Το ΑΟΡ και ποιοι δεν θέλουν η Ελλάδα να αποκτήσει αμυντική βιομηχανία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbubaKf2CpvcMuHE39LQCjQAjpO5IW9yecrAVO_o-cOo2FKQguWf7e7-qeSfbOTx52XPAqb8qVDc8lDT6akzM9EH88SfL3v7yB-jicCYtYgXYU4FjSvbFnQEqdPPKdVMnpXniuM3qjlg/s1600/AOR.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="1068" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbbubaKf2CpvcMuHE39LQCjQAjpO5IW9yecrAVO_o-cOo2FKQguWf7e7-qeSfbOTx52XPAqb8qVDc8lDT6akzM9EH88SfL3v7yB-jicCYtYgXYU4FjSvbFnQEqdPPKdVMnpXniuM3qjlg/s640/AOR.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Ηρακλής Μαρδύρης</b><br />Πρόσφατα έγινε παρουσίαση των σχεδίων του ελληνικής σχεδίασης τυφεκίου ΑΟΡ. Μια κίνηση που συνοδεύτηκε από ενθουσιασμό τόσο από τον ειδικό τύπο όσο και στα κοινωνικά δίκτυα. Και λογικό, είναι πολλοί οι συμπατριώτες μας που αγωνιούν βλέποντας την κατάρρευση της ισορροπίας δυνάμεων με την Τουρκία. Συνοδεύτηκε επίσης και με τη σχετική εθνική υπερηφάνεια.<br /><br />Σκοπός του άρθρου δεν είναι η άσκηση κριτικής στο σχέδιο, το οποίο άλλοι είναι πιο κατάλληλοι να κάνουν, και ούτε φυσικά στους ανθρώπους που χρησιμοποίησαν τον προσωπικό τους χρόνο, που ήταν χρόνος μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, για αυτή την αξιοθαύμαστη προσπάθεια που θα πρέπει να είναι παράδειγμα προς μίμηση, αλλά να βρεθεί αντιμέτωπο σε κάποιες προκαταλήψεις και μύθους που πρέπει να κοιτάξουμε κατάματα και να τους προσπεράσουμε ώστε να προοδεύσουμε σαν κοινωνία…<br /><br />Ποιος δεν θέλει την Ελληνική βιομηχανία; ποιος της βάζει εμπόδια; Μα φυσικά εμείς οι ίδιοι. Να είστε σίγουροι ότι ούτε η Μέρκελ, ούτε ο Τραμπ, ο Πούτιν, ο Νετανιάχου ή οποιοσδήποτε άλλος έχασε τον ύπνο του με την προοπτική να κατασκευαστούν 100.000 τυφέκια στην Ελλάδα. Οι πιθανότητες είναι ότι το ΑΟΡ δεν θα μπει ποτέ στην παραγωγή, ανεξαρτήτως των χαρακτηριστικών του.<br /><br />Ένα πρώτο εμπόδιο είναι η νομοθεσία που δεν επιτρέπει την παραγωγή του από ιδιώτες. Μία περίεργη νομοθεσία, ειδικά για μια χώρα στην ΕΕ που αρέσκεται να λέει ότι είναι μέρος του καπιταλιστικού κόσμου…<br /><br />Αλλά, αν εμφανιστεί ένας επενδυτής και δηλώσει ότι έχει διαθέσιμα κάποια εκατομμύρια ευρώ για να επενδύσει σε ένα εργοστάσιο κατασκευής φορητού οπλισμού και θα προσλάβει 200 άτομα, τότε μπορούμε να είμαστε σχεδόν σίγουροι ότι η νομοθεσία θα “εναρμονιστεί”. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ένας τέτοιος επενδυτής…<br /><br />Επίσης δεν έχει παρουσιαστεί κάποιο business plan για να γνωρίζουμε ποια επένδυση είναι απαραίτητη για την παραγωγή του, και πόσα τυφέκια χρειάζεται να παραχθούν για να γίνει απόσβεση και να έχει κέρδος το πρότζεκτ. Γιατί τώρα οι συντελεστές επενδύουν τον προσωπικό τους χρόνο και τα δικά τους χρήματα, αλλά αν μπει στην παραγωγή θα πρέπει να πληρωθούν οι εργαζόμενοι και οι προμηθευτές. Και μετά το τέλος της παραγωγής η εταιρία θα πρέπει να έχει κάποια κέρδη για να μπορεί να επενδύσει και να συνεχίσει με άλλα προϊόντα (πχ πιστόλι) και να μην κλείσει. Κάποια στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε άρθρο του ειδικού τύπου ήταν εμφανώς εκτός πραγματικότητας, κάτι που μάλλον κακό έκανε στο εγχείρημα. Προφανώς, αν πρέπει να κατασκευαστούν περισσότερα τυφέκια από όσα μπορούν ρεαλιστικά να πωληθούν τότε δεν θα φέρει ποτέ κέρδος. Αυτό που δημοσιοποιήθηκε είναι μόνο ότι υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής και ότι μπορεί αυτό να γίνει στις εγκαταστάσεις των ΕΑΣ, το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί γιατί εκεί έχουν ήδη κατασκευαστεί τα όπλα της οικογένειας G3. Κάπου όμως εδώ αρχίζει να μπλέκει η ιστορία, όπως γίνεται με τις προβληματικές εταιρείες του δημοσίου.<br /><br />Έστω ότι έχει βρεθεί ο επενδυτής με το μεράκι και την οικονομική επιφάνεια να παράξει το όπλο, στο business plan του θα πρέπει να κάνει μια εκτίμηση πόσες πωλήσεις θα έχει, πότε και σε ποιόν. Λογικά η πρώτη πόρτα που θα χτυπήσει θα είναι των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, και η πιο πιθανή απάντηση που θα λάμβανε είναι η εξής;<br /><br />“Αγαπητέ μου κύριε, είμαστε ενθουσιασμένοι που κρατάμε στα χέρια μας ένα ελληνικό τυφέκιο και είμαστε περήφανοι για το κατόρθωμα σας. Δυστυχώς… πρώτα θα πολεμήσει η αεροπορία και το ναυτικό, μετά τα βαρέα όπλα και στο τέλος, όταν εμπλακεί ο τυφεκιοφόρος θα έχουν κριθεί τα πάντα… Ο προϋπολογισμός είναι περιορισμένος και η προτεραιότητα αντικατάστασης του φορητού οπλισμού δεν είναι επείγουσα και πιεστική ανάγκη. Έχουμε ακόμα στις αποθήκες G3 και FN αχρησιμοποίητα και όλμους βετεράνους της Ιβο Τζίμα.” Αυτή την απάντηση θα έδινε τουλάχιστον ο υπογράφον.<br /><br />Ο σκεπτικός αναγνώστης θα ρωτήσει και δικαίως, “για να αγοράσουμε τα Tavor, έχουμε λεφτά, και για τα Ελληνικά ΑΟΡ δεν έχουμε; Τι απατεωνιά κρύβεται; Επειδή δεν θα έχει μίζα; (θα συμπλήρωνε και ο πιο πονηρός της παρέας)” το οποίο είναι λογικό, αλλά έχει την απάντηση του, η οποία δεν έχει σχέση με θεωρίες συνωμοσίας και υπόγειες πληρωμές (απαραίτητα).<br /><br />Ο σημαντικός παράγοντας είναι τα ΕΑΣ. Στο τέλος του 2018 τα ΕΑΣ είχανε συνολικό χρέος 1,5 δις ευρώ και χρηματοδοτήθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο με κάτι παραπάνω από 20 εκ ευρώ το έτος. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, οι ζημιές των ΕΑΣ είναι το κόστος 20 F-35, και τα 20 εκ χρηματοδότηση του 2018 μάλλον θα είναι περισσότερα για το 2019, 2020, και 2021 και… χωρίς προοπτικές βελτίωσης. Η χρηματοδότηση των ΕΑΣ τα τελευταία τέσσερα χρόνια μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το πρόγραμμα νέων τορπιλών…<br /><br />Το Ελληνικό Δημόσιο την αιμορραγία των ΕΑΣ θέλει να σταματήσει και όχι να αγοράσει τυφέκιο. Ο συλλογισμός είναι απλός. “Σήμερα δίνουμε 20+ εκ το έτος στα ΕΑΣ και αν δεν αλλάξει κάτι θα τα δίνουμε στο διηνεκές. Αν αναλάβει κάποιος επενδυτής, τα ΕΑΣ φύγουν από την πλάτη μας και συνεχίζουμε να πληρώνουμε 20 εκ το χρόνο για την αντικατάσταση τυφεκίου (που είναι το τυράκι και η προίκα που θα προσφέρουμε στον επενδυτή) για τα επόμενα δέκα χρόνια μόνο, κερδισμένοι είμαστε. Τα ίδια λεφτά θα δίνουμε τα επόμενα δέκα χρόνια έτσι και αλλιώς, μόνο που θα έχουμε νέο τυφέκιο! Και μετά τέλος, ξεμπερδέψαμε.¨<br /><br />Αν βρεθεί επενδυτής να αναλάβει τα ΕΑΣ, τότε το μόνο αναγκαίο χαρακτηριστικό του όπλου θα είναι να μην είναι χειρότερο του υπάρχοντος G3, του δώσαμε τα κλειδιά και καλή τύχη…<br /><br />Προφανώς αυτό είναι μεν το πιο πιθανό σενάριο (δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές δεδομένων των συνθηκών) αλλά δεν είναι και κάτι το οποίο μας τιμά ιδιαιτέρως σαν χώρα. Είναι μια λύση αλλά και μια ευκαιρία να αναλογιστούμε τα λάθη μας και να τα αποφύγουμε στο μέλλον. Το ότι αυτή τη φορά το σχέδιο του τυφεκίου δεν θα είναι ελληνικό δεν είναι καταστροφή, εξάλλου πρόκειται για παραλλαγή όπλου που η πατέντα του έχει λήξει… Καταστροφή είναι να επαναλαμβάνονται συνέχεια τα ίδια λάθη.<br /><br />Τι έφταιξε; τι μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Γιατί δεν μπόρεσε το G3 να εξαχθεί και να βρεθεί μια βιώσιμη συνέχεια στην εταιρία; Είναι βιώσιμο ο μοναδικός πελάτης να είναι ο ΕΣ; Τι να κάνουμε την επόμενη φορά; Τι κάνουν οι άλλες χώρες;<br /><br />Η ιστορία έχει δείξει ότι ακόμα και μεγάλες βιομηχανίες με παράδοση στα οπλικά συστήματα έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα με τον σχεδιασμό τυφεκίων, την εξέλιξη και παραγωγή τους. Τα Μ16 στο Βιετνάμ ήταν μια αποτυχία, τα SA80 παίδεψαν τους Βρετανούς για πάνω από μια δεκαετία, τα G36 των Γερμανών σήκωσαν πολλές συζητήσεις όταν πήγαν στον πόλεμο… Συνεπώς δεν είναι εύκολο. Ιδανικά χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ των τεχνικών χαρακτηριστικών του όπλου και του κόστους παραγωγής. Δεν είναι τυχαίο που οι σωβινιστές Γάλλοι επέλεξαν ένα Γερμανικό τυφέκιο, παρά να πάρουν το ρίσκο για ένα νέο δικό τους σχέδιο. Και ο Γαλλικός στρατός θα παραγγείλει περισσότερες μονάδες από τον Ελληνικό…<br /><br /><div> Αντίστοιχα, τα τεμάχια που μπορεί να απορροφήσει ο ΕΣ είναι αρκετά για μια βιώσιμη επένδυση; Μήπως είναι καλύτερα να προχωρήσει σε συμπαραγωγή; Μήπως πρέπει ο ΕΣ να συντονιστεί με κάποιον ή κάποιους συμμάχους; Μήπως θα ήταν πιο προσοδοφόρο για την βιομηχανία να επικεντρωθεί σε κάτι πιο εξειδικευμένο; πχ να εισάγουμε τυφέκια και να εξάγουμε βομβιδοβόλα…<br /><br />Και δεν είναι μόνο ο συνολικός αριθμός που μετράει αλλά και ο χρόνος παράδοσης. Άλλο είναι να πρέπει να παραδώσει μια εταιρία 100.000 τυφέκια σε ένα έτος και άλλο μέσα σε είκοσι χρόνια, κάτι που έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του ΕΣ. Αν σκοπεύει να αντικαταστήσει τα τυφέκια σε 20, 30, 40 χρόνια και πόσο νωρίς θα βάζει τις παραγγελίες του.