Ρωσία: Κάνει «πρόβες» παράδοσης τακτικών πυρηνικών όπλων με εικονικές κεφαλές στα σύνορα με την Ουκρανία.

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2024/06/RUSSIA-NUCLEAR-DRILLS-750x375.jpg" /><br /><br />Οι ασκήσεις στη Ρωσία για την ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων σε θέση μάχης περιελάμβαναν την ειδική παράδοση εικονικών πυρηνικών κεφαλών σε προωθημένα σημεία αποθήκευσης και σε ένα αεροδρόμιο όπου φορτώθηκαν σε βομβαρδιστικά, σύμφωνα με την επίλεκτη μονάδα πυρηνικών όπλων της Ρωσίας.<br /><br />Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν διέταξε την διεξαγωγή πυρηνικών ασκήσεων μετά από απειλές που υπήρξαν όπως είπε η Ρωσία, από τη Δύση, συμπεριλαμβανομένων των σημάτων που δόθηκαν από δυτικούς αξιωματούχους, ότι θα επέτρεπαν στην Ουκρανία να πλήξει στόχους βαθιά μέσα στη Ρωσία με δυτικά όπλα.<br /><br />Στα γυμνάσια που πραγματοποιήθηκαν στα νότια της Ρωσίας, η οποία συνορεύει με την Ουκρανία, συμμετείχαν στρατιώτες από τη στρατιωτική περιφέρεια του Λένινγκραντ στα βορειοδυτικά της Ρωσίας, κινητοί εκτοξευτές πυραύλων, η Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Σε μια σπάνια ανακοίνωση της, η 12η Κύρια Διεύθυνση της Ρωσίας (12 GU MO), η οποία είναι αρμόδια για τη φύλαξη, συντήρηση, μεταφορά και παράδοση του τεράστιου οπλοστασίου πυρηνικών όπλων της Ρωσίας, αναφέρει ότι οι ασκήσεις θα αναλυθούν για να γίνουν βελτιώσεις.<br /><br />Η εν λόγω Διεύθυνση «εξασφάλισε την παράδοση πυρηνικών εκπαιδευτικών πυρομαχικών στα σημεία αποθήκευσης πεδίου στην περιοχή που βρίσκεται η πυραυλική ταξιαρχία και το επιχειρησιακό αεροδρόμιο της αεροπορίας εφόδου», αναφέρεται στην ανακοίνωση.<br /><br /><img height="360" src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2024/06/RUSSIA-NUCLEAR-DRILLS-2.jpg" width="640" /><br /><br />«Η περαιτέρω βελτίωση της εκπαίδευσης των μη στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων θα καθοριστεί προκειμένου να εξασφαλιστεί η εκπλήρωση των στόχων σε διάφορα σενάρια ανάπτυξης της στρατιωτικό-πολιτικής κατάστασης».<br /><br />Βίντεο που έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Άμυνας δείχνει Ρώσους ναύτες να εστιάζουν σε έναν εικονικό στόχο και στη συνέχεια να μετρούν αντίστροφα για την εκτόξευση, και εν συνεχεία να πατούν το κουμπί που γράφει «εκτόξευση».<br /><br />Η Ρωσία λέει ότι οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους σπρώχνουν τον κόσμο στα πρόθυρα πυρηνικής αντιπαράθεσης δίνοντας στην Ουκρανία όπλα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, μερικά από τα οποία χρησιμοποιούνται εναντίον του ρωσικού εδάφους.<br />«Αποστολή σήματος»<br /><br />Όλες οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις – η Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Γαλλία και η Βρετανία – πραγματοποιούν πυρηνικές ασκήσεις, αλλά είναι πολύ σπάνιο να τις συνδέουν ρητά και δημόσια με μια σημαντική τρέχουσα κρίση – όπως έκανε η Ρωσία για την Ουκρανία.<br /><br />Με τον τρόπο αυτό, η Ρωσία προσπαθεί να στείλει ένα μήνυμα στις ΗΠΑ και στους μεγαλύτερους Ευρωπαίους συμμάχους της ότι το να επιτρέψει στην Ουκρανία να χτυπήσει τη Ρωσία με όλο και μεγαλύτερα και πιο προηγμένα δυτικά όπλα είναι μια κλιμάκωση που θα μπορούσε να έχει συνέπειες.<br /><br />Η Ρωσία και οι HΠΑ είναι μακράν οι μεγαλύτερες πυρηνικές δυνάμεις στον κόσμο, κατέχοντας περίπου το 88% των πυρηνικών όπλων του κόσμου, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; color: #191820; display: flex; font-family: Roboto; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 17px; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1801152666938061158" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1801152666938061158&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.onalert.gr%2Fkosmos%2Frosia-kanei-proves-paradosis-taktikon-pyrinikon-oplon-me-eikonikes-kefales-sta-synora-me-tin-oykrania-vid%2F578210%2F&sessionId=86bfb22f65ce3169b5f63e1fb16210458aad1c94&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; font: inherit; height: 316px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 560px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: border-box; font-family: Roboto; font-feature-settings: inherit; font-kerning: inherit; font-optical-sizing: inherit; font-size: 17px; font-stretch: inherit; font-variant-alternates: inherit; font-variant-east-asian: inherit; font-variant-numeric: inherit; font-variant-position: inherit; font-variation-settings: inherit; line-height: inherit; margin: 0px 0px 1.25em; padding: 0px; text-rendering: optimizelegibility; vertical-align: baseline;"></p>Οι ΗΠΑ διαθέτουν περίπου 100 μη στρατηγικά πυρηνικά όπλα Β61 που έχουν αναπτυχθεί σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες – Ιταλία, Γερμανία, Τουρκία, Βέλγιο και Ολλανδία, σύμφωνα με το Bulletin of the Atomic Scientists. Οι ΗΠΑ έχουν άλλα 100 τέτοια όπλα εντός των συνόρων τους.<br /><br />Η Ρωσία διαθέτει περίπου 1.558 μη στρατηγικές πυρηνικές κεφαλές, αν και οι ειδικοί στον έλεγχο των εξοπλισμών λένε ότι είναι πολύ δύσκολο να ειπωθεί ποιος είναι ο ακριβής αριθμός τους λόγω της μυστικότητας.<br /><br />Ο Πούτιν είχε δηλώσει την περασμένη εβδομάδα ότι πολλά από τα τακτικά πυρηνικά όπλα της Ρωσίας έχουν εκρηκτική ισχύ 70-75 κιλοτόνων – περίπου πέντε φορές το μέγεθος της αμερικανικής πυρηνικής βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα στις 6 Αυγούστου 1945.<div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ρωσία: Κάνει «πρόβες» παράδοσης τακτικών πυρηνικών όπλων με εικονικές κεφαλές στα σύνορα με την Ουκρανία.

Οι ασκήσεις στη Ρωσία για την ανάπτυξη τακτικών πυρηνικών όπλων σε θέση μάχης περιελάμβαναν την ειδική παράδοση εικονικών πυρηνικών κεφαλών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κίνηση - ματ από την Κίνα απέναντι στο φιάσκο της Ελβετίας για την Ουκρανία. Lobbying για εναλλακτικό ειρηνευτικό σχέδιο.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/dfeae63f9d38de96fdebb5846bf92fd6_XL.jpg" width="723" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Κίνα πιέζει τα αναπτυσσόμενα κράτη να συμμετάσχουν στο εναλλακτικό ειρηνευτικό της σχέδιο για την Ουκρανία</span></h3>Σε μία κίνηση - ματ προχωρά η Κίνα, η οποία πιέζει τα αναπτυσσόμενα κράτη να συμμετάσχουν στο εναλλακτικό ειρηνευτικό της σχέδιο για την Ουκρανία, ενόψει της ειρηνευτικής συνόδου κορυφής στην Ελβετία αυτό το Σαββατοκύριακο.<br />Μέχρι και 90 κράτη και οργανισμοί έχουν εγγραφεί για να συμμετάσχουν στη σύνοδο κορυφής του Σαββατοκύριακου στη Λουκέρνη, στην οποία δεν προσκλήθηκε η Ρωσία, ωστόσο δεν είναι σαφές πόσες χώρες θα δώσουν τελικά το παρόν.<br />Η Κίνα, η οποία έχει στενούς δεσμούς με τη Ρωσία, δηλώνει ότι δεν θα συμμετάσχει στη διάσκεψη επειδή δεν πληροί τις απαιτήσεις του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής της Ρωσίας.<br />Υπενθυμίζεται ότι η Κίνα έχει προωθήσει εδώ και ένα χρόνο ένα σχέδιο 12 σημείων, το οποίο παρουσιάζει τις γενικές αρχές για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.<br />Η Ρωσία έχει χαρακτηρίσει το ειρηνευτικό σχέδιο της Κίνας ως το πιο «λογικό», ενώ οι ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι το Πεκίνο παρουσιάζεται ως ειρηνοποιός, την ώρα που στηρίζει το «ψευδές αφήγημα» της Ρωσίας και δεν καταδικάζει την εισβολή της στην Ουκρανία.<br /><br />Διπλωματικές κινήσεις<br /><br />Διπλωμάτες με έδρα το Πεκίνο δήλωσαν στο Reuters ότι η Κίνα δεν επέκρινε ανοιχτά τη σύνοδο κορυφής στην Ελβετία, ούτε ζήτησε άμεσα από τις χώρες να απέχουν.<br />Ένας διπλωμάτης φέρεται να δήλωσεε ότι το Πεκίνο είχε αναφέρει στα αναπτυσσόμενα έθνη ότι η συνάντηση θα παρέτεινε τον πόλεμο, ενώ δύο διπλωμάτες με άμεση γνώση του θέματος δήλωσαν ότι η Κίνα είχε αναφέρει στα δυτικά έθνη ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες ευθυγραμμίζονταν με τις απόψεις της για τη διάσκεψη.<br />Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Mao Ning δήλωσε την περασμένη εβδομάδα: "Η Κίνα ελπίζει ειλικρινά ότι μια ειρηνευτική διάσκεψη δεν θα μετατραπεί σε πλατφόρμα που θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία αντιπαράθεσης μπλοκ.<br />Η μη συμμετοχή σε αυτήν δεν σημαίνει ότι δεν υποστηρίζουμε την ειρήνη".<br /><br />Άτακτη υποχώρηση 15 χωρών, δεν θα παραστούν στη Διάσκεψη της Ελβετίας<br /><br />Την ίδια ώρα, σε φιάσκο εξελίσσεται η Διάσκεψη της Ελβετίας για την Ουκρανία, καθώς αρκετές χώρες υπαναχώρησαν από τα σχέδιά τους να συμμετάσχουν, με αποτέλεσμα ο αριθμός των συμμετεχόντων κρατών να μειωθεί από 93 σε 78, σύμφωνα με την ουκρανική υπηρεσία του Radio Liberty (που χαρακτηρίζεται στη Ρωσία ως πράκτορας ξένων μέσων ενημέρωσης και περιλαμβάνεται στο μητρώο ανεπιθύμητων οργανώσεων, όπως σημειώνει το TASS).<br />Το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται διπλωμάτες της ΕΕ, δεν κατονομάζει τις χώρες που αποσύρθηκαν από τη διάσκεψη.<br />Ένας διπλωμάτης δήλωσε ότι ο αριθμός των αποχωρήσεων μπορεί να αυξηθεί.<br />Ο Sergey Nikiforov, εκπρόσωπος του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky, αρνήθηκε να δώσει τον αριθμό των συμμετεχουσών χωρών.<br />«Δεν θα θέλαμε να δηλώσουμε τον τελικό αριθμό», δήλωσε στην τηλεόραση Rada την Τρίτη.<br />Η Ελβετία σχεδιάζει να διοργανώσει διάσκεψη για την Ουκρανία στις 15-16 Ιουνίου στο Burgenstock.<br />Το ελβετικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε νωρίτερα ότι η Βέρνη έχει προσκαλέσει περισσότερες από 160 αντιπροσωπείες στη διάσκεψη του Μπούργκενστοκ, συμπεριλαμβανομένων αντιπροσωπειών από τις χώρες G7, G20 και BRICS.<br />H Ρωσία δεν προσκλήθηκε.<br />Ο πρόεδρος Vladimir Putin δήλωσε ότι η Ρωσία δεν θα επιμείνει στη συμμετοχή της εάν η χώρα δεν είναι επιθυμητή στη διάσκεψη.<br />Σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Sergei Lavrov, η εκδήλωση είναι «δρόμος προς το πουθενά» και η Ρωσία δεν βλέπει την επιθυμία της Δύσης για δίκαιη διεξαγωγή.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Κίνηση - ματ από την Κίνα απέναντι στο φιάσκο της Ελβετίας για την Ουκρανία. Lobbying για εναλλακτικό ειρηνευτικό σχέδιο.

