικά «οικεία» και στην Ελλάδα… (και) για άλλους λόγους…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Γκρίζες ζώνες» και «περιορισμένοι πόλεμοι»: Οι τάσεις που γίνονται κανόνας και ο Τραμπ που κινείται στο μεταίχμιο

Γιώργος Σκαφιδάς Το περιβάλλον ασφαλείας διανύει εδώ και χρόνια μια φάση αναδιαμόρφωσης διεθνώς, υπό το βάρος εξελισσόμενων υβριδικών απειλώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ξεπουλιέται η Ιταλική αμυντική βιομηχανία στον Ερντογάν. Εξαγοράστηκε η Esplodenti Sabino από την τουρκική ARCA Defense.

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-07/%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9_0.jpg?itok=UjIRrmop" /><br /><br />Η Μελόνι έχει παραδοθεί τελείως στα τουρκικά σχέδια ανοίγοντας κερκόπορτα στον νεο-οθωμανικό σωβινισμό στην ΕΕ και την Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Ητουρκική αμυντική βιομηχανία ARCA Defense αγόρασε την ιταλική εταιρεία Esplodenti Sabino.<br />Η ARCA Defense, ένας από τους σημαντικότερους εξαγωγείς αμυντικού εξοπλισμού της Τουρκίας, απέκτησε την ιταλική εταιρεία Esplodenti Sabino. <br /><br />Μετά την εξαγορά της Piaggio στην Ιταλία από την Baykar, η κίνηση της ARCA Defense έχει προκαλέσει σημαντικό θόρυβο στην ίδια την Ιταλία που ξεπουλά αμυντική εταιρεία φιλέτο, μαζί με τεχνολογία αιχμής στους Τούρκους.<br /><br />Η Esplodenti Sabino είναι ένας από τους σημαντικότερους κατασκευαστές πυρομαχικών της Ιταλίας.<br /><br />Σύμφωνα με την εφημερίδα Sungurlu, μετά από μια διαδικασία πώλησης αρκετών μηνών με επικεφαλής προσωπικά τον πρόεδρο της ARCA, Ισμαήλ Τερλεμέζ, η ιταλική εταιρεία κατασκευής πυρομαχικών Esplodenti Sabino εξαγοράστηκε από την ARCA Defense, μια κορυφαία τουρκική εταιρεία κατασκευής πυρομαχικών παγκοσμίως.<br /><br />Η έδρα της εταιρείας βρίσκεται στο Καζαλμπορντίνο.<br /><br />Η Esplodenti Sabino, μία από τις λίγες ευρωπαϊκές εταιρείες που ειδικεύονται στην εξουδετέρωση πυρομαχικών, πυραύλων και εκρηκτικών, έχει πραγματοποιήσει σημαντικά προγράμματα για τις χώρες του ΝΑΤΟ και το ιταλικό Υπουργείο Άμυνας όλα αυτά τα χρόνια. <br /><br />Ενώ οι οικονομικές λεπτομέρειες της πώλησης δεν έχουν αποκαλυφθεί, οι αλλαγές που θα κάνει η ARCA Defense στις εγκαταστάσεις του Casalbordino είναι επίσης ασαφείς. <br /><br />Η Arca Defense, με έδρα την Άγκυρα, έχει το ιταλικό της γραφείο στο Μιλάνο. Η τουρκική εταιρεία, η οποία παράγει πυρομαχικά πυροβολικού, όλμων και πυροβόλων όπλων διαφόρων διαμετρημάτων, πυραύλους με βεληνεκές 20-40 χιλιομέτρων και πλαστικά εκρηκτικά στην Τουρκία, ανυπομονεί να δει τι χαρτοφυλάκιο παραγωγής θα δημιουργήσει στο νέο εργοστάσιο που απέκτησε στην Ιταλία. <br /><br />Η ARCA είναι γνωστή για την παραγωγή περισσότερων βλημάτων πυροβολικού από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στην Αμερική στις εγκαταστάσεις παραγωγής της στο Sungurlu.<br />Η Ιταλία και η πρωθυπουργός της χώρας υποπίπτουν από το ένα λάθος στο άλλο <br /><br />Η Μελόνι πλασαρίστηκε στην αρχή της καριέρας της ως Ακροδεξιά και εθνικίστρια, αλλά αποδεικνύεται το εντελώς αντίθετο, τώρα μετά από τόσο διάστημα στην εξουσία.<br />Οι σχέσεις της με τον Ερντογάν είναι αμφιλεγόμενες, ενώ η Άγκυρα υλοποιεί το πιο επιθετικό πρόγραμμα αγοράς αμυντικών εταιρειών στην Ευρώπη.<div><br />Η Ελλάδα παρακολουθεί αμήχανη τα τουρκικά σχέδια<br /><br />Ο κίνδυνος για την Ελλάδα είναι τεράστιος, αφού κρίσιμες αμυντικές εταιρείες της Ιταλίας που θα συμμετέχουν στο νέο πρόγραμμα εξοπλισμού της ΕΕ, θα ανήκουν στα τουρκικά χέρια, ανοίγοντας μια κερκόπορτα στον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, που προελαύνει στην Ανατολική Μεσόγειο, με τα επικίνδυνα σχέδια του.<br /><br />Η Ελλάδα δέχθηκε "μαχαιριές", τόσο από την φίλη Αίγυπτο με το θέμα της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης, όσο και από την Ιταλία, γειτονική σύμμαχο χώρα, ανοίγοντας την πόρτα στην ιταλική αμυντική τεχνολογία αιχμής στους Τούρκους.<br /><br />Είμαστε μόνοι μας με ελάχιστους συμμάχους, σε μια κατάσταση στην οποία έχουμε βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά τώρα οφείλουμε να ξεπεράσουμε και τον ίδιο τον εαυτό μας, εξοπλίζοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, για πολεμικές επιχειρήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο (Λιβύη, όπου υπάρχουν τουρκικές βάσεις).<br /><br />Οι κινήσεις εντός της ΕΕ, εντός του ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι μετρημένες με φίλους και συμμάχους, ενώ ο διάλογος με την Τουρκία θα πρέπει να είναι μόνο για τα μάτια του κόσμου και όχι για σοβαρά θέματα.<br /><br />Μόλις οι Τούρκοι πετύχουν ένα μεγάλο μέρος των σχεδίων τους, θα αλλάξουν χαβά, και θα ξεκινήσουν μαζικές επιχειρήσεις προπαγάνδας για να πάρουν ότι θέλουν χωρίς ντουφεκιά, αλλά αυτήν την φορά θα δουν τον ουρανό ανάποδα από τον ελληνισμό, 51 χρόνια μετά την τραγωδία της Κύπρου. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ξεπουλιέται η Ιταλική αμυντική βιομηχανία στον Ερντογάν. Εξαγοράστηκε η Esplodenti Sabino από την τουρκική ARCA Defense.

Η Μελόνι έχει παραδοθεί τελείως στα τουρκικά σχέδια ανοίγοντας κερκόπορτα στον νεο-οθωμανικό σωβινισμό στην ΕΕ και την Ανατολική Μεσόγειο Ητ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάμε στον Άδωνι για Φραπέ…Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ

<div><h1 class="block mb-6" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; background-color: white; border: 0px solid; box-sizing: border-box; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 46px; line-height: 56px; margin: 0px 0px 1.5rem;"><img alt="Πάμε στον Άδωνι για Φραπέ...Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ" class="w-full h-auto object-top object-cover" fetchpriority="high" height="550" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/07/STATHIS_19_7_25-930x550.png" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: block; font-size: 16px; height: auto; max-width: 100%; object-fit: cover; object-position: center top; vertical-align: middle; width: 1168px;" width="930" /></h1><div class="flex items-center justify-between" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; align-items: center; background-color: white; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 16px; justify-content: space-between;"><div class="hidden sm:block" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; border: 0px solid; box-sizing: border-box;"><div class="flex flex-wrap items-center" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; align-items: center; border: 0px solid; box-sizing: border-box; display: flex; flex-wrap: wrap;"></div></div></div></div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Πάμε στον Άδωνι για Φραπέ…Το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ

πηγή  Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συρία έχει εισέλθει σε φάση διχοτόμησης!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1284790/conversions/ap24346458385244_1_1-thumb.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="427" src="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1284790/conversions/ap24346458385244_1_1-thumb.webp" width="691" /></a></div><div><br /></div>«Η Συρία έχει εισέλθει σε διχοτόμηση! Μάχες χωρίς κανόνες στη Σουέιντα!»<br /><br />Υπάρχει κάποιος που μπορεί, πέρα από την ανάλυση, να εξηγήσει τι συμβαίνει στην πραγματικότητα στη Συρία; Και γιατί συμβαίνει;! , γράφει ο Σαμίρ Σκαφ στα αραβικά μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Έχει η Συρία μετατραπεί σε αρκετές σφαίρες επιρροής; Υπάρχουν πλέον ισραηλινές, ιρανικές και τουρκικές σφαίρες επιρροής. Η μεγαλύτερη απουσία είναι το κεντρικό συριακό κράτος!<br /><br />Ο Πρόεδρος Άχμαντ αλ-Σαράα δεν κατάφερε να ελέγξει την κατάσταση ασφαλείας στη Συρία. Οι τραγωδίες και οι πόλεμοι των Σύρων δεν έχουν τελειώσει ακόμα και δεν θα τελειώσουν σύντομα! Το φυλετικό και θρησκευτικό χάος επικρατεί έναντι της λογικής της «οικοδόμησης κράτους!»<br /><br />Συζήτησα αυτόν τον κίνδυνο σε ένα άρθρο που έγραψα πριν ο Σαράα γίνει πρόεδρος της Συρίας! Μίλησα επίσης για τους κινδύνους που θα αντιμετώπιζε. Ανέφερα τότε την κατάσταση ασφαλείας, το θρησκευτικό χάσμα, τους κινδύνους της διαίρεσης, την αποτυχία επίτευξης πλουραλισμού, την αδυναμία οικοδόμησης κράτους και τη διαίρεση της Συρίας σε ζώνες επιρροής για τις γειτονικές χώρες…! Και όλοι αυτοί οι κίνδυνοι απειλούν τη Συρία ταυτόχρονα τώρα!<br /><br />Πολλά ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με την κατάρρευση της ασφάλειας στη Σουέιντα και τη Συρία<br /><br />Πολεμάει ο Θεός (ο Παντοδύναμος) στη Συρία; Αν ναι, με ποιανού το μέρος πολεμάει; Και γιατί;<br /><br />Είναι περίεργο που δεν υπάρχουν «πειθαρχημένα στοιχεία» σε αυτόν τον πόλεμο; Ή μήπως είναι ακόμη πιο περίεργο που όλοι μιλούν για απείθαρχα στοιχεία; <br /><br />Πού είναι οι τακτικές δυνάμεις;! Και πώς επιτρέπουν σε όλους αυτούς τους ένοπλους άνδρες να κινούνται στην επικράτεια; Ή σε συριακό έδαφος;!<br /><br />Θα επαναληφθεί άραγε και στη Συρία η αμαρτία του «όπως στο Ιράκ»;! Η αμαρτία της καταστροφής του συριακού στρατού, η οποία θα μπορούσε να μετατρέψει τη Συρία σε ερημιά! Σε μια εποχή που πολλοί είχαν αρχίσει να ελπίζουν στην ανάκαμψη της Συρίας από το καθεστώς Άσαντ!<br /><br />Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι φυλές εκτός Συρίας, με βάση θρησκευτικές πεποιθήσεις, κινητοποιούνται για να πολεμήσουν μια συριακή ομάδα Δρούζων;!<br /><br />Επιτέθηκαν οι Δρούζοι της Σουέιντα στις γύρω περιοχές; Ή μήπως οι γύρω περιοχές επιτέθηκαν στους Δρούζους της Σουέιντα; Ποιο είναι το συμφέρον των Δρούζων της Σουέιντα στον πόλεμο; Επιδιώκουν αυτοασφάλεια από εξωτερικές επιθέσεις; Ποιος είναι ο σκοπός των εξωτερικών επιθέσεων στη Σουέιντα; Στόχος είναι η υποδούλωση και η τιθάσευση της Σουέιντα;<br /><br />Πώς το συρο-συριακό πρόβλημα μετατράπηκε, σε μεγάλο βαθμό, σε έναν θρησκευτικό πόλεμο μεταξύ σουνιτικών φυλών και πολιτοφυλακών Δρούζων; Και όλα αυτά, ελλείψει «τακτικών» δυνάμεων.<br /><br />Δεν μοιάζουν τα εγκλήματα, οι σφαγές, η ευκολία των δολοφονιών, η ταπείνωση και οι προσβολές μεταξύ των γιων μιας χώρας και μεταξύ των ανθρώπων ενός έθνους με τις σκηνές των φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Ισραηλινοί στη Γάζα; Δεν τις ξεπερνούν σε πολλές οδυνηρές σκηνές;!<br /><br />Το Ισραήλ σίγουρα εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση! Δεν χώρισε για να κατακτήσει! Η διαίρεση υπήρχε ήδη και ο πόλεμος θα είχε συμβεί και χωρίς αυτήν! Αλλά φυσικά, εκμεταλλεύτηκε τη διαίρεση για να την επεκτείνει. Επίσης, δεν θα το πείραζε να επεκτείνει τη στρατιωτική του επιρροή στο εσωτερικό της Συρίας, αφού οι Σύριοι μαχητές αποδυναμώνουν την ασφάλεια της Συρίας!<br /><br />Τίθεται επίσης το ερώτημα: Μετάνιωσαν οι Σύριοι για την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, τον οποίο πολλοί θεωρούν μεγάλο εγκληματία; <br /><br />Όπως συμβαίνει με όλα τα πρόσφατα γεγονότα, ο κόσμος παρακολουθεί! Άνθρωποι πεθαίνουν και σκοτώνονται στα σπίτια τους!<br /><br />Σκοτεινές σκέψεις για ένα «μαύρο και κόκκινο» μέλλον για τη Συρία! Δεν προμηνύουν καλό! Και για ένα μακρύ και οδυνηρό διάστημα! <br />Είναι η συριακή κοινωνία έτοιμη μόνο για πόλεμο; Και όχι ακόμα έτοιμη για δημοκρατία και οικοδόμηση κράτους;!<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Συρία έχει εισέλθει σε φάση διχοτόμησης!

«Η Συρία έχει εισέλθει σε διχοτόμηση! Μάχες χωρίς κανόνες στη Σουέιντα!» Υπάρχει κάποιος που μπορεί, πέρα από την ανάλυση, να εξηγήσει τι συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τους Σουλτάνους στις σαπουνόπερες. Η διείσδυση των τουρκικών εθίμων.

<img height="445" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/07/libnaerqewj05tqw9u6.jpg?resize=640%2C512&ssl=1" width="696" /><br /><br />Βηρυτός.<br />Μετά την απουσία της τουρκικής παρουσίας για περισσότερα από εκατό χρόνια, και αφού οι Λιβανέζοι και το αραβικό τους περιβάλλον είχαν σχεδόν ξεχάσει τον αντίκτυπο τεσσάρων αιώνων οθωμανικής κυριαρχίας πάνω τους, η Τουρκία επανήλθε στα αραβικά σπίτια, όχι μέσω της πολιτικής, της γεωγραφίας ή ακόμα και της ιστορικής μνήμης, αλλά μέσω της τηλεόρασης.<br /><br /> Οι μεταγλωττισμένες τουρκικές σειρές έχουν αναβιώσει γνωστά κοινωνικά έθιμα και παραδόσεις και έχουν εισαγάγει μερικά νέα που προηγουμένως ήταν ξένα προς την λιβανέζικη κοινωνία μας.<br /><br />Είναι άραγε σύμπτωση που επηρεαζόμαστε για άλλη μια φορά από τα τουρκικά έθιμα; Ή μήπως υπάρχουν κοινές ρίζες που κάνουν αυτή τη συνάντηση φυσική και οικεία;<br /><br />Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα σπίτι στον Λίβανο σήμερα που να μην έχει παρακολουθήσει έστω και μία φορά μια τουρκική σειρά, να μην έχει ζήσει μαζί της για μήνες και να μην έχει ακολουθήσει τα έθιμα και τον τρόπο ζωής των χαρακτήρων.<br /><br />Ακόμα και η συριακή διάλεκτος έχει γίνει αγαπητή, καθώς παρουσιάζει Τούρκους χαρακτήρες που απεικονίζουν γεγονότα από την καρδιά της τουρκικής κοινωνίας.<br /><br />Αυτή η πολιτιστική, καλλιτεχνική και κοινωνική συγγένεια μεταξύ Τούρκων και Αράβων δεν είναι καινούργια, αλλά μάλλον αντλεί τις ρίζες της από μια κοινή ιστορία που έχει αφήσει το σαφές σημάδι της σε πολλές πτυχές της ζωής μας: από το λεξιλόγιο μέχρι τα επαγγέλματα, την ένδυση, το φαγητό και ορισμένα έθιμα φιλοξενίας. Ας εξερευνήσουμε μαζί τα πιο σημαντικά έθιμα που μεταφέρθηκαν από την Τουρκία ή την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Αραβική Λεβάντε και τον Λίβανο.<br /><br />Ο Δρ. Μπασέμ Φλάιφελ, καθηγητής πανεπιστημίου με εξειδίκευση στην πολιτιστική και πολιτική ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σκιαγραφεί μια ολοκληρωμένη εικόνα των εθίμων και των παραδόσεων που μας ήρθαν από τους Οθωμανούς και έγιναν μέρος του πολιτισμού και της καθημερινότητάς μας αφότου τα υιοθετήσαμε.<br /><br />Σύμφωνα με τον Δρ. Φλάιφελ, όλα αυτά τα έθιμα εμπίπτουν στην κατηγορία της ισλαμικής κληρονομιάς, αλλά με κάθε περίοδο και σε κάθε περιοχή, απέκτησαν μια ιδιαίτερη χροιά που μετέφερε κάτι διαφορετικό.<br /><br />Ωστόσο, η γενική τους ατμόσφαιρα παρέμεινε οικεία και ο οθωμανικός πολιτισμός αποτελεί μέρος της ευρύτερης ισλαμικής παράδοσης. Ακόμη και μη μουσουλμανικές αιρέσεις άντλησαν από αυτά τα έθιμα, και υπάρχει μια δημοφιλής παροιμία που λέει ότι «οι Ανατολικοί Χριστιανοί είναι Χριστιανοί στη θρησκεία τους και Μουσουλμάνοι στον πολιτισμό τους».<br /><br />Μερικοί Χριστιανοί μελετητές συνέβαλαν στην οικοδόμηση του ισλαμικού πολιτισμού. Ο οθωμανικός πολιτισμός σχηματίστηκε από τη συγχώνευση προηγούμενων ισλαμικών πολιτισμών, συμπεριλαμβανομένων των Περσικών, των Σελτζούκων και άλλων, με τον βυζαντινό πολιτισμό να γίνεται αργότερα μέρος αυτού.<br /><br />Έθιμα που κληρονομήσαμε<br /><br />Το πιο σημαντικό πολιτιστικό χαρακτηριστικό που αναδύθηκε στην Αραβική Ανατολή κατά την Οθωμανική εποχή ήταν η εξωτερική εμφάνιση και η ενδυμασία.<br /><br />Το σαλβάρι<br /><br />Η έννοια του σαλβάρι και του καμπί, που εμφανίστηκε στην Ανατολική Μεσόγειο και το Ιράκ, και σε μικρότερο βαθμό στην Αίγυπτο, προήλθε από την ενδυμασία που ήταν κοινή στην Ανατολία και τα Βαλκάνια για την προστασία των στρατιωτών από το κρύο και ένδυση αυτή ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στον στρατό. Το κλίμα στον Λίβανο και τη Συρία, παρόμοιο με αυτό των Βαλκανίων, οδήγησε στην υιοθέτηση αυτού του είδους ενδυμασίας, η οποία αργότερα έγινε παράδοση.