Βορίδης: «Τρίτες εκλογές αν δεν έχει αυτοδυναμία η Ν.Δ. στις 25 Ιουνίου».

<h3 style="text-align: left;"><img height="427" src="https://www.ieidiseis.gr/media/k2/items/cache/79dd6ce231fe3d4eb2331c0addbe59e8_XL.jpg?t=20230527_071305" width="751" /><span style="font-weight: normal;">Σχεδιασμό για τρίτες κάλπες κάνει η Ν.Δ., αν δεν λάβει την αυτοδυναμία στις 25 Ιουνίου, όπως αποκάλυψε ο Μάκης Βορίδης.</span></h3>Τι και αν ακόμα δεν έχουν προκηρυχθεί επίσημα οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, ο Μάκης Βορίδης άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο, μιλώντας το πρωί του Σαββάτου (27/05), για τρίτες εκλογές σε περίπτωση που η Ν.Δ. δεν πάρει αυτοδυναμία στις κάλπες που θα στηθούν σε έναν μήνα από σήμερα.<br /><br />Συγκεκριμένα, ο Μάκης Βορίδης είπε στο MEGA: «Στόχος της Ν.Δ. παραμένει η αυτοδυναμία, καθώς έχει ήδη απορρίψει το σενάριο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, ενώ το ΠΑΣΟΚ έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια και έχει αποκλείσει κάθε πιθανότητα συνεργασίας με τη Ν.Δ.».<br /><br />Έτσι, σύμφωνα με τον ίδιο, «εάν δεν υπάρξει αυτοδυναμία στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, τότε η χώρα υποχρεωτικά θα οδηγηθεί σε τρίτες κάλπες».<br /><br /><div>Τι είπε για τις εκλογές της 21ης Μαΐου και τον ΣΥΡΙΖΑ<br /><br />Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του, ο Μάκης Βορίδης σχολίασε το αποτέλεσμα των εκλογών που έγιναν την περασμένη Κυριακή, 21 Μαΐου και αναφέρθηκε στη βαριά ήττα, την οποία υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Ν.Δ.<br /><br />Ειδικότερα, ο ίδιος είπε: «Νομίζω ότι αρκετοί από εμάς περιμέναμε ότι η Ν.Δ. θα τα πήγαινε καλά. Αυτό που νομίζω ότι δεν μπορούσαμε να δούμε, ήταν το μέγεθος κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η μεγάλη διαφορά είναι η άνοδος της ΝΔ, αλλά από την άλλη πλευρά η μεγάλη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ».<br /><br />Ακόμα, ο ίδιος πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή την κατάρρευση, κατά τη γνώμη μου ο λόγος είναι βαθύτερος. Πιστεύω, δεν είναι εύκολα τα πράγματα περί ανατάξεως, μπορεί να επιδεινώθηκε από κάποια λάθη που έγιναν την τελευταία στιγμή. Πιστεύω πως σε ένα μεγάλο βαθμό ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν γέννημα μίας συγκεκριμένης συγκυρίας. Ήταν γέννημα του αντιμνημονίου, της αντίδρασης της κοινωνίας εκείνης της εποχές και εξυπηρέτησε την ανάγκη να εκφράσει την ανησυχία σε αυτές τις πολιτικές. Καθώς βαδίζουμε σε μία άλλη εποχή, δεν έχει η κοινωνία ανάγκη για τέτοιου είδους φυσιογνωμία».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ieidiseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βορίδης: «Τρίτες εκλογές αν δεν έχει αυτοδυναμία η Ν.Δ. στις 25 Ιουνίου».

Ellada simera 0 17:07

Σχεδιασμό για τρίτες κάλπες κάνει η Ν.Δ., αν δεν λάβει την αυτοδυναμία στις 25 Ιουνίου, όπως αποκάλυψε ο Μάκης Βορίδης.Τι και αν ακόμα δεν έχουν προκηρυχθεί επίσημα οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, ο Μάκη… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει, ούτε ο Μπάιντεν.

<a href="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2023/05/2023-05-27-08_26_05-Erdogan-Wont-Change-and-Neither-Should-Biden-The-Washington-Post-1.png"><img height="370" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2023/05/2023-05-27-08_26_05-Erdogan-Wont-Change-and-Neither-Should-Biden-The-Washington-Post-1-696x463.png" width="760" /></a><br /><br /><b>Bobby Ghosh</b> | Bloomberg<br />Η τουρκική λίρα οδεύει προς τη χειρότερη εβδομάδα από τον Ιούλιο καθώς η χώρα προετοιμάζεται για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών σε 10 ημέρες, και το κόστος της ασφάλισης των κρατικών ομολόγων έναντι αθέτησης αυξάνει περαιτέρω. (Bloomberg)<br />Εάν, όπως φαίνεται όλο και πιο πιθανό, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας επανεκλεγεί στον δεύτερο γύρο της Κυριακής, μπορείτε να υπολογίζετε σε τρεις συνέπειες.<br /><br />Πρώτο: Η Τουρκία θα συνεχίσει να απομακρύνεται από τη Δύση.<br /><br />Δεύτερο: Η οικονομία της θα συνεχίσει να κινείται προς τα κάτω.<br /><br />Και τρίτο: Το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ θα συστήσει στην Ουάσιγκτον να αναζητήσει συμφωνία με την Άγκυρα, υποστηρίζοντας ότι αυτό θα ήταν καλύτερο από άλλα πέντε χρόνια σκληρότητας.<br /><br />Η κυβέρνηση του Προέδρου Τζο Μπάιντεν θα πρέπει να ακολουθήσει τη λογική των δύο πρώτων βεβαιοτήτων για να απορρίψει το σκεπτικό της τρίτης.<br /><br />Αντί να βιαστεί να συμβιβασθεί με τον Ερντογάν, θα πρέπει να πιέσει οικονομικά και διπλωματικά μέχρι να είναι έτοιμος να επαναφέρει τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας.<br /><br />Κανείς στην Ουάσιγκτον δεν πρέπει να κρατά την αναπνοή του. Ο Τούρκος ηγέτης έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν έχει καμία πρόθεση να αλλάξει καμία από τις πολιτικές του, εσωτερική ή εξωτερική. Σε συνέντευξή του στο CNN, ο Ερντογάν είπε ότι θα συνεχίσει «απολύτως» να μειώνει τα επιτόκια, παρά τα άφθονα στοιχεία ότι αυτό έχει προκαλέσει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και έχει αποτρέψει τους επενδυτές. Μίλησε επίσης θερμά για την «ειδική» σχέση του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, επανέλαβε τη μακροχρόνια άρνησή του να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία και επέκρινε τη Δύση για την αποτυχία να υιοθετήσει μια «ισορροπημένη προσέγγιση» απέναντι στη Μόσχα.<br /><br />Είναι η προσέγγιση του Ερντογάν στην εξωτερική πολιτική που υστερεί εμφανώς σε ισορροπία. Ενώ οικοδόμησε αυτή την ειδική σχέση με τον Πούτιν εδώ και πολλά χρόνια, έχει αποξενώσει την Τουρκία από τους εταίρους της στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και έθεσε σε κίνδυνο την άμυνα της συμμαχίας – το πιο προκλητικό αγοράζοντας ρωσικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας S-400. Έχει επίσης αντιταχθεί στους μεγάλους εμπορικούς εταίρους της χώρας του στην Ευρώπη, απειλώντας να εξαπολύσει πλημμύρα προσφύγων στα δυτικά σύνορα της Τουρκίας.<br />Καθ’ όλη τη διάρκεια της τρέχουσας προεκλογικής εκστρατείας, ο ίδιος και άλλοι ηγέτες του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχουν κατηγορήσει τη Δύση, και ειδικά τις ΗΠΑ, για πολλά από όσα ταλαιπωρούν την Τουρκία σήμερα.<br /><br />Οι αισιόδοξοι θα επισημάνουν ότι ο Ερντογάν είναι γνωστό ότι πραγματοποιεί έντονες ανατροπές στην εξωτερική πολιτική: τα τελευταία δύο χρόνια συμφιλιώθηκε και ξαναέφτιαξε τις σχέσεις του με κράτη της Μέσης Ανατολής που είχε προηγουμένως αποξενώσει, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Αιγύπτου και του Ισραήλ. Ίσως θα έκανε το ίδιο με τις ΗΠΑ εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν επρόκειτο, ας πούμε, να επαναφέρει την Τουρκία στο πρόγραμμα κατασκευής F-35 (αποβλήθηκε όταν η Άγκυρα αγόρασε τους S-400) ή να αποσύρει την αμερικανική υποστήριξη στους Κούρδους συμμάχους του Ερντογάν. Τους θεωρεί τρομοκράτες.<br /><br />Όμως, οι ανατροπές της πολιτικής του Ερντογάν στη Μέση Ανατολή δεν ήταν αποτέλεσμα της ειρήνευσης με τους περιφερειακούς ηγέτες: ως επί το πλείστον υποκινήθηκαν από την απελπισία του. Έχοντας στριμώξει την οικονομία της Τουρκίας στο έδαφος, χρειαζόταν τη μεγαλοσύνη των Αράβων του Κόλπου. Και χωρίς την επιείκεια του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, χρειαζόταν τη διπλωματική βοήθεια του Ισραήλ και της Αιγύπτου για την επίλυση περιφερειακών διαφορών.<br /><br />Το μάθημα από αυτές τις ανατροπές για την κυβέρνηση Μπάιντεν είναι ότι, όταν αντιμετωπίζει μια σκληρή Τουρκία, αξίζει να περιμένει.<br /><br />Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιος συνδυασμός παραγόντων θα αναγκάσει τον Ερντογάν να επιδιώξει μια επαναφορά με τη Δύση, αλλά δύο στοιχεία είναι απαραίτητα.<br /><br />Το ένα είναι ότι η Τουρκία θα χρειαστεί να φτάσει σε ένα επίπεδο οικονομικής κρίσης από το οποίο ακόμη και οι Άραβες φίλοι του Ερντογάν δεν μπορούν να την βγάλουν.<br /><br />Το άλλο είναι ότι η συμπεριφορά της Ρωσίας στον πόλεμο στην Ουκρανία καθιστά την ειδική σχέση του με τον Πούτιν ως υποχρέωση.<br /><br />Η κυβέρνηση Μπάιντεν χρειάζεται να κάνει λίγα για το πρώτο: ο Ερντογάν μπορεί να υπολογίζει ότι θα σπρώξει την τουρκική οικονομία βαθύτερα στην τρύπα που έχει δημιουργήσει και τα αραβικά κράτη δεν θα επεκτείνουν για πολύ το σχοινί του. Όπως θα μπορούσε να επιβεβαιώσει ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Abdel-Fattah El-Sisi, οι Σαουδάραβες και τα Εμιράτα δεν εξυπηρετούν πλέον απεριόριστα προγράμματα διάσωσης.<br /><br />Όσον αφορά το δεύτερο, η κυβέρνηση Μπάιντεν και η δυτική συμμαχία υποστήριξαν σταθερά την Ουκρανία για να αποκρούσει τη ρωσική εισβολή.<br /><br />Όσο περισσότερες ανατροπές υποστεί ο Πούτιν στο πεδίο της μάχης, τόσο λιγότερο θα αισθάνεται ιδιαίτερη τη φιλία του με τον Ερντογάν.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να συνεχίσει να πιέζει την Άγκυρα να σταματήσει να επιτρέπει στη Μόσχα την πρόσβαση σε εμπορεύματα που υπόκεινται σε κυρώσεις. Η απειλή των σωφρονιστικών μέτρων έχει κάποιο αποτέλεσμα: η Τουρκία έχει πρόσφατα μπλοκάρει τη διέλευση ορισμένων αποστολών.<br /><br />Εάν ο Ερντογάν κερδίσει τον δεύτερο γύρο της Κυριακής, όπως αναμένεται, δεν θα κάνει καμιά στροφή. Ο Μπάιντεν θα πρέπει να δείξει ότι ούτε οι ΗΠΑ θα κάνουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν δεν θα αλλάξει, ούτε ο Μπάιντεν.

