Stratfor: Αναπόφευκτη καταιγίδα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigTz_ne9Fq7JJogXyg5TdxDMLtuVU4lIkQPCJ8PhD7VqzxjLmUpwrcyuPHn3TbwYXkGwS4qfwsfh7maX00wCMvMaYNTkZHYF9mukmpnqxy2tDBUZoBVISU-yobq2qzhF9zF6tf_U-WsJE/s1600/usa-turkey_flags.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="360" data-original-width="640" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigTz_ne9Fq7JJogXyg5TdxDMLtuVU4lIkQPCJ8PhD7VqzxjLmUpwrcyuPHn3TbwYXkGwS4qfwsfh7maX00wCMvMaYNTkZHYF9mukmpnqxy2tDBUZoBVISU-yobq2qzhF9zF6tf_U-WsJE/s640/usa-turkey_flags.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> του <b>Sinan Ciddi</b><br />Ο Ερντογάν έφτασε προ ημερών στην Ουάσινγκτον με μια μακρά λίστα αιτημάτων, τα περισσότερα από τα οποία φαίνεται πως είχαν στόχο να τον διατηρήσουν στην εξουσία. Η στάση των ΗΠΑ και το δίλημμα του Τούρκου προέδρου.<br /><br />Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο στις 13 Νοεμβρίου μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη για τον Ερντογάν, με μια στενή αλλά ουσιαστική έννοια.<br /><br />Εν μέσω της απειλής των αμερικανικών κυρώσεων, η συνάντηση του Ερντογάν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έληξε με τον Τούρκο πρόεδρο να εκφράζει τις απαιτήσεις της Άγκυρας στο Οβάλ Γραφείο και, προφανώς, να καταφέρνει να αποσοβήσει τα τιμωρητικά μέτρα των ΗΠΑ.<br /><br />Η επίσκεψη του Ερντογάν δεν έλυσε βέβαια κανένα από τα μακροχρόνια διμερή ζητήματα μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας και ο Ερντογάν -τον οποίον αντιμετωπίζουν με περιφρόνηση σχεδόν όλες οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες των ΗΠΑ- δεν θα ήταν καλοδεχούμενος στην Ουάσινγκτον, αν δεν είχε λάβει προσωπική πρόσκληση από τον Τραμπ. Άλλωστε, η Τουρκία δεν έχει και πολλούς φίλους πια στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, μετά την πρόσφατη εισβολή της στη βόρεια Συρία για να επιτεθεί στις στηριζόμενες από τις ΗΠΑ κουρδικές δυνάμεις μαχητών που πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος, καθώς και μετά την αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400, που πολλοί θεωρούν πως παραβιάζει τις δεσμεύσεις της Τουρκίας προς το ΝΑΤΟ.<br /><br />Αντιθέτως, δεν είναι σαφές το τι κέρδισε ο Τραμπ από τα πολυάριθμα φωτογραφικά ενσταντανέ με έναν ηγέτη τον οποίο οι Αμερικανικοί κυβερνητικοί θεσμοί θεωρούν ευρύτατα ως αναξιόπιστο εταίρο στην καλύτερη περίπτωση, καθώς και αυταρχικό ηγέτη που έρχεται ορατά πιο κοντά στη Ρωσία, σε βάρος των συμφερόντων της Δυτικής συμμαχίας.<br /><br />Οι περισσότεροι παρατηρητές της Τουρκίας έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η συμμαχία Τουρκίας-ΗΠΑ υπάρχει κατ’ όνομα μόνο και οπωσδήποτε δεν είναι ουσιαστική. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε πως η Τουρκία και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να απομακρύνονται, χωρίς μια πιο ουσιαστική δέσμευση σε ζητήματα που διαιρούν τους δύο συμμάχους.<br /><br />Ο Ερντογάν έφτασε στην Ουάσινγκτον με μια μακρά λίστα αιτημάτων, τα περισσότερα από τα οποία φάνηκε πως είχαν στόχο να διαφυλάξουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Οι ανησυχίες πως οι ΗΠΑ θα δημοσιοποιούσαν ορισμένες από τις πιο αμφισβητήσιμες πηγές του τεράστιου προσωπικού πλούτου του Ερντογάν καθώς και το μέλλον της τουρκικής Halkbank, προφανώς βρίσκονταν στην κορυφή της λίστας.<br /><br />Τον περασμένο μήνα, Αμερικανοί εισαγγελείς της Νέας Υόρκης κατηγόρησαν τη Halkbank για παραβίαση των αμερικανικών κυρώσεων στο Ιράν. Επιπλέον, ο Ερντογάν εξόργισε αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης, καθώς και ομάδα Αμερικανών γερουσιαστών που παραβρέθηκαν στη συνάντησή του στο Οβάλ Γραφείο με τον Τραμπ, όταν έδειξε βίντεο σε ένα iPad που παρουσίαζε τον Κούρδο ηγέτη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων Μαζλούμ Αμπντί ως τρομοκράτη που θα πρέπει να συλληφθεί και να παραδοθεί στην Τουρκία, αντί να προσκαλείται στην Ουάσινγκτον.<br /><br />Όταν ο Αμερικανός γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκρέιχαμ αγνόησε αυτή την προπαγανδιστική πράξη, η προσοχή της συζήτησης στράφηκε στην αγορά των ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400 από την Τουρκία. Από την κοινή ανακοίνωση που ακολούθησε τη συνάντηση του Τραμπ με τον Ερντογάν, είναι ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ ενδιαφέρονταν να στείλουν ένα βασικό μήνυμα στην Τουρκία: είτε θα βρει τρόπο -που να μπορεί να επιβεβαιωθεί- να βάλει «στο συρτάρι» τους S-400 και ως αντάλλαγμα να επανενταχθεί στο πρόγραμμα για τα μαχητικά F-35, ή θα πρέπει να περιμένει σοβαρές και εξουθενωτικές κυρώσεις.<div> <br />Μεταξύ σφύρας και άκμονος<br /><br />Για το θέμα των S-400, ο Ερντογάν αντιμετωπίζει ένα ενδιαφέρον δίλημμα και καλείται να λάβει μια απόφαση με σημαντικές επιπτώσεις. Πέραν της απώλειας της αξιοπιστίας της, η Τουρκία θα δυσκολευτεί να ακυρώσει την αγορά των S-400. Από προηγούμενη εμπειρία, ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά πως το να εξοργίσει τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα, και υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές που υποδηλώνουν πως ο Πούτιν θα μπορούσε να δημοσιοποιήσει έναν θησαυρό με ντροπιαστικό και ενοχοποιητικό υλικό, που θα έδειχνε τις αμφιλεγόμενες οικονομικές συναλλαγές και τις διεθνείς σχέσεις του Ερντογάν και της οικογένειάς του. Ο Πούτιν θα μπορούσε επίσης να τιμωρήσει οικονομικά την Τουρκία, τερματίζοντας τις υφιστάμενες εμπορικές και τουριστικές συμφωνίες που είναι ζωτικής σημασίας για την ευρωστία της τουρκικής οικονομίας.<br /><br />Στον αντίποδα, εάν δεν ικανοποιηθεί η Ουάσινγκτον στο θέμα των S-400, θα μπορούσε να εξαπολύσει μπαράζ κυρώσεων. Για την ώρα, οι ΗΠΑ φαίνεται πως έδωσαν στην Τουρκία την ευκαιρία να σκεφτεί καλά το θέμα και να ενεργήσει αναλόγως. Ως έχει, η υπόθεση κατά της Halkbank και το προτεινόμενο ψήφισμα στη Γερουσία των ΗΠΑ για την αναγνώριση της σφαγής των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους ως γενοκτονίας (η Βουλή των Αντιπροσώπων υπερψήφισε παρόμοιο ψήφισμα τον περασμένο μήνα), μπήκαν «στον πάγο» ως ένδειξη καλής θέλησης και σήμα πως οι ΗΠΑ σοβαρά ενδιαφέρονται να επαναφέρουν την Τουρκία στις αγκάλες της Δύσης.<br /><br /><br />Όσο επιθετική και αξιόπιστη μπορεί να είναι η θέση των ΗΠΑ, ορισμένοι Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν πως αν πιέσουν υπερβολικά την Τουρκία και την τιμωρήσουν με κυρώσεις, θα την οδηγήσουν βαθύτερα στην ανοικτή αγκαλιά της Ρωσίας. Αν και η Τουρκία λίγους φίλους έχει στα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών των ΗΠΑ, ωστόσο κανένας δεν θέλει η Τουρκία επισήμως να περάσει στο ρωσικό στρατόπεδο.