<br /><br />Αν δεν υπήρχαν τα ΕΑΣ, και η νομοθεσία δεν ήταν “περίεργη”, δεν θα μπορούσαν πέντε βιοτεχνίες στην Ελλάδα να παράγουν συνολικά 5.000 τυφέκια το έτος; Σε είκοσι χρόνια θα είχε αντικαταστήσει τον οπλισμό του ο ΕΣ. Μπορεί τα είκοσι χρόνια να προκαλούν μειδίαμα στην πρώτη ανάγνωση, αλλά ας αναλογιστούμε ότι το Μ16 ήρθε στον ΕΣ το 1999, αν τότε πέντε βιοτεχνίες κατάφερναν να παραδίδουν 5.000 τυφέκια το έτος, τώρα θα είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία, με ένα πολύ μικρό ετήσιο κόστος για τον ΕΣ. Πέντε βιοτεχνίες θα είχαν εξασφαλισμένη την επιβίωση τους και θα έβγαζαν κέρδος και από όλα τα άλλα προϊόντα (αυτά που παράγουν σήμερα!). Αν μια χρεοκοπούσε, τότε οι άλλες θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό με λίγες υπερωρίες, αν χρειαζόταν. Το ίδιο ισχύει φυσικά και σε περίπτωση που βομβαρδιζόταν! Σε αυτό το διάστημα θα αποκτούσαν τεχνογνωσία, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι θα εμπλέκονταν στον σχεδιασμό και την παραγωγή μαθαίνοντας και αποκτώντας εμπειρία, θα βελτίωναν συνεχώς το προϊόν και θα μπορούσαν να κάνουν εξαγωγές. Η Κύπρος θα αγόραζε χωρίς συζήτηση. Η Ελληνική ναυτιλία θα τους άνοιγε δρόμους σε κάθε λιμάνι του κόσμου και κάθε είδους πελάτη. Επίσης θα μπορούσαν να διαθέσουν όπλα στην εσωτερική αγορά (λέμε τώρα). Το άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς θα έφερνε και ανταγωνιστές, για αυτό θα έπρεπε να υπάρχει μια προστασία, πχ όχι πωλήσεις, αλλά ενοικιάσεις σε εφέδρους του ΕΣ που θέλουν το προσωπικό τους όπλο, και αυτό πρέπει να είναι της υπηρεσίας, ή σε επίσημους “δοκιμαστές¨ των παραγωγών εταιρειών.<br /><br />Το κόστος έρευνας, παραγωγής και εξέλιξης ανεβαίνει διαρκώς, το ίδιο και το ρίσκο, για αυτό τον λόγο όλοι επιδιώκουν συμπαραγωγές (εκτός από κάποιους σεσημασμένους μεγαλομανείς, που έχουν βάσιμους λόγους να φοβούνται κάποιο εμπάργκο όπλων). Οι ίδιες οι ΗΠΑ με τον απύθμενο αμυντικό προϋπολογισμό τους έχουν συνεταίρους για το F-35, αγόρασαν φρεγάτες ιταλικού σχεδιασμού, και δεν έχουν πρόβλημα να χρησιμοποιούν ξένα σχέδια. Αν οι Αμερικανοί δεν έχουν πρόβλημα να έχουν σε υπηρεσία Sig Sauer και οι Γάλλοι ΗΚ, τότε γιατί κάποιοι Έλληνες νιώθουν ότι είναι εθνική προσβολή κάτι αντίστοιχο; Το ερώτημα δεν είναι αν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί στην Ελλάδα, αλλά αν στην προσπάθεια αυτή δεν προκαλέσει περισσότερο κακό από καλό. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να σπαταλάμε τους λίγους πόρους μας. Πρέπει να είμαστε πραγματιστές και όχι ονειροπόλοι.<br /><br />Αν θέλουμε αμυντική βιομηχανία, τότε πρέπει να της δώσουμε μια ευκαιρία και όχι με εταιρίες ελέφαντες όπως τα ΕΑΣ… Το δοκιμάσαμε και δεν πέτυχε. Τα G3 καλά ήταν στην εποχή τους, η ελληνική έκδοση δεν ήταν ακριβώς ποιοτική και αν διαμοιραστεί το χρέος των ΕΑΣ σε αυτά, τότε πρέπει να είναι ο πιο ακριβός φορητός οπλισμός που έχει αγοραστεί ποτέ. Καλύτερα να τα είχαμε αγοράσει από τη Γερμανία και να είχαμε τώρα στην τσέπη το 1,5 δις ευρώ. Λίγο υπερβολικό αυτό γιατί τα ΕΑΣ παρήγαγαν και άλλα προϊόντα, αλλά καταλαβαίνετε το σκεπτικό. Σίγουρα κάποια από αυτά ήταν πιο κερδοφόρα από άλλα, με περισσότερες διεθνής επιτυχίες. Σε αυτά πρέπει να επικεντρωθούν και ας είναι ταπεινά καψύλια και όχι κάτι σέξυ που κερδίζει πρωτοσέλιδα αλλά δημιουργεί ζημιές όπως τα τυφέκια και αντιαεροπορικά.<br /><br />Παράλληλα με την βελτίωση των κανόνων μέσα στην οποία καλείται η ελληνική επιχειρηματικότητα να λειτουργήσει, πρέπει να δώσουν και οι Ένοπλες Δυνάμεις μια ευκαιρία στην αμυντική βιομηχανία. Πάρα πολλά προϊόντα μπορούν να παραχθούν στην Ελλάδα για τις Ένοπλες Δυνάμεις, κάποια σε ανταγωνιστικές τιμές, αλλά πρέπει να έχουν μια ευκαιρία οι Έλληνες προμηθευτές. Ο τρόπος που ανακοινώνονται οι διαγωνισμοί και οι επιθυμητοί χρόνοι παράδοσης δεν βοηθάνε κάποιον που δεν έχει ήδη στοκ έτοιμο ή χρειάζεται να κάνει αλλαγές στη γραμμή παραγωγής. Οι απαιτήσεις του στρατού πρέπει να προσαρμοστούν λίγο και στην πραγματικότητα των ελληνικών βιοτεχνιών που δεν έχουν τη χρηματοδότηση, την παραγωγική δυναμικότητα αλλά ούτε και τις δεξιότητες να παρακολουθούν και να συμμετέχουν σε περίπλοκους διαγωνισμούς με όρους που είναι φτιαγμένοι για τη Lockheed.<br /></div> <div> Θα πρέπει να υπάρξει ένα άνοιγμα των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα πρέπει κάπως να προγραμματίζουν μακροπρόθεσμα και να το επικοινωνούν με τους Έλληνες προμηθευτές. Άλλο είναι να εξαγγελθεί ότι θα χρειαστούν 5.000 στολές το έτος για δέκα έτη, και άλλο το θέλουμε 50.000 στολές σε έξι μήνες. Θα πρέπει επιτέλους να συνεργαστούν και τα επιτελεία και να εκδίδουν κοινές προδιαγραφές για παρόμοιο εξοπλισμό. Για παράδειγμα, ο ΕΣ προκηρύσσει πρόγραμμα για δέκα φουσκωτά. Ένας Έλληνας ναυπηγός έχει το μεράκι και τη θέληση να συμμετάσχει. Και μάλιστα ένα τέτοιο έργο θα τον βοηθήσει να ανέβει επίπεδο το ναυπηγείο του. Για να τα καταφέρει θα πρέπει να πάρει ένα δάνειο, να αγοράσει νέα μηχανήματα, να κάνει επέκταση στο κτίριο του, να προσλάβει κόσμο κτλ. Το ψάχνει από εδώ, το ψάχνει από εκεί και δεν βγαίνει, χωρίς το ρίσκο μετά το τέλος του προγράμματος να χρεοκοπήσει ή και κατά τη διάρκεια του, που είναι το χειρότερο σενάριο για όλους. Ο μόνος τρόπος είναι να φτιάξει τουλάχιστον είκοσι σκάφη για να κάνει απόσβεση και να έχει κέρδος, με αποτέλεσμα ή να καταθέσει πολύ ακριβή πρόταση ή να μην συμμετάσχει στο διαγωνισμό. Ο Ιταλός ανταγωνιστής που πουλάει και αλλού ή που έχει ήδη αποσβέσει τα μηχανήματα του και δεν χρωστάει θα πάρει τη δουλειά. Μετά από έξι μήνες έρχεται το Λιμενικό και ζητάει και αυτό δέκα σκάφη και μετά το ΠΝ για άλλα δέκα και ξανά ο ΕΣ για άλλα πέντε συμπληρωματική παραγγελία… Ο Έλληνας ναυπηγός χτυπάει το κεφάλι του και τραβάει τα μαλλιά του για την ευκαιρία που χάθηκε. Οι Ένοπλες Δυνάμεις μοιράζουν συνάλλαγμα στο εξωτερικό κάνοντας μάγκες άλλους και έχουν και πρόβλημα πολυτυπίας και συχνά και υποστήριξης, γιατί άλλο είναι το ναυπηγείο να είναι στο Πέραμα και άλλο στο Λιβόρνο…<br /><br />Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι κατά τη διάρκεια της θητείας τους ή λόγω ενασχόλησης έχουν ιδέες για λύσεις σε προβλήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά δεν ξέρουν σε ποιον να απευθυνθούν. Υπάρχουν πάρα πολλοί που μπορούν να λύσουν προβλήματα των ενόπλων δυνάμεων, και έχουν λύσει παρόμοια προβλήματα κατά τη διάρκεια της καριέρας τους σε άλλους κλάδους, μόνο που δεν γνωρίζουν για την ύπαρξη αυτών των προβλημάτων στις Ένοπλες Δυνάμεις (πχ επισκευή ηλεκτρονικών εξαρτημάτων ή αντιγραφή και παραγωγή αυτών που η υποστήριξη τους έχει λήξει. Δεν είναι ανάγκη να πάμε στο Ισραήλ για αυτό, αλλά οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν ξέρουν σε ποιον να αποταθούν στην Ελλάδα και οι Έλληνες επιχειρηματίες δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει αυτή η ανάγκη ή δεν θέλουν να μπλέξουν σε ένα γραφειοκρατικό κυκεώνα και να χάσουν τον πολύτιμο χρόνο τους και πιθανώς να βρουν και τον μπελά τους).<br /><br />Η τεχνολογία εξελίσσεται με ρυθμούς που η στρατιωτική ηγεσία δυσκολεύεται να ακολουθήσει. Και αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Από την άλλη δεν υπάρχουν πολλά μυστικά πλέον. Οι μέθοδοι παραγωγής αλλάζουν, το ίδιο και η εφοδιαστική αλυσίδα. Πλέον μπορεί ένας 3D εκτυπωτής να παράξει ένα εξάρτημα σε ένα απόγευμα, που παλαιότερα θα έπρεπε να προκηρυχθεί διαγωνισμός, να γίνει παραγγελία και να έρθει από την Αμερική με πλοίο… Κάθε καινούργια ιδέα παρουσιάζεται σε εκθέσεις και στον τύπο. Τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων πρέπει να παρακολουθούν τις εξελίξεις στενά, να έχουν συνομιλητές στη βιομηχανία και τα πανεπιστήμια και να αξιολογούν τι από αυτά συμφέρει να κατασκευαστεί τοπικά, και τι να εισαχθεί. Είναι βασικό να μη ξεχνάμε ότι αμυντική βιομηχανία δεν είναι μόνο η κατασκευή φρεγατών, ελικοπτέρων, αεροπλάνων και αρμάτων (που λίγοι τα καταφέρνουν και ακόμα πιο λίγοι βγάζουν κέρδος), αλλά ακόμα και εφαρμογές σε κινητά τηλέφωνα στρατιωτικών προδιαγραφών. Το να οργανώνουν τακτικά οι Ένοπλες δυνάμεις εκδηλώσεις τύπου hackathlon έχει αμελητέο κόστος, αλλά οι ιδέες που μπορούν να δημιουργηθούν εκεί να έχουν ανεκτίμητη αξία. Έστω, ένα forum που οι Ένοπλες Δυνάμεις θα ρωτάνε για ιδέες.<br /><br />Το επόμενο πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση των εταιρειών, που είναι σχεδόν αδύνατη, παρ΄όλο που υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν που να επενδύσουν τα χρήματα τους. Υπάρχει το γενικότερο πρόβλημα της αδυναμίας συγγραφής business plan, αλλά φανταστείτε επιπλέον έναν τραπεζίτη να προσπαθεί να το αξιολογήσει, ειδικά όταν έχει εμπειρία μόνο από ταχυφαγεία και rooms to let! Αν οι Ένοπλες Δυνάμεις έδιναν μία μη δεσμευτική εγγύηση ότι το συγκεκριμένο προϊόν σε τιμή κάτω από ένα όριο είναι του ενδιαφέροντος τους για μια δοκιμαστική παραγγελία Χ αξίας και κατόπιν παραγγελία Ψ αξίας για τα επόμενα Ζ χρόνια… τότε ναι , κάνουμε δουλειά, ανοίγει ο δρόμος. Δεν θα χρειάζεται το Δημόσιο να χρηματοδοτεί κάθε ιδέα, απλά να λέει ποιες ιδέες ταιριάζουν στις επιχειρησιακές ανάγκες.<br /><br />Για να έχει μέλλον η ελληνική αμυντική βιομηχανία, τότε χρειαζόμαστε περισσότερες εταιρείες σαν την Theon και λιγότερες σαν τα ΕΑΣ. Δεν φταίει κανένας ξένος δάκτυλος που το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα είναι δυσλειτουργικό, που τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις όσο και τα πανεπιστήμια ζουν σε μια φούσκα αποκομμένα, που μεγάλο μέρος του πληθυσμού ακόμα πιστεύει ότι μεγάλα κρατικά εργοστάσια μπορούν να είναι ανταγωνιστικά στη διεθνή αγορά και μοχλοί οικονομικής ανάπτυξης.<br /><br />Τίποτα δεν έχει τελειώσει, πάντα υπάρχει χρόνος, πάντα θα παρουσιάζονται ευκαιρίες για δημιουργικά μυαλά. Θα πρέπει απλά να φτιάξουμε ένα σύστημα που για αρχή δεν θα είναι εμπόδιο και σε συνέχεια θα λειτουργεί υποστηρικτικά.<br /><br /><a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ΑΟΡ και ποιοι δεν θέλουν η Ελλάδα να αποκτήσει αμυντική βιομηχανία;