Ellada simera 0 16:40

Bobby Ghosh | BloombergΗ τουρκική λίρα οδεύει προς τη χειρότερη εβδομάδα από τον Ιούλιο καθώς η χώρα προετοιμάζεται για τον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών σε 10 ημέρες, και το κόστος της ασφάλιση… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

"Καζάνι που βράζει" τα Βαλκάνια! Έκτακτη συνεδρίαση σερβικού Συμβουλίου Ασφαλείας-Οι Ρώσοι ειδοποίησαν τον Βούτσιτς για έγχρωμη επανάσταση.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-05/9bb236d774.jpg?itok=cb7birzG" width="791" /><br /><br />Οι Σέρβοι ετοιμάζονται να πάρουν τα όπλα για μια ακόμα φορά αφού η φωτιά "θεριεύει"- Σχέδιο “Μπελέρη” εφαρμόζουν οι Αλβανοί του Κοσόβου--Βούτσιτς: Δεν υπογράφω για ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο<br /><br />Σήμερα στις 27 Μαΐου 2023, πραγματοποιείται στο Βελιγράδι η συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, όπου συμμετέχει και ο πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.<br /><br />Σε αυτή την συνεδρίαση, συμμετέχουν οι εκπρόσωποι όλων των θεσμών ασφαλείας στη Σερβία ( Ένοπλες Δυνάμεις και εκκλησία), και πραγματοποιείται μια ημέρα μετά τις συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας του Κοσσυφοπεδίου και των ντόπιων Σέρβων στους σερβικούς δήμους στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου.<br /><br />Η αστυνομία του Κοσσυφοπεδίου επέβαλε δια της βίας τους νέους Αλβανούς δημάρχους στους σερβικούς δήμους Σβετσάν, Λεπόσεβατς και Ζούμπιν Πατόκ, κάτι που συνάντησε την αντίθεση από ομάδες των ντόπιων Σέρβων.<br />Η αλβανική αστυνομία εκτόξευσε δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης για να διαλύσει τους πολίτες που είχαν συγκεντρωθεί μπροστά από τα δημοτικά κτίρια, ενώ πέταξαν πέτρες στους αστυνομικούς. Μετά την επέμβαση της αστυνομίας οι νέοι δήμαρχοι μπήκαν στα γραφεία τους.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1662154134517055497" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1662154134517055497&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fbalkania%2F7170954_kazani-poy-brazei-ta-balkania-ektakti-synedriasi-serbikoy-symboylioy&sessionId=5524625904b25b88f1886d664e0e7d8cef975b94&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=aaf4084522e3a%3A1674595607486&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 640px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><br />Στο θέμα έκαναν παρέμβαση οι ΗΠΑ ζητώντας από την αλβανική πλευρά να ηρεμήσουν την κατάσταση, η οποία όμως δεν θα ηρεμήσει από το νέο σχέδιο τύπο “ Μπελέρη” στο Κόσσοβο αυτήν την φορά.<br /><br />Με τον φασιστικό τρόπο του Ράμα στην Χιμάρα, οι Αλβανοί του Κοσσόβου “φυτεύουν” Αλβανούς δημάρχους σε σερβικούς δήμους για να αλωνίσουν στην συνέχεια, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πολεμική σύγκρουση.<br />Ο Σέρβος πρόεδρος προειδοποιεί τους Αλβανούς και την διεθνή κοινότητα <br /><br />“Τίποτα από αυτά που συμβαίνει σήμερα δεν είναι τυχαίο. Δεν θα αποδεχθώ ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο”, αυτό δήλωσε πριν μερικές ημέρες ο Πρόεδρος της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, σε μεγάλη συγκέντρωση στο <a href="https://www.b92.net/eng/news/politics.php?yyyy=2023&mm=05&dd=26&nav_id=116060">Πάντσεβο.</a><br /><br />“Σήμερα η χώρα μας αντιμετωπίζει αμέτρητες δυσκολίες», είπε ο Βούτσιτς. Όπως τόνισε, τίποτα από αυτά που συμβαίνει σήμερα δεν είναι τυχαίο. «Νόμιζαν και περίμεναν να τους παραδώσουμε το Κοσσυφοπέδιο σε μια πιατέλα. Δεν είναι τυχαίο που χθες σταμάτησαν τους Σέρβους και τους έβαλαν πρόστιμο, λένε ότι είναι λάθος. Απλά μην νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνουμε όταν κάνετε λάθη σε βάρος μας. Δεν έχουμε άλλη επιλογή, είμαστε μια μικρή χώρα, αλλά έχουμε ένα χαρακτηριστικό, που είναι να προστατεύουμε τους δικούς μας ανθρώπους και να μην ζητάμε τίποτα άλλο», είπε ο ίδιος.<br /><br />Επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι οι Σέρβοι έδωσαν προθεσμία την 1η Ιουνίου για να σταματήσει το “bullying” των Αλβανών και πρόσθεσε ότι “φοβάται ότι θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο σκληροί για να υπερασπιστούμε τη Σερβία”, κατέληξε ο Βούτσις.<br />Οι Ρώσοι ειδοποίησαν τον Α.Βούτσις για “ χρωματιστή επανάσταση στην Σερβία<br /><br />Στις 19 Μαΐου 2023, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες προειδοποίησαν για προσπάθειες οργάνωσης και πραγματοποίησης μιας χρωματιστής επανάστασης στη Σερβία, δήλωσε ο πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς.<br /><br />"Λαμβάνω δεδομένα από διαφορετικές υπηρεσίες και οι αδελφές μας υπηρεσίες από την Ανατολή, που μας λένε ότι επίκειται απόπειρα χρωματιστής επανάστασης και ούτω καθεξής. Και τους λέω, δεν ξέρω τι προσπαθούν, ξέρω μόνο ότι είναι αηδιαστικό να προσπαθήστε να καταχραστείτε την τραγωδία, τον θάνατο των παιδιών, για να γίνετε μεγαλύτεροι, καλύτεροι και πιο έξυπνοι για τον λαό μας από ποτέ», είπε ο Βούτσιτς στο πλήθος.<br /><br />Το σερβικό αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα, το Λαϊκό Κόμμα, το Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης και ορισμένοι άλλοι αντίπαλοι του Βούτσις ( που είναι προσκείμενη στην δύση) συγκέντρωσαν υποστηρικτές και πολίτες μέσω των κοινωνικών δικτύων στις 8 Μαΐου για μια ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας από τη Βουλή (κοινοβούλιο) προς το κυβερνητικό κτίριο της χώρας.<br /><br />Το σύνθημα της δράσης ήταν «Η Σερβία ενάντια στη βία», είπαν οι διοργανωτές κατά τη διάρκεια της πορείας ότι συμμετείχαν 50 χιλιάδες άτομα, το Υπουργείο Εσωτερικών της Σερβίας δεν έδωσε επίσημες εκτιμήσεις για τον αριθμό των συμμετεχόντων.<br /><br />Ο Βούτσιτς είπε τότε ότι η αντιπολίτευση χρησιμοποιεί τα συναισθήματα των πολιτών για πολιτικούς σκοπούς σε σχέση με δύο σφαγές στις αρχές Μαΐου, σύμφωνα με τον ίδιο, στη δράση διαμαρτυρίας στις 8 Μαΐου προσήλθαν το πολύ εννέα χιλιάδες άτομα. Οι διαμαρτυρίες επαναλήφθηκαν στις 12 και 19 Μαΐου με το κλείσιμο σημαντικών συγκοινωνιακών αρτηριών του Βελιγραδίου.<br /><br />Η Σερβία, η Ελλάδα και η Ρωσία είναι στο στόχαστρο της νέας τάξης, όπως και κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που είχαν τα περισσότερα θύματα σε σχέση με τον πληθυσμό τους, και αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχαίο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Καζάνι που βράζει" τα Βαλκάνια! Έκτακτη συνεδρίαση σερβικού Συμβουλίου Ασφαλείας-Οι Ρώσοι ειδοποίησαν τον Βούτσιτς για έγχρωμη επανάσταση.

Ellada simera 0 16:36

Οι Σέρβοι ετοιμάζονται να πάρουν τα όπλα για μια ακόμα φορά αφού η φωτιά "θεριεύει"- Σχέδιο “Μπελέρη” εφαρμόζουν οι Αλβανοί του Κοσόβου--Βούτσιτς: Δεν υπογράφω για ανεξάρτητο ΚοσσυφοπέδιοΣήμερα στις 2… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μια λαδάτη μια ξυδάτη με φόντο την συνεκμετάλλευση.

