Ο Πρόεδρος Τραμπ, ο συμπέθερος από τον Λίβανο και οι συμφωνίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/11/doc-20251103-92748633.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="973" data-original-width="1366" height="456" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/11/doc-20251103-92748633.jpg" width="683" /></a></div><div>Του <b>ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ</b></div>Από την έναρξη της δεύτερης θητείας του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ κατέστη σαφής η επιθυμία, η πρόθεση και τελικά η ενασχόλησή του με την επίλυση περιφερειακών διενέξεων.<br /><br />Κάποιοι διαφωνούν με το ύφος και τη ρητορική που χρησιμοποιεί, και συχνά την υπερβολή σχετικά με τον βαθμό εμπλοκής του, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις, μετά την άμεση ή έμμεση παρέμβασή του, υπήρξε αλλαγή σκηνικού, τερματίστηκαν συρράξεις, υπογράφηκαν συμφωνίες κατάπαυσης του πυρός ή ακόμη και ειρήνης.<br /><br />Με αυτό το σκεπτικό, εδώ και μήνες επισημαίνεται το ενδεχόμενο να επιδιώξει κάποια στιγμή αλλαγή σκηνικού και μεταξύ των δύο στενών συμμάχων των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ελλάδας και της Τουρκίας, με στόχο την ομαλοποίηση των σχέσεών τους.<br /><br />Η όποια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση δεν θα περιορισθεί στο αυστηρά διμερές επίπεδο Αθήνας – Αγκυρας, αλλά θα έχει και ευρύτερες περιφερειακές προεκτάσεις, καθώς ειδικότερα τα ζητήματα των θαλασσίων ζωνών αφορούν και άλλες χώρες της περιοχής, κάποιες εκ των οποίων είναι επίσης στενοί σύμμαχοι της Ουάσιγκτον, και με σημαντικό διπλωματικό αλλά και θρησκευτικό αποτύπωμα, όπως η Αίγυπτος.<br /><br />Κυριαρχούν οι συναλλακτικές σχέσεις, αλλά σε αυτό το περίπλοκο σκηνικό δεν μπορεί να αγνοηθεί η μόνη βασική σταθερά του Δικαίου της Θάλασσας. [iEpikaira: Σε τί παραπέμπουν οι "συναλλακτικές σχέσεις";]<br /><br />Αν στην εξίσωση προσθέσει κανείς και τα αμερικανικά συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή, προεξαρχόντων των ενεργειακών, καταλήγει αβίαστα στο ενδεχόμενο πρωτοβουλίας Τραμπ, η οποία δεν θα έχει μόνο γεωπολιτικά και εμπορικά κίνητρα, αλλά και εκλογική στόχευση όσον αφορά την ελληνοαμερικανική κοινότητα.<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, και μετά την προβολή από τον συμπέθερο του Αμερικανού προέδρου και ειδικό σύμβουλο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για αφρικανικές και αραβικές υποθέσεις, Μασάντ Μπούλος, της σκέψης για οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο, η Αθήνα επέλεξε να «βγει μπροστά» προβάλλοντας το πλαίσιο εντός του οποίου θα πρέπει να αναπτυχθεί η όποια πρωτοβουλία συνεργασίας, και σε αυτό περιλαμβάνεται φυσικά και η Κύπρος. Δεν είναι εύκολη μια συνολική διευθέτηση όπου κάθε χώρα θα αποτιμά τα οφέλη που θα εξασφαλίσει ως σημαντικότερα των συμβιβασμών που θα κληθεί να κάνει, και στο ίδιο πλαίσιο ούτε η δημιουργία ενός μηχανισμού που θα ικανοποιεί ταυτόχρονα τις προσδοκίες και τα συμφέροντα της Ελλάδας, της Κύπρου, της Τουρκίας, της Αιγύπτου και της Λιβύης.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, αν και είμαστε σε εποχή συναλλακτικών σχέσεων, το σκηνικό της Ανατολικής Μεσογείου είναι τόσο περίπλοκο που η όποια πρωτοβουλία δεν μπορεί να αγνοήσει τη μόνη βασική σταθερά που είναι το Δίκαιο της Θάλασσας, ενώ προφανώς δεν νοείται να υπάρχουν απειλές πολέμου μεταξύ αυτών που καλούνται να συνυπάρξουν και να βρουν κοινά αποδεκτές λύσεις.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ο Πρόεδρος Τραμπ, ο συμπέθερος από τον Λίβανο και οι συμφωνίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Του ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΕΛΛΙΣ Από την έναρξη της δεύτερης θητείας του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ κατέστη σαφής η επιθυμία, η πρόθεση και τελικά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παιχνίδι τακτικισμών από Μητσοτάκη: Τρέμει Καρυστιανού, Τσίπρα και Σαμαρά και πειράζει τον εκλογικό νόμο για να διασωθεί.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/36379e7ebaf847f381d9a009f37d35a7_XL.jpg?v=2" width="696" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το επιτελείο του πρωθυπουργού, βλέποντας το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει, δεν αποκλείει πλέον μια χειρουργική παρέμβαση στον εκλογικό νόμο</span></h3>Η εικόνα που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό μοιάζει με κινούμενη άμμο.<br />Η σταθερότητα πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη αρχίζει να τρίζει κάτω από το βάρος μιας πρωτοφανούς ρευστότητας.<br />Νέα κόμματα, παλιοί παίκτες που επανέρχονται και ένας εκλογικός χάρτης που μοιάζει έτοιμος να διαμελιστεί εκ νέου.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με πολιτικές πηγές, ο πρωθυπουργός δείχνει να επαναξιολογεί το μέχρι πρότινος “κλειδωμένο” δόγμα του περί αμετακίνητου εκλογικού νόμου.<br /><br />Αλλάζουν τα δεδομένα τα νέα κόμματα και ο πολυκερματισμός του συστήματος<br /><br />Η δημιουργία πολιτικών σχηματισμών από τον Αλέξη Τσίπρα, τον Αντώνη Σαμαρά ή ακόμη και τη Μαρία Καρυστιανού -που μπορεί να δώσει την συγκατάβαση και τη στήριξή της σε ένα νέο κομματικό σχηματισμό- δεν αντιμετωπίζεται πια ως απλός τηλεοπτικός θόρυβος. Στο Μέγαρο Μαξίμου αρχίζουν να υπολογίζουν το σενάριο μιας πολυκερματισμένης Βουλής, όπου οι κυβερνητικές ισορροπίες θα μοιάζουν με ακροβασία χωρίς δίχτυ ασφαλείας.<br /><br />Το επιτελείο του πρωθυπουργού, βλέποντας το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει, δεν αποκλείει πλέον μια χειρουργική παρέμβαση στον εκλογικό νόμο — μια κίνηση που άλλοτε θα θεωρούνταν πολιτικά απαγορευμένη.<br />Όμως, πλέον είναι επιβεβλημένη για να επιβιώσει ο ίδιος πολιτικά.<br /><br />Αλλαγές τον Μάρτιο του 2026 με την αφορμή της συνταγματικής αναθεώρησης<br /><br />Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι αφελής. Ξέρει ότι αφού αλλάζουν οι κανόνες και πλέον δεν θα έχει να αντιμετωπίσει έναν αδύναμο Ανδρουλάκη και μία ασήμαντη Αριστερά. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δεν θα το επιχειρήσει μία αλλαγή στον εκλογικό νόμο. Θα περιμένει μέχρι τις αρχές του 2026, όταν το πολιτικό τοπίο θα έχει αποκαλυφτεί πλήρως.<br />Εκείνη την περίοδο άλλωστε θα ανοίξει και η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης. Και τι πιο βολικό από το να παρουσιαστεί η αλλαγή του εκλογικού νόμου ως “θεσμική παρέμβαση” στο πλαίσιο μιας ευρύτερης αναθεωρητικής ατζέντας. Με τον μανδύα της θεσμικής αναβάθμισης, μπορεί να σερβιριστεί ακόμη και το πιο ωμό πολιτικό σχέδιο χωρίς να φαίνεται κυνικό.<br /><br />Όχι γερμανικό μοντέλο, αλλά επαναφορά μπόνους<br /><br />Ο πρωθυπουργός βέβαια, απορρίπτει πλήρη αλλαγή μοντέλων — όπως το γερμανικό εκλογικό μοντέλο που θεωρεί ξένο προς την ελληνική νοοτροπία.<br />Οι αλλαγές που φαίνεται να συζητούνται είναι πιο “τεχνικές”, αλλά με σαφές πολιτικό αποτύπωμα:<br /><br />-Επαναφορά του παλιού μπόνους των 50 εδρών, ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα – δηλαδή, η εξουσία. Δηλαδή επαναφορά του βασικού στοιχείου του νόμου Παυλόπουλου που κάποτε είχε λοιδορηθεί και από τους ίδιους της ΝΔ…<br />-Αναπροσαρμογή της διαφοράς πρώτου-δεύτερου κόμματος, ώστε το πλεονέκτημα να κατευθύνεται στο πρώτο κόμμα ξεκάθαρα.<br />-Και, φυσικά, ανέβασμα του ορίου εισόδου στη Βουλή στο 5%, μια κίνηση που θα πετάξει εκτός παιχνιδιού μικρά κόμματα και θα συγκρατήσει τη διαρροή ψήφων στα άκρα.<br /><br />Όμως εδώ αρχίζει το δύσκολο κομμάτι. Γιατί κάθε τέτοια κίνηση, όσο «τεχνική» κι αν εμφανίζεται, στέλνει πολιτικό μήνυμα: ότι ο πρωθυπουργός, αντί να εμπιστεύεται τη δυναμική του, φοβάται και είναι έρμαιο της αβεβαιότητας για το πολιτικό του μέλλον.<br /><br />Η Κ.Ο μπορεί να ρίξει τον Μητσοτάκη αν δει ότι δεν θα εκλεγεί η πλειοψηφία της το 2027<br /><br />Μέσα στη Νέα Δημοκρατία ήδη ακούγονται προειδοποιήσεις. Ορισμένοι στενοί συνεργάτες του Μητσοτάκη υπενθυμίζουν ότι ο πρωθυπουργός έχει χτίσει προσεκτικά μια εικόνα θεσμικής σοβαρότητας, μακριά από τις παλιές, κυνικές λογικές “νομοθετούμε για να μείνουμε”. Μια αλλαγή του εκλογικού νόμου, όσο ευγενικά κι αν περιτυλιχθεί, κινδυνεύει να διαρρήξει αυτή την εικόνα και να τον εκθέσει ως ηγέτη που υποτάσσει τους θεσμούς στη συγκυρία.<br /><br />Όμως, υπάρχει και το εξής: Η Κοινοβουλευτική Ομάδα έδειξε τη δύναμή της με το νομοσχέδιο των ΕΛΤΑ.<br />Η ίδια Κ.Ο εάν δεν αλλάξει ο εκλογικός νόμος και ισχυροποιηθεί ένα μεγαλύτερο μπόνους εδρών θα μείνει τουλάχιστον κατά 1/4 εκτός βουλής και ίσως και παραπάνω.<br />Η Κ.Ο αν δει ότι η ΝΔ δεν πάει καλά, αν δει ότι τα σκάνδαλα πλανώνται πάνω από το Μαξίμου καθημερινά, τότε δεν θα διστάσει να αμφισβητήσει ανοικτά τον Κ. Μητσοτάκη και να τον στείλει σπίτι του…<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παιχνίδι τακτικισμών από Μητσοτάκη: Τρέμει Καρυστιανού, Τσίπρα και Σαμαρά και πειράζει τον εκλογικό νόμο για να διασωθεί.

