Πιο κοντά στην προεδρία της Γαλλίας φέρνουν οι αναταραχές τη Marine Le Pen, πλησιάζει το 40%. Το ΑfD στην Γερμανία 21%.

<img height="412" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/703051834e2201ec37c30392aac7666e_XL.jpg" width="733" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν αυτές οι αρχικές αντιδράσεις θα μεταφραστούν σε μόνιμη μεταστροφή της κοινής γνώμης και πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο θα διαρκέσει η εξέγερση.</span></h3>Φωτιές αναταραχής έκαιγαν σε όλη τη Γαλλία, διαμαρτυρίες κατέκλυσαν τις πόλεις με αφορμή τον θανάσιμο πυροβολισμό ενός εφήβου από την αστυνομία, αλλά για το ακροδεξιό κόμμα της Marine Le Pen είχε φτάσει η στιγμή για μια εκστρατεία στρατολόγησης.<br />"Αποκαταστήστε την τάξη στη Γαλλία!", ανέφερε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που προσπαθούσε να προσελκύσει νέα μέλη την Κυριακή, εικονογραφημένο με μια φωτογραφία αστυνομικών με εξοπλισμό των ΜΑΤ να παρελαύνουν μέσα σε καπνό.<div><br />Το μήνυμα του κόμματος Rassemblement National ήταν μέρος της προσπάθειας της Le Pen και των συμμάχων της να επωφεληθούν από την κρίση, να επιτεθούν στην κυβέρνηση του Emmanuel Macron και να αναδείξουν τις από καιρό κρατούσες σκληρές πολιτικές τους για την εγκληματικότητα και τη μετανάστευση.</div><div><br />Η τακτική φαίνεται να αποδίδει: δημοσκόπηση που διενεργήθηκε στις 30 Ιουνίου έδειξε ότι περισσότεροι άνθρωποι ενέκριναν την αντίδραση της Le Pen στην κρίση από οποιονδήποτε άλλο Γάλλο πολιτικό (39%), ακολουθούμενοι από τον υπουργό Εσωτερικών Gérald Darmanin και τον ίδιο τον Macron (περίπου 33%).</div><div><br />Καθώς οι ταραχές εξαπλώνονταν πέραν του Παρισίου, ο 27χρονος επικεφαλής του κόμματος RN Jordan Bardella εξαπέλυσε ένα στερεοτυπικό δεξιό κήρυγμα κατά των "άγριων ορδών" των διαδηλωτών, καταγγέλλοντας την "εντελώς τρελή" μετανάστευση στη Γαλλία.<br /><br />Εν τω μεταξύ στην Γερμανία το AfD η Εναλλακτική για την Γερμανία, έφθασε στο 21% στην δεύτερη θέση με το CDU της πρώην Καγκελαρίου Merkel να βρίσκεται στο 25,5% με διαφορά μόλις 4,5%...<br />Το CDU οι χριστιανοδημοκράτες και το AfD η ακροδεξιά έχουν διαφορά μόλις 4,5%... εξέλιξη πρωτοφανή αλλά αναμενόμενη... και κατά πολλούς θετική εξέλιξη για την δημοκρατία...<br /><br />Η ηγετική εμφάνιση της Le Pen<br /><br />Αλλά η Le Pen, η οποία προετοιμάζεται για μια αναμενόμενη τέταρτη προεδρική υποψηφιότητα το 2027, προσπάθησε να παρουσιάσει τον εαυτό της ως μια πιο υπεύθυνη φιγούρα - μέρος μιας προσπάθειας δύο δεκαετιών να εξομαλύνει την πολιτική του κόμματός της.<br />Η Le Pen έχει εκδώσει μόνο ένα πανηγυρικό βιντεοσκοπημένο μήνυμα από την έναρξη των διαδηλώσεων, με ιδιαίτερα μετρημένη γλώσσα.<br />Η συγγραφέας και πολιτική αναλύτρια Chloé Morin θεώρησε ότι τα γεγονότα ήταν μια "σημαντική πολιτική στιγμή".</div><div><br />"Η Le Pen έχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνει για να αναλάβει την προεδρία, αλλά μέχρι στιγμής αυτή την εβδομάδα ήταν έξυπνη και δεν έκανε λάθη", είπε.<br />Το διακύβευμα είναι υψηλό για τον Macron και την κεντρώα συμμαχία του, καθώς προσπαθούν να ανακόψουν τη δυναμική της Le Pen.<br />Η στρατηγική τους ήταν να δείξουν ότι η εφαρμογή των ισχυόντων νόμων μπορεί να αποκαταστήσει την τάξη, χωρίς να δαιμονοποιήσει τους κατοίκους των banlieue, των γειτονιών των μεταναστών με χαμηλό εισόδημα έξω από τις πόλεις.</div><div><br />Ο Macron εξακολουθεί να επεξεργάζεται την απάντησή του στην κρίση και έχει ζητήσει να εξεταστεί σε "βάθος" το τι οδήγησε στους πυροβολισμούς και στις εκρηκτικές διαδηλώσεις που ακολούθησαν.<br />"Θα οικοδομήσουμε λύσεις από κοινού", είπε σε έναν δήμαρχο του οποίου το σπίτι παραλίγο να καεί από τους επιτιθέμενους, ενώ η σύζυγος και τα παιδιά του βρίσκονταν μέσα.<br />Υπερασπιζόμενος την προσέγγιση του Macron , ένας Γάλλος αξιωματούχος δήλωσε ότι "υπήρξε ένα είδος αγώνα δρόμου για να ζητηθούν τα πιο αυταρχικά μέσα για την αποκατάσταση της τάξης".<br />"Η κύρια διαφορά μας είναι ότι ακολουθήσαμε μια σταδιακή προσέγγιση που συνάδει με τις αξίες της δημοκρατίας μας και εντός των ορίων του νόμου.<br />Δεν ακούσαμε εκείνους που ζήτησαν ριζοσπαστικά μέτρα", δήλωσε ο αξιωματούχος.<br /><br />Οι λύσεις Le Pen<br /><br />Αντίθετα, η Le Pen υποσχέθηκε πολύ πιο σκληρά μέτρα.<br />Μεταξύ των πολιτικών της είναι η εκδίκαση των νέων σε ποινικές διαδικασίες ως ενηλίκων από την ηλικία των 16 ετών και όχι των 18.<br />Όσοι καταδικάζονται για εγκλήματα ή πιο ήσσονος σημασίας αδικήματα θα χάνουν το δικαίωμα να ζουν σε δημόσια κατοικία ή να λαμβάνουν κοινωνικές παροχές.<br />Θα ανοίξουν περισσότερες κλίνες φυλακών.<br />Για να καταπολεμηθεί αυτό που η ίδια αποκαλεί "δικαστική χαλαρότητα", θα τεθεί σε ισχύ ένα σύστημα υποχρεωτικών ελάχιστων ποινών.<br />Η ακροδεξιά έχει επίσης αναβιώσει μια συχνή κριτική ότι οι banlieue και οι σε μεγάλο βαθμό μετανάστες κάτοικοί τους λαμβάνουν πάρα πολλά κρατικά χρήματα, σε αντίθεση με τις φτωχές αγροτικές κοινότητες που παραμελούνται.<br />"Τα αποβράσματα που βλέπουμε να λεηλατούν καταστήματα, να βάζουν φωτιά σε βιβλιοθήκες και δημαρχεία, και όλα αυτά γελώντας, δεν το κάνουν αυτό για το Nahel", δήλωσε σε συνέντευξή της η Edwige Diaz, βουλευτής του RN από μια αγροτική περιοχή κοντά στο Μπορντό.<br />"Είναι μια δικαιολογία για να επιτεθούν στην αστυνομία και σε ό,τι αντιπροσωπεύει τη δημοκρατία".<br /><br />Η θρυαλλίδα<br /><br />Ο αστυνομικός πυροβολισμός του 17χρονου Nahel Merzouk, ο οποίος ήταν βορειοαφρικανικής καταγωγής, προκάλεσε έντονα διαφορετικές αντιδράσεις, με εκείνους που βρίσκονται στην αριστερά να καταγγέλλουν την αστυνομία για χρήση υπερβολικής βίας και εκείνους που βρίσκονται στη δεξιά να λένε ότι η συμπεριφορά του οδηγού δείχνει τη διάβρωση της δημόσιας τάξης.<br />Ωστόσο, η δημόσια υποστήριξη προς την αστυνομία παρέμεινε σχετικά ισχυρή, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που διενήργησε η Ifop-Le Figaro.<br />Περίπου το 57% τάχθηκε στο πλευρό της αστυνομίας, ενώ το 69% υποστήριξε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τον τερματισμό των ταραχών - και τα δύο συμφωνούν με τις θέσεις του RN.<br />Οι μεγάλοι χαμένοι της δημοσκόπησης, εν τω μεταξύ, ήταν ο ακροαριστερός ηγέτης Jean-Luc Mélenchon και η πολιτικός των Πρασίνων Marine Tondelier, οι οποίοι κατηγόρησαν την αστυνομία για συστημικό ρατσισμό και τάχθηκαν υπέρ αυστηρότερων ελέγχων για την πρόληψη των πυροβολισμών.<br /><br />Η μεταστροφή<br /><br />Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν αυτές οι αρχικές αντιδράσεις θα μεταφραστούν σε μόνιμη μεταστροφή της κοινής γνώμης και πολλά θα εξαρτηθούν από το πόσο θα διαρκέσει η εξέγερση.<br />Υπάρχουν ενδείξεις ότι η εξέγερση μπορεί να εκλείψει εν μέσω μαζικών αστυνομικών αποστολών και καθημερινών συλλήψεων.<br />Αλλά η υποστήριξη για την ατζέντα της Le Pen είχε ήδη αυξηθεί ακόμη και πριν από την αναταραχή της περασμένης εβδομάδας.<br />Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα από την Ifop για την Journal du Dimanche έδειξε ότι το 42% των Γάλλων ψηφοφόρων δήλωσαν ότι είχαν ήδη ψηφίσει μια λίστα ή έναν υποψήφιο του RN, μια σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια.<br />Το κόμμα έχει κερδίσει έδαφος σε ομάδες μεταξύ των οποίων ήταν προηγουμένως αδύναμο, όπως οι συνταξιούχοι και οι υψηλά μορφωμένοι.</div><div><br />Τον Μάιο του 2022, αφού έχασε από τον Macron στις προεδρικές εκλογές, το RN σημείωσε εκπληκτικά ισχυρές επιδόσεις στις νομοθετικές εκλογές, κερδίζοντας πρωτοφανείς 88 έδρες, από μόλις οκτώ που είχε προηγουμένως.<br />Αυτό έδωσε στο κόμμα της Le Pen νέα νομιμοποίηση και ενίσχυσε την προσπάθειά της να "αποτοξινώσει" την εικόνα του κινήματος που ξεκίνησε πριν από 50 χρόνια από τον πατέρα της, ο οποίος αρνήθηκε το Ολοκαύτωμα και υποστήριξε ξενοφοβικές ιδέες.<br />Η Le Pen δεν ήταν ο μόνος δεξιός πολιτικός στην Ευρώπη που προσπάθησε να επωφεληθεί από τις ταραχές.</div><div><br />Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Mateusz Morawiecki, ανέβασε στο Twitter ένα βίντεο που αντιπαραβάλλει σκηνές από το Παρίσι με γαλήνιες πολωνικές εικόνες, προσθέτοντας: "Δεν θέλουμε τέτοιες σκηνές στους πολωνικούς δρόμους".<br />Στην Ιταλία, ο ηγέτης της ακροδεξιάς και επί μακρόν σύμμαχος της Le Pen, Matteo Salvini, κατηγόρησε για τις ταραχές "τα χρόνια της χαλαρότητας απέναντι στην ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση και τις συνοικίες που κυριαρχούνται από την εγκληματικότητα".<br />"Βρισκόμαστε στη Δύση ή στην κόλαση;" αναρωτήθηκε.</div><div><br />Παρά τις επιθέσεις, ο Macron προσπάθησε να αντισταθεί στη διχαστική ρητορική, τονίζοντας την ενότητα της Γαλλίας.<br />"Ποτέ δεν ζητήσαμε τον στιγματισμό τμημάτων του πληθυσμού", δήλωσε ο Γάλλος πρόεδρος.<br /><br /><img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/image/F0IYnUaWIAQEUEo.png" width="640" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πιο κοντά στην προεδρία της Γαλλίας φέρνουν οι αναταραχές τη Marine Le Pen, πλησιάζει το 40%. Το ΑfD στην Γερμανία 21%.

Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς αν αυτές οι αρχικές αντιδράσεις θα μεταφραστούν σε μόνιμη μεταστροφή της κοινής γνώμης και πολλά θα εξαρτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο σχεδιασμός του Μητσοτάκη είναι για 2+4 χρόνια . Η συνταγματική αναθεώρηση, η ακροδεξιά και ο εκλογικός νόμος.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/868c08b1243d3a8485c650a6a5895183_XL.jpg" width="744" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η λογική είναι ότι θα πρέπει μέσα στο επόμενο εξάμηνο το πολύ 1 χρόνο να έχουν περάσει τα φθοροποιά νομοσχέδια.</span></h3>O μακρόχρονος σχεδιασμός του Μεγάρου Μαξίμου δεν προβλέπει την ολοκλήρωση της 4ετίας παρόλο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολιτικά κυρίαρχος έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων.<br />Σύμφωνα με συζητήσεις πολύ στενών κυβερνητικών παραγόντων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το επόμενο διάστημα θα τρέξει πολύ σκληρά νομοσχέδια που αφορούν την Υγεία, την Παιδεία και την Εργασία.<br />Η λογική είναι ότι θα πρέπει μέσα στο επόμενο εξάμηνο το πολύ 1 χρόνο να έχουν περάσει τα φθοροποιά νομοσχέδια καθώς τώρα η κυβέρνηση είναι πολύ δημοφιλής και η αξιωματική αντιπολίτευση πεσμένη και ανοργάνωτη.<br /><br />Έρχονται θεσμικές αλλαγές και 5% όριο εισόδου<br /><br />Παράλληλα, όμως, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές όπως για παράδειγμα με τον εκλογικό νόμο για να θωρακίσει τον μεγάλο αριθμό κομμάτων στα δεξιά.<br />Η επιβολή ορίου εισόδου στην Βουλή στο 5% και το υποχρεωτικό ελάχιστο όριο στους υποψηφίους του κάθε κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές θεωρούνται επιβεβλημένες.<br />Αμέσως αν είχαμε επιβολή του 5% σε αυτές τις εκλογές – όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες- τότε Ελληνική Λύση, ΝΙΚΗ και Πλεύση Ελευθερίας θα ήταν εκτός Βουλής.<br />Κρατάμε μία επιφύλαξη για τους Σπαρτιάτες διότι η δυναμική που αναπτύσσουν και που θα αναπτύσσαν σε μία τέτοια συνθήκη, είναι για πάνω από 5%.<br />Συνεπώς, η ΝΔ με το νέο εκλογικό νόμο που ονειρεύεται θα είχε 5 κομματική βουλή και σίγουρα 170 έδρες.<br /><br />Θα υπάρξει μεμονωμένα από βουλευτές προσφυγή στο εκλογοδικείο για Σπαρτιάτες<br /><br />Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ερωτηθείς για το ποιες πρωτοβουλίες θα πάρουν τα κόμματα για την περίπτωση των Σπαρτιατών είπε ότι θα αντιμετωπιστούν κοινοβουλευτικά και πολιτικά.<br />Δεν απέκλεισε, όμως, κάποιοι μεμονωμένοι βουλευτές σε περιφέρειες που εκλέγονται οι βουλευτές των Σπαρτιατών να προσφύγουν οι ίδιοι στο εκλογοδικείο.<br />Όπως φαίνεται από τα συμφραζόμενα, η ΝΔ θα στηριχτεί μεμονωμένα σε βουλευτές και δεν θα κινηθεί κεντρικά κατά των Σπαρτιατών.<br />Βέβαια, το εκλογοδικείο θα πάρει χρόνο μέχρι να αποφασίσει για το εάν υπάρχει «υποκρυπτόμενη ηγεσία» στο κόμμα Σπαρτιάτες και αν παίζει ρόλο ηγετικό ο Ηλίας Κασιδιάρης.<br />Ενδεχομένως, να αποφασίσει και σε 1-2 χρόνια.<br /><br />Η συνταγματική αναθεώρηση το 2025 και η εφαρμογή της μετά από εκλογές<br /><br />Στο μεταξύ, η κυβέρνηση το 2024-2025 θα τρέξει την προπαρασκευαστική επιτροπή για την συνταγματική αναθεώρηση.<br />Σε αυτό θα περιλαμβάνονται κορυφαίες μεταρρυθμίσεις όπως η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων.<br />Για να μπορεί, όμως, να περάσουν θα πρέπει να ψηφιστούν με τα 3/5 δηλαδή180 ψήφους σε αυτή τη βουλή και με απλή πλειοψηφία από την επόμενη βουλή.<br />Ουσιαστικά, πρέπει να γίνουν εκλογές για να μπορεί να ιδρυθεί ένα μη κρατικό πανεπιστήμιο.<br />Όμως η προεργασία θα γίνει σε αυτά τα χρόνια.<br />Το 2025 θα μπορεί να καταθέσει αίτημα για συνταγματική αναθεώρηση και αλλαγές σε άρθρα του Συντάγματος.<br /><br />Τι θα κερδίσει ο Μητσοτάκης σε 2 χρόνια;<br /><br />Συνεπώς, αν λάβουμε υπόψιν τα δύο παραπάνω ζητήματα, οι εκλογές σε 2 χρόνια θα δώσουν στην κυβέρνηση δύο πολύ θετικά αποτελέσματα:<br />Πρώτον, να εκλεγεί με περισσότερους βουλευτές και λιγότερα μικρά κόμματα στην Βουλή και<br />Δεύτερον, θα μπορεί να εφαρμόσει όσα έχει αλλάξει με την συνταγματική αναθεώρηση.<br /><br />Δηλαδή θα ιδρύσει μη κρατικό πανεπιστήμιο, μία εμβληματική πράξη που τελειώνει την πολύχρονη κυριαρχία της Αριστεράς.<br />Θα προσέθετα και ένα τρίτο:<br />Θα μπορεί να κυβερνήσει για άλλα 4 χρόνια. Θα είναι η τελευταία 4ετία του Κυριάκου Μητσοτάκη.<br />Σε 2 χρόνια, επίσης, δεν θα έχει οργανωθεί τόσο πολύ η αξιωματική αντιπολίτευση ώστε να απειλήσει τον Κ. Μητσοτάκη στην εξουσία. Σε 4 χρόνια, όμως, θα υπάρξουν και άλλα κόμματα που μπορούν να παίξουν το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται στην Ευρώπη όπου εθνικά κόμματα ανήκουν στη μείζονα αντιπολίτευση.<br />Συμπερασματικά, το σενάριο 2+4 είναι πολύ πιο ορατό από το σενάριο 4+4 που λένε διάφοροι.<br />Η εξάντληση της τετραετίας είναι επίσης, λογικό σενάριο αλλά σημαίνει και το τέλος του Μητσοτάκη.<br />Ουσιαστικά με αυτό το σκεπτικό ο Μητσοτάκης κερδίζει άλλα 2 χρόνια.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο σχεδιασμός του Μητσοτάκη είναι για 2+4 χρόνια . Η συνταγματική αναθεώρηση, η ακροδεξιά και ο εκλογικός νόμος.

Η λογική είναι ότι θα πρέπει μέσα στο επόμενο εξάμηνο το πολύ 1 χρόνο να έχουν περάσει τα φθοροποιά νομοσχέδια. O μακρόχρονος σχεδιασμός του...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στρατηγική στην ενέργεια είναι καθοριστικής σημασίας για τις περιφερειακές συμμαχίες της Ελλάδος και της Κύπρου.