<img height="359" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/akar-f-16-SLpress.jpg" width="759" /><br /><br /><b>Μίχας Ζαχαρίας</b><br />Τα ελληνοτουρκικά μας έχουν συνηθίσει στην αυξομείωση της έντασης αναλόγως της συγκυρίας. Την πρωτοβουλία των κινήσεων έχει διαρκώς η Τουρκία, ως η χώρα που δεν κρύβει πως δυσαρεστημένη από το status quo της περιοχής… ασφυκτιά στο πλαίσιο των συνόρων της και κινείται με σκοπό να αλλάξει αυτή την πραγματικότητα. Η κατάσταση αυτή είναι λογικό να προκαλεί συζητήσεις στην Ελλάδα αναφορικά με τη σωστή πολιτική αντιμετώπισης της πρόκλησης. Τι θα αποκάλυπτε όμως, ενδεχόμενη προσπάθεια της Ελλάδας να ακολουθήσει πανομοιότυπο τρόπο διακηρυκτικής και εφαρμοσμένης πολιτικής με τον τουρκικό; Ποιο είναι το δέον γενέσθαι;<br /><br />Αφορμή για το σχόλιο δίνουν οι νέες δηλώσεις του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας, Χουλούσι Ακάρ. Μια μόλις ημέρα μετά το… τηλεφώνημα αιφνιδιασμού στον “φίλο του” Έλληνα υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, έχοντας δίπλα του Έλληνα ποδοσφαιριστή που αγωνίζεται σε τουρκική ομάδα και είναι αρχηγός της, επανήλθε στα συνήθη. Με φαινομενικά ειρηνικό λόγο, ζήτησε έναρξη μιας διαδικασίας εκ του σύνεγγυς ειρηνικού διαλόγου με σκοπό «να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ειρήνης και ηρεμίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο», αλλά και «να μοιραστούμε με δίκαιο τρόπο τον πλούτο και οι δυο πλευρές να ζήσουν με ευημερία και χαρά».<br /><img src="" /><br /><br />Προς αποφυγή παρεξηγήσεων από ελληνικής πλευράς όμως, φρόντισε να προσθέσει: «Αυτή είναι η ευχή και η επιθυμία μας… Αυτό όμως μην το δείτε ως αδυναμία μας. Δεν επιτρέψαμε και δεν θα επιτρέψουμε να καταπατηθούν τα δικαιώματα μας. Δεν θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο. Κι αυτό μην το δείτε ως απειλή»! Δηλαδή, ζητά τον διαμοιρασμό του πλούτου του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου (αλιεία, υδρογονάνθρακες κ.λπ.) και θα φροντίσει να βραχυκυκλώσει οποιαδήποτε διαδικασία αν δεν συμπεριλαμβάνει την Τουρκία.<br /><br />Εν ολίγοις, η Τουρκία παρουσιάζεται να λέει “ναι” στην ειρηνική επίλυση των διαφορών που η ίδια βλέπει, το οποίο συμπλέει με τη διεθνή πολιτική ορθότητα, σε μια προσπάθεια να ρίξει εκ προοιμίου στην Ελλάδα το φταίξιμο για οποιαδήποτε εκτροπή, παρουσιάζοντας δικολαβίστικα την Τουρκία ως αμυνόμενο και όχι ως αναθεωρητικό κράτος! Υπόσχεται ειρήνη, υπό την προϋπόθεση αυτοπαραίτησης της Ελλάδας από τα νόμιμα, βάσει διεθνούς δικαίου, δικαιώματά της. Δεν αφήνει καν περιθώριο κάποιας διπλωματικής διευθέτησης, αφού πλαίσιο διαλόγου εκτός του διεθνούς δικαίου, άρα της διεθνούς νομιμότητας, δεν μπορεί… υπό φυσιολογικές συνθήκες να υπάρξει.<br /><br />“Κανονικότητα” στα μέτρα της Τουρκίας<br /><br />Παράλληλα, επιδιώκει την διά του καταναγκασμού δημιουργία μιας καινούργιας “νομιμότητας” κομμένης και ραμμένης στα μέτρα της Τουρκίας. Δηλαδή, την αποδοχή του τουρκικού ισχυρισμού περί ειδικών συνθηκών στην περιοχή, που όντας “ατελές” και “υπό δυναμική διαρκή διαμόρφωση“, δεν καλύπτει “δίκαια” την Τουρκία. Κατά συνέπεια, επιδιώκει να προσθέσει την “τουρκική εξαίρεση” στην νομολογία, ώστε να νομιμοποιήσει από την πίσω πόρτα τις διεκδικήσεις της και να μην εμφανίζεται ως παράνομη και αποσταθεροποιητική. Στο πλαίσιο αυτής της επιδίωξης χειραγωγεί επικοινωνιακά ακόμα και Έλληνες πολιτικούς, με στόχο να ενισχύσει το αφήγημα μιας Τουρκίας που έχει αγαθές και φιλειρηνικές προθέσεις!<br /><br />Το μέγα ζητούμενο είναι εάν η Ελλάδα έχει συναίσθηση και συνείδηση αυτής της τουρκικής στρατηγικής. Ας επιχειρήσουμε όμως να αναλογιστούμε μια απάντηση της ελληνικής πλευράς στο πρότυπο των δηλώσεων Ακάρ. Αντιλαμβανόμαστε ότι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσει πανομοιότυπη φρασεολογία; Εξάλλου και η Τουρκία διατυμπανίζει ότι είναι προασπιστής του διεθνούς δικαίου! Είναι κατανοητό για ποιον λόγο η Τουρκία προκρίνει μόνο τον διμερή διάλογο από όλες τις αποδεκτές ειρηνικές μεθόδους επίλυσης των “διαφορών”. Ακριβώς διότι αντιλαμβάνεται ότι κινείται εκτός πλαισίου του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Κι ακριβώς επειδή αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχουν περιθώρια σύγκλισης όταν θέτει στο τραπέζι ακόμα και ζητήματα κυριαρχίας, αποπειράται να νομιμοποιήσει τον επεκτατισμό της αναφερόμενη στον διάλογο, στο πλαίσιο του οποίου ευελπιστεί ότι τη λύση θα δώσει η απειλή στρατιωτικής εμπλοκής, την οποία δικαιολογεί ως “υπεράσπιση δικαίων” και “αποτροπή τετελεσμένων“! Καθίσταται ηλίου φαεινότερο, ότι η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να προσαρμόσει τη στρατηγική της στις τουρκικές επιλογές, καθώς η πρωτοβουλία των κινήσεων που έχει η Άγκυρα και η καθαρότητα των στόχων της, δεν αφήνει άλλη επιλογή από την άρνηση της στοχοθεσίας της επί του πεδίου.<br /><br />Αυτό που δεν αλλάζει στην στρατηγική της Τουρκίας ακόμα και σε μια περίοδο απελπιστικής για τον μέσο Τούρκο οικονομικής κατάστασης, είναι το εξοπλιστικό της πρόγραμμα. Κι ας μην ξεχνάμε ότι είναι ο ίδιος ο Τούρκος πολίτης που υποφέρει, ο οποίος όμως ανανεώνει την εντολή διακυβέρνησης από το καθεστώς Ερντογάν, ενταφιάζοντας δημοφιλείς στην Ελλάδα ιδεοληψίες περί του αντιθέτου. Τώρα διακηρύσσει πως θέλει δεύτερο αεροπλανοφόρο, μεγαλύτερο, μαζική αύξηση και αναβάθμιση του υποβρυχιακού στόλου, εγχώριο μαχητικό “πέμπτης γενιάς”, περισσότερα και φονικότερα μη επανδρωμένα αεροχήματα, εμπλουτίζοντας διαρκώς το πυραυλικό της οπλοστάσιο κλπ.<div><br />Μονόδρομος ο επανεξοπλισμός<br /><br />Η συνέχιση του προγράμματος επανεξοπλισμού της Ελλάδας είναι μονόδρομος, με την έμφαση να δίδεται αναπόφευκτα στον αεροναυτικό τομέα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η Ελλάδα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να πλήξει σκληρά και να βυθίσει μονάδες επιφανείας οποιουδήποτε μεγέθους από ξηρά, θάλασσα και αέρα και να διατηρήσει το προβάδισμά της στον υποβρυχιακό αγώνα.<br /><br />Η συνεχιζόμενη συνεργασία Τουρκίας-Γερμανίας πρέπει να τύχει προσεκτικής μελέτης και να αυξηθεί το κόστος του Βερολίνου, με την αύξηση των διερευνητικών επαφών με τη Γαλλία και τη Σουηδία. Το να μην σε θεωρούν δεδομένο είναι κεφαλαιώδους σημασίας, ακόμα και ως διαπραγματευτική στρατηγική, κάτι που αυτοκαταστροφικά λησμονείται στην Ελλάδα… Απαιτείται επίσης μακροπρόθεσμο ναυπηγικό πρόγραμμα, καθώς η ηλικία πολλών μονάδων επιφανείας αλλά και υποβρυχίων, προβληματίζει έντονα.<br /><br />Στον αεροπορικό τομέα, η Ελλάδα οφείλει να εξορθολογίσει τις δαπάνες της στον αεροπορικό τομέα με τη δημιουργία “μεικτού“, ενός πανάκριβου αλλά και ενός οικονομικότερου αεροπορικού στόλου. Τι σημαίνει αυτό; Τον προσεκτικό υπολογισμό των απαιτούμενων κονδυλίων με βάση το κόστος κύκλου ζωής (life-cycle cost) κι όχι μόνο τη δαπάνη αγοράς μαχητικών αεροσκαφών τελευταίας γενιάς. Τόσο τα Rafale όσο και τα F-35 έχουν εξαιρετικά δαπανηρή υποστήριξη για να υπάρχει διαθεσιμότητα. Η νοοτροπία του “αγοράζουμε για γεωπολιτικούς λόγους” στην εν λόγω περίπτωση πρέπει να τεθεί στη σωστή της διάσταση, προτού οδηγήσει σε οικονομικές περιπέτειες, υπονομεύοντας το θεωρητικό ελληνικό αεροπορικό προβάδισμα.<br /><br />Ένας όσο το δυνατόν ομογενοποιημένος στόλος μαχητικών F-16 έχει τη δυνατότητα πολύ πιο οικονομικής κάλυψης των καθημερινών αναγκών. Ενδεχομένως δε και με την εξέταση ακόμα πιο οικονομικών λύσεων όπως τα M-346FA (εκπαιδευτικά σε διαμόρφωση ελαφρού μαχητικού με κλάσμα του κόστους ανά ώρα πτήσης ακόμα και των F-16/ Mirage 2000-5, πόσο μάλλον των σύγχρονων αεροσκαφών 4,5 και 5ης γενιάς. Άρα, θα πρέπει να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αξιοποίησης όσων μαχητικών του τύπου δεν θα αναβαθμιστούν στο επίπεδο “V”, με την ομογενοποίηση του στόλου στο επίπεδο “Block 50M”.<br /><br />Τί μπορεί να γίνει με τα F-16<br /><br />Εάν θα μπορούσε επιλεγεί η εκποίηση κάποιων εκ των παλαιοτέρων F-16 (Block 30) με στόχο τη χρηματοδότηση απόκτησης μιας μοίρας ελαφρών μαχητικών, είναι δουλειά του αεροπορικού επιτελείου να αποφανθεί, καθώς πέραν της γενικής ιδέας, υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός παραγόντων που θα διαμόρφωναν την πλέον ορθολογική από επιχειρησιακής και οικονομικής οπτικής γωνίας απόφαση.<br /><br />Το βέβαιο είναι όμως, ότι πέραν των γεωπολιτικών συμβολισμών εμβληματικών προμηθειών (Rafale/F-35) και του ψυχολογικού αντίκτυπου στον αντίπαλο, η αποκατάσταση του υπάρχοντος στόλου μαχητικών θα έπρεπε να έχει σαφέστατη προτεραιότητα, έναντι τουλάχιστον της προμήθειας και δεύτερου υπερσύγχρονου τύπου μαχητικού που θα δεσμεύσει κονδύλια που θα λείψουν από αλλού.<br /><br />Είναι κομβικής σημασίας ο ορθολογικός μακροπρόθεσμος σχεδιασμός από όλους τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, που θα έχει προηγηθεί οποιασδήποτε πολιτικής απόφασης. Η δε προμήθεια των F-35A Lightning II, θα πρέπει να γίνει στον σωστό χρόνο, ώστε να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της έκδοσης “Block 4” που θα έχει πλήρεις επιχειρησιακές ικανότητες FOC (Full Operational Capability). Ίσως δεν έχει αντιληφθεί η πολιτική ηγεσία το πόσο θα κοστίσει αυτή η τελική -μέχρι την επόμενη αναβάθμιση- διαμόρφωση, αφού εμείς θα προμηθευτούμε την Block TR-3 (TR: Technical Refreshment) και η αναβάθμιση θα είναι ακριβή… έχουμε καμία ιδέα πόσο;<br /><br />Ας μην ξεχνάμε ότι παρόμοιοι συμβιβασμοί έγιναν και με τα Rafale (F3R ενώ αναμένεται η έκδοση F4) με σκοπό να επαρκέσει ο προϋπολογισμός της προμήθειας. Καλύτερα ας αποφύγουμε ελληνικές παροιμίες που αναφέρονται σε μεταξωτά εσώρουχα και στον πως δεν μπορείς να βάψεις πασχαλινά αυγά. Επειδή το κόστος θα ζαλίσει την πολιτική ηγεσία και θα οδηγήσει σε αδιέξοδο τη στρατιωτική, ας φροντίσουμε εγκαίρως, ώστε τουλάχιστον η προμήθεια των F-35 να μην έχει οικονομικούς “αστερίσκους”. Κυρίως όμως, να συνδεθεί άρρηκτα με την αποδέσμευση συγκεκριμένων αεροπορικών όπλων που απουσιάζουν από το ελληνικό αεροπορικό οπλοστάσιο, παρότι είναι αυτά που δίνουν υπόσταση ακόμα και στις πιο φουτουριστικές πλατφόρμες.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μια λαδάτη μια ξυδάτη με φόντο την συνεκμετάλλευση.