Το επιτελείο του πρωθυπουργού, βλέποντας το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει, δεν αποκλείει πλέον μια χειρουργική παρέμβαση στον εκλογικό νό...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατέφτασαν στην Βενεζουέλα ρωσικά συστήματα αεράμυνας Pantsir και Buk ενώ η Μόσχα μελετά την αποστολή πυραύλων μεγάλης εμβέλειας.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7%20Pantsir%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%92%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%AD%CE%BB%CE%B1%201.jpg?itok=VWlPA8C9" width="697" /><br /><br />Φωτιά παίρνει η Καραϊβική, με την Βενεζουέλα να διαθέτει πλέον ένα ποικιλόμορφο δίκτυο αεράμυνας που προβληματίζει τους Αμερικανούς<br /><br />Ένας υψηλόβαθμος Ρώσος νομοθέτης αποκάλυψε πως η κυβέρνηση του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε στην Βενεζουέλα συστήματα αεράμυνας και στο μέλλον ίσως αποστείλει και βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ. Οι δηλώσεις του υψηλόβαθμου επιβεβαιώνουν πως η Μόσχα είναι έτοιμη να υποστηρίξει το Καράκας στο σενάριο μίας εισερχόμενης αμερικανικής επίθεσης, τουλάχιστον παρέχοντας στην χώρα στρατιωτικό εξοπλισμό.<br /><br />Ο Πούτιν Ανταποκρίθηκε στο Αίτημα Μαδούρο<br /><br />Αυτήν την στιγμή το αμερικανικό υπερ-αεροπλανοφόρο USS Gerarld R. Ford, το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο στην ιστορία, βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό όπου πλέει με κατεύθυνση την Καραϊβική. Η ανάπτυξη της ναυαρχίδας των ΗΠΑ στην περιοχή υποδεικνύει ότι ο πρόεδρος Τραμπ σκέφτεται σοβαρά να παρέμβει στρατιωτικά έναντι της Βενεζουέλας.<br /><br />«Ρωσικά συστήματα αεράμυνας τύπου Pantsir-S1 και Buk-M2E παραδόθηκαν πρόσφατα στο Καράκας από μεταγωγικά αεροσκάφη Il-76» αποκάλυψε ο Alexei Zhuravlev, πρώτος αναπληρωτής πρόεδρος της αμυντικής επιτροπής της Κρατικής Δούμας της Ρωσίας.<br /><br />Ο Ρώσος προέβη στην εξής αποκάλυψη κατά την διάρκεια συνομιλίας με δημοσιογράφο του ρωσικού μέσου Gazeta.<br /><br />«Η Βενεζουέλα στην πραγματικότητα αποτελεί έναν από τους κρισιμότερους στρατιω-τεχνικούς εταίρους: προμηθεύουμε την χώρα ουσιαστικά με κάθε είδος οπλικών συστημάτων, από όπλα χειρός μέχρι αεροσκάφη» είπε ο Ρώσος, προσθέτοντας πως «ρωσικά μαχητικά Su-30MK2 αποτελούν την ραχοκοκαλιά της πολεμικής αεροπορίας της Βενεζουέλας, καθιστώντας την μία από τις ισχυρότερες αεροπορικές δυνάμεις στην περιοχή. Επίσης, η αποστολή αρκετών ταγμάτων S-300VM έχει ενισχύσει σημαντικά την ικανότητα του κράτους να προστατεύει σημαντικές εγκαταστάσεις από αεροπορικές επιθέσεις.»<br /><br />Αν και η Ρωσία ήταν δημόσια γνωστό πως στο παρελθόν είχε ξανά προμηθεύσει την Βενεζουέλα με συστήματα αεράμυνας Buk και S-300VM, αυτή είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται η αποστολή συστημάτων τύπου Pantsir. Αυτά τα όπλα είναι σχεδιασμένα για αεράμυνα μικρής εμβέλειας, ικανά να καταρρίπτουν ακόμη και drones. <br /><br />«Η Βενεζουέλα διαθέτει μία ποικιλόμορφη συλλογή από στοιχεία αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένου ενός μικρού αριθμού ικανών συστημάτων. Ωστόσο, ακόμη και τα πιο παλιά πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος μπορούν να αναβαθμιστούν και επειδή επιδεικνύουν υψηλή ευκινησία στην ουσία μπορούν να παραταχθούν οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη, διαταράσσοντας εχθρικές αποστολές. Αυτό αποτελεί μία απειλή που θα έπρεπε να λάβουν πολύ σοβαρά οι Αμερικανοί στον σχεδιασμό οποιασδήποτε αεροπορικής επιχειρήσεις έναντι της Βενεζουέλας» εξηγεί ο στρατιωτικός αναλυτής της γνωστής αμερικανικής TheWarZone.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κατέφτασαν στην Βενεζουέλα ρωσικά συστήματα αεράμυνας Pantsir και Buk ενώ η Μόσχα μελετά την αποστολή πυραύλων μεγάλης εμβέλειας.

Φωτιά παίρνει η Καραϊβική, με την Βενεζουέλα να διαθέτει πλέον ένα ποικιλόμορφο δίκτυο αεράμυνας που προβληματίζει τους Αμερικανούς Ένας υψη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πληροφορίες για παράδοση του Ποκρόφσκ και άτακτη υποχώρηση των Ουκρανών από το Μίρνογκραντ .

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B11.jpg?itok=I4z25k9P" width="703" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Θα προλάβει να έρθει στην Αθήνα ο Ζελένσκι;</span></h3>Τι θα πάθουν όσοι δεν θα παραδοθούν αποκαλύπτει Ρώσος ειδικός - Το τρομερό ρωσικό σχέδιο "Στάλινγκραντ" για μια τεράστια περικύκλωση των Ουκρανών με στόχο την υποχώρηση τους στις διαπραγματεύσεις με τους Ρώσους<br /><br />Ρωσικές πηγές, αναφέρουν ότι ο Ουκρανός Αρχιστράτηγος Σίρσκι ενημέρωσε τον Ζελένσκι για την απώλεια του «Ποκρόφσκ», αφού η πόλη δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επιστρέψει υπό τον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας, ενώ η υποχώρηση των Ουκρανών πιθανολογείται και στο Βολτσάνσκ. <br /><br />Το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο θα επικεντρωθεί στην απεμπλοκή του «Μιρνογκράντ», για το οποίο συνεχίζουν να συγκεντρώνουν εφεδρείες στο Ντομπρόπολιε.<br /><br />Η κατάσταση στο Ποκρόβσκ και στο Μίρνογκραντ είναι τραγική αφού οι Ρώσοι εξοντώνουν καθημερινά Ουκρανούς που είναι περικυκλωμένοι, δεν έχουν πολλά πυρομαχικά, δεν έχουν επικοινωνίες και κυρίως δεν αναμένουν ενισχύσεις. <br /><br />Η λύση είναι απλά και αφορά την οπισθοχώρηση των Ουκρανών από όπου μπορούν να σωθούν δυνάμεις και η αναγκαστική παράδοση στο Ποκρόβσκ για να επιβιώσουν οι δυνάμεις τους εκεί. <br /><br />Το τρομερό ρωσικό σχέδιο για μια τεράστια περικύκλωση των Ουκρανών <br /><br />Η Μόσχα σχεδίασε και εκτελεί ένα τρομερό ρωσικό σχέδιο τύπου "Στάλινγκραντ" με μια τεράστια περικύκλωση των Ουκρανών με στόχο την στρατηγική υποχώρηση τους παντού στο μέτωπο. <br /><br />Στους τομείς Ποκρόφσκ και Κουπιάνσκ, το στρατιωτικό δυναμικό των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα εξαντληθεί εντελώς, καθιστώντας αδύνατη την οργάνωση μιας ισχυρής άμυνας στο Κραματόρσκ και το Σλαβιάνσκ.<br /><br />Σύμφωνα με τον Ρώσο ειδικό Stanislav Krasilnikov και το RIA Novosti, "στο Κουπιάνσκ, η μοίρα των Ουκρανών και των μισθοφόρων έχει σφραγιστεί, και οι γειτονιές της πόλης εκκαθαρίζονται και όλοι όσοι δεν καταθέσουν τα όπλα τους θα εξοντωθούν".<br /><br />Οι προσπάθειες απελευθέρωσης τους από την περικύκλωση με αντεπιθέσεις από έξω κατέληξε πρόσφατα σε πλήρη ήττα για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, αφού δεκάδες μαχητές εξοντώθηκαν μαζί με τον εξοπλισμό τους από Ρώσους χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών FPV.<br /><br />Ωστόσο, οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα με αναφορές του ρωσικού Υπουργείου Άμυνας, εξακολουθούν να έχουν μια μεγάλη ομάδα στρατευμάτων, την τύχη της οποίας θα πρέπει να αποφασίσει η ομάδα των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων «Δύση» τις επόμενες ημέρες.<br /><br />Πρόκειται για ουκρανικές μονάδες παγιδευμένες στην αριστερή όχθη του ποταμού Όσκολ. Προσπαθούν ήδη να εκκενώσουν τη δεξιά όχθη για να ξεφύγουν από την «παγίδα».<br />Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις βιώνουν αγωνία στο Ποκρόφσκ<br /><br />Ο ρυθμός της προέλασης των ρωσικών στρατευμάτων στις περιοχές Πετροπάβλοφκα, Κουρίλοφκα και Κουπιάνσκ-Ουζλόβαγια θα καθορίσει πόσο γρήγορα η ρωσική ομάδα δυνάμεων «Δύση», θα μπορεί να καταστρέψει τις ουκρανικές δυνάμεις στην αριστερή όχθη του ποταμού Όσκολ, τονίζουν Ρώσοι ειδικοί.<br /><br />Σύμφωνα με τους ίδιους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, ο «οδοστρωτήρας» της επίθεσης των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων αρχίζει να κερδίζει δυναμική, και ο ρυθμός του εμποδίζει τις υποχωρούσες Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να εδραιώσουν τις θέσεις τους και να προσφέρουν μακροπρόθεσμη αντίσταση.<br /><br />«Ο εχθρός ασχολείται με τη διέλευση του ποταμού Όσκολ», γράφουν οι αναλυτές στην έκδοση «Military Review», «όχι με τη διατήρηση των θέσεών του. Επομένως, η πραγματικά ισχυρή άμυνα έχει αρχίσει να καταρρέει σιγά σιγά».<br /><br />Οι ειδικοί αμυντικοί αναλυτές σημειώνουν ότι η υποχώρηση των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων προχωρά αυτή τη στιγμή οργανωμένα προς τις διαβάσεις του ποταμού Όσκολ κοντά στο χωριό Όσινοβο, που βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού.<br /><br />Σε αυτήν την περιοχή βρίσκεται ο μόνος δρόμος κατά μήκος του οποίου οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν ακόμη την ευκαιρία να ξεφύγουν από τη θανάσιμη παγίδα και να επιχειρήσουν να υποχωρήσουν προς το Τσουγκούεφ και το Χάρκοβο.<br /><br />"Χειριστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σκότωσαν άτομα που προσπαθούσαν να φύγουν από το Κουπιάνσκ και αυτό είναι εκτέλεση άοπλων ανθρώπων. Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις διέπραξαν ένα ακόμη έγκλημα πολέμου", αναφέρει ο Ρώσος ειδικός.<br /><br /> Κοντά στο Όσινοβο, οι Ουκρανοί προσπαθεί να κατασκευάσουν πλωτές γέφυρες κατά μήκος του ποταμού για να επιτρέψουν τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του προσωπικού τους να διασχίσουν τον ποταμό Όσκολ.<br /><br />Η μεταφορά εξοπλισμού και βαρέων όπλων στην απέναντι όχθη είναι εκτός συζήτησης.<br /><br />Οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές στοχεύουν τις διαβάσεις, αφήνοντας τους δρόμους γεμάτους με φλεγόμενο ή εγκαταλελειμμένο εξοπλισμό των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το Κίεβο αιμορραγεί.<br /><br />Η Δύση ήδη αναφέρει ανοιχτά ότι το στρατιωτικό δυναμικό των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στις κατευθύνσεις Ποκρόφσκ και Κουπιάνσκ θα εξαντληθεί εντελώς, καθιστώντας αδύνατη την οικοδόμηση μιας ισχυρής άμυνας στο Κραματόρσκ και το Σλαβιάνσκ.<br /><br />Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το Κίεβο απλώς δεν έχει τη δύναμη να σταματήσει τις ρωσικές επιθέσεις που εξαπολύονται σε ολόκληρη τη Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια. Εκτός από το Ποκρόφσκ, το Κουπιάνσκ και το Μίρνοχραντ, ο εχθρός υφίσταται σημαντικές απώλειες στις μάχες για το Σεβέρσκ, το Κράσνι Λιμάν και τη Ζαπορίζια.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πληροφορίες για παράδοση του Ποκρόφσκ και άτακτη υποχώρηση των Ουκρανών από το Μίρνογκραντ .