Η Κίνα πιέζει τα αναπτυσσόμενα κράτη να συμμετάσχουν στο εναλλακτικό ειρηνευτικό της σχέδιο για την Ουκρανία Σε μία κίνηση - ματ προχωρά η Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΑΤΟ σε τρικυμία, πολεμικές κραυγές και ηγέτες υπό αμφισβήτηση. Κλυδωνισμοί στην εξωτερική πολιτική.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/NATO.jpeg" width="704" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η κρίση στη Γαλλία και τη Γερμανία απειλεί να ανατρέψει την εικόνα συνοχής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Συμμαχίας στην Ουάσιγκτον στις 8-9 Ιουλίου,. Θα έχει αποδυναμωμένους ηγέτες, όπως ο Σολτς και ο Μακρόν που μέχρι πριν λίγες ημέρες φάνταζαν ακλόνητοι και τις ΗΠΑ σε εσωτερική παράκρουση, ενώ και η ΕΕ παραπαίει. Ο Μπάιντεν υπάρχει και δεν υπάρχει, εν μέσω αμφιβολιών και για την υγεία του , οι ΗΠΑ δείχνουν ζαλισμένες με την εμπλοκή τους στην Ουκρανία και τη Γάζα και ενώ ο Τραμπ γίνεται όλο και πιο απειλητικός. Και όμως η ρητορική του πολέμου κυριαρχεί, καθώς και το ΝΑΤΟ βάζει στον διάλογο τα πυρηνικά του, ενώ κλιμακώνει στην Ουκρανία.<br /><br />Οι Μητσοτάκης και Ερντογάν είναι επίσης αποδυναμωμένοι και ενώ στο παρασκήνιο προωθείται η δημιουργία κοινών θαλάσσιων πάρκων, ενδεχόμενο που οδηγεί σε υποχώρηση την Αθήνα μετά την μονομερή εξαγγελία της, θέμα που θα τεθεί στην συνάντησή τους στην Ουάσιγκτον. Ο Μητσοτάκης έχει επίσης ανοιχτό μέτωπο με τη Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία, τα δε μνημόνια που προβλέπει η Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα βγουν ποτέ από το συρτάρι. Δεν βγήκαν με το 41% , θα βγουν με το 28%; Η ελληνική εξωτερική πολιτική κλυδωνίζεται.<br />Τα κοινά θαλάσσια πάρκα και τα δις στην Ουκρανία<br /><br />Τόσο η ελληνική ακροδεξιά όσο και ο τουρκικός ισλαμοφασισμός κερδίζουν έδαφος και θα πιέσουν τις κυβερνήσεις τους προς πιο εθνικιστική κατεύθυνση. Δυνάμεις που επηρεάζουν τη ΝΔ, όπως αυτές που εμπιστεύονται το Σαμαρά και η άνοδος της ακροδεξιάς, θα προκαλέσουν ισχυρές παρενέργειες στην εξωτερική πολιτική της χώρας. Και μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα , θα προσφέρει την επόμενη τετραετία πάνω από 1,5 δις ευρώ στην Ουκρανία, είναι λόγος για να απογειωθεί η αμφισβήτηση του Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός που χλευάζει κάθε άποψη ή πρόταση για ενίσχυση των αδύναμων, για μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα κάνοντας λόγο για απειλή χρεοκοπίας, είναι έτοιμος να δώσει δις ευρώ στην Ουκρανία για να είναι αρεστός στο ευρωπαικό διευθυντήριο και φυσικά στις ΗΠΑ. Τέτοιος πατριωτισμός….<br /><br />Είναι βέβαιο ότι μετά την εκλογική του αποτυχία, ο πρωθυπουργός θα αναδιπλωθεί και αυτό προδίδει την έλλειψη εθνικής στρατηγικής. Μια κυβέρνηση που άγεται και φέρεται ανάλογα με τα ποσοστά της, στο τέλος γίνεται όμηρος της πελατειακής της πολιτικής, αλλά τα γεγονότα απαιτούν απαντήσεις.<br /> Ο Ερντογάν είναι και αυτός αποδυναμωμένος, αναζητά νέες συμμαχίες, απειλείται από σκληρές ισλαμικές δυνάμεις και σταδιακά από τους Κεμαλιστές. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι αμφίβολο αν θα αντέξει για πολύ η πολιτική του μορατόριουμ στο Αιγαίο που είναι ίσως , έστω και συγκυριακά, το μοναδικό θετικό στοιχείο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. <br />Η Τουρκία έχει σταθερή πολιτική έναντι της Ελλάδας και αυτό είναι το πρόβλημα για τη χώρα μας. Κανένα κόμμα δεν διαφωνεί με την αναθεωρητική πολιτική του Ερντογάν, ωστόσο, οι ακροδεξιοί του Μπαχτσελί και οι Κεμαλιστές θέλουν πιο απειλητική την πολιτική τους στο Αιγαίο. Η κατάσταση όμως δεν είναι μονοσήμαντη, υπάρχει και η άλλη όψη που θα επηρεάσει το κλίμα και αφορά τα θαλάσσια πάρκα.<br /><br />Μητσοτάκης -Ερντογάν<br /><br />Είναι προφανές ότι η συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ θα είναι κομβικής σημασίας για την συνέχεια. Μένει να δούμε αν η πρόταση της Άγκυρας για την από κοινού δημιουργία με την Ελλάδα θαλάσσιων πάρκων, θα εξεταστεί θετικά ή αρνητικά από την Αθήνα. Είναι γνωστό ότι η Άγκυρα απειλεί με την δημιουργία δικών της πάρκων, προτείνει και κοινά , οπότε αναμένει τον συμβιβασμό. Ήδη στο παρασκήνιο φαίνεται να υπάρχει καπνός, αλλά το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης δεν έχει πλέον την αυτοπεποίθηση του 41%, και ακούει τις πατριδοκάπηλες ιαχές της ακροδεξιάς, ίσως τον αναγκάσουν τροποποιήσει την πορεία των συνομιλιών.<br />Ως προς τη Βόρεια Μακεδονία η Σύνοδος του ΝΑΤΟ θα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει δηλώσει ότι θα θέσει το θέμα στη Συμμαχία. Δεν θα το θέσει στη Σύνοδο, ίσως μέσω κάποιας δήλωσης ή διμερούς συνάντησης που φημολογείται ότι προωθούν οι Αμερικανοί. Αλλά τα Σκόπια είναι αποφασισμένα να απαντήσουν στα ίσια: ταυτόχρονα με τη ψήφιση των μνημονίων από την ελληνική βουλή , θα δηλωθεί ο πλήρης σεβασμός στην Συμφωνία των Πρεσπών. Αντέχει τέτοια συμφωνία ο Μητσοτάκης; θα δείξει...<br /><br />ΝΑΤΟ -ΕΕ: πολεμικές κραυγές και κρίση ηγεσίας<br /><br /> Η ΕΕ είναι αντιμέτωπη με μια πολυπαραγοντική κρίση. Κρίση ηγεσίας , θεσμική κρίση, σκάνδαλα, κρίση κοινωνικής συνοχής σε πολλά κράτη -μέλη και κρίση στρατηγικής. Πιθανή όμως εκλογή του Τραμπ θα επιδράσει καταλυτικά και σίγουρα αρνητικά και θα επιδεινώσει την εικόνα της Ευρώπης. Η στροφή στην στρατιωτικοποίηση με το πρόσχημα της ρωσικής απειλής δεν είναι πειστική και οι ανατροπές στην συμπεριφορά των ψηφοφόρων δείχνουν ότι το κεντρικό αφήγημα της ΕΕ , αντιπαράθεση με την Ρωσία και στήριξη του Ισραήλ προκαλεί τριγμούς. Σε αυτό το κλίμα, η κινητήριος δύναμη της ΕΕ, η Γερμανία και η Γαλλία βρίσκονται σε ταραχή.<br /><br /> Η Γαλλία βρίσκεται σε αναβρασμό καθώς συγκρούονται δύο αντιλήψεις της δεξιάς -ακροδεξιάς και της κεντροαριστεράς, για την Δημοκρατία, την οικονομία, τους πολέμους και τα δικαιώματα. Στη Γερμανία ο καγκελάριος Σολτς θεωρείται τελειωμένος πολιτικά. Οι Χριστιανοδημοκράτες επιστρέφουν , αλλά νοιώθουν την ανάσα των φιλοναζί του AfD. Σε πολλές ακόμη χώρες και στην Ελλάδα, οι κυβερνήσεις βρίσκονται σε κομβικό σημείο καθώς οι κοινωνικές πιέσεις εξαιτίας των βάρβαρων ανισοτήτων αυξάνονται και η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί. Το ακραία νεοφιλελεύθερο μοντέλο που επιβλήθηκε μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, πέτυχε στον στόχο του να ευνοήσει το μεγάλο κεφάλαιο εις βάρος των πολλών. Τώρα γίνεται πολεμοκάπηλο απειλώντας την παγκόσμια ειρήνη, ενώ βλέποντας την κρίση να έρχεται, στρέφεται προς την ακροδεξιά για να διατηρήσει τα “κεκτημένα”, των ανισοτήτων.<br /><br />Όλα αυτά δεν είναι αποκομμένα από την ρητορική του πολέμου που αναπτύσσεται ραγδαία στις χώρες της Δύσης. Γερμανία, Γαλλία και ΗΠΑ που υποστηριζόμενες από πολλές ακόμη χώρες είναι σε κρίση . Οι πόλεμοι δεν πάνε καθόλου καλά . Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ θα αποφασίσει την χορήγηση μακροχρόνιας βοήθειας προς την Ουκρανία , που θα ξεπεράσει τα 500 δις ευρώ, για να συνεχίσει έναν πόλεμο που έχει ήδη χάσει και για την ανοικοδόμησή της, μόνο και μόνο για να έχει η Ρωσία ένα καρφί στα πλευρά της. Ήδη στη Γερμανία οι φωνές κατά της άνευ όρων στήριξης στον Ζελένσκι μεγαλώνουν.<br /><br />Στη Μέση Ανατολή, είναι ευτύχημα που δεν υπήρξε γενική ανάφλεξη, αλλά πλέον οι ΗΠΑ έχουν σοβαρό πρόβλημα στην διαχείριση των σχέσεών τους με το Ισραήλ που κατηγορείται για γενοκτονία.<br />Το ανησυχητικό είναι ότι το ΝΑΤΟ έχει αρνηθεί κάθε συζήτηση για την ειρηνική διευθέτηση της ουκρανικής κρίσης και τον τερματισμό του πολέμου και επιμένει στον Ζελένσκι, όπως και στον Νετανιάχου. Παρά τις υποκριτικές φωνές και οι δύο στηρίχθηκαν και στηρίζονται αποφασιστικά από τις ΗΠΑ. Με απλά λόγια, η εικόνα του ΝΑΤΟ είναι αρνητική πλέον στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ , αν εκλεγεί ο Τραμπ θα αλλάξει πλήρως την κατάσταση εις βάρος της Ουκρανίας και της ΕΕ. Η επιδείνωση δηλαδή είναι θέμα μηνών….</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΝΑΤΟ σε τρικυμία, πολεμικές κραυγές και ηγέτες υπό αμφισβήτηση. Κλυδωνισμοί στην εξωτερική πολιτική.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η κρίση στη Γαλλία και τη Γερμανία απειλεί να ανατρέψει την εικόνα συνοχής του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενόψει της Συνόδου Κορυφής...

Διαβάστε την συνέχεια

War on the rocks Η Τουρκία μπορεί να κάνει ότι θέλει.