Ellada simera 0 16:25

Μίχας ΖαχαρίαςΤα ελληνοτουρκικά μας έχουν συνηθίσει στην αυξομείωση της έντασης αναλόγως της συγκυρίας. Την πρωτοβουλία των κινήσεων έχει διαρκώς η Τουρκία, ως η χώρα που δεν κρύβει πως δυσαρεστημένη … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο αχός που κρύβει τα μελλούμενα.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/ekloges-niki-mitsotaki-SLpress.jpg" width="760" /><br /><br /><b>Τζήμας Θέμης</b><br />Το πολιτικό σύστημα είχε στρίψει προς τα δεξιά (δηλαδή προς την εξάρτηση και την ολιγαρχία) ήδη από το καλοκαίρι του 2015. Όχι λόγω κάποιας σχετικής διάθεσης του ελληνικού λαού (το αντίθετο) αλλά λόγω της εγκατάλειψης και του βιασμού της ετυμηγορίας του. Η ολιγαρχία εν μέρει πίεσε και εν μέρει θώπευσε τον ΣΥΡΙΖΑ, από κοινού με τους ξένους και ο τελευταίος, με πρώτο και καλύτερο τον Αλέξη Τσίπρα έσπευσε στις αγκαλιές της.<br /><br />Ο τυχοδιωκτισμός και ο καιροσκοπισμός άνθισαν έκτοτε (ή τουλάχιστον ιδίως έκτοτε) δεδομένου ότι η ολιγαρχία ξέρει πολύ καλά πώς να χειριστεί τους σώγαμπρούς της. Τους χρησιμοποίησαν και τους πέταξαν. Δεν είναι οι πρώτοι που το παθαίνουν και δεν θα είναι οι τελευταίοι. Σήμερα, οι ίδιοι κύκλοι προετοιμάζουν ένα ακόμα πιο βολικό πολιτικό σύστημα, με ισχυρή την κλασική Δεξιά, μικρά κόμματα στα δεξιά της και μικρομεσαία, απολύτως ελεγχόμενα κόμματα του κέντρου –κατά βάση δεξιά– στο ρόλο της αντιπολίτευσης.<br /><br />Η ολιγαρχία θέλει πάση θυσία να αποφύγει δύο τύπους πιθανών μελλοντικών εξελίξεων: έναν τύπο εξελίξεων αντίστοιχο με της δεκαετίας του 1980 και έναν άλλον αντίστοιχο με εκείνον της περιόδου 2012-2015. Επειδή λοιπόν φοβάται τη νέα φάση όξυνσης της κρίσης, το κατεστημένο (η πατρωνία και η ολιγαρχία) θέλουν να διασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρχουν αρνητικές εκπλήξεις στο ορατό μέλλον.<div><br />Ο αχός του τίποτα<br /><br />Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο, αυτό το οποίο έχει συμβεί τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες είναι κάτι το καταπληκτικό: όλη την προεκλογική περίοδο, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΠΑΣΟΚ συζητούσαν μόνο επί διαφορετικών κυβερνητικών συνθέσεων. Όχι για το τι θα κάνουν. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ έκλινε τη λέξη προοδευτικός σε όλες τις πτώσεις, το δε ΠΑΣΟΚ έψαχνε για πρωθυπουργούς. Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται ήδη εκτός Βουλής, το δε ΠΑΣΟΚ σαν να ετοιμάζεται να ορκίσει πρωθυπουργό. Πρόκειται για απόλυτη παράδοση (ή και συμμετοχή) στα σχέδια του κατεστημένου, ή –για να το θέσουμε καλύτερα– για πολιτική της πολιτικής ανυπαρξίας.<br /><br />Αυτός ο αχός του τίποτα κρύβει στην πραγματικότητα μια σειρά από μείζονες αποφάσεις. Αποφάσεις που θα λάβει η κυβέρνηση (ή ακόμα καλύτερα εκείνοι οι κύκλοι που διευθύνουν την κυβέρνηση) και με τις οποίες είναι αμφίβολο κατά πόσο διαφωνεί η αντιπολίτευση. Εξ’ ου και οφείλει να μας διαφωτίσει για τη στάση της. Η πρώτη απόφαση έχει να κάνει με τη διαχείριση της “ανάγκης” δημοσιονομικής περιστολής (μικρότερης ή μεγαλύτερης) βάσει των κανόνων της Ευρωζώνης.<br /><br />Από πού θα προέλθει η περιστολή; Κάτι μας λέει ότι μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως, όπως και την περίοδο 2010-2012, θα την “πληρώσουν” οι ήδη ισχνές κοινωνικές δαπάνες, οι δημόσιες επενδύσεις και γιατί όχι, οι συντάξεις και οι μισθοί, αναλόγως της κρίσης. Φυσικά, οτιδήποτε σχετικό αποκρύβεται. Αποκρύβεται όχι μόνο από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση, διότι αν ανοίξει η σχετική συζήτηση, θα κληθεί και η τελευταία να απαντήσει αν και κατά πόσο, όριο της πολιτικής της είναι οι εντολές από την ΕΕ, ή αν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει σε έστω ορισμένες διαφωνίες και συγκρούσεις.</div><div><br />Ουκρανία και “Πρέσπες του Αιγαίου”<br /><br />Η δεύτερη απόφαση έχει να κάνει με το μεγαλύτερο γεγονός μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σίγουρα μετά την αποσύνθεση της ΕΣΣΔ: τον παγκόσμιο, εξελισσόμενο πόλεμο, με επίκεντρο την Ουκρανία και σύντομα ίσως την Ταϊβάν. Η Ελλάδα στο βωμό της εξάρτησής της από τις ΗΠΑ έχει επανέλθει στο προδικτατορικό και δικτατορικό δόγμα εξωτερικής πολιτικής: η Ρωσία (τότε η ΕΣΣΔ) εχθρός, η Τουρκία δύσκολος εταίρος. Στέλνει <a href="https://slpress.gr/ethnika/ti-didaskei-o-polemos-stin-oykrania-gia-to-ellinotoyrkiko-metopo/">όπλα στην Ουκρανία</a> και κάνει διάφορες “βρώμικες” δουλειές των ΗΠΑ, με κόστος όχι μόνο για τη διεθνή της θέση, αλλά και για την εθνική της άμυνα.<br /><br />Τις “Πρέσπες του Αιγαίου” είναι η κυβέρνηση και η οικογένεια Μητσοτάκη που θέλουν να τις φέρουν, επειδή η Ουάσιγκτον τις απαιτεί. Η αντιπολίτευση (σύσσωμη σχεδόν και σίγουρα τα δύο κόμματα που ερίζουν για τη δεύτερη θέση) δεν έχουν να πουν το παραμικρό, ούτε για τις σχέσεις με τη Ρωσία, ούτε για εκείνες με την Τουρκία. Θα συγκρουστούν με τις επιταγές της Ουάσιγκτον ή θα εμείνουν στο “ανήκομεν εις την Δύσιν”; Θα περιοριστούν στα (ολοένα στενότερα) όρια της ΕΕ, ή θα κοιτάξουν και προς τον αναδυόμενο πολυκεντρικό κόσμο, όπως για παράδειγμα δομείται γύρω από τις BRICS;<br /><br />Η τρίτη απόφαση αφορά τα ζητήματα δομής της ελληνικής οικονομίας. Η ελληνική οικονομία παραμένει δέσμια μιας ληστρικής ολιγαρχίας, η οποία ελέγχει πολιτικά κόμματα, ΜΜΕ και πνίγει τις παραγωγικές δυνάμεις. Ποιο ακριβώς είναι το εναλλακτικό μοντέλο για την παραγωγή και για την αναδιανομή; Και πάλι σιωπή από την αντιπολίτευση.<br /><br />Ποιον βολεύει αυτή η σιωπή; Από πολιτικής απόψεως το κατεστημένο. Από εκλογικής (σήμερα) τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ποιος αυτοκτονεί, πνιγμένος μέσα στις ανεπάρκειές του; Ο ΣΥΡΙΖΑ. Να μην επαναπαύονται, ωστόσο, οι τωρινοί κερδισμένοι. Έχουν λίγο χρόνο ακόμα, έως ότου δοκιμάσουν τις οδυνηρές εκπλήξεις που έρχονται λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει (η κυβέρνηση) και λόγω της σιωπής πάνω στα μείζονα (το ΠΑΣΟΚ).</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο αχός που κρύβει τα μελλούμενα.