Θα προλάβει να έρθει στην Αθήνα ο Ζελένσκι; Τι θα πάθουν όσοι δεν θα παραδοθούν αποκαλύπτει Ρώσος ειδικός - Το τρομερό ρωσικό σχέδιο "Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κόλαφος της Κομισιόν : Η Τουρκία “δεν κάνει για την Ευρώπη”. Ορθά τα επιχειρήματα της Ελλάδας για το SAFE.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/commition-1.jpg"><img height="357" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/07/commition-1-696x388.jpg" width="700" /></a><br /><br />Ως πλήρης επιβεβαίωση των επιχειρημάτων της Ελλάδας ως προς την ανάγκη να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις προτού εγκριθεί η ένταξη τρίτων χωρών στο χρηματοδοτικό εργαλείο SAFE, χαρακτηρίζεται η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για της διεύρυνση της ΕΕ. Μέσω της έκθεσης η Κομισιόν εκφράζει τη σταθερά χαμηλή ευθυγράμμιση της Τουρκίας με την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας της ΕΕ.<br /><br />Ειδικότερα, όπως επισημαίνει η Αθήνα, η Επιτροπή σημειώνει πως «η Άγκυρα επιδεικνύει λιγοστή πολιτική βούληση να βελτιώσει την ευθυγράμμισή της με την κοινή εξωτερικών πολιτική και πολιτική ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ)», προσθέτοντας πως η απουσία προσπάθειας για σύγκλιση με τις θέσεις της Ένωσης «αντιβαίνει στον δηλωθέντα στρατηγικό στόχο της Τουρκίας να ενταχθεί στην ΕΕ».<br /><br />Παράλληλα, δίνει έμφαση και στο γεγονός ότι καταγράφεται ιδιαίτερα μεγάλη απόκλιση στην υιοθέτηση κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από την ΕΕ, με τον βαθμό ευθυγράμμισης της Άγκυρας να υπολογίζεται φέτος μόλις στο 4%, υποχωρώντας περαιτέρω από το 6% που καταγράφηκε πέρυσι.Στο πλαίσιο αυτό, οι Βρυξέλλες αναφέρουν πως η Τουρκία έχει αποφύγει την εφαρμογή μέτρων κατά της Ρωσίας.<br /><br />Για το Κυπριακό<br /><br />Σε ό,τι αφορά, ειδικότερα, στο Κυπριακό, η Επιτροπή στέκεται στη συνεχιζόμενη άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και στην παρεμπόδιση της ένταξής της σε διεθνείς οργανισμούς.<br /><br />Οι Βρυξέλλες επαναλαμβάνουν την πάγια θέση τους, ότι η η ΕΕ παραμένει απολύτως προσηλωμένη στην επίλυση του Κυπριακού «εντός του πλαισίου του ΟΗΕ», σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, τις αρχές και τα ευρωπαϊκά κεκτημένα. Παράλληλα, στηλιτεύουν το γεγονός ότι η Άγκυρα έχει προωθήσει επανειλημμένα τη λύση δύο κρατών στο διαιρεμένο νησί, «που αντίκειται στις σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Αθήνα εκτιμά πως η έκθεση της Κομισιόν για τη διεύρυνση επαναβεβαιώνει τη στήριξη της ΕΕ σε σειρά ελληνικών και κυπριακών θέσεων και στο απαραβίαστο των δικαιωμάτων τους. «Η Τουρκία οφείλει να (i) εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Κυπριακή Δημοκρατία και (ii) να σέβεται την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ ως προς τα χωρικά τους ύδατα και τον εναέριο χώρο τους, όπως και όλα τα κυριαρχικά δικαιώματά τους, περιλαμβανομένου του δικαιώματος να διεξάγουν έρευνες και να εκμεταλλεύονται φυσικούς πόρους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ειδικά τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας», σημειώνεται χαρακτηριστικά.<div><br />Για το τουρκολιβυκό μνημόνιο: «Παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών»<br /><br />Ειδικά για το τουρκολιβυκό μνημόνιο, η Επιτροπή επαναλαμβάνει το λεκτικό δεσμευτικών συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ότι το συγκεκριμένο έγγραφο παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, δεν είναι σύμφωνο με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και «δεν μπορεί να παραγάγει έννομες συνέπειες για τρίτα κράτη».Όπως εκτιμάται, όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα πλαίσιο που συνάδει πλήρως με τη θέση της Ελλάδας ότι πρέπει να υπάρχουν αυστηρές δικλίδες ασφαλείας για τη συμμετοχή τρίτων χωρών στα δάνεια ύψους 150 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα εκταμιευθούν μέσω του SAFE, σημειώνοντας πως κράτη που απειλούν μέλη της ΕΕ ή συχνά αγνοούν τις πολιτικές της δεν πρέπει να ωφεληθούν από πόρους που διατίθενται για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας.<br /><br />Τέλος, στη συνολική αποτίμηση των ενταξιακών προοπτικών της Τουρκίας, οι Βρυξέλλες συμπεραίνουν ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη γείτονα παραμένουν σε κατάσταση ακινησίας από το 2018, με ιδιαίτερες ανησυχίες όσον αφορά στην τήρηση δημοκρατικών αρχών, την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, στον σεβασμό για το Κράτος Δικαίου και θεμελιώδη δικαιώματα.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κόλαφος της Κομισιόν : Η Τουρκία “δεν κάνει για την Ευρώπη”. Ορθά τα επιχειρήματα της Ελλάδας για το SAFE.

Ως πλήρης επιβεβαίωση των επιχειρημάτων της Ελλάδας ως προς την ανάγκη να πληρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις προτού εγκριθεί η ένταξη τρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ζελένσκι έρχεται στην Αθήνα .Το ΥΠΕΞ επιβεβαίωσε την επίσκεψη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/11/zelenski.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1224" data-original-width="1900" height="391" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2025/11/zelenski.jpg" width="678" /></a></div><div><br /></div>Όπως ενημέρωσε σχετικά το Υπουργείο Εξωτερικών μέσω της εκπροσώπου του Λάνας Ζωχιού, τις προσεχείς ημέρες θα βρεθεί στην Αθήνα ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντιμίρ Ζελένσκι.<br /><br />Για την ατζέντα της επίσκεψης αλλά και την ακριβή ημερομηνία άφιξης, θα υπάρξει προσεχώς περαιτέρω ενημέρωση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, την ώρα που οι διπλωματικές επαφές και οι συνεννοήσεις συντονισμού Ελλάδας-Ουκρανίας βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.<br /><br />Οι πρώτες πληροφορίες θέλουν τον Ουκρανό Πρόεδρο να έρχεται στην Αθήνα και για ένα deal αναφορικά με το φυσικό αέριο, το οποίο θα χρειαστεί η χώρα του κατά τη διάρκεια του χειμώνα.<br /><br />Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι ο Ζελένσκι αναμένεται να ζητήσει και πάλι βοήθεια από την Ελλάδα για το στρατιωτικό κομμάτι.<br /><br />Απτόητη στο πλευρό του Ζελένσκι η Κυβέρνηση<br /><br />Την ώρα που οι δυτικές φωνές και επικρίσεις κατά του Ουκρανού έχουν αρχίσει να αυξάνονται, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη παραμένει εμμονικά στη δική της «σωστή» πλευρά της ιστορίας.<br /><br />Ποιος ξέρει τι εξοπλισμούς θα δώσουμε πάλι στο Κίεβο…<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ζελένσκι έρχεται στην Αθήνα .Το ΥΠΕΞ επιβεβαίωσε την επίσκεψη.

Όπως ενημέρωσε σχετικά το Υπουργείο Εξωτερικών μέσω της εκπροσώπου του Λάνας Ζωχιού, τις προσεχείς ημέρες θα βρεθεί στην Αθήνα ο Πρόεδρος τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κατάρρευση της Σιιτικής Ημισελήνου και η άνοδος του Νεο-Οθωμανισμού.