<div><div class="td_block_wrap tdb_title tdi_87 tdb-single-title td-pb-border-top td_block_template_1" data-td-block-uid="tdi_87" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; font-family: Verdana, BlinkMacSystemFont, -apple-system, "Segoe UI", Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, "Open Sans", "Helvetica Neue", sans-serif; font-size: 14px; margin-bottom: 19px; margin-top: 10px !important; position: relative;"><div class="tdb-block-inner td-fix-index" style="box-sizing: border-box; transform: translateZ(0px);"></div></div></div><a href="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2024/06/934160-1024x682-1-768x512-1.jpg"><img height="427" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2024/06/934160-1024x682-1-768x512-1-696x464.jpg" width="702" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Συμβιβαζόμενοι με την απώλεια της Τουρκίας</span></h3><div><b>Nixk Daforth, Aaron Stein</b><br />Μετά από δεκαετίες ανησυχίας για το «ποιος έχασε την Τουρκία», η Ουάσιγκτον φαίνεται επιτέλους να έχει ξεπεράσει τη θλίψη της. Έχοντας περάσει από τα στάδια του σοκ, της άρνησης και του θυμού, η διάθεση πλησιάζει τώρα σε εκείνη της αποδοχής. Αντί να επικρίνουν την Άγκυρα ή να επιδιώκουν απεγνωσμένα να κερδίσουν την εύνοιά της, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ έχουν καθυστερήσει να εγκαταλείψουν τις προσδοκίες τους για εξασφάλιση αυτόματης τουρκικής συνεργασίας.<br /><br />Το πνεύμα των μειωμένων συναισθημάτων, των μετριασμένων προσδοκιών και των μειωμένων κατηγοριών μπορεί να φανεί σε μερικά από τα δραματικά μη γεγονότα του περασμένου μήνα. Στις 24 Απριλίου, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εξέδωσε μια δήλωση για τη μνήμη της γενοκτονίας των Αρμενίων, η οποία μετά βίας έγινε είδηση ​​στις Ηνωμένες Πολιτείες ή την Τουρκία. Στη συνέχεια, στις αρχές Μαΐου, η Άγκυρα ανακοίνωσε ότι διακόπτει κάθε εμπόριο με το Ισραήλ. Αλλά η αντίδραση ήταν σιωπηλή και η συνέχεια της Τουρκίας φαίνεται προσεκτική: η Άγκυρα συνέχισε να στέλνει αζερικό πετρέλαιο στα ισραηλινά λιμάνια. Τελικά, στις αρχές Μαΐου, υπήρξε η ακύρωση της επίσκεψης του Τούρκου προέδρου στην Ουάσιγκτον. Αυτό το ταξίδι σχεδιάστηκε, δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ και τελικά ακυρώθηκε χωρίς κανένας εκτός της κοινότητας των παρατηρητών της Τουρκίας να συνειδητοποιήσει ότι δεν συνέβη τίποτε.<br /><br />Τελικά, αυτή η μεγαλύτερη συναισθηματική και γεωπολιτική απόσταση μπορεί να είναι πιο υγιής για όλους τους εμπλεκόμενους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκτιμά τη σχέση της με την Τουρκία και συνεχίζει να εργάζεται για τη βελτίωση των διμερών δεσμών. Ωστόσο, ο στόχος έχει μετατοπιστεί από τις προηγούμενες δεκαετίες:<br /><br />η πολιτική των ΗΠΑ είναι να συνεργάζονται τώρα με την Τουρκία σε συγκεκριμένα ζητήματα που προκαλούν ανησυχία, αντί να χτίζουν απλώς πολιτική γύρω από την Τουρκία ως κρίσιμο και αξιόπιστο εταίρο.<br /><br />Απαλλαγμένοι από την προσδοκία να είναι σύμμαχοι και την αίσθηση προδοσίας που δημιουργούσε τακτικά αυτή η προσδοκία, τόσο η Ουάσιγκτον όσο και η Άγκυρα μπορούν να επικεντρωθούν στη διαχείριση μιας καθαρά συναλλακτικής σχέσης: να ξεπεράσουν τα αποκλίνοντα συμφέροντα όπου χρειάζεται και να χτίσουν σε κοινά όπου είναι δυνατόν.<br />Στρατηγικό σκηνικό<br /><br />Η σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας οικοδομήθηκε σε κοινά συμφέροντα ασφάλειας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Αυτά τα συμφέροντα έχουν αποκλίνει σημαντικά τις τρεις δεκαετίες από την κατάρρευση της σοβιετικής αυτοκρατορίας. Η Τουρκία βλέπει τώρα τις οικονομικές σχέσεις με τη Ρωσία ως ουσιαστικές, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου έχουν δεσμευτεί στη στρατιωτική ήττα της Μόσχας στην Ουκρανία.<br /><br />Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι αναλυτές στις Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν για την απώλεια της Τουρκίας – ένας ευφημισμός για πράγματα που έκαναν τους Τούρκους ηγέτες τόσο τρελούς που επέλεξαν να επιδιώξουν διαφορετικά συμφέροντα από αυτά των Ηνωμένων Πολιτειών. Για πολλούς στην Τουρκία, αυτό το πλαίσιο της σχέσης ήταν προσβλητικό. Ένα κυρίαρχο κράτος δεν μπορεί να χαθεί. Εάν η Άγκυρα επέλεξε να ακολουθήσει πολιτικές που αποκλίνουν από αυτές της Ουάσιγκτον, αυτή η επιλογή ήταν απλώς μια αντανάκλαση των Τούρκων ηγετών που ζύγιζαν τα συμφέροντά τους. Πράγματι, η σχέση ΗΠΑ-Τουρκίας ήταν πάντα ασύμμετρη: η Ουάσιγκτον διαχειρίζεται ένα δίκτυο παγκόσμιων συμμαχιών, επομένως η εξωτερική της πολιτική εξαρτάται εν μέρει από τις ξένες χώρες που επιλέγουν να συμμαχήσουν με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και όταν υπάρχουν προφανή σημεία πολιτικών αποκλίσεων, Η αξία της στρατιωτικής προστασίας των ΗΠΑ υπερτερεί των περιόδων πολιτικών τριβών.<br /><br />Η σχέση ήταν εύθραυστη εδώ και δεκαετίες. Το κομβικό σημείο για την Τουρκία, εκ των υστέρων, ήταν η στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, ακολουθούμενη από την τουρκική απόφαση να αγοράσει το ρωσικής κατασκευής πυραυλικό σύστημα S-400. Αυτό οδήγησε στην απομάκρυνση της Τουρκίας από την κοινοπραξία F-35 το 2019 και στην επιβολή κυρώσεων με εντολή του Κογκρέσου το 2020. Η Ουάσιγκτον συνεχίζει να συνεργάζεται με την Άγκυρα για το ζήτημα των S-400, αλλά παραμένει σε αδιέξοδο. Με την έναρξη του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την Τουρκία να μεταφέρει το σύστημα στην Ουκρανία. Αργότερα, η Ουάσιγκτον ζήτησε απο την Τουρκία να επιστρέψει στο πρόγραμμα των F-35 εάν η Άγκυρα κάνει καλή τη πίστη προσπάθεια να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη μεταφορά του πυραυλικού συστήματος σε τρίτο μέρος ή λήψη άλλων μέτρων για να διασφαλίσει τη μη χρήση του. Ωστόσο, μέχρι σήμερα, καμία από αυτές τις προσπάθειες δεν έχει αποδώσει καρπούς.<br /><br />Η αδιαλλαξία της Τουρκίας για την επέκταση του ΝΑΤΟ μετά την έναρξη του Ρωσο-Ουκρανικού Πολέμου και η προσπάθεια που απαιτείται για να κερδίσει την τουρκική έγκριση για την ένταξη της Σουηδίας, υπογράμμισαν περαιτέρω πόσο συναλλακτική έχει γίνει η σχέση. Η συμφωνία που τελικά οδήγησε στην πώληση F-16 στην Τουρκία με αντάλλαγμα τη σουηδική ένταξη στο ΝΑΤΟ δείχνει ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να χρησιμοποιήσει τη μόχλευση της με την Άγκυρα όταν διακυβεύονται συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα είναι πάντα σε επιφυλακή για τρόπους οικοδόμησης μιας νέας συνεταιριστικής κανονικότητας. Αλλά πολύ λίγοι προσπαθούν να ξαναχτίσουν την παλιά σχέση πια. Η ελπίδα μπορεί να πεθαίνει τελευταία, αλλά με κάθε ψευδή υπόσχεση, η αισιοδοξία και το ενδιαφέρον για το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας μειώνονται σταθερά.<br /><br />Η τουρκική κυβέρνηση έχει αποδειχθεί προσηλωμένη στην ανεξάρτητη εξωτερική της πολιτική και η Ουάσιγκτον έχει προσαρμοστεί ανάλογα. Οι Τούρκοι ηγέτες δεν βλέπουν πλέον τις Ηνωμένες Πολιτείες ως εκνευριστικό, αλλά τελικά απαραίτητο, εταίρο για την εξωτερική τους πολιτική. Στην πραγματικότητα, πολλοί στην Τουρκία βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως απειλή για τη χώρα ή εμπόδιο για τα συμφέροντά της. Για χρόνια, πολλοί στην Ουάσιγκτον θεωρούσαν την Τουρκία ως απαραίτητη, επειδή συνόρευε με πολλά μέρη για τα οποία ενδιαφέρονται οι πολιτικοί των ΗΠΑ και ότι η γεωγραφία υπερέβαινε τον εκνευρισμό που προκαλούσε η τουρκική πολιτική.<br /><br />Αυτή η δυναμική έχει πλέον τελειώσει. Η Τουρκία εξακολουθεί να συνορεύει με πολλά μέρη για τα οποία νοιάζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά η γεωγραφική πραγματικότητα του Ψυχρού Πολέμου έχει αλλάξει, καθώς η Τουρκία δεν είναι πλέον ο μοναδικός εταίρος της Αμερικής στη Μαύρη Θάλασσα. Επιπλέον, η Άγκυρα δεν μπορεί να υπολογίζει ότι θα υποστηρίξει τα συμφέροντα των ΗΠΑ σε περιόδους κρίσεων, γεγονός που έχει το στρεβλό αποτέλεσμα να κάνει την επικράτειά της λιγότερο πολύτιμη. Αυτή η πολιτική, αν και κατανοητή από την τουρκική προοπτική, διαφέρει από άλλες περιφερειακές δυνάμεις, πολλές από τις οποίες θεωρούν τη ρωσική απειλή τόσο οξεία που επιδιώκουν ενεργά μεγαλύτερη ανάμειξη των ΗΠΑ στην περιοχή.<br /><br />Η προσέγγιση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Ρωσία είναι τώρα εν μέρει σε αντίθεση με τα συμφέροντα της Άγκυρας, καθιστώντας την παρουσία της Ουάσιγκτον στην περιοχή</div><div><b>ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ <a href="https://www.anixneuseis.gr/%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%b1%ce%b6%ce%bf%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%cf%89%ce%bb%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85/"> ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /></div><div><br /></div><div><br />  <div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div></div>

War on the rocks Η Τουρκία μπορεί να κάνει ότι θέλει.

Συμβιβαζόμενοι με την απώλεια της Τουρκίας Nixk Daforth, Aaron Stein Μετά από δεκαετίες ανησυχίας για το «ποιος έχασε την Τουρκία», η Ουάσιγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτή είναι η αλήθεια για τη Θράκη: Η εκλογική παρουσία του DEB-ΚΙΕΦ και η τουρκική επιρροή βασίζεται στους εκβιασμούς, τις πιέσεις, τους χρηματισμούς, την αμάθεια και τη φτώχεια…