Ellada simera 0 16:21

Τζήμας ΘέμηςΤο πολιτικό σύστημα είχε στρίψει προς τα δεξιά (δηλαδή προς την εξάρτηση και την ολιγαρχία) ήδη από το καλοκαίρι του 2015. Όχι λόγω κάποιας σχετικής διάθεσης του ελληνικού λαού (το αντίθετ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μητσοτάκης: Ναι στο νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, αλλά να εξαιρεθούν οι εφοπλιστές.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/04/zelenski_mitsotakis-930x550.png" width="757" /><br /><br /><div>Πράσινο φως για «ναι» στο νέο, ενδέκατο (!) πακέτο κυρώσεων που θέλει να επιβάλλει η Κομισιόν κατά της Ρωσίας, έχει δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Προϋπόθεση για’ αυτό, όμως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, είναι να εξαιρεθούν από το πακέτο, αλλά και από τις «μαύρες λίστες» του Κιέβου, οι Ελληνες εφοπλιστές.<br /><br />Στις Βρυξέλλες, πάντως, έχουν έρθει τα πάνω – κάτω, αφού υπάρχουν αρκετές χώρες (και δεν είναι μόνο ο Ορμπαν της Ουγγαρίας) που απειλούν με βέτο, και ότι θα μπλοκάρουν το νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Ο λόγος είναι ότι θίγονται άμεσα μεγάλες εταιρείες τους.<br /><br />Η «μαύρη λίστα»<br />Το κλίμα έχει επιβαρυνθεί και εξαιτίας της -με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον και κύκλων της Κομισιόν- τακτικής του Κιέβου, το οποίο έχει βάλει στη «μαύρη λίστα» των κυρώσεών του (!) πλειάδα ευρωπαϊκών εταιρειών. Μεταξύ αυτών και Ελληνες εφοπλιστές.<br /><br />Ακρως ενδιαφέρον για τη «μαύρη λίστα» του Κιέβου είναι σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, The Wall Street Journal (WSJ), στο οποίο, με τίτλο «It’s a bad boy», γίνεται αναφορά στους Γιώργο Οικονόμου, στις οικογένειες των Ανδρέα Μαρτίνου και τον αδελφό του (διοικητής Αγίου Όρους), καθώς και στον Γιώργο Προκοπίου (πήρε και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά).<br /><br />Τώρα, λοιπόν, εξαιτίας του νέου πακέτου, το οποίο κρίνεται ως ιδιαίτερα σκληρό και διευρυμένο, έχουν προκληθεί ποικίλες αντιδράσεις στους κόλπους της ΕΕ, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να μπλοκαριστεί. Αντιδράσεις υπάρχουν, για διαφορετικούς λόγους η κάθε χώρα – μέλος, όχι μόνο από την Ουγγαρία, αλλά και τις Αυστρία, Ιταλία, Γαλλία, και βέβαια την Ελλάδα.<br /><br />Η διαφωνία της Ελλάδας<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας, Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), με τίτλο: «Δυσαρέσκεια για τη “μαύρη λίστα” της Ουκρανίας». Μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι «και η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε κατά τις συζητήσεις εντός της ΕΕ για τη «μαύρη λίστα» (σ.σ. του Κιέβου). Όταν οι πρέσβεις των χωρών της ΕΕ συζήτησαν το 11ο πακέτο κυρώσεων (σ.σ. προ δύο εβδομάδων), ο εκπρόσωπος της Αθήνας παραπονέθηκε για τη συμπερίληψη πέντε ναυτιλιακών εταιρειών (σ.σ. στην ουκρανική «μαύρη λίστα»).<br /><br />Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ουκρανική Αρχή κατά της Διαφθοράς δεν παραπέμπει καν σε συγκεκριμένες κατηγορίες, αλλά απλώς αναφέρεται σε άλλες πηγές που υποστηρίζουν ότι, για παράδειγμα, ελληνικά δεξαμενόπλοια μεταφέρουν παράνομα ρωσικό πετρέλαιο. Οι πρέσβεις της Ελλάδας και της Ουγγαρίας στην ΕΕ ανέφεραν κατά τη συνάντηση ότι πρέπει να καταστεί σαφές στην Ουκρανία πως μια συμφωνία για το 11ο πακέτο κυρώσεων θα καταστεί δυνατή, μόνο εφόσον αυτές οι εταιρείες αφαιρεθούν από τη λίστα».<br /><br />«Ναι», αλλά χωρίς τους εφοπλιστές<br /><br />Η γραμμή που έχει δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτού παραδώσει το μέγαρο Μαξίμου στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό, είναι να προστατευτούν οι Ελληνες εφοπλιστές που δουλεύουν με τη Ρωσία, προκειμένου η Ελλάδα να υπερψηφίσει -και- το 11ο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Ολα τα υπόλοιπα τα έχει ψηφίσει.<br /><br />Οι μεγάλες διαφωνίες για το επόμενο πακέτο κυρώσεων που υπάρχουν στους κόλπους της ΕΕ, διατυπώνονται ανάγλυφα στο σχόλιο της FAZ. Εκεί αναφέρεται πως «το γεγονός ότι ακόμη και η Ελλάδα, η οποία θεωρεί εαυτόν στενή σύμμαχο της Ουκρανίας, είναι διατεθειμένη να ασκήσει βέτο, δείχνει ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι εξακολουθεί να μην διαθέτει αναπτυγμένο διπλωματικό αισθητήριο σε σχέση με την αντιμετώπιση των συμμάχων.<br /><br />»Ακόμη και μεγάλες αμερικανικές, γαλλικές και γερμανικές εταιρείες συμπεριελήφθησαν στη λίστα. Στο τέλος πιθανότατα θα βρεθεί λύση, γιατί όλοι οι εμπλεκόμενοι θα συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από αυτήν την υπόθεση. Όμως θα πρέπει επίσης να είναι σαφές σε όλους το ποιος επωφελείται περισσότερο, όταν η επιβολή κυρώσεων γίνεται πιο δύσκολη λόγω τέτοιων παιχνιδιών».<br /><br />Γης Μαδιάμ<br /><br />Οσον αφορά αυτές καθαυτές τις διαφωνίες εντός της ΕΕ, η Frankfurter Allgemeine Zeitung γράφει: «Στην αρχή Φεβρουαρίου η ουκρανική κυβέρνηση χαρακτήρισε για πρώτη φορά 13 Δυτικές εταιρείες ως «διεθνείς υποστηρικτές του πολέμου». Πλέον 26 εταιρείες συγκαταλέγονται στη «μαύρη λίστα» που συντάσσει η ουκρανική Αρχή κατά της Διαφθοράς.<br /><br />Ανάμεσά τους διακρίνονται εξέχοντα ονόματα όπως η γαλλική εταιρεία καλλυντικών, Yves Rocher, η αμερικανική, Procter & Gamble, και ο γερμανικός όμιλος, Metro. Οι εταιρείες αυτές εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται στη Ρωσία. Επομένως πληρώνουν φόρους εκεί. Αυτό αρκεί για να τις βάλει το Κίεβο στη «μαύρη λίστα».<br /><br />Στην Ουγγαρία έχουν προκληθεί ιδιαίτερα μεγάλα προβλήματα λόγω της συμπερίληψης στη λίστα της σημαντικής τράπεζας, OTP-Bank. Τόσο που η κυβέρνηση προτίθεται να μπλοκάρει όλες τις αποφάσεις της ΕΕ που σχετίζονται με την Ουκρανία.<br /><br />Όμως και άλλες χώρες έχουν ενοχληθεί από τις ενέργειες της ουκρανικής κυβέρνησης. Ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Alexander Schallenberg, δήλωσε ότι κατανοεί τη συναισθηματική αντίδραση των Ουκρανών φίλων του, «αλλά δεν νομίζω ότι είναι σωστό να ξεχωρίζει κανείς κάποιες μεμονωμένες εταιρείες και όχι άλλες». Το 90% των Δυτικών εταιρειών που δραστηριοποιούνταν πριν από τον πόλεμο στη Ρωσία εξακολουθούν να παραμένουν στη χώρα, έστω κι αν ορισμένες έχουν σταματήσει την εκεί λειτουργία τους.<br /><br />Ο Αυστριακός ΥΠΕΞ αποκάλυψε ότι διαθέτει κατάλογο που απαριθμεί όλες τις Τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένης της Bank of America και της Crédit Agricole, πολλές από τις οποίες δεν βρίσκονται στη «μαύρη λίστα». Το αντίθετο όμως συμβαίνει με την αυστριακή, Raiffeisen Bank International».<br /><br />Το ταμείο για τα όπλα<br /><br />Διαφωνίες, όμως, υπάρχουν και για το ονομαζόμενο «Ταμείο Ειρήνης». Μεταξύ άλλων, η Ουγγαρία, όπως αναφέρει η FAZ, «αρνείται και να συναινέσει στην ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού για την Ειρήνη κατά 3,5 δισ. ευρώ. Στα κράτη-μέλη επιστρέφεται από αυτό το ταμείο μέρος των παραδόσεων όπλων στο Κίεβο».<br /><br />Ως γνωστόν, ο απελθών υπουργός Αμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων-Άμυνας της Ε.Ε. (23 Μαΐου 2023), έδωσε τη συναίνεσή της Αθήνας:<br /><br />«Όσον αφορά στην αμυντική υποστήριξη προς την Ουκρανία -είπε- η Ελλάδα παρέσχε ήδη ποσότητες πυρομαχικών και θα συνεχίσει να παρέχει κάθε δυνατή βοήθεια, όπως έπραξε από την αρχή του πολέμου, συνεισφέρει δε στην Αποστολή της Ε.Ε. για Στρατιωτική Βοήθεια στην Ουκρανία».<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Αμυνας, «υπογράμμισε τη σημασία της Πρότασης Κανονισμού για υποστήριξη της παραγωγής πυρομαχικών από αμυντικές βιομηχανίες των Κρατών – Μελών, τόσο για την Ευρωπαϊκή Άμυνα και Ασφάλεια, όσο και την Ουκρανία, καθώς επίσης της εφαρμογής του κατά τρόπο που διασφαλίζει τα συμφέροντα ασφαλείας των Κρατών – Μελών».<br /><br />Στο στόχαστρο Κίνα – τρίτες χώρες<br /><br />Ως «το πιο ευαίσθητο σημείο των κυρώσεων κατά της Ρωσίας», η FAZ χαρακτηρίζει «την επέκτασή τους σε τρίτες χώρες που προμηθεύουν τη Ρωσία με ευρωπαϊκά αγαθά», κάποια εκ των οποίων θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε οπλικά συστήματα. Εδώ, διαφωνίες υπάρχουν από τις Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία.<br /><br />Στο στόχαστρο, επίσης, έχουν μπει και οκτώ κινεζικές εταιρείες που θέλουν να τις συμπεριλάβουν, σύμφωνα με την FAZ, «σε έναν άλλο κανονισμό κυρώσεων, στο μέλλον. Η Κομισιόν θέλει να τιμωρείται κάθε ενέργεια που θα έχει ως στόχο ή αποτέλεσμα την ματαίωση των απαγορεύσεων».<br /><br />Εδώ διαφωνίες εκφράζουν οι Ιταλία, Ισπανία και το Λουξεμβούργο, με το σκεπτικό ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πλήξει το εμπόριο με κινέζικες εταιρείες, επειδή, όπως αναφέρει η εφημερίδα, «αγοράζουν στη χώρα τους απαγορευμένα αγαθά από άλλους εξαγωγείς και τα πωλούν στη Ρωσία. Αυτές θα ήταν ξεκάθαρα «εξωεδαφικές» κυρώσεις, τις οποίες η ΕΕ πάντοτε απέκλειε και επέκρινε σχετικά τους Αμερικανούς. Φυσικά, υπάρχουν και κράτη-μέλη που θεωρούν αναγκαία μια τέτοια αυστηροποίηση».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μητσοτάκης: Ναι στο νέο πακέτο κυρώσεων κατά της Ρωσίας, αλλά να εξαιρεθούν οι εφοπλιστές.

Ellada simera 0 15:27

Πράσινο φως για «ναι» στο νέο, ενδέκατο (!) πακέτο κυρώσεων που θέλει να επιβάλλει η Κομισιόν κατά της Ρωσίας, έχει δώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Προϋπόθεση για’ αυτό, όμως, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορούν οι Τούρκοι να αιτηθούν την αποστρατικοποίηση όλων των νησιών του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ;