<br /><br />Το μουστάκι<br /><br />Ένα από τα πιο εξέχοντα αισθητικά χαρακτηριστικά που μας έχει δοθεί από τους Οθωμανούς είναι το μουστάκι. Στην αρχαιότητα, σύμφωνα με τη Σούννα του Προφήτη, οι άνδρες άφηναν τα γένια τους χωρίς μουστάκι, τόσο μακριά που μπορούσαν να τα κρατήσουν στο χέρι. Οι θρησκευόμενοι άνδρες έκοβαν τα μουστάκια τους σε πολύ μικρό βαθμό ή τα ξύριζαν εντελώς. Ωστόσο, οι Γενίτσαροι, ένας κλάδος του οθωμανικού στρατού, άφηναν τα μουστάκια τους μακριά και τα έστριβαν ως ένδειξη κύρους και εξουσίας. Ο ιστορικός Ιμπν Ιγιάς, ο οποίος ήταν μάρτυρας της οθωμανικής προσάρτησης της Αιγύπτου, αφηγείται πώς ο Σουλτάνος Σελίμ Β’ εισήλθε στο Κάιρο με τους Γενίτσαρους.<br /><br />Οι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι από έναν μουσουλμάνο στρατιώτη χωρίς γενειάδα και με στριμμένα μουστάκια. Ωστόσο, αυτό βασιζόταν σε μια θρησκευτική φετφά που επέτρεπε την ανάπτυξη μουστακιού, η οποία προσέδιδε μια αίσθηση κύρους και επέτρεπε στους Γενίτσαρους να εκφοβίζουν τους εχθρούς τους. Ξεκινώντας περίπου από αυτή την εποχή, οι άνδρες στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα τον δέκατο ένατο αιώνα, άρχισαν να δίνουν προσοχή στα μουστάκια τους, τα οποία έγιναν σύμβολο αρρενωπότητας και ανδρικό στολίδι.<br /><br />Το φέσι<br /><br />Το ταρμπούς, ένα διάσημο οθωμανικό τουρκικό ένδυμα, προέρχεται από το Μαρόκο ή την Τυνησία, σύμφωνα με τον Δρ. Φλάιφελ. Το έφερε στην Αίγυπτο ο Μουχάμαντ Αλί Πασάς και ο γιος του Ιμπραήμ Πασάς, οι οποίοι φορούσαν και οι δύο φέσι και ανάγκασαν τον στρατό να κάνει το ίδιο. Όταν ανέλαβε τον έλεγχο του Λεβάντε, ο απλός λαός άρχισε να φοράει φέσι. Εκείνη την εποχή, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σε μια προσπάθεια να εκσυγχρονίσει τα συστήματά της και τον ενδυματολογικό της κώδικα, ανάγκασε τους κυβερνητικούς υπαλλήλους να φορούν σακάκια, πουκάμισα και παντελόνια, με το ταρμπούς να τοποθετείται στο κεφάλι τους. Αυτό το στυλ έγινε σύμβολο ευγένειας, κομψότητας και κοινωνικής θέσης, και οι άνθρωποι άρχισαν να το μιμούνται σε όλη την Αραβική Ανατολή.<br /><br />Από το -τζης στον οντά<br /><br />Προχωρώντας σε άλλα έθιμα που μας έχουν φτάσει από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως αφηγείται ο Δρ. Φλάιφελ, πρέπει να αναφέρουμε την ανατολίτικη μουσική όπως την γνωρίζουμε σήμερα, με τα μακάμ και τα όργανά της. Εμφανίστηκε τον δέκατο ένατο αιώνα στα χέρια των Οθωμανών, οι οποίοι έδειξαν έντονο ενδιαφέρον για τη μουσική, ειδικά για τα νταρμπούκα και τα ντέφια με κουδουνίστρες, αφού η ανατολίτικη μουσική στο παλιό της στυλ ήταν γνωστή από την Αυτοκρατορία των Αββασιδών και την Ανδαλουσία.<br /><br />Γλωσσολογικά, πολλοί τουρκικοί όροι εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται στα αραβικά, ιδιαίτερα στην Αραβική Λεβάντε, συμπεριλαμβανομένων των δύο γραμμάτων (ji- τζη), τα οποία προστίθενται στο τέλος των λέξεων και υποδηλώνουν σχέση (π.χ. καφε – τζής, ταξι-τζής, μπετα-τζής)<br /><br />Στη Βηρυτό σήμερα, υπάρχουν αρκετές οικογένειες που έχουν ονόματα με σαφείς τουρκικές ρίζες – ογλού. Μεταξύ των τουρκικών όρων που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητά μας είναι η λέξη “Οντά”, που αρχικά σήμαινε στρατιωτικό κοιτώνα και κατόπιν ο δικός σου χώρος.<br /><br />Το Μπαχτσίς<br /><br />Υπάρχουν όροι που χρησιμοποιούμε που αποδίδονται στους Οθωμανούς, αλλά στην πραγματικότητα είναι παλαιότεροι από αυτούς, όπως «Μπαρτίλ» και «Μπαχτσίς»<br /><br />Ωστόσο, αυτές οι δύο λέξεις έγιναν μέρος της διαφθοράς που εξαπλώθηκε σε όλη την Οθωμανική Αυτοκρατορία καθώς αυτή αποδυναμωνόταν.<br /><br />Από το Σις Κεμπάπ μέχρι τον ναργιλέ και τον τούρκικο καφέ<br /><br />Όσον αφορά τα φαγητά και τα πιάτα, υπάρχει αναμφίβολα μια επικάλυψη μεταξύ της τουρκικής και της αραβικής κουζίνας. Ένα από τα πιο σημαντικά πιάτα που μας έχει έρθει από την Τουρκία είναι το Σις Κεμπάπ.<br /><br />Στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, το Σις Κεμπάπ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη ως μια προσπάθεια να προσφέρει ένα γρήγορο γεύμα στους διοικητικούς υπαλλήλους σε κυβερνητικές υπηρεσίες και αργότερα εξαπλώθηκε στο Λεβάντε και το Ιράκ.<br /><br />Ένα άλλο γνωστό κοινό πιάτο είναι τα φύλλα από κληματαριά, οι ντολμάδες (ντολμαδάκια) που ονομάζονται επίσης γιαμπράκ, μια τουρκική λέξη.<br /><br />Υπάρχουν πολλά κοινά έθιμα μεταξύ του αραβικού και του οθωμανικού πολιτισμού, μερικά από τα οποία χρονολογούνται σε παλαιότερες εποχές ή ακόμη και σε μακρινές χώρες.<br /><br />Ωστόσο, η εξάπλωσή τους στην Ανατολία επιτάχυνε την άφιξή τους στον αραβικό κόσμο. Παραδείγματα περιλαμβάνουν τον ναργιλέ και τον καπνό. Ο τελευταίος έγινε ευρέως διαδεδομένος κατά την οθωμανική εποχή, αλλά ανακαλύφθηκε από τους Ισπανούς στην Αμερική και εξαπλώθηκε μέσω του εμπορίου στην Κωνσταντινούπολη, τη Βηρυτό, τη Σιδώνα και το Κάιρο, όπου εξαπλώθηκε στα καφενεία. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι το κάπνισμα στα καφενεία ξεκίνησε σε μια μεγάλη τουρκική πόλη, χρησιμοποιώντας μια μακριά πίπα ή «Σάμπκ».<br /><br /> Ο ναργιλές εμφανίστηκε τον 18ο αιώνα στην Ινδία και εξαπλώθηκε στο Ιράν, στη συνέχεια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στις διάφορες πόλεις της, συμπεριλαμβανομένων των αραβικών πόλεων.<br /><br />Όταν συζητάμε για τα τουρκικά έθιμα, είναι επιτακτική ανάγκη να αναφέρουμε τον καφέ, ο οποίος εξακολουθεί να ονομάζεται τούρκικος καφές σήμερα.<br /><br />Τον 17ο αιώνα, ο καφές, ο οποίος προέρχεται από την Αιθιοπία, άρχισε να εξαπλώνεται και εμφανίστηκαν αυτά που έγιναν γνωστά ως καφενεία. Θεωρούνταν ότι είχε μια επίδραση που αλλοιώνει το μυαλό παρόμοια με το χασίς, οπότε ο Μουφτής της Κωνσταντινούπολης τον απαγόρευσε.<br /><br /> Ένα περιστατικό συνέβη στην Αίγυπτο, που ώθησε το Αλ-Αζχάρ να στείλει επιστολή στην Κωνσταντινούπολη, δηλώνοντας ότι ο καφές ήταν ακίνδυνος.<br /><br />Πίσω από την πόρτα της τηλεόρασης<br /><br />Σήμερα, μετά από μια μακρά παύση, η ανάμειξη τουρκικών και αραβικών εθίμων έχει επιστρέψει μέσω δράματος και τηλεοπτικών σειρών. Ενώ οι άνθρωποι επηρεάζονταν παλαιότερα από βασιλιάδες και σουλτάνους, σήμερα επηρεάζονται από ιστορίες και μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Ένα από τα έθιμα που βλέπουμε στα αραβικά σπίτια είναι το βγάλσιμο των παπουτσιών στην πόρτα. Ωστόσο, ο Δρ. Μπάσεμ Φλάιφελ λέει ότι πρόκειται για ένα αρχαίο αραβικό έθιμο που πέρασε στους Τούρκους όταν ασπάστηκαν το Ισλάμ και εξακολουθούν να το τηρούν, ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι στον Λίβανο και τη γύρω περιοχή το έχουν ξεχάσει.<br /><br />Ένα από τα πιο αστεία έθιμα του σήμερα, που μας μεταφέρθηκε μέσα από τηλεοπτικές σειρές, περιλαμβάνει το να βάζουμε αλάτι στον καφέ και να το προσφέρουμε σε έναν νεαρό άνδρα που του κάνει πρόταση γάμου. Αν το πιει και παραμείνει σιωπηλός, αυτό σημαίνει ότι έχει αποδεχτεί την κοπέλα σε όλο της το μεγαλείο. Οι Λιβανέζοι έχουν υιοθετήσει αυτό το έθιμο και ορισμένες οικογένειες έχουν αρχίσει να το εφαρμόζουν ακόμη και με τους μνηστήρες τους, ένα σαφές σημάδι διασταύρωσης εθίμων μεταξύ συγγενικών λαών.<br /><br />Και μετά, μήπως οι τουρκικές τηλεοπτικές σειρές θα μας εισαγάγουν σε άλλα παράξενα ή εκλεπτυσμένα έθιμα, όπως ο σεβασμός προς τους πρεσβύτερους, η εξουσία του πατέρα και οι οικογενειακές συγκεντρώσεις; Ή μήπως θα είμαστε ικανοποιημένοι με όσα έχουμε βιώσει μέχρι τώρα;<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Από τους Σουλτάνους στις σαπουνόπερες. Η διείσδυση των τουρκικών εθίμων.