<img height="320" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/06/240612225100_Asafoglu-Cigdem-%CE%9A%CE%99%CE%95%CE%A6-KIEF-DEB01-1024x512.jpg" width="721" /><br /><br />Όπως και όλες οι προηγούμενες εκλογές, και οι τελευταίες δημιούργησαν πολύ θόρυβο για το θέμα της δραστηριότητας του τουρκικού Προξενείου στην Θράκη. Ως συνήθως, το θέμα έγινε αντικείμενο συζήτησης αλλά και εκμετάλλευσης στην κεντρική πολιτική σκηνή.<br /><br />Ας δούμε όμως τι έγινε.<br /><br />Πρώτον, σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2019, το DEB (Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας) έχασε το 30% της δύναμής του σε απόλυτους αριθμούς (28.470 ψήφοι έναντι 40.211 το 2019). Κράτησε τα ποσοστά του κυρίως λόγω της μεγαλύτερης αποχής μεταξύ των χριστιανών της περιοχής.<br /><br />Δεύτερον, η τουρκική επιρροή στη Θράκη βασίζεται στους εκβιασμούς, τις πιέσεις, τους χρηματισμούς, την αμάθεια και τη φτώχεια. Έτσι και η εκλογική παρουσία του DEB. Ελλείψει ενός ή περισσότερων από αυτά, ο κόσμος τους γυρνάει την πλάτη. Αυτά φαίνονται παντού.<br /><br />Η απόφαση για την αναστολή λειτουργίας του συλλόγου φιλάθλων Φενέρμπαχτσέ Δυτικής Θράκης άφησε αδιάφορη την μειονότητα. Στην κηδεία του ψευδομουφτή Μέτε δεν είχε πάει ούτε το ένα πέμπτο από τους 15.000 που ισχυρίστηκαν οι πληρωμένοι του Προξενείου.Στις υποτιθέμενες εκλογές του επόμενου ψευδομουφτή πήγαν ακόμη λιγότεροι. Ο Ιλχάν Αχμέτ επανεξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ κόντρα στο Προξενείο και τις ψευδομουφτείες, που είχαν βγάλει ακόμη και φετβά εναντίον του.<br /><br />Οι μουσουλμάνοι υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2023 στην Ξάνθη πήγαν πολύ καλά (2500 και 2000 σταυρούς αντίστοιχα), παρά τον αποκλεισμό τους από τα τζαμιά των ψευδομουφτειών.<br /><br />Αλλά και πιο συγκεκριμένα για αυτές τις εκλογές, οι επιδόσεις του DEB στις πόλεις ήταν χαμηλές (δεύτερο κόμμα με μόλις 3300 ψήφους στην Κομοτηνή πίσω από την ΝΔ, τέταρτο με μόλις 1900 στην Ξάνθη πίσω από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και Βελόπουλο), η επιστολική ψήφος δεν του έδωσε τίποτα (τρεις μόνο ψήφοι στην Ξάνθη, πέντε στην Ροδόπη), η Κως, η Ρόδος και η Θεσσαλονίκη (όπου ισχυρίζεται ότι έχει “Τούρκους”) του γύρισαν την πλάτη.<br /><br />Κοινώς, όταν μορφώνεται ο κόσμος δεν δίνει σημασία στον Τούρκο και την προπαγάνδα του. Διότι καλά είναι τα εκατομμύρια που ρίχνει η Άγκυρα στη Θράκη, αλλά όταν ο κόσμος έχει δυνατότητα να ζήσει με αξιοπρέπεια, μάλλον δε θα ενδιαφερθεί για την προπαγάνδα της Τουρκίας.<br /><br />Γιατί όμως τότε, το DEB συνεχίζει να υπάρχει; Γιατί ήρθε πρώτο κόμμα σε Ξάνθη και Ροδόπη και γκρίζαρε πάλι τον χάρτη; Και κυρίως, γιατί το Προξενείο συνεχίζει να έχει επιρροή στην περιοχή;Η απάντηση είναι στο τρίτο και τελευταίο. Όλα τα κόμματα της Βουλής αδιαφόρησαν περισσότερο ή λιγότερο για την μειονότητα και δεν της πρόσφεραν σοβαρή ευκαιρία να εκπροσωπηθεί πολιτικά εντός του κομματικού συστήματος. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, Νίκη και Πλεύση Ελευθερίας δεν κατέβασαν καν υποψήφιους.<br /><br />Η Νέα Αριστερά κατέβασε έναν στενό συνεργάτη του Βουλευτή της Οζγκιούρ Φερχάτ, που είναι αφενός γνωστός συνεργάτης του τουρκικού Προξενείου και αιτία διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης πριν τις εκλογές του 2023 και αφετέρου φανατικά υποστήριξε το DEB στις τωρινές Ευρωεκλογές.<br /><br />Το ΚΚΕ επέλεξε μια άχρωμη υποψηφιότητα του μηχανισμού του. Η δε ΝΔ, που σήκωσε το θέμα τόσο ψηλά στις διπλές εκλογές του 2023, επέλεξε μια μουσουλμάνα υποψήφια γεννημένη και μεγαλωμένη στη Βοιωτία.<br /><br />Όπως λέγεται στην περιοχή, πρόκειται για αξιοπρεπέστατη και άξια επαγγελματία και μακριά από το τουρκικό Προξενείο, που εκλογικά όμως “δεν σκοράρει ψηλα”. Αν ισχύει ότι οι 4.000 από τις 5.500 περίπου ψήφους που πήρε ήρθαν από εκλογικές περιφέρειες εκτός Θράκης, τότε μάλλον ο ισχυρισμός έχει κάποια αλήθεια.<br /><br />Η περίπτωση του Ιάσμου<br /><br />Για να γίνει αντιληπτή η σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ προξενικού μηχανισμού και κομματικού συστήματος, αλλά και το πως ξεκινάει όλο αυτό από το επίπεδο των δήμων, ας δούμε την περίπτωση του Ιάσμου.<br /><br />Πρόκειται για καλλικρατικό δήμο που προέκυψε από τη συνένωση των καποδιστριακών δήμων Ιάσμου και Σώστου και της κοινότητας Αμαξάδων. Με πραγματικό πληθυσμό λίγο κάτω από 15.000 ανθρώπους, περίπου τα τρία τέταρτα είναι μουσουλμάνοι, με τους υπόλοιπους να είναι χριστιανοί.<br /><br />Λογικά, τον θυμούνται όλοι από τον γραφικό πρώην δήμαρχο Οντέρ Μουμίν που απέλυε υπαλλήλους του δήμου με την κατηγορία του γκιουλενιστή σε μια προσπάθεια να ανατρέψει τη διαγραφή του από την υποτιθέμενη συμβουλευτική επιτροπή τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης (της οποίας “πρόεδρος” είναι ο ψευδομουφτής Κομοτηνής).<br /><br />Είναι αυτός που σε επίσκεψή του στην Προύσα το 2020 είχε πει -υπό τη σημαία της ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης- ότι ο δήμος του είναι ανοιχτός στην “μητέρα πατρίδα Τουρκία”.<br /><br />Όμως μετά από αυτόν προέκυψε άλλος χειρότερος για δήμαρχος, ονόματι Τζανέρ Ιμάμ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα πριν τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, ο συγκεκριμένος φαίνεται να εμπλέκεται στην υπόθεση κατασκοπίας που είχε ξεσπάσει στη Ρόδο το 2020 (άλλωστε ο γραμματέας του εκεί τουρκικού Προξενείου είναι συντοπίτης του).<br />Τότε μάλιστα ήταν που διέκοψε τις επαφές του με το νησί, στο οποίο επί αρκετά χρόνια φαίνεται να δραστηριοποιούνταν ως δικηγόρος (κυρίως στην υπεράσπιση συλληφθέντων Τούρκων λαθροδιακινητών).<br /><br />Πίσω στη Θράκη, φαίνεται να επικεντρώθηκε στην εξαπάτηση ηλικιωμένων, στους οποίους υποσχόταν -έναντι αδρής αμοιβής- “γρήγορη” απόδοση της σύνταξής τους. Προφανώς δεν γνώριζαν οι άνθρωποι ότι μετά τις μεταρρυθμίσεις Χατζηδάκη, οι συντάξεις αποδίδονταν εντός μικρού σχετικά χρονικού διαστήματος.<br /><br />Πάντως, πέραν των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, ο άνθρωπος είναι σαφής. Στηρίζει Τουρκία. Πριν από λίγες ημέρες, υποδέχθηκε στον δήμο εκπρόσωπο του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης (“BTTDD”), ο Πρόεδρος του οποίου είχε δηλώσει μια εβδομάδα πιο πριν ότι “πραγματικοί ιδιοκτήτες της Δυτικής Θράκης είναι οι Τούρκοι” και έξι μήνες πριν ότι “οι δύο εθνικές μάχες της Τουρκίας είναι η (παράνομη και μη αναγνωρισμένη) “Βόρεια Κύπρος” και η Δυτική Θράκη”.<br /><br />Στο δε φεστιβάλ κερασιού του δήμου προσκάλεσε τον Τούρκο Πρόξενο (τον οποίο τίμησε με πλακέτα για την συμμετοχή του), τους ψευδομουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής, αλλά και εκπρόσωπο της απαγορευμένης εδώ και 40 χρόνια “Ένωσης Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής”.<br /><br />Πιο πριν από αυτό είχε υποδεχθεί στο δημαρχείο τον ψευδομουφτή Κομοτηνής (και πρόεδρο της υποτιθέμενης συμβουλευτικής επιτροπής τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης, της οποίας ο δήμαρχος είναι μέλος), με τον οποίο από κοινού δήλωσε ότι αναζητά “πεδίο κοινής δράσης”. Και στην ίδια την ορκωμοσία του παρέστη ιμάμης από την ψευδομουφτεία για να τον ορκίσει.<br /><br />Ούτε λόγος για επίσημο Ιμάμη εγγεγραμμένο είτε στο Μητρώο Θρησκευτικών Λειτουργών του ΥΠΑΙΘ είτε στην κατ’ εξοχήν αρμόδια Μουφτεία Κομοτηνής. Όλα αυτά τα πρόλαβε μέσα σε έξι μόνο μήνες.<br /><br />Να είμαστε ξεκάθαροι και ειλικρινείς. Η Ελλάδα είναι ελεύθερη χώρα. Το να αισθάνεται, αλλά και να δηλώνει κανείς Τούρκος (ή και ό,τι άλλο), είναι επομένως αναφαίρετο δικαίωμά του. Αλλά να συναναστρέφεται δημόσια πράκτορες της Άγκυρας που επιβουλεύονται ανοιχτά την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, είναι αδιανόητο.Θα επιτρεπόταν αυτό στον αντίστοιχο Έλληνα μειονοτικό αξιωματούχο στην Κωνσταντινούπολη; Αν υποθέσουμε φυσικά ότι η Τουρκία είχε αφήσει εκεί μειονότητα.<br /><br />Πέραν όλων αυτών όμως, ας έρθουμε και στο προκείμενο, που είναι ο ρόλος των χριστιανών. Στο 25μελές δημοτικό συμβούλιο υπάρχουν επτά χριστιανοί . Το ποσοστό τους δεν είναι σημαντικά χαμηλότερο από το πληθυσμιακό ποσοστό τους στον δήμο.<br /><br />Τρεις από αυτούς (κ.κ. Μωραΐτης, Λιάπης και Χατζητουλούσης, μέλη ή υποστηρικτές της ΝΔ) είναι μέλη της (δεκαμελούς συνολικά) παράταξης του Μεμέτ Μεμέτ, ο οποίος έλαβε 45% περίπου στις περυσινές αυτοδιοικητικές εκλογές χωρίς να συναντηθεί με τον ψευδομουφτή και το υπόλοιπο σύστημα του Προξενείου. Μάλιστα, η ψευδομουφτεία φαίνεται να στράφηκε ξεκάθαρα εναντίον του.<br /><br />Οι άλλοι τέσσερις ανήκουν στην (δεκαπενταμελή συνολικά) παράταξη του νυν Δημάρχου κ. Τζανέρ Ιμάμ που εξελέγη με 55% περίπου. Δύο μάλιστα είναι και Αντιδήμαρχοί του (κ.κ. Κουτσογιάννης και Νικολαΐδης), με τον πρώτο εξ αυτών να είναι και εν ενεργεία αστυνομικός. Ο δε ένας εκ των υπολοίπων δύο είναι συμβασιούχος υπάλληλος της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κομοτηνής (κ. Γιάτσος).<br /><br />Τέλος, η Γ.Γ. του δήμου είναι επίσης χριστιανή και μάλιστα εκπαιδευτικός στη Ροδόπη (κα Μπούκα). Όλοι είναι μέλη της παράταξης του πρώην δημάρχου κ. Κυριάκου Αμούτζα (πρώην ΠΑΣΟΚ, νυν ΝΔ), του οποίου ο γιος είναι επικεφαλής της ΔΑΠ στο Λονδίνο και προσπαθεί να πείσει το κόμμα να τον υποστηρίξει για υποψήφιο βουλευτή το 2027.<br /><br />Στο ίδιο φεστιβάλ κερασιού που ο κ. Τζανέρ Ιμάμ απένειμε τιμητική πλακέτα στον Τούρκο Πρόξενο και φιλοξενούσε τον εκπρόσωπο της BTTDD, ο κ. Αμούτζας καθόταν δίπλα του.Πληροφορίες πάντως λένε ότι όταν από την Πειραιώς είχαν προειδοποιήσει την ομάδα του κ. Αμούτζα να μη στηρίξει τον Τζανέρ Ιμάμ (απειλώντας ακόμη και με διαγραφές), οι ίδιοι είχαν απαντήσει ότι εφόσον πιεστούν θα αποσύρουν τη στήριξή τους από τον υποψήφιο της Ν.Δ. για την περιφέρεια ΑΜΘ κ. Μέτιο.<br /><br />Υποσχέθηκαν μάλιστα να ελέγχουν τον κ. Τζανέρ Ιμάμ σε εθνικά θέματα. Βέβαια λίγες μέρες μετά ο κ. Τζανέρ Ιμάμ εθεάθη να βγαίνει από το Προξενείο σηκώνοντας επιδεικτικά φακέλους.<br /><br />Τα ερωτήματα επομένως ανακύπτουν: Ξέρουν οι χριστιανοί της παράταξης του κ. Τζανέρ Ιμάμ για τη δράση του δημάρχου; Έχουν αντιληφθεί ότι ο δήμαρχος συνδιαλέγεται ευθέως με τις δομές που στηρίζει η Άγκυρα στην περιοχή; Ο έλεγχός τους σε τι έγκειται; Ή μήπως τους εκφράζει όλο αυτό;<br /><br />Από την άλλη, η ΝΔ γνωρίζει ότι τα στελέχη της είναι τόσο κοντά στην Άγκυρα; Και αν ναι, γιατί δεν προχωρά στις διαγραφές με τις οποίες τους είχε απειλήσει; Σε κάθε περίπτωση, γνωρίζουν στην κυβέρνηση ότι η ΚΕΔΕ θεώρησε σωστό να διορίσει τον εν λόγω δήμαρχο στην Επιτροπή Μεταναστευτικού, Προσφυγικού και Κρίσεων, και ότι η ΠΕΔ της περιφέρεια ΑΜΘ στο Διοικητικό της Συμβούλιο;<br /><br />Και για να απαντήσουμε στην αρχική ερώτηση, το DEB συνεχίζει να υπάρχει, και το Προξενείο συνεχίζει να έχει επιρροή διότι οι χριστιανοί πολιτευτές της περιοχής δεν τολμούν να συνομιλήσουν απευθείας οι ίδιοι με τους μουσουλμάνους της περιοχής.<br /><br />Αντίθετα, ακολουθώντας την εύκολη λύση, αξιοποιούν ένα ήδη έτοιμο δίκτυο για να τους προσεγγίσουν, το οποίο φυσικά -καθώς μισθοδοτείται από την Τουρκία- υπηρετεί κυρίως αυτήν και όχι τους ίδιους.<br /><br />Η δε Αθήνα αναπαύεται επί των διαβεβαιώσεών τους κάθε φορά ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές. Όπως όμως φαίνεται, υπάρχουν και χριστιανοί και μουσουλμάνοι που δεν νοιώθουν υποχρεωμένοι να εξαρτούν την εκλογή τους από την Άγκυρα. Το ζήτημα είναι να αναζητηθούν και να προωθηθούν.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτή είναι η αλήθεια για τη Θράκη: Η εκλογική παρουσία του DEB-ΚΙΕΦ και η τουρκική επιρροή βασίζεται στους εκβιασμούς, τις πιέσεις, τους χρηματισμούς, την αμάθεια και τη φτώχεια…

Όπως και όλες οι προηγούμενες εκλογές, και οι τελευταίες δημιούργησαν πολύ θόρυβο για το θέμα της δραστηριότητας του τουρκικού Προξενείου στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πακιστάν και Τουρκία το ίδιο βιολί- Η Πακιστανική Κορβέτα “Babur» εισήλθε χωρίς άδεια στα ελληνικά χωρικά ύδατα;