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/02/polemiko_nautiko_Screenshot-2023-02-02-at-10.17.37-PM-930x550.png" width="791" /><br /><br /><b>Δημήτριος-Μερκούριος Κόντης</b><br />Την τελευταία διετία η κυβέρνηση Ερντογάν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914 για μια ολική νομική επίθεση στην Ελλάδα, όπως είναι εμφανές από τις τρεις επιστολές του Φεριντούν Σινιρλιόγλου, του μόνιμου αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, που έχουν ως κεντρικό άξονα την σύνδεση της αποστρατικοποίησης των νησιών με τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας.<br /><br /><div>Στην πρώτη του επιστολή της 13 Ιουλίου 2021, ο κ. Σινιρλιόγλου τόνισε την εγγύτητα των ελληνικών νησιών με τις Τουρκικές ακτές και την στρατηγική σημασία τους για την άμυνα και την ασφάλεια της Ανατολίας. Ως εκ τούτου, ο κ. Σινιρλιόγλου θεωρεί πως αποτέλεσε βασική προϋπόθεση η αποστρατικοποίηση των νησιών αυτών για την εκχώρηση της κυριαρχίας τους στην Ελλάδα το 1923. Στην δεύτερη του επιστολή της 30 Σεπτεμβρίου 2021 ο κ. Σινιρλιόγλου κάνει την πρώτη ρητή αναφορά στην απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914 και στην σύνδεση μεταξύ κυριαρχίας και αποστρατικοποίησης. Στην τρίτη του επιστολή της 17 Σεπτεμβρίου 2022 ο κ. Σινιρλιόγλου κάνει συγκεκριμένες (λανθασμένες) ιστορικές αναφορές, όπως ότι η Ελλάδα επίσημα αποδέχτηκε την απόφαση της 13 Φεβρουαρίου του 1914 στις 21 Φεβρουαρίου του 1914. Το συμπέρασμα του κ. Σινιρλιόγλου είναι πως η εκχώρηση των νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα έγινε με έναν θεμελιώδη περιορισμό στην κυριαρχία τους, την εσαεί αποστρατικοποίησή τους.<br /><br />Είναι πιθανό οι Τούρκοι να παραθέσουν ξανά τα επιχειρήματά τους στην επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Ιούλιο στο Βίλνιους και να αιτηθούν την σταδιακή αποστρατικοποίηση όλων των νησιών του Αιγαίου σε μια περίοδο πενταετίας, όπως και έχει διαρρεύσει. Να υπενθυμίσουμε πως η κυβέρνηση Ερντογάν έχει επανειλημμένως επικαλεστεί στο ΝΑΤΟ πως η Ελλάδα έχει υποχρέωση να αποστρατικοποιήσει νησιά όπως η Θάσος ή ο Άγιος Ευστράτιος, νησιά για τα οποία η Ελλάδα δεν έχει αναλάβει καμία συμβατική υποχρέωση έναντι της Τουρκίας με την Συνθήκη της Λωζάννης.<br /><br />Είναι αξιοσημείωτη η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο κ. Σινιρλιόγλου στις τρεις επιστολές του προς τον ΟΗΕ, όταν αναφέρεται στην εγγύτητα των ελληνικών νησιών με τα παράλια της Μικράς Ασίας και στον διαχρονικό ρόλο που έπαιζαν στην ασφάλεια και την άμυνα της Ανατολίας. Η φρασεολογία αυτή παραπέμπει στην απαντητική διακοίνωση των Νεοτούρκων στις Έξι Δυνάμεις της 30 Ιανουαρίου 1913, στα μνημόνια του Μεγάλου Βεζύρη Σαΐντ Χαλίμ Πασά του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου του 1913 και στην επιχειρηματολογία του Ισμέτ Ινονού στην Λωζάννη τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 1922. Δεν πρέπει να λησμονούμε πως οι Νεότουρκοι επιθυμούσαν διακαώς την επιστροφή των νησιών στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπως επίσης και ο Ισμέτ Ινονού στο νεοσύστατο Τουρκικό κράτος. Αμφότεροι δεν έμειναν ικανοποιημένοι με την λύση της προτεινόμενης αποστρατικοποίησης.<br /><br />Οι τουρκικές θέσεις είναι εξ ολοκλήρου βασισμένες στην επιχειρηματολογία μιας άλλης εποχής, όταν οι Νεότουρκοι πίστευαν ότι ο ελληνισμός της Μικράς Ασίας αποτελούσε κίνδυνο για την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όσο τα «νησιά της Μικράς Ασίας» όπως τα αποκαλούσαν, παρέμεναν κάτω από ελληνική «κατοχή». Σήμερα οι Τούρκοι παρουσιάζουν επιλεκτικά τα ιστορικά γεγονότα, έχοντας την δυνατότητα να επικαλούνται διπλωματικά έγγραφα και αποφάσεις της περιόδου 1912-1914, ώστε να αιτηθούν την ουδετεροποίηση ολόκληρου του Αιγαίου, παρακάμπτοντας με αυτόν τον τρόπο τα συμφωνηθέντα της Συνθήκης της Λωζάννης. Ως εκ τούτου απαιτείται μεγάλη προσοχή στον τρόπο αντιμετώπισης και αυτού του τουρκικού αφηγήματος, ώστε να τεθεί το ζήτημα στην πραγματική ιστορική του βάση και οι ελληνικές θέσεις να γίνουν αποδεκτές από τους νατοϊκούς μας συμμάχους.<br /><br />Καταλυτική σημασία στην αποδόμηση των τουρκικών επιχειρημάτων αποτελεί το ιστορικό γεγονός ότι κατά την ανακωχή του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν συναίνεσε στο να αποστερηθεί της κυριαρχίας της σε όλα τα νησιά του Αιγαίου υπό τους ευνοϊκούς για αυτήν όρους της συλλογικής διακοίνωσης των Έξι Δυνάμεων της 17 Ιανουαρίου του 1913, όταν οι έξι Μεγάλες Δυνάμεις υπόσχονταν να παράσχουν εγγυήσεις για την ουδετεροποίηση των νησιών με στρατηγική σημασία, ώστε να μην αποτελούν απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας.<br /><br />Η Οθωμανική Κυβέρνηση είχε ενημερωθεί από τις 11 Ιανουαρίου του 1913 για το βρετανικό σχέδιο, όλα τα νησιά του Αιγαίου που αποτελούνταν από αμιγή ελληνικό πληθυσμό να περάσουν στην Ελλάδα ουδετεροποιημένα μεν, υπό την εγγύηση των Μεγάλων Δυνάμεων δε. Οι Τούρκοι δεν ζήτησαν ποτέ εκείνη την εποχή αποστρατικοποίηση των νησιών αλλά επιθυμούσαν ανοιχτά την επανένταξή τους στην οθωμανική κυριαρχία. Το προτεινόμενο καθεστώς θα έθετε οριστικό τέλος σε κάθε προσπάθεια προς τον σκοπό αυτόν. Έτσι για να προλάβουν ένα fait accompli στο Αιγαίο κινητοποίησαν άμεσα όλο τον τουρκικό στόλο, ώστε να επιχειρήσουν την ανακατάληψη των νησιών. Η γνωστή σε όλους μας Ναυμαχία της Λήμνου αποτέλεσε την αντίδραση της Οθωμανικής Κυβέρνησης στο άκουσμα των δυσάρεστων για αυτήν ειδήσεων από το Λονδίνο.<br /><br />Η επιδρομή στην Υψηλή Πύλη της 23 Ιανουαρίου και η πραξικοπηματική άνοδος στην εξουσία της Τριανδρίας των Πασάδων Εμβέρ, Ταλαάτ και Τζεμάλ Πασά άλλαξε ριζικά την κατάσταση. Η Τριανδρία απέρριψε την πρόταση του Ιανουαρίου και για αυτό άλλωστε συνεχίστηκε και ο πόλεμος. Τελικά οι Τούρκοι την 1 Απρίλιου του 1913 αποδέχτηκαν τους εκ νέου διατυπωμένα όρους των Μεγάλων Δυνάμεων, ώστε να περισώσουν την Κωνσταντινούπολη και να εξασφαλίσουν την οικονομική βιωσιμότητα του ασιατικού τμήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ο Μεγάλος Βεζύρης Σαΐντ Χαλίμ Πασά θα προσπαθούσε μετέπειτα να ισχυριστεί πως αποδέχτηκε την διαμεσολάβηση των Έξι Δυνάμεων, ώστε να λήξει ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος με τους ευνοϊκούς για την Τουρκία όρους της πρώτης διακοίνωσης της 17 Ιανουαρίου του 1913 και όχι με αυτούς της δεύτερης διακοίνωσης της 31 Μάρτιου του 1913, όταν δηλαδή ο βουλγαροσερβικός στρατός είχε καταλάβει την Αδριανούπολη και προελαύνανε προς την Τσατάλτζα με τελικό στόχο την Κωνσταντινούπολη. Ο διπλωματικός ελιγμός των Τούρκων απέτυχε και η οριστική αποποίηση, άνευ όρων, όλων των χερσαίων ευρωπαϊκών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας καθώς και όλων των νησιών του Αιγαίου και της Κρήτης υπογράφτηκε από τους επιτετραμμένους πληρεξούσιους του Σουλτάνου στο Λονδίνο στις 30 Μαΐου του 1913.<br /><br />Το να επικαλούνται οι Τούρκοι σήμερα μια πρόταση που οι Νεότουρκοι δεν αποδέχτηκαν τον Ιανουάριο του 1913, ώστε να διατείνονται πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία παραχώρησε τα νησιά με όρους στις Δυνάμεις, είναι ένα μεγάλο ιστορικό ψέμα. Οι απαντήσεις των Βρετανών, Γάλλων και Ρώσων, διαθέσιμες στα διπλωματικά έγγραφα της εποχής, καταδεικνύουν το έωλο των τουρκικών θέσεων.<br /><br />Το ζήτημα της αποστρατικοποίησης των νησιών του ΒΑ Αιγαίου επανήλθε για δεύτερη φορά με την απόφαση των Έξι Δυνάμεων της 13 Φεβρουαρίου του 1914, η οποία όμως δεν εφαρμόστηκε γιατί ο Βενιζέλος δεν έδωσε ποτέ τις αντίστοιχες διαβεβαιώσεις στους Τούρκους, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της απόφασης. Στην απαντητική διακοίνωση της 21 Φεβρουαρίου του 1914, η ελληνική πλευρά δεν θα αποδεχόταν να εφαρμόσει την αποστρατικοποίηση των νησιών χωρίς να λάβει τις απαραίτητες εγγυήσεις από την Τουρκία και τις Μεγάλες Δυνάμεις και πριν η Τουρκία αποδεχτεί επίσημα την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου .<br /><br />Το ζήτημα των εγγυήσεων δεν τελείωσε τον Φεβρουάριο του 1914. Ακολούθησε και δεύτερη διακοίνωση των Έξι Δυνάμεων στις 24 Απριλίου του 1914, όπου κάθε αναφορά στην ουδετεροποίηση του Αιγαίου απαλείφτηκε από το τελικό κείμενο. Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ώστε να δοθούν τελικά οι εγγυήσεις. Το αντάλλαγμα που δόθηκε όμως στην Ελλάδα ήταν η άτυπη δυνατότητα να οχυρώσει τα νησιά. Αυτή ήταν και η πρόταση του Μεγάλου Βεζύρη Σαϊντ Χαλίμ Πασά, όπως προκύπτει από τα δημοσιευμένα οθωμανικά έγγραφα, την οποία και μετέφερε ο υπουργός των Εξωτερικών της Ιταλίας Σαν Τζουλιάνο στον Βρετανό υπουργό των Εξωτερικών Γκρέι. Ως αποτέλεσμα ο Βενιζέλος έδωσε εντολή στον Ιωάννη Μεταξά να ξεκινήσει την οχύρωση των νησιών, η οποία και έγινε με την πλήρη γνώση και ανοχή των Τούρκων, αλλά και των Μεγάλων Δυνάμεων.<br /><br />Σχεδόν ταυτόχρονα με την επίδοση της απόφασης των Έξι Δυνάμεων σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη είχαν ξεκινήσει διμερείς συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας για την εξεύρεση μιας συμβιβαστικής λύσης, καθώς κόκκινη γραμμή για την Υψηλή Πύλη αποτελούσε η επιστροφή της Χίου και της Μυτιλήνης σε οθωμανική κυριαρχία. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και τα γεγονότα που επακολούθησαν άφησαν το Νησιωτικό ζήτημα ανοιχτό με το νομικό καθεστώς των νησιών του ΒΑ Αιγαίου να απασχολεί τους Συμμάχους εκ νέου μετά την λήξη του Μεγάλου Πολέμου. Η λήξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα νησιά του Αιγαίου έγινε κοινή συναινέσει τον Σεπτέμβριο του 1914: Oι δύο πλευρές συμφώνησαν να μην εφαρμοστεί η απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914, ενώ ο Βενιζέλος δεν προέβη τελικά στην επικύρωση του βασιλικού διατάγματος από την ελληνική Βουλή για την μονομερή εφαρμογή της απόφασης και την προσάρτηση των νήσων στο Βασίλειο της Ελλάδας.<br /><br />Έτσι η Ελλάδα δεν απέκτησε την de jure κυριαρχία των νησιών του ΒΑ Αιγαίου με την απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914, όπως διατείνεται η Τουρκία σήμερα, ώστε να μπορεί να ισχυριστεί πως η κυριαρχία τους είναι άμεσα συνδεδεμένη με το καθεστώς της προβλεπόμενης αποστρατικοποίησής τους. Το ζήτημα της κυριαρχίας τους διευθετήθηκε οριστικά με την Συνθήκη της Λωζάννης το 1923, όπου και επιβλήθηκαν όροι τροποποιημένης αποστρατικοποίησης σε συγκεκριμένο αριθμό νησιών.<br /><br />Στα συμφωνηθέντα της Λωζάννης για την τροποποιημένη αποστρατικοποίηση που ισχύει για την Μυτιλήνη, Χίο, Σάμο και Ικαρία, κατά τα προβλεπόμενα του άρθρου 13, περιορίζονται σήμερα και οι συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορούν οι Τούρκοι να αιτηθούν την αποστρατικοποίηση όλων των νησιών του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ;

Ellada simera 0 15:12

Δημήτριος-Μερκούριος ΚόντηςΤην τελευταία διετία η κυβέρνηση Ερντογάν έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει την απόφαση των Έξι Δυνάμεων του 1914 για μια ολική νομική επίθεση στην Ελλάδα, όπως είναι εμφανέ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδού γιατί το UAV που έστειλαν στην επέτειο του χαμού του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη δεν έπρεπε ΠΟΤΕ να έχει επιστρέψει

