Ισραήλ-Γάζα: Η πολεμική ένταση μέσα από το πρίσμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/05/id.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="800" height="335" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2021/05/id.jpg" width="640" /></a></div></div><b><div><b><br /></b></div><div><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b></div></b>Ρουκέτες από τη Χαμάς και αεροπορικές επιδρομές από το Ισραήλ το οποίο δείχνει να ετοιμάζεται και για χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Νεκροί εκατέρωθεν, στη Γάζα αλλά και στην ισραηλινή πλευρά, μεταξύ αυτών και πολλοί άμαχοι. Βίαια επεισόδια και ένταση στους δρόμους της Ιερουσαλήμ. Το σκηνικό της ανάφλεξης το έχουμε ξαναδεί πολλάκις, από το τέλος της δεύτερης ιντιφάντα (2000-2005) και έπειτα: το 2006, το 2009, το 2012, το 2014, το 2019… Το έχουμε ξαναδεί να «σκάει» και να «υποτροπιάζει» ανά διαστήματα, για διαφορετικά χρονικά διαστήματα και με κυμαινόμενη ένταση.<br /><br />Ωστόσο ο νέος κύκλος της έντασης μοιάζει να είναι ποιοτικά διαφορετικός για μια σειρά από λόγους που δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ένταση, το πλήθος και το γεωγραφικό εύρος των ανταλλασσόμενων πυρών. Για μια σειρά από λόγους δηλαδή που δεν περιορίζονται στις χιλιάδες ρουκέτες που εξεπέλυσε η Χαμάς από τη Γάζα κατά πλήθους ισραηλινών πόλεων ή στις αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ κατά στόχων στη Γάζα και στο ενδεχόμενο χερσαίων στρατιωτικών επιχειρήσεων των Ισραηλινών. Ο τρέχων κύκλος της έντασης είναι, λοιπόν, διαφορετικός:<div><ul style="text-align: left;"><li>Επειδή οι αραβο-εβραϊκές εθνοθρησκευτικές συγκρούσεις έχουν πια επεκταθεί και στους δρόμους πλήθους άλλων ισραηλινών πόλεων με μικτό πληθυσμό (χαρακτηριστική η περίπτωση της πόλης Λοντ, περίπου 15 χιλιόμετρα νοτίως του Τελ Αβίβ, που τέθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης).</li><li>Επειδή το Ισραήλ διανύει μακρά περίοδο πολιτικής αστάθειας έπειτα από τέσσερις βουλευτικές εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε διάστημα μόλις δύο ετών (από τον Απρίλιο του 2019 έως και τον Μάρτιο του 2021), φέροντας παράλληλα και το βάρος σκανδάλων διαφθοράς (με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να βρίσκεται στο εδώλιο).</li><li>Επειδή έχουμε μια νέα διοίκηση στις ΗΠΑ, υπό τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν, με την Ουάσιγκτον να έχει όμως εν τω μεταξύ (η προηγούμενη διοίκηση Τραμπ) αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ.</li><li>Επειδή έχουν προηγηθεί οι επονομαζόμενες Συμφωνίες του Αβραάμ, που άνοιξαν τον δρόμο για την εξομάλυνση των δεσμών του Ισραήλ με χώρες του αραβικού κόσμου όπως είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και το Μαρόκο, αλλά και εκείνο το κατ’ όνομα «ειρηνευτικό όραμα» της κυβέρνησης Τραμπ για τη Μέση Ανατολή.</li></ul></div><div>Αλλά και επειδή ξένοι παίχτες όπως η Τουρκία του Ερντογάν προσπαθούν να εργαλειοποιήσουν προς όφελός τους την ένταση ρίχνοντας απροκάλυπτα λάδι στη φωτιά του Παλαιστινιακού.<br /><br />Οι ηγεσίες τουλάχιστον δύο κρατών του αραβικού κόσμου λέγεται πως είχαν κάνει προειδοποιητικές κρούσεις προς την πλευρά της Ουάσιγκτον ήδη από τον Απρίλιο, υπογραμμίζοντας το ενδεχόμενο ανάφλεξης στην περιοχή της Ιερουσαλήμ.</div><div><br />Πολλοί οι πυρήνες της έντασης<br /><br />Οι τόνοι είχαν ήδη οξυνθεί τις περασμένες εβδομάδες με επίκεντρο γειτονιές της (κατεχόμενης από το Ισραήλ σύμφωνα με μεγάλο μέρος της διεθνούς κοινότητας) Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Ο λόγος για γειτονιές όπως είναι η Σέιχ Ζεράχ ή Σέιχ Ζαράχ (Sheikh Jarrah) και η Σιλουάν (Silwan). Εβραίοι έποικοι έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη – επικαλούμενοι «τίτλους ιδιοκτησίας» που χρονολογούνται πριν από τον πόλεμο του 1948 – διεκδικώντας ως δικές τους τις οικίες Παλαιστίνιων που ζουν όμως σε αυτές τις γειτονιές εδώ και δεκαετίες, με τα κατώτερα δικαστήρια να αποφαίνονται πρωτοδίκως υπέρ της έξωσης των Παλαιστίνιων, τους Παλαιστινίους να ασκούν έφεση και την υπόθεση να οδηγείται στο Ανώτατο Δικαστήριο (που δεν έχει όμως καταλήξει σε κάποια τελική απόφαση).<br /><br />Δεν πρόκειται για νέα υπόθεση. Με φόντο όμως τη γειτονιά της Σέιχ Ζαράχ και τον επαπειλούμενο νέο κύκλο εξώσεων, θα επανερχόταν στο προσκήνιο και το ευρύτερο θέμα-αγκάθι του επεκτεινόμενου και εντεινόμενου εβραϊκού εποικισμού και της εκδίωξης των Παλαιστίνιων από τις εστίες τους.<br /><br />Και όλα αυτά… εν μέσω ραμαζανιού (12 Απριλίου-12 Μαΐου) αλλά και εν μέσω αντικρουόμενων επετείων, με την ισραηλινή γιορτή της «Ημέρας της Ιερουσαλήμ» (10 Μαΐου) για τη στρατιωτική νίκη στον πόλεμο του 1967 να προηγείται του παλαιστινιακού θρήνου της Νάκμπα-Καταστροφής (15 Μαΐου) για την ήττα στον πόλεμο του 1948. Και όλα αυτά παράλληλα… και σε μια περίοδο που ξεχωρίζει ως μετεκλογική μεν για τους Ισραηλινούς (που προσπαθούν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας έπειτα από τις εκλογές της 23ης Μαρτίου με το ενδεχόμενο όμως, εάν δεν τα καταφέρουν, να ξαναπάνε σε εκλογές μετά το καλοκαίρι, τις πέμπτες μέσα σε διάστημα 2,5 ετών), και ως προεκλογική από την άλλη για τους Παλαιστινίους (που είχαν προγραμματίσει βουλευτικές εκλογές για τις 22 Μαΐου και προεδρικές για τις 31 Ιουλίου).</div><div><br />Χαμάς εναντίον Φατάχ<br /><br />Η Φατάχ του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς πήρε την απόφαση να αναβάλει τις εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τις 22 Μαΐου, επικαλούμενη ως αιτία το ότι δεν θα μπορούσαν να ψηφίσουν σε αυτές οι Άραβες της Ιερουσαλήμ, με τη Χαμάς όμως του Ισμαήλ Χανίγια (που ελέγχει τη Λωρίδα της Γάζας) να αντιδρά έντονα εκφράζοντας τη διαφωνία της με την απόφαση αναβολής.<br /><br />Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο ανοικτών πολιτικο-εθνοτικο-θρησκευτικών πληγών (και με τις ενδοπαλαιστινιακές έριδες να επηρεάζουν αποφασιστικά τις εξελίξεις), το ποτήρι ξεχείλισε και τα μέχρι πρότινος φραστικά πυρά έγιναν πραγματικά… δημιουργώντας φόβους (υπερβολικούς, κατά κάποιους) ακόμη και για μια τρίτη ιντιφάντα.</div><div><br />Ελλάδα και Κύπρος<br /><br />Ελλάδα και Κύπρος παρακολουθούν από την πλευρά τους στενά τις εξελίξεις, δίνοντας προσοχή στις ισορροπίες.<br />Με ανακοίνωση που εξέδωσε στις 11 Μαΐου, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών υπογραμμίζει «την ανάγκη όπως όλες οι πλευρές προβούν σε ενέργειες που θα οδηγήσουν σε άμεση αποκλιμάκωση», υπενθυμίζοντας παράλληλα και τη θέση σύμφωνα με την οποία «η επίλυση της διένεξης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη βάση της λύσης των δύο κρατών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνολική ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή». Έκκληση προς όλες τις πλευρές να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να αποκλιμακώσουν θα απηύθυνε και το υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας.</div><div><br />Τουρκία<br /><br />Εκ διαμέτρου αντίθετη ήταν όμως η αντίδραση της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το περιβάλλον του (Ιμπραχίμ Καλίν, Φαρετίν Αλτούν, Ομέρ Τσελίκ κ.ά.) να αποκηρύττουν όλοι μαζί εν χορώ το Ισραήλ ως «κράτος τρομοκράτη» και «κράτος απαρτχάιντ» που «σκοτώνει παιδιά» και «φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τη βία». Αξίζει να σημειωθεί πως οι τουρκικές αντιδράσεις υπήρξαν πιο «σκληρές» ακόμη και από εκείνες χωρών όπως είναι για παράδειγμα η Σαουδική Αραβία, το υπουργείο Εξωτερικών της οποίας καταδίκασε μεν την ισραηλινή «κατοχή» και εγκάλεσε το Ισραήλ, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσει τις επικοινωνιακά βαριές κουβέντες που χρησιμοποίησε η Τουρκία.<br /><br />Το καθεστώς Ερντογάν επιχειρεί παλαιόθεν να ενισχύσει την επιρροή του μεταξύ των μουσουλμάνων στη Μέση Ανατολή, εμφανιζόμενο ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων τους. Σε αυτό το πλαίσιο, παίζει μεταξύ άλλων και το παλαιστινιακό χαρτί, μέσα όμως από ένα αντισημιτικό πρίσμα, φλερτάροντας με τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ.</div><div><br />Βρόμικο παιχνίδι από την Άγκυρα<br /><br />Το σκηνικό το έχουμε ξαναδεί σε Συρία, Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ και Ιρακινό Κουρδιστάν. Η Άγκυρα ποντάρει στην κλιμάκωσης της έντασης και στην επιδείνωση κάθε κρίσης, με απώτερο σκοπό να πατήσει πόδι (διπλωματικά, μιντιακά, στρατιωτικά) σε ξένα εδάφη υποστηρίζοντας ότι το κάνει για το «καλό» πληθυσμών τους οποίους χαρακτηρίζει «αδελφούς» («αδελφοί» Παλαιστίνιοι, Αζέροι, Λίβυοι, Τουρκοκύπριοι κ.ά.). Και αφού πατήσει πόδι, εν συνεχεία παρουσιάζεται ενώπιον της διεθνούς κοινότητα ως η δύναμη εκείνη που μπορεί να διαμεσολαβήσει και να δώσει λύσεις, είτε εκτονώνοντας την ένταση είτε αναλαμβάνοντας ρόλο τοποτηρητή.<br /><br />Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας που μιλά για «τη σημασία της διεθνούς προστασίας των Παλαιστινίων πολιτών στο πλαίσιο των αποφάσεων του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας» είναι απολύτως ενδεικτική των τουρκικών διαθέσεων, όπως άλλωστε και οι επαφές που είχαν τις περασμένες ημέρες Ερντογάν και Τσαβούσογλου με σειρά μουσουλμάνων ηγετών για το συγκεκριμένο θέμα. Παράλληλα, ενδεικτικές των τουρκικών διαθέσεων είναι και οι προσωπικές επιθέσεις από την πλευρά της Τουρκίας στο πρόσωπο του Μπενιαμίν Νετανιάχου, επιθέσεις που αφήνουν όμως ανοιχτό ένα παράθυρο τουρκοϊσραηλινής προσέγγισης με το βλέμμα στραμμένο στη μετά-Νετανιάχου εποχή.</div><div><br />Αίγυπτος – Ιορδανία<br /><br />Η ελληνική πλευρά από την άλλη, έχει βέβαια καλές σχέσεις με τον Νετανιάχου. Έχει, επίσης, κάθε λόγο να επιθυμεί την πολιτική σταθερότητα και την ηρεμία στο εσωτερικό ενός ισχυρού Ισραήλ, το οποίο όμως (για να μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα σταθερό) θα πρέπει να καταφέρει κάποια στιγμή να προωθήσει την ουσιαστική προοπτική της επίλυσης του παλαιστινιακού ζητήματος λαμβάνοντας υπόψη και τις θέσεις-αξιώσεις της άλλης πλευράς.<br /><br />Από εκεί και πέρα, ο μεγαλύτερος ρόλος που διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή προφανώς και θα έπρεπε να προκαλεί προβληματισμό στην ελληνική πλευρά, με την υποσημείωση ωστόσο ότι υπάρχουν και άλλες χώρες που ασκούν διαμεσολαβητική δράση στο Παλαιστινιακό και χρήζουν στήριξης όπως είναι η Αίγυπτος και η Ιορδανία, χώρες με τις οποίες Ελλάδα και Κύπρος έχουν συγκροτήσει τριμερή σχήματα συνεργασίας τα οποία και διατηρούν.</div><div><br />Πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ<br /><br />Αναφορικά τώρα με τον 71χρονο Νετανιάχου και το πολιτικό του μέλλον, διερωτάται κανείς μήπως η τρέχουσα κρίση τελικώς τον ευνοεί. Υπενθυμίζεται ότι προτού αρχίσουν να πέφτουν βροχή οι ρουκέτες, ο Ναφτάλι Μπένετ (κόμμα «Yamina») και ο Γιαΐρ Λαπίντ (κόμμα «Υπάρχει Μέλλον – Yesh Atid») ήταν κοντά στο να συγκροτήσουν κυβέρνηση συνεργασίας με τη συμμετοχή και του αραβικού κόμματος «Ra’am», πράγμα που δεν έγινε και πλέον, στη σκιά της έντασης και των συγκρούσεων, μοιάζει να έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα. Σύμφωνα μάλιστα με τις τελευταίες πληροφορίες (την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές), ο Μπένετ ήταν έτοιμος να γυρίσει την πλάτη στον Λαπίντ και να αρχίσει να διαπραγματεύεται τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με την παράταξη Λικούντ του Νετανιάχου.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως ακόμη και αν ο κεντροαριστερός Λαπίντ βρισκόταν στην κυβέρνηση και αναλάμβανε το υπουργείο Εξωτερικών όπως είχε ακουστεί, εκείνος το πιο πιθανό είναι πως θα ήταν επίσης «σκληρός» απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν στο οποίο έχει εξάλλου ασκήσει κριτική.<br /><br />Κατά τα λοιπά, εάν φανερώνει κάτι ο τρέχων κύκλος έντασης, αυτό είναι τον βαθμό στον οποίο το Παλαιστινιακό μπορεί να συνεχίσει να επηρεάζει τις εξελίξεις. Το μήνυμα του Ισμαήλ Χανίγια από το έδαφος του Κατάρ και τα αντι-ισραηλινά πανηγύρια σε Ιράν, Τουρκία και Λίβανο φανερώνουν ότι πολλές από τις παλαιές διαχωριστικές γραμμές παραμένουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ισραήλ-Γάζα: Η πολεμική ένταση μέσα από το πρίσμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