Βηρυτός. Μετά την απουσία της τουρκικής παρουσίας για περισσότερα από εκατό χρόνια, και αφού οι Λιβανέζοι και το αραβικό τους περιβάλλον είχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά τους Δρούζους τι;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/07/Gv5sIBbWgAAM8Vr-696x488.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="488" data-original-width="696" height="413" src="https://www.antinews.gr/wp-content/uploads/2025/07/Gv5sIBbWgAAM8Vr-696x488.jpg" width="679" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι τακτικισμοί του Ερντογάν, οι προειδοποιήσεις των κεμαλικών, το Ισραήλ και ο παράγοντας Κούρδοι</span></h3><b>Σάββας Καλεντερίδης</b><br /><br />Ο Ερντογάν από τότε που ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας στην Τουρκία επιδίωκε να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τη γειτονική Συρία, οι οποίες επί δεκαετίες ήταν τεταμένες, κυρίως για τους τρεις κάτωθι λόγους:Του Σάββα Καλεντερίδη<br /><br />Ο πρώτος ήταν η παράνομη, κατά τη Δαμασκό, προσάρτηση από την Τουρκία του Σαντζακίου της Αλεξανδρέττας, σήμερα νομού Αντιοχείας – Χατάι, που έγινε ύστερα από ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα το 1938. Από την υπογραφή της Συνθήκης της Αγκυρας, μεταξύ Γαλλίας και Μουσταφά Κεμάλ, το 1921, τότε που οι σύμμαχοί μας στην Αντάντ Γάλλοι, αφού προηγουμένως (1919) μας είχαν στείλει μαζί με τους Αγγλους στη Μικρά Ασία, μας εγκατέλειψαν και συμμάχησαν με τον μέχρι τότε εχθρό της Αντάντ, η περιοχή της Αλεξανδρέττας ήταν υπό γαλλική εντολή.<br /><br />Ο δεύτερος ήταν τα νερά του Ευφράτη ποταμού, που η Τουρκία είχε ως στόχο να τα κατακρατεί με το φαραωνικό σχέδιο των «φραγμάτων Ατατούρκ». Η Συρία, επί πατρός Ασαντ, για να καθυστερήσει την κατασκευή των φραγμάτων υποστήριξε τον ένοπλο αγώνα των Κούρδων του ΡΚΚ κατά της Τουρκίας, που ήταν ένας ανασχετικός παράγων στην κατασκευή των φραγμάτων. Να σημειωθεί ότι τα νερά του Ευφράτη αποτελούν στην κυριολεξία πηγή ζωής για τη Συρία.<br /><br />Ο τρίτος λόγος ήταν το Κουρδικό και η υποστήριξη που παρείχε ο πατήρ Ασαντ στο ΡΚΚ για τον δεύτερο λόγο που προαναφέρθηκε. Ο λόγος αυτός εξαλείφθηκε με την υπογραφή της Συμφωνίας των Αδάνων τις 20 Οκτωβρίου. Η εν λόγω συμφωνία υπογράφηκε μετά την εκδίωξη του ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν από τη Δαμασκό, όπου κατοικούσε, τις 9 Οκτωβρίου, μια έξοδος που κατέληξε, ύστερα από μια περιπετειώδη διαδρομή Αθήνα – Μόσχα – Ρώμη – Μόσχα – Ντουσαμπέ – Αγία Πετρούπολη – Αθήνα – Ναϊρόμπι, στη σύλληψή του και τη φυλάκισή του στη νήσο Καλόλιμνο (Ιμραλί,) στη θάλασσα του Μαρμαρά.<br /><br />Με την υπογραφή της Συμφωνίας των Αδάνων έφυγαν από το τραπέζι τα δύο προβλήματα και αυτό διευκόλυνε τον Ερντογάν να προσεγγίσει τον Μπασάρ αλ Ασαντ, με τον οποίον ανέπτυξε στενές σχέσεις, που πέρα από πολιτικές έγιναν και οικογενειακές. Ο Ερντογάν οικογενειακώς φιλοξενούσε αρκετές φορές την οικογένεια Ασαντ στο θέρετρό του στη Μαρμαρίδα και στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Μέχρι που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, τον Μάρτιο του 2011, αποφάσισαν να ξεκινήσουν την επιχείρηση αποκαθήλωσης του Ασαντ. Ομως, για να ξεκινήσει αυτή η επιχείρηση, ήταν απολύτως απαραίτητο να πειστεί η Τουρκία να παραχωρήσει την επικράτειά της, για να αποτελέσει βάση υποδοχής των λιποτακτών από τον στρατό του Ασαντ και των περίπου σαράντα χιλιάδων ισλαμιστών τρομοκρατών, οι οποίοι ξεκίνησαν από διάφορες χώρες για να στρατευτούν στο λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος».<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου και δηλώσεις στελεχών του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP) της εποχής εκείνης, οι ΗΠΑ, για να πείσουν τον Ερντογάν από φίλος να γίνει εχθρός του Ασαντ και να δεχτεί η Τουρκία και οι… αρμόδιες υπηρεσίες του τουρκικού κράτους να παίξουν τον ρόλο που θα τους ανέθεταν, του υποσχέθηκαν ότι την επόμενη ημέρα αυτός θα είναι ο επικυρίαρχος της περιοχής, ως εκφραστής του μετριοπαθούς Ισλάμ.<br /><br />Μάλιστα οι κεμαλιστές του CHP, πιστοί στην παρακαταθήκη του Κεμάλ «Yurtta sulh, cihanda sulh», που σημαίνει «Ειρήνη στην πατρίδα, ειρήνη στον κόσμο», που σημαίνει ότι η Τουρκία δεν πρέπει να εμπλέκεται σε επικίνδυνες υποθέσεις εκτός των συνόρων της, προειδοποιούσαν τον Ερντογάν ότι «έβλεπε το τυρί και δεν έβλεπε τη φάκα». Η επιχείρηση ανατροπής του Ασαντ, που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2011, έναν μήνα μετά την επιχείρηση ανατροπής του Καντάφι, λες και ήταν από το… ίδιο κέντρο που συντόνιζε τις δύο αυτές επιχειρήσεις και ολοκληρώθηκε τις 8 Δεκεμβρίου του 2024.<br /><br />Τότε η Τουρκία άρχισε τους πανηγυρισμούς για τη μεγάλη «νίκη» που πέτυχε η κυβέρνηση Ερντογάν και ξεκίνησε τους σχεδιασμούς για τη μετατροπή της Συρίας σε ένα νεοοθωμανικό βιλαέτι. Ομως συνάντησε ένα εμπόδιο στα σχέδιά της, που αποδεικνύεται μάλιστα ότι είναι και ανυπέρβλητο. Υπάρχει και άλλος μνηστήρας που έχει τα δικά του σχέδια για τη Συρία, την οποία θέλει να είναι μια αφοπλισμένη και μάλιστα ομοσπονδοποιημένη χώρα. Ο μνηστήρας αυτός είναι το Ισραήλ του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος έχει την αμέριστη υποστήριξη του Ντόναλτ Τραμπ.<br /><br />Το βράδυ της Τετάρτης 16 Ιουλίου η ισραηλινή πολεμική αεροπορία βομβάρδισε το κτίριο του υπουργείο Αμύνης της Συρίας και έναν στρατιωτικό στόχο που «έτυχε» να βρίσκεται πολύ κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Στόχος του βομβαρδισμού ήταν να αποδεχτεί ο Αχμέτ αλ Σάρα σε πρώτη φάση στο πεδίο (de facto) την αυτονομία της περιφέρειας Σουέιντα, των Δρούζων. Ο στόχος αυτός πέτυχε, ο δε Νετανιάχου αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς και την κατάπαυση του πυρός που ακολούθησε ξεκαθάρισε τις δύο κόκκινες γραμμές. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμα, ο Νετανιάχου υπογράμμισε: «Εχουμε διαμορφώσει σαφή πολιτική: Η αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής νότια της Δαμασκού, από τα υψίπεδα του Γκολάν έως τα βουνά των Δρούζων, είναι η μία κόκκινη γραμμή. Η δεύτερη είναι η προστασία των αδελφών μας, των Δρούζων στο Τζέμπελ εντ Ντρουζ».<br /><br />Επίσης, ο Νετανιάχου κατηγόρησε το καθεστώς της Δαμασκού για παραβίαση και των δύο αυτών κόκκινων γραμμών, λέγοντας τα εξής: «Εστειλε στρατό νότια της Δαμασκού, σε περιοχή που οφείλει να είναι αποστρατιωτικοποιημένη, και ξεκίνησε να σφαγιάζει τους Δρούζους. Δεν μπορούσαμε να το δεχτούμε με κανέναν τρόπο. Η εκεχειρία επετεύχθη με τη δύναμη. Οχι με αιτήματα, όχι με ικεσίες – με τη δύναμη. Δράσαμε και θα συνεχίσουμε να δρούμε όποτε είναι απαραίτητο».<br /><br />Οπως γίνεται αντιληπτό, ο Νετανιάχου έστειλε σαφές μήνυμα προς το συριακό καθεστώς αλλά και προς την ευρύτερη περιοχή πως η ασφάλεια στα σύνορα και η προστασία της κοινότητας των Δρούζων αποτελεί προτεραιότητα για την ισραηλινή κυβέρνηση, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για την παροχή αυτονομίας και de jure. Ομως, αν γίνει αυτό, αν δηλαδή παραχωρηθεί αυτονομία στους Δρούζους, που διαθέτουν μια δύναμη ενόπλων πέντε χιλιάδων ανδρών, πώς είναι δυνατόν να αρνηθούν να παραχωρήσουν αυτονομία στους Κούρδους της ΒΑ Συρίας, που διαθέτουν στρατό δυνάμεων 120 χιλιάδων ανδρών και γυναικών;<br /><br />Τελικά, είναι πιθανόν να δικαιωθούν οι κεμαλικοί που προειδοποιούσαν τον Ερντογάν.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μετά τους Δρούζους τι;