</div> <div> <br />Ενας κουρασμένος και ανασφαλής ηγέτης<br /><br />Παρατηρώντας τον Ερντογάν, φαίνεται πως η ύβρις όλο και περισσότερο κρύβει την έλλειψη αυτοπεποίθησης, ενώ η ανασφάλεια επισκιάζει τη 17χρονη διακυβέρνησή του. Λίγο πριν την προγραμματισμένη επίσκεψή του στην Οάσινγκτον, ο Ερντογάν εκφώνησε μια διάρκειας 36 λεπτών ομιλία για την 81η επέτειο από τον θάνατο του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />Υποβάθμισε τα επιτεύγματα της δημοκρατίας για να επικεντρωθεί αντιθέτως σε μια σειρά ανακριβών παρατηρήσεων ότι οι επιτυχίες της σύγχρονης Τουρκίας βασίζονται στην κληρονομιά του προκατόχου της, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Πέραν της έλλειψης ιστορικής γνώσης και της μικροδιαφοροποίησης, προφανώς ο Ερντογάν κατάλαβε πως το Οθωμανικό κράτος δεν θα επέτρεπε ποτέ σε κάποιον με το δικό του κοινό παρελθόν να καταλάβει μια θέση ισχύος στην κυβέρνηση, πόσω μάλλον να γίνει αρχηγός κράτους.<br /><br />Ο Ερντογάν δεν θα πρέπει, όμως, να υποτιμάται. Είναι μετρ στην τακτική και έχει την ικανότητα και τη βούληση να αλλάξει τη δημόσια συζήτηση και το πολιτικό κλίμα προς το συμφέρον του. Τα τελευταία περίπου έξι χρόνια, έχει χρησιμοποιήσει αυτή τη δεξιότητα αποκλειστικά και μόνο για την αυτοσυντήρησή του. Μένει να φανεί αν μπορεί να χρησιμοποιήσει τις δεξιότητές του και την επιρροή του για να εξυπηρετήσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του.<br /><br /><a href="https://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Stratfor: Αναπόφευκτη καταιγίδα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας

του Sinan Ciddi Ο Ερντογάν έφτασε προ ημερών στην Ουάσινγκτον με μια μακρά λίστα αιτημάτων, τα περισσότερα από τα οποία φαίνεται πως είχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γεωπολιτική σημασία των στενών του Βοσπόρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3LVOwZhCExmS5hWn8gIJl7eZD3jiOzzXKR6RG0_0HgvfaUf7t8wF2k4fRYoQ5NM88DYmuPh5qseH3ipERqo1oJFQ1X8IEjP4rxUYIpRlLjz422gH9DlfT3xJHkyuO9H1iqoR4vlCHtRE/s1600/ta-stena-tou-vosporou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="720" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3LVOwZhCExmS5hWn8gIJl7eZD3jiOzzXKR6RG0_0HgvfaUf7t8wF2k4fRYoQ5NM88DYmuPh5qseH3ipERqo1oJFQ1X8IEjP4rxUYIpRlLjz422gH9DlfT3xJHkyuO9H1iqoR4vlCHtRE/s640/ta-stena-tou-vosporou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Γιώργου Δημητρακόπουλου</b><br /> Η προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, η συνεχιζόμενη κρίση στην Μέση Ανατολή και η αξιοποίηση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας, έφεραν για μία ακόμη φορά στο επίκεντρο του Διεθνούς ενδιαφέροντος την γεωπολιτική σημασία των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων. Με συνολικό μήκος 33 χιλιομέτρων και πλάτος μόλις 1 χιλιόμετρο στο στενότερο σημείο τους, τα Στενά του Βοσπόρου χωρίζουν την Ευρώπη από την Ασία , όπως επίσης και το Ευρωπαϊκό από το Ασιατικό τμήμα της Κωνσταντινούπολης. Παράλληλα αποτελούν το μοναδικό σημείο συνδέσμου ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο , ενώ λόγω των γεωγραφικών χαρακτηριστικών τους θεωρούνται ένα από τα δυσκολότερα θαλάσσια περάσματα για την ναυσιπλοΐα ιδιαίτερα όσον αφορά στα μεγαλύτερα πλοία ( π.χ δεξαμενόπλοια και όχι μόνο).<br /> <br /> Η αναγνώριση βέβαια της γεωπολιτικής σημασίας των Στενών του Βοσπόρου ξεκινά από την αρχαία εποχή αφού πέρα από το όνομα « Ελλήσποντος » αναφορές για τη σημασία των Στενών υπάρχουν και σε σχέση με τον Τρωικό Πόλεμο. Η γεωγραφική τοποθεσία της Τροίας ήταν πολύ κοντά στην είσοδο των Στενών. Έτσι ήταν σε θέση να ελέγχει την ναυσιπλοΐα από και προς εκείνη την σημαντική θαλάσσια οδό. Εκ των υστέρων, έχει υποστηριχθεί ότι αυτή η στρατηγικής σημασίας γεωγραφική θέση της Τροίας ήταν η κύρια αιτία Τρωικού πολέμου και η αρπαγή της ωραίας Ελένης από τον Πάρη ήταν μόνον η αφορμή.<br /> <br /> Ο Ηρόδοτος αναφερόμενος στην εκστρατεία του τότε βασιλιά της Περσίας Ξέρξη εναντίον των Ελλήνων , παραθέτει την απόφαση του , το 482 π.Χ για την κατασκευή δύο πλωτών γεφυρών για την γρήγορη διέλευση των στρατευμάτων του από την Ασία στην Ελλάδα. Εκατό και πλέον χρόνια αργότερα , το 334 π.Χ , ο Μέγας Αλέξανδρος θα διαβεί τα Στενά ξεκινώντας την εκστρατεία του εναντίον των Περσών.<br /> <br /> Στη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ο έλεγχος των Στενών ήταν σημαντική προϋπόθεση για την καλύτερη άμυνα της Κωνσταντινούπολης. Είναι ενδεικτική μία μαρμάρινη επιγραφή που βρίσκεται πλέον στο μουσείο της Κωνσταντινούπολης στην οποία έχει αποτυπωθεί διαταγή του τότε Αυτοκράτορα Αναστασίου του Πρώτου( 491-518 μ.Χ) με σκοπό τον καθορισμό, από το Τελωνείο των Δαρδανελλίων, των τελών διέλευσης, που προβλέπει ότι όποιος τολμήσει να παραβιάσει τους κανονισμούς δεν θα θεωρείται πλέον φίλος και θα τιμωρείται.<br /> <br /> Με την πτώση της Κωνσταντινούπολης η Οθωμανική Αυτοκρατορία θα αποκτήσει τον έλεγχο των Στενών . Όμως τον 19ο αιώνα ο έλεγχος αυτός γίνεται στρατηγικός στόχος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Πρώτη ενδιαφέρουσα ημερομηνία το 1807, όταν η Ρωσία στη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων , με την υποστήριξη της Μεγάλης Βρετανίας αποκλείει τα Στενά. Δεύτερη σημαντική ημερομηνία το 1853 όταν οι στόλοι της Γαλλίας και της Μεγάλης Βρετανίας διήλθαν τα Στενά προκειμένου να συμμετάσχουν ως σύμμαχοι αυτή τη φορά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Πόλεμο της Κριμαίας.<br /> <br /> Στον 20ο αιώνα σημαντικές ημερομηνίες για την ιστορία των Στενών ήταν: Το 1915 όταν οι συμμαχικές δυνάμεις αποβιβάστηκαν στην Καλλίπολη χερσόνησο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με στόχο να θέσουν υπό έλεγχο τα Στενά των Δαρδανελλίων ( συνέχεια των Στενών του Βοσπόρου) και να φθάσουν ως την Κωνσταντινούπολη , την πρωτεύουσα τότε της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως είναι γνωστό η εκστρατεία στην Καλλίπολη απέβη μοιραία για τις συμμαχικές δυνάμεις, κατέδειξε όμως την στρατηγική σημασία των Στενών στη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1920 με την Συνθήκη των Σεβρών που προέβλεπε την αποστρατικοποίηση των Στενών και τον έλεγχο τους από Διεθνή Επιτροπή. Ο νέος ηγέτης των Τούρκων Κεμάλ Ατατούρκ θα απορρίψει την Συνθήκη των Σεβρών με αποτέλεσμα αυτή να μην ισχύσει. Το 1923 με την Συνθήκη της Λωζάννης που επανέφερε ως ένα βαθμό τον τουρκικό έλεγχο των Στενών περιλαμβάνοντας όμως διατάξεις για την ελεύθερη διέλευση των ξένων πλοίων , και το 1936 με την Σύμβαση του Montreux, οι διατάξεις της οποίας αυξάνουν στην ουσία την εξουσία της Τουρκίας για τον έλεγχο των Στενών.