<img height="320" src="https://www.paron.gr/wp-content/uploads/2022/08/Turkey-Israel-flags-II.jpg" width="733" /><br /><br /><div>Γράφει ο <b>ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ</b> Πρέσβυς ε.τ.<br />Εν όψει της νέας περιόδου που διανοίγεται στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μετά τις εκλογές στις δύο χώρες και την αλλαγή που έγινε λίγο πριν στην Προεδρία της Κύπρου, είναι λογικό να αναρωτιέται κανείς για το τι αναμένεται και ειδικότερα τι θα επιδιώξει η κάθε πλευρά.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την Τουρκική πλευρά, δεν αναμένεται καμιά ουσιαστική αλλαγή, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τους στρατηγικούς στόχους της Άγκυρας και το όραμα για το μέλλον. Αυτό ενδιαφέρει άμεσα την Ελληνική πλευρά και σε ό,τι α­φορά τους γεωπολιτικούς προσανατολισμούς της Τουρκίας, που αναζητά έναν νέο ρόλο στο μεγάλο Ευρασιατικό πεδίο και σε ό,τι αφορά τους στόχους ηγεμονίας που θέτει στην Ανατολική Μεσόγειο. Για το τελευταίο, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η Ά­γκυρα επιδιώκει αναθεωρητικούς και επεκτατικούς στόχους, τους οποίους θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ για το όραμα μιας νέας, μεγάλης Τουρκίας, εμπνεόμενο από το αυτοκρατορικό της παρελθόν.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται όλες οι επιμέρους Τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις. Το casus belli για την επέκταση των Ελληνικών χωρικών υδάτων, η θεωρία των γκρίζων ζωνών, η Γαλάζια Πατρίδα, έρευνα και διάσωση, που διχοτομεί το Αιγαίο, η πρόσφατη εκστρατεία για τον αφοπλισμό των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο τίθεται η υπονόμευση των στρατηγικών περιφερειακών συμμαχιών της Ελλάδος και της Κύπρου. Οι σχέσεις ειδικότερα με το Ισραήλ και την Αίγυπτο του Προέδρου Σίσι. Η Τουρκία επωφελείται στη σημερινή συγκυρία από γεωπολιτικές εξελίξεις που προκαλούν ανησυχία και προβληματισμό στις δύο χώρες.<br /><br />Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, είναι, κατά πρώτο λόγο, η εσωτερική πολιτική κατάσταση, που από μια άποψη είναι πρωτόγνωρη σ’ αυτήν τη χώρα, που ζει σε συνεχή κατάσταση συναγερμού, λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει με τους Παλαιστινίους αντιπάλους της. Η επιδείνωση της εσωτερικής πολιτικής καταστάσεως στο Ισραήλ δεν είναι άσχετη με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, που πανηγυριζόταν και στην Ελλάδα, μέχρι τις πρόσφατες εκλογές, ως το πιο «δίκαιο» και ενδεδειγμένο εκλογικό σύστημα.<br /><br />Στο Ισραήλ εφαρμόζεται από δεκαετίες και, παρά τις εγγενείς δυσκολίες του, μπορούσε και λειτουργούσε λόγω της κουλτούρας των πολυκομματικών κυβερνήσεων που είχε αναπτυχθεί. Έφτασε όμως στα όριά του όταν τα πολύ συμπιεσμένα εκλογικά αποτελέσματα, μετά και από διαδοχικές εκλογές, κατέστησαν αναγκαία τη συνεργασία με πολύ μικρά και ακραία πολιτικά μορφώματα για τον σχηματισμό κυβερνήσεως. Οι πολύ μικρές και ακραίες αυτές ομάδες επέβαλαν, με τον τρόπο αυτό, πολιτικές που έφεραν την κυβέρνηση όχι μόνο σε σύγκρουση στο μέτωπο των Παλαιστινίων αλλά και με την κοινωνία του Ισραήλ. Από την αρχή του σχηματισμού της κυβερνήσεως Νετανιάχου ξέσπασαν μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές κινητοποιήσεις και αντιδράσεις, που αποδυναμώνουν και δυσκολεύουν την κυβέρνηση στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.<br /><br />Η αναταραχή στο εσωτερικό συμπίπτει με πολύ σημαντικές εξελίξεις στην περιοχή, που έχουν γεωπολιτικές διαστάσεις. Η πρώτη είναι η αναβάθμιση και ενίσχυση του Ιράν, με την τριπλή θεαματική βελτίωση των σχέσεών του με τη Ρωσία, την Κίνα και τη μέχρι προσφάτως γεωπολιτική του αντίπαλο Σαουδική Αραβία και τα άλλα Αραβικά κράτη του Κόλπου.<br /><br />Η δεύτερη, αρνητική για το Ισραήλ, σημαντική εξέλιξη είναι το πισωγύρισμα με τις λεγόμενες Συμφωνίες του Αβραάμ. Οι Συμφωνίες αυτές αφορούσαν την εξομάλυνση και την πολύ σημαντική αναβάθμιση των σχέσεων του Ισραήλ με τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες του Κόλπου. Οι Συμφωνίες αυτές είχαν ως υπόστρωμα την εχθρότητα και τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν. Τι γίνεται όμως τώρα, μετά την εξομάλυνση των σχέσεων του Ιράν με τη Σαουδική Αραβία, με τη μεσολάβηση της Κίνας; Τι γίνεται επίσης τώρα, μετά την αποστασιοποίηση της Σαουδικής Αραβίας από τις ΗΠΑ και τη συνεργασία της με τη Ρωσία στα θέματα πετρελαίου;<br /><br />Ανάλογες εξελίξεις επηρεάζουν αρνητικά και την Αίγυπτο. Η διαμάχη, κατά πρώτο λόγο, με την Αιθιοπία για τη δημιουργία μεγάλου φράγματος στον Νείλο, που είναι αρτηρία ζωής για την Αίγυπτο. Στο πρόβλημα αυτό ήρθε να προστεθεί και ο εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν, που θέτει επί τάπητος μεταξύ άλλων προβλήματα συμμαχιών που επηρεάζουν και την κατάσταση στη Λιβύη.<br /><br />Η Τουρκία προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τη νέα αυτή κατάσταση για να υπονομεύσει τη στρατηγική περιφερειακή συμμαχία της Ελλάδος και της Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Περιέργως, η ίδια η Ελλάδα και η Κύπρος έρχονται αρωγοί στην Τουρκική πολιτική, με την ανεδαφική και ενδοτική πολιτική τους στο θέμα της μεταφοράς του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη.<br /><br />Υπενθυμίζουμε τις δηλώσεις του απελθόντος Προέδρου της Κύπρου Νίκου Αναστασιάδη στον διευθυντή του δημοσιογραφικού συγκροτήματος «Δί­ας» της Κύπρου κ. Χατζηκωστή, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης του είχε προτείνει να υποστηρίξει την κατασκευή αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας. Δυστυχώς, τις ίδιες απόψεις υποστηρίζουν από καιρό οι ηγεσίες των δύο κομμάτων ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ στην Κύπρο, με το επιχείρημα ότι αυτό θα λειτουργήσει ως «αντάλλαγμα» και «καταλύτης» για τη «λύση» του Κυπριακού.<br /><br />Ασφαλώς το Ισραήλ, που έχει μια εξαιρετικά στρατηγική αντίληψη για την εξαγωγή του φυσικού αερίου, είναι απίθανο να συγκατατεθεί για την εξάρτηση της εξαγωγής του φυσικού του αερίου από την Άγκυρα. [iEpikaira: Το Ισραήλ έχει εξασφαλίσει ήδη κι άλλες εναλλακτικές στην εξαγωγή φ/α, οπότε ακόμη κι αν συμφωνήσει σε αγωγό προς την Τουρκία, θα έχει ήδη καλυμμένα τα νώτα του. Η Κυπριακή Δημοκρατία όμως θα έχει υπογράψει την καταδίκη της εάν συμφωνήσει σε ένα αγωγό που θα εξαρτάται από την Τουρκία...] Αυτό όμως δεν αλλάζει τις εντυπώσεις που σχηματίζει, όπως και η Αίγυπτος, για τους υποτιθέμενους στρατηγικούς του συμμάχους, που συνηγορούν για την εμπλοκή της Τουρκίας στο ενεργειακό παιχνίδι της Ανατολικής Μεσογείου, όταν αυτή δεν έχει δικό της φυσικό αέριο προς εξαγωγή και προβάλλει διεκδικήσεις τύπου Γαλάζιας Πατρίδας, σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου.<br /><br /><a href="https://www.paron.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η στρατηγική στην ενέργεια είναι καθοριστικής σημασίας για τις περιφερειακές συμμαχίες της Ελλάδος και της Κύπρου.

Γράφει ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ Πρέσβυς ε.τ. Εν όψει της νέας περιόδου που διανοίγεται στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, μετά τις εκλογές στις δύο χώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Le Monde: Άρθρο κόλαφος για τον Χακάν Φιντάν - Ένας “πρίγκιπας του σκότους”.

<a href="https://www.intelligenceonline.com/utils/imageresize?x=800&web=1&file64=V29ya2Zsb3dcSU5UXzE2NzIzLkpQRw=="><img border="0" height="426" src="https://www.intelligenceonline.com/utils/imageresize?x=800&web=1&file64=V29ya2Zsb3dcSU5UXzE2NzIzLkpQRw==" width="742" /></a><div><br /></div><div>«Αυτός ο πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών ήταν ο εκτελεστής των βασικών έργων του Erdogan. Πιστός μεταξύ των πιστών του Τούρκου προέδρου, θεωρείται πιθανός διάδοχος», σημειώνει ο <a href="https://www.lemonde.fr/international/article/2023/07/03/en-turquie-hakan-fidan-le-nouveau-chef-de-la-diplomatie-prince-des-tenebres-de-la-politique_6180288_3210.html">Nicolas Bourcier</a>, ανταποκριτής της εφημερίδας <a href="https://www.lemonde.fr/international/article/2023/07/03/en-turquie-hakan-fidan-le-nouveau-chef-de-la-diplomatie-prince-des-tenebres-de-la-politique_6180288_3210.html">Le Monde,</a> αναφερόμενος σε ανταπόκρισή του από την Κωνσταντινούπολη στο νέο υπουργό Εξωτερικών (ΥΠΕΞ) της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν (Hakan Fidan).<br /><br />Αναφέρει, ότι ο Hakan Fidan, παρέμεινε στη σκιά του προστάτη του, πάντα παρών, εκεί όταν χρειαζόταν, στις συναντήσεις, στα παρασκήνια και στις επίσημες φωτογραφίες, αλλά σε απόσταση ασφαλείας.<br /><br />Σημειώνει ότι, όταν ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan) ταξίδευε στο εξωτερικό, συνοδευόμενος από τον Υπουργό Εξωτερικών του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου (Mevlut Çavusoglu), ο Φιντάν ήταν ο άλλος άνθρωπος της αντιπροσωπείας, πρίγκιπας του σκότους της πολιτικής, τόσο αποτελεσματικός όσο και διακριτικός.<br /><br />Πιστός των πιστών, επί μακρόν επικεφαλής των βασικών έργων του καθεστώτος, και πιθανός διάδοχος του προέδρου, εκτιμά ο δημοσιογράφος, υπογραμμίζοντας τον χαρακτηρισμό του Erdogan για τον Fidan, ότι ήταν «το μαύρο κουτί του».<br /><br />Κατά τον Nicolas Bourcier η τοποθέτηση του Hakan Fidan ως επικεφαλής του υπουργείου Εξωτερικών, δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς εδώ και καιρό αναφερόταν το όνομά του για αυτή τη θέση.<br /><br />Υπογραμμίζει τον χειρισμό, ως επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών, του Hakan Fidan των φλεγόντων ζητημάτων της Μέσης Ανατολής, την προετοιμασία του εδάφους για την επανέναρξη των σχέσεων με την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία, αλλά και τις διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη και τη Συρία, με την οποία ο πρόεδρος Erdogan προσπαθεί να επανασυνδεθεί μέσω της Μόσχας.<br /><br />Επισημαίνοντας την δήλωσή του, κατά την τελετή παράδοσης στο Υπουργείο Εξωτερικών, στις 5 Ιουνίου, «Θα ακολουθήσω το εθνικό όραμα της εξωτερικής πολιτικής», ο δημοσιογράφος παρατηρεί, ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για την πολιτική που υπερασπίζεται εδώ και χρόνια η Άγκυρα, βασισμένη στην έννοια της στρατηγικής αυτονομίας, με στόχο να καθορίσει, ανεξάρτητα, χωρίς εξωτερική επιρροή ή περιορισμό, τη δική της πολιτική στη διεθνή σκηνή.<br /><br />Ως προς αυτό, φέρει ως παράδειγμα την δήλωση του Hakan Fidan στο Λονδίνο, στις 21 Ιουνίου, στην διεθνή διάσκεψη για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, ότι «η Τουρκία ήταν αποφασισμένη να εγγυηθεί την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας, της αρχαίας πατρίδας των Τατάρων Τούρκων».<br /><br />Αυτό, κατά την άποψή του, λέει πολλά για τον βαθμό εμπλοκής της τουρκικής κυβέρνησης στον ουκρανικό φάκελο.Επίσης αναφέρει το «ευχαριστώ Τόνυ» που είπε, κατά την διάρκεια συνάντησης στη βρετανική πρωτεύουσα με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν (Antony Blinken), τον οποίο έχει συναντήσει πολλές φορές στο παρελθόν.<br /><br />Ακόμα σημειώνει και το ξεκάθαρο μήνυμα που έστειλε στη Σουηδία, όταν καιγόταν στη Στοκχόλμη αντίγραφο του Κορανίου, λέγοντας απλά, «το να ανέχεσαι τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις σημαίνει συνένοχος», που κατά τον δημοσιογράφο, είναι επίσης ένας τρόπος κολακείας του ισλαμό-εθνικιστικού εκλογικού σώμα, θεμέλιο της εξουσίας του Erdogan.<br /><br />Στη συνέχεια, γίνεται εκτενής αναφορά στις σπουδές και στην καριέρα του Hakan Fidan, στο ρόλο του διαμεσολαβητή του προέδρου στις μυστικές διαπραγματεύσεις με τους Κούρδους αντάρτες του PKK, καθώς και στην περίεργη, κατά τον δημοσιογράφο, στάση του, την περίοδο του αποτυχημένου πραξικοπήματος το 2016.<br /><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Le Monde: Άρθρο κόλαφος για τον Χακάν Φιντάν - Ένας “πρίγκιπας του σκότους”.

«Αυτός ο πρώην επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών ήταν ο εκτελεστής των βασικών έργων του Erdogan. Πιστός μεταξύ των πιστών του Τούρκου πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη-Δήμαρχος Πάφου: Σύντομα θα βιώσουμε συγκρούσεις χριστιανών και μουσουλμάνων στην Κύπρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/epeisodia-780x450.jpg?itok=e1bac3qT" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/epeisodia-780x450.jpg?itok=e1bac3qT" width="713" /></a></div><div><br /></div>Οι Ελληνοκύπριοι ορθόδοξοι είναι κάτω από 60% σε σχέση με τους Μουσουλμάνους-Μουσουλμάνοι γράφουν θρησκευτικού χαρακτήρα συνθήματα σε τοίχους, τα οποία αν δεν προλάβουν οι εργαζόμενοι του Δήμου να τα καθαρίσουν, τα διαγράφουν Χριστιανοί σχηματίζοντας από πάνω σταυρούς ή άλλα σύμβολα<br /><br />Μεγάλη αποκάλυψη έχουμε για την πραγματική κατάσταση στην Κύπρο σχετικά με τον αυξανόμενο αριθμό μουσουλμάνων μεταναστών, η οποία είναι λίαν επικίνδυνη για το μέλλον.<br /><br />Σύμφωνα με την<a href="https://simerini.sigmalive.com/article/2023/7/4/paphos-makhe-ton-gkraphiti-metaxu-khristianon-kai-mousoulmanon-oi-ek-einai-kato-apo-60-ton-katoikon-tes-poles/"> εφημερίδα Σημερινή και τον Δήμαρχο Πάφου</a>, υπάρχει πλέον σοβαρό ζήτημα εντός του νησιού από την πληθώρα των μουσουλμάνων μεταναστών, και αυτό προκαλεί συναγερμό στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα. <br /><br />«Μακριά από εμένα αυτά. Δεν είμαι εθνικιστής. Οφείλω όταν βλέπω κάτι να τοποθετούμε. Ανησυχώ για την πόλη μου, από τη μη διαχείριση των ροών μετανάστευσης»<br /><br />Μουσουλμάνοι γράφουν θρησκευτικού χαρακτήρα συνθήματα σε τοίχους, τα οποία αν δεν προλάβουν οι εργαζόμενοι του Δήμου να τα καθαρίσουν, τα διαγράφουν Χριστιανοί σχηματίζοντας από πάνω σταυρούς ή άλλα σύμβολα”, τονίζει ο ίδιος.<br /><br />Μιλάμε για ένα ακόμη κεφάλαιο ενός νέου φαινομένου στην Πάφο, ειδικά μεταξύ Ελληνοκυπρίων και μουσουλμάνων μεταναστών.<br /><br />Ο Δήμαρχος Πάφου κ. Φαίδωνας Φαίδωνος με αφορμή την διαδήλωση νεαρών Μουσουλμάνων της Πάφου κρατώντας το κοράνι στο χέρι και φωνάζοντας θρησκευτικά συνθήματα ανέφερε:<br /><br />“Πρόκειται για σοβαρή κατάσταση, στην οποία ο φανατισμός που επικρατούσε προκαλεί έντονη ανησυχία.<br />Τα διάφορα περιστατικά που συμβαίνουν στην Πάφο, συνιστούν μια κατάσταση η οποία αργά ή γρήγορα θα εκραγεί και θα υπάρξουν σοβαρότατες επιπτώσεις.<br /><br />Πολύ σύντομα θα βιώσουμε συγκρούσεις χριστιανών και μουσουλμάνων» ανέφερε ο κ. Φαίδωνος, ενώ σημείωσε πως «η Κυβέρνηση δεν μπορεί να μένει πλέον στα λόγια».<br /><br />Επιπλέον ο κ. Φαίδωνος κάλεσε την Στατιστική Υπηρεσία να δημοσιεύσει τα ευρήματα της απογραφής προκειμένου να γίνει γνωστό πως πλέον οι Ελληνοκύπριοι στην Πάφο αποτελούν λιγότερο από το 60% των κατοίκων της πόλης. «Στην πόλη της Πάφου οι Ελληνοκύπριοι αποτελούν πλέον το 59%.<br /><br />Μακριά από εμένα αυτά. Δεν είμαι εθνικιστής. Οφείλω όταν βλέπω κάτι να τοποθετούμε. Ανησυχώ για την πόλη μου, από τη μη διαχείριση των ροών μετανάστευσης».<br /><br />Η Κυπριακή Δημοκρατία, το 36% της οποίας είναι παράνομα κατεχόμενη από την Τουρκία, παλεύει όλο και περισσότερο με ένα τεράστιο κύμα παράνομης μετανάστευσης από την Τουρκία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. <br /><br />Η Κύπρος έχει πλέον τον υψηλότερο αριθμό αιτήσεων ασύλου κατά κεφαλήν από οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ. Σχεδόν το 5% του πληθυσμού του νησιού, σύμφωνα με τους αξιωματούχους της χώρας, αποτελείται πλέον από αιτούντες άσυλο.<br /><br />Η κυπριακή κυβέρνηση λέει ότι η Τουρκία ενορχηστρώνει αυτήν την παράνομη μεταναστευτική κρίση, καθώς οι περισσότεροι μετανάστες που έρχονται στην Κύπρο ταξιδεύουν από την Τουρκία.<br /><br />Η Τουρκία φαίνεται πλέον να έχει στραμμένα τα μάτια της στην ελεύθερη περιοχή της Κύπρου, στην οποία επιβάλλει τη δημογραφική αλλαγή, μέσω της μαζικής παράνομης μετανάστευσης.<br /><br />Ο πληθυσμός της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι περίπου 1,2 εκατομμύρια. Η πτώση των ποσοστών γεννήσεων των Κυπρίων πολιτών κάνει το πρόβλημα πιο πιεστικό.<br /><br />Κανείς δεν μπορεί αν κλείσει τα μάτια έτσι απλά, αφού το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, όπως βλέπουμε και σε άλλες χώρες της ΕΕ καθημερινά πλέον.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη-Δήμαρχος Πάφου: Σύντομα θα βιώσουμε συγκρούσεις χριστιανών και μουσουλμάνων στην Κύπρο.

Οι Ελληνοκύπριοι ορθόδοξοι είναι κάτω από 60% σε σχέση με τους Μουσουλμάνους-Μουσουλμάνοι γράφουν θρησκευτικού χαρακτήρα συνθήματα σε τοίχου...