Οι τακτικισμοί του Ερντογάν, οι προειδοποιήσεις των κεμαλικών, το Ισραήλ και ο παράγοντας Κούρδοι Σάββας Καλεντερίδης Ο Ερντογάν από τότε πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Να λοιπό.ν τι έγινε στις 6 Ιουλίου 2015. Τα πλήρη πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsit.gr/wp-content/uploads/2025/07/politikoiarxigoi-2015-1200x675.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="675" data-original-width="1200" height="360" src="https://www.newsit.gr/wp-content/uploads/2025/07/politikoiarxigoi-2015-1200x675.jpg" width="683" /></a></div><div><br /></div>Τι καταγράφηκε επίσημα μία ημέρα μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015<br /><br />Στη δημοσιότητα ήρθαν τα επίσημα πρακτικά από το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών που είχε συγκαλέσει ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, μετά από πρωτοβουλία του τότε Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο στις 6 Ιουλίου 2015, μία ημέρα μετά το συντριπτικό 61,31% του δημοψηφίσματος κατά της πρότασης των δανειστών.<br /><br />Συμμετείχαν ακόμα: ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης (τότε μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης), η Φώφη Γεννηματά (τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ), ο Δημήτρης Κουτσούμπας (ΓΓ του ΚΚΕ), ο Σταύρος Θεοδωράκης (επικεφαλής του Ποταμιού) και ο Πάνος Καμμένος (Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων και τότε Υπουργός Εθνικής Άμυνας).<br /><br />Η εφημερίδα «Τα Νέα» δημοσίευσε μία εκ των καθοριστικότερων στιγμών της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας. Απόψεις, συμφωνίες, διαφωνίες και εντάσεις, όλα είναι καταγεγραμμένα στα πρακτικά, εκτός από τρία σημεία:την ενημέρωση για τη συνομιλία που προηγήθηκε του Συμβουλίου ανάμεσα στον Προκόπη Παυλόπουλο και τον τότε Πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ,<br />την ενημέρωση για τη συνομιλία του Αλέξη Τσίπρα με την τότε Καγκελάριο της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ,<br />την ενημέρωση για τη συνομιλία του Αλέξη Τσίπρα με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />Ο λόγος που δεν καταγράφηκαν αυτές οι ενημερώσεις στα πρακτικά, είναι επειδή σχετίζονταν με «ευαίσθητα διπλωματικά θέματα» κι επειδή αυτό ήταν προσωπική επιθυμία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας.<div><br />Οι καταγραφές Προκόπης Παυλόπουλος, σημεία από την αρχική του τοποθέτηση:<br /><br />«Πρέπει να φύγουμε από εδώ πρώτα – πρώτα με μία κοινή θέση. Δεν είναι νοητό μπροστά στην κρισιμότητα των πραγμάτων να μην φύγουμε με μία κοινή θέση, που, ακόμα κι αν γνωρίζω ότι θα υπάρχει η διαφοροποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, κάνω έκκληση στον Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος η διαφοροποίηση αυτή να είναι εκείνη που ξεκαθαρίζει τη θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η οποία, με τον τρόπο με τον οποίο έθεσα προηγουμένως, διευκολύνει την εθνική στάση που οι υπόλοιπες δυνάμεις καλούνται να υπερασπιστούν προς τα έξω. Η θέση, δηλαδή ότι δεν μπορεί κανείς παρά μόνο ο ελληνικός λαός και οι πολιτικές του δυνάμεις να ερμηνεύσει το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, η βούλησή μας για διαπραγματεύσεις με ειλικρίνεια, με μία νέα ακόμα εκπροσώπηση, ήδη αρχής γενομένης -το τονίζω, δεν παρεμβαίνω σε αυτό- από τον υπουργό Οικονομικών».</div><div><br /></div><div>Αλέξης Τσίπρας, αναφερόμενος στις αλλαγές που ζήτησε η Κυβέρνησή του στην πρόταση Γιούνκερ και στο ΟΧΙ του δημοψιφίσματος:<br /><br />«Η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης να πάμε σε μία συμφωνία με βάση την πρόταση Γιούνκερ, διορθωμένη με πέντε – έξι αλλαγές επί τω ευνοϊκοτέρω για τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας, συνοδεύεται με πρόταση για πλήρη κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας για το μεσοπρόθεσμο διάστημα για τα επόμενα δύο χρόνια και ταυτόχρονα συνοδεύεται με την πρόταση για την αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτός ο συνδυασμός μπορεί να αντισταθμίσει, κατά τη δική μας εκτίμηση, την υφεσιακή δυναμική που θα φέρουν μέτρα λιτότητας. Μέτρα λιτότητας μεν, κατανεμημένα, όμως, με δικαιοσύνη σε αυτούς που μπορούν να τα αντέξουν και όχι στις κοινωνικές εκείνες κατηγορίες που έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα από την κρίση, σε συνδυασμό, όμως, με ένα ισχυρό πακέτο χρηματοδότησης που καλύπτει τις μεσοπρόθεσμες ανάγκες της χώρας και αναδιάρθρωσης του χρέους μπορούν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η συζήτηση για το Grexit τελείωσε, να δημιουργήσουν την αίσθηση μιας θετικής δυναμικής, η οποία θα μπορούσε να αντισταθμίσει την υφεσιακή ροπή των μέτρων λιτότητας που μας προτείνουν οι τρεις Θεσμοί. Αυτό θεωρούμε εμείς ότι αποτελεί μία ουσιαστική προϋπόθεση για να εκτιμήσουμε ότι έχουμε μία βιώσιμη συμφωνία εξόδου (…)<br /><br />Το πρώτο αφορά τον ΦΠΑ, αφορά τη διατήρηση της έκπτωσης του 30% στα νησιά (…) Το δεύτερο σημείο αφορά στα διαρθρωτικά δημοσιονομικά μέτρα. Προτείνουμε η απαίτηση για άμεση προκαταβολή του 100% του φόρου εισοδήματος για ατομικές επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες, που ζητούν οι θεσμοί, να μην είναι άμεση, να είναι σταδιακή η αύξηση προκαταβολής φόρου. (…) Το τρίτο σημείο αφορά τις συντάξεις, όπου μιλάμε για πλήρη εφαρμογή του νόμου του 2010, που αφορά τον υπολογισμό της κύριας σύνταξης με συνέπεια μικρή αύξηση των χαμηλών και μικρή μείωση των υψηλών κύριων συντάξεων. (…) Η πρόταση Γιουνκέρ μιλάει για κατάργηση του ΕΚΑΣ. Εμείς να ζητήσουμε το ΕΚΑΣ να διατηρηθεί έως το τέλος του 2019 και να καταργηθεί σταδιακά, αλλά χωρίς καμία άμεση περικοπή στους δικαιούχους που βρίσκονται στη χαμηλότερη βαθμίδα των αποδοχών. (…) Το τέταρτο σημείο σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας. Εμείς επιμένουμε στην ανάγκη η χώρα μας να έχει, όπως και όλες οι άλλες προηγμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα πλαίσιο συνολικών διαπραγματεύσεων (…) Το πέμπτο σημείο αφορά τα product markets, δηλαδή τις αγορές προϊόντων (…) Η πρόταση που καταθέτω είναι να συζητήσουμε και να ακούσω και τις θέσεις σας, ώστε αύριο στη Σύνοδο Κορυφής να μιλήσουμε για την αποκατάσταση της ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα και για μία συμφωνία μεσοπρόθεσμης διάρκειας που θα περιλαμβάνει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα ένα ισχυρό πακέτο αναπτυξιακών επενδύσεων και δεσμεύσεις για αναδιάρθρωση του χρέους (…)<br /><br />(…) Θεωρώ ότι εάν στόχος αυτής της συζήτησης εδώ είναι όχι να βρούμε ένα κοινό τόπο, αλλά να λαθροχειρίσουμε και να μετατρέψουμε το ‘ΟΧΙ’ σε ‘ΝΑΙ’, δεν θα με βρείτε σύμφωνο. Το ‘ΟΧΙ’ είναι ένα ‘ΟΧΙ’ που αφορά μια βιώσιμη συμφωνία. Προφανώς και δεν είναι εντολή ρήξης, αλλά δεν είναι και εντολή ‘πάση θυσία, ό,τι και να γίνει, θα συμφωνήσουμε’. Αυτό θέλω να το ξεκαθαρίσω».Βαγγέλης Μεϊμαράκης, σημεία από την αρχική του τοποθέτηση:<br /><br /> «Θα μπορούσε στο δημοψήφισμα-και θα μας διευκόλυνε όλους να θέτατε τη δική σας πρόταση ή να θέτατε την πρόταση του Γιούνκερ, την οποία προσυπογράφετε τώρα, με τις πέντε αλλαγές και αυτή την πρόταση να την παίρνατε ως πρόταση του ελληνικού λαού. Το “ΝΑΙ” και “ΟΧΙ” δεν θα υπήρχε εκεί. Όλοι θα έλεγαν “ΝΑΙ” στην πρόταση τη δική σας. Ταυτόχρονα, πρέπει να σας πω ότι δημιουργήσατε τρομερές συγχύσεις και εσείς και οι υπουργοί. Και μαζέψτε τους! Δεν βοηθούν αυτές οι δηλώσεις αυτές τις ώρες. Ειλικρινά σας το λέω (…) Εγώ, λοιπόν, ήθελα να σας πω ότι με το δημοψήφισμα καθυστερήσατε πάρα πολύ. Και αυτό έχει κόστος. Η κατάσταση δεν είναι όπως το προηγούμενο Σάββατο που θέσατε το δίλημμα. Είναι πολύ χειρότερη. (…) Υποσχεθήκατε ότι έχετε τη συμφωνία. Εγώ αναμένω να τη φέρετε. Και να ξέρετε ότι εφόσον αυτή είναι μια βιώσιμη λύση, εμείς δεν έχουμε τέτοια ζητήματα και τέτοια προβλήματα. Γι’ αυτό ακριβώς πιστεύω ότι στο θέμα της αύξησης της ρευστότητας θα βρείτε μία ομοθυμία από όλους εδώ πέρα. (…) Ως προς τον δεύτερο όρο και τις προϋποθέσεις για τη συμφωνία, δηλαδή τους είκοσι τέσσερις μήνες, μη δεσμεύεστε για το πόσους μήνες θα είναι. Η πρόταση Γιούνκερ δεν ξέρω αν αυτήν τη στιγμή είναι στο τραπέζι, διότι, πέραν της πρότασης που βάλατε στο δημοψήφισμα κι έχει αποσυρθεί, από τα συμφραζόμενα καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει πρόταση και πώς ξαναπάμε από την αρχή (…)».</div><div><br /></div><div>Το κοινό ανακοινωθέν με το οποίο ολοκληρώθηκε το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών (δεν το υπέγραψε μόνο ο Δημήτρης Κουτσούμπας):<br /><br />«Η κυβέρνηση αναλαμβάνει την ευθύνη για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Και ο κάθε πολιτικός αρχηγός θα συμβάλει, αντιστοίχως, στο πλαίσιο του θεσμικού και πολιτικού του ρόλου.<br /><br />Κοινός στόχος είναι η επιδίωξη λύσης η οποία θα διασφαλίζει:Την επαρκή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας.<br />Αξιόπιστες μεταρρυθμίσεις, με κριτήριο την δίκαιη κατανομή των βαρών και τις κατά το δυνατόν λιγότερες υφεσιακές επιπτώσεις.<br />Ισχυρό, εμπροσθοβαρές αναπτυξιακό πρόγραμμα, πρωτίστως για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας.<br />Δέσμευση για την έναρξη ουσιαστικής συζήτησης ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους.<br />Άμεση προτεραιότητα αποτελεί η αποκατάσταση της ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα σε συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).<br /><br />Ο πρωθυπουργός δεσμεύθηκε να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς αμέσως μετά την προσεχή σύνοδο για τα πρώτα συμπεράσματα που θα εξαχθούν και για την εν γένει πορεία των διαπραγματεύσεων».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Να λοιπό.ν τι έγινε στις 6 Ιουλίου 2015. Τα πλήρη πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών.