<br /> <br /> Παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν υπέγραψαν τη Σύμβαση αυτή , πάντα εκδήλωναν το ενδιαφέρον τους για τα Στενά του Βοσπόρου. Έτσι το 1946 όταν η Σοβιετική Ένωση ζήτησε εγγράφως από την Τουρκία μια νέα ρύθμιση στην ουσία επανεξέταση και αλλαγές στη Σύμβαση του Montreux σχετικά με το καθεστώς των Στενών. Εκείνη υπό την πίεση των ΗΠΑ απέρριψε την πρόταση. Αρκετά χρόνια αργότερα το 1976 και το 1979 όταν η Τουρκία επέτρεψε την διέλευση των σοβιετικών αεροπλανοφόρων τύπου Kiev, κατά παράβαση της Σύμβασης , οι ΗΠΑ και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους χωρίς όμως αποτέλεσμα, αφού ειδικοί είχαν τότε υποστηρίξει ότι η Σύμβαση είχε υποστεί de facto τροποποιήσεις σύμφωνα με τις οποίες η διέλευση τέτοιου τύπου πλοίων δεν μπορούσε να εμποδιστεί.<br /> <br /> Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η ανάδειξη της αναγεννηθείσας Ρωσίας σε νέα σημαντική διεθνή Δύναμη, με στρατηγικά συμφέροντα που περιλαμβάνουν και την απρόσκοπτη διέλευση ρωσικών πολεμικών πλοίων από τα Στενά , και η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην περιοχή της Κασπίας Θάλασσας ένα μεγάλο μέρος του οποίου φθάνει στις αγορές της Μεσογείου μέσω των Στενών ( σύμφωνα με στοιχεία 2,9 εκατομμύρια βαρέλια με πετρέλαιο προερχόμενο από την Ρωσία, το Azerbaijanκαι το Kazakhstan διέρχονται καθημερινά από τα Στενά) καταδεικνύουν την μεγάλη στρατηγική σημασία των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων στον 21ο αιώνα.<br /> <b><br /> *Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι διεθνολόγος<i></i></b><br /> <br /> <a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Γεωπολιτική σημασία των στενών του Βοσπόρου

Του Γιώργου Δημητρακόπουλου Η προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία, η συνεχιζόμενη κρίση στην Μέση Ανατολή και η αξιοποίηση των πετρελα...

Διαβάστε την συνέχεια

Με ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ η Τουρκία ανακηρύσσει ΑΟΖ και » υφαρπάζει» μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHLk9HvSQe11NuHoWUULrcnxZ5MiyvfhrGFlcn4VrKQ5qdFyXv-wRo_8Zyeg0jXjxfPdsgWVRjZz6OqeImq2d26ArRNeTx6QmMHgDUp2epfkuxJe3ffNpViY94SSUI6w5ZvDsnnHEbYQA/s1600/xartis-kypros-tourkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHLk9HvSQe11NuHoWUULrcnxZ5MiyvfhrGFlcn4VrKQ5qdFyXv-wRo_8Zyeg0jXjxfPdsgWVRjZz6OqeImq2d26ArRNeTx6QmMHgDUp2epfkuxJe3ffNpViY94SSUI6w5ZvDsnnHEbYQA/s640/xartis-kypros-tourkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με μια ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ η Τουρκία ανακηρύσσει ΑΟΖ έως την Αίγυπτο παραβλέποντας εντελώς την Eλληνική ΑΟΖ καθώς και την Kυπριακή, η οποία όπως είναι γνωστό είναι ήδη οριοθετημένη.<br /> <br /> Η ανακήρυξη της Τουρκικής ΑΟΖ έγινε δια του Μονίμου Αντιπροσώπου της Τουρκιάς στον ΟΗΕ κ.Feridun H. Sinirlioglu, με επιστολή στις 13 Νοεμβρίου 2019.<br /> <br /> Η ρηματική διακοίνωση όπως έχει εξηγήσει πολλές φορές ο καθηγητής και πατέρας της Ελληνικής ΑΟΖ Θεόδωρος Καρυώτης, δεν αποτελεί επίσημη ανακήρυξη, αλλά ενέχει τον χαρακτήρα ανακήρυξης ΑΟΖ.<br /> <br /> H Τουρκία με αυτό τον τρόπο » υφαρπάζει» μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και προσπαθεί να ακυρώσει την ελληνική ΑΟΖ δυνητικά, αν και όταν αυτή ανακηρυχθεί, παραβλέποντας τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα που απορρέουν από το σύμπλεγμα της Μεγίστης και ισχυριζόμενη ότι διαθέτει θαλάσσια σύνορα στην Ανατολική Μεσόγειο με την Αίγυπτο, αλλά και την ήδη ανακηρυχθείσα κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <br /> H Τουρκία όπως θα δείτε και στην επιστολή παρακάτω αναφέρει ipso facto και ab initio (εκ γεγονότος και εξ’ αρχής) νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32 ° 16’18 «E, ενώ απορρίπτει τον χάρτη με τις συντεταγμένες που είχε καταθέσει στις 25 Απριλίου 2019 η Κυπριακή Κυβέρνηση και τονίζει ότι η οριοθέτηση με το «δυτικό τμήμα της ελληνοκυπριακής Διοίκησης», θα γίνει όταν λυθεί το Κυπριακό.<br /> <br /> Αρα με τους υπολογισμούς της Τουρκίας και τους χάρτες που έχει παρουσιάσει, η τουρκική ΑΟΖ φτάνει μέχρι την Κρήτη . Με αυτό τον τρόπο απαιτεί τον έλεγχο στο μισό Αιγαίο και σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο για να μπορέσει να υφαρπάξει τους υδρογονάνθρακες της περιοχής και να επιβάλλει την συνεκμετάλλευση.<br /> <br /> Η επιστολή της Τουρκίας στον ΟΗΕ όπως δημοσιεύτηκε στο <a href="http://www.sigmalive.com/">http://www.sigmalive.com</a><br /> <br /> Αναφορικά με την επιστολή της 25ης Απριλίου 2019 (A / 73/850-S / 2019/344) του Επιτετραμμένου της μόνιμης αποστολής της Ελλάδας, της προφορικής διακοίνωσης της ελληνοκυπριακής Διοίκησης της 4ης Μαΐου 2019 και της επιστολής της 11ης Ιουλίου 2019 (Α / 73/944-S / 2019/564) του αντιπροσώπου της ελληνοκυπριακής Διοίκησης απευθυνόμενος στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και υπενθυμίζοντας τα πολυάριθμα γράμματα και σημειώσεις της Τουρκίας, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στις ακόλουθες σκέψεις.<br /> <br /> Καταρχάς, θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Τουρκία, ως η χώρα με τις μεγαλύτερες ηπειρωτικές ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει ήδη υποβάλει στα Ηνωμένα Έθνη, μεταξύ άλλων, μέσω του Notes Nos της Μόνιμης Αποστολής της Τουρκίας 2004 / Turkuno DT / 4739, της 2ας Μαρτίου 2004, 2005 / Turkuno DT / 16390, με ημερομηνία 4 Οκτωβρίου 2005, αριθ. 2013/14136816/22273 της 12ης Μαρτίου 2013 και επιστολές με ημερομηνία 25 Απριλίου 2014 (A / 68/857) και στις 18 Μαρτίου 2019 (A / 73/804), καθώς και στα πολυάριθμα έγγραφα και επιστολές της μόνιμης αποστολής που έχουν επίσης δημοσιευθεί στον δικτυακό χώρο του τμήματος θαλάσσιων υποθέσεων και του Δικαίου της Θάλασσας, όπως και στο σχετικό Δελτίο Δικαίου της Θάλασσας (Law of the Sea Bulletins), ότι η Τουρκία έχει ipso facto και ab initio νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32 ° 16’18 «E.