<img height="366" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/ERDOGAN-QATAR-630x400.jpg" width="708" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ακόμη και αν η Χαμάς καταρρέει στη Γάζα, ενδέχεται να αναγεννηθεί με νέες μορφές, υποστηριζόμενη από το δίκτυο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.</span></h3>Του<b> BEN AVRAHAMI </b><br />Φαίνεται πως ο όρος «ολική νίκη» δεν εφαρμόζεται στη Μέση Ανατολή, καθώς σε αυτή την περιοχή ποτέ δεν κερδίζει κανείς πραγματικά – απλώς αντικαθιστά αντιπάλους.<br /><br />Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, το Ισραήλ κατάφερε να καταφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στον σιιτικό άξονα υπό την ηγεσία του Ιράν.<br /><br />Η Σιιτική Ημισέληνος, που εκτεινόταν από την Τεχεράνη μέσω της Βαγδάτης και της Δαμασκού έως τη Βηρυτό, έχει αποδομηθεί.<br /><br />Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο στρατηγικό επίτευγμα, το οποίο πιστώνεται στην άνευ προηγουμένου τόλμη, ευφυΐα και δημιουργικότητα του Ισραήλ στο πεδίο της μάχης.<br /><br />Ωστόσο, στη Μέση Ανατολή, κάθε κενό καλύπτεται γρήγορα.<br /><br />Η κατάρρευση της ιρανικής απειλής δίνει τώρα τη θέση της σε μια νέα, εξίσου βαθιά, αλλά πολύ πιο εξελιγμένη και ανεπαίσθητη: τον νεο-Οθωμανισμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με επικεφαλής την Τουρκία και το Κατάρ.<br />Η νέα δυναμική: Ο άξονας Τουρκίας-Κατάρ<br /><br />Πρέπει να θυμόμαστε ότι η Χαμάς αποτελεί το σταυροδρόμι όπου αυτοί οι δύο ριζοσπαστικοί άξονες -ο Σιιτικός και ο Σουνιτικός- διασταυρώνονταν για χρόνια.<br /><br />Η οργάνωση ωφελούνταν από δύο παράλληλες γραμμές ζωής: τη μία ιρανική, στρατιωτικής φύσης, και την άλλη συνδεδεμένη με την Αδελφότητα, δομημένη σε ιδεολογικές, ανθρωπιστικές και διπλωματικές υποδομές που χρηματοδοτούνται από το Κατάρ και υποστηρίζονται από την Τουρκία.<br /><br />Καθώς ο ιρανικός άξονας αποδυναμώθηκε, ο άλλος άρχισε να ενισχύεται.<br /><br />Έτσι, ακόμη και αν η Χαμάς καταρρέει στη Γάζα, μπορεί κάλλιστα να αναγεννηθεί με νέες μορφές, υποστηριζόμενη από το δίκτυο της Αδελφότητας που την περιβάλλει.<br /><br />Ήδη, με την υποχώρηση των μαχών στη Γάζα, διακρίνονται τα ίχνη της Άγκυρας και της Ντόχα σε σχεδόν κάθε πτυχή της «επόμενης ημέρας».<br /><br />Η βαθιά εμπλοκή της Τουρκίας στις διπλωματικές προσπάθειες που οδήγησαν στο τέλος του πολέμου, σε συνδυασμό με την αναμενόμενη κυριαρχία του Κατάρ στα κανάλια βοήθειας και ανοικοδόμησης, σηματοδοτεί ότι η επιρροή αυτών των δύο παικτών συνεχίζει να αυξάνεται σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Ενώ το Ιράν αντιμετωπίζει εσωτερικές κρίσεις και διεθνή απομόνωση, ο άξονας της Αδελφότητας προσφέρει μια πιο «μαλακή» εναλλακτική, η οποία επιδιώκει να αναδιαμορφώσει την περιφερειακή ατζέντα και να ενισχύσει τη δύναμη του πολιτικού Ισλάμ στην περιοχή.<br /><br />Υπό αυτή την έννοια, η Χαμάς δεν έχει εξαφανιστεί. Δέχτηκε ένα σοβαρό στρατιωτικό πλήγμα στη Γάζα, αλλά ως τοπικό παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, διαθέτει αυτό που στα αραβικά αποκαλείται σάμπρ (sabr) – ιστορική υπομονή.<br /><br />Όσο υπάρχει το παγκόσμιο δίκτυο της Αδελφότητας, η Χαμάς θα συνεχίσει να αντλεί δύναμη από αυτό.<br /><br />Ακόμη και αν περιοριστεί η ικανότητά της να δρα άμεσα στη Γάζα, οι πάτρωνές της θα διασφαλίσουν τη διατήρησή της σε ένα ορισμένο επίπεδο και θα μετατοπίσουν τον επιχειρησιακό της στόχο σε άλλες πλατφόρμες και αρένες.<br />Πώς θα εκδηλωθεί η νέα δυναμική<br /><br />Αυτή η νέα δυναμική θα εκδηλωθεί ταυτόχρονα σε πολλά μέτωπα:<br /><br />Στη Γάζα: Η αναμενόμενη εμπλοκή της Τουρκίας και του Κατάρ στην ανοικοδόμηση και τη σταθεροποίηση της Λωρίδας της Γάζας θα προσδώσει και στις δύο χώρες σημαντική επιρροή, καθώς και τη δυνατότητα να βοηθήσουν στην αποκατάσταση μέρους της οργανωτικής ανθεκτικότητας της Χαμάς, ακόμη και χωρίς φανερή ή ρητή δραστηριότητα.<br /><br />Συνεπώς, η Γάζα ενδέχεται να παραμείνει ένα ντε φάκτο προπύργιο της Αδελφότητας στα νότια σύνορα του Ισραήλ, αν και με μια πιο διακριτική και εξελιγμένη μορφή.<br /><br />Στη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ: Η Χαμάς επιδιώκει να αναζωπυρώσει τις φλόγες. Πολλοί από τους μαχητές που απελάθηκαν σε προηγούμενες συμφωνίες ανταλλαγής ομήρων έχουν βρει καταφύγιο στην Τουρκία, και είναι πιθανό ορισμένοι να σταλούν ξανά εκεί με την τρέχουσα συμφωνία.<br /><br />Αυτά τα άτομα, πολλά από τα οποία είναι απελευθερωθέντες κρατούμενοι από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, θα μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν επιρροή και να κατευθύνουν την τρομοκρατία από απόσταση.<br /><br />Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι Τούρκοι θα κουνήσουν το δάχτυλό τους για να αποτρέψουν μια τέτοια δραστηριότητα· αντίθετα, μπορεί κάλλιστα να κλείσουν σκόπιμα τα μάτια.<br />Η Μάχη της «Ήπιας Ισχύος»<br /><br />Ίσως όμως η πιο σημαντική απειλή να βρίσκεται στο πεδίο της ήπιας ισχύος – η μάχη για την κοινή γνώμη, την ντάουα (da’wah) και την ιδεολογική επιρροή.<br /><br />Η Τουρκία και το Κατάρ, που και οι δύο έχουν καλλιεργήσει την εικόνα των «υπερασπιστών του παλαιστινιακού λαού», εκμεταλλεύονται την αραβική συμπάθεια του κοινού και τις δυτικές ενοχές για να εδραιώσουν την κυριαρχία στην αφήγηση.<br /><br />Η Άγκυρα προωθεί μια νεο-Οθωμανική ιδεολογία που τοποθετεί την Ιερουσαλήμ και το Τέμενος Αλ-Άκσα στο κέντρο του θρησκευτικού-εθνικού της λόγου, ενώ η Ντόχα χρηματοδοτεί Μέσα Ενημέρωσης, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και αντι-ισραηλινή ακτιβισμό σε πανεπιστημιουπόλεις σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη.<br /><br />Όλα αυτά περιβάλλονται από τη γλώσσα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά καθοδηγούνται από μια σαφώς αντι-δυτική και αντι-σιωνιστική κοσμοθεωρία.<br /><br />Για το Ισραήλ, η πολυπλοκότητα βαθαίνει. Η Τουρκία και το Κατάρ δεν είναι εχθρικά κράτη· αντίθετα, είναι στενοί εταίροι της Δύσης.<br /><br />Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, και το Κατάρ φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Και οι δύο απολαμβάνουν προσωπική εγγύτητα με την τρέχουσα διοίκηση Τραμπ και διατηρούν ισχυρούς επιχειρηματικούς δεσμούς με τον στενότερο κύκλο των συμβούλων της.<br /><br />Επομένως, δεν πρόκειται για μια σύγκρουση που μπορεί να διαχειριστεί μέσω στοχευμένων δολοφονιών ή αεροπορικών επιχειρήσεων.<br /><br />Είναι ένας αγώνας επιρροής, διπλωματίας, Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης και πειθούς – μια παρατεταμένη μάχη για τις καρδιές και τα μυαλά.<br />Κατεύθυνση για την ισραηλινή στρατηγική<br /><br />Κατά συνέπεια, η πραγματική πρόκληση του Ισραήλ τα επόμενα χρόνια δεν είναι μόνο να διατηρήσει τα στρατιωτικά του επιτεύγματα, αλλά να επεκτείνει και να εμβαθύνει τις δυνατότητες της ήπιας ισχύος του.<br /><br />Πρέπει να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική, εστιάζοντας σε τρεις κύριες αρένες:<br /><br />◾Πρόληψη της τουρκικής ανατρεπτικής δράσης εντός των συνόρων του Ισραήλ, ειδικά στην Ιερουσαλήμ και σε άλλες ευαίσθητες περιοχές.<br /><br />◾Διακοπή της απομακρυσμένης κατεύθυνσης της τρομοκρατίας στη Δυτική Όχθη από στελέχη της Χαμάς που έχουν τη βάση τους στην Τουρκία και το Κατάρ.<br /><br />◾Εντατικοποίηση του αγώνα κατά της επιρροής του Κατάρ στη Δύση – σε πανεπιστημιουπόλεις, στα μέσα ενημέρωσης και εντός οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών που προωθούν αντι-ισραηλινές αφηγήσεις.<br /><br />Δεδομένης αυτής της πολυπλοκότητας, το Ισραήλ πρέπει να δράσει με σύνεση.<br /><br />Αυτό δεν αποτελεί έκκληση για πλήρη διακοπή των σχέσεων με την Τουρκία ή το Κατάρ, αλλά μάλλον για τη διεξαγωγή μιας προσεκτικής, υπολογισμένης και βασισμένης σε συμφέροντα πολιτικής, η οποία να διασφαλίζει την εθνική ασφάλεια, ασκώντας παράλληλα αυτοσυγκράτηση όταν αυτό εξυπηρετεί τα ευρύτερα συμφέροντα του Ισραήλ.<br /><br />Ο τελικός στόχος είναι να περιοριστεί ο χώρος ελιγμών των δρώντων που συνδέονται με την Αδελφότητα, να αποτραπεί η επέκτασή τους σε ιδεολογικό επίπεδο και να ματαιωθούν οι προσπάθειές τους να υπονομεύσουν την ισραηλινή κυριαρχία και διακυβέρνηση, στην Ιερουσαλήμ ή οπουδήποτε αλλού.<br /><br />Ο πόλεμος μπορεί να φαίνεται ότι τελείωσε, αλλά από πολλές απόψεις απλώς άλλαξε μορφή.<br /><br />Η Σιιτική Ημισέληνος κατέρρευσε, ωστόσο ο νεο-Οθωμανικός άξονας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας παίρνει τη θέση της.<br /><br />Εάν το Ισραήλ αποτύχει να προετοιμαστεί για αυτόν τον νέο τύπο πολέμου – πιο ήπιο, πολυδιάστατο και πολύ πιο εξελιγμένο – θα βρεθεί για άλλη μια φορά να αντιδρά αντί να ηγείται.<div><br /></div><div><b><i>Ο συντάκτης είναι πρώην σύμβουλος αραβικών υποθέσεων του δημάρχου της Ιερουσαλήμ και ανώτερος ερευνητής στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Πολιτικής της Ιερουσαλήμ.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Η κατάρρευση της Σιιτικής Ημισελήνου και η άνοδος του Νεο-Οθωμανισμού.