Τι καταγράφηκε επίσημα μία ημέρα μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 Στη δημοσιότητα ήρθαν τα επίσημα πρακτικά από το Συμβούλιο των Πολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τέμπη: 872 ημέρες μετά – Όλα τα «άπλυτα» στη φόρα! «Οξυγόνο στην Αλήθεια. Ασφυξία στην Διαφθορά».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/AA1ITtrc.img?w=768&h=513&m=6" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="513" data-original-width="768" height="428" src="https://img-s-msn-com.akamaized.net/tenant/amp/entityid/AA1ITtrc.img?w=768&h=513&m=6" width="701" /></a></div><div><br /></div>Στοιχεία που προκαλούν αίσθηση και αποκαλύπτουν για μία ακόμη φορά το δυσώδες παρασκήνιο που υπάρχει πίσω από τη συγκάλυψη των ευθυνών και των υπευθύνων για το δυστύχημα των Τεμπών, παρουσίασε η εκπομπή «Αντιθέσεις» του ΚΡΗΤΗ TV.<br /><br />Με μότο «Οξυγόνο στην Αλήθεια – Ασφυξία στην Διαφθορά», μίλησαν στον Γιώργο Σαχίνη οι: Βασίλης Κοκοτσάκης (Ειδικός Πραγματογνώμονας σε θέματα Πυρκαγιών- Τεχνικός Σύμβουλος Συγγενών Θυμάτων), Φεντερίκο Καράσκο (Επιστήμονας Πληροφορικής (Εξειδίκευση σε Τεχνητή Νοημοσύνη/Κυβερνοασφάλεια/ Metaverse)- Δ/νων Σύμβουλος της Graypes), Μαρία Καρυστιανού (Πρόεδρος Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων “Τέμπη 2023”) και Μάνος Παπαδάκης (Καθηγητής προηγμένων μαθηματικών μοντέλων- ειδικός ανάλυσης εικόνας/ήχου – Πανεπιστήμιο Χιούστον στο Τέξας).<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="393" src="https://www.youtube.com/embed/qYcSQbdsB8o" width="698" youtube-src-id="qYcSQbdsB8o"></iframe><br /><br />Μεταξύ των όσων ακούστηκαν το βράδυ της Παρασκευής (18/7) ήταν:νέες αποκαλύψεις για τη διαγραφή στοιχείων και για ψευδή βίντεο,<br />η επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων ότι οι υδρογονάνθρακες ήταν 750 τόνοι,<br />στοιχεία ότι η αγνοούμενη κοπέλα (Εριέττα Μόλχο) εξαϋλώθηκε και ότι οι 25 που επέζησαν από τη σύγκρουση κάηκαν ζωντανοί.<br />η θερμοκρασία που αναπτύχθηκε ήταν πάνω από 1100 βαθμούς.<br />οι εμπεριστατωμένες μελέτες και τα στοιχεία υπάρχουν όλα στη διάθεση του Εισαγγελέα.<br /><br />Από τους πίνακες που παρουσίασε ο κ.Καράσκο για τη διαγραφή στοιχείων και για ψευδή βίντεο (video capture https://www.youtube.com/@Antitheseis):<div><br /><img height="380" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_video.jpg" width="640" /></div><div><br /></div><div><img height="358" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_video2-1.jpg" width="640" /><img height="358" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_video4-1.jpg" width="640" /></div><div>Εκ των πινάκων με μελέτες και στοιχεία που παρουσίασε ο Βασίλης Κοκοτσάκης (video capture https://www.youtube.com/@Antitheseis):<br /><br /><img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_pinakas.jpg" /><img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_pinakas1.jpg" /><img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_pinakas2.jpg" /><img src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/07/keimeno_tebi_pinakas3.jpg" /></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τέμπη: 872 ημέρες μετά – Όλα τα «άπλυτα» στη φόρα! «Οξυγόνο στην Αλήθεια. Ασφυξία στην Διαφθορά».

Στοιχεία που προκαλούν αίσθηση και αποκαλύπτουν για μία ακόμη φορά το δυσώδες παρασκήνιο που υπάρχει πίσω από τη συγκάλυψη των ευθυνών και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Πάθημα Ιράν, μάθημα Τουρκίας! Ισραήλ κυριαρχεί.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS-OQ5WrsE9fhaNE2dBYk6Vf-k16xZvlMZy1w&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="167" data-original-width="301" height="355" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS-OQ5WrsE9fhaNE2dBYk6Vf-k16xZvlMZy1w&s" width="691" /></a></div><div><br /></div>Άρθρο στο The Middle East Eye σχετικά με τις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν να δημιουργήσουν μία γραμμή επικοινωνίας για την πρόληψη ατυχημάτων, καθώς και οι δύο χώρες είχαν στρατεύματα, αεροσκάφη και drones που επιχειρούσαν στη Συρία.<br /><br />Έχοντας υποστηρίξει εδώ και καιρό την συριακή αντιπολίτευση στον Μπασάρ αλ Άσαντ, η Τουρκία έχει πολύ στενούς δεσμούς με τους νέους ηγέτες στη Δαμασκό. Όταν το Ισραήλ στόχευσε αρκετές συριακές αεροπορικές βάσεις τον Απρίλιο, οι οποίες επρόκειτο να καταληφθούν από τον τουρκικό στρατό για την εκπαίδευση τοπικών δυνάμεων και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων κατά του Ισλαμικού Κράτους, η αντίδραση της Άγκυρας ήταν μετρημένη. Ενθαρρυμένη από τους Αμερικανούς , η Τουρκία επέλεξε να συνεργαστεί με το Ισραήλ και να αναζητήσει μια μέση λύση.<br /><br />Οι Ισραηλινοί είχαν δύο κύριες ανησυχίες: εάν η Τουρκία ανέπτυσσε εξελιγμένα ραντάρ και συστήματα αεράμυνας στην αεροπορική βάση T4, οι ισραηλινές αεροπορικές επιχειρήσεις -συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων κατά του Ιράν- θα αποκαλυπτόντουσαν. Ήταν επίσης επιφυλακτικοί για το ενδεχόμενο τα τουρκικά συστήματα αεράμυνας να αποτρέψουν εντελώς ορισμένες από τις αεροπορικές τους επιχειρήσεις.<br /><br />Για την αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων, οι Τούρκοι αξιωματούχοι συμπεριέλαβαν τους Σύριους ομολόγους τους σε επόμενες συναντήσεις στο Μπακού. Ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης, οι Σύριοι συμφώνησαν να μην αναπτύξουν στρατιωτικές δυνάμεις σε ορισμένες περιοχές στη νότια Συρία.<br /><br />Η Άγκυρα προσπάθησε να δείξει στο Ισραήλ ότι δεν σκόπευε να αποτελέσει η Συρία απειλή για την ισραηλινή ασφάλεια. Τρεις μήνες αργότερα, ωστόσο, μια άλλη κρίση έδειξε ότι οι συνομιλίες με το Ισραήλ δεν είχαν επιλύσει τις υποκείμενες διαφωνίες για τη Συρία. Μετά τις αιματηρές συγκρούσεις που ξέσπασαν την Κυριακή μεταξύ των Δρούζων και των Βεδουίνων πολιτοφυλακών, η συριακή κυβέρνηση ανέπτυξε στρατεύματα στη Σουέιντα κατόπιν αιτήματος των τοπικών αρχών, ωθώντας το Ισραήλ να εξαπολύσει σοβαρά πλήγματα εναντίον του συριακού στρατού.<br /><br />Καθώς οι συριακές δυνάμεις ανέκτησαν τον έλεγχο περισσότερων εδαφών στην επαρχία, τα ισραηλινά αεροσκάφη συνέχισαν να επιτίθενται σε στόχους στη Δαμασκό, συμπεριλαμβανομένου του συριακού υπουργείου Άμυνας και περιοχών κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο.<br /><br />Οι αεροπορικές επιδρομές στην πρωτεύουσα την Τετάρτη ήταν ιδιαίτερα εκπληκτικές, καθώς συνέπεσαν με μια άλλη συνάντηση μεταξύ Σύρων και Ισραηλινών αξιωματούχων στο Μπακού, μετά την επίσκεψη του Σύριου προέδρου Άχμεντ αλ-Σαράα στο Αζερμπαϊτζάν το Σαββατοκύριακο.<br /><br />Αυτές οι ισραηλινές επιθέσεις έφεραν την Τουρκία σε δύσκολη θέση, με μικρή επιρροή πέρα από την παρότρυνση της Ουάσινγκτον να πιέσει τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να αποδεχτεί κατάπαυση του πυρός. Την Τετάρτη, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν αποκάλυψε απροσδόκητα ότι η Τουρκία είχε μεταφέρει τις απόψεις και τις προτάσεις της σχετικά με την κρίση στη Σουέιντα στο Ισραήλ μέσω καναλιών πληροφοριών, αλλά σημείωσε ότι μια κατάπαυση του πυρός θα ήταν δυνατή μόνο μετά από μεσολάβηση των ΗΠΑ. Η δήλωσή του σηματοδότησε ότι η Άγκυρα εξακολουθούσε να προσπαθεί να εμπλακεί με το Ισραήλ μέσω άμεσων διαύλων αντί να το αντιμετωπίσει.