Γιατί η ελληνοτουρκική κρίση θυμίζει τον “Πόλεμο των Έξι Ημερών”;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnZIBgvqY-OlGYThzX8eNS395H1ertMUEZHJtvOGq5TKIXor-rd4xDs9GkZGXo9fbFrPyKzDbAxhKzyuTIA-FkZ3CsAJMAulbw5QjoH1PAv7P12Ry0EftITkVQK3E-kwT67lmNDEm-hUs/s1600/mmoseseedaggyyann.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="354" data-original-width="735" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnZIBgvqY-OlGYThzX8eNS395H1ertMUEZHJtvOGq5TKIXor-rd4xDs9GkZGXo9fbFrPyKzDbAxhKzyuTIA-FkZ3CsAJMAulbw5QjoH1PAv7P12Ry0EftITkVQK3E-kwT67lmNDEm-hUs/s640/mmoseseedaggyyann.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Κανιμά</b><br /> Ο Μαρκ Τουαίην είχε πει ότι « η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται , κάνει ,όμως ομοιοκαταληξία». Αυτό ,μαζί με άλλα παρεμφερή διδάγματα από τη ζωή των λαών, αν είχε μελετήσει ο Ερντογάν και οι πασάδες της γείτονος δεν θα κινδύνευαν να έχουν …ομοιοκαταληξία με άλλους ηγέτες που υπερέβαλαν σε απειλές εναντίον γειτονικών λαών και είχαν άδοξο τέλος.<br /> <br /> Παράδειγμα ο πρόεδρος της Αιγύπτου Γκαμάλ Νάσερ και οι άλλοι Άραβες ηγέτες που επί ένα εξάμηνο πριν από τον λεγόμενο πόλεμο των έξι ημερών το 1967 απειλούσαν με ολοκληρωτική καταστροφή το Ισραήλ.Χρειάστηκαν μόλις έξι μέρες για να συμβεί το αντίθετο. Πανωλεθρία. Το Ισραήλ που είχε αφήσει αναπάντητες τις ύβρεις και τις απειλές , μίλησε με το δικό του τρόπο μόλις έκρινε ότι είχε φτάσει η ώρα. Αντιγράφω από την Βικιπαίδεια: <br /> <br /> « Στις 5 Ιουνίου 1967 στις 07:45 ώρα Ισραήλ, ήχησαν οι σειρήνες της πολιτικής άμυνας σ’ όλο το Ισραήλ, και ταυτόχρονα η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εξαπέλυσε την επιχείρηση Moked (Εστία), μία γενική επίθεση εναντίον αιγυπτιακών, ιορδανικών και συριακών αεροδρομίων και της ιρακινής βάσης της Χαμπανίγια. Ήταν το προοίμιο ενός γενικότερου στρατιωτικού θριάμβου του Ισραήλ, που έμεινε στην ιστορία ως “Πόλεμος των Έξι Ημερών”. <br /> <br /> Τα ισραηλινά αεροσκάφη, τα γαλλικής κατασκευής Μιράζ ΙΙΙ και Μιστέρ, ήταν οπλισμένα με κατευθυνόμενες βόμβες, οι οποίες προκάλεσαν πραγματική καταστροφή στα παρατεταγμένα στις πίστες αραβικά αεροσκάφη, ενώ ο αιφνιδιασμός ήταν ακόμη μεγαλύτερος σε ό,τι αφορά την Αίγυπτο, καθώς οι Ισραηλινοί πιλότοι, διαγράφοντας ευρύ κύκλο σε χαμηλό ύψος υπεράνω της Μεσογείου επιτέθηκαν εκ δυσμών χωρίς οι σχηματισμοί τους να γίνουν αντιληπτοί από τα αιγυπτιακά ραντάρ » <br /> Ήταν η απάντηση για ό,τι προηγήθηκε. <br /> <br /> Όταν στις 30 Μαίου 1967 ,δηλαδή ούτε μία εβδομάδα πριν από την έναρξη του πολέμου η Αίγυπτος υπέγραψε αμυντική συμφωνία με την Ιορδανία, παρά την εχθρότητα μεταξύ Νάσερ και βασιλιά Χουσείν, ο Αιγύπτιος πρόεδρος διεκήρυξε πως όλες οι μεταξύ τους διαφορές σβήστηκαν σε ένα λεπτό καθώς, όπως τόνισε «ο βασικός μας στόχος θα είναι η καταστροφή του Ισραήλ. Ο Αραβικός λαός θέλει να πολεμήσει». <br /> <br /> (Τι θυμίζει, τι θυμίζει ; Μήπως την απειλή Ερντογάν «θα καταστρέψουμε τους εχθρούς μας όπως κάναμε με τους Έλληνες το 1922» Ή την άλλη δήλωση του ότι «Οι μαγκιές τους, είναι μέχρι να δουν τα καράβια του στρατού μας και τα αεροσκάφη μας») <br /> <br /> Λίγες μέρες νωρίτερα ,στις 26 Μαίου σε ομιλία του σε Άραβες συνδικαλιστές , ο Νάσερ ανακοίνωνε: «Αν το Ισραήλ μπει σε επίθεση εναντίον της Συρίας ή της Αιγύπτου, η μάχη εναντίον του Ισραήλ θα είναι γενική και δεν θα περιοριστεί σ’ ένα σημείο στα Συριακά ή τα Αιγυπτιακά σύνορα. Η μάχη θα είναι γενική και ο βασικός μας στόχος θα είναι να καταστρέψουμε το Ισραήλ». <br /> <br /> (Τι θυμίζει τι θυμίζει; Μήπως την απειλή του Μπιναλί Γιλντιρίμ ότι «Δεν θα ανεχτούμε ποτέ κύκλους που παραβιάζουν την κυριαρχία μας στη Μεσόγειο και το Αιγαίο. Όσοι κάνουν ζωή κουρσάρων στα νερά του Αιγαίου, ας μην ξεχνούν την 9η Σεπτεμβρίου του 1922 ». (καταστροφή της Σμύρνης). <br /> <br /> Στο ίδιο πνεύμα και οι μεγαλοστομίες των συμμάχων του προέδρου Νάσερ. <br /> <br /> Τον Μάιο του 1967, ο Hafez al-Assad, αργότερα Υπουργός Άμυνας της Συρίας διακήρυξε: «Οι δυνάμεις μας είναι τώρα απολύτως έτοιμες όχι μόνο ν’ αποκρούσουν την επιθετικότητα, αλλά ν’ αρχίσουν την ίδια την πράξη της απελευθέρωσης, και ν’ ανατινάξουν την Σιωνιστική παρουσία από την Αραβική πατρίδα. Ο