Γιώργος Σκαφιδάς Ρουκέτες από τη Χαμάς και αεροπορικές επιδρομές από το Ισραήλ το οποίο δείχνει να ετοιμάζεται και για χερσαίες στρατιωτικές...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επίσκεψη Τσαβούσογλου, ο καημός της Θράκης και ο χάρτης που δεν είδε ο Ακάρ

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcpPmc4g_EzpXisR_L7rMY_q7s-xED6YuQfZoyQ-PUmzrrAasrG-L4ernOGe4NWuivq2RsKIQK3BW8U7ZoOb7bxaM7FioiCsFc-6DRy1gjyiDPZW6mXjfGcgcXKTGWMw1fhyphenhyphencK8z-9ox0/s833/%25CE%2586%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png"><img border="0" height="637" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcpPmc4g_EzpXisR_L7rMY_q7s-xED6YuQfZoyQ-PUmzrrAasrG-L4ernOGe4NWuivq2RsKIQK3BW8U7ZoOb7bxaM7FioiCsFc-6DRy1gjyiDPZW6mXjfGcgcXKTGWMw1fhyphenhyphencK8z-9ox0/w640-h637/%25CE%2586%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="640" /></a><div><br /></div><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Η διπλωματική επίθεση της Τουρκίας προκειμένου να κινητοποιήσει τον μουσουλμανικό κόσμο εναντίον του Ισραήλ, φαίνεται ότι αποσπά την προσοχή της τουρκικής πλευράς από την προετοιμασία και την οριστικοποίηση της επίσκεψης Τσαβούσογλου στην Ελλάδα.</div><div><br />Επίσκεψη αναγκαία για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει έδαφος και περιεχόμενο για μια συνάντηση Κορυφής Μητσοτάκη - Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου.<br />Η ελληνική πλευρά, που ήδη από την επίσκεψη του Ν. Δένδια στην Άγκυρα είχε απευθύνει την πρόσκληση και είχε κάνει κατ' αρχήν συζήτηση για τις ημερομηνίες, επανήλθε και πάλι τις προηγούμενες ημέρες, αλλά ακόμη δεν έχει δοθεί οριστική απάντηση από τουρκικής πλευράς.<br />Πάντως, τα χρονικά περιθώρια είναι συγκεκριμένα καθώς σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό της συνάντησης των δυο υπουργών θα πρέπει να προηγηθεί ένας ακόμη κύκλος διερευνητικών επαφών, αλλά και η επανάληψη των συνομιλιών για τα ΜΟΕ.</div><div><br />Οι μερικοί μήνες αποκλιμάκωσης της έντασης που προκάλεσε η Τουρκία με τις παράνομες ενέργειες της στην Ανατολική Μεσόγειο, κάθε άλλο παρά έχουν συνδεθεί και με αλλαγή της τουρκικής πολιτικής.<br />Και όλοι στην Αθήνα γνωρίζουν ότι πρόκειται περί συγκυριακής συμπεριφοράς, λόγω της αβεβαιότητας σχετικά με το μέλλον των αμερικανοτουρκικών σχέσεων στην εποχή Μπάιντεν, αλλά και λόγω της επιδίωξης απόσπασης της θετικής ατζέντας από την ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου.</div><div><br />Η ρητορική της τουρκικής ηγεσίας, του ίδιου του προέδρου Ερντογάν και των «εξαπτέρυγών» του, του υπουργού Άμυνας Ακάρ, του εκπροσώπου του ΑΚΡ Ο. Τσελίκ και του Μ. Τσαβουσογλου, δείχνουν ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στην Άγκυρα.</div><div><br />Αντιθέτως, στην ήδη βαριά ατζέντα έχει προστεθεί και πάλι το βαρύ φορτίο του Κυπριακού, καθώς μετά την Άτυπη Πενταμερή της Γενεύης φαίνεται να έχει κλείσει προς το παρόν, με ευθύνη της Τουρκίας, κάθε παράθυρο ευκαιρίας για λύση του προβλήματος.<br />Το αδιέξοδο της Γενεύης και η εκτός πλαισίου, προτάσεις της τουρκικής πλευράς είναι κάτι που δεν μπορεί να παραβλεφθεί από το Βερολίνο και τους άλλους υποστηρικτές της Τουρκίας στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.</div><div><br />Και φυσικά, όσο κι αν η Αθήνα επιθυμεί να διατηρηθούν τα ήσυχα νερά το Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο, δεν μπορεί να παραδώσει αμαχητί το ευρωπαϊκό χαρτί, ανάβοντας χωρίς όρους και προϋποθέσεις το πράσινο φως για την «θετική ατζέντα» που επιδιώκει η Τουρκία.<br />Πάντως και η επίσκεψη Τσαβούσογλου αντιμετωπίζεται πολύ επιφυλακτικά, καθώς για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς τον τρόπο που λειτουργεί η τουρκική διπλωματία, θεωρείται πολύ πιθανό να επιδιωχθεί μια «ρεβάνς» της επεισοδιακής συνάντησης Δένδια -Τσαβούσογλου στην Άγκυρα.<br />Οι συνεχείς αναφορές τόσο του Τ. Ερντογάν, όσο και η δημόσια τοποθέτηση του Τσαβούσογλου στην Άγκυρα περί των δικαιωμάτων της «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη και για «προστασία των οθωμανικών μνημείων σε όλη την Ελλάδα», αλλά και η αποστολή λίγες ημέρες πριν του Τούρκου υφυπουργού Εξωτερικών για ιδιωτική περιοδεία σε Θεσσαλονίκη, Ξάνθη και Ροδόπη, αποκαλύπτουν και το στίγμα που θα θελήσει να δώσει στην επίσκεψη αυτή ο κ. Τσαβούσογλου.</div><div><br />Εξάλλου η εκτός ελέγχου προσπάθεια του Ερντογάν να αυτοανακηρυχθεί ηγέτης και προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων που τον οδηγεί ακόμη και σε μια νέα πρωτοφανή επίθεση εναντίον της Ευρώπης και της Γαλλίας, είναι προφανές ότι δεν θα κάνει εξαίρεση για τη Θράκη, πολύ περισσότερο που ο κ. Ερντογάν εκεί θεωρεί ότι δεν υπάρχει μόνο θέμα μουσουλμάνων αλλά «προστασίας των Αδελφών ομοεθνών του»…</div><div><br />Για την Αθήνα αυτή είναι η πιο ακατάλληλη στιγμή για να ανοίξει σε ανώτατο επίπεδο μειονοτικό ζήτημα, ενώ όχι μόνο επικοινωνιακά αλλά και πολιτικά μια επίσκεψη που ίσως θελήσει να κάνει ο κ. Τσαβούσογλου όχι απλώς στην Ξάνθη ή την Ροδόπη αλλά σε άλλη περιοχή που συνδέεται με το Οθωμανικό παρελθόν θα είναι προβληματική.</div><div><br />Βεβαίως, πάντα υπάρχει η δυνατότητα σε άλλη ίσως συγκυρία να ξεναγηθεί ο κ. Τσαβούσογλου σε Οθωμανικά Μνημεία που έχουν αποκατασταθεί πλήρως όπως στα Γιάννενα ή στην Κρήτη και τα οποία είναι προσβάσιμα από όλους.</div><div><br />Σε μια περίοδο μάλιστα που και στη Θράκη, ακούγονται όλο και λιγότερο οι φωνές των ακραίων της μειονότητας, κάτι που φάνηκε και στην ψυχρή και με ασήμαντη συμμετοχή των μουσουλμάνων συμπολιτών στην υποδοχή και περιοδεία του τούρκου υφυπουργού, δεν θα ήταν σκόπιμο να ενισχυθούν οι ακραίοι με έγερση μειονοτικού σε υψηλό μάλιστα επίπεδο.</div><div><br />Σε ότι αφορά στα Οθωμανικά Μνημεία, η Ελλάδα φροντίζει και συντηρεί αυτά τα πολιτιστικά μνημεία, που αποτελούν τμήμα της ιστορίας της χώρας, αλλά προφανώς δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί την τουρκική απαίτηση για από κοινού αποκατάσταση των μνημείων αυτών, με τη πρακτική που ακολουθεί η Άγκυρα σε χώρες των Βαλκανίων και της Αφρικής, θέλοντας έτσι να τονώσει το νεοοθωμανικό αφήγημα της και να διευρύνει μέσω των μνημείων αυτών την πολιτική επιρροή της.</div><div><br />Στην Θεσσαλονίκη όμως, όπως και στην Αθήνα, η Τουρκία έχει αποδείξει τις πραγματικές της προθέσεις, καθώς δεν ζητά μόνο να έχει λόγο στην αναστήλωση και αποκατάσταση των μνημείων αυτών, αλλά και για τη χρήση τους ως... τεμενών και όχι ως μουσειακών ή πολιτιστικών χώρων.<br />Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν το 2013 επί δημαρχίας Μπουτάρη προσφέρθηκε το Γενί Τζαμί για προσευχή στο Ραμαζάνι, η κίνηση υπονομεύθηκε από το τουρκικό προξενείο και τους ακραίους της μειονότητας που έδωσαν το σύνθημα για μποϊκοτάζ της προσευχής, επειδή οι ιμάμηδες είχαν ορισθεί από τους μουφτήδες Ξάνθης και Κομοτηνής και όχι από τους ψευδομουφτήδες.