Ακόμη και αν η Χαμάς καταρρέει στη Γάζα, ενδέχεται να αναγεννηθεί με νέες μορφές, υποστηριζόμενη από το δίκτυο της Μουσουλμανικής Αδελφότητα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Μπαχτσελί και Σία κατά ΗΠΑ και Ισραήλ… Ερντογάν και “περικύκλωση”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/webp/2025/11/Erdogan-MHP-Devlet-Bahceli01.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/webp/2025/11/Erdogan-MHP-Devlet-Bahceli01.webp" width="685" /></a></div><div><br /></div>Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο εθνικιστής εταίρος του ισλαμιστή Ερντογάν και επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) επιτέθηκε και άσκησε σκληρή κριτική στον πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Άγκυρα, Τομ Μπάρακ, αναφορικά με τις προβλέψεις του για τις σχέσεις της Τουρκίας και του Ισραήλ.<br /><br />Υποστήριξε ότι ο Αμερικανός πρέσβης «ξεπέρασε τα όρια» όταν μίλησε για την προοπτική της συνεργασίας μεταξύ των δύο εχθρικών χωρών, της κατοχικής χώρας και του Εβραϊκού Κράτους.<br /><br />Ο βασικός υποστηρικτής της κυβέρνησης του προέδρου Ερντογάν, δήλωσε τα εξής: “Η δήλωση που έκανε ο Τομ Μπαράκ, πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, ότι “θα δείτε συνεργασία μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ από την Κασπία Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο”, είναι μια βαθιά αυταπάτη από έναν πρέσβη που φιλοδοξεί να χαράξει μια πολιτική πορεία για τη χώρα που υπηρετεί.<br /><br />Ενώ οι δράστες για τη γενοκτονία στη Γάζα ακόμη δεν έχουν λογοδοτήσει και το μοντέλο των δύο κρατών ακόμη δεν έχει υλοποιηθεί, σε ποια βάση, με ποιο δικαίωμα και με ποια εξουσία ισχυρίζεται αυτός ο πρέσβης ότι θα συνεργαστούμε με το Ισραήλ; Οι ξένοι αξιωματούχοι αποστολών που υπηρετούν στη χώρα μας πρέπει να γνωρίζουν τον τόπο και τη χώρα τους. Είναι απαραίτητο να μην ξεπερνούν τα όρια”.<div><br />Αμερικανικός σχεδιασμός περικύκλωσης της Άγκυρας;<br /><br />Στην τουρκική δημόσια σφαίρα επανέρχεται με ένταση το αφήγημα της περικύκλωσης στην Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο τις θαλάσσιες ζώνες και τους ενεργειακούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και χωρών της περιοχής, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ. Κεντρικό ρόλο ενορχηστρωτή σε όλο αυτό θεωρείται ότι παίζει ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Άγκυρα, Τομ Μπάρακ.<br /><br />Ο εθνικιστικός τύπος στην Τουρκία, όπως η «Αϊντινλίκ», επιχειρεί να συνδέσει τις πρόσφατες περιφερειακές εξελίξεις με μια ευρύτερη στρατηγική αναμέτρηση για τον έλεγχο των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. Η ρητορική αυτή στηρίζεται στην ιδέα ότι η Τουρκία βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συντονισμένης προσπάθειας περιορισμού της μέσω συμμαχιών που εμπλέκουν Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ, τις ΗΠΑ αλλά και ενεργειακούς κολοσσούς.<br /><br />Η εφημερίδα περιγράφει την ενεργειακή επανενεργοποίηση στην περιοχή ως μέρος ενός ανταγωνισμού όπου η Τουρκία βρίσκεται στο επίκεντρο, τόσο ως αντίπαλος όσο και ως στόχος. «Οι 3+1 συγκεντρώνονται, οι γεωτρήσεις ξεκινούν ξανά. Οι ΗΠΑ, που επίσης καταπατούν θαλάσσιες περιοχές δικαιοδοσίας, ασκούν πίεση στη Λιβύη μετά τον Λίβανο. Η “Γαλάζια Πατρίδα” της Τουρκίας βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των επαφών».<br /><br />Η «Αϊντινλίκ» συνδέει τις ενεργειακές εξελίξεις στον Λίβανο με την αμερικανική παρέμβαση, παρουσιάζοντάς τες ως κίνηση που υπονομεύει τα συμφέροντα της Τουρκίας και τουρκοκυπριακής διοίκησης. «Τα αποτελέσματα της δουλειάς του Τομ Μπαράκ στο Λίβανο αρχίζουν να φαίνονται. Οι ΗΠΑ έκαναν ένα επικίνδυνο βήμα που θα διαταράξει το status quo στην περιοχή σε βάρος της Τουρκίας και της (παράνομης) “τδβκ”, αναλαμβάνοντας τη συμφωνία θαλάσσιας δικαιοδοσίας, η οποία ήταν σε εκκρεμότητα στο κοινοβούλιο του Λιβάνου από το 2007. Επίσης, έγινε γνωστό ότι η Βηρυτός ενέκρινε τις εργασίες εξερεύνησης που θα πραγματοποιηθούν στο Block 8 από τις TotalEnergies, Qatar Energy και ENI».<br /><br />Ο τουρκικός εθνικιστικός λόγος βλέπει την τριμερή ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας–Ισραήλ–Κύπρου και την αμερικανική υποστήριξη ως μέτωπο που λειτουργεί άμεσα «αντι-τουρκικά».<br /><br />«Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ελλάδα και ο μηχανισμός ΕΔΝΚ, που δημιουργήθηκε ως συμμαχία κατά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, αρχίζουν και πάλι να λειτουργούν. Οι υπουργοί Ενέργειας της συμμαχίας 3+1 θα συναντηθούν στην Αθήνα στις 6-7 Νοεμβρίου στο πλαίσιο της Διάσκεψης Κορυφής για τη Διατλαντική Ενεργειακή Συνεργασία. Η ατζέντα περιλαμβάνει τους ενεργειακούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο, την ηλεκτροδότηση, τον Βόρειο Διάδρομο και το έργο IMEC».</div><div><br />Οι πόροι της Λιβύης είναι ο στόχος<br /><br />Η Λιβύη παρουσιάζεται ως βασικός κρίκος στη στρατηγική πίεσης, όπου οι ΗΠΑ επιχειρούν -κατά την αφήγηση της Αϊντινλίκ- να αναιρέσουν το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο του 2019.<br /><br />«Οι ΗΠΑ έχουν επίσης κάνει κινήσεις στη Λιβύη πρόσφατα. Πιο συγκεκριμένα, ο ανώτερος σύμβουλος για την Αφρική, Μασάντ Μπούλος, πραγματοποίησε συνάντηση με τον πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, Μοχάμεντ αλ-Μένφι. Ο Μπούλος, ο οποίος είναι επίσης συμπέθερος του Τραμπ, φέρεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους ενεργειακούς πόρους.<br /><br />“Εν τω μεταξύ, σημειώνεται ότι στελέχη της Chevron επισκέφθηκαν επίσης την Τρίπολη για να διερευνήσουν τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας. Ένας άλλος στόχος των ΗΠΑ είναι η ακύρωση της Συμφωνίας Θαλάσσιας Δικαιοδοσίας που υπογράφηκε μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης το 2019.<br /><br />“Για το σκοπό αυτό, έχει γίνει γνωστό ότι ο Μασάντ Μπούλος προσπαθεί να οργανώσει μια τετραμερή διάσκεψη με τη συμμετοχή της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Λιβύης. Ο κύριος στόχος της διάσκεψης είναι να αναγκάσει την Τουρκία να εγκαταλείψει τις αξιώσεις κυριαρχίας της στην “Γαλάζια Πατρίδα”».</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Μπαχτσελί και Σία κατά ΗΠΑ και Ισραήλ… Ερντογάν και “περικύκλωση”

Ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο εθνικιστής εταίρος του ισλαμιστή Ερντογάν και επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) επιτέθηκε και άσκησε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα επόμενα Rafale και η μάχη για το τεχνολογικό πλεονέκτημα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/11/IMG_9040_1.jpg?v=1762265678" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/11/IMG_9040_1.jpg?v=1762265678" width="683" /></a></div><div><br /></div>ΤΟΥ <b>ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ</b><br />Η προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon από την Τουρκία δεν ανατρέπει τις ισορροπίες στο Αιγαίο, καθώς η Πολεμική Αεροπορία με τον υφιστάμενο στόλο των F-16 Viper και Rafale και την προσθήκη των F-35 διατηρεί την υπεροχή τόσο σε τεχνολογικό όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο.<br /><br />Ωστόσο, η ένταξη 20 σύγχρονων μαχητικών στο τουρκικό οπλοστάσιο (και η πιθανή αγορά ακόμη 20), σε συνδυασμό με την απόκτηση όπλων BVR (Beyond Visual Range) όπως οι πύραυλοι Meteor, δεν περνάει απαρατήρητη από την Αθήνα.<br /><br />Ειδικά, αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που θέλουν την Τουρκία να επιλέγει την έκδοση Tranche 5 των Eurofighter, την πιο εξελιγμένη τεχνολογικά εκδοχή του μαχητικού, η οποία θα είναι διαθέσιμη μετά το 2030. Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν την Τουρκία και τη Γερμανία, η οποία έχει ήδη προχωρήσει σε παραγγελία Eurofighter Tranche 5, να αναλαμβάνουν από κοινού το κόστος ανάπτυξης του αεροσκάφους.<br /><br />Σε σχέση με τα ελληνικά Rafale F3R, τα Eurofighter Tranche 5 θα διαθέτουν ισχυρότερο ραντάρ και σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου αλλά και αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά συστήματα, νέους αισθητήρες και δυνατότητα μεταφοράς μεγαλύτερης γκάμας όπλων αέρος και εδάφους. Ωστόσο, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές στην «Κ», η Πολεμική Αεροπορία στοχεύει στην προμήθεια επιπλέον Rafale, τα οποία θα αποκτηθούν στη νεότερη και πλέον εξελιγμένη έκδοση του αεροσκάφους.<div><br />Rafale F4<br /><br />Η έκδοση F3R, αντίστοιχη με των ελληνικών Rafale, εισήχθη σε υπηρεσία το 2018 και ήταν η πρώτη με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης τύπου AESA και δυνατότητα μεταφοράς πυραύλων Meteor. Το 2023, ωστόσο, η γαλλική αεροπορία υιοθέτησε τη νεότερη εκδοχή F4 με στόχο να παραμείνει σε υπηρεσία μέχρι το 2050-2060.<br /><br />Σύμφωνα με πηγές που έχουν άριστη γνώση των συζητήσεων σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, πριν από τα τέλη της δεκαετίας η Πολεμική Αεροπορία θα κινηθεί προς την κατεύθυνση απόκτησης επιπλέον Rafale ώστε να αντικατασταθούν τα Mirage 2000-5, τα οποία σύντομα θα σταματήσουν να υποστηρίζονται από την κατασκευάστρια Dassault. Εξάλλου, η ανάγκη απόκτησης μίας ακόμη μοίρας Rafale απορρέει και από τη νέα δομή δυνάμεων, η οποία έχει την έγκριση της Βουλής και του ΚΥΣΕΑ, ώστε να επιτευχθεί η οροφή των 200 σύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Οι ίδιες πηγές αναφέρουν πως η νέα παραγγελία Rafale θα αφορά στην πιο σύγχρονη έκδοση του μαχητικού, δηλαδή στην F4 που σήμερα αποτελεί το βιομηχανικό πρότυπο του αεροσκάφους ή ακόμη και στη F5 αν έως τότε έχει εισαχθεί σε υπηρεσία. Εκτός από τη Γαλλία και ενδεχομένως την Ελλάδα, Rafale F4 έχουν εντάξει ή αναμένουν να εντάξουν στο δυναμικό τους η Ινδία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Ινδονησία.</div><div><br />Νέες δυνατότητες<br /><br />Η έκδοση F4 ξεχωρίζει από την F3R καθώς διαθέτει πολύ ισχυρότερα ηλεκτρονικά συστήματα, δυνατότητα μεταφοράς νέων όπλων αλλά και βελτιώσεις στην υποστήριξη. Αναπτύχθηκε στη φιλοσοφία των δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων και εκτός από σύστημα ζεύξης δεδομένων Link 16, διαθέτει το δικό του data link για καλύτερο συντονισμό και ασφαλέστερες επικοινωνίες ακόμη και σε περιβάλλον έντονων ηλεκτρονικών παρεμβολών.<br /><br />Επιπλέον, διαθέτει μια πλήρη σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου, ισχυρότερο υπολογιστή μάχης που επιτρέπει την ταχύτερη σύντηξη δεδομένων από τους δεκάδες αισθητήρες του μαχητικού και αναβαθμισμένο ραντάρ AESA με δυνατότητα εγκλωβισμού κινούμενων επίγειων στόχων από πολύ μεγάλες αποστάσεις.<br /><br />Το F4 έρχεται με νέο υπέρυθρο αισθητήρα (IRST) που βελτιώνει τον εντοπισμό στόχων με χαμηλό ίχνος (stealth), σύστημα αυτοπροστασίας SPECTRA και σύστημα στόχευσης επί κάσκας Scorpion Helmet Mounted Display. Επιπλέον, τα αεροσκάφη της έκδοσης F4 μπορούν να εξοπλιστούν με τους πυραύλους αέρος – αέρος MICA NG. Πρόκειται για την εξελιγμένη έκδοση του δημοφιλούς MICA, που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Ιούλιο.<br /><br />Οι MICA NG διαθέτουν είτε κεφαλή υπέρυθρης παθητικής καθοδήγησης ή ραντάρ AESA και, σύμφωνα με τον κατασκευαστή, φάκελο εξαπόλυσης 360 μοιρών, ενώ η εμβέλεια του ξεπερνά κατά 40% την εμβέλεια των MICA που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία. Τα Rafale F4 θεωρούνται το ενδιάμεσο βήμα πριν από την εισαγωγή των πρωτοποριακών F5, τα οποία αναμένεται να ενταχθούν σε υπηρεσία μετά το 2030.<br /><br />Μεταξύ άλλων, η εκδοχή F5 θα επιτρέπει στα Rafale να ελέγχουν σμήνη από drones με στόχο τον κορεσμό της εχθρικής αεράμυνας και να συνεργάζονται με drones «παραστάτες», λειτουργώντας ως πραγματικοί πολλαπλασιαστές αεροπορικής ισχύος.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα επόμενα Rafale και η μάχη για το τεχνολογικό πλεονέκτημα.

ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ Η προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter Typhoon από την Τουρκία δεν ανατρέπει τις ισορροπίες στο Αιγαίο, καθώς η Π...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρήτη: “Βεντέτα”, λιμενάρχης, “Ομερτά” και πολιτική συγκάλυψη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i1.prth.gr/images/1168x656/jpg/files/2025-11-01/biorizia-xrm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1168" height="359" src="https://i1.prth.gr/images/1168x656/jpg/files/2025-11-01/biorizia-xrm.jpg" width="684" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η Κρήτη δεν έχει ανάγκη από προστάτες, έχει ανάγκη από αλήθεια</span></h3>Η ισχύς των τοπικών παραβατικών έως και εγκληματικών δικτύων δε βρίσκεται στα όπλα, αλλά στα τιμολόγια, στα προγράμματα, στα “επενδυτικά σχέδια” και στα πολιτικά τηλέφωνα. Η οπλοκατοχή είναι απλώς το σκηνικό· η πραγματική εξουσία τους γεννιέται από τη δυνατότητα να διαχειρίζονται παράνομο χρήμα μέσα από νόμιμες βιτρίνες. <br /><br />Στην Κρήτη - και όχι μόνο, τα ίδια παντού, η μόνη μας διαφορά η ακατάσχετη κυκλοφορία όπλων ακόμη και ως μέσο επίδειξης και επιβολής, εν αντιθέσει με την ομοίως ακατάσχετη κυκλοφορία όπλων στην άλλη Ελλάδα, ιδίως στο Αττικό λεκανοπέδιο - το οργανωμένο έγκλημα δεν επιβιώνει επειδή έχει όπλα. Επιβιώνει γιατί έχει “πλάτες”: πολιτικές, θεσμικές, κοινωνικές. Ένα παράλληλο κράτος που συναλλάσσεται με το επίσημο, εξαγοράζει συνειδήσεις και βαφτίζει τη διαπλοκή «τοπική ιδιαιτερότητα». <br /><br />Ο εχθρός δεν είναι το όπλο, αλλά η σιωπή <br /><br />Όταν, πριν λίγες εβδομάδες, ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος διέταξε έναν απλό έλεγχο για περιστατικό ξυλοδαρμού στα Χανιά - που ο ίδιος πληροφορήθηκε από το διαδίκτυο - θα περίμενε κανείς να υπάρξει επιδοκιμασία. Αντιθέτως, ξέσπασε “θύελλα”. Βουλευτές όλων των κομμάτων, δημοτικοί σύμβουλοι και τοπικοί παράγοντες, φορείς, η “αφρόκρεμα” της πόλης, όχι οι “ιδιαίτεροι” της υπαίθρου, συνασπίστηκαν όχι για να απαιτήσουν δικαιοσύνη, αλλά για να καταγγείλουν τον... έλεγχο. Ακόμα και ο Δικηγορικός Σύλλογος της πόλης ύψωσε παντιέρα υπέρ του λιμενάρχη, καταγγέλλοντας τον υπουργό Ναυτιλίας Βασίλη Κικίλια για «αλαζονεία». Γιατί; Επειδή δεν εμπόδισε την υπηρεσία του να κάνει τη δουλειά της. Η τοπική “ελίτ” δεν υπερασπίστηκε το δίκαιο, υπερασπίστηκε το άβατο. Την ιδέα ότι στην Κρήτη “δεν αγγίζουμε” τις τοπικές εξουσίες, ότι η κρατική εποπτεία είναι προσβολή της τιμής. Κι έτσι, το αυτονόητο έγινε ύποπτο, και η νομιμότητα βαφτίστηκε αυθάδεια.<div><br />Η πολιτική συγκάλυψη ως παράδοση <br /><br />Σαν να μην έφτανε αυτό, πολιτικός με βαρύνουσα οντότητα στην πολιτική σκηνή, έσπευσε να καταγγείλει τον Κικίλια για «αλαζονεία». Και να προσθέσει, με εκείνη τη χαρακτηριστική ευκολία της πολιτικής φράσης: «Τέτοια συμβάντα συμβαίνουν καθημερινά. Εμείς οι Κρητικοί είμαστε οξύθυμοι». <br /><br />Η φράση αυτή συμπύκνωσε δεκαετίες συγκάλυψης. Το έγκλημα, το θράσος, η αυθαιρεσία έγιναν “οξύθυμη ιδιοσυγκρασία”. Η ανοχή βαφτίστηκε κουλτούρα, η παρανομία, εθιμικό δίκαιο. Αλλά η “κρητική ιδιοσυγκρασία” δεν έχει καμία σχέση με το να κυκλοφορούν ένοπλοι ή να επιβάλλονται με τον φόβο. Αυτό είναι ομερτά. Όχι παράδοση. <br /><br />Γιατί, ας μην ξεχνιόμαστε, στην Κρήτη δε λειτουργεί κάποιο παράλληλο νομικό σύστημα βασισμένο σε παλιά έθιμα. Λειτουργεί ένα σύγχρονο, οργανωμένο πλέγμα εξουσίας, που συνδέει τελικά ακόμη και με όρους ψηφοθηρικής συναλλαγής, παραβατικές ομάδες με πολιτικά γραφεία, θεσμικές αρχές, επιχειρηματίες και “εκπροσώπους της κοινωνίας”.</div><div>  <br />Από τη βεντέτα στη μαφία <br /><br />Λίγα εικοσιτετράωρα μετά το επεισόδιο στα Χανιά, στα Βορίζια του Ηρακλείου έπεσαν εκατοντάδες σφαίρες. Δύο άνθρωποι νεκροί, τέσσερις τραυματίες, ένα χωριό υπό πολιορκία. Και πάλι, ο δημόσιος λόγος έσπευσε να μιλήσει για “βεντέτα”. Τα κεντρικά ΜΜΕ οργίασαν σε κάθε έκδοχο “βεντέτας” και υπερβολής. <br /><br />Όμως αυτό δεν ήταν βεντέτα. Ήταν ωμή ανταλλαγή πυροβολισμών, μακελειό χωρίς διακρίσεις ή “κώδικες”, λες και οι εκτελέσεις έχουν “κώδικες”. Η βεντέτα, όσο σκληρό κι αν υπήρξε το “έθιμο”, είχε κανόνες: συγκεκριμένος στόχος, γνωστή αιτία, ποτέ γυναίκες, ποτέ τυφλά χτυπήματα. Αυτό που συνέβη στα Βορίζια δεν είχε τίποτα από αυτά. Είχε μόνο σφαίρες, εκδίκηση και ένα πλέγμα προστασίας που συνεχίζει να κρύβεται πίσω από τη λέξη “παράδοση”. Το να μιλάμε για “έθιμο” όταν πέφτουν εκατοντάδες σφαίρες, είναι σαν να μιλάμε για “αυθόρμητο εμπόριο” όταν μιλάμε για λαθρεμπόριο. Είναι απλώς εξωραϊσμός της βαρβαρότητας.</div><div>  <br />Οι “κύριοι Οπεκεπέδες κάθε τύπου, παντός καιρού” της τοπικής εξουσίας <br /><br />Πίσω από τα όπλα και τις φονικές συμπλοκές υπάρχει πάντα ένα κοινό μοτίβο: χρήμα. Παράνομο χρήμα. Είτε προέρχεται από παράνομη νομή και κατοχή, “μαϊμού” βοσκοτόπους και ζωοκλοπές, ανύπαρκτα οζά, ναρκωτικά, είτε από αρχαιοκαπηλία, είτε από σωματεμπόριο, εμπόριο όπλων και σφαιρών, είτε από τις γνωστές “πατέντες” στις αγροτικές επιδοτήσεις, είτε από “μαύρη” εργασία και νοθευμένες δηλώσεις ΟΣΔΕ. Αυτά τα δίκτυα δεν είναι περιθώριο, είναι πυλώνας μιας παράλληλης οικονομίας που κινεί εκατομμύρια. <br />Και το πιο επικίνδυνο; Το “ξέπλυμα” γίνεται μέσα από “νόμιμες” επιχειρήσεις: τουριστικά καταλύματα, καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια. Εκεί όπου το “μαύρο” χρήμα γίνεται “ανάπτυξη”. <br /><br />Έτσι, οι “κύριοι Οπεκεπέδες κάθε τύπου, παντός καιρού” - οι τοπικοί βαρώνοι που χτίζουν περιουσίες με “βρόμικο” χρήμα και πολιτικές πλάτες - μετατρέπουν τις κοινότητες σε ομήρους. Ολόκληρες οικογένειες εξαρτώνται από αυτούς για δουλειά, επιδόματα, ψήφους, ακόμα και για κοινωνική αποδοχή. Ένα καθεστώς σιωπηρής ομηρίας, πιο αποτελεσματικό από οποιονδήποτε νόμο του κράτους.</div><div><br />Η συνενοχή ως κανονικότητα <br /><br />Το χειρότερο δεν είναι ότι υπάρχουν παραβατικά έως και εγκληματικά δίκτυα. Το χειρότερο είναι ότι έχουν κοινωνική νομιμοποίηση. Όταν πολιτικοί, δημοτικοί άρχοντες, επαγγελματικοί σύλλογοι και Μέσα Ενημέρωσης βγαίνουν μπροστά όχι για να αποκαλύψουν την ανομία, αλλά για να την προστατεύσουν, τότε δεν έχουμε πια έγκλημα. Έχουμε συγκάλυψη. <br /><br />Και η συγκάλυψη είναι πάντα πιο ισχυρή από τη σφαίρα, γιατί διαμορφώνει συνειδήσεις. Στην Ελλάδα του 2025, η ομερτά δε χρειάζεται όπλα· έχει γραβάτες, υπογραφές και ψηφοδέλτια. Όποιος τολμήσει να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, βαφτίζεται “αλαζόνας”. Όποιος ζητήσει έλεγχο, “προσβάλλει τον τόπο”. Η πιο επικίνδυνη μορφή εξουσίας είναι αυτή που ντύνεται με τοπικό χρώμα και ζητά ανοχή “για το καλό του τόπου”.</div><div><br />Η άλλη Κρήτη <br /><br />Αλλά η Κρήτη δεν είναι αυτό το σκοτεινό πρόσωπο που προσπαθούν να της φορέσουν. Δεν είναι οι κουμπούρες και οι “νονοί”. Είναι το νησί του Δομήνικου, του Καζαντζάκη, του Νίκου Ξυλούρη, των μεγάλων ιστορικών ανατροπών, του πολιτισμού, της τέχνης, των περήφανων χωριών με τους ανυπόκριτα ζεστούς και φιλότιμους ανθρώπους. Των Πανεπιστημίων του, του Αστεροσκοπείου στον Σκίνακα, του ΙΤΕ και του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών, των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, του Mathesis. Είναι ο τόπος όπου η επιστήμη, η παιδεία και η καλλιέργεια συνεχίζουν να ανθίζουν, κόντρα στην πολιτική και οικονομική μιζέρια. <br /><br />Είναι ο τόπος των οινοποιών που σπούδασαν στη Βουργουνδία και δημιούργησαν ένα νέο μοντέλο παραγωγής, της Αρχαιολογίας που εκπλήσσει παγκοσμίως, των ανθρώπων που εργάζονται με αξιοπρέπεια, χωρίς να χρειάζονται “προστασία”. Η Κρήτη της γνώσης, της δημιουργίας και του μόχθου δεν έχει καμία σχέση με την Κρήτη της σιωπής και των σφαιρών. Το πρόβλημα δεν είναι ο τόπος, είναι το πολιτικό του σύστημα. Ένα σύστημα χαμηλού επιπέδου, που ζει και αναπνέει μέσα στη συναλλαγή, στη διαπλοκή και στη μικροπολιτική προστασία. <br /><br />Οι “παράγοντες” που επί δεκαετίες μετατρέπουν την εγκληματική σιωπή σε “έθιμο” είναι αυτοί που πρέπει επιτέλους να κατονομαστούν.</div><div><br />Να τελειώνουμε με την ομερτά<br /><br />Η κοινωνία της Κρήτης - και συνολικά της Ελλάδας - δεν έχει ανάγκη από άλλο ένα “διάλογο για τα έθιμα”. Έχει ανάγκη από κάθαρση. Από ένα ξεκάθαρο “ως εδώ”. Να σταματήσουμε να βαφτίζουμε την ομερτά “παράδοση” και να αποκαλέσουμε τα πράγματα με το όνομά τους: <br /><br />Δεν είναι βεντέτα, είναι μακελειό. <br /><br />Δεν είναι έθιμο, είναι έγκλημα. <br /><br />Δεν είναι “τοπική ιδιοσυγκρασία”, είναι συγκάλυψη. <br /><br />Αυτοί που συντηρούν αυτή τη σιωπή, αυτοί που προστατεύουν τα κυκλώματα, που εκβιάζουν με ψήφους και διορισμούς, που βαφτίζουν το “βρόμικο” χρήμα “ανάπτυξη” και την πολιτική υποταγή “σεβασμό στα ήθη” - αυτοί και μόνο αυτοί είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι. Όχι η Κρήτη. Όχι οι άνθρωποί της. Αλλά οι “κύριοι” που την εμπορεύονται. <br /><br />Η Κρήτη δεν έχει ανάγκη από προστάτες. Έχει ανάγκη από αλήθεια. Κι όσοι βαφτίζουν το σκοτάδι “τοπικό χρώμα”, είναι οι πρώτοι που πρέπει να λογοδοτήσουν. Γιατί, τελικά, η σιωπή δεν είναι πια παράδοση. Είναι συνενοχή. Και η συνενοχή δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.neakriti.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κρήτη: “Βεντέτα”, λιμενάρχης, “Ομερτά” και πολιτική συγκάλυψη.

Η Κρήτη δεν έχει ανάγκη από προστάτες, έχει ανάγκη από αλήθεια Η ισχύς των τοπικών παραβατικών έως και εγκληματικών δικτύων δε βρίσκεται στα...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίσημο RFI για SPYDER AiO, BARAK-MX και David’s Sling στο Ισραήλ.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS3GMsAeWgqcY_CHvj19vGbQtu4P3AB-oFnMg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcS3GMsAeWgqcY_CHvj19vGbQtu4P3AB-oFnMg&s" width="680" /></a></div><div><br /></div>Στην τελική ευθεία εισέρχεται πλέον η υλοποίηση του προγράμματος προμήθειας συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας από τη χώρα μας, καθώς η κυβέρνηση κρίνει ότι η μεταβατική κατάσταση στη Γάζα δημιουργεί πιο δεκτικές πολιτικές συνθήκες.<br /><br />Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του DP εντός των επομένων ημερών, αν δεν έχει ήδη συμβεί, θα αποσταλεί στη διεύθυνση διεθνούς αμυντικής συνεργασίας (<a href="https://mod.gov.il/en/departments/sibat-international-defense-cooperation">SIBAT</a>) του υπουργείου Άμυνας του Ισραήλ το επίσημο ελληνικό αίτημα για πληροφορίες (RFI: Request for Information). Μετά την παραλαβή του RFI από τους Ισραηλινούς και την απάντηση τους, που σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές δεν θα απαιτήσει πολύ χρόνο, λόγω της προεργασίας που έχει λάβει χώρα τους προηγούμενους μήνες, θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ/ΓΔΑΕΕ) και της SIBAT για την κατάρτιση της διακρατικής συμφωνίας μέσω της οποίας θα υλοποιηθεί η συμφωνία.<br /><br />Με βάση τις διαθέσιμες ενδείξεις το RFI επιβεβαιώνει τα δημοσιεύματα του DP τους τελευταίους 21 μηνών για τους τύπους των συστημάτων. Όμως υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τις ποσότητες τόσο των συστημάτων όσο και των φόρτων των βλημάτων λόγω περιορισμών στις διαθέσιμες πιστώσεις και τον δημοσιονομικό χώρο. Ας σημειωθεί ότι για τη συγκεκριμένη προμήθεια, με βάση τα στοιχεία που ήταν διαθέσιμα τον περασμένο Μάρτιο, στο ΜΠΑΕ (Μεσοπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών) 2025-2036, προβλεπόταν πιστώσεις ύψους 3,06 δις ευρώ και επιπλέον 1 δις ευρώ από το 2036 και μετά.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες το RFI περιλαμβάνει:<br /><br />><a href="https://www.defence-point.gr/antiaeroporiki-kai-antipyrayliki-amyna-meros-g-to-spyder-tis-israilinis-rafael">10 πυροβολαρχίες SRYDER AiO</a>, έκαστη με τρεις αυτοκινούμενους εκτοξευτές – αυτόνομες μονάδες πυρός (συνολικά 30 μονάδες πυρός). Η έκδοση AiO (All-Ιn-One), κατασκευής της ισραηλινής κρατικής εταιρίας Rafael Advanced Defense Systems Ltd., βάλλει βλήματα Python-5 SR, I-Derby SR και I-Derby ER, με αντίστοιχα μέγιστα βεληνεκή 15 χλμ., 20 χλμ. και 40 χλμ. και μέγιστα υψόμετρα αναχαίτισης 6 χλμ., 9 χλμ. και 12 χλμ. Τα SRYDER AiO θα αντικαταστήσουν τα ρωσικής προέλευσης 21 συστήματα TOR-M1 (βεληνεκές 12 χλμ., ύψος αναχαίτισης 10 μέτρα έως 6 χλμ.) και 38 συστήματα OSA-AK/AKM (βεληνεκές 12 χλμ., ύψος αναχαίτισης 100 μέτρα έως 5 χλμ.).<br /><br />Τα TOR-M1 και τα OSA-AK/AKM συγκροτούν συνολικά 11 πυροβολαρχίες (πέντε TOR-M1 και έξι OSA-AK/AKM) αναπτυγμένες στις Περιοχές Ευθύνης (ΠΕ) του Δ’ Σώματος Στρατού «ΘΡΑΚΗ» (πλέον ΑΣΔΙΘ – Ανωτάτη Στρατιωτική Διοίκηση Θράκης) και της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού Νήσων (ΑΣΔΕΝ) «ΑΙΓΕΑΣ» (πλέον ΑΣΔΑΜ – Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου).<br /><br />>2 πυροβολαρχίες David’s Sling, έκαστη με τέσσερις εκτοξευτές (κάθε εκτοξευτής με 12 κελιά εκτόξευσης για ισάριθμα βλήματα Stunner), κατασκευής Elta ραντάρ EL/M-2084 MMR και κέντρο διαχείρισης μάχης (BMC: Battle Management Center) Golden Almond («χρυσό αμύγδαλο») που έχει αναπτυχθεί από την Elisra, θυγατρική της Elbit Systems. Πρόκειται για μεσαίου-μακρού βεληνεκούς σύστημα αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας που έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση μαχητικών, μη επανδρωμένων αεροσκαφών (ΜΕΑ), τακτικών βαλλιστικών και αεροδυναμικών βλημάτων (όπως τα πλεύσης – cruise) και ρουκετών μέσου – μακρού βεληνεκούς σε αποστάσεις 40 έως 300 χλμ. Το David’s Sling έχουν αναπτύξει από κοινού η κρατική ισραηλινή εταιρία Rafael με την αμερικανική Raytheon Missiles & Defense του ομίλου RTX.<br /><br />Σημειώνεται ότι τον Απρίλιο του 2023 η Φινλανδία ανακοίνωσε την ανάθεση σύμβασης ύψους 317 εκατ. ευρώ (μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ) με δικαίωμα προαίρεσης επιπλέον 213 εκατ. ευρώ (μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ) για την προμήθεια μίας πυροβολαρχίας David’s Sling της διαμόρφωσης που προαναφέρθηκε. Σε ισραηλινή υπηρεσία το David’s Sling θα αντικαταστήσει τα συστήματα Improved HAWK και Patriot, ενώ σε ελληνική υπηρεσία τις δύο πυροβολαρχίες του ρωσικής προέλευσης συστήματος S-300PMU1.<br /><br />><a href="https://www.defence-point.gr/antiaeroporiki-kai-antipyrayliki-amyna-meros-v-to-barak-mx-tis-israilinis-iai">Αριθμό Πυροβολαρχιών BARAK MX</a> προς αντικατάσταση των συνολικά επτά πυροβολαρχιών του συστήματος Improved HAWK PHASE III που κατανέμονται στις 180 και 181 Μοίρες Κατευθυνόμενων Βλημάτων – ΜΚΒ που είναι αναπτυγμένες σε Αττική και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Έκαστη πυροβολαρχία BARAK MX τυπικής διαμόρφωσης περιλαμβάνει τρεις εκτοξευτές (έκαστος με οκτώ θέσεις εκτόξευσης), Κέντρο Διαχείρισης Μάχης (BMC: Battle Management Center), κατασκευής Elta ραντάρ EL/M-2084 MMR και φόρτο βλημάτων που περιλαμβάνει τρεις εκδόσεις, τις BARAK MR (Medium Range: μέσου βεληνεκούς), BARAK LR (Long Range: μακρού βεληνεκούς) και BARAK ER (Extended Range: εκτεταμένου βεληνεκούς), με αντίστοιχα μέγιστα βεληνεκή 35 χλμ., 70 χλμ. και 150 χλμ. και μέγιστα υψόμετρα αναχαίτισης 20 χλμ., 20 χλμ. και 30 χλμ.<br /><br /><br />><a href="https://www.defence-point.gr/aeramyna-rantar-pollaplon-aisthitiron-elta">Αριθμό κινητών ραντάρ EL/M-2084 MMR</a>, κατασκευής της ELTA, θυγατρικής του ομίλου IAI, για την κάλυψη των αναγκών του Συστήματος Αεροπορικού Ελέγχου (ΣΑΕ) της Πολεμικής Αεροπορίας. Πρόκειται για ραντάρ τεχνολογίας αιχμής, πλήρως ψηφιακού, πολλαπλών λειτουργιών και φασικών στοιχειοκεραιών (Phased Array) με δυνατότητα παρακολούθησης 1.200 στόχων σε εμβέλεια έως και 475 χλμ. ή στην περίπτωση όπλων 200 στόχους σε εμβέλεια έως και 100 χλμ. Προορίζονται για τον εκσυγχρονισμό του ΣΑΕ και ειδικότερα την αντικατάσταση των κινητών σταθμών ραντάρ Siemens MPDR-90E που σήμερα εξοπλίζουν τους Σταθμούς Αναφοράς (ΣΑ), στις ΠΕ του Δ’ Σώματος Στρατού «ΘΡΑΚΗ» και της ΑΣΔΕΝ «ΑΙΓΕΑΣ». Η αρχική απαίτηση αφορούσε πέντε νέα ραντάρ.<br /><br />>Το κατασκευής Rafael, σπονδυλωτής αρχιτεκτονικής σύστημα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών, υπολογιστών και πληροφοριών (C4I: Command, Control, Communications, Computer and Intelligence) MIC4AD που έχει αναπτυχθεί για διοίκηση & έλεγχο επιχειρήσεων αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας σε περιβάλλοντα κορεσμένα από απειλές. Δημιουργεί μια Εθνική Αεροπορική Εικόνα συνδέοντας πόρους εκτός σύνδεσης (offline) και δεδομένα σε πραγματικό χρόνο με το σύστημα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας και το σύστημα σχεδιασμού αποστολών (MPS: Mission Planning System) παρέχοντας αξιολόγηση απειλών, ταξινόμηση στόχων, σχέδιο αναχαίτισης, έλεγχο εκτόξευσης όπλων και βέλτιστης κατανομής των αποστολών βολής.<br /><br />>Υπηρεσίες Εν-Συνεχεία-Υποστήριξης (Ε-Σ-Υ) των προς προμήθεια συστημάτων. Η αρχική απαίτηση αφορούσε διάστημα 10 ετών.<div><br />RFI, στον δρόμο που είχε χαράξει ο Γιάννης Σμπώκος<br /><br />Ιδιαίτερη αναφορά επιβάλλεται στην επιλογή να αποσταλεί τελικά RFI αντί αίτησης για προσφορά RFP (Request for Proposal). Η μέθοδος αποστολής RFI αντί RFP είχε εφαρμοστεί για πρώτη φορά από τον Γιάννη Σμπώκο, που είχε διατελέσει γενικός διευθυντής εξοπλισμών της τότε Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών (ΓΔΕ) την περίοδο 1997-2001, όταν είχε υλοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του χρηματοδοτούμενου με εθνικούς πόρους εξοπλιστικού προγράμματος (ΕΜΠΑΕ 1996-2000), μετά το φιάσκο της Κρίσης των Ιμίων, τον Ιανουάριο του 1996.<br /><br />Το μεγάλο πλεονέκτημα του RFI σε σχέση με το RFP είναι ότι επειδή δεν είναι νομικά δεσμευτικό για τον εκδότη παρέχει ευελιξία.<br /><br />Για παράδειγμα, ένα από τα πιο εμβληματικά εξοπλιστικά προγράμματα εκείνης της περιόδου, η προμήθεια των νέων αρμάτων μάχης σύγχρονης τεχνολογίας (ΝΑΣΤ) υλοποιήθηκε με διαδικασία RFI. Ας σημειωθεί ότι ακόμη και μετά τις περίφημες δοκιμές πεδίου στο Λιτόχωρο, όπου την υψηλότερη βαθμολογία είχε συγκεντρώσει το Leopard 2, η συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν ικανοποιούσε πέντε απαράβατους όρους, αριθμός που ήταν μεν μικρότερος σε σχέση με τις υπόλοιπες ανταγωνιστικές υποψηφιότητες, αλλά στην περίπτωση που είχε εκδοθεί RFP, θα είχε οδηγήσει σε ακύρωση της διαδικασίας και επανάληψη της εκ του μηδενός.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επίσημο RFI για SPYDER AiO, BARAK-MX και David’s Sling στο Ισραήλ.