Ηρακλής Μαρδύρης Πρόσφατα έγινε παρουσίαση των σχεδίων του ελληνικής σχεδίασης τυφεκίου ΑΟΡ. Μια κίνηση που συνοδεύτηκε από ενθουσιασμό τό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αγιασοφιά, το ανίκητο μνημείο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUhKmbAkFWuePQ_Y1DgSjwlZZtfZgFrDh1wedHWt6OthsM0AAaTtZqI80UWB-XnzyUwBUxgK25SDMHNgZlSlKkH6yJHY3sGlixRe1qvb_IlZEA9auCxBT04SvPhkRDw8Quu09JQeIo6OQ/s1600/3335487921000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="912" data-original-width="704" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUhKmbAkFWuePQ_Y1DgSjwlZZtfZgFrDh1wedHWt6OthsM0AAaTtZqI80UWB-XnzyUwBUxgK25SDMHNgZlSlKkH6yJHY3sGlixRe1qvb_IlZEA9auCxBT04SvPhkRDw8Quu09JQeIo6OQ/s640/3335487921000.jpeg" width="515" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">                      Η Αγία Σοφιά απέδειξε ότι νικάει σταθερά τον χρόνο.</span></h3> <b>Μάνος Στεφανίδης*</b><br /> Η Αγία του Θεού Σοφία, το υπεροχότερο κτίσμα του μεσαιωνικού κόσμου, η μεγαλοφυής, αισθητική εξισορρόπηση Ανατολής και Δύσης, αποδεικνύεται, ακόμη μία φορά, ακατανίκητη και υπερέχουσα.Παρά τις ύβρεις που υφίσταται. Τόσο ώστε, κατά βάθος, να μην την αγγίζουν ούτε στο ελάχιστο τα βέβηλα χέρια κάθε νεοβάρβαρου ή τα ψοφοδεή όσο και υποκριτικά ψευτοδάκρυα των δήθεν πολιτισμένων και δήθεν ισχυρών της γης. Είτε διαμένουν στην Ουάσιγκτον, είτε στη Μόσχα, είτε στο Βερολίνο, είτε στη Ρώμη, είτε στις Βρυξέλλες, είτε οπουδήποτε αλλού. Δεν την αφορούν οι δίβουλες διαμαρτυρίες των ασήμαντων μικροπολιτικών του πλανήτη αλλά ούτε και η θλίψη του Πάπα γιατί θυμάται πως κάποιος προκάτοχος του την πρωτοδήωσε και την πρωτοβεβήλωσε κατά την πρώτη άλωση, το 1204.<br /> <div> <br /></div> <div> <img height="488" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0eaacf1f00007f0a3380f0.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>YAVUZ MEYVECI VIA GETTY IMAGES</i><br /> <br /> Όλα αυτά είναι Ιστορία και είναι τα πάθη του χρόνου και η<a href="https://www.huffingtonpost.gr/news/ayia-sofia/"> Αγία Σοφιά </a>απέδειξε ότι νικάει σταθερά τον χρόνο. Όπως έχει νικήσει και την ύλη, τους φυσικούς νόμους δηλαδή το βάρος των στερεών σωμάτων αφού ο υπερφυής τρούλλος της στέκεται παρά τον όγκο και το τεράστιο βάρος του μαγικά καμπύλος σε ύψος σχεδόν εβδομήντα (70) μέτρων! Περισσότερα από χίλια πεντακόσια χρόνια τώρα. Χωρίς την χρήση σκυροδέματος ή άλλων, σύγχρονων μέσων. Ξέρετε εσείς έναν παραδοσιακό τοίχο που να ξεφεύγει από την κατακόρυφο και να μην σωριάζεται κάτω ηττημένος; Κι όμως... Γι’αυτό και έγινε το πρότυπο τεμενών όπως το Σουλεϊμανιέ του Σινάν ή το Μπλε Τζαμί τα οποία όμως κατασκευάστηκαν μια χιλιετία αργότερα! Η ισλαμική Ισταμπούλ είναι το πιστό παρακολούθημα της βυζαντινής, ορθόδοξης Κωνσταντινούπολης.<br /> <br /> Η Αγία Σοφία παραμένει, μέχρι σήμερα, ένα μυστηριώδες θαύμα τεχνικής και το ορατό παράδειγμα θαύματος. Οι αρχαίοι Έλληνες ήσαν ιδιοφυείς όσο και τελειομανείς συνθέτες απλών στη σύλληψη τους κτισμάτων στα οποία αποθεώνονταν τα μαθηματικά και η καλαισθησία. Η γεωμετρική ακρίβεια. Οι ναοί τους ήσαν επίσης ο ερωτικός εναγκαλισμός αρχιτεκτονικής και γλυπτικής. Η γοητεία των εξαντλείτο στην εξωτερική τους όψη. Οι Ρωμαίοι πάλι υπήρξαν πρακτικοί κατασκευαστές κολοσσικών αλλά αρκετά νεοπλουτίστικων και επιδεικτικών κτισμάτων. Αξιοποίησαν στο έπακρο το τόξο, την αψίδα, την καμάρα και εφηύραν ένα είδος υδατοστεγούς, συγκολλητικού κονιάματος. Με αυτά τα όπλα θεμελίωσαν κυριολεκτικά τον λεγόμενο ελληνορωμαϊκό κόσμο. Τώρα η πλήρης περιστροφή του τόξου δημιουργεί το ημισφαίριο, τον τρούλο. Τον οποίο πρωτοσυναντάμε στο Πάνθεον της Ρώμης, τον δεύτερο μετά Χριστόν αιώνα. Η Αγία Σοφία των Ελλήνων είναι στην πραγματικότητα το μνημείο - σύμβολο του δυτικού πολιτισμού όπως αυτός διαμορφώνεται μετά την κατάρρευση της Ρώμης και την ανάδυση της νέας Ρώμης, της Κωνσταντινούπολης και αποτελεί το πάντρεμα ροτόντας και παραλληλόγραμμου κτηρίου.<br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0eaabf2700002a0be66c85.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>TUNART VIA GETTY IMAGES</i><br /> <br /> Σ’αυτή την πόλη επιζούν τα ουσιώδη στοιχεία της κοινής, ευρωπαϊκής μας κουλτούρας. Την Αγιά Σοφιά έχτισαν η τεχνολογία των Ρωμαίων και η μαθηματική ιδιοφυΐα δύο Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Οι οποίοι έστησαν σ’ έναν τεράστιο κύβο ένα εξίσου υπερμέγεθες ημισφαίριο. Αρκεί να σάς πω ότι ο Παρθενώνας χωράει ολόκληρος μέσα στο κεντρικό κλίτος της μεγάλης Εκκλησίας. Τόσο απλά!<br /> <br /> Κι ενώ στον παγανιστικό ναό δεσπόζει η πλαστική, η ρεαλιστική φόρμα, στον χριστιανικό κυριαρχεί η ζωγραφική, δηλαδή η ονειρική, εξωπραγματική έκφραση. Εν προκειμένω τα ψηφιδωτά. Να γιατί συχνά λέω ότι η βυζαντινή τέχνη προλαβαίνει τον υπερρεαλισμό. Και να ποια είναι η διαχρονική υπεροχή της υπέροχης αυτής εκκλησίας.<br /> <br /> Τα κτήρια, αυτή είναι η μοίρα τους, ζούν στον ιστορικό χρόνο και μεταβάλλονται ανάλογα τις ανάγκες ή τις συνθήκες της κάθε εποχής. Όμως τα μεγάλα μνημεία μένουν αλώβητα από τα καπρίτσια της συγκυρίας. Επειδή μια συγκυρία έκανε την Αγία Σοφία μουσείο και μια άλλη την ξανακάνει τζαμί. Μέσα στον μικροχρόνο ενός αιώνα. Από την άλλη η Ιστορία δεν διαγράφεται όσο κι αν συσκοτίζεται.<br /> <br /> <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0eabd5250000cb09c29c02.jpeg?ops=crop_0_0_3103_3477,scalefit_960_noupscale" width="571" /><br /> <i>MUHUR VIA GETTY IMAGES</i><br /> <br /> <div> Ο Μωάμεθ Β φοβήθηκε τον ναό - καλύτερα θαμπώθηκε - και δεν τον κατέστρεψε όπως το άλλο εκπάγλου ομορφιάς κτίσμα των Αγίων Αποστόλων. Όπου και οι τάφοι των αυτοκρατόρων. Στα ερείπια του οποίου ναού έχτισε το βυζαντινότροπο (!) Φετιχιέ Τζαμί, το τέμενος δηλαδή της Νίκης.<br /> <br /> Ο Κεμάλ χρησιμοποίησε την Αγία Σοφία ως πολιτική απόδειξη του τέλους της οθωμανικής αυτοκρατορίας και του εκδυτικισμού της νέας Τουρκίας. Διατηρώντας πάντως όλες τις οθωμανικές προσθήκες.<br /> <br /> Ο γιαλαντζί σουλτάνος τώρα θέλει να προχωρήσει οπισθοβατώντας.Με τις γελοίες πόζες ενός μεταμοντέρνου Μουσολίνι. Η Αγία Σοφία παρ′ όλα αυτά επιβιώνει αγέρωχη. Ανίκητη. Αναλλοίωτη. Εδώ και μιάμιση χιλιετία. Ούτως ή άλλως και ως μουσείο διατηρούσε τα ισλαμικά κίμπλα, μιχράμπ και μίνμπαρ. Και βέβαια τους τέσσερις μιναρέδες ή τους κουμπέδες εξωτερικά. Δηλαδή τους τάφους των σουλτάνων. Καθώς και τις σούρες από το κοράνι δηλαδή τα καλλιγραφικές, αραβικές επιγραφές που κρέμονται σε δίσκους ψηλά στον ναό και δίπλα στην Βρεφοκρατούσα της αψίδας του ιερού, έργου του 9ου αι. Ή της μαγικής φωσφορίζουσας ιμπρεσιονιστικά τρίμορφης Δέησης, στο νότιο γυναικωνίτη, της σύνθεσης δηλαδή που αφιέρωσε ο απελευθερωτής της Πόλης Μιχαήλ Παλαιολόγος όταν έδιωξε τους Λατίνους, το 1261. Ό τι και να γίνει, πιστούς ή άπιστους θα υποδέχονται τους επισκέπτες του Μνημείου ήδη από τον εξωνάρθηκα και τον μεγαλειώδη νάρθηκα φιλόξενες οι γονυπετείς, ψηφοθετημένες μορφές του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του Ιουστινιανού.Τα μνημεία του πολιτισμού λοιπόν δεν γελοιοποιούνται. Γελοιοποιούνται - και αποσκορακίζονται - αποκλειστικά όσοι τα προσβάλλουν.<img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f0eac0e250000cb09c29c03.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>NURPHOTO VIA GETTY IMAGES(Photo by Nicolas Economou/NurPhoto via Getty Images)</i><br /> <br /> ΥΓ. Προσωπικά θεωρώ λάθος τις ελλαδικές οιμωγές. Το ζήτημα ΔΕΝ είναι διμερές, (οφείλει να) είναι διεθνές, διαπολιτισμικό και διαχριστιανικό. Ο πλανήτης (οφείλει να) συντρέχει την Αγία του Θεού Σοφία όπως τότε που καιγόταν η <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-omorfia-tha-xanasosei-ton-kosmo_gr_5cb6e00be4b098b9a2dc6940">Παναγία των Παρισίων</a>. Οι ευθύνες των ΗΠΑ, ουσιαστικής εγγυήτριας του μνημείου, είναι εν προκειμένω τεράστιες. Όση και η αμορφωσιά του προέδρου τους (ή ο κυνισμός του Πούτιν, μαθημένου εξάλλου από τα χαστούκια του Ερντογάν). Μην ξεχνάτε, τέλος, πως επί Κλίντον είχε ξεκινήσει εκστρατεία με πρόεδρο, τον Ελληνοαμερικανό τ. γερουσιαστή Κρις Σπύρου για να λειτουργήσει ξανά η Αγιασοφιά ως ορθόδοξη εκκλησία. Ίσως σήμερα έχουμε την εξόφληση εκείνου του ανέξοδου μαξιμαλισμού. Και βέβαια αμερικανική αποστολή υπό τον καθηγητή Whitemore - όνομα και πράγμα! - ήδη από τη δεκαετία του ’30 άρχισε να αποκαλύπτει τα ασβεστωμένα ψηφιδωτά. Και τον καθηγητή Underwood να συνεχίζει το ’50. Με εκπληκτικά αποτελέσματα. Ξαναγράφοντας την ιστορία της βυζαντινής τέχνης. Ας σημειωθεί ότι ακριβές αντίγραφο αυτής της Πλατυτέρας δώρησε ο μελετητής του μνημείου στο Μουσείο Μπενάκη και τον Μανόλη Χατζηδάκη. Άρα όποιος θέλει μπορεί να το θαυμάσει στην καρδιά της Αθήνας. Γι’ αυτό και δεν ανησυχώ για την τύχη τους τώρα. Νομίζω πως θα παραμείνουν αλώβητα και λαμπερά. Σε όποιες συνθήκες!<br /> <br /> (Γράφω από μνήμης χωρίς ίντερνετ στην Τήνο...Περισσότερα στα βιβλία μου ”Μια Ιστορία της Ζωγραφικής, από το Βυζάντιο στην Αναγέννηση και από τους ιμπρεσιονιστές στον Πικάσο”, εκδόσεις Καστανιώτη και ”Τα Τεμένη της Θράκης, εισαγωγή στην τέχνη του ισλάμ”, εκδόσεις Μίλητος)<br /> <b><i><br /> *Συγγραφέας, κριτικός τέχνης και καθηγητής</i></b><br /> <br /> <div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div>