</div><div><br />Όσο για τον Τούρκο υπουργό άμυνας Χ. Ακάρ πριν ζητήσει να συγκρίνουμε τους χάρτες του 1821 και του 1920 για να αποδειχθεί όπως λέει η «επεκτατικότητα» του ελληνικού κράτους, ίσως θα πρέπει να συμβουλευθεί τους χάρτες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ή ακόμη πιο παλιά των κατακτήσεων του Μεγάλου Αλέξανδρου και να αναζητήσει (ματαίως) εκεί την παρουσία των προγόνων του και την τουρανική παρουσία, για να διαπιστώσει ότι βρίσκονταν δεκάδες χιλιάδες μίλια ανατολικά.</div><div><br /><img height="359" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/vyzantini(1).jpg" width="640" />Η <i>Βυζαντινή Αυτοκρατορία</i></div><div><br /><img height="326" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/aftokratoria%20megalou%20alexandrou.jpg" width="640" /></div><div><i>Οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου</i></div><div><i><br /></i>Κι αν δεν πειστεί και με αυτό, ας κάνει μια περιοδεία από την Κωνσταντινούπολη σε όλη την Μικρά Ασία να θαυμάσει τα Μνημεία του ελληνικού πολιτισμού, που θα βρίσκει σε κάθε βήμα του…<br /><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η επίσκεψη Τσαβούσογλου, ο καημός της Θράκης και ο χάρτης που δεν είδε ο Ακάρ

Νίκος Μελέτης Η διπλωματική επίθεση της Τουρκίας προκειμένου να κινητοποιήσει τον μουσουλμανικό κόσμο εναντίον του Ισραήλ, φαίνεται ότι αποσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φτάνει πια η υπονόμευση της Θράκης από τους Τούρκους

<a href="https://i.ibb.co/6mVSJ0k/emfietzoglou-thrace-1024x659.jpg"><img border="0" height="412" src="https://i.ibb.co/6mVSJ0k/emfietzoglou-thrace-1024x659.jpg" width="640" /></a><div><br /></div><div>Γράφει ο <b>Δρ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Σ. ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ</b><br />Παρακολουθήσαμε πριν λίγες μέρες άλλη μια αθλιότητα. Ο Τούρκος Υφυπουργός Κιράν ήρθε για να επιθεωρήσει τους “Τούρκους” της Θεσσαλονίκης! και της Θράκης! Ξεκίνησε από το σπίτι του Κεμάλ. Βέβαια ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή, ένα χωριό κοντά στον Λαγκαδά. Τα χαρακτηριστικά του ήταν καθαρά σλαβικά. Λέγεται ότι ήταν Ντονμέ. Στη συνέχεια ο εν λόγω κύριος απαίτησε να γίνουν τζαμιά στη Θεσσαλονίκη. Απύθμενο θράσος. Δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από την ιεροσυλία του σουλτάνου του, να μετατρέψει τον Ιερό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας σε τζαμί.<br /><br />Μετά, πήγε στη Θράκη. “Εδέχθη” τους ψευτομουφτήδες, αγνοώντας τους νόμιμους, τις παράνομες τουρκικές οργανώσεις και τους γνωστούς πράκτορες του Προξενείου, που του ζήτησαν περισσότερα χρήματα. Κατηγόρησε ξεδιάντροπα την Ελλάδα ότι δεν τηρεί τη Συνθήκη της Λωζάνης και σαν πασάς επιθεώρησε το τέμενος Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο.<br /><br />Και εμείς τί κάνουμε; Πως τα ανεχόμαστε;<br /><br />Ανεχτήκαμε τον Ερντογάν, ανεχτήκαμε την γυναίκα του Εμινέ που έφερε στο Προξενείο τρεις βαριές “βαλίτσες”, για τις …ανάγκες, ανεχτήκαμε τον Τσαβούσογλου που νομίζει ότι είναι και έξυπνος.<br /><br />Φτάνει πια.<br /><br />1. Τέλος στην ασυδοσία και στην υπονόμευση της Θράκης από Τούρκους και πράκτορες. Απαγόρευση επίσκεψης σε όποιον παραβαίνει τους Ελληνικούς νόμους.<br /><br />2.Άμεση καταγγελία για την καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου και της Τενέδου καθώς και για την κατάργηση της αυτοδιοίκησης Ίμβρου/Τενέδου. Ο Ερντογάν εκάλεσε τελευταία τους Έλληνες της Πόλης που την … εγκατέλειψαν να ξαναγυρίσουν στον τόπο τους. “Έφυγαν” ισχυρίζεται ο σουλτάνος χωρίς ντροπή. Τα πογκρόμ του Σεπτεμβρίου του ’55, οι εκτοπισμοί του ’64 σε μια μέρα, η αρπαγή των ελληνικών περιουσιών θεωρείται …εγκατάλειψη.<br /><br />3.Απόλυτη τήρηση των νόμων. Να ερευνηθεί από την Α.Α.Δ.Ε. η ροή μαύρου χρήματος που διακινεί το Τουρκικό Προξενείο. Τηρούνται τα απαραίτητα φορολογικά στοιχεία (τιμολόγια, Δ.Π.Υ.); Φαίνεται ότι τελευταία οι “βαλίτσες” της κας Εμινέ περιορίσθηκαν και οι άθλιοι πράκτορες ζητούν περισσότερα από τον αξιότιμο Κιράν για να εκβιάζουν τους συγχωριανούς τους ή να εξοντώνουν οικονομικά όποιον αντιδρά.<br /><br />4.Απαγόρευση ομιλιών Τούρκων πολιτικών στα τζαμιά. Περιορισμός του Τουρκικού Προξενείου επακριβώς στα διπλωματικά του καθήκοντα και απαγόρευση περιοδειών προπαγάνδας και εκβιασμού ακόμη και σε μικρά χωριά. Απαγόρευση προσπάθειας εκτουρκισμού Πομάκων και Ρωμά. Απαγόρευση επιβολής μαντήλας σε μικρές Πομάκες με χρήση απειλών ή με πληρωμή.<br /><br />5.Ενίσχυση παιδείας και πολιτισμού Πομάκων και Ρωμά. Πρίν από 20 χρόνια με την βοήθεια Πομάκων δασκάλων, είχαμε δημιουργήσει τα λεξικά (Ελληνοπομακικό και Πομακοελληνικό), την Γραμματική και το πρώτο Αναγνωστικό. Τα παρουσιάσαμε στον τότε Υπουργό Παιδείας κ. Γιώργο Παπανδρέου. Ενθουσιάστηκε, μας συνεχάρη και …μετέπειτα όρισε την Δραγώνα και την Φραγκιαδάκη, χρηματοδοτώντας τες αφειδώς, για να διδάξουν στα Πομακόπαιδα τα τουρκικά! Αργότερα προτείναμε στην Υπουργό Παιδείας την ίδρυση στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Έδρας Πομακικής Γλώσσας και Πολιτισμού με δική μας χρηματοδότηση. Δεν την απεδέχθη η κα Διαμαντοπούλου.<br /><br />6.Επιτέλους θα πρέπει τα Πολιτικά Κόμματα να σταματήσουν τις “συναλλαγές” με το Προξενείο και τους “γνωστούς νταβατζήδες της μειονότητας”, για ψήφους έναντι “ανταλλαγμάτων”. Είναι όνειδος. Τέρμα πια οι παροχές …καλής θελήσεως και προς Θεού! καμία υποχώρηση στην απαίτηση των Τούρκων για “εκλογή των μουφτήδων”. Η ασυδοσία των ψευτομουφτήδων πρέπει να σταματήσει.<br /><br />7.Νομίζω ότι επιτέλους αντιληφθήκαμε ότι ο Τούρκος δεν καταλαβαίνει από συνθήκες και δίκαια. Αντιλαμβάνεται μόνο από τη δύναμη. Οφείλουμε όθεν να δημιουργήσουμε πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις για να μην τολμούν να μας παρενοχλούν και εκβιάζουν με casus belli. Τέρμα πια στις δήθεν συμβιβαστικές λύσεις τύπου Σημίτη, Ροζάκη, ΕΛΙΑΜΕΠ και παρομοίων.<br /><br />8.ΠροσοχήστονΈβρο. Ο Ερντογάν θα επαναλάβει τα περσινά. Να ενισχυθεί η περιοχή προ του Έβρου μέχρι το Δέλτα και βόρεια από τις Καστανιές μέχρι το Ορμένιο. Να αυξηθεί η επιτήρηση σε όλα τα σύνορα. Να μην ξεχνάμε ότι μέσω Βουλγαρίας σχεδίαζαν οι Τούρκοι να μας επιτεθούν, σύμφωνα με το σχέδιο “Βαριοπούλα”.<br /><br />Τον δρόμο της αξιοπρεπούς αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής μας τον έδειξε ο Υπουργός κ. Δένδιας. Οφείλουμε να τον ακολουθήσουμε και στη Θράκη μας.<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φτάνει πια η υπονόμευση της Θράκης από τους Τούρκους