Διαβάστε την συνέχεια

"Η Τουρκία ενοποιεί τον Εθνικό Εναέριο Χώρο (ΕΕΧ) της με το Αζερμπαϊτζάν"- Οι επιπτώσεις στο Αιγαίο και η Ελληνική αντίδραση.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-07/azerbaijan_0.jpg?itok=F4MJuWkB" width="750" /><br /><br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Ερντογάν και Αλίγιεφ εγκαινίασαν το Κέντρο Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας του Αζερμπαϊτζάν ,HAKİM, που υλοποιείται από την τουρκική ASELSAN, με κοινή περιοχή ελέγχου εναέριου χώρου της τουρκικής και της αζερικής αεροπορίας που θα εκτείνεται από το Αιγαίο μέχρι τη λεκάνη της Κασπίας<br /><br />Για την στενότατη στρατιωτική συνεργασία Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν έχουμε αναφερθεί σε πληθώρα άρθρων μας στο παρελθόν, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις προβλέψεις της διακήρυξης της Σούσα, και στους κινδύνους και επιπτώσεις που έχει αυτή για την Ελλάδα.<br /><br />Επισημαίναμε δύο (2) χρόνια νωρίτερα ότι η Ελλάδα σε περίπτωση στρατιωτικής αναμέτρησης με την Τουρκία, θα πρέπει να προσμετρήσει και το Αζερμπαϊτζάν ως δυνητικό αντίπαλό της.<br /><br />Σε πρόσφατο<a href="https://www.savunmasanayist.com/azerbaycanin-aselsan-hakim-merkezi-acildi/"> άρθρο του έγκριτο Τουρκικό ΜΜΕ</a>, αναφέρεται "στην εγκαινίαση του Κέντρου Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας του Υπουργείου Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν στο Μπακού, την πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν, από τον Πρόεδρο της χώρας Αλίγιεφ μαζί με τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν.<br /><br />Οι δύο Πρόεδροι εγκαινίασαν το Κέντρο Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας του Έργου HAKİM που υλοποιείται από την ASELSAN και πραγματοποίησαν επιθεωρήσεις στο κέντρο.<br /><br />Ο Ερντογάν και ο Αλίεφ μίλησαν στη συνέχεια για το κέντρο, ενώ πληροφόρηση παρείχαν ο Πρόεδρος της Προεδρίας των Αμυντικών Βιομηχανιών, Δρ. Haluk Görgün και ο υπουργός Άμυνας του Αζερμπαϊτζάν Ζακίρ Χασάνοφ.</div><div><br />Δύο κράτη, ένα έθνος, ένας εναέριος χώρος<br /><br />Χάρη στο έργο HAKİM, η κοινή περιοχή ελέγχου εναέριου χώρου της τουρκικής και της αζερικής αεροπορίας θα εκτείνεται από το Αιγαίο μέχρι τη λεκάνη της Κασπίας.<br />Μοιράζοντας μεταξύ τους πληροφορίες, οι αεροπορικές δυνάμεις των δύο χωρών θα έχουν μια τακτική αεροπορική εικόνα σε ευρεία περιοχή.Σύστημα Ελέγχου Αεροπορικής Διοίκησης HAKİM<br /><br />Το Σύστημα Ελέγχου Αεροπορικής Διοίκησης HAKİM, είναι ένα εθνικό σύστημα ελέγχου εναέριας διοίκησης που παρέχει τη δυνατότητα εκτέλεσης δραστηριοτήτων Ελέγχου Εναέριου Χώρου σε επιχειρησιακό επίπεδο.<br />Αποτυπώνει την εικόνα του εναερίου χώρου, αξιολογώντας τα δεδομένα που λαμβάνει από αισθητήρες διαφορετικών τύπων και δυνατοτήτων, εκτελεί δραστηριότητες ελέγχου αεροπορικών αποστολών σε συνδυασμό με συστήματα όπλων και μαχητικά αεροπλάνα μέσω των αλγορίθμων εκτίμησης απειλών.<br /><br />Επεξεργάζεται τα δεδομένα που λαμβάνει από διαφορετικούς τύπους αισθητήρων με προηγμένους αλγόριθμους σύντηξης, προσφέρει διαγνωστικές προτάσεις στους χειριστές σχετικά με την εικόνα του καιρού και δημιουργεί μια καθορισμένη εικόνα αέρα."<br /><br />Παρέχει τα απαραίτητα στοιχεία υποστήριξης αποφάσεων για την αποτελεσματική εκτέλεση της αποστολής ελέγχου εναέριου χώρου με αεροσκάφη αναχαίτισης, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος και λοιπά οπλικά συστήματα, χρησιμοποιώντας προηγμένους αλγόριθμους αξιολόγησης απειλών και κατανομής όπλων έναντι των στοιχείων απειλής.<br /><br />Χάρη στη σπονδυλωτή και επεκτάσιμη αρχιτεκτονική του, θα έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί σε πλήρη συμβατότητα με τα συστήματα που βρίσκονται στο απόθεμα και προγραμματίζεται να συμπεριληφθούν στο απόθεμα στο μέλλον."<br />Τι συνεπάγεται για την Ελλάδα ο Ενιαίος ο Εθνικός Εναέριος Χώρος (ΕΕΧ) Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν;<br /><br />Από τα παραπάνω στεκόμαστε στην επισήμανση του τουρκικού άρθρου, "Δύο κράτη, ένα έθνος, ένας εναέριος χώρος και ότι χάρη στο έργο HAKİM, η κοινή περιοχή ελέγχου εναέριου χώρου της τουρκικής και της αζερικής αεροπορίας θα εκτείνεται από το Αιγαίο μέχρι τη λεκάνη της Κασπίας".<br /><br />Τι μας λένε δηλαδή Τούρκοι και Αζέροι κοντολογίς;<br /><br />Ότι ο Εθνικός Εναέριος Χώρος(ΕΕΧ) της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν είναι ένας και ενιαίος .<br /><br />Κατά συνέπεια και οι Τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο αναφορικά με το εύρος του Ελληνικού Εθνικού Εναέριου χώρου, που είναι 1Ο ΝΜ, ενώ οι Τούρκοι αποδέχονται ότι είναι 6ΝΜ, γίνονται πλέον και Αζέρικες διεκδικήσεις.<br /><br />Η ενοποίηση Τουρκικού και Αζέρικου (ΕΕΧ) τόσο σε τακτικό όσο και σε στρατηγικό επίπεδο δίνει επιπρόσθετες δυνατότητες στις ήδη υπάρχουσες στην Τουρκία, όπως λόγου χάρη τη δυνατότητα παροχής ακόμη μεγαλύτερου στρατηγικού βάθους στην τουρκική πολεμική αεροπορία, η οποία θα δύναται με εναέριο ανεφοδιασμό να εφορμά από το έδαφος του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της χώρας μας, ακόμη και στην περίπτωση που καταστρέψουμε με στρατηγικά όπλα-πυρομαχικά της πολεμικής αεροπορίας και του ναυτικού μας κρίσιμες αεροπορικές εγκαταστάσεις-αεροδρόμια στην ενδοχώρα της Τουρκίας.<br /><br />Επίσης η πολεμική αεροπορία του Αζερμπαϊτζάν διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη Mig-21, Mig-29 και Sukhoi -25 τα οποία η χώρα μας δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ σε αερομαχίες.<br /><br />Τουναντίον όπως είδαμε από τη συμμετοχή των αεροπορικών δυνάμεων στις τουρκικές ασκήσεις "Anatolian Eagle", τα αεροσκάφη των Αζέρων που μετείχαν ήτοι, μαχητικά MIG-29s και μαχητικά SU-25s, θα συνεκπαιδεύθηκαν με τα τουρκικά F-16, οπότε θα γνωρίζουν την "τακτική συμπεριφορά" των εν λόγω αεροσκαφών στο πεδίο της μάχης, τα οποία όμως έχει η χώρα μας.<br /><br />Επιπλέον οι Αζέροι διαθέτουν 2 συστοιχίες με περίπου 200 βλήματα των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-300MMU2, που διαθέτει και η Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται.<br /><br />Άποψή μας είναι ότι η Τουρκία επιδιώκει να κάνουν την εμφάνισή τους Αζέρικα μαχητικά αεροσκάφη στο Αιγαίο μελλοντικά, όπως και Πακιστανικά πολεμικά πλοία και αεροσκάφη.<br /><br />Οι παραπάνω προβληματισμοί θα πρέπει να απασχολήσουν πολύ σοβαρά το επιτελείο και την πολιτική ηγεσία της χώρας πριν είναι αργά, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα. <br /><br />Εκτίμησή μας και με βάση όλα τα παραπάνω ότι Ελλάδα και Ισραήλ θα πρέπει να προβούν άμεσα στην ενοποίηση της αεράμυνάς τους, με τη χώρα μας να προσδίδει το αναγκαίο στρατηγικό βάθος για το Ισραήλ απέναντι στο Ιράν και το Ισραήλ να λειτουργεί ως σύμμαχος χώρα, δεμένες με ανάλογη αμυντική συμφωνία οι δύο χώρες ,σε περίπτωση προσβολής τους από τρίτη χώρα, όπως πχ η Τουρκία κατά της Ελλάδας και το Ιράν κατά του Ισραήλ.<br /><br />Τέλος η Ελλάδα θα πρέπει να συσφίξει τις σχέσεις της με την Ινδία, "φέρνοντάς την" στρατιωτικά μέσω ασκήσεων στο Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειο, ως αντιστάθμισμα της παρουσίας του Πακιστών, αλλά και προβαίνοντας σε συνέργειες των πολεμικών βιομηχανιών των δύο χωρών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Η Τουρκία ενοποιεί τον Εθνικό Εναέριο Χώρο (ΕΕΧ) της με το Αζερμπαϊτζάν"- Οι επιπτώσεις στο Αιγαίο και η Ελληνική αντίδραση.