συριακός στρατός, με το δάκτυλο στην σκανδάλη, είναι ενωμένος… Εγώ, ως στρατιωτικός, πιστεύω πως έχει έρθει η ώρα να μπούμε σε μια μάχη εκμηδένισης (του Ισραήλ)» <br /> <br /> (Τι θυμίζει; Μήπως τον αρχηγό της τουρκικής αντιπολίτευσης και πρόεδρο του CHP, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, που σχολιάζοντας δηλώσεις του Πάνου Καμμένου για τα νησιά του Αιγαίου, δήλωσε πως «είναι γνωστό ότι η Ελλάδα κατέλαβε τα νησιά με 5.000 στρατιώτες της, σε 13 διαφορετικές περιοχές. Όταν γίνει κυβέρνηση το CHP, θα φύγουν όπως ήρθαν».) <br /> <br /> Στο τέλος Μαΐου 1967, οι Ιορδανικές δυνάμεις τέθηκαν υπό τις διαταγές ενός Αιγυπτίου στρατηγού, του Αμπντούλ Munim Riad. Την ίδια μέρα, ο Νάσερ διακήρυξε: «Οι στρατιές της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Συρίας και του Λιβάνου βρίσκονται σε ετοιμότητα στα σύνορα του Ισραήλ… για ν’ αντιμετωπίσουν την πρόκληση, ενώ βρίσκονται πίσω μας οι στρατιές του Ιράκ, της Αλγερίας, του Κουβέιτ, του Σουδάν και όλου του Αραβικού έθνους. Αυτή η πράξη θα καταπλήξει τον κόσμο. Σήμερα θα ξέρουν πως οι Άραβες είναι έτοιμοι για μάχη, η κρίσιμη ώρα έχει φτάσει. Φτάσαμε στο στάδιο της σοβαρής πράξης και όχι των περισσότερων διακηρύξεων». <br /> <br /> (Τον αντέγραψε ο σύμβουλος του Ερντογάν Γιγίτ Μπουλούτ : «Η Αθήνα θα νιώσει την οργή της Τουρκίας, χειρότερη από αυτή στην Αφρίν. Θα σπάσουμε τα χέρια και τα πόδια αξιωματούχων, του πρωθυπουργού ή όποιου υπουργού τολμήσει να ανέβει στα Ίμια στο Αιγαίο». <br /> <br /> Και ο ακροδεξιός Νεβλέτ Μπαχτσελί : «Ο βυθός της θάλασσας είναι γεμάτος από τους παππούδες όσων μιλούν με τέτοια κενά λόγια».) <br /> <br /> Η απάντηση στις αραβικές απειλές δόθηκε στο πεδίο της μάχης . <br /> <br /> Μιλώντας τρεις εβδομάδες μετά το τέλος του πολέμου, ενώ δεχόταν τιμητικό δίπλωμα από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, ο Γιτζάκ Ράμπιν έδωσε την δική του εξήγηση για την επιτυχία του Ισραήλ: <br /> <br /> «Οι αεροπόροι μας, που χτύπησαν τα αεροπλάνα των εχθρών μας με τόση ακρίβεια όση κανένας άλλος στον κόσμο καταλαβαίνουν πως έγινε και ο κόσμος ζητά τεχνολογικές επεξηγήσεις ή μυστικά όπλα· οι ένοπλες δυνάμεις μας που νίκησαν τον εχθρό ακόμα και όταν ο εξοπλισμός τους ήταν κατώτερος απ’ αυτόν· οι στρατιώτες μας σ’ όλους τους άλλους κλάδους… που κατέβαλαν τους εχθρούς μας παντού, παρά τους ανώτερους αριθμούς και τις οχυρώσεις των τελευταίων – όλα αυτά απέδειξαν όχι μόνο κρύο αίμα και κουράγιο στη μάχη αλλά… μια κατανόηση πως όχι μόνο η προσωπική τους στάση εναντίον των μεγαλύτερων κινδύνων θα έφερνε την νίκη για την χώρα τους και για τις οικογένειες τους, αλλά πως αν η νίκη δεν ήταν δική τους το εναλλακτικό ενδεχόμενο ήταν η εκμηδένιση». <br /> <br /> Ο πρόεδρος Ερντογάν συνηθίζει να λέει πως όσοι δεν μαθαίνουν από την ιστορία , θα την ξαναζήσουν. Να το θυμηθεί όταν και εάν έρθει η ώρα…<br /> <br /> <a href="http://www.timelink.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί η ελληνοτουρκική κρίση θυμίζει τον “Πόλεμο των Έξι Ημερών”;

Του Μιχάλη Κανιμά Ο Μαρκ Τουαίην είχε πει ότι « η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται , κάνει ,όμως ομοιοκαταληξία». Αυτό ,μαζί με άλλα παρεμφερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ολέθριο σφάλμα να υπονομεύουμε την θέση μας λέγοντας οι Τούρκοι μπορεί να έχουν λίγο δίκιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_j8g1f5pfaUoSvYz8HxibOLCDl-wEBhntQ3nIyISvooxH_hTLvcgIyXxhhe-0mvhIuHbM5mZ5gN02eI2PmNSeWQZA5MEgDXZCOrJ1nc3q-ezX-Oy3XH7GGeLINvXEB1_m6lz0lqD3HgU/s1600/IRANOS-IRAN-ERDOGAN-PUTIN.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_j8g1f5pfaUoSvYz8HxibOLCDl-wEBhntQ3nIyISvooxH_hTLvcgIyXxhhe-0mvhIuHbM5mZ5gN02eI2PmNSeWQZA5MEgDXZCOrJ1nc3q-ezX-Oy3XH7GGeLINvXEB1_m6lz0lqD3HgU/s640/IRANOS-IRAN-ERDOGAN-PUTIN.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ</b><br />Δεν έχουν καταλάβει δυστυχώς οι πολιτικές δυνάμεις στον τόπο μας, ότι η έκβαση μιας ελληνο-τουρκικής αναμέτρησης στο Αιγαίο, που πλέον δεν φαίνεται και τόσο απίθανη, θα κριθεί εν πολλοίς από τις εντυπώσεις στον διεθνή περίγυρο. Την επικοινωνιακή αποτύπωση δηλαδή της πρόκλησης και της απάντησης.