Η Αγιασοφιά, το ανίκητο μνημείο!

                      Η Αγία Σοφιά απέδειξε ότι νικάει σταθερά τον χρόνο. Μάνος Στεφανίδης* Η Αγία του Θεού Σοφία, το υπεροχότερο κτίσμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως ο Ερντογάν ξεδόντιασε το κεμαλικό βαθύ κράτος και μετά τον "στρατό του ιμάμη"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimx-V2XJXV7_cqV38aB1OzqoI4tuC7L1GWVlQvZJyeqMfGUCRi51dTy9yocIR_6SLT7k8qOaCldCeXDzpTTpFpzaONCHS9xi7SOXVJRlEMmR2JzQQ9SoKRTbHfdAtevC8k8Jd6OFGm4XU/s1600/erdogan-gulen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimx-V2XJXV7_cqV38aB1OzqoI4tuC7L1GWVlQvZJyeqMfGUCRi51dTy9yocIR_6SLT7k8qOaCldCeXDzpTTpFpzaONCHS9xi7SOXVJRlEMmR2JzQQ9SoKRTbHfdAtevC8k8Jd6OFGm4XU/s640/erdogan-gulen.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η απειλή πραξικοπήματος συνόδευε τον Ερντογάν από την πρώτη στιγμή που το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές το 2002 και σχημάτισε κυβέρνηση. Απέναντί του είχε το κεμαλικό βαθύ κράτος, αλλά και τους επίσημους κρατικούς θεσμούς, όπως τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία, τις μυστικές υπηρεσίες, το δικαστικό σώμα κ.α. που ελέγχονταν από τους κεμαλιστές.<br /><br />Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και ο αρχηγός του, εκτός από τη λαϊκή υποστήριξη, είχαν ένα σημαντικό πολιτικό πλεονέκτημα που εκείνα τα κρίσιμα χρόνια τους βοήθησε να επιβιώσουν στην εξουσία και σταδιακά να θέσουν υπό τον έλεγχό τους κρίσιμους τομείς του κράτους. Η Δύση αντιμετώπιζε τον Ερντογάν σαν εκφραστή ενός ήπιου και δυτικόφιλου πολιτικού Ισλάμ. Προσδοκούσε αφενός την αποδόμηση με δημοκρατικό τρόπο του αυταρχικού και αρτηριοσκληρωτικού μετακεμαλικού καθεστώτος, αφετέρου την ανάδειξη της Τουρκίας σε πρότυπο για τις άλλες μουσουλμανικές χώρες.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης υποστήριζε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ πριν σχηματίσει κυβέρνηση. Καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, μάλιστα, ο Ερντογάν χρησιμοποιούσε τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις για μέτρα εκδημοκρατισμού, σαν μέσο αποδυνάμωσης της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας και κατ' αντιδιαστολή σαν μέσο ενίσχυσης της δικής του εξουσίας. Προβάλλοντας τις αναγκαίες για την προώθηση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταρρυθμίσεις, κατάφερε να ξηλώσει σταδιακά το θεσμικό-νομικό πλέγμα, μέσω του οποίου οι στρατηγοί ποδηγετούσαν την πολιτική ζωή.<br /><br />Παρά τις αλλεπάλληλες συνωμοσίες, αφενός οι αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες των νεοοθωμανών, αφετέρου η αμερικανική εύνοια λειτούργησαν εκείνα τα χρόνια σαν ομπρέλα προστασίας και από τις απόπειρες πραξικοπήματος και από τις δικαστικές διώξεις. Υπενθυμίζουμε ότι ο εισαγγελέας του Συνταγματικού Δικαστηρίου είχε ζητήσει να κηρυχθεί εκτός νόμου το κυβερνών κόμμα και να απαγορευθεί η πολιτική δραστηριότητα στον τότε πρωθυπουργό Ερντογάν, στον τότε Πρόεδρο Δημοκρατίας Γκιούλ και στα σημαντικότερα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος!<br />Το κεμαλικό βαθύ κράτος και ο "στρατός του ιμάμη"<br /><br />Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση Ερντογάν δεν θα κατάφερνε να ελέγξει σταδιακά κρίσιμους μηχανισμούς, όπως η αστυνομία, οι μυστικές υπηρεσίες και το δικαστικό σώμα εάν δεν είχε στο πλευρό της το δίκτυο του Φετουλά Γκιουλέν. Ο Γκιουλέν είναι ιμάμης, ηγέτης μίας αδελφότητας, η οποία στην Τουρκία ήλεγχε τράπεζα, επιχειρήσεις, ΜΜΕ, πανεπιστήμιο και ένα μεγάλο δίκτυο σχολείων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων. Επίσης ήλεγχε και ελέγχει ένα μεγάλο δίκτυο σχολείων και φροντιστηρίων σε δεκάδες χώρες.<br /><br />Η εν λόγω αδελφότητα είχε με συνωμοτικό τρόπο καταφέρει να διεισδύσει στους κρατικούς μηχανισμούς, σε βαθμό που την αποκάλεσαν ο "στρατός του ιμάμη". Έτσι, στην κρίσιμη περίοδο τους έθεσε υπό έλεγχο και βοήθησε αποφασιστικά την κυβέρνηση Ερντογάν να εξαρθρώσει συνωμοσίες του κεμαλικού “βαθέος κράτους” και να εδραιώσει την εξουσία της. Ο Γκιουλέν είχε διωχθεί από το μετακεμαλικό καθεστώς στη δεκαετία του 1990 και είχε καταφύγει στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ. Αν και δεν ομολογείται είναι κοινό μυστικό πως η Ουάσιγκτον χρησιμοποιούσε τον ιμάμη και το δίκτυό του για να επηρεάζει, αν όχι να διαμορφώνει τις πολιτικές ισορροπίες στην Τουρκία.<br /><br />Το 2012 ο Ερντογάν είχε καταφέρει όχι μόνο να σταθεροποιήσει την εξουσία του, αλλά και να περάσει στην αντεπίθεση, συλλαμβάνοντας και διώκοντας δικαστικά στρατηγούς και άλλα σημαντικά στελέχη του μετακεμαλικού κατεστημένου. Το ένα μετά το άλλο τα οχυρά των κεμαλιστών στο κράτος έπεσαν στα χέρια των νεοοθωμανών. Κατάφερε να προσεταιριστεί κάποιους ανώτατους αξιωματικούς και μέσω αυτών να προκαλέσει σημαντικά ρήγματα στη μονοκρατορία των κεμαλιστών στο Γενικό Επιτελείο.<br /><br />Όταν ο Ερντογάν θεώρησε πως κέρδισε τον εσωτερικό πόλεμο εναντίον του κεμαλικού κατεστημένου, άρχισε να συγκεντρώνει όλες τις εξουσίες στα χέρια του και να μετατρέπεται σε σύγχρονο σουλτάνο. Παραλλήλως, άρχισε να ξεδιπλώνει την ατζέντα του αφενός για τη σταδιακή ισλαμοποίηση της δημόσιας ζωής, αφετέρου για να μετατρέψει την Τουρκία σε ηγέτη του μεταοθωμανικού χώρου και σε σχετικά αυτόνομη από τις ΗΠΑ περιφερειακή δύναμη.<br />Οι δύο Τουρκίες<br /><br />Ο διογκούμενος αυταρχισμός του παρόξυνε όχι μόνο την αντίθεση του παραδοσιακού κεμαλικού κατεστημένου που έχανε τον έλεγχο, αλλά και των δυτικότροπων μεσοαστικών στρωμάτων. Αν και αυτά δεν είχαν καμία ιδεολογική σχέση με τους νεοοθωμανούς αρχικά τους είχαν αντιμετωπίσει θετικά. Θεωρούσαν ότι θα ξήλωναν το αυταρχικό μετακεμαλικό καθεστώς και θα διευκόλυναν την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας, την οποία είχαν κάνει σημαία τους.<br /><br />Η εξέγερση εναντίον του καθεστώτος Ερντογάν την άνοιξη του 2013 αντανακλούσε ακριβώς την απογοήτευση από τη στροφή του τότε πρωθυπουργού προς τον αυταρχισμό και προς τη σταδιακή ισλαμοποίηση της δημόσιας ζωής. Τότε βγήκε με δύναμη στην επιφάνεια το βαθύ ρήγμα της τουρκικής κοινωνίας. Στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο Τουρκίες, και μία τρίτη εάν συνυπολογίσουμε τα 20 και εκατομμύρια Κούρδων.<br /><br />Από τη μία, λοιπόν, είναι η θρησκευόμενη “βαθιά Τουρκία”, που προέρχεται από την Ανατολία και που κατά κανόνα εκφράζεται ιδεολογικοπολιτικά από τον Ερντογάν. Είναι η πλειονότητα και αυτή που του έδωσε τις εκλογικές νίκες του. Στον αντίποδα κινείται η κοσμική και δυτικότροπη Τουρκία, η οποία πλέον απεχθάνεται και τον Ερντογάν και το καθεστώς του, αλλά εκλογικά είναι μία μεγάλη μειονότητα στην Τουρκία.<div> <br />Ερντογάν εναντίον Γκιουλέν<br /><br />Όταν ο Ερντογάν θεώρησε πως μετά τις διαδοχικές εκλογικές νίκες του και το ξεδόντιασμα του βαθέος κεμαλικού κράτους, απέκτησε τον έλεγχο του κράτους, άνοιξε τον δικό του βηματισμό. Τότε, οι κάποιες επιφυλάξεις της Ουάσιγκτον (και της Ευρώπης) για τον ρόλο του μετατράπηκαν σε ολοένα και πιο έντονη, αλλά ανομολόγητη αντιπαλότητα. Σ' αυτό είχε συμβάλει και η εχθρική στάση του προς το Ισραήλ.<br /><br />Τα άλλοτε εγκώμια σταδιακά παραχώρησαν τη θέση τους σε επικρίσεις, κατά κανόνα μέσω δημοσιευμάτων και στη συνέχεια μέσω και επίσημων δηλώσεων. Αν και οι Αμερικανοί απέφυγαν αρχικά να στραφούν ευθέως εναντίον του νεοσουλτάνου, επιχείρησαν παρασκηνιακά να τον αποδυναμώσουν. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποίησαν τον Γκιουλέν. Πράγματι, η αδελφότητα, μέσω των πολλών και ισχυρών ερεισμάτων της σε κρίσιμους κρατικούς μηχανισμούς, άρχισε εμμέσως να κοντράρει επιλογές της κυβέρνησης. Αποκορύφωμα ήταν η διεξαγωγή το 2013 μυστικής έρευνας σε βάρος της οικογένειας Ερντογάν για διαφθορά.<br /><br />Όταν ο νεοοθωμανός ηγέτης συνειδητοποίησε ότι ήταν στο στόχαστρο των Αμερικανών, αντί να υποταχθεί, εξαπέλυσε έναν πόλεμο εναντίον της αδελφότητας Γκιουλέν, μέσω εκκαθαρίσεων και δικαστικών διώξεων. Εφεξής κύριος στόχος του ήταν όχι το αποδυναμωμένο κεμαλικό βαθύ κράτος, αλλά ο “στρατός του ιμάμη”, το “παράλληλο κράτος”, όπως το αποκαλεί ο Ερντογάν.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως ο Ερντογάν ξεδόντιασε το κεμαλικό βαθύ κράτος και μετά τον "στρατό του ιμάμη"