Παναγιώτης Νάστος Ερντογάν και Αλίγιεφ εγκαινίασαν το Κέντρο Διοίκησης της Πολεμικής Αεροπορίας του Αζερμπαϊτζάν ,HAKİM, που υλοποιείται από...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στάση της Wagner: Απόπειρα πραξικοπήματος ή σκηνοθεσία;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/wagner1.jpg" width="717" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Τι συνέβη με τη Wagner και τον ιδιοκτήτη της; Τί συνέβη με το καθεστώς Πούτιν; Είναι πανίσχυρο ή εύθραυστο; Η πορεία της Wagner από το Ροστώφ προς τη Μόσχα ήταν πραγματικά απειλή για το καθεστώς ή μία απεγνωσμένη και εκ των προτέρων καταδικασμένη ενέργεια; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ο Πριγκόζιν για τουλάχιστον 2-3 μήνες πυροβολούσε δημοσίως τον υπουργό Άμυνας Σοϊγκού και τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Γκερασίμωφ.<br /><br />Η αιτίαση ήταν πως αυτοί δεν παραχωρούσαν στη Wagner τα όπλα και τα πυρομαχικά που χρειαζόταν για να διεκπεραιώσει επιτυχώς την επιχείρηση κατάληψης του Μπαχμούτ, το οποίο είχε αποκτήσει τεράστια συμβολική σημασία και για τους Ρώσους και για τους Ουκρανούς. Το πιθανότερο είναι ότι το υπουργείο Άμυνας έδινε στη Wagner τα πολύ αναγκαία. Αφενός επειδή έπρεπε να κατανέμει τα όπλα και τα πυρομαχικά, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες σ’ όλο το μέτωπο. Αφετέρου επειδή οι δημόσιες ρητορικές επιθέσεις του Πριγκόζιν είχαν προκαλέσει βαθύ ρήγμα, αν και το δίδυμο Σοϊγκού-Γκερασίμωφ απέφευγε επιμελώς να απαντά και να ρίχνει λάδι στη φωτιά.<br /><br />Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, ο Ρώσος πρόεδρος είχε αποφύγει να παρέμβει για να τερματίσει τη δημόσια διαμάχη, η οποία δημιουργούσε αρνητική εντύπωση και για τη δική του ηγετική θέση, παρότι ο Πριγκόζιν απέφευγε επιμελώς να στρέφεται και εναντίον του Πούτιν. Προφανώς, η ανοχή του Κρεμλίνου οφειλόταν στο γεγονός ότι η Wagner σήκωνε εκείνες τις ημέρες το μεγάλο βάρος της μάχης για την κατάληψη του Μπαχμούτ, πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος. Το Κρεμλίνο, λοιπόν, ήθελε να την αφήσει να τελειώσει τη δουλειά, όπως και συνέβη.<br /><br />Ο Πούτιν βολευόταν από το γεγονός ότι οι μεγάλες απώλειες της Wagner, επειδή επρόκειτο για μισθοφόρους και μάλιστα κατά κανόνα για φυλακισμένους, δεν είχαν το υψηλό κοινωνικό και κατ’ επέκταση πολιτικό κόστος για το καθεστώς, που θα είχε εάν επρόκειτο για απώλειες στρατευσίμων. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που το Κρεμλίνο είχε λόγο να τηρεί στάση ανοχής έναντι του Πριγκόζιν.<br /><br />Η ώρα για ξεκαθάρισμα λογαριασμών<br /><br />Μετά την κατάληψη του Μπαχμούτ, η Wagner αποσύρθηκε για ξεκούραση. Ήταν η ευκαιρία για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ψηφίστηκε, λοιπόν, νόμος ότι οι στρατιωτικές εταιρείες θα υπάγονταν από την 1η Ιουλίου 2023 στον έλεγχο του υπουργείου Άμυνας, το οποίο και μέχρι τότε πλήρωνε τους μισθούς και παραχωρούσε όπλα και πυρομαχικά. Ας σημειωθεί ότι η Wagner, σύμφωνα με τον Πούτιν, έχει εισπράξει δύο δισ. από το ρωσικό κράτος. Ο Πριγκόζιν συνειδητοποίησε ότι η κυβέρνηση τελείωνε την Wagner με ό,τι αυτό σήμαινε για τις δικές του φιλοδοξίες.<br /><br />Στην πραγματικότητα, το αφεντικό της Wagner είχε δύο επιλογές: Η πρώτη να αποδεχθεί την απώλεια και να παραμείνει με τη μεγάλη δημοφιλία που του είχε προσδώσει η νίκη στο Μπαχμούτ. Η δεύτερη επιλογή ήταν να αντιδράσει δυναμικά, δηλαδή να χρησιμοποιήσει τη Wagner για να εκβιάσει τον Πούτιν, ή ακόμα και να τον ανατρέψει. Λόγω και της εκρηκτικής ιδιοσυγκρασίας του επέλεξε το δεύτερο.<br /><br />Έτσι, κατέλαβε την έδρα της στρατιωτικής διοίκησης στο Ροστώφ και έστειλε μία ένοπλη μηχανοκίνητη φάλαγγα (υπολογίζεται πάνω από 5.000 άνδρες) στον δρόμο προς τη Μόσχα. Είναι άγνωστο το τι πίστευε ο Πριγκόζιν εκείνες τις ώρες. Πιθανότατα πίστευε ότι η φάλαγγα της Wagner θα πυροδοτούσε διαδηλώσεις εναντίον του καθεστώτος. Ο ίδιος, εξάλλου, είχε καλλιεργήσει το κλίμα με τις επιθέσεις του εναντίον της διεφθαρμένης ελίτ, οι οποίες έβρισκαν σημαντική απήχηση στη ρωσική κοινή γνώμη. Πιθανότατα, πίστευε ακόμα ότι κάποιοι στρατιωτικοί διοικητές με τις μονάδες τους θα προσχωρούσαν στο ιδιότυπο πραξικόπημά του.<br /><br />Στόχος η ανατροπή του Πούτιν<br /><br />Αν κρίνουμε, πάντως, από δηλώσεις του εκείνες τις ώρες, σκόπευε να θέσει υπό τον έλεγχό του τη Μόσχα όχι μόνο για να υποχρεώσει τον Πούτιν να ενδώσει στις απαιτήσεις του, αλλά και για να καταλάβει την εξουσία, ανατρέποντάς τον. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι επιχείρησε αγωνιωδώς να επικοινωνήσει με το Κρεμλίνο, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος αρνήθηκε να του μιλήσει. Μπορούμε, επίσης, βασίμως να υποθέσουμε πως το αφεντικό της Wagner, όταν ξεκίνησε η στρατιωτική φάλαγγα για τη Μόσχα, δεν πίστευε πως πραγματοποιεί μία ειρηνική διαμαρτυρία. Απόδειξη είναι πως όταν ρωσικά αεροσκάφη έπληξαν την κορυφή της φάλαγγας για να την υποχρεώσουν να σταματήσει, οι άνδρες της Wagner δεν δίστασαν να καταρρίψουν κάποια από αυτά.<br /><br />Προφανώς, ο Ρώσος πρόεδρος δεν θα επέτρεπε ποτέ η Wagner να φτάσει στη Μόσχα, χωρίς να υπερασπιστεί το καθεστώς του. Είναι ενδεικτικό, όπως προανέφερα, ότι χρησιμοποίησε την αεροπορία για να βομβαρδίσει την αρχή της φάλαγγας και έτσι να στείλει ένα μήνυμα στον Πριγκόζιν και στους άνδρες του. Είναι ασαφές, ωστόσο, εάν ο ίδιος ο Πούτιν ή ίσως μόνο του το δίδυμο Σοϊγκού-Γκερασίμωφ στρίμωξε τον Πριγκόζιν, έχοντας προϋπολογίσει την πιθανή αντίδρασή του, λόγω του τυχοδιωκτικού ταμπεραμέντου του.<br /><br />Το σενάριο αυτό είναι εύλογο από την άποψη ότι οι εχθροί του Πριγκόζιν έπρεπε να βρουν τρόπο για να τον εκθέσουν στην κοινή γνώμη, αλλά και στο ευρύτερο σύστημα εξουσίας, ώστε να μπορέσουν στη συνέχεια να τον εξουδετερώσουν. Από την άλλη πλευρά, όμως, μία εμφύλια σύγκρουση εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία θα ήταν καίριο πολιτικό κι όχι μόνο πλήγμα για το καθεστώς Πούτιν και συνολικά για τη Ρωσία, ακόμα κι αν τελικώς ο ρωσικός στρατός συνέτριβε τη Wagner.<br /><br />Ο αιφνιδιασμός του Κρεμλίνου<br /><br />Επιπροσθέτως, ο τρόπος που εξελίχθηκαν τα γεγονότα δείχνει ότι τουλάχιστον ο Πούτιν δεν είχε υπολογίσει πως ο Πριγκόζιν θα έφτανε στα άκρα. Πιθανόν να πίστευε πως δεν θα τολμούσε να αντιδράσει στρατιωτικά. Η εικόνα που υπήρχε εκείνες τις κρίσιμες ώρες ήταν πως το καθεστώς μάλλον είχε αιφνιδιασθεί, παρά ήταν έτοιμο για καταστολή της στάσης. Γι’ αυτό και επιστρατεύθηκε ως μεσολαβητής ο πρόεδρος της Λευκορωσίας.<br /><br />Η μεσολάβηση είχε αμέσως επιτυχία, επειδή και ο Πριγκόζιν συνειδητοποίησε γρήγορα ότι ήταν μόνος κι ότι η κίνησή του είχε πάρει πολύ επικίνδυνο δρόμο για τον ίδιο. Έτσι, αποδέχθηκε τη συμβιβαστική λύση που του έδωσε ο Λουκασένκο με κατάληξη να μετακομίσει ένα μεγάλο μέρος της Wagner στη Λευκορωσία, γεγονός που έβγαλε τον Πούτιν στον αφρό. Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, πως ορισμένοι στη Δύση βλέπουν μία σκηνοθεσία, με σκοπό η Wagner να ανοίξει το βόρειο μέτωπο στην Ουκρανία, απειλώντας και το Κίεβο.<br /><br />Αν και τίποτα θεωρητικά δεν αποκλείεται, το σενάριο αυτό δεν στηρίζεται πουθενά, τουλάχιστον από όσα έχουν γίνει γνωστά. Μοιάζει πολύ πιο πιθανόν ότι ο Ρώσος πρόεδρος υπέπεσε στο λάθος που έχουν υποπέσει πολλοί ηγέτες στην Ιστορία: γοητεύθηκε από την ομολογουμένως μεγάλη αποτελεσματικότητα της Wagner με αποτέλεσμα να ξεχάσει ότι δεν μπορείς να στηρίζεσαι σε μισθοφόρους.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η στάση της Wagner: Απόπειρα πραξικοπήματος ή σκηνοθεσία;

Λυγερός Σταύρος Τι συνέβη με τη Wagner και τον ιδιοκτήτη της; Τί συνέβη με το καθεστώς Πούτιν; Είναι πανίσχυρο ή εύθραυστο; Η πορεία της Wag...