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/05/Iliakis-Kostas-790x400.jpg" /><br /><br />Το τελευταίο διάστημα, το γνωστό καθημερινό “Δελτίο Παραβιάσεων” που εκδίδει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) αναφέρει “Μηδενική Τουρκική Πτητική Δραστηριότητα”. Οι Τούρκοι απέχουν από την επίδειξη της γνωστής προκλητικής συμπεριφοράς με την καταγραφή μαζικών παραβιάσεων, ακόμα και υπερπτήσεων ελληνικών εδαφών, υπεράνω κατοικημένων νήσων και νησίδων, με επανδρωμένες και μη, πλατφόρμες. Στην επέτειο της τραγικής απώλειας του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη, οι φίλοι, σύμμαχοι και γείτονες Τούρκοι, προέβησαν σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού. Χωρίς να αλλάζει η μεγάλη εικόνα, αποφάσισαν και έστειλαν… να μας παραβιάσει, ένα UAV. Η ανάλυση της ενέργειας είναι αποκαλυπτική και διδακτική σε πολλαπλά επίπεδα…<br /><br />Η αποστολή του συγκεκριμένου UAV δεν ήταν ασφαλώς τυχαία. Αντιθέτως, ήταν απόλυτα στοχευμένη. Μοιάζει να αποτελεί την απόδειξη των λόγων του Τούρκου υπουργού Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ, ο οποίος μας προειδοποιεί να μην… εκλάβουμε ως αδυναμία την δήθεν καλή θέληση που επιδεικνύουν οι Τούρκοι σταματώντας τις παραβιάσεις. Ότι το ενδιαφέρον τους, κατά προτεραιότητα, είναι να συζητήσουμε όλα όσα θέτουν στο τραπέζι, ακόμα και την… ιδιοκτησία νήσων, νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου. Από το οποίο μάλιστα δηλώνουν ότι δεν παραιτούνται, ονομάζοντάς το “προστασία τουρκικών δικαιωμάτων”. Άρα, αυτό επιθυμούσε να μας υπενθυμίσει η Τουρκία με αυτή την αποκρουστική ηθικώς ενέργεια. Δεν χωρούν όμως ηθική και συναίσθημα σε αυτά, παρά μόνον ψυχροί υπολογισμοί.<br /><br />Δηλαδή, επί της ουσίας ότι θέλουν να κερδίσουν τον πόλεμο χωρίς τουφεκιά. Παρουσιάζονται δηλαδή, ως οι καλύτεροι μαθητές του φοβερού και τρομερού Κινέζου στρατηγού, Σουν Τσου. Κι αυτό επιδιώκουν να το πετύχουν με το χαμηλότερο δυνατό κόστος γι’ αυτούς, όχι επειδή είναι… πολιτισμένοι. Κι αυτό το “πουλάνε” επικοινωνιακά με στόχο την ελληνική κοινωνία, προσπαθώντας να της προπαγανδίσουν έμμεσα την ηρεμία που επικρατεί αυτή την περίοδο. Σαν να της καλλιεργούν το μήνυμα, “τι νόημα έχουν μερικά βράχια μπρος στη ηγρεμία που επικρατεί”…<br /><br />Η αποστολή ενός και μόνο UAV την αποφράδα ημέρα απώλειας του Ηλιάκη εντασσόταν σε αυτή την στρατηγική. Η απώλεια του Ηλιάκη ήρθε συνεπεία της εγκληματικής ενέργειας του Τούρκου πιλότου, αποτέλεσμα της επαγγελματικής του ανεπάρκειας. Όσο προκλητική και να είναι μια ενέργεια στον αέρα, δεν μπορεί να καταλήγει στην απώλεια δυο αεροσκαφών και ενός πιλότου. Αυτός ο ηλίθιος, η επιτομή της ντροπής κάθε αεροπορικής ιδέας, γνωρίζει πως με τέτοιου είδους επαγγελματικές επιδόσεις δεν θα έβλεπε ξανά το φως του ήλιου εάν υπήρχε πολεμική εμπλοκή και τον έστελναν σε οποιαδήποτε επιχειρησιακοί αποστολή οι προϊστάμενοί του.<br /><br />Που καταλήγει όμως αυτό το σχόλιο; Στο ότι η τουρκική ενέργεια ήταν προβλέψιμη. Εάν κάποιος ανατρέξει έναν χρόνο πριν, πάλι στην επέτειο της απώλειας του Ηλιάκη, οι Τούρκοι είχαν φροντίσει να δείξουν τις πραγματικές τους προθέσεις, έστω και με αυτή την επίδειξη αμοραλισμού. Ούτε σε ανθρώπινο επίπεδο, ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν δείχνουν έναν ελάχιστο σεβασμό στη μνήμη του. Γι’ αυτό, το συγκεκριμένο UAV, δεν έπρεπε ΠΟΤΕ να έχει γυρίσει στη βάση του. Κι όποιος εκ των κρατούντων, πολιτικών ή στρατιωτικών σκεφτεί και μόνο ότι αυτό θα κατέστρεφε την ειρήνη, οπότε καλώς “το κάναμε γαργάρα” και δήθεν όλα αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν κατά πάγια πρακτική, είναι απλά ανόητος.<br /><br />Η Τουρκία όχι μόνο θα το κατάπινε, αλλά θα είχε και κάθε λόγο να το αποκρύψει. Όχι να το χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα για κλιμάκωση, διότι γνωρίζουν ότι θα αναλάμβαναν ένα μη υπολογισμένο γι’ αυτούς ρίσκο, το οποίο θα μπορούσε να αποβεί ακόμα και καταστρεπτικό προεκλογικά για το τουρκικό καθεστώς. Η παροιμιώδης ελληνική “αυτοσυγκράτηση” είναι που έχει επιτρέψει την ανάπτυξη της θρασύδειλης και ανέξοδης επίδειξης ισχύος από την πλευρά των Τούρκων. Εάν το συγκεκριμένο UAV είχε καταρριφθεί, θα είχε αποτελέσει το καλύτερο μνημόσυνο στη μνήμη του Ηλιάκη και θα είχε στείλει το πιο σαφές μήνυμα στην τουρκική πλευρά, ότι η Ελλάδα κατανοεί απόλυτα τη στρατηγική των γειτόνων της.<br /><br />Κατά βάθος, οι Τούρκοι μας έδωσαν την καλύτερη “πάσα”, την καλύτερη αφορμή, διότι η κατάρριψη δεν θα έθετε σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή. Εμείς οι πολιτισμένοι όμως, για μια ακόμη φορά επιλέξαμε τις τελετές και τους “δεκάρικους”, αντί της σοβαρής αντιμετώπισης της τόσο προβλέψιμης πρόκλησης, που θα έθετε μάλιστα σοβαρά όρια για τη συνέχεια, αμφισβητώντας στην πράξη την ανεξέλεγκτη και ακώλυτη πρωτοβουλία κινήσεων της Τουρκίας στο στρατιωτικό επίπεδο. Αν στην… από δω πλευρά ηγέτης ήταν ο Ερντογάν, το UAV δεν υπάρχει περίπτωση να μην είχε καταρριφθεί με παράλληλη δημοσιοποίηση του συμβάντος, για έναν ακόμα λόγο. Τον πολιτικό αντίκτυπο στο εσωτερικό της χώρας.<br /><br />Ο Ερντογάν έχει χτίσει αεροπλανοφόρα, μη επανδρωμένα συστήματα, αεροχήματα και επιφανείας, βαλλιστικούς πυραύλους και ό,τι άλλο μπορεί αν φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Προφανώς το κάνει διότι η τουρκική κοινωνία, που εδώ θεωρούμε ότι προτεραιοποιεί όσα κι εμείς, επιβραβεύει αυτές τις συμπεριφορές. Αντιθέτως, εάν στην Ελλάδα ακούγεται παγίως κριτική για κάτι, από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, είναι ότι με τις πολλές “ευγένειες” και τους χαριεντισμούς το έχουμε παρακάνει. Κι ο Ακάρ χαριεντίζεται, με τρόπο όμως που εξυπηρετεί τη στρατηγική της χώρας του και εκμεταλλεύεται το ότι οι Έλληνες δείχνουν να “τσιμπάνε”. Την επομένη μας θυμίζει πάντα τα όρια.<br /><br />Γι’ αυτό το μοναδικό τουρκικό UAV που πέταξε στην επέτειο της απώλειας του Ηλιάκη, δεν έπρεπε ποτέ να έχει επιστρέψει στη βάση του. Διότι το μήνυμα θα ήταν ηχηρό. Ακόμα κι αν δεν μάθαινε ποτέ κανείς τι έγινε. Αυτά.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιδού γιατί το UAV που έστειλαν στην επέτειο του χαμού του σμηναγού Κώστα Ηλιάκη δεν έπρεπε ΠΟΤΕ να έχει επιστρέψει

Ellada simera 0 14:47

Το τελευταίο διάστημα, το γνωστό καθημερινό “Δελτίο Παραβιάσεων” που εκδίδει το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ) αναφέρει “Μηδενική Τουρκική Πτητική Δραστηριότητα”. Οι Τούρκοι απέχουν από την ε… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πρέπει να ασκηθεί ασφυκτική, μέχρι σκασμού, πίεση στην Αλβανία

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/11/VOREIA-HPEIROS-720x400.jpg" /><br /><br />“Η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί την υπόθεση της προκλητικής συλλήψεως και προφυλακίσεως του εκλεγμένου πλέον Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση με αγανάκτηση και προβληματισμό. Το διάτρητο κατηγορητήριο περί «ενεργητικής διαφθοράς» και την παράνομη προεκλογική σύλληψη και προφυλάκιση, με προφανή κίνητρα εκφοβισμού, επιβεβαιώνει ακόμη και ο πρώην Υπουργός του Έντι Ράμα, Ίλι Μανιάνι”, αναφέρει το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ. ). <br /><br />“Οι απανταχού Έλληνες παρακολουθούν με εύλογο ενδιαφέρον και συγκίνηση την κακοποίηση της εθνικής ελληνικής μειονότητος της Βορείου Ηπείρου να δηλώνει υπερήφανη διότι δικαίωσε τους προγόνους της και να πανηγυρίζει για το εκλογικό αποτέλεσμα σείοντας ελληνικές σημαίες, κλαίγοντας, χορεύοντας και ψάλλοντας τον εθνικό μας ύμνο.<br /><br />“Παρά τις προειδοποιήσεις του ΥΠΕΞ για παραβίαση του κράτους δικαίου, του ευρωπαϊκού κεκτημένου, τις επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις, την αναφορά του θέματος στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ και την σχετική συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδος και Αλβανίας δεν επήλθε αλλαγή της αλβανικής στάσεως. Αντιθέτως το Ειδικό Δικαστήριο κατά της Διαφθοράς και του Οργανωμένου Εγκλήματος (SPAK), απεφάσισε την παράταση του εγκλεισμού των Μπελέρη και Κοκαβέση (η υγεία του τελευταίου διατρέχει σοβαρό κίνδυνο).<br /><br />“Η απαγόρευση οιασδήποτε επικοινωνίας των προφυλακισμένων με συγγενείς, φίλους κ.λπ. τους καθιστά ουσιαστικά ομήρους. Η όλη εικόνα συμπληρώνεται από το κύμα εκβιασμού, εκφοβισμού και εμπράκτων απειλών (π.χ. κατεδαφίσεις περιουσιών), κατά των Ελληνοφρόνων μειονοτικών υποστηρικτών του Φρέντι Μπελέρη.<br />Εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι η Αλβανία δεν λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν την Ελλάδα, γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει την Κυβέρνηση. Συνειρμικά κάθε συμπολίτης στοχάζεται πως θα αντιδρούσε η Τουρκία εάν η Ελλάς προέβαινε σε παρόμοια ενέργεια στην θρησκευτική (και όχι εθνική) μειονότητα της Θράκης ή το Ισραήλ ή το Ηνωμένο Βασίλειο σε ανάλογη ενέργεια κατά ομογενών τους.<br /><br />“Η διαχρονικά υποτονική ελληνική πολιτική συμπεριφορά, αποτελεί την πηγή αντλήσεως του αλβανικού θράσους με το οποίο η χώρα αυτή αν και συνδέεται το πολιτικό και οικονομικό της μέλλον με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, διατηρεί αμείωτη σειρά προκλήσεων και αυθαιρεσιών κατά της ελληνικής μειονότητος, καθώς και διεκδικήσεις κατά της Ελλάδος.<br />“Οι διμερείς σχέσεις με μικρά και εμπλεκόμενα με τρίτους κράτη όπως τα Σκόπια και η Αλβανία, αποτελούν πεδίο συνολικού ελέγχου και δοκιμής της αποτρεπτικής εθνικής αξιοπιστίας. Πτωχές εθνικές επιδόσεις με τα κράτη αυτά ενθαρρύνουν την ισχυρότερη Τουρκία στην εκ του ασφαλούς επεκτατική της πολιτική, ενώ ο διεθνής παράγων αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάς επιδέχεται πιέσεων. Δυστυχώς η μακρόχρονη διένεξη με τα Σκόπια κατέληξε στην εθνικά ζημιογόνο Συμφωνία των Πρεσπών. Η Αλβανία γνωρίζει ότι παρά τις ελληνικές προειδοποιήσεις, αρκεί μία θετική προσωρινή της στροφή, ακόμη και σε επίπεδο δηλώσεων, για να μεταστραφεί άρδην η ευμετάβλητη ελληνική στάση.<br /><br />“Η αναποτελεσματική αντίδραση έναντι των συστηματικών καταπατήσεων ελληνικών περιουσιών στην Β. Ήπειρο, το διαχρονικό κλίμα εκφοβισμού κατά της ελληνικής μειονότητος, το από ετών σε εκκρεμότητα πόρισμα Κατσίφα (υπενθυμίζεται ότι ελληνικά κυβερνητικά ΜΜΕ παρουσίασαν τότε τον ήρωα ως ψυχοπαθή), τα αλβανικά σχολικά βιβλία Γυμνασίου με χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας (με ενσωματωμένη την Πρέβεζα και την Κέρκυρα), το παιγνίδι με τις θαλάσσιες ζώνες, ο θρασύς μύθος της Τσαμουριάς και οι έμπρακτα «αδελφικές» αλβανοτουρκικές σχέσεις, αναμένουν συγκεκριμένη, σθεναρή ελληνική απάντηση βάσει ολοκληρωμένης στρατηγικής. Αντ’ αυτού στις διμερείς σχέσεις επικρατεί η διαχυτικότητα και οι ανταλλαγές πολιτιστικών και εθιμοτυπικών επισκέψεων σε επίπεδο κορυφής, με μικρές παρενθέσεις γενικόλογων ελληνικών προειδοποιήσεων.<br /><br />“Τα συγκεχυμένα αυτά πολιτικά μηνύματα ελαχιστοποιούν την ελληνική αποτρεπτική αξιοπιστία. Στο διαμορφούμενο μετεκλογικό τοπίο Ελλάδος και Τουρκίας ο διεθνής παράγων αναμένεται ότι θα πιέσει για επίλυση του συνόλου των μονομερών τουρκικών διεκδικήσεων που έχουν μετονομασθεί σε «ελληνοτουρκικές διαφορές», συμπεριλαμβανομένου του Κυπριακού. Δεδομένου ότι η Τουρκία δεν υποχωρεί από την πολύ συγκεκριμένη επεκτατική της στρατηγική, ενώ η Ελλάς ουδέν διεκδικεί, αναμένεται ότι η όλη διαδικασία αποτελεί υψίστη εθνική δοκιμασία και θα απαιτήσει αντί διαχειριστών, την εμπλοκή ικανών, έμπειρων και οραματικών πολιτικών και διπλωματών.<br /><br />“Προϋπόθεση κάθε θετικής εξελίξεως αποτελεί η επιτάχυνση των διαδικασιών του εξοπλιστικού προγράμματος των ΕΔ και η περαιτέρω ενίσχυσή του σε Ελλάδα και Κύπρο. καθώς και η αφύπνιση του φρονήματος της κοινής γνώμης. Εν όψει των εξελίξεων αυτών θα ήταν σκόπιμο η ελληνική στρατηγική ως προς την Αλβανία να συμπεριλάβει προς επίλυση (όχι παρακλητικά αλλά επιτακτικά) το σύνολο των διμερών εκκρεμοτήτων, έναντι της εντάξεώς της στην ΕΕ. Στο συγκεκριμένο θέμα Μπελέρη, Κοκαβέση η Ελλάς οφείλει να γίνει λιγότερο γενικόλογη και περισσότερο σαφής, αποφασιστική και απαιτητική. Το οφείλει στην εθνική ελληνική μας μειονότητα καθώς και στην αποτρεπτική της φήμη εν όψει δυσχερών συνομιλιών με την Τουρκία.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρέπει να ασκηθεί ασφυκτική, μέχρι σκασμού, πίεση στην Αλβανία

Ellada simera 0 14:44

“Η ελληνική κοινή γνώμη παρακολουθεί την υπόθεση της προκλητικής συλλήψεως και προφυλακίσεως του εκλεγμένου πλέον Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη και του συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση με αγανάκτηση… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Σουηδία στο ΝΑΤΟ: Το πρώτο μεγάλο αγκάθι στη νέα θητεία Ερντογάν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/TURKEY-NATO-BREAKE-790x400.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/TURKEY-NATO-BREAKE-790x400.jpeg" width="770" /></a></div><div><br /></div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Με ένα σκληρό παζάρι με τις ΗΠΑ θα ξεκινήσει η νέα όπως όλα δείχνουν θητεία του Ταγίπ Ερντογάν και η έκβαση του θα σφραγίσει και τον προσανατολισμό της χώρας αλλά και τις σχέσεις της με τη Δύση.<br /><br />Αναμένοντας μια νέα νίκη του Ερντογάν στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών η Δύση αμήχανη τηρεί στάση αναμονής καθώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως θα επηρεαστεί η νέα εποχή της Τουρκίας, από την έκταση της νίκης του Ερντογάν αλλά και το πως σκοπεύει να στρώσει τον δρόμο για τον «Αιώνα της Τουρκίας».<br /><br />Ο χρόνος και το πλαίσιο της πρώτης αναμέτρησης τέθηκε χθες από το Στειτ Ντιπάρτμεντ το οποίο δια του Υφυπουργού εξωτερικών για θέματα Ευρώπης Ντέρεκ Χόγκαν διεμήνυσε ότι η Ουάσιγκτον περιμένει να επικυρωθεί η ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ πριν από την Σύνοδο Κορυφής της συμμαχίας στις 11-12 Ιουλίου στο Βίλνιους. Ο Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι θα υπάρξουν συνομιλίες και επαφές με την νέα κυβέρνηση που θα προκύψει στην Τουρκία.<br /><br />Ήδη οι πρώτες πιέσεις θα ασκηθούν στον νέο Τούρκο ΥΠΕΞ στην υπουργική Σύνοδο του ΝΑΤΟ την επόμενη Τετάρτη και Πέμπτη στο ΄Οσλο, καθώς θα πρέπει να ξεκινήσει γρήγορα η διαδικασία ώστε να εγκριθεί από τη νέα Τουρκική Εθνοσυνέλευση μόλις συγκληθεί σε σώμα , η ένταξη της Σουηδίας και έτσι να μπορεί να γίνει δεκτή πανηγυρικά ως μέλος στη Σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους.<br /><br />Για τον Ερντογάν θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρουσιάσει ως μια από τις πρώτες νομοθετικές πράξεις το Πρωτόκολλο ένταξης της Σουηδίας ,όσο η ίδια η τουρκική κυβέρνηση κατηγορεί την Σουηδία ότι δεν προχώρησε στην έκδοση των 120 προσώπων και ο Ερντογάν έχει σηκώσει τη σημαία του αγώνα εναντίον της «τρομοκρατίας» και του FETO κατηγορώντας και τη Σουηδία ότι αποτελεί καταφύγιο τους.<br /><br />Σε χθεσινή συνέντευξη του ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι οι δεσμεύσεις που είχε αναλάβει η Σουηδία στην περσινή Σύνοδο Κορυφής το ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη δεν έχουν τηρηθεί..<br /><br />Όμως το γεγονός ότι η Σουηδία ολοκληρώνει τις επόμενες ημέρες την αναθεώρηση του αντιτρομοκρατικού νόμου ίσως αποτελέσει ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια των Αμερικανών να ασκήσουν πίεση στην Άγκυρα, αλλά και το αναγκαίο άλλοθι για μια κολοτούμπα του Τ.Ερτογάν.<br /><br />Όμως ο τούρκος πρόεδρος ουσιαστικά στο παζάρι με την Ουάσιγκτον έχει θέσει ατύπως δυο όρους,την έγκριση της συμφωνίας για τα F-16 και την πρόσκληση για μια συνάντηση με τον Τ.Μπάϊντεν ,η οποία είναι απίθανο να έρθει αλλά είναι πολύ πιθανόν να προσφερθεί μια ακόμη συνάντηση στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.<br /><br />Αναλυτές τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Άγκυρα εκτιμούν ότι ένας πανίσχυρος Ερντογάν θα είχε μεγαλύτερα περιθώρια να ελιχθεί και να άρει το βέτο του για τη Σουηδία, καθώς έτσι θα μπορούσε να απαιτήσει την πρόοδο τουλάχιστον στο θέμα των F16. Σε μια τέτοια περίπτωση το μοναδικό εμπόδιο για την έγκριση από το Κογκρέσο θα είναι ο Μ. Μενέντεζ ο οποίος θα πρέπει με μεγάλο κόστος βεβαίως να θέσει βέτο ,μένοντας πιθανότατα μόνος στην υπόθεση αυτή.<br /><br />Η Τουρκία την επομένη των εκλογών ,θα είναι εξαιρετικά ευάλωτη στο θέμα της οικονομίας όπου θα έχει την ζωτική ανάγκη της Δύσης, αλλά το αντιδυτικό εθνικιστικό προφίλ που καλλιέργησε όλο το τελευταίο διάστημα ο Τ.Ερντογαν περιορίζουν τα περιθώρια ελιγμών του .<br />Το μόνο σίγουρο είναι ότι δύσκολα το προσεχές διάστημα θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ του Ερντογάν και Μπάϊντεν και η αναζήτηση ισορροπιών θα είναι εξαιρετικά δύσκολη ,όσο ο κ.Ερντογάν πιστεύει ότι σχέση του με τον Πούτιν ,η «αυτόνομη» εξωτερική πολιτική και η χρηματοδότηση από τις χώρες του Κόλπου ,του προσφέρουν την άνεση και την ασφάλεια για να μπορέσει να εκβιάσει για μια ακόμη φορά την Δύση.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Σουηδία στο ΝΑΤΟ: Το πρώτο μεγάλο αγκάθι στη νέα θητεία Ερντογάν.

Ellada simera 0 14:41

Νίκος ΜελέτηςΜε ένα σκληρό παζάρι με τις ΗΠΑ θα ξεκινήσει η νέα όπως όλα δείχνουν θητεία του Ταγίπ Ερντογάν και η έκβαση του θα σφραγίσει και τον προσανατολισμό της χώρας αλλά και τις σχέσεις της με τ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια