Σε μία χώρα, όπου έντεχνα ο πατριωτισμός μεταβλήθηκε σε φασισμό, σε μία χώρα όπου τα κόμματα λειτουργούν υπεράνω των νόμων, σε μία χώρα όπου η ηθική αντικαταστάθηκε από την επιτυχία των λαμογιών, τα περιθώρια είναι εξαιρετικά μικρά ώστε να μπορέσει να υπάρξει ανάκαμψη και ολική επαναφορά στα αυτονόητα.
Μέσα σε έναν κυκεώνα «γεγονότων» και κάτω από συνεχείς αδυσώπητους ψυχολογικούς βομβαρδισμούς των πολιτών, έγινε κατορθωτό το να επιβληθεί η απόλυτη σύγχυση εννοιών και… κυρίως, να ξεχαστούν οι υπεύθυνοι και η αιτία των δεινών που σήμερα ζούμε και των τρισχειρότερων που έρχονται καλπάζοντας προς τα επάνω μας…
Διάφοροι περισπούδαστοι, αυτοχριζόμενοι ειδικοί και λαλητάδες της φρίκης, έχουν εξαπλωθεί τα τελευταία χρόνια για να μας πείσουν πως δεν υπάρχει άλλη λύση, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να δεχθούμε τα σοφίσματα των ανεπάγγελτων σωτήρων και των εντολέων τους, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εξόδου από τα προβλήματά μας.
Κι έτσι έγινε κατορθωτό να ξεχάσουμε την πηγή του προβλήματος, να μην μπορούμε να δούμε τι πραγματικά μας απειλεί σήμερα και πως μπορούμε να διαφύγουμε από την μέγγενη του θανάτου που μας απειλεί όλους, πλην εκείνων που πρόθυμα συντάχθηκαν με τις δυνάμεις κατοχής.
Το πρόβλημά μας είναι η πατρίδα που καταρρέει και τα παιδιά μας που θα τα κάνουμε δούλους ή που τα διώχνουμε από την πατρίδα για το… καλό τους.
Το πρόβλημά μας είναι τα 2 εκατομμύρια άνεργοι... και πολλά άλλα...
Το κυριότερο όλων των προβλημάτων μας, όμως, είναι η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, ότι δεν πια είμαστε αφεντάδες στο σπίτι μας…!
Ευτυχώς μέσα από την κρίση όλο και πιο πολλοί αντιλαμβάνονται ότι το θέμα πλέον είναι καθαρά ΕΘΝΙΚΟ και πάνω απ’ όλα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ΕΘΝΙΚΑ.
Πριν από όχι πολύ καιρό, πολύ λίγοι μιλούσαμε γι αυτά τα θέματα... Και μας κοίταζαν λοξά..., όπως και σήμερα άλλωστε μας κοιτάζουν λοξά όλοι εκείνοι που καπηλεύονται την λέξη πατρίδα, που διέγραψαν τη λέξη έθνος και που εργάζονται (άμεσα ή έμμεσα, με μισθό ή χωρίς) για την διαγραφή των αυτονόητων από τη μνήμη μας…
Θυμίζω ότι ο Εθνισμός (η αγάπη προς την πατρίδα και το έθνος) δεν είναι προνόμιο ΚΑΝΕΝΟΣ για να το καπηλεύεται.
Δικαιούμαστε ΟΛΟΙ να αγαπάμε την πατρίδα, είτε είμαστε αριστεροί, είτε δεξιοί, είτε κεντρώοι...!
Πατριώτες ΕΛΛΗΝΕΣ υπάρχουν σε όλες τις ιδεολογικές πτέρυγες,
Κι αυτό είναι που πρέπει να ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ, διότι αυτή την στιγμή η Πατρίδα βρίσκεται σε δίνη... που την καταπίνει.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι: Με την εξαίρεση των σκληροπυρηνικών (ιδεολογικών) αρνητών του έθνους, όλοι οι ιδεολόγοι είναι απαραιτήτως πατριώτες. Αυτό είναι αυτονόητο...
Είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να είναι καθαρός ιδεολόγος, αν δε το κάνει με αγαθά κριτήρια και πάντα αυτά τα κριτήρια είναι η αγάπη για το κοινωνικό σύνολο. Αλλιώς δεν είναι ιδεολόγος, αλλά παρτάκιας... δουλεύει για την παρτίδα και όχι για την πατρίδα.
Αυτό συμβαίνει με τις ιδεολογίες, ΟΧΙ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ!
Στην Ελλάδα συμβαίνει πολλά κόμματα να είναι εχθρικά προς την πατρίδα. Είτε φανερά είτε όχι τόσο φανερά.
Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ τον οποίο κατακρίνουμε, προσπαθεί με κάθε ευκαιρία να δείχνει το μίσος του προς την πατρίδα.
Το ίδιο και το ΚΚΕ, που στο παρελθόν ήταν απροκάλυπτα πατριωτικό για την ΕΣΣΔ, όχι για την Ελλάδα, ενώ τώρα είναι κάπως πιο "κρυφά" πατριωτικό για τις ΗΠΑ...
Για τη ΔΗΜΑΡ τι να σχολιάσει κανείς, οι άνθρωποι ακούνε Ελλάδα και βγάζουν σπυριά... Γίνανε βουλευτές μόνο και μόνο για να κατεδαφίσουν την Ελλάδα εκ των έσω...
Για να μη σχολιάσουμε φυσικά ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που είναι Deutchland Uber Alles...
Και τη Χρυσή Αυγή που ο μόνος σκοπός που υπάρχει είναι να δυσφημεί τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό, και να τους ταυτίζει με τον τραμπουκισμό και τον υπόκοσμο της νύχτας...
Δυστυχώς, όποιος στηρίζει αυτά τα κόμματα, δε μπορεί να είναι πατριώτης. Δεν γίνεται να ψηφίζεις αυτούς που είτε υποτάσσουν τη πατρίδα σου σε ξένα συμφέροντα είτε θέλουν να την υποτάξουν στις ορδές του Ισλάμ...
Και για να μη νομίζει κανείς πως προωθώ τις ποδίτσες τους ΑΝΕΛ, μακριά από μένα κάτι τέτοιο... Προχθές, εκπρόσωπος της νεολαίας τους έγραψε ναι στο τζαμί, κάτω στο φασισμό... Ξεχνώντας να μας πει πως το τζαμί θα φέρει το φασισμό... Αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια...
Και όλα αυτά (αλλά και πολλά άλλα) ξεκινούν από έναν λαό που δεν αγαπά ούτε τη πατρίδα του, γιατί δεν αγαπά κατά βάση τον εαυτό του. Ένα λαό που έχει αποφασίσει να κλειστεί στο σπίτι του (για όσο ακόμη θα το έχει) και στον μικρόκοσμό του, νομίζοντας πως έτσι θα γλιτώσει την δική του "παρτίδα", ενώ ηθελημένα "αγνοεί" πως το διακύβευμα είναι η πατρίδα και όταν αυτή χαθεί τότε δεν θα έχει απολύτως τίποτε, ούτε καν την φτιασιδωμένη "αξιοπρέπειά" του.
Είμαστε οι πρώτοι που θα βιαστούμε να πούμε "ψωροκώσταινα", "δεν είναι αυτά για την Ελλάδα", "Ελλαδιστάν" κλπ.
Πάντα υποβιβάζουμε το λαό μας και τις δυνατότητές του, έχουμε αποδεχτεί τη μοίρα μας ως λαός γύφτων με ευρωπαϊκό περιτύλιγμα, και για αυτό όχι μόνο δεν αντιστεκόμαστε στις καρπαζιές αλλά τις αποδεχόμαστε με καμάρι...
Αρκούμαστε να επαινούμε τους προγόνους μας και να λέμε "εμείς δεν είμαστε σαν κι αυτούς".
Καλή διαπίστωση, δε λέω, αλλά γιατί δεν προσπαθούμε να γίνουμε;