Διαβάστε την συνέχεια

Μήπως οι “Σπαρτιάτες” γίνουν άλλοθι για τα μελλούμενα;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/Spartiates.jpg" width="740" /><br /><br /><b>Ανδρονόπουλος Μάκης</b><br />Η έκπληξη που εκφράστηκε πανταχόθεν για την είσοδο των “Σπαρτιατών” στη Βουλή και μάλιστα ως πέμπτο κόμμα με 12 έδρες (έλαβε 4,63% ήτοι 241.633 ψήφους) είναι μάλλον υποκριτική. Άραγε οι Κασιδιάρηδες ξεγέλασαν το σύστημα που έκανε τα πάντα για να τους κόψει (τρεις νομοθετικές παρεμβάσεις); Πιάστηκε δηλαδή κορόιδο το σύστημα, ή μήπως –μετά από δεύτερες σκέψεις– κάποιοι σκέφθηκαν ότι μπορεί τελικά να είναι χρήσιμοι οι “Σπαρτιάτες” ως άλλοθι για διάφορες “μεταρρυθμίσεις”, όπως π.χ. να ανέβει το όριο εισόδου στη Βουλή στο 5%!<br /><br />Σαν μωραί παρθέναι, λοιπόν, φωνασκούν για την ντροπή, για τους φασίστες κλπ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθώντας την πεπατημένη κατηγόρησε ότι η ΝΔ έφερε τους “Σπαρτιάτες” στη Βουλή… Τώρα, κάποια ΜΜΕ διερευνούν (για λογαριασμό της κυβέρνησης;) αν υπάρχει δυνατότητα να πετάξουν έξω από τη Βουλή τους Κασιδιάρηδες. Ο Μητσοτάκης πάντως, σοφά ποιών, τοποθέτησε υπουργό Επικρατείας τον Μάκη Βορίδη με αρμοδιότητα τα τρία κόμματα της “εναλλακτικής Δεξιάς”, όπως τη λένε στην Ευρώπη. Ήδη ο κ. Βορίδης έχει τοποθετηθεί για το αν το νομοσχέδιο για το μπλόκο Κασιδιάρη είχε αποτέλεσμα. Είπε ότι «σε νομικό επίπεδο δεν υπήρξε καμία αδυναμία, εξαντλήθηκε κάθε περιθώριο που είχε το Κοινοβούλιο να παρέμβει και ο Κασιδιάρης δεν έχει συμμετάσχει στις εκλογές».<br /><br />Σε ό,τι αφορά την αποπομπή των “Σπαρτιατών” από τη Βουλή, οι συνταγματολόγοι με δηλώσεις, άρθρα και tweets δηλώνουν την παρουσία τους ενόψει των ζυμώσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Προς το παρόν έχουμε δύο βασικές θέσεις. Ο Κώστας Χρυσόγονος θεωρεί πως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι κακώς συμμετείχαν οι βουλευτές συγκεκριμένου κόμματος, διότι το κόμμα αυτό έχει “υποκρυπτόμενη ηγεσία” από πρόσωπο καταδικασμένο για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, πράγμα το οποίο απαγορεύει ο εκλογικός νόμος. Οπότε, το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο μπορεί να διατάξει την έκπτωση τους και την κατανομή των εδρών αναλογικά.<br />Συγκρουόμενες νομικές απόψεις<br /><br />Αντίθετα, ο Κωνσταντίνος Μποτόπουλος επεσήμανε πως το κόμμα “Σπαρτιάτες” εγκρίθηκε για να συμμετάσχει στις εκλογές. Ως εκ τούτου, πλέον είναι αρμοδιότητα του Εκλογοδικείου να κρίνει με βάση του Σύνταγμα «ως προς τη διενέργεια των εκλογών και ως προς τις νόμιμες προϋποθέσεις της εκλογής». Αν, λοιπόν, κριθεί ότι είχε πρόβλημα η συμμετοχή του συγκεκριμένου κόμματος, θα χρειαστεί να γίνει επανάληψη των εκλογών, επειδή συμμετείχε παράνομα στις εκλογές. Και υπογράμμισε ότι ένα δημοκρατικό πολίτευμα δεν μπορεί να προσπαθεί να αποκλείσει ένα κόμμα, επειδή δεν του αρέσουν οι ιδέες του.<br /><br />Ο καθηγητής και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου Ξενοφών Κοντιάδης με παρέμβασή του καταρρίπτει την θεωρία της “υποκρυπτόμενης ηγεσίας” και καταθέτει τους εξής συλλογισμούς: «Ας υποθέσουμε ότι το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο δέχεται τις ενστάσεις και αποφασίζει μετά από τη σχετική διαδικασία (σε λίγους μήνες από σήμερα, ενδεικτικά τον Νοέμβριο) ότι πράγματι παρανόμως ανακηρύχθηκαν οι συνδυασμοί των Σπαρτιατών και πρέπει να επαναληφθούν οι εκλογές, σύμφωνα με τον κανόνα που προβλέπει το άρθρο 32 παρ. 2 του νόμου 345/1976 περί ΑΕΔ (η περίπτωση ανακατανομής των εδρών αποτελεί κατά τον νόμο αυτό εξαίρεση).<br /><br />»Μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό ενδεχόμενο να υπάρξει μια τέτοια απόφαση του ΑΕΔ, με βάση την οποία θα προκηρύσσονταν πάλι εκλογές για τον ερχόμενο Ιανουάριο; Η απάντηση είναι προφανής. Το δικαστήριο κρίνει, όπως υποστηρίζει μία άποψη, ότι υφίσταται επιγενόμενο ασυμβίβαστο των βουλευτών επειδή εκ των υστέρων ο Κασιδιάρης έγινε μέλος της ηγετικής ομάδας του κόμματος. Αμφιβάλλει κανείς ότι αμέσως οι βουλευτές των “Σπαρτιατών” θα δήλωναν ανεξάρτητοι, ή θα δημιουργούσαν νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα;»<div><br />Πότε θα βγει ο Κασιδιάρης<br /><br />Η καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο, Βασιλική Γεωργιάδου, σε ανάλυσή της επισημαίνει ότι οι “Σπαρτιάτες”, η “Ελληνική Λύση” και η “Νίκη” κέρδισαν την εμπιστοσύνη του 12,77% των ψηφοφόρων, λαμβάνοντας συνολικά 34 έδρες και αν στους ψηφοφόρους των τριών κομμάτων προσθέσουμε και αυτούς που ψήφισαν ακροδεξιά κόμματα τα οποία έμειναν εκτός Βουλής, ξεπερνάμε το 15%. Δηλαδή πρόκειται για ένα σημαντικό εκλογικό ποσοστό.<br /><br />Εννοείται πως οι ψηφοφόροι τους ξέρουν τι ψηφίζουν. Υπάρχουν οι συνειδητοποιημένοι ιδεολόγοι εθνικιστές, συνήθως με μια αντι-ελίτ διάθεση και λόγο και οι followers, οι πάσης φύσεως οπαδοί, θρησκόληπτοι, υπερεθνικιστές, αντικομμουνιστές, αντι-αριστεροί, “μακεδονομάχοι”, τουρκοφάγοι, συνομωσιολόγοι, αντισυστημικοί, αντικαπιταλιστές, καταχρεωμένοι, άνεργοι κ.ο.κ.<br /><br />Από όλες αυτές τις ιδιότητες των ψηφοφόρων η πιο χρήσιμη είναι η “αντι-αριστερή”, η οποία μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη στην συνταγματική αναθεώρηση. Εδώ κρίσιμο ρόλο θα παίξει το μέλλον του Κασιδιάρη. Ως γνωστόν έχει πρωτοδίκως καταδικαστεί στις 22 Οκτωβρίου του 2020 σε κάθειρξη 13,5 ετών με την κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. Τα ρεπορτάζ λένε ότι σε οκτώ μήνες από τώρα θα κάνει χρήση των ευεργετικών δικαιωμάτων που του δίνει η νομοθεσία για να βγει. Βασίζεται σε δύο στοιχεία: πρώτον, ότι κάνει διπλά μεροκάματα στο φαρμακείο των φυλακών και ότι έχει καλή διαγωγή εντός της φυλακής του Δομοκού όπου εκτίει την ποινή του. Έτσι, τον Φεβρουάριο 2024 θα έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του και θα μπορεί να υποβάλει αίτηση υφ’ όρων απόλυσης στο Τριμελές Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λαμίας.<br /><br />Βέβαια, το σύστημα φρόντισε στις 15 Ιουνίου 2023 να αρχίσει το εφετείο για τον Κασιδιάρη, όπου η συνήγορός του, Βάσω Πανταζή, υπέβαλλε ένα δικονομικό αίτημα: «Μεταξύ των δικασίμων ξέρετε ότι βγήκαν οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου που θίγουν το τεκμήριο αθωότητάς του. Θέλουμε να ζητήσουμε να μας απαντήσει το δικαστήριό σας, αν υιοθετείτε το σκεπτικό της απόφασης του Αρείου Πάγου που αποκλείει το κόμμα του». Ο Κασιδιάρης τα είπε και ο ίδιος, αλλά το δικαστήριο «δεν απαντά σε ερωτήματα κατηγορουμένων»… Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα παιχτεί, μπορεί ακόμη και να αυξηθεί η ποινή του. Πάντως, δεν αποκλείεται να εκτιμηθεί ότι θα παιχτεί κάποιο παιγνίδι παρασκηνίου, από το οποίο θα εξαρτηθούν στάσεις και καταστάσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μήπως οι “Σπαρτιάτες” γίνουν άλλοθι για τα μελλούμενα;