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-06/turkey%20pakistan.jpg?itok=a8aNhjml" width="705" /><br /><br />Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες πριν λίγο διάστημα είχαμε ένα ακόμη σοβαρό περιστατικό, απόρροιά της ανίερης συμμαχίας Τούρκων και Πακιστανών στο Αιγαίο, και ενώ η παράνομη μετανάστευση συνεχίζεται στα νησιά μας από μια Τουρκία που μέσω Μπαχτσελί μας προειδοποιεί ότι θα σπάσει την συμφωνία επανεισδοχής με την ΕΕ. <br /><br />Η Κορβέτα “Babur» του Πακιστανικού Πολεμικού Ναυτικού, έσκασε μύτη στο Αιγαίο μας από τα Δαρδανέλια έχοντας ρότα τον τουρκικό ναύσταθμο του Ακσάζ.<br /><br />Στην πορεία αυτή οι Πακιστανοί, εκτελώντας σαφώς εντολές από τους Τούρκους, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, έπλευσαν σε διεθνή, αλλά και ελληνικά χωρικά ύδατα χωρίς την απαιτούμενη άδεια από την Αθήνα, ήτοι δίχως να κάνει τη συνήθη αβλαβή διέλευση.<br /><br />Για το θέμα αναφέρουμε ότι αναμένουμε απαντήσεις από τους αρμόδιους, αφού δημόσια δεν είχαμε καμία σχετική ανακοίνωση για το περιστατικό με τους Πακιστανούς.<br />Τουρκικό και Πακιστανικό Πολεμικό Ναυτικό σε κοινή ροτα στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Μαρίνο Γκασιάμη, η κορβέτα του Πακιστανικού Πολεμικού Ναυτικού και συγκεκριμένα η PNS Babur, η οποία σημειωτέων είναι μια από τις κορβέτες του τουρκικού προγράμματος MILGEM που κατασκεύασε το τουρκικό ναυπηγείο για το πολεμικό ναυτικό του Ισλαμαμπάντ, πλέει αυτές τις ημέρες στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Θα παραμείνει στην περιοχή μέχρι και τις 14 Ιουνίου τουλάχιστον καθώς συμμετέχει στην διμερή άσκηση Turgutreis-9.<br /><br />Η σχετική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας αναφέρει συγκεκριμένα: «Η 1η Άσκηση Turgutreis-9 θα διεξαχθεί στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ 10-14 Ιουνίου 2024. Ο σκοπός της άσκησης είναι να βελτιώσουμε τη συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Πακιστάν, δύο φιλικών και αδελφικών χωρών. Στην άσκηση θα συμμετάσχουν στοιχεία από τη Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων της Τουρκίας και τη Διοίκηση Ναυτικών Δυνάμεων του Πακιστάν».<br /><br />Η άσκηση Turgutreis κατέχει μια μοναδική διάκριση ως η μοναδική κοινή ναυτική άσκηση μεταξύ Πακιστάν και Τουρκίας που διεξάγεται στη Βόρεια Αραβική Θάλασσα και τη Μεσόγειο Θάλασσα.<br /><br />Η πρώτη φορά που η άσκηση πραγματοποιήθηκε ήταν τον Απρίλιο του 2018 στη Βόρεια Αραβική Θάλασσα. Το πλοίο του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού TCG BURGAZADA επισκέφθηκε το Καράτσι στις 29 Δεκεμβρίου 2022, συμμετέχοντας στη διμερή Άσκηση TURGUTREIS-VII με το Ναυτικό του Πακιστάν. Η διμερής άσκηση με στόχο την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας περιλάμβανε κοινές περιπολίες στη Βόρεια Αραβική Θάλασσα και άμυνα έναντι ασύμμετρων επιθέσεων.<br /><br />Η Άγκυρα καλεί τους Πακιστανούς στο Αιγαίο με κάθε ευκαιρία έχοντας την δική της ατζέντα και σχέδια σαφέστατα.<br /><br />Το Πακιστάν είναι η κύρια χώρα σε αυτό το τουρκικό σχέδιο, αφού Τούρκοι και Πακιστανοί αποφάσισαν και υλοποιούν την μόνιμη παρουσία μονάδων επιφανείας και αεροσκαφών του πακιστανικού ΠΝ στην τουρκική επιχείρηση “Ασπίδα της Μεσογείου”, την οποία έχει ενεργοποιήσει η Άγκυρα που εποφθαλμιά θαλάσσια οικόπεδα κοντά στο Καστελόριζο, ενώ έπονται και άλλες χώρες.<br /><br />Είναι γνωστό επίσης, ότι Πακιστανοί στρατιωτικοί συμμετείχαν στην εισβολή της Κύπρου το 1974, και αυτό οφείλει να το θυμόμαστε με περίσσεια προσοχή εν έτει 2021. Το Πακιστανικό πολεμικό ναυτικό συμμετέχει επίσης στην τουρκική επιχείρηση “Ασπίδα της Μεσογείου”, η οποία από το 2006 έχει προφανή στόχο την εμπέδωση της “Γαλάζιας Πατρίδας” από την Άγκυρα στην Μεσόγειο.<br /><br />Η Άγκυρα και προσωπικά ο Ερντογάν θέλει να εξοπλίσει το πακιστανικό ΠΝ για να τον βοηθήσει στην Α.Μεσόγειο μαζί με το Κατάρ, το Ιράν κά ώστε να δημιουργηθεί ο αποκαλούμενος τουρκικός άξονας κατά των χωρών της περιοχής.<br />Έτσι γίνεται κατανοητό ότι εδώ έχουμε μια «σχέση» κάτι παραπάνω από φιλική, που αγγίζει τα όρια της αμυντικής συμμαχίας για κοινούς σκοπούς στην Μεσόγειο αλλά και τον Ινδικό Ωκεανό.<br /><br />Ο ισλαμικός άξονας που επιχειρεί να φέρει στην Μεσόγειο ο Ερντογάν, είναι το “κλειδί” των μελλοντικών εξελίξεων ενός πιθανού “ισλαμικού ή τουρκικού ΝΑΤΟ”, το οποίο αποτελεί και τον διακαή πόθο του Ερντογάν, ο οποίος κινείται "ανεξέλεγκτος" στην ευρύτερη περιοχή μας.<br /><br />Οι συγκεκριμένες εξελίξεις, κάνουν ακόμα πιο επιτακτική την συνεργασία Ελλάδας-Ινδίας<br /><br />Πολλοί ειδικοί εδώ και μεγάλο διάστημα τονίζουν ότι Ελλάδα και Ινδία θα πρέπει να έρθουν πιο κοντά στον στρατιωτικό τομέα.<br /><br />Η Τουρκία προκαλεί την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και προσπαθεί να καταργήσει διεθνείς συνθήκες.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πακιστάν και Τουρκία το ίδιο βιολί- Η Πακιστανική Κορβέτα “Babur» εισήλθε χωρίς άδεια στα ελληνικά χωρικά ύδατα;

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες πριν λίγο διάστημα είχαμε ένα ακόμη σοβαρό περιστατικό, απόρροιά της ανίερης συμμαχίας Τούρκων και Πα...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα δίνουμε πάνω από 200.000.000 ετησίως στην Ουκρανία; Στην πρέσα ο Κυριάκος.

<img height="418" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/23244677-825x600.jpg" width="740" /><br /><br /><div><b>ΤΑΡΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ</b></div><div><div>Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά την εντυπωσιακή αποδυνάμωσή του στο εσωτερικό – βρίσκεται ενώπιον και μιας σημαντικής απόφασης για τη διπλωματική και αμυντική θέση της χώρας στο εξωτερικό, η οποία θα έχει επιπτώσεις και στην εθνική οικονομία.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ως τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, στις 9 Ιουλίου, να έχει αποφασίσει αν συναινεί ή διαφωνεί με την, προ τριμήνου, πρόταση του Γενικού Γραμματέα Γενς Στόλτενμπεργκ για να ενισχυθεί η Ουκρανία με € 100 δισ. την περίοδο 2025-2030. Αν η πρωτοβουλία Στόλτενμπεργκ εγκριθεί, οι ελληνικές καταβολές, μέσω του κοινού προϋπολογισμού της Συμμαχίας, θα είναι πάνω από € 200.000.000 ετησίως ή – συνολικά – € 1 δις την πενταετία.<br /><br />Ωστόσο, ο (απερχόμενος) Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ έχει ήδη αναθεωρήσει την αρχική του πρόταση, ζητώντας πλέον το διπλασιασμό της λεγόμενης «οικονομικής δέσμευσης» προς την Ουκρανία, στο ποσό των 200 δισ. ως το 2030, με αποτέλεσμα οι Σύμμαχοι να έχουν διχαστεί. Ειδικά για την Ελλάδα, η αναθεωρημένη πρόταση Στόλτενμπεργκ μπορεί να μη σημαίνει μόνο διπλασιασμό των ετήσιων καταβολών από € 200.000.000 σε €400.000.000, αλλά ποσό ακόμα και μεγαλύτερο των € 500.000.000.<br /><br />Η μεγάλη αυτή διαφορά ίσως προκύψει, αν γίνει δεκτή η πρόταση ορισμένων μελών του ΝΑΤΟ για υπολογισμό της ετήσιας βοήθειας σε ποσοστό 0,25% του ΑΕΠ κάθε χώρας και όχι με βάση το “κλειδωμένο” ποσοστό εθνικών συνεισφορών στον κοινό προϋπολογισμό του ΝΑΤΟ. Με δεδομένες τις διαφωνίες μεταξύ ΗΠΑ-Ευρώπης, αλλά και ενδοευρωπαϊκά, η Ουάσιγκτον έχει ενημερώσει την ελληνική κυβέρνηση ότι δεν υπάρχει πολυτέλεια χρόνου. Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν ζητούν οι αποφάσεις για την ενίσχυση της Ουκρανίας να ληφθούν, έστω επί της αρχής, ακόμα και πριν από τη σύνοδο της 9ης Ιουλίου.<br /><br />Σκεπτικό της επιτάχυνσης είναι αφενός να μη διαταραχθεί το πανηγυρικό κλίμα του εορτασμού της 75ης επετείου ίδρυσης του ΝΑΤΟ και αφετέρου να μη δοθούν αφορμές στη Μόσχα και το Πεκίνο για την επικοινωνιακή εκμετάλλευση ενδεχόμενων διαφωνιών ή εκκρεμοτήτων. Κεντρική ιδέα του αμερικανικού μηνύματος προς την Αθήνα είναι ότι δε θα πρέπει να υπάρχει μεγάλη ανησυχία για τον υπολογισμό της ετήσιας εθνικής συνεισφοράς βάσει του 0,25% του ΑΕΠ, επειδή θα ληφθούν υπόψη και άλλα στοιχεία προς ελάφρυνση των συμμάχων. Ως κριτήρια, αναφέρονται το συνολικό ύψος των εθνικών αμυντικών δαπανών, η αφαίρεση της αξίας της απευθείας στρατιωτικής βοήθειας της Αθήνας προς το Κίεβο, καθώς και της αξίας της πάσης φύσεως συνδρομής μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br />“Δημιουργική ασάφεια” Μακρόν για την Ουκρανία<br /><br />Οι αμερικανικές διαβεβαιώσεις για την αφαίρεση αυτών των ποσών προσφέρουν, σε κάποιο βαθμό, ταμειακή διευκόλυνση ή ευκαιρίες βραχυπρόθεσμης μετακύλισης πληρωμών, αλλά ασφαλώς δε λύνουν το μείζον πρόβλημα της ξαφνικής επιβάρυνσης της ελληνικής οικονομίας με € 500.000.000 ετησίως ή € 2,5 δις ως το 2030.<br /><br />Στον αντίποδα των συστάσεων Μπάιντεν-Μπλίνκεν, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν συντηρεί τη “δημιουργική ασάφεια”. Στις ενημερώσεις του Παρισιού προς την ελληνική πλευρά επιβεβαιώνεται η βούληση ανάληψης μεγαλύτερων δεσμεύσεων έναντι της Ουκρανίας, αλλά τονίζεται ότι τα επιμέρους θέματα, όπως οι οροφές της βοήθειας και οι μέθοδοι υπολογισμού της, είναι περισσότερο ευθύνη των ευρωπαϊκών κρατών και λιγότερο των Ηνωμένων Πολιτειών.<br /><br />Ο Μακρόν φέρεται να θέτει ως απαράβατο όρο, για να υπογράψει τις – υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ – προτάσεις Στόλτενμπεργκ, τον συνυπολογισμό-συμψηφισμό της διμερούς και πολυμερούς (μέσω ΕΕ) βοήθειας προς την Ουκρανία. Ταυτόχρονα, το Παρίσι διαμηνύει ότι δε θα δώσει λευκή επιταγή στα συμμαχικά όργανα, επειδή κρίνει πως τείνουν να στηρίξουν τα συμφέροντα των αμυντικών βιομηχανιών των ΗΠΑ με ορολογίες, όπως η «διατλαντική αμυντική βιομηχανική βάση», οι οποίες θα μειώσουν την ανεξαρτησία των ευρωπαϊκών εταιριών του κλάδου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Θα δίνουμε πάνω από 200.000.000 ετησίως στην Ουκρανία; Στην πρέσα ο Κυριάκος.

ΤΑΡΚΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μετά την εντυπωσιακή αποδυνάμωσή του στο εσωτερικό – βρίσκεται ενώπιον και μιας σημαντ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Να πάρει ο διάολος, οι Ρώσοι δεν μπλόφαραν”… Μπουμ!