Στην τελική ευθεία εισέρχεται πλέον η υλοποίηση του προγράμματος προμήθειας συστημάτων αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας από τη χώρα...

Διαβάστε την συνέχεια

“Το 2003 η Τουρκία είχε εν μέρει αποδεχτεί τα ελληνικά 12 ν.μ.”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ4S5frH51jlJMuxIiffRp5WY5rdBbm6ZsAPQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="163" data-original-width="309" height="338" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ4S5frH51jlJMuxIiffRp5WY5rdBbm6ZsAPQ&s" width="681" /></a></div><div><strong style="background-color: white; border: 0px; color: blue; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; font-weight: bold; margin: 0px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><br /></strong></div><b>ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</b><div>Ναι, συζητούσαμε, αλλά δεν είχαμε συμφωνήσει. Αυτή είναι η αντίδραση της Τουρκίας στη μαρτυρία του Χρήστου Ροζάκη στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής, σύμφωνα με την οποία «η Τουρκία το 2003 είχε αποδεχθεί τα 12 ν.μ. για όλες τις ηπειρωτικές ακτές της Ελλάδας, την Εύβοια και όλα τα νησιά δυτικώς του 25ου μεσημβρινού, όπως οι Σποράδες».<br /><br />Τουρκικές πηγές έλεγαν στην «Κ» ότι είχαν πράγματι γίνει συζητήσεις με την Ελλάδα για το Αιγαίο, ωστόσο αμφισβητούν ότι είχε υπάρξει οριστική συμφωνία για το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Με έμφαση τονίζουν ότι η Άγκυρα μέχρι σήμερα δεν έχει αποκαλύψει καμία λεπτομέρεια για το περιεχόμενο των συνομιλιών. «Τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν υπάρχει συμφωνία σε όλα», είναι η χαρακτηριστική φράση έμπειρου αξιωματούχου της γειτονικής χώρας, απαντώντας στο ερώτημά μας αν υπήρξε κάποια συμφωνία με την Ελλάδα.<br /><br />«Ήταν ιδέες, σενάρια, απόψεις· όμως οι συνομιλίες σταμάτησαν και δεν προχώρησαν», ανέφερε χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας τις διερευνητικές επαφές που έχουν γίνει μεταξύ των δύο χωρών. «Όπως έχουμε συμφωνήσει, δεν σχολιάζουμε αυτά τα θέματα, καθώς όλες οι διαρροές μέχρι στιγμής προέρχονται από την ελληνική πλευρά», είπαν αξιόπιστες πηγές από την τουρκική πρωτεύουσα.<br /><br />Πάντως, στη γειτονική χώρα επιβεβαιώνουν την πληροφορία ότι το 2003, επί κυβερνήσεως Κώστα Σημίτη, όπως και το 2010 με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, οι δύο χώρες είχαν πλησιάσει αρκετά. Τονίζουν πως ο κ. Ροζάκης αναφέρεται στο 2003, καθώς τότε συμμετείχε ενεργά στην προσπάθεια, ενώ προσθέτουν ότι και το 2010 οι δύο πλευρές είχαν εξετάσει αρκετά σενάρια προσέγγισης, φτάνοντας σε σημείο που θα μπορούσαν να γίνουν τα επόμενα βήματα.<br /><br />Oπως μας αποκάλυψε πρώην Τούρκος διπλωμάτης, είχαν τεθεί και σενάρια για 3 – 6 – 12 μίλια στο Αιγαίο, χωρίς ωστόσο να αποκαλύπτει περισσότερες λεπτομέρειες. «Στις διερευνητικές επαφές συζητούνται όλες οι ιδέες και απόψεις· η κάθε πλευρά θέτει τις σκέψεις της και κάπου καταλήγουν ή δεν καταλήγουν. Eτσι έγινε και τότε», ανέφερε. «Τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δεν υπάρχει συμφωνία σε όλα», απαντά έμπειρος Τούρκος αξιωματούχος στο ερώτημα αν υπήρξε κάποια συμφωνία με την Ελλάδα.<br /><br />Στην Τουρκία επισημαίνουν ακόμη ότι η Ελλάδα στο παρελθόν έχει βρεθεί στο τραπέζι των διερευνητικών επαφών και έχει συζητήσει χωρίς να θέτει προαπαιτούμενα σχετικά με τις διμερείς σχέσεις. Τους προκαλεί εντύπωση, λένε, ότι σήμερα η Αθήνα ζητεί από την Αγκυρα την άρση του «casus belli» για την πιθανή επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων πέραν των 6 μιλίων, προκειμένου να δώσει τη συγκατάθεσή της στην ένταξη της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE.<br /><br />Η πρόταση του υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικό βήμα από την τουρκική πλευρά, καθώς δεν περιλαμβάνει καμία απειλή για το Αιγαίο, αλλά υπενθυμίζει τις διερευνητικές συνομιλίες που είχαν διεξαχθεί στο παρελθόν.<br /><br />«Εγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα 6 μίλια· μπορούν να συζητηθούν… σε ορισμένα σημεία. Αυτά συζητήθηκαν στις διερευνητικές επαφές, προχώρησαν σε κάποια σημεία. Το πρόβλημα στο Αιγαίο δεν είναι πρόβλημα που δεν μπορεί να επιλυθεί», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο κ. Φιντάν σε τηλεοπτική του συνέντευξη.<br /><br />Ο κ. Ροζάκης ανέφερε πως «το κρίσιμο ζήτημα, προκειμένου να υπάρξει διαπραγμάτευση ή δικαστική επίλυση, ήταν τα όρια της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης. Για τον απλό λόγο ότι τα όρια αυτά αποτελούσαν τα εσωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας. Συνεπώς, ήταν απαραίτητα προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις και, κατά μείζονα λόγο, η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης».<br /><br />Πριν από αρκετό καιρό, έμπειρη και έγκυρη τουρκική πηγή μάς είχε εξηγήσει τι εννοούν στην Aγκυρα όταν λένε ότι «πρέπει να έχουμε συμφωνήσει σε όλα»: «Για να προχωρήσουμε στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, πρέπει να καταφέρουμε να βγάλουμε κάτι σαν μια πανοραμική φωτογραφία εκείνης της στιγμής στο Αιγαίο· να συμφωνήσουμε στην αιγιαλίτιδα ζώνη, η οποία όμως θα παραμείνει σταθερή, χωρίς μελλοντικές αλλαγές, ώστε να μπορούμε μετά να πάμε στα δικαστήρια για όσα διαφωνούμε σχετικά με την υφαλοκρηπίδα», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.<br /><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Το 2003 η Τουρκία είχε εν μέρει αποδεχτεί τα ελληνικά 12 ν.μ.”;

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ Ναι, συζητούσαμε, αλλά δεν είχαμε συμφωνήσει. Αυτή είναι η αντίδραση της Τουρκίας στη μαρτυρία του Χρήστου Ροζάκη στην «Καθ...

Διαβάστε την συνέχεια