Λυγερός Σταύρος Η απειλή πραξικοπήματος συνόδευε τον Ερντογάν από την πρώτη στιγμή που το κόμμα του κέρδισε τις εκλογές το 2002 και σχημάτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η φοβισμένη Αθήνα και η μυστική συνάντηση στη Γερμανία που κάρφωσε ο Τσαβούσογλου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzWERYLfcnAt62FkIrm1awGOAZKiHuPVtmIVrNRBhqRQO5YiWD2rTLYnlx_5fTYrmi2e8rdYmfbp4xfytX_PEv6jRGqZJhMFQe25bOnaKETpjOdvXTwKTlqvaboWawtTV-mRsg7GA6bow/s1600/mitso_erd.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzWERYLfcnAt62FkIrm1awGOAZKiHuPVtmIVrNRBhqRQO5YiWD2rTLYnlx_5fTYrmi2e8rdYmfbp4xfytX_PEv6jRGqZJhMFQe25bOnaKETpjOdvXTwKTlqvaboWawtTV-mRsg7GA6bow/s640/mitso_erd.png" width="640" /></a></div> <br /><b><br />Τζήμας Θέμης</b><br />Μια σκληρή και δύσκολη πραγματικότητα διαμορφώνεται, όσο περνούν οι μέρες για τον Ελληνισμό και για την Ελλάδα: η τουρκική αναθεωρητική πολιτική ξεδιπλώνεται και υλοποιείται στην ευρύτερη περιοχή, με την Ελλάδα να έχει ήδη αυτοεγκλωβιστεί σε μία μονόπλευρα αμυντική θέση έναντι της τουρκικής, εν γένει διεθνοπολιτικής και στενότερα στρατιωτικής, ατζέντας.<br /><br />Η Τουρκία παραμένει στη Συρία, έστω και με πιο περιορισμένο ρόλο από εκείνον που ήθελε, λόγω της αντίδρασης του άξονα της αντίστασης. Η Ελλάδα ακόμα αρνείται να αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία και να "ξεπαγώσει" τις σχέσεις της με το Ιράν (παρεμπιπτόντως ο πρωθυπουργός μας δεν έχει αναιρέσει τη δήλωση υποστήριξης στη δολοφονία του στρατηγού Σολεϊμανί).<br /><br />Η Τουρκία προωθεί τις δυνάμεις της στη Λιβύη, ενώ η Ελλάδα παραμένει δεσμευμένη σε ρόλο παρατηρητή, αγνοώντας τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οφείλει να στείλει στην Τουρκία το μήνυμα ότι η Λιβύη θα μετατραπεί σε καταστροφικό "βάλτο" για την ίδια.<br />Ο πρόεδρος Ερντογάν συνομιλεί συστηματικά με τον Αμερικανό και τον Ρώσο πρόεδρο, ως ο δύσκολος, αλλά αναγκαίος συνομιλητής και σύμμαχος.<br /><br />Η Ελλάδα με τον μεν πρώτο έχει σχέση δεδομένου συμμάχου, ή αλλιώς κηδεμονευομένου, ενώ με τον δεύτερο δεν έχει πλέον, πρακτικά, λειτουργικές διπλωματικές σχέσεις. Η Ελλάδα διεκδικεί κυρώσεις από πλευράς ΕΕ προς την Τουρκία (για το μέλλον βεβαίως, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία) και εισπράττει απανωτές αρνήσεις, με πρωτεργάτρια αυτών των αρνήσεων τη Γερμανία.<br />Μυστική συνάντηση με φιλότουρκη ατζέντα<br /><br />Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Έλληνας πρωθυπουργός έκρινε, λοιπόν, ότι είναι καλή ιδέα, αφενός να αποτελέσει τον επισπεύδοντα της τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Τούρκο πρόεδρο, αφετέρου να στείλει σε τριμερή συνάντηση (Ελλάδα-Γερμανία-Τουρκία) την διπλωματική του σύμβουλο. Σε συνάντηση μυστική, με ατζέντα άγνωστη, ή και μη επαρκώς προσδιορισμένη, άρα με "μενού" τα κυπριακά και ελλαδικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η συνάντηση έγινε χωρίς εγγυήσεις μυστικότητας και τέλος έγινε υπό την εποπτεία της πλέον φιλότουρκης χώρας της ΕΕ.<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο, η Τουρκία εξέθεσε πολλαπλώς την Ελλάδα, τόσο δημοσιοποιώντας την τριμερή συνάντηση, όσο και αναγγέλλοντας νέες γεωτρήσεις. Η ελληνική κυβέρνηση τρέχει να σώσει τώρα τα προσχήματα, χάρη στα ΜΜΕ που έλαβαν δώρα από το διαβόητο "πακέτο Πέτσα". Η Αθήνα αποπνέει φόβο. Δείχνει με διαφόρους τρόπους ότι δεν είναι διατεθειμένη ακόμα και να πολεμήσει για την κυριαρχία της χώρας και για την προστασία του Ελληνισμού.<br /><br />Ο ενδοτισμός της "κουμπώνει" με τις αδιανόητες δηλώσεις Αναστασιάδη, σχετικά με τις αμυντικές δυνατότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας, οι οποίες μετατρέπουν την τελευταία σε κράτος –εν τέλει– μη κυρίαρχο. Η Ελλάδα πληρώνει τη μονομέρεια των συμμαχιών της, την πατρωνία από Γερμανία και ΗΠΑ, τα μνημόνια 10 ετών, τις φαντασιώσεις περί προστασίας της από ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, ή και από τη Γαλλία- εσχάτως.<br /><br />Η Τουρκία γνωρίζει τα παραπάνω και έχει κατορθώσει να εκτρέψει πλήρως το αντικείμενο του μυστικού ή εν δυνάμει διαλόγου: αντί να συζητούμε για αμοιβαία προσφυγή στη διεθνή δικαιοσύνη για τα θέματα της ΑΟΖ και μόνο, η Τουρκία επιβάλλει ως προϋπόθεση συζήτησης τη διακοπή άσκησης των δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία αναιρεί στην πράξη, χωρίς απάντηση.<div> <br />Δεν πρέπει πάντα να συνομιλείς<br /><br />Όλα αυτά την ίδια στιγμή που η Τουρκία ασκεί ανενόχλητη όσα δικαιώματα θεωρεί ότι έχει. Ταυτοχρόνως, προσθέτει διαρκώς και νέα ζητήματα, τα οποία δεν αφορούν μόνο κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας αλλά και "στενή" κυριαρχία. Όσο δε, αφελώς, η ελληνική πλευρά επιλέγει κηδεμονευόμενες, μυστικές διαπραγματεύσεις καθίσταται ακόμα πιο ευεπίφορη σε πιέσεις τέτοιου τύπου και εμπράκτως νομιμοποιεί την τουρκική ατζέντα.<br /><br />Υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, είναι καλύτερο να μη συνομιλείς με την άλλη πλευρά. Ας κοιτάξουν ξανά, τη στάση του Γεωργίου Παπανδρέου, με την παρότρυνση κατεξοχήν του Ανδρέα, έναντι του προέδρου Τζόνσον σε σχέση με το Κυπριακό. Είναι οι περίοδοι κατά τις οποίες πρέπει η άλλη πλευρά να κατανοήσει ότι εξωθεί τα πράγματα σε μια κλιμάκωση. Μία κλιμάκωση την οποία ούτε η ίδια επιδιώκει στην πραγματικότητα. Είναι οι περίοδοι, κατά τις οποίες πρέπει να καταστείς μη προβλέψιμος! Αλλά η μη προβλεψιμότητα πρέπει να συνδυαστεί με τον γρήγορο επαναπροσανατολισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής εν γένει.</div> <div> <br />Στοιχείο επιμέρους αλλά σημαντικό ενός τέτοιου επαναπροσανατολισμού αποτελεί και η μη περαιτέρω αποδοχή του όποιου ρόλου της Γερμανίας. Και μόνο το γεγονός ότι απέτυχε να περιφρουρήσει τη μυστικότητα της –κάκιστης επιλογής– της τριμερούς συνάντησης είναι λόγος απόρριψης. Ακόμα και την ύστατη στιγμή, η Αθήνα πρέπει να κατανοήσει ότι με τις αφελείς και επικίνδυνες, ενδοτικές κινήσεις της θέτει τον Ελληνισμό σε μείζονα κίνδυνο σύγκρουσης και ήττας.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η φοβισμένη Αθήνα και η μυστική συνάντηση στη Γερμανία που κάρφωσε ο Τσαβούσογλου