<br /> <br /> Όπως επανέλαβε η Τουρκία σε διάφορες περιστάσεις, η οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης και της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας, πέραν των δυτικών τμημάτων του γεωγραφικού μήκους 32 ° 16’18 «E, θα πρέπει να πραγματοποιείται σε συμφωνία μεταξύ των επηρεαζόμενων κρατών στην περιοχή, με βάση την αρχή της ισότητας με στόχο την επίτευξη ισότιμης οριοθέτησης.<br /> <br /> Από αυτή την άποψη, βάσει του διεθνούς δικαίου, η Τουρκία θεωρεί ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στις προαναφερθείσες θαλάσσιες περιοχές ακολουθούν τη διάμεση γραμμή μεταξύ των ακτών της Τουρκίας και της Αιγύπτου σε σημείο που θα προσδιοριστεί δυτικά των 28 ° 00’00 «E, σύμφωνα με την αποτέλεσμα των μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο, μεταξύ όλων των συμβαλλόμενων κρατών, σύμφωνα με δίκαιες αρχές, λαμβάνοντας όλες τα ειδικές και σχετικές περιστάσεις βάσει του διεθνούς δικαίου.<br /> <br /> Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η Τουρκία απορρίπτει εν ολοκλήρου τη μονομερή κατάθεση από την ελληνοκυπριακή Διοίκηση ενός καταλόγου γεωγραφικών συντεταγμένων, συνοδευόμενου από έναν ενδεικτικό χάρτη (όπως εκδόθηκε στην εγκύκλιο ανακοίνωση της Διεύθυνσης Θαλάσσιων Υποθέσεων και του Δικαίου της Θάλασσας / Γραφείο Νομικών Υποθέσεων της 7ης Μαΐου 2019), σχετικά με τα βόρεια και βορειοδυτικά εξωτερικά όρια της λεγόμενης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και την υφαλοκρηπίδα της ελληνοκυπριακής Διοίκησης.<br /> <br /> Η Τουρκία απορρίπτει, επίσης, την επιστολή της 25ης Απριλίου 2019 του Επιτετραμμένου της Ελλάδας, η οποία, αντίθετα με το διεθνές δίκαιο, απαιτεί την οριοθέτηση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας ή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με αντίθετες ακτές (τόσο ηπειρωτικές όσο και νησιωτικές) και προνοεί ότι θα πρέπει να πραγματοποιούνται με βάση την αρχή της ισοδυναμίας / διάμεσης γραμμής.<br /> <br /> Σύμφωνα με τους σχετικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των άρθρων 74 παράγραφος 1 και 83 παράγραφος 1, που αντικατοπτρίζουν το εθιμικό διεθνές δίκαιο, της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1982 για το δίκαιο της θάλασσας, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με απέναντι ή παρακείμενες ακτές πραγματοποιείται με συμφωνία βάσει του διεθνούς δικαίου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 38 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, προκειμένου να επιτευχθεί μια δίκαιη λύση. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της πρακτικής των κρατών, του εθιμικού διεθνούς δικαίου, των διεθνών δικαστικών αποφάσεων και της νομολογίας, η μέθοδος ισοτιμίας / διάμεσης γραμμής εφαρμόζεται μόνο όταν η εφαρμογή της δεν παραμορφώνει την ισότιμη οριοθέτηση.<br /> <br /> Η Τουρκία επαναλαμβάνει για άλλη μια φορά ότι είναι έτοιμη σήμερα, όπως και στο παρελθόν, να υποστηρίξει πλήρως την εξασφάλιση δίκαιης, ισότιμης και ειρηνικής επίλυσης όλων των εκκρεμούντων ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης της δίκαιης οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας με όλα τα σχετικά παράκτια κράτη που αναγνωρίζει και με τα οποία έχει διπλωματικές σχέσεις, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να συμβάλει περαιτέρω στη σταθερότητα και την ειρήνη και ευημερία ολόκληρης της λεκάνης της Μεσογείου. Όσον αφορά στο δυτικό τμήμα της Κύπρου, αυτό θα ήταν δυνατό μόνο μετά από μια συνολική πολιτική διευθέτηση.<br /> <br /> Ενόψει των ανωτέρω, επισυνάπτεται κατάλογος γεωγραφικών συντεταγμένων σχετικά με τα εξωτερικά όρια της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, όπου η Τουρκία ασκεί αυτοδικαίως και αποκλειστικά αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο.<br /> <br /> Θα ήμουν ευγνώμων εάν η παρούσα επιστολή και το παράρτημά της θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στα σημεία 41 και 74 της ημερήσιας διάταξης και να δημοσιευθούν στον δικτυακό χώρο της Διεύθυνσης Ωκεανών και Δικαίου της Θάλασσας, καθώς και στην επόμενη έκδοση του Law of the Sea Bulletin.<br /> <br /> <img src="https://www.alltimeclassic.net/wp-content/uploads/2019/11/15ddcf67fcdffd-%CE%91%CE%91-Turkias-sigmaline.jpg" /><br /> <br /> <br /> <a href="https://www.alltimeclassic.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Με ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ η Τουρκία ανακηρύσσει ΑΟΖ και » υφαρπάζει» μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.

Με μια ρηματική διακοίνωση στον ΟΗΕ η Τουρκία ανακηρύσσει ΑΟΖ έως την Αίγυπτο παραβλέποντας εντελώς την Eλληνική ΑΟΖ καθώς και την Kυπρια...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Γάλλος Α/ΓΕΕΘΑ χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου! Οι Έλληνες Αρχηγοί Επιτελείων;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjblemaTp27e_mWkaVYGAtDI-6cfinXMQK7WMoAGkB2fVMsrdLrMvocUPpzljPWhId82ARIW3itkePLgWjn_Wpumr1KUUPuEjLF9nVAEog7WVzXUPg6-VgrH9PhK3mqIkoMIS3LHA5MQvc/s1600/parmenionas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="1400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjblemaTp27e_mWkaVYGAtDI-6cfinXMQK7WMoAGkB2fVMsrdLrMvocUPpzljPWhId82ARIW3itkePLgWjn_Wpumr1KUUPuEjLF9nVAEog7WVzXUPg6-VgrH9PhK3mqIkoMIS3LHA5MQvc/s640/parmenionas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Γιάννης Νικήτας </b><br /> Οι δηλώσεις του Γάλλου Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού François Lecointre πέρασαν απαρατήρητες. Ο Γάλλος Α/ΓΕΕΘΑ είπε με λίγα λόγια δημόσια χωρίς να φοβάται μην αποστρατευτεί από τη πολιτική ηγεσία ότι με αυτόν τον λειτουργικό προϋπολογισμό οι Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις θα καταρρεύσουν. Αυτολεξεί: «πλησιάζουμε στο τέλος των δυνατοτήτων μας». <br /> <br /> Ποιος Έλληνας Αρχηγός τολμά να πει κάτι τέτοιο; <br /> <br /> Στην Ελλάδα οι λειτουργικοί προϋπολογισμοί έχουν μειωθεί άνω του 60% από το 2009 σε σημείο να καλύπτονται οι ανάγκες για ανελαστικές δαπάνες όπως οι μισθοί του προσωπικού. Σοβαρός αναπτυξιακός προϋπολογισμός δεν υπάρχει ενώ το υλικό φθίνει και εγκαταλείπεται στη τύχη του μακριά από τεχνική υποστήριξη και εκσυγχρονισμούς. <br /> <br /> Ο φετινός προϋπολογισμός ύψους 3,397 δις ευρώ προβλέπει δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα, συνολικού ύψους 530 εκατομμυρίων. Τι θα καλυφθεί άραγε με 530 εκατομμύρια ευρώ; Το ΕΜΠΑΕ ως έννοια πάντως έχει εγκαταλειφτεί. Την ίδια στιγμή στη Τουρκία ο προϋπολογισμός του Τουρκικού Υπουργείο Άμυνας αυξήθηκε κατά 16%. <br /> <br /> Οι Έλληνες Αρχηγοί επιτελείων και αυτό είναι μια διαχρονική παθογένεια (δεν