Γράφει ο Δρ. ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Σ. ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ Παρακολουθήσαμε πριν λίγες μέρες άλλη μια αθλιότητα. Ο Τούρκος Υφυπουργός Κιράν ήρθε για να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ-Γάζα: Οι συγκρούσεις καθυστερούν την αραβοϊσραηλινό προσέγγιση

<img height="360" src="https://ichef.bbci.co.uk/news/976/cpsprodpb/16D3B/production/_118499439_25ba527f-e1bc-48a2-8d28-7629e268bed4.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>Φρανκ Γκάρντνερ</b><br />ανταποκριτή ασφαλείας του BBC<br />" Η επιδείνωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων προκαλεί μεγάλη αμηχανία στις αραβικές κυβερνήσεις που πρόσφατα εξομάλυναν τις σχέσεις με το Ισραήλ.<br /><br />Οι πολυσυγκροτηθείς Συμφωνίες του Αβραάμ - που είδαν τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, το Μαρόκο και το Σουδάν να υπογράφουν συμφωνίες με το Ισραήλ - θα ήταν πάντα όμηροι των γεγονότων επί τόπου. Τώρα αυτά τα γεγονότα έχουν βυθιστεί σε θανατηφόρα βία, οποιαδήποτε περαιτέρω δημόσια αύξηση των σχέσεων μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ισραήλ έχει αναβληθεί.<br /><br />Οι Συμφωνίες του Αβραάμ, που συνήφθησαν με τέτοια φανφάρα τους τελευταίους μήνες της κυβέρνησης Τραμπ, είδαν αρκετές αραβικές χώρες όχι μόνο να επισημοποιούν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, αλλά και να ξεκινούν μια άνευ προηγουμένου συνεργασία μαζί του, σε ένα ευρύ φάσμα τομέων, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας και των πληροφοριών. Μέσα σε λίγες εβδομάδες από τις υπογραφές στην Ουάσιγκτον, ο επικεφαλής της εξωτερικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ, Μοσάντ, δέχθηκε vip υποδοχή στον Κόλπο - κάτι αδιανόητο ακόμη και πριν από ένα χρόνο.<br /><br />Ωστόσο, σήμερα οι κυβερνήσεις των υπογραφόντων εθνών, ιδίως των ΗΑΕ και του Μπαχρέιν, βρίσκονται σε μια βαθιά άβολη θέση. Έχοντας πει στους πληθυσμούς τους για τα επερχόμενα οφέλη της συνένωσης με το Ισραήλ στους τομείς του εμπορίου, του τουρισμού, της ιατρικής έρευνας, της πράσινης οικονομίας και της επιστημονικής ανάπτυξης, βρίσκονται τώρα μεταφορικά να στριφογυρίζουν καθώς 24ωρα τηλεοπτικά πλάνα δείχνουν τον βομβαρδισμό της Γάζας από το Ισραήλ, την επαπειλούμενη έξωση των Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και την πρόσφατη καταιγίδα από την αστυνομία του ιερού συγκροτήματος τζαμιών Al-Aqsa της πόλης.<br /><br />Οι Σαουδάραβες, οι οποίοι δέχονται έντονες πιέσεις από τις ΗΠΑ για να πηδήξουν στο συγκρότημα εξομάλυνσης, αναπνέουν έναν αναστεναγμό ανακούφισης που αντιστάθηκαν, φοβούμενοι ίσως ότι κάτι ακριβώς σαν αυτό θα μπορούσε να συμβεί.<br /><br />Η Ιερουσαλήμ, ως ο τρίτος ιερότερος χώρος στο Ισλάμ μετά τη Μέκκα και τη Μαντίνα, κατέχει ξεχωριστή θέση στις καρδιές μουσουλμάνων και Αράβων σε όλο τον κόσμο, οπότε τα γεγονότα στο τζαμί Αλ-Άκσα έχουν αγγίξει ένα ωμό νεύρο τόσο για τους Σαουδάραβες όσο και για άλλους στην περιοχή. Η κυβέρνηση του Μπαχρέιν ήταν μία από τις πολλές που εξέδωσαν δηλώσεις αυτή την εβδομάδα επιβεβαιώνοντας την υποστήριξή της στον παλαιστινιακό αγώνα.<br /><br />Ο Michael Stephens, συνεργάτης στο think-tank Royal United Services Institute, που εδρεύει στο Λονδίνο, επισημαίνει ότι η αραβική υπόσχεση ότι οι Συμφωνίες του Αβραάμ θα δώσουν σε χώρες όπως τα ΗΑΕ κάποια επιρροή στο Ισραήλ για να βοηθήσουν τον παλαιστινιακό σκοπό έχει αποδειχθεί κούφια. Ούτε καν μια έκκληση από τον Πρόεδρο Μπάιντεν να ηρεμήσει τη βία δεν φαίνεται να έχει μεγάλη επίδραση αυτή τη στιγμή.<br /><br />Οι περισσότερες αραβικές κυβερνήσεις στον Κόλπο έχουν ελάχιστη αγάπη για τη Χαμάς, μια βίαιη μαχητική οργάνωση που υποστηρίζεται από το Ιράν και η οποία μέχρι στιγμής έχει εκτοξεύσει πάνω από 1000 ρουκέτες και πυραύλους αδιακρίτως σε ισραηλινές πόλεις. Αλλά η συμπάθεια των αραβικών πληθυσμών αυτών των χωρών είναι σταθερά με τους Παλαιστινίους. Εάν υπήρχε κάποια απροθυμία μεταξύ τους να αποδεχθούν τη νέα φιλία με το Ισραήλ μετά από τόσες δεκαετίες αντιπάθειας, τότε τα πρόσφατα γεγονότα θα έχουν μόνο εντείνει τον σκεπτικισμό τους.<br /><br />Ωστόσο, η κάλυψη αυτής της σύγκρουσης από τα αραβικά κρατικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι τόσο μονόπλευρη όσο ήταν σε προηγούμενες αραβοϊσραηλιανές συγκρούσεις. Η τηλεοπτική κάλυψη Al-Arabiya της Σαουδικής Αραβίας επικεντρώθηκε στις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα, αλλά έδειξε επίσης πλάνα από ισραηλινές πόλεις όπου πολίτες τράπηκαν σε φυγή για κάλυψη από τις ρουκέτες και τις σειρήνες της Χαμάς. Το Sky News Arabia, με έδρα τα ΗΑΕ, επικεντρώθηκε επίσης στη Γάζα, αλλά περιελάμβανε ισραηλινές δηλώσεις ότι στόχευε ανώτερους διοικητές της Χαμάς. Το Κατάρ, το οποίο μαζί με την Ιορδανία και την Αίγυπτο επιδιώκει να μεσολαβήσει για τον τερματισμό της σύγκρουσης, έχει στενούς δεσμούς με τη Χαμάς, κάτι που αντικατοπτρίζεται στη συνεχιζόμενη τηλεοπτική του κάλυψη.<br /><br />Επομένως, πώς θα επηρεάσει αυτή η σύγκρουση τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων εταίρων του μακροπρόθεσμα;<br /><br />Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο θα διαρκέσει και αν οι απώλειες θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Οι αραβικές κυβερνήσεις που έχουν εξομαλύνει τις σχέσεις τους με το Ισραήλ γνωρίζουν ότι έχουν τεράστια οφέλη από αυτή τη νεοσυσταθείσα εταιρική σχέση, ιδίως στον τομέα της τεχνολογίας αιχμής. Αλλά όχι εις βάρος της υποδαύλισης των εγχώριων ταραχών στο σπίτι. Προς το παρόν, δεν έχουν την πολυτέλεια να φαίνονται κοντά σε ένα κράτος που σκοτώνει Παλαιστίνιους, ανεξάρτητα από τις προκλήσεις της Χαμάς.<br /><br />"Δεν υπάρχει περίπτωση τα ΗΑΕ να σπάσουν τις Συμφωνίες του Αβραάμ", λέει ο Μάικλ Στίβενς. "Ωστόσο, οι σχέσεις θα μπουν σε ένα μοτίβο αναμονής μέχρι να ηρεμήσουν τα γεγονότα".<br /><br />Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι οι διμερείς επαφές θα συνεχιστούν ιδιωτικά, κεκλεισμένων των θυρών, όπως κάνουν εδώ και χρόνια, αλλά οι ημέρες των χαμογελαστών, κοινών συνεδρίων Τύπου των πρέσβεων έχουν πιθανώς τελειώσει προς το παρόν<div><br /></div><div><a href="https://www.bbc.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ισραήλ-Γάζα: Οι συγκρούσεις καθυστερούν την αραβοϊσραηλινό προσέγγιση