<br /><br />Οι αγγλοσάξονες συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τον προσφυή όρο «blame game». Δηλαδή παιχνίδι ευθυνών που στην προκειμένη περίπτωση συνοψίζεται στην εδραίωση μίας παγιωμένης άποψης για το «ποιος άρχισε πρώτος». Αυτό που οι αρχαίοι θα έλεγαν «ούτος ήρξατο χειρών αδίκων». <br />Η σαφής καταγραφή των εννοιών «επιτιθέμενου» και «αμυνόμενου» είναι το κλειδί για την ισχυρή διεθνή υποστήριξη προς την Ελλάδα σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής με την Τουρκία. Και ευτυχώς στην παρούσα συγκυρία το κλίμα όπως διαμορφώνεται στα ξένα μέσα ενημέρωσης είναι εξαιρετικά θετικό για την Ελλάδα. Όχι ασφαλώς λόγω…υπερβάλλοντος φιλελληνισμού, αλλά πρωτίστως επειδή ο γείτονας χρεώνεται μία αλλοπρόσαλλη, υπερφίαλη και άκρως επιθετική συμπεριφορά σε πολλά μέτωπα από κοινού με ένα ολοφάνερο έλλειμμα δημοκρατίας στο εσωτερικό του. <br /><br />Η σημερινή Τουρκία του Ερντογάν έχει καταγραφεί στην συνείδηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης ως μία χώρα-τραμπούκος, κυρίως επειδή η (προεκλογική, ας μην το ξεχνάμε)ρητορική του Σουλτάνου είναι σε καθημερινή βάση υβριστική για την Ευρώπη και την Δύση.<br /><br />Θεωρητικά λοιπόν η θέση της Ελλάδας, ως ένα κράτος που είναι υποχρεωμένο να ανέχεται έναν κακότροπο, επιθετικό και πιθανότατα κακόβουλο γείτονα, είναι εξαιρετικά ενισχυμένη διεθνώς. Θεωρητικά λέω, γιατί όταν μέρα παρά μέρα τσακώνεται η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση για τους χειρισμούς στα ελληνοτουρκικά το πράγμα αρχίζει και μπερδεύεται.<br /><br />Ηταν εξαιρετικά άστοχή η πρόσφατη επίθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη προς τον υπουργό άμυνας, επειδή ανέβασε τους τόνους χαρακτηρίζοντας τον Ερντογάν τρελό. <br />Ο Καμμένος είπε ουσιαστικά, αυτό το οποίο αποτελεί κοινή πεποίθηση σε Ευρώπη και Αμερική. Οι δηλώσεις του δεν ήταν υπόδειγμα διπλωματικής κομψότητας, όμως το να σπεύσει η αξιωματική αντιπολίτευση να τον επικρίνει χαρακτηρίζοντας τον «επικίνδυνο» και «ανίκανο» ήταν έξω από κάθε λογική. Γιατί στην πράξη αυτό σημαίνει ότι μια μεγάλη πολιτική δύναμη της Ελλάδας, στο κατώφλι-υποτίθεται-της εξουσίας, αποδοκιμάζει αυτούς τους χαρακτηρισμούς και πιστεύει ότι υπάρχει περιθώριο πολιτισμένης συνεννόησης με τον Ερντογάν, προφανώς μέσω της συνεχιζόμενης πολιτικής διολισθήσεως και κατευνασμού. <br /><br />Ηταν λοιπόν τεράστιο το σφάλμα της ΝΔ που μπορεί να προσάψει-και σε ένα βαθμό δικαίως- τα μύρια όσα στον…ασυγκράτητο υπουργό άμυνας, αλλά όχι επειδή ανέβασε τους τόνους προς τους απέναντι, εκπέμποντας στην διεθνή κοινότητα ότι «αγανακτούμε πέρα από τα όρια γιατί μας πνίγει το δίκιο»!<br /><br />Αν η αντιπολίτευση υπονομεύει αυτή την θέση, αφήνοντας να εννοηθεί με αχαρακτήριστες δηλώσεις περί «ελληνικής επιθετικότητας» ότι μπορεί να έχουν…λίγο δίκιο και οι απέναντι, ζήτω που καήκαμε! Χάνουμε μονομιάς το χαρτί του blame game που σήμερα είναι στα μέτρα μας και δίνουμε τροφή σε θεωρίες του τύπου «ε, κι αυτοί οι Ελληνες πήγαιναν γυρεύοντας!». <br />Κι επειδή, θα μου επιτρέψετε να σας πω, ο Ερντογάν μπορεί να είναι τρελός, αλλά δεν είναι αυτό που περιγράφει μια άλλη ελληνική λέξη η οποία αρχίζει από «μι» και τελειώνει σε «σίγμα», δεν θα επιχειρήσει ακραίες επιθετικές ενέργειες. Δεν θα δώσει δηλαδή ποτέ την ευκαιρία να ξεκινήσει ο καυγάς με γενικευμένη διεθνή κατακραυγή εις βάρος του. <br /><br />Σε απλά ελληνικά μην ακούτε θεωρίες για «ντου» στο Καστελλόριζο. Μην περιμένετε ότι θα μπουκάρει με τη μία, ένα ωραίο πρωί σε κατοικημένο ελληνικό νησί. Εχει, δυστυχώς για εμάς, την ευκαιρία να ξεκινήσει την στρατιωτική αντιπαράθεση με πρωτοβουλίες χαμηλής κλίμακας(π.χ. κατάληψη ακατοίκητης βραχονησίδας) και να αφήσει στην Ελλάδα το βαρύ φορτίο μιας «απάντησης» με πραγματικά πυρά. Σε μια τέτοια περίπτωση λοιπόν, κινδυνεύει να χαθεί η μπάλα σχετικά με το «ποιος άρχισε πρώτος». Κι αν η δική μας αντιπολίτευση δεν κατανοήσει εγκαίρως ότι ως προς την τουρκική απειλή οφείλει να συμβάλει στην δημιουργία αρραγούς μετώπου «μπετόν αρμέ», να είστε βέβαιοι ότι θα δείτε περίεργη αντιμετώπιση από μερίδα του διεθνούς τύπου, ακόμη και ορισμένων κυβερνήσεων. Στο μότο: «δύο τρελοί βάζουν φωτιά στο Αιγαίο…».