<div><br />Αποφεύγοντας τα λάθη του Ιράν<br /><br />Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ορισμένοι ζήτησαν από την Τουρκία να αναπτύξει τα συστήματα αεράμυνας για να αποτρέψει περαιτέρω ισραηλινές επιθέσεις, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι η Άγκυρα θα πρέπει να αναλάβει αμέσως τον έλεγχο των συριακών στρατιωτικών βάσεων για να αποτρέψει περισσότερη επιθετικότητα.<br /><br />Κατ’ ιδίαν, Τούρκοι αξιωματούχοι δήλωσαν στο Middle East Eye ότι δεν είχαν καμία επιθυμία να διακινδυνεύσουν μια άμεση αντιπαράθεση με το Ισραήλ στη Συρία ή να την μετατρέψουν σε ένα ακόμη πεδίο μάχης, ειδικά μετά από 13 χρόνια εμφυλίου πολέμου. Ανησυχούν επίσης ότι τέτοιες εντάσεις θα δηλητηριάσουν τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της Συρίας ως κράτους και θα ανησυχήσουν επίσης τους διεθνείς επενδυτές, καθώς τόσο η Συρία όσο και η Τουρκία προσπαθούν να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια για τις αντίστοιχες οικονομίες τους.<br /><br />Οι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι όλες οι κρίσεις θα πρέπει να επιλύονται μέσω της διπλωματίας, καθώς το Ισραήλ τείνει να χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές αντιπαραθέσεις ως δικαιολογία για την επεκτατική του ατζέντα. Η Τουρκία επιθυμεί επίσης να μην επαναλάβει τα λάθη του Ιράν στη Συρία. Δεν θέλει να υπονομεύσει τη νομιμότητα της κυβέρνησης της Σαρίας ή να επιδιώξει περιφερειακή κυριαρχία όπως έκανε η Τεχεράνη με την υποστήριξή της στον Άσαντ.<br /><br />Ωστόσο, η Άγκυρα υποψιάζεται ότι το Ισραήλ προκαλεί σκόπιμα κρίσεις και τις χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή μέσω στρατιωτικών επιθέσεων. Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν καταστήσει σαφές ότι πιστεύουν ότι η Συρία πρέπει να διαιρεθεί. Ακόμα κι αν η Τουρκία ήθελε να βασιστεί στην σκληρή ισχύ, αντιμετωπίζει σημαντικούς περιορισμούς.<br /><br />«Για να διασφαλίσει ο τουρκικός στρατός την ασφάλεια του συριακού εναέριου χώρου πάνω από τη Δαμασκό, θα χρειαστεί συστήματα αεράμυνας και εναέρια μέσα ικανά για το έργο», δήλωσε ο Γιουσούφ Ακμπάμπα, ειδικός στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, σε μια ανάρτηση στο X, η οποία έχει πλέον διαγραφεί. «Με το τρέχον απόθεμά μας, το οποίο δεν επαρκεί ούτε καν για την προστασία της ίδιας της Τουρκίας, δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε άλλη χώρα». Πρόσθεσε ότι χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Κατάρ έχουν πολύ καλύτερα αποθέματα από την Τουρκία σε αυτό το θέμα.</div><div><br />Η τουρκική αεράμυνα χρειάζεται εκσυγχρονισμό<br /><br />Ο γερασμένος στόλος μαχητικών αεροσκαφών F-16 της Τουρκίας εξακολουθεί να χρειάζεται εκσυγχρονισμό μέσω εκκρεμών συμφωνιών, όπως η συμφωνία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων της Άγκυρας με την Ουάσινγκτον και οι συνεχιζόμενες συζητήσεις για τα αεροσκάφη Eurofighter.<br /><br />Παρόλο που η Άγκυρα διαθέτει συστήματα αεράμυνας Hisar μικρής και μεσαίας εμβέλειας εθνικής παραγωγής, ο αριθμός τους είναι περιορισμένος. Οι Τούρκοι στρατιωτικοί σχεδιαστές εξέτασαν ακόμη και την ανάπτυξη ρωσικής κατασκευής πυραύλων S-400 στη Συρία, πιθανώς στην αεροπορική βάση T4, αλλά η Ουάσινγκτον αντιτάχθηκε στην κίνηση.<br /><br />Παρά τις επανειλημμένες επισκέψεις Τούρκων στρατιωτικών αξιωματούχων στη Δαμασκό, υπάρχει ελάχιστος ενθουσιασμός για την εγκατάσταση τουρκικών βάσεων στη Συρία. Ο τουρκικός στρατός, κατά παράδοση, διστάζει να δημιουργήσει βάσεις βαθιά σε ξένο έδαφος, και μετά από σχεδόν μια δεκαετία στη Συρία, υπάρχει μικρή όρεξη για περαιτέρω τυχοδιωκτισμό.<br /><br />Το πιο σημαντικό είναι ότι η συριακή κυβέρνηση δεν είναι επίσης σε θέση να υπογράψει τις απαραίτητες συνθήκες για να προσκαλέσει επίσημα την Άγκυρα, καθώς η Σαράα δεν έχει ακόμη συστήσει το προσωρινό κοινοβούλιο που προβλέπεται από το νέο προσωρινό συριακό σύνταγμα. Απαιτείται κοινοβουλευτική επικύρωση για τέτοιες συμφωνίες.<br /><br />Η επικρατούσα άποψη στην Άγκυρα είναι ότι η διπλωματία παραμένει ο καλύτερος τρόπος για την επίλυση της κρίσης με το Ισραήλ, ειδικά δεδομένου ότι η κυβέρνηση Τραμπ, η Σαουδική Αραβία και μεγάλο μέρος του Αραβικού Συνδέσμου υποστηρίζουν τη νέα συριακή κυβέρνηση.<br /><br />«Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, όχι μόνο για την περιοχή αλλά και για το Ισραήλ», δήλωσε ο Φιντάν την Τετάρτη. «Με άλλα λόγια, η διεθνής κοινότητα -ιδίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χώρες της περιοχής- πρέπει να επιδείξουν κάποια ευαισθησία και να σταματήσουν το Ισραήλ. Διαφορετικά, είναι ασφαλές να πούμε ότι θα προκύψουν ανεπιθύμητες συνέπειες στην περιοχή».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Πάθημα Ιράν, μάθημα Τουρκίας! Ισραήλ κυριαρχεί.

Άρθρο στο The Middle East Eye σχετικά με τις σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι οι δύο πλευρές συμφώνησαν να δημιουργή...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεγάλη εσωτερική “συνωμοσία” που οδηγεί την Τουρκία στο πλανητικό “πυρηνικό κλαμπ”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRvrRqacb_yn5nPGi42qaqhddM2P8GjcLApPA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRvrRqacb_yn5nPGi42qaqhddM2P8GjcLApPA&s" width="704" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Μια εξαιρετικά αποκαλυπτική <a href="https://www.middleeasteye.net/news/most-turks-say-turkey-should-obtain-nuclear-weapons-poll">δημοσκόπηση</a> που διενεργήθηκε στην Τουρκία καταγράφει τις επιπτώσεις των συρράξεων ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν στην τουρκική κοινωνία. Τα συμπεράσματα είναι άκρως ενδιαφέροντα και με αυτά πρέπει να ασχοληθούν οι αρμόδιοι στην Ελλάδα, εάν θέλουν να εκτιμήσουν ορθολογικά το πως θα διαμορφωθεί η κατάσταση ασφαλείας για τη χώρα μας τα επόμενα χρόνια.<br /><br />Η δημοσκόπηση έγινε το διάστημα 1-5 Ιουλίου με δείγμα 2.000 πολιτών από όλη την Τουρκία. Το βασικό ερώτημα που θα μας απασχολήσει σήμερα αφορά τη στάση των Τούρκων πολιτών απέναντι στο ζήτημα της ανάπτυξης πυρηνικού οπλοστασίου! Ασχέτως του γεγονότος ότι η Τουρκία είναι μέρος της Συνθήκης Μη Διάδοσης Πυρηνικών Όπλων (NPT: Non-Proliferation Treaty) από το 1979. Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση, το 71% απάντησε θετικά στην απόκτηση πυρηνικών όπλων και μόλις 18% αρνητικά… Ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως είναι, ότι το 72% των ερωτηθέντων δεν πιστεύει ότι το ΝΑΤΟ θα υπεράσπιζε την Τουρκία αποτελεσματικά, σε περίπτωση που θα δεχόταν κάποια επίθεση. Είτε αυτό αφορά την επιθυμία της Συμμαχίας να το πράξει είτε την ικανότητα, όπως αναφέρεται…<br /><br />Ας το δούμε όπως πιο αναλυτικά, διότι η δημοσκόπηση είναι αποκαλυπτική για το σύνολο των γεωστρατηγικών επιλογών της Τουρκίας, σε συνδυασμό με το πως αυτές αλληλεπιδρούν με τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας. Προκύπτει δηλαδή, ότι η συνολική στρατηγική της Τουρκίας (Κεντρική Ασία, Μεσόγειος, Μέση Ανατολή με έμφαση στη Συρία) στη σημερινή μεταβατική περίοδο προς ένα διεθνές σύστημα με νέες ισορροπίες, βοηθά στη διαμόρφωση συνθηκών που ακυρώνουν στην πράξη την όποια διάθεση αντίστασης στο ολοκληρωτικό καθεστώς Ερντογάν.<br /><br />Οι εξελίξεις είναι παγκόσμιες και οι φιλοδοξίες της Τουρκίας ευρύτερες από την περιοχή μας. Όμως, επίκεντρο των ανησυχιών των Τούρκων είναι το Ισραήλ και όσα προέκυψαν μετά τη σύρραξη με το Ιράν, αλλά και γενικότερα από τις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Αυτές οι εξελίξεις έφεραν τον πόλεμο στο κατώφλι της Τουρκίας, με την κοινωνία της να αντιλαμβάνεται ότι η επεκτατική διάθεση που επιδεικνύεται έχει δημιουργήσει ένα εν υπνώσει πολεμικό μέτωπο με κέντρο τη Συρία.