Του Φρανκ Γκάρντνερ ανταποκριτή ασφαλείας του BBC " Η επιδείνωση της σύγκρουσης μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων προκαλεί μεγάλη αμηχανία...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι συνέβη με την “εισβολή” στην Γάζα – Ψυχολογικός πόλεμος και αεροπορικοί βομβαρδισμοί

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/05/F-15-ISRAEL-2.jpg" width="640" /><br /><br />Ψυχολογικός πόλεμος, δοκιμή των αντανακλαστικών της Χαμάς ή απλό λάθος; Κάπου δύο ώρες και κάτι αφού ανακοίνωσε, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, πως χερσαίες δυνάμεις του είναι παρούσες μέσα στη Λωρίδα της Γάζας, ο ισραηλινός στρατός ανακάλεσε σήμερα, επικαλούμενος «πρόβλημα επικοινωνίας». «Η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία και χερσαίες δυνάμεις διεξάγουν αυτή τη στιγμή επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας», ανέφερε αρχικά το γενικό επιτελείο.<br /><br />Ερωτηθείς σχετικά ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού, ο Τζόναθαν Κόνρικους, είχε επιβεβαιώσει ότι Ισραηλινοί στρατιώτες έχουν εισέλθει στον παλαιστινιακό θύλακα, που διοικεί η ισλαμιστική Χαμάς, χωρίς να διευκρινίσει ούτε τον αριθμό τους, ούτε τη διάρκεια, ούτε την έκταση της επιχείρησης. Ωστόσο περίπου δύο ώρες αργότερα, ο εκπρόσωπος του στρατού διένειμε στα μέσα ενημέρωσης τη “διευκρίνιση” ότι «δεν βρίσκονται στρατιώτες μέσα στη Λωρίδα της Γάζας».<br /><br />Όταν ζητήθηκε από τον εκπρόσωπο να εξηγήσει σε τι οφειλόταν η σύγχυση, αυτός ανέφερε πως υπήρξε «πρόβλημα εσωτερικής επικοινωνίας» και ότι χερσαίες δυνάμεις βομβαρδίζουν τη Λωρίδα της Γάζας, αλλά από το ισραηλινό έδαφος. Στη διάρκεια της νύχτας, παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις ανέφεραν πως εκτόξευσαν πάνω από 150 ρουκέτες εναντίον πόλεων του νότιου Ισραήλ.<div><br />Μαίνονται οι βομβαρδισμοί<br /><br />Ο ισραηλινός στρατός, ανέπτυξε χθες άρματα μάχης και άλλα τεθωρακισμένα οχήματα κατά μήκος του τείχους ασφαλείας που χωρίζει το Ισραήλ από τον παλαιστινιακό θύλακα, από όπου απέσυρε τις δυνάμεις του μονομερώς το 2005. Ενώ το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας έδωσε πράσινο φως για να κληθούν, ανάλογα με τις ανάγκες, σε υπηρεσία χιλιάδες έφεδροι. Ήδη στάλθηκαν φύλλα πορείας σε 9.000 χθες Πέμπτη. Την Τρίτη είχαν κληθεί 5.000.<br /><br />Η πιο πρόσφατη επιχείρηση του στρατού ξηράς του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, ανάγεται στο 2014. Ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και στη Χαμάς τότε είχε διαρκέσει 50 ημέρες και είχε στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον 2.251 ανθρώπους στην παλαιστινιακή πλευρά, στην πλειονότητά τους άμαχους και άλλους 74 στην ισραηλινή πλευρά, σχεδόν όλους στρατιωτικούς.<br /><br />Στη διάρκεια της νύχτας η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία συνέχισε τους βομβαρδισμούς εγκαταστάσεων της Χαμάς, ενώ εκατοντάδες Παλαιστίνιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να σωθούν από τα πλήγματα. Από την έναρξη του νέου, συνεχιζόμενου κύκλου βίας, τη Δευτέρα, 103 Παλαιστίνιοι, έχουν σκοτωθεί στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με την Χαμάς. Στην πλευρά του Ισραήλ, οι απώλειες είναι εφτά άνθρωποι, ανάμεσά τους ένα αγόρι έξι ετών κι ένας στρατιώτης.<br /><br /></div><div>Εμφυλιοπολεμικό κλίμα στο Ισραήλ<br /><br />Η σύρραξη πυροδότησε ταραχές σε πολλές ισραηλινές πόλεις με μεικτό, αραβοϊσραηλινό πληθυσμό, έκτασης που η χώρα είχε να δει δεκαετίες. Πάνω από 1.000 μέλη της συνοριοφυλακής αναπτύχθηκαν για να ενισχύσουν την αστυνομία στις πόλεις αυτές. Τουλάχιστον 400 πρόσωπα, Εβραίοι και Άραβες, έχουν συλληφθεί.<br /><br />Χθες βράδυ ένοπλος άνοιξε πυρ με ημιαυτόματο τουφέκι εναντίον Εβραίων στη Λοντ, τραυματίζοντας έναν άνθρωπο, ανέφεραν αυτόπτης μάρτυρας και η αστυνομία. Ισραηλινοί συγκρούονται σε αρκετές πόλεις με την αστυνομία και ισραηλινούς Άραβες, απογόνους Παλαιστίνιων που παρέμειναν στα εδάφη τους μετά την ίδρυση του Ισραήλ το 1948.<br /><br />Μπροστά στη συνεχιζόμενη κλιμάκωση της σύγκρουσης του Ισραήλ με τη Χαμάς, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα συνεδριάσει δημόσια, μέσω βιντεοδιάσκεψης, μεθαύριο Κυριακή στις 17:00 (ώρα Ελλάδας). Ο ειδικός επιτετραμμένος του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή, ο Νορβηγός διπλωμάτης Τορ Βένεσλαντ, εκπρόσωποι του Ισραήλ και των Παλαιστινίων θα συμμετάσχουν στη συνεδρίαση αυτή. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο Αντόνιο Γκουτέρες, επικαλούμενος το «πνεύμα του Έιντ», ζήτησε χθες βράδυ «αποκλιμάκωση και τερματισμό των εχθροπραξιών άμεσα».</div><div><br />Βροχή ρουκετών από την Γάζα<br /><br />Οι Ταξιαρχίες Εζ αντ Ντιν αλ Κάσαμ, ο στρατιωτικός βραχίονας της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς, που κυβερνά τη Λωρίδα της Γάζας, ανακοίνωσαν σήμερα ότι εκτοξεύθηκαν άλλες 100 ρουκέτες εναντίον της ισραηλινής πόλης Ασκελόν, μετέδωσε ο παλαιστινιακός ραδιοφωνικός σταθμός Ντούνια αλ Ουάταν. Σύμφωνα με τον στρατιωτικό βραχίονα της Χαμάς, οι ρουκέτες εκτοξεύθηκαν στις 02:00 (τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας) σε αντίποινα για «τον θάνατο αμάχων και μαχητών του κινήματος και την καταστροφή υποδομών στη Γάζα» από ισραηλινές επιθέσεις.<br /><br />Νωρίτερα οι Ταξιαρχίες Εζ αντ Ντιν αλ Κάσαμ είχαν ανακοινώσει την εκτόξευση 50 ρουκετών εναντίον της Ασκελόν και της Ασντότ. Παράλληλα, οι Ταξιαρχίες Αλ Κουντς, ο ένοπλος βραχίονας του Παλαιστινιακού Ισλαμικού Τζιχάντ, ανακοίνωσαν ότι εκτόξευσαν επίσης ρουκέτες εναντίον των πόλεων Μπερσέβα, Ασκελόν και Σντερότ.<br /><br />Από την πλευρά τους οι Ταξιαρχίες Νάσερ Σάλαχ αντ Ντιν, ο στρατιωτικός βραχίονας των Επιτροπών Λαϊκής Αντίστασης, ανακοίνωσαν πως εκτόξευσαν δύο ρουκέτες εναντίον της Νετιβότ, πόλης στο νότιο Ισραήλ. Ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει από την πλευρά του να βομβαρδίζει με αεροσκάφη και πυροβόλα τη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Αποχώρησαν οι Αιγύπτιοι μεσολαβητές<br /><br />Αιγυπτιακή αντιπροσωπεία μεσολαβητών που έκανε επαφές με την παλαιστινιακή ηγεσία και με την κυβέρνηση του Ισραήλ με σκοπό να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός εγκατέλειψε το Τελ Αβίβ, χωρίς να μπορέσει να εξασφαλίσει καμία δέσμευση πως θα υπάρξει εκεχειρία από την ισραηλινή πλευρά, δήλωσε σήμερα πηγή ενημερωμένη σχετικά στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων TASS από το Κάιρο.<br /><br />Η αντιπροσωπεία ταξίδεψε στο Τελ Αβίβ χθες Πέμπτη. Νωρίτερα, είχε συναντήσεις με Παλαιστίνιους αξιωματούχους στη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με την πηγή, η αντιπροσωπεία πρότεινε να υπάρξει προσωρινή ανακωχή που κατόπιν θα γινόταν μόνιμη. «Ωστόσο μέχρι στιγμής η πρωτοβουλία αυτή δεν μοιάζει να έχει προοπτική (επιτυχίας)», τόνισε. «Προτάθηκε τρίωρη κατάπαυση του πυρός, κατόπιν εξάωρη, αλλά δεν υπήρξε καμία απάντηση».<br /><br />Οι Παλαιστίνιοι «απαιτούν το Ισραήλ να σταματήσει τις επιθετικές ενέργειες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Το Ισραήλ από την πλευρά του, απλούστατα αρνείται να απαντήσει στις πρωτοβουλίες και τις εκκλήσεις για να υπάρξει κατάπαυση του πυρός. Η αιγυπτιακή αντιπροσωπεία ήταν αναγκασμένη έτσι να φύγει από το Τελ Αβίβ», μετέδωσε το ρωσικό πρακτορείο.<br /><br /></div><div>Ταξιδιωτική οδηγία ΗΠΑ<br /><br />Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών προέτρεψε χθες Πέμπτη τους υπηκόους των ΗΠΑ να «αποφεύγουν τα ταξίδια στο Ισραήλ», εξαιτίας της ανάφλεξης της βίας αυτή την εβδομάδα ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστίνιους. «Αποφύγετε να πάτε στο Ισραήλ λόγω της ένοπλης σύρραξης και των ταραχών», αναφέρεται στη νεότερη ταξιδιωτική οδηγία.<br /><br />Η αμερικανική διπλωματία αναφέρεται ακόμη πιο κατηγορηματικά προειδοποιώντας τους Αμερικανούς να μην πάνε στη Λωρίδα της Γάζας εξαιτίας «της τρομοκρατίας, των ταραχών και της ένοπλης σύρραξης», ούτε στη Δυτική Όχθη λόγω των υγειονομικών μέτρων. Στην περίπτωση των Παλαιστινιακών Εδαφών, η προειδοποίηση βρίσκεται στην τέταρτη, την υψηλότερη βαθμίδα της κλίμακας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι συνέβη με την “εισβολή” στην Γάζα – Ψυχολογικός πόλεμος και αεροπορικοί βομβαρδισμοί

Ψυχολογικός πόλεμος, δοκιμή των αντανακλαστικών της Χαμάς ή απλό λάθος; Κάπου δύο ώρες και κάτι αφού ανακοίνωσε, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, πως...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί από μία ισραηλινή εισβολή στη Γάζα θα κερδίσει πολιτικά η Χαμάς

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/gaza.jpg" width="640" /><br /><br /><b><a href="https://slpress.gr/author/s.lygeros">Λυγερός Σταύρος</a><br /></b>Το αίμα ρέει και πάλι άφθονο στο μέτωπο Ισραήλ-Παλαιστινίων. Οι διεθνείς συστάσεις για κατάπαυση του πυρός και εκτόνωση της κρίσης πέφτουν στο κενό, ενώ μία ενδεχόμενη χερσαία εισβολή του ισραηλινού στρατού στην Γάζα, όπως συνέβη και τις προηγούμενες φορές, αναμένεται να προκαλέσει νέα εκατόμβη νεκρών, επιβεβαιώνοντας ότι το Παλαιστινιακό παραμένει ενεργό ηφαίστειο.<br /><br />Οι Δυτικοί συνηθίζουν να επικαλούνται το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα. Το δικαίωμα αυτό είναι αναμφισβήτητο, αλλά δεν αφορά μόνο στο Ισραήλ. Έχουν άραγε για τη δυτική υποκρισία δικαίωμα στην αυτοάμυνα οι Παλαιστίνιοι; Ας μην ξεχνάμε ότι είναι η εκδίωξη Παλαιστινίων από τα σπίτια τους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ που άναψε τη φωτιά.<br /><br />Ποιος άραγε είναι ο στρατηγικός στόχος του Τελ Αβίβ; Πού οδηγεί η μέχρι τώρα πολιτική του; Είναι δυνατόν ένα τόσο προικισμένο έθνος και ένα τόσο αξιοθαύμαστο κράτος να μην βλέπει το αδιέξοδο, στο οποίο έχει εγκλωβισθεί; Κάποιοι Ισραηλινοί θα ήθελαν να απαλλαγούν πλήρως από τους Παλαιστίνιους. Είναι ενδεικτική η πριν ολίγων ετών δήλωση του Άβι Ντίχτερ, προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας του ισραηλινού Κοινοβουλίου: «έχουμε σφαίρες για όλους τους Παλαιστινίους»!<br /><br />Δεν πρόκειται μόνο για σχήμα λόγου. Εδώ και πολλά χρόνια, Ισραηλινοί στρατιώτες κάνουν ανενδοίαστα χρήση πυροβόλων όπλων για την αντιμετώπιση άοπλων διαδηλωτών. Αυτό δεν εγείρει μόνο ηθικά ζητήματα. Επιβεβαιώνει στην πράξη ότι ανομολόγητη στρατηγική του Τελ Αβίβ είναι να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους που παραμένουν αγκιστρωμένοι στις πατρογονικές εστίες τους και που αντιστέκονται στην ισραηλινή πίεση συνήθως με διαδηλώσεις, όχι με όπλα.<br />Ανεκτός Παλαιστίνιος μόνο ο υποταγμένος<br /><br />Δυστυχώς, για την κρατική ιδεολογία του Ισραήλ, ανεκτός Παλαιστίνιος είναι μόνο ο υποταγμένος Παλαιστίνιος. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για συνταγή ενός άτυπου ολοκληρωτικού πολέμου, η οποία με μαθηματική ακρίβεια αναπαράγει τον φαύλο κύκλο του αίματος. Το Ισραήλ κρατάει με τη δύναμη των όπλων στοιβαγμένα και σε καθεστώς αποκλεισμού από την τροφοδοσία των αναγκαίων σχεδόν δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας, σε μία έκταση μήκους 41 χλμ και πλάτους 10 χλμ.<br /><br />Προφανώς, ελπίζει πως κάνοντάς τους τον βίο αβίωτο θα τους υποχρεώσει να γίνουν πρόσφυγες. Προς το παρόν, όμως, αυτό που έχει καταφέρει είναι να πυροδοτήσει το μίσος και την τάση για εκδίκηση, να αναδείξει τη Χαμάς πολιτικά κυρίαρχη στη Γάζα, να τρέχουν οι πολίτες του στα καταφύγια για να κρυφτούν από τις ρουκέτες και να πυροδοτήσει εσωτερικό πόλεμο μεταξύ Εβραίων και Αράβων πολιτών του.<br /><br />Προφανώς, οι Παλαιστίνιοι θα πληρώσουν πολύ μεγαλύτερο τίμημα. Επειδή έχουμε ξαναδεί το έργο, ξέρουμε τι θα συμβεί με μία εισβολή του ισραηλινού στρατού, αν αυτή λάβει τελικώς χώρα. Θα ξανασκοτώσει πολλούς Παλαιστινίους, θα ξανακαταστρέψει συστηματικά δημόσιες υποδομές και κατοικίες, αλλά με στρατηγικούς όρους δεν θα καταφέρει τίποτα. Το μόνο “κέρδος” θα είναι ό,τι και τις προηγούμενες φορές: η επιβεβαίωση ότι το Ισραήλ ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο κάθε πλήγμα που δέχεται από τις ρουκέτες της Χαμάς.<div><br />Νερό στο μύλο της Χαμάς<br /><br />Αυτό μπορεί να προσέφερε και να ξαναπροσφέρει ψυχολογική ικανοποίηση στην ισραηλινή κοινή γνώμη, αλλά με στρατηγικούς όρους δεν προσέφερε και ούτε τώρα θα προσφέρει τίποτα. Τη θέση των σκοτωμένων Παλαιστινίων θα πάρουν άλλοι εξίσου φανατικοί κι αποφασισμένοι, γιατί οι Ισραηλινοί θα έχουν σκοτώσει αγαπημένα τους πρόσωπα. Αυτό γίνεται μέχρι τώρα και δεν θα αλλάξει.<br /><br />Στρατηγικά ο μόνος κερδισμένος θα είναι η ισλαμική Χαμάς, η οποία στα μάτια των απλών Παλαιστινίων έχει αναγορευθεί σε εργαλείο εκδίκησης. Γιατί άραγε η εξτρεμιστική αυτή οργάνωση κυριάρχησε πολιτικά στη Λωρίδα της Γάζας; Γιατί εάν γίνονταν ελεύθερες εκλογές στη Δυτική Όχθη πιθανότατα θα τις κέρδιζε; Υπενθυμίζουμε πως είναι το Ισραήλ που με την αδιάλλακτη πολιτική του αποδόμησε την κοσμική Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η οποία τα προηγούμενα χρόνια είχε προβεί σε συνεχείς υποχωρήσεις με σκοπό την εξεύρεση λύσης, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση.<br /><br />Όσο το Ισραήλ θα αρνείται ουσιαστικά τη λύση των δύο κρατών, το Παλαιστινιακό θα παραμένει άλυτο, μία εστία που κάθε τόσο θα αιμορραγεί και θα τροφοδοτεί τη βία και τον εξτρεμισμό. Είναι τόσο προφανές και επιβεβαιώνεται συνεχώς από τα γεγονότα που είναι δύσκολο να πιστέψω ότι η ισραηλινή ηγεσία δεν το βλέπει. Γι’ αυτό και είμαι υποχρεωμένος να βάλω στο τραπέζι το ενδεχόμενο για μία πτέρυγα του ισραηλινού πολιτικού συστήματος η Χαμάς να είναι ο εχθρός που χρειάζεται.<br /><br /></div><div>Ο Ερντογάν σε ρόλο προστάτη<br /><br />Τις προηγούμενες δεκαετίες, ανεξαρτήτως των μεταξύ τους διαφορών, τα μουσουλμανικά κράτη καταδίκαζαν το Ισραήλ και υποστήριζαν τα δίκαια των Παλαιστινίων. Αυτή τη φορά, λόγω των ευρύτερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων στη Μέση Ανατολή, η καταδίκη του Ισραήλ είναι χλιαρή. Η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα, λόγω του κοινού εχθρού (Ιράν) τα έχουν βρει μαζί του. Ο δε πρόεδρος της Αιγύπτου Σίσι θεωρεί τη Χαμάς παρακλάδι των εσωτερικών εχθρών του, των Αδελφών Μουσουλμάνων. Γι’ αυτό και έχει επιβάλει αποκλεισμό στα νότια σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο. Η δίοδος στη Ράφα άνοιξε αυτές τις ημέρες μόνο για να μεταφερθούν οι τραυματίες άμαχοι σε αιγυπτιακά νοσοκομεία.<br /><br />Τη σκυτάλη υπεράσπισης των Παλαιστινίων έχει πάρει ο αιματοβαμμένος Ερντογάν, ο οποίος, υποστηρίζοντας τη Χαμάς, την έχει μετατρέψει σε εργαλείο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η στάση της Τουρκίας βαθαίνει περαιτέρω το χάσμα με το Ισραήλ, αλλά η προτεραιότητά του “σουλτάνου” είναι να προβληθεί στα μάτια των απανταχού μουσουλμάνων σαν ο ηγέτης που τολμάει να τα βάζει με το Ισραήλ.<br /><br />Το λουτρό αίματος που θα προκληθεί από μία επίθεση-εισβολή του ισραηλινού στρατού στην πυκνοκατοικημένη Λωρίδα της Γάζας θα προκαλέσει διαμαρτυρίες στη Δύση, αλλά όχι σε βαθμό που να στριμώξει το Ισραήλ. Είναι ακριβώς γι’ αυτό που η κυβέρνηση Νετανιάχου πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τις συστάσεις για κατάπαυση του πυρός και συνεχίζει να σφυροκοπά την Γάζα, έστω και (μέχρι στιγμής), χωρίς εισβολή χερσαίων δυνάμεων.<br /><br /></div><div>Η εισβολή στη Γάζα έχει κόστος<br /><br />Ποιο θα είναι, όμως, το κέρδος σε στρατηγικό επίπεδο για το Ισραήλ; Μήπως θα διαλύσει τη Χαμάς; Γιατί να το επιτύχει τώρα, όταν δεν το επέτυχε τις προηγούμενες φορές που εισέβαλε; Μήπως θα κάμψει την αντίσταση των Παλαιστινίων και θα τους οδηγήσει στην προσφυγιά; Γιατί να το επιτύχει τώρα, όταν δεν το επέτυχε τις προηγούμενες φορές; Η πείρα δείχνει ότι θα τροφοδοτήσει τη δική τους τάση για στράτευση και εκδίκηση. Ο ισραηλινός στρατός μπορεί εύκολα να καταλάβει τη Λωρίδα της Γάζας, αλλά δεν μπορεί να την κρατήσει. Γι’ αυτό και πάντα εισβάλει, σκοτώνει, καταστρέφει και αποχωρεί. Το μόνο που θα καταφέρει είναι να τροφοδοτήσει το μίσος και να ανακυκλώσει το αδιέξοδο.<br /><br />Στη διπλωματική σφαίρα το Ισραήλ θα πληρώσει κόστος. Όσο κι αν οι ηγεσίες της Αιγύπτου, της Ιορδανίας, της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων αποφεύγουν να υψώσουν τους τόνους, είναι υποχρεωμένες να ανταποκριθούν σε κάποιο βαθμό στο κύμα αγανάκτησης που αναπόφευκτα θα προκληθεί από το λουτρό του παλαιστινιακού αίματος στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Δεν ισχυρίζομαι ότι όσα επέτυχε ειδικά τα τελευταία χρόνια στον Κόλπο η ισραηλινή διπλωματία θα τιναχθούν στον αέρα. Σίγουρα, όμως, θα προκύψει οπισθοδρόμηση. Όπως σίγουρα θα βαρύνει το κλίμα για το Ισραήλ και στις δυτικές κοινωνίες.<br /><br />Δεν θα είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ θα βρεθεί σ’ αυτή τη θέση και πιθανότατα οι εναντίον του αντιδράσεις κάποια στιγμή θα υποχωρήσουν. Γιατί, όμως, όλα αυτά; Γιατί πρέπει οι Ισραηλινοί να τρέχουν στα καταφύγια για να αποφύγουν τις ρουκέτες; Γιατί να διασαλεύεται η κοινωνική και οικονομική ζωή; Γιατί να συγκρούονται στους δρόμους Εβραίοι και Άραβες πολίτες του Ισραήλ, καθιστώντας αγεφύρωτο το μεταξύ τους χάσμα;<br /><br />Εάν ήταν οι Παλαιστίνιοι που είχαν αρχίσει τις εχθροπραξίες θα μπορούσε κανείς να κατανοήσει την ισραηλινή αντίδραση. Όλα αυτά, όμως, προέκυψαν, επειδή το Ισραήλ έδιωξε Παλαιστίνιους από τα σπίτια τους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, στο πλαίσιο της πολιτικής που συστηματικά επιδιώκει το ξερίζωμα Παλαιστινίων από τις πατρογονικές εστίες τους με σκοπό τον εποικισμό τους από Εβραίους εποίκους.</div><div><br />“Δύο έθνη, δύο κράτη”<br /><br />Το κλίμα που επικρατεί στο Ισραήλ δεν ευνοεί πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση μίας ειρηνικής επίλυσης του Παλαιστινιακού στη βάση της αρχής “δύο έθνη, δύο κράτη”. Τον τόνο στην πολιτική σκηνή δίνουν οι σκληροπυρηνικοί εθνικιστές. Υπενθυμίζουμε ότι ο πρωθυπουργός των Εργατικών Γιτζάκ Ράμπιν, ο οποίος είχε υπογράψει τη συμφωνία του Όσλο, δολοφονήθηκε το 1995 από Εβραίο εξτρεμιστή.<br /><br />Ο Νετανιάχου έχει με διορατικότητα παίξει καθοριστικό ρόλο στην προσέγγιση του Ισραήλ με την Ελλάδα και στη δημιουργία των τριγωνικών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο, οι οποίες έχουν σε σημαντικό βαθμό απομονώσει διπλωματικά την Τουρκία. Από αυτή την άποψη, είναι ένα παράγοντας, τον οποίον η Αθήνα και η Λευκωσία θέλουν στο τιμόνι του Ισραήλ.<br /><br />Οι εντυπωσιακές διπλωματικές κινήσεις του Νετανιάχου και στον Κόλπο είχαν αλλάξει την εικόνα στην περιφερειακή σκακιέρα. Αυτή, όμως, είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι ότι δεν ξέρει που να σταματήσει. Πρόκειται για κλασικό σύνδρομο. Όπως έχει διδάξει η Ιστορία, η αλαζονεία της ισχύος είναι κακός σύμβουλος. Το Παλαιστινιακό δεν επιδέχεται μονοδιάστατα στρατιωτική λύση, γιατί εάν επιδεχόταν θα το είχε ήδη λύσει το Ισραήλ.<br /><br />Από τη στιγμή που οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να εξαλείψουν μαζικά τον παλαιστινιακό λαό το μόνο που καταφέρνουν με την καταστολή είναι να διατηρούν τη σημερινή κατάσταση. Μπορεί κυρίαρχες ισραηλινές ελίτ να έχουν εθισθεί και να κάνουν καριέρα με αυτή την πολιτική, αλλά δεν προσφέρει διέξοδο. Αντιθέτως, βυθίζει το Ισραήλ σε πρακτικές που σταδιακά διαβρώνουν ηθικά την ισραηλινή κοινωνία, εμποδίζοντάς την να βιώσει την κανονικότητα μίας ευσταθούς ειρήνης. Αυτή μπορεί να προκύψει μόνο εάν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί συμβάλουν εποικοδομητικά στην ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, με όρους που θα εγγυώνται πως δεν θα συνιστά απειλή για τους ίδιους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί από μία ισραηλινή εισβολή στη Γάζα θα κερδίσει πολιτικά η Χαμάς