<br /><br />Θα είναι πραγματικά εθνικό όνειδος να υπονομεύσουμε από μόνοι μας την σημερινή διεθνή προσλαμβάνουσα παράσταση που καταγράφει την Τουρκία ως «επιτιθέμενη» και την πατρίδα μας ως «αμυνόμενη». Και ασφαλώς η ιστορία θα καταλογίσει ευθύνες για αυτό το μοναδικό …κατόρθωμα.<br /><br /><a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ολέθριο σφάλμα να υπονομεύουμε την θέση μας λέγοντας οι Τούρκοι μπορεί να έχουν λίγο δίκιο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Δεν έχουν καταλάβει δυστυχώς οι πολιτικές δυνάμεις στον τόπο μας, ότι η έκβαση μιας ελληνο-τουρκικής αναμέτρησης στο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 7.000 του Έβρου και των νησιών, ο “τρελός” Ερντογάν και το Ξανθό Γένος της σωτηρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw79i3cuSOsUTJ5jqtW6HqQCKoSmLCA0OATNSx47CXhnWN7FW63wrxEjh6rUGhFAEU-IOYdQ5j7uHT4kLIjpV6TBVGbdHCnDoqVrfoojmrAaD-Dz_Qy58vLHoSHUEpl1U8F-B5cj9m-aQ/s1600/F-16-ELLADA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw79i3cuSOsUTJ5jqtW6HqQCKoSmLCA0OATNSx47CXhnWN7FW63wrxEjh6rUGhFAEU-IOYdQ5j7uHT4kLIjpV6TBVGbdHCnDoqVrfoojmrAaD-Dz_Qy58vLHoSHUEpl1U8F-B5cj9m-aQ/s640/F-16-ELLADA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Κάποιοι κατηγορούν τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν ως τρελό, αλλά μόνο αυτό δεν είναι ο Σουλτάνος. Αποδεικνύεται πως είναι πιό έξυπνος από αυτούς που τον κατηγορούν… <br /> <br /> Από την άλλη προαναγγέλλεται η ενίσχυση του Έβρου και των νησιών με 7.000 – ολόκληρους – στρατιωτικούς. <br /> <br /> Από αυτούς 3.500 θα πάνε στον Έβρο και οι λοιποί στα νησιά. Λύσαμε το πρόβλημα με την Τουρκία; Πόσοι άνδρες από τους 3.500 αντιστοιχεί σε κάθε νησί; <br /> <br /> Και αλήθεια που τους βρήκαμε τους 7.000 άνδρες ξαφνικά; Και αφού τους είχαμε τόσο καιρό γιατί τους πάμε τώρα στον Έβρο και τα νησιά; <br /> <br /> Την ίδια ώρα τα πράγματα «σφίγγουν» με τους απέναντι και σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει και το Ξανθό Γένος των προφητειών που θα μας έσωζε. <br /> Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και ο Ταγίπ Ερντογάν είναι μαζί. Κανείς δεν ξέρει για πόσο, αλλά για την ώρα είναι και αυτό είναι δεδομένο. Παρά τα όσα επιμένουν να λένε, με το αζημίωτο, συνήθως ορισμένοι γραφικοί που μεσουρανούν ακόμα στους τηλεοπτικούς δέκτες, η Ρωσία και η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ μαζί, ούτε μπορούν να είναι μαζί, διότι, πάρα πολύ απλά έχουν αντίθετα συμφέροντα, ειδικά τώρα, ειδικά στον τομέα της ενέργειας. <br /> <br /> Η Ρωσία χρειάζεται την Τουρκία για να διεμβολίσει το ΝΑΤΟ, και η Τουρκία χρειάζεται τη Ρωσία για να παίξει το παιχνίδι της εντός του ΝΑΤΟ. Τώρα η αγάπη του του κ. Πούτιν για τη Ορθοδοξία, το Άγιο Όρος και τα λοιπά καλύτερα να μην συζητηθούν καν. <br /> <br /> Το πόσο αγαπά την Ορθόδοξη Ελλάδα ο κ. Πούτιν φαίνεται από τον πυρηνικό σταθμό που φτιάχνει στην Τουρκία σε ελάχιστη απόσταση από τις κυπριακές ακτές. Τι και αν ο πρέσβης της Μόσχας στη Λευκωσία καθησυχάζει; Τι και αν λέει πως δεν τρέχει τίποτα που η Μόσχα δίνει S-400 στην Άγκυρα; <br /> <br /> Αυτό που δεν λέει είναι ότι, βάσει των δηλώσεων του κ. Πούτιν, το Ακουγιού θα είναι έτοιμο το 2023 και πιθανότατα η Τουρκία, το 2025, να κατέχει πυρηνικό όπλο με συνεργασία ίσως του Πακιστάν. Αυτό που δεν λέει είναι ότι οι S-400 μπορούν να σκεπάσουν την Κύπρο και το Αιγαίο. <br /> Βέβαια η Ρωσία δεν έχει άμεσα λόγο να ανησυχήσει και έναντι μιας τέτοιας εξέλιξης. Η Ελλάδα και η Κύπρος όμως; <br /> <br /> Και από την άλλη η ελληνική ηγεσία καθυστερεί. Καθυστερεί δραματικά στο βασικό πρόγραμμα που έπρεπε να έχει ξεκινήσει ΧΘΕΣ, τον εκσυγχρονισμό των F-16. <br /> <br /> Η ισχυρή αεροπορία είναι εκ των ουκ άνευ για την ελληνική πολεμική προσπάθεια έναντι της Τουρκίας και αποτελεί τη μόνη σοβαρή αποτρεπτική δύναμη της Ελλάδας, αυτή την στιγμή, λόγω της δυνατότητάς της να πλήττει σε βάθος. <br /> <br /> Και αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο πρέπει να εξεταστεί. Η αποστολή αντί διμοιρίας λόχου στο Καστελόριζο ελάχιστα εξυπηρετεί. Το αποτέλεσμα έναντι σοβαρής τουρκικής ενέργειας θα είναι το ίδιο. <br /> <br /> Αλλού πρέπει να εστιάσουμε και γιατί όχι να εξετάσουμε την περίπτωση προληπτικού πλήγματος. Όποιος αμύνεται πεθαίνει, έλεγαν οι Ρωμαίοι και μάλλον δεν είχαν και τόσο άδικο. <br /> Τέλος πρέπει, επιτέλους, να σοβαρευτούμε και να προσεγγίσουμε τους μόνους φυσικούς μας συμμάχους στην περιοχή, την Αίγυπτο και το Ισραήλ.<br /> <br /> <a href="http://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι 7.000 του Έβρου και των νησιών, ο “τρελός” Ερντογάν και το Ξανθό Γένος της σωτηρίας