αναφερόμαστε κατ’ ανάγκη στην υφιστάμενη στρατιωτική ηγεσία) ωραιοποιούν τις καταστάσεις για να δείξουν έργο και να γίνουν αρεστοί στη πολιτική ηγεσία. <br /> <br /> Από την άλλη μεριά οι Έλληνες πολιτικοί συλλήβδην έχουν εξαιρετικά χαμηλό ενδιαφέρον για την Άμυνα με εξαίρεση τα κομματικά ρουσφέτια και τις μεταθέσεις. Ουδέποτε έδειξαν σοβαρό ενδιαφέρον για την Εθνική Άμυνα και τις ανάγκες σε πλειάδα θεμάτων. Τα εξοπλιστικά προγράμματα έχουν εξαϋλωθεί και το ποιοτικό χάσμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας διαρκώς αυξάνεται. <br /> <br /> Ο Γάλλος Α/ΓΕΕΘΑ είπε πολύ απλά ότι με αυτά τα χρήματα δεν μπορούμε να κάνουμε (ως Γαλλία) αυτά που προτάσσει το Γαλλικό συμφέρον και τα προς ανάληψη επιχειρησιακά έργα και αποστολές. Οποιαδήποτε σύγκριση με τους Έλληνες αρχηγούς είναι οδυνηρή. <br /> <br /> Από το 2005 έχουμε επιβάλει μονομερή αφοπλισμό και αυτό εμπάργκο όπλων στη χώρα μας. Τα δύο προγράμματα που έχουν υλοποιηθεί είναι ο εκσυγχρονισμός των ΑΦΝΣ και των F-16 μαζί με τα Kiowa και τα CH-47D από τις ΗΠΑ. Αμφότερα δεν αρκούν και είναι σταγόνα στον ωκεανό. Οι τρεις κλάδοι είναι στα όρια τους. <br /> <br /> Έχει φτάσει μέχρι και το Πακιστάν να μας κάνει πλάκα αλλά κανείς δεν μιλά. Ο κ. Ντόκος αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας μίλησε για συνεκμετάλλευση και συνεργασία με τη Τουρκία που κάθε μέρα προκαλεί και στήνει γεωτρύπανα. <br /> <br /> Στην απάντηση και πως θα βρεθούν χρήματα η απάντηση είναι πως όλα είναι θέμα ιεράρχησης αναγκών και προτεραιοτήτων. Απλά η Άμυνα δεν φέρνει ψήφους εν αντιθέσει με τα επιδόματα. <br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Γάλλος Α/ΓΕΕΘΑ χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου! Οι Έλληνες Αρχηγοί Επιτελείων;

Γιάννης Νικήτας Οι δηλώσεις του Γάλλου Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού François Lecointre πέρασαν απαρατήρητες. Ο Γάλλος Α/ΓΕΕΘΑ είπε με λίγα λόγια δη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Παγκόσμια Νήσος και το γεωπολιτικό πόκερ του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNr3SwXa2KJPLxSTgrN83DF4wdTuBTqordpqhZ-NlcYqtWUlEwEHfNH5shlwazyGdk0pGxWY1CNorfR-EohPUINfdsxeTe0Yz6FCR0B6P7ayRCD8r1ulfS4-4tk4BKpZECfuwaVs7AaE/s1600/Analog_medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="260" data-original-width="400" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNr3SwXa2KJPLxSTgrN83DF4wdTuBTqordpqhZ-NlcYqtWUlEwEHfNH5shlwazyGdk0pGxWY1CNorfR-EohPUINfdsxeTe0Yz6FCR0B6P7ayRCD8r1ulfS4-4tk4BKpZECfuwaVs7AaE/s640/Analog_medium.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Κώστας Γρίβας</b><br /><div> Δυσκολεύεται κανείς να παρακολουθήσει την αλματώδη εξέλιξη της τουρκικής ιμπεριαλιστικής ρητορικής. Ο Ερντογάν δηλώνει ευθαρσώς ότι η χώρα του δεν δέχεται τα «σύνορα που της επεβλήθησαν» και «θα πάρει ζωές» για να την επαναφέρει στις ιστορικές της διαστάσεις. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα επιμένουμε να παραμένουμε εγκλωβισμένοι σε εξαιρετικά περιοριστικές ερμηνείες της τουρκικής συμπεριφοράς. <br /><br /> Έτσι, συνεχίζουν ακάθεκτες οι ερμηνείες ότι όλα αυτά γίνονται για εσωτερική κατανάλωση, ενώ αποκλειστικός υπεύθυνος εμφανίζεται να είναι ο "παρανοϊκός" Ερντογάν. Ο γράφων επανειλημμένως έχει εκφράσει την άποψη ότι η πειρατική αυτή πολιτική εκφράζει την Τουρκία γενικώς και προκύπτει ως αποτέλεσμα της μετάλλαξης του διεθνούς συστήματος και του ρόλου της Τουρκίας μέσα σε αυτό. <br /><br /> Το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε μια διαδικασία μετατροπής του σε πολυπολικό, χωρίς όμως να έχει ακόμη αποκρυσταλλωθεί, με την Τουρκία να διεκδικεί μια θέση μεσαίας ευρασιατικής δύναμης μέσα σε αυτό. Για να το επιτύχει πρέπει να κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά για να πλασαριστεί σε μια καλή θέση, πριν το σύστημα σταθεροποιηθεί. Επίσης, εκμεταλλεύεται την επισφαλή θέση ισορροπίας που έχει επιτύχει μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, αδρανοποιώντας τον παρεμβατισμό της μίας με την απειλή της δραστικής ενίσχυσης των σχέσεών της με την άλλη. Την διευκολύνει, μάλιστα, η μεταβατική φάση στην οποία βρίσκεται η διαμόρφωση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. <br /><br /> Ωστόσο, αυτή η ανάγνωση είναι επίσης περιοριστική. Για να κατανοήσουμε πληρέστερα τους παράγοντες που ωθούν την Τουρκία να επιδεικνύει μια τόσο επιθετικά αναθεωρητική πολιτική έναντι του περίγυρού της, θα πρέπει να προσδιορίσουμε το γεωπολιτικό κέρδος που επιδιώκει να επιτύχει. Για να το κάνουμε θα πρέπει να κατανοήσουμε τη γεωπολιτική λειτουργία του χώρου όπου επιχειρεί να κυριαρχήσει η Τουρκία, την Ανατολική Μεσόγειο. Και για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τον ρόλο και τη λειτουργία της Ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να δούμε τη μεγάλη, την παγκόσμια εικόνα. <br /><br /> Η τήξη των αρκτικών πάγων <br /><br /> Και θα ξεκινήσουμε από ένα σημείο που φαντάζει πολύ μακρινό και άσχετο με τη Μεσόγειο. Τον Αρκτικό. Μετά λοιπόν τη διαρκή μείωση του στρώματος των αρκτικών πάγων, προκύπτει το ενδεχόμενο ότι σε μερικά χρόνια ο Αρκτικός θα ενταχθεί πλήρως στο διεθνές σύστημα θαλάσσιων μεταφορών. Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι οι εγγύς θάλασσες γύρω από την Ευρασία ενδέχεται να ενοποιηθούν σε μια αδιαίρετη ζώνη, διαμορφώνοντας ένα είδος δακτυλίου ταχείας κυκλοφορίας στην ευρασιατική περιφέρεια, περιορίζοντας τον ρόλο των ανοικτών ωκεάνιων θαλάσσιων διαδρομών, δηλαδή τον προνομιακό χώρο κυριαρχίας των ΗΠΑ. </div> <div> <br /> <a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/03/polar-centric-map-1024x1024.jpg"><img border="0" height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/03/polar-centric-map-1024x1024.jpg" width="640" /></a> <br /> <br />Ταυτοχρόνως, μια σειρά από νέες πολεμικές τεχνολογίες και μεθοδολογίες, οι οποίες αναπτύχθηκαν καταρχάς από την Κίνα και εν συνεχεία και από άλλα ευρασιατικά κράτη, αμφισβητούν την πρωτοκαθεδρία της αμερικανικής αεροναυτικής ισχύος ακριβώς σε αυτήν τη ζώνη των εγγύς υδάτων στην ευρασιατική περιφέρεια. Δημιουργείται, δηλαδή, μια ζώνη ασαφούς κυριαρχίας μεταξύ της ευρασιατικής χερσαίας μάζας, όπου κυριαρχούν οι μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις, με προεξάρχουσες την Κίνα και τη Ρωσία, και των ανοιχτών ωκεάνιων εκτάσεων, που παραμένουν ο προνομιακός χώρος κυριαρχίας της μεγάλης ναυτικής δύναμης του πλανήτη, των ΗΠΑ. <br /><br /> Ο νέος Δρόμος του Μεταξιού <br /><br /> Ταυτοχρόνως, η OBOR (One Belt One Road) της Κίνας, ο περιβόητος "Νέος Δρόμος του Μεταξιού", μετασχηματίζει το "βαθύ εσωτερικό" της Ευρασίας σε ένα εσωτερικό αίθριο, το οποίο τείνει να ενοποιηθεί με ένα νέο, ανοιχτό στη ναυσιπλοΐα, "αποψυγμένο" Αρκτικό. Μάλιστα, εδώ και λίγο καιρό φαίνεται πως προωθείται μια προέκταση της OBOR προς τον απώτατο Βορρά, που αναφέρεται ως Polar Silk Road ή Ice Silk Road. <br /><br /> Δημιουργείται, λοιπόν, ένα καινοφανές ανθρωπογεωγραφικό μέγεθος, στην περιφέρεια, αλλά και στο εσωτερικό της Ευρασίας. Αυτό ωθεί την Κίνα και τη Ρωσία, αλλά και τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, σε μια πορεία τοποθέτησής τους σε ένα ενιαίο γεωπολιτικό σχήμα, στο οποίο εισέρχονται σταδιακά και άλλες χώρες, με σημαντικότερη εξ αυτών το Ιράν. <br /><br /> Προκύπτει, λοιπόν, μια πολυδιάστατη τάση γεωπολιτικής συσπείρωσης της Ευρασίας, που δημιουργεί το πρόπλασμα μιας πανευρασιατικής γεωπολιτικής οντότητας. Εμφανίζεται έτσι το πρόπλασμα ενός νέου διπολικού διεθνούς συστήματος. Από τη μία θα υπάρχει ένα χαλαρό αλλά διακριτό πανευρασιατικό σχήμα. Από την άλλη η μεγάλη ναυτική δύναμη του πλανήτη, οι ΗΠΑ, με τα μεγάλα νησιωτικά συμπλέγματα στην περιφέρεια της Ευρασίας και το "προγεφύρωμα" της Δυτικής Ευρώπης στην ευρασιατική χερσαία μάζα. <br /><br /> Η Παγκόσμια Νήσος <br /><br /> Και αυτά τα δύο εν δυνάμει υπερσυστήματα έρχονται σε επαφή σε ένα κρίσιμο, ασταθές και εξαιρετικά δυναμικό σημείο. Την Ανατολική Μεσόγειο. Με δύο λόγια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Ανατολική Μεσόγειος είναι ένας χώρος που μπορεί να διαχωρίσει το ευρασιατικό σύστημα σε δύο κομμάτια. <br /><br /> Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης γεωπολιτικής ανάγνωσης, σε έναν πλανήτη όπου ο Αρκτικός θα έχει απαλλαγεί από τους πάγους και θα έχει τοποθετηθεί στο παγκόσμιο δίκτυο θαλάσσιων επικοινωνιών, δεν αυτονομείται μόνο η Ευρασία από τις ανοικτές ωκεάνιες εκτάσεις, αλλά ολόκληρη η "Παγκόσμια Νήσος". Κατά την κλασική ορολογία του θεμελιωτή της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής σκέψης Sir Halford Mackinder, πρόκειται για το σύμπλεγμα Ευρασίας-Αφρικής. <br /><br /> Και μια απλή ματιά σε έναν χάρτη αρκεί να μας δείξει ότι το σύμπλεγμα αυτό έχει ένα κεντρικό σημείο, την Ανατολική Μεσόγειο. Με άλλα λόγια, ενδέχεται στο μεταλλαγμένο διεθνές σύστημα του μέλλοντος, η Ανατολική Μεσόγειος να αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα του. Κατά συνέπεια, μπορούμε να πούμε, παραφράζοντας τον Mackinder, ότι αυτός που θα κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο θα έχει ρυθμιστικό ρόλο σε ολόκληρο το διεθνές σύστημα. <br /><br /> Ο τουρκικός ρόλος <br /><br /> Και αυτόν ακριβώς τον ρόλο φαίνεται πως διεκδικεί για τον εαυτό της η Τουρκία, που φιλοδοξεί να εξελιχθεί στην κυρίαρχη δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου και συνακόλουθα σε μια από τις πιο σημαντικές ρυθμιστικές δυνάμεις του διεθνούς συστήματος. Γι' αυτό λοιπόν ενδέχεται να λειτουργεί με τόσο ασύδοτο, πειρατικό και ριψοκίνδυνο τρόπο. Όχι γιατί είναι μεγαλομανής ο Ερντογάν, ούτε για να εξωτερικεύσει την εσωτερική της κρίση η Τουρκία. Απλά, γιατί είναι πολύ μεγάλο το διακύβευμα. Και αυτό χωρίς να έχουμε αναφερθεί καθόλου στον επίσης πολύ μεγάλο ρόλο των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, που είναι μια άλλη ιστορία. <br /><br /> Βέβαια, η παραπάνω προσέγγιση είναι εξ αντικειμένου πολύ γενική, επιφανειακή και σε πολύ μεγάλο βαθμό επισφαλής. Ωστόσο, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι το διεθνές σύστημα βρίσκεται σε μια φάση δραστικής μετάλλαξης. Στο μέλλον η Ανατολική Μεσόγειος ενδέχεται να έχει σημαντικότερο ρόλο σε αυτό το σύστημα από τον ήδη σημαντικό που έχει σήμερα. <br /><br /> Η Τουρκία φαίνεται πως επιδιώκει να εξελιχθεί στην κυρίαρχη δύναμη της περιοχής, ώστε να βελτιώσει τις πιθανότητές της να λειτουργήσει ως μια από τις σημαντικές ευρασιατικές δυνάμεις του μέλλοντος. Τώρα, αν θα της βγει όλη αυτή η ριψοκίνδυνη κίνηση είναι μια άλλη ιστορία. Όπως άλλη ιστορία είναι το τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα. Η χώρα μας, επίσης, μπορεί να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που προσφέρονται, όχι βέβαια με τον τρόπο της Τουρκίας, αλλά με πιο σύνθετες επιλογές. Κι αυτό, όμως, είναι μια άλλη ιστορία.<br /><br />πηγή<br /><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Παγκόσμια Νήσος και το γεωπολιτικό πόκερ του Ερντογάν

Κώστας Γρίβας Δυσκολεύεται κανείς να παρακολουθήσει την αλματώδη εξέλιξη της τουρκικής ιμπεριαλιστικής ρητορικής. Ο Ερντογάν δηλώνει ευθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτικό μέτωπο Λευκωσίας-Τελ Αβίβ κατά Άγκυρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOGN2B8Hpvaw4Jkc09jBJ2iysSQHifk08aQKanecAxVtDeVfjkGXbg-iVHaUEkzK10DxnphZxSsa23GxSbBDNOej4MzOMx0bep21yKGLrEsW8UXcU9hyphenhyphena2zK2ePIkjQGah6I3H1gWwpqk/s1600/EKPQ6FpWwAA1cTW.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1070" data-original-width="1600" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOGN2B8Hpvaw4Jkc09jBJ2iysSQHifk08aQKanecAxVtDeVfjkGXbg-iVHaUEkzK10DxnphZxSsa23GxSbBDNOej4MzOMx0bep21yKGLrEsW8UXcU9hyphenhyphena2zK2ePIkjQGah6I3H1gWwpqk/s640/EKPQ6FpWwAA1cTW.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Kαταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο. Η Άγκυρα στέλνει από την μία επιστολή σοκ, η οποία δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματα της Κύπρου στην περιοχή και από την άλλη, βάζει στο παιχνίδι και το Πακιστάν, κάτι που σημαίνει πως Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος και Ισραήλ, θα αντιμετωπίζουν από εδώ και πέρα τον άξονα Άγκυρας-Ισλαμαμπάντ. <br /> <br /> Το Ισραήλ περνάει στην αντεπίθεση καθώς θέλησε να στείλει να στείλει άλλο ένα μήνυμα στην Άγκυρα. <br /> <br /> Πριν λίγες ώρες έστειλε κατασκοπευτικό αεροσκάφος νότια της Κύπρου Κύπρο και ο λόγος ξεκάθαρος. Η Άγκυρα έχει απλώσει τανάλια στο νησί και το Τελ Αβίβ θέλει να δηλώσει πως είναι εδώ. <br /> <br /> Όλα αυτά πιθανότατα από ισραηλινής πλευράς να προεξοφλούν σφοδρές εξελίξεις το επόμενο διάστημα στην περιοχή της Α.Μεσογείου και του Αιγαίου με τις τουρκικές προκλήσεις περί ΑΟΖ, η οποία επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά, συμπίπτει με τον αγωγό East Med και τα σχέδια του Ισραήλ να εξάγει φυσικό αέριο στην Ευρώπη. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή, ο Διοικητής της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, στρατηγός Αμικάμ Νορκίν, πραγματοποίησε χθες το πρωί συνάντηση εργασίας με τον Κύπριο ομόλογό του της Κυπριακής Πολεμικής Αεροπορίας, Ταξίαρχο Γαβριήλ Παττίχη. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην Κύπρο και οι διοικητές συζήτησαν για τη συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ των αεροπορικών δυνάμεων των δυο χωρών. <br /> <br /> Μην ξεχνάμε πως ο Νετανιάχου ενδιαφέρεται για όλα όσα λαμβάνουν χώρα στη Κύπρο, καθώς πλέον έχει δημιουργηθεί άξονας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου κατά της Τουρκίας. <br /> <br /> Αν ξεκινήσει οποιαδήποτε κίνηση γεώτρησης, τότε οι εξελίξεις θα είναι δραματικές, μιας και είναι βέβαιο ότι η Άγκυρα θα λάβει ηχηρή απάντηση από όλους. <br /> <br /> ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΟΚ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ <br /> <br /> Την δική της απάντηση και νομικές αξιώσεις στην Ανατολική Μεσόγειο κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ σε μια μακροσκελή επιστολή ημερομηνίας 13 Νοεμβρίου 2019 μέσω του Μονίμου Αντιπροσώπου της Άγκυρας στον ΟΗΕ Feridun H. Sinirlioglu. <br /> <br /> Μέσω της επιστολής η Τουρκία επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο προβάλλει τις πάγιες θέσεις της Άγκυρας για το ζήτημα της οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας όπου ισχυρίζεται ότι διαθέτει θαλάσσια σύνορα στην Ανατολική Μεσόγειο με την Αίγυπτο, παραβλέποντας τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, την οποία δεν αναγνωρίζει, αναφέρει το sigmalive.com <br /> <br /> Κάνει επίσης λόγο για ipso facto και ab initio νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32 ° 16’18 «E. Απορρίπτει τον χάρτη με συντεταγμένες που κατέθεσε η Κυπριακή Κυβέρνηση στις 25 Απριλίου 2019 και τονίζει ότι η οριοθέτηση με το «δυτικό τμήμα της Κύπρου», όπως αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία, θα ήταν δυνατή μόνο μετά από μια συνολική πολιτική διευθέτηση του Κυπριακού. <br /> <br /> Δείτε την επιστολή: <br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/15ddcf67fcdffd.jpg" /> <br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/15ddcf6c1f0a4e.jpg" /> <br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/15ddcf6d17e808.jpg" /> <br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/15ddcf6e4bb201.jpg" /><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατιωτικό μέτωπο Λευκωσίας-Τελ Αβίβ κατά Άγκυρας

Kαταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο. Η Άγκυρα στέλνει από την μία επιστολή σοκ, η οποία δεν αναγνωρίζει τα δικαιώματ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σύγκρουση ΗΠΑ – Ρωσίας στη Μεσόγειο… Ποιος ο ρόλος Ελλάδας και Κύπρου;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbXFCKep05Lxly8vy0s4r7VP43SAKojKdQt6Ur5SvFrDtEqO0DsE-gGhprLF48QxTybZ4sqrtzDECIMNpSG0mBbcEQU93-7owDQbU39udLiGq1xeGYHkm1rHUdQ6tH8HNlWCnJS-aH6m0/s1600/SE-Mediterranean-Sea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbXFCKep05Lxly8vy0s4r7VP43SAKojKdQt6Ur5SvFrDtEqO0DsE-gGhprLF48QxTybZ4sqrtzDECIMNpSG0mBbcEQU93-7owDQbU39udLiGq1xeGYHkm1rHUdQ6tH8HNlWCnJS-aH6m0/s640/SE-Mediterranean-Sea.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ένα συνέδριο του Delphi Forum και της εφημερίδας Καθημερινής στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με την ομογενειακή οργάνωση HALC, έδειξε και απέδειξε ότι η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος, έχουν πολλούς τρόπους να προωθήσουν τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Παρέλασαν από αυτό το συνέδριο σημαντικοί Αμερικανοί, Έλληνες και Κύπριοι αξιωματούχοι, οι οποίοι μαζί με τους ακτιβιστές της Ομογένειας και μερικούς σημαντικούς επιχειρηματίες ανέδειξαν τον ρόλο που μπορούν να παίξουν η Αθήνα και η Λευκωσία στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία αναδεικνύεται στο νέο χώρο αντιπαράθεσης των μεγάλων δυνάμεων. <br /><br />του <b>Μιχάλη Ιγνατίου</b><br />Εκεί θα «κονταροκτυπηθούν» οι Ηνωμένες Πολιτείες με τη Ρωσία και η Τουρκία θα αναγκαστεί να επιλέξει: Την παραδοσιακή της σύμμαχο ή τη νέα στρατηγική της φίλη; Όσο και να κάνει εντύπωση, όλο και περισσότεροι αναλυτές και διπλωμάτες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα ακολουθήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος τον βοηθά να νιώθει πως έγινε ξαφνικά παγκόσμιος ηγέτης. Πρόκειται για μία πλασματική εικόνα. Ο Ρώσος ηγέτης υλοποιεί το σχέδιο του για ρήξη στο ΝΑΤΟ και ήδη, μπορούμε να πούμε, ότι η νότια πτέρυγα έχει καταστεί «νεκρή». Ολίγο τον ενδιαφέρει ο Ερντογάν. <br /><br />Ο πρόεδρος της Γαλλίας, στη συνέντευξη του στον Economist, δεν μπορούσε να περιγράψει καλύτερα την κατάσταση για τη Δυτική Συμμαχία. Οι ανακοινώσεις που έγιναν στις Βρυξέλλες, την εβδομάδα που πέρασε, είναι για τα …πανηγύρια. Πως μπορούν τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ να ομιλούν για ενότητα και ομοψυχία, όταν η Τουρκία ερωτοτροπεί με τον Πούτιν και αγοράζει ρωσικό οπλισμό. <br /><br />Για την Ελλάδα και την Κύπρο τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα. Η πρώτη ανήκει στο ΝΑΤΟ και παραμένει πιστή στη Δυτική Συμμαχία και στις ΗΠΑ, και η δεύτερη, με την παρούσα κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη, επέλεξε τη Δύση. Οπότε, η Αμερική έχει απέναντι στην Ελλάδα και την Κύπρο μεγάλες υποχρεώσεις. <br /><br />Και θα πρέπει να αρχίσει να τις υλοποιεί, άσχετα από την τροπή που έχουν λάβει τα πράγματα με την Τουρκία. Η ενίσχυση της Ελλάδας, οικονομική και στρατιωτική, είναι απαραίτητη. Είναι ο μόνος τρόπος για να αναλάβει η χώρα το νέο ρόλο που διστακτικά της παραδίδει η Ουάσιγκτον, η οποία βρίσκεται σε μία κατάσταση “τρέλας” -θα έλεγα και ψυχοπάθειας. <br /><br />Τρία χρόνια μετά την εγκατάσταση του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, η υπερδύναμη είναι σε σύγχυση και …αταξία. Η πολιτική αλλάζει ανα λεπτό και έχει σημασία ότι στο τέλος επικρατεί η θέση του Αμερικανού προέδρου. Δεν υπάρχει ούτε ένας στην κυβέρνηση, που να έχει το θάρρος να σηκώσει ανάστημα και να του πει πως κάνει λάθος. Ενώ στις ιδιωτικές συζητήσεις λέγεται πως βγάζουν …καπνούς από τα αυτιά!<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σύγκρουση ΗΠΑ – Ρωσίας στη Μεσόγειο… Ποιος ο ρόλος Ελλάδας και Κύπρου;

Ένα συνέδριο του Delphi Forum και της εφημερίδας Καθημερινής στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με την ομογενειακή οργάνωση HALC, έδειξε και α...