Λυγερός Σταύρος Το αίμα ρέει και πάλι άφθονο στο μέτωπο Ισραήλ-Παλαιστινίων. Οι διεθνείς συστάσεις για κατάπαυση του πυρός και εκτόνωση της ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέρος του σχεδίου Ερντογάν η ναρκοθέτηση προσέγγισης μεταξύ Ισραήλ-Αράβων

<img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Hamas_Haniyeh_Erdogan_Israel_Turkey.jpg" width="640" /><br /><br />Η έκκληση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς όλους τους μουσουλμάνους, από την Τζακάρτα της Ινδονησίας έως το Σεράγεβο, «να ενωθούν εναντίον των πράξεων του Ισραήλ που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα» των Παλαιστινίων, ήταν κατά πολύ ισχυρότερη από των Αράβων ηγετών της περιοχής, αλλά δεν ισοδυναμεί βεβαίως με κήρυξη «τζιχάντ» εναντίον του εβραϊκού κράτους.<br /><br />ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ<br /><br />Ο κ. Ερντογάν είναι ένας ιδιότυπος πολιτικός, σίγουρα «α λα τούρκα» και όχι κατά τα πρότυπα της Δύσεως. Δεν προσβλέπει σε εξέγερση των μουσουλμάνων, αλλά σε αντιδράσεις, που δεν θα ακυρώσουν, τουλάχιστον όμως θα ανασχέσουν την προσέγγιση και περαιτέρω σύσφιγξη των σχέσεων του Ισραήλ με τις αραβικές χώρες –Αίγυπτο, Εμιράτα και Σαουδική Αραβία– όπου μετέχουν η Ελλάδα και η Κύπρος.<br /><br />Από τις χώρες της Δύσεως την εντονότερη ανησυχία εξέφρασε η Γαλλία, ο υπουργός Εξωτερικών της οποίας, Κλεμάν Μπον, δήλωσε χθες πως «Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πρέπει να εμπλακούμε με το Ισραήλ και την Παλαιστινιακή Αρχή ώστε να προσπαθήσουμε να βρούμε λύση τις επόμενες ημέρες». Πρόκειται για μία ακόμη από τις ρητορικές γαλλικές «παρεμβάσεις» της Γαλλίας του Εμανουέλ Μακρόν, όπου απλώς τίθεται ένα θέμα δίχως τη δυνατότητα ιδίας παρεμβάσεως.<br /><br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο «ανατροπέας» υποτίθεται της πολιτικής του προκατόχου του Ντόναλντ Τραμπ, έχει άλλα επείγοντα να διαχειρισθεί. Παράλληλα, η σύσταση του υπουργού επί των Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν περί «αποκλιμακώσεως» απλώς επιβεβαιώνει ότι ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου ακολουθεί την πολιτική του προκατόχου του, Ντόναλντ Τραμπ, που μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ και δρομολόγησε την προσέγγιση κάποιων αραβικών κρατών με το Ισραήλ.<br /><br />Η Αίγυπτος προσφέρθηκε να διαδραματίσει ρόλο «διαμεσολαβητικό» ως η ισχυρότερη αραβική χώρα στην περιοχή, αλλά έχει αποξενωθεί σημαντικά από την «παλαιστινιακή υπόθεση» από τη στιγμή που υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με το Ισραήλ επί της προεδρίας του Τζίμι Κάρτερ. Σήμερα πλέον τον τόνο στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή δίδουν δύο ισλαμικές αλλά όχι αραβικές χώρες – το Ιράν και η Τουρκία. Ο κ. Ερντογάν προσδιόρισε απλώς το στίγμα του σε αυτή τη νέα αιματηρή αντιπαράθεση. Η Δύση διαλογίζεται, αν και τα πάντα εξαρτώνται από τη διάρκεια νέας κρίσεως.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μέρος του σχεδίου Ερντογάν η ναρκοθέτηση προσέγγισης μεταξύ Ισραήλ-Αράβων

Η έκκληση του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προς όλους τους μουσουλμάνους, από την Τζακάρτα της Ινδονησίας έως το Σεράγεβο, «να ενω...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι επιδιώκει η Χαμάς στην παρούσα σύγκρουση με το Ισραήλ