Κάποιοι κατηγορούν τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν ως τρελό, αλλά μόνο αυτό δεν είναι ο Σουλτάνος. Αποδεικνύεται πως ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πολιτική γλώσσα του Ερντογάν και του Ισλάμ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT5wsOhPLURUq1rZfqoAk072PKzdvdmuCjxQLC8hcNFsYxqT8aaTVZLtuAWZFfBZlme0R20D_bYlJJXOvpFfpc_b3QVpwUtLRVJ6OXNYYglIAXUBdqTGNwfic6OGdXrbdbjkXQyBFxbPA/s1600/h+politiki+glwsa+toy+islam.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="578" data-original-width="630" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT5wsOhPLURUq1rZfqoAk072PKzdvdmuCjxQLC8hcNFsYxqT8aaTVZLtuAWZFfBZlme0R20D_bYlJJXOvpFfpc_b3QVpwUtLRVJ6OXNYYglIAXUBdqTGNwfic6OGdXrbdbjkXQyBFxbPA/s640/h+politiki+glwsa+toy+islam.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Μάριος Λ. Ευρυβιάδης*</b><br /> Η υπόθεση με την ομηρία, πλέον, των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από το καθεστώς του Ερντογάν αναδεικνύει μια παράμετρο την οποία συνεχίζουμε να αγνοούμε αναφορικά με τις σχέσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία ή, επί το ορθότερον και με αφορμή το παρόν κείμενο, τις σχέσεις ανάμεσα σε δυο κράτη, το ένα χριστιανικό και το άλλο μουσουλμανικό, ή το ένα μουσουλμανικό και το άλλο μη. Η παράμετρος αυτή αφορά στο ζήτημα της «πολιτικής επικοινωνίας» του μουσουλμανικού κράτους με ένα μη μουσουλμάνικο δηλαδή άπιστο κράτος.<br /> <br /> Στην πραγματικότητα υφίσταται μεγάλο και ίσως αξεπέραστο χάσμα ανάμεσα στην πολιτική (ανατολίτικη) γλώσσα του Ισλάμ και στη δική μας πολιτική (δυτική) γλώσσα. <br /> <br /> Στην περίπτωση ειδικά του ισλαμιστή ηγέτη της Τουρκίας, του Ταγίπ Ερντογάν, όλο και περισσότερο, είναι μέσα από το πρίσμα του Ισλάμ που πρέπει να ερμηνεύουμε και να αξιολογούμε τις πράξεις και τις αποφάσεις του ως ισλαμιστή ηγέτη. Ή να το θέσω διαφορετικά. Η μέχρι τώρα δική μας τάση να αγνοούμε τις κορανικές επιταγές στη λήψη αποφάσεων εκ μέρους του θεοφοβούμενου Ερντογάν, αποδεικνύεται λανθασμένη και με αρνητικές συνέπειες για τον Ελληνισμό. <br /> <br /> Ο Ερντογάν αυτοπροσδιορίζεται πρώτα ως μουσουλμάνος και μετά ως Τούρκος. «Έχουμε μόνο μια έγνοια, Ισλάμ, Ισλάμ, Ισλάμ», υπογράμμιζε σε δημόσιο χώρο στη Τζακάρτα της Ινδονησίας – της μεγαλύτερης μουσουλμανικής χώρας στον κόσμο - τον Ιούλιο του 2016. Και με «Ισλάμ, Ισλάμ, Ισλάμ», εννοεί την Σουννιτική (ορθόδοξη) ερμηνεία του Κορανίου την οποία ασπάζεται η μεγάλη πλειοψηφία των μουσουλμάνων. (Οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι, Σιίτες, Αλεβίτες, Αλαουίτες κλπ,- που είναι εκατομμύρια μόνο στην Περσία - θεωρούνται άπιστοι και ευκαιρίας δοθείσης - όπως π.χ. στη Συρία σήμερα - καταπολεμούνται και σφάζονται, όπως και οι μη μουσουλμάνοι διότι αυτό επιτάσσει το Κοράνι). <br /> <br /> Δεν υποβαθμίζω τον «τουρκισμό» του Ερντογάν, ούτε και αγνοώ την υφιστάμενη συμμαχία του με τους Γκρίζους Λύκους. Όμως η προσωπική, δημόσια και πολιτική του συμπεριφορά ταυτίζεται με τον ισλαμικό νόμο, δηλαδή τη σαρία και γενικά τις (Σουννιτικές) επιταγές του Κορανίου. <br /> <br /> Ας θυμηθούμε πως η βάση και επίκεντρο της αποτυχημένης του προσπάθειας να ανοίξει διάλογο με το κουρδικό στοιχείο της Τουρκίας (2015-16) υπήρξε το σουννιτικό Ισλάμ που υποτίθεται θα «άμβλυνε» τον εθνικισμό Κούρδων και Τούρκων, κάτω από την ομπρέλα του μουσουλμανισμού. Ο δε κοινός παρονομαστής της συνεχιζόμενης εισβολής στη Συρία - όλη η συνθηματολογία και σημειολογία του πολέμου και η «ενοποίηση» των ετερόκλητων αντισυριακών δυνάμεων - είναι το Ισλάμ. <br /> <br /> Στη περίπτωση του Ερντογάν έχουμε την προσπάθεια οικοδόμησης και υλοποίησης μιας διαφορετικής πολιτικής για «ενότητα» από αυτή που επιχείρησαν οι κεμαλιστές- εθνικιστές της χούντας του Εβρέν την δεκαετία του 1980. Τότε επιχειρήθηκε να οικοδομηθεί η λεγόμενη «τούρκο-ισλαμική σύνθεση» αλλά με κυρίαρχο στοιχείο τον τουρκικό εθνικισμό. Η πολιτική αυτή απέτυχε με την άνοδο και κυριαρχία του πολιτικού Ισλάμ. Σήμερα ο Ερντογάν επιχειρεί την ενότητα από την ανάποδη - μέσω μιας «ισλαμο-τουρκικής σύνθεσης». <br /> <br /> Ως τελευταίο δείγμα γραφής του ισλαμoκεντρισμού του Έρντογάν - πέραν των καθημερινών μέτρων που λαμβάνονται για τη δημιουργία μιας πιό «θρησκευτικής γενιάς» - είναι και ο αποχαρακτηρισμός των οθωμανικών αρχείων πληθυσμού από το 1880 που επιτρέπει στους Τούρκους πολίτες να εντοπίσουν τις «εθνοτικές» τους καταβολές. Και δεν αποτελεί έκπληξη - εξάλλου ήταν ήδη γνωστό από υφιστάμενες επιστημονικές μελέτες- ότι η πλειοψηφία των Τούρκων δεν έχουν ασιατική καταγωγή. Πολιτικός δε στόχος του αποχαρακτηρισμού των εγγράφων είναι να αναδειχθεί το κοινό και ενωτικό στοιχείο του Ισλάμ σε μια πολυεθνική και πολυπολιτισμική χώρα όπως είναι η Τουρκία. <br /> <br /> Για τον Ερντογάν αρχή και τέλος της πολιτικής με πιστούς ή άπιστους είναι το κορανικό εδάφιο (σούρα), «Υπάκουε στον Θεό, υπάκουε στον Προφήτη Του και υπάκουε σε εκείνους που σε εξουσιάζουν». Κατά τους μελετητές του Ισλάμ το συγκεκριμένο αυτό εδάφιο χρησιμεύει ως το «αφετηριακό σημείο των περισσοτέρων ισλαμικών διδαχών περί πολιτικής». Επί πλέον κατά μουσουλμάνους ερμηνευτές πολιτική υπακοή οφείλεται ακόμη και σε ένα «Φαραώ» δηλαδή σε κάποιο ηγέτη/χαλίφη που δεν αποδίδει δικαιοσύνη και που λειτουργεί αυθαίρετα διότι αντίδραση/επανάσταση κατά ενός τέτοιου ηγέτη/χαλίφη μπορεί να οδηγήσει στην αναρχία, που είναι χειρότερο από ένα ηγέτη «Φαραώ». <br /> <br /> Είναι γεγονός πως ο Ερντογάν έχει κερδίσει 16 εκλογικές αναμετρήσεις. Όμως τις νίκες του δεν τις αντιλαμβάνεται ως αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά ως ευλογία και αμοιβή από τον Αλλάχ και ως απόδειξη της πίστης του. Συνεπώς και η «νομιμότητα» της δική του εξουσίας προκύπτει από την υπακοή του και, στη βάση αυτή, οφείλεται υπακοή και σε αυτόν - αυτόν που εξουσιάζει, κατά το Κοράνι - από τους πιστούς. <br /> <br /> Αυτό που εμείς δεν κατανοούμε είναι πως οι ισλαμιστές μιλούν μια άλλη γλώσσα μεταξύ τους που απευθύνεται στα μέλη της κοινότητας των πιστών, της Ούμας, και της οποίας η γραμματική απέχει κατά παρασάγγας από τη δική μας- τη δυτική πολιτική γλώσσα. Και είναι με τη γλώσσα αυτή που πορεύονται και την οποία εμείς δεν γνωρίζουμε καν, ενώ δεν κάνουμε και καμιά προσπάθεια να την μάθουμε, πιστεύοντας πως εμείς και ο Ερντογάν μιλούμε την ίδια γλώσσα και πως μέσω αυτής θα βρούμε λύσεις. <br /> <br /> Την πολιτική αυτή γλώσσα του Ισλάμ έπρεπε και πρέπει να μάθουμε. Αλλιώς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τους Τούρκους ισλαμιστές και τον ευλογημένο από τον Αλλάχ Μεγάλο τους Ηγέτη, τον Ταγίπ Ερντογάν. Όταν η θεώρησή μας για τον κόσμο και τα πράγματα είναι λανθασμένη, όσο και να προσπαθούμε να επιλύσουμε ένα πρόβλημα, πάντοτε θα αποτυγχάνουμε. Η συνθήκη αυτή αποτελεί νομοτελειακό νόμο της (δυτικής) λογικής. <br /> <br /> Μια από τις αγαπημένες φράσεις του Ερντογάν σε πιστούς και άπιστους είναι πως ο καθένας πρέπει να «γνωρίζει τη θέση του” (“haddini bil”) στην ιεραρχία των πραγμάτων όπως αυτή προκύπτει μέσα από τo Ισλάμ και μέσα στην οποία ο ίδιος κατέχει κυρίαρχη θέση με τις ευλογίες του Αλλάχ. Με την επιθετική του συμπεριφορά σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, την συγκεκριμένη αυτή φράση την απαντούμε όλο και πιο συχνά. Για παράδειγμα στη «θέση» τους έβαλε πρόσφατα τον ΥΠΕΞ των Αραβικών Εμιράτων ό οποίος κατηγόρησε του Οθωμανούς προγόνους του πως φεύγοντας λεηλάτησαν την Αραβία στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου - «ποιος είσαι εσύ; Δεν ξέρεις τη θέση σου. Μάθε τη θέση σου», τον κατακεραύνωσε δημόσια. Με τον ίδιο τρόπο απευθύνθηκε προς τον Πρόεδρο της Γαλλίας όταν ο τελευταίος δήλωσε πρόσφατα την υποστήριξη του προς τους Κούρδους της Συρίας. Το τελευταίο παράδειγμα είναι οι μύδροι που εξαπέλυσε κατά του Πρωθυπουργού του Κοσόβου, όταν ο τελευταίος αγνόησε τη «θέση» του και διαμαρτυρήθηκε δημόσια για την απαγωγή Τούρκων υπηκόων από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και την μεταφορά τους από το Κόσοβο στην Τουρκία. <br /> <br /> Περιττό να λεχθεί πως με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο και με ύφος αφέντη, ο Ερντογάν και το σινάφι του συμπεριφέρονται κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Αθήνα και Λευκωσία θα πρέπει να «μάθουν τη θέση τους» και να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο, στην περίπτωση ειδικά Ελλάδας η συμπεριφορά Ερντογάν περιορίζεται, όσο και να ακούγεται σε κάποιους παράξενο, από την οργανωμένη ισχύ της Ελλάδας – την στρατιωτική. Δεν είναι απολύτως σίγουρος ο Ερντογάν πως ο Αλλάχ θα τον ευλογήσει ώστε να βγει κερδισμένος από μια πιθανή στρατιωτική αντιπαράθεση. Υπάρχει η πιθανότητα να θέλει ο Αλλάχ να τον τιμωρήσει για κάποιο του αμάρτημα, όπως παρολίγον να γίνει στις εκλογές του Ιουνίου του 2015, όταν δεν του «χάρισε» την πλειοψηφία που αναζητούσε. Τότε ο Ταγίπ είχε εξαφανιστεί για τρεις ολόκληρες μέρες προσευχόμενος και αναλογιζόμενος ποια αμαρτία διέπραξε. <br /> <br /> Ακριβώς επειδή ο Ταγίπ δεν μπορεί να είναι είναι σίγουρος για μια τζιχαντιστική νίκη επί της Ελλάδας, ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του παραμένει αυτός της στρατιωτικής αποτροπής. Αυτή πρέπει να εκδηλώνεται με λόγια αλλά και με πράξεις ώστε οι ισλαμιστές της Άγκυρας να μην έχουν αμφιβολία ως προς την ελληνική αποφασιστικότητα. Διότι, και σε τελική ανάλυση παραμένει, πάντοτε, επίκαιρη η εκτίμηση Ισραηλινού διπλωμάτη, που υπηρετούσε στην Άγκυρα στις αρχές της δεκαετίας του 1950, προς τους προϊσταμένους τους στο Τελ Αβίβ: «Πάνω από όλα, αυτοί (οι Τούρκοι) σέβονται τη δύναμη και όσο πιο απροκάλυπτα αυτή εκδηλώνεται, τόσο περισσότερο τους αρέσει, την εκτιμούν, και την κατανοούν».<br /> <br /> <b><i>*Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις Πάφος</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η πολιτική γλώσσα του Ερντογάν και του Ισλάμ

Μάριος Λ. Ευρυβιάδης* Η υπόθεση με την ομηρία, πλέον, των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από το καθεστώς του Ερντογάν αναδεικνύει μια παράμετρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος και η σχοινοβασία της Αθήνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8PaAaYF3bujKN_a9Hr7nnR9TFupf95yCPe-mbWE1ihoUYBzBZeb-M5NBs2IcARCAqKnTeAaB3SMnQOT5aVmE54AnZt5-E-05_D72MFl2EHEMTC79OF_ty1prMMLRVE8NZvASEZ6jKLWg/s1600/psychros-polemos-athina.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8PaAaYF3bujKN_a9Hr7nnR9TFupf95yCPe-mbWE1ihoUYBzBZeb-M5NBs2IcARCAqKnTeAaB3SMnQOT5aVmE54AnZt5-E-05_D72MFl2EHEMTC79OF_ty1prMMLRVE8NZvASEZ6jKLWg/s640/psychros-polemos-athina.png" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Αλέξανδρος Τάρκας </b><br /> Η απόπειρα δολοφονίας του Ρώσου διπλού πράκτορα Σκρίπαλ στη Βρετανία, οι οξύτατες κατηγορίες του Λονδίνου κατά του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, η ανάλογη απάντηση του Κρεμλίνου και οι μαζικές απελάσεις διπλωματών από τη Μόσχα και τις περισσότερες δυτικές πρωτεύουσες επιβεβαιώνουν τις πλέον απαισιόδοξες προβλέψεις ότι ο νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι επί θύραις. Η ελληνική διπλωματία καλείται να ισορροπήσει σε πολλά ευαίσθητα θέματα, καθώς η νέα αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας δεν έχει ταυτόσημα χαρακτηριστικά με όσα ίσχυαν πριν από το 1990.<br /> <br /> Τότε η Αθήνα ακολουθούσε σχεδόν όλες τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της τότε ΕΟΚ με εξαίρεση τους περίφημους αστερίσκους-υποσημειώσεις του Ανδρέα Παπανδρέου στα συμμαχικά και κοινοτικά έγγραφα αντίστοιχα. Αυτή τη φορά, η σύγκρουση δεν έχει χαρακτήρα «άσπρου-μαύρου»: οι εξωτερικές σχέσεις περιπλέκονται, λόγω των ζωτικών συμφερόντων πολλών αμερικανικών και ευρωπαϊκών εταιρειών στη Ρωσία, ενώ επενδύσεις υψηλής αξίας έχουν και ρωσικοί όμιλοι σε πλήθος δυτικών χωρών.<br /> <br /> Η πρώτη κύρια πτυχή -βραχυπρόθεσμου- ελληνικού ενδιαφέροντος στην κρίση Δύσης-Ρωσίας εξελίσσεται στα Βαλκάνια, όπου προ δεκαπενθημέρου περιόδευσε ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουες Μίτσελ. Η αμερικανική πλευρά κάνει λόγο για κακόπιστη και υπονομευτική δράση της Ρωσίας στη βαλκανική χερσόνησο και καλεί την Αθήνα να στηρίξει ενεργά την ευρωατλαντική προοπτική των βαλκανικών χωρών (συμπεριλαμβανομένης της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας).<br /> <br /> Παρόμοια γραμμή ακολουθεί και το Λονδίνο που, σε λίγους μήνες, θα φιλοξενήσει τη φετινή διάσκεψη του (έμπνευσης Μέρκελ) Berlin Process, δείχνοντας ότι το Brexit δεν σημαίνει και μείωση του ενδιαφέροντος για τις ευρωπαϊκές και βαλκανικές υποθέσεις. Το Βερολίνο δεν κρύβει ότι κινείται αυτόνομα (εκτός δομών της ΕΕ) στα Βαλκάνια. Αντιθέτως, το Παρίσι ανησυχεί μεν για τη ρωσική διείσδυση, αλλά στις επαφές με την ελληνική πλευρά έχει δώσει μεγαλύτερη έμφαση στον κίνδυνο ριζοσπαστικοποίησης των Βαλκανίων και σε καταγεγραμμένα περιστατικά προσηλυτισμού και διακίνησης Ισλαμιστών από τη βόρεια Αφρική, το Ιράκ και τη Συρία προς την Ευρώπη.<br /> Ρωσική οργή<br /> <br /> Έναντι αυτών, η Μόσχα εκφράζεται με αυξανόμενη οργή. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, πρόσφατα πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες μία κρίσιμη συνάντηση ανώτατων στελεχών της Κομισιόν με Ρώσους αξιωματούχους. Η ρωσική αντιπροσωπεία υποστήριξε ότι είναι κατηγορηματικά αντίθετη στην ανάμιξη μόνον του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, χωρίς να πιστεύει το ίδιο για τη δράση της ΕΕ. Υπό την προϋπόθεση ότι οι Βρυξέλλες δεν θα προβάλουν εμπόδια στις σχέσεις της Μόσχας με τα βαλκανικά κράτη.<br /> <br /> Κατά τις ίδιες πηγές, τα στελέχη της Κομισιόν δεν αποδέχθηκαν το διαχωρισμό, υποστηρίζοντας ότι αν πραγματικά η Μόσχα βλέπει πεδίο συνεργασίας με την ΕΕ, θα πρέπει να το δηλώσει δημόσια και να μην πιέζει τις ασθενείς κυβερνήσεις των εξίσου ασθενών κρατών της ταραγμένης χερσονήσου. Οι Ρώσοι αξιωματούχοι φέρεται να ανταπάντησαν, προκαλώντας την ΕΕ να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις πιθανής συνεργασίας.<br /> <br /> Η δεύτερη πτυχή -μακροπρόθεσμου- ελληνικού ενδιαφέροντος εντοπίζεται στον τρόπο χειρισμού του προέδρου Ερντογάν από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και τη Ρωσία. Η Ουάσιγκτον έχει υπογραμμίσει, αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες, προς την Αθήνα ότι κύρια προτεραιότητα στην παρούσα φάση αποτελεί η μη απώλεια της Τουρκίας για τη Δύση.<br /> Η διείσδυση Gazprom<br /> <br /> Οι αρμόδιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν την άποψη ότι η προσέγγιση Πούτιν-Ερντογάν είναι ακόμα μεγαλύτερη και στενότερη απ’ ότι δημόσια εμφανίζεται, ή ακόμα ότι ο Τούρκος πρόεδρος έχει ήδη καταστεί περίπου πιόνι στη σκακιέρα του Ρώσου ομολόγου του. Όποια αμερικανική άποψη κι αν αποδειχθεί ορθή, η ελληνική κυβέρνηση καλείται από τις ΗΠΑ να επιδείξει κατανόηση και υπομονή στο Αιγαίο και στην Κύπρο για όσο διάστημα καταβάλλονται προσπάθειες για τη συγκράτηση του Ερντογάν στο δυτικό στρατόπεδο. Πιο καθησυχαστική είναι η νέα κυβέρνηση Μέρκελ που εκτιμά πως η προσέγγιση Μόσχας-Άγκυρας δεν θα μακροημερεύσει, επειδή τα συμφέροντά τους είναι αντικρουόμενα.<br /> <br /> Η τρίτη πτυχή αφορά τα ενεργειακά θέματα, καθώς η Gazprom έχει πραγματοποιήσει, εδώ και χρόνια, εντυπωσιακή διείσδυση στην ελληνική αγορά φυσικού αερίου. Οι ΗΠΑ και η ΕΕ ζητούν από την Ελλάδα να διαφοροποιήσει τις πηγές ενεργειακού εφοδιασμού της, αλλά καμία σοβαρή δυτική εταιρεία δεν συμμετείχε στο διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ το 2013. Και ως γνωστόν ανετράπη από την Κομισιόν η εξαγορά της ΔΕΣΦΑ από το φιλοδυτικό Αζερμπαϊτζάν.<br /> <br /> Στα τέλη του 2017, υπήρξαν συζητήσεις για την εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ στις νέες και εκσυγχρονισμένες εγκαταστάσεις της ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα το καλοκαίρι του 2018, αλλά δεν έχει υπάρξει (και ούτε διαφαίνεται) πρόοδος. Το πρόσθετο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι, αν και η Gazprom έχει έμμεση παρουσία και στο σχεδιαζόμενο πλωτό τερματικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης, δύο αμερικανικές εταιρείες εξέταζαν το ενδεχόμενο συμμετοχής τους. Τελικά, όμως, δήλωσαν πως έδωσαν προτεραιότητα σε άλλα διεθνή συμβόλαια.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος και η σχοινοβασία της Αθήνας

Γράφει ο Αλέξανδρος Τάρκας  Η απόπειρα δολοφονίας του Ρώσου διπλού πράκτορα Σκρίπαλ στη Βρετανία, οι οξύτατες κατηγορίες του Λονδίνου κα...

Διαβάστε την συνέχεια