Διαβάστε την συνέχεια

Δρ. Θάνος Ντόκος, αναπληρωτής ΣΕΑ: Απάντηση μέσω Facebook στα περί συνεκμετάλλευσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbA1bbtOIzLEjk1Axo-8MdrasMz1f8BP9j1SH1g8V9chAJwb6WnhEM9B0dRwvf_7WtPhaQaJvYwAeL1ryhpRdsmOpzHje9D64tx3XqDKEZPq3BajPJ_QhiEMwNjdpXWrgffkFofk_7FIQ/s1600/Dr.-THANOS-NTOKOS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbA1bbtOIzLEjk1Axo-8MdrasMz1f8BP9j1SH1g8V9chAJwb6WnhEM9B0dRwvf_7WtPhaQaJvYwAeL1ryhpRdsmOpzHje9D64tx3XqDKEZPq3BajPJ_QhiEMwNjdpXWrgffkFofk_7FIQ/s640/Dr.-THANOS-NTOKOS.jpg" width="640" /></a></div> <br />Στη συνέντευξη [σ.σ. στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων] αντέδρασαν πολλοί. Άλλοι θετικά και άλλοι αρνητικά. Πολλοί από τους τελευταίους απλώς αντέγραψαν την κριτική κάποιου άλλου, πιθανώς χωρίς καν να διαβάσουν τη συνέντευξη. Από αυτούς που τη διάβασαν, διακρίνω δύο κατηγορίες: των κατά τεκμήριο καλόπιστων και με γνώση των θεμάτων, που τυχαίνει να έχουν διαφορετική άποψη και στους οποίους θα προσπαθήσω να απαντήσω, και των ‘άλλων’. Στην πρώτη κατηγορία θα συμπεριλάμβανα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=oth9Gsi6iHE">τον Υποστράτηγο ε.α. Κ. Λουκόπουλο</a> (αν και δεν τον αφορούν όλα τα σχόλια μου). <br /><br />Η συνέντευξη αποτελεί μια απάντηση στη συνέντευξη του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα, ενός πολύ καλού διπλωμάτη που προωθεί με έξυπνο τρόπο τα συμφέροντα της χώρας του. Επιδιώχθηκε λοιπόν να σταλούν κάποια μηνύματα στην τουρκική πλευρά. Παρά την ξεκάθαρη αναφορά στη συνέντευξη του Τούρκου πρέσβη, δυστυχώς μόνο ο ‘Φιλελεύθερος’ το αντιλήφθηκε (τουλάχιστον από όσους σχολίασαν τη δική μου συνέντευξη). <br /><br />Και το μήνυμα ήταν το εξής: η Ελλάδα εφαρμόζει έναντι της Τουρκίας μια πολιτική ‘διπλών γραμμών’ (dual track policy): από τη μια είναι έτοιμη για ουσιαστική βελτίωση των σχέσεων, αν το επιθυμεί και η τουρκική πλευρά. Από την άλλη, διατηρεί την αποτρεπτική ικανότητα για να αντιμετωπίσει εχθρικές κινήσεις. Πρόκειται μια παλιά και δοκιμασμένη πολιτική. Ο Αμερικανός πρόεδρος Θήοντορ Ρουζβελτ την είχε περιγράψει ως το ‘να μιλάς ήπια και να κρατάς ένα μακρύ ραβδί’. <br /><br />Όσον αφορά την κριτική σε συγκεκριμένα σημεία: αναφέρομαι στην τοποθέτηση του Τούρκου πρέσβη ότι η Τουρκία δεν είναι αναθεωρητική χώρα ως ευπρόσδεκτη και συμπληρώνω αμέσως μετά ότι ‘οι δηλώσεις πρέπει να συνοδεύονται από ανάλογη συμπεριφορά επί του πεδίου και εδώ υπάρχουν σημαντικά ζητήματα όσον αφορά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο”. Υποθέτω ότι δεν είναι σαφές ότι αυτή η φράση αφορά στις τουρκικές δηλώσεις και ενέργειες; <br /><br />Όσον αφορά το θέμα των 10 μιλίων στο αέρα, οι διαφωνούντες φαντάζομαι ότι δεν έχουν ξανακούσει τον όρο ‘Ελληνικό παράδοξο‘; Δεν ισχυρίζομαι φυσικά ότι πρέπει να αλλάξουμε μονομερώς τις θέσεις μας, αλλά καλό είναι να γνωρίζουμε τα δεδομένα. <br /><br />Ενόχλησε επίσης η αναφορά στο ΝΑΤΟ ως πιθανού διαμεσολαβητή σε προσπάθεια απαλλαγής του καθημερινού βάρους -σε ανθρώπινες ζωές, καταπόνηση υλικού και καύσιμα- από τις αναχαιτίσεις στο Αιγαίο, χωρίς υποχώρηση από τις εθνικές θέσεις. Την τελευταία φορά που κοίταξα, πάντως, η χώρα μας ήταν πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ και προσπαθούσε να μεγιστοποιήσει τα οφέλη της συμμετοχής της. Πιέζουμε δε τη Συμμαχία να διατηρήσει την παρουσία της στο Αιγαίο για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών. <br /><br />Ο κ. Λουκόπουλος παρουσιάζει ως ερωτήματά του τα όσα σαφώς αναφέρω στη συνέντευξη ως εχθρικές ενέργειες της Τουρκίας: ‘γκρίζες ζώνες’, χάρτες της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’, κ.λπ. Για να απαντήσω όμως στο ερώτημά του: με μια χώρα που κάνει όλα αυτά, προτείνεις να βελτιώσουμε τις σχέσεις και να υιοθετήσουμε μια θετική ατζέντα; Μα με μια χώρα που έχουμε δύσκολες έως εχθρικές σχέσεις κάνουμε μια προσπάθεια βελτίωσης, με τις όποιες (δυστυχώς λιγοστές) πιθανότητες επιτυχίας. Δεν έχει νόημα να το προσπαθήσουμε με την Ιταλία, τη Μάλτα ή το Λουξεμβούργο. <br /><br />Όσον αφορά στο Κυπριακό, το να λες στην άλλη πλευρά ότι ο πραγματικός λόγος που βρίσκεστε στην Κύπρο δεν είναι τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων αλλά τα δικά σας συμφέροντα λόγω γεωστρατηγικής αξίας της νήσου, δεν είναι ακριβώς μια φράση που αναπαράγει τις θέσεις της Άγκυρας. <br /><br />Αλλά το κορυφαίο σημείο αντικειμενικής κριτικής αποτελεί η φράση περί συνεκμετάλλευσης. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για την οξύτητα, αλλά παρερμηνεία της συγκεκριμένης φράσης μπορεί να οφείλεται είτε στην ανεπιτυχή παρακολούθηση των μαθημάτων ελληνικής γλώσσας στο εξατάξιο δημοτικό, είτε σε σκοπιμότητα. <br /><br />Η φράση “Ακόμη και ιδέες περί συνεκμετάλλευσης μπορούν να συζητηθούν, υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης οριοθέτησης μέσω προσφυγής σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο” έχει μια μόνο ερμηνεία: ότι σύμφωνα με την πάγια ελληνική θέση, Ελλάδα και Τουρκία συμφωνούν να καταφύγουν στη Χάγη, αποδέχονται την απόφαση του Δικαστηρίου για τα όρια των θαλασσίων ζωνών και έχοντας πλέον καθορισμένα θαλάσσια σύνορα θα μπορούσαν να συζητήσουν ακόμη και το (εντελώς θεωρητικό επί του παρόντος) σενάριο συνεκμετάλλευσης ενός κοιτάσματος που βρίσκεται εκατέρωθεν των συνόρων (όπως πράττουν π.χ. Ιράν και Κατάρ). Τόσο απλά και χωρίς καμία άλλη (καλόπιστη) ερμηνεία. <br /><br />Για να επανέλθω όμως στην αρχική αναφορά για την ελληνική ‘διπλή’ πολιτική προσέγγισης και αποτροπής. Η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο και γενναίες αποφάσεις για να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα σφαλμάτων του παρελθόντος (κυρίως αδράνειας, ή επιλογών και λαθών της πολιτικής ηγεσίας τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά χωρίς να είναι άμοιροι ευθυνών αρκετοί από αυτούς που άσκησαν διοίκηση στις Ένοπλες Δυνάμεις, κυρίως λόγω συντεχνιακής λογικής και αδυναμίας να ‘νοικοκυρέψουν’ το στράτευμα και να ξεκινήσουν εγκαίρως μια προσπάθεια αξιοποίησης νέων τεχνολογιών και εύρεσης ‘ασύμμετρων΄ τρόπων αντίδρασης) και της οικονομικής κρίσης για να διατηρήσει την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων Δυνάμεων της στα αναγκαία επίπεδα, καθώς και για να υλοποιήσει τα απαραίτητα μέτρα που δεν θα επιτρέπουν στον εξ ανατολών γείτονά μας να εκμεταλλεύεται την τρωτότητα μας όσον αφορά στις μεταναστευτικές ροές.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δρ. Θάνος Ντόκος, αναπληρωτής ΣΕΑ: Απάντηση μέσω Facebook στα περί συνεκμετάλλευσης

Στη συνέντευξη [σ.σ. στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων] αντέδρασαν πολλοί. Άλλοι θετικά και άλλοι αρνητικά. Πολλοί από τους ...

Διαβάστε την συνέχεια