<br /><br />Παρά τις μαζικές επενδύσεις στην αμυντική βιομηχανία, η εμπιστοσύνη για τη δυνατότητα των συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας να προστατεύσουν την Τουρκία σε περίπτωση επίθεσης, είναι πολύ χαμηλή. Αυτή η πεποίθηση, προφανώς καλλιεργήθηκε βλέποντας ότι ακόμα και η εξαιρετικά προηγμένη ισραηλινή τεχνολογία δεν μπόρεσε να “αποστειρώσει” μια λωρίδα γης που είναι το εβραϊκό κράτος, από τα πλήγματα των ιρανικών βαλλιστικών πυραύλων.<br /><br />Με πιο απλά λόγια, σε περίπτωση που δεχόταν επίθεση η Τουρκία –από ποιον άραγε;– η δυνατότητα άμυνας με βάση τα τουρκικά συστήματα θα ήταν περιορισμένη. Αυτός είναι και ο λόγος που η κοινή γνώμη τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της ανάπτυξης πυρηνικού οπλοστασίου. Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε καταφανείς, σοβαρότατες επιπλοκές για την ελληνική εθνική ασφάλεια. Μόνο που ο Έλληνας υπουργός Άμυνας επιλέγει συστηματικά να συνθηματολογεί, κάνοντας λόγο για “αδιαπέραστες ομπρέλες” και “θόλους”, ενώ ο χρόνος περνά και τα λόγια είναι δυσανάλογα περισσότερα συγκριτικά με τα έργα…<br />Νυν υπέρ πάντων ο τουρκικός αγών…<br /><br />Ας επιχειρήσουμε όμως να δούμε το μήνυμα αυτής της δημοσκόπησης. Η περιοχή της Μέσης Ανατολής βρίσκεται σε διαδικασία μεγάλου μετασχηματισμού, που μπορεί να περιλάβει και αλλαγή συνόρων. Ο Ερντογάν έχει δηλώσει ότι μόλις ολοκληρωθεί αυτή τη διαδικασία, η Τουρκία είτε θα έχει χάσει είτε θα έχει κερδίσει εδάφη. Αυτό εξηγεί και την επιθετική στρατηγική που ακολουθεί. Θεωρεί ότι τα εθνικά της συμφέροντα δεν εξυπηρετούνται από την αποκλειστική πρόσδεση στη Δύση. Έχοντας μάλιστα και την εμπειρία του αμερικανικού εμπάργκο όπλων μετά την εισβολή στην Κύπρο, επενδύει –επί δύο και πλέον δεκαετίες– μαζικά στην αμυντική της βιομηχανία, αυξάνοντας διαρκώς το ποσοστό εγχώριας κάλυψης των αναγκών της.<br /><br />Η επιθετική στρατηγική της Τουρκίας δεν εξαιρεί την Ελλάδα. Μεγιστοποιεί τις διεκδικήσεις, έχοντας συμπεριλάβει και ελληνική κυριαρχία στο “μενού”, πέραν των κυριαρχικών δικαιωμάτων που παραδοσιακά αμφισβητούσε. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα, πέτυχε να στρατολογήσει και τις δυο πλευρές της Λιβύης (ανατολική και δυτική), οι οποίες έχουν υιοθετήσει –έναντι ανταλλαγμάτων– την καταφανώς παράνομη θεωρία ότι τα νησιά δεν διαθέτουν ΑΟΖ!<br /><br />Με τον τρόπο αυτό, η Άγκυρα παύει να είναι μόνη. Στόχος της είναι η μέγιστη διαπραγματευτική ευελιξία διά της προβολής όσο το δυνατόν περισσοτέρων διεκδικήσεων. Πίσω από τη στρατηγική αυτή κρύβεται η ορθή ανάγνωση του γεωπολιτικού, που οδήγησε στην εκμετάλλευση της καταφανούς αγωνίας των φιλειρηνικών χωρών να αποφύγουν την πολεμική σύρραξη. Ελπίδα των Τούρκων είναι, την επαύριον που θα έχει εξευρεθεί μια νέα ισορροπία, να έχει αποσπάσει τα μέγιστα δυνατά κέρδη, ενώ οι φιλειρηνικές χώρες, απλώς θα αισθάνονται ανακουφισμένες που απέφυγαν τον πόλεμο!<br /><br />Πάμε όμως στη μεγάλη, περιφερειακή εικόνα. Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή ξεκίνησε από την εισβολή της –συμμαχικής προς την Τουρκία– ισλαμικής Χαμάς, η οποία προκάλεσε συντριπτική στρατιωτική απάντηση του εβραϊκού κράτους, το οποίο δεν δίστασε να στοχοποιήσει την Τουρκία, παρουσιάζοντάς την ουσιαστικά ως ηθικό αυτουργό. Παράλληλα, ειδικά στη Συρία, προβαίνει σε διαρκή επίδειξη ισχύος διαμηνύοντας ότι δεν θα ανεχθεί τουρκικό έλεγχο της χώρας.<br /><br />Ασχέτως εάν είναι εφικτή ή όχι η εξαφάνιση οργανώσεων που λειτουργούσαν σαν μακρύ χέρι της Τεχεράνης στη σύγκρουσή της με το Ισραήλ, η στρατιωτική συντριβή τους, σε συνδυασμό με τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς στο Ιράν, δείχνει να έχει προκαλέσει ανασφάλεια στην τουρκική κοινωνία. Οι Τούρκοι παρατηρούν ότι ασχέτως του πόσο καταστρεπτικά μπορεί να είναι τα συμβατικά όπλα, η επίτευξη στρατηγικού αποτελέσματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Άρα, αυτό που μένει είναι η καταστροφή.<br /><br />Κακοί και… καλοί ολοκληρωτισμοί<br /><br />Παρότι η Άγκυρα κομπάζει για την ισχύ του τουρκικού στρατού, οι Τούρκοι πολίτες βλέπουν τις εξελίξεις και ανησυχούν. Παράλληλα όμως, τα όνειρα αναβίωσης του “οθωμανικού μεγαλείου” δεν τους αφήνουν αδιάφορους, σε μια εποχή που ο κεμαλικός εθνικισμός κινείται σε παράλληλη πορεία με τον νεοοθωμανικό. Αυτό τροφοδοτείται και από τη συνεχιζόμενη ιδιότυπη ασυλία που απολαμβάνει το προδήλως ολοκληρωτικό καθεστώς Ερντογάν από μια Δύση που συχνά επικαλείται τον “αυταρχισμό” των αντιπάλων της για να δικαιολογήσει την πολιτική της. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η Ρωσία και η Κίνα.<br /><br />Όλη αυτή η συλλογιστική αντανακλάται και στην τοποθέτηση των Τούρκων πολιτών υπέρ της ανάπτυξης πυρηνικού οπλοστασίου, ένα ζήτημα που συνιστούσε ταμπού για τον μέσο Τούρκο, με την εξαίρεση εθνικιστικών-μεγαλοϊδεατικών κύκλων στη χώρα. Από τη μία θέλουν να εξασφαλίσουν το “απόλυτο όπλο” αποτροπής –ή μήπως και τιμωρίας όπως βαδίζει ο κόσμος;– κι από την άλλη ένα σύμβολο ισχύος που θα τοποθετήσει αυτοδικαίως την Τουρκία στην ελίτ των μεγάλων δυνάμεων της επόμενης ημέρας.<div><br />Αποκωδικοποίηση μιας δημοσκόπησης<br /><br />Ποιο είναι όμως το συμπέρασμα από αυτή τη δημοσκόπηση; Δεν είναι μόνο ένα. Είναι πολλά και συνδέονται μεταξύ τους. Το βασικότερο είναι ότι οι Τούρκοι, είτε είναι υπέρ ή κατά του Ερντογάν, δείχνουν να έχουν προτεραιότητα την αντιμετώπιση της ανασφάλειας που τους προκαλεί η συνολικότερη εικόνα, σε συνδυασμό με τη νεοοθωμανική προσδοκία. Ενδεχομένως δε να αποδίδουν σε αυτή την κατάσταση και τα οικονομικά δεινά που υφίστανται, υποβαθμίζοντας τις ευθύνες του Ερντογάν και της νομενκλατούρας των ισλαμοεθνικιστών.<br /><br />Αυτό έχει δημιουργήσει μια κοινότητα συμφερόντων ανάμεσα στο καθεστώς και του… υπηκόους του. Άρα, ένα πλαίσιο ασφαλείας για τον Ερντογάν. Ίσως γι’ αυτό έχει επιλέξει τη μετωπική σύγκρουση, το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών και στο εσωτερικό μέτωπο, σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία. Ακόμα κι αν συμμερίζονται οι πολίτες τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης, τους τρομάζει για τις δυνητικές επιπτώσεις της στην ασφάλεια της χώρας. Αυτό εξασφαλίζει μια άτυπη ασυλία στον Ερντογάν, ο οποίος φροντίζει να τροφοδοτεί τις φοβίες των Τούρκων, διακινώντας εύπεπτες και δημοφιλείς θεωρίες συνωμοσίας για τα διεθνή κέντρα που απεργάζονται την αποσταθεροποίηση και καταστροφή της χώρας.<br /><br />Αυτή η εικόνα πρέπει να γίνει αντιληπτή στην Αθήνα, ώστε να δώσει προτεραιότητα στα μέσα που θα εξασφαλίσουν άρνηση των τουρκικών επεκτατικών επιδιώξεων επί του πεδίου. Προϋπόθεση βέβαια είναι η επίδειξη πολιτικής βούλησης, ώστε η επόμενη ημέρα να μη βρει την Ελλάδα στην πλευρά των χαμένων.<br /><br />Οι μεγάλες κρίσεις κρύβουν ταυτόχρονα, μεγάλους κινδύνους και μεγάλες ευκαιρίες. Ο Ερντογάν το είχε συνειδητοποιήσει εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Προς γνώσιν… μήπως αποφευχθεί η βίαιη συμμόρφωση!</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μεγάλη εσωτερική “συνωμοσία” που οδηγεί την Τουρκία στο πλανητικό “πυρηνικό κλαμπ”

Του  Ζαχαρία Μίχα Μια εξαιρετικά αποκαλυπτική δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στην Τουρκία καταγράφει τις επιπτώσεις των συρράξεων ανάμεσα στο...

Διαβάστε την συνέχεια