Τζήμας Θέμης Μια σκληρή και δύσκολη πραγματικότητα διαμορφώνεται, όσο περνούν οι μέρες για τον Ελληνισμό και για την Ελλάδα: η τουρκική αν...

Διαβάστε την συνέχεια

Από την αποστασία του 1965 στο πραξικόπημα της Κύπρου το 1974

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXXaQpOMVPoKTGdZxEvNNIHR1tl2Gv495_BQrxJBnamdGX0jtJYfi3i594cQNB-e_n_zEZ27Er7a6CRTnTT4Og60fAS10472l_aQCjD_M4ZRdrvA-HClCXTK3qrjwLOvCQhwjKgAH5cc/s1600/apostasia_1965.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="696" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimXXaQpOMVPoKTGdZxEvNNIHR1tl2Gv495_BQrxJBnamdGX0jtJYfi3i594cQNB-e_n_zEZ27Er7a6CRTnTT4Og60fAS10472l_aQCjD_M4ZRdrvA-HClCXTK3qrjwLOvCQhwjKgAH5cc/s640/apostasia_1965.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο<br /><b>Χρήστος Καπούτσης</b><br />Το καλοκαίρι του 1965, είναι ίσως η σημαντικότερη περίοδος της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.<br />Το καλοκαίρι του 1965 συντελέστηκαν γεγονότα, που άλλαξαν τη ροή της ιστορίας και διαμόρφωσαν νέες πραγματικότητες.<div> <br />Με τον όρο Αποστασία ή Ιουλιανά αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας η περίοδος πολιτικής ανωμαλίας, που ακολούθησε την αποπομπή της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου στις 15 Ιουλίου 1965 , έως την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών την 21η Απριλίου του 1967.</div> <div> <br />Η Ένωσης Κέντρου με επικεφαλής τον Γ. Παπανδρέου είχε νικήσει στις βουλευτικές εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964, με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην ιστορία των ελληνικών εκλογών (52,72%). Και ο Γ. Παπανδρέου είχε σχηματίσει, για πρώτη φορά, αυτοδύναμη κυβέρνηση με 171 βουλευτές.</div> <div> <br />Η 15η Ιουλίου, είναι διπλή μαύρη επέτειος για τον Ελληνισμό. Η πρώτη, είναι τα Ιουλιανά του 1965 και ακολουθεί η Κυπριακή τραγωδία με αφετηρία το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου τον Ιούλιο του 1974, με άμεσο επακόλουθο την τουρκική στρατιωτική εισβολή στη Μεγαλόνησο.<br />Αφορμή για τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία τον Ιούλιο του 1965, υπήρξε η διαμάχη του με τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο, για το πρόσωπο του υπουργού Εθνικής Άμυνας και την αλλαγή του αρχηγού ΓΕΣ. Ο Παπανδρέου επιθυμούσε να αντικαταστήσει τον ως τότε υπουργό Πέτρο Γαρουφαλιά και τον αρχηγό ΓΕΣ στρατηγό Γεννηματά, οι οποίοι κατά την άποψή του, ελέγχονταν από το παλάτι, με ανθρώπους της εμπιστοσύνης του. Συγκεκριμένα είχε επιλέξει ως νέο υπουργό Άμυνας το γιό του, Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος την ίδια περίοδο εφέρετο αναμεμιγμένος στην πολύκροτη υπόθεση «ΑΣΠΙΔΑ». Ο βασιλιάς αρνούνταν να υπογράψει τα σχετικά διατάγματα, αν δεν ενέκρινε πρώτα τους αντικαταστάτες τους.</div> <div> <br />Στις 7:00 το απόγευμα της 15ης Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στα ανάκτορα (σημερινό Προεδρικό Μέγαρο, στην οδό Ηρώδου Αττικού) η τελευταία συνάντηση του Κωνσταντίνου με τον Παπανδρέου. Η συνάντηση διήρκησε μόνο δέκα λεπτά και επιβεβαίωσε το αδιέξοδο και τη ρήξη του Βασιλιά με τον Πρωθυπουργό.</div> <div> <br />Η συνάντηση διήρκησε μόνο δέκα λεπτά και επιβεβαίωσε το αδιέξοδο και τη ρήξη του Βασιλιά με τον Πρωθυπουργό.<br />Πενήντα λεπτά αργότερα, ορκίστηκε ο πρώτος «αποστάτης» Πρωθυπουργός, ο τότε πρόεδρος της Βουλής, Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας, μέλος της Ενώσεως Κέντρου, ο οποίος είχε ήδη ειδοποιηθεί και περίμενε κρυπτόμενος σε ένα διπλανό δωμάτιο. Ο Νόβας έμεινε στην ιστορία ως ο « Γαργάλατα- γαργάλατα», καθώς ήταν και ποιητής και είχε γράψει και το εξής ποιητικό αριστούργημα: « κι ήταν τα στήθη σου άσπρα σαν τα γάλατα και μούλεγες γαργάλατα-γαργάλατα ». Το ποίημα αυτό το ανακάλυψαν οι βουλευτές της Ένωσης Κέντρου και κάθε φορά που εμφανιζόταν ο αποστάτης ΝΟΒΑΣ στην βουλή του φωνάζανε « γαργάλατα-γαργάλατα, μέχρι να βγάλουν γάλατα» (!!!), και έτσι το σύνθημα αυτό έγινε συνώνυμο της αποστασίας.</div> <div> <br /></div> <div>  Η γραφικοποίηση της «κυβέρνησης των αποστατών» είχε και την τραγική της πλευρά, αφού από πρωτόγνωρες λαϊκές αντιδράσεις και την κατασταλτική βία της αστυνομίας έχουμε τη δολοφονία του φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα.<br />Είναι χαρακτηριστικό ότι, στις 26 Ιουλίου τέσσερα πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξης της Ε.Κ. (Παπαπολίτης, Κατσώτας, Στεφανόπουλος, Τσιριμώκος) μαζί με τους τρεις σημαντικότερους εκδότες του Κέντρου (Λαμπράκης, Παπαγεωργίου, Βελλίδης) συναντιούνται και υπογράφουν πρωτόκολλο εξόδου από την κρίση, το οποίο και καταθέτουν στο Βασιλέα. Την πρόταση αρνείται να κουβεντιάσει «Γέρος της Δημοκρατίας» Γεώργιος Παπανδρέου, και οι συγκεντρωμένοι πολίτες στην οδό Χρήστου Λαδά, καίνε φύλλα των εφημερίδων του συγκροτήματος « τα Νέα» και «το Βήμα».<br />Η κυβέρνηση Νόβα ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης στις 4 Αυγούστου του 1965, αλλά καταψηφίστηκε από τους Βουλευτές.</div> <div> <br />Στις 18 Αυγούστου εντολή σχηματισμού κυβέρνησης παίρνει ο Ηλίας Τσιριμώκος, πρώην στέλεχος της ΕΔΑ (η κοινοβουλευτική έκφραση του ΚΚΕ), αλλά και η δική του Κυβέρνηση καταψηφίζεται στη Βουλή.<br /><br />Για δύο μήνες, ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ του 1965, η Αθήνα συγκλονίζεται από ογκώδεις διαδηλώσεις πολιτών, που αποδοκιμάζουν τους αποστάτες βουλευτές, εκδότες εφημερίδων και τις ενέργειες του Βασιλιά. Φοβερά επεισόδια, άγριες συμπλοκές διαδηλωτών με την αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας.</div> <div> <br />Τελικά, δόθηκε εντολή σχηματισμού Κυβέρνηση στο στέλεχος της Ένωσης Κέντρου Στέφανο Στεφανόπουλο , που έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή στις 24 Σεπτεμβρίου, με 152 ψήφους υπέρ και 148 κατά. Η κυβέρνηση Στεφανόπουλου θα παραμείνει στην εξουσία ως την 21η Δεκεμβρίου 1966, οπότε και θα ανατραπεί, ύστερα από συμφωνία του βασιλιά, του αρχηγού της ΕΡΕ Π. Κανελλόπουλου και του αρχηγού της Ε.Κ. Γ. Παπανδρέου, για διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης και διεξαγωγή εκλογών. Εκλογές , που δεν έγιναν ΠΟΤΕ, διότι τους πρόλαβαν οι Συνταγματάρχες, και την 21 Απριλίου του 1967 επέβαλαν στη χώρα μας καθεστώς στρατιωτικής Δικτατορίας.<br />Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι, η απέραντη κοινωνική δυσαρέσκεια οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες λαού σε πρωτοφανείς αγώνες διαρκείας, κατά των κατεστημένων κέντρων εξουσίας, που αποφάσιζαν, αγνοώντας τη βούληση του Λαού.</div> <div> <br />Ο Ιούλιος του 1965 θα μείνει στην ελληνική ιστορία και λόγω των έντονων αντιδράσεων του Λαού, που χωρίς να καθοδηγούνται από κομματικές ή συνδικαλιστικές ηγεσίες, παρέμειναν για 70 μέρες στους δρόμους και ανέτρεψαν δύο ανακτορικές Κυβερνήσεις.</div> <div> <br />Όμως, η πραγματική αιτία της πτώσης της Κυβέρνησης Παπανδρέου ήταν το Κυπριακό. Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία, ότι η πτώση της κυβέρνησης Παπανδρέου σχετίζεται και με τις εξελίξεις στο Κυπριακό και με την αποδοχή του σχεδίου ΑΤΣΕΣΟΝ. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε αρνηθεί να υποστηρίξει τις αμερικανικές προτάσεις επίλυσης του κυπριακού προβλήματος, επικαλούμενος το Σύνταγμα της Ελλάδας, που απαγόρευε την παραχώρηση ελληνικού εδάφους. Πίεζαν οι αμερικανοί και βρετανοί διπλωμάτες , για την παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία, όπου θα εγκαθιστούσε στρατιωτικές βάσεις, ως αντάλλαγμα, για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.<br /><br />Ανατροπή Μακαρίου<br />ΕΝΕΈΑ χρόνια αργότερα, μετά τα Ιουλιανά του 1965, κατά περίεργη ιστορική συγκυρία, στις 15 ΙΟΥΛΙΟΥ του 1974, η χούντα των Αθηνών ανατρέπει τον εκλεγμένο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.</div> <div> <br />Με τον γνωστό ισχυρισμό του Δικτάτορα Δ.Ιωαννίδη, «Βγάλτε από τη μέση τον Παπά, που δεν θέλει την Ένωση», ξεκίνησε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Είχε προηγηθεί , επιστολή του Μακάριου στον «χουντοΠρόεδρο» Γκιζίκη στις 2 Ιουλίου 1974 , με την οποίαν του ζητούσε, να αποχωρήσουν από την Κύπρο ΟΛΟΙ οι Έλληνες αξιωματικοί.</div> <div> <br />Το καθεστώς του Δικτάτορα Ιωαννίδη είχε συμφωνήσει από τις αρχές του 1974, με ανθρώπους της αμερικανικής Πρεσβείας, για το πραξικόπημα και την ανατροπή του Μακαρίου. Μάλιστα το σχέδιο της πραξικοπηματικής ανατροπής , στις κρυπτογραφημένες συνομιλίες αναφερόταν με την κωδική ονομασία «Κόκα- Κόλα»!</div> <div> <br />Οι Αμερικανοί , που είχαν αντιληφθεί με ποιους συνομιλούσαν στην Αθήνα, είχαν «αποκοιμίσει» τη χούντα με τη διαβεβαίωση ότι, « σε περίπτωση ανατροπής του Μακαρίου, οι Τούρκοι δεν επρόκειτο να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, για να εισβάλουν στην Κύπρο».<br />Σημαντικές ευθύνες προκύπτουν και για τον τότε Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, που διαχειρίστηκε από το παρασκήνιο την Κυπριακή τραγωδία, ως άτυπος πρόεδρος των ΗΠΑ, για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Έχει αποδειχτεί ότι ο Κίσινγκερ , γνώριζε τα σχέδια ανατροπής του Μακαρίου , ενώ ενθάρρυνε τους Τούρκους για την εισβολή στην Κύπρο, που ακολούθησε μερικές μέρες αργότερα στις 20 Ιουλίου του 1974.</div> <div> <br />Η στρατιωτική χούντα των Αθηνών κατέρρευσε μόλις ανέτρεψε τον Μακάριο προκαλώντας την τουρκική εισβολή και την de facto “επίλυση” του Κυπριακού. Ο τότε Πρωθυπουργός της Τουρκίας Μουλεντ Ετσεβίτ, θα δηλώσει μερικά χρόνια αργότερα, ότι «το Κυπριακό λύθηκε οριστικά το 1974»!<br />Η Βουλή των Ελλήνων έχει ψηφίσει να μην ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου. Οι υπεύθυνοι μιας εθνικής τραγωδίας, αν και δακτυλοδεικτούμενοι, παραμένουν ατιμώρητοι. Τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο διεπράχθη μια από τις απεχθέστερες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ σε βάρος του Έθνους των Ελλήνων.<br />Το νήμα της ιστορίας συνδέει, τα Ιουλιανά του 1965, με τα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο.</div> <div> <br />Α Π Ο Φ Ρ Α Σ ημερομηνία η 15η Ιουλίου για τον Ελληνισμό. Ειδικότερα στην Κύπρο, η 15η Ιουλίου του 1974 , αποτελεί το εισιτήριο της τραγικής 20ής Ιουλίου 1974. Γι’ αυτό ακριβώς , οι ημερομηνίες αυτές είναι εφιαλτικές, λόγω των εγκλημάτων που διαπράχτηκαν σε βάρος της Δημοκρατίας, και σε βάρος του Ελληνισμού της Κύπρου.</div> <div> <br />Όμως τα όσα συνέβησαν στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1965 και στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974, έχουν και μια άλλη γενεσιουργό αιτία. Είναι τα αποτελέσματα , εμφυλίων παθών κι εμφύλιου διχασμού. ΚΑΙ αυτή η παράμετρος, η διχαστική φύση των Ελλήνων , Αποσιωπάται και Υποβαθμίζεται, ενώ θα έπρεπε να διδάσκεται, σε κάθε εκπαιδευτική δραστηριότητα, προς παραδειγματισμό, για την αποφυγήν επαναλήψεως. Είναι το μάθημα – παρακαταθήκη, μέσα από μια Εθνική τραγωδία, που θα έπρεπε να έχει ως στόχο την βελτίωση της φύσης του χαρακτήρα των Ελλήνων , που ρέπουν στην πλεονεξία, το φθόνο και τη φιλαρχία. Και αυτό μπορεί να γίνει, μόνο μέσω της Παιδείας και της δια βίου μάθησης και πνευματικής καλλιέργειας.<br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank"><br /></a></div> <div> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την αποστασία του 1965 στο πραξικόπημα της Κύπρου το 1974

Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης Το καλοκαίρι του 1965, είναι ίσως η σημαντικότερη περίοδος της νεώτερης ελληνικής ιστορίας. Το καλοκαίρι του 19...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά τον Μ.Τσαβούσογλου και ο Χ.Ακάρ απειλεί την Αρμενία με πόλεμο: «Θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeLWF0pLQHf75kY9K-KIiYed_1nGVfYCzLv1MsIqevdt_VTOEwBs8yL-PpnJdH2Jswjn1C866g5fiJWJ6RQEZ7xc1reuoYnpX3HgTL2l2Cj0ZWDsgOBeURWGt2XPL9e_XA6yl1UVA7qps/s1600/akar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjeLWF0pLQHf75kY9K-KIiYed_1nGVfYCzLv1MsIqevdt_VTOEwBs8yL-PpnJdH2Jswjn1C866g5fiJWJ6RQEZ7xc1reuoYnpX3HgTL2l2Cj0ZWDsgOBeURWGt2XPL9e_XA6yl1UVA7qps/s640/akar.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br />Η Τουρκία εκφράζει απειλές κατά της Αρμενίας και δείχνει (τουλάχιστον λεκτικά) έτοιμη να ανοίξει και τέταρτο μέτωπο ένοπλης αντιπαράθεσης μετα τις Συρία-Ιράκ και Λιβύη.<br /><br />Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ, δήλωσε ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να «στέκεται με τις ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας, η οποία συνεχίζει την επιθετική της προσέγγιση» στέλνοντας «ότι βοήθεια κριθεί απαραίτητη»…<br /><br />Η τουρκική δήλωση είναι η δεύτερη που γίνεται από υπουργό της Άγκυρας και αποτελεί πολεμική απειλή κατά του Γιερεβάν μετά την χθεσινή δήλωση του Τούρκου ΥΠΕΞ Μ.Τσαβούσογλου.<br /><br />Ο Tούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου απείλησε την Αρμενία με επέμβαση γράφοντας στο Twitter:<br /><br />«Είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τις ζωές μας για το Αζερμπαϊτζάν».<br /><br />Σημειώνεται πως δεν έχει ποτέ ξεχαστεί στην Αρμενία η Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους και μια τέτοια απειλή προκαλεί δυσάρεστες μνήμες.<br /><br />Πριν από λίγο την Αρμενία την καταδίκασε και το Πακιστάν.<br /><br />Βέβαια το πως σκέφτονται στην Άγκυρα να εμπλακούν κατά μιας χώρας που έχει την άμεση προστασία της Μόσχας θα πρέπει να το εξηγήσουν. Η ουσία όμως είναι ότι πλέον ενεργούν σα να έχουν ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /><br />Ανακατεύονται παντού και δρουν παντού ενώ έχουν αναλάβει εργολαβικά την προαστασία των απανταχού τουρκικών αλλά και μουσουλμανικών πληθυσμών.<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που ο Ρ.Τ.Ερντογάν θέλει την Τουρκία ισλαμική για να έχει περαιτέρω δικαιώματα όχι μόνο σε τουρκόφωνες χώρες αλλά και όπουμ επικρατεί το σουνιτικό ισλάμ (οι Αζέροι είναι σιίτες αλλά Τούρκοι).<br /><br />Οι νέες φονικές συγκρούσεις ανάμεσα στο Αζερμπαϊτζάν και την Αρμενία σημειώθηκαν στον τομέα Τοβούζ της μεθορίου, ανάμεσα σε δύο μακρόχρονους εχθρούς. Είναι οι πιο σοβαρές εδώ και πολλά χρόνια.<br /><br />Το Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε την Τρίτη (14.07.2020) τον θάνατο επτά στρατιωτικών μεταξύ τους και ενός στρατηγού, καθώς και ενός αμάχου. Η χώρα είχε ανακοινώσει ήδη τον θάνατο τεσσάρων Αζέρων στρατιωτών στη διάρκεια των δύο τελευταίων ημερών. Ο συνολικός απολογισμός από αζερικής πλευράς έφθασε έτσι τους 11 νεκρούς στρατιώτες και έναν άμαχο.<br /><br />Από την πλευρά της η Αρμενία ανακοίνωσε την ίδια ημέρα τις πρώτες απώλειές της με τον θάνατο δύο μελών των ενόπλων δυνάμεών της, που σκοτώθηκαν από εχθρικά πυρά.<br /><br />Οι δύο πρώην σοβιετικές δημοκρατίες βρίσκονται σε σύγκρουση εδώ και δεκαετίες για την αυτόνομη περιοχή του Ναγκόρνο – Καραμπάχ στο Αζερμπαϊτζάν, μια περιοχή με αρμενική πλειονότητα η οποία αποσχίστηκε, με την υποστήριξη του Γερεβάν, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, προκαλώντας μια σύγκρουση που οδήγησε στον θάνατο 30.000 ανθρώπων. Μια επισφαλής εκεχειρία έχει τεθεί σε ισχύ από το 1994.<br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μετά τον Μ.Τσαβούσογλου και ο Χ.Ακάρ απειλεί την Αρμενία με πόλεμο: «Θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο»

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Η Τουρκία εκφράζει απειλές κατά της Αρμενίας και δείχνει (τουλάχιστον λεκτικά) έτοιμη να ανοίξει και τέταρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορούν οι Ισραηλινοί να φτιάξουν τον νέο ναό του Σολομώντα; με την μέθοδο Ερντογάν-Αγιάς Σοφιάς;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6V_vDD-kYvSYojozGNqUCWPPomIzMprFr66yRucF0m3_ODB_R9Trlchqk7vCt7oMhKsbyFEeNKX-_77qIPgIbk7SF0eOC_4hgxhkZWxVy02DsRa9pjA_1aeu4hNzhKx7InMLdZPjqcQU/s1600/al_Aqsa1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="896" data-original-width="1600" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6V_vDD-kYvSYojozGNqUCWPPomIzMprFr66yRucF0m3_ODB_R9Trlchqk7vCt7oMhKsbyFEeNKX-_77qIPgIbk7SF0eOC_4hgxhkZWxVy02DsRa9pjA_1aeu4hNzhKx7InMLdZPjqcQU/s640/al_Aqsa1.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Άγγελος Ρούσσος</b><br />Το Ισραήλ μπορεί να αντιμετωπίσει τα ιερά που βρίσκονται στο Όρος του Ναού με τον ίδιο τρόπο όπως και η Τουρκία με την Αγία Σοφία<br /><br />Το ότι ο Ερντογάν δεν προτίθεται να σταματήσει στο θέμα της Αγιάς Σοφιάς και βλέπει Ιεροσόλυμα και Ριάντ.<br /><br />Το θέμα είναι μήπως ο “σουλτάνος” δημιουργήσει...σχολή και κάποιοι τον μιμηθούν.<br /><br />Οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ έχουν περάσει από χιλια δυο κύματα. Αν το εβραϊκό κράτος αισθανθεί πως απειλείται από τα σχέδια του Ερντογάν για το τζαμί Αλ-Ακσά, μπορεί να κινηθεί αναλόγως;<br /><br />Εσχάτως κάποιοι αναλυτές εκτιμούν πως με δεδομένη και την στήριξη των ΗΠΑ και την αμφιλεγόμενη αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας, οι Ισραηλινοί...βλέπουν μακριά!<br /><br />Αποδεικνύεται ότι το Ισραήλ μπορεί να αντιμετωπίσει τα ιερά που βρίσκονται στο Όρος του Ναού με τον ίδιο τρόπο όπως και η Τουρκία με την Αγία Σοφία, δηλαδή να ενεργήσει βάσει των δικών του συμφερόντων και να μην δώσει προσοχή στις απόψεις άλλων θρησκευτικών οργανώσεων και κρατών.<br /><br />Μια μεγάλη αναταραχή φέτος προκλήθηκε από μια ομάδα εβραίων θρησκευτικών ηγετών που ζήτησαν από τις ισραηλινές αρχές να επιτρέψουν το αρνί να θυσιάζεται στο εβραϊκό Πάσχα. Βασικά, οι Ορθόδοξοι Εβραίοι σκοπεύουν να ανοικοδομήσουν τον ναό του Σολομώντα, ο οποίος καταστράφηκε το 70ο έτος και από τον οποίο παρέμεινε το Τείχος των Δακρύων.<br /><br />Σήμερα, μέρος της περιοχής του κατεστραμμένου εβραϊκού ναού καταλαμβάνεται από το τζαμί Kubbat al-Sahra. Τα υπάρχοντα σχέδια για την αποκατάσταση του ναού της Ιουδαίας προβλέπουν, σύμφωνα με αναλυτές, δύο επιλογές: είτε να καταστρέψουν το Kubbat al-Sahra είτε να διατηρήσουν την ακεραιότητά του. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο μουσουλμανικός κόσμος θα είναι ενάντια σε μια τέτοια εκδοχή. Σε αυτό το σημείο το Ισραήλ μπορεί να εκμεταλλευτεί τα επιχειρήματα που εξέφρασε ο Erdogan περί της εγχώριας κυριαρχίας και περί της ελευθερίας “να κάνουμε ό, τι θέλουμε”. Σε μερικούς αυτό μπορεί να φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι;<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μπορούν οι Ισραηλινοί να φτιάξουν τον νέο ναό του Σολομώντα; με την μέθοδο Ερντογάν-Αγιάς Σοφιάς;

Άγγελος Ρούσσος Το Ισραήλ μπορεί να αντιμετωπίσει τα ιερά που βρίσκονται στο Όρος του Ναού με τον ίδιο τρόπο όπως και η Τουρκία με την Αγί...

Διαβάστε την συνέχεια

Βίντεο: Τούρκος δημοσιογράφος κατασκοπεύει στο Καστελόριζο !

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9A7KjrA_g1xo5NSaWOANT0hpx8xL0F9zhWbCK_Ry_PPEcRyfkB1fGUupQj7Wz8jtcD6fy4yWsVLr19LVoTm1q0Bj1lZox7BlnIq4RGr7WosAbg_Z7zLDoJs5zWKMVoxoiNQsJIJPhow/s1600/7778412546.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="750" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF9A7KjrA_g1xo5NSaWOANT0hpx8xL0F9zhWbCK_Ry_PPEcRyfkB1fGUupQj7Wz8jtcD6fy4yWsVLr19LVoTm1q0Bj1lZox7BlnIq4RGr7WosAbg_Z7zLDoJs5zWKMVoxoiNQsJIJPhow/s640/7778412546.png" width="640" /></a></div> <br /> Ο δημοσιογράφος Μουράτ Τζάν Οζτουρκ δημοσίευσε στις 18 Αυγούστου 2019 ένα βίντεο με τίτλο “Διεισδύσαμε στον ελληνικό στρατό-Εικόνες σοκ από την νήσο Καστελόριζο”<br /> <br /> Στην αρχή εμφανίζεται ο Τούρκος δημοσιογράφος πάνω σε ένα σκάφος το οποίο κινείται προς το Καστελόριζο.<br /> Ο ίδιος με φόντο το Καστελόριζο ακούγεται να λέει τα εξής : ¨Το Καστελόριζο βρίσκεται στο πλέον ανατολικό σημείο από την ηπειρωτική χώρα της Ελλάδας. Η έκταση του είναι περίπου 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Είναι γνωστό πως είναι το πλέον κοντινό στην Τουρκία ελληνικό νησί”<br /> Σας παραθέτουμε τώρα τη μετάφραση από τους υπότιτλους που εμφανίζονται στο βίντεο και τις δηλώσεις που κάνει ο δημοσιογράφος αυτό :<br /> <br /> <i>Το Καστελόριζο με βάση τη συνθήκη της Λωζάννης είναι ένα από τα Δωδεκάνησα που αφέθηκαν στην Ιταλία.<br /> Αργότερα με τη συνθήκη των Παρισίων αφέθηκε στην Ελλάδα. Ενώ όμως θα έπρεπε να είναι αποστρατικοποιημένο, η Ελλάδα το έχει μετατρέψει σχεδόν σε μία στρατιωτική βάση.<br /> Όταν μετά από 20 λεπτά μόνο από το Κας του νομού Αττάλειας φτάνουμε στο νησί, μας υποδέχεται ένα πολεμικό πλοίο.<br /> Δημοσιογράφος Τζαντουρκ : Υπάρχει ένα κτίριο στο οποίο είναι εγκατεστημένες οι στρατιωτικές μονάδες και μπροστά ακριβώς βρίσκεται ένα πλοίο μοντέλο 68, εξοπλισμένο με πυραύλους κατά πλοίων. ( Τα λέει αυτά με φόντο πίσω το ελληνικό πολεμικό σκάφος) .<br /> (Στο 1:55 διακρίνονται κτίρια του Ε.Σ)<br /> Στο νησί φέρεται να υπάρχει μία πλήρη στρατιωτική βάση 700 ατόμων.<br /> (Στο 2:30 ζουμάρει πάνω σε κάτι που δείχνει να μοιάζει με ραντάρ)<br /> (Στο 2:45 ζουμάρει σε δύο λιμενικούς που περνάνε !)<br /> (Στο 3:03 ζουμάρει πάλι πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο)<br /> Δημοσιογράφος στο 4:28: ¨Η Ελλάδα επικαλούμενη το Καστελόριζο επιθυμείς να στήσει ΑΟΖ στην περιοχή. Και όπως έχει κάνει και στο Αιγαίο επιθυμεί να φυλακίσει την Τουρκία στον κόλπο της Αττάλειας”<br /> <br /> Το Καστελόριζο στην πραγματικότητα είναι ένα γαλήνιο και τουριστικό νησί. Ανάμεσα στον ελληνικό και τουρκικό λαό δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Στην περιοχή υπάρχει μία πίστα πολιτικού αεροδρομίου. Αλλά αναφέρεται πως κατά καιρούς και στρατιωτικά αεροσκάφη προσγειώνονται εδώ. (Προβάλλει πλάνα από το αεροδρόμιο)<br /> (Ακολούθως δείχνει έναν ένστολο ο οποίος απομακρύνεται)<br /> Στο 7:13 υπάρχει ένα κοντινό πλάνο στο ελληνικό πολεμικό πλοίο και αμέσως μετά στα παρακείμενα κτίρια των ελληνικών αρχών. Μετά επί ώρα κάνει κοντινά πλάνα στο πολεμικό πλοίο και τον εξοπλισμό του.<br /> Δημοσιογράφος : Η σημασία του Καστελόριζου αυτό το διάστημα έχει αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Και ο λόγος για αυτό είναι τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου<br /> στην Ανατολική Μεσόγειο τα πιο έχουν φέρει την Τουρκία αντιμέτωπη με μία σειρά από χώρες……..”<br /> (Στο 9:34 ζουμάρει σε οχήματα του Ελληνικού Στρατού που βρίσκονται κοντά στο πολεμικό πλοίο.)</i><br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="342" src="https://www.youtube.com/embed/NQb6NFB6elI" width="680"></iframe><br /> <br /> <a href="https://tourkikanea.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Βίντεο: Τούρκος δημοσιογράφος κατασκοπεύει στο Καστελόριζο !

Ο δημοσιογράφος Μουράτ Τζάν Οζτουρκ δημοσίευσε στις 18 Αυγούστου 2019 ένα βίντεο με τίτλο “Διεισδύσαμε στον ελληνικό στρατό-Εικόνες σοκ α...

Διαβάστε την συνέχεια