Ανδρονόπουλος Μάκης Η έκπληξη που εκφράστηκε πανταχόθεν για την είσοδο των “Σπαρτιατών” στη Βουλή και μάλιστα ως πέμπτο κόμμα με 12 έδρες (έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας προς αναθέρμανση και οι παριστάνοντες τους αφελείς στην Αθήνα.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/hatzidakis-930x550.jpg" width="722" /><br /><br />Η προώθηση της δημοκρατίας από την διοίκηση Μπάϊντεν μπορεί…να περιμένει. Όσοι είχαν την ψευδαίσθηση ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα εφάρμοζε την διακηρυγμένη ατζέντα του περί προαγωγής της δημοκρατίας θα έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους, βλέποντας πως χειρίζεται το θέμα Τουρκίας. Ίσως μόνο στην Αθήνα να έχουν απομείνει κάποιοι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που παριστάνουν -δεν είναι- τους αφελείς και γυρνάνε από τηλεοπτικό πάνελ σε τηλεοπτικό πάνελ για να μιλήσουν για την «στριμωγμένη Τουρκία» και τη «θυμωμένη Ουάσινγκτον».<br /><br />Ένα από τα πολλά άρθρα που μας προσγειώνει στην πραγματικότητα είναι και αυτό του <a href="https://www.gisreportsonline.com/">James Carafano με τίτλο «Το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας»</a>. Όπως καταλήγει στο άρθρο του, οι σχέσεις τους θα σταθεροποιηθούν και θα βελτιωθούν. Προβλέπει ακόμη και επανάκαμψη της Τουρκίας στο πρόγραμμα F-35.<br /><br />Όπως γράφει η διοίκηση Μπάϊντεν άφησε στην άκρη τις «δημοκρατικές της ευαισθησίες», μετά από τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.<br /><br />«Η Ουάσιγκτον χρειάστηκε να συνεργαστεί στενά με την Τουρκία και την Πολωνία. Αποτυγχάνοντας να εξασφαλίσει μια νέα συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν και με τη συνεχιζόμενη αστάθεια στη Συρία και τον Λίβανο, οι ΗΠΑ αναγκάστηκαν να ανανεώσουν τη στενή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας με το Ισραήλ.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ερντογάν, ως απάντηση, βοήθησε σε μερικά από τα πιο επίμαχα ζητήματα, αφήνοντας στην άκρη το σνομπάρισμα της δημοκρατίας για χάρη της σταθεροποίησης των σχέσεων με την Ουάσιγκτον και με άλλες δυτικές πρωτεύουσες. Σε αυτές τις κινήσεις περιλαμβάνονται το πράσινο φως στη Φινλανδία για ένταξη στο ΝΑΤΟ και η μεσολάβηση για τον συμβιβασμό για τις εξαγωγές ουκρανικών σιτηρών…<br /><br />…Ακόμη και με ισχυρή λαϊκή εντολή, ο Πρόεδρος Ερντογάν αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στο εσωτερικό της χώρας του , συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής ανάκαμψης από τον πρόσφατο σεισμό και τον συγκλονιστικά υψηλό πληθωρισμό. Η Τουρκία δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά άλλες περιπέτειες. Αντίθετα, η χώρα χρειάζεται ξένες επενδύσεις, εμπόριο και διεθνείς οικονομικές συνεργασίες για να επιτύχει ανάπτυξη.<br /><br />Μετά από τις εκλογές, οι ΗΠΑ πρέπει ρεαλιστικά να αναγνωρίσουν ότι υπάρχουν πολλά ζητήματα στα οποία τα αμερικανικά και τα τουρκικά συμφέροντα αλληλοσυμπληρώνονται, ή τουλάχιστον, δεν συγκρούονται ανοιχτά:<br /><br />Ρωσία<br /><br />Η Τουρκία ποτέ δεν θα απομονώσει πλήρως τη Ρωσία ούτε θα διακόψει τις σχέσεις της. Η Άγκυρα δεν είχε ποτέ σχέσεις εμπιστοσύνης με τη Μόσχα, ούτε υπάρχουν προοπτικές για εταιρική σχέση. Πράγματι, η Τουρκία θεωρεί την ένταξη στο ΝΑΤΟ ως ζωτικής σημασίας για τα εθνικά της συμφέροντα, κι αυτό είναι μια δικλείδα ασφαλείας έναντι της ρωσικής επέκτασης.<br /><br />Μαύρη Θάλασσα<br /><br />Ενώ η Τουρκία δεν θα συναινέσει ποτέ στην αναθεώρηση της Σύμβασης του Μοντρέ του 1936, η οποία επιτρέπει στην Άγκυρα να έχει εξουσία για τη διέλευση πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα, παραμένει προς το συμφέρον της να δει μια ελεύθερη και ανοιχτή Μαύρη Θάλασσα με ανεμπόδιστη εμπορική ναυσιπλοία, καθώς και ασφάλεια υποθαλάσσιων καλωδίων και αγωγών. Ενώ η Άγκυρα παραμένει επιφυλακτική για την αυξημένη παρουσία του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα, πιθανότατα θα είναι πιο επιδεκτική συνεργασίας μεταξύ των παράκτιων εθνών για την προστασία των υποθαλάσσιων, θαλάσσιων και εναέριων εμπορικών δραστηριοτήτων.<br /><br />Η ανάπτυξη διαδρόμων ενέργειας, μεταφορών και εφοδιαστικής αλυσίδας μέσω του Καυκάσου προς τα έθνη της Κεντρικής Ασίας είναι ένα έργο που θα εξυπηρετούσε εξίσου καλά τα συμφέροντα της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Τουρκίας.<br /><br />Ελλάδα<br /><br />Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται έντονα για τη βελτίωση της διμερούς συνεργασίας μεταξύ της Άγκυρας και της κεντροδεξιάς, φιλοαμερικανικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης της Αθήνας. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν βελτιωθεί μετά τον σεισμό και την ελληνική προσπάθεια να συνεισφέρει με ανθρωπιστική υποστήριξη.<br /><br />Αρμενία<br /><br />Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν θα μπορούσαν να βελτιώσουν την περιφερειακή σταθερότητα και να μειώσουν την επιρροή του Ιράν και της Ρωσίας, κάτι που θα ωφελούσε την Τουρκία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.<br /><br />Μέση Ανατολή<br /><br />Η Τουρκία έχει περίπλοκες σχέσεις με το Ισραήλ και τα αραβικά κράτη. Για παράδειγμα, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου βρίσκονται στο ναδίρ εδώ και χρόνια, χωρίς ουσιαστικά κανέναν άμεσο διάλογο μεταξύ των δύο κυβερνήσεων. Είναι προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ οι πιο αρμονικές σχέσεις. Οι προοπτικές για προσέγγιση από την Άγκυρα φαίνονται ελπιδοφόρες. Ο περιφερειακός αναλυτής Τζέιμς Ντόρσεϊ σημείωσε ότι, μετά από χρόνια τεταμένων σχέσεων, η υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων στον κ. Ερντογάν ήρθε πολύ γρήγορα μετά την επανεκλογή του Τούρκου ηγέτη.<br /><br />Αφρική<br /><br />Ενώ τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Τουρκίας δεν ευθυγραμμίζονται πάντα στην Αφρική, η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στην ήπειρο. Οι ΗΠΑ, η Ευρώπη και η Τουρκία μοιράζονται ένα κοινό συμφέρον για τον μετριασμό της κινεζικής και ρωσικής διείσδυσης, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αφρική και την υποσαχάρια Αφρική».<br /><br />Ποιο είναι το συμπέρασμα όλων αυτών; Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «το πιο πιθανό μελλοντικό σενάριο είναι ότι οι σχέσεις ΗΠΑ και Τουρκίας θα παραμείνουν σταθερές στο εγγύς μέλλον. Προχωρώντας στις εθνικές εκλογές των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα θέλει να προσθέσει νέες αντιπαραθέσεις με συμμάχους. Η Τουρκία παραμένει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα για ορισμένα μέλη του Κογκρέσου, αλλά είναι απίθανο οι ηγεσίες των κομμάτων στις ΗΠΑ να επιθυμούν σημαντική αντιπαράθεση στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.<br /><br />Ένας απρόβλεπτος παράγοντας θα μπορούσε να είναι η μετανάστευση εάν η Τουρκία πυροδοτούσε μια μεγάλη κρίση στην Ευρώπη.<br /><br />Οι προϋποθέσεις για σταθερές σχέσεις είναι σαφείς – ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, πώληση F-16 στην Τουρκία και επανένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα μαχητικών F-35».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας προς αναθέρμανση και οι παριστάνοντες τους αφελείς στην Αθήνα.

Η προώθηση της δημοκρατίας από την διοίκηση Μπάϊντεν μπορεί…να περιμένει. Όσοι είχαν την ψευδαίσθηση ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα εφάρμοζε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο κ.Γεραπετρίτης έπιασε δουλειά στο ΥΠΕΞ και «βλέπει» ότι υπάρχει «ιστορική ευκαιρία λύσης του Κυπριακού»!

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/07/gerapetritis2-930x550.jpg" width="731" /><br /><br />Σε ιστορική ευκαιρία για λύση του Κυπριακού, η οποία παρουσιάζεται στην παρούσα συγκυρία με την ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ στη βάση της πρωτοβουλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας, και τις προσπάθειες του ΟΗΕ, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού, αναφέρθηκε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, Γιώργος Γεραπετρίτης, ο οποίος έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Χριστοδουλίδη.<br /><br />Κατά τη συνάντηση τους, το πρωί, στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δέχθηκε τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας στην πρώτη επίσημη επίσκεψή του στο εξωτερικό μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο κ. Χριστοδουλίδης, καλωσορίζοντας τον κ. Γεραπετρίτη, ευχήθηκε κάθε επιτυχία στα νέα καθήκοντα που αναλαμβάνει, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι η συνεργασία των δύο κυβερνήσεων «θα συνεχιστεί και θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο». Όπως πρόσθεσε, «υπάρχουν κοινοί στόχοι, κοινές επιδιώξεις. Ελλάδα και Κύπρος είναι πυλώνες σταθερότητας στην περιοχή».<br /><br />Επίσης, σημείωσε ότι Ελλάδα και Κύπρος διακρίνονται «από εξωστρέφεια στην εξωτερική πολιτική τους και είναι χώρες που δίδουν λύσεις σε προβλήματα αντί να τα δημιουργούν μέσα από τη συμπεριφορά τους».<br /><br />«Θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική την απόφαση του φίλου πρωθυπουργού να σας αναθέσει καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών. Είμαι σίγουρος, θα ανταποκριθείτε με μεγάλη επιτυχία λαμβάνοντας υπόψη την όλη διαδρομή σας», τόνισε ο Κύπριος Πρόεδρος απευθυνόμενος στον κ. Γεραπετρίτη.<br /><br />Από την πλευρά του, ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας επεσήμανε ότι <i>«είναι πράγματι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε. Η συγκυρία είναι αρκετά επιβαρυμένη περιφερειακά και διεθνώς, οι προκλήσεις είναι πολύ μεγάλες. Θα πρέπει, στο πλαίσιο της κοινής μας κατανόησης και συναντίληψης του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να προάγονται τα συμφέροντα μας, να φροντίσουμε έτσι ώστε το Κυπριακό να τύχει της δίκαιης, βιώσιμης λύσης, την οποία όλοι επιθυμούμε.<br /><br />Νομίζω είναι ακόμη μία ιστορική ευκαιρία να δοκιμάσουμε, στο πλαίσιο του ΟΗΕ και της ΕΕ, η οποία φαίνεται να αναλαμβάνει πιο ενεργό ρόλο χάρη και στις δικές σας προσωπικές προσπάθειες και στη στήριξη του πρωθυπουργού της Ελλάδας. Νομίζω ότι οι καιροί θα δείξουν ότι είναι μεγάλη η πρόκληση, αλλά και μεγάλη ευκαιρία».</i><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο κ.Γεραπετρίτης έπιασε δουλειά στο ΥΠΕΞ και «βλέπει» ότι υπάρχει «ιστορική ευκαιρία λύσης του Κυπριακού»!

Σε ιστορική ευκαιρία για λύση του Κυπριακού, η οποία παρουσιάζεται στην παρούσα συγκυρία με την ενεργότερη εμπλοκή της ΕΕ στη βάση της πρωτο...

Διαβάστε την συνέχεια