<img height="427" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP21133278624963.jpg" width="640" /><br /><br /><div><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος</b><br />H Παλαιστινιακή Χαμάς η οποία κυριαρχεί εδώ και χρόνια στην Λωρίδα της Γάζας και έχει αναγνωριστεί από το σύνολο των Δυτικών Χωρών ως τρομοκρατική οργάνωση, δυσαρεστήθηκε έντονα από την απόφαση του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής (ΠΑ) Μαχμούντ Αμπάς (Αμπού Μαζέν) τον προηγούμενο μήνα για την αναβολή των τριπλών εκλογών.<br /><br />Σύμφωνα με το διάταγμα που είχε υπογράψει ο Αμπάς, την 22 Μαΐου επρόκειτο να διεξαχθεί ψηφοφορία για τις 132 έδρες του Παλαιστινιακού Νομοθετικού Συμβουλίου (Βουλή), την 31 Ιουλίου η ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της ΠΑ ενώ θα ακολουθούσαν την 31 Αυγούστου οι εκλογές για το Εθνικό Παλαιστινιακό Συμβούλιο.<br /><br />Αν και δεν ειπώθηκε κάτι επίσημα, η Χαμάς έχει υπονοήσει ότι πρόκειται για συμπαιγνία του Ισραήλ με την ΠΑ η οποία στα θέματα ασφαλείας, όπως και η Ιορδανία συνεργάζεται πλήρως με τις Ισραηλινές Αρχές και Υπηρεσίες Ασφαλείας προκείμενου να την εμποδίσουν να κυβερνήσει εκτός της Λωρίδας της Γάζας και στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη (Σαμάρια και Ιουδαία) όπου μέχρι τώρα κυριαρχεί η Φατάχ.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις ότι μετά τον κατακερματισμό της Φατάχ και την ανεπάρκεια του Αμπάς οποίος κατηγορείται πλέον από πολλούς κύκλους εντός και εκτός Παλαιστίνης για κακοδιοίκηση και διαφθορά, η Χαμάς θα κέρδιζε ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό που έλαβε στις βουλευτικές εκλογές του 2006 (74 από τις 132 έδρες του Κοινοβουλίου) ενώ υπήρχαν και πολλές πιθανότητες να κερδίσει ακόμα και την Προεδρία.<br /><br />Σε άρθρο - ανάλυση μου εδώ στο Liberal την 3 Φεβρουαρίου είχα επισημάνει εμφατικά ότι ο Αμπάς είχε πει επανειλημμένα ότι οι παλαιστινιακές εκλογές δεν θα διεξαχθούν χωρίς την Ιερουσαλήμ. Ίσως να ήθελε κατά βάθος κάτι τέτοιο για να κατηγορηθεί το Ισραήλ αν αρνιόταν και αυτός να συνεχίσει ως …Πρόεδρος.<br /><br /><img src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/AP21115595664531.jpg" /><br /><br />Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν αντικειμενικά κάποιες ολιγωρίες των Ισραηλινών Αρχών Ασφαλείας με άκαιρες και καθυστερημένες επεμβάσεις εκεί που έπρεπε αλλά και ανεξήγητα δυσανάλογες καταστολές εκεί που δεν έπρεπε. Όπως στην Πύλη της Δαμασκού όπου στα σκαλιά που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από αυτήν χρησιμοποιούνται για κοινωνικές συναθροίσεις των νεαρών Αράβων της Ανατολικής Ιερουσαλήμ αλλά και στο τέμενος Αλ Ακσά, ιδιαίτερα στο εσωτερικό του και ενώ βρισκόντουσαν μέσα σε αυτό Παλαιστίνιοι που προσεύχονταν λόγω του Ραμαζανίου.<br /><br />Δημιουργήθηκαν όμως εντάσεις και για άλλα θέματα όπως η υπό εκδίκαση στο Ανώτατο Δικαστήριο την 10 Μαΐου της υπόθεσης της ιδιοκτησίας οικημάτων 28 οικογενειών Αράβων Παλαιστινίων στην περιοχή Σείχ Ζαραχ που με καθυστέρηση αναβλήθηκε για να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση (σημ. δεν υπεισερχόμαστε στην ουσία αυτής της διαφοράς). Σε όλα τα παραπάνω προστίθεται η πολιτική αστάθεια που υπάρχει εδώ και καιρό στον Ισραήλ, ιδιαίτερα μετά τις εκλογές του Μαρτίου.<br /><br />Με ό,τι λοιπόν είχε προηγηθεί βλέποντας τόσο κόσμο στους δρόμους ο Ισμαήλ Χανιγιέ από την πολυτελή σουίτα του στην Ντόχα και ο Γιάχια Σινουάρ από την Γάζα «έτριβαν τα χέρια τους». Άδραξαν χωρίς υπερβολή την ευκαιρία να αποδείξουν ότι η Γάζα είναι πιο κοντά στην Ιερουσαλήμ απ' ότι η... Ραμάλα, με ό,τι αυτό σημαίνει για όλους τους Παλαιστινίους.<br /><br /><img height="400" src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/image(1548).png" width="640" /><br /><br />Το προεκλογικό σλόγκαν της Χαμάς «Η Ιερουσαλήμ είναι το πεπρωμένο μας» το έκαναν με τον δικό τους τρομοκρατικό τρόπο πράξη, βάλλοντας μέχρι σήμερα πάνω από 1300 ρουκέτες κατά του απέναντι …Ισραήλ για να προκαλέσει τρόμο και απώλειες αδιακρίτως. Από κοντά στη Χαμάς οι γνήσιοι αντιπρόσωποι του Ιράν, η Σιιτική Ισλαμική Τζιχάντ και η λιγότερη γνωστή στους πολλούς Τζαΐς αλ Ούμα.<br /><br />Τα ανταποδοτικά πλήγματα του Ισραήλ είναι μέχρι τώρα αυστηρά στοχευμένα σε στρατιωτικούς στόχους της Χαμάς και αξίζει να πούμε ότι πριν προσβάλουν τα κτήρια που βλέπουμε στις τηλεοράσεις να πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα, ειδοποιούν όλους τους πολίτες στην περιοχή με SMS να τα εκκενώσουν. Οι Αρχηγοί της Χαμάς και του στρατιωτικού της σκέλους της δηλαδή των Ταξιαρχιών αλ Κασάμ ήξεραν πολύ καλά ότι το Ισραήλ θα αντιδρούσε με ανταποδοτικά πλήγματα και εκτιμάται ότι και αυτό επιδίωκαν.<br /><br />Τι επιτυγχάνει μέχρι σήμερα η Χαμάς; Ενθαρρυμένη από το Ιράν αλλά και την Τουρκία κατορθώνει να «τραυματίσει» το Ισραήλ και να προκαλέσει προβλήματα στην πορεία εξομάλυνσης των σχέσεων του με αρκετές Αραβικές χώρες. Αναμφίβολα αυτές οι χώρες αν και αν δεν έχουν πλέον σε προτεραιότητα την επίλυση του Παλαιστινιακού θα έχουν να αντιμετωπίσουν εσωτερικές αντιδράσεις. Αυτό όμως που πρωτίστως η Χαμάς επιτυγχάνει είναι αυτό που δείχνει πολύ ωμά η φωτογραφία που τραβήχτηκε σήμερα μετά την πρωινή προσευχή στο Αλ Ακσά! Κερδίζει ακόμα μεγαλύτερη αποδοχή μεταξύ των Αράβων Παλαιστινίων και δημιουργεί συνθήκες περαιτέρω ριζοσπαστικοποίησης αυτών. Πιστεύω ότι όλο αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί!<br /><br />Τις ώρες που γράφονταν αυτές οι γραμμές έγινε γνωστό ότι έφθασε στο Τελ Αβίβ Αιγυπτιακή Αντιπροσωπεία, ενώ αργά το βράδυ αφικνείται και ο Ειδικός Απεσταλμένος του Προέδρου Μπάιντεν. Παρ’ όλα αυτά δεν εκτιμάται σύντομα αποκλιμάκωση και η Χαμάς θα περιμένει ακόμα ένα διήμερο για να κάνει άλλη μία αιματηρή επίδειξη την 15 Μαΐου ημέρα μνήμης για τους Παλαιστινίους, της Νάκμπα (Καταστροφής) που συμπίπτει με την ημέρα που ανακηρύχθηκε η ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ. Από πλευράς Ισραήλ καλούνται έφεδροι και Ισραηλινές Τεθωρακισμένες και άλλες Μονάδες συγκεντρώνονται πέριξ της Λωρίδας της Γάζας αλλά ακόμα και σήμερα ολοκληρωτικός πόλεμος δε φαίνεται ως πιθανός.<br /><br />Κλείνοντας κρίνω σκόπιμο να υπενθυμίσω κάτι που είχε πει ένας κατά τον Καθηγητή Εφραίμ Ινμπάρ, ο «απόλυτος Ισραηλινός, σκληρός στρατιώτης που προσδοκούσε στην ειρήνη», ο δολοφονηθείς Γιτζχάκ Ράμπιν («Ο Ράμπιν και η ισραηλινή Εθνική Ασφάλεια» σελ. 33) που το άκουσα όμως από έναν γνωστό δημοσιογράφο στο Ισραήλ, αρχισυντάκτη σε πολύ μεγάλη εφημερίδα (μιμούμενος μάλιστα τη φωνή του Rabin) σε ένα από τα τελευταία μου ταξίδια εκεί. «Δε συμπαθώ τους Παλαιστινίους αλλά πρέπει να ζήσουμε ειρηνικά μαζί τους»!<br /><br />Κάτι ανάλογο για τους Ισραηλινούς θα πρέπει να γίνει αντιληπτό και στον κάθε Παλαιστίνιο ξεχωριστά και πρωτίστως στην ηγεσία τους που δυστυχώς για ακόμα μία φορά αντί να βελτιώσει τη ζωή τους και να τους οδηγήσει στον εθνικό τους στόχο που είναι η δημιουργία ανεξαρτήτου κράτους, τους οδηγεί και πάλι στο χάος.<br /><br />ΥΓ. Επειδή κάποιος μπορεί να σκεφθεί ότι δυσανάλογες είναι οι απώλειες στη Λωρίδα της Γάζας και στο Ισραήλ οφείλουμε να πούμε ότι αυτό οφείλεται στο ότι το Ισραήλ προστατεύει τους πολίτες τους με γνωστό και αποτελεσματικό Iron Dome αλλιώς…</div><div><b><i><br /></i></b></div><div><b><i>* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι επιδιώκει η Χαμάς στην παρούσα σύγκρουση με το Ισραήλ

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος H Παλαιστινιακή Χαμάς η οποία κυριαρχεί εδώ και χρόνια στην Λωρίδα της Γάζας και έχει αναγνωριστεί από το σύνολο τω...

Διαβάστε την συνέχεια