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/25866917-825x600.jpg" width="725" /><br /><div><br /></div><div><div><b>ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο Πρόεδρος Πούτιν είπε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα. Είχαν προηγηθεί τα ταξίδια του σε Πεκίνο και Μινσκ, που σημαίνει ότι αυτά που είπε ήταν προσυμφωνημένα με τους Προέδρους Σι και Λουκασένκο. Ο Πούτιν προτείνει μια συμφωνία ειρήνης που θα βασίζεται σε μια ουδέτερη Ουκρανία και στα σημερινά σύνορα με περιθώρια για διαπραγματεύσεις.<br /><br />Επίσης, έθεσε θέμα νομιμότητας του Προέδρου Ζελένσκι (η θητεία του έχει λήξει και, σύμφωνα με το ουκρανικό Σύνταγμα, ο πρόεδρος της Βουλής θα έπρεπε να εκτελεί καθήκοντα Προέδρου μέχρι τις νέες εκλογές). Θεωρητικά, ο Ζελένσκι θα μπορούσε να αποδεχθεί μια συμφωνία ειρήνης. Αλλά στη πράξη αυτό δε θα γίνει. Ο πρώτος λόγος είναι η Δύση. Έχει σαμποτάρει τις προηγούμενες συμφωνίες ειρήνης, και χωρίς την έγκρισή της, η υπογραφή Ζελένσκι σε μια συμφωνία δεν έχει καμία αξία.<br /><br />Ο δεύτερος λόγος είναι η “κλίκα του Κιέβου.” Στις τσέπες της πηγαίνει μεγάλο μέρος των χρημάτων που εισρέουν στη χώρα, ενώ οι κακές πολιτικο-στρατηγικές επιλογές της οδήγησαν σε απώλεια εδαφών. Μετά από μία συμφωνία ειρήνης θα γίνουν εκλογές, θα υπάρξουν άλλοι υποψήφιοι (όπως ο δημοφιλής στρατηγός Ζαλούζνι) και η επανεκλογή Ζελένσκι είναι αμφίβολη. Αν χάσει τις εκλογές, η “κλίκα του Κιέβου” θα αναγκαστεί να λογοδοτήσει. Προληπτικά, ο Ζελένσκι απαγόρευσε με νόμο οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τον Πούτιν ().<br /><br />Ο τρίτος λόγος είναι ότι πολλοί Ρώσοι αξιωματούχοι εναντιώνονται κάθε συμφωνίας που δεν εξασφαλίζει την ασφάλεια της χώρας. Πιστεύουν ότι η μόνη εγγύηση ότι η Ουκρανία δεν θα μετατραπεί σε στρατιωτική βάση κατά της Ρωσίας είναι να φτάσουν οι ρωσικές δυνάμεις δυτικά μέχρι τη πόλη Λβιβ.<br /><br />Στη Δύση διαφωνούν<br /><br />Διαφωνίες υπάρχουν και μεταξύ των Δυτικών. O Πρόεδρος Μακρόν στέλνει στρατό στην Ουκρανία, αλλά η αντιπολίτευση είναι εναντίον μιας τέτοιας εμπλοκής. Ο Ιταλός Αν. Πρωθυπουργός, Σαλβίνι, προειδοποιεί: «ο Μακρόν είναι επικίνδυνος για την Ευρώπη». Αντίθετα, ο Μεϊμαράκης ξιφουλκεί: «Να αφήσουμε τον καναπέ και να μπούμε πρώτοι στην πρώτη γραμμή της μάχης» —όχι, δεν εννοεί τη Κύπρο, αυτή “κείται μακράν”. Ο Πρόεδρος Μπάϊντεν ισχυρίζεται ότι ο Πούτιν απειλεί την Ευρώπη, αλλά ο γερουσιαστής Τούμπερβιλ διαφωνε<a href="https://www.marinecorpstimes.com/news/your-military/2024/06/06/us-senator-claims-putin-doesnt-want-ukraine/">ί</a>: «Ο Πούτιν δεν χρειάζεται την Ευρώπη. Θέλει απλώς να βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχουν αμερικανικά όπλα στην Ουκρανία που στοχεύουν τη Μόσχα».<br /><br />Ο Καγκελάριος Σολτς προαναγγέλλει μετατροπή όσης γερμανικής βιομηχανίας έχει απομείνει σε πολεμική, αλλά δεν εξηγεί σε ποιους νέους πολέμους προσβλέπει να αναζητήσει πελάτες. Σλοβακία, Ουγγαρία και Σερβία στηρίζουν την έναρξη διαπραγματεύσεων, ενώ Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία στηρίζουν τη συνέχισης της αιματοχυσίας. Αυτό δε προκαλεί έκπληξη, αν ανατρέξουμε στο παρελθόν τους: όπως καταγγέλλει το Μουσείο του Ολοκαυτώματος, τα ναζιστικά Einsatzgruppen, μαζί με Λετονούς, Λιθουανούς και Εσθονούς κατέσφαξαν τους Εβραίους σ΄αυτές τις χώρες.<br /><br />Αναπόφευκτα, οι γνωστικές επιχειρήσεις έχουν εντατικοποιηθεί: κατασκευασμένα αφηγήματα, ψυχολογικοί εκβιασμοί, απόκρυψη ειδήσεων. Από νωρίς, τα δυτικά ΜΜΕ διέγνωσαν μια “μανία αυτοκαταστροφής” των Ρώσων: ανατίναζαν τους αγωγούς αερίου, τις γέφυρες, τα φράγματα, τα πυρηνικά εργοστάσια τους —γενικά κατέστρεφαν την υποδομή της χώρας τους. Tο Reuters διαβεβαίωνε ότι οι μεγάλες απώλειες «έχουν πάει πίσω τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό της Ρωσίας κατά 18 χρόνια».</div><div><br />Οι Ρώσοι τελικά… καταρρέουν<br /><br />H Φον ντερ Λάιεν (Πρόεδρος ΕΕ) έλεγε υποτιμητικά: «Ο ρωσικός στρατός παίρνει τσιπ από πλυντήρια πιάτων και ψυγεία για να φτιάξει το στρατιωτικό του υλικό, η βιομηχανία της Ρωσίας είναι στα τάρταρα». Ο Ντανίλοβ (Γραμματέας Ουκρανικού Συμβουλίου Ασφαλείας) ήταν κατηγορηματικός: «Ο κόσμος πρέπει να προετοιμαστεί για την κατάρρευση της Ρωσίας».<br /><br />Οι παραπάνω ανακρίβειες προβάλλονται στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Κάπου “στα ψιλά” των τελευταίων σελίδων είναι στριμωγμένη η ανακοίνωση της Παγκόσμιας Τράπεζας: «η ρωσική οικονομία έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη στον κόσμο». Το APress ομολογεί ότι οι Ρώσοι, αντί για “πλυντήρια πιάτων,” παραδίδουν υπερηχητικούς πυραύλους στους Χούθις.<br /><br />Έκπληκτο το αμερικανικό δίκτυο PBS διαπιστώνει ότι, αντί για “κατάρρευση της Ρωσίας,” το Κρεμλίνο προετοιμάζεται για μια παρατεταμένη αντιπαράθεση με τη Δύση στέλνοντας ανώτερους αξιωματούχους του στην Αφρική για να προωθήσουν τους στρατηγικούς στόχους του.<br />Μπλοφάρει κάποιος;<br /><br />Από τα παραπάνω, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:Συμφέρει τη διεφθαρμένη κλίκα του Κιέβου να συνεχίσει ο Ζελένσκι να υποδύεται το ρόλο του “Μεγάλου Στρατηλάτη,” ψάχνοντας την ευκαιρία να προκαλέσει μια κατά μέτωπο σύγκρουση Ρωσίας-Δύσης.<br />Με τη ρωσική οικονομία στα πάνω της, ο Πούτιν επιταχύνει τη προσπάθειά του να κερδίσει το πόλεμο. Παράλληλα η Ρωσία επεκτείνεται στρατιωτικά σε πολλά μέρη του κόσμου (Λατινική Αμερική, Αφρική).<br />Σταθερός στόχος του Μπάϊντεν είναι να προκαλέσει ζημιά στη Ρωσία «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».<br />Διαπραγματεύσεις ειρήνης δε πρόκειται να γίνουν, τουλάχιστον μέχρι τις αμερικανικές εκλογές.<br /><br />Έχοντας αποκλείσει τις διαπραγματεύσεις, ο Στόλτενμπεργκ (ΓΓ ΝΑΤΟ) προτείνει πολεμική στήριξη της Ουκρανίας ύψους 40 δις δολαρίων ετησίως. Μαζί με τον Μακρόν προτρέπουν τους Ουκρανούς να πλήξουν τη Ρωσία με δυτικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Οι Ρώσοι γνωρίζουν ότι αυτοί οι πύραυλοι προγραμματίζονται από νατοϊκό προσωπικό και καθοδηγούνται από δυτικούς δορυφόρους (ο Σολτς παραδέχτηκε ότι οι γερμανικοί πύραυλοι, αν δοθούν στην Ουκρανία, αναγκαστικά θα τους χειρίζονται Γερμανοί στρατιωτικοί).<br /><br />Αν ένας δυτικός πύραυλος χτυπήσει μια ρωσική πόλη, η Δύση θα έχει συμμετάσχει σε επίθεση κατά της Ρωσίας. Σύμφωνα με το Χάρτη του ΟΗΕ () η Ρωσία θα έχει το νόμιμο δικαίωμα της αυτοάμυνας. Της επιτρέπει να πλήξει τα μέρη προέλευσης των πυραύλων (δυτικές αποθήκες και εργοστάσια κατασκευής των πυραύλων, δυτικά αεροδρόμια στάθμευσης των αεροπλάνων που τους μεταφέρουν). Κατόπιν αυτού, βάσει του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ ολόκληρη η συμμαχία (32 χώρες) θα επιτεθεί στη Ρωσία. Επειδή το ΝΑΤΟ υπερτερεί σε στρατιωτικό προσωπικό και οπλισμό, η μόνη επιλογή της Ρωσίας θα είναι να προχωρήσει σε πυρηνικά αντίποινα.<br />Μπλοφάρουν οι Ρώσοι;<br /><br />Πιστεύοντας ότι οι γνωστικές επιχειρήσεις του έχουν μειώσει τα αντανακλαστικά του Κρεμλίνου, το ΝΑΤΟ προβαίνει σε επικίνδυνες προκλήσεις. Πρόσφατο παράδειγμα, η καταστροφή ρωσικού ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης για επικείμενη πυρηνική επίθεση. Είτε ήταν πρόθεση του ΝΑΤΟ να απειλήσει με πυρηνική επίθεση είτε όχι, τα αντανακλαστικά του Κρεμλίνου ήταν κάθε άλλο παρά μειωμένα: Αν η Ρωσία γίνει στόχος πυραύλου που δεν είναι σίγουρη αν είναι πυρηνικός ή όχι, θα ανταποδώσει άμεσα με πυρηνικά όπλα.<br /><br />Ταυτόχρονα, το Κρεμλίνο διαρρέει στο CBS ότι πυρηνικοί πύραυλοι μεταφέρονται στη Κούβα. Αν η πυρηνική αντιπαράθεση του 1962 επαναληφθεί, θα είναι ενδιαφέρον πως θα αντιδράσουν οι ΗΠΑ (ισχυρίζονται ότι η Ουκρανία είναι ελεύθερη να έχει νατοϊκές βάσεις με πυρηνικά όπλα στο έδαφος της).<br /><br />Τα γεράκια στη κυβέρνηση Μπάϊντεν ισχυρίζονται ότι οι ρωσικές προειδοποιήσεις για πυρηνικά αντίποινα είναι μπλόφες και πρέπει να αγνοηθούν. Είναι όμως έτσι; Τη στιγμή που αυτό το ερώτημα θα μπορεί να απαντηθεί, όλα θα έχουν τελειώσει: «Να πάρει ο διάολος, οι Ρώσοι δεν μπλόφαραν»… Μπουμ!!!</div><div><br />Εξωφρενικό κι όμως αληθινό<br /><br />Φαντάζει εξωφρενικό και μόνο το ότι Δύση και Ρωσία εξετάζουν τη πιθανότητα μιας πολεμικής σύρραξης τύπου “Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων,” που με σιγουριά θα οδηγήσει στην αμοιβαία εξαφάνισή τους. Όμως, όλα είναι δυνατά σε μια εποχή που κυριαρχεί τo εσχατολογικό μανιφέστο του νεοφιλελευθερισμού: “Το τέλος της ιστορίας και ο τελευταίος άνθρωπος”.<br /><br />Οι άλλες χώρες της Ασίας και του Παγκόσμιου Νότου που δε συμμερίζονται αυτή τη παραφροσύνη, θα παραμείνουν και θα συνεχίσουν. Θα είναι στο χέρι τους να δημιουργήσουν ένα δίκαιο πολυπολικό διεθνές σύστημα διδασκόμενες από την εμπειρία παρόμοιων συστημάτων του ιστορικού παρελθόντος. Ένα τέτοιο σύστημα ήταν η “Συμφωνία της Ευρώπης” του 19ου αιώνα. Αυτή η συκοφαντημένη (από τους θιασώτες των μονο-ηγεμονικών και διαρχικών καθεστώτων) ιστορική συμφωνία αξιολογήθηκε από σύγχρονες δεξαμενές σκέψης (π.χ., RAND) ως μια συμφωνία που δημιούργησε μια σταθερή πολυπολικότητα για ένα σχεδόν αιώνα, παρέχοντας ισοροπημένα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα σε κάθε κράτος, ενώ εξασφάλισε την ανεξαρτησία άλλων (π.χ., Ελλάδας και Βελγίου). Η κληρονομιά της θα βοηθούσε να διαμορφωθεί μια πιο πετυχημένη μετα-πυρηνική “Συμφωνία του Κόσμου” του 21ου αιώνα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

“Να πάρει ο διάολος, οι Ρώσοι δεν μπλόφαραν”… Μπουμ!

ΧΡΙΣΤΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου ο Πρόεδρος Πούτιν είπε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα. Είχαν προηγηθεί τα ταξίδια του σε Πεκίνο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα συντρίμμια της Μεταπολίτευσης! Κραυγαλέο έλλειμμα ηγεσίας.

<img height="398" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/06/ekloges-kalpes-SLpress-825x600.jpg" width="721" /><br /><br /><b>ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ</b><br />Το σύστημα της Μεταπολίτευσης, επιτέλους, τελείωσε. Δεκαπέντε χρόνια μετά τη χρεοκοπία, έκλεισε και τον ιστορικό του κύκλο. Αυτά είναι τα καλά νέα. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι το νέο δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Οι 60 στους 100 πολίτες δεν ψήφισαν. Έκριναν ότι δεν είχαν τι να ψηφίσουν.<br /><br />Μόνο οι 11 στους 100 υποστήριξαν το διακύβευμα της σταθερότητας που πρόταξε ο πρωθυπουργός. Οι επτά στους 100 έδειξαν την απόγνωσή τους, ψηφίζοντας τρία δεξιά κόμματα, μόνο έξι επέλεξαν ως εναλλακτική την αξιωματική αντιπολίτευση και μόνο πέντε εμπιστεύτηκαν το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που σφράγισε τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης. Οι πολίτες δεν πιστεύουν πια ότι το παλιό πολιτικό σύστημα μπορεί να προσφέρει λύσεις.<br /><br />Η κυβέρνηση δεν έχει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Έχει την ανοχή της. Η ΝΔ έλαβε μόλις 1.125.602 ψήφους, τις λιγότερες σε όλη την ιστορία της. Λιγότερες και από τις 1.192.103 που πήρε στις εθνικές εκλογές το 2012 επί Σαμαρά, στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης. Λιγότερες ακόμα και από τις 1.343.595 που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2019, όταν ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε από πρωθυπουργός και προκήρυξε εθνικές εκλογές.<br /><br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε χωρίς αντίπαλο! Σε αυτές τις εκλογές κέρδισε ο “κανένας”, με τεράστια πλειοψηφία. Εάν είχε ονοματεπώνυμο, θα είχε ήδη ζητήσει την παραίτηση της κυβέρνησης και την προκήρυξη εκλογών (εάν δεν το είχε ήδη κάνει ο πρωθυπουργός). Το πρόβλημα, όμως, είναι το πρόσωπο. Απέναντι στον Μητσοτάκη δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή. Ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε στο ΠΑΣΟΚ, ούτε στην Ακροδεξιά, ούτε στη ΝΔ.<br /><br />Το ανέκδοτο του Μεσαίου Χώρου<br /><br />Όσοι δεν έχουν κάτι να πουν, παπαγαλίζουν εδώ και χρόνια, την καραμέλα του Μεσαίου Χώρου: ένα πουκάμισο αδειανό! Η έλλειψη ηγετών και η αδυναμία των κομμάτων να διαμορφώσουν ένα νέο πολιτικό λόγο για τις ανάγκες και τις προοπτικές του 21ου αιώνα, έχουν οδηγήσει την ιδεολογική και προγραμματική τους συγκρότηση στο αδιέξοδο των υποβοηθούμενων τεχνικών. Με την εφαρμογή αυτών των μικροπολιτικών τακτικών, η ΝΔ απώλεσε την ταυτότητά της, τον σκοπό της ύπαρξής της. Ό,τι απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ έπαψε να είναι κόμμα εξουσίας. Έχει απωλέσει το ένστικτο της διακυβέρνησης, το DNA του. Χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη, υπάρχει για να υπάρχει. Η Αριστερά δεν υπάρχει.<br /><br />Ο τεχνητός συνωστισμός των κομμάτων στον Μεσαίο Χώρο οδήγησε στην κατασκευασμένη ομοιομορφία του πολιτικού τους λόγου και στην αναγκαστική δημιουργία τεχνητών εντάσεων, ως μοναδική οδό για τη διαφοροποίησή τους, με αποτέλεσμα, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών να θεωρεί ότι “όλοι ίδιοι είναι”. Η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση γιατί το κενό του Μεσαίου Χώρου δεν είναι κατεύθυνση. Η Ελλάδα δεν έχει όραμα για το μέλλον. Η τακτική του ώριμου φρούτου είναι ένα τίποτα. Αυτή τη φορά, οι ψηφοφόροι του Μεσαίου Χώρου δεν πήγαν καν να ψηφίσουν.<br /><br />Το σύνθημα που επέλεξε η κυβέρνηση γι’ αυτή την προεκλογική εκστρατεία ήταν μια φούσκα. Η έλλειψη ανταγωνισμού, η αλαζονεία του 41% και η παντοκρατορία της στα ΜΜΕ, την οδήγησαν να επιλέξει το πιο εύκολο μήνυμα για να διαψευσθεί από την πλειοψηφία των πολιτών. Σαν να ζει σε άλλον πλανήτη! Παρότι ενταχθήκαμε ως 10ο μέλος στην ΕΟΚ, μετά από 45 χρόνια είμαστε ουραγοί στην ΕΕ των 27 χωρών-μελών.<br /><br />Ενώ εξακολουθούμε να έχουμε το μεγαλύτερο χρέος από όλες τις άλλες, βρισκόμαστε στην 25η θέση στον δείκτη ατομικών ελευθεριών, στην 24η θέση στον δείκτη για την ισότητα των φύλων, στην 26η θέση στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ και στην αγοραστική δύναμη των πολιτών. Με λίγα λόγια, είμαστε η δεύτερη φτωχότερη χώρα σε όλη την ΕΕ. Όλες οι χώρες, που εντάχθηκαν μετά από εμάς, μας έχουν ξεπεράσει. Το σύστημα της Μεταπολίτευσης απέτυχε σε όλους τους τομείς…<br /><br />Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια<br /><br />Η αποδοχή των θεσμών της Μεταπολίτευσης είναι, εδώ και χρόνια, μειοψηφική. Το 80% των πολιτών πιστεύει ότι το κράτος δεν λειτουργεί αποτελεσματικά στην Ελλάδα. Το ίδιο ποσοστό επιθυμεί την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας απευθείας από τους πολίτες και τη συνταγματική κατοχύρωση ενός σταθερού εκλογικού συστήματος. Το 70% δεν είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η Δημοκρατία και δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη. Το 75% δεν εμπιστεύεται το Κοινοβούλιο, το 85% δεν εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα και το 90% τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.<br /><br />Αυτά τα δεδομένα αποτυπώθηκαν στις κάλπες. Τα θεμέλια του συστήματος της Μεταπολίτευσης είχαν ήδη σαπίσει πριν από τις εκλογές. Μετά από 50 χρόνια, το αξιακό τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια είναι περισσότερο αποδεκτό, όχι μόνο από το 20% των ψηφοφόρων που επέλεξαν ακροδεξιά κόμματα, αλλά από την πλειονότητα της κοινωνίας. Γυρίζουμε πίσω, γιατί δεν υπάρχει τίποτα μπροστά…<br /><br />Η χώρα αντιμετωπίζει ένα τεράστιο έλλειμμα ηγεσίας, μια κρίση ηγεσίας. Τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν αυτό που θεωρεί δεδομένο κάθε πολίτης. Δεν υπάρχει εναλλακτικός πρωθυπουργός. Οι ίδιοι ποτέ δεν θα γίνουν, όπως εκατομμύρια άλλοι Έλληνες. Αυτό δεν είναι κακό: Δεν είναι μομφή, ρεαλισμός λέγεται, αντίληψη της πραγματικότητας. Αρκεί να το καταλάβουν…<br /><br />Είναι το λιγότερο που οφείλουν να κάνουν. Ζήτημα κοινής λογικής. Όσο είναι καιρός. Η χώρα δεν μπορεί να μην έχει εναλλακτική επιλογή. Εάν δεν μπορούν να κυβερνήσουν, τα πυρά τους είναι άσφαιρα. Ο “κανένας” δεν είναι λύση. Προφανώς, το πρόβλημα είναι πρωταρχικά θέμα προσώπου. Μετά τον “κανένα”, ποιος; Εάν παραμείνουν στην ηγεσία των κομμάτων τους έχουν την εντολή να συνεργαστούν και να υποδείξουν από κοινού αυτήν ή αυτόν που μπορεί να δώσει μια λύση.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα συντρίμμια της Μεταπολίτευσης! Κραυγαλέο έλλειμμα ηγεσίας.

ΤΖΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Το σύστημα της Μεταπολίτευσης, επιτέλους, τελείωσε. Δεκαπέντε χρόνια μετά τη χρεοκοπία, έκλεισε και τον ιστορικό του κύκλο....

Διαβάστε την συνέχεια

Την Κυριακή ο λαός δεν έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση, Την απέρριψε.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/06/KYRIAKOS-MITSOTAKIS-1-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Παύλου Παπαδάτου</b><br />Πιστεύω ότι ελάχιστοι πολίτες εξεπλάγησαν από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, με εξαίρεση κάποιες εταιρίες ερευνών και τα συστημικά μέσα που πίστευαν ότι ο λαός τρώει αμάσητο το κουτόχορτο που του σερβίρουν. Αυτό πάντως που με εξέπληξε είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν κάποιοι υπουργοί της ΝΔ να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι σε διάστημα μόλις ενός έτους 1.071.811 ψηφοφόροι (σχεδόν το 50%) της ΝΔ της γύρισαν την πλάτη. Δεν είχαμε, λέει, ο κύριος Σκέρτσος, διαρροή ψηφοφόρων προς τα δεξιά, αλλά μόνο αποχή. Το ίδιο περίπου λέει και ο κύριος Πρωθυπουργός. Ως φαίνεται, ο διπλασιασμός των ψηφοφόρων των δεξιών κομμάτων προήλθε από ψηφοφόρους του ΚΚΕ!<br /><br />Αν συνεχίσουν να κάνουν τέτοιες αναλύσεις, η κατρακύλα θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Βλέπεις, γνώριζαν ότι οι απλοί ψηφοφόροι της ΝΔ (όχι οι κομματικοδίαιτοι), είναι εργαζόμενοι, νοικοκυραίοι, οικογενειάρχες και αστοί με την κλασσική έννοια του όρου και συνεπώς τους θεωρούσαν δική τους εγκλωβισμένη πελατεία. Δεν αντελήφθησαν όμως ότι η κοροϊδία και η έλλειψη ταπεινοφροσύνης είναι ανεκτή έως ενός σημείου. Ο κύριος Πρωθυπουργός ήθελε να μετατρέψει τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα για τον εαυτό του. Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί τέτοια αλαζονεία. Πίσω από κάθε ψηφοδέλτιο υποψηφίου της ΝΔ είναι γραμμένο το όνομά του! Απίστευτη επίδειξη αυταρέσκειας. Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου, ουκ έσονται σοι θεοί έτεροι πλην εμού… Κατά τα άλλα, έχουν καβαλήσει καλάμι οι δυστυχείς υπουργοί που πλειστάκις επιλέγονται με κριτήριο την απόλυτη υπακοή και αφοσίωση στον πρωθυπουργό. Εξ άλλου, ακόμη και αν κάποιοι υπουργοί έχουν καβαλήσει καλάμι, ποιος τους επέλεξε και ποιος τους ελέγχει;<br /><br />Όταν η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν ήθελε τη νομιμοποίηση του γάμου των ομοφυλοφίλων, με ποια λογική ο πρωθυπουργός υποχρέωσε τους βουλευτές του να την ψηφίσουν; Αν αυτό δεν είναι επίδειξη ύψιστης κυβερνητικής αλαζονείας, τότε τι άλλο είναι; Με ποια κριτήρια η Θεσσαλονίκη με 1.500.000 κατοίκους δεν εκπροσωπείται στην κυβέρνηση ούτε από έναν υπουργό; Γιατί τέτοια προσβολή και υποβάθμιση της συμπρωτεύουσας; Γιατί ο Άρειος Πάγος αποκλείει το Κόμμα των Σπαρτιατών με την αστεία δικαιολογία ότι οι 262.000 ψηφοφόροι εξαπατήθηκαν από τον Κασιδιάρη, αλλά αφήνει το ΚΙΕΦ να κατέβει στις εκλογές ως τουρκικό – ναι, τουρκικό κόμμα – και βγαίνει πρώτο σε Ροδόπη και Ξάνθη; Αυτό υπαγορεύουν οι εναγκαλισμοί με τον Ερντογάν; Από πού κι ως πού αυτοί που μέχρι πρότινος ψήφιζαν ΝΔ και τώρα ψηφίζουν άλλα δημοκρατικά δεξιά κόμματα, έγιναν ακρoδεξιοί; Δηλαδή όποιος δεν συμφωνεί με τους γάμους των ομοφυλοφίλων, όποιος αγαπά την οικογένεια και την ορθοδοξία, όποιoς δεν συμφωνεί με την Woke αντζέντα, όποιος θέλει την Ελλάδα ελληνική, είναι ακροδεξιός και φασίστας; Μα είμαστε στα καλά μας; Δεν ντρεπόμαστε λίγο;<br /><br />Πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η διαστρέβλωση της αλήθειας. Δεν είναι δυνατόν τα funds που κατάσχουν τα σπίτια των άτυχων συμπολιτών μας να παρουσιάζονται ως επενδύσεις και το υψηλότερο χρέος που είχε ποτέ η χώρα μας να παρουσιάζεται ως οικονομικό θαύμα. Δεν μπορεί να συνεχιστεί ο πλήρης έλεγχος των χρηματοδοτικών πιστώσεων χωρίς διαφάνεια, όπως δεν πρέπει να συνεχιστεί και η παντελής έλλειψη κριτικής της κυβέρνησης από τα συστημικά μέσα. Aς το καταλάβουν. Κάνουν κακό στη χώρα, κακό στην κυβέρνηση, κακό στον πρωθυπουργό και χάνουν και την ελάχιστη εναπομείνασα αξιοπιστία τους. Αν η κυβέρνηση δεν αλλάξει σήμερα κιόλας πορεία, δεν πρόκειται ποτέ να δει τον κόσμο που έχασε να επιστρέφει. Και είναι αστείο να αποκαλεί η κυβέρνηση την κραυγαλέα απόρριψη της Κυριακής “μήνυμα”. Ο λαός έστειλε στην κυβέρνηση αλλεπάλληλα και συνεχή μηνύματα πολύ πριν τις εκλογές. Την Κυριακή δεν της έστειλε μήνυμα. Την απέρριψε. Ως εκ τούτου: η κυβέρνηση κυβερνά έχοντας την αποδοχή μόνο του 11.2% του ελληνικού λαού.<br /><br />*Σημείωση: Σε άρθρο μου στις 4/6 στο Capital.gr με τίτλο:<a href="https://www.capital.gr/me-apopsi/3814293/oi-polites-kai-gnorizoun-kai-den-xexnoun-kai-stin-kalpi-timoroun/"> ΟΙ ΠOΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ ΤΙΜΩΡΟΥΝ</a> ανέφερα τους κυριότερους λόγους για τους οποίους ο λαός θα καταψήφιζε την κυβέρνηση<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Την Κυριακή ο λαός δεν έστειλε μήνυμα στην κυβέρνηση, Την απέρριψε.

Του Παύλου Παπαδάτου Πιστεύω ότι ελάχιστοι πολίτες εξεπλάγησαν από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής, με εξαίρεση κάποιες εταιρίες ερευνών...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία και Μεσόγειος… Όλα εξαρτώνται από το αποτέλεσμα στην Ουκρανία.

<img height="434" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2011/06/Mediterranean_google_map.jpg" width="708" /><br /><br />Τα γεγονότα και ιδιαίτερα τα αποτελέσματα του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία συνδέονται άμεσα με τη συνέχιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή της Μεσογείου, κυρίως στη Συρία και τη Λιβύη γράφει η ανεξάρτητη ρωσική εφημερίδα Novaya Gazeta, με έδρα τη Λετονία. Σύμφωνα με αυτήν, η Μόσχα θα καταφύγει στην εφαρμογή μιας στρατηγικής που ακολουθεί και σε περιοχές επιδιώκοντας να εδραιώσει τη θέση της στην ανατολική Μεσόγειο. Ο Galip Dalay, ερευνητής στο Βρετανικό Ινστιτούτο Chatham House, αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην παρουσία της Ρωσίας στη Λιβύη: «Η ρωσική ναυτική παρουσία στη Λιβύη και την ανατολική Μεσόγειο εξαρτάται από τη δύναμη του στόλου στη Μαύρη Θάλασσα, επομένως, ο πόλεμος στην Ουκρανία, που εξαντλεί τους ρωσικούς πόρους έχει διπλό αποτέλεσμα». Ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν μπόρεσε να οικοδομήσει μια ισχυρή παρουσία στην ανατολική Μεσόγειο χάρη στον αυστηρότερο έλεγχο του στη Μαύρη Θάλασσα, που του επέτρεψε να μεταφέρει ναυτικές δυνάμεις μεταξύ των δύο περιοχών. Ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με το άρθρο, οι δύο περιοχές έχουν συγχωνευθεί σε έναν ενιαίο γεωπολιτικό χώρο, με ολοένα και πιο αλληλένδετη δυναμική ασφάλειας.<br /><br />Η Μόσχα κινείται για να επαναπροσδιορίσει το ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο<br />Ως αποτέλεσμα, ο συγγραφέας υποδεικνύει την πρόθεση της Μόσχας να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, ειδικά αφού ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει υπονομεύσει την ικανότητά της να προβάλλει επιρροή. Είπε: «Ενώ το Κρεμλίνο έχει διατηρήσει σε μεγάλο βαθμό τον ρόλο του στην περιφερειακή πολιτική και τις σχέσεις με τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής, τον οποίο βλέπει ως εκδήλωση της θέσης της χώρας του ως μεγάλης δύναμης, η σύγκρουση στην Ουκρανία, μαζί με τον πόλεμο της Γάζας, μπορεί να αλλάξει τελικά η θέση της Ρωσίας». Πιστεύει πως «αν δεν επιτευχθεί πλήρης νίκη στην Ουκρανία, η επιρροή της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή πιθανότατα θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου».<br /><br />Γενικεύοντας τη στρατηγική του Κρεμλίνου στη Λιβύη<div><br />Ο συντάκτης σημειώνει ότι είναι πιθανό η Ρωσία να καταφύγει στη γενίκευση της στρατηγικής που ακολουθεί στη Λιβύη και στις υπόλοιπες περιοχές όπου επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της στη Μέση Ανατολή και την Αφρική με μεγάλο στρατηγικό αντίκτυπο. «Ο πόλεμος στην Ουκρανία ανάγκασε τη στρατιωτική βιομηχανία της Ρωσίας να επικεντρωθεί κυρίως στην κάλυψη των αναγκών του πολέμου αντί στην εξαγωγή όπλων στους συμμάχους της». «Δεδομένου ότι η στρατιωτική παρουσία και επιρροή της Ρωσίας στη Μεσόγειο εξαρτάται από τη δύναμη του στόλου της στη Μαύρη Θάλασσα, οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία θα έχουν διπλό αντίκτυπο στην επιρροή και τη θέση της Μόσχας στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στο εγγύς μέλλον». Προσθέτει: «Ο πόλεμος στην Ουκρανία απενεργοποίησε σχεδόν το ένα τρίτο των ρωσικών πολεμικών πλοίων στη Μαύρη Θάλασσα. Επιπλέον, από τότε που η Τουρκία έκλεισε τα στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων στα πολεμικά πλοία τον Φεβρουάριο του 2022, το Κρεμλίνο δεν μπόρεσε να εναλλάξει ναυτικά μέσα μεταξύ των δύο περιοχών.<br /><br />Αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων στον Καύκασο.</div><div><br />Η Ρωσία κατάφερε να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα και να ενισχύσει την επιρροή της στα Δυτικά Βαλκάνια και στο Νότιο Καύκασο, το 2014 μετά την προσάρτηση της στρατηγικά σημαντικής χερσονήσου της Κριμαίας. Αυτό ήρθε αφότου πήρε τον έλεγχο της γεωργιανής αυτονομιστικής Αμπχαζίας μετά από έναν σύντομο πόλεμο το 2008, μετά τον οποίο μπόρεσε να ελέγξει σχεδόν τα δύο τρίτα των ακτών της Γεωργίας στη Μαύρη Θάλασσα. Έκτοτε, το Κρεμλίνο εργάστηκε για να εκσυγχρονίσει μια ναυτική βάση στο λιμάνι Ταρτούς στη Συρία για να φιλοξενήσει μεγαλύτερα στρατιωτικά πλοία και για να επεκτείνει την αεροπορική βάση Χμέιμιμ στη Λατάκια και να τη μετατρέψουν σε σημαντικό σημείο εκκίνησης για τις δραστηριότητές στην Αφρική. Το όραμα του Πούτιν για την αποκατάσταση της θέσης της Ρωσίας ως παγκόσμιας δύναμης στηρίζεται εδώ και πολύ καιρό στην κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα και στην άσκηση επιρροής στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Είναι αλήθεια ότι ο Πούτιν σημείωσε μεγάλη επιτυχία τα χρόνια που προηγήθηκαν του ολοκληρωτικού πολέμου κατά της Ουκρανίας το 2022.</div><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ρωσία και Μεσόγειος… Όλα εξαρτώνται από το αποτέλεσμα στην Ουκρανία.

Τα γεγονότα και ιδιαίτερα τα αποτελέσματα του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία συνδέονται άμεσα με τη συνέχιση της ρωσικής επιρροής στην περιοχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλήθειες και ψέματα για τις φρεγάτες Constellation.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/11/Frigate_Constellation_Class_FFG-62.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="477" data-original-width="800" height="382" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/11/Frigate_Constellation_Class_FFG-62.jpg" width="691" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το «στοίχημα» για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην κατασκευή του.</span></h3><i>«Τις επόμενες ημέρες θα φέρω στην Επιτροπή Εξοπλιστικών το ζήτημα των φρεγατών Constellation, τη λύση για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό της επόμενης γενιάς» </i>ανακοίνωσε ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νικόλαος Δένδιας στις 22 Μαΐου, στη Βουλή, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την ίδρυση του Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ).<div><br /></div><div>Του <b>Περικλή Ζορζοβίλη</b><br /><br />Με αυτήν τη δήλωση δρομολόγησε την έναρξη της υλοποίησης ενός εξοπλιστικού προγράμματος που, εφόσον αποκτήσει την κλίμακα που έχει προσδιορίσει σε παλαιότερες δηλώσεις του ο υπουργός Εθνικής Αμυνας («έως επτά φρεγάτες Constellation»), θα αποτελέσει το μεγαλύτερο και πολυπλοκότερο στην ιστορία της χώρας, τον κύριο πυλώνα ανανέωσης και ενίσχυσης του στόλου των μειζόνων μονάδων επιφανείας, αλλά και πολύ μεγάλη πρόκληση σε διαχειριστικό, οικονομικό, τεχνολογικό και βιομηχανικό επίπεδο.<br /><br />Ταυτόχρονα, η δρομολόγηση της έναρξης της υλοποίησης μπορεί να θεωρηθεί ως η πρώτη ισχυρή ένδειξη πως έστω και με καθυστέρηση υιοθετείται η αντίληψη του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τις ναυπηγήσεις του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ), καθώς οι μέχρι τώρα ευκαιριακές προσεγγίσεις μάς έχουν οδηγήσει στα σημερινά αδιέξοδα.<br />Χρονοδιάγραμμα<br /><br />Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα ένταξης σε υπηρεσία των φρεγατών Constellation, διαφωτιστική ήταν η τοποθέτηση του αρχιπλοιάρχου Παναγιώτη Καραβά, υποδιευθυντή της Διεύθυνσης Εξοπλισμών του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ/ΔΕΞ), κατά τη διάρκεια της διεθνούς έκθεσης και συνεδρίου CNE 2024, που έλαβε χώρα το τριήμερο 21 έως 23 Μαΐου 2024 στο Φάρνμπορο της Βρετανίας. «Το ΠΝ αναμένει ότι η Ελλάδα θα είναι σε θέση να παράγει αυτά τα πλοία γύρω στα μέσα του 2030, εάν όλα εξελιχθούν σύμφωνα με το σχέδιο» ανέφερε στην παρουσίασή του ο αρχιπλοίαρχος Καραβάς.<br /><br />Ομως ακόμη και αν οι μακροπρόθεσμες προοπτικές για τον στόλο των μειζόνων σκαφών επιφανείας του ΠΝ με τη δρομολογούμενη υλοποίηση του προγράμματος των φρεγατών Constellation θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν θετικές, εντούτοις υφίσταται σοβαρός βαθμός αβεβαιότητας. Ταυτόχρονα, καθώς δεν έχουν ακόμη ληφθεί αποφάσεις για την έναρξη του εκσυγχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών MEKO-200HN («ΥΔΡΑ») και την προμήθεια νέων κορβετών, η αβεβαιότητα υφίσταται και για το βραχυπρόθεσμο μέλλον.<br /><br />Κατά συνέπεια, οι σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο καθ’ ύλην αρμόδιοι οφείλουν να σχεδιάσουν εναλλακτικές επιλογές για το μακροπρόθεσμο μέλλον, ώστε να αντιμετωπιστούν τυχόν «εκπλήξεις» στο πρόγραμμα των Constellation και ταυτόχρονα να καταρτίσουν ένα εφικτό σχέδιο, ώστε το ΠΝ να «διανύσει» την υπερδεκαετή περίοδο μέχρι το 2035, που, βάσει των σημερινών δεδομένων, φαντάζει ως μία από τις δυσκολότερες στην ιστορία του κατά τις ειρηνικές περιόδους.<br /><br />Το ίδιο χρονικό διάστημα που έγιναν οι δηλώσεις Δένδια και η τοποθέτηση του υποδιευθυντή της ΓΕΝ/ΔΕΞ, καταγράφηκαν στις ΗΠΑ εξελίξεις στο πρόγραμμα των φρεγατών κατευθυνόμενων βλημάτων (FFG) τύπου Constellation FFG-62. Στις 23 Μαΐου το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ ανακοίνωσε την ανάθεση στη Fincantieri Marinette Marine σύμβασης ύψους 1.044.529.113 δολαρίων ΗΠΑ (962.413.456 ευρώ με την τρέχουσα ισοτιμία) για τη ναυπήγηση δύο επιπλέον φρεγατών τύπου Constellation, των FFG-66 και FFG-67, της πέμπτης και της έκτης κατά σειρά. Από τον Απρίλιο του 2020, που ανατέθηκε στη Fincantieri Marinette Marine η σύμβαση για τη ναυπήγηση της πρώτης φρεγάτας του τύπου, της USS Constellation FFG-62, το ναυτικό των ΗΠΑ έχει εξασκήσει το δικαίωμα παραγγελίας πέντε επιπλέον φρεγατών από το σύνολο των 10 που προβλέπει η σύμβαση.<br /><br />Την ίδια ημέρα (23 Μαΐου) η Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων του Κογκρέσου των ΗΠΑ, με συντριπτική πλειοψηφία (57 υπέρ – 1 κατά) ενέκρινε το προτεινόμενο από αυτή σχέδιο αμυντικού προϋπολογισμού, ύψους 895 δισ. δολαρίων (827,64 δισ. ευρώ) για το οικονομικό έτος 2025 (1 Οκτωβρίου 2024 – 30 Σεπτεμβρίου 2025), στο οποίο πίστωση 1,2 δισ. δολαρίων για την προμήθεια μίας επιπλέον φρεγάτας τύπου Constellation έχει μηδενιστεί. Αντίθετα, η επιτροπή πρόσθεσε πιστώσεις ύψους 1 δισ. δολαρίων για τη χρηματοδότηση της ναυπήγησης δεύτερου πυρηνοκίνητου υποβρυχίου επίθεσης τύπου Virginia, που λόγω έλλειψης πόρων δεν είχε προταθεί από το ναυτικό των ΗΠΑ.<br /><br />Πάντως, σε δηλώσεις του, ο δημοκρατικός βουλευτής Τζο Κόρτνεϊ, από τα κορυφαία μέλη της επιτροπής, διευκρίνισε ότι οι βουλευτές, παρά τον μηδενισμό των πιστώσεων, συνεχίζουν να υποστηρίζουν το πρόγραμμα Constellation. «Εχουμε ήδη χρηματοδοτήσει έξι φρεγάτες, οπότε δεν είναι πρόγραμμα που πρόκειται απλώς να πέσει στον γκρεμό. Είναι επίσης ένα πρόγραμμα που αυτήν τη στιγμή δεν είναι ακόμη κοντά στο να παραδώσει το πρώτο πλοίο του τύπου» ανέφερε ο βουλευτής.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως συνέπεια των αναφορών της ανασκόπησης των ναυπηγικών προγραμμάτων του ναυτικού των ΗΠΑ που είχε ζητηθεί από τον υπουργό Ναυτικών Κάρλος Ντελ Τόρο και η οποία δημοσιοποιήθηκε πριν από περίπου δύο μήνες. Σύμφωνα με αυτή, η πρώτη φρεγάτα του τύπου, η μελλοντική USS Constellation FFG-62, που ναυπηγείται στα ναυπηγεία Fincantieri Marinette Marine στο Ουισκόνσιν, δεν θα παραδοθεί τον Απρίλιο του 2026, όπως ήταν ο αρχικός προγραμματισμός, αλλά το 2029, δηλαδή με καθυστέρηση τριών ετών!<br /><br />Το συγκεκριμένο ναυπηγικό πρόγραμμα δεν είναι το μόνο που καθυστερεί. Το ίδιο ισχύει και για τα νέα πυρηνοκίνητα υποβρύχια βαλλιστικών βλημάτων τύπου Columbia, του πυρηνοκίνητου αεροπλανοφόρου Enterprise (CVN-80), και των πυρηνοκίνητων επιθετικών υποβρυχίων τύπου Virginia Block IV και Block V. Ολα τα ανωτέρω προγράμματα παρουσιάζουν καθυστερήσεις από 12 έως 36 μήνες, που αποδίδονται σε ζητήματα σχετικά με την ωριμότητα της σχεδίασης, την εφοδιαστική αλυσίδα και τη δυσκολία εύρεσης και διατήρησης εξειδικευμένων εργαζομένων. Στην περίπτωση των Constellation, επιπρόσθετα αναφέρονται ο αυξημένος φόρτος εργασίας του ναυπηγείου και τα διαφορετικά στάδια που βρίσκονται τα τρία προγράμματα που ναυπηγούνται παράλληλα.</div><div><b><a href="https://www.newsbreak.gr/ellada/619375/alitheies-kai-psemata-gia-tis-fregates-constellation/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αλήθειες και ψέματα για τις φρεγάτες Constellation.

Το «στοίχημα» για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην κατασκευή του. «Τις επόμενες